Bolu Abant İzzet Baysal Üniversitesi

Fen Edebiyat Fakültesi

Psikoloji Bölümü

OTİSTİK ÇOCUKLARIN EĞİTİMİ

Final Ödevi

İrem Bilgili (200209028)

Ders Sorumlusu

Prof. Dr. Emine ERATAY

BOLU-2023
Ahmet, 14 yaşında bir otistik genç. Babasının vefatı ve annesinin meşguliyeti sebebiyle
anneannesi tarafından büyütülüyor. Anneannesi, Ahmet'e bakarken, annesi ise öğretmenlik
yapıyor. Ahmet'in annesi, diğer öğrencilerle kıyaslandığında onun daha sessiz ve güvensiz
olduğunu düşünüyor ve bu durumdan oldukça üzülüyor. Ayrıca, maddi sıkıntılar sebebiyle
özel bir eğitim imkânı sağlayamıyor.

Ahmet'in annesi, Ahmet'in sosyal becerilerini geliştirmesi ve bu sessiz huzursuz halinden

kurtulması için kliniğe başvuruyor. Ahmet'in annesi, ayrıca Ahmet'in derslerini aksattığından
ve bazen resim çizmeye çok fazla daldığından şikayetçi.

Ahmet'in Özgeçmişi:

 Adı ve Yaşı: Ahmet, 14 yaşında.

 Aile Durumu: Babası vefat etmiş, annesi öğretmenlik yapıyor. Ahmet'e anneannesi
bakıyor.
 Sosyal Durumu: Ahmet, akranlarına göre sessiz, güvensiz ve dalgın.
 Eğitim Durumu: Maddi sıkıntılar sebebiyle özel bir eğitim alamıyor ve derslerini
aksatıyor.
 İlgi Alanları: Resim çizmek.

Ahmet'in hayatı, on dört yaşında olmasına rağmen, babasının vefatı ve annesinin meşguliyeti
nedeniyle zorlu bir süreçten geçiyordu. Babasının kaybı, Ahmet'in duygusal dengesini
derinden sarsmış ve annesinin yoğun iş temposu, onu daha da içine kapanık hale getirmişti.
Annenin maddi zorluklarla baş etme çabaları, Ahmet'in özel eğitim ve terapi imkanlarından
yararlanmasını zorlaştırmış, bu da onun okul ve sosyal çevresiyle olan ilişkilerini olumsuz
etkilemişti.

Ahmet'in annesi, bu zorlu koşullar altında onunla yeterince ilgilenemediğini düşünerek, onu
diğer çocuklarla sık sık karşılaştırıyor ve bu durum Ahmet'in özgüvenini daha da
zayıflatıyordu. Okuldaki arkadaşlarıyla uyum sağlama konusundaki güçlükleri, Ahmet'i
sosyal izolasyona itiyor ve annesiyle arasındaki iletişimde gerilimlere neden oluyordu.
Ahmet, bu olumsuzluklardan kaçmak için sık sık resim çizmeye yöneliyor ve bu onun için bir
kaçış ve ifade biçimi haline geliyordu.

Bunları il 3 seans sonrası anlamlandıran terapist İrem, Ahmet'in bu karmaşık sorunlarını

anlamak ve çözüm üretmek için bireysel terapi seanslarına başladı. Terapist İrem, Ahmet'in iç
dünyasına ulaşmak için resme olan ilgisinden dolayı resim terapisinden de destek almaya
karar verdi. Ahmet'in resimleri, duygusal yüklerini ifade etmede kullandığı bir araç haline
gelmişti çünkü. Bu sanat terapisi için meslektaşı Samet Bey’den oldukça yardım almaya
çalıştı. Terapist, Ahmet'in bu resimler üzerinden duygusal ifadesini artırmasına yardımcı
olarak onunla derin bağlar kurmaya çalıştı. Ahmet'in resim yapma aktivitelerine daha fazla
katılımını teşvik etmek için özel olarak tasarlanmış sanat terapisi teknikleri uygulandı. Bu
süreç, Ahmet'in duygusal ifadesinde bir artış ve stresle başa çıkma becerilerine katkı
sağlayacağı düşünüldü.

4 ve 5. seanslarda, Ahmet'in bireysel terapi süreci, özellikle sosyal becerilerini güçlendirmeye

odaklanıldı. Terapist, Ahmet'in duygusal dünyasını keşfetmeye devam ederken, sosyal
etkileşim becerilerini artırmak için çeşitli terapi stratejilerini uyguladı.

Ahmet'in sosyal çevresindeki zorlukları anlamak için terapist, küçük grup aktiviteleri ve rol
yapma oyunlarını terapi seanslarına dahil etti. Ahmet, bu etkinlikler aracılığıyla duygusal
ifade becerilerini geliştirirken aynı zamanda diğer çocuklarla etkileşim kurma deneyimi
yaşadı.

