ΕΡΓΑΣΙΑ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΓΡΑΦΟ

 Να εντοπίσετε τα δομικά μέρη και τον τρόπο ανάπτυξης των παρακάτω

παραγράφων.

Α) Η έγκαιρη και έγκυρη πληροφόρηση έχει μεγάλη σημασία για τη ζωή του
ανθρώπου. Ο έγκαιρα κι έγκυρα ενημερωμένος άνθρωπος μπορεί να διευθετεί μια
σειρά από πρακτικά αλλά σημαντικά ζητήματα, όπως η αγορά χρήσιμων προϊόντων,
τα ψυχαγωγικά του προγράμματα και η εκπλήρωση των υποχρεώσεών του στις
τακτές προθεσμίες. Η πληροφόρηση είναι πολλαπλά χρήσιμη και για σοβαρότερα
ζητήματα, λ.χ. για την εκπλήρωση υποχρεώσεων και την άσκηση δικαιωμάτων που
έχει ο άνθρωπος ως πολίτης. Εξάλλου, εφόσον ο άνθρωπος είναι καλά
ενημερωμένος για σύγχρονα θέματα, μπορεί ευκολότερα και καλύτερα να
επικοινωνεί με άλλους ανθρώπους, με την άλλη γενιά ή με πολίτες άλλων χωρών,
για παράδειγμα. Γι’ αυτό ο άνθρωπος είναι τόσο πιο συνεπής στις υποχρεώσεις του
και τόσο πιο ουσιαστικά παρεμβαίνει στις κοινωνικές και πολιτικές εξελίξεις, όσο
πιο έγκυρα και έγκαιρα πληροφορημένος είναι. »

Β) Ό,τι επάγγελμα και αν διαλέξει κάποιος, σίγουρα απαραίτητο προσόν είναι η

εκμάθηση μιας ξένης γλώσσας. Προσθέτει «πόντους» και θεωρείται «συν» σε ένα
βιογραφικό. Άλλωστε, η εκμάθηση μιας ξένης γλώσσας μπορεί να αποτελέσει για
κάποιον διαβατήριο ή να του ανοίξει δρόμους επαγγελματικής αποκατάστασης που
ενδεχομένως να μην έχουν καμία σχέση με τη διδασκαλία της γλώσσας αυτής. Είναι
δυνατόν να δουλέψει στο εξωτερικό, να ανοίξει ευκολότερα, και κυρίως
γρηγορότερα, τις πόρτες ενός ξένου Ανώτατου Εκπαιδευτικού Οργανισμού ή απλώς
να βελτιώσει τη θέση του σε μια ολοένα και πιο ανταγωνιστική αγορά εργασίας. Δεν
είναι παράξενο, λοιπόν, που πολλοί αφιερώνουν ολόκληρες σχολικές χρονιές,
προκειμένου να αποκτήσουν ένα χαρτί πιστοποίησης της γνώσης μιας γλώσσας.

Γ) Η διαφήμιση επιδρά αρνητικά και στην ωρίμανση της συνείδησης του

καταναλωτή. Οδηγεί στην άμβλυνση της επίγνωσης της θέσης που αυτός κατέχει
στο συγκεκριμένο σύστημα παραγωγής. Αναπτύσσει τις προϋποθέσεις για τη
δημιουργία ενός τεχνητού κλίματος ευφορίας, μικρής διάρκειας, αλλά
επαναλαμβανόμενου, μέσα από την ατέλειωτη ποικιλία των διαφημιζόμενων
προϊόντων, που υπόσχονται «ότι θα γίνει κάποιος» που δεν πρόκειται να γίνει. Οι
ψυχολογικές διακυμάνσεις και η κούραση από την προσπάθεια που δεν
ολοκληρώνεται αφήνουν ορατά ίχνη στη διαμόρφωση της προσωπικότητάς του. Η
κατάσταση αυτή βρίσκει έκφραση και στο θεωρητικό επίπεδο, όπου γίνονται
απόπειρες για την αφομοίωση απόψεων, όπως ότι δεν υπάρχουν τάξεις και
κοινωνικά στρώματα ή ότι η ουσία των τάξεων είναι ψυχολογική. Η λογική κατάληξη
είναι ότι όλοι οι καταναλωτές απολαμβάνουν το ίδιο περίπου επίπεδο ζωής και
είναι άτομα που ανήκουν σε μια μεγάλη «μεσαία τάξη». Για να θεμελιωθούν τέτοιες
απόψεις, τα όρια ανάμεσα στο πραγματικό και στο φανταστικό πρέπει να γίνονται
ασαφή. Στην κατεύθυνση αυτή βοηθά σημαντικά και η διαφήμιση.

