Kalyanamitra.

org
 ความเสิอมถอยยองสังคมทีเ่ ป็นอยูไ่ นขณะนี้
เป็นทีย่ อมรับโดยทั่วกันแล้วว่า มิสาเหตุสิบเนื่องมา
จาก การทีบ่ ุคคลไนสังคมยาดความสนใจทีจ่ ะแสวง
หาความรู้ ความฟ้าใจ และละเลยการปฏิบัตดิ าม
หลักธรรมในพระพุทธศาสนา เป็นเหตุให้คนจำนวน
มาก ยาดเครื่องยืดเหนี่ยวจิตใจ ยาดความเธ่อมั่นใน
การท่าความดี ยาดพลังใจ ในการละเว้นความทั่ว
สภาพทางจิตใจยองบุคคลไนสังคมทีเ่ ป็นอยูใ่ นยณะ
นี้ จำเป็นต้องได้รับการแก้ไยโดยเร็วพลัน
หลักการแก้ไขไนทางพระพุทธศาสนา ไห้
เราเรื่มทีพ่ ยายามแก้นิสัยไม่ดดี ่าง ๆ สละละวาง
ความทั่วทั้งหลาย ให้ตั้งไจสะสมความดีไห้ถงี พรัอม
และท่าไจไห้ผ่องไส ไนทางปฏิบัตนิ ั้น ตั้งแต่ครั้ง
สมัยพุทธกาล พระสัมมาสัมพุทธเช้าทรงใทั่ วิธชี ัด
ให้คนจำนวนมาก มาปฏิบัติธรรมร่วมกัน แล้ว
นิกอบรมดนตามพุทธวิธอี ย่างเคร่งครัด เป็นวิธกี าร
ที่ลัำสมัยและทันสมัยอยู่ตลอดเวลา สามารถนำมา
ใข้ปฏิบัติได้อย่างเหมาะสมกับสภาพบ้านเมิองใน
ปัจจุบัน
วิธีการนิกอบรมตนเช่นนี้ เรียกกันว่า •'กาธ
อยูธ่ ุดงค์" หมายถีงการละวางภาระกิจต่าง ๆ ทั่ว
ระยะเวลาหนี่ป็ เพีอเก็บตัวปฏิบัติธรรมหมวดพิเศษ
ทีเ่ รียกว่า เป็นการเจริญภาวนา พว้อม ๆ
กับรักษาดีลไห้สะอาดบริสทุ ธิ้ยงิ่ ๆ ขึ้นไป อันจะ
Kalyanamitra.org
เป็นผลไห้สามารถแก้ไขนิสัยไม่ตติ ่าง ๆ ทีต่ ิดตัวมา
นานไห้หลุดได้อย่างรวดเร็ว เป็นรากฐานไห้ สมาธิ
และปัญญาเจริญงอกงามขึ้นอย่างน่าอัศจรรย์ การ
ถือธุดงค์ จิงเป็นการปฏิวัตอิ ุปนิสัยทีไ่ ด้ผลแน่นอน
ธุดงค์ สำหรับพระภิกษุ สามเณร นั้น มี ๑๓
ข้อ แยกออกได้เป็น ร ประเภท คือ
ก. ปธะเภทเสือฟ้า เป็นการกำหนดวิธี
แสวงหาเครื่องนุ่งห่มและลักษณะผ้าที่ใข้
๑. ใทั่เฉพาะผ้าที่ทั่กบังสุกุล (ผ้าห่อศพ)
มาได้เท่านั้น
เอ. ใช้ เฉพาะผ้าไตรจีวร คือไข้เพียง
ผ้าสบง จีวร สังฆาฏิเท่านั้น
 ย. ปธะเภทอาหาธ เพื่อให้เป็นผู้ร้ประมาณ ^. อยู่ป้า ค็ล 67 ฟิกสมาธิ อบรมธรรมะปฏิบัติอน ี ๆ และ
ไนการบริโภค ๕. อยูโ่ คนไม้ เลือกสมาทานธุดงค์ย้อที่เหมาะสม ข้อใดข้อหนี่ป็
๓. ชันอาหารเฉพาะเท่าทีร่ ับมาด้วย ๑๐. อยู่กลางแจง หรือหลายข้อให้เต็มกำลังศรัทธา
บาตรเท่านั้น ๑®. อยูป ่ ้าข้า กำหนดการชัดธุดงค์ เฉลิมพระเกียรติ พระ-
๕. เดินบิณฑบาตไปตามแนวทีก ่ ำหนด ๑เอ. อยูใ่ นทีต่ ามแต่จะมีผชู้ ัดให้ บาทสมเด็จพระเจ้าอยูห่ ัวประจำปี พ.ศ. เอ๕๓๐ ณ
ไว้เท่านั้น ไม่เลือกเฉพาะแนวทางทีค่ าดว่าจะได้ ง. ปธะเภททื่กันกา8 ผลัดวันปธะกัน ลานธรรมธุดงคสถาน วัดพระธรรมกาย จ.ปทุมธานิ
อาหารมาก พธุ่ง เพีอฟิกให้เป็นคนขยัน มีดังนิ้
๕. ชันมี้อเดียว ๑๓. อยูใ่ นอิริยาบถ ๓ ค๊อ ยิน เดิน บัง ๑. ธุดงค์ วันออกพรรษา ๕-®® ต.ค.๓๐
๖. จันในบาตรเท่านั้น ไม่นอน เป็นการปรารภความเพียร ดัดนิสัยเกียจ เอ. ธุดงค์วันปิยะมหาราช เอเอ•เอ๕ ต.ค.๓๐
๓!. เมือลงมือชันแล้วไม่.รับอาหารอินอิก คร้าน ๓. ธุดงค์ วันเฉลิมพระเกียรติ ๖ - ๑๓
ค. ปธะเภททื่อยู่อาด้ย เพื่อฟิกให้เป็น การอยู่ธุดงค์ ส์าหรับบุคคลทั่วไป หมายถัง ธ.ค.๓๐
คนอยูง่ ่าย การสมาทานคีล ๕ หรือถ้าจะให้ได้ผลเต็มที่กร็ ักษา ธโ. ธุดป็คปิใหม่ ๓๐ ธ.ค.๓๐ - ๓ ธ.ค.๓๑

Kalyanamitra.org
 ต็รกรานสมเด็จย่าประชาไทย
งานพระราชจริยาวัตรพิพรรข้นแพร้ว
งามด้วยร่มพระบารเมศปกเภทภัย
ทรงเจริญกรณียกิจล้วนเพื่อมวลราษฎร์
แม้ร้อนหนาวไม่ทรงละพระอดทน
เฉลิมขวัญพระชันษาองค์ ย่าหลวง
น้อมมาลัยร้อยด้วยภักดิ้จงรักพา
ขอพระเจริญจตุรพรถาวรลํ้า
เป็นแม่ห้เาเป็นย่าหลวงรวมดวงมาน
Kalyanamitra.org
งามเลิศแล้วพระเมตตา ช้าๆ น้อยใหญ่
งามนํ้าพระท้ยแผ่ปกพสกซน
ทรงองอาจขจัดร้ายคลายทุกหน
จะดั้นด้นด้บทุกข์ ให้ไทยประชา
พระคือดวงรวมใจไทยทั่วหล้า
สมเด็จย่าเจริญพระชนม์ พ้นผองพาล
พร้อมสุขสำราญเกษมเปรมไพศาล
ศิรกรานสมเด็จย่าประซาไทย
ด้วยเกล้าด้วยกระหม่อมขอเดชะ
ช้าพระพุทธเจ้า
นางสาวดลสิริ ธนภัทร
ประพ้นข้ในนามวารสารกัลยาณมิตร
 ตงดน์เว้ชอบ

เรีอทื่ไมํมหิ างเสิอ รถทืไ่ ม่มพ็ วงมาลัย

ถิปื แม้เครื่องยนต์ จะดีปานใด
มํคนยับเส์ยวชาญแค่ไหน
ก็ไม่สามารถไปถิงทีห ่ มายไดัฉ่ ันใด
คนเราจะประสบความสุข
ความสำเร็จในซีวิตได้
ต้องตั้งเป็าหมายของยัวิตไว้ถูกทางด้วย ฉันนั้น

ด้วยความปรารถนาดี จาก
บริษัท อินเตอร์ เนชั๋ นแนลคอสเมดิคส์ จำกัด
757/10 ยอยประดู่ 1 ถนนสาธุประดิษฐ์ อ.ยานนาวา กรุงเทพๆ โทร. 2040281 9

Kalyanamitra.org
 เมึ่อดวงอาทิตย์ อุทัยอยู่
ย่อมมีแสงอรุณขี่นมาก่อน เมินบุพนิมิต อับได
ความมิกัลยาณมิตรกิ เมินตัวบ่า
เมินบุพนิมิตแก่งการเกิดขีน่ ของทนทางพระนิพพาน
แก่ผู้ ประพฦตี ธรรม...อันนั้น”

บริษัท วิทสรรค์ จำกัด โทร. 0 ๙๖๐๑๒๐-๔

ผู้จัดจำ กบ่าย ะ บ่าขมกัวเหลืองแลคคาสอยและชนสด นมปรุงแต่ง
ยู เอช ที ตรา แลคดัา

ร่วมอนุโม ทบาต่อผู้ บำเพ็ญคบเมินกัลยาณมิตร

ขี่งผู้อื่นคบกาแลัวจะเมินเกตุให้เกิดความตีงาม และความเจริญตลอดไป

Kalyanamitra.org
 อยูใ ทีเ่ หมาะสม

ตนโพธ ด้นไทร หากปลูกไ'ว้าไนกระถาง

ถึงจะไม่ตาย ก็ต้องกลายเป็นไม่,ทแี่ คระแกรน
แต่ถ้านำ ไปปลูกในที่ดินดี มีบริเวณกก้างขวาง นํ้าท่าอุดมลมบูรณ์
ก็โตวันโตคืน กลายเป็นต้นไม้ใหญ่ แผ่กิ่งถ้านสาขาได้เต็มที่
เช่นกัน คนเราหากไปตกอยูใ่ นลิงแวดล้อมทีเ่ ลว
ถึงจะมีความรูแ้ ละความสามารถ ก็ยากทีจ่ ะเอาดีได้
แต่ถ้าอยูใ่ นถินทีเ่ หมาะสมแล้ว ก็จะสามารถสร้างความเจริญก้าวหน้าได้โดยง่าย
ด้วยความปรารถนาดีจาก

/ไไร์!๕นโฮฃ
รรรม๘าดิ ดือ สวัต
สำนักงานขาย 1/9 การ์เด้นโอมวิลเลจ กม.26 ถนนพหลโยธิน ก^งเทพฯ โทร. 5310144 53
Kalyanamitra.org
 บูชาบุคคลทีควรบูชา
ต้นไม้ เมื่อยังเล็กเป็นต้นกล้าอยู่
จำ เป็นต้องมีหลักคํ้าประดองไว้ ป็องกันไม่ให้ล้ม รากขาดตาย
เสียก่อนฉันใด
ผู้ที่หวังความเจริญก้าวหน้าในชีวิต ก็จำ เป็นต้องบูชาบุคคลทีค่ วรบูชา
ไว้ เป็นตัวอย่างการดำเนินชีวิตทีถ่ ูกต้องดีงาม เป็นหลักประจำใจ
ป็องกันความเห็นผิด และอกุศลกรรมต่าง ๆ มิให้ ย้อน
กลับกำเริบขั้นมาอีกฉันนั้น
ด้วยความปรารถนาดีจาก
ร 3^3ท9 II*/ เ-เว.
Kalyanamitra.org
 เจ้าช ธง สุ ธรรม คระวนิย เพ็อมูลนิธิ ธรรมกาย
ทิ่ปชิกษา คุณทญข้อุไรวรรณ หงสประภาส.
เพ็ญจันทร คณะฤกษ์. วคิน เดยะธติ. เอกภพ เสดะพนอุ.

สารบัญ
วิทยา สุขดำรงค์. มานิด รัดนสุวรรณ.
นิ วิวรรณ เจริญทวิทรัพย์
บงธณาชิ กางสูพ ้ ิมพ์โฆษณา สุธรรม ดีระวนิย
บธงณาชิ กางบงทาธ ขจร เทพวซวกา}ณ
กองบงธณาชิ กาง วิษณุ สมุหวิญญ.
อารักษ์ พ?โฒน์ป็ทมา. ธงชัย พงคาวลรัดนิ.
ปีที่ ๒ ฉบับที่ ๒๒ วลลภา ชาติประเสริฐ. สุมาสิ เมีอบีไพศาล.
ตุลาคม ๒๕๓0 ท้คน้ย์ แก้วสว่าบี. วิขญา ไครวิเมียร.
ปริยาท้นธ เยิยนสมจดร. อรุณลักษณ์ ไชยน้นทนิ.
ชินดนา กาญจนรัตนิ. เบญจวรรณ มน้ส ไพบูลย์.
สุวรรณิ สุวรรณนภาคริ
ธรรมะ ข่าว เส ชานุกางกองบงธณาชิ กาง สมร ท้วมไธสป็
ผูจ้ดกางฝ่ายโฆษณา ลงคราม ยจรมาลั
ภาพปก ร.?. 571101๐
010 พระธรรมเทศนายองหลวงพ่อวัดปากน ธ; 4 ศูนย์ รวมย่าว•ย่าวพิเศษ ฝ่ายภาพ สถาพร สุนทรวิทยา. อรณพ ปลิ้มชิด
ฝ่ายจ้ดพิมพ์ สมดีร คงวิท้ด
มาเยมสรณคมน์" ๑00แนะนำ หนังสือดี บธธณาชิ กางฝ่ายดิชิป่ ชาญชัย พรหมดา
40 ปาฐกถาธรรม ๑0เธ จดหมายจากผู้อ่าน ดี® ปกธงม สัมท้นธ ธนะ'สืลับกี ร. วลลภ นิลถนอม
ฝ่ายพิสูจน่ย์กษง จุฬาลักษณ์ บุญชัยยะโยธิน
พิธราย ธรรม ธรรมะสำหรับผูน้ ำ" ๑® เอ ธรรมบรรณาการ ฝ่ายปงะชาย์มพ์นธํ กุลธิดา สุก้ณศ้ล
ฝ่ายทะเบียนและ จ้ดส่ง วันทนิ บุญญธรรม.
4 ๓1หลวงพ่อคอบปัญหา ๑® 4 ใบทวิบุญสมา ยิกวารสารกัลยาณม้ ดร
คุภมีดร คิริมาดข. เบญจวรรณ ชิดรัดนิ. วิชา มัมวิบูลย์
๓^ ประวัติอัจฉรัยสาวก ฝ่ายบ้ญขึแสะ กางเงน นิ วิวรรณ คิรบิ ุญ.
ชินดา สุรน้นทะวบีค์
อานนท์ พุทธอนุยา- ประสบการณ์ อีวิต ฝ่ายธุซี กาง วิภาลักษณ์ สุดเสลัยว.
'อ๓ มงคลสูดร : สูตรแห่งความสำเร็จ ประจงคิกด เณรสุวรรณ
แยกอึ เจ. พิลัมโปรเสช
ท์ เอ๕ ความกตัญญู" 455 ธรรมทายาท พิมพ์ ท บริษัท ด่านสุทธาการพมท้ จำ ก้ด
“ส่เสันทางบุญ- ๓
อิดงาค่า® มายก ประ ทประจำ ทำบุญ ๓00
บาท/นิ. ประเภทอุปก้มภ 8.000 บาท/นิ.
สารคดี 44 ปันทิกธรรม ประเภทก้คดิมลักดี ทำบุญ 80.000 บาท/ดลอดมีพ.
เมีคชิดคร่อม สับจี ่ายไนนาม กองทุนทน์งอึอ
“พุทธานุภาพ" กํสยาณมิ ดง ธนาณัติ สั่ปีจ่าย ปห.บางเชน
ในนาม น.ล.ชินดา ลุชีนน ่ ทะวงศ์ ส่งกลับมาท
สารคดืจากด่างแดน ศ์าน้กงานก้ลยาณมีดร
4® จากอังกฤษ" ธรรมบันเทิง ด่างปชิะ เทคเพิ มเฉพาะค่าส่งทางแอง์เมส’
ร^? 20^2 (ะ;^ 0 บาท/นิ
๑; 4 ยิาดในญื่ปนุ่ " ๐
2 ^0 บาท/นิ
โ'&1๐^2๐X2®.เอ®0 บาท/นิ
ธ; ธรรมกวิ ^๐87ผ ธ&!๐;^ 2๐^8.๓570 บาท/นิ
เรื่อป็น่าอ่านสำหรับพ่อแม่และเด็ก รอบ??! ๐ 2๐!4อ8.4-๖0 บาท/ปี
ธ;เอ หวานใจ วัยหวาน ๐
๐๐!:^! & ะ:บ&๐?ธ&ผ 2๐ผ58.๐๖๐ บาท/ปี
ร^^? 2๐[ง^ได้แก้ ธน!’!โใล. ^3๓^1101x8, บ30,
โห่!3137513, ธ!!ไ93(3016. ไวใลม่ฉีฑป, VI©เท3๓
๑0การ์ตูนยองฝากคุณหนู นวนิยายและเรื่องล้น
"ประพฤติธรรม-
ต’อ เยาวชนสรัางสรรค์
ต4 เล่านิทานใหัหลานฟัง
^๐ ธรรมนิยาย
ยองปลาหนุ่ม- “ธรรมธารา"
๓' ๐ เรื่อป๋ แปล
๑0เอ ธรรมะในอึวิตประจำ วัน
เส์นทางรัก- “คนมหัศจรรย์ ของโลก,’
ผูแทนจ่าทน่ายในสทงั ฐอเมชิ กา คุณสุรพงษ์
ซโนทัยกุล ร!^ 600X2 ๐ธ^ธ?. 5178
สัมภาษณ์ พิเศษ บ๐แไก์^0๐0 6^0. 1^, ๐*. 90027 วธ!:(213)
บทความพิเศษ 665-4236-7 และ ธ^ ๐!(๐X ^!บ^ 1^๐..
2849 1^๐1^15 6^0. Vธ?ผ๐14. ๐^. 90053 บ
เอ๓ ปยนํยภิกขุ จากไจถํงใจ (213) 585-5385 และ คุณเพ็ญท้กดร์ อนุกุล 13135
®-
ว?0X?0?0 รโ’. (^^อธ. ๐*. 90701 โฒ213)
เอ®- ดามเสด็จใด้เบองพระยุคลบาท ®0® รำพึงลิงเพลงธรรม 402-0917

๓ คนด็ มีคุณธรรม ๑® ธ; หน้าสุดท้าย

Kalyanamitra.org
 ธรรมกวี
มรรควิธี
เบา เบา เพียงแผ่วแผ่ว
แก้ว แก้ว ทีก่ ลางใจ
นง น็ง ใสในใส
หยุด หยุด ไปดรงกลาง
ดิ่ง ดิ่ง ลงลีกลีก
ตรีก ตรืก ใส สว่าง
กลาง กลาง ทางสายกลาง
ทาง ทาง ส่ "ธรรมกาย"
“หนูยุย’’

•จ้^-
''.'ไ!,'-^!:

ธรรมกวี

สักวันหนีง...กัลปพฤกษ์ จะบานสะพรัง
สักวันหน็ง...คนจริงจังจะหลากหลาย
สักวันหนง...กัลยาณมควิจะมากมาย
ล้วนม่งหมายสร้าง ธรรม- ลาเล๊สิ่ เอย?
“ส. สุธัมโม"
ษา(ฟ้สร/-®ลาคฺม -3๕๑0
Kalyanamitra.org
 สวัสดีครับ กัลยาณมิตรผู้มจี ิตใจดีงามทุก ๆ ท่าน
“คนดี แก้ไขป้ญหาด้วยความดี’’ สถาน วัดพระธรรมกาย
ท่านนั้น เป็นกัลยาณซน ผู้มกี ัลยาณธรรม มา เถิด...มาเป็นคนดียองลูกและคนดียอง
มิใช่พาลชน ผู้มกี ารเพ่งโทษผู้อื่นเป็นกำลัง แต่เป็น โลก ผู้แก็ไยบัญหาด้วยความดี
บัณทิตชน ผู้มกี ารพิจารณาตนเป็นกำลัง แล้วท่านจะได้เห็นกัลยาณมิตร พบกัลยาณ-
ดังนั้น กัลยาณมิตรเช่นท่านเท่านั้น ทื่จะ มิตร และเป็นกัลยาณมิตร
สามารถช่วยตนเอง ช่วยครอบครัว ช่วยสังคมและ เมอนั้น มนุษยชาติจักได้เป็นอารยชาติที่
ประเทศ ชาติ ให้สงบร่มเยินเป็นลุยได้ เต็มเปียมด้วยความสุขสมบูรณ์ ครบถ้วน ทั้ง
เรา...จงมาช่วยกัน ชักชวนชาวไทยและชาว กายและใจ อย่างแท้จริง
พุทธทั่วโลก ให้ได้มโี อกาสนิกฝนตนเองให้เป็น
จากใจถึงใจ
“กัลยาณมิตร" โดยการอยูธ่ ุดงค์ สุดสั ปดาห์
คุกรื-เลารื-อาทตย หรือธุดงค์ราชบูชา ๕ ชันวา- ยจร เทพวัชรการุณ
มหา ราช และธุดงค์ เริ่มด้นรืวิต ใหม่ ในวันส่ง บรรณาธิการบริหาร
ท้ายปีเก่าต้อนรับปีใหม่ ณ ศนย์พุทธจักร ธฺดงค-

เป็ดเล่ม

กัลยาณมิดร/ดุลาคม เอ๕๓๐
จากใจ ถึงใจ
Kalyanamitra.org
 การ์ตูนของฝากคุณ,หนู •‘พี่แก้ว”

® ประพฤติธรรม
๙วิอพิ ี!กรน ... คุ?น ณ ธ/ คุ?น่โ#า**14504 ๙วิสดี!กริบ
ร® ผม^^ ๑
ซ©ว 4 ว์ย(ภ!แ'ก©?(^ ริน ระยะ!ปม!ก่®บ^พ้!!'ชอกมาาจดีวบ
ก่นเอย 41 น(04 มาก^ก#14.

'ไม่หรอศ!กร์น. ปกหงานผมกัเอิก
เร็ร แก่ร 5ยเนี๋ผงีร!ก!งงีศพา!ป
เพียรนา/ม่อย หใยก'ด้ย3หำ ทุก

มน!ส่า’ข่าวจ่า คุ*นช'ๆ*ยู่ไ^รน
^าแVเน่3ผ^ใศเาร นม‘ข® เจา
ผม (ทุ*น-อ®ก่ว็งทุก'ริน กคุ*น.
กระปร์กร*เปร่1สพี[สร่า ด้ง เหกพ๊
กริบ ผม!กแ® -คุขกาพ

น^ ที่^
กาย •วาจา 6 ไจ (อยู่เ ยอ
แ๙!?ใง (ก-ราม พีก่ร มน?!?คุ้บ กร8พ้9 นห็ร แห^3

1^7^
/^ะะ? / ]

๑๐ กัลยาณมิดร/ดุลาคม ©๕๓0
Kalyanamitra.org
 Kalyanamitra.org

01^8 1*เแ.ษ!*/เษ!*!งเ.™ษแ!

ะ^ 6ช44 ก/ชส,4ษ&ษช.โร 9*1

โ*^โ4 (รช^^^ โ***®
รธ^®,!'*ก?
แร®?^9
โ^.®** •โ#!*พุโ*ฌเ

“ฯ^!^**
7311 โ?ชษ^ โม่^
โ ® กเช® (ช*!41 ก#®244

โแ^ช*' 2^40^,

ชิธ?? 4**^
ๆ^’1'!1^^2151’1,^**4’1 โ*3*11 21โ1 5 IV® 3*0
IVษษเ^โ*^^ทร^^ โ**ร* ใ^เ๕3
^&เ 1ช^|4เ,ผ#,น43 ^4ษรี โ45ชน)^' '^
า โ* V {2®11ษ,^
ช®*^ ช®^
ร\9
ษโร](♦ *®
ช^
ช๖?^โ*โร5^น่6โร^1ฆ
โ?^โ*ช*® &ชษ เ,&®! •จเ^:*
'ษ/!,
ษห
5V|ห68.5^0 ษ-ะ *111^44^^1
โ (ร^เ^^.เ./เก^ เ5น!^? ๙9^141411, 5 14 ษ&!*^’^®!* &®^เชเ-3(13(^
โ
•ส,น่^^’*’,’
^-'
♦
V ^?ษ-ห

ย^า
^™?^’
ฉโ41®๙4 โรช® โเชโ?94(9(4. 44(*’เ*(3ช4,โ-เช.

193^0^^
15619
(^ห(8,^X1 .แ
V
(3111844(144^1 โ*^
? I
โร6 ธ^&ห,

60^ 44^.15^๖1 044*^

ด้ษา1(91ช

เ^ท^(©เตุฃึ^^เ^ผ่^หเ3ห&ช
! โ™^ (91* ช 14 5?โเ
โ*ช?®, (9โ4ช®, ษ 61
\31\ษเ^®1119 ’’31^244^ธ.
* ^-ใ,เษ่
&เ®
โ*
ช^^^ VVโ
1*11140(1
,4ห19ซ.^^*4 141(41144^ ^^’* ^*’6^1446 เ^
ญ
น®ช:๖โ*™ แ^®**
1 ษชเ โ?โร''Vษ&ษู
โ? ๖ โ*'^โ* โร
โรVษ|4โ
*,
6
Kalyanamitra.org
 เขมาเขมสรณคมน์ พระธรรมเทศนาของ,หลวงพ่อวัดปากนํ้า

นโม ตสฺส ภควโต อรหโต สมมาสมฺพุทฺธสฺสฯ ณ บัดนี้ อาตมภาพจักได้แสดง เขมาเขมสรณ-

(๓ ครั้ง)
พหุ เว สรณํ ยนฺดิ ปพฺพตานิ วนานิ จ
อารามรุกฺขเจตยานิ มนุสฺ สา ภยตชฺชิตา
เนต0 โข สรณ0 เขมํ เนต0 สรณมุตตุ ม0
เนต0 สรณมาคมฺม สพฺพหุกขฺ า ปมุจจฺ ติ
โย พุทฺธฌฺจ ธมุมฌฺจ สงฺฆณฺจ สรณํ คโต
จตุตาริ อริยสจฺจานิ สมุมปฺปณฺณาย ปสฺสดิ
หุกฺขํ หุกฺขสมุปปฺ าท0 หุกฺขสฺส จ อติกกฺ ม0
อริยณฺจฏจงฺคิก0 มคฺคํ ทุกฺขป ู สมคามินํ
เอต0 โข สรณํ เขม0 เอต0 สรณมุตตุ ม0
เอต0 สรณมาคมุม สพฺพทฺกขฺ า ปมุจจฺ ตึดิ
ทีปคาถา วาจาเครื่องกล่าวแสดงชี่งที่พึ่งอันเกษม
และไม่เกษมทั้งสองอย่าง จะนีแ้ จงแสดงตามวารพระ-
บาลี คลีค่ วามเป็นสยามภาษาตามมดยาธิบาย จะ
นีแ้ จงแสดงเป็นทางปริยัติ เป็นทางปฏิบัติ เป็นทางปฏิเวธ
ให้ เป็นเหตุสอดคล้องต้องด้วยพุทธคาสนา เรื่มต้น
จะแสดงทางปริยัติก่อน ในตอนหลังจะได้แสดงทาง
ปฏิบัติต่อไป แล้วปฏิเวธก็จะรู้คกู่ ันไปในทางปฏิบัติ
พุทธบริษัททั้งคฤหัสถ์ บรรพชิตทุกถัวนหน้าจงเงี่ยโสต
ทั้งสองลงรองรับรสพระสัทธรรมเทศนา ดังอาตมาจะ
ได้นี้แจงแสดงต่อไป ณ บัดนี้
เรื่มด้นแห่งวารพระบาลีว่า พหุ0 เว สรณํ ยนฺติ

Kalyanamitra.org
 เป็นอาทิ ว่ามนุษย์ นั่งหลายเป็นอันมาก อันภัยคุกคาม
เข้าแอัว ย่อมถึงภูเขานั่งหลายข้าง ถึงปานั่งหลายข้าง
ถึงอารามและข้น ไมและเจดียน์ ั่งหลายข้าง ว่าเป็นทีท่ ึ้ง
เนต” โข สรณํ เขมํ นั่นหาใข์ทที่ ึ้งอันเกษมไม่ เนตํ
สรณมุต.ตม0 นั่นหาใข์ทที่ ึ้งอันอุดมไม่ เนต0 สรณ-
มาคม.ม ข้าอา ภัยอันนั่นเป็นทีท่ ึ้งแลว สพุพทุก.ขา
ปมุจฺจต ย่อมหาหลุด ข้น จากทุกข์ นั่งปวงไปไข้ไม่
โย พุทฺธณ.จ ธม.มณฺจ สง.ฆณฺจ สรณํ คโต ผู!ดถึง
แลาทึ้งษระษุทธเจา ษระธรรมเข้า และษระลงฆเข้า
ว่าเป็นทีท่ ึ้งแลว จตุตาริ อริยสจฺจานิ สม.มปฺปณฺณาย
ปสฺสติ ทุกฺขํ ทุก.ขสมุป.ปาท0 ทุกฺขสฺส จ อดิก.กม0
อริยณฺจฏ รึง.ดิก0 มคฺคํ ทุกฺขป ู สมคามิ น0 มาเห็นอริ ย-
ภัจธรรม นั่ง ๔ ตามปัญญาอันขอบ ทุก.ข0 คือทุกข์
ทุกขสมุป.ปาท0 คือตัณหาเป็นแดนใข้เกิดขึ้นแห่งทุกข์
ทุก.ขสฺส จ อดิก.กม0 การข้าวล่วงเถึยทึ้งทุกข์ อริยณฺ
จฏรึงฺดิก0 มคฺคํ คือหนทางมีองค์ ๘ ไปจากข้าคืก
ทุกฺขปู สมคามิ น0 ใข้ถึงษระนิษษานเป็นที่ลงบระงับ
ทุกข์ เอต0 โข สรณ0 เขม0 นี้เป็นทีท่ ึ้งอันเกษม เอต0
สรณมุต.ตม0 นี้เป็นทีท่ ึ้งอัน อุดม เอต0 สวิณมาคม.ม
มาถึงอัน นี้เป็นทีท่ ึ้งไข้แข้า สพฺพทุก.ขา ปมุจจฺ ตึดิ
ย่อมหลุดข้นจากทุกข์ นั่งปวงไข้ ข้ายประการตังนี้ นี้เนีอ้
ความของพระบาลีคลี่ความเป็นสยามภาษา
ต่อแต่นี้จะแสดงเป็นปริยัติเทศนา ในเขมาเยม¬
ลรณ คมน์ ต่อไป ปริยัติเทศนาว่า มนุษย์ทั้งหลายเป็น
อันมาก ไม่ใ๘น้อย หมดทั้งสากลโลก ยมพูทวีป แสนโกฏิ
จักรวาล อนันดจักรวาล นิพพานถอดกาย มีเท่าไรทีเ่ ป็น
มนุษย์ หรือทิพย์ กป็ าง หรือรูปพรหมอรูปพรหมก็ปาง เมื่อ
พากันมาฟังธรรมเทศนาแล้ว นั่นแหละก็อยูใ่ นพวก
มนุษย์ นั่นทั้งนั้น มีมากน้อยเท่าใด มนุษย์ ทั้งหลายมาก
ด้วยกัน อันภัยคุกคามเย้าแล้ว ภยตชฺชิ ตา อันภัย
คุกคามเย้าแล้ว เมื่อคุกคามเย้าเปนนั้นแล้วทำไง บาง
พวกไปถึงภูเขาใหญ่ ๆ ที่เยานับถึอเชิดชูบูชากันว่าเป็น
ทีพ่ ึ่งบ้าง บางพวกไปถิงป่าใหญ่ ๆ ทีเ่ ยานับถือเชิดชู

๑®' กัลยาณมิดร/ดุลาคม 10๕๓0

Kalyanamitra.org
 บูชากันว่าเป็นที่พิ่งบ้าง บางพวกไปถึงอารามใหญ่ ๆ
เช่น เชตวนาราม หริออารามใหญ่ๆ กว่านั้นก็ปาง
หรือเล็กกว่านั้นก็ย่าง ที่คักดึ้สิทธิ้ เย่น อย่างวัดโส ธร
อย่างนี้ พอถึงวัดฟ้าไหวั แล้ว แต่ว่าไหว้กลัวฤทธิ้
กลัวเดชพระยามาร อ้ายที่มีฤทธิ้มเี ดชอยูท่ นี่ ั้น ไม่
ใช่เคารพต่อพระพุทธเช้าโดยตรง เคารพในฤทธิเ้ ดชยอง
พระยามารมัน กลัวพระยามารมัน อารามหรือต้น¬
ไม้เป็นเจดีย์ บัดนีก้ ย็ ังปรากฎอยูน่ ั้นแน่ เจริญพาสนั้นแน่
ด้นมะขามใหญ่นั้นแน่ ไปถึงก็ต้องไหว้เซียว ต้องไหว้
กลัว กลัวใครล่ะ กลัวฤทธึพ้ ระยามาร มันมีฤทธิ้มเี ดช
มันสิงมันทรงได้ มันบอกไหว้นบเคารพเสีย มันให้ความ
สุข ความเจริญ ถ้าว่าไม่ไหว้นบเคารพบูชา แล้ว
ก็ลงโทษต่างๆ นานา กลัวมัน ต้องไหว้มัน อย่างนี้
ไปถึงอารามหรือต้นไมั เจดีย์ เช่นนั้นฟ้าแล้ว ก็ต้องไหว้
กลัวต้องภัยได้ทุกข์ ถึงอ้ายสิงทั้งหลายเหล่านีว้ ่าเป็นที่
พึ่งทีเดียว
นั้นพระพุทธเช้าปฏิเสธแล้ว เนต0 โข สรณํ เขมํ
ภูเขาก็ดีปา่ ก็ดี อารามก็ติ ต้นไม้ก็ดี นั้นไม่ใช่ที่พิ่งอัน
ผ่องใส ไมใช่ที่พิ่งอันเกษม เนตํ สรณมุตตฺ ม0 นั้นไม,ใช่
ทีพ่ ึ่งอันสูงสุดหรืออันอุดม ไม,ใช่ทพี่ ึ่งอันอุดมอันสูงสุด
เนตํ สรณมาคมุม ก็มาอาศัยอันนั้นว่าเป็นทีพ่ ึ่งแล้ว
น ปมุจจฺ ต็ ย่อมไม่หลุดพ้นไป สพฺพทุกขฺ า จากทุกข์
ทั้งปวงได้ เพราะต้องติดอยูใ่ นกามภพ รูปภพ อรูปภพ
อยู่นี้ เองจนไปนิพพานไม่ได้ เพราะฟ้าถิป็ทพี่ ึ่งไม่ถูก
พลาดไปเรืองนี้ เราเห็นอยูต่ ่อตาทั้ว ๆ กันในประเทศไทย
นี้ อะไรต่อมิอะไรกันไขว่เซียว เพราะเหตุอะไร เพราะเหตุ
ว่าไม่รู้จัก พุทฺโธ ธมฺโม สง.โฆ นะชี่ พุทฺโธ ธมฺโม
สงฺโฆ ไม่ได้อยู่เรี่ยราดเช่นนั้น พุทฺโธ ธมฺโม สงฺโฆ
อยูใ่ นตัวทุกคน กายเป็นชั้น ๆ ฟ้าไป กายมนุษย์ กาย
มนุษย์ ละเอียด กายทิพย์ กายทิพย์ ละเอียด กายรูปพรหม
กายรูปพรหมละเอียด กายอรูปพรหม การอรูปพรหม-
ละเอียด กายธรรม กายธรรมละเอียด นั้นแน่ พุทฺโธ
ธม.โม สง.โฆ นั้นแน่ กายธรรม กายธรรมละเอียด
กัลยาณมิดร/ดุลาคม ®๕ ถอ
Kalyanamitra.org
กายธรรม นั้นแหละเป็น พุทฺโธ เป็นเนมิตกนามเกิดขึ้น
เป็นพุทฺโธ ดวงธรรมทีท ่ ำให้เป็นกายธรรม นั้นแหละ
เส้นผ่าศูนย์ กลางเท่าหน้าตักธรรมกายกลมรอบตัว ดวง
นั้นแหละเป็นเนมิตกนามเกิดขึ้นเรียกว่า ธม.โม กาย-
ธรรมละเอียดอยูใ่ นดวงธรรมที่ทำให้ เป็นธรรมกาย
แด่ว่าใหญ่กว่ากายธรรม นั้นแหละ เรียกว่า สง.โฆ
เป็นเนมิดกนามเกิดขึ้นเรียกว่า สง.โม ถ้าตัวจริงละก็
พุทธรัตนะ ธรรมรัตนะ ฆรัตนะ นั้นแหละเป็นตัวจริง
ทีเ่ ราจะถึง จะไปถึงสิงอื่นไม่ได้ โย พุทฺธณฺจ ธมุมณ.จ
สง.มฌฺจ สรณํ คโต ถึงพระพุทธเช้าว่าเป็นที่พื่ง ถึง
พระธรรมว่าเป็นทีพ่ ึ่ง ถึงพระสงฆ์ว่าเป็นที่พึ่ป้ หรือถึง
พุทธรัตนะ ธรรมรัตนะ สังมรัตนะ ทั้ง ๓ นั้นว่าเป็นทีพ่ ึ่ง
เมื่อถึงพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ เป็นทีพ่ ึ่ง
แล้ว จตุตาริ อริยสจฺจานิ สม.มปฺปณฺณาย ปสุสดิ ต้อง
เห็น อริยสัจธรรมทั้ง ๔ เห็นอริยสัจทั้ง & ตามป้ญญา
อันชอบที่ถูก ไม่ให้ผดจากอริยสัจธรรมทั้ง ธ- อริยสัจ-
ธรรมทั้ง ธ เป็นธรรมสำคัญในทางพระพุทธศาสนา
แต่เราไม่เดียงสาทีเดียวว่าอะไรเป็น ทุกขสัจ {เมุทัยสัจ
นิโรธสัจ มรรคสัจ เราไม่เดียงสาทีเดียว ไม่เดียงสา
อย่างไร ทุกขสัจ นะคิออะไรล่ะ ความเกิดน่ะอีเป็น
ทุกขสัจจะ สมุทัยสัจ ล่ะเหตุให้เกิดนั้นแหละเป็นสมุทัย
สัจ นิโรธสัจ ล่ะ ความดับเหตุให้เกิดนั้นแหละเป็น
นิโรธสัจ มรรคสัจ ข้อปฏิบัต.ิ หนทางมีองค์ 57 ไปจาก
ข้าศึกให้ ถึงพระนิพพานทีเ่ ป็นที่สงบระงับนั้นแหละเป็น
มรรคสัจ นีเ้ ป็นตัวสำคัญนัก วันนีม้ ุ่งมาดปรารถนาจะ
แสดงใน ทุกยสัจ สมุทัยสัจ นิโรธสัจ มรรคสัจ นี้ ให้เย้า
เนี้อเย้าใจ จะแสดงทางปริยัติก่อน แล้วจิงย้อนไปแสดง
ทางปฏิบัติ ให้เย้าเนี้อเย้าใจยัดว่า ทุกย สัจ สมุทัยสัจ
นิโรธสัจ มรรคสัจ น่ะ อยูท่ ไี่ หน อะไร ให้รู้กันเสียที
เมื่อเห็นสัจธรรมทั้ง ธ เป็นทีพ่ ึ่งดีเช่นนีแ้ ล้ว
พระองค์ กท็ รงรับสัง เอตํ โข สรณํ เขมํ นี้เป็นทีพ่ ึ่งอัน
เกษม อันผ่องใส เอตํ สรณมุตตุ มํ นีเ้ ป็นทีพ่ ึ่งอันอุดม
สูงสุด เอตํ สรณมาคม.ม สพฺพทุกขฺ า ปมุจจฺ ติ มา
 อาศัยอันนีเ้ ป็นทีพ่ ึ่งแล้ว ย่อมหลุดพ้นจากทุกข์ทั้งปวงได้
นี้ ท่านแสดงย่อย่นสกลพุทธศาสนา ธรรมทีพ่ ระองค์
ได้ตรัสรู้เป็นพระพุทธเจ้ายึ้นทีค่ วงไม้ ศรีมหาโพธิ คือ
สัจธรรมทั้ง ธ- รู้จรีง รู้แท้ทเี ดียวในสัจธรรมทั้ง ธ: นี้
ถ้าไม่รจู้ ริงรู้ แท้ในสัจธรรมทั้ง ๔ เป็นพระอรหันต์ ก็
ไม่ได้ เป็นพระพุทธเจ้าก็ไม่ได้ เป็นไม่ได้ทเี ดียว นี้
ธรรมสำหรับทำให้เป็นพระพุทธเจ้าทีเดียว สัจธรรมทั้ง
ธ: นะ เพราะฉะนั้นวันนี้ เราควรฟัง ทีแ่ สดงมาแล้วนี้
เป็นทางปริยัติ
ถ้าจะแสดงโดยปฏิบัติ ให้แน่ยัดลงไปแล้วละก็ ใน
สัจธรรม ธ: นี้นะ คือใคร ถ้ารู้จักพระพุทธเช้าเสียก่อน
พระพุทธเช้านะคือใคร ทีไ่ ปเห็นสัจธรรมทั้ง ธ: นะ เห็น
ด้วยพระสิทธัตกราชกุมารหรือ ด้วยตาของพระสิทธัตก-
ราชกุมาร ความเห็น ความรูย้ องพระสิทธัตกราชกุมารหรือ
ไม่ใช่ หรือเห็นด้วยกายละเอียดยองพระสิทธัตกราช-
กมาร กายทีน่ อนฝันออกไปนะ ไม่ใช่ ไม่ได้เห็นด้วยตา
นั้นกายนั้น เห็นด้วยตากายทิพย์ ยองพระสิทธัตกราช-
กมาร หรือกายทีฝ่ ันในฝันออกไปนะ ไม่ใช่ เห็นด้วย
กายนั้นเป็นพระพุทธเช้า พระอรหันต์ไม่ได้ เห็นด้วยตา
กายทิพย์ ละเอียดยองพระสิทธัดกราช กุมารอย่างนั้นหรือ
ถิงจะเป็นพระพุทธเช้าได้ ไม่ใช่ ไม่เห็นเช่นนั้น เพราะ
สัจธรรมนี้ เห็นขั้นท้ายไม่ใช่เห็นขั้นต้น เห็นด้วยตากาย
รูปพรหม หรือรูปพรหมละเอียดยองพระสิทธัตกราช¬
กมารอย่างนั้นหรือ เห็นทุกข์ เห็นเหตุเกิดทุกข์ ความดับ
ทุกข์ ข้อปฏิบัตใิ ห้ ถิงความดับทุกข์ ไม่ใช่ เห็นด้วยตา
กายอรูปพรหม อรูปพรหมละเอียดยองพระสิทธัตกราซ-
กมาร เป็นกายที่ ภ ที่ 57 กระนั้นหรือ ไม่ใช่ เห็นด้วย
ตากายนั้นมันอยูใ่ นภพ มันทะลุหลุดสำเร็จเป็นพระพุทธ¬
เจ้าไม่ได้ มันยังติดภพอยู่ ท่านเห็นด้วยตาธรรมกาย
ธรรมกายที่เป็นโคตรภูนะ ยังหาได้เป็นพระโสดา
สกทาคาไม่ ยังหาได้เป็นโสดามรรคผล สกทาคา
มรรคผล อนาคามรรคผล อรหัตมรรคผลไม่ เห็นด้วย
ตากายธรรม รู้ด้วยญาณของกายธรรม ไม่ใช่รดู้ ้วย

