ZNAČAJ RANE

DIJAGNOSTIKE I PRIMENE
FIZIKALNE TERAPIJE KOD
DECE SA OBSTETRIKALNOM
LEZIJOM BRAHJALNOG
PLEKSUSA

I. Petronić i saradnici
SLABO POKRETLJIVA RUKA
 DIFERENCIJALNA DIJAGNOZA
- Porođajne frakture
- Osteomyelitis
- Regionalna hipoplazija
- izolovana (najčešće)
- u sklopu drugih sindroma (Sy Poland,
Sy. Sprengel, M. Clippel-Feil)
- Ostećenja CNS-a (monoparesis, hemiparesis)
- Posttraumatska ostećenja plexusa brachialis-a
 DIJAGNOSTIČKI PROTOKOL

 Anamneza i vreme javljanja na prvi pregled

 Klinički i neurološki pregled
 Radiografija (oba ramena uporedno)
 Laboratorija (po potrebi)
 Funkcionalno ispitivanje (obim pokreta i
manuelni mišićni test)
 Elektrodijagnostika (EMNG i SEP)
 Imiging tehnike (CT i MRI)
DIFERENCIJALNA DIJAGNOZA
NA OSNOVU RTG SNIMKA
 FRAKTURA
KLAVIKULE
 FRAKTURA
HUMERUSA
 EPIFIZIOLIZA
HUMERUSA
 OSTEOMIJELITIS
 CILJ RADA

Da se na osnovu rane i kompletne

dijagnostike i kontinuirane fizikalne
terapije u što većoj meri povrati
izgubljena funkcija lediranog
ekstremiteta (snaga, spreči atrofija
mišića, pojava kontraktura i bolja
koordinacija)
 MATERIJAL I METOD

Na UDK u periodu od 2000 - 2006

ispitivani je i lečeno 194 dece sa
povredom brahijalnog pleksusa
17 pacijenata sa povredom gornjeg tipa
9 pacijenata sa povredom donjeg tipa
168 pacijenata sa kompletnom lezijom
 KADA EMG ISPITIVANJE?

 Molnar i sar. (2005) - EMG posle III nedelje

života kako bi razlikovali neuropraksične i
aksonalne lezije
 Heise i sar. (2005) - oko treće nedelje (od 10 -
60 dana po rođenju)
 Pit i sar. (2005) - u prvih 48h radi utvrđivanja
etiologije nastanka, a najkasnije od 7 dana radi
boljeg praćenja
 SENZITIVNOST EMG TEHNIKE U
ODNOSU NA UZRAST DECE
 Vredeveld i sar. (2000) - Manja senzitivnost
EMG dijagnostike kod neonatusa u odnosu
na odraslu decu se ogleda u postojanju:
- “luksuzne inervacije” mišića (prim.
Luxury inervation)
- brže reinervacije nego kod odraslih
- izmenjenih električnih svojstava mišića zbog
veličine mišićnih vlakana
 SENZITIVNOST EMG TEHNIKE U
ODNOSU NA NIVO LEZIJE

 Bisinella i sar. (2003)

- lezija na nivou C7 sa 96% senzitivnosti
- lezija na nivou C6 sa 93% senzitivnosti
- lezija na nivou C5 sa 78% senzitivnosti
 FIZIKALNA TERAPIJA
 POZICIONIRANJE: odmah u porodilištu

 KINEZITERAPIJA: sa 8 dana starosti: facilitacija, blaga masaža, pasivne

vezbe, Vojta, aktivno - potpomognute i aktivne, radna terapija
 TERMOTERAPIJA: parafinoterapija (2 nedelje starosti)
peloidoterapija (2 godine starosti)
 ELEKTROTERAPIJA: sa 2 nedelje starosti: longitudinalna GA, EF
vazodilatatora, ES eksponencijalnom strujom
 HIDROKINEZITERAPIJA: Hubard (12 meseci), bazen (2 god.)

