MEDALE DLA ARTYSTÓW

W 1928 r. w Holandii, w Amsterdamie odbywały się Letnie Igrzyska Olimpijskie. Wtedy zawodom
sportowym towarzyszył Olimpijski Konkurs Sztuki i Literatury. Podobnie jak w zmaganiach
sportowców, tu również przyznawano medale w dziedzinach: literatury, muzyki, architektury,
malarstwa i rzeźbiarstwa. Złoty medal wówczas zdobył Kazimierz Wierzyński za tom wierszy „Laur
olimpijski”. Z kolei Władysław Skoczylas otrzymał brąz za swój cykl akwarel zatytułowany „Plakaty”

SZTUKA II RZECZYPOSPOLITEJ

W malarstwie dwudziestolecia międzywojennego wciąż uznaniem cieszyły się obrazy historyczne i

batalistyczne tworzone m.in. przez Wojciecha Kossaka, oraz impresjonistyczne dzieła Leona
Wyczółkowskiego.

Ten pierwszy obraz właśnie należy do Wojciecha Kossaka i nosi taką nazwę, ponieważ 25 lutego 1831,
w pobliżu ówczesnej wsi Grochów doszło do bitwy o Olszynkę Grochowską, to była największa i
najkrwawsza bitwa powstania listopadowego. Kluczowym punktem pozycji polskich była
Olszynka Grochowska – niewielki las olchowy, o który toczyły się z Rosjanami najkrwawsze
walki.

A ten drugi obraz należy do Leona Wyczółkowskiego. Wyczółkowski podczas pobytów na

Ukrainie namalował kilkadziesiąt obrazów z motywem kopania buraków, z czego znanych jest
tylko kilka. Obraz zbliża się stylistycznie do impresjonizmu, aczkolwiek dla Wyczółkowskiego
ważny był też motyw pracy ubogich, prostych ludzi na Ukrainie, do których żywił sympatię.

Dla impresjonizmu charakterystyczne było właśnie dążenie twórców do uchwycenia nastroju

chwili wyrażanego czystymi – zwykle jasnymi – barwami, kontrastowym światłocieniem,
nietypowym kątem widzenia

Z czasem jednak do głosu zaczęły dochodzić nurty awangardowe takie jak formizm, który
wykorzystywał elementy kubizmu i ekspresjonizmu, także sztuki ludowej.

Kubizm jest to nurt w sztuce charakteryzujący się odejściem od naturalnej budowy ciała ludzkiego,
pojawia się bryłowatość wraz z martwą naturą w krajobrazie oraz zmianą perspektywy

Jeśli chodzi o ekspresjonizm to cechami charakterystycznymi tego nurtu to bardzo niewyraźne

zdeformowane oraz zamalowane obrysy, ekspresjonizm miał na celu akcentowanie osobowości
artysty oraz wyrażenia jego uczuć. Obrazy tego nurtu są żywe, często także przedstawiające śmierci
oraz cierpienia czy samotności twórcy. {Przykładem takiego ekspresjonistycznego dzieła był m.in. taki
znany obraz Krzyk (Edvard Munch) }

W tym stylu formizmu tworzyli właśnie Stanisław Ignacy Witkiewicz i Leon Chwistek. I tu są
przedstawione ich dzieła.

Dużą popularność zdobył też kapizm, zwany też koloryzmem przez nadrzędną rolę koloru w
twórczości jego przedstawicieli. Był on reprezentowany przez Jana Cybisa czy Zygmunta
Waliszewskiego. I tu są właśnie przykłady obrazów:


Do najwybitniejszych rzeźbiarzy tego okresu należeli Xawery Dunikowski i Zbigniew Pronaszko i tu są
przedstawione jakieś rzeźby

ARCHITEKTURA W II RZECZPOSPOLITEJ

W polskiej architekturze lat 20. Nawiązywano nadal do neobaroku, czyli nurtu w

architekturze historyzmu, który nawiązywał formalnie do baroku.

Wznoszono też budowle w stylu dworkowym. Był to jeden z nurtów tzw. stylu narodowego, który
ukształtował się na przełomie XIX i XX wieku. Styl łączył motywy barokowe,
renesansowe i klasycystyczne.

W kolejnych latach zaczął dominować modernizm.

MODERNISTYCZNĄ ARCHITEKTURĘ ODBIERA SIĘ JAKO NOWOCZESNĄ, BO
JEST DOSTOSOWANA DO POTRZEB JEJ UŻYTKOWNIKÓW.
CHARAKTERYZUJĄ JĄ PROSTE, POZBAWIONE DEKORACJI, GEOMETRYCZNE
BRYŁY – „DOMY-PUDEŁKA””, O PŁASKICH DACHACH I DUŻYCH, PASMOWYCH
OKNACH.