Professional Documents
Culture Documents
Wstęp 3
A. Rezerwa pasywna – definicja 3
B. Rezerwa aktywna – definicja 4
C. Kwalifikacje zawodowe, którymi zainteresowane jest wojsko 4
D. Wezwanie na ćwiczenia 5
E. Przydział mobilizacyjny 6
F. Co oznacza „Uregulowany stosunek do służby wojskowej” 6
G. Studenci – kwestia kwalifikacji wojskowej i powołania na ćwiczenia 6
H. Ćwiczenia wojskowe 6
I. Podstawy prawne powołania na ćwiczenia wojskowe, wyłączenia 7
J. Krąg osób wyłączonych z obowiązku pełnienia służby wojskowej
oraz osób zwolnionych z obowiązku odbywania ćwiczeń wojskowych 8
K. Zmiana miejsca stałego pobytu lub stały pobyt za granicą – Wezwanie 9
L. Reguły powołania Kobiet do wojska – regulacje prawne 10
Ł. Powołanie na ćwiczenia wojskowe w formie decyzji administracyjnej 11
M. Kwalifikacja wojskowa i książeczka wojskowa 12
N. Procedura przed komisją kwalifikacyjną 12
O. Przykładowe schorzenia objęte grupą D oraz E 13
P. Zmiana kategorii wojskowej 17
R. Co zrobić w sytuacji otrzymania wezwania na ćwiczenia 18
S. Odwołanie od wezwania na ćwiczenia wojskowe (od decyzji administracyjnej)
18
T. Przysięga wojskowa 20
U. Przesłanki zwolnienia z przysięgi wojskowej 21
W. Kiedy stajesz się żołnierzem? 22
X. Stanowisko WCR w zakresie „obowiązku” złożenia przysięgi wojskowej
przez rezerwę pasywną oraz osoby po kwalifikacji wojskowej 23
Y. Jak się bronić przed przymuszaniem do złożenia przysięgi wojskowej oraz
jak się uchylić od skutków prawnych już złożonej przysięgi 23
Z. Wnioski końcowe. 27
Ustawa O obronie Ojczyzny, dalej: „Ustawa” przewiduje, że rezerwiści pasywni mogą być
powoływani na ćwiczenia wojskowe:
- jednodniowe,
Takie osoby, które są po kwalifikacji wojskowej, mają oznaczoną kategorię zdrowia, nie były
na szkoleniu, nie składały przysięgi, nie były w jednostce, będą zapraszane do wojskowych
centrów rekrutacji. Tam zostaną uzupełnione dane osobowe tej osoby i zostanie im
przedstawiona propozycja odbycia ćwiczenia rezerwy. Osoba, która się zdecyduje,
będzie kierowana na ćwiczenie. Będzie ono trwało dwa dni. Co do zasady, będziemy chcieli,
żeby to ćwiczenie było realizowane w weekendy - mówił płk Mirosław Bryś.
Z kolei do rezerwy aktywnej trafiają wszyscy ci, którzy złożyli przysięgę wojskową, nie pełnią
innego rodzaju służby, nie ukończyli 55 roku życia, a w przypadku osób posiadających
stopień podoficerski lub oficerski – 63 roku życia i złożą deklarację, że chcą do rezerwy
aktywnej przystąpić.
Do aktywnej rezerwy mogą więc trafić: byli żołnierze, emerytowani żołnierze (z
uwzględnieniem limitu wieku), osoby po służbie przygotowawczej, a także byli żołnierze
WOT i absolwenci programu przeszkolenia wojskowego „Legia Akademicka”. Służba w
rezerwie aktywnej pełniona jest na podstawie powołania na czas nieokreślony i wiąże się z
częstszymi szkoleniami. Żołnierz rezerwy, w przeciwieństwie do rezerwisty pasywnego musi
stawić się w koszarach: przez na co najmniej dwa dni w czasie wolnym od pracy raz na
kwartał
jednorazowo na 14 dni co najmniej raz na trzy lata.
Służba ta może być też pełniona w trybie natychmiastowego stawiennictwa.
