ΕΚΘΕΣΗ

Β ́ ΛΥΚΕΙΟΥ
1) Στις επόμενες παραγράφους να εντοπίσετε τον τρόπο ανάπτυξης και τη δομή.
Όπως κάθε άτομο χρειάζεται ένα σκοπό στη ζωή του, για να πάρει νόημα η ζωή
αυτή, για να συντονίζει όλες του τις προσπάθειες προς μια ενιαία κατεύθυνση και να το
βοηθά εντείνοντας τις δυνάμεις του να γίνεται να γίνεται ολοένα καλύτερο, το ίδιο και
ένας ολόκληρος λαός. Αλλιώς, άτομο και λαός αφήνονται στην τύχη και ζουν ζωή της
στιγμής, χωρίς προοπτική και ελπίδα για πρόοδο πραγματική. Όπως όμως στο άτομο ο
σκοπός της ζωής του είναι δυναμογόνος όταν πηγάζει από μέσα του, από τις δικές του
ανάγκες και δυνατότητες, έτσι και για το λαό. Κι όταν μπορεί να τον συγκινήσει και να
τον εμπνεύσει μονάχα ένα ιδανικό που ριζώνει στο δικό του χώμα και στη δική του
φυσική ζωή. Ιδανικό δηλαδή που πηγάζει από την ιστορία του και τη ζωντανή του
παράδοση, που ταιριάζει με την ψυχολογί
α του, με τον τόπο του και τις
ανάγκες που δημιουργεί.
Αλέξανδρος Δελμούζος
Μια από τις κυριότερες αρετές που συμβάλλει στην αυ
τοπραγμάτωση του
ανθρώπου και την υλοποίηση των στόχων που θέτει στη
ζωή του είναι η αυτοκριτική.
Με τον όρο «αυτοκριτική» εννοούμε το συνειδητό έλεγ
χο που ασκεί το άτομο στον
εαυτό του για τις πράξεις ή τις παραλείψεις του, με
σκοπό τον εντοπισμό των
αδυναμιών και την επανόρθωση των σφαλμάτων του. Είν
αι αρετή που
επιδοκιμάζεται απ’ όλους, αλλά πρακτικά και ουσιαστ
ικά παραμένει γράμμα κενό για
τους περισσότερους. Όλοι την αποδεχόμαστε ή συμβουλ
εύουμε τους φίλους μας να
την ασκούν, αλλά, όταν χρειαστεί να την ασκήσουμε ο
ι ίδιοι, την αποφεύγουμε σαν
περιττή πολυτέλεια· είναι δηλαδή αρετή που θέλουμε
να τη διακονούν περισσότερο
οι άλλοι παρά εμείς.
Παναγιώτης Σαλαγιάννης
Ειδικότερα στη γλώσσα αυτή βρίσκονται όλοι οι λαογρ
αφικοί και λογοτεχνικοί
θησαυροί που αποτελούν για μας παράδοση αιώνων, εκφ
ρασμένοι από γενιές
κοινών προγόνων, και μας τρέφουν ψυχικά και πνευματ
ικά, από τα παιγνίδια και τα
παιδικά τραγούδια, τις παροιμίες και τις παραδόσεις
ως την ποίηση, δημοτική και
έντεχνη, με την υπέρτατη μεταρσίωσή της και την έκφ
ραση των λεπτότατων και
1
ανώτατων στοχασμών. Γι’ αυτό αποτελεί η γλώσσα το σ
ημαντικότατο δεσμό για τους
ομόγλωσσους και είναι κοντά στην εθνική συνείδηση,
το πρώτο και σπουδαιότατο
γνώρισμα της κοινής παράδοσης και ιστορίας, της κοι
νής πατρίδας· γι’ αυτό
απομονώνεται και στεγνώνει η ψυχή που θα της νοθευό
ταν τυχόν και θα της έλειπε η
μητρική γλώσσα με περιεχόμενό της- όσο δεν κατορθών
ει να ριζώσει με άλλη
γλώσσα σε άλλη φυλετική κοινότητα.
Μ. Τριανταφυλλίδης
Εκείνοι που παίρνουν την ευθύνη - ευθύνη βαριά και
κρίσιμη – να εξωτερικεύουν
γράφοντας τους στοχασμούς και τα συναισθήματά τους,
ξέρουν πολύ καλά τι μεγάλη
σημασία έχει για την ανθρώπινη ζωή, και την προσωπι
κή και την κοινωνική, ο
διάλογος. Ξέρουν ακόμη καλύτερα πως αυτός ο διάλογο
ς, ως κατάκτηση του
ελεύθερου κι επομένως πολιτισμένου ανθρώπου, βρίσκε
ται σήμερα σε κίνδυνο. Γιατί
αυτός ο ίδιος ο πολιτισμός βρίσκεται σε κρίση μεγάλ
η. Ίσως αυτό να μας φαίνεται
παράδοξο. Ζούμε σ’ έναν κόσμο όπου η τεχνική με τα
επιτεύγματά της θριαμβεύει,
όπου η καθημερινή ζωή, τουλάχιστο στις εξωτερικές τ
ης συνθήκες, γίνεται όλο και
πιο εύκολη, σ’ έναν κόσμο που προοδεύει με μεγάλες
δρασκελιές, που πάει να
κατακτήσει το διάστημα.
Κώστας Τσιρόπουλος
Στις μέρες μας αναδείχτηκε επικίνδυνα η υπεροψία κα
ι η αλαζονεία κάποιων
επίδοξων θεών και γι’ αυτό η Γενετική εισέπραξε τον
προβληματισμό της κοινής
γνώμης, η οποία βρέθηκε να αμφισβητεί ό,τι θετικό έ
χει προσφέρει αυτή η επιστήμη.
Πρέπει λοιπόν να αποκατασταθεί η αλήθεια και να απο
δοθούν τα του Καίσαρος τω
Καίσαρι και τα του Θεού τω Θεώ. Γιατί η Γενετική ε
ίναι η ελπίδα της ανθρωπότητας,
καθώς μέσα από τον ντετερμινιστικό ανταγωνισμό προσ
εγγίζει την κατανόηση της
ζωής και τη βιολογική μας αυτογνωσία στο πιο βασικό
και πιο αποτελεσματικό
2
επίπεδο. Η εκρηκτική πρόοδος σε ποικίλα μέτωπα γεμί
ζει τον άνθρωπο αισιοδοξία
και τον απαλλάσσει σιγά σιγά από αδυναμίες, ισχυροπ
οιώντας τον να αντιμετωπίσει
τις κακοτοπιές στο μεγάλο ταξίδι της ζωής.
Σ. Ν. Αλλαχιώτης
Επιμέλεια: Έλλη Βασιλέρη
Επιμέλεια: Έλλη ΒασιλέρηΕπιμέλεια: Έλλη Βασιλέρη
Επιμέλεια: Έ

