NOTE!!

Only ang mga lines lang ging translate sa Filipino, ang

iban waay na kay mas ma gets ang story if English kay English ni
paghimo. Kag mangin dalom ang iban nga Words sa Filipino if
translate pa.

Title: La pluma en el amor - The Pen in Love

Plot Summary

Luciana is a woman with pride. She is blessed with beauty

and grace, but she despised the male-dominated society.
To express her dissatisfaction with society, she secretly
writes sarcastic, witty, and scandalous rumors that happen
to be the truth. As she had been writing secretly, the
uprising war between the Filipinos and Spanish colony
threatened her freedom to write, as women who dare to
question the male dominant society are cruelly punished
or, at worst, murdered. To secure her disguise, she
pursued the long commendations of her mama. The
daring, arrogant, and handsome son of the well-known
peninsular, Antonius Felipe. Antonius is a goody-two-
shoes in public, but he is arrogant and hot-headed. Where
will Luciana's journey of securing her pen disguise if she
encounters Antonius amidst the crisis happening all at
once?
ACT 1

SETTING: CASA VISTOSO, MARKET

Mama (Donya Domitilla Vistoso) and Luciana are talking about

the supposed marriage of Luciana. Luciana begs to disagree and
wants to go for a stroll, but the truth is she just wants to give her
weekly scandalous sheet to her publisher. Her mother was angry
and upset but let her go with a chaperone. Luciana met with her
publisher secretly. Her publisher is a vendor on an apple stand.
The scandalous sheet is hidden in the baskets. As she was about
to leave, she witnessed a commotion on the market. A lady was
dragged by a guwardiyang sibil, and she was accused of writing
the scandalous sheet that Luciana happened to write. To her
horror, her publisher told her to stay low because her sheets
caught the attention of the authorities, and they speculated that a
woman was the responsible writer under the pseudonym Dama
rosa (lady rose). She hurriedly went home, looked for her mama,
and asked the most shocking question of a man her mama
commends.

SCENE 1:

SETTING: CASA VISTOSO

(Ang sikat ng araw ay dumadaloy sa maalikabok na mga
bintana, na nagbibigay-liwanag sa kupas na kadakilaan ng
silid. Si Doña Domitilla ay nag-aayos ng mga liryo habang si
Luciana ay hindi mapakali.)

Doña Domitilla: (Bumuntong-hininga) Aking mahal na anak,

Luciana.. ang iyong pagkabalisa ay pumupuno nasa silid na ito.
Ano ba ang gumugulo sa isipan mo?

Luciana: Walang gumugulo sa akin mama.

Doña Domitilla: (Ibinaba ang plorera) Saka kailan ka pa

magpapakasal? (Puppy eyes)

Luciana: Ngayon, problema ko na iyan mama.

Doña Domitilla: Pero hija, nasa tamang edad ka na. Ang isang
babae ay nangangailangan ng isang taong makakasama habang
buhay. At si Antonius Felipe... siya ay karapat-dapat para sa iyo.

Luciana: (Naningkit ang mga mata) Pero Mama, paano ang...

mga pangarap ko? Aking mga mithiin? Kailangan ko makamit ang
mga iyon.
Doña Domitilla: (Lumalambot ang boses) Mi amor, ang mga
pangarap at libangan ay mahalaga, ngunit ang kasal ay isang
pagsasama para sa pamilya. Maaaring mag-alok si Antonius sa
iyo ng seguridad habang ipinapatuloy mo ang iyong mga hilig.

Luciana: (Pilit ang Boses) Pero Mama, kaya ko namang

ipagpatuloy ang mga hilig ko sa buhay na ako lang mag-isa... na
walang kinakasama.

Doña Domitilla: Hija, alam ko naman na matapang ka. Pero iba

na ang panahon ngayon. (Hinawakan ang kamay ni Luciana)
Kaya si Antonius... kaya ka niyang protektahan sa lahat ng
bagay.

Luciana: Pero mama... hindi pa ako handang mag pakasal kay

Antonius o kahit kanino man.

Doña Domitilla: Hija, Si Antonius ay maaaring maging iyong

kaligtasan, tinitiyak ko na hindi kaniya pababayaan.

(Hindi na nakasagot si Luciana sa sinabi ng kanyang mama,

bigla niya na lng iniba ang kanilang usapan.)

Lucianna: Mama.., gusto ko sana'y umalis mona, mamasyal.

Kailangan ko lang mag-isip.
Doña Domitilla: Pero hija...

Lucianna: Por favor mama.

Doña Domitilla: Vamos hija. Mag-ingat ka!

Lucianna: Gracias mama.

SCENE 2:

SETTING: SA ISANG ABALANG PALENGKE (!! DIRI MA

SULOD ANG ANG MGA VENDORS)

(Pinuntahan ni Luciana ang Apple Vendor upang ibigay ang

kaniyang sulat.)

*KUMAKANTA SI LUCIANA PAPUNTA SA PALENGKE*

(Habang naglalakad si Luciana papunta sa apple vendor

nadaanan niya ang isang kaguluhan. Ang isang
mapanghamong babae ay kinuha ng mga guwardiya. )
(Dali daling naglakad si Luciana papunta sa nagtitinda ng
mansanas na may takot at kaba. Nang nakarating na ito nag
panggap ito na bibili ng mansanas upang ma-ibigay niya ang
kanyang sulat.)

Luciana: (Pabulong) " Magandang umaga, Hermana, pabili po

ako ng mansanas."

Apple Vendor: Ilan ang iyong bibilhin, Señorita?

Luciana: Dalawa po, Hermana.

(Habang kinukuha ang mansanas binigay niya agad ang

kaniyang sulat at nag salita ang nag bibinta ng mansanas na
barang nagbabanta.)