Bu sırada Ahmet’in okuldaki öğretmenleri ile görüşmeler gerçekleşti. Terapist Ahmet

hakkında bilgi sahibi olmayı ve bağlamlar arasında davranış farkını anlamayı amaçlıyordu.

Terapist, Ahmet'in duygusal ve sosyal gelişimini desteklemek için resim yapma sürecini de
terapiye entegre etmeye devam etti. Resim öğretmeni Fatma hanımdan destek alındı. Artık
Ahmet terapistini daha çok seviyor ve çok olmasa da iletişimini arttırdığı anlaşılıyordu.
Terapist, resimler aracılığıyla Ahmet'in duygusal deneyimlerini anlamaya çalıştı ve bu
deneyimlere odaklanarak onun duygusal refahını güçlendirmeyi amaçladı.

Bu dönemde Ahmet, terapist ile kurduğu güvenli ilişki sayesinde duygusal zorluklarını daha
açık bir şekilde ifade etmeye başladı. Terapist, Ahmet'in duygusal ifadesini desteklemek ve
sosyal becerilerini güçlendirmek adına gelecek seanslarda da benzer yöntemlere odaklanmaya
karar verdi.
Beşinci hafta seansları, Terapist Ahmet'in annesine duyduğu öfke ve özleme odaklanarak
derinlemesine bir keşfe yönelikti. Terapist, Ahmet'in içsel dünyasında bu duyguları anlamak
ve ifade etmek adına ona destek olmayı amaçladı.

Terapist, Ahmet'e annesiyle olan ilişkisini anlatması için güvenli bir alan sağladı. Ahmet,
terapistle paylaştığı duygusal yükleri üzerinden, annesine olan karmaşık duygularını daha açık
bir şekilde ifade etmeye başladı. Bunu kızgın bir anne resmi çizerek ve koyu renkler
kullanarak kağıdı karalayarak aktarıyordu. Bu sırada, Ahmet'in gözlerinde biriken yaşlar,
uzun süredir bastırdığı duyguların yüzeye çıkmasının bir işaretiydi.

Seans boyunca terapist, Ahmet'in annesine karşı beslediği öfke ve aynı zamanda ona duyduğu
özlemi derinlemesine anlamak için empatik bir yaklaşım benimsedi. Ahmet'in annesine
yönelik bu karmaşık duyguların kökenini bulmaya çalışarak, terapist, ona duygusal bir
rahatlama ve anlayış sunmaya çabaladı.

Ahmet'in ağlaması, uzun süre bastırılmış duyguların serbest bırakılmasının bir ifadesiydi.
Terapist, bu duygusal anı yakalamak ve Ahmet'in içsel iyileşme sürecini desteklemek için
bireysel terapiyi daha da derinleştirmeye karar verdi.

Terapinin Yedinci haftasında, aile terapisi seanslarına daha çok odaklanıldı. Terapist,
Ahmet'in annesi ve anneannesini de sürece dahil ederek ailenin bütünsel iyileşmesini
hedefledi. Seansların amacı, Ahmet'in içsel dünyasında annesine ve anneannesine yönelik
duygularını açığa çıkarmak ve aile içindeki iletişimi güçlendirmekti.

Terapist Ahmet'in annesi ve anneannesine, Ahmet'in duygusal dünyasındaki zorlukları

anlamaları için destek verdi. Ahmet, seanslar boyunca annesi ve anneannesine karşı hissettiği
öfke, özlem ve karmaşık duygularını paylaştı. Terapist, bu duygusal ifadeleri rehberlik ederek
aile üyelerini Ahmet'in bakış açısını daha derinlemesine anlamaya yönlendirdi.

Sekizinci ve dokuzuncu haftalarda, terapist Ahmet'in anne ve anneannesine karşı hissettiği

duygusal yükleri azaltmaya yönelik özel çalışmalar uygulamaya ve ailenin Ahmet’e daha
ılımlı yaklaşmaları konusunda görüşmeler gerçekleştirdi. Ahmet, bu süreçte bu sefer de baba
özlemiyle ilgili daha fazla duygu ve düşünceyi açığa çıkarmaya başladı. Terapist, Ahmet'e
baba figürünü resmetme ve bu resmi kullanarak duygusal boşalmalar yaşamasına olanak
sağladı.
Aile terapisi sürecinde, terapist Ahmet'in annesi ve anneannesine, çocuklarının duygusal
ihtiyaçlarına daha hassas bir şekilde yaklaşmaları konusunda rehberlik yaptı. Anne ve
anneanne, Ahmet'in içsel dünyasında yaşadığı zorlukları daha iyi anlayarak, daha ılımlı bir
tutum benimsemeye başladılar. Bu süreçte Ahmet, arada ağlama ve duygusal boşalmalara
devam ederken, ailenin genel iletişim dinamiklerinde olumlu bir değişim gözlendi.

