Numer kursu: 67943 / 13173

Przedmiot: [PRG_1_012.100] Programowanie w JAVA

Opiekun: mgr Artur Kornatka
Liczba ECTS: 7
Liczba godzin: 55 (łącznie) = 30 (laboratorium), 25 (wykład)
Prowadzący zajęcia: laboratorium: mgr Artur Kornatka,inż Krzysztof Hornik,mgr inż. Jarosław Bochenek,inż Ewa Gryzło,mgr inż. Mariusz Łazarski,dr
Wojciech Gwizdała,mgr Adam Tomczyk,mgr inż. Igor Brzeżek,mgr inż. Kamil Niekurzak,mgr inż. Mariusz Barański, wykład: mgr Artur Kornatka

Podział ECTS

Nazwa modułu (przedmiotu): (PRG_1_012.100) Programowanie w JAVA

Forma aktywnosci Średnia liczba godzin na zrealizowanie aktywności
Godziny zajęć (wg planu studiów) z nauczycielem 55
Praca własna studenta 105
Konsultacje i egzamin 15
Suma godzin 175
Sumaryczna liczba punktów ECTS dla modułu (przedmiotu) 7,00
Praca własna Studenta polega na lekturze literatury,
opracowaniu tematów do poszczególnych zajęć
Notatki
praktycznych, realizacji zadań oraz przygotowaniu się
do egzaminu.

Opis przedmiotu
W ramach przedmiotu studenci opanowują zasady programowania obiektowego na przykładzie języka Java. Poznają pojęcia klasy w Java, obiektu, pakietu,
dziedziczenia, klas abstrakcyjnych, interfejsów i kolekcji.
Przedmiot zakłada przygotowanie studentów w zakresie podstaw programowania obiektowego w języku Java.
Celem przedmiotu jest opanowanie praktycznych umiejętności programowania obiektowego.

Wykaz literatury podstawowej

Materiały umieszczone w CloudA.
Barteczko, Krzysztof. JAVA. Uniwersalne techniki programowania. Red. . Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2015, 616 s. :
https://libra.ibuk.pl/reader/java-uniwersalne-techniki-programowania-krzysztof-barteczko-149595

Wykaz literatury uzupełniającej

Materiały umieszczone w CloudA.

Treści programowe

Kod efektu
Opis efektu uczenia się Jakie efekty szczegółowe i treści odpowiadają efektowi uczenia się?
uczenia się