 ORTOZE: radijalna ortoza za šaku, ekstenziona ortoza za lakat, brahijalni

aparat za adukcionu kontrakturu ramena i dr.
 DIJAGNOSTIČKO-PROGNOSTIČKI
ZNAČAJ NEUROFIZIOLOŠKIH
ISPITIVANJA
 Pojava nascentnih polifaznih AMP do 3 meseca starosti
je dobar dijangostički znak
 Nepostojanje reinervacije i posle 3 meseca je loš
prognostički znak
 Prisutan SEP sa 3, 6, 9 meseci je dobar dijagnostički
znak
 Odsustvo SEP-a posle 6 - 9 meseci starosti je loš
prognostički znak
 MRI BRAHIJALNOG PLEKSUSA

Snimak koronalnog Snimak sagitalnog preseka

preseka
 VRSTE LEČENJA

 FIZIKALNA TERAPIJA
(od rodjenja do kraja rasta)
 NERVNI TRANSFERI (od 3 - 12 meseci)
 MIŠIĆNO - TETIVNI TRANSFERI
(od 3 - 30 godina)
 OSTEOTOMIJA SA ANKILOZOM
(7 - 13 godina)
 NERVNI TRANSFERI

- neurolysis

- resectio neurinoma (gornji i srednji

trunkus)

- transplantacija nerava sa graftovima

n. suralisa

- postoperativna imobilizacija do 3
nedelje a potom fizioterapija
 MIŠIĆNO-TETIVNI TRANSFERI
Najčešće su zastupljene elongacije i transpozicije mišića.

Mogući su sledeći transferi:

 triceps - biceps
 biceps - triceps
 brachialis - triceps
 biceps - brachialis - triceps
 latissimus dorsi transpozicija
 Steindler - ova plastika fleksora lakta

(deltoideus ant. –biceps - fascia lata graft)

Postoperativna imobilizacija do 6 nedelja a potom fizioterapija.

 REZULTATI LEČENJA

Stepen Dobar Poboljšanje Trajni

oporavka/N% oporavak funkcije
invaliditet
194 87 97 10
(100%) (44.75%) (50.27%) (4.97%)
 KLINIČKA PROCENA
REZULTATA
 Stepen oporavka se procenjuje na osnovu:
- obima pokreta
- snage mišića
- aktivnog pokreta i bimanuelne aktivnosti
 Po Strombeck – u:
- aktivan pokret 2 ( > 50%), 1 ( < 50%), 0 – nema
- snaga mišića 2 (> 80%), 1 ( < 80%), 0 – nemerljiva
- loš rezultat ako je abdukcija u ramenu < 45 st, a
fleksija u laktu < 90 st.
 KLINIČKA PROCENA
Noetzel i sar.(2001)
- Kompletan oporavak u 66%
- Blago zaostajanje u 11% ( oporavak
antigravitacionog pokreta biceps, triceps i
deltoideus mišića sa 6 meseci)
- Srednja slabost u 9% (nema
antigravitacionih pokreta u deltoideusu sa
6 meseci)
- Težak stepen u 14% (sa stalnom slabošću
do 4 godine
Stepen oporavka procenjen na osnovu obima pokreta i testa snage hvatanja
 KADA HIRURGIJA?
Gilbert (1984 ) kod neurotmetskih povreda rana
hirurška korekcija ( 3 – 6 m ) predstavlja metod
izbora za dugoročan povoljan funkcionalni ishod
Belzberg ( 2004 ) kontraverzni rezultati zbog
specifičnosti i težine hirurške intervencije
Strombeck ( 2000) uspeh intervencije ne zavisi od nivoa
lezije koliko od broja avulziranih korenova. Bolji
rezultat je ukoliko se radi na višim korenovima ( C5,
C6); / slabost m. Biceps brach. Indikacija i po Eng –
1996, Heise 2004
Pit (2005) i Nehme (2002) na osnovu EMG nalaza
indikovana je hirurška intervencija i pre 3 meseca
 ZAKLJUČAK
 Obzirom da ne postoje identični pacijenti sa
OPB, pomenuti doktrinarni stavovi podležu
individualnim korekcijama
 Neurofiziološka dijagnostika i evaluacija je
kao neinvazivni način ispitivanja veoma
dragocena i nezaobilazna metoda, posebno
u diferencijalno - dijagnostičkom pogledu i
predstavlja uobičajen rutinski, sastavni deo
kliničkog pregleda
 ZAKLJUČAK
 Razne hirurške tehnike su s jedne strane veliki
izazov za neurohirurge, mikrohirurge, dečje
traumatologe a sa druge strane i velika nada
nelečenih i neadekvatno lečenih pacijenata sa
OPB za poboljšanje brojnih funkcija oštećene
ruke
Oporavak dece sa OPB je vrlo specifičan i
zavisi kako od stepena oštećenja tako i od
rane i adekvatne fizioterapije
HVALA NA PAŽNJI
 UNIVERZITETSKA DEČJA KLINIKA