๑๖ กัลยาณมิดว/ดุลาคม ©๕๓อ

Kalyanamitra.org
 ดวงวิญญาณ เพราะกายมนุษย์มิดวงวิญญาณ ญาณไม่
มี กายมนุษย์ กายมนุษย์ ละเอียด กายทิพย์ กายทิพย์
ละเอียด มีดวงวิญญาณทั้งนั้น ดวงญาณไม่มี กาย
รูปพรหม รูปพรหมละเอียด มีแต่ดวงวิญญาณ ดวง
ญาณไม่มี กายอรูปพรหม อรูปพรหมละเอียดมีแต่ดวง
วิญญาณ ดวงญาณไม่มี พอลิงกายธรรมเข้ามีญาณที
เดียว
ญาณน่ะเป็นอย่างไร รูปพรรณสัณฐานเป็นอย่าง-
ไร ตาธรรมกายก็เหมีอนรูปพระปฏิมากร อย่างนีแ้ หละ
เหมือนมนุษย์ อย่างนีแ้ หละ แบบเดียวกันแต่ทว่าละเอียด
แล้วมีญาณยองกายธรรม ญาณน่ะเป็นอย่างไร ดวง
วิญญาณอยูใ่ นกลางกายมนุษย์ นเี่ ท่าดวงตาดำข้างใน
อยูใ่ นกลางกายทิพย์ กเ็ ท่าดวงตาดำข้างใน อยูใ่ นกลาง
กายมนุษย์ ละเอียด กายทิพย์ ละเอียดก็แบบเดียวกัน
หรือกายรูปพรหม รูปพรหมละเอียด อรูปพรหม อรูป-
พรหมละเอียด ก็มีดวงวิญญาณแบบเดียวกัน ดวง
วิญญาณเท่านั้นไม่อาจจะเห็นอริยสัจ ใต้ ต่อเมื่อใด
ไปลิงกายธรรมเข้า ดวงวิญญาณจะขยายส่วนออกไป
เป็นดวงญาณ หน้าตักธรรมกายโดเท่าไหนก็กว้างแค่
นั้น ถ้าหน้าดักศอกหนี่งดวงญาณก็วัดผ่าเส้นศูนย์กลาง
ศอกหนี่ง หน้าดักวาหนี่งดวงญาณก็วัดผ่าเส้นศูนย์กลาง
วาหนี่งกลมรอบตัว ถ้าว่าหน้าตักธรรมกายนั้น เธ
วาดวงญาณก็วัดผ่าเส้นศูนย์ กลาง เธ วากลมรอบตัว
ขยายอย่างนั้น ถ้าหน้าดัก ธโ วาดวงญาณก็วัดผ่าเส้น
ศูนย์ กลาง วากลมรอบตัว แล้วแต่หน้าตักธรรมกาย
หน้าตักธรรมกายโคตรภูนั้นไม่ลิง ๕ วาหย่อน (1 วา
เล็กน้อย ถ้าเป็นพระโสดาจิงจะเต็ม ๕ วา ถ้ายังไม่ถึง
พระโสดาหย่อนกว่า ๕ วา หน้าตักยองธรรมกายนั้น
โตเท่าไหนดวงญาณก็โตเท่านั้น ดวงญาณนั้นแหละ
สำหรับรู้ ล่ะ นั้นแหละ สมฺมปฺปณฺณาย ปสฺ สติ เห็น
ตามบัญญาอันชอบเห็นยัด ๆ ทีเดียว ดวงญาณยอง
ธรรมกายยยายออกไปตังนั้นเมื่อเข้าถึงธรรมกายแล้ว
ธรรมกายจะเห็น ทุกขสัจ สมุทัยสัจ นิโรธสัจ มรรค-
กัลยาณมิดร/ดุลาคม ต๕๓อ
Kalyanamitra.org
สัจ ต้องเข้าสมาบัติ ธรรมกายต้องเข้าสมาบัติ ธรรม
กายนั้งนีง่ เพ่งฌานทีเดียว ใจหยุดนี่งอยูศ่ ูนย์ กลางดวง
ธรรมทีท่ ่าให้เป็นธรรมกาย หยุดนี่ง เมื่อนี่งถูกส่วนเย้า
แล้วทีธ่ รรมกายนั้งนั้นแหละเกิดเป็นดวงฌานขึ้น วัดผ่า
เส้นศูนย์ กลาง 13 าาฝั ศอก กลมเป็นวงเวียนเป็น
กงจักร กลมเป็นกงเกวียนทีเดียว เหมือนแผ่นกระจก
หนาคีบหนี่ง วัดผ่าเส้นศูนย์ กลาง เอ วาหนาคีบหนี่ง
รองนั้งยองธรรมกายนั้นมาจากไหน ดวงฌานที่เกิด
ขึ้นน่ะมาจากไหน ทีม่ ายองดวงฌานนะมีมาก มา
จากกสิณก็เป็นดวงฌานได้ มาจากดวงธรรมทีท่ ่าให้
เป็นกายมนุษย์ กเ็ ป็นดวงฌานได้ แต่ว่า เม อถึง
ธรรมกายแล้วใช้ ดวงธรรมทีท่ ำ ให้เป็นกายมนุษย์
นั้นเอง เป็นปฐมฌาน ยยายส่วน เห็นไส เมื่อดูใสแล้ว
ก็ยยายส่วนออกไป ยยายส่วนออกไป เอ วา กลมรอบตัว
แด่ว่าหนาคีบหนี่ง กลมเหมือนอย่างกับกงจักรหรือกง-
เกวียน กลมเหมือนอย่างวงเวียนอย่างนั้น หนาคีบหนี่ง
ใสเป็นแกัวผลิกท้เดียว รองนั้งของธรรมกาย ธรรมกายเมื่อ
เย้าถึงปฐมฌานฝนนั้นนั้นแหละ พอถึงปฐมฌานเย้าฝน
นั้น ก็มี วิตก วิจาร วิตก ศวามดริก วิจาร ความตรอง
ปีติ ชอบเนี้อชอบใจ วิตกว่าฌานนั้นมันมาจากไหน เห็น
แล้วมันมาจากนั้น วิจาร ไตร่ตรองไป ตรวจตราไปถีถ่ ้วน
เป็นยองทีไ่ ม่มีที่ดิ ปลื้มอก ปลื้มใจ ดีอก ดีใจ มีความ
ปีตขิ ึ้น ปลื้มอกปลื้มใจ เต็มอกเต็มใจ เต็มส่วนยองปีติ
มีความสุยนีง่ อยูก่ ลางฌานนั้น สุขในฌานอะไรจะไปลู้
ในภหนิ่ไม่มสี ุขเห่าถึงตอก สุขในฌานนะสุขลืมสมบัติ
นั้นแหละ สมบัติกษัตริย์ กไ็ ม่อยากได้ สุขในฌานนะ
สุขนักหนาทีเดียว เต็มส่วนยองความสุขก็หนี่ป็ เฉยวิเวก
วังเวงเปลื่ยวเปล่า เรามาคนเดียวไปคนเดียวหมดทั้ง
สากลโลก คนทั้งหลายไปคนเดียวทั้งนั้น ไม่มีศู่สองเลย
จะเห็นว่าลูกสักคนหนี่งก็ไม่มี สามีสักคนหนี่งก็ไม่มี
ภรรยาสักคนหนี่งก็ไม่มี ด่างคนด่างมา ต่างคนต่างไป
ต่างคนต่างตาย ต่างคนต่างเกิด เป็นจริงอย่างนี้ ปล่อย
หมด ไม่ว่าอะไรไม่ยิดถิอทีเดียว เรือกสวนไร่นา ดิกรัาน
๑๓'
น้านเรือน ก่อนเราเกิดเยากึมอี ยู่อย่างนี้ หญิงชายเยาก็
มีกันอยูอ่ ย่างนี้ เราเกิดแล้วก็มอี ยูอ่ ย่างนี้ เราตายไปแล้ว
มันก็มอี ยู่อย่างนี้ เห็นดิ่งลงไปทีเดียว เข้าปฐม(มานเข้า
แล้ว เห็นดิ่งลงไปเย่นนี้ เมื่อเข้าปฐมฌาน ก็แน่นงอยู่
ฌานที่ละเอียดกว่านี้มี พอนึกขึ้นมาเช่นนั้นก็ อ้อ! ที่
ละเอียดขึ้นมากกว่านี้มอี ยู่ ก็นี้งอยู่กลางปฐมฌาณนั้น
กลางดวงปฐมฌานนั้นนี่ง ใจของธรรมกายหยุดนี่งอยู่
ศูนย์ กลางดวงธรรมทีท่ ่าไท้เป็นธรรมกาย นี่งพอถูกส่วน
เข้าฌานนั้นเปลี่ยนแล้ว ปฐมฌานนั้นจางไป ทุติยฌาน
มาแทนที่รองนั้ง จะไปไหนไปคล่องแคล่วยิ่งกว่าขึ้น
เครื่องบิน ปฐมฌานเหมือนกัน ทุติยฌานเหมือนกัน พอ
เข้าฌานที่ เอ ได้แล้วก็นีกว่าฌานที่ เอ มันใกล้ ฌานที่
ชิ มันเสื่อมง่าย ใจก็หยุดนี่งอยูศ ่ ูนย์ กลางดวงธรรมทีท ่ ่า
ไห้เป็นธรรมกายอีก ถูกส่วนนี่งเย้าอีก ทุติยฌานก็จางไป
ตติยฌานมาแทนที่ นี่งอยู่กลางตติยฌานนั้น พอถูก
ส่วนเย้าตติยฌานแล้วละเอียดกว่าตติยฌานนี่มี นี่งอยู่
ศูนย์ กลางดวงธรรมทีท ่ ำไห้เป็นกายมนุษย์ นั้น ดวง
ธรรมทีท่ ำ ไห้เป็นกายธรรมนั้น ถูกส่วนเย้าเมื่อนึกถัง
ฌานตติยฌานก็จางไป จตุตถฌานเย้ามาแทนที่ ยัง
ไม่พอแค่นั้น นี่งอยู่กลางจตุตถฌานนั้น ละเอียดกว่านี้มี
ว่าละเอียดกว่านี้มื จตุตถฌานก็จางไป อากาสามัญ-
จายตนฌาน กลางของจดุตถฌานว่างออกไป เท่ากัน
ดวงเท่ากัน ดวงเท่ากันนี้ เรียกว่า อากาสามัญจายตน-
ฌาน ธรรมกายก็นั้งอยู่กลางยองอากาสามัญจายตน-
ฌาน เรียกว่าเย้าอากาสามัญจายตนฌานแล้ว ใจก็นี่ง
อยู่ศูนย์ กลางที่ดวงธรรมทีท่ ำให้เป็นธรรมกายนั้น ถูก
ส่วนเย้ากินีกว่าฌานนี้ คล่องแคล่วว่องไว ดี แต่ว่า
ละเอียดกว่านี้มื พอถูกส่วนเย้าอากาสานัญจายตนฌาน
ก็จางไป วิญญาณัญจายตนฌานเย้ามาแทนที่ ดวงก็
เท่ากัน นี่งอยู่กลางดวงวิญญาณัญจายตนฌานนั้น ว่า
ละเอียดกว่านี้มี นี่งอยูศ่ ูนย์ กลางทีด่ วงธรรมทีท ่ ่าให้เป็น
ธรรมกายนั้น แต่ว่าเพ่งฌาน นี่งพอถูก ส่วนเย้า
วิญญาณัญจายตนฌานจางไป อากิญจัญญายตน-
Kalyanamitra.org
ฌานเย้ามาแทนที่ รู้ละเอียดจริง นี้เป็นรู้ละเอียดจริง นี่ง
อยูอ่ ากิญจ้ญญายตนฌานนั้น ละเอียดกว่านี้มี พอถูก
ส่วนเย้าอากิญจัญญายตนฌานจางไป เนวสัญญานา-
สัญญายตนะเข้ามาแทนทีเ่ ย้าถังเนวสัญญานาสัญญา-
ยตนะ ออกนึกในใจทีเดียวว่า สนุตเมตํ ปณีตเมตํนี่
ละเอียดจริง นี้ประณีตจริง นีเ่ ย้าฌานดังนี้ นีเ่ ขาเรียกว่า
เข้าฌานโดยอนุโลม
เข้าฌานโดยปฏิโลม ถอยกลับจากฌานที่ ชิ?
นั้น จากเนวสัญญานาสัญญาเย้าหาอากิญจัญญายตนะ
มาวิญญาณัญจายตนะ เย้าอย่างไรก็ออกมาอย่างนั้น
มาถีงอากาสามัญจายตนะ ถอยจากอากาสามัญจาย-
ตนะมาถังจตุตถฌาน ถอนจากจตุตถฌานมาถิงตติย-
ฌาน ถอยจากตติยฌานมาถังทุติยฌาน ถอยจาก
ทุติยฌานมาถังปฐมฌาน เย้าไปดังนี้อิก นีเ่ รียกว่า
ปฏิโลมถอยกลับ อนุโลมเย้าไปอีก ที่® ที่ เอ ที่ ๓ ที่
ธโที่ ๕ ที่'อ ที่ ๓ ที่ ชิ? ไปอีก ถอยจากที่ ชิ? มาถังที่
๓ ที่'ะ) ที่ ๕ ที่ ธ? ที่ ๓ ที่ เอ ที่ ๑ มาถังอีก นีเ่ รียกว่า
อนุโลมปฏิโลมไปอย่างนี้ พออนุโลมปฏิโลมถูก
ส่วนเข้าก็เห็นทีเดียวว่า อ้อ สัตวโลกนี่เป็นทุกข์ ล่ะ
เห็นทุกข์ ล่ะนะ นีท่ างปฏิบัติเห็นทุกข์ ล่ะ ตาธรรมกาย
เห็นอายตนะที่ดีงดูดของสัตวโลก เยาเรียกว่าโลกา-
ยตนะ อ้อ มนุษย์ นเี่ กิดขึ้นไม่ใช่อื่นเลย ความเกิดนี่
อายตนะยองโลกเยาดูดนะ ก็เห็นอายตนะทีเดียว มนุษย์
นี่ก็มอี ายตนะอยู่อันหนี่ง เราเคยค้นพบ เรารู้จักแล้ว
อายตนะยองมนุษย์ รู้จักกันทั่วแหละ อายตนะยองมนุษย์
ทีเ่ ราติดอยู่ก็ดิดอายตนะนั้นแหละ มันดิงดูดอายตนะ
อยูท่ ไี่ หน ทีบ่ ่อเกิดยองมนุษย์ อายตนะเขาแม่})ว่า
บ่อเกิด บ่อเกิดมันอยู่ทไื่ หน นั่นแห})ะเป็น ตัวอายตนะ
ของมนุษย์ทีเดียา อายตนะยองทิพย์ ละ มันมีมากด้วย
กันนี่ อายตนะกำเนิดของสัตว์ มีถีง ๔ อ้ณหขะ
ตังเ}}ทขะ ข})าหุขะ โอบ่ม่าติกะ อัณฑชะ เกิดดาย
ฟองไข่ ลังเสทชะ เกิดดายเหงึ้อไ คล ชลาพุชะ เกิด
ดายนั่า อายตนะทีว่ ่านีเ้ ป็นยลาพุยะ เกิดด้วยนั้า
กัลยาณมิดร/ดุลาคม ©๕๓๐
 โอปปาติกะ ลอย] นบั'แกิต เอากันล่ะคราวนี้
อัณ™]: เกิดด้วยฟองไย่ เป็ด ไก่ ทั้งนั้น เป็นอายตนะ
อันหนี้ง ส์งเสท]: เหงื่อไคลเป็นอายตนะอันหนี่ง
ล่าหรับเหนี่ยวรั้งใจให้ สัตว์ เกิดนั้นเป็นอายตนะสำหรับ
บ่อเกิด ]ลาทุ]: มีนั้าสำหรับเป็นอายตนะให้เกิด
โอปปาติก: อายตนะของจาตุมหาราช ดาวดึงส์ ยามา
ดุสิต นิมมานรดี ปรนิมมิดวสวัตดี นีเ่ ป็นอายตนะของ
ทิพย์ ทั้งนั้น มีอายตนะดิงดูดให้เกิดเหมีอนกัน ไม่ใย่
เท่านั้น อายตนะที่ทรามลงไปกว่านี้ อายตนะให้เกิด
เป็นสัตว์ เดรัจฉาน คล้ายมนุษย์ เหมีอนกัน อายตนะ
ให้เกิดเป็นอสุรกาย แบบเดียวกันกับมนุษย์ อายตนะ
เกิดเป็นเปรต แบบเดียวกับมนุษย์ อายตนะในอบายภูมิ
ทั้ง ธโ ติญ' ไเท กาฬสูตต: ติง' ฆาฏ: โรรุว: มทาโรรุว:
ตาป: มทาตาป: อเวจีนรก นรกทั้ง 47 ขุมใหญ่นี้
ขุมหนี่ง ๆ มีอุส ส ทนรกเป็นบริวารล้อมรอบ ธะ- ด้าน ๆ
ละ ธ: ขุม เป็น ๑๖ ขุม แล้วมิยมโลกนรก ตั้งอยูใ่ นทิศทั้ง
ธโ ทิศ ๆ ละ ๑๐ ขุม เป็น ธ:๐ ขุม นรกทั้ง ธ: ๕'อ ขุม
เป็นอายตนะดิงดูดสัตวโลกทั้งนั้น เมื่อท่าดีท่าชั่วไปถูก
ส่วนเย้าแล้ว อายตนะของนรกก็ดีป็เป็นชั้น ๆ ดูดเป็น
ชั้น ๆ ต้องไปติด ใครทำอะไรเย้าไว้ อายตนะมันดิงดูด
ไปติด ฝ่ายธรรมกายไปเห็นก็ อ้อ สัตวโลกมันติดอย่าง
นีเ้ อง ติดเพราะอายตนะเหล่านี้ อ้ายทีม่ าเกิดเหล่านีใ้ คร
กัลยาณมิตร/คุลาคม 0๕00
Kalyanamitra.org
ให้มาเกิดล่ะ อ้ายทีม่ าเกิดเป็นอบายภูมิทั้ง ๕ มนุษย์
๑ สวรรค์ ๖ ชั้นนี้ ใครให้เกิดล่ะเห็นทิเดียวแหละ เห็น
ทีเดียว ทุกฺขสมุปปฺ าท0 ตณฺหา ตัณหานีแ่ หละ
เป็นแดนให้เกิดพร้อมทีเดียว
ตัณหาคิออะไรล่ะ กามตัณหา ภวตัณหา วิภว-
ตัณหา แยกออกไปเป็นสาม เห็นตัณหาอิก อ้อ
อ้ายเข้ากามตัณทานิ้ อยากใต้กาม อยากไต้รูป ไต้เติย^
ใต้กลิ่น ไต้รส ไต้ตมิ' ผัส นั้นเอง เข้าถึงต้องมาเกิด เออ
อยากได้รูป ได้เสียง ได้กลิ่น ได้รส ได้สัมผัส ไปดีรัน-
ฟันแทงกันป่นข้ รบราฆ่าฟันกันยับเยินเป็นทีเดียว
เพราะอยากได้รูป เสียง กลิ่น รส สัมผัส นั้นแหละ
ไม่ใย่เรื่องอะไร เห็นชัด ๆ อย่างนีว้ ่า อ้อ อ้ายนี่-
เองเป็นเหตุให้เกิด กามตัณหานีเ่ อง อ้อ นีอ่ ายตนะ
ของกามตัณหาทั้งนั้น ใน อบายภูมิทั้ง ๔ เปรต
นรก อสุรกาย สัตว์ดิรัจฉาน เหล่านี้ มนุษย์ สวรรค์
๖ ทั้น นีก่ ามตัณหาทั้งนั้น อ้ายกามนีเ่ องเป็นตัวสำคัญ
เป็นเหตุ อ้ายนีส่ ำคัญนัก ไม่ใย่แต่กามตัณหาฝ่ายเดียว
ไปดูถิป็รูปพรหม ๑'อ ชั้น พรหมปาริสัชซา พรหมปุโรหิ-
ตา มหาพรหมา ปริตตาภา อัปปมาณาภา อาภัสสรา
ปริตตสุภา อัปปมาณสุภา สุภกิณหา เวหัปผลา อสัญญ-
สัตตา อวิหา อตัปปา สุทัส สา สุทัส สี อกนิภูฐ
รูปพรหม ๑๖ ชั้น นี่เป็นภวตัณหา อายนิ่อยากไต้
๑0โ'
 รูปฌาณทีเ่ โาดำเนินมานั่นเอง ปฐมฌาน ทุติยฌาน
ตติยฌาน จตุดกฌาน อายนี่เป็นรูป*โหม อากายานัญ
จายตนฌาน ญจายตนฌาน อากิญจัญญาย-
ตนฌาน เนวสัญญานาสัญญายตนฌาน อายนี่ใหไป
เกิดเป็น อรูป*โหม อากาสานัญจายตนะ วิญญา-
ณญจายตนะ อากิญจัญญายตนะ เนวสัญญานาสัญญา-
ยตนะ ย้ายนีต่ ิดย้าย & ดวงนีเ่ อง เมื่อไปติดเข้าแล้วมัน
ธ่นมื่นมันสบายนัก กามภพภูมไ่ ด้ มันสบายเหลือเกิน
มันสุขเหลือเกิน ปฐมฌานก็สุยเพียงเท่านั้น ทุติยฌานก็
สุขหนักขึ้นไป ตติยฌานสุขหนักขึ้นไป จตุดถฌาน
สุขหนักขึ้นไป อากาสานัญจายดนฌาน วิญญาณัญจาข-
ดนฌาน สุขหนักขึ้นไป อากิญจัญญายตนฌานสุขหนัก
ขึ้นไป เนวสัญญานาสัญญายตนฌานสุขหนักขึ้นไป มัน
พ้สิกกิกการละ มันยิ่งใหญ่ไพศาลท็เดียว ส่วนรูปภพ
นั้นเป็นภวตัณหา ย้ายภวตัณหานีเ่ อง เป็นเหตุให้เกิด
ในรูปภพทั้ง ๑'ะ) ชั้นนี่ ฝ็ายอรูปภพทั้ง ๔ ซันนี้ เป็น
วิภวตัณหา เย้าใจว่านีเ่ อง หมดเกิด หมดแก่ หมดเจ็บ
หมดตาย เสัยแย้ว เย้าใจว่านี่เองเป็นนิ**าน เมื่อ
ไม่พบศาสนาของพระบรมศาสดาจารย์ ก็เข้าใจว่า
อากาสานัญจายตนะ วิญญาณญจายตนะ อากิญจัญ-
ญายดนะ เนวสัญญานาสัญญายตนะ นีเ่ อง เป็น
นิพพานทีเดียว เข้าใจอย่างนั้น ค้นคว้าหาเอาเอง นีเ่ ป็น
130
Kalyanamitra.org
วิภวตัณหา ไปติดอยูย่ ้ายพวกนีเ้ อง กามตัณหา ภว-
ตัณหา วิภวตัณหา ย้ายสามตัวนีแ่ หละสำคัญนัก ไปเห็น
หมด เห็นรูปพรรณสัณฐาน ฌานก็เห็น เห็นกามตัณหา
ก็เห็น กามตัณหาทั้ง ๑® ชั้นนีเ่ ห็น ภวตัณหาทั้ง ๑๖
ชั้นนั้นก็เห็น วิภวตัณหาทั้ง ธโ ชั้นน่ะเห็นหมด เห็น
ปรากฎทีเดียว เอ นีจ่ ะท่าอย่างไร ต้องละย้ายพวกนี้
ต้องละกามตัณหา ภวตัณหา วิภวตัณหานี้ ถ้าละ
ไม่ได้ ล่ะก็ หลุดพ้นไปไม่ได้ ล่ะ ก็ทุกข์ อยูน่ ี่ ไม่พ้น
จากทุกข์ แน่นอนทีเดียว แน่นอนในใจของดัวท้ เดียว
เข้าสมาบัติดอู ิก ตรวจทบไปทวนมาดูอิก ดูหนักเข้า ๆ ๆ
เห็นยัดหมด ทุกสิงทุกประการแล้ว ในกามตัณหา
ภวตัณหา วิภวตัณหา ดูไปดูมา อ้อ เราต้องละกาม-
ดณหา ภวตัณหา วิภวตัณหานี่ ย้าว่าไม่ยะกามตัณหา
ภวตัณหา วิภวตัณหา นี่ใหขาดเสัยย่ะก็ เโาจะตองมี
ขาติ ไม่จบไม่แย้ว จะตองทุกข์ใม่จบไม่แย้ว จะตองหนา
ดำ คโาเครียดไม่ จบไม่แ ย้ว จะตัอง ยำ บากยากแคน
ไม่จบไม่แย้ว
เมื่อคิดดังนี้เข้าใจดังนี้แล้ว ดาธรรมกายก็มอง
เห็นแจ่ม เราต้องละกามตัณหา ภวตัณหา วิภวตัณหา
ละอย่างไร วิธจี ะละ ละอย่างไรนะ เออ วิธจี ะละ ละ
ท่าไหนกันนะ เห็นทางทีเดียวว่า อ้อ พระพุทธเจัาพระ-
อรหันต์ไปทางนี้ ทีเ่ ราเตินมาทางศึล สมาธิ ปัญญา
กัลยาณมิดร/ดุลาคม 13๕๓๐
 วิมุตติ วิมุตติญาณหัสสนะ ในกายมนุษย์ มาถึงกาย
มนุษย์ ละเอียด ในกายทิพย์มาถึงกายทิพย์ ละเอียด ใน
กายรูปพรหมมาถึงกายรูปพรหมละเอียด ไนกายอรูป-
พรหมมาถึงกายอรูปพรหมละเอียด จนกระทั่งมาถึง
กายธรรมกาย ธรรมกายละเอียดนี้ เราต้องเดินในปอง
ทางของดีล สมาธิ ปัญญา วิมุตติ วิมุตติญาณทัสส นะ
นี้ เอง ใจต้องหยุด ต้องหยุดทีเดียว จึงจะละ กาม-
ตัณหา ภวตัณหา วิภวตัณหาได้ เร็มด้นต้องหยุดเย้ยว
พอหยุดกึ้กเย้าก็ได้การทีเดียว อ้อ พอหยุดกื๊กเย้า กาม-
ตัณหา ภวตัณหา วิภวตัณหาดับหมด ถ้าว่าไม่หยุดล่ะ
ก็ เป็นไม่ได้การทีเดียว ไปไม่รอดไม่พ้นทีเดียว
หยุดอะไรล่ะ ใจหยุดสิ หยุดอยูศ่ ูนย์กลางดวง
ธรรม ที่ ทำ ให้ เป็นกายมนุษย์ นั่นแหละ พอถูก
ส่วนเย้าก็เห็นดวงคีล หยุดอยู่กลางดวงดีลนั่นแหละ
หยุดกลางยองกลาง กลางยองหยุด กลางทีห่ ยุดนั่นแหละ
ถ้าว่าถึงดวงสมาธิ กลางดวงสมาธิ กลางยองกลางที่
หยุดนั่นแหละก็เย้าถึงดวงปัญญา หยุดอยูศ่ ูนย์ กลางดวง
ปัญญา กลางยองกลางทีห่ ยุดนั่นแหละ เย้าถึงดวงวิมุตติ
หยุดอยู่ศูนย์ กลางดวงวิมุตติ พอหยุดแล้วก็กลาง
ของกลางทีห่ ยุดนั่นแหละ เย้าถึงดวงวิมุตติญาณทัสสนะ
พอเย้าถึงดวงวิมุตติญาณหัสสนะแล้ว หยุดอยูศ่ ูนย์ กลาง
ยองใจทีห่ ยุดนั่นแหละ กลางยองกลาง ๆ ๆ หนักเย้า
ก็เห็นกายพระโสดา เย้าถึงกายพระโสดา อ้อ พอเย้าถึง
กายพระโสดาก็รู้จักเย้ยว นี้พระพุทธเช้าพระอรหันต์
ไปทางนี้ ไม่ไปไปทางอื่นเลย แด่พอเย้าถึงกายพระโสดา
ละเอียด ทำแบบเดียวกันอย่างนั้น หยุดอย่างเดียวกัน
นั่นแหละ หยุดอย่างนั้นแหละ พอหยุดเย้ารูปนั้นจริง ๆ
เย้าถึงกายพระสกทาคา สกทาคาละเอียด อนาคา
อนาคาละเอียด ก็รรู้ สชาติยองไจทีเดียว พอเข้าถืง
พระอรหัต พระอรหัตละเอียดเข้า แล้ว หลุดหมด
กามตัณหา ภวตัณหา วิภวตัณหา ทุกขปสฺมคามินํ
อย่างนี้เอง ถึงพระนิพพานเป็นทีด่ ับแห่งทุกข์ พอถึง
พระอรหัต ก็เห็นนิพพานแจ่ม เย้านิพพานไปได้ท้ เดียว
กัลยาณมิดร/ตุลาคม ©๕๓๐
Kalyanamitra.org
นีไ้ ปอย่างนี้ ไปจริง ๆ อย่างนี้ กึไปได้เพราะเห็นสัจธรรม
ทั่ง ธ- แล้ว ก็เย้ามาคลุมสัจธรรมทั่ง ธ ไว้ ยังไม่ปล่อย
ทุกข์ เหตุเกิดทุกข์ ความดับทุกข์ ย้อปฏิบัตใิ ห้ถึงความ
ดับทุกข์ นั่นกับใจดูแล้วดูอีก ทบทวนแล้วทบทวนอีก
แน่นอนในไจ พอแน่นอนในใจ เห็นทุกย สัจ สมุทัยสัจ
นิโรธสัจ มรรคสัจ พอครบสิ เย้าเท่านั้นแหละ ได้บรรลุ
พระโสดาทันที พอพระโสดาเย้าสมาบัติ นี้งอยูใ่ น
ปฐมฌาน ทุติยฌาน ตติยฌาน จตุดกฌาน อากาสา¬
นญจายตนฌาน วิญญาณัญจายตนฌาน อากิญจ้ญญา-
ยตนฌาน เนวสัญญานาสัญญายตนฌาน ทบไปทวนมา ๆ
ตาธรรมกายยองพระโสดาไปเห็นทุกขสัจ สมุทัยสัจ
นิโรธสัจ มรรคสัจ รู้ด้วยญาณยองพระโสดา พอ
ครบรอบ ธ: เย้าเท่านั้น ได้บรรลุพระสกทาคา หน้าตัก
๑0วา สูง ๑0วา เกตุดอกบัวดูมใสบริสุทธิ้ หนักขึ้นไป
ธรรมกายพระสกทาคาเย้า ปฐมฌาน ทุติยฌาน
ตติยฌาน จตุตกฌาน อากาสานัญจายตนฌาน
วิญญาณญจายตนฌาน อากิญจัญญายตนฌาน เนว-
สัญญานาสัญญายตนฌาน ทบไปทวนมาแบบเดียวกัน
เห็นทุกย สัจ สมุทัยสัจ นิโรธ สัจ มรรคสัจ ในกาย
รูปพรหม เห็นชัดพอถูกส่วนเย้าก็ได้บรรลุพระอนาคา
พระอนาคาเดินสมาบัติแบบเดียวกัน เห็น ทุกยสัจ
สมุทัยสัจ นิโรธสัจ มรรคสัจ ในกายอรูปพรหมเย้าก็ได้
บรรลุพระอรหัตทีเดียว หมดกิเลสเป็นสมุทเชิทปหาน
ทีเดียว ถ้าหลักฐานเรียกว่า โสฬสกิจ เรียกว่าแค่นี้
ส่าเร็จโสฬสกิจแล้ว โสฬส กิจ แปลว่ากระไร กิจ ๑๖
ไนเพลงที่เยาวางไว้เป็นหลักว่า เสร็จกิจ ๑๖ ไม่ตก
กันดาร เรียกว่านิพพานก็ได้ นี้ แหละเสร็จกิจ ๑๖ ล่ะ
ทุกยสัจ สมุทัยสัจ นิโรธสัจ มรรคสัจ ในกายมนุษย์ &
ทุกย สัจ สมุทัยสัจ นิโรธสัจ มรรคสัจ ในกายท้พย์ ธ:
เป็น ๑โ ทุกขสัจ สมุทัยสัจ นิโรธสัจ มรรคสัจ ในกาย
รูปพรหม ธ: เป็น ๑เอ ทุกยสัจ สมุทัยสัจ นิโรธสัจ
มรรคสัจ เห็นจริงตามจริงในกายอรูปพรหมอีก ธ: มันก็
เป็น ๑๖ นีเ้ สร็จกิจทางพุทธศาสนา ทางพระอรหัดแค่นี้
เอ๑
 นีท้ างปฏิบัติ เทศนาดังนีเ้ ป็นทางปฏิบัติ ไม่ใปทาง
ปริยัติ นีท้ างปฏิบัตอิ ันนีแ้ หละ พระพุทธศาสนาในทาง
ปริยัติดังแสดงแล้วในตอนต้น พุทธศาสนาในทางปฏิบัติ
ดังแสดงแล้วในบัดนี้ แต่ปริยัตปิ ฏิบัติ ที่เริยกว่าเย้าถึง
ปฏิบัติ เดินสมาบัตทิ ั้ง 0 นั้นเป็นทุกยสัจ สมุทัยสัจ
นิโรธสัจ มรรคสัจ ดังนี้ นี้ เป็นทางปฏิบัตแิ ห้ ๆ
เมื่อกายธรรมเห็น ทุกยสัจ สมุทัยสัจ นิโรธสัจ
มรรคสัจ ไต้เย้าเห็นพระโสดา บรรลุถึงพระโสดา นั้น
ปฏิเว6แห้ ๆ ทีเดียว ได้เย้าถึงพระโสดาแล้ว ทั้งหยาบ
ทั้งละเอียด เมื่อพระโสดาเดินสมาบัตทิ ั้ง 0 ดูทุกขสัจ
สมุทัยสัจ นิโรธสัจ มรรคสัจ ในกายทิพย์เย้าทั้งหยาบ
ทั้งละเอียด ได้บรรลุพระสกทาคา เมื่อถึงหระสกทาคา
ทั้งหยาบทั้งละเอียด เห็นเย้านั้นเป็นตัวปฏิเวธแห้ ๆ
ทีเดียวรูแ้ จงแทงตลอดในพระสกทาคาเย้าแล้ว เมื่อพระ
สกทาคาเย้าสมาบัตทิ ั้ง ธ- ดู ทุกยสัจ สมุทัยสัจ นิโรธสัจ
มรรคสัจ ในกายรูปพรหมเย้า เห็นในสัจธรรมทั้ง ยัด
อีก ได้บรรลุพระอนาคา นี้ทไี่ ด้เห็นตัวพระอนาคาทั้ง
หยาบทั้งละเอียด และทั้งธรรมทีท่ ำให้เป็นหระอนาคา
นั้นเป็นดัวปฏิเวธแท้ ๆ ทีเดียว รู้แช้งแทงคลอดเห็นจริง
ทีเดียว เห็นปรากฎทีเดียว เมื่อพระอนาคาเย้าสมาบัติ
ดูทุกธสัจ สมุทัยสัจ นิโรธสัจ มรรคสัจ ทั้งหยาบทั้ง
ละเอียด เห็นยัดในทุกยสัจ สมุทัยสัจ นิโรธสัจ มรรคสัจ
ได้บรรลุพระอรหัต เมื่อเห็นกายพระอรหัต ทั้งธรรมทีท่ ำ
ให้เป็นพระอรหัดทั้งหยาบทั้งละเอียด เห็นยัดทีเดียว
นั้นเห็นยัดอันนั้นแหละได้นี้อว่าเป็น ปฏิเวธ แท้ๆ ว เธย
รู้แฃ้ปแ็ ทงตลอด
นี้ ปริยัติ ปฏิบัติ ปฏิเวธ ดังนี้ ศาสนามิทั้งปริยัติ
ปฏิบัติ ปฏิเวธ ดังนี้ ล้าว่านับถือศาสนา ปฏิบัตคิ าสนา
เย้าปริยัตกิ ไ็ ม่ถูก ปฏิบัตกิ ไ็ ม่ถูก ปฎเวธก็ไม่ถูก มัน
ก็ไปต่องแต่งอยูน่ ั้น เอาอะไรไม่ไต้ สัก ๑0ปี ๑00ปี
ก็เอาอะไรไม่ไต้ ถึงอายุจะแก่ปานใด จะโง่เขลาเบา
บัญญาปานใด ล้าเย้าถึง ทุกขสัจ สมุทัยสัจ นิโรธสัจ
มรรคสัจ ไม่ได้ ไม่เห็นทุกขสัจ สมุทัยสัจ นิโรธสัจ
มรรคสัจ ดังแสดงมาแล้วนี้ จะปฏิบัตศิ าสนาเอาเรือง
ราวไม่ได้ ล้าว่าคนล่ะ โมฆชิเ ไณ แก่เปล่า เอาอะไร
ไม่ได้ เอาเรืองไม่ได้ เหตุนแี้ หละทางพุทธศาสนาจิง
นิยมนับถือนักในเรืองสัจธรรมทั้ง ธ: นี้
เฮ เฮ
Kalyanamitra.org
ทีแ่ สดงมานี้กเ็ พี่อจะให้รู้สัจธรรมทั้ง ธ: เมื่อรู้จัก
สัจธรรมทั้งร แล้ว สัจธรรมทั้ง ร นีใ้ ครเป็นคนรูค้ นเห็น
ธรรมกาย ธรรมกายโคตรคูทั้งหยาบทั้งสะเอียด
ธรรมกายพระโสดาทั้งหยาบทั้งสะเอียด ธรรมกาย
พระสกทาคาทั้งหยาบทั้งสะเอียด ธรรมกายพระ-
อนาคาทั้งหยาบทั้งละเอียด ธรรมกายพระอรหัตทั้ง
หยาบทั้งละเอียด เป็นผู้ เห็นเป็นผู้รู้ เป็นผู้ เห็น
ทุกขสัจ สมุทัยสัจ นิโรธสัจ มรรคสัจ เหล่านี้ นี้
แหละเป็นธรรมสำคัญในพุทธศาสนา เมื่อได้สดับตรับ
พึงแล้ว พิงมนสิการกำหนดไว้ในใจยองตนทุกล้วนหน้า
เมื่อรู้จักธรรมทีพ่ ระอป็คทรงรับสังว่า เอตํ โข สรณ์ เขมํ
นี้ที่พงึ่ อันเกษมผ่องไส เอตํ สรผม'ตฺตมํ นี้ที่พงี่ อัน
อุดมสูงสุด เฝิดํ สรณมาคมุม มาอาคัยอันนีเ้ ป็นที่พื่ป็
แล้ว สพุพทุกชฺ า ปมุจจุ ติ ย่อมหลุดพ้นจากทุกข์ ทั้ง
ปวงได้ด้วยประการดังนี้
ทีไ่ ด้นแี้ จงแสดงมานี้ ดามวาระพระบาลีคลีค่ วาม
เป็นสยามภาษา ตามมดยาธิบายเป็นไปในทาง ปริยัติ
ปฏิบัติ ปฏิเวธ พอสมควรแก่เวลา เอเดน สจฺจวชฺเชน
ด้วยอำนาจความสัจทีไ่ ด้อ้างธรรมปฏิบัติ ใน เขมาเขม-
สรณทิปคาถา ตามวาระพระบาลีคลีค่ วามเป็นสยาม
ภาษาคามมดยาธิบาย พอสมควรแก่เวลา ด้วยอำนาจ
สัจวาจาทีไ่ ด้อ้างธรรมเทศนาตั้งแต่ต้นจนอวสานนี้ ขอ
ความสุขสวัสดีจงบังเกิดแก่ท่านทั้งหลาย ทั้งคฤหัสถ์
บรรพชิด บรรดามาสโมสรในสถานทื่นที้ ุกล้วนหน้า
อาตมภาหนีแ้ จงแสดงมาพอสมควรแก่เวลา สมมติว่า
ยุตธิ รรมิกถาโดยอรรถนิยมความเพียงแค่นี้ เอว’ ก็มิ
ด้วยประการสะนี้
Kalyanamitra.org
 ปูชนียภิกขุ
สร สร้า^
เหนอลีงสร้างสรรค์
จินตนาการยองมนุษย์ ผู้มีปญ ้ ญา
และผู้เสียสละเท่านั้น ทีจ่ ะเป็นนักสร้าง
ที่ สมบูรณ์ นัก สร้างในทางพระพุทธ
ศาสนาแบ่งออกได้เป็นนักสร้างที่ทำ ยอง
ง่ายให้ยาก กับนักสร้างทีท่ ำ ยองยากให้
ง่าย เพื่อความเป็นไปดามอริยสัจ มา
ปรับยืวิตให้ถูกต้อง นำมาสรรค์ สร้าง
ด้วยวิธกี ารสร้างสรรค์ ด้วยศึลปะยองธวิต
้ มต้กดิศ๋ รี
(/X โI0ไนเ6) เพื่อเกียรติ ศักดิส
แท่งการได้เกิดมาเป็นมนุษยชาติที่สุย
สมบูรณ์
บูชาธรรมโดย
กลยาณมิตรธงชัย พงศาวลีรัตน์
เธธโ
Kalyanamitra.org
ปูยนิยภิกขุผู้ที่ปรากฎเป็นเช้าของประวดิ
ตามทีก่ ัลยาณมิตรน้อมนำ มาบูชาธรรมในครึป็นึ้
เป็นผู้ เปรียบประหนัง สะพานแห่งดวงดาวบน
ฟากห้า เจาะเวลาไปหาอดิต หมายถิงการน่า
วิธีการสอนยองคัมภีร์ โบราณมาชัดหลักสูตร
แบบสมัยใหม่ เพื่อการพัฒนาบุคลากรทาง
พระพุทธศาสนาให้เป็นผู้แตกฉานในพระสัท-
ธรรม ด้วยสมณคุณแห่งปูยนิยภิกขุ ผู้มริ าช-
ทินนามสมณคักดิ๋ที่ ศรีสุทธิ พงศ์
พระศรีสุทธิพงศ์ (สมศักด อุปสมมหา-
-
เถระ ป.ธ.๙) เป็นพระราชาคณะนักการศึกษา
ทีส่ ำคัญรูปหนังของเมียงไทย เจริญสัมมาปฏิปทา
ด้วยความสันโดษ ถวายธวิดเพื่อการพัฒนา
การศึกษา โดยเฉพาะมคธปริวรรต และ
อรรถธรรมวินัย ด้วยกำลังความคิด สติปัญญา
สร้างรากฐานพระพุทธศาสนาไห้ปังยินมัน๋ คง
เป็นสง่าแกํผนิ แผ่นดินไทย
กว่าจะได้มาเป็นสถาบัน
บาพึศึกษาพุทธโมส
ภาษาบาลํเป็นภาษา ภาษาหนัง ที่มิ
อยูใ่ นลักษณะไม่มกี ารใย้พดู จาสนทนากันโดย
ทั๋วไป จิงถิอได้ว่าเป็นภาษาทีเ่ ป็นภาษาดาย
แต่เป็นภาษาที่มไิ วยากรณ์ปังคับแน่นอนตายตัว
จิงเหมาะที่จะใยเป็นภาษาปันทิกพระ ธรรม
คำส่'งสอนของพระบรมศาสดาสัมมาสัมพุทธเช้า
ไห้คงไร้มาได้ ®.๕๐0กว่าปี
เมือพระพุทธศาสนาได้เสือมไปจาก
ประเทศอินเดํย แด่คัมภีรโ์ บราณยังไม่ได้เสือม
สูญไป จิงดกไปอยูไ่ นนานาประเทศรอบ ๆ
กัลยาณม่ดร/ดุลาคม 8๕^0
พระศรีสุทธิพงศ์
(สมศ้กด้ อุปสมมหาเถระ ป.ธ.๙)
ผ้อำ นวยการสถาบันบาดีสึกษาพุทธโฆส ,
คณบดีคณะพุทธศาสตร์ มหาจุฬาลงกรณ'
ราชวิทยาลัย, กรรมการปาลวโสธกะ
สังคายนาตรวจช้าระพระไตรปิฎก
ฝ่ายพระสูตร,
รองเจาคณะภาค ๑๓
ผู้ช้วยเจ้าอาวาสวัดชนะสงครามราชวรมหาวิหาร
ถนนจักรพงษ์ เขตพระนคร
กรุงเทพมหานคร
กัลยาณมิตร/ตุลาคม ต๕๓ 0
Kalyanamitra.org
® กัลยาณมิตรอาจารย์ รุ่งอรุณ
จันทร์สงคราม
อาจารย์ ประจำ ส ถา ปัน บาฟ้
ตํกษ าทุทอโมส
- ภาพ
ตำ บสฺฟฺอมเกร็ด อำเภอสาม-
มราน จังหวัดนครปฐม
“ผมมิใจรักทางด้านนีน้ ะ:ครับ
แล้วกิเห็นว่า การศึกษาภาษาบาลิ
ด้านนี้นี้ เมืองไทยของเรายาดปวง
ไปนาน ก็ไนเมือท่านเข้าคุณศรืๆ ต้อง-
น^
การจะสํ และขอไท้ผมมาส่วย ก็เลย
ตกลงไจลาออกจากงานประจำ มาทำ
ที่นี้
การศึกษาแบบนี้ จะเป็นการ
รักษาพระพุทธพจน้ไห้ตรงดามความ
หมายไต้มาก ถูกต้องและไม่คลาด
เคลื่อน
วิธิ การนี้ แตกด่างจากภาษา
บาลีไวยากรณ์ น้อย ทีว่ ่าเรียนลิงขั้น
ภาษาบาลีจริงๆ คึอไซ้ภาษาบาลี
เป็นด่ารา เรียนเข้าลิงตัวพระไตรปิฎก
เพราะตัวอย่าง ต่าง ๆ ก็ยกมาจาก
พระไตรปิฎก อรรถกถา ฎีกา แล้วมิ
หลักเกณท์ถูกต้อง ทีเ่ รียกว่าเป็นมาตร-
ฐานสากลได้เลย ท่าไท้คนที่ศึกษานี้
มิความแตกนานไนภาษาบาลิได้ด็"
'๒; กัลยาณมิตรวิชานนท์ สำ น้อย
“ตอนนีส้ ่วยแปลพระไตรปิฎก
ภาษาพม่า เป็นภาษาไทยไห้ ท่าน
เพื่อทำ เป็นปทานุกรมพระไตรปิฎก
บาลี•ไทย จะไห้เกิดประโยซน้เพราะ
ยังไม่เคยมิมาไนประเทศไทย ทีท่ ่าน
มาแปล. ค้นคว้า เรื่องนี้รู้สกี ว่าติครับ"
ต พระมหาเสวก ติสฺสรกวินโท ฺ เนปาล ตัวอักษรเขียนได้หมดแล้ว"
(พ.ม.. พธ.บ. (เกียรตินิยมอันดับ
๑). ป.ธ.๙ (ขณะเป็นสามเณร)
วัดดาวตีงษาราม เขตบางกอก-
น้อย กรุงเทพฯ)
"ท่านเช้าคุณอาจารย์ ท่าน
เป็นนักการศึกษา ชอบการค้นคว้า
มิแนวความคิดแปลกไหม่ และท่าน
ไข้ เวลาหลาย ๆ ปีกับการค้นคว้า
เผยแผ่ประสานแนวความคิดเก่ากับ
แนวความคิดไหม่ได้อย่างมิประสิทธิ-
ท่านบอกว่า ‘ของเก่าก็ดึ เรา
อย่าไปดูถูกของเก่า ยองไหม่ก็ติไป
อิกแบบ ดังนั้น ถ้าประสานเก่า-ไหม่
ไต้ โดยไม่เอนเอียงไปฝ่ายไดฝ่ายหนีง้
มากเกินไป รู้จักปรับตัวเข้ากับสังคม
และสิงแวดล้อมได้ นันคิอยอดจริง' “
ส พระมานดาส ธานานนุโท
(มหรชน)
04ผ (ฟ/XI-เ/XVII-เ/X ค ธ/xผ
ธ/XI-เ/XI
XIแ โฟ/x ผ อบ ผธธ/XI
เนปาล ปัจจุบันมิพระภิกษุ
สามเณรหลงเหลื่ออยูน่ ้อยมาก สถาบัน
การศึกษาพระพุทธศาสนายองพระเณร
ยังไม่มใิ นเนปาล ฉะนั้น เขาก็พยายาม
ส่งพระเณรมาเรียนด่างประเทศ ธ่ง
เป็นประเทศทีพ่ ระพุทธศาสนาเจริญ
รุ่งเรือง อย่างเช่น ศรีลังกา พม่า แล้ว
ก็ประเทศไทย
อาตมาประทับใจท่านอาจารย์
ตรงทีท่ ่านมิความเสิยสละเพื่อศาสนา
จริงๆ แล้วพยายามสร้างบุคลากร
ขึ้นมาเพื่อดำรงรักษาศาสนาต่อไป"
® สามเณรจรัญ หงษ์ เจริญ
สาม เณรอัศจรรย์ เหมือน
ดาวดวงไหม‘บ่นฟากฟ้า
"ท่านเข้าคุณ ท่านเปรียบ
เหมือนบิดาผูใ้ ห้ความรู้ ผู้สนับสนุน
ในการเรียนครับ ตอนนี้ สามารถ
เขียนภาษาขอม ภาษาพม่า ภาษา
® พระละมัาย ปุณณพโล
วัดมหาสวัสตนาคทุ เฆาราม
หมู่ ๒ ตำบลหอมเกร็ด อำเภอ
สามทราน จังหวัดนครปฐม
“อาตมาเป็นผู้ช่วยดูแลเรื่อง
ทีอ่ ยูท่ อี่ าศัย เรื่องอาหารของเณรทีม่ า
เรียนทีส่ ถาบันนี้ รู้สิกว่าเณรตั้งใจเรียน
ติมากเลย"
๒๕
Kalyanamitra.org
ประเทศอินเดีย ฝน อรรถกถาอันมิอยูต่ ั้งแต่
สมัยทีพ่ ระพุทธเจ้ายังทรงพระชนม์ อยู่ หริอ
อรรถกถาทีพ่ ระมหามหินทเถระ นำ ไปประดิษ-
ฐานที่ลังกาประเทศ หลังจากสังคายนาครั้งที่ ๓
หริ ออรรถกถาทีพ่ ระพุทธโมษาจารย์พระพุทธ-
ทัดดะ. พระธรรมปาละ. พระอุปเสนะ. พระ
มหานามะ ได้พรรณนาไว้ เป็นต้น
จาก ห้มภิ รีสัท ทา วเลล ตามแบบ
โบราณ จนมาจัดหลักสูตรเป็นชั้นประโยคใน
ปัจจุบัน ตามวิวัฒนาการที่มิมา จนเป็นการ
ศึกษาแบบไวยากรณ์ น้อยเดียวนี้ คัมภีร์แบบ
โบราณด่าง ๆ ก็ถูกละเลยทอดทีง่ ไปประมาณ
๑00กว่าปี พระเดชพระคุณท่านเจ้าคุณพระศริ-
สุทธิพงค์ กล่าวถิงสถาบันบา'สศึกษาพุทธโมส
ว่า
เราเองถูกเขิยนเสิอให้วัวกลัวมา
นานนักหนาแล้วว่า การศึกษาภาษาบาลีแบบ
คัมภีรใ์ หญ่นมี้ ันยากเหลีอเกิน เขาบอกว่า ถ้าคน
ทีไ่ ม่มิความเพียร ไม่มิความรู้ ไม่มิป็ญญาติจริง ๆ
แลัว จะไปไม่รอด เรียนได้ไม่ตลอด เพราะมัน
หนักไปด้วยการท่องจำ อันนิ"อาตมาเองก็วิตก
เหมือนกัน เพราะไม่เคยผ่านการเรียนแบบนิ'มา
แด่อาดมาได้วิเคราะห์ถิงการศึกษาภาษา
บาลีที่ เรากำลังศึกษาอยูใ่ นป็จจุบันนี้ถิงจะติ
แด่ว่ามันยังอยูใ่ นวงแคบ ก็มิความสงสัยมานาน
นักหนาแล้วว่า พระมหาเถระทั้งหลายในอติต
ทีผ่ ่านมาไนยุคต้นกรุงรัตนโกสินทร์ นี้ แหละ
ทำไมท่านจิงมิ ความรู้แตกฉาน ตามประวัติ
กล่าวว่า ท่านสอบบาลีคราวเดียว สามารถ
เป็นเปรียญ ส- ประโยคได้เลย สงสัยอยูว่ ่า ท่าน
ได้ศึกษาเล่าเรียนอย่างไร ทั้ง ๆ ทีพ่ วกพระภิกษุ
สามเณรในปัจจุบันก็ศึกษาภาษาบาลีเหมือนกัน
แด่กว่าจะได้แต่ละประโยค แด่ละปีนั้น ออกจะ
เหลีอเข็ญจริง ๆ
เมืออาดมาได้มาสอนประโยค ๓ ทีส่ ำนัก
เรียนคณะสงม์ ส่วนกลาง วัดสามพระยา มิ
ลูกศึษย์หลายคนทีม่ าจากสำนักเรียนวัดท่ามะโอ
อำ เภอเมิอง จังหวัดลำปาง รู้สิกมิความรูแ้ ตกฉาน
ในหลักภาษาบาลีเป็นอย่างติ อาดมาก็สอบถาม
ดูและไปดูด้วยตนเอง
ปรากฎว่า หลักสูตรทีใ่ ช้เรียนทีส่ ่านัก
เรียนวัดท่ามะโอ ที่เป็นท้น ๆ มิอยู่ ๕ คัมภีร์
กัลยาณมํดร/ดุลาคม ย๕๓0
ด้วยกันคีอ คัมภีรภ ์ ัจจใยนสูตร ปทรูปย่ทภิ
นี้เป็นคัมภีร์ หนี้ ง คัมภีร์ที่ 10 คือ อภิธาม้ ปป ภี-
โ/กา คัมภีร์ที่ ๓ คือ สุโทธาลังการ คัมภีร์ที่
ธ: คือ าตโตทัย ทั้ง ธ: คัมภีร์ นเี้ รียกกันว่า
คัมภีรส์ ัททาวิ เสส เป็นหลักภาษาบาลี สิง
พระโบราณาจารย์ยองเรา ได้ศึกษาทั้ง ธ: คัมภีร์
นีจ้ นแตกฉานติแล้ วจีงจะไปศึกษาคัมภีร์ พระ
ไตรปิฎก อรรถกถา ฎีกา ท่านทั้งหลายเหล่านั้น
จิงมิความรูแ้ ตกฉานในภาษาบาลี จีงท่าให้
อาตมาถ็งบางอัอ...ว่า...ท่านศึกษาอย่างนี้ ท่าน
จีงได้ประโยค ส- โดยการสอบเพียงแค่วันเดียว
ปัญหาจิงหมดไปจากใจของอาตมา
อาตมาเองก็คิดทยายามทีอ่ ะทาทาง
ว่า ทำ อย่างใรเราอิงอะตั้งย่านักเรียมอย่าง-
นั้นยี้นมาบาง เทึลให้กุลบุตร คือ ทระเณร
ยองเรามีความรู้ ความแตกลามอย่างนั้น
เป็นการที่/นฟูการเรียนการสอนที่ให้ละทง
ไปอย่างทีก่ ล่าวใวัว่า เกือบนัวอายุคน รอ
เวลาอยู่ 0-01 ปี จิงมาสำเร็จในปีการศึกษา
อ๕๓๐ นี้ เปิดเรียนเมือวันที่ ๑๕ พฤษภาคม
13๕๓๐”
การชัดตั้งสถาบันบาพีศึกษาพุทธโมสนี้
สำเร็จขึ้นด้วยความตั้งใจจริงยองท่านเจ้าคุณ
โดยแท้ ท่านมิจุดประสงค์ว่า จะเริยนภาษาบาลี
ให้มิความรู้ ความแตกฉาน เพื่อเป็นท้นฐานใน
การทีจ่ ะไปศึกษาคัมภีรพ์ ระไตรปิฎก อรรถกถา
ฎีกา และเพื่อสร้างบุคลากรที่มคี ุณค่าทาง
พระพุทธศาสนา ไว้เผยแพร่พระพุทธศาสนาให้
ยาวนาน สร้างศาสนทายาททีจ่ ะทรงพระศาสนา
ไว้ปั องกันสัทธรรมปฏิรูปในรูปยองภาษาบาลี
เพราะสังคมพัฒนาไปมาก การรักษายองเดิม
โดยเฉพาะภาษาบาลีนั้น มิความสำคัญเป็น
อย่างยง ส่วนวิธิการและเทคโนโลยีนั้นจะเป็น
เพียงอุปกรณ์ ในการเผยแพร่พระ สัทธรรม
ไม่ควรนำมาเปลืย่ นแปลงคำ สอนในทางพระ-
พุทธคาสนา
เราศึกษาภาษาบาลีเพียงแค่ว่า
ภาษาบาลีเป็นเพียงภาษา ภาษาหนี้งกับการ
ศึกษาภาษาบาลี เพื่อทีจ่ ะไปศึกษาพระไตรปิฎก
นั้น ความรู้สีกและคุณค่ามันก็ต่างกันแล้ว ดังนั้น
เมือเป็นอย่างนี้ สำหรับไวยากรณ์น้อยมันแคบไป
...แคบไปมาก ถ้าหากจะเปริยบก็เหมือนกับการ
Kalyanamitra.org
กาวจากแม่นำ ลงส่ทะเลใหญ่ มันเวงว้างเหลีอเกิน
แต่ถ้าหากว่า การศึกษาคัมภีร์ใหญ่ ชง
รวบรวมย้อมูลต่าง ๆ จากพระไตรปิฎก อรรถกถา
ฎีกาเอาไว้ ...เมือศึกษาแล้ว มันก็เท่ากับว่า
เป็นการเตรียมพร้อม
การศึกษาที่อาดมาได้เปิดสอนมาจน
กระทังเดียวนี้ กล่าวได้ว่า ภูมิใจ แล้วก็ปลึม้ ใจ
มาก เพราะเห็นนักเรียนตั้งใจศึกษาเล่าเรียนกัน
อย่างจริง ๆ จ้ง่ ๆ ได้สนทนากับพระภิกษุสามเณร
ทีเ่ ป็นนักศึกษาก็บอกว่า ขอเรียนจนกว่าจะจบ
หลักสูตรยองสถาบันๆ (๓ ปีแรก) แม้แต่จะไป
ขอร้องให้เยามาเรียนแบบไวยากรณ์ น้อย ที่
เรียน ๆ กันทั้ว ๆ ไปนี้ เขาบอกไม่มทิ าง เพราะ
เพลินแล้วครับ...ตอนนี้ อาดมาเวลาไปฟังเยาเรียน
ฟังแล้วเพลิน บางท้ยังจำ มาท่องเหมือนกัน-
โฉมใหม่ของวงการ
ปทานุกรมพระไตรปิฎก
หรับปทานุกรม เท่าทีอ่ าตมาได้
ศึกษารายละเอํยดเห็นว่า ท่านผู้รจนาฝ่ายพม่า
ท่าได้ดี เพราะฉะนั้น ปทานุกรมพระไตรปิฎก
ฉบับบาลี-ไทย นี้ มิความสำคัญทีว่ ่า สามารถ
ดูหนังสิอได้ไม่น้อยกว่า ธ: ชั้น คือ ชั้นคัมภีร์
สัททาวิเสส ชั้นฎีกา ชั้นอรรถกถา และชั้นบาลี-
พุทธพจน์ อาดมาเล็งเห็นว่า ประโยชน์ทจี่ ะพิงมิ
พิงได้ เมือปริวรรตและแปลแล้ว จะศึกษาภาษา
บาลีจากพระ ไตรปิฎกง่ายขึ้น เมือไม่รู้คัพท้
คำ ไหน ก็สามารถเปิดคูได้ แล้วจะรูต้ ลอดไปเป็น
ชั้น ๅ ปรุโปร่งได้หมดเลย-
เอต1
 ภาษาบาลิ ดามทื่กล่าวมานี้ รู้สิกว่าจะ
ยาก แต่เพราะความยากนี้แหละทีน่ ักสรรค์ สร้าง
ตั้งปูชนึยภิกขุรูปนี้ ได้ทำ ให้ง่ายตามทีป่ รากฎ
เป็นปทานุกรมพระไตรปิฎกเล่มนีแ้ ล้ว ล่าหรับ
ชุดนี้มิประมาณ เอ0 เล่ม ขณะนีท้ ำ มาแลิว ๑ เล่ม
กำลังจะทำ ต่อไป ถาสำเร็จไปตามเจตนารมณ์
ยององค์ผู้รจนา การปริยัตยิ องไทยจะเพื่องฟู
ไปอิกมาก สอดคล้องรองรับกันกับสถาบันบาVเ-
สกษาพุทธโมส พอดํ
"ความยากนั้นก็ขึ้นอยู่กับ ภาษาพม่า
และความไม่พร้อมด้านคัมภิร์เมิองไทยของเรา
อาตมาพยายามเสาะหาผู้รมู้ าข่วย จนกระที่'ง
ต้องตัดสินใจว่า จะต้องคืกษาภาษาพม่า
เอง" ในปิ พ.ศ. อ๕อ^ ก็ยออนุญาตท่าน
เจ้า อาวาส’ ไปจำ พรรษาอยูท่ วี่ ัดท่ามะโอ พร้อม
กับไปท่าเล่ม ๑ ขึ้นมา ด้วยความช่วยเหลือจาก
พระพม่า ขื่อ พระปันทะ นนุโท ปาทีปารคู
ก็ได้เรียนภาษาพม่า และท่าปทานุกรมเล่ม 0
เสร็จ พอทำเล่ม 9 ก็มป ิ ัญหา ต้องหาคนข่วย
แปล ก็ได้คุณวิขานน ที มาข่วย แล้วทีย่ ากอิก
คือทุน เพราะว่า งานนีเ้ ป็นงานใหญ่ อาดมา
ทำงานนีท้ ั้ง เอ อย่าง ไม่ว่า ปทานุกรมหรือตั้ง
สถาบันบาพึศึกษาพุทธโมส ท่าด้วยมิอเปล่า
จริง ๆ งบประมาณมาจากการไปสวดไปป้นกึ
มาไข้จ่ายทางนี้ โยมทีท่ ราบข่าวก็มาสนับสนุน
บ้าง เข่น คุณอำนาจ-คุณนงเยาว์ โตาอิรกุล
สำหรับคุณอำนาจ เคยมาอุปสมบทแล้วมาอยู่
กับอาดมา อาตมาเป็นพระพื่เลีย้ ง ได้มาทราบ
ถึงจุดประสงค์ นี้กเ็ ลยชวนพรรคพวกมาถวาย
การอุปถัมภ์บ้าง"
ความรูก้ ับการพัฒนา
ร่วมสมัย
"การคืกษา ในสถาบันของพระพุทธ-
ศาสนานั้น จุดมุ่งทมายก็คือ จะสร้างพุคลากร
อีกแ นาทนิ่ง เพลใต้มคี าามรู้ทัดเทียมกับ
ทางม่ายโลกเขา พระเรานี้บางครั้งมิความรู้
ฝ่ายธรรมอย่างเดียวมันก็จะหนักไปทางธรรม
* เจ้าอาวาสวัดชนะสงครามองค์ป้จจุบัน คือ
พระธรรมปิฎก (นิยม ชิานิสฺสโร ป.ธ.ต-)
19
ไม่รทู้ างโลก หรือว่าจะไปรูท้ างโลกจริง ๆ มันก็
ไม่ควรกับสมณะ แด่ถ้าเรารูเ้ พื่อจะเอามาแก้ไข
ชีวประวัตปิ ูชนียภิกขุ
ปัญหา หรือเป็นอุปกรณ์ ในการทีจ่ ะเป็นสิอใน
การเผยแผ่คำ สอนในทางพระพุทธศาสนา มันก็
จะช่วยให้ การเผยแผ่พระพุทธศาสนาติขึ้น
ถ้า หากไม่รู้ชะเลยในเรื่องยองข่าวสารของ
บ้านเมิองและสังคม บางครั้งนี้ คุยกับเยาไม่รเู้ รื่อง
การเผยแผ่พระพุทธศาสนาในปัจจุบันนี้
อาตมาให้ข้อสังเกตอยู่อันหนี้ งว่า พระภิกษุ
จ่าเป็นทีจ่ ะต้องปรับปรุงตัว เอ ประการ
0. ภาษาร่วมสมัย
เอ. วิชาการร่วมสมัย
ทีนเี้ มื่อคำ น็งถึงหลักการตังนีแ้ ล้ว ซะ สมณศักด พระศรีสุทธิพงค์
ย้อนไปถึงสมัยที่พระพุทธเจ้าประกาศพระ พระราชาคณะชั้นสามัญ
ศาสนาในยุคต้น ๆ นั้น ทีท่ ่างานสำเร็จเพราะ นามและฉายา สมศักดิ้ อุปสโม
เหตุว่า พระพุทธองคืมีคาามแตกฉานทั้ง ชาติกาล เอ กุมภาพันธ์ เอ® (ะง®
ม่ายโลกและม่ายธรรม แมัแด่พระพุทธสาวกที่ อายุกาล ® งา ปี พรรษา เอ๓I
เข้ามาอุปสมบทในทางพระพุทธศาสนา ก็ล้วน อุปสมบท ๕ เมษายน เอ® อ® ณ วัด
แด่มิความรูค้ วามแตกป้านในวิชาทางโลกมา ละมุด ตำบลปากจัน อำเภอ
ก่อนทั้งนั้น เมื่อบวชเข้ามาก็ไม่เป็นการยากเลย นครหลวง จังหวัดพระนคร¬
เพราะคนมิความรู้เข้ามาบวช ปัจจุบันจิงต้อง ศรีอยุธยา พระครูนครวิหารคุณ
พัฒนากันมาก" วัดบันได เป็นพระอุปัชฌาย์
กัลยาณมิตรคงได้ประจักษ์ ว่า "พระศรี- วิทยฐานะ ทางคติโลก เ^./V, ก.[ว.
สุทธิพงศ" ปูยนิยภิกขุผู้สรรค์ สร้างเหนิอสิง ทางคดีธรรม ป.ธ.ต
สร้างสรรค์ ทำ งานปริย้ดธิ รรมเพื่อธรรมะ บริหาร สมณกิจ คณบดีคณะพุทธศาสตร์ มหา-
งานทางคณะ สป้ม์ กไ็ ด้ทำ สมณปฏิบัติไม่ จุฬาลงกรณราชวิทยาลัย
บกพร่อง เกิดผลดีต่อการบริหารงานของการ ผู้ อำนวย การ สถาบันบา ห้-
คณะสงม์ไทย ไม่ว่างเว้นการพัฒนาเลยแมั แต่ ศึกษาพุทธโมส
น้อย สัวิริยะอุตสาหะเอาเพชรทีอ่ ยูใ่ นหินมา 1 กรรมการปาลิวิโสธกะ
เจียระไนให้ส่งประกายเจิดจ้า โดยไม่ย่อท้อต่อ สังคายนาตรวจข่าระ
ความยาก มิความเสิยสละเป็นอเนกประการเพื่อ พระไตรปิฎกฝ่ายพระสูตร
บำรุงพุทธบริษัทให้มั่นคง ท่านจิงเป็นผู้ทคี่ วรแก่ รองเจ้าคณะภาค ๑๓ และ
สักการะทีเ่ ขานำ มาบูชา ควรแก่สักการะทีเ่ ยาจัด ผูช้ ่วยเจ้าอาวาสวัด
ไว้ต้อนรับ ควรแก่การรับทักษิณาทาน เป็นผู้ที่ ชนะสงคราม อาจารย์ สอน
บุคคลทั้วไปควรทำอัญยลิ และเป็นเนี้อนาบุญ พระปริยัติธรรม สำนักเรียน
ของโลก ไม่มีเนี้อนาบุญอินยงกว่า คณะสงม์ ส่วนกลาง
เทล่ากัลยาณมิตร ขอนอบน้อมบูขา วัดสามพระยา
อย่างอิงด้าย เคืยรเกล้า ผู้จัดท่าปทานุกรมพระไตรปิฎก
ป็บับบาลิ-ไทย
จำพรรษา ณ วัดชนะสงครามราชวรมหา
วิหาร แขวงชนะสงคราม
เขตพระนคร กรุงเทพมหานคร
กัลยาณม่ดร/ดุลาคม ต๕๓0
Kalyanamitra.org
 I ธรรมกถา®
สมุมาปุณฺ โณ ภิมุชุ

เทวดาทิปัดติทานคาถา บุคคลใด ใจเป็นสมาธิแล้วดงอธิษฐานจิตตามแบบ "เทวตาทปัตติทานศาถๆ” บุคคลนั้นย่อม

ได้อีอว่ารักษาพระสัทธรรม และรักษาดนใท้ถีปสี ่งความเจริญในธรรมยองพระอริยเจ้าโดยแห้
เทอญ.
ยา เทวตา สมุติ วิหารวาสินี เทพดาเหล่าใด มิปกติอยูใ่ นวิหาร
ถูเป ฆเร โพธมเร ตที ตห
ตา ธมุมหาเนน ภวมุตุ ^ชิตา
โสตฺอึ กโรมุเตธ
วิหารมณฺฑเล
เถรา จ มช.ฌา นวกา จ
ภิกขโว
สารามกา ทานปดี อุปาสกา
คามา จ เหสา นิสมา จ
อิสุสรา
สป.ปาณภูตา สุขตา กวน.สุ เต
ชสาพุซา เยปิ จ อณฺฑสมฺภวา
สํเสทชาตา อถโวปปาติกา
นิยฺยานิกํ ธมุมวรํ ปฎิจจฺ เด
สพฺเพปี ทุฤขส.ส กโรนฺตุ
ส^ขซิ
จาตุ จิรํ สตํ ธมฺโม
ธมุมฺมธรา
ุ่ จ ปุ่คุคลา
ส'*โฆ โหตุ สมคุโคว
อสุลาย จ ทีตาย จ
อมุเห รฤขตุสทุธมุโม
สคุเพปี ธมฺมจารโน
วุ'คุผ็ สมุปาปุเลเอุยาม
ธมฺเม อริยปฺปเวทีเต.
กัลยาณมิหร/คุ&าคมาย^ 0
Kalyanamitra.org
สถิตอยูท่ ี่เร็อนหระสถูป ที่เริอนพระโพธิ ในทีน่ ั้น ๆ
เทพดาเหล่านั้น เป็นผูอ้ ันเราทั้งหลายบุสาแล้วด้วย
ธรรมทาน
จงกระทำความสวัสดีในวิหาร
มผหลมิ
พระภิกบุทั้งหลาย ทีเ่ ป็นเถระ ทีเ่ ป็นปานกลาง
ทีย่ ังใหม่ก็ดี
อุบาสกอุบาสิกาทั้งหลาย ผู้เป็นทานบดี
พร้อมด้วยอารามิกชนก็ดี
ชนทั้งหลาย ทีเ่ ป็นชาวบ้าน ทีเ่ ป็นสาว่เมิอง
ทีเ่ ป็นชาวนิคม ทีเ่ ป็นอิสระก็ดี
สัตว์ที่มีอวี ิดทั้ปืหลายเหล่านั้น จปี
เป็นผู้ถิงสิ่งความสุย
แม่สัตว์เหล่าใด ทีเ่ ป็นชลาทุซะกำเนิด
ทีเ่ ป็นอัณตชะกำเนิด
ทีเ่ ป็นสังเสทชะกำเนิด ทีเ่ ป็นอุปปาติกะกำเนิดก็ดี
สัตว์เหล่านั้น ได้อาศัยพฺระธรรม
เป็นนิยยานิกธรรมแล้ว '
แม่ทั้งหมด จงทำความสินไปแห่งทุกย้
ยอธรรมชองสัตบุรุษทั้งหลาย จงดำรงอยูน่ าน
และบุคคลทั้งหลายทีท่ รงธรรมจปืดำรปีอยูน่ าน
ขอพระสงม่ชีงเป็นผูพ้ ร้อมเพรียงกันเทียว
. เพี่อประโยชน์และเกึ้อกูล
ขอพระสัทธรรม จงรักษาเราทั้งหลาย
ผูป้ ระพฤติธรรม แม่ทั้งปวง
ขอเราทั้งหลาย จงถิปีความเจริญ
ในธรรมทีพ่ ระอริยเจ้าแสดงแล้วเถิด.
 คนมีชีวิตอยูอ่ ย่างมนใจ
(ซิวิตทื่เลิศลาสมบูรณ์)
บทความพิเศษ
โดยพระราชวรมุนี (ประยุทธ์ ปยุตโฺ ต)
คนที่มีความมั่นใจในซีวิตของตน จนไม่
หวาดหวั่นพรั่นพรึง แม้ ต่อความตาย
ก็เพราะได้ดำเนินซีวิตของตนอยูอ่ ย่างดีทสี่ ุด
และไต้ใช้ชืวิตนั้นให้เกิดคุณประโยชน์คุ้มค่า
กับการทีไ่ ด้ เกิดมาแล้วชาติหนึ่ง เรียกได้ว่า
เป็นอยูอ่ ย่างผู้มีชย้ ประสบความสำเร็จในการ
ดำเนินซีวิต คนเย่นนั้นคือ ผู้ทไี่ ด้เช้าถึง
จุดหมายแห่งการมีชืวติ และดำเนินชืวิตของตน
ตามหลักการต่อไปนี้
ก. มีฐานทีม่ ั่นคง ขึ้งใช้เป็นทีย่ ินหยัดให้สามารถ
ยิดเอาผลสำเร็จสูงสุดอันเป็นทีห่ มายได้ โดยไม่เกิดความ
สำคัญคนผิดไม่เปิดช้องแก่ความผิดพลาดเสียหาย และไม่
เกิดสิงมัวหมองหมักหมมทับถมตน ด้วยการปฏิบัตดิ าม
หลักธรรมว่า อธิษฐาน (ธรรมเป็นทีม่ ั่น) ๔ ประการ
คือ
®. บ่'ญญา ใช้ปั ญญา คีอ ดำเนินชิวิตด้วยปัญญา
ทำกิจการด่าง ๆ ด้วยความคิด เมื่อประสบเหตุใด ๆ
Kalyanamitra.org
ก็ไม่จวุ่ ามตามอารมณ์ หรือหลงไปดามสิงทีเ่ ย้ายวน
ศึกษาสิ่งด่าง ๆ ให้มคี วามรูย้ ัดหยั่งเห็นเหตุผล เช้าใจ
ภาวะยองสิ่งทั้งหลายจนเข้าถิปีความจริง
๒. สัจจะ รักษาสัจจะ คือ สงวนรักษาดำรงตน
มั่นในความจริงที่รยู้ ัดเห็นยัดด้วยปัญญา เรื่มตั้งแต่
จริงวาจา จริงในหลักการ จริงในการปฏิบัติ จนถีป็
จริงปรมัตถ์
๓. จาคะ เพิ่มพูนจาคะ คือ คอยเสริมหรือทวี
ความเสียสละ ไห้เข้มแย็งมีกำลังแรงขึ้งขึ้นอยูเ่ สมอ เพื่อ
ป้องกันหรือทัดทานตนไว้มใี ห้ตกไปเป็นทาสยองลาภ
สักการะและผลสำเร็จเป็นด้น ทีต่ นได้สร้างขึ้นอันคอยล่อ
เร้าเย้ายวนให้เกิดความยิดดิด ลำพอง และสุ่มหลงมัวเมา
สิงไดเคยชินเป็นนิสัยหรือเคยยิดถีอไว้ แด่ผิดพลาด
ไม่จริง ไม่ถูกต้อง ก็สามารถละได้ทั้งหมด เริมแด่สละ
อามิสจนถิปืส ละกิเลส
๔. มะ รู้จักสงบใจ คือ รู้จักหาความสุยสงบ
ทางจิตใจ นิกตนให้สามารถระงับความมัวหมองดับความ
ยัดช้องๅนวายอันเกิดจากกิเลสได้ ทำ จิตใจให้สงบผ่องใส
รู้จักรส แห่งสันติ คนทีร่ ู้จักรสแหงความสุยอันเกิดจาก
ความสงบใจแล้วย่อมจะไม่หลงใหลมัวเมาในวัตถุและลาภ
ยศ สรรเสริญ เป็นต้น โดยง่าย
(ม.อุ 0๔/๖๘๒/๒๓๗)
ข. พรงพลังภายใน คือ มีกำลังทีเ่ กิดจากคุณ-
ธรรม ความประพฤติปฏิบัตทิ เี่ ป็นหลักประกันของชิวีต
ขึ้งทำ ให้เกิดความมั่นใจในตนเองจนไม่มคี วามหวาดหวั่น
กลัวภัย เรียกว่า พละ (ธรรมอันเป็นกำลังใจ) มิ (ะ; ประการ
กล่าวคือ
0. ปัญญาพล กำลังปัญญา คือ ได้ศึกษา
มิความรูค้ วามเข้าใจถูกต้องยัดเจน ในเรื่องราวและกิจการ
ที่ดนเกี่ยวข้องตลอดไปถีงสภาวะอันเป็นธรรมดายองโลก
กลยาณมิดร/ดุลาคม &๕๓0
 และธวิด เป็นผู้ กระทำการต่าง ๆ ด้วยความฟ้าใจ
เหตุผล และสภาพความจริง
๒. วริยพล กำลังความเพียร เป็นผูป้ ระกอบกิจ
ท่าหน้าทืก่ ารงานต่าง ๆ อยูต่ ลอดเวลา ด้วยความบากบั่น
พยายาม ไม่ได้ทอดทิ้งหรือย่อหย่อนท่อถอย
๓. อนวัยยพล กำลังสุจริต ๑ หรือกำลังความ
บริสทุ ธิ, คีอ มิความประพฤติและหน้าทิ้การงาน สุจริตไร้
โทษ สะอาด บริสุทธิ, ไม่มขี ้อทีใ่ ครจะติเตียนได้
๔. ลังคหพล กำลังการสงเคราะห์ คือ ได้ย่วย
เหลิอเกี่อทูลทำตนให้เป็นประโยชน์แก่เพื่อนมนุษย์ เป็น
สมาธกทีม่ คี ุณประโยชน์ยองชุมชน
ตัวอย่างเย่น เป็นน้ารายการ พิงจำ ลัน ๆ ว่า
รู้งานดี กำ หน้าทีไ่ ม่บกพร่อง มือสะอาด ไม่ขาด
มนุษยลัมพันธ์
/
(อง.นาก. ๒๓ ๒๐๙ ๓๗๖) /
ค. ลุจุดหมายของชืวิต คือ ดำเนินธวิตให้บรรลุ
ประโยชน์ทเี่ ป็นจุดหมายของการมีอีวติ ที่เริยกว่า อรรถะ
๓ คือ
®. ทิฏฐธัมมื กัตถ์ ประโยยน์ปั จ่สุ ปัน หรือ
ประโยชน์เกี่ยวกับป็วิตประจำ วัน ชื่งเป็นขั้นด้น คือธรรมดา
สามัญ ทีม่ ุ่งหมายกันในโลกนี้ มีทรัพย์ ยศ เกียรติ ไมดรี
อีวิตคูค่ รองทีเ่ ป็นสุข เป็นต้น อันเกิดมิยินด้วยกำลังความ
เพียรสติปัญญายองตนโดยทางขอบธรรม และรู้จัก
ปฏิบัตติ ่อสิ่งเหล่านั้น ในทางทีเ่ ป็นไปเพื่อประโยชน์สุขโดย
ชอบ ทิ้งแก่ตนเองและผู้อื่น
๒. ลัมปราอีกัตถ์ ประโยยน้เบีอ้ งหน้า หรือ
ประโยชน์ด้านคุณค่ายองธวิด ซื่ปเื ป็นขั้นลิกลาส์าหรับยืวิต
ด้านใน เป็นหลักประกันอีวิตในอนาคตและภพหน้า
คือความเจริญงอกงามแห่งอีวิตจิตใจทีก่ ้าวหน้าเติบใหญ่
ขึ้นด้วยคุณธรรม มิศรัทธา ตีล จาคะ และปัญญา
ดำรงตนอยูใ่ นคืลธรรม ได้ใย้ทิฎฐธัมมิกตั ถะในทางที่
ชอบธรรม เป็นคุณประโยชน์ จนเป็นผู้มีความนั้นใจใน
ความดีของตน ถิงเวลาละโลกนีไ้ ปก็มใี จสงบครองสติได้
* แปลตามค้พท์ว่า กำลังการกระทำ ทีป่ ราศจากโทษ
กัลยาผมิดว/ดุลาคม ©๕๓©
Kalyanamitra.org
ไม่ห่วงกังวลทุรนทุรายหรือหวาดหวั่นกลัวภัยแห่งโลกหน้า
๓. ปรมัตถ์ ประโยยน้สูงสุด หรือประโยชน์ที่
เป็นสาระแท่ของยิวิด ชงเป็นจุดหมายขั้นสุดท่าย ที่อวี ิดควร
จะเข้าถึงคือ การรูแ้ จ้งสภาวะยองสิ่งทิ้งหลายตามความ
เป็นจริง รูเ้ ท่าทันคติธรรมดายองลังยารธรรม ไม่ตกเป็น
ทาสของโลกและอีวิต ไม่ถูกบีบคั้นด้วยอำนาจความยืด
ดึดถ็อนั้น สามารถทำจิตไห้เป็นอิสระ ปลอดโปร่งผ่องใส
สะอาดสว่างและสงบ มิความสุขประณีตภายใน เรียก
คั้น ๆวำน๊พพา น คือดับกิเลส และกองทุกข์ได้
อรรถะ ๓ ประการนี้ จํดแบ่งไหม'อีกแบบหนี่ง
ไตด'งนี้
๑. อัดดัดถะ ประโยชน์ตน คือการท(ดํผกิ ฝนอบรม
ตนเองดี บรรลุผลแห่งการศึกษาทีแ่ ท่จริง ถึงความเจริญ
งอกงามแห่งสติปัญญาและคุณธรรมต่าง ๆ ฟ่น สมนุรณ์
ด้วยวิชาและจรรยาพึ่งตนเองได้ทิ้งทางร่างกายและจิตใจ
ทิ้งในแง่เศรษฐกิจสังคม และจริยธรรม ตลอดถิงปรมัตถะ
๒. ปรัตถะ ประโยชน์ผอู้ ื่น หรือประโยชน์ท่าน
คือประกอบด้วยเมตตากรุณา และมิความสามารถทีจ่ ะท่า
อีวิตของตนให้เกึ้อทูลแก่ผู้อื่น ด้วยการย่วยเหลิอ ท่าตนให้
เป็นคุณประโยชน์ เป็นทีพ่ ึ่งแก่ผอู้ ื่นได้ ทิ้งทางวัดจุและ
ทางจิตใจ
๓. อุภยัตถะ ประโยชน์ ร่วมกันทิ้งสองฝ่าย
คือประโยชน์ร่วมกัน อันเกิดจากสิ่งทีเ่ ป็นยองกลาง
ไนทางวัตจุ เย่น ถนนหนทาง ในทางนามธรรม เย่นศึลป-
วิทยาและศึลธรรม ดำเนินธวิตยองตนให้เป็นไปเพื่อ
ประโยชน์สุย และความดีงามร่วมกันอย่างน้อยไม่ให้การ
แสวงประโยชน์ตนเป็นไปเพื่อกระทบกระเทือนเสียหาย
ต่อประโยชน์ สุขยองส่วนรวม
(จุ.จู. ๓๐ / ๗๕๕ / ๓๘๙)
 ทางแห่งความดี วค้น ฒๆสระ
คนพาลแม้เ,ต็นผูธน
ทำบุญก็ยงเดือดรอน
สมัยหนึ่ง พระศาสดาเสด็จ
ประทับอผู่ทเี่ ขตวนาราม เมืองสาวัคถี
พระเจ้าปเสนทิโกศล ทูลอาราธนา
พระศาสดาพร้อมด้วยภิกษุสงฆ์ แล้ว
ถวายอาด้นดุกทานอย่าธประณีต ทรง
ประกาศให้ซาวนครมาดูทานยองหระองค์
วันรุ่งชัน ซาวนครทูลอาราธนา
พระ ศาสดาและภิกษุสงฆ์ไปเสวยและ
ฉันอาหารยองพวกตน แล้วทูลให้พระราซา
เสด็จไปทอดพระเนตรทานของตน
พระราป้าทอดพระเนครเห็นทาน
อันมโหฬารยองชาวนครแล้ว ทรงถวาย
ทานอีก ทำให้สิ่งกว่าทีช่ าวนครทำ
ยาวเมืองก็ไม่ยอมแห้ รวมกำลังกันถวาย
ทานให้ยิงกว่าทีพ่ ระราซาถวาย
รวมความว่าทำบุญแย่งกัน
ในทีส่ ุดพระราชาเใม่ได้ เพราะ
ประชาซนมีมากด้วยกัน ซึงบรรทมเป็น
ทุกข์ อยู่ พลางทรงดำริว่า หำอย่างไร
ซึงจะ ถวายทานให้ ชนะชาวนครได้
พระนางมัลลิกาอัครมเหสีเสด็จฟ้าเฝ็า
ทรงทราบถึงความโทมนัสยองพระราป้า
๓®
แล้วทูลอาสาจะจัดทานถวายเอง และจะ
ให้ชนะชาวนครให้ได้
พระนางยอให้พระราชารับสังให้
คนจัดดังต่อไปนี้
ให้ทำมณทปสำหรับภิกษุ ๕ 00
รูป ภายในวงเวียน มณทปนั้นทำด้วย
ไม้สาละและไม้ป้านาง ภิกษุทเี่ กินจำนวน
๕00 นั้งนอกวงเวียน ให้ทำเศวตฉัตร
เฮ
๕00 คัน จัดหาช้าง ๕00 อก สำหรับ
ถีอเศวตฉัตรก็นภิกษุ ๕00 รูปเหล่านั้น
ยอให้ทำเรือทองคำ 6? ลำ หรือ ๑0ลำ
ไวักลางมณทป ให้เจ้าหญิงองค์หนึ่ง ๆ
นั้งบดยองหอมอยูร่ ะหว่างภิกษุทุก ๆ &
รูป (คํอเจาหญิงองค์หนึ่งต่อภิกษุสองรูป)
และเจ้าหญิงองค์หนึ่งๆ ยินพัดภิกษุ เอ
รูป เจ้าหญิงนอกนี้มหี น้าทีน่ ำ ยองหอม
ที่บคแล้วมาใส่ในเรือ
ไห้จัดเจ้าหญิงเป็นพวก ๆ บางพวก
ถือกำ ดอกบัวเซียว ไปเคล้าของหอมที่
ใส่ไวัในเรือทองคำ แล้วนำ ไปถวายภิกษุ
ให้ภิกษุรับเอาไออบ
เรื่องที่จัคเจ้าหญิงให้มาร่วมในการ
ถวายทานนี้ ก็ด้วยทรงดำริว่า ชาวนคร
Kalyanamitra.org
ไม่มเี จ้าหญิงเป็นเครื่องประกอบในทาน
เป็นอันได้ชนะชาวนครไปได้เรื่องหนึ่ง
เศวตฉัครยองชาวนครก็ไม่มื ช้างจำนวน
มากเย่นนั้นก็ไม่มี
พระราชารับลังให้ทำดามทิพระ¬
มางมัลลิกาทรงแนะนำ
ป็ญทามาติดอยูท ่ เี่ รื่องช้าง คิอช้าง
ไม่พอ ความจริงพระราซามีช้างเป็น
เฮ
จำนวนท้น แด่ช้างที่ องพอจะนำ มาถือ
เฮ
เศวตฉัตรได้มเี พียง ๙๙๙ อก ขาดไป
เฮอกหนึ่ง นอกจาก ๙๙๙ อกแล้ว เฮ
เป็นช้างดุร้ายทงนั้น
พระราป้าทรงปรึกษาพระนาง
มัลลิกาเกี่ยวกับเรื่องนี้ พระนางมัลลิกา
ถวายความเห็นว่า ขอให้เอาช้างเฮอก
ที่ดรุ ้ายนั้นถือเศวตฉัตรให้พระคุณเจ้า
องคุลิมาล
พระราชารับสื'่ งให้ราชบุรุษทำ
เช่นนั้น เมื่อช้างที่ดรุ ้ายเขาใกล้พระอง-
คุลิมาล มันสอดหางฟ้าไปในระหว่าง
ขาของมัน ปรบหูทั้ปส็ องยีนหลับตานึ่งอยู่
มหาชนต่าง ๆ มองดูช้างดุที่ยิน
หลับคาอยูใ่ กล้พระเถระ และชมว่า
กัลยาณมดวิ/ตุลาคม ®(?00
พระคุณเช้าองคุลิมาล มีอานุภาพลิง
ปานนี้
พระราชาทรงอังคาสภิกษุสงม์
สิ่งมิพระพุทธเช้าทรงเป็นประมุขด้วย
อาหารอันประณีต และด้วยพระหฤทัย
อันอื่มเอิบ ถวายบังคมพระศาสดาแล้ว
ทูลว่า
“สิงทั้งปวงในโรงทานนี้ ทั้งทีเ่ ป็น
กับป็ยภัณห์และ0กัปปิยภัณห์ (สิงทีค่ วร
แก่สมณะ และไม่ควรแก่สมณะ) หม่อม-
ฉันยอถวายพระองค์ทั้งสิน"
ในทานนี้ พระราชาทรงสละทรัพย์
ซิธ- โกฏิ หมดในวันเดียว ยอง ธ- อย่าง
คือ เศวตฉัตร ซิ บัลลังก์สำหรับนีง้ ซิ
เชิงบาตร ซิ ตั่งสำหรับเชิดเท้า ซิ ที่
พระราชาถวายพระศาสดานีน้ เป็นยอง
หาค่ามิได้ (คือค่าสูงจนไม่อาจคำนวณได้)
ี สามารถ
ทานดังกล่าวมานืไ้ ม่มใคร
ทำได้อีก (ในสมัยแห่งพระพุทธเช้าองค์
เดียว) เพราะฉะนีน้ ท่านจังเรียกทาน
อย่างนีว้ ่า “อสทิสทาน ทานทีไ่ ม่ผใี คร
ทำได้เหมือน'
ท่านกล่าวว่า อสทีสทานนี้มแี ก่
พระพุทธเช้าทุกพระองค์ แต่พระองค์ละ
ครั้งเท่านั้น สตรีย่อมเป็นผูช้ ัดแจงทานนี้
เพื่อพระศาสดาและภิกษุสงมั
เมื่อพระราชาทรงบำเพ็ญอสท้ส-
ทานอยูอ่ ย่างนี้ มหาอำมาตย์คนหนีป้ ือีอ
กา ฬะ รู้สีกเสียดายพระราชทรัพย์
เหลือประมาณ เยาคืดว่า นีเ้ ป็นไปเพอ
ความเล้อมแท่งราช ตระกูลทรัพย์ถึง
๑๔ โก^ หมดในวันเล้ยว ภิกษุ ทั้ง
หลายบริโภคอาหารทีพ่ ระราชากวาอ
ด้วยศรัทธา แล้วก็นอนหสับ มได้ท่า
อะไรให้ เกิดประโขชน ราชตระกูล
ฉบหาย(ล้อแล้ว"
ล้วนอำ มาดย์ล้กคนหนึ่งล้อชุณหะ
กัลยาณมิคร/ดุสาศม 0(^๓0
คดว่า อา! ทานชองพระราชานึ่งใหญ่
น่าเล้อมใสจริง ทานอย่างนี้ผูทไี่ ฝเป็น
ราชาไม'อาจท่าได้ พระราชาย่อม
ด้องทรงแบ่งล้วน ษุญ ให้ แก่สัดว่ทั้ง
หลาย เราชออษุโมทนา ษุญทัน้ ”
เมื่อพระศาสดาเสวยเสร็จ พระราชา
ทรงรับบาตรเพื่อให้พระพุทธองค์ทรง
อนุโมทนา พระศาสดาดำริว่า
“ทานของพระ ราชาครั้งนี้ เป็น
ประดุจดังห้วงนี้าใหญ่ มหาชนมีซิต
เลื่อมใสหริอไม่หนอรทรงทราบวาระจัด
คือความคิดยองอำมาตย์ ทั้งสองแล้า
ทรงทราบว่า ด้าจะทรงท้าการอนุโมทนา
ให้สมควรแก่ทานของพระราชาในครั้งนี้
ล้รหะชองกาฬอำมาตย์จะด้องแดกเป็น
๗ เล้ธง ล้วน}[ณหอำมาตย์ วักดำรงอกู่
ในโสดาบ่ตดผล
ทรงอาลัยความอนุเคราะห์ไนกาฬ
อำมาตย์นั้น จังตรัสพระคาถาเพียง ธ
บาทเท่านั้น อนุโมทนาทานยองพระราชา
แล้วเสด็จลุกจากอาสนะเสด็จไปยู่วัด
เซตวัน
ภิกษุทั้งหลายถามพระองคุลิมาลว่า
“ไม่กลัวหรือทีช่ ้างดุร้ายอย่างนั้น
ยินถิอเศวตฉัตรให้?"
พระองคุลิมาลคอบว่า ไม่กลัว
ภิกษุทั้งหลายจังไปกราบทูลพระศาสดา
ว่าพระองคุลิมาล พยากรณ์ อรหัตผล
อวดตนว่าเป็นอรหันต์ ไม่กลัวช้างคุร้าย
เห็นปานนั้น พระศาสดาตรัสรับรองว่า
พระอง คุลิมาลไม่กลัวจริง เพราะภิกษุ
เท่นองคุลิมาล เป็นผู้แกล้วกล้าเท่นโค่อุสภุ -
ราธในระหว่าง‘&’เ คือพระขีณาสพทั้งหลาย
เป็นผู้ชนะอย่างประเสริฐแล้วไม่หวั่นไหว
ส่วนพระราชาปเสนที ทรงน้อย
พระทัยว่า ได้ถวายทานอันมโหฬารปาน
นั้น แต่พระศาสดาทรงอนุโมทนาเพียง
Kalyanamitra.org
& บาท พระคาถาเท่านีน้ น่าจะมิอะไรที่
ไม่สมควรในทานอยูบ่ ้าง พระศาสดา
คงจะทรงขุ่นเคืองพระท้ยเป็นแน่แห้
พระราชารีบเสด็จไปยูว่ ิหารเชตวัน
ทูลถามพระศาสดาในเรื่องนั้น พระพุทธ-
องค์ ตรัสว่า หระราชาได้ทรงกระทำ ชอบ
ทุกอย่าง ทามนั้นได้นามว่า “อสทีสทาน"
แด่ทที่ รงอนุโมทนาน้อย ก็เพราะหวัง
อนุเคราะห์กาฬอำมาตย์ ตรัสเล่าความ-
คิดยองอำมาตย์ ทง์สองให้หระราชาทรงทราบ
พระราชาทรงกริ้วกาฬ อำมาตย์
ตรัสว่า
“เราให้ทานมากจริง แต่เราให้
ของ ๆ เรา มิได้เบียดเบียนอะไรท่านเลย
ไฉนท่านชีงเดีอดร้อนปานนั้น” ดังนีแ้ ล้ว
ทรงเนรเทศกาฬอำมาตย์ ออกจากแคว้น
ตรัสเรียกชุณหอำมาตย์เข้าเฝ็าตรัสถาม
ว่าจริงหรือทีม่ ิความคิดอนุโมทนาทานที
พระองค์ทรงกระท้าแล้ว เมื่อชุณหอำมาตย์
ทูลรับว่าจริง ทรงยอบใจและเลื่อมใส
จังทรงมอบราชสมบัคใิ ห้เขาครอง ๓! วัน
และให้ถวายทานได้ตามประสงค์ โดย
ทำนองทีพ่ ระองค์เคยทรงถวายมาแล้ว
พระราชาเสด็จไปยูส่ ำนักพระ'
ศาสดาอิกทูลว่า
ทรงดูการกระทำ ของ
คมพาล๓ต เชาเหอียดหยามทานที่
น้าพระองค์ถวายแล้วถึงปานนี้ (ทรง
หมายลิงกาฬอำมาตย์)
พระศาสดาตรัสว่า
“คนหระหมีไ่ ปเทวโลกไม่ได้
คนพาสไม่สรรเสริญทาน ส่วนนัก-
ปราชญ์ลนุโมทนาทานอยู่ จึงเป็นผู้ผี
ความสุขในโลกหน้า เพราะการ
อนุโมทนานั้น’
๓๓
 รักของปลาหนุ่ม เล่านิทานไท้,หลา,แห้เง

หน้านีห้ น้าฝน ฝนตกทุกวัน หลาน ๆ ที่มบํ ้านอยูร่ ิมแม่นาลำคลอป็ คงจะลงเล่นนี้ากัน

อย่างสนุกสนาน พวกปลาทีอ่ ยูต่ ามล่าปะโดง ตามคลองเล็กคลองน้อยต่าง ๆ ก็จะว่ายตาม
นี้าทีล่ ้นออกมาในคลองใหญ่บ้าง ว่ายเลยไปตามแม่นี้าบ้าง เรียกว่า สนุกสนานกันใหญ่ทั้ง
คนทั้งปลา หลานๆ ทีว่ ่ายนี้าไม่แข็ง ก็อย่าเล่นนี้าให้นานนัก เตี้ยวจะหมดแรง ส่วนปลา
น่ะสบายอยู่แล้ว แต่ปลามันก็ต้องระวังตัวเหมีอนกัน มันระวังคนจับไปลงหม้อแกง
ไงคะ แด่ว่า มีปลาอยูต่ ัวหนึ่งนะคะ เป็นปลาใหญ่ทถี่ ูกคนจับไป ม้นก็ดิ้นรนร้องครวญคราง
แต่ไม่ใข่ร้องเพราะกลัวตายหรอกค่ะ หลานอยากทราบไหมคะว่า มันร้องทำไม...

