ΔΙΑΤΡΟΦΗ ΣΤΗ ΣΧΟΛΙΚΗ

ΗΛΙΚΙΑ

ΤΑΒΛΑΔΑΚΗ ΕΦΗ MD,PHD

ΠΑΙΔΙΑΤΡΟΣ – ΕΝΤΑΤΙΚΟΛΟΓΟΣ
ΕΠΙΜ Α ΜΕΘ ΠΑΙΔΩΝ
 ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ

 Μετά την ταχεία ανάπτυξη της βρεφικης ηλικίας, παρατηρείται

σημαντική επιβράδυνση της σωματικής ανάπτυξης κατά τη διάρκεια της
προσχολικής και σχολικής ηλικίας. Τα χρόνια στο δημοτικό σχολείο
αναφέρονται συχνά ως λανθάνουσα περίοδος πριν από την εκρηκτική
ανάπτυξη στην εφηβεία. Τα παιδιά θα έχουν την προσωπική τους
ανάπτυξη, η οποία μπορεί να είναι ασταθής κατά καιρούς με
εκτοξεύσεις σε ύψος και σε βάρος που ακολουθούνται από περιόδους
μe λίγη ή καθόλου ανάπτυξη
 Ο ρυθμός αύξησης επηρεάζεται συνήθως από μεταβολές της
όρεξης. Για τους γονείς οι περίοδοι χαμηλού ρυθμού αύξησης και
μειωμένης όρεξης μπορεί να προκαλέσουν ανησυχία, με αποτέλεσμα να
γίνονται «μάχες» την ώρα του φαγητού
 ΡΥΘΜΟΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΚΑΙ ΣΥΣΤΑΣΗ ΣΩΜΑΤΟΣ

 Το παιδί συνεχίζει να αναπτύσσεται αν και ο ρυθμός ανάπτυξης δεν είναι

τόσο έντονος όσο ήταν στη βρεφική ηλικία και τόσο έντονος όσο θα είναι
στην εφηβεία.
 Η μέση ετήσια αύξηση βάρους 3-3,5 kg και ύψους 6 cm
 Σταδιακή αύξηση της μυϊκής δύναμης, βελτίωση του νευρομυικού
συντονισμού και της αντοχής
 Κατά την ηλικία 5-7 ετών τα ποσοστά σωματικού λίπους είναι 13% στα
αγόρια και 16% στα κορίτσια και ορίζεται ως περίοδος « ανάκτησης
σωματικού λίπους » όπου στα διαγράμματα ΔΜΣ και ηλικίας
παρατηρείται μια έντονη αύξηση του ΔΜΣ και συνοδεύεται από την
αύξηση τόσο της λιπώδους όσο και της άλιπης μάζας σώματος. Η πρώιμη
έναρξη (<5 ετών) θεωρείται παράγοντας κινδύνου για μελλοντική
εμφάνιση παχυσαρκίας κατά την εφηβεία και την ενηλικίωση και
κεντρικής παχυσαρκίας.
 Προτείνεται να χρησιμοποιούνται οι εκάστοτε εθνικές καμπύλες
αναφοράς
 ΑΝΑΓΚΕΣ ΣΕ ΘΡΕΠΤΙΚΑ ΣΥΣΤΑΤΙΚΑ

 Εξαιτίας του γρήγορου ρυθμού ανάπτυξης τα παιδιά χρειάζονται

τρόφιμα πυκνότερα σε ΘΣ σε σχέση με το βάρος τους συγκριτικά
με τους ενήλικες. Τα παιδιά μπορούν εύκολα να εισέλθουν σε κίνδυνο
για μειωμένη πρόσληψη θρεπτικών συστατικών αν δεν έχουν όρεξη για
μεγάλο χρονικό διάστημα, αν λαμβάνουν περιορισμένο σε ποικιλία
αριθμό τροφίμων ή καταναλώνουν συχνότερα τρόφιμα με χαμηλή
θρεπτική αξία
 ΑΝΑΓΚΕΣ ΣΕ ΘΡΕΠΤΙΚΑ ΣΥΣΤΑΤΙΚΑ

  ενέργεια : οι ανάγκες σε ενέργεια διαφέρουν σημαντικά από

παιδί σε παιδί (ηλικία, φύλο, βασικό μεταβολισμό, ρυθμό ανάπτυξης,
σωματική δραστηριότητα).Καθώς μεγαλώνει οι συνολικές ανάγκες σε
ενέργεια αυξάνονται .
 Ο βασικός μεταβολικός ρυθμός εξαρτάται από τον ενεργά
μεταβολικό ιστό (αναλογία άλιπης προς λιπώδους μάζας σώματος) ο
οποίος διαφοροποιείται με την ηλικία και το φύλο.
 Γενικά ως το 10ο έτος δεν υπάρχουν σημαντικές διαφορές μεταξύ
αγοριών και κοριτσιών όσον αφορά τις ενεργειακές ανάγκες, μετά
την ηλικία αυτή οι ενεργειακές απαιτήσεις των αγοριών είναι συνεχώς
μεγαλύτερες λόγω της ταχύτερης αύξησης του μυϊκού ιστού
 ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ ΣΕ ΘΡΕΠΤΙΚΑ ΣΥΣΤΑΤΙΚΑ
ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΕΣ ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ

EER για αγόρια 3-8 ετών (5ης-85ης ΕΘ για το ΔΜΣ)

ΕΕR = 88.5-61.9 x Ηλικία (έτος) + ΡΑ x {26,7 x Βάρος (Kg) + 903 x ύψος (m)
+20 (Kcal για ιστική εναπόθεση ενέργειας)

EER για αγόρια 9-18 ετών (5ης-85ης ΕΘ για το ΔΜΣ)

ΕΕR = 88,5-61,9 x Ηλικία (έτος) + ΡΑ x {26,7 x Βάρος (Kg) + 903x ύψος (m) +25
(Kcal για ιστική εναπόθεση ενέργειας)