Klinička i neurofiziološka
dijagnostika i lečenje
sekvela spinalnog
dizrafizma kod dece

I. Petronić, D. Ćirović, M. Raičević,

R. Brdar, Z. Krstić, G. Nikolić
 UNIVERZITETSKA DEČJA KLINIKA

 Klinički i Neurološki pregled

- obim pokreta, tonus mišića, deformiteti kičme i
stopala
 Neurofiziološka ispitivanja
- lumbalni i kortikalni somatosenzorni evocirani potencijali stimulacijom pudendalnog i tibialnog nerva
- elektromiografija mišića donjih ekstremiteta i spoljnjeg analnog sfinktera
- elektroneurografija
- urodinamsko ispitivanje
 Radiografska i kontrastna ispitivanja
- RTG,CT i MRI lumbosakralne kičme
- RTG kukova i stopala
- MCGU i IVP
 UNIVERZITETSKA DEČJA KLINIKA

Podela spinalnog disrafizma

 Spina bifida aperta

 Spina bifida occulta

 Tethered cord sy
 UNIVERZITETSKA DEČJA KLINIKA

Anomalije i komplikacije udružene

sa spinom bifidom apertom
- HIDROCEPHALUS – 80%
- Paralize i pareze ispod nivoa lezije
- Deformiteti stopala
- Deformiteti kičme
- Gubitak senzibiliteta
- Trofički ulkusi
- Neurogena disfunkcija creva i bešike
- Tethered-cord sy.
 UNIVERZITETSKA DEČJA KLINIKA

Spina bifida aperta

Stimulacija n. tibialisa i n. pudendusa
- LSEP – odsutan odgovor
- SSEP – produžen ili odsutan odgovor
- EMG - mišića donjih ekstremiteta i SAS-a –
denervacija i različit stepen redukcije motorne
aktivnosti do kompletne denervacije
- ENG – prekid provodljivosti ili lako snižene
brzine provodljivosti
 UNIVERZITETSKA DEČJA KLINIKA

Anomalije i komplikacije udružene

sa spinomEnureza
bifidom occult-om
Enkopreza

Poremećaj
senzibiliteta
Deformiteti stopala
Deformiteti kičme
Hipotrofija
muskulature
Morfološke i kožne
promene u nivou LS
kičme
 UNIVERZITETSKA DEČJA KLINIKA

Kožne promene
 UNIVERZITETSKA DEČJA KLINIKA

Deformiteti stopala

- pes equino varus

- pes metatarsus varus
- pes talo valgus
- pes calcaneo valgus
 UNIVERZITETSKA DEČJA KLINIKA

Deformiteti stopala
 UNIVERZITETSKA DEČJA KLINIKA

Spina bifida occulta

Stimulacijom n. tibialisa i n. pudendusa
 LSEP - odgovor niskih amplituda ili produženih latenci
 SEP odgovor nižih amplituda normalnih ili graničnih
latenci
 EMG - bez denervacije sa registrovanim neuropatskim
promenama u mišićima stopala i SAS i lakom do srednje
reduciranom motornom aktivnošću.
 ENG – MCV u fiziološkim granicama za n.tibialis i n.
peroneus, a SCV za n. suralis i n. pudendus nižih
amplituda ili lako usporene.
 UNIVERZITETSKA DEČJA KLINIKA

Tethered cord sy
Klinički nalaz

 Nagla i progresivna deformacija

stopala
 Hipotrofija donjih ekstremiteta
 Subjektivni senzomotorni ispadi
 Neurološki ispadi
 Pojava enureze i enkopreze
 UNIVERZITETSKA DEČJA KLINIKA

