You are on page 1of 36

See discussions, stats, and author profiles for this publication at: https://www.researchgate.

net/publication/341219236

Żelbetowa stopa fundamentowa - obliczanie, wymiarowanie,


konstruowanie

Presentation · May 2020


DOI: 10.13140/RG.2.2.33973.09444

CITATIONS READS

0 10,582

1 author:

Maciej Tomasz Solarczyk


Gdansk University of Technology
20 PUBLICATIONS 17 CITATIONS

SEE PROFILE

All content following this page was uploaded by Maciej Tomasz Solarczyk on 07 May 2020.

The user has requested enhancement of the downloaded file.


Stopa fundamentowa – obliczanie, wymiarowanie, konstruowanie
mgr inż. Maciej Tomasz Solarczyk

Wydział Inżynierii Lądowej i Środowiska


Katedra Konstrukcji Betonowych
Katedra Konstrukcji Betonowych
Wydział Inżynierii Lądowej i Środowiska

Literatura
[EC2] PN-EN 1992-1-1:2008 – Eurokod 2: Projektowanie konstrukcji z betonu – Część 1-1: Reguły ogólne
i reguły dla budynków;
[PN-B] PN-B-03264:2002 – Konstrukcje betonowe, żelbetowe i sprężone. Obliczenia statyczne i projektowanie;
[1] Knauff M. i inni: Podstawy projektowania konstrukcji żelbetowych i sprężonych według Eurokodu 2,
Dolnośląskie Wydawnictwo Edukacyjne, Wrocław 2006;
[2] Knauff M.: Obliczanie konstrukcji żelbetowych według Eurokodu 2, Wydawnictwo Naukowe PWN,
Warszawa 2013;
[3] Puła O.: Projektowanie fundamentów bezpośrednich według Eurokodu 7, Dolnośląskie Wydawnictwo
Edukacyjne, Wrocław 2014;
[4] Kobiak J., Stachurski W.: Konstrukcje Żelbetowe tom 2, Arkady, Warszawa 1987;
[5] Łapko A., Jensen B. Ch.: Podstawy projektowania i algorytmy obliczeń konstrukcji żelbetowych, Arkady,
Warszawa 2009;
[6] Starosolski W.: Konstrukcje Żelbetowe, tom II wydanie 11, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008;
[7] Starosolski W.: Komputerowe modelowanie betonowych ustrojów inżynierskich, tom 1 i 2, Wydawnictwo
Politechniki Śląskiej, Gliwice 2013;
[8] Grabiec K.: Konstrukcje betonowe. Przykłady obliczeń statycznych, Wydawnictwo Naukowe PWN,
Warszawa, Poznań 1995.

mgr inż. Maciej Tomasz Solarczyk


© Wszelkie prawa zastrzeżone
Katedra Konstrukcji Betonowych
Wydział Inżynierii Lądowej i Środowiska

Literatura
[EC2] PN-EN 1992-1-1:2008 – Eurokod 2: Projektowanie konstrukcji z betonu – Część 1-1: Reguły ogólne
i reguły dla budynków;
[PN-B] PN-B-03264:2002 – Konstrukcje betonowe, żelbetowe i sprężone. Obliczenia statyczne i projektowanie;
[1] Knauff M. i inni: Podstawy projektowania konstrukcji żelbetowych i sprężonych według Eurokodu 2,
Dolnośląskie Wydawnictwo Edukacyjne, Wrocław 2006;
[2] Knauff M.: Obliczanie konstrukcji żelbetowych według Eurokodu 2, Wydawnictwo Naukowe PWN,
Warszawa 2013;
[3] Puła O.: Projektowanie fundamentów bezpośrednich według Eurokodu 7, Dolnośląskie Wydawnictwo
Edukacyjne, Wrocław 2014;
[4] Kobiak J., Stachurski W.: Konstrukcje Żelbetowe tom 2, Arkady, Warszawa 1987;
[5] Łapko A., Jensen B. Ch.: Podstawy projektowania i algorytmy obliczeń konstrukcji żelbetowych, Arkady,
Warszawa 2009;
[6] Starosolski W.: Konstrukcje Żelbetowe, tom II wydanie 11, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008;
[7] Starosolski W.: Komputerowe modelowanie betonowych ustrojów inżynierskich, tom 1 i 2, Wydawnictwo
Politechniki Śląskiej, Gliwice 2013;
[8] Grabiec K.: Konstrukcje betonowe. Przykłady obliczeń statycznych, Wydawnictwo Naukowe PWN,
Warszawa, Poznań 1995.

mgr inż. Maciej Tomasz Solarczyk


© Wszelkie prawa zastrzeżone
Katedra Konstrukcji Betonowych
Wydział Inżynierii Lądowej i Środowiska