• ΡΑ – Συντελεστής σωματικής δραστηριότητας για αγόρια 3-18 ετών

• ΡΑ = 1 εάν PAL εκτιμάται ότι είναι ≥ 1 < 1,4 (ηρεμία)
• ΡΑ = 1,13 εάν PAL εκτιμάται ότι είναι ≥ 1,4 < 1,6 (χαμηλή δραστηριότητα)
• ΡΑ = 1,26 εάν PAL εκτιμάται ότι είναι ≥ 1,6 < 1,9 (μέση δραστηριότητα)
• ΡΑ = 1,42 εάν PAL εκτιμάται ότι είναι ≥ 1,9 < 2,5 (υψηλή δραστηριότητα)
 ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ ΣΕ ΘΡΕΠΤΙΚΑ ΣΥΣΤΑΤΙΚΑ
ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΕΣ ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ

EER για κορίτσια 3-8 ετών (5ης-85ης ΕΘ για το ΔΜΣ)

ΕΕR = 135,3-30,8 x Ηλικία (έτος) + ΡΑ x {10 x Βάρος (Kg) + 934 x ύψος (m) +20
(Kcal για ιστική εναπόθεση ενέργειας)

EER για κορίτσια 9-18 ετών (5ης-85ης ΕΘ για το ΔΜΣ)

ΕΕR = 135,3-30,8 x Ηλικία (έτος) + ΡΑ x {10 x Βάρος (Kg) + 934 x ύψος (m) +25
(Kcal για ιστική εναπόθεση ενέργειας)

• ΡΑ – Συντελεστής σωματικής δραστηριότητας για κορίτσια 3-18 ετών

• ΡΑ = 1 (ηρεμία)
• ΡΑ = 1,16 (χαμηλή δραστηριότητα)
• ΡΑ = 1,31 (μέση δραστηριότητα)
• ΡΑ = 1,56 (υψηλή δραστηριότητα)
 Απαιτήσεις σε μακροθρεπτικά συστατικά

ΠΡΩΤΕΙΝΙΚΕΣ ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ

4-8y 9-11y πηγές

RDAa 19g/day 34g/day Κρέας, ψάρι,
AMDR 10-30% 10-30% όσπρια, αυγά,
γάλα,
a = 0,95g/kg/day γαλακτοκομικά

Τα παιδιά στην Ελλάδα καλύπτουν τις ανάγκες τους σε πρωτεΐνες (13,8-18,9%)

 Απαιτήσεις σε μακροθρεπτικά συστατικά

ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ ΣΕ ΛΙΠΟΣ
ΠΑΙΔΙΑ ΑΓΟΡΙΑ ΚΟΡΙΤΣΙ Πηγές
4-8y 9-11y Α
9-11y
Ολικά AMDR AMDR AMDR πλήρες γάλα,
λιπαρά 25-35% 25-35% 25-35% γαλακτοκομικ
ά, αυγά,
έλαια, κρέας,
κοτόπουλο,
ψάρι,
μαργαρίνες
ω-6 PUFA AI:10 gr/d AI:12g/d AI:10g/d Έλαια/
Λινολεικό μαργαρίνες
ω-3 PUFA AI:0,9g/d AI: 1,2g/d 1g/d Ιχθυέλαιο,
α- ελαιόλαδο,
λινολενικό λιναρόσπορος
 ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ ΣΕ ΛΙΠΟΣ

 Φαίνεται πως τα παιδιά στην Ελλάδα υπερκαλύπτουν τις ανάγκες τους

σε λίπος (33-41%) σε σχέση με άλλες Ευρωπαϊκές χώρες κυρίως
λόγω της υψηλής πρόσληψης μονοακόρεστων ΛΟ (ελαιόλαδο). Ωστόσο
παρατηρείται ένα πολύ μεγάλο ποσοστό παιδιών που ξεπερνούν το
συνιστώμενο όριο του 10% της ενεργειακής πρόσληψης από
κορεσμένα λιπαρά ενώ αντίθετα η πλειοψηφία δεν καλύπτει τις
ανάγκες σε πολυακόρεστα λιπαρά.
 Απαιτήσεις σε μακροθρεπτικά συστατικά

 ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ ΣΕ ΥΔΑΤΑΝΘΡΑΚΕΣ

4-8y 9-11y πηγές

RDA 130g/d 130g/d Σπόροι, λαχανικά,
AMDR 45-65% 45-65% όσπρια, φρούτα,
γαλακτοκομικά

Ι ΠΑΙΔΙΑ ΑΓΟΡΙΑ ΚΟΡΙΤΣΙΑ πηγές

Ν 4-8y 9-11y 9-11y
Ε Φρούτα,
Σ λαχανικά,
όσπρια,
ΑΙ 25g/d 31g/d 26g/d δημητριακά
ολικής
άλεσης
 ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ ΣΕ ΥΔΑΤΑΝΘΡΑΚΕΣ

 Μεγάλο μέρος των παιδιών στην Ελλάδα δεν καλύπτει τις συστάσεις
πρόσληψης υδατανθράκων (38-45%).Τα πρόσθετα σάκχαρα (σύμφωνα
με τον ΠΟΥ ορίζονται οι μόνο/ δισακχαρίτες που προστίθενται στα
τρόφιμα) την τελευταία δεκαετία η πρόσληψή τους έχει απασχολήσει
την επιστημονική κοινότητα καθώς έχει σχετιστεί με υποβάθμιση της
διατροφής των παιδιών και χαμηλότερη πρόσληψη φρούτων και
λαχανικών, γαλακτοκομικών, εμφάνιση τερηδόνας
 Απαιτήσεις σε μακροθρεπτικά συστατικά

 ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ ΣΕ ΝΕΡΟ

ΙοΜ Europe (EFSA πηγές

2010)
4-8 y 1,7 l/d 1,6 l/d Νερό, γάλα,
9-11y Κορίτσια:2,1 l/d Κορίτσια:1,9 l/d φρούτα, λαχανικά
Αγόρια: 2,4 l/d Αγόρια:2,1 l/d

Η ανεπαρκής πρόσληψη νερού /υγρών οδηγεί στην αφυδάτωση με

συνέπειες
• διαταραχής της νοητικής λειτουργίας και των κινητικών ικανοτήτων
•μειωμένη αθλητική απόδοση και αερόβια ικανότητα
•αύξηση θερμοκρασίας σώματος κατά την άσκηση
•αύξηση καρδιακού ρυθμού σε ηρεμία
 Απαιτήσεις σε μικροθρεπτικά συστατικά

Επιλεγμένες απαιτήσεις Βιταμινών (ΙοΜ)

