Polaris Burmese Library - Singapore - Collection - Volume 92

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/
ppftmPm&Sifpepfwdkufzsufa&;
jidrf;csrf;a&;'dDrdkua&pDa&;vlYtcGifhta&;
aqmif;yg;rsm; twGJ 92
txl;aqmif;yg;
တ႐ုတ္-ျမန္မာ ဆက္ဆံေရး
1988 Photos
ေက်ာင္းသားသမိုင္းေရးသူ ကိုေအာင္ထြန္း
ျပန္လြတ္လာ
ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသား ၁၂၈ ဦးသာ
လြတ္ၿငိမ္းခ်မ္းသာခြင့္ရ
vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 92 1

ppftmPm&Sifpepfwdkufzsufa&;
jidrf;csrf;a&;'dDrdkua&pDa&;vlYtcGifhta&;
aqmif;yg;rsm; twGJ 92
txl;aqmif;yg;
1988 Photos
ေက်ာင္းသားသမိုင္းေရးသူ ကိုေအာင္ထြန္း
ျပန္လြတ္လာ
yHkEdSyfrSwfwrf;
vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) twGuftxl;xkwfa0onf

2009 ckESpf
pifumyledKifiH
POLARIS BURMESE LIBRARY ( SINGAPORE )

Breaking News – For immediate release
20 September 2009 11:00 Thailand Standard Time
At least 110 political prisoners released

(Mae Sot – Thailand )
The Assistance Association for Political Prisoners ( Burma ) (AAPP) can confirm that so far
110 political prisoners have been released from 23 different prisons in Burma .
The 110 released include 38 members of the National League for Democracy, including 3
MPs; 20 women; 11 former political prisoners; 4 monks; 4 journalists; 10 members of the
Human Rights Defenders and Promoters Network; 6 members of the 88 Generation
Students; and 1 lawyer.
On the evening of September 17, 2009 in Rangoon , state-run MRTV carried a news
bulletin announcing that 7,114 prisoners were to be released “on humanitarian grounds.”
The list of political prisoners released will be continually updated at our web site
www.aappb.org as AAPP receives more information. In alphabetical order:
1. Angaelay ( Mandalay prison) - student

2. Aung Gyi (Insein prison) - student
3. Aung Gyi @ Aung Thwin (Shwebo prison) – journalist, former political prisoner, 88
Generation Students
4. Aung Ko Oo (Tharawaddy prison) - student
5. Aung Lwin (Thandwe prison)
6. Aung Myint (Myaungmya prison) - NLD member; Human Rights Defenders and
Promoters member
7. Aung Myo (Shwebo prison) – NLD Township Organiser
8. Aung Naing (Insein prison) – NLD member
9. Aung Swe (Shwebo prison) - NLD member
10. Aung Tun (Tharawaddy prison) – student; member of the All Burma Federation of
Student Unions
11. Aye Min (a) Aye Min Min (Tharawaddy prison) – private tutor
12. Aye Myint Mar (female) (Monywa prison) - All Burma Students Democratic Front
(Western)
13. Ba Chit (Tharawaddy prison) – Ex-captain in the army
14. Ba Min (Kale prison) – NLD member
15. Bo Bo (Myingyan prison)
16. Bo Gyi (Pegu prison)
17. Chan Aung (Monywa prison) - NLD township organiser
18. Chit Thein Tun (Monywa prison) - All Burma Students Democratic Front (Western)
19. Cho Mar Htwe, (Female) ( Moulmein prison) – NLD member
20. Eimt Khaing Oo, Female (Insein prison) – journalist; Cyclone Nargis volunteer
21. Hla Shein, (Hinzada prison) , Human Rights Defenders and Promoters
22. Hlaing Aye (Kale prison) - NLD MP, Former Political Prisoner
23. Hnin Hnin (female) (Monywa prison) - All Burma Students Democratic Front
(Western)
24. Htay Naing Lin (Monywa prison) - Human Rights Defenders and Promoters
Network
25. Htay Win (Thayet prison) – NLD Township Organizer
26. Khaing Kaung Zan, (Thayet prison) – Arakan League for Democracy in exile
member
27. Khin Khin Lay (a) Khin Lay, (Female) (Pegu prison) – NLD member
28. Khin Maung Chit (Meiktila prison) - NLD Local Secretary
29. Khin Maung Thein (Shwebo prison) – NLD member
30. Khin Moe Aye (a) Moe Moe (Female), (Myingyan prison) – 88 Generation Students
member; former political prisoner
31. Kyaw Kyaw Thant (Insein prison) – journalist; Cyclone Nargis volunteer
32. Kyaw Lwin, (Hinzada prison) , Human Rights Defenders and Promoters
33. Kyaw Maung (Myitkyina prison) – NLD MP
34. Kyaw Thu Htike (Taunggyi prison)
35. Kyaw Win (Tharawaddy prison) – All Burma Students Democratic Front
36. Kyi Kyi Min, (Female) (Insein prison) – NLD member
37. Kyi Lin (Myintkyina prison) – NLD member
38. Ma Ei (female) (Paungde prison)
39. Ma Htay (a) San San Myint, (Female) (Insein prison)
40. Ma Mi Mi Swe (female) (Henzada prison)
41. Maung Maung Htwe (Shwebo prison)
42. Maw Si (Shwebo prison) – NLD Youth member
43. Mi Mi Sein, (Female) (Insein prison) – NLD Township Joint-Secretary
44. Michael Win Kyaw (Kale prison) – 88 Generation Students member; former
political prisoner
45. Min Min (a) La Min Tun, (Hinzada prison) , Human Rights Defenders and
Promoters
46. Min Min Soe (Myingyan prison) – 88 Generation Students member
47. Moe Hlaing ( Moulmein prison)
48. Moe Kyaw Thu (a) Bo Bo ( Mandalay prison)
49. Moe Lwin ( Moulmein prison) – individual activist
50. Monywar Aung Shin (a) U Aye Kyu (Insein prison) - Member of NLD and poet
51. Mya Sein, (Hinzada prison) , Human Rights Defenders and Promoters
52. Myint Oo (a) Ni Ni ( Mandalay prison) – NLD Township organizer; former political
prisoner
53. Myint Oo (Thayet prison) – NLD Township Joint Secretary
54. Myo Min Lwin ( Moulmein prison)
55. Myo Yan Naung Thein (Thandwe prison) – 88 Generation Students member, former
political prisoner
56. Nay Win (Myintkyina prison) – NLD Township Organizer
57. Nine Nine (Insein prison) – NLD MP, Former Political Prisoner
58. Nu Nu Swe @ Pauk Pauk (female) (Myaungmya prison)
59. Nyi Nyi Min (Buthidaung prison) – NLD member
60. Nyo Mya (Kale prison) – NLD member
61. Pe Tin (Pegu prison) – NLD member
62. Pyae Phyo Aung (a) Hnan Mue (Pa-An prison)
63. San Pwint (Kale prison) – NLD member; teacher
64. San Ya (Tharawaddy prison) – NLD member

65. Sandar Min (a) Shwee, (Myaungmya prison) – 88 Generation Students, Former
Political Prisoner
66. Sandar, (Female) (Myingyan prison) – NLD member
67. Saw Myo Min Hlaing @ James (Thaton prison) - Private Tutor
68. Saw Taw Kyi (Thayet prison) – Karen National Union member
69. Shin Sandaw Batha, Monk (Insein prison) – All Burma Monks’ Alliance
70. Shwe Thar (a) Tin Win (Tharawaddy prison) – Karen National Union member
71. Soe Han (Lashio prison) – lawyer; Chair of the National League for Democracy’s
(NLD) legal advisory body
72. Soe Wai (a) Than Zaw (Myitkyina prison)
73. Than Min (a) Tin Tun Aung, (Taungoo prison) – NLD member
74. Than Than Htay, (Female) (Insein prison) – student
75. Than Than Sint, (Female) (Insein prison)
76. Than Tun (Shwebo prison)
77. Than Zaw Oo (Tharawaddy prison) – NLD member
78. Thar Cho, (Thayet prison) – NLD Township Organizer
79. Thein Zaw (Tharawaddy prison)
80. Thet Oo (Taungoo prison) – Human Rights Defenders and Promoters member
81. Thet Zin (a) Maung Zin (Kale prison) – journalist; former political prisoner; member
of the All Burma Federation of Student Unions and the Democratic Party for a New
Society
82. Thin Min Soe, (Female) (Insein prison) – labour activist
83. Thura Win @ Thura Lin (Buthidaung) – Student
84. Tin Mar Swe (female) ( Mandalay prison)
85. Tin Maung Nyunt (Shwebo prison) – NLD Township Organiser
86. Tin Mya (Insein prison) - National League for Democracy Township chairperson,
Former Political Prisoner
87. Tin Myint (Insein prison) – NLD member
88. Tin Myint (Tharawaddy prison)
89. Tin Myo Htut (a) Kyaw Oo (Insein prison) – Generation Wave; former political
prisoner
90. Tin Tin Myint, (Female) (Insein prison) – third year chemistry student
91. Tin Tun (a) Kyaw Swa (Tharawaddy prison) – UN Development Program staff
(New Era journal distributor)
92. Tun Hla (Tharawaddy prison)
93. Tun Oo (a) Ngar Kalar (Taungoo prison)
94. Tun Tun Nyein, (Thayet prison) – NLD Youth member
95. Tun Tun Oo (a) Nanda Malar (Taungoo prison) – monk
96. Tun Tun Oo (Thandwe prison)
97. U Han Sein (Tharawaddy prison) – NLD member
98. U Myint, (Hinzada prison) , Human Rights Defenders and Promoters
99. U Pannita (a) Myint Aye (Taungoo prison) – monk; Human Rights Defenders and
Promoters member
100. U Peter (Loikaw prison)
101. U Win, (Hinzada prison) , Human Rights Defenders and Promoters
102. U Zawana (a) Soe Myint (Taungoo prison) - monk
103. Win Myint (Insein prison)
104. Wunna Soe (Pa-An prison) – Democratic Party for a New Society member
105. Yan Aung Shwe (Thayet prison) – All Burma Students Democratic Front
member
106. Yan Naing Min (a) Nan Wai ( Mandalay prison) – student
107. Zaw Htet Aung (Kale prison) - student
108. Zaw Lin Tun (a) Phu Zaw (Monywa prison) - All Burma Students
Democratic Front (Western)

109. Zaw Tun (Taungoo prison)
110. Zin Mar Aung (female) ( Mandalay prison) – student; NLD member
-ENDS-
For media interviews please contact:
Tate Naing, AAPP Secretary +66(0)89-899- 7161

Bo Kyi, AAPP Joint-Secretary +66(0)81-324- 8935
Thanks N Regards,
U Aung Myo Thein
Assistant Association for Political Prisoners (Burma)

Contact: info@aappb.org, info@fbppn.net
Web: http://www.aappb. org, http://www.fbppn. net
ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ားကို ေစတနာအမွန္ျဖင့္
လႊတ္ေပးျခင္းမဟုတ္ဟု ေအေအပီပီေျပာ
Submitted by Karen Information Center on September 19, 2009 – 5:57 amNo

Comment
စက္တင္ဘာလ ၁၉ရက္။ ေစာခါးစူးညား (ေကအိုင္စီ)

စစ္အစိုးရသည္ ယမန္ေန႔က အက်ဥ္းသား ၇၁၁၄ဦးကို ျပန္လႊတ္ေပးလိုက္ရာတြင္
ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ား ပါ၀င္ခဲ့ေသာ္ လည္း ၄င္းမွာ ေစတနာအမွန္ျဖင့္
လႊတ္ေပးျခင္းမဟုတ္ဟု ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ား ကူညီေစာင့္ေရွာက္ေရးအသင္း (ေအ
ေအပီပီ)က ထုတ္ေဖာ္ေျပာဆိုလိုက္သည္။
“စစ္အစိုးရ လႊတ္ေပးတဲ့ထဲမွာ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသား ၂၀၀ေက်ာ္တယ္လို႔ ေျပာတယ္။

ေသခ်ာစစ္ၾကည့္ လိုက္ေတာ့ ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသား ၇၁ေယာက္ပဲ။ အဲဒီထဲမွာ
တ၀က္ေလာက္က လႊတ္ရက္နီးတဲ့သူေတြပါတာကို ေတြ႕ရတယ္။ ေနာက္ တကယ္အ ေရးႀကီးတဲ့
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၊ ဦးတင္ဦးနဲ႔ ၈၈ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္လိုလူေတြ မပါဘူး။
ဒီလိုလႊတ္ေပးလိုက္တာဟာ တိုးတက္မႈတခုလို႔ ေျပာလို႔ရေပမယ့္ စစ္မွန္တဲ့ေစတနာနဲ႔
လႊတ္တယ္ဆိုတာေတာ့ ေျပာရခက္ပါတယ္”ဟု ေအေအပီပီ အတြင္း ေရးမွဴး ကိုတိတ္ႏိုင္က
ေကအိုင္စီကို ေျပာသည္။
သူက “ႏိုင္ငံတကာက စီးပြားေရးဒဏ္ခတ္အေရးယူမႈေတြ၊ ဖိအားေပးမႈေတြနည္းလာေအာင္

နအဖက လုပ္ေနက်ပံုစံအတိုင္း လုပ္လိုက္တာပဲ။ ဘာျဖစ္လို႔လည္းဆိုေတာ့ လႊတ္လိုက္တာက
၇၀ေက်ာ္။ ဒီလထဲမွာ ဖမ္းတာကိုက အေယာက္ ၃၀ေက်ာ္ တယ္”ဟု ဆက္ေျပာသည္။
ယခုလို အက်ဥ္းသားမ်ားအား ျပန္လႊတ္ေပးျခင္းသည္ ႏိုင္ငံသားအက်ဥ္းသား၊

အက်ဥ္းသူမ်ားအား လူသားခ်င္း စာနာေထာက္ ထားမႈ၊ သနားခ်စ္ခင္မႈတို႔ကို
အေလးထားသည့္အေနျဖင့္လည္းေကာင္း၊ ေဒသအက်ဳိးႏွင့္ ႏိုင္ငံေတာ္အက်ဳိးကုိ ထမ္းရြက္သြား
ႏိုင္ရန္အတြက္လည္းေကာင္း က်ခံရန္ က်န္ရွိေနေသးေသာ ျပစ္ဒဏ္မ်ားကို
လြတ္ၿငိမ္းခ်မ္းသာခြင့္ျပဳလိုက္ေၾကာင္း ယမန္ေန႕ က စစ္အစုိးရထုတ္
ျမန္မာ့အလင္းသတင္းစာတြင္ ေဖာ္ျပထားသည္။
အဆိုပါအက်ဥ္းသားမ်ားအား လႊတ္ေပးမည္ဟု စစ္အစုိးရ ထုတ္ျပန္ၿပီး ေနာက္တေန႔တြင္

ကုလသမဂၢ အတြင္းေရးမႉးခ်ဳပ္က ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားအခ်ဳိ႕ ပါ၀င္ခဲ့သည့္အေပၚ
ႀကိဳဆုိခဲ့ေသာ္လည္း ယခင္တုိက္တြန္းထားသည့္အတုိင္း ယခုႏွစ္ ဇူလုိင္လ ေနာက္ပုိင္း
ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားအားလုံး ျပန္လႊတ္ေပးရန္ နယူးေယာ့ခ္ ကုလ႐ုံးခ်ဳပ္၏
ပုံမွန္သတင္းစာရွင္းလင္းပဲြတြင္ အတြင္းေရးမႉးခ်ဳပ္၏ ေျပာခြင့္ရသူက သတိေပးေျပာၾကားခဲ့သည္။
ထိုင္းႏိုင္ငံအေျခစိုက္ ျမန္မာ့အေရးေလ့လာသံုးသပ္သူ ကိုေအာင္သူၿငိမ္းက နအဖအေနျဖင့္

မၾကာခင္ စတင္ေတာ့မည့္ ကုလ သမဂၢ၏ အေထြေထြညီလာခံတြင္ မ်က္ႏွာပန္းလွရန္အတြက္
အက်ဥ္းသားမ်ားကို လႊတ္ေပးလိုက္ျခင္းသာျဖစ္ေၾကာင္း ယခုလို ေျပာသည္။
သူက “သူတို႔(နအဖ)ကေတာ့ အမ်ားအာရံုစူးစိုက္မႈကိုရဖို႔ တနည္းနည္းနဲ႔ လုပ္ျပမွာပဲ။ ဒါေပမယ့္

ဒီအဆင့္နဲ႔ေလာက္ေတာ့ ျမန္ မာမိသားစုေကာ၊ ႏိုင္ငံတကာ မိသားစုပါ အားရေက်နပ္မႈရွိေသးမွာ
မဟုတ္ဘူး။ ေနာက္ စစ္အစိုးရအေပၚမွာလည္း သေဘာ ထားေျပာင္းလဲမွာ မဟုတ္ဘူး။
တကယ္ျဖစ္သင့္တာက ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ားအားလံုး လႊတ္ေပးဖို႔လိုတယ္လို႔ က်ေနာ္ ျမင္
ပါတယ္”ဟု သံုးသပ္ေျပာဆိုသည္။

ယခုလြတ္ေျမာက္လာသည့္ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ားထဲတြင္ ၁၉၈၈ခုႏွစ္မွ ပုဒ္မ ၁၇/၁ ႏွင့္
အေရးေပၚစီမံခ်က္ ဥပေဒ ပုဒ္မ ၅(ည)၊ ၁၇၊ ၁၃၊ ၂၀ တို႔ျဖင့္ႏွစ္ (၂၀)ေက်ာ္
အက်ဥ္းခ်ခံေနရသည့္ လႊတ္ရက္နီးသူမ်ား၊ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ ပုဇြန္ေတာင္ၿမိဳ႕နယ္ အဲန္ အယ္လ္ဒီ
လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ ဦးႏိုင္းႏိုင္း၊ သကၤန္းကၽြန္းၿမိဳ႕နယ္ အဲန္အယ္လ္ဒီအဖြဲ႔ဥကၠ႒ ဦးတင္ျမ၊
မံုရြာအဲန္အယ္လ္ဒီ မွ ဦးေအာင္ရွင္၊ Weekly Eleven အယ္ဒီတာေဟာင္း ကုိေက်ာ္ေက်ာ္သန္႔၊
အီကိုဗီးရွင္းဂ်ာနယ္မွ သတင္းေထာက္ မအိမ့္ခုိင္ဦး ႏွင့္ သံဃာေတာ္တပါးျဖစ္သည့္
အရွင္စေႏၵာဘာသတို႔ ပါ၀င္သည္။
ၿပီးခဲ့သည့္ ဇူလိုင္လက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ အပါအဝင္ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ား

လႊတ္ေပးရန္ ကုလသမဂၢ လံုၿခံဳေရး ေကာင္စီတြင္ အတြင္းေရးမႉးခ်ဳပ္ မစၥတာဘန္ကီမြန္းက
ျမန္မာကိုယ္စားလွယ္ ဦးေက်ာ္တင့္ေဆြအား တိုက္တြန္းေျပာဆိုခဲ့သလို ကုလဆုိင္ရာ
ျမန္မာသံအမတ္ ဦးသန္းေဆြကလည္း အက်ဥ္းသားမ်ားကို
လြတ္ၿငိမ္းခ်မ္းသာခြင့္ေပးမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ထိုလ ဒုတိယပတ္တြင္ နယူးေယာက္ၿမိဳ႕၌
သံတမန္မ်ားကို ေျပာၾကားခဲ့သည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ အက်ဥ္းသားဦးေရေပါင္း (၁)သိန္းေက်ာ္ရွိၿပီး စစ္အစိုးရက အက်ဥ္းသားမ်ားကို

လြတ္ၿငိမ္းခ်မ္းသာခြင့္အေန ျဖင့္ ျပန္လႊတ္ေပးသည္မွာ ၁၀ႀကိမ္ေျမာက္ျဖစ္သည္ဟု
ရန္ကုန္တိုင္းအက်ဥ္းဦးစီး ဌာနၫႊန္ၾကားေရးမႉးခ်ဳပ္ ဦးေဇာ္၀င္းက ျပည္ တြင္းျပည္ပမီဒီယာမ်ားကို
ထုတ္ေဖာ္ေျပာၾကားခဲ့ေသာ္လည္း ျမန္မာႏိုင္ငံရွိ အက်ဥ္းေထာင္မ်ားထဲတြင္ လက္ရွိ ႏိုင္ငံေရးအ
က်ဥ္းသားေပါင္း (၂,၂၀၀)ေက်ာ္ က်န္ရွိေသးေၾကာင္း ေအေအပီပီ၏ စာရင္းအရ သိရသည္။
စစ္အစိုးရသည္ ၿပီးခဲ့သည့္ႏွစ္ စက္တင္ဘာလတြင္ အက်ဥ္းသား ၉၀၀၂ဦး၊ ယခုႏွစ္

ေဖေဖာ္၀ါရီလတြင္ အက်ဥ္းသား ၆၃၁၃ဦး ကို ျပန္လည္လႊတ္ေပးခဲ့ရာတြင္ ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသား
၃၀၀န္းက်င္ ပါ၀င္ခဲ့သည္။

Tuesday, September 15, 2009
ခြန္းခ (သို႔မဟုတ္) ျမစ္ရဲ႔စကား

ေရးသူ-ထြန္း၀င္းၿငိမ္း
(တစ္)
လူ႔ဘ၀၏ ေနာက္ဆံုးခရီးမ်ားကို ကၽြန္ေတာ္ မၾကာခဏ လိုပ္ပါပို႔ေဆာင္ခဲ့ဖူးပါသည္။
သည္တခါခရီးကေတာ့ လိုက္ပါပို႔ေဆာင္႐ံု သက္သက္မဟုတ္ပဲ ၀ိုင္း၀န္းစီစဥ္ေဆာင္႐ြက္ရသူ
လည္း ျဖစ္ေနပါသည္။ ဘ၀၏ ေနာက္ဆံုးခရီးကို ႏွင္သြားသူမွာ ကၽြန္ေတာ္၏မိတ္ေဆြ၊ ရင္ခုန္သံ
တူသူ၊ အိပ္မက္ေသြးသားဟုလည္း ေျပာႏိုင္ပါသည္။
သူ၏ ႐ုပ္အေလာင္းကို ေရေ၀း၏ မီးသၿဂႋဳဟ္စက္ အတြင္းခန္းသို႔ သယ္ေဆာင္သြား ေသာအခါ
မိသားစု၀င္ႏွစ္ဦး လိုက္လို႔ရတယ္ဟု တာ၀န္႐ွိသူ တဦးက ေျပာသျဖင့္ ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္
သန္းလြင္ဦးတို႔ မတိုင္ပင္ပဲ ၀င္သြားခဲ့ၾကသည္။ ၀ိညာဥ္မဲ့ေနေသာ သူ၏ ႐ုပ္ခႏၶာအား
မီးသၿဂႋဳဟ္စက္၏ မီးေတာက္မ်ားထဲသို႔ ထိုးထည့္လိုက္ၾကသည္။ တျဖည္းျဖည္း
ေလာင္ကၽြမ္းေနေသာ မီးေတာက္မ်ားၾကားမွ သူ႔ကို ေနာက္ဆံုး ၾကည့္ျခင္းျဖင့္ ႏႈတ္ဆက္ ဂါရ၀ျပဳ
မိရင္း ဂ်ိမ္းခနဲ ပိတ္လိုက္ေသာ မီးသၿဂႋဳဟ္စက္သံတံခါးႀကီးကို အဓိပၸါယ္မဲ့ ေငးၾကည့္ေန မိခဲ့သည္။
သူ၏ ကဗ်ာအပိုင္းအစတခုက ကၽြန္ေတာ္ရဲ႔ အနားမွာ တစံုတေယာက္က တိုးတိုးေလး
လာ႐ြတ္ေနသလို ၾကားေနရသည္။
ခက္ထန္တဲ့ အိပ္မက္ေတြထဲမွာ
မနက္ျဖန္ေတြ၊ တျဖဳတ္ျဖဳတ္ ေႂကြေနတာကို

ခင္ဗ်ားတို႔ မသိခဲ့ရင္ေတာင္
မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္ခဲ့ရတဲ့ ခရီးစဥ္တခု အေပၚ
လိုလိုလားလား စာနာသင့္တယ္။
သူ႔ရဲ႔ ေနာက္ဆံုးခရီးကို ပို႔ၿပီးကာမွ သူႏွင့္ေတြ႔ခဲ့ရေသာ အစမ်ား၏ ခရီးတာအခ်ိဳ႔ကို

အမွတ္ရေနမိပါေတာ့သည္။
သူငယ္ခ်င္းေရ....... ခင္ဗ်ားရဲ႔ ကဗ်ာထဲကလို အိပ္မက္ေတြ ခက္ထန္ခဲ့လို႔ မနက္ျဖန္ေတြ
တျဖဳတ္ျဖဳတ္ေႂကြေနခဲ့တာလား။ မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္ခဲ့ရတဲ့ ခရီးအေပၚမွာ သူတို႔ စာနာမိၾကဖို႔
ကၽြန္ေတာ္တို႔ မေမွ်ာ္လင့္ခဲ့ၾကဘူးေလ။ အလြမ္းေတြ တဘ၀စာနဲ႔ ခါကာဘိုရာဇီ သားတေယာက္ရဲ႔
အေ႐ွ႔ေျမာက္ပင္လယ္သို႔ တမ္းခ်င္းေတြ သီဆိုၾကရေအာင္။ ေတာင္ယာမီးခိုး ေငြ႔ေတြနဲ႔
ေလွကားထစ္ စိုက္ကြင္းေတြက ခင္ဗ်ားကို လြမ္းလွေရာေပါ့.......။
(ႏွစ္)
သူက ေရာက္တဲ့ေနရာမွာ အဂၤလိပ္စာ သင္ေပးသည္။ သမိုင္းအံ၀ွက္ထဲမွ အလွတရားမ်ားကို
သေဘာတရားႏွင့္ ဆြဲထုတ္ျပသည္။ သူ၏ ျဖတ္သန္းပံုက ေကသရာဇာတို႔ ၏ ဥယ်ာဥ္ေတာ္တြင္
အလံမလွဲစတမ္း စိတ္ဓါတ္ႏွင့္ ရင္ေကာ့ႏိုင္ခဲ့သည္။
၉၉ ႏို၀င္ဘာတြင္ ေတာင္ငူမွ သူျပန္သြားခ်ိန္၌ ကၽြန္ေတာ္ က်န္ရစ္သည္။ သူ စာေတြ
ေရးေနသည္ဟု ၾကားရသည္။ ကိုသီဟလတ္၊ မေမႊးတို႔ စီစဥ္ေသာ စံပယ္ျဖဴမဂၢဇင္းတြင္
သူ႔စာမ်ားကို ဖတ္ရသည္။ သိပ္မၾကာလိုက္ပါ။ သူ႔ေျခေထာက္ ေသြးေၾကာပိတ္ၿပီး ေျခတဖက္
ျဖတ္ရေၾကာင္း ၾကားရသည္။ သူက အေျခအေနကို ရန႔ံသစ္မဂၢဇင္းတြင္ "အမာ႐ြတ္ ေတြကို
ခ်ဳပ္၀တ္ေနရသူ" အက္ေဆးတြင္ ဤသို႔ ေရးသည္။
"ေက်ာက္စိုင္ေက်ာက္သားနဲ႔ အသက္႐ွဴေနတဲ့ အေသြးအသား မွားယြင္းၿပီး ထုဆစ္

ဖန္ဆင္းရာကေန လူအျဖစ္ ရလာခဲ့တဲ့ ေက်ာက္သားတျဖစ္လဲ ဒီလူသားကို အပြင့္
မေျပာရက္ၾကဘူး။ ဖိဖိဖံုးဖံုး စု႐ံုးစု႐ံုးနဲ႔ က်ိတ္ၿပီး ပူေဆြးေနၾကတယ္။ မန္က်ည္းကိုင္းေျခာက္
ႀကီးလို မည္းေျခာက္ၿပီး ကိုင္လို႔ကိုင္မွန္းမသိတဲ့ အေျခအေန၊ ေျခသလံုးက ႏွစ္ဆေလာက္
ေဖာင္းႂကြလာၿပီး ေလတိုးရင္ေတာင္ နာလြန္းလို႔ လွ်ာျပဳတ္က်လုနီးပါး ေအာ္ေနရတဲ့ ေန႔ေတြ၊
ညေတြ၊ သံခုတင္ေတြေတာင္ ေသြးပ်က္ကုန္ၾကေရာေပါ့။ နံရံ၊ မ်က္ႏွာၾကက္ေတြလည္း
ေအာ္ညည္းသံႀကီးကို သူ႔ဆီပုတ္ထုတ္လိုက္၊ ကိုယ့္ဆီပုတ္ထုတ္လိုက္နဲ႔ ေျပးကြက္ကို
႐ွာေနၾကပံုပဲ။ တခ်ိန္တုန္းက ေက်ာက္သားဆိုတဲ့ ဘ၀ေဟာင္း ႐ွိခဲ့ဖူးတာပဲ မဟုတ္လား။
ရင္သာဆိုင္လိုက္ေပေတာ့ ကိုယ့္လူေရ။ ဒါနဲ႔ သူငယ္ခ်င္းတေယာက္ကို ေခၚလိုက္တယ္။ "ငါ့ကို
မညာၾကနဲ႔ေတာ့၊ မရေတာ့တာ ငါသိတယ္ ငါသိတယ္၊ ျဖတ္လိုက္ေတာ့" လို႔ အေ၀းႀကီးဆီကို
တမ္းတမ္းေဆြးေဆြးနဲ႔ မွန္းေမွ်ာ္ၾကည့္ရင္း ေျပာခ်လိုက္ရေတာ့တယ္။"
ခ်ိဳင္းေထာက္တဖက္ႏွင့္ ဒုကၡိတဘ၀တြင္ ေလာကဓံရဲ႔ က်ီဆယ္မႈကို သူက ျပန္ဆန္းစစ္သည္။

"ေခၽြးထြက္လည္း မ်ားခဲ့တာပါပဲ ဘာလို႔ ေသြးထြက္က မ်ားမ်ားေနရတာလဲ။ ေအးေလ၊
သြားေလရာကို မိုးက ထပ္ၾကပ္မကြာ လိုက္ၿပီး၊ ႐ြာေနမွေတာ့ ခႏၶာဖြဲ႔စည္းမႈနဲ႔
ဘ၀တည္ေဆာက္ပံုမွာအလြဲလြဲအေခ်ာ္ေခ်ာ္ ျဖစ္ေနတာေတြ ႐ွိေကာင္း႐ွိႏိုင္တယ္ " ဆိုၿပီး

ေရးသည္။
(သံုး)
ေသခ်ာပါတယ္။
ႏွင္းေတြက ကၽြန္ေတာ့္ကို ေတြ႔ေတြ႔ခ်င္းေတာ့ ေနစိမ့္သူႀကီးရယ္လို႔
စကားနာထိုးၾကမွာ၊ ၿပီးရင္ စာနာမႈနဲ႔ ေပြ႔ဖက္ၾကမွာ တကယ္ပါ။
တသက္မွာ စကၠန္႔အနည္းငယ္ေလးပဲ ကံေကာင္းခြင့္ၾကံဳရ ၾကံဳရ
အိမ္ျပန္ခ်င္တယ္ဗ်ာ။
တကယ္လို႔
ကၽြန္ေတာ္ သက္႐ွိထင္႐ွား႐ွိေနေသးရင္ေပါ့ေလ။
သူ႔ရဲ႔ "တခါျပန္ခြင့္ႀကံဳရႏိုး" ဆိုတဲ့ အက္ေဆးကို ႐ြက္ႏုေ၀မဂၢဇင္းမွာ ကိုေျမနဲ႔ကၽြန္ေတာ္
အယ္ဒီတာအျဖစ္ ေဆာင္႐ြက္ခဲ့စဥ္က ေဖာ္ျပခဲ့ဖူးသည္။ ထိုစဥ္က သူသည္ သူ႔မိဘမ်ားႏွင့္ အတူ
အင္းစိန္က အိမ္မွာေနသည္။ ကၽြန္ေတာ္ စာမူသြားယူတိုင္း သူ႔ကို အင္းစိန္ပန္းျခံနားက ဆိုင္မွာ
အျမဲေတြ႔သည္။ ဆံုတိုင္း၊ စာေပအေၾကာင္း၊ လူေတြအေၾကာင္း။ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းနဲ႔ အဘိဓမၼာမ်ား၊
ေခတ္ေဟာင္းေပတံမ်ားႏွင့္ စံႏႈန္းအသစ္မ်ားအေၾကာင္း၊ ဗီြအက္စ္ႏိုင္ေပါလ္ မွသည္
ဗာဂ်ီးနီးယား၀ုဖ္အထိ ေျပာဆိုေနတတ္သည္။
သူက စာေတြ မနားတမ္း ဖတ္သည္။ မျပတ္စာေရးသည္။ ေရးၿပီးသား စာမူမ်ားကို နီးစပ္ရာ
သူငယ္ခ်င္းမ်ားက မဂၢဇင္းဂ်ာနယ္တိုက္မ်ားသို႔ ပို႔ေပးသည္။ ေဖာ္ျပခံရေသာ စာမူမ်ားအတြက္
စာမူခႏွင့္ စာအုပ္စာေစာင္မ်ား ထုတ္ယူၿပီး သြားပို႔ေပးၾကသည္။ တခါတခါ အင္းစိန္မွ ၿမိဳ႔ထဲသို႔
ခ်ိဳင္းေထာက္တဖက္ႏွင့္ လာရသည္။ ဒုကၡိတျဖစ္ေနေသာ သူ႔ဘ၀ကို စာေပႏွင့္ ကုစားသည္။
ခံစားခ်က္ေတြကိုေတာ့ ယစ္ေ႐ႊရည္မွာ စိမ္တတ္သည္။ သည့္အတြက္ အေပါင္းအသင္းမ်ားက
မၾကခဏသတိေပးမႈကို သူက အေငၚတူးသည္။
"ကၽြန္ေတာ္ အလုပ္လုပ္ေနတာပဲဗ်ာ၊ ဘယ္သူ႔ကို ထိခိုက္ေအာင္ လုပ္ေနလို႔လဲ။ စာဖတ္မယ္၊
စာသင္မယ္၊ စာေရးမယ္ ဒီေလာက္ပဲ လုပ္ႏိုင္မယ္ေလ။ ကၽြန္ေတာ္က ဒုကၡိတပါ။ ခင္ဗ်ားတို႔ေရာ
ဘာေတြလုပ္ႏိုင္ၾကလို႔လဲ" သူေျပာသမွ်ကို ကၽြန္ေတာ္ စာနာႏိုင္ပါသည္။ သူငယ္ခ်င္းမ်ား၏
ေစတနာအရ ေျပာစရာ႐ွိတာ ေျပာၾကသည္ကိုေတာ့ အေလးထားသင့္ ေၾကာင္း ေျပာရသည္။
သူက စိတ္အခ်ဥ္ေပါက္ၿပီး ပါးစပ္မွ မေျပာေပမယ့္ တကယ့္လက္ေတြ႔ တြင္ ထိန္းသည့္အခါ
ထိန္းသြားပါသည္။ သို႔ေသာ္ မၾကာပါ။ ယမကာသံသရာတြင္ လည္ျပန္သည္။
သူ၏ လက္႐ွိဘ၀မွာ ထက္ျမက္သန္စြမ္းေသာ စိတ္ဓါတ္မ်ားကို သူ၏ခ်ိဳ႔ငဲ့ေသာ
ခႏၶာအိမ္အတြင္းတြင္ အတင္းသြတ္သြင္း ထည့္ခံထားရသလို အေျခအေနမ်ိဳး ျဖစ္ပါလိမ့္မည္။
သူ႔ကို အျခားသူမ်ားက မေျပာခင္ ကိုယ့္ကိုယ္ကို သံုးသပ္ထားေသာ စာမ်ိဳးေတြလည္း
ေရးတတ္ေသးသည္။
"အံုမိႈင္းတစ္ဆို႔ေနတဲ့ ၀တ္႐ံုႀကီး ေအာက္မွာပဲ ပတ္၀န္းက်င္အသစ္ကို ခ်ဳပ္၀တ္ဖို႔

ဆံုးျဖတ္လိုက္ရေတာ့တယ္။ ေနေတာင္ ထြက္ဖို႔ ပ်င္းရိရိ႐ွိေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ ဘ၀တကာ ယစ္မူး
ရီေ၀ေ၀နဲ႔၊ ေတြေနတဲ့ၾကားမွာ ကိုယ့္အာသီသေတြကို ခဏခဏ ထားခဲ့ရတယ္။ ဘာျဖစ္လို႔
အမွားအယြင္းေတြနဲ႔ ယစ္မူးေနၾကတာလဲလို႔ သူတို႔ကို ေမးျမန္ခဲ့ဖူးပါတယ္။ သူတို႔အေျဖ
စကားအေပၚ မဲ့ျပံဳးေလးတခ်က္နဲ႔ပဲ ကိုယ့္အဆံုးအ႐ႈံးေတြကို ျပန္ယက္ယူခဲ့ရတယ္"

၀တ္႐ံုသစ္ (Fashion Image) မွ
(ေလး)
"လူသားတဦးဟာ သူဖန္တီထားတဲ့ အႏုပညာ လက္ရာထဲကို သူ႔ႏွလံုသားကို
ထည့္သြင္းေပးနိုင္ခဲ့တယ္ ဆိုရင္ စိတ္ခ်မ္းေျမ့ၿပီး၊ ေပ်ာ္ေပ်ာ္႐ႊင္႐ႊင္ ျဖစ္လာမယ္။ အေကာင္းဆံုး
အႏုပညာေတြကို ဖန္တီးလာႏိုင္မယ္လို႔ Ralph Waldo Emerson က ေျပာခဲ့ဖူးပါတယ္။
စိတ္ႏွလံုးသား ျဖဴစင္ျမင့္ျမတ္မႈကလြဲလို႔ ဘယ္အရာကမွ မျမင့္ျမတ္ဘူးလို႔ ဆိုခဲ့ပါတယ္"
သူက အေမရိကန္ စာေပေဆာင္းပါးတပုဒ္ကို ေရးရင္းက ေရာဘတ္ဖေရာ့စ္ရဲ႔ အႏုပညာအေပၚ
အယူအဆတခုကို ႐ြတ္ျပသည္။ သူ၏ ထူးျခားမႈမွာ ေလ့လာမႈ ျပဳလုပ္ရာတြင္ အတြင္းသေဘာကို
ႏႈိက္ႏိႈက္ခၽြတ္ခၽြတ္ စုစည္းႏိုင္မႈႏွင့္ သုေတသနအျမင္႐ွိမႈ ျဖစ္သည္။ သူျမႇဳပ္ႏွံထားေသာ
စာေပဘ၀တြင္ သူ၏ ခြန္အားတို႔ကို ပံုေအာအသံုးခ်ခဲ့သည္။ တံု႔ျပန္ေသာ အက်ိဳးအားျဖင့္
သူ႔ဘ၀တြင္ ခြန္အား ျဖစ္မျဖစ္ဆိုသည္မွာ ေရရာမႈ မ႐ွိခဲ့ပါ။ သို႔အတြက္ သူ၏ အနီးစပ္ဆံုး
အ၀န္းအ၀ိုင္းမွ နားလည္မႈ မ်ားမ်ားစားစား မ႐ွိခဲ့ပါ။ သူငယ္ခ်င္းမ်ား စီစဥ္ေပးေသာ
ေနရာမ်ားတြင္ လွည့္ပတ္ေန၍ စာေရးသည္။ ေမွာ္ဘီမွာ က်ဴ႐ွင္သင္ေနသတဲ့ဟု ၾကားရသည္။
ထို႔ေနာက္ ေျမာက္ဒဂံုမွာ ကိုခင္ေမာင္ေဇာ္တို႔နဲ႔ ေနတယ္ဟု သိရသည္။ ၀ီလ်ံေဖာ့ကနာ
အက္ေဆးေတြနဲ႔ ဗီြအက္စ္ႏိုင္ေပါလ္ရဲ႔ မီဂြယ္စထရိ၀တၳဳ လံုခ်င္းကို ဘာသာျပန္ေနေၾကာင္း
သူငယ္ခ်င္းမ်ားက ေျပာျပၾကသည္။
တရက္က သူသည္ ကၽြန္ေတာ့္ဆီေရာက္လာၿပီး အေဆာင္ေနခ်င္တယ္ဗ်ာ။ အေဆာင္ငွားဖို႔
စီစဥ္ေပးစမ္းပါဟု ဆိုလာသည္။ သို႔ျဖင့္ ဆင္ေရတြင္းနားက အေဆာင္တခုတြင္ ငွား၍ရသည္။
ထိုစဥ္က ကၽြန္ေတာ္ေဆာင္႐ြက္ေနေသာ ႐ုပ္႐ွင္သစၥာမဂၢဇင္းအတြက္ ကဗ်ာ၊ အက္ေဆးႏွင့္
ဘာသာျပန္ စာမူမ်ား ေရးေပးသည္။ သူ႔ကို အျမဲအႏြံအတာခံေသာ ကိုသီဟလတ္
ယူလာေပးေသာ စာမူမ်ားကို ဘာသာျပန္ေပးသည္။ သူက အစားနည္း၍
အေသာက္မ်ားလာသည္။ အစာမစားေတာ့ လူက ခ်ံဳးက်သြားသည္။ ၿပိဳလုလုယိုင္နဲ႔ေနေသာ
အေဆာင္၏ ႐ႈပ္ပြေနေသာ အခန္းက်ဥ္းေလးထဲတြင္ လွဲရေနရေသာ သူ႔အေျခအေနကို
သူငယ္ခ်င္းမ်ားႏွင့္တိုင္ပင္၍ ေဆး႐ံုတင္လိုက္ရသည္။
ေဆး႐ံုတြင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔၏ မိတ္ေဆြရင္း တဦးျဖစ္ေသာ ကိုနီက မိသားစုလိုက္
ေစာင့္ေ႐ွာက္ေပးသည္။ အေပါင္းအသင္းမ်ားက ၀ိုင္း၀န္းေထာက္ပံ့ၾကသည္။ သူ မဆံုးခင္ညက
သူ႔ခုတင္ေဘး၀ယ္ လူမမာေမးရင္း ကိုအုန္းေက်ာ္၊ ကိုနီ၊ ကိုေဌးသိန္း၊ ကိုေဌးလြင္တို႔နဲ႔
စကား၀ိုင္းဖြဲ႔ ျဖစ္ၾကေသးသည္။ ေနာက္တေန႔ မနက္ ၆နာရီေလာက္တြင္ ကၽြန္ေတာ္အိမ္သို႔
ကိုခင္ေမာင္စန္းေရာက္လာၿပီး မနက္ ၄နာရီ ၄၅မိနစ္ေလာက္က သူဆံုးသြားတယ္လို႔ ကိုမိုး
ဖုန္းဆက္ေၾကာင္းေျပာသည္။ ထိုေန႔မွာ ၂၀၀၄ ဇူလိုင္ ၇ ရက္ ျဖစ္သည္။ သို႔ႏွင့္ ကၽြန္ေတာ္
ရန္ကုန္အေနာက္ပိုင္းေဆး႐ံုသို႔ အေျပးသြားသည္။ ေဆး႐ံုေ႐ွ႔ လက္ဘက္ရည္ဆိုင္တြင္ ကိုမိုး၀င္း၊
ကိုနီ၊ ကိုေဌးသိန္း၊ ကိုေဌးလြင္၊ ကိုလင္း၊ ကိုအုန္းေက်ာ္ တို႔ကို ေတြ႔ရသည္။ သူတို႔က
စီစဥ္စရာ႐ွိသည္မ်ားကို စီစဥ္ထားၾကသည္။ နာေရးအသင္းကို အကူအညီ ေတာင္းထား ေၾကာင္း၊
ေန႔လည္ ၁၂ နာရီ ေရေ၀းတြင္ သျဂႋဳဟ္မည္ျဖစ္ေၾကာင္း၊ သူ႔မိသားစုမွ မင္းတို႔ သူငယ္ခ်င္းေတြ
အစီအစဥ္နဲ႔ ေဆာင္႐ြက္ေစလိုေၾကာင္း စသည္ျဖင့္ ၾကားရသည္။ သို႔ျဖင့္ စ်ာပနကိစၥအတြက္
နာေရးကူညီမႈအသင္းမွ အမႀကီး မသန္းျမင့္ေအာင္၏ ကူညီပံုမွာ ထိေရာက္မႈ ႐ွိလွပါသည္။
ေရေ၀းတြင္ မီးသၿဂႋဳဟ္ခါနီး အသုဘ႐ွင္ရဲ႔ လက္မွတ္ထိုးေပးပါလို႔ လာေျပာေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔

သူငယ္ခ်င္းတသိုက္ ေၾကာင္ေနၾကသည္။ မသန္းျမင့္ေအာင္က "ေပး-ေပး
ကၽြန္မလက္မွတ္ထိုးေပးမယ္၊ သူက ကၽြန္မ ေမာင္ေလးေလ" ဟုဆိုၿပီး ေျပာေျပာဆိုဆိုႏွင့္
လက္မွတ္ထိုးေပးလိုက္သည္။ ေၾသာ္- ေမာင္ေလးတဲ့လားအစ္မရယ္၊ အစ္မႀကီး
မသန္းျမင့္ေအာင္၏ "ကၽြန္မေမာင္ေလး" ဆိုေသာ စကားလံုး၏ အနက္မ်ားစြာထဲတြင္
နက္႐ိႈင္းေသာ ေလာကအျမင္ကို ကၽြန္ေတာ္ ထိေတြ႔မိခဲ့ပါသည္။
(ငါး)
ထိုေန႔က ဇူလိုင္၏ မိုးေရစက္တို႔ ခန္းေျခာက္ေနခဲ့သည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔၏ မ်က္ရည္မ်ား သာ
ရင္ထဲ၌ စိုစြတ္ေနခဲ့ပါသည္။ မအူကုန္းထိပ္သို႔ စက္႐ံုလမ္းအတိုင္း ေလွ်ာက္လာရင္း
႐ွင္အာဒိစၥ၀ံသ ေက်ာင္းတိုက္တြင္းသို႔ ေကြ႔၀င္လိုက္သည္။ သာသန၀ိဇယုတၱရသိမ္ေတာ္ႀကီး
ေ႐ွ႔တြင္ သစ္သားဘုတ္ ခပ္မဲမဲေပၚတြင္ ေျမျဖဴျဖင့္ ေရးထားေသာ သူ၏အမည္ကို ေတြ႔ရသည္။
ဦးမ်ိဳးသန္း(ခ)ဂ်ပ္ႀကီး(ခ)ခြန္းခ (၁၉၅၉-၂၀၀၄)
၏ ရက္လည္ဆြမ္းသြတ္တရားနာ။
သူငယ္ခ်င္းတသိုက္စုစည္းၿပီး သူ႔အတြက္ ကုသိုလ္ျပဳ အမွ်ေ၀ၾကသည္။ ေရာ့-ေရာ့

ကိုထြန္း၀င္းၿငိမ္းေရ၊ ကိုဂ်ပ္ႀကီးအတြက္ ဘုန္းႀကီးတတ္ႏိုင္သေလာက္ ကူညီတာဟု ေနာက္ထဲ
ေခၚၿပီး အသာကပ္၍ ပိုက္ဆံေပးသည္။ ဆရာေတာ္၏ သံေယာဇဥ္က ကၽြန္ေတာ္တို႔
တဦးႏွင့္တဦး မေျပာဘဲသိေသာ ဘာသာေဗဒတခုအလား စီးဆင္းခဲ့ပါသည္။
ထို႔အတူ ကၽြန္ေတာ္တို႔သည္ မေျပာဘဲသိေသာ ဘာသာေဗဒျဖင့္ ခရီးႏွင္ခဲ့ၾကပါသည္။
ကၽြန္ေတာ္တို႔၏ ခရီး႐ွည္သည္ မ်က္ရည္ႏွင့္ အိပ္မက္အၾကားမွ တံတားတခုလည္း မည္ပါသည္။
လူတိုင္းလိုလိုတြင္ ခရီးမ်ားစြာ ႐ွိခဲ့ဖူးပါလိမ့္မည္။ ထိုခရီးမ်ားထဲတြင္ ဘ၀ခရီးသည္
အ႐ွည္လ်ားဆံုး ျဖစ္ပါလိမ့္မည္။ သို႔အတြက္ ကၽြန္ေတာ္တို႔၏ခရီးမွာ ဘ၀ေပါင္းမ်ားစြာ၏
အိပ္မက္႐ွည္ႀကီးတခုပင္ ျဖစ္ပါေတာ့သည္။
သူသည္ ထိုခရီးႏွင့္အတူ သြားခဲ့သည္။ ထိုခရီး၌ သူ႔ဘ၀ကို အဆံုးသတ္ခဲ့သည္။ သူ၏
ကေလာင္အမည္ကို "ခြန္းခ" ဟု ယူခဲ့ျခင္းက ထိုခရီးကို လွစ္ျပသူ ျဖစ္ခ်င္သည္။ စကားတခြန္း၊
ႏွစ္ခြန္း စေသာ "ခြန္း" ႏွင့္ သူ႔ဇာတိေျမ ခါကာဘိုရာဇီအရပ္မွ ျမစ္ကိုေခၚေသာစကား "ခ" ကို
ယူ၍ "ခြန္းခ" သို႔မဟုတ္ ျမစ္ရဲ႔စကားဟု အဓိပၸါယ္ရေစသည္။
ျမစ္တို႔သည္ စီးဆင္းျမဲ စီးဆင္းေနၾက၏။

ထိုျမစ္၏ စကားမွာလည္း ျမစ္၏ရာဇ၀င္ကို သိရာ၏။
စီးဆင္းမႈကို နားလည္ရာ၏။
ေျပာင္းလဲျခင္းကို ေမြ႔ေလ်ာ္တတ္ရာ၏။
ေရာဘတ္ဖေရာ့စ္ေျပာသလိုပင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔သည္ "မအိပ္ခင္ မိုင္ေပါင္းမ်ားစြာ သြားရဦးမည္"

မဟုတ္ပါေလာ။
ထြန္း၀င္းၿငိမ္း။

(၇-၇-၂၀၀၆)
{ပိေတာက္ပြင့္သစ္မဂၢဇင္း၊ အမွတ္(၇)၊ စက္တင္ဘာ ၂၀၀၆ က ကူးယူေဖာ္ျပပါတယ္။
မာယာမဂၢဇင္းမွာ ေဖာ္ျပၿပီးျဖစ္တဲ့ ေမာင္ေအး၀င္း ရဲ႔ "မပို႔လိုက္ရအသုဘ (၂)။ မ်ိဳးသန္း
သို႔မဟုတ္ ဂ်ပ္ႀကီး (၁၉၅၉-၂၀၀၄)" ေဆာင္းပါးနဲ႔ ဆက္စပ္ ဖတ္႐ႈႏိုင္ပါေၾကာင္း။}
Sunday, September 13, 2009
ေျခေထာက္ကေလးမ်ား ျပန္ရခဲ့ရင္
ေရးသူ- ခြန္းခ
ကၽြန္ေတာ့္ ေျခေထာက္ကေလးကို ေတြ႔ရင္ ျပန္ယူေပးၾကပါ။ တခါတုန္းဆီကလို ကၽြန္ေတာ္

ျခင္းလံုး ခတ္ခ်င္ေသးတယ္။ ေတာင္တက္ခ်င္ေသးတယ္။ ဘတ္စ္ကားေတြကို
တြယ္စီးခ်င္ေသးတယ္။ မိန္းကေလး လွလွေလးေတြကို ရည္းစားစကား လိုက္ေျပာခ်င္တယ္။
ကိုယ့္ေမြးရပ္ေျမအပါအ၀င္ မေရာက္ဖူးေသးတဲ့ ေဒသေတြကို အလည္ပတ္ ေရာက္ခ်င္တယ္။
ကၽြန္ေတာ္တက္ေရာက္ခဲ့ဖူးတဲ့ ေက်ာင္းေတာ္ႀကီးရဲ႔ အဓိပတိ လမ္းမႀကီးေပၚမွာ ဇိမ္႐ွိ႐ွိနဲ႔
ခန႔္ခန္႔ညားညား ေလွ်ာက္လွမ္းခ်င္လြန္းလွတယ္။
တကယ့္ကိုပဲ ကၽြန္ေတာ့္ေျခေထာက္တဖက္ ေပ်ာက္သြားခဲ့တယ္။ မွတ္တမ္းမွတ္ရာေတြနဲ႔

မိတ္ေဆြ ေတြရဲ႔ ေျပာဆိုခ်က္အရ အႀကီးဆံုးေဆး႐ံုတခုရဲ႔ အကာင္းဆံုးဌာနတခုမွာ
ရက္အတန္ၾကာေအာင္ ေမွးတင္ခဲ့ ရတယ္ ဆိုပဲ။ သိမ္ေမြ႔လွတဲ့ သူနာျပဳဆရာမေတြရဲ႔
မ်က္ႏွာေတြဟာ အဲဒီေန႔က ေနကြယ္သြားသလိုပဲ။ ေလးစားထိုက္သူခ်င္း သိၾကပါတယ္ေလ။
ခုဆို အိုေနတဲ့ ေက်ာင္းကိုလည္း ေျပးမၾကည့္ႏိုင္ေတာ့ဘူး။ စက္ဘီးေလးေတာင္ မစီးႏိုင္တဲ့ဘ၀။
အဲဒီ ဒုကၡိတမွာ ျဖတ္သန္းမႈ တစံုတရာ ႐ွိတယ္။ အဲဒီ အနာတရဟာ အေၾကာင္းတခုခု
ဧကန္မလြဲမေသြ ႐ွိေနတယ္လို႔ ဆိုတဲ့သူေတြက ဆိုေနၾကတာပါပဲ။
ကၽြန္ေတာ့္ေျခေထာက္ကေလး ျပန္ရခ်င္လြန္းလွတယ္ဗ်ာ။ ေတြ႔တဲ့သူတိုင္းက စာနာတဲ့
အၾကည့္ေတြနဲ႔ ၾကည့္ၾကတာကို မခံစားႏိုင္ေတာ့ဘူး။ ၾကင္နာတတ္တဲ့သူေတြ၊
အသိမိတ္ေဆြေဟာင္းေတြက ဘယ္လိုႀကီးမ်ား ျဖစ္သြားတာလဲလို႔ ေမးလာရင္
မ်က္ရည္မဆည္ႏိုင္ဘူး။ ဘတ္စ္ကားေပၚတက္တိုင္း၊ ဆင္းတိုင္း တြဲကူေပးၾကရင္၊
ေနရာဖယ္ေပးၾကရင္၊ ကိုယ့္မာနကို ျပန္ၿပီး ရင္ထဲႏိႈက္ၿပီး စမ္း႐ွာေနရတယ္။
လမ္းသြားလမ္းလာမွာ ဆံုဆည္းရတဲ့ ကေလးေတြရဲ႔ မ်က္လံုးေလးေတြကိုေတာ့ တျမတ္တႏိုးကို
ခ်စ္တယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ခ်ိဳင္းေထာက္နဲ႔ ကၽြန္ေတာ့္မ်က္ႏွာကို အႀကိမ္ႀကိမ္ ႐ြတ္ဖတ္ေနၾကပံုရတယ္။
တခ်ိဳ႔ ကေလးေတြမ်ားဆို ခ်ိဳင္းေထာက္ကို လာကိုင္ၾကည့္ၾကတယ္။ သူတို႔
စိတ္၀င္စားမႈႀကီးတရပ္ ျဖစ္ေနမွာေပါ့။ အဲဒီ ပုစိေညႇာက္ေတာက္ကေလးေတြက ကၽြန္ေတာ့္ကို
ခ်စ္စႏိုးနဲ႔ ေခၚၾကပံုက 'ဦးခ်ိဳင္းေထာက္' တဲ့။ ဘ၀နဲ႔ တန္တဲ့ ကေလးေတြနဲ႔ ၾကည္ႏူးရတာပါပဲေလ။
မိုးေတြ ႐ြာၿပီဆိုမွျဖင့္ ကိုယ့္ကိုယ္ကို အက်ဥ္းခ်ထားရသလိုပဲ။ အျပင္လဲ ထြက္ဖို႔မလြယ္။
ေရေတြက လမ္းေပၚမွာ ဒူးေလာက္႐ွိတယ္။ တေယာက္တေလေတာ့ အနီးနားမွာ

႐ွိေစခ်င္စမ္းလွတယ္။ ငယ္ငယ္တုန္းဆီက ဆိုရင္ မိုးေရေတြထဲမွာ ေျပးလႊားေဆာ့ကစားရင္း
လႊတ္ၿပီးကို ေပ်ာ္ပစ္လိုက္တာ။ ခုမ်ားေတာ့.......။
ကိုယ့္ကိုယ္ကို ျပန္သနားတယ္ဆိုတာ အိပ္မက္ႏုႏုေတြကို ျပန္ၿပီး တူးဆြေနရသလိုပါပဲ။
ဒုကိၡတဆိုေတာ့ အလြန္ဆံုး လက္ခံ႐ွိရလွ ၅၂၈ ေမတၱာမ်ိဳးေပပဲေပါ့။ စြန္႔စားၿပီး လက္တြဲရဲတဲ့
ၾကင္ေဖာ္ ၁၅၀၀ ေမတၱာဆိုတာ မေတြ႔လွပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ့္ ႏွလံုးသားလည္း ရင္ခြင္တခုခုဆီမွာ
ေမွးစက္ခ်င္ေသးတာေပါ့။ အနမ္းခ်ိဳခ်ိဳတခြက္နဲ႔ တြယ္တာမႈေတြကို ျမည္းစမ္းခ်င္ေသးတာေပါ့။
အျပန္အလွန္ စိတ္ေကာက္ၾကၿပီး ေခ်ာ့သိပ္ၾကည္စယ္မႈေတြ ဖလွယ္ခ်င္ေသးတာေပါ့။
ဒါေပမယ့္ ဘရားသခင္ရဲ႔ အႏႈတ္အသိမ္းလုပ္မႈနဲ႔ ျပစ္ဒဏ္က ေစာလြန္းလွေလတယ္။ အ႐ြယ္နဲ႔မမွ်
ေအာင္ကို ေလာကဓံကို ကိုက္စားေနရတယ္။ နာက်င္မႈေတြဟာ မိဘျဖစ္မယ္။
လက္လႊတ္ဆံုး႐ံႈးခဲ့ရမႈေတြဟာ အနာဂတ္နဲ႔ ေၾကးညႇိရတဲ့ မဲ့ၿပံဳးတခ်ိဳ႔ ျဖစ္လိမ့္မယ္။
ခုေတာ့ နစ္နာမႈေတြ ထုပ္ပိုးၿပီး အရပ္တကာသိေအာင္ ဖြင့္ဟရေတာ့မယ့္ ကိန္းဆိုက္ေနၿပီ။
နာက်င္ဖူးမွလည္း နာက်ည္းမႈကို သိၾကမွာပါ။ ခ်စ္လွခ်ည္ရဲ႔ ဆိုခဲ့ဖူးသူနဲ႔ မေတြ႔ခဲ့ဖူးသလို
သူစိမ္းတေယာက္ရဲ႔ အၾကည့္နဲ႔ အတိတ္ကို ေျပာင္းပစ္ခ်င္ပံုေတြကိုလည္း ရင္ဆိုင္ခဲ့ရတယ္။
အားလံုးသိၾက ပါတယ္။ သူဟာ Good Second Hand ဆိုတာ။
ကၽြန္ေတာ္ မွားခဲ့တာေတြအတြက္ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုပဲ ေတာင္းပန္ပါတယ္။ မၾကာခင္ဆို ဘ၀တခုလံုး
ေနညိဳေတာ့မွာ။ ကၽြန္ေတာ့္အေပၚ ေကာင္းခဲ့သူေတြကို ဂါရ၀ျပဳခ်င္ေသးတယ္။
ေက်းဇူးျပန္ဆပ္ခ်င္ေသးတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ့္ ေျခေထာက္ေလးကိုမ်ား ေတြ႔မိခဲ့ၾကရင္
ျပန္ေပးၾကပါဗ်ာ။
မသန္စြမ္းေတာ့တဲ့ လူတေယာက္မို႔လို႔ ထားရစ္ခံခဲ့ရတဲ့၊ ေဘးဖယ္ခံခဲ့ရတဲ့ ႏြမ္းညိႇဳးေနတဲ့
လူသားတဦးရဲ႔ ဘ၀ကို လူႀကီးမင္းတို႔ ကိုယ္ခ်င္းစာမိမလား မသိဘူး။ ထခက္၊ သြားခက္၊
ထိုင္ခက္။
ဒါေပမယ့္ ခႏၶာကိုယ္အစိတ္အပိုင္းတခု ဆံုး႐ႈံုးလိုက္ရတာ ေျဖသိမ့္ႏိုင္ပါတယ္။ သူ႔ကို
ဆံုး႐ႈံးလိုက္ရတာ ကိုေတာ့ ႏွေမ်ာမဆံုးႏိုင္ဘူး။ ခုခါမ်ားမွာေတာ့ ခ်စ္ခင္ႏွစ္သက္သူေတြနဲ႔ေရာ၊
မႏွစ္သက္သူေတြနဲ႔ပါ အတူတူ မေနႏိုင္ေတာ့ဘူး။ ေက်နပ္ပါတယ္။ ကိုယ္ေ႐ြးခ်ယ္ခဲ့တဲ့
လမ္းပဲေလ။ ဆိုးဆိုး၊ ေကာင္းေကာင္း ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ပဲ ျပန္ရိတ္သိမ္းရမွာပဲေပါ့။
ခုဆိုရင္ အေပါစားထြက္ေပါက္ေတြနဲ႔ ႏွီးေႏွာေနခဲ့တာ ၾကာလွၿပီ။ ေတာ္ၿပီ။ ေနာက္တခါ
ဘယ္သူ႔ကိုမွ မခ်စ္ေတာ့ဘူး။ ေနာင္ဘ၀မ်ား လူျပန္ျဖစ္ဦးမယ္ဆိုရင္ေတာင္ ဒီအသိုင္းအ၀ိုင္းထဲ
လံုး၀ မကူးဆက္ခ်င္ေတာ့ဘူး။
ကၽြန္ေတာ္ မ႐ွိေတာ့တဲ့အခ်ိန္မွာ တိမ္ေတြ ငံု႔ကိုင္းေနမလား။ သူကေလးရဲ႔ ဘ၀င္
အံု႔မိႈင္းေနမလား။ (ဒါေတြက မျပတ္သားမႈေတြပါ) ကိုယ့္အေၾကာင္း ကိုယ္အတင္းေျပာရင္း
ဘ၀င္မက်မႈေတြနဲ႔ စစ္ခင္းေနရတဲ့ နာရီေတြေတာင္ ေညာင္းလွခဲ့ေပါ့။
ကဲပါေလ..... ကၽြန္ေတာ့္ ေျခေထာက္ေလး ေတြ႔ရင္ ျပန္ေပးၾကပါ။ ကၽြန္ေတာ့္ကို အံထုတ္ေပးခဲ့တဲ့
အဲဒီ ဥတၱရၿမိဳ႔ေတာ္ႀကီးမွာ ဂုဏ္သိကၡာေတြ လိမ္းသၿပီး က်ိဳးက်ိဳးႏြံႏြံနဲ႔
ႏွိမ့္ခ်စြာလမ္းေလွ်ာက္ခ်င္ေသးတယ္။ သူနဲ႔ ထိုင္ခဲ့တဲ့ ေက်ာင္း၀န္ႀကီးထဲက
ေညာင္ပင္ႀကီးေအာက္မွာ ရသေဟာင္းတခုကို မွတ္တမ္းျပဳစုလိုတယ္။ တို႔ဟူးေပ်ာ့ ေလး၊
ဆန္ေခါက္ဆြဲေလး စားၿပီး ျမစ္ကမ္းေဘးမွာရပ္၊ ႐ိုးသားသန္႔စင္တဲ့ ေလေတြကို တ၀႐ွိက္႐ွဴ၊
ဧရာ၀တီနဲ႔ ႏွစ္ကိုယ္ၾကား တီးတိုးဆိုခ်င္ေသးတယ္။ (မသိလိုက္ မသိဖာသာေပါ့ေလ။
သူ႔ေျခရာေဟာင္းေလးေတြကို ျပန္ေကာက္သိမ္းထားသင့္ရင္ သိမ္းရမွာေပါ့။ အဲဒါ ႐ွက္စရာေတာ့

မဟုတ္ဘူး။ တကယ္ျဖစ္ခဲ့တာကိုး)
ရာဇ၀င္ထဲမွာ ႐ွာမေတြ႔ဘူးဆိုရင္ အႏူးအညြတ္ ေမတၱာရပ္ခံပါရေစ။ ကၽြန္ေတာ့္ေျခေထာက္ေလး
ေတြ႔ရင္ ျပန္ေပးၾကပါဗ်ာ၊
ခြန္းခ
Wednesday, September 16, 2009
ေပ်ာက္ကြယ္သြားတဲ့ အမွတ္တရ
ရင္ခုန္မႈမ်ား
ေရးသူ- ခြန္းခ
http://mayaonlinemagazine.blogspot.com/2009/09/blog-post_16.html
အႀကိမ္အခါ မ်ားစြာပါပဲ၊ မျမင္ေတြ႔ရေတာ့တဲ့၊ တိမ္ျမဳပ္ေပ်ာက္ကြယ္သြားတဲ့၊ ပ်က္စီးသြားတဲ့၊

လြင့္ပါးေ၀းကြာသြားတဲ့၊ လံုးလံုးလ်ားလ်ား အစအစကို ႐ွာမရေတာ့တဲ့ ျဖစ္အင္ေတြ၊ လူေတြ၊
ျဖတ္သန္းမႈေတြ၊ အေဆာက္အဦေတြ၊ သံေယာဇဥ္ေတြကို တမ္းတသသနဲ႔
ေဆြးလ်ေနမိေသးေတာ့တယ္။
ငယ္ငယ္တုန္းကဆိုရင္ အင္းစိန္ေစာ္ဘြားႀကီးကုန္းကေန ေစ်းအထိ သံုးဘီးကား
လိေမၼာ္ေရာင္ေလးေတြ ကို တမတ္ႀကီးေတာင္ ေပးစီးခဲ့ရတာ။ ခုခါေတြလို တကၠစီကားကို
ေထာင္နဲ႔ခ်ီၿပီး ငွားစီးေနရေပမယ့္ အဲသည့္ သံုးဘီးကားေပၚမွာ ရ႐ွိလာတဲ့ ရသဟာ ခုထိ
ၿမိန္ရည္ယွက္ရည္ ႐ွိေနဆဲပါပဲေလ။ သူတို႔ေလးေတြလည္း ၿမိဳ႔ေတာ္ႀကီးရဲ႔ အရာခ်ျခင္းကို ခံရၿပီ။
ခုဆို ဘယ္အရပ္ဌာေနမွာ ခိုကပ္ေျပးဆြဲေနၾကမလဲ မသိႏိုင္ေတာ့ဘူး။
ရန္ကုန္ၿမိဳ႔ထဲကို သြားေလတိုင္း ဗိုလ္႐ႈသဘင္ေ႐ွ႔က ျခေသၤ့ႏွစ္ေကာင္ကို အရမ္းကို
သေဘာက်ခဲ့တာ။ ခုေတာ့ သူတို႔ခမ်ာလည္း ဘယ္မွာ နားစက္ေနၾကၿပီလဲ မသိ။
သည္ ဆယ္ႏွစ္အတြင္းမွာပဲ အေဖပိုင္တဲ့ အိမ္တလံုးရယ္၊ အေမ့ရဲ႔ စိန္နားကပ္တရံ၊
စိန္ဘယက္တခု၊ ေ႐ႊလက္ေကာက္ ငါးကြင္း၊ ေက်ာက္စိမ္းလံုးေခ်ာ လက္စြပ္တကြင္း
ကုန္သြားခဲ့တယ္။ တခ်ိဳ႔က ကၽြန္ေတာ္တို႔ တေတြရဲ႔ ဗိုက္ထဲကို၀င္တယ္။ တခ်ိဳ႔က
ေက်ာင္းစရိတ္ထဲ ၀င္သြားတယ္။
အရင္တုန္းကဆိုရင္ ညေနခင္းတိုင္း ေျမနီကုန္းေစ်းေလးထဲမွာ ေစ်းပြဲခင္းလို ျပန္႔က်ဲေနတဲ့
စာအုပ္တန္းကို မ၀ယ္ျဖစ္ေတာင္ ျပခန္းတခုလို လိုက္ကို ၾကည့္ေနက်။ ခုေတာ့ မူးမူး၊ မမူးမူး
႐ွဴစရာကို မ႐ွိေတာ့တာ။ ဘယ္ဆီကို ေရာက္ကုန္ၾကသလဲလို႔ အဲသည္နားက
ပလက္ေဖာင္းေတြကို လိုက္ေမးၾကည့္ေတာ့ ေရေရရာရာ အေျဖကို မရခဲ့ပါဘူး။
မိုးေ၀မဂၢဇင္းဆိုတာ တခ်ိန္တုန္းဆီက တေခတ္ေလာက္ကို ေနရာယူခဲ့တာ။ ခုေတာ့ အရိပ္လည္း
မျမင္ရ၊ အသံလည္း မၾကားရ။ မ်ိဳးဆက္သစ္မဂၢဇင္း ဂ်ာနယ္ေတြက ထူးကဲဒီေရလို
တလိမ့္လိမ့္တက္လာေနၾကၿပီ။

ေဟာင္းသြားတဲ့ အေႏွာင္းပိုင္းေတြကို ျပန္ျပန္အံခ်ေနရတာလည္း စိတ္ေရာဂါတခုလိုပါပဲ။
အရင္တုန္းက အရက္ျဖဴေတြက အစိုးရကပဲ ထုတ္လုပ္တာ။ ခု ပုဂၢလိကရက္ထဲ ေရာက္လာေတာ့
ေသာက္သံုးသူေတြရဲ႔ ပ်က္စီးမႈႏႈန္းထားဟာ ပိုျမန္ၿပီး၊ ပိုမ်ားလာၾကတယ္။
ဆရာတိုက္စိုးရဲ႔ ဂ်ဴဗလီေဟာျမင္ကြင္းကို ျပန္ဖတ္ၿပီး လြမ္းၾကည့္မိတယ္။ ဂ်ဴဗလီေဟာက
ဆရာ့ထက္ အရင္ ကြယ္လြန္သြားတာပါေလ။
ဇာတိေျမကို အလည္တေခါက္ ျပန္ေရာက္ေတာ့၊ ဘ၀ကို ပ်ိဳးေထာင္ေပးခဲ့တဲ့
ေကာ်င္းေတာ္ႀကီးကို အေျပးအလႊား သြားၾကည့္ခဲ့တယ္။ ႏွေျမာတသျခင္း အဆံုးမသတ္ႏိုင္ခဲ့ဘူး။
ငယ္ႏုစဥ္က ကၽြန္ေတာ္တို႔ ကစားခဲ့တဲ့၊ ၀ုိင္းထိုင္ၿပီး စကားေျပာခဲ့ၾကတဲ့၊ အင္မတန္ကို
က်က္သေရ႐ွိလွတဲ့ ေညာင္အိုပင္ႀကီး မ႐ွိေတာ့ဘူးဗ်ာ။ အလွတပါးကို
အေသသတ္ပစ္ရက္ၾကတယ္။ အဲသည့္ စိမ္းညိဳ႔အုပ္ဆိုင္းေနတဲ့ ေညာင္ပင္ႀကီးေအာက္မွာ
ကၽြန္ေတာ္ အခ်စ္တခုကို ေကာက္ရၿပီး၊ အခ်စ္တခုကို အေလ်ာ္ေပးခဲ့ရတယ္။
အရိပ္ေကာင္းလြန္းလို႔ အေၾကာင္း မလွ ႐ွာတာမ်ားလား မသိ။ ေတြးမိေလတိုင္း တႏံု႔ႏုံ႔နဲ႔ ရင္ထဲမွာ
ေညာင္ပင္အသစ္ေတြ ထပ္ပ်ိဳးေနမိေသး ေတာ့တယ္။
ႏုပ်ိဳစဥ္တုန္းက အိပ္မက္ပါ။ Ph.D ဘြဲ႔ႀကီး ရခ်င္ခဲ့တာ။ အိပ္မက္ မက္တိုင္း တုႏႈိင္းမရတဲ့
ပညာတတ္ႀကီး တေယာက္ကို အိပ္ေရးပ်က္ေလာက္ေအာင္ကို ေျခာက္ေျခာက္ျခားျခား
တေယာက္တည္း ညေမွာင္ထဲမွာ မက္ေမာေနမိတာ။ ဒါေပမယ့္ အမ်ားတကာလို ကၽြန္ေတာ္
က်ဴ႐ွင္မတက္ႏိုင္ခဲ့ပါဘူး။ မနက္ခင္းအိပ္ရာက ႏိုးထလာတဲ့အခါမ်ားဆို
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေရာင္ျခည္ေတြက တကယ့္ကို မဲမဲေမွာင္ေမွာင္ပါဘဲ။ ေျခာက္ေသြ႔ေနေတာ့ မယ့္
အနာဂတ္ႀကီးတခုကို မယူမေနရ အပ္ႏွင္းခံရေတာ့မယ္ ဆိုတာကို ဘယ္ေဗဒင္ဆရာေတြကမွ
ႀကိဳတင္ၿပီး မေဟာခဲ့ၾကပါဘူး။
ဘယ္လိုပဲ ဆႏၵေတြ ရည္မွန္းခ်က္ေတြ အစည္းေျပေျပ၊ သိကၡာတခ်ိဳ႔ကိုေတာ့
ေကာက္ရခဲ့ဖူးပါတယ္။ ခုထိ အေသြးအသားထဲမွာ သိမ္းဆည္းထားတုန္းပါပဲ။ ကိုယ့္ရဲ႔
တာ၀န္႐ွိမႈေတြကို ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ ျပန္ေရးၾကတဲ့အခါ၊ လက္ေရးလက္သား မလွပေပမယ့္
သာမန္သူေတြ ဖတ္ႏိုင္ရင္ အသက္႐ွဴရက်ိဳး နပ္တယ္။ ေျခလွမ္းတိုင္းမွာ ပန္းေတြ
ေဖြးဆြတ္ေနလိမ့္မယ္။ လမ္းေလွ်ာက္ေနရတာကိုက က်က္သေရေတြ လ်မ္းျပည့္လို႔။
လမ္းမႀကီးေတြက ကိုယ့္ကို မ, တင္ထားေပလိမ့္ဦးမယ္။ အေနမေတာင့္ေပမယ္လို႔
အေသေျဖာင့္မွာေတာ့ အေသအခ်ာပါပဲ။
စဥ္းစားၾကည့္ေလ။ သိကၡာဆိုတာ မေသေဆးမဟုတ္ေပမယ့္ အိုျခင္း၊ နာျခင္းေတာ့
ကင္းေ၀းပါတယ္။ တခ်ိဳ႔က်ျပန္ေတာ့ အႏွီကဲ့သို႔ေသာ သိကၡာေတြ ေပ်ာက္က်သြားခဲ့တယ္တဲ့။
အလုအယက္ ခံလိုက္ရတယ္တဲ့။ တခ်ိဳ႔ကေတာ့ ေရာင္းစားလိုက္တယ္တဲ့။
ေအးေလ..... ျပန္ေ႐ြးလို႔ မရတဲ့၊ ျပန္ေကာက္ယူလို႔ မရႏိုင္တဲ့၊ ျပန္မေတြ႔ႏိုင္ေတာ့တဲ့
ဘ၀ေပးပစၥည္းေတြ အတြက္ သူတို႔တန္ဖိုး နေမာ္နမဲ့ ေပ်ာက္က်ခဲ့တာပဲ ျဖစ္မွာပါေလ။
အေဖ့ရဲ႔အေဖက ကခ်င္ေတာင္တန္းေတြေပၚမွာ မုန္းေလာက္ေအာင္ကို ေနခဲ့တာ။ အဲသည့္
ေတာင္တန္းတေနရာမွာ ေတာင္ယာတူးဆြရင္း ဗုဒၶဆင္းတုေတာ္ေလးတဆူကို
တူးေဖာ္ေတြ႔႐ွိမိတယ္။ သည္ေတာ့ ဗုဒၶဘာသာဟာ ကခ်င္ေတာင္တန္းေတြေပၚကို
ကာလအတန္ၾကကတည္းက ေရာက္႐ွိေနၿပီလို႔ ယူဆရမလို ျဖစ္ေနတယ္။
အေဖ့ရဲ႔ ေျပာၾကားခ်က္ေတြအရဆိုရင္ ဒုတိယကမၻာစစ္ရဲ႔ ျမစ္ႀကီးနားတိုက္ပြဲဟာ
ကာလအတန္ၾကာ ပါတယ္။ မဟာမိတ္ေတြရဲ႔ ေလေၾကာင္းဒဏ္ေၾကာင့္ တၿမိဳ႔လံုး ျပာက်ေနၿပီ။

ပတ္လည္မွာလဲ မီးေတြေလာင္လို႔။ အေဖတို႔ တအိမ္လံုးပဲ က်န္ေတာ့တယ္တဲ့။ မေနႏိုင္ေတာ့လို႔
အဲသည္ဆင္းတုေတာ္ကို ပိုက္ၿပီး ဆင္းေျပးေတာ့မွ အိမ္လည္း ျပာက်သြားေတာ့တယ္တဲ့။
စစ္ႀကီးၿပီးေတာ့ အဲသည့္ ဆင္းတုေတာ္ကို ႏွစ္ဆန္းတရက္ေန႔မွာ ေရသပၸါယ္ၿပီး
ေနေရာင္ခံထားတုန္း ဆင္းတုေတာ္ထဲက ထြက္လာတဲ့ ၾကဳတ္ကေလးကို က်ီးကန္းက
ခ်ီသြားေလေရာဗ်ာ၊ ျပန္မရေတာ့ဘူး။ ဘာေတြ ဘယ္ေခတ္က ဘယ္လိုေရးထားမွန္းလည္း
မသိႏိုင္ၾကဘူး။ မၾကာခင္ပဲ ကုလားဘုန္းႀကီးလိုလို၊ ဆာဒူးႀကီးလိုလိုတေယာက္က
ဆင္းတုေတာ္ကို ခိုးေျပးတာ မနည္းႀကီးကို လိုက္႐ွာဖမ္းၿပီး ျပန္ယူရတာ။ ဒါေပမယ့္ အေဖတို႔
အေမြခြဲၾကေတာ့ အဲသည့္ ဆင္းတုေတာ္ ေပ်ာက္ေနတယ္။ ျဖစ္ပံုမ်ား.....။
ကႏၱီစာခ်ုဳပ္အရ စစ္တပ္ကို ျပင္ဆင္ဖြဲ႔စည္းလိုက္ေတာ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းက အေဖ့ကို
ကခ်င္ျပည္နယ္ ဖဆပလမွာပဲ တာ၀န္ယူဖို႔ မွာၾကားၿပီး၊ လမ္းတေလွ်ာက္မွာ
တာ၀န္ယူေစာင့္ေ႐ွာက္ေပးၾကဖို႔ဆိုတဲ့ သူကိုယ္တိုင္ လက္မွတ္ေရးထိုး ေထာက္ခံစာေလး
အိမ္မွာေဘာင္သြင္းၿပီး ခ်ိတ္ဆြဲထားတာ။ ခုေတာ့ ဘယ္ဆီေရာက္မွန္း၊ ဘယ္သူခိုးသြားမွန္း မသိ။
လန္ဒန္ျပတိုက္မွာပဲ ေရာက္ေနေရာ့သလား။ ေ႐ွးေဟာင္းပစၥည္း ေရာင္း၀ယ္ေဖာက္ ကားတဲ့
ပြဲစားေတြရဲ႔ လက္ထဲမွာပဲ တ၀ဲလည္လည္ ျဖစ္ေနေရာ့သလား။ သမိုင္း႐ွိခဲ့တဲ့ အသိမွတ္ျပဳခံရျခင္း
တခ်ိဳ႔ဟာလည္း အဓမၼက်င့္ခံ၊ လုယက္ခံေနရတာပဲေနာ္။
ကၽြန္ေတာ့္ဘ၀ကို တစကၠန္႔ခ်င္း၊ တထစ္ခ်င္း ဆြဲတင္ခဲ့တဲ့ ဆရာဆရာမေတြကို
ဦးခိုက္ေကာ္ေရာ္ခြင့္ မ႐ွိေတာ့တာဟာ ေက်းဇူးတရားေတြ ျပာက်သြားသလိုပါပဲ။ တမ္းတမ္းတတ
မ်က္ရည္က်႐ံု၊ အခါအားေလ်ာ္စြာ လြမ္းဘြဲ႔ေတးသီေန႐ံုနဲ႔ သူတို႔၀ိဥာဥ္ေတြက ေက်နပ္ေနမယ္
မဟုတ္ပါဘူး။ အခါခါ ဦးခိုက္ဖို႔ အခ်ိန္တန္ေပမယ့္ ဘ၀ရဲ႔ ရာသီဥတုေတြ ဆုတ္ျဖဲခံခဲ့ရတယ္။
ေလးစားအပ္ပါေသာ ခ်စ္လွစြာေသာ ေက်းဇူး႐ွင္ ဆရာ၊ ဆရာမတို႔ေရ တမလြန္ဘ၀ကေန
ကိုယ့္ရဲ႔ ခ်စ္တပည့္ လူ႔တာ၀န္ ေက်ခဲ့ပါပေကာလားဆိုၿပီး သာဓုသာ ေခၚေပးပါေတာ့....။
ခု.... ဘ၀ မေဟာင္းေသးေပမယ့္ အ႐ြယ္ေတာ့ ေႏွာင္းလာၿပီ။ စြန္႔ခြါခဲ့ရတဲ့
မိတ္ေဆြသူငယ္ခ်င္းေတြ၊ အရပ္ေဒသေတြ၊ တပ္မက္မႈေတြ၊ ႏွင္းျခံဳထားတဲ့
ေတာအုပ္ေတာင္တန္းေတြ၊ သူကေလးရဲ႔ အနမ္း႐ွိန္း ျမျမေလးေတြ၊ တူမေလးေတြရဲ႔
စာအံသံေလးေတြ၊ ေက်ာင္းေဘးက ျဖတ္ျဖတ္သြားတဲ့ မီးရထားသံေတြ၊ ႏွင္းငံုထားတဲ့
ျမစ္ျပင္ႀကီးေတြ ကၽြန္ေတာ့္ကို လြမ္းေနၾကဦးေတာ့မွာ။
အရာအားလံုး ေပ်ာက္ဆံုးေနသလား။ ကြယ္လြင့္ပါးေလသလား။ ေတြ႔တဲ့သူတိုင္းကို
ေမးေပးၾကစမ္းပါဗ်။ အမွန္တကယ္ဆိုရရင္ ကၽြန္ေတာ္ လူျဖစ္ေနတာ ေညာင္းလြန္းလွၿပီ။
ျဖစ္ႏိုင္ရင္ ကၽြန္ေတာ့ကို ႐ွာေဖြေပးၾကပါ...။
ခြန္းခ

“လြတ္ၿငိမ္းသက္သာခြင့္”ကုိ ေစာင့္ရသျဖင့္
သာမန္အက်ဥ္းသားတခ်ဳိ႕ နစ္နာ
မုိးမခအေထာက္ေတာ္၊ ရန္ကုန္
စက္တင္ဘာ ၂၀၊ ၂၀၀၉
အစုိးရ၏ “လြတ္ၿငိမ္းသက္သာခြင့္”ကုိ ေစာင့္ဆုိင္းေနခ့ဲရသျဖင့္

သာမန္အက်ဥ္းသားတခ်ဳိ႕ လြတ္ရက္ေက်ာ္ၿပီးမွ ေထာင္အျပင္သုိ႔ ထြက္ခြင့္ရၾကသည္ဟု
သိရသည္။
စက္တင္ဘာ ၁၈ ရက္ေန႔က ေပါင္းတည္ေထာင္မွ လႊတ္ေပးသူ ၄၈ ဦး တြင္ ၈ ဦးမွာ

လႊတ္ရက္ေက်ာ္ေနသည္ဟု သတင္း ရရိွသည္။
“ဒီရက္မွ ေစာင္႔လႊတ္ခံရတယ္” ဟု အမည္မေဖာ္လုိသူ မ်က္ျမင္သက္ေသ တဦးက

မုိးမခကုိ ေျပာသည္။
တျခားေထာင္မ်ားမွ ျပန္လႊတ္ေပးသူ အမ်ားအျပား ရိွေသာ္လည္း

လြတ္ရက္ေက်ာ္သည္အထိ “လြတ္ၿငိမ္းသက္သာခြင့္”ကုိ ေစာင့္ဆုိင္းခ့ဲရသူ အက်ဥ္းသား
အေရအတြက္ မည္မွ် ရိွသည္ကုိ မသိရေသးေပ။
ေပါင္းတည္ၿမိဳ႕အက်ဥ္းေထာင္မွ လြတ္လာသူ ၄၈ ဦးတြင္ နိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသား

တဦးလည္း ပါရိွသည္ဟု သိရသည္။
အက်ဥ္းသားမ်ားအေရး ေစာင့္ၾကည့္ေနေသာ AAPP အဖဲြ႔က ထုတ္ျပန္ေသာ လႊတ္လူ

စာရင္းအရ ေပါင္းတည္ေထာင္မွ ျပန္လြတ္သြားသူ ႏုိင္ငံေရးသမား၏ အမည္မွာ မအိ ျဖစ္သည္။
မအိကို ေသာၾကာေန႔ ည ၁၀ နာရီ ခန္႔တြင္ ေထာင္အာဏာပိုင္မ်ားက ရန္ကုန္ဘက္သို႔

သြားေသာ ခရီးသည္တင္ကား တစီးႏွင္႔ တင္ေပးလိုက္သည္ဟု သိရသည္။
မအိ သည္ ၂၀၀၇ သံဃာ့လႈပ္ရွားမႈတြင္ ဦးေဆာင္ခ့ဲသည့္ သံဃာတပါးျဖစ္သူ

ဦးပ႑၀ံသ ေခၚ ဦးျပည္ေက်ာ္၏ တူမ ေတာ္စပ္သည္ဟု သိရသည္။ ဦးပ႑၀ံသသည္ ၅ႏွစ္
ခ်မွတ္ခံထားရၿပီး ယခုအခါ ရခုိင္ျပည္နယ္ ဘူးသီးေတာင္ေထာင္တြင္ ေရာက္ေနသည္။
မအိ လြတ္ေျမာက္သြားသျဖင့္ ေပါင္းတည္ေထာင္တြင္ ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသား ၄ ဦး

က်န္ရိွေနေသးသည္ဟု သိရသည္။ ၎တုိ႔မွာ -
ေက်ာ္ေက်ာ္ (NLD ေဒါပံု လူငယ္ တာ၀န္ခံ) ေထာင္ဒဏ္ ၁၃ႏွစ္။
ဇင္လင္းေအာင္ (ေက်ာင္းသား) ေထာင္ဒဏ္ ၆ ႏွစ္ခြဲ။

ၾကည္ၾကည္၀ါ (NLD တနသၤာရီတုိင္း လူငယ္) ေထာင္ ၁၁ႏွစ္။
မာမာေအး (ၾကိဳ႔ပင္ေကာက္ၿမိဳ႕နယ္) ၂ ႏွစ္။
ေပါင္းတည္ေထာင္ထဲတြင္ တပ္မေတာ္ ေထာက္လွမ္းေရး အရာရိွေဟာင္း ၈ဦး

ရွိေသာ္လည္း ယခု လႊတ္ေပးရာတြင္ မပါ၀င္ေၾကာင္း သိရသည္။
Stateless boy is 3rd in paper

airplane contest
12-year-old has brought attention to the plight of immigrants
in Thailand
The Associated Press
updated 7:41 a.m. ET Sept. 20, 2009
TOKYO - A boy with no official nationality who lives in Thailand captured

third place in a Japanese paper airplane contest Sunday after his tearful
pleas to be allowed to attend prompted authorities to grant him a rare
temporary passport for the event.
Mong Thongdee, 12, won a national paper airplane championship in

Thailand in August 2008 after he threw a plane that flew for 12 seconds,
and was later chosen to attend the Japanese contest in Chiba, near
Tokyo. But Mong, who lives in Chiang Mai in northern Thailand, is the
son of Myanmar migrants who are stateless and so have no legal right to
travel abroad.
His first application to leave Thailand was denied, but after national
media coverage of him quietly sobbing after the refusal captured the
hearts of many Thais he was granted a temporary passport.
Mong appeared Sunday in a white T-shirt decorated with the Thai flag,
whipping his carefully folded airplanes high into the air during the
competition in front of hundreds of spectators.
He placed third in the division for elementary school students with a time
of 10.53 seconds. In an earlier exhibition, Mong's airplane stayed in the
air for 16.45 seconds.

Grateful
After the event he said he wanted his family back home to know he got
third place, and that he was grateful to the people who supported him.
On Saturday, his three-person Thai team won the group competition.

Contestants quickly fold their planes at the event, then throw them into
the air.
Koji Sasahara / AP
Mong Thongdee, a 12 -year-old stateless who was born in Thailand
to Myanmar migrants, competes during the team indoor flight
duration competition at the All-Japan Origami Airplane Contest in
Makuhari, near Tokyo, on Saturday
Mong's ethnic Shan parents have only temporary permission to live and
work in Thailand, so although he was born in the country he has only
temporary resident status. Under normal circumstances, if he left and

tried to return, his status would be revoked and he would be barred re-
entry to the country where he was born.
When his initial application for temporary exit papers was denied, the
story dominated the front pages of Thai newspapers, and a national
lawyers' council petitioned the court on his behalf.
His tale has led to fresh attention for those in his situation in Thailand,
who have less access to education and health care. Mong is on a list of
people who will be considered for repatriation to Myanmar in February
2010.
Mong lands gold in team event

Writer: THANIDA TANSUBHAPOL
Published: 20/09/2009 at 12:00 AM
Newspaper section: News
Mong Thongdee, a stateless child from Chiang Mai province representing

Thailand in an international paper airplane flying contest in Japan, yesterday
emerged the champion in the team event.
The 12-year-old boy was part of a three-man team which included two adults
at the All-Japan Origami Airplane competition being held at the Makuhari
Complex in Chiba, Japan, according to Japanese newspaper Mainichi.
Mong's paper plane stayed in the air for 11 seconds, which was good enough
for victory, but not good enough to break the record of 12.50 seconds set last
year.
Mong was wearing a yellow shirt and a pair of jeans when he made his throw.
After the team victory, in which only the best throw is counted out of the three
throws, he smiled and shook hands with members of the rival teams.
Mong said he wanted to thank all the people who supported him and said he
would tell his parents he was proud to have represented Thailand and won.
He will be competing Sunday in the individual event.
Mong is a Prathom 4 (grade 4) student at the Ban Huay Sai School in Chiang
Mai province.

Mong almost didn't make it to Japan for the competition as he is a stateless
person in Thailand - his parents are Burmese - and he has no ID card and didn't
qualify for a Thai passport.
But after the story of his plight first broke in the Bangkok Post Sunday, senior
government officials stepped in.
Mong was then given the all-clear to travel to Japan after PM Abhisit Vejjajiva
stepped in. A certificate and temporary passport were issued to the boy,
allowing him to travel to Japan.
Beyond the concept of country is

humanity
Writer: Thongbai Thongpao
Published: 6/09/2009 at 12:00 AM
Newspaper section: News
The star of all media this past week was indisputably Mong Thongdee, a 12-
year-old stateless boy from Chiang Rai. Blessed with a talent for making paper
planes, Mong has participated in the paper plane contest held nationwide for
four years. He was invited to join the international competition in Chiba,
Japan, on Sept 19 and 20.
The problem was that he could miss that chance of a lifetime although he has
every right to participate under the United Nations' Universal Declarations for
Human Rights and is protected by the UN Convention on the Rights of the
Child, both of which Thailand ratified.
Although this case ended happily later in the week when Prime Minister
Abhisit Vejjajiva intervened personally on Mong's behalf, it uncovered a flaw
in our bureaucracy and the attitude of certain officials.
Thailand can do much better.
Although Mong was born in the Kingdom to registered migrant workers, he is

not allowed Thai citizenship according to the Nationality Act. His sponsors
brought him to meet the minister of the interior to seek his permission for
Mong to join the contest.
Instead of figuring out a way to help him, the minister ruled out such a
possibility and warned him that if Mong ever left Thailand, he could not return
to the country.
The Ministry of Interior (MOI) stuck to this principle although Mong's

supporters cited provisions under the two UN conventions, as well as accepted
principles of common humanity. The ministry stood its ground and said even if
Mong were allowed to leave the country and won the contest, it would not be
in the name of Thailand because he is not a national.
But a high official of the Ministry of Foreign Affairs (MOFA) pointed out that
in the past an exception was not unheard of, and that the MOI had allowed
aliens to leave the country on a case-by-case basis by coordinating with other
ministries, including the MOFA. In those cases, the MOFA considered issuing
appropriate types of passports and the aliens could return to the Kingdom.
She added that the MOFA could issue a yellow passport with a validity of one
year and a re-entry visa if the MOI asks it to accommodate the request.
Listening to her, I felt relieved. With the help of civil officials like her
Thailand could become willing to make exceptions to the rules when
warranted, and avoid being dubbed as a violator of human rights, and Thailand
has long held to a clear principle of enforcing the law to the letter, but if there
is no applicable provisions for a particular situation, the closest possible
provisions shall apply mutatis mutandis _ with the necessary changes having
been made.
I remember that during the dictatorial rule of Field Marshal Sarit Thanarat
(1959-1963), the abbreviated charter in effect in those days, with a mere 20
sections, still had this exception spelled out in the last section: ''In a case where
no provision under this charter applies, the case will be deliberated based on
the customs of constitutional democracy.'' The provision is similar to Section 4
of the Civil and Commercial Code.
Those detained without limits under the anti-communist law in those days
cited this provision as grounds to appeal their detention to the Criminal Court.
They claimed their detention violated principles of human rights and customs
of democracy. The court ruled in their favour.
The world today has changed a lot since those days, especially in terms of
human rights, whose principles have become a compulsory subject for
undergraduate law students at every university. In my view, the MOFA has
greater experience and understanding of human rights issues than the MOI,
and the MOI should strive to keep up with global developments. Even the
Association of Southeast Asian Nations (Asean), of which Thailand is the
chair this year, has voted to set up a human-rights organisation. This behooves
Thai MPs and senators to study and catch up with the latest global trends.
Thailand is not Burma, where a person can be detained at will without limits or
credible charges, to the condemnation and exasperation of the world
community. The MOI has to catch up with the world instead of acting like a
cold-hearted dinosaur, as it did with Mong.

The number of registered migrant workers in Thailand is almost two million,
and there are another two million unregistered ones, according the Labour
Ministry. The children of registered and unregistered foreign labourers are
considered ''stateless''.
However, the two UN conventions cited above endorse the rights of children
to citizenship and education, whether their parents are in the country
legitimately or not.
Of course, national security is a big concern. But let's not forget that beyond
the concept of country is humanity. We cannot deny anyone their basic rights
and treat them as if they are not human. Both the international conventions and
the Buddhist religion teach us the same thing _ to have compassion for our
fellow human beings. This philosophy has won us so many friends worldwide,
and it is this principle that we must always uphold.
Thai-born Burmese boy, Mong Thongdee,

fulfilled his dream to represent Thailand
in Origami Airplane Contest in Japan
http://www.thaiembassy.sg/press_media/news-highlights/thai-born-
burmese-boy-mong-thongdee-fulfilled-his-dream-to-represent-tha
The Thai Foreign Ministry, on Friday 4 September 2009, granted a

travel document for a Thai-born Burmese boy Mong Thongdee,
enabling him to represent Thailand in Origami Airplane contest in
Japan.
Ms. Madurapochana Ittarong, the Foreign Ministry's Deputy Director

General of Consular Affairs, granted him a 90-day travel document for
alien, allowing him to make a single round trip between Thailand and
Japan. The Foreign Ministry issued him with the document after the
Interior Ministry's Permanent Secretary Wichai Srikwan had made the
request.
The 12-year-old Mong was born to a couple of Burmese migrant

workers in Chiang Mai province. He received Thai education from
primary school in the province but did not obtain Thai citizenship due
to his alien parents.
His origami plane could fly for 12.5 minutes in the air, top of the Thai
local contest. Japan Origami Plane organizer invited him to join the
contest in Japan but the Interior Ministry at first did not allow him to
get a passport because he is not a Thai citizen. He obtained the travel
document after many attempts including asking Prime Minister Abhisit
Vejjajiva to relax the regulations for him.

Mong is the third non-Thai national who carried Thai travel document
to go abroad and has the right to return to Thailand.
Paper airplane, or paper tiger?

Meet Mong Thongdee, a 12-year-old "security threat" in
Thailand.
By Patrick Winn - GlobalPost

Published: September 12, 2009 08:28 ET
-A +A
BANGKOK — Maybe the Thai government shouldn’t have deemed 12-

year-old Mong Thongdee a security threat.
That was the declaration that — in the public’s eye, at least — seemed to
pit stodgy officials against adolescent dreams.
For weeks, the media here has been smitten with Mong, a Thai-born
fourth-grader with a passion for flight. “Since first grade, I’ve loved
observing planes in the sky,” he told GlobalPost in a phone interview.
“One day, I started building little planes out of plastic and, later on, out
of paper.”
Mong’s designs have proved agile. After one of his planes stayed aloft
for 12.5 seconds, he qualified for an expenses-paid, global paper
airplane competition held Sept. 19-20 in Chiba, Japan. Mong’s flight
time has bested all others in his age bracket.
But Mong, born to Burmese construction workers in the Thai city of
Chiang Mai, is essentially a citizen of nowhere. Thai law insists that, by
parentage, Mong belongs to Burma — a neighboring country that does
not even recognize his birth. Though Mong calls Thailand home, he’s
always been a “temporary resident” at risk of deportation.
For stateless kids like Mong, a passport — much less citizenship — is
largely out of the question. Only through talent, tears and the prime

minister’s intervention has he secured temporary papers allowing a
one-time-only trip to Japan.
After Thailand’s Interior Ministry ruled that Mong’s travel request
countered a law protecting “national security,” Thai TV outlets
broadcast footage of him sobbing and begging for help. “He was so
hurt,” said Yoon Thongdee, the boy’s father. “He cried for a whole day.”
As the contest’s registration deadline drew close last week, Premier
Abhisit Vejjajiva decided to intervene. Mong’s next major TV
appearance was taped inside parliament. There, the premier and the 12-
year-old — a visitor’s pass clipped to his pastel blue school uniform —
played with paper planes in front of cameras. The bureaucratic barriers
suddenly melted away.
Mong now appears Japan-bound via a special temporary passport. Each
night, he folds planes and does push-ups to grow “strong enough for the
competition,” his father said.
“I’ve been making my muscles strong,” Mong said. “The prime minister
told me to bring that championship back to Thailand and ‘fight, fight!’”

Beyond the passport drama, Mong’s case is also casting attention
toward Thailand’s stateless youth dilemma. The country now holds at
least 2 million stateless people, many of them of Burmese origin, said
Amanda Bissex, chief of Unicef Thailand’s Child Protection Section.
Compared to neighboring Laos, Cambodia and especially Burma,
Thailand is flush with opportunity. Low-wage factory, construction and
housekeeping jobs entice hundreds to cross the kingdom’s jungly
borders each day. Mong’s parents, who belong to the region’s ethnic
Shan group, began as orange pickers and now hold construction jobs.
The government has long struggled to balance the benefits of cheap,
foreign-born labor with a perceived threat posed by a stateless
underclass. Migrants with jobs can register with the government to
avoid deportation — but they’re not given access to many public
services, such as health care, Bissex said.
Thai law doesn’t endow migrants’ children with citizenship, even if the
kids have never set foot in their parents’ homeland.
Those who obey the law and register with the Thai government can’t
leave the boundaries of their local district, akin to an American county.
If caught outside that zone, they can be deported immediately, said
Hartairat Thaianurak of the non-profit Migrant Assistance Program in
Chiang Mai.
“The Thai government likes to claim this only for national stability,”
Hartairat said. “But I think that if we have all these kids with no
stability in their lives, then we’ll never find the answer to this problem.
These kids speak Thai and eat Thai food. They’ve inherited Thai culture
and they’ll keep carrying it on for at least a couple generations.”
The government has recently loosened restrictions on stateless
children, Bissex said, encouraging more migrants living illegally to
come out of the shadows and register their newborns. Once registered,
children can at least attend Thai school, as does Mong.
Though Thailand’s Interior Ministry has yielded to Mong’s plea for
temporary travel papers, the paper airplane saga won’t help him secure
citizenship, officials have said. His family’s residence status will come
under review again early next year.
“If they offered, I’d definitely take it,” said Mong, who one day hopes to
attend college and become a pilot.
But the paper plane whiz, preparing to represent Thailand at the Japan
Origami Airplane Association challenge, has more immediate concerns.
Even though it’s only autumn in Japan, Mong heard that it’s pretty
compared to Chiang Mai — the only town he knows.
“I’ve need to go shopping,” he said. “I don’t have any winter clothes.”
Source URL (retrieved on September 20, 2009 13:41 ):

http://www.globalpost.com/dispatch/thailand/090911/thailands-adorable-
security-threat

Mong Thongdee is a hapless messenger. Many
thousands of children of Burmese parentage like
him need to be given proper education and
healthcare.
On the face of it, the extraordinary tale of Mong Thongdee, a 12-
year-old boy of Shan parentage, should have no farreaching
ramifications. Stateless but gifted, Mong was initially denied foreign
travel rights by Thailand’s Interior Ministry for his lack of Thai
citizenship.
Mong Thongdee thanks Prime Minister Abhisit Vejjajiva for

stepping in to help him attend a paper airplane competition in
Japan.
STATELESS BOY IN JAPAN

Mong Thongdee comes third in contest
Published on September 21, 2009

http://www.nationmultimedia.com/2009/09/21/national/national_30112653.ph
p
Mong Thongdee, whose passport saga was in the media limelight earlier
this month, has won the third prize at the Origami Airplane Contest in
Japan.
Born in Thailand to a Burmese couple, Mong has no nationality.

Although he is allowed to attend a Thai school, it has been very difficult for
the 12yearold boy to get a passport.
Mong was invited to participate in the paper airplane competition in Japan

after he became the champion of a contest in Thailand.
However, he almost lost the opportunity to fly to Japan because the authorities
here were initially very reluctant to issue him the muchneeded document on
the grounds that he was not a Thai national.
It was only after his case was highlighted by the media did Mong finally obtain
a Thai passport.
During the competition in Japan, Mong won the third prize in the individual
category and the first prize in the threemember team category.

MONG THONGDEE, A TWELVE-YEAR-OLD

STATELESS ...
AP - Hier, 11h07
Mong Thongdee, a twelve-year-old stateless who was born in Thailand to

Myanmar migrants, center, is greeted by his Japanese opponents, left and
right, before the team indoor flight duration competition at the All-Japan
Origami Airplane Contest in Makuhari, near Tokyo, Saturday, Sept. 19, 2009.
Mong, 2008 Thai origami airplane champion and one of nearly half a million
stateless people in Thailand who legally cannot leave and return to the
country, was granted a temporary passport exceptionally to take part in the
contest in Japan with paper planes that can fly for 12 seconds at a time. (AP
Photo/Koji Sasahara)

Copyright © 2009 AP
AP Photo 49 minutes ago
Thai entrant Mong Thongdee prepares to release his paper plane during the
individual indoor flight duration competition at the All-Japan Origami
Airplane Contest in Makuhari, near Tokyo, Sunday, Sept. 20, 2009. Mong, a
twelve-year-old stateless who was born in Thailand to Myanmar migrants,
placed third in the division for elementary school students of the competition
of the competition, with a time of 10.53 seconds. He was 2008 Thai origami
airplane champion and one of nearly half a million stateless people in Thailand
who legally cannot leave and return to the country, was granted a temporary
passport exceptionally to take part in the overseas contest.

Opinion
CHANG NOI
A paper dart that illustrated a huge
waste of human potential
Published on September 7, 2009
LAST WEEK the prime minister had to intervene personally to enable

the Thailand-born son of a Burmese migrant labourer to travel to Japan
for a paper dart contest. Now, paper dart construction is not out there on
the frontiers of human achievement. The prime minister has a few other
things to do like saving the economy and restoring peace in society. His
intervention was an attempt to pre-empt another international PR
disaster. The Ministry of Interior's block on Mong Thongdee's overseas
travel on grounds of law and precedent looked so mean and petty.
But the prime minister's intervention does nothing to solve the massive
problem which Mong Thongdee briefly came to represent on the front pages.
Thailand is now home to a massive number of people who do not have
citizenship. Because the numbers are so large, the problems they suffer pop
up with predictable regularity. Two weeks before Mong Thongdee's brief
fame, two young Rohingyas died of hopelessness. Before that came protests
over the Labour Ministry's decision to stop registering the children of migrant
labourers. Every month or so there is another episode in the saga over Hmong
repatriation. And so on.
There are now around 3.5 million people living in Thailand without
citizenship. The figure is an estimate. There may be more. Nobody is really
sure. The number has grown very rapidly over the past ten years. The
problem is not new, and not different. All over the world, states are
struggling to manage migrants. But the problem changes with scale, and in
Thailand the scale is now significant. That 3.5 million is over 5 per cent of
the population. In the modern world, citizenship is vital. People without it
lack rights and get exploited. People who get exploited become unhappy. A
country playing host to a lot of unhappy people starts to become nervous.
That is what is now happening.
Many of the 3.5 million are here because Thailand has been a welcoming
host for the unfortunate. For over half a century, it quietly provided sanctuary

for those fleeing war and disorder in neighbouring countries. There are
Chinese nationalists left over from the second world war, many groups
displaced by the Indochina War, and ethnic minorities persecuted by the
Burmese government. Many have applied for Thai citizenship, but the
process has tended to be glacially slow. There are still around 350,000
without full nationality, including around 80,000 children.
There are others who are stateless and rootless because they slipped past the
bureaucratic process of registration. Many are hill peoples who have
difficulty proving their origins. There are now good laws and procedures for
overcoming this problem, but the implementation is sometimes hobbled by
inefficiency and prejudice. The total number is not known. But there are at
least 190,000 stateless people among students and schoolchildren alone.
Next there are the refugees from recent wars and disorders. Thailand refuses
to sign the UN Convention on Refugees and to call these people "refugees."
It prefers to label them as "displaced persons" and their facilities as "shelters"
rather than camps. But this sensitivity does nothing to change the reality.
International agencies estimate there are around 400,000 refugees and
asylum-seekers in total. Less than half of these are in shelters. Many more
fade into the larger society and survive on their wits.
The largest group are migrant labourers, mostly from Burma, but also
Cambodia, Laos, and China. In the late 1980s, the political crisis in Burma
coincided with an economic take-off in Thailand. Many Burmese wanted
somewhere else to go. Many Thai businesses wanted more people to employ.
From 1996 there has been a system to register labour migrants, but it operates
only on an annual basis and keeps changing. Now, people come across the
border illegally, but then must get a job and register, or risk being deported as
illegal migrants. Last year around 1.6 million were registered. At least
another million are probably here without registration. Their fortunes are very
mixed. They welcome the jobs. They may get well treated by Thai authorities
which have a policy of providing access to such services as health and
education. But they know they are being exploited with low pay, and they can
be very vulnerable to corruption and maltreatment, especially at the hands of
the police.
The motives that have created this large social phenomenon are a complex
mixture of humanitarian kindness and ruthless exploitation. The policies for
managing this phenomenon are a complex mix of well-meaning pragmatism
and concerns over security. Mong Thongdee's teacher was his biggest friend
and advocate. The foreign ministry was flexible. But the interior ministry
believes that denial of rights is a tool to deter an even larger in-migration.
Mong Thongdee's case symbolizes the waste of human potential created.