1/6

Student/Słuchacz potrafi
programować w co najmniej
U_31_1
kilku nowoczesnych językach
programowania.
Student/Słuchacz potrafi
posługiwać się typowymi
U_68_1
narzędziami środowiska
programisty.
Potrafi programować w języku Java
Podstawy języka
Środowisko
Język ściśle obiektowy
Wykonanie programu w Javie
Elementy składni języka Java
Słowa kluczowe
Wbudowane typy danych
Deklarowanie i inicjalizowanie zmiennych
Konwersje
Klasy i obiekty
Klasa biblioteczna String
Główne metody klasy String
Tablice
Operatory
Instrukcje warunkowe
Instrukcje pętli
Pakiety
Korzystanie z pakietów
Przykładowe pakiety standardowe
Definiowanie klas
Ochrona danych
Uprawnienia dostępu do klas
Tworzenie obiektów
Referencje
Słowo kluczowe this
Likwidacja obiektów
Jak może działać automatyczny odśmiecacz?
Metoda finalize
Zmienne klasowe
Metody klasowe
Inicjalizacja zmiennych
Blok inicjalizacyjny
Stałe
Przekazywanie argumentów do metody
Zakres ważności zmiennej.
Inicjalizacja tablic
Tablice obiektów
Tablice wielowymiarowe
Dziedziczenie
Referencja super
Konstruktor klasy pochodnej
Słowo kluczowe final w odniesieniu do metod i klas
Klasa Object
Klasy kopertowe
Polimorfizm
Dziedziczenie - c.d.
Klasy abstrakcyjne
Interfejsy
Implementacja interfejsu
Dziedziczenie interfejsów
Klasy zagnieżdżone
Klasy wewnętrzne
Anonimowe klasy wewnętrzne
Potrafi posługiwać się środowiskiem NetBeans
Tworzenie programu
Realizacja programu
Testowanie programu
2/6
 Zna i rozumie zasady programowania (w tym programowania obiektowego) w języku Java
Podstawy języka
Środowisko
Język ściśle obiektowy
Wykonanie programu w Javie
Elementy składni języka Java
Słowa kluczowe
Wbudowane typy danych
Deklarowanie i inicjalizowanie zmiennych
Konwersje
Klasy i obiekty
Klasa biblioteczna String
Główne metody klasy String
Tablice
Operatory
Instrukcje warunkowe
Instrukcje pętli
Pakiety
Korzystanie z pakietów
Przykładowe pakiety standardowe
Definiowanie klas
Ochrona danych
Uprawnienia dostępu do klas
Tworzenie obiektów
Student/Słuchacz posiada
Referencje
ugruntowaną wiedzę
Słowo kluczowe this
podstawową w zakresie
Likwidacja obiektów
W_27_1 języków i paradygmatów
Jak może działać automatyczny odśmiecacz?
programowania (w
Metoda finalize
szczególności programowania
Zmienne klasowe
obiektowego).
Metody klasowe
Inicjalizacja zmiennych
Blok inicjalizacyjny
Stałe
Przekazywanie argumentów do metody
Zakres ważności zmiennej.
Inicjalizacja tablic
Tablice obiektów
Tablice wielowymiarowe
Dziedziczenie
Referencja super
Konstruktor klasy pochodnej
Słowo kluczowe final w odniesieniu do metod i klas
Klasa Object
Klasy kopertowe
Polimorfizm
Dziedziczenie - c.d.
Klasy abstrakcyjne
Interfejsy
Implementacja interfejsu
Dziedziczenie interfejsów
Klasy zagnieżdżone
Klasy wewnętrzne
Anonimowe klasy wewnętrzne
Java Podstawy języka
Java - środowisko
Język ściśle obiektowy
Wykonanie programu w Javie
Elementy składni języka Java
Słowa kluczowe
Wbudowane typy danych
Deklarowanie i inicjalizowanie zmiennych
Konwersje
Klasy i obiekty
Klasa biblioteczna String
Główne metody klasy String
Tablice
Java: operatory i instrukcje
Operatory
Instrukcje warunkowe
Instrukcje pętli
Java: pakiety
Pakiety
Korzystanie z pakietów
Przykładowe pakiety standardowe
Java: klasy i obiekty I
Definiowanie klas
Ochrona danych
Uprawnienia dostępu do klas
Tworzenie obiektów
Referencje
Słowo kluczowe this
Likwidacja obiektów
Jak może działać automatyczny odśmiecacz?
3/6
Metoda finalize
Zmienne klasowe
Metody klasowe
Java: klasy i obiekty II
Inicjalizacja zmiennych
Blok inicjalizacyjny
Stałe
Przekazywanie argumentów do metody
Zakres ważności zmiennej.
Inicjalizacja tablic
Tablice obiektów
Tablice wielowymiarowe
Dziedziczenie
Referencja super
Konstruktor klasy pochodnej
Słowo kluczowe final w odniesieniu do metod i klas
Klasa Object
Klasy kopertowe
Java: Polimorfizm
Dziedziczenie - c.d.
Klasy abstrakcyjne
Interfejsy
Implementacja interfejsu
Dziedziczenie interfejsów
Klasy zagnieżdżone
Klasy wewnętrzne
Anonimowe klasy wewnętrzne

