Professional Documents
Culture Documents
Teresa Brzezińska-Wójcik
Beskid Niski
Najdłuższe rzeki:
• Wisłok,
• Jasiołka,
• Wisłoka,
• Ropa
• Biała Dunajcowa.
Zbiorniki wodne:
• w Klimkówce na
Ropie,
• w Sieniawie na
Wisłoku,
• w Krempnej na
Wisłoce.
Osuwiskowe jeziora pod:
– Maślaną Górą
– Cergową.
Beskid Niski
Jest zbudowany
z piaskowców magurskich,
których wychodnie tworzą
skałki,
• najbardziej znane są:
• Kornuty
na Magurze Wątkowskiej,
• Diabli Kamień
koło Folusza. Klimat ma cechy przejściowe.
Występują jaskinie, największe są • wiosną, zimą i jesienią wieje
na: ciepły i suchy wiatr południowy –
dukielski
• Kilanowskiej Górze
lub rymanowski = częste zmiany
k. Lipowicy (ponad 50),
pogody;
• Cergowej (10). • średnia roczna temperatura
wynosi 4-8 °C;
• największy opad deszczu –
w czerwcu i lipcu.
Beskid Niski
Do naturalnych
bogactw należą:
• ropa
naftowa,
• gaz ziemny,
• wody
mineralne.
Beskid Niski
W paśmie Magurskim –
w 1995 r. utworzono
Magurski Park
Narodowy, który
obejmuje:
unikalne kompleksy
lasów bukowo-
jaworowych Magury
Wątkowskiej
i Małastowskiej,
górne dorzecze Wisłoki.
http://www.magurskipn.pl/
Beskid Niski
Rezerwaty przyrody:
• „Kornuty” – skałki piaskowcowe,
• „Cergowa” k. Dukli,
• „Igiełki” i „Wadernik” – stanowiska
cisa,
• „Cisy w Nowej Wsi”,
• „Modrzyna” – modrzew polski.
Cerkiew w Krępnej
Kościół w Haczowie
Beskid Niski
Wysowa-Zdrój Wapienne
w karpackim pasie uzdrowisk na skraju Magurskiego Parku
w odległości 20 km od Krynicy Narodowego.
i 25 km od uzdrowiska Bardejovskie
Już w XVII wieku leczono tu choroby
Kupele na Słowacji.
weneryczne.
Wody mineralne należą do szczaw
Dziś leczy się choroby:
alkalicznych nasyconych wolnym • narządów ruchu, reumatyczne,
dwutlenkiem węgla (szczawy
• układu krążenia,
wodorowęglanowo-chlorkowo-sodowe),
• skóry.
o dużej różnorodności pierwiastków
Do leczenia wykorzystuje się m.in.
śladowych.
Eksploatowanych jest 11 źródeł
siarkowe wody mineralne.
o mineralizacji ogólnej od 600 mg/dm³ Na miejscu eksploatuje się wysokiej
do 25 000 mg/dm³. jakości borowinę.
W sanatoriach leczy się schorzenia:
• przewodu pokarmowego,
• górnych dróg oddechowych,
• niedokrwistości,
• choroby nerek (kamica nerkowa).
Przez teren wsi prowadzi Karpacki Szlak
Architektury Drewnianej.
Beskidy Wschodnie
Najwyższe wzniesienie –
Tarnica, o wysokości
1346 m n.p.m.
Beskidy Wschodnie
Połonina Wetlińska
Beskidy Wschodnie
Góry Sanocko-Turczańskie
Lesko
zamek Kmitów z ok. 1507 r.
– założycieli Leska,
dawna synagoga z
przełomu XVI i XVII w.,
obecnie mieści galerię
sztuki,
Atrakcje:
• Ośrodek Naukowo-Dydaktyczny Bieszczadzkiego Parku
Narodowego z Bieszczadzkim Muzeum Przyrodniczym
z początku lat 70. XX w. – jedno z największych takich
muzeów w kraju,
• Park Gwiezdnego Nieba „Bieszczady”.
Beskidy Wschodnie
Parki Krajobrazowe:
Ciśniańsko-Wetliński
z rezerwatami:
- „Gołoborze” – geologiczny,
- „Olsza kosa w Stężnicy” –
florystyczny,
- „Woronikówka” – cis pospolity,
- „Cisy na górze Jawor” – leśny,
- „Zwiezło” – jeziorka osuwiskowe
pod Chryszczatą.