Za kwalifikacje, którymi zainteresowana jest armia, przepisy ustawy uznają wykształcenie lub
kwalifikacje zawodowe wymagane do wykonywania zawodów:
D. WEZWANIE NA ĆWICZENIA
Wezwanie to nie od razu decyzja ale nie można wykluczyć, że stawiając się na komisję taka
decyzja zostanie wezwanemu wręczona, a może ona mieć nadany rygor natychmiastowej
wykonalności pomimo, iż z art. 122 ustawy nie wynika taka możliwość, jednak ze wzorów
WRC można wysnuć taki wniosek. (Zgodnie z uchylonym Rozporządzeniem MON z 2015 r.
rygor natychmiastowej wykonalności dotyczył wyłącznie żołnierzy rezerwy, a nie osób które
żołnierzami nie sią a maja jedynie nadaną kwalifikację).
Teoretycznie wezwanie do WCR nie jest jednoznaczne z wydaniem decyzji o powołaniu na
ćwiczenie. Dopiero po upewnieniu się, że wytypowana osoba spełnia warunki powołania, jest
wydawana decyzja o powołaniu na ćwiczenia.
Decyzja o powołaniu na ćwiczenia wojskowe ma formę decyzji administracyjnej od której
przysługuje odwołanie na zasadach określonych w Kodeksie Postępowania
Administracyjnego. Zainteresowany ma na to 14 dni i odwołanie składa do szefa
Wojskowego Centrum Rekrutacji, który ją wydał. Następnie można odwołać się do organu
wyższej instancji, składane za pośrednictwem szefa Wojskowego Centrum Rekrutacji w
terminie czternastu dni od dnia jej doręczenia. Wniesienie odwołania nie wstrzymuje jednak
wykonania decyzji.
Zgodnie jednak z art. 122 ust. pkt.2 ustawy o obronie Ojczyzny skarga do właściwego sądu
administracyjnego nie może być wniesiona na decyzje w sprawach m.in w powołania do
odbycia ćwiczeń wojskowych, co jest w świetle przepisów kpa swoistym kuriozum, gdyż
decyzje administracyjne są zaskarżalne do dwóch instancji.
E. PRZYDZIAŁ MOBILIZACYJNY
H. ĆWICZENIA WOJSKOWE
Podczas takiego szkolenia kandydaci uczą się podstaw wojskowego rzemiosła, w tym
regulaminów, musztry, zasad posługiwania się bronią i innym sprzętem wojskowym.
Szkolenie takie należy odróżnić od tzw. “szesnastki”, tj. szesnastodniowego szkolenia
żołnierzy Obrony Terytorialnej.
Zasady odbywania ćwiczeń wojskowych przez żołnierzy rezerwy pasywnej (żołnierzy PR)
uregulowano w art. 249-253 Ustawy w następujący sposób;
a. rodzaj ćwiczeń:
- jednodniowe,
- krótkotrwałe - do 30 dni,
- długotrwałe - do 90 dni,
- rotacyjne - trwające łącznie do 30 dni i odbywane z przerwami w określonych
dniach w ciągu danego roku kalendarzowego),
b. miejsce:
- w jednostkach wojskowych i związkach organizacyjnych albo
- jednostkach organizacyjnych podległych Ministrowi Obrony Narodowej lub przez
niego nadzorowanych oraz
- w innych podmiotach wskazanych przez Ministra Obrony Narodowej,
c. czas trwania:
- maksymalny okres to 90 dni w ciągu roku, przy czym żołnierz PR może odbywać
ćwiczenia wojskowe trwające do 24 godzin nie więcej niż 3 razy w roku, a
pozostałe ćwiczenia raz w roku
- powyższa reguła nie ma zastosowania do działań związanych z udziałem w
zwalczaniu klęsk żywiołowych i likwidacji ich skutków, akcjami poszukiwawczymi
oraz ratowania życia ludzkiego jak również możliwości odbywania służby
wojskowej przez duchownych, jednakże tylko w celu przeszkolenia do pełnienia
funkcji kapelana wojskowego, za zgodą właściwego przełożonego kościelnego.
Natomiast na podstawie art. 133 Ustawy Rada Ministrów w drodze rozporządzenia określa:
liczbę osób, które mogą być powołane w danym roku kalendarzowym do czynnej służby
wojskowej, oraz liczbę osób, które mogą pełnić służbę wojskową w rezerwie w ramach
odbywania ćwiczeń wojskowych.
Krąg osób wyłączonych z ćwiczeń wojskowych określa art. 248 ust. 5 Ustawy, natomiast
osoby całkowicie zwolnione z obowiązku służby wojskowej definiuje art. 5 ust. 2 i 3 Ustawy.