Onuncu haftada, aile terapisi süreci daha da derinleşerek Ahmet, annesi ve anneannesinin
arasındaki bağları güçlendirmeye odaklandı. Ahmet, terapi seanslarında annesi ve
anneannesine daha fazla duygusal açıklık getirmeye başladı. Terapist, Ahmet'in içsel
dünyasında babasının yokluğuyla baş etme sürecine odaklanarak, aile üyelerini bu konuda
birbirlerini daha iyi anlamaya teşvik etti. Ve anne ve anneanneden alınan geribildirime göre
bu içsel rahatlamalar Ahmet’in kafasını boşaltmış ve eskiye nazaran derslerine biraz daha
odaklanabildiği önem verdiği gözlenmiş.

On birinci haftada, Ahmet'in duygusal iyileşme sürecinde önemli bir adım atıldı. Terapist,
Ahmet'in annesi ve anneannesiyle birlikte geçmişte yaşanan zorlukları konuşarak, bu
deneyimlerin aile dinamiklerini nasıl etkilediğini anlamalarına yardımcı oldu. Ahmet,
babasının yokluğunu kabullenme ve bu duygusal boşluğu doldurma konusunda destek aldı.

Terapist, anne ve anneanneye, Ahmet'in hissettikleriyle baş etme konusunda daha empatik bir
tutum benimsemeleri için rehberlik yaptı. Anne ve anneanne, Ahmet'in yaşadığı duygusal
boşlukları doldurmada daha etkili olmak için birbirleriyle işbirliği yapmaya başladılar. Aile
içinde iletişimde artan anlayış, Ahmet'in duygusal iyileşme sürecini hızlandırdı.

On ikinci haftada, terapist; Ahmet, annesi ve anneannesinin katılımıyla birlikte bir aile
birleşim seansı düzenledi. Bu seans, aile üyelerinin birbirlerine duydukları sevgiyi ve
destekleri güçlendirmeye odaklandı. Ahmet, artık eskiye nazaran annesi ve anneannesine daha
açık bir şekilde duygusal ihtiyaçlarını ifade edebiliyordu. Aile içindeki bağlar güçlendikçe,
Ahmet'in sosyal becerilerinde ve genel yaşam kalitesinde de bir artış gözlendi. Bu aşamada,
Ahmet'in aşırı resim yapma eğilimindeki azalma, duygusal ifadesini sözcüklerle ifade etme
becerisinin artmasıyla dengelendi.

On üçüncü hafta geldiğinde, terapist Ahmet ile birlikte geçirdikleri bu yoğun ve duygusal
terapi sürecini değerlendirdi. Ahmet'in duygusal durumu ve sosyal becerilerindeki iyileşme,
terapistin gözle görülür memnuniyetine neden oldu. Anne yakın zamanda rahmetli eşinin eski
bir akrabasıyla karşılaştığını ve Ahmet gibi çocuklar için burs ve eğitim veren bir kurumda
çalıştığından bahsetti. Ahmet’i de kaydedebileceklerini ama bu eğitim için Ahmet ve
anneannesinin ilçedeki evlerine taşınmak zorunda olduğunu ve kendisini yakın zamanda
oradaki okula aldırarak oğlunun yanına gideceğini anlattı. Terapist Ahmet’i haftaya tekrar
görmek istediğini ve son kez de olsa terapi sürecini güzel sonlandırmak istediğini dile getirdi.

On dördüncü hafta geldiğinde, terapist Ahmet'e ödül ve anı olarak renkli bir boya seti hediye
etmeye karar verdi. Bu, Ahmet'in sanatsal ifadeyi keşfetmeye devam etmesi ve terapi
sürecinde elde ettiği gelişmeleri desteklemesi için düşünülmüş bir jestti.

Ahmet, boya setini aldığında büyük bir sevinç yaşadı ve terapistle birlikte bu seti kullanarak
duygusal ifadesini resim aracılığıyla devam ettirmeye başladı. Terapist, Ahmet'in resimleri
üzerinden duygusal durumunu anlamaya devam etti ve Ahmet'in iç dünyasına daha
derinlemesine bir bakış sunarak son seansı tamamladı.

Bu son seans, Ahmet'in duygusal iyileşme sürecini kutlamak ve ona sanat aracılığıyla
duygusal ifadesini sürdürme fırsatı vermek adına anlamlı bir noktaydı. Ahmet'in annesi ve
anneannesi de bu süreçte sağlamış oldukları destek için tebrik edildi. Aile, terapi sürecinin
birlikte geçirilen bu zaman zarfında daha güçlü bir bağ kurmuş ve Ahmet'in duygusal
iyileşmesine katkı sağlamıştı.