ในอดีตกาล ครั้งพระเจ้าพรหมหัตครองกรุง ประมงรูว้ ่ามีปลาเย้ามาติดแหแล้ว จิงรีบยกแหขึ้น

พาราณสี ณ คุ้งนี้าหนัาเมีอง ปลาตัวใหญ่ตัวหนึ่ง
มีความพอใจรักใคร่นางปลาสาว จ๊งว่ายตามหยอกเย้า
เคล้าเคลียไม่ยอมห่าง
ขณะทีก่ ำลังว่ายนีา้ เคิยงคู่กันอยูน่ ั้น นางปลา
ได้กลื่นแหท้ ชาวประมงเหวี่ยงลงมา จิงว่ายหลบฉาก
ออกไปทันที ฝ่ายปลาตัวผูน้ ั้น คิดแด่จะไล่จับนางปลา
สาว ไม่ทันระวังตัว จิงว่ายพุ่งเลยเย้าไปติดแห ชาว
และจับปลาใหญ่นั้นไป
เมื่อจับได้แล้ว ชาวประมงก็โยนปลานั้นทั้งไว้บน
เนินทรายริมทั้งรวมกับปลาตัวอื่น ๆ ทีถ่ ูกจับมาก่อน
หน้านั้น แล้วเตรียมก่อไฟ เหลาไม้ให้แหลมไว้ ตั้งใจว่า
จะเสียบปลาย่างกินให้อร่อย
ปลาใหญ่นั้น ดิ้นทุรนทุรายฟาดหัวฟาดหางอยู่
บนตลิ่ง แต่แทนทีม่ ันจะหวาดกลัวความตายทีก่ ำลัง

กลยาณมิดว/ดูลาคม 19๕๓0
Kalyanamitra.org
จะมาถีง มันกลับครํ่าครวญรำพันว่า
“ตัวเรานี้ แมัความหนาว ความร้อน หริอความ
ลำบากทีต่ ิดแห หริอแม้จะถูกเสียบด้วยไม้แหลม จะถูก
ย่างบนถ่านเพลิงอันร้อนแรง หริอตกเป็นอาหารอัน
โอชะของชาวประมง ทั้งหมดนี้ ก็ยังไม่ทำให้เราทุกข์ใจ
มากเท่ากับความทุกข์อันเกิดจากความคิดถึงนางปลา
ผูเ้ ป็นทีร่ ัก เกรงว่านางจะเย้าใจผิด คิดว่าทีเ่ ราหายหน้า
ไปนั้น เพราะไปติดพันนางปลาตัวอื่น นางคงไม่รู้
หรอกว่า เราติดแหอยู่ และกำลังจะถูกเสียบไม้ย่างไฟ
อยูแ่ ล้ว..."
ขณะนั้น พราหมณ์ปุโรหิตผูห้ นึ่ง เป็นผู้รภู้ าษา
สัตว์ทั้งหลาย กำลังเดินออกมาทีท่ ่านำ หน้าเมีอง พร้อม
ทั้งข้าทาสบริวารเพื่ออาบนั้า ท่านเห็นปลาใหญ่กำลัง
ดิ้นรนร้องครํ่าครวญอยู่ ก็นิกอยูใ่ นใจว่า
“ถ้าเราปล่อยให้ปลาตัวนี้ตายไปในขณะทีม่ ัน
กำลังกระสับกระส่าย มีจิตใจเร่าร้อนด้วยกามราคะ
อยูเ่ ช่นนี้ มันต้องไปเกิดในนรกอย่างแน่นอน เราควร
ท่าตัวเป็นทีพิ่งของปลาตัวนี้ดีกว่า...”
คิดดังนีแ้ ล้ว ปุโรหิตจิงเดินเย้าไปหาชาวประมง
ผู้เป็นเจ้ายองปลา แล้วกล่าวว่า
“พ่อลุง แหม วันนีจ้ ับปลาได้เยอะจัง แบ่งให้ฉัน
สักตัวได้ไหมจัะ"
ชาวประมงริบตอบด้วยความเอี้อเพื่อว่า
Kalyanamitra.org
“เชิญเลยท่านปุโรหิต ไม่ต้องเกรงใจ ยอบใจปลา
ตัวไหน เลือกเอาได้เลย"
ปุโรหิต จีงกล่าวว่า
“ถ้าอย่างนั้น ฉันยอปลาใหญ่ดัวนีล้ ่ะนะ”
ว่าแล้ว ปุโรหิตกึจับปลาตัวใหญ่นั้น แล้วเดิน
ไปทีท่ ำนั้า แล้วกล่าวส์'งสอนปลาว่า
‘'เจ้าปลาเอํย เพราะความรัก ไคร'ติดพัน
นางปลา นั่นทีเดียว เจ้าจึงเกือบจะต้องเสียสีวิต
หาก ข้า ไม่บังเอิญมา พบเจ้าเสียก่อน ต่อ ใปนี้
เจ้า ต้องหนั่นสำรวมระวัง อย่า ปล่อย ไห้อำนาจ
กิเลสเข้าครอบงำ อย่ามัวหลงติดอยู่ไนความรัก-
ใคร่อีกเลย นะ"
กล่าวเสร็จแล้ว ปุโรหิตก็ปล่อยปลาลงนั้าไป
นี้ แหละหนา ความรัก ขนาดตัวเองจะตายยัง
ไม่กลัว แต่กลัวแฟนเย้าใจผิด หารูไ้ ม่ว่า ป่านนี้ แฟน
ไปว่ายนั้าโต้ คลื่นรับฝนเบิกบานส่าราญใจไปแล้ว
ทั้งตัวเองทีค่ ิดแด่จะรัก รัก รัก แล้วก็ตายไปเพราะรัก
นึ่น่ะ จะต้องตกนรกอย่างน่าสงสารทีเดียว ถ้าหลานๆ
ไม่อยากเป็นอย่างปลาใหญ่ตัวนีล้ ะก็ ต้องฟิกสมาธิให้
มาก ๆ ไว้นะคะ จะได้มิสติ ไม่หลงในเรื่องอะไรง่าย ๆ
จิตใจก็จะแจ่มใส ตลอดเวลาค่ะ
น้าอี๊ด
 เยาวชนสร้างสรรค์
กัลยาณมิตรสมร ท้วมไธสง

โครงการฟิกอบรม
เยาวชนเพื่อพฒนา
ความคิดสร์างสรรค์
พ่อแม่ทุกคน อยากให้ลูกยองตนเป็นคนดี เป็นคนเก่ง
ของครอบครัวและเป็นท้ยอมรับยองสังคม แต่ยัป็มพํ ่อแม่อิก
หลาย ๆ ครอบครัว ไม่เคยหวีอไม่มึโอกาส สอนให้ลูกของตน
เองรู้จักมาตรฐานของคนดีและคนเก่ง
พ่อแม่ทุกคน อยากเห็นลูกช่วยดนเอง เป็นทีพ่ ึ่งแก่ตน
เองไค้ และเป็นทื่พึ่งแก่พ่อแม่ด้วย แต่ยัปืมพิ ่อแม่หลายๆ
ครอบครัว ไม่มโี อกาสสรัาป้สิ่งแวดล้อมและสอนให้ลูกรู้จักการ
พื่งดนเองอย่างถูกด้อป้
พ่อแม่ทุกคน อยากไห้ลูกของคนเองมิส่วนร่วมไนการ
พัฒนาประเทศชาติ แต่อุปสรรคสำคัญอย่างหนื่งทืท่ ำให้ประ
เทศไทย ไม่สามารถพัฒนาไปได้!กล แม้ว่าจะมิทรัพยากรบุคคล
ที่มีความสามารถปรากฎเป็นจำนวนมากในสังคมไทยก็ดาม
ทั้งมีเพราะ คนไทยมักแสดงความสามารถออกมาเฉพาะตัว ยัง
ขาดทักษะในการทำ งานทื่แสดงออกถังความสามารถเป็น
ระบบหมูค่ ณะ ฮี่งจะเป็นป้จจัยสำคัญในการพัฒนาประเทศชาติ
ไห้เจริญกาวหน้าได้อย่างรวดเร็ว
วัดพระธรรมกาย จึงไค้จัดโครงการฟิกอบรมเยาวชน
เพื่อพัฒนาความคดสร้างสรรค์ โดยมิวัตถุประสงค์ เพื่อ
- ฟิกอบรมให้เยาวชนไทย เรียนรู้มาตรฐานยองคน
ดีและคนเก่ง ทั้งทางโลกและทางธรรม
- ฟิกอบรมไห้เยาวชนไทย เวียนรูว้ ิธปี รับปรุงแก้ไขดนเอง
ตลอดจนการพัฒนาภาวะความคิดสร้างสรรค์ยองตน
เองให้สูงขิน้ อย่างต่อเนื่อง และสามารถแสดงออกมา
เป็นผลงานที่มีประโยชน์ ต่อตนเองและสังคม
•ฟิกอบรมให้เยาวชนไทย เวียนรู้วิธกิ ารระดมพลัง
สมอง การทำงานเป็นหมูค่ ณะาห้มปี ระสิทธิภาพ
ได้ประสิทธิผล ในการสร้างผลงานทีเ่ ป็นประโยชน์ต่อ
สังคม
ชิงมิหลักสูตร แนวทางการอบรมและกิจกรรม ดังนื่
๑. มาตรฐานคนดีและคนเก่ง
๒. เทคนิคการพัฒนา ตนเอง และสังคมไนระบบพึ่ง
ตนเอง
เอ.® เทคนิคการทำงานระบบพึ่งตนเอง
เธ.1ธ เทคนิคการพัฒนาความคิดสร้างสรรค์
เอ.๓ เทคนิคการรวมใจของหมูค่ ณะ
๓. ชนิดและเทคนิคการอบรน
๓.๑ เกมส์คอมพิวเตอร์

ด๖ กัลยาณ มิดร/คลาคม
Kalyanamitra.org
 ๓.เอ เรียน!ด้วยการปฏิบัติ ทั้งไนห้องและนอกห้อง ๘. สถานทีอ่ บรม
เรียน วัดพระธรรมกาย อ.คลองหลวง จ.ปทุมธานี
๓.๓ เกมส์เส รีมสราปืพลังความคิดและพลังกลุ่ม ๙. การประเมินมล
๔. ระยะเวลาไนการอบรม ๙.® ประเมินผลขณะอบรม
- ระหว่างวันที่ ๔๓ ถึง 13๓ ตุลาคม 13๕๓0 รวม๓ ร้น -
โดยวิธีสังเกตการณ์ มิส่วนร่วมในกิจกรรมและ
๕. กลุ่มเป้าหมายผู้เข้า รับการอบรม การแสดงความคิดเห็นของผู้ฟ้ารับการอบรม
จำนวน ๑0๐คน ยี่งมีคุณสมบัติ ดังนิ -
การทดสอบรายบุคคล หลังจากกิจกรรมแล้ว
๔. เป็นเยาวชนไทยที่มอิ ายุระหว่าง ๔๔-๔๕ ปี ชาย ๕0 เสร็จ
คน. หญิง ๕0คน ๙.เอ ประเมินหลังจากที่นสุดการอบรม
เอ. มิหบังสิอรับรองจากผูป้ กครองให้ฟ้ารับการอบรม -
ติดคามพฤติกรรมและผลงานความคิดสร้างสรรค์
๓. มิสุขภาพแข้งแวง ไม่มโี รคประจำตัว ทุก ๆ สองเดีอนจากผูป้ กครองทีบ่ าน และจาก
๖. วิทยากร ครูประจ่าสันทีโ่ รงเรียน
๖.๔ พระภิกษุ ๑๐. การรับสมัคร
๖.เอ กลุ่มสถาปนิก วิศวกร นักวิทยาศาสตร์ และคณะ ติดต่อสอบถามรายละเอียดเพิ่มเดิมได้ที่ คุณทรงศร
อาจารย์จากวิทยาลัยครู ชนะ&ทธึ๋ (คูนย์ฟิกอบรม ข้างบัณฑิตยสภา ทุกวันจันทร์
๗. งบประมาณค่าใช้จ่าย ถึงวันเสาร์)
ค่าอาหารและค่าวัสดุในการอบรม ๓00 บาท ต่อคน

'เ^ าฟ้^
ธื &ฬ.
ช? ๖า*.ๆ ค?ง
^)๐*(อมมะโชฯ สุภ๐๐*. วกวบั?
กร-. ดิ^
ฤไ)
วิ^ะ)
©70=๗ รำ๘ 15 นภ็'๗X
ถก©

แค-. (กบะ๓503 พิ^ ยํๆ แ^^^'โ*? VI 4^ •ไ/5 ห็ษ?)ค/’^)ส

1?^
) V

ซีาเ XVจ^ ^ฮเ ธิา- ‘วิ?'!? Xส้ฦ ฬ๓ร 3'

ซิ๘) 07 {ด' 55 "436?
เภก \5า (ขุ ๔)าๆ&•๗) เากV ^๓0 3ร แ^-. ^๘)^ๆ^-) 3^5 3- เถ*ชิ๑5
(5ไ 0)^1

ม^©^
สีบแ;ไ?ฑ็ ไต)'ะโ!’
ธ’ก* กซิงไโ;ฝ (เ3ภวบัฟ่
^!, 3 โ'/, ทุทุ ๕) ฟ้า’^ ๔ 1 มน©ซิ /\ กา0
ถก^
ทั้งิร์4'โวไ’
I
ท^'
?๑
เ^^^ม® เ^ ถ^ &ท^^ ไ^© ๖-^
—
/
ซึ่& ^?* ทุไชิฬถกะ‘ฐํ่ขไงึ้ ไโ (ฟ. ก^ #3ไโม่
ร; ^3ไโ?3^1^ ร^ป ก’*\ไดิ’ษ^ เธทฉนัห 1 เส:ฟ้)3กค5อ 6
ก^©๖!^ (/ รา^า
I (•^ ^223^
0 ๔โกกเ^ก6)ฟ ธ)ทธ**ท. ฆ่')'พ ถก
©บเร^เะท^.
เต!ไ*!? ถกร กรรม ส ก
แ^ก เ^ ใ-^ 07 เ^สุเ๓ 4แ^เธา,
-
*๙
ซิ ง) ๗5)03 นา เท่(๖เจ© (90๖
ถกไโแ-ช้ ซ์ชี่ ร'** เ*:ท่^ ^3
า๘’ถ๖: เกธทุ)!(ฯ?1^งว©}*,'ท๗) ๗๙*าฟ) บ©^
ถ^
จร^Vโธฬ1x12? 4
•ฟวฟ่
^5กวะ1^ เร^
'สุ3พ’ ไ๙^ก^^ บ}/
๗*จา!?ด ดษ /)
๖^© ๐กะ^๓*ะฬธํ ๓กร: เ^:; (เ^ (ฐ(โกรว- (าราช
กก๓ธ!? ใ^©? ตพ 1ชิ 6 กด้า^ส 0ตัาทุ(๑
-
ก’^าแ^6ซิซิก )ชิ^ ๗ถ^ ป©?เ:?ป ^าธจะเ^^^ Iโช้^©บ& ๗^
103 ม) บ)

พเ^ดีธ’ไ*!'ส่า 1 1๐1๖ เ^ษจกรถ^๗ๆ*)!^'แะ เกวด์าะเท’สั^?เ^ถ)^*ว

โ

ศัลยาผมิดร/ตุลาคม 10๕๓0 ๓ฬ
Kalyanamitra.org
 I
ศฝ!?!ฯา'จด เก ซา'ห’
0 มา 0 3๖0เ^-ม แกถ^^^
ๅ (/ไ ^3^ โท^ธ)^ไม (V เ^)^
เม ป?? 5'*ะ?กาฯ*สิ)ไ สิาา บ!^าซีโโ) -

'^ก ฃม^ม-สิ' ^18^0^:! แะติ^ริาซิ

โ) '.ด เ^5ไะซิเา

IX
(ร
ฤท:
เ สิ]!สิโรึอ V?
ซิเหิ
า^ห
แสิ ะ'©สิ) 0๑,ซิ')ก. เสิ'เซิกา'สส
ป]
มซ^'
ิ ิ)คา เสิ
(ฐ
กะาากซี^^?Vจด^อด'ทภ สิ?รึ^ซิง๖? ะ เกสา'โก*’'มก'สิกก^
ไ!ซิ โกอ)

ดก^โกซิ เมตก -
สิ"สิ
ก5'กกา โก โกสิ 0๖0 (รึ)๑©ไ0 \?๙ ดา0โ*‘ะ0าจจช(ส้)ทธภ0^ฝฦ0 I เก;ด^ม
1^043 เ^นะ^ชชิ) &)ส - ฆ่า6(ฆ่- กั^ชเ&ก'* Vอ&วสาศX ร^^ กา'^
^*
ป โ)

แ& Vกก/ท^ ธะ^ เ^ โ}/ภิ')^า ากก^ฟ^

V) (^(/ส้ '/ตืง7ะ^บ'กแว
พ้ชเ2 11x6 เธา ป/ว (
เ^ ซีภ&?า* ^! ะ^^! ไา 1'ฆ่ซิ^? ฯ^ ม .
7
V
I
0ไโ: ดม เ^า-‘ว่า^ด^ ำใฆ่ทก/?^^, 15า'?ย์าป^7,
จี ไ^ ก.^
ำ?กสัIX ชิ?ซิ 0โ)า5ฆ่
ก^^ ก-‘ธ
โ^
&ฆ่ม ด
เ)^
เ&1ก'ว๖''^ โอาซีวเ^'5 3๔ฆ่(ก^^ด ก’^า5า ก-เๅ^าซิคาธ.'
เา^&ำไธไมทก —
กร) (ฆ่(ซิ 'สิ!?เกเอกกร'จ้^อเ^* แบบ กดบซีะ! น่.
ม^า
ไก^
โกทจ© เ3 5 ^..

- .๘สิ!ซิ๔? กกสิ&จ(อ เ^ 11 ชซิ Vภดดโะ ษ!0'ก^] โม เ^

,๖0ฆ่ 5?า6
สิ ด 'ซึ่อ 12*หเกกสิ เกา1ซิ.,ซิ๙:,)' เสิ ก กสิาสิซาิ
|เ?,:^6 เซ็^?ชิใง^•ก'ห /จกกดเ^า'ซิสอ6 - เ^าปา^- เ^^ทากธ3าสิเ^ด)ร''*วุ^
าซิ ชิ

แท-ฯท.^ กก{^ สิว่ •^^^*)ฯ^๔*สกสิโไ^ะ&โสิไ')'^ 0รึช่?^ธ!*๔

.-^ ท)-. สิ ^า-, (ม'ซิ^-!เ5จี่ X
ซี(ะ.‘ท)'.! ,'๖(อ^. ,
ท้'.า?ฬ. 0^:(ม* (ฐิซอ ิ เร์สิ* เาา**/(ะ)''/จสิาท า
เ^เๆ^7! ท!ฯ จ&(รสิ’ฯฯ/(อา'!)กสิซะิ )๙'ก3 &) สิ
--^ะถู
.1., วก กากา'ท .
(ะ
-..-..-.

ซิ’ ฯา?ก์ ธํโซิฯก 3

ก? ด^$3x- เฯาฟจดีไก
สิ ]
า}
ค่ ฦ
0 1 073*0ฬ ฯาบิV า(า)
5ดี 3า^')^ส์สัปก’ คณึ'เ!ซิหา'เด 07 สิ
(สิ ก)บาาา)า-
ซิ'ก
ซิ' ซิ

&เา สิ'ไอ017๘*โดั ' สิ -

Kalyanamitra.org
 Kalyanamitra.org
๐ เว^ด โ:ษIเ?ฬ/เฬโ: โงบ ช

เ^^^:^'.^^^ เ^
^77 (11^ VI6^(1 /^เ
/ แ^} ๙^
‘๕^ ^71^7*1 ห^^^ IIIษ
เ^,^ (4 / 0(4(77* ((7 7: (7/47 ฯ'!^(^ /?^ซ4(^77^0(^^(7(7^0^
I
^^;.^ (^

ผ^/^ษ^ แ4

'ซ#!^!! แ^^ ^/แ/แ}/เ 11^(90

^ท่1^001/เ^391449101
แ^^
0^^41^9003010 แ"^
00 ซก(01ตุ &ต:เ/แ^
( 1114/3^) 6&1/1ร1'010
6 ซี?^// แพ^แ^ (0^^1)^4^^[1มู1^^1ตุ
(&
' 6 ^' 1
011)^11444^^1.^^1 1^เ^ ต(^!{^ ฒฬ ฒ์!!ษ
(4/100

' 01(16(1'^110
XIIแซ:(^แ^^^^ ฒึ๋^ฒ^:
'101^10X10^
พ^^ ^!?
1ษแเไ^! (ซ!^/^^
(ซ!!

(6)1^1 4^^5ซ(^ 1X4191^0

ซ่ ^
7 1,"' ^แ
^!^ ซ^/เ^ แ^^
แ)

*^
ต 6)ฒ^0
V ฒ่ ^
1^
-I 'เ

(^
ใ™
แ^แ^^ ‘^แ ซิ ^
(^ฟ้ห^^^)^;/โ^*ส^^ /ฒช;I ซซ^)! 144010 1ซ’^แ
เแ^
^
ซ ใ^’ 01 เ/ต9 (เ^!^^

^
ณฺ^พุ
ห^^ พุ/^^;/โ^^^^ แ? ^เซ [ซเแซ^เแ00 1,0 ฬ่ ห^.
&ป้!

ช^ ^0^1^1^เ แเ!^ 140^ 1^/3^'^^ ? [/'

ซ^ 0^04^1^ เจ เมฟ แแ) ^/ซพู^^ 100(1(30^00

แ/

(แ^!!^ซแ! 1001^9/4^1^ เ}041แ®ร^^ ฒู^เ0หพแ11

ท,^ V/]

'
ท่^^^//!/!:^^
แ^!^
^พ์ '
40^14^1ท่^^!^ แ™ซ(

เ}
แ^^^^
-
แร^^
^เ ๒ 1
 ก^กธโฟ้ ศกกโภํ?พิศ (เห:^ ^5ก่^ง'ก}กห์ ก)เก)กหก’วีเงกวีแ!)ง}))^
โ* ฅํโ* แค/ ฟ้ม&•พิ^ ค?ว ฬ่วก้?ศ /ศ้ศ ศกพิงก ^๓?ฤ^ โก่/ห)!)')’กมรผ^/กท)งํ/& (ก')มกกกห
ใ/)

วี^^~วี:^หว™ ——-1
^1 เ^' มิ)มิ เกม เหาหก่ เ^ เหม)ม)! /&หวหก}!ว์หก่ก
(
/ .

หก)/)ห!ว))วีง' !)ท®ท')^')ง ช
เป๋า? ศ ศ/กศ?หศ^ศ ศ?ศ วห ก?/?^ “เววแ0ๆก
ห^^^า
๙ เ,!
โ*? คํศ กก!?/ฝฺ^ I/?///?)/
เกห^! ค^/)^ก^
ศ^}

'^ ค )ภ โว^^หก ห! หใ')) (ก (าว์

กก^^หหฉ- ก1ห^!)^{^ว!!รก ท.

เ^ก^ ก ฝฺ^ กาก ม

/,
V)
8ษ่า? พิพิ^ (กกกก^ก^
กก')
1 1 ว)! แ')ก^ก่)^
-.
? ะฟิ^/^ โ)กา ก)'!ก!'
^')^ หา^ ง^กทผก)
&'ก^! ก!หก ^^)กรุ^ก^ม ง)') ก))^)
ม่ร)
^ท่)
กห^กท ก^ก))'ห'/)
ว ผุ)})ววี กก
สัม่ม่ ร?!/ V ) มมง!(มก'
ณ))!^')มิงม)!ก')ก
วี(ห1)!

'เห/มิมง!!มกมทโ)?รมกวีก0!)ก.
^.ผ. เห^?
ข้
ก่^///://^
ผุ
7^/โผ ^.3
/6 ^330
กัลยาณมํดร/ดูลาคม &*๓0
Kalyanamitra.org
 ต่อจากฉบับที่แล้ว

หลายสิงหลายอย่างเปลี่ยน-
แปลงไป เมื่อมหาวิทยาลัยเปิดเทอม
ขึ้นเทอมทีส่ อง (ส!!๓โ?) นักศึกษา
หลายคนทีเ่ คยมาร่วมเรียนภาษา
สันสกฤตด้วยกัน มิ อันเป็นไปด้วย
ประการต่างๆ เย่น นักศึกษาซาว
อเมริกันคนหนี้ ง สิ่งมา สมัครเรียน
ภาษาสันสกฤตได้เพิยงปีเดียว ก็
ลากลับบ้านเกิดของตน นักศึกษา
ปริญญาโททางพุทธศาสนา อีกคน
หนื่ง ที่ตามหลักสูตรต้องถูกบังคับ
ให้เรียนภาษาสันสกฤต ก็ลาออกไป
เรียนทีม่ หาวิทยาลัยอื่น ผู้ที่สนใจ
ในวิชานีอ้ ีกหลายคนก็มวั นเส์อลาโรง
กันไปจนหมด เหลีอเพียงนักศึกษา
ยองภาควิชาโดยตรงเพียง ๕ คน
สิ่งยังต้องร่วมชะตากรรมกันต่อไป
อย่างนัอยจนกว่าจะสอบเสร็จ

สารคดีจากต่างแดน
เมตุตานนุโท ภิกขุ

จดหมายจากอังกฤษ
เาลยาณมิดว/ดุลาคม ©๕๓อ
Kalyanamitra.org
 ?10(6ธธ01 0 ๐๓๖110๖ผู้ชิ่ง
มีห้องพักประจำ อยูภ่ ายในวิทยาลัย
6311101 เป็นเวลานาน ก็ย้ายออกไปมี
บ้านส่วนตัวเป็นยองตนเอง ชิ่งอยูห ่ ่าง
จากอ๊อกสฟอร์ดประมาณ ๑๐ ไมล์ การ
เริยนแบบทีน่ ั้งล้ อมวงสนทนาไนห้องพัก
ชิ่งเปรียบเหมือนบ้านส่วนตัวยองอาจารย์
จิงมึ อันต้องยุติ ลงไปด้วย แต่สิ่งทีย่ ัง
คงเล้นคงวาอยูเ่ สมอ ก็คิอ ความหนัก-
หน่วงในการเล่าเรียน ชิ่งดูเหมือนจะเป็น
เจตนาของอาจารย์ ทุกคนที่ต้องการให้
นักศึกษาอยูใ่ นสภาพเช่นนี้ และใน
จังหวะเดียวกันนี้ ก็เป็นช่วงที่อากาศ
หนาวเยินที่ สุดยองปี ทุกหนแห่งใน
ออกฮฟอร์ดมีหิมะปกคลุมอยูท่ ั่วไป ชิ่ง
บางวัน อุณหภูมิ ลดลงดำถึง -'อ0
เฮ ลเชียส
คนที่ไม่เคยเจอหิมะ ด้วยตัว เอง
เคย เห็นแด่ไนรูปถ่ายนั้นก็ มักเห็นกัน
ว่าสวยงามดี อยากไปสัมผัสด้วยตนเอง
และอาจจะจินตนาการกันไปว่า ถ้าได้ไป
เดินเล่นบนหิมะ เอามานั้นไห้เป็นกัอน
กลม ๆ บ้าง หริอเป็นรูปดุกตาต่าง ๆ บ้าง
หรือเอามาประดิษฐ์ ประดอยเป็นอะไร
ด่อมีอะไรก็คงจะสนุกดี แต่ความจริง
แล้ว หิมะหาได้สร้างความรื่นรมย์ เช่นนั้น
ไม่ คนที่มาเจอด้วยตนเองจะรู้ สิ กว่า
มันสวยงามก็เฉพาะไนโปสการ์ดหริ อ
รูปถ่าย ส.ค.ส. เท่านั้น ความเสียหาย
ทีเ่ กิดจากหิมะดกนั้นมีมากมาย นับตั้งแต่
อันตรายจากการลื่นหกล้ม เพราะเกล็ด
นำแข็งเล็กๆ เหล่านั้น เมื่อทิ้งไว้ระยะ
หนี้ ง จะรวมตัวกันแน่นจนเป็นน้ำแข็ง
ทำให้เกิดการลื่นไหลได้ง่ายมาก การ
สัญจรไปมาเมื่อหิมะตกนั้น เป็นอันตราย
อย่างยิ่ง มีอุบัติเหตุเกิดขึ้นบ่อยครั้ง การ
ไปไหนมาไหนเต็มไปด้วยความล่าข้าและ
ธ-เอ
ลำบากอย่างยิ่ง
ตามถนนหนทางจะเห็นกัอนนั้าแยิง
สิดำ ชิ่งเกิดจากหิมะทีร่ วมตัวกันผสมกับ
โคลนตมต่าง ๆ ถ้ารวมตัวกันเป็นก้อนโต
มาก ๆ มักเป็นตัวการทำให้เกิดอุบัติเหตุ
ตามท้องถนนได้ง่าย นักขับรถพากันกลัว
ก้อนหิมะสิ ดำ พวกนี้ พอหิมะตกไม่นาน
การไหลยองนำในอาคารบ้านเรือนก็ต้อง
หยุดชะงักกันหมด น้าประปาแข็งตัวใน
ท่อ นอกจากท่าให้นำไม่ไหลแล้ว ยังดัน
ให้ท่อประปาแดกอิกด้วย แล้วมักจะเกิด
เหตุนำท่วมเสมอหลังจากหิมะละลายไป
แล้ว ตามรางน้าฝนเมื่อถูกหิมะปกคลุม
รวมตัวอุดกันแน่น ทำ ให้เกิดก้อนนำแข็ง
สะสมใด้หลังคา วันหนี้งในขณะทีห่ ิมะ
ดกหนักที่สุด เพดานอันเก่าแก่ในห้องพัก
ยองอาตมาก็พ้งลงมาแถบหนี้ ง เพราะ
ก้อนนำแข็งพวกนี้ ทีร่ ้ายแรงที่สุดก็คีอ
การที่หิมะดกติดต่อกันเป็นเวลานาน ๆ
เช่นนี้ ทำ ให้ คนชราเป็นจำนวนมาก
หนาวตาย ในปิหนี้ง ๆ มีคนชราใน
อังกฤษทีห่ นาวดายหลายร้อยคน ส่วน
ใหญ่ มัก เป็นผู้ที่ ถูกทอดทิ้งให้ อยู่ ตาม
ลำพัง กรมอุตนุ ิยมวิทยายองอังกฤษ
Kalyanamitra.org
ประกาศ ข่าวว่า ฤดูหนาวปินจี้ ะมีระยะ
ยาวนานมากอิกครั้งหนี้ง ชิ่งนับเป็นครั้ง
ที่ เอ ในรอบศตวรรษนี้
ดามรางนำฝนก็ปรากฎแท่งนั้าแข็ง
ใหญ่น้อยทีย่ ้อยลงมา บางแห่งมีรูปร่าง
เหมีอนหินงอกหินย้อยในถา บางแห่ง
เหมีอนน้ำทีก่ ำลังพุ่งออกจากท่อแต่หยุด
ชะงักอยู่เพียงเท่านั้น เป็นภาพทีเ่ ห็น
แปลกตาในยามนี้ บริเวณนอกหน้าต่าง
ยองห้องพักนักศึกษา มักจะมีกระจาด
หรือแท่นเล็ก ๆ ทีเ่ จ้ายองห้องนำเอานม
หรืออาหารทีต่ ้องการเก็บไว้นาน ๆ ออก
มาดากทิ้งไว้ ไม่ต้องแช่ตู้เยิน เพราะ
ทั่วทิ้งเกาะอังกฤษในยณะนี้ มีสภาพ
เหมือนตู้เยินยนาดมหิมาดีๆ นี้ เอง
วิธินี้เยาใข้ป้ องกันมิให้หิมะจับตัว
กันก็คิอ ใข้เกลิอโรยลงไปตามท้องถนน
กัลยาณมิดร/ดุลาคม เธ๕๓อ
 หรือทางเดินทีต่ ้องการให้ผคู้ นผ่านไปมา
ได้สะดวก ชื่ป็จะมิเช้าหน้าทีเ่ ทศบาล
หริอภารโรงยองวิทยาลัยนำเกลิอเม็ด
โตๆ มาโรยอยูเ่ ป็นประจำ หิมะที่ถูก
โรยเกลือ เมื่อละลายแล้วกลายเป็น
โคลนเฉอะแฉะจะมีสภาพไม่ผิดกับถนน
ในเมิ องไทยระยะหลังนาท่วมใหม่ ๆ
เท่าใดนัก
ฤดูหนาวที่เนี้นนานในครั้งนี้ เป็น
อุปสรรคสำคัญต่อการแข่งยันเรือภาคฤดู
หนาวยองฮอกชท้อรัด เพราะแม่น้าเทมส์
ที่ไย้เป็นสนามแข่งเรือนั้น น้าในแม่น้า
กลายเป็นน้ำแข็งไปหมด นักกรรเอียง
เรือยอง 01161 ทั้งหลายนั้งหน้าย่ยื่ที่
โต๊ะอาหาร เพราะผิดหวังกับสภาพดิน
ท้าอากาศทีไ่ ม่อำนวย การทุ่มเทนิกชัอม
มาอย่างหนักทำ ท่าจะเป็นหมันไปเสีย
แล้ว ถึงกระนั้นนักศึกษากลุ่มหนี้ ปืก็
รณรงค์ให้มกี ารแข่งจนได้ โดยมิแมวมอง
คอยรายงานสภาพยองแม่น้าตลอดเวลา
บังเอิญมีย่วงหนี้ งที่น้ำแข็งละลายออก
ไปหมด การแข่งเรือจํงเรื่มยิน้ อํกครั้งหนี้ง
แต่กระนั้นก็ยังต้องเสียงอันตรายอยูม่ าก
เพราะดามลำแม่น้ำมักปรากฎมิกั อน
น้าแข็งใหญ่ ๆ ลอยมาตามน้ำเสมอ
ผลการแข่งยันก็เป็นไปดามที่คาดคิอ
01161 ครองดำแหน่งที่หนี้ งยองอ๊อกช
ท้อรัดตามเคย เดชะบุญทีไ่ ม่มเี รือลำใด
ชนก้อนน้าแข็งจมลงในยณะแข่งยัน
พอฤดูหนาวกำลังจะหมดไป ก็เป็น
เทศกาลยองการสอบสำหรับนักศึกษาปี
หนีง้ การสอบในมหาวิทยาลัยนี้มิกภูเกณฑ์
และประเพณีมากมาย นักศึกษาทุกคน
ต้องแต่งซุคข์'ขท้สซ์' (รน๖โบรด) ตาม
ประเพณียองอ๊อกสฟอรัด (นักศึกษาชาย
สวมชุดสากลสิด่า ผูกหูกระต่ายสิยาว
นักศึกษาหญิงสวมกระโปรงสิด่า เอิดขาว

กัลยาณมิดว/ตุลาคม ©๕๐๐
Kalyanamitra.org
ผูกโบว์ที่คอสิ ดำ ทุกคนสวมครุยสิด่า
คลุมทับพร้อมถิอหมวกมอร์ ตาบอร์ด
1ทั๐11318031(1 ทรงจตุร้สแบน ๆ
สิด่า) สนามสอบนั้นเป็นสนามสอบรวม
เรียกว่า เก๊กแช มมิเ นไเ'น ส/าลสั (ธX-
8๓1ถ3ทัอถ ร01ไ001ธ)เป็นดิกยนาด

ใหญ่โอ่โถง ภายในมีห้องสลับซับออน
อยู่ไม่ห่างจากวิทยาลัยที่อาดมาเรียน
อยู่เท่าใดนัก เป็นข้อปฏิบัติยองมหา-
วิทยาลัยทัทำ ติดต่อกันมาหลายร้อยปี ที่
วิทยาลัยต่างๆ ต้องส่งนักศึกษายองตน
เย้าสอบดามหลักสูตรยองมหาวิทยาลัย
ในอาคารแห่งนี้
นักเรียนไทยที่นี้กเ็ ดือนให้อาตมา
ทราบว่า ในการสอบยองที่นื่นั้นต้อง
เตรียมเครื่องเยียนของตนไปอย่างดิ ถ้า
เกิดเหตุขลุกขลัก เช่น นั้าหมีกเกิดหมด
ขื่นกลางคัน หรีอปากกาใช้การไม่ได้ขื่น
มาจะเป็นปัญหามาก เพราะอาจารย์ ที่
คุมสอบจะไปนำปากกาหมีกจิ้มอย่างดี
ออกมาไห้ใช้ เพราะตามกภูที่มิมาแต่
โบราณยองสถาบันนี้ กำหนดให้ใช้
ปากกาเช่นนั้น และหลายร้อยปิมาแลัว
ทีไ่ ม่เคยมิการแก ไยกฎระเบียบเหล่านีใ้ ห้
ทันสมัยขื่นแต่ประการใด
ในช่วงหก สัปดาห์ ก่อนสอบนั้น
อาตมาเหมือนถูกตัดยาดจากโลกภาย
นอกอย่างสินเชิง ข่าวสารเที่ยวกับโลก
ภายนอก หรือการเยียนจดหมายติดต่อ
กับคนอีนยุติลงหมด เพราะไม่มิเวลาให้
กับมัน กลางวันหรือ กลางคินมิ ค่อย
แตกต่างกันเท่าใดนัก เพราะมีแต่ตำรา
วิชาการที่อยูย่ ้างหน้าตัวอยู่เกิอบดลอด
เวลา เดินไปไหนมาไหนก็นิกศัพท์ผูก
ประโยคสันสกฤตไปพลาง แมักระทัง
เวลานอนภาษาที่ใช้ ในความฝันยัง
เปลื่ยนเป็นสันสกฤต
ในทิสุดวันสอบก็มาถึง เย้าวันนั้น
พอกัาวพ้นจากประตูวิทยาลัยออกไป ดาม
ท้องถนนก็มื แต่นักศึกษาในชุดซับฟัสส์
กำลังเดินกันไปเป็นกลุ่ม ๆ บางคนก็ยัง
ครั้าเคร่งถีอตำราอ่านไปตามถนนไม่ยอม
เลิก บางคนก็ยี รถจักรยานผ่านหนำ
อาดมาไปอย่างรวดเร็ว พอเปิดประตู
บานใหญ่ยองเอกแสมมิเนขน สกูลส์ เย้า
ไป อาตมาก็พบคัวเองกำลังอยูท ่ ่ามกลาง
คลินนักศึกษาในชุดครุยสิค่า มองไม่รู้
ว่าใครเป็นใคร แต่ละคนกำลังพูดจา
ถกเถียงกับเพื่อนฟังไม่ได้ศัพท์ ถีงแมั
จะแต่งตัวไม่เหมือนกับซาวน้านเยา ก็ไม่
มีใครทันมาสนใจกับอาดมานัก เพราะ
แด่ละคนต่างมีเรื่องหนักอกที่ต้องเย้าไป
เผชิญในอีกไม่กื่นาทีย้างหน้า
ถ้าใครคิดว่านักศึกษายองมหา-
วิทยาลัยทีโ่ ด่งตังแห่ 1 ที่ เป็นผูท้ เี่ งียบยรืม
เป็นผู้ หลักผู้ใหญ่ก็คิดผิด ในระหว่าง
ที่ ยินรอเวลา สอบอยู่นั้น บ่อยครั้งที่
อาจารย์ ผู้คุมสอบต้องออกประกาศทาง
เครื่องขยายเสิยง เดือนให้นักศึกษาลด
ความคะนองยองตนเอง และบ่อยครั้ง
อีกเช่นกันที่เสิยงประกาศ ถูกสนองตอบ
ด้วยการโห่ หรือฮาจากนักศึกษา พอ ๆ
กับนักศึกษาในเมืองไทย เครื่องแบบ
ที่ เย้ มย รีมหรือห้องประชุมที่โอ่อ่าน่า

ก้ลยาผมดร/ดุลาคม ต๕๓๐

Kalyanamitra.org
 เกรงยามแห่งนี้ มิได้ทำให้ท่านสุภาพบุรุษ
และสุภาพสตรีเหล่านี้ สงบเสป็ยมเจียม
ตัวลงไปได้
พอใกล้เวลา อาจารย์ ผู้คุมสอบ
ก็ประกาศกภูเกณห้การสอบให้นักศึกษา
ทราบทางเครื่องกระจายเสียง แล้ว
ประกาศเรียกนักศึกษาแต่ละภาควิชาเข้า
ไปท้ ละกลุ่ม ไปยังห้องสอบที่มีหมายเลข
กำกับไว้ ฮ่อนักศึกษาปรากฎอยูบ่ นโตะ
เรียบรีอยแล้ว โตะยองอาดมาอยูก่ ลาง
ห้องพอดี มีเพื่อนร่วมสอบด้วยกันประ-
มาณ 130 คน อึงมาจากสถาบันภาษา
ตะวันออกทั้งสิน ผนังเบึอ้ งหน้าของทุก
คน นอกจากจะมีโต็ะอาจารย์ ผู้ คุมสอบ
และกระดานดำ แล้ว ยังมีนาพิกาเรือน
มโหฬารติดอยูบ่ นผนัง อีกด้วย ความ
โบราณยองนาพิกาเรือนนี้ นอกจากจะดู
ได้จากรูปร่างยองหน้าบัดยองมันแล้ว ยัง
ดูได้จากการยยับตัวยองเย็มนาทียองมัน

กัลยาณมิดร/ดุลาคม อ๕๓๐
Kalyanamitra.org
สิ่งเขยิบไปแด่ละนาทีด้วยความฟิดยืง่ น้ก
ระบบการสอบของอัอกชฟอร์ดนั้น
ไม่เหมือนกับที่อาตมาเคยเจอะสมัยที่
จุฬาๆ สิ่งวันหนื่ปป็ กติสอบวิชาเพียงวิชา
เดียว เป็ดโอกาสให้นักศึกษาได้เตรียม
ตัวดูหนังสือกันเต็มที่ สอบเสร็จแล้ว
ย้งมีเวลาไห้พักอย่างน้อย ๆ ก็ว้นหนื่ป็
จึงจะสอบวิชาใหม่ ส่วนยองที่นื่ รายการ
สอบอยูต่ ิดกันเป็นพืด สอบทั้งเย้าทั้งบ่าย
ติดต่อกันไปจนจบรายการ เรียกว่า
ไม่ต้องมิการดั้งตัวกันเสย
การเย้มงวดยองห้องสอบนั้น ก็
พอๆ กับการสอบเอ็นทรานส์ในเมือง
ไทย แต่เต็มไปด้วยพิธกิ าร อาจารย์
ผูค้ ุมการสอบแต่งตัวเติมยศ ทุกคนสวม
เสือครุยดำ พอแจกกระดาษสอบเสร็จ
ก็นั้งกอดอกคุมเชิงอยูท่ ี่โติะยองตน วาง
สีหน้าเคร่งข รีม พอได้ ยินเสียงทุกกัก
อะไรนิดหนื่งก็กวาดตาไปทั่วห้อง เหมือน
เหยื่ยวกำลังมองหาเหยื่อ
วิชาแรกเป็นกาวสอบการแปลตำรา
สันสกฤตจากตำราทีเ่ รียน ทีค่ ัดออก
มาเป็นตอนๆ จากคัมภีร์ ภควัทคีตา
หิโดปเทศ และมหากาพย์ภารตะ พอ
ได้รับกระดาษคำ ถามอาตมากึลป็มือ
เย้ยนทันที เพราะได้คาดการณ์ มาล่วง
หน้าแล้วว่าจะไม่มเิ วลาให้คิดสักเท่าใด
นัก และก็เป็นจริงดังคาด พอแปลเสร็จ
ได้ทบทวนเที่ยวหนื่ง กระตังหมดเวลาก็
ดังพอดี
บ่ายวันนั้นเป็นการสอบวิชาทีส่ อง
คิอ ไวยากรณ์ สันสกฤต คำ ถามนั้น
ซับช้อนและพลิกแพลงมากกว่าในวิชาแรก
บางข้อต้องการทดสอบความแม่นยำ ยอง
ความจำ ยองนักศึกษา แด่บางข้อแสดง
เจตนาของอาจารย์ว่าต้องการวัดสมรรถ-
ภาพทางความคิดและปฏิภาณ มิการ
กำหนดให้แต่งประโยคสันสกฤตจากข้อ
ความบางตอนของวรรณคดีอังกฤษ ชิง
เป็นจุดทีป่ รัชญาของภาษาทั้ง สองนั้น
ไม่สอดคล้องกัน และจากคำ ถามก็
สามารถดัดสินไต้ว่า ไม่มทิ างทีจ่ ะท่าไต้
เต็มบริบูรณ์ ไม่ว่าจะทำได้มากเพียงใด
สอบในวันทีส่ อง ชิงเป็นวันสุด
ท้าย เป็นวิชาทีอ่ าตมาหนักใจที่สุด
เพราะเป็นการแต่งเรียงความภาษา
อังกฤษดามหัวข้อทีก่ ำหนดให้ ต เรื่ อง
ให้เสร็จใน ต ทั่วโมง ข้อสอบจะวัดผล
ความรูท้ างประวัตศิ าสตร์และวัฒนธรรม
อินเดีย สิ่งเป็นเรื่องทีก่ ว้างมาก
พอได้รับกระดาษข้อสอบ อาดมา
ก็หาดูคำถามทีเ่ ที่ยวกับพุทธศาสนาเป็น
สิ่งแรก สิ่งดามปกติแล้วจะปรากฎใน
คำ ถามอย่างน้อยหนี้งถิงส องข้อเสมอ
แต่ในครั้งนีไ้ ม่มิ มีแด่คำ ถามทีเ่ ที่ยวกับ
ศึลปะ วรรณกรรม และความเข้าใจใน
ศาสนาฮินดูเสียเป็นส่วนมาก อาตมาจึง
เลือกหัวข้อทีค่ ิดว่าตนเองจะเขียนได้ดีที่
สุด แล้วก็ลงมือร่ายยาวลงไป พยายาม
จะให้ยาวทีส่ ุด แต่เนื่องจากอุปนิสัยยอง
ตนเองทีช่ อบมุ่งเอาแค่สาระแก่นสารเป็น
ส่าคัญ เขียนไปไม่นานก็ต้องหยุด เพราะ
ไม่รู้จะเยียนอะไรอีกต่อไป เหลียวมองดู
เพื่อนร่วมชั้นอึก ร คน เห็นเยากำลัง
ง่วนกับการเยียนอย่างไม่หยุดยั้ง จึงหัน
ไปดูนาพิกามองดูเข็มนาทีทคี่ ่อย ๆ ยยับ
ไปช้าๆ ใจหนีง้ ก็คิดว่าเราน่าจะเขียน
อะไรลงไปอึกให้มากกว่านี้ แด่อีกใจหนีง้
ก็เสือมันว่าทีเ่ ขียนมานั้นพอแล้ว เพราะ
สาระจริงๆ มีอยูเ่ พียงเท่านี้
พอนิกอย่างนั้นแล้วก็หลับดาอธิษ-
ฐานยอให้คำ ตอบเป็นทื่พอใจของอาจารย์
แล้วอาดมาก็ส่งกระดาษคำตอบ และ
เตินออกจากห้องสอบไป ถีปืแมัย้งเหลือ
Kalyanamitra.org
เวลาอิกทั่วโมงกว่า จะสอย!ดหรือสอย
ตกก็ตาม ถึงตอนนี้ก็ใม่มีความหมาย
อะไรมากนัก เหราะเป็นห่วงก็ก็ง์ ร่างกาย
แอะจิตใจตองการการทักผ่อน เหราะ
เห่าก็ตะเนเวอาการเตรียมตวออบใน
ครั้งนิ้ อาตมาใด้เวอาไม่ตากว่า 9,๕00
นัวโมง ตั้งอ่านเรียนห่ธงจำ ห่าตวาม
เด้าใจกับก็งก็ตนเองมีพื้นฐานมานัอย
ก็อุต มอการออบนนอาจจะไม่เป็นก็
น่าหอใจก็ได้ แต่จำ หรับตนเองนนมี
ความเก็อเต็มเป็ยมว่า ได้ห่าอุตความ
อามารถของตนแอว
ผลการสอบในครั้งนีป้ ระกาศรวด
เร็วมาก หอผ่านไปเพียง ๓ วัน รายชิอ
ของผู้ที่สอบได้-ดกก็ปรากฎบนทีป่ ระกาศ
ของสนามสอบ สือยองอาดมานั้นอยู่
ในพวกทีส่ อบผ่านทุกวิชา มีคนสอบดก
ในครั้งนี้สองคนจากทั้งหมดห้าคน ทั้ง
คูเ่ ป็นนักเรียนทีไ่ ด้ทุนของรัฐบาลอังกฤษ
มาเรียนวิชานี้ หลังจากที่สอบถามดู
ก็พบว่า สาเหตุทคี่ นทั้งสองสอบตกนั้น
ก็เพราะยาดวินัยในการควบคุมตัวเองให้
ศึกษาด้วยตนเอง ลิงแม้ว่าสมัย เมื่อ
เป็นนักเรียนจะเคยมีประวัตติ เิ ด่นทาง
การศึกษามาก่อนก็ตาม แต่การเด้ามา
เรียนในมหาวิหยาอัยนน ด้าขาตวิ นัย
ของตนเองแอว ก็นับได้ว่าเป็นหายนะ
ตั้งแต่เรื่มด้นหีเต็ยว
ส่าหรับตัวอาตมาเองนั้น การสอบ
ครั้งนีเ้ ป็นเครื่องวัดผลความพยายามของ
ตนได้อย่างติ และถิอเป็นฤกษดิส่าหรับ
การศึกษาภาษาบาลีสันสกฤตและพุทธ-
ศาสนาต่อไปในอนาคต
อ่านต่อฉบับหนัา
ยาญมิตร/ชุคาคม
โเต าง
 หลวงฟอดอบปัญหา ฝ่ายวิชาการ อาศรมบัณฑิต
รวบรวมและเรียบเรียงจากการตอบปัญหา
ของ หลวงพ่อหัตตชีโว

สิงทีต่ ้องคำ นีงถืง เวลาค้ายาย เราอยากได้กำไรมากๆ

ค้าขายเอากำไร
จะบาปไหมนะ ถ้าเรายายยองเอากำไรคนอื่น
ถาม การเป็นพ่อค้าขายของเอากำไร ถือว่าบาปหรือไม่
ตอบ ไม่ว่าจะเอากำไรหรือไม่กต็ าม ถ้ายายสิ่งยอง
ค้องห้ามละก็ “บาป” สิ่งยองต้องห้ามได้แก่
๑. ค้าอาวุธ (สัตถวณิชชา)
เอ. ค้ามนุษย์ (สัตตวณิชชา)
๓. ค้าสัตว์เพ้อนำไปม่า (มังสวณิชชา)
๕. ค้านั้าเมา (มัช ชวณิชชา)
๕. ค้ายาพิษ (วิส วณิชชา)
ส่วนการค้ายายอย่างอื่นนอกนั้น ถ้าเอากำไรตาม
สมควร ก็เป็นค่าแรงชนิดหนี่ง ไม่บาปอะไร
จิงได้มิการกักตุนสินค้าขึ้น ถ้าการกักตุนทำ ให้ประชาซน
เดือดร้อน เพราะว่าไปกักตุนยองจำเป็นแก่การยัง เปน ธพ
ป้จจัย ๕ (อาหาร. เสื่อผ้า. วัสดุก่อสร้าง. ยารักษาโรค) ขึ้งไม่
ใช่ยองฟุมเพ้อย ถ้ากักตุนครือค้ากำไรเกินขอบเขต อย่า
ทำ อะแบกบาป เพราะว่าเป็นความเดือดร้อนของเพึอน
ร่วมโลก แสดงว่าเราขาดความเมตตา•กรุณา เป็นบาป
ติดตัว ทำ ให้เราเกิดกีข่ าติ ๆ เดือดร้อนทุกขาติ ไม่ว่าจะ
ไปอยูท่ ไี่ หน เมื่อเราเป็นทุกข์เดือดร้อน บาปทีก่ ่อตัวไว์จะบังตา
บังใจ ทำ ให้คนอื่นไม่ช่วยเหลือ จนกว่าบาปนั้นจะอ่อนกำลัง
ไป
ยองจำ เป็นอื่น ๆ ก็เหมิอนกัน เช่น อุปกรณ์การเรียนยอง
เด็ก ๆ ค่ารถโดยสาร ขึ้งเป็นความสะดวกสบายของประชาชน
เป็นของจำ เป็นแก่ธวิต อย่าทำ

ภัสยาณมิดร/ดุสาคม ®๕๓๐
Kalyanamitra.org

ต่อสูป้ ้องกันตัว
คนบางคนเขาถํอว่า “ฆ่า ใต้ หยามไม่ใต้”
เกิดมาชาตินไี้ ม่ยอมอ่อนข้อให้ใคร เพราะเกรงจะ
“เสียคักดศ รี'’
ถาม การทำ ร้ายผู้อื่นเพื่อเป็นการป้องกันอันตรายให้
กับตัวเอง จะเป็นบาปอย่างไร
ตอบ การทีเ่ ราป้องกันตัวเอง ถ้าทำ โดยสมเหตุสมผล
ควรทำ แต่ว่าอย่าทำ เกินกว่าเหตุ เช้น เรื่องนิด ๆ หน่อย ๆ เยา
แค่หยิก ทุบ ต่อย ตี อย่าถึงกับคว้าปีนมายิง เพราะนั้นไม่ใช้
ปั องกันตัวเอง เป็นการทำ เกินกว่าเหตุ จะทำ อะไรยอให้จำไว้
ว่า “อย่า ให้ก๊งตาย'’ ถ้าถึงตายก็เตรียมตัวแล้วกัน ถึงเราจะ
ชนะชาตินี้ แต่ชาติต่อๆ ไปละก็ เราจะอายุตั้น ไม่คุ้มกัน
เพราะฉะนั้น เรื่องการทำ คนถึงตายอย่าทำ
อีกประการหนื่ง ทีว่ ่าป้องกันตัวน่ะ ทีจ่ ริงแล้วเราแสบ
ก่อนหรือเปล่า ถ้าเราเกเรก่อนเยาตอบโต้เราป้าง แล้วเขาไม่ได้
ข้องเล่นงานเราถึงตาย เราก็ควรยอมไปบ้าง จะได้จบ ๆ กันไป
แต่ถ้าเยาจะเล่นงานเราถึงตาย เราก็หลบเลี่ยง และ “อดทน”
ให้ ถีงทีส่ ุด แล้ว “อย่าฆ่าใคร" ถ้าทนได้อย่างนี้ เกิดต่อไปกี่
ชาติ ๆ ใครเยาจะฆ่าเราไม่ได้ อายุเราจะไม่สัน
คูส่ ร้าง-คูส่ ม
แม้นเป็นถเาอำไพใคร่เป็นหงส์
จะร่อนลงสิงส่เป็นคู่สอง
ยอติดตามทรามสงวนนวลละออง
เป็นคู่ครองพิศวาสทุกชาติไป...
ถาม ผู้ทเี่ ป็นสามีภรรยากัน ในอดืดชาติเคยกระทำ
กรรมใดร่วมกันไว้บ้าง?
ตอบ การทีช่ ายหญิงมาเป็นสามี-ภรรยากันนั้น เพราะ
มีความใกล้ อิดกัน สนิทสนมกัน เมื่อเป็นแล้ว ได้สร้างบุญ
สร้างบาปร่วมกัน ก็ส่งผลให้มาเจอกันอีก แต่บางทีกไ็ ม่เจอ
เพราะว่าต่างคนก็มีกรรมเป็นของตนเอง ทีร่ ่วมกันสร้างก็มี
ต่างคนต่างสร้างก็มี ถ้าต่างกรรมต่างวาระ ต่างเจตนากันมาก
ก็ไม่แน่ว่าชาติต่อมาจะได้เจอกัน แต่มียัอคิดอยูอ่ ย่างหนี้ง...
ใควทีอ่ ธิษฐานขอเป็นสามีภรรยากันทุกชาติ ๆ อนก ว่าอะ
Kalyanamitra.org
เข้านิพพานนี่ ไม่ควรทำ เป็นกาวอธิษฐานตั้งจิตไว ใน
กิเลส เคยมีเรื่องเกิดยินแล้ว
พระนางมัลลิกา พระมเหสียองพระเข้าปเสนทิโกศล
เคยอธิษฐานกับสามีในอดีตชาติ หลายภพหลายชาติเต็มท็
แต่สามีไปเกะกะเกเร ไปตกนรก ไปเป็นสัตว์เดรัจฉาน ก็คลาด
กันไป นางก็เลยแต่งงานกับคนอื่นแทน มาในชาตินี้ ได้มา
เป็นมเหสีของพระเข้าปเสนทิโกศล แต่ว่าชาตินสี้ ามีเก่ากลับมา
เกิดเป็นแพะ นางเลยได้สามีเป็นแพะด้วย เป็นทีอ่ ับอายยายหน้า
นอกใจสามีตนเองอึงเป็นกษัตริย์ อึงยังไปนอกใจกับแพะด้วย
เลยไปกันใหญ่ นี้ เพราะอธิษฐานตั้งจิตไว้ในกิเลส ไม่ควรเลย
แต่ถ้าเรารักสามีมาก อยากเจออีก ก็ให้ตั้งใอทำทุญ
อธิษฐาน ให้ดี เกิดนีช่ าติ ๆ เป็นกัลยาณมีตวต่อกัน
ตักเตือนกัน โป ปวะตับปวะคองกัน ใปอนกว่า อะเ ข้า
นิพพาน จะเป็นสามีภรรยากันหรือไม่ อย่าไปห่วง ไม่อย่าง
นั้น หากเกิดมาเป็นพึ่น้องกัน จะทำ อย่างไร ในภาวะทีจ่ ะเป็น
สามีภรรยากันก็เป็นไป ในภาวะทีจ่ ะเป็นพีน่ ้องกัน เป็นเพื่อน
ร่วมโลกกัน ก็ไม่เดือดร้อน
อย่าอธิษฐานตั้งใจให้ ตกอยูใ่ นกาม เอากามเป็น
สรณะที่พี่ง เป็นทีต่ ั้ง ไม่สมควร แต่ควรเอาบุญกุศล
เป็นที่ตั้ง
แอลกอฮอล์เล็ก ๆ น้อย ๆ
สุราเมระยะมัชชะปะมาทัฎฐานา เวระมณี
สิกยาปะทัง สมาทิยามิ
ข้าพเจ้ายอสมาทานสิกขาบท คือ เจตนาเครื่อง
งดเว้นจากการดื่มนี้าเมา อันเป็นที่ตั้งแห่งความ
ประมาท
ถาม การดื่มเครื่องดื่มที่มแี อลกอฮอล์เจีอปนในปริมาณ
เลิกน้อย และดื่มเพื่อประโยชน์ยองร่างกาย จะผิดศึลยัอ
๕ หรือไม่
ตอบ ในกรณีทใี่ ช้ผสมยา เป็นยาจริง ๆ เช้น ยาธาตุ
ยายับลม ยาแก้ไอ แก้ปวด สิ่งผสมราว ๓ X ก็ยังทำให้ “ติด”
ได้
อำ ง่าย ๆ อะกินเทล้าที่ใข้ เป็นกวะสายยา ก็ต้อง
วะวัง อย่า ไห้กลายเป็น เอายามากวะสาย เทล้า แต่
กัลยาณมิดร/ดุลาคม ๒๕๓0

ไม่ว่าจะกินอย่างไร เราเที่ยงแล้วนะ เพราะฉะนั้น ตีทสี่ ุด
อย่า เที่ยงเลย
คนบางพวกทีด่ ื่มเครื่องดื่มบางอย่าง โดยมีแอลกอฮอล์
เพียงไม่กี่เปอร์เส็นต์ ด้วย อ้างว่าดื่มเพื่อสุขภาพนั่งล่ะ ให้เสือด
ลมดีขึ้นน้างล่ะ ระวังเถอะ จะลงนรกง่ายขึ้นนะ
เสียงรบกวน
เสียงรบกวน หรือกรรมเก่ากวน
ถาม การนั่งสมาธิ หากเจอบัญหา เช่น เสียงรบกวน
ด่าง ๆ ทำ ให้ใจพิงซ่าน จะแก้ไขอย่างไร
ตอบ ก็ทำ ได้อย่างนี้
๑. หลบ
เอ่. ทน
๓. ในเวลาเดียวก้น ก็อยูใ่ นความพิจารณาว่า
เราอยูใ่ นโลกทีต่ ้องทนอย่างนี้ เราเองกึจงระมัดระวัง ไม่ไป
รบกวนคนอื่นเขา ถ้าเราเคยกวนเยามาเหมิอนก้น ก็จงพิจารณา
ทำ ตัวเป็น “เสือล่านิกบาป" ว่า เราคงเคยกวนคนอื่นเยามา
เหมือนก้น
เมื่อมีอะไรเกิดขึ้น พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงสอนว่า
''ขันตี ปะระผัง ตะโป ตีตีกขา’' คือ ให้ “อดทน" แล้ว
"ใช้ปัญญาพิจารณา” ถ้าขาดความอดทน เรื่องอี่นก็ไม่ต้อง
พูด เพราะถีงจะมีปัญญาขนาดไหน เขาก็ไม่สามารถใช้ปัญญา
ได้
กัลยาณมัดร/ดุลาคม ©๕๓อ
Kalyanamitra.org
ใจคอหนักแน่น
ขอให้ใจคอหนักแน่นเหมือนแผ่นดิน
ถาม บุคคลที่มใี จคอหนักแน่น ในอดีดเคยประกอบ
กรรมใดไว้
ตอบ คน'ที่มไี จคอหนักแน่น เพราะเคยฟิกสติ ฟิกตัว
เองมาดลอด มีความอดทน ความอดทนก็เกิดจากการมีสติ
มีระเบียบวินัย เคารพอ่อนน้อมต่อผู้ใหญ่ รับผิดชอบต่อ
หน้าที่ เหล่านีเ้ ป็นคุณสมบัตทิ ที่ ำ ให้เราเป็นคนมีใจหนักแน่น
อานิสงส์ของการสวดมนต์
พุ,ทโธ เม นาโถ พระพุทธเจ้าเป็นที่พี่งของเรา
ธัมโม เม นาโถ พระธรรมเป็นที่พิ่งของเรา
สังโฆ เม นาโถ พระสงฆ์เป็นทีพ่ ึ่งยองเรา
ถาม อานิสงส์ยองการสวดมนต์ มีอะไรน้าง
ตอบ มนต์ หมายถีง ••พุทธมนต์” เป็นพระโอวาท
ทีพ่ ระสัมมาสัมพุทธเจ้า ทรงไห้ไว้ การทีช่ าวพุทธสวดมนต์
เป็นการทบทวนพระโอวาท เมื่อทบทวนข้อธรรมะยองพระองค์
ก็ได้ส์อว่า
๑. เคารพไนพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ผู้ทรงเป็นด้นมนต์
เอ. เคารพในพระธรรม เพราะข้อความทีส่ วดเป็นธรรม
๓. เคารพในพระสงฆ์ เพราะบทสวดมนต์ได้ถ่ายทอด
มาโดยพระสงฆ์
การเคารพพระรัตนตรัยทำ ให้เรามีโอกาส สร้างบุญได้ต่อ
ไป แม้ยณะทีก่ ำลังสวด ผลบุญก็เกิดเป็นลำดับๆ แล้ว ตั้ง
แต่ขณะสวด ร่างกายของเราอยูใ่ นอาการอันสงบ ดีลไม่
ขาด จิตใจสงบ เป็นสมาธิ เมื่อทบทวนธรรมะ ปัญญาก็งอกงาม
ไปตามลำดับ ๆ
ผู้ ที่ส วดมนต์เป็นประจำ เ ป็นผู้ ที่มโี อกาสพจารณา
ตนเองได้มาก ไม่วู่วาม โดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้ทสี่ วดมนต์
เป็นประจำ จะมีผลเนึองมาจากใจทีส่ งบของเขา ใจที่
เกาะอยู่ในธรรม ใจเขาจะสะอาดและ ใสมาก เมีอมีเหตุ
อะไรเกิดขึ้นกับตัว แม้ เราจะตอบเหตุผลไม่ ได้ แต่จะ
เกิดการสังหรณ์ เพราะ ใจสัมผัส ได้เร็ว จะเตรียมตัวรับ
ได้ง่าย
ผู้ทสี่ วดมนต์เป็นประจำ เทวดาจะลงรักษา เพราะเทวดา
ก็อยากได้บุญ คนทีเ่ ทวดาลงรักษา จะทำ อะไรก็เจริญ
 ปาฐกถาธรรม
ทศพิธราชธรรม
หลวงพ่อทั ตตข็โว
ธรรมะสำหรับ
"ผูนำ”
้
ต่อจากฉบับที่แล้ว
พอลิงกุฏทิ พี่ ัก พระภิกษุรูปนี้กจ็ ุด
คูปเทียนอธิษฐานจิตทันทีว่า นั่งสมาธิ
ครั้งนี้ถ้ายังไม่ได้เป็นพระอรหันต์ กจ็ ะ
ไม่ยอลุกขึ้น จะยอมนั่งจนดายอยูต่ รง
นั่น จะทำ อย่างทีพระสัมมาสัมพุทธ-
เจ้าทรงทำ เมือวันทีพ่ ระองค์ตรัสรู้ ทีท่ ่าน
อธิษฐานจิตถิงยนาดนั่น เพราะหิรโิ อต-
สัปปะ (ความละอายบาปและความ
เกรงกลัวต่อบาป) พลุ่งขึ้นมาอย่าง
แรงกล้า เนืองจากเมือก่อนท่านขึเ้ กียจปฏิ-
บัติ ธรรม ฉะนั่นพอนั่งไปวันหนี้ง - ดิน
หนี้งแล้วก็ยังมีดตึ้อเลย แต่ความกลัวว่า
ชาติหน้าจะต้องไปเกิดเป็นควายให้โยม
ใชัจิงนินนั่งต่อไป ปรากฎว่าท่านนั่ง
สมาธิติดต่อกันลิง ๖ วัน ใจยองท่านก็
หยุดนี้ง ผ่องใสขึ้นตามลำดับ พอเยา
วันที่ 07 ท่านรูต้ ัวว่าต้องดายในวันนั่น
แน่ๆ แค่ตายยณะนีใ้ จก็ยังผ่องใส ใจ
ผ่องใส ยนาดนี้คุ้มกับค่าย้าวยองโยม
แล้ว อย่างไรเสียก็ไม่ต้องไปเป็นควาย
หรอก... เมือคิดได้เช่นนี้กึยอมตาย แต่
กลับปรากฏว่า เที่ยงดินนั่นเอง ความ
ทีย่ อมดาย ใจก็รวมเป็นหนืงเกิดมรรค
มีองค์ ผสมผสานกลมกลีนกันดี เย้า
(7
ลิงธรรมกายในตัวสว่างโพลงขึ้นมา ท่า
ให้เห็นอริยสัจ ®- ในกายมนุษย์ ชัดเจน
เป็นพระโสดาบัน อาศัยธรรมกายพระ-
โสดาบันดูอริยสัจ ธโ ในกายทิพย์หรือ
เทวกาย พอเห็นอริยสัจ 3' ในกายเทวกาย
เย้า เป็นพระสกิทาคามี อาศัยธรรม-
กายพระสกิทาคามีพิจารณาอริยสัจ ธ-
ในกายรูปพรหม เห็นอริยสัจ ธโ ใน
รูปพรหมเย้า เป็นพระอนาคามี อาศัย
กัลยาณมิดว/ดุลาคม &๕๓๐
Kalyanamitra.org