Maybe missing a chance to make a competitive paper dart does not seem

such a great loss. But multiply it by 3.5 million times and it becomes
something else.
But the miseries imposed on the outsiders is only part of the complexity. A
few months ago, Chang Noi visited a province where the migrant labour
population has ballooned to four hundred thousand. Leaders of the local host
community spoke about the pressure on local services of health, education,
and waste disposal. They feared problems of crime and disease. But they did
not blame the labourers themselves who they saw as helpless victims. Rather
they pointed at the entrepreneurs that profited from cheap labour, the sharks
that provided slum housing, and the police and petty officials who skimmed a
profit. They were also afraid. One suddenly said: What if the migrants one
day surrounded the provincial office, the banks, the police stations, and just
took over? The scenario may not be so realistic, but the fear underlying it is
real.
Mong Thongdee's brief fame is just a glimpse of a much bigger issue. How
will Thailand manage 3.5 million people who suffer as outsiders, and are
beginning to make insiders feel insecure too?
Print Article
>> Back to the article

Sep 4, 2009
Passport for stateless boy

BANGKOK- A STATELESS boy who was born in Thailand to
Myanmar migrants will be issued a temporary Thai passport so
he can represent the kingdom at an origami competition in
Japan with paper planes that can fly for 12 minutes.
Mong Thongdee, 12, caught the hearts of many Thais with his
distraught plea - broadcast nationwide - to be allowed to
compete, and unwittingly drew attention to the plight of
nearly half a million stateless people in Thailand who legally
cannot leave and return to the country.
Late Thursday, Mong was ushered into Parliament for a

meeting with Prime Minister Abhisit Vejjajiva, who promised
the paper-folding champion that he would be granted
temporary travel papers.
Mong, who lives in Chiang Mai in northern Thailand, won a

national origami airplane championship in August 2008 with a
plane that flew for 12 minutes. He was later selected to attend
the Origami Airplane contest in Chiba, Japan, on Sept. 19-20.
His request to leave the country was initially denied by the

Interior Ministry, which cited a law saying that attempts by
people of Mong's status to leave and re-enter Thailand could
present 'a threat to national security.'
Interior Minister Chavarat Charnvirakul told local media the

boy would have to represent Myanmar instead, even though
he is not eligible for citizenship there either.
Mong's ethnic Shan parents have only temporary permission

to live and work in Thailand, so although he was born in the
country he has only temporary resident status. Under normal
circumstances, if he left and then tried to return, his status
would be revoked and he would be barred entry to the land of
his birth.
The crushing rejection on Wednesday of his initial application

for temporary exit papers dominated Thai newspaper front
pages. The Lawyers Council of Thailand issued a complaint on
Mong's behalf, and TV stations showed images of him sobbing
quietly after hearing the verdict. 'I really want to go because I
have been practicing hard but I know the adults say I can't go
because I have no citizenship,' he told reporters.
Wongsak Sawaspanich, a ministry official in charge of the

case, said Thursday's decision to issue the papers was made
on 'legal and humanitarian grounds' and rebuffed reporters'
speculation that the ministry had caved in to public pressure.
After meeting with Mong, Mr Abhisit acknowledged the

problem of stateless people and pledged to task the National
Security Council with alleviating their plight and improve their
access to education and health care. – AP

News @ AsiaOne
Thaiborn son of Burmese workers

can fly to Japan
The government has agreed to issue a temporary passport to
a Thaiborn son of Burmese workers. -The Nation/ANN
Fri, Sep 04, 2009

The Nation/Asia News Network
The government has agreed to issue a temporary passport to

a Thaiborn son of Burmese workers so the "stateless" boy
can test his skills in a paper aeroplane contest in Japan.
Mong Thongdee, 12, was expected to receive the passport by

late yesterday.
He has been invited to join the Origami Airplane Contest in

Japan on September 19 and 20.
Mong has been in the public eye this week as he called on

various authorities to request a passport or travel documents
to go to Japan.
After appearing to get bad news from the Interior Ministry on

Wednesday, he was understandably delighted yesterday
when the prime minister answered his prayers.
"Thank you Mr Prime Minister. I love you so much. You're so

kind," Mong said when he met Abhisit yesterday.
During the meeting, Foreign Minister Kasit Piromya assured

Abhisit the boy would soon get a passport.
Mong was invited to take part in the Japanese competition

after winning a paper aeroplane contest organised by a
newspaper in Chiang Mai.
On Wednesday, the boy was tearful when the Provincial

Administration Department suggested it could not support his

request for a passport. They said the process was
complicated because Mong was not a Thai national - his
parents are workers from Burma.
The Foreign Affairs Ministry had maintained, however, it

would give the boy a temporary travel document if the
Interior Ministry gave Mong the okay.
The Provincial Administration Department's initial response

upset the Lawyers Council of Thailand, which filed a case
yesterday against Interior Minister Chaovarat Chanweerakul
in the Administrative Court.
Chaovarat was accused of violating Mong's rights and many

laws. Many academics also commented that Chaovarat could
and should allow Mong to get a temporary passport.
Mong's chances brightened when news emerged yesterday

that Wongsak Sawasdipanich, head of the Provincial
Administration Department, convened an urgent meeting to
discuss the boy's case.
Representatives from various authorities including the

National Security Council attended the meeting.
Following the meeting, Wongsak said: "We will send a letter

to the Foreign Affairs Ministry to say that we will have no
objection if Mong is going to attend the Origami Airplane
Contest in Japan."
Wongsak said the decision was based on laws, conventions,

human rights and national security considerations.
He said it had nothing to do with growing pressure on the

Interior Ministry.
Chaovarat said: "I personally agree that Mong should get a

temporary passport but I have to first ensure that all legal
aspects are considered."
The Lawyers' Council agreed to withdraw the complaint

against Chaovarat after hearing the news.
Kasit explained that giving a temporary passport was not

granting Thai citizenship. "They are two separate issues," he

said.
Mong was born to a couple, who migrated from Burma's

Shan State. However, the parents have not been officially
recognised as Burmese citizens.
The boy is thus considered stateless. So far, Mong has lived

in Thailand since he was born.
He is now a Grade4 student in Chiang Mai.
--The Nation/ANN
[an error occurred while processing this directive]
Copyright ©2007 Singapore Press Holdings Ltd. Co. Regn. No. 198402868E. All rights
reserved.
Privacy Statement Conditions of Access Advertise
The big issue: Come fly with me

Published: 6/09/2009 at 12:00 AM
Newspaper section: News http://bangkokpost.net/news/local/23342/the-
big-issue-come-fly-with-me
It has been quite a week for young Mong Thongdee, the 12-year-old Burmese
boy and paper plane genius. Mong's story began here, in last week's Sunday
Post. It ended, in one way, in the office of Prime Minister Abhisit Vejjajiva.
If you just returned from a lengthy trip, a quick recap: Mong is the son of
Burmese workers. He is not a Thai citizen, nor, as some phuyai put it
scornfully this week, is he ''a security risk''.
He is, however, quite the paper aviator. He won a Thai contest for the most
airworthy paper plane, and the sponsors want him in Chiba, Japan, for the
world championship.
Suddenly, there were two kinds of people in Thailand: Those who figured that
giving the youngster temporary travel papers to Japan and back would help to
bring down this fragile nation ... and everyone else.
Interior Minister Chavarat Charnvirakul was the grumpy leader of the smaller
faction. There was no way Mong was going to get Thai permission to go to
Japan - ''Let him get Burmese papers,'' he said (and, presumably eat cake).

Mong's plight struck a chord. Hundreds of letters, emails and readers'
comments plumped for Mong as his quest for travel documents unravelled,
made him cry and then, suddenly and happily, put him on top of the world.
A personal push by Prime Minister Abhisit Vejjajiva convinced his foreign

minister, interior minister and chief of immigration that Mong - born in
Thailand, educated in Thailand, by all appearances a Thai - was not actually a
clever Manchurian Candidate type, poised to bring down the entire nation.
Obviously a bright boy when it comes to paper-folding, Mong was not shy in
his meeting with the prime minister. ''I'd like to thank Thais for their support,''
he said at the media event. ''I also would like them to get behind my effort to
win the prize.''
Mong will get his temporary travel documents, it now appears, and compete in
Japan. And he will be representing Thailand. So if he manages the always
unlikely but always possible win, there will be plenty of politicians who
suddenly forget they were Scrooge last week, trying to share his glory.
Mr Abhisit and Chiang Rai Senator Tuenjai Deetes were the only political
figures willing to help Mong. His teacher Duangrit Ketima also deserves credit
for continuing to push against the bureaucrats and spoilsports to get Mong to
the Japanese competition.
But here's a key point: Does anyone think Mong would have received his
ticket to Japan without a boost from the Bangkok Post Sunday?
လႊတ္တဲ့အထဲ စစ္တပ္အရာရိွေဟာင္းေတြ ပါ၀င္
20 September 2009 http://www.voanews.com/burmese/2009-09-20-voa4.cfm
ျမန္မာစစ္အစိုးရက ျပန္လႊတ္ေပးခဲ့တဲ့ အက်ဥ္းသား ၇ေထာင္ေက်ာ္ထဲမွာ လံုၿခံဳေရးအရ

ထိန္းသိမ္းထားသူ ၂၅၀ ပါ၀င္တယ္လို႔ အက်ဥ္းဦးစီးဌာန ညြန္ၾကားေရးမႈးခ်ဳပ္က ေျပာခဲ့ေပမဲ့
အခုအခ်ိန္အထိေတာ့ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသား ၁၃၀ ေလာက္ပဲ လြတ္ေျမာက္ခဲ့တယ္လို႔
ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားလြတ္ေျမာက္ေရး လႈပ္ရွားသူေတြက ေျပာပါတယ္။ အခု လြတ္တဲ့အထဲမွာ
အရင္ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ေဟာင္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးခင္ညြန္႔နဲ႔အတူ ဖမ္းဆီးေထာင္ခ်ခံရသူေတြ
အေတာ္မ်ားမ်ား ပါ၀င္တယ္လို႔လည္း သိရပါတယ္။ အေၾကာင္းစံု ဆက္သြယ္ေမးျမန္းထားတဲ့
ကိုသားညြန္႔ဦးက တင္ျပေပးပါတယ္။
အခု လြတ္တဲ့အထဲမွာ ႏိုင္ငံေတာ္လံုၿခံဳေရးအရ ထိန္းသိမ္းထားသူ ၂၅၀ ပါ၀င္မယ္လို႔

အက်ဥ္းဦးစီး ညြန္ခ်ဳပ္က ေျပာခဲ့လို ဟိုလူပါႏိုးႏိုး ဒီလို ပါႏိုးႏိုးနဲ႔ သတင္းေတြက
အမ်ိဳးမ်ိဳးထြက္ေနပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ေနာက္ဆံုး အတည္ျပဳရတဲ့အထဲမွာေတာ့ ေအေအပီပီ
ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသား ကူညီေစာင့္ေရွာက္ေရး အသင္းအဆိုအရ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသား ၁၁၅ဦးပဲ

ရိွပါေသးတယ္။ အခ်ိဳ႕နယ္ေထာင္ေတြက လႊတ္ၾကေတာ့ လြတ္တယ္လို႔သာ သတင္းၾကားတယ္
သက္ဆိုင္ရာ မိသားစုအိမ္ေတြဆီကို ေရာက္မလာၾကေသးပါဘူး။ သက္ဆိုင္ရာကလည္း ဒီလူ
ဒီလူ လြတ္တယ္ဆိုတာ မိသားစုေတြကို အေၾကာင္းၾကားတာမ်ိဳးလည္း မရိွပါဘူး။
မိသားစု၀င္ေတြကပဲ ေထာင္ေတြဆီ လွမ္းဆက္သြယ္တာတုိ႔၊ သက္ဆိုင္ရာ အာဏာပိုင္ေတြဆီ
ဆက္သြယ္ သတင္းေမးေနၾကပါတယ္။ အခု လြတ္ေျမာက္လာတဲ့ အေရအတြက္နဲ႔
ပတ္သက္လို႔ေတာ့ ေအေအပီပီ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားကူညီေစာင့္ေရွာက္ေရးအသင္း
အတြင္းေရးမႈး ကိုတိတ္ႏိုင္က ဗီြအိုေအကို အခုလို ေျပာပါတယ္။
“ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ဒီေန႔အထိ အတည္ျပဳလုိ႔ရတာကေတာ့ ၁၁၁ ဦးက အတည္ျပဳလုိ႔ရတယ္။

အတည္မျပဳရေသးတာကေတာ့ ၂၀ေက်ာ္ေက်ာ္ က်န္ပါေသးတယ္။”
ဘယ္လုိ အတည္မျပဳႏုိင္တာလဲခင္ဗ်။
“အဓိက က မံုရြာက ၃ဦး က်န္တယ္။ ေနာက္တခါ ရခုိင္ျပည္နယ္ဘက္က ေထာင္ေတြထဲမွာ ၂၀

ေလာက္က်န္ပါတယ္။ အဲဒါေတြက ကၽြန္ေတာ္တုိ႔က လြတ္မွန္းေတာ့ သိတယ္။ သို႔ေပမဲ့
ဘယ္သူေတြလဲ ဆုိတာကို အတည္မျပဳႏုိင္တဲ့ ကိစၥေတြ ရွိေနလုိ႔ ဒီအတုိင္း ထားထားတာပါ။”
အက်ဥ္းဦးစီးဌာန ညႊန္ၾကားေရးမႉးခ်ဳပ္ ေျပာသြားတဲ့အထဲမွာ လံုၿခံဳေရးအရ

ဖမ္းဆီးထိန္းသိမ္းထားတဲ့သူေတြ အခုလႊတ္တဲ့အထဲမွာ ၂၅၀ေလာက္ပါမယ္လုိ႔ ေျပာပါတယ္။
အခုဆုိရင္ တ၀က္ေလာက္ပဲ ျဖစ္ေနေတာ့ ဒါဟာ ဘယ္လုိ ျဖစ္တာလဲခင္ဗ်။
“ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ အခု လြတ္လာတဲ့သူေတြကို ျပန္ေလ့လာၾကည့္တဲ့အခါ ဘိုးေတာ္

သန္းလွအပါအ၀င္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ခင္ညႊန္႔တုိ႔နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး၊ ေနာက္ပိုင္း ဖမ္းဆီးထားတဲ့
အေကာက္ခြန္ဌာနက လူေတြပါမယ္။ သတင္းတပ္ဖဲြ႔က လူေတြပါမယ္။ လ၀က က
လူေတြပါမယ္။ အဲဒီလူေတြထဲက ျပန္လႊတ္လာတာေတြ ရွိပါတယ္။”
အခုလို လႊတ္လိုက္တဲ့အထဲ တပ္မေတာ္သားေဟာင္းေတြအတြက္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႈးႀကီးသန္းေရႊရဲ႕

သီးသန္႔ မွာၾကားခ်က္ ပါ၀င္တယ္လို႔လည္း အခု အသုတ္ လြတ္ေျမာက္တဲ့အထဲပါ၀င္တဲ့
ေက်ာင္းသားသမိုင္းစာအုပ္ျပဳစုလို႔ ႏွစ္ရွည္ဖမ္းဆီးေထာင္ခ်ခံခဲ့ရတဲ့ ကိုေအာင္ထြန္းကလည္း
ေျပာပါတယ္။
“ပဲခူးေထာင္ အုပ္စု ညႊန္းၾကားေရးမႉး ဦးၾကည္၀င္း ဖတ္ျပသြားတဲ့အထဲမွာ တပ္မေတာ္သားေတြ

ပါပါတယ္တဲ့။ ပါတယ္ဆုိၿပီး ေျပာၿပီးေတာ့ တပ္မေတာ္သားေတြကို ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္
ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီးသန္းေရႊက မွာၾကားလုိက္ပါတယ္ဆုိတဲ့ စကားကို ေျပာပါတယ္ခင္ဗ်။ ၿပီးတဲ့အခါမွာ
ေအးခ်မ္းသာယာေရး ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးေကာင္စီ ဥကၠ႒က ဘာေျပာသလဲဆုိေတာ့ ႏုိ္င္ငံေတာ္က ေစတနာ
သေဘာထားမွန္နဲ႔ လႊတ္လုိက္ပါတယ္။ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပဲြမွာ ပါ၀င္ဖုိ႔အတြက္ေရာ၊
သတင္းစာထဲမွာ ပါတဲ့ မိသားစု အေျခအေနကို ငဲ့ညႇာတာ ဘာညာေပါ့အဲဒါေတြ ပါပါတယ္။ ”

တပ္မေတာ္သား အမ်ားစုလုိ႔ ဆုိလုိတာက အခု ကိုေအာင္ထြန္းနဲ႔အတူ လြတ္တဲ့အခ်ိန္မွာ

တပ္မေတာ္သားဘက္က အရာရွိေတြ ပါသလား။
“ပါတယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ခင္ညႊန္႔နဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ အမႈတြဲက တခ်ိဳ႕လည္း ပါေကာင္းပါမယ္။

လူေတြေတာ့ မသိဘူး။”
တပ္မေတာ္သားမ်ားအတြက္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီး သန္းေရႊက မွာတယ္ဆုိတာ ဘာကို မွာတာလဲခင္ဗ်။
“တပ္မေတာ္သားေတြက တပ္မေတာ္ရဲ႕ စည္းကမ္းနဲ႔ လုိက္နာၿပီး တပ္မေတာ္ရဲ႕ သေဘာထား

အစစ္အမွန္ကို နားလည္ၿပီး တုိင္းျပည္ရဲ႕ တတပ္တအား တေနရာရာကေန ပါ၀င္ေဆာင္ရြက္
ၾကဖုိ႔အတြက္ဆုိၿပီးေတာ့ ေျပာသြားပါတယ္။”
အခု လြတ္တဲ့အထဲမွာ တရား၀င္ႏိုင္ငံေရးပါတီတခုျဖစ္တဲ့ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖဲြ႔ခ်ဳပ္၀င္ ၃၈ဦး

ပါတယ္လို႔ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖဲြ႔ခ်ဳပ္ တာ၀န္ရိွသူတဦးက ဗီြအိုေအကို ေျပာပါတယ္။
ဒီအထဲမွာေတာ့ ၁၉၉၀ျပည့္ ေရြးေကာက္ပဲြ အႏုိင္ရ လႊတ္ေတာ္အမတ္သံုးဦးနဲ႔ အခ်ိဳ႕
တိုင္းနဲ႔ၿမိဳ႕နယ္ တာ၀န္ရိွသူေတြ လူငယ္ပိုင္းေတြ ပါ၀င္တယ္လို႔သိရပါတယ္။ အထင္ကရ
ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြထဲက ဒီမိုကေရစီေရးေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္
ဦးတင္ဦးအပါအ၀င္ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္မင္းကိုႏိုင္ သံဃာလႈပ္ရွားမႈေခါင္းေဆာင္
အရွင္ဂမီရ အစရိွသူေတြကေတာ့ မလြတ္ေသးပါဘူးး။
ႎိုင္ငံမဲ့ ရႀမ္းတိုင္းရင္းသားကေလးငယ္
ဂဵပန္စကၠႃေလယာဥ္လၿတ္႓ပိႂင္ပၾဲမႀာ
တတိယဆု ရရႀိ
2009-09-20
http://www.rfa.org/burmese/news/Burma_boy_wins_third_place_in_Japan_paper_
airplane_contest
ထိုင္းႎိုင္ငံေရာက္ အသက္ ၁၂ ႎႀစ္အရၾယ္ ရႀမ္းတိုင္းရင္းသား ကေလးငယ္ ေမာင္ေသာင္းဒီး ဟာ

ဂဵပန္ႎိုင္ငံမႀာ ကဵင္းပတဲ့ စကၠႃ ေလယာဥ္လၿတ္႓ပိႂင္ပၾဲမႀာ တတိယဆု ရရႀိခဲ့ပၝတယ္။
ဒီကေနႛကဵင္းပခဲ့တဲ့ အဲဒီ ႓ပိႂင္ပၾဲကို သၾားေရာက္ အားေပးဳကည့္ရႁခဲ့သူ ဂဵပန္ေရာက္
ကိုေကဵာ္ေကဵာ္လိႁင္ က အခုလိုေဴပာပၝ တယ္။
ကိုေကဵာ္ေကဵာ္လိႁင္။ ။ဒီေနႛ ႓ပိႂင္တဲ့အခဵိန္မႀာ သူက ၁၆.၉ ေပၝ့ေနာ္၊ ဟုိဘက္က

ဂဵပန္ကေလးကေတာ့ ၁၃.၃ နဲႛ အႎုိင္ရသၾားတယ္။ ကဵေနာ္ ဳကည့္တဲ့ပၾဲမႀာေတာ့ ဂဵပန္ကို
သူႎုိင္တယ္ခင္ဗဵ။ ေနာက္ပၾဲေတၾမႀာေတာ့ ေနာက္ဆံုးေနႛမႀာေတာ့ တတိယ ရသၾားတယ္လုိႛ
ေဴပာတယ္

ႎႀစ္ရက္ဳကာ ကဵင္းပခဲ့တဲ့ စကၠႃေလယာဥ္႓ပိႂင္ပၾဲမႀာ ပထမဆုကို ဂဵပန္ကေလးငယ္ တေယာက္

ရရႀိခဲ့႓ပီး ေမာင္ေသာင္းဒီးက တတိယ ရခဲ့ပၝတယ္။ ဂဵပန္စကၠႃေလယာဥ္႓ပိႂင္ပၾဲဟာ ဂဵပန္ႎိုင္ငံမႀာ
လူ႒ကိႂက္မဵားတဲ့ အမဵိႂးသားရိုးရာ ႓ပိႂင္ပၾဲတခုဴဖစ္ခဲ့ရာက အခုအခၝ တဴခားႎိုင္ငံေတၾမႀာပၝ ပဵံႎႀံႛေနပၝ
တယ္။
႓ပီးခဲ့တဲ့ ၂၀၀၈ ခုႎႀစ္ ဳသဂုတ္လက ထိုင္းႎိုင္ငံမႀာ အမဵိႂးသား စကၠႃေလယာဥ္လၿတ္႓ပိႂင္ပၾဲ

ကဵင္းပခဲ့ရာမႀာ ေမာင္ေသာင္းဒီးက ပဵံဝဲခဵိန္ ၁၂ စကၠန္ႛ နဲႛ စံခဵိန္ခဵိႂးခဲ့ပၝတယ္။ အဲဒၝေဳကာင့္
ဂဵပန္ႎိုင္ငံက သူတိုႛဆီကို လာေရာက္ ယႀဥ္႓ပိႂင္ဖိုႛ ဖိတ္ဳကားခဲ့ပၝတယ္။ ဒၝေပမဲ့ ေမာင္ေသာင္းဒီးဟာ
ဴမန္မာႎိုင္ငံကေန ထိုင္းႎိုင္ငံကို အလုပ္လာလုပ္ေနဳကတဲ့ ရႀမ္းတိုင္းရင္းသား
ေရၿႛေဴပာင္းအလုပ္သမား မိဘႎႀစ္ဦးက ထိုင္းႎိုင္ငံမႀာ ေမၾးဖၾားခဲ့တာ ဴဖစ္ေပမယ့္ ထိုင္း
လူဝင္မႁ႒ကီးဳကပ္ေရးဌာနက သူႛကို ထိုင္းႎိုင္ငံသားအဴဖစ္ အသိအမႀတ္ မဴပႂတဲ့အတၾက္
ႎိုင္ငံကူးလက္မႀတ္ ထုတ္မေပးခဲ့ပၝဘူး။ ေနာက္ဆံုး ထိုင္းဝန္႒ကီးခဵႂပ္ အဖိဆစ္ ကုိယ္တိုင္
ေမတၨာရပ္ခံမႀ ဂဵပန္ႎိုင္ငံကို ေမာင္ေသာင္းဒီး သၾားေရာက္ ယႀဥ္႓ပိႂင္ခၾင့္ရခဲ့ပၝတယ္။
ဒီကေနႛ ဂဵပန္ႎိုင္ငံ တိုကဵိႂ႓မိႂႛေတာ္အနီး ခဵီဘား႓မိႂႛမႀာ ကဵင္းပတဲ့ ႓ပိႂင္ပၾဲကို ပရိသတ္ ငၝးရာေလာက္

လာေရာက္ခဲ့ဳကရာမႀာ ဂဵပန္ႎိုင္ငံေရာက္ ရႀမ္းတိုင္းရင္းသားေတၾလည္း လာေရာက္
အားေပးခဲ့ဳကတယ္လိုႛ ကိုေကဵာ္ေကဵာ္လိႁင္ က ေဴပာပၝတယ္။
ကိုေကဵာ္ေကဵာ္လိႁင္။ ။ဒီေနႛ သၾားေတၾႛတဲ့အခၝမႀာ ဂဵပန္မႀာ ရႀိတဲ့ ရႀမ္းတုိင္းရင္းသားေတၾက

လာအားေပးေတာ့ သူ ေတာ္ေတာ္ေလး ဝမ္းသာတယ္။ ဗမာေတၾလည္း လာအားေပးပၝတယ္။
လာအားေပးတာကို ဝမ္းသာပၝတယ္လုိႛလည္း သူေဴပာသၾားတယ္။
ေမာင္ေသာင္းဒီး ဟာ မနက္ဴဖန္မႀာ ထိုင္းႎိုင္ငံကို ဴပန္လည္ထၾက္ခၾာမယ္လိုႛသိရပၝတယ္။
လၾတ္ေဴမာက္ႎိုင္ငံေရးအကဵဥ္းသားမဵား
အတၾက္ NLD ကူညီ
2009-09-20
http://www.rfa.org/burmese/news/NLD_assisting_freed_political_prisoners-
09202009121911.html/story_main?textonly=1
႓ပီးခဲ့တဲ့ စက္တင္ဘာလ ၁၈ ရက္ေနႛက လၾတ္လာတဲ့ ႎိုင္ငံေရးအကဵဥ္းသားေတၾရဲႛ

အခက္အခဲေတၾကို အကူအညီေပးႎိုင္ဖိုႛအတၾက္ အမဵိႂးသားဒီမိုကေရစီ အဖဲၾႛခဵႂပ္ရဲႛ ေရၿဂံုတိုင္
ဌာနခဵႂပ္မႀာ ရံုးခန္းဖၾင့္လႀစ္႓ပီး ေဆာင္ရၾက္ေပးေနတယ္လိုႛ သိရပၝတယ္။
ႎိုင္ငံေရးအကဵဥ္းသားေတၾ ေနရပ္ဴပန္ဖိုႛ စားရိတ္က အစ ကဵန္းမာေရးကိစၤေတၾကိုပၝ

ကူညီေပးေနတယ္လိုႛ အဖဲၾႛခဵႂပ္ရဲႛ လူငယ္စည္းရံုးေရး တာဝန္ခံ အဖဲၾႛဝင္ ကိုဴမင့္ေငၾက ေဴပာပၝတယ္။

ကိုဴမင့္ေငၾ။ ။လၾတ္လာတဲ့လူေတၾမႀာက မိသားစုေတၾနဲႛ အဆက္အသၾယ္ ဴပတ္ေနတာေတၾ
ရႀိတယ္။ ေနာက္ သူတုိႛရဲႛ မိတ္ေဆၾေတၾနဲႛ ေတၾႛခဵင္တာေတၾ ရႀိမယ္ေပၝ့။ အဲဒီလုိမဵႂိး အခက္အခဲေတၾ
ရႀိလာခဲ့ရင္ ကူညီႎုိင္ေအာင္ ဆုိ႓ပီးေတာ့ ဒီလုိမဵႂိး ေဆာင္ရၾက္တာပၝ
တဆက္တည္းမႀာပဲ စက္တင္ဘာလ ၂၇ ရက္ေနႛမႀာ အမဵိႂးသားဒီမိုကေရစီအဖၾဲႛခဵႂပ္

တည္ေထာင္ခဲ့တာ၂၁ ႎႀစ္ဴပည့္႓ပီဴဖစ္လိုႛ ႎႀစ္ပတ္လည္ေနႛ အခမ္းအနား ကဵင္းပဖိုႛအတၾက္ ႒ကိႂတင္
ဴပင္ဆင္ေနေဳကာင္းလည္း ကိုဴမင့္ေငၾ က ေဴပာပၝတယ္။ အဖၾဲႛခဵႂပ္ ရဲႛ ၂၁ ႎႀစ္ဴပည့္
အထိမ္းအမႀတ္အဴဖစ္ ဝတၪႂတို၊ ေဆာင္းပၝး၊ ကဗဵာနဲႛ ကာတၾန္း႓ပိႂင္ပဲၾေတၾလည္း ကဵင္းပမယ္လိုႛ
သိရပၝတယ္။ ႓ပိႂင္ပၾဲဝင္စာမူေတၾကို စက္တင္ဘာလ ၂၂ ရက္ေနႛ ေနာက္ဆံုးထား႓ပီး သက္ဆိုင္ရာ
အဖဲၾႛခဵႂပ္ရံုးေတၾကို ေပးပိုႛရမယ္လုိႛ သိရပၝတယ္။
ေထာက္လႀမ္းေရးနဲႛ အေကာက္ခၾန္ေဟာင္း
အမဵားစုသာ လၾတ္႓ငိမ္းသက္သာ
2009-09-20 http://www.rfa.org/burmese/news/junta_amnesty_benifit_ex-
integences_rather_than_political_prisoners-
စစ္အစိုးရက အကဵဥ္းသားေတၾကို စတင္ လၿတ္ေပးတဲ့ စက္တင္ဘာလ ၁၈ ရက္ေနႛဟာ

စစ္အစိုးရ အာဏာသိမ္းခဲ့တဲ့ ႎႀစ္ပတ္လည္ေနႛ ဴဖစ္ပၝတယ္။ လၾတ္ေပးမယ့္သူေတၾထဲမႀာ
ႎိုင္ငံေရးပုဒ္မေတၾဴဖစ္တဲ့ ၅ (ည)၊ ၁၇ (၁) နဲႛ ၁၇ (၂ဝ) စတာေတၾနဲႛ အေရးယူခံထားရသူ ၂၅ဝ
ေလာက္ ပၝဝင္မယ္လိုႛ ရန္ကုန္တိုင္း အကဵဥ္းဦးစီးဌာန ညၾန္ဳကားေရးမႁးခဵႂပ္ ဦးေဇာ္ဝင္းက
ေဴပာဳကားခဲ့ပၝတယ္။
ဒၝေပမယ့္ တကယ္တမ္း လၾတ္ေပးတဲ့အခၝ အကဵဥ္းကဵေနတဲ့ ေထာက္လႀမ္းေရးေတၾနဲႛ

အေကာက္ခၾန္အရာရႀိေတၾက အမဵားစုဴဖစ္တယ္လိုႛ ႎိုင္ငံေရးအကဵဥ္းသားမဵား
ကူညီေစာင့္ေရႀာက္ေရးအသင္း (ဴမန္မာႎိုင္ငံ) ေအေအပီပီ ရဲႛ အတၾင္းေရးမႀႃး ကိုတိတ္ႎိုင္က
ေဴပာပၝတယ္။
စစ္အစိုးရက အကဵဥ္းသား ၇၁၁၄ ေယာက္ကို လၾတ္႓ငိမ္းသက္သာခၾင့္ ေပးလိုက္တယ္လိုႛ ႓ပီးခဲ့တဲ့

စက္တင္ဘာလ ၁၇ ရက္ေနႛက ေဳကညာသၾား႓ပီးေနာက္ပိုင္း လၾတ္လာတဲ့
အကဵဥ္းသားအမဵားစုက ဘယ္သူေတၾလဲ၊ ႎိုင္ငံေရးအကဵဥ္းသား ဘယ္ႎႀစ္ေယာက္ ပၝဝင္သလဲ၊
တခၝ အကဵဥ္းသားေတၾကို စစ္အစိုးရက ဘယ္လိုရည္ရၾယ္ခဵက္နဲႛ လၿတ္ေပးတာလဲ စတဲ့
ေမးခၾန္းေတၾနဲႛ ပတ္သက္႓ပီး မအင္ဳကင္းႎိုင္က စုစည္းတင္ဴပထားပၝတယ္။

သုေတသန
မဇၩိမသတင္းဌာန
ၾကာသပေတးေန႔၊ စက္တင္ဘာလ 17 ရက္ 2009 ခုႏွစ္ 17 နာရီ 01 မိနစ္
Chronology of China-Burmese Relations

၁၉၄၉
ေအာက္တိုဘာ ၁။ တ႐ုတ္ျပည္သူ႔သမၼတႏိုင္ငံ ထူေထာင္လိုက္ၿပီျဖစ္ေၾကာင္း ေမာ္စီတုန္းက

ပီကင္းၿမိဳ႕ေတာ္၌ ေၾကညာ။
ဒီဇဘၤာ ၁၇။ တ႐ုတ္ျပည္သူ႔သမၼတႏိုင္ငံကို ျမန္မာျပည္က စတင္အသိအမွတ္ျပဳ။
၁၉၅ဝ
ဇန္နဝါရီ-မတ္။ တ႐ုတ္ျပည္၌ ကြန္ျမဴနစ္တို႔ ေအာင္ပြဲခံအၿပီး အင္အား ၂ဝဝဝ ေက်ာ္ရွိေသာ

တ႐ုတ္ျပည္၊ ယူနန္နယ္မွ ကူမင္တန္(တ႐ုတ္ျဖဴ)တပ္မ်ား တ႐ုတ္-ျမန္မာနယ္စပ္ကို ျဖတ္ေက်ာ္၍
ရွမ္းျပည္အေရွ႕ပိုင္းရွိ ကန္တုန္တြင္ အေျခစိုက္ေဒသမ်ား တည္ေထာင္ရန္ ဝင္ေရာက္လာၾက။
၁၉၅၃
ဧၿပီ။ အျခား တ႐ုတ္ျဖဴစစ္တပ္တစု ဝ,ေတာင္တန္းမ်ားေပၚသို႔ ျဖတ္ေက်ာ္ဝင္ေရာက္လာ၍

ျမန္မာအစိုးရတပ္မ်ားႏွင့္ တိုက္ပြဲျဖစ္ပြား။
ဇြန္ ၂၈-၂၉။ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံျခားေရးဝန္ၾကီး ခ်ဴအင္လိုင္း ရန္ကုန္သို႔ အလည္အပတ္ေရာက္ရွိ။
ဇူလိုင္ ၃ဝ။ ျမန္မာအစိုးရ ကာကြယ္ေရးဝန္ၾကီး ဦးဘေဆြ ကုလသမဂၢသို႔ သြားေရာက္ၿပီး၊

တ႐ုတ္အမ်ဳိးသားေရးဝါဒီ (တ႐ုတ္ျဖဴ) မ်ားအား က်ဴးေက်ာ္သူအျဖစ္ ေၾကညာၿပီး ကုလသမဂၢ၌
၎တို႔၏ ထိုင္ခံုေနရာ ျဖဳတ္ပစ္မည္ဟု ေျပာဆို။

စက္တဘၤာ။ ဒု-ဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကီးေနဝင္း ထိပ္တန္းစစ္ေရးကိုယ္စားလွယ္အဖြဲ႔အား ေခါင္းေဆာင္၍
တ႐ုတ္ျပည္သို႔သြား။ စစ္လက္နက္စက္႐ံုမ်ားႏွင့္ စစ္သင္တန္း ထူေထာင္မႈမ်ားအား
သြားေရာက္ၾကည့္ရႈခဲ့။
ႏိုဝဘၤာ။ ဖဆပလ ဥကၠ႒အျဖစ္ ဦးႏု တ႐ုတ္ျပည္သို႔သြား။ ခ်ဴအင္လိုင္းႏွင့္ေတြ႔။ ကခ်င္ျပည္နယ္ရွိ

အျငင္းပြားေနေသာ နယ္စပ္ေဒသရွိ တ႐ုတ္စစ္တပ္မ်ား ႐ုပ္သိမ္းေပးရန္ သေဘာတူခဲ့။
ႏိုဝဘၤာ။ တ႐ုတ္စစ္သား ၃ဝ 'ဝ'ေတာင္တန္းမ်ားေပၚသို႔ ဝင္ေရာက္။ အင္အားဆတူရွိ

ျမန္မာတပ္မ်ားႏွင့္ တိုက္ပြဲျဖစ္။
ဒီဇဘၤာ ၁-၁၆။ ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ဦးႏု တ႐ုတ္ျပည္သြား။ ႏွစ္ႏိုင္ငံ နယ္စပ္ျပႆနာ ကိစၥရပ္မ်ားႏွင့္

ျမန္မာျပည္တြင္း ေနထိုင္ၾကေသာ တ႐ုတ္မ်ားကိစၥႏွင့္ပတ္သက္၍ ဆက္လက္ေဆြးေႏြးခဲ့။
၁၉၅၄။ ႏွစ္ႏိုင္ငံၾကား ပထမဦးဆံုး ကုန္သြယ္ေရးစာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္ဆို။
၁၉၆ဝ
စက္တဘၤာ ၄ - ေအာက္တိုဘာ အေစာပိုင္း။ အဖြဲ႔ဝင္ ၄ဝဝ ေက်ာ္ပါ ကိုယ္စားလွယ္အဖြဲ႔ႏွင့္အတူ

ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ဦးႏု တ႐ုတ္ျပည္ အမ်ဳိးသားေန႔ အခမ္းအနားသို႔ သြားေရာက္။
ေအာက္တိုဘာ။ တ႐ုတ္-ျမန္မာၾကား နယ္စပ္မ်ဥ္းေၾကာင္း ပဋိဉာဥ္စာခ်ဳပ္ ပီကင္း၌ ခ်ဳပ္ဆို။
၁၉၆၁
ဇန္နဝါရီ ၂-၉။ ျမန္မာျပည္သို႔ ခ်ဴအင္လိုင္း လာေရာက္လည္ပတ္။ နယ္ျခားစာခ်ဳပ္ အတည္ျပဳ။

စီးပြားေရးႏွင့္ နည္းပညာ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ေရး သေဘာတူစာခ်ဳပ္ကို ၉ ရက္ေန႔မွာ
လက္မွတ္ထိုး။ အဆိုပါစာခ်ဳပ္အရ တ႐ုတ္ျပည္က ျမန္မာျပည္အား အတိုးမဲ့ ေခ်းေငြအျဖစ္
ေဒၚလာသန္း ၃ဝ ေခ်းရန္ ကတိျပဳ။
ဇန္နဝါရီ ၂၆။ ရွမ္းျပည္နယ္၊ ကန္တုန္ေျမာက္ပိုင္းတြင္ အေျခစိုက္လ်က္ရွိေသာ ကူမင္တန္

(တ႐ုတ္ျဖဴ) တပ္မ်ားအား ပူးတြဲထိုးစစ္ဆင္။ တ႐ုတ္ျပည္သူ႔လြတ္ေျမာက္ေရးတပ္မေတာ္မွ
အင္အား ၂ဝ,ဝဝဝ (တပ္မၾကီး ၃ ခုစာ)ႏွင့္ ျမန္မာစစ္တပ္မွ အင္အား ၅,ဝဝဝ ပူးေပါင္းပါဝင္။
ဧၿပီ။ အေမရိကန္-ထိုင္ဝမ္ ပူးတြဲထုတ္ျပန္ခ်က္၌… ျမန္မာျပည္၊ ရွမ္းျပည္တြင္းရွိ အင္အား ၆,ဝဝဝ

ရွိ ကူမင္တန္တပ္မ်ားသည္ ၎တို႔ႏွင့္ ဆက္စပ္ႏွီးႏႊယ္မႈ မရွိေၾကာင္း ေျပာဆို။
ေအာက္တိုဘာ ၁ဝ-၁၅။ ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ဦးႏု တ႐ုတ္ျပည္သို႔ သြားေရာက္။

၁၉၆၂
ေဖေဖၚဝါရ ၂၄။ ဗီယက္နမ္သို႔ အေမရိကန္တို႔၏ က်ဴးေက်ာ္ဝင္ေရာက္မႈမွာ ေျမာက္ဗီယက္နမ္သို႔

တိုက္႐ိုက္ၿခိမ္းေျခာက္မႈျဖစ္ၿပီး တ႐ုတ္ျပည္၏ လံုၿခံဳေရးႏွင့္ အာရွၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို
ထိခိုက္ေစသည္ဟု တ႐ုတ္ျပည္က ထုတ္ေဖာ္ေျပာဆို။
ၾသဂုတ္ ၁။ ျမန္မာစစ္အစိုးရသစ္အား ရႈတ္ခ်ထားသည့္ တ႐ုတ္ျပည္ေရာက္

ျမန္မာျပည္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ (ဗကပ) ၏ ျပည္သူသို႔ ေၾကညာခ်က္အား ထုတ္ျပန္ခြင့္ရရွိ။
၁၉၆၃
စက္တဘၤာ ၃။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေဆြးေႏြးပြဲ တက္ေရာက္ရန္အတြက္ သခင္ဗသိန္းတင္

ေခါင္းေဆာင္ေသာ ဗကပ ကိုယ္စားလွယ္ တတိယအဖြဲ႔ တ႐ုတ္ျပည္မွ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕သို႔ ေရာက္ရွိ။
ႏိုဝဘၤာ။ သခင္ဗသိန္းတင္ ရန္ကုန္မွ ပီကင္းသို႔ ျပန္လည္ထြက္ခြာ။ ဗကပ ကိုယ္စားလွယ္အဖြဲ႔ဝင္

ဦးခင္ေမာင္ၾကီး၊ ဦးစန္းသူႏွင့္ ဦးသိန္းေအာင္တို႔ သခင္ဗသိန္းတင္တို႔ႏွင့္ ျပန္လည္ပူးေပါင္းရန္
ေမာ္စကိုမွ ပီကင္းသို႔ေရာက္ရွိ။ သခင္ဗသိန္းတင္၊ ဦးခင္ေမာင္ၾကီး၊ သခင္သန္းၿမိဳင္၊
ဦးသန္းေရႊႏွင့္ ဦးတင္ရီတို႔ '၅ ဦး ဦးေဆာင္အဖြဲ႔' ပီကင္း၌ ဖြဲ႔စည္း။ တ႐ုတ္ျပည္၏
ျမန္မာျပည္တြင္းသို႔ ျပန္ပို႔ေရးအစီအစဥ္အား ျပင္ဆင္ႏိုင္ရန္ ဖြဲ႔ျခင္းျဖစ္။ ျမန္မာျပည္ေျမာက္ပိုင္းသို႔
စိမ့္ဝင္ထိုးေဖာက္ႏိုင္မည့္ လမ္းမ်ားကို ဦးစန္းသူက တ႐ုတ္-ျမန္မာနယ္စပ္ေဒသတြင္း
စတင္ေလ့လာစူးစမ္း။ ဂ်ီေဇာင္၌ ေနထိုင္ၾကေသာ ေနာ္ဆိုင္း၏ ကခ်င္ရဲေဘာ္မ်ား
သခင္ဗသိန္းတင္ႏွင့္ အျခား ဗကပ ေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္ ေဆြးေႏြးရန္ ဇိခြ်မ္းသို႔ သြားေရာက္။
၁၉၆၅
ဇူလိုင္ ၂၄ - ၾသဂုတ္ ၁။ ဦးေနဝင္း တ႐ုတ္ျပည္သို႔ သြားေရာက္။ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ

အတူယွဥ္တြဲေနထိုင္ေရး မူ ၅ ခ်က္ႏွင့္ ၁၉၆၁ စာခ်ဳပ္တို႔ကို ထပ္မံအတည္ျပဳခဲ့။
၁၉၆၇
ဇန္နဝါရီ ၂၇။ အိႏိၵယႏိုင္ငံ အေရွ႕ေျမာက္နယ္စပ္မွ နာဂသူပုန္ ၁၃၂ ဦး

ျမန္မာျပည္ေျမာက္ပိုင္းေဒသကို ၁၉၆၆ ခုႏွစ္၊ ေအာက္တိုဘာ ၂၄ ရက္ေန႔မွ စတင္ျဖတ္ေက်ာ္၍
တ႐ုတ္ျပည္ ယူနန္နယ္စပ္သို႔ ေရာက္ရွိလာၾက။ ဦးေဆာင္လာသူမ်ားမွာ Thuingaleng Muivah
ႏွင့္ Thinoselie M.Keyho တို႔ျဖစ္ၿပီး ၎တို႔ကို တ႐ုတ္မ်ားက လက္ခံၿပီး ႏိုင္ငံေရးႏွင့္ စစ္ေရး
သင္တန္းမ်ား ေပးခဲ့။
ဇြန္ ၁၉။ တရားဝင္ခြင့္ျပဳခ်က္မရွိေသာ တံဆိပ္/ရင္ထိုးမ်ားကို ေက်ာင္းသားမ်ား တပ္ဆင္ျခင္းအား

ပညာေရးဝန္ၾကီးဌာနက ပိတ္ပင္။ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ရွိ တ႐ုတ္ေက်ာင္းသားမ်ားက ေမာ္စီတုန္းပံု

ရင္ထိုးမ်ား တပ္ဆင္ေနၾကျခင္းကို ပိတ္ပင္ရန္ ရည္ရြယ္ျခင္းျဖစ္။
ဇြန္ ၂၆။ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ရွိ တ႐ုတ္ေက်ာင္း ၂ ေက်ာင္းေရွ႕၌ ျမန္မာဦးေရ ၂,ဝဝဝ စု႐ံုးေရာက္ရွိ။
ဇြန္ ၂၈။ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕တြင္ တ႐ုတ္ ၁,၃၂၈ ဦး အဖမ္းခံရ။ တ႐ုတ္သံ႐ံုးက ဤလုပ္ရပ္ကို

တရားဝင္ကန္႔ကြက္။
ဇြန္ ၂၉။ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ရွိ တ႐ုတ္သံ႐ံုးကို ဆႏၵျပသူမ်ားက တိုက္ခိုက္။ ၎တို႔၏ သံအမတ္ၾကီး

ရန္ကုန္သို႔ ျပန္မလာေတာ့ေၾကာင္း ပီကင္းက ေၾကညာ။ ဇြန္ ၂၂-၂၉ အေရးအခင္းမ်ားအတြင္း
တ႐ုတ္ ၅ဝ ေက်ာ္ ေသဆံုးခဲ့သည္ဟု ျမန္မာအစိုးရမွ တရားဝင္ေၾကညာ။ တ႐ုတ္တို႔ဘက္မွ
တ႐ုတ္ ရာႏွင့္ခ်ီ၍ ေသဆံုးခဲ့ရသည္ဟု ေျပာ။
ဇူလိုင္ ၇။ တ႐ုတ္ျပည္မွ ျမန္မာျပည္သို႔ အေထာက္အပံ့မ်ား ဆိုင္းငံ့ထား။
ဇူလိုင္ ၁၆။ တ႐ုတ္ျပည္သစ္ သတင္းဌာန (New China News Agency) မွ

သတင္းေထာက္တဦး ျမန္မာျပည္မွ ႏွင္ထုတ္ျခင္းခံရ။
ၾသဂုတ္ ၁၁။ ယူနန္နယ္ေပၚသို႔ ျမန္မာစစ္ေလယာဥ္မ်ား က်ဴးေက်ာ္ပ်ံသန္းသည္ဟု

တ႐ုတ္ႏိုင္ငံျခားေရးဝန္ၾကီးက ပီကင္းရွိ ျမန္မာသံ႐ုံးသို႔ ေခ်ာစာပို႔စြပ္စြဲ။
ၾသဂုတ္ ၂၁။ တ႐ုတ္ျပည္ရွိ ျမန္မာေက်ာင္းသားအားလံုး ျမန္မာျပည္သို႔ ျပန္လည္ေခၚယူ။
ၾသဂုတ္-စက္တဘၤာ။ ဘရန္ဆိုင္း ဦးေဆာင္ေသာ ကခ်င္သူပုန္ကိုယ္စားလွယ္အဖြဲ႔ တ႐ုတ္ျပည္သို႔

ေစလႊတ္။ ပီကင္းႏွင့္ ရွန္ဟိုင္းသို႔ သြားေရာက္ခဲ့ၾက။
ေအာက္တိုဘာ ၆။ တ႐ုတ္ပညာရွင္အားလံုး ျမန္မာျပည္မွ ထြက္ခြာလာၾကရန္ အမိန္႔ထုတ္။
၁၉၆၈
ဇန္နဝါရီ ၁။ ကခ်င္စစ္သူရဲေကာင္း ေနာ္ဆိုင္း ဦးေဆာင္ကြပ္ကဲသည့္ ရာေပါင္းမ်ားစြာေသာ

လက္နက္အျပည့္အစံု တပ္ဆင္ထားသည့္ ဗကပ တပ္ဖြဲ႔မ်ား တ႐ုတ္ျပည္မွ
ျမန္မာျပည္နယ္စပ္ကိုျဖတ္၍ ရွမ္းျပည္ေျမာက္ပိုင္း မုန္းကိုးအား တိုက္ခိုက္သိမ္းပိုက္။ ဗကပ အား
တ႐ုတ္၏ အလံုးအရင္းျဖင့္ ကူညီေထာက္ပံ့မႈမ်ား စတင္။
ဇန္နဝါရ ၅။ ဖုန္ၾကားရွင္ႏွင့္ ဖုန္ၾကားဖုတို႔ ဦးစီးကြပ္ကဲသည့္ ဗကပ တပ္မ်ား တ႐ုတ္ျပည္မွ

ျမန္မာနယ္စပ္ကို ျဖတ္ေက်ာ္၍ ရွမ္းျပည္ေျမာက္ပိုင္း ကိုးကန္႔ေဒသထဲသို႔ ဝင္ေရာက္လာ။
ဧၿပီ ၆။ ျမန္မာျပည္တြင္ တိုင္းရင္းသားတ႐ုတ္မ်ားအား 'ဝရမ္းမဲ့ ဖမ္းဆီးမႈမ်ား' ကို တ႐ုတ္ျပည္က

ကန္႔ကြက္။
၁၉၇၁။ ႏွစ္ႏိုင္ငံအၾကား ကုန္သြယ္မႈ သေဘာတူညီစာခ်ဳပ္သစ္ လက္မွတ္ေရးထိုး။

ႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္လံုး အထူးအခြင့္အေရးရ ႏိုင္ငံမ်ားအဆင့္ျဖင့္ျဖစ္။
၁၉၇၃
ဒီဇဘၤာ ၁၅-၁၈။ ပန္ဆန္းအစည္းအေဝး၌ ရွမ္းျပည္တပ္မေတာ္ (SSA) ေခါင္းေဆာင္ စဝ္ေထႏွင့္

စဝ္ႏြမ္တို႔က ဗကပမွ အကူအညီမ်ားေပးပါရန္ ေမတၱာရပ္ခံ။ SSA ႏွင့္ ဗကပအၾကား ပထမဦးဆံုး
ဆက္သြယ္မႈ စတင္ထူေထာင္ႏိုင္ခဲ့။ ရွမ္းႏွင့္ ကရင္အဖြဲ႔မ်ား၏ ပန္ဆန္းကိုယ္စားလွယ္အဖြဲ႔အား
တ႐ုတ္ျပည္သို႔ လာေရာက္လည္ပတ္ႏိုင္ရန္ အဖိတ္ၾကားခံခဲ့ရ။ စီေမာႏွင့္ ကူမင္းတို႔သို႔
သြားေရာက္လည္ပတ္ခဲ့ၾက။
၁၉၇၅
ႏိုဝဘၤာ ၁၁-၁၅။ ဦးေနဝင္း တ႐ုတ္ျပည္သို႔ ၄ ရက္ၾကာ ထပ္မံသြားေရာက္။ ႏွစ္ႏိုင္ငံအၾကား

'ရန္လိုသည့္ အျပဳအမူမ်ား မရွိေစရး' သေဘာတူညီခ်က္ ရရွိ။
၁၉၇၉
ဇူလိုင္ ၁၂။ ေရရာစြာ သတ္မွတ္ေဖာ္ျပမထားေသာ ပေရာဂ်က္လုပ္ငန္းမ်ားအတြက္ အကူအညီ

အေထာက္အပံ့အျဖစ္ တ႐ုတ္ျပည္မွ ေဒၚလာ ၆၃ သန္း အကူအညီရေၾကာင္း ရန္ကုန္က
ေၾကညာ။
ႏိုဝဘၤာ ၂၈။ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံျခားေရးဝန္ၾကီး ဟြန္ဟြာ ျမန္မာျပည္သို႔ ေရာက္ရွိ။
၁၉၈ဝ
ဇူလိုင္ ၁ဝ။ ဇူလိုင္လ ၁၂ ရက္ေန႔က ပီကင္း၌ တ႐ုတ္ႏွင့္ခ်ဳပ္ဆိုခဲ့ေသာ အေထာက္အပံ့

သေဘာတူညီခ်က္ စာခ်ဳပ္တြင္ ပေရာဂ်က္ ၈ ခု ပါဝင္ေၾကာင္း ေၾကညာ။ ၎တို႔မွာ… ရန္ကုန္-
သံလ်င္တံတား တည္ေဆာက္ရန္၊ ခ်ည္ငင္စက္ ၄ဝ,ဝဝဝ၊ တရက္လွ်င္ တန္ ၁၅ဝ ထြက္
ဆန္စက္ ၃ လံုး၊ ေမာ္လၿမိဳင္ၿမိဳ႕ ေရရရွိေရးႏွင့္ စက္ႏွင့္ စက္ပစၥည္းမ်ားအတြက္ ယြမ္ေငြ ၃ သန္း။
၁၉၈၈
ဒီဇဘၤာ။ ႏွစ္ႏိုင္ငံအၾကား နယ္စပ္ကုန္သြယ္ေရး တရားဝင္ဖြင့္လွစ္။

၁၉၈၉
ေဖေဖၚဝါရီ ၂ဝ။ ပန္ဆန္း၌ ဗကပ ေပါလစ္ဗ်ဴ႐ို အေရးေပၚအစည္းအေဝး က်င္းပ။

ဤအစည္းအေဝး၌… ဗကပ ေခါင္းေဆာင္မ်ား ႏုတ္ထြက္၍ တ႐ုတ္ျပည္၌ ေနထိုင္ရန္
တ႐ုတ္မ်ားက ခ်ဥ္းကပ္ေျပာဆိုလာေၾကာင္း ထုတ္ေဖာ္ေျပာဆို။ ဗကပ ေခါင္းေဆာင္မႈက
ဤတင္ျပခ်က္ကို ေဒါသျဖင့္ တံု႔ျပန္။ "ငါတို႔ဟာ ျပန္ျပင္ေရးဝါဒီေတြျဖစ္ဖို႔ ဆႏၵ လံုးဝမရွိဘူး" ဟု
ျပန္လည္တု႔ံျပန္။
ေအာက္တိုဘာ ၁၈-၂၉။ ဒု-ဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကီးသန္းေရႊ ဦးေဆာင္သည့္ ၂၄ ဦးပါ

ျမန္မာစစ္ကိုယ္စားလွယ္အဖြဲ႔ တ႐ုတ္ျပည္သို႔ သြားေရာက္။
၁၉၉ဝ
ၾသဂုတ္ ၁ဝ။ ပထမဦးဆံုး တ႐ုတ္ျပည္မွ လက္နက္ခဲယမ္းမီးေက်ာက္တင္ သေဘၤာ ရန္ကုန္သို႔

ဆိုက္ေရာက္။
၁၉၉၁
ဇန္နဝါရီ။ ႏိုင္ငံေတာ္ေကာင္စီ အတြင္းေရးမႉး လ်ဳိဂ်န္ ျမန္မာျပည္သို႔ ေရာက္ရွိ။
ေမလဆန္းပိုင္း။ ပီကင္း (ယခု ေပက်င္း) ႏွင့္ ရန္ကုန္အၾကား ေဒၚလာ သန္း ၁ဝဝဝ ဖိုး
လက္နက္ေရာင္းဝယ္မႈ၏ တစိတ္တပိုင္းအျဖစ္ တ႐ုတ္ျပည္လုပ္ F-7 တိုက္ေလယာဥ္ ၁၁ စီး
ျမန္မာျပည္သို႔ ပို႔ေဆာင္။ ဤအေရာင္းအဝယ္တြင္ ေရတပ္ကင္းလွည့္ ေရယာဥ္မ်ား၊
တင့္ကားမ်ား၊ သံခ်ပ္ကာကားမ်ား၊ လက္နက္ငယ္မ်ား၊ ေလယာဥ္ပစ္ အေျမာက္မ်ားႏွင့္
ဒံုးက်ည္မ်ား၊ ခဲယမ္းမီးေက်ာက္မ်ားႏွင့္ စစ္လက္နက္ပစၥည္းမ်ား ပါဝင္။
ၾသဂုတ္ ၂၁-၂၆။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကီးေစာေမာင္ တ႐ုတ္ျပည္သို႔ သြားေရာက္။ တ႐ုတ္ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္

လီပင္းႏွင့္ သမၼတ ယန္ရွန္ကြန္းတို႔ ေတြ႔ဆံု။ ျမန္မာျပည္သို႔ ႏိုင္ငံေရးႏွင့္ စစ္ေရးအကူအညီမ်ား
ေပးသြားရန္ ကတိေပး။
ႏိုဝဘၤာ။ တ႐ုတ္ျပည္ ဒု-ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္ ဟီကီဇုန္း ျမန္မာျပည္သို႔ လာေရာက္။
၁၉၉၃
ေဖေဖၚဝါ ၇။ ႏိုင္ငံေတာ္ေကာင္စီဝင္ႏွင့္ ႏိုင္ငံျခားေရးဝန္ၾကီး က်န္ကီခ်န္း ျမန္မာျပည္သို႔

လာေရာက္။
စက္တဘၤာ ၁။ တ႐ုတ္ျပည္၊ ယူနန္ျပည္နယ္၊ ကူမင္း၌ ျမန္မာေကာင္စစ္ဝန္႐ံုး ဖြင့္လွစ္ထားရွိ။

၁၉၉၄
ၾသဂုတ္။ ခ်န္ဒူး စစ္ေဒသတိုင္းမႉး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကီး လီဂ်ဴေလာင္း ျမန္မာျပည္သို႔ ေရာက္ရွိ။ ခ်န္ဒူးမွာ

တိဗက္ေဒသရွိ တ႐ုတ္တပ္မ်ား၏ ေထာက္ပံ့ေရးဌာနခ်ဳပ္ႏွင့္ ကြပ္ကဲမႈဌာနခ်ဳပ္ ျဖစ္သည္။
ၾသဂုတ္။ ျပဳျပင္မြမ္းမံထားသည့္ အေပါ့စား Jianghu-class တ႐ုတ္စစ္သေဘၤာ ၂ စီး ဝယ္ယူ။
ၾသဂုတ္။ မႏၲေလး၌ တ႐ုတ္ေကာင္စစ္ဝန္႐ံုး ဖြင့္လွစ္။
စက္တဘၤာ။ ဒု-ဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကီးခင္ညြန္႔ တ႐ုတ္ျပည္သို႔ သြားေရာက္။
စက္တဘၤာ ၂။ ျမန္မာ့ေလတပ္ဦးစီးခ်ဳပ္ ဒု-ဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကီး သိန္းဝင္း ကူမင္းသို႔ သြားေရာက္။

တ႐ုတ္ျပည္မွ ေနာက္ထပ္ စစ္ေလယာဥ္တသုတ္ ပို႔ေဆာင္ေပးမည့္ အစီအစဥ္အား
သြားေရာက္ၾကီးၾကပ္ရန္ ျဖစ္သည္။
စက္တဘၤာ ၂၉။ ျမန္မာၾကယ္ငါးပြင့္ ေရေၾကာင္းအတြက္ သေဘၤာသစ္မ်ားဝယ္ယူရန္

သေဘာတူစာခ်ဳပ္တရပ္ လက္မွတ္ထိုး။
ႏိုဝဘၤာ။ အတြင္းေရးမႉး ၂ ဒု-ဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကီးတင္ဦး တ႐ုတ္ျပည္သို႔ သြားေရာက္။
ဒီဇဘၤာ ၂၆-၂၈။ ဒု-ဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကီးသန္းေရႊ၏ ဖိတ္ၾကားခ်က္အရ တ႐ုတ္ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ လီပင္း

ျမန္မာျပည္သို႔ သြားေရာက္။
၁၉၉၅။ တ႐ုတ္ကာကြယ္ေရးဝန္ၾကီး ခ်ီေဟာင္က်န္း ျမန္မာျပည္ လာေရာက္။
၁၉၉၆
ဇန္နဝါရီ ၇။ နဝတ ဥကၠ႒အျဖစ္ ၁၉၉၂ ခုႏွစ္ကတည္းက တာဝန္ယူၿပီးခ်ိန္မွစ၍

ပထမဦးဆံုးအၾကိမ္အျဖစ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးၾကီးသန္းေရႊ တ႐ုတ္ျပည္သို႔ အလည္အပတ္ေရာက္ရွိ။
ေအာက္တိုဘာ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကီးေမာင္ေအး တ႐ုတ္ျပည္သို႔ သြားေရာက္။
၁၉၉၇
မတ္။ ဥကၠ႒ၾကီး လီရီဟြမ္း ျမန္မာျပည္သို႔ လာေရာက္။
ေအာက္တိုဘာ။ ဒု-ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ ဝူဘန္ေဂါင္း ျမန္မာျပည္သို႔ လာေရာက္။

ဒီဇဘၤာ ၁၄-၁၆။ ဒုတိယအၾကိမ္ အာဆီယံထိပ္သီးမ်ား သာမန္အစည္းအေဝးတြင္

ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးၾကီးသန္းေရႊႏွင့္ က်န္ဇီမင္းတို႔ မေလးရွားႏိုင္ငံ၊ ကြာလာလမ္ပူၿမိဳ႕၌ ေတြ႔ဆံု။
၁၉၉၈
ပ်ဥ္းမနားၿမိဳ႕အနီးရွိ မီဂါဝပ္ ၂၈ဝ ရွိ ေရအားလွ်ပ္စစ္စက္႐ံု စီမံကိန္းအတြက္ တ႐ုတ္ႏွင့္

ျမန္မာအၾကား ေဒၚလာ ၂၅ဝ ေခ်းေငြစာခ်ဳပ္ လက္မွတ္ေရးထိုး။
ျမန္မာအစိုးရက ျမန္မာျပည္တြင္ တ႐ုတ္သတင္းစာႏွစ္ေစာင္ ထုတ္ေဝခြင့္ျပဳ။ ၎တို႔မွာ…

မီအန္ဟိုေဘာင္း (The Burma Morning Post) ႏွင့္ ရွီဂ်ီရီေဘာင္း (Universal Daily) တို႔ျဖစ္ၿပီး
၎သတင္းစာမ်ားကို ျမန္မာျပည္တြင္းပရိသတ္ႏွင့္ ေဒသတြင္းပရိသတ္အတြက္
ရည္ရြယ္ထုတ္ေဝျခင္းျဖစ္။
ေမ။ ျမန္မာ့ေရပိုင္နက္ထဲတြင္ တ႐ုတ္စစ္အေျခစိုက္စခန္းမ်ား တည္ေဆာက္ခြင့္ျပဳထားသည္ဟု

စြပ္စြဲျခင္းအေပၚ ျမန္မာအစိုးရက အိႏၵိယ ကာကြယ္ေရးဝန္ၾကီး ေဂ်ာ့ဖာနန္ဒက္စ္အား
ျပင္းထန္စြာေဝဖန္။
၁၉၉၉
ဇြန္။ တ႐ုတ္-ျမန္မာ ႏွစ္ႏိုင္ငံကုန္သြယ္မႈတန္ဖိုး(နယ္စပ္ကုန္သြယ္ေရးအပါအဝင္) ဤႏွစ္ ပထမ

၂ လအတြင္း ေဒၚလာ ၇၈.၂၁ သန္းသို႔ ေရာက္ရွိလာ။ ျမန္မာႏိုင္ငံ
ဗဟိုစာရင္းအင္းအဖြဲ႔၏အဆိုအရ ယခင္ႏွစ္က တူညီေသာကာလက ေဒၚလာ ၃၄.၉၅
သန္းႏွင့္ႏိႈင္းယွဥ္လွ်င္ ၁၂၃.၇ ရာခိုင္ႏႈန္းထိ တိုးလာျခင္းျဖစ္။
ဇြန္။ ဒု-ဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကီးခင္ညြန္႔ တ႐ုတ္ျပည္သို႔ သြားေရာက္။
ဒီဇဘၤာ။ ႏိုင္ငံျခားေရးဝန္ၾကီး ဦးဝင္းေအာင္ တ႐ုတ္ျပည္သို႔ သြားေရာက္။
၂ဝဝဝ
ေမ ၂-၅။ တ႐ုတ္လက္နက္ကိုင္တပ္မ်ား၏ အင္ဂ်င္နီယာမ်ား ျမန္မာစစ္အရာရွိမ်ားႏွင့္

တနသၤာရီတိုင္း ေရတပ္စခန္း၌ ေတြ႔ဆံု။ (RFA) ေဆြးေႏြးပြဲ၌ အဓိကေဆြးေႏြးၾကသည္မွာ
ဤေဒသ၌ တ႐ုတ္ေရတပ္ႏွင့္ ေလတပ္၏ အကူအညီျဖင့္ စစ္အေျခစိုက္စခန္းႏွစ္ခု
တည္ေဆာက္ရန္ျဖစ္။
ေမ ၃၁။ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံေတာ္ေကာင္စီဝင္ အစၥေမးလ္အမတ္ ျမန္မာဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ သန္းေရႊႏွင့္

အတြင္းေရးမႉး ၁ ဒု-ဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကီးခင္ညြန္႔တို႔ႏွင့္ ေတြ႔ဆံု။

ဇြန္ ၅။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကီးေမာင္ေအး၏ တ႐ုတ္ျပည္ႏွင့္ ေဟာင္ေကာင္ခရီးစဥ္အတြင္း တ႐ုတ္သမၼတ

က်န္ဇီမင္းႏွင့္ ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ ဇူေရာင္ဂ်ီးတို႔ႏွင့္ ေတြ႔ဆံု။ ဒု-သမၼတ ဟူဂ်င္းေတာင္ႏွင့္
ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြး။ အနာဂတ္ ႏွစ္ႏိုင္ငံ ဆက္ဆံေရးႏွင့္ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ေရး
အကန္႔အသတ္ေဘာင္မ်ားကို ပူးတြဲေၾကညာခ်က္၌ လက္မွတ္ေရးထိုးၾက။
ဇူလိုင္ ၁၆။ တ႐ုတ္ ဒု-သမၼတ ဟူဂ်င္ေတာင္ႏွင့္ ဒု-ႏိုင္ငံျခားေရးဝန္ၾကီး ဝမ္ဂြမ္ယာတို႔

ျမန္မာဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးၾကီးသန္းေရႊ၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကီးေမာင္ေအး၊ အတြင္းေရးမႉး ၁ ဒု-
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကီးခင္ညြန္႔ႏွင့္ အတြင္းေရးမႉး ၂ ဒု-ဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကီး တင္ဦးတို႔ႏွင့္ ျမန္မာျပည္၌ ေတြ႔ဆံု။
ၾသဂုတ္ ၁၆။ တ႐ုတ္ ဒု-ႏိုင္ငံျခားေရးဝန္ၾကီး အတြင္းေရးမႉး ၁ ဒု-ဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကီးခင္ညြန္႔၊

ႏိုင္ငံျခားေရးဝန္ၾကီး ဦးဝင္းေအာင္ႏွင့္ ဒု-ႏိုင္ငံျခားေရးဝန္ၾကီး ဦးခင္ေမာင္ဝင္းတို႔ႏွင့္ ေတြ႔ဆံု။
စက္တဘၤာ။ အေရွ႕ေတာင္အာရွေဒသသို႔ ထြက္ေပါက္တခုအျဖစ္ ရည္ရြယ္ထားသည့္

အထူးကုန္သြယ္ေရးဇုန္ အသစ္တခုကို ျမန္မာျပည္ႏွင့္ ယူနန္ၾကား နယ္စပ္တြင္ ထူေထာင္လိုက္။
တခ်ိန္တည္းမွာ ေရအားလွ်ပ္စစ္ စက္႐ံုၾကီးတခု တည္ေဆာက္ရန္အတြက္ ျမန္မာ့လွ်ပ္စစ္
စြမ္းအင္စီမံကိန္းအား တ႐ုတ္ဘဏ္က ေဒၚလာ သန္း ၁၂ဝ ေခ်းငွားရန္ အတည္ျပဳလိုက္။
ေအာက္တိုဘာ ၂၅။ အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ နားလည္ေရး တ႐ုတ္အသင္းသို႔ ခ်စ္ၾကည္မႈ

ျပသသည့္အေနျဖင့္ အတြင္းေရးမႉး ၃ ဒု-ဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကီး ဝင္းျမင့္ သြားေရာက္။
ႏိုဝဘၤာ ၂၄။ တ႐ုတ္ျပည္သူ႔လြတ္ေျမာက္ေရးတပ္မေတာ္၊ နန္ဂ်င္းစစ္တိုင္းမွ ႏိုင္ငံေရးအရာရွိ

ဖန္ဇုကီ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကီးေမာင္ေအးႏွင့္ ေတြ႔ဆံု။
၂ဝဝ၁
ဇန္နဝါရီ ၁၇။ တ႐ုတ္ျပည္သူ႔လံုၿခံဳေရးဝန္ၾကီး ဂ်ီယာခြ်န္ဝမ္း အတြင္းေရးမႉး ၁ ဒု-

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကီးခင္ညြန္႔ႏွင့္ ေတြ႔ဆံု။
ဧၿပီ ၂၅။ တ႐ုတ္ျပည္သူ႔လြတ္ေျမာက္ေရးတပ္မေတာ္ စစ္ဦးစီးခ်ဳပ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကီး ဖူကြမ္ေယာင္း

ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးၾကီးသန္းေရႊ၊ စစ္ဦးစီးခ်ဳပ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကီးေမာင္ေအးတို႔ႏွင့္ ေတြ႔ဆံု။
ေမ ၇။ စိုက္ပ်ဳိးေရးႏွင့္ ဆည္ေျမာင္းဝန္ၾကီးဌာန ဝန္ၾကီး ဒု-ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ညြန္႔တင္ တ႐ုတ္ျပည္ရွိ

ေရအားေပးစက္မ်ား တည္ေဆာက္ေရးစက္႐ံုမ်ားႏွင့္ စိုက္ပ်ဳိးေရးဆိုင္ရာ စက္႐ံုမ်ားသို႔
သြားေရာက္ေလ့လာ။
ဒီဇဘၤာ ၁၂-၁၆။ သမၼတ ဂ်န္ဇီမင္း ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔ ေရာက္ရွိလာၿပီး စီးပြားေရးႏွင့္

နယ္စပ္စာခ်ဳပ္မ်ား လက္မွတ္ေရးထိုး။
ေဖာက္ခြဲေရးသမားပါလို႔ စြပ္စြဲခံရသူ
အင္တာဗ်ဴး
ဖနိဒါ
ေသာၾကာေန႔၊ စက္တင္ဘာလ 18 ရက္ 2009 ခုႏွစ္ 17 နာရီ 35 မိနစ္
ခ်င္းမုိင္(မဇိၩမ)။ ။ ဗံုးေဖာက္ခြဲေရးအမႈတြင္ ပါဝင္ပတ္သက္ ခဲ့သည္ဟုဆိုကာ
ေထာင္ခ်ခံခဲ့ရေသာ အသက္ ၇၄ ႏွစ္အရြယ္ အမ်ဳိးသား ဒီမုိကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ သဃၤန္းကြ်န္းၿမိဳ႕နယ္
ဥကၠဌ ဦးတင္ျမသည္ ယေန႔ အင္းစိန္ေထာင္မွ ျပန္လည္ လြတ္ေျမာက္ လာသည္။
ေထာင္ဒဏ္ ငါးႏွစ္ခ်ခံရျပီးေနာက္ တႏွစ္ခြဲေနခဲ့ရသည္။ အန္အယ္ဒီ ပါတီရွိေနသေ႔ရြ

ႏုိင္ငံေရးဆက္လုပ္မည္ ဆိုေသာ ဦးတင္ျမကို ဆက္သြယ္ ေမးျမန္းထားသည္။
အန္ကယ္က ဘယ္လုိ ပံုစံနဲ႔ လႊတ္လာတာလဲ။ ခံဝန္လက္မွတ္ ထုိးခဲ့ရေသးလား။
လက္မွတ္ မထိုးခဲ့ရဘူး။ က်ေနာ္လြတ္လာတဲ့ပံုက အပုိင္းႏွစ္ပုိင္း ရွိတယ္။ တစ္က ႏုိင္ငံေရးသမား

လႊတ္ေပးတယ္လုိ႔ ေျပာလုိ႔ရတယ္။ ေနာက္တခုက အသက္ၾကီးလုိ႔ဘဲ။
အန္ကယ္ကုိ ဘယ္အခ်ိန္တုန္းက ဘယ္လုိပုဒ္မနဲ႔ ေထာင္ဒဏ္ ဘယ္ေလာက္ ခ်မွတ္ခဲ့တာလဲရွင္။
အန္ကယ္ကုိ ေဖာက္ခြဲမႈ၊ ထိန္ခ်န္မႈတုိ႔နဲ႔ ၅ ႏွစ္ခ်လုိက္တယ္။ မႏွစ္က ဧၿပီလ ၁ ရက္ေန႔ ညမွာ

ဖမ္းခံရတာ။ ဘာေၾကာင့္လဲဆုိေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔ကုိ က်ေနာ့္ၿမိဳ႕နယ္က လူငယ္တေယာက္က
ထုိင္းကေန ျပန္လာတာ ေဖာက္ခြဲပစၥည္း ပါလာတယ္။ အဲဒါကုိ က်ေနာ္တုိ႔က မသိဘူး။
ေဖာက္ခြဲပစၥည္း ပါလာတာ မပါလာတာ မသိဘူး။ သူတုိ႔ဖမ္းမိမွ က်ေနာ္သိတာ။ က်ေနာ္မပါမွန္း
သိလည္း ဒီကိစၥမွာ ပါႏုိင္တယ္ ဆုိၿပီး ဖမ္းလုိက္တာပဲ။
အခုလုိ လြတ္မယ္ဆုိတဲ့ အေၾကာင္း ဘယ္အခ်ိန္ေလာက္မွ သိရတာလဲရွင္။
ညဘက္ ေၾကျငာသြားတာကေတာ့ လႊတ္ေပးမယ္ ဆုိတာေတာ့ သိလုိက္တယ္။ ဒါေပမဲ့ တိုက္ထဲ

လာေခၚမွ အန္ကယ္ လြတ္တယ္ ဆုိတာက ၁၀ နာရီေလာက္မွ သိတယ္။ သူတုိ႔ ေျပာတယ္။
မနက္ျဖန္လဲ ဆက္လႊတ္ဦးမယ္လုိ႔ ေျပာတယ္။ အခု အန္ကယ္ၾကားတာက ၁၈
ေယာက္ၾကားတယ္။
အန္ကယ္ ေရွ႕ဆက္ၿပီးေတာ့ေရာ ဘာေတြ ဆက္လုပ္ဖုိ႔ ဆံုးျဖတ္ထားလဲရွင္။

ပါတီၾကီးရွိေနသေ႔ရြ ကာလပတ္လံုးကေတာ့ ႏုိင္ငံေရး ဆက္လုပ္အုန္းမွာဘဲ။ အခုလဲ

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကုိ နည္းမ်ဳိးစံု လုပ္ၾကတာ။ အကုန္သိၾကတာဘဲေလ။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္လည္း လက္ေလွ်ာ့မွာ မဟုတ္ဘူး။ အန္ကယ္လဲ လက္ေလွ်ာ့မွာ
မဟုတ္ဘူး။ ဆက္လုပ္ ရအုန္းမွာဘဲ။ သူတုိ႔ေမးတယ္ အျပင္ေရာက္ရင္ ႏုိင္ငံေရး လုပ္မလား
ေမးတယ္။ အန္ကယ္က လုပ္မယ္လုိ႔ ေျပာလုိက္တယ္ ေလ။
အခုလုိ လြတ္ေျမာက္လာတဲ့အေပၚ ဘယ္ေလာက္ထိ ဝမ္းသာလဲရွင္။
ကုိယ့္မိသားစုနဲ႔ ျပန္ေတြ႔ရတာ ဝမ္းသာပါတယ္။ က်န္တာက အဲဒီေလာက္ မဟုတ္ပါဘူး။

လုပ္ေနက် ဇတ္လမ္းထဲမွာ ဝင္ကလုိက္တာပဲ။ ဒီလုိဇတ္လမ္းေတြ ေပၚလာမယ္ဆုိတာ
ၾကိဳသိပါတယ္။ အခုလြတ္တာက မထူးဆန္းပါဘူး။ မထူးျခားဘူး။ အျပင္မွာလဲ ဘာမွမခံစား
ရဘူး။ သူတုိ႔လက္ထက္မွာ သူတုိ႔ ဒီလုိလုပ္မယ္ဆုိတာ သိေနတယ္။ အထဲမွာ ေနတာလဲ
မထူးဆန္းဘူး။ အျပင္ေရာက္လာလဲ မထူးဆန္းဘူး။ ကုိယ္လုပ္ခ်င္တာ ကုိယ္ဆက္လုပ္မယ္
အဲဒီသေဘာပဲ ရွိတယ္။
NLD လမ္းစဥ္အတိုင္း ဆက္သြားမည္ဟု

မံုရြာေအာင္ရွင္ေျပာ
မ်ဳိးသိဏ္း
တနဂၤေႏြေန႔၊ စက္တင္ဘာလ 20 ရက္ 2009 ခုႏွစ္ 11 နာရီ 35 မိနစ္
ရန္ကုန္ (မဇၩိမ) ။ ။ ေထာင္ဒဏ္ ကိုးႏွစ္ေက်ာ္ က်ခံခဲ့ၿပီး လြတ္ၿငိမ္းခ်မ္းသာခြင့္ အမိန္႔ျဖင့္
အင္းစိန္ေထာင္မွ ျပန္လည္ လြတ္ေျမာက္လာခဲ့ေသာ စစ္ကိုင္းတိုင္း အမ်ဳိးသား ဒီမိုကေရစီ
အဖြဲ႔ခ်ဳပ္မွ မံုရြာေအာင္ရွင္က ပါတီ၏ လမ္းစဥ္အတိုင္း ဆက္လက္ ေဆာင္ရြက္သြားမည္ဟု
ေျပာၾကားလိုက္သည္။
ကဗ်ာဆရာ တဦးျဖစ္သူ မံုရြာေအာင္ရွင္အား ၂၀၀၀ ခုႏွစ္တြင္ စစ္အစိုးရက ဥပေဒပုဒ္မ

သံုးခုျဖင့္ တရားစြဲဆိုခဲ့ၿပီး ေထာင္ဒဏ္ (၂၁) ႏွစ္ ခ်မွတ္ခဲ့ရာ ေထာင္အတြင္း (၉)ႏွစ္ႏွင့္ (၅)ရက္
က်ခံခဲ့ၿပီး စက္တင္ဘာ (၁၈)ရက္ေန႔ တြင္ ျပန္လည္ လြတ္ေျမာက္လာခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။
"က်ေနာ့္ကို ၅ (ည) ရယ္၊ ေနာက္ၿပီးေတာ့ ပံုႏွိပ္ဥပေဒ ၂ ခုရယ္။ တခုကို (၇) ႏွစ္စီနဲ႔ စုစုေပါင္း
(၂၁) ႏွစ္ ခ်ခဲ့တာပါ။ လြတ္ရက္ကေတာ့ ပံုမွန္အတိုင္းဆို အမ်ားၾကီး က်န္ပါေသးတယ္။" ဟု
မံုရြာေအာင္ရွင္က ေျပာသည္။

ယခုကဲ့သို႔ လြတ္ၿငိမ္းခ်မ္းသာခြင့္ ရရွိခဲ့၍ သူ႔အေနျဖင့္ ဝမ္းသာမိေသာ္လည္း က်န္ရွိေနေသးေသာ
အျခား ႏုိင္ငံေရးသမားမ်ားကိုလည္း လြတ္ေျမာက္ေစလိုေၾကာင္း မံုရြာေအာင္ရွင္က ေျပာသည္။
"ဝမ္းသာတာထက္ တျခားသူေတြကိုလည္း လြတ္ေစခ်င္ပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔ကေတာ့

မထူးေတာ့ဘူးေလ။ အသက္လည္း ၾကီးလာၿပီကိုး။" ဟု သူကေျပာသည္။
အက်ဥ္းဦးစီးဌာန ညႊန္ၾကားေရးမႉးခ်ဳပ္က ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသားမ်ား မရွိဟု

ေျပာဆိုခဲ့ေသာ္လည္း မံုရြာေအာင္ရွင္က အင္းစိန္ေထာင္ အတြင္းႏွင့္ အျခားေထာင္မ်ားတြင္
ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသားမ်ား အမ်ားအျပား ရွိေနေသးေၾကာင္း ေျပာဆိုသြားသည္။
ေထာင္အတြင္း သတင္းစာ၊ ဂ်ာနယ္၊ မဂၢဇင္းမ်ား ဖတ္ခြင့္ရခဲ့ေၾကာင္း၊ ေဆာင္းပါးရွင္ အခ်ဳိ႕၏

ႏိုင္ငံေရး ေဆာင္းပါးမ်ားကိုလည္း ဖတ္ရႈခဲ့ရေၾကာင္း မံုရြာေအာင္ရွင္က ေျပာသည္။
ျပည္တြင္းထုတ္ ဂ်ာနယ္မ်ားတြင္ ႏိုင္ငံေရးႏွင့္ သက္ဆိုင္ေသာ ေဆာင္းပါးမ်ား ေရးသား

လာၾကျခင္းႏွင့္ ပတ္သတ္၍ ျမန္မာစာနယ္ဇင္း လြတ္လပ္ခြင့္ အေနအထားအေပၚ -
"ျပန္ၾကားေရးရဲ႕ မူဝါဒနဲ႔ ပတ္သတ္ၿပီး ဆန္႔က်င္ဘက္ မျဖစ္တာေတြကိုပဲ ေရးသားခြင့္ ေပးတာကို
က်ေနာ္ေတြ႔ရတယ္။ သိပ္အလြတ္လပ္ၾကီးေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ဟိုးအရင္ကထက္
စာရင္ေတာ့ နည္းနည္း လြတ္လပ္လာတယ္လို႔ ေျပာရမွာပါ။" ဟု ေဝဖန္ေျပာၾကားခဲ့သည္။
"၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲနဲ႔ ပတ္သတ္လို႔ကေတာ့ က်ေနာ္ တေယာက္တည္း အေနနဲ႔

သိပ္မေျပာခ်င္ဘူး ခင္ဗ်။ က်ေနာ္က အန္အယ္လ္ဒီက ဆိုေတာ့ အန္အယ္လ္ဒီရဲ႕
အာေဘာ္အတိုင္းပဲ ဆက္သြားမွာပါ။ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ရဲ႕ လမ္းစဥ္အတိုင္းပဲ ဆက္သြားမွာပါ။" ဟု
ေျပာၾကားခဲ့သည္။
သူမ၏ လုပ္ေဆာင္ခ်က္မ်ား
မွားယြင္းခဲ့ျခင္းမရွိ ဟု မအိမ့္ခိုင္ဦးေျပာ
မ်ဳိးသိဏ္း
တနဂၤေႏြေန႔၊ စက္တင္ဘာလ 20 ရက္ 2009 ခုႏွစ္ 11 နာရီ 26 မိနစ္
ႏိုင္ငံေတာ္ အၾကည္ညိဳပ်က္ေအာင္ လႈံေဆာ္မႈျဖင့္ ေထာင္ ၂ ႏွစ္ ခ်ခံထားရာမွ ယမန္ေန႔က
လြတ္ေျမာက္လာခဲ့သူ မအိမ့္ခိုင္ဦးက သတင္းေထာက္ တေယာက္အေနျဖင့္ သူမ၏
လုပ္ေဆာင္ခ်က္မ်ား မွားယြင္းခဲ့ျခင္း မရွိေၾကာင္း ေျပာၾကားခဲ့သည္။
အီကိုဗီးရွင္းဂ်ာနယ္မွ သတင္းေထာက္ျဖစ္သူ မအိမ့္ခိုင္ဦးသည္ နာဂစ္မုန္တိုင္း အၿပီးကာလတြင္

သတင္းလိုက္ေနစဥ္ ဒုကၡသည္(၁၁) ဦး၏ အကူအညီေတာင္းမႈေၾကာင့္ ယင္းတို႔အား UNDP
႐ုံးသို႔ ေခၚေဆာင္သြားခဲ့ရာမွ ဖမ္းဆီး ေထာင္ခ်ခံခဲ့ရျခင္း ျဖစ္သည္။ သူမအား ႏိုင္ငံေတာ္
အၾကည္ညိဳပ်က္ေအာင္ လံႈ႔ေဆာ္ခဲ့သည္ဟု စြဲခ်က္တင္ၿပီး ပုဒ္မ ၅၀၅ (ခ) ျဖင့္ ေထာင္ဒဏ္
ခ်မွတ္ခဲ့သည္။
သတင္းေထာက္ တေယာက္အေနျဖင့္ ယခုျဖစ္ရပ္အတြင္း သူမ၏ လုပ္ေဆာင္ခ်က္မ်ားအေပၚ

ထင္ျမင္ခ်က္ေပးရန္ ေတာင္းဆိုခဲ့ရာတြင္-
`` သတင္းေထာက္ တာဝန္ကိုပဲ က်မ ထမ္းေဆာင္ခဲ့တာပါ။ သတင္းေထာက္ျဖစ္လို႔

သတင္းလိုက္တယ္။ အားလံုး အမွန္အတိုင္းပါပဲ။ ဒုကၡသည္ေတြက တကယ္
ဒုကၡေရာက္ေနခဲ့တာဆိုေတာ့ အဲ့ဒီလူေတြအတြက္ တခုတည္းကို ၾကည့္ၿပီး က်မလုပ္ခဲ့တာပါ။
ကိုယ္က်ဳိးအတြက္ တခုမွ မပါပါဘူး။ ဒီအတြက္ မွားတယ္လို႔လည္း က်မ လံုးဝ
မယူဆပါဘူး။´´ဟု မအိမ့္ခိုင္ဦးက ေျဖၾကားခဲ့သည္။
အသက္ (၂၈) ႏွစ္ရွိၿပီျဖစ္သူ မအိမ့္ခိုင္ဦးသည္ ေထာင္ဒဏ္ (၁) ႏွစ္ (၄) လ က်ခံၿပီးခ်ိန္တြင္

လြတ္ၿငိမ္း ခ်မ္းသာခြင့္ အမိန္႔ျဖင့္ ျပန္လည္ လြတ္ေျမာက္လာခဲ့ျခင္း ျဖစ္ၿပီး ယခုကဲ့သို႔ ျပစ္ဒဏ္မွ
ေစာစီးစြာ လြတ္ေျမာက္ခဲ့ျခင္းအေပၚ မည္သို႔မွ် ခံစားရျခင္း မရွိေၾကာင္း ေျပာၾကားခဲ့သည္။
`` ေထြေထြထူးထူးေတာ့ မခံစားရပါဘူး။ က်မလည္း လြတ္ခါနီးေနပါၿပီ။ ခုလို

လႊတ္ေပးတာေတာ့ ေကာင္းပါတယ္။ ေရွ႕ဆက္ၿပီးလည္း ႏိုင္ငံေရးနဲ႔ ပတ္သတ္တဲ့
အက်ဥ္းသားေတြကို လႊတ္ေပးေစခ်င္ပါတယ္။ ´´ ဟု မအိမ့္ခိုင္ဦး က ေျပာသည္။
သူမအေနျဖင့္ သတင္းေထာက္ အလုပ္ကို ျပန္လည္ လုပ္ကိုင္မည္ျဖစ္ေၾကာင္း၊ သူမ၏

အလုပ္ရွင္ေဟာင္းျဖစ္သည့္ အီကိုဗီးရွင္းဂ်ာနယ္မွ ျပန္လည္ လက္ခံခဲ့ပါက ယင္းဂ်ာနယ္တြင္ပင္
ျပန္လည္ လုပ္ကိုင္သြားလိုေၾကာင္း သူမက ဆိုသည္။
မအိမ့္ခိုင္ဦးသည္ ေထာင္ဒဏ္ က်ခံေနစဥ္ Alicia Paterson Foundation ေခၚ APF

သတင္းဌာနႏွင့္ ျမန္မာသတင္းသမဂၢ တို႔မွ ေပးအပ္ေသာ ``ကန္ဂ်ိနာဂအိ´´ ဆုကို ရရွိခဲ့သည္။
အဆိုပါ ဆုသည္ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာ အေရးအခင္းတြင္ စစ္သားမ်ား၏ ေသနတ္ျဖင့္
ပစ္ခတ္မႈေၾကာင့္ ေသဆံုးသြားခဲ့သူ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံသား ကန္ဂ်ိနာဂအိ အသက္ (၅၀) ႏွစ္ျပည့္
အမွတ္တရအျဖစ္ ေပးအပ္ ခ်ီးျမႇင့္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။

ေကအဲန္ယူ ဗုိလ္ေလာင္း
သင္တန္းဆင္းပဲြၿပီးစီး
Submitted by Karen Information Center on September 12, 2009 – 11:31 pmNo
Comment
စက္တင္ဘာ ၁၃ရက္။ ေစာသိန္းျမင့္ (ေကအုိင္စီ)
ကရင္အမ်ဳိးသားအစည္းအရံုး (ေကအဲန္ယူ)၏ ဗဟိုအဆင့္ ျပဳလုပ္ခဲ့သည့္

ဗိုလ္ေလာင္းသင္တန္းဆင္းပြဲ ကို စက္တင္ဘာလ ၁၁ရက္ေန႔က တပ္မဟာ (၅)နယ္ေျမတြင္
က်င္းပၿပီးစီးခဲ့သည္။
ယခု ဗိုလ္ေလာင္းသင္တန္းသည္ အမွတ္စဥ္(၄) ေစာဘဦးႀကီးတပ္ခြဲျဖစ္ၿပီး

သင္တန္းျပဳလုပ္ရျခင္း၏ ရည္ ရြယ္ခ်က္ကို ကရင္အမ်ဳိးသား လြတ္ေျမာက္ေရးတပ္မေတာ္
ေကအဲန္အယ္လ္ေအ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေစာမူတူး ေစးဖုိးက သင္တန္းဆင္းပဲြတြင္ ယခုလို ေျပာသည္။
“ေကအဲန္ယူက ကရင္လူမ်ဳိးရဲ႕ ကိုယ္ပိုင္ျပဌာန္းခြင့္ ရရွိဖုိ႔အတြက္ ၿငိမ္းခ်မ္းတဲ့နည္းနဲ႔

ေျဖရွင္းခဲ့ေပမယ့္ စစ္ အစုိးရဟာ ဒါကို ထည့္မစဥ္းစားခဲ့ဘဲ သူတုိ႔တပ္အင္အား၊
လက္နက္အင္အားေတြကို ျဖည့္ဆည္းခဲ့တယ္။ တခ်ိန္တည္းမွာ သူတုိ႔စစ္သားေတြက
ကရင္ရြာေတြမွာ၀င္လာၿပီးေတာ့ ႏွိပ္စက္ညွင္းပမ္းမႈေတြ၊ မုဒိမ္း က်င့္တာေတြ
လုပ္ေဆာင္လာတယ္။ အဲဒီဖိႏွိပ္မႈကုိ တြန္းလွန္ႏုိင္ဖုိ႔အတြက္ စစ္အတတ္ပညာကို က်ေနာ္ တုိ႔
လုိအပ္ပါတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ ဒီစစ္အတတ္ပညာကို တပ္ရင္း၊ တပ္မဟာ၊ ဗဟုိဌာနခ်ဳပ္အဆင့္နဲ႔
က်ေနာ္တုိ႔ ဖြင့္လွစ္ေပးရတာ ျဖစ္တယ္”ဟု ေျပာသည္။
သင္တန္္းတြင္ ေကအဲန္ယူ၏ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးႏွင့္ တိုက္ခိုက္ေရး ႏွစ္ပိုင္းခြဲကာ ႏုိင္ငံေရးႏွင့္

စစ္ဘက္ဆုိင္ရာ အတတ္ပညာ သင္တန္းမ်ဳိးစံုကို ဘာသာရပ္အလိုက္
သင္ၾကားပို႔ခ်ေပးခဲ့ျခင္းျဖစ္ၿပီး ယခင္သင္တန္းမ်ား ႏွင့္ ႏႈိင္းယွဥ္လွ်င္ အခ်ိန္အၾကာဆုံးႏွင့္
ဘာသာရပ္ အမ်ားဆုံးျဖစ္သည္ဟုလည္း သင္တန္းေက်ာင္းအုပ္ ျဖစ္သည့္
ေကအဲန္အယ္လ္ေအမွ ဒုဗိုလ္မွဴးႀကီးေစာဒူးက ေျပာသည္။
“အရင္တုန္းက junior leaders course အဆင့္ေလာက္ပဲရွိတယ္။ အခု OTS

အဆင့္ေလာက္ရွိတယ္။ အဂၤလိပ္ေခတ္တုန္းကဆုိ ေျခာက္လပဲ။ အခု က်ေနာ္တုိ႔သင္တန္းက
တႏွစ္ေက်ာ္ၾကာေတာ့ စစ္ဘက္ ဆုိင္ရာ အတတ္ပညာ Subject အကုန္လုံးကို သူတုိ႔ရခဲ့တယ္။
သင္တန္းသားအားလုံးရဲ႕ ႀကိဳးစားမႈက လည္း အထူးပဲ ဂုဏ္ယူစရာေကာင္းပါတယ္။ ဒီေန႔ကစၿပီး
သူတုိ႔ေတြဟာ အနာဂတ္ေခါင္းေဆာင္ေတြဆုိ တာ က်ေနာ္တုိ႔ အသိအမွတ္ျပဳပါလုိက္ၿပီ”ဟု
ဆိုသည္။
၂၀၀၈ခုႏွစ္၊ ဇူလိုင္လမွ စတင္ဖြင့္လွစ္ခဲ့သည့္ ၁၅လၾကာ ၄င္းဗိုလ္သင္တန္းဆင္းပြဲတြင္

ေကအဲန္အယ္လ္ ေအ စစ္ဦးစီးခ်ဳပ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေစာမူတူးေစးဖိုးက သင္တန္းေအာင္ျမင္ခဲ့သူ
ဗိုလ္ေလာင္း ၃၆ဦးကို ဒုဗိုလ္ တံဆိပ္တပ္ေပးကာ အေကာင္းဆုံးဗုိလ္ေလာင္းဆု၊
ေလ့က်င့္ေရးထူးခၽြန္ဆု၊ လက္ေျဖာင့္ဆု၊ တပ္စိပ္အ လုိက္ ေခ်မႈန္းေရးဆုႏွင့္ ဇဲြဆုမ်ားကို
ေပးအပ္ခ်ီးျမွင့္ခဲ့သည္။
သင္တန္းဆင္း ဗုိလ္ေလာင္းမ်ား စုစည္းမွတ္တမ္းဓါတ္ပုံ
သင္တန္းတြင္ ထူးခြ်န္ဆု အဆင့္(၁) ရရွိခဲ့သူ ဒုဗုိလ္ေစာႏုိင္ႏုိင္က “က်ေနာ္ဟာ မထင္မွတ္ဘဲ

သင္တန္း ၿပီးခါနီးမွာ ထိခုိက္ဒဏ္ရာရခဲ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ က်ေနာ္ နည္းနည္းကေလးမွ
စိတ္ဓါတ္မက်ဘူး။ စစ္သား ဆုိတာ တုိက္ခုိက္ဖုိ႔အတြက္ပဲ။ ႏုိင္ငံေရးမွာ လုပ္သြားသူေတြလို
က်ေနာ္လည္း တုိက္ခုိက္ေရးဘက္မွာ လုပ္စရာရွိတာ လုပ္သြားမွာပဲ။ ကရင့္ေတာ္လွန္ေရးအေပၚ၊
ေခါင္းေဆာင္အေပၚ၊ မိဘျပည္သူအေပၚ ကတိ သစၥာ ေပးထားတဲ့အတုိင္း ကရင့္ေတာ္လွန္ေရး
ေအာင္ျမင္တဲ့အထိ က်ေနာ္ လုပ္သြားမယ္”ဟု ေျပာသည္။

ယခုလို ဗဟိုအဆင့္ ဗိုလ္ေလာင္းသင္တန္းမ်ားအျပင္ ေကအဲန္ယူ တပ္မဟာ၊ တပ္ရင္းအလိုက္
ဖြင့္လွစ္ျပဳ လုပ္ခဲ့သည့္ ဗိုလ္ေလာင္းသင္တန္းမ်ားလည္းရွိၿပီး လာမည့္ႏွစ္မ်ားတြင္လည္း
ႏွစ္စဥ္ႏွစ္တုိင္း က်င္းပသြား ရန္ (၁၄)ႀကိမ္ေျမာက္ ေကအဲန္ယူ ညီလာခံတြင္
ဆုံးျဖတ္ထားသည္ဟု သိရသည္။
ဂ်ပန္တြင္ လက္စြမ္းျပသည့္
စကၠဴေလယာဥ္ခ်န္ပီယံ တတိယဆု ဆြတ္ခူး
ဓာတ္ပုံသတင္း
စက္တင္ဘာ ၂၀၊ ၂၀၀၉ http://moemaka.blogspot.com/
တုိက်ဳိၿမိဳ႕၊ မာကူဟာရီေဒသရိွ စကၠဴေလယာဥ္ပ်ံ ၿပိဳင္ပဲြ ဆုယူအၿပီး ေတြ႔ရေသာ ေမာင္ေသာင္းဒီး

(Mong Thongdee)။
ထုိင္းႏုိင္ငံကုိ ကုိယ္စားျပဳ ယွဥ္ၿပိဳင္ခ့ဲေသာေၾကာင့္ ထုိင္းတုိ႔၏ ထုံးစံအတုိင္း ဘုရင္ ႏွင့္ မိဖုရား၏
ဓာတ္ပုံျဖင့္ ေအာင္ပဲြဆင္ေနျခင္း ျဖစ္သည္။
ေမာင္ေသာင္းဒီးသည္ တဦးခ်င္း စြမ္းရည္ျပ ၿပိဳင္ပဲြတြင္ ၁၀း၅၃ စကၠန္႔ျဖင့္ တတိယဆု ရသြားျခင္း

ျဖစ္သည္။ ၿပိဳင္ပဲြမစတင္မီ စြမ္းရည္ျပစဥ္က သူ၏ ေလယာဥ္မွာ ၁၆.၄၅ စကၠန္႔ၾကာ ေလထဲတြင္
၀ဲႏုိင္ခ့ဲသည္။ ပထမ ႏွင့္ ဒုတိယ ဆုရွင္ မည္သူမ်ား ျဖစ္သည္ဟူေသာ သတင္းမ်ား
ထြက္ေပၚမလာေသးေပ။
ယမန္ေန႔က အုပ္စုလုိက္ၿပိဳင္ပဲြတြင္ သူပါ၀င္သည့္ ထုိင္းအသင္းက အႏုိင္ရခ့ဲသည္။

ၿပိဳင္ပဲြ၀င္သူမ်ားသည္ စကၠဴျဖင့္ ေလယာဥ္ပုံစံ ေခါက္ခ်ဳိးၿပီး ေလထဲသုိ႔ လႊင့္တင္ၾကရသည္။
ရွမ္းျပည္ေတာင္ပုိင္းမွ မိဘ ၂ပါးက ထုိင္းႏုိင္ငံတြင္ အလုပ္လုပ္ကုိင္စဥ္ ေမြးဖြားခ့ဲေသာ

ေမာင္ေသာင္းဒီးသည္ ႏုိင္ငံမ့ဲတဦး ျဖစ္သည္။ ထူးခြ်န္သည့္ ၄ တန္းေက်ာင္းသား
ႏုိင္ငံမ့ဲေနသူအား ထုိင္းအစုိးရက ႏုိင္ငံကူးလက္မွတ္ ထုတ္ေပးလုိက္ျခင္းကုိ ႏုိင္ငံတကာ
စာနယ္ဇင္းမ်ားက ယေန႔တုိင္ ေရးသား ေဖာ္ျပေနၾကသည္။ ( ဓာတ္ပုံ - AP )
ေသြးေပါင္က်ေနသည့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ထံ
ဆရာ၀န္ သြားခြင့္ရ
AP သတင္းဌာန
စက္တင္ဘာ ၂၀၊ ၂၀၀၉ http://moemaka.blogspot.com/
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အား ယေန႔ ေတြ႔ၿပီး က်န္းမာေရး စစ္ေဆးမႈ ျပဳလုပ္ခ့ဲသည့္ မိသားစု

ဆရာ၀န္က ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္သည္ ေသြးေပါင္ခ်ိန္က်ေနသည္ဟု ေျပာလုိက္သည္။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏ ေရွ႕ေန ဦးဉာဏ္၀င္း၏ အဆုိအရ ေဒါက္တာတင္မ်ဳိး၀င္း နွင့္ သူ၏

လက္ေထာက္တဦး ယေန႔ တနဂၤေႏြေန႔တြင္ သြားေရာက္စစ္ေဆးခ့ဲျခင္း ျဖစ္သည္ဟု သိရသည္။
“ဆရာ၀န္က ေျပာတယ္၊ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ က်န္းမာေရးက ေယဘုယ်အားျဖင့္

ေကာင္းပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေသြးေပါင္က်ေနတယ္ တ့ဲ” ဟု ေရွ႕ေန ဦးဉာဏ္၀င္းက ဆုိသည္။
ထုိသုိ႔ ေသြးေပါင္က်ရျခင္းမွာ အစာ အနည္းငယ္သာ စားျခင္း (inadequate diet) ေၾကာင့္

ျဖစ္သည္ဟု ဆုိသည္။
မိသားစု ဆရာ၀န္ သြားေရာက္ႏုိင္ျခင္းမွာ တလေက်ာ္အတြင္း ပထမဆုံးအႀကိမ္ ျဖစ္သည္။
ဆရာ၀န္ ပုံမွန္ သြားေရာက္ႏုိင္ျခင္း ရိွမရိွ ေမးျမန္းရာ သြားခြင့္ရမည္ဟု ေမွ်ာ္လင့္ေၾကာင္း

ဦးဉာဏ္၀င္းက ေျပာသည္။ “ဒါေပမယ့္ ဘယ္အခ်ိန္မွာ ဆရာ၀န္ သြားခြင့္ရမယ္ဆုိတာ
သဲသဲကဲြကဲြ မသိရေသးပါဘူး” ဟု ဆုိသည္။

ထိုင္း၊ ခ်င္းမိုင္ရွိ ျမန္မာ့အတိုက္အခံရုံးခန္မ်ားကို ထိုင္းရဲက

၀င္ေရာက္စီးနင္း
မိုးမခအေထာက္ေတာ္ ၀၀၉
စက္တင္ဘာ ၁၄၊ ၂၀၀၉
ယမန္ေန႔ (၁၃ ရက္၊စက္တင္ဘာ) မြန္းလႊဲ ၃ နာရီီေက်ာ္တြင္ ထိုင္းႏိုင္ငံ ခ်င္းမိုင္ၿမိဳ႔ရွိ

ျမန္မာအတိုက္အခံရံုးမ်ားကို ထိုင္းအာဏာပိုင္မ်ားက ေရွာင္တခင္ ၀င္ေရာက္စစ္ေဆးၿပီး
ေနထိုင္ခြင့္လက္မွတ္ မရွိသူမ်ားကို ဖမ္းဆီးေခၚေဆာင္သြားေၾကာင္း သိရွိရသည္။
အဓိကေနရာမ်ားမွာ သင္တန္းျပဳလုပ္ေနေသာ ဌာနမ်ားကို ၀င္ေရာက္စစ္ေဆးျခင္းျဖစ္ၿပီး

၁၀ ဦးထက္မနည္း ဖမ္းဆီးခံထားသည္ဟု သိရသည္။ ဘာေၾကာင့္ အခုလို ေရွာင္တခင္
၀င္ေရာက္ဖမ္းဆီးတယ္ဆိုတာ အေသးစိတ္မသိရေသးေသာ္လည္း ၿပီးခဲ့သည့္ အပတ္က နအဖနဲ႔
ပူးေပါင္းသြားတဲ့ ကိုထြဋ္ဆိုသူ နဲ႔ ပတ္သက္ေနသည္ဟု ထင္ျမင္ေနၾကသည္။
ထို ကိုထြဋ္ဆိုသူက စက္တင္ဘာ ၃ ရက္ ၀န္းက်င္က နယ္စပ္ကို ျဖတ္ေက်ာ္ျပီး

စစ္အာဏာပိုင္တို႔ထံ သြားေရာက္ ပူးေပါင္းခဲ့ေၾကာင္း၊ ၎ႏွင့္အတူ မိသားစု၀င္မ်ားကိုပါ
ေခၚေဆာင္သြားေၾကာင္း၊ ၎သည္ နယ္စပ္ေဒသတြင္
အလုပ္သမားအေရးကိစၥမ်ားေဆာင္ရြယ္သည့္ ျမန္မာအတိုက္အခံအဖြဲ႔တခုတြင္
၀င္ေရာက္လုပ္ကိုင္ခဲ့သူ ျဖစ္ေၾကာင္း၊ အနည္းဆုံး နယ္စပ္တြက္ ၅ ႏွစ္ ေက်ာ္
ေနထိုင္က်က္စားခဲ့သည္ဟု သိရွိရေၾကာင္း၊ ထိုင္းရဲတို႔ႏွင့္ နီးစပ္သူတို႔အဆိုအရ
ျမန္မာစစ္အာဏာပိုင္တို႔က ထိုင္းကိုဖိအားေပးျပီး သတင္းအတိအက်ႏွင့္
၀င္ေရာက္စီးနင္းခိုင္းသည္ဟု ၾကားေၾကာင္း ျမန္မာနယ္စပ္အတုိက္အခံႏွင့္ နီးစပ္သူတဦးက
ေျပာၾကားခဲ့သည္။
၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ေဟာင္းမ်ား၏ သမီး ၃ ဦး

ပါတီတခု ဖဲြ႔ရန္ အသင့္ျဖစ္ေနၿပီ
AP သတင္းဌာန
စက္တင္ဘာ ၁၅၊ ၂၀၀၉

http://moemaka.com/index.php?option=com_content&task=view&id=4791&Itemid=

1
လာမည့္ႏွစ္ ေရြးေကာက္ပဲြ၀င္ေရးအတြက္ ပါတီတခု ဖဲြ႔စည္းထူေထာင္ရန္ ျပင္ဆင္ေနေၾကာင္း

ရွင္းလင္းပဲြေနေသာ ဦးသုေ၀။(photo: AP)
ျမန္မာျပည္၏ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ေဟာင္း ၂ ဦး၏ သမီး ၃ ဦးက လာမည့္ႏွစ္

ေရြးေကာက္ပဲြအတြက္ ႏုိင္ငံေရးပါတီတခု ဖဲြ႔စည္း ထူေထာင္မည္ဟု ႏုိင္ငံေရးသမားတဦးက
ေျပာလုိက္သည္။ စစ္အစုိးရက ႏုိင္ငံေရး ပါတီမ်ား မွတ္ပုံတင္ခြင့္ ဥပေဒ
ထုတ္ျပန္သည္ႏွင့္ တျပဳိင္နက္ ဒီမုိကရက္တစ္ပါတီ (Democratic Party) ကုိ ထူေထာင္မည္ဟု
ယမန္ေန႔က ျပဳလုပ္သည့္ သတင္းစာရွင္းလင္းပဲြတြင္ အသက္ ၇၇ ႏွစ္အရြယ္ ၀ါရင့္
ႏုိင္ငံေရးသမား ဦးသုေ၀က ေျပာလုိက္သည္။
၁၀ ႏွစ္ခန္႔ အက်ဥ္းခ်ခံခ့ဲရျပီး ၂၀၀၄ တြင္ ေထာင္မွ ျပန္လြတ္လာသူ ဦးသုေ၀က ပါတီ

ဥကၠ႒အျဖစ္ တာ၀န္ယူမည္ဟု ဆုိသည္။
အတြင္းေရးမွဴးမ်ား အဖဲြ႔တြင္ အျဖစ္ ဦးႏု၏သမီး ေဒၚသန္းသန္းႏု၊ ဦးဗေဆြ၏

သမီးမ်ားျဖစ္သည့္ ေဒၚေနရည္ဗေဆြ၊ ေဒၚေနျခည္ဗေဆြတုိ႔လည္း ပါ၀င္မည္ဟု သူက ေျပာသည္။
ဦးႏုသည္ ျမန္မာျပည္၏ ပထမဦးဆုံးေသာ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ ျဖစ္သည္။ ၁၉၉၅ တြင္

ကြယ္လြန္သည္။
ဦးဗေဆြသည္ ၁၉၅၆-၅၇ ခုႏွစ္ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ ျဖစ္သည္။ ၁၉၈၇ တြင္ ကြယ္လြန္သည္။

ဗ်ဴဟာက်ၾကဖုိ႔ တုိက္တြန္းထားတ့ဲ ေဝဖန္ေရးအေၾကာင္း

ရန္ကုန္ေမာင္
စက္တင္ဘာ ၆၊ ၂၀၀၉
ေဒါက္တာ ဇာနည္
“အနီးကပ္ ဆက္ဆံမႈ” ဝါဒအေၾကာင္း ေဝဖန္ေရး ေဆာင္းပါးတပုဒ္ကုိ ဧရာဝတီ အြန္လုိင္း မဂၢဇင္း

ျမန္မာပုိင္းတြင္ ယမန္ေန႔က ေတြ႔ရသည္။ ေဒါက္တာ ဇာနည္ ေရးသားျခင္း ျဖစ္သည္။ ဖတ္လုိ႔
အင္မတန္ ေကာင္းပါသည္။ “အနီးကပ္ ဆက္ဆံမႈ” ဟူေသာ စကားလုံးကုိ ေဆာင္းပါးထဲတြင္
ထပ္ခါ တလဲလဲ ေတြ႔ရသည္။ Engagement ကုိ ဘာသာျပန္ထားျခင္းျဖစ္သည္။
ေဒါက္တာ ဇာနည္က “ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးခင္ၫြန္႔ရဲ႕ အဖြဲ႔နဲ႔ေရာ သူတို႔အဖြဲ႔ကို ျဖဳတ္ပစ္လိုက္တဲ့
စစ္ေခါင္းေဆာင္မ်ားနဲ႔ပါ” ေတြ႔ဆုံဖူးသည္ဟု ဆုိသည္။ ထုိသူတုိ႔ႏွင့္ နားလည္မႈ တည္ေဆာက္ေရး
ကိစၥမ်ား ၊ အႏွစ္သာရပါသည့္ လုပ္ငန္းမ်ားကုိ လုပ္ကုိင္ရန္ ဆယ္စုႏွစ္တခုနီးနီး ႀကိဳးစားခ့ဲသူ
ျဖစ္သည္ဟု သူ႔ကိုယ္သူ မိတ္ဆက္ထားသည္။
ေဝဖန္ေရး ေဆာင္းပါး ျဖစ္သည့္အတုိင္း ျပစ္ျပစ္ႏွစ္ႏွစ္ ေဝဖန္ထားေလသည္။ ေဆာင္းပါးထဲတြင္

စစ္အစုိးရကို ႏွိပ္ကြပ္ပါသည္၊ ျမန္မာျပည္ ဒီမုိကေရစီအေရးအတြက္ ဟန္ေဆာင္
ကူညီေနသည္ဟု ဆုိေသာ အေနာက္ႏုိင္ငံမ်ားကုိလည္း ေဆာ္ထားပါသည္။
တေနရာတြင္ေတာ့ ျမန္မာျပည္တြင္ ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံေနသည့္ ျပည္ပ ကုမၸဏီႀကီးမ်ားကုိပါ