Βιταμίν Βιταμίν Βιταμίν Νιασίνη Βιταμίν Βιοτίνη

η ηC ηE (ug/d) η B12 (ug/d)
A (ug/d) (mg/d) (mg/d) (ug/d)

4-8 ετών 400 25 7 8 1,2 12

9-11 ετών 600 45 11 12 1,8 20

Χολίνη Βιταμίνη Θειαμίνη Ριβοφλαβ Παντοθεν

(mg/d) K (mg/d) (mg/d) ίνη ικό οξύ
(mg/d) (mg/d)
4-8 ετών 250 55 0,6 0,6 3
9-11 ετών 375 60 0,9 0,9 4
 Απαιτήσεις σε μικροθρεπτικά συστατικά

Θρεπτικά συστατικά τα RDA πηγές

οποία είναι πιθανότερο να
είναι χαμηλά ή ανεπαρκή
στη διατροφή των παιδιών
Βιταμίνη Α 4-8y: 400 ug/d Πορτοκαλί/κίτρινα φρούτα-
9-11y: 600 ug/d λαχανικά, εμπλουτισμένο
πλήρες γάλα, σκούρα πράσινα
φυλλώδη λαχανικά, μπρόκολο
Φυλικό οξύ 4-8y: 200 ug/d Χυμός πορτοκαλιού,
9-11y: 300 ug/d εμπλουτισμένα δημητριακά-
σιτηρά, πράσινα φυλλώδη
λαχανικά, μπρόκολο, όσπρια
Ψευδάργυρος 4-8y: 5mg/d Κρέατα, εμπλουτισμένα
9-11y: 8mg/d δημητριακά
Βιταμίνη Ε 4-8y: 7mg/d Φυτικά έλαια, αβοκάντο
9-11y: 11mg/d
Βιταμίνη Β6 4-8y: 0,6mg/d Εμπλουτισμένα δημητριακά-
 Απαιτήσεις σε μικροθρεπτικά συστατικά

ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ ΣΕ ΑΝΟΡΓΑΝΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ

Ασβέστι Μαγνήσ Φώσφο Σελήνιο Ψευδάρ Κάλιο

ο ιο ρος (ug/d) γυρος (g/d)
(mg/d) (mg/d) (mg/d) (mg/d)
4-8 y 1000 130 500 30 5 3,8
9-11 y 1300 240 1250 40 8 4,5

Νάτριο Φθόριο Ιώδιο Σίδηρος Χαλκός Χρώμιο

(g/d) (mg/d) (ug/d) (mg/d) (ug/d) (ug/d)

4-8 y 1,2 1 90 10 440 15

9-11 y 1,5 2 120 8 700 25
 ΑΣΒΕΣΤΙΟ

 Η πρόληψη της οστεοπόρωσης ξεκινά από νωρίς στη ζωή. Κατά τη

διάρκεια της παιδικής και της εφηβικής ηλικίας, τα οστά αναπτύσσονται με
μεγάλη ταχύτητα και είναι περισσότερο ευαίσθητα στις περιβαλλοντικές
επιδράσεις, όπως η δίαιτα και η σωματική δραστηριότητα. Ωστόσο η
πλειονότητα των παιδιάτρων δε συμβουλεύει τους γονείς, σχετικά με τη
οστική υγεία και την πρόληψη της οστεοπόρωσης
 Η μέση διαιτητική πρόσληψη ασβεστίου είναι χαμηλότερη από τις DRIs
με το 20-30% των κοριτσιών να προσλαμβάνουν λιγότερο από 500
mg/ημέρα. Παρά το γεγονός ότι τα συμπληρώματα ασβεστίου παράλληλα με
μια μέση πρόσληψη ασβεστίου σε εφήβους έχει αποδειχθεί ότι αυξάνει
σημαντικά την οστική πυκνότητα είναι λιγότερο βέβαιο αν το όφελος αυτό
διατηρείται μακροπρόθεσμα
 Έρευνες δείχνουν ότι τα παιδιά πίνουν περισσότερα αναψυκτικά και
λιγότερο γάλα επομένως πρέπει να εκπαιδεύονται οι νέοι να καταναλώνουν
μια κατάλληλη ποσότητα ασβεστίου και ενδεχομένως και τα συμπληρώματα
 ΔΙΑΤΡΟΦΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ

 ΠΡΩΙΝΟ :
Το επίπεδο του μεταβολισμού της γλυκόζης στους εγκεφάλους των
παιδιών αυξάνεται από τη γέννηση μέχρι την ηλικία των 4 ετών,
φθάνοντας το διπλάσιο του μεταβολικού ρυθμού των ενηλίκων. Αυτός ο
ρυθμός μεταβολισμού της γλυκόζης στα παιδιά παραμένει αυξημένος μέχρι
την ηλικία των 9-10 ετών, προτού μειωθεί στο επίπεδο των ενηλίκων
από την εφηβική ηλικία. Επομένως, τα συνηθισμένα γεύματα και η συνεχής
παροχή γλυκόζης (για να προμηθευτεί στον εγκέφαλο η απαιτούμενη
γλυκόζη για τον υψηλό μεταβολισμό της) είναι πιο σημαντική στα παιδιά
παρά στους ενήλικες
Κατά συνέπεια ,τα παιδιά είναι πιο επιρρεπή στην δυσμενή επίδραση
της ολονύκτιας νηστείας και το πρωινό είναι ένα πολύ σημαντικό γεύμα
για την παροχή ενέργειας στον εγκέφαλο το πρωί
Το πρωινό οδηγεί σε καλύτερες σχολικές επιδόσεις και βαθμολογίες.
Επιπλέον το πρωινό συμβάλλει σημαντικά στη συνολική πρόσληψη
θρεπτικών συστατικών στα παιδιά
 ΔΙΑΤΡΟΦΙΚΑ ΠΡΟΤΥΠΑ

 Η όρεξη συνήθως ακολουθεί το ρυθμό της ανάπτυξης, δηλαδή η

πρόσληψη τροφής δεν είναι πάντα ομαλή και σταθερή. Μετά την
παρατήρηση μιας καλής όρεξης κατά τη βρεφική ηλικία, οι γονείς
παρατηρούν συχνά για τα παιδιά προσχολικής ηλικίας να έχουν φτωχή
όρεξη, ως απάντηση σε ένα πιο αργό ρυθμό ανάπτυξης.