Apple Vendor: (Seryoso) " Isa pang tinig ang pinatahimik.

Tandaan, ang iyong panulat ay may fuerza. Señorita, Gamitin ito
nang matalino, manatili sa mga anino."

(Hindi na nakapag salita si Luciana sa sinabi ng apple

vendor, pa dali-dali na lang siyang umalis pauwi sa kanila.)

SCENE 3:
SETTING: CASA VISTOSO
(Si Luciana ay bumalik, maputla ang mukha, at may takot sa
mga mata dahil sa nakita niyang babae na dinakip sa
market.)

( Habang siya ay nag lalakad pauwi sa kanilang bahay

napag-isipan niya na tama ang kanyang mama, kailangan
niya si Antonius.. kailangan niya ng taong mag proprotekta
sa kaniya.)

Luciana: (Kausap ang sarili) " Tama si mama kailangan ko nang

mag asawa upang may mag proproteka sa akin.. sa mga sulat ko.
Si Antonius... siya ang aking kaligtasan."

( Agad na hinanap ni Luciana ang kanyang ina upang sabihin

rito ang kanyang desisyon tungkol sa pag-aasawa. )

Luciana: "Mama nandyan ka po pala. Mayroon akong

magandang balita para sa iyo."

Doña Domitilla: (Nagtataka) "Ano iyan hija, at bakit parang ang

saya'saya mo?.."
Luciana: "Sang-ayon na po ako sa iyong desisyon mama, tama
ka... kailangan ko ng mag-asawa, kailangan ko ng taong
magmamahal at mag proprotekta sa akin."

(Grabe ang gulat ng kanyang ina, masayang masaya ito)

Doña Domitilla: "Ako'y natutuwa sa naging desisyon mo, hija.

Kaya magkakaroon tayo ng gran baile sa pamamahay na ito at
iimbitahin ko si Antonius at ang kanyang ama, upang kayo ay
magkita."

Luciana: " Gran decisión, Mama. Gracias ! "

Doña Domitilla: " De nada, hija! Gagawin ko lahat para sa iyo."

(Niyakap ang ina)

End of Act 1

ACT 2

SETTING: CASA VISTOSO, SILID NI LUCIANA

Luciana's mama was delighted and content, and she wanted a
ball for her daughter with the intention of bridging the gap
between her and Antonius. The house is in full blast for the
upcoming ball. Luciana, on the other hand, is contemplating in her
room whether her decision is the right answer. Her two
handmaids went to her room and ambushed her with questions
because her handmaids happen to be her best friends. They were
interrupted by her mama because she needed to go out for dinner
and have a private talk.

SCENE 1:

SETTING: CASA VISTOSO

(Habang nag aabala si Donya Domitilla at ang kanyang mga

katulong para sa paparating na baile, naka tanggap siya ng
balita na hindi daw dadalo si Antonius, kaya kina-usap niya
ang kanyang anak tungkol dito.)

(Pinuntahan niya sa kwarto si Luciana)

Donya Domitilla: Hija, pwede ba tayong mag-usap?

Luciana: Tungkol sa ano po iyan mama?

Donya Domitilla: Nakatanggap ako ng masamang balita na hindi
daw dadalo si Antonius sa paparating na baile, kaya mag iimbita
na lang ako ng iba pang mga manliligaw para sa iyo.

(Sumang-ayon na lang si Luciana sa sinabi ng kanyang

mama, pero natakot ito sa naging balita ng kanyang ina dahil
baka hindi na siya makapag-asawa.)

Luciana: Kayo po ang bahala mama..

Donya Domitilla: Cge hija, wag kang mag-alala dahil sigurado

ako madaming puso pa ang mabibihag mo.

Luciana: Eso espero (Umaasa ako), mama!

Donya Domitilla: Cge na, hija ika’y mag handa na sa paparating

na baile

(Tumango at ngumiti na lang si Luciana at lumabas na ang

kaniyang ina.)

SCENE 2:

SETTING: KWARTO NI LUCIANA

(Habang ina-ayosan nina Isabel at Clara si Luciana agad nila
itong tinanong tungkol kay Antonius.)

Isabel: (Nanunukso) Señorita, ikaw po ba ay may gusto kay

Antonius?

Clara: Oo nga, señorita bakit parang apektado ka sa hindi

pagdalo ni Antonius?

Luciana: (Naiinis) Ano ba kayo! ako'y natatakot lamang baka

hindi na ako makapag-asawa.

Isabel: Ano ka ba naman Señorita, sa ganda mong iyan, hindi

ikaw makakahanap ng asawa? (Tumawa) Imposibe!

Clara: May tama ka, Isabel! Madami na nga ang mga nanligaw sa
iyo Señorita mula noon, ngunit hindi mo naman sinagot.

Luciana: At bakit ko naman sila sasagutin, aber? Ni isa sa kanila

ay hindi ko naman gusto.

Isabel: Kaya siguro hindi mo sila sinagot dahil si Antonius ang

iyong hinihintay, Tama ba ako Señorita? (Panunokso niya)
Luciana: (Ngumingiti na para bang kinilig) Wala akong sinabing
ganyan, isabel, kaya takpan mo ang iyong ma-iingay na bibig.

Clara: Nako Señorita nag papakipot kapa, eh nahahalata na

namin ni Isabel na ikaw ay may pag tingin sa kanya.

(Naputol ang kanilan usapan dahil biglang pumasok si

Donya Domitilla upang ayain si Luciana na kumain.)

Donya Domitilla: Hija, halikana't at tayo'y kakainin na.

Luciana: Opo mama..

(Umalis na siya at sumonod naman Ang kaniyang mga

katulong.

(Naka-upo na sila sa hapag kainan at ang mga katulong ay

naghahanda ng kanilang haponan. Habang sila ay kumain,
nagsalita si Donya Domitilla.)