ေဝဖန္ထားသည္။ “စြမ္းအင္ အက်ဳိး အျမတ္ကို ေရနံနဲ႔ သဘာဝ ဓာတ္ေငြ႔ ကုမၸဏီႀကီးမ်ားက
စစ္အစိုးရနဲ႔ ေဝစား မွ်စား လုပ္ - - - နယ္ခံ ျပည္သူမ်ားကိုေတာ့ အ႐ိုး အရင္းေလာက္ပဲ
ပစ္ေပးတာေပါ့” ဟု ဆုိသည္။
“ဘဏ္တိုက္ေဖာက္လာၿပီး လမ္းမွာ ေတြ႔တဲ့ သူေတာင္းစား၊ ဆင္းရဲသားေတြကို ႏွစ္ျပားတပဲ

စြန္႔ႀကဲတဲ့ ေစတနာမ်ဳိးေပါ့” ဟု ကုမၸဏီႀကီးမ်ား၏ ေစတနာကုိ အမြမ္း တင္ထားေလသည္။
(ေဒါက္တာဇာနည္ ကုိယ္တုိင္က ျမန္မာျပည္တြင္ ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံျခင္း မျပဳလုပ္ရန္ အႀကီးအက်ယ္
လႈံ႔ေဆာ္ခ့ဲသူျဖစ္သည္။ ယခု ထုိနည္းလမ္း အလုပ္မျဖစ္ပါဟု သူက လက္ခံထားသည္။ ထုိသုိ႔
အယူအဆ ေျပာင္းလဲသြားေသာ္လည္း ျမန္မာျပည္အေရးအတြက္ ဆက္လက္
လုပ္ေဆာင္လ်က္ရိွေၾကာင္း ေပၚလြင္ေစရန္ ကုမၸဏီႀကီးမ်ားကုိ ထည့္သြင္း ေ၀ဖန္ျခင္းလည္း
ျဖစ္ႏုိင္သည္။)
ပြင့္လင္းသည့္၊ ရွင္းသည့္ ေဟာေဟာဒုိင္းဒုိင္း ေဝဖန္ခ်က္မ်ားေၾကာင့္ သူ၏ ေဆာင္းပါးရွည္ႀကီးက

ဖတ္လုိ႔ ေကာင္းေနသည္။
ေစ့စပ္ညွိႏွဳိင္းေရးဆရာမ်ား သတိျပဳစရာ အခ်က္ႀကီး ၆ ခ်က္ ဆုိသည္ကုိလည္း ရွင္းျပထားသည္။
၁။ ျမန္မာစစ္အစိုးရဟာ အထီးက်န္ဘဝမွာ ရပ္တည္ေနရတယ္လုိ႔ မထင္ၾကနဲ႔။

၂။ စစ္ဝါဒီလႊမ္းမိုးတဲ့ လက္နက္ ႏိုင္ငံႀကီး တည္ေထာင္ေနတယ္။
၃။ လူထု နဲ႔ စစ္အစိုးရ ဆက္ဆံေရးဟာ ျပည္တြင္း ကိုလိုနီ ဆက္ဆံေရး ျဖစ္ေနတယ္။
၄။ စစ္အရာရွိမ်ားဟာ စစ္သားကလြဲရင္ “ဘယ္ေခြးမွ လူမထင္” ဘူးဆိုတဲ့ အျမင္ရိွတယ္။
၅။ စစ္တပ္အရာရွိေတြ အေနာက္ႏိုင္ငံေတြနဲ႔ မ်ားမ်ား ေတြ႔ထိ ဆက္ဆံရမယ္၊ ဒါမွ စစ္အစိုးရ
ေျပာင္းလာမယ္လုိ႔ ယူဆေနသလား၊ ဒါဆုိရင္ ခင္ဗ်ားဟာ အတိတ္ေမ့ေနတာပဲ။ အရင္ကလည္း
သူတုိ႔ဟာ အေနာက္ႏိုင္ငံေတြနဲ႔ ေတြ႔ထိ ဆက္ဆံဖူးတာပဲ။
၆။ ျမန္မာျပည္သားေတြဟာ “အေတြးအေခၚ လြတ္လပ္မႈ ကို သည္းမခံဘူး။ တန္ဖိုးမထားဘူး - -
လူမ်ဳိးေရး အစြန္းေရာက္ဝါဒနဲ႔ က်ဥ္းေျမာင္းေသးသိမ္တဲ့ လူမ်ဳိးေရး ယဥ္ေက်းမႈ အျမင္ေတြ
ေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ား လူေတြမွာ ေတြ႔ရတယ္ - - ဒါေတြကို ျပတ္ျပတ္သားသား ျမင္ဖို႔ လိုပါတယ္”
အင္မတန္ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေရးလုိက္သည့္ အခ်က္မ်ား ျဖစ္သည္။ အျငင္းအခုန္ျဖစ္ဖြယ္

အခ်က္မ်ားလည္း ပါ၀င္ေနသည္ အထူးသျဖင့္ နံပတ္ ၆ အခ်က္ ျဖစ္သည္။ လြတ္လပ္
ပြင့္လင္းသည့္ ေဒသတြင္ အေနၾကာသည့္အတြက္ ထုိသုိ႔ သုံးသပ္ႏုိင္ျခင္း ျဖစ္မည္ဟု
ယူဆရသည္။ ထုိအခ်က္ကုိ အက်ယ္တ၀င့္ ေရးသားပါက စိတ္၀င္စားစရာလည္း
ေကာင္းမည့္အျပင္ အျပင္းအထန္ ျငင္းခုံမႈမ်ားႏွင့္ ႀကဳံရႏုိင္သည္။
ေဆာင္းပါး တေနရာတြင္ ႀကီးႏုိင္ငယ္ညွဥ္း စစ္ဝါဒကုိပဲ စက္ဆုပ္တယ္၊ စစ္သားစစ္ဗုိလ္ေတြကုိ

မမုန္းပါ ဟု ဆုိသည္။ “ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းနဲ႔ NLD ဦးၾကည္ေမာင္၊ ဦးတင္ဦးတုိ႔ကအစ
ဗုိလ္ခ်ဳပ္ခင္ညြန္႔တုိ႔ ဗုိလ္ႀကီးအုန္းေက်ာ္ျမင့္ တုိ႔လုိ မ်ိဳးခ်စ္ စစ္သားေတြ အမ်ားႀကီး ရွိခဲ့ပါတယ္၊
ရွိေနဆဲပါ” ဟု သူက ေရးလုိက္သည္။
ဗုိလ္ခ်ဳပ္ခင္ညြန္႔ကုိ မ်ိဳးခ်စ္ စစ္သား စာရင္းထဲ မည္သည့္အတြက္ေၾကာင့္ ထည့္လုိက္ရျခင္း

ျဖစ္ေၾကာင္း တခ်ိန္ခ်ိန္တြင္ ေရးသားမည္ ဆုိပါက ဖတ္လုိ႔ ေကာင္းသည့္ အေၾကာင္းအရာတခု
ျဖစ္ေပမည္။
ယခု ေဆာင္းပါးသည္ အဂၤလိပ္ဘာသာျဖင့္ လြန္ခ့ဲသည့္ ၂ ပတ္က ေပၚလာျခင္း ျဖစ္သည္။ The

Virtues of Careful Engagement ေခါင္းစဥ္ျဖင့္ ျဖစ္သည္။ မန္မာျပည္မွာ
ျဖစ္ေနတာေတြကုိေတာ့ က်ဳပ္က ဒီလုိဒီလုိ သုံးသပ္ပါတယ္ ဟု ႏုိင္ငံျခားသားမ်ားကုိ ေျပာလုိ၍
ျဖစ္မည္။ ျမန္မာဘာသာျဖင့္မူ မေန႔ကမွ ေပၚလာသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ျမန္မာလုိသာ ဖတ္သည့္
ပရိသတ္အတြက္ အင္မတန္ အဆင္ေျပသြားသည္။

“တ႐ုတ္ရဲ႕ ၾသဇာ က်ယ္ျပန္႔လာမႈကို ပိတ္ဆို႔ဖို႔ ဆိုတဲ့ အေမရိကန္နဲ႔ ဗ်ဴဟာအျမင္
တခုတည္းနဲ႔ေတာ့ အေမရိကန္ရဲ႕ “အနီးကပ္ ထိေတြ႔ဆက္ဆံမႈ” ဗ်ဴဟာဟာ ျမန္မာ့ဒီမိုကေရစီ
အေရးအတြက္ အေထာက္အမ ျဖစ္ဖို႔ အလားအလာ မရွိပါဘူး” ဟု သူက ဆုိသည္။
မန္မာျပည္ဆုိင္ရာ မူဝါဒကုိ ေျပာင္းမည္ဟု ေၾကညာထားေသာ အေမရိကန္အစုိးရကုိ ရည္ရြယ္ပုံ
ရသည္။
ေဒါက္တာဇာနည္က စစ္အစိုးရသည္ “ငါးမွ်ားခ်ိတ္လြတ္ေအာင္ ငါးစာကို လွည့္ပတ္ စားႏိုင္တဲ့

ငါးလည္တေကာင္နဲ႔ တူလာတယ္”ဟု သုံးသပ္ထားသလုိ “ဘယ္အတိုက္အခံ
ႏိုင္ငံေရးအင္အားစု၊ ပါတီနဲ႔မွ အဓိပၸာယ္ရွိတဲ့ ရင္ၾကားေစ့မႈ၊ သင္ပုန္းေခ်မႈ လုပ္ဖို႔ လံုးဝ
ဆႏၵမရွိဘူး”ဟုလည္း ဆုိပါသည္။ စစ္အစုိးရကုိ ၁ဝ ႏွစ္ခန္႔ “အနီးကပ္ ဆက္ဆံမႈ” လုပ္ခ့ဲသည့္
ေဒါက္တာဇာနည္၏ မွတ္ခ်က္က ရွင္းသည္၊ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္ ေခါင္းေဆာင္ေနရာတြင္
ယူထားသူမ်ားအေၾကာင္းကုိ ကြက္ကြက္ကြင္းကြင္း ျမင္ေနရသည္။ ထုိသူမ်ားႏွင့္ ပတ္သက္သက္
သူ၏ အျမင္ကုိ အျငင္းပြားမည့္သူ နည္းေပလိမ့္မည္။
စစ္အစုိးရက သုိ႔ကလုိ တင္းမာလြန္းသည္ဟု သူက မွတ္ခ်က္ျပဳထားေသာ္လည္း ဗ်ဴဟာ က်က်

လုပ္ၾကလွ်င္ “အနီးကပ္ ဆက္ဆံမႈ” လမ္းစဥ္က အလုပ္ျဖစ္မည္ဟု ဆုိပါသည္။ “စနစ္တက်
ႀကိဳးစားမယ္၊ ႀကံစည္မယ္ ဆိုရင္ ႏိုင္ငံေရး ဗ်ဴဟာတခု အေနနဲ႔ ေအာင္ျမင္မႈ၊ ထိေရာက္မႈ
အလားအလာေတြ ရွိပါတယ္” ဟု သူက ဆုိသည္။
ဒီလိုႀကိဳးစားတဲ့ အခါမွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ဦးေဆာင္မႈေအာက္က အတိုက္အခံ လႈပ္ရွားမႈ၊

တိုင္းရင္းသားမ်ားရဲ႕ ႏိုင္ငံေရး၊ စစ္ေရး ႀကံ႕ႀကံ႕ခံ ေတာ္လွန္မႈမ်ားကို အားသစ္ေလာင္းတဲ့ အသြင္
ေဆာင္သင့္တယ္။ ၎တို႔ အင္အားကို ခ်ိနဲ႔ေစတာ မ်ဳိးေတာ့ မျဖစ္သင့္ဘူး ဟု နိဒါန္းတြင္
ေရးထားေလသည္။

မရွိလည္း ေကာင္း ရွိမေကာင္း သို႔မဟုတ္

စာေပကင္ေပတိုင္
မိုးမခ အေထာက္ေတာ္၊ ရန္ကုန္
စက္တင္ဘာ ၃၊ ၂၀၀၉
#fullpost {display:none;}
ယခုတပတ္ထုတ္ လွ်ပ္တျပက္ဂ်ာနယ္ပါ ေဆာင္းပါးအခ်ိိဳ႕ကို ဖတ္ရႈၿပီးေနာက္

စာနယ္ဇင္းေလာကမွ ဂ်ာနယ္လစ္ အခ်ိဳ႕ အျမင္ရႈပ္ေထြးကုန္ၾကပါတယ္။ အစဥ္အၿမဲ
စာေပလြတ္လပ္ခြင့္နဲ႔ စာနယ္ဇင္းသမားမ်ား အခြင့္အေရး အတြက္ ေျပာဆိုေရးသားခဲ့တဲ့
လူထုစိန္၀င္းက စာေပစိစစ္ေရး ၫႊန္မွဴး ဗိုလ္မွဴး တင့္ေဆြ (ကေလာင္ အမည္ ရဲရင့္တင့္ေဆြ)
ရဲ႕ေဆာင္းပါးမ်ား စုစည္းၿပီးထုတ္တဲ့ စာအုပ္မွာ အမွာစာေရးေပးခဲ့ၿပီး ဗိုလ္မွဴး တင့္ေဆြကို
`စာေပကို တန္ဖိုးထားသလို စာေရးဆရာေတြအေပၚမွာလည္း စာနာစိတ္ရွိတဲ့သူလို႔
မွတ္ခ်က္ခ်မိတယ္´ `ဒီအဖြဲ႕လက္ထက္မွာ ကိုယ္တုိင္ေရး တဲ့စာေတြ အျဖဳတ္ခံရတာ
သိသိသာသာႀကီးကို ေလ်ာ့နည္းသြားတာ လည္းအမွန္ျဖစ္တယ္´
လို႔ေရးသားထားတာေတြ႕ရပါတယ္။
ဆရာလူထုစိန္၀င္း ဘယ္လို ျဖစ္သြားပါလိမ့္ ဆိုၿပီး စာနယ္ဇင္းေလာက

ထဲကသတင္းေထာက္ေတြ ေမးကုန္ၾကပါတယ္။ စိစစ္ေရးကို ရႈျမင္ပံုေတြ ေျပာင္းကုန္ၿပီလား၊
တကယ္ပဲ စိစစ္ေရးဟာ ေျပာင္းလဲလာသလား ဆိုတဲ့ေမးခြန္းေတြ အခ်င္းခ်င္း
ေမးျမန္းကုန္ၾကပါတယ္။
ဆရာက စာေပစိစစ္ေရး ရွိတာကို ရွိသင့္တဲ့သေဘာမ်ိဳး လက္ခံထားလိုက္ၿပီလား၊

လူပုဂၢိဳလ္အရ ေကာင္းတယ္ဆိုးတယ္ ဆိုတာ အျငင္းပြားႏိုင္ေသာ္လည္း စိစစ္ေရး ရွိေနတာကိုက
စာအုပ္စာေပ လြတ္လပ္စြာ ထုတ္ေ၀ဖို႔၊ သတင္းေတြ ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ စာဖတ္သူဆီေရာက္ဖို႔ ၊
လူေတြဖတ္ခ်င္တဲ့ သတင္းအခ်က္ အလက္မွန္ေတြ တတ္ႏုိင္သမွ် မေရာက္ေအာင္နဲ႔ အစိုးရရဲ႕

၀ါဒျဖန္႔ခ်က္၊ လူထုရဲ႕ ခံစားေနရတဲ့ ခံစားခ်က္ကို ေျပာင္းျပန္လွန္ထားတဲ့ ၀ါဒျဖန္႔ခ်က္ေတြ
ပုဂၢလိက စာေစာင္ေတြမွာ အခမဲ့ ထည့္သြင္းေစဖုိ႔အတြက္ စာေပ စိစစ္ေရးဆိုတာ ယႏၱရား
တခုဆိုတာ ဆရာမေျပာေတာ့ဘူးလား စသျဖင့္ လူငယ္ သတင္းေထာက္မ်ားအၾကား
ေမးျမန္းလာၾကပါတယ္။
သတင္းမီဒီယာ တင္မကပဲ ေတးသီခ်င္းေရးဖြဲ႕သူ၊ ဘာသာေရး စာအုပ္စာတန္းေတြ

ထုတ္ရာမွာ၊ ႏိုင္ငံေရး အထုပၸတၱိစာအုပ္စာေပ၊ သမိုင္းစာေပေတြ ထုတ္ေ၀ရာမွာပါ
စာေပစိစစ္ေရးဟာ အတားအဆီးႀကီး တခု၊ ထည့္သြင္းမစဥ္းစားလုိ႔ မရတဲ့အရာ တခုပါ။ ၁၉၆၂
ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီအာဏာ သိမ္းၿပီး စစ္တပ္အာဏာရွင္ စနစ္နဲ႔ အုပ္ခ်ဳပ္လာၿပီးေနာက္
စာေပစိစစ္ေရးယႏၱရားကို တည္ေထာင္ခဲ့တာပါ။
စာေပေလာက၊ သတင္းမီဒီယာေလာကမွာ စာေပစိစစ္ေရးဟာ အစဥ္အၿမဲ

ဆူးေညွာင့္ခလုတ္တခု၊ အတားအဆီးႀကီး တခုျဖစ္ေနတယ္လို႔ ဒီေလာကကလူေတြ
အားလံုးနားလည္ထားၾကပါတယ္။ သတင္းမီဒီယာ ေလာကက အယ္ဒီတာေတြ၊ ပိုင္ရွင္ေတြက
စာေပစိစစ္ေရးဆိုတာကို အိမ္ဦးခန္းမွာ ဆြဲထားတဲ့နတ္အုန္းသီးလို သေဘာထားၿပီး
ပသေနၾကရပါတယ္။ မ ပသတဲ့ဂ်ာနယ္၊ အယ္ဒီတာေတြကေတာ့ ကံမေကာင္းႏိုင္ၾကရွာပါ။
ေငြေၾကး အက်ိဳးအျမတ္ေပးသူ၊ လက္ေဆာင္ပ႑ာမွန္မွန္ ေပးသူ၊ အစိုးရရဲ႕ ေပၚလစီကို
ေထာက္ခံေရးသားေပးတဲ့ ဂ်ာနယ္ေတြဆို စိစစ္ေရးက အခြင့္အေရးေပးၿပီး ၊ လူထုဘက္က
ရပ္တည္သူ၊ အစိုးရအေပၚ ေ၀ဘန္တဲ့အျမင္ရွိတဲ့ အယ္ဒီတာ၊ သတင္းေထာက္ေတြရဲ႕ ဂ်ာနယ္၊
ေဆာင္းပါးေတြကို ျဖတ္ေတာက္ ခုတ္ထစ္၊ အခ်ိန္ဆြဲထား စတဲ့နည္းအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ ေႏွာင့္ေႏွးေအာင္
ေစ်းကြက္မွာ ရပ္တည္ရ ခက္ေအာင္ လုပ္ေဆာင္ေနတယ္ဆိုတာ ဒီေလာက ကအားလံုး
သိရွိၾကပါတယ္။
ရန္ကုန္မီဒီယာ အသိုင္းအ၀ုိင္းမွာ အလဲဗင္းမီဒီယာက စာေပစိစစ္ေရးကို

အိတ္ထဲထည့္ထားတယ္ဆိုတာ အားလံုး လက္ခံထားၾကပါတယ္။ သတင္းဂ်ာနယ္
မထုတ္ခင္ကတည္းက ညဘက္သန္းေကာင္ေက်ာ္ မွာကန္တဲ့ ေဘာလံုးပြဲကို First Eleven က
မနက္မွာ အခ်ပ္ပိုနဲ႕ေဖၚျပခြင့္ရွိခဲ့တာပါ။ အခုေနာက္ပိုင္း သတင္းဂ်ာနယ္ထုတ္ေ၀
လာေတာ့လည္း ဘယ္ဂ်ာနယ္တိုက္နဲ႔မွ မတူတဲ့အခြင့္အေရးေတြ ရတာ၊ ညဘက္ျဖစ္ပြားတဲ့
သတင္းေတြ ေနာက္တရက္မနက္ထြက္တဲ့ အလဲဗင္းဂ်ာနယ္မွာ ေဖၚျပခြင့္ရခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီလို
ေဖၚျပခြင့္ေပးတာကို အျခားဂ်ာနယ္တုိက္ေတြက ေ၀ဘန္ၾကတဲ့အခါမွာ ေနာက္ပိုင္း
အျခားဂ်ာနယ္ေတြလည္း အဲဒီလိုသတင္းမ်ိဳး ညဘက္သြားျပတာ၊ တာ၀န္ခံၿပီး သတင္းကို
ေဖၚျပတဲ့ အခြင့္အေရးမ်ိဳးေနာက္ပိုင္းမွ ရၾကတာပါ။
မၾကာမီ သတင္းပတ္မွာေတာ့ ဆရာလူထု စိန္၀င္းကို လွ်ပ္တျပက္ အယ္ဒီတာခ်ဳပ္

ျမတ္ခိုင္က ခ်ဥ္းကပ္ကာ အင္တာဗ်ဴးလုပ္ၿပီး မီဒီယာနဲ႔ အန္ဂ်ီအိုဆိုၿပီး အင္တာဗ်ဴး
ေဖၚျပခဲ့ပါတယ္။ ျမတ္ခုိင္က ဆရာလူထုစိန္၀င္းကို ခြဲထုတ္ၿပီး စိစစ္ေရးနဲ႔ ဆရာနဲ႔အၾကားမွာ ဘာမွ
ျပႆနာမရွိေတာ့ သေယာင္ ပံုေဖၚတာလို႔ နားလည္သူကနားလည္ ၾကေပမယ့္ အခ်ိဳ႕ေသာ
မီဒီယာေလာကမွ သူေတြကေတာ့ ဆရာမ်ား ေျပာင္းလဲသြားၿပီလား ဆိုၿပီး ထင္ျမင္ၾကပါတယ္။

သတင္းေထာက္တေယာက္က `ဆရာ့ အနားကို ျမတ္ခုိင္တို႔ ဗိုလ္မွဴး တင့္ေဆြတို႔
ကပ္လာၾကေတာ့ ဆရာ အနီးမႈန္သြားသလား မေျပာတတ္ဘူး၊ အေ၀းမွာေနတုန္းကေတာ့
သူတို႔ရဲ႕ ပံုသ႑န္ဟာ ဘာဆိုတာကို ဆရာနားလည္ေပမယ့္ အခုလို အနီးကပ္လာေတာ့
မႈန္၀ါးသြားလားမသိဘူး´ လို႔အားမရတဲ့ ေလသံနဲ႔ ေျပာပါတယ္။
ယခုတပတ္ လွ်ပ္တျပက္ဂ်ာနယ္မွာ ရုပ္ရွင္ မင္းသားႀကီး ဦးထြန္းေ၀ ရဲ႕ ဓါတ္ပံု

ေဖၚျပခြင့္ရတာ၊ ဆရာတင္မိုးရဲ႕ ေဆာင္းပါး ယခုသီတင္းပတ္ပိုင္းမွာ ေဖၚျပခြင့္ရတာ၊
ဆရာတင္မိုးနာမည္ ျပန္ေဖၚျပခြင့္ရတာ၊ ဆရာနန္းညႊန္႔ေဆြရဲ႕ ကေလာင္ခြဲ သုခမိန္ကိုလည္း
နန္းညြန္႔ေဆြမွန္းသိလ်က္နဲ႔ စိစစ္ေရးက ေဖၚျပခြင့္ျပဳတာေတြဟာ စိစစ္ေရး မူေျပာင္းလဲလာၿပီ
ဆိုၿပီး ေရးသားေဖၚျပထားပါတယ္။ ဦးထြန္းေ၀၊ ဆရာတင္မိုးတို႔ကို အမည္ေဖၚျပခြင့္ျပဳတာဟာ
စာေပစိစစ္ေရးအေနနဲ႔ သေဘာထားႀကီးတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ သူ႔ရဲ႕စာေတြ၊ သူတို႔ရဲ႕
အႏုပညာလက္ရာေတြ ျပန္လည္ထုတ္ေ၀၊ ျပသခြင့္ရတာမဟုတ္ပါဘူး။
ယခုအခ်ိန္ထိ က်င့္သံုးလာတဲ့ အစိုးရနဲ႔ သေဘာကြဲလြဲတဲ့သူ အမည္ပါရင္ေတာင္

ျဖဳတ္ရမယ္ဆိုတဲ့ မူဟာ ဘယ္ေလာက္ထိ ကေလးကလား ဆန္တယ္ဆိုတာ၊ ရုပ္ရွင္မင္းသားႀကီး
ဦးထြန္းေ၀ဆိုရင္လည္း ၈၈ ခုႏွစ္ေနာက္ပိုင္းမွ ေသဆံုးသည္အထိ ဆယ္ေလးငါးႏွစ္
ေက်ာ္သူ႔အႏုပညာေတြ ေဖၚထုတ္ခြင့္မရေတာ့တာ၊ အမည္ေတာင္ ေဖၚျပခြင့္မရွိခဲ့တာဟာ
စစ္အစိုးရ အာဏာရွင္စနစ္ရဲ႕ ခ်ဳပ္ခ်ယ္လြန္းတဲ့ မူ၀ါဒေတြဆိုတာ ေမ့လို႔မရပါဘူး။
အခုလက္ရွိမွာကိုပဲ နာမည္ေလးေတာင္ ေဖၚျပခြင့္မရွိသူ စာေရးဆရာ၊ ကဗ်ာဆရာ

သတင္းစာဆရာ ေတြဒါဇင္နဲ႔ ခ်ီရွိေနပါေသးတယ္။ ကြယ္လြန္ၿပီးသူေတြထဲမွာ ေမာင္ေသာ္ကလို၊
သက္ရွိထင္ရွား ထဲကဆို ေမာင္စြမ္းရည္၊ ဒါရို္က္တာ ၀င္းေဖ၊ အဆိုေတာ္ မာမာေအး
စတဲ့သူေတြလည္း ရွိပါေသးတယ္။ သူတို႔ေရာ အမည္ေဖၚျပခြင့္၊ ဓါတ္ပံု ေဖၚျပခြင့္ရဖို႔
ကြယ္လြန္ၿပီးတဲ့ အထိေစာင့္ဆိုင္းရမွာလား ဆိုတဲ့ ေမးခြန္းေတြ ေမးစရာရွိလာပါတယ္။
ဒီေန႔ သတင္းဂ်ာနယ္ ေလာကမွာ သတင္းေရးေနတဲ့သူတိုင္း ကိုယ္ေရးတဲ့

အခ်က္အလက္ခိုင္လံုၿပီး စာဖတ္သူဖတ္ရႈ ရရင္ အက်ိဳးလည္းရွိမယ့္ သတင္းတပုဒ္ စိစစ္ေရးမွာ
ျဖဳတ္တာခံလိုက္ရရင္ ဘယ္လိုခံစားရသလဲ ဆိုတာ ခံစားရဖူးသူတိုင္း နားလည္ၾကပါတယ္။

ၿပီးခဲ့တဲ့ႏွစ္ နာဂစ္ျဖစ္ၿပီးခါစမွာ တပတ္သာသာေလာက္ပဲ သတင္းေတြ ဓါတ္ပံုေတြ
အတုိင္းအတာတခုထိ ေဖၚျပခြင့္ရခဲ့ၿပီး ေနာက္မွာေတာ့ နာဂစ္နဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ အျဖစ္အပ်က္ေတြ၊
ဒုကၡေရာက္ေနဆဲ ေနရာ ေဒသေတြ အေၾကာင္း၊ ဒုကၡေရာက္သူေတြအတြက္ အက်ိဳးရွိမယ့္
သတင္းေတြ၊ ကူညီမယ့္သူေတြအတြက္ အေထာက္အကူျပဳမယ့္ သတင္းအခ်က္အလက္ေတြ
အမ်ားစုဟာ စာေပစိစစ္ေရးကို ျဖတ္ေက်ာ္မလာႏိုင္ပဲ အမိႈက္ျခင္းထဲပဲ ေရာက္ကုန္ပါတယ္။
နာဂစ္ ပတ္သက္ၿပီး သတင္းယူခဲ့တဲ့ သတင္းေထာက္တခ်ိဳ႕ဆိုရင္ ႏွစ္ညအိပ္ ၊ သံုးညအိပ္

ဒုကၡခံကာ သြားေရာက္ၿပီး သတင္းယူခဲ့တဲ့ အျဖစ္အပ်က္ေတြ စာဖတ္သူ ေရွ႕မပို႔ႏိုင္ပဲ
စိစစ္ေရးမွာတင္ မွင္နီနဲ႔ ၾကက္ေျခခတ္ခံလုိက္ရလို႔ စိတ္ထိခုိက္ကာ မ်က္ရည္က်ခဲ့တဲ့
အျဖစ္အပ်က္မ်ိဳးေတာင္ ပတ္၀န္းက်င္မွာ ႀကံဳေတြ႕ခဲ့ရဖူးပါတယ္။ ပင္ပင္ပန္းပန္း ႀကိဳးစားခဲ့သမွ်
သဲထဲေရသြန္ ျဖစ္ေစတာဟာ စိစစ္ေရးဆိုတဲ့ စနစ္ႀကီးေၾကာင့္ပါ။
ျမန္မာျပည္မွာလို စာေပစိစစ္ေရး ဆိုတာႀကီး သူမ်ားႏိုင္ငံေတြမွာ မရွိၾကပါဘူး။

အျခားႏိုင္ငံကသူေတြ ၾကားတဲ့အခါ စာေပစိစစ္ေရးဆိုတာႀကီးကို နားလည္ေအာင္
မနည္းရွင္းလင္းျပရပါတယ္။ ကမၻာမွာ ျမန္မာႏိုင္ငံလို စာေပစိစစ္ေရး ရွိတဲ့ႏိုင္ငံ
လက္ခ်ိဳးေရးရေလာက္ေအာင္ နည္းပါးမွာပါ။
ပုဂၢလိက ေန႔စဥ္သတင္းစာေတြ မထုတ္ႏိုင္တာဟာလည္း စာေပစိစစ္ေရးေၾကာင့္ပါပဲ။

သတင္းေတြ အနည္းဆံုး ႏွစ္ရက္ကေန အမ်ားဆံုး ၅၊ ၆ရက္ထိ ရက္ေခါက္ၿပီးမွ
စာဖတ္သူထံေရာက္ ရတာဟာလည္း စာေပစိစစ္ေရးေၾကာင့္ပါ။
စာေပစိစစ္ေရး ရွိတာ ဗိုလ္မွဴးတင့္ေဆြေၾကာင့္မဟုတ္သလို ၊ ဗိုလ္မွဴးတင့္ေဆြ

ရွိေနလို႔လည္း စာေပစိစစ္ေရးဆိုတာဟာ လက္ခံစရာ၊ ခ်ီးမြမ္းစရာ ဌါနတခုမဟုတ္တာေတာ့
ေသခ်ာပါတယ္။ စာေပ စိစစ္ေရး ဆိုတာဟာ အမွန္ေတာ့ လြတ္လပ္ပြင့္လင္းမႈလိုလားတဲ့
သတင္းသမားတိုင္း၊ စာေပ အႏုပညာ လြတ္လပ္စြာ ဖန္တီးလိုသူတိုင္း အတြက္မလိုလား အပ္တဲ့
အဖြဲ႕အစည္းပါပဲ။
ဂ်ပန္ စကၠဴ ေလယာဥ္ ၿပိဳင္ပြဲတြင္

ေမာင္ေသာင္ဒီ တတိယဆုရရွိ္
MONDAY, 21 SEPTEMBER 2009 16:00 ကိုေထြး
http://www.irrawaddy.org/bur/index.php?option=com_content&view=article&id=1
840:2009-09-21-09-03-22&catid=1:news&Itemid=2
ဂ်ပန္ႏုိင္ငံတြင္ က်င္းပသည့္ အိုရီဂါမီ စကၠဴေခါက္ ေလယာဥ္ပ်ံ ၿပိဳင္ပဲြသုိ႔ သြားေရာက္
ယွဥ္ၿပိဳင္ခဲ့သည့္ ထုိင္းႏုိင္ငံဖြား စကၠဴေလယာဥ္ ခ်န္ပီယံ ျမန္မာကေလးငယ္ ေမာင္ေသာင္ဒီသည္
တဦးခ်င္း ၿပိဳင္ပြဲတြင္ တတိယဆု ဆြတ္ခူး ရရွိခဲ့သည္။

ဆုယူအၿပီး ေတြ႔ရေသာ
ေမာင္ေသာင္ဒီ (ဓာတ္ပံု -
ေအပီ)
အသက္ ၁၂ႏွစ္ ကေလးမ်ား

ပါ၀င္ယွဥ္ၿပိဳင္ရသည့္
ၿပိဳင္ပြဲတြင္ ေမာင္ေသာင္ဒီ၏
စကၠဴေလယာဥ္သည္ ၁၀.၅၃
စကၠန္႔ၾကာ ေလေပၚတြင္
ပ်ံ၀ဲႏိုင္ခဲ့ၿပီး တတိယဆု
ရရွိခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ အဆိုပါ
ၿပိဳင္ပြဲတြင္ ပထမဆုကို ဂ်ပန္ကေလးငယ္ တဦးက ဆြတ္ခူးရရွိခဲ့ေၾကာင္း သိရသည္။
ေမာင္ေသာင္ဒီႏွင့္ တျခားအဖဲြ႔၀င္ ၂ ဦးတို႔ ပါ၀င္သည့္ အဖြဲ႔လိုက္ ယွဥ္ၿပိဳင္ရေသာ ၿပိဳင္ပြဲတြင္

ေမာင္ေသာင္ဒီ၏ ေလယာဥ္က ၁၁ စကၠန္႔ၾကာ ေလတြင္၀ဲပ်ံႏိုင္ခဲ့ၿပီး ပထမဆု ရရွိခဲ့သည္။
ေမာင္ေသာင္ဒီ ဖခင္ျဖစ္သူ စိုင္းညႊန္က“ ထိုင္းႏိုင္ငံ ကိုယ္စားျပဳၿပီးေတာ့

တတိယဆုယူေပးလိုက္လို႔ က်ေနာ္ အရမ္းေပ်ာ္တယ္၊ ဂုဏ္လဲယူတယ္၊ သူဟာ
တျခားကေလးေတြ အတြက္ အတုယူစရာ ကေလး တေယာက္ ျဖစ္သြား ပါၿပီ” ဟု ဧရာ၀တီသုိ႔
ေျပာသည္။
ယခုအခ်ိန္တြင္ ထိုင္းသတင္းဌာနတခုက မိသားစုအားလုံးကုိ ဘန္ေကာက္သုိ႔

ပို႔ေဆာင္ေပးမည္ဟု ဆိုသျဖင့္ သြားေရာက္ရန္ ကားေစာင့္ဆိုင္းေနေၾကာင္း၊ ဘန္ေကာက္တြင္
ေမာင္ေသာင္ဒီအား ဂုဏ္ျပဳပြဲမ်ား ျပဳလုပ္ေပးမည့္ ဟုလည္း ၾကားသိရေၾကာင္း၊
ေမာင္ေသာင္ဒီသည္ ယေန႔တြင္ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံမွ ျပန္လည္ေရာက္ရွိမည္ ျဖစ္ေၾကာင္း ၎က
ဆက္လက္ ေျပာဆိုသည္။
ေမာင္ေသာင္ဒီသည္ ထိုင္း ႏိုင္ငံျခားေရး ၀န္ႀကီး ဌာနက စက္တင္ဘာလ ၄ရက္ေန႔တြင္

ထုတ္ေပးခဲ့သည့္ အ၀ါေရာင္ ယာယီ ႏိုင္ငံကူးလတ္မွတ္ျဖင့္ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံသုိ႔ သြားေရာက္ခဲ့ျခင္း
ျဖစ္သည္။
ဂ်ပန္သို႔ မထြက္ခြာမီ လႊတ္ေတာ္အေဆာက္အဦးတြင္ ထိုင္း၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ အဖိဆစ္ ေဝ့ခ်ာခ်ီဝက

ေမာင္ေသာင္ဒီ ကို ေတြ႔ဆုံ၍ အားေပးစကား ေျပာၾကားခဲ့သည္။
စကၠဴေခါက္ ေလယာဥ္ပ်ံ ျပဳလုပ္ရာတြင္ ကြ်မ္းက်င္သည့္ ေမာင္ေသာင္ဒီသည္ ယမန္ႏွစ္က

ဘန္ေကာက္တြင္ ျပဳလုပ္သည့္ ၿပိဳင္ပဲြတခုသုိ႔ သြားေရာက္ယွဥ္ၿပိဳင္ရာ သူ၏ စကၠဴေခါက္
ေလယာဥ္က ၁၂ . ၅၀ စကၠန္႔ၾကာ ေလတြင္ ပ်ံ၀ဲႏုိင္ခ့ဲသည္အထိ စြမ္းရည္ျပသခ့ဲသည္။

လြင့္ေမ်ာေနေသာ ၾကယ္ပြင့္ကေလးမ်ား
ေဆာင္းပါး
ေမာင္သာမန္ (စကၤာပူ)
တနလၤာေန႔၊ စက္တင္ဘာလ 21 ရက္ 2009 ခုႏွစ္ 13 နာရီ 38 မိနစ္
http://www.mizzimaburmese.com/edop/songpa/3832-2009-09-21-07-32-21.html
ခင္ညိမ္းသစ္ရဲ႕ 'ၾကယ္ေတြ ေၾကြေနတဲ့ တိုင္းျပည္' ေဆာင္းပါးကို ဖတ္အၿပီး မ်က္ရည္က်သူ

မ်ားစြာရွိပါတယ္။ ရွစ္ေလးလံုး မေမ့ႏိုင္တဲ့ ဓာတ္ပံုမွာ ေဒါက္တာမင္းသိန္းနဲ႔
ေဒါက္တာေစာလြင္က ေသနတ္ဒဏ္ရာနဲ႔ ေသြးလူးေနတဲ့ (ေၾကြလြင့္သြားၿပီ ျဖစ္တဲ့)
ေက်ာင္းသူေလး မဝင္းေမာ္ဦးကို ေဆး႐ံုဆီ သယ္ယူလာတဲ့ ျဖစ္ရပ္မွန္။ က်ေနာ္တို႔
မ်က္ရည္ျပန္သုတ္ၿပီးေတာ့ ဘာဆက္လုပ္ၾကမလဲ .. စဥ္းစားရင္း၊ လြင့္ေမ်ာေနတဲ့
ၾကယ္ပြင့္ေတြကို အားေပးကူညီဖို႔ နည္းလမ္းတခု ရွိပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ လြင့္ေမ်ာေနတဲ့
ၾကယ္ပြင့္ဆိုတာ ဘယ္သူလဲ၊ ငါလည္း အဲဒီအထဲမွာ ပါသလား၊ မိမိကိုယ္ကို အေျခတည္ၿမဲတဲ့
ၾကယ္ပြင့္လို႔ ယူဆေနသူအတြက္ေတာ့ ဒီစာတိုေလး ဖတ္ရင္ အက်ဳိးရွိမယ္ မထင္ပါဘူး။
၂၀၀၇ ေရႊဝါေရာင္ သံဃာ့လႈပ္ရွားမႈအၿပီး လူသားခ်င္းစာနာတဲ့အေနနဲ႔ ျမန္မာဒုကၡသည္ေတြကို

အေမရိကန္နဲ႔ ဥေရာပသမဂၢ၊ ၾသစေၾတးလ်ားႏိုင္ငံေတြက အေျမာက္အျမား
လက္ခံေခၚယူသြားၾကတာ အေရအတြက္အားျဖင့္ ၅ ေသာင္းေက်ာ္ တရားဝင္စာရင္း ရွိပါတယ္။
ဒိအရင္ ျမန္မာလူငယ္မ်ားစြာ ျပည္တြင္းမွာ ပညာဆက္မသင္ေတာ့ဘဲ အသက္ ၁၈ ႏွစ္ေက်ာ္ရင္
ျပည္ပကိုထြက္ၿပီး အလုပ္လုပ္ၾကတာ ျမန္မာျပည္မွာ အစဥ္လာတခုလို ျဖစ္ေနပါတယ္။
လူငယ္ေတြ ပညာဆက္သင္ရမယ့္အခ်ိန္မွာ စားဝတ္ေနေရးခက္ခဲၿပီး စစ္တပ္၊ ၾကံ႕ဖြ႔ံ
ေရာက္သြားသူေတြ ရွိသလို၊ ျပည္ပေရာက္သြားသူလည္း မ်ားစြာ ရွိပါတယ္။ အဲဒီလူငယ္ေတြကို
နံပါတ္ (၁) "လြင့္ေမ်ာေနေသာ ၾကယ္ပြင့္ကေလးမ်ား"၊ က်န္တဲ့လူေတြကေတာ့ နံပါတ္ (၂)
အဆင့္ ''လြင့္ေမ်ာေနေသာ ၾကယ္ပြင့္မ်ား'' ပါပဲ။ ပညာအေျခခံ၊ မိဘ၊ မိတ္ေဆြ အေျခခံရွိၿပီး
စကၤာပူမွာ ေက်ာင္းတက္၊ အလုပ္လုပ္ႏိုင္သူေတြ၊ အေမရိကားေရာက္ ျမန္မာေတြကေတာ့
ကုသိုလ္ကံေကာင္းတယ္ ဆိုရမလား။
က်ေနာ္ စကၤာပူမွာ Marine, Oil & Gas Industry မွာ ၂၀၀၉ အလုပ္ျပန္လုပ္ေတာ့ စကၤာပူဟာ
ေရႊ႔ေျပာင္းလုပ္သားေတြကို အထူးအားထားေနတာ ေတြ႔ရပါတယ္။ ျမန္မာလူငယ္မ်ားစြာကို
ေတြ႔ရပါတယ္။ ေပၚလီေက်ာင္းဆင္း ျမန္မာလူငယ္မ်ားစြာနဲ႔ အလုပ္လုပ္ကိုင္ခဲ့တုန္းက
လြင့္ေမ်ာေနေသာ ၾကယ္ပြင့္ကေလးမ်ားရဲ႕ ဘဝဟာ သာယာေျဖာင့္ျဖဴးေနသလို ျမင္ခဲ့ရပါတယ္။
အခုေတာ့ ၁ဝ တန္းေတာင္ မေအာင္ဘဲ စကၤာပူမွာ WP လုပ္ေနတဲ့ ျမန္မာလူငယ္မ်ားစြာနဲ႔
အတူလုပ္ကိုင္ရတဲ့အခါ ခါခ်ဥ္ေကာင္ၾကီး ခါးကမသန္တဲ့ မိမိဘဝကိုပဲ ေတြးၿပီး ၿပံဳးမိပါတယ္။

ဘာတတ္ႏိုင္မွာလဲ .. ကိုယ့္ဘဝ ကိုယ္ပဲ ဖန္တီးေလွ်ာက္လွမ္းရမွာ။ သူတို႔ေလးေတြအတြက္
ဘာမ်ား ပူပန္စရာရွိသလဲ။ ျမန္မာျပည္မွာ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးသူေတြ တပံုၾကီး။ သူတို႔အတြက္က
ပိုၿပီးအေရးၾကီးတယ္လို႔ ေျပာႏိုင္ပါတယ္။ က်ေနာ္ရဲ႕ တူေတြ၊ တူမေတြလည္း နည္းေပါင္းစံုနဲ႔
ထိုင္း၊ မေလးရွား၊ စကၤာပူဆီ ေရာက္လာၾကေတာ့ ... ဘယ္လိုနည္းနဲ႔ သူတို႔ကို ကူညီႏို္င္မလဲ
စဥ္းစားရပါတယ္။
အေမရိကားေရာက္ မိတ္ေဆြတေယာက္က သူ႔ရဲ႕ တူေတာ္ေမာင္တေယာက္ကို မေလးရွားမွာ

အလုပ္လုပ္ေနရာကေန .. စကၤာပူကို သြားေရာက္လုပ္ကိုင္ဖို႔ အၾကံေပးပါတယ္။ ဒီလူငယ္လည္း
ၾကိဳးစား၊ ႐ိုးသားတဲ့အျပင္ လူငယ္သဘာဝအတိုင္း ကိုယ့္ကိုယ္ကို အထင္ၾကီးပါတယ္။
စကၤာပူအလုပ္က ပြဲစားခ US$2000 ေပးရမယ္ဆိုေတာ့ စကၤာပူေရာက္ က်ေနာ္တို႔ဆီကတဆင့္
ေပးဖို႔လုပ္ပါတယ္။ အဆင္မေျပေတာ့ ဒီလူငယ္ကေလး ၂ဝဝ၈ စကၤာပူစီးပြားေရးက်ဆင္းခ်ိန္
Global Recession နဲ႔အတူ ျမန္မာျပည္ ျပန္သြားရရွာပါတယ္။
ေငြအားျဖင့္ တတ္ႏိုင္တဲ့သူေတြဟာ ႏိုင္ငံျခားကို ေငြရင္းႏွီးၿပီး လာခဲ့ပါတယ္။

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က မံုရြာၿမိဳ႕မွာ မိန္႔ခြန္းတခုေျပာခဲ့တာ သတိရပါတယ္။ ဒီမိုကေရစီရၿပီးရင္
ဆက္လက္ထိန္းသိမ္းဖို႔အတြက္ ပိုမိုခက္ခဲစြာ လုပ္ေဆာင္ရမယ့္အေၾကာင္း ေျပာခဲ့ပါတယ္။
ႏိုင္ငံျခားမွာ အိမ္ဝယ္ရတာကေတာ့ ပိုက္ဆံရွိရင္ ရေပမယ့္ လစဥ္အရစ္က်ေပးေငြနဲ႔
အိမ္ကိုျပဳျပင္ထိန္းသိမ္းစရိတ္က ပိုၿပီးအေရးၾကီးေၾကာင္း ဥပမာ ျပခဲ့ပါတယ္။ ဒီလိုပါပဲ၊
ႏိုင္ငံျခားမွာ ပညာသင္၊ အလုပ္လုပ္ႏိုင္ၿပီးရင္ ဆက္လက္ေအာင္ျမင္စြာ လုပ္ေဆာင္ႏိုင္ဖို႔ကေတာ့
ျမန္မာအခ်င္းခ်င္း ယိုင္းပင္းေနထိုင္ၾကဖို႔ အေရးအၾကီးဆံုးပါပဲ။
အခက္အခဲမ်ား
ျမန္မာေတြ အဖြဲ႔အစည္းနဲ႔ မလုပ္တတ္တဲ့ သေဘာေၾကာင့္ တဦးေကာင္း၊ တေယာက္ေကာင္းပဲ

လုပ္ေနရပါတယ္။ ႏိုင္ငံျခားမွာလည္း ျမန္မာမ်ားရင္ ကုမၸဏီေတာ့ မလြယ္ဘူးလို႔ ခံယူထားသူေတြ
မ်ားေနေတာ့ ကုိယ့္ကုမၸဏီမွာ ျမန္မာေတြ လာမွာကို ေၾကာက္ေနၾက ပါတယ္။
ကိုယ္အဆင္ေျပေနရင္ ကိုယ့္ကုမၸဏီမွာ အနည္းဆံုး ကိုယ့္ေဆြမ်ဳိးကိုေတာ့ အလုပ္ရေအာင္
ၾကိဳးစားလုပ္ေဆာင္ေပးရမွာပါ။
ျမန္မာျပည္မွာ နအဖ စစ္တပ္အုပ္စိုးေတာ့ စကၤာပူမွာလည္း နအဖ သားသမီးေတြ အမ်ားအျပား

နည္းမ်ဳိးစံုနဲ႔ ေရာက္ေနၾက ပါတယ္။ သူတို႔တေတြ အမ်ားစုကေတာ့ နအဖ လုပ္ရပ္ကို
အဟုတ္ၾကီး ထင္ေနၾကသူေတြပါပဲ။ စကၤာပူေရာက္ၿပီး မၾကာခင္မွာ နအဖ လုပ္ပံုကိုင္ပံုေတြ
မဟုတ္ေၾကာင္း သိလာၾကမွာပါ။ ဒီေတာ့ သူတို႔ရဲ႕ ဖခင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေဆြမ်ဳိးေတြကို စကၤာပူမွာ
လူ႔အခြင့္အေရး အသင့္အတင့္ရၿပီး၊ လူကိုလူလို ျမင္တတ္တာေတြ ျပန္ေျပာမွာပါ။
စကၤာပူအစိုးရကလည္း ပြဲစားႏိုင္ငံဆိုေတာ့ အေမရိကန္၊ ဥေရာပသမဂၢ (အီးယူ)၊ တ႐ုတ္၊ ျမန္မာ
အစိုးရေတြၾကားမွာ ညွပ္ေနေတာ့ Political Freedom မရွိလွတဲ့ ႏိုင္ငံတခု ျဖစ္ေပမယ့္ လူေတြရဲ႕
ပါးစပ္ေပါက္ကိုေတာ့ (လက္ဖက္ရည္ဝိုင္းမွာ) ေျပာခြင့္ေပးထားပါတယ္။ နအဖ စစ္အစိုးရကေတာ့
ေျပာတာနဲ႔ အဲဒီေျပာတဲ့လူ ခဏေလာက္ဆိုၿပီး ညသန္းေကာင္ဆို လာေခၚသြားတတ္တယ္တဲ့။

ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ ႏိုင္ငံျခားေရာက္ ျမန္မာေတြမွာလည္း စစ္အုပ္စုနဲ႔ ဒီမိုကေရစီအုပ္စု
ႏွစ္ခုရွိေနေပမယ့္ ၉၀ ရာႏႈန္းကေတာ့ ဒီမိုကေရစီ ဘက္သားေတြဆိုတာ ေသခ်ာလွပါတယ္။
ငါအဆင္ေျပရင္ေတာ့ ဒီလြင့္ေမ်ာေနတဲ့ ၾကယ္ပြင့္ကေလးေတြအတြက္ တခုခုေတာ့

လုပ္ေပးရမယ္ဆိုၿပီး အဆင္ေျပေအာင္ ၾကိဳးစားေနသူေတြ ... အဆင္ေျပေအာင္ဆိုတာ ေငြ၊ အိမ္၊
စီးပြားေရးကိုပဲ လုပ္ေနသူေတြပါပဲ။ လူ႔အလို နတ္မလိုက္ႏိုင္ဆိုတဲ့အတိုင္း ဘယ္ေတာ့မွ
အဆင္ေျပမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ က်ေနာ္လည္း ကိုယ္ရတဲ့ေငြ၊ ကိုယ့္မွာရွိတဲ့ အခ်ိန္ေတြကို
ျပန္စဥ္းစားပါတယ္။ ရွိတဲ့အခ်ိန္ထဲက ၉၀ ရာခုိင္ႏႈန္းကို မိမိစိတ္ေက်နပ္ေအာင္
သံုးစြဲေနတယ္ဆိုတာ အံ့ၾသစရာ ေတြ႔ရတယ္။ ငါ့မိဘ၊ ငါ့သားသမီး၊ ငါ့ကြန္ျပဴတာ၊ ငါ့ဘေလာက္၊
ငါ့အလုပ္... စသျဖင့္ အခ်ိန္ကုန္ေနပါတယ္။ ငါ့သူငယ္ခ်င္းနဲ႔ မိတ္ေဆြေတြမွာ ျမန္မာလူမ်ဳိး
မ်ားစြာရွိေနတာကိုေတာ့ အေက်နပ္ဆံုး အခ်က္ တခုပါပဲ။
တဦးခ်င္းမွ အဖြဲ႔အစည္းသို႔
ၾကယ္ေတြေၾကြေနတဲ့ တိုင္းျပည္အတြက္ လုပ္စရာေတြ ၾကီးၾကီးက်ယ္က်ယ္ လုပ္ေနစရာ

မလိုပါဘူး။ အုတ္တခ်ပ္သဲတပြင့္ဆိုရင္ လံုေလာက္ ပါတယ္။ မိုးမခ အင္တာနက္မွာ
သင္ယခုဘာလုပ္ ေနပါသလဲ၊ (၁) အင္တာနက္တြင္ ျမန္မာသတင္းဖတ္ ေနပါသည္။ (၂)
အီးေမးပို႔ ေနပါသည္။ (၃) ျမန္မာျပည္ ဖုန္းေျပာေန ပါသည္... စသျဖင့္ ရယ္စရာ ေမးခြန္းကို
ေတြ႔ဖူးပါတယ္။ ထက္မိုး (နယူးေဒလီ) အဖြဲ႔ရဲ႕ အေမရိကန္-အဂၤလိပ္ စကားေျပာ CD ထုတ္လုပ္မႈ
အခ်ိန္ေပးျခင္းကိုလည္း ေလးစားမိပါတယ္။ ဒီလထဲမွာ ခ်င္းမိုင္က ျမန္မာ ေဘာလံုးအသင္းေတြ
အေၾကာင္းလည္း နားေထာင္ရပါတယ္။ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါး အေမရိကား .. ပြဲလမ္းသဘင္ေတြ၊
သီဆိုကခုန္ ေပ်ာ္ရႊင္မႈေတြနဲ႔ ျမန္မာေတြ စုစည္းျခင္းကေတာ့ ခဏတာ စုစည္းမႈပါပဲ။ ခဏတာ
စုစည္းခ်ိန္မွာ မိမိတိုင္းျပည္နဲ႔ လူမ်ဳိးအတြက္ တခန္းတက႑က ကူညီႏိုင္ျခင္းဟာ အဖြဲ႔အစည္း
စိတ္ဓာတ္ပါ။
တခါကလည္း "လြင့္ေမ်ာေနေသာ ဦးေခါင္းမ်ား" ေဆာင္းပါး ဖတ္ဖူးပါတယ္။ ဦးေခါင္းေတြကို

စုစည္းဖို႔ ၾကိဳးစားေနရင္ အခ်ိန္ကုန္မွာပါ။ ျမန္မာ ၂ ေယာက္ရွိရင္ အဖြဲ႔ ၃ ဖြဲ႔ဆိုတဲ့
ရယ္စရာကိုလည္း အတိတ္မွာ ထားလိုက္ပါ။ လက္ရွိ ရွိေနတဲ့ ပညာေရး၊ စီးပြားေရး၊ လူမႈေရး၊
ဘာသာေရးနဲ႔ ဒီမိုကေရစီေရး အဖြဲ႔စည္းတခုထဲ အသင္းသားအျဖစ္ ပါဝင္ေနၿပီလား။
လြင့္ေမ်ာေနေသာ ဦးေခါင္းဘဝမွာပဲ က်ေနာ္ မေနရစ္ခ်င္ပါဘူး။ နအဖ ကေတာ့
သူတို႔အဖြဲ႔အစည္းကို စုစည္းတည္ေထာင္ျခင္းက လက္နက္အင္အား၊ ေငြအင္အားနဲ႔ လူေတြရဲ႕
အေၾကာက္တရားကို ကိုင္တြယ္ထားႏိုင္လို႔ပါပဲ။ ျဖစ္ျခင္း၊ ပ်က္ျခင္း နိယာမအရ နအဖ
စစ္အစိုးရလည္း မတည္ၿမဲပါဘူး။
က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ တဦးခ်င္း တာဝန္ေတြ
ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံကို ဒီမိုကေရစီ အင္အားစုေတြ ဦးေဆာင္ႏိုင္ခ်ိန္မွာ လြင့္ေမ်ာေနတဲ့

ၾကယ္ပြင့္ကေလးေတြက ဦးေဆာင္ရေတာ့မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီ ၾကယ္ပြင့္ကေလးေတြ အတြက္

သင္နဲ႔ က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ အခ်ိန္၊ ေငြ ၅ ရာႏႈန္းေလာက္ကို ဘယ္လိုသံုးၾကမလဲ၊ ကိုယ့္မိသားစုေဆြမ်ဳိး၊
ကိုယ့္သူငယ္ခ်င္းမိတ္ေဆြေတြနဲ႔ ေဆြးေႏြးၾကပါ။ ျမန္မာျပည္မွာ ေၾကြက်သြားတဲ့ ၾကယ္ပြင့္ေတြရဲ႕
မိသားစုကို တယ္လီဖုန္းဆက္ အားေပးျခင္း၊ ေငြေၾကးအနည္းငယ္ ေပးပို႔ျခင္း၊ ျမန္မာျပည္
အလည္ျပန္သူ မိတ္ေဆြေတြကိုလည္း အားေပးျခင္း လုပ္ႏိုင္ပါတယ္။ အလြန္ဆံုး
မိမိပတ္ဝန္းက်င္မွာ လြင့္ေမ်ာေနတဲ့ ဒီမိုကေရစီ ဘက္ေတာ္သား ၾကယ္ပြင့္ကေလးေတြကို
အလုပ္ရွာေပးျခင္း၊ အားေပးစကားေျပာျခင္း၊ ေခၚယူေကြ်းေမြးျခင္း... စတာေတြဟာ
ေမတၱာျပျခင္းတခုပါပဲ။ ေလာကမွာ ေပးႏိုင္တာ ၂ ခုပဲ ရွိပါတယ္။
၁။ တယ္လီဖုန္းအားျဖင့္ လည္းေကာင္း၊ လူခ်င္း ေတြ႔ဆံုျခင္းအားျဖင့္ လည္းေကာင္း

လြင့္ေမ်ာေနတဲ့ ၾကယ္ပြင့္ေတြ၊ ေၾကြသြားတဲ့ ၾကယ္ပြင့္ေလးေတြရဲ႕ မိသားစုေတြကို
အားေပးႏိုင္ပါတယ္။ ေမတၱာပို႔ျခင္းဟာ အလြန္ေကာင္းပါတယ္။ Action Speaks Louder
ဆိုတဲ့အတိုင္း လက္ေတြ႔လုပ္ေဆာင္မႈနဲ႔ ေမတၱာပို႔၊ အားေပးႏိုင္ရပါတယ္။ လူသားတိုင္းမွာ
ယံုၾကည္ခ်က္၊ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္နဲ႔ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာ ၃ မ်ဳိးမွာ ေမတၱာဟာ အမြန္ျမတ္ဆံုး ျဖစ္ပါတယ္။
ေမတၱာထား ႏိုင္ပါသလား..။
၂။ ငါးဖမ္းနည္းပဲ သင္ေပးမယ္ - ငါးေတာ့ လံုးဝမေပးႏိုင္ဘူး၊ ဒီမိုကေရစီေရးပဲလုပ္ေန ဒါမွမဟုတ္

ျဖဳန္းတီး၊ ေပ်ာ္ပါးမႈေတြပဲ လုပ္ေနၿပီး... ကုိယ့္စားဝတ္ေနေရး အဆင္မေျပလည္ ျဖစ္ေနသူေတြကို
ခပ္မာမာ၊ ခပ္ေဝးေဝး ေနသူေတြလည္း ရွိပါတယ္။ သူတို႔လိုအပ္တဲ့ ငါးၾကီးကို မေပးႏိုင္ေတာင္မွာ
ကိုယ္တတ္ႏိုင္တဲ့ ငါးအေသးေလးေတာ့ ေပးသင့္ ပါတယ္။ ေငြေၾကးအားျဖင့္လည္း အနည္းငယ္
ေပးကမ္းကူညီျခင္းလည္း Moral Support ျဖစ္ပါတယ္။ အနည္းငယ္ ေဝမွ်ေပး ႏိုင္ပါသလား
.....။
တ႐ုပ္ျပည္ႏွစ္ ၆၀ ျပည့္ပြဲအၿပီး ၀ အား

စစ္အစိုးရထိုးစစ္ဆင္ဖြယ္႐ွိ
တနလၤာေန႕၊ 21 စက္တင္ဘာလ 2009 သွ်မ္းသံေတာ္ဆင့္
တ႐ုပ္ျပည္ထူေထာင္ျခင္း ႏွစ္ ၆၀ ျပည့္ပြဲၿပီးလွ်င္ အထူးေဒသ ၂ UWSA ၀ တပ္ဖြဲ႕အား စစ္အစိုးရ

ထိုးစစ္ဆင္တိုက္ခိုက္ ဖြယ္႐ွိသည္ဟု အပစ္ရပ္ထိပ္ပိုင္းအရာ႐ွိ အသိုင္းအ၀ိုင္းက
ေျပာဆိုၾကပါသည္။
“အေၾကာင္းရင္း ၃ ရပ္ေတြ႕ရတယ္။ (၁) နအဖ သွ်မ္းျပည္တပ္မေတာ္ကို

ထိုင္းအစိုးရကေနတဆင့္ ေဆြးေႏြးခိုင္းတယ္။ (၂) သံလြင္ အေ႐ွ႕ျခမ္း ေမာ္ဖွေဒသမွာ
လမ္းေတြျပဳျပင္တိုးခ်ဲ႕တယ္။ လက္နက္ႀကီးေတြ သံခ်ပ္ကာကားေတြနဲ႕အတူ တပ္အင္ အားတခ်ဳိ႕
ထပ္ျဖည့္ေနတယ္။ (၃) တ႐ုပ္ျပည္ ထူေထာင္ျခင္း ႏွစ္ ၆၀ ျပည့္ပြဲ ၿပီးေျမာက္တဲ့အခ်ိန္နဲ႕

အပစ္ရပ္ ေတြအသြင္ ေျပာင္းဖို႕ သတ္မွတ္ခ်ိန္ အတူတူဘဲျဖစ္ေနတယ္။” - ဟု
အမည္မေဖၚလိုသည့္ အပစ္ရပ္အရာ႐ွိတဦးက သွ်မ္းသံေတာ္ဆင့္ သို႕ ေျပာ၏။
၀ ျပည္ေသြးစည္းေရးတပ္မေတာ္ (UWSA)
ဗိုလ္မႉးႀကီးယြက္စစ္ ဦးေဆာင္သည့္ သွ်မ္းျပည္တပ္မေတာ္ေတာင္ပိုင္းတပ္ဖြဲ႕အား

ထိုင္းအစိုးရမွတဆင့္ကမ္းလွမ္းၾကည့္ရန္ ဗမာစစ္ အစိုးရလွစ္ဟျခင္းသည္ ဒြိဟ
ျဖစ္ေနသည့္ေတာင္ပိုင္း ၀ တပ္ဖြဲ႕အား လြန္ဆြဲထားျခင္းႏွင့္ စိတ္ဓါတ္စစ္ဆင္ေရးဆင္ႏြဲ ေနျခင္း
ျဖစ္ေၾကာင္း အမည္မေဖၚလိုသည့္ ထိုင္းလံုၿခံဳေရးအရာ႐ွိ တဦးကလည္း ဤကဲ့သို႕ေျပာျပ၏။
“၁၈ ရက္ေန႕ညက ၀ စစ္ယာဥ္တန္း ၈ စီး ေလာက္ မိုင္းဆတ္ ၀မ့္ဟုန္႕ဘက္ကေန

မိုင္းကြၽတ္ဘက္ဆင္းသြားတယ္။ SSA သြားတိုက္ဖို႕ ၀မ့္ဟုန္႕ကုိ စစ္အစိုးရထံ
လႊဲေပးလုိက္တာလား၊ ဒါမွမဟုတ္ ၀မ့္ဟုန္႕ကို စြန္႕ၿပီး - SSA နဲ႕သြားေပါင္းမွာလား၊
စစ္အစိုးရကိုျပန္တိုက္မွာလား။ အခုစစ္အစိုးရက သွ်မ္းတပ္ကိုေဆြးေႏြးဖို႕ ထိုင္းအစုိးရကုိ
ကမ္းလွမ္းထားခိုင္းတယ္ဆိုေတာ့ တကယ္တမ္း ၀ က သွ်မ္းနဲ႕ေပါင္းဖို႕စိတ္ကူး႐ွိရင္
အေျခအေနက တမ်ဳိးေျပာင္းသြားႏိုင္တယ္”
ေျမာက္ပိုင္း ၀ အရာ႐ွိ တဦးကလည္း - “အခု နယ္စပ္ဘက္မွာလဲ

တ႐ုပ္လံုၿခံဳေရးတပ္ေတြ႐ွိတုန္းဘဲ၊ ၿပီးခဲ့တဲ့ ၁၇ ရက္ေန႕ တုန္းကလဲ တ႐ုပ္အာဏာပိုင္ေတြ
အစည္းအေ၀းလုပ္တယ္။ ကိုးကန္႕ေဒသထဲက တ႐ုပ္လူမ်ဳိးေတြ ဒီလ ၂၈ ရက္ေန႕
ေနာက္ဆံုးထားၿပီး တ႐ုပ္ျပည္ထဲျပန္ဖို႕ေျပာတယ္။ အဲဒီအေျခအေနကို ၾကည့္ရင္
က်ေနာ္တို႕ဘက္ကလည္း စိတ္မခ်ရေတာ့ ဘူး” - ဟု ဆို၏။
ထုိအရာ႐ွိကဆက္၍- ကိုးကန္႕အေရးအခင္းမွရေသာသင္ခန္းစာအရ
စစ္အစိုးရကိုေပါ့ေပါ့တန္တန္တြက္ခ်က္၍မရေၾကာင္း၊ ၀ ဘက္ကလည္း လံုၿခံဳေရးအတြက္

တ႐ုပ္ေငြသန္းေပါင္းဆယ္ခ်ီသံုးၿပီး နယ္ျခားမ်ဥ္းတေလွ်ာက္ ေနရာအသီးသီး၌ ကတုတ္ က်ဥ္းမ်ား
ခံတပ္မ်ား ဘန္ကာက်ဥ္းမ်ား ျပင္ဆင္ထားေၾကာင္း၊ ခံစစ္အတြက္
အရံအင္အားျဖစ္သည့္ေက်း႐ြာျပည္သူ႕စစ္အိမ္ တိုင္းအားေသနတ္မ်ား၊ က်ဥ္ဆံမ်ား
ထုတ္ေပးထားေၾကာင္း၊ ၀ တမ်ဳိးသားလံုးအတြက္ ခုခံတိုက္ခိုက္သြားမွာျဖစ္ေၾကာင္း ဆက္
ေျပာပါသည္။
နယ္စပ္႐ွိ အပစ္ရပ္တပ္ဖြဲ႕မ်ားအားလံုး နယ္ျခားေစာင့္တပ္အသြင္ေျပာင္းရန္အတြက္ ၆ လ

အခ်ိန္ေပးထားသည္မွာ ေအာက္တိုဘာလက ေနာက္ဆံုးသတ္မွတ္ရက္ျဖစ္ေၾကာင္း၊
တ႐ုပ္ျပည္ထူေထာင္ေသာေန႕မွာေအာက္တိုဘာ ၁ ရက္ေန႕ ျဖစ္ေၾကာင္း ၀ အရာ႐ွိက
ေျပာပါသည္။
Army General Arrested Following

Kokang Offensive
By WAI MOE Monday, September 21, 2009
Brig-Gen Win Maung, the commander of the Regional Operation Command based
in Laogai, was arrested in early September for his failure to detain Kokang leader
Peng Jaisheng and his brothers, according to military sources.
Sources said he was arrested shortly after clashes between government troops and
the armed militia supporting Peng Jaisheng.
Lt-Gen Min Aung Hlaing, the chief of the Bureau of Special Operations-2 (BSO)
which oversees troops in the Northeast, East and Triangle Regional Military
Commands, was believed to have ordered the arrest.
The BSO-2 chief, the former commander of the Triangle Regional Command,
supervised the operation against the Kokang militia, known as the Myanmar

National Democratic Alliance Army.
Brig-Gen Hla Myint of the Northeast Regional Military Command has replaced Win
Maung as chief of the Regional Operation Command in Laogai, which has 10
battalions.
“The junta expected a better preemptory strike and the arrest of Peng Jaisheng and
his close aides,” a source said.
Government troops seized the Kokang capital of Laogai on Aug. 24 after
determining that the Kokang had one of the weakest positions of ethnic groups
along the Sino-Burmese border.
The junta deployed about 20 battalions in the Kokang operation. Following
skirmishes, more than 1,500 Kokang militia crossed the border and handed over
their arms to Chinese officials on August 29.
Border sources now estimate about 60 government soldiers and police, including
one lieutenant colonel, were killed in the fighting, and more than 100 government
personnel were injured.
During the 20 years of ethnic cease-fire agreements, many cease-fire groups such as
the United Wa State Army (UWSA) have increased their military readiness. The
UWSA now has at least 20,000 troops including an artillery brigade and anti-
aircraft weapons.
Analysts note that the government has also benefited from the cease-fire
agreements in many ways, such as the construction of roads into insurgent areas.
An academic thesis in June 2009 from the US Naval Postgraduate School in
California also noted that the government’s policy on illegal drugs can be
considered a success in terms of its counter insurgency strategy, since the drug
trade has been as a source of funds for ethnic cease-fire groups.

Copyright © 2008 Irrawaddy Publishing Group | www.irrawaddy.org
NEWS ANALYSIS
Release of Prisoners a Token Gesture

By SAW YAN NAING Monday, September 21, 2009
Last week, the Burmese military regime announced it was granting amnesty to 7,114
prisoners. But among the thousands of hardened criminals was no more than a
handful of political prisoners—127 to be precise. And among that group, no major
players were released.
Looking back at the junta’s policy of granting amnesty over the years, we can see
that political
prisoners are
always a very
small minority
of those
released.
In 2004, out
of 14,318
prisoners
Family members of prisoners wait for their release in
front of the Insein prison gate in Rangoon on September freed in an
18. (Photo: Reuters)
amnesty, 60
were political dissidents. In 2005, however, a sizeable proportion of those
released—341 out of 400—were political prisoners.

After 2005, the percentages returned to normal: in 2007, only 20 political detainees
out of 8,585 convicted prisoners were released; in 2008, nine out of 9,002; and in
February this year, just 31 political prisoners were released along with 6,293
convicted criminals.
Indeed, the actual number of political prisoners released under the amnesties can
never be independently confirmed—the figure is usually exaggerated and, in some
cases, according to former senior intelligence officers, the numbers are related to
the junta leaders’ obsession with astrology and numerology.
On top of the regime’s refusal to release leading political dissidents is the blatant
timing of amnesties to coincide with outside events.
In February 2009, the junta announced an amnesty for prisoners just after UN
Human Rights Rapporteur Tomas Ojea Quintana left Burma following an official
visit.
This month, the Burmese prison authorities declared that about 250 political
detainees would be among 7,114 freed detainees.
This announcement came three days before Prime Minister Gen Thein Sein flew to
New York to attend the UN General Assembly. Another indication of the regime’s
current leaning is that it usually sends foreign ministers to New York.
As the regime prepares for the election in 2010, its leaders are taking steps to
convince the UN and the international community about the merits of their “road
map to a disciplined democracy,” including, of course, the “democratic” process
they are undertaking via the 2010 election.
Bo Kyi, the joint secretary of Thailand-based Assistance Association for Political
Prisoners (Burma), said that the regime only released prisoners with the aim of
easing international pressure. However, he said, key dissident leaders such as Aung

San Suu Kyi, Min Ko Naing and ethnic Shan leader Khun Htun Oo remained in
detention.
A member of the underground All Burma Federation of Student Unions, Aung Tun,
who was released after serving 11 years in prison, said that the regime only released
political prisoners whenever it was facing an international crisis.
Commenting on the junta’s recent amnesty, Ban Ki-moon, the UN secretary-
general, repeated his call for the Burmese government to take further steps to
ensure the release of the remaining 2,100 political prisoners, including Suu Kyi, as a
necessary step toward a credible process of national reconciliation and democratic
transition.
As part of the recent amnesty, 127 political prisoners have been released, including
four monks, four journalists and one lawyer. Observers note that the junta mainly
freed those who were charged under certain criminal codes, including 5(j) of the
Emergency Provisions Act, and Section 17/1 of the Illegal Organization Act.
It has been confirmed by sources that Burmese intelligence officers who have been
detained since the removal of intelligence chief Gen Khin Nyunt were among those
released on Friday.
Bodaw Than Hla, the former chief astrologer to Khin Nyunt, was released, and The
Irrawaddy also learnt that Maj Myo Nyunt Aung, a former intelligence officer, was
among those freed from Mandalay Prison.
Several former intelligence officers, most of whom were charged under Section 5(j)
of the Emergency Provisions Act, were also released. But high-ranking officials
charged with treason remain imprisoned.
Debbie Stothard, the coordinator of the Alternative Asean Network (Altsean) said,
“This is a common trick of the SPDC [State Peace and Development Council], to

release political prisoners when there is a lot of international pressure. But, the
problem is that they keep re-arresting them in the future. So, we have to be very
clear that these political prisoners are released unconditionally,” she said.
Some observers also pointed out that the junta deliberately ignored the major issue
of releasing Aung San Suu Kyi and ethnic political leaders. They said that the
regime wanted to keep Suu Kyi out of the picture ahead the 2010 election.
“Of course, for the individual political prisoners and their families, they are happy
that they [the prisoners] are released. But for the future of the country, the SPDC
should release all the political prisoners, including Daw Aung San Suu Kyi and the
ethnic leaders,” said Stothard.
A veteran journalist based in Rangoon said that the release is very welcome news
for family members who were waiting to see their loved ones. “They are unjustly
charged and detained,” he said.
When asked whether the move will win hearts and minds in the international
community, the senior reporter replied bluntly that only the governments in the
West, Asean and the UN “will be fooled into welcoming the regime’s gestures,
because they are naïve.”
While the Burmese regime holds more than 2,000 political prisoners, it shows no
sign of loosening its grip. Meanwhile, a crackdown on dissidents is continuing.
Last week, seven Burmese activists and five Buddhist monks were detained in
Myingyan Township in Mandalay by Burmese military authorities.
As Buddhist monks called for peaceful marches in the coming weeks, the regime
increased its security around Rangoon.
Many of the political prisoners who have been released vowed to continue to fight
injustice even though they were locked up for years.

It seems no matter how often the regime offers amnesties, Burma’s jails will never
be empty of political dissidents.
Crackdown Threats Remain

By LAWI WENG Monday, September 21, 2009
Burmese opposition groups and local Burmese NGOs operating in Thailand have
temporarily closed their offices for fear of further crackdowns by Thai police,
according to sources along the Thai-Burmese border.
Several offices in the Thai border towns of Mae Sariang, Mae Sot and Sangkhlaburi
are closed at the moment, the sources said.
A member of the Human Rights Foundation of Monland said this is the first time
this year that Thai security officials have ordered their office in Sangkhlaburi in
Kanchanaburi Province to be closed, adding that no reasons were given for the
closure.
Sources said the offices of several other Mon groups dealing with education, media,
relief and youth were also ordered closed in Sangkhlaburi.
The closures are thought to be temporary, but Thai security officials have given no
reason for the orders, sources said.
Win Min, a Chiang Mai-based analyst of Burmese affairs, said a Burmese military

attaché in Bangkok may have played a role in requesting Thai security officials to
harass Burmese opposition groups in exile.
Thai police raided several exiled Burmese opposition groups in Chiang Mai last
week, including the Human Rights Education Institute of Burma, the Burmese
Women’s Union and the National Health and Education Committee.
About 10 Burmese women attending a capacity-building workshop were arrested
for illegal entry into Thailand. They were fined and later released.
After the raids, several Burmese opposition groups and NGOs based in Chiang Mai
closed offices for a few days.
A Western diplomat in Bangkok said the Thais may have targeted less prominent
Burmese organizations that are not strongly affiliated to international
organizations.
Western diplomats have raised the issue of the surprise raids on Burmese groups in
Chiang Mai last week with Thai officials.
International human rights groups and Western governments periodically express
concern for the safety of exiled Burmese dissidents living in Thailand.
Several exiled Burmese and foreign groups have opened NGOs and advocacy offices
in Thailand in recent years.

Mong Takes Bronze in Japan

By LAWI WENG Monday, September 21, 2009
Mong Thongdee, a 12-year-old ethnic Shan boy representing Thailand in an
international paper plane contest, took third place in the individual championship
in Japan on Sunday after winning gold for his three-man Thai team on Saturday.
Mong took first place for the Thai team after his paper plane stayed in the air for 11
seconds. During a warm-up, Mong
recorded a time of 16.45 seconds.
Last year, Mong won the national
origami plane championship,
organized by the National Metal and
Materials Technology Center in
Bangkok. His plane stayed in the air
for 12.5 seconds, qualifying him to
participate in 4th Origami Plane
Competition in Japan.
Sai Nyunt, Mong’s father, told The
Mong Thongdee prepares to release Irrawaddy on Monday that the

his paper plane during the individual
family is preparing to go to Bangkok
indoor flight duration competition at
the All-Japan Origami Airplane to join the welcome celebrations for
Contest in Makuhari, near Tokyo, on
Sunday. (Photo: AP) his son.

“I feel very happy and proud of my son. He will be a good example for other
children in Thailand,” he said.
Mong was almost denied the chance to compete in the competition in Chiba, Japan,
after Thailand’s Ministry of the Interior refused to issue him a travel document
because his parents are Burmese migrants and he has no Thai ID, even though he
was born in the kingdom.
After much media publicity, Thai Prime Minister Abhisit Vejjajiva stepped into the
limelight and offered Mong a passport after meeting him in Bangkok.
Mong’s photograph and personal story were published on the front page of English-
language newspaper, The Bangkok Post, while several other Thai newspapers and
TV channels also followed the story.
The Irrawaddy and other exiled Burmese exile media have also reported about
Mong.
“I had to take some days off work because so many journalists called me,” said
Mong’s mother, Nang Mo. “My boss didn’t like it.”
Mong said his real dream isn’t just to be a paper plane champion, but to be an
airplane engineer.
He said many of his classmates have taken up paper plane flying now as well.
He said that he was told by Abhisit that he would meet him again if he won first
prize in Japan.
Mong is a fourth-grade student at Ban Huay Sai Primary School in Chiang Mai,
northern Thailand.
He was born in Fang, a rural district of Chiang Mai Province, where his parents

were working as laborers in an orchard.
His parents, Sai Nyunt and Nang Mo, left Kho Lan village in southern Shan State in
1995 in search of a better life in Thailand.
Mong’s family is on a Thai government list of people to be considered for
repatriation to Burma in February 2010.
One Disaster after Another

By SOE LWIN Monday, September 21, 2009
PYAPON, Irrawaddy delta — Ko Aung sighed heavily as he looked at the destroyed
paddy plants in his field.
"It’s just one disaster after another," said the 35-year-old farmer from Thameinhtaw
Village, Pyapon Township, slowly shaking his head.
Last year, he lost all his buffaloes to Cyclone Nargis, and could only cultivate half of
his paddy fields because he did not have enough fertilizer and agricultural
equipment.

But this year he had
greater expectations
for his harvest.
“I really needed my
fields to grow well this
year," said the farmer,
who owns 15 acres of

A farmer clears his land for a new crop in Laputta rice paddies.
Township in April. (Photo: Reuters)
However, after an
infestation of rats, nearly one-third of his paddy fields were destroyed and with it,
much of his hope for the coming year.
There are thousands of cyclone-affected farmers like Ko Aung whose fields are
being ravaged by plagues of rats across the Irrawaddy delta, an area renowned as
the rice bowl of Burma.
The delta’s rich agricultural soil and crops were devastated on May 2-3 last year by
a cyclone that killed nearly 140,000 people and affected more than 2 million.
Now, in a bid to curb the infestation of rats in the region, the Plant Protection
Department & Myanmar Agricultural Service office has introduced a “1,000 Rat
Tails Program,” instructing each affected village to kill 1,000 rats per week.
Farmers must kill the rats, which they catch mainly with traps, and cut the tails off.
They then submit the rats’ tails to the local office where they are paid 100 kyat (US
$0.10) per tail.
However, the scourge remains. The rats have been continuously destroying paddy
plants throughout the rainy season.
Normally, rats flock to rice paddies when the paddy ripens. However, this year, rats

have been ravaging the plants since they were seedlings.
A frustrated farmer from Mayan Village in Kunyangone Township—one of hardest-
hit areas— said half his paddy fields have already been destroyed by rats.
Many experienced farmers say that they can each catch between 10 and 20 rats
every week, but their crops still get eaten.
Some agricultural experts believe the rat population has exploded due to a decline
in the number of snakes.
“Farmers should have the help of snakes in controlling the number of rats,” one
agricultural expert said. “Having snakes in the fields to ward off rats is the natural
way, and the best for long term.”
In Chin State, rats destroyed more than 80 percent of crops in some villages in
2006-08 after an explosion of the rat population caused by the flowering of a
nutritious bamboo fruit, an event that only occurs every 50 years.
The rats fed on the fruit, but ravaged farmers’ crops once the fruit was finished.
A recent report by the Chin Human Rights Organization estimates that thousands
of people in Chin State now face a famine and potential starvation due to the rat
infestation.

Suu Kyi Has Low Blood Pressure

By THE ASSOCIATED PRESS Sunday, September 20, 2009
RANGOON — The doctor of detained Burmese opposition leader Aung San Suu Kyi
says she is suffering from low blood pressure, after examining her for the first time
since she was returned to house arrest last month.
Suu Kyi's lawyer and party spokesman Nyan Win said Dr. Tin Myo Win and his
assistant
were allowed
to visit her
house
Sunday.
"The doctor
said Daw
Aung San
Suu Kyi's
Burmese activists stage a rally demanding the immediate
release of pro-democracy leader Aung San Suu Kyi, seen health is
in poster at right, in front of the Burmese Embassy in generally
Seoul, South Korea, in August. (Photo: AP)
good but
she's suffering from low blood pressure," said Nyan Win. "Daw" is a term of respect
used for older women.
Nyan Win said the doctor assumed that her low blood pressure was due to an

inadequate diet.
A Burmese court on August 11 found Suu Kyi, 64, guilty of violating the terms of her
previous period of house arrest by sheltering an uninvited American visitor. Her
sentence of three years in prison with hard labor was reduced to 18 months of new
house arrest by military junta leader Snr-Gen Than Shwe.
Suu Kyi, a Nobel Peace Prize laureate, has been detained for about 14 of the past 20
years for her nonviolent political activities, but this year was the first time she faced
criminal charges. She suffered from dehydration and low blood pressure as well as
muscle cramps in May after her arrest.
Sunday's visit was the first time that Suu Kyi's personal physician has been allowed
to see her since she was sent back to her lakeside home after her conviction.
Tin Myo Win is one of the very few people allowed access to Suu Kyi under the rigid
terms of her confinement. He was detained for questioning by authorities in May
after the American man was arrested for sneaking into her closely guarded home.
Asked if Tin Myo Win will now be allowed to give Suu Kyi medical checkups on a
regular basis, Nyan Win said he hoped so, "but it's not clear yet when and how often
the doctor can visit her."
Wa commander promoted
Monday, 21 September 2009 17:05 S.H.A.N.
Sai Hsarm, Commander of the 468th Brigade, United Wa State Army (UWSA), that is
facing the Burma Army forces south of the Wa capital Panghsang, has recently been
promoted to become Deputy Army Chief of Staff, according to sources returning from the
Sino-Burma border.
He is succeeded by Bao Hsarm Kad, formerly the brigade’s political commissar.

Sai Hsarm
Bao Hsarm Kad
The 468th’s task – to repel the onslaught by

the Burma Army – appears to be the
toughest as, unlike two other brigades, it has
little natural barriers to oppose any attack.
By contrast, the 318th, facing north, has the

Namting and the 418th, facing west, has the mighty Salween
to help protect against attacks.
Meanwhile, the Wa’s other famous fighter Wei Hsaitang, who was released from prison in
2007, is now working under Bao Ai Roong, Commander of the 318th Brigade and the Wa
supreme leader Bao Youxiang’s nephew. “Officially, he is just looking after Bao’s rubber
plantations,” said a source who knows him. “But in reality, he could be one of Ai Roong’s
military advisers.”
Wei Hsaitang went to jail in 2002 when he was convicted of a series of charges including
manufacturing counterfeit banknotes and association with groups opposed to the military
government.
Shan activist among freed prisoners

Monday, 21 September 2009 15:16 Hseng Khio Fah
One of the
Sao Oo Kya
detained ethnic Shan activists, Sao Oo Kya, elder brother

of Khun Htun Oo, the leader of Shan Nationalities
League for Democracy (SNLD), was among the 7,114
prisoners freed by the junta on Friday, according to
sources.
He was reported to have returned home at 10:00

(Burmese standard time) on Saturday as soon as he was
freed from Obo prison in Mandalay, said a source.
“He looks still well and strong although suffering from

gout and piles,” he said.
Sao Oo Kya was arrested on 3 August 2005 for unauthorized meetings with foreigners and
defamation of the State. He was sentenced to 13 years imprisonment.
However, the rest of his colleagues who were charged with treason and defamation of the
state were still in prison. The said leaders were:
• Maj-Gen Hso Ten 106 years Khamti prison
• Khun Tun Oo (Hkun Htun Oo) 93 years Putao prison
• Sai Nyunt Lwin 85 year Kalay, Sagaing division
• Sai Hla Aung 79 years Kyaukphyu prison
• U Myint Than 79 years Sandoway prison
• U Tun Nyo 79 years Buthidaung prison
• U Nyi Nyi Moe 79 years Pakokku prison
• Sai Myo Win Tun 79 years Myingyan prison
One of their colleagues “Math” Myint Than died on 2 May 2006 in Sandoway prison.
Sao Oo Kya was one of the members of the Shan State Technical Consultative Council
formed by the Shan State Army (SSA) ‘North’ in late 2004. The council collapsed after the
arrests in February 2005.
Junta holds out olive branch to SSA South

MONDAY, 21 SEPTEMBER 2009 15:14 S.H.A.N.
Options for druglord
In an apparent attempt to discourage alliance between the ceasefire groups who

are at loggerheads with Naypyitaw over the proposed Border Guard Force (BGF)
program, Burma’s ruling military council has asked Thailand to inform the non-
ceasefire Shan State Army (SSA) South of its desire to open peace talks with the
group, according to a reliable source close to the leadership.
This is the third time the movement have been offered by Naypyitaw to enter into
negotiations for peace:
• The first meeting scheduled for 23 May 2007 did not take place as the two
disagreed on the choice of venue.
• The second time was in last March when Foreign Minister Kasit Piromya, on his
return from Burma, said he had been approached by the Burmese authorities to
ask the rebels for talks. “Nothing ever came out of it,” said the source, “as Bangkok
was too embroiled in its own internal problems to bother with ours.”
The latest offer came right at a time Naypyitaw was engaged in massive military
preparations around the United Wa State Army (UWSA) along the Sino-Burma
border.
The SSA South has repeatedly called for a coalition against Burma’s military junta.
The source however declined to say whether or not it has received a response from
Panghsang, the Wa supreme headquarters.
Border sources meanwhile say a recent close door meeting between the UWSA’s
Thai-border based 171st Military Region and the Burma’s Kengtung-based Triangle
Region Command had ended inconclusively. “The only choice appears to be to
fight,” a Wa source was quoted as saying, “because the Burma Army said the BGF
proposal was non-revisable.”
According to the proposal, each BGF will have 326 officers and men with 30 of the
officers from the Burma Army and the rest from the ceasefire army concerned. Most

ceasefire groups had turned it down. The result was the brief war with one of the
Wa’s allies Kokang which ended in the defeat of Peng Jiasheng, leader of Kokang
in August.
The 171st, with 5 brigades, is commanded by Wei Xuegang who is in Panghsang.

Its day to day affairs are looked after by his younger brother and second in
command Wei Xueying.
Wei, wanted both in Thailand and the United States, on drug charges and
unwanted in China presumably to avoid ensuing diplomatic scandals, appears to
have only two options:
• To fight
• To surrender and hope he is treated as former druglord Luo Xinghan, who is
running a highly successful business in Burma, and not as his former boss and
brother-in-law Khun Sa who died under house arrest in Rangoon in 2007
“No one else wants freedom more than me,” Khun Sa, who was also wanted in
Thailand and the United States, once claimed. “Because if freedom is not achieved,
there is no place for me to live.”
ကုိးကန္႔ေဒသ ဒကစမႉး ဖမ္းဆီး စစ္ေဆးခံေနရ

MONDAY, 21 SEPTEMBER 2009 19:46 ရန္ပိုင္
မၾကာခင္က ျဖစ္ပြားခဲ့သည့္ ကုိးကန္႔ေဒသ တုိက္ပဲြတြင္ ျမန္မာ့ တပ္မေတာ္ဘက္မွ အက်အဆုံး
မ်ားျခင္းႏွင့္ ေငြေၾကးရယူျခင္း တုိ႔ေၾကာင့္ စစ္အစုိးရက ေလာက္ကုိင္ၿမိဳ႕ အေျခစုိက္ ေဒသ
ကြပ္ကဲမႈ စစ္ဌာနခ်ဳပ္ (ဒကစ)
မွ ဗုိလ္မႉးခ်ဳပ္ ၀င္းေမာင္အား
အေရးယူထားေၾကာင္း
စစ္အစုိးရက
ထိန္းခ်ဳပ္လုိက္ေသာ
ကုိးကန္႔ေဒသ၊
ေလာက္ကုိင္ၿမိဳ႕အ၀င္တေနရ
ာ (ဓာတ္ပံု - ႐ိုက္တာ)
လားရွဳိးၿမိဳ႕ရွိ
အေရွ႕ေျမာက္တုိင္း
စစ္ဌာနခ်ဳပ္တြင္ အက်ယ္ခ်ဳပ္ ခ်ထားေၾကာင္း ဟု အေရွ႕ေျမာက္တုိင္း စစ္ဌာနခ်ဳပ္ႏွင့္ နီးစပ္သူ
တဦးက ဧရာ၀တီကုိ ေျပာသည္။

“တုိင္းဌာခ်ဳပ္ထဲမွာ အက်ယ္ခ်ဳပ္ ထားတယ္၊ ယူနီေဖာင္းလည္း ခြ်တ္ထားလုိက္ၿပီ။ ခုံရုံးတင္ၿပီး၊
အျပစ္ေပး အေရးယူ တခုခုေတာ့ လုပ္လိမ့္ မယ္၊ ေထာင္ခ်မွာလား၊ ထြက္ရမွာလား ဆုိတာေတာ့
မသိဘူး” ဟု အဆုိပါ စစ္ဌာနခ်ဳပ္ႏွင့္ နီးစပ္သူက ေျပာသည္။
ယခုအခါတြင္ ေလာက္ကုိင္ေဒသ ဒကစ ကုိ တာ၀န္ယူရန္ အေရွ႕ေျမာက္တုိင္း စစ္ဌာနခ်ဳပ္

ဒုတုိင္းမႉး ဗုိလ္မႉးခ်ဳပ္ လွျမင့္ကုိ တာ၀န္ေပးထားၿပီး ျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္။
အက်အဆုံး မ်ားျပားျခင္းေၾကာင့္ဟု အေၾကာင္းမျပဘဲ ကုိးကန္႔ေဒသ မူးယစ္ေဆး ႏွင့္

လက္နက္ကိစၥတုိ႔ႏွင့္ ပတ္သက္သည့္ သတင္းမ်ားကုိ ႀကိဳတင္ မသိရိွျခင္းေၾကာင့္ အေရးယူမည့္
ပုံစံမ်ိဳးျဖင့္ ဖမ္းဆီးထားျခင္း ျဖစ္သည္ဟု ၎က ေျပာျပသည္။
ကုိးကန္႔တုိက္ပြဲ အတြင္း တပ္မေတာ္သား ၁၁ ဦး က်ဆုံးၿပီး၊ ၃၄ဦး ဒဏ္ရာရရွိ ေၾကာင္း စစ္အစုိးရ

သတင္းစာမ်ားတြင္ ေဖာ္ျပထားသည္။ သုိ႔ေသာ္လည္း က်ဆုံးသူ အေရးအတြက္မွာ
ေၾကညာထားသည္ထက္ မ်ားျပားသည္ဟု အေရွ႕ေျမာက္တုိင္း စစ္ဌာနခ်ဳပ္ႏွင့္ နီးစပ္သူက
ဧရာ၀တီကုိ ေျပာသည္။
ဒကစမွဴးအား ဖမ္းဆီးစစ္ေဆးေနျခင္းမွာ ကုိးကန္႔ေဒသရွိ စီးပြားေရး လုပ္ငန္းမ်ားတြင္ ပါ၀င္

ပတ္သက္ၿပီး စီးပြားေရးသမားႀကီးမ်ားထံမွ ေငြေၾကး ရယူခဲ့ ျခင္းေၾကာင့္ ဖမ္းဆီးထားသည္
ဟူေသာ သတင္းတခ်ဳိ႕လည္း ထြက္ေပၚေနသည္။
စစ္အရာရိွမ်ားက လုပ္ငန္းရွင္မ်ားထံမွ ေငြေၾကးရယူျခင္းမွာ လူတုိင္းသိသည့္

လွ်ဳိ႕၀ွက္ခ်က္ျဖစ္သည္ဟု စီးပြားေရး သမားတဦးက ေထာက္ျပသည္။
“ဒကစမႉးထားပါအုံး၊ တုိင္းမႉး အဆက္ဆက္ မကင္းပါဘူး၊ တုိင္းမႉး ဗုိလ္ခ်ဳပ္ျမင့္လႈိင္တုန္းက

ကုိးကန္႔ကုန္သည္ ကိုသန္း၀င္းက တလကုိ ျမန္မာေငြ သိန္း ၅၀၀ ေပးရတယ္၊
ေထာက္လွမ္းေရးက ဖမ္းမယ္ လုပ္ေတာ့ ကုိသန္း၀င္း ခဏ ေရွာင္ေနရေသးတယ္” ဟု
အေရွ႕ေျမာက္တုိင္း စစ္ဌာနခ်ဳပ္ႏွင့္ နီးစပ္သည္ လား႐ိႈးမွ စီးပြားေရးသမား တဦးက ေျပာသည္။
တရုတ္ျမန္မာနယ္စပ္ ကုန္သြယ္ေရးေၾကာင့္ စီးပြားေရးလုပ္ငန္း အမ်ားအျပား ရိွေသာ

အေရွ႕ေျမာက္တုိင္း စစ္ဌာနခ်ဳပ္ နယ္ေျမတြင္ လုပ္ငန္းရွင္မ်ားႏွင့္ စစ္အရာရွိႀကီးမ်ားသည္
စီးပြားေရး အရ အၿမဲတမ္း ပတ္သက္မႈမ်ား ရွိေနေၾကာင္း၊ စီးပြားေရးအရလည္း ျပႆနာ
အမ်ားအျပား ရွိေၾကာင္းသိရသည္။
“ဗုိလ္ခ်ဳပ္ျမင့္လႈိင္ဆုိရင္ သူ႔အတြက္ ေငြရွာေပးေနတဲ့ ဂ်ီ၀မ္း ဒုတိယဗုိလ္မႉး ႀကီး မ်ိဳးခ်စ္ကုိ

ဗ်ဴဟာမႉး ရာထူး ေပးၿပီး အဲဒီတုိင္းမွာပဲ လူခံအေနနဲ႔ ထားခဲ့တယ္၊ စီးပြားေရး ဆက္လုပ္ဖုိ႔ေပါ့။
စစ္တပ္သမိုင္းမွာ ဒီေနရာကလူကုိ ဒီေနရာမွာ ရာထူးတုိးၿပီး ျပန္ထားတာ သိပ္မရွိဘူး” ဟု
အေရွ႕ေျမာက္တုိင္း စစ္ဌာနခ်ဳပ္ႏွင့္ နီးစပ္သည့္ စီးပြားေရး လုပ္ငန္းရွင္ တဦးက ေျပာသည္။

မၾကာေသးမီက ျဖစ္ပြားခ့ဲေသာ ကုိးကန္႔ေဒသ တုိက္ပဲြမ်ားမွာ ဦးဖုန္က်ားရွင္ ေခါင္းေဆာင္ေသာ
ကုိးကန္႔အပစ္ရပ္အဖြဲ႔တြင္ တရားမ၀င္ လက္နက္စက္ရုံရွိသည္ဟူေသာ အေၾကာင္းျပခ်က္ျဖင့္
စစ္အစုိးရက ၀င္ေရာက္ရွာေဖြရာမွ စတင္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။
ကုိးကန္႔ေဒသတြင္ လက္နက္စက္ရုံ ႏွင့္ မူးယစ္ေဆး၀ါး ထုတ္လုပ္မႈ ရိွသည္ ဟူေသာ သတင္းမွာ

လြန္ခ့ဲသည့္ ႏွစ္အတန္ၾကာကပင္ ထြက္ေနေၾကာင္း၊ အေရွ႕ေျမာက္တုိင္းတြင္ တာ၀န္ယူခဲ့သည့္
တုိင္းမႉးမ်ား ႏွင့္ ယခုလက္ရွိ တာ၀န္ ထမ္းေဆာင္ေနေသာ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္သန္းထြ႗္လည္း
သိရွိေၾကာင္း၊ လက္နက္စက္ရုံ၊ လက္နက္တုိက္ဆုိသည္မွာ လက္နက္ကိုင္ အဖြဲ႔အစည္းတုိင္းတြင္
ရွိေၾကာင္း ေဒသခံမ်ားက ေျပာဆုိေနၾကသည္။
“ကုိးကန္႔မွာ လက္နက္စက္ရုံရွိတာက တုိင္းမႈး ဗုိလ္ခ်ဳပ္ျမင့္လႈိင္ လက္ထက္ကတည္းက ရွိတာပဲ၊

သူတုိ႔လည္း အားလုံး သိေနတာပဲ၊ အခုမွ တရုတ္က ေျပာမွ သိရတယ္၊ ဒါေၾကာင့္ ဒကစမႉးကုိ
အေရးယူတယ္ ဆုိတာကေတာ့ သူ႔အေပၚ ပုံခ်တာပါ” ဟု ကိုးကန္႔ေဒသခံတဦးက ေျပာသည္။
ဗုိလ္မႉးခ်ဳပ္၀င္းေမာင္ အေနျဖင့္ ကုိးကန္႔ျပႆနာကုိ ႏုိင္နင္းစြာ မကုိင္တြယ္ ႏုိင္ေသာေၾကာင့္

ယခုကဲ့သုိ႔ အေရးယူ ခံရျခင္း ျဖစ္ႏုိင္ေၾကာင္း တရုတ္ ျမန္မာ နယ္စပ္မွ ျမန္မာ့အေရး ေလ့လာသူ
ဦးေအာင္ေက်ာ္ေဇာက သုံးသပ္သည္။
ရန္ကုန္ေလဆိပ္တြင္ အဖမ္းခံရသူ
အင္းစိန္ေထာင္သို႔ ပို႔ေဆာင္ခံရ
MONDAY, 21 SEPTEMBER 2009 20:16 ေအးလဲ့

အေမရိကန္ ႏိုင္ငံသားအျဖစ္ ခံယူထားေသာ ႏိုင္ငံေရးသမား ဦးေက်ာ္ေဇာလြင္ (ေခၚ)
ဦးညီညီေအာင္ကို အင္းစိန္ေထာင္သို႔ ပို႔ေဆာင္လိုက္ၿပီ ျဖစ္ေသာ္လည္း မိသားစုဝင္မ်ားႏွင့္
ေတြ႔ဆံုခြင့္ မေပးေသးေၾကာင္း သိရသည္။
ဦးညီညီေအာင္သည္ ၿပီးခဲ့သည့္ စက္တင္ဘာလ ၃ ရက္ေန႔က ရန္ကုန္မဂၤလာဒံု ေလဆိပ္အဝင္၌

အဖမ္းဆီး ခံခဲ့ရျခင္းျဖစ္ၿပီး ၁၇ ရက္ေန႔က အင္းစိန္ေထာင္သို႔ပို႔လိုက္ေၾကာင္း ရန္ကုန္ အေျခစိုက္
အေမရိကန္သံ႐ုံးက မိသားစုထံ ထုတ္ေဖာ္ ေျပာၾကားလိုက္သည္ဟု သိရသည္။
ထိုင္းႏိုင္ငံ ျမန္မာသံ႐ုံးမွတဆင့္ ဗီဇာရယူၿပီး ဘန္ေကာက္မွ စက္တင္ဘာ ၃ ရက္ေန႔ညေနပိုင္း

ေလယာဥ္ TG/305 ျဖင့္ ထြက္ခြာသြားစဥ္ ရန္ကုန္အဝင္၌ စစ္အစိုးရက ထိန္းသိမ္းထားခဲ့ၿပီး ၁၉
ရက္ေန႔ကမွ အေမရိကန္ သံ႐ုံးအရာရွိႏွင့္ ေတြ႔ခြင့္ေပးေၾကာင္း သိရသည္။

အေဒၚျဖစ္သူ ေဒၚခင္ခင္ေဆြက ယေန႔ အင္းစိန္ေထာင္သို႔ သြားေရာက္ခဲ့ရာ ဦးညီညီေအာင္ႏွင့္
လူခ်င္း ေတြ႔ခြင့္မရဘဲ အေမရိကန္သံ႐ုံး အကူအညီျဖင့္ အစားအေသာက္မ်ားကိုသာ
ေပးခဲ့ရေၾကာင္း သိရသည္။
ဦးညီညီေအာင္ကို အေရးေပၚစီမံခ်က္အက္ဥပေဒ ပုဒ္မ - ၅ (ည) ျဖင့္ တရားစြဲဆိုထားျခင္းျဖစ္ၿပီး

လာမည့္ ေအာက္တိုဘာလ ၁ ရက္ေန႔ တြင္ တရား႐ုံးထုတ္မည္ဟု အေမရိကန္ သံ႐ုံးက
မိသားစုထံသို႔ အေၾကာင္း ၾကားေၾကာင္း ေဒၚခင္ခင္ေဆြကဆက္ေျပာသည္။
“သူ႔ကို ေအာက္တိုဘာ ၁ ရက္ေန႔ လႈိင္ၿမိဳ႕နယ္ တရား႐ုံးမွာ ႐ုံးထုတ္မယ္လို႔ ေျပာပါတယ္” ဟု

ေဒၚခင္ခင္ေဆြက ဆိုသည္။
ရန္ကုန္ရွိ အေမရိကန္ သံ႐ုံးက ေရွ႕ေနငွားရမ္းရန္ ကူညီမည္ျဖစ္ရာ ဦးညီညီေအာင္၏

သေဘာထားအရ သူ၏ အမႈလိုက္ ေရွ႕ေနအျဖစ္ ေရွ႕ေန ဦးၾကည္ဝင္းကို ငွားရမ္းလိုေၾကာင္း
ဖမ္းဆီး၊ ထိန္းသိမ္းခံရစဥ္ အေတာအတြင္း ႏွိပ္စက္ ညႇင္းပန္းမႈခံခဲ့ရေသးေၾကာင္း

ဦးညီညီေအာင္၏ အကိုေတာ္စပ္သူ ထိုင္းႏုိင္ငံတြင္ ေနထိုင္သည့္ ဦးကိုကိုေအာင္က ေျပာသည္။
ဦးကိုကိုေအာင္က “သူ အထဲမွာ အႏိွပ္စက္ခံရတယ္၊ ၇ ရက္ ထမင္းမေကၽြးဘူး၊ ၁၀ ရက္

ဝန္းက်င္ေလာက္ ႏွိပ္စက္ခံရတယ္၊ မ်က္ႏွာက အစ တကိုယ္လံုး ႐ုိက္ႏွက္ခံရတယ္လို႔
ေကာင္စစ္ဝန္ကတဆင့္ က်ေနာ္တို႔ကို ေျပာျပတယ္” ဟု ေျပာသည္။
ဆက္လက္ၿပီး ၎က အႏွိပ္စက္ခံထားရေသာေၾကာင့္ က်န္းမာေရးအတြက္ ေဆးကုသခြင့္

ေတာင္းထား ေသာ္လည္း ယခုထက္ထိ မရေသးသျဖင့္ မိသားစုက စိုးရိမ္ေနၾကသည္ဟု
ျမန္မာျပည္ထဲ ျပန္္သြားရျခင္း အေၾကာင္းအရင္းကို ဦးညီညီေအာင္ ကိုယ္တိုင္သာ သိႏိုင္မည္

ျဖစ္ေၾကာင္းႏွင့္ ၎အဖမ္းအဆီးခံရသည့္ သတင္းႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး စစ္အစိုးရက ၁၇ ရက္ၾကာ
မည္သည့္ သတင္းမွ် ထုတ္ေဖာ္ခဲ့ျခင္းမရွိေၾကာင္း ဦးကိုကိုေအာင္က ဆက္ေျပာသည္။
ဦးညီညီေအာင္ အထိန္းသိမ္း မခံရမီကပင္ ႏုိင္ငံေရး လႈပ္ရွားမႈမ်ားတြင္ ပါ၀င္ခ့ဲသည့္ သူ၏

မိသားစုဝင္ ၅ ဦး အဖမ္းဆီးခံခဲ့ရေၾကာင္း သိရသည္။
၎၏ မိခင္ ေဒၚစန္းစန္းတင္သည္ ေထာင္ဒဏ္ ၅ ႏွစ္ခ်ခံထားရၿပီး ေမာင္ႏွမ ၀မ္းကဲြ ေတာ္စပ္သူ

မသက္သက္ေအာင္မွာ ေထာင္ဒဏ္ ၆၅ ႏွစ္ ခ်ခံထားရသည္။
ႏွလံုးေရာဂါရွိေသာ မသက္သက္ေအာင္သည္ ျမင္းၿခံေထာင္တြင္ ယခုအခါ မ်က္လံုးေဝဒနာႏွင့္

အေက်ာကပ္ျခင္း ေဝဒနာကိုပါ ခံစားေနရေၾကာင္း ေဒၚခင္ခင္ေဆြကေျပာသည္။

ဦးညီညီေအာင္သည္ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္ လူထု လႈပ္ရွားမႈတြင္ ပါဝင္ခဲ့ၿပီး ၂ လခန္႔

အထိန္းသိမ္းခံရသည္။ ေနာက္ပိုင္းတြင္ ထိုင္းနယ္စပ္ ျမန္မာႏိုင္ငံလံုး ဆိုင္ရာ ေက်ာင္းသားမ်ား
ဒီမိုကရက္တစ္ တပ္ဦး (ABSDF) တြင္ ေခတၱ ပါဝင္ခဲ့သည္။ ထို႔ေနာက္ အေမရိကန္
ျပည္ေထာင္စုတြင္ သြားေရာက္ ခုိလႈံခြင့္ယူၿပီး အေမရိကန္ ႏုိင္ငံသား အျဖစ္ခံယူခဲ့သည္။
အက်ဥ္းေထာင္တံခါးမ်ား ပြင့္ေသာ္လည္း
MONDAY, 21 SEPTEMBER 2009 19:14 ဧရာဝတီ
စက္တင္ဘာလ ၁၈ ရက္ မြန္းလဲ ၁ နာရီ ေက်ာ္ေလာက္မွာ နာမည္ဆိုးနဲ႔ ေက်ာ္ၾကားတဲ့

အင္းစိန္ေထာင္၀န္းထဲက ေအာင္မဂၤလာ ခန္းမႀကီးအတြင္းမွာ လြတ္ၿငိမ္းခ်မ္းသာခြင့္ရမယ့္
အက်ဥ္းသား၊ အက်ဥ္းသူ ၁၆၀ ေက်ာ္ေလာက္ဟာ အနီေရာင္ ပလတ္စတစ္ ထုိင္ခုံေတြေပၚမွာ
ၿငိမ္သက္စြာ ထုိင္ေနၾကပါတယ္။
စက္တင္ဘာ ၁၈ ရက္ေန႔က လြတ္ေျမာက္လာသည့္

ေဒၚဆန္း
မၾကာခင္ ေထာင္ကေန လြတ္ေျမာက္ ေတာ့မွာျဖစ္လို႔

အက်ဥ္းသူ၊ အက်ဥ္းသား အမ်ားစုက ၿပဳံးေပ်ာ္
ေနၾကတယ္။
ၿပဳံးေပ်ာ္ေနၾကတဲ့ အက်ဥ္းသားေတြထဲမွာ
အမ်ဳိးသမီးႀကီးတဦးက တည္ၾကည္တဲ့ မ်က္ႏွာထားနဲ႔
ပတ္၀န္းက်င္ ကိုလည္း ဂရုမျပဳဘဲ ပါးစပ္က
တစုံတခုကို တတြတ္တြတ္ ရြတ္ဆိုေနတယ္။
ေသေသခ်ာခ်ာ နားေထာင္ ၾကည့္လိုက္ေတာ့
သူ႔ရဲ႕ႏႈတ္က ရြတ္ဆိုေနတာက ေမတၱာပို႔
ဆုေတာင္းသံပါ။
သူ႔ရဲ႕မ်က္၀န္းေတြက ေဖ်ာ့ေတာ့ေနၿပီး အင္အားခ်ိနဲ႔ေနပုံရပါတယ္။ အစိမ္းေရာင္ ကြက္က်ား

ႏြမ္းဖတ္ဖတ္ ခ်ည္ထည္အက်ႌ လက္ရွည္ကို ၀တ္ဆင္ထားၿပီး မ်က္ႏွာက ဇရာရဲ႕
ထုေထာင္းမႈေတြေၾကာင့္ အေရး အေၾကာင္းေတြ ထေနတယ္။ လြတ္ၿငိမ္းခ်မ္းသာခြင့္ရမယ့္
အက်ဥ္းသားေတြထဲမွာ သူက အသက္ အႀကီးဆုံးလို႔ ဆိုရင္လည္း မမွားႏုိင္ပါဘူး။
သူ႔ရဲ႕ အသက္က ၇၃ ႏွစ္ရွိေနပါၿပီ။ ဒီေလာက္ အသက္အရြယ္ ႀကီးရင့္ေနၿပီျဖစ္တဲ့ အမယ္အိုႀကီး

တေယာက္ ဘာျပစ္မႈေၾကာင့္ ေထာင္ဒဏ္ က်ခံေနရတာလဲဆိုတဲ့ ေမးခြန္းရဲ႕ အေျဖကို
အားလုံးက သိခ်င္ေနၾကတယ္။

