LUNETA

astronomiczna
Jako pierwszy opisał ją
Johannes Kepler w 1611 r.,
zbudował zaś ją Ch.Scheiner
w 1615r.  Dlatego też
nazywa się ją również
lunetą Keplera.
Luneta(co to?)- to przyrząd optyczny w formie rury
zakończonej z jednej strony obiektywem soczewkowym a
z drugiej strony okularem.
Mocniejsza soczewka służy jako lupa do oglądania obrazu
tworzonego przez słabszą soczewkę.
Budowa lunety
 Powstawanie
obrazu 
 Bieg promieni w lunecie Keplera:
P1 – przedmiot
P2 – obraz dawany przez obiektyw
P3 – obraz dawany przez okular
F1 – ognisko obiektywu
F2 – ognisko okularu

Obiektyw lunety Keplera
wytwarza obraz rzeczywisty, odwrócony i
pomniejszony. Okular działa jak lupa i
daje obraz powiększony, prosty i pozorny
względem obrazu wytworzonego przez
obiektyw.
Rodzaje:
 luneta Keplera 
 Pewną modyfikacją lunety
 luneta Galileusza
Zastosowania:
 Obserwacja odległych przedmiotów
 Oglądanie przedmiotów na
ziemi(choć oglądanie świata do góry
nogami nie jest zbyt wygodne)
Ciekawostki:
 Oprócz lunet
Keplera jest tzw. luneta
ziemska, która daje obraz
rzeczywisty i prosty. Uzyskuje
się to przez wstawienie do
lunety Keplera dodatkowej
soczewki skupiającej, która
odwraca obraz. Powoduje to
jednak znaczne wydłużenie całej
lunety, co w praktyce jest
niekorzystne. Tej wady unika się
stosując odwracający układ
pryzmatów Porro. Układ taki
znajduje się właśnie w lunetkach
lornetki pryzmatycznej
(polowej). Lornetki teatralne są
natomiast wykonane na wzór
lunety Galileusza.
soczewkowych istnieją
również lunety
zwierciadlane lub
zwierciadlano-
soczewkowe, czyli
teleskopy. Rolę obiektywu
w tych lunetach spełnia
wklęsłe zwierciadło. Wśród
tego rodzaju lunet
najbardziej znany jest
układ Newtona,
Cassegriana, Schmidta i
Makustowa. Teleskopy
służą do obserwowania
gwiazd, planet oraz do
badania Układu
Słonecznego, a także
odległych galaktyk.
DZIĘKUJĘ
ZA UWAGĘ