Donya Domitilla: Alam mo ba, hija ikinagagalak ng aking puso

na ikaw ay ikakasal na. Masayang masaya ako para sa iyo.
Luciana: (Ngumiti) Gracias mama! Hayaan mo at bibigyan kita ng
magaganda at gwapong mga nieto. (Pabiro niyang sabi)

Donya Domitilla: (Tumawa) Nako! kahit di mo na nasabihin, hija.

Kitang kita naman sa mga mukha natin. Diba?

Luciana: Por supuesto (syempre), mama!

(Masayang nag tawanan ang mag-ina habang sila ay

kumakain.)

End of Act 2

ACT 3

SETTING: CASA FELIPE/ HOUSE OF FELIPE'S

Anton scoffs at his room of disagreement towards the invitation

for the upcoming ball of Casa Vistoso. (The script must include
Anton's dissatisfaction with the rejection of Luciana, and he told
himself that he would not come.) He was interrupted by a knock
from his father, Don Mariano Felipe. He regained his posture and
pretended to be aloof and a goody-two-shoes. When his father
told him to accept the invitation, he almost snapped and laughed,
but he stopped himself. His butler asked if he would go, and he
said that he would find an excuse.

SCENE 1:

SETTING: CASA FELIPE

(Bumukas ang pinto, at pumasok ang matanda ngunit

kahanga hangang pigura ni Don Mariano Felipe.)

Don Mariano: (Tinig na may tono ng pagkadismaya) "Balita ko ay

nagtatapon ng gran baile si Casa Vistoso. At naririnig ko, hijo, na
wala kang balak dumalo? "

Antonius: (Panunuya) "Bakit grasya ba ang kanilang ginintuang

casa sa aking presensya, Padre?. Ang hangin doon ay
nakakasuka sa propiedad at susurra."

Don Mariano: (Nanliit ang mga mata) "Propiedad, o ang sikmura

ng pagtanggi kay Luciana?. Nakalimutan mo na ba ang iyong
tungkulin, ang iyong pamana?"
Antonius: Diba't noon ay hindi ako gusto ni Luciana, Padre? pero
bakit ngayon magpapakasal na siya sa akin? Ganyan ba talaga
ang takbo ng isip ng mga babae? Pabago-bago?.. Dios mio!

Don Mariano: (Kumalma ang boses) " Wala kang pagpipilian sa

bagay na ito. Ang pamana mo, ang pangalang Felipe, ay
nakasalalay dito. Aalalahanin mo ang iyong tungkulin, hijo.

Antonius: (Nanlambot ang mga mata sa panandaliang sandali)

"Pero ang pag-ibig? Iyan, Padre, ay hindi bagay sa tungkulin o
mana. Ito ay isang kislap na hindi maaaring pilitin."

Don Mariano: (Inilapag ang kamay sa balikat ng anak) "Ang pag

ibig ay maaaring alagaan, Antonius. Magtiwala ka sa akin, hijo.
Manalo ka sa puso niya, at panalo ka sa lahat."

(Si antonius ay nakatayo at hindi nakagalaw. Ang mga salita

ng kanyang ama ay nananatili sa ere, isang tahimik na
hamon.)

(Nagpaalam siya na aalis muna siya at para siya ay makapag

isip na din ng mabuti.)

Antonius: Padre, ako muna ay pupunta sa harden para mag pa

hangin.
Don Mariano: Ika’y mag ingat, hijo at pag-isipan mo ng mabuti
ang aking mga sinabi.

(Tumango na lang si Antonius at pumunta siya sa harden.)

SCENE 2:

SETTING: GARDEN NINA FELIPE

(Kalaunan, lumapit ang tapat na mayordomo o butler kay

Antonius, na naglilinis ng kanyang halaman.)

Butler: "Pwede ba akong mag magtanong, Señorito, dadalo ka

ba sa Vistoso gran baile?"

Antonius: (Isang ngiti ang naglaro sa kanyang mga labi) " Hindi
ako dadalo, sa tingin ko ay tatanggihan ko ang imbitasyon.

Butler: Bakit naman po Señorito?..

Antonius: Ayaw ko pang magpakasal, iyan ay sakit lamang sa

ulo. Kaya tulungan mo akong gumawa ng paraan para hindi
makapunta doon.
Butler: Ako po ang bahala, Señorito.

(Nagtapos ang kanilang usapan at umalis na ang kanyang

Butler, ngunit si Felipe ay nanatili sa kanilang harden.)

End of Act 3

ACT 4

SETTING: GARDEN NINA FELIPE

Luciana is already dressed for the upcoming party, but she's

being her usual self. She told her mom that she needed to go to
the bathroom, but she was in a haste to go out, but her
handmaids stopped her and told her not to since the ball was
about to start and they needed her to be prepared to meet the
guest, but Luciana insisted that they needed to go to Casa Felipe
to know if Antonius would come. Her handmaids protested, but
Luciana insisted, causing the handmaids to go with her anxiously,
but they were not able to chase her. Luciana was spying in the
garden. She was nervous of being caught because Felipe's would
see her as an unhinged lady, and to her horror, someone choked
her to death. To her defense, she stomped her feet on that
person. The person shouted out of pain, and in her panic, she
covered the person’s mouth and threatened to kill the person and
his or her family. She was trying to look at the person’s face and
forcefully lift the person’s face, who was busy checking his foot.
She was surprised that it was a gorgeous man. Luciana is star
struck and incapable of saying anything. The arrogant man
(Anton) boastfully said that Luciana is in love with him, and it is
inevitable since he is so handsome. (Anton is smoldering like a
rock.) Luciana scoffed and asked him why he was so full of
himself, but Anton did not answer. Instead, he changed his
demeanor and asked her why she was in their garden. Luciana
confidently answers that she is looking for Antonius Felipe to
confirm it is going to the engagement ball. Anton asked, while
smirking, why Luciana would care about Antonius Felipe's
decision. Luciana answered that they would be about to get
married, and it was rude to not attend the ball for their
engagement. Anton hissed. He said," Last time I checked, I was
not off the market, and now you came begging for me?". Luciana
was not able to speak, and they were both interrupted by Anton's
father. Anton whispered," Glad to make your acquaintance,
Luciana." And he went his way, leaving Luciana dumbfounded.
Luciana ran so fast to their house.