တကယ္ေတာ့ သူက သူလို၊ ငါလို သာမန္ လူသားတဦးမဟုတ္ပါဘူး။ သီလရွင္ ႀကီးတပါးျဖစ္ၿပီး

စစ္အာဏာရွင္ ေတြကို ရဟန္းရွင္လူ ျပည္သူလူထု ပူးေပါင္းအာခံခဲ့ၾကတဲ့ ၂၀၀၇ ေရႊ၀ါေရာင္
ေတာ္လွန္ေရး အတြင္းမွာ မတရား ဖမ္းဆီးခံရလို႔ ေထာင္ဒဏ္ ခ်မွတ္ခံခဲ့ရသူပါ။ သူ႔ရဲ႕
လူနာမည္က ေဒၚဆန္း ျဖစ္ပါတယ္။
သူက ေျမာက္ဥကၠလာပ ၿမိဳ႕နယ္အတြင္းမွာရွိတဲ့ ေက်ာင္းတုိက္ႀကီးတခုမွာ

သီတင္းသုံးေနခဲ့တာပါ။ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္ ေရႊ၀ါေရာင္ ေတာ္လွန္ေရး ကာလက၊ သူ သီတင္းသုံးခဲ့ရာ
ေက်ာင္းတုိက္ကို စစ္တပ္နဲ႔ လုံထိန္းရဲေတြ ၀ုိင္းရံၿပီး ေက်ာင္းတုိက္မွာရွိတဲ့
သီလရွင္ေတြအားလုံးကို ရုိက္ႏွက္ဖမ္းဆီး ေခၚေဆာင္သြားပါတယ္။
အဲဒီေနာက္ တျခားသီလရွင္ ေျမာက္ျမားစြာနဲ႔အတူ အင္းစိန္ေထာင္ အထူးတရားရုံးမွာ

သာသနာေတာ္ ညိႇဳးႏြမ္းေစမႈနဲ႔ ေထာင္ဒဏ္ ၄ ႏွစ္ ၃ လ ခ်မွတ္ျခင္း ခံခဲ့ရတာပါ။
သူတို႔ဟာ ဗုဒၶရဲ႕ သမီးေတာ္ သီလရွင္ေတြ ျဖစ္ပါလ်က္နဲ႔ အတင္းအက်ပ္ လူ၀တ္လဲၿပီး

ေထာင္နန္းစံ ခဲ့ရပါတယ္။
ဒီေန႔ ေဒၚဆန္း ျပန္လည္ လြတ္ေျမာက္ေတာ့မွာပါ။ ဒါေပမယ့္ သူ႔ပုံစံက ထူးထူးျခားျခား ေပ်ာ္ရႊင္

၀မ္းေျမာက္ပုံ မရပါဘူး။
စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြကို ေမတၱာပို႔ ဆုေတာင္းမႈေတြ ျပဳလုပ္ခဲ့တဲ့အတြက္ ေဒၚဆန္းလို သာသနာကို

ျပဳစုေစာင့္ေရွာက္ေနတဲ့ သံဃာေတြ၊ သီလရွင္ေတြ ေျမာက္ျမားစြာဟာ စစ္အာဏာရွင္ေတြရဲ႕
အက်ဥ္းေထာင္ေတြ အတြင္းမွာ အတင္းအက်ပ္ လူ၀တ္လဲျခင္းခံရၿပီး ေထာင္နန္းစံခဲ့ရတယ္။
ျမန္မာျပည္ အနယ္နယ္အရပ္ရပ္က အက်ဥ္းေထာင္ေတြမွာ ေထာင္နန္းစံေနရတဲ့ သီလရွင္ေတြ၊

သံဃာေတြ အေရအတြက္ ဘယ္ေလာက္မ်ားမ်ား ရွိေနမလဲမသိပါဘူး။
တကယ္ေတာ့ ဗုဒၶရဲ႕ သားေတာ္၊ သမီးေတာ္ေတြျဖစ္ၾကတဲ့ သံဃာေတြနဲ႔ သီလရွင္ေတြဟာ သန္း

၅၀ ေက်ာ္တဲ့ ျမန္မာျပည္သူေတြ ရင္ဆိုင္ေနရတဲ့ စား၀တ္ေနေရး အခက္အခဲေတြ ေျပလည္ဖို႔
ေမတၱာပို႔ ဆုေတာင္းရင္း
စစ္အာဏာရွင္ေတြရဲ႕ အက်ဥ္းခ်ျခင္းကို
ခံခဲ့ရတာပါ။
စက္တင္ဘာ ၁၈ ရက္ေန႔က
အင္းစိန္ေထာင္ေရွ႕ ျမင္ကြင္း
သံဃာေတြ၊ သီလရွင္ေတြနဲ႔အတူ
တုိင္းျပည္နဲ႔ လူမ်ဳိးအတြက္
စြန္႔လႊတ္အနစ္နာခံရင္း
ေထာင္နန္းစံေနရတဲ့ မ်ဳိးခ်စ္ ႏုိင္ငံေရးသမား အေျမာက္အျမားလည္း ျမန္မာျပည္
အက်ဥ္းေထာင္ေတြမွာ ရွိေနပါတယ္။
ေသနတ္ေတြ၊ နံပါတ္တုတ္ေတြ၊ ဒုိင္းေတြ၊ ဗုံးေတြ ကိုင္ေဆာင္ထားတဲ့ အာဏာရွင္ေတြကို

အပ္တိုတေခ်ာင္း ေတာင္ မကုိင္ေဆာင္ဘဲ ၿငိမ္းခ်မ္းတဲ့ အႏုနည္းနဲ႔ ဆန္႔က်င္ေတာ္လွန္ရင္း
သူတို႔ဘ၀ေတြကို အက်ဥ္းေထာင္ ေတြမွာ စေတးေနၾကရတာပါ။
“အစကတည္းက အျပစ္မရွိဘူးေလ။ ဒါကို အျပစ္ရွိတယ္ဆိုၿပီး ဖမ္းဆီးရုိက္ႏွက္ ေထာင္ခ်၊ ၿပီးမွ

ႏုိင္ငံေတာ္က သေဘာထားႀကီးႀကီးနဲ႔ လြတ္ၿငိမ္းခ်မ္းသာခြင့္ ေပးတယ္ဆိုၿပီး လုပ္တာက
အေတာ့္ကို ရယ္စရာ ေကာင္းပါ တယ္။ အစိုးရရဲ႕ မရုိးႏုိင္တဲ့ ဟာသျပဇာတ္တပုဒ္ေပါ့ဗ်ာ” လို႔
ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ခံ တဦးက ေျပာတယ္။
လြတ္ၿငိမ္းခ်မ္းသာခြင့္ကုိ ရယ္စရာေကာင္းတဲ့ ဟာသပုံျပင္လို႔ သတ္မွတ္ေနၾကေပမယ့္ အဲဒါရဲ႕

ေနာက္ကြယ္မွာ ၀မ္းနည္းစရာေကာင္းတဲ့၊ ေႂကြလြင့္သြားရတဲ့ အသက္ေတြ၊ ဘ၀ေတြ
ေျမာက္ျမားစြာ ရွိေနပါတယ္။
စစ္အစုိးရက လြတ္ၿငိမ္းခ်မ္းသာခြင့္ ဆုိတ့ဲ ေ၀ါဟာရအစား “လြတ္ၿငိမ္းသက္သာခြင့္” လုိ႔

သုံးႏႈန္းေလ့ ရိွပါတယ္။ လြတ္ၿငိမ္းသက္သာခြင့္နဲ႔ ျပန္လြတ္လာသူေတြဟာ တခ်ိန္ခ်ိန္
ျပန္အဖမ္းခံရရင္ က်န္ရိွေနတ့ဲ ေထာင္ဒဏ္ေတြကုိပါ ေပါင္းၿပီး အျပစ္ေပးခံရမယ္ ဆုိတာကုိ
သေဘာတူ ခ့ဲရပါတယ္။ ခြ်င္းခ်က္နဲ႔ ျပန္လြတ္လာၾကတာလည္စ ျဖစ္ပါတယ္။ စစ္အစုိးရက ဒီလုိ
အႏုိင္က်င့္တတ္တ့ဲအတြက္ ႏုိင္ငံတကာက ေတာင္းဆုိတ့ဲအခါ “ခြ်င္းခ်က္မရိွ ျပန္လႊတ္ေပးပါ” လုိ႔
ေတာင္းဆုိၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။
အစိုးရက လြတ္ၿငိမ္းခ်မ္းသာခြင့္ဆိုၿပီး အက်ဥ္းသားေတြ ေတာက္ေလွ်ာက္ လႊတ္ေပးခဲ့ေပမယ့္

တကယ္တမ္း လြတ္ခဲ့တဲ့ အက်ဥ္းသားေတြက ခိုး၊ ဆိုး၊ လုယက္၊ သတ္ျဖတ္မႈေတြ အပါအ၀င္
ရာဇ၀တ္မႈ က်ဴးလြန္ခဲ့ၾကသူ ေတြသာ အမ်ားစုျဖစ္တဲ့အတြက္ ျပည္သူလူထု အတြင္းမွာ
ေထာင္ကလြတ္လာသူေတြ ထဲက တေက်ာ့ျပန္ ရာဇ၀တ္မႈ က်ဴးလြန္ႏိုင္ဖြယ္ရွိသူေတြရဲ႕
အႏၱရာယ္ကို ေတြးေတာ ပူပန္ေနၾကရပါတယ္။
“က်ေနာ္တို႔နားက ေဖာက္ထြင္းမႈနဲ႔ ေထာင္ ၈ ႏွစ္ေလာက္ က်သြားတဲ့

ေဖာက္ထြင္း၀ိဇၨာတေယာက္ ဒီႏွစ္ ေဖေဖာ္၀ါရီလမွာ ေၾကညာခဲ့တဲ့ လြတ္ၿငိမ္းခ်မ္းသာခြင့္နဲ႔
ျပန္လြတ္လာတယ္။ သူ ျပန္လြတ္လာကတည္းက
ငါ့အိမ္မ်ား ဘယ္ေတာ့ အေဖာက္ခံရမလဲ ဆိုၿပီး ရင္တထိတ္ထိတ္နဲ႔ လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား
စိတ္ညစ္ေန ၾကတယ္” လို႔ ဗဟန္းၿမိဳ႕နယ္အတြင္းမွာ ေနထုိင္တဲ့ ေက်ာက္မ်က္ ရတနာနဲ႔
ေရႊအေရာင္းဆုိင္ပုိင္ရွင္တဦးက ဆိုပါတယ္။
လြတ္ၿငိမ္းခ်မ္းသာခြင့္ ေပးတုိင္း ယုံၾကည္ခ်က္ေၾကာင့္ အက်ဥ္းက်ခံေနရတဲ့ ႏုိင္ငံေရး

အက်ဥ္းသား အေရအတြက္ အနည္းငယ္ေလာက္သာ ပါ၀င္ေနတာက အစုိးရရဲ႕ လုပ္ရုိး လုပ္စဥ္

အစဥ္အလာတရပ္လို ျဖစ္ေနသလို ျမန္မာျပည္မွာ ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသား မရွိဘူးလို႔
စစ္အာဏာရွင္ေတြ ဒီေန႔အထိ ျငင္းဆန္ေနဆဲ ပါ။
စက္တင္ဘာ ၁၈ ရက္ေန႔က အင္းစိန္ေထာင္မွာ ျပဳလုပ္ခဲ့တဲ့ သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲမွာ

အက်ဥ္းဦးစီးဌာန ညႊန္ၾကားေရးမႉးခ်ဳပ္ ဦးေဇာ္၀င္းက ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမရွိဘဲ
လုံၿခဳံေရးဥပေဒ ခ်ဳိးေဖာက္ ခံရလို႔ အေရးယူခံရထားတဲ့ အက်ဥ္းသားေတြသာ ျဖစ္တဲ့အေၾကာင္း၊
အက်ဥ္းသား ၇၁၁၄ ဦး လြတ္ၿငိမ္း ခ်မ္းသာခြင့္ ေပးတဲ့အထဲမွာ လုံၿခဳံေရး ဥပေဒ ခ်ဳိးေဖာက္လို႔
အေရးယူခံထားရတဲ့ အက်ဥ္းသား ၂၅၀ ပါဝင္တယ္လို႔ ေျပာခဲ့တယ္။
စစ္အစိုးရက အာဏာစသိမ္းတဲ့ အခ်ိန္ကစၿပီး ဒီေန႔အထိ လြတ္ၿငိမ္းခ်မ္းသာခြင့္ ၁၄ ႀကိမ္ ေပးၿပီး

အက်ဥ္းသား ၂၂၀၀၀၀ ေလာက္ လႊတ္ေပးခဲ့ေပမယ့္ ျမန္မာႏုိင္ငံရဲ႕ အက်ဥ္းေထာင္ေတြထဲမွာ
ႏုိင္ငံေရး အက်ဥ္းသား အေရအတြက္ တုိးတက္ေနဆဲ ျဖစ္တဲ့အေၾကာင္းနဲ႔ စစ္အစုိးရ
အက်ဥ္းေထာင္ေတြမွာ ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသား ၂၂၀၀ ေက်ာ္ရွိတယ္ ဆိုတဲ့အေၾကာင္း ႏုိင္ငံတကာ
လူ႔အခြင့္အေရး အဖြဲ႕ေတြက ထုတ္ျပန္
ေၾကညာၾကပါတယ္။
လြတ္ၿငိမ္းခ်မ္းသာခြင့္ရသည့္
အက်ဥ္းသားမ်ားကို အင္းစိန္ေထာင္
အာဏာပိုင္မ်ားက တဦးလွ်င္ က်ပ္ ၁၀၀၀
ေဝေပးေနစဥ္
စစ္အစုိးရရဲ႕လြတ္ၿငိမ္းခ်မ္းသာခြင့္ေတြကို
ႏုိင္ငံတကာက အျပဳသေဘာေဆာင္တဲ့
လုပ္ေဆာင္မႈ အျဖစ္ ႀကိဳဆိုၾကေပမယ့္
ျမန္မာျပည္သူေတြၾကားမွာေတာ့ ဒီလို
လြတ္ၿငိမ္းခ်မ္းသာခြင့္ေတြ ေပးတာကို ႏုိင္ငံတကာ အာရုံေျပာင္းေအာင္ လုပ္ေဆာင္တဲ့
လွည့္ကြက္ တခုအျဖစ္ ရႈျမင္ ေနၾကပါတယ္။
“ႏုိင္ငံေရး အက်ဥ္းသားေတြ ျပန္လႊတ္ၿပီးရင္လည္း အျပစ္မရွိ အျပစ္ရွာျပန္ဖမ္းတာပဲေလ။ သူ႔

လက္ခုပ္ထဲက ေရပဲ။ သြန္လိုသြန္၊ ေမွာက္လို ေမွာက္ လုပ္ေနတာကို ႏုိင္ငံတကာက
တိုးတက္မႈဆိုၿပီး ေျပာၾကဆိုၾကတာက ျမန္မာျပည္အေၾကာင္း၊ စစ္အစုိးရ အေၾကာင္း
ေကာင္းေကာင္း နားမလည္ေသးဘူးလို႔ မွတ္ယူရမယ္” လို႔ ျပည္တြင္း အထက္တန္းေရွ႕ေန
တဦးက သုံးသပ္ပါတယ္။
စစ္အစုိးရရဲ႕ လြတ္ၿငိမ္းခ်မ္းသာခြင့္ကို ႏုိင္ငံတကာနဲ႔ ျမန္မာျပည္သူေတြက ဘယ္လိုပဲ အဓိပၸာယ္

ဖြင့္ သတ္မွတ္ေျပာဆို ေ၀ဖန္ေနၾကေပမယ့္ သားေပ်ာက္တဲ့ မိခင္ ဘခင္ေတြ၊ လင္ေယာက္်ား
ေပ်ာက္ေနတဲ့ မယားေတြ၊ အေဖေပ်ာက္ေနတဲ့ ကေလးငယ္ေတြနဲ႔ အရိပ္အာ၀ါသ
ေပ်ာက္ဆုံးေနတဲ့ မိသားစု၀င္ မ်ားစြာဟာ အက်ဥ္းေထာင္ ဂိတ္၀ေတြမွာ မ်က္ရည္ေတြက်ရင္း

သူတို႔ ခ်စ္တဲ့သူေတြ ျပန္လြတ္လာမလားဆိုတဲ့ အေတြးေတြနဲ႔ နာရီေပါင္းမ်ားစြာ ဆက္လက္
ေစာင့္စားေနၾကဆဲပါ။
အႏၲရာယ္ကို ထမ္းပို႔ခဲ့ရေသာ
ေမာင္ေအာင္ႏိုင္
MONDAY, 21 SEPTEMBER 2009 15:57 သန္းထိုက္ဦး
839:2009-09-21-09-00-07&catid=2:articles&Itemid=30
“ေခတၱခဏ” လုိက္ခ့ဲရန္ ေျပာဆုိသည့္ စစ္သားမ်ားေနာက္သုိ႔ လုိက္ပါသြားသူ အသက္ ၁၆
ႏွစ္အရြယ္ ကေလး တေယာက္သည္ အထမ္းသမားအျဖစ္ ေတာထဲတြင္ ၁၆ ရက္ၾကာ
ခုိင္းေစျခင္း ခံခ့ဲရသည္။
ေတာလမ္းခရီးတြင္ အထမ္းသမားအျဖစ္ ၁၆ ရက္ၾကာ ေဆာင္ရြက္ခ့ဲရသူ ၁၆ ႏွစ္သား ကေလး

(ဓာတ္ပုံ - ဧရာ၀တီ)
ၿပီးခ့ဲသည့္ ၾသဂုတ္လကုန္ပုိင္းတြင္
ထုိအျဖစ္ဆုိးႏွင့္ ႀကဳံေတြ႔ခ့ဲရသူ
ေမာင္ေအာင္ႏုိင္က ေတာတြင္း
တုိက္ပဲြတခုတြင္လည္း က်ည္ဆံထိမွန္ခ့ဲၿပီး
စစ္သား စုေဆာင္းေရးတပ္သုိ႔ ပုိ႔ေဆာင္ျခင္း
မခံရမီ အသက္စြန္႔ ထြက္ေျပးခ့ဲရပုံကုိ
ဧရာ၀တီသုိ႔ ေျပာျပသည္။
စစ္အစိုးရ တပ္သားမ်ား ေခၚေဆာင္ရာ

မြန္ျပည္နယ္၊ ဘုရားသံုးဆူၿမိဳ႕ ေဆးရုံသို႔
ေရာက္မွ သူ႔အား ေပၚတာ ဆဲြျခင္း (လက္နက္
ႏွင့္ ရိကၡာပစၥည္းမ်ား သယ္ပုိး ခုိင္းေစရန္
ဖမ္းဆီးျခင္း) ျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္ဟု
ဆုိသည္။
“သူတို႔ကို ပစၥည္း ကူထမ္းေပး၊ ဟုိေရာက္ရင္ အိမ္ျပန္ခြင့္ ေပးမယ္လို႔ ေျပာတယ္” ဟု

ေမာင္ေအာင္ႏုိင္က ျပန္ေျပာျပသည္။
သူ အပါ၀င္ ေပၚတာဆဲြခံရသည့္ ကေလး ၅ ဦးက ကရင္ျပည္နယ္ ၾကာအင္းဆိပ္ႀကီးၿမိဳ႕

အေျခစိုက္ အမွတ္ ၃၂ ေျချမန္တပ္ရင္းမွ စစ္သားမ်ားအတြက္ ပစၥည္းမ်ား သယ္ေပးခ့ဲရေၾကာင္း၊
၎တုိ႔ ၅ ဦးမွာ အသက္ ၁၆-၁၇ ႏွစ္ အရြယ္သာ ရွိၾကေၾကာင္း ေမာင္ေအာင္ႏုိင္က ရွင္းျပသည္။
“ပစၥည္းကေတာ့ ေတာ္ေတာ္ ေလးတယ္၊ လက္နက္ႀကီး ဗံုးသီးေတြကို ထမ္းခိုင္းတယ္၊

အေလးခ်ိန္ကေတာ့ ၁၀ ပိႆာ ေက်ာ္ေလာက္ ရွိတယ္”ဟု ေမာင္ေအာင္ႏုိင္က ေျပာျပသည္။
လမ္းခရီးတြင္ ထုိးႀကိတ္ ရုိက္ႏွက္ျခင္းက့ဲသုိ႔ေသာ ၾကမ္းၾကမ္းတမ္းတမ္း ဆက္ဆံမႈမ်ားႏွင့္

ႀကဳံရသည္ဟု သိရသည္။ ၁၆ ရက္အတြင္း အစားအစာအျဖစ္ ေရကုိသာ အဓိကထား
ေသာက္ခဲ့ၿပီး တခါတရံမွသာ ထမင္း အနည္းငယ္ စားရသည္ဟု ၎က ဆိုသည္။
“အခ်ိန္ေတြ ၾကာလာတာနဲ႔အမွ် က်ေနာ္ အရမ္း ပင္ပန္းလာတယ္၊ လမ္းေတာင္

မေလွ်ာက္ႏိုင္ဘူး၊ စစ္သားေတြက က်ေနာ့္ကို ရိုက္တယ္”ဟု ေမာင္ေအာင္ႏုိင္က ေျပာသည္။
ၾကာအင္းဆိပ္ႀကီးၿမိဳ႕နယ္ အင္းတေကာ္ေက်းရြာအနီးသုိ႔ ေရာက္သည့္အခါ ၎တို႔

လိုက္ပါခ့ဲေသာ စစ္ေၾကာင္းကုိ ကရင္ အမ်ဳိးသား အစည္းအရုံး (KNU) ၏ တပ္မ်ားက ခ်ဳံခို
တုိက္ခိုက္ခ့ဲသည္။ တုိက္ပဲြအတြင္း ေမာင္ေအာင္ႏုိင္၏ ညာဘက္လက္ကုိ က်ည္ဆံ
ထိမွန္ခဲ့သည္။
စစ္သားတဦးက သူ၏ ဒဏ္ရာအတြက္ ေသာက္ေဆးအနည္းငယ္ေပးခဲ့သည္။ ဒဏ္ရာက

ေသြးတိတ္ျခင္း မရွိေၾကာင္း၊ စစ္သားမ်ားက သူ႔ကုိ ပစၥည္းမ်ား ဆက္လက္ သယ္ပုိးခိုင္းခ့ဲေၾကာင္း
ေမာင္ေအာင္ႏုိင္က ေျပာျပသည္။
“ျမစ္ကို ျဖတ္ကူးတုိင္း သူတို႔က ေျပာတယ္ သယ္ခိုင္းတဲ့ လက္နက္ ေပ်ာက္သြားရင္ ေထာင္အႏွစ္

၂၀ ခ်မယ္ တ့ဲ။
က်ေနာ္လက္က ဒဏ္ရာေၾကာင့္ အဲဒီပစၥည္းေတြကို သယ္ရတာ အခက္အခဲ ရွိတယ္” ဟု သူ၏
အေတြ႔ အႀကံဳမ်ားကုိ ျပန္ရွင္းျပသည္။
၁၆ ရက္ ျပည့္သည့္ေန႔တြင္ ကင္းေစာင့္ တာ၀န္က်သည့္ စစ္သားတဦး၏ အကူအညီျဖင့္

ေမာင္ေအာင္ႏုိင္ ထြက္ေျပး လြတ္ေျမာက္လာခဲ့သည္။
“ကင္းသမားက က်ေနာ္ကုိေျပာတယ္ ေျပးေတာ့၊ ေျပးလို႔ရွိရင္ တခါတည္းေတာ့ မေျပးနဲ႔

ေရွ႕နားမွာ ပုန္းေနၿပီး ေျပးခိုင္းတယ္။ စစ္သားေတြ လာရွာေသးတယ္၊ လာရွာေတာ့ ေခ်ာင္းထဲကို
ခုန္ဆင္းၿပီးေတာ့ ေခ်ာင္းတဖက္ကမ္းကုိ ကူးသြားလုိက္တယ္”ဟု ေမာင္ေအာင္ႏုိင္က
ေျပာျပသည္။
၎တုိ႔ အထမ္းသမား ကေလး ၅ ဦးကုိ ေနရပ္ရင္းသုိ႔ ျပန္ခြင့္ မျပဳဘဲ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ရွိ စစ္သား

စုေဆာင္းေရး တပ္သို႔ ပို႔ေဆာင္ရန္ အစီအစဥ္ ရိွေသာေၾကာင့္ ထြက္ေျပးရန္ အဆုိပါ
ကင္းသမားက အႀကံေပးခ့ဲျခင္း ျဖစ္သည္ဟု ဆုိသည္။
ျမန္မာ့ တပ္မေတာ္က စစ္သား စုေဆာင္းေရး အႀကီးအက်ယ္ ေဆာင္ရြက္လ်က္ရိွရာ အသက္

၁၈ ႏွစ္ေအာက္ လူငယ္မ်ားကုိပင္ စုေဆာင္း သိမ္းသြင္းေနသည္ဟု သတင္းမ်ား
ထြက္ေပၚေနသည္။
ကေလးငယ္မ်ားကုိ အေ၀းေျပးကားဂိတ္၊ ဘူတာရုံ ၊ ေစ်း စသည့္ေနရာမ်ားတြင္ ဖမ္းဆီး

စုေဆာင္းေနေၾကာင္း၊ ၉ ႏွစ္အရြယ္ ကေလးငယ္မ်ားကုိပင္ စစ္သားအျဖစ္ စုေဆာင္းေနေၾကာင္း
အစီရင္ခံစာမ်ားအရ သိရသည္။
မြန္ျပည္နယ္၊ ဘုရားသံုးဆူေဒသ စိုက္ပ်ဳိးေရး ၿခံတၿခံတြင္ အလုပ္ လုပ္ကုိင္ေနရာမွ ေပၚတာအျဖစ္

ဖမ္းဆီး ေစခုိင္း ခံရသူ ေမာင္ေအာင္ႏုိင္သည္ ယခုအခါ မိသားစုထံသုိ႔
ျပန္လည္ေရာက္ရိွသြားၿပီျဖစ္သည္။ က်န္သည့္ ကေလး ၄ ဦး၏ ကံၾကမၼာကုိ မသိရေသးေပ။
(မွတ္ခ်က္ - သတင္းတြင္ ပါရိွေသာ ကေလး၏ အမည္ ေမာင္ေအာင္ႏုိင္ ဆုိသည္မွာ အမည္ရင္း

မဟုတ္ပါ။)
ကတၱီပါလက္အိတ္ ကြၽတ္က်သြားၿပီးတဲ့ေနာက္
ဘြဲ႔ျဖဴ
၂၁ စက္တင္ဘာ ၂၀၀၉http://www.khitpyaing.org/articles/Sep09/210909.php
အာဏာရွင္စနစ္ဆုိတာ ဉာဏ္ပညာနည္းပါးမႈ၊ အျမင္တုိမႈ၊ အတၱႀကီးမားမႈတုိ႔အေပၚမွာ အေျခခံၿပီး

ေပၚေပါက္လာတာျဖစ္တယ္။ အာဏာရွင္စနစ္ေတြထဲမွာမွ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ဆုိတာက
အေခါင္အခ်ဳပ္မုိ႔ ဉာဏ္ပညာအနည္းပါးဆုံး၊ အျမင္အတုိဆုံး၊ အတၱအႀကီးမားဆုံး လူေတြရဲ႕
အုပ္ခ်ဳပ္ေရးစနစ္လုိ႔ ဆုိရမယ္။
ဖက္ဆစ္ဂ်ပန္ေတြရဲ႕ ညႇဥ္းပန္းႏွိပ္စက္မႈဒဏ္ကို ျမန္မာျပည္သူေတြ လိမ့္ေနေအာင္

ခံစားေနၾကရခ်ိန္မွာ ဗုိလ္ေမာင္ေမာင္နဲ႔ ဗုိလ္ေအာင္ႀကီးတုိ႔ရဲ႕ ရြာလြန္ရြက္တုိက္ဖုိ႔
ႀကဳိးပမ္းတဲ့လုပ္ရပ္နဲ႔အတူ အစုိ႔အေညႇာက္ စထြက္လာခဲ့ၿပီး ျပည္တြင္းစစ္ကာလအတြင္း
လူလားေျမာက္လာခဲ့ကာ ၁၉၅၈ မွာ ဝတ္စုံျပည့္ အစမ္းေလ့က်င့္ခဲ့တဲ့ ျမန္မာစစ္အာဏာရွင္စနစ္ဟာ
၁၉၆၂ ခုႏွစ္မွာ ႏုိင္ငံေရးဇာတ္ခုံေပၚ အပီအျပင္ တက္လာခဲ့ခ်ိန္ကစလုိ႔ ေနာက္ထပ္ (၂၆) ႏွစ္တုိင္
ဘယ္လုိေလာက္ေလာက္လားလား စိန္ေခၚမႈမ်ဳိးကိုမွ ရင္မဆုိင္ရဘဲ ပန္းပန္ႏုိင္ခဲ့တယ္။
ျပည္ေထာင္စုႀကီး ၿပိဳကြဲေတာ့မယ့္ အႏၲရာယ္ဆုိတာကို အေၾကာင္းျပၿပီး ျပည္သူလူထုက

ေရြးခ်ယ္တင္ေျမႇာက္ထားတဲ့ တရားဝင္အစိုးရကို ျဖဳတ္ခ်ဖယ္ရွား အာဏာသိမ္းခဲ့တဲ့ ဗုိလ္ေနဝင္းရဲ႕
ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီအမည္ခံ ျမန္မာစစ္အာဏာရွင္ စနစ္ဟာ ႏုိင္ငံရဲ႕အေျခခံဥပေဒကို
ခ်ဳိးေဖာက္ၿပီး ႏုိင္ငံေတာ္ပုန္ကန္မႈဆုိတဲ့ အႀကီးဆုံးရာဇဝတ္မႈႀကီးကို က်ဴးလြန္ခဲ့ေပမယ့္
ျပည္တြင္းကေရာ၊ ျပည္ပကပါ အဲဒီလုပ္ရပ္အေပၚ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ဆန္႔က်င္ကန္႔ကြက္တာမ်ဳိး
မလုပ္ခဲ့ၾကဘူး။

ဗုိလ္ေနဝင္း အာဏာမသိမ္းမီမွာ အာဏာရ ပထစ အစိုးရအဖြဲ႔အတြင္း ဦး၊ ဗုိလ္၊ သခင္ကြဲၿပီး
ညီၫြတ္ေရး ပ်က္ျပားေနတာ၊ အဓိကအတုိက္အခံျဖစ္တဲ့ တည္ၿမဲ ဖဆပလ အဖြဲ႔ကလည္း
ဗုိလ္ေနဝင္းကုိ သူတုိ႔လူလုိ႔ ယူဆထားတာ၊ တတိယအင္အားစု ျဖစ္တဲ့ ပမညတ အဖြဲ႔ရဲ႕
ေခါင္းေဆာင္အမ်ားစုကလည္း ဗုိလ္ေနဝင္းကုိ တုိးတက္တဲ့ တပ္မေတာ္ေခါင္းေဆာင္တဦး အျဖစ္
႐ႈျမင္ထားၾကတာ၊ စာေရးဆရာ၊ သတင္းစာဆရာ … စတဲ့ ျပည္သူ႔ နားမ်က္စိေတြ အပါအဝင္
ျပည္သူလူထုအမ်ားစုႀကီး ကလည္း ႏုိင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္ေတြအတြင္း အဆက္မျပတ္
ေပၚေပါက္ေနတဲ့ အကြဲအၿပဲေတြကို စိတ္ပ်က္ေနၾကၿပီး လက္ရွိ သူတုိ႔ႀကဳံေတြ႔ရင္ဆုိင္ေနၾကရတဲ့
ဒီမုိကေရစီေရး၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး၊ ဖြံ႔ၿဖဳိးတုိးတက္ေရးဆုိင္ရာ အေျခအေနေတြအေပၚ
အားမလုိအားမရျဖစ္ေနၾကတာ၊ တုိင္းရင္းသားေတြအတြင္းမွာ လည္း ပင္လုံစာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္စဥ္က
သူတုိ႔ေမွ်ာ္မွန္းခဲ့ၾကတဲ့ အခြင့္အေရးေတြ ဆယ္စုႏွစ္တခု ေက်ာ္လာတဲ့အထိ မယ္မယ္ရရ
မရၾကေသးလုိ႔ စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ျဖစ္ေနၾကတာ … စတဲ့ စတဲ့ အေျခခံအေၾကာင္းတရားေတြ
ေၾကာင့္ ဗုိလ္ေနဝင္းရဲ႕ အာဏာသိမ္းအစိုးရ ေပၚလာတဲ့အခါ ျပည္တြင္းက လႈိက္လႈိက္လွဲလွဲ
ႀကဳိဆုိလက္ခံခဲ့ၾကတာ မဟုတ္သည့္တုိင္ေအာင္ ခါးခါးသီးသီး ဆန္႔က်င္ကန္႔ကြက္မႈေတြ
ေပၚထြက္မလာခဲ့တာျဖစ္တယ္။
ျမန္မာျပည္မွာ ဗုိလ္ေနဝင္းရဲ႕ စစ္အစုိးရ ေပၚထြက္လာခ်ိန္ဟာ ကမာၻမွာ အေမရိကန္ဦးေဆာင္တဲ့

အရင္းရွင္အုပ္စုနဲ႔ ဆုိဗီယက္ဦးေဆာင္တဲ့ ကြန္ျမဴနစ္အုပ္စုအၾကား စစ္ေရးကလြဲၿပီး က်န္တဲ့
အေရးအရာအားလုံးမွာ အျပင္းအထန္ ၿပဳိင္ဆုိင္ေနၾကတဲ့ ‘စစ္ေအး’ ေခၚ
‘လက္နက္အသင့္ၿငိမ္းခ်မ္းေရး’ ေခတ္ အရွိန္ေကာင္းေနတဲ့ အခ်ိန္ျဖစ္တယ္။ ဒီလုိအခ်ိန္မ်ဳိးမွာ
ေပၚထြက္လာခဲ့တဲ့ ဗုိလ္ေနဝင္းဟာ ပင္ကုိယ္က ပါးနပ္မႈရွိၿပီး ဉာဏ္မ်ားတဲ့
ျမင္းသမားတေယာက္ျဖစ္တာနဲ႔အညီ ဆုိရွယ္လစ္ပန္းတုိင္ကို ေလွ်ာက္လွမ္းမယ္ဆုိတဲ့
ေႂကြးေၾကာ္သံနဲ႔ ဆုိဗီယက္အုပ္စုကို မ်က္စပစ္ထားလုိက္တယ္။ ဗမာျပည္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီနဲ႔
စစ္ပြဲဆက္လက္ဆင္ႏႊဲျပျခင္းျဖင့္ အေမရိကန္အုပ္စုကို ထိန္းထားလုိက္တယ္။ လြတ္လပ္တက္ႂကြတဲ့
ဘက္မလုိက္ၾကားေနဝါဒဆုိတဲ့ မီး႐ွဴးမီးပန္းပစ္လႊတ္ၿပီး တတိယကမာၻအုပ္စုနဲ႔
ပလူးပလဲလုပ္ထားလုိက္တယ္။ ဒီလုိနဲ႔ ဗုိလ္ေနဝင္းရဲ႕ စစ္အစိုးရဟာ ျပည္ပက လာႏုိင္ဖြယ္ရွိတဲ့
ဆန္႔က်င္ကန္႔ကြက္မႈေတြကုိလည္း ေရွာင္လႊဲႏုိင္ခဲ့တယ္။
၆၂ က ၈၈ အထိ (၂၆) ႏွစ္တာကာလအတြင္း ဗုိလ္ေနဝင္းရဲ႕စစ္အုပ္စုဟာ ဘာပဲေျပာေျပာ တရားဝင္

အစုိးရတခုအျဖစ္ ကမာၻက ျမင္ေနေအာင္ လွည့္ျဖားလုပ္ေဆာင္ထားႏုိင္ခဲ့တယ္။ အေျခခံဥပေဒကို
ျပည္သူေတြ ကုိယ္တုိင္ပါဝင္ေရးဆြဲတယ္ဆုိတာမ်ဳိး၊ ျပည္သူေတြက တခဲနက္
အတည္ျပဳျပ႒ာန္းတယ္ဆုိတာမ်ဴိးေတြလုပ္ၿပီး အာဏာသိမ္းစစ္အစိုးရအျဖစ္ကေန အေျခခံဥေပဒအရ
ေရြးေကာက္တင္ေျမႇာက္ခံရတဲ့ တရားဝင္အစိုးရအျဖစ္ ျပည္တြင္းျပည္ပက အထင္ေရာက္လာေအာင္
ႀကီးႀကီးမားမား အခက္အခဲမရွိဘဲ လုပ္ေဆာင္အေကာင္အထည္ ေဖာ္ႏိုင္ခဲ့တယ္။
၁၉၇ဝ ျပည့္လြန္ႏွစ္ေတြမွာ အလုပ္သမားနဲ႔ ေက်ာင္းသားေတြရဲ႕ ျပင္းထန္တဲ့ဆန္႔က်င္

ကန္႔ကြက္မႈေတြ ေပၚေပါက္လာခဲ့ေပမယ့္ ‘ၿငိမ္ဝပ္ပိျပား’ သြားေအာင္ အင္အားအသုံးျပဳ
ႏွိပ္ကြပ္ႏုိင္ခဲ့တယ္။ သူ႔လက္ထက္မွာ ေနာက္ထပ္အင္အားစုေတြ အမ်ားအျပား
ေပၚေပါက္လာခဲ့တာမွန္ေပမယ့္ ဗုိလ္ေနဝင္းဟာ တုိင္းရင္းသား ေတာ္လွန္ေရးအင္အားစုအားလုံးကုိ

နယ္စပ္ေဒသေတြမွာပဲ ရွိေနေအာင္ ‘ထိန္းဟန္႔’ ထားႏုိင္ခဲ့တယ္။ သူ႔ရဲ႕အာဏာကို
အၿခိမ္းေျခာက္ႏုိင္ဆုံးျဖစ္တဲ့ ဗမာျပည္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီကုိလည္း အေျခခံပင္မေဒသျဖစ္တဲ့
ပဲခူး႐ုိးမေပၚက ေမာင္းထုတ္ၿပီး ျမန္မာျပည္အေရွ႕ေျမာက္ပုိင္း တ႐ုတ္ျပည္နဲ႔ ကပ္ေနတဲ့
နယ္စပ္ေဒသေတြမွာသာ လႈပ္ရွားႏုိင္ေတာ့တဲ့ အေျခအေနေရာက္သြားေအာင္ ‘ကန္႔သတ္’
ထားႏုိင္ခဲ့တယ္။
ပထစ၊ ဖဆပလ၊ ပမညတ စတဲ့ ျပည္တြင္းက ႏုိင္ငံေရးအင္အားစုေတြကိုလည္း နည္းလမ္းမ်ဳိးစုံသုံးၿပီး

အားနည္းခ်ည့္နဲ႔ေနေအာင္ ျပဳလုပ္ထားႏုိင္ခဲ့တာမုိ႔ ၆၂ က ၈၈ အထိ (၂၆) ႏွစ္တာကာလ
အထူးသျဖင့္ ၁၉၇၆ မႈိင္းရာျပည့္အေရးအခင္းလြန္စ ကာလေတြဟာ ဗုိလ္ေနဝင္းစစ္အုပ္စုအတြက္
‘ဒူးႏွန္႔’ ေနႏုိင္ခဲ့တဲ့ကာလေတြလုိ႔ ဆုိရမွာျဖစ္တယ္။
အဲသလုိ ‘ဒူးႏွန္႔’ ေနၾကတုန္းမွာ ဗုိလ္ေနဝင္းတုိ႔အုပ္စုဟာ ရွစ္ေလးလုံးအေရးေတာ္ပုံႀကီးနဲ႔

နဖူးေတြ႔ဒူးေတြ႔ ႀကံဳေတြ႔လုိက္ၾကရတာျဖစ္တယ္။ နာဂစ္ဟာ ေခတ္သစ္ကမာၻ႔သမုိင္းမွာ လူသားေတြ
မႀကံဳဖူးမၾကားဖူးတဲ့ ပမာဏရွိတဲ့ မုန္တုိင္းႀကီးျဖစ္တာေၾကာင့္ ျမန္မာျပည္သူေတြ
အထိအနာႀကီးနာခဲ့ၾကရသလုိမ်ဳိး ရွစ္ေလးလုံးအေရးေတာ္ပုံႀကီးဟာလည္း ေခတ္သစ္ကမာၻ႔သမုိင္းမွာ
လူသားေတြ မႀကံဳဖူးမၾကားဖူးတဲ့ ပမာဏရွိတဲ့ လူထုအုံႂကြမႈႀကီးျဖစ္တာေၾကာင့္ ဗုိလ္ေနဝင္း
စစ္အုပ္စုဟာ ႏုိင္ငံေရးအရ အထိအနာႀကီးနာသြားခဲ့ရတယ္။ အထိအနာဆုံးအခ်က္ကေတာ့
မဆလဟာ အေျခခံဥပေဒအရ ျပည္သူလူထုက ေရြးခ်ယ္တင္ေျမႇာက္ထားတဲ့
အရပ္သားအစုိးရအေရခြံကုိ ၿခဳံထားတဲ့ စစ္အာဏာရွင္အစိုးရသာ ျဖစ္တယ္ဆုိတဲ့အခ်က္
ကမာၻ႔အလယ္မွာ ဘြားဘြားႀကီး ေပၚထြက္သြားခဲ့တဲ့အျဖစ္ပါပဲ။
အဲဒီေနာက္မွာေတာ့ အားလုံးသိၾကတဲ့အတုိင္း နဝတ ဆုိတဲ့ အမည္သစ္တမ်ဳိးနဲ႔ ေပၚလာျပန္တဲ့

စစ္အုပ္စုဟာ ျပင္းထန္တဲ့ ျပည္တြင္းျပည္ပဖိအားေတြေအာက္မွာ ၁၉၉ဝ ျပည့္ႏွစ္မွာ (မဲထည့္တဲ့
ေန႔တေန႔တည္းမွာပဲ လြတ္လပ္တရားမွ်တမႈရွိတဲ့) ေရြးေကာက္ပြဲကို က်င္းပေပးခဲ့ရၿပီး
အဲဒီေရြးေကာက္ပဲြကတဆင့္ ျမန္မာျပည္သူေတြဟာ သူတုိ႔ရဲ႕ စစ္မွန္တဲ့ ကိုယ္စားလွယ္ေတြကို
ေရြးခ်ယ္ႏုိင္ခဲ့ၾကတယ္။
တကယ္ေတာ့ ၉ဝ ေရြးေကာက္ပြဲဟာ စစ္အုပ္စုရဲ႕ အတြက္မွားမႈတခုသာျဖစ္တယ္။ ဒီအခ်က္ကို

ဗုိလ္ေစာေမာင္ရဲ႕ ေရြးေကာက္ပြဲမတုိင္မီ ေျပာစကားေတြက သက္ေသျပေနတယ္။ စစ္အုပ္စုဟာ
အဲဒီအတြက္မွားမႈရဲ႕ အက်ဳိးဆက္အျဖစ္ ဧရာမေပးဆပ္မႈႀကီးတခုကို ျပဳလုပ္ခဲ့ရတယ္။ အဲဒါကေတာ့
သူတုိ႔အတြက္ အႀကီးမားဆုံးရန္သူကုိ သူတုိ႔ကုိယ္တုိင္ လက္သည္လုပ္
ေမြးဖြားေပးလုိက္မိတဲ့အျဖစ္ပဲျဖစ္တယ္။ အဲဒီရန္သူဟာ သူတုိ႔အာဏာရလာတဲ့ (၂၆) ႏွစ္လုံးလုံး
တခါမွမေတြ႔ဖူး၊ မျမင္ဖူး၊ မႀကံဳဖူးခဲ့တဲ့၊ သူတုိ႔ကုိ ရာဇပလႅင္ေပၚက ဆြဲခ်ႏုိင္ေလာက္ေအာင္
အင္အားခုိင္မာေတာင့္တင္းတဲ့ ရန္သူျဖစ္တယ္ဆုိတာကုိ သူတုိ႔ေကာင္းေကာင္းသိတယ္။
စစ္ေရးေသနဂၤဗ်ဴဟာမွာ ေခတ္အဆက္ဆက္ ဘယ္တုန္းကမွ မမွားခဲ့တဲ့

ထုံးနည္းဥပေဒသတခုကေတာ့ အင္အားႀကီးတဲ့ ရန္သူကုိ တုိက္ခုိက္ဖုိ႔ တတိယအင္အားစု
မ်ားႏုိင္သမွ်မ်ားမ်ားနဲ႔ မဟာမိတ္ဖြဲ႔ပါဆုိတာပဲျဖစ္တယ္။ စစ္အုပ္စုဟာ ‘ေလွ်ာေမြး’ ျဖစ္မယ္အထင္နဲ႔
အပုိင္တြက္ၿပီး သူတုိ႔ကုိယ္တုိင္ လက္သည္လုပ္ ေမြးဖြားေပးလုိက္ေပမယ့္ မွန္းခ်က္နဲ႔
ႏွမ္းထြက္မကိုက္ျဖစ္ၿပီး အရွင္ေမြးလာခဲ့တဲ့ သူတုိ႔ရဲ႕အႀကီးဆုံးရန္သူကို တြန္းလွန္တုိက္ခုိက္ဖုိ႔
နည္းလမ္းေတြရွာႀကံရာမွာ ‘တုိင္းရင္းသားလက္နက္ကုိင္ အဖြဲ႔မ်ားနဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးရယူျခင္း’ ဆုိတဲ့
နည္းပရိယာယ္ ေပၚထြက္လာခဲ့ျခင္းပဲျဖစ္တယ္။ (၂၆) ႏွစ္တာကာလအတြင္း
သူ႔အာဏာတည္ၿမဲေရးအတြက္ ဗုိလ္ေနဝင္းလုပ္ခဲ့တဲ့ လုပ္ရပ္ေတြ၊
ရွစ္ေလးလုံးအေရးေတာ္ပုံကာလအတြင္းနဲ႔ ၉ဝ ေရြးေကာက္ပြဲမတုိင္မီကာလ၊ ေရြးေကာက္ပြဲၿပီးစ
ကာလလုပ္ရပ္ေတြက တုိင္းရင္းသားအေရးအပါအဝင္ ဘယ္အေရးမွာမွ စစ္အုပ္စုဟာ
႐ုိးသားေျဖာင့္မတ္မႈမရွိေၾကာင္း ေပၚလြင္ေနတဲ့အတြက္ အဲဒီ ‘ၿငိမ္းခ်မ္းေရး’ ဆုိတာရဲ႕ အႏိၲမအရပ္ကို
ႏုိင္ငံေရးႏွံ႔စပ္သိျမင္သူေတြက အဲဒီတုန္းကတည္းက အဲသလုိျမင္ခဲ့ၾကတာျဖစ္တယ္။
အဲဒီေတာ့ အစကတည္းကမွ စစ္အုပ္စုက တုိင္းရင္းသားေတြနဲ႔ အမွန္တကယ္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးရခ်င္လုိ႔

လုပ္ေဆာင္ခဲ့တဲ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးလုပ္ငန္းစဥ္မွ မဟုတ္တာဘဲ။ ဒီအင္အားစုႏွစ္ခုၾကားမွာ စစ္မွန္တဲ့
ၿငိမ္းခ်မ္းေရး မရတာမဆန္းပါဘူး။ မ်ဳိးေစ့မမွန္ ပင္မသန္ဆုိသလုိ အခုျမန္မာစစ္အာဏာရွင္အုပ္စုနဲ႔
ကုိးကန္႔ေတာ္လွန္ေရးအင္အားစုအၾကား တုိက္ပြဲေတြ ျပန္လည္ျဖစ္ပြားေနတာဟာ မလြဲမေသြ
ျဖစ္ကိုျဖစ္ရမယ့္ ယုတၱိနိဂုံး Logical conclusion သာျဖစ္တယ္။
၁၉၈ဝ မွာ ဗုိလ္ေနဝင္းရဲ႕ ကိုယ္စားလွယ္ေတြနဲ႔ ဗမာျပည္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီရဲ႕ ကုိယ္စားလွယ္ေတြ

ေဆြးေႏြးၾကတယ္။ ေဆြးေႏြးပြဲဟာ ေန႔မကူးခင္ ပ်က္ျပားသြားတယ္။ အေၾကာင္းကေတာ့ ဗကပ က
အခ်က္ (၃) ခ်က္ေတာင္းတယ္။ ပါတီတည္ရွိခြင့္ျပဳရမယ္။ တပ္တည္ရွိခြင့္ျပဳရမယ္။
နယ္ေျမတည္ရွိခြင့္ျပဳရမယ္။ မဆလ က တခုမွသေဘာမတူဘူး။ အဲဒါေၾကာင့္
ဆက္မေဆြးေႏြးႏုိင္ေတာ့ဘဲ ပ်က္သြားတာလုိ႔ သိရတယ္။
၉ဝ ေရြးေကာက္ပြဲအၿပီး ရရွိခဲ့တဲ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဆုိတာမွာေတာ့ စစ္အုပ္စုက တုိင္းရင္းသားအဖြဲ႔ေတြကို

အဲဒီအခ်က္ (၃) ခ်က္သာမက ျပည္တြင္းထဲဝင္ၿပီး စီးပြားေရးလုပ္ခြင့္ဆုိတဲ့ စတုတၳအခ်က္ကိုေတာင္
ခြင့္ျပဳထားေသးတယ္။ ဒီအေျခအေနက ဗုိလ္ေနဝင္းေနာက္ မ်ဳိးဆက္သစ္ စစ္အာဏာရွင္ေတြဟာ
ႏုိင္ငံေရးအရ ဘယ္ေလာက္ အားနည္းေနတယ္။ သူတုိ႔ဟာ တရားဝင္မႈနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး
ဘယ္ေလာက္အင္အားႀကီးမားတဲ့ ရန္သူနဲ႔ ရင္ဆုိင္ေနရတယ္ ဆုိတဲ့အခ်က္ေတြကို ျပသေနတယ္။
ဒါေပမယ့္ အခုေတာ့ စစ္အုပ္စုဟာ သူတုိ႔လုပ္ရင္ ဘာမဆုိျဖစ္ၿပီလုိ႔ ယုံၾကည္ေနတာေၾကာင့္

ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မယ္ (Self confidence)၊ ဒါမွမဟုတ္ မထူးေတာ့ဘူးလုိ႔ ေတြးလုိက္တာေၾကာင့္
ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မယ္ (desperate)၊ တုိင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္ အဖြဲ႔ေတြနဲ႔ ဆက္ဆံရာမွာ
သူတုိ႔ဆယ္စုႏွစ္ႏွစ္ခုနီးပါး ကတၱီပါအိတ္နဲ႔ စြပ္ထားခဲ့တဲ့ သံလက္သီးကို ထုတ္ျပလုိက္ၿပီ။
ျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရး ဇာတ္ခုံေပၚ တုိင္းရင္းသားေတြနဲ႔ တြဲကတဲ့အခန္းမွာ ေတာက္ေလွ်ာက္စြပ္ထားခဲ့တဲ့
မင္းသားေခါင္းေဆာင္းကို ခြၽတ္ျပလုိက္တာမုိ႔ သူ႔ရဲ႕ပင္ကုိယ္ဇာတိ ဘီလူး႐ုပ္
ေပၚထြက္လာခဲ့ၿပီျဖစ္တယ္။
တကယ္ေတာ့ စစ္အုပ္စုဟာ တုိင္းရင္းသားအေရးနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး သူ႔ရဲ႕အစြယ္ေဖြးေဖြးကို

ေစာေစာပုိင္းကတည္းက အႀကိမ္ႀကိမ္ ျပသခဲ့ၿပီးျဖစ္တယ္။ ေကအန္ယူစည္း႐ုံးေရးနယ္ေျမက အျပစ္မဲ့
တုိင္းရင္းသားျပည္သူေတြကို အၿငိဳးတႀကီး ေခ်မႈန္းေနတဲ့ကိစၥ၊ ေကအန္ယူ ကေန ဒီေကဘီေအ
ကြဲထြက္သြားေစခဲ့တဲ့ကိစၥ၊ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေဆထင္၊ ခြန္ထြန္းဦး၊ စုိင္းၫြန္႔လြင္စတဲ့
တုိင္းရင္းသားေခါင္းေဆာင္ေတြကို မခ်ိမဆံ့ ေထာင္ဒဏ္ႀကီးေတြ ခ်မွတ္ခဲ့တဲ့ ကိစၥေတြမွာ စစ္အုပ္စုရဲ႕
မင္းသားေခါင္းေဆာင္း အႀကိမ္ႀကိမ္ ကြၽတ္က်ခဲ့ဖူးၿပီးျဖစ္တယ္။
ေျပာရရင္ ျမန္မာ့ဒီမုိကေရစီအင္အားစုေတြနဲ႔ ဆက္ဆံရာမွာ စစ္အုပ္စုေဆာင္းထားတဲ့

မင္းသားေခါင္းေဆာင္း ကြၽတ္က်ခဲ့တာကေတာ့ ၾကာခဲ့ၿပီျဖစ္တယ္။ ဆဲဗင္းဇူလုိင္အေရးအခင္း
ကတည္းကလုိ႔ ဆုိရမယ္။ အခုမွ တုိင္းရင္းသားအပစ္ရပ္ အဖြဲ႔ေတြ အလွည့္ေရာက္လာတာျဖစ္တယ္။
တုိင္းရင္းသားေတာ္လွန္ေရးအင္အားစုေတြကို ျဖစ္ႏုိင္ရင္ အျမစ္ျဖဳတ္ေခ်မႈန္းေရး၊ အဲဒီအထိ

မျဖစ္ႏုိင္ေသးရင္ နယ္စပ္ေဒသေတြမွာပဲ သူခုိးဓားျပအဖြဲ႔ေတြသာသာ အေျခအေနမ်ဳိးမွာ
ရွိေနေစေရးဟာ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ ရာသက္ပန္ တည္ၿမဲေရးဆုိတဲ့ ရည္မွန္းခ်က္ပန္းတိုင္သို႔
သြားရာလမ္းမွာ ျမန္မာစစ္အုပ္စုရဲ႕ ေသနဂၤဗ်ဴဟာ အစိတ္အပုိင္းတခုျဖစ္တယ္။ ဒါကို
အပစ္ရပ္အဖြဲ႔တုိင္းရဲ႕ ေခါင္းေဆာင္ေတြက မသိၾကတာေတာ့မဟုတ္ဘူး။ အေျခအေနအရ
လုပ္ခဲ့ၾကရတာျဖစ္တယ္။
အခုေတာ့ အေျခအေနက ေျပာင္းသြားၿပီ။ စစ္အုပ္စုဟာ ကိုးကန္႔အဖြဲ႔နဲ႔တင္ ရပ္မွာမဟုတ္ဘူး။ သူ႔ရဲ႕

ေသနဂၤဗ်ဴဟာအတုိင္း က်န္အဖြဲ႔ေတြကိုလည္း တခုၿပီးတခု ၿဖဳိခြဲသြားမွာျဖစ္တယ္။ အဲဒီေတာ့
အပစ္ရပ္အဖြဲ႔ေရာ အပစ္မရပ္အဖြဲ႔ေရာ လုပ္စရာကလည္း တခုပဲရွိေတာ့တယ္။ အဲဒါကေတာ့
ကုိယ့္အလွည့္ေရာက္လာမွာကို ထုိင္ေစာင့္မေနဘဲ ဘဝတူအခ်င္းခ်င္း ေက်ာခ်င္းကပ္၊ ရင္ခ်င္းအပ္၊
လက္ခ်င္းတြဲၿပီး ဘုံရန္သူ ျမန္မာစစ္အာဏာရွင္စနစ္ကို ျမန္မာ့ေျမေပၚက အၿပီးတုိင္
တြန္းလွန္ဖယ္ရွားေမာင္းထုတ္လုိက္ၾကဖုိ႔ပဲျဖစ္တယ္။
မိသားစုဆရာ၀န္နဲ႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္
ေတြ႔ခြင့္ရ
ေနအိမ္မွာအက်ယ္ခ်ဳပ္က်ေနတဲ့ ျမန္မာ့ဒီမိုကေရစီေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဟာ

ေသြးအားနည္းတဲ့ ေ၀ဒနာ ခံစားေနရတယ္လုိ႔ အက်ဳိးေဆာင္ေရွ႕ေနတဦးက ေျပာလိုက္ပါတယ္။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို တနဂၤေႏြေန႔မွာ ဆရာ၀န္ သြားေရာက္စစ္ေဆးၿပီးတဲ့ေနာက္
အခုလိုသိခဲ့ရတာပါ။ အျပည့္အစံုကို ဘန္ေကာက္ကေန ၀ိုင္းေတာ္သား ကိုေက်ာ္ေက်ာ္သိန္း က
ဆက္သြယ္ေမးျမန္းထားတယ္ဆိုေတာ့ ေျပာျပပါဦးရွင္။
ေနအိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္ တားျမစ္မိန္႔ကို ေဖာက္ဖ်က္မႈနဲ႔ ေထာင္ဒဏ္သံုးႏွစ္ခ်မွတ္ခံခဲ့ရၿပီး ျပစ္ဒဏ္ကို

ေလွ်ာ့ေပါ့ ဆိုင္းင့ံ ၿပီးတဲ့ ေနာက္ ေနအိမ္ကို ျပန္အပို႔ခံရၿပီးခ်ိန္ကစလို႔
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အတြက္ ပထမဆံုးအႀကိမ္အျဖစ္ ဆရာ၀န္နဲ႔ ေတြ႔ဆံု စစ္ေဆးခြင့္ရခဲ့တာ
ျဖစ္ပါတယ္။ အရင္ကတည္းက စစ္ေဆးကုသလာခဲ့တဲ့ ေဒါက္တာတင္မ်ဳိး၀င္းနဲ႔ ေဆးအဖြဲ႔တို႔
တနဂၤေႏြေန႔က သြားေရာက္ စစ္ေဆးခဲ့တာလို႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕
အက်ဳိးေဆာင္ေရွ႕ေနတဦးျဖစ္သူ ဦးဥာဏ္၀င္းက ေျပာပါတယ္။
“မေန႔က ေန႔ခင္းေပါ့။ ဆရာ တင္မ်ိဳး၀င္းနဲ႔ သူ႔ရဲ႕ ေဆးအဖဲြ႔ေပါ့။ ၀င္ခြင့္ရပါတယ္။

ဆရာတင္မ်ိဳး၀င္းနဲ႔လည္း ေနာက္ပိုင္း ကၽြန္ေတာ္ေတြ႔တယ္။ က်န္းမာေရးအေျခအေန
ေကာင္းပါတယ္တဲ့။ ဒါေပမဲ့ ေသြးေပါင္နည္းနည္း က်ေနတယ္တဲ့ အဲဒီလုိ ေျပာပါတယ္။ ”
ဒီ့မတိုင္ခင္လည္း ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၊ ခႏၶာကိုယ္ ေရဓာတ္ခမ္းေျခာက္တာ၊

ေသြးအားနည္းတာနဲ႔ ႂကြက္တက္တဲ့ ေ၀ဒနာေတြ ကို ခံစားခဲ့ရဖူးပါတယ္။ အေမရိကန္ႏုိင္ငံသား
ဂၽြန္ ၀ီလီယမ္ ယက္ေတာက အိမ္ထဲကို ေရကူး၀င္ေရာက္ရာ ကေန ေပၚေပါက္ခဲ့ရတဲ့
အမႈအခင္းမတုိင္ခင္ ေနအိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္ က်ေနခဲ့တုန္းက ေဒါက္တာတင္မ်ဳိး၀င္းအေနနဲ႔ တလ
တႀကိမ္ က်န္းမာေရး စစ္ေဆးခြင့္ ရထားခဲ့ပါတယ္။ မစၥတာယက္ေတာ ေရကူး၀င္ခဲ့ၿပီးတဲ့ေနာက္
ရက္ပိုင္းအတြင္း ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို က်န္းမာေရးစစ္ေဆးဖို႔ ေဒါက္တာ တင္မ်ဳိး၀င္း
သြားေစာင့္ေနခဲ့တာမွာ ေတြ႔ခြင့္မရခဲ့ဘဲ အိမ္ျပန္ လာၿပီးတဲ့ေနာက္ အာဏာပိုင္ေတြက ေခၚယူ
ထိန္းသိမ္းလိုက္ပါ တယ္။ ေနာက္ပိုင္းမွာ ေဒါက္တာတင္မ်ဳိး၀င္းကို ျပန္လႊတ္ ေပးခဲ့ေပမဲ့
အဲဒီအခ်ိန္က ဘာ့ေၾကာင့္ ထိန္းသိမ္းခဲ့တာလည္းဆိုတာ အခုခ်ိန္ထိ ရွင္းရွင္းလင္းလင္း
မရွိေသးပါဘူး။
အင္းစိန္ေထာင္တြင္း အထူးတရား႐ံုးကေန ေထာင္ဒဏ္သံုးႏွစ္ခ်မွတ္ၿပီးတဲ့ေနာက္

စစ္ေကာင္စီဥကၠ႒ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး သန္းေရႊရဲ႕ ညႊန္ၾကားခ်က္နဲ႔ ေထာင္ဒဏ္ကို ထက္၀က္ေလွ်ာ့၊
က်န္တဲ့ ေထာင္ဒဏ္ ၁၈ လကိုလည္း ဆိုင္းငံ့ၿပီး ကန္႔သတ္ခ်က္ေတြနဲ႔အညီ ေနအိမ္မွာ
ျပန္ေနေစဆိုၿပီး အိမ္ျပန္ပို႔ခဲ့တာပါ။ အဲဒီကန္႔သတ္ခ်က္ေတြထဲမွာ ဆရာ၀န္၊ သူနာျပဳေတြနဲ႔
က်န္းမာေရး စစ္ေဆးကုသခြင့္ဆိုတာ ပါ၀င္ပါတယ္။ အိမ္ျပန္ေရာက္ၿပီးတဲ့ေနာက္
အာဏာပိုင္ေတြကေန ဆရာ၀န္တဦး ေစလႊတ္ေပးခဲ့ေပမဲ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ က
လက္မခံခဲ့ပါဘူး။ သူ႔ကိုေတာက္ေလွ်ာက္ စစ္ေဆး ကုသ လာခဲ့ၿပီး သူ႔ရဲ႕ က်န္းမာေရးမွတ္တမ္း၊
ေဆးကုသမႈမွတ္တမ္းေတြကို ေသေသခ်ာခ်ာသိထားတဲ့ ေဒါက္တာတင္မ်ဳိး၀င္းနဲ႔ပဲ ဆက္လက္
ကုသခ်င္တဲ့အေၾကာင္း ျပန္ေျပာခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီေနာက္ပိုင္း တလေက်ာ္ၾကာၿပီးေတာ့မွသာ
အခုလို က်န္းမာေရး စစ္ေဆးခြင့္ရခဲ့တာပါ။ ဒီလို က်န္းမာေရး စစ္ေဆးခြင့္ကို
ပံုမွန္ရက္အတိအက်နဲ႔ ခြင့္ျပဳမွာလားဆိုတာ တိတိက်က် မသိရ ေသးေပမဲ့ ဦးဥာဏ္၀င္းက ေတာ့
ရလိမ့္မယ္လို႔ ယံုၾကည္ထားပါတယ္။
“ပံုမွန္ေတြ႔ခြင့္ေပးလိမ့္မယ္လို႔၊ ရလိမ့္မယ္လို႔ ကၽြန္ေတာ္ေတာ့ အဲဒီလုိပဲ ယံုၾကည္ပါတယ္။”
ၾသဂုတ္လ ၁၁ ရက္ေန႔မွာ ခ႐ိုင္တရား႐ံုးက ခ်မွတ္ခဲ့တဲ့ ေထာင္ဒဏ္အေပၚ

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က အထက္တရား႐ံုးမွာ အယူခံလႊာတင္သြင္းခဲ့ၿပီး ၿပီးခဲ့တဲ့
စက္တင္ဘာလ ၁၈ ရက္ေန႔ကပဲ ႏွစ္ဘက္ အက်ဳိးေဆာင္ေတြ ရန္ကုန္တိုင္းတရား႐ံုးမွာ

ေလွ်ာက္လဲခ်က္ေပးခဲ့ၾကပါတယ္။ တရား႐ံုးက ေအာက္တုိဘာလ ၂ ရက္ေန႔မွာ
ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်မယ္လို႔ ႐ံုးခ်ိန္း ျပန္ေပးထား ပါတယ္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဟာ
ျပစ္ဒဏ္ခ်မွတ္ခံရသလို ဘယ္လိုျပစ္မႈမ်ဳိးကိုမွ က်ဴးလြန္ျခင္းမရွိတဲ့အတြက္ တျခား ပေယာဂ
ေတြမပါဘဲ ဥပေဒေၾကာင္းအတိုင္း စီရင္ခံရမယ္ဆိုရင္ ျပစ္ဒဏ္ကေန လြတ္ေျမာက္လာမယ္လုိ႔
အက်ဳိးေဆာင္ ေရွ႕ေနေတြက အခုိင္အမာ ယံုၾကည္ထားၾကပါတယ္ခင္ဗ်ား။
ျမန္မာကေလးငယ္ ေမာင္ေသာင္ဒီ
ဂ်ပန္စကၠဴအရုပ္ခ်ိဳးၿပိဳင္ပဲြ တတိယဆုရရိွ
ဂ်ပန္ႏုိင္ငံမွာျပဳလုပ္တဲ့ စကၠဴေလယာဥ္လႊတ္ၿပိဳင္ပြဲမွာ ထုိင္းႏုိင္ငံကုိယ္စားျပဳ ယွဥ္ၿပိဳင္ၿပီး
တတိယဆုရခဲ့တဲ့ ျမန္မာႏုိင္ငံသား မိဘေတြက ဖြားတဲ့ ေမာင္ေသာင္ဒီကုိ ထုိင္းသိပံၸနဲ႔
နည္းပညာဌာနက ဂုဏ္ျပဳခ်ီးျမွင့္ လုိက္ပါတယ္။ ခုလုိ ထူးထူးခြ်န္ခြ်န္ ျဖစ္မႈဟာ က်န္တဲ့
ျမန္မာေရႊ႔ေျပာင္းအလုပ္သမားေတြရဲ႕ ကေလးငယ္ေတြအတြက္လည္း နမူနာေကာင္း တခုပဲလုိ႔
ျမန္မာ ႏုိင္ငံသားေတြက ေျပာဆုိၾကပါတယ္။ အေျခေနကုိေမးျမန္းထားတဲ့ VOA
ထုိင္းအေျခစုိက္သတင္းေထာက္ ကုိေက်ာ္ထင္က တင္ျပေပးထားပါတယ္။
ထုိင္းႏုိင္ငံကုိယ္စားျပဳ ယွဥ္ၿပိဳင္ခဲ့တဲ့ အသက္ (၁၂)ႏွစ္သား ေမာင္ေသာင္ဒီဟာ ဒီကေန႔

ေန႔လည္ပုိင္းမွာ ထုိင္းႏုိင္ငံသုိ႔ ျပန္လည္ေရာက္ရွိလာပါတယ္။ သူ႔ကုိ ထုိင္းသိပံၸနဲ႔
နည္းပညာဌာနက သီးျခားဂုဏ္ျပဳတဲ့ အစီအစဥ္တခုကုိလည္း ဒီညေနပုိင္း မွာ
ျပဳလုပ္မယ္လုိ႔သိရပါတယ္။ ဒီေန႔လယ္ပုိင္း ေလယာဥ္ကြင္းမွာ ေစာင့္ဆုိင္းေနတဲ့ ဖခင္ စုိင္းညႊန္႔က
ခုလုိေျပာျပပါတယ္။
“ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ေလယာဥ္ကြင္းမွာ ေမာင္ေသာင္ဒီကုိ ေစာင့္ေနၾကပါတယ္။ သူ႔ အနာဂတ္

ေရွ႕ကုိေတာ့ ဘာမွ ေတြးမထား ေသးပါဘူး။ ခုလုိဆုရတဲ့အတြက္ ၀မ္းသာတယ္ဆုိတာပဲ
ေျပာခ်င္ပါတယ္။”
ေမာင္ေသာင္ဒီဟာ ၿပီးခဲ့တဲ့ စေနေန႔က တုိက်ိဳမွာ ျပဳလုပ္ခဲ့တဲ့ အုိရီဂါမီ စကၠဴ ေလယာဥ္

လႊတ္ၿပိဳင္ပြဲမွာ ၁၀.၅၃ စကၠန္႔အၾကာ ေလထဲ ၀ဲေအာင္ လႊတ္တင္ႏုိင္တဲ့အတြက္ တတိယဆု
ရခဲ့တာျဖစ္ၿပီး အခုရခဲ့တဲ့ စံခ်ိန္ဟာ ထုိင္းႏုိင္ငံမွာ ၿပီးခဲ့တဲ့ ၾသဂုတ္လ က သူကုိယ္တုိင္
တင္ထားခဲ့တဲ့ စံခ်ိန္ထက္ ၂စကၠန္႔နီးပါး ေလ်ာ့့နည္းသြားတာျဖစ္ပါတယ္။ သူ႔ရဲ႕ဆရာမ
၀ီရတ္ခ်နီးက တပည့္တေယာက္ ခုလုိ ထြန္းထြန္းေပါက္ျဖစ္လာတဲ့အတြက္ ဂုဏ္ယူတယ္လုိ႔
"၀မ္းသာတယ္။ ပီတိျဖစ္မိတာေပါ့။ ကုိယ္တပည့္က ထုိင္းႏုိ္င္ငံကုိယ္စား ထူးထူးခြ်န္ခြ်န္

စြမ္းေဆာင္ေပးႏုိင္တဲ့ အတြက္ သူ႔ကုိ ထုိင္းႏုိင္ငံအတြက္ လူေတာ္လူေကာင္း တေယာက္

ျဖစ္လာေစခ်င္တာလုိ႔ ေျပာသြားတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ”
သူ႔ရဲ႕ေအာင္ျမင္မႈဟာ က်န္တဲ့ ျမန္မာေရႊ႕ေျပာင္း အလုပ္သမားေတြရဲ႕ ခေလးငယ္ေတြ

အတြက္လည္း စံနမူနာေကာင္း တခုျဖစ္တယ္လုိ႔ ရွမ္းအမ်ိဳးသမီးေရး လႈပ္ရွားမႈ ကြန္ယက္အဖြဲ႔၀င္
မခမ္းယုံက ေျပာပါတယ္။
“၀မ္းသာတယ္။ ဘာျဖစ္လုိ႔လဲဆုိေတာ့ သူမသြားခင္ကတည္းကလည္း အရမ္းပဲ

စိတ္လႈပ္ရွားတယ္ေပါ့ေနာ္။ ဘာျဖစ္လုိ႔လဲ ဆုိေတာ့ သူလည္း ဒီဂိမ္းသြား ၿပိဳင္ႏုိင္ဖုိ႔ဆုိတာ
သြားႏုိင္လား.. မသြားႏုိင္လား အမ်ားႀကီးရင္ဆုိင္ရတယ္ေလ။ သူ႔အခက္ခဲ အမ်ားႀကီးရွိတယ္။
သူတေယာက္တည္းနဲ႔ ရုန္းကန္ဖုိ႔ဆုိတာ လြယ္တဲ့ ကိစၥမဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေပမဲ့လည္း
သူ႔ဆရာမအေနနဲ႔ သက္ဆုိင္ရာ လူႀကီးေတြနဲ႔ အမ်ားႀကီး သူ႔ကုိ အေထာက္အကူ ေပးခဲ့တယ္။
အဲဒီအေပၚမွာ ကၽြန္မတုိ႔လည္း အမ်ားၾကီး ၀မ္း သာ အားရရွိခဲ့တယ္ေပါ့ေနာ္။ အခုလည္း
သြားၿပိဳင္ခဲ့ၿပီးၿပီ။ တတိယရခဲ့တဲ့အေပၚ အရမ္း၀မ္းသာတယ္။ ေမွ်ာ္လင့္ေနတယ္။ ကၽြန္မတုိ႔
Migrant ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားေတြ အနာဂတ္အတြက္လည္း ဒီထက္ထူးခြ်န္တဲ့လူေတြ
မ်ားမ်ား ထြက္ေပၚလာ ေအာင္ နမူနာေကာင္းေတြေပါ့ေနာ္”
ေမာင္ေသာင္ဒီရဲ႕ၿပိဳင္ပြဲကုိ ကုိယ္တုိင္သြားေရာက္အားေပးခဲ့သူတေယာက္က ျမန္မာႏုိင္ငံ

သားတေယာက္ေနနဲ႔ ထုိင္း ကုိယ္စားျပဳသြားေရာက္ယွဥ္ၿပိဳင္မႈအေပၚ သူ႔အျမင္ကုိ
အခုလုိေျပာျပပါတယ္။
“ထုိင္းဘုရင္နဲ႔ ဘုရင္မပုံကုိကုိင္ထားၿပီး အဲဒီမွာ ထပ္ၿပီး ေလ့က်င့္ဖုိ႔အတြက္ ထုိင္ၿပီး

တန္းစီေနရတာေပါ့ေနာ္။ ကုိယ့္ဗမာ လူမ်ိဳး၊ ကုိယ့္ႏုိင္ငံ၊ ကုိယ့္လူမ်ိဳးျဖစ္ပါလ်က္နဲ႔
သူမ်ားႏုိင္ငံကုိယ္စားျပဳၿပီး သူမ်ားရဲ႕စာအုပ္ကေလးနဲ႔လာၿပီး ဒီၿပိဳင္ပြဲကုိ
၀င္ေရာက္ႏုိ္င္ခြင့္ရတဲ့အတြက္ အလြန္တရာမွေၾကကြဲရင္း အလြန္တရာ ဂုဏ္ယူရပါတယ္။”
ေစာေစာပုိင္းတုန္းကေတာ့ ထုိင္းျပည္ထဲေရး၀န္ႀကီးဌာနဟာ ေမာင္ေသာင္ဒီကုိ ယာယီပတ္စပုိ႔

ထုတ္ေပးဖုိ႔ ျငင္းဆုိခဲ့ေပမဲ့ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ အဘီဆစ္ ၀က္ခ်ာခ်ီ၀ က ခရီးသြားလာခြင့္ျပဳ
လုိက္တာျဖစ္ပါတယ္ခင္ဗ်။
ကိုမဵႃိးရန္ေနာင္သိမ္း ညႀင္းပန္းခံခဲ့ရလိုႛ
လမ္းမေလ႖ာက္ႎိုင္ေတာ့
2009-09-21
http://www.rfa.org/burmese/news/student_leader_disabled_from_torture-

စက္တင္ဘာ ၁၈ ရက္ေနႛက သံတဲၾေထာင္က လၾတ္လာတဲ့ ရန္ကုန္ စက္မႁတကၠသိုလ္
ေကဵာင္းသား ကိုမဵႃိးရန္ေနာင္သိမ္းဟာ စစ္ေဳကာေရးကာလအတၾင္း အာဏာပိုင္ေတၾရဲႛ
ညႀင္းပန္းႎႀိပ္စက္ ခံခဲ့ရတာေဳကာင့္ အာရံုေဳကာထိခိုက္သၾားခဲ့႓ပီး ေထာင္ထဲမႀာ ေဆးဝၝးကုသမႁကို
လံုလံုေလာက္ေလာက္ မရရႀိခဲ့တဲ့အတၾက္ လမ္းမေလ႖ာက္ႎိုင္ေတာ့တဲ့ အေဴခအေန
ေရာက္သၾားခဲ့ပၝတယ္။
ကိုမဵႃိးရန္ေနာင္သိမ္းဟာ ၁၉၈၈ခုႎႀစ္ ရႀစ္ေလးလံုး လူထုလႁပ္ရႀားမႁ

ဴဖစ္ေပၞခဲ့တဲ့အခဵိန္ကတည္းကစ႓ပီး ႎိုင္ငံေရးမႀာ တက္တက္ဳကၾဳကၾ ပၝဝင္လႁပ္ရႀားခဲ့တဲ့
ေကဵာင္းသားတဦးပၝ။ ၁၉၉၆ခုနႀစ္ ေကဵာင္းသားလႁပ္ရႀားမႁမႀာ ရန္ကုန္ စက္မႁတကၠသိုလ္
ေကဵာင္းသားတဦးအေနနဲႛ ဦးေဆာင္လႁပ္ရႀားခဲ့တဲ့အတၾက္ အာဏာပိုင္ေတၾရဲႛ ဖမ္းဆီးတာကို
ခံခဲ့ရ႓ပီး ေထာင္ဒဏ္ (၇)ႎႀစ္ ခဵမႀတ္ခံခဲ့ရပၝတယ္။ ေထာင္ကလၾတ္လာ႓ပီးေတာ့လည္း ၈၈မဵႃိးဆက္
ေကဵာင္းသားေခၝင္းေဆာင္ေတၾဴဖစ္တဲ့ မင္းကိုႎိုင္၊ ကိုကုိဳကီးတိုႛနဲႛအတူ ႎိုင္ငံေရးမႀာ ဆက္လက္
ပၝဝင္လႁပ္ရႀားခဲ့သူ ဴဖစ္ပၝတယ္။ ဒၝေပမယ္ ၂၀၀၇စက္တင္ဘာ
ေရၿဝၝေရာင္သံဃာလႁပ္ရႀားမႁအ႓ပီးမႀာ ကိုမဵႃိးရန္ေနာင္သိမ္းဟာ ဒုတိယအဳကိမ္
အဖမ္းခံခဲ့ရတာဴဖစ္ပၝတယ္။ သူအဖမ္းခံရပံုက အဴခားသူေတၾနဲႛမတူပဲ လူစည္ကားတဲ့ေနရာမႀာ
အမည္မသိလူေတၾက အတင္းဝင္ေရာက္ရိုက္ႎႀက္႓ပီး ခဵႂပ္ေႎႀာင္ ေခၞေဆာင္သၾားဴခင္းခံရတာ
ဴဖစ္ပၝတယ္။
သူစတင္အဖမ္းခံခဲ့ရပံုနဲႛ စစ္ေဳကာေရးကာလအတၾင္း အေတၾႛအဳကံႂေတၾကို မအင္ဳကင္းႎိုင္က

ဆက္သၾယ္ ေမးဴမန္းတင္ဴပထားပၝတယ္။
ဴမန္မာႎိုင္ငံမႀ ႎိုင္ငံေရး အကဵဥ္းသား အားလံုးကို လၿတ္ေပးရန္ မေလးရႀားႎိုင္ငံ

ကၾာလာလမ္ပူ႓မိႂႚတၾင္ ၂၀၀၇ခုႎႀစ္ ေအာက္တိုဘာ ၂၃ရက္ေနႛက ေတာင္းဆို ဆႎၬဴပေနေသာ
မႀတ္တမ္းပံု ဴဖစ္ပၝသည္။ (Photo: AFP)

ေဴမာင္းဴမေထာင္ မႀာ နုိင္ငံေရးအကဵဥ္းသားေတၾ

ဖိနႀိပ္ညႀင္းပန္းခံေနရ
2009-09-21
http://www.rfa.org/burmese/news/torture_rampant_for_political_prisoners-
စစ္အစိုးရရဲႛ လၾတ္ဴငိမ္းသက္သာခၾင့္နဲႛ စက္တဘႆာ ၁၈ ရက္ေနႛက လၾတ္ေဴမာက္လာဳကတဲ့

နို္င္ငံေရး အကဵဥ္းသားေတၾထဲမႀာ စက္တဘႆာ ေရၿဝၝေရာင္ လႁပ္ရႀားမႁနဲႛ အဖမ္းခံခဲ့ရတဲ့
ဧရာ၀တီတိုင္း ဘိုကေလးဴမိႂႛ အမဵိႂးသား ဒီမိုကေရစီ အဖၾႛဲခဵႂပ္အဖၾဲႛဝင္ ဦးေအာင္ဴမင့္လဲ
ပၝဝင္ပၝတယ္၊၊
ဦးေအာင္ဴမင့္ဟာ ေဴမာင္းဴမေထာင္ကေန လၾတ္ေဴမာက္လာခဲ့တာ ဴဖစ္ပၝတယ္၊၊

ေဴမာင္းဴမေထာင္ထဲမႀာ အတူေန နုိင္ငံေရးအကဵဥ္းသားေတၾ ဖိနႀိပ္ညႀင္းပန္းခံေနရတယ္လို
ဦးေအာင္ဴမင့္က RFA ကို ေဴပာပၝတယ္၊၊
ေထာင္အာဏာပိုင္ေတၾ က နိင္ငံေရး အကဵဥ္းသားေတၾကို ဖိနႀိပ္မႁေတၾ ရႀိေပမဲ့ ရာဇဝတ္မႁနဲႛ

ေထာင္ကဵေနတဲ့သာမန္ အကဵဥ္းသားေတၾကေတာ့ သူတို့ကို ေလးစားမႁ ရႀိဳကေဳကာင္း
ဦးေအာင္ဴမင့္က ေဴပာပၝတယ္၊၊ ဒၝ့အဴပင္ အကဵဥ္းသားေတၾ စားေသာက္ရတဲ့ အစားအစာလည္း
တစ္ဦးနဲႛ တစ္ဦး မတူညီေဳကာင္း သူကဆိုပၝတယ္၊၊
အကဵဥ္းသားေတၾ ရဲႛ ကဵန္းမာေရး အတၾက္ ေထာင္အာဏာပိုင္ေတၾက တာဝန္ယူေဆာင္ရၾက္မႁ

မရႀိသေလာက္ပၝဘဲလိုႛ ဦးေအာင္ဴမင့္က ေဴပာပၝတယ္၊၊
အာဏာပိုင္ေတၾရဲႛ ဖိနႀိပ္မႁေဳကာင့္ ကဵန္းမာေရး ခဵိႂႛယၾင္းေနတဲ့ နုိင္ငံေရးအကဵဥ္းသားေတၾ ကို

အခဵိန္မီ ေဆးဝၝးကုသေပးဖိုႛ လိုေနတယ္လိုႛလဲ သူက ဆုိပၝတယ္၊၊
ေဴမာင္းဴမေထာင္မႀာ ရႀိတဲ့ နုိင္ငံေရးအကဵဥ္းသားေတၾထဲက ေကဵာင္းသားေခၝင္းေဆာင္

ကိုစည္သူေမာင္ရဲႛ မိခင္ ေဒၞနုနုေဆၾနဲႛ ဦးေအာင္ဴမင့္တိုႛဘဲ လၾတ္ေဴမာက္လာတာ ဴဖစ္ပၝတယ္၊၊
၂၀၀၇ စက္တဘႆာေရၿဝၝေရာင္လႁပ္ရႀားမႁမႀာ ပၝဝင္ခဲ့တဲ့ ဦးေအာင္ဴမင့္ဟာ ၂၀၀၈ ခုနႀစ္ မတ္လ ၁၁

ရက္ေနႛမႀာ ပုဒ္မ ၅၀၅ (ခ) နဲႛ ေထာင္ဒဏ္ ၂ နႀစ္အဴပစ္ေပးခံခဲ့ရပၝတယ္၊၊ အခု ဴပစ္ဒဏ္ ၂၂ လ
ကဵခံအဴပီးမႀာ လၾတ္လာခဲ့တာဴဖစ္ပၝတယ္၊၊
စစ္အစိုးရရဲႛ လၾတ္ဴငိမ္းသက္သာခၾင့္ေဳကာင့္ စက္တဘႆာ ၁၈ ရက္ေနႛက ေဴမာင္းဴမေထာင္က

လၾတ္လာတဲ့ ဘုိကေလးဴမိႂႛ အမဵိႂးသား ဒီမိုကေရစီအဖၾဲႛခဵႂပ္ အဖၾဲႛဝင္ ဦးေအာင္ဴမင့္ ကို
ေဴမာင္းဴမေထာင္တၾင္းက အကဵဥ္းသားေတၾ ရဲႛ အေဴခအေနအေဳကာင္း ေဒၞခင္ခင္အိက
ဆက္သၾယ္ ေမးဴမန္းတင္ဴပထားပၝတယ္၊၊

ကိုဘုိဘုိ ဴပင္းဴပင္းထန္ထန္အရိုက္ခံခဲ့ရတာေဳကာင့္
အာရံုေဳကာထိ႓ပီး ေဝဒနာ ခံစားေနရ
2009-09-21
http://www.rfa.org/burmese/news/political_prisoner_suffers_from_torture-
စက္တင္ဘာလ ၁၈ ရက္ေနႛက မႎၨေလးဴမိႂႛ အိုးဘိုအကဵဥ္းေထာင္ကေန အကဵဥ္းသား ၄၀၀ ေကဵာ္

လၿတ္ေပးခဲ့ရာမႀာ ႎိုင္ငံေရးအကဵဥ္းသား ၁၁ ဦး ပၝဝင္ပၝတယ္။
အဲ့ဒီလၾတ္ေဴမာက္လာတဲ့ ၁၁ ဦးထဲက တေယာက္ကေတာ့ အေဴခခံပညာ ေကဵာင္းသားမဵားသမဂၢ

အကသ အဖၾဲႛဝင္လည္းဴဖစ္ ဴမန္မာႎိုင္ငံလံုးဆိုင္ရာ ေကဵာင္းသားမဵား ဒီမိုကရက္တစ္တပ္ဦး
ABSDF ေဴမာက္ပိုင္း အဖၾဲႛဝင္ေဟာင္းတစ္ဦး ဴဖစ္ခဲ့တဲ့ ကိုဘိုဘို ေခၞ ကိုမိုးေကဵာ္သူ ဴဖစ္ပၝတယ္။
ကိုဘိုဘိုဟာ ၁၉၈၈ အေရးအခင္း႓ပီးေနာက္ပိုင္း ကခဵင္ဴပည္နယ္ဖက္ကို ေတာခိုလာခဲ့တဲ့

ေကဵာင္းသား တစ္ေယာက္ပၝ။ ၁၉၉၂ ခုႎႀစ္မႀာေတာ့ ABSDF ေဴမာက္ပိုင္းအဖၾဲႛအတၾင္း
စစ္အစိုးရဒလ႖ိႃေတၾ ဝင္ေရာက္လာတယ္ဆိုတဲ့ ဴပသနာေတၾ ဴဖစ္ေပၞအဴပီး အိမ္ဴပန္သၾားရာမႀာ
စစ္အစိုးရက ဖမ္းဆီးဴပီးေတာ့ ႎႀစ္ရႀည္ေထာင္ဒဏ္ အပစ္ေပးခံလိုက္ရတဲ့အေဳကာင္း သူကအခုလို
ေဴပာဴပပၝတယ္။
ကိုဘိုဘို။ ။ “ကဵေနာ္ ဥပေဒမဲ့နဲႛ ဖမ္းထိန္းသိမ္းဴခင္း ခံလိုက္ရတာေပၝ့ေနာ္၊

ေထာက္လႀမ္းေရးရဲ့ အညိႂးအေတး ဴပႂကဵင့္ဴခင္း ခံလိုက္ရတယ္၊ ကဵေနာ္ အဲ့လိုပဲ ခံစားမိတယ္၊
ဝမ္းတူးဖိုး ဗဵား ၁၂၄ က႒ကီး ႎိုင္ငံေတာ္ အစိုးရ အဳကည္ညိႂ ပဵက္ေစမႀႂလိုႛ သူတိုႛေဴပာတာပဲေနာ္၊
အဲ့ဒၝနဲႛ ကဵေနာ္ ႎႀစ္ ၂၀ ခဵလိုက္တာေလ၊ ၅ ရက္ ၈ လ ၉၈ က၊ ၁၁ ႎႀစ္ ၄ လ ေနခဲ့ရတယ္၊ ၁၁ ႎႀစ္
၃ လ နဲႛ ၁၈ ရက္ေပၝ့။”
ဖမ္ဆီးခံခဲ့ရ႓ပီးတဲ့ေနာက္ သူႛကို ရန္ကုန္ ေထာက္လႀမ္းေရး ၇ ကစစ္ေဳကာေရးစခန္းကို

ပိုႛလိုက္ပၝတယ္။ စစ္ေဳကာေရးမႀာ႒ကံႂခဲ့ရတဲ့ သူႛရဲႛအေတၾႛအ႒ကံႂတစိတ္တပိုင္းကို
ခုလိုေဴပာဴပပၝတယ္။
ကိုဘိုဘို။ ။ “စစ္ေဳကာေရးကေတာ့ စစ္ေဳကာေရးဆိုေတာ့ သူတိုႛက ေစာ္တယ္

ေစာ္တယ္အကို၊ ေစတနာပၝပၝေလး ေစာ္႓ပီး အားေပးပၝတယ္သူတိုႛ၊ ကဵေနာ္တိုႛ ေရမႀ မတိုက္တာ၊
ေရမတိုက္ေတာ့ ကဵေနာ္ အိမ္သာသၾားခဵင္တယ္ေပၝ့ေနာ၊ အိမ္သာသၾားခဵင္တယ္
မတတ္ႎိုင္ဘူးေလ အဲ့ဒီမႀာ အိမ္သာေရေသာက္တာ၊ အိမ္သာေရေသာက္ေတာ့ အကို ရာ
နည္းနည္းဴပန္႓ပီး အားဴဖစ္သၾားတာေပၝ့ လန္းလန္းဆန္းဆန္းေလး ဴဖစ္တာေပၝ့၊ သူတိုႛ အဲ့ဒီအခဵိန္မႀာ
ကဵေနာ့္ ကို ေခၝင္းစၾတ္ထားေတာ့ အဲ့မႀာ ကန္တာ ကန္ေတာ့အခဵိန္မႀာ ကန္ရင္းနဲႛ သူ
နည္းနည္းလၾန္သၾားတယ္ ေသၾးထၾက္သၾားတဲ့အခဵိန္မႀာ သူ ကဵေနာ္တိုႛကို ေနာက္ပိုင္း
သိသိသာသာ ေလ႖ာ့ခဵသၾားတယ္၊ အဲ့ဒီ အဆင့္ ေလာက္ပၝပဲ။”

ေထာင္ကထၾက္လာခဵိန္မႀာ အာဏာပိုင္ေတၾက သေဘာတူညီခဵက္ ပုဒ္မ ၄၀၁ ကိုလက္မႀတ္
ထိုးခိုင္းတာေဳကာင့္ လက္မႀတ္ထိုးေပးခဲ့ရတဲ့အေဳကာင္းနဲႛ စစ္အစိုးရက လၾတ္႓ငိမ္းသက္သာခၾင့္
ေပးတဲ့ကိစၤအေပၞ ႎိုင္ငံအကဵဥ္းသားတေယာက္အေနနဲႛ သူႛရဲႛအဴမင္ကို အခုလို
ဆက္ေဴပာပၝတယ္။
ကိုဘိုဘို။ ။ “လုပ္ခိုင္းတယ္ ထိုးရတယ္ဗဵာ ဖိုးအိုဝမ္ အဲ့ဒီေကာင္ထိုးရတယ္၊ ကဵေနာ္တိုႛကို

သူတိုႛက ႎိုင္ငံေရးအကဵဥ္းသား အေနနဲႛ အသိအမႀတ္ဴပႂ႓ပီး လၾတ္ေပးလိုက္တာမဟုတ္ဘူးဗဵ၊
ကဵေနာ့္စိတ္ထဲမႀာ အဲ့လိုပဲ ခံစားရတယ္၊ ေဴပာခဵင္ တာက အခု သူတိုႛ ေဴပာေနတဲ့
အမဵိႂးသားဴပန္လည္သင့္ဴမတ္ေရး ဘာညာကိၾကၾရႀိတယ္ဆိုေတာ့ စည္းလံုး ညီညၾတ္ေရး ကေဝးပၝ
တယ္၊ ကဵေနာ္တိုႛကို နံပၝတ္တစ္ အသိအမႀတ္ဴပႂေပးဖိုႛေတာ့လိုလိမ့္မယ္၊ ကဵေနာ္တိုႛ အခုခဵိန္ထိ
အသိအမႀတ္ မဴပႂေပးေသးဘူး၊ ကဵေနာ္ အဲ့လို ဴမင္ေနတယ္။”
ကိုဘုိဘုိ ဟာ အိုးဘိုေထာင္တၾင္း အကဵဥ္းကဵခံေနရစဥ္ ၂၀၀၀ ခုႎႀစ္မႀာတ႒ကိမ္နဲႛ ၂၀၀၅

ခုႎႀစ္မႀာတစ္႒ကိမ္ ေထာင္တၾင္းမႀာ ဴပင္းဴပင္းထန္ထန္ အရိုက္ခံခဲ့ရတာေဳကာင့္ နားအာရံုေဳကာ
ထိခိုက္ခံရ႓ပီး ေခၝင္းတဴခမ္းကိုက္တဲ့ ေဝဒနာ ခံစားေနရတယ္လိုႛ သိရပၝတယ္။
ဴမန္မာႎိုင္ငံမႀ အကဵဥ္းသားမဵားကဲ့သိုႛ ေထာင္ဝတ္စံု ဝတ္ဆင္၍ သံေဴခကဵင္း ခတ္ကာ ထိုင္းႎိုင္ငံ

ဗန္ေကာက္႓မိႂႚရႀိ ကုလသမဂၢ႟ံုးေရႀႚတၾင္ ဆႎၬဴပေနသူမဵား၏ ယခင္မႀတ္တမ္းဓာတ္ပံု ဴဖစ္ပၝသည္။
(Photo: AFP)

စစ္အစိုးရတပ္ဘက္က စစ္ဦးစီး
ကိုးကန္ႛတိုက္ပၾဲအ႓ပီး အေရးယူခံရ
2009-09-
21http://www.rfa.org/burmese/news/army_commander_faces_punishment-
ကိုးကန္ႛေဒသကို ဝင္တိုက္စဥ္ စစ္အစိုးရတပ္ေတၾကို ဦးစီးခဲ့သူ ဒစက (ေဒသကၾပ္ကဲေရး

စစ္ဆင္ေရးဌာနခဵႂပ္) မႀႃး ဗိုလ္မႀႃးခဵႂပ္ ဝင္းေမာင္ ကို အေရးယူထားတယ္ဆိုတဲ့ သတင္းေတၾ
ထၾက္ေပၞေနပၝတယ္။ လက္ရႀိအေနနဲႛ ဗိုလ္မႀႃးခဵႂပ္ ဝင္းေမာင္ကို လားရႁိး႓မိႂႚ ရပခမႀာ
အကဵယ္ခဵႂပ္ခဵထားတယ္လိုႛ ရပခနဲႛ နီးစပ္တဲ့ သတင္း ရပ္ကၾက္က ေဴပာဆိုပၝတယ္။
ဗိုလ္မႀႃးခဵႂပ္ဝင္းေမာင္ကို အခုလိုအေရးယူတဲ့ ကိစၤနဲႛပတ္သက္႓ပီး တ႟ုတ္ဴပည္ဘက္က

ကုန္သည္အသိုင္း အဝိုင္းဳကားမႀာ ထၾက္ေနတဲ့ သတင္းကေတာ့ ကုန္သည္ေတၾထံက
လာဘ္ယူလိုႛ ဴဖစ္တယ္လိုႛ ဆိုပၝတယ္။ ဒၝေပမဲ့ အပစ္ရပ္တိုင္းရင္းသားမဵား သတင္းရပ္ကၾက္က
ေဴပာဆိုတာကေတာ့ ကိုးကန္ႛေဒသကို ဝင္တိုက္စဥ္ စစ္ အစိုးရဘက္က အကဵအဆံုးမဵားလိုႛ
ဴဖစ္တယ္လိုႛ ေဴပာပၝတယ္။ အကဵအဆံုး သတင္းနဲႛ ပတ္သက္႓ပီး စစ္အစိုးရသတင္းစာေတၾမႀာ
၂၀ေကဵာ္ ဴဖစ္တယ္လိုႛ ေရးေပမဲ့ တကယ္တန္းက ဒုတပ္ရင္းမႀႃးတဦး အပၝအဝင္ အရာရႀိ ၇ဦးနဲႛ
စုစုေပၝင္းကဵဆံုးသူ ၅၀ေကဵာ္တယ္လိုႛ ဆိုပၝတယ္။ ဒဏ္ရာရသူလဲ ၁၀၀ ေကဵာ္တယ္လိုႛ အပစ္ရပ္
တိုင္းရင္းသားအဖၾဲႚေတၾက ေဴပာပၝတယ္။ တ႟ုတ္ဴမန္မာနယ္စပ္အေဴခစိုက္
စစ္ေရးႎိုင္ငံေရးေလ့လာသူ ဦးေအာင္ေကဵာ္ေဇာ ကေတာ့ ကိုးကန္ႛတိုက္ပၾဲဟာ စစ္အစိုးရအတၾက္
စစ္ေရးအရေရာ၊ ႎိုင္ငံေရး အရပၝ ႟ႁံးတာဴဖစ္တယ္လိုႛ ဆိုပၝတယ္။

ကိုးကန္ႛအဖၾဲႚ ဌာနခဵႂပ္တည္ရႀိရာ ေလာက္ကိုင္႓မိႂႚကို စစ္အစိုးရတပ္မဵားက သိမ္းပိုက္႓ပီးေနာက္
ႎိုင္ငံဴခား သံတမန္မဵားႎႀင့္ သတင္းဌာနမဵားကို စက္တင္ဘာ ၈ရက္ေနႛက သတင္းစာ ရႀင္းလင္းပၾဲ
ဴပႂလုပ္သည့္ ဟိုတယ္ဴဖစ္ပၝသည္။ (Photo: AFP)
ဦးေအာင္ေကဵာ္ေဇာ။ ။ “လား႟ိႁးမႀာ အကဵယ္ခဵႂပ္ကဵတယ္၊ တခဵိႂႚကလည္း ေနဴပည္ေတာ္မႀာ

အကဵယ္ခဵႂပ္ ကဵတယ္လိုႛ ဳကားတယ္၊ ဒၝေပမဲ့ ေသခဵာတာေတာ့ ေလာေလာဆယ္ လား႟ိႁးမႀာ
ရႀိေနေသးတယ္။ သတင္းက မဵိႂးစံုထၾက္တာေပၝ့ဗဵာ၊ ဒၝေပမဲ့ က႗န္ေတာ္တိုႛ ဴမင္တာေတာ့
ဒီတိုက္ပၾဲမႀာ သူ စစ္ေရးအရေရာ ႎိုင္ငံေရး ႟ံႁးတယ္ဆိုတာ ေဖာ္ဴပတာပဲေလ။
ဗိုလ္မႀႃးခဵႂပ္တေယာက္တည္း အေရးယူခံရတယ္၊ ဒၝမႀမဟုတ္ ဒီ႟ံႁးနိမ့္မႁအတၾက္ကို ဝင္းေမာင္ကို
ဓားစာခံ ထည့္လိုက္တာပဲ ဴဖစ္တယ္။”
ကိုးကန္ႛတိုက္ပၾဲမႀာ ဖံုဳကားရႀင္ဘက္က တိုက္ခိုက္သူ တေထာင္ေလာက္ပဲရႀိေပမဲ့ ဗိုလ္မႀႃးခဵႂပ္

ဝင္းေမာင္က တပ္ရင္း ၂၀ေကဵာ္အဴပင္ လက္နက္႒ကီးေတၾကို သံုးခဲ့တာ ဴဖစ္ပၝတယ္။
အကဵအဆံုးလဲ အမဵားအဴပားရႀိခဲ့တာပၝ။
ဦးေအာင္ေကဵာ္ေဇာ။ ။ “နာရီ ၂၀ မဴပည့္တဲ့ တိုက္ပၾဲမႀာ တပ္ရင္း ၂၀ ေကဵာ္ သံုးခဲ့တယ္။

အေဴမာက္႒ကီးေပၝင္း မဵားစၾာ သံုးခဲ့႓ပီးေတာ့ ႎိုင္ငံ့သမိုင္းမႀာက ႓ငိမ္းခဵမ္းေရးကို ဖဵက္ဆီးသူ၊
တိုင္းရင္းသားေတၾကို ႎႀစ္ေပၝင္း ၂၀ ေလာက္ လိမ္လည္ခဲ့႓ပီး ေနာက္ဆံုးမႀာ သူႛတပ္အင္အားနဲႛ
ဖိ႓ပီးေတာ့ ေဴဖရႀင္းဖိုႛ ႒ကိႂးစားတာ။ အဲဒီေတာ့ ဒီတပ္ေတၾဟာ သူတည္ေဆာက္ခဲ့တာ ဒီလို
လက္နက္အင္အား ႒ကီးေအာင္ တည္ေဆာက္ခဲ့တာ တဴခား ဴပည္ပအႎၩရာယ္ထက္
ဴပည္တၾင္းမႀာရႀိတဲ့ လူမဵိႂးစု လက္နက္ကိုင္ေတၾ၊ ဴပည္တၾင္းက သူႛအလို မလိုက္ႎိုင္တဲ့ အတၾင္းက
၀င္ခဵမဲ့လူေတၾကို တိုက္ခိုက္ဖိုႛ ဴဖစ္တာဆိုတာ ပို႓ပီး ပီပီဴပင္ဴပင္ ေဖာ္ဴပတာေပၝ့။ ဒၝ ကိုးကန္ႛတိုက္ပၾဲ
ေဖာ္ဴပခဵက္ေတၾ ဴဖစ္တယ္။ ဒီတိုက္ပၾဲမႀာ ဘယ္လိုပဲ ဴဖစ္ေနဴဖစ္ေန၊ ဘယ္လိုပဲ ေဴပာေနေဴပာေန
သူဟာ ႎိုင္ငံေရးအရ အ႒ကီးအကဵယ္ ႟ံႁးနိမ့္ခဲ့တာ ဴဖစ္တယ္။”
ကိုေကဵာ္ေဇာလၾင္ အင္းစိန္ေထာင္မႀာ
ညၟဥ္းပန္းႎႀိပ္စက္ခံရ
2009-09-21
http://www.rfa.org/burmese/news/us_citizen_tortured_under_detention-
အေမရိကန္ႎိုင္ငံသားဴဖစ္ေနတဲ့ ကိုေကဵာ္ေဇာလၾင္ ေခၞ ကိုညီညီေအာင္ကို ရန္ကုန္

မဂႆလာဒံုေလဆိပ္ကေန သက္ဆိုင္ရာက စက္တင္ဘာ ၄ ရက္မႀာ ဖမ္းဆီးေခၞေဆာင္သၾား႓ပီး
၁၇ရက္အ႒ကာမႀာမႀ ရန္ကုန္႓မိႂႚ အေမရိကန္ ေကာင္စစ္ဝန္က အင္းစိန္ေထာင္မႀာ မေနႛက
စက္တင္ဘာ ၂၀ရက္ေနႛမႀာ ေတၾႚခၾင့္ရရႀိပၝတယ္။

ဴမန္မာႎိုင္ငံသိုႛ အသၾား စက္တင္ဘာ ၃ ရက္ေနႛက မဂႆလာဒံု အဴပည္ဴပည္ဆိုင္ရာ ေလဆိပ္သိုႛ

ဆိုက္ေရာက္႓ပီးေနာက္ စစ္အစိုးရ၏ ဖမ္းဆီးဴခင္းခံထားရသူ ဴမန္မာဴပည္ဖၾား
အေမရိကန္ႎိုင္ငံသား ကိုေကဵာ္ေဇာလၾင္ ေခၞ ကိုညီညီေအာင္၏ ယခင္ ဓာတ္ပံုတခု ဴဖစ္ပၝသည္။
(Photo: RFA)
ဒီအေ႒ကာင္းကို အေမရိကန္ဴပည္ေထာင္စု ေမရီလင္းဴပည္နယ္မႀာ ေနထိုင္ေနတဲ့

ကိုညီညီေအာင္ရဲ့ မိတ္ေဆၾ မဝၝဝၝက ေဴပာဴပပၝတယ္။
မဝၝဝၝ။ ။ “ေလယာဥ္ကၾင္းမႀာ ဖမ္းသၾားတာေပၝ့ေနာ္၊ အဲဒၝက စက္တင္ဘာ ၃ ရက္ေနႛ၊ အခု ၁၇

ရက္ ဳကာ႓ပီးေတာ့မႀ စက္တင္ဘာ ၂၀ ရက္ေနႛ ကဵမႀ ပထမဦးဆံုးအ႒ကိမ္ ဒီ US counselor Colin
Furst နဲႛ ေတၾႚခၾင့္ရဴခင္း ဴဖစ္ပၝတယ္။ အင္းစိန္ေထာင္မႀာ ဴဖစ္တယ္၊ မိနစ္ ၄၀ ဳကာ စကားေဴပာခၾင့္
ရခဲ့ပၝတယ္။”
ကိုညီညီေအာင္က သူ ညၟဥ္းပန္းႎႀိပ္စက္ခံရတဲ့ အေ႒ကာင္း အေမရိကန္ ေကာင္စစ္ဝန္ကို

ေဴပာဴပတယ္လိုႛလည္း ဆိုပၝတယ္။
ကိုညီညီေအာင္ဟာ ရႀစ္ေလးလံုး လူထုအံု႔ကမႁမႀာ ပၝဝင္တဲ့အတၾက္ ေထာင္ဒဏ္ခဵမႀတ္

ခံရဖူးပၝတယ္။ ေနာက္ပိုင္း အေမရိကန္ကို ေရာက္ရႀိလာဴပီး ဴမန္မာ့ဒီမိုကေရစီ လႁပ္ရႀားေနရာက
၂၀၀၅ခုႎႀစ္ကစ႓ပီး ထိုင္းႎိုင္ငံမႀာ အေဴခစိုက္ လႁပ္ရႀားလာပၝတယ္။
ကိုညီညီေအာင္ဟာ ဴမန္မာႎိုင္ငံ အကဵဥ္းသားမဵား လၾတ္ေဴမာက္ေရးလႁပ္ရႀားမႁမႀာ ပၝဝင္ေန႓ပီး

ႎိုင္ငံေရးအကဵဥ္းသားေတၾ အားလံုး လၾတ္ေဴမာက္ေရး ေတာင္းဆိုထားတဲ့ လက္မႀတ္ေတၾကို
ကုလသမဂၢကို ေပးအပ္ဖိုႛ တဴခားအဖၾဲႚဝင္ေတၾနဲႛ အတူ နယူးေယာက္႓မိႂႚကို ႓ပီးခဲ့တဲ့ ဇၾန္လက
ေရာက္ရႀိလာခဲ့ပၝတယ္။
နယူးေယာက္ ေရာက္ရႀိခဲ့တုန္းက ကိုညီညီေအာင္ဟာ ကုလသမဂၢ အထူးကိုယ္စားလႀယ္ မစၤတာ

ဂမ္ဘာရီ၊ ကုလသမဂၢဆိုင္ရာ သံအမတ္ေတၾနဲႛ ဥေရာပ ေကာ္မရႀင္နဲႛ ေတၾႚဆံုခဲ့ပၝတယ္။
ေလာေလာဆယ္မႀာ ကိုညီညီေအာင္မိခင္ ေဒၞစန္းစန္းတင္အပၝအဝင္ သူႛမိသားစုဝင္ ၅ ဦးဟာ

ႎိုင္ငံေရးအကဵဥ္းသားေတၾ အဴဖစ္ အကဵဥ္းကဵေနပၝတယ္။
ကိုညီညီေအာင္နဲႛ ပတ္သက္႓ပီး ေဒၞစမ္းစမ္းတင္က တင္ဴပေပးပၝမယ္။
ေဒၞေအာင္ဆန္းစု႒ကည္
ေသၾးအားနည္းေနေဳကာင္း ဆရာဝန္ေဴပာဆုိ
2009-09-21
http://www.rfa.org/burmese/news/suu_kyi_suffers_low_blood_pressure-
ေဒၞေအာင္ဆန္းစု႒ကည္ဟာ ေသၾးအားနည္းတဲ့ေဝဒနာခံစားေနရတယ္လိုႛ သူႛဆရာဝန္က

ေဴပာ႒ကားလိုက္ပၝတယ္။
ေဒၞေအာင္ဆန္းစု႒ကည္ကို ႓ပီးခဲ့တဲ့လက ေနအိမ္အကဵယ္ခဵႂပ္ ထပ္မံခဵထား႓ပီးတဲ့ေနာက္

မိသားစုဆရာဝန္ ေဒၝက္တာတင္မဵိႂးဝင္းက သူႛကဵန္းမာေရးကို မေနႛကမႀ ပထမဆံုးအ႒ကိမ္
သၾားေရာက္စစ္ေဆးခၾင့္ရပၝတယ္။
ေဒၝက္တာတင္မဵိႂးဝင္းနဲႛ လက္ေထာက္တိုႛဟာ ေဒၞေအာင္ဆန္းစု႒ကည္အိမ္ကို

သၾားေရာက္ခၾင့္ရခဲ့တယ္လိုႛ အမဵိႂးသားဒီမိုကေရစီ အဖၾဲႚခဵႂပ္ ေဴပာခၾင့္ရပုဂၢိႂလ္ ဦးဉာဏ္ဝင္းက
ေဴပာ႒ကားပၝတယ္။
ေဒၞေအာင္ဆန္းစု႒ကည္ရဲ့ ကဵန္းမာေရးဟာ ေယဘုယဵအားဴဖင့္ေကာင္းမၾန္ေပမဲ့

အစားေကာင္းေကာင္း မစားတဲ့အတၾက္ ေသၾးအားနည္းေနတယ္လိုႛ သူႛဆရာဝန္က
ေဴပာ႒ကားတဲ့အေ႒ကာင္း ဦးဉာဏ္ဝင္းက ေဴပာပၝတယ္၊
စစ္အစိုးရ၏ ဴမန္မာ့႟ုပ္ဴမင္သံဳကားမႀ ထုတ္လၿင့္ဴပသေသာ သတင္းအစီအစဥ္တၾင္

