Overview:

The history of government approaches and programs for Indigenous Peoples (IPs) in the Philippines
has evolved over time, reflecting changes in colonial policies, post-independence initiatives, and
contemporary social reforms. Initially, during the American regime, IPs were categorized as "non-
Christian Tribes," and integration into mainstream society was prioritized. Various government
bodies were established to facilitate this integration, such as the Bureau of Non-Christian Tribes and
later the Commission on National Integration.

After Philippine independence in 1946, the focus shifted to national integration efforts, including
programs aimed at scholarship sponsorship for Indigenous youth. Subsequently, government
agencies like the Office of the Presidential Assistant on National Minorities (PANAMDI) and the
Southern Philippines Development Authority (SPDA) were created to address the needs of
Indigenous communities, albeit with a focus on Muslim minorities initially.

The policy of integration persisted until the 1980s when a shift towards recognizing Indigenous rights
and self-determination occurred, following the 1986 February Revolution. This led to the
establishment of new government offices focused on Indigenous cultural communities, such as the
Office on Muslim Affairs (OMA), the Office for Northern Cultural Communities (ONCC), and the Office
of Southern Cultural Communities (OSCC).

Additionally, provisions in the Cooperative Code of the Philippines were incorporated to allow
Indigenous Cultural Communities (ICCs) to form their own cooperatives, aligning with their cultural
practices and indigenous knowledge systems.

FILIPINO TRANSLATION

Pangkalahatang-ideya:

Ang kasaysayan ng mga diskarte at programa ng gobyerno para sa mga Katutubo (IPs) sa Pilipinas ay
umunlad sa paglipas ng panahon, na sumasalamin sa mga pagbabago sa kolonyal na mga patakaran,
mga hakbangin pagkatapos ng kalayaan, at mga kontemporaryong reporma sa lipunan. Sa una, sa
panahon ng rehimeng Amerikano, ang mga IP ay ikinategorya bilang "mga tribong hindi Kristiyano,"
at ang pagsasama sa pangunahing lipunan ay inuuna. Ang iba't ibang mga katawan ng pamahalaan
ay itinatag upang mapadali ang pagsasanib na ito, tulad ng Bureau of Non-Christian Tribes at
kalaunan ay ang Commission on National Integration.

Pagkatapos ng kalayaan ng Pilipinas noong 1946, lumipat ang pokus sa mga pagsisikap sa
pambansang integrasyon, kabilang ang mga programa na naglalayong isponsor ng iskolarship para sa
mga kabataang Katutubo. Kasunod nito, ang mga ahensya ng gobyerno tulad ng Office of the
Presidential Assistant on National Minorities (PANAMIN) at ang Southern Philippines Development
Authority (SPDA) ay nilikha upang tugunan ang mga pangangailangan ng mga katutubong
komunidad, kahit na sa una ay nakatuon sa mga Muslim minorya.
Ang patakaran ng integrasyon ay nagpatuloy hanggang 1980s nang magkaroon ng pagbabago tungo
sa pagkilala sa mga karapatan ng Katutubo at pagpapasya sa sarili, kasunod ng 1986 February
Revolution. Ito ay humantong sa pagtatatag ng mga bagong tanggapan ng pamahalaan na nakatuon
sa mga katutubong kultural na komunidad, tulad ng Office on Muslim Affairs (OMA), Office for
Northern Cultural Communities (ONCC), at Office of Southern Cultural Communities (OSCC).

Bukod pa rito, ang mga probisyon sa Kodigo ng Kooperatiba ng Pilipinas ay isinama upang payagan
ang mga Katutubong Pamayanang Kultural (ICCs) na bumuo ng kanilang sariling mga kooperatiba, na
umaayon sa kanilang mga kultural na kasanayan at mga sistema ng katutubong kaalaman.

Certainly! Here's how each of these programs helps promote and protect Indigenous Cultural
Communities (ICCs) or Indigenous Peoples (IPs), along with examples and explanations:

1. Commission on National Integration (CNI):

 Promotion and Protection: By sponsoring scholarships for Indigenous youth, the CNI
aimed to integrate them into mainstream society, thereby providing access to
education and opportunities for socio-economic advancement.

 Example: Scholarships provided by the CNI enabled Indigenous youth to acquire

education and skills necessary for participation in broader society. This helped break
the cycle of poverty and marginalization among Indigenous communities, promoting
their social inclusion and empowerment.

2. Shift towards Recognition of Indigenous Rights:

 Promotion and Protection: The abolition of integrationist policies and the

establishment of new government offices dedicated to Indigenous cultural
communities signaled a shift towards recognizing Indigenous rights, including their
right to self-determination and cultural preservation.

 Example: With the establishment of offices like the Office on Muslim Affairs (OMA)
and the Office for Northern Cultural Communities (ONCC), Indigenous communities
gained platforms for advocating their rights and accessing government support
tailored to their cultural needs. This facilitated the preservation of Indigenous
cultures and traditions while addressing their socio-economic challenges.

3. Incorporation of Indigenous Rights in Legislation:

 Promotion and Protection: The inclusion of provisions in the Cooperative Code

allowing ICCs to form their own cooperatives acknowledges Indigenous autonomy
and supports their economic self-determination.

 Example: Indigenous communities forming their own cooperatives under the

Cooperative Code gained control over their economic activities and resources,
reducing dependency on external entities and safeguarding their traditional
livelihoods. This legal recognition empowered Indigenous communities to manage
their resources sustainably and protect their cultural heritage.
 4. Social Reform Agenda (SRA):

 Promotion and Protection: The SRA aims to address the socio-economic needs of
marginalized sectors, including Indigenous cultural communities, through poverty
alleviation and social inclusion measures.