Literatura
[EC2] PN-EN 1992-1-1:2008 – Eurokod 2: Projektowanie konstrukcji z betonu – Część 1-1: Reguły ogólne
i reguły dla budynków;
[PN-B] PN-B-03264:2002 – Konstrukcje betonowe, żelbetowe i sprężone. Obliczenia statyczne i projektowanie;
[1] Knauff M. i inni: Podstawy projektowania konstrukcji żelbetowych i sprężonych według Eurokodu 2,
Dolnośląskie Wydawnictwo Edukacyjne, Wrocław 2006;
[2] Knauff M.: Obliczanie konstrukcji żelbetowych według Eurokodu 2, Wydawnictwo Naukowe PWN,
Warszawa 2013;
[3] Puła O.: Projektowanie fundamentów bezpośrednich według Eurokodu 7, Dolnośląskie Wydawnictwo
Edukacyjne, Wrocław 2014;
[4] Kobiak J., Stachurski W.: Konstrukcje Żelbetowe tom 2, Arkady, Warszawa 1987;
[5] Łapko A., Jensen B. Ch.: Podstawy projektowania i algorytmy obliczeń konstrukcji żelbetowych, Arkady,
Warszawa 2009;
[6] Starosolski W.: Konstrukcje Żelbetowe, tom II wydanie 11, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008;
[7] Starosolski W.: Komputerowe modelowanie betonowych ustrojów inżynierskich, tom 1 i 2, Wydawnictwo
Politechniki Śląskiej, Gliwice 2013;
[8] Grabiec K.: Konstrukcje betonowe. Przykłady obliczeń statycznych, Wydawnictwo Naukowe PWN,
Warszawa, Poznań 1995.

mgr inż. Maciej Tomasz Solarczyk


© Wszelkie prawa zastrzeżone
Katedra Konstrukcji Betonowych
Wydział Inżynierii Lądowej i Środowiska

Literatura
[EC2] PN-EN 1992-1-1:2008 – Eurokod 2: Projektowanie konstrukcji z betonu – Część 1-1: Reguły ogólne
i reguły dla budynków;
[PN-B] PN-B-03264:2002 – Konstrukcje betonowe, żelbetowe i sprężone. Obliczenia statyczne i projektowanie;
[1] Knauff M. i inni: Podstawy projektowania konstrukcji żelbetowych i sprężonych według Eurokodu 2,
Dolnośląskie Wydawnictwo Edukacyjne, Wrocław 2006;
[2] Knauff M.: Obliczanie konstrukcji żelbetowych według Eurokodu 2, Wydawnictwo Naukowe PWN,
Warszawa 2013;
[3] Puła O.: Projektowanie fundamentów bezpośrednich według Eurokodu 7, Dolnośląskie Wydawnictwo
Edukacyjne, Wrocław 2014;
[4] Kobiak J., Stachurski W.: Konstrukcje Żelbetowe tom 2, Arkady, Warszawa 1987;
[5] Łapko A., Jensen B. Ch.: Podstawy projektowania i algorytmy obliczeń konstrukcji żelbetowych, Arkady,
Warszawa 2009;
[6] Starosolski W.: Konstrukcje Żelbetowe, tom II wydanie 11, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008;
[7] Starosolski W.: Komputerowe modelowanie betonowych ustrojów inżynierskich, tom 1 i 2, Wydawnictwo
Politechniki Śląskiej, Gliwice 2013;
[8] Grabiec K.: Konstrukcje betonowe. Przykłady obliczeń statycznych, Wydawnictwo Naukowe PWN,
Warszawa, Poznań 1995.

mgr inż. Maciej Tomasz Solarczyk


© Wszelkie prawa zastrzeżone
Katedra Konstrukcji Betonowych
Wydział Inżynierii Lądowej i Środowiska

Kształty stóp fundamentowych

źródło: Starosolski Konstrukcje Żelbetowe tom 2, PWN, Warszawa, 2008

a) Prostokątna (blokowa) c) Schodkowa (trójstopniowa)


b) Schodkowa (dwustopniowa) d) Ostrosłupowa

mgr inż. Maciej Tomasz Solarczyk


© Wszelkie prawa zastrzeżone
Katedra Konstrukcji Betonowych
Wydział Inżynierii Lądowej i Środowiska

Głębokość posadowienia

Poziom posadowienia
stopy fundamentowej
powinien znajdować się
poniżej głębokości
przemarzania gruntu

źródło: Rys. 1. w PN-81-B-03020

mgr inż. Maciej Tomasz Solarczyk


© Wszelkie prawa zastrzeżone
Katedra Konstrukcji Betonowych
Wydział Inżynierii Lądowej i Środowiska