အင္းစိန္ေထာင္ပရဝဏ္ရႀိ အထူးတရား႟ံုးသိုႛ ေမလ ၂၀ရက္ေနႛက ေဒၞေအာင္ဆန္းစုဳကည္
ေရာက္ရႀိလာပံု ဴဖစ္ပၝသည္။ (Photo: AFP)
ေဒၞေအာင္ဆန္းစု႒ကည္ အိမ္ကို အေမရိကန္ႎိုင္ငံသား John Yettaw ေရကူးခိုးဝင္ေရာက္တဲ့

ကိစၤကို အေ႒ကာင္းဴပ႓ပီး စစ္အစိုးရက ေနအိမ္အကဵယ္ခဵႂပ္က လၾတ္ေဴမာက္မဲ့ရက္ ေစ့ကာနီးမႀ
ေဒၞေအာင္ဆန္းစု႒ကည္ကို ဖမ္းဆီးအေရးယူခဲ့ပၝတယ္။ သူႛကိုဖမ္းဆီးထားခဵိန္ ႓ပီးခဲ့တဲ့

ေမလအတၾင္း ေဒၞေအာင္ဆန္းစု႒ကည္ဟာ ေသၾးအားနည္း႓ပီး ႒ကၾက္တက္တဲ့
ေဝဒနာခံစားခဲ့ရပၝတယ္။
ေနအိမ္ကို ခိုးဝင္တဲ့ အေမရိကန္ ႎိုင္ငံသားကေတာ့ လၾတ္ေဴမာက္သၾား႓ပီး

သူႛအိမ္သူဴပန္ေရာက္ေနခဵိန္မႀာ ေဒၞေအာင္ဆန္းစု႒ကည္ဟာ ဆိုင္းငံ့ဴပစ္ဒဏ္ ၁၈ကဵခံရ႓ပီး
ေနအိမ္မႀာ အကန္ႛအသတ္နဲႛ ဴပန္ေနရပၝတယ္။
John Yettaw ေဒၞေအာင္ဆန္းစု႒ကည္အိမ္ ဝင္ေရာက္ခဲ့႓ပီးတဲ့ေနာက္ မိသားစုဆရာဝန္

ေဒၝက္တာတင္မဵိႂးဝင္းကိုလည္း အာဏာပိုင္ေတၾက ေခၞယူေမးဴမန္းခဲ့ပၝတယ္။
မေကသီေအာင္နဲႛ ၂ ဦး
မႎၩေလးအကဵဥ္းေထာင္က လၾတ္ေဴမာက္လာ
2009-09-21
http://www.rfa.org/burmese/news/two_female_prisoners_freed_from_mandalay_ja
il-09212009113403.html/story_main?textonly=1
စစ္အစိုးရက ဴပန္လၿတ္ေပးလိုက္သူေတၾထဲမႀာ မႎၩေလးေထာင္မႀာက မေကသီေအာင္လည္း

ပၝတယ္လိုႛ သိရပၝတယ္။ ႎိုင္ငံေရး လႁပ္ရႀားမႁေတၾမႀာ ပၝဝင္တယ္လိုႛ စၾပ္စၾဲခံရတဲ့ ခင္ပၾန္းသည္ကို
ရႀာမေတၾႚတာေ႒ကာင့္ စစ္အစိုးရက မေကသီေအာင္ကို ၂၀၀၈ ခုႎႀစ္ စက္တင္ဘာလက
ဖမ္းဆီးခဲ့တာပၝ။ စစ္အစိုးရ တရား႟ံုးက ေထာင္ဒဏ္ ၂၆ ႎႀစ္ ခဵမႀတ္ခဲ့႓ပီးေနာက္ ၁၀ႎႀစ္ကို
ေလ႖ာ့ခဵခဲ့ပၝတယ္။
မေကသီေအာင္္ဟာ အဖမ္းခံရခဵိန္မႀာ ကိုယ္ဝန္ရႀိေန႓ပီး ေထာင္ထဲမႀာ ကိုယ္ဝန္ ပဵက္ကဵ

ခဲ့ပၝတယ္။ ေထာင္ကဵေနစဥ္မႀာလည္း ေနမေကာင္းတာေ႒ကာင့္ ေထာင္တၾင္း
ေဆး႟ံုတင္ထားခဲ့ရပၝတယ္။ မေကသီေအာင္ကို ေထာင္ေဆး႟ံုကေန ေခၞယူ႓ပီး လၿတ္ေပးခဲ့တာ
ဴဖစ္ပၝတယ္။
မေကသီေအာင္ လၾတ္လာတဲ့ သတင္းကို ႒ကားရတဲ့အေ႒ကာင္း မေကသီေအာင္ရဲ့

ခင္ပၾန္းသည္က RFA ကို အတည္ဴပႂ ေဴပာဆုိပၝတယ္။
မေကသီေအာင္၏ခင္ပၾန္း။ ။ “ဟုတ္ပၝတယ္။ မေကသီေအာင္ လၾတ္တယ္၊ ေနာက္႓ပီးေတာ့

မဇင္ႎႀင္းေအးလည္း လၾတ္တယ္၊ မေကသီေအာင္ သူႛကို ေထာင္ေဆး႟ံုေပၞက ေန႓ပီးေတာ့ သူႛကို
ဆၾဲထုတ္လာတယ္လိုႛ ေဴပာတယ္။ ေထာင္ေဆး႟ံုမႀာ သူႛကို တင္ထားရင္းနဲႛ ဟိုေလ ေထာင္ထဲမႀာ
သူ ခဏခဏ မူးလဲေနတယ္လိုႛ ေဴပာတယ္။”
မေကသီေအာင္္နဲႛ အတူ အဖမ္းခံခဲ့ရတဲ့ မဇင္ႎႀင္းေအးလဲ လၾတ္ေဴမာက္လာပၝတယ္။

မႎၩေလးေထာင္က လၾတ္လာသူေတၾထဲမႀာ ၈၈ မဵုႂိးဆက္ ေကဵာင္းသား ကိုဘိုဘိုလည္း ပၝတယ္လိုႛ
သိရပၝတယ္။ ကိုဘိုဘိုဟာ ေထာင္ဒဏ္ ႎႀစ္ရႀည္ ခဵခံထားရတာ ဴဖစ္ပၝတယ္။ ၁၁ႎႀစ္ေကဵာ္႒ကာ
ေထာင္ထဲမႀာေနခဲ့ရ႓ပီး ႎႀစ္မေစ့မီ လၾတ္လာတာလိုႛ သိရပၝတယ္။

စက္တင္ဘာလ ၁၈ ရက္ေနႛက အင္းစိန္ေထာင္မႀ ဴပန္လၿတ္ေပးမည့္ အကဵဥ္းသားမဵားကို

အမႀာစကား ေဴပာဳကားေနစဥ္ ေတၾႚဴမင္ရပံု ဴဖစ္ပၝသည္။ (Photo: AFP)
ေဒၞေအာင္ဆန္းစုဳကည္နဲႛ ေတၾႛဆံုခၾင့္
အန္အယ္လ္ဒီ အလုပ္အမႁေဆာင္အဖၾဲႛ
ေတာင္းဆို
2009-09-21
http://www.rfa.org/burmese/news/party_leaders_seek_meeting_with_suu_kyi-
အမဵိႂးသားဒီမိုကေရစီအဖၾဲႛခဵႂပ္ရဲႛ အနာဂတ္ ႎိုင္ငံေရး မူဝၝဒေတၾကို ေဆၾးေႎၾးခဵမႀတ္ႎုိင္ဖိုႛ

ေနအိမ္အကဵယ္ခဵႂပ္ ကဵေနဳကတဲ့ ေဒၞေအာင္ဆန္းစုဳကည္နဲႛ ဦးတင္ဦးတိုႛ အပၝအဝင္ ပၝတီ
အလုပ္အမႁေဆာင္အဖၾဲႛေတၾ ေတၾႛဆံုခၾင့္ေပးဖိုႛ အမဵိႂးသားဒီမိုကေရစီခဵႂပ္ NLD က တင္ဴပ
ေတာင္းဆိုထားတယ္လိုႛ သိရပၝတယ္။
အလုပ္အမႁေဆာင္အဖၾဲႛက စက္တင္ဘာ ၁၆ ရက္ေနႛစၾဲနဲႛ စစ္အစိုးရအဳကီးအကဲ ဗိုလ္ခဵႂပ္မႀႃးဳကီး

သန္းေရၿဆီကို စာေရးသား ေပးပိုႛထားတာ ဴဖစ္တယ္လိုႛ ပၝတီေဴပာခၾင့္ရသူ ဦးဥာဏ္ဝင္းက ဒီကေနႛ
အာအက္ေအကို ေဴပာပၝတယ္။
ဦးဉာဏ္ဝင္း။ ။ “႓ပီးခဲ့တဲ့ ၁၆ ရက္ေနႛက အမဵိႂးသား ဒီမိုကေရစီအဖၾဲႚခဵႂပ္ CEC အဖၾဲႚက

ဗိုလ္ခဵႂပ္မႀႃး႒ကီး သန္းေ႟ၿဆီကို စာတေစာင္ ပိုႛတယ္။ အဲ စာပၝ အေဳကာင္းအရာကေတာ့
ႎိုင္ငံေရးအရ အခုအခဵိန္မႀာ အေရး႒ကီးတဲ့ အဖၾဲႚခဵႂပ္ရဲ့ အနာဂတ္ မူဝၝဒေတၾ ခဵမႀတ္ဖိုႛလည္း
အေရး႒ကီးေနတယ္။ ဒၝေဳကာင့္ ေဒၞေအာင္ဆန္းစုဳကည္၊ ဦးတင္ဦးအပၝအဝင္ CEC တဖၾဲႚလံုး
ေတၾႚဆံုခၾင့္ က႗န္ေတာ္တိုႛ တင္ဴပထားတယ္။ ၁၆ ရက္ေနႛ ရက္စၾဲနဲႛ တင္ဴပထားတယ္။”
အခုလို စာေရးေတာင္းဆိုတာကို လက္ရႀိအခဵိန္အထိ ဗိုလ္ခဵႂပ္မႀႃးဳကီး သန္းေရၿဆီက တစံုတရာ

တံုႛဴပန္တာ မရႀိေသးဘူးလိုႛလည္း ဦးဥာဏ္ဝင္းက ေဴပာပၝတယ္။ ဒီစာထဲမႀာ ႎို္င္ငံေရးအရ
ပၝတီအနာဂတ္ မူဝၝဒေတၾ ေဆၾးေႎၾးဖိုႛသာ ေဖာ္ဴပထားဴပီး အစိုးရက ကဵင္းပမယ့္ ၂၀၁၀ ဴပည့္ႎႀစ္
ေရၾးေကာက္ပၾဲနဲႛ ပတ္သက္လိုႛ တစံုတရာ ေဖာ္ဴပမထားဘူးလိုႛလည္း ဦးဥာဏ္ဝင္းက ေဴပာပၝတယ္။
ဒီအေတာအတၾင္း ေနအိမ္အကဵယ္ခဵႂပ္ကဵေနတဲ့ ေဒၞေအာင္ဆန္းစုဳကည္နဲႛ သူႛမိသားစုဆရာဝန္

ေဒၝက္တာတင္မဵိႂးဝင္းတိုႛ မေနႛက ေတၾႛဆံုခၾင့္ရတယ္လိုႛ သိရပၝတယ္။
ဦးဉာဏ္ဝင္း။ ။ “ဆရာတင္မဵိႂးဝင္းနဲႛ ေတၾႚပၝတယ္။ ဆရာတင္မဵိႂးဝင္း ေဴပာတာက ကဵန္းမာေရး

အေဴခအေန အဳကမ္းဖဵင္းေတာ့ ေကာင္းပၝတယ္တဲ့။ ဒၝေပမယ္လိုႛ ေသၾးေပၝင္ နည္းနည္း
ကဵေနတယ္တဲ့။ မေနႛကပၝ။ ဒၝ ဒီေနႛ အိမ္ကို ဴပန္ေရာက္႓ပီးတဲ့ ေနာက္ပိုင္းမႀာ ဒၝ ပထမဦးဆံုး
အ႒ကိမ္ပၝ။”
ေဒၞေအာင္ဆန္းစုဳကည္ ကဵန္းမာေရး ေစာင့္ေရႀာက္မႁနဲႛ ပတ္သက္လိုႛ အာဏာပိုင္ေတၾက သီးသန္ႛ

ပံုမႀန္ ဆရာဝန္တဦး ထားရႀိဖိုႛ စီစဥ္ေပးခဲ့ပၝတယ္။
ဒၝေပမယ့္ ေဒၝက္တာတင္မဵိႂးဝင္းနဲႛသာ ပံုမႀန္ ကုသခၾင့္ရဖိုႛ ေဒၞေအာင္ဆန္းစုဳကည္က

ေတာင္းဆိုခဲ့ပၝတယ္။ မေနႛက ေဒၝက္တာတင္မဵိႂးဝင္းနဲႛ ဒီလိုေတၾႛဆံုခၾင့္ရတာဟာ
ေနအိမ္အကဵယ္ခဵႂပ္ ဴပန္ေနရဴပီးကတည္းက ပထမဆံုးအဳကိမ္ဴဖစ္ဴပီး ပံုမႀန္ေတၾႛဆံုခၾင့္
ရမရကိုေတာ့ မသိရေသးဘူးလိုႛ ဦးဥာဏ္ဝင္းက ေဴပာပၝတယ္။
အန္အယ္လ္ဒီေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္ ေတြ႔ဆုံခြင့္ရပါက
ပါတီမူ၀ါဒမ်ား ေဆြးေႏြးမည္ဟု ဦး၀င္းတင္ေျပာ
မင္းႏိုင္သူ / ၂၂ စက္တင္ဘာ ၂၀၀၉
http://www.khitpyaing.org/news/Sep09/220909a.php
အန္အယ္လ္ဒီ ဗဟုိအလုပ္အမႈေဆာင္အဖြဲ႔အေနျဖင့္ ေနအိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္ ခ်ထားခံရသည့္

ပါတီေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္ ေတြ႔ဆုံေဆြးေႏြးခြင့္ရပါက ပါတီေရွ႕ဆက္ရမည့္ မူ၀ါဒမ်ားကုိ
အဓိကထားေဆြးေႏြးၾကမည္ဟု ပါတီဗဟုိအလုပ္အမႈေဆာင္ အတြင္းေရးမႉး ဦး၀င္းတင္က
ေျပာၾကားသည္။
ေနအိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္ခ်ထားခံရသည့္ အန္အယ္လ္ဒီပါတီ ဒု-ဥကၠ႒ ဦးတင္ဦး၊

အေထြေထြအတြင္းေရးမႉး ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ တုိ႔ႏွင့္
ပါတီဗဟုိအလုပ္အမႈေဆာင္အဖြဲ႔၀င္မ်ား ေတြ႔ဆုံေဆြးေႏြးႏုိင္ေရးအတြက္ စက္တင္ဘာ (၁၆)
ရက္၌ နအဖ ဥကၠ႒ ဗုိလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီးသန္းေရႊထံ စာပုိ႔ထားေသာ္လည္း အေၾကာင္းျပန္ၾကားျခင္း
မရွိေသးေၾကာင္း ပါတီျပန္ၾကားေရးအဖြဲ႔က ယမန္ေန႔တြင္ ထုတ္ေဖာ္ေျပာဆိုခဲ့သည္။

ယင္းသို႔ နအဖဘက္မွ အေၾကာင္းျပန္ၾကားျခင္း မရိွေသးေသာ္လည္း
ပါတီဗဟိုအလုပ္အမႈေဆာင္အဖြဲ႔အေနျဖင့္ လက္ရွိျဖစ္ေပၚေနေသာ ႏုိင္ငံေရးအေျခအေနမ်ားကို
အေျခခံကာ ပါတီအတြက္ ေဆြးေႏြးသြားရန္ လိုအပ္သည္ဟု ဦး၀င္းတင္က ေျပာသည္။
“အနီးကပ္ဆုံးတာ၀န္ျဖစ္ေနတဲ့ မွတ္ပုံတင္ေရးကိစၥ၊ ပါတီ႐ုံးေတြ ျပန္ဖြင့္ေရးကိစၥ၊

စည္း႐ုံးလႈပ္ရွားဖုိ႔ကိစၥ ဒါေတြကုိ အေျခခံထားေဆြးေႏြးရမယ္။ အစုိးရက သိပ္တင္းခံရင္
က်ေနာ္တုိ႔ အတင္းဖြင့္မလား။ ဒီလုိဟာမ်ဳိးေတြေပါ့ဗ်ာ။ ေနာက္တခုက အေျခခံဥပေဒ
ျပင္ဆင္ေရးနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ဘယ္ေလာက္အထိကုိင္မလဲ။ ဘယ္ေလာက္မွာ ရပ္မလဲ။ ေနာက္
ေတြ႔ဆုံေဆြးေႏြးေရး ေတာင္းဆုိတာနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ဘယ္လုိအေၾကာင္းအရာေတြေပၚမွာ
မူတည္ၿပီးေတာ့ ဘယ္လုိေရရွည္ရပ္သြားမလဲ။ မေတြ႔ဘူးဆုိ ဘယ္လုိလုပ္မလဲ။ ေတြ႔မယ္ဆုိ
ဘယ္လုိလုပ္မလဲ။ ဒါေတြ က်ေနာ္တုိ႔ ေဆြးေႏြးဖုိ႔လုိတယ္” ဟု ၎က ေျပာသည္။
ပါတီ၏အနာဂတ္မူ၀ါဒ ခ်မွတ္ေရးတြင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္သည္ အေရးပါေသာ

ပုဂၢဳိလ္ျဖစ္သည္ဟုလည္း ဦး၀င္းတင္က ေျပာသည္။
၎က “အဖြဲ႔အစည္းဆုိတာ အဖြဲ႔အစည္းက လုပ္မွျဖစ္မွာကုိး။ ဥပမာ က်ေနာ္

ေရြးေကာက္ပြဲမ၀င္ဘူး။ မ၀င္ခ်င္ဘူးဆုိတာကုိ က်ေနာ့္ဟာ က်ေနာ္ေျပာလုိ႔ရတဲ့အေနအထား
ရွိတယ္ေပါ့ဗ်ာ။ ဒီလုိမ်ဳိး က်ေနာ့္မွာ အသံထုတ္လုိ႔ရတာ ရွိေသာ္ျငားလည္း ဒီအသံဟာ
အဖြဲ႔တခုလုံးကို ကယ္ရီလုပ္သြားႏုိင္ဖုိ႔ ခက္တယ္။ အလားတူပဲ အျခားေသာ
ဗဟုိအလုပ္အမႈေဆာင္ေတြမွာလည္း အဲလုိ အကန္႔အသတ္ေလးေတြ ရွိႏုိင္မယ္။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အေနနဲ႔က်ေတာ့ သူေျပာတာဟာ အဖြဲ႔ရဲ႕လမ္းၫႊန္ခ်က္၊
အဖြဲ႔ရဲ႕ၫႊန္ၾကားခ်က္လုိဟာမ်ဳိးျဖစ္တယ္ေလ” ဟု ေျပာသည္။
အမ်ဳိးသားဒီမုိကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ (အန္အယ္လ္ဒီ) အေနျဖင့္ အက်ယ္ခ်ဳပ္က် ေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္

ေတြ႔ဆုံလုိေၾကာင္း နအဖဥကၠ႒ထံ စာေရးေတာင္းဆုိျခင္းသည္ ယခုလအတြင္း ဒုတိယေျမာက္
ေတာင္းဆုိျခင္းျဖစ္သည္။
စက္တင္ဘာ (၄) ရက္တြင္ ပထမအႀကိမ္ နအဖဥကၠ႒ထံ ပါတီ႐ုံးခြဲမ်ား ျပန္လည္ဖြင့္လွစ္ခြင့္ရရန္

စာေရးသား ေတာင္းဆုိထားေသာ္လည္း ယင္းေတာင္းဆုိခ်က္ကို နအဖဘက္မွ
တစုံတရာအေၾကာင္းျပန္ၾကားျခင္း မရွိေသးေပ။
ပါတီ႐ုံးခြဲမ်ား ျပန္လည္ဖြင့္လွစ္ခြင့္ရေရးႏွင့္ပတ္သက္၍ ဦး၀င္းတင္က “မၾကာခင္မွာ

ပါတီမွတ္ပုံတင္ေရးတုိ႔၊ ဘာတုိ႔ လာေတာ့မယ္။ အန္အယ္လ္ဒီပါတီ ေအာက္ေျခမွာ ႐ုံးေတြက
အားလုံးပိတ္ခံေနရတာ။ အဲေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔ထဲမွာလည္း sentiment ႏွစ္မ်ဳိးေပါ့ဗ်ာ။
က်ေနာ္တုိ႔ေျပာတာ ကုိယ့္ဟာကုိဖြင့္မယ္ေပါ့ဗ်ာ။ အခုအပိတ္ခံထားရတာ က်ေနာ္တုိ႔
အဖြဲ႔ခ်ဳပ္တခုတည္းပဲရွိတယ္။ တခ်ဳိ႕ကေတာ့လည္း မဟုတ္ဘူး၊ ကန္႔သတ္တုန္းက
ေျပာတဲ့အတုိင္း အစုိးရဆီကုိတင္မယ္၊ ဒီသေဘာထားရွိေနတယ္။ က်ေနာ္ကေတာ့
ဘာလုိ႔အစုိးရေျပာေနေတာ့မလဲ ကိုယ့္ဟာကုိ ဖြင့္ခ်မယ္၊ အေရးႀကီးတာ ေအာက္ေျခက

ပါတီရဲေဘာ္ေတြနဲ႔ညိႇဖုိ႔ပဲ” ဟု ေျပာသည္။
၁၉၉၀ ေရြးေကာက္ပြဲအႏုိင္ရ အန္အယ္လ္ဒီပါတီ႐ုံးမ်ားကို အေၾကာင္းျပခ်က္ ခုိင္ခုိင္မာမာမရွိဘဲ

ေဒသအာဏာပုိင္အသီးသီးက ၂၀၀၃ ခုႏွစ္ ေမလ (၃၁) ရက္မွ စတင္၍ ပိတ္ခုိင္းခဲ့သည္။
ယေန႔အထိ တရား၀င္ပါတီအျဖစ္ ရပ္တည္ေနဆဲျဖစ္သည့္ အန္အယ္လ္ဒီပါတီကုိ နယ္႐ုံးခြဲမ်ား

ပိတ္ပင္ထားျခင္းႏွင့္ လြတ္လပ္စြာ စည္း႐ုံးလႈပ္ရွားခြင့္မရေစရန္ ကန္႔သတ္မႈမ်ားျပဳလုပ္ထားၿပီး
ပခုကၠဴၿမိဳ႕တြင္မူ တရား၀င္ မွတ္ပုံမတင္ရေသးသည့္ ျပည္ေထာင္စုျမန္မာႏုိင္ငံ
အမ်ဳိးသားႏုိင္ငံေရး အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ဆုိသည့္ အဖြဲ႔တခု၏ ဆုိင္းဘုတ္တင္ျခင္းကုိ အာဏာပုိင္မ်ားက
ခြင့္ျပဳထားသည္။
ဆက္သြယ္ေရးဝန္ႀကီး ေရြးေကာက္ပဲြအတြက္
စည္း႐ံုးေရးဆင္း
ခိုင္လင္း / ၂၂ စက္တင္ဘာ ၂၀၀၉
http://www.khitpyaing.org/news/Sep09/220909b.php
ျပည္ေထာင္စုႀကံ့ခိုင္ေရးအသင္း၏ ကခ်င္ျပည္နယ္တာဝန္ခံျဖစ္သူ ဆက္သြယ္ေရး၊ စာတိုက္ႏွင့္

ေၾကးနန္းဝန္ႀကီး ဗိုလ္မႉးခ်ဳပ္ သိန္းေဇာ္သည္ ယခုလ (၂ဝ) ရက္တြင္ ျမစ္ႀကီးနားၿမိဳ႕အထက္ပိုင္း၊
ဧရာဝတီျမစ္ဆံုအနီးရိွ တန္ဖဲေက်းရြာသို႔ ေရာက္ရိွလာၿပီး ေဒသအတြင္းရိွ
ဘာသာေရးအသင္းအဖဲြ႔မ်ားမွ ကိုယ္စားလွယ္မ်ား၊ ရပ္မိရပ္ဖမ်ား၊ ႀကံ့ဖြံ႔အသင္းဝင္မ်ားႏွင့္
ေတြ႔ဆံုပဲြတခုျပဳလုပ္ကာ ၂ဝ၁ဝ ေရြးေကာက္ပဲြအတြက္ စည္း႐ံုးေရးဆင္းခဲ့သည္။
ယခုခရီးစဥ္တြင္ ဆက္သြယ္ေရးဝန္ႀကီးႏွင့္အတူ ဝန္ႀကီးအခ်ိဳ႕လိုက္ပါလာၿပီး ေဒသခံလူထုႏွင့္

ႀကံ့ဖံြ႔အသင္းသားမ်ားကို ေတြ႔ဆံုစကားေျပာဆိုခဲ့ကာ ဆန္ႏွင့္ဆီမ်ား ေပးသြားသည္ဟု
အစည္းေဝးတက္ေရာက္ခဲ့သူမ်ားႏွင့္ နီးစပ္သည့္ ေဒသခံတဦးက ေျပာသည္။
၎က “ဗိုလ္မႉးခ်ဳပ္သိန္းေဇာ္နဲ႔အတူ ကုန္သြယ္ေရးနဲ႔ စြမ္းအင္ဝန္ႀကီးေတြလည္း ပါလာတယ္။

သူတို႔က တနဂၤေႏြေန႔ ေန႔လယ္ (၁၁) နာရီမွာ ေရာက္လာတယ္။ အဲဒီက ႀကံ့ဖြံ႔ေတြ၊
ဘာသာေရးအသင္းအဖဲြ႔ေတြ၊ ရပ္မိရပ္ဖေတြနဲ႔ ေတြ႔ဆံုတာေပါ့။ ၿပီးေတာ့ အသင္းအဖဲြ႔ တဖဲြ႔စီကို
ဆန္(၃)အိတ္နဲ႔ (၁၀) ပိႆာပါတဲ့ ဆီ (၁) ပံုး ေထာက္ပံ့သြားတယ္။ ေန႔လယ္ (၁)
နာရီခဲြေလာက္မွာ ျပန္သြားတယ္” ဟု ေျပာသည္။
အစည္းေဝးအတြင္း ဆက္သြယ္ေရးဝန္ႀကီးက ႀကံ့ဖြံ႔အသင္းအေနျဖင့္ ႏိုင္ငံေတာ္၏

ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္ေရးတြင္ အေရးႀကီးသည့္ ဦးေဆာင္မႈအခန္းက႑မွ ပါဝင္သြားႏိုင္ေရးအတြက္
အဓိကေျပာဆိုသြားသည္ဟု အဆိုပါေဒသခံက ေျပာသည္။

အဆုိပါအစည္းေဝးအတြင္း ေမခ-မလိခ ျမစ္ဆံုေရကာတာစီမံကိန္းအတြက္

ေျမေနရာေရႊ႕ေျပာင္းခံၾကရမည့္ ေဒသခံလူထုအား နစ္နာဆံုး႐ံႈးမႈအတြက္ ေလ်ာ္ေၾကးေငြမ်ား
ေပးသြားမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ထပ္မံကတိေပး ေျပာဆိုသြားသည္ဟုလည္းသိရသည္။
“ဝန္ႀကီးေတြနဲ႔အတူ ေအးရွားေဝါကုမၸဏီက တာဝန္ရိွသူေတြလည္း ပါလာတယ္။ အစည္းေဝးမွာပဲ

အိမ္ေတြ၊ ၿခံေတြ ေရႊ႕ေပးရတဲ့အေပၚ သူတို႔အေနနဲ႔ ေလ်ာ္ေၾကးေငြေပးမယ္ေပါ့။ အဲဒီလို
နစ္နာေၾကးေပးရင္လည္း ျပည္သူလူထုအေနနဲ႔ ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္လက္ခံၿပီး
ေက်ေအးၾကဖို႔လိုတယ္ေပါ့။ အဲလိုေျပာေနတယ္” ဟု အဆိုပါေဒသခံက ေျပာသည္။
ျမစ္ဆံုေရကာတာစီမံကိန္းေၾကာင့္ ျမစ္ႀကီးနားၿမိဳ႕အထက္ပိုင္း ဧရာဝတီျမစ္႐ိုးတေလွ်ာက္ႏွင့္

ျမစ္ဆံုအနီးရိွ ေက်းရြာ (၆ဝ) ေက်ာ္၊ ဥယ်ာဥ္ၿခံမ်ား၊ သစ္၊ ဝါးၿခံမ်ား၊ လယ္ယာေျမမ်ား
ေရႊ႕ေျပာင္းရန္ရိွေနၿပီး ေလ်ာ္ေၾကးေငြေပးေရးအတြက္ တန္ဖိုးတြက္ခ်က္ႏိုင္ရန္ တိုင္းတာမႈမ်ားကို
ၿပီးခဲ့သည့္လအတြင္းက စတင္ျပဳလုပ္ေနသည္။
ဗိုလ္မႉးခ်ဳပ္ သိန္းေဇာ္သည္ ကခ်င္ျပည္နယ္၊ ျမစ္ႀကီးနားသားျဖစ္ၿပီး ႀကံ့ဖြံ႔အသင္းႀကီး၏

ကခ်င္ျပည္နယ္ တာဝန္ခံျဖစ္ကာ မၾကာခဏ ကခ်င္ျပည္နယ္သို႔လာေရာက္ကာ
ႀကံ့ဖြံ႔အသင္းသားမ်ားႏွင့္ ေတြ႔ဆံုေနၿပီး လာမည့္ေရြးေကာက္ပဲြတြင္
ဝင္ေရာက္အေရြးခံမည့္သူအျဖစ္ သတင္းမ်ားေပၚထြက္ေနသည္။
နအဖက ၂ဝ၁ဝ တြင္ ေရြးေကာက္ပဲြျပဳလုပ္မည္ဟု ေျပာဆိုထာၿပီး ယေန႔အခ်ိန္အထိ

ေရြးေကာက္ပဲြဆိုင္ရာ စည္းမ်ဥ္းဥပေဒမ်ား ထုတ္ျပန္ျခင္းမရိွေသာ္လည္း ႀကံ့ဖြံ႔အသင္းအပါအဝင္
နအဖႏွင့္နီးစပ္သည့္ အသင္းအဖဲြ႔အခ်ဳိ႕က ေနရာအခ်ိဳ႕တြင္ စည္း႐ံုးလႈပ္ရွားမႈမ်ား
ျပဳလုပ္ေနသည္။
ထိုင္းစားသုံးဆီမ်ား
ျမန္မာဘက္သုိ႔ျပန္လည္တင္သြင္း
ရဲရင့္ / ၂၂ စက္တင္ဘာ ၂၀၀၉ http://www.khitpyaing.org/news/Sep09/220909e.php
စားသံုးရန္အႏၲရာယ္ရိွသည္ဟုဆိုကာ ျမန္မာဘက္မွ ပိတ္ပင္ထားသည့္ ထိုင္းစားသံုးဆီမ်ားကို

ယခုလမွစတင္၍ ထိုင္းဆီကုန္သည္မ်ားက ျမ၀တီဘက္ရိွ အာဏာပိုင္မ်ားႏွင့္ နားလည္မႈယူကာ
ေန႔စဥ္တရားမ၀င္တင္သြင္းလ်က္ရိွသည္။
ေန႔စဥ္ (၁၆) ကီလို၀င္ပံုး၀ါ (၁) ေသာင္းခန္႔ႏွင့္ ေပပါဆီမ်ား၊ သံပံုးဆီမ်ားကို ျမန္မာဘက္သို႔

ေန႔စဥ္တရားမ၀င္ တင္သြင္းေနရသည္ဟု ထိုင္းဆီကုန္သည္တဦးက ေျပာသည္။
၎က “အရင္ (၂) လကစၿပီး ျမန္မာဘက္ကပိတ္တယ္။ အခုေတာ့ နားလည္မႈနဲ႔ျပန္သြင္းေနၿပီး

ဗမာဘက္က ပိတ္တဲ့ဆီေတြကိုလည္း ျပန္သြင္းေနၿပီ။ အဓိက ဗမာဘက္က၀ယ္ေတာ့
ဒီဘက္ကေရာင္းရတယ္။ ထိုင္းဆီက ဘာအႏၲရာယ္မွမရိွလို႔ သူတို႔ျပန္၀ယ္တာပါ။
အခုျပန္သြင္းတဲ့ဆီေတြဟာ အားလံုး သူတို႔ပိတ္ထားတဲ့ တံဆိပ္ေတြပါ” ဟု ေျပာသည္။
ထိုင္းစားသံုးဆီလုပ္ငန္းမွ ျမန္မာစာရင္းကိုင္တဦးက “ျမန္မာဘက္ကပိတ္တဲ့ဆီေတြကို

သံပံုးနဲ႔မပို႔ဘဲ ခုေနာက္ပိုင္း လီတာ (၂၀၀) ၀င္တဲ့ ေပပါပံုးေတြနဲ႔ပို႔တယ္။ တံဆိပ္က
အဓိကမက်ဘူး၊ ဆီသန္႔ဖို႔ပဲလိုတယ္။ အခု ေန႔တိုင္းပို႔ေနရတယ္။ ျမ၀တီဘက္ကို၀င္တာ
အရင္လိုျပန္ျဖစ္သြားၿပီး တေန႔ကို ပံုး (၁) ေသာင္းအထက္မွာရိွတယ္” ဟု ေျပာသည္။
ထိုင္းဆီမ်ား ပံုမွန္ျပန္၀င္ေသာ္လည္း ျမ၀တီမွရန္ကုန္သို႔ ေပၚေပၚထင္ထင္သယ္၍ မရေသးဘဲ

လံုၿခံဳစြာဖံုးဖိၿပီး သည္ေဆာင္ရေၾကာင္း ျမန္မာဆီကုန္သည္တဦးက ေျပာသည္။
“စားဆီက်ေတာ့ ခိုးသယ္ရတယ္။ ၀စ္ေသာက္ကားက်ေတာ့ ေပၚတင္ေမာင္းသြားလို႔ရတယ္။

အစိုးရက ထိုင္းဆီျပႆနာ သူတို႔ကိုင္တြယ္ပံု မွားတာကိုသိေပမယ့္ အမွန္ကို၀န္မခံဘူး။
တကယ္နစ္နာတာက စားသံုးသူနဲ႔ကုန္သည္ပဲ” ဟု ေျပာသည္။
ျမန္မာအစားအစာႏွင့္ေဆး၀ါးကြပ္ကဲေရးဌာနက လြန္ခဲ့သည့္ဇူလိုင္လမွစတင္၍ ထိုင္းစားသံုးဆီ

(၁၁) မ်ိဳးကို စားသံုးရန္အတြက္ အႏၲရာယ္ရိွသည္ဟုဆိုကာ တင္သြင္းခြင့္ပိတ္ပင္ခဲ့ၿပီး
လိုက္လံဖမ္းဆီးသိမ္းဆည္းမႈမ်ား ျပဳလုပ္ခဲ့သည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ စားသံုးဆီမ်ားကို တလစာ ျပည္တြင္းစားသံုးမႈ၏ (၄၀) ရာခိုင္ႏႈန္းျဖစ္သည့္

တန္ခ်ိန္ (၂၀,၀၀၀) ကို အိမ္နီးခ်င္းႏိုင္ငံမ်ားမွ တင္သြင္းေနရသည္ဟု
ကုန္သြယ္ေရးဌာနမွတ္တမ္းမ်ားအရ သိရသည္။
ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားအားလုံး ျပန္မလြတ္ေသးဟု
ဦး၀င္းတင္ ေျပာၾကား
မင္းႏိုင္သူ / ၂၂ စက္တင္ဘာ ၂၀၀၉
http://www.khitpyaing.org/news/Sep09/220909d.php
ယခုအႀကိမ္ အက်ဥ္းသားမ်ား ျပန္လႊတ္ေပးမႈတြင္ ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသား

အနည္းငယ္သာပါ၀င္သျဖင့္ အမ်ဳိးသားျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရးလမ္းစဥ္ႏွင့္ ေ၀းေနဆဲျဖစ္ၿပီး
ကုလသမဂၢႏွင့္ႏုိင္ငံတကာမွ ေတာင္းဆုိေနေသာ ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားအားလုံး
ျပန္လႊတ္ေပးေရးေတာင္းဆုိခ်က္လည္း မျပည့္ေျမာက္ေသးေၾကာင္း အန္အယ္လ္ဒီ
ဗဟုိအလုပ္အမႈေဆာင္ ဦး၀င္းတင္က ေျပာသည္။
“ေကာက္ညႇင္းေပါင္းထဲ ႏွမ္းေထာင္းျဖဴးသလုိေပါ့ဗ်ာ။ ႐ုိး႐ုိးရာဇ၀တ္သားေတြ အမ်ားႀကီးလႊတ္ၿပီး

ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသား နည္းနည္းေလးပဲပါတယ္။ အခုလုိ ဗန္းျပ႐ုံ လိမ္လည္ဖုိ႔၊ ကုလသမဂၢမွာ

ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီးသိန္းစိန္ သြားတဲ့အခါမွာ မစၥတာဘန္ကီမြန္းရဲ႕ ေတာင္းဆုိခ်က္ေတြအေပၚကုိ
လွည့္ျဖားဖုိ႔ လုပ္ေနတယ္လုိ႔ ယူဆတယ္။ ဒီလုိလုပ္ေနတာေတြနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီးေတာ့
က်ေနာ္တို႔ဘက္ကေတာ့ အယုံအၾကည္မရွိဘူး” ဟု ၎က ေျပာသည္။
နအဖစစ္အစုိးရက စက္တင္ဘာ (၁၇) ရက္တြင္ ႏုိင္ငံသားအက်ဥ္းသား (၇,၁၁၄) ဦး

လြတ္ၿငိမ္းခ်မ္းသာခြင့္ေပးမည္ဟု ေၾကညာခဲ့ၿပီးေနာက္ ျပန္လည္လြတ္ေျမာက္လာသူမ်ားတြင္
ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသား (၁၀၀) ေက်ာ္သာပါေသးေၾကာင္း ရန္ကုန္ႏုိင္ငံေရးအသုိင္းအ၀ုိင္းက
“တဘက္က လႊတ္ေနတယ္ဆုိေသာ္ျငားလည္း တဘက္မွာ ဒီရက္ပုိင္းမွာတင္ ဖမ္းတာလူ (၄၀)

ေက်ာ္သြားၿပီ။ ဒီေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔ကေတာ့ အရင္ေတာင္းဆုိခဲ့တဲ့အတုိင္းပဲ
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၊ ဦးတင္ဦး၊ ဦးခြန္ထြန္းဦး၊ မင္းကိုႏုိင္၊ ကိုကုိႀကီး၊ ဦးဂမၻီရတုိ႔အပါအ၀င္
ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြအားလုံးလႊတ္ေရးကိုပဲ ဆက္ေတာင္းမယ္” ဟု
ႏွစ္ရွည္အက်ဥ္းခ်ခံခဲ့ရသူ ဦး၀င္းတင္က ေျပာသည္။
ဇူလုိင္ႏွင့္ ၾသဂုတ္လအတြင္း သံဃာေတာ္ (၇) ပါး အဖမ္းဆီးထိန္းသိမ္းခံထားရၿပီး

မၾကာမီကလည္း မရမ္းကုန္းၿမိဳ႕နယ္ အန္အယ္လ္ဒီလူငယ္ (၃) ဦးႏွင့္ ျမင္းၿခံၿမိဳ႕မွ
ပါတီ၀င္မဟုတ္သည့္ အရပ္သား (၅) ဦးကို အာဏာပုိင္မ်ားက ဖမ္းဆီးထိန္းသိမ္းခဲ့သည္။
ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ား ကူညီေစာင့္ေရွာက္ေရးအသင္း၏ ထုတ္ျပန္ခ်က္အရ ယခုလ (၁၈)

ရက္မွစတင္ကာ ျပန္လည္လြတ္ေျမာက္လာေသာ ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသား (၁၂၇) ဦးရွိၿပီး
၎တို႔အနက္ သံဃာေတာ္ (၄) ပါး၊ စာနယ္ဇင္းသမား (၄) ဦးႏွင့္ ေရွ႕ေန (၁) ဦးတုိ႔ ပါ၀င္သည္။
လြတ္ေျမာက္သူမ်ားအနက္ အန္အယ္လ္ဒီပါတီမွ လႊတ္ေတာ္အမတ္ (၃) ဦး အပါအ၀င္ (၄၃)
ဦးရိွၿပီဟု သိရသည္။
နအဖစစ္အစုိးရက ၂၀၀၄ ခုႏွစ္မွစ၍ ႏွစ္စဥ္ လြတ္ၿငိမ္းခ်မ္းသာခြင့္ေပးကာ အက်ဥ္းသားမ်ား

လႊတ္ေပးေနေသာ္လည္း ထုိအထဲတြင္ ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ားမွာ အနည္းအက်ဥ္းသာပါၿပီး
ရာဇ၀တ္သားမ်ားသာမ်ားသျဖင့္ ရာဇ၀တ္မႈ ပုိေပါမ်ားလာသည္သာ အဖတ္တင္သည္ဟု
ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ခံတဦးက ေျပာသည္။
“သိသာတယ္ဗ်။ သူတုိ႔တခါလြတ္တုိင္းလြတ္တုိင္း ရာဇ၀တ္မႈက ပုိမ်ားလာတယ္။

ၿမဳိ႕လယ္ေခါင္မွာကုိ လုယက္မႈလုိ အမႈႀကီးေတြမ်ားလာေနတယ္။ ေနာက္ၿပီး အခုလုိ
ရာဇ၀တ္သားေတြကို ခဏခဏလႊတ္ေနေတာ့ လူေတြက မဟုတ္တာ လုပ္ရမွာ
မေၾကာက္ၾကေတာ့ဘူး။ က်ေနာ္တုိ႔ ရပ္ကြက္ထဲမွာဆုိ ခ်ဲဒုိင္တုိ႔ ေဘာလုံးဒုိင္တုိ႔ မ်ားလာတယ္။
သူတုိ႔က ဘာေျပာလဲဆုိေတာ့ အဖမ္းခံရလည္း ေနာက္ႏွစ္လြတ္ၿငိမ္းခ်မ္းသာခြင့္ေပးတဲ့အခါ
လြတ္မွာပဲတဲ့။ အဲလုိေတြ ျဖစ္လာၾကတယ္ဗ်” ဟု ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ခံတဦးက ေျပာသည္။
၂၀၀၉ ခုႏွစ္ ေဖေဖာ္၀ါရီလအတြင္း စစ္အစိုးရက ျပန္လႊတ္ေပးခဲ့ေသာ အက်ဥ္းသား (၆,၃၁၃)

ဦးတြင္ ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသား (၃၁) ဦးပါ၀င္ကာ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္အတြင္း ျပန္လြတ္လာသူ (၉,၀၀၂)
ဦးတြင္မူ ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသား (၉) ဦးသာ ပါ၀င္ခဲ့ေၾကာင္း ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ား
ကူညီေစာင့္ေရွာက္ေရးအသင္း၏ စာရင္းမ်ားတြင္ ေဖာ္ျပထားသည္။
စီမံခ်က္ေၾကာင့္ ဓာတ္ျပားဆိုင္မ်ားပိတ္
ေအာင္ေက်ာ္မိုး/ ၂၂ စက္တင္ဘာ ၂၀၀၉
http://www.khitpyaing.org/news/Sep09/220909c.php
စီမံခ်က္ျဖင့္ ဖမ္းဆီးမည္ဆိုၿပီး နယ္ေျမခံရဲမ်ား၏ ႀကိဳတင္သတိေပးမႈေၾကာင့္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕အတြင္း

ေရာင္းခ်ေနသည့္ ဗီစီဒီ၊ ဒီဗြီဒီ အေရာင္းဆိုင္မ်ားအားလံုး ပိတ္ထားရေၾကာင္း
ဆိုင္ဖြင့္လွစ္ထားသူမ်ားက ေျပာသည္။
ေက်ာက္တံတားၿမိဳ႕နယ္ မဟာဗႏၶဳလလမ္းေဘးတြင္ ဓာတ္ျပားဆိုင္

ဖြင့္လွစ္ေရာင္းခ်ေနသူတဦးက “က်ေနာ့္ဆိုင္မွာ ပံုမွန္လိုင္းေၾကး ေကာက္ေနတဲ့ နယ္ေျမခံရဲက
လာအေၾကာင္းၾကားတယ္။ စီမံခ်က္လုပ္မယ္၊ ဒါေၾကာင့္ တပတ္ေလာက္ ဆိုင္မဖြင့္ပါနဲ႔ဦးလို႔
ဆိုတယ္” ဟု ေျပာသည္။
တရက္ႏွစ္ရက္ ဆုိင္မထြက္ပါက ကိစၥမရွိေသာ္လည္း ရက္မ်ားလာပါက စား၀တ္ေနေရး

အခက္အခဲ ႀကံဳလာႏုိင္ေၾကာင္း ၎က ေျပာသည္။
“ဒီဗြီဒီ ၾကည့္ခ်င္လို႔ ဓာတ္ျပားလိုက္ဝယ္တာ၊ ေက်ာက္တံတား၊ ပန္းပဲတန္း၊ လသာ၊ ပုဇြန္ေတာင္

ဓာတ္ျပားဆိုင္ေတြ ဒီေလာက္မ်ားတာ ဘယ္မွာမွ ဆိုင္ဖြင့္တာ မေတြ႔ရဘူး။ ယုဇနပလာဇာ
ေျမညီထပ္မွာဆိုရင္လည္း ဆိုင္ေတြ အေတာ္မ်ားမ်ား ေသာ့ခတ္ထားတာ ေတြ႔ရတယ္။ အားလံုး
ၾကက္ေပ်ာက္ ငွက္ေပ်ာက္ ေပ်ာက္ကုန္တယ္” ဟု ဒီဗီြဒီ ႏိုင္ငံျခား ႐ုပ္ရွင္ဇာတ္ကားၾကည့္ရန္
လိုက္ဝယ္သူတဦးကလည္း ေျပာသည္။
နအဖစစ္အစိုးရက ျမန္မာႏိုင္ငံအတြင္း မည္သည့္ ဗီြစီဒီ၊ ဒီဗြီဒီ ႐ုပ္ရွင္ဇတ္ကားမ်ားကိုမွ

တရားဝင္တင္သြင္း ေရာင္းခ်ခြင့္မျပဳသည့္အျပင္ ကေလးသူငယ္မ်ားၾကည့္႐ႈသည့္
ကာတြန္းကားမ်ား၊ ေတးဂီတ ဓာတ္ျပားမ်ားကိုလည္း အလားတူပိတ္ပင္ထားသည္။
ထုိ႔ေၾကာင့္ လမ္းေဘးဆိုင္မ်ားတြင္ ယခင္က ႏိုင္ငံျခား႐ုပ္ရွင္ ခိုးကူးဓာတ္ျပားမ်ားကိုသာ

ေရာင္းခ်ေနရာမွ ယခုအခါ ျမန္မာျပည္က ေတးသီခ်င္း အယ္လ္ဘမ္ ဓာတ္ျပားမ်ား၊
ကာရာအိုေက ဗီစီဒီမ်ားႏွင့္ တရားေတာ္ေခြတုိ႔ကို မိတၱဴကူး ေရာင္းခ်ၾကၿပီး ညစ္ညမ္းေခြမ်ားကိုပါ
ဆိုင္တင္ေရာင္းခ်ျခင္းမ်ဳိးအထိ ေတြ႔ျမင္လာရသည္။
အဆိုပါ ဓာတ္ျပားဆိုင္မ်ားသည္ နအဖ နယ္ေျမခံရဲမ်ား၊ စရဖတုိ႔ႏွင့္ စည္ပင္တာဝန္ရွိသူမ်ားကို

ဆက္ေၾကးမွန္မွန္ေပးၿပီး ေရာင္းခ်ၾကေၾကာင္း၊ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ရွိ ယုဇနပလာဇာ ေျမညီထပ္၌လည္း

ခိုးကူးဓာတ္ျပား ေရာင္းခ်သည့္ဆိုင္ အေတာ္မ်ားေၾကာင္း ၿမိဳ႕ခံမ်ားက ေျပာသည္။
“ဒီလိုလုပ္တဲ့ဆိုင္ေတြကို နယ္ေျမခံရဲေတြက ဆက္ေၾကးေတာင္းၿပီး ေရာင္းခ်ခြင့္ျပဳထားလို႔

အခုဆိုရင္ ဓာတ္ျပားေရာင္းတဲ့ လုပ္ငန္းမွာ ျပည္သူေတြ ေသာင္းနဲ႔ခ်ီ ပါဝင္လုပ္ကိုင္ေနၾကၿပီး
သိန္းနဲ႔ခ်ီတဲ့ မိသားစုဝင္ေတြ မွီခိုရာလုပ္ငန္း ျဖစ္လာတယ္။ အကယ္၍ အစိုးရက ခုလိုပဲ ဆက္ၿပီး
ပိတ္ပင္ထားရင္ ခိုးၿပီးေရာင္းတာေတြ၊ ရဲက လာဖမ္းရင္ ရဲနဲ႔ ခိုက္ရန္ျဖစ္ပြားတာေတြ ျဖစ္လာမယ္။
အရင္ကလည္း ျဖစ္ခ့ဲဖူးတယ္” ဟု ျပည္တြင္းသတင္းအယ္ဒီတာတဦးက ေျပာသည္။
အဆုိပါျပႆနာ ေျပလည္ေစရန္ ျပည္တြင္းကို ႏိုင္ငံျခား ႐ုပ္ရွင္ဓာတ္ျပားမ်ား တရားဝင္

တင္သြင္းခြင့္ေပးကာ ညစ္ညမ္းကားေရာင္းခ်ျခင္းတို႔ကို အေရးယူရန္လိုအပ္ေၾကာင္း
၎ကေျပာသည္။
ယခုအခါ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ (၈) မိုင္ဘက္၌ ညအခ်ိန္တြင္ လွ်ပ္တျပက္ ဓာတ္ျပားေရာင္းခ်သည့္ဆိုင္မ်ား

ေပၚေပါက္ေနေၾကာင္း စံုစမ္းသိရသည္။
ကတၱီပါလက္အိတ္
ကြၽတ္က်သြားၿပီးတဲ့ေနာက္
ဘြဲ႔ျဖဴ
၂၁ စက္တင္ဘာ ၂၀၀၉http://www.khitpyaing.org/articles/Sep09/210909.php
အာဏာရွင္စနစ္ဆုိတာ ဉာဏ္ပညာနည္းပါးမႈ၊ အျမင္တုိမႈ၊ အတၱႀကီးမားမႈတုိ႔အေပၚမွာ အေျခခံၿပီး

ေပၚေပါက္လာတာျဖစ္တယ္။ အာဏာရွင္စနစ္ေတြထဲမွာမွ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ဆုိတာက
အေခါင္အခ်ဳပ္မုိ႔ ဉာဏ္ပညာအနည္းပါးဆုံး၊ အျမင္အတုိဆုံး၊ အတၱအႀကီးမားဆုံး လူေတြရဲ႕
အုပ္ခ်ဳပ္ေရးစနစ္လုိ႔ ဆုိရမယ္။
ဖက္ဆစ္ဂ်ပန္ေတြရဲ႕ ညႇဥ္းပန္းႏွိပ္စက္မႈဒဏ္ကို ျမန္မာျပည္သူေတြ လိမ့္ေနေအာင္

ခံစားေနၾကရခ်ိန္မွာ ဗုိလ္ေမာင္ေမာင္နဲ႔ ဗုိလ္ေအာင္ႀကီးတုိ႔ရဲ႕ ရြာလြန္ရြက္တုိက္ဖုိ႔
ႀကဳိးပမ္းတဲ့လုပ္ရပ္နဲ႔အတူ အစုိ႔အေညႇာက္ စထြက္လာခဲ့ၿပီး
ျပည္တြင္းစစ္ကာလအတြင္း လူလားေျမာက္လာခဲ့ကာ ၁၉၅၈ မွာ ဝတ္စုံျပည့္
အစမ္းေလ့က်င့္ခဲ့တဲ့ ျမန္မာစစ္အာဏာရွင္စနစ္ဟာ ၁၉၆၂ ခုႏွစ္မွာ
ႏုိင္ငံေရးဇာတ္ခုံေပၚ အပီအျပင္ တက္လာခဲ့ခ်ိန္ကစလုိ႔ ေနာက္ထပ္ (၂၆) ႏွစ္တုိင္
ဘယ္လုိေလာက္ေလာက္လားလား စိန္ေခၚမႈမ်ဳိးကိုမွ ရင္မဆုိင္ရဘဲ
ပန္းပန္ႏုိင္ခဲ့တယ္။
ျပည္ေထာင္စုႀကီး ၿပိဳကြဲေတာ့မယ့္ အႏၲရာယ္ဆုိတာကို အေၾကာင္းျပၿပီး ျပည္သူလူထုက

ေရြးခ်ယ္တင္ေျမႇာက္ထားတဲ့ တရားဝင္အစိုးရကို ျဖဳတ္ခ်ဖယ္ရွား အာဏာသိမ္းခဲ့တဲ့
ဗုိလ္ေနဝင္းရဲ႕ ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီအမည္ခံ ျမန္မာစစ္အာဏာရွင္ စနစ္ဟာ
ႏုိင္ငံရဲ႕အေျခခံဥပေဒကို ခ်ဳိးေဖာက္ၿပီး ႏုိင္ငံေတာ္ပုန္ကန္မႈဆုိတဲ့ အႀကီးဆုံးရာဇဝတ္မႈႀကီးကို
က်ဴးလြန္ခဲ့ေပမယ့္ ျပည္တြင္းကေရာ၊ ျပည္ပကပါ အဲဒီလုပ္ရပ္အေပၚ ျပင္းျပင္းထန္ထန္
ဆန္႔က်င္ကန္႔ကြက္တာမ်ဳိး မလုပ္ခဲ့ၾကဘူး။
ဗုိလ္ေနဝင္း အာဏာမသိမ္းမီမွာ အာဏာရ ပထစ အစိုးရအဖြဲ႔အတြင္း ဦး၊ ဗုိလ္၊ သခင္ကြဲၿပီး

ညီၫြတ္ေရး ပ်က္ျပားေနတာ၊ အဓိကအတုိက္အခံျဖစ္တဲ့ တည္ၿမဲ ဖဆပလ အဖြဲ႔ကလည္း
ဗုိလ္ေနဝင္းကုိ သူတုိ႔လူလုိ႔ ယူဆထားတာ၊ တတိယအင္အားစု ျဖစ္တဲ့ ပမညတ အဖြဲ႔ရဲ႕
ေခါင္းေဆာင္အမ်ားစုကလည္း ဗုိလ္ေနဝင္းကုိ တုိးတက္တဲ့ တပ္မေတာ္ေခါင္းေဆာင္တဦး အျဖစ္
႐ႈျမင္ထားၾကတာ၊ စာေရးဆရာ၊ သတင္းစာဆရာ … စတဲ့ ျပည္သူ႔ နားမ်က္စိေတြ အပါအဝင္
ျပည္သူလူထုအမ်ားစုႀကီး ကလည္း ႏုိင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္ေတြအတြင္း အဆက္မျပတ္
ေပၚေပါက္ေနတဲ့ အကြဲအၿပဲေတြကို စိတ္ပ်က္ေနၾကၿပီး လက္ရွိ သူတုိ႔ႀကဳံေတြ႔ရင္ဆုိင္ေနၾကရတဲ့
ဒီမုိကေရစီေရး၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး၊ ဖြံ႔ၿဖဳိးတုိးတက္ေရးဆုိင္ရာ အေျခအေနေတြအေပၚ
အားမလုိအားမရျဖစ္ေနၾကတာ၊ တုိင္းရင္းသားေတြအတြင္းမွာ လည္း ပင္လုံစာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္စဥ္က
သူတုိ႔ေမွ်ာ္မွန္းခဲ့ၾကတဲ့ အခြင့္အေရးေတြ ဆယ္စုႏွစ္တခု ေက်ာ္လာတဲ့အထိ မယ္မယ္ရရ
မရၾကေသးလုိ႔ စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ျဖစ္ေနၾကတာ … စတဲ့ စတဲ့ အေျခခံအေၾကာင္းတရားေတြ
ေၾကာင့္ ဗုိလ္ေနဝင္းရဲ႕ အာဏာသိမ္းအစိုးရ ေပၚလာတဲ့အခါ ျပည္တြင္းက လႈိက္လႈိက္လွဲလွဲ
ႀကဳိဆုိလက္ခံခဲ့ၾကတာ မဟုတ္သည့္တုိင္ေအာင္ ခါးခါးသီးသီး ဆန္႔က်င္ကန္႔ကြက္မႈေတြ
ေပၚထြက္မလာခဲ့တာျဖစ္တယ္။
ျမန္မာျပည္မွာ ဗုိလ္ေနဝင္းရဲ႕ စစ္အစုိးရ ေပၚထြက္လာခ်ိန္ဟာ ကမာၻမွာ အေမရိကန္ဦးေဆာင္တဲ့

အရင္းရွင္အုပ္စုနဲ႔ ဆုိဗီယက္ဦးေဆာင္တဲ့ ကြန္ျမဴနစ္အုပ္စုအၾကား စစ္ေရးကလြဲၿပီး က်န္တဲ့
အေရးအရာအားလုံးမွာ အျပင္းအထန္ ၿပဳိင္ဆုိင္ေနၾကတဲ့ ‘စစ္ေအး’ ေခၚ
‘လက္နက္အသင့္ၿငိမ္းခ်မ္းေရး’ ေခတ္ အရွိန္ေကာင္းေနတဲ့ အခ်ိန္ျဖစ္တယ္။ ဒီလုိအခ်ိန္မ်ဳိးမွာ
ေပၚထြက္လာခဲ့တဲ့ ဗုိလ္ေနဝင္းဟာ ပင္ကုိယ္က ပါးနပ္မႈရွိၿပီး ဉာဏ္မ်ားတဲ့
ျမင္းသမားတေယာက္ျဖစ္တာနဲ႔အညီ ဆုိရွယ္လစ္ပန္းတုိင္ကို ေလွ်ာက္လွမ္းမယ္ဆုိတဲ့
ေႂကြးေၾကာ္သံနဲ႔ ဆုိဗီယက္အုပ္စုကို မ်က္စပစ္ထားလုိက္တယ္။ ဗမာျပည္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီနဲ႔
စစ္ပြဲဆက္လက္ဆင္ႏႊဲျပျခင္းျဖင့္ အေမရိကန္အုပ္စုကို ထိန္းထားလုိက္တယ္။
လြတ္လပ္တက္ႂကြတဲ့ ဘက္မလုိက္ၾကားေနဝါဒဆုိတဲ့ မီး႐ွဴးမီးပန္းပစ္လႊတ္ၿပီး
တတိယကမာၻအုပ္စုနဲ႔ ပလူးပလဲလုပ္ထားလုိက္တယ္။ ဒီလုိနဲ႔ ဗုိလ္ေနဝင္းရဲ႕ စစ္အစိုးရဟာ
ျပည္ပက လာႏုိင္ဖြယ္ရွိတဲ့ ဆန္႔က်င္ကန္႔ကြက္မႈေတြကုိလည္း ေရွာင္လႊဲႏုိင္ခဲ့တယ္။
၆၂ က ၈၈ အထိ (၂၆) ႏွစ္တာကာလအတြင္း ဗုိလ္ေနဝင္းရဲ႕စစ္အုပ္စုဟာ ဘာပဲေျပာေျပာ

တရားဝင္ အစုိးရတခုအျဖစ္ ကမာၻက ျမင္ေနေအာင္ လွည့္ျဖားလုပ္ေဆာင္ထားႏုိင္ခဲ့တယ္။
အေျခခံဥပေဒကို ျပည္သူေတြ ကုိယ္တုိင္ပါဝင္ေရးဆြဲတယ္ဆုိတာမ်ဳိး၊ ျပည္သူေတြက တခဲနက္
အတည္ျပဳျပ႒ာန္းတယ္ဆုိတာမ်ဴိးေတြလုပ္ၿပီး အာဏာသိမ္းစစ္အစိုးရအျဖစ္ကေန
အေျခခံဥေပဒအရ ေရြးေကာက္တင္ေျမႇာက္ခံရတဲ့ တရားဝင္အစိုးရအျဖစ္ ျပည္တြင္းျပည္ပက

အထင္ေရာက္လာေအာင္ ႀကီးႀကီးမားမား အခက္အခဲမရွိဘဲ လုပ္ေဆာင္အေကာင္အထည္
ေဖာ္ႏိုင္ခဲ့တယ္။
၁၉၇ဝ ျပည့္လြန္ႏွစ္ေတြမွာ အလုပ္သမားနဲ႔ ေက်ာင္းသားေတြရဲ႕ ျပင္းထန္တဲ့ဆန္႔က်င္

ကန္႔ကြက္မႈေတြ ေပၚေပါက္လာခဲ့ေပမယ့္ ‘ၿငိမ္ဝပ္ပိျပား’ သြားေအာင္ အင္အားအသုံးျပဳ
ႏွိပ္ကြပ္ႏုိင္ခဲ့တယ္။ သူ႔လက္ထက္မွာ ေနာက္ထပ္အင္အားစုေတြ အမ်ားအျပား
ေပၚေပါက္လာခဲ့တာမွန္ေပမယ့္ ဗုိလ္ေနဝင္းဟာ တုိင္းရင္းသား
ေတာ္လွန္ေရးအင္အားစုအားလုံးကုိ နယ္စပ္ေဒသေတြမွာပဲ ရွိေနေအာင္ ‘ထိန္းဟန္႔’
ထားႏုိင္ခဲ့တယ္။ သူ႔ရဲ႕အာဏာကို အၿခိမ္းေျခာက္ႏုိင္ဆုံးျဖစ္တဲ့ ဗမာျပည္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီကုိလည္း
အေျခခံပင္မေဒသျဖစ္တဲ့ ပဲခူး႐ုိးမေပၚက ေမာင္းထုတ္ၿပီး ျမန္မာျပည္အေရွ႕ေျမာက္ပုိင္း
တ႐ုတ္ျပည္နဲ႔ ကပ္ေနတဲ့ နယ္စပ္ေဒသေတြမွာသာ လႈပ္ရွားႏုိင္ေတာ့တဲ့
အေျခအေနေရာက္သြားေအာင္ ‘ကန္႔သတ္’ ထားႏုိင္ခဲ့တယ္။
ပထစ၊ ဖဆပလ၊ ပမညတ စတဲ့ ျပည္တြင္းက ႏုိင္ငံေရးအင္အားစုေတြကိုလည္း

နည္းလမ္းမ်ဳိးစုံသုံးၿပီး အားနည္းခ်ည့္နဲ႔ေနေအာင္ ျပဳလုပ္ထားႏုိင္ခဲ့တာမုိ႔ ၆၂ က ၈၈ အထိ (၂၆)
ႏွစ္တာကာလ အထူးသျဖင့္ ၁၉၇၆ မႈိင္းရာျပည့္အေရးအခင္းလြန္စ ကာလေတြဟာ
ဗုိလ္ေနဝင္းစစ္အုပ္စုအတြက္ ‘ဒူးႏွန္႔’ ေနႏုိင္ခဲ့တဲ့ကာလေတြလုိ႔ ဆုိရမွာျဖစ္တယ္။
အဲသလုိ ‘ဒူးႏွန္႔’ ေနၾကတုန္းမွာ ဗုိလ္ေနဝင္းတုိ႔အုပ္စုဟာ ရွစ္ေလးလုံးအေရးေတာ္ပုံႀကီးနဲ႔

နဖူးေတြ႔ဒူးေတြ႔ ႀကံဳေတြ႔လုိက္ၾကရတာျဖစ္တယ္။ နာဂစ္ဟာ ေခတ္သစ္ကမာၻ႔သမုိင္းမွာ
လူသားေတြ မႀကံဳဖူးမၾကားဖူးတဲ့ ပမာဏရွိတဲ့ မုန္တုိင္းႀကီးျဖစ္တာေၾကာင့္ ျမန္မာျပည္သူေတြ
အထိအနာႀကီးနာခဲ့ၾကရသလုိမ်ဳိး ရွစ္ေလးလုံးအေရးေတာ္ပုံႀကီးဟာလည္း
ေခတ္သစ္ကမာၻ႔သမုိင္းမွာ လူသားေတြ မႀကံဳဖူးမၾကားဖူးတဲ့ ပမာဏရွိတဲ့
လူထုအုံႂကြမႈႀကီးျဖစ္တာေၾကာင့္ ဗုိလ္ေနဝင္း စစ္အုပ္စုဟာ ႏုိင္ငံေရးအရ
အထိအနာႀကီးနာသြားခဲ့ရတယ္။ အထိအနာဆုံးအခ်က္ကေတာ့ မဆလဟာ အေျခခံဥပေဒအရ
ျပည္သူလူထုက ေရြးခ်ယ္တင္ေျမႇာက္ထားတဲ့ အရပ္သားအစုိးရအေရခြံကုိ ၿခဳံထားတဲ့
စစ္အာဏာရွင္အစိုးရသာ ျဖစ္တယ္ဆုိတဲ့အခ်က္ ကမာၻ႔အလယ္မွာ ဘြားဘြားႀကီး
ေပၚထြက္သြားခဲ့တဲ့အျဖစ္ပါပဲ။
အဲဒီေနာက္မွာေတာ့ အားလုံးသိၾကတဲ့အတုိင္း နဝတ ဆုိတဲ့ အမည္သစ္တမ်ဳိးနဲ႔ ေပၚလာျပန္တဲ့

စစ္အုပ္စုဟာ ျပင္းထန္တဲ့ ျပည္တြင္းျပည္ပဖိအားေတြေအာက္မွာ ၁၉၉ဝ ျပည့္ႏွစ္မွာ (မဲထည့္တဲ့
ေန႔တေန႔တည္းမွာပဲ လြတ္လပ္တရားမွ်တမႈရွိတဲ့) ေရြးေကာက္ပြဲကို က်င္းပေပးခဲ့ရၿပီး
အဲဒီေရြးေကာက္ပဲြကတဆင့္ ျမန္မာျပည္သူေတြဟာ သူတုိ႔ရဲ႕ စစ္မွန္တဲ့ ကိုယ္စားလွယ္ေတြကို
ေရြးခ်ယ္ႏုိင္ခဲ့ၾကတယ္။
တကယ္ေတာ့ ၉ဝ ေရြးေကာက္ပြဲဟာ စစ္အုပ္စုရဲ႕ အတြက္မွားမႈတခုသာျဖစ္တယ္။ ဒီအခ်က္ကို

ဗုိလ္ေစာေမာင္ရဲ႕ ေရြးေကာက္ပြဲမတုိင္မီ ေျပာစကားေတြက သက္ေသျပေနတယ္။ စစ္အုပ္စုဟာ
အဲဒီအတြက္မွားမႈရဲ႕ အက်ဳိးဆက္အျဖစ္ ဧရာမေပးဆပ္မႈႀကီးတခုကို ျပဳလုပ္ခဲ့ရတယ္။

အဲဒါကေတာ့ သူတုိ႔အတြက္ အႀကီးမားဆုံးရန္သူကုိ သူတုိ႔ကုိယ္တုိင္ လက္သည္လုပ္
ေမြးဖြားေပးလုိက္မိတဲ့အျဖစ္ပဲျဖစ္တယ္။ အဲဒီရန္သူဟာ သူတုိ႔အာဏာရလာတဲ့ (၂၆) ႏွစ္လုံးလုံး
တခါမွမေတြ႔ဖူး၊ မျမင္ဖူး၊ မႀကံဳဖူးခဲ့တဲ့၊ သူတုိ႔ကုိ ရာဇပလႅင္ေပၚက ဆြဲခ်ႏုိင္ေလာက္ေအာင္
အင္အားခုိင္မာေတာင့္တင္းတဲ့ ရန္သူျဖစ္တယ္ဆုိတာကုိ သူတုိ႔ေကာင္းေကာင္းသိတယ္။
စစ္ေရးေသနဂၤဗ်ဴဟာမွာ ေခတ္အဆက္ဆက္ ဘယ္တုန္းကမွ မမွားခဲ့တဲ့

ထုံးနည္းဥပေဒသတခုကေတာ့ အင္အားႀကီးတဲ့ ရန္သူကုိ တုိက္ခုိက္ဖုိ႔ တတိယအင္အားစု
မ်ားႏုိင္သမွ်မ်ားမ်ားနဲ႔ မဟာမိတ္ဖြဲ႔ပါဆုိတာပဲျဖစ္တယ္။ စစ္အုပ္စုဟာ ‘ေလွ်ာေမြး’
ျဖစ္မယ္အထင္နဲ႔ အပုိင္တြက္ၿပီး သူတုိ႔ကုိယ္တုိင္ လက္သည္လုပ္ ေမြးဖြားေပးလုိက္ေပမယ့္
မွန္းခ်က္နဲ႔ ႏွမ္းထြက္မကိုက္ျဖစ္ၿပီး အရွင္ေမြးလာခဲ့တဲ့ သူတုိ႔ရဲ႕အႀကီးဆုံးရန္သူကို
တြန္းလွန္တုိက္ခုိက္ဖုိ႔ နည္းလမ္းေတြရွာႀကံရာမွာ ‘တုိင္းရင္းသားလက္နက္ကုိင္ အဖြဲ႔မ်ားနဲ႔
ၿငိမ္းခ်မ္းေရးရယူျခင္း’ ဆုိတဲ့ နည္းပရိယာယ္ ေပၚထြက္လာခဲ့ျခင္းပဲျဖစ္တယ္။ (၂၆)
ႏွစ္တာကာလအတြင္း သူ႔အာဏာတည္ၿမဲေရးအတြက္ ဗုိလ္ေနဝင္းလုပ္ခဲ့တဲ့ လုပ္ရပ္ေတြ၊
ရွစ္ေလးလုံးအေရးေတာ္ပုံကာလအတြင္းနဲ႔ ၉ဝ ေရြးေကာက္ပြဲမတုိင္မီကာလ၊ ေရြးေကာက္ပြဲၿပီးစ
ကာလလုပ္ရပ္ေတြက တုိင္းရင္းသားအေရးအပါအဝင္ ဘယ္အေရးမွာမွ စစ္အုပ္စုဟာ
႐ုိးသားေျဖာင့္မတ္မႈမရွိေၾကာင္း ေပၚလြင္ေနတဲ့အတြက္ အဲဒီ ‘ၿငိမ္းခ်မ္းေရး’ ဆုိတာရဲ႕
အႏိၲမအရပ္ကို ႏုိင္ငံေရးႏွံ႔စပ္သိျမင္သူေတြက အဲဒီတုန္းကတည္းက
အဲသလုိျမင္ခဲ့ၾကတာျဖစ္တယ္။
အဲဒီေတာ့ အစကတည္းကမွ စစ္အုပ္စုက တုိင္းရင္းသားေတြနဲ႔ အမွန္တကယ္

ၿငိမ္းခ်မ္းေရးရခ်င္လုိ႔ လုပ္ေဆာင္ခဲ့တဲ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးလုပ္ငန္းစဥ္မွ မဟုတ္တာဘဲ။
ဒီအင္အားစုႏွစ္ခုၾကားမွာ စစ္မွန္တဲ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး မရတာမဆန္းပါဘူး။ မ်ဳိးေစ့မမွန္
ပင္မသန္ဆုိသလုိ အခုျမန္မာစစ္အာဏာရွင္အုပ္စုနဲ႔ ကုိးကန္႔ေတာ္လွန္ေရးအင္အားစုအၾကား
တုိက္ပြဲေတြ ျပန္လည္ျဖစ္ပြားေနတာဟာ မလြဲမေသြ ျဖစ္ကိုျဖစ္ရမယ့္ ယုတၱိနိဂုံး Logical
conclusion သာျဖစ္တယ္။
၁၉၈ဝ မွာ ဗုိလ္ေနဝင္းရဲ႕ ကိုယ္စားလွယ္ေတြနဲ႔ ဗမာျပည္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီရဲ႕ ကုိယ္စားလွယ္ေတြ

ေဆြးေႏြးၾကတယ္။ ေဆြးေႏြးပြဲဟာ ေန႔မကူးခင္ ပ်က္ျပားသြားတယ္။ အေၾကာင္းကေတာ့ ဗကပ
က အခ်က္ (၃) ခ်က္ေတာင္းတယ္။ ပါတီတည္ရွိခြင့္ျပဳရမယ္။ တပ္တည္ရွိခြင့္ျပဳရမယ္။
နယ္ေျမတည္ရွိခြင့္ျပဳရမယ္။ မဆလ က တခုမွသေဘာမတူဘူး။ အဲဒါေၾကာင့္
ဆက္မေဆြးေႏြးႏုိင္ေတာ့ဘဲ ပ်က္သြားတာလုိ႔ သိရတယ္။
၉ဝ ေရြးေကာက္ပြဲအၿပီး ရရွိခဲ့တဲ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဆုိတာမွာေတာ့ စစ္အုပ္စုက

တုိင္းရင္းသားအဖြဲ႔ေတြကို အဲဒီအခ်က္ (၃) ခ်က္သာမက ျပည္တြင္းထဲဝင္ၿပီး
စီးပြားေရးလုပ္ခြင့္ဆုိတဲ့ စတုတၳအခ်က္ကိုေတာင္ ခြင့္ျပဳထားေသးတယ္။ ဒီအေျခအေနက
ဗုိလ္ေနဝင္းေနာက္ မ်ဳိးဆက္သစ္ စစ္အာဏာရွင္ေတြဟာ ႏုိင္ငံေရးအရ ဘယ္ေလာက္
အားနည္းေနတယ္။ သူတုိ႔ဟာ တရားဝင္မႈနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ဘယ္ေလာက္အင္အားႀကီးမားတဲ့
ရန္သူနဲ႔ ရင္ဆုိင္ေနရတယ္ ဆုိတဲ့အခ်က္ေတြကို ျပသေနတယ္။

ဒါေပမယ့္ အခုေတာ့ စစ္အုပ္စုဟာ သူတုိ႔လုပ္ရင္ ဘာမဆုိျဖစ္ၿပီလုိ႔ ယုံၾကည္ေနတာေၾကာင့္

ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မယ္ (Self confidence)၊ ဒါမွမဟုတ္ မထူးေတာ့ဘူးလုိ႔ ေတြးလုိက္တာေၾကာင့္
ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မယ္ (desperate)၊ တုိင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္ အဖြဲ႔ေတြနဲ႔ ဆက္ဆံရာမွာ
သူတုိ႔ဆယ္စုႏွစ္ႏွစ္ခုနီးပါး ကတၱီပါအိတ္နဲ႔ စြပ္ထားခဲ့တဲ့ သံလက္သီးကို ထုတ္ျပလုိက္ၿပီ။
ျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရး ဇာတ္ခုံေပၚ တုိင္းရင္းသားေတြနဲ႔ တြဲကတဲ့အခန္းမွာ
ေတာက္ေလွ်ာက္စြပ္ထားခဲ့တဲ့ မင္းသားေခါင္းေဆာင္းကို ခြၽတ္ျပလုိက္တာမုိ႔ သူ႔ရဲ႕ပင္ကုိယ္ဇာတိ
ဘီလူး႐ုပ္ ေပၚထြက္လာခဲ့ၿပီျဖစ္တယ္။
တကယ္ေတာ့ စစ္အုပ္စုဟာ တုိင္းရင္းသားအေရးနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး သူ႔ရဲ႕အစြယ္ေဖြးေဖြးကို

ေစာေစာပုိင္းကတည္းက အႀကိမ္ႀကိမ္ ျပသခဲ့ၿပီးျဖစ္တယ္။ ေကအန္ယူစည္း႐ုံးေရးနယ္ေျမက
အျပစ္မဲ့ တုိင္းရင္းသားျပည္သူေတြကို အၿငိဳးတႀကီး ေခ်မႈန္းေနတဲ့ကိစၥ၊ ေကအန္ယူ ကေန
ဒီေကဘီေအ ကြဲထြက္သြားေစခဲ့တဲ့ကိစၥ၊ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေဆထင္၊ ခြန္ထြန္းဦး၊ စုိင္းၫြန္႔လြင္စတဲ့
တုိင္းရင္းသားေခါင္းေဆာင္ေတြကို မခ်ိမဆံ့ ေထာင္ဒဏ္ႀကီးေတြ ခ်မွတ္ခဲ့တဲ့ ကိစၥေတြမွာ
စစ္အုပ္စုရဲ႕ မင္းသားေခါင္းေဆာင္း အႀကိမ္ႀကိမ္ ကြၽတ္က်ခဲ့ဖူးၿပီးျဖစ္တယ္။
ေျပာရရင္ ျမန္မာ့ဒီမုိကေရစီအင္အားစုေတြနဲ႔ ဆက္ဆံရာမွာ စစ္အုပ္စုေဆာင္းထားတဲ့

မင္းသားေခါင္းေဆာင္း ကြၽတ္က်ခဲ့တာကေတာ့ ၾကာခဲ့ၿပီျဖစ္တယ္။ ဆဲဗင္းဇူလုိင္အေရးအခင္း
ကတည္းကလုိ႔ ဆုိရမယ္။ အခုမွ တုိင္းရင္းသားအပစ္ရပ္ အဖြဲ႔ေတြ
အလွည့္ေရာက္လာတာျဖစ္တယ္။
တုိင္းရင္းသားေတာ္လွန္ေရးအင္အားစုေတြကို ျဖစ္ႏုိင္ရင္ အျမစ္ျဖဳတ္ေခ်မႈန္းေရး၊ အဲဒီအထိ

မျဖစ္ႏုိင္ေသးရင္ နယ္စပ္ေဒသေတြမွာပဲ သူခုိးဓားျပအဖြဲ႔ေတြသာသာ အေျခအေနမ်ဳိးမွာ
ရွိေနေစေရးဟာ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ ရာသက္ပန္ တည္ၿမဲေရးဆုိတဲ့ ရည္မွန္းခ်က္ပန္းတိုင္သို႔
သြားရာလမ္းမွာ ျမန္မာစစ္အုပ္စုရဲ႕ ေသနဂၤဗ်ဴဟာ အစိတ္အပုိင္းတခုျဖစ္တယ္။ ဒါကို
အပစ္ရပ္အဖြဲ႔တုိင္းရဲ႕ ေခါင္းေဆာင္ေတြက မသိၾကတာေတာ့မဟုတ္ဘူး။ အေျခအေနအရ
လုပ္ခဲ့ၾကရတာျဖစ္တယ္။
အခုေတာ့ အေျခအေနက ေျပာင္းသြားၿပီ။ စစ္အုပ္စုဟာ ကိုးကန္႔အဖြဲ႔နဲ႔တင္ ရပ္မွာမဟုတ္ဘူး။

သူ႔ရဲ႕ ေသနဂၤဗ်ဴဟာအတုိင္း က်န္အဖြဲ႔ေတြကိုလည္း တခုၿပီးတခု ၿဖဳိခြဲသြားမွာျဖစ္တယ္။
အဲဒီေတာ့ အပစ္ရပ္အဖြဲ႔ေရာ အပစ္မရပ္အဖြဲ႔ေရာ လုပ္စရာကလည္း တခုပဲရွိေတာ့တယ္။
အဲဒါကေတာ့ ကုိယ့္အလွည့္ေရာက္လာမွာကို ထုိင္ေစာင့္မေနဘဲ ဘဝတူအခ်င္းခ်င္း
ေက်ာခ်င္းကပ္၊ ရင္ခ်င္းအပ္၊ လက္ခ်င္းတြဲၿပီး ဘုံရန္သူ ျမန္မာစစ္အာဏာရွင္စနစ္ကို
ျမန္မာ့ေျမေပၚက အၿပီးတုိင္ တြန္းလွန္ဖယ္ရွားေမာင္းထုတ္လုိက္ၾကဖုိ႔ပဲျဖစ္တယ္။
ေသၾးေပၝင္ကဵေနသည့္ ေဒၞေအာင္ဆန္းစုဳကည္ထံ
ဆရာဝန္ သၾားခၾင့္ရ၊ ႎိုင္ငံေရး အကဵဥ္းသား ၁၁၅
ဦးသာ ပၝေသး၊ လၾတ္ေဴမာက္ ႎိုင္ငံေရး

အကဵဥ္းသားမဵားအား အဖၾဲႚခဵႂပ္ ကူညီေန
ေဒၞေအာင္ဆန္းစုဳကည္အား ယေနႛ ေတၾႛ႓ပီး ကဵန္းမာေရး စစ္ေဆးမႁ ဴပႂလုပ္ခ့ဲသည့္ မိသားစု
ဆရာဝန္က ေဒၞေအာင္ဆန္းစုဳကည္သည္ ေသၾးေပၝင္ခဵိန္ ကဵေနသည္ဟု ေဴပာဆုိလုိက္သည္။
ေဒၞေအာင္ဆန္းစုဳကည္၏ ေရႀႚေန ဦးဉာဏ္ဝင္း၏ အဆုိအရ ေဒၝက္တာတင္မဵႂိးဝင္းႎႀင့္ သူ၏

လက္ေထာက္ တဦး ယေနႛ တနဂႆေႎၾေနႛတၾင္ သၾားေရာက္ စစ္ေဆးခ့ဲဴခင္း ဴဖစ္သည္ဟု သိရသည္။
ေအပီ (AP)/ မိုးမခနဲႛ ဴမန္မာ သတင္းဌာနမဵား ၊ ၂၀ ၊ စက္တင္ဘာ ၊ ၂၀၀၉
ေဒၞေအာင္ဆန္းစုဳကည္ရဲႚ ေရႀႚေန ဦးဉာဏ္ဝင္း အဆုိအရ ေဒၝက္တာတင္မဵႂိးဝင္းနဲႛ သူႛ

လက္ေထာက္ တဦး ဒီကေနႛ တနဂႆေႎၾေနႛမႀာ သၾားေရာက္ စစ္ေဆးခ့ဲတာ ဴဖစ္တယ္လိုႛ
သိရပၝတယ္။
"ဆရာဝန္က ေဴပာတယ္၊ ေဒၞေအာင္ဆန္းစုဳကည္ရဲႚ ကဵန္းမာေရးက ေယဘုယဵအားဴဖင့္

ေကာင္းပၝတယ္။ ဒၝေပမဲ့ ေသၾးေပၝင္ ကဵေနတယ္တ့ဲ" လိုႛ ေရႀႚေန ဦးဉာဏ္ဝင္းက ဆုိပၝတယ္။
ဒီလို ေသၾးေပၝင္ကဵတာဟာ အစာ အနည္းငယ္သာ စားလိုႛ (inadequate diet) ေဳကာင့္

ဴဖစ္ရတာလိုႛ သိရပၝတယ္။
ေနာက္႓ပီး အခုလို မိသားစု ဆရာဝန္ သၾားေရာက္ႎုိင္တာက တလေကဵာ္ အတၾင္းမႀာ

ပထမဆုံးအ႒ကိမ္ ဴဖစ္ပၝတယ္။
ဆရာဝန္ ပုံမႀန္ သၾားေရာက္ႎုိင္ဴခင္း ရိႀ မရိႀ ေမးဴမန္းရာမႀာေတာ့ 'သၾားခၾင့္ရမယ္လိုႛ

ေမ႖ာ္လင့္ေဳကာင္း' ဦးဉာဏ္ဝင္းက ေဴဖသၾားပၝတယ္။
"ဒၝေပမဲ့ ဘယ္အခဵိန္မႀာ ဆရာဝန္ သၾားခၾင့္ရမယ္ ဆုိတာ သဲသဲကဲၾကဲၾ မသိရေသးပၝဘူး"

လိုႛလည္း ဆိုဴပန္ပၝတယ္။
လၾတ္ေဴမာက္ ႎိုင္ငံေရး အကဵဥ္းသားမဵားအား အဖၾဲႚခဵႂပ္ ကူညီေန

႓ပီးခဲ့တဲ့ စက္တင္ဘာလ ၁၈ ရက္ေနႛက လၾတ္လာတဲ့ ႎိုင္ငံေရး အကဵဥ္းသားေတၾရဲႚ

အခက္အခဲေတၾကို အကူအညီ ေပးႎိုင္ဖိုႛ အတၾက္ အမဵိႂးသား ဒီမိုကေရစီ အဖဲၾႚခဵႂပ္ရဲႚ ေ႟ၿဂံုတိုင္
ဌာနခဵႂပ္မႀာ ႟ံုးခန္း ဖၾင့္လႀစ္႓ပီး ေဆာင္႟ၾက္ ေပးေနတယ္လိုႛ သိရပၝတယ္။
အခု လၿတ္တဲ့အထဲမႀာ တရားဝင္ ႎိုင္ငံေရး ပၝတီ တခုဴဖစ္တဲ့ အမဵိႂးသား ဒီမိုကေရစီ

အဖဲၾႚခဵႂပ္ဝင္ ၃၈ ဦး ပၝတယ္လိုႛ အဖဲၾႚခဵႂပ္ တာဝန္ရိႀသူ တဦးက ဗီၾအိုေအကို ေဴပာပၝတယ္။
ဒီအထဲမႀာေတာ့ ၁၉၉၀ ဴပည့္၊ ေ႟ၾးေကာက္ပဲၾ အႎုိင္ရ လၿတ္ေတာ္ အမတ္ သံုးဦးနဲႛ အခဵိႂႚ တိုင္းနဲႛ
႓မိႂႚနယ္ တာဝန္ရိႀသူေတၾ၊ လူငယ္ပိုင္းေတၾ ပၝဝင္တယ္လိုႛ သိရပၝတယ္။ အထင္ကရ ႎိုင္ငံေရး
အကဵဥ္းသားေတၾထဲက ဒီမိုကေရစီ ေခၝင္းေဆာင္ ေဒၞေအာင္ဆန္းစုဳကည္နဲႛ ဦးတင္ဦးတုိႛ
အပၝအဝင္ ေကဵာင္းသား ေခၝင္းေဆာင္ ကိုမင္းကိုႎိုင္၊ သံဃာ လႁပ္ရႀားမႁ ေခၝင္းေဆာင္ အရႀင္ဂမီႝရ
အစရိႀသူေတၾကေတာ့ လၾတ္မလာေသးပၝဘူး။
ဒၝေပမဲ့လည္း လၾတ္လာတဲ့ ႎိုင္ငံေရး အကဵဥ္းသားေတၾ ေနရပ္ဴပန္ဖိုႛ စားရိတ္က အစ

ကဵန္းမာေရး ကိစၤေတၾကိုပၝ ကူညီ ေပးေနတယ္လိုႛ အဖဲၾႚခဵႂပ္ရဲႚ လူငယ္ စည္း႟ံုးေရး တာဝန္ခံ
အဖဲၾႚဝင္ ကိုဴမင့္ေငၾက ေဴပာပၝတယ္။
"လၾတ္လာတဲ့ လူေတၾမႀာက မိသားစုေတၾနဲႛ အဆက္အသၾယ္ ဴပတ္ေနတာေတၾ ရႀိတယ္။

ေနာက္ သူတုိႛရဲႚ မိတ္ေဆၾေတၾနဲႛ ေတၾႚခဵင္တာေတၾ ရႀိမယ္ေပၝ့။ အဲဒီလုိမဵႂိး အခက္အခဲေတၾ
ရႀိလာခဲ့ရင္ ကူညီႎုိင္ေအာင္ ဆုိ႓ပီးေတာ့ ဒီလုိမဵႂိး ေဆာင္႟ၾက္တာပၝ"
စစ္အစိုးရက အကဵဥ္းသားေတၾကို စတင္ လၿတ္ေပးတဲ့ စက္တင္ဘာလ ၁၈ ရက္ေနႛဟာ

စစ္အစိုးရ အာဏာသိမ္းခဲ့တဲ့ ႎႀစ္ပတ္လည္ေနႛ ဴဖစ္ပၝတယ္။ လၾတ္ေပးမယ့္ သူေတၾထဲမႀာ ႎိုင္ငံေရး
ပုဒ္မေတၾ ဴဖစ္တဲ့ ၅ (ည)၊ ၁၇ (၁) နဲႛ ၁၇ (၂ဝ) စတာေတၾနဲႛ အေရးယူခံထားရသူ ၂၅ဝ ေလာက္
ပၝဝင္မယ္လိုႛ ရန္ကုန္တိုင္း အကဵဥ္းဦးစီးဌာန ႌၿန္ဳကားေရးမႀႃးခဵႂပ္ ဦးေဇာ္ဝင္းက
ေဴပာဳကားခဲ့ပၝတယ္။ ဒၝေပမဲ့ တကယ္တမ္း လၾတ္ေပးတဲ့ အခၝ အကဵဥ္းကဵေနတဲ့
ေထာက္လႀမ္းေရးေတၾနဲႛ အေကာက္ခၾန္ အရာရႀိေတၾက အမဵားစု ဴဖစ္တယ္လိုႛ ႎိုင္ငံေရး
အကဵဥ္းသားမဵား ကူညီ ေစာင့္ေရႀာက္ေရး အသင္း (ဴမန္မာႎိုင္ငံ)၊ ေအေအပီပီ က ဆိုပၝတယ္။
အခု လၾတ္တဲ့အထဲမႀာ ႎိုင္ငံေတာ္ လံုဴခံႂေရးအရ ထိန္းသိမ္းထားသူ ၂၅၀ ပၝဝင္မယ္လိုႛ

အကဵဥ္းဦးစီး ႌၾန္ခဵႂပ္က ေဴပာခဲ့လို ဟိုလူပၝႎိုးႎိုး ဒီလို ပၝႎိုးႎိုးနဲႛ သတင္းေတၾက အမဵိႂးမဵိႂး
ထၾက္ေနပၝတယ္။ ဒၝေပမဲ့ ေနာက္ဆံုး အတည္ဴပႂရတဲ့ အထဲမႀာေတာ့ ေအေအပီပီ - ႎိုင္ငံေရး
အကဵဥ္းသား ကူညီေစာင့္ ေရႀာက္ေရး အသင္း အဆိုအရ ႎိုင္ငံေရး အကဵဥ္းသား ၁၁၅ ဦးပဲ
ရိႀပၝေသးတယ္။ အခဵိႂႚ နယ္ေထာင္ေတၾက လၿတ္ဳကေတာ့ လၾတ္တယ္လိုႛသာ သတင္းဳကားတယ္
သက္ဆိုင္ရာ မိသားစု အိမ္ေတၾဆီကို ေရာက္မလာဳကေသးပၝဘူး။ သက္ဆိုင္ရာကလည္း ဒီလူ
ဒီလူ လၾတ္တယ္ဆိုတာ မိသားစုေတၾကို အေဳကာင္းဳကားတာမဵိႂးလည္း မရိႀပၝဘူး။
မိသားစုဝင္ေတၾကပဲ ေထာင္ေတၾဆီ လႀမ္းဆက္သၾယ္တာတုိႛ၊ သက္ဆိုင္ရာ အာဏာပိုင္ေတၾဆီ
ဆက္သၾယ္ သတင္းေမး ေနဳကပၝတယ္။ အခု လၾတ္ေဴမာက္လာတဲ့ အေရအတၾက္နဲႛ
ပတ္သက္လိုႛေတာ့ ေအေအပီပီ အတၾင္းေရးမႀႃး ကိုတိတ္ႎိုင္က ဗီၾအိုေအကို အခုလို ေဴပာပၝတယ္။
"ကဵေနာ္တုိႛ အခု လၾတ္လာတဲ့ သူေတၾကို ဴပန္ေလ့လာ ဳကည့္တဲ့အခၝ ဘိုးေတာ္ သန္းလႀ

အပၝအဝင္ ဗိုလ္ခဵႂပ္ ခင္ႌၿန္ႛတုိႛနဲႛ ပတ္သက္႓ပီး၊ ေနာက္ပိုင္း ဖမ္းဆီးထားတဲ့ အေကာက္ခၾန္ဌာနက
လူေတၾပၝမယ္။ သတင္းတပ္ဖဲၾႚက လူေတၾပၝမယ္။ လဝက က လူေတၾပၝမယ္။ အဲဒီ လူေတၾထဲက
ဴပန္လၿတ္လာတာေတၾ ရႀိပၝတယ္။ ကဵေနာ္တုိႛ ဒီေနႛအထိ အတည္ဴပႂလုိႛ ရတာကေတာ့ (ႎိုင္ငံေရး
အကဵဥ္းသား) ၁၁၁ ဦးက အတည္ဴပႂလုိႛ ရတယ္။ အတည္ မဴပႂရေသးတာကေတာ့ ၂၀
ေကဵာ္ေကဵာ္ ကဵန္ပၝေသးတယ္"
ဘယ္လုိ အတည္မဴပႂႎုိင္တာလဲ ခင္ဗဵ။
"အဓိက က မံု႟ၾာက ၃ ဦး ကဵန္တယ္။ ေနာက္တခၝ ရခုိင္ဴပည္နယ္ဘက္က

ေထာင္ေတၾထဲမႀာ ၂၀ ေလာက္ ကဵန္ပၝတယ္။ အဲဒၝေတၾက ကဵေနာ္တုိႛက လၾတ္မႀန္းေတာ့
သိတယ္။ သိုႛေပမဲ့ ဘယ္သူေတၾလဲ ဆုိတာကို အတည္မဴပႂႎုိင္တဲ့ ကိစၤေတၾ ရႀိေနလုိႛ ဒီအတုိင္း
ထားထားတာပၝ"
တဆက္တည္းမႀာပဲ စက္တင္ဘာလ ၂၇ ရက္ေနႛမႀာ အမဵိႂးသား ဒီမိုကေရစီ အဖၾဲႚခဵႂပ္

တည္ေထာင္ခဲ့တာ (၂၁) ႎႀစ္ဴပည့္႓ပီ ဴဖစ္လိုႛ ႎႀစ္ပတ္လည္ေနႛ အခမ္းအနား ကဵင္းပဖိုႛ အတၾက္
႒ကိႂတင္ ဴပင္ဆင္ေနေဳကာင္းလည္း ကိုဴမင့္ေငၾက ေဴပာပၝတယ္။ အဖၾဲႚခဵႂပ္ရဲႚ (၂၁) ႎႀစ္ဴပည့္
အထိမ္းအမႀတ္ အဴဖစ္ ဝတၪႂတို၊ ေဆာင္းပၝး၊ ကဗဵာနဲႛ ကာတၾန္း ႓ပိႂင္ပဲၾေတၾလည္း ကဵင္းပမယ္လိုႛ
သိရပၝတယ္။ ႓ပိႂင္ပၾဲဝင္ စာမူေတၾကို စက္တင္ဘာလ ၂၂ ရက္ေနႛ ေနာက္ဆံုးထား႓ပီး သက္ဆိုင္ရာ
အဖဲၾႚခဵႂပ္႟ံုးေတၾကို ေပးပိုႛရမယ္လုိႛ သိရပၝတယ္။
ပခုကၠႃေထာင္မႀာ အစာငတ္ခံ ဆႎၬဴပေန
မေကၾးတိုင္း ပခုကၠႃ႓မိႂႛက သာသနာ့ဝိပုလာရာမ ပၝဠိတကၠသိုလ္ (အေနာက္တိုက္) ထဲကို

ဝင္ေရာက္႓ပီး သံဃာေတာ္ေတၾကို ေတၾႛဆံု ေမးဴမန္းခဲ့တယ္ဆို႓ပီး ေကဵာင္းတိုက္က အထၾက္မႀာ
စက္တင္ဘာလ ၁၁ ရက္ေနႛက ဖမ္းခံရတဲ့ ရန္ကုန္အေရႀႛပိုင္း သာေကတ႓မိႂႛနယ္က
သတင္းေထာက္ မလႀလႀဝင္းဟာ ပခုကၠႃေထာင္မႀာ အစာငတ္ခံ ဆႎၬဴပေနပၝတယ္။
အကဵဥ္းေထာင္နဲႛ နီးစပ္သူတဦးက အဲဒီ သတင္းေထာက္ရဲႚ အေဴခအေနအေဳကာင္း

အာရ္အက္ဖ္ေအကို ေဴပာဴပပၝတယ္။
"ေဴခာက္ရက္ေလာက္ ရႀိ႓ပီ၊ ေခၝင္း႓ငိမ့္ ေခၝင္းခၝပဲ လုပ္တယ္။ ေရပဲ ေသာက္တယ္။ နာမည္

မသိဘူး။ အေဖ နာမည္က ဦးဝင္းဴမင့္၊ ရန္ကုန္ အေရႀႚပိုင္း ခ႟ိုင္က။ ေထာင္ပိုင္က လႀမ္း႓ပီးေတာ့
ဆရာဝန္ ေခၞဴပတယ္ေပၝ့။ ေနာက္ ငၝးရက္ေလာက္ ဆိုရင္ ေသမယ္ေပၝ့ဗဵာ"
ဒီကိစၤကို အေသးစိတ္ သိရႀိႎိုင္ဖိုႛ အာရ္အက္ဖ္ေအက ပခုကၠႃ အကဵဥ္းေထာင္ကို

ဆက္သၾယ္ ေမးဴမန္းဳကည့္တဲ့ အခၝ တာဝန္ကဵ ဝန္ထမ္း တဦးက အခုလုိ ေဴပာဴပပၝတယ္။
"အခု ေဆး႟ံုမႀာဗဵ။ ဒီမႀာတုန္းကေတာ့ မစားဘူးဗဵ။ ေကၾကာအုပ္ေတာ့ ေသာက္လာ႓ပီ။

အတိအကဵေတာ့ ကဵေနာ္တိုႛ မသိဘူး ခင္ဗဵ"
သူဘာေတၾ ေတာင္းဆိုသလဲ စတဲ့ အေသးစိတ္ေတၾကို ေမးတဲ့အခၝ ဖုန္းခဵသၾားပၝတယ္။

ပခုကၠႃ ေဆး႟ံုကိုေတာ့ ဆက္သၾယ္လိုႛ မရခဲ့ပၝဘူး။ မလႀလႀဝင္း တည္းခိုခဲ့တဲ့ အိမ္ဴဖစ္တဲ့ မဵိႂးဴမန္မာ
၁၄ လမ္းက ကိုဴမင့္ႎုိင္နဲႛ ကူညီေပးခဲ့သူလိုႛ ယူဆရတဲ့ မဵိႂးဴမန္မာ ၁၇ လမ္းက ဴမန္မာ
တိုင္းရင္းေဆး ဆရာ ကိုေစာလင္းႎုိင္ကိုလည္း ဖမ္းဆီးထား႓ပီး ႟ံုးတင္ စစ္ေဆးမယ္လိုႛ
သိရပၝတယ္။ သူတိုႛ အားလံုးဟာ အခု ပခုကၠႃ အကဵဥ္းေထာင္မႀာပဲ ရႀိ႓ပီး ေထာင္ေဴပာင္းေ႟ၿႚမယ္
ဆိုတဲ့ သတင္းေတၾလည္း ထၾက္ေပၞေနပၝတယ္။
ႎိုင္ငံေရး အကဵဥ္းသားမဵား ကူညီ ေစာင့္ေရႀာက္ေရး အသင္း (ဴမန္မာႎိုင္ငံ)၊ ေအေအပီပီက

ဴပႂစုထားတဲ့ လၾတ္ေဴမာက္လာသူ ႎိုင္ငံေရးသမားမဵား စာရင္း (အကၡရာ အစဥ္အလိုက္)။ The list
of political prisoners released will be continually updated at our web site
www.aappb.org as AAPP receives more information. In alphabetical order :
1. Angaelay (Mandalay prison) - student

2. Aung Gyi (Insein prison) - student
3. Aung Gyi @ Aung Thwin (Shwebo prison) – journalist,
former political prisoner, 88 Generation Students
4. Aung Ko Oo (Tharawaddy prison) - student
5. Aung Lwin (Thandwe prison)
6. Aung Myint (Myaungmya prison) - NLD member; Human
Rights Defenders and Promoters member
7. Aung Myo (Shwebo prison) – NLD Township Organiser
8. Aung Naing (Insein prison) – NLD member
9. Aung Swe (Shwebo prison) - NLD member
10. Aung Tun (Tharawaddy prison) – student; member of the
All Burma Federation of Student Unions
11. Aye Min (a) Aye Min Min (Tharawaddy prison) – private
tutor
12. Aye Myint Mar (female) (Monywa prison) - All Burma
Students Democratic Front (Western)
13. Ba Chit (Tharawaddy prison) – Ex-captain in the army
14. Ba Min (Kale prison) – NLD member
15. Bo Bo (Myingyan prison)
16. Bo Gyi (Pegu prison)
17. Chan Aung (Monywa prison) - NLD township organiser
18. Chit Thein Tun (Monywa prison) - All Burma Students
19. Cho Mar Htwe, (Female) (Moulmein prison) – NLD member
20. Ei (female) (Paungde prison)
21. Eimt Khaing Oo, Female (Insein prison) – journalist;
Cyclone Nargis volunteer
22. Hla Shein, (Hinzada prison) , Human Rights Defenders and
Promoters
23. Hlaing Aye (Kale prison) - NLD MP, Former Political
Prisoner

24. Hnin Hnin (female) (Monywa prison) - All Burma Students
25. Htay (a) San San Myint, (Female) (Insein prison)
26. Htay Naing Lin (Monywa prison) - Human Rights Defenders
and Promoters Network
27. Htay Win (Thayet prison) – NLD Township Organizer
28. Khaing Kaung Zan, (Thayet prison) – Arakan League for
Democracy in exile member
29. Khin Khin Lay (a) Khin Lay, (Female) (Pegu prison) – NLD
member
30. Khin Maung Chit (Meiktila prison) - NLD Local Secretary
31. Khin Maung Thein (Shwebo prison) – NLD member
32. Khin Moe Aye (a) Moe Moe (Female), (Myingyan prison) –
88 Generation Students member; former political prisoner
33. Kyaw Kyaw Thant (Insein prison) – journalist; Cyclone
Nargis volunteer
34. Kyaw Lwin, (Hinzada prison) , Human Rights Defenders
and Promoters
35. Kyaw Maung (Myitkyina prison) – NLD MP
36. Kyaw Thu Htike (Taunggyi prison)
37. Kyaw Win (Tharawaddy prison) – All Burma Students
Democratic Front
38. Kyi Kyi Min, (Female) (Insein prison) – NLD member
39. Kyi Lin (Myintkyina prison) – NLD member
40. Maung Maung Htwe (Shwebo prison)
41. Maw Si (Shwebo prison) – NLD Youth member
42. Mi Mi Sein, (Female) (Insein prison) – NLD Township Joint-
Secretary
43. Mi Mi Swe (female) (Henzada prison)
44. Michael Win Kyaw (Kale prison) – 88 Generation Students
member; former political prisoner
45. Min Min (a) La Min Tun, (Hinzada prison) , Human Rights
Defenders and Promoters
46. Min Min Soe (Myingyan prison) – 88 Generation Students
member
47. Moe Hlaing (Moulmein prison)
48. Moe Kyaw Thu (a) Bo Bo (Mandalay prison)
49. Moe Lwin (Moulmein prison) – individual activist
50. Monywar Aung Shin (a) U Aye Kyu (Insein prison) -
Member of NLD and poet
51. Mya Sein, (Hinzada prison) , Human Rights Defenders and
Promoters
52. Myint Oo (a) Ni Ni (Mandalay prison) – NLD Township
organizer; former political prisoner
53. Myint Oo (Thayet prison) – NLD Township Joint Secretary
54. Myint, (Hinzada prison) , Human Rights Defenders and
Promoters
55. Myo Min Lwin (Moulmein prison)
56. Myo Yan Naung Thein (Thandwe prison) – 88 Generation
Students member, former political prisoner
57. Nay Win (Myintkyina prison) – NLD Township Organizer
58. Ni Ni May Myint (Buthidaung prison) - NLD Youth
59. Nine Nine (Insein prison) – NLD MP, Former Political
Prisoner
60. Nu Nu Swe @ Pauk Pauk (female) (Myaungmya prison)
61. Nyi Nyi Min (Buthidaung prison) – NLD member
62. Nyo Mya (Kale prison) – NLD member
63. Pe Tin (Pegu prison) – NLD member
64. Peter (Loikaw prison)
65. Pyae Phyo Aung (a) Hnan Mue (Pa-An prison)
66. San Pwint (Kale prison) – NLD member; teacher
67. San Ya (Tharawaddy prison) – NLD member
68. Sandar Min (a) Shwee, (Myaungmya prison) – 88
Generation Students, Former Political Prisoner
69. Sandar, (Female) (Myingyan prison) – NLD member
70. Saw Myo Min Hlaing @ James (Thaton prison) - Private
Tutor
71. Saw Taw Kyi (Thayet prison) – Karen National Union
member
72. Shin Sandaw Batha, Monk (Insein prison) – All Burma
Monks’ Alliance
73. Shwe Thar (a) Tin Win (Tharawaddy prison) – Karen
National Union member
74. Soe Han (Lashio prison) – lawyer; Chair of the National
League for Democracy’s (NLD) legal advisory body
75. Soe Wai (a) Than Zaw (Myitkyina prison)
76. Than Min (a) Tin Tun Aung, (Taungoo prison) – NLD
member
77. Than Than Htay, (Female) (Insein prison) – student
78. Than Than Sint, (Female) (Insein prison)
79. Than Tun (Shwebo prison)
80. Than Tun Lay (Myingyan prison) – Individual activist
81. Than Zaw Oo (Tharawaddy prison) – NLD member
82. Thar Cho, (Thayet prison) – NLD Township Organizer
83. Thein Zaw (Tharawaddy prison)
84. Thet Oo (Taungoo prison) – Human Rights Defenders and
Promoters member
85. Thet Zin (a) Maung Zin (Kale prison) – journalist; former
political prisoner; member of the All Burma Federation of Student
Unions and the Democratic Party for a New Society
86. Thin Min Soe, (Female) (Insein prison) – labour activist
87. Thura Win @ Thura Lin (Buthidaung) – Student
88. Tin Mar Swe (female) (Mandalay prison)
89. Tin Maung Nyunt (Shwebo prison) – NLD Township
Organiser
90. Tin Mya (Insein prison) - National League for Democracy
Township chairperson, Former Political Prisoner
91. Tin Myint (Insein prison) – NLD member
92. Tin Myint (Tharawaddy prison)
93. Tin Myo Htut (a) Kyaw Oo (Insein prison) – Generation
Wave; former political prisoner
94. Tin Tin Myint, (Female) (Insein prison) – third year
chemistry student
95. Tin Tun (a) Kyaw Swa (Tharawaddy prison) – UN
Development Program staff (New Era journal distributor)
96. Tint San, (Monywa prison) - former political prisoner
97. Tun Hla (Tharawaddy prison)
98. Tun Oo (a) Ngar Kalar (Taungoo prison)
99. Tun Tun Nyein, (Thayet prison) – NLD Youth member
100. Tun Tun Oo (a) Nanda Malar (Taungoo prison) – monk
101. Tun Tun Oo (Thandwe prison)
102. U Han Sein (Tharawaddy prison) – NLD member
103. U Pannita (a) Myint Aye (Taungoo prison) – monk;
Human Rights Defenders and Promoters member
104. U Zawana (a) Soe Myint (Taungoo prison) - monk
105. Win, (Hinzada prison) , Human Rights Defenders and
Promoters
106. Win Myint (Insein prison)
107. Wunna Soe (Pa-An prison) – Democratic Party for a New
Society member
108. Yan Aung Shwe (Thayet prison) – All Burma Students
Democratic Front member
109. Yan Kyaw Soe @ Shwe Thway (Monywa prison) – NLD
member
110. Yan Naing Min (a) Nan Wai (Mandalay prison) – student
111. Yar Zar @ Tun Lin Oo (Monywa prison) – NLD member
112. Zaw Htet Aung (Kale prison) - student
113. Zaw Lin Tun (a) Phu Zaw (Monywa prison) - All Burma
Students Democratic Front (Western)
114. Zaw Tun (Taungoo prison)
115. Zin Mar Aung (female) (Mandalay prison) – student; NLD
member
ေမ့ေလ်ာ့ေနေသာ အလုပ္သမား ဝန္ၾကီးဌာနကို

အသက္သြင္းရန္ စစ္အစိုးရ ၾကိဳးစား
နီမိုးျမင့္
အဂၤါေန႔၊ စက္တင္ဘာလ 22 ရက္ 2009 ခုႏွစ္ 18 နာရီ 56 မိနစ္
http://www.mizzimaburmese.com/news/inside-burma/3851-2009-09-22-12-
47-58.html
ရန္ကုန္။ ။ ရန္ကုန္တြင္ စက္႐ံု၊အလုပ္႐ံုမ်ား၊ စီးပြားေရး လုပ္ငန္းမ်ားမွ အလုပ္သမား
ေခၚယူရာ၌ အလုပ္သမား ဝန္ၾကီးဌာန လက္ေအာက္ရွိ ၿမိဳ႕နယ္ အလုပ္အကုိင္ႏွင့္ အလုပ္သမား
ရွာေဖြေရး႐ံုး မွတဆင့္ ေခၚယူရေတာ့မည္။
ယခုလ ဒုတိယပတ္အတြင္း အလုပ္သမားဝန္ၾကီး ဦးေအာင္ၾကည္က ျမန္မာႏုိင္ငံ ကုန္သည္ႏွင့္

