You are on page 1of 3

Backstory Pascal

Naam Urhan Battlehorn


Ras: Dwarf
Lengte: 131CM
Gewicht: 78KG
Leeftijd: 38
Alignement: True Neutral
Quirks: Strong connection to nature and animals but has
trouble in social situation with members of society
Main objective: Protect Animals and that which is
natural because nature is the true treasure of this earth
Secondary objective: Enrich that land which is worthy of
prosperity
Birthplace: Janderhoff
Birthday:

Urhan is geboren in de dwergenstad Janderhoff. Geboren in een grote dwergen familie werd Urhan
opgevoed als een verantwoordelijke burger. Echter mist Urhan iets. Waar de meeste van zijn
broeders veel connectie hadden met het mijnen en smeden van metalen miste Urhan deze
connectie, wanneer hij het aanraakte voelde hij zichzelfs zwakker. Ook miste hij een connectie met
zijn broerders. Waar Urhan altijd wel heel wijs en sterk was had hij altijd moeite om deze gedachtes
en gevoelens in begrijpbare taal naar zijn volk te brengen. Zo werd hij ook meer gezien als een
domme sterke dwerg. Dit was moeilijk voor hem hierdoor voelde hij zich echter ook nooit thuis en
verlangede hij juist altijd om de wereld boven de diepe mijnen te zien. Hij had inmiddels een baan
gekregen om mijnen te graven. Hij heeft dit een paar jaar gedaan. Op een dag moesten zij een
nieuwe gang graven net onder de bovengrond Urhan sloeg er op los met zijn pikhouweel tot hij bij
een dikke boomwortel terecht kwam. Ze groeven verder en verder steeds iets meer naar boven. Tot
ze bij de kern van de wortels van de boom terecht kwamen. Toen hij er naar keek leek het alsof deze
kracht hem roepte. Hij raakte het aan en voelde een diepe connectie met de boom. In zijn hoofd zag
hij ook de omgeving waarin de boom stond. Een prachtig bos vol met leven, een vredige plek waar
rust een vrede centraal stond. Echter toen hij achterom keek zag hij hoeveel minder leven de bomen
en planten hadden op de weg achter hem. De plek waar zij aan het graven waren. Hij had geen flauw
idee dat hij het leven boven hem aan het vernietigen was. Vol verdriet van wat hij deze geweldige
levendige kracht aangedaan had. Stopte hij gelijk zijn werkzaamheden en renden naar de uitgang
van de stad toe. Hij wist dat hij een oom had in Sandpoint die gespecialiseerd was in het werken met
hout. Hij pakte al zijn spullen in en genoeg eten en drinken voor een paar dagen en vetrok, weg van
de stad die de minerale van deze wereld uitpute en op deze manier de natuurlijke wereld
vernietigen.

Hij liep de poort uit en zag voor de eerste keer met eigen ogen de openlucht boven zich. De lucht
was geheel blauw en hij kon kilometers verkijken. Hij liep op een dwerg af om de weg te vragen. De
dwerg wees naar een bos ver weg op de horizon en gniffelde. “succes met lopen” hij schoot vol in de
lag. Urhan liep met goede moed richting het pas niet wetend dat de tocht weken zou duren.

Hoe dichter hij bij de bossen kwam hoe meer dieren en bomen hij zag. De dieren waren erg
geïnteresseerd in hem. Er vlogen ook vaak vogels met hem mee. En wat kleine beesten. Echter
hoorde hij af en toe ook geritsel van grotere beesten dieper verscholen achter de bosjes. Het voelde
gelukkig niet als een kwaadaardige energy dus liep Urhan rustig verder.
Hij loopt richting een hoge berg om te kijken welke kant hij op moest. Aangekomen op de berg ziet
hij in de verte iets wat hij nog nooit eerder had gezien. Er kwamen dikke wolken aan vanuit het
gebergte. Hij loopt naar beneden en voelt de wind steeds harder waaien. Opeens hoort hij harde
donderslagen en begint het keihard te regenen. Dit was iets geheel nieuws voor hem. Vol met angst
rent hij door het bos heen opzoek naar een goede plek om te schuilen. In de haast struikelt hij over
een grote tak heen. Hij viel hard met zijn hoofd op de grond en verloor zijn bewust zijn. Toen zijn
ogen dicht vielen zag hij nog 3 grote gedaantes uit de bosjes komen en naar hem toe lopen. Op dit
moment verloor hij zijn bewust zijn.