Wysokość stopy oraz otulenie zbrojenia


Wysokość stopy fundamentowej jest istotna z dwóch względów:
• Przyjęcia schematu statycznego słupa (rodzaj podpory odpowiadającej stopie fundamentowej);
• Określenia nośności stopy fundamentowej na przebicie.
Otulenie zbrojenia (za punktem 4.4.1.3 (4) w EC2):
Jeżeli beton układa się na nierównych powierzchniach, to na ogół należy zwiększyć otulenie, stosując w
projekcie większe odchyłki dopuszczalne. Zwiększenie to powinno odpowiadać różnicom spowodowanym
przez nierówności, ale nominalne otulenie powinno wynosić co najmniej k1 milimetrów dla betonu
układanego na przygotowanym podłożu (z włączeniem wytłoczeń i nierówności) oraz k2 milimetrów betonu
układanego bezpośrednio na gruncie.
k1 = 40 mm k2 = 75 mm
Otulenie zbrojenia (za punktem 9.3.1.4. w [4]):
W zasadzie pod każdym fundamentem należy ułożyć warstwę gruzu, tłucznia lub chudego betonu, grubości
5 – 10 cm, w celu zabezpieczenia prętów zbrojeniowych przed zanieczyszczeniem ziemią oraz
niedopuszczenia do mieszania się z nią betonu konstrukcyjnego.

mgr inż. Maciej Tomasz Solarczyk


© Wszelkie prawa zastrzeżone
Katedra Konstrukcji Betonowych
Wydział Inżynierii Lądowej i Środowiska

Geometria fundamentu
Długość fundamentu: L (wymiar równoległy do osi x)
Szerokość fundamentu: B (wymiar równoległy do osi y)
Wysokość fundamentu: hf
Długość słupa: ls (wymiar równoległy do osi x)
Szerokość słupa: bs (wymiar równoległy do osi y)
UWAGA:
Wszystkie wzory podane na
Pole powierzchni fundamentu: A = B · L kolejnych slajdach obowiązują przy
założeniu że:
Wskaźniki wytrzymałości fundamentu (względem osi x oraz y):
1) Dodatnie wielkości momentów
L · B2 zginających – zgodnie z tzw.
Wx =
6 „regułą prawej dłoni”;
B · L2
Wy = 2) Dodatnie siły poziome – zgodnie
6
ze zwrotem osi na powyższym
rysunku.
mgr inż. Maciej Tomasz Solarczyk
© Wszelkie prawa zastrzeżone
Katedra Konstrukcji Betonowych
Wydział Inżynierii Lądowej i Środowiska

Siły działające na stopę fundamentową Wartości należy odczytać dla dwóch


kombinacji: na maksymalny
moment zginający oraz na
Dane (odczytane z programu obliczeniowego): maksymalną siłę osiową

• Obliczeniowa siła osiowa od obciążeń stałych: VGd


• Obliczeniowy moment zginający od obciążeń stałych (względem osi x i y): MGdx ; MGdy

• Obliczeniowa siła pozioma od obciążeń stałych (wzdłuż osi x i y): HGdx ; HGdy

• Obliczeniowa siła osiowa od obciążeń zmiennych: VQd

• Obliczeniowy moment zginający od obciążeń zmiennych (względem osi x i y): MQdx ; MQdy

• Obliczeniowa siła pozioma od obciążeń zmiennych (wzdłuż osi x i y): HQdx ; HQdy

• Obliczeniowa siła osiowa od obciążeń stałych i zmiennych: VEd


• Obliczeniowy moment zginający od obciążeń stałych i zmiennych (względem osi x i y): MEdx ; MEdy

• Obliczeniowa siła pozioma od obciążeń stałych i zmiennych (wzdłuż osi x i y): HEdx ; HEdy

mgr inż. Maciej Tomasz Solarczyk


© Wszelkie prawa zastrzeżone
Katedra Konstrukcji Betonowych
Wydział Inżynierii Lądowej i Środowiska

Ciężar własny fundamentu


Wartość charakterystyczna ciężaru własnego fundamentu:
VGk1 = γż · B · L · hf
Wartość charakterystyczna ciężaru gruntu nad fundamentem:
VGk2 = γgruntu · (B · L – bs · ls ) · hgruntu

Wartość charakterystyczna ciężaru posadzki nad fundamentem:


kN
VGk3 = g k · (B · L – bs · ls )
m2

Wartość charakterystyczna ciężaru własnego fundamentu:


