KANDUNGAN PERLEMBAGAAN Menurut Tun Mohamed Suffian (1990), Perlembagaan Malaysia mempunyai ciri asas berikut: Perlembagaan mengasaskan

an Malaysia sebagai sebuah negara persekutuan Sebagai negara Raja berperlembagaan Sebagai negara demokrasi berparlimen Perlembagaan memperuntukan Islam sebagai agama rasmi Persekutuan, tetapi pada masa yang sama tidak mengasaskan malaysia sebagai negara teokrasi, dan dengan jelas menjamin kebebasan beragama Pelembagaan memperuntukkan ketinggian perlembagaan dan kebebasan undang-undang Perlembagaan memperuntukkan pengasingan kuasa ketiga-tiga cabang kerajaan, di sini bermakna seluruh jentera pentadbiran, bukan sahaja eksekutif yang diketuai oleh Perdana Menteri dan dibantu oleh kabinet serta seluruh birokrasi. Ketiga-tiga cabang itu ialah Parlimen, Eksekutif dan Badan Kehakiman. Ketiganya mempunyai status yang sama, tiada satu pun yang lebih tinggi daripada yang lain dan setiap satunya mempunyai fungsi dan tanggungjawab yang berbeza. Pelembagaan memperuntukkan sebuah badan kehakiman yang berasingan dan bebas dari kawalan Parlimen dan Eksekutif malah mempunyai bidang kuasa yang eksklusif untuk menentukan pertikaian dan hak-hak serta liabiliti lain dalam perlembagaan . Perlembagaan Malaysia telah diistiharkan pada Hari Malaysia (16 September 1963). Mengandungi : 15 Bahagian (parts), 183 Perkara (articles) dan 13 Jadual (schedules). Unsur-Unsur Tradisi Dalam Perlembagaan Empat unsur tradisi dalam Perlembagaan Persekutuan : Pemerintah Beraja Sebelum kedatangan penjajah, amalkan sistem pemerintahan beraja dan berkuasa secara mutlak. Pemerintahan beraja mutlak ditukar kepada sistem raja berperlembagaan 1

Dikehendaki menerima nasihat anggota kabinet dan bertindak menurut nasihat itu.

Agama Islam Anutan orang Melayu beratus tahun dan masih kuat berpegang teguh Inggeris tidak menyentuh sama sekali agama Islam dan adat istiadat Melayu Menjadi agama rasmi Persekutuan tetapi agama-agama lain boleh diamalkan dengan bebas. Perkara 3 memperuntukkan suatu fasal imbangan iaitu tetapi agama lain boleh diamalkan dengan aman dan damai di mana-mana bahagian persekutuan.

Unsur-Unsur Tradisi Dalam Perlembagaan Agama Islam Kebebasan beragama dijamin terhadap semua agama iaitu setiap orang mempunyai hak untuk menganut dan mengamalkan agamanya dan bahawa setiap agama mempunyai hak untuk : i. ii. Menguruskan hal-ehwal agamanya Menubuh dan menyelengara institusi bagi maksud agama atau khairat Memperolehi dan memiliki harta serta memegang dan mentadbirnya mengikut undang-undang

iii.

Oleh kerana Islam diterima sebagai agama bagi persekutuan, pihak kerajaan sama ada keraajaan Persekutuan atau negeri mempunyai kebebasan, kuasa dan keistimewaan untuk menubuhkan atau menyelengara atau membantu penubuhan institusi Islam dan melaksanakan ajaran dalam agama Islam serta mengeluarkan perbelanjaan yang diperlukan ntuk tujuan itu.

Kedudukan Istimewa Orang Melayu Pada mulanya, peruntukkan yg mengutamakan penduduk pribumi Melayu tidak diperlukan dalam beberapa perjanjian, berasaskan angapan bahawa negara ini adalah negeri Melayu, dan tiada sesiapapun semasa itu mempersoalkan hak dan keistimewaan yg dinikmati.

