Imię i nazwisko: Børre Ramdall

Wiek: 84 lat

Wygląd: Ramdall jest dobrze zbudowanym starcem, chodzącym z drewnianym kijem, który służy
mu jako laska. Jest on niskiego wzrostu, a do tego odrobinę się garbi. Oprócz tego jest bardzo
sprawny fizycznie jak na swój wiek. Jego twarz jest pomarszczona, a w jego jamie ustnej brakuje
kilku zębów. Ma on długie siwe włosy, ale na czubku jego głowy widać łysinę. Z tego powodu
zawsze na głowie ma kaptur lub czaszkę jelenia. Na ciele nosi brązowe, workowate szaty,
skórzane buty oraz naszyjnik ze zwierzęcych kostek.

Historia: Daleko, w Niezdobytej Północy, narodził się człowiek, o imieniu Børre. Był on synem
prostych ludzi, którzy chcąc zahartować swojego syna, nie okazywali mu zbyt wiele uczuć
i poddawali go wielu testom wytrzymałościowym. Zaledwie w wieku 14 lat, młody Børre uciekł od
rodziców. Przez trzy dni przemierzał łańcuchy górskie, gdzie noce spędzał w opuszczonych
jaskiniach. Wydawało mu się jednak, że były to znacznie lepsze warunki, niż te zagwarantowane
przez jego rodziców. Mimo to, trzeciego dnia w trakcie swojej podróży zemdlał z wycieńczenia.
Zaszedł jednak dalej, niżeli się spodziewał. Nie miał szans na przeżycie w tej skutej lodzie krainie.
Na szczęście został znaleziony przez wędrowców należących do Klanu Niedźwiedzia. Zabrali
chłopaka ze sobą i zapewnili mu odpowiednią opiekę. Miał on odmrożone palce u dłoni i stóp,
ale z pomocą szamanki o imieniu Agnes, Børre wrócił do pełni zdrowia po jakimś czasie.
Agnes nie mogła pomóc chłopakowi tradycyjnymi metodami i musiała skorzystać z szamańskiej
magii, o której młody Børre nigdy nie słyszał. Zafascynowany dokonaniami kobiety, poprosił ją,
aby go nauczyła swoich umiejętności. Początkowo sceptycznie nastawiona, ostatecznie się
zgodziła i uczyniła z chłopaka swojego jedynego ucznia. Większość jej treningów nie polegało na
samym wykorzystywaniu magii do swoich potrzeb, ale na próbie zrozumienia roli człowieka
w otaczających ich świecie. Dopiero kiedy młodzieniec rozwinął się duchowo, był w stanie
manifestować swoją wolę w postaci magii. Børre nauczył się wiele od Agnes, ale niestety zanim
przekazała mu całą swoją wiedzę, opuściła ten świat z powodu przewlekłej choroby, której nawet
najwybitniejsi uzdrowiciele nie byli w stanie zrozumieć i wyleczyć. W ciągu następnych wielu lat
pracy i samozaparcia, Børre zgłębiał tajemnice mistycyzmu oraz ludzkiej egzystencji. Ostatecznie
również został szamanem i nie pozostając w jednym miejscu, został wędrowcem niosącym dar
leczenia tym, których napotkał i na to zasługiwali.
Kiedy już osiemdziesięcioletni Børre był w drodze do jednej z mniejszych wiosek na zachodzie
Connriacht’u, nadeszła noc i zdecydował on o zrobieniu postoju. Znalazł ogromne drzewo,
z dziurą w pniu, do której mógł się zmieścić. Rozpalił ognisko, zjadł trochę swojego prowiantu
i poszedł spać w pniu, przykryty kocem i gałęziami. Na czystym niebie widoczne było jedynie
nieskończenie wiele gwiazd i księżyc w pełni. W swoim śnie Børre znajdował się w tym samym
miejscu, w którym zasnął. Wiedział jednak że to jedynie sen, dlatego zaczął eksplorować świat
marzeń. Przeraził się jednak, kiedy zobaczył, że księżyc zaczęła wypełniać czerń, a wszystkie
gwiazdy na niebie powolnie znikały. Niebo zmieniło kolor na ciemno bordowy, a rośliny usychały
dotknięte deszczem w kolorze malachitu. W oddali widział płonące budynki z których uciekali
ludzie. Nie mogli jednak uciec przed swoim losem. Ziemia pod nimi się zapadała i wciągała w głąb
ciemności. Wtedy Børre obudził się i przerażony tym co ujrzał, uznał że to nie mógł być
przypadek. To była wizja, tego co się może stać w najbliższej przyszłości. Zrozumiał, że koniec
znanego świata jest bliski i nie miał pojęcia, co może z tym zrobić. Ludzie uznawali go za starego
szaleńca, który postradał zmysły. On mimo to dalej starał się szukać przyczyny apokalipsy
i sposobu na jej uniknięcie.