VGkF = VGk1 + VGk2 + VGk3
Wartość charakterystyczna od obciążeń użytkowych działających bezpośrednio ponad stopą:
kN
VQkF = pk · (B · L – bs · ls )
m2

mgr inż. Maciej Tomasz Solarczyk


© Wszelkie prawa zastrzeżone
Katedra Konstrukcji Betonowych
Wydział Inżynierii Lądowej i Środowiska

Ciężar własny fundamentu


Wartość obliczeniowa ciężaru własnego fundamentu:
VGdF = γG · VGkF (γG = 1,35)

Wartość obliczeniowa od obciążeń użytkowych działających bezpośrednio ponad stopą fundamentową:


VQdF = γQ · VQkF (γQ = 1,5)

mgr inż. Maciej Tomasz Solarczyk


© Wszelkie prawa zastrzeżone
Katedra Konstrukcji Betonowych
Wydział Inżynierii Lądowej i Środowiska

Sprawdzenie naprężeń pod fundamentem


Naprężenia pod fundamentem – wzór ogólny:
VEd 6 · eL 6 · eB VGdF + VQdF
q rmin / q rmax = · 1± ± +
A L B A

gdzie:
eL - mimośród działania wypadkowej siły w podstawie stopy w kierunku równoległym do boku L
MEdx
eL = – eL ′
VEd

eB - mimośród działania wypadkowej siły w podstawie stopy w kierunku równoległym do boku B


MEdy
eB = – eB ′
VEd

eL ′, eB ′ – przesunięcie stopy fundamentowej względem osi słupa odpowiednio wzdłuż kierunku L oraz B

mgr inż. Maciej Tomasz Solarczyk


© Wszelkie prawa zastrzeżone
Katedra Konstrukcji Betonowych
Wydział Inżynierii Lądowej i Środowiska

Sprawdzenie naprężeń pod fundamentem – słup w osi stopy


Naprężenia pod fundamentem od obciążeń stałych:
VGd + VGdF MGdx + hf · HGdy MGdy + hf · HGdx
q A,G = + –
A Wx Wy

VGd + VGdF MGdx + hf · HGdy MGdy + hf · HGdx


q B,G = + +
A Wx Wy

VGd + VGdF MGdx + hf · HGdy MGdy + hf · HGdx


q C,G = – +
A Wx Wy

VGd + VGdF MGdx + hf · HGdy MGdy + hf · HGdx


q D,G = – –
A Wx Wy

qA,G + qB,G + qC,G + qD,G


q śr,G =
4

q max,G = max{q A,G ; q B,G ; q C,G ; q D,G }

q min,G = min{q A,G ; q B,G ; q C,G ; q D,G }

mgr inż. Maciej Tomasz Solarczyk


© Wszelkie prawa zastrzeżone
Katedra Konstrukcji Betonowych
Wydział Inżynierii Lądowej i Środowiska

Sprawdzenie naprężeń pod fundamentem – słup w osi stopy


Naprężenia pod fundamentem od obciążeń stałych oraz zmiennych:
VGd + VQd + VGdF + VQdF MGdx + MQdx + hf · HGdy + HQdy MGdy + MQdy + hf · HGdx + HQdx
q A,G+Q = + –
A Wx Wy

VGd + VQd + VGdF + VQdF MGdx + MQdx + hf · HGdy + HQdy MGdy + MQdy + hf · HGdx + HQdx
q B,G+Q = + +
A Wx Wy

VGd + VQd + VGdF + VQdF MGdx + MQdx + hf · HGdy + HQdy MGdy + MQdy + hf · HGdx + HQdx
q C,G+Q = – +
A Wx Wy

VGd + VQd + VGdF + VQdF MGdx + MQdx + hf · HGdy + HQdy MGdy + MQdy + hf · HGdx + HQdx
q D,G+Q = – –
A Wx Wy

qA,G+Q + qB,G+Q + qC,G+Q + qD,G+Q


q śr,G+Q =
4

q max,G+Q = max{q A,G+Q ; q B,G+Q ; q C,G+Q ; q D,G+Q }

q min,G+Q = min{q A,G+Q ; q B,G+Q ; q C,G+Q ; q D,G+Q }

mgr inż. Maciej Tomasz Solarczyk


© Wszelkie prawa zastrzeżone
Katedra Konstrukcji Betonowych
Wydział Inżynierii Lądowej i Środowiska

Warunki dopuszczalnych naprężeń pod fundamentem


q fNB – obliczeniowy opór jednostkowy
• ograniczenie średnich naprężeń (za wzorem [9-6] w [4]): podłoża gruntowego [kPa]
q śr,G+Q ≤ m · q fNB współczynnik korekcyjny przy
stosowaniu rozwiązania teorii
granicznych stanów naprężeń oraz
• ograniczenie maksymalnych naprężeń (za wzorem [9-6] w [4]): metody B oznaczania parametrów
geotechnicznych (za punktem 3.3.4. w
q max,G+Q ≤ 1,2 · m · q fNB PN-81-B-03020): m = 0,9 · 0,9 = 0,81