Berubah selepas beberapa perjanjian yg memaksa raja-raja Melayu menurut nasihat Inggeris, tanpa disedari menghakis hak dan kedudukan istimewa org Melayu sedikit demi sedikit Diburukkan dengan Dasar Pintu Terbuka Malayan Union PTM 1948 : org Melayu dpt hak dan kedudukan semula Selepas merdeka : Perkara 153 Perlembagaan-Perlembagaan negeri-negeri Melayu mensyaratkan bahawa Menteri Besar an SUK hendaklah dilantik dari kalangan orang Melayu yang beragama Islam.

Kedudukan Istimewa Orang Melayu Hak istimewa meliputi jawatan dalam perkhidmatan awam, biasiswa, pendidikan, perniagaan dan kemudahan khas lain yang diberikan. Bagaimanapun, perkara ini juga melindungi kaum-kaum lain iaitu adalah menjadi tanggungjawab YDPA untuk melindungi juga hak-hak mereka yang sah menurut peruntukan lain. Begitu juga perkara ini tidak boleh dilaksanakan jika ia mengakibatkan kehilangan jawatan sebarang jawatan awam yang dipegang oleh sesiapa atau pernarikan sebarang biasiswa atau keistimewaan yang dinikmati oleh kaum lain atau perlucutan atau penamatan permit lesen yang dipegang olehnya.

Bahasa Melayu Sebelum perang, menjadi bahasa utama Berubah selepas perang, bahasa Inggeris mula diterima sebagai bahasa pentadbiran, w/pun bahasa Melayu masih digunakan. Dijadikan bahasa Kebangsaan (Perkara 152 (1)) untuk menyatupadukan rakyat pelbagai kaum. Juga melindungi bahasa-bahasa lain dan seterusnya memperuntukkan bahawa tiada sesiapa pun boleh dilarang atau ditahan daripada menggunakan (selain dari maksud rasmi) atau mengajar atau belajar apa-apa bahasa lain. Kerajaan juga berhak mengekalkan pengunaan dan pembelajaran bahasa lain dalam persekutuan.

Pandangan Dr Ismail : Soal Bahasa 3

Akibat pemerintahan penjajah, satu-satu bahasa yg boleh menjamin kehidupan bagi mereka yg berkerja dengan kerajaan ialah Bhs Inggeris. Selain itu, kaum-kaum di negara ini dibiarkan sahaja menguruskan pendidikan masing2. Pernah dicuba, tanpa bersungguh2, untuk memberi org Melayu pendidikan dlm bhs mereka sendiri, tetapi kerana pendidikan itu setakat sekolah rendah shj dan dilaksanakan dengan sikap acuh tak acuh, tidak ada faedahnya utk org Melayu. Org cina pun dibiarkan shj, dibiarkan menguruskan sekolah sendiri, dengan dibiayai yuran yg mereka kenakan atas mereka sendiri, atas pengeluaran getah dan perniagaan mereka. Akibatnya, mereka yg berpendidikan Inggeris shj yg ada bhs penyatu, diseluruh TM yg berbilang kaum ini. Pucuk pimpinan Perikatan membuat kesimpulan bahawa TM merdeka harus ada satu bhs penyatu, supaya pelbagai kaum menjadi satu bangsa. Pilihan yg jelas ialah Bhs Melayu. Pada pokoknya, jika org Cina itu masalah politik sebenarnya, kerana kaum yg lain tidak dominan hendak dipujuk agar menerima Bhs Melayu sebagai bhs kebangsaan, mereka patut diberi taraf warganegara sebagai balasan. Inilah asas sebenar kesepakatan antara tiga pihak di negara ini, khususnya antara orang Melayu dengan org Cina. Pandangan Dr Ismail : Kedudukan Istimewa Orang Melayu Masalah ini sebenarnya tidak sesukar yg dijangkakan, kerana pucuk pimpinan Perikatan menyedari perlunya dari segi praktikal orang Melayu diberikan kelebihan supaya dapat bersaing atas dasar sama rata dengan kaum lain. Satu-satunya soal yg menjadi perbalahan ialah berapa lama kedudukan istimewa itu patutkah dikenakan had masa atau dibiarkan kekal? Saya buat cadangan, yg diterima, iaitu persoalan itu biar orang Melayu sendiri menetukan, sebab saya rasa apabila semakin ramai orang Melayu berpelajaran dan berkenyakinan diri, mereka sendiri nanti mahu menghapuskan kedudukan istimewa ini, kerana kedudukan istimewa ini sebenarnya menghina kebolehan orang Melayu dan patut diterima hanya kerana perlu sebagai langkah sementara demi memastikan kemajuan mereka dalam dunia moden yg penuh persaingan: dunia yang belum mereka ketahui kecuali mereka yang diam di bandar sahaja. Peranan dan Kepentingan Unsur Tradisi ini Amat penting dibicarakan kerana ia menjadi faktor penting untuk mewujudkan identiti Malaysia dan memupuk persefahaman ke arah perpaduan. Penting kerana perkara-perkara ini juga yang menjadi identiti negara. Kebetulannya banyak lebih kurang dengan definisi Melayu