စက္မႈလုပ္ငန္းရွင္ အသင္း - UMFCCI မွ လုပ္ငန္းရွင္မ်ားႏွင့္ ေတြ႔ဆံုသည့္အခါ အလုပ္သမား
ေခၚယူေရး စည္းကမ္းကုိ ေျပာဆိုကာ၊ အလုပ္သမားႏွင့္ လုပ္ငန္းရွင္အၾကား
သေဘာတူလက္မွတ္ ေရးထုိးရန္ ေျပာဆိုခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။
“အလုပ္သမားလုိရင္ သက္ဆုိင္ရာ ၿမိဳ႕နယ္ အလုပ္သမား႐ံုး ေတြကတဆင့္ ေခၚဖို႔၊ အလုပ္သမား

တေယာက္ ခန္႔ထားၿပီဆုိတာနဲ႔ သူ႔ရဲ႕ ကိုယ္ေရး အခ်က္အလက္ေတြကို အလုပ္သမား႐ံုးေတြကို
ေပးရမယ္။ ၿပီးေတာ့ သူတို႔ အသိအမွတ္ျပဳစာခ်ဳပ္ ခ်ဳပ္ရမယ္ ဆုိတာေတြ ေျပာသြားမယ္” ဟု
အလုပ္သမားဝန္ၾကီးႏွင့္ ေတြ႔ဆံုခဲ့ေသာ ေရႊျပည္သာ စက္မႈဇုန္ရွိ စက္႐ံု လုပ္ငန္းရွင္တဦးက
မဇၥ်ိမကို ေျပာဆုိသည္။
ၿမိဳ႕နယ္ အလုပ္သမား႐ံုးမ်ားသည္ သက္ဆုိင္ရာ ၿမိဳ႕နယ္ရွိ လုပ္ငန္းခြင္ အေျခအေနကို

ေရွာင္တခင္ ဝင္စစ္ရန္ ဝန္ၾကီးဌာနက ညႊန္ၾကားထားၿပီး ျဖစ္သည္။
ယခု လဆန္းပုိင္းမွ စတင္၍ အလုပ္သမားဝန္ၾကီးသည္ ရန္ကုန္ စက္မႈဇုန္မ်ားမွ လုပ္ငန္းရွင္ႏွင့္

အလုပ္သမားမ်ား၊ UMFCCI မွ တာဝန္ရွိသူမ်ား၊ ၿမိဳ႕နယ္ အလုပ္သမား႐ံုးမ်ားမွ ဝန္ထမ္းမ်ားႏွင့္
လိုက္လံေတြ႔ဆံုခဲ့ၿပီး အဆုိပါကိစၥ အေကာင္အထည္ ေဖာ္ရန္ ညႊန္ၾကားခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။
“တပ္ခ်ဳပ္ၾကီး (ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးၾကီး) အမိန္႔အရ လုပ္တာလုိ႔ ေျပာတယ္။ အလုပ္သမား ကိစၥေတြကို

အလုပ္သမား႐ံုးက မျဖစ္မေန ပါဝင္ပတ္သက္ ရမယ္။ အလုပ္အကိုင္ ရရွိေရး၊ အလုပ္ရွင္နဲ႔
အလုပ္သမားၾကား ပဋိပကၡ ေျဖရွင္းေရးကို အလုပ္သမား႐ံုးေတြက လုပ္ႏုိင္ရမယ္။ မလုပ္ႏုိင္တဲ့
ၿမိဳ႕နယ္က ဦးစီးအရာရွိကို နယ္ေျပာင္းမယ္။ ဒါမွမဟုတ္ရင္ အလုပ္ ထုတ္ပစ္မယ္ဆုိၿပီး
ေျပာသြားတယ္” ဟု ယခုလ ၁၆ ရက္ေန႔က အလုပ္သမားဝန္ၾကီးႏွင့္ ေတြ႔ဆံုခဲ့ေသာ
အလုပ္သမား ညႊန္ၾကားမႈ ဦးစီးဌာန ၿမိဳ႕နယ္ ဦးစီးမႉးတဦးက ေျပာသည္။
ယခုလုိ ေဆာင္ရြက္ျခင္းမွာ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ေပ်ာက္ကြယ္ေနေသာ အလုပ္သမား ဝန္ၾကီးဌာန၏

အခန္းက႑ကို ျပန္လည္ အသက္သြင္းရန္ ၾကိဳးပမ္းျခင္းျဖစ္သည္ဟု ရန္ကုန္ရွိ ၿမိဳ႕နယ္
အလုပ္သမား႐ံုးတခုမွ ဦးစီးအရာရွိတဦးက ဆုိသည္။
ယခုလုိ အလုပ္သမားအေရး စည္းကမ္းႏွင့္ပတ္သက္၍ ေနျပည္ေတာ္ အလုပ္သမား

ဝန္ၾကီးဌာနသို႔ ဆက္သြယ္ ေမးျမန္းၾကည့္ရာ ႐ံုးဝန္ထမ္းတဦးးက "အဲဒါကေလ သတင္းစာထဲမွာ
ပါတယ္။ က်မတို႔က ေျပာပိုင္ခြင့္ မရွိလုိ႔ပါရွင့္" ဟု မဇၥ်ိမကို ေျပာသည္။
လက္ေတြ႔တြင္မူ အလုပ္သမား႐ံုးမ်ားသုိ႔ ဆက္သြယ္ၿပီး အလုပ္အကိုင္ ရွာေဖြသူ အလုပ္ရွင္

သို႔မဟုတ္ အလုပ္သမား တဦးမွ် မရွိေသးေၾကာင္း သိရသည္။
“အလုပ္သမားမွတ္ပံုတင္ လုပ္ခ်င္တယ္ေျပာလုိ႔ လုပ္ေပးတာပဲ ရွိတယ္။ ဘယ္အလုပ္သမားကမွ

အလုပ္ရွာဖုိ႔ စာရင္း လာေပးထားတာ မရွိဘူး။ ဘယ္အလုပ္ရွင္ကမွ အလုပ္သမား လုိခ်င္လုိ႔ဆုိၿပီး
လာအေၾကာင္းၾကားတာ မရွိဘူး” ဟု အလုပ္သမား႐ံုး ဦးစီးအရာရွိက ေျပာသည္။
အလုပ္အကိုင္ရလုိပါက ၿမိဳ႕နယ္ အလုပ္သမား႐ံုးမ်ားတြင္ မွတ္ပံုတင္ စာရင္းသြင္းႏုိင္သည္ကုိ

အလုပ္သမားမ်ား မသိရွိေသးေၾကာင္း စက္မႈဇုန္ အလုပ္သမားအခ်ဳိ႕ကို ေမးျမန္းၾကည့္ခ်က္အရ
“ဒီစက္႐ံုမွာ အလုပ္ေလွ်ာက္ေတာ့ မွတ္ပံုတင္ရယ္၊ ရပ္ကြက္ေထာက္ခံစာရယ္၊ အလုပ္သမား

မွတ္ပံုတင္ရယ္ လုိတယ္ဆုိလုိ႔ ၿမိဳ႕နယ္အလုပ္သမား႐ံုးမွာ ေလဘာကတ္လုပ္ဖူးတယ္။
ဒါေလာက္ပဲ သိတယ္။ အလုပ္လုိခ်င္ရင္ အဲဒီမွာသြားရွာလုိ႔ ရတယ္ဆိုတာ ဘယ္သူမွလည္း
မေျပာဘူး။ ဒီေန႔ အလုပ္သမားေတြ လူၾကီးနဲ႔ ေတြ႔ရတယ္ ဆုိၿပီးသြားမွ အဲဒီလူၾကီးက
ေျပာသြားလုိ႔သိတာ“ ဟု ဝန္ၾကီးႏွင့္ ေတြ႔ဆံုရာတြင္ ပါဝင္ခဲ့ေသာ ေရႊျပည္သာ စက္မႈဇုန္ရွိ
အထည္ခ်ဳပ္စက္႐ံုတခုမွ အလုပ္သမတဦးက ေျပာသည္။
အရွင္ ဂမၻီရ ငွက္ဖ်ား ေဝဒနာခံစားေနရဟု

ေထာင္တြင္းမွေပးပို႔ေသာ စာတြင္ပါရွိ
ဖနိဒါ
မဇိၩမ (ခ်င္းမုိင္) ။ ။ ေရႊဝါေရာင္ေတာ္လွန္ေရးႏွစ္ပတ္လည္ အခါသမယတြင္
ေခါင္းေဆာင္ခဲ့သူ သံဃာေတာ္ တပါးျဖစ္ေသာ အရွင္ဂမၻီရသည္ ကေလးေထာင္တြင္း၌
ငွက္ဖ်ားေဝဒနာ ခံစားေနရသည္ဟု ေထာင္တြင္းမွ ေပးပို႔ေသာ စာတြင္ ပါရွိသည္။
စစ္ကိုင္းတိုင္း ကေလးျမိဳရွိ ေထာင္တြင္းမွ ၾသဂုတ္လ ၃၁ ရက္ေန႔ ရက္စြဲျဖင့္

ေရးသားေပးပို႔ထားခဲ့ၿပီး ယခုလမွ စာတိုက္ မွတဆင့္ ရရွိသည့္ ဦးဂမၻီရေရးသားေသာ စာအတြင္း၌
ငွက္ဖ်ားေဝဒနာခံစားေနရေၾကာင္းႏွင့္ ေဆးမျပတ္ မီွဝဲေနရသည္ဟု ပါရွိသည္။
“ခႏၲီးေထာင္က ပါလာတဲ့ ငွက္ဖ်ားေၾကာင့္ ခဏခဏ ျဖစ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ငွက္ဖ်ားေဆး

အဂၤလိပ္ေဆး နဲ႔ ဗမာေဆးေတြ ေသာက္ေနရတယ္” ဟု စာအတြင္း၌ ေရးသားထားေၾကာင္း
မခင္သူေဌးက မဇၥ်ိမကို ဖတ္ျပခဲ့သည္။
ထို႔အျပင္ ခႏၲီးေထာင္မွ ကေလးေထာင္သို႔ ေထာင္ေ႔ရႊစဥ္က လမ္းတေလွ်ာက္ ပါးစပ္အား

ပလပ္စတာျဖင့္ ပိတ္ၿပီး လက္ထိပ္ ေနာက္ျပန္ခတ္၍ ၃ ရက္ၾကာ ေခၚေဆာင္လာသည့္
ဒဏ္မ်ားလည္း ခံေနရေၾကာင္း သိရသည္။ စာပါအေၾကာင္းအရာတခ်ိဳ႕ကို
ဖ်က္ခံထားရသည္ဟုလည္း သိရသည္။
အရွင္ဂမၻီရသည္ ၿပီးခဲ့သည့္ႏွစ္အတြင္းက အင္းစိန္ေထာင္တြင္း အက်ဥ္းက်ခံရစဥ္ ဦးေႏွာက္ႏွင့္

အာ႐ုံ ေၾကာေရာဂါ ခံစားခဲ့ရသျဖင့္ ေထာင္တြင္း ေဆး႐ုံတက္ခဲ့ရေသးသည္။
ဦးဂမၻီရအား ၂၀၀၇ ခုႏွစ္ သံဃာ့ေတာ္မ်ား ဦးေဆာင္ေသာ ေမတၱာသုတ္ရြတ္

စီတန္းလမ္းေလ်ာက္မႈတြင္ ဦးေဆာင္ ပါဝင္ခဲ့မႈျဖင့္ သာသနာကုိ ညွိဳးႏြမ္းေစမႈႏွင့္ ႏုိင္ငံေတာ္
ၿငိမ္ဝပ္ပိျပားမႈကုိ ေႏွာက္ယွက္မႈတုိ႔ အပါအဝင္ ေထာင္ဒဏ္ ၆၃ ႏွစ္ က်ခံေနရသည္။
အာဏာပုိင္မ်ား ဖမ္းဆီးေနသျဖင့္ တိမ္းေရွာင္ ေနစဥ္ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္ ႏုိဝင္ဘာလ ၄ ရက္ေန႔က

မႏၲေလးတုိင္း စဥ့္ကုိင္ၿမိဳ႕၌ ဖမ္းဆီးခံခဲ့ရသည္။
စစ္အစုိးရက အက်ဥ္းသားမ်ား ၇၁၁၄ ဦးကို လြတ္ၿငိမ္ခ်မ္းသာခြင့္ျဖင့္ လႊတ္ေပးရာ ယမန္ေန႔ထိ

ႏုိင္ငံေရး အက်ဥ္းသား ၁၂၇ ဦး ပါဝင္သည္ဟု ထိုင္း-ျမန္မာနယ္စပ္ အေျခစိုက္ အက်ဥ္းသားမ်ား
ကူညီေစာင့္ေရွာက္ေရး အသင္း AAPP က ထုတ္ျပန္ထားသည္။
သုိ႔ေသာ္ ၿပီးခဲ့သည့္ ၾသဂုတ္လ၊ စက္တင္လာလ အတြင္းက စစ္အစုိးရက ႏုိင္ငံေရး လႈပ္ရွားသူ

၅၀ ေက်ာ္အား ဖမ္းဆီးခဲ့ရာ ထုိအထဲတြင္ သံဃာေတာ္ ၁၄ ပါး ပါဝင္ေၾကာင္း ျမန္မာ့နုိင္ငံေရး
အက်ဥ္းသားမ်ားအေၾကာင္း အစီရင္ခံစာမ်ား ထုတ္ျပန္ေလ့ရွိသည့္ AAPP၏ အတြင္းေရးမႉး
ကုိတိတ္ႏုိင္က ေျပာသည္။
ျမန္မာနုိ္င္ငံတဝွမ္း ေထာင္မ်ားတြင္ နုိင္ငံေရး အက်ဥ္းသား ၂၂၁၁ ဦးရွိသည္ဟု ၾသဂုတ္လထုတ္

ေအေအပီပီ၏ စာရင္းတြင္ ပါရွိသည္။
ဦးသုေဝႏွင့္ ဦးဝင္းႏူိင္ရွင္းလင္းပြဲ
ဂ်ာနယ္မ်ားတြင္ ေဖာ္ျပခြင့္ မရ
နန္းေဒဝီ ႏွင့္ နီမိုးျမင့္

နယူးေဒလီ၊ ရန္ကုန္ ။ ။ အသစ္ တည္ေထာင္လိုက္ေသာ ဒီမိုကရက္တစ္ပါတီ ဥကၠဌ
ဦးသုေဝႏွင့္ ဦးဝင္းႏူိင္၏ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပဲြအၾကိဳ ပတ္သက္သည့္ သတင္းအခ်ဳိ႕အား
အပတ္စဥ္ ဂ်ာနယ္မ်ားတြင္ မေဖာ္ျပရန္ စာေပစိစစ္ေရး ဌာနက ပိတ္ပင္ လုိက္သည္။
စစ္အစိုးရ ၾကီးမႈးက်င္းပမည့္ ေရြးေကာက္ပြဲဝင္ရန္ ေထာက္ခံမႈ ေပးေနေသာ

ဝါရင့္ႏူိင္ငံေရးသမားၾကီး ၂ ဦး၏ သတင္းစာ ရွင္းလင္းပြဲသတင္းကို မထင္မွတ္ဘဲ
ျပန္ၾကားေရးလက္ေအာက္ရွိ စိစစ္ေရးက ပိတ္ပင္ခဲ့မႈေၾကာင့္ အပတ္စဥ္ထုတ္ ဂ်ာနယ္မ်ား
စဥ္းစားရ ၾကပ္ကုန္သည္။
“ဒီအပတ္ထုတ္မလို႔ဟာ စေနေန႔က စိစစ္ေရး တင္လိုက္တာ။ အျဖဳတ္ခံရတယ္။

တျခားသတင္းတပုဒ္နဲ႔ အစားထိုး လိုက္ရတယ္” ဟု ဂ်ာနယ္ အယ္ဒီတာတဦးက မဇၥ်ိမကို
မည္သည့္ဂ်ာနယ္မ်ားက ေဖာ္ျပရန္ ၾကိဳးစားၾကျပီး မည္သည့္ အေၾကာင္းေၾကာင့္ ပိတ္ပင္သည္ကုိ

သဲသဲကြဲကြဲ မသိရေသးေသာ္လည္း မဇၩိမက ေမးျမန္းခဲ့သည့္ သတင္းစာဆရာမ်ားကေတာ့
ဆင္ဆာျဖတ္ေတာက္မႈကို ၾကားသိရေၾကာင္း ေျပာၾကသည္။
ဂ်ာနယ္တခုက ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ေဟာင္း ဦးႏု၏သမီး ပါတီေထာင္မည္ဆိုသည့္ သတင္းကို

မ်က္ႏွာဖံုးတင္၍ ထုတ္ေဝရန္ ၾကိဳးစားခဲ့ေသာ္လည္း မေအာင္ျမင္ခဲ့ဟု ေျပာသည္။
ဝါရင့္သတင္းေထာက္တဦးကေတာ့ မိမိဘာသာ သတင္းမေရးရန္ ဆံုးျဖတ္ခဲ့သည္ဟု ေျပာသည္။

“က်ေနာ္ ဒီသတင္း ေရးမလုိ႔လုပ္ေနတုန္း ျပည္ပသတင္းမီဒီယာေတြမွာ ဦးသုေဝနဲ႔ ဦးဝင္းႏုိင္တုိ႔
ေခၚၿပီး သတိေပးခံရတယ္ဆုိတဲ့ သတင္းေတြ႔ေတာ့ စိစစ္ေရး လြတ္မွာမဟုတ္ဘူးဆုိၿပီး
အဲဒီသတင္းကို က်ေနာ္ မေရးေတာ့ဘူး။ ထင္တဲ့အတုိင္းပဲ ဘယ္ဂ်ာနယ္မွ ေဖာ္ျပခြင့္မရဘူး”
သူက ေျပာသည္။
ေဆြးေႏြးပဲြသို႔ ျပည္တြင္း သတင္းဂ်ာနယ္တခ်ဳိ႕ႏွင့္ ရန္ကုန္အေျခစိုက္

ႏုိင္ငံျခားသတင္းဌာနတခ်ဳိ႕က ျမန္မာသတင္းေထာက္မ်ားသာမက နယ္ေျမခံ
စစ္ေထာက္လွမ္းေရး၊ သတင္းတပ္ဖြဲ႔၊ ၾကံ႕ဖြံ႔အသင္းဝင္မ်ားပါ တက္ေရာက္ခဲ့သည္။
သို႔ေသာ္ ေဆြးေႏြးပဲြက်င္းပအၿပီး ၃ ရက္အၾကာ၊ ၁၇ ရက္ေန႔တြင္ ဗဟန္းၿမိဳ႕နယ္

အာဏာပိုင္မ်ား၏ ခြင့္ျပဳခ်က္ ၾကိဳတင္မယူခဲ့သျဖင့္ ဥပေဒခ်ဳိးေဖာက္သည္ဟုဆိုကာ
ဦးေဆာင္ေဆြးေႏြးခဲ့သူ ႏွစ္ဦးအား ေခၚယူသတိေပးခဲ့ၿပီး၊ ၅ ဦးထက္ေက်ာ္၍ ေနာက္ေနာင္တြင္
စုေဝးမည္ဆိုလွ်င္ ၾကိဳတင္ အေၾကာင္းၾကားရမည္ျဖစ္ေၾကာင္းႏွင့္ အမိန္႔ ၾကိဳတင္ရထားမွသာ
စုေဝးမႈမ်ားျပဳလုပ္မည္ျဖစ္ေၾကာင္း ခံဝန္ကတိ လက္မွတ္ထိုးခဲ့ရသည္။
ယခုသတင္း ေဖာ္ျပခြင့္ ပိတ္ပင္ခဲ့သျဖင့္ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲအၿပီး ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္

စာနယ္ဇင္းလြတ္လပ္ခြင့္ တစိတ္တပိုင္း ရရွိမည္ဟု ေမွ်ာ္လင့္ေနသည့္ ျမန္မာ
သတင္းေထာက္မ်ားအၾကား ႐ိုက္ခတ္မႈ ျဖစ္ပြားေစခဲ့သည္။
ျပည္တြင္းဂ်ာနယ္ အယ္ဒီတာတဦးက “က်ေနာ္တို႔ ျပည္တြင္းဂ်ာနယ္လစ္ေတြ

ေမွ်ာ္လင့္ထားတာကေတာ့ ၂၀၁၀ ေက်ာ္ရင္ သတင္းလြတ္လပ္ခြင့္ အထုိက္အေလ်ာက္
ရလာမယ္၊ ေရြးေကာက္ပြဲၾကိဳကာလမွာလည္း ႏုိင္ငံေရးပါတီ သတင္းေတြ ေရးသားခြင့္ရမယ္လုိ႔
ေမွ်ာ္လင့္ထားတာ” ဟု ေျပာသည္။
“အခုေရးတာကလည္း အစုိးရသြားခ်င္တဲ့ လမ္းေၾကာင္းကိုပဲ ဒီႏုိင္ငံေရးသမားေတြက

ေလွ်ာက္မယ့္အေၾကာင္း၊ ဒါကိုေတာင္မွ ခြင့္မျပဳဘူးဆုိရင္ေတာ့ ေနာက္လာမယ့္ကာလမွာ
ႏုိင္ငံေရးနဲ႔ပတ္သက္တဲ့ အေကာင္းအဆိုး သတင္းမွန္သမွ် က်ေနာ္တို႔ ျပည္တြင္းဂ်ာနယ္လစ္ေတြ
လက္ေရွာင္ ေနရမယ့္သေဘာ ျဖစ္ေနတယ္” ဟု သူက ဆက္ေျပာသည္။
သုိ႔ေသာ္ အပတ္စဥ္ထုတ္ ဂ်ာနယ္ အယ္ဒီတာတဦးက ယခုလို ေရြးေကာက္ပဲြဆုိင္ရာ

သတင္းမ်ဳိးကို ပိတ္ပင္ျခင္းမွာ ေရြးေကာက္ပဲြ ဥပေဒ မထြက္ေသးသျဖင့္ ျဖစ္ႏုိင္ေၾကာင္း
ယူဆသည္။
သူက “ေရြးေကာက္ပြဲ ဥပေဒ မထြက္ေသးခင္မို႔ ထင္ပါတယ္။ ဥပေဒမထြက္ေသးလို႔ပါ။

ဥပေဒထြက္ၿပီးမွ လုပ္ေစခ်င္တဲ့ သေဘာလို႔ပဲ ျမင္ပါတယ္” ဟု သံုးသပ္ေျပာဆိုသည္။

ဒုကၡသည္
ဦးေကသရိႏၵ (ႏို႔ဖိုး)
'ဦးဇင္းေကသရိႏၵ ဖုန္းလာတယ္' ဆိုၿပီး တယ္လီဖုန္းဆိုင္က လွမ္းေအာ္ေခၚလိုက္တဲ့ အသံေၾကာင့္
ေတာ္ေတာ္ကို ထူးဆန္းသြားတယ္….။ စက္တင္ဘာ ေတာ္လွန္ေရး ၁ ႏွစ္ျပည့္ၿပီးေနာက္ပိုင္း
ဒီေန႔အခ်ိန္ထိ ဖုန္းလာတယ္ဆိုတဲ့ ေခၚသံကို မၾကားရတာ အခုလို ျပန္ၾကားရလို႔ ထူးဆန္းသလို
ခံစားမိပါရဲ႕။ ဘယ္သူမ်ားလဲ သိရေအာင္ သြားကိုင္လိုက္မွဆိုၿပီး၊ ဖုန္းဆိုင္သြားေတာ့ … … … ။
``ဦးဇင္း သူငယ္ခ်င္းလို႔ ေျပာတယ္ …… ေနာက္ ၅ မိနစ္ၾကာရင္ ျပန္ဆက္မယ္လို႔ မွာသြားတယ္

..´´ ဆိုၿပီး ဆိုင္က ေကာင္ေလးက ဆီးၾကိဳၿပီး ေျပာပါေလေရာ။ ဘယ္သူမ်ား ျဖစ္မလဲဆိုၿပီး
စဥ္းစားရတာ ၁ ကေန ၁ဝဝ အထိ ဆတိုး ေပါင္းရသလိုပဲ၊ ေပါင္းေလမွားေလ ရႈပ္လာေလပဲ။
ကဲ … ဒါနဲ႔ မစဥ္းစားဘဲ ထိုင္ေစာင့္ေနလိုက္ေတာ့တယ္။ ဦးဇင္းတို႔ ႏို႔ဖိုးဒုကၡသည္စခန္းမွာ

လက္ကိုင္ဖုန္း သံုးခြင့္ မရၾကေတာ့၊ အခေပး တယ္လီဖုန္းဆိုင္ေတြကို အားကိုးၿပီး …၊
မိတ္ေဆြသူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ အဆက္အသြယ္ ျပဳရတာေပါ့။ ခဏၾကာေတာ့
တယ္လီဖုန္းျပန္လာတယ္။ ရန္ကုန္က သူငယ္ခ်င္းတေယာက္ပါ။ မဲေဆာက္ကေန ဆက္လာတာ။
ေက်ာင္းေနဘက္ၾကီးလည္းျဖစ္ ၉ တန္း၊ ၁၀ တန္းေလာက္ကတည္းက ဘြဲ႔ရတဲ့အထိ တြဲခဲ့ၾကတဲ့
သူငယ္ခ်င္းေဟာင္းတေယာက္။ ဦးဇင္းနဲ႔ စက္တင္ဘာေတာ္လွန္ေရးအၿပီး မေတြ႔ၾကေတာ့တဲ့
သူငယ္ခ်င္းတေယာက္ ျဖစ္ပါတယ္။
သူက အခုမွ ဦးဇင္းသတင္း မဲေဆာက္ကရၿပီး ဆက္သြယ္လာတာ။ သူ

မဲေဆာက္ေရာက္ေနတယ္တဲ့။ …. သူေရာက္ေနတာ ၁၀ ရက္ေလာက္ရိွၿပီ။ လိုအပ္တဲ့ အကူအညီ

မင္းဆီ ေတာင္းမလို႔ ဖုန္းဆက္တာပါ ဆိုၿပီး၊ …. အခုမွ ျပန္ေတြ႔တဲ့ သူငယ္ခ်င္းကို
သာေၾကာင္းမာေၾကာင္းေတာင္ မေမးေတာ့ဘဲ ျဖစ္ခ်င္တာေတြကို ေျပာေတာ့တာပဲ။
`` ဒုကၡသည္ စခန္းဝင္ခ်င္ပါတယ္´´…….. တဲ့။
သူ ဦးဆံုးေျပာလိုက္တဲ့စကား။ သူက ျမန္မာျပည္မွာ ဒုကၡေရာက္ၿပီး မဲေဆာက္ဘက္

ထြက္လာခဲ့တာ။ သူတေယာက္ထဲ လာတာမဟုတ္ဘူး။ သူ႔မိန္းမပါ ေခၚလာခဲ့တာတဲ့။
အဲဒါဒုကၡသည္စခန္း ဝင္ခ်င္လို႔ ဦးဇင္းဆီ ဖုန္းဆက္လာခဲ့တာပါ။
``ေၾသာ္ ... ျမန္မာျပည္က ထြက္ေျပးလာၾကျပန္ၿပီ´´ လို႔ ေတြးမိရင္း နအဖရဲ႕ ရက္စက္မႈေတြက

ရပ္တန္းကရပ္ဖို႔ ကမ ၻာမွာ ဘယ္သူ႔ကို အားကိုးရမွာလဲ။
ထိုင္းႏိုင္ငံမွာ … ဒုကၡသည္စခန္း ၉ ခု ရိွပါတယ္။
(၁) ထမ္းမဟင္
(၂) ဘန္႔ဒံုယမ္း
(၃) ႏို႔ဖိုး
(၄) အုန္းျဖန္
(၅) မယ္လ
(၆) မယ္လဦး
(၇) မယ္လမလြန္
(၈) ဘန္႔မဲ့ဆရင္း
(၉) ဘန္းမိုင္ႏိုင္ဆြပ္ … တို႔ ျဖစ္ၾကပါတယ္။
ဒုကၡသည္စခန္းတိုင္းဟာ အမွန္တကယ္ ဒုကၡေရာက္လာၾကတဲ့ ျမန္မာႏိုင္ငံသားမ်ားအတြက္

တတိယႏိုင္ငံေတြဆီ ထြက္ခြာႏိုင္တဲ့ ေတာၾကိဳအံုၾကားက အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ
ေလဆိပ္ၾကီးဆိုလည္း မမွားပါဘူး။
ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းနယ္ေျမတခု…၊ ေနာက္ၿပီး ေစာင့္ဆိုင္းခ်ိန္အၾကာဆံုး Transit Room ၾကီးပဲ။

ျမန္မာလူမ်ဳိးေတြ ႏိုင္ငံျခားသြားၾကေတာ့ အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ ေလဆိပ္ေတြမွာ
ေလယာဥ္တစင္းနဲ႔တစင္း ေျပာင္းစီးၾကဖို႔ Transit Room မွာ ေစာင့္ဆိုင္းၾကရတယ္ မဟုတ္လား။
ဒုကၡသည္စခန္းထဲမွာလည္း ကိုယ္သြားလိုတဲ့ ႏိုင္ငံေတြဆီ သြားဖို႔ရာ ေမွ်ာ္လင့္ရင္း ႏွစ္နဲ႔ခ်ီၿပီး
ေစာင့္ၾကရတယ္။ သူတို႔လည္း တိုင္းျပည္မွ ျပန္လို႔မရၾကတာ ဒီမွာပဲ တျခားႏုိင္ငံသြားဖို႔
ေမွ်ာ္လင့္ရင္း ေနေနၾကတာေပါ့။
ဒီလိုေစာင့္ရင္းနဲ႔မွ လိုအပ္တဲ့ စစ္ေဆးေမးျမန္းမႈကို ခံယူၿပီး ေအာင္ျမင္မွ တတိယႏိုင္ငံသို႔

သြားေရာက္ၾကတာပါ။ အဆင့္ေပါင္းမ်ားစြာ ျဖတ္ေက်ာ္ရပါတယ္။ ဒုကၡသည္အျဖစ္ စာရင္းသြင္းရန္
လက္ပတ္ေပးတဲ့အဆင့္၊ (အၾကိဳ) ဓာတ္ပံု႐ိုက္တဲ့အဆင့္၊ (IOM) ကေန ဒုကၡသည္အျဖစ္

အသိအမွတ္ျပဳ မွတ္ပံုတင္ရန္ အင္တာဗ်ဴးတဲ့အဆင့္၊ အဲဒီအင္တာဗ်ဴး ေျဖၾကားခ်က္ေတြကို (PAB)
ဘုတ္အဖြဲ႔မွ စစ္မွန္ျခင္း ရိွ၊မရိွ ဆံုးျဖတ္တဲ့အဆင့္၊ ဒုကၡသည္အျဖစ္ အသိအမွတ္ျပဳခံလုိက္တဲ့
ျမန္မာႏိုင္ငံသားတေယာက္အတြက္ ဆက္လက္ၿပီး ျဖတ္သန္းရတဲ့ အဆင့္ေတြလည္း ရိွပါတယ္။
အေမရိကန္သို႔ ခိုလံႈခြင့္ေလွ်ာက္ထားမယ့္သူ အတြက္ကေတာ့ OPE အင္တာဗ်ဴးကို

ေစာင့္ဆိုင္းရၿပီး၊ ဒုတိယအၾကိမ္ OPE အင္တာဗ်ဴးၿပီးတဲ့အခါ ေနာက္ ၆ လအတြင္းမွာ DHS
အင္တာဗ်ဴးကို သြားေရာက္ၿပီး အစစ္အေဆး ထပ္မံခံရပါတယ္။ အဲဒီလို အဆင့္ေပါင္းမ်ားစြာကို
ေအာင္ျမင္ႏိုင္မွ၊ က်န္းမာေရးေကာင္းမြန္မွ တတိယႏုိင္ငံေတြက ေခၚယူတာပါ။
ကမၻာ့ကုလသမဂၢ အဖြဲ႔ၾကီးက ကမၻာမွာရိွတဲ့ ဆင္းရဲႏိုင္ငံေတြ၊ ဦးဇင္းတို႔ ျမန္မာႏိုင္ငံလို

လူ႔အခြင့္အေရး ခ်ဳိးေဖာက္ခံရတဲ့ ႏိုင္ငံေတြက လူေတြကို ကူညီေပးေနတာပါ။ ဒုကၡသည္အျဖစ္
စာရင္းသြင္း လက္ခံေပးပါတယ္။ သူတို႔မွာက ဒုကၡသည္အျဖစ္ သတ္မွတ္ေပးတဲ့၊
အခ်က္အလက္ေတြေတာ့ ရိွတာေပါ့။ ဦးဇင္းလည္း အမ်ားၾကီး မသိပါဘူး..။
ေယဘုယ်သတ္မွတ္ခ်က္ ၃ ခ်က္ရိွတယ္လို႔ ဒီစခန္းထဲေရာက္ေတာ့မွ သိရတာပါ။
(၁) ဘာသာေရး ဒုကၡသည္

(၂) လူမ်ဳိးေရး ဒုကၡသည္
(၃) ႏိုင္ငံေရး ဒုကၡသည္ … ဆိုၿပီး ေယဘုယ်သတ္မွတ္ထားတယ္တဲ့။
ဦးဇင္းတို႔ ႏို႔ဖုိးစခန္းမွာေတာ့ စစ္ေျပးဒုကၡသည္ေတြကို လူမ်ဳိးေရးဒုကၡသည္အျဖစ္

ဦးစားေပးထားတယ္။ နအဖ စစ္ေၾကာင္းကေန ထိုးစစ္ဆင္မႈေၾကာင့္ ကရင္ရြာေတြက ေဒသခံေတြ
ဒီဘက္ျခမ္းကို ထြက္ေျပးလာၾကတယ္။ သူတို႔ဘဝေတြက ဆိုးမွဆိုးပဲ။ ေျမျမႇဳပ္မိုင္းထိလို႔
ျပတ္သတ္လာတဲ့ လူနဲ႔၊ မိသားစုလိုက္ကို အဓမၼျပဳက်င့္ခံရတာတဲ့။ စစ္ေၾကာင္းက
အမ်ဳိးသမီးမေရွာင္၊ အမ်ဳိးသားမေရွာင္ပါပဲ။ ဒါတင္ ဘယ္ကမလဲ။ တရြာလံုးပါ မီးရိႈ႔လို႔ ေနစရာ၊
စားစရာမရိွ ကေလးေတြ လက္ဆြဲၿပီး ဒီဘက္ကို ေျပးလာၾကတာ..။ ေခြးေတြ ဝက္ေတြေတာင္
ေခၚလာလိုက္ၾကေသးတယ္။ အင္မတန္မွ သနားစရာေကာင္းလွတဲ့ ဦးဇင္းတို႔ တိုင္းရင္းသားေတြရဲ႕
ဘဝေတြပါ။
ဘာသာေရးဒုကၡသည္ကေတာ့၊ ဦးဇင္းတို႔ ျမန္မာႏိုင္ငံအတြင္းမွာ တျခားဘာသာေရး

အဖြဲ႔အစည္းေတြ ရိွၾကတယ္ မဟုတ္လား။ ၿမိဳ႕ကလူေတြ ဘယ္သိပါ့မလဲ..။ နယ္ေတြ
နယ္စြန္နယ္ဖ်ားေတြမွာ ဘာသာေရး ႏိွပ္ကြပ္မႈေတြကို လူ႔အခြင့္အေရး ခ်ဳိးေဖာက္ၿပီး စစ္အစိုးရက
ေျပာင္ေျပာင္တင္းတင္း ေဆာင္ရြက္လ်က္ရိွေနပါတယ္။ ဘုရားရွစ္ခိုးေက်ာင္းေတြ
မီးရိႈ႔ဖ်က္ဆီးတာတို႔၊ ဘာသာေရး အခမ္းအနားေတြမွာ ဝင္ေရာက္ဖမ္းဆီးတာတို႔၊ လူေရွ႕သူေရွ႕
ဘာသာေရးေခါင္းေဆာင္ေတြကို ပါး႐ိုက္နား႐ိုက္တာမ်ဳိး။ အဲဒီလို ဖိႏွိပ္မႈ ခံၾကရတဲ့
ဘာသာေရးသမားေတြကို ကုလ ဒုကၡသည္မ်ားဆုိင္ရာ မဟာမင္းၾကီး႐ံုး - UNHCR က
ဘာသာေရး ဒုကၡသည္အျဖစ္ စာရင္းလက္ခံ ေဆာင္ရြက္ေပးပါတယ္။ အၾကမ္းမ်ဥ္း ေရးျပတာပါ။
အရွည္ေျပာရရင္ ဆံုးေတာ့မွာ မဟုတ္ဘူး။

လူမ်ဳိးေရးဒုကၡသည္ကလည္း တိုင္းရင္းသားလူမ်ဳိးမ်ား ေသာ္လည္းေကာင္း၊ စစ္အစိုးရကို
ဆန္႔က်င္ၾကတဲ့ ကရင္၊ ကခ်င္၊ ခ်င္း၊ ရွမ္း စတဲ့ ေဒသေတြမွာ စစ္အစိုးရက လူမ်ဳိးၾကီးဝါဒနဲ႔ ႏွိမ္နင္း၊
တိုင္းရင္းသားအခ်င္းခ်င္း ေသြးကြဲေအာင္ ဖန္တီးျပဳလုပ္၊ တိုင္းရင္းသားေတြအေပၚ နည္းမ်ိဳးစံုနဲ႔
ဖိႏွိပ္ခ်ဳပ္ခ်ယ္ၿပီး၊ နအဖ ရဲ႕ ရက္စက္မႈေတြ ခံၾကရတဲ့ တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးေတြကို UNHCR က
လူသားခ်င္း စာနာေထာက္ထားမႈေၾကာင့္ လူမ်ဳိးေရးဒုကၡသည္အျဖစ္ စာရင္းသြင္း
လက္ခံေပးပါတယ္။
အဲဒီမွာ ဦးဇင္းအေတြ႔အၾကံဳေလး နည္းနည္းေျပာျပခ်င္တယ္။ ဦးဇင္းက အခုလို ရဟန္းမဝတ္ခင္က

ဒုကၡသည္စခန္းထဲ စေရာက္စက ကရင္ရပ္ကြက္အတြင္းမွာ ေနရေသးတယ္။ ဗမာဆိုလို႔
ဦးဇင္းသူငယ္ခ်င္း တေယာက္ရယ္၊ ဦးဇင္းရယ္။ ႏွစ္ေယာက္ပဲ ရိွတယ္..။ တရပ္ကြက္လံုး
ကရင္စကားေျပာၾကတာ။ သူတို႔လည္း ကရင္ စစ္ေျပးဒုကၡသည္ေတြပဲ။ ေနစက ဦးဇင္းတို႔ကို
စကားေတာင္ မေျပာၾကဘူး။ ဗမာေလးေတြမို႔လို႔တဲ့။ ဦးဇင္းတို႔က ေရာရတာေပါ့။ ၾကာေတာ့
သူတို႔က ခင္လာတယ္။ သူတို႔ကို စစ္အစိုးရတပ္က ဗမာေကာင္ေတြက ႏိွပ္စက္လိုက္လို႔
ဒီလိုထြက္ေျပးလာရတယ္ဆိုၿပီး ဗမာေတြကို မုန္းေနတာ၊ … ဘယ္ေလာက္
ဝမ္းနည္းစရာေကာင္းလည္း … တိုင္းရင္းသားအခ်င္းခ်င္း ေသြးကြဲေအာင္
တမင္ဖန္တီးလႊတ္လိုက္တာ..။ အဲဒါနဲ႔ ဦးဇင္းက တဖက္လွည့္နဲ႔ ရွင္းျပရတာေပါ့။
ငါတို႔က ဘာလူမ်ဳိးမွ မဟုတ္ဘူးလို႔ .. ေက်ာင္းသားေတြပါလို႔ ေျပာရတယ္..။ နအဖ ကို

ေတာ္လွန္ေနတဲ့ ေက်ာင္းသားေတြဆိုတာ ဗမာလူမ်ဳိးတမ်ဳိးတည္းအတြက္ အလုပ္လုပ္ေနတာ
မဟုတ္ပါဘူး။ တိုင္းရင္းသားေပါင္းစံုအတြက္ ဒီမိုကေရစီတိုက္ပြဲဝင္ေနၾကတဲ့ သူေတြပါဆိုၿပီး
ရွင္းျပရတယ္။ ငါတို႔ရဲ႕ ေသြးေတြမွာ တိုင္းရင္းသားေပါင္းစံုအတြက္ အလုပ္လုပ္ေနရတာျဖစ္လို႔
တိုင္းရင္းသားေပါင္းစံုရဲ႕ ေသြးေတြနဲ႔ လည္ပတ္ေနတယ္။ အဲဒီေတာ့ မင္းက ကရင္ဆိုရင္ ငါလည္း
ကရင္ပဲ။ မင္းက ခ်င္းဆိုရင္ ငါလည္းပဲ ခ်င္းပဲေပါ့လို႔ ေျပာခ်လိုက္မွ .. သူတို႔က နားလည္ေပးတယ္။
ဒါေတာင္ ဦးဇင္းကို ေျပာလိုက္ေသးတယ္..၊ အခုဆိုရင္ မင္းက ကရင္ေတြၾကားမွာေနတာ
မင္းလည္း ကရင္ပဲတဲ့။ အေတာ္ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတဲ့ စကားေလး။ တိုင္းရင္းသားေတြ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း
အရမ္းရိွတယ္။ ကဲထားပါေတာ့ …. ႏိုင္ငံေရး ဒုကၡသည္အေၾကာင္း နည္းနည္းေျပာရေအာင္။
ႏိုင္ငံေရးဒုကၡသည္အျဖစ္ စာရင္းသြင္းေပးျခင္း ခံရသူေတြကေေတာ့ ျမန္မာႏိုင္ငံအတြင္း နအဖ

အာဏာရွင္ စစ္အစိုးရရဲ႕ ေပၚလစီအေပၚ၊ လူ႔အခြင့္အေရး ခ်ဳိးေဖာက္မႈေတြအေပၚ၊ ဒီမိုကေရစီကို
လိုလားၾကတဲ့ ျပည္သူေတြဟာ မတရားတဲ့ အမိန္႔ဟူသမွ် ဖီဆန္ၾကရင္း၊ တိုင္းျပည္ရဲ႕
ဆင္းရဲမြဲေတမႈေတြကို ေတာ္လွန္ၾကရင္း..၊ စစ္အစိုးရကို ဆန္႔က်င္တဲ့သူတိုင္း ႏိုင္ငံေရးသမားေတြ
ျဖစ္ကုန္ၾကပါေလေရာ။ သူတို႔ေတြဟာ မတရားမႈေတြကို ဆန္႔က်င္ရင္း၊ ျမန္မာျပည္သူေတြ
ဒီမိုကေရစီရရိွေအာင္ ၾကိဳးစားၾကလို႔၊ အာဏာရွင္ရဲ႕ ဖမ္းဆီးခ်ဳပ္ေႏွာင္မႈေတြကို ေရွာင္ၾကတိမ္းၾကနဲ႔
ဒီဘက္ကို ေရာက္လာၾကတဲ့ ဒုကၡသည္ေတြကို ဆိုလိုပါတယ္။ အခ်ဳိ႕ဆိုရင္ ႏိုင္ငံေရးအမႈနဲ႔
ေထာင္က်ၾက၊ ေထာင္ကထြက္ၿပီး အၿမဲတမ္း ေနာက္ေယာင္ခံ လိုက္ခံရ၊ အခါၾကီးရက္ၾကီး
အထိမ္းအမွတ္ေန႔ေတြ ေရာက္တိုင္း အထိန္းသိမ္းခံၾကရနဲ႔ ဘယ္လိုမွ ျပည္တြင္းမွာ ဆက္ေနလို႔
မရေတာ့လို႔ ဒီဘက္ကို ေရာက္လာၾကတာပါပဲ။ အဲဒီလိုမ်ဳိး ျမန္မာႏိုင္ငံေရး၊ ဒီမိုကေရစီေရးနဲ႔
ပတ္သက္ၿပီး ထြက္ခြာလာခဲ့ သူေတြကိုေတာ့ သူတို႔ဆႏၵအေလ်ာက္ ဒုကၡသည္အျဖစ္

ခံယူခ်င္တယ္ဆိုရင္ေတာ့ UNHCR က ႏိုင္ငံေရးဒုကၡသည္အျဖစ္ စာရင္းသြင္းေပးတယ္။
ဦးဇင္းအျမင္ကေတာ့ ၅၆ သန္းေသာ ျမန္မာျပည္သူေတြဟာ ဒုကၡသည္ေတြပဲလို႔ ဦးဇင္း

ျမင္မိပါတယ္။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ နအဖ ရဲ႕ လက္ေအာက္မွာ ျပည္သူျပည္သားတို႔
ဒုကၡေရာက္ေနၾကလို႔ပါပဲ။
အဲဒီေတာ့ ဦးဇင္းရဲ႕ သူငယ္ခ်င္းပဲျဖစ္ျဖစ္၊ အျခားေသာ သူပဲျဖစ္ျဖစ္ ဒုကၡသည္စခန္းထဲကို

ေရာက္ေအာင္လာခဲ့ပါ။ ကူညီႏိုင္တာရိွလို႔ကေတာ့ သိသိ၊ မသိသိ အားလံုးကို
အကူအညီေပးပါ့မယ္။ ဦးဇင္းတို႔ ႏို႔ဖိုးဒုကၡသည္စခန္း ဝင္လာဖို႔ေတာ့ ဦးဇင္း မတတ္ႏိုင္ပါဘူး။
ဦးဇင္းတို႔ကိုလည္း UNHCR ကေန စခန္းသြင္းလိုက္တာပါ။
…..`` သူငယ္ခ်င္းရယ္ မင္းဝင္လာမွ ငါကူညီပါ့မယ္´´……..`` ေရာက္ေအာင္သာ .. လာပါ´´

လို႔ ေျပာလိုက္ခ်င္ပါေတာ့တယ္။ ။
(မဲေဆာက္၌ UNHCR, JRS ေသာ္လည္းေကာင္း၊ အျခားအဖြဲ႔အစည္းမ်ားေသာ္လည္းေကာင္း

မိမိတို႔၏ အျဖစ္အပ်က္မ်ားကို ေျပာျပ၍ ဒုကၡသည္စခန္းသို႔ လာေရာက္ရန္ စံုစမ္းႏိုင္ပါသည္။)
၈၈ ေခါင္းေဆာင္ ကိုလွမ်ဳိးေနာင္
မ်က္စိကုသရန္ အေရးေပၚလုိေန
ဖနိဒါ
ခ်င္းမုိင္(မဇိၩမ)။ ။ ကခ်င္ျပည္နယ္ ျမစ္ၾကီးနားေထာင္တြင္ အက်ဥ္းက်ေနေသာ ၈၈
ေက်ာင္းသား ေခါင္းေဆာင္ ကုိလွမ်ဳိးေနာင္၏ အျခား မ်က္စိတလံုးအား အျမန္ဆံုး ခြဲစိတ္ကုသရန္
လုိအပ္ေနေၾကာင္း ေထာင္တြင္းအတူေနခဲ့သူ အတိုက္အခံပါတီ အမ်ဳိးသား ဒီမုိကေရစီ
အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ဝင္ ျမိဳ႕နယ္ေခါင္းေဆာင္တဦးက ေျပာသည္။
၂၀၀၇ ခုႏွစ္ ၾသဂုတ္လအတြင္း ဆႏၵျပရာတြင္ ဦးေဆာင္ပါဝင္ခဲ့သူ ၈၈

မ်ဳိးဆက္ေက်ာင္းသားအဖြဲမွ ကိုလွမ်ဳိးေနာင္ သည္ ေထာင္ဒဏ္ ၆၅ ႏွစ္ က်ခံေနရၿပီး
ဖမ္းဆီးခံရစဥ္က မ်က္စိ ခဲြစိတ္ကုသရာ မေအာင္ျမင္ဘဲ မ်က္လံုးတဖက္ ဆံုး႐ႈံးခဲ့ရသည္။
က်န္ရွိေသာ မ်က္စိတဖက္မွာလည္း လံုေလာက္ေသာ ေဆးဝါးကုသမႈမရသျဖင့္ အျမန္ဆံုး ခြဲစိတ္

ကုသရန္ လုိအပ္ေနျခင္း ျဖစ္သည္ဟု မၾကာခင္က ေထာင္မွ လြတ္လာသူ ျမစ္ၾကီးနားျမိဳ႕နယ္
အန္အယ္ဒီ ဒုဥကၠဌ (၁) ဦးေနဝင္းက ေျပာသည္။
“သူ႔ မ်က္စိတဖက္က ေဆးခန္း အျမဲျပေနရတယ္။ က်န္တဲ့ သူ႔မ်က္ၾကည္လြာကို ထိသြားတယ္လုိ႔

ေျပာတယ္။ အဲဒါကုိ ေကာင္းေကာင္း ခြဲစိတ္ကုသရမွာ ေထာင္ထဲမွာ အထူးကုဆရာဝန္နဲ႔ေတာ့
ျပတယ္။ ဒါေပမဲ့ သူမ်က္စိက ခြဲစိတ္ရမယ္။ ” ဟု ဦးေနဝင္းက မဇၥ်ိမကို ေျပာသည္။
ကုိလွမ်ဳိးေနာင္သည္ စစ္တပ္က ေသြးေျမက် ပစ္ခတ္ႏွိမ္နင္းေသာ ဆႏၵေဖာ္ထုတ္ပြဲအၿပီး

ပုန္းေရွာင္ေနရာမွ မ်က္စိေဆးခန္း သြားျပစဥ္ လမ္းခုလတ္၌ ဖမ္းဆီးခံခဲ့ရျခင္းျဖစ္သည္။
အလားတူ ျမစ္ၾကီးနားေထာင္တြင္ အက်ဥ္းက်ေနေသာ ရန္ကုန္တိုင္း ရန္ကင္းၿမိဳ႕နယ္ အမ်ဳိးသား

ဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ ဥကၠ႒ ဦးမ်ဳိးခင္ ေခၚ ဦးမုန္းခက္ (၄၀ ႏွစ္) သည္ ႏွလံုးေရာဂါခံစားေနရၿပီး
ယခင္လက ေဆးစစ္မႈ ခံခဲ့ရေၾကာင္း သိရသည္။
သူအား ကုန္ေစ်းႏႈန္း က်ဆင္းေရး ဆႏၵျပပဲြမ်ား ရန္ကုန္၌ ျဖစ္ပြားေနစဥ္ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္ ၾသဂုတ္လ

၂၃ ရက္ေန႔တြင္ အာဏာပိုင္မ်ား၏ ဖမ္းဆီးကာ လူစုလူေဝးတြင္ ပါဝင္ကာ ႐ုန္းရင္းဆန္ခတ္
ျဖစ္ေစမႈ - ၁၄ရ၊ ဥပေဒႏွင့္ ဆန္႔က်င္သည့္ လူစုလူေဝးတြင္ ပါဝင္မႈ - ၁၄၃ ၊ အစိုးရကို
အၾကည္ညိဳပ်က္ေစရန္ ေျပာဆိုမႈ - ၅၀၅ (ခ) တို႔ျဖင့္ ထိုႏွစ္ ႏိုဝင္ဘာလ ၁၃ ရက္ေန႔တြင္
ေထာင္ဒဏ္ ၄ ႏွစ္ခြဲ ခ်ခဲ့သည္။
ထို႔အျပင္ ျမစ္ၾကီးနားေထာင္ရွိ ဟာသ သ႐ုပ္ေဆာင္ ကုိဇာဂနာ (ေခၚ) ကုိသူရသည္လည္း

ႏွလံုးေဆးႏွင့္ေသြးတုိးက် ေဆး အျမဲေသာက္ ေနရသည္ဟု ခယ္မျဖစ္သူ မၿငိမ္းက မဇၥ်ိမကို
ကုိဇာဂနာအား ယမန္ႏွစ္ နာဂစ္မုန္တုိင္း ဒုကၡသည္မ်ားအား ကူညီေနစဥ္ ဇြန္ ၄ ရက္ေန႔က ရဲက

ဖမ္းဆီးခဲ့သည္။
ထို႔ေနာက္ အီလက္ထေရာနစ္ အက္ဥပေဒ ပုဒ္မ ၃၃(က)၊ ႏုိင္ငံေတာ္ကုိ အၾကည္ညုိပ်က္ေစမႈ
၅၀၅(ခ)၊ သာသနာကုိ ညိဳးႏြမ္းေအာင္လုပ္ေဆာင္မႈ ပုဒ္မ၂၉၅(က) တုိ႔အပါအဝင္ ပုဒ္မ ၈ ခုျဖင့္
စြဲဆုိကာ ေထာင္ဒဏ္ ၅၉ ႏွစ္ ခ်မွတ္ခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္ ယခုႏွစ္ ေဖေဖာ္ဝါရီလတြင္ ရန္ကုန္တုိင္း
တရား႐ုံးက ေထာင္ဒဏ္ ၂၄ ႏွစ္ ေလ်ာ့ခ်ေပးလုိက္သျဖင့္ ၃၅ ႏွစ္သာ က်န္ေတာ့သည္။
အသက္ ၄၈ ႏွစ္ရွိ ကုိဇာဂနာသည္ ၿပီးခဲ့သည့္ ဧၿပီလအတြင္းလည္း ႏွလံုးေယာင္ေနသျဖင့္

ျမစ္ၾကီးနား ျပည္သူ႔ေဆး႐ုံ၌ အထူးကု ဆရာဝန္ႏွင့္ ေဆးစစ္ေဆးခဲ့သည္။
ျမစ္ၾကီးနားေထာင္တြင္ အဓိက ကုသေနသူမွာ ေထာင္က် ေဆးမႉးသာျဖစ္ၿပီး ဆရာဝန္မွာ

တလလွ်င္ တခါမွ်သာ လာေရာက္ကုသသည္ဟု သိရသည္။

Myanmar junta still repressing monks:

rights group
(AFP) – 21.9.2009
BANGKOK — Myanmar's Buddhist monks face continuing intimidation, repression and

severe jail sentences two years after the junta's crackdown on anti-government protests, a
rights group said Tuesday.
A report from Human Rights Watch (HRW) said around 240 monks were serving tough
prison terms, while thousands have been disrobed or live under "constant surveillance"
following their leading role in the 2007 demonstrations.
The protests began as small rallies against the rising cost of living but escalated into huge
demonstrations led by crowds of monks that posed the biggest challenge to junta rule in
nearly two decades.
The new report said the potential for a repeat of the protests is "very real" if the
international community does not put pressure on the regime to enact credible political
reform ahead of elections planned for 2010.
It details the arrest, beating and detention of individual monks after the 2007 uprising, in
which at least 31 people were killed as security forces cracked down on protesters in the
country formerly known as Burma.
The junta has since closed down health and social service programmes run by local
monastic groups across the country and intensified surveillance of monasteries, according to
the report.
It said many monks -- who also face repression for their important social service role after
the devastation of Cyclone Nargis in 2008 -- have left their monasteries and returned to their
villages or sought refuge abroad.
The cyclone killed 138,000 people and prompted international criticism of the government's
slow response.
"The stories told by monks are sad and disturbing, but they exemplify the behavior of
Burma's military government as it clings to power through violence, fear, and repression,"
said Brad Adams, Asia director at Human Rights Watch.
"The monks retain a great deal of moral authority, making principled stands by monks very
dangerous for a government that doesn't."
Meanwhile the rights group accused the junta of using Buddhism as a tool to gain political
legitimacy -- for example by lavishing gifts on selected senior monks and monasteries.
"It would not be surprising to see monks on the streets again if social grievances are not
addressed," Adams added.
On Friday Myanmar authorities freed two journalists who helped victims of last year's
cyclone and released several opposition activists as part of an amnesty for more than 7,000
prisoners, according to witnesses.
Their release followed another HRW report on Wednesday that said the number of political
prisoners in Myanmar had doubled to more than 2,200 in the past two years.
UN chief Ban Ki-moon welcomed the release of prisoners but urged the junta to free those
still being held, including opposition leader Aung San Suu Kyi.
Myanmar's junta chief Than Shwe in the country's

administrative capital of Naypyidaw
Burma: End Repression of Buddhist Monks

22 Sep 2009 01:58:00 GMT
Source: Human Rights Watch
Reuters and AlertNet are not responsible for the content of this article or for any external
internet sites. The views expressed are the author's alone.
(Bangkok) - Buddhist monks in Burma face continuing repression, intimidation
and harsh prison sentences two years after the military government's brutal
crackdown on peaceful demonstrations, Human Rights Watch said in a report
released today.
The 99-page report, "The Resistance of the Monks: Buddhism and Protest in
Burma," written by longtime Burma watcher Bertil Lintner, describes the repression
Burma's monks experienced after they led demonstrations against the government in
September 2007. The report tells the stories of individual monks who were arrested,
beaten and detained. Two years after Buddhist monks marched down the street of the
detained opposition leader Aung San Suu Kyi, hundreds of monks are in prison and
thousands remain fearful of military repression. Many have left their monasteries and
returned to their villages or sought refuge abroad, while those who remained in their
monasteries live under constant surveillance.
"The stories told by monks are sad and disturbing, but they exemplify the behavior
of Burma's military government as it clings to power through violence, fear, and
repression," said Brad Adams, Asia director at Human Rights Watch. "The monks
retain a great deal of moral authority, making principled stands by monks very
dangerous for a government that doesn't."
The report says that since the 2007 events, thousands of monks have been disrobed
(defrocked) and deterred from fulfilling their pivotal role as social mediators in
Burmese society. The report also details the crucial social-service role played by
monks following the devastation of Cyclone Nargis in 2008 - and the repression
faced by many as a consequence.
In a December 2007 report, Human Rights Watch documented 21 deaths as a result
of security forces shooting and beating crowds of monks and civilians. Thousands of
monks and their supporters were arrested.
Approximately 240 monks are now serving harsh prison terms inside Burma,
including 30-year-old U Gambira, who is serving a 63-year prison term for his role
as one of the protest movement's leaders. In the report he is quoted saying:
"We adhere to nonviolence, but our spine is made of steel. There is no turning back.
It matters little if my life or the lives of colleagues should be sacrificed on this
journey. Others will fill our sandals, and more will join and follow."
U Gambira is now held at an isolated prison in western Burma near the Indian
border, where he is reportedly in ill health.
The military government has intensified its surveillance of monasteries, closed down
health and social services programs run by local monastic groups in Rangoon and
other parts of the country such as Pakokku and Magwe, and continued to disrobe
Buddhist monks suspected of political activities. One of the monks Human Rights
Watch interviewed in Mandalay said:
"There are military intelligence agents outside, and they watch everyone who goes in
and out of the gates. A man from the security services comes every morning and
evening to check who of the monks are here, then he leaves."
"That the military government would treat monks engaged in peaceful protests in
such an appalling manner shows not only its brutality, but just how out of touch the
generals are with the views and sensibilities of ordinary people," Adams said. "This
is not surprising, as the government has no popular legitimacy and bases its policies
on what will keep it in power, not what the public wants or needs."
The report also traces the long history of activism in the Buddhist Sangha (the
Buddhist monkhood). It documents how Buddhist monks have become involved in
overt acts of political defiance during periods of great repression in Burma, from the
time of British colonialism to anti-military protests following the military coup of
1962, and in major demonstrations against military rule in 1974, 1988, and 1990.
The report also details how the ruling State Peace and Development Council (SPDC)
routinely represses community welfare, health, and education initiatives by the
monks, while at the same time attempting to utilize Buddhism as a tool to gain
political legitimacy, often by building large pagodas and lavishing gifts on selected
senior monks and monasteries.
"While the casual observer may see the crimson robes and temple-building in Burma
as a sign of religious freedom, the reality is that monks who engage in peaceful
resistance have long been targeted by successive military governments," Adams said.
"The Resistance of the Monks" complements the campaign launched by Human
Rights Watch on September 16 for the release of political prisoners, including
detained monks, ahead of elections planned in 2010. Human Rights Watch called on
key actors in the international community, including China, India, the members of
the Association of Southeast Asian States (ASEAN), the United States, the European
Union, Australia, and the new government in Japan to make it clear that the planned
elections will not be considered credible and legitimate if they are held with so many
monks, Buddhist nuns, activists and opposition figures in prison.
"Public anger remains high in Burma, and the potential for a repeat of the
demonstrations in 2007 is very real unless the international community puts
coordinated pressure on the regime to engage in a credible political reform process,"
Adams said. "It would not be surprising to see monks on the streets again if social
grievances are not addressed."
Selected accounts from the report
"For us, it was not politics, but a question of religion. We just went out into the
streets to recite metta sutta, loving kindness. We did not advocate violence to
overthrow the government...We wanted the government to have a better policy for
the people. So we decided to boycott the junta with our bowls turned upside-down.
That's called patta nikkujjana kamma. We did not accept food, medicines or anything
from the authorities. That's the only way we can fight for our rights. This has nothing
to do with politics."
- Buddhist monk U Viccita, talking about his role in the peaceful 2007
demonstrations, Burma, 2008
"The regime's use of mass arrests, murder, torture, and imprisonment has failed to
extinguish our desire for the freedom that was stolen from us. We have taken their
best punch. Now it is the generals who must fear the consequences of their actions.
We adhere to nonviolence, but our spine is made of steel. There is no turning back. It
matters little if my life or the lives of colleagues should be sacrificed on this journey.
Others will fill our sandals, and more will join and follow."
- Buddhist monk and protest leader U Gambira, November 2007
"I'm being watched all the time. I am considered an organizer. Between noon and 2
p.m., I am allowed to go out of the monastery. But then I'm followed. I had to shake
off my tail to come to this meeting today. I'm not afraid, not for myself. I'm not
afraid to tell foreign journalists what happened. And I'm prepared to march again
when the opportunity arises. We don't want this junta. And that's what everyone at
my monastery thinks as well."
- Buddhist monk U Manita, Burma, July 2008
"[S]omething was achieved [in September 2007]. A whole new generation of monks
has been politicized. We're educating them. We're still boycotting the military. We
are not accepting gifts and offerings from them. One of the reasons why the regime
will fall is globalization. No country can be isolated like before. Look at Indonesia,
that regime fell. Now it's a democracy. We want the UN's Security Council to take
up the Burma issue, that the UN investigates what really happened. ... But China and
Russia can use their veto. Please tell the world what's happening in our country!"
- Buddhist monk U Igara, Burma, July 2008

A Country of Fallen Stars

By KHIN NYEIN THIT Friday, September 18, 2009
Stars shine by their own light and occupy the highest position in the sky. On clear,
unclouded nights, you can look up and see them sparkling as bright as diamonds.
Some of the young people in my country are like those stars. They are brilliantly gifted and
elevated by their high moral standards. But one by one, these stars are falling from the
skies. That is why I call Burma “the country of fallen
stars.”
Whenever I recall the events of September 18, 1988—
the day the army declared an end to Burma’s long
Slide Show (View) democracy summer and proceeded to launch a bloody
crackdown on protesters—my mind returns to a famous
photograph that captures the horror of that moment in my country’s history. In it, two
doctors in white coats are carrying a young girl in her school uniform—a white shirt and
green longyi. But the girl’s shirt is red, soaked in blood. She is unconscious, or perhaps
already dead, as the two doctors run with her in their arms, desperate to save her life.
This photograph is one of the iconic images of that time, and even now, it fills me with
emotion and anger when I look at it. This is, of course, a natural reaction; but unlike most
people, I see more than just the senseless murder of an innocent child, as horrible as that is.
I also see the tragic loss of two of Burma’s best and brightest, whose young lives were
snuffed out by the same ruthless forces that killed that girl, and continue to kill good and
decent people every day in Burma.
Few people know anything about Dr. Min Thein and Dr. Saw Lwin, the two doctors in this

photo. Min Thein is the one holding up the girl’s head. Saw Lwin, the one holding her legs,
was a gifted medical student who had graduated from high school with the highest grades in
Rangoon’s Thingankyun Township. He and his friend Min Thein were both top students in
medical school. Saw Lwin’s sister was also a doctor, as was Min Thein’s brother. Min
Thein’s father worked as a director in a government department.
After the 1988 coup, Min Thein went to the jungle to become a medic with the All Burma
Students’ Democratic Front (ABSDF), the student army that was formed to resist the newly
installed military regime. He later returned to Rangoon on a mission for the ABSDF. At the
time, many others also returned, abandoning their struggle. In a press conference, Brig-Gen
Khin Nyunt, the junta’s secretary one, told these returnees that no action would be taken
against them if they reported to the authorities. Not realizing why his son had come back,
Min Thein’s father informed regional military officials about his return. The next day,
military intelligence agents came to their home and took Min Thein to an interrogation
center for questioning. A week later, they sent him home.
At first, he seemed fine, but soon after his release, his body became swollen and he couldn’t
urinate properly. His younger brother, Win Thein, told Saw Lwin and his sister about Min
Thein’s condition. Min Thein, who had earlier confided to Saw Lwin about his mission for
the ABSDF, told his friend and fellow doctor that he suspected his symptoms were caused
by an injection he had received while he was in custody. The intelligence agents who
questioned him refused to tell him what drug they had injected him with.
Min Thein’s health rapidly deteriorated, as his bowels began to swell and he started to have
difficulty breathing. While his colleagues were preparing to take him to the hospital,
intelligence officers appeared at his home again and told them he could only receive
treatment at a military hospital. Min Thein said he would rather die at home than go with
them. And so he remained there, treated by Saw Lwin, until he died the next day.
Troubled by the unexplained nature of his friend’s death, Saw Lwin asked one of his
professors to perform an autopsy. They discovered that Min Thein’s kidneys had drastically
shrunken in size. When the intelligence officers learned about the autopsy, they warned the
coroner not to reveal his findings. Saw Lwin realized then that he might be in real danger
himself and decided to go into hiding.
At that time, I was working at Saw Lwin’s private clinic, so I could see how his absence
affected his patients, many of whom were poor people who couldn’t afford to go anywhere
else. They seemed quite helpless without him. He was always reluctant to take money from
patients who had very little to give, and sometimes even paid for their medicine out of his
own pocket. Once, I saw him treat a seriously ill cancer patient entirely at his own expense.
Saw Lwin’s family also suffered because of his involvement in this case. His father was
forced to retire early and died of a stroke in 1994. After this, Saw Lwin returned to his home,
believing that the intelligence officers had probably forgotten about the incident. He applied
for a government job at a hospital and was assigned to a position at a sub-township hospital
in Bogalay Township, Irrawaddy Division.
For a while, he was able to go about his business quite freely, but eventually, the authorities

caught up with him. Intelligence agents started summoning him for questioning, and
continued harassing him in this manner for several months. In 1995, it got even worse, and
he was beginning to feel deeply disturbed. He decided to go to Rangoon to speak with Aung
San Suu Kyi, who had been released from house arrest in July of that year, but was unable
to meet with her. When he returned to Bogalay, he was immediately summoned by the
secretary of the local Township Law and Order Restoration Council and spent several hours
being interrogated by three intelligence officers.
By the time he returned home, he was completely drained of energy. After this, his
neighbors said that he became very withdrawn. He seemed very troubled, but hesitated to
burden others with his problems. Finally, he decided to take leave from the hospital and
packed his belongings as if to go on a trip. But for the next two days, no one could hear any
sound from his room. When his neighbors forced the door open, they found that he had
hanged himself.
His death still fills me with immense sadness. He was a very talented and kind-hearted
person.
The stars are falling in our country. Who is responsible for this? How do their mothers bear
the pain of losing their precious sons and daughters? How many more must we lose in vain?
I have no answers to these questions. But I would like to salute these lost heroes and pray
that they are never forgotten.
Khin Nyein Thit is a former political prisoner who recently fled to the Thai-Burmese
border.

1988 Photos
Frontline anti-insurgent forces, like these soldiers from Light Infantry Battalion 22, were called in to
crush the massive demonstrations in Rangoon


Human Rights Report

Showcases Political Prisoners
By LALIT K JHA / WASHINGTON Thursday, September 17, 2009
A new Human Rights Watch report dramatically showcased the rise in political
prisoners in Burma one day after anti-sanction Sen Jim Webb met with US
Secretary of State Hillary Clinton.
The 35-page report, “Burma’s Forgotten Prisoners,” features dozens of prominent
political activists, Buddhist monks, labor activists, journalists and artists arrested
since peaceful political protests in 2007 and sentenced to draconian prison terms
after unfair trials.
Sen Jim Webb met with Clinton on Tuesday to present his views on lifting US
sanctions and engaging the junta.
At a news conference in Washington on Wednesday upon the release of the report,
US Sen Barbara Boxer said, “The Burmese government should not be rewarded for
its bad behavior.”
While Boxer did not directly refer to the views of Webb, who last month became the
first US lawmaker in a decade to visit Burma, it was clear that she did not support
her Senate colleague’s approach.
Boxer said the junta is intent on ruling Burma with an iron fist and a disregard for
basic human rights and democracy.
Webb, who met Sen-Gen Than Shwe and Aung San Suu Kyi during his trip, has
been advocating a more open US policy towards Burma.
It is understood that Webb shared his thoughts with Clinton and details of his
meetings with Than Shwe and Suu Kyi. The State Department did not comment on
the meeting.
In the report, Human Rights Watch said that Burma’s military government should
release all political prisoners.
“Burma’s generals are planning elections next year that will be a sham if their
opponents are in prison,” said Tom Malinowski, the Washington advocacy director
at Human Rights Watch.
“Despite recent conciliatory visits by UN and foreign officials, the military
government is actually increasing the number of critics it is throwing into its

squalid prisons,” he said.
Boxer said: “We have all seen what this military dictatorship is capable of: we have
heard the stories and seen too many images of bloody crackdowns in the streets, of
protestors being beaten, of prisoners being tortured, of basic necessities being
denied to the Burmese people in the face of natural disaster and tragedy.”
ျမန္မာႏိုင္ငံ လူ႔အခြင့္အေရး အေျခအေန

စိုးရိမ္ရဆဲ
ျမန္မာ့ဒီမိုကေရစီေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ အပါအ၀င္ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြ
အားလံုးကို ႁခြင္းခ်က္မရွိ ျပန္လႊတ္ေပးဖို႔နဲ႔ စစ္မွန္တဲ့ ဒီမိုကေရစီ ေျပာင္းလဲေရးကို
ျမန္မာစစ္အစိုးရက လုပ္ေဆာင္ဖို႔ ကုလသမဂၢ လူ႔အခြင့္အေရးေကာင္စီရဲ႕ ၁၂ ႀကိမ္ေျမာက္
ႏွစ္ပတ္လည္ အစည္းအေ၀းမွာ အေမရိကန္နဲ႔ ၿဗိတိန္ႏိုင္ငံက ကိုယ္စားလွယ္ေတြက
တင္ျပခဲ့ၾကပါတယ္။ ကုလသမဂၢဆိုင္ရာ ျမန္မာအၿမဲတမ္း ကိုယ္စားလွယ္ကလည္း ျပန္ေခ်ပၿပီး
တင္ျပခဲ့တာေတြ ရွိခဲ့ပါတယ္။ အေၾကာင္းစုံကုိ ကိုေက်ာ္ေအာင္လြင္က တင္ျပေပးထားပါတယ္။
စက္တင္ဘာလ ၁၄ ရက္ေန႔ကေန ေအာက္တိုဘာလ ၂ ရက္ေန႔အထိ ဆြစ္ဇာလန္ႏိုင္ငံ

ဂ်ီနီဗာၿမိဳ႕မွာ က်င္းပေနတဲ့ ကုလသမဂၢ လူ႔အခြင့္အေရးေကာင္စီမွာ မေန႔တုန္းကေတာ့
ျမန္မာျပည္က လူ႔အခြင့္အေရး ခ်ဳိးေဖာက္မႈေတြအေၾကာင္း ေျပာဆိုခဲ့ၾကပါတယ္။ ၿဗိတိန္ရဲ႕
ကိုယ္စားလွယ္ ပီတာ ဂူဒါဟမ္ (Peter Gooderham) က ျမန္မာျပည္က လူ႔အခြင့္အေရး
အေျခအေနေတြနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ ၿဗိတိန္ႏိုင္ငံရဲ႕ အျမင္ေတြကို တင္ျပသြားပါတယ္။
သူက “ျမန္မာျပည္သူေတြရဲ႕ အေျခခံလူ႔အခြင့္အေရး ရပိုင္ခြင့္ေတြ ဆက္ၿပီး

အျငင္းပယ္ခံေနရတာကို ၿဗိတိန္က ကန္႔ကြက္ပါတယ္၊ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ျပစ္ဒဏ္ခ်မွတ္
ေနတာေတြကိုလည္း က်ေနာ္တို႔ လက္မခံႏိုင္ပါဘူး၊ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ ၂,၀၀၀ ေက်ာ္တဲ့
ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသားေတြကို ျမန္မာစစ္အစိုးရက ဆက္ၿပီး ဖမ္းဆီးထားတာဟာ ႏိုင္ငံေရး
လုပ္ငန္းစဥ္ေတြထဲမွာ မပါ၀င္ႏိုင္ေအာင္လို႔၊ လာမယ့္ႏွစ္ ၂၀၁၀ မွာ က်င္းပမယ့္ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ
မပါ၀င္ႏိုင္ေအာင္လုိ႔ပါပဲ၊ ဒီအခ်က္ကပဲ ေရြးေကာက္ပြဲဟာ ယံုၾကည္စိတ္ခ်လို႔ မရဘူးဆိုတာကို
ျပေနတာပါပဲ” လို႔ ၿဗိတိန္ကိုယ္စားလွယ္ ပီတာ ဂူဒါဟမ္က ေျပာသြားခဲ့ပါတယ္။

အေမရိကန္ရဲ႕ ကိုယ္စားလွယ္ ေဒါက္ဂလပ္စ္ ဂရစ္ဖ္ဖစ္သ္စ္ (Douglas Griffiths) ကေတာ့
မၾကာခင္ရက္ပိုင္းက ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသားေတြကို ျမန္မာစစ္အစိုးရက
ျပန္လႊတ္ေပးခဲ့တဲ့အေပၚမွာ အေကာင္းျမင္ၿပီး အျပဳသေဘာနဲ႔ ေျပာခဲ့ပါတယ္။
“ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ျမန္မာစစ္အစိုးရက အိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္နဲ႔ ၁၈ လ ျပစ္ဒဏ္ခ်ခဲ့ပါတယ္။

မၾကာခင္ရက္ပိုင္းကပဲ ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသားတခ်ဳိ႕ကို ျပန္လႊတ္ေပးခဲ့ပါတယ္။ ဒါဟာ
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ အပါအ၀င္ အဖမ္းအဆီး ခံေနၾကရတဲ့ ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသား ၂,၁၀၀
ေက်ာ္ကို ျပန္လႊတ္ေပးဖို႔ လွမ္းလိုက္တဲ့ ျမန္မာစစ္အစိုးရဲ႕ ပထမေျခလွမ္းပဲလို႔ က်ေနာ္တို႔က
ေမွ်ာ္လင့္တယ္” ဆိုတဲ့အေၾကာင္း အေမရိကန္ရဲ႕ ကိုယ္စားလွယ္ ေဒါက္ဂလပ္စ္ ဂရစ္ဖ္ဖစ္သ္စ္က
ေျပာသြားခဲ့တာပါ။
ကုလသမဂၢဆိုင္ရာ ျမန္မာ အၿမဲတမ္းကိုယ္စားလွယ္ ဦး၀ဏၰေမာင္လြင္ကေတာ့ ကုလသမဂၢ

လူ႔အခြင့္အေရးေကာင္စီကို ႏိုင္ငံတခ်ဳိ႕က တင္သြင္းခဲ့ၾကတဲ့ ျမန္မာကိစၥေတြနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး
မဟုတ္မွန္တဲ့အေၾကာင္း တု႔ံျပန္ပါတယ္။
“ဒီကေန႔ ေျပာဆိုခဲ့ၾကတဲ့ ျမန္မာျပည္က လူ႔အခြင့္အေရး အေျခအေနေတြ ဆိုတာက သူတို႔ရဲ႕

ႏိုင္ငံေရး ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြအေပၚ အေျခခံၿပီး ေျပာခဲ့ၾကတာပါ။ သူတို႔ရဲ႕ မွားယြင္းတဲ့
စြပ္စြဲခ်က္ေတြဟာ ႏိုင္ငံတကာ အသိုင္းအ၀ိုင္းကို ျမန္မာျပည္ရဲ႕ အေျခအေန အမွန္ေတြကို
မသိေစဘဲ သတင္းမွားေတြ ေပးေနတဲ့သေဘာ ျဖစ္ေနပါတယ္။ တကယ္တမ္းေတာ့
ျမန္မာျပည္ဟာ ၿငိမ္းခ်မ္းတည္ၿငိမ္မႈေတြ၊ တိုးတက္မႈေတြ ျဖစ္ထြန္းေနတာပါ။
ေနာက္ႏွစ္ထဲမွာဆိုရင္ပဲ လုပ္ငန္းစဥ္ ၇ ရပ္ရဲ႕ ပၪၥမေျမာက္အဆင့္ ေရြးေကာက္ပြဲကို
လုပ္ေတာ့မွာပါ။ ဒီႏွစ္ကုန္ပိုင္းမွာ ျမန္မာျပည္ကို တတိယအႀကိမ္ ေရာက္လာမယ့္ ကုလသမဂၢရဲ႕
ျမန္မာျပည္ဆိုင္ရာ လူ႔အခြင့္အေရး အထူးကိုယ္စားလွယ္ရဲ႕ ခရီးစဥ္ကို လက္ခံဖို႔ ျမန္မာအစိုးရက
စဥ္းစားေနပါၿပီ။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို အိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္ ဆက္ခ်ရတာဟာလည္း ၂၀၁၀
ေရြးေကာက္ပြဲမွာ မပါရေအာင္ ႀကိဳတင္ကာကြယ္တဲ့သေဘာ မဟုတ္ပါဘူး။
တည္ဆဲဥပေဒေတြအရ အေရးယူထားတာျဖစ္တယ္” လို႔ ဦး၀ဏၰေမာင္လြင္က ရွင္းျပခဲ့တာပါ။
ကုလသမဂၢဟာ ျမန္မာျပည္မွာ လူ႔အခြင့္အေရး ခ်ဳိးေဖာက္မႈေတြ ရွိေနတာကို သိရဲ႕သားနဲ႔

ထိေရာက္တဲ့ အေရးယူ ေဆာင္ရြက္ခ်က္ေတြကို မလုပ္ေဆာင္ဘဲ လ်စ္လ်ဴ႐ႈေနတယ္လို႔
ေဟာင္ေကာင္အေျခစိုက္ AHRC အာရွလူ႔အခြင့္အေရး ေကာ္မရွင္ကလည္း
လူ႔အခြင့္အေရးေကာင္စီကို ၿပီးခဲ့တဲ့ ရက္ပိုင္းကပဲ တင္ျပခဲ့ပါတယ္။
ၿဗိတိန္ရဲ႕ ကိုယ္စားလွယ္ ပီတာ ဂူဒါဟမ္ကေတာ့ ျမန္မာစစ္အစိုးရဟာ လူသားခ်င္းစာနာမႈ

ကိစၥေတြကိုလည္း တင္းက်ပ္ထားတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။
“ျမန္မာစစ္အစိုးရဟာ လူနည္းစု တိုင္းရင္းသား အုပ္စုေတြနဲ႔လည္း စစ္မွန္တဲ့

ေတြ႕ဆုံေဆြးေႏြးမႈေတြကို ေအာင္ေအာင္ျမင္ျမင္ မလုပ္ႏိုင္ပါဘူး။ မၾကာခင္က ရွမ္းျပည္နယ္မွာ
ျဖစ္ခဲ့တဲ့ အၾကမ္းဖက္မႈေတြဟာ ေဒသတြင္း တည္ၿငိမ္မႈကို ၿခိမ္းေျခာက္ေနတာပါ။
ဆိုင္ကလုန္းမုန္တိုင္းဒဏ္ ခံခဲ့ရတဲ့ ဧရာ၀တီ ျမစ္၀ကၽြန္းေပၚေဒသမွာ လူသားခ်င္း စာနာမႈ
အကူအညီေတြ လိုအပ္ေနေပမယ့္ ျမန္မာစစ္အစိုးရက တင္းက်ပ္မႈေတြ တိုးၿပီးလုပ္ေနတာ
စိတ္ပ်က္ဖို႔ ေကာင္းပါတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသားေတြ အားလံုးကို ႁခြင္းခ်က္မရွိ
ျပန္လႊတ္ေပးဖို႔နဲ႔ စစ္မွန္တဲ့ ဒီမိုကေရစီ ေျပာင္းလဲေရးကို အေကာင္အထည္ေဖာ္ဖို႔
ျမန္မာစစ္အစိုးရကို က်ေနာ္တို႔ ေတာင္းဆုိပါတယ္” လို႔ ၿဗိတိန္ရဲ႕ ကိုယ္စားလွယ္ ပီတာ
ဂူဒါဟမ္က ေျပာသြားခဲ့ပါတယ္။
အခုက်င္းပေနတဲ့ ကုလသမဂၢ လူ႔အခြင့္အေရးေကာင္စီက အစည္းအေ၀း ၿပီးဆံုးတဲ့အခါ

ႏိုင္ငံတကာက လူ႔အခြင့္အေရး အေျခအေနေတြကုိ အေရးယူ ေဆာင္ရြက္သြားႏိုင္ဖို႔ ကုလသမဂၢ
အေထြေထြညီလာခံကို မၾကာခင္ တင္ျပသြားဖို႔လည္း ရွိပါတယ္။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔
ေတြ႕ဆံုေဆြးေႏြးခြင့္ ေပးဖို႔ NLD ေတာင္းဆို
အထိန္းသိမ္းခံထားရတဲ့ အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ ေခါင္းေဆာင္ေတြနဲ႔ ေတြ႕ခြင့္ေပးဖုိ႔ ပါတီ
ဗဟိုအလုပ္အမႈေဆာင္ တခ်ဳိ႕က ျမန္မာစစ္အစိုးရေခါင္းေဆာင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီးသန္းေရႊကို
ခြင့္ေတာင္းလိုက္ပါတယ္။ လက္ရွိ ျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရး အေျခအေနအျပင္ ၂၀၁၀ ခုႏွစ္မွာ
ျမန္မာစစ္အစိုးရက က်င္းပဖုိ႔ စုိင္းျပင္းေနတဲ့ ေရြးေကာက္ပြဲကိစၥေတြကို ေဆြးေႏြးဖို႔
ေတာင္းဆုိတာျဖစ္တယ္ ဆုိၿပီး NLD တာ၀န္ရွိသူတဦးက ေျပာပါတယ္။ ဒီအေၾကာင္းနဲ႔
ပတ္သက္ၿပီး ဘန္ေကာက္ကေန ဗြီအုိေအ ၀ိုင္းေတာ္သား ကိုေက်ာ္ေက်ာ္သိန္းက
ဆက္သြယ္ေမးျမန္းၿပီး တင္ျပေပးထားပါတယ္။
NLD ပါတီရဲ႕ ဒု-ဥကၠ႒ ဦးတင္ဦးနဲ႔ အေထြေထြ အတြင္းေရးမႉး ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္တို႔ကို

အာဏာပိုင္ေတြက ထိန္းသိမ္းထားတဲ့အတြက္ လက္ရွိ ႏုိင္ငံေရး အေျခအေနေတြနဲ႔ ပါတီ
ေရွ႕ဆက္လုပ္ေဆာင္မယ့္ ကိစၥရပ္ေတြကို ေဆြးေႏြးဖို႔ ေတြ႕ခြင့္ျပဳပါလို႔
ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီးသန္းေရႊဆီမွာ တင္ျပ ေတာင္းခံထားတဲ့အေၾကာင္း NLD သတင္းနဲ႔ ျပန္ၾကားေရး
တာ၀န္ရွိသူတဦးျဖစ္တဲ့ ေဒါက္တာ၀င္းႏိုင္က ဗီြအိုေအကို ေျပာပါတယ္။
“က်ေနာ္တုိ႔ ၁၆ ရက္ေန႔က ဗဟုိအလုပ္အမႈေဆာင္ အဖြဲ႕ကေန ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၊

အန္ကယ္ ဦးတင္ဦး အပါအ၀င္ ဗဟိုအလုပ္အမႈေဆာင္ အဖြဲ႕ေတြ မ်က္ႏွာစုံညီ ေတြ႕ဆုံဖို႔၊
အဲဒီလိုေတြ႕ဆုံတာကို ခြင့္ျပဳဖို႔ဆုိၿပီး နအဖဥကၠ႒ ဗုိလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီးသန္းေရႊဆီကို စာေရးၿပီး
တင္ျပေတာင္းဆုိထားတာပါ။”
စက္တင္ဘာလ ၁၆ ရက္ေန႔ကတည္းက စာပို႔ခဲ့တာျဖစ္ေပမဲ့ ဒီေန႔ထိ ဘာမွ

အေၾကာင္းမျပန္ေသးဘူးလို႔လည္း ေဒါက္တာ၀င္းႏိုင္က ေျပာပါတယ္။ အခုအခ်ိန္ကာလမွာ NLD
ရဲ႕ မူ၀ါဒေတြနဲ႔ ေရွ႕လုပ္ငန္းစဥ္ေတြကို ညႇိႏိႈင္းတိုင္ပင္ ေဆြးေႏြးဖို႔ လုိအပ္ေနၿပီ ျဖစ္တဲ့အတြက္
ပါတီေခါင္းေဆာင္ေတြ ေတြ႕ဆံု ေဆြးေႏြးခြင့္ျပဳဖုိ႔ ထပ္ၿပီး အေၾကာင္းၾကားတာ ျဖစ္တယ္လို႔လည္း

၂၀၁၀ ျပည့္ႏွစ္မွာ က်င္းပမယ္လို႔ ေၾကညာထားတဲ့ ေရြးေကာက္ပြဲေတြ ကိစၥလည္း
ပါတီေခါင္းေဆာင္ေတြ ေတြ႕ၿပီး ေဆြးေႏြးၾကတဲ့အခါ ပါ၀င္ႏုိင္ပါတယ္လို႔ ေဒါက္တာ၀င္းႏုိင္က
“လူႀကီးေတြ ေတြ႕တဲ့အခါမွာေတာ့ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္နဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ ကိစၥရပ္ေတြကို

ေဆြးေႏြးၾကမယ္ဆုိေတာ့ ေရြးေကာက္ပြဲကိစၥေတြလည္း ပါေကာင္းပါႏုိင္တာေပါ့။ ဥပမာ
ေရြးေကာက္ပြဲ ၀င္ေရး၊ မ၀င္ေရးေပါ့၊ က်ေနာ္တုိ႔ လက္ရွိခ်မွတ္ထားတဲ့ မူအရကေတာ့ ေရႊဂုံတုိင္
ေၾကညာစာတမ္း ရပ္တည္ခ်က္ အတုိင္းပဲေလ။ သို႔ေသာ္ လူႀကီးေတြေတြ႕ၿပီး ေဆြးေႏြးတဲ့အခါမွာ
သူတို႔ ဒီေရြးေကာက္ပြဲနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီးေတာ့လည္း ေဆြးေႏြးေကာင္း ေဆြးေႏြးႏုိင္ပါတယ္။”
NLD ပါတီအေနနဲ႔ ေရြးေကာက္ပြဲ ၀င္မယ္၊ မ၀င္ဘူး ဆိုတာကို ခုခ်ိန္ထိေတာ့ တရား၀င္

မေၾကညာေသးပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ ျမန္မာစစ္အစိုးရအေနနဲ႔ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္က အတည္ျပဳ ျပ႒ာန္းခဲ့တဲ့
အေျခခံဥပေဒထဲက ဒီမိုကေရစီနည္းလမ္းနဲ႔ မကိုက္ညီတာေတြကို ျပန္ျပင္ဆင္ဖို႔၊
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ အပါအ၀င္ ႏုိင္ငံေရး အက်ဥ္းသားေတြ အားလံုးကုိ လႊတ္ေပးဖို႔၊
ေတြ႕ဆံုေဆြးေႏြးဖို႔နဲ႔ ၁၉၉၀ ေရြးေကာက္ပြဲရလဒ္ကို အသိအမွတ္ျပဳဖို႔ ၿပီးခဲ့တဲ့ေမလက ေရႊဂံုတုိင္
ေၾကညာစာတမ္း ထုတ္ျပန္ၿပီး သေဘာထား ေပးထားပါတယ္။ ေရြးေကာက္ပြဲ ၀င္ေရး၊ မ၀င္ေရး
ဆံုးျဖတ္ဖို႔အတြက္ အဲဒီအခ်က္ေတြကို အာဏာပိုင္ေတြဘက္က အရင္လုပ္ေပးရမယ္လို႔
ေတာင္းဆိုထားပါတယ္။
ဒါေပမဲ့လည္း ျမန္မာစစ္အစိုးရဘက္က ဒီအခ်က္ေတြကို အေၾကာင္းျပန္ၾကားတာမ်ဳိး မရွိသလို

လုပ္ေဆာင္ေပးတာလည္း ခုခ်ိန္ထိ မရွိေသးပါဘူး။ ၿပီးခဲ့တ့ဲရက္ပိုင္းက အက်ဥ္းသား ၇,၀၀၀
ေက်ာ္ လႊတ္ေပးတယ္ဆိုတဲ့ အထဲမွာလည္း ခုခ်ိန္ထိ ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသား ၁၂၀ ေက်ာ္ပဲ
ပါ၀င္ပါေသးတယ္။
ကုလသမဂၢ အပါအ၀င္ ႏုိင္ငံတကာ အသိုင္းအ၀ိုင္းကလည္း ႏုိင္ငံေရး အက်ဥ္းသားေတြ

လႊတ္ေပးဖို႔၊ ေတြ႕ဆံုေဆြးေႏြးဖို႔ ဆိုတဲ့ အခ်က္ေတြကို ေတာင္းဆိုေပမဲ့ အေျခခံဥပေဒ
ျပင္ဆင္ေရး ကိစၥကိုေတာ့ ေျပာဆိုတာမ်ဳိး မရွိပါဘူး။ ဒါ့အျပင္ NLD အပါအ၀င္ လက္ရွိ တရား၀င္
မွတ္ပံုတင္ထားတဲ့ ႏုိင္ငံေရးပါတီေတြကို ေရြးေကာက္ပြဲ၀င္ေရးကိစၥ စဥ္းစားဖို႔ တိုက္တြန္း
ေျပာဆိုတာေတြေတာင္မွ ရွိပါတယ္။
တရား၀င္ မွတ္ပံုမတင္ရေသးတဲ့ အဖြဲ႕အစည္းတခ်ဳိ႕က ဆိုင္းဘုတ္တင္တာေတြ၊

စုေ၀းေဆြးေႏြးတာေတြကို အာဏာပိုင္ေတြက ခြင့္ျပဳထားၿပီး NLD လို တရား၀င္ပါတီေတြကိုက်
႐ံုးခန္းေတြေတာင္ ဖြင့္ခြင့္မေပးတဲ့အတြက္ တျခားအဖြဲ႕အစည္းေတြလိုပဲ လႈပ္ရွားမႈေတြ
လုပ္ခြင့္ျပဳဖို႔ မၾကာေသးခင္ကဘဲ NLD ကေန ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီးသန္းေရႊဆီ စာေရးသား
ေတာင္းဆိုခဲ့ပါေသးတယ္။ အဲဒီကိစၥနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီးေတာ့လည္း ခုခ်ိန္ထိ အေၾကာင္းျပန္ၾကားခ်က္
မရေသးပါဘူး။

ျမန္မာႏိုင္ငံကို ပိတ္ဆို႔မႈ ထိေရာက္မႈရွိမရွိ

အထက္လႊတ္ေတာ္ ၾကားနာမည္
ျမန္မာႏုိင္ငံအေပၚ စီးပြားေရး ပိတ္ဆုိ႔အေရးယူမႈ အပါအ၀င္ အေမရိကန္ႏုိင္ငံရဲ႕

ျမန္မာႏုိင္ငံဆုိင္ရာ မူ၀ါဒေတြဟာ ျမန္မာႏုိင္ငံ ဒီမုိကေရစီေရး ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈေတြအတြက္
အက်ဳိးသက္ေရာက္မႈ ဘယ္လုိရွိႏုိင္တယ္ ဆုိတာေတြကုိ စုံစမ္းစစ္ေဆးမယ့္ ၾကားနာပြဲတရပ္ကုိ
မၾကာခင္ကမွ ျမန္မာႏုိင္ငံကို လာေရာက္ခဲ့တဲ့ အေမရိကန္ အထက္လႊတ္ေတာ္အမတ္ ဂ်င္မ္
၀က္ဘ္ (Jim Webb) က ဦးေဆာင္ၿပီး က်င္းပမယ္လုိ႔ ေၾကညာခ်က္ ထုတ္ျပန္လုိက္ပါတယ္။
အထက္လႊတ္ေတာ္အမတ္ ႏုိင္ငံျခားဆက္ဆံေရး ေကာ္မတီရဲ႕ အေရွ႕အာရွနဲ႔ ပစိဖိတ္ေရးရာ

ဌာနခြဲ အႀကီးအကဲ ဗာဂ်ီးနီးယားျပည္နယ္ ဒီမုိကရက္ပါတီ အထက္လႊတ္ေတာ္အမတ္ ဂ်င္မ္
၀က္ဘ္က ၾကားနာပြဲကုိ ေအာက္တုိဘာလ ၁ ရက္ေန႔မွာ က်င္းပဖို႔ စီစဥ္ထားၿပီး ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ
ဒီမုိကေရစီေရး တုိးတက္ ေျပာင္းလဲမႈေတြအတြက္ ျမန္မာ့သမုိင္း တေလွ်ာက္မွာ
တုိင္းရင္းသားေတြနဲ႔ ပဋိပကၡ ျဖစ္မႈေတြက ဘယ္လုိ႐ုိက္ခတ္ေနခဲ့တယ္ ဆုိတာေတြကိုပါ
ဦးစားေပးၿပီး ေဆြးေႏြးဖို႔ရွိတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။
အမတ္ ဂ်င္မ္ ၀က္ဘ္က ျမန္မာႏုိင္ငံအေပၚ အေမရိကန္နဲ႔ ဥေရာပသမဂၢ (EU) အဖြဲ႕က

စီးပြားေရးပိတ္ဆုိ႔ အေရးယူမႈေတြကုိ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ေ၀ဖန္ခဲ့သူတဦးျဖစ္ၿပီး ၿပီးခဲ့တဲ့လက
သူ႕ရဲ႕ အေရွ႕ေတာင္အာရွ ၅ ႏုိင္ငံ ခရီးစဥ္အတြင္း ျမန္မာႏုိင္ငံကုိပါ သြားေရာက္ခဲ့သူ ျဖစ္ပါတယ္။
သူ႕ရဲ႕ ဒီခရီးစဥ္ဟာ ျမန္မာစစ္အာဏာပိုင္ေတြကုိ အသိအမွတ္ျပဳရာ ေရာက္ေစတဲ့ ခရီးစဥ္တခု
ျဖစ္ေနတယ္လို႔ ႏုိင္ငံေရး သုံးသပ္သူေတြက ေ၀ဖန္ၾကပါတယ္။
ဒီခရီးစဥ္မွာ မစၥတာ၀က္ဘ္ဟာ ဗုိလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီးသန္းေရႊနဲ႔ေရာ ျမန္မာ့ဒီမုိကေရစီေခါင္းေဆာင္

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ပါ ေတြ႕ဆုံခဲ့တဲ့အျပင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို လႊတ္ေပးၿပီး
ေရွ႕ႏွစ္က်င္းပမယ့္ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ ပါ၀င္ခြင့္ျပဳဖုိ႔အတြက္ ျမန္မာစစ္ေကာင္စီ ေခါင္းေဆာင္ကို
ေတာင္းဆိုခဲ့သူ ျဖစ္ပါတယ္။
ျမန္မာႏိုင္ငံျခားေရး ၀န္ႀကီးကို ၀ါရွင္တန္ဒီစီ လာေရာက္ခြင့္ျပဳ
ကုလသမဂၢ အေထြေထြညီလာခံ တက္ေရာက္ဖို႔ နယူးေယာက္ကို ေရာက္ရိွေနတဲ့

ျမန္မာစစ္အစိုးရ၀န္ႀကီး ဦးဉာဏ္၀င္းကို အေမရိကန္ ႏိုင္ငံျခားေရးဌာနကေန အေမရိကန္
ဗဟိုအစိုးရ ႐ံုးစိုက္ရာ ၀ါရွင္တန္ဒီစီကို လာေရာက္ခြင့္ျပဳခဲ့ပါတယ္။ စစ္အစိုးရ
ထိပ္ပိုင္းေခါင္းေဆာင္ေတြကို အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စု လာေရာက္ခြင့္ ပိတ္ပင္ထားတဲ့ ဥပေဒ
ရိွေနလ်က္နဲ႔ အခုလို အစိုးရ႐ံုးစိုက္ရာ ၀ါရွင္တန္ဒီစီကို ျမန္မာႏိုင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီး လာေရာက္ခြင့္
ရခဲ့တယ္ဆိုေတာ့ အေမရိကန္အစိုးရရဲ႕ မူ၀ါဒဟာ ျမန္မာအစိုးရအေပၚ ပိုၿပီး
ေပ်ာ့ေျပာင္းလာႏိုင္ေခ် ရိွသလား။ အေၾကာင္းစုံကို ကုိသားၫြန္႔ဦးက တင္ျပေပးထားပါတယ္။
ၿပီးခဲ့တဲ့ ရက္ပိုင္းအတြင္းက ႏိုင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီး ဦးဉာဏ္၀င္း ၀ါရွင္တန္ဒီစီ ၿမိဳ႕ေတာ္ကို

ေရာက္ခဲ့တယ္ဆိုေပမဲ့ သိပ္ၿပီး ေပၚေပၚထင္ထင္ေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ ပံုမွန္လုပ္ထံုးအရ
ဆိုရင္ေတာ့ ကုလသမဂၢ အေထြေထြညီလာခံကို တက္ေရာက္လာတဲ့ အေမရိကန္ဗီဇာ
အပိတ္ခံထားရတဲ့ ျမန္မာစစ္ေခါင္းေဆာင္ေတြဟာ နယူးေယာက္ၿမိဳ႕ထဲမွာပဲ ေနထိုင္ခြင့္
ရိွပါတယ္။ အျခား အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စု အတြင္းကို သြားလာလည္ပတ္လို႔ မရပါဘူး။ အခု
ျမန္မာႏိုင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီး ဦးဉာဏ္၀င္း ၀ါရွင္တန္ဒီစီကို လာေရာက္ခဲ့တာကို အေမရိကန္
ႏိုင္ငံျခားေရး ၀န္ႀကီးဌာနက အရာရိွတဦးက ဗီြအိုေအကို အတည္ျပဳ ေျပာဆိုပါတယ္။ ကုလသမဂၢ
အေထြေထြညီလာခံ တက္ေရာက္လာတဲ့ ျမန္မာႏိုင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီး ဦးဉာဏ္၀င္းဟာ
၀ါရွင္တန္ဒီစီက ျမန္မာသံ႐ံုးကိုလာၿပီး သံ႐ံုး၀န္ထမ္းေတြနဲ႕ ေတြ႕ဆံုလိုတယ္လို႔
ေမတၱာရပ္ခံလာတဲ့အတြက္ အေမရိကန္ ႏိုင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီးဌာနက ဒါကို ခရီးတုိအေနနဲ႔
ခြင့္ျပဳခဲ့တာျဖစ္တယ္လို႔ ေျပာပါတယ္။
ဒါေပမဲ့ ျမန္မာႏိုင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီးနဲ႕ ၀ါရွင္တန္ဒီစီက အစိုးရတာ၀န္ရိွသူေတြ အၾကားမွာ

ေဆြးေႏြးမႈေတြေတာ့ မရိွခဲ့ဘူး၊ အစီအစဥ္လည္း မရိွခဲ့ဘူးလို႔ ႏိုင္ငံျခားေရးဌာန အရာရိွက
ေျပာပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ျမန္မာစစ္အစိုးရ ေခါင္းေဆာင္ေတြကို အေမရိကန္ ျပည္၀င္ခြင့္ဗီဇာ
ပိတ္ဆို႔ထားတဲ့ ၁၉၉၆ ခုႏွစ္ ဥပေဒ ေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ ဒါဟာ ပထမဆံုးအႀကိမ္ ျမန္မာဘက္က
အဆင့္ျမင့္ဆံုး ေခါင္းေဆာင္တဦး ၀ါရွင္တန္ဒီစီကို ေရာက္လာတယ္လို႔ေတာ့ ေျပာႏိုင္ပါတယ္။
၀ါရွင္တန္ဒီစီအေျခစိုက္ ျမန္မာ့အေရးလႈပ္ရွားမႈ အဖဲြ႕တခုျဖစ္တဲ့ USCB အဖဲြ႕

အမႈေဆာင္ၫႊန္ၾကားေရးမႉး ဦးေအာင္ဒင္ကေတာ့ အေမရိကန္ အစိုးရဘက္က ျမန္မာအစိုးရနဲ႕
သံတမန္ေရး ဆက္ဆံမႈ တုိုးျမႇင့္လိုတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္ ရိွထားတယ္လို႔ ေျပာပါတယ္။
“အေမရိကန္ အစိုးရကလည္း ျမန္မာစစ္အစိုးရနဲ႔ အနည္းဆုံး တဘက္မွာ ဖိအားေပးမႈေတြကို

ဆက္ၿပီး ကုိင္စြဲထားရင္ ေတာင္မွ တဘက္မွာ သံတမန္ေရးအရ ဆက္ဆံမႈေတြ တုိးျမႇင့္ဖို႔
ရည္ရြယ္ခ်က္ရွိတဲ့ အခါက်ေတာ့ အခုလို ႏုိင္ငံျခားေရး ၀န္ႀကီး ဦးဉာဏ္၀င္းကို
၀ါရွင္တန္ဒီစီလာၿပီး သူ႕ရဲ႕သံ႐ုံးကို စစ္ေဆးခြင့္ျပဳဖို႔ ခြင့္ျပဳလုိက္တယ္လုိ႔ က်ေနာ္ထင္ပါတယ္။”
တခ်ိန္တည္းမွာပဲ မၾကာခင္ ထြက္လာမယ္လုိ႔ ထင္ပါတယ္၊ အေမရိကန္ အစိုးရကလည္း သူ႕ရဲ႕

ႏုိင္ငံျခားေရးမူ၀ါဒ ျမန္မာ အေပၚထားတဲ့ဟာကို ျပန္ဆန္းစစ္တဲ့အခါၾကေတာ့
ျမန္မာစစ္အစိုးရအေပၚထားတဲ့ မူ၀ါဒက ပိုၿပီး ေပ်ာ့ေျပာင္း လာမယ္လို႔ ယူဆလို႔ရမလား၊ အခုလို
အေျခအေနေတြကို ၾကည့္ျခင္းအားျဖင့္။
“အဲလုိေတာ့ မဟုတ္ဘူးဗ်။ က်ေနာ္နားလည္သေလာက္က သူတို႔က ဖိအားေပးမႈနဲ႔ ခ်ဥ္းကပ္မႈ၊

ႏွစ္ခုစလုံးကုိ ထိထိ ေရာက္ေရာက္ ေပါင္းစပ္က်င့္သုံးဖို႔၊ Engagement နဲ႔ Pressure ေပါ့။
တဖက္မွာ ဖိအားေပးမယ္၊ တဖက္မွာလည္း Engage လုပ္မယ္။ Engage လုပ္တဲ့ေနရာမွာ
ျမန္မာစစ္အစိုးရနဲ႔ တုိက္႐ုိက္ဆက္ဆံတာ ရွိသလို ျမန္မာစစ္အစုိးရကို ေက်ာေထာက္ ေနာက္ခံ
ျပဳေနတဲ့ အိမ္နီးခ်င္းႏုိင္ငံေတြျဖစ္တဲ့ တ႐ုတ္၊ အိႏၵိယ၊ အာဆီယံ စတဲ့ ႏုိင္ငံေတြနဲ႔လည္း
သံတမန္ေရးအရ ပူးေပါင္း ေဆာင္ရြက္မႈေတြ လုပ္ၿပီးေတာ့ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ
အေျပာင္းအလဲျဖစ္ေအာင္ ႀကိဳးစားမယ္။ တဘက္မွာ စီးပြားေရး ပိတ္ဆုိ႔မႈ အပါအ၀င္
ဖိအားေပးမႈေတြကုိလည္း ဆက္ၿပီးေတာ့ ကိုင္တြယ္ က်င့္သုံးမယ္။ တဘက္မွာၾကေတာ့
လူ႔အခြင့္အေရး၊ လူသားခ်င္း စာနာေထာက္ထားတဲ့ အကူအညီေပးမႈေတြကို တုိးျမႇင့္မယ္။ အဲဒီလို
မၾကာခင္မွာ ေၾကညာလိမ့္မယ္လို႔ သိရပါ တယ္။”
ျမန္မာႏိုင္ငံနဲ႕ ပတ္သက္လို႕ အေမရိကန္အစိုးရ မူ၀ါဒကို ျပန္သံုးသပ္ေနၿပီး မၾကာခင္မွာ

တရား၀င္သေဘာထား ထုတ္ျပန္ မယ္လို႕ ယူဆရပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ မၾကာခင္
ကုလသမဂၢမွာလုပ္မယ့္ အတြင္းေရးမႉးခ်ဳပ္ရဲ႕ ျမန္မာ့မိတ္ေဆြႏိုင္ငံမ်ား အစည္းအေ၀းမွာ
ႏိုင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီး ကလင္တန္ (Clinton) တက္ေရာက္မွာမို႕ အဲဒီမွာ အေမရိကန္အစိုးရရဲ႕
ျမန္မာ ႏိုင္ငံအေပၚ မူ၀ါဒ သေဘာထား တရား၀င္ ေၾကညာဖြယ္ရိွတယ္လို႕
ခန္႕မွန္းထားၾကပါတယ္။ သံုးသပ္ေနၾကတာေတြေတာ့ ရိွပါတယ္၊ အေမရိကန္အစိုးရရဲ႕
ျမန္မာအစိုးရအေပၚ အေရးယူ ဖိအားေပးမႈ အေတာ္မ်ားမ်ားကို ႐ုတ္တရက္ေတာ့ ေလွ်ာ့ခ်
ႏိုင္မွာမဟုတ္ဘဲ ဒီအတိုင္း ဆက္ထားႏိုင္တယ္လို႕ ယူဆၾကပါတယ္။
ဒါေပမဲ့ အခုလို စစ္အစိုးရဘက္က ေတာင္းဆိုခ်က္ အခ်ဳိ႕ကို လိုက္ေလ်ာေပးတာမ်ဳိးကေန

သံတမန္နည္းအရ ဆက္ဆံေရး ေတြ အျပန္အလွန္ တိုးျမင့္လာမယ့္ လကၡဏာေတာ့
ျမင္ေနရတယ္လို႔ ေျပာရမွာပါ။ အေမရိကန္ လႊတ္ေတာ္မွာလည္း ျမန္မာ ႏိုင္ငံကို မၾကာခင္က
သြားေရာက္ခဲ့တဲ့ အထက္လႊတ္ေတာ္ အေရွ႕အာရွနဲ႕ ပစိဖိတ္ေရးရာ ႏိုင္ငံျခားေရးေကာ္မတီ
ဥကၠ႒ ဂ်င္မ္၀က္ဘ္ (Jim Webb) ဦးေဆာင္ၿပီး အေမရိကန္ အစိုးရရဲ႕ ျမန္မာႏိုင္ငံ မူ၀ါဒဆိုင္ရာ
ၾကားနာသံုးသပ္မႈတရပ္ကို ေအာက္တိုဘာလ ၁ ရက္ေန႕မွာ ျပဳလုပ္ဖို႔ ရိွပါတယ္။
ျမန္မာႏိုင္ငံအေပၚထားတဲ့ ႏိုင္ငံတကာရဲ႕ အေရးယူ ပိတ္ဆို႔မႈေတြကို ျပန္သံုးသပ္ၿပီး
ျမန္မာ့အေရးမွာ ခ်ဥ္းကပ္မႈအသစ္နဲ႕ ေဆာင္ရြက္ၾကဖို႕ မစၥတာဂ်င္မ္၀က္ဘ္က
အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စု အပါအ၀င္ ႏိုင္ငံတကာကို တုိက္တြန္းထားပါတယ္။
ညႃကလီးယား နည္းပညာ ဘယ္ႎုိင္ငံက ရသလဲ

2009-09-22
http://www.rfa.org/burmese/news/burma_receiving_nuclear_technology-
ဴမန္မာစစ္အစုိးရဟာ ေဴမာက္ကုိရီးယားႎုိင္ငံရဲ့ အကူအညီနဲႛ ညႃကလီးယား နည္းပညာရယူဖုိႛနဲႛ

ညႃကလီးယား ဓာတ္ေပၝင္းဖုိ တည္ေဆာက္ႎုိင္ေရး ႒ကိႂးပန္းေနတယ္ဆုိတဲ့ သတင္းေတၾနဲႛ
မဳကာခင္က ထၾက္ေပၞခဲ့ပၝတယ္။ ဒၝေပမဲ့ ဴမန္မာစစ္အစုိးရဟာ လၾန္ခဲ့တဲ့
ဆယ္ႎႀစ္ေလာက္ကထဲက ဴမန္မာ စစ္တပ္အရာရႀိေတၾကုိ ႟ုရႀႎုိင္ငံကုိ ေစလၿတ္႓ပီး ညႃကလီးယား
နည္းပညာကုိ သင္ယူေစခဲ့တယ္လုိႛ ပညာေတာ္သင္အတၾက္ အေ႟ၾးခံခဲ့ရသူ စစ္အရာရႀိတဦးက
ေဴပာပၝတယ္။

