มาตรา 691 ในกรณี ที่เจ้าหนี้ ตกลงกับลูกหนี้ อันมีผลเป็ นการลดจานวนหนี้ที่มีการค้ าประกันรวมทั้ง

ดอกเบี้ย ค่าสิ นไหมทดแทน หรื อค่าภาระติดพันอันเป็ นอุปกรณ์แห่งหนี้รายนั้น ให้เจ้าหนี้มีหนังสื อแจ้งให้ผู ้

ค้ าประกันทราบถึงข้อตกลงดังกล่าวภายในหกสิ บวันนับแต่วนั ที่ตกลงกันนั้น ถ้าลูกหนี้ได้ชาระหนี้ ตามที่ได้
ลดแล้วก็ดี ลูกหนี้ชาระหนี้ ตามที่ได้ลดไม่ครบถ้วนแต่ผคู ้ ้ าประกันได้ชาระหนี้ส่วนที่เหลือนั้นแล้วก็ดี หรื อ
ลูกหนี้ไม่ชาระหนี้ตามที่ได้ลดแต่ผคู ้ ้ าประกันได้ชาระหนี้ ตามที่ได้ลดนั้นแล้วก็ดี ให้ผคู ้ ้ าประกันเป็ นอันหลุด
พ้นจากการค้ าประกัน ในการชาระหนี้ของผูค้ ้ าประกันดังกล่าว ผูค้ ้ าประกันมีสิทธิชาระหนี้ได้แม้จะล่วงเลย
กาหนดเวลาชาระหนี้ตามที่ได้ลดแต่ตอ้ งไม่เกินหกสิ บวันนับแต่วนั ที่ครบกาหนดเวลาชาระหนี้ดงั กล่าว ใน
กรณี ที่เจ้าหนี้มีหนังสื อแจ้งให้ผคู ้ ้ าประกันทราบถึงข้อตกลงดังกล่าวเมื่อล่วงเลยกาหนดเวลาชาระหนี้ตามที่
ได้ลดแล้ว ให้ผคู ้ ้ าประกันมีสิทธิชาระหนี้ได้ภายในหกสิ บวันนับแต่วนั ที่เจ้าหนี้มีหนังสื อแจ้งให้ผคู ้ ้ าประกัน
ทราบถึงข้อตกลงนั้น ทั้งนี้ ข้อตกลงที่ทาขึ้นภายหลังที่ลูกหนี้ผิดนัดชาระหนี้แล้ว หากในข้อตกลงนั้นมีการ
ขยายเวลาชาระหนี้ให้แก่ลูกหนี้ มิให้ถือว่าเป็ นการผ่อนเวลาตามมาตรา 700
ข้อตกลงใดที่มีผลเป็ นการเพิม่ ภาระแก่ผคู ้ ้ าประกันให้มากกว่าที่บญั ญัติไว้ในวรรคหนึ่ง ข้อตกลงนั้น
เป็ นโมฆะ
มาตรา 697 ถ้าเพราะการกระทาอย่างใดอย่างหนึ่งของเจ้าหนี้เอง เป็ นเหตุให้ผคู ้ ้ าประกันไม่อาจเข้า
รับช่วงได้ท้ งั หมดหรื อแต่บางส่ วนในสิ ทธิก็ดี จานองก็ดี จานาก็ดี และบุริมสิ ทธิอนั ได้ให้ไว้แก่เจ้าหนี้แต่
ก่อนหรื อในขณะทาสัญญาค้ าประกันเพื่อชาระหนี้ น้ นั ท่านว่าผูค้ ้ าประกันย่อมหลุดพ้นจากความรับผิดเพียง
เท่าที่ตนต้องเสี ยหายเพราะการนั้น
มาตรา 700 ถ้าค้ าประกันหนี้ อนั จะต้องชาระ ณ เวลามีกาหนดแน่นอนและเจ้าหนี้ยอมผ่อนเวลา
