Professional Documents
Culture Documents
ΕΝΟΤΗΤΑ 09. ΠΑΡΑΓΩΓΟΙ ΣΥΝΑΡΤΗΣΕΩΝ
ΕΝΟΤΗΤΑ 09. ΠΑΡΑΓΩΓΟΙ ΣΥΝΑΡΤΗΣΕΩΝ
ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΑΚΑΔΗΜΑΪΚΑ
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΜΑΘΗΜΑΤΑ
Στέφανος Σγαρδέλης
Τμήμα Βιολογίας
Άδειες Χρήσης
• Το παρόν εκπαιδευτικό υλικό υπόκειται σε
άδειες χρήσης Creative Commons.
• Για εκπαιδευτικό υλικό, όπως εικόνες, που
υπόκειται σε άλλου τύπου άδειας χρήσης, η
άδεια χρήσης αναφέρεται ρητώς.
Παράγωγοι Συναρτήσεων
Περιεχόμενα Ενότητας
(1 από 2)
1. Παράγωγος Συνάρτησης
2. Συμβολισμοί Παραγώγου
3. Σημασία Παραγώγου
4. Ταχύτητα ή Ρυθμός Μεταβολής
5. Παράγωγοι Στοιχειωδών Συναρτήσεων
6. Ιδιότητες Παραγώγου
7. Παράγωγος Σύνθετης Συνάρτησης
8. Χρήση Παραγώγων στα Προβλήματα Μεγιστοποίησης- Ελαχιστοποίησης
9. Μεγιστοποίηση Κέρδους από Καλλιέργεια
10. Συναρτήσεις Πολλών Μεταβλητών
11. Συναρτήσεις Δύο Μεταβλητών
Y Y2 Y1
i. Μέσος ρυθμός μεταβολής X X2 X1
1 dY
ii. Σχετικός ρυθμός μεταβολής
Y dX
Ανά μονάδα του Υ ρυθμός μεταβολής. Αν η μεταβλητή Υ αναφέρεται στα άτομα ενός
πληθυσμού, τότε ονομάζεται κατά κεφαλήν ρυθμός μεταβολής.
f ( x) f '( x ) g ( x ) f ( x ) g '( x )
( )'
g ( x) [ g ( x )]2
1 f '( x )
( )'
f ( x) [ f ( x )]2
dY dY dZ
dX dZ dX
Αντικαθιστώντας
1
dH dH dW 3 4
dW
W
dt dW dt 8 dt
1 1
1 dH 1 3 4
dW 1 3 4
dW 3 1 dW 3 1 dW
W 3
W W
H dt H8 dt 4
8 dt 4 dt 4 W dt
0.5W
ο σχετικός ρυθμός αύξησης του βάρους της καρδιάς είναι
ίσος με τα ¾ του σχετικού ρυθμού αύξησης του βάρους του
σώματος του ζώου.
mt mt mt Ke
mEW0 e Ke 0 mEW0 e Ke e
mEW0
Ke
ln
Ke mEW0
mt ln t
mEW0 m
• Συνάρτηση n μεταβλητών
Y f ( x1 , x 2 ,... x n )
Z f ( X ,Y ) Y2 X2
• Γράφημα συναρτήσεων δύο
μεταβλητών: επιφάνεια που
εμπεριέχεται σε χώρο 3
διαστάσεων (Χ,Υ,Ζ)
• Αναγωγή στη μελέτη
συναρτήσεων μιας μεταβλητής.
• Κάθετες τομές της επιφάνειας σε
συγκεκριμένα σημεία.
• Διατήρηση σταθερών τιμών των
δύο μεταβλητών και εξετάζουμε
πώς μεταβάλλεται η τρίτη
μεταβλητή.
Z
• Υ=α =σταθερά, τότε
X
Z f ( X , a) a2 X2
παραβολή που έχει μέγιστο στο
σημείο Χ=0, Υ=α, Ζ= α2
Y • Χ=α =σταθερά, τότε
Z f ( a, Y ) Y2 a2
παραβολή που έχει ελάχιστο στο
σημείο Χ=α, Υ=0, Ζ= -α2
• Εναλλακτικά, μπορούμε να
πάρουμε κάθετες τομές στον
άξονα Ζ
Ζ =σταθερά
3
• π.χ. για Ζ=2 τότε
-6.0
-8.0
4 Y2 X2 Y2 X2 4
-2.0 -4.0
2
6.0
4.0
2.0 Y X2 4
1
• Κατασκευάζω το διάγραμμα της
8.0 0
συνάρτησης.
0
Y
0 8.0
-1
• Επαναλαμβάνω για τις τιμές του Ζ.
2.0
6.0 • Ισοσταθμικές καμπύλες (contour
-2
4.0 lines) π.χ. ισοϋψείς καμπύλες
-4.0 -2.0
τοπογραφικών χαρτών, ισοθερμικές
-3
-8.0
-6.0
καμπύλες κλιματικών χαρτών.
-3 -2 -1 0 1 2 3
18
16
14
Z f ( X ,Y ) Y2 X2
12
10
0
-3
-2
-1
0
1 -2
-1
0
Y
1
2
3
οπότε
X 2
3 -3
a Y2 X2
3
14
13
11
13 14 Z a
2 9.0
11
Y2 X2 ( a )2
5.4
1
1.8
0
Y
-1
3.6
7.2
-2
11 11 13
14 13 14
-3
-3 -2 -1 0 1 2 3
N1
f1 ( N1 , N 2 ) N1 (1 aN 2 )
K
f 2 ( N1 , N 2 ) N 2 (bN1 1)
• X=r/R , 0<X<1
Ταχύτητα διάδοσης
σήματος σε μονωμένους
r αγωγούς.
R
• U=-aX2LnX, a=σταθερά
Σε ποια τιμή Χ
μεγιστοποιείται η
ταχύτητα ; Στους άξονες
των νευρώνων ~ Χ=0.6
d
f ( X )dX f (X ) c
dX
x2 1 x2 1 2 x2 1 x2
xe dx 2 xe dx ( x ) ' e dx e C
2 2 2
• Κανόνας Παραγώγισης
ln( f ( x) ' f '( x) / f ( x)
• Κανόνας Ολοκλήρωσης
f '( x) / f ( x)dx ln( f ( x) ) c
2x (1 x 2 ) ' 2
2
dx 2
dx ln(1 x ) c
1 x 1 x
• Κανόνας Παραγώγισης
( f ( x) n )' nf ' ( x) f ( x) n 1
• Κανόνας Ολοκλήρωσης
nf ' ( x) f ( x) n 1 dx f ( x) n c
5 5 5 1
(1 x) dx 1(1 x) dx (1 x) '(1 x) dx (1 x)6 c
6
[1] http://creativecommons.org/licenses/by-sa/4.0/
Τέλος ενότητας