Zgodnie z dyspozycją art. 248 ust. 5 Ustawy, na ćwiczenia wojskowe żołnierzy PR nie
powołuje się osób, które są wyłączone od obowiązku pełnienia służby wojskowej w razie
ogłoszenia mobilizacji i w czasie wojny, czyli osoby wskazane w art. 5 ust. 2 i 3 Ustawy, a
są to:
1. Kwestię powołania do odbycia ćwiczeń wojskowych przez kobiety reguluje art. 5 ust. 3
Ustawy, zgodnie z którym obowiązkowi służby wojskowej nie podlegają kobiety w ciąży
oraz w okresie 6 miesięcy po porodzie.
Służbę wojskową może pełnić osoba, która:Dsłużby wojskowej może być powołana
osoba, która spełninastępujące warunki:
1. posiada obywatelstwo polskie,
2. posiada nieposzlakowaną opinię;
3. posiada zdolność fizyczną i psychiczną do pełnienia służby wojskowej,
4. posiada wiek co najmniej 18 lat,
5. nie była karana za przestępstwo umyślne,
6. nie jest przeznaczona do służby zastępczej,
7. nie jest wyłączona od obowiązku pełnienia czynnej służby wojskowej w razie
ogłoszenia mobilizacji i w czasie wojny,
8. nie posiada nadanego przydziału organizacyjno-mobilizacyjnego do służby w
jednostce zmilitaryzowanej,
9. posiada wykształcenie:
a) co najmniej wyższe - w przypadku pełnienia służby na stanowisku
służbowym w korpusie oficerów,
b) co najmniej średnie lub średnie branżowe - w przypadku pełnienia
służby na stanowisku służbowym w korpusie podoficerów,
c) co najmniej podstawowe - w przypadku pełnienia służby na
stanowisku służbowym w korpusie szeregowych
- jeżeli występują potrzeby uzupełnieniowe Sił Zbrojnych
W tym miejscu gorąco zachęcam do zapoznania się z jakimi typami schorzeń nasz
ustawodawca określa osoby nimi obarczone jako w pełni zdolne do służby wojskowej z
kategorią A.
Pełne dane znajdują się w Załączniku nr 1 do rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z
dnia 7 czerwca 2022 r. w sprawie orzekania o zdolności do służby wojskowej i trybu
postępowania wojskowych komisji lekarskich w tych sprawach (Dz.U.2022.1243).
Zniekształcenia czaszki (np. guzy, wgniecenia) oraz ubytki kości czaszki pourazowe
EE
lub chorobowe znacznie upośledzające sprawność ustroju
Osoba, która nie stawi się na szkoleniu bez podania przyczyny, zostanie doprowadzona
przymusowo przez Policję. Za próby bezprawnego uchylania od tego obowiązku grozi kara
grzywny lub aresztu. Ukarani mogą zostać też rezerwiści, którzy w trakcie ćwiczeń nie
wykonują poleceń lub bez zgody oddalają się z jednostki.
Organy chętnie wykorzystują w tym celu treść art. 341 kodeksu karnego, cyt.:
„Art. 341. kk [Odmowa pełnienia służby]
§ 1. Żołnierz, który odmawia pełnienia służby wojskowej albo wykonywania obowiązku
wynikającego z tej służby,
podlega karze aresztu wojskowego albo pozbawienia wolności do lat 3.
§ 2. Tej samej karze podlega żołnierz innej służby niż zasadnicza, który uporczywie nie
wykonuje obowiązku z niej wynikającego.
§ 3. Ściganie przestępstwa określonego w § 2 następuje na wniosek dowódcy jednostki”.
Kwestia czy takie postepowanie jest zasadne względem osoby, która nie złożyła przysięgi
wojskowej i/lub nie odbyła szkolenia wojskowego, w aktualnym stanie prawny jest mocno
dyskusyjne.
Natomiast zgodnie z brzmieniem art. 122 ust. 1 Ustawy, od decyzji wydanych przez
właściwe organy w sprawach określonych w ustawie żołnierz może wnieść odwołanie do
organu wyższego stopnia, na zasadach określonych w k.p.a., i skargę do właściwego sądu
administracyjnego, na zasadach określonych w ustawie z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o
postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2022 r. poz. 329, 655, 1457 i 1855)
(z wyjątkami o których mowa w art. 122 ust. 2 Ustawy, a w tym powołania do odbycia
ćwiczeń wojskowych).