SCENE 1:

(Nagtatalo sina Luciana, Isabel , at Clara)

Luciana: (Naglalakad, pabulong na boses) "Hindi ako pwedeng

magtagal, baka dadating pa si mama. Kailangan kong malaman,
kung bakit hindi dadalo si Antonius. Clara, Isabel, sana
maintindihan n'yo!"
Clara: (Nag-aalala, mahigpit na hawak ang braso ni Luciana)
"Pero ang sayaw, Señorita! Ikaw ang pinakamagandang dilag ng
gabi.

Isabel: (Sumali sa pagpapahayag) "Isipin mo si Donya Vistoso,

ang eskandalo!
Luciana: (Nagningning ang mga mata) " Ang dami niyo pang
sinasabi! sasama ba kayo saakin o hindi?!"

(Dali dali na lang sumunod ang mga katulong ni Luciana sa

kanya dahil wala naman din silang magagawa.)

(Habang naglalakad ang dalawa nyang katulong ay nagtatalo

pa ito.)

Isabel: Clara! Sabihin mo kay señorita na bumalik na tayo sa

Casa, baka mapagalitan tayo ni Donya Domitilla.

Clara: Ayoko ko, ikaw na! mas malapit ka sa kanya kumpara

saakin.

Isabel: Ikaw na kasi!..

Clara: Ayoko nga!!..

SCENE 2:

SETTING: GARDEN NINA FELIPE

(Habang nagtatalo ang dalawa hindi nila na malayan na wala

na si Luciana sa kanilang paningin.)

Isabel: Hala! si Señorita nasaan na siya?!

Clara: Ikaw kasi eh!

Isabel: Anong ako!

Clara: Salita ka ng salita eh! Ayan tuloy hindi natin nakita kung
saan dumaan si Señorita.

Isabel: Nako, clara! baka papagalitan tayo ito ni Doña Domitilla.

Clara: Hanapin na lang natin siya!

(Mag-isang naglalakad si Luciana sa harden nila Felipe. At
nandoon din pala si Antonius)

*ANTONIUS*

(Habang nakaupo si Antonius sa kanilang harden , May

naririnig siyang mga yapak ngunit nagtaka siya na wala
naman ibang tao doon kundi siya lang. Ngunit may nakita
siyang babae na naglalakad sa kanilang harden, kaya
pinuntahan niya ito.)

*LUCIANA*

(Naglakad si Luciana at ng biglang may brasong bumalibag

sa kanyang leeg, na nag pa-igting ng kanyang paghinga.)

Antonius: Sino ka? At ano ang iyong pakay?

(Tinapakan ni Luciana ang paa ni Antonius, at napasigaw ito

ng malakas.)

Antonius: (Napayuko siya sa sakit) Araaayyy!!

(Bigla namang tinakpan ni Luciana ang bibig nito)

Luciana: Parang babae kanamang sumigaw, napaka-ingay mo!
Isa pang sigaw at papatayin ko ang pamilya mo.

(Hindi nakapag salita sa Antonius at nakayuko lang ito dahil

sa sakit.)

(Pilit na hinawakan ni Luciana ang kaniyang mukha para

tumingin sa kaniya, at bigla itong natutula sa kagwapohan ni
Antonius.)

Antonius: Oh! ba't hindi kamag pasalita?! Dahil ba may gusto

kana saakin? (Tumawa) Hindi naman talaga iyan maiiwasan dahil
sa lakas ng aking karisma.

Luciana: Napakataas naman yata ng tingin mo sa iyong sarili,

Ginoo.

(Biglang nagbago ang awra ng mukha ni Antonius)

Antonius: Pero bakit ka naririto? Ano ang pakay mo?..

Luciana: Nandito ako upang kausapin si Antonius Felipe. Nais ko

siyang tanungin kung dadalo ba siya sa baile o hindi.
Antonius: Ano naman ngayon sayo kung dadalo si Antonius o
hindi?..

Luciana: Ako kanyang magiging kabiyak. Nararapat lamang na

hanapin ko siya at alamin kung dadalo ba siya o hindi.. (pataray
niyang sagot)

Antonius: (tumawa) Akala ko ba ayaw mo saakin noon? pero

ngayo'y tila ikaw na ang naghahabol, aking Luciana.

(Hindi nakapag salita si Luciana dahil nagulat ito na ang

kausap niya pala ay si mismong si Antonius na.)

(At biglang tinawag si Antonius ng kanyang ama)

Don Mariano Felipe: Antonius?.. Antonius?!... Nasaan ka?!

Antonius: (Bulong) Masaya akong makilala ka, Luciana.

(Tumalikod agad si Luciana at dali daling umalis papunta sa

sariling tahanan.)

End of Act 4
ACT 5

SETTING: AT THE BALL

Luciana was out of breath when she arrived at the entrance of

their casa. The first thing that she saw was her furious mama and
her two handmaids looking so forlorn. They approached her, and
her mama was smiling so fakely at her and told her, "Mamaya ka
sakin." Her handmaids abruptly checked her dress, hair, and
everything. She told them not to worry because she was fine. She
was cut off by the sarcastic remarks of none other than Anton. Of
course, you are fine." Her mama laughed and announced the
arrival of Felipe's. (The conversation between Mama and Anton
should include how you are and flattering words about how
handsome Anton is.) Luciana is not having it and was glaring too
hard, causing Anton to look and smile wickedly at her. Anton: May
I have this dance? My dearest fiance?