 Οι γονείς συχνά ανησυχούν όταν το παιδί τους αρνείται κάποια

αγαπημένα φαγητά. Αυτές οι περίοδοι ποικίλουν σε ένταση από παιδί
σε παιδί και μπορεί να διαρκέσει μερικές ημέρες ή χρόνια. Λόγω των
μικρότερων δυνατοτήτων και των διακυμάνσεων της όρεξης, τα
περισσότερα παιδιά τρώνε 4-6 φορές την ημέρα
 ΔΙΑΤΡΟΦΙΚΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΚΑΙ ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ

 Τα παιδιά πρέπει να αντιμετωπίζονται με σεβασμό. Συζητήστε με τα

παιδιά και όχι μόνο με τους γονείς ή τους φροντιστές. Τα κατάλληλα
για την ηλικία παιχνίδια, τα έργα ή οι εργασίες βοηθούν στην εκμάθηση
των εννοιών της διατροφής
 Παιδιά προσχολικής ηλικίας αναζητούν πρωτοβουλίες, τα παιδιά
σχολικής ηλικίας μαθαίνουν με εργασίες. Εξηγήστε στα παιδιά την
κατάλληλη για την ηλικία δίαιτα. Ενθαρρύνεται μια χαλαρή ατμόσφαιρα
στο γεύμα, χωρίς πίεση στο φαγητό, βιασύνη ή να τερματίσουν γρήγορα
το γεύμα.
 Τα παιδιά που είναι αυστηρώς χορτοφάγοι θα πρέπει να ενθαρρύνονται
να καταναλώνουν επαρκείς πηγές της Βιταμίνης Β12, ριβοφλαβίνη,
ψευδάργυρο και ασβέστιο και Βιταμίνη D εάν η έκθεση στον ήλιο δεν
είναι επαρκής
 ΣΤΟΧΟΙ ΔΙΑΤΡΟΦΙΚΗΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗΣ

 1)Αξιολογήστε την ανάπτυξη, τη διατροφική πρόσληψη, τη δραστηριότητα, την

κληρονομικότητα, και τη γνωστική ανάπτυξη. Προωθήστε κατάλληλα πρότυπα
ανάπτυξης
 2)Αποφύγεται την αποχή από την τροφή η οποία μπορεί να μειώσει την ικανότητα
συγκέντρωσης, αποτυχία στην ανάπτυξη, αναιμία, εύκολη κόπωση
 3)Αξιολογήστε τις διατροφικές ανεπάρκειες, ιδιαίτερα το σίδηρο.
 4)Προωθήστε την επαρκή πρόσληψη ασβεστίου, βιταμίνης D, ινών και
ψευδαργύρου, τα οποία είναι ΘΣ που συχνά καταναλώνονται ελάχιστα από μικρά
παιδιά
 5)Βοηθήστε στη μείωση της εμφάνισης χρόνιων ασθενειών αργότερα στη ζωή με
συνεπή σχεδιασμό γευμάτων. Οι πρώιμες βλάβες της αθηροσκλήρωσης αρχίζουν
στη παιδική ηλικία.
 6)Δώστε έμφαση στην ποικιλία τροφίμων για να μειώσετε το φόβο για νέα τρόφιμα
(νεοφοβία) που μπορεί να μειώσουν τη θρεπτική τους κατάσταση. Η εισαγωγή
πολλών νέων τροφίμων και γευμάτων πριν από την ηλικία των 4 ετών μπορεί να
αποτελέσει σημαντικό τρόπο ενίσχυσης της αποδοχής των νέων ειδών διατροφής
από τα παιδιά
 Η ΠΥΡΑΜΙΔΑ ΤΗΣ ΦΥΣΙΚΗΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑΣ

 Σε αντιστοιχία με την πυραμίδα της διατροφής, η πυραμίδα της

σωματικής δραστηριότητας είναι ένας έξυπνος τρόπος απεικόνισης
διαφόρων τύπων άσκησης. Προχωρώντας προς την κορυφή τόσο
μικραίνει ο χρόνος τον οποίο τα παιδιά θα πρέπει να αφιερώνουν στις
δραστηριότητες του κάθε επιπέδου

 Οι συστάσεις για φυσική δραστηριότητα και υγεία, σύμφωνα με τον

ΠΟΥ αναφέρουν ότι τα παιδιά θα πρέπει να είναι φυσικά δραστήρια
τουλάχιστον 1 ώρα την ημέρα
Η ΠΥΡΑΜΙΔΑ ΤΗΣ ΦΥΣΙΚΗΣ
ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑΣ
 Στη βάση της πυραμίδας λοιπόν βρίσκονται
καθημερινές δραστηριότητες όπως ποδήλατο,
δουλειές σπιτιού, κήπου, πήγαινε -έλα στο σχολείο,
βόλτες, παιχνίδι σε παιδική χαρά
 Στο αμέσως επόμενο στάδιο δραστηριότητες
όπως τρέξιμο, κολύμβηση, ομαδικά αθλήματα –
παιχνίδια (ποδόσφαιρο, μπάσκετ, κυνηγητό) 3-5
φορές την εβδομάδα με τέτοια ένταση ώστε να
προκαλεί λαχάνιασμα και νε είναι τουλάχιστον
20 λεπτά συνεχόμενα
 Στο τρίτο επίπεδο περιλαμβάνονται ασκήσεις που
αυξάνουν τη δύναμη και την ευλυγισία (κολύμπι,
αναρρίχηση, κανό). Για τη μεν δύναμη (4-5
ασκήσεις σε αριθμό) 2-3 φορές την
εβδομάδα ,για την ευλυγισία καθημερινά λίγο
πριν ή αμέσως μετά το τέλος της κυρίως
δραστηριότητας
 Τέλος στην κορυφή περιλαμβάνονται οι καθιστικές
δραστηριότητες μέχρι 1-2 ώρες ημερησίως
 ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΠΟΥ ΕΠΗΡΕΑΖΟΥΝ ΤΙΣ ΔΙΑΤΡΟΦΙΚΕΣ
ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ

 Οι συνήθειες όσον αφορά στο φαγητό δημιουργούνται συνήθως τα

πρώτα χρόνια της ζωής και μεταφέρονται στη συνέχεια στην ενήλικη
ζωή.
 Ενώ το βρέφος δείχνει έντονο ενδιαφέρον να δοκιμάζει τα πάντα, το
παιδί γίνεται πιο επιλεκτικό με το τι καταναλώνει. Αυτή η αλλαγή στη
συμπεριφορά αντικατοπτρίζει ψυχοκοινωνικές μεταβολές
 Το παιδί μπορεί να μένει νηστικό προκειμένου να πείσει τους γονείς
του για κάτι. Ενδιαφέρεται περισσότερο να δηλώσει την προσωπική του
άποψη παρά να διατραφεί. Προσπαθεί συνεχώς να δηλώσει την
ανεξαρτησία του από τους γονείς του. Εντούτοις τα παιδιά χρειάζεται
να έχουν όρια.
 Μπορούν να ανατεθούν αρμοδιότητες που σχετίζονται με το γεύμα,
όπως το στρώσιμο του τραπεζιού και προάγεται έτσι η ανάπτυξη της
αυτοεκτίμησής του. Η πολυπλοκότητα των ευθυνών μπορεί να
αυξάνεται με την πάροδο των χρόνων
 ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΠΟΥ ΕΠΗΡΕΑΖΟΥΝ ΤΙΣ ΔΙΑΤΡΟΦΙΚΕΣ
ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ

  γονείς : οι γονείς και τα μεγαλύτερα αδέλφια συνεχίζουν να έχουν

τη μεγαλύτερη επιρροή. Η κουλτούρα που διαμορφώνουν οι γονείς
κυρίως μέσω των επιλογών τους επηρεάζουν το παιδί. Οι γονείς είναι
υπεύθυνοι για το διατροφικό περιβάλλον στο σπίτι, τη διαθεσιμότητα
των τροφίμων και το χρόνο που αυτά καταναλώνονται. Το παιδί είναι
υπεύθυνο για την ποσότητα που τρώει.
 Λόγω αλλαγών στη δομή της οικογένειας με τη μητέρα να απασχολείται
πολλές ώρες εκτός σπιτιού περιορίζονται τα γεύματα στα οποία
συνυπάρχουν όλα τα μέλη της οικογένειας. Έτσι το παιδί αναγκάζεται
πολλές φορές να τρώει μόνο του. Ωστόσο πάντα υπάρχει η δυνατότητα
να αφιερώνουν οι γονείς χρόνο να βρίσκονται όλοι μαζί στο τραπέζι
τουλάχιστον για κάποιο γεύμα που θα του παρέχει το κατάλληλο
περιβάλλον και τη συναισθηματική ασφάλεια να απολαύσει το φαγητό.
Οι οικογένειες πρέπει να προσπαθούν να τρώνε μαζί και οι
διενέξεις την ώρα του φαγητού θα πρέπει να αποφεύγονται.
 ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΠΟΥ ΕΠΗΡΕΑΖΟΥΝ ΤΙΣ ΔΙΑΤΡΟΦΙΚΕΣ
ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ

 Τα παιδιά που γευμάτιζαν μαζί με τους γονείς τους είχαν

υψηλότερη ενεργειακή πρόσληψη αλλά και υψηλότερη πρόσληψη ΘΣ
όπως οι φυτικές ίνες, Ca, φυλλικό οξύ, Fe και Βιταμίνες B6, B12,
C, E.Τα παιδιά ανάφεραν ότι κατανάλωναν περισσότερα λαχανικά
και φρούτα, λιγότερα τηγανιτά και χαμηλότερη κατανάλωση
αναψυκτικών. Το οικογενειακό τραπέζι αποτελεί μεγαλύτερη
πρόκληση όσο τα παιδιά μεγαλώνουν. Οι γονείς πρέπει να συνεχίσουν
να αποτελούν θετικά πρότυπα για τα παιδιά τους. Και να παρέχουν
την απαραίτητη καθοδήγηση ώστε το παιδί τους να είναι ικανό να
κάνει υγιεινές διατροφικές επιλογές εκτός σπιτιού. Η μέθοδος της
επιβράβευσης ή της τιμωρίας με τρόφιμο δεν είναι ο ενδεικνυόμενος.
Το αίσθημα κορεσμού της πείνας είναι περισσότερο αναπτυγμένο στα
παιδιά σε σχέση με τους ενήλικες και το παιδί δε θα καταναλώσει
μεγάλη ποσότητα μεσημεριανού αν λίγο πριν έχει προσλάβει ένα μεγάλο
γλυκό.
 ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΠΟΥ ΕΠΗΡΕΑΖΟΥΝ ΤΙΣ ΔΙΑΤΡΟΦΙΚΕΣ
ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ

 εξωτερικές επιρροές : μεγαλώνουν όσο ο κόσμος του παιδιού

διευρύνεται πέρα από την οικογένεια και ενδέχεται το παιδί να
αρνηθεί να καταναλώσει ένα τρόφιμο που ήταν από τα αγαπημένα
του στο παρελθόν επειδή του το πρότεινε κάποιος συνομήλικος. Οι
δάσκαλοι και οι προπονητές έχουν επίσης μεγάλη επιρροή στις
διατροφικές συμπεριφορές. Η διατροφή πρέπει να επιτελέσει τμήμα
της Αγωγής Υγείας και ότι μαθαίνεται στην τάξη πρέπει να είναι
διαθέσιμο στα κυλικεία.
  ΜΜΕ :Το 44% των τηλεοπτικών διαφημίσεων που απευθύνονται
στα παιδιά αφορούν γλυκίσματα και αναψυκτικά, ενώ το 34% έτοιμα
τρόφιμα.Τα παιδιά προσχολικής ηλικίας γενικά δεν είναι σε θέση να
διακρίνουν τις διαφημίσεις από τα υπόλοιπα προγράμματα και καθώς
μεγαλώνουν αποκτούν πιο κριτική στάση αλλά παραμένουν επιρρεπή
στα διαφημιστικά μηνύματα
 ΛΙΠΟΣ ΚΑΙ ΚΑΡΔΙΑΓΓΕΙΑΚΑ