Zgodnie z brzmieniem art. 127 § 1 i 2 k.p.a., od decyzji wydanej w pierwszej instancji służy
stronie odwołanie tylko do jednej instancji, a właściwy do rozpatrzenia odwołania jest organ
administracji publicznej wyższego stopnia, chyba że ustawa przewiduje inny organ
odwoławczy. Jak wynika z powyższego, organem do którego należy wnieść odwołanie,
będzie Szef Centralnego Wojskowego Centrum Rekrutacji.
Natomiast art. 129 § 1 i 2 k.p.a. wskazuje, że odwołanie wnosi się do właściwego organu
odwoławczego za pośrednictwem organu, który wydał decyzję, w terminie 14 dni od dnia
doręczenia decyzji stronie. Mamy zatem w tej sytuacji 14 dni kalendarzowych (nie -
roboczych) na złożenie w placówce pocztowej Poczty Polskiej lub też w biurze podawczym
Wojskowego
Centrum Rekrutacji (organ, który wydał decyzję i pośredniczy w przekazaniu odwołania do
organu wyższego stopnia) naszego odwołania.
Jak wskazuje art. 128 k.p.a, w uzasadnieniu odwołania nie musimy podawać wszystkich
szczegółów. Ma z niego wynikać jedynie to, że strona nie jest zadowolona z wydanej decyzji,
aczkolwiek warto wskazać konkretne przyczyny, jak chociażby te, które wprost z Ustawy o
Obronie Ojczyzny wykluczają wezwanego z konieczności spełnienia obowiązku stawienia się
do odbycia ćwiczeń wojskowych (np. opieka nad dzieckiem, choroba). Ten względny brak
sformalizowania odwołania ma służyć ochronie interesów prawnych podmiotu odwołującego
się, gdyż na etapie postępowania administracyjnego nie ma przymusu korzystania z
pełnomocników zawodowych, profesjonalnych. Jednakże odwołanie, poza wyrażeniem
niezadowolenia z decyzji, powinno odpowiadać ogólnym wymaganiom stawianym podaniom
(art. 63 k.p.a.) ale należy mieć również na względzie, iż z uwagi na wyłączenie drogi sądowo
administracyjnej, należy dołożyć wszelkich starań aby odwołanie odniosło pożądany skutek.
Zgodnie z art. 132 k.p.a, jeżeli organ administracji publicznej, który wydał decyzję, uzna że
odwołanie zasługuje w całości na uwzględnienie, może wydać nową decyzję, w której uchyli
lub zmieni zaskarżoną decyzję. Od tej nowej decyzji również przysługuje odwołanie. Na
wydanie nowej decyzji, albo na przekazanie odwołania do Szefa CWCR, Szef WCR ma czas
7 dni. Co ważne, organ odwoławczy może w uzasadnionych przypadkach wstrzymać
natychmiastowe wykonanie decyzji. Szef CWCR może przeprowadzić na żądanie
odwołującego się (wezwanego) lub z urzędu dodatkowe postępowanie w celu uzupełnienia
dowodów i materiałów w sprawie albo zlecić przeprowadzenie tego postępowania organowi,
który wydał decyzję, a jeżeli decyzja została wydana z naruszeniem przepisów
postępowania, a konieczny do wyjaśnienia zakres sprawy ma istotny wpływ na jej
rozstrzygnięcie, na zgodny wniosek wszystkich strony zawarty w odwołaniu, Szef CWCR
przeprowadza postępowanie
wyjaśniające w zakresie niezbędnym do rozstrzygnięcia sprawy.
Zgodnie ze stanowiskiem CWCR oraz zgodnie z treścią art. 122 ust. 2 Ustawy o Obronie
Ojczyzny skarga do właściwego sądu administracyjnego nie może być wniesiona na decyzje
w sprawach m.in w powołania do odbycia ćwiczeń wojskowych.
Powyższe, jest sprzeczne z zasadami postępowania administracyjnego i zapewne praktyka
sądowo-administracyjna będzie musiała rozsądzić powyższą kwestię.
Prawny skutek składania przysięgi wojskowej polega na nabyciu przez żołnierza prawa do
pełnienia służby wojskowej. Składając przysięgę wojskową, żołnierz staje się
żołnierzem i uzyskuje szereg praw i obowiązków wynikających z przepisów prawa i
regulacji wojskowych.
Jedną z konsekwencji odmowy składania przysięgi wojskowej lub składania jej w sposób
sprzeczny z prawem jest utrata:
- prawa do pełnienia służby wojskowej oraz
- prawa do wynagrodzenia za czas odmowy lub czasu niezdolności do służby wojskowej.
W przypadku składania przysięgi wojskowej w sposób sprzeczny z prawem, żołnierz
podlega również odpowiedzialności karnej.
