Zadanie 22

Oznaczmy przez x ( x ∈ N+) liczbę stron książki przepisywanych dziennie przez maszynistkę.

Zauważmy, że maszynistka przepisując x stron dziennie przepisze 240 stron w czasie 240/x dni.

Gdyby maszynistka przepisywała dziennie o 10 stron więcej, czyli x +10 stron dziennie,

to wykonanie całej pracy (przepisanie 240 stron) zajęłoby jej 240/x+10 dni.

Wiadomo, że wówczas wykonałaby pracę o 2 dni wcześniej, zatem otrzymujemy równanie

czyli

Obliczamy w ciągu ilu dni maszynistka przepisała rękopis

Odp. Maszynistka przepisała rękopis w ciągu 8 dni.

Zadanie 23
Wprowadźmy następujące oznaczenia:

x (x ∈ N+) - dzienną liczba krzeseł produkowanych przez zakład stolarski.

192/ - początkowa liczba dni, na którą zaplanowano wykonanie zamówienia (192 krzeseł).
x

Obliczamy ile krzeseł stanowi 25% całego zamówienia:

Zatem 48 krzeseł wykonano produkując x krzeseł dziennie a pozostałe 192 - 48 = 144 krzesła wykonano produkując
x+2 krzesła.

Zapiszmy w ile dni wykonano całą produkcję

Wiadomo, że przy tych zmianach wykonanie całego zamówienia zajęło o 1 dzień wcześniej niż zaplanowano, czyli
otrzymujemy równanie

czyli

Obliczamy w ciągu ilu dniu zakład wykonał zamówienie

Odp. Zakład wykonał zamówienie w ciągu 11 dni.

Zadanie 24
Wprowadźmy oznaczenia:

x (x > 0)- czas, w którym pierwszy kran napełnia pusty zbiornik [w godzinach];

1/ - część zbiornika, którą w ciągu jednej godziny napełnia pierwszy kran;

x

x+2 - czas, w którym drugi kran napełnia pusty zbiornika [w godzinach];

1/ - część zbiornika, którą w ciągu jednej godziny napełnia drugi kran.

x+2

Wiadomo, że jeśli otworzymy dwa krany jednocześnie,

to zbiornik zostanie napełniony w ciągu 2 h 24 min = 12/5 h.

Zatem w ciągu jednej godziny zostanie napełnionych

całego zbiornika.

Otrzymujemy równanie
czyli

Odp. Pierwszy kran napełnia pusty zbiornik w czasie 4 godzin.

Zadanie 25
Przyjmijmy oznaczenia takie jak w poniższej tabeli

czas przejazdu (do prędkość średnia [w długość drogi (do

miejsca spotkania) [w km/ ] miejsca spotkania) [w
godzinach] h km]
pociąg jadący z miasta A do
t (t > 0) v (v > 0) 126
miasta B
pociąg jadący z miasta B do
t + 1/3 v-9 126
miasta A

Korzystając ze wzoru na prędkość średnią dostajemy układ równań postaci

rozwiązujemy pierwsze równanie i otrzymujemy

więc

Odp. Pociąg z miejscowości A do B jechał ze średnią prędkością 63 km/h, pociąg z miejscowość B do A jechał
ze średnią prędkością 54 km/h.

Zadanie 26
I.

Wykażemy, że funkcja f jest malejąca w przedziale (-oo, 4).

Założenie:

Teza:

Dowód:

Zauważmy, że
zatem w liczniku otrzymanego ułamka mamy iloczyn liczb dodatnich, który jest dodatni, w mianowniku iloczyn liczb
ujemnych, który jest dodatni, iloraz liczb dodatnich jest dodatni, czyli

więc

zatem funkcja f jest malejąca w przedziale (-oo, 4).

c.n.d.

II.

Wykażemy, że funkcja f jest malejąca w przedziale (4, +oo).

Założenie:

Teza:

Dowód:

Korzystając z (*) mamy

Zauważmy, że

zatem w liczniku otrzymanego ułamka mamy iloczyn liczb dodatnich, który jest dodatni, w mianowniku iloczyn liczb
dodatnich, który jest dodatni, iloraz liczb dodatnich jest dodatni, czyli

więc

zatem funkcja f jest malejąca w przedziale (4, +oo).

c.n.d.

Zadanie 27
1.

Wiadomo, że funkcja f jest rosnąca w przedziałach (-oo, -2), (-2,+oo).

Skąd dostajemy, że x = -2 nie należy do dziedziny tej funkcji, czyli

czyli

2.

Rozważmy nierówność

Zauważmy, że kwadrat dowolnej liczby rzeczywistej jest liczbą nieujemną, czyli

zatem nierówność będzie spełniona, gdy

z drugiej strony wiadomo, że funkcja f przyjmuje wartości ujemne dla x ∈ (3,+oo), skąd dostajemy że

czyli

Wyznaczymy punkty wspólne wykresów funkcji f i g, rozwiązując układ równań postaci

rozwiązujemy pierwsze równanie i otrzymujemy

czyli otrzymujemy, że układ równań ma trzy rozwiązania:

czyli funkcje f i g mają trzy punkty wspólne o współrzędnych

Zadanie 28
a)

Udowodnimy, że funkcja f jest parzysta.

Założenie:

Teza:

Dowód:

czyli

więc funkcja f jest parzysta.

c.n.d.

Udowodnimy, że funkcja g jest nieparzysta.

Założenie:
Teza:

Dowód:

czyli

więc funkcja g jest nieparzysta.

c.n.d.

b)

Założenie:

Teza:

Dowód:

Wyznaczymy wszystkie wartości funkcji g, czyli znajdziemy wszystkie liczby y, dla których istnieją argumenty x należące
do dziedziny funkcji takie, że g(x)=y. Oznaczmy wartości funkcji przez y. Otrzymujemy

powyższe równanie traktujemy jako równanie zmiennej x z parametrem y.

Zauważmy, że powyższe równanie ma rozwiązanie, gdy

czyli

więc zbiorem wartości funkcji g jest suma przedziałów

c.n.d.
c)

Założenie:

Teza:

Dowód:

więc

c.n.d.