Η εκπλήρωση της σωστής πληροφόρησης απαιτεί ποιότητα και

αντικειμενικότητα, που διαμορφώνονται μέσα σε μια παράδοση, που, δυστυχώς,
απουσιάζει σε μεγάλο βαθμό από τον Τύπο της χώρας μας.
Η κολοβωμένη είδηση, η έντονα «χρωματισμένη» πληροφορία, ο κραυγαλέος και
άσχετος με το περιεχόμενο τίτλος, η κριτική , ανάλογα και με μέτρο πολιτικές ή
κοινωνικές συμπάθειες ή αντιπάθειες και διασυνδέσεις, το ισχνό ως ανύπαρκτο
πραγματικό και ζωντανό ρεπορτάζ, η εντελώς εκλεκτική, αυθαίρετη και επεισοδιακή
ενημέρωση για το τι συμβαίνει στην οικονομία, την πολιτική, την κουλτούρα, την
επιστήμη σε παγκόσμια κλίμακα με αποτέλεσμα την αβάσταχτη οσμή και απόγευση
ενός επαρχιωτισμού, είναι δείγματα υπανάπτυξης και υπολειτουργίας του Τύπου.
Εκείνο το οποίο δυστυχώς έχει λησμονηθεί στην εποχή μας είναι ότι η
ελευθεροτυπία κατοχυρώνεται σαν θεμελιώδες συνταγματικό δικαίωμα, διότι
εξυπηρετεί την αρχή της δημοσιότητας, που είναι βασική οργανωτική αρχή της
Δημοκρατίας. Δημοσιότητα με την έννοια αυτή σημαίνει ελεύθερη και αδέσμευτη
κυκλοφορία της πληροφορίας σαν προϋπόθεσης του δημόσιου διαλόγου, δημόσιας
άσκησης κριτικής, δημόσιου ελέγχου. Με ποιον στόχο; Την ανταλλαγή γνωμών,
απόψεων, θέσεων, που οδηγούν σ’ ένα στάδιο στο ξεκαθάρισμα όλων των πλευρών των
προβλημάτων, που απασχολούν μια κοινωνία σκεπτόμενων ανθρώπων και σ’ ένα
δεύτερο στη ζύμωση, που καταστάλαγμά της είναι ο σχηματισμός και η ενεργοποίηση
της κοινής γνώμης. Επομένως, στη βάση αυτή τα κριτήρια «επιλογής» θα έπρεπε να
διαμορφώνονται μέσα σ’ αυτό το δεδομένο πλαίσιο εξυπηρέτησης αυτού του
θεμελιώδους στόχου της ελευθεροτυπίας.
Το γεγονός αυτής της, πράγματι, ασύλληπτης απόκλισης από άποψη ιεράρχησης,
έμφασης, σημασιολόγησης κλπ. από εφημερίδα σε εφημερίδα, αποτελεί
αδιαμφισβήτητη απόδειξη αυθαιρεσίας. Μιας αυθαιρεσίας, η οποία, κατά τη γνώμη μου,
μειώνει αποφασιστικά τη λειτουργικότητα και την αποτελεσματικότητα του Τύπου και
οπωσδήποτε υποσκάπτει το κύρος πάνω στο οποίο στηρίζεται η άσκηση της δημόσιας
αποστολής του. Η «επιλογή», βεβαίως, γίνεται με κριτήρια καθαρά κυκλοφοριακά -
εμπορικά. Η γενικευμένη πια τεχνική του εντυπωσιασμού, η προαγωγή του άκριτου
συναισθηματισμού και της αντιλογικής, που τείνουν να διαμορφώσουν τον άνθρωπο
της εποχής μας σε άβουλο και παθητικό δέκτη μηνυμάτων έχει συμπαρασύρει σε
μεγάλο βαθμό τον Τύπο προς την κατεύθυνση της άσκησης μιας μαζικού χαρακτήρα
προαγωγής και εκμαυλισμού των μαζών. Κατεύθυνση, φυσικά, σ’ όλη τη γραμμή