Podsumowując, przysięga wojskowa jest uroczystym zobowiązaniem wynikającym z ustawy
o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych. Jej skutkiem prawnym jest nabycie prawa do
pełnienia służby wojskowej oraz uzyskanie szeregu praw i obowiązków wynikających z
przepisów prawa i regulacji wojskowych.
PRZYSIĘGA
Art. 173. [Szkolenie podstawowe; przysięga wojskowa]
1. Żołnierze OT, którzy wcześniej nie pełnili czynnej służby wojskowej i nie złożyli przysięgi
wojskowej, w pierwszym okresie pełnią terytorialną służbę wojskową rotacyjnie
„zgodnie z art. 1 ust. 1-2 ustawy z dnia 3 października 1992 r. o przysiędze wojskowej każdy
żołnierz Sił Zbrojnych RP składa przysięgę wojskową wg określonej w tym przepisie roty.
Złożenie przysięgi wojskowej następuje w formie uroczystej, ustalonej w ceremoniale
wojskowym, w terminach określonych przez organy wojskowe. Obowiązek powyższy dotyczy
także żołnierzy zawodowych i żołnierzy rezerwy powoływanych do służby wojskowej (art. 4
ww. ustawy).
Złożenie przysięgi wojskowej jest więc obowiązkiem każdego obywatela powołanego do
służby wojskowej w SZ RP.
Odmowa złożenia przysięgi wojskowej, zgodnie z art. 341 Kodeksu karnego, podlega
karze aresztu wojskowego albo pozbawienia wolności do lat 3.
Pozostałe aspekty Pana zapytania mają charakter ideologiczny i nie należą do spraw, w
których Wojskowy Komendant Uzupełnień jest właściwy do udzielenia wyjaśnień.
Jednak jestem przekonana, że zarówno żołnierze jak i pracownicy WKU we Wrocławiu służą
i pracują dla dobra niepodległości i bezpieczeństwa Rzeczypospolitej Polskiej”.
Art. 143. Ustawy [Czas trwania dobrowolnej zasadniczej służby wojskowej i szkolenia
realizowane w czasie jej trwania]
1. Dobrowolna zasadnicza służba wojskowa jest pełniona przez okres do 12 miesięcy.
2. W czasie pełnienia dobrowolnej zasadniczej służby wojskowej realizuje się:
1) szkolenie podstawowe w wymiarze do 28 dni zakończone przysięgą wojskową i wydaniem
książeczki wojskowej;
Art. 160. [Obowiązek stawienia się do odbycia obowiązkowej zasadniczej służby wojskowej]
Należy zaznaczyć, że obowiązkowa zasadnicza służba wojskowa nadal obowiązuje ale jest
aktualnie zawieszona, z uwagi na powyższe osoby w wieku poborowym mogą spodziewać
się powołania np. przy stanie klęski żywiołowej, mobilizacji, czy ogłoszeniu wojny.
Nie ma podstaw prawnych wymagania przysięgi wojskowej od pasywnej rezerwy i nie można
takim osobom grozić konsekwencjami prawymi.
Vi Coactus, V.C., VC (łac. coāctus – „będący wymuszony” albo „będący zmuszony” np.
groźbą lub przemocą[1]; imiesłów bierny wywodzący się od czasownika cōgō – „przymuszam”
albo „zmuszam”[2]) – dopisek stosowany podczas podpisywania różnego rodzaju aktów
prawnych wywołujących określone skutki prawne, w tym:
● czynności prawnych (np. oświadczenie woli, pełnomocnictwo, umowa),
● aktów tworzenia prawa (np. ustawa, dekret, rozporządzenie, zarządzenie),
● aktów stosowania prawa (np. decyzja administracyjna, orzeczenie sądowe).
Dopisek w postaci wyrażenia „Vi Coactus”, skrótowca „V.C.” bądź „VC” albo tylko znaku
wielokropka „…” zamieszczony przez daną osobę przy swoim podpisie sygnalizuje fakt, iż
została ona zmuszona do podpisania rozpatrywanego aktu prawnego wbrew swej woli, a
wszelkie ewentualne decyzje i zobowiązania podejmowała pod przymusem, toteż nie muszą
odzwierciedlać jej prawdziwych zamiarów. Zastosowanie dopisku wyraża również
przekonanie tej osoby o nieważności złożonego w ten sposób podpisu.