De volgende dag werd hij wakker in een oud en vervallen hutje omringd door de 3 grote wolven. Hij
openend zijn ogen en ziet dat er 2 tegen hem aan liggen te slapen maar dat er 1 aandachtig naar
hem zit te kijken. Urhan maakt geen onverwachte bewegingen en kijkt naar wat de wolf doet.
Opeens begint de wolf tegen hem te praten. Het beest stelt hem gerust en zegt dat hij verder moet
slapen.

Over de volgende dagen krijgt Urhan zijn kracht steeds meer terug. De wolven zien hem niet als een
bedreiging en voelen zich op hun gemakt bij hem. Echter heeft Urhan het gevoel dat er meer schuilt
in de alpha wolf “Aurora” de Wolf die met hem heeft gesproken. Urhan wil hier meer over weten
dus blijft wat langer bij de groep.

De wolven leren hem te jagen en houden hem warm in de avonden. Hij leert om in balans te leven
met de natuur. Dit is zo’n bevrijdend gevoel voor hem. Het voelt meer als een thuis dan Janderhoff
ooit voor hem geweest is. Na nog een paar dagen bij de wolfpack gebleven te zijn en beter geleerd
heeft om te sluipen gaat hij achter de alpha wolf aan. Wanneer hij op een van zijn nachtelijke
wandelingen ging. Wanneer de Wolf alleen is en Urhan verstopt staat achter de bosjes begint de
wolf te spreken. “als je mij wilt bespieden moet je nog veel leren ik hoor je voetstappen al duidelijk
voor de afgelopen 2 kilometer” en springt op hem af. Urhan valt achter over en de Wolf gaat op hem
staan.

“Je hebt nog heel veel te leren als jij wilt overleven in deze wereld” zegt de Wolf. “Laten we het
eerlijk maken” zegt de wolf. Urhan hoort de wolf een zacht geluid maken en de wolf verandert in
een grote hond en valt Urhan aan. Hij pakt een grote tak die naast hem ligt en houd de hond op
afstand en schreeuwt “WIE OF WAT BEN JIJ” de hond begint te lachen en verteld dat hij een Druid is
hij veranderd in een vogel en gaat boven hem zitten in een boom waar je net niet bij kan en begint
te praten. “Ik heb je de laatste dagen bestudeerd en zie de beginselen van een sterke krijger een
beschermer van de natuur en al haar wonderlijke wezens. Ik zie dat de beesten je zien als een van
hen zij voelen zich op hun gemak bij jou. Wanneer je mij kunt beloven dat je natuur en de wezens
erin altijd zult beschermen en het balans hiervan altijd zult nastreven kan ik je de weg van de druid
leren”

Urhan keek de vogel vol bewondering aan en accepteerde zijn aanbod. De druid Jaha leerde hem de
wegen van de druid hoe hij de natuur moet beschermen. Maar tegelijk ook het belans er van moet
snappen. Zo mocht hij geen prooien beschermen die door roofdieren werden achtervolgt om dat dit
een natuurlijke cirkel was.

De druid was niet vaak in zijn normale vorm aangezien hij teveel een was met de vormen van de
beesten. Maar als hij wel zijn normale vorm had was hij een human shoanti die was opgegroeid in
een van de shoanti dorpjes in de buurt. Ookal bleef hij wel graag in de buurt van dit kamp was hij
niet echt verwikkeld in hun strijd aangezien hij geen interesse had in de menselijke structuren.
Na een paar jaar bij de wolfpack gewoond te hebben enhij al de wegen van de druid geleerd had
was het tijd om aan zijn eigen avontuur te beginnen. Hij had een sterke band opgebouwd met een
van de wolven “Jaha”. Deze wolf ging ook met hem mee toen hij weg ging. Wetend dat hij een druid
was wist hij dat hij geen metalen wapens en armor mocht gebruiken. Hij wist dat zijn oom veel wist
van houtwerk dus was zijn eerste missie om naar Sandpoint te gaan om zijn oom te ontmoeten.

You might also like