ธรรมกายพระอนาคามีพิจารณาอริยสัจ
ธ: ในกายอรูปพรหม เห็นอริยสัจ ธ: ใน
กายอรูปพรหม ปราบกิเลสเตียนทั้งหยาบ
ทั้งละเอียด เป็นพระอรหันต์ อยู่ตรงนั้น
เอง
พอท่านเป็นพระ อรหันต์ แล้ว ก็
พิจารณาว่า ตัวเองจะมียืวิตอยู่อีกนาน
เท่าไหร่ ก็พบว่า เนื่องจากสังธารยองเรา
ทรมานมาเจ็ดวัน ข้างในเน่าเปีอยเสีย
แล้ว แต่กย็ ังดี หมดกิเลส แล้ว ไม่ต้องไป
เกิดเป็นควายให้โยมใย้ เรามีธวิตอยูไ่ ด้
แค่พรุ่งนีเ้ ย็น ท่านก็ออกมาจากกุฏใิ น
เวลาเย้า มาตีระมัป็ทวี่ ัดนั้น ตามธรรมดา
นั้นพระอาคันตุกะไม่ควรจะไปตีระมัง
เริยกประชุมทีว่ ัดใด เพราะว่าเป็นแยก
พระ จำนวนร้อย ในวัดนั้น จึง ต้องมา
เข้า ประชุมพร้อมกัน แล้ว ถามท่านว่า
“ท่านเป็นพระอาคันตุกะทำไมมาเคาะ
ระมัง มีกิจอะไรหริอ" ท่านก็ตอบตาม
วิสัยพระอรหันต์ว่า “กิจใดๆ ทีจ่ ะต้องท่า
นั้นไม่มแี ล้ว กิจยองเราหมดแล้ว" พูด
อย่างนีเ้ ป็นการปฏิญาณตนเองว่า เป็น
พระอรหันต์นั้นเอง เป็นนัยบอกให้รู้ แล้ว
ท่านก็พูดต่อไปว่า “ว่าแด่ท่านทั้งหลายที่
บรรยายถวายความรู้แด่
พระภิกษุสามเณรทวประเทศ จำนวน ๑0.000 รูป
ในโอกาสทีม่ าร่วมอยู่ธุดงค์ เฉล้มพระเกียรติ
วันที่ 8 ส ธันวาคม ®๕®®- ณ อุดงคสถาน
วัดพระธรรมกาย
กัลยาณมิดวิ/ดุลาคม ®๕' ๓0
Kalyanamitra.org
อยูใ่ นวัดนี้ยัปืสงสัยคำ สอนอันใดในพระ-
ศาสนา ยอให้ถามจะบอกให้" พระทั้ง
ร้อยกว่ารูปในวัดนั้นพูดเป็นเสียงเดียวกัน
ว่า คำ สอนในพระไตรปิฎกที่มอี ยูแ่ ล้วน่ะ
อ่านทะลุปรุโปร่งหมดเข้าใจหมด ไม่มี
สงสัยเลย แด่กย็ ังไม่ได้เป็นพระอรหันต์
สักที ไม่สงสัยธรรมะข้อใดเลย แต่ว่ายัง
ไม่มกี ำลังใจที่จะลงมีอปฏิบัติอย่างจริง
จัง สงสัยอยูป่ ระการเดียว ท่านน่ะท่า
อย่างไร จิงมีกำลังใจปฏิบัติธรรมชนิด
ตายก็ตาย พระอรหันต์ รูปนีท้ ่านก็เลย
เล่าเหตุให้ฟังว่า ทีเ่ กิดแรงบันดาลใจให้
มาตั้งใจปฏิบัติธรรมจนเป็นพระอรหันต์
ได้ คีอกลัวจะต้องไปเกิดเป็นควายให้โยม
กับลูกสาวใย้ พอเล่าให้ฟังเท่านี้ พระทั้ง
ร้อยกว่ารูปก็ได้สติขึ้นมา ด่างองค์ ต่าง
เย้ากุฏิแล้วก็จุดธูปจุดเทียนอย่างทีว่ ่าอีก
เหมึอนกัน ปรากฎว่าพอครบเจ็ดวัน
พระทั้งวัดก็เป็นพระอรหันต์ หมด
พอผมอ่านมาถิงตรงนี้ กำลังใจ
ที่จะปฏิบัติ ธรรมที่จะตรงต่อพระนิพ-
พานก็พลุ่งยินมาในใจ จึงทุ่มเทธวิตปฏิ¬
บัติกันเรื่อยมา ส่วนทีท่ ำ ภาวนาก็ทำไป
ส่วนทีเ่ ป็นภาคปริยัตกิ ศ็ ึกษากันไป ส่วนที่
๕๑

เป็นการเผย แผ่พระ ศาสนา เป็นการ
ทดแทนพระคุณของพระศาสนาก็ท่ากัน
ไป ทำ มาจนป้จจุบันนี้กอ็ าศัยอย่างนี้
แหละครับ จิงได้สร้างวัดให้พระคุณเจ้า
ได้ มาใช้ สอยกันอยูย่ ณะนี้ ถ้า ถามว่า
ด้วยอำนาจยองคุณธรรมอะไร ก็ตอบว่า
อาซซวะครับ คือตั้งใจปวะพฤตตวงต่อ
พระนิพพาน นีเ่ อง
อาชชวะ โดย คำ แปล คือความ
ฃ็อตรง ทรงสัตย์ ไร้มารยา ตั้งใจมุ่ง
ตรงไปพระนิพพาน เมื่อเราตั้งใจมุ่ง
ไปอย่างนั้น แม้จะลิงหรือไม่กิงก็ตาม
ลูกศึษย์ลูกหาทีอ่ ยูใ่ นวัดยองเรา สามารถ
ถีอเอาเราเป็นต้นแบบได้ เพราะเมื่อเรา
ปฏิบัติตรงพระนิพพานอย่างนี้ คือมุ่ง
เอาพระสัมมาสัมพุทธเจ้าเป็นแบบ ความ
ผิดพลาดใด ๆ ก็ยากทีจ่ ะเกิด เพราะว่า
เรามีเป้าหมายในอีวิตแน่ยัดแล้ว เพราะ-
ฉะนั้นลูกศึษย์ หรือผู้ทอี่ ยูใ่ ต้บังคับบัญยา
เดินตามหลังมาจะไม่พลาด สามารถไป
ได้ เราจะเป็นด้นแบบได้อย่างดีเลยครับ
เมื่อเราเป็นต้นแบบได้ดแี ล้ว ความอยูเ่ ป็น
ลุยในวัดก็จะเกิดขึ้น เพราะได้สมบัติ
อ้นประเสริฐ คือได้ตัวเราเป็นต้นแบบ
“มัททวะ”
แก้ปัญหาขาดความ
อบอุ่นใจ
เรื่องความยาดแคลนประการสุด
๕ เอ
ท้าย คือขาดความอบอุ่นใจ ทำ ไห้ต้อง
อ้างวัาปื ว้าเหว่ สำหรับเรื่องนีใ้ ครทีไ่ ม่
เคยย้ายไปจำอยูต่ ามวัดต่าง ๆ จะไม่เย้า
ใจความรู้สีกนี้ อยูว่ ัดนีแ้ ล้วย้ายไปอยู่
อีกวัดหนี้ง แล้วเจ้าอาวาสท่านก็ไม่ค่อย
จะสนใจเรา พระทีอ่ ยูเ่ ดิมท่านก็ไม่ค่อย
จะสนใจเรา ปล่อยให้เราไปศึกษาธรรม-
วินัยเอาเอง ตัวเราเองอ่านก็ไม่ค่อย
ออก ลิงอ่านออกก็ไม่ค่อยรู้คำ แปล พอ
ไปถามท่าน ท่านกลับเฉย ๆ ไม่สนใจใย
ดีด้วย ความว้าเหว่กึจะเกิดขึ้น พอ
มาพบป้ญหาความไม่อบอุ่น ความว้า-
เหว่อย่างนี้ ก็เลยท่าให้ทั้ง ๆ ที่ก่อนบวย
ตั้งใจจะถากถางทางไปนิพพานจนกว่า
อีวิตจะหาไม่ หริอบวชครั้งนีจ้ ะอยูส่ ัก
พรรษา สองพรรษา ปรากฎว่าบวชได้ 0V
วันก็ลาสิกขา หรือไม่ลาสิกขาก็อยูเ่ ป็น
พระเกะกะในวัดนั้นเอง เพราะยาด
ความอบอุ่นครับ
แล้วจะแก้ไขอย่างไร พระสัม-
มาสัมพุทธเจ้าตรัสเอาไว้ว่า ผูป้ กครองทั้ง
หลายจะต้องประพฤติ ธรรมอีกย้อหนี้ ง
คือ “ม้ททวะ" เพี่อแก้ป้ญหาลูกวัดว้า-
เหว่ ไม่กล้าเย้าใกล้ และขาดความอบอุ่น
"มัททวะ" แปลว่า อ่อนโยน
สุภาพ ทำให้ ลูกวัดอยากจะเย้าใกล้
เมื่อลูกวัดเย้าใกล้ได้กเ็ กิดความอบอุ่น
มีป้ญหาอะไร ก็มาปริกษา หารือกันได้
Kalyanamitra.org
ไม่ มี กำแพง ขวาง กั้น ถ้า อย่าง นั้น
ความกลมเกลียวในวัดก็เกิดขึ้น ความรู้
สีกว้าเหว่ไร้ที่พิ่ง ก็จะหายไป มีแต่
ความอบอุ่นใจขึ้นมา อบอุ่นยื่งกว่ายาวโลก
ที่มิพอ่ แม่ พีน่ ้อง ลูกเมียอยูพ่ ร้อมหน้ากัน
เสียอิก ก็จะทำ ไห้ลูกวัดอยูต่ ิดวัด อยูน่ าน
ฝากผีฝากไย้กันได้ จนกว่าจะตายหริอเย้า
นิพพานกันไปย้างหนี้ ง
ก็เป็นอ้นว่า ความขาดแคลนทั้ง
หลายที่มอี ยู่ ใน รัด พระลังฆาธการ
หรือเจ้าอาวาสจะสามารถแก้ไขได้
ด้วยคุณธรรม ๕ ประการ คือ ๑. ทาน
๒. คืล ๓. ปรืจจาคะ ๔. อา ขช วะ ๕.
มัททวะ คุณธรรม ๕ ประการนี้ เมื่อ
เกิดขึ้นในวัดใดวัดนั้นจะร่มเย็น มี
แด่ความอบอุ่น อีนอกขึ้นใจ ทุกคนจะ
มองหน้ากันเหมีอนอย่างกับเป็นญาติพี่
น้อง เหมีอนเป็นพ่อลูกกันทีเดียว คุณ-
ธรรมของนักปกครอง ๕ ประการทีก่ ล่าว
มาแล้วนี้ เป็นคุณเครื่องกำจัดความขาด
แคลนต่าง ๆ ยังมีอีก ๕ ประการอึงเป็น
คุณธรรมเพี่อกำจัด ความ วิตกกังวล
ความขลาดกลัวต่างๆ ที่มอี ยูใ่ นวัด ขึ้งจะ
ได้กล่าวต่อไป
“ตปะ”
แก้ปัญหาความหวาด
กลัวคนชั่วคนเกเร
ดังได้กล่าวแล้วว่า ทุกแห่งหนมี
กัลยาณมดร/ดุลาคม เธ๕๓อ

ทงคนดีมที ป็คนพาล พูดง่ายๆ คึอที่
ไหนถ้าปลามาได้ งูกม็ าได้ทุกแห่งไป
ส่าหรับผู้ทเี่ ป็นผูป้ กครองวัด ยังมีหน้าที่
อีกประการหนี้ป็ คิอสนับสนุน ให้คนดี
ให้ ประพฤดีกรรม ให้เต็ม ที่ แล้ว แห้-
ไขให้พระภิกษุ สาม เณร หรือคน
อาตัยวัดทีเ่ ป็นพาล ให้ปรับปรุงตัว
เองดีขี้น หากแก้ไยไม่ได้หรือไม่ยอมแก้-
ไย ก็ต้องหาทางให้เยาออกจากวัดไป
งานนีต้ ้องการความเด็ดยาด
นี้คึอหน้าที่ของผูป้ กครอง คือ
ปรับปรุงแก้ไขคนพาลที่พอจะแก้ไข
ไต้ ไห้ ดีซ์น และกำจัด คนเลวจริง ๆ
ออกจากหมู่คณะ เป็นการเปิดโอกาส
ให้ คนดีสร้างความดีให้ เต็มที่ การ
จะกระทำ อย่างนีไ้ ด้ต้องมีคุณธรรมอยู่
อย่างหนี้ งครับ คือ ต้องทำ ตัวเหมือน
“พระอาทิ ตย่" ต้องตั้งใจฟาดท้นกับ
กิเลสยองคนอิน ตั้งใจฟาดฟันกับคนชั่วที
เดียว ยินยีอว่าคนชั่วคนพาลแล้ว เอาไว้
ไม่ได้ เพราะฉะนั้นพระสัมมาสัมพุทธ¬
เจ้าก็ทรงไห้คุณธรรมมาอีก ๑ ข้อส่าหรับ
ผูป้ กครองหมู่คณะ คือ “บำเพ็ญตบะ”
ตปะ หรือ ตบะ แปลว่า คุณ
เคร์ อง ส่า หรับเผา ผลาญ ความชั่ว
ความบาป หมายความว่า ถ้ามีคนชั่ว
อยูก่ เ็ ผาผลาญคนชั่วให้หมดไป รวมทั้ง
ถ้า ตัว เองย้งมีนิสัยไม่ ดีอยู่ ก็ต้องบำ-
เพ็ญตบะเผานิสัยไม่ดใน ี ตัวเองให้หมดไป
ฝนกัน วิธที จี่ ะเผาคนชั่วให้ออกไปจาก
หมู่คณะหรือนิสัยเลว ๆ ในตัวยองเรา
V ๙
กัลยาณม้ดว/ดุลาคม
ให้หมดไป วิธหี นี้ งทีชะงัดมากเลยคือ
การกำหนดกฎของวัดอย่างเคร่งควัด
ฝนการอยู่ธุดงค์อย่างเคร่งครัด พอเรา
ตั้งเป็นกฎว่าทีว่ ัดเรานี้ถีปเ็ วลาต้องนิกอยู่
ธุดงค์กัน ต้องเจริญภาวนาอย่างต่อเนื่อง
กันเป็นระยะๆ บ้าง ๆลๆ ซึ่งแน่นอนคน
เกเรคนชั่วทั้งหลายจะไม่อยากอยูอ่ ยาก
ทำ เมื่อไม่อยากอยูอ่ ยากท่า แต่กฎยอง
วัดจะต้องอยูต่ ้องทำ เยาก็ต้องยักย้ายถ่าย
เทออกจากวัดยองเราไป เหลือแต่คนดี ๆ
จะได้ตั้งใจประพฤติปฏิบัติธรรมถางทาง
ไปพระนิพพานกันได้เร็ว ๆ ตามปฏิปทา
ทีเ่ ราได้ตั้งใจไว้ตั้งแต่เมื่อวันบวช
นอกจากการบำเพ็ญตบะด้วยการ
อยูธ่ ุดงค์ การทำ ภาวนาแล้ว การเคร่ง-
ครัดต่อระเบียบวินัยต่าง ๆ ก็จะย่วยให้
เราสามารถกำจัดคนพาลออกไปได้ไน
เร็ววัน หรือถ้าเยาไม่เลวจนเกินไป ก็จะ
สามารถปฏิวัติอุปนิสัยใท้กลับคึนดี แล้ว
อยูร่ ่วมกับหมูค่ ณะได้อย่างเป็นสุยตลอด
ไป “กฎระเบียบต่าง ๆ อาจยืดหยุ่น
ได้ แต่ ยืดยาดไม่ได้"
อักโกธะ”
แก้ปัญหาความหวาด
กลัว ความฉุนเฉียว
ชิ
-'' '
Kalyanamitra.org
เกรี้ยวกราดของเจ้า-
อาวาส หรือของผู้
ปกครอง
มิ สิงหนี้ งที่ผู้ปกครองทุกท่านมัก
จะมองข้ามไป แล้วพวกเราเองก็มักจะนิน-
ทาท่านภายหลัง คีอผูป้ กครอง ไม,ว่าจะ
ปกครองวัดหรือปกครองบ้าน แต่เติมก็
นิสัยดีๆ น่ารักด้วยกันทุกคน เป็นพระ
ก็พระน่ารักด้วยกันทุกรูป แต่พอรับหน้า
ทีการปกครองเข้าไปแล้ว นิสัย ฉุนเฉียว
เจ้าอารมณ์ มักจะเกิดยี้นมา เมื่อก่อนก็
เรียบร้อยดี แต่พอเป็นผูป้ กครอง เป็น
เจ้าอาวาส เป็นเจ้าบ้านผ่านเมีองขิ้นมา
แล้ว อารมณ์ ฉุนเฉียวมันมักจะมาคือ
โกรธง่ายแล้วก็โกรธบ่อยๆ แล้วความ
โกรธยองผู้ใหญ่น่ะ น่ากลัว เป็นอันตราย
ต่อเราน้อยเมื่อไร
เมื่อใครมีผบู้ ังคับบัญชา มีเจ้าอา-
วาสเป็นคนฉุนเฉียว ก็จะไม่ค่อยปลอด-
ภัยนัก โดยเฉพาะนักคิด นักพัฒนาผู้มิ
หัวก้าวหน้า ย่อมไม่กล้าแสดงความคิด
เห็นที่ดึ ๆ ออกมา นี้เป็นความกลัวอย่าง
หนี้งยองลูกวัดหรือคนทีอยูใ่ ต้บังคับบัญชา
ถามว่า ทำไมพอมาเป็นเจ้าอาวาส มา
เป็นผูบ้ ังคับบัญชา นิสัยจึงเสียไปอย่างนั้น
ก็มิใย่เสียทุกคนหรือทุกรูปไปนะครับ แด่
ว่ามีแนวโน้มว่าจะเสีย ไม่เคยฉุนเฉียว
ก็มาฉุนเฉียว ไม,เคยโกรธง่ายก็โกรธ
ง่าย เคยหน้าตา ยิ้มผ่องใส กับเรามา

ทุกวันๆ ตั้งแต่เป็นพระลูกวัดมาด้วยกัน
พอมาเขินเจาอาวาสมาปกครองเราเท่า
น,น กลับท่าบึ้งดึงกับเรา
ถามว่าทำไมจึงเป็นเย่นนั้น พระ-
คุณเจาครับ เรื่องเหล่านีไ้ ต้เกิดยินกับตัว
ของผมเอง เมึอก่อนบวขก็ไม่ใท่ผู้มิ
อารมณ์จุนเจียวอะไร พอบวชเข้าไปแล้ว
ท่วงหบึ้งกลายเป็นคนจุนเฉียวเจาอารมณ์
ไป เอ๊ะ! บวชแล้ว น่าจะดียินนะ แต่ทำ-
ไมจึงเป็นอย่างนีไ้ ปได้ ก็มาลังเกดพบใน
ภายพลัง ยอฝากไว้ กับทุกรูปนะครับ
นีเ่ ป็นเรื่องสำคัญ จะเสียผูเ้ สียคนก็ตรง
นี่ คิอตอนนีเ่ รายังไม่ได้รับภาระยองผูอ้ ื่น
เราแค่ปกครองตัวเราเอง ก็มภื าระแค่ตัว
เราเอง หน้านีก่ ารงานก็เล็กนิดเดียว
พอต้องมาเป็นรองเข้าอาวาส ต้องมารับ
ภาระคอยดูแลคนโน้นคนนี่ พระภิกพุรูป
โน้นรูปนี้ ไหนจะต้องรับภาระในเรื่องการ
งานยองวัด ยังจะต้องมาดูแลเด็กวัคเข้า
มาอีก ญาติโยมก็ฟ้ามากันมากมาย แต่
ละท่านนีม่ าลิงวัดก็นำ ยัญหามาฝากเรา
หงนั้น ตกลงเขินอันว่าเรากลายเป็นกระ-
โถนท้องพระโรง คีอเนี่ยวรับรู้เรื่องชาว-
บ้านฟ้ามาไว้หมด
เมื่อเป็นอย่างนี้ พูดง่ายๆ เรา
เลยถูกกระทบมาทุกทีศทุกทาง นีข้ นาด
ฟิกสมา6ล่วงหน้ามาตั้งหลายป็ ยังจุน’
เจียวเข้าอารมณ์ไปท่วงหบึ้ง แต่ว่ารูต้ ัว
เร็วก็ริบแกัใยด้วยการนั้งสมาธิมากฟ้า ๆ
ก็พอคลายกันไป พอท่าท่าว่าจะไม่ดิ
ยักจะจุนกิกเข้ามาแล้ว รีบหาทางแก้ไข
บางทีก็หลบหน้าโยม บอกยอตัวแล้วขอ
ทำ ภาวนาสักพักหนี้ง หรือรู้ด้วว่าวันนี่
จะต้องเจอมรสุม เจอเรื่องหนัก ๅ แน่ รู้
ตัวอย่างนี้ ริบนั้งสมาธิล่วงหน้าไว้สัก เอ-ต
วัน พอวันเวลานั้นมาถึงกิพออดกลั้น
ได้ ล้าไม่อย่างนั้นอารมณ์ เสียหมดครับ
เพราะสะนั้นใครนีเ่ ป็นเข้าอาวาส
เขินผูป้ กครองอยู่ แล้วรูต้ ัวว่าเคี้ยวนี่ด้ว
เองจุนเฉียวง่าย ไม่ใท่บ้ายศบ้าอย่าง แต่
ว่ามันจุนเฉียวขึ้นมาง่ายๆ ก็รเู้ ถอะ ว่า
เราเป็นกระโถนห้อ๊ปพ้ ระโรงเสียแล้ว เรา
รับอารมณ์จากชาวบ้านมามากแล้ว ต้อง
รีบทำ ภาวนาให้มากไต้แล้วก่อนจะเสีย
พระเสียคน
หรือสำหรับท่านทื่รู้ตว้ ว่าจะต้อง
รับภาระเป็นเข้าอาวาสต่อไปข้างหน้า
ให้ รีบนงสมาธิมาก ๆ ครับ ล้าท่านนั้ป็
น้อยอิกหน่อยท่านก็กลายเป็นเข้าอาวาส
เข้าอารมณ์ แล้วก็จะหำให้พรรคพวก
เพอนฝูปืหรือญาติโยมเซาด่าก่นพ่อก่นแม่
ไม่มเี หลิอ เพราะฉะนั้นริบระวังรักษาเนี้อ
รักษาตัวให้ดินะ
คุณธรรมข้อนีพ้ ระสัมมาสัมพุทธ¬
เจ้าทรงเรียกว่า "อักไกธะ" คือความไม่
โกรธ จริง ๆ นํะ พวกเราทุกคนยังไม่
หมดกิเลส ก็มิเชึ้อโกรธด้วยกันทุกคนแหละ
แด่กต็ ้องฟิก ฟิกแล้วเขึ้อโกรธจะค่อย ๆ
คลายตัวเอง
และนี้กเึ ป็นโชคดีของผมนีไ่ ด้อา-
จารย์ดี เมื่อเราจะเริมสรัางวัดพระธรรม-
กาย เมื่อสิบเจ็ดปิทแื่ ล้ว ขณะนั้นมิแต่ท่าน
เข้าอาวาสบวชเพียงรูปเดียว รูปอื่นในวัด
นีย้ ังไม่ได้บวชเลย ผมเองก็ยังไม่ไต้บวช
พอเราเริ่มตัดสินใจจะสร้างวัดกัน ท่าน
อาจารย์อุบาถีกาจันทร์ ชนนกยูง ห่าน
ก็เรียกประชุมทีมงานนีจ่ ะท่วยกันสร้างวัด
แล้วท่านว่าอย่างนี้ “เราจะสร้างจัด
แล้ว จัดเราเป็นจัดใหญ่เ นี้ออี้ตงร้อย
เก้าถีบหกไร่ เวลาสร้างยังไงเราก็
พ&ายานจะสร้างใหถีอี้อุตแน่ ๆ เพราะ
ฉะนั้นถีงอี้แน่นอนดานนาก็ดีอ เรา
Kalyanamitra.org
ต้องทะเลาะก้นแน่ ๆ’' ท่านว่านะครับ
ท่านมองเห็นการณ์ไกลว่า ล้าว่าจะเอา
งานให้ดีน่ะเราทะเลาะกันแน่ “เพราะ
ฉะนั้นซาอขอนะ ถานต้วเองเถียเอี้ยวนี้
ล้า ใครคิดว่าต่อไปล้างหน้าเถียงก้น
แล้ว ทะเลาะก้นแล้วอดจะโกรธเถีย
ไน'ไต้ล่ะก็ ถอยออกไป ล้าใครคิดว่า
ทะเลาะก้นแล้ว เถียงก้นแล้วไน'โกรธ
ล่ะก็ ขยับชิ้นนาล้างหน้านี่’’ ก็ไม่มใิ คร
ถอยหลังกลับ แล้วก็{ม่มใิ ครขยับขึ้นข้าง
หน้า เนื่องจากว่าพวกทมังข้างหน้านั้นก็
เป็นผู้นมี่ นใจตัวเองอยูแ่ ล้วว่า เมื่อเวลา
ประชุมถกเถียงกันจะเอางานเอาการให้ดี
ขึ้น อย่างไรเสียอันก็ไม่โกรธแน่
ส่วนพวกนี่เขาไม่ค่อยจะมันใจ
เขาก็นป็อยูข่ ้างหลังอยูแ่ ล้ว ก็เลยไม่ต้องมี
การขยับตัวกัน แด่วาจาคำเดิอน คำ
ปฏิญาณโคยกลาย ๆ ครั้งนั้นน่ะ ทำให้
เวลาทำงาน หากเราทะเลาะกันแล้วเรา
จะไม่โกรธกัน นี้เป็นผลดีอย่างยื่งในการ
สร้างวัคต่อ ๆ มา ดีอย่างไร คิอจริง ๆ
แล้วถามว่า “พอเถียงก้นเล้าโกรธไหน''
โกรธครับ เดี๋ยวนีก้ ิเลสประเภทโกรธก็
ยังไม่หมด เพราะยังไม่หมดกิเลส แต่ว่า
ไม'ผูกโกรธครับ เถียงกันหน้าด่าหน้าแดง
เหมือนอย่างกับจะข่าจะแกงกัน แค่ว่าไม่
ผูกโกรธกัน พอลุกขึ้นจากทื่กจ็ บลงสรง
นั้นเอง
มิบางครั้ง รูเ้ ลยว่าจะต้องทะเลาะ
กัน ต้องขัดแย้งกันอย่างแรงเลย เพราะ
ว่าความเห็นไม่ตรงก้น คุณยายอาจารย์
ท่านเห็นห่านรูห้ ่าก่อน ฉะนั้นก่อนจะ
ประชุมเรื่องเหล่านี่ ท่านให้นั้งสมาธิติดต่อ
กัน บางทีก็ เอ-๓ วัน ติดต่อกันเสียก่อน
พอใจผ่องใสดีแล้วค่อยประชุม ก็รอดตัว
ไป ความขัดแย้งจึงไม่รุนแรงเพราะดอน
กัลยาณมดร/ดุลาคม ษ* ๐
นั้นใจใสแล้ว หรือบางทีไปเถียงกันมา
แล้วใจมันยังชุ่นๆ อยู่ คุณยายเห็นท่า
ไม่ค่อยจะดิบอกให้หยุดการประชุมแล้ว
มานั้งสมาธิกับยายก่อน เรืองกิจบกันไป
ท่าให้ไม่มกี ารยัดแย้งรุนแรงอะไรกันใน
การสร้างวัด
เพราะฉะนั้นก็ฝากเอาไวั กับท่าน
เจ้าอาวาสว่า ถัาไครรูต้ ัวว่าขณะนีต้ ัวเอง
เป็นคนเจ้าโทโส โมโหอยู่ ละก็ ริบฟิก
สมาธิเสืยแล้วแผ่เมตตาเยอะ ๆ โทสะจะ
ได้คลายลง ส่วนท่านทีย่ ังฟิกมาน้อยแต่
รู้ตัวว่าวันหนี้ งจะต้องเป็นเจ้าอาวาส กับ
เยาแน่ ๆ รีบฟิกเถอะครับ รีบสะสมสมาธิ
ไว้มาก ๆ แล้วจะรอดตัว ต่อไปข้างหน้า
จะไม่ ถูกพรรคพวกเพื่อนฝูงด่าเอาว่า
•■ เป็น เจ้าอาวาส แล้วลืมตัว" หรือ
แม้ทสี่ ุดท่านทีค่ ิดว่าจะต้องลาสิกยาแน่ ๆ
กัลยาณมํดร/ดุลาคม ย๕?10
ก็ตั้งใจฟิกสมาธิเถอะครับ อย่างน้อยทีส่ ุด
เราก็ยังจะต้องไปปกครองเมีย ปกครอง
ลูกต่อไปข้างหน้า จะได้ไม่ไปทำให้ครอบ-
ครัวแตกร้าว "ยิ่งโกรยง่ายเท่า!หร่
ยิงเดียวดายง่ายเท่า นั้น"
“อวิหิงสา”
แก้ปัญหาความหวาดกลัว
อันเกิดจากการกลั่นแกล้ง
เบียดเบียนของผูป้ กครอง
ผูป้ กครองวัดหรือเจ้าอาวาสบาง
ท่านไม่ตั้งอยูใ่ นธรรมะเลย ยอบเบียดเบียน
ลูกวัดยองท่านเอง พระบางรูปมาเล่าให้
ฟังว่า ทันทีทมี่ าอยูว่ ัดจะต้องย่าระเงิน
Kalyanamitra.org
ค่านั้าเทำนั้น ค่าไฟเท่านี้ และค่าอะไร
ต่อมิอะไรจิปาถะ ถูกเบียดเบียนถูกรังแก
สิ่งนีเ้ คยมีอยูใ่ นหมูส่ งม์ของเรา ก็ยอฝาก
พระคุณเจ้าไว้ว่า เราด่างละบ้านย่องแล้ว
ทิ้งพ่อ ทิ้งแม่มาแล้ว อย่าเบียดเบียน
กันเลย มาตั้งใจถากถางทางไปพระ
นิพพานกันเถอะ มิฉะนั้นเดียวจะแบกนรก
ยืวิตมนุษย์ ธวิตสัตว์ ด่างก็เหมีอนกันอยู่
อย่างหนี้งคิอ ไม่ต้องมีใครมาเบียดเบียน
ไม่ต้องมีใครมารังแก ก็เป็นทุกข์ในการ
แบกสังขารตนเองแทบตายกันอยู่แล้ว
อย่าไปเพื่มทุกข์ให้คนอื่น อย่าเพื่มทุกข์
ให้ตัวเองอีกเลย เลิกเบียดเบียนกันเสิยท้
ส่าหรับกรณิอย่างนี้กไ็ ม่มอี ะไรอื่นดีกว่า
การนีกถ๊ งอุดมการณ์ทพี่ ระสัมมาสัมพุทธ-
เจ้า ตรัส เอาไว้ในโอวาทปาฎิโมกข์ว่า
“นะหิป็พพะชิโต ปะรูปะฆา ตี สะมะ-

โณโหติ ปะรัง วิเหฐะยันโต - บรรพชิต
ผูฆ เอ
้ ่าสัตว์อื่นเบียดเบียนสัตว์อื่นไม่?
ว่าสมณะเลย" นื่แหละคือ คุณธรรม
ทีป่ ้องกันแก้ไยความหวาดกลัวอันเกิด
จากการกลั่นแกลังเบียดเบียน พระสัมมา-
สัมพุทธเข้าทรงเรียกว่า “อวิหิงสา" คือ
ความไม่ชอบกลั่นแกล้งใคร มีการ
เอาใจเขามาใส่ใจเรา แต่แน่นอนครับ
ยณะนีเ้ รายังฟิกสมาธิมาน้อย ใจเรามี
รูปร่างหน้าตาเขินอย่างไรเราก็มองไม่เห็น
ใจคนอื่นเยาเขินอย่างไรเราก็มองไม่เห็น
เพราะฉะนั้นจะให้เอาใจเยามาใส่ใจเรา
หรือเอาใจเราไปใส่ใจเยาก็ค่อนข้างยาก
มีอยูท่ างเดียวคือตั้งใจทำภาวนามาก ๆ
ให้เห็นใจตัวเองให้ได้ก่อน พอเห็นไจ
ตัวเองได้แล้ว จิปืค่อยเอาใจเขาใส่ใจเรา
เอาใจเราใส่ใจเยาได้
“ขันติ”
แก้ปัญหา
ความเหยาะแหยะ
อ่อนแอของผูป้ กครอง
ความเหยาะแหยะอ่อนแอยองผู้
ปกครองเขินสิงที่ผู้ อยูใ่ ต้บังคับบัญชา
กลัวมาก เยาแต่งตั้งให้เรามาเขินผู้-
ปกครอง ก็คือต้องการให้เราเขินผูน ้ ำ
เรามาเขินผู้นำแล้วแต่ว่าไม่กล้าหาญ
ไม่เด็ดยาดในการปกครอง ไม่เด็ดยาด
ในการตัดสินใจทีจ่ ะพัฒนาหรือไม่พัฒนา
อะไร รวมทั้งเมือถูกเรืองนั้นเรื่องนีม้ า
กระทบก็อดรนทนไม่ได้ ยวัญหนีดฝี ่อ
๕๖
เลยอยูไ่ ปวันหนี้ง ๆ โดยไม่ทำอะไรให้
ก้าวหน้า ราวกับจะนอนรอความตาย
หรือไม่กม็ ัวหลงคำ ประจบสอพลอยอง
บริวารรอบข้างทำ ให้เกิดความผิดพลาด
ในการทำ งาน
สำหรับเรื่องนี้มีกล่าวอยูแ่ ล้วใน
การบรรยายเรื่อง “โอวาทปาฏิโมกข์”
คือ เมือเกิดเขินคนแล้ว เขินชาวพุทธ ได้
บรรพชาในพระพุทธศาสนาเป็นพระภิกษุ
สามเณรแล้ว ด้วยความเป็นชาวพุทธจะ
ต้องมิความทรหดอดทนจะเหยาะแหยะ
อ่อนแอไม่ได้ เพราะฉะนั้นคุณธรรมที่
ต้องสร้างยินในตัวเองคือ “ขันติ” “ยันติ"
เป็นอย่างไรนั้น ได้กล่าวไร้โดยละเอียด
ในการบรรยายเรื่อง “โอวาทปาฏิโมกข์"
จิงจะไม่กล่าวถิงในที่นอี้ ีก
“อวิโรธนะ”
แก้ปัญหา
ความหวาดกลัว ความ
ลำเอียงของผูป้ กครอง
สิงทีล่ ูกบ้านกลัวมากทีส่ ุดเลยคือ
ความลำเอียงของผูบ้ ังคับบัญชา เมือยัง
Kalyanamitra.org
อยูบ่ ้านก้าใครมีพ่อแม่ทรี่ ักลูกไม่ค่อยจะ
เท่ากัน ก็อิดอัดยัดข้องมาเยอะ พอมา
บวชก็มาเจอเข้าอาวาส เจอผูป้ กครองที่
ลำเอียงเสียอีก เจอเข้าอย่างนี้ แทนที่
จะบวชอยูไ่ ด้นาน ถากถางทางไปนิพพาน
ได้มาก ๆ เปล่าเลย ต้องรีบลาสิกขาไปเสีย
เพราะฉะนั้นคุณธรรมที่ผปู้ กครอง
หรือเข้าอาวาสพิงมีคือ “อวิโรธนะ"
ความไม่สำ เอียงหรือมีความยุติธรรม
เข้าอาวาสท่านใดเป็นคนมีอคติ มีความ
ลำเอียง นั้นก็เท่ากับว่า ปิดหนทางมรรค-
ผลนิพพานยองตนเอง แล้วยังปิดยองผูอ้ ื่น
อีกด้วย ก็เป็นเรื่องทีต่ ้องมาส่ารวจตรวจ
สอบตัวเองกันให้ดแี ล้วตั้งใจแก้ไข
วิธที ี่จะแล้ไขตัวเองไม่ไห้ลำ-
เอียง ก็ไม,มีอะไรดีเกินกว่าการเจริญ
ภาวนา เลย ครับ ก้าจะว่ากันไปแล้ว
เรื่องการแก้ไยความหวาดกลัวยองผู้อยู่
ใต้บังคับบัญชานั้น ก็อยูท่ ี่ผปู้ กครองเอง
พยายามปฏิบัตธิ รรมให้เคร่งครัด ไม่ใส่
เอาแต่ปริยัติ ภาคปฏิบัติมิความจำ เป็น
มากสำหรับผู้ทที่ ำการปกครองหมูค่ ณะ
ถ้าไม่ปฏิบัติ ธรรมอย่างเคร่งครัด การ
เจริญภาวนาไม่มากไม่ส่าซองพอ ไม,ทุ่ม-
เทอย่างจริงจังแล้วคุณธรรม ๕ ประการที่
กำจัดความหวาดกลัวยองผูถ้ ูกปกครอง
นั้นจะปฏิบัติไม่ได้เลย
กัลยาณมิดร/ตุลาคม ®๕๓0

ถ้าเจ้าอาวาส หรือผู้ บังคับบัญชา
ตั้งใจปฏิบัติคุณธรรม ๕โ ประการ คือ
ต. บำเพ็ญตบะ คุณเครื่องลำ หรับ
เผาผลาญความชั่วความบาป และคนชั่ว
คนบาป
๒. บำเพ็ญอักโกธะ ความไม่
โกรธ ฉุนเฉียวเกรี้ยวกราด ประพฤติอยู่
ในเมตตาธรรม
ต. บำเพ็ญอวิหิงสา ความไม่
เบียดเบียน กลั่นแกล้งรังแก เล็งแลผู้ อยู่
ใต้บังคับบัญชาเสมือนมารดามองดูบุตร
น้อยทีเ่ กิดจากอก
๔. บำเพ็ญขันติ ความอดทน
๕. อวิโรธนะ ไม่มิความลำเอียง
มิความยุติธรรม
ชื่งถ้าทำ ภาวนาเป็นประจำ ละก็
คุณธรรมทั้ง ๕ ประการนีจ้ ะก่อเกิดชิ้น
ในตัวเราเอง แล้วการกำจัดความหวาด-
กลัวในหมูผ่ ใู้ ต้บังคับบัญชายองเราก็จะ
ทำ ได้โดยไม่ติดยัด
“ทศพิธราชธรรม”
ธรรมะสำหรับผูป้ กครอป็
คุณธรรม ๑0ประการทีกล่าวมา
นี้ ทีจ่ ริงก็คึอ “ทศพิธราชธรรม" นั่น
เอง “ทศ พิธราย ธรรม" ไม่จำ เป็นว่า
จะต้องเป็นยองพระเจ้า แผ่นดินเท่านั้น
กัลยาณมํดร/ดุลาคม ©๕๓0
ทีไ่ ด้นำมายยายความทั้งหมดนี้ เป็น
ทศพิธรายธรรม ธรรมะลำ หรับผูป้ กครอง
อึงแด่เดิมนั้นสงฆ์ เราก็ใย้ หลักธรรมนี้
ลำ หรับปกครองหมูค่ ณะให้อยูร่ ่มเยินเป็น
สุยตลอดมา ทำให้พระพุทธศาสนาอายุ
ยินมา ถึง เอ๕เอ®- ปีแล้ว คุณธรรมนี้
อ^
ไม่ล้าสมัยไม่ได้ ใน?เอบเ?เตไซ้ ไล้
เฉพาะพระภิกษุสงค์สามเณรเท่านั้น
แมัพระมหากพัตริยัของไทยเรา ก็ไล้
ทรงนำ คุณธรรมทั้ง ๑0ประการนี้
ไปทรงไซ้เป็นแนวทางแท่งพระราข¬
จรยา วัตร เป็นตัวอย่างให้กับประ-
?เาขน?เาว ไทย ที่งยังผล ให้พระองค์
ทรงพระเถืยรติยศ?โอเสียง ทรงเป็นที่
เคารพ เป็นทีน่ ับถือ ไม่เฉพาะปวง
ประ?เา?เน?เาวไทยเท่านั้น แต่รวมถืง
?เาวต่างประเทศ และผู้ นำ?เาติต่าง า
?เองโลกด้วย เพราะฉะนั้น ในวาระที่
พวกเราได้มาประชุมพร้อมกันเพื่ออยู่
ธุดงค์ เพื่อศึกษาธรรมถวายเป็นพระราซ¬
กศลแด,ในหลวงยองเรา ก็เป็นโยคดีทวี่ ่า
เราได้มโี อกาสแยกแยะแจกแจงถึงคุณ-
ธรรมยองผูป้ กครอง คือทศพิธราชธรรม
ในเธงทีจ่ ะมาใช้ทั้งทางโลกและทางธรรม
อย่างละเอียดพอสมควรทีเดียว เมื่อ
Kalyanamitra.org
เช้าใจอย่างนีแ้ ล้ว ก็ขอให้พระคุณเจ้า
ทุกรูป ได้นำไปประพฤติปฏิบัตใิ ห้เกิด
ประโยชน์ ทวี่ ัดยองพระคุณเจ้าสิบไป จะ
ได้เกิดบุญกุศลมหาศาล แล้วเมื่อบุญกุศล
นีเ้ กิดชิ้นแล้ว ก็ย่วยกันถวายเป็นพระราช-
กุศลแด'พระองค์ท่านด้วย ยอให้พระองค์
มีพระ ชนฆ์ ยินยาว มีพระพลานามัย
สมบูรณ์ เพื่อเป็นมีงยวัญชองประชาชน
ชาวไทยสิบต่อไป และเราเองก็ได้อึอว่า
เป็นผู้มีความกตัญญกดเวที ได้สนองคุณ
ต่อองค์ เอกอัครศาสนูปถัมภกคือ ทรง
เป็นผู้ทยี่ อยกพระพุทธศาสนาให้เจริญ
รุ่งเรืองมาดราบเท่าทุกวันนี้
ด้วยอำนาจบารมีธรรมแห่งองค์
สมเด็จพระสัมมาอัมพุทธเจ้า พระ
ปัจเจกพุทธเจ้า พระอรหันตเจ้าทั้ง-
หลาย และบารมีธรรมอันจะเกิดขึ้น
ต่อไปภายหน้า จากการทีเ่ ราจะร่วม
กันตั้งใจประพฤติปฏิบัติทศพิ ธราช-
ธรรมทั้ง 90 ประการไท้ยิ่ง ๆ ขึ้นไป
ขอบารมีธรรมทั้งหลายเหล่า นั้น จง
ประมวลเข้าด้วยกันเป็น ตบะ เป็นเดชะ
เป็นพลวปัจจัย ส่ง เสริมคลบันดาล
อภิบาลคุ้มครอง ปกป๋องรักษาไห้
ทุก ท่านไนที่นี้ จงปราศจาก เสีย ขึ้ง
สรรพทุกข์ สรรพโศก สรรพโรค
สรรพภัย สรรพเคราะห์ เสนียดจัญไร
ใด ๆ อย่าได้มาแผ้วพาน ให้ เป็นผ้ที่
สามารถปกครองตนเองได้ ปกครอง
หมู่คณะได้ เป็นกัลยาณมิตรให้ ชาว-
โลก ทั้งหลายได้ สามารถนำ หมู่คณะ
ส่พ ระนิพพานได้โดยง่าย จงทุกท่าน
เทอญ
๕๓'
 สูเ่ ส้นทางบุญ
ข้าพเช้าฮ่อ ประทีป พุ่มไสว เรียน
จบจากมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ คณะ
เกษตร เมื่อวันที่ ๑๓ มีนาคม เอ๕๓๐
ก่อนทีจ่ ะเริ่มสนใจปฏิบัติธรรม เข้าวัด
และเข้ายมรมพุทธศาสตร์นั้น ข้าพเช้า
เป็นคนทีค่ ุณพ่อคุณแม่เป็นห่วงพฤติกรรม
มากทีส่ ุด เพราะมินิลัยใจคอ คำ พุดคำ จา
ต่างๆ ไม่ดมี าตั้งแต่เด็ก ครั้นเมื่อสอบ
^กใ โลก06 เข้ามหาวิทยาลัยเกษตร-
ศาสตร์ได้ จิงเป็นทีห่ นักไจยองพ่อแม่ยงขึ้น
เพราะเป็นครั้งแรกทีข่ ้าพเช้าจะต้องอยู่
ห่างจากการปกครองยองพ่อแม่ ชื่งก็เป็น
ที่ต้องการยองข้าพเจ้ามาก มาทราบ
ภายหลังจากพ้นัองว่า คุณพ่อคุณแม่เป็น
ห่วงมาก ถังกับกลัวว่าจะติดล่น ติด
เฮโรอีน แด่กย็ ังโซคดีทพี่ ่อแม่ส่งเงินมาให้
ใข้น้อย เนื่องจากฐานะทางการเงินไม่ดี
และพ่อแม่ต้องส่งเงินให้พชี่ ายเรียนมหา-
วิทยาลัยรามคำแหงอิกด้วย ข้าพเจ้าจิป็
ไม่มเิ งินเหลือไว้สำหรับสะสมความสกปรก
ไว้ไนใจมากนัก แต่ถังกระนั้น เพ้อนๆ
ก็ยังเรียกข้าพเจ้าว่า ‘‘พีถ่ ่อย หรือ...
ถ่อย'' แรก ๆ เมื่อเพ้อน ๆ ตั้งฉายาให้ก็
โกรธ แต่พอเรียกนานๆ ไปเข้าก็เคยชิน
ต้องการอะไรแน่
ทางด้านการศึกษาเล่าเรียน ข้าพ-
เจ้าเน็อเรียนตั้งแต่วันแรกที่เข้าเรียนใน
มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ ไม่ใส่เพราะ
ไม่ชอบสถานที่และวิชาทีเ่ รียน ตั้งแต่ปี
ที่ ๑ ถังปีที่ ๓ เทอมด้นข้าพเจ้าสอบได้
เกรดเฉลี่ยตั้ากว่า เธ และรู้ลืกไม,เข้าใจ
ตัวเองหลาย ๆ อย่างมาโดยตลอด นอก
จากว่า ทำไมถังเบื่อเรียนแล้ว เวลาไป
เที่ยวไหน ๆ ก็ตาม ทำไมข้าพเจ้ารูสิกว่า
ไม่สนุก. เหงา ๆ แตกผื่นทำไป ทั้งๆ ที่
ตัวเองก็เป็นตัว จี้เล้นในกลุ่ม จนต้องถาม
ตัวเองอยูบ่ ่อย ๆ ว่า “ฅองการอะใรแน่"
แม้พบเห็นสิ่งที่ดี แต่ไม่มี
กัลยาณมิตร การทำ ความ
ดีกไ็ ปได้ไม่ตลอด
ในเทอมปลายของปี ๓ นีเ่ อง เพื่อน
สนิทยองข้าพเจ้าคนหนี่ง เยาชอบถ่ายรูป
ส่งประกวด ชวนข้าพเจ้าไปวัดพระธรรม-
กาย เพื่อถ่ายรูปเก็บความสวยงามยองวัด
ไว้ เผื่อจะได้มริ ูปส่งประกวด แต่ตอนนั้น
Kalyanamitra.org
 ข้าพเจ้าก็ยังไม่ว่าง จนวันอาทิตย์ ถัด
มา จ็งได้มโี อกาสมาชมวัด กาวแรก
ทีล่ งจากรถ รู้ลึกเขินมากที่มคี ณะ
อุบาลก อุบา3กา ยืนเรืยงแถวสวัสดี
ต้อนรับ เหราะคาดไม่ถีงว่า จะมีคน
รุ่นราวคราวเดียวกัน หรือไม่กอ็ ายุ
มากกว่ามายืนสวัสดีเราก่อน และอิก
ประการหมื่งคิอ ข้าพเช้าไม่ทราบว่า
จะต้องแต่งชุดขาวหรือไม่กเ็ สื่อยาวเป็น
อย่างน้อย เลยแต่งตัวตามสบาย สวม
เสื่อลายและกางเกงขายาวทรงฮิต ยิงเมื่อ
มาเห็นบริเวณปฏิบัติธรรมแล้ว ร้สีกผิด
หวังมาก เพราะเจอแต่ศาลากว้างใหญ่
และพึ้นติ นทื่ ถูก ถมไว้ ส่า หรับ เตรียม
ก่อสร้างอะไรก็ไม,ทราบ (ถ้าจำ ไม่ผิด
เป็นทีต่ ั้งเต็นท์ ด้านหน้าสภาธรรมกายใน
ป้จจุบัน) ไม่เห็นมีโบสถ์ สวนปาทีส่ วย
งามเหมีอนในรูปเลย แต่กค็ งเป็นบุญแต่
ปางก่อนของข้าพเช้าเริ่มส่งผล โยคดีทวี่ ัน
นั้นได้รับแจกหนังสิอส์ อ “เดินไปส่
ความสุข” อ่านแล้วทำ ให้ข้าพเช้าอยากนั้ง
สมาธิ เป็นอย่างมาก ข้าพเจ้า เริ่มนั้ง
สมาธิ อย่างมีจุดหมายตั้งแต่วันนั้นเอง
เพี่อว่า ‘‘สักวันหนึ่ง เราจะไต้รู้ ไต้
เห็น ไต้พิสูจน์ นึ่งลึกสับปาฏิหาริย์
ต่าง ๆ’' แต่วิถธี วิตของข้าพเจ้าก็ยังไม,
เปลี่ยนไปจากเดิม หลังจากวันแรกทีเ่ ริ่ม

Kalyanamitra.org
นั่งสมาธิ ข้าพเจ้าก็ไม่ได้ทำสมาธิอย่าง ในสมณะเพศมา ๑ธ: วัน ข้าพเจ้าได้กลับ
สมํ่าเสมอ ยังเล่นไพ่ คบเพื่อนเหมือนเดิม ไปเยืย่ มบ้านและได้ขอร้องให้คุณแม่รักษา

วัดทีเ่ ห็น กับวัตรทีเ่ ห็น คืล ๕ (คุณพ่อรักษา ดีล ๕ เป็นปกติอยู่

เมื่อปิดภาคเรียน (เทอมปลายปิ ๓)
และเริมเรียนภาคฤดูร้อน ข้าพเจ้าต้อง
เรียนอย่างหนัก พร้อมกันนั้นก็ทำงาน
ไปด้วย (เป็นครูสอนว่ายนั้า) ทำให้
ข้าพเจ้ารู้สีกเหนื่อยหน่ายต่อสังคมมาก
อยากอยูอ่ ย่างสงบ จังยออนุญาตคุณพ่อ
คุณแม่บวช โดยให้เหตุผลว่า เมื่อจบปี
ธ- แล้ว ก็ต้องออกหางาน ไม่มเิ วลา
มาบวช พร้อมทั้งยอร้องพ่อแม่ให้จัดงาน
เงียบ ๆ ไม่มเี หล้า ไม่เบียดเบียนธวิตสัตว์
และให้เสียค่าใยัจ่ายน้อยทีส่ ุด เพราะ
ต้องการให้เป็นการบวชที่บริ สุทธิ,ที่สุด
ยังไม่ทันที่จะได้ครองผ้ากาสาว-
พัสตร์ ก็รู้สิกผิดหวังเสียแล้ว ยณะที่
ข้าพเจ้ากำลังจะได้บวชเณรอยูน่ ั้น หลวง-
พ่อ หลวงพีไ่ ด้คุยกันเรื่องเล่นหวย และ
เรื่องน้อยใจเกี่ยวกับการเลื่อนตำแหน่ง
รวมทั้งยณะทีบ่ วช เป็นพระภิกษุอยูน่ ั้น
แมัยณะทีน่ ั่งฉันภัตตาหาร หลวงพ่อ
หลวงพี่กย็ ังคุยกันเรื่องผู้หญิง และท้ากัน
ชกต่อย ข้าพเจ้ารู้สีกเร่าร้อนมาก ผิดหวัง
แต่กไ็ ด้ประโยชน์ ตรงที่ ได้เห็นสภาพวัดที่
แห้จริงยองวัดในชนบททั้วไป นัจจุบันมี
ชาวบ้านไปทำบุญตักบาตรที่วัดน้อย
มาก เมื่อเทียบกับสมัยทีข่ ้าพเจ้ายังเป็น
เด็กตัวเล็ก ๆ แล้วแตกด่างกันมาก ชื่ง
สมัยก่อนเมื่อถึงวันพระ ชาวบ้านจะเดิน
เป็นทิวแถวไม'ขาดสายไปวัดจนเต็มศาลา
เต็มกุฏิ พ่อแม่หยู่ ่าตายายเล่าให้ฟังว่า
พระทีโ่ น่นขลัง พระที่นี้มวี ิชาดี ตอนนั้น
ข้าพเจ้าร้สิกหดหูม่ าก เพราะคิดว่า
ทุทธศาสนาเลีอ่ มลงมากแสัจ"
ก่อนทีจ่ ะลาสิกขา หลังจากได้อยู่
แล้ว) แด่ท่านก็ไม่ยอม โดยอ้างว่าต้อง
เป็นแม่ครัว ก็ต้องทำปาณาบ้าง และยัง
ต้องเลี้ยงหลาน บางครั้งก็ต้องโกหก
บ้าง ข้าพเจ้าให้เหตุผลอย่างไรคุณแมก
ไม'ยอมถีอศึล ๕ ก็ต้องปล่อยเลยดามเลย
พบแล้ว...สังคมในอุดมคติ
เปิดเทอมต้นของปีที่ ธ: ข้าพเจ้า
คิดทีจ่ ะนิกสมาธิอย่างจริงจัง จีงได้
ไปยอ ยืมลูกแก้วจากพี่ที่อยูช่ มรมพุทธๆ
ท่านหนื่ง ชิงเรียนปริญญาโทปีสุดห้าย
ท่านเป็นผู้ท้มอี ัธยาศัยดีมาก หน้าตา
อิ่มเอิบ ท่านให้ยืมดวงแก้ว พร้อมทั้งไห้
คำ แนะ นำ ต่าง ๆ ตั้งแต่ การนั่ง สมาธิ
จนดิงยักชวนให!ปปฏิบัติธรรมทีว่ ัด ชี่ง
เป็นคำ แนะนำ ที่มคี ุณค่ามาก และสุดท้าย
ก่อนจากกันวันนั้น พีเ่ ยาซวนให้ข้าพเจ้าไป
เข้าชมรมพุทธศาสตร์ โดยพูดว่า “วัน
จันทร์นนี้ ะ ทีช่ มรมพุทธๆ เขาจัดประชุม
กันครั้งแรก น้องไปด้วยชิ จะได้รู้จักพี่ๆ
ชมรมพุทธๆ เผื่อมีอะไรสงสัยจะได้ชัก
ถาม" ข้าพเจ้าเองรับปากก็ด้วยความ
เกรงใจ แต่กไ็ ปตามทีร่ ับปากไว้ ก้าวแรก
ทีเ่ ปิดประตูเข้าไปในชมรมๆ ข้าพเจ้ารู้สิก
ยัดเยินมาก เพราะพี่ ๆ เยายกมือไหว้ก่อน
รวมทั้งพี่ทใี่ ห้ ยืมลูกแก้วด้วย (มาทราบ
ภายหลังว่า ส์อรัตนา ข่วยงานทีวัดอยูท่ ี่
จุดแจกอาหาร) จังนับว่า เป็นคุณธรรม
ข้อแรกทีข่ ้าพเจ้า ใด้อากชมรมพุทธๆ
คือ สามารถลดทิฐมิ านะในตัวออก
ได้มาก ด้วยสัธยาตัยทีอ่ ริงใอ มาร-
ยา ทที่คืงาม ตลอดอนการ ให้คำ
แนะ นำ ให้กำลัง ใอต่าง ๆ และ
คุณธรรมของพีน่ ้องชมรมทุทธา ทำ
ให้ ข้าพเจ้า ประทับใจมาก ก่อนนั้น
ข้าพเจ้าเคยท่างานชมรมด่าง ๆ มามาก
เข่น เป็นนักกีฬาว่ายนายองมหาวิทยาลัย
ตั้งแต่ปี ๑ เป็นว่าทีป่ ระธานชมรมกีฬา
ทางนำ ยองวิทยาเขตกำแพงแสน (ประธาน
ชมรมๆ อยูท่ บี่ างเขน) เคยเป็นประธาน
จัดการแข่งขันว่ายนั้า เป็นผู้นำในการ
ผลิตก้อนเชึ้อยองชมรมเห็ด ท่าให้ สา-
มารถเปรียบเทียบได้ถึงความจริงใจ การ
ทำงาน และคุณธรรมทุก ๆ ข้อ ระหว่าง
ชมรมพุทธๆกับชมรมอิ่น ๆ และในสายตา
ของข้าพเ จ้าที่มตี ่อสมาลักชมรมพุทธ-
ศาสตร์ แต่ก่อนนั้น รู้ลักว่า เป็นคน
เข้ อง า ใม่เอา ใหน (เมอเทียบกับ
คน ทั่ว ไ ปข้ง เฮลา) เห็น แล้วก็รู้ลัก
ว่า ตนเองอะเข้ากับเขา ใม่ใด้ แต่มา
บัดนี้ เมึอข้าพเจ้า ใปสัมผัสกับสมาลัก
ชมรมทุทธา ด้วยตัวเองเทียงใม่กจี่ ัน
ทัคนคตทีม่ ต่อสมาลักชมรมพุทธ ๆ
ก็เปลี่ยน ใป โดยทราบ ว่า เฉลี่ย

๖๐ กัลยาณมดร/ดุลาคม ©๕๓0

Kalyanamitra.org
แล้ว คนทีเ่ รียนเก่งทีส่ ุด รับมืด?เอบ
งาน ทีส่ ุด กิริยามา รยา ท นิสัย ใจคอ
กาวพูดจาคัทสี่ ุดและทำ คัว ใทํมื ปวะ-
โยขน์มากทีส่ ุด อยูท่ ี่?เมวมทุทอคาสตรี
นั่นเอง
ข้าพเจ้าจิป็ตัดสินใจ ออกจากทุก
ชมรม เลิกทำ ตัวเหลวไหล ทิ้งอบายมุข
ทุกอย่างทีเ่ คยเกี่ยวข้อง เข้าย่วยป้าน
และศึกษาธรรมะในชมรมพุทธศาสตร์
อย่างเต็มตัว ข้าพเจ้ารักชมรมพุทธๆ
มาก รักสมาชิกชมรมพุทธๆ ทุกคน จน
ถึงกับมีความรู้สิกว่า วันหนี้ ง ๆ อยากให้
ถึงเวลาทำวัตรฟ้า-เย็น เร็ว ๆ เพี่อจะ
ได้พบปะ พูดคุยกับกัลยาณมิตรเหล่านั้น
มาถึงตอนนี้ ข้าพเจ้าเข้าใจแล้วว่า ฃีวิต
ที่มีความสุขที่ข้าพเจ้าและทุกคนต้อง
การและเที่ยวแสวงหาอยูน่ ั้น ไม่ได้
อยูบ่ นเส้นทางของอบายมุข แต่อยูบ่ น
เส้นทางษุญนี้ เอง ชื่งเป็นเส้นทางทีท่ ุก
คน รวมทั้งข้าพเจ้าแต่ก่อนคิดว่า เป็น
กัลยาณมิดร/ดุลาคม ©๕๓๐
แนวทางดำเนินชิวิตที่ล้าหลัง คร์าครื
งมป้าย บัดนี้ ข้าพเจ้ารู้ แล้วว่า เราเองชั่ว,
โง่ มาเสียตั้งนาน ไขว่คว้าแด่สิ่งอันไม่
เป็นสาระ ชื่ป้ผลยองมันท่าให้ข้าพเจ้าเบื่อ-
หน่าย จนรู้สีกไม่เข้าใจตัวเองเป็นอย่าง
มาก นับแด่นไี้ ป ข้าพเจ้าจะตั้งใจประพฤติ
ปฏิบัติ ธรรม จะถึอศึ ล ๕ เป็นปกติ
เริ่มชีวิตใหม่
ชิวิตทีพ่ ลิกเปลืย่ นไปอย่างกะทันหัน
โดยใย้เวลาเพียงไม่กวี่ ัน ทำให้ เพี่อน ๆ
แปลกใจกันเป็นอย่างมาก ถึงกับมีเพ้อน
คนหนี้งเปรียบเทียบว่า "เปลี่ยนจาก
หนามือเป็นหลังมือ'’ ต่อมาได้มกี ารรับ
บริจาคโลหิตในวิทยาเขตกำแพงแสน
ชัดโดยชมรมพุทธศาสตร์ ที่ๆนั อป้ๆ
ชมรมๆ ได้กรุณาอธิบายถึงคุณค่ายอง
การรักษาศึล 57 และซักขวนไห้ข้าพเจ้า
รักษาศึล 67 ก่อนวันบริจาคและวันบริจาค
โลหิตด้วย ข้าพเจ้ายินดีเป็นอย่างมาก
Kalyanamitra.org
ทีจ่ ะได้ถีอศึล 67 (อยากได้บุญมากๆ)
ครั้งแรกทีร่ ักษาศึล นี้เอง ข้าพ-
57
เจ้าได้เป็นผู้ที่สร้างเสียงหัวเราะดัง ๆ ให้
แก่สมาชิกชมรมพุทธๆ ทั้งหลาย เพราะ
ตอนเย็นยองวันแรกทีร่ ักษาศึล 57 นี้เอง
ข้าพเจ้าได้ส์อลูกชินปีป้ชื่ป้ยายอยูห่ นัาหอ-
พัก เอ ไม้ ทานหมดไปไม้หนี้งแล้วจิป็รู้
ตัวว่า ถึอศึ ล 57 ทีเ่ หลืออิกไม้หนี้งจิงด้อป็
คืนแม่ค้าไป เท่านีย้ ังไม่พอ ก่อนจะ
ไปทำวัตรเย็น เดินผ่านเพ้อนกสุ่มหนี้ปื
เยายื่นขนมไห้ ทีจ่ ริงก็หยิบตามมารยาท
มาชินหนีง้ แต่กท็ านหนัาตาเฉยเหมีอนกัน
ฟ้นเคย พอขนมหมดแล้วจิงได้รตู้ ัวว่าถือ
ศึล 57 ชื่ปข็ ้าพเจ้าก็ไม่ได้เก็บมาคิดมาก
แด่ตั้งใจว่า ต่อไปจะไม่เผลอสติ อีก
หลังจากได้บริจาคโลหิตแล้วมา
คิดว่า ไหนๆ เราก็รักษาศึล 67 ได้ เอ
วันแล้วเราถีอศึล 57 ให้ตลอดไปเลยดิกว่า
ตอนนั้นข้าพเจ้ารักษาศึล 57 ได้ในวัน
จันทร์ ส่วนเสาร์-อาทีดย์ จะรักษา