• ograniczenie stosunku naprężeń maksymalnych do minimalnych od obciążeń stałych (za punktem 3.2
oraz 4.3.3. 1. w [3] dla konstrukcji niewrażliwej na nierównomierne osiadania, posadowionej na gruntach
mało ściśliwych o M0 > 20 MPa):
qmax,G
≤ 3,0 UWAGA:
qmin,G
Podane warunki dopuszczalnych
naprężeń są metodą uproszczoną.
• ograniczenie odrywania (za punktem 4.3.3. 2. w [3]):
Nośność podłoża gruntowego należy
q min,G+Q ≥ 0 kPa sprawdzać za pomocą Eurokodu 7.

mgr inż. Maciej Tomasz Solarczyk


© Wszelkie prawa zastrzeżone
Katedra Konstrukcji Betonowych
Wydział Inżynierii Lądowej i Środowiska

W obliczeniowym oddziaływaniu podłoża na


stopę q r0i należy odliczyć w odporze gruntu
Wymiarowanie zbrojenia na zginanie ciężar stopy i obciążeń równomiernie
rozłożonych na powierzchni stopy, gdyż
składowe oddziaływanie wynikłe z tego
Wyznaczenie naprężeń od obciążeń obliczeniowych:
obciążenia przy zginaniu równoważy się z tym
VGdF + VQdF VGdF + VQdF obciążeniem.
q A = q A,G+Q − q B = q B,G+Q −
A A
VGdF + VQdF VGdF + VQdF
q C = q C,G+Q − q D = q D,G+Q −
A A

Metoda wsporników trapezowych:


Obliczeniowy moment zginający (za wzorem [9-48] w [4]):
MEdAi = Fti · q r0i · ei
gdzie:
pole trapezu: Ft
obciążenie przekazywane przez słup na stopę: q r0i
odległość środka ciężkości trapezu od krawędzi zamocowania w słupie: ei
mgr inż. Maciej Tomasz Solarczyk
© Wszelkie prawa zastrzeżone
Katedra Konstrukcji Betonowych
Wydział Inżynierii Lądowej i Środowiska

Wymiarowanie zbrojenia na zginanie


• na kierunku x (trapez ABFE lub CDHG):
B − bs
L + ls ·
2
Ftx =
2
1 B − bs 2 1 L − ls 1 B − bs 2 B − bs 1 B − bs
Stx ls · · +2· · · · ls · + · L − ls ·
2 2 2 2 3 2 2 3 2
ex = = B − bs =
Ftx L + ls · L + ls
2
2
qA + qB qC + qD
MEdAx = Ftx · · ex lub MEdAx = Ftx · · ex
2 2

• na kierunku y (trapez BCGF lub ADHE):


L − ls
B + bs ·
2
Fty =
2
1 L − ls 2 1 B − bs 1 L − ls 2 L − ls 1 L − ls
Sty bs · · +2· · · · bs · + · B − bs ·
2 2 2 2 3 2 2 3 2
ey = = L − ls =
Fty B + bs · B + bs
2
2
qA + qD qB + qC
MEdAy = Fty · · ey lub MEdAy = Fty · · ey
2 2

mgr inż. Maciej Tomasz Solarczyk


© Wszelkie prawa zastrzeżone
Katedra Konstrukcji Betonowych
Wydział Inżynierii Lądowej i Środowiska

Wymiarowanie zbrojenia na zginanie


UWAGA:
Na kierunku na którym występuje większy moment zginający – równocześnie zasadnym jest zastosowanie
większej wysokości użytecznej.
Przykładowo: MEdAy > MEdAx , zatem: dy > dx .

Wysokość użyteczna przekroju:


• na kierunku x:
ϕ
dx = hf – cnom – ϕ –
2

• na kierunku y:
ϕ
dy = hf – cnom –
2

gdzie:
ϕ – przyjęta średnica pręta zbrojeniowego stopy fundamentowej z uwagi na zginanie

mgr inż. Maciej Tomasz Solarczyk


© Wszelkie prawa zastrzeżone
Katedra Konstrukcji Betonowych
Wydział Inżynierii Lądowej i Środowiska

Wymiarowanie zbrojenia na zginanie


Minimalne pole przekroju zbrojenia (za wzorem (9.1N) w [EC2]):
f
0,26 · ctm · bt · d
As,min = maxቐ fyk
0,0013 · bt · d

Pole przekroju zbrojenia (za wzorem [9-50] w [4]):