ให้แก่ลูกหนี้ ผูค้ ้ าประกันย่อมหลุดพ้นจากความรับผิด เว้นแต่ผคู ้ ้ าประกันจะได้ตกลงด้วยในการผ่อนเวลานั้น
ข้อตกลงที่ผคู ้ ้ าประกันทาไว้ล่วงหน้าก่อนเจ้าหนี้ผอ่ นเวลาอันมีผลเป็ นการยินยอมให้เจ้าหนี้ผอ่ นเวลา
ข้อตกลงนั้นใช้บงั คับมิได้
ความในวรรคสอง มิให้ใช้บงั คับแก่กรณี ผคู ้ ้ าประกันซึ่งเป็ นสถาบันการเงินหรื อค้ าประกันเพื่อสิ นจ้าง
เป็ นปกติธุระ
มาตรา 701 ผูค้ ้ าประกันจะขอชาระหนี้แก่เจ้าหนี้ ต้ งั แต่เมื่อถึงกาหนดชาระก็ได้
ถ้าเจ้าหนี้ไม่ยอมรับชาระหนี้ ผูค้ ้ าประกันก็เป็ นอันหลุดพ้นจากความรับผิด
 มาตรา 727/1 ไม่วา่ กรณี จะเป็ นประการใด ผูจ้ านองซึ่งจานองทรัพย์สินของตนไว้เพื่อประกันหนี้
อันบุคคลอื่นจะต้องชาระ ไม่ตอ้ งรับผิดในหนี้น้ นั เกินราคาทรัพย์สินที่จานองในเวลาที่บงั คับจานองหรื อเอา
ทรัพย์จานองหลุด
ข้อตกลงใดอันมีผลให้ผจู ้ านองรับผิดเกินที่บญั ญัติไว้ในวรรคหนึ่ง หรื อให้ผจู ้ านองรับผิดอย่างผูค้ ้ า
ประกัน ข้อตกลงนั้นเป็ นโมฆะ ไม่วา่ ข้อตกลงนั้นจะมีอยู่ในสัญญาจานองหรื อทาเป็ นข้อตกลงต่างหาก ทั้งนี้
เว้นแต่เป็ นกรณี ที่นิติบุคคลเป็ นลูกหนี้และบุคคลผูม้ ีอานาจในการจัดการตามกฎหมายหรื อบุคคลที่มีอานาจ
ควบคุมการดาเนินงานของนิ ติบุคคลนั้นเป็ นผูจ้ านองทรัพย์สินของตนไว้เพื่อประกันหนี้น้ นั ของนิติบุคคล
และผูจ้ านองได้ทาสัญญาค้ าประกันไว้เป็ นสัญญาต่างหาก
มาตรา 728 เมื่อจะบังคับจานองนั้น ผูร้ ับจานองต้องมีหนังสื อบอกกล่าวไปยังลูกหนี้ก่อนว่าให้ชาระ
หนี้ภายในเวลาอันสมควรซึ่งต้องไม่นอ้ ยกว่าหกสิ บวันนับแต่วนั ที่ลูกหนี้ได้รับคาบอกกล่าวนั้น ถ้าและ
ลูกหนี้ละเลยเสี ยไม่ปฏิบตั ิตามคาบอกกล่าว ผูร้ ับจานองจะฟ้องคดีต่อศาลเพื่อให้พิพากษาสั่งให้ยดึ ทรัพย์สิน
ซึ่งจานองและให้ขายทอดตลาดก็ได้
ในกรณี ตามวรรคหนึ่ง ถ้าเป็ นกรณี ผจู ้ านองซึ่งจานองทรัพย์สินของตนไว้เพื่อประกันหนี้ อนั บุคคล
อื่นต้องชาระ ผูร้ ับจานองต้องส่งหนังสื อบอกกล่าวดังกล่าวให้ผจู ้ านองทราบภายในสิ บห้าวันนับแต่วนั ที่ส่ง
