Grób Nieznanego

Żołnierza
 Grób Nieznanego Żołnierza – symboliczny grób
upamiętniający żołnierzy poległych w obronie
Ojczyzny, których nazwisk i imion nie znano.
Grób Nieznanego Żołnierza znajduje się w
Warszawie przy Placu Piłsudskiego. Przy tym
grobie przez cały czas pełnią wartę żołnierze i pali
się znicz upamiętniający poświęcenie tych, którzy
oddali życie za Ojczyznę.
 Grób Nieznanego Żołnierza – symboliczny grób
upamiętniający żołnierzy poległych w obronie
Ojczyzny, których nazwisk i imion nie znano.
Grób Nieznanego Żołnierza znajduje się w
Warszawie przy Placu Piłsudskiego. Przy tym
grobie przez cały czas pełnią wartę żołnierze i pali
się znicz upamiętniający poświęcenie tych, którzy
oddali życie za Ojczyznę.
 Pomysł oddania hołdu poległym w
walkach nieznanym żołnierzom
narodził się bezpośrednio po I wojnie
światowej we Francji. Pierwszy na
świecie Grób Nieznanego Żołnierza
powstał w Paryżu w 1920.
Upamiętnia on 1500 tys. żołnierzy
poległych w latach 1914–1918.
Równolegle z Francją utworzono
miejsca hołdu bezimiennym
żołnierzom w Wielkiej Brytanii
 W Polsce pierwsze
inicjatywy stworzenia
miejsca upamiętniającego
poległych nieznanych
żołnierzy pojawiły się w
1921 roku. Jako pierwszy
powstał pomnik-płyta
Nieznanego Żołnierza w
Łodzi (odsłonięcie 22
marca 1925 roku).
Warszawski Grób Nieznanego
Żołnierza został odsłonięty 2
listopada 1925 roku, pod
kolumnadą pałacu Saskiego. W
tym dniu złożono do niego szczątki
niezidentyfikowanego żołnierza,
sprowadzone podczas specjalnej
ceremonii z Cmentarza Obrońców
Lwowa. Twórcą grobu był artysta-
rzeźbiarz Stanisław Kazimierz
Ostrowski.
 Pod koniec II wojny światowej grób uległ poważnemu uszkodzeniu w wyniku
wysadzenia w powietrze. Już w 1946 został odbudowany i ponownie odsłonięty.
Obecnie stanowi trójarkadowy fragment ocalałej kolumnady pałacu Saskiego. W latach
1990–1991 wystrój grobu częściowo zmieniono.
 Przy Grobie Nieznanego
Żołnierza w Warszawie płonie
wieczny znicz i służbę pełni
warta honorowa z Pułku
Reprezentacyjnego Wojska
Polskiego, a w święta
państwowe odbywa się jej
uroczysta zmiana z udziałem
najwyższych władz państwa.
Idea uczczenia żołnierzy poległych na polu bitwy narodziła się
we Francji po I wojnie światowej. Inicjatorem powstania
pierwszego grobu nieznanego żołnierza był Francuz – Fryderyk
Simon, który podczas wojny stracił trzech synów.
Przykład francuski stał się impulsem dla powstania podobnej
patriotycznej ambicji w prawie każdym narodzie. W Polsce
pierwsze zabiegi mające na celu wybudowanie pomnika-grobu
podjęto już w 1921 roku. Po roku 1921 miało miejsce wiele
inicjatyw, ale faktyczne odsłonięcie warszawskiego Grobu
Nieznanego Żołnierza nastąpiło dopiero w 1925 rok
 W Warszawie w czerwcu 1921 powstał Komitet Uczczenia Poległych
1914–1921, któremu przewodniczył prezes Rady Miejskiej Ignacy
Baliński. W wyniku prac tego Komitetu, za aprobatą kardynała Aleksandra
Kakowskiego, postanowiono zbudować pomnik-kapliczkę w katedrze św.
Jana, według projektu Stefana Szyllera. W ciągu dwóch lat powstał szkielet
pomnika, ale brakowało funduszy na wykonanie złoceń i srebrzeń oraz na
ostateczny jego montaż. Projekt, jak i same prace Komitetu, nie wzbudzały
uznania opinii publicznej. Społeczeństwo oczekiwało pomnika
monumentalnego – godnie honorującego odzyskanie niepodległości,
okupionej setkami tysięcy ofiar. Skromna, utrzymana w charakterze
przydrożnej, kapliczka nie spełniała społecznych oczekiwań.
grób, z którego zabrano
zwłoki Nieznanego Wybór Nieznanego Żołnierza
Żołnierza do Warszawy
 Warta przy Grobie
Nieznanego Żołnierza w
latach 30.

Grób Nieznanego Żołnierza

w latach 30.
Od 13:59
Dziękuje za uwagę