MEdAi
As1 =
fyd · 0,9 · d Stopień zbrojenia stopy fundamentowej:
• na kierunku x: • na kierunku x:
MEdAx As1,prov,x
As1x = > As,min,x ρl,x = · 100%
fyd · 0,9 · dx L · dx

• na kierunku y: • na kierunku y:
MEdAy As1,prov,y
As1y =
fyd · 0,9 · dy
> As,min,y ρl,y = · 100%
B · dy

mgr inż. Maciej Tomasz Solarczyk


© Wszelkie prawa zastrzeżone
Katedra Konstrukcji Betonowych
Wydział Inżynierii Lądowej i Środowiska

Stopa fundamentowa – przebicie


Za punktem 6.4.4 (2) w [EC2]:
Nośność fundamentów słupów na przebicie (przez ścinanie) należy sprawdzać na obwodach kontrolnych w
granicach 2d od skraju słupa.
Nośność na ścinanie przy przebiciu stóp fundamentowych bez zbrojenia na ścinanie (wzór (6.47) w [EC2]):
1
2·d
CRd,c · k · 100 · ρl · fck 3 ·
a
υRd,c = max൞ 2·d
υmin ·
a

mgr inż. Maciej Tomasz Solarczyk


© Wszelkie prawa zastrzeżone
Katedra Konstrukcji Betonowych
Wydział Inżynierii Lądowej i Środowiska

Stopa fundamentowa – przebicie


Dane:
• Siła przebijająca w stopie fundamentowej: VEd
• Moment zginający (względem osi x i y): MEdx ; MEdy

• Średnie obliczeniowe naprężenie pod fundamentem od obciążeń stałych i zmiennych:


qA,G+Q + qB,G+Q + qC,G+Q + qD,G+Q
q śr =
4

• Średnia wysokość użyteczna w przekroju (za wzorem (6.32) w [EC2]):


dx + dy
d=
2

• Współczynnik (za punktem 6.2.2 (1) UWAGA w [EC2]):


0,18
CRd,c =
γc

mgr inż. Maciej Tomasz Solarczyk


© Wszelkie prawa zastrzeżone
Katedra Konstrukcji Betonowych
Wydział Inżynierii Lądowej i Środowiska

Stopa fundamentowa – przebicie


Dane:
• Współczynnik skali (za punktem 6.2.2 (1) w [EC2]) (d podstawiać w [mm]):

200
k = minቐ1 + d
2,0
• Średni stopień zbrojenia rozciąganego na obydwu kierunkach (za punktem 6.4.4 (1) w [EC2]):

ρl,x · ρl,y
ρl = min൝
0,02

ρl,x , ρl,𝑦 – stopnie zbrojenia na kierunku x i y; należy obliczać jako średnie na odcinku równym szerokości
słupa zwiększonej o 3d po każdej stronie.

mgr inż. Maciej Tomasz Solarczyk


© Wszelkie prawa zastrzeżone
Katedra Konstrukcji Betonowych
Wydział Inżynierii Lądowej i Środowiska

Stopa fundamentowa – przebicie


Dane:
• Współczynnik (za wzorem (6.3N) w [EC2]) (wartość fck podstawiać w [MPa]; wynik (υmin ) w [MPa]):
3 1
υmin = 0,035 · k · fck2 2

• Współczynnik (za wzorem (6.43) w [EC2]):

2
ex ey 2
β = 1 + 1,8 · +
by bx

• Mimośrody wzdłuż osi x i y:


MEdy MEdx
ex = ey =
VEd,red VEd,red VEd,red oraz a
• Wymiary obwodu kontrolnego: wielkości zmienne –
patrz kolejny slajd
bx = ls + 2 · a by = bs + 2 · a

mgr inż. Maciej Tomasz Solarczyk


© Wszelkie prawa zastrzeżone
Katedra Konstrukcji Betonowych
Wydział Inżynierii Lądowej i Środowiska

Stopa fundamentowa – przebicie


Kolejne wartości konieczne do wyznaczenia naprężenia stycznego w przekroju
kontrolnym υEd oraz naprężenia granicznego υRd,c są zależne od odległości od
skraju słupa do rozważanego przekroju kontrolnego (a) (należy zatem w arkuszu
kalkulacyjnym sprawdzić naprężenia dla kolejnych wartości a, od 0 do wartości 2d):
• długość rozważanego obwodu kontrolnego:
u1 = 2 · ls + 2 · bs + 2 · π · a
• pole powierzchni wyznaczonej przez obwód kontrolny:
Acont = 2 · ls · a + 2 · bs · a + π · a2 + ls · bs
• siła netto skierowana ku górze działająca w granicach rozważanego obwodu
kontrolnego (za punktem 6.4.4.(2) w [EC2]):
źródło: Knauff, Knyziak: Prosta metoda
∆VEd = q śr · Acont sprawdzania fundamentów ze względu na