หนังสื อแจ้งให้ลูกหนี้ทราบ ถ้าผูร้ ับจานองมิได้ดาเนินการภายในกาหนดเวลาสิ บห้าวันนั้น ให้ผจู ้ านองเช่นว่า
นั้นหลุดพ้นจากความรับผิดในดอกเบี้ยและค่าสิ นไหมทดแทนซึ่งลูกหนี้คา้ งชาระ ตลอดจนค่าภาระติดพัน
อันเป็ นอุปกรณ์แห่งหนี้ รายนั้นบรรดาที่เกิดขึ้นนับแต่วนั ที่พน้ กาหนดเวลาสิ บห้าวันดังกล่าว
มาตรา 730 เมื่อทรัพย์สินอันหนึ่งอันเดียวได้จานองแก่ผรู ้ ับจานองหลายคนด้วยกัน ท่านให้ถือลาดับ
ผูร้ ับจานองเรี ยงตามวันและเวลาจดทะเบียน และผูร้ ับจานองคนก่อนจักได้รับใช้หนี้ก่อนผูร้ ับจานองคนหลัง
มาตรา 732 ทรัพย์สินซึ่งจานองขายทอดตลาดได้เงินเป็ นจานวนสุ ทธิเท่าใด ท่านให้จดั ใช้แก่ผรู ้ ับ
จานองเรี ยงตามลาดับ และถ้ายังมีเงินเหลืออยูอ่ ีก ก็ให้ส่งมอบแก่ผจู ้ านอง
มาตรา 733 ถ้าเอาทรัพย์จานองหลุดและราคาทรัพย์สินนั้นมีประมาณต่ากว่าจานวนเงินที่คา้ งชาระ
กันอยูก่ ็ดี หรื อถ้าเอาทรัพย์สินซึ่งจานองออกขายทอดตลาดใช้หนี้ ได้เงินจานวนสุ ทธินอ้ ยกว่าจานวนเงินที่
ค้างชาระกันอยูน่ ้ นั ก็ดี เงินยังขาดจานวนอยูเ่ ท่าใดลูกหนี้ไม่ตอ้ งรับผิดในเงินนั้น
 คำ้ ประกัน
มาตรา 680 อันว่าค้ าประกันนั้น คือสัญญาซึ่งบุคคลภายนอกคนหนึ่ง เรี ยกว่า ผูค้ ้ าประกัน ผูกพันตน
ต่อเจ้าหนี้คนหนึ่ง เพื่อชาระหนี้ในเมื่อลูกหนี้ไม่ชาระหนี้ น้ นั
อนึ่ง สัญญาค้ าประกันนั้น ถ้ามิได้มีหลักฐานเป็ นหนังสื ออย่างใดอย่างหนึ่งลงลายมือชื่อผูค้ ้ าประกัน
เป็ นสาคัญ ท่านว่าจะฟ้องร้องให้บงั คับคดีหาได้ไม่
มาตรา 681 อันค้ าประกันนั้นจะมีได้แต่เฉพาะเพื่อหนี้ อนั สมบูรณ์
หนี้ในอนาคตหรื อหนี้มีเงื่อนไขจะประกันไว้เพื่อเหตุการณ์ซ่ ึงหนี้น้ นั อาจเป็ นผลได้จริ งก็ประกันได้
แต่ตอ้ งระบุวตั ถุประสงค์ในการก่อหนี้รายที่ค้ าประกัน ลักษณะของมูลหนี้ จานวนเงินสู งสุ ดที่ค้ าประกัน
และระยะเวลาในการก่อหนี้ ที่จะค้ าประกัน เว้นแต่เป็ นการค้ าประกันเพื่อกิจการเนื่องกันไปหลายคราวตาม
มาตรา ๖๙๙ จะไม่ระบุระยะเวลาดังกล่าวก็ได้