Jak już wspomniałam powyżej, kwestie wad oświadczeń woli zostały ujęte w kodeksie
cywilnym:
Zgodnie z przyjętą doktryną prawniczą, cyt.: „Groźba jest bezprawna, gdy podmiot
zapowiada użycie środka bezprawnego, jak również środka zgodnego z prawem, którym
jednak nie wolno się posługiwać w celu zmuszenia osoby zagrożonej do złożenia
określonego oświadczenia woli. W pierwszym przypadku grożący zapowiada popełnienie
czynu zabronionego przez przepisy prawa (np. grozi zabiciem kogoś, podpaleniem
nieruchomości) lub sprzecznego z zasadami współżycia społecznego. W drugim
przypadku groźbę stanowi zachowanie formalnie zgodne z prawem, które zmierza jednak do
osiągnięcia celu sprzecznego z prawem, czyli wymuszenia złożenia przez osobę zagrożoną
określonego oświadczenia woli, przy czym oceny należy dokonywać przy uwzględnieniu
wszystkich okoliczności sprawy, w szczególności zachowania stron. (…) Sąd Najwyższy w
wyroku z 4.02.1954 r. 1653 wyraźnie stwierdził, że grożenie zawiadomieniem prokuratury o
przestępstwie popełnionym przez dłużnika nie może być użyte jako środek presji celem
wymuszenia świadczenia. Posługiwanie się groźbą samobójstwa dla skłonienia osoby do
złożenia określonego oświadczenia woli również może stanowić przymus psychiczny (art.
87)”. (Komentarz z dnia 1 stycznia 2022 r. Maciejewska-Szałas Maja , Balwicka-Szczyrba
Małgorzata (red.), Sylwestrzak Anna (red.) , Czub Krzysztof , Czuchwicki Filip , Glicz Marcin ,
Gliniecki Bartłomiej, Jantowski Leszek , Karaszewski Grzegorz , Kowalczyk Beata J. ,
Lutkiewicz-Rucińska Anita , Maśniak Dorota , Sikorski Grzegorz).
A także zgodnie z Wyrokiem SN z dnia 19 marca 2002 r., I CKN 1134/99 Bezprawność
groźby (art. 87 k.c.) „polega na sprzecznym z prawem działaniu grożącego lub wykorzystaniu
działania formalnie zgodnego z prawem do osiągnięcia celu, dla którego prawo to nie
przysługuje”.
Powyżej przytoczone przepisy, stanowisko doktryny, jak również przytoczony Wyrok SN nie
pozostawia żadnych wątpliwości, iż jakakolwiek próba przymuszenia rezerwisty/osoby
posiadającej kwalifikację wojskową do złożenia przysięgi wbrew woli takiej osoby będzie
stanowiła groźbę bezprawną, a od złożonego oświadczenia będzie się można uchylić.
Przysięga jest pewną obietnicą, która ma duchowe znaczenie. Najlepiej to zrozumieć, jako
prawną umowę, która wymaga wykonania. Przysięgi, to zgody na wykonanie pewnego
rodzaju działania, które przysięgający obiecuje wykonać.
W Liście Jakuba 5:12 czytamy, cyt.: „A przede wszystkim, bracia moi, nie przysięgajcie ani
na niebo, ani na ziemię, ani nie składajcie żadnej innej przysięgi; ale niech wasze „tak”
będzie „tak”, a wasze „nie” niech będzie „nie”, abyście nie byli pociągnięci pod sąd”.
Kazn 5:3-4: cyt.: „Gdy złożysz Bogu ślub, nie zwlekaj z wypełnieniem go, bo mu się głupcy
nie podobają. Co ślubowałeś, to wypełnij! Lepiej nie składać ślubów, niż nie wypełnić tego,
co się ślubowało”.
Przyp 20:25:, cyt.: „Sidłem dla człowieka jest nierozważnie ślubować i zastanawiać się
dopiero po złożeniu ślubów”.
!!! Z uwagi na powyższe należy wskazać, iż Katolicy nie odmawiają złożenia przysięgi
wojskowej ale nie mogą jej dobrowolnie złożyć z uwagi na ich wiarę i zakaz składania
jakichkolwiek przysiąg zgodnie z treścią powyżej przytoczonych cytatów z Biblii. A jeżeli
zostaną zmuszeni do złożenia przysięgi wojskowej to będzie ona złożona pod przymusem, a
więc będzie obarczona wadą nieważności i taka przysięga będzie nieważna i nieskuteczna.
Z.WNIOSKI KOŃCOWE