 Οι κατευθυντήριες οδηγίες για την πρόληψη της καρδιαγγειακής

νόσου στα παιδιά άνω των δύο ετών είναι ίδιες με αυτές των
ενηλίκων. Ό έλεγχος των επιπέδων χοληστερόλης συστήνεται επίσης
στα παιδιά με οικογενειακούς παράγοντες κινδύνου
 Οι διατροφικές συνήθειες του πληθυσμού έχουν δείξει μια τάση
ελάττωσης των ολικών λιπιδίων και του ποσοστού των θερμίδων από
λιπίδια στις δίαιτες των παιδιών. Ωστόσο την ίδια στιγμή έχουν
αυξηθεί τα ποσοστά υπέρβαρου με επακόλουθη αύξηση του κινδύνου
για καρδιαγγειακά
 Οι επαγγελματίες υγείας θα πρέπει να αξιολογήσουν το κάθε παιδί
ξεχωριστά σχετικά με τη συνολική πρόσληψη λιπιδίων και την
υπερβολική κατανάλωση χαμηλής περιεκτικότητας σε λιπαρά και
άπαχα τρόφιμα κυρίως από παιδιά προσχολικής ηλικίας
Παχυσαρκία
 Εισαγωγή

 Η αύξηση των κρουσμάτων περίσσειας βάρους /παχυσαρκίας στα παιδιά

λαμβάνει απειλητικές διαστάσεις
 Η αύξηση του επιπολασμού της παχυσαρκίας παρατηρείται και στον
ενήλικο πληθυσμό των ΗΠΑ υποδεικνύοντας ότι κοινωνικοί και
περιβαλλοντικοί παράγοντες μπορεί να έχουν παίξει ρόλο
 Παρά την αύξηση των κρουσμάτων παχυσαρκίας δε διαπιστώθηκε
αντίστοιχη αύξηση της προσλαμβανόμενης από τα παιδιά ενέργειας με το
πέρασμα του χρόνου. Το γεγονός αυτό υποδηλώνει ότι η απουσία
φυσικής άσκησης μπορεί να συμβάλει σε μεγάλο βαθμό στη ραγδαία
αύξηση των κρουσμάτων παχυσαρκίας
 Στις ΗΠΑ το συγκεκριμένο πρόβλημα θα πρέπει να αντιμετωπιστεί σε
επίπεδο δημόσιας υγείας
 Επίσης τα παιδιά με παχυσαρκία έχουν αυξημένο κίνδυνο να εμφανίσουν
κάποια χρόνια ασθένεια όπως καρδιαγγειακές παθήσεις και ΣΔ ΙΙ
 Περίσσεια βάρους και παχυσαρκία σε παιδιά σχολικής ηλικίας

Επιπολασμός
Σύμφωνα με στοιχεία 2009 -2010 περίπου το 18% των
παιδιών ηλικίας 6-11 ετών είναι παχύσαρκα με ΒΜΙ ≥
95ης ΕΘ
 Χαρακτηριστικά γνωρίσματα των υπέρβαρων / παχύσαρκων παιδιών

 το μεγαλύτερο ανάστημα, η προχωρημένη οστική ηλικία, η πρώιμη

σεξουαλική ωρίμανση
 φαίνονται μεγαλύτερης ηλικίας από ότι είναι στην πραγματικότητα
και συχνά οι ενήλικες περιμένουν ότι θα πρέπει να συμπεριφέρονται
και ως μεγαλύτερα - ψυχοκοινωνική σκοπιά
 η υπερλιπιδαιμία, η λιπώδης διήθηση του ήπατος, η αρτηριακή
υπέρταση και η παθολογική ανοχή στη γλυκόζη εμφανίζονται με
μεγαλύτερη συχνότητα στα παχύσαρκα παιδιά
 Τα αυξανόμενα επίπεδα ινσουλίνης, μια ένδειξη αντίστασης στην
ινσουλίνη εμφανίζουν ισχυρή συσχέτιση με το αυξανόμενο ΒΜΙ για
την ηλικία
 Τα παχύσαρκα παιδιά και ιδίως αυτά με ΒΜΙ πάνω από την 99 η ΕΘ
είναι πιθανότερο να εμφανίζουν περισσότερους από ένα παράγοντες
κινδύνου
Ο ΣΔ τύπου ΙΙ αν και παλαιότερα θεωρούνταν αποκλειστικά
πάθηση των ενηλίκων εμφανίζει ολοένα και μεγαλύτερη
συχνότητα μεταξύ των παιδιών και εφήβων στις ΗΠΑ με το
85% των πασχόντων παιδιών να εμφανίζουν περίσσια
βάρους ή παχυσαρκία
Τα παιδιά που είναι υπέρβαρα δηλαδή με ΒΜΙ>85 η ΕΘ και
εμφανίζουν και πρόσθετους παράγοντες κινδύνου θα πρέπει
να παρακολουθούνται προληπτικά για την εμφάνιση ΣΔ
από την ηλικία των 10 ετών ή την εφηβεία
Επιπλέον παράγοντες κινδύνου για εμφάνιση του
συγκεκριμένου τύπου διαβήτη είναι το ιστορικό διαβήτη στην
οικογένεια, τα πιθανά συμπτώματα αντίστασης στην
ινσουλίνη
Δεν είναι ακόμα ξεκάθαρη η επίδραση της
παιδικής παχυσαρκίας στη μετέπειτα νοσηρότητα
και θνησιμότητα του ατόμου κατά την ενήλικη ζωή
Περισσότερες έρευνες έχουν πραγματοποιηθεί για
τη σχέση μεταξύ της παχυσαρκίας στην ενήλικο ζωή
παρά για τη σχέση μεταξύ της παιδικής παχυσαρκίας
και της εμφάνισης παχυσαρκίας και ΣΔ ΙΙ στην
ενήλικο ζωή
 Προγνωστικοί παράγοντες της παιδικής παχυσαρκίας

Περιγράφονται κρίσιμες περίοδοι στην παιδική ηλικία που

επιδρούν στη μετέπειτα εμφάνιση της παχυσαρκίας , όπως η
περίοδος της κύησης, της πρώιμης νηπιακής ηλικίας, της
αναπήδησης του ΒΜΙ (BMI rebound) και της εφηβείας
Η περίοδος αναπήδησης του ΒΜΙ αναφέρεται στη
φυσιολογική αύξηση του ΒΜΙ μετά την πτώση του στα
κατώτατα όρια, μεταξύ των ηλικιών 4-6 ετών και είναι
εμφανής και στην καμπύλη αύξησης του ΒΜΙ για την ηλικία.
Σύμφωνα με έρευνες η ηλικία κατά την οποία παρατηρείται
η αναπήδηση του ΒΜΙ μπορεί να επηρεάσει σημαντικά τα
αποθέματα λίπους του παιδιού κατά την εφηβική και
ενήλικο ζωή του
 Η αναπήδηση του ΒΜΙ