สัญญาค้ าประกันต้องระบุหนี้ หรื อสัญญาที่ค้ าประกันไว้โดยชัดแจ้ง และผูค้ ้ าประกันย่อมรับผิด
เฉพาะหนี้หรื อสัญญาที่ระบุไว้เท่านั้น
หนี้อนั เกิดแต่สัญญาซึ่งไม่ผกู พันลูกหนี้เพราะทาด้วยความสาคัญผิดหรื อเพราะเป็ นผูไ้ ร้
ความสามารถนั้นก็อาจจะมีประกันอย่างสมบูรณ์ได้ ถ้าหากว่าผูค้ ้ าประกันรู ้เหตุสาคัญผิดหรื อไร้
ความสามารถนั้นในขณะที่เข้าทาสัญญาผูกพันตน
มาตรา 681/1 ข้อตกลงใดที่กาหนดให้ผคู ้ ้ าประกันต้องรับผิดอย่างเดียวกับลูกหนี้ ร่วมหรื อในฐานะ
เป็ นลูกหนี้ร่วม ข้อตกลงนั้นเป็ นโมฆะ
ความในวรรคหนึ่ง มิให้ใช้บงั คับแก่กรณี ผคู ้ ้ าประกันซึ่งเป็ นนิติบุคคลและยินยอมเข้าผูกพันตนเพื่อรับ
ผิดอย่างลูกหนี้ร่วมหรื อในฐานะเป็ นลูกหนี้ร่วม ในกรณี เช่นนั้นผูค้ ้ าประกันซึ่งเป็ นนิ ติบุคคลนั้นย่อมไม่มี
สิ ทธิดงั ที่บญั ญัติไว้ในมาตรา 688 มาตรา 689 และมาตรา 690
มาตรา 682 ท่านว่าบุคคลจะยอมเข้าเป็ นผูร้ ับเรื อน คือเป็ นประกันของผูค้ ้ าประกันอีกชั้นหนึ่ง ก็
เป็ นได้
ถ้าบุคคลหลายคนยอมตนเข้าเป็ นผูค้ ้ าประกันในหนี้ รายเดียวกันไซร้ ท่านว่าผูค้ ้ าประกันเหล่านั้นมีความ
รับผิดอย่างลูกหนี้ร่วมกัน แม้ถึงว่าจะมิได้เข้ารับค้ าประกันรวมกัน
มาตรา 683 อันค้ าประกันอย่างไม่มีจากัดนั้นย่อมคุม้ ถึงดอกเบี้ยและค่าสิ นไหมทดแทนซึ่ง
ลูกหนี้คา้ งชาระ ตลอดจนค่าภาระติดพันอันเป็ นอุปกรณ์แห่งหนี้รายนั้นด้วย
 มาตรา 686 เมื่อลูกหนี้ผิดนัด ให้เจ้าหนี้มีหนังสื อบอกกล่าวไปยังผูค้ ้ าประกันภายในหกสิ บวันนับแต่
วันที่ลูกหนี้ผิดนัด และไม่วา่ กรณี จะเป็ นประการใดเจ้าหนี้จะเรี ยกให้ผคู ้ ้ าประกันชาระหนี้ก่อนที่หนังสื อบอก
กล่าวจะไปถึงผูค้ ้ าประกันมิได้ แต่ไม่ตดั สิ ทธิผคู ้ ้ าประกันที่จะชาระหนี้เมื่อหนี้ถึงกาหนดชาระ
ในกรณี ที่เจ้าหนี้มิได้มีหนังสื อบอกกล่าวภายในกาหนดเวลาตามวรรคหนึ่ง ให้ผคู ้ ้ าประกันหลุดพ้นจากความ
รับผิดในดอกเบี้ยและค่าสิ นไหมทดแทน ตลอดจนค่าภาระติดพันอันเป็ นอุปกรณ์แห่งหนี้รายนั้นบรรดาที่