• siła netto (za wzorem (6.48) w [EC2]): przebicie, Przegląd Budowlany 12/2013

VEd,red = VEd – ∆VEd

mgr inż. Maciej Tomasz Solarczyk


© Wszelkie prawa zastrzeżone
Katedra Konstrukcji Betonowych
Wydział Inżynierii Lądowej i Środowiska

Stopa fundamentowa – przebicie


• Średnie naprężenie styczne w przekroju kontrolnym przy obciążeniu mimośrodowym (za wzorem (6.51)
w [EC2]:
VEd,red
υEd = β ·
u1 · d

• Warunek (za punktem 6.4.3.(2).(a) w [EC2]):


υEd ≤ υRd,c

mgr inż. Maciej Tomasz Solarczyk


© Wszelkie prawa zastrzeżone
Katedra Konstrukcji Betonowych
Wydział Inżynierii Lądowej i Środowiska

Stopa fundamentowa – przebicie


Dla wcześniej podanej procedury wyznaczono w arkuszu kalkulacyjnym wykres wykorzystania nośności
(reprezentowanej jako stosunek υEd do υRd,c ) w zależności od odległości obwodu kontrolnego od krawędzi
słupa (a).
Wykorzystanie nośności na przebicie na obszarach
a kontrolnych wokół słupa
= 0,895 → a = 0,895d
d 1,1

1,0 max = 0,9437

Wykorzystanie nośności υEd/υRd,c


0,9

Jeżeli w jakimkolwiek punkcie na 0,8

wykresie przekroczona jest na osi 0,7


pionowej wartość 1,0 – nie jest 0,6
spełniony warunek nośności 0,5
fundamentu na przebicie;
0,4

Należy wówczas zwiększyć 0,3

wysokość stopy fundamentowej i 0,2

przeprowadzić ponownie obliczenia 0,1


0,895
0,0
2 1,8 1,6 1,4 1,2 1 0,8 0,6 0,4 0,2 0

Odległość obwodu kontrolnego od krawędzi słupa a/d

mgr inż. Maciej Tomasz Solarczyk


© Wszelkie prawa zastrzeżone
Katedra Konstrukcji Betonowych
Wydział Inżynierii Lądowej i Środowiska

Stopa fundamentowa – przebicie


W obszarze przylegającym do słupa powinna być spełniona nierówność (za wzorem (6.53) w [EC2]):
VEd
υEd = β · ≤ υRd,max
u0 · d

gdzie:
u0 – najmniejszy obwód otaczający słup; dla słupa wewnętrznego (przypadek projektowy) – jest to obwód
słupa; u0 = 2 · ls + 2 · bs
υRd,max – obliczeniowa, maksymalna wytrzymałość na ścinanie wzdłuż rozważanego przekroju kontrolnego
(za punktem 9 w [PN-EN 1992-1-1:2008/AC:2011] – poprawka do [EC2]):
υRd,max = 0,4 · υ · fcd

υ – współczynnik redukcji wytrzymałości betonu zarysowanego przy ścinaniu (fck należy podstawiać w
[MPa]) (za wzorem (6.6N) w [EC2]):
fck
υ = 0,6 · 1 −
250

mgr inż. Maciej Tomasz Solarczyk


© Wszelkie prawa zastrzeżone
Katedra Konstrukcji Betonowych
Wydział Inżynierii Lądowej i Środowiska

Stopa fundamentowa – warunki konstrukcyjne


Beton podkładowy – „chudy beton”:
• Klasa betonu nie niższa niż C12/15;
• Grubość: od 5 do 25 cm (w zależności od rodzaju gruntu oraz jego stopnia wilgotności) – najczęściej: 10 cm;

Beton podkładowy stosowany jest w celu:


• wyrównania podłoża;
• zapobiega mieszaniu się betonu konstrukcyjnego fundamentu z gruntem;
• nie dopuszcza do napływu lub odpływu wody do betonu konstrukcyjnego fundamentu, co mogłoby mieć
negatywny wpływ na wytrzymałość oraz trwałość elementu.

mgr inż. Maciej Tomasz Solarczyk


© Wszelkie prawa zastrzeżone
Katedra Konstrukcji Betonowych
Wydział Inżynierii Lądowej i Środowiska

Stopa fundamentowa – warunki konstrukcyjne


Otulina nominalna (jak podano na wcześniejszych slajdach):
• 4 cm / 5 cm w przypadku stosowania betonu podkładowego;
• 7,5 cm w przypadku braku „chudego betonu”.

