Ignacy Rzecki jest skromnym człowiekiem, mieszkającym
dwadzieścia pięć lat w tym samym pokoiku. Nie było go stać na większe mieszkanie, a ni nawet na porządną wannę, gdyż był się w miednicy. Wszystko w jego pokoju jest nadgryzione zębem czasu, włącznie z psem Irem. Stary subiekt większą część czasu spędza w sklepie lub na rozmyślanie. Świadczy o tym m. in. wiele nie używanych rzeczy takich jak: dubeltówka lub świece. Po przeczytaniu tego fragmentu wiemy jednak, że Rzecki ma jakieś hobby. Możemy to wywnioskować po gitarze leżącej pod łóżkiem. Jego pokój jest ustylizowany na lata, które dawno już minęły, co w pewnym sensie pasuje do postaci starego subiekta, który pozostał jeszcze, których już większość społeczeństwa nie pamięta.