เกิดขึ้นภายหลังจากพ้นกาหนดเวลาตามวรรคหนึ่ง
เมื่อเจ้าหนี้มีสิทธิเรี ยกให้ผคู ้ ้ าประกันชาระหนี้หรื อผูค้ ้ าประกันมีสิทธิชาระหนี้ได้ตามวรรคหนึ่ง ผูค้ ้ า
ประกันอาจชาระหนี้ท้ งั หมดหรื อใช้สิทธิชาระหนี้ ตามเงื่อนไขและวิธีการในการชาระหนี้ที่ลูกหนี้มีอยูก่ บั
เจ้าหนี้ก่อนการผิดนัดชาระหนี้ ทั้งนี้ เฉพาะในส่ วนที่ตนต้องรับผิดก็ได้ และให้นาความในมาตรา 701 วรรค
สอง มาใช้บงั คับโดยอนุโลม
ในระหว่างที่ผคู ้ ้ าประกันชาระหนี้ ตามเงื่อนไขและวิธีการในการชาระหนี้ของลูกหนี้ตามวรรคสาม
เจ้าหนี้ จะเรี ยกดอกเบี้ยเพิม่ ขึ้นเพราะเหตุที่ลูกหนี้ผิดนัดในระหว่างนั้นมิได้
การชาระหนี้ของผูค้ ้ าประกันตามมาตรานี้ ไม่กระทบกระเทือนสิ ทธิของผูค้ ้ าประกันตามมาตรา 693
มาตรา 687 ผูค้ ้ าประกันไม่จาต้องชาระหนี้ก่อนถึงเวลากาหนดที่จะชาระ แม้ถึงว่าลูกหนี้จะไม่อาจ
ถือเอาซึ่งประโยชน์แห่งเงื่อนเวลาเริ่ มต้นหรื อเวลาสุ ดสิ้ นได้ต่อไปแล้ว
มาตรา 688 เมื่อเจ้าหนี้ทวงให้ผคู ้ ้ าประกันชาระหนี้ ผูค้ ้ าประกันจะขอให้เรี ยกลูกหนี้ชาระก่อนก็ได้
เว้นแต่ลูกหนี้จะถูกศาลพิพากษาให้เป็ นคนล้มละลายเสี ยแล้ว หรื อไม่ปรากฏว่าลูกหนี้ไปอยูแ่ ห่งใดใน
พระราชอาณาเขต
มาตรา 689 ถึงแม้จะได้เรี ยกให้ลูกหนี้ชาระหนี้ ดงั กล่าวมาในมาตราก่อนนั้นแล้วก็ตาม ถ้าผูค้ ้ า
ประกันพิสูจน์ได้วา่ ลูกหนี้น้ นั มีทางที่จะชาระหนี้ได้ และการที่จะบังคับให้ลูกหนี้ชาระหนี้น้ นั จะไม่เป็ นการ
ยากไซร้ ท่านว่าเจ้าหนี้จะต้องบังคับการชาระหนี้ รายนั้นเอาจากทรัพย์สินของลูกหนี้ก่อน
มาตรา 690 ถ้าเจ้าหนี้มีทรัพย์ของลูกหนี้ยดึ ถือไว้เป็ นประกันไซร้ เมื่อผูค้ ้ าประกันร้องขอ ท่านว่า
เจ้าหนี้ จะต้องให้ชาระหนี้ เอาจากทรัพย์ซ่ ึงเป็ นประกันนั้นก่อน
 มาตรา 691 ในกรณี ที่เจ้าหนี้ ตกลงกับลูกหนี้ อันมีผลเป็ นการลดจานวนหนี้ที่มีการค้ าประกันรวมทั้ง
ดอกเบี้ย ค่าสิ นไหมทดแทน หรื อค่าภาระติดพันอันเป็ นอุปกรณ์แห่งหนี้รายนั้น ให้เจ้าหนี้มีหนังสื อแจ้งให้ผู ้