Pręty zbrojeniowe (1):


• Średnice: od 12 mm (16 mm) do 25 mm;
h
• Gdy f ≤ 7 – zbrojenie w całej stopie rozkłada się równomiernie; gdy warunek przekroczony: należy
L
zastosować warunki jak dla stropu płytowo – słupowego;
• Rozstawy: do 25 cm w części centralnej (optymalnie: 10 – 15 cm) i 40 cm poza nią;
• Jeżeli zbrojenie stopy wykonane jest z prętów wiązanych, to każdy pręt należy obustronnie kończyć
hakiem prostym (niezależnie od klasy zastosowanej stali).

mgr inż. Maciej Tomasz Solarczyk


© Wszelkie prawa zastrzeżone
Katedra Konstrukcji Betonowych
Wydział Inżynierii Lądowej i Środowiska

Stopa fundamentowa – warunki konstrukcyjne


Pręty zbrojeniowe (2):
a
• Długość haka zależy od stosunku , gdzie:
hf

a – wysięg wspornika, hf – wysokość stopy fundamentowej


o Gdy: a ≤ hf , to hak wyciąga się na długość lbd (+zawinięcie) od skrajnego pręta
o Gdy a > hf , długość zakotwienia (lbd ) mierzy się od hf oraz nie mniej niż 15ϕ.

źródło: Starosolski Konstrukcje Żelbetowe tom 3, PWN, Warszawa, 2016

mgr inż. Maciej Tomasz Solarczyk


© Wszelkie prawa zastrzeżone
Katedra Konstrukcji Betonowych
Wydział Inżynierii Lądowej i Środowiska

Stopa fundamentowa – warunki konstrukcyjne

Dla stóp wydłużonych w paśmie o szerokości lx∗ = min ly ; bsx + 2hf pole przekroju zbrojenia powinno
2l∗
wynosić: A∗sy = x · Asy
lx + ly

Na szerokości ly zbrojenie rozkłada się równomiernie.

mgr inż. Maciej Tomasz Solarczyk


© Wszelkie prawa zastrzeżone
Katedra Konstrukcji Betonowych
Wydział Inżynierii Lądowej i Środowiska

Stopa fundamentowa – warunki konstrukcyjne


Pręty startowe:
• Pręty startowe wypuszcza się o przekroju równym polu przekroju zbrojenia słupa w miejscu łączenia;
• Pręty startowe w słupie powinny być wypuszczone na długość zakładu l0 ;
• Narożne pręty zbrojenia startowego powinny sięgać do siatki zbrojenia stopy i być zakończone hakiem
prostym umożliwiającym łatwe oparcie na tym zbrojeniu;
• Pozostałe pręty startowe powinny być zakotwione w fundamencie na głębokość lbd ;
• Startery o długości maksymalnej: 3,0 – 5,0 m;

mgr inż. Maciej Tomasz Solarczyk


© Wszelkie prawa zastrzeżone
Katedra Konstrukcji Betonowych
Wydział Inżynierii Lądowej i Środowiska

Stopa fundamentowa – warunki konstrukcyjne


Strzemiona:
• Pręty zakotwione w fundamencie (startery) należy objąć strzemionami skonstruowanymi analogicznie do
strzemion słupa. Pierwsze 3 – 4 strzemiona należy rozłożyć we wzajemnej odległości:
• 7,5ϕ zbrojenia podłużnego, gdy stopień zbrojenia słupa: ρ ≤ 3%;
• 5,0ϕ zbrojenia podłużnego, gdy stopień zbrojenia słupa: ρ > 3%;
• Pozostałe strzemiona rozmieszcza się, biorąc pod uwagę względy konstrukcyjne.

W przypadku wyraźnej różnicy klas betonu konstrukcji i fundamentu oraz przy dużych obciążeniach należy
umieścić pod górną krawędzią fundamentu siatkę zbrojeniową (lub 2 siatki) o oczkach: 0,05 × 0,05 ÷ 0,10 ×
0,10 m z prętów o średnicy 6 – 10 mm.
W innych przypadkach taka siatka jest również pożądana.

mgr inż. Maciej Tomasz Solarczyk


© Wszelkie prawa zastrzeżone
Katedra Konstrukcji Betonowych
Wydział Inżynierii Lądowej i Środowiska

Dziękuję za uwagę

źródło: strona internetowa www.pekabex.com.pl

W przypadku wykrycia błędów, jakichkolwiek uwag, propozycji dodania lub uzupełnienia wiadomości
w opracowaniu proszę o informację na adres mailowy: maciej.solarczyk@pg.edu.pl
Z góry dziękuję, Maciej Solarczyk
mgr inż. Maciej Tomasz Solarczyk
View publication stats © Wszelkie prawa zastrzeżone

You might also like