ΕΡΩΤΗΣΗ

Mε ποιους τρόπους μπορεί ένα διοικητικό στέλεχος να δημιουργήσει κίνητρα στους

εργαζομένους, με βάση τη θεωρία του Herzberg;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Σύμφωνα με τη θεωρία του Herzberg, η εξάλειψη παραγόντων δυσαρέσκειας δε σημαίνει ότι
επέρχεται αυτομάτως ικανοποίηση από την εργασία αλλά απλώς αποφεύγονται τα
αισθήματα αυτά. Για τη δημιουργία αισθημάτων ικανοποίησης και κατά συνέπεια κινήτρων
στους εργαζόμενους, η προσοχή ενός διοικητικού στελέχους θα πρέπει να στραφεί προς τους
παράγοντες που υπάγονται στην κατηγορία των κινήτρων. Πριν όμως το αναπτύξουμε αυτό,
ας αναλύσουμε τι πρεσβεύει η θεωρία του Herzberg σε γενικό πλαίσιο.
Ο Herzberg ξεχώριζε δυο κατηγορίες παραγόντων που υποκινούν τους εργαζομένους στην
εργασία τους.
Η πρώτη κατηγορία ονομάστηκαν κίνητρα ή παράγοντες παρακίνησης επειδή, σύμφωνα με
τον Herzberg, είναι αποτελεσματικοί ως προς το να προωθούν το άτομο σε καλύτερη επίδοση
και μεγαλύτερη προσπάθεια. Στην κατηγορία αυτή εντάσσονταν: η επίτευξη, η αναγνώριση,
η φύση της εργασίας, η υπευθυνότητα και η δυνατότητα προαγωγής. Το κοινό σημείο όλων
αυτών ήταν ότι συντελούσαν στη δημιουργία θετικών αισθημάτων ικανοποίησης στον
εργαζόμενο.
Η δεύτερη κατηγορία ονομάστηκαν παράγοντες υγιεινής καθώς περιγράφουν το περιβάλλον
και συντελούν, κατά κύριο λόγο, στην πρόληψη της δυσαρέσκειας από την εργασία ενώ
έχουν πολύ μικρή επίδραση στη δημιουργία θετικών αισθημάτων. Στην κατηγορία αυτή
εντάσσονταν: η πολιτική της επιχείρησης, ο τρόπος διοίκησης της, η εποπτεία, η χρηματική
αμοιβή, οι διαπροσωπικές σχέσεις και οι συνθήκες εργασίας. Οι παράγοντες αυτοί
αναφέρονταν πιο συχνά στις αφηγήσεις των εργαζομένων, συνδεόμενοι με αρνητικά
αισθήματα δυσαρέσκειας.
Αφού λοιπόν έχουμε κατανοήσει το σκεπτικό του Herzberg, ας δούμε πως εφαρμόζεται η
θεωρία του πρακτικά.
Όπως προαναφέρθηκε, για τη δημιουργία κινήτρων η προσοχή της εργοδοσίας θα πρέπει να
στραφεί προς τους παράγοντες που υπάγονται στην κατηγορία των κινήτρων. Πρακτικά αυτό
σημαίνει, ότι το αρμόδιο διοικητικό στέλεχος πρέπει να έχει δυο διαφορετικούς μηχανισμούς
δημιουργίας κινήτρων.
Ο πρώτος μηχανισμός είναι ουσιαστικά ένας μηχανισμός κινήτρων που αποβλέπει στη
δημιουργία αισθήματος ικανοποίησης, μέσω του εμπλουτισμού και της διεύρυνσης της
εργασίας με τέτοιο τρόπο ώστε αυτή να συναρπάζει τον εργαζόμενο, δίνοντας του την
ευκαιρία για προσωπική ανάπτυξη, επίτευξη και αναγνώριση.
Ο δεύτερος μηχανισμός είναι ένας μηχανισμός υγιεινής που σκοπό έχει να προλαμβάνει τη
δυσαρέσκεια μέσα από τον έλεγχο του τρόπου διοίκησης, των αμοιβών, των κοινωνικών
σχέσεων και της πολιτικής επιχείρησης.
Πιο συγκεκριμένα, ένα διοικητικό στέλεχος μπορεί να δημιουργήσει κίνητρα στους
εργαζομένους ακολουθώντας τους παρακάτω τρόπους:
• Αύξηση του κύρους των εργαζομένων στα πλαίσια των δραστηριοτήτων τους στον
χώρο εργασίας ώστε να αυξηθεί η αυτονομία και η ελευθερία τους.
• Ανάθεση συγκεκριμένων και εξιδεικευμένων καθηκόντων στους εργαζόμενους για να
αποκτήσουν την απαραίτητη πείρα στην εργασία τους.
• Εισαγωγή νεότερων και απαιτητικότερων στόχων.
• Ανατροφοδότηση και ενημέρωση.
• Ανάθεση ενός ολοκληρωμένου κύκλου εργασίας στον κάθε εργαζόμενο και όχι
μεμονωμένα καθήκοντα.
• Αύξηση της προσωπικής ευθύνης των εργαζομένων.
• Αναβάθμιση της εργασίας.