ค้ าประกันทราบถึงข้อตกลงดังกล่าวภายในหกสิ บวันนับแต่วนั ที่ตกลงกันนั้น ถ้าลูกหนี้ได้ชาระหนี้ ตามที่ได้
ลดแล้วก็ดี ลูกหนี้ชาระหนี้ ตามที่ได้ลดไม่ครบถ้วนแต่ผคู ้ ้ าประกันได้ชาระหนี้ส่วนที่เหลือนั้นแล้วก็ดี หรื อ
ลูกหนี้ไม่ชาระหนี้ตามที่ได้ลดแต่ผคู ้ ้ าประกันได้ชาระหนี้ ตามที่ได้ลดนั้นแล้วก็ดี ให้ผคู ้ ้ าประกันเป็ นอันหลุด
พ้นจากการค้ าประกัน ในการชาระหนี้ของผูค้ ้ าประกันดังกล่าว ผูค้ ้ าประกันมีสิทธิชาระหนี้ได้แม้จะล่วงเลย
กาหนดเวลาชาระหนี้ตามที่ได้ลดแต่ตอ้ งไม่เกินหกสิ บวันนับแต่วนั ที่ครบกาหนดเวลาชาระหนี้ดงั กล่าว ใน
กรณี ที่เจ้าหนี้มีหนังสื อแจ้งให้ผคู ้ ้ าประกันทราบถึงข้อตกลงดังกล่าวเมื่อล่วงเลยกาหนดเวลาชาระหนี้ตามที่
ได้ลดแล้ว ให้ผคู ้ ้ าประกันมีสิทธิชาระหนี้ได้ภายในหกสิ บวันนับแต่วนั ที่เจ้าหนี้มีหนังสื อแจ้งให้ผคู ้ ้ าประกัน
ทราบถึงข้อตกลงนั้น ทั้งนี้ ข้อตกลงที่ทาขึ้นภายหลังที่ลูกหนี้ผิดนัดชาระหนี้แล้ว หากในข้อตกลงนั้นมีการ
ขยายเวลาชาระหนี้ให้แก่ลูกหนี้ มิให้ถือว่าเป็ นการผ่อนเวลาตามมาตรา 700
ข้อตกลงใดที่มีผลเป็ นการเพิม่ ภาระแก่ผคู ้ ้ าประกันให้มากกว่าที่บญั ญัติไว้ในวรรคหนึ่ง ข้อตกลงนั้น
เป็ นโมฆะ
มาตรา 692 อายุความสะดุดหยุดลงเป็ นโทษแก่ลูกหนี้น้ นั ย่อมเป็ นโทษแก่ผคู ้ ้ าประกันด้วย
มาตรา 693 ผูค้ ้ าประกันซึ่งได้ชาระหนี้ แล้ว ย่อมมีสิทธิที่จะไล่เบี้ยเอาจากลูกหนี้ เพื่อต้นเงินกับ
ดอกเบี้ยและเพื่อการที่ตอ้ งสู ญหายหรื อเสี ยหายไปอย่างใด ๆ เพราะการค้ าประกันนั้น
อนึ่ง ผูค้ ้ าประกันย่อมเข้ารับช่วงสิ ทธิของเจ้าหนี้บรรดามีเหนื อลูกหนี้ดว้ ย
มาตรา 694 นอกจากข้อต่อสู ้ซ่ ึงผูค้ ้ าประกันมีต่อเจ้าหนี้น้ นั ท่านว่าผูค้ ้ าประกันยังอาจยกข้อต่อสู ้
ทั้งหลายซึ่งลูกหนี้มีต่อเจ้าหนี้ข้ นึ ต่อสู ้ได้ดว้ ย
มาตรา 695 ผูค้ ้ าประกันซึ่งละเลยไม่ยกข้อต่อสู ้ของลูกหนี้ข้ ึนต่อสู ้เจ้าหนี้ น้ นั ท่านว่าย่อมสิ้ นสิ ทธิที่
จะไล่เบี้ยเอาแก่ลูกหนี้เพียงเท่าที่ไม่ยกขึ้นเป็ นข้อต่อสู ้ เว้นแต่จะพิสูจน์ได้วา่ ตนมิได้รู้วา่ มีขอ้ ต่อสู ้เช่นนั้น