Klinički nalaz
 UNIVERZITETSKA DEČJA KLINIKA

Tethered cord sy
 Stimulacijom n. tibialisa i n. pudendusa
 LSEP odsustvo odgovora
 SEP dogovor fizioloških ili lako produženih latenci
 EMG jasne neuropatske promene u sitnim mišićima
stopala i SAS
 ENG MCV za n. tibialis i n.peroneus graničnih
vrednosti do lako usporenih vrednosti
 SCV za n. suralis i n. pudendus su izmenjene
(smanjene amplitude, usporene, odsutne)
 UNIVERZITETSKA DEČJA KLINIKA

Lečenje

započinje se na samom rođenju

multidisciplinarni pristup:
neurohirurg, urolog, ortoped,
fizijatar
sprečavanje komplikacija

vertikalizacija i hod
 UNIVERZITETSKA DEČJA KLINIKA

Cilj rada

 Pravovremena i kompletna
dijagnostika na osnovu čega se
određuje plan i program fizikalnog
lečenja i hirurske intervencije
 UNIVERZITETSKA DEČJA KLINIKA

Materijal i Metod
Na Univerzitetskoj decjoj klinici u periodu od
2001-2006 ispitivano je i lečeno:
 87 pacijenata sa OSD-om i kliničkom
simptomatologijom
- 56 pacijenata sa deformacijom stopala i

hipotrofijom misića
- 31 pacijent sa disfunkcijom sfinktera
 23 pacijenta bez kliničke simptomatologije
 UNIVERZITETSKA DEČJA KLINIKA

Terapija
Termoterapija (parafini,
peloido)
Elektroterapija (eletrostimulacija, galvanizacija, IF
struje)
Kineziterapija (vežbe za povećanje obima pokreta,
jačanje muskulature trupa i donjih ekstremiteta, stimulacija
motornog razvoja)
Ortoze (za stopala, kičmu, vertikalizaciju i hod)
Hidroterapija
Radna
terapija
 UNIVERZITETSKA DEČJA KLINIKA

Fizikalna terapija
urinarne i fekalne disfunkcije
Farmakoterapija  Elektroterapija

Elektroterapija  Kineziterapija

Trening mikcije  Biofeedback

Operativno lečenje
 UNIVERZITETSKA DEČJA KLINIKA

Rezultati

Sa deformitetom Sa disnukcijom Bez simptoma

( N 56) (N 31) (N 23)
Ispitivanja
n p n p n p

EMNG 15 41 23 8 17 6

SEP 9 45 5 26 22 1
IMIGING 4 52 2 29 9 14
 UNIVERZITETSKA DEČJA KLINIKA

Zaključak

 Klinički jasne neurološke promene na

donjim ekstremitetima i insuficijencija
sfinktera kod spine bifide aperte, posle
neurohirurške intervencije zahtevaju
obavezna neurofiziološka ispitivanja,
praćenje i kontinuirano fizikalno
ortopedsko lečenje.
 UNIVERZITETSKA DEČJA KLINIKA

Zaključak
Subklinički oblici naizgled beznačajnih
deformacija stopala i promene na koži treba
da budu putokaz da se takvo dete
dijagnostički ispita u cilju ranog otkrivanja
spine bifide oculte, koja u kasnijem uzrastu
može da dovede do Tethered cord sindroma i
značajnih neuroloških i funkcionalnih ispada
na donjim ekstremitetima i oštećenja sfinktera
što nameće kompleksniji neurohirurški zahvat
i lošije rezultate lečenja.
UNIVERZITETSKA DEČJA KLINIKA
 Evocirani
Potencijali

FUNCTIONAL DIAGNOSTICS
Copyright MFD 2001 - Any kind of reproduction is prohibited
EVOCIRANI POTENCIJALI
(EP)
Dawson je 1951. godine prvi formirao i uveo,
novu oblast u kliničkoj neurofiziologiji,
- Polje Evociranih Potencijala (EP).
Veza između EP-a i kliničke prakse je u čvrstoj
povezaosti sa neurologijom, neurohirurgijom,
oftalmologijom, otologijom, pedijatrijom, psihijatrijom
i urologijom.