αντίθετη προς το νόημα της ελευθεροτυπίας, που ξεκινάει και τελειώνει στο υπεύθυνο
και σκεπτόμενο άτομο και όχι σε ανεύθυνα και μονοδιάστατα «μόρια» μιας
οποιασδήποτε μάζας.
3
 Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ένα αδιόρατο πλέγμα άμεσων και έμμεσων
συμφερόντων κατευθύνει και διαπλάθει το τελικό προϊόν που αγοράζουμε στα
περίπτερα. Αυτό βέβαια είναι το χαρακτηριστικό κάθε καπιταλιστικής επιχείρησης και
δε θα πρέπει να λησμονάμε ότι ένα φύλλο, που θ’ αγνοήσει τον παράγοντα συμφέροντα
- διασυνδέσεις και θα λειτουργήσει στη βάση της αυστηρής δημοσιογραφικής
δεοντολογίας και αντικειμενικότητας, το λιγότερο που θα χάσει είναι κάθε μορφής
διαφήμιση, που είναι γνωστό τι σημασία έχει για τα οικονομικά κάθε εφημερίδας.
Επομένως, είναι μια γενικότερη οικονομικο-κοινωνική πραγματικότητα, που
αντανακλάται στον τρόπο λειτουργίας του Τύπου.
Αν εξαιρέσει κανείς τα λεγόμενα κομματικά έντυπα, που εκφράζουν
συγκεκριμένα μαζικά κοινωνικο-πολιτικά συμφέροντα και επιδιώξεις, ο υπόλοιπος
Τύπος είναι λιγότερο ή περισσότερο δεσμευμένος με την έννοια ότι η αμεροληψία του
κινείται μέσα στα δεδομένα πλαίσια, που καθορίζουν σκοτεινές διασυνδέσεις και
«σκοπιμότητες». Με τον τρόπο αυτόν ασφαλώς πραγματοποιείται ένα είδος μερικής
αυτοκατάργησης και αυτοεξουδετέρωσης του Τύπου, ο οποίος πράγματι είναι η τέταρτη
εξουσία στη Δημοκρατία, όταν λειτουργεί σωστά. Πολλές από τις «αλήθειες» που
σερβίρει ο Τύπος όχι μόνο δεν εξυπηρετούν τη Δημοκρατία, αλλά συσκοτίζουν τα
πράγματα, δυσχεραίνουν τον πολιτικό διάλογο και πολλές φορές δημιουργούν μια
ατμόσφαιρα τεχνητής έντασης πολύ επικίνδυνης για την υπόστασή της.
Βεβαίως, η γραμμή της εφημερίδας υπαγορεύεται σε μεγάλο βαθμό και ο τρόπος
παρουσίασης και η διαφορά τονισμού αποτελεί μια θέση. Η δύναμη του Τύπου και απ’
αυτή την άποψη είναι τεράστια διότι στην αγχώδη εποχή μας ο πολίτης δεν έχει καιρό
να εμβαθύνει και να ελέγξει. Πληροφορείται και ενημερώνεται για όλα τα θέματα από
την πολιτική ως την τέχνη και από την οικονομία ως την επιστήμη από τον καθημερινό
Τύπο. Από τη στιγμή που ο τρόπος παρουσίασης είναι μονομερής, ανεπαρκής ή και
λαθεμένος, ο Τύπος συμβάλλει στη γενική σύγχυση και προχειρολογία, που
χαρακτηρίζει την κοινωνία της διαφήμισης, του υπερκαταναλωτισμού και της
«αφθονίας». Ο άνθρωπος, αντί να γίνεται κριτικότερος και ορθολογικότερος, γίνεται
όλο και σε μεγαλύτερο βαθμό ανευθυνότερος και εξωκατευθυνόμενος, παθητικός
δέκτης και «συλλέκτης πληροφοριών», όπως τόσο εύστοχα είπε ένας πολύ σημαντικός
αμερικανός θεωρητικός.