Δ) Έχει διατυπωθεί η ρήση πως η ημιμάθεια είναι χειρότερη της αμάθειας. Ο

αμαθής διακατέχεται από μειωμένη αυτοπεποίθηση, αποφεύγει τον διάλογο,
συνειδητοποιεί την πνευματική του κατωτερότητα, γεγονός που μπορεί να
επιδράσει και θετικά, κινητοποιώντας τη διάθεσή του για απόκτηση γνώσεων. Ο
ημιμαθής όμως είναι καταδικασμένος σε πνευματικό σκοταδισμό, αφού οι λίγες
γνώσεις που κατέχει δημιουργούν τη δοκησισοφία, στοιχείο που ενισχύει την
αδιαλλαξία, την απόλυτη στάση, τη μονολιθικότητα. Αυτή η ψευδαίσθηση της
γνώσης, εκτός του ότι καθιστά πνευματικά στάσιμο το άτομο, επιπλέον το
γελοιοποιεί, το εξευτελίζει, του αφαιρεί την ελπίδα της κοινωνικής αναγνώρισης και
αποδοχής.

Ε) Με την πάροδο του χρόνου, το ποδόσφαιρο έχει βρει τόσο μεγάλη απήχηση στον
κόσμο, ώστε να μοιάζει με μια νέα θρησκεία. Όπως συμβαίνει και ανάμεσα στις
διάφορες θρησκείες, έτσι και στο ποδόσφαιρο υπάρχουν μεγάλες κόντρες και μίση
ανάμεσα στους οπαδούς. Μάλιστα και στις δυο περιπτώσεις έχει χυθεί πολύ αίμα.
Επιπλέον όπως και στις θρησκείες έτσι και στο ποδόσφαιρο υπάρχουν ύμνοι
(τραγούδια ομάδων) αλλά και μεγάλα αναπάντητα ερωτήματα (οφ σάιντ, κλπ). Από
εκεί και πέρα οι αντιπρόσωποι κάθε ομάδας, οι παίκτες, φοράνε ειδικά ρούχα για
να ξεχωρίζουν από όλους τους υπόλοιπους, όπως ακριβώς γίνεται δηλαδή και με
τους διάφορους ιερείς.

ΣΤ) Η «ανθρωπιά» είναι μια λέξη του καιρού μας, ένας όρος κοινόχρηστος, ένα
νόμισμα που κυκλοφορεί σ’ όλα τα χέρια, γιατί συμβαίνει η ανταλλακτική του αξία
να είναι πολύ μεγάλη. Και με την «ανθρωπιά» εννοούμε, φυσικά, τη συμπόνια, τη
συμμετοχή, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, στο πάθος του γείτονα. Και όχι μόνο του
γείτονα. Του κάθε ανθρώπου. Άλλοτε χρησιμοποιούσαν τον όρο «ανθρωπισμός».
Έλεγαν: «αυτός είναι μεγάλος ανθρωπιστής» και με τούτο εσήμαιναν μια
προσωπικότητα που ξοδευόταν ολόκληρη για να κάμει το καλό. Ο Ντινάν, για
παράδειγμα, ο ιδρυτής του «Ερυθρού Σταυρού», υπήρξε ένας τέτοιος ανθρωπιστής.
Πέρα απ’ ό,τι θα μπορούσε να ενδιαφέρει αποκλειστικά το άτομό του,
εσυλλογίσθηκε τους ανθρώπους που έπασχαν, έξω από διάκριση φυλής και
θρησκείας, «εν πολέμω και εν ειρήνη».