Górnego Sanu z rezerwatami:
• „Zakole”, „Łokieć”,
„Dźwiniacz”, „Tarnawa”,
„Limitrz” – torfowiskowe,
• „Puszcza Bieszczadzka nad Torfowisko wysokie „Wołosate"
Sanem”, „Hulskie” – leśne,
• „Krzywe” – krajobraz przełomu
Sanu przez pasmo Otrytu,
• „Sine Wiry” – krajobraz
przełomu Wetliny.
Bieszczady Zachodnie
Dolina Osławy
• lewy dopływ Sanu
w zlewisku Morza Bałtyckiego
• prawie na całej długości stanowi
granicę między:
• Beskidem Niskim
w Karpatach Zachodnich
a
• Bieszczadami Zachodnimi
w Karpatach Wschodnich
stanowi szlak komunikacyjny:
• linia Bieszczadzkiej Kolejki
Leśnej (z Balnicy do Rzepedzi),
• linia kolejowa z Przełęczy
Łupkowskiej do Zagórza,
• dróg nr 897 i 892.
Bieszczady Zachodnie
Dorzecze Osławy
do 1946 r. było zamieszkane przez
rusińskich Łemków
zachowały się nieliczne drewniane
cerkwie wschodniołemkowskie
m.in. w:
• Rzepedzi,
• Komańczy,
• Radoszycach.
Łemkowie
• wschodniosłowiańska grupa etniczna, do okresu wysiedleń w latach
1945–1947 (wysiedlenia do ZSRR, Akcja „Wisła”);
• pochodzili z tzw. migracji pasterzy wołoskich, która rozpoczęła się w XII
w. wzdłuż głównego grzbietu Karpat, z terenów dzisiejszej Rumunii.
• po drodze zmieszali się z ludami ruskimi;
• sami Łemkowie nazywali siebie Rusnakami.
Nazwa "Łemko" pojawiła się na początku XIX w. i pochodzi od
charakterystycznego słowa "łem" (tylko).
W. Pol określał Łemków mianem "Czuchońcy".
Bieszczady Zachodnie
Łemkowie
W czasie II wojny światowej rozpoczęły się,
początkowo dobrowolne, wyjazdy
Łemków na radziecką Ukrainę
i do ZSRR.
Z czasem przesiedlenia te były coraz
bardziej intensywne i wymuszane przez
władze komunistycznej Polski.
Stosowano różnego rodzaju naciski, kary Napisy na wielu cerkwiach
administracyjne i zastraszanie. w Beskidzie Niskim
Koniec wysiedleń na wschód nastąpił latem
1946 r.
Akcja "Wisła" spowodowała wysiedlenie Chyża
praktycznie całej ludności łemkowskiej drewniana zagroda
(ok. 40%) na tzw. Ziemie Odzyskane w jednobudynkowa, półtora-
1947 r. lub dwutraktowa.
Pretekstem było oskarżenie ludności Pod jednym dachem mieściły się
łemkowskiej o sprzyjanie Ukraińskiej w niej pomieszczenia
Powstańczej Armii. mieszkalne, gospodarcze
i inwentarskie.
Strych pełnił funkcję stodoły.
Bieszczady Zachodnie
Bojkowie
grupa etniczna górali:
• mieszanego pochodzenia rusińskiego
i wołoskiego,
• zamieszkująca obszar od Wysokiego
Działu w Bieszczadach na zachodzie, do
doliny Łomnicy w Gorganach.
Na zachodzie sąsiadowali z Łemkami, na
wschodzie z Hucułami.
Osiedlali się, według różnych teorii, w okresie
późnego średniowiecza – XIV/XV w.
Po II wojnie światowej część terenów
zamieszkanych przez Bojków (około 1/4)
pozostała w Polsce.
Większość Bojków wysiedlono do USRR,
resztę w wyniku Akcji "Wisła"
rozproszono po Polsce.
Dzisiaj Bojkowie mieszkają głównie
w obwodach iwanofrankowskim,
lwowskim i zakarpackim.
Bieszczady Zachodnie
Polańczyk
• na zachodnim brzegu Jeziora Solińskiego,
• największy w Bieszczadach kompleks uzdrowiskowo-
wypoczynkowym.
• wody mineralne – wodorowęglanowo-sodowe, jodkowe,
bromkowe, żelaziste i borowe.
Infrastruktura drogowa