Βασίλης Φίλιας, Κοινωνιολογικές προσεγγίσεις, Σύγχρονη Εποχή

Β. ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ
1. Να γράψετε την περίληψη του κειμένου (80- 100 λέξεις). Μονάδες 20
2. «Πολλές από τις «αλήθειες» που σερβίρει ο Τύπος όχι μόνο δεν εξυπηρετούν τη
Δημοκρατία, αλλά συσκοτίζουν τα πράγματα, δυσχεραίνουν τον πολιτικό διάλογο και
πολλές φορές δημιουργούν μια ατμόσφαιρα τεχνητής έντασης πολύ επικίνδυνης για την
υπόστασή της». Να αναπτύξετε το περιεχόμενο της περιόδου σε μια παράγραφο με τη
μέθοδο των παραδειγμάτων (80-100 λέξεις). Μονάδες 8
3. Να γράψετε δύο διαφορετικούς τίτλους για το κείμενο:
α. Με επικριτικό σχόλιο
β. Χωρίς σχόλιο
Μονάδες 4
4. Να γράψετε έναν πλαγιότιτλο για την τέταρτη παράγραφο του κειμένου («Το
4
γεγονός αυτής... μάζας»). Μονάδες 15.
α) Ποια είναι η δομή της τρίτης παραγράφου του κειμένου; («Εκείνο... ελευθεροτυπίας»)
Μονάδες 3
β) Με ποιο τρόπο αναπτύσσεται η τελευταία παράγραφος του κειμένου; Να
δικαιολογήσετε την απάντησή σας. («Βεβαίως...θεωρητικός») Μονάδες 2
γ) Ο συγγραφέας στην πέμπτη παράγραφο χρησιμοποιεί α’ πληθυντικό και γ’ ενικό.
Τι δηλώνουν αυτά τα ρηματικά πρόσωπα; («Δεν υπάρχει αμφιβολία...Τύπου»). Μονάδες
2
6. Να γράψετε ένα συνώνυμο για καθεμιά από τις παρακάτω λέξεις του κειμένου:
αντικειμενικότητα, κατοχυρώνεται, υποσκάπτει, μονοδιάστατα, υπαγορεύεται.
Μονάδες 5
7. Να γράψετε ένα αντώνυμο για καθεμιά από τις παρακάτω λέξεις του κειμένου:
άβουλο, αμφιβολία, δυσχεραίνουν, υπόσταση, ελέγξει. Μονάδες 5

ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΕΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ
Β1)
Ο συγγραφέας, στο κείμενό του, αναλύει το φαινόμενο της
αντιπληροφόρησης
στη χώρα μας. Αρχικά, διαπιστώνει φαινόμενα υπολειτουργίας του Τύπου,
καθώς η
δημοκ
ρατική αρχή της δημοσιότητας δεν αποβλέπει στην αντικειμενική
ενημέρωση
και ανάπ
τυξη δημόσιου διαλόγου. Τονίζει ότι
παρατηρείται αυθαιρεσία στην
αξιολόγηση των θεμάτων, με κριτήρια αποκλειστικά οικονομικά, και
παθητική
αποδοχή τους από το δέκτη. Τα
διαπλεκ
όμενα συμφέροντα υποβαθμίζουν το ρόλο
του Τύπου και βλάπτουν τη Δημοκρ
ατία. Τελειώνοντας,
επισημαίνει ότι η
υπαγορευμένη γραμμή της εφημερίδας και η μονομερής ενημέρωση
επιτείνουν τη
σύγχυση και καθιστούν τον ανυπεράσπιστο σύγχρονο άνθρωπο απλό
«συλλέκτη
π
ληροφοριών».
Β2)
Ο Τύπος με τον τρόπο λειτουργίας του, ενίοτε υπονομεύει τη Δημοκρατία,
καθώς παραποιεί την αλήθεια παραγκωνίζοντας τον πολιτικό διάλογο. Πιο
συγκεκριμένα, ο Τύπος εξαρτάται από
5
πολιτικο
-
οικονομικά
συμφέροντα και
παραπληροφορεί συνεχώς τη
ν κοινή γνώμη. Έτσι, λοιπόν,
οι περισσότερες
εφημερίδες ή τα κανάλια ανήκουν σε επιχειρηματίες που
αναπτύσσουν πελατειακές
σχέσεις με διάφορους μεγαλοσχήμονες. Ακόμα και στα λεγόμενα πάνελ
των
τηλεοπτικών σταθμών μπορεί κανείς να δει υψηλά ιστάμενα πρόσωπα
να
αποσιωπούν ζητήματα μείζονος σημασίας ή σκάνδαλα και ατασθαλίες
προκειμένου
ν’ αποφύγουν την κοινωνική κατακραυγή. Αυτά τα πρόσωπα, όταν
κληθούν από τους
δημοσιογράφους να λογοδοτήσουν για τις πράξεις τους, συνδιαλέγονται
δογματικά με
αποτέλεσμα την υπ
ονόμευση τόσο του διαλόγου όσο και του ίδιου του δημοκρατικού
πολιτεύματος, αφού αυτός αποτελεί την πεμπτουσία της δημοκρατίας.
Β3)
α.
Τίτλος με επικριτικό σχόλιο: « Ύποπτη» η πληροφόρηση των ΜΜΕ!
β.
Τίτλος χωρίς σχόλιο: Τύπος και παρα
πληροφόρηση.
Β4) Η εμπορευματοποίηση του Τύπου και η παθητικοποίηση των δεκτών
ως
συνέπειες της ασυδοσίας του Τύπου.
Β5) α)
Θ.Π.: « Εκείνο το οποίο...
Δημοκρατίας
».
Σχόλια/ λεπτομέρειες: « Δημοσιότητα...
γνώμης».
Κατακλείδα: «Επομένως
... ελευθεροτυπίας».
β) Τρόπος ανάπτυξης:
Συνδυασμός:
Με αιτιολόγηση
( διατυπώνεται η άποψη
6
ότι η δύναμη του Τύπου είναι τεράστια
και με τεκμηριωμένα επιχειρήματα
αποδεικνύεται ότι ο πολίτης δεν εμβαθύνει και δεν ελέγχει τις
πληροφορίες, αλλά
ενστερ
νίζεται ό, τι διαβάζει στον Τύπο.)
κ’
αίτιο
-
αποτέλεσμα
( Αίτιο: η ισχυρή
επίδραση του Τύπου κ’ τα αποτελέσματά του στο άτομο)
γ) α’ πληθυντικό:
συλλογικότητα, αμεσότητα, ανάγκη ανάληψης
πρωτοβουλιών ή δράσης
.
γ’ ενικό: ύφος ουδέτερο, γενικόλογο, αντικειμενικό.
Β6)
Συνώνυμα
: αντικειμενικότητα= αμεροληψία
κατοχυρώνεται=
εξασφαλίζεται
υποσκάπτει= υπονομεύει
μονοδιάστατα= μονόπλευρα
υπαγορεύεται= υποδεικνύεται
Β7)
Αντώνυμα
: άβουλο= αυτενεργό, σκεπτόμενο
αμφιβολία= βεβαιότητα
δυσχεραίνουν= διευκολύνουν
υπόσταση= ανυπαρξία
ελέγξει= παραβλέψει
Γ)
Παραγωγή λόγου
Ομιλία στη Βουλή των εφήβων
Π
ροσφώνηση: Αγαπητοί συνάδελφοι βουλευτές
Αποφώνηση: Σας ευχαριστώ για την προσοχή
σας
Ρ
ηματικά πρόσωπα: α’ & β’ πληθ.
,
γ’ πρόσωπο
7
Α)
Ο Τύπος ως τέταρτη εξουσία

