"ANG ALAMAT NG HARDIN"

Noong unang panahon, sa isang malayong bayan ng Capiz, may isang magandang
dalaga na nagngangalang Maria. Siya ay isang matalinong estudyante sa paaralan ng Capiz
High National High School. Sa kanyang pag-aaral, natuklasan ni Maria ang isang lihim na
hardin na puno ng kagandahan at kahanga-hangang mga halaman.

Tuwing hapon, pagkatapos ng klase, pumupunta si Maria sa hardin upang magrelaks at

mamangha sa kanyang mga natatagpuang mga bulaklak at puno. Ang hardin ay isang
napakagandang lugar na puno ng buhay at kulay. Ang mga bulaklak ay naglalagay ng saya at
ligaya sa kanyang puso. Sa bawat pagdalaw niya sa hardin, nadarama niya ang kapayapaan at
kagandahan ng kalikasan.

Isang araw, habang siya ay naglalakad sa hardin, nakita niya ang isang kakaibang
liwanag na sumisilip sa pagitan ng mga dahon. Ang liwanag ay tila may misteryo at kahit na
takot na sumagi sa kanyang isip, napahinto si Maria at lumapit sa liwanag. Doon, siya ay
nagulat nang makita ang isang magandang diwata na nagngangalang Isabel. Si Isabel ay
tagapag-ingat ng hardin at siya ang nagbibigay ng kagandahan at buhay sa mga halaman.

Si Isabel ay may mahiwagang kapangyarihan na nagbibigay-buhay sa mga halaman. Sa

bawat paghawak niya sa mga halaman, sila ay nagiging mas malusog at mas malalago. Dahil
sa kanyang pagmamahal sa kalikasan, ang mga halaman sa hardin ay parang mga obra ng
sining na puno ng kulay at buhay.

Nagkaroon ng malalim na pagkakaibigan sina Maria at Isabel. Tuwing sila ay

nagkikita, ibinabahagi ni Isabel ang mga kaalaman sa pag-aalaga ng mga halaman kay Maria.
Tinuruan niya si Maria kung paano mahalin at alagaan ang mga halaman. Ipinakita ni Isabel
sa kanya ang tamang paraan ng pagdidilig, pagpuputol ng mga dahon, at pag-aalaga sa mga
bulaklak.

Sa tulong ni Isabel, mas lalo pang lumago at gumanda ang mga halaman sa hardin.
Ang mga bulaklak ay nagiging mas malalaki at mas matingkad ang kulay. Ang mga puno
naman ay lumalago nang malusog at nagbibigay ng sapat na lilim at kagandahan sa buong
hardin.

Ang kwento ng magandang hardin ni Maria at Isabel ay kumalat sa buong bayan ng

Capiz. Ang mga tao ay nainspire sa kagandahan ng hardin at naisipan nilang bumisita at
masaksihan ang mga halaman na pinapalago ni Isabel. Ang hardin ay naging isang lugar ng
kapayapaan at inspirasyon para sa mga taong nagpupunta roon.

Sa paglipas ng panahon, ang kwento ng hardin ni Maria at Isabel ay naging isang

alamat. Ang mga susunod na henerasyon ay patuloy na nagpapalaganap ng kwento at nag-
aasam na makita ang kagandahan ng hardin na pinangalagaan ni Isabel.
 Sa bawat pagdalaw sa hardin, ang mga tao ay nag-aambag ng kanilang pagmamahal at
pag-aalaga sa kalikasan. Ang hardin ay naging simbolo ng pagkakaisa at pagmamahal sa
kalikasan. Ipinapakita nito na ang bawat isa sa atin ay may kakayahan na mag-alaga at
magbigay-buhay sa mga halaman at sa mundo ng kalikasan.

Ang alamat ng hardin ni Maria at Isabel ay patuloy na nagbibigay-inspirasyon sa mga

tao na pangalagaan ang kalikasan at mahalin ang mga halaman. Ito ay isang paalala na ang
bawat isa sa atin ay may mahalagang papel sa pag-aalaga ng ating kapaligiran. Dapat nating
ipagpatuloy ang pagmamahal at pangangalaga sa kalikasan upang mapanatili natin ang
kagandahan at kahalagahan ng mga halaman sa ating mundo.

AWTPUT
SA
 FILIPINO-9
.

IPINASA KAY:

CHRISTINE BALGOS

IPINASA NINA:

BRITZ AMIEL SINGULAR & JUDE MARY

BORJA
GRADO 9 FUENTES