 Example: Programs under the SRA, such as livelihood assistance and access to social
services, directly benefit Indigenous communities by improving their economic
opportunities and living conditions. By prioritizing the well-being of Indigenous
Peoples, the SRA contributes to their empowerment and resilience against socio-
economic challenges.

Overall, these programs and initiatives demonstrate the government's recognition of Indigenous
rights, autonomy, and socio-economic needs, thereby promoting the well-being and cultural
preservation of Indigenous Cultural Communities (ICCs) or Indigenous Peoples (IPs) in the
Philippines.

FILIPINO TRANSLATION

tiyak! Narito kung paano nakakatulong ang bawat isa sa mga programang ito na isulong at
protektahan ang mga Indigenous Cultural Communities (ICCs) o Indigenous Peoples (IPs), kasama
ang mga halimbawa at paliwanag:

1. Commission on National Integration (CNI):

• Pag-promote at Proteksyon: Sa pamamagitan ng pag-iisponsor ng mga iskolarsip para sa mga

Katutubong kabataan, nilalayon ng CNI na isama sila sa pangunahing lipunan, sa gayon ay nagbibigay
ng access sa edukasyon at mga pagkakataon para sa socio-economic advancement.

• Halimbawa: Ang mga iskolar na ibinigay ng CNI ay nagbigay-daan sa mga Katutubong kabataan na
makakuha ng edukasyon at mga kasanayang kinakailangan para sa pakikilahok sa mas malawak na
lipunan. Nakatulong ito na maputol ang cycle ng kahirapan at marginalization sa mga katutubong
komunidad, na nagtataguyod ng kanilang panlipunang pagsasama at pagbibigay-kapangyarihan.

2. Paglipat patungo sa Pagkilala sa mga Karapatan ng Katutubo:

• Pag-promote at Proteksyon: Ang pag-aalis ng mga patakaran ng integrationist at ang pagtatatag ng

mga bagong tanggapan ng pamahalaan na nakatuon sa mga komunidad ng kulturang Katutubo ay
hudyat ng pagbabago tungo sa pagkilala sa mga karapatan ng Katutubo, kabilang ang kanilang
karapatan sa sariling pagpapasya at pangangalaga sa kultura.

• Halimbawa: Sa pagtatatag ng mga tanggapan tulad ng Office on Muslim Affairs (OMA) at Office for
Northern Cultural Communities (ONCC), ang mga katutubong komunidad ay nakakuha ng mga
plataporma para sa pagtataguyod ng kanilang mga karapatan at pag-access ng suporta ng gobyerno
na naaayon sa kanilang mga pangkulturang pangangailangan. Pinadali nito ang pangangalaga ng mga
katutubong kultura at tradisyon habang tinutugunan ang kanilang mga hamon sa socio-economic.

3. Pagsasama ng mga Katutubong Karapatan sa Lehislasyon:

• Promosyon at Proteksyon: Ang pagsasama ng mga probisyon sa Kodigo ng Kooperatiba na
nagpapahintulot sa mga ICC na bumuo ng kanilang sariling mga kooperatiba ay kinikilala ang
awtonomiya ng Katutubo at sinusuportahan ang kanilang sariling pagpapasya sa ekonomiya.

• Halimbawa: Ang mga katutubong komunidad na bumubuo ng kanilang sariling mga kooperatiba sa
ilalim ng Kodigo ng Kooperatiba ay nakakuha ng kontrol sa kanilang mga aktibidad at
mapagkukunang pang-ekonomiya, na binabawasan ang pagdepende sa mga panlabas na entidad at
pinangangalagaan ang kanilang tradisyonal na kabuhayan. Ang legal na pagkilalang ito ay nagbigay
ng kapangyarihan sa mga katutubong komunidad na pangasiwaan ang kanilang mga pinagkukunang
yaman at protektahan ang kanilang kultural na pamana.

4. Social Reform Agenda (SRA):

• Pag-promote at Proteksyon: Ang SRA ay naglalayong tugunan ang mga pangangailangang sosyo-
ekonomiko ng mga marginalized na sektor, kabilang ang mga katutubong pamayanang kultural, sa
pamamagitan ng pagpapagaan ng kahirapan at mga hakbang sa pagsasama ng lipunan.

• Halimbawa: Ang mga programa sa ilalim ng SRA, tulad ng tulong sa kabuhayan at pag-access sa
mga serbisyong panlipunan, ay direktang nakikinabang sa mga katutubong komunidad sa
pamamagitan ng pagpapabuti ng kanilang mga oportunidad sa ekonomiya at mga kondisyon ng
pamumuhay. Sa pamamagitan ng pagbibigay-priyoridad sa kapakanan ng mga Katutubo, ang SRA ay
nag-aambag sa kanilang empowerment at resilience laban sa socio-economic challenges.

Sa pangkalahatan, ang mga programa at inisyatiba na ito ay nagpapakita ng pagkilala ng pamahalaan

sa mga karapatan ng Katutubo, awtonomiya, at sosyo-ekonomikong pangangailangan, sa gayon ay
nagtataguyod ng kagalingan at pangangalaga sa kultura ng mga Indigenous Cultural Communities
(ICCs) o Indigenous Peoples (IPs) sa Pilipinas.