 SEP Somatosenzorni EP
 VEP Vizuelni EP
 AEP Auditorni EP
BAEP Brain stem (short latency)
AEP Central pathway (middle & long latency)
 ERP Event-Related Potentials
CNV Contingent Negative Variation
P300 Cognitive Potential
MRP Motor Related Potentials
Evocirani potencijali uopštene odredbe

Detektovanje potencijala na Kičmenoj Moždini i/ili Korteksu

od strane Somatosenzorne, Auditorne ili Vizuelne stimulacije

 Generisanje malih potencijala iz Kičmene moždine i/ili Korteksa

 Signal amplitude iznosi 0.1 to 5 µV
 Forma i latenca zavise od EP-a i mesta detektovanja
Evoked Potentials Latence i snimanje
Mesta detektovanja su određena

Aktivnom Elektrodom Cpz
(anatomske abrevacije) Cpz - FPz


Referentnom Elektrodom Fpz SEP
Tibijalni nerv
P40

Marker latence su određene N145

 Orjentacijom vrha talasa

N75
Negativni N..
Oz- Cz
Pozitivni P..
P100 VEP
 Normalnom vrednosti latence

P40 Okvirna vrednost od 40 ms

P100 Okvirna vrednost od 100 ms
 Somatosenzorni EP
Talamokortikalni
potencijali
Somatosenzorni EP omogućavaju procenu
Cervikomedularni “fiziološke anatomije”. Oni predstavljaju
potencijali
Potencijali
senzitivnu tehniku za procenu stanja
Pleksus brahijalisa kičmene moždine, zadnjeg stuba
moždanog stabla i medijalnih lemniskalnih
puteva kao i subkortikalnih i kortikalnih
Cauda Equina
struktura.
-Potencijali donje
-Kičmene moždine

Somatosenzorni EP se koriste u proceni:

 PNS-a (nervi i korenovi)
 Senzorni putevi sa debelim vlaknima u CNS-u

PNS: Periferni Nervni Sistem

CNS: Centralni Nervni Sistem
Somatosenzorni EP Donji ekstremiteti
N 7 cm Tibijalni nerv
AVERAGING
Fpz
C5S
L Fz R CPi-Fpz

Cz 5 cm
P37
2 cm
CPi CPz CPc
T12S CPz-Fpz

I P37
N34
IC

Fpz-C5S P31

Stim. Freq.: 3 Hz LP

Intenzitet: Praga T12S-IC

Prosek: 200 - 500

AVG Sens.: 2 - 5 µV/D 20 40 60 ms
Stim.
Somatosenzorni EP Gornji ekstremiteti
N 7 cm Medijalni nerv

N19
C5S Fpz
Epc Epi L Fz R CPc-CPi

C3 C4 5 cm
2 cm
N18
CPi CPc CPi-Epc

I P14

Stim.
N13
C5S-Epc

EP

Stim. Freq.: 3 Hz
Intenzitet: Praga Epi-Epc

Prosek: 200 - 500

AVG Sens.: 2 - 5 µV/D 10 20 30 ms
 Normalne vrednosti SEP-a
Latence ms Amplitude µV
Sredina SD Rang Sredina SD Rang

Medijalni nerv

EP 9.6 ±0.7 5.4 ±2.5

N13 13.2 ±0.8 2.9 ±1.3
N19 18.9 ±1.0 2.8 ±1.6

Tibijalni nerv

LP 10.8 ±0.9 8.6-13.1

N34 33.5 ±1.5 30.3-41.3
P37 36.3 ±2.4 30.5-41.7
Vizuelni EP Optički nervi i stimulus

Obrazac: Šahovsko polje-Linije

Optički nerv

Optički put
Corpus geniculatum Nočari
lateralis

Okcipitalni režanj

Flash
 Cz
Vizuelni EP
VEP Desno oko
AVERAGING
O'z

O'1-Cz N145
A1 O1 Oz O2
70 cm

N75

O'z-Cz

Stim.: Šahovskim poljem P100

Veličina kvadratića
O'2-Cz
šahovskog polja: Ugao
vidnog polja *
Stim. Freq.: Max. 2 Hz Cz-A1
N100