ศึล ๕ เพราะต้องเดินทางมาสอนว่ายนั้า
ในกรุงเทพๆ ด้วยเกรงว่าจะเพลียเนื่อง
จากต้องใช้กำลังมาก การทีข่ ้าพเจ้ารักษา
คืลอย่างไม่สมํ่าเสมอนี้ ทำ ให้การรักษา
ศึล ส? เป็นไป ด้วย ความเร่า ร้อนใจ
เพราะช้วงทีร่ ักษาศึล ๕ (เสาร์-อาทิตย์)
ไม่ได้ สำรวมอินทรีย์ แม้วันธรรมดา
(จันทร์-ศุกร์) บางวันข้าพเจ้ายังอาราธนา
ศึล ๕ เพี่อจะได้ทานผัดไทยและหอยทอด
ในดอนเย็น ด้วยการรักษาศึลโดยไม'
สำรวมอินทรีย์ ทำ ให้เวลานีง้ สมาธิ นึก
ได้แต่หน้าผู้หญิงและอาหารทีช่ อบทาน
จนข้าพเจ้ารู้สึกรำคาญตัวเอง โดยเฉพาะ
เรื่องเพศตรงข้าม จิงตัดใจรักษาคืล ส?
ไปตลอดจนกว่าจะได้อบรมและบวชธรรม-
ทายาท
อธิษฐานจิตปรารภความ
เพียร...เนสัป้ชิกงั คะ
แรกเรื่มทีเ่ ข้าชมรมพุทธๆ ข้าพเจ้า
๖Iธ
ไม่คิดเลยว่า จะบวชธรรมทายาท เพราะ
เคยบวช มาครั้งหนื่งแล้ว และคิดว่า จะ
ด้อง รีบหางานท่า เนื่องจากเรียนจบปิ
การศึกษานี้ เป็นบุญยองข้าพเจ้าทีไ่ ด้
อ่านบันทึกประจำ วันของธรรมทายาทรุ่น
ก่อน ๆ รวมทั้งได้ฟังพีน่ ้องชมรมๆ เล่าลิง
การบวช ธรรมทายาทและการอบรม ทำ
ให้ข้าพเจ้ารู้ชิ้งถึงคุณค่าและประโยชน์
ของการอบรมธรรมทายาท แต่กไ็ ม่มี
กำลังใจทีจ่ ะตั้งใจเข้ารับการอบรมและ
บวชอีก ด้วยเหตุผลทีก่ ล่าวมาแล้วข้างต้น
พี่ๆ น้องๆ ชมรมๆ ได้กรุณาแนะนำว่า
ณฐานว่า ขอใหมีกำลังใจทีจ่ ะบวช
และ ใต้ บวชธรรมทายาท หลังจากนั่ง
สมาธิแลัวธิ'' ข้าพเจ้าทำ ตามคำ แนะนำ
ทั้งทำ วัตรเช้า ทำ วัตรเย็น นอกจากนั้นยัง
ได้อธิษฐานเพิ่มอีกว่า ให้เราได้เป็น
กัลยาณมิตรให้ แม่ ซักชวนแม่ทำวัตร
นั่งสมาธิ เช้า รักษาสีล ๕
ตลอดไปได้สำเร็จ" อธิษฐานอย่างนี้
เรื่อยไป จนกระทั้งถึงเดือนตุลาคม ปิด
Kalyanamitra.org
เทอมด้น แต่ก่อนทีจ่ ะกลับบ้าน ข้าพเจ้า
ตั้งใจทีจ่ ะเข้าอยู่ธุดงค์ กฐิน ซิ®- ตุลาคม
เอ๕เอ®- สี่งเป็นครั้งแรกทีไ่ ด้ อยู่ ธุดงค์
อยูก่ ลด และเป็นครั้งแรกทีไ่ ด้เป็นประธาน
บอกบุญกฐิน ก่อนทีจ่ ะได้เข้าอยู่ธุดงค์
ข้าพเจ้าได้มโิ อกาสฟังรุ่นพึ่ซมรมพุทธๆ
สี่งบวชธรรมทายาทรุ่นที่ ซิ ๓ เล่าให้ฟัง
ถึงการอยู่ เนสัชชิกังคะ คือ ยิน เดิน
นั่ง ทำ สมาธิ ตลอดคืน (ไม่นอน) เล่า
ว่า ดีอย่างโน้น ดือย่างนี้ ข้าพเจ้าคิดว่า
การอยูใ่ นอาการ ๓ นี้ ห้าทายมาก "ลัก
วัน หนึ่งเราจะต้องลองบ้าง’’ นอก
จากนั้นยังได้อ่านหนังสือ ทางแห่งความดี
เล่มแรกไปเจอเรื่อง "หระจักขุบาล" ชี่ง
เป็นเรื่องเกียวกับการปรารภความเพียร
อย่างเด็ดเดียว และนั่นคงไนสัจจะ ข้าพ-
เจ้าชอบอ่าน และประทับใจในเรื่องนี้
มากทีส่ ุด รู้สืกไจพองเมื่ออ่าน มิความคิด
ว่าจะต้องหาโอกาส อยู่เนสัชให้ จงได้
และเมื่อวันอาทิตย์ก่อนทีจะถึงวันเข้าธุดงค์
ขณะทีช้วยพื่ ๆ ที่สวัสดิการกลางเตรียม
อาหารให้สาธุซน ยังได้ฟังเทปธรรมบท
ประกอบดนตรี เรื่อง พระจักขุบาลอีก
เรื่องการปรารภความเพียรอย่างหนักนี้
ได้ตอกยํ้าข้าพเจ้าถึง ๓ ครั้ง ข้าพเจ้า
นึกในใจว่า "อยูธ่ ดงค ๕ วันนี้ เราน่า
จะอยูเ่ นลัชตลอด" แต่ก่อนทีจ่ ะตั้งสัจจะ
ข้าพเจ้าได้ปริกษาฟัอนุว้ ฒน่ (ช้วยงาน
จุดแจกอาหาร) ท่านได้แนะนำ ว่า ลองตั้ง
สัจจะสักคืนเดียวก่อน ห้าดีค่อยตั้งสัจจะ
ต่อไป ข้าพเจ้ากระหยมไจเป็นอย่างมาก
ทีจ่ ะได้พิสูจน์ตัวเองว่า “เราเองก็ทำ ได้"
(อ่านต่อฉบับหนา)
กัลยาณมิดร/ดุลาคม 10๕๓๐
 ม.ล.อศนี ปราโมช 1
ก้ลยาณมิดร/ คฺลาคม ®^๓๐

Kalyanamitra.org
 องคมนตรี ผูจ้ งรกภักดี
บรรดาสิงด่าง ๆ ในโลกนี้ โดยตัว ต้องขึ้นศาลตัดสินคดีความ เป็นการจุด
ยองมันเองแล้ว ไม่ได้ให้คุณหรือโทษ เพลิงด้วยปลายปากกาไปเผาดวงใจ
แก่มนุษย์ แต่ขึ้นอยู่กับการใช้ประโยชน์ มหาชนไท้ระเบิด เสียทั้งเวลา ก่อทั้ง
ในสิงนั้น ถ้าใช้ในทางสร้างสรรค์ กเ็ กิด ความเดีอดร้อนแก,ผเู้ กี่ยวย้องโดยทั้วหน้า
คุณค่า แต่ถ้าใช้ในทางทำลายก็เกิดโทษ แด่ดรงกันย้าม ถ้าใช้ปากกาด้ามเดียวกัน
ได้เส่นกัน อย่างเส่นปากกาด้ามเดียวกัน เยียนบทความสนับสนุนให้กำลังใจ ยก¬
หากนำ ไปใช้เยียนบทความวิจารณ์ กล่าว ย่องผู้กระทำความดีที่ทำ คุณประโยชน์
ร้ายป้ายสีผู้อื่น ทำ ให้เขาได้รับความ แก่ประเทศชาติ ยามเมื่อเขาพลาดพลั้ง
เสียหาย ทำ ให้เกิดการเย้าใจผิด เป้ นผล แทนที่จะเยียนโจมตีส่าเดิม กลับแสดง
ไห้การงานชะงัก หริอล้มเลิกโครงการไป ความเห็นใจ ให้โอกาสเยาได้ปรับปรุง
โดยปริยาย บางครั้งเกิดเหตุการณ์ แก้ไยทั้งตัวเองและผลงาน เหมีอนธรรม-
บานปลายก๊งขั้นแตกหัก ทะเลาะวิวาท ธาราทีใ่ ส เย็นบรีสุทธิ้ทิหลังออกมาจาก
คนดี มีคุณธรรม
สัมภาษณ์ และเรียบเรียงโดย
กัลยาณมิตรจินตนา กาฌจนรัตน์
Kalyanamitra.org
ปลายปากกา นั้น ย่อมทำไห้ เกิดพลัง
สร้างสรรค์ การพัฒนาประเทศ และนำ
มาชื่งความสามัคคีแห่งชาติ ความสงบ
สุขยองส่วนรวมได้ไนที่สุด
เรื่องยองเสียงเพลงหรือดนด่ รีก็
เส่นกัน เมือมนุษย์ รัวกลองถึก เสียง
ย่อมสะท้อน ถึงสงความหวือกาวทำ
ลาย แต่เมือลั่นกลองธรรมเภวื เสียง
ย่อมสะท้อน ถึงสันติภาพ ส่หมู่ ซน
เพลงหรือดนตรีสร้างสรรค์นั้น มีประ-
โยชน์ มีอิทธิพลต่อจิตใจยองมวลมนุษย-
ชาติ เป็นอย่างยิ่ง เพราะคลื่นเสียงที่
ละเอียดอ่อน สอดคล้องกับจังหวะเสียง
ยองธรรมชาติ เช้น เสียงนกร้อง เสียง
ฝนตก เสียงสายลมหวิดหวิว สามารถ
กล่อมเกลาอารมณ์ มนุษย์ ให้คล้อยตาม
ได้โดยง่าย ถ้าเนี้อร้องและทำนองนั้นมี
เป้าหมาย มีทิศ ทางเป็นไปเพื่อสันติ สุย
ดังมีผู้กล่าวไว้ว่า...
"เพลงหนิ่ง ถ้า บวรเลงในเวลา
เท้ามืดของฤดูใบไม้ผล จะท้า ใท้มฟ้ ัง
ปังเถึดความ รัก ทีเ่ ป็นสากล แก'ทุก
สววพลั่งใน อักววาล
เพลงหนิ่ง ถ้า บรรเลง ในเวลา
เย็น ของฤดูร้อน จะทำ ใท้ผูฟังเกด
ความเมตตา
เพลงห นิ่ง ถ้า บวรเลง ใน เวลา
เที่ยงรันของฤดูฝน จะท้าใท้ม้ฟังเกด
ความท้าวหาญ..."
ฉันใดก็ชันนั้น เมื่อเราได้ยินเสียง
ระฆังธรรมขานรับอรุณ หรือเสียง
เพลง สรรเสริญพระรัตนตรัย แว่ว
ด้ลยาณมิดร/ดุลาคม 10๕๓0
มาคราใดก็ตาม ดวงไจยองเราย่อมน้อม
ระลิกนิกถิง องค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้า
ผู้ทรงพระคุณอันประเสริฐต่อมวลมนุษย¬
ชาติ นิกถิงธรรมอันวิเศษทีพ่ ระองค์ทรง
ค้นพบ ธรรมะทีท่ ำให้หลุดพ้นจากห้วง
วัฏสงสาร นิกถิงพระสงฆ์ผปู้ ระพฤติปฏิ¬
บัติดแี ล้ว ผู้ สิบทอดพระพุทธศาสนา ยัง
โลกนีใ้ ห้สว่างไสวด้วยแสงธรรม ทำให้
เกิดความองอาจกล้าหาญ กล้าทีจ่ ะทำ
ศวามดี ทั้งต่อหน้าและลับหลัง ละอาย
เกรงกลัวต่อบาป ไม่กล้าก้าวเดินส่ถนนสี
ดำแห่งความชั่วช้าทั้งหลาย
เพราะฉะนั้น การที่ หม่อมหลวง
อัศนี ปราโมช ผูด้ ำรงตำแหน่งองคมนตรี
อันทรงเกียรติ ได้ แต่งทำนอง เพลง
สรรเสริญพระรัตนตรัย หรือเพลงสร้าง
สรรค์ ต่าง ๆ นับว่า ได้ใช้เสียงดนตรี
เป็นบันไดอารมณ์ นำใจมนุษย์ หันเช้าส่
เส้นทางสันติภาพ เสรีภาพ ดินแดนแห่ง
สันติ สุขภายในใจ เป็นเส้นทางทีท่ ุกคน
ดิ้นรนแสวงหา แด่น้อยคนนักจะพบ
เส้นทางนี้ อย่างแห้จริง
เราลองมาฟังความคิดเห็นในเรื่อง
การบริหาร การปกครองและวิถธี วิตยอง
องคมนตรีผู้มดี นตรีในธวิต มิความสุน¬
ทรีย์ในอารมณ์
ท่านใช้ เวลาหรือบรรยากาศใน
ท่วงไหนแต่งเพลงสร้างสรรค์
“เรื่องเวลานั้น บอกไม่ค่อยถูก
หรอก เพราะผมไม่ได้เป็นเจ้ายองเวลา
ร้อยเปอร์เอึ นต์ คีอ ว่างก็แต่ง ส่วนใหญ่
เป็นเวลาช่วงเสาร์- อาทิตย์ เรื่องยอง
เพลงนี้ ถ้าความคิดแล่นไหล ก็ไปได้เรื่อย
แต่เวลาไม,เดินไม่ลื่นไหล มันก็ติดแหงก
อยูน่ ั้นแหละ แต่เวลาเดินขึ้นมา สองยาม
ดีหนีง่ ก็ด้องแต่ง ถามว่า ใช้เวลาแต่งใน
แด่ละเพลงเท่าไร ตอบยากมาก เพราะว่า
กัลยาณมํดร/ตุลาคม เอ๕๓๐
ไม,เคยได้จดจำ และไม่ได้ขึ้นอยูก่ ับอารมณ์
มันเป็นเทคนิคเสียมากกว่า"
มิใช่จะเธ่ยวชาญในการแต่งเพลง
เท่านั้น แต่ความถนัดพิเศษยองท่าน
ในการ เดี่ยว ไวโอสิน ก็ยังเยี่ยมอีกด้วย
เพราะได้รับมรดกมาจากคุณพ่อ ท่านได้
เล่าว่า
“การแต่งเพลงนั้น ไม,ได้ขึ้นอยู่กับ
ว่าเราเล่นเครื่องอะไร เพราะเวลาผมคิด
ผมเทียบกับเสียงโน้ตดนตรี ส่าหรับเรื่อง
ไวโอลินก็ไม,ได้เรียนมาจากสถาบันไหน
อาศัยว่าเล่นบ่อย ๆ และเล่นมามาก ตั้งแต่
ตอนทีอ่ ยูเ่ มืองนอก และเล่นมาตั้งแต่เด็ก
เพราะคุณพ่อ (หม่อมวายวงด้ เส นีย
ปวาโม'!!) ได้ไปเป็นเอกอัครราชทูตที่
อเมริกา คุณพ่อท่านรักดนตรีมาตั้งแต่
ไหนแต่ไรแล้ว และท่านก็เล่นไวโอลิน
มาตั้งแต่สมัยเป็นนักเรียน ช่วงสมัย
สงครามโลกครั้งที่สอง พวกเสรีไทยมา
ชุมนุมกันทีบ้านบ่อย ๆ ท่านเล่นให้ฟัง
ผมนั้ป็ฟังอยู่ด้วยก็เลยชอบ ผมเล่นตอน
แรกอายุประมาณแปดขวบ..."
ในความคิดของท่าน เพลงสร้าง-
สรรค์ ควรมีลักษณะอย่างไร
"ก็มห
ี ลายรูปแบบครับ แล้วแต่
ใครถนัด สำหรับในสไตล์ของผมก็มคี น
ทีเคยถามว่า เพลงยองผมนี่ เป็นดนตรี
ฝรั่งหริอดนตรีไทย ผมตอบไม่ถูกหรอก
เพราะว่าเราใช้เครื่องฝรั่ง เพลงฝรั่ง แต่
ว่าในความร้สิกมันมิความเป็นแบบไทย ๆ
บ้าง ถามว่า เป็นไทยหรือเทศ ผมตอบ
ไม่ค่อยถูก เหมีอนพวกเราเวลานีเ้ ป็นคน
ไทย แต่ใช้รถยนต์ ญี่ปุ่น ใย้ต้เย็นญี่ปุ่น
แต่งตัวแบบฝรั่งผสมกันไปหมด แล้วอะไร
คือความเป็นไทย มันก็พูดยาก แต่ถ้าพูด
ถึงความร้สิกในใจนี่ก็รวู้ ่าผสมบ้าง เพราะ
เรารับอารยธรรมตะวันตกเช้ามาทุกคน
Kalyanamitra.org
จะมากหรือน้อยแล้วแต่รูปแบบ ตัวเรา
เอง สิ ไม่ค่อยทราบ"
ท่านคิดว่า ดนตรีสร้างสรรค์ มี
อิทธิพลต่อจิตใจมนุษย์ อย่างไร
บ้าง
“ผมว่า เป็นเครื่องช่วยชุบจิตใจ
เพราะเป็นเรื่องละเอียดอ่อน คงช่วยปรับ
ปรุงจิตใจให้สูงขึ้น ให้ดขี ึ้น สะอาดขึ้นได้
ก็แบบ ทำนองเดียวกับ คืลปะทุกอย่าง
นั้นแหละ ผมเห็นว่า ดนตรีไม่น่าจะมี
ป้ญหา อะไร กรณีเรื่องดนตรีสากลก็
เคยมีคนถามผมว่า ทำไมไม่สนับสนุน
ดนตรีไทย ผมบอกว่าง่ายนิดเดียว เพราะ
ว่า แบคกราวน์ย องผมมาจากฝรั่ง รับ
ทางด้านนีม้ าตั้งแต่สมัยเด็ก ๆ ไม่ใช่ผม
ไม่เห็นว่าของเราไม่สำคัญ บางคนบอก
ว่า ตอนนีบ้ ้านเมืองยองเราต้องการพัฒนา
ทางอุตสาหกรรมและเศรษฐกิจ สำ หวับ
ผม เห็นว่า ทางด้านฅลปะก็มคื วาม
สำคัญ ยิ่งในทางเศวษฐสิจเ วาทวุตคัว
ทางสิล ปะ ยงมื ความ สำคัญ ยิ่ง ขึ้น
เทวาะว่า ด้าน เมืองจะเจ วีญหวี'อไม่
นั้นอย่ทคี่ น ไม่โซ่วัตถุ"
ในความคิดเห็นของท่าน วงการ
เพลงดนตรีสากลที่ เล่นโดย คน
ไทย ได้วิวัฒนาการไปอย่างไร
บ้าง
‘สมัยก่อน ยุคคุณเอี้อ สุนทรสนาน
คนไทยยังเล่นดนตรีสากลได้ไม่ดนี ัก ทำ
ให้ช่วงนั้น นักดนตรีต่างชาติเข้ามาแย่ง
การทำ มาหากินในเมืองไทย กิเป็นเรื่อง
น่าเหินใจ เพราะมาตรฐานการเล่นดนตรี
สากลส้ต่างซาติเยาไม่ได้ แต่สมัยนี้ ซาว
ต่างชาติเข้ามาหากินลำบาก เพราะนัก
ดนตรีไทยพัฒนาการเล่นดนตรีมรี ะดับ
ขึ้นมาก อย่างเช่น วงดุริยางค์ยองทหาร
เรือ ผมหวังว่าคงจะดีขึ้นเรื่อยๆ แต่
เรื่องเหล่านีข้ ึ้นอยูก่ ับตัวบุคคลด้วย เพราะ
นักดนตรีกต็ ้องเลียงครอบครัว เอะอะอะไร
ช้างแกถูก ๆ ใช้ฟรี ๆ แต่ในเวลาเดียวกัน
เราก็อยากให้มาตรฐานการเล่นดนตรี
เทียบเท่ากับต่างประเทศ
เงินเดือนนักดนตรียองต่างประเทศ
สูงกว่ายองเรามาก อย่างเราจะเล่นคอน-
เสิรท์ ต้องซ้อมกันถึง ๑๐•เอ๐ ครั้ง แด่ฝรั้ง
นี้ มือดี ๆ ซ้อมครั้งเดียวก็เล่นได้เลย เยา
จีงไม่เสียเวลา จิงมืงานมากกว่า คล่อง
กว่า แด่ถ้าเทียบกันในระหว่างอาเชี่ยน
ด้วยกันแล้ว เราก็ไม่เลวเทียวแหละ...-
ในฐานะองคมนตรี ท่านมีภารกิจ
รับใช้เบื้องพระยุคลบาท ด้านใน
บ้าง
“ก็มีการประชุมองคมนตรี เป็น
ประจำ แล้วงานพระราชพิธตี ่าง ๆ ก็มี
มากมาย บางครั้งพระบาทสมเด็จพระ-
เช้าอยูห่ ัว ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าๆ
ไห้ผู้แทนพระองค์ คือ องคมนตรี ไปแทน
โดยเฉพาะต่างจังหวัดนั้น ผมพยายาม
จะรับเอง เพราะองคมนตรีคนอื่น ๆ ส่วน
มากเป็นผู้ใหญ่ค่อนข้างมีอายุแล้ว ผม
สงสารท่าน ส่วนในกรุงเทพๆก็แบ่ง
ภารกิจกันไป
สำนักงานทรัพย์สินส่วนพระองค์
ส่านักงานทรัพย์สินส่วนพระองค์นี้
เสียภาษีเหมือนนิติบุคคลทั่วไป เพียง
แต่ว่า จะทำกิจการใด ๆ ทั่วไปแบบคน
อื่นๆ ค่อนข้างยาก เพราะเราต้องเลือก
กิจการที่เป็นประโยชน์ เหมาะสมไม่มี
ปัญหา เข้ น การสร้างบ้านจัดสรร-
ท่านมีหลักธรรมอย่างไรไนการ
ดำรงซีวิตให้ เป็นปกติ สุข
“เป็นตัวของตัวเอง อย่าคิดเบียด-
เบียนใคร ถ้าเผื่อเราเป็นทีไ่ ว้วางใจของ
บุคคลทั่วไป ไม่เคยเบี้ยวใคร พูดอะไร
เยาก็ฟัง...’
หลักการบริหารการปกครอง ผู้
อยูใ่ ต้ บังคับบัญชา
'‘อยูก่ ันคล้าย 7 คนในครอบครัว
เพราะงานเรา ไม่ใหญ่โตมาก ม่อะไร
ก็ถ้อยทีล้อยอาศัยกัน เล่นก็'ผาถ้วยกัน
อยูก่ ันเหม่อนพีเ่ หม่อน ถ้อง ผมจึงม่
ความรัล้กว่า ผมสบาย ใจ พถ้กงานที่
อยูท
่ ี่นี่เขาก็ม่ความสบาย ใจ ม่กัญหา
อะไรก็มาคุยกัน อยูก่ ันแบบครอบครัว
อย่างคนไทย...'’
Kalyanamitra.org
ในฐานะประชาชนคนไทย ควร
ปฏิบัติตัวอย่างไรจึงจะได้บื้อว่า
ถวายความจงรักภักดีต่อ องค์
พระบาทสมเด็จพระเจ้า อยู่หัว
ในวาระมหามงคลสมัย เฉสม-
พระชนมพรรษา ปี ๒๕๓๐
“ส่าหรับผมตอบยาก ยองผมท่า
เป็นประจำ ผมถึอว่าส่าคัญทุกวัน ไม่ใช่
เฉพาะปีนี้หรือปิไหน เพราะผมเป็นข้า-
พระบาทพระองค์ท่านมานานแล้ว ผม
คงเส้นคงวา นี้คึอส่วนตัวยองผม
แด่ถ้าความคิดเหินในฐานะประ¬
ชาซนทั่วไป ผมว่า
การที่ พระองค์ เสด็จไปไหน
แล้วประชาชนแสดงออกถึงความจงรัก
ภักดีอย่างสูง อันนี้เป็นสิงสำคัญที่สุด
พระองค์ ทรงปลื้มพระทัยแล้ว ทรงไม่
เคยต้องการสิงใดจากประชาชน
พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยูห่ ัว
ทรงมีพระมหา กรุณา ธ๊คุณ ต่อประ-
ชาชนชาวไทยมาก แล้วเราพสกนิกร
ก็ถวายความจงรักภักดีต่อพระองค์
เป็นการแสดงถึงนํ้าใจของคนไทยว่า
พวกเราเห็นคุณค่าของพระองค์ ใน
ฐานะที่ทรงให้ ทุกสิงทุกอย่างต่อบ้าน-
เมืองอย่างมากมาย...”
กัลยาณมิดร/ดุลาคม อ๕๓๐
มงคลสูตร สูตรแห่งความสำเร็จ
ซิานวุฃฺโฒ ภิกขุ
คนตาบอดย่อมมองไม่เห็นโลก
แม้ดวงอาทิตย์จะส่องสว่างอยูฉ่ ันใด
คนใจบอดย่อมไม่มีความกตัญญ
แม้จะได้รับความเมตตากรุณาจาก
ผู้มีอปุ การคุณฉันนั้น
ความกตัญญคืออะไร
ความกตัญญู คือ ความรู้คุณ
หมายถึงความเป็นผู้มีไจกระจ่าง มิสติ
ป้ญญาบริบูรณ์ รูอ้ ุปการคุณที่ผู้อนื่ กระทำ
แล้วแก่ตน ผูไ้ ดก็ตามทีทำคุณแก่ตน
แล้ว ไม่ว่าจะมากก็ตาม น้อยก็ตาม
เม่น เลี้ยงดู สั่งสอน ให้ทพี่ ัก ให้งานทำ
ๆลๆ ย่อมระลึกถึงด้วยความชาบชึ้งอยู่
เสมอ ไม่ลืมอุปการคุณนั้นเลย
กัลยาณมีดว/ดุลาคม ©๕๓0
มีความกตัญญู
อิกนัยหนื่ง ความกตัญญู หมาย-
ถึง ความรูบ้ ุญ หรือรูอ้ ุปการะของบุญ
ที่ตนทำ ไว้แล้ว รูว้ ่าทีต่ นเองพ้นจากภัย
อันตรายทั้งหลายได้ดีมีสุยอยูใ่ นบัจจุบัน
ก็เพราะบุญทั้งหลายทีเ่ คยทำ ไว้ในอดีต
ส่งผลให้ จีงไม่ลืมอุปการะของบุญนั้น
เลย และสร้างสมบุญใหม่ให้ยิ่ง ๆ ขึ้น
ไป
รวมความ กตัญณู จึงหมายถึง
การรู้จักบุญคุณ อะไรก็ตามทีเ่ ป็นบุญ
หรือมีคุณ ต่อตนแล้วก็ตาม ระลึกนึก
ถึงด้วย ความซา บชืงไม่ลืมเลย คน
มีกตั ญญถิ งแม้ จะนัยน์ตา บอดมืดทั้ง
สองข้าง แต่ใจยองเยาใส กระจ่างยิ่งกว่า
ดวงจันทร์ ดวงอาท้ตย์ รวมกันเสียอีก
Kalyanamitra.org
มงคลที่
สิ่งทีค่ วรกตัญญ
สิงทีควรแก่ความกตัญญูแบ่งได้
เป็น ๕ ประการ ได้แก่
๑. กตัญญูต่อบุคคล คือ ใครก็
ตามทีเ่ คยมีพระคุณต่อเรา ไม่ว่าจะมาก
นัอยเพียงไร จะต้องกตัญญูรู้คุณท่าน
ติดตามระลึกถึงเสมอด้วยความชาบชิ้ง
พยายามหาโอกาสตอบแทนคุณท่านให้
ได้ โดยเฉพาะพระสัมมาอัมพุทธเช้า
พระสงฆ์ บิดามารดา ครู อุปัชฌาย์
อาจารย์ พระมหากษัตริย์หรือผู้ปกครอง
ทีท่ รงทศพิธราชธรรม จะต้องตามระลึก
นิกถิงพระคุณยองท่านให้จงหนัก
ให้ปฏิบัติตัวให้ เป็นลูกที่ดียองพ่อ
๖๓
แม่ เป็นศึษย์ ที่ดีของครูอาจารย์ เป็นพล¬
เมืองทิดยองประเทศ ชาติ และเป็นพุทธ-
มามกะ สมธีอ
๒. กต้ญณต่อสัตว์ คือ สัดว์ที่มี
คุณต่อเรา เช่น ช้าง ม้า วัว ควาย ที่ไย้
งาน จะต้องใช้ด้วยความกรุณาปรานี
ไม่เฆี่ยนติ มันจนเหลือเกิน อย่าใช้งาน
หนักจนเป็นการทรมาน และเลี้ยงดูให้
อาหารอย่าให้อดอยากให้ได้กินได้นอน
ได้พักผ่อนตามเวลา ตัวอย่างไนเรื่อง
กตัญญต่อสัตว์ นี้มิอยูว่ ่า
ในสมัยก่อนพุทธกาล วันหนื่ง
พระเจ้ากรุงราช คฤห็ เสด็จประพาส อุท-
ยาน และได้บรรทมหลับในอุทยานนั้น
ขณะนั้นมีงูเห่า ตัวหนี้ งเลี้อยเช้ามาและ
กำลังจะฉกกัดพระองค์ เผอิญมิกระแตตัว
หนื่งเห็นเช้าแลัวร้องยิน พระองค์จ็งสะด้ง
ตื่นและไล่งหู นีไปทัน ทรงระ ลืกถีงคุณ
ของกระแตว่า เป็นผู้ช่วยธวิตพระองค์
ไว้ จึงรับสังให้พระราชทานเหยื่อแก’
กระแตในอุทยานนั้นทุกวัน และห้ามไม่
ให้ใครทำอันตรายแก่กระแตในอุทยาน
นั้น คนทั้งหลายจึงเรียกอุทยานนั้นว่า
"เวฬุวันกสันทกนวา ปสถาน” แปล
ว่า "ป็า ไฝสันเป็นทีห่ วะวาช ทาน
เทยอแก่กวะแด" ส์งด่อมาก็คอี "เวฬุ-
วันมหาวิหาร" วัดแห่งแรกในพระ-
พุทธศาสนา
๓. กตัญณูต่อสิงของ คือ ของ
สิงไดก็ตามที่มคี ุณต่อเรา เช่น หนังสิอ
ธรรมะ หนังสิอเรียน สถานศึกษา วัด
ต้นไม้ ป่าไม้ วัสดุอุปกรณ์ ที่ไย้ไนการหา
เลี้ยงธพ ๆลๆ จะต้องปฏิบัติต่อสิงเหล่านี้
ไห้ ดี ไม่ลบหลูด่ แู คลน ไม่ทำลาย
ตัวอย่าง เช่น ไม้คานทีใ่ ช้หาบยอง
ขาย เมื่อเจ้ายองตั้งตัวได้ รํ่ารวยขึ้น ก็ไม่
ทั้ง ยังคิดถีงคุณยองไม้คานอยู่ ถิอเป็น
ยองคู่ยิ วิด ช่วยเหลือตนสร้างฐานะมา
จึงเสี่ยมทองเก็บไว้เป็นทีร่ ะลิก อย่างนี้ก็
มิ
มีกล่าวไว้ไนเตมียชาดกว่า
“อย่าว่าถีงคนที่เราได้พึ่งพาอาศัย
กันเลย แม้แด่ต้นไม้ทไี ด้อาศัยร่มเงา ก็
หาควรจะหักกงลิดกัานรานใบยองมันไม่
ผูไ้ ดพำนักอาศัยนั้ป็นอนใต้ร่มเงาของต้น
ไม้ใดแล้ว ยังยินหักกงลิดกัานรานใบ
เด็ดยอดขดรากถากเปลือก ผู้นั้นชื่อว่าทำ
ร้ายมิตร เป็นคนชั๋วช้าเลวทราม จะมีแต่
อัปมงคลเป็นเบื่องหน้า"
๔. กตัญญต่อบุญ คือ รูว้ ่าคน
เราเกิดมามีอายุยินยาว ร่างกายแข็งแรง
ผิวพรรณดี สติป้ญญาเฉลิยวฉลาด
มีความสุขความเจริญ มีความกัาวหนัา
มีทรัพย์ สมบัติมาก ก็เนีองมาจากผลยอง
บุญ จะไปสวรรค์ กระทั้งไปพระนิพ-
พานได้กด็ ้วยบุญ กล่าวได้ว่า ทุกอย่าง
สำเร็จได้ด้วยบุญ ทั้งบุญเก่าทีสะสมมาดี
แล้ว และบุญใหม่ทเี พียรสร้างขึ้นประกอบ
กัน จิงมีความรูค้ ุณของบุญ มิความอ่อน
น้อมไนตัว ไม่ดถู ูกบุญ ตามระลิกถิงบุญ
ในการทำความดีย่อมมี
อุปสรรค มีปัญหาขัดขวาง
มากมาย...เราจะเอาตัวรอด
ยีนหยัด สู้ปัญหาทั้งหลาย
ทีเ่ ข้ามาผจญได้โดยไม่ท้อถอย
ก็ต้องมีสิ่งที่ ยึดเหนี่ยวใจไว้
นั่นคือความกตัญณู
Kalyanamitra.org
เก่าให้ จิตใจช่มชื่น และไม่ประมาทไน
การสร้างบุญใหม่ไห้ยื่ง ๆ ขึ้นไป
๕. กตัญณต่อตนเอง คือ รูว้ ่า
ร่างกายของเรานีเ้ ป็นอุปกรณ์ สำคัญทีเ่ รา
จะได้อาศัยใช้ไนการทำ ความดี ไซไน
การส ร้างบุญกุศลนานาประการเพื่อ
ความสุข ความเจริญกัาวหน้า แก่ตนเอง
ต่อไป จึงทะนุถนอมดูแลร่างกายรักษา
สุขภาพไห้ดี ไม่ทำลายด้วยการกินเหล้า
เสพสิงเสพติด เที่ยวเตร่ดิก ๆ ดีนๆ และ
ไม่นำ ร่างกาย นี้ ไปประกอบความชั๋ว
เช่น ฆ่าสัตว์ ลักทรัพย์ เจ้ายู้ อันเป็นการ
ทำลายตนเอง
ความกตัญญจำ เป็น
อย่างไรในการสร้าง
ความดี
การที่ คนเราจะ มิความคิดใฝ่ ดี
ตั้งใจทำ ความดีสร้างสมคุณธรรมให้เกิด
ขึ้นในตัว เป็นสิงเกิดขึ้นได้ยาก แต่ที่
ยากยื่งกว่านั้นก็คิอ ทำ อย่างไรจึงจะ
รักษาความตั้งใจที่ดนี ั้นไว้ โดยไม่ท้อ-
กัลยาณมํดร/ดุลาคม เธ๕๓๐
ถอยไม่เลิกกลางคัน เพราะในการทำ
ความดีย่อมมีอุปสรรค มีบัญทาชัดยวาง
มากมาย ไหนจะปัญหาภายนอกจาก
คนรอบยาง จากสิ่งแวดล้อม ไหนจะ
ปัญหาภายไนจากกิเลส รุมล้อมประดังกิน
ฟ้ามา เรวจะเอวตัวรอด ยืนหยัด
สัยัญหาทั้งหลายนีเ่ ขามา ผจญ ใด
โดยไม่ทอตอย ก็ห้องมืนี่งนีย่ ัดเหนี่ยว-
ใจไว้ นั่นดือดวามกยัญญ
ไปโรงเรียน เรียนหนังสีอ แม้จะ
ยากแสนยาก ท้อถอยจะเลิกเสียก็หลาย
ครั้ง เพื่อนฝูงบางคนชวนไปเที่ยวเดร'
เฮอา ดูน่าสนุกกวำมาก แต่เมื่อนึกถึง
คุณห่อคุณแม่ คิดว่าท่านอุตส่าห์ทะนุ-
ถนอมเลี้ยงดูเรามาจนเสิบใหญ่ ท่าน
ฝากความหวังไว้กับคัวเรา อยากเห็นคัว
เราได้คิเพียงใด พอคิดเท่านี้ ความ
กตัญญูเกิดชิ้น ก็มีแรงสั แม้จะยากแสน
ยาก แม้จะเหมื่อยแสนเหมื่อย ก็กัดฟัน
ส้ มุมานะตั้งใจเรียนให้ดใี ห้ได้ ไม่ยอม
ประพฤติคัวไปในทางเสือมเสียแก่วป็ฅ์
ดระภูลให้คุณห่อคุณแม่ ครูบาอาจารย์
ไต้อายโดยเด็ดขาด
แม้ในหมูผ่ ปู้ ฏิบัติธรรม ผูต้ ั้งใจจะ
ทำ หน้าทีเ่ ผยแผ่พระศาสนา แน่นอนว่า
ในการทำ งานนั้น จะต้องมีการกระทบ-
กระที่'งกัน คนเราหลายคนก็หลายความ
เห็น ต่างคนก็ค่างตั้งใจดิกันทั้งนั้น
แต่ความคิดความอ่านความสามารถอาจ
ไม่เท่ากัน และบางครั้งก็เกิดจากทิฐมานะ
คิดไปว่า “ถึงแกจะหนี่ง แต่ฉันก็แน่
เหมือนยัน’, ทำ ให้ไม่ยอมกัน ทีเ่ ป็น
ฝนนิ เพราะต่างก็กำลังฟิกฝนคนเอง
อยู่ กิเลสในคัวก็ยังมียังไม่ได้หมด ดังนั้น
ถ้าไม่รู้จักควบคุมให้ดี จิงมีโอกาสยัดใจ
กันไต้ หรือบางทีออกไปทำงานเผยแผ่
ธรรมะ ก็พบกับคนที่ย้ปไ็ ม่ฟ้าใจไม่เห็น
กัลยาณมิดร/ดุลาดม ®๕00
ด้วย พูดนินทาว่าว้าย เยาะเย้ยถากถาง คลาย แม้ความดายก็ไม่หวน เกิดกำลัง
เอาน้าง ใจทีจ่ ะทำความดิด่อไปไม่มีที่ลนี้ สุด
เพราะเหตุนี้ จิงมีนักปฏิบัติธรรม ความกยัญญจีงเป็นคุณกรรม
นักเผยแผ่ธรรมะ รวมทั้งผูท้ ตี่ ั้งใจทำ งาน นี่สัายัญยัง นีจ่ ะประคองใจของเรา
เพื่อสังคมส่วนรวม หลายๆ คน เมื่อ ให้ดำรงนั่นอยู่ ในคุณธรรมยันยิ่ง ๆ
หน่าย ห้อถอย และเลิกราไปกลางคัน ขึ้นไป
อย่างน่าเสียดาย
แด่ถ้าเป็นผู้ที่มคี วามกคัญญเป็น อานิสงส์การมีความ
พื่นใจแล้ว เมื่อความห้อถอย ความเมื่อ กตัญญ
หน่ายเอือมระอาเกิดชิ้น เพียงแต่นกิ วา
ที่ดัวเราได้มโิ อกาสเรียนรูธ้ รรมะ รู้- ๑. ทำไห้รักษาคุณความดีเดิมไว้
การสว้างบุญกุศล รู้วิธกิ ารดำเนินอีวิตอัน ได้
ประเสริฐ รูบ้ ุญรูบ้ าปอยูท่ ุกวันนี้ ก็เพราะ 13. ทำ ให้สว้างคุณความดีใหม่
พระ สัมมา สัมพุท8 เว้า พระองยั ได้ อีก
ให้ทรงเสัยสละอุทคยั วิดคุ่มเทยันคว้า ๓. ทำให้เกิดสติ ไม่ประมาท
จนดว้สรู้หยักอริยสัจ ดือ ความจริง &. ทำ ให้เกิดหิรโิ อตตัปปะ
ยันประเสริฐทั้งหลายมาสอนเรา ได้ ๕. ทำ ให้เกิดชันติ
คิดถีงอีวิด เลีอคเนีอ้ ความเพียรพยา- ๖. ทำ ให้จิตใจผ่องใส มองโลก
ยามทีพ่ ระองคํได้ทรงทุ่มเทลงไปดลอด ในแง่ดิ
ระยะเวลาทีท่ รงน้าเพ็ญบารมีอยูน่ านถึง ๓'. ทำ ให้เป็นทีส่ รรเสริญของคน
๕ อสงไขย กับแสนกัปว่ามากมายมหา- ดี
ศาลเพียงใด (เวลากัปหนีง้ อุปมาได้กับมิ 67. ทำ ให้มคี นอยากคบหาสมาคม
ภูเขาหินรูปสีเหลืย่ มลูกบาศก์ กว้าง ๑'ว ๕. ทำให้ทั้งมนุษย์และเทวดา
กิโลเมตร ยาว ๑๖ กิโลเมตร สูง ๑'อ อยากย่วยเหลีอ
กิโลเมตร ทุก ๑๐0 ปี มีเทวดาเอาม้า ๑อ. ทำ ให้ไม่มิเวรไม่มภี ัย
ทิพย์ บางเบา มาลูบครั้งหนี้ง เมื่อใด ๑®. ทำ ให้ลาภผลทั้งหลาย เกิด
ภูเขาลูกนี้สีกหมด เรียบเสมอพนดิน ชิ้นโดยง่าย
ระยะเวลานั้นเท่ากับกัปหมื่ง ะ ๑ อสง- 9เธ. ทำให้บรรลุมรรคผลนิพพาน
ไขย = ๑0®^๐ คํอ จำนวนที่มเี ลย โดยง่าย
๑ และมีเลข 0 ต่อห้าย ๑๕๐ คัว) ตลอด
จนคิดถึงพระคุณของครูบาอาจารย์ทั้ง
หลายทีท่ ่านอุคส่าห์ถ่ายทอดคำสอนยอง
พระสัมมาสัมพุทธเช้าต่อ ๆ กันมาและ
อบรมสัปส็ อนให้เราได้ทราบได้รู้ถีงคำ
สอนยองพระองค์ โดยไม่เห็นแก่ความ
เหมื่อยยาก คิดเพียงเท่านี้ ความ
ห้อถอยก็หาย ความเหมื่อยหน่ายก็
Kalyanamitra.org
 เรื่องแปล
— “ใช่แล้ว เจ้าเป็น
พ้นเอก พระสงครามภักดี
สัตว์เล็ก ๆ ของ
มหัศจรรย์ยองโลก-
แปลและเรียบเรียงโดย พันเอก พระสงครามภักดี พระองค์...เหมือนกับ
จากหนังสีอเรีอง 0กธ60โ96ผลธเ!เก910ก
0ลโV® โ รอเธกยธเ ยอง ธค/'1แ^ อกช สัตว์เล็ก ๆ ในป่า เจ้า

มห^
ธธอคธธ 0. ม?800หธ
โดยได้รับอนญาดจาก สัมมาธวดีลปมูลนิธิ ไน
ไม่เป็นของใครอื่น
พระอุปถัมภ์ยองสมเด็จพระสังมราย แล้ว...พระองค์ได้

คน จรรย์ ประทานมือนัก
เพาะปลูกให้เจ้า

ของ โลก
เจ้าอีกผูห้ นึ่งจะต้อง
ทำงานร่วมกับพระเจ้า
เช่นเดียวกับฉัน”

กัลยาณมํตว/ดุลาคม &(2๓0
Kalyanamitra.org
 ต่อจากฉบับทํแล้ ว
นายคาร์ เว่อวิ ทำ งานอยูท่ าง
แถบกลางแห่งภาคตะวันตก เขามี
ลักษณะเป็นผู้ บุกเบิกอย่างแท้จริง
ไม่ เคยยอมแท้ ความยากลำบาก
ใด ๆ เลย เวลานี้ทนี าของเยาเจริญ
ขึ้นแล้ว แม้เขาจะไม่รํ่ารวยอะไรนัก
แต่กไ็ ด้เก็บผลอันอุดมสมบูรณ์ ใน
ยุ้งฉางมีผลิตผลบรรจุอยูม่ าก ใน
โรงอบควันโรงใหญ่ก็มีเ นี้อ สัตว์
อยู่เต็ม ทั้งนีเ้ ป็นผลแห่งความพาก-
เพียรยองเยานั่นเอง
เวลาล่วงไปได้สามปี ขณะนีย้ อร์ช
จะมิอายุสักเท่าใดก็ไม่แน่นอนนัก เพราะ
ลูกทาสไม่มกี ารจดทะเบียน แด่กพ็ อจะ
ประมาณได้ว่า คงจะราวสิบยวบไนวัน
เริมฤดูใบไม้ร่วงนี้ วันนีย้ อร็ช ตื่นนอน
แต่เย้ามีด โดยไม่ต้องมีใครปลุก ตื่นก่อน
เจ้าไก่แก่ตัวจุดด่าง ๆ ขันเป็นนานเสีย
ด้วยสํ้า และได้ออกไปที่ฉางข้าว ไป รีด
นมวัว ผสมอาหารเลี้ยงหมู ขัดอานม้า
และให้อาหารม้า เยาหยุดอยู่ทีม้านี้
นานหน่อย เพื่อกระชิบทีห่ ขู องมันว่า
“กินมาก ๆ นะ เราจะได้ไปกันเร็ว ๆ"
ต่อจากนี้นก็ไปทีล่ านเลี้ยงไก่ แล้วลอดฟ้า
ไปข้างใต้เถาองุ่น พลางคว้าเอาลูกองุ่น
มาได้หนี้งกำมือ เมื่อใส่เข้าปากรู้สิก
เหมือนกับได้แย้ มาเยินเจี๊ยบ และทำ เสียง
อิม- อิม ว่าพอใจมาก เขาได้สูด
ลมหายใจแรง ทำ ให้จมูกย่นเหมือนจมูก
กระต่าย เยาเพลิดเพลินไปด้วยกลี้นพืชผล
นานาประการ เย้ นกสินหญ้าทีต่ ัดใหม่
กลินผลแอ๊ปเปิลสุก กลี้นฝักข้าวโพด
และกลี้นผลองุ่นทีห่ วานถูกปาก เป็นด้น
ได้มิ กสิกรชาว สวิส ส์ เขึ้อชาติ
ฝรงเศสผู้หนี้ง มาจากดินแดนทีอ่ ยูก่ ัดไป
ได้มาแนะนำ ให้ ลองทำ ไร,องุ่นดู ทีแรก
นายคาร์ เว่อร์กไ็ ม่ส้จะแน่ใจนัก เพราะ

ทำอย่างาร์!หัเงินของคุณ
เพมพูน๓ไถนากกว่ไชี 34
นวธนกิวา จ
บริษ้ ทเงินทุนหลักกรัผย์บึว ชึพ
กนนพญาไท กรุงเทพฯ 10400 โทร. 246-0222 0
กัลยาณมิดร/ดุลาคม ©๕๓0 ๓๑
Kalyanamitra.org
เกรงว่าจะสินเปลิ30รายจ่ายมาก แต่
ครั้นจะไม่นำ พาต่อค่ารบเร้ายอง นาย
แฮร้มานน์ จารํกา-3 เสีย ทั้งๆ ทีเ่ ขา
อุตส่าห์ ยี่มัายินท่องเที่ยวสนับสนุนกำลังใจ
กสิกรให้เพึ่มการผลิตผลองุ่นให้จงได้อยู่
เสมอ ก็ดจู ะไม่ฟ้าที เขาบอกว่าพี่นดิน
และอากาศ ที่นเี่ หมาะกับด้นองุ่นดีนัก
ยอให้ลองดูสักหน่อยก่อนก็ได้ เยาชอบ
ยอร้ซเพราะเห็นว่าเป็นคิษย์ที่ดี ท่าตาม
คำ แนะนำ ของเยาเสมอ เข้ นจัดเถาองุ่น
ให้เลื้อย ใปตามร้าน ตัดแต่งเถาองุ่น
มิ ให้เลื้อยเท่นท่านออกใปนอกร้าน
ทั้งคอยระวังมิ ให้ ตัวแมลงมาห้าลาย
ด้วย ในที่สุดนายคาร์เว่อร์ก็รส้ ีกดีใจที่
เยาได้ตกลงใจปลูกองุ่นให้เป็นลํ่าเป็นสัน
เพราะเหตุองุ่นนีเ่ อง ทีได้นำ เกียรติมาส่
ดินแดนภาคนี้ อันเป็นส่วนหนี่งยองมีสสุ รี
โดยทีร่ ัฐบาลฝรั่งเศสได้สังชึอ้ กั๋งองุ่นของ
แฮร์มานน์ จารั่กัาร์ไปปลูก มีข่าวว่าต้น
องุ่นไนประเทศฝรั่งเศสถูกตัวแมลงหิเ ล-
ล็อกเชอร่า (กเาVแ0X6โ3) ท่าลายเสียจน
หมดสิน นายจาร้ กัาร์ ได้แนะนำ ไปว่า
ยอให้ประเทศฝรั่งเศสใช้กื่งและเมล็ดองุ่น
ป่า แถบภูเยาโอชาร้กนีไ้ ปปลูกดูใหม่
รัฐบาลฝรั่งเศส รับช้อเส นอยองเยา ทั้ง
ซมเชยในความเจตนาดี และจงรักภักดีแก่
ชาติยองเยาด้วย ประเทศฝรั่งเศส ยินดี
ใช้กื่งองุ่นทีเ่ ยาจะแบ่งให้!ด้ เหตุนกี้ สิกร
แห่งภูเยาโอชาร์กจิงได้มโี อกาส ส่งด้น
องุ่นอ่อนหริอกล้าองุ่นไปย้งประเทศฝรั่ยเศส
เป็นจำนวนมาก ไร่องุ่นในประเทศฝรั่ง-
เศสชื่งได้ถูกทำลายไปหมดแล้ว ก็กลับ
พี่นมาใหม่และแยิงแรงเจริญดี
เช้าวันนี้ ยอร์ชจะได้ไปทีบ่ ้านยอง
นายจาร์กัาร์ อึงอยูห่ ่างไกลไปหลายไมล์
โดยเหตุทนี่ ายคาร์ เว่อร์ด้ องไปทีศ่ าลา-
กลางนิโอโย เยาเลยตกลงใจว่าจะเลยไป
๓'เอ
แวะเยี่ยมไร่องุ่นยนาด ๕ 0 เอเค่อร์
(ประมาณ ©เอ๕ ไร่) ของชาวสวิส ล์ผู้นี้
ด้วย ทั้งนีเ้ พี่อจะพายอรั่ชไปดูไร,องุ่น
และจะได้จดจำ เอามาใช้เป็นประโยชน์
ในุการขยายไร่องุ่นยองเยาให้กว้างขวาง
ออกไปอิก (รายละเอียดเรื่องไปดูไร่องุ่นนี้
จะได้กล่าวต่อไป)
นายคาร์เว่อร์ได้ปรารภกับภรรยา
ซองเยาว่า
“เด้าเด็กคนนั้นมิความคิดว่อง-
ไว ถ้าเป็นเร้องเกี่ยวกับการเพาะปลูก
ละกอ"
"แน่ทเี ดียว เขามีเรื่องสักถามอย่าง
มากมาย" ภรรยาของเขากล่าว
นายคาร์ เว่อร์ครางออกมาแล้วว่า
“ฉันเกือบจะไม่อยากให้เขาพูดได้เสียแล้ว
อึ บ่ายวันนี้ ขณะทีเ่ ขาข่วยฉันทำ งานอยู่
ในสางเยาถามฉันว่า"
“ทำไมหญ้า จิงมีสี เยียว อะไร
ทำ ให้ตั๊กแตนกระโดด ทำไมความสดชื่น
ในเวลาเช้าจ็งหายไปเมือถิงเวลาบ่าย
และด้องการเวลานานสักเท่าไรจิงจะทำ
สายรุ้งได้"
Kalyanamitra.org
นางคารั่เว่อรั่หัวเราะก็ากใหญ่
“อย่าป็นี้นเี่ อง ทำ นจ็งได้ส่งเยา
มาหาฉัน แต่ฉันก็ดีใจทีเขาได้ข่วยไห้ฉัน
ทำ เสบียงกรังได้เร็วขึ้นอย่างนัอยก็ชั๋วโมง
หนี่ง"
“เขาเก่งในการครัวมากกว่า
กีจ่ ะจับตันโถ" นายคารั่ เว่อร์วิจารณ์
ไปอย่างแกน ๆ
“เขาเคิบโตข้า แต่เขาก็เป็น
เด็กฉลาด" ภรรยาของเยากล่าวและพูด
ต่อไปอย่างใช้ความคิดว่า “เดิ๋ยวนีเ้ ยา
ก็มอี ายุย่างฟ้าเกัาหรือสิบยวบแล้ว ควร
จะด้องไปโรงเรียนเสียทิ-
นายคาร์เว่อร์ ทำ คิ้วขมวดและว่า
“ไม่มีที่ไหนในทีใ่ กล้ ๆ นีร้ ับเด็ก
ผิวคำ ฟ้าโรงเรียนเลยนี่ เยาจะทำ อย่างไร
ในเรื่องการเรียนหนังสีอของเขา-
“เขาจะต้องอ่านออกและเยียนได้"
ภรรยากล่าว
การพูดกันเรื่องการฟ้าโรงเรียน
ยองยอร์ชในขณะนั้นได้ชะงักไปสั่วคราว
หนี่ง แต่นายคารั่เว่อร์ได้พูดกับยอร์ช
หลังการรับประทานอาหารเย็นว่า
กัลยาณมิดร/ดลาคม 10๕๓0
 “ยอริย พรุ่งนีเ้ ราจะต้องตื่นนอน
แต่ฟ้าเป็นพิเศษ ข้าจะยับรถไปที่นิวตี้น-
เคานตี้ แล้วเข้าจะได้ใปทีบ่ ้านของนาย
แฮ ริมานน์ จาริกำร์ กับข้า¬
-อ้อ ไปหาคนปลูกองุ่นคนนั้นหรอ-
ยอร์ซ กล่าวด้วยเสียงสูงและเล็กอย่าง
ร่าเริง
นายคาริเว่อริหัวเราะและว่า
"ใช่ คนนั้นแหละ-
ดวงตาของยอริชแสดงว่าดีนเต้น
เยานิงอยูค่ รูห่ นี้งแล้วถามว่า
“เหตู 7ร0 กอ/น ชังมีสัมวี ง”
“ข้าไม่รหรอก-
ู่ นายคาร์เว่อริตอบ
ขณะนีภ้ รรยาของเขากำลังยิ้มและสายดา
คงจับอยู่ทีเสีอผ้าทื่ กำลังชุน “ผลองุ่น
ไม่เป็นสีม่วงไปทั้งหมด แด่ไม่มใื ครรู่
หรอกว่า ทำไมมันจีงเป็นสีม่วงก็มีและไม'
เป็นก็มิ- นายคา ริเว่อริตอบดัดบทไป
อย่างแนบเนียน
ยอริยตริกตรองอยูป่ ระเดี่ยวหนี้ปื
แล้วถามว่า
“พระเข้าทรงทราบไหม-
“แน่นอน พระองค์ย่อมทรงทราบ¬
ดาร้เว่อร์ ตอบด้วยความเลื่อมใส
“แล้วชันจะทูลถามพระองค์เอง¬
บอร์ยพูดแล้วก็หนึออกไปจากห้องอย่าง
รวดเร็ว
นายคาริเว่อริหน้าแดง อ้าปากจะ
เรียกยอร้ข แต่ภรรยาของเขาได้จับแขนไว้
แล้วพูดอย่างสุภาพว่า
"อย่าเลยคุณ ให้เขาไปเถอะ"
“แต่...แต่- สามีด้าน -ก็ไม่ถูกนีน
้ า
“ซไน” อช่ ไ!ถ็ฃI่ ฟัน
ชรึถนาใรไฒะ
กัลยาณมิหร/คุลาคม 10๕^0
เยาไม่ควรจะพูดอย่างนั้น เหตุไร...เยาจิง
ทำเหมีอนกับจะออกไปพบพระเข้าทีน่ ั้น
ดามบริเวณบ้านนี้เอง”
“เยาอาจจะไปพบก็ได้” ภรรยา
ตอบอย่างสงบ
“ชูชาน!- สามีอุทานลื่อยองภรรยา
ออกมาแล้วก็นี้ง
เยานี้งคิดอย่างลิกส์งอยูป่ ระเดี่ยว
หนีง้ แล้วว่า
“เธอพูดถูกแล้ว เขาจะต้องเรียน
หนังสิอ เราจะให้มิคนนอกศาสนามา
เติบโตยินในบ้านยองเราไม่ไต้ เยาจะต้อง
เรียนอ่านพระด้มภิริ-
นางคาร์ เว่อริบอกสามีว่า
“นางมิลเส่อริได้ให้หนังสิอแบบ
หัดอ่านเก่า ๆ แก่เขาเล่มหนีง้ เยาเอามัน
ไปด้วยทุกคราวทีไ่ ปทำ งานในลานบ้าน
ของเธอ เธอบอกว่าเขากำลังเรียนทุก ๆ
คำที่มใี นหนังสิอเล่มนั้น"
“เยา ต้องเรียนอ่านพระ คัมภิ ร-
ส ามีกล่าวป้าอิกดามประสาชาวไร่ผู้
เคร่งคร้ด ฮี่ป้ ได้เคยได้รับการอบรมมา
อย่างครํ่าเคร่งในนิกายเยอรมัน•ลุเธอราน
“เขาจะต้องเรียนไห้เกรงกลัวพระเข้า-
ขอย้อนไปกล่าวถ็งรายละเอียด
การไปเยืย่ มไร่องุ่นของนายจาริกำ ริ ตาม
ทีไ่ ด้กล่าวเปรยไว้ก่อนแล้วต่อไป
ยอร์ชมิความสุขมากทีไ่ ด้นั้งรถไป
นีโ้ อโซ กับนายคาริเว่อริเป็นเวลาหลาย
ยัวโมง รถเดินไปบนถนนที่มิฝน่ ละออง
มาก ยอร์ซนั้ปือยู่ข้างท้ายรถ เขายืนเท้า
เปล่าห้อยออกมาข้างรถ สภาพของเขา
วเช 34
บริษัทเวนทุนหลักทรัพย์มือวาชี่พ
กนมพญาไก กรุงเทพฯ 10400 โทร. 246-0222'
Kalyanamitra.org
ี สนใจจะเอาเป็นธุระ
ไม่มใคร เยาเป็นเพียง
“เด็กรไ/ ใตั" ของนายคาริเว่อริเท่านั้น
และเครื่องแต่งกายอย่างนั้นก็ยอมรับ
กันได้ว่าเป็นการเพียงพอแล้ว คิอ มี
กาง(กงทีเ่ ป็นของเก่าชองนายคารัเร่อรั
เพียงแต่ตัดขา ทีข่ าดรุ่งรังออก และ
ราบตอน บน ใหหอลืกับร่างแบบบาง
ของ(ขาแตัารัดดายเตัน(พีอกเท่า นั้น
นางม้ล(ล่อรัใตไห้เสื้อแก่เขา เป็นเสื้อ
ของหลานชายลืมไวเมอดราามาเยี่ยม
เธอ ตัวเสื้อใหญ่กร่ายอรัชมาก แม้
ยอ รัช จะ แต่งกาซ รุ่มร่ามเพียงไรก็
ไมม้ใครสนไจ ยอรัช เองยิ่งเอาใจใล่
น้อยก ร่า ใดร ๆ (ลืออีก ยอริชมองดู
โลกที่ผ่านไปและพบว่าทุกสิงเป็นทีน่ ่า
พอใจ เขารูส่ ึกราวกับว่าได้มองดูออกมา
จากยานอันมีเกียรติยิ้ป็ของรัฐทีเดียว
ต้มต้อกเฟินเนล (009 (©กกฟ) เพินนี้-
รอแยล (1=6กกVI'0V^I) และโกลเดึนร็อด
(ธ0ษ6ก{0ซ) งอกอยูใ่ นทุ่งเป็นสีแดงเหมีอน
เปลวไฟ ธรรมดาในฤดูใบไม้ร่วง ใบไม้
เป็นสีแดงและเหลิอง มองเห็นภูเขาสีม่วง
ตระหงำนอยูใ่ นระยะไกลรับกับห้องท้า
สีนี้าเงิน เขาผ่านสวนแอ้ปเข้ล ไต้กลื่น
หอมจากผลแอ้ปเข้ ลสุกและกองหญ้าแห้ง
ทีเ่ ตรียมจะเก็บเขายุงฉาง ได้เห็นชาวนิโกว
ที่กำลังยุดมันอยูห่ ยุดงานป้วขณะเพื่อ
โบกมือให้เขา ครั้งหนี้งเยาได้พบผู้งห่าน
เดินด้ามเตี้ยมผ่านหน้าไป ขณะนีท้ าส
จำนวนมากทีไ่ ด้รับอิสรภาพได้จากไปแล้ว
ยังมีเหลืออยูท่ โี่ น่นน้างท้นี้น้าง ด่างก็นั้ง
กับพึ้นกันอยูอ่ ย่างกระจัดกระจาย คน
นวธนกิจ
0* ©า
เหล่า นี้ อา ค้ย อยู่บนที่ดิน ที่ ขาด ความ
สมบูรณ์ หริอมิฉะนั้นก็อยูใ่ นกระท่อม
โถง!กล้เมิอง ฮี่งเยาเย้าไปหางานอดิเรก
ท่า จากการเห็นภาพภายในกระท่อม
เหล่านั้น ทำให้มโนภาพยองยอร์ยหวน
ไประ สิกถิ งกระท่อมหลังหนี้ งที่เขารู้จัก
คือกระท่อมมารดายองเยา เด็กน้อยสนใจ
คนที่ อยู่ในกระท่อมเหล่า นั้น อย่าง ยิ่ง
เยาพิศวงว่า ทำไมจิงไม'มใี ครยุดเอาต้น
โกลเด้ นรีอดที่ย้างถนนไปปลูกในลาน
หน้ากระท่อมกันบ้างเลย
“นีแ้ น่ะ เรามาถิงนิโอโขแล้ว" นาย
คาร์ เว่อร์หันหลังมาเรียก “ขึ้นมานั้งกับ
ย้าดีกว่า-
ยอร์ป้ปินย้ามกระสอบย้าวสาลีที
บรรทุกอยูบ่ นรถอย่างรวดเร็วและตะเกียก
ตะกายเย้าไปนั้งไนทีแคบๆ ณ ทีนี้เยา
รู้สิกอุ่นใจเพราะเมื่อนั้งอยูย่ ้างท้ายรถ
เยามักจะตระหนกตกใจขณะที่มีรถรา
หรีอผู้ คนผ่านไป การนั้งใกล้ กับชาวไร'
ร่างใหญ่รู้สิกว่าปลอดภัยขึ้น เยารู้สิก
ขยะแขยงต่อสิงทีน่ ่าเกลียดต่าง ๆ ทีผ่ ่าน
สายตาเขาไปโดยไม่สำ นิกไนเหตุผลเลย
นีโอโช เคยเป็นเมิ องคริกครี้นไน
สมัยก่อน มิเหมิ องแร'ขั้นนำอยู่สามแห่ง
ตลอดการสงครามกลางเมืองระหว่างรัฐ
ต่าง ๆ นีโอโขได้ตกเป็นศูนย์ กลางไนการ
ล้รบกันอย่างหนัก ไนเดือนตุลาคม พ.ศ.
เอธโ ๐๖ (ค.ศ. ๑??๖๓) นายพล โจเฮฟ
เชลบี้ ได้ทำ การโจมตีกองทหารยองส ห-
พันธรัฐฮื่งดั้งอยูใ่ นศาลากลาง ได้ยับไล่
ทหารเหล่านั้นออกไปและเผาศาลากลาง
เลีย บริเวณนีไ้ ด้ถูกประทุษร้ายจากทหาร
กองโจรขบถอิกเป็นเวลานาน จนกระท้ง
ถืป็ พ.ศ. เอธโ ๐®โ' (ค.ศ. ๑สโ'๐'อ) จ็ปไ็ ด้
รักษา ความเป็นระเบียบขึ้นได้ แด่ก็มี
เหมืองแร่เพียงแห่งเดียวเท่านั้นทีเ่ ปิดใหม่
ท้องทีไ่ นบริเวณเมืองหลายแห่งถูกทอดทีง่
บ้านเรือนถูกทำลาย เมื่อเร็ว ๆ นีโ้ รงงาน
โม่แป้งแห่งหนี้ งได้เปิดทำงานใหม่ และ
เมืองนี้ก็เริมมิกิจกรรมกันขึ้นมา อีก
นายคาร์ เว่อ รีและยอ รีขได้แวะที่
โรงงานโม่ แป้งที่กล่าวนี้เป็นแห่ง แรก
นายคา รีเว่อ รีเย้าไปย้างในโรงงาน ส่วน
ยอ รีชก็ปลุกปลํ้าอยู่กับกระสอบย้าวสาลี
อันหนัก จนคนงานยองโรงงานออกมา
ผลักหยอกเล่น ทำ ให้เด็กน้อยล้มกลิ้ง
ลงไปนอนเหยียดอยูใ่ นรางนั้าย้างถนน
ไปเลียให้พ้น เช้าตัวแมลง-
ขายคนหนี้งว่าและหัวเราะ “ถากระสอบ
นี้ดกไปทับเช้า เช้าก็จะแบนเป็นแป้งไป
เท่านั้นเอง-
"และ แป้ง นั้น ก็จะ เป็น ลีน้ำตาล
ไปด้วย- อีกคนหนี้ งพูด แล้วคนทั้งหมด
ก็หัวเราะกันอย่างครี้นเครง
ยอร์ ขลุกขึ้นมาจากรางน้า พลาง
นีกคิดอย่างสับสน เยาเย้าใจดีว่าคนงาน
ไม'ได้เจตนาจะทำร้ายเยา แต่ทำ อย่างไร
เยาจืงจะแบกกระสอบย้าวไหว สงสัยว่า
เด็กผิวดำตัวเล็ก ๆ ทีอ่ ่อนแอจะรู้จักเติบโต
ขึ้นเป็นคนทีแย็ปแ็ รงหรือไม่ และลีผิวเนี้อ
จะเปลี่ยนไปเหมือนกับคนงานเหล่านั้น
ไหม เลียงหัวเราะยองคนงานแสดงว่า
Kalyanamitra.org
แป้งสีนั้าตาลคงจะเลวมากทีเดียว เหตุไร
จิงเป็นเข่นนั้น
เมื่อคนงานขนกระสอบย้าวลงจาก
รถหมดแล้ว เขาทั้งสองก็ออกเดินทางกัน
ต่อไป ๆ ถนนตอนนี้กว้างขึ้นและมืด้นไม้
ใหญ่อยูเ่ ป็นแถวเป็นแนว ย้างหลังลานบ้าน
อันสะอาดมิเรือนทาลีด่าง ๆ ดั้งอยู่ ตรง
กลางเมืองมีอุทยานเล็ก ๆ อยู่รอบอ่าง
น้าพุใหญ่ ชนพิ้นเมิ องดั้งเติมได้ยนาน
นามตามความหมายแห่งความใสและเย็น
ยองน้านี้ ณ ท้นี้ยอร์ชได้ลงจากรถและ
ตักน้าอาบม้า อีกครู'หนี้ งนายคา รีเว่อ รี
ก็เอากล้องยาเล้นออกจากปากแล้วพูดว่า
"เอ...ยอร์ซ ที่นเี้ หมาะทีจ่ ะใย้เป็นที่
กินอาหารของเราใช่ไหม-
ไม่รอค่าตอบ คา รีเว่อ รีล้วงเย้าไป
ใต้ทีนั้ง คว้าเอาห่ออาหารทีน่ างคา รีเว่อรี
ได้ชัดไว้ออกมา เยานั้งลงบนพิ้นดินใต้
ต้นไม้ แยกอาหารส่วนยองยอรีชออกแล้ว
ส่งให้ นางคา รีเว่อ รีรู้ดวี ่าเยาทั้งสองคน
จะต้องหิวมาก จืปไ็ ด้ชัดขนมป้งย้าวโพด
ขึ้นหนากับมันหมูเบคอนต้มไห้มามาก
ทีจ่ ริงย้าวโพดทั้งฝักทีเ่ ย็นอยู่กไ็ ม'สูญเลีย
รสชาติไปเลย ยอ รียรู้สิ กว่าอาหารมี้อนี้
อร่อยจริง ๆ ซาวบ้านทีผ่ ่านทางแยกนีไ้ ด้
สังเกตเห็นคนยาวชาวไร'ร่างใหญ่กับเด็ก
กัลยาณมิดว/ตุลาคม 0๕๓0
ผิวดำเล็ก ๆ นั่งรับประทานอาหารอยูใ่ ต้
ต้นไม้อย่างเงียบ ๆ เมื่อจัดการกับอาหาร
เสร็จแล้ว นายคาร'เว่อร์กยี ังคงไม่พูดไม่จา
และนั่งพักหลังพิงต้นไม้อยู่ มองดูใบและ
กิงกั านที่ถูกตัดตกแต่งอย่างใย้ความคิด
ยอรัยไม่รัสิกลำบากใจอย่างใด ที’นาย
คาร์ เว่อรันั่ งอยูน่ านเซ่นนั่น การพูดยอง
คารัเว่อร์ก็คอิ การออกคำ สัง อี่งมักรบกวน
ยอรัยในเมื่อเยาตั้งใจจะสังเกตอะไร ๆ อยู่
เมื่อมีการนั่งเงียบไปด้วย กัน อย่างนั่น
ยอรัยจิงรู้สี กเป็นลุย
ต่อมาอีกชั่วโมงหนั่งเยาก็ข้ามแม่นำ
ไว้ต์รี่เว่อร์ ยอรัชแลเห็นนั่าไม'ใคร่ยัด
จิงยื่นตัวเอนออกพ้นข้างรถไปมาก เพื่อจะ
ดูให้เห็นทุก ๆ สิ่ง จนนายคารั เว่อรัด้ อง
เตือนว่า
“ระวัง! นั่น!"
ยอรัชจิงกลับเข้านั่งทีตามเดิม แต่
คงคิดว่าหากได้ลงไปใต้นั่าแล้วก็คงจะ
วิเศษมาก เยาไม่ได้คิดถิงอันตรายจาก
การจมนั่าเลย
การเห็นไร่องุ่นของ นายแอร์มานนั่
จารั กัารั เป็นครั้งแรก นายคารัเว่อรัซี่งแม้
จะเป็นคนเฉยๆ ก็ตาม ยังร้สิกประทับใจ
เป็นอย่างมาก ยอรัชก็ต้องกลั้นลมหายใจ
เหมีอนกัน มีองุ่นเป็นแถว ๆ มากมายอยู่
ตามลาดเยา ที่กลางบริเวณไร'มเี รือน
หลังใหญ่ทาสียาว ข้างหลังเรือนมีสิ่งหนั่ง
ทีท่ ำให้ยอรัชต้องช้องดู สิงนั่นก็คึอเรือน
กระจก ซื่งมองจากข้างนอกเห็นต้นไม้
สิเยียวอยูใ่ นนั่นได้ ณ ตรงนิ้ที่เยาทั้งสอง
ได้พบกับนายแฮร์ มานน์ จาร์ กัารั
4
ผุ้ ดสู่จดุ ดนายฅีก่ ำ!ธ
ษาเ
ปธึก ดัธาเขี่ย
กัลยาณม้ดร/ดุลาคม ต๕ภอ
ยณะทีผ่ ู้ใหญ่กำลังสนทนาปราศรัย
กันอยูน่ ั่น ยอรัยเลี่ยงออกมาเที่ยวเดินเล่น
อยู่ระหว่างม้ายาวอย่างเป็นลุย เขาเคย
ได้ ยินเรืองเมืองสวรรค์มาบ้างแล้ว เมื่อ
เห็นทีนั่จิ งทำให้ คิดไปว่านั่ เห็นจะเป็น
สวรรค์ ละกระมัง เยายื่นมือออกไปถูก
ใบไม้อย่างขลาด ๆ ลูบคลำ มันด้วยนิ้วมือ
อย่างบรรจง แล้วไปหยุดอยูท่ หี่ ีบไบหนั่ง
ตรวจดูดิน ไม้ค้าง และลำ ด้นอย่างถื่ลัวน
เขากระอิบกับต้นไม้ว่า น่ารักเหลิอเ กิน
เขาถามธ่อยองมัน และร้องเพลงโดย
ลิมตัว เมื่อนายจาร์ กัาร์ มาพบเข้า จิง
ท่าท่าใบ้บอกนายคารั เว่อรัให้อยูน่ ั่ง ๆ
แล้วก็พ้งเพลงต่อไป
“เอ๊ะ! เช้าหนูดำน้อยๆ" เยาพูด
ภาษาฝรั้งเศส "นั่น! ดูชิ-
นายคาร์เ ว่อรั ไม่ สู้ เข้าใจภาษา
ยองเยานัก แต่ก็รั ว่าเขากำลังมีความ
ประหลาดใจ
นายคารัเว่อรับอกแก่นายจาร'กัารั
ว่า
“เช้าหนูชอบต้นไม้ เยาเป็นผู้ดูแล
ด้นองุ่นยองฉัน"
กสิกรสวิส สัเข้าไปข้างหลังยอรัย
และกล่าวอย่างอ่อนหวานว่า
“เช้าหนู" เยาหยุดเพื่อพยายาม
จะพูดภาษาอังกฤษ แล้วว่า
“เช้ารักต้นไม้หรือ"
ยอรัชเงยหน้าขึ้นดูเขา ทัน!ดทั้น
ความ เข้า ใจขึ้งกันและกันก็แลบ ขึ้น
ใน ระหว่าง^ คคลทั้งสอง แน่นอน
ยอร์ซ ใม่อาจอธิบายไค้ว่ารู้ไค้อย่างไร
34
บรษัทเงินทุนหลักทรัพย์มอ ชีพ
กนนพญาไท กรุงเทพฯ 10400 โทร. 246-0222
Kalyanamitra.org
แ ต่ก็รู้อย่าง ไม่สงสัย เลย ว่า ท่า นผู้นี้
เป็นคน ทีแ่ ล เห็นอะไรๆ ไค้ขัดเจน
เหมือนกับเขา
ยอรัช ตอบว่า
“ใย'...ใซ่" กล่าวพร้อมกับกางแขน
ออกอย่างกว้างขวาง “รักหมดทุกชนิด"
“ดีจริง" ชาวสวิส สัพยักหน้ารับ
เยารวบมีอสิดำเล็ก ๆ เข้ามากำไว้ในมีอ
ของเยา พลางดัดนิ้วดูแล้วว่า"เป็ นมือ
ขาวสวน พอถูก เข้าค้นไม่ก็มืขวิต"
ลูบ คลำ มือนั่นต่อไปอย่างเบา ๆ แล้ว ก็
ปล่อย และหันกลับมาพูดกับนายคารัเว่อร์
ว่า
“เยาดูแลไร'องุ่นยองท่านหรือ แด่
เยายังเล็กอยูม่ าก-
นายคารัเว่อร์ได้เล่าด้วยเสียงเบา ๆ
ให้ เขาพัง ถึงเรืองที่มารดายองยอรัช ถูก
โจรลักไป และนางคารั เว่อรัได้ประคบ
ประหงมเด็กอมโรคมาอย่างไร
“เยาไม่แย็งแรงเลย แล้วเยาจะท่า
อย่างไร คนนิโกรจะต้องทำงานหนักแด่
อย่างเดียว แต่ในยณะนิ้แม้จะมีอิสร-
ภาพก็ไม'สามารถจะซ่วยตัวได้” นายคาร์
เว่อรัพูดแล้วกึสันคิรษะอย่างเศร้า ๆ
แด่นายจารั กัาร์ได้เข้ามาหายอรัช
อีก ขณะนั่นยอรัช กำลังตรวจดูหีบอย่าง
เอาการเอางาน
"มานั่สิ- นายจาร์กัารัเรืยกด้วย
สี หน้า ยิ้มแย้ม “ฉันจะ แสดงเรืององุ่น
บางอย่างให้ดู" เยาเดินเข้าไปที่หีบใบ
หนั่งแล้วอธิบายว่า
“นั่ เป็นต้นองุ่นป่า ฉันเก็บมาจาก
นวธนกิวา ว
071-
ย้างภูเยา ผลยองมันมีรส ค่อนช้างเปรี้ยว
และมิยนาดเล็ก"
"แต่" ยอร์ชยัดยี้นกลางคัน “มัน
เป็นผลไมัที่ดี ฉันเคยพบมันอยู่ตามทาง
นั้าไหล" แล้วกล่าวต่อไปอย่างอายๆ
อีกว่า “ฉันกับกระต่ายชอบมันมาก"
ชาวสวิสส์ยิ้ม “เช้าหนูน้อย เช้า
กับสัตว์ป่าเล็ก ๆ เหล่านั้น พระเช้าโปรด
ให้มันมีอยูท่ นี่ ั้นสำหรับเข้า"
ยอรัช มองดูเขาด้วยดวงตาที่เบิก
กว้าง
"แล้วก็" นายจารักัารักล่าวต่อไป
ธ
พร้อมกับ มอไปทีห่ ีบอีกใบหนื่ง "นี้ เป็น
องุ่นจากเวอร์จิเนีย มีรสหวานมาก แต่ด้น
ยองมันอ่อนแอ โทรมเร็ว และมีเนีอ้ เหลว
ต่อไปดูให้ตีนะ”
เยาหักด้นองุ่นสองชนิดมาชนิดละ
หนื่งกง ผูกรวมกันเช้าแล้วป่กช้าลงในหีบ
ใบที่สาม สี่งมีต้นองุ่นทีค่ วบคูเ่ หมือนกัน
มักช้าอยูบ่ ้างแล้ว
"ที่นี ฉันผสมต้นองุ่นสองชนิดเช้า
ด้วยกัน จะเกิดเป็นองุ่นอีกชนิดหนี้ งขีน้
ฉัน...จาร์กัาร์...ทำ งานร่วมกับพระเข้า ท่า
ผลองุ่นให้ตกี ว่าเดิม องุ่นป่าแข็งแรงนั้น
คง เย้าผสมกับองุ่นเวอร์จิเนียเกิดเป็น...”
เยา รีบไปทีป่ ระตูธ้ให้ดพู ุ่มองุ่นเยียวสด
และหนาท๊บ “ผล อึงอาจส่งไปทางเรือได้
ทุกแห่งหน"
นัยน์ตายองยอร์ยเบิกกว้าง เยาคิด
ว่าชายทีม่ ิความกรุณาและมีผมสีดำยาว
และหน้าสิคลานิ้ดอ้ งเป็นพระเข้าแน่ ส่วน
จาร์ กัาร์ คงกำลังพูดอยูเ่ รือย
“เข้าเห็นไหม ภูเยากับนาทั้งหมด
โน้น...ล้วนแต่เป็นยองพระเข้าผูป้ ระเสริฐ-
โลกทั้งหมดเป็นยองพระเข้าและ- เยา
มองดูหน้าทีม่ อี าการเคลิบเคลิ้มยองยอร์ช
อย่างใกล้ชิด “พระเข้านี้...พระเข้าผู้ ยิ่ง.
๓'๖
ใหญ่นี้...เป็นบิดาของเข้า”
“ยองฉัน...ยองฉัน...” ยอร์ยกล่าว
ติดอ่าง
“ใช้ แล้ว เข้าเป็นสัตว์ เล็ก ๆ ยอง
พระองค์...เหมีอนกับสัตว์ เล็ก ๆ ในป่า...
เข้าไม’เป็นยองใครอื่นอิกแล้ว แด่ดนู ะ"
เขาจับมือยอร์ชอิกครั้งหนี้ง แล้วกล่าวต่อ
ไปว่า “พระองค์ได้ประทานมือนักเพาะ
ปลูกให้เข้า เข้าอิกผู้ หนี้งจะต้องทำงาน
ร่วมกับพระเข้าเช้นเดียวกับฉัน"
พูดแล้วนายจาร์กัาร์กห็ ันหน้าไป
ทางอื่น ทันใดนั้นยอร์ชก็ตรวจดูมีอของ
ตน ลองเหยียดนี้วธธกดู แล้วพิจารณา
อย่างใกล้ชิด เยาไม่เคยกระทำ เช้นนีม้ า
ก่อนเลย ‘‘มือนัก เพาะ ปลูก'’ บุรุษผู้
น่าพิศวงได้กล่าวคำ นี้ ครั้นแล้วยอร์ชก็
เย้าไปทีห่ ีบใบหนี้ ง เอามีอยยำ โคลนและ
บีบให้ ลอดออกมาระหว่างนิ้ว ยอร์ช
ได้จดจำค่ายองจาร์กัาร์ที่กล่าวถิงเรือง
พระเข้าได้ดี
วันนั้นกว่านายคาร์ เว่อร์จะกลับ
บ้านก็เป็นเวลาบ่ายมากทีเดียว เยามี
โอกาส สังเกตดูพระอาทิตย์ทกี่ ำลังตกลง
ทางหลังภูเขาในระยะไกล ได้เห็นเงาสิ
Kalyanamitra.org
ม่วงทอดลงมาทับทัวทั้งหุบ เยา นาย
คาร์เว่อร์คิดถีงการไปเยี่ยมนายแฮร์มานน์
จาร์กัาร์ ครั้งนี้ เห็นว่าเป็นโซคดีทไี่ ด้พบ
สิงใหม่หลายอย่าง ได้เห็นการเพาะปลูก
ที่มแี ผนการ ได้รับคำ แนะนำหลายเรือง
แต่ ก็ล่า เกินไปเกิน กว่า ที่ จะ ทำ ประ-
โยชน์ อะไรให้แก'ไร่ทลี่ ้าหลังยองเยาได้เสิย
แล้ว ตัวเยาหรือก็แก'แล้ว การทีจ่ ะหาแรง
งานมาช้วยก็ยากบุตรยายก็ไม่มี อยากจะ
ให้ ยอ ร์ช โตพอที่ จะ แทน เยา ได้ แต่
ถิงยอร์ชจะมีแววทางเพาะปลูกดีเพียงไรก็
ไม่ไหว เพราะเพียงแต่การไถนาเท่านั้น
เยาก็ทำไม'ได้เสิยแล้ว
ยอว่ช นั้น ในขณะนีค้ 57หลับแล้ว
แต่เขากลับนั่งนิ่ง ส่วน.กายในว่างเล็ก
แบบบางของเขา นั้นโ) วู้ลักปวะดุอมื
ไฟลุกอยู่ เขาหาคำ พูดที่อะแสดง
ออกมา ไม่ไล้ก็ จวิง แต่ เขาก็วู้ดว่า
วัน นั้นไล้พบลังทีน่ ่าทิศ วงอวิง ๆ
เมื่อยอร์ป้ได้รับประทานอาหารรส
อร่อยอย่างไม่เคยฝันมาก่อนเสร็จแล้ว
นายจาร์ กัาร์ ได้เย้ามาหา เยาถิอหนังสิอ
เล่มหนี้ งทีก่ ำลังเปิดให้เห็นตัวพิมพ์มาส่ง
ไห้ เยาเอามือลูบหัวและทำ ให้ยอร์ยนั้าตา
กัลยาณมิดร/ดุลาคม ® ๕๓๐
 ไหล ยอรัชสังเกตเห็นคำ บางคำ เหมีอน
กับในหนังสือแบบหัดอ่านยองเขา แด่กไ็ ม่
เย้าใจความหมายนายจารัก้ารักล่าวสัน ๆ
ว่า
“รับไปเลอะ แม้ บัดนี้เจ้า ก็รู้
อะไรๆ มากทึ่คนอีน ไม่รู้ อย่แ ล้ว
เพราะเจ้าแลเห็นไล้ละเอียดลออกว่า
เยา สักรันทนึ่งเจ้าคงจะอ่านหนังล้อ
เล่มนีอ้ อก ล้องอ่านหนังล้อให้หมด
ทุกเล่มนะ แล้วพระปีตาของเจ้า จะ
ลอน ให้ รู้ อะไร ๆ หลายอย่าง ที
เดียว''
ยอรัธรับหนังสีอเล่มนั้นแล้วใส่เย้า
ไปในเสิอเสัดปอนๆ ของเยาและกอดเอา
ไว้ เยาไม่ค่อยจะกล้าดูมันเลย
เมื่อเขาเดินทางเลยนึ่โอโชมาแล้ว
นายคารัเว่อรัจีงบอกแก่ยอรัชว่า นาย
แฮรัมานน้ จารักัารั บอกว่า
“ทีน่ ี้มีโรงเรียนเด็กผิวดำ เช้าจงไป
ฟ้าโรงเรียนนั้นเถอะ"
ยอรัยไม่พูดว่าอย่างไร เพราะไม่
จำเป็นจะต้องพูด เขาจะไม่ต้องทำงานที่
ไรของคาร์เว่อร์อิกต่อไป โลกจะเป็นยอง
เยาตั้งแต่บัดนีแ้ ล้ว เยาจะต้องรับใซังาน
ของพระบิดาโดยเร็ว
คำวิจารณ์
(ยองผูแ้ ปลและเรียบเรียง)
ท่านได้ทราบลักษณะของยอรัชชื่ง
เป็นเหตุให้มหี นังสือเรื่องนี้ขี้นมาบัางแล้ว
แม่ต่อไปจะมิเรื่องอีกมากชื่งแสดงลักษณะ
อย่างอีนของเขา นอกจากทีก่ ล่าวมาแล้ว
นวธนกิจ เสธิมสังคมสูค่ วามสำเธ็จ
พฒนาเสธษฐกิจสูค่ วามเป็นเลิศ 34
กัลยาณมิคว/ดุลาคม 10๕๓0
ก็คาม ผูแ้ ปลเห็นว่าควรจะกล่าวถึงลักษณะ
หัว ๆ ไป ของเยาในตอนนี้ เสีย ก่อน
เพราะถ้าจะรอไว้จนกว่าจะจบเรื่องแล้ว
จิงสรุปในดอนห้าย ก็จะเนึ่นนานเกิน
ควร น่าจะลมเสิอนเรื่องทีอ่ ่านไปแล้วเสีย
บ้าง ชิงอาจท่าให้นี้าหนักตอนทีน่ ่าจะ
หนักกลับเบาไปก็ได้ ประการหนึ่ง ผู้
เยียนตั้งใจไว้ว่า ใคร่จะให้การกล่าวแยก-
แยะลักษณะยองยอรัชในบัดนี้ เป็นแนว
ทางส่าหรับเก็บสาระสำคัญที่จะกล่าว
ไนบทต่อ ๆ ไปด้วย
ธรรมดาของชาวคริสด์ ผู้เส์ อถีอ
พระเช้า เมื่อมิเรื่องสะกิดใจบางครั้งบาง
คราว ก็มักคิดถึงพระเจ้าของเยา เขาเข้ อ
ว่าพระเจ้าทรงสรัางทุกอย่างในโลก เมื่อ
ประสบสิ่งทีส่ อบใจ ก็สรรเสริญพระเจ้า
ทีป่ ระทานให้ หากพบลื่งทีไ่ ม่พอใจ ก็
อ้อนวอนพระเจ้าให้ทรงย่วย ท่าอยูอ่ ย่าง
นีเ้ ป็นครั้งคราว บ่อย ๆ หริอนาน ๆ
ครั้ง ย่อมแล้วแต่ความยิดมัน๋ จะมากหริอ
น้อยเพียงไร
—
ส่วนเราชาวพุทธไม่เข้อว่ามีพระเจ้า
เมื่อมีเรื่องสะกิดใจก็คิดถึง “กรรม” และ
คิดถึงพระสัมมาสัมพุทธเช้า พระธรรม-
เจ้า และพระสงมเจ้า ชิงรวมกันเรียกว่า
“พระรัตนตรัย” การคิดถึงพระพุทธ
เช้าของชาวพุทธไม่เหมือนกับการคิดถึง
พระเจ้ายองชาวคริสต์ คีอ ชาวพุทธนัก
ถืงพระพุทธองค์ในฐานะเป็นผู้ทรงล้ น
พบพระธรรมกฏความจริงสูงสุตชอง
ธรรมชาดี แล้วประทานความสว่าง
แก่ปวงชนผู้ หลงงมงายให้เห็นความ
Kalyanamitra.org
จริง เป็นการแลดงความรู้พระคุณนึ่
ไล้ รับพระมหาก^ ณา จากพระองค์
การไล้พบนึ่งชอบไจทึอ่ ยากจะให้คง
อสู่ หรือไล้พบนึ่งไม่ชอบใจที'อยาก
จะ ให้พนไป หรืออยากจะไม่หวน
ไหวอะไรเลยก็ดี เรา จะล้องย่วซล้ว
ชองเราเอง โดยปม้ปดี ตี ามพระวจนะ
ชองพระพุทธเจ้า
การทีย่ อร์ชบรรลถึงอัจฉริยบุรุษก็
เพราะได้ประกอบกรรมติสะสมมาเป็น
ลำดับ และที่มีกรรมดีเหล่านั้นได้ ก็
เพราะมิใจงามเป็นเหตุอิกต่อหนึ่ง ยอรัชมื
ใจอันงดงาม จะเนื่องมาจากเหตุใดก็ดาม
ขอน่าปรากฎการณ์ อันเนื่องด้วยลักษณะ
ของยอรัช มาสัแจงตามทีเ่ ห็นสมควร จะ
กล่าวตามทีป่ รากฎในบทนีแ้ ละบททีแ่ ล้ว
มาควบกันทั้งถ้าจำ เป็นก็จะนำความใน
บทหลังทีเ่ ที่ยวข้องมากล่าวไว้ด้วย นอก
จากนั้นรอไว้ทราบละเอียดในเมื่ออ่านถึง
ตอนนั้น ๆ เป็นลำดับไป
อ่านต่อฉบับหนา
นวธนกิจ X
V
07