Ασκεί έλεγχο στις άλλες τρεις μορφές εξουσίας( νομοθετική, εκτελεστική,
δικαστική)

Διασφαλίζει
την ουσία της Δημοκρατίας, θεωρείται δημιουργός της έννοιας
της κοινής γνώμης και της λαϊκής χειραφέτησης και κυριαρχίας.

Η ιστορία του είναι συνυφασμένη με τους αγώνες για την κατάκτηση των
ατομικών και κοινωνικών ελευθεριών, αποτελεί βασικό κοινωνικό όρ
γανο για
την αναζήτηση και φωτισμό της αλήθειας των πραγμάτων.

Διαθέτει κυριαρχική επιβολή στην κοινή γνώμη που μπορεί να επιβάλλει
ιδεολογίες, ενημερώνοντας επιλεκτικά και αποσπασματικά, προβάλλοντας
ηχηρούς
τίτλους,
εντυπωσιακές
εικόνες,
παραπληροφορώντα
ς,
προπαγανδίζοντας.

Κατασκευάζει ηγέτες, προσθέτει ή αφαιρεί από το κύρος
και τη δύναμη
επηρεασμού των κομμάτων και των πολιτικών προσωπικοτήτων.
Β)
Συνέπειες του κίτρινου τύπου στο άτομο & την κοινωνία

Σπίλωση προσωπικότητας, ψυχική καταρράκωση ατόμου.

Διαταράσσονται οι διαπροσωπικές
σχέσεις του ατόμου, πλήττεται η
επαγγελματική του υπόσταση.

Απώλεια πνε
υματικής και ψυχικής ελευθερίας.

Το άτομο απομονώνεται, περιθωριοποιείται
, γίνεται εσωστρεφές.
8

Προκαλείται άγχος και ανασφάλεια
στο άτομο
/ καχυποψία για
τις προθέσεις
των άλλων.

Προκαλείται φανατισμός και οξύνονται τα πολιτικά πάθη.

Εκμετάλλευση πολιτικών, οικονομικών ή κοινωνικών καταστάσεων.

Συκοφαντεί, παραπληροφορεί και λειτουργεί εκβιαστικά κατευθύνοντας
προς
συγκεκριμένες πολιτικές ιδεολογίες.

Προπα
γανδίζει και χειραγωγεί το κοινό προς όφελος της καθεστηκυίας τάξης.

Διαστρεβλώνει το πολιτικό κριτήριο του πολίτη, τον παρασύρει
σε
εσφαλμένες κρίσεις, εκμεταλλεύεται την κοινή γνώ