Melayu ertinya seseorang yang menganuti agama Islam, lazim bercakap Bahasa Melayu, menurut adat istiadat Melayu. Kestabilan negara banyak bergantung kepada identiti ini.

 Aspek Kemelayuan asas kepada kelicinan Perlembagaan. Sebarang cubaan untuk mempersoalkan mana-mana elemen tersebut akan mengugat kerharmonian yang sediaada. Tidak bergantung kepada individu atau parti politik tertentu Peranan dan Kepentingan Unsur Tradisi ini Juga satu kontrak sosial yang telah disepakati semasa menggubal perlembagaan. Orang Melayu menganggap elemen tersebut sebagai as forming as essential means to bring them to a level of equality with the others communities and to retrieve thier position which was lost as a result of a century of British colonial administration and application of British law which places so much emphasis on egalitarian principles (Mohd Salleh Abbas : 13). Konsep Malaysian Malaysia Pilihanraya 1969 -

Meliputi bahasa, agama, kedudukan istimewa orang Melayu dan Bumiputera Sabah dan Sarawak dan pemerintahan beraja. Wujud beratus tahun dahulu sebelum perlembagaan diwujudkan pada tahun 1957 Berperanan menstabilkan sistem politik negara. Dilindungi di bawah Akta Hasutan 1948 dan dianggap isu-isu sensitif yang dilarang dari dijadikan isu perbincangan awam. Merupakan elemen-elemen kekal dalam perlembagaan ...marilah kita sekalian sematkan di dalam hati ingatan kita terhadap pengajaranpengajaran yang telah diperolehi dari Peristiwa 13 Mei, dan janganlah kita bincangkan dan bahaskan lagi tentang apa yang menyebabkan tercetusnya peristiwa itu dan bagaimana ia bermula kerana ini mungkin akan melupakan kita kepada anasir-anasir yang tidak bertanggungjawab yang kerjanya menanamkan benih-benih syak wasangka dan perasaan bimbang di kalangan kaum-kaum serta menggunakan perkara-perkara sensitif anasir-anasir tersebut telah mendapat kesempatan besar untuk membangkitkan perasaan perkauman apabila kempen pilihanraya berjalan dalan bulan April dan Mei 1969. Mereka sengaja menimbulkan perasaan takut dan marah dengan cara mempersoal dan mempersendakan syarat-syarat dalam perlembagaan mengenai bahasa Malaysia dan kedudukan istimewa orang Melayu sehingga menimbulkan lagi perasaan tidak terjamin yang dirasai oleh orang Melayu apabila mereka melihat bagaimana luasnya perbezaan-perbezaan di antara mereka dengan orang bukan Melayu terutama sekali di dalam lapangan ekonomi dan pelajaran.