(They're parents are delighted and ship them so hard they push
them on the dance floor.)

Luciana and Anton danced. Their parents thought they were so in

love at first sight that they could not take their smiles off their
faces.
SCENE 1:

SETTING: CASA VISTOSO

(Nang papasok na si Luciana sa kanilang casa, agad siyang

sinalubing nina isabel, clara at ang kanyang mama.)

Donya Domitilla: (Tumingin kay Luciana at pekeng nginitian si

Luciana.) Mamaya ka sakin.!

Clara: (Nagmamasid) "Señorita! okay ka lang ba?

Isabel: (Nagulat) "At, ang iyong damit! Sira na ba?

(Sasagot na sana si Luciana, pero biglang sinagot ni

Antonius at tanong ni isabel.)

Antonius: Ayos lang siya, diba Luciana?

(At napalingon si Luciana)

Don Mariano: Anton! Tumigil ka nga (pagsaway niya.)

Donya Domitilla: Antonius, Don Mariano! Masaya ako dahil
narito kayo, balita ko kasi ay hindi kayo dadalo. (masayang bati ni
Donya Domitilla.)

Antonius: Magandang gabe po, Donya Domitilla.

Don Mariano: Masaya din akong makita kayo Donya Domitilla.

Paciencia, dahil pa iba-iba ang desisyon ng aking anak.

Donya Domitilla: (Ngumiti) Nako! okay lang iyan, ang mahalaga

ay nakarating kayo. Tara! Pumasok na tayo, at magsisimula na
ang Gran baile.

(Agad namang pumasok si Antonius at Mariano, sumonod na

rin sina Luciana at ang kanyang mga katulong.)

(Nang nakarating na sila sa kanilang patutungohan, agad na

kinausap ni donya si Mariano at Antonius.)

Donya Domitilla: Kamusta kayong mag ama? at talaga namang

napakagwapo ng iyong anak, Don Mariano.. lalo na't sa
malapitan.

(Ngumiti si Don Mariano at sumagot si Antonius)

Antonius: Nako! maliit na bagay po, Donya Domitilla.

Donya Domitilla: Karapat-dapat ka talaga para sa aking anak,

Antonius.

(Napangiti na lang si Antonius at tumingin kay Luciana,

*panunuksong tingin*.)

(Ilang minuto ang nakalipas at nang biglang ayain ni

Antonius si Luciana na sumsayaw.)

(Tumayo ito at inalok ang kamay kay Luciana)

Antonius: Maari ba kitang isayaw, aking magiging kabiyak?

(Hindi naka sagot si Luciana dahil bigla itong tinulak ng

kanyang katulong, kaya napilitan na lang itong sumayaw.)

SCENE 2:

(Sumayaw na sina Luciana at Antonius. At habang

sumasayaw ang dalawa nakatayo sina donya at don Mariano
sa kilid at nakangiting tumitingin sa kanila. Ilang minuto ay
sumonod na ring sumayaw ang iba pang mananayaw.)
(Matapos ang sayawan ay inalalayan ni Antonius si Luciana
pabalik sa handaan.)

End of Act 5

ACT 6

SETTING: CASA VISTOSO

Luciana is fuming mad and said that she will not marry that
arrogant man, but her handmaids said that they are perfect for
each other. She requested to be alone, but the truth is that she
just wants to write her scandalous sheet. She was interrupted by
her handmaids, who told her that she had a visitor; her fiancé had
requested some alone time with her. Luciana and Antonious will
talk while they are bickering. After that, Luciana bid goodbye to
Anton, but Anton told her that he wanted to invite Luciana to their
casa to hang out. Luciana agreed, and they had their farewell.
Luciana came back to her room smiling as in kilig, and then she
remembered her scandalous sheet needed to be delivered this
instant, but she contemplated because the scandalous sheet is all
about Antonius, but she needs to have a story to have it on her
scandalous sheet. She made haste and still went on, telling
herself that this engagement was her way to escape the
authorities and that she should not forget why she started this
scheme.
SECENE 1:

SETTING: CASA VISTOSO

(Isang araw ang makalipas ng natapos na ang baile)

(Ang mga katulong ni Luciana ay kinakausap siya at pinipilit

nilang pakasalan ni Luciana si Antonius.)

Luciana: (Naiinis) Pakasalan siya? Ang aroganti na iyon? Hindi

kailanman!

Isabel: Ngunit Señora, isipin n'yo! Si Antonius na ito, isang

guwapong binata. At bagay na bagay po kayo señorita.

Luciana: Anong gwapo?! Feo siya hindi gwapo!

Clara: At Isipin n'yo, Señorita ang angkan ng Felipe, ay

magkakaisa upang magbantay at mag aalaga sa iyo.

Luciana: Ngunit hindi ko gusto ang kanyang ugali, napakataas ng

tingin niya sa kanyang sarili.
Clara: (May pag-aalinlangan) Ngunit tila... tila may pagkagusto
siya sa inyo, Señorita. At ikaw rin sa kanya..

Luciana: (Mata'y nagliliyab) Ang pagkagusto ay hindi pag-ibig,

Clara! At hindi ko ipagpapalit ang aking kalayaan sa matatamis
niyang salita.

(Hindi nakapag salita ang kadalawa at biglang nagsalita si

Luciana.)

Luciana: Cge na, umalis na muna kayo at ako'y mag papahinga

na.

Isabel at Clara: Cge po señorita.

(Lumabas na si isabel at Clara. At si Luciana ay nag labas ng

kanyang papel at ballpen para mag sulat ng isang bagong
balita na tungkol kay antonius.)