ဒီနည္းပညာကုိ ဴမန္မာအစုိးရက ႟ုရႀႎုိင္ငံနဲႛ ေဴမာက္ကုိရီးယား ဘယ္ႎုိင္ငံကေန ရယူေနသလဲ
ဆုိတာနဲႛ ပတ္သက္႓ပီး စစ္အရာရႀိေဟာင္း တဦးက အဴမင္နဲႛ အတူ ေဒၞနန္းခမ္းေထၾးက
တင္ဴပပၝမယ္။
လူကုန္ကူးမႁတားဆီးေရး
စစ္အစိုးရေဆာင္႟ၾက္ပုံ နည္းလမ္းမကဵ
2009-09-22
http://www.rfa.org/burmese/news/regime_mishandle_human_trafficking-
ဴမန္မာႎိုင္ငံက အမဵိႂးသမီးေတၾ လူကုန္ကူးတာခံေနရတာ လူေပၝင္း ၂သိန္းေလာက္ ရႀိ႓ပီလိုႛ

လူႛအခၾင့္အေရးနဲႛ ပတ္သက္တဲ့ အစီရင္ခံစာတေစာင္မႀာ ေဖာ္ဴပထားပၝတယ္။
အေမရိကန္ ႎိုင္ငံဴခားေရး ဝန္႒ကီးဌာနရဲ့ အစီရင္ခံစာေတၾမႀာလဲ ဴမန္မာႎိုင္ငံဟာ လူကုန္ကူးမႁ

တိုက္ဖဵက္ေရး အတၾက္ ပူးေပၝင္းကူညီမႁ နည္းတဲ့ ႎိုင္ငံအဴဖစ္ ေဳကညာတာ ခံခဲ့ရဘူးပၝတယ္။
ဒၝေပမဲ့ ၂၀၀၅ ခုႎႀစ္ ေနာက္ပိုင္းမႀာေတာ့ လူကုန္ကူးမႁ တိုက္ဖဵက္ေရး လုပ္ငန္းေတၾကို

စစ္အစိုးရအေနနဲႛ အင္နဲႛ အားနဲႛ လုပ္လာသလို သတင္းထုတ္ဴပန္ခဵက္ေတၾလဲ အမဵား ႒ကီး
ထုတ္ဴပန္ခဲ့ပၝတယ္။ အဖမ္းအဆီးေတၾလဲ အမဵား႒ကီးလုပ္လာပၝတယ္။ ဒီလုပ္ငန္းေတၾနဲႛ
ပတ္သက္႓ပီး ဘယ္လိုနည္းနာ စနစ္ေတၾနဲႛ ေဆာင္႟ၾက္ေနပၝသလဲ တ႟ုတ္ဴမန္မာနယ္စပ္မႀာ
ေဆာင္႟ၾက္ေနတာနဲႛပတ္သက္႓ပီး ဦးတင္ေအာင္ခိုင္က ဆက္သၾယ္ေမးဴမန္း တင္ဴပထားပၝတယ္။
သံဃာေတာ္ ၂၄၀
ေထာင္ခဵခံေနဳကရေဳကာင္း HRW ေဴပာဳကား
2009-09-22
http://www.rfa.org/burmese/news/rights_watch_dog_report_described_240_monk
s_in_jails-09222009140937.html/story_main?textonly=1
အေမရိကန္ဴပည္ေထာင္စု နယူးေယာက္႓မိႂႚအေဴခစိုက္ Human Rights Watch

လူႛအခၾင့္အေရးေစာင့္ဳကည့္ေရးအဖၾဲႚက ေ႟ၿဝၝေရာင္ သံဃာ့လႁပ္ရႀားမႁ ၂ ႎႀစ္ဴပည့္အဴဖစ္ The
Resistance of the Monks ဆိုတဲ့ အမည္နဲႛ အစီရင္ခံစာတေစာင္ ထုတ္ေဝ႓ပီး ဒီကေနႛမနက္ ၁၀
နာရီက ထိုင္းႎိုင္ငံ ဗန္ေကာက္႓မိႂႚက ႎိုင္ငံဴခား သတင္းေထာက္မဵားအသင္းမႀာ
သတင္းစာရႀင္းလင္းပၾဲ ဴပႂလုပ္ခဲ့ပၝတယ္။
အဲဒီပၾဲကို လူႛအခၾင့္အေရး ေစာင့္ဳကည့္ေရးအဖၾဲႚက အာရႀေဒသဆိုင္ရာ သုေတသနမႀႃး Mr. David

Mathieson နဲႛ စာေရးဆရာ သတင္းေထာက္ Bertil Linttna တိုႛက ဴမန္မာႎိုင္ငံက
လူႛအခၾင့္အေရး ခဵိႂးေဖာက္ခံရမႁေတၾနဲႛ ပတ္သက္႓ပီး ရႀင္းလင္းေဴပာဳကားပၝတယ္။

အဲဒီလိုရႀင္းလင္းေဴပာဳကားရာမႀာ အဓိကအားဴဖင့္ ၂၀၀၇ ေ႟ၿဝၝေရာင္ေတာ္လႀန္ေရး ကာလမႀာ
စစ္အစိုးရက သံဃာေတာ္ေတၾ၊ သီလရႀင္ေတၾကို ႟ိုက္ႎႀက္ ဖမ္းဆီးႎႀိပ္ကၾပ္ ခဲ့သလို သံဃာေတာ္
အပၝး ၂၄၀ ေလာက္ဟာ အခုလက္ရႀိအခဵိန္ထိ အကဵဥ္းေထာင္ အသီးသီးမႀာ
ေထာင္ခဵခံထားရေဳကာင္း၊ ဆက္႓ပီးေတာ့လဲ သံဃာေတာ္ေတၾအေနနဲႛ ထိန္းခဵႂပ္ကန္ႛသတ္မႁေတၾ၊
ေစာင့္ဳကည့္ခံရမႁေတၾနဲႛ ရင္ဆိုင္ေနဳကရေဳကာင္း၊ ဒၝ့အဴပင္ လက္ရႀိေနထိုင္ရာ
ေကဵာင္းသခႆန္းေတၾကို စၾန္ႛ႓ပီး မိမိတိုႛဇာတိေဴမကို ဴပန္ေအာင္ စစ္အစိုးရက
ဖိအားေပးေဆာင္႟ၾက္ေနတာ ေတၾႚရေဳကာင္း လူႛအခၾင့္အေရး ေစာင့္ဳကည့္ေရးအဖၾဲႚက
ေဴပာဆိုသၾားပၝတယ္။
ႎိုင္ငံတကာအသိုင္းအဝိုင္းအေနနဲႛ ဴမန္မာစစ္အစိုးရကို ႎိုင္ငံေရးအရ ဴပႂဴပင္ေဴပာင္းလဲမႁေတၾ

ေဆာင္႟ၾက္လာေအာင္ ဖိအားမေပးႎိုင္ဘူးဆိုရင္ ေ႟ၿဝၝေရာင္ေတာ္လႀန္ေရးလို လႁပ္ရႀားမႁမဵိႂး
ေနာက္တ႒ကိမ္ ဳကံႂလာႎိုင္စရာရႀိတယ္လိုႛလဲ လူႛအခၾင့္အေရးေစာင့္ဳကည့္ ေရးအဖၾဲႚက ဒီေနႛ
သတင္းစာရႀင္းလင္းပၾဲမႀာ ေဴပာဆိုသၾားပၝတယ္။
(လူႛအခၾင့္အေရးေစာင့္ဳကည့္ေရးအဖၾဲႚက အာရႀေဒသဆိုင္ရာ သုေတသနမႀႃး Mr. David

Mathieson နဲႛ RFA အဖၾဲႚသား ကိုေနရိန္ေကဵာ္ ေတၾႚဆံုေမးဴမန္း ထားတာကို ေနာက္ပိုင္းတင္ဴပဖိုႛ
စီစဥ္ထားပၝတယ္။)
ေဒၞေအာင္ဆန္းစုဳကည္ကုိ
ေဒၝက္တာတင္မဵိႂးဝင္း ေဆးစစ္ခၾင့္ရ
2009-09-22
http://www.rfa.org/burmese/news/family_doctor_allowed_to_check_suu_kyi-
09222009145014.html/story_main
ဳသဂုတ္လ ၁၁ ရက္ေနႛကစလုိႛ ေနအိမ္အကဵယ္ခဵႂပ္ ထပ္မံခဵမႀတ္ခံထားရတဲ့

ေဒၞေအာင္ဆန္းစုဳကည္ကုိ မိသားစု ဆရာဝန္ ေဒၝက္တာတင္မဵိႂးဝင္းက ႓ပီးခဲ့တဲ့ စက္တင္ဘာ ၂၀
ရက္၊ တနဂႆေႎၾေနႛက ပထမဆံုးအ႒ကိမ္ ကဵန္းမာေရးသၾားေရာက္ စစ္ေဆးခၾင့္ ရရႀိခဲ့ပၝတယ္။

(Photo: AFP)
နအဖ စစ္အစိုးရ၏ ဆက္ဆံေရးဝန္႒ကီး ဦးေအာင္ဳကည္ႎႀင့္ ယမန္ႎႀစ္ ေအာက္တိုဘာ

၂၅ရက္ေနႛက အစိုးရ ဧည့္ေဂဟာတၾင္ ပထမဆံုးအ႒ကိမ္ ေတၾႚဆံုစဥ္ အကဵယ္ခဵႂပ္
ကဵခံေနရေသာ ဒီမိုကေရစီ ေခၝင္းေဆာင္ ေဒၞေအာင္ဆန္းစုဳကည္အား ႟ိုက္ကူးထားေသာ
မႀတ္တမ္းဓာတ္ပံု ဴဖစ္ပၝသည္။ (Photo: AFP)
ေဒၞေအာင္ဆန္းစုဳကည္ရဲ့ ကဵန္းမာေရးဟာ ေယဘုယဵ အားဴဖင့္ေကာင္းမၾန္ေပမဲ့

ေသၾးေပၝင္ကဵေဝဒနာ ခံစားေနရတဲ့အေပၞ အားမရဘူးလုိႛ ေဒၝက္တာ တင္မဵိႂးဝင္း က ေဴပာပၝတယ္။
ေဒၝက္တာတင္မဵိႂးဝင္းကုိ RFA အဖၾဲႚသား ကုိေကဵာ္ေကဵာ္ေအာင္က ဆက္သၾယ္ေမးဴမန္း

ထားပၝတယ္။
နတ္ေမာက္ဴမိႂႛနယ္
ကလဵိႂႛဝႀက္ေဴမေအာက္လိႁက္ေခၝင္းစီမံကိန္း
2009-09-22
http://www.rfa.org/burmese/news/villagers_threatend_for_news_leakage_of_secret_tunnel-
မေကၾးတုိင္း နတ္ေမာက္ဴမိႂႛနယ္အတၾင္း ေဖာက္လုပ္ေနတဲ့ လဵိႂႛဝႀက္ေဴမေအာက္လိႁက္ေခၝင္း စီမံကိန္းသတင္း

ေပၝက္ဳကားသၾားခဲ့တဲ့အတၾက္ နယ္ေဴမခံစစ္တပ္က ေဒသခံ ရၾာလူ႒ကီးေတၾကုိ ေခၞယူ႒ကိမ္းေမာင္းဴပီး၊
လက္မႀတ္ေရးထုိးခုိင္း ထားတယ္လုိႛ သိရပၝတယ္၊၊
ေနဴပည္ေတာ္နဲႛ မုိင္ ၁၅၀ အကၾာ မေကၾးတုိင္း နတ္ေမာက္ဴမိႂႛနယ္အတၾင္းက ေတာင္ေဳကာတခုမႀာ စစ္အစုိးရက

လဵိႂႛဝႀက္လိႁင္ေခၝင္း စီမံကိန္းတခု ေဖာက္လုပ္ေနတဲဲ့ သတင္းကုိ RFA က စက္တင္ဘာလ ၁၁ ရက္ေနႛ
မနက္ပုိင္းအစီအစဥ္က ထုတ္လၿင့္ဴပီး ရက္အနည္းငယ္အဳကာမႀာ၊ ေနာက္ထပ္သတင္းထပ္မံ ေပၝက္ဳကားမႁရႀိခဲ့ရင္
ပတ္ဝန္းကဵင္က ေကဵးရၾာေတၾကုိ မီးရိႁႛပစ္မယ္လုိႛ နယ္ေဴမခံ စစ္တပ္အရာရႀိေတၾက ရၾာလူ႒ကီးေတၾကုိ
လာေရာက္႒ကိမ္းေမာင္းေဴပာဆုိခဲ့တယ္လုိႛ ေဒသခံေတၾက ေဴပာပၝတယ္၊၊
ဒီစီမံကိန္းဟာ နတ္ေမာက္ဴမိႂႛနဲႛ မုိင္ ၂၀ အကၾာ ဒန္ႛသလၾန္ပင္ေကဵးရၾာရဲႛ အေနာက္ဘက္၊ ဆင္ေသကန္ရၾာရဲႛ

အေရႀႛဘက္မႀာရႀိတဲ့ ကုလားေတာင္တန္းနဲႛ တုိးတုိးတက္ေတာင္တန္းမႀာ ၂၀၀၈ ခုႎႀစ္ ဇၾန္လကတည္းက
စတင္တည္ေဆာက္ အေကာင္အထည္ေဖာ္ေနတာလုိႛ သိရပၝတယ္၊၊
စီမံကိန္းေနရာတခုလံုးကုိ စစ္တပ္က ေနရာအဴပည့္ယူထားဴပီး၊ ေဒသခံေတၾကုိ စီမံကိန္းအနီးအနား

ဴဖတ္သန္းသၾားလာခၾင့္ မဴပႂဘူးလုိႛ ေဒသခံေတၾက ေဴပာပၝတယ္၊၊ ဒၝ့ဴပင္ စီမံကိန္းတဝုိက္က ဧကေပၝင္း ရာနဲဲ့ခဵီတဲ့
လယ္ယာေဴမေတၾကုိ အခုႎႀစ္ စုိက္ပဵိႂးရာသီ ကုန္ဆံုးရင္ ေနာက္ထပ္ စုိက္ပဵိႂးခၾင့္မရႀိေတာ့ဘူးလုိႛ အာဏာပုိင္ေတၾက
ေဴပာဆုိထားတဲ့အတၾက္ လယ္သမားေတၾ မေဳကမနပ္ ဴဖစ္ေနဳကတယ္လုိႛ သိရပၝတယ္၊၊
ဒီလဵိႂႛဝႀက္ ဥမင္လိႁင္းေခၝင္းကုိ ကုလားေတာင္တန္းကေန စတင္ေဖာက္လုပ္ေနဴပီး ေနဴပည္ေတာ္အထိ ဆက္သၾယ္

ေဖာက္လုပ္သၾားမႀာ ဴဖစ္တဲ့အဴပင္ အ႒ကီးစား လက္နက္ေတၾ သုိေလႀာင္ေရးအပၝအဝင္ စစ္ဘက္အတၾက္ သီးသန္ႛ
အေကာင္အထည္ေဖာ္ေနတာ ဴဖစ္တယ္လုိႛ သတင္းေတၾ ေပၞထၾက္ေနပၝတယ္၊၊

ဴမန္မာ စစ္ေခၝင္းေဆာင္ေတၾကုိ စပိန္ႎုိင္ငံမႀာ

တရားစဲၾ
2009-09-22 http://www.rfa.org/burmese/news/burmese_generals_sued_in_spain-
ဗုိလ္ခဵႂပ္မႀႃး႒ကီး သန္းေ႟ၿ အပၝအဝင္ ဴမန္မာစစ္အစုိးရ ေခၝင္းေဆာင္ေတၾကုိ လူသားမဆန္တဲ့

ရာဇဝတ္မႁမဵား ကဵႃးလၾန္မႁ Crime Against Humanity နဲႛ စပိန္ႎုိင္ငံ တရား႟ုံးခဵႂပ္မႀာ
လူႛအခၾင့္အေရးအဖဲၾႚတခုက အမႁဖၾင့္ တရားစဲၾဆုိလုိက္ပၝတယ္။
စပိန္ႎုိင္ငံ တရား႟ုံးခဵႂပ္မႀာ ႓ပီးခဲ့တဲ့ ေသာဳကာေနႛက Burma Campaign Spain အဖဲၾႚရဲ့

ညၾန္ဳကားေရးမႀႃး မစၤကၾန္ခဵာ ဘီႎုိ Concha Benos နဲႛ အဖဲၾႚကေန တရားလုိအဴဖစ္နဲႛ အမႁဖၾင့္
တရားစဲၾဆုိခဲ့တာ ဴဖစ္ပၝတယ္။
မစၤကၾန္ဴခာက ဴမန္မာစစ္ေခၝင္းေဆာင္ေတၾကုိ ႎုိင္ငံတကာ ဥပေဒ ေတၾအရ လူႛအခၾင့္အေရး

အဴပင္းအထန္ ခဵိႂးေဖာက္မႁေတၾအတၾက္ တရားစဲၾဆုိခဲ့တာ ဴဖစ္ေဳကာင္း မစၤ ကၾန္ဴခာက RFA ကုိ
ေဴပာဴပသၾားတာပၝ။
ႎုိင္ငံတကာ စစ္ရာဇဝတ္မႁခံ႟ုံး ICC နဲႛ ႎုိင္ငံတကာခုံ႟ုံး ICJ တရား႟ုံးတုိႛ သူတုိႛအဖဲၾႚက တင္ဴပ

တရားစဲၾ ဆုိတာ ဴဖစ္ပၝတယ္။ အခုလုိ ႎုိင္ငံတကာခုံ႟ုံးေတၾမႀာ တရားစဲၾဆုိႎုိင္ဖုိႛ အဖဲၾႚဝင္ႎုိင္ငံေတၾရဲ့
တရား႟ုံးခဵႂပ္ေတၾကေနတဆင့္ တင္ဴပစဲၾဆုိရတာ ဴဖစ္ပၝတယ္။
ခဵီလီ ႎုိင္ငံက အာဏာရႀင္ သမတ ပီႎုိရႀိေရးတုန္းကလဲ စပိန္တရား႟ုံးကေန တဆင့္ အခုလုိ

တရာစဲၾဆုိခဲ့တာ ဴဖစ္ပၝတယ္။ သူအဂႆလန္ကုိ သၾားေရာက္ ေဆးကုသစဥ္ ၁၉၉၈ ခုႎႀစ္
ေအာက္တုိဘာလထဲမႀာ သူႛကုိ ဖမ္းဆီးခဲ့ပၝတယ္။
တခဵိန္တည္းမႀာပဲ မနက္ဴဖန္ စက္တင္ဘာလ ၂၃ ရက္ေနႛမႀာ ဝန္႒ကီး ဦးဘုိလႀတင့္ ဦးေဆာင္တဲ့

အေဝးေရာက္ အမဵိႂးသားညၾန္ႛေပၝင္းအစုိးရ ကုိယ္စားလႀယ္အဖဲၾႚဟာ စပိန္ႎုိင္ကုိ ေရာက္ရႀိမႀာ
ဴဖစ္႓ပီး၊ စပိန္သမတ အပၝအဝင္ အစုိးရတာဝန္ရႀိသူေတၾနဲႛ ေတၾႚဆုံဖိုႛ ရႀိေဳကာင္း မစၤ ကၾန္ခဵာက
ေဴပာဆုိခဲ့ပၝတယ္။

US, Burma already in Diplomatic

Talks
By LALIT K JHA Thursday, September 24, 2009
WASHINGTON — A US State Department official said on Wednesday that the US
and Burma have already held talks at the diplomatic level for several months.
The official made his remarks following US Secretary of State Hillary Clinton’s
announcement on Wednesday that the US will try to engage Burma while
maintaining its current sanction policy,
He said that the Burmese expressed “an interest in engaging with us and improving
relations with us.”
"We expect the Burmese will be designating someone who would be an interlocutor
for us. So we have to just kind of take it one step at a time," he said.
The senior State Department official told reporters in a late night teleconference,
"We are not expecting dramatic, immediate results. This is a problem in Burma. I
mean, the military has been in power since 1962.
“We have been working hard at this for many, many years. It’s not an easy situation
to resolve, and it’s unlikely that there’s going to be dramatic change soon.
"But we think that going forward with a more nuanced approach that focuses on
trying to achieve results and that’s based on pragmatism, it increases the chances of

success over time,” the official said.
He said the new policy was based on wide ranging consultations with various stake
holders, including key Burma neighbors.
"Throughout this process of the policy review, we’ve been in close consultation not
only with people in the United States that follow Burma, but also with the countries
in the region, as well as others who are interested in Burma," he said.
"I would not say that the review or the results of the review are necessarily based on
any change in Burma’s relations with other countries. The one thing I would note is
that we have heard from the Burmese, fairly clearly over the last several months, for
the first time—at least for the first time in many years—an interest in engaging with
us and improving relations with us. And so it seems to us useful to see if we can use
that interest to advance our goals," said the official.
Singapore Foreign Minister George Yeo said in a statement on Thursday said that
the new US approach to Burma would enable the US and the EU to have more
influence in the country's political evolution.
Speaking after a meeting of the Friends of Myanmar at UN Headquarters in New
York, Yeo said that many recognize that engagement with Burma must take a longer
term view beyond 2010.
"Singapore sees the [Burma] army as being part of the problem but also as a
necessary part of the solution," Yeo said, adding that "what is required is a process
of national reconciliation."
Meanwhile, Clinton repeated US demands that the Burmese junta immediately
release detained opposition leader Aung San Suu Kyi, start credible democratic
reforms and engage in dialogue with the opposition and ethnic minorities.
Responding to the US's new policy, Nyan Win, a spokesman for Suu Kyi's party, the

National League for Democracy, welcomed the US's decision to engage Burma.
"I personally think the new US approach will bring an improved and more
transparent relation between the US and Burma," he told The Irrawaddy on
Thursday.
Ko Htwe also contributed to this article.
Arrested Dissident Accused of

Terrorist Intentions
By SAW YAN NAING Thursday, September 24, 2009
The Burmese regime’s official newspaper The New Light of Myanmar accused
arrested dissident Nyi Nyi Aung on Thursday of being a terrorist and planning to
create unrest.
Nyi Nyi Aung (aka Kyaw Zaw Lwin) was arrested in early September after returning
from exile in Thailand. A second Thailand-based dissident, Ko Htut, was also
arrested after crossing separately into Burma.

phone he was alleged to have used.
The report described underground activities allegedly undertaken by Nyi Nyi Aung
and connections the paper said existed between dissidents inside and outside
Burma.
The arrests of Nyi Nyi Aung and Ko Htut were followed by crackdowns on Burmese
dissidents in Burma and Thailand.
Shortly after the two were taken into custody, 16 ethnic Arakan youths were
arrested—seven in Rangoon and the others in Sittwe, capital of Arakan State. They
were accused of maintaining links to the Thailand-based All Arakan Students’ and
Youths’ Congress (AASYC).
Activists belonging to Generation Wave and Best Manure, members of the
opposition National League for Democracy and several Buddhist monks were
arrested in the crackdown.
In neighboring Thailand, the offices of several Burmese exile groups were raided by
Thai police— including the Human Rights Education Institute of Burma, where Ko
Htut used to work.
In Chiang Mai, 10 Burmese women activists were arrested and held in custody for
several days. Other dissident groups closed their offices, and several remain shut in
the Thai-Burmese border towns of Mae Sot and Sangkhlaburi according to dissident
sources.
Sources reported that staff of Burma’s Bangkok Embassy are photographing
activists attending demonstrations and other functions in Thailand.
Win Min, a Chiang Mai-based Burmese analyst, said a Burmese military attaché in
Bangkok is active in requesting Thai security officials to harass Burmese opposition
groups in exile.

Burmese opposition groups last faced close Thai scrutiny during the administration
of former Prime Minister Thaksin Shinawatra. Many offices closed for several
weeks, fearing official crackdowns.
NEWS ANALYSIS
Junta’s 2010 Elections: Loading

the Dice
By WAI MOE Thursday, September 24, 2009
Veteran politicians and daughters of former cabinet members, such as Thu Wai,
Mya Than Than Nu, Cho Cho Kyaw Nyein and Nay Chi Ba Swe, announced at a
press conference in Rangoon on Sept. 14 that they would found a party named the
Democratic Party.
The press conference surprised Burmese political observers because it was the first
public announcement of the formation of a political party for the 2010 elections
while the election law has yet to be officially announced.
“It is quite strange that U Thu Wai announced the formation of political party to
run in elections which have not yet been officially declared,” said a political
observer in Rangoon who spoke on condition of anonymity.
“Only Snr-Gen Than Shwe knows when the 2010 election law will be announced,”
the observer said. “The junta is busy for the moment dealing with the tension
arising with the armed ethnic cease-fire groups over the border guard forces issue.”

Under the military-
backed 2008
constitution, the junta
made it clear that
Burma will only have a
single armed force
known as the
Tatmadaw. The junta

Burmese read the newspapers on a street in
Rangoon. (Photo: Getty Images) is attempting to disarm
the militias of its
former enemies that became cease-fire groups 20 years ago.
Burmese state-run newspapers are repeatedly reaffirming the junta’s policy of
having a single armed force in Burma.
“According to the constitution, there shall be a single Tatmadaw in the county,”
noted the junta’s mouthpiece The New Light of Myanmar in a commentary on
Friday. “All armed forces are to stand in accordance with the constitution.”
Another urgent item on the junta’s agenda is to ensure the participation of ethnic
groups in the forthcoming election, which would give stronger legitimacy to the
poll. Observers say the election law and the date for the election could be delayed
until the ethnic issue is resolved.
Meanwhile, the main opposition National League for Democracy (NLD) led by
Nobel Peace Prize laureate Aung San Suu Kyi has called for a review of the
constitution rather than participate in the elections.
“The junta is using a divide-and-rule strategy on the NLD and other dissidents with
the election plan,” said a journalist in Rangoon. “The NLD leaders have been

divided on the issue of whether to join the elections in 2010.”
The Burmese military have successfully used divide-and-rule tactics against its
enemies during its 47 years of rule.
Apart from the NLD, other Burmese politicians are divided over the election plan.
While people who want to participate argue the election is a good opportunity to
promote change in Burma, others are saying the election is a trap since the 2008
constitution grants the prolongation of military rule in Burma.
Pro-military groups such as the Union Solidarity and Development Association
(USDA) and the National Unity Party are preparing to take part in the election
directly or through proxy parties.
Since late 2008, the USDA has selected respected figures and business people in
local communities across the country as potential candidates for its proxy party.
Some candidates say they are being watched by military intelligence and special
branch police.
When interviewed on the election issue, Burmese political observers in Rangoon,
such as veteran politician Chan Tun and Arakan leader Aye Thar Aung, said the
junta will only give a limited time for opposition parties to prepare for the elections,
and it is likely the election law would be announced close to the election date.
Junta officials, meanwhile, started their election campaign last year. Burma’s
Industry 1 Minister Aung Thaung is in charge of the USDA in Mandalay Division.
He often travels in the division, meeting local people and organizing heath care and
education programs to win over rural people ahead of the election.
Information Minister Brig-Gen Kyaw Hsan has been doing similar things in Sagaing
Division, as has Transportation Minister Thein Zaw in Magawe Division and other
key officials.

The censorship board has allowed pro-government stories to be printed in some
private journals, and pro-junta journalists are permitted to write political pieces
related to the forthcoming elections.
For example, Snap Shot, a weekly journal run by a journalist with good connections
to Information Minister Kyaw Hsan, published an advertisement announcing the
launch of a sister journal called the Yangon Monitor that will report on the election.
In recent months, the Press Scrutiny and Registration Division of the Ministry of
Information has allowed the Voice Weekly journal to publish election-related
articles, some of which are quite similar to articles appearing in state-run
newspapers.
On September 13, state-run media announced that the former vice-chairman of the
Kachin Independence Organization, Dr Tuja, planned to form a political party for
the election, saying “Dr Tuja will build a brighter future for Kachin State by forming
the Kachin State Progressive Party (KSPP) representing Kachin nationals.”
About a week later, the censorship board permitted the Voice Weekly Journal to
run an interview with Dr Tuja about the elections. Journals that regularly publish
pro-junta stories never publish dissident views on the elections or government
policies.
“This journal is given special privileges, but dissident opinions are not allowed. I
wrote four articles arguing against their stance—all were banned,” said veteran
journalist Ludu Sein Win during an interview with the Oslo-based Democratic
Voice of Burma.
Even politicians who argue the elections are providing an opportunity for a way out
of Burma’s crisis are being given little space by the junta. Although authorities gave
politician U Thu Wai a green light to hold a press conference announcing the launch
of his party last week, the censorship board banned all news about the press

conference in Burmese private journals.
“The censorship board ordered us to remove news about U Thu Wai’s press
conference and his new party when we sent them the first draft of this week’s issue,”
said an editor with a Rangoon weekly who requested anonymity.
UN Chief Urges Creation of

Conditions for Credible 2010 Election
WASHINGTON — United Nations Secretary-General Ban Ki-moon called on
Wednesday for the creation of conditions for a credible general election in Burma in
2010, which he described as a critical year for the country.
Ban made the appeal at a meeting of the 14-nation Group of Friends on Burma,
which he founded in December 2007 in a bid to find a common approach to the
Burma issue. The countries represented in the group are Australia, Britain, China,
France, India, Indonesia, Japan, Norway, Russia, Singapore, South Korea,
Thailand, the United States and Vietnam, plus the European Union.

“Our meeting today has
given the Group of
Friends an opportunity
to consolidate unity of
purpose and action in
three important
respects, and I call on
the Friends, especially

Demanding for the release of democracy icon Myanmar’s [Burma’s]
Aung San Suu Kyi, protesters display posters
during a demonstration against Burmese military friends and neighbors,
ruler in front of the United Nations as the UN
General Assembly going on in New York on to do more in the best
September 23. (Photo: Getty Images)
interests of Myanmar
[Burma] and its people,” Ban said in his statement read to the press by his special
envoy on Burma, Ibrahim Gambari.
Ban said he wanted the group to urge the Burmese junta to work with the United
Nations to ensure an inclusive process of dialogue and create the necessary
conditions for credible elections in 2010.
Ban also commented on last week’s prisoner amnesty, saying: “It falls short of our
expectations”. He said all Burma’s political prisoners, including Aung San Suu Kyi,
must be released.
Ban urged the Friends of Burma to signal the international community’s willingness
to help the people of the country to address the political, humanitarian and
development challenges they face, in parallel and with equal attention, and in
particular to advance the Millennium Development Goals. “But, Myanmar needs to
help us to help them,” he said.
Terrorism and Nukes Top General Assembly Agenda
BY EDITH M. LEDERER / AP WRITER

UNITED NATIONS — More than 120 world leaders meet Wednesday on the heels
of a climate change summit to tackle other crucial issues on the international
agenda from terrorism and the spread of nuclear weapons to growing poverty
resulting from the global financial crisis.
"Amid many crises — food, energy, recession and pandemic flu, hitting all at once —
the world looks to us for answers," UN Secretary-General Ban Ki-moon said in
prepared remarks for the opening of the General Assembly's 64th ministerial
session.
"If ever there were a time to act in a spirit of renewed multilateralism, a moment to
create a United Nations of genuine collective action, it is now."
A host of new faces will step to the podium at this last General Assembly ministerial
session in the UN's landmark headquarters before it closes for renovation later this
fall — US President Barack Obama, Russian President Dmitry Medvedev, China's
President Hu Jintao and Japan's newly elected Prime Minister Yukio Hatoyama.
A day after some 100 heads of state and government, in the largest-ever summit on
global warming, exchanged views on how to reach a new global accord to combat
climate change, Ban will again exhort the leaders to "rise to the greatest challenge
we face as a human family."
The UN chief will also urge leaders to take steps to free the world of nuclear
weapons, to address the "red flags of warning" about a global economic recovery
and make a fresh push to achieve UN anti-poverty goals especially reducing
maternal and child mortality rates which remain very high, according to his
prepared text.
Ban will call for a revival of negotiations to achieve a comprehensive settlement in
the Mideast and a two-state solution where Israel and Palestine live side-by-side in

peace. And he will pledge to see the Afghans "through their long night" and stand as
well with the people of Pakistan.
Security around the sprawling UN complex and adjacent neighborhood is
exceedingly tight because of the VIP participants, especially Obama who spoke at
Monday's climate summit and will be back in the assembly chamber Wednesday
morning to address ministers and diplomats from the 191 other UN member states.
Diplomats said the new US president is almost certain to receive a standing ovation
because of the new American commitment to working with countries rich and poor,
large and small, to solve global problems and Obama's outreach to the Muslim
world.
On Tuesday — in addition to focusing on reducing US carbon emissions, a Mideast
summit with the Palestinian and Israeli leaders and a meeting with China's
president — Obama invited 25 African leaders and African Union Commissioner
Jean Ping to lunch to discuss job creation, particularly for young people, increasing
trade and investment and improving agricultural productivity.
Obama stressed that the lunch was not a one-off event but the start of a dialogue
between his administration and African leaders, said Michelle Gavin, special
assistant to the president and senior director for African affairs. She said she was
certain that Obama — whose late father was Kenyan — would make a return visit to
Africa "at some point," noting that he has received many invitations.
The US president will chair a high-level meeting of the UN Security Council
Thursday on disarmament and efforts to halt the spread of nuclear weapons and the
leaders of the four other nuclear powers on the council will also speak — Medvedev,
Hu, French President Nicolas Sarkozy and British Prime Minister Gordon Brown.
The council is expected to adopt a resolution calling for stepped up disarmament
efforts and a more intense global campaign to reduce nuclear dangers and threats of

proliferation. It doesn't name any countries but the draft resolution does refer to
previous council resolutions that imposed sanctions on Iran and North Korea for
their nuclear pursuits.
Foreign ministers from the five permanent council nations and Germany, who have
been trying to curb Iran's nuclear ambitions, will meet with the European Union's
top negotiator on Wednesday to discuss prospects and expectations for lower-level
talks with Iranian officials on Oct. 1.
Demonstrators have announced protests against two heads of government: Libyan
leader Moammar Gadhafi who will be making his first UN appearance after 40
years as ruler of the oil-rich North African nation, and Iranian President Mahmoud
Ahmadinejad.
There has been much speculation on whether Obama will cross paths with Gadhafi
and Ahmadinejad.
They are all invited to a lunch Wednesday hosted by Secretary-General Ban Ki-
moon and then there is a group photo session. Gadhafi is almost certain to meet the
U.S. leader if he attends Thursday's Security Council meeting on nuclear
nonproliferation to represent Libya, which is a non-permanent council member.
There are many other meetings scheduled on the sidelines of the General Assembly.
Countries concerned with Burma, Pakistan and Afghanistan will hold closed-door
talks. There will be commemorations of the 60th anniversary of the UN agency that
deals with Palestinian refugees and of the Geneva Conventions. And there will be a
two-day meeting starting Thursday to press for ratification of the nuclear test ban
treaty, to name a few.
Ban called in the draft of his speech for urgent support to achieve broad stability in
Sudan. He again called for the release of Burma's pro-democracy leader Aung San

Suu Kyi and for fresh efforts to stop the bloodshed in Gaza.
And he urged all nations to take risks and "rise to an exceptional moment."
New US Policy to Include

Engagement, Sanctions: Clinton
WASHINGTON — Previewing the new US Burma policy with the 17-member UN
Group of Friends on Burma in New York, Secretary of State Hillary Clinton said the
US will pursue a policy of “engagement” and “sanctions” simultaneously.
Clinton said on Wednesday the basic objectives of the US have not changed. She
told reporters after the meeting: “Engagement versus sanctions is a false choice, in
our opinion. So going forward, we will be employing both of those tools, pursuing
our same goals.”

The US policy seeks
credible, democratic
reform, immediate
release of all political
prisoners including
Aung San Suu Kyi and
serious dialogue with
opposition and
The United States plans to engage diplomatically
with military-ruled Burma in addition to pursuing minority ethnic groups,
sanctions, US Secretary of State Hillary Clinton
she said.
said. (Photo: AFP)
“To help achieve democratic reform, we will be engaging directly with Burmese
authorities. This is a policy that has broad consensus across our government, and
there will be more to report as we go forward,” Clinton said. “We believe that
sanctions remain important as part of our policy, but by themselves, they have not
produced the results that had been hoped for on behalf of the people of Burma.”
Referring to the new policy, Clinton said: “We will be offering more specifics about
that. I wanted to preview this policy for our partners in the Friends of Burma group,
and also to signal that the United States will be moving in a direction of both
engagement and continued sanctions, to be sure that the Burmese leaders—some of
whom, as you know, are in our country or about to come to our country—
understand where we are in our policy review process.”
Clinton urged the members participating in the meeting to take a measured
approach to Burma’s 2010 elections until, “We can assess electoral conditions and
determine whether opposition and ethnic groups will participate.”
She said the Burmese election should not be dismissed at this time. “At the same
time, we should continue discussions with the Burmese authorities to emphasize
that the international community will only recognize the planned 2010 elections as

a positive step to the extent that the Burmese authorities allow full participation by
members of Burma’s opposition and ethnic minority groups.”
She said, “Any debate that pits sanctions against engagement creates a false choice.
Going forward, we’ll need to employ both of these tools.
“Lifting sanctions now would send the wrong signal, and we will maintain our
existing sanctions until we see concrete progress towards reform. But we will be
willing to discuss the easing of sanctions in response to significant actions on the
part of Burma’s generals that address the core human rights and democracy issues
that are inhibiting Burma’s progress,” she said.
More engagement with the West will encourage new thinking, reform and
participation in the work of the international community, she said: “To help Burma
achieve genuine democratic reform, we must be willing to engage directly with the
Burmese authorities.”
Clinton said the US Burma policy will draw on familiar themes and tools:
engagement, appropriate sanctions and humanitarian assistance.
“The aim of the United States is not to impose its will on the Burmese people, but to
ensure that they can live in a unified, peaceful, and prosperous country, led by a
democratic government that respects the rights of its citizens,” she said.
“Our support for the country’s democratic opposition, including Aung San Suu Kyi
and the National League for Democracy, will not waver,” Clinton said.

ျမန္မာႏုိင္ငံကို ပိတ္ဆုိ႔မႈ မရုပ္သိမ္းေပမဲ့

စစ္အစုိးရနဲ႔ တုိက္ရုိက္ ဆက္ဆံမည္
ႏုိင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီး ဟီလရီ ကလင္တန္က ျမန္မာႏုိင္ငံအေပၚ အေမရိကန္ရဲ႕ မူ၀ါဒ

ျပန္လည္သံုးသပ္ေနတယ္ဆုိတာ စစ္အစုိးရ ေခါင္းေဆာင္ေတြ နားလည္ဖုိ႔ လုိတယ္လုိ႔
ေျပာဆုိလုိက္ပါတယ္။
အေမရိကန္ ႏုိင္ငံျခားေရး ၀န္ႀကီး ဟီလရီ ကလင္တန္က အေမရိကန္ ျပည္ေထာင္စုကေန

ျမန္မာ့အေရး မူ၀ါဒေတြကို ျပန္လည္သံုးသပ္ေနတဲ့ အေၾကာင္း ကုလသမဂၢဌာနခ်ဳပ္မွာ အခုလို
ေျပာသြားပါတယ္။
"ျမန္မာ့ အေရးနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စု အေနနဲ႔ တဘက္က စစ္အစုိးရနဲ႔

တုိက္ရုိက္ ဆက္ဆံသြားမွာ ျဖစ္သလုိ တဘက္ကလည္း တားဆီးပိတ္ဆုိ႔မႈနဲ႔
ဆက္ၿပီးအေရးယူသြားမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ သိတဲ့အတုိင္းပါပဲ။ အခု ကၽြန္မတုိ႔ ႏုိ္င္ငံကို ေရာက္ရွိေနတဲ့
ျမန္မာေခါင္းေဆာင္ေရာ ဒီကိုလာဖုိ႔ ျပင္ဆင္ေနတဲ့ ျမန္မာ စစ္အစုိးရ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္အေနနဲ႔ပါ
ကၽြန္မတုိ႔က ျမန္မာႏုိ္င္ငံအေပၚမွာ ထားရွိတဲ့ မူ၀ါဒကို ျပန္ၿပီး သံုးသပ္ေနတဲ့ကာလ
ျဖစ္တယ္ဆုိတာကို အေသအခ်ာ သေဘာေပါက္ဖုိ႔လုိပါတယ္။"
ကုလသမဂၢ အတြင္းေရမႉးခ်ဳပ္ ဘန္ကီမြန္း ကမကထ ျပဳလုပ္ခဲ့တဲ့ ျမန္မာ့ မိတ္ေဆြမ်ားႏုိင္ငံမ်ား

အစည္းအေ၀းမွာ အေမရိကန္ ျပည္ေထာင္စုရဲ႕ ျမန္မာႏုိင္ငံအေပၚ ထားရွိတဲ့ မူ၀ါဒေတြကို ဟီလရီ
ကလင္တန္ကေန ထုတ္ေဖာ္ေျပာဆုိခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။
အယူခံဆံုးျဖတ္ခ်က္အႀကိဳ ေဒၚစု ေရွ႕ေနနဲ႔ ညႇိမည္
ေနအိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္က်ေနတဲ့ ျမန္မာ့ဒီမိုကေရစီ ေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕

အက်ဳိးေဆာင္ေရွ႕ေန ေတြက သူနဲ႔ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးခြင့္ျပဳဖို႔ အာဏာပိုင္ေတြဆီမွာ
ေတာင္းခံထားတယ္လုိ႔ အက်ဳိးေဆာင္ေရွ႕ေနတဦးက ေျပာပါတယ္။ ေအာက္တိုဘာလ ၂
ရက္ေန႔မွာ ခ်မွတ္မယ့္ အယူခံလႊာဆံုးျဖတ္ခ်က္ကိစၥနဲ႔ ကန္႔သတ္ခ်က္ေတြကိစၥ
ေဆြးေႏြးဖို႔လို႔ဆိုပါတယ္။ တခ်ိန္ထဲမွာပဲ အက်ဥ္းသားေတြကိုလႊတ္ေပးလိုက္တဲ့အေပၚ NLD
အမ်ဳိးသားဒီမုိကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္က ႀကိဳဆိုလိုက္ၿပီး က်န္တဲ့လူ ေတြကိုလည္း လႊတ္ေပးဖို႔ ထပ္ၿပီး
ေတာင္းဆိုလိုက္ပါတယ္။ အျပည့္အစံုကို ဘန္ေကာက္ကေန ဆက္သြယ္ေမးျမန္းထားတဲ့

၀ိုင္းေတာ္သား ကိုေက်ာ္ေက်ာ္သိန္းက တင္ျပထားပါတယ္။
ေနအိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္ တားျမစ္မိန္႔ကိုေဖာက္ဖ်က္မႈနဲ႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အေပၚ

ေထာင္ဒဏ္သံုးႏွစ္ခ်မွတ္ခဲ့တာကို အယူခံ၀င္ခဲ့ၿပီးတဲ့ေနာက္ စက္တင္ဘာလက ၁၈ ရက္ေန႔က
ႏွစ္ဘက္ေရွ႕ေနေတြ ေလွ်ာက္လဲခ်က္ေပးခဲ့ၾကပါတယ္။ ဒါနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ေအာက္တိုဘာလ ၂
ရက္ေန႔မွာ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ေပးဖို႔ ရန္ကုန္တိုင္း တရား႐ံုးက ႐ံုးခ်ိန္းေပးထားပါတယ္။ ဒီဆံုးျဖတ္
ခ်က္က ဘယ္လိုပဲထြက္လာထြက္လာ ဘာဆက္လုပ္မယ္ဆိုတာ ေဆြးေႏြးဖို႔နဲ႔
ကန္႔သတ္ခ်က္ေတြနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး မရွင္းလင္းတာ ေတြ တင္ျပမယ့္ကိစၥ ေဆြးေႏြးဖို႔
ေတြ႔ခြင့္ေတာင္းထားတာလို႔ အက်ဳိးေဆာင္ေရွ႕ေနတဦးျဖစ္သူ ဦးဥာဏ္၀င္းက ေျပာပါတယ္။
“မနက္ျဖန္ ေတြ႔ခြင့္ေပးဖုိ႔ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ တင္ျပထားပါတယ္။ အက်ိဳးအေၾကာင္း အခုထိေတာ့

မသိေသးပါဘူး။ အခ်က္ ၂ခ်က္ပါ။ တခ်က္က ေအာက္တုိဘာ ၂ရက္ေန႔မွာ ခ်မွတ္မယ့္ အမိန္႔၊
ဘာလဲေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ မသိဘူး။ ဘယ္လုိ အမိန္႔ပဲ ခ်ခ်၊ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ဘယ္လုိ ရင္ဆုိင္မယ္။
ဘယ္လုိ ေဆာင္ရြက္မယ္ဆုိတာ ညႇိႏိႈ္င္းဖို႔၊ ဒါက တခ်က္၊ ဒုတိယ တခ်က္က
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ေဒၚ၀င္းမမ၊ ေဒၚခင္၀င္းတုိ႔ အေပၚမွာ ကန္႔သတ္ထားတဲ့ စည္းကမ္းခ်က္
၈ခ်က္၊ ဒီ ၈ခ်က္ထဲက ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ အခုထိ မရွင္းလင္းေသးတဲ့အခ်က္ေတြ ရွိေနတယ္။ အဲဒီ
မရွင္းလင္းတဲ့ အခ်က္ေတြနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ သက္ဆုိင္ရာကို တင္ျပ ေမးျမန္းဖုိ႔
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က ညႊန္ၾကားပါတယ္။ သူတုိ႔ တင္ျပ ေမးျမန္းမယ့္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔
ေရးထားတာေတြကိုလည္း ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ အတည္ျပဳခ်က္ ရယူဖုိ႔ လုိပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္
ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ကို ေတြ႔ခြင့္ေပးပါလို႔ ေတာင္းဆုိထားပါတယ္။”
ဒီေတြ႔ခြင့္ေတာင္းထားတဲ့အေပၚ အာဏာပိုင္ေတြဘက္က ဘာမွ

အေၾကာင္းမျပန္ေသးဘူးလို႔လည္း ဦးဥာဏ္၀င္းက ေျပာပါတယ္။
ၿပီးခဲ့တဲ့ရက္ပိုင္းကလည္း NLD ပါတီ ဗဟိုအလုပ္အမႈေဆာင္အဖြဲ႔က ပါတီ

ေရွ႕ဆက္လုပ္ေဆာင္ရမယ့္ ကိစၥရပ္ေတြ၊ လက္ရွိႏုိင္ငံ ေရးအေျခအေနအရ ပါတီရဲ႕
မူ၀ါဒပိုင္းဆိုင္ရာေတြကို ေဆြးေႏြးတိုင္ပင္ႏုိင္ဖို႔အတြက္ အထိန္းသိမ္းခံထားရတဲ့
ပါတီေခါင္းေဆာင္ ေတြ ျဖစ္ၾကတဲ့ ဒုဥကၠ႒ ဦးတင္ဦး၊ အေထြေထြအတြင္းေရးမွဴး
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္တို႔နဲ႔ ေတြ႔ခြင့္ေပးဖို႔ ေတာင္းဆိုခဲ့ပါတယ္။ ပါတီကိုေတာ့
ဒါနဲ႔ပတ္သက္ၿပီးလည္း ဘာမွအေၾကာင္းမျပန္ေသးဘူးလို႔ ပါတီေျပာေရးဆိုခြင့္ရွိသူလည္းျဖစ္တဲ့
ဦးဥာဏ္၀င္းက ေျပာပါတယ္။
ၿပီးခဲ့တဲ့ရက္ေတြအတြင္း ႏိုင္ငံသားအက်ဥ္းသားေတြ ျပန္လႊတ္ေပးခဲ့တာကို NLD ပါတီက

လိႈက္လွဲစြာ ႀကိဳဆိုတဲ့အေၾကာင္း ဒီကေန႔မွာပဲ ေၾကညာခ်က္ ထုတ္ျပန္ခဲ့ပါေသးတယ္။ ဒါေပမဲ့
ဦးတင္ဦး၊ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အပါအ၀င္ က်န္တဲ့ ႏုိင္ငံေရး အက်ဥ္းသားေတြအားလံုးကို
အမ်ဳိးသားျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရး ေရွ႕႐ႈၿပီး ျပန္လႊတ္ေပးဖို႔လည္း ထပ္ၿပီး ေတာင္းဆုိခဲ့ပါတယ္။
အခုလြတ္ေျမာက္လာသူေတြထဲမွာ NLD ပါတီ၀င္ ၄၃ ေယာက္ပါ၀င္တယ္လို႔ ဦးဥာဏ္၀င္းက
ေျပာပါတယ္။ ဒီပါတီ၀င္ေတြအေနနဲ႔ ဒီမိုကေရစီနဲ႔ လူ႔အခြင့္အေရးအတြက္ ျပန္ၿပီး

တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ၾကဖို႔လည္း NLD ပါတီက တိုက္တြန္းခဲ့ပါတယ္။ ျပန္လြတ္လာတဲ့
ပါတီ၀င္ေတြက သူတို႔အက်ဥ္းက်ေနစဥ္ ကာလအတြင္း ပါတီရဲ႕ ကူညီပံ့ပိုးမႈ၊
ျပန္လြတ္တဲ့အခ်ိန္မွာ အကူအညီေပးတာေတြ အတြက္ ၀မ္းေျမာက္၀မ္းသာ
အသိအမွတ္ျပဳၾကတယ္လို႔လည္း ဦးဥာဏ္၀င္းကေျပာပါတယ္။
“ျပန္လြတ္လာၿပီးေတာ့၊ နယ္ေထာင္ေပ့ါဗ်ာ။ မိမိေနရပ္ကို ျပန္ဖုိ႔ စားရိတ္မရွိဘူးခင္ဗ်။

ကၽြန္ေတာ္တို႔ NLD အဖဲြ႔၀င္ေတြ၊ ၿမိဳ႕နယ္အသီးသီး၊ တုိင္းအသီးသီးမွာ ရွိတဲ့ NLD
အင္အားစုေတြက ထြက္လာတဲ့ ႏုိင္ငံေရး အက်ဥ္းသားစုေတြကို ႀကိဳဆုိၿပီးေတာ့
ခရီးဆံုးတဲ့အထိကို လက္မွတ္၀ယ္ေပး၊ ကားေပၚတင္ေပး၊ အားလံုး လုပ္တယ္ခင္ဗ်။ အဲဒါကို
ဒီဟာအတြက္ အမ်ားႀကီး ေက်းဇူးတင္တယ္။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ဗဟုိအေနနဲ႔ ေျပာခ်င္ပါတယ္။
နယ္ေျမအသီးသီးက ဒီလုိ ေဆာင္ရြက္တာ တကယ့္ကို ေကာင္းတဲ့ ကိစၥပါ။ ”
လြတ္ေျမာက္လာသူေတြ လြတ္ေျမာက္လာၿပီျဖစ္ေပမဲ့ အက်ဥ္းေထာင္အသီးသီးမွာ NLD

ပါတီ၀င္ေတြအပါအ၀င္ ႏုိင္ငံေရး အက်ဥ္းသား ၂၀၀၀ ေက်ာ္ ဆက္ရွိေနဆဲပါ။ ဒီလူေတြအားလံုး
မလြတ္ေျမာက္ေသးသေရြ႕ ၂၀၁၀ ျပည့္ႏွစ္မွာ က်င္းပမယ္ဆိုတဲ့ ေရြးေကာက္ပြဲေတြဟာ
ယံုၾကည္လက္ခံႏုိင္ဖြယ္မရွိဘူးလို႔ လူ႔အခြင့္အေရး ေစာင့္ၾကည့္ေလ့လာေရးအဖြဲ႔က
မၾကာေသးခင္ကပဲ အစီရင္ခံစာတေစာင္ထုတ္ေ၀ၿပီး ေျပာဆိုထားေၾကာင္းပါခင္ဗ်ား။
ျမန္မာႏိုင္ငံကို ပိတ္ဆို႔မႈ ထိေရာက္မႈရွိမရွိ

အထက္လႊတ္ေတာ္ ၾကားနာမည္
23 September 2009
ျမန္မာႏုိင္ငံအေပၚ စီးပြားေရး ပိတ္ဆုိ႔အေရးယူမႈ အပါအ၀င္ အေမရိကန္ႏုိင္ငံရဲ႕

ျမန္မာႏုိင္ငံဆုိင္ရာ မူ၀ါဒေတြဟာ ျမန္မာႏုိင္ငံ ဒီမုိကေရစီေရး ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈေတြအတြက္
အက်ဳိးသက္ေရာက္မႈ ဘယ္လုိရွိႏုိင္တယ္ ဆုိတာေတြကုိ စုံစမ္းစစ္ေဆးမယ့္ ၾကားနာပြဲတရပ္ကုိ
မၾကာခင္ကမွ ျမန္မာႏုိင္ငံကို လာေရာက္ခဲ့တဲ့ အေမရိကန္ အထက္လႊတ္ေတာ္အမတ္ ဂ်င္မ္
၀က္ဘ္ (Jim Webb) က ဦးေဆာင္ၿပီး က်င္းပမယ္လုိ႔ ေၾကညာခ်က္ ထုတ္ျပန္လုိက္ပါတယ္။
အထက္လႊတ္ေတာ္အမတ္ ႏုိင္ငံျခားဆက္ဆံေရး ေကာ္မတီရဲ႕ အေရွ႕အာရွနဲ႔ ပစိဖိတ္ေရးရာ

ဌာနခြဲ အႀကီးအကဲ ဗာဂ်ီးနီးယားျပည္နယ္ ဒီမုိကရက္ပါတီ အထက္လႊတ္ေတာ္အမတ္ ဂ်င္မ္
၀က္ဘ္က ၾကားနာပြဲကုိ ေအာက္တုိဘာလ ၁ ရက္ေန႔မွာ က်င္းပဖို႔ စီစဥ္ထားၿပီး ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ
ဒီမုိကေရစီေရး တုိးတက္ ေျပာင္းလဲမႈေတြအတြက္ ျမန္မာ့သမုိင္း တေလွ်ာက္မွာ
တုိင္းရင္းသားေတြနဲ႔ ပဋိပကၡ ျဖစ္မႈေတြက ဘယ္လုိ႐ုိက္ခတ္ေနခဲ့တယ္ ဆုိတာေတြကိုပါ
ဦးစားေပးၿပီး ေဆြးေႏြးဖို႔ရွိတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။

အမတ္ ဂ်င္မ္ ၀က္ဘ္က ျမန္မာႏုိင္ငံအေပၚ အေမရိကန္နဲ႔ ဥေရာပသမဂၢ (EU) အဖြဲ႕က
စီးပြားေရးပိတ္ဆုိ႔ အေရးယူမႈေတြကုိ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ေ၀ဖန္ခဲ့သူတဦးျဖစ္ၿပီး ၿပီးခဲ့တဲ့လက
သူ႕ရဲ႕ အေရွ႕ေတာင္အာရွ ၅ ႏုိင္ငံ ခရီးစဥ္အတြင္း ျမန္မာႏုိင္ငံကုိပါ သြားေရာက္ခဲ့သူ ျဖစ္ပါတယ္။
သူ႕ရဲ႕ ဒီခရီးစဥ္ဟာ ျမန္မာစစ္အာဏာပိုင္ေတြကုိ အသိအမွတ္ျပဳရာ ေရာက္ေစတဲ့ ခရီးစဥ္တခု
ျဖစ္ေနတယ္လို႔ ႏုိင္ငံေရး သုံးသပ္သူေတြက ေ၀ဖန္ၾကပါတယ္။
ဒီခရီးစဥ္မွာ မစၥတာ၀က္ဘ္ဟာ ဗုိလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီးသန္းေရႊနဲ႔ေရာ ျမန္မာ့ဒီမုိကေရစီေခါင္းေဆာင္

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ပါ ေတြ႕ဆုံခဲ့တဲ့အျပင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို လႊတ္ေပးၿပီး
ေရွ႕ႏွစ္က်င္းပမယ့္ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ ပါ၀င္ခြင့္ျပဳဖုိ႔အတြက္ ျမန္မာစစ္ေကာင္စီ ေခါင္းေဆာင္ကို
ေတာင္းဆိုခဲ့သူ ျဖစ္ပါတယ္။
ဦးဥာဏ္ဝင္း ဘာေဳကာင့္ ဝၝရႀင္တန္ကုိ

လာခၾင့္ရသလဲ
2009-09-23
http://www.rfa.org/burmese/news/junta_foreign_minister_visits_washington-
ဴမန္မာႎုိင္ငံဴခားေရးဝန္႒ကီး ဦးဥာဏ္ဝင္း ဝၝရႀင္တန္ဒီစီ႓မိႂႚကုိ လာေရာက္တာဟာ ဴမန္မာသံ႟ုံးကုိ

လာေရာက္စစ္ေဆးဖုိႛ ဴဖစ္တယ္ဆုိေပမဲ့ ႓ပီးခဲ့တဲ့ စေနေနႛမႀာ အေမရိကန္
အထက္လၿတ္ေတာ္အမတ္ Jim Webb အဴပင္ အေမရိကန္ အာရႀ စီးပၾားေရးေကာင္စီနဲႛပၝ
ေတၾႚဆုံခဲ့တယ္လုိႛ ဝၝရႀင္တန္ ဴမန္မာသံ႟ုံး ေဴပာခၾင့္ရပုဂၢိႂလ္ သံမႀႃး႒ကီး ဦးေကဵာ္ဝင္းက RFA ကုိ
ခုလုိ အတည္ဴပႂရႀင္းဴပပၝတယ္။
ဦးေကဵာ္ဝင္း။ ။ “ကဵန္တာေတာ့ ဘာမႀ ေထၾေထၾထူးထူး မရႀိပၝဘူး၊ သူတိုႛ ဒီမႀာလာတုန္း ခဏ

ေတၾႚဳကတာပဲ ရႀိတာပဲ။”
RFA ။ ။ “ေတၾႚတဲ့အခၝမႀာ အခု ဒီမႀာ ဘယ္သူေတၾနဲႛ ေတၾႚသၾားလဲခင္ဗဵ။ သံ႟ံုးအဴပင္ေပၝ့ေလ။”
ဦးေကဵာ္ဝင္း။ ။ “အဓိက သံ႟ံုးပၝပဲ။ ကဵန္တာေတာ့ ဘာမႀ ေထၾေထၾထူးထူး မရႀိလႀဘူး။ သံ႟ံုးဴပင္ဖိုႛ

လာဳကည့္တာကိုး။”
RFA ။ ။ “ဟုတ္ကဲ့၊ ေနာက္တခုက က႗န္ေတာ္တိုႛ ဳကားတာ Jim Webb နဲႛ ေတၾႚတယ္လိုႛ

ဳကားတယ္၊ ဟုတ္ပၝသလားခင္ဗဵ အဲဒၝ။”
ဦးေကဵာ္ဝင္း။ ။ “Jim Webb နဲႛေတာ့ ေတၾႚပၝတယ္။ Jim Webb ေတၾႚေပမဲ့ ဘာမႀ ေထၾေထၾထူးထူး
မဟုတ္ပၝဘူး၊ ဒၝ courtesy သေဘာအရ ေတၾႚဳကတာပၝ။”
RFA ။ ။ “ေနာက္တခုက U.S. Asian Business Council နဲႛ ေတၾႚတယ္ဆိုတာေကာ။”

ဦးေကဵာ္ဝင္း။ ။ “ဒၝလည္း သူတိုႛ မႎႀစ္တုန္းက နယူးေယာက္မႀာ ေတၾႚ႓ပီးေတာ့ ဒီႎႀစ္ ဒီလာတုန္း
ေတၾႚဳကတဲ့ သေဘာပဲ။ ဘာမႀ ေထၾေထၾထူးထူး လုပ္ငန္းသေဘာပၝတာ မရႀိပၝဘူး။ ”
ဴမန္မာစစ္ေခၝင္းေဆာင္ေတၾ အေမရိကန္နဲႛ အီးယူလာခၾင့္ ဗီဇာပိတ္ပင္တဲ့ ဒဏ္ခတ္မႁကုိ ၁၉၉၀

ခုႎႀစ္မဵား ေႎႀာင္းပုိင္းထဲက စခဲ့တာပၝ၊ သေဘာကေတာ့ ကုလသမဂၢလုိ ႎုိင္ငံတကာ
အဖၾဲႚအစည္းမဵိႂးေတၾရဲ့ အစည္းအေဝးတက္ဖုိႛ ကိစၤကလၾဲ႓ပီး ဴမန္မာစစ္ေခၝင္းေဆာင္ေတၾကုိ
ဴပည္ဝင္ခၾင့္ဗီဇာ ထုတ္မေပးဖုိႛ အေမရိကန္နဲႛအီးယူက ဒဏ္ခတ္ထားတာ ဴဖစ္ပၝတယ္။
ဒၝေပမဲ့ ဴမန္မာႎုိင္ငံအေပၞ အေမရိကန္အစိုးရက ဒဏ္ခတ္ထားတဲ့ ၂၀၀၃ ခုႎႀစ္ ဴမန္မာႎုိင္ငံ

လၾတ္ေဴမာက္ေရးနဲႛ ဒီမိုကေရစီဥပေဒအရဆုိရင္ ကုလသမဂၢ အေထၾေထၾညီလာခံတက္ဖုိႛ လာတဲ့
ဴမန္မာအရာရႀိေတၾကုိ နယူးေယာက္႓မိႂႚနဲႛ ၂၅ မုိင္ထက္ ေဝးတဲ့ေနရာေတၾ သၾားခၾင့္ေပးဖုိႛအတၾက္
အေမရိကန္သမတ အိမ္ဴဖႃေတာ္ရဲ့ အတည္ဴပႂခဵက္ ရယူရမႀာ ဴဖစ္ပၝတယ္။
ဒၝေဳကာင့့္ ဴမန္မာႎုိင္ငံဴခားေရးဝန္႒ကီး ဦးဥာဏ္ဝင္း ဝၝရႀင္တန္ဒီစီ႓မိႂႚကုိ လာေရာက္တာဟာ

အေမရိကန္အစိုးရ ခၾင့္ဴပႂခဵက္နဲႛ လာတာဴဖစ္ေပမဲ့ ဴမန္မာစစ္ေခၝင္းေဆာင္ေတၾအေပၞ
အေမရိကန္ဗီဇာ ဒဏ္ခတ္မႁကုိ ႟ုပ္သိမ္းေပးေတာ့မဲ့ သေဘာလားဆုိတာ
ေမးခၾန္းထုတ္စရာဴဖစ္ေနပၝတယ္။၊
ဒၝေပမဲ့ ဦးဥာဏ္ဝင္းရဲ့ ၂၄ နာရီဳကာ ဝၝရႀင္တန္ခရီးစဥ္ဟာ ဴမန္မာနဲႛပတ္သက္တဲ့

အုိဘားမားအစိုးရ ေပၞလစီသစ္ရဲ့ အစိတ္အပုိင္းတရပ္ဴဖစ္ပုံရတယ္လုိႛ
အေမရိကန္အရာရႀိေတၾကို ကုိးကား႓ပီး Washington Post သတင္းစာက ေရးပၝတယ္။၊
အေမရိကန္ေပၞလစီသစ္က အေမရိကန္အရာရႀိေတၾကုိ ဴမန္မာစစ္အစိုးရ

အဆင့္ဴမင့္ေခၝင္းေဆာင္ပုိင္းနဲႛ ဆက္ဆံဖုိႛ အားေပးတဲ့ေပၞလစီ ဴဖစ္တယ္လုိႛပၝ ေရးထားပၝတယ္။၊
အေမရိကန္အထက္လၿတ္ေတာ္အမတ္ Jim Webb ကလဲ အေမရိကန္အစိုးရဟာ

ဴမန္မာစစ္ေခၝင္းေဆာင္ေတၾနဲႛ စကားေဴပာရမႀာဴဖစ္တယ္။ ဒီလိုေဴပာတာဟာ
ဴမန္မာလူႛအဖၾဲႚအစည္းကုိ လၾတ္လပ္႓ပီး ပၾင့္လင္းတဲ့ လူႛအဖၾဲႚအစည္း ဴဖစ္လာေစေရး
ရည္မႀန္းခဵက္ေတၾ အေမရိကန္ဘက္က စၾန္ႛလၿတ္ရမယ္လုိႛဆုိလုိတာ မဟုတ္ပၝဘူး၊
တဴခားနည္းလမ္းသုံး႓ပီး အေမရိကန္ရဲ့ ရည္မႀန္းခဵက္ ေအာင္ဴမင္ေအာင္လုပ္တဲ့သေဘာ
ဴဖစ္တယ္လုိႛ သူႛေဆာင္းပၝးမႀာ အဳကံေပးခဲ့ပၝတယ္။ ဒၝေဳကာင့္ Mr Webb ရဲ့ အဳကံေပးခဵက္ကုိ
အေမရိကန္အစိုးရက လက္ခံတဲ့သေဘာလုိႛ ယူဆႎုိင္ပၝတယ္။
တခဵိန္တည္းမႀာပဲ အေမရိကန္ ႎုိင္ငံဴခာေရးဝန္႒ကီး Ms Hillary Clinton ဟာ

ကုလအတၾင္းေရးမႀႃးခဵႂပ္ရဲ့ ဴမန္မာမိတ္ေဆၾႎုိင္ငံမဵားအုပ္စုနဲႛ ဒီကေနႛ ေတၾဆုံမႀာ ဴဖစ္ပၝတယ္။
ဴမန္မာစစ္အစိုးရ ဝန္႒ကီးခဵႂပ္ ဗိုလ္ခဵႂပ္႒ကီးသိန္းစိန္ဟာလဲ အေမရိကန္ေရာက္ရင္
ႎုိင္ငံဴခားေရးဝန္႒ကီးဌာန အာရႀပစိဖိတ္ေရးရာ အ႒ကီးတန္းအရာရႀိ Mr Kurt Campbell နဲႛပၝ
ေတၾႚဖုိႛ မႀန္းထားတယ္လုိႛ Washington Post သတင္းစာက ေရးပၝတယ္။-
ဝၝရႀင္တန္ဴမန္မာသံ႟ုံး ေဴပာခၾင့္ရပုဂၢိႂလ္ ဦးေကဵာ္ဝင္းကေတာ့ ဝန္႒ကီးခဵႂပ္ ဗိုလ္ခဵႂပ္႒ကီး သိန္းစိန္နဲႛ

Mr Campbell ေတၾႚမဲ့ကိစၤ မသိပၝေဳကာင္း RFA ကုိ ခုလို ေဴပာပၝတယ္။၊
ဦးေကဵာ္ဝင္း။ ။ “အဲဒၝ က႗န္ေတာ္တိုႛက ဘာမႀ မဳကားဘူး၊ ခင္ဗဵားကေတာင္

ဳကားေနေသးတယ္။”
RFA ။ ။ “အဲဒၝ Washington Post မႀာ ပၝေနပၝ႓ပီ၊ ဒီေနႛ။”
ဦးေကဵာ္ဝင္း။ ။ “ဟုတ္ပၝတယ္၊ က႗န္ေတာ္လည္း ဖတ္လိုက္ရပၝတယ္။ ဒၝေပမဲ့လည္း၊ ဒၝလည္း

သူတိုႛ ဘယ္ကရမႀန္းမသိဘူး။ က႗န္ေတာ္တိုႛေတာင္ မသိဘူး။”
ကုလသမဂၢ အေထၾေထၾ ညီလာခံတက္မဲ့ ဝန္႒ကီးခဵႂပ္ ဗိုလ္ခဵႂပ္႒ကီး သိန္းစိန္ကုိ ရန္ကုန္

အေမရိကန္သံ႟ုံးက ဗီဇာထုတ္ေပးခဲ့ပၝသလားလုိႛ RFAက အီးေမးနဲႛ အင္တာဗဵႃးလုပ္ရာမႀာ
ဒီသတင္းနဲႛပတ္သက္႓ပီး မသိပၝေဳကာင္း ဴမန္မာအရာရႀိေတၾရဲ့ ခရီးသၾားလာမႁနဲႛပတ္သက္ပိး
ဴမန္မာစစ္အစိုးရနဲႛသာ ဆက္သၾယ္ပၝဆုိ႓ပီး ရန္ကုန္ အေမရိကန္သံ႟ုံး လူထုဆက္ဆံေရးအရာရႀိ
Drake Weisert က အေဳကာင္းဴပန္ပၝတယ္။၊
၉လဳကာ သုံးသပ္ေနတဲ့ ဴမန္မာႎုိင္ငံဆုိင္ရာ အေမရိကန္ေပၞလစီသစ္ကုိ

အ႓ပီးသတ္ေဆၾးေႎၾးဖုိႛအတၾက္ ႎုိင္ငံဴခားေရးဝန္႒ကီး ဦးဥာဏ္ဝင္း ဝၝရႀင္တန္လာတဲ့
ေသာဳကာေနႛမႀာပဲ အေမရိကန္အစိုးရအရာရႀိေတၾ အစည္းအေဝးလုပ္ခဲ့႓ပီး မဳကာခင္
ေဳကညာေတာ့မႀာ ဴဖစ္ပၝတယ္။
ေသခဵာတဲ့အခဵက္ကေတာ့ ဴမန္မာႎုိင္ငံအေပၞ ၁၉၉၀ ခုႎႀစ္မဵားက ခဵမႀတ္ခဲ့တဲ့ စီးပၾားေရး

ဒဏ္ခတ္ပိတ္ဆုိႛမႁေတၾကုိ ႟ုပ္သိမ္းမႀာမဟုတ္သလုိ ဒိထက္ပုိ႓ပီးလဲ တင္းကဵပ္မႀာ မဟုတ္ေဳကာင္း၊
လူသားခဵင္းေထာက္ထားတဲ့ အကူအညီေတၾ ပုိေပးမႀာဴဖစ္ေဳကာင္း အေမရိကန္အစိုးရ
အရာရႀိေတၾကုိ ကုိးကား႓ပီး Washington Post သတင္းစာက ေရးပၝတယ္။၊
ဒၝဴပင္ အေမရိကန္ ဴမန္မာ စစ္တပ္အခဵင္းခဵင္း ဆက္ဆံေရး၊ မူးယစ္ေဆးႎႀိမ္နင္းမႁ

ပူးေပၝင္းေရးကိစၤေတၾ အပၝအဝင္ တဴခားဆက္ဆံေရးေတၾ ရဲရဲတင္းတင္းလုပ္ဖုိႛပၝ
အေမရိကန္ဘက္က စဥ္းစားေနတယ္လုိႛ ေရးထားပၝတယ္။
ခုလုိ အေမရိကန္အစိုးရဘက္က ဴမန္မာအေပၞ ေနာက္ထပ္ ရင္းႎႀီဴမၟႂပ္ႎႀံမႁမလုပ္ေရး

ဒဏ္ခတ္ပိတ္ဆုိႛမႁကုိ ခဵန္ထားမယ္ဆုိေပမဲ့ အေမရိကန္ေပၞလစီသစ္အေပၞ သံသယရႀိတယ္လုိႛ
အန္အယ္ဒီ ဗဟုိအလုပ္အမႁေဆာင္ ဦးဝင္းတင္က ယူဆပၝတယ္။
ဦးဝင္းတင္။ ။ “ခုနက ေဴပာတဲ့ ၁၉၉၀ တုန္းက ခဵမႀတ္ထားတဲ့ ဟာေတၾကိုပဲ ဆက္႓ပီးေတာ့

ကဵင့္သံုးမယ္၊ ဆိုေတာ့၊ အဲဒီ ကဵင့္သံုးမယ္ဆိုတဲ့ဟာထဲမႀာ ဘာလဲဆိုေတာ့
တိုးလည္းမလာဘူးေပၝ့ဗဵာ၊ ဆုတ္လည္းမသၾားဘူး၊ ဆိုေတာ့ ဒီဟာရဲ့ ဒီ sanction ရဲ့
အဓိကအခဵက္က ဘာလဲ ဆိုလိုႛရႀိရင္ investment ေတၾ ဘာေတၾကို ပိတ္ထားမယ္ဆိုတာ။
သိုႛေသာ္၊ investment ကို ပိတ္ထားမယ္ဆိုတဲ့ဟာက ဒီ Ms. Clinton ေဴပာခဲ့တဲ့ ဗမာဴပည္ရဲ့
ႎိုင္ငံေရးအေဴခအေနေတၾ ေဴပာင္းလဲမယ္ ဘာညာဆိုလိုႛရႀိရင္ ဒီ investment ေတၾ
လာမယ္ဆိုေတာင္ စကားဦးသန္းထားတာ ရႀိတဲ့အခၝကဵေတာ့ အခုလို ဒီ ပိတ္ဆိုႛမႁကို
ဆက္လက္႓ပီးေတာ့ ကိုင္စၾဲထားတယ္ ဆိုတာအေပၞမႀာလည္း က႗န္ေတာ္ ေဴပာရင္ေတာ့
က႗န္ေတာ္တိုႛ ေဴပာရရင္ေတာ့ အမဵား႒ကီး က႗န္ေတာ္တိုႛ စိတ္ထဲမႀာ သံသယေတၾလည္း ဝင္တယ္၊
ေနာက္႓ပီးေတာ့ သိပ္႓ပီးေတာ့လည္း မယံုဳကည္လႀဘူး။ ဘယ္ေလာက္ပဲ ေဴပာေဴပာ ဒီ ၁၉၉၀
ကိစၤမႀာ ဆက္ကိုင္တယ္ ဆိုေသာ္ဴငားလည္း Ms. Clinton စကားဦးသန္းထားတဲ့အတိုင္း
ဆိုရင္ေတာ့ မဳကာခင္မဵား ဒီဗမာအစိုးရလည္း ေဴပာင္းလဲတာေတၾ ဘာေတၾ လုပ္ေပးမာ
လုပ္ေပးမယ္လိုႛ သူတိုႛကို ေခ႗းသိပ္မယ္ဆိုရင္ ဒီအေမရိကန္အစိုးရအေနနဲႛလည္း investment

ေတၾ ဘာေတၾ လုပ္မလာဘူး သိုႛမဟုတ္ရင္လည္း ၁၉၉၀ sanction ေတၾကို မ႟ုပ္သိမ္းဘူးလိုႛ
ဘယ္သူမႀ မေဴပာႎိုင္ဘူးဗဵ။ ဒၝ က႗န္ေတာ္တိုႛရဲ့ ထင္ခဵက္ေပၝ့ဗဵာေနာ္။ ”
တရားဝင္ မေဳကညာေသးေပမဲ့ ဴမန္မာနဲႛပတ္သက္တဲ့ အေမရိကန္ ေပၞလစီဟာ Washington

Post သတင္းစာ႒ကီးက ေဖာ္ထုတ္လိုက္တဲ့အတၾက္ တဴဖည္းဴဖည္း ႟ုပ္လုံးေပၞေန႓ပီ ဴဖစ္ပၝတယ္။
၁၉၉၀ ခုႎႀစ္မဵားက ခဵမႀတ္ခဲ့တဲ့ စီးပၾားေရး ဒဏ္ခတ္ပိတ္ဆုိႛမႁေတၾကုိ ႟ုပ္သိမ္းမႀာမဟုတ္ရင္ ၁၉၉၀
ခုႎႀစ္မဵားေနာက္ပုိင္း ဴမန္မာအေပၞ ဒဏ္ခတ္မႁေတၾကုိေရာ ခဵက္ခဵင္း ႟ုပ္သိမ္းမလားဆုိတာလဲ
ရႀင္းရႀင္းလင္းလင္း မသိရေသးေပမဲ့ ဴမန္မာစစ္အစိုးရအေပၞ အေမရိကန္ ဖိအားေပးမႁကေတာ့
ကဵသၾားႎုိင္တယ္လုိႛ ရန္ကုန္ႎိုင္ငံေရးေလာကမႀာ သုံးသပ္ေဴပာဆုိေနေဳကာင္းပၝ။
ဴမန္မာႎိုင္ငံ လူႛအခၾင့္အေရး ဂဵီနီဗာ႓မိႂႚမႀာ

ေဆၾးေႎၾး
2009-09-23
http://www.rfa.org/burmese/news/human_rights_issue_of_burma_discussed_in_ge
neva-09232009142826.html/story_main?textonly=1
ဴမန္မာႎိုင္ငံက လူႛအခၾင့္အေရး ခဵိႂးေဖာက္မႁေတၾနဲႛ ပတ္သက္လိုႛ ဆၾစ္ဇာလန္ႎုိင္ငံ ဂဵီနီဗာ႓မိႂႚမႀာ

အေဴခစိုက္တဲ့ ကုလသမဂၢ လူႛအခၾင့္အေရး ေကာင္စီ ၁၂ ႒ကိမ္ေဴမာက္ ညီလာခံမႀာ စက္တင္ဘာ
၂၂ ရက္ေနႛ မေနႛက ကမႝာ့ႎုိင္ငံအသီးသီးက သံတမန္ေတၾနဲႛ လူႛအခၾင့္အေရးဆိုင္ရာ
အဖၾဲႚစည္းေတၾက ေဆၾးေႎၾးခဲ့ပၝတယ္။
ဴမန္မာအစိုးရက ေဒၞေအာင္ဆန္းစုဳကည္ကို ေနအိမ္အကဵယ္ခဵႂပ္ ၁ ႎႀစ္ခၾဲ တိုးဴမင့္

ထိန္းသိမ္းတာနဲႛ ႎိုင္ငံေရး အကဵဥ္းသားေတၾ အေဳကာင္း သံတမန္ေတၾက
တင္ဴပေဆၾးေႎၾးဳကပၝတယ္။
ဒီအေဳကာင္းေတၾနဲႛ ပတ္သက္႓ပီး အာအက္ဖ္ေအ ဝိုင္းေတာ္သား ကိုေကဵာ္မင္းထၾန္းက ေကာက္ႎုတ္

တင္ဴပထားပၝတယ္။
ကဵန္ရႀိ ႎိုင္ငံေရးအကဵဥ္းသားေတၾ
ဴပန္လၿတ္ေပးဖိုႛ NLD ေတာင္းဆို
2009-09-23
http://www.rfa.org/burmese/news/nld_demands_freedom_for_all_prisoners-
႓ပီးခဲ့တဲ့ ၁၈ ရက္ေနႛက စတင္လၿတ္ေပးလိုက္တဲ့ ႎိုင္ငံေရးအကဵဥ္းသား ၁၂၀ ေကဵာ္အပၝ အဝင္

အကဵဥ္းသား ၇ ေထာင္ေကဵာ္ လၾတ္ေဴမာက္လာတဲ့အေပၞ အမဵိႂးသားဒီမိုကေရစီ အဖၾဲႚခဵႂပ္က
ဒီကေနႛ သေဘာထားတရပ္ ထုတ္ဴပန္ေဳကညာခဲ့ပၝတယ္။

အဲဒီေဳကညာခဵက္မႀာ ကဵန္ရႀိေနတဲ့ႎိုင္ငံေရးအကဵဥ္းသားေတၾကို ခ႗င္းခဵက္မရႀိ အဴမန္ဆံုး
ဴပန္လၿတ္ေပးဖိုႛ ေတာင္းဆိုခဵက္ အပၝအဝင္ အဓိက အခဵက္ ၃ ခဵက္ ပၝဝင္ေဳကာင္း ပၝတီ
ဗဟိုဴပန္ဳကားေရးအဖၾဲႚဝင္ ဦးအုန္း႒ကိႂင္က RFA ကိုေဴပာပၝတယ္။
ဦးအုန္း႒ကိႂင္။ ။ “အဓိကအခဵက္ကေတာ့ သံုးပိုဒ္ပၝပဲ။ ႎိုင္ငံေရးအကဵဥ္းသား

တရာေကဵာ္အပၝအဝင္ ႎိုင္ငံသား အကဵဥ္းသူ အကဵဥ္းသား စုစုေပၝင္း ၇,၁၁၄ ဦးကို
အကဵဥ္းေထာင္အသီးသီးက ဴပန္လည္လၾတ္ေဴမာက္လာဳကတဲ့အတၾက္ အမဵိႂးသား
ဒီမိုကေရစီအဖၾဲႚခဵႂပ္က လိႁက္လႀဲစၾာ ႒ကိႂဆိုပၝတယ္။”
“ေနာက္တခုက ေတၾႚဆံုေဆၾးေႎၾးေရးနဲႛ အမဵိႂးသား ဴပန္လည္သင့္ဴမတ္ေရးအတၾက္ အစဥ္တစိုက္

႒ကိႂးပမ္းေနေသာ အဖၾဲႚခဵႂပ္ ဒုတိယ ဥကၠႉ ဦးတင္ဦး၊ အေထၾေထၾအတၾင္းေရးမႀႃး
ေဒၞေအာင္ဆန္းစုဳကည္ အပၝအဝင္ တိုင္းရင္းသားလူမဵိႂးမဵား၊ ၈၈ မဵိႂးဆက္ ေကဵာင္းသားမဵား စတဲ့
ႎိုင္ငံေရး အကဵဥ္းသားအားလံုးကို ခ႗င္းခဵက္မရႀိ အဴမန္ဆံုး ဴပန္လၿတ္ေပးပၝလိုႛ ေတာင္းဆိုပၝတယ္။”
“ေနာက္ တတိယပိုဒ္ကေတာ့ ဴပန္လည္ လၾတ္ေဴမာက္လာဳကတဲ့ အဖၾဲႚခဵႂပ္ အဖၾဲႚဝင္မဵားဟာ

မိမိတိုႛရဲ့ ကဵန္းမာေရး အေဴခအေနေပၞ မူတည္၍ လိုအပ္သည္မဵားကို ေဆာင္႟ၾက္႓ပီးပၝက မိမိတိုႛရဲ့
မူလ ယံုဳကည္ခဵက္ဴဖစ္ေသာ ဒီမိုကေရစီေရးနဲႛ လူႛအခၾင့္အေရး ရရႀိရန္ ႒ကိႂးပမ္းမႁတၾင္ ဴပန္လည္
တာဝန္ထမ္းေဆာင္ဳကပၝရန္ အမဵိႂးသားဒီမိုကေရစီအဖၾဲႚခဵႂပ္က တိုက္တၾန္းေဳကာင္း
ေဳကညာပၝတယ္လိုႛ အဲလို ေဖာ္ဴပထားတာပၝ။”
ကုလသမဂၢ လံုဴခံႂေရးေကာင္စီက ႎိုင္ငံေရးအကဵဥ္းသားအားလံုး ဴပန္လၿတ္ေပးဖိုႛ

ေတာင္းဆိုထားတဲ့အေပၞ စစ္အစိုးရက ႎိုင္ငံေရးအကဵဥ္းသားလိုႛမေဴပာပဲ အကဵဥ္းသားေတၾ
ဴပန္လၿတ္ေပးမယ္လိုႛ ကတိေပးထား႓ပီး ကုလသမဂၢ အေထၾေထၾညီလာခံ မတိုင္ခင္မႀာ
အကဵဥ္းသား ၇ ေထာင္ေကဵာ္ လၿတ္ေပးခဲ့ေပမဲ့ လၿတ္ေပးလိုက္တဲ့ ႎိုင္ငံေရး အကဵဥ္းသား
စုစုေပၝင္းက ၁၂၈ ဦးပဲ ရႀိေသးတယ္လိုႛ သတင္းေတၾ ထၾက္ေပၞေနပၝတယ္။
ဒၝေဳကာင့္ လက္ရႀိႎိုင္ငံေရးအကဵဥ္းသားေတၾနဲႛပတ္သက္႓ပီး ေနာက္ဆံုးရအေဴခအေနကို

ေအေအပီပီ ႎိုင္ငံေရးအကဵဥ္းသားမဵားကူညီေစာင့္ေရႀာက္ေရးအသင္းကို
စံုစမ္းေမးဴမန္းဳကည့္တဲ့အခၝမႀာ အသင္းရဲ့ အတၾင္းေရးမႀႃး ကိုတိတ္ႎိုင္က ခုလို ေဴပာပၝတယ္။
ကိုတိတ္ႎိုင္။ ။ “အကဵဥ္းေထာင္ေတၾထဲမႀာ ႎိုင္ငံေရးအကဵဥ္းသားက ၂,၂၃၆ ဦး က႗န္ေတာ္တိုႛ

စာရင္းရႀိပၝတယ္။ ဆိုေတာ့ အဲဒီထဲက အခုက က႗န္ေတာ္တိုႛ ေနာက္ပိတ္ဆံုးရတဲ့ စာရင္းအရဆို
၁၂၈ ဦး လၾတ္ေဴမာက္လာတယ္ေပၝ့။ အခု လၾတ္ေဴမာက္လာတဲ့အထဲမႀာ ကဵန္းမာေရး
မေကာင္းတဲ့လူက ၁၈ ဦးပၝပၝတယ္။ အကဵဥ္းေထာင္ေတၾထဲမႀာ ေတာ္ေတာ့ကို ကဵန္းမာေရး
ဆိုးဆိုးဝၝးဝၝး ရႀိေနတာက ဥပမာ ဦးဳကည္သန္းဆိုလိုႛရႀိရင္ ကင္ဆာေရာဂၝ ဴဖစ္ေနတယ္၊ တလကို
ေဆး ႎႀစ္သိန္းဖိုးေလာက္ကို ထိုးေနရတဲ့ အေဴခအေနမဵိႂး ရႀိတယ္။ ကိုဇာဂနာတိုႛ၊ စုစုေႎၾးတိုႛ
အသည္းေရာဂၝ ခံစားေနရတဲ့ အေဴခအေနမဵိႂးရႀိတယ္။ ေနာက္တခၝ ကိုသန္းလၾင္ဆိုလိုႛရႀိရင္ HIV
ေရာဂၝ ခံစားေနရတာေတၾ ရႀိပၝတယ္။ ဆိုေတာ့ အဲဒၝမဵိႂး လူေတၾကိုေတာ့ ခ႗င္းခဵက္မရႀိ
ခဵက္ခဵင္းလၿတ္ေပးဖိုႛ လိုတယ္လိုႛ က႗န္ေတာ္တိုႛက ဴမင္ပၝတယ္။ က႗န္ေတာ္တိုႛဆီမႀာ ၁၂၄ ဦး
စာရင္းရႀိပၝတယ္။ ဘာေရာဂၝဴဖစ္ေနတယ္၊ ဘယ္လိုအေဴခအေန ရႀိေနတယ္ဆိုတဲ့ ဥစၤာကို
က႗န္ေတာ္တိုႛ update လုပ္ထားတာ ရႀိပၝတယ္။”

ဒီရက္ပိုင္း ဴပန္လည္ လၾတ္ေဴမာက္လာတဲ့ ႎိုင္ငံေရးအကဵဥ္းသားေတၾထဲမႀာ သံဃာေတာ္ တခဵိႂႚလဲ
ပၝဝင္လာတာ ေတၾႚရပၝတယ္။ အဲဒီထဲက သံဃာေတာ္တခဵိႂႚက ေထာင္ခဵမခံရခင္ သီတင္းသံုး
ေနထိုင္ခဲ့တဲ့ မိမိတိုႛေကဵာင္းတိုက္ေတၾကို ဴပန္သၾားတဲ့အခၝမႀာ လက္ရႀိတာဝန္ခံ ဆရာေတာ္နဲႛ
သက္ဆိုင္ရာအာဏာပိုင္ေတၾက အဲဒီေထာင္ကလၾတ္လာတဲ့သံဃာကို ေနထိုင္သီတင္းသံုးခၾင့္
မဴပႂဘူးဆိုတဲ့ သတင္းေတၾလဲ ဳကားသိေနရပၝတယ္၊ အဲဒီသတင္း ေတၾကို RFA က
သီးဴခားအတည္ဴပႂဖိုႛ ႒ကိႂးစားေနပၝတယ္။
ဴမင္းဴခံ မႀာ လူငယ္ ၄ ဦးကို ထပ္႓ပီး

ဖမ္းဆီးသၾား
2009-09-23
http://www.rfa.org/burmese/news/four_youths_arrested_in_myingyan-
ဴမင္းဴခံဴမႂိႚမႀာ ႎိုင္ငံေရး လူမႁေရးကိစၤေတၾမႀာ တက္တက္႔က႔က လုပ္ေဆာင္ေနတဲ့

သံဃာေတာ္တခဵိႂႚနဲႛ လူငယ္ေတၾ ႓ပီးခဲ့တဲ့ သီတင္းပတ္ထဲမႀာ အဖမ္းခံခဲ့ရတယ္ဆိုတဲ့
သတင္းေတၾက RFA က ထုတ္လၿင့္ခဲ့႓ပီး ဴဖစ္ပၝတယ္။ ခုလည္း အမႀတ္ ၆ ရပ္ကၾက္က လူငယ္ ၄
ဦးကို ထပ္႓ပီး ဖမ္းဆီးသၾားဴပန္႓ပီလိုႛ RFA က သတင္းရရႀိပၝတယ္။
သူတိုႛရဲ့ေနအိမ္ေတၾကို သန္ေခၝင္စာရင္းစစ္မယ္ ဆိုတဲ့ပံုစံမဵိႂးနဲႛ ႓ပီးခဲ့တဲ့ တနဂႆေႎၾေနႛည ၂

နာရီေကဵာ္ေလာက္မႀာ ဝင္႓ပီးေတာ့ ဖမ္းဆီးသၾားတာလိုႛ သိရပၝတယ္။ သူတိုႛအုပ္စုကို အိုတူး လိုႛ
လူသိမဵား႓ပီး ဴမင္းဴခံ႓မိႂႚက ေဆး႟ံုတက္႓ပီးကုသေနရတဲ့လူနာေတၾ ေအာက္စီဂဵင္လိုရင္ အခမဲ့
အကူအညီေပးေနသူေတၾဴဖစ္သလို ႓မိႂႚမႀာလူခဵစ္လူခင္ေပၝသူေတၾဴဖစ္တယ္လိုႛ တိမ္းေရႀာင္ေနရတဲ့
အဖၾဲႚဝင္ လူငယ္တဦးက RFA ကို ေဴပာဴပပၝတယ္။
လူငယ္တဦး။ ။ “႓မိႂႚကဴပည္သူလူထုအေနနဲႛေရာ ဒီအဖၾဲႚကို အရမ္းပဲေလးစားတယ္ဗဵ။

ေလးစားတယ္ဆိုတာ မရႀိဆင္းရဲသားေတၾအတၾက္လည္း အားကိုး အားထားရာ ဴဖစ္တယ္ဗဵာ။
ဒၝကိုမပဵက္ပဵက္ေအာင္ အ႒ကံအစည္နဲႛ ဖဵက္ဆီးတယ္လိုႛပဲ ယူဆတယ္ဗဵ၊ လူမႁကူညီေရးအဖၾဲႚေရာ
ႎိုင္ငံေရးေရာ။”
သူတိုႛအဖၾဲႚ ဝင္ေတၾ ကူညီေဆာင္႟ၾက္ေပးေနတဲ့ တဴခားလူမႁေရးလုပ္ငန္းေတၾနဲႛ

ပတ္သက္႓ပီးေတာ့လည္း ခုနက လူငယ္ကပဲ အခုလို ဆက္ေဴပာပၝတယ္။
လူငယ္တဦး။ ။ “ကဵေနာ္တိုႛက ဘုန္း႒ကီးေကဵာင္းသင္ ပညာေရးမႀာ ဖရီးကဵႃရႀင္ဴပတယ္။

အလႀႃေငၾေတၾ ထည့္တယ္။ ေကဵာင္းမတက္ႎိုင္တဲ့ ကေလးေတၾကို ပညာသင္စရိတ္
ေထာက္ပံႛတယ္။ ေကဵာင္းစာသင္တယ္ ေနာက္႓ပီးေတာ့ ေဆး႟ံုမႀာ ဒုကၡေရာက္ေနတဲ့
လူနာေတၾကို ေဆးဖိုးဝၝးခကူညီတယ္။ ေနာက္႓ပီးေတာ့ ေအာက္စီဂဵင္ လိုအပ္ေနသူကို
ေအာက္စီဂဵင္ အကူအညီေပးတယ္ဗဵာ။ ကဵေနာ္တိုႛက အလကားေပးတယ္။ ေစတနာရႀိရင္
ထည့္သၾား မထည့္ရင္လဲ မထည့္နဲႛရတယ္။ ဖရီးလႀႃထားတယ္။”

တိမ္းေရႀာင္ေနရတဲ့ အုိတူးအဖၾဲႚဝင္ လူငယ္တဦး ေဴပာသၾားတာပၝ။ သူတိုႛဟာ
လူမႁေရးအေထာက္အကူဴပႂ လုပ္ငန္းေတၾ လုပ္ကိုင္သလို ႓ပီးခဲ့တဲ့လေတၾတုန္းက
ႎိုင္ငံေရးအကဵဥ္းသားေတၾ လၾတ္ေဴမာက္ေရးအတၾက္ ဆုေတာင္းပၾဲေတၾကုိ လူထုပရိသတ္
၂၀၀ေကဵာ္ နဲႛ လုပ္ႎိုင္ခဲ့တဲ့အတၾက္ အာဏာပိုင္ေတၾက ဒီအဖၾဲႚကဵယ္ဴပန္ႛလာမႀာကို
မလုိလားဘူးလိုႛ သိရပၝတယ္။
RFA က ရထားတဲ့ စာရင္းေတၾအရ စၾန္းလၾန္းဂူေကဵာင္းက ဦးနႎၬဝံသ၊ ကိုးေဆာင္စာသင္တိုက္က

ဦးဇာဂရ ၊ မင္းေကဵာင္းက ဦးပႏၦင္းတပၝးနဲႛ ေနာက္ထပ္ သံဃာေတာ္တပၝး အပၝအဝင္ ဴမင္းဴခံ႓မိႂႚမႀာ
စက္တင္ဘာလ ၁၅ ရက္ကစလိုႛ ဖမ္းဆီးခံခဲ့ရတဲ့သူ စုစုေပၝင္း ၁၄ ဦး ရႀိသၾား႓ပီ ဴဖစ္ပၝတယ္။
တခဵိႂႚလည္း တိမ္းေရႀာင္ေနဳကရတယ္လိုႛ သိရပၝတယ္။
အေမရိကန္ႎုိင္ငံဴခားေရးေပၞလစီ
ေဴပာင္းလဲေတာ့မႀာလား
2009-09-23 http://www.rfa.org/burmese/news/questions_on_us_policy-
ဴမန္မာႎုိင္ငံက စစ္အစိုးရေခၝင္းေဆာင္ေတၾကုိ လူႛအခၾင့္အေရး ခဵိႂးေဖာက္မႁေတၾေဳကာင့္၊

ဴပည္ဝင္ခၾင့္ဗီဇာပိတ္ပင္ အေရးယူထားတဲ့ဳကားထဲကပဲ၊ ဴမန္မာစစ္အစိုးရ ႎုိင္ငံဴခားေရးဝန္႒ကီး
ဦးဥာဏ္ဝင္းကုိ ဝၝရႀင္တန္ဒီစီကုိ လာေရာက္ ခၾင့္ဴပႂလုုိက္ပၝတယ္။
အခုလုိ ဴမန္မာစစ္အစိုးရဝန္႒ကီးကုိ လာေရာက္ခၾင့္ဴပႂတာဟာ၊ ဴမန္မာႎုိင္ငံဆုိင္ရာ

အေမရိကန္ေပၞလစီကုိ ဴပန္လည္သုံးသပ္မႁေတၾ လုပ္႓ပီး၊ ထုတ္ဴပန္ေဳကညာခၝနီးအခဵိန္နဲႛလည္း
တုိက္ဆုိင္ေနပၝတယ္။ ဴမန္မာႎုိင္ငံဴခားေရးဝန္႒ကီးဟာ အေမရိကန္အစိုးရ တာဝန္ရႀိသူေတၾ
နဲႛေတၾႚဆုံခၾင့္မရေပမဲ့လည္း ဴမန္မာႎုိင္ငံအေပၞ ပိတ္ဆုိႛအေရးယူတာေတၾကုိ ႟ုပ္သိမ္း႓ပီး၊ သံတမန္
ဆက္သၾယ္ေရးေတၾ တုိးတက္ေကာင္းမၾန္လာေအာင္၊ တုိက္တၾန္းေဴပာဆုိေနတဲ့
အထက္လၿတ္ေတာ္ ႎုိင္ငံဴခားေရးရာ ေကာ္မတီ၊ အေရႀႚအာရႀ နဲႛ ပစိဖိတ္ေဒသ ေကာ္မတီ ဥကၠဌ
မစၤတာ ဂဵင္ဝက္ဘ္နဲႛ ေတၾႚဆုံခဲ့ပၝတယ္။
ဴမန္မာႎုိင္ငံမႀာ လူႛအခၾင့္အေရး အေဴခအေနေတၾ တုိးတက္ ေကာင္းမၾန္လာဴခင္း မရႀိေသးပဲ

ဴမန္မာစစ္အစိုးရဝန္႒ကီးကုိ ဝၝရႀင္တန္ကုိ လာေရာက္ခၾင့္ဴပႂတဲ့အေပၞ အေတာ္ကုိပဲ တုန္လႁပ္
အံဳသမိပၝတယ္လုိႛ ဴမန္မာ့အေရးက႗မ္းကဵင္သူလည္းဴဖစ္၊ ႎုိင္ငံေရးအကဵႂိးေဆာင္တဦး လဲဴဖစ္တဲ့
မုိက္မစ္ခဵယ္ကေတာ့ ေဴပာဆုိပၝတယ္။
ဴမန္မာစစ္အစုိးရဝန္႒ကီးကုိ အခုလုိ ဝၝရႀင္တန္ကုိ လာေရာက္ခၾင့္ဴပႂတာဟာ ဴမန္မာႎုိင္ငံဆုိင္ရာ

အေမရိကန္ ႎုိင္ငံဴခားေရးေပၞလစီ အေဴပာင္းအလဲ ဴဖစ္ေတာ့မႀာလားလုိႛ ေမးခၾန္းထုတ္သူ
ေတၾလဲရႀိပၝတယ္။
အဴပည့္အစုံကုိ ဦးေဇာ္မုိးေကဵာ္ရဲ့ တင္ဴပခဵက္ထဲမႀာ နားဆင္ႎုိင္ပၝတယ္။

အေမရိကန္အထက္လၿတ္ေတာ္အမတ္ကုိ
ဝန္႒ကီး ဦးဥာဏ္ဝင္း လာေရာက္ေတၾႚဆံု
2009-09-23
http://www.rfa.org/burmese/news/junta_minister_met_senator_webb-
အေမရိကန္အစုိးရ ႟ုံးစုိက္ရာ ဝၝရႀင္တန္ဒီစီ ႓မိႂႚေတာ္ကုိ လာေရာက္ခၾင့္ရတဲ့

ဴမန္မာႎုိင္ငံဴခားေရးဝန္႒ကီး ဦးဥာဏ္ဝင္းဟာ အေမရိကန္ အထက္လၿတ္ေတာ္အမတ္ မစၤတာ Jim
Webb နဲႛ ေတၾႚဆုံခဲ့တယ္လိုႛ သိရပၝတယ္။
အထက္လၿတ္ေတာ္ ႎုိင္ငံဴခားေရးရာေကာ္မတီ အေရႀႚအာရႀ ဆပ္ေကာ္မတီ အ႒ကီးအကဲ မစၤတာ

Webb နဲႛ ဴမန္မာစစ္အစိုးရ ႎုိင္ငံဴခားေရးဝန္႒ကီးတိုႛဟာ ႓ပီးခဲ့တဲ့စေနေနႛက ေတၾႚဆုံခဲ့ဳကတယ္လိုႛ
မစၤတာ Webb ရဲ့ ႟ုံးက ဴပန္ဳကားေရးတာဝန္ခံ အရာရႀိက အတည္ဴပႂ ေဴပာဆုိခဲ့ပၝတယ္။
မစၤတာ Webb နဲႛ ဴမန္မာ ႎုိင္ငံဴခားေရးဝန္႒ကီးတုိႛရဲ့ ေတၾႚဆုံမႁဟာ အနာဂတ္ဴမန္မာႎုိင္ငံနဲႛ

အေမရိကန္အစုိးရတုိႛရဲ့ ဆက္ဆံေရး ေကာင္းမၾန္ တုိးတက္လာဖုိႛအတၾက္ ဴဖစ္ပၝတယ္လုိႛ သူက
ေဴပာသၾားပၝတယ္။
ဒီေဆၾးေႎၾးပဲၾမႀာ ဘာေတၾေဆၾးေႎၾးဳကတယ္ဆုိတာ အေသးစိတ္ေတာ့ မသိရႀိရပၝဘူး။
မစၤတာ Jim Webb ဟာ ႓ပီးခဲ့တဲ့ ဳသဂုတ္လအတၾင္းက ဴမန္မာႎုိင္ငံကုိ သၾားေရာက္ခဲ့႓ပီး

စစ္အစုိးရေခၝင္းေဆာင္ ဗုိလ္ခဵႂပ္မႀႃး႒ကီး သန္းေ႟ၿနဲႛလည္း ေတၾႚဆုံခဲ့ပၝတယ္၊ ဒၝ့အဴပင္
ေဒၞေအာင္ဆန္းစုဳကည္ရဲ့ ႓ခံအတၾင္း ဝင္ေရာက္လိုႛ ဴပႍနာ႟ႁပ္ေစခဲ့တဲ့ မစၤတာယက္ေတာကုိ
ဴပန္လည္ေခၞေဆာင္လာခဲ့သူ ဴဖစ္ပၝတယ္။
ပတၱနိကၠဳဇၨနကံေဆာင္ရန္
ဆရာေတာ္ႀကီးမ်ားတြင္ တာ၀န္ရိွဟု
သံဃာ့တပ္ေပါင္းစုအဖြဲ႔ႀကီးက ေလွ်ာက္ထား
NEJ / ၂၄ စက္တင္ဘာ ၂၀၀၉
လာမည့္ေအာက္တိုဘာ (၃) ရက္၊ သီတင္းကၽြတ္လျပည့္ (၁၅) ရက္ေန႔တြင္ ျမန္မာတႏိုင္ငံလုံးရိွ

သံဃာေတာ္မ်ား ပတၱနိကၠဳဇၨနကံေဆာင္ သပိတ္ေမွာက္ ကမၼ၀ါရြတ္ဆိုရာတြင္
သံဃာ့နာယကဆရာေတာ္ႀကီးမ်ားလည္း ပါ၀င္ရန္ တာ၀န္ရိွသည္ဟု ျမန္မာႏိုင္ငံလုံးဆိုင္ရာ
သံဃာ့တပ္ေပါင္းစုအဖြဲ႔ႀကီးက ထုတ္ျပန္ေၾကညာထားသည္။

“အဲဒါကေတာ့ ၀ိနည္းဥပေဒကံနဲ႔အညီ ေဆာင္ရြက္ထားတာျဖစ္တဲ့အတြက္ေၾကာင့္
ဆရာေတာ္ႀကီးေတြမွာလည္း တာ၀န္ရိွတယ္။ သူတို႔လည္း သံဃာတပါးျဖစ္တယ္။ သူတုိ႔က
ပစၥည္းလာဘ္လာဘကို မၾကည့္ဘဲနဲ႔ ျမတ္စြာဘုရားရဲ႕ ၀ိနည္းဥပေဒကိုပဲ ၾကည့္မယ္ဆိုရင္ သူတို႔
ႀကိမ္းေသမုခ်လုပ္ရမွာပဲ။ အဲဒါကို သူတို႔ကိုယ္တိုင္က ဆန္႔က်င္ၿပီးေတာ့
အစိုးရဘက္လိုက္မယ္ဆိုရင္ေတာ့ သူတို႔ကိုယ္တိုင္က ျမတ္စြာဘုရားရဲ႕ ၀ိနည္းဥပေဒကို
ခ်ဳိးေဖာက္ေသာသူျဖစ္တယ္ေပါ့။ ဒါကေတာ့ ၀ိနည္းဥပေဒကို ေလးစားမႈ ရိွမရိွနဲ႔၊ လိုက္နာမႈရိွမရိွ
စံခ်ိန္နဲ႔ သတ္မွတ္ရမွာပဲ” ဟု ျမန္မာႏိုင္ငံလုံးဆိုင္ရာ သံဃာ့တပ္ေပါင္းစုအဖြဲ႔ႀကီးမွ
ႏိုင္ငံျခားေရးရာတာ၀န္ခံ အရွင္ဣႆရိယက မိန္႔ၾကားသည္။
သံဃာ့တပ္ေပါင္းစုအဖြဲ႔ႀကီးက နအဖအေနျဖင့္ ဖမ္းဆီးထားသည့္သံဃာေတာ္မ်ားအား

ျပန္လႊတ္ေပးရန္ႏွင့္ သာသနာေတာ္အေပၚ ေစာ္ကားထားမႈမ်ားအား ၀န္ခ်ေတာင္းပန္ရန္
ေတာင္းဆိုထားၿပီး ယင္းသို႔မလုပ္ေဆာင္ပါက လာမည့္ ေအာက္တိုဘာ (၃) ရက္တြင္
ႏိုင္ငံတ၀န္းရိွ သံဃာေတာ္အားလုံး သပိတ္ေမွာက္ကံေဆာင္ရန္ ႏႈိးေဆာ္ထားသည္။ ယင္းသို႔
ကံေဆာင္ရာတြင္ ႏိုင္ငံေတာ္သံဃာ့မဟာနာယက ဆရာေတာ္ႀကီးမ်ားလည္း
သပိတ္ေမွာက္ကံေဆာင္ေပးၾကရန္ စက္တင္ဘာ (၁၇) ရက္ေန႔တြင္ ထပ္မံေလွ်ာက္ထားခဲ့သည္။
“ဦးဇင္းတို႔ကေတာ့ ဆရာေတာ္ေတြ တညီတၫြတ္တည္းနဲ႔ တာ၀န္အရိွဆုံးဆိုၿပီးေတာ့

ေလွ်ာက္တာေပါ့ေလ။ တကယ္လုပ္ေပးဖို႔ကေတာ့ ဆရာေတာ္ေတြ သူတို႔တာ၀န္ေက်ပြန္စြာနဲ႔
ထမ္းေဆာင္၏၊ မထမ္းေဆာင္၏ဆိုတာေတာ့ က်ိန္းေသေျပာလို႔မရဘူးေပါ့။
တခ်ဳိ႕ဆရာေတာ္ႀကီးေတြကေတာ့ ထမ္းေဆာင္ၾကမယ္လို႔ စကားအျဖစ္ရထားတာေတြေတာ့
ရိွတယ္ေပါ့” ဟု အရွင္ဣႆရိယက မိန္႔ဆိုသည္။
ပတၱနိကၠဳဇၨနကံေဆာင္မႈ ျပဳလုပ္သည္ဆိုရာတြင္ တတုိင္းျပည္လုံးမွ ေက်ာင္းမ်ားအားလုံး၊

သံဃာေတာ္မ်ားအားလုံး တၿပိဳင္နက္တည္း သပိတ္ေမွာက္ကမၼ၀ါစာကို ရြတ္ဆိုမွ
ေအာင္ျမင္္ျခင္းမဟုတ္ဘဲ သိမ္တခု ေက်ာင္းတေက်ာင္းေက်ာင္းမွ သံဃာမ်ားက
ပတၱနိကၠဳဇၨနကမၼ၀ါစာမ်ား ရြတ္ဆိုကာ သပိတ္ေမွာက္ကံေဆာင္လိုက္သည္ကို က်န္သံဃာမ်ားက
အသိအမွတ္ျပဳလိုက္ပါက အထေျမာက္သည္ဟု အရွင္ဣႆရိယက ရွင္းလင္းမိန္႔ဆိုသည္။
၎က “တတိုင္းျပည္လုံးက သံဃာေတာ္ေတြအကုန္လုံးက လုိက္ၿပီးေတာ့မွ

သပိတ္ေမွာက္ကမၼ၀ါစာကို ရြတ္ဆိုမွ ေအာင္ျမင္တာမဟုတ္ဘူး။ သိမ္ထဲမွာ သံဃာ (၄) ပါးနဲ႔
ပတၱနိကၠဳဇၨနကမၼ၀ါစာ ရြတ္လုိက္ၿပီဆိုရင္ကို က်န္တဲ့သံဃာေတြက
သပိတ္ေမွာက္ကံေဆာင္တာကို အသိအမွတ္ျပဳလိုက္ရင္ အထေျမာက္သြားတယ္။
သံဃာလုပ္တဲ့ကံျဖစ္တဲ့အတြက္ေၾကာင့္ မျဖစ္မေန က်န္သံဃာေတြက လုိက္နာရတယ္။ သံဃာ
(၄) ပါးဆိုရင္ သံဃာ့ကံျဖစ္သြားတယ္။ အကုန္လုံးက ဒီကံကို ေလးစားလိုက္နာရတယ္။
ဒါေၾကာင့္ မျဖစ္မေန အဲလိုလုပ္ၿပီးသြားလို႔ မလိုက္နာရင္ ျမတ္စြာဘုရားရဲ႕၀ိနည္းေတာ္ကို
ခ်ဳိးေဖာက္တဲ့အတြက္ေၾကာင့္ အဲဒီမလိုက္နာတဲ့သံဃာက အျပစ္ရိွသြားတယ္” ဟု မိန္႔ဆိုသည္။
နအဖစစ္အစိုးရက သံဃာေတာ္အပါး (၂၄၀) ႏွင့္ သီလရွင္ (၁၀) ပါးတို႔အား

အက်ဥ္းေထာင္ထဲတြင္ ဖမ္းဆီးအက်ဥ္းခ်ထားၿပီး ယခုလည္း သံဃာေတာ္မ်ားအား ဆက္လက္

ဖမ္းဆီးမႈမ်ားရိွေနေၾကာင္း၊ အခ်ိဳ႕သံဃာေတာ္မ်ားမွာ ေက်ာင္းတိုက္တြင္မေနရဲဘဲ
ထြက္ေျပးတိမ္းေရွာင္ေနရၿပီး လူ၀တ္လဲကုန္ၾကရသည္မ်ား ရိွသျဖင့္
သာသနာေတာ္ပ်က္စီးဆုတ္ယုတ္လာသည့္ အေျခအေနႏွင့္ရင္ဆိုင္ေနရေၾကာင္း
သံဃာ့တပ္ေပါင္းစုအဖြဲ႔က ေၾကညာခ်က္တြင္ ေဖာ္ျပထားသည္။
ထို႔ေၾကာင့္ သာသနာေတာ္တြင္ အႏၲရာယ္ႀကံဳေတြ႔လာပါက ျမတ္စြာဘုရားခ်မွတ္ထားသည့္