Metody dydaktyczne

Kod efektu Sposoby prowadzenia zajęć umożliwiające osiągnięcie założonych efektów uczenia się (Metody
Opis efektu uczenia się
uczenia się dydaktyczne)
Wykład informacyjny
Wykład problemowy
Student/Słuchacz potrafi Metoda „burzy mózgów”
programować w co najmniej Dyskusja punktowana
U_31_1
kilku nowoczesnych językach Metoda projektu
programowania. Metoda ćwiczeniowa
Studium przypadku
Pokaz
Wykład informacyjny
Student/Słuchacz potrafi Wykład problemowy
posługiwać się typowymi Dyskusja punktowana
U_68_1
narzędziami środowiska Metoda projektu
programisty. Metoda ćwiczeniowa
Pokaz
Student/Słuchacz posiada
Wykład informacyjny
ugruntowaną wiedzę
Wykład problemowy
podstawową w zakresie
Metoda „burzy mózgów”
W_27_1 języków i paradygmatów
Dyskusja punktowana
programowania (w
Metoda projektu
szczególności programowania
Metoda ćwiczeniowa
obiektowego).
Dyskusja punktowana
Dyskusja jest prowadzona w gronie kilku osób, a pozostali studenci obserwują i oceniają jej przebieg. Każde wystąpienie jest ograniczone czasowo. Pomocą w
tej metodzie dyskusji jest plansza, lub tablica na której wypisane są nazwiska dyskutujących oraz kryteria oceny dyskusji, np.: umiejętność argumentowania
opartą na wiedzy, przytaczanie konkretnych faktów, dostrzeganie analogii, zwrócenie uwagi na błędy adwersarzy, ataki osobiste, wypowiedzi nie związane
bezpośrednio z tematem. Wskazanym w tabeli kryteriom oceny dyskusji przypisana jest odpowiednia liczba punktów (in plus i minus), które obserwujący
dyskusję mogą przypisać dyskutującemu. Dyskusja kończy się podsumowaniem zarówno jej strony merytorycznej jak również sposobu jej prowadzenia.
Metoda „burzy mózgów”
Zgłaszanie, eksponowanie przez grupę osób pomysłów i skojarzeń mających na celu rozwiązanie jakiegoś problemu. Wyróżnia się w niej najczęściej trzy etapy:
1. Formułowania problemu, określenia trudności teoretycznej lub praktycznej wymagającej przezwyciężenia.
2. Wysuwania pomysłów (hipotez) rozwiązania analizowanego problemu.
3. Krytyczna analiza i weryfikacja wysuwanych hipotez i przyjęcie ostatecznego rozwiązania.
Metoda ćwiczeniowa
Stanowi podstawowy sposób doskonalenia kwalifikacji ogólnych i zawodowych, które są niezbędne w dalszym samokształceniu i przyszłej pracy (m.in. takich
jak sprawność w myśleniu, posługiwaniu się wiedzą, ocenianiu, działaniu praktycznym). Ze względu na to, że te główne umiejętności ulegają szybkim
przemianom, ważne jest aby w uczelni jak najczęściej "uwspółcześniać" formy, treść i stosowane źródła wiedzy będące podstawą wykonywanych przez
studentów samodzielnych prac ćwiczeniowych, zadań.
Metoda projektu
Realizacja dużego zadania poznawczego lub praktycznego przez grupę studentów lub indywidualnie. Prowadzący zajęcia jest inspirującym grupę do wspólnego
jego tworzenia oraz kontrolującym jego przebieg.. Praca nad projektem jest wieloetapowa i cechuje ją dłuższy czas realizacji (czasem semestr). Obejmuje
samodzielne zdobywanie, gromadzenie informacji, ich przetwarzanie, opracowanie i prezentowanie wyników innym. Efektem pracy nad projektem jest
powstanie jakiegoś dzieła.
Pokaz
Demonstrowanie przedmiotów, zjawisk, procesów i czynności, przy jednoczesnym, umiejętnym kierowaniu uwagi obserwujących na istotne cechy.
Studium przypadku
Polega na szczegółowej analizie konkretnego przypadku, wydarzenia a następnie wyciąganiu wniosków, dokonywaniu porównań, uogólnień. Ze względu na
stosowaną procedurę i zakładane cele można wyróżnić trzy typy studium przypadku:

4/6
 1. Ilustracyjny – celem jest diagnoza danego zdarzenia, sytuacji, osoby, miejsca; ma charakter poglądowy.
2. Problemowy – celem jest nie tylko rozpoznanie konkretnej sytuacji lecz także zawartych w nim problemów do rozwiązania.
3. Otwarty epizod – opisana sytuacja nie ma zakończenia a zadaniem studentów jest podanie przewidywanego rozwoju tej sytuacji, propozycja działania,
rozwiązania zaistniałego problemu, sposobów zapobiegania negatywnym skutkom w podobnych okolicznościach.
Wykład informacyjny
Słowne przekazywanie określonych treści kształcenia w postaci wypowiedzi ciągłej, usystematyzowanej, w przystępnej formie, zgodnej z zasadami logiki.
Polega na podaniu gotowej wiedzy naukowej lub praktycznej w postaci z uwzględnieniem terminologii właściwej dziedziny. Wymaga od słuchaczy znacznej
dojrzałości umysłowej, myślenia abstrakcyjnego, rozumienia związków i zależności, ale też zapamiętania dużej porcji informacji. Wykład umożliwia przekazanie
największej ilości informacji w najkrótszym czasie.
Wykład problemowy
Wykład poświęcony omówieniu jakiegoś problemu, w tym sposobów oraz końcowego rozwiązania tego problemu. Cechuje go nawiązanie szerszego kontaktu
wykładowcy ze słuchaczami, czego wyrazem jest ich "dialog wewnętrzny" polegający na uważnym, aktywnym śledzeniu wywodu wykładowcy i rozumowaniu
równolegle z nauczycielem. Nauczyciel myśli głośno, pozwalając tym samym słuchaczom uczestniczyć w gromadzeniu przesłanek, podążać tokiem swego
myślenia: od zrozumienia istoty problemu aż do jego rozwiązania.