SCENE 2:

SETTING: CASA VISTOSO

(Ilang minuto lamang habang siya ay nag susulat, at biglang
tinawag siya ng dalawa niyang katulong.)

Isabel: Señorita, pasensya po sa pag aabala ngunit may nag

hahanap po sa inyo.

Clara: (Ngumiti) Sigurado akong magugustohan niyo po ang

iyong bisita, señorita.

Luciana: (Nagtaka) cge ako'y susunod lang.

(Nauna nang umalis ang dalawa at sumonod nadin si

Luciana.)

(Nagulat siya sa kanyang nakita na si Antonius pala ang

kanyang bisita.)

Antonius: Hola, Señorita! (Pagbati ni Antonius)

Luciana: Isabel, Clara iwan niyo muna't kami ay makapag-usap.

Isabel at Clara: (Parang na nunukso ang Boses) Opo señorita.

(Umalis na ang dalawa at na iwan sina Antonius at Luciana.)

Luciana: Bakit ka naririto? May kailangan kaba? (Masungit na
sagot tanong)

Antonius: Oh! bakit ayaw mo na ba akong makita, aking

magiging kabiyak?
Luciana: Syempre... (Ngumiti at sumimangot) Oo! ayaw nakitang
makita...

Antonius: Napa kasungit mo naman! Luciana: Umuwi kana nga!

(Tatalikod na sana si Luciana ng bigla siyang pigilan ni

Antonius)

Antonius: Teka ka lang! nandito ako para imbitahin ka sa aming

casa. Pupunta kaba?

Luciana: Oo na nga! pupunta ako Antonius: Sì (yes)! Gracias,

Luciana!

Luciana: Umuwi kana! (nakangiti)

Antonius: Adios asta mañana!

(Umalis na si Antonius at dali dali namang pumunta si
Luciana sa kanyang kwarto na kinikilig, ngunit nakita niya
ang scandalous sheet na sinulat niya tungkol kay Antonius.
Nag isip siya kung ibibigay niya ba ito sa apple vendor o
hindi.)

Luciana: Ibibigay ko ba ito or hindi..

End of Act 6

ACT 7

SETTING: CASA FELIPE

Luciana and Anton are hanging out, and Anton said that he is
thankful for Luciana's presence because she made him forget the
crisis he is facing. (Crisis is the scandalous sheet written by Dama
Rosa.) Luciana wants to say goodbye because she needs to go
home, but the truth is she is uncomfortable and wants to deliver
another scandalous sheet. She did not let Anton finish; she
hurriedly went outside and told her chaperone to go to the market
without knowing that Anton was following her.

SETTING: AT THE MARKET

Luciana was about to go to the apple stand, but she was stopped
by Anton's hold in her hand. Anton asks her why she is in the
market when she is supposed to go home. And asked about her
chaperone? She was surprised and told him that she sneaked out
to buy apples at the market. Luciana is agitated, and Anton said
that he would accompany her. Luciana secretly gave her
scandalous sheet to the vendor and exchanged secret eye
contact that caught the attention of Anton. He is suspicious, and
Luciana said that her chaperone is looking for her, and it would be
bad if Anton was seen with her unchaperoned. Anton agreed, but
he stood and suspiciously looked at the vendor. The vendor
looked at him too.

SCENE 1:

SETTING: CASA FELIPE NAGKANTAHAN SI ANTONIUS AT

LUCIANA

Antonius: Iginagagalak ko ang iyong presensya, Luciana! (Nag

iba ang expression ng mukha) Ako'y nanalungkot ngayon dahil sa
na balitaan kung maling paratang tungkol saakin, na wala
namang patunay.

(Nagulat si Luciana sa sinabi ni antonius, kaya ngumiti na

lng ito at hindi makapag salita dahil naguigilty siya sa sinabi
ni Antonius. Dahil alam niya mismo sa kanyang sarili na siya
ang nagsulat ng maling paratang tungkol kay Antonius.)
(Kaya nag paalam si Luciana kay antonius na aalis dahil siya
ay hindi komportable sa kanilang sitwasyon.)

Luciana: Antonius, kailangan ko munang umuwi. Gracias! sa pag

imbita (ngumiti)

Antonius: Pero... Luciana..

(Hindi na niya hinintay ang sasabihin ni Antonius dali dali na

siyang umalis.)

SCENE 2:

SETTING: MARKET

(Sinundan ni antonius si Luciana ng palihim at nagulat ito na

hindi pala si Luciana uuwi, ngunit siya pala ay pupunta sa
palengke.)

Antonius: Luciana! (Hinawakan niya ang kamay) bakit ka

nandito?... Akala ko ba'y uuwi ka... at bakit hindi mo kasama ang
iyong mga katulong?
Luciana: Ako’y napa daan lang rito para bumuli nang mansanas
para kay mama, anton. Bakit sinusundan mo ba ako?!

Antonius: Oo, sinusundan kita. Dahil ako ay nag-aalala lamang

para sa iyo.

Luciana: Ano kaba! Ako'y bibili lang naman.

(Bumili na si Luciana ng mansanas at habang kinukuha ang
mansanas ay binigay niya ang kanyang sulat, at nakita iyon
ni Antonius at nag taka ito.)

(Nag paalam na si Luciana kay antonius na aalis na ito.)

Luciana: Antonius, mauna na ako sa iyo dahil hinahanap na ako

ng aking mga katulong. Gracias! dahil sinamahan mo ako.

Antonius: De nada, Luciana. Ikaw ay mag ingat.

(Umalis na si Luciana at nanatiling nakatayo pa si Antonius

sa harap ng apple vendor at tinignan niya ito na parang
nagdududa.)