พระอานนท์
พุทธอนุชา
ต่อจากฉบับทืแ่ ต้ว
“ภิกษุ ทั้งห สาย! สังสารวัฏ นี้
โพลงอยูด่ ้วยเพลิงทุกข์นานาประการ
โหมไท้ร้อนอยูท่ ั่ว สัตว์ทั้งหลายดิน
ทุรนทุรายอยูใ่ นกองทุกข์แห่งสังสารวัฏ
นี้ ใครเล่าจะเป็นผูด้ ับ ถ้าทุกคนไม่
ข่วยกันดับทุกข์ แห่งตน อุปมาเหมือน
บุรุษสตรีผู้รวมกันอยู่ในบริเวณกว้าง
แห่งหนื่ง และต่างคนต่างถิอด้นไฟใหญ่
อันไฟลุกโพลงอยูท่ ั่วแล้ว ต่างคนต่างก็
วิงวนกันอยูใ่ นบริเวณนั้น และร้องกัน
ว่า "ร้อน ร้อน" ภิกษุทั้งหลาย! คราวนั้น
มีบุรุษผู้หนื่งเป็นผู้ฉลาดร้องบอกให้ทุก ๆ
คนทิ้งดุ้นไฟในมือยองตนเสีย ผู้ทิ้ยอม
เธ่อทิ้งดุ้นไฟก็ได้ประสบความเย็น ส่วน
ผู้ทิ้ไม'เธ่อก็ยังคงวิ่งถือดุ้นไฟพร้อมด้วย
ร้องตะโกนว่า “ร้อน ร้อน" อยูน่ ั้นเอง
“ภิกษุทั้งหลาย! เราตถาคตได้ทิ้ง
ดุ้นไฟแล้ว และร้องบอกไห้เธอทั้งหลาย
07 สโ
ประวัติอัจฉริยสาวก
วศิน อินทสระ
ทิ้งเสียด้วย ดุ้น ไฟ ทีก่ ล่าว ถึง นี้คือ
กิเลสทั้งมวล อันเป็นลิ่งทีเ่ ผาลนสัตว์
ให้ เร่า ร้อนกระวนกระวาย ภิกษุ
ทั้งหลาย! อายตนะภาย ใน ๖ คือ ตา
หู จมูก ลน กายและใจ อายตนะ
กายนอก ๖ คือ รูป เสียง กลิ่น รส
โผฏฐัพพะ๘ และธรรมมารมถว์ ๙เป็น
ของร้อน ร้อนเพราะไฟ คือ ราคะ
ห้าง โทสะห้าง โมหะห้าง
"ภิกษุ ทั้งหลาย! เราตถาคต
ไม่พิจารณา เห็นรูป เสียง กสีน รส
โผฏฐัพพะ ใด ๆ ทีจ่ ะครอบงำ รึงรัดใจ
ของบุรุษ ได้มากเท่ารูป เสียง กลิ่น
รส และโผฏฐัพพะแท่งสต รึ ภิกษุ
สิงทีม่ าถูกต้องกาย (สัมผัส) คิอสิงทีเ่ ย็น
ร้อน อ่อน แยิง หยาบ ละเอียด
®'อารมณ์ ทใี่ จรู้. อารมณ์ ทเี่ กิดจากใจ
Kalyanamitra.org
ทั้งหลาย! เรา ไม่พิจารณา เห็น รูป
เสียง กสีน รส โผฏฐัพพะใดๆ ที่
สามารถครอบงำ รัดรึงใจของสตรึได้
มากเท่า รูป เสียง กสีน รส และ
โผฏฐัพพะแท่งบุรุษ
“ภิกษุ ทั้ง หลาย! กามคุณ นี้
เรากล่าวว่า เป็นเหยอแห่งมาร เป็น
พวงดอกไม้ แห่งมาร เป็นกำลังพล
แห่งมาร ภิกษุผปู้ รารถนาจะประหาร
มาร พึงสลัดเหยอแห่งมาร ขยีพ้ วง
ดอกไม้ แห่งมาร และทำลายกำลังพล
แห่งมารเสีย
“ภิกษุทั่งหลาย! เราเคยเยาะเย้ย
กามคุณ ณ โพธิมณพลในวันทิ้เราตรัสรู้
นั้นเองว่า ดูก่อนกาม! เรา ได้เห็นด้น
เด้า ของเจ้า แล้ว เจ้า เกิดจากความ
ดำ รึคำนึงถึงนั้นเอง เราอักไม่ดำ รึถึง
เจ้าถึก ด้วย ประการฉะนี้ กาม
กัลยาณมิดร/ดุลาคม 13๕-๓๐
เอย'. เอ้าอะเกิดขี้นอก ไม่ ใต้'’
“ดูก่อนภราดา!" พระอานนท์กล่าว
ต่อไป “ครั้งนั้น ณ ป่าไม้ประดูล่ ายนี้
ภิกษุจำนวนมากได้ดวงตาเห็นธรรมและ
อริยคุณ สูง ๆ ยึ้นไปด้วยพระพุทธภา¬
ษิตอันลิกสิ้ งจับใจนี้ พระองค์ ทรงใช้
อุปมาอุปไมยอันคมคายแยบยลและยมวด
พระธรรมเทศนาให้ เห็นจุดเด,นทีทรง
ประสงค์ เหมือนนายช่างผู้ ฉลาด เมื่อ
จะสร้างปราสาทหรือกูภูาคาร ย่อมจะลง
รากปราสาทนั้นให้แน่นหนา และวางเสา
อันมั่นคง และสร้างเรือนยอดตะล่อมขึ้น
ให้ยอดเด่นเห็นสง่างามรุ่งเรืองด้วยพระ
ธรรมเทศนาโกศลแห่งพระทศพล วิมล-
กัลยา ณมิดวิ/ตุลาคม 0๕๓0
อนาวรณญาณอันหาใครเปรียบปานมิได้
ในสามภพ"
"ดูก่อนอาคันตุกะ" พระอานนท์
กล่าวต่อไป “ณ กรุงโกสัมพินี้ เอง พระ-
ตถาคตเจ้าเคยประทับรอยพระบาทคือ
พระพุทธจริยาอันประเสริฐ ไว้ สำหรับ
ให้คนภายหลัง ถีอเป็นเยี่ยงอย่างดำเนิน
ตาม
“คือสมัยหนี้ งเมื่อพระพุทธองค์
เสด็จถึงโกสัมพีและสำราญพระอิริยาบถ
อยู่ ณ โม สิ ตาราม ตอนเย้าพระพุทธ-
องค์จะเสด็จออกบิณทบาด มิประซาซนผู้
เลื่อมใสคอยดักถวายเป็นทิวแถว แต่ก็
มี กลุ่มชน อิก กลุ่ม หนี้ งคอยตามด่าว่า
Kalyanamitra.org
กระทบกระแทกเสียดสิ อยู่ตลอดเวลา
เมื่อพระองค์เสด็จกลับโฆสิตาราม ก็
ตามไปด่าถึงพระคันธกุฎี® ๐ด้วยอักโกส-
๑๑,
วั^ตถุ ๑0ประการ เชน เป็ธ.นไค เป็นลา
V
เป็นอูฐ เป็นลัตว์ นรก เป็นต้น เรื่องนี้มื
เบีอ้ งหลังคือ
“สมัยหนี้ ง ก่อนหน้าทีเ่ รื่องนีจ้ ะ
เกิดขึ้นไม'นานนัก พระผู้มีพระภาคเจ้า
๑๐ทีป่ ระทบของพระพุทธเช้า
๑๑เรื่องส่าหรับด่ามิ ๑๐ อย่าง คิอ ๑. ชาติ ได้
แก่สันกำเนิดของคน เอ. ส์อ ๓. โคตร &. การ
งาน ๕. ค็ลปะ ๖. โรค ๗. รูปพรรณสัณฐาน
๕?. กิเลส ^. อาบัติ ๑๐. คำสบประมาทอย่าง
อื่นๆ
๓' ธโ'
เสด็จส่แคว้นกุรุ ณ ทีน่ ั้นมีหมูบ่ ้านพราหมณ์
อยูแ่ ห่งหนี้ง พราหมณ์ นายบ้านมีธิดา
สาวทรงสิรโิ สภาคยป็นัก นามว่า มาคัน-
ทยา ความงามแห่งนางระบีอไปที่'ว
ซายหนุ่มผู้นั่งคั่งต่างเดินทางโดยเกวียน
บ้าง โดยรถม้าบ้าง มาส่คันทิยคามนี้
เพี่อทัศนามาคันทิยานารี บางคนก็แต่ง
ผู้ใหญ่ มา ส่ขอ แต่ พราหมณ์ ผู้ บิดา
ยังมองไม่เห็นใครเหมาะสมแก่ธิดายองตน
จึงยังไม่ยอมยกให้ใคร มาคันทิยาเป็น
ที่กล่าวขวัญถึงแห่งปวงซนชาวกุรุอย่าง
แพร่หลาย จนเมื่อธิดาของสกุลใดเกิด
ใหม่ผเู้ ฒ่าผู้แก,มักจะให้พรว่า ขอให้สวย
เหมือนมาคันทิยา"
"ดูก่อนอาคันตุกะ แต่ท่านต้อง
ระลึกไว้ อย่างหนี้ ป็ว่า ความงามกับ
อันตราย นั้นมักจะมาด้วยกันเสมอ
ทีใ่ ดมีความงาม ทีน่ ั้นย่อมมีอันตราย
แอบแฝงช่อนเว้นอยูด่ ้วย จะมากหรือ
น้อยแล้วแต่ขนาดแห่งความงามนั้น และ
มีอยูบ่ ่อยครั้งทีเ่ ป็นอันตรายไม'เพียงแต่ผู้
เข้าไปเกี่ยวข้องเท่านั้น แด่แก่เจ้ายอง
สโอ
ความงามนั่นเองอิกด้วย
"พระ ศาสดา เสด็จไป ถึง บ้าน
มาคันทิยพราหมณ์ ไนเย้าวันหนี้ง ขณะ
ที่เขา บูชา ไฟอยู่ที่ประตูบ้าน เมื่อได้
ทัศนาเห็นพระคาส ดาแล้ว พราหมณ์ ก็
ตะลีงในความงามแห่งพระองค์ ถึงแก่
อุทานออกมาว่า “ชายผู้นงี้ ามจริงหนอ"
เยาเย้าไปหาพระตถาคตเจ้าแล้วกล่าวว่า
“สมณะ ข้าพเจ้ามองหาชายอัน
จะคู่ควรแก่บุตรียองข้าพเจ้ามาเป็นเวลา
นานแล้ว แต่จะหาใครงามคู่ ควรแก’
บุตรีของข้าพเจ้าเสมอท่านได้ไม่ ขอท่าน
โปรดยินอยูต่ รงนี้สักครูห่ นี้ ง แล้วข้าพเจ้า
จะนำบุตรีมามอบให้ท่าน-
พระศาสดาแสดงอาการดษณีภาพ
ทรงเหยียบรอยพระบาทให้ปรากฎไว้
ด้วยแรงอธิษฐานอันล่าเร็จมาจากพระ-
บารมีแต่ปางบรรพ์ แล้วเสด็จหลีกไปประ-
ทับ ณ ใต้ต้นไม้เงาครึ้มต้นหนี้ ง
พราหมณ์ แจ้งย่าวแก'พราหมณี
และไห้ตกแต่งลูกสาวให้สวยงาม เพี่อนำ
ไปมอบให้ชายผู้หนี้ งอันตนเห็นว่าคู’ควร
Kalyanamitra.org
ความงามกับอันตรายนั้นมัก
จะมาด้วยกันเสมอ ทีใ่ ด
มีความงาม ที่นั้นย่อมมี
อันตรายแอบแฝงข่อนเร้น
อยูด่ ้วย จะมากหรือน้อย
แล้วแต่ขนาดแห่งความงาม
นั้น
กัน แล้วพากันออกจากเรือน เมื่อไม่เห็น
พระตถาคต ณ ที่เดิมพราหมณ์ กป็ ระ-
หลาดใจ บังเอิญพราหมณีได้เหลีอบเห็น
รอยเท้าที่พระพุทธองค์ ทรงเหยียบไว้
จึงกล่าวกับพราหมณ์ ผู้ สามีว่า อย่าติด
ตามมหาบุรุษผู้นเี้ ลย ผู้มรี อยเท้าอย่างนี้
เป็นผู้ สละ แล้วชื่งโลกิยารมณ์ ทั้งปวง
พราหมณ์เอย'. อันบุคคลผู้เจ้าราคะนั้น
กัลยาณมีดร/ดุลาคม ©๕๓๐
มิ'เท้าI ว้ากลางมาก คนเว้าโทสะทนัก
ท้น ส่วนคนเว้าโมหะนั้น ปลายเท้า
จิกลง ส่วนรอยเท้า ของบุรุษผู้นเี้ ป็น
ผู้เ ท้กก เลส ใต้ แท้ วอ ย่าง แ ท้อ ริง
พราหมณ์ ต่อว่าภรรยาว่าอวดรู้ อวดดี
ทำ ตนเหมือนซระเย้นอนในตุ่ม จิงพาบุตรี
และภรรยา เที่ยวตามหาพระศาสดา
มาพบเย้าใต้ร่มไม้ แห่งหนี้ ง พราหมณ์
ดีใจนักหนา แต่ได้ต่อว่าเป็นเธงพ้อว่า
“สมณะ ย้าพเจ้าบอกไห้ท่านยืนรอทีโ่ น้น
แต่หา ยินคอยไม่ เหมือนไม่ ยินดีจะรับ
บุตรยองย้าพเจ้า สมณะ! บุตรีของข้าพ-
เจ้านีง้ ามเลิศ กว่านารีใด ๆ ทั้งปวงในถินนี้
เป็นทีป่ องหมายแห่งเศรษฐีคหบดี และ
แม้แห่งพระรายา แต่ข้าพเจ้าหาพอใจ
ใครเสมอด้วยท่านไม่ บัดนีข้ ้าพเจ้าได้
น่านางผูง้ ามพร้อมมามอบ ณ เบีอ้ งบาท
ของท่านแล้ว ยอได้โปรดรับไว้ และครอง
กันสันสามีภรรยาเถิด" พราหมณ์ กล่าว
จบแล้วสั่งไห้บุตรีถวายบังคมพระศาสดา
พระโลกนาถศากยบุตร ยังคง
ประทับดุษณีอยู่ครูห่ นี่ง พระองค์ทรง
รำ พิงว่า พราหมณ์ ผู้นี้มคี วามหวังดีต่อเรา
ต้องการสงเคราะห์ เราด้วยสิงอันเป็นทีร่ ัก
ทีห่ วงแหนทีส่ ุดแห่งตน แต่สิงนีม้ ิความแก่
ความเจ็บและความตายเป็นธรรมดา เรา
จักปฏิ การพราหมณ์ ผู้ นี้ด้วยอมต ธรรม
อนื่งพราหมณ์ และพราหมณีทั้งสองนี้มี
อุปนิสัยแก่กล้าพอทีจ่ ะบรรลุธรรมยองเรา
ได้ เป็นการมอบสภาพอันไม่แก่และไม่
ตายแก่เยา ดำริดังนีแ้ ล้ว พระตถาคต-
เจ้าจิงเอึ้อนพระโอษฐ์ ว่า
“พราหมณ์! ถ้าเราจะเล่าเรื่องบาง
เรื่องให้ท่านฟังท่านจะพอใจฟังหริอไม่”
“เล่าเถิดสมณะ ข้าพเจ้าพร้อม
อยูแ่ ล้ว ท่านมีบุตรภรรยาอยูแ่ ล้วหรือ?"
นางมาคันทิยา บุตรแห่งพราหมณ์
กัลยาณม๊ดร/ตุลาคม เอ๕๐อ
นั่งเพ่งพิศพระตถาคตเจ้าเหมือนเด็กมอง
ดูตุ๊กตาอึงตนไม่เคยเห็น พร้อมๆ กัน
นั้นมายาแห่งสดรืชื่ปปื รากฎอยูใ่ นเรือนร่าง
และนิสัยแห่งอิตถีเพศ ก็เริ่มฉายแวว
วาวออกมาทางสายตา และริม?!ปากอัน
บางงามเต็มอิ่มนั้น
พระตถาคตเจ้ายายพระเนตรดู
นางมาคันทิยาหน่อยหนี้ง ทรงรู้ถึงจิตใจ
อันนั่นป่วนยองนางแล้วตรัสว่า
“พราหมณ์! เมื่อเราอยูใ่ นวัยหนุ่ม
มีเกศายังดำสนิท ถูกแวดล้อมด้วยสตรี
ล้วนแต่สะคราญตา เป็นทีป่ รารถนา
ของบุรุษเพศ ผู้ยังตัดอาลัยไนบ่วงกาม
มิได้ แด่เราเบื่อหน่ายในโลกิยวิสัย จึง
สละสมบัติบรมจักรและนางผู้จำเริญตา
ออกแสวงหาโมกยธรรมแต่เดียวดายเที่ยว
ไปอย่างไม่มีอาลัย ปลอดโปร่งเหมือน
บุคคลทีเ่ ป็นหนีแ้ ล้วพ้นจากหนี้ เคยถูกคุม
ขังแล้วพ้นจากทีค่ ุมยัง เคยเป็นโรคแล้ว
หายจากโรค หลังจากท่องเที่ยว อยู่
เดียวดาย และท่าความเพียรอย่างเข้มงวด
ไม่ มใี ครจะทำ ได้ยงกว่า อยู่เป็นเวลา
๖ ปี เรา ก็ได้ประสบชัย ชนะ อย่าง
ใหญ่หลวงในชิวิต ได้ตรัสรูอ้ นุตดร-
สัมมาสัมโพธิญาณ สงบเยือกเยินถึงทีส่ ุด
Kalyanamitra.org
ล่วงพ้นบ่วงแห่งมารทั้งปวงทั้งทีเ่ ป็นทิพย์
และเป็นของมนุษย์ มารและธิดามารคิอ
นางตัณหา นางราคา และนางอรดี ได้
พยายามยั่วยวนเราด้วยวิธีแปลก ๆ เพื่อ
ไห้เราตกอยูใ่ นอำนาจ แด่เราก็หาสนใจ
ไยดีไม่ ในทีส่ ุดพวกนางก็ถอยหนีไปเอง
เราชนะมารอย่างเด็ดยาด จนมีนาม
ถ้องโลกว่า “ผู้พิชิตมาร"
พระตถาคตหยุดอยูค่ รูห่ นี้ ง ทรง
กวาดสายพระเนตรดูทุกใบหน้า ในทีส่ ุด
พระองค์ ตรัสว่า
“พราหมณ์, เมื่อได้เห็นนางตัณหา
นางราคา และนางอรดี ชื่งทรงความงาม
เหนือสามโลก เราก็หาพอใจแด่น้อยไม่
ก็ทำไมเล่า เราจะพอใจในสรีระแห่งธิดา
ยองท่าน ชื่งเต็มไปด้วยมูตรและกรีส
พราหมณ์ เอย! อย่าว่าแด่จะให้แตะต้อง
ด้วยมือเลย เราไม่ปรารถนาจะแตะต้อง
ธิดายองท่านแม้ด้วยเท้า"
อ่านต่อฉบับหน้า
๑® ปัสสาวะและอุจจาระ
6. ๑
..^ๆ^^-
ๆ)^^^^น /
1

'^
ม9
แ^ &ม”ท^//ฟ&^ฟ

หน^^^
^1ง^^ ^
น^(^1
/
ๆ/ฟ,7
น! 7^0 1

ฟื‘ใ/^^
^^ น^า^ /

( เป็เ^เ^นฯ^!
^^ ฟุ้^ เ^.

*^^^...
ฟ^ แ^ะ^^ม^^^^ ง^^^^^
& 1

พ้^^-.' \\

ว&^ &^6
ด^ ทํๅ
. /
9,

กัลยาณมํดว/ดุลาคม ©๕๓6
Kalyanamitra.org
 ——-
ฝา^
ๆ}&ๅ
I
&ๆทๆ(ฝ!

&&&ก&ๅ
เ^^'
^®'ม) ริ)^ (โ
ว?ม)(๙)&ฝ I—
*
๐
(ร^ฝฝ' ( '
ม?^'
เ^^^
(ฝ}(ย6ใ
ฝ®^^^?
(ชิ^^^
—I

/ '-
V

^')ง^')(ร^^
แ
6 V
เ^^^ แห^/
เ^รเ^'^^ต^
ฒ?)

หวานใจวยหวาน
^าต
จ ดร)'จิ^
'เ^^ท เ^^^^^
เพ)^^^ ' เ^
^...เ&เ^'ท^^ทฝ?ใ') เพ) 1

กัลยาณมํดร/ตุลาคม 61^๓๐
Kalyanamitra.org

ศูนย์รวมข่าว
โครงการอบรม
ธรรมทายาทและ
อุปสมบทหมู,
รุ่นพิเศษ
ราชบูชา มหากุศล
การบวช คือ การยกฐานะจาก
ผู้นับถือพระรัตนตรัย ขึ้นเป็นส่วน
หนึ่งของพระรัตนตรัย เป็นสิงประเสริฐ
ยิ่งยองมนุษยชาติ เป็นวาระแห่งการแสดง
ออกถึงความกตัญญรูค้ ุณต่อบิดามารดา
และผู้มีพระคุณ เป็นกุศลอันยิ่งใหญ่ต่อ
ผูบ้ วชและผู้ สนับสนุนการบวช
เนื่องในมหามงคลวโรกาส พระ-
บาทสมเด็จพระเช้าอยูห่ ัวๆ เจริญพระ-
ชนมพรรษา ๖๐ พรรษา ในปี เอ๕๓๐
นี้ คณะกรรมการชมรมพุทธศาสตร์
๕๐ สถาบัน จิงพร้อมใจกันร่วมจัด
โครงการอบรมธรรมทายาทและอุปสมบท
หมู่ รุ่นพิเศษ เพื่อเป็นการเฉลิมพระเกียรติ
บำเพ็ญกุศลธรรมถวายเป็นราชบูชา
การสมัคร
ติดต่อยอระเบียบการและ สมัคร
ได้ตั้งแต่บัดนี้จนถึงวันเสาร์ ที่ ๓®
ตุลาคม ๒๕๓๐ ทิช มรมพุทธศาสตร์
และประเพณี จุฬาลงกรณ์ มหาวิทยาลัย
โทรศัพท เอ๕©-เอ©®โ®โ, เอ๕เอ-๕®๑เอ-
กัลยาณมิตรกุลธิดา สุก็ณศีล
๓ โดยไม่เสียค่าใช้จ่ายใด ๆ ทั้งสิน - อุปสมบทเรียงตามอาๅโส ณ
การปฐมนิเทศ วัดเบญจมบพิตรดุสิตวนาราม ระหว่าง
วันพุธที่ ๕ เอ๕๓๐ วันที่ ซิ-เอ ธันวาคม เอ๕๓๐ จากนั้นพระ-
ณ ท้องประชุม คณะรัฐศาสตร์ จุฬา- ภิกษุธรรมทายาท จะกลับไปปฏิบัติธรรม
ลงกรณ์ มหาวิทยาลัย เวลา ©๓.๐๐- ต่อ ณ วัดพระธรรมกาย
๑๖.๓๐ น. หมายเหตุ
กำหนดการเข้า รับการอบรม • เมื่อฟิกวินัยภาคสนามแล้ว จะ
• วันจันทร์ ที่ ต' ถิงวันพฤหัสบดี เช้าวัดปฏิบัติธรรมต่อ ดังนั้นผู้เช้าอบรม
ที ©เอ พฤศจิกายน เอ๕๓๐ ฟิกวินัยภาค โปรดเตรียมยองไปให้พร้อม
สนาม
- วันพฤหัสบดีที ©เอ พฤศจิกายน
เอ๕๓๐ ฟิกธรรมปฏิบัติ ณ วัดพระธรรม-
กาย
วันบรรพชา
บรรพซาพร้อมกันหมด ณ วัด
•
เบญจมบพิตรดุสิตวนาราม วันที ซิ
ธันวาคม เอ๕๓๐
วันอุปสมบท
กัลยาณมิดร/ดุลาคม ©๕๓อ
Kalyanamitra.org
 าพสแเแ—แแ(เแ โ 888——

•การลาราชการ ผู้เข้าอบรมต้อง
ลาตั้งแต่วันพฤหัสบดีที่ ©(อ พฤศจิกายน
— ศูนยรวมข่าว

ซึ่งเป็นวันเริ่มเข้าวัดถือว่าได้เริ่มสมาทาน
ดีล พร้อมด้วยธุดงควัตร ประพฤติพรหม-
จรรย์ สละจากมราวาส วิสัย ต่อเนื่อง
ไปตลอดจนถิงวันศุกร์ที่ ©เอ กุมภาพันธ์
13๕ ๓๑

- การฟ้าอบรมตอป็ฟ้าอบรมพร้อม
กันดามวันเวลาทีก่ ำหนด

ธโ ปี มหาจุฬาลงกรณ- มูลนิธิธรรมกาย ได้รับเชิญจาก

ราชวิทยาลัย
ในโอกาสสถาปนา ส- 57 ปี มหา-
จุฬาลงกรณราช วิทยาลัย ในพระบรม-
ราซูปถัมถ์ ณ ดิกมหาจุฬาลงกรณ์ ราย-
วิทยาลัย วัดมหาธาตุยุวราช รังส ฤษฎิ้
เมื่อวันที่ ©เอ-๑๓ กันยายน เอ๕๓๐ โดย
มี ๆพณๆ พิชัย รัตตกุล เป็นประธาน
เปิดงาน
คณะกรรมการนิสิต ใหัไปจัดงานนิทรรศ-
การ มีการบรรยายบอร์ดในเรื่องโครง
การด่าง ๆ ทีม่ ูลนิธิๆ ได้จัดทำเพื่อประ¬
โยชน์ ต่อสังคมและ ธรรมะที่ใยัในชีวิต
ประจำ วัน
ผลจากการจัดนิทรรศการ มีทั้ง
พระ นิสิต นักศึกษา และประชาชน
ให้ ความสนใจ ได้จดนันทิ กธรรมะ
ไป ศึกษา และทำ รายงานการศึกษา อีก
ด้วย

Kalyanamitra.org

การสัมมนา “จริยธรรม
การเป็นผูน้ ำ" ครั้งที่ ๒
การอบรมสัมมนาพิเศษเรื่อง "จริย-
ธรรมการเซีนผูน้ ำ" ครั้งที่ เธ โดย
ปัาซลั จกววพลเรือนกองอำนวยก ใ ร
ร์ก์ษาควานปันคงภายใน ภาค ต ร่วน
กับนทวาทอาลัยเรืองไทน, แคะศูนย์
กัลยาณมตวค้านนา ระหว่างวันที่
๑๖-®& กันยายน เอ๕๓๐ ณ คณะ
แพทยศาสตร์ มหาวิทยาลัยเอียงใหม่
ู้ ้าร่วมสัมมนาจากทลายอาธพ คือ
มิผฟ
ข้าราชการครู ข้าวายการทหาร ข้า-
ราชการพลเรือน อาจารย์มหาวิทยาลัย
ยาวสวน และนักธุรกิจ ขึ้งมิการศึกษา
ดั้งแต่ระดับตากว่าปริญญาตรี จนดิง
ปริญญาตรี โท และเอก มีระดับปริญญา
ตริมากทีส่ ุด รวมผูฟ
้ ้าร่วมสัมมนาทั้งสิน
๕๖ คน
จากการตอบแบบสอบถามความ
คิดเห็นยองผูฟ
้ ้าร่วมสัมมนา ร9 คน
พอสรุปได้ดังนี้
้ ้าร่วมสัมมนาทุกท่านเห็นพ้อง
ผูฟ
ต้องกินว่า คำ สอนยองพระสัมมาสัมพุทธ-
เจาเป็นสัจธรรม สามารถนำไปปรับใช้
ในอีวิดจริงได้ทุกเรื่อง และไม่ยดกิบ
ความก้าวหน้าทางเทคโนโลยืสมัยใหม่
มิเพ็ยง 4 ท่านเท่านั้น (เป็นยาย) ทีย่ ังไม่
แน่ใจ
สำหรับผลทีไ่ ต้รับจากการสัมมนา
ในครั้งนีน้ ั้น เป็นทีน่ ่ายินดีอย่างยิ่งว่าทุก
ท่านมิความเห็นตรงกันว่า เหตุแห่ง
ป้ญหาทั้งปวงส่วนใหญ่มาจากตัวเรา
เอง ดังนั้นทุกท่านจิงยีคเหตุผล ไม่ยิด
อารมณ์ยองตนเป็นใหญ่ในการตัดสิน
และแก้ป้ญหาต่าง ๆ ทั้งนั้นใจว่าวิธแก้
ป้ญหาในพระพุทธศาสนาเป็นวิ ธการที่
เราจะนำ มาใปีได้กับทุกบัญหาในสังคม
ป้จจุบัน
ทุกท่านฟ้อนั้นว่าการบริหารเวลา
เป็น จะทำให้ได้รับความส่าเรึจทั้งทาง
โลกและทางธรรม ทั้งยังฟ้อนั้นว่าถ้า
ศึกษาและปฏิบัตธิ รรมมากขึ้น ก็จะฟ้า
ใจตัวเองมากขึ้น ดังนั้นทุกท่านจีงดั้ง
ปณิธานว่าจะดั้งใจกำจัดกิเลส อึงเป็น
ด้นเหตุยองอุปนิสัยทีไ่ ม่ดใี นตัวให้หมด
ไปทีละน้อย ๆ ด้วยการบำเพ็ญทาน รักษา
ศึล และเจริญภาวนา อย่างจริงจัง
อย่างไรก็ดาม ยังมึผู้ สงสัยไม่
แนใจบางเรื่องดังนีค้ ือ
มีอยู่ 19 ท่าน ทีย่ ังสงสัยไม่แม่ใจ
ว่าทำดีต้องได้ดิ ท่าส์วต้องได้นั้ว
๓ ท่าน ยังสงสัยว่า นิพพาน
มีจริงหรือ
®เอ ท่าน ยังสงสัยว่า นิทานชาดก
เที่ยวกับการระลิกชาติยองพระสัมมา-
สัมพุทธเจ้าเป็นเรื่องจริง หรือว่าเป็นเรื่อง
เล่าส่าหรับสอนคติธรรม
เรื่องทีน่ ่ายินดียงกว่าเรื่องใด ๆ
ทั้งหมด เพราะเป็นสิ่งทีว่ ัดผลการสัมม-
นาครั้งนีว้ ่าประสบผลสำเร็จอย่างยื่งก็คือ
ทุกท่านดั้งใจจะพัด!นาตนเองเพ้อให้
สามารถท่าหนาทีเ่ ป็นกัลยาณมิตรแก'
ผู้อนได้
สิ่งทีน่ ำ ยินดีไม่ยิ่งหย่อนกว่า ก็คีอ
ทุกท่านทีเ่ ข้าร่วมสัมมนาเข้าใจหลัก
ธรรมทีส่ ำ ดัญ า ในพระพุทธศาสนา
Kalyanamitra.org
สามารถเปลี่ยนทศนคตึทผี่ ิด ๆ เที่ยวกับ
โลกและชืวิตของตนไห้สูภต้อง จึงทำ
ให้ทุกท่านมีศรัทธาในพระพุทธศาสนา
เป็นอย่างยิ่ง
อย่างไรก็ตาม ยังมิผู้ฟ้าร่วม
สัมมนา 9 ท่าน สงสัยไม่แม่ใจว่าเราเกิด
มาทำไม เราเกิดมาเพ้อสร้างบารมี ทำ
แต่กุศลกรรมความดีจริงหรือ
อนิง ผู้ฟ้าอบรมหลายท่านมีข้อ
เสนอแนะทีน่ ่าสนใจดังต่อไปนิ้
9. ต้องการให้มกิ ารจัดการสัมมนา
เย่นนีอ้ ึก และให้ขยายไปที่’วทั้งภาค และ
ทุกภาคในประเทศไทย
19. ต้องการโอกาสสักถามบัญหา
ธรรมะให้มากสักหน่อย
๓. ควรเที่มวิทยากร (เพราะสงสาร
หลวงพ่อต้องเหนี้อยมาก)
๕. ควรมีการนิกสมาธิมากขึ้นอีก
๕. ควร มี การประชา สัมพันธ์
ให้กว้างยวางขึ้นอีก
สรุปได้ว่าการจัดประชุมสัมมนา
เรื่อง “จริยธรรมการเป็นผูน้ ำ” ครั้งที่
เอ นี้ บรรลุวัตสุประสงค์ทดี่ ั้งไว้ทุก
ประการ นับเป็นความสำเร็จอัน ยิ่ง
ใหญ่ยองผู้จ้ดผูเ้ ข้าร่วมสัมมนา และท่าน
วิทยากรผู้เป็นทีร่ ักและเคารพอย่างสูง
ยองผูใ้ ฝ่สันติธรรมทุกท่าน ขึ้งคณะผู้
จัดอบรมสัมมนาด้องยอกราบยอบพระคุณ
หลวงพ่อเป็นอย่างสูงไว้ ณ ที่นดี้ ้วย
ขาราชการดึทโี่ ลกต้อป็
การ
กรมทางหลวง ได้นมิ นด้หลวงพ่อ
กัดดอีโว ไปบรรยายธรรมในหัวข้อ
สสยาณมิ*วิ/ดุลาคม ธ^ าฉ
6

"ช้าราชการด็ทโี่ ลกตองการ" ให้แก่ช้า-
ราชการทีเ่ ช้ารับการอบรมหลักสูศร
พีเศษสำหรับนายช้างโครงการระดับ
๕•๗ รุ่นที่ 4 คามหลักสูตรจริยธรรม เมือ
รันที่ ๏ กันยายน เอ๕๓๐ มิผฟู้ ้าฟัง
การบรรยายธรรมจำนวน 00 คน
ครั้งนีน้ ับเป็นการบรรยายธรรม
ครั้งที่ 'ธ ยองการอบรมผู้บริหารระดับสูง
ครั้งแรกรัดทีโ่ รงแรมริเวอร์แคว ซิ.กาญจน-
บุรี แก่ช้ารายการระดับอี 0-* โดยได้
นิมนด์ หลวงห่อไปเทศน้ถึง 13 รัน
และเมือวันที่ ๕ กันยายน เอ๕๓๐
ช้าราชการจากทั้วประเทศ ประมาณ
* ๕0คน ทีม่ าอบรมเพื่อเตรียมตัวเป็น
ศึกษานิเทศ0 ทีส่ ลาบันผูบ้ ริหารการ
ศึกษา กระทรวงศึกษาธิการ ได้มาชม
วัค ชมสไลด์ และฟังธรรมจากหลวงห่อ
หัตดอีโว ด้ายความประหับใจและกลับ
ไปด้วยความเนิกบานใจ
คณะอัยการท้วประเทศ
ฟังธรรมทีว่ ัดพระธรรม-
กาย
เมือวันที่ ๑๕ กันยายน เอ๕๓๐
“คณะอัยการ’ จากท้าประเทศ สิ่งอยูใ่ น
ระหว่างการอฃรมหลักสูตร “วิทยากร
เคลึอนที่ สคช." จำนวน ๕๕ คน ได้
มาซมวัดและฟังธรรมทีว่ ัดพระธรรมกาย
โดยการนำ ยอง คุณใจเก็ด พรไชยา
หัวหน้ากองชกอบรมลัยการ
ทลวงห่อหัตตชิโว ได้เน้นลิงธรรมะ
ทีจ่ ะให้ลัยการได้นำ ไปชกคนทีเ่ ที่ยวช้อง
ให้เป็นคนดีทโี่ ลกต้องการ เพื่อว่าคุกจะ
ได้ไม่เต็ม คดีจะได้ลดลง และตัวลัยการ
าสบาผมดร/ดลาคม เยเ?^©
ศนย์รวมข่าว
เองก็จะได้เหมือยน้อยลงด้วย
คุณใจเด็ด พรไชยา ได้เคยนำ
คณะลัยการทีม่ าอบรมรุ่นแรก ๆ มาที่ว้ด
พระธรรมกาย เมือวันที่ ๓๐ กรกฎาคม
และวันที่ ๓ กันยายน ทีผ่ ่านมา พร้อม
กันนี้กเ็ ตรียมดัวทีจ่ ะส่งคณะอัยการผูเ้ ช้ารับ
การอบรมรุ่นที่ ๓ มาอิก
นักศึกษา ๓ สถาบัน
พร้อมใจกันอยูธ่ ุดงค์
ได้มนิ ักศึกษาจาก ๓ สถาบัน
จำนวนเกีอบร้อยคน พร้อมใจกันมา
นักกลดอยู่ธุดงค์ ณ ธุดงคสถาน วัด
พระธรรมกาย ในระหว่างวันที่ ๕-๖
กันยายน ทีผ่ ่านมา
ทั้ง ๓ สถาบัน ได้แก่ นักศึกษา
จากมหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรผ
พิษณุโลก จำนวน เย๕ คน โดยการ
นำของยอดกัลยาณมิตร เย ท่าน คือ
อาจารอีอรุณ มํองสรัสอี และอาจารอี
สมพร สิ่งเป็นกัลยาณมิตรยองศูนย์
กัลยาณมิตร จ.พิษณุโลก
อีกสถาบันหนี้ง เป็นนักศึกษา
จากวิทยาลัยอาฃึวศึกษาพิษณุโลก
จำนวนกว่า 90 คน นำ โดยอาจารย์’
เพชรรัตน์
สถาบันทีส่ าม เป็นนักศึกษา
จากมหาวิทยาลัยชอนแก่น จำนวน
๕๓ คน ส่วนใหญ่เป็นนักศึกษาจาก
คณะแพทยศาสตร์ และคณะวิศวกรรม-
ศาสตร์ โดยการชักชวนยองธรรมทายาท
หลังจากได้มาร่วมอยูธ่ ุดงค์ ชม
สไลด์ และฟังธรรม ก่อนกลับได้กระชิบ
ว่า... “จะลักชวน เพอนฝูงมาอีก
Kalyanamitra.org
เยอะ 7”
แปลกจริง ๆ...รองเท้าฟ้า
แถวกลับหลังหันได้
เมือวันที่ 90 ลิงหาคม เอ๕๓๐
นายวิริยะ ลันทวโรดม อธิการ•ผู้
อำนวยการโรงเรียน ได้พร้อมด้วย
คณะครูจากโรงเรียนอีสลัมชัญ ใน
โครงการพุทธศาสนิกสัมพ้นธ ประ-
มาณ 9190 ท่าน ได้มาเยืย่ มซมวัคพระ
ธรรมกาย หลังจากได้ฟังธรรมบรรยาย
โดยย่อจากหลวงห่อหัตคอีโวแล้ว ก็ได้
ไปชมสไลด์ทอี่ าคารประชาสัมพันธ์
หลังจากวันนั้นไม่นาน อาจารอี
สมสักอี พูสกองตำ จากโรงเรียนลัส¬
ลัมกัญ สิ่งมาร่วมบุญทีว่ ัดพระธรรมกาย
บ่อย ๆ ได้มาแจ้งให้ทราบว่า ท่านอธิ-
การร จะนำ คณะครู-อาจารย์ทนี่ ับถือ
ศาสนาพุทธของโรงเรียนทั้งชาย-
หญิง จำนวน ๖0คน มาอยูธ่ ุดงค์แสะ
อบรมธรรมะไนช้ วงสุดสัปดาห์ เพื่อ
มาฟังธรรม และปฏินต้ ธิ รรมเป็นการฟินท่
จิตใจเพื่อนำ ไปอบรมเยาวชนยองชาติให้
เป็นคนดิมิคุณธรรมประจำ ไจ และท่าน
อธิการๆ ฝากความประหับใจมาว่า
“มารัตอีแสัวประสับใจ พอ
ออกจากสัองชมลใลด ก็พบว่า รองเทา
ชองทุกตนเซาแถวกลับทลังสันไต
แปลกจรง ๆ'’
ในระหว่างวันศุกร์ที่ จซี-วันอาทิตย์
ที่ ซี๓ กันยายน เอ๕๓๐ ทีผ่ ่านมานี้
อาจารย์ ได้มานักกลดอยู่ธุดงค์เป็นชาย
๑๖ คน หญิง ๕๕ คน ทีม ่ าด้วยความ
สมัครใจ สนุกสนานกับการสร้างวิมาน
น้อย ๆ และประหับใจกับการยมสไลด์
 ศูนยรวมข่าว V

การเทศน์ ของหลวงพ่อทัดตธโว และ ธรรม รุ่นเฉลิมพระเกียรติ ๖๐ พรรษา" ทัย เมื่อวันที่ 135? •๓๐ สิงหาคม 15๕ ๓๐
การนำ ชมวัดของหลวงพิ่วิรชโย ทีท่ ำ ให้ ตั้งแต่วันที่® ๖ ตุลาคม 13๕๓ ๐ ณ มีผู้เข้ารับการอบรมประมาณ ๕๐ คน
รู้จักการบริหารคน การบริหารงานยอง หาดวนกร จังหวัดประจวบคีรีขันธ์ ในจำนวนนี้ มิทั้งยุวกัลยาณมิตรรุ่นจิ๋ว
วัดพระธรรมกาย รับสมัคร นักเรียน นักสักษา วัยรุ่น เกือบ 18๐ คน ศูนย์ กัลยาณมิตร
จังหวัดสุโขทัย เพิ่งได้รับโล่หเ์ กียรติยศให้
การทำหน้าที่ คือการ ชาย อายุระหว่าง ๑๓-๑๙ ปี
ติดต่อสอบถามรายละเอียดได้ที่ โทร. เป็น “ศูนย์ กัลยาณมิตรดึเด่ นประจำ
ปฏิบัติธรรม (ร: &&- (& (ร: ๕๖๑-๑๓ เอเอ•๕ ภาคเหนือ จากการประชุมสัมมนาผู้นำ
จริยธรรมทั้วประเทศ ครั้งที่ ๑ ทีผ่ ่าน
เมื่อวันที่ ๑ กันยายน 13๕ ๓๐
มา
หลวงพ่อทัตตธโว ได้ไปบรรยายธรรม เบื้องหลังความสำเร็จ
แก่ คณะอาจารย์และนายทหารนักเรียน เจ้าหน้าทีผ่ ู้หนี้ งได้กล่าวถึง เคล็ค-
ของโรงเรียนเสนาธิการทหารอากาศ อบรมกัลยาณมิตร ลับในการทำงานจนประสบผลสำเร็จทุก
สถาบันวิชาการทหารอากาศ ชั้นสูง
รุ่นที่ ๓® จำนวน ๑® ๐ คน เพื่อเป็น
สุโขทัย ครั้งว่า
‘‘เราทำ งานกันแบบสบาย ๆ ไม่
สิริมงคล และเป็นข้อคิดไนการปฏิบัติ คณะ วิทยากรแก้ว ได้ไปให้ การ เครียด ว่า ยังไงว่าตามกัน ไม่เคยมี
ราชการตามหน้าที่ อบรมแก่เจ้าหน้าทีศ่ ูนย์กัลยาณมิตร จ.สุโข- การประสานงา มีแต่ ประสานงาน
แสง แห่ง ธรรมเจิดจ้าที่
ล้านนาไทย
ศูนย์กัลยาณมิตรล้านนา จังหวัด
เซียงใหม่ ได้จัดให้มกี ารอบรมวิทยากร
พิเศษประจำ จังหวัดเซียงใหม่ ทีด่ ิก
“สารสนเทศ" มหาวิทยาลัยเชียงใหม่
โดยได้นิมนต์ หลวงพ่อทัตตธโวไปให้
การอบรม ในระหว่างวันที่ ๑๖๑^
กันยายน ทีผ่ ่านมา นับว่าแสงแห่งธรรม
กำลังเจิดจ้าทีล่ ้านนาไทย.