Narzędzia dydaktyczne

Nazwa Kategoria Opis

Oprogramowanie -
NetBeans
środowiska programistyczne
Oprogramowanie -
Visual Studio Code
środowiska programistyczne
NetBeans IDE to bezpłatne, zintegrowane środowisko programistyczne (IDE)
o otwartym kodzie źródłowym, które umożliwia tworzenie aplikacji
komputerowych, mobilnych i internetowych. IDE obsługuje tworzenie aplikacji
w różnych językach, w tym Java, HTML5, PHP i C++. IDE zapewnia
zintegrowaną obsługę całego cyklu programowania, od tworzenia projektu
poprzez debugowanie, profilowanie i wdrażanie. IDE działa w systemach
Windows, Linux, Mac OS X i innych systemach opartych na systemie UNIX.
Visual Studio Code to uproszczony, ale zaawansowany edytor kodu
źródłowego, który działa na komputerze i jest dostępny dla systemów
Windows, macOS i Linux. Zawiera ono wbudowaną obsługą środowisk
JavaScript, TypeScript i Node.js oraz posiada rozbudowany ekosystem
rozszerzeń dla innych języków i środowisk uruchomieniowych (takich jak C++,
C#, Java, Python, PHP, Go, .NET)

Forma i warunki zaliczenia przedmiotu

Kod efektu
Opis efektu uczenia się
uczenia się
Student/Słuchacz potrafi
programować w co najmniej
U_31_1
kilku nowoczesnych językach
programowania.
Student/Słuchacz potrafi
posługiwać się typowymi
U_68_1
narzędziami środowiska
programisty.
Student/Słuchacz posiada
ugruntowaną wiedzę
podstawową w zakresie
W_27_1 języków i paradygmatów
programowania (w
szczególności programowania
obiektowego).
Metody oceniania stopnia osiągnięcia założonego efektu uczenia się (Forma i warunki zaliczenia
przedmiotu)
Odpowiedź ustna
Test zadań otwartych
Test zadań zamkniętych
Ustna prezentacja
Zadanie ćwiczeniowe
Odpowiedź ustna
Test zadań otwartych
Test zadań zamkniętych
Ustna prezentacja
Zadanie ćwiczeniowe
Odpowiedź ustna
Test zadań otwartych
Test zadań zamkniętych
Ustna prezentacja
Zadanie ćwiczeniowe

Forma zajęć Wykorzystana technika Opis Punkty

wykład Test zadań zamkniętych Test egzaminacyjny wielokrotnego wyboru 50
laboratorium Test zadań otwartych Sprawdzian 1 15
laboratorium Test zadań otwartych Sprawdzian 2 15
laboratorium Zadanie ćwiczeniowe Zadania 20
Suma: 100,00
1.Do drugiego terminu uprawnione są osoby, które nie zaliczyły kursu w terminie pierwszym. Ustalenie oceny w drugim terminie poprawkowym obejmuje
wszystkie powyższe elementy. Poprawie podlega jedynie test egzaminacyjn.
2. Konsekwencją zachowań nieetycznych, takich jak plagiat, może być ocena 2,0 z przedmiotu i zgłoszenie sprawy do Rzecznika Dyscyplinarnego.
3. Termin modyfikacji punktacji z zajęć o charakterze warsztatowym (ćwiczenia, laboratoria) przypada na jeden dzień przed wygenerowaniem protokołu
końcowego kursu (DATA PROTOKOŁU).
4. Podania o transfer osiągnięć dotyczący tego przedmiotu możemy składać przez system podań w CloudA w terminie aktywności tego szablonu.

Skala ocen
Ocena Od Do
2,0 ndst 0 50
3,0 dost 51 60

5/6
 3,5 +dost 61 70
4,0 db 71 78
4,5 +db 79 86
5,0 bdb 87 94
5,5 celujący 95 100

Skala ocen WSB-NLU wraz z odniesieniem do skali ECTS oraz NLU

WSB-NLU ECTS NLU
2,0 ndst F, FX 0
3,0 dst E
2,0
3,5 +dst D
4,0 db
C 3,0
4,5 +db
5,0 bdb B
4,0
5,5 celujący A

6/6