End of Act 7
ACT 8

SETTING: MARKET

Luciana went to the market the next day and told the apple stand
vendor to lay low because the authorities are getting angrier and
are now suspicious of the high-ranking insulares to be the
unravelled writer Dama Rosa. They don't know that the person in
the cafe nearby overheard them and happened to be a
Guwardiyang Sibil. The man talked to his superior, and they
planned to capture Luciana in action. Luciana went home and
went to her room to check her quills, inks, and papers, but she
was startled by a knock. She was not able to hide the remnants of
her writing; she hurriedly tossed them to the side and went to the
door. Her smile instantly faded when she was met by the kapitan
heneral and two guwardiyang sibil. They searched her room while
she was furiously saying that they did not have the right to do so.
Her mama told her to calm down because the authorities were
just checking something, and she was startled by a knock. She
was not able to hide the remnants of her writing; she hurriedly
tossed them to the side and went to the door. Her smile instantly
faded when she was met by the kapitan heneral and two
guwardiyang sibil. They searched her room while she was
furiously saying that they did not have the right to do so. Her
mama told her to calm down because the authorities were just
checking something, and she should calm down because she is
innocent. While they were talking, the Guwardiyang Sibil found
her quil, ink, and scratched scandalous sheet under her bed.
They captured her and put her in a cell while her mom was crying
and begging that she was innocent. Luciana never cried, but she
is afraid—not for herself but for her mom—and ashamed of
Anton.

SCENE 1:

SETTING: MARKET

(Kinaumgahan, pumunta ulit si Luciana sa palengke para

ibigay ang kanyang bagong sulat, pero binalaan siya ng
apple vendor.)

Luciana: Hermana, ito ang aking bagong sulat.

Apple Vendro: Señorita, ito na muna ang aking huling pag

tanggap ng iyong sulat, dahil ang mga awtoridad, ay mayroon ng
suspetya. At baka malaman nila na ikaw pala si Dama Rosa ang
nagpapakalat ng mga maling paratang.

(Habang nag-uusap ang dalawa hindi nila na malayan na

mayroon palang taong nakarinig ng kanilang usapan at ang
lalaking iyon ay isa pa lang gwardyang sibil.)

SCENE 2:
SETTING: OPISINA NI KAPITAN HENERAL

(Nag sumbong ang gwardyang sibil na nakarinig ng usapan

nina Luciana sa kanilang kapitan heneral.)

Gwardyang sibil 1: Kapitan, nalaman ko na kung sino ang

nagpapakalat ng mga maling balita.
Kapitan: (Nagulat) Sino ang nag papakalat ?!.

Gwardyang sibil 1: Si Luciana Kapitan... ang anak ni Doñya

Domitilla Vistoso.

Kapitan: Kailangan natin siyang puntahan ngayon din!

(Natapos na ang kanilang usapan, at pinuntahan nila agad

ang bahay nila Luciana.)

SCENE 3:

SETTING: CASA VISTOSO

(Habang naka-upo si donya Domitilla may biglang kumatok
sa kanilang pinto.)

(Lumabasa si donya Domitilla at nakita niya ang Kapitan

Heneral kasama ang dalawang Guwardiyang Sibil sa labas
ng bahay.)

Kapitan Heneral: (Malakas na boses) Magandang Araw, Doña

Luciana Vistoso! ang iyong anak ay pinaghihinalaang sangkot sa
mga masamang aktibidad. Kailangan namin ang kaniya agarang
kooperasyon.

(Si luciana ay nasa likuran ng kanyang mama kaya narinig ni

Luciana ang sinabi ng kapitan heneral)

Luciana: (Ang galit sumisilab sa kanyang mga mata) "Bakit ako

sasama sa inyo? Wala kayong ebidensiya, wala kayong patunay!"

Donya Domitilla: (Lumalakad patungo sakanila, at ang boses ay

matatag) "Teka, Kapitan! Ang aking anak ay walang kasalanan.
Ito ay isang kalapastanganan!"

Kapitan Heneral: Mawalang galang na po, Doña Domitilla pero

kailangan naming imbestigahan ang inyong bahay, para
mapatunayan na walang kasalanan ang iyong anak.
(Tumango na lng si donya Domitilla at hinayaan na
imbestiganahan ng dalawang guwardiyang sibil ang kanilang
bahay.)

(Ang mga Guwardiyang Sibil ay pumapasok sa kuwarto, ang

kanilang mga mata'y sumisilip sa magulong eksena. Isang
guwardiya ang nakapansin ng papel sa ilalim ng kama ni
Luciana. Lumuhod siya at inilabas ang panulat, tinta, at
isang madungis na papel na puno ng matalim na sulat ni
Luciana.)
Guwardiya 2: (Ang mga mata'y kumikislap sa nakitang
ebidensiya) "Ah, sa tingin ko'y natagpuan na natin ang ebidensya
Kapitan!"

Luciana: Pero.. mama!

Kapitan Heneral: Paumanhin, Señorita pero kailangan ka

naming dalhin sa kulungan.

(Ang mga Guwardiyang Sibil ay humawak sa mga braso ni

Luciana, ang kanilang hawak ay mahigpit.)

Doña Domitilla: Wag ka mag-aala, hija. Susunod ako at

papatunayan natin na wala kang kasalanan. (parang iiyak ang
tono ng boses.)
(Si Luciana ay dinampot at nilakad palayo sa kanilang bahay,
at naiwan si Doña Domitilla.)