ขอเชิญเยาวชนผูร้ ัก
ความก้าวหน้าสมัครเย้า
ค่ายวัยรุ่นคุณธรรม
ฝ่ายวิทยากรแก้ว สำนักงานกัล-
ยาณมิตร จะจัดเข้าค่าย “วัยรุ่นคุณ

กัลยาณมิดร/ดุลาคม เต(*๓๐
Kalyanamitra.org

โดยเฉพาะกัลยาณมิตร ผีอา,.นนท์ ไผ่-
ผล ประยานคนยๆ สุโขทัย และ
คณะกรรมการทุกคนต่างเบิกบานกับ
งานสร้างบา รมิ ไม่เห็นแก่เหน็ด-
เหนอย จนทำ ให้งานสุ ล่วงไปไต้ทุก
ครั้ง’’
คณะ วิทยากรแก้ว ที่ไปให้ การ
ฟิกอบรมในครั้งนี้ ได้กล่าวถิปืเบีอ้ งหลัง
ความสำเร็จด้วยความภูมิใจว่า ต้องประ-
ยุกต์ใช้กลวิธดี ่าง ๆ ให้เหมาะสมกับผู้
ฟัง อาทิเช่น
กลุ่มยุวกัลยาณมิตร - ก็แยกมาสอน
ร้องเพลง เล่นเกมล์ สนุกกันจริงๆ
กลุ่มวัยรุ่น - เราใช้สไตล์ แบบค่าย
วัยรุ่นคุณธรรม เรียกว่าฉบับกระเป็าก็
ได้ เพราะมีกิจกรรมแค้ มป็ไฟ เดินทาง
ไกล เกมล์ เพลงทีเ่ ป็นธรรมะเหมาะสำ-
หรับวัยรุ่น
-
กลุ่มผู้ใหญ่ ให้เป็นพีเ่ ลี้ยง มีส่วน
ในการสอนธรรมะให้แก่วัยรุ่น
กลุ่มคนสูงอายุ - ก็จัดให้มกี ารฟัง
เทศน์จากพระภิกษุ
ประธานศูนย์ ๆ สุโขทัย แจ้งข่าว
มาว่าจะจัดให้มีการอบรมเช่นนี้อีกใน
เวลาอันไกลันี้
“เป็นครั้งแรกในชีวิต
เพิ่งเคยพบ”
เมื่อวันที่ ๕-๖ กันยายน เอ๕๓0
ทีผ่ ่านมานี้ คณะวิทยากรแก้วร่วมกับ
ร.ร. ฤทธิยะวรรณาลัย จัดกิจกรรม
“ค่ายคุณธรรม" ขึ้น มีนักเรียนสนใจเช้า
ฟิกอบรมถิงกว่า เอ๕0 คน มีข่าวแจ้ง
กัลยาณมิตร/ดุสาคม ©๕๓อ
ศูนย์ รวมข่าว
ว่า นักเรียนทุกคนเบิกบาน รัสีกประ-
หลาดใจกับการฟิกค่ายๆ ยองโรงเรียนที่
แดกต่างจากทุกครั้งทีผ่ ่านมา โดยเฉพาะ
บรรยากาศของเช้าวันเสาร์ที่ ๕ ทุกคนปีติ
ชาบอึ้งกับการตักบาตรพระภิกษุ ผูเ้ ป็น
ธรรมทายาท ด้วยดวงหน้าทีเ่ อิบอมด้วย
บุญ ทุกคนกล่าวเสียงอนุโมทนาบุญ สาธุ
ก้องกังวาน
••เป็นครั้งแรก ในห็วิต ทีฝ่ านมา
เพิ่งจะเคยพบ"
เป็นเสียงหนึ่งจากใจยองนักเรียน
ที่เช้าฟิกอบรม...และไนวันอาทิตย์ ที่ 'อ
ทุก คนก็ได้เดินทางไป ปฏิบัติ ธรรม ณ
วัด พระ ธรรมกาย... นัก เรียนหลาย
คนบอกว่าจะต้องมาวัดพระธรรมกาย
ทุกวันอาทิตย์ ไห้ได้...ไนบุญกุศลครั้งนี้
ต้องยอกราบอนุโมทนาบุญ กับ อา-
จารย์คิรวิ รรณ การสมใจ ยอดกัลยาณ-
มิตรทีบ่ ากบันฝ่าฟัน จนทำไห้งานครั้งนี้
เกิดขึ้น ยอกราบยอบพระคุณท่านคณา-
จารย์ ปูชนิยบุคคลยองคิษย์ ทุก ๆ ท่านที่
Kalyanamitra.org
เป็นขวัญและกำลังใจตลอดการอบรม
ค่ายคุณธรรม จนสำเร็จผลเป็นทีน่ ่าพอ
ใจอย่างยิ่ง
เพิ่มคุณภาพด้วย
คุณธรรม
ยอดกัลยาณมิตรวิสูตร คำวงห้
(ประธานศูนย์ กัลยาณมิตร จ.จันทบุรี)
แจ้งว่าในเดือนตุลาคมนี้ จะจัดค่าย “วัย-
รุ่นคุณธรรม” ขึ้นที่ จ.จันทบุรี ทั้ง
นี้ เพี่อเผยแผ่ ธรรมะไปยังสถานศึกษา
ให้มปี ระสิทธิภาพยิ่งขึ้น ขณะนี้มิผู้สนใจ
สมัครเป็นจำนวนมาก คาดว่าจะเกินจำ-
นวนตามทีก่ ำหนดไว้
นับว่าเป็นการเพี่มคุณภาพด้วย
คุณธรรม ชาติไทยจะต้องยิ่งใหญ่กว่า
อารยชาติด้วยอารยธรรมอย่างแน่นอน
ธรรมธารา
ธรรมนิยาย
ธรรม!ฆษ

นิยายรักอมตะ แฝงด้วยรสพระธรรมอันลํ้าค่า
ธโ' ๐ กัลยาณมิดวิ/ดูลาคม ©๕๓0
Kalyanamitra.org

ปรารมภ์
ในฐานะพระธุดงค์ผสู้ ละแล้วซึ่งโลกิย์ สาดมา
สะพายบาตร และแบกกลดท่องเที่ยวไปจนจบด้วย
ด้าวแดนไทยท่องเที่ยวไปอย่างอิสระเสรี คุจนกน้อยทีบ่ ิน
ไปในห้องนภากาศ ดุจมัจฉาชาติทแี่ หวกว่ายไปใน
สมุทรสาคร บ้านน้อยเมืองใหญ่นับจำนวนไม่ถ้วน
อาดมาผ่านมาแล้ว แต่สำหรับอาตมาไม่มสี ถานใด
น่ารื่นรมย์เท่าจุนเขาสำเนาไพรอันห่างไกลจากมนุษย์และ
แสงสีแห่งอารยธรรม ร่มเงาอันเยือกเย็นแห่งชะโงกทิน
และจุกชชาติในป่า คูน่าอยูอ่ าคัยไมแพ้คฤหาสน้อันโอ'โถง
เสียปืน์าไหลเสาะชอกทินและเสียงกรีดร้องยองจักจนเรไร
ฟ้งไพเราะ ไม่แพ้เสียงเพลงคลอด้วยดนตรียองสาวเมือง
แสงเดึอนคาวในห้องฟ้าดูเย็นตาน่าสม ไม่แพ้แสงไฟ
หลากสีในนครหลวง มวลสัตว์จตุบาท ทวิบาทในไพร
ถ้าเราคบกับมันด้วยเมตตาธรรมอันบริสทุ ธี้ ดูน่าคบไม่
แพ้มนุษย์ผู้เจริญด้วยวัฒนธรรมและอาวยธรรม
อาตมาท่องเทียวไปด้วยจิตใจอันร่าเริง ดุจนกน้อย
ที่เพื่งหลุดจากกรงขัง ด้วยตัวอันเบาดุจปยฝ็ายทีล่ อยไป
ในอากาศ เพราะภาระอันหนักต่างๆ อาตมาได้ปลง
สงแล้ว ทรัพย์ สมบัตทิ อี่ าตมายังด้องดูแลมิเพียงอัฏฐ-
บริขารชองภิกษุ บุคคลที่ยัปต็ ้องเลึย้ งดูก็คอิ ยันย์ห้ายอง
ตนเอง งานทีย่ ัปืดอ้ งท่าก็คิอดับเพสิงกิเลส โลก'ทั้งโลกคือ
บ้านยองอาดมา แผ่นด้นเป็นท้น ป่าเยาเป็นฝาผนัง
ห้องฟ้าเป็นหลังคา มวลคาราเป็นดวงไฟ อาตมาท่อง-
เที่ยวไปโดยไม่คิดถึงย้างหลังไม่คำนึงถึงขางหน้า คํ่าที่
หมูบ่ ้านไหนก็บ้กกลดพักผ่อนทีบ่ ้านนั้น รุ่งเย้าเย้าไป
บิณทบาดในหมูบ่ ้าน ได้ภัคตาหารหอยังอัตภาพให้
เป็นไปแล้ว ก็กลับออกมาฉัน ถัามีญาติโยมตามไป'ทำ บุญ
ก็เทศนาสั่งสอนเยาให้ตั้งอยูใ่ นสัมมาปฏิบัติ ถ้าเป็น
หมูบ่ ้านไม่มวิ ัดและซาวบ้านนิมนต์ไห้อยูโ่ ปรดเขานานๆ
ก็อยูอ่ นุเคราะห้เขา แด่ไม่เคยอยูท ่ ใี่ ดเกินเจ็ดวัน ครบ
กำหนดแล้ว ก็สะพายบาตรแบกกลดเดินทางต่อไป
จนกว่าจะถึงฤดูฝน ฝนเริมตกหนัก หนทางไปมาสำ บาก
ท้นแผ่นดินเกลื่อนกล่นไปด้วยมด ไย้ปา้ เรืม่ กระจายจิงอยู่
จำพรรษา ณ ทีใ่ ดทีห่ น10 สื่งเหมาะแก'ภิกขาจารและ
การบำเพ็ญเพียร
กัดยาณมีหร/ตุลฯค*! 8๕๓0
Kalyanamitra.org
ตลอดระยะทางและกาลเวลาอันยาวนาน ที'ได้
ท่องเที่ยวธุดงค์มา อาตมาได้ประสบกับบุคคล สถานที่
และเหตุการณ์ มากมายเหลิยึคณนา ทั้งส่วนทีเ่ ป็น
อิฏฐารมณ์น่าใคร่น่าพอใจ และอนิฏฐารมณ์ ไมน้าใคร่
ไม่น่าพอใจ ถ้าจะนำมาบรรยายให้หมดสิน จะไม่ได้
เป็นเล่มหนังสิอ แต่จะได้เป็นผูห้ นังสีอทีเดียว เนื่องจาก
ความจำ ก็เป็นอนิจจัง ประกอบกับไม่ได้เอาใจใส่จดจำ
เรื่องราว ส่วนมากก็เลิอนหายไป ยังคงอยูใ่ นความ
ทรงจำ เพียงบางเรื่องทีส่ ำคัญ ถ้าสำนวนโวหารขัดหูด้วย
ผิดจากภาษานิยม ก็ขออภัย เพราะอาตมาไม่ใย่นักเขียน
ขอคุณโยมโปรดเงยโสดคอยสดับต่อไปเถิด
๑. เลข ธ' ตัว
สมัยหนึ่ง อาตมาเดินธุดงค์รอนแรมไปถึงจังหวัด
เอียงใหม่ และได้ไปหยุดพักบำเพ็ญเพียรอยูท่ อี่ าราม
แห่งหนีง้ อิงตั้งอยูเ่ อีงดอยสุ เทพ บริเวณอารามร่มครึ้ม
ด้วยพันอุไน้นานาชนิด มิระยะห่างจากหมูบ่ ้านพอ
ประมาณ บรรยากาศเงียบสขัด เหมาะแก่การทำความ
เพียร มิพระภิกษุอยูแ่ ต่น้อย ทุกองค์ มีคืลาจารวัตรน่า
เลื่อมใส และด่าเนินตามมรรคายูค่ วามบรีสุทธิ, หลุดพ้น
เย่นเดียวกับอาดมา เป็นอารามทีน่ ่ารื่นรมย์ทสี่ ุดแห่งหนี่ง
เท่าทีอ่ าตมาเคยผ่านมา ท่ามกลางอารามมิอ่างเก็บนา
ขนาดใหญ่ มีนาไสเย็นขังตลอดป็ แวดล้อมด้วยด้นไม
ใบหนา ดูงดงามคล้ายสระอโนคาดกลางป่าทิมพานต์
ทุกๆ เวลาบ่าย อาดมาสอบไปนัง้ บนแคว,ไมัไผ่ใต้ค้นไม
ริมยังสระมองดูระลอกนี้าที่ วื่งเย้ากระทบยังหายไป
พลางเปรียบเทียบกับอีวิดยองตน ตามวิธที พี่ ระอาจารย์
สั่งสอนมา ชืวิตของเราเปรียบเหมือนคลื่น กาลเวลา
เปรียบเหมือนลมทีไ่ ล่ต้อนคลื่นเข้ากระทบส่งคือ
ความคาย
ในวันเสาร์และอาทิตย์ หนุ่มสาวชาวเมืองชอบไป
เที่ยวทีอ่ ารามนี้ บางหมู่กก็ ล้าพอทีจ่ ะเย้ามาสนทนา
กับอาดมาเมือเห็นอาดมานั้งอยูบ่ นแคร่ริมสระนี้า แต่ทมี่ ุ่ง
เค
สนทนาความ วามเย้าใจในพระธรรมจริง ๆ นั้นมิน้อย
ส่วนมากมุ่งมาขอเลขห้ายและเครื่องรางของขลัง วันหนื่ป็
มิชายคนหนีง้ เย้ามาหาอาดมา เมือนั้ปืลงกราบเรียบร้อย
แล้ว ก็เอ่ยปากขอเลขห้าย
 “โยมต้องการเสยทายกีต่ ัว?" อาตมาถามเยา
“กีต่ ัวก็ได้แล้วแต่ท่านจะโปรด" เยาตอบด้วย
ใบหน้าธมกรืมแสดงความหวัง “สองตัวหรือสามตัวก็ได้"
“โยมเคยฮ่อมาบ้างหริอยัง แล้วก็เคยถูกบ้าง
ไหม?- อาตมาถาม
“ผมเล่นมานานหลายปีแล้ว แต่ไม่เคยถูกเลย ถ้า
ท่านกรุณาให้ตัวแน่ๆ สักครั้ง ผมจะลงทุนเล่นเป็นครั้ง
สุดท้าย แล้วจะได้เลิกลากันเสียที"
“อาตมาจะไห้ดัวทีแน่ทสี่ ุด และจะให้ถิง ธ: ตัว
ด้วย"
ชายคนนั้นก้มลงกราบยัาพเจ้าด้วยความดีใจ และ
ยอบคุณอย่างเห็นได้ยัด พลางพูดออกมาด้วยเสียง
สันเครือ
“ยอได้โปรดเถิดเจ้าประคุณ แล้วผมจะไม่ลิม
พระคุณเลยดลอดสาติ"
"แด่ก่อนอื่น โยมจะต้องให้สัญญาแก่อาตมาก่อน
ว่าจะปฏิบัติคามคำ ของอาดมาทุกอย่าง จะต้องไม่
โต้เถียง หรือยัดแย้งคำ พูดของอาตมา ถ้าโยมให้สัญญาได้
อาตมายอรับรองว่าโยมจะรวยอย่างแน่นอน"
“ผมยินดีให้คำ นั้นสัญญาแก่ท่านทุกอย่าง- เยาให้
คำรับรองอย่างแข็งยัน
ถ้าอย่างนั้น อาดมาจะบอกเดียวนีแ้ หละ เลข ธ-
ตัวนี้ ไม่ใย่เลยยองอาดมาเอง แต่เป็นเลยทีพ่ ระสัมมา-
สัมพุทธเจ้าทรงประทานไว้ มีคนเป็นอันมากเชื่อพระองค์
แล้วก็ท่าตาม ได้ประสบความรํ่ารวยเป็นเศวิษฐิมาดลอด
เอ๕อ® ปี ตั้งใจจำให้ดี อาตมาจะบอกเดี๋ยวนีแ้ หละ
เลยดัวที่ ® มีฮ่อว่า อุฎฐานสัมปทา แปลว่า
มีความหนั้นขยันหาทรัพย์
เลยด้วที่ เอ มีชื่อว่า อารักขสัมปทา แปลว่า รู้จัก
รักษาทรัพย์ ทหี่ ามาได้
เลยตัวที่ ๓ มิฮ่อว่า สมชีวติ า แปลว่า รู้จัก
ครองชีพตามสมควรแก่ฐานะ
เลยตัวที่ ธ- มีชื่อว่า กัลยาณมีตตตา แปลว่า รู้จัก
คบเพอนที่ตงึ าม
ยอให้โยมจำเลย ธ- คัวนีไ้ ว้แล้วน่าไปปฏิบัติดาม
ถ้าไม่รั้ารวยในเวลา ๕ ปี ค่อยกลับมาต่อว่าอาตมา
ชายคนนั้นจ้องดูอาดมาด้วยดวงตามิแววประหลาด
อยูเ่ ป็นเวลานาน ก้มลงกราบอาตมาเพียงครั้งเดียวแล้ว
ลุกยึ้นเดินจากไปโดยไม่พูดจา เขาคงรูส้ กผคหวังอย่างมาก
เมื่อเยาหายลับแนวป่าไปแล้ว อาตมารู้สีกสงสารเยา
เหมือนกัน แต่ก็ฟ่วยอะไรไม่ได้ อาดมารู้ลักว่า ใต้ทำ
หน้าทีซ่ องพระภิกษุใปอซ่าง^กต้องแต้ว เพราะ
พระภิกษุไม่มหี น้าทีท่ จี่ ะไปส่งเสรมการพน้ม มีแด่
จะปักน้ าต้กำลังสุ่มหลงเข้าส่แนวทางที{่ เกต้องตาม
พระพุทธพจน์ อนี้งเล่า เลข ธ: ตัวที’อาตมาบอกก็ไม่ใฮ่
เรืองเหลวไหลไร้สาระ ถ้าเยาปฏิบัตดิ ามได้อย่างเคร่งครัด
เขาจะรํ่ารวยแน่นอนยิ่งกว่าการเสียงโชคอันไม่แน่นอน
ทางการพนันเสียอิก
หลังจากเหตุการณ์เล็กน้อยนั้นมาประมาณ ธ:•๕
วัน ขณะทีอาตมานั้งวิจารณ์ ธรรมยัอใดข้อหนี้ งอยูท่ รี่ ิม
อ่างเก็บนี้านั้นเอง ก็สังเกดเห็นชายหญิงคูห่ นีง้ เดินตรงมา
ทางอาตมา เมื่อเขาเข้ามาในระยะใกล้พอสมควร อาตมา
ก็จำ ได้ว่าเยาคิอชายคนทีม่ าขอเลยท้ายเมื่อ ธ--๕ วันก่อน
นั้นเอง รูสิกประหลาดใจอยูค่ รามครัน ว่าท่าไมเยาจัง

คนทั้งสองคงจะไปบอกใครต่อใครว่า
รํ่ารวยเพราะอาตมา แล้วคนอึน ๆ
ก็จะหลั๋งไหลมาขอบ้าง
อาตมาก็จะกลายเป็นพระอาจารย์
ผูม้ ีส์ อในทางหวยเบอร์ เมอเป็นเข่นนั้น
อาตมาจะเอาเวลาทีไ่ หนมาบำเพ็ญเพียร
เพ็อดับทุกข์ เพ็อดับกิเลส...
คัลชาณ มิตร/ตุลาคม
Kalyanamitra.org
 กลับมาอีก สัญชาตญาณเดิมทำให้คิดไปว่า เยาอาจจะ
มาทำร้ายด้วยความโกรธแค้น แต่กึมไิ ด้หวนวิตกแต่
อย่างไร เพราะค่าที่เส์ อมนในหลักธรรม คนเราหาก
มิได้เป็นคูก่ รรมคูเ่ วรกันมาแต่ชาติปางบรรพ์ ย่อมจะ
ทำลายล้างผลาญกันไม่ได้ง่ายนัก ถ้าหากเยาจะมา
ด้วยเจตนาร้ายหมายสังหารอาตมาจริง ก็เป็นการดี
เพราะจะเป็นโอกาสให้ทั้งส องฝ่ายใช้หนิกรรนเวรกัน
ไห้เสร็จสินไป คิดเสียดังนี้ก็น์'งคอยเยาอยูท่ เี่ ติมด้วย
ใจสงบ
เขาทั้งสองนั้งลงข้างหน้าอาดมา กราบอย่าง
ประณิต แล้วชายผู้เป็นสามีพูดขึ้นว่า
“ท่านครับ ผมพาภรรยามากราบขอบคุณท่าน’
“ยอบคุณเรื่องอะไร?” อาตมาถามอย่างงงๆ
“เรื่องทีท่ ่านกรูณาให้เลขห้ายแก่สามียองดิฉัน
ยังไงล่ะคะ’ ภรรยาของเยาตอบ “วันนั้น พอได้เลยจาก
ท่าน คุณพื่ก็กลับไปชึ้อเลข เอ๓®' เขามั๋นใจมากค่ะ
มิอยูเ่ ท่าไรรวบรวมส์อหมด แล้วก็ถูกเสียด้วย คราวนี้
เราได้ร่วมแสน ทำเอาเจ้ามือแทบสินเนื้อประดาตัวไป
ทีเคียว"
พอได้ข่าวอันไม่คาดฝันมาก่อนนี้ อาดมาทั้งร้สีก
ประหลาดใจ ทั้งยำ ทั้งไม่สบายใจระคนกัน ประหลาดใจ
ต่อเหตุการณ์สิ่งไม่น่าจะเป็นไปได้ ข่าต่อความไม่แน่นอน
ไนโชคชะคายองมนุษย์ และไม่สบายใจทีเ่ หตุการณ์ผิด
ไปจากความตั้งใจอันแห้จริงของตน คนทั้งสองคงจะ
ไปบอกใครต่อใครว่ารํ่ารวยเพราะอาตมา แล้วคนอื่น ๆ
ก็จะหลังไหลมาขอบ้าง อาดมาก็จะกลายเป็นพระอาจารย์
ผู้มิย้ อไนทางหวยเบอร์ เมื่อเป็นเย่นนั้น อาตมาจะเอา
เวลาทีไหนมาบำเพ็ญเพียรเพื่อดับทุกข์ เพื่อดับเพลิงกิเลส
อาดมาเห็นจะต้องหนิไปอยูท่ ี่อื่นด้วยความเสียดาย
เพราะอาดมาชอบอารามนีเ้ หลีอเกิน ตั้งใจจะอยูพ่ ักผ่อน
ท่าความเพียรนาน ๆ อีกทั้งผลการปฏินต้ ิก็กา่ ลังห้าวหน้า
ด้วย
“โยมได้เล่าเรื่องนีใ้ ห้ใครพังบ้างหรือยัง?’ อาตมา
ถาม
“ยังครับ" สามิตอบสิ่งทำให้อาดมาร้สีกเบาใจ
ขึ้นบ้าง
“โยมจะข่วยอาดมาอะไรสักอย่างได้ไหม?"
กัลยาณมิคร/ตุสาคม ©๕๓0
Kalyanamitra.org
“ได้ครับ" เขาคอบอย่างแข็งข้น “ยอนิมนต์บอกมา
เถอะ ผมยินดีย่วยทุกอย่างเพื่อสนองพระคุณของท่าน"
“ขอไห้โยมเก็บเรื่องนีไ้ ว้เป็นความลับ อย่าบอกใคร
เป็นอันยาด นีข้ ้อหนึ่ง อีกข้อหนึ่งขอให้โยมเลิกเล่น
สลากกินรวบอย่างเด็ดยาด อาตมายอร้องสองอย่างเท่านี้
โยมจะรับรองได้ไหมว่าจะปฏิบัติตามอย่างเคร่งครัด?"
“ผมขอรับรองว่า จะปฏิบัติ ตามคำแนะนำยอง
ท่านทุกประการ เพราะผมตั้งใจอยูแ่ ล้วว่าจะนำเงิน
จำนวนนีไ้ ปชึ้อทีด่ ินสักแปลงหนึ่งแล้วก็ปลูกลำไยไว้สัก
ร้อยสองร้อยด้น ส่วนทีเ่ หลิอก็จะนำไปลงทุนตั้งร้านยาย
ยองเล็ก ๆ น้อย ๆ พอเลึ้ยงธพไปก่อน ไนเวลาเดียวกัน
ก็พยายามเก็บหอมรอมริบ เมื่อมิทุนมากขึ้นค่อยคิด
ขยับขยายกิจการภายหลัง"
“เป็นความดำริทขี่ อบแล้ว" อาตมาพูดด้วยความ
โล่งใจ “ขอให้โยมตั้งใจประกอบอาธพตามหลักเลข ส:
ตัวทีอ่ าดมาเคยบอก และขอให้เจริญสุขในโลกืยวิสัยเถิด"
สองสามีภรรยายกมือไหว้ พลางกล่าวคำ ว่า
พร้อมกัน เสร็จแล้วฝ่ายภรรยาหยิบห่อกระดาษ
ห่อหนึ่งออกมาจากกระเป็าถือ พลางกล่าวว่า
“เพื่อสนองบุญคุณของท่าน เราได้ดกลงกันว่าจะ
ถวายเงินแก่ท่านเป็นจำนวนหนบาท ขอนิมนต์รับไว้ด้วย"
ว่าแล้วก็หยิบห่อกระดาษส่งให้อาตมา
“โยมวางไว้บนพื่นนั้นก่อนเถิด อาตมาเป็นพระ
ภิกบุรับเงินทองไม่ได้ อาตมาเองกีไม่มิความจำ เป็นทีจ่ ะ
ต้องใช้เงินทอง อาตมาอยูต่ ัวคนเดียวในโลก อาหาร
วันละหนึ่งนื้อพอกันตาย จีวรสามผินพอบ้องกันร้อนหนาว
เพียงพอแล้วส่าหรับอาตมา แต่ถ้าโยมมีกุศลเจตนาใคร่
จะทำบุญด้วยเงินจำนวนนี้ ก็จงนำไปถวายสมทบทุน
มูลนิธขิ องวัดเถิด เงินของโยมจะเป็นประโยชน์ แก่พระ-
ศาสนาอย่างกว้างขวางและเป็นเวลานาน โยมจะได้บุญ
มากสิ่งกว่าถวายให้อาดมาองค์เดียว"
“ผมจะไปปฏิบัตดิ ามคำ แนะน่าของท่าน" เยากล่าว
แล้วกึกราบลาไป นั้นเป็นเหตุการณ์ ครั้งหนึ่งในอีริตของ
อาดมา
(อ่านฅ่อฉบับหน้า)
พุทธ านุภ าพ
ผ มีนาคม ๒๕๒๗
หลังจากทีช่ ้าพเจ้าปฏิบัติธรรม ได้เช้าถึงดวงปฐม-
มรรค ดั้งแด่วันที่ โร มีนาคม เส๕®'© เป็นด้นมา เมื่อ
เช้าไปกราบพระธรรมกายในโบสถ์บ่อยครั้งหริออาจจะ
เก๊ อบทุกครั้งทีเ่ ช้าไปในโบสถ์ จะเห็นปาฏิหาริยใ์ นแบบ
ต่างๆ กัน และทุกครั้งทีเ่ ห็น จะเป็นภาพทีเ่ คลื่อนไหวอยู่
เสมอ และเห็นชัดเจนจนกว่าจะเลิกดู
ครั้งแรก เห็นเงาพระพุทธรูป ๓ เป้า ทีฝ่ าผนังชัด-
เจน รูสิกแปลกไจว่า เงาของพระธรรมกายในโบสถ์
ควรจะมีเงาเดียว แต่ทำไมถึงได้มี ๓ เงา ในเวลาเดียวกัน
ครั้งทีส่ อง เมื่อเช้าไปในโบสถ์ ก้าวแรกจะเห็น
เป็นภาพแสงสะท้อนพระพุทธรูปเพํยงองค์ สององค์ แต่
เมื่อก้มลงกราบและดั้งชิตอธิษฐาน เมื่อเงยหน้าขึ้น
มาก็ประหลาดใจ เพราะได้เห็นภาพพระพุทธรูปยาวใส ๆ
เกิดขึ้นเต็มไปหมด ไม่ใช้ ทฝี่ าผนังเท่านั้น แค่ลอยเต็ม
โบสถ์เป็นภาพเหมือนฉายสไลด์ เดี๋ยวปรากฎเดี๋ยวก็หาย
ไป เห็นเป็นองค์พระใสเต็มไปทีว่' ในโบสถ์ ถึงกับตกใจนั่ง
จ้องคาด้าง ได้บอกให้พวี่ ัลลภาและพึ่ประวาทสื่งไปด้วย
กันดูด้วย แต่ทั้งสองคนก็ไม่เห็นอะไร ช้าพเจ้าเห็น
อยูต่ ลอดเวลาทีน่ ั่งอยูใ่ นโบสถ์จนกระทั้งกลับ คราวต่อ ๆ
มา ภาพเช้นนั้นได้เห็นอีก แต่ไม่มากเหมือนคราวนั้น
แด่กเ็ ห็นอยูเ่ สมอ
ครั้งที่สาม เมื่อมองที่เงายองพระ ธรรมกาย
จะเห็นเป้ายยายชัอนกันจากเล็กไปหาใหญ่ แล้วก็หคกลับ
มาเท่าเติม จะขยายและหดตลอดเวลา ครั้งนั้ได้ขึ้ให้
เพื่อนทีเ่ ช้าไปด้วยก้นดู และเขาได้แลเห็นตาม ธื่ปื ทำ ให้
เพื่อนคนนั้นเกิดศรัทธามาก
ภาพทั้ง ๓ ภาพ นี้ ก็ยัป็ เห็นอยู่ แต่ไม่ท่ากัน
จนกระทั้งบัดนี้ โดยเห็นหมุนเวียนอยูเ่ รื่อย ๆ
สมถวิล บุนนาค ศ.บ.
1
Kalyanamitra.org
๒® มกราคม ๒๕๒๗
วันนี้ ช้าพเจ้ามาทำ บุญถวายสัป้มทาน และถวาย
ป้จชัยขึ้อที่ดินสร้างธุดป้ คสถาน เมื่อทำ บุญเสร็จแล้ว
คอนบ่ายนั่งสนทนาธรรมอยูท่ ศี่ าลาดุสิตกับหลวงพ่อและ
คนอื่นๆ อึกหลายคน หลวงพ่อเล่าถึงอภินิหารของพระ
ประธานในโบสถ์ว่า มีคนเห็นในลักษณะต่าง ๆ กันหลาย
ครั้งหลายหนแล้ว
ตอนเย็นก่อนกลับบาน ยัาพเจ้าและเพื่อนอุบาสิกา
จึงป้วนก้นไปทีโ่ บส ถ์ ยัาพเจ้านั่งทำสมาธิอยูค่ รูห่ นีง้
รู้สีกใจใสสว่างดี และรู้สีกอยากเห็นอภินิหารยององค์
พระประธานบ้าง จึงอธิษฐานจด ยอให้ได้เห็น แล้วนั่ป้ลม็
ตามองท่านอยู่ สักครูห่ นึ่ง ก็เห็นบริเวณดวงตาของ
พระพุทธรูปเปลี่ยนเป็นเหมือนองค์พระอีกองค์หนึ่ง
ช้อนขึ้นมา เหมือนเป็นองค์พระที่มีซวี ิต สักครูห่ นึ่ง
ก็เห็นเป็นหมอกชาวเกิดขึ้นคลุมองค์พระและแท่นบูชา
ช้าพเจ้า เห็นแค่หมอกชาว ๆ คลุมไปหมด ไม’มี
องค์พระ ไม่มืแท่น ค่อมาองค์ พระก็ปรากฏขึ้นมา
ไหม่ และบริเวณทีแ่ ท่นบูชาก็มีแสงสว่างเกิดขึ้น
เหมือนไฟนีออนกระพริบได้วอบแวบดามแนว
แท่น แล้วก็มหี มอกเกิดขึ้นอีก และองค์พระก็หาซ
ไป หลังจากนั้นก็ปรากฏขึ้นมาไหม, และมีแสง
สว่างคามแนวแท่นบูชาอีก เป็นเท่นนีอ้ ยูห่ ลาชรอบ
ชัาพเจ้ารูส้ ืกมีความสุยมาก เกิดความป็ติทไี่ ด้เห็นภาพ
เหล่านี้ มิความรู้สิกว่า ได้นั่งอยูต่ รงหน้าพระพุทธรูปที่มิ
อีวีดและเหมิอนกับท่านจะบอกชัาพเจ้าว่า ได้ทำ อภินิหาร
ให้ดแู ล้วนะ
ดร.สุวัลลีช้ 111ยมปิต
กัลยาผมิดร/ สาคม
 าไฟขอป็ญี่ปุ่น
รถไฟยองญี่ปุ่นจะมีทั้งยองเอกชน
และรัฐวิสาหกิจ มีมากมายหลายสาย
ทั้งบนตินและใต้ดิน รถไฟทีส่ ่าค้ญและ
วิ่งระหว่างเมืองก็คิอ รถไฟสายชิงกังเซ็น
(ไม่ไฟธงกันเอ็ง) หรือที่เริยกกันว่า “รถ-
ไฟลูกกระสุน (ธบแ0| Iโ3 เก) เพราะหัว
รถมีรูปร่างเหมือนหัวลูกกระสุน วิงเร็ว
ประมาณ 15900 กิโลเมตรต่อชั่วโมง เติม
ธง กังเอ็นริ’งเร็วทีส่ ุดในโลก ตอนหลังมา
แพ้รถ 1.6.7. ยองฝรั่งเศสทีว่ ิ่ง 12๕0 กิโล-
กัลยาณมิเสร/คสาคม I สารคดีจากต่างแดน กัลยาณมิตรสุมาลี เมืองไพศาล
เมตรต่อยัวโมง ญี่ปุ่นจิงผลิตรถไฟแบบ
ใหม่ใช้พลังงานแม่เหล็กไฟพ้าวิ่งได้ชั่ว-
โมงละ ๕00 กิโลเมตร ไม่ทราบว่าตอน
นึ้นิยมใช้ กันหรือไม่? รถธง กังเอ็น
เป็นรถด่วนพิเศษ จะจอดเฉพาะแต่เมือง
ใหญ่เท่านั้น จากโตเกียวสามารถวิ่งไปถิง
เกียวโตหรือโอชากัาภายไนเวลาประมาณ
๓ ชั่วโมง ชงถ้าเป็นรถด่วนบ้านเราแล้ว
คงใช้เวลาเดินทางประมาณ ๑๐-® เธ ชั่ว-
โมง รถธงกังเอ็นนี้วิ่ปไ็ ด้นั้มนวลและรวด-
เร็วมาก ภายในโบกึ้มผี ้าคสุมเบาะสิยาว
ปกติทนี่ งในรถไฟส่วนใหญ่
Kalyanamitra.org
เถธงกังเอ็นจะแบ่งเป็นสองส่วน คือ
วทีเ่ ป็นทีน่ ั่ง^ ทาะ หมายถ๊งดองมี
ล่วงหน้า ส่วนทีเ่ ป็นทีน่ ั่ง
ระ ว่างตรงไหนก็นั้งเอาตรงนั้น
ถค่อนช้างแพง แม้แด่ผนู้ ่ายองหลายๆ
ะ เทศ เมื่อจะเดินทางจากโดเกียวไป
วโดเพื่อชมสถานทีอ่ ันมียือเสียง บ่าง
ก็อาศัยรถธงกังเอ็น แสดงว่าได้มาตร-
เพอทีจ่ ะต้อนรับผูน้ ่าประเทศได้ รถ
โง เอ็นจะมี วิ่งตั้งแต่ฮอกไกโด ลง
ไปถิงเกาะคิวชู จะแบ่งออกเป็น เอ ประเภท

เรียกว่า “โคดามะ* แสะ “อีการุ" โค-
ดามะนั้นจะจอดหลายสถานีมากกว่าอีการุ
สายอีการุนั้นจะจอดเฉพาะเมีองใหญ่เท่า
นั้น ระบบควบคุมภายในรถไฟนี้ จะใช้
ระบบคอมพิวเตอร์ข่วย และสามารถ
โทรศัพท์ พูดคุยไปยังสถานีตามเมิอง
ต่าง ๆ ได้ ครั้งหนื่งเพื่อนยองข้าพเจ้าเคย
โทรศัพท์มาหาข้าพเจ้าในระหว่างทีก่ ำลัง
เดินทางจากเมืองหนี้งไปอีกเมืองหนี้งด้วย
รถอึงกังเย็น ซึ่งเขาจะประกาศเรียกใหั่
ไปรับโทรศัพท์ เมื่อมีผโู้ ทรศัพท์เข้ามา
นักธุรกจอาจจะอาศัยรถไฟสายนีไ้ ปทำ
ธุรกิจต่างเมือง และเดินทางกลับมาภาย
ในเย็นวันนั้น โดยไม่ต้องพักค้างก็ได้
รถไฟในญี่ปุ่นมีหลายสาย แม้แด่
ไนเมืองเดิยวกันก็มีหลายสาย ทั้งยองรัฐ-
บาลและเอกชน ปกติเยาจะมีตารางการ
เดินรถสายต่าง ๆ ทั้วประเทศ พิมพ์ยาย
เป็นหนังสีอเล่มหนาพอสมควร และอาจ
จะมิการเปลี่ยนแปลงบ่อยครั้ง เราอาจ
จะต้องสึ้อเล่มใหม่ เพื่อให้ทันสมัยขึ้น
ตอนหลังได้ข่าวมาว่า การรถ-
ไฟยองญี่ปุ่นนั้นยาดทุน จิงต้องขึ้นค่ารถ
ไฟจนกระทั้งค่ารถไฟแพงกว่าเอกซน
ดังนั้น ถ้ามีทางเลิอกคนจิงมักนิยมใช้สาย
เอกชนมากกว่า เพราะราคาถูกกว่าและ
บริการดีกว่า สายยองเอกชนนั้นจะมีวิ่ง
เฉพาะในเยตที่มผี ู้คนหนาแน่น แต่สาย
การเดินรถยองรัฐบาลนั้นจะต้องเปิดบริ-
การประชาชนทัวทั้งประเทศ แม้บางสาย
จะขาดทุน เพราะมีผคู้ นน้อยก็ตาม จน
กระทั้งไนทีส่ ุด ขาดทุนมาก ๆ เข้ารัฐบาล
จิงด้ องปิด ทางการเดินรถที่มีคนขึ้น
น้อย เสียหลายสาย แม้ว่าจะมีคนขึ้นน้อย
ก็ตาม แต่กส็ ร้างความลำบากให้แก่ประ-
ชาซนทีต่ ้องอาศัยรถไฟสายนั้น ๆ อยูไ่ ม่
Kalyanamitra.org
น้อย
เนื่องจากรถไฟยองญี่ปุ่นมีมาก
มายหลายสาย บางครั้งการทีจ่ ะเดินทาง
ไปทีไ่ หนสักแห่ง เราอาจจะต้องเปลี่ยน
สายรถไฟไปมากันอย่างสนุกสนาน เรา
เรียกว่า ‘'โนริคาอเอะ’’ กรณีทเี่ ราส์อ
ตั้วรถไฟไม่ทันเราอาจจะชึ้อตัว้ บนรถ
ไฟ หรือจะไปต่อตั้วทีส่ ถานีปลายทางก็
ได้ เคยมีรุ,นพี่ทจี่ บญี่ปุ่นคนหนี้ง เมื่อ
กลับมาเมืองไทยก็ติดนิสัยมาจากญี่ปุ่น
คิดว่าจะชึ้อส์'วรถไฟบนรถไฟได้ไนกรณี
ที่ชี้อตั้วไม่ทัน ขึ้นรถไฟจากกรุงเทพๆ
ไปเอึยงใหม่ ปรากฎว่าโดนปรับ เอ เท่า
ฐานไม่มีตั้ว ท่าเอาเข็ดไปเลย และก็
เป็นอุทาหรณ์ สอนพวกคิษย์ เก่า ญี่ปุ่น
ไปด้วย
ประสิทธิภาพตำรวจ
ญี่ปุ่น
มีอยูว่ ันหนี้ป็ ขณะทีเ่ ดินออกจาก
สำนักงานผู้ดูแลนักเรียนไทยทีเ่ มกุโระ
พร้อมกับเพื่อนคนไทย เอ-๓ คน เดินไป
ได้ไม่ไกลมัก พลันได้ยินเสียงคนวิ่งมา
จากข้างหลัง และวิ่งเลยหน้าพวกเราไปสัก
๑0๐ เมตร ปรากฏว่ามักเรียนไทยทุน
ส่วนตัวถิอไม้เบสบอลติ กับจึ้กโก็ญี่ปุ่น
เสร็จแล้วก็วิ่ปห็ ายไป ดอนทีพ่ วกเรายิน
ตกตะลีงกับเหตุการณ์ ทเี่ กิดขึ้นหน้าร้าน
ค้าแห่งหนื่ง ข้าพเจ้าสังเกตเห็นยาย
เจ้าของร้านวิ่งเข้าไปในร้าน เมื่อพวกเรา
หายจากตะลิง ยินจับกลุ่มคุยกันด้วย
ความตระหนกตกใจ เหลียวหลังไปดูทาง
สำนักงานผูด้ ูแลมักเรียนไทย (กพ.) พบ
ว่า ตำรวจญี่ปุ่นมาล้อมสำนักงานไว้
เรียบร้อยแล้ว เขาทำงานกันรวดเร็วเกิน
คาด คิดว่าคงเป็นป้ายเจ้าของร้านนีก้ ระ-
มังทีโ่ ทรศัพท์ไปบอกตำรวจ แค่เวลาไม่
เกิน เธ-๓ นาทีตำรวจก็มาถึง
สาเหตุทตี่ ำรวจไม่เย้าไปไนสำนัก-
งานผูด้ ูแล เนื่องจากว่าสำนักงานผูด้ ูแลนี้
เป็นส่วนหนื่งยองสถานทูตไทย สิ่งมีกฎ-
หมายระหว่างประเทศคุ้มครองอยู่ พวก
เราไม่ได้เดินย้อนกลับไปดูแต่มาทราบ
ข่าวไนภายหลังว่า นักเรียนไทยกลุ่มนั้น
ถูกจับส่งขึ้นศาลตามระเบียบ และก็เดือด
ร้อนถึงสำนักงานผูด้ ูแลนักเรียนที่ด้องรับ
ผิดป้อบวิ่งเต้นประกันตัวไห้ เรืองราว
เหล่านีเ้ กิดขึ้นบ่อย ๆ ทีน่ ักเรียนไทยต้อง
เย้าไปเป็นผู้ต้องยัง
ตำรวจญี่ปุ่นจะแต่งชุดสี ศรมท่า
ไม่พกปีนแต่พกไม้กระบองแทน อาจเนื่อง
จากว่า การมีปินเถื่อนนั้นค่อนยัาป็จะหา
ยาก(ทราบว่าเคยมีคนไทยบางคนลังปีน
เถื่อนจากไทยเย้าไปยายไนญี่ปุ่น จนกระ¬
ทั่งทางญี่ปุ่นจับได้) เหตุการณ์ อันเลว
ร้ายทีเ่ กิดขึ้นเหมือนอย่างเมืองไทยทีฆ่ ่ากัน
เป็นว่าเล่นปรากฎตามข่าวหน้าหนังสีอ
พิมพ์ นั้น จิงไม่ค่อยมี ข่าวชาวบ้านยอง
เขาจะปรากฎในหน้าหนังสือพิมพ์ เป็น
เพียงคอลัมน์เล็ก ๆ อยูห่ น้าท้าย ๆ และมี
ข่าวชาวบ้านไม่มากนัก สิ่งต่างจากข่าว
ชาวบ้านยองไทยเรา ทีจ่ ะพาดหัวข่าวตัว-
โต ท่าให้คนอ่าน แม้ว่าจะไม่ตั้งใจอ่าน
ก็พลอยมีจิตใจทีต่ กดาไปด้วย เสืยสุข-
ภาพจิตหมด ความจริงการมีชีวิตอยูใ่ น
สังคมมนุษย์เราก็เหมือนกับถูกมอมเมา
ด้วยสิงแวดล้อม ดังนั้น ถ้า เราต้องการ
ให้ช่วิตเราดีขํ่น เราจึงควรสร้างนี้ง
แวดต้อมที่ดี ถ้า ทุกคนอยู่ ในต้อ ใน
กัลยาณมดร/ดุลาคม เธ๕๓อ
ธรรม ไม่ตกอยู่ในเ ร้องอบายมุข สัง-
คมของเราก็อะต้ขึ๋น และทุกคนจะ
ม่ค วามสุขสงบ พลอย ให้สภาพ จึต-
ใจดีขิ้นไปถ้วย ถ้าทำ ไถ้เช่นนี้ สังคม
ของเรา คง เป็น สังคม นี้ น่า อยู่ ไม่
น้อย
ในญี่ปุ่นยังมีตำรวจพิเศษอยูห่ น่วย
หนื่ง เขาเรียกว่า “จิเอไต" หรือ ‘•ตำรวจ
ป้องกัน ประเทศ'' เนื่องจากประเทศ
ญี่ปุ่นแพ้สงครามโลกครั้งที่ เอ จิงถูกฝ่าย
สัมพันธมิตร ออกกฎ ห้ามมีทหารใน
ประเทศ ทางญี่ปุ่นจ็งสร้างตำรวจบ้องกัน
ประเทศขึ้นมาแทน สิ่งในยามเกิดศึก
สงครามขึ้นมา เยาคงทำหน้าทีไ่ ด้เหมือน
อย่างทหาร เพื่อน คนไทยเคยชิให้ข้าพ-
เจ้า ดู เหล็ก ที่ใย้ ดามสถานีรถไฟ-
ต่าง ๆ และ บอกว่า
“นี้ ถ้าเกิดสงครามขึ้นมา เมื่อไร
ญี่ปุ่นก็สามารถเอาเหล็กพวกนี้ไปดัด-
แปลงใช้ท่าเป็นอาวุธได้อย่างสบาย"
ไม่ทราบว่าจะจริง เท็จแค่ไหน
หรือคิดมากไปเองตามประสา
Kalyanamitra.org
ฤดูใบไม้ผลิ
โรงเรียนเปิดไต้ไมกเดือน ฤดูหนาว
ผ่านพ้นไป ฤดูใบไม้ผลิกเ็ ริมเย้ามาเยือน
ประมาณเดือนเมษายน การเปลี่ยนฤดู
กาลแต่ละครั้งจะมีฝนดกบ่อย ๆ แสดงให้
เห็นว่าฤดูจะเริมเปลี่ยน เยาไม่มฤี ดูฝน
อย่างบ้านเรา แต่จะมีฝนตกตอนช่วง
เปลี่ยนฤดูกาลนีแ้ ทน จากฤดูหนาวทีอ่ า-
กาศเคยหนาวเย็นและมีบรรยากาศทีม ๆ
ก็เปลี่ยนไป โดยเนึพาะในเมืองโตเกียว
สิ่งนานๆ จะเห็นห้องพ้าแจ่มใส สักครั้ง
วันไหนห้องพ้าแจ่มใส รู้สีกคล้ายกับว่า
หัวใจของเราเริมเบิกบาน เบ่งบานตาม
ไปด้วย ดังนั้นการทักทายเรืองอากาศ
เช่น
''สวัสดีตอนเช้าค่ะ''
''สวัสดีตอนเช้าเช่นกันค่ะ แหม
วันนีอ้ ากาศดีจังเลยนะ"
''ค่ะ คิดอย่างนั้นเช่นกัน อา-
กาศดีๆ อย่างนี้ คุณจะไปเที่ยวนี้
ไหน บ้างล่ะ'’
คำ สนทนาเช่นนี้ อาจจะเกิดขึ้นได้
^๓
บ่อย ๆ ในญี่ปุ่น สิ่งถ้าเป็นเมืองไทยเรา
แล้ว การทีจ่ ะมานั่งทักทายเรื่องอากาศ -
ห้องพ้า คงไม่ค่อยมีใครพูดกันมากนัก
เมื่อฤดูกาลเปลี่ยนไป เสื่อผ้าทีเ่ คยสวม
ใส่หลาย ๆ นั่นเพี่อกันหนาว อย่างน้อย
เสื่อกันหนาวนั่นใน ๑ ตัว เสื่อเธิต ๑ ตัว
เสื่อกั๊กทั้งอาจจะประเภทแขนยาวหรือไม่
มีแขน® ตัว และเมื่อจะออกจากบ้านก็
ต้องใส่ เสื่อโค้ทอีก ๑ ตัว รวมทั้งหมด
นั่น ก็ค่อย ๆ ลดลง บางลง ผู้ชายญี่ปุ่น
มักจะใส่กางเกงหลวม ๆ เพราะยามหน้า
หนาว เยาจะใส่กางเกงขายาวนั่นใน ๑ ตัว
ก่อนทีจ่ ะใส่กางเกงจริง ๆ เมื่อยามหน้า
หนาวผ่านไป ความทีจ่ ะต้องใส่กางเกง
ตัวเก่า จะเห็นว่า เขาต้องรัดเข็มยัดจน
เห็นสภาพกางเกงที่ค่อนข้างจะแปลก
ไป ไม่พอดีตัวเหมือนอย่างทีบ่ ้านเราใส่
กัน แด่ถ้าเป็นวัยรุ่นญี่ปุ่นหรือวัยรุ่นยอง
ไทยเราก็คงพอ ๆ กัน เพียงแด่ยองทาง
ด้านญี่ปุ่นนั้น ผูไ้ ดจะแต่งตัวอย่างไรก็
ตามสบาย ไม่ต้องแคร์ ต่อสายตาผู้คน
มากนัก ผูใ้ ดใคร,แต่งตามสมัยเฟิยว-
พ้าว สิ่งมักจะนิยมแฟชั่นจากฝรั่งเศสเป็น
ส่วนมากก็ได้ หรือจะไม่สนใจกาลสมัย
เชยสุดขีดก็ทำ ได้ ปกติข้าพเจ้าเองเป็นผู้
ไม่ค่อยจะพิถพ ี ิถ้นเรื่องการแต่งกายเท่า
ไร จิงแต่งตัวสไตล์ “สุมาลี" ได้อย่าง
สบาย เนื่องจากอากาศหนาว จึงมักจะ
ใส่แด่กางเกงขายาวเป็นส่วนมาก จน
กระทั้งพวกเพื่อนผู้ชายนักเรียนด่างชาติ
พากันชุบสิบว่า
“สงสัย สุมาลี เยาคงยาโก่ง มีตำ-
หนิกระมัง จึงใส่ แต่กางเกงยายาว"
เนื่องจากไม่สนใจเรื่องการแต่งกาย
จนไม่รตู้ ัวว่าตัวเองเชยเพียงไร เพราะใน
ญี่ปุ่นเรา สบายมากเรื่องการแต่งกาย
Kalyanamitra.org
จนกระทั้งเมื่อกลับมาท่างานในเมืองไทย
เคยมีรุ่นน้องผู้หญิงกลับมาจากญี่ปุ่นแวะ
มาเยี่ยมทีท่ ำ งาน เห็นสภาพทีร่ ุ่นน้องใส่
เสื่อไว้นอกกระโปรง และลากรองเท้า
แตะมาหาข้าพเจ้าแล้ว ทำ ให้นึกถึงตัวเอง
ว่า สมัย ก่อนเรา เป็นอย่างนี้บ้างหรือ
เปล่าหนอ? แด่นั่นแหละสไตล์ ญี่ปุ่นแท้ ๆ
เรื่องการแต่งกายนี้ก็ขนี้ อยูก่ ับบุคคล ผู้
หญิงไทยบางคนที่แต่งตัวดีมาตั้งแต่อยู่
เมืองไทย รู้จักแต่ง ถึงมาอยู่ ญี่ปุ่นรู้จัก
แต่งตัวให้สวยงาม ไม่ได้เชยเหมือนกัน
หมดทุกคน
เนื่องจากญี่ปุ่นมีฤดูกาลถึง ธโ ฤดู
คีอ ฤดูใบไม้ผลิ ฤดูร้อน ฤดูใบไม้ร่วง
และ ฤดูหนาว เสื่อผ้ายองเยา จึงต้อง
เปลี่ยนไปตามฤดูกาล ยามอากาศค่อน
ข้างร้อน เยา จะเก็บเสื่อผ้าหน้าหนาว
ไว้ ทำ ให้!ม่น่าเบื่อดีเหมือนกัน ตามห้าง
ร้านต่างๆ ทีข่ ายเสือผ้า เมื่อจะเปลี่ยน
ฤดูกาลกิจะยายลดราคา เพราะไม่แน่ใจ
ว่าแฟชั่นปีหน้าหริอสมัยหน้าจะเปลี่ยนไป
อย่างไร ถ้าหากเรามีเสือผ้าอยูเ่ พียงพอ
แล้ว ไม่เดิอดร้อนมาก อาจจะหาชึ้อเสือ
ผ้าเอาช่วงลดราคานี้กไ็ ด้ ยองทีล่ ดราคา
ในญี่ปุ่นนั้นมักจะยังมีคุณภาพดี ไม่ได้
เก่าล้าสมัยมากๆ อย่างเมืองไทย เคย
ทราบข่าวมาว่ายอป็ทเี่ หลือจากการลดราคา
จากญี่ปุ่นแล้ว จะส่งไปขายยังดีพาร์ ท-
เม้นต์สโตร์ ต่าง ๆ ทีเ่ ป็นสาขายองญี่ปุ่น
ในต่างประเทค
ชากุระ
เมื่อถึงฤดูไบไม้ผลิ ด้นไมัทปี่ ราศ-
จากใบเพราะร่วงหล่นไปตั้งแต่ฤดูใบไม้
ร่วง จะเริ่มผลิดอกออกใบ ดอกไม้ที่ลิอ
ซื่อและเป็นสัญลักษณ์ยองประเทศญี่ปุ่นที่
ทุกคนรู้จักดี ก็คึอ ดอกซากุระ ชิ่งจะ
บานราว ๆ ปลายเดือนเมษายน แล้วแด่
ท้องลิ่นทีอ่ บอุ่นก่อน ดอกสากุระจะเริม
บานจากตอนใต้ยองญี่ปุ่น ไล่ขึ้นมาทาง
เหนือตามลำดับ เพราะอากาศทางตอน
ใต้จะอบอุ่นกว่า ดอกชากุระมีทั้งแบบสี
ยาวชมพู และชมพูแก่ จะบานสะพรั่งดู
ขาวชมพูโพลนไปทั่ว สวยงามมากคล้าย ๆ
ดอกชมพูพันธุทิพย์ หรือที่เรียกว่าด้น
"ตา เบบูย่า" ของบ้านเรา ชากุระจะ
ออกดอกก่อนใบ ชิ่งแตกต่างจากพันธุ
ไม้ดอกชนิดอื่นๆ บนด้นจะเห็นแต่ดอก
ล้วนๆ จิงดูสวยงามมาก ยามทีด่ อกซา¬
กระบานสะพรั่ง ผู้คนจะใช้เวลาในวัน
หยุดไปเที่ยวซมดอกชากุระตามสวนต่าง ๆ
หริอแหล่งทีปลูกต้นฮากุระกันมาก ๆ บาง
แห่งก็จะมีการฉลองด้วยการน่าอาหารไป
เลี้ยงใต้ต้นชากุระ พร้อมกับร้องเพลงกัน
อย่างสนุกสนาน ดอกชากุระจะบาน
กัลยาณมิตร/ดุลาคม ธ๕๓ 0
อยู่ประมาณหนื่ง สัปดาห์ กร็ ่วงโรยไป
หรือถ้าโดนฝนกิอาจจะร่วงหล่นเร็วกว่า
กำหนด ทำ ให้ปลงได้ว่าคล้ายกับคน
เราหรือทุกสิ่งทุกอย่างในโลกนี้ทไี่ ม่มี
สิ่งใดมั่นคง มีการเกิดขึ้น ตั้งอยู่
และดับไป ไม่ควรที่จะยืดมั่นถือมั่น
ในสิ่งทีไ่ ม่ยั่งยืนและไร้สาระ
ดอกชากุระนั้น สามารถนำ ไปแช่
เค็มกับเกลือท่าเป็นชาชากุระได้ แต่ทาน
แล้วมีรสปะแล่ม ๆ แปลก ๆ ความดังยอง
ชากุระที่ยจรยจายไปทั่วโลก ทำให้ทุกคน
รู้จักซากุระกันดี
ก่อนที่ดอกซากุระจะบานนั้น จะ
มีดอกไม้ชนิดหนี้ ง ชิ่งมีรูปร่างคล้าย ๆ
ดอกชากุระมาก แต่จะออกดอกกลีบ
แย็ง กว่า และ เห็นเป็นดอกเด่นชัด
มากกว่า นั้นคือ ตอกท้อ หรือทีเ่ ราเรียก
กันว่า"อุเหมะ" ชิ่งสวยงามไม่แพ้ดอก
ชากุระเช่นกัน
ไปเที่ยวสวนสาธารณะ
เมื่ออากาศ เริ่มอบอุ่นขึ้น วันไหน
แดดออก ท้องพ้าแจ่มไส รู้สีกว่าพวกเรา
Kalyanamitra.org
จะมิความสุขมาก เพราะนาน ๆ ท้จะมีอา-
กาศอย่างนี้ กิจะยวนกันไปเที่ยวสวนสา-
ธารณะ ย้าพเช้ากับเพื่อน ๆ ซวนกันหิ้ว
วิทยุและกีตาร์ไปนั้งเล่นในสวนสาธารณะ
พร้อมทั้งอี้อไอสค รีมกับปิอบคอร์นทาน
กัน สนุกสนานกับเพื่อนได้ไม่น้อย ญี่ปุ่น
มี สวนสาธารณะอยู่หลายแห่งทั่วประ-
เทศ และมีการจัดอันดับของสวนสาธารณะ
แห่งชาติ (ผสยอก เค3^) ด้วย มีหลาย
3
แห่งที่ย้าพเช้าได้มโี อกาสไปแวะยมสวน
ที่มีส์ อเสียงของญี่ปุ่น แสดงว่าเขาเห็น
ความสำคัญยองการมีทพี่ ักผ่อนหย่อน
ไจของประชาซน แต่ส่วนใหญ่ การทีจ่ ะ
ไปเที่ยวสวนสาธารณะนั้น ก็ต้องมีเพื่อน
ไปด้วย ไม่ใคร่จะมีผใู้ ดที่จะไปเที่ยว
ลำพังคนเดียว ปรากฎว่าอยู่เมีองไทย
ยัาพเช้าไม่เคยไปพักผ่อนหย่อนใจตาม
สวนสุมพีนืหรีอส วนจตุจักรเลย และก็
ไม่ทราบว่า คนไทย ส่วนใหญ่จะนิยม
พักผ่อนดามสวนสาธารณะหรือไม่?
(อ่านต่อฉบับหน้า)
0โ'©โ

"ฟังต้ วยล ย่อม ใต้ปัญญา'' (พุท5-
พจน์)
''ถ้าคุณรักทีจ่ ะฟัง คุณก็จะ ใต้ รับ
ความรู้ และถ้าคุณอาต้อหูของคุณ คุณก็
อาจเป็นนัก ปราขญ ใต้'’ (ใขราค)
''การทีอ่ สารของมนุษย่ใม'ใต้มลเต็ม-
ทีน่ ั้น เนืองมาจาก ความต้มเหลาทีจ่ ะฟัง
อย่างมีย่ระอีทธิภาพ อย่างมีทักพะ และ
ความเข้าใจอีกย่ายหนืง" (คารัล โรเจอรัส)
"ทุกคนทีข่ ้าพเจ้าพบ ถ้วนเหนือข้าพ-
เจ้าใม'ทางใดก็ทางหนื่ง ทางนั้น แหละที่
ข้าพเจ้า ใต้ เรียนรู้จากเขาหรือเธอคนนั้น"
(ราที่ฟ วาลโต อีเมอรัต้น)
เป็นเรื่องแปลกแต่จริงทีค่ นส่วนใหญ่ต้อง
การเพ้ยงคนที่สนใจฟังเรื่องของเยาอย่างตั้งใจ
ฟังเยาและเธอสักนิด แล้วคุณจะได้รับความรัก
ความนับถิอ และความสำเร็จในสิงทีค่ ุณมุ่ง-
หมายอย่างน่าอัศจรรย์ เพราะคุณได้ให้ของยวัญ
อันลาค่าแก่คู่สนทนาและผูพ้ ูดอย่างไม่มิสิงใดจะ
มาทดแทนได้ ผูฟ้ ังที่ดิจงิ เป็นทีร่ ักและประทับใจ
มิรู้ลิม
•■ ลปการฟัง" ของโรเบอรัต แอล.
มอนต้โกเมอรี่ นักพูดและน้กธกอบรมคนมา
มากกว่าสองแสนคน อึงแปลโดย "วันทิพย"
®00
แนะนำ หนังสือดี
พหูสตร
จิงเป็นหนังสีอทีท่ ุกคนควรจะได้อ่าน อ่านเพื่อ
เพื่มความสำเร็จให้แก่อวึ ิดครอบครัวและประเทศ
ยาติจะได้อยูร่ ่วมกันอย่างเป็นสุข เมือทุกคนรู้จัก
รับฟัง สิ่งกันและกัน
และในเรื่องที่ควรรับฟังเป็นอย่าง ยิ่ง
คือเรื่องราวของผูใ้ ห้ความสุขแก่ซาวโลก ผู้เป็น
ทั้งนักพูด นักคิด นักทำ ที่ยิ่งใหญ่หาผูไ้ ดเสมอ
เหมือนมิได้ คำ พูดของพระองค์เป็นอมตะวาจา
เป็นสิ่งทีจ่ ริงแห้ไม่เปสิยนแปลง ไม่ว่ากาลเวลา
จะล่วงเลยไปนานสักเท่าใดก็ตาม นักพูดผู้ยิ่ง
ใหญ่ท่านนั้นก็คือ สมเด็จพระอังคิรสสักยมุนิ
พระสัมมาสัมพุทธเช้า
ฉะนั้น นักพูดและนักปราชญ์ทุกคนจัง
ควรทีจ่ ะศึกษาประวัตยิ องพระองค์ จาก “ปฐม-
สมโพธิ" ฉบับทีส่ มเด็จพระสังฆราช (สา¬
ปสฺสเทว) ทรงเรียบเรียง ผูอ้ ่านจักได้แล่นไป
ในทะเลแห่งความรู้อันกว้างใหญ่ไพศาล เป็น
ความรู้ที่สมบูรณ์ ทั้งเบื้องด้น ท่ามกลาง และ
เบื้องปลาย เป็นความรู้ทนี่ ำ มาสิ่งความสุข และ
เป็นไปเพื่อความพ้นทุกข์ เมือรูถ้ ังทีส่ ุดจนถังขั้น
แล้วจักได้[ม่ต้องกลับมาเรียนรู้อิก
ต่อไป ตลอดอนันตกาล
แด่ก่อนทีเ่ ราจะเรียนรู้สิงได สิงแรกที่
เราควรเรียนรู้คึอ การรู้จักตัวเอง เพราะพฤติกรรม
Kalyanamitra.org
ทีเ่ ราแสดงออกหรือมารยาทสังคมนับว่าเป็นสิอ¬
ดวามหมายอย่างหนื่งทีค่ นเยาจะมองเราว่าเป็น
คนมิอารยธรรมหรือคนป่าเบื้อน
มารยาทไทยนับว่าเป็นมารยาททีง่ ดงาม
เป็นทีย่ อมรับของทุกประเทศในโลก เพราะได้ด้น
แบบมาจาก "เลขยวัตร" สิ่งพระพุทธองค์ได้นำ
มารยาทยองกษัตริย์และมารยาทของนักบวชผู้มิ
ศึลาจารว้ดรอันงดงามมาหลอมรวมเย้าไว้ด้วยกัน
หลังจากพระพุทธศาสนาได้หยั่งรากลัก
ลงในประเทศไทย ชนชาติไทยได้สิบทอดมรดก
ธรรมมาจนถังปัจจุบัน ดังนั้น “เสชิยวัตร ตัน
บัญญัติของมารยาทไทย” ทีห่ ลวงพ่อทัตตชี-
โวได้รวบรวมค้นคว้ามาบรรยาย ให้ลูกๆ
หลาน ๆ ได้เห็นคุณค่านั้น จังเปรียบเสมือนเพชร
นั้าหนื่ง ทีท่ ำไห้คนไทยเป็นคนท้ เศษ
ดังนั้น ถ้าท่านรักความเป็นไทย รักชาติ
ไทย ควร รีบหา “เสชิยวัตร ด้นบัญญัติของ
มารยาทไทย" มาศึกษาโดยด่วนท่านจะได้
รับความภูมิใจในความเป็นไทย ชาติไทยยอง
เราจักได้ยินยงคงอยู่ตราบเท่ากัลปาวสาน
กัลยาณมิตว/ ตุลาคม ย®๓๐
 บทความพิเศษ
กัลยาณมิตรพงษ์ศักด จันทรุกขา
..ดนตรีและบทเพลป็ เป็นสิ่ป็ทมี่ อี ิทธิพลลิกสึง้ และลิกลาต่อคนเราอย่างไร?
การได้สัมผัสด้วยตา ชุ และจิตใจ ย่อมเป็นเรื่องรูไ้ ด้เฉพาะตนยองแต่ละคนอย่างดียิ่ง
เพลงโลกย์ ๆ นั้น ได้สร้างสรรค์กันออกมาโดยไม่เคยรูจ้ บ และมากมายจนน่ๅ
อัศจรรย์ว่าคนเราบริโภคบทเพลงและดนตรีกัน่หลฺ ากหลายถิงเพียงนั้น
จนทำ ให้ธุรกิจด้านนีเ้ ป็นธุรกิจทีท่ ำ เงินได้อย่างมากมหาศาล และเพลงก็ถูกคิดค้นออก
มาอย่างหลากหลายรูปแบบ เพื่อบำเรออารมณ์ยองผูเ้ สพย์ ชื่งมีมากมาย และคงจะเป็นเพราะ
คนเรามีทุกขมากกระมัง?
หลวงพ่อธัมมชโยยองเราผู้อีงได้ตั้งปณิธานอันเด็ดเดื่ยวมั๋นคงในการทีจ่ ะเผย-
แผพระพุทธศาสนาไห้กระจายออกไปอย่างกว้างขวา®;- โดยใช้สีอทุกรูปแบบ เพื่องานพระ-
ดาส นา อันเป็นงานเพื่อนำ สันติสุขมาส่ชาวโลกได้ดำ ริทจี่ ะให้บทเพลงธรรมมาเป็นส่วนหนื่ง
ของงานอันยิ่งใหญ่นี้
ผม่และเพื่อนกัลยาณมิตรนักเพลงจิงได้ฟ้ามฺาส่นองเจตนารมณ์ อันสูงส่งยองหลวงพ่อ
ผมได้ประพันธ์เพลง “แสงทองระฆังทอง’' โดยมีคุณจีนตนา สุขสลิดย อับร้อง
และเพลง “เดนไปส่ความสุข’’ คุณสุเทพ วงด้อัาแหง อับร้เ'อง.. เป็นความปีตใิ จของพวก
้ ญาและเสียงเพลงเป็นเครื่องบูชาธรรมในครั้งนี้ พร้อมด้วยคุณIเรา จีน
เราทีไ่ ด้มาใช้สติปญ
ทรงเผ่า นายกสมาคมดนตรีคนบัจจุบันนี้ร่วมบุญด้วยการเรียบเรียงเสียงประสาน
ดนตรี
และเมีอโครงการ ธุดงคสถานลานธรรมกัลปพฤกษ์ เริ่มขึ้น ผมและกัลยาณมิตรนัก-
เพลงก็ได้มาร่วมบุญกันสร้างสรรค์เพลงเพิ่มเติมขึ้นมาอิกเพื่อให้ครบ ®เอ เพลง เต็มตลับเทป
เพลงธรรม โดยตั้งขึ้อว่า “แสงทองระฆังธรรม" โดยมิเพลง
...พระธรรมกาย ยับร้องบูชาธรรมโดย คุณทนงศักดิ - กักดึเทวา
...ตามรอยพระอริยะ ยับร้องบูชาธรรมโดย คุณทนงศักด ภักดิเทวา
...อรุณอุ่นไอธรรม ยับร้องบูชาธรรมโดย คุณซินตนา สุขสถิตย์
...เมตตาธรรมคาจุนโลก ยับร้องบูชาธรรมโดย คุณจินดนา สุขสถิตย์
...ลานกัลปพฤกษ์ แดนธรรม ยับร้องบูชาธรรมโดย คุณมณีรัตน์ จันทนะผลิน
...วันบุญใหญ่ ยับร้องบูชาธรรมโดย คุณดำริห์ เลิศ มหาคุณ
...ธรรมทายาท ยับร้องบูชาธรรมโดย คุณดำริห้ เลิศ มหาคุณ
...มาเถิดกัลยาณมิตร ยับร้องบูชาธรรมโดย กัลยาณมิตรคอรัส
...ชายแก่คนหนี้ง ยับร้องบูชาธรรมโดย ผมเอง
เพลงบุซาธรรมซุตทั้ เพองวนสร้างธดงดสถานอันยิ่งใหญ่ใหเป็นลานบุญ

ขอก^าบ
สองซาวโลกทั้งมฺวล. เป็นเทป'เสร็จสมบุรณํแล้วจึงนอก บุญมาอังอัลยาณมิตรทุก ๆ
ห่าน ใหใด้มิล้ วนร่วม ใน บุญนึโ้ ดยทั่วลิงอัน อนุโมทนา บุญด้วยดรับ '
กัลยาณมิตรพงษ์ศกั ด จันทรุกขา

ก้ลยาณม่คร/ตุลา^

Kalyanamitra.org

กัลยาณมิตรเบญจวรรณ มนัส(่ พมูลย์
สุดเส้นทางรัก
บทที่ ๕
‘‘พยานรก”
หนทา’ธรักของแตปีไทยลูกสาว
เศรษฐีสับใบบุญซายเข็ญใจนั้น หาก
จะว่าไปแล้วก็แทบจะเป็นไปไม่ได้
แตงไทยเป็นลูกสาวคนเดียวของ
เศรษฐี มีชายหนุ่มลูกผู้ดมี ีเป็น
มาหลปีรักมากมาย แต่โป้ คดีทพี่ ่อ-
แม่ไม่บีบบัป็คบ้ หวใจ นอกจากนี้
เธอยังเป็นคนมีสติปัญญาดี มีการ
คึกษา นับได้ว่า มากกว่าสตรีอื่นใด
ในละแวกบ้าน แต่ในทีส่ ุด เพียง
สัวเวลาสัน ๆ ทีไ่ ด้พบใบบุญ ทั้ง
สอปีกเ็ กิดความผูกพันทาปีใจต่อกัน
จนยากทีจ่ ะไถ่ถอนความรู้สีก สาย
ใยแห่งความรักได้รัอยรัดดวงจิต
ของทั้งสองให้แนบประสานกันจน
เป็นหนื่งเดียว
๑013
ธรรมะในชีวิตประจำ วัน
และแต่นั้นมา ทั้งสองก็ได้พิสูจน์
ค่าแท่งรักให้เป็นที'ประจักษ์ แก่หัวใจกัน
และกันอย่าปืลิกส์ง แม้จะด้ธงเผชิญกับ
ความทุกข์ยากแสนสาหัส แทบเอาชิ วิด
ไม่รอดบ่อยครั้ง แดงไทยก็ไม่เคยระทด-
ห้อ ใบบุญก็ไม่เคยย่อหย่อนต่อกาวงาน
คตอต#ว่ตของแตงไทย ไม่เตยรู้จัก
ทับตวามยากลืาบาก ไม่เตอต้องสัม¬
นัสงานทนัก แต่เธอเต้อนตน เต้อน
ใจอยูเ่ สมอว่า เยิ้ซวนี้และก่อนทนัานี้
มีบทบาทและทน้าทีต่ ่างทัน ทั้งนี้
เป็นไปตามกาวต้ดต้นใจชองเธอเอง
เธอจะต้องยิ้มจับภาวะ ต้องจับผด
ชอบในต้งทีเ่ ลือกทางต้วธตนเอง ใบ-
^ ญจังมีแดงไทยเป็นชจัญและก่าสัง
ใจ ในทุกชณะ ตลอดจน ร่วม ทุก ช
ร่วมสช ในทุกสตาน ไม่ว่าจะต้องตาก
แดดกรำ ฝนย่วยงานในไร่นา มิออวบงาม
อ่อนนุ่มจะบอบย์าและเจ็บระบมด้วยงาน
หนัก เธอก็ไม่ปริปากบ่นให้เป็นทีเดิอด
ร้อนใจ งานสิงใดพอบ่วยไต้ทำ ไหว
Kalyanamitra.org
สองสามีภรรยาก็จะบ่วยกันจนสูดความ
สามารถ ใบบุญเองไม่ต้องการให้ภรรยา
มาดกระกำ สำ บากเอ่นนี้ แต่เพราะ
ความจน และการอยูไ่ ม่เป็นหลักแหล่ง
ต้องย้าย ถิ่นที่ อยูบ
่ ่อยๆ การระวัง
กัยรอบด้าน เกรงการติดคามยองบริวาร
เศรษฐี ทำ ให้ การทำ มาหากิน เป็น
ไปด้วยความยากลำบากยื่งขึ้น แต่ทั้ง
สองก็อดทนและถนอมรักสิงกันแสะกัน
อย่า(แสมอต้นเสมอปลาย
นุ่พ.เพ ว สบุชิวาเสน ปจุจุปฺ
ปนนลิ เตบุ วา เอวบุตํ ชายเต เปม่
อุปย์ ว ธโถทเก
“ความรักเกิดจากเหตุสองสถาน
หนึ่งเกิดจากบุพเพสันนิวาส แสะสอง
เกิดจากมิตรจิตไนบ้จจุบัน ฉันเดียว
กันกับดอก อูบลซึ่งเกิดจากนี้าแ ละ
ตม"๔
''■ธ.ขึ้น มุทุกั นส์. ความรัก (กรุงเทพา -. คลัง-
วิทยุ. 2523), หน้า ธ- ๓'
กัฒาณมิดร/ดุคาคม
 ๑๐๓