Mračna soba
100 200 ms
Prosek: 200 - 300
AVG Sens.: 0.5 to 2 µV/D
* Videti sledeći slajd
 Vid Računanje ugla
d = dijagonala ekrana
L = 4d / 5 H = 3d / 5
b h H
a
n = Broj kvadratića u H
h = H/n

D L a = Ugao ekrana
d
b = Ugao kockice

Proračun
Primer: d = 15" (38 cm) D = 55cm n = 46

a aRadian = ATan 3d/5D aRadian = 0.39 a° = aRadian (180/3.14) a° = 23°

b bRadian = ATan 3d/5nD bRadian= 0.01 b° = bRadian (180/3.14) b° = 0.5°

b° = 30’
VEP normalne vrednosti (P100)
Puno-polje, ekran veličine 9°, kocka veličine 26’

Sredina Rang SD

P100 Latenca ms 102.3 89-114 ±5.1

Latenca između dva oka 1.3 0-6 ±2.0

P100 Amplituda µV 10.1 3-21 ±4.2

Razlika amplituda 1.6 0-5.5 ±1.4

 Auditorni EP Moždano stablo
V

IV
III
II
I VI
VI V II
VII

IV V

III
II Stimuli I Distalna spiralna ganglija i auditorni nerv
I
II Proksimalni auditorni nerv (cochlea nucleus)
III Ventrikularno kohlearno jedro u ponsu
Stimulacija: IV Lemniscus lateralis inferior u ponsu
Prag + 70 dB peSPL V Lemniscus lateralis u donjem delu sredjeg
Bez filtera 50 - 100 µs
mozga
VI Nucleus Geniculatae Medialis (gornji deo
Iznad 120 dB peSPL !
srednjeg mozga)
Max.: 132 dB peSPL VII Primarni auditorni korteks
 Varijacija zvučnog pritiska
Atmosferski pritisak  105 Pascal

Variranje zvučnog pritiska

Zvučni limit na 1 KHz 20 x 10-6 Pascal = 0 dB peSPL

Glasni-Zvučnik
Modulacija atmosferskog
2
pritiksa 1 KHz 2 Pascal 20 log = 100 dB peSPL
20 x 10-6
 Auditorni EP BAEP
Stim.: Click 50 µs BAERs Desno
IV AVERAGING
Prosek.: 2000 - 4000
Cz AVG Sens.: 0.1 µV/D V
III
II
I VI
A1 A2 A2-Cz

Left Right

Norm. Vrednosti Latence Amplitude

(Click 90 dB SPL)
Run 2
Superimposition
Vrhovi ms SD µV SD
I 1.7 0.15 0.28 0.14
II 2.8 0.17 0.23 0.12
III 3.9 0.19 0.25 0.12
IV 5.1 0.24 0.40 0.13
V 5.7 0.25 0.47 0.16
VI 7.3 0.29 0.43 0.16 5 10
ms
 Moguće greške
 Frekvenca stimulacija previsoka (SEP, AEP & VEP)
 Intenzitet stimulusa prevelik (SEP & AEP)
 Impedanca elektroda previsoka
 Pacijent nije relaksiran (mišićna aktivnost)
 Pokreti očiju
 Previše svetla u sobi (VEP)
 Previše buke u sobi (AEP)
 Interferenca sa drugim instrumentima (artefakt)
 Patofiziologija SEP-a

 Produžen odgovor
Sporija provodljivost (demijelinizacija, kompresija,
gubitak velikih vlakana)
 Snižena amplituda
Aksonalni gubitak (trauma, ishemija, degenerativna
oboljenja)
 Odustvo odgovora
Teška disfunkcija (gubitak aksona ili prekid
provodljivosti)
 Tehnička greška
Specifičnosti EP kod dece

 Stepen maturacije zavisi od:

STEPENA MIJELINIZACIJE

STEPENA SINAPSOGENEZE
Prednosti neurofizioloških metoda

 Neinvazivne metode
 Osetljive metode

 Nema ograničenja u odnosu na uzrast i

pol
 Moguće je utvrditi stepen i nivo lezije
aferentnih puteva
 Imaju dijagnostički i prognosticki značaj
 Univerzitetska Dečja klinika Beograd

Klinički značaj neurofiziološkog ispitivanja

kod dece sa poremećajem mokrenja

Prof. dr Ivana Petronić i sar.

