1.

Budżet elastyczny to budżet przygotowany dla dowolnego poziomu sprzedaży

PRAWDA.
2. Przy ustalaniu kosztów standardowych pod uwagę brane są również typowe
straty ponoszone w trakcie produkcji. PRAWDA
3. Możliwą przyczyną niekorzystnego odchylenia ilościowego materiałów jest ich
gorsza jakość od założonej. PRAWDA
4. Zarządzanie przez wyjątek oznacza szczegółowe analizowanie tylko tych
części raportów, które znacząco różnią się normy. PRAWDA
5. Jeśli pracownicy mają wyższe kwalifikacje niż wymagają tego koszty
normatywne, to może się pojawić korzystne odchylenie stawek robocizny
bezpośredniej. FAŁSZ.
6. Jeśli próg rentowności został już osiągnięty to zmiany w marży brutto przełożą
się na dokładnie takie same zmiany w zysku. PRAWDA
7. Jeśli dwie firmy wytwarzają ten sam produkt i sprzedaż oraz całkowite koszty
w obu firmach są takie same, to stopień dźwigni operacyjnej będzie niższy w
firmie o wyższym udziale kosztów stałych w kosztach całkowitych. FAŁSZ
8. Firma, dla której stopień dźwigni operacyjnej wynosi 4 przy poziomie
sprzedaży równym 50 tys. Zł może oczekiwać wzrostu zysku netto o 200%
przy wzroście sprzedaży do poziomu 100 tys.zł. FAŁSZ
9. Koszty pośrednie jak np. koszty sprzedaży i ogólnego zarządu, są zawsze
kosztami stałymi. FAŁSZ
10. Formuła kosztu może nie być prawdziwa poza przedziałem istotności.
PRAWDA.
11. Wszystkie koszty ponoszone przez firmę handlową są kosztami okresu.
FAŁSZ.
12. Amortyzacja w firmie produkcyjnej jest zawsze kosztem produktu dla celów
sprawozdawczych. FAŁSZ.
13. Koszty reklamy są kosztem produktu dla celów sprawozdawczych ponieważ
są ponoszone, aby promować konkretne produkty. FAŁSZ.
14. Jednostkowy koszt stały zmienia się przeciwnie do zmian poziomu produkcji.
PRAWDA.
15. Koszty zmienne to koszty, których poziom w przeliczeniu na jednostkę
zmienią się wraz z poziomem produkcji. FAŁSZ.
16. Podatek od nieruchomości i składka ubezpieczeniowa na budynki fabryki są
przykładami kosztów wydziałowych PRAWDA.
17. Koszty wydziałowe w połączeniu z materiałami bezpośrednimi noszą nazwę
kosztów przetworzenia. FAŁSZ.
18. Dla celów sprawozdawczych, koszt energii zużytej w fabryce może być
zaksięgowany na koncie aktywów w bilansie na koniec okresu
sprawozdawczego. PRAWDA.
19. Koszt, który różni się pomiędzy jednym miesiącem, a drugim to koszt
przyrostowy. FAŁSZ.
20. Przedział istotności dotyczy tylko kosztów stałych. FAŁSZ.
21. Formuła kosztu może nie być prawdziwa poza przedziałem istotności.
PRAWDA.
22. Koszty pośrednie, jak np. koszty wydziałowe są zawsze kosztami stałymi.
FAŁSZ.
23. Przedział istotności, to przedział czasu, w którym następują istotne zmiany w
firmie. FAŁSZ.
24. Według metody kosztów zmiennych, koszty traktowane jako koszty okresu
zawierają:
A tylko stałe koszty wydziałowe
B zmienne i stałe koszty wydziałowe
C wszystkie koszty stałe POPRAWNA ODPOWIEDŹ.
D tylko stałe koszty ogólnego zarządu i sprzedaży
25. Przykładem kosztu, który byłby zawarty w koszcie produktu według obydwu
metod (kosztów pełnych i zmiennych) jest:
A płace nadzorcy zmiany
B amortyzacja wyposażenia
C zmienne koszty wydziałowe POPRAWA ODPOWIEDŹ.
D zmienne koszty sprzedaży
26. W przypadku istnienia ograniczenia jednego z zasobów kryterium decyzyjnym
jest maksymalizacja jednostkowej marży brutto. FAŁSZ.
27. Przy wyborze sposobu produkcji punkt krytyczny to graniczny poziom ceny,
przy którym warto wybrać jedną z opcji. FAŁSZ.
28. Dolną granicą ceny specjalnego zamówienia jest zawsze jednostkowy koszt
zmienny. FAŁSZ.
29. Dział przynoszący straty trzeba zawsze zamknąć. FAŁSZ.
30. Budżet jest stosowany głównie do planowania, a nie do kontroli. FAŁSZ.
31. Zwykle punktem początkowym w przygotowaniu budżetu jest prognoza
wpływów i wydatków gotówkowych. FAŁSZ.
32. W budżecie firmy handlowej, ilość sztuk towarów wymagana do zakupienia
ustalana jest przez odjęcia stanu początkowego zapasu od prognozowanej
ilości sprzedanych sztuk w danym podokresie. FAŁSZ.