Kalyanamitra.org
 พระพุทธองฅ์ ทรง เปรียบ
ความวักเหมือนบัว กสำ วคอ ความ
รักจะเกตขึ้นแสะดำรงฮย่ไดัด้วยบุพ-
เพสันนิวาสและไมตรีจัต ความรัก
ของใบบุญและแดงไทยก็เป็นเย่นนั้น พบ
กันรักกันในเวลาอันรวดเร็ว ทั้ง ๆ ทีห่ ัวใจ
ไม่เคยรักใครงำยๆ มาก่อน คงจะเป็น
เหมือนทีบ่ างคนกล่าวว่า รักทีเ่ กิดจากบุพ-
เพอันนิวาส จะแสดงออกต่อเมื่อไต้พบ
เห็นผูช้ ิงมิบุพเพอันนิวาส ต่อกันเท่านั้น
แล้วทั้งสองยังสามารถดำรงความ
รักของตนไว้ได้อย่างมั่นคง โดยได้ใย้
“นำ ใจ” เป็นเครื่องหล่อเลี้ยงซีวิตรัก
รักษาความรู้สึกอบอุ่นอ'อนหวานที่มื
ต่อกันไว้ได้เสมอมา เหมือนบัวที่มี
นำ คอยหล่อเลี้ยงให้ดอก ก้าน ชูเชิด
อยูไ่ ด้กระนั้น
วัย ฐานะทีด่ ่างกัน คลอดจนอุป-
สรรคยัญหาด่าง ๆ มิได้ทำให้เกิดย่อง
ว่างระหว่างกันเลยแม้แต่น้อย ความฟ้า.
ใจกัน เห็นอกเห็นใจกันทีเ่ กิดเมื่องมา
จากส่วนที่สีกสุดยองหัวใจทำให้ทั้งสอง
มีพลังใจทีจ่ ะฝ่าท้นกับความยากลำบาก
ทุกรูปแบบในธวิด และต่างอธิษฐานจะ
ยอร่วมเป็นร่วมดาย เผชิญทุกข์
ผัสสูยด้วยกันทุกชาติภพได้
อันที่จรังแล้ว แดงไทยไม่เคยลืม
บิดามารคา ทุกครั้งที่เธอระลึก ถีงผู้
มีพระคุณทั้งสอง หัวใจก็พลันเจ็บแปลบ
และเศร้าเสียใจทีเ่ กิดเรืองเย่นนีข้ ึ้น ประ-
สบการณ์ อวี ิด ท่าให้ได้เรียนรู้อะไรขึ้น
หลาย ๆ อย่าง ความรักนั้นมีอานุภาพ
ยงใหญ่ จนท่าให้ใจตองคิดต้องนึกไป
ได้ร้อยแปด แล้วก็คิดนึกแค่ความสุข
ของคัวเอง จนทุกอย่างมิดมน ลืมคำนึง
ลิงจิตใจยองพ่อแม่ หริอแม้เมื่อนึกได้
เธอก็ยังเห็นความรักเป็นใหญ่ เห็นชายคน
เอน
รัก ฮวิตเป็นหัวใจ ตัดสินใจเลือกทาง
เดินฮวิตด้วยวิธนี จี้ นได้
ใบยามนี้ บาดแผลเรี้อรังทางใจนั้น
ได้ส่าแดงพิษร้ายออกมาท่าลายความสุข
สมบุรณ์แห่งอีวิด จึงภูม ถึง ไม่นึกลิง
เสีย เพอความสบายใจจะได้บังเกิด แต่
แตงไทยก็ต้องยอมรับกับตัวเองว่า
เธอไม่สามารถสลัดความคิดถึงพ่อ
แม่ได้ ไม่ว่าจะหนีมาไกลแสนไกล
เพียงไร ความรู้สึกผิด ละอายใจ
ได้ตดตามมาดอกย่าให้เจ็บปวดและ
หมองเศร้าตลอดมา จนบัดนี้ เวลาได้
ล่วงเลยมาถึง & ปีกว่า ลูกน้อยฝาแฝดมี
อายุร่วม ๓ ขวบแล้ว คนพีเ่ ป็นยายข้อ
ปัญญาคุณ แฝดน้องเป็นหญิงให้ข้อว่า
คุณปัญญา ทั้งสองเป็นเด็กน่ารัก หน้า
ดาน่าเอ็นดู แก้มยุยเป็นพวง ผิวยาวผ่อง
รูปร่างอ้วนจามั่า เวลาอารมณ์ ดีกจ็ ะหัว-
เราะเอิ้กอ้ากๆ อย่างเบิกบานไจ นำ
ความข้นอกข้นใจมาส่พ่อแม่ผูเ้ หมื่อยยาก
แต่การมิลูกท่าให้ฐานะทีย่ ากจนอยูแ่ ล้ว
กลับยิงแร้นแค้นยงขึ้น ในระยะหลัง ใบบุญ
ต้องท่ามาหากินคนเดียวเพี่ออิกสามชิวิต
อันเป็นทีร่ ัก ส่วนแตงไทย มีภาระต้อง
เลี้ยงดูลูกน้อยอยูท่ นี่ ้าน
ความเป็นคนดิมีนั้าใจของสอง
สามีภรรยา ท่าให้ชาวบานรักใคร่ จะ
ย้ายไปอยูท่ าี่ ดก็มิคนเมตตา ให้ยันอาหาร
เลี้อผ้า ดลอดจนให้ความย่วยเหลือใน
ด้านต่างๆ อยูเ่ รื่อยๆ ไม่เย่นนั้น ลูก
น้อยทั้งสองคงจะเติบโดมาถึงเดํ’ยวนีไ้ ม่
ได้
การติดดามของท่านเศรษฐี ท่า
ไห้สองสามีภรรยาต้องหรั้นหวาด เกรง
ต่อการพลัดพรากจากกันเป็นทีส่ ุด ไหน
จะต้องเหมื่อยยากกับการท่ามาหากิน
ไหนสองหูสองดาจะต้องคอยสดับความ
Kalyanamitra.org
เคลื่อนไหวยองการติดดาม ต้องโยกย้าย
หลบหลีกบริวารเศรษฐีจนเหน็ดหน่าย
แล้วในทีส่ ุด ทั้งสองก็ต้องหยุดย้ายลิ่น
เพราะสุดยัญญาทีจ่ ะหอบหิ้วลูกน้อยไป
ไกลๆ อีกต่อไป ได้อาศัยอยูบ่ ้านชาวนา
ยากจนคูห่ นีง้ ย่วยเขาท่างานไร่นา หุง-
หา อาหาร ก็ย้ง อีวิดต่อมาได้ ด้วย ดี
เพราะยาวนาคูน่ ี้ อยูก่ ันสองคนดายาย
ลูกหลานไม่มี แดงไทย ใบบุญ ยัญญา-
คุณ แสะบุญกัญญา จึงเป็นเหมือนคนใน
ครอบครัวเดียวกันจริง ๆ
“แล้วนี้หากพ่อแม่แกเยายังตามหา
อีกล่ะ จะท่ายังไงแม่แตงไทย” ชาวนาผู้
เป็นเจ้ายองบ้านถาม
“คงไม่คามมาแถวนีแ้ ล้วล่ะจ้ะลุง
แด่ก่อนเราได้ข่าวว่า พ่อส่งคนมาตามหา
แถวนีห้ ลายครั้งแล้ว ตอนนีค้ งจะไม่มา
อีก’’ แตงไทยคอบด้วยความมั่นใจ
“แล้วหากมาล่ะ ข้าว่าอย่าประ¬
มาทดีกว่านะ”
“หากถึงเวลานั้น อันจะขอร้องคน
ทีม่ าตาม ให้เห็นแก่ความรักของครอบ¬
ดรัวเรา พ่อแม่ลูกจะจากกันไม่ได้’’
นึกถึงสายสัมพันธ์พ่อแม่ลูกแล้วก็
สะท้านใจ เพียงแค่คิดว่า จะมีคนมา
เอาตัวลูกไปหรือคัวเองจะต้องจากลูกไป
ใจทีอ่ ับเจาอยูแ่ ล้ว ก็ชิ่งแห้ง เศร้า เหงา
จนแทบทนไม่ได้ อย่างนี้นี้เอง ความรัก
ทีพ่ ่อแม่มิต่อลูก แตงไทยเพิ่งประจักษ์
เดียวนีเ้ องว่า พ่อแม่รักใคร่ห่วงใยอย่าง
ไร เธอนึกไปลิงความรู้สิกทีบ่ ังเกิดขึ้นแก่
พ่อแม่ในยามทีล่ ูกรักหมืจ่ ากมา ท่านจะ
เสียใจขนาดไหนหนอ?
แตงไทยกอดลูกแนบแน่น ความ
รักห่วงหวงมีอยูเ่ ค็มอก ไม่ว่าจะเกิดอะไร
ขึ้น พ่อแม่ลูกจะต้องอยูด่ ้วยกัน เธอดั้ง
ปณิธานไว้ในใจ จะไม่ยอมให้ใครหรือ
กัลยาณมิดร/ตุลาคม
 สิงใดมาท่าให้ครอบครัวต้องพลัดพราก
จากกัน
“ลูกรัก เราจะต้องอยูด่ ้วยกัน แม่
จะไม่ไปไหน เราจะอยูท่ ี่นนี่ ะ อยู่กับ
พ่อ กับตายายชาวนานีแ่ หละ” เธอพรำ
กระซิบทีข่ ้างหูลูกทั้งสอง ในยณะทีก่ อด
จูบลูกน้อยอย่างแสนรัก
แตงไทยทีน่ ่าสงสาร ใครเลยจะ
รูอ้ นาคตยองตน ต่อมาไม่นาน เด็กน้อย
ทั้งสองก็ไม่พรากจากกันจรัง ๆ แต่ต้อง
จากอกพ่อ จากตายายชาวนาไปอยูใ่ น
ย้อมอกยองตายายเศรษฐี เศรษฐีทอง
และ ก้านแก้วกลับมิความลุย อีกครั้ง
ในยณะที่ซิวิตจิตใจยองใบบุญผู้เป็นพ่อ
แทบจะแหลกสลายเพราะความอาลัยรัก
อย่างไม่คาดฝัน...แตงไทยได้จากทุกซิวิต
อันเป็นทีร่ ักไปในเวลาอันรวดเร็ว มัจจุ-
ราชไม่เคยปรานีใคร
พระพุทธองค์ ทรงเปรียบ
ความรักเหมือนดอกบัว บทที่ ๖
กล่าวคือ ความรักจะเกิดขึ้น ‘‘อำลา อาลัย”
และดำรงอยูไ่ ด้ด้วยบุพเพ¬
เสียงฟ้าคำรามครินคราน ๆ
ลันนิวาส และไมตรีจิต แล้วฝนก็ดกลงมายกใหญ่ ผู้คน
ต่างหลบฝนอยูใ่ นชายคา แม้แต่
สัตว์ เลี้ยงยังวื่งเข้าหาทีก่ ำบัง อา-
กาศหนาวยะเยือก ฝนยังคงโปรย
ปราย ลงมาไม่ขาดสาย ฟ้าแลบ
แปลบปลาบน่าสะพริงกลัว เด็กน้อย
ฝาแฝดป้ายหญิงผวาเข้าหาไออุ่น
จากย้อมอกของตายาย พอฟ้าลั่น
ครั้งใด ก็ตกใจหวนหวาดชุกหน้า
นิ่งอยูก่ ับเกราะคุ้มภัยอันมีธวิต
“ยวัญเอยยวัญมา อยู่กับเนึ้อกับ
ตัวนะลูกนะ” ตายายลูบหลังลูบไหล่
กัลยาณมิดว/พุลาคม ©๕๓๐
Kalyanamitra.org
หลานรัก และกอดรับยวัญไม่ให้ห่าง
กาย
“กลัว กลัว” เสียงเด็กผู้หญิงพูดอู้-
อี้ ๆ อยูท่ อี่ กผูเ้ ป็นยาย แล้วเริมรัองไห้กระ-
ซิก ๆ
“อย่ากลัวลูก ไม่ต้องกล้ว นิ่งเสียลูก
โอ้โย้...-
ผูเ้ ป็นยายปลอบหลานสาว พลาง
โอบกระชับตัวหลานน้อยให้แน่นชีน้ แล้ว
เรียกหาผู้ย่วย
“อุ่นเรีอนเย้ย อุ่นเรีอนมานีห่ น่อย
สิ มาย่วยดูเด็กหน่อย" สักครู่ สาวใหญ่
ท่าทางใจดี ก็ถีอจานยนมเดินออกมาจาก
ในครัว รับแฝดหญิงผูน้ ้องมาดูแลแทน
“แม่ แมจา" เด็กหญิงโผเข้าหา
อย่างดีใจ แล้วสักพักเด็กชายผู้พี่กเ็ ดิน
เดาะแตะ ๆ เข้าไปคลอเคลีย อีกคน
เศรษฐีทองและก้านแก้วมองดามการ
เคลื่อนไหวและอิริยาบถของหลาน แล้ว
ส่งสายตาแห่งความเวทนาหลานน้อยส่
กัน
ณ ที่นี้คึ อบ้านเศรษฐีทอง บ้าน
ทีค่ วามเงียบเหงา เศร้าหมองได้เข้าครอบ-
คลุมอยูเ่ นิ่นนานถิง ธโ-๕ ปี ในวันนี่ ไม่
มีสภาพเย่นนั้นอีกต่อไป ความมีอีวติ ซิวา
ได้คนิ กลับมาอีกครั้ง พร้อม ๆ กับสายใย
แห่งดวงอีวิต หนูน้อยป้ญญาคุณ และ
บุญกัญญา ผูเ้ ป็นเลีอดเนึ้อเชี้อไยยอง
แตงไทยลูกรัก เด็กทั้งสองได้มาส่เรือนตา
ยาย บ้านไมัสักขนาดใหญ่ทงี่ ดงามและ
พรั้งพร้อมไปด้วยทรัพย์ สมบัติ บริวาร
ความสะดวกสบายทั้งมวล สวนดอกไมั
ที่ ล้อมรอบบ้านได้รับการดูแลตกแต่ง
ให้ สวยงามตระการดาอีกครั้ง ผูค้ นใน
บ้านมิความสุขและรื่นรมย์ กับเสียงหัว-
เราะเอี้กอ้ากๆ ของเด็กน้อย
ภาพเด็กชายหญิงทีน่ ่ารัก วิงไล่จับ
๑๐๕
ฝ็เส์อในสวนดอกไม้ เป็นสิ่งทีท่ ำ ให้หัวใจ
ทุกดวงสว่างไสวเหมิอนห้าที่ใร้เมฆหมอก
กำบังกระนั้น
ป้ญญาคุณและบุญกัญญา ถูกบิดา
พามาคูเ่ รือนเศรษฐี เพึอแจ้งข่าวการตาย
ของแดงไทย และมากราบยอสมาลาโทษ
ในการกระทำ ของตนและแดงไทย ใจ
จริงแล้ว ใบบุญไม่ต้องการมาที่นแี่ ม้สักนิด
แต่ขัดความประสงค์ ของแดงไทยไม่ได้
ดงแด่รักกันมา ไม่เคยสักครั้งทีเ่ ยาจะยัดใจ
เธอ และเธอก็ไม่เคยทีจ่ ะพรํ่าเพ้อขอร้อง
อะไรเกินสมควร ทุกสิ่งทีเ่ ธอคิด เธอทำ
แสะขอร้อง จึงเป็นเรืองที่มเี หตุมผิ ลน่าฟัง
แม้ครั้งนี้ จะเป็นการยอร้องทีย่ ากต่อการ
ปฏิบัตติ าม ทั้งยังเป็นการทำ ร้ายหัวใจ
ตัวเองอย่างยับเยิน ใบบุญก็จำ ต้องทำ ตาม
ความปรารถนายองเธอ ด้วยมันเป็นการ
ร้องยอครั้งสุดทายจริง ๆ
“พีใ่ บบุญ รัชปากสิจ้ะ รับปาก
แดงไทย พาลูกไปกราบเท้าพ่อกับแม่”
แตงไทยพยายามเปล่งเสียงออกมาอย่าง
ยากเย็น ร่างผ่ายผอมด้วยพิษไข้ สั่น
น้อย ๆ เพราะความเหนื่อยอ่อน ใบบุญ
ยังจำ ภาพนั้นได้ติดตา คืนวันนั้น..คืนวัน
ทีโ่ หดร้าย แตงไทยนอนชมเพราะพิษไข้
มาหลายคืน บางครั้งเธอไม่รู้ด้ว จำ ใคร
ไม่ได้ ไม่กินข้าว กินนา คงนอนนิงและ
หลับใหลไม่ได้สติ บางครั้งเธอก็เพ้อเรียก
หาพ่อแม่
ในยามทีเ่ ธอรู้ดัว เธอจะนอนนี้ปื
นั้าตาไหลพราก แล้วเรียกหาลูกน้อย
ทั้งสอง จุบกอดลูกร้องไห้สักพักแล้วจึง
หลับไป คืนวันนั้นก็เข่นกัน แตงไทย
ร้องไห้นั้าตาอาบแก้ม ใบบุญได้พยายาม
ปลอบโยนและเอาใจใส่ดูแลอย่างใกล้ยิค
เธอกลับยิงร้องไห้ ตัวสั่นสะท้านมากขึ้น
“อย่าร้องไห้แดงไทย น้องต้องไม่
เป็นอะไร เราจะต้องอยูด่ ้วยกันนะ อย่า
ร้องนะอย่าร้อง’ ใบบุญเฝ็าปลอบโยน
ภรรยาคูท่ ุกข์คยู่ าก แต่กไ็ ม่ได้ผลเท่าไรนัก
เธอไม่ยอมหยุดร้องไห้เสียงสะอึ้นนั้นแผ่ว
เบา แต่วาบหวิวเข้าไปกระทบหัวใจของผู้
อยูร่ อบข้างให้เจ็บปวด ตั้งแต่ชาวนา
ผูใ้ ห้แหล่งพักพิง ใบบุญผูเ้ ป็นสามี แม้
ลูกน้อยทั้งสองก็พลอยร้องไท้กระจองอแง
ไปด้วย บรรยากาศภายในกระท่อมน้อย
กลางนาเต็มไปด้วยความวิเวก วังเวง
และน่าหรั้นหวาดต่อความเป็นไป
“รับปากสิจ๊ะ พีจ่ ะพาลูกไปกราบ
พ่อแม่ บอกว่าแตงไทยกราบขอโทษ...’
เธอเยย่ามือสามีเบาๆ เร่งเร้าให้ เขา
ตกลงใจ ด้วยความสงสารภรรยา เกรง
เธอจะเหนื่อยอ่อนมากไป เยาจึงพยักหน้า
รับคำ ยังไม่ทันไร เขาก็แทบผงะ เนื่อเธอ
ร้องยอในสิงทีย่ ากจะเป็นไปมากยงขึ้น
"ไปอยูก่ ับท่านนะ”
"พีน่ ะเหรอ" เขาถามด้วยความ
มีนงง แดงไทยคงเพ้อไปตามพิษไข้
“จ้ะ พีใ่ บบุญกับลูกไปอยูบ่ ้าน
แดงไทย พ่อแม่คงหายโกรธแล้ว แตงไทย
รูว้ ่าพ่อแม่ต้องกาวหลาน” กระแสเสียง
นั้นเบาตามแรงลมที่มอี ยูใ่ นกาย แด่
อิทธิพลของมันยิงใหญ่จนบาดลิกเข้าไป
ในความรู้สึกของใบบุญ แตงไทยคงท้วง
ลูก ห่วงสามี เกรงจะสำ บากยากจนไม่มิ
ทีส่ ินสุด เธอสั่งเสียมากมาย โดยไม่มใี คร
คาดคิดว่า เธอจะดายจากไป นอกจาก
เพ้อเจ้อไปดามอารมณ์และพิษไข้เท่านั้น
"นอนหลับพักเสียเถิดแตงไทย น้อง
จะเหนื่อยเกินไป’
เสียงอ่อนโยนข้างหู มิได้ทำให้
แตงไทยสงบลงเสย เธอทอดถอนใจ และ
กลํ้ากลีนนี้าดา ได้ยินเสียงร้องไห้ของ
ลูกน้อยค่อยชาลงแล้ว จึงจับมิอใบบุญมา
Kalyanamitra.org
แนบแก้ม
“พี่จำ หากแดงไทยดาย พีอ่ ย่า
ร้องไห้นะจ๊ะ" ใบบุญใจหายวาบ ริบ
ห้ามเธอไวไม่ให้พูดเรืองอัปมงคล
“แดงไทยกำลังใกล้ตาย แดงไทย
เจ็บเหลือเกินจะ มันเจ็บไปหมดทั้งเนี้อ
ทั้งตัว อย่าห้ามแตงไทยเลย ไห้แดงไทย
ได้พูดกับพืแ่ ยะ ๆ เถิด’
เธอขอร้องอิกแล้ว เสียงแผ่ว ๆ
แฝงไว้ด้วยความอ่อนโยน ไม่ว่าจะอยูใ่ น
สถานการณ์ ไหน เธอก็ยังคงเป็นแดงไทย
ทีอ่ ่อนหวานและนุ่มนวลอยูเ่ สมอ ใบบุญ
อยากจะรับเอาความเจ็บป่วยนั้นมาแทน
เสียเอง หลายวันมาแล้วทีโ่ รคร้าย
เล่นงานเธอ ยากลางบ้านหลายขนาน
ได้ถูกนำ มาใข้จนถิงขั้นดามหมอมารักษา
อาการก็ไม่ดีขี้น ดูเธอผ่ายผอมผิดคา
และกำลังใจก็ถคถอยลงทุกวันๆ ใบบุญ
อดทีจ่ ะลงโทษตัวเองไม่ได้ เพราะเขา
ยากจน จึงทำ ใท้เธอต้องมาดกระกำ
ลำบาก มาเหนื่อยยากจนป่วยไข้เข่นนี้
"พีใ่ บบุญ แตงไทยรักพึน่ ะจ้ะ"
ยิ้มหวานสว่างเข้ามากลางใจจากใบหน้า
ทีห่ มองเศร้ายองแตงไทย ทำให้ใบบุญ
มิความหวังทีไ่ ม่เสิอนรางนัก แดงไทย
เธอคงจะหายเร็วๆ นี้...
แต่แล้วทุกสิ่ง ไม่เป็นไปดังทีห่ วัง
ท้าดินไม่เห็นใจในความรักยองเขาทั้งสอง
แตงไทยได้ลาจากสามีและลูกรักไปใน
คาคืนนั้นเอง ใบบุญยังรู้สึกถึงไออุ่น
ของลมหายใจยามเขาตระกองกอดร่างบาง
นั้นไว้ไนอัอมอก สองแขนกระชับมันเพี่อ
ไห้ ร่างน้อยนั้นรับรู้ถีงความมันคงยอง
หัวไจ และความแข็งแกร่งของล่ากาย
แตงไทยยังคงพูดหลาย ๆ สิงทีอ่ ัดขั้นอยู่
ในใจ
"แตงไทย ทำ ผิดต่อพ่อแม่ ยี่งนัก
กลยาณมิครึ/ดุลาคม เอ๕๓ฮ

อย่างนีน้ เี่ อง ความรักทีพ่ ่อแม่
มีต่อลูก แตงไทยเพิ่ง
ประจักษ์ เดียวนี้เองว่า
พ่อแม่รักใครหวงใยอย่างไร
เธอนึกไปถึงความรู้สึกที่
บังเกิดขึ้นแก่พ่อแม่ในยาม
ที่ลูกรักหนีจากมา ท่านจะ
เสียใจขนาดไหนหนอ
กัลยาณมิดร/ดุลาคม เอ๕๓๐
ผลกรรมได้ปรากฎในชาติภพนีกหนักหนา
พอดูนะจ๊ะ เราลำบากยากจนและต้อง
หนี ๆ หนีการติดตามอยูราไป...บุญคุณ
ท่าน แตงไทยยังไม่ได้ทดแทน..." แล้ว
เธอก็ร้องไห้ ชบหนัาสะอึ้นกับแผ่นอกยอง
สามี ก่อนจะพูดต่อว่า
“มีแด่ท่าร้าย จิตใจท่าน พีจ่ า..."
เธอ เงย หน้าขึ้นมองใบบุญด้วย
สายตาทีเ่ ว้าวอน
“ไปหาท่านแทนแตงไทย กราบ
ยอโทษให้แดงไทยนะ เอาลูกไปอยูน่ ั่น
ให้ท่านธ่นซม พ่อแม่ยองแตงไทยแก่แล้ว
แตงไทยคงไม่มโี อกาสตอบแทนพระคุณ
ให้ลูกอยูร่ ับใช้ปรนนิบัตทิ ่านแทนแดงไทย
นะจ๊ะ-
เธอพูดยืดยาว จนใบบุญตกใจเกรง
เธอจะเหนื่อยเกินไป เพราะทุกครั้งทีเ่ ธอ
พูดยาวๆ ในเวลาป่วย จะเกิดอาการ
แน่นื่งหมดสติ เยาอยากจะรับคำ เพี่อให้
เธอสบายใจ แด่เงื่อนไยนั้นก็น่ากลัวเกิน
กว่าจะยอมทำ ตามได้ ใครจะรูว้ ่าอนาคต
เป็นเช่นไร ทำไมจะต้องชมชานไปบ้าน
เศรษฐีด้วย ไปให้เยาดูถูกเหยียบย่าหัวใจ
กระนั้นหรือ แตงไทยนะแตงไทย พูดอะไร
ก็ไม่รู้
“รับปากแดงไทยสิ จ๊ะ"
เอาอีกแล้ว เสียงแผ่วเศร้ารบกวน
จิตใจอีกแล้ว ใบบุญไม่รับคำ แด่แล้ว
การรุกเร้ายองภรรยาทีพ่ รั้าพูดยอร้อง
ด้วยสายตาทีว่ ิงวอนและวาดหวัง กอปร
กับความเวทนา ทำ ให้ใบบุญต้องรับคำ
และให้สัตยาธิษฐานอย่างร้าวรานใจ
ภรรยาสุดทีร่ ักจีงยอมหยุดพูด หยุดทุรน-
ทุราย เธอนอนเงียบ ๆ นั้าตาไหลอิม
มีอน้อย ๆ ทีเ่ คยอ่อนนุ่มอยูใ่ นอังมือยอง
สามี ร่างแบบบางหายใจหอบ ๆ อีกไม่
กีค่ รั้ง เธอพยายามยกมือขึ้นสัมผัส ลูบไล้
Kalyanamitra.org
ใบหน้ายองเยา เอาฝ่ามืออันสันเทาทั้ง
สองช้างค่อยประคองมืออันหยาบกร้าน
ของสามีขึ้นมาแนบไว้ที่แก้ม ในขณะที่
เขาประคองเธอไว้แนบอก สุดท้ายก่อน
ลมหายใจจะสิน หน้าหวานอมเศร้าระบาย
ยิ้มน้อย ๆ เมือได้ยินประโยคสุดท้ายยอง
บุคคลอันเป็นทีร่ ักว่า
“แดงไทย...ชั่วอีวิตพีร่ ักน้องคนเดียว
...ยอดรัก"
แตงไทยจากไปแล้ว ลูกน้อยทั้งสอง
ได้ไปรู้จักตายายที่แท้จริง ใบบุญได้
ไปรับรู้ สภาพฐานะที่แท้จริงยองภรรยา
ไปกราบยอสมาลาโทษ ได้เย้าไจในความ
เจ็บปวดของพ่อแม่ทลี่ ูกรักอกตัญณู แล้ว
เยาเองก็ยิงเจ็บปวดมากกว่า เมื่อต้องจำ ใจ
ทิ้งลูกไว้กับเศรษฐีทองและก้านแก้ว แล้ว
พ่อลูกก็จากก้น โดยทีไ่ ม่รวู้ ่า หนทางอีวิต
ย้าป็หน้าจะเป็นเช่นไร ใบบุญไม่สามารถ
ทนอยู่ตอกยเา ความเจ็บปวดแก่พ่อแม่
ยองแดงไทยต่อไปได้ เยาเดินทางจากไป
อย่างเงียบๆ โดยไม่รํ่าลาผูใ้ ด
"คืนฝนตก...ฟ้าปังคงคำรามก้อง
สาย ฝนปังคงกระหนํ่า ไม่หยุดหย่อน
เด็กน้อยปังคงหวาดกลัว แม้ จะมีผู้
ฟ้ ปักษ์รอบข้างในน้าน เรือนใทยหลัง
งามของเศรษฐีทอง ไกลออก ไปอีก
หลายคุ้งคลอง โนอีกหมูบ่ ้านหนิ่ง...
ชายคนหนิ่งนอนเหยียดยาว ไม้ ได้สติ
อยูก่ ลางสาย ฝน โคลนตมกระเด็น
ขึ้นมา จับผ์'วกาย แล้ว ฝนก็ชะลงไป
ก่อนที่ม้น จะกระเด็น ขึ้นมาอีก ไม่
ห่างกายออกไปนัก ขวดเหล้านอนนิ่ง
อยู่ใน แอ่งโคลน คงไม่มีใครคาดติด
ว่า เขา นิ่แหละนาย ใบ บุญ บุรุษ หนุ่ม
รูปงามผู้ ไม่เหลือความรัก ไว ให้หญิง
ใดอีกแล้ว
อ่านต่องนับหน้า
๑06า'

เรือนจำ กลางคลองเปรม แดน ๖
ถนนงามวงศ์วาน ลาดยาว บางเขน
กรุงเทพๆ ๑๐๙๐๐
๓๑ กรกฎาคม ๒๕๓๐
เรืยน คุณขจร เทพวัชรการุณ ทีน่ ับถอ
หนังสือกัลยาณมิตร เอ เล่ม ทีท่ าง
กองบรรณาธิการ ส่งให้ ผมได้รับ
เริยบร้อยแล้ว ด้วยความยอบพระคุณ
อย่างสูง ทีก่ ัลยาณมิตรทุกท่าน ตลอด
จนคุณขจร ได้มองเห็นความสำคัญ ใน
อันที่จะพัฒนาจิตใจยองผูต้ ้องยังภายใน
นี้ อันเป็นการทำ คุณประโยซน์ที่ยิ่งใหญ่
ต่อผู้หลงผิด จะได้กลับเนี้อกลับตัวเป็น
คนดี ตั้งตนอยูใ่ นศึลธรรมสืบไป ผมด้อง
ยอยอบพระคุณคุณยจร และกัลยาณมิตร
ทุกคนแทนเพื่อน ๆ ผู้ต้องยังในนีด้ ้วย
หนังสิอกัลยาณมิตรทีไ่ ด้มา ผม
ก็กระจายไปส่ทุก ๆ คน ได้ศึกษาหาความ
รูต้ ามเจตนารมณ์ยองผูใ้ ห้ จนทำ ให้ถูกใจ
ทุก ๆ คน ทีไ่ ด้อ่านและน่าไปศึกษาอย่าง
มาก
ยอความลุยความเจริญ จงมีแด'
คุณขจรและกัลยาณมิตรทุก ๆ ท่าน และ
ขอหนังสือกัลยาณมิตร เป็นที่พื่งยอง
พุทธคาสนิกซนตลอดไป ผมไม่ทราบ
ว่า ในเดือนต่อไป ผมจะมีโอกาสได้รับ
หนังสืออีกหริอไม่
ขอแสดงความนับถือ
อรุณ พงศ์ทนานันท์
® 055-
จดหมาย
จากผูอ้ ่าน
เรียน คุณอรุณ พงศ์ ทนาน้นท์ ที่นับถือ
การทำความดี ไม่มสี าย คนทีอ่ ยู่
ในทีม่ ิดแล้ว ออกมาเจอแสงสว่าง ย่อม
เห็นอะไรได้แจ่มซัด จึงยอมอบของขวัญ
เพื่อเป็นธรรมบรรณาการไว้ ณ ที่นวี้ ่า
หากปัจิตห/ลาดทลั้ง ผิดทวัง
ผิแต่คน^งปัง ทั่วหน้า
เป้าหมายล้ ตองยัง คงอยู่
ล้านผิดหนึ่งถูกกล้า ส่เ ล้น ทางธรรม
ขอกราบอนุโมทนาบุญ
กองบรรณาธิการ
ที่ พิเศษ/ ๒๕๓๐
วัดศรีโคมคำ
ด.เรียง อ.เมียง จ.พะเยา
๒๔ กรกฎาคม ๒๕๓๐
เรึอง สมัครเป็นสมาชิกวารสารกัลยาณมิตร
เจริญพร น.ส.จินดา สุรนันทะวงศ์
สิงทีส่ ่งมาด้วย
๑. ใบเพิ่มบุญสมาชิกวารสารกัลยาณมิตร
๒. ธนาณัติ เงินจำนวน ๖๐๐ บาท
ด้วยอาตมภาพได้อ่านหนังสือวาร-
สารกัลยาณมิตรยองวัดพระธรรมกาย
ชื่งมิคุณโยมจากกรุงเทพๆ น่าไปถวายวัด
เมื่อต้นเดือนกรกฎาคม เอ๕๓๐ นี้ อาตม-
ภาพอ่านดูแล้วเห็นว่าวารสารกัลยาณ-
มิตรเป็นหนังสือที่ดีและมีคุณค่ามากใน
การศึกษาค้นคว้าอย่างยิ่ง
ดังนั้น อาตมภาพจีงขอสมัครเป็น
สมาชิกใหม่ตั้งแต่ปิท้ เอ ฉบับที เอ๐ เป็น
ด้นไป ในโอกาสนี้ก็ยอสังชี้อหนังสือวาร-
Kalyanamitra.org
สารฉบับเก่าปี เอ๕ เอ®- จำนวน®- เล่ม
คือ เล่ม 9. ๓. ๕, ๕. สโ. ®-, ๑๐, ๑® และ
๑เอ ฉบับเก่าปี เอ๕๓๐ จำนวน เอ เล่ม
คือเล่ม เอ และ ๓ พร้อมกันนี้ อาตมภาพ
ก็ได้ส่งเงินค่าสมาชิกตลอดปี จำนวน
๓๐๐ บาท และค่าหนังสือที่สัปช็ ึ้อทั้งหมด
99 เล่ม เป็นเงิน ๓๐๐ บาท รวมทั้ง เอ
รายการ เป็นเงิน 'ะ)® ๐ บาท (หกร้อยสิบ
บาทถ้วน)
จึงเจริญพรมาเพื่อทราบและยอรับ
อาตมภาพเยัาเป็นสมาชิกด้วย และยอได้
โปรดส่งหนังสือวารสารกัลยาณมิตรที่
อาตมภาพสังชึ้อไปให้ตามทีอ่ ยูเ่ ย้างท้าย
นีจ้ ักขอบคุณยิ่ง
เจริญพร
(พระครูปริยัติกิตติคุณ)
เลขานุการรองเจ้าคณะภาค ๖
วัดศรีโคมคำ อำเภอเมียง จังหวัดพะยา
นมัสการ ท่านพระครูปริยัตกิ ิตติคุณ
ที่เคารพอย่างสูง
คณะผูจ้ ัดท่าวารสารกัลยาณมิตร
รู้สืกปีติ ยินดีเป็นอย่างมาก ทีไ่ ด้มโี อกาส
รับใซัพระคุณเช้า หากมีย้อแนะนำ ใด ๆ
ทีจ่ ะให้เป็นธรรมทาน เพื่อแก ไยปรับ
ปรุงวารสารกัลยาณมิตรให้ สมบูรณ์ ยิง
ขึ้น กัลยาณมิตรทุกคน ยอนั อมรับด้วย
เคืยรเกล้า
นมัสการมาด้วยความเคารพอย่างสูง
กองบรรณาธิการ
กัลยาณมิดร/ดุลาคม เอ๕๓0
ทีบ่ ้าน
๕ กันยายน ๒๕๓0
เรียน ฟ่านบรรผาอิการวารสารกัสสาณมิตร
ดิฉันเป็นสมาชิกประจำวารสาร
"ภ’ล&วณมิดร" หมายเลย 00๓® '๕
วารสารทุกเล่มดิฉันได้รันแล้วจะนำ ไปให้
ร้านทุ้มปกพลาสติกเพื่อไม่ให้หนังสือเก่า
เร็ว ดิฉันเก็บรักษาไว้เพื่อศึกษาธรรมะ
ในโอกาสต่อไป ดิฉันอ่านและให้เพื่อน ๆ
ยืมอ่านด้วย
วันคล้ายวันเกิดปีนี้ ดิฉันได้รับ
เป็นสมาชิก “ติดดมด้กด" หมายเลย
99990 เพ้อนำวารสารของมูลนิธธ ิ รรม-
กายและหนังสือธรรมะของชมรมพุทธ - วัดพระธรรมกาย ก้าวแรกทีเ่ หยียบ
ศาสตร์ๆ ทุกเล่ม (พ้อทีว่ ัด) มอบเป็น
ธรรมบรรณาการให้กับห้องสมุดโรงเริยน
ห้องสมุดประชายน เพื่อไห้เยาวชนของ
ชาติและผู้ทสี่ นใจได้ศึกษาหาความรูใ้ น
ทางธรรม ทั้งนีเ้ พื่อความสงบสุข ความ
เจริญยองประเทศชาติ ส่วยกันเผยแผ่
ธรรมยององค์สมเด็จพระสัมมาล้มพุทธ-
เจ้าในอำเภอชายแดนภาคตะวันออก
ดิฉันชอบ อ่านหนังสือ ธรรมะ
มาก ทำให้ได้รับความสุขทีเ่ กิดจากการ
อ่านและยอบมอบหนังสือธรรมะให้
เพื่อน ๆ และญาติผู้ใหญ่ทดี่ ิฉันเคารพ
นับถือ ในโอกาส ต่างๆ กัน
วารสาร “ก้ลยาณมิตร" ฉบับ
ประจำ เดือน มิสนุ ายน ส่งไปให้ดิฉันเกิน
๓ เล่ม ภายในเดือนเดึยวกันดิฉันได้รับ
วารสาร ๓ ครั้ง ดิฉันได้ฝากจ.ม.ฉบับ
นีพ้ ร้อมทั้งป้จจัยจำนวน ®00 บาท ไว้
กับคุณสมศักดิ้ ดวงสืเสน จึงมึ จ.ม. เรียน
ให้คุณทราบค่ะ
ทุกอาทิตย์ด้นเดือนดิฉันได้เดิน
ทางจากชายแดนประมาณ ๓00 กม.
เพื่อฟิกสมาธิ ตามแนววิชชาธรรม-
กัดยาผมิดว/ตุ(ทคม 13๕๓0
กายทึ๋วัดพระธรรมกาย หลังจากมองหา
วัดทีจ่ ะเขาปฏิบัติธรรมให้ถูกต้องมา
หลายแห่งก็ได้มาพบแล้ว
วัดพระธรรมกายเป็นวัดทีเ่ ชียบ
สงบ สะอาด มิระเบียบ ด้นไม้ร่มรื่น บรร-
ยากาศเยินสบาย ปฏิบัตธิ รรมท่ามกลาง
ธรรมชาติ ไม่มสิ ิ่งรบกวนจิตใจ มอง
ไปทางไหนสบายดา สบายใจ
วันที่ 0)0 ก.พ. ๓0วันมามบุชา
ติปันได้ไปวัดครั้งแรก ชบานรกได้
เขาด้งบริเวณวัดประมาณตี ๓ เด้า-
หน้าทีด่ ้อนวับ ได้ชื้นมาบนรกขอ
เตีญสา มุชนมุกฟานเขาปูลานธรรม
) แดกต่างยองฐานะ หริอความเหลื่อมลา
ย่างลงบนมึนแผ่นตินธรรม ๙๖
ไร่ ธดงคสถาน ติปันได้ปัมมึสก้บ
คาามเป็นระเบียบ เด้าหน้าทีไ่ ด้ตั้ง
แถวเรียง ๔ พาเตินไปที่เด้นด้ด้งหวัด
และแนะน้าสกา นที่บอกหมายก้า¬
นนดการวับบุญ ใหญ่ในวันรุ่งชื้น
ใด้ทราบ ติปันด้อกระเบีาอปู เด้า-
หน้าทีเ่ ขามาขอวับน้าไปใส่รถเข็น ๆ
ตามคณะติปั นไปส่งที่เด้นท
ความมีฝ้าใจ ไมตรี ที่ดิฉันได้
รับจากพี่น้ องทางสายธรรมคำพูด
และกริยา ท่าทาง อ่อนน้อมของกัล-
ยาฒมิตร ชาย - หญิง การทักทาย
ด้วยการยกมือ ไทว้ กราบอนุโมทนา
บุญ ตลอดระยะทางทีด่ ิฉันจะเดินเขา
ปฏิบัตธิ รรมที่สกาธรรมกาย ดิฉันได้
มา เห็นด้วยคนเองเสีกประทับ ไจ
เพราะไม่เคยเห็นที่วัคไตมาท่อน การ
ด้อมรับสาธุชนเป็นแสน ๆ ไม่ ไห่เป็น
เร์องง่าย ๆ แต่เจ้าหน้าทีก่ ท็ ำ ไต้ด้วย
ความพรัอม เพรียงและเรียบร้อย
ดิฉันสังเกตดูเป็นการกระทำที่
แสดงออกมาด้วยความบรีสทุ ธีใ้ จทั้ง ๆ
Kalyanamitra.org
ทีไ่ ม่เคยรู้จักกันมาก่อน การต้อนรับ.
สาธุชนทีเ่ ดินทางมาจากทุกสารทิศทีว่ ประ-
เทศทั้งคินไม'ได้หลับนอน บางท่านอาจจะ
เทนีดเหนื่อยเมื่อยล้าบ้างแต่กส็ ่วยงาน
บุญด้วยความเยมแข็ง ดิฉันยอกราบอนุ-
โมทนาบุญกับเจ้าหน้าทีต่ อนรับทุก ๆ
ท่านในวันพุทธบุชามาฆประทีป ด้วย
ความจริงใจค่ะ
ดิฉันชอบสีขาว ไปวัดเห็นกัลยาณ-
มิตร ชาย-หญิงสวมใส่มองดูแล้วสะอาด
บริสทุ ธิ’เป็นระเบียบเรียบร้อย ก่อไห้เกิด
ความเสมอภาคแก่ชนทุกสัน ไม่มิความ
ยองสังคมทีเ่ ป็นอยูท่ ุกวันนี้
วันอาทิตย์ที ๑® ตุลาคม 0๕๓0
เป็นวันทอดกฐนสิ่งเป็นกาลทานทีท่ ุก
ท่านรอคอยเป็นเวลา ๑ ปี จะมาถืงอีกไม่
กีว่ ันขัางหน้า ดิฉันคิดว่าสาธุขนทุกสาร¬
ทศ ทีว่' ประเทศ คงเตรียมกาย เตรียม
ใจ ร่วมพิธบี ุญใหญ่ไนครั้งนี้ เพื่อสร้าง
ลานธรรมธุดงคสถานธรรมอุทยานของ
ชาวพุทธไห้เป็นดูนย์รวมไจยองชาวพุทธ
ที่วโลก ได้มาปฏิบต้ ิธรรม
สุดห้ายนี้ดิ ฉันขออำนาจบารมี
ธรรม แห่งองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธ¬
เจ้าทุกพระองค์ พระบัจเจกพุทธเจ้าทั้ง
หลาย และพระอรห้นตเจ้าทั้งปวง ตลอด
จนบุญบารมียองหลวงพ่อวัดปากนี้า
หลวงพ่อธัมมชโย หลวงพ่อห้ดตชิโว
คณะสงม้ยองวัดพระธรรมกายทุกรูปและ
คุณยายจันทร์ ส่วยปกบ้องคุมครองดูแล
รักษา ให้คุณขจร และทีมงานวารสาร
“กัลยาณมิตร” ทุกๆ ท่าน ได้พบกับ
ความสูยทีแ่ ห้จริง ได้ธรรมกาย ฟ้าถึง
พระนิพพานในบัจจุบันชาตินเี้ ทอญ
กราบอนุโมทนาบุญค่ะ
รัตนา พาฌชย์
๑0สโ
เรียน คุณรัตนา พาณิชย์ ทีเ่ คารพ
เพื่อนกินหาง่าย เพื่อนตายหา
ยาก แต่กัลยาณมิตรนั้น หาได้ยาก
ยิ่งกว่า เพราะเพื่อนร่วมกิน กับเพื่อนร่วม
ตาย ส่วนมากมารวมกันด้วยแรงกรรม
แต่เป็นบาปกรรมมากกว่าบุญกรรม
ส่วน กัลยาณมิตรนั้น เรา จะ
พบ ใต้กต็ ่อเมฉ ใจเรา ใต้ดเี ป็นเบองต้น
ความดีนั้นก็ดึงดูดไปหาคนดี คลืน
แห่งความดีกจ็ ะทยอยเขาส่ฝ็งพระ-
นิพพาน นับว่าคุณรัตนา พาณิชย์ จะ
เป็นบุคคลที่เปรียบเสมือนคลื่นในมหา-
สมุทร ทีจ่ ะถาโถมเย้าหานั่งคือ พระ
นิพพาน อย่างเที่ยงแห้แน่นอน
ขอกราบอนุโมทนาบุญ
กองบรรณาธิการ
วัดหนองคลัา อ.ศรีราชา
จ.ชลบุรี
๒๕ สิงหาคม ๒๕๓๐
เรียน ท่านบรรณาธิการ วารสารกัลยาณมิตร
ผมเป็นสมา ยิก วารสารกัลยาณ-
มิตร/ปี และในเดิอนสิงหาคมนี้ ผมได้
รับ วารสาร เอ เล่ม เหมือนกัน ใน
โอกาส นีผ้ มอยากถามอะไรสักเล็กน้อย
คือตอนนีผ้ มได้บวชพระอยูใ่ นวัดหนอง
คล้า อ.ศรีราชา จ.ชลบุรี เมื่อก่อนเย้า
พรรษา ผมสนใจในเรึองทำ สมาธิ
มาก ผมไค้ต้ กอยู'ประจำ ทุกวัน ผม
อยากทราบ ว่า ผู้ที่โเกสมาธิ ใน แนว
ของวัดพระธรรมกายนี้ ส่วนมาก ใข้
เวลานานแค'ใหน กว่า จะ ใต้ เห็นลูก
แค้ ว และถ้าเป็นไปได้ผมใคร่ยอวิธกี าร
โดยละเอียด ในการโเกสมาธิ เบีอ้ งต้น
ด้วย เพราะเท่าที่อ่านใน กัลยาณมิตร
นั้นไม่เย้าใจพอ
และอีกป้ญหาหนี้งคิอ ผมมิความ
ประสงค์ จะไปเยี่ยมยมวัดพระธรรมกาย
อยากทราบว่าจะต้องมีระเบียบอย่างไร
หรือไม่ และควรจะไปได้ตอนไหน หมาย
ถึงว่าในส่วงเย้าพรรษานีไ้ ด้หรือเปล่า
หรือต้องเป็นตอนออกพรรษา กรุณาตอบ
ให้ทราบ โดยส่งมาพร้อมกับหนังสิอเดือน
กันยายน ก็ได้ครับ ยอขอบคุณล่วงหน้า
ด้วยความนับถือ
ทองมูล วิญญา สุข
นมัสการ พระทองมูล วิญญา สุข ที่เคารพ
อย่างสูง
วิธี การโดย ละเอียดในการปิก
สมาธินั้น ไม่มิวิธิการใดดีกว่าการลงมีอ
ปฏิบัติ โดยรักษาดีลให้กายกรรม วจี-
กรรมสะอาดบริสุ ทอ ตนเองจะไต้ไม่
ตำหนิติเตียนตนเองให้เป็นเครื่องกินแหนง
แคลงใจ ใจจะได้ใม่พ้งส่านและอยูไ่ น
สภาพพร้อมทีจ่ ะท่าสมาธิต่อไป แต่ต้อง
Kalyanamitra.org
แบ่งเวลาให้เหมาะสม เพราะยังมีงานอื่น
ทีจ่ ำ เป็นต้องท่าในวันหนี้ง ๆ อีกมากมาย
เวลาทีค่ วรทำสมาธิอย่างยิ่ง ก็ดีอ
ก่อน นอน เพึอล้างอา รม ฌ์ที่บูด
เน่าออกจากใจมิ ให้เหลือตกค้างเป็น
ขยะภาย ใน ใจอีกต่อ ใป กับเวลา
ตนนอน เพอเพิ่มกำลังใจ ในการทำ
ความดีให้มั่นคง ฉะนั้นการลงมือทำ
อย่างต่อ เนี้ องทุก ๆ วันนั่นแหละคือ
วิธใี เกสมาธิที่ดีที่สุด
สำหรับการเยี่ยมชมวัดพระธรรม
กายนั้น เมื่อออกพรรษาแล้ว กัลยาณ-
มิตรของวัดพระธรรมกายมิความยินดีที่
จะต้อนรับพระคุณเจ้าทุกเมื่อ
นมัสการมาด้วยความเคารพ
กองบรรณาธิการ
๓ หมู่ ๖ ต.ทับกวาง อ.แก่งคอย
จ.สระบุรี
๒๘ สิงหาคม ๒๕๓๐
กราบนมัสการหลวงพ่อที่เคารพอย่างสูง
กระผมยอกราบนมัสการเรียนถาม
ป้ญหาที่ยอ้ งใจมานาน รวม 07 ย้อใหญ่
ทีไ่ ด้แนบมาพร้อมจดหมายนี้
หวังว่าคงได้รับความกรุณา
นมัสการมาด้วยความเคารพอย่างสูง
นายผัน มีเจตนา
ป็ญหา
ซิ) การสมาทานศึลตามข้อต่อไปนี้ จะ
มีผลแตกต่างกันอย่างไวบ้าง?
ซิ®. สมาทานกับพระสงม้ แล้วถิอ
ปฏิบัตอิ ย่างเคร่งครัด
ซิ.เอ สมาทานกับพระพุทธรูป แล้ว
ถือปฏิบัตอิ ย่างเคร่งครัด
ซิ.๓ สมาทานในใจทุกเย้า แล้วถือ
ปฏิบัตอิ ย่างเคร่งครัด
ซิ.®โ ไม่ได้สมาทานเลย แต่ถือปฏิ-
บัตไิ ด้ทุกข้อ
ต) สมาทานศึล ต? หรือคืลอุโบสถ ใน
ดอนเย้า พอสายหม่อยมิการสมาทาน
ศึล ๕ โดยทำ หน้าทีเ่ ป็นมรรคทายก
ส่วนผู้ทรี่ ่วมสมาทานศึลอุโบสถก็อยู่
ร่วมในตอนสมาทานคืล ๕ อยาก
ทราบว่า ผูส้ มาทานศึลอุโบสถแล้ว
จะปฏิบัติอย่างไรจิป้จะเป็นวิธที ถี่ ูก
ต้อง
๓) ศึลข้อ ©0 ห้ามภิกพุสามเณรรับเงิน
ทอง แต่โยมก็ยังถวายเงินแก่ภิกษุ
สามเณรอยู่ และภกพุสามเณรก็ยัง
พอใจรับเงินจากโยมอยู่ อยากทราบ
ว่าทั้งภิกษุสามเณรและโยมผู้ถวาย
จะได้บุญหรือบาปประการใดบ้าง
0?) การนำเอา หมู ไก่ ห่าน หมา แมว
ไปปล่อยทีว่ ัดจะได้รับผลอย่างไรใน
ทางพุทธศาสนา
เรียน คุณผัน มีเจตนา ทึ่เคารพ
ปัญหา นี้ กาม มา
ชออนุ-
ญาตตอบแทนหลวงท่อพอย่อ ๆ ดัง
นี้
ถามเกี่ยวกับเรื่อปืศึลทั้ง ธ ข้อ
ซิ) คำ
ทั้งที่สมาทานและไม่ได้สมาทาน ใน
ทางปฏิบัตจิ ริง ๆ แล้วอยูท่ คี่ วามส์งไจ
บัง ภิกขเว สีลัง วทามิ แปลว่า เจตนา
เป็นต้วสืล
ฉะนํ่ น เมือทํจารณาตนเอง
อย่างรอบคอบและสูตธิ รรมแล้ว ร่ง
ใด นี้ ทำ ให้ เกิดความ ตั้งใจอย่าง
แรงกล้า นี้ จะ ดักบาลืล ให้ บ^ สูทนี้
นี้งกว่าดักบาล้ว่ต ก็ควรทำ ดามล้อ
นั้น
ต) หน้าทีย่ องคมเรานั้น วันทนี้งมี
หลายหน้าที่ อยูท่ บี่ ้านเป็นพ่อยองลูก อยู่
ทีว่ ัดเป็นมรรคทายก สำหรับคนเองเป็น
อุบาสกผู้รักษาอุโบสถศึล เป็นทั้งผูแ้ นะ
และผู้นำ
วิธปฏิบ้ดิ เมอเป็นผูท้ ำ หน้าทีม่ รรค-
ทายกกล่าวคำ อาราธนาสืล 4 ก็ทำ
หน้าทีไ่ ปอย่าให้บกพร่อง ส่วนตนเอง
รักษาศึล ต? หรืออุโบสถศัล ก็ทำ อย่าง
เอ
เค็มกำลัง จักได้? ว่าทำ หน้าทีแ่ ห่ง วิด ธ วัดให้สะอาด ปลูกต้นไม้ให้ร่มรื่น พา
ได้อย่างสมบุรณ์
๓) ต้องยอมรับความจรืงว่า เงิน
ทองนั้นเป็นคัวกลางสำหรับแลกเปลี่ยนบัจ-
ชัย ร อันเป็นเครื่องหล่อเลี่ยง ยีวิตธ่ป็
ป้จจัย ธ- ยองพระภิกษุสามเณรได้แก่จีวร
(ผานุ่ง) บณทบาต (อาหาร) เสนาสนะ
(ทีอ่ ยูอ่ าศัย) ค้ ลานเภสัช (ยาบำบัด
โรค)
ถึงแม้ท่านจะพอไจ แต่ท่านก็ยินดี
ดามทีไ่ ด้ มิได้เสียหายต่อสมณะสารูป
ก็ยังนับว่าเป็นพระคุณอันหาที่สุดมิได้
เพราะ ท่านจักได้รักษาป็วิดสิบพระ-
ศาสนาให้ยินยาวต่อไป
สำหรับญาติโยมผูถ้ วายนั้น ใน
หักซณาว่ดังดสูตรกล่าวว่า แม้ทานนี้
ให้กับผู้นี้มมื ือเป็อนเลือดดังล่งผลถึง
9,000 กัดภาพ นี้งไม่ต้องพูดถึงว่า
พระภิกษุลงม้ จะมืแต่ม้าเหลึ'องผูกล้อ
มือ แด่ทานนี้กวาอในลงมืกก็ ังใต้นุญ
มากกว่า เป็นอสงไชยกัปปมากดัง
จะนั้นผู้ทำบุญย่อมได้บุญแม่ ๆ
อย่างไม่ต้องสงสัยเลย
ธ) การนำเอาหมู. ไก่, ห่าน.
หมา, แมว ไปปล่อยทีว่ ัดนั้น ล้าลือเอา
ตามพรหมชาลสูตร ในหัวล้อจูฬลืล
จะดัดลืน ไต้ เลยว่า ไม่ควรอย่างนี้ง
เพราะในหัวข้อนั้นกล่าวว่า เว้นจากการ
รับแพะ, แกะ, ไก่, สุกร, ย้าง, โค, ม้า.
ลา ๆลๆ
อิกประการหนีง้ เป็นการเพิ่มภาระ
ความกังวลให้กับวัค จนเสียเวลาและ
โอกาสในการศึกษาและปฏิบัตธิ รรม แต่
สิงทีค่ วรทำ คิอไปปล่อยกิเลสออกจาก
ตัว โดยการเก็บกวาดใบไม้ เศษยยะ ทำ
ให้สบายตาสบายใจจะดีกว่า เป็นการ
พัฒนาวัคและพัฒนาคนเองอย่างดีที่
สุด
ขอแสดงดวามนับถือ
กองฃรรณาธิการ

หรือเจตนาเป็นตัวตัดสิน พระสัม- ปัจจัยนี้นี้ ให้แก่พระภิกษุลามเณรจะ

มาสันพุทธเจ้า ท่านตรัส ว่า เจตนา- ล่งผลให้ชนาดไหน แม้ในอนาคต

กัลยาณมิตร/ตุลาคม 10๕00
Kalyanamitra.org
 ขออนุโมทนาบุญแด่
มีในิศวามส์าเรีจ9นยึง็ใหญ่แก่พระพุทธศาสนา
รายนามผูใ้ จบุญประเภทกิตติมสักด็
คุถฟ'ห*รี ศารึกานนท์
คุณเสขา - คุณรุ่งนภา
คุผพ่&ฬหมสง แซ่ตั้ ง (๑๗ ก.ย. ล๐)

รายนามผูใ้ จบุญประเภทอุปถัมภ์
คุณไพบูลย์ สุรริทย์ธรรมะ
คุณสุษิร สุรัตนกร็กุล
พ.ศ.ล.นิพนท์ - คุณบุหงา สุขาใศ
คุณจันทนา จารุเศรณี
คุณวีรดี ลั้มฅ็ริเศรษฐกุล
คุณเกรียงศักดึ้ ชวาลชุติมา
คุณฤกษ์ฤทธ แก้ววิเชียร

รายนามผู้สร้าง “ป้ญญาบารมี”
โดยสมัครเป็นสมาชิกวารสารกัลยาณมิตร
มอบให้เป็นธรรมบรรณาการ
*๓. กัลยาณมิตรสุดาพรรณ โพธศรี - ผ.อ.ร.พ.สมเด็จพระยุพราชเดชอุดม

๕ธโ. กัลยาณมิตรทองคูณ เจียมจิตต์ .. จ.อุบลราชธานี

คุณสุภาภรณ์ บุญอ่อน
*๕. กัลยาณมิตรกัลยา แสงอินทร์ ร.ร.ศรีประจันด"เมธีประมุข” จ.สุพรรณบุรี
*๖. กัลยาณมิตรวัจนาภรณ์ วิ'จนะพุกกะ . วัดจันทร์กะพ้อ
กัลยาณมิตรอัญชลิ สุทธิรัตน์เสรีกุล
กัลยาณมิตรพรรณิ ผลจันทร์
ไ
กัลยาณมิตรดรุณี ลาภยจรสงวน
4ต. กัลยาณมิตรกมลจิตต์ คงฤทธี้ คุณกุศล คงฤทธิ,
.
.-
*67. กัลยาณมิตรพระสมสาย อคุคช ณฺโฌ คุณเหงิยว แข่โงัว
๕® พระบารมี สุ สายณฺโห คุณเกษร สุ สายัณห์
๖๐. กัลยาณมิตรถนอมศรี นรเสฎฐ์ คุณเสงี่ยม ธรรมบำรุง
กัลยาณมิตรรัดนา-พ่อทอง
'••.■ '- ไ--. -,.••- : : 7.-- ๖®. กัลยาณมิตรธงชัย พงศาวลีรัตน์ ถวายแผ่ พระมหาสร้อย ธานวโร

Kalyanamitra.org
ไ^;;:: . โ".''' ; '
'
■■^^
 ®®สู

๖เอ. กัลยาณมิตรประภัสสร เพ็ชรคิริ ขอมคฆเป็นธรรม คุณประภา ประขักษ์คุภนิติ

กัลยาณมิตรประพาฬรัตน์ สิงหะเนติ นรรณาการแด่
กัลยาณมิตรประเพ็ญศรี ดึษยวณิช
กัลยาณมิตรพวงเพ็ชร กล้าหาญ
๖๓. กัลยาณมิตรอัญชนา แสนทนิล คุณบุญเลิศ แลนทนิล
-
กัลยาณมิตรบูรณจันทร์ คณาปราชญ์ ห้องสมุด ร.ร.สาธิต ม.เกษดร วิทยาเขต
กำแพงแสน จ.นครปฐม
๖๕. กัลยาณมิครเคยา กิจประยูร น.พ.ดิษฐ์พงฅ์ สีนกำไร
๖๖. กัลยาณมิตรรัตนะ รัคนปาล ๑. คุณเอนก-อนงค เหรียญสุวรรณ
เอ. วัดบ้านศาลาหลวง จ.ลำปาง
๖๓'. กัลยาณมิตรฉัตรชัย กุลคิโรรัตน์และครอบครัว ห้องสมุดอำเภอกัณทรารมย์ จ.ศรีสะเกษ
๖ส?. กัลยาณมิตรสักดิด้ า-ประภาขวัญ คุณเพัง-คุณอัมพร อูเ่ จริญ
๖๕. กัลยาณมิตรด.ย.เอกลักษณ์ ณักฤทธิ้ คุณปอ ขาวละอาด
๓๖. กัลยาณมิตรประจวบ พวซีประเสริฐ คุณคำมูล ต้นดี
๓'®. กัลยาณมิตรย. ณิฎฐ์ คิริ สุยสุวรรณ ด.ร.เสริมลาภ วสุวัด
ค'เย. กัลยาณมิตรม'ยญู -สวิง ประสพลิ่น ถวายแด่ พระครูรัตนธรรมารักษ์ (พระครูพัง)
๓๓. กัลยาณมิตรปัญญา ยงยงค์ ขอมอบเป็นธรรม คุณฉสวย บัวเดช
๓๕. กัลยาณมิตรจงกล หนูมาน้อย บรรณาการแด่ ห้องสมุดวิทยาลัยเทคนิคบุรีรัมย์
๓๕. กัลยาณมิตรภัทราภรณ์ บุญญามงคลรัตน์ คุณรุ่งห้า คิรวิ ัฒนะ
ค'๖. กัลยาณมิตรเสาวลักษณ์ เปียมป็ติ ชมรมพุทธๆ ร.ร.ประสาทวิทยาคาร จ.สุรินทร์
ธน
ค'ค'. กัลยาณมิตรปราณี ชัยเทพ คุณปรีชา สรรค์คุภคิรกิ ุล
๓(ะ?. กัลยาณมิตรจฐญ รัษเศรษฐ์ เรือนจำจังหวัดอ่างทอง
๓๕. กัลยาณมิตรพวงท้พย์ สุวรรณวนิช ห้องสมุดวิทยาลัยเทคนิคเลย
ส?0. กัลยาณมิตรคานิตย์ พงษ์อุตรา ห้องสมุดวัดทรงธรรม จ.ชัยภูมิ
ส?®. กัลยาณมิตรปราณี ชัยผดุง คุณมานิตย์ ชัยผดุง
ส?เอ. กัลยาณมิตรประไพพิศ เสาวคนธ ห้อซีสมุด ร.ร.อุดรดิคกดรุณี จ.อุดรดิดฅ์
ส?ค. กัลยาณมิตรบุญครอง โป่งสิ ถวายแด่ ซี. เจัาอาวาสวัดป่ากล้วย จ.เฮยงใหม่

ซอมอบเป็นธรรม เอ. ห้องสมุดวิทยาลัยเทคนิคปทุมธานี

บรรณาการแด่ จ.ปทุมธานี

ส?๕. กัลยาณมิตรมาลัย กฤษณะวณิช ถวายแด่ พระมหาสมชาติ บุญมิ

ส?๕. กัลยาณมิตรอนปืค์ ธนธนากร
ส?๖. กัลยาณมิตรระวิวรรณ มิฟ้าป้
๓. กัลยาณมิตรวัฒนา แปเล้า
(ะ?
ส?ส?. กัลยาณมิตรโก สุม เดชา
ขอมอบเป็นธรรม คุณเกรืยงสักดึ้ แปเลี้ยว
บรรณาการแด่ ๑. คุณกิตติสกั ด์ มีชัาซี
๒. คุณฐิตวิ ัฒน้ มิฟ้าซี
อว. คุณครุ่ม มิชัาง
ร.ร.กำแพง จ.ศรีสะเกษ
คุณเฉลิมสักติ-คุณลัดดาวัลย์ รัดนวิเศษ

Kalyanamitra.org
 ชืวิตคนเรานีส้ ั้นนัก...วันคืนที่ล่วงไป จากวัน
เป็นเดิอน จากเดิอนเป็นปี ย่อมลดอายุยองเราให้
เหลีอน้อยลงไปทุกวัน มวลมนุษยชาติกเ็ กิดดับหมด
สภาพตลอดทุกเวลา
ในช่วง ๑ เดีอนทีผ่ ่านมา เพื่อนทีเรารักและรู้
จักอย่างดี บุคคลทีเ่ คยร่วมงานสร้างบารมี บุคคลที่
เราเคารพนับถิอ บุคคลทีเขินญาติผู้ใหญ่ของกัลยาณ-
มิตรทีย่ว ยสนับ สนุนงานพระศาสนา ทุกคนที
กล่าวถิงนีล้ ้วนแล้วแด่เป็นคนต็มีนั้าใจงามและมี
คีลธรรมประจำใจ แต่แล้วมิ'จจุมารตู้ ไม่ปรานีใคร
กึมาพรากให้ เยาเหล่า นั้นต้องละจากโลกนี้ไป
ด้วยกรณีทตี่ ่างกันทั้งอุบัติเหตุ โรคชรา ความ
เจ็บป่วยมาเยิอน...เราจึงได้เหินสัจธรรม เมื่อเกิดก็มี
แก่ เจ็บ และตายในที่สุด ไม่มีผใู้ ดจะปฏิเสธหรือ
ห้ามความตายได้เลย ความตายก็มไิ ด้มนี ิมิตหมาย
มาเดึอนเพื่อบอกให้รลู้ ่วงหน้าว่า ลิงเวลาแล้วนะ
ที่เราจะต้องละไปจากโลกนี้...
ผูใ้ ดดำรงธวิตอยูใ่ นความประมาท แม่มีธวิต
และลมหายใจก็ได้ธ่อว่าตายแล้ว เพราะเขาผูน้ ั้น
สวนทางกับกระแสแห่งธรรมและความดี จิงทำให้
ห่างไกล ตายไปจากความดีนั้นเอง เส้นทางธวิต
อย่างนี้ อบายภูมยิ ่อมเป็นทีไ่ ป แต่ กัลยาณมิตรผู้
ตำ รงพีวิตเพียบพร้อมควยคุณธรรม ความพี
ทมั่นสะสมทาน รักษาพีล เจริญสมาพีภาวนา
Kalyanamitra.org
อยูเ่ ป็นนิจ เส้นทางพีวตย่อม ใปล่สุคติภพภูมิ
อันวิเศษ แน่นอน
แม้เราจะรู้ดวี ่า วันหนี่งก็จะหนีไม่พ้นชื่ง
ความตาย ดังกัลยาณมิตรสดรีท่านหนื่ปืทปี่ ่วยหนัก
ด้วยโรคมะเร็งร้ายกำลังรุมเร้าร่างกาย ขณะนีน้ อน
อยูท่ โี่ รงพยาบาล ด้องให้ อี’อกชิเยนช่วยในการหาย
ใจ แพทย์ได้คำนวณอายุว่าคงมีธวิตอยูไ่ ด้ไม่นาน
นัก แต่เธอก็ไม่หวาดหวั๋นกับมรณภัยทีใ่ กล้จะถึงตัว
เลย เพราะเธอมิความเชิอมนในบุญที่ประกอบ
เหตุสร้างความดี เจริญสมาธิภาวนาอย่างสมํ่าเสมอ
จนมีที่พงื่ ภายในคือ ธรรมกาย ใบหน้ายองเธอจึง
อิ่มเอิบด้วยรอยยิ้มพร้อมทีจ่ ะรอรับกับมรณภัยได้
เสมอ เพียงแต่ได้อธิษฐานจิตทุกวันว่า ยอให้ได้อยู่
ถึงวันงานกฐินสามัคคีทวี่ ัดพระธรรมกาย ๑® ตุลาคม
ศกนี้ เพราะเธอได้ร่วมเป็นเจ้าภาพกับครอบครัวและ
เหล่ากัลยาณมิตรทั้งหลายในครั้งนีด้ ้วย...
ยอความปรารถนา อัน ดีงามยอง เธอ ผู้
เป็นยอดกัลยาณมิตรจงสำเร็จสมความปรารถนา
ทุกประการเทอญ
แล้วท่านล่ะ! ใตัเตริยมตัวส้าหรับย่วิตนี้
ให้พร้อมเ ย่นเธอแล้วห ริอยัง
กัลยาณมิตรสุธรรม ตีระวนิช
กัลยาณมิดร/ดูลาคม ©๕๓0
 อยูก่ ลดหมดทุกข์ พบสุขแท้จธิง

การอยู่ธุดงค์ เปีนวิธสี ร้างบุญอันยิ่งใหญ่ของบรรพบุรุษไทยที่ปฏีบติสืบทอดมาช้านาน เปนการขจัด

ความประพลุดไี ม่ดต็ ่าง ๆ ของตนเองได้อย่างหมดสิ้นเฉียบพลัน ไม่จำกัดเฉพาะแต่พระภิกชุ เท่านั้น
บุคคลทั่วไปทั้งชายหญิงก็สามารถปฎิปติ็ ได้เช่นกัน
ด้วยความปรารถนาดีจาก

บริษัก สหยเฬี่บ ฑํกัถ

คุณธรรม คุณภาพ คุณประโยชน์
32/3 ลาดพร้าว 80 (ยอยชันทิมา) กรุป็ เทพๆ 10310 โทธ.

Kalyanamitra.org
 ชี)ถขีแก่แส ไร
ใษ)ม!ษขษ31ษ555ข

Kalyanamitra.org