และที่ไม่รู้น้ นั มิได้เป็ นเพราะความผิดของตนด้วย
มาตรา 696 ผูค้ ้ าประกันไม่มีสิทธิจะไล่เบี้ยเอาแก่ลูกหนี้ได้ ถ้าว่าตนได้ชาระหนี้แทนไปโดยมิได้
บอกลูกหนี้ และลูกหนี้ยงั มิรู้ความมาชาระหนี้ซ้ าอีก
ในกรณี เช่นว่านี้ ผูค้ ้ าประกันก็ได้แต่เพียงจะฟ้องเจ้าหนี้เพื่อคืนลาภมิควรได้เท่านั้น
 มาตรา 697 ถ้าเพราะการกระทาอย่างใดอย่างหนึ่งของเจ้าหนี้เอง เป็ นเหตุให้ผคู ้ ้ าประกันไม่อาจเข้า
รับช่วงได้ท้ งั หมดหรื อแต่บางส่ วนในสิ ทธิก็ดี จานองก็ดี จานาก็ดี และบุริมสิ ทธิอนั ได้ให้ไว้แก่เจ้าหนี้แต่
ก่อนหรื อในขณะทาสัญญาค้ าประกันเพื่อชาระหนี้ น้ นั ท่านว่าผูค้ ้ าประกันย่อมหลุดพ้นจากความรับผิดเพียง
เท่าที่ตนต้องเสี ยหายเพราะการนั้น
มาตรา 698 อันผูค้ ้ าประกันย่อมหลุดพ้นจากความรับผิดในขณะเมื่อหนี้ของลูกหนี้ระงับสิ้ นไปไม่วา่
เพราะเหตุใด ๆ
มาตรา 699 การค้ าประกันเพื่อกิจการเนื่องกันไปหลายคราวไม่มีจากัดเวลาเป็ นคุณแก่เจ้าหนี้น้ นั
ท่านว่าผูค้ ้ าประกันอาจเลิกเสี ยเพื่อคราวอันเป็ นอนาคตได้ โดยบอกกล่าวความประสงค์น้ นั แก่เจ้าหนี้
ในกรณี เช่นนี้ ท่านว่าผูค้ ้ าประกันไม่ตอ้ งรับผิดในกิจการที่ลูกหนี้กระทาลงภายหลังคาบอกกล่าวนั้นได้
ไปถึงเจ้าหนี้
มาตรา 700 ถ้าค้ าประกันหนี้ อนั จะต้องชาระ ณ เวลามีกาหนดแน่นอนและเจ้าหนี้ยอมผ่อนเวลา
ให้แก่ลูกหนี้ ผูค้ ้ าประกันย่อมหลุดพ้นจากความรับผิด เว้นแต่ผคู ้ ้ าประกันจะได้ตกลงด้วยในการผ่อนเวลานั้น
ข้อตกลงที่ผคู ้ ้ าประกันทาไว้ล่วงหน้าก่อนเจ้าหนี้ผอ่ นเวลาอันมีผลเป็ นการยินยอมให้เจ้าหนี้ผอ่ นเวลา
ข้อตกลงนั้นใช้บงั คับมิได้
ความในวรรคสอง มิให้ใช้บงั คับแก่กรณี ผคู ้ ้ าประกันซึ่งเป็ นสถาบันการเงินหรื อค้ าประกันเพื่อสิ นจ้าง
เป็ นปกติธุระ
มาตรา 701 ผูค้ ้ าประกันจะขอชาระหนี้แก่เจ้าหนี้ ต้ งั แต่เมื่อถึงกาหนดชาระก็ได้
ถ้าเจ้าหนี้ไม่ยอมรับชาระหนี้ ผูค้ ้ าประกันก็เป็ นอันหลุดพ้นจากความรับผิด