End of Act 8

ACT 9

SETTING: OPISINA NI KAPITAN HENERAL

Anton visits Luciana in her cell. Anton accuses her of being a liar,
a user, and a vile monster. He accused Luciana that she was
happy to ruin Anton's reputation and was laughing at him for
being a fool so in love and so naive. From that moment on,
Luciana, with her teary eyes, told Anton that she was sorry, but
she would still stand firm in what she wrote because society
needed to change. She said that men should know that they are
nothing without a woman, and if her scandalous sheets were the
only way to have women's voices, she would do it again. Anton
said,' You are brave, but you are a fool. You really think this
society will change just because a woman wrote something?
"Luciana shouted that she is not just a woman that is easily
trampled with. Anton said,' You are a fool for doing that without
telling me!". Luciana was shocked at Anton, and Anton laughed
and said, "This is madness. But I love madness; that's why I'm
getting you out of here." Anton said to Luciana that they would
escape and move to another place at once where they would be
somewhere else and leave a peaceful life. Luciana did not want
Anton to involve himself, but Anton hurriedly went to her lock and
shouted to the Guwardiyang Sibil that he needed assistance.
Anton fought the Guwardiyang Sibil and was able to get Luciana
out of prison. As they were about to run to the gate, gunfire was
heard, and Anton stopped and smiled sweetly at Luciana, blood
pouring out of his mouth. Luciana looked at Anton, cried and
shouted that he needed to go to the hospital, but Anton said she
should run, but another gunshot was heard. It was not long before
Luciana felt like her heart was slowly beating. She looked around,
and she saw her mama, together with Don Mariano and her
handmaids, crying. Her mama is shouting that she is innocent,
and her mama always loves her no matter what. She saw Don
Mariano stop and soothe her mama to calm down. She felt
Anton's body go limp and fall down; she felt down too. Anton
looked at her and said,' No matter what you did or how
scandalous your writings will be, you will always be my dearest
Luciana. Luciana Vistoso y Felipe."

SCENE 1:

OPISINA NI KAPITAN HENERAL

(Dali-daling pumasok si Anton sa selda, para puntahan si

Luciana)

Antonius: (Galit ang tono) "Ito ba ang biro mo, Luciana? Isang
mapanlinlang na laro para ako'y mabihag mo at paglaruan?
Luciana: (Mata'y nakatingin sa ibaba) "Hindi, anton, patawarin
mo..

Antonius: (pagputol niya sa Señora, ang boses ay parang

nababasag) " Huwag ka nang mag dahilan, Luciana! Gusto mo
lang kunin ang aking tiwala para sirain ako, diba?

Luciana: (Luha'y umaapaw) "Hindi, Anton, maniwala ka! Ang

pagsulat lang ang aking tanging paraan upang madinig ang tinig
naming mga kababaehan.. at para sa katarungan.."
Antonius: (Nagtataas ng kilay) "Katarungan? Akala mo ba ang
iyong nakakasuklam na kasulatan ay magbabago sa mundo?
Ikaw nga'y matapang, ngunit tanga ka, Luciana!

Luciana: (Lumakas ang boses) Hindi ako tanga, Anton! Oo ako

nga'y isang babae lamang, pero hindi ako basta-bastang
mapapatahimik! Ang aking tinig, maaaring ito lamang ang
sandata namin.

(Biglang nagbago ang kalooban ni antonius, biglang

lumambot ito.)

Antonius: "Tanga ka kasi! Ito`y tinago mo saakin.. ni hindi mo

man lang ako sinama sa mga plano mo, Luciana. (Ngumiti) Pero
dahil mahal kita, susuportahan ko lahat ng mga pangarap mo,
Ipinangangako ko na ika`y papalayain ko mula rito.
Luciana: (Mata'y naglalaki) "Hindi, Anton! Huwag mo itong gawin!
Hindi ito ang iyong laban!"

Antonius: (Ngumingiti ng malungkot) "Ang ating pagmamahal..

Ito ang nagpapakatanga sa atin. At ang puso kong ito ay
kumakabog ng malakas para sa iyo, Luciana.

Luciana: Mahal din kita anton, pero ayaw kitang madamay pa.
Parang awa mona, umalis kana!

Antonius: Hindi, mi amor! Hindi kita pwedeng iwan dito ng mag-

isa.

(Walang gwardya ang naka bantay sa loob kaya mabilis na

inalis ni anton ang pag kabihag Kay Luciana.)

(Naka labas sila nang ligtas, si Luciana ay nakayakap sa mga

bisig ni anton. Ngunit habang sila ay tumatakbo papalayo
may isang bala ng baril ang tumama kay antonius, kaya napa
upo ito habang hinahawakan ang tama ng baril.)

Luciana: Anton!! (Sigaw nito) dadalhin kita sa hospital! (Umiiyak).

Anton: (Dugo'y sumisibol sa kanyang katawan) Huwag.. tumakbo
kana, mahal ko.

Luciana: (Umiiyak) hindi... anton!!.. huwag mo akong iwan.

(At isa pang putok ng baril ang pumutok at iyon ay tumama

kay Luciana, siya'y ay napa upo din katabi ni anton.)

(Nakita ni Luciana ang kanyang mama at ang kaniyang

dalawang katulong na papalapit sa kanya.)
Donya Domitilla: Luciana! Anak ko! Hindi! (Sigaw nito) Alam
kong insosenti ka... Mahal na Mahal kita, Luciana. (Umiiyak)

Luciana: Mama.. mahal.. na mahal.. din po kita..

Doña Domitilla: (Umiiyak) Lumaban ka anak.. dadalhin kayo

namin sa hospital ni Antonius.

(Hinahawakan ni Don Mariano si Donya Domitilla, upang

kumalma ito. At nang biglang bumagsak na ang katawan ni
antonius at sumunod nadin si Luciana.)

(At may huling salita na sinabi si Antonius kay luciana bago

silanng tuluyan nawalan ng buhay.)
Antonius: Anuman ang iyong ginawa o kung gaano kaeskandalo
ang iyong mga isinulat, palagi kang magiging pinakamamahal
kong Luciana. Luciana Vistoso y Felipe.

(Paghulog ng kurtina)

WAKAS.