Ceny maksymalne

DEFINICJA
Mianem ceny maksymalnej określamy najwyższą cenę, którą można ustalić
w legalnej transakcji kupna i sprzedaży dóbr. Państwo wykorzystuje
narzędzie ceny maksymalnej przede wszystkim w celu ochrony poziomu
życia konsumenta. Za pomocą ceny maksymalnej można zahamować wzrost
cen na podstawowe dobra żywnościowe np. chleb, mleko, kasze.
Jest wprowadzana w sytuacjach kryzysowych, np. W czasie wojny. Kontrola
cen to ingerencja państwa na rynku.
ZASTOSOWANIE CENY MAKSYMALNEJ
SPOWODUJE

• Spadek produkcji kaszy, ponieważ przy niższej cenie producenci

zmniejszają ofertę
• Pojawienie się nadwyżkowego popytu (popyt przewyższa podaż), gdyż
cena maksymalna jest niższa od ceny równowagi rynkowej
PROBLEM RACJONOWANIA DEFICYTOWYCH
TOWARÓW

W warunkach występowania nadwyżkowego popytu konsumenci nie mogą w pełni

zrealizować swojego zapotrzebowania na dany towar. Pojawia się wówczas problem
racjonowania deficytowych towarów. Można tworzyć kolejki, w których nabywcy będą
konkurować o towary czasem oczekiwania na zakup. Inna metodą rozwiązania tego
problemu jest przydzielenie nabywcom bonów czy kartek uprawniających do zakupu
określonej ilości danych dóbr.
Istnienie niedoborów dóbr konsumpcyjnych prowadzi nieuchronnie do powstania
czarnego rynku ze wszelkimi jego patologiami.
PODSUMOWUJĄC
Ceny maksymalne ustanawiane są w celu utrzymania niskich cen rynkowych, dzięki
czemu wszyscy zainteresowani danym produktem mogą go kupić taniej w porównaniu
z sytuacją, w której takich ograniczeń by nie było. Jednak gdy cena rynkowa nie może
wzrosnąć do poziomu równowagi, zapotrzebowanie przewyższa ilość oferowaną, a
zatem pojawia się nadwyżka popytu. Korzystają na tym ci, którym uda się kupić
produkt po cenie określonej przez maksymalny pułap, ale ucierpią sprzedawcy
produktu oraz ci, którzy nie są w stanie w ogóle go nabyć. Również jakość produktu, na
który nałożona jest cena maksymalna, może ulec pogorszeniu.