Η αναπήδηση του ΒΜΙ θεωρείται πρώιμη όταν ξεκινά

πριν τα 5,5 έτη ενώ η μέση ηλικία εμφάνισης της
είναι μεταξύ 6 και 6,3 ετών. Η αναπήδηση του ΒΜΙ
μετά τα 7 έτη θεωρείται καθυστερημένη
Σύμφωνα με μελέτες οι έφηβοι και οι ενήλικες στους
οποίους η αναπήδηση του ΒΜΙ έγινε νωρίς στην
παιδική ηλικία έχουν υψηλότερο ΒΜΙ από αυτούς
στους οποίους έγινε κανονικά η με καθυστέρηση
Υπάρχουν ορισμένοι πιθανοί μηχανισμοί που εξηγούν
τη σχέση μεταξύ της αναπήδησης του ΒΜΙ και της
παχυσαρκίας
 Η αναπήδηση του ΒΜΙ

Η περίοδος της αναπήδησης του ΒΜΙ μπορεί να ξεκινά

όταν τα παιδιά αρχίζουν να εκδηλώνουν επίκτητες
συμπεριφορές σχετικά με τη λήψη τροφής και τη
φυσική δραστηριότητα
Η πρώιμη αναπήδηση του ΒΜΙ παρατηρείται συχνά σε
παιδιά που εκτέθηκαν σε διαβήτη κύησης κατά την
εμβρυική ανάπτυξη και κατά συνέπεια είχαν υψηλό
βάρος γέννησης
Αν και απαιτείται περαιτέρω έρευνα πιστεύεται ότι οι
προσπάθειες πρόληψης θα πρέπει να επικεντρωθούν
κυρίως σε αυτά τα στάδια ανάπτυξης
 Η παχυσαρκία των γονέων

Ένας ακόμα προγνωστικός δείκτης της παιδικής

παχυσαρκίας είναι το οικιακό περιβάλλον
Τα αποτελέσματα ερευνών έδειξαν ότι η μητρική
παχυσαρκία αποτελεί τον σημαντικότερο
προγνωστικό δείκτη για παιδική παχυσαρκία, ενώ
ακολουθούν το χαμηλό οικογενειακό εισόδημα και η
μειωμένη παρουσία ερεθισμάτων για την ανάπτυξη
των νοητικών λειτουργιών
 Η παχυσαρκία των γονέων

αυξάνει τον κίνδυνο εμφάνισης παχυσαρκίας και στα παιδιά

Έρευνες σε παιδιά ( παχύσαρκα και με φυσιολογικό βάρος ηλικίας μέχρι 10 ετών)
έδειξαν ότι η παχυσαρκία των γονέων διπλασίαζε τον
κίνδυνο για την εμφάνιση παχυσαρκίας κατά την ενήλικο
ζωή
Το ποσοστό των υπέρβαρων παιδιών ήταν μεγαλύτερο
μεταξύ αυτών που είχαν ένα παχύσαρκο γονέα έναντι των
παιδιών χωρίς κανένα παχύσαρκο γονέα. Το ποσοστό της
παχυσαρκίας ήταν ακόμα μεγαλύτερο όταν και οι δυο
γονείς ήταν παχύσαρκοι. Η σχέση της παχυσαρκίας των
γονέων και των παιδιών οφείλεται πιθανώς τόσο σε
γενετικούς όσο και σε περιβαλλοντικούς παράγοντες
Η επίδραση της τηλεόρασης και του χρόνου έκθεσης σε οθόνες στην
παιδική παχυσαρκία

 Ένας από τους στόχους του προγράμματος Υγιείς άνθρωποι το 2020

είναι η αύξηση του ποσοστού των παιδιών και εφήβων που βλέπουν
τηλεόραση ή παίζουν βιντεοπαιχνίδια ≤ 2 ώρες ημερησίως από 78,9 σε
86,8%
 Ο όρος χρόνος έκθεσης σε οθόνες (screen time) χρησιμοποιείται για να
ορίσει το συνολικό χρόνο που αφιερώνει ένα παΐδι στις καθιστικές αυτές
δραστηριότητες αντί άλλων που απαιτούν φυσική άσκηση
 Μέχρι στιγμής οι έρευνες σχετικά με την επίδραση του χρόνου έκθεσης
σε οθόνες στην εμφάνιση παχυσαρκίας είναι λιγοστές.Οι περισσότερες
δημοσιευμένες εργασίες ασχολούνται αποκλειστικά με την τηλεόραση.
Ωστόσο πιστεύεται ότι όλες οι καθιστικές αυτές δραστηριότητες θα
έχουν παρόμοιες συνέπειες
 Η ΑΑΠ συνιστά τα παιδιά να μην αφιερώνουν ≥2 ώρες ημερησίως
μπροστά από οποιαδήποτε οθόνη και προτρέπει τους γονείς να τις
απομακρύνουν από το παιδικό δωμάτιο
Η επίδραση της τηλεόρασης και του χρόνου έκθεσης σε οθόνες στην
παιδική παχυσαρκία

Υπάρχει σημαντική συσχέτιση μεταξύ του χρόνου που

αφιερώνει ένα παιδί η έφηβος μπροστά στην τηλεόραση
και της συχνότητας της παχυσαρκίας στην παιδική ή
εφηβική ηλικία αντίστοιχα.
Διαπιστώθηκε η ύπαρξη μιας «δοσοεξαρτώμενης σχέσης»
καθώς για κάθε επιπλέον ώρα τηλεθέασης
παρατηρήθηκε μια αύξηση στην συχνότητα της παχυσαρκίας
της τάξης του 2% στην ηλικιακή ομάδα 12-17 ετών
Οι πιθανότητες ύπαρξης ΒΜΙ άνω της 85ηε ΕΘ για την ηλικία
και το φύλο είναι σαφώς υψηλότερες στους νέους που
παρακολουθούν τηλεόραση για > 5ωρες ημερησίως έναντι
αυτών που παρακολουθούν 2 ή λιγότερες
Η επίδραση της τηλεόρασης και του χρόνου έκθεσης σε οθόνες στην
παιδική παχυσαρκία