 Nervni Sistem
AUTONOMNI Mozak SOMATSKI
Autonomni nervni sistem Centralni Nervni Sistem

Periferni nervi
Simpatički Senzitivni
Kičmena
moždina Motorni
Parasimpatički

Sakrum
 Donji urinarni trakt
Refle
Somatosenzorni centri
x
SOMATSKA INERVACIJA MNC
SNC
SEP
MEP Detrusor

KIČMENA MOŽDINA
Bladder

S2 Urethralni
S3
S4 Sfinkter
Pelvični Nerv
Analni Bulbo-
Sfinkter Cavernzni
mišić
Pudendalni Nerv Dorsalni Penilni Nerv
 Uro-Neuro
Test  EMG analnog sfinktera

 Sacralni refleksi
Uro-Neuro fiziologija  Somatski (BCR i AR)

Uključuje testove:  Brzine provodljivosti

pudendalnog nerva
 Motorne
 Senzitivne
 Autonomni sistem
 Parasimpatički (Visceral)
 Simpatički (SSR)
 Evocirani potencijali
 SomatoSensorni (SEP) Pudendalni i
tibijalni nerv
 Motorni (MEP)
Brzina provodljivosti senzitivna -
Penilni Nerv

Registraciona elekt.
na bazi penisa

Stimulaciona elekt.
Senzitivni odgovor
Na glansu Typ. Lat. 1,5 ms
Amp. 5 µV
CV. 40 m/s
Evocirani potencijali
Stimulacija
Penilnog Nerva
Cz-2 - FPz

P40

Stimulacija
Clitoralnog Nerva

FPz Ground Latenca P33

2 cm Do 8 god.
Cz-2
Latenca P40
Preko 8 god.
Electromiografija

Urethralni Sfinkter

m. Bulbocavernous

Urethralni Sfinkter
Registracija
EMG

Analni Sfinkter
 Sa povećanjem

Bulbocavernozni Refleks stimulacija javlja se

R2 odgovor

Stimulacija
Peninog Nerva R1 R2

Registraciona elektroda

m.
Bulbocavernous
Stimulacija
Clitoralnog Nerva
Latenca R1
typ. 33 ms

Registraciona elektroda
Analni Sfinkter
  Kod funkcionalnih poremećaja
registrovani su patološki odgovori na
kortikalnim senzitivnim putevima za n.
pudendus
 Kod organskih oštećenja registrovani
su patološki odgovori i/ili na
senzitivnim i motornim putevima
pudendalnog nerva.
 Samo 7%-10%Funkcionalnih
poremećaja mokrenja
ima evidentan patološki nalaz
Značaj neurofizioloških ispitivanja
kod pacijenata sa disfunkcijom
mokrenja
 Dijagnostički-ukazuje na nivo i stepen
neurogene lezije
 Prognostički-praćenje oporavka ili razvoja
poremećaja
 Naučno istraživački
 Da li svakom pacijentu sa
problemima mokrenja treba
raditi neurofiziološka
isptivanja

•DA

•NE
URINARNA DISFUNKCIJA
 Anatomske strukture
- Detrusor
- Vrat bešike
- Uretralni Sfinkter
- Muskulatura pelvičnog poda S2
S3
S4
-

 Neurološki
- Autonomni sistem
simpatički i parasimpatički
- Somatski sistem Sensitivni i motorni
putevi
 Neurološki poremećaji
Incontinencija
 Stress Incontinencija
S2
S3
S4

 Nizak Uretralni pritisak

Periferna Neuropatija / Conus Medularis Sy.
 Urgentna inkontinencija
 Hiperaktivna bešika
Povrede kičmene moždine i glave
Retencija
 Hipoaktivna bešika
Periferna neuropatija / Conus Medularis Sy.
 Vesico-Sphincter Disinrgija
Povrede kičmene moždine