Οι τρόποι με τους οποίους συμβάλει η τηλεόραση

στην παχυσαρκία είναι η μειωμένη δαπάνη
ενέργειας μέσω της μείωσης της φυσικής
δραστηριότητας και η αυξημένη πρόσληψη τροφής
είτε λόγω κατανάλωσης κατά τη διάρκεια της
παρακολούθησης είτε ως αποτέλεσμα των
διαφημίσεων τροφίμων
 Αντιμετώπιση της παιδικής περίσσειας βάρους και παχυσαρκίας

Η ΑΑΠ το 2003 εξέδωσε ορισμένες κατευθυντήριες

οδηγίες με σκοπό την πρόληψη και συστήνουν
έγκαιρη διάγνωση με τη βοήθεια των σχετικών
καμπύλων ΒΜΙ για την ηλικία και παροχή
κατάλληλης καθοδήγησης σχετικά με την υγιεινή
διατροφή και τη φυσική δραστηριότητα.
Το 2006 η ΑΑΠ εξέδωσε νέες οδηγίες προκειμένου να
τονίσουν τη σημασία της αυξημένης φυσικής
δραστηριότητας για την πρόληψη της παιδικής
παχυσαρκίας, προτείνοντας την ενίσχυση της φυσικής
δραστηριότητας στα παιδιά από τους παιδιάτρους
 Αξιολόγηση των υπέρβαρων και παχύσαρκων παιδιών

 Οι πίνακες ΕΘ του ΒΜΙ για την ηλικία χρησιμοποιούνται ως

βασικό εργαλείο για την αξιολόγηση της παιδικής
παχυσαρκίας
 Η περίσσεια βάρους αφορά άτομα με ΕΘ ΒΜΙ >85ης ΕΘ αλλά
< 94ης ΕΘ ενώ η παχυσαρκία αφορά άτομα με ΕΘ >95ης ΕΘ
 Η αξιολόγηση περιλαμβάνει
 τη μελέτη του ιατρικού ιστορικού του παιδιού
 της παχυσαρκίας των γονέων
 διατροφικές συνήθειες και επίπεδο φυσικής
δραστηριότητας
 προθυμία του παιδιού ή/και της οικογένειας για αλλαγή των
διατροφικών τους συνηθειών
 Πρόληψη περιστατικών περίσσειας βάρους και παχυσαρκίας

 Περιορισμός των σακχαρούχων ποτών

 Ενθάρρυνση της κατανάλωσης των συνιστώμενων ποσοτήτων φρούτων και
λαχανικών
 Περιορισμός της παρακολούθησης τηλεόρασης και ηλεκτρονικού υπολογιστή
με μέγιστο τις 2 ώρες ημερησίως και απομάκρυνση των τηλεοράσεων και άλλων
οθονών από τα παιδικά δωμάτια
 Καθημερινή κατανάλωση πρωινού
 Μείωση των γευμάτων στα εστιατόρια, ειδικά σε φαστ φουντ
 Περιορισμός του μεγέθους των μερίδων
 Τήρηση δίαιτας πλούσιας σε ασβέστιο
 Τήρηση δίαιτας πλούσιας σε φυτικές ίνες
 Τήρηση δίαιτας σύμφωνης με τις διαιτητικές προσλήψεις αναφοράς για τις
μακροθρεπτικές ουσίες (υδατάνθρακες, πρωτεΐνες και λίπη)
 Προαγωγή μέτριας έως έντονης σωματικής δραστηριότητας για τουλάχιστον 60
λεπτά καθημερινώς
 Περιορισμός των ενεργειακά πυκνών τροφών
Αντιμετώπιση των περιστατικών περίσσειας βάρους και παχυσαρκίας

Υπάρχουν 4 στάδια αντιμετώπισης του αυξημένου

βάρους και της παχυσαρκίας
Η εικόνα απεικονίζει τις συνιστώμενες μεταβολές
βάρους σε παιδιά ηλικίας 6-11 ετών κατά τη διάρκεια της
θεραπείας αντιμετώπισης της περίσσειας βάρους και της
παχυσαρκίας
Τα 4 αυτά στάδια είναι :
Στάδιο 1 :πέρα από την πρόληψη
Στάδιο 2 :δομημένη διαχείριση βάρους
Στάδιο 3:εκτενης διεπιστημονική παρέμβαση
Στάδιο 4 :παρέμβαση τριτοβάθμιας φροντίδας
 Θεραπευτικός στόχος

Ο γενικότερος σκοπός: να τηρείται εφ όρου ζωής

Για τα παιδιά με περίσσεια βάρους: η θεραπεία στοχεύει
είτε στη διατήρηση του ήδη υπάρχοντος βάρους είτε στη
μείωση του ρυθμού αύξησης του μέχρι ότου το ΒΜΙ για την
ηλικία πέσει κάτω από την 85η ΕΘ
Όσον αφορά τα παχύσαρκα παιδιά: είτε διατήρηση του
σωματικού βάρους στα υπάρχοντα επίπεδα είτε η σταδιακή
απώλεια βάρους (μέχρι 500 γρ/εβδομαδα) μέχρις ότου
το ΒΜΙ πέσει κάτω από την 85η ΕΘ.Τα παιδιά με ΒΜΙ >99η
ΕΘ θα πρέπει να χάνουν βάρος αλλά με ρυθμό όχι
μεγαλύτερο από 1 kg / εβδομάδα μέχρις ότου φτάσουν
σε επίπεδα ΒΜΙ για την ηλικία < 85η ΕΘ
 δυσμενείς επιπτώσεις

Η υιοθέτηση ενός προγράμματος διατροφής στην παιδική

ηλικία απώλειας βάρους μπορεί να έχει δυσμενείς
επιπτώσεις όπως
- η μείωση του ρυθμού σωματικής αύξησης
- η εμφάνιση διαταραχών πρόσληψης τροφής
 Για τη μείωση των κινδύνων που σχετίζονται με την απώλεια
βάρους κατά την παιδική ηλικία θα πρέπει
-να διασφαλίζεται η διατροφική επάρκεια της κάθε
δίαιτας
-να διατηρείται μια μη επικριτική στάση
- να δίνεται προσοχή στη συναισθηματική κατάσταση κάθε
παιδιού