၀ိနည္းေဒသနာေတာ္ႏွင့္အညီ ပတၱနိကၠဳဇၨနကံေဆာင္ တားျမစ္ပိတ္ပင္ ကာကြယ္ရမည္ျဖစ္သျဖင့္
သပိတ္ေမွာက္ပြဲကို သာသနာေတာ္တြင္ တာ၀န္အရိွဆုံး ဆရာေတာ္ႀကီးမ်ားကိုယ္တိုင္
ဦးေဆာင္ပါ၀င္ၾကရန္ ေလွ်ာက္ထားတိုက္တြန္းထားသည္။
အမွတ္ (၂) စစ္ေဒသမႉးႏွင့္ ၿမိဳ႕ေတာ္၀န္

အခြင့္အာဏာ အားၿပိဳင္ေနၾက
NEJ / ၂၄ စက္တင္ဘာ ၂၀၀၉
ေတာင္ဥကၠလာပၿမိဳ႕နယ္အတြင္း အမွတ္ (၂) စစ္ေဒသမႉးက ထုတ္ျပန္ခဲ့သည့္

ႏႈတ္မိန္႔ႏွင့္ဆန္႔က်င္၍ ၿမိဳ႕ေတာ္စည္ပင္ သာယာေရးေကာ္မတီက ခြင့္ျပဳခ်က္တရပ္
ခ်မွတ္ခဲ့ေၾကာင္း လုပ္ငန္းရွင္မ်ားက ေျပာသည္။
ေတာင္ဥကၠလာပၿမိဳ႕နယ္အတြင္းရိွ ကားေဘာ္ဒီအလုပ္႐ံု၊ ေဆးမႈတ္၊

အင္ဂ်င္ျပဳျပင္လုပ္ငန္းမ်ားအား လာမည့္ေအာက္တိုဘာ (၃) ရက္ေန႔ ေနာက္ဆံုးထားၿပီး
ေရႊ႕ေျပာင္း (သို႔မဟုတ္) ပိတ္သိမ္းရန္ အမွတ္(၂) စစ္ေဒသမႉး ဒု-ဗိုလ္မႉးႀကီး ခင္ေဇာ္က
ၿပီးခဲ့သည့္ စက္တင္ဘာ (၁၇) ရက္တြင္ ၿမိဳ႕နယ္ မယကတြင္ ႏႈတ္မိန္႔ထုတ္ျပန္ခဲ့သည္။
႐ံုးစာျဖင့္ တရား၀င္ထုတ္ျပန္ျခင္း ရိွ မရိွ လုပ္ငန္းရွင္မ်ားကေမးျမန္းရာ အထက္အာဏာပိုင္၏

ၫႊန္ၾကားခ်က္ဟု ၎က ေျဖၾကားသြားခဲ့ေၾကာင္း လုပ္ငန္းရွင္မ်ားက ေျပာသည္။
စက္မႈဇုန္အသစ္မ်ားျဖစ္သည့္ ေမွာ္ဘီႏွင့္ ရြာသာႀကီးၿမိဳ႕နယ္မ်ားသို႔ ေျပာင္းေရႊ႕ၾကရန္လည္း

စစ္ေဒသမႉးက ဆက္လက္ၫႊန္ ၾကားသြားခဲ့သည္ဟု သိရသည္။
၄-၅ ေပ ေရ၀ပ္သည့္ ရြာသာႀကီးစက္မႈဇုန္သို႔ လုပ္ငန္းမ်ားေျပာင္းေရႊ႕ရပါက

ေျမေနရာေပးသြင္းေငြထက္ ေျမဖို႔ရမည့္တန္ဖိုးက ပိုၿပီး ေမာ္ေတာ္ယာဥ္ျပဳျပင္သည့္
လုပ္ငန္းသဘာ၀ႏွင့္ စက္မႈဇုန္သစ္ၿမိဳ႕နယ္တို႔သည္ မိုင္ (၂၀) ေက်ာ္ ေ၀းကြာသည့္အတြက္
မည္သို႔မွ် အဆင္မေျပႏိုင္ေၾကာင္း လုပ္ငန္းရွင္တုိ႔က ေျပာသည္။
ယင္းသို႔ စစ္ေဒသမႉး၏ ႏႈတ္မိန္႔ထြက္ရိွအၿပီး မၾကာမီ စက္တင္ဘာ (၂၂) ရက္တြင္

ေတာင္ဥကၠလာၿမိဳ႕နယ္အတြင္းရိွ လုပ္ငန္းရွင္မ်ား၏ လိုင္စင္သက္တမ္းမ်ားတိုးခြင့္ကို

စည္ပင္သာယာ (အခြန္ဌာန) က ခြင့္ျပဳလိုက္သည္။
ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ စက္မႈလုပ္ငန္းရွင္မ်ား၏ လုပ္ငန္းလုပ္ပိုင္ခြင့္သည္ စစ္ေဒသႏွင့္မပတ္သက္၊

စည္ပင္သာယာေရးေကာ္မတီႏွင့္သာ သက္ဆိုင္သည္ဟုဆိုကာ ယခုကဲ့သို႔
သက္တမ္းတိုးခြင့္ျပဳလိုက္ျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း လုပ္ငန္းရွင္မ်ားက ေျပာသည္။
လုပ္ငန္းလိုင္စင္ သက္တမ္းတိုးခြင့္ျပဳသည့္ရက္သည္ ပုံမွန္ဧၿပီလအတြင္း၌ ျဖစ္ေသာ္လည္း

ယခုကတည္းက ေတာင္ဥကၠလာပၿမိဳ႕နယ္တြင္ ခြင့္ျပဳေနျခင္းျဖစ္သည္။
“စစ္ေဒသမႉးရဲ႕ ႏႈတ္မိန္႔ကို က်မတို႔ သိထားပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဘာၫႊန္ၾကားခ်က္မွ

ထုတ္ျပန္ထားျခင္းမရိွပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ လိုင္စင္သက္တမ္းတိုးခြင့္ ျပဳေနျခင္းျဖစ္ပါတယ္” ဟု
ၿမိဳ႕နယ္စည္ပင္အခြန္ဌာန ၀န္ထမ္းတဦးက ေျပာၾကားသည္။
သကၤန္းကၽြန္းၿမိဳ႕နယ္ မယက တာ၀န္ရိွသူတဦးကမူ “လုပ္ငန္းရွင္ေတြေျပာင္းေရႊ႕ဖို႔ တရား၀င္စာ

မ၀င္ေသးပါဘူး။ က်ေနာ္တို႔ မယက က ခြဲၿပီး ထုတ္ျပန္တာဆိုေတာ့ ၿမိဳ႕နယ္စည္ပင္က
ဘာမွမသိႏုိင္ပါဘူး” ဟု ေျဖသည္။
ေျမာက္ဥကၠလာစည္ပင္မွလည္း “က်ေနာ္တို႔ၿမိဳ႕နယ္ကို မည္သည့္ၫႊန္ၾကားခ်က္မွ

ေရာက္မလာေသးပါ” ဟု ေျပာသည္။
ေတာင္ဥကၠလာပၿမိဳ႕နယ္ စက္မႈလုပ္ငန္းရွင္မ်ားကမူ ၎တို႔အား

ၿမိဳ႕ေတာ္စည္ပင္သာယာေရးေကာ္မတီမွ လုပ္ငန္းလိုင္စင္ သက္တမ္းတိုးခြင့္ျပဳလိုက္ျခင္းသည္
အမွတ္ (၂) စစ္ေဒသမႉး၏ တရား၀င္ထုတ္ျပန္ျခင္းမဟုတ္ေသာ ႏႈတ္မိန္႔အေပၚ
ခုခံေခ်ပမႈတရပ္အျဖစ္ အထူးစိတ္၀င္တစား ေစာင့္ၾကည့္ေနၾကသည္။
လြန္ခဲ့ေသာ တႏွစ္ေက်ာ္ကလည္း ျပည္တြင္းမီဒီယာမ်ား၌ “ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေတာ္

စည္ပင္သာယာေရးေကာ္မတီ (႐ံုးခ်ဳပ္) ေရွ႕ ဆူးေလဘုရားလမ္းႏွင့္ ကုန္သည္လမ္းေထာင့္
(မဟာဗႏၶဳလပန္းၿခံေဘး) တို႔၌ ညေစ်းတန္းဖြင့္ရန္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေတာ္၀န္မွ ခြင့္ျပဳ” ဟူေသာသတင္း
တခမ္းတနားပါရိွခဲ့သည္။
အဆိုပါခြင့္ျပဳမိန္႔ကို ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေတာ္၏ လံုၿခံဳေရးအေၾကာင္းျပခ်က္ျဖင့္ ရန္ကုန္တိုင္း

စစ္ဌာနခ်ဳပ္တိုင္းမႉးမွ ပယ္ခ်ခဲ့သည့္ သာဓကမ်ား ရိွခဲ့သည္။

ကုိညီညီေအာင္ႏွင့္ AASYC မွ
ယူဂ်ီအဖြဲ႔၀င္မ်ားကုိ
ဖမ္းဆီးထားဟု နအဖသတင္းထုတ္ျပန္
မင္းႏိုင္သူ / ၂၄ စက္တင္ဘာ
၂၀၀၉http://www.khitpyaing.org/news/Sep09/240909d.php
ထုိင္းႏုိင္ငံဆုိင္ရာ ျမန္မာသံ႐ုံးခြင့္ျပဳခ်က္ျဖင့္ ျမန္မာႏုိင္ငံသုိ႔ ျပန္လည္၀င္ေရာက္ခဲ့ေသာ

အေမရိကန္ႏုိင္ငံသားခံယူထားသူ ကုိညီညီေအာင္ႏွင့္ ရခုိင္ျပည္လုံးဆုိင္ရာ ေက်ာင္းသားႏွင့္
လူငယ္မ်ားအစည္းအ႐ုံး (AASYC) မွ ယူဂ်ီမ်ားအား ဖမ္းဆီးရမိထားေၾကာင္း နအဖစစ္အစုိးရက
ယမန္ေန႔တြင္ သတင္းထုတ္ျပန္ခဲ့သည္။
“ကုိညီညီေအာင္ဟာ ျပည္တြင္းလႈပ္ရွားမႈေတြလုပ္ဖုိ႔ ျပန္၀င္လာတယ္ဆုိတာကုိ

သူကုိယ္တုိင္၀န္ခံထြက္ဆုိတယ္လုိ႔ ျမန္မာ့႐ုပ္သံသတင္းမွာ မေန႔ညက ေၾကညာသြားတယ္” ဟု
ရန္ကုန္ၿမဳိ႕ခံတဦးက ေျပာသည္။
ယေန႔ထုတ္ စစ္အစုိးရသတင္းစာမ်ားတြင္ ၂၀၀၅ ခုႏွစ္တြင္ အေမရိကန္ႏုိင္ငံသားအျဖစ္ခံယူခဲ့သူ

ကုိညီညီေအာင္ (ခ) ကုိေက်ာ္ေဇာလြင္ကုိ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာ (၃) ရက္တြင္
ဘန္ေကာက္မွတဆင့္ ျမန္မာႏုိင္ငံသုိ႔ ျပန္လာစဥ္ ေလယာဥ္ကြင္း၌ ဖမ္းဆီးခဲ့ေၾကာင္း
ေဖာ္ျပထားသည္။
ကုိညီညီေအာင္သည္ ၂၀၀၅ ခုႏွစ္ ႏုိ၀င္ဘာမွ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာအတြင္း (၈) ႀကိမ္အထိ

ျမန္မာႏုိင္ငံသုိ႔ ၀င္ေရာက္ခဲ့ၿပီး ၈၈ မ်ဳိးဆက္ေက်ာင္းသားမ်ားႏွင့္ေတြ႔ဆုံကာ
သတင္းဖလွယ္ျခင္းႏွင့္ ေငြေၾကးေထာက္ပံ့ျခင္းမ်ား ျပဳလုပ္ခဲ့သည္ဟုလည္း ေဖာ္ျပထားသည္။
ထုိ႔အျပင္ ေအာက္တုိဘာ (၃) ရက္တြင္ တတိယအႀကိမ္

ပတၱနိကၠဳဇၨနကံေဆာင္မည့္အစီအစဥ္ကုိလည္း ၎က စီစဥ္ေရးဆြဲခဲ့ၿပီး သံဃာ့လႈပ္ရွားမႈမ်ားကုိ
အရွိန္ျမႇင့္လုပ္ေဆာင္ႏုိင္ရန္ ကူညီပ့ံပုိးေရးအတြက္ ျမန္မာႏုိင္ငံ ဒီမုိကရက္တစ္အင္အားစု (FDB)
အဖြဲ႔၀င္မ်ားႏွင့္ ေဆြးေႏြးခဲ့ေၾကာင္း ေဖာ္ျပထားသည္။
အဆုိပါ ေဖာ္ျပခ်က္ႏွင့္စပ္လ်ဥ္း၍ FDB အဖြဲ႔ ဒုတိယအတြင္းေရးမႉးခ်ဳပ္ ဦးေငြလင္းက “ဒီဟာက

နအဖရဲ႕စြပ္စြဲခ်က္ပဲလုိ႔ က်ေနာ္ေျပာခ်င္တယ္။ ေနာက္တခုကေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔ FDB ရဲ႕
ေပၚလစီက စစ္အစုိးရကုိ ဆန္႔က်င္တဲ့ လူထုလႈပ္ရွားမႈေတြ အႏွ႔ံအျပားမွာေပၚေအာင္
အတတ္ႏုိင္ဆုံးႀကဳိးစားေဆာင္ရြက္ဖုိ႔ပါ။ အဲဒီေပၚလစီအရ လုပ္သင့္လုပ္ထုိက္တာေတြကို
ေဆာင္ရြက္ေနတာရွိတယ္။ အၾကမ္းဖက္လုပ္ရပ္ေတြနဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔ကေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔
ေပၚလစီမွာကုိ မရွိပါဘူး” ဟု ေျပာသည္။
ကုိညီညီေအာင္သည္ ၁၉၈၈ အေရးအခင္းတြင္ တက္ႂကြစြာပါ၀င္ခဲ့ေသာေၾကာင့္ စစ္အစုိးရ၏

ဖမ္းဆီးထိန္းသိမ္းျခင္းခံရဖူးေသာ ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေဟာင္း (၁) ဦးျဖစ္ကာ မိခင္ျဖစ္သူ
ေဒၚစမ္းစမ္းတင္သည္ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာသံဃာ့အေရး အခင္းအၿပီးတြင္ ေထာင္ဒဏ္ (၅)
ႏွစ္ခ်မွတ္ခံထားရၿပီး ၀မ္းကြဲညီမ မသက္သက္ေအာင္မွာ ႏွစ္ရွည္ေထာင္ဒဏ္ (၆၅) ႏွစ္
ခ်ခံထားရသည္။
အေမရိကန္ႏုိင္ငံသား ကုိညီညီေအာင္ကုိ ျမန္မာႏုိင္ငံဆုိင္ရာ အေမရိကန္သံ႐ုံးမွ သံအရာရွိမ်ားက

စက္တင္ဘာ (၂၀) ရက္တြင္ ေတြ႔ခြင့္ရခဲ့ေသာ္လည္း အေျခအေနအေသးစိတ္ကုိ သံ႐ုံးမွ
ထုတ္ေဖာ္ေျပာဆုိျခင္းမရွိေသးေပ။
ကုိညီညီေအာင္၏ ျဖစ္စဥ္ႏွင့္အတူ AASYC မွ ယူဂ်ီမ်ားကုိလည္း ဖမ္းဆီးထားေၾကာင္း

ယေန႔ထုတ္သတင္းစာမ်ားတြင္ ေဖာ္ျပထားရာ ထုိအဖြဲ႔အစည္းသည္ ရခုိင္ျပည္နယ္အတြင္း
အေရးႀကီးအေဆာက္အအုံမ်ား၊ စီမံကိန္းမ်ားကုိ ဖ်က္ဆီးရန္၊ ယူဂ်ီမ်ားေမြးျမဴရန္ႏွင့္
အဖြဲ႔ရန္ပုံေငြရရွိေရးအတြက္ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္နယ္စပ္သုိ႔ စိတ္ႂကြ႐ူးသြပ္ေဆးျပားမ်ား
သယ္ေဆာင္ေရာင္း၀ယ္ျခင္းျပဳလုပ္ရန္၊ လက္နက္ေမွာင္ခုိလုပ္ရန္တုိ႔ ျဖစ္သည္ဟု
စြပ္စြဲေရးသားထားသည္။
ဒဂုံၿမိဳ႕သစ္ (ဆိပ္ကမ္း) ၿမိဳ႕နယ္၊ ဧရာ၀ဏ္လမ္းႏွင့္ ပဲခူးလမ္းေထာင့္ရွိ သဘာ၀ဓာတ္ေငြ႔ပုိက္လုိင္း

ေဖာက္ခြဲဖ်က္ဆီးမႈသည္ AASYC ၏ လက္ခ်က္ျဖစ္သည္ဟုလည္း စြပ္စြဲထားသည္။
AASYC တြဲဖက္အတြင္းေရးမႉး ကုိထြန္းေဇာ္ကမူ ယင္းကိစၥမ်ားမွာ နအဖစစ္အစုိးရ၏

အေျခအျမစ္မရွိေသာ စြပ္စြဲခ်က္မ်ားသာ ျဖစ္ေၾကာင္း၊ အဖြဲ႔၏သေဘာထားမွာ ႏုိင္ငံေရးကုိ
ႏုိင္ငံေရးနည္းျဖင့္ ေျဖရွင္းရန္သာျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာဆုိသည္။
ဦးေငြလင္းကလည္း “က်ေနာ္တုိ႔ ဒီဘက္ အတုိက္အခံအင္အားစုေတြ အပါအ၀င္

လူထုကိုခ်စ္ျမတ္ႏုိးတဲ့ ဘယ္သူမဆုိ လူထုကို ေသေက်ေအာင္ ဗုံးခြဲလိမ့္မယ္ဆုိတာ
က်ေနာ္လုံးလုံးမယုံဘူး။ အဲဒါက စစ္အစုိးရကုိယ္တုိင္လုပ္တာ ျဖစ္မယ္လုိ႔ က်ေနာ္တုိ႔ ထင္တယ္။
ဒီဘက္ကုိပုံခ်ဖုိ႔ရတာအတြက္ လုပ္ႀကံဇာတ္လမ္းဆင္တယ္လုိ႔ပဲ က်ေနာ္တုိ႔ ယူဆတယ္” ဟု
တုံ႔ျပန္ေျပာဆိုသည္။

ေမာ္လၿမိဳင္တကၠသုိလ္ရွိရာရပ္ကြက္
အႏွိပ္ခန္းႏွင့္ေလာင္းကစားဝုိင္းမ်ား ျပည့္ႏွက္
၀ီရ / ၂၄ စက္တင္ဘာ ၂၀၀၉ http://www.khitpyaing.org/news/Sep09/240909b.php
ေမာ္လၿမဳိင္တကၠသုိလ္ တည္ရွိရာ မြန္ျပည္နယ္ ေမာ္လၿမဳိင္ၿမိဳ႕ ၿမဳိင္သာယာရပ္ကြက္တြင္

အႏွိပ္ခန္းမ်ားႏွင့္ ေလာင္းကစား ဝုိင္းမ်ား ျပည့္ႏွက္ေနေၾကာင္း သိရသည္။
တကၠသုိလ္ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားတုိ႔က အျပင္အေဆာင္အျဖစ္ ေနထုိင္ရသည့္

ၿမဳိင္သာယာရပ္ကြက္တခုတည္းတြင္ပင္ အႏွိပ္ခန္းေပါင္း (၃၀) ေက်ာ္ကို ေျဗာင္က်က်
ဖြင့္လွစ္ထားေၾကာင္း ေမာ္လၿမဳိင္တကၠသုိလ္မွ နည္းျပဆရာမတဦးက ေျပာသည္။
“ဒီလုိမ်ဳိး ေျဗာင္က်က် ဖြင့္ထားလုိ႔မသင့္ေတာ္ဘူး။ ဒီရပ္ကြက္က ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားေတြ

ေနတဲ့ရပ္ကြက္ျဖစ္တယ္။ သူတုိ႔ေနတဲ့ အေဆာင္ေဘးမွာေတာင္ ဒီလုိအႏွိပ္ခန္းေတြ ရွိေနတာက
အဆုိးဘက္ကုိ တြန္းပုိ႔သလုိ ျဖစ္ေနတာေပါ့” ဟု ၎က ေျပာသည္။
ျပည္နယ္ပညာေရးအရာရွိတုိ႔က ၿမဳိင္သာယာရပ္ကြက္တြင္ မႈိလုိေပါက္ေနသည့္ စားေသာက္ဆုိင္၊

အႏွိပ္ခန္း၊ ေလာင္းကစား ဝုိင္းမ်ားႏွင့္ အျခားေဖ်ာ္ေျဖေရး လုပ္ငန္းမ်ားအား ေရႊ႕ေျပာင္း၊
တားျမစ္ပိတ္ပင္ေပးရန္ ျပည္နယ္အာဏာပုိင္ထံ တင္ျပေသာ္လည္း ယင္းလုပ္ငန္းမ်ားတြင္
အထက္ပိုင္းအာဏာပိုင္မ်ားလည္း ပါ၀င္ပတ္သက္ေနေသာေၾကာင့္ ပိတ္ပင္တားျမစ္ရန္
မေအာင္ျမင္ျခင္းျဖစ္သည္ဟု ေဒသခံမ်ားက ေျပာသည္။
ၿမဳိင္သာယာရပ္ကြက္၊ ရွင္ေစာပုလမ္းရွိ ေက်ာင္းသားမ်ားအၾကား ေရပန္းစားေနေသာ

အႏွိပ္ခန္းကို စစ္တပ္အရာရွိတဦးက ဖြင့္လွစ္ထားျခင္းျဖစ္ၿပီး (၂၄) နာရီ ဝန္ေဆာင္မႈ
ေပးထားေၾကာင္း ေက်ာင္းသားမ်ားက ေျပာသည္။
ဒုတိယႏွစ္ ပထဝီဘာသာ ေက်ာင္းသားတဦးက “အခု အႏွိပ္ခန္းေတြက ညပုိင္း

အားလုံးပိတ္ခုိင္းထားတယ္။ ေန႔ပုိင္းမွာပဲ အလုပ္လုပ္ၾကတယ္။ ဒါေပမယ့္ အထက္လူႀကီး
စစ္တပ္အရာရွိ ဖြင့္ထားတဲ့ ရွင္ေစာပုလမ္းထဲက အႏွိပ္ခန္းဆုိရင္ ႀကဳိက္တဲ့အခ်ိန္ သြားလုိ႔ရတယ္”
ဟု ေျပာသည္။
အႏွိပ္ခန္းမ်ားတြင္ အသက္ (၁၅) ႏွစ္မွ (၂၅) ႏွစ္အထိ မိန္းကေလးငယ္အမ်ားစု

အလုပ္လုပ္ေနၾကၿပီး အဆုိပါအႏွိပ္ခန္းမ်ားသည္ ျပည့္တန္ဆာအိမ္တုိ႔ႏွင့္ မကြာျခားေၾကာင္း
အဆုိပါၿမဳိင္သာယာရပ္ကြက္တြင္ အႏွိပ္ခန္းကဲ့သုိ႔ ေဖ်ာ္ေျဖေရးလုပ္ငန္းမ်ားရျခင္းမွာ

အပစ္ရပ္တုိင္းရင္းသားအဖြဲ႔အစည္းတုိ႔ အမ်ားဆုံးအေျခခ်ရာ ရပ္ကြက္ျဖစ္သကဲ့သုိ႔ ျမဝတီ၊

ရန္ကုန္ႏွင့္ တနသၤာရီတုိင္းတုိ႔မွလာသည့္ ကုန္တင္ယာဥ္မ်ား ရပ္နားရာ ရပ္ကြက္လည္း
အႏွိပ္ခန္းအမ်ားစုမွာ ၿမဳိင္သာယာတုိးခ်ဲ႕အကြက္၊ က်ဳိက္မေရာလမ္းတေလွ်ာက္၊ ရွင္ေစာပုလမ္း၊

သမိန္ဗရမ္းလမ္း၊ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္းလမ္းတုိ႔တြင္ တည္ရွိသည္။
ထို႔ျပင္ တကၠသုိလ္ေက်ာင္းေရွ႕ လက္ဖက္ရည္ဆုိင္တန္းအနီးတြင္လည္း ေၾကးျမင့္သည့္

ေလာင္းကစားဝုိင္းမ်ားႏွင့္ ေဘာလုံးပြဲ ေလာင္းႏုိင္သည့္ ေနရာမ်ား၊ ခ်ဲထုိးႏုိင္သည့္
ေနရာအမ်ားအျပားလည္းရွိေၾကာင္း စုံစမ္းသိရသည္။
တကၠသုိလ္နည္းျပဆရာမက “ဒီလုိမေကာင္းတဲ့အလုပ္အကုိင္ေတြရဲ႕ ေနာက္ကြယ္မွာ

အာဏာပုိင္ေတြ ရွိေနတယ္ဆုိတာ လူတုိင္းသိတယ္။ ဒီလုိရပ္ကြက္မ်ဳိးမွာ ခ်ဲဖြင့္ရဲတာ၊
ေဘာလုံးေလာင္းတဲ့အိမ္ ဖြင့္ရဲတာ အာဏာပုိင္ေတြပဲ ရွိတာေပါ့။ ဒါေပမယ့္ ရပ္ကြက္က
မတုိင္ရဲၾကလုိ႔သာ ဒီအတုိင္းၿငိမ္ေနၾကတာ” ဟု ေျပာသည္။
တယ္လီဖုန္းဘီလ္ကိစၥ ျပည္သူမ်ား
အခက္အခဲႀကံဳ
ေအာင္ေက်ာ္မိုး/ ၂၄ စက္တင္ဘာ ၂၀၀၉
http://www.khitpyaing.org/news/Sep09/240909e.php
နအဖစစ္အစိုးရက ၀န္ေဆာင္မႈမ်ား အျပည့္အ၀မေပးႏိုင္ဘဲ ၎တို႔ေတာင္းခံထားသည့္

တယ္လီဖုန္းႀကိဳတင္ေငြမ်ား အခ်ိန္မီမေပးသြင္းႏိုင္သူမ်ားကို ဖုန္းလိုင္းမ်ားျဖတ္ေတာက္ေနသျဖင့္
ျပည္သူမ်ား အခက္ႀကံဳေနၾကသည္။
စစ္အစိုးရ စာတိုက္ႏွင့္ ဆက္သြယ္ေရးဝန္ႀကီးဌာနက မိုဘိုင္းဖုန္းမ်ားႏွင့္ ႀကိဳးဖုန္းသံုးစဲြသူ

အားလံုးကုိ (၃) လစာ ႀကိဳတင္ေငြ ေပးသြင္းရန္ႏွင့္ ပ်က္ကြက္ပါက တယ္လီဖုန္းလိုင္း
ျဖတ္ေတာက္မည္ဟု ေၾကညာခဲ့ၿပီးေနာက္ ယခုကဲ့သို႔ လုပ္ေဆာင္ေနျခင္း ျဖစ္သည္။
မဟာဗႏၶဳလလမ္းေထာင့္ ရန္ကုန္တိုင္း ဆက္သြယ္ေရး႐ံုး ေငြစာရင္းဌာနတြင္

ေငြသြားသြင္းသူတဦးက “က်မက တလကို ပံုမွန္ က်ပ္ (၆) ေသာင္းေလာက္ေတာ့
ဘီလ္ေဆာင္ရတယ္။ ခု (၃) လစာ တယ္လီဖုန္းႀကိဳတင္ခြန္ (၂) သိန္းခဲြ ေဆာင္ပါဆိုၿပီး
ေျပာတယ္။ ေငြပမာဏကမ်ားေတာ့ စုေနတာနဲ႔ ခ်က္ခ်င္းမေဆာင္ျဖစ္ဘူး။ ခုေတာ့
တယ္လီဖုန္းလိုင္း အျဖတ္ခံလိုက္ရၿပီ။ ခု ဒီ႐ံုးမွာ ေငြလာေဆာင္ေတာ့လည္း လူေတြက
အရမ္းတိုးၾကပ္ေနတယ္” ဟု ေျပာသည္။
နအဖစစ္အစိုးရ ဆက္သြယ္ေရးဝန္ႀကီးဌာနသည္ ၿပီးခဲ့သည့္မတ္လမွစ၍ အသစ္ထုတ္ေပးသည့္

မိုဘိုင္းဖုန္းမ်ားႏွင့္ ႀကိဳးဖုန္းအားလံုးအတြက္ ႀကိဳတင္ဖုန္းဆက္သြယ္ခ ေငြက်ပ္ (၅) ေသာင္းစီ
ေကာက္ခံခဲ့ကာ ေနာက္ပိုင္းအသံုးျပဳေနသည့္ မိုဘိုင္းဖုန္းအားလံုးကို ေနာက္ဆံုးသံုးခဲ့သည့္ (၃)
လစာႏွင့္ ညီမွ်သည့္ ႀကိဳတင္ေငြ ေပးသြင္းရန္၊ မေပးသြင္းပါက လိုင္းဆက္သြယ္မႈ
ျဖတ္ေတာက္ျခင္းတုိ႔ လုပ္ခဲ့ေၾကာင္း သိရသည္။
ယခုထပ္မံ၍ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ အသံုးျပဳလာသည့္ တႏိုင္ငံလံုးရွိ ႀကိဳးဖုန္းမ်ားကိုလည္း ႀကိဳတင္ေငြ

(၃) လစာေပးသြင္းရန္၊ မေပးသြင္းပါက လိုင္းျဖတ္ေတာက္မည္ဟု ေၾကညာၿပီး အမွန္တကယ္
လိုင္းျဖတ္ေတာက္ျခင္းတုိ႔ ျပဳလုပ္ခဲ့သည္။
ဂ်ီအက္စ္အမ္ဖုန္း ေငြသြင္းမည့္သူ တဦးကလည္း “က်ေနာ္တို႔က ဖုန္းဝယ္ထားၿပီးကတည္းက ေငြ

(၅) ေသာင္း ႀကိဳတင္သြင္းရတယ္။ ခု ဖုန္းအျဖတ္ခံလိုက္ရေတာ့ ဘာလုပ္ရမွန္းမသိဘူး။ ဒီ႐ံုးကို
လာစံုစမ္းေတာ့ ဖံုးနံပါတ္ (၃) ခု ေပးတယ္။ လြန္ခဲ့တဲ့ (၃) ရက္က အဲဒီနံပါတ္ကို
တေန႔လံုးဆက္တယ္။ အၿမဲတမ္း ဖုန္းလိုင္းမအားဘူးႀကီးပဲ ေျဖေနတယ္။ ဒါနဲ႔ မေန႔က ႀကိဳတင္ေငြ
(၅) ေသာင္း ထပ္လာသြင္းလိုက္တယ္။ ဒါလည္း ဖုန္းလိုင္း ျပန္ပြင့္မလာေသးဘူး။ အဲဒါ
ေငြစာရင္းဌာနကို အခ်ိန္ကုန္ခံၿပီး သြားစံုစမ္းေတာ့ ႏိုင္ငံျခားကို ဆက္ထားတာ အက္ဖ္အီးစီ (၃)
ေဒၚလာဖိုး ေပးစရာရွိလို႔ ပိတ္လိုက္တာလို႔ ေျပာတယ္။ ခု အက္ဖ္အီးစီကို ေမွာင္ခိုေစ်းမွာ
သြားဝယ္ၿပီး ေငြျပန္လာေဆာင္ရဦးမယ္” ဟု ေျပာသည္။
ယခုကဲ့သုိ႔ တၿပိဳင္တည္း လိုင္းျဖတ္ေတာက္မႈေၾကာင့္ ဗိုလ္ဆြန္ပက္လမ္း ေငြစာရင္းဌာန႐ံုးတြင္

ေငြသြင္းသူမ်ား ေန႔စဥ္ ၾကပ္ပိတ္ေနၿပီး အခ်ိဳ႕ နံနက္မွ ညေနအထိ တန္းစီေစာင့္ဆိုင္းၾကရကာ
အခ်ိဳ႕မွာမူ ဝန္ထမ္းမ်ားနွင့္ လာဘ္ေပးလာဘ္ယူ လုပ္ထားသည့္ ပဲြစားမ်ားကို တယ္လီဖုန္းစာအုပ္
တအုပ္ ေငြက်ပ္ (၁) ေထာင္ေပးၿပီး အျမန္ေငြသြင္းၾကေၾကာင္း သိရသည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ တယ္လီဖုန္းအသံုးျပဳခြင့္ႏွင့္ ပတ္သက္၍ ကမာၻေပၚတြင္ ေစ်းအႀကီးဆံုး

ႏိုင္ငံမ်ားထဲမွ တႏိုင္ငံျဖစ္ၿပီး ဝန္ေဆာင္မႈ အညံ့ဖ်င္းဆံုး ႏိုင္ငံလည္းျဖစ္သည္။
အေတြးအေခၚ ေျပာင္းလဲေရး
ေအာင္ေက်ာ္ခင္ (ေ၀ဖန္သံုးသပ္ခ်က္)
၂၃ စက္တင္ဘာ ၂၀၀၉
စစ္မွန္တဲ့ေတာ္လွန္ေရးဟာ အေတြးအေခၚ ေျပာင္းလဲေရးျဖစ္တယ္လုိ႔ ေျပာၾကတယ္။

သိပ္ဟုတ္တာေပါ့။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္လူထြက္ေတြက ဒီမုိကေရစီတည္ေဆာက္ခ်င္တယ္ဆုိၿပီး သူမ်ားကုိ
အမိန္႔ေပးခုိင္းေစေနတာဟာ အေတြးအေခၚ ေျပာင္းလဲတာမဟုတ္ပါ။ စစ္တုိက္ရင္
စစ္ေခါင္းေဆာင္က ေနာက္ဆုံးမွာေနတယ္။ စစ္ဗိုလ္စစ္သားေတြက ေရွ႕ဆုံးက
တုိက္ရတယ္။ ႏုိင္ငံေရးမွာ ဒါမ်ဳိးလာလုပ္ရင္ ဒီလုိေခါင္းေဆာင္ေနာက္ကုိ
ဘယ္သူမွ လုိက္မွာမဟုတ္ဘူး။ ႏုိင္ငံေရးတုိက္ပြဲမွာ ေခါင္းေဆာင္ဟာ

ေရွ႕ဆုံးကေနရတယ္။ ေခါင္းေဆာင္အဖမ္းခံရရင္ ေနာက္တေယာက္က သူ႔ေနရာကုိ ယူရတယ္။
ဒါႏုိင္ငံေရး ဓေလ့ပဲ။
ဒါေၾကာင့္ ဒီမုိကေရစီလုိခ်င္ရင္ အေတြးအေခၚေျပာင္းလဲဖုိ႔ အလြန္အေရးႀကီးတယ္။ အရပ္သားက

စစ္ဗုိလ္လုိက်င့္ႀကံေနရင္ ဒီမုိကေရစီအနားေတာင္ ကပ္ႏုိင္မွာမဟုတ္ဘူး။ ဒါေၾကာင့္
ေရြးေကာက္ပြဲက်င္းပ႐ုံနဲ႔ ျမန္မာျပည္သားေတြ အေတြးအေခၚ ေျပာင္းလဲမွာမဟုတ္ဘူး။
အေတြးအေခၚ မေျပာင္းလဲရင္ ေရြးေကာက္ပြဲအာဏာရွင္စနစ္ပဲရမယ္၊ ဒီမုိကေရစီကုိ
ရမွာမဟုတ္ဘူး။ လူဆုိတာ အက်င့္ဓေလ့အတုိင္းလုပ္တဲ့ သတၱ၀ါျဖစ္တယ္ဆုိတဲ့ စကားရွိတယ္။
အေတြးအေခၚမေျပာင္းရင္ အက်င့္ေဟာင္းကုိ မစြန္႔ႏုိင္ပါ။
ျမန္မာျပည္အလယ္ပုိင္းေဒသကုိ ဗုဒၶ၀ါဒေရာက္လာတာ အႏွစ္တေထာင္ေက်ာ္ၿပီျဖစ္ ေပမယ့္

႐ုပ္၀တၳဳကုိးကြယ္တဲ့ ဗမာ့ဓေလ့ဟာ ကြယ္ေပ်ာက္သြားတာမဟုတ္ဘူး။ အဲနားမစ္ဇင္ (animism)
ေခၚ ႐ုပ္၀တၳဳကုိးကြယ္တဲ့ဓေလ့ဟာ ဗုဒၶ၀ါဒနဲ႔ ေရာစပ္တဲ့အခါမွာ ပုိၿပီးေတာ့
အားေကာင္းသလုိျဖစ္သြားတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဗုဒၶ၀ါဒရဲ႕ အႏွစ္သာရျဖစ္တဲ့
‘ကုိယ္ထူကုိယ္ထသဘာ၀’ ကုိ ဗမာအမ်ားစုက နားမလည္ေတာ့ဘူး။ ကုိယ္တုိင္က်င့္ႀကံရတာဟာ
ခက္ခဲပင္ပန္းၿပီး သူမ်ားကုိ ကုိးကြယ္ရတာက လြယ္တာကုိး။ တရားအားထုတ္တာက
ပင္ပန္းခက္ခဲၿပီး ဆြမ္းကပ္ရတာက လြယ္ကူတဲ့သေဘာပါပဲ။
ဗမာဘုရင္ဟာ အာဏာရွင္ပဲ။ တုိင္းသူျပည္သားရဲ႕ ယုံၾကည္ကုိးကြယ္မႈကုိေတာင္ ဗမာဘုရင္က

ဆုံးျဖတ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဗမာစစ္အစုိးရဟာ ထင္သလုိ ေရးခ်င္တာေရးၿပီး
ျပည္သူ႔ဆႏၵျဖစ္တယ္လုိ႔ ေျပာေနတာပဲ။ ျပည္သူကုိ သတ္ျဖတ္ၿပီး ဘုရားတည္လုိက္ရင္
ျပည္သူရွိခုိးတာကုိ ခံရမယ္ဆုိတာ ဗမာစစ္ဗိုလ္နားလည္တယ္။ ဒါေၾကာင့္မုိ႔ ဗိုလ္ေန၀င္း၊
ဗိုလ္ခင္ၫြန္႔၊ ဗုိလ္သန္းေရႊတုိ႔က ဘုရားတည္ၾကတာ။ ခုိင္မာေအာင္ ဘိလပ္ေျမမ်ားမ်ား၊
အုပ္နီခဲမ်ားမ်ားထည့္ေပါ့။ ဘုရားျဖစ္မယ့္ အုပ္နီခဲဆုိတဲ့ ဗမာစကားရွိတယ္။ ဗုဒၶ၀ါဒအႏွစ္သာရကုိ
ဗမာေတြနားမလည္ေတာ့ အုပ္နီခဲေတြ ဘုရားျဖစ္ကုန္တာေပါ့။
နတ္ေပါင္းမ်ားစြာ ကုိးကြယ္တဲ့ ဗမာ့ဓေလ့အစား နတ္ (၃၇) မ်ဳိးကုိသာကုိးကြယ္ဖုိ႔

သတ္မွတ္သူဟာ အေနာ္ရထာမင္းျဖစ္တယ္။ သီၾကားမင္းေခါင္းေဆာင္တဲ့ (၃၇)
မင္းနတ္အုပ္စုဟာ ဗုဒၶဘာသာထက္ နိမ့္က်တယ္လုိ႔ အေနာ္ရထာမင္းက သတ္မွတ္တယ္။
ဒါေၾကာင့္ အေနာ္ရထာေခတ္ကစၿပီး နတ္ကုိးကြယ္မႈနဲ႔ ဗုဒၶဘာသာ
ေရာေထြးယွက္တင္ျဖစ္လာတယ္။ ဘုရားရွိခုိးၿပီး နတ္ပူေဇာ္တာဟာ
ဗမာဗုဒၶဘာသာဓေလ့ျဖစ္လာတယ္။ ဗုဒၶ၀ါဒရွိေနေပမယ့္ ေကာင္းေကာင္းနားမလည္ေတာ့
ဗမာ့အေတြးအေခၚ ေျပာင္းမသြားဘူး။
ၾကာလာတဲ့အခါမွာ နတ္ေတြရဲ႕ တန္ခုိးအာဏာအဆင့္အတန္းကုိ လူေတြေမ့ကုန္ၾကတဲ့အတြက္

ဗမာမင္းက သတ္မွတ္ေပးရျပန္တယ္။ (၃၇) မင္းနတ္အုပ္စုရဲ႕ တန္ခုိးအာဏာအနိမ့္အျမင့္
အထက္ေအာက္ သတ္မွတ္ေပးတဲ့ ဘုရင့္အမိန္႔ကုိ ၁၈၂၀ ခုႏွစ္မွာ ဘႀကီးေတာ္မင္းက
ထုတ္ျပန္ခဲ့တယ္။ နတ္ကုိမင္းလုိ႔ေခၚၿပီး နတ္ကြန္းကုိ နတ္နန္းလုိ႔ေခၚတာဟာ
နတ္ကုိမင္းေျမႇာက္တာပဲ။ ဘုရင္ကုိ အႏၲရာယ္ေပးႏုိင္တယ္လုိ႔ ယုံၾကည္တဲ့ နတ္ေတြကုိ

နတ္နန္းေဆာက္ေပးၿပီး ပူေဇာ္ပသပါတယ္။ တနည္းဆုိရင္ေတာ့
ဘုရင့္အာဏာတည္ၿမဲေရးအတြက္ နတ္ကုိးကြယ္မႈကုိ ဘုရင္ကုိယ္တုိင္ အားေပးတာပဲ။
စစ္ဗိုလ္ထဲမွာလည္း ရာထူးႀကီးေလ နတ္ကုိးကြယ္ေလျဖစ္ေနတယ္။
ဗုဒၶဘာသာ၀င္ဆုိတဲ့ ဗမာလူမ်ဳိးဟာ နကၡတ္ေဗဒင္၊ ပေယာဂ၊ ေမွာ္အတတ္၊ ထုိးကြင္းမင္ေၾကာင္နဲ႔

အတိတ္နိမိတ္ကုိ ယုံၾကည္ၾကတာမ်ားတယ္။ အတိတ္နိမိတ္ဆုိးေပၚလာၿပီး မၾကာမီ
ရွင္ဘုရင္ေသဆုံးရပုံကုိ ဗမာရာဇ၀င္က်မ္းေတြမွာ ေတြ႔ႏုိင္ပါတယ္။ ဂ်ပန္ေခတ္က
ႏုိင္ငံေတာ္အႀကီးအကဲအမည္ခံတဲ့ ေဒါက္တာဘေမာ္ရဲ႕ ၿခံ၀န္းထဲကုိ လိပ္တေကာင္၀င္လာၿပီး
မၾကာမီ ေဒါက္တာဘေမာင္ဟာ ဂ်ပန္နဲ႔အတူ ထြက္ေျပးရပုံကုိ မွတ္တမ္းတင္ထားတာရွိတယ္။
‘လိပ္’ ဟာ အဂၤလိပ္ကုိ ကုိယ္စားျပဳတဲ့ အတိတ္နိမိတ္မို႔ အဂၤလိပ္၀င္လာလုိ႔ ေဒါက္တာဘေမာ္
ထြက္ေျပးရတာကုိ နိမိတ္ေကာက္ထားတာပါပဲ။ ေဒါက္တာဘေမာ္ဟာ အဂၤလန္မွာ
ေရွ႕ေနစာေမးပြဲေအာင္ၿပီး ျပင္သစ္မွာ ပါရဂူေဒါက္တာဘြဲ႔ရယူထားတဲ့
ေခတ္ပညာတတ္ျဖစ္ေပမယ့္ အဂၤလိပ္စစ္႐ႈံးေအာင္ ၀ုိင္းတုိက္ေပးၾကဖုိ႔ နတ္ေပါင္းစုံကုိ
ပူေဇာ္ပသတယ္။ ပညာတတ္တုိင္း အေတြးအေခၚ ေျပာင္းလဲသြားတာမဟုတ္ပါဘူး။
အယူသီးတဲ့ဗမာေတြဟာ ပုဏၰားနဲ႔ေဗဒင္ဆရာမပါရင္ ဘာမွမလုပ္ႏုိင္ဘူးလုိ႔ (၁၉)

ရာစုေႏွာင္းပုိင္းထုတ္ အစုိးရျပန္တမ္းမွာ ေဖာ္ျပထားတယ္။ အေရးႀကီးတဲ့ကိစၥဆုိရင္
ရက္ေကာင္းရက္ျမတ္ ေရြးရတာကလည္း အလုပ္ႀကီးတခုလုိျဖစ္ေနတယ္။
ဇန္န၀ါရီလ (၄) ရက္ေန႔ မနက္ (၄) နာရီ၊ မိနစ္ (၂၀) မွာ ဗမာ့လြတ္လပ္ေရး
ေၾကညာတာကလည္း ေဗဒင္ဆရာ့ လက္ခ်က္ပါပဲ။ အိႏၵိယမွာေတာ့
ေဗဒင္ဆရာက ည (၁၂) နာရီမွာ လြတ္လပ္ေရးယူခုိင္းတယ္။ မနက္ (၄) နာရီမွာ
လြတ္လပ္ေရးရတာမုိ႔ အခမ္းအနား တက္သူေတြအားလုံး
အေစာႀကီးထၾကရတယ္။ ဒါကုိမေက်နပ္တဲ့ အဂၤလိပ္အရာရွိတဦးက ႀကိဳက္သလုိ
လုပ္ၾကေပါ့ကြာ။ ငါတုိ႔ ဒီတခါပဲ အိပ္ေရးပ်က္တာ၊ မင္းတုိ႔ကေတာ့ အၿမဲတမ္းအိပ္ေရးပ်က္မွာပါလုိ႔
ကုိယ္ေရးမွတ္တမ္းမွာ ေဖာ္ျပထားတယ္။ ေခါင္းေဆာင္ပုိင္းကစၿပီး ေဗဒင္ဆရာေျပာတဲ့အတုိင္း
ယုံၾကည္ေနရင္ ဆင္ျခင္တုံတရားနဲ႔အညီ ဆုံးျဖတ္ႏုိင္ဖုိ႔ ခက္ခဲသြားပါလိမ့္မယ္။
၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ဦးႏု စီးလာတဲ့ေမာ္ေတာ္ကား ေခြးတေကာင္တုိက္မိတာကုိ နိမိတ္မေကာင္းဘူးလုိ႔

ယူဆၿပီး ခရီးဆက္မသြားေတာ့တာကုိလည္း ၾကားဖူးတယ္။ ဆရာ၀န္အပါအ၀င္
ေခတ္ပညာတတ္ေတြထဲမွာ ကေလးေနမေကာင္းတာကုိ ေဗဒင္ေမးၿပီး ယၾတာေခ်သူေတြရွိတယ္။
စစ္ဗိုလ္ေတြကလည္း အၾကားအျမင္ရသူနဲ႔ ေဗဒင္ဆရာကုိ အားကုိးၾကတယ္။ ဘုရားကုိးဆူဆုိတဲ့
ၿဂိဳဟ္ပူေဇာ္ပြဲကုိ က်င္းပေနၾကတုန္းပါပဲ။ ရည္ရြယ္ခ်က္က မေကာင္းတာေတြ ေပ်ာက္ကြယ္ဖုိ႔တဲ့။
ဒီလုိအယူသီးၿပီး အစြဲအလမ္းႀကီးတဲ့ဗမာေတြမွာ အာဏာရွင္ဓေလ့ကုိလုိလားတဲ့

အေတြးအေခၚရွိတယ္လုိ႔ ကြယ္လြန္သူ သမုိင္းဆရာ ေဒါက္တာေမာင္ေမာင္ႀကီးက ယူဆတယ္။
အႂကြင္းမဲ့အာဏာရွင္စနစ္ေအာက္မွာ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာေနခဲ့ရတဲ့ ဗမာေတြဟာ (၂၀)
ရာစုေရာက္လာေတာ့လည္း အာဏာရွင္စနစ္ကုိ ေတာင့္တေနတုန္းပဲလုိ႔ ဆရာေမာင္ေမာင္ႀကီးက
ဆုိတယ္။ ဒုတိယကမာၻစစ္မတုိင္မီက အဂၤလိပ္ကုိ ၿပိဳင္ဆုိင္ႏုိင္တဲ့ နာဇီဂ်ာမဏီ၊
ဖက္ဆစ္အီတလီနဲ႔ ဖက္ဆစ္ဂ်ပန္ကုိ ဗမာေခါင္းေဆာင္ေတြ သေဘာက်ၾကၿပီး

ေဒါက္တာဘေမာ္က သူ႔ကုိယ္သူ အာဏာရွင္လုိ႔ ေၾကညာခဲ့တယ္။ ဂ်ပန္ေခတ္က က်င္းပတဲ့
လြတ္လပ္ေရးအခမ္းအနားမွာ ေဒါက္တာဘေမာ္ကုိ ရွင္ဘုရင္အျဖစ္ ရည္ၫႊန္းၿပီး
သခင္ကုိယ္ေတာ္မႈိင္းက က်မ္းက်ိန္ပြဲမွာ ေျပာဆုိသြားတယ္တဲ့။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းငယ္စဥ္ကလည္း အဂၤလိပ္ကုိ တန္ျပန္ႏုိင္တဲ့ အာဏာရွင္စနစ္ကုိ

အားက်ဖူးတယ္။ “ေခါင္းေဆာင္မႈ မွန္ကန္ရင္ အားလုံးေကာင္းမြန္ၿပီး၊ ေခါင္းေဆာင္မေကာင္းရင္
အားလုံးကေမာက္ကမျဖစ္ကုန္တယ္လုိ႔ ဗမာေတြက ယုံၾကည္ေၾကာင္း၊ ဒါေၾကာင့္
ေခါင္းေဆာင္ဆုိတာ ျပ႐ုပ္သာမဟုတ္ဘဲ တကယ္စြမ္းေဆာင္ႏုိင္ရမွာျဖစ္ေၾကာင္း၊ အစုိးရတခု၊
ပါတီတခုနဲ႔ ေခါင္းေဆာင္တဦးသာ ရွိသင့္ၿပီး ႏုိင္ငံေတာ္အာဏာကုိ လူတုိင္းနာခံရမယ္လို႔ ၁၉၄၂
ခုႏွစ္က ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းက ဂ်ပန္ျပည္မွာ ေရးခဲ့တယ္။
ဖက္ဆစ္အာဏာရွင္ကုိ အကူအညီေတာင္းဖုိ႔အသြား ဂ်ပန္မွာေရးတဲ့ လြတ္လပ္ေရးစီမံကိန္း

စာတမ္းျဖစ္တဲ့အတြက္ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ေရပန္းစားေနတဲ့ အာဏာရွင္စနစ္ကုိ အမႊန္းတင္တာပဲ
ျဖစ္ဖုိ႔မ်ားပါတယ္။ ဂ်ပန္စစ္႐ႈံးလုိ႔ ဒုတိယကမာၻစစ္ ၿပီးဆုံးသြားတဲ့ေနာက္ပုိင္း
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းေျပာတဲ့ မိန္႔ခြန္းေတြမွာ ဒီမိုကေရစီစနစ္ကုိသာ ေထာက္ခံေျပာဆုိတာ
ေတြ႔ရပါတယ္။ ‘ေဒးဗစ္စတုိင္းဘတ္’ ဆုိတဲ့ အေမရိကန္ပညာရွင္ကလည္း
ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ ကုိေအာင္ဆန္း ဂ်ပန္ျပည္မွာေရးခဲ့တဲ့ စာတမ္းေလးကုိ ေထာက္ျပၿပီး
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကုိ အာဏာရွစ္စနစ္လုိလားသူအျဖစ္ မဆင္မျခင္ စြပ္စြဲခဲ့ဖူးတယ္။
ဗမာေတြမွာ အာဏာရွင္ဆန္တဲ့ အက်င့္ဓေလ့ရွိေနတာမုိ႔ ကြဲလြဲတဲ့သေဘာထားကုိ

လက္မခံႏုိင္တာလုိ႔ ဆရာေမာင္ေမာင္ႀကီးက ယူဆတယ္။ ဒီမုိကေရစီဆုိတာ ‘ရပုိင္ခြင့္ေတြ’
မဟုတ္ဘဲ ေလ့က်င့္ယူရမယ့္ အက်င့္ဓေလ့သာျဖစ္တယ္လုိ႔ ရန္ကုန္တကၠသုိလ္
သမုိင္းပါေမာကၡေဟာင္း B.R.Pearn က ေျပာဖူးပါတယ္။ မိမိရထားတဲ့အာဏာနဲ႔ လုပ္ပုိင္ခြင့္ကုိ
ထင္သလုိအလြဲသုံးစား လုပ္တာဟာ အာဏာရွင္ဆန္တဲ့ ဗမာစ႐ုိက္ျဖစ္တယ္တဲ့။
အထက္ေအာက္ ဆက္ဆံေရးပုံဆံေဟာင္း အပုိးက်ဳိးေနတာကလည္း
အာဏာအလြဲသုံးစားလုပ္တဲ့ စ႐ုိက္ဆုိးကုိ အားေပးသလုိျဖစ္ေနပါတယ္။ အဂၤလန္မွာေတာ့
မတရားလုပ္တဲ့ အစုိးရအမႈထမ္းကုိ ခံခ်တဲ့အစဥ္အလာႀကီးမားတာမုိ႔ အာဏာအလြဲသုံးစားလုပ္မႈ
နည္းပါးတယ္။
ဗမာျပည္မွာေတာ့ ဒီလုိမဟုတ္ပါဘူး။ ရာထူးနဲ႔ၾသဇာအာဏာရွိၿပီဆိုတာနဲ႔ မာနႀကီးေမာက္မာၿပီး

ႏုိင္ထက္စီးနင္း လုပ္ေတာ့တာပါပဲ။ ရာထူးျပဳတ္သြားေတာ့မွ မေနတတ္မထုိင္တတ္ ရွက္သလုိလုိ
ေၾကာက္သလုိလုိနဲ႔ ဟိတ္ဟန္မထုတ္ ႐ုိး႐ုိးကုပ္ကုပ္ ျပန္ျဖစ္သြားပါေတာ့တယ္။ အာဏာကုိ
အထင္ႀကီးလြန္းတာေၾကာင့္ အာဏာရွိသူေရွ႕ေရာက္ရင္ ဗမာေတြဟာ ေၾကာက္လန္႔ၿပီး
ခခယယလုပ္ေတာ့တာပဲလုိ႔ အဂၤလိပ္ကုိလုိအနီအရာရွိတဦးက မွတ္ခ်က္ခ်ဖူးတယ္။
အာဏာရွိသူကုိ ေၾကာက္ၿပီး အာဏာမရွိသူကုိ အထင္ေသးတာဟာ
ဗမာ့အက်င့္ဓေလ့လုိျဖစ္ေနတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အေတြးအေခၚေျပာင္းလဲဖုိ႔ အေရးႀကီးတယ္။

ရန္ကုန္-မႏၲေလး မဟာဗ်ဴဟာ အျမန္လမ္းမႀကီး

မၿပီးဆုံးခင္ လမ္းအစိတ္အပုိင္းအခ်ဳိ႕ စတင္ပ်က္စီး
ေအာင္ထက္ / ၂၃ စက္တင္ဘာ ၂၀၀၉
http://www.khitpyaing.org/news/Sep09/230909a.php
ရန္ကုန္- မႏၲေလးသို႔ (၁၀) နာရီႏွင့္အေရာက္သြားႏိုင္မည့္ ႏွစ္ထပ္ကြန္ကရစ္ အျမန္လမ္းမႀကီး

ေဖာက္လုပ္လ်က္ရွိရာ လုပ္ငန္းခြင္မၿပီးစီးမီ ေဖာက္လုပ္ၿပီးလမ္းႏွင့္ တံတားအစိတ္အပုိင္းအခ်ဳိ႕
ျပန္လည္ျပဳျပင္ ဖာေထးေနရသည္။
အထူးသျဖင့္ အေနာက္႐ုိးမႏွင့္ကပ္ေနေသာ ေညာင္ေလးပင္၊ ျဖဴး၊ ေတာင္ငူ လမ္းပုိင္းရွိ

တည္ေဆာက္ၿပီး တံတားအခ်ဳိ႕၏ ခ်ဥ္းကပ္လမ္းမ်ား ပဲ့က်ၿပီး ေရေၾကာင္းထိန္း ေျမထိန္းနံရံမ်ား
အက္ကြဲကာ ေနျပည္ေတာ္အ၀င္ လမ္းအစိတ္အပုိင္းအခ်ဳိ႕ ျပန္လည္ျပဳျပင္ေနရသည္ဟု
ေဒသခံျပည္သူတုိ႔က ေျပာသည္။
အဆုိပါေဒသမ်ားတြင္ မုိးရာသီ၌ ေတာင္က်ေရမ်ားသည့္အတြက္ ေျမသားလမ္းကၽြံျခင္း၊

တံတားေရႁပြန္ေပါက္မ်ား ေရေပါက္မပြင့္ျခင္းတုိ႔ ရွိသည့္အျပင္ လမ္းတံတားမ်ား ေဆာက္လုပ္ရာ၌
ခံႏုိင္ရည္ရွိ-မရွိ သုံးသပ္ျခင္း၊ စံခ်ိန္စံၫႊန္းကုိက္ညီမႈ စစ္ေဆးျခင္းတုိ႔ အားနည္းသည့္အတြက္
တည္ေဆာက္ၿပီးစအခ်ိန္တြင္ပင္ ယခုကဲ့သုိ႔ ပ်က္စီးရျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း ၿမိဳ႕ခံအင္ဂ်င္နီယာမ်ားက
သုံးသပ္သည္။
ျဖဴးၿမိဳ႕နယ္အပုိင္းတြင္ အရွည္ဆုံး (၉) ေပခန္႔သာရွိသည့္ ကတက္ေျမႇာင္တံတား၊ ဇဟားတံတား၊

ကၽြဲမကူးတံတား၊ ျဖဴးလက္၀ဲတူးေျမာင္း၊ ျဖဴးလက္ယာတူးေျမာင္း အပါအ၀င္
လမ္းေၾကာတေလွ်ာက္ တံတားအေတာ္မ်ားမ်ား စတင္ပ်က္စီးစျပဳေနၿပီျဖစ္သည္။
ေပ (၅၀၀) ေက်ာ္ရွည္လ်ားသည့္ ျဖဴးေခ်ာင္းတံတား၊ ဆြာေခ်ာင္းတံတား၊

ခေပါင္းေခ်ာင္းတံတားတုိ႔၏ ေျမထိန္းနံရံ အစိတ္အပုိင္းအခ်ဳိ႕လည္း အက္ေၾကာင္းမ်ား
ျဖစ္ေပၚေနသည္ဟု ေဒသခံမ်က္ျမင္မ်ားက ေျပာသည္။
အဆုိပါ ရန္ကုန္-မႏၲေလး အျမန္လမ္းမႀကီးသည္ စစ္ေထာက္ခ်ဳပ္႐ုံး၏ စီစဥ္ၫႊန္ၾကားမႈျဖင့္

လမ္းပုိင္းႏွင့္တံတားပုိင္း (၂) ပုိင္းခြဲကာ စစ္အင္ဂ်င္နီယာၫႊန္ၾကားေရးမႉး႐ုံး တာ၀န္ခံမ်ားက
တည္ေဆာက္ေနျခင္းျဖစ္သည္။
လမ္းပုိင္းတည္ေဆာက္ရာတြင္ ေတာင္နံရံမ်ားကုိ ၿဖိဳခ်ၿပီး ေျမသားမ်ားကုိ လမ္းအူေၾကာင္း၌ဖုိ႔ကာ

ေအာက္ခံေျမသားမာေစရန္ လမ္းႀကိတ္စက္ျဖင့္ အထပ္ထပ္ဖိနင္းၿပီးေနာက္
ေျမသားက်စ္သြားပါက အသင့္ေဖ်ာ္ၿပီး ကြန္ကရစ္မ်ား လမ္းအူေၾကာင္းေပၚ သြန္ခ်ျခင္းျဖင့္
ပထမအဆင့္ ကြန္ကရစ္ထု (၁) ေပ၊ ဒုတိယအဆင့္ (၈) လက္မထုျဖင့္ လမ္းကို
ျဖန္႔ခင္းထားျခင္းျဖစ္သည္။

ထိုသုိ႔ လမ္းခင္းရာတြင္ မုိးတြင္း၌ သဲေခ်ာင္းငယ္မ်ားေၾကာင့္ ေျမသားအခ်ဳိ႕ နိမ့္၀င္သြားခဲ့သျဖင့္
ယခုကဲ့သုိ႔ ခရီးသြားယာဥ္မ်ား စတင္အသုံးျပဳခ်ိန္၌ လမ္းကၽြံမႈမ်ားျဖစ္ေပၚလာၿပီး
နိမ့္က်ကၽြံ၀င္သြားသည့္ ကြန္ကရစ္လမ္းသားမ်ားကုိ လမ္းသားအသစ္မ်ား
ျပန္ခင္းေနရျခင္းျဖစ္သည္။
ယင္းကဲ့သုိ႔ အငယ္စားျပင္ဆင္မႈမ်ားကုိ ရန္ကုန္-ေနျပည္ေတာ္ လမ္းေၾကာတေလွ်ာက္

ေနရာအေတာ္မ်ားမ်ား၌ ေတြ႔ေနရသည္ဟု ခရီးသည္မ်ားက ေျပာသည္။
ရန္ကုန္-မႏၲေလး မဟာဗ်ဴဟာလမ္းမႀကီး၏ တံတားပိုင္း တည္ေဆာက္မႈကိုမူ တာ၀န္ခံတဦးစီျဖင့္

အုပ္ခ်ဳပ္ေစေသာေၾကာင့္ ထိုတာ၀န္ခံမ်ားက ေတာင္ၿဖိဳဖ်က္ရာမွရရွိသည့္
ေက်ာက္ေရာေျမမ်ားကို စစ္ေဆးဆန္ခါခ်ျခင္းမျပဳဘဲ ဘိလပ္ေျမ၊ ထုံးတုိ႔ျဖင့္ ေရာစပ္ကာ
ကြန္ကရစ္သား ျပဳလုပ္ခဲ့ၾကသည္ဟု တံတားေဆာက္လုပ္ေရး လုပ္ငန္းခြင္ ၀န္ထမ္းမ်ားထံမွ
တံတားေဆာက္လုပ္ေရးလုပ္ငန္းခြင္မွ ၀န္ထမ္းတဦးက
“ကန္ထ႐ုိက္ေတြရဲ႕၀ိသမေလာဘေၾကာင့္ အခုလို လမ္းအသုံးျပဳစမွာေတာင္ တံတားရဲ႕
ေျမထိန္းနံရံေတြ အက္ေၾကာင္းထေနတာျဖစ္တယ္” ဟု ေျပာသည္။
ကတက္ေျမႇာင္ေက်းရြာမွ ျဖဴးလက္၀ဲတူးေျမာင္းအထိ (၇) မုိင္ခန္႔အတြင္း တံတား (၅) စင္းႏွင့္

ေရႁပြန္ေပါက္ (၁) ခုအတြက္ ႏုိင္ငံေတာ္မွ က်ခံသုံးစြဲေငြ သိန္းေပါင္း (၁) ေသာင္းေက်ာ္
ရွိသည္ဟု သိရသည္။
စစ္ေျမျပင္အင္ဂ်င္နီယာတပ္ (GE) တပ္ၾကပ္ႀကီးအဆင့္ရွိသူ တံတားပုိင္း တာ၀န္ခံသည္ သိန္း

(၅,၀၀၀) ခန္႔ အက်ဳိးအျမတ္ ရွိႏုိင္သည္ဟု အဆုိပါတံတားမ်ား တည္ေဆာက္စဥ္က
ေငြစာရင္းအဖြဲ႔တြင္ပါ၀င္သူ ၀န္ထမ္းတဦးက ေျပာသည္။
ရန္ကုန္- မႏၲေလး လမ္းမႀကီးသည္ ခုံးတံတား အဆင္းအတက္မ်ားတြင္သာ

ခ်ဥ္းကပ္လမ္းအပါအ၀င္ (၈) လမ္းသြားျဖစ္ၿပီး က်န္လမ္းေၾကာမွာ တဖက္ (၂) လမ္းပါ (၄)
လမ္းသြားျဖစ္သည္။ ေထာက္ႀကံ့အနီး အမွတ္ (၃) လမ္းမႀကီးမွ ေနျပည္ေတာ္အထိ
ကြန္ကရစ္သား ခင္းၿပီးျဖစ္ကာ ေနျပည္ေတာ္မွ မိတၳီလာ၊ ျမစ္သားအထိ လမ္းပိုင္းမွာမူ
ေျမသားအဆင့္သာ ရွိေသးသည္။
ႏုိင္ငံတ၀န္း ၁၉၈၈ ခုႏွစ္တြင္ လမ္းမုိင္အရွည္ (၁၃,၆၃၅) မုိင္ရွိခဲ့ရာမွ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္ ေမလတြင္

လမ္းအရွည္စုစုေပါင္း (၁၉,၉၉၉) မုိင္ (၁) ဖာလုံရွိလာသျဖင့္ (၆,၃၆၄) မုိင္ (၁) ဖာလုံ
တုိးတက္လာခဲ့သည္ဟု စက္တင္ဘာ (၂၀) ရက္ထုတ္ နအဖသတင္းစာမ်ားတြင္ ေဖာ္ျပသည္။
ထိုသုိ႔ ႀကီးမားေသာတည္ေဆာက္ေရးလုပ္ငန္းမ်ားကုိ တြန္း၍လုပ္ေနေသာ္လည္း ၎တုိ႔ကုိ

ျပဳျပင္ထိန္းသိမ္းရန္ ဘတ္ဂ်က္မထားရွိျခင္းသည္ ျမန္မာႏုိင္ငံအစုိးရအဆက္ဆက္၏
အားနည္းခ်က္ျဖစ္သည္ဟု အၿငိမ္းစား စီမံကိန္းအရာရွိတဦးက သုံးသပ္သည္။

ငါးေထာင္တန္ ေငြစကၠဴမ်ား
ျမန္မာနုိင္ငံတြင္ ထြက္ရွိ
ေအာက္တိုဘာလ ၁ ရက္ေန႔မွစ၍ ငါးေထာင္က်ပ္တန္ ေငြစကၠဴသစ္မ်ား ထုတ္လုပ္
ျဖန္႔ေဝေတာ့မည္ ျဖစ္ေၾကာင္း ျမန္မာ့ ႐ုပ္ျမင္သံၾကားက ယေန႔ည သတင္းတြင္
ေၾကညာသြားသည္။
ေနျပည္ေတာ္ရွိ ျမန္မာနုိင္ငံေတာ္ ဗဟိုဘဏ္၏ ထုတ္ျပန္ ေၾကညာခ်က္ကို ျမန္မာ့႐ုပ္ျမင္က

ထုတ္လႊင့္သြားရာတြင္ ေအာက္တိုဘာ ၁ ရက္ေန႔မွ စတင္၍ ျပည္သူလူထုအတြင္း လည္ပတ္
သံုးစြဲသြားမည္ ျဖစ္ေၾကာင္းႏွင့္ ေငြစကၠဴတြင္ ဆင္ျဖဴ ရတနာပံုႏွင့္ ေနျပည္ေတာ္ကို
ေနာက္ခံထားသည္။
ထင္မွတ္ထားျခင္း မရွိေသာ ေၾကညာခ်က္ေၾကာင့္ လူအမ်ား အုတ္ေအာ္ေသာင္းနင္း ျဖစ္ကုန္ျပီး

ကုန္ေစ်းႏႈန္းမ်ား အဆမတန္ တက္ေတာ့မည္ဟု စိုးရိမ္ ကုန္ၾကသည္ဟု ရန္ကုန္ရွိ မဇၩိမ
သတင္းေထာက္က ေျပာသည္။
ေက်ာင္းသားသမိုင္းေရးသူ
ကိုေအာင္ထြန္း ျပန္လြတ္လာ
ဗုဒၶဟူးေန႔၊ စက္တင္ဘာလ 23 ရက္ 2009 ခုႏွစ္ 22 နာရီ 00 မိနစ္
နယူးေဒလီ။ ။ ျမန္မာႏုိင္ငံ ေက်ာင္းသား လႈပ္ရွားမႈသမုိင္း ေရးသားသျဖင့္ ၁၁ ႏွစ္ေက်ာ္
အက်ဥ္းခ်ခံရၿပီးေနာက္ ဗမာႏုိင္ငံလံုးဆုိင္ရာ ေက်ာင္းသားသမဂၢမ်ား အဖဲြ႔ခ်ဳပ္ ေခါင္းေဆာင္
ကိုေအာင္ထြန္းသည္ ပဲခူးတုိင္း သာယာဝတီေထာင္မွ ယခုလ ၁၈ ရက္ေန႔တြင္
ျပန္လြတ္လာသည္။
စစ္အစိုးရက လြတ္ၿငိမ္းခ်မ္းသာခြင့္ျဖင့္ အက်ဥ္းသား ၇၁၁၄ ဦးကို ႏုိင္ငံတဝွန္း

အက်ဥ္းေထာင္မ်ားမွ ျပန္လႊတ္ေပးရာတြင္ သူလည္း ပါဝင္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။
“၁၈ ရက္ေန႔က ျပန္လြတ္လာတာပါ။ သာယာဝတီ ေထာင္ကပါ။ သူက ၉၈ ကေန

ေထာင္က်တာဆိုေတာ့ ၁၁ ႏွစ္ေပါ့။ အခု သူ႔အိမ္မွာပါပဲ” ဟု ထုိင္းႏိုင္ငံ အေျခစိုက္ ႏိုင္ငံေရး
အက်ဥ္းသားမ်ား ကူညီေစာင့္ေရွာက္ေရး အသင္း AAPP-B အတြင္းေရးမႉး ကိုတိတ္ႏုိင္က
၁၉ဝ၃ ခုႏွစ္မွ ၁၉၉၁ ခုႏွစ္အထိ ၈၈ ႏွစ္တာ ကာလအတြင္း ျမန္မာေက်ာင္းသားမ်ား၏

လႈပ္ရွားမႈသမုိင္းကို ေရးသားျပဳစုသျဖင့္ ႏုိင္ငံေရးသမားမ်ားအား စဲြဆိုေလ့ရွိသည့္ ပုဒ္မ ၅ (ည)၊
၁၇/၂၀ တို႔ တပ္ကာ ၁၉၉၈ ခုႏွစ္ ေဖေဖာ္ဝါရီလ ၁၇ ရက္ေန႔တြင္ ေထာင္ဒဏ္ ၁၇ ႏွစ္ ျပစ္ဒဏ္
ခ်မွတ္ခံရကာ ၁၁ ႏွစ္ေက်ာ္ အက်ဥ္းက်ၿပီးေနာက္ လြတ္ၿငိမ္းခ်မ္းသာခြင့္ျဖင့္ ျပန္လြတ္လာျခင္း
၄၂ ႏွစ္အရြယ္ ကိုေအာင္ထြန္းသည္ ရန္ကုန္ စက္မႈတကၠသိုလ္ ေက်ာင္းသားမ်ားသမဂၢ

ေခါင္းေဆာင္တဦး ျဖစ္ၿပီး၊ ၁၉၈၈-၈၉ ခုႏွစ္ တေလွ်ာက္ ေပၚေပါက္ခဲ့ေသာ ေက်ာင္းသား
လႈပ္ရွားမႈမ်ားတြင္ ပါဝင္ခဲ့သူျဖစ္သည္။
၁၉၉၀ ခုႏွစ္ ဧၿပီလအတြင္း ဗကသ (ေအာက္ဗမာျပည္) ဖြဲ႔စည္းရာ ဗဟိုအလုပ္အမႈေဆာင္အဖြဲ႔

အတြင္းေရးမႉး အဖြဲ႔ဝင္အျဖစ္ ေဆာင္႐ြက္ခဲ့သည္။ ထို႔ေနာက္ ၁၉၉၀ ခုႏွစ္အတြင္း
မႏၲေလးၿမိဳ႕တြင္ က်င္းပခဲ့သည့္ ဗကသ ညီလာခံ၌ ဗဟိုအလုပ္အမႈေဆာင္အဖြဲ႔ အတြင္းေရးမႉး
အဖြဲ႔ဝင္အျဖစ္ ေ႐ြးခ်ယ္တင္ေျမႇာက္ခံခဲ့ရသည္။
ရက္ ၃၀ အတြင္း လႊတ္ေတာ္ေခၚယူႏိုင္ေရးအတြက္ ေရြးေကာက္ပဲြအႏုိင္ရ အမ်ဳိးသား

ဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ကို ဝိုင္းရံကူညီရန္ဟူေသာ အခ်က္အား မႏၲေလးညီလာခံမွ ခ်မွတ္ခဲ့ရာ
အဓိက အေကာင္အထည္ ေဖာ္ခဲ့သူမ်ားတြင္ ပါဝင္ခဲ့သူလည္း ျဖစ္သည္။
သူသည္ ၁၉၉၀ ခုႏွစ္တြင္ အမ်ဳိးသား ဒီမုိကေရစီ အဖဲြ႔ခ်ဳပ္၏ ဂႏီၵညီလာခံအၾကိဳ

လူထုလႈပ္ရွားမႈမ်ားကို ဗကသမွ ဦးေဆာင္ လႈပ္ရွားခဲ့ရာ ပါဝင္ ေခါင္းေဆာင္ခဲ့သည္။
ဂႏီၵညီလာခံအၿပီး စက္တင္ဘာလ ၁ ရက္ေန႔တြင္ ဗကသမွ အျခား ေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္အတူ
အဖမ္းခံခဲ့ရကာ ထိုႏွစ္ ေအာက္တိုဘာလ ၂၈ ရက္ေန႔တြင္ ေထာင္ဒဏ္ ၅ ႏွစ္ ခ်မွတ္ခံရသည္။
ထို႔ေနာက္ ေထာင္မွလြတ္ၿပီး ေက်ာင္းတက္ခြင့္ရသျဖင့္ ၁၉၉၇ ခုႏွစ္တြင္ စက္မႈတကၠသိုလ္မွ

ေက်ာင္းၿပီးခဲ့သည္။
၁၉၉၆ ခုႏွစ္ ႏွစ္ဆန္းပိုင္းမွစ၍ "က်ေနာ္ အေရးခ်င္ဆံုး စာအုပ္" ဟု အမည္ရေသာ "ျမန္မာႏိုင္ငံ

ေက်ာင္းသား လႈပ္ရွားမႈ သမိုင္း" စာအုပ္ကို စတင္ျပဳစုခဲ့သည္။ ၁၉၉၈ ခုႏွစ္ ဇန္နဝါရီလအတြင္း
၎စာအုပ္ကို လွ်ဳိ႕ဝွက္ျဖန္႔ခ်ိသျဖင့္ ေထာင္ဒဏ္ ၁၇ ႏွစ္ က်ခံခဲ့ရသည္။

စာမ်က္ႏွာေပါင္း ၇၀၀ ခန္႔ပါရွိသည့္ သူ၏ စာအုပ္ကို ၂၀၀၇ ခုႏွစ္ ဧၿပီလအတြင္းက
ဗမာႏုိင္ငံလံုးဆုိင္ရာ ေက်ာင္းသားသမဂၢမ်ား အဖဲြ႔ခ်ဳပ္ (ႏိုင္ငံျခားေရးရာ ေကာ္မတီ) က
ထုတ္ေဝျဖန္႔ခ်ိႏုိင္ခဲ့ၿပီ ျဖစ္သည္။
ကိုေအာင္ထြန္းကို ကမာၻတဝွန္း ႏိုင္ငံေရးအရ ဖိႏွိပ္ျခင္းခံေနရေသာ စာေရးဆရာမ်ားအား

ေပးအပ္ေသာ ဟယ္မန္၊ ဟန္းမတ္ဂရန္႔ဆု (Hellman/Hammett Grant) ကို ၁၉၉၉ ခုႏွစ္တြင္
ခ်ီးျမႇင့္ခဲ့သည္။ ကမၻာ့စာေရးဆရာမ်ား အသင္း အင္တာေနရွင္နယ္ - ပန္အဖြဲ႔ဝင္မ်ားျဖစ္ေသာ
ေနာ္ေဝ၊ ကင္ဘာရာ၊ ကေနဒါရွိ ပန္စင္တာမ်ားက သူ႔ကို ၎တို႔အဖြဲ႔မ်ား၏ ဂုဏ္ထူးေဆာင္
အဖြဲ႔ဝင္တဦးအျဖစ္ ေၾကညာခဲ့သည္။
(ဆလိုင္းဟံသာစန္း သတင္းေပးပို႔သည္။)
နာဂစ္အလႉရွင္ မိသားစုႏွင့္ ေတြ႔ခြင့္မရ

ဖိုးေဇာ္
ခ်င္းမုိင္ (မဇၥ်ိမ)။ ။ မႏၲေလးတုိင္း ျမင္းၿခံၿမိဳ႕မွ ေဒါက္တာဝင့္သူ အပါအဝင္ လူမႈေရး တက္ၾကြ
လႈပ္ရွားသူ ၅ ဦးကုိ အာဏာပိုင္မ်ားက ဖမ္းဆီးကာ မႏၲေလးေတာင္ေျခရွိ တုိင္း အထူး
ရဲသတင္းတပ္ဖြဲ႔ SB ႐ံုးတြင္ ထားရွိေသာ္လည္း ေတြ႔ခြင့္မရဟု ေဒါက္တာဝင့္သူ မိသားစုႏွင့္
နီးစပ္သူက ေျပာသည္။
ယခုလ ၁၆ ရက္ေန႔က မႏၲေလးတုိင္း အထူး ရဲသတင္း တပ္ဖြဲ႔မွ ရဲမႉးၾကီးသက္ေဝႏွင့္ ရဲတပ္ဖဲြ႔ဝင္

၂၀ ခန္႔က အေၾကာင္းျပခ်က္မရွိ ေဒါက္တာဝင့္သူ အပါအဝင္ ၅ ဦးကုိ ေနအိမ္မ်ားမွ
ဖမ္းဆီးသြားၿပီးေနာက္၊ တိုင္း SB ႐ံုးတြင္ ထားရွိေၾကာင္း သိရွိသျဖင့္ ၂၂ ရက္ေန႔တြင္
မိသားစုဝင္မ်ားက ႐ံုးသို႔ သြားေရာက္ရာ ေတြ႔ခြင့္မေပးသျဖင့္ ျပန္လာခဲ့ၾကရသည္။
“မႏၲေလးေတာင္ေျခက SB ႐ုံးမွာ ထားတယ္။ ၂၂ ရက္ေန႔က သြားေတြ႔တယ္။ ဘယ္သူမွ

ထြက္မေတြ႔ဘူး။ က်န္တဲ့သူ ဘယ္သူမွ ေမးလုိ႔မရဘူး။ ရဲသားေလး တေယာက္ပဲ ေတြ႔တယ္။
ပစၥည္းေတြကေတာ့ ထားရင္လည္း ထားခဲ့၊ မေသခ်ာဘူးတဲ့။ စိတ္မခ်ေတာ့ ေပးမပစ္ခဲ့ဘူး” ဟု
ေဒါက္တာဝင့္သူ မိသားစုႏွင့္ နီးစပ္သူက မဇၥိ်မကို ေျပာသည္။
ေဒါက္တာဝင့္သူ၊ ကုိမ်ဳိးဟန္၊ ကုိေအာင္မ်ဳိးလတ္၊ ကုိလွမ်ဳိးေက်ာ္ ေခၚ အီးတီ၊ ရာၾကီး ေခၚ

ကိုစုိးရာဇာျဖဴတုိ႔ ၅ ဦးအား ေနအိမ္မ်ားမွ ယခုလ ၁၆ ရက္ေန႔ နံနက္ ၃ နာရီခန္႔တြင္
ေနအိမ္မ်ားသို႔ လာေရာက္ကာ ဖမ္းဆီး ေခၚေဆာင္သြားျခင္း ျဖစ္သည္။

''က်မတုိ႔အိမ္ ဖမ္းတာကေတာ့ ရဲကား ၃ စီးနဲ႔ ရဲသားအေယာက္ ၂၀ ေလာက္က

အိမ္ကုိဝုိင္းထားတယ္။ က်မက ခရီးထြက္ေနတယ္ မရွိဘူး။ အကိုက အျပင္ခဏ ထြက္သြားေတာ့
မေတြ႔ဘူး။ အိမ္မွာ အေမ တေယာက္ပဲ ရွိတယ္။ အေမက ဖမ္းတာလားေမးေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။
ေမးစရာတခု ရွိလုိ႔တဲ့။ အဲတာနဲ႔ အေမက ေမးစရာရွိရင္ ေန႔ခင္းက်မွ လာပါလားလုိ႔ေျပာေတာ့
အခုမွ ကိစၥေပၚလာလုိ႔ပါတဲ့။ က်မအကိုက မနက္က်မွ သူ႔လူေတြ ပါသြားတယ္ၾကားလုိ႔ SB ႐ုံးကို
သြားလိုက္တယ္'' ဟု ေဒါက္တာဝင့္သူ၏ ညီမျဖစ္သူက မဇၥ်ိမကို ေျပာသည္။
အိမ္တြင္ ရွိေနသည့္ ေဒါက္တာဝင့္သူ၏ ေယာက္ဖျဖစ္သူ ကိုၾကည္ဝင္းကို ရဲမ်ားက SB ႐ံုးသို႔

ေခၚသြားသျဖင့္ ထိုေန႔ နံနက္ပိုင္းတြင္ ေဒါက္တာဝင့္သူက ႐ံုးသို႔ လိုက္သြားရာမွ
ဖမ္းဆီးခံလိုက္ရၿပီး၊ ကိုၾကည္ဝင္းကို ျပန္လႊတ္ေပးခဲ့သည္။
ေဒါက္တာဝင့္သူသည္ ဝါသနာတူသူမ်ားႏွင့္ စုေပါင္း၍ နာဂစ္မုန္တုိင္းသင့္ ဒုကၡသည္မ်ားအား

က်ပ္ေငြ သိန္းေပါင္း ရာခ်ီ၍ ေကာက္ခံလႉဒါန္းမႈမ်ား ျပဳလုပ္ခဲ့သူျဖစ္သည္။
ထို႔အျပင္ အမ်ဳိးသား ဒီမုိကေရစီ အဖဲြ႔ခ်ဳပ္မွ ဦးေဆာင္ျပဳလုပ္သည့္ အျဖဴေရာင္ကင္ပိန္း

လႈပ္ရွားမႈတြင္ အျဖဴေရာင္ဝတ္ကာ ဘုရားသို႔သြား၍ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ ႏိုင္ငံေရး
အက်ဥ္းသားမ်ား လြတ္ေျမာက္ေရး ဆုေတာင္းသျဖင့္ သူႏွင့္ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဘက္မ်ားကို
ၾကံ႕ခုိင္ဖံြ႔ၿဖိဳးေရး အသင္းဝင္မ်ားက ဝိုင္းရံပိတ္ဆို႔ထားသျဖင့္ အရပ္သား ၂၀၀ ခန္႔က ၾကံ႕ဖံြ႔မ်ားကို
ထပ္မံ ဝုိင္းခဲ့သည့္ ျဖစ္ရပ္သည္ ျမင္းၿခံၿမိဳ႕တြင္ လူသိမ်ားခဲ့သည္။
“နာဂစ္တုန္းကလည္း သိန္းရာနဲ႔ခ်ီ လႉႏုိင္တယ္။ ေဒါက္တာဝင့္သူ တေယာက္ထဲတင္ မကဘူး။

သူတုိ႔ အုပ္စုေတာင့္တယ္။ က်မ သိရသေလာက္ေတာ့ မူလတန္းေက်ာင္း ၈ ေက်ာင္းေလာက္
ေဆာက္ထားေပးႏုိင္တယ္။ ဆရာ၊ ဆရာမ ၃၀ ေလာက္ကို လစာ ေပးထားႏုိင္တယ္။ အဲဒီလုိ
လုပ္ေဆာင္လုိ႔ အဖမ္းခံရတယ္လုိ႔ ထင္ပါတယ္” ဟု မိတၱီလာၿမိဳ႕နယ္ အမ်ဳိးသား
ဒီမုိကေရစီအဖဲြ႔ခ်ဳပ္ အတြင္းေရးမႉး ေဒၚျမင့္ျမင့္ေအးက ေျပာသည္။
ျမင္းၿခံတြင္ ေဒါက္တာဝင့္သူတို႔ ၅ ဦးအား ဖမ္းဆီးမႈအၿပီး ေနာက္ႏွစ္ရက္တြင္ ၆ ရပ္ကြက္မွ

ကုိသန္းထုိက္ေအာင္ အပါအဝင္ လူငယ္ ၅ ဦးလည္း ဖမ္းဆီးခံခဲ့ရေၾကာင္း သိရသည္။

ေထာ့က်ဳိး လြတ္ၿငိမ္း ခ်မ္းသာခြင့္၊

ေထာင္ေနရာ လြတ္မ်ား ဖန္တီးေနျခင္း
ဘ႐ိုင္ယန္ မက္ကာတန္
ဘန္ေကာက္၊ ထိုင္း။ ။ ၿပီးခဲ့သည့္ အပတ္က အက်ဥ္းသားမ်ားစြာ လႊတ္ေပးခဲ့ေသာ လြတ္ၿငိမ္း
ခ်မ္းသာခြင့္၏ ေနာက္ကြယ္တြင္ ကုလ အေထြေထြ ညီလာခံ ဖြင့္ပြဲမတိုင္ခင္ ႏုိင္ငံတကာ
အသိုင္းအဝိုင္း၏ မ်က္ႏွာသာ ရရွိေရး ရည္ရြယ္ခ်က္ထက္ ပိုမို၍ ဉာဏ္မ်ား လွည့္ဖ်ားေသာ
အေၾကာင္းကိစၥ ရွိေနေကာင္း ရွိေနႏိုင္သည္။
လာမည့္ႏွစ္ က်င္းပမည့္ ေရြးေကာက္ပြဲတြင္ ေနာက္ထပ္ ထိန္းသိမ္းမည့္ သူမ်ားအတြက္

အက်ဥ္းေထာင္မ်ား အတြင္း ေနရာပိုမို ရွိလာေစရန္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မ်ား ရည္ရြယ္ လုပ္ေဆာင္ျခင္းလည္း
ျဖစ္ႏုိင္သည္။
ထိုေတြးဆခ်က္ကို ၂၀၀၇ ခုႏွစ္ ေရႊဝါေရာင္ ေတာ္လွန္ေရးကို ဖိႏွိပ္ ၿဖိဳခြဲၿပီးကတည္းက

ျမန္မာျပည္ရွိ သံဃာေတာ္ မ်ား၏ အေျခအေနမ်ားကို အေသးစိတ္ ေဖာ္ျပေသာ “လူ႔အခြင့္အေရး
ေစာင့္ၾကည့္ေရး အဖြဲ႔ အစီရင္ခံစာ“ ထုတ္ျပန္ သျဖင့္ ထိုင္းႏုိင္ငံ ႏုိင္ငံျခား စာနယ္ဇင္း ကလပ္
FCCT ၌ ျပဳလုပ္ေသာ သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲတြင္ ျမန္မာ့အေရး ကၽြမ္းက်င္သူ “ဘာတီးလစ္တနာ“
က ယမန္ေန႔တြင္ ေျပာခဲ့သည္။ သူက အက်ဥ္းသားမ်ား လႊတ္ေပးျခင္း၏ တိုင္ပင္
(ခ်ိန္သားကိုက္မႈ) ကို ေမးခြန္း ထုတ္ကာ ၎သည္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မ်ား၏ အက်ဥ္းေထာင္မ်ား အတြင္း
ေနရာလြတ္ လိုအပ္ျခင္း အေၾကာင္းရင္း ျဖစ္သည္ဟု ဆိုသည္။
၂၀၀၄ ခုႏွစ္ ႏုိဝင္ဘာလ ကတည္းက ျပဳလုပ္ခဲ့ေသာ အက်ဥ္းသား လြတ္ၿငိမ္း ခ်မ္းသာခြင့္ ေပးမႈ

စုစုေပါင္း ၆ ၾကိမ္တြင္ အက်ဥ္းသား အားလံုး ၄၅၇၃၂ ဦး လြတ္လာကာ ထုိအထဲတြင္ ၁ ဒႆမ
၃ ရာခုိင္ႏႈန္းသာ ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသား ပါရွိသည္ဟု ႏုိင္ငံေရး အက်ဥ္းသားမ်ား ကူညီ
ေစာင့္ေရွာက္ေရး အသင္း (ျမန္မာႏုိင္ငံ) AAPP-B ၏ အဆိုအရ သိရသည္။ ထိုအထဲမွ လြတ္ၿငိမ္း
ခ်မ္းသာခြင့္ ၃ ခုမွာ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာလတြင္ ေရႊဝါေရာင္ ေတာ္လွန္ေရးကို
ၿဖိဳခြဲခံရၿပီးခ်ိန္မွ စတင္၍ ေပးခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။၂၀၀၇ ခုႏွစ္ ႏုိဝင္ဘာလတြင္ အေျခခံ ဥပေဒ
ေရးဆြဲေနေသာ အမ်ဳိးသား ညီလာခံ အဆံုးသတ္သည့္ အထိမ္းအမွတ္ဟု ထင္ရသည့္ လြတ္ၿငိမ္း
ခ်မ္းသာခြင့္ေၾကာင့္ အက်ဥ္းသား ၈၅၈၅ ဦး လြတ္လာခဲ့ကာ ႏုိင္ငံေရး အက်ဥ္းသား ဦးေရ ၂၀
သာ လြတ္ေျမာက္ ခဲ့သည္။
၂၀၀၈ ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာလတြင္ အက်ဥ္းသား ၉၀၀၂ လႊတ္ေပးခဲ့ေသာ လြတ္ၿငိမ္း ခ်မ္းသာခြင့္

ေပးခဲ့ေသာ္လည္း NLD မွ ေခါင္းေဆာင္ပိုင္း ဦးဝင္းတင္ အပါအဝင္ ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသား ၉
ဦးသာ လြတ္ေျမာက္ ခဲ့သည္။ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္ ေဖေဖာ္ဝါရီလတြင္ ေနာက္ထပ္အက်ဥ္းသား ၆၃၁၃
လြတ္ေပးခဲ့ေသာ လြတ္ၿငိမ္း ခ်မ္းသာခြင့္ ေပးခဲ့ေသာ္လည္း ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသား ၃၁ ဦးသာ
ပါဝင္ခဲ့သည္။ ထိုလြတ္ၿငိမ္း ခ်မ္းသာခြင့္ အတြင္း စစ္အစိုးရက ၂၀၁၀ ခုႏွစ္တြင္ က်င္းပမည့္
တရား မွ်တေသာ ေရြးေကာက္ပြဲတြင္ အက်ဥ္းသားမ်ား ပါဝင္ခြင့္ ရရွိေစရန္ လႊတ္ေပးခဲ့ျခင္း
ျဖစ္သည္ဟု ေၾကညာခဲ့သည္။
AAPP-B ႏွင့္ လူ႔အခြင့္အေရး ေစာင့္ၾကည့္ေရး အဖြဲ႔၏ အဆိုအရ ထိုအခ်ိန္၌ပင္ ႏုိင္ငံေရးကိစၥ

အတြက္ ဖမ္းဆီးခဲ့ေသာ အေရအတြက္သည္ ႏွစ္ဆေက်ာ္ ခဲ့သည္ဟု ဆိုသည္။
ၿပီးခဲ့သည့္အပတ္က ေပးခဲ့ေသာ လြတ္ၿငိမ္း ခ်မ္းသာခြင့္ မတိုင္မီ ျမန္မာ ႏုိင္ငံသား ဦးေရ ၂၂၅၀
ေက်ာ္သည္ ႏုိင္ငံတဝွမ္းရွိ အက်ဥ္းေထာင္မ်ားႏွင့္ အလုပ္ (ရဲဘက္) စခန္းမ်ားတြင္
ႏုိင္ငံေရးအမႈႏွင့္ အက်ဥ္းက် ခံေနရသည္ဟု ယံုၾကည္ရသည္။ စစ္အစိုးရအား
အတိုက္အခံလုပ္သူ ရာေပါင္းမ်ားစြာ သည္ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္ကတည္းက လွ်ဳိ႕ဝွက္စြာ ေျမေအာက္
ဘဝႏွင့္ ရပ္တည္ခဲ့ရသလို အခ်ဳိ႕လည္း ျပည္ပသို႔ ထြက္ခြာ လာခဲ့ရသည္။
မၾကာေသးခင္က ေပးခဲ့ေသာ လြတ္ၿငိမ္း ခ်မ္းသာခြင့္သည္ စစ္အစိုးရ၏ ဂုဏ္သိကၡာကို

ကုလသမဂၢ ညီလာခံ မစတင္မီ ခ်က္ခ်င္း အေရာင္တင္ေပးရန္ ရည္ရြယ္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္ေကာင္း
ျဖစ္ႏုိင္သည္။ ထိုညီလာခံကို ႏုိင္ငံျခားေရး ဝန္ၾကီး ဦးဉာဏ္ဝင္း တက္ေရာက္ လိမ့္မည္ျဖစ္ၿပီး ပို၍
အေရးၾကီးစြာပင္ ၁၉၉၅ ခုႏွစ္ကတည္းက ထိုအစည္းအေဝး တက္ေရာက္ရန္ ျဖစ္ေသာ
စစ္အစိုးရ၏ ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္သိန္းစိန္လည္း တက္ေရာက္မည္ ျဖစ္သည္။ သူသည္
အေမရိကန္ သမၼတ မစၥတာ အုိဘားမား အစိုးရက ျမန္မာျပည္ႏွင့္ သက္ဆိုင္ေသာ မူဝါဒသစ္ကို
ေၾကညာမည့္ အခ်ိန္ႏွင့္လည္း အခ်ိန္ကိုက္ တိုက္ဆိုင္ေနသည္။
ႏုိင္ငံတကာ၏ အေကာင္းျမင္မႈမ်ားကို ရရွိကာ အက်ဥ္းသား အေျမာက္အျမား လႊတ္ေပး

ခဲ့ေသာေၾကာင့္ ရရွိခဲ့ေသာ အခြင့္အေရးက စစ္အစိုးရအား လူးသာ လြန္႔သာေသာ အေျခအေနကို
ေပးအပ္ ႏုိင္မည္ျဖစ္၍ သူတုိ႔၏ ေရြးေကာက္ပြဲ ကို ဆန္႔က်င္သူမ်ားအား ဖိႏွိပ္ရန္အတြက္
ေျခတလွမ္းပင္ တိုးလာႏိုင္မည္ျဖစ္သည္။ ျပစ္ဒဏ္ဆိုင္းငံ့ေပးမႈက ဖမ္းဆီးမႈမ်ားကို တိတ္တဆိတ္
ဆက္လက္က်ဳးလြန္ေနမႈမ်ား သို႔မဟုတ္ လြတ္ၿငိမ္းခ်မ္းသာခြင့္ ေပးခဲ့သျဖင့္ သတိမျပဳမိသလို
ျဖစ္ေနစဥ္၊ ဖမ္းဆီးမႈ ပိုမိုတိုးပြားလာသည္မ်ား ျဖစ္ပြားေနခ်ိန္ စစ္အစိုးရကို ကုလႏွင့္
အစိုးရမ်ားက ခ်ီးမြမ္းရန္ ျဖစ္ေစခဲ့သည္။
စစ္အစိုးရသည္ NLD အား အရံႈးေပးခဲ့ရေသာ ေနာက္ဆံုးက်င္းပခဲ့သည့္ ၁၉၉ဝ ခုႏွစ္ အေထြေထြ

ေရြးေကာက္ပြဲ မတိုင္မီက တည္ရွိခဲ့သည့္ မဲဆြယ္လႈပ္ရွားမႈပံုစံမ်ားကို အလြန္တရာ သတိၾကီးစြာ
ထားေနၾကသည္။ အတိတ္မွ သင္ခန္းစာမ်ားသည္ စစ္အစိုးရအား ေနာက္တၾကိမ္
ထပ္ျဖစ္လာေစရန္ လံုးဝ မစဥ္းစားေစခဲ့သလို သူတို႔အား ဒုကၡေပးႏုိင္သူမ်ားအား လက္ဦးမႈယူကာ
ဖယ္ထုတ္ထားႏုိင္ရန္အတြက္ ေသခ်ာေစရန္ ေျခလွမ္း လွမ္းေစခဲ့သည္။
အတိုက္အခံအင္အားစုမ်ားကမူ လက္ရွိအက်ဥ္းသားမ်ား လႊတ္ေပးျခင္းကို ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသား

အနည္းငယ္သာ အမွန္တကယ္ လႊတ္ေပးေသာ လွည့္ဖ်ားမႈတခုဟု မွတ္ယူၾကသည္။
ထိုင္းႏိုင္ငံအေျခစိုက္ AAPP-B ၏ တဲြဖက္အတြင္းေရးမႉး ကိုဘုိၾကည္က ယမန္ေန႔က ျပဳလုပ္ေသာ
သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲတြင္ လက္ရွိအက်ဥ္းသားမ်ား လႊတ္ေပးျခင္းကို ႏုိင္ငံတကာဖိအားမ်ား
ေလ်ာ့က်သြားေစရန္ လွည့္ဖ်ားကစားမႈတခုဟု ေခၚဆိုလိုက္သည္။ AAPP မွ ယမန္ေန႔က
ထုတ္ေသာ သတင္းထုတ္ျပန္ခ်က္တြင္ အက်ဥ္းသား ၁၂၈ ဦးကိုသာ ႏုိင္ငံေရးမႈႏွင့္
အမွန္တကယ္ ဖမ္းဆီးေထာင္ခ်ထားသည္ ဆိုသည္ကို ေဖာ္ျပထားသည္။
“အေရးၾကီးတဲ့ ေခါင္းေဆာင္ေတြျဖစ္တဲ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၊

ရွမ္းအမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ ေခါင္းေဆာင္ ဦးခြန္ထြန္းဦး၊ ၈၈ မ်ဳိးဆက္
ေက်ာင္းသားမ်ားအဖြဲ႔ ေခါင္းေဆာင္ မင္းကိုႏိုင္နဲ႔ တျခား ထင္ရွားတဲ့ တက္ၾကြလႈပ္ရွားသူေတြ
အခုထိ ေထာင္ေတြထဲမွာပဲ ရွိေသးတယ္။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ စစ္အစိုးရက သူတို႔ရဲ႕ အၾကြင္းမဲ့
အာဏာကို ၿခိမ္းေျခာက္မယ့္သူေတြလို႔ ယူဆလို႔ပါပဲ“ ဟု AAPP-B အတြင္းေရးမႉး ကိုတိတ္ႏုိင္က
ေျပာသည္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အျပင္ NLD ဒုဥကၠ႒ ဦးတင္ဦးႏွင့္ သူမ၏ ကိုယ္ေရးအရာရွိ
ဦးဝင္းထိန္တို႔သည္ ဖမ္းဆီးခံေနရဆဲပင္။
အတိုက္အခံအုပ္စုမ်ားႏွင့္ ျမန္မာျပည္အေရး ေစာင့္ၾကည့္ေလ့လာေနသူမ်ားအၾကား

ၿပီးခဲ့သည့္လက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အား ေနအိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္သက္တမ္း တိုးခဲ့ျခင္းသည္
လာမည့္ႏွစ္တြင္ ျပဳလုပ္မည့္ ေရြးေကာက္ပြဲမ်ားတြင္ သူမ မပါဝင္ႏိုင္ေစေရး
ေသခ်ာေစရန္အတြက္ ေသခ်ာစြာ စီစဥ္ျပဳလုပ္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္ဟု ယံုၾကည္ၾကသည္။
ယခုအခ်ိန္တြင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မ်ား အေၾကာက္ဆံုးဟု ထင္ရေသာ စည္းကမ္းျပည့္ဝေသာ
ဒီမိုကေရစီသို႔ဆိုသည့္ သူတို႔၏ လမ္းျပေျမပံုကို အေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္ေစမည့္ အစိုးရဆန္႔က်င္မႈ
အျဖစ္အပ်က္မ်ဳိးအတြက္ ယခုေထာင္ထဲတြင္ ရွိေနေသာ ေခါင္းေဆာင္မ်ားထဲမွ မည္သူမဆိုသည္
အဓိကပင္ရင္း ျဖစ္လာႏိုင္ေပသည္။
အန္ဒီ ဝါလ္းဟိုး (သို႔) ေပါ့ပ္ယဥ္ေက်းမႈ

အႏုပညာကို မိတ္ဆက္ေပးသူ
ၿငိမ္းခ်မ္းၿငိမ္း
အေမရိကန္ ပန္းခ်ီဆရာႏွင့္ သ႐ုပ္ေဖာ္ပံုမ်ား ေရးဆြဲသည့္ အန္ဒီဝါလ္းဟိုးသည္ ေပါ့ပ္အႏုပညာ

လႈပ္ရွားမႈကို စတင္ ဦးေဆာင္ခဲ့သူ တဦးျဖစ္ၿပီး၊ ေပါ့ပ္ယဥ္ေက်းမႈကို စတင္မ်ဳိးေစ့ ခ်ေပးခဲ့သူ
တိုင္း(မ္)မဂၢဇင္းမွ ျပဳစုခဲသည့္ ေပါ့ပ္ယဥ္ေက်းမႈအတြက္ ၾသဇာအရွိဆံုး ဦးေရ ၁၀၀ တြင္ နံပါတ္ ၈

ေနရာမွ ပါဝင္သူ တဦး ျဖစ္သည္။ ၁၉၂၈ ခုႏွစ္ ၾသဂုတ္လ ၆ ရက္္ေန႔တြင္
ပင္ဆယ္ေဗးနီးယားျပည္နယ္ ပစ္စဘဂ္ၿမိဳ႕တြင္ ေမြးဖြားသည္။ အန္ဒီဝါလ္းဟိုး၏ မိဘမ်ားမွာ
ထိုအခ်ိန္က ၾသစထ႐ို-ဟန္ေဂရီ အင္ပါယာေအာက္ရွိ စလိုဗက္ကီးယားႏိုင္ငံမွ အေမရိကန္သို႔
ေျပာင္းေ႔ရႊ အေျခခ်လာသည့္ သတၳဳတြင္း လုပ္သားမ်ား ျဖစ္သည္။
သူသည္ လမ္း႐ိုးအႏုပညာမွ ေဖာက္ထြက္ခဲ့သူျဖစ္ၿပီး သူ၏ အႏုပညာ ဖန္တီးမႈမ်ားတြင္

စုတ္တံႏွင့္ ကင္းဗတ္စ ျဖင့္သာမက မီဒီယာ မ်ဳိးစံုသံုးၿပီး ဖန္တီးခဲ့သည္။
သူ၏ Pop Art အႏုပညာႏွင့္ ပတ္သက္၍ အမ်ားက ေလးစားဖြယ္ရာ ျဖစ္သည့္ ယံုၾကည္မႈတခုမွာ

“အႏုပညာတရပ္ကို မည္သူမဆို မည္သည့္ေနရာ၌ မဆို ခံစားေစႏိုင္ရမည္။ သာမန္ ျပည္သူမ်ား
ေရာက္ႏိုင္ရန္ ေဝးစြဆိုသည့္ ျပတိုက္ မ်ားတြင္ ေဝးေဝးကသာ ေငးၾကည့္ရသည့္ ပန္းခ်ီကား
တခ်ပ္မ်ဳိး မျဖစ္ေစရ။ ကုန္ပစၥည္းတခုလိုပင္ မ်ားမ်ားထုတ္ၿပီး မ်ားမ်ားျပန္႔ႏွံ႔ ေစႏိုင္ရမည္”
ဆိုသည့္ သူ၏ အယူအဆသည္ ေခတ္သစ္ ေပါ့ပ္ယဥ္ေက်းမႈ ကမၻာတဝွမ္း ျပန္႔ႏွံ႔ ေစႏိုင္ျခင္း၏
အဓိကအခ်က္ဟု ဆိုၾကသည္။
၁၉၆၂ ခုႏွစ္တြင္ ဝါလ္းဟိုး၏ ပထမဦးဆံုး ေပါ့ပ္အႏုလက္ရာတခုျဖစ္သည့္ Campbell Soup

Company မွ ထုတ္လုပ္ သည့္ Campbell Soup Can ႏွင့္ Coca – Cola ကုမၸဏီမွ ထုတ္သည့္
Coke အခ်ဳိရည္ဗူးတို႔မွာ သူ၏ ပြဲဦးထြက္ နာမည္ေက်ာ္ လက္ရာမ်ား ျဖစ္ခဲ့သည္။ ၁၉၆၀ ျပည့္
လြန္ႏွစ္မ်ား မွစ၍ အန္ဒီဝါလ္းဟိုးသည္ အေမရိကန္ မဂၢဇင္းမ်ား ၏ သ႐ုပ္ေဖာ္ ပန္းခ်ီ
ေရးဆြဲသူတဦး ျဖစ္လာခဲ့သည္။
အေမရိကန္ သ႐ုပ္ေဆာင္ မာရီလင္မြန္႐ိုး၊ အဲလိဇဘက္ေတလာ၊ အဆိုေတာ္ ပရက္စေလ၊

မိုဟာမက္အလီ၊ တ႐ုတ္ ေခါင္းေဆာင္ ေမာ္စီတုန္း စသူတို႔၏ ပံုတူမ်ားကို
ျပန္လည္သ႐ုပ္ေဖာ္ေရးဆြဲထားသည့္ သူ၏ တင္ျပခ်က္မ်ားမွာ လူၾကိဳက္ မ်ားသည္။
အန္ဒီ ဝါလ္းဟိုးသည္ အမ်ားျပည္သူႏွင့္ ေဝးကြာစြာ တခမ္းတနား တည္ရွိေသာ ဤအႏုပညာ

လက္ရာမ်ားကို ရြံမုန္းသူ တဦး ျဖစ္သည္။ တခါက နယူးေယာက္ ပန္းခ်ီ ျပပြဲတခုတြင္ သူေ႒း
တဦးက ေဒၚလာ ၅၀၀၀ ႏွင့္ ဝယ္မည္ဟု ကမ္းလွမ္းေသာ သူ၏ သ႐ုပ္ေဖာ္ ဖန္တီးမႈတခုကို
ထိုသူေ႒းအား ေရာင္းခ်ျခင္း မျပဳဘဲ ထိုလက္ရာမ်ဳိး ေနာက္ထပ္ ေျမာက္ျမားစြာ ျပဳလုပ္၍
သူ႔လက္မွတ္ ေရးထိုး၍ ၅ ေဒၚလာျဖင့္ ေရာင္းခ်သည္။
၁၉၅၀ ခုႏွစ္ ကာနယ္ဂ်ီမယ္လြန္ တကၠသိုလ္တြင္ ပန္းခ်ီအႏုပညာ ဘာသာရပ္ကို

သင္ၾကားခဲ့ၿပီးေနာက္ ပစ္စဘတ္ စာေစာင္ အခ်ဳိ႕တြင္ သ႐ုပ္ေဖာ္ပံုမ်ား ေရးဆြဲျခင္းျဖင့္ အသက္
ေမြးဝမ္းေက်ာင္း ျပဳခဲ့သည္။
၁၉၅၈ ခုႏွစ္မွစ၍ Visual Art Movement (အျမင္ဆိုင္ရာ အႏုပညာ လႈပ္ရွားမႈ) ဟုေခၚသည့္

Pop Art လႈပ္ရွားမႈ၏ ေခါင္းေဆာင္တဦး ျဖစ္သလို ေရွ႕တန္းမွေန၍ ပါဝင္ခဲ့သည္။
သူသည္ ပန္းခ်ီႏွင့္ သ႐ုပ္ေဖာ္ ပန္းခ်ီမ်ား ေရးဆြဲျခင္းတို႔အျပင္ ပိုးသားပံုႏွိပ္ျခင္း၊

ဓာတ္ပံု႐ိုက္ကူးသူ၊ ဇာတ္လမ္း ေနာက္ခံ ေျပာၾကားေပးသူ၊ ဒါ႐ိုက္တာ၊ ပန္းပုဆရာ ကိုယ္တိုင္
ပါဝင္ တင္ဆက္မႈ အႏုပညာရွင္ (Performing Art)၊ ဖက္ရွင္ဒီဇိုင္နာ၊ ႐ုပ္သံ ဇာတ္လမ္းတြဲ
႐ိုက္ကူးထုတ္လုပ္သူ၊ သ႐ုပ္ေဆာင္၊ အခ်ိန္ပိုင္း ကိုယ္ဟန္ျပ၊ မဂၢဇင္း တည္းျဖတ္သူ၊
သက္မျပည့္သူမ်ား မကိုင္ရ စာအုပ္ အႀကံေပးစာတည္း၊ ျပဇာတ္ တင္ဆက္မႈ ဇာတ္ခံု တာဝန္ခံ
စသည့္ ယေန႔ေခတ္တြင္ မာလ္တီ မီဒီယာဟု ေခၚသည့္ အႏုပညာႏွင့္ ဆက္ႏြယ္သည့္
လုပ္ငန္းအမ်ဳိးအစားေပါင္း ၃ဝ ေက်ာ္ ခန္႔ကို ကိုယ္တိုင္ ဦးစီးျပဳလုပ္ခဲ့သည္။
Campbell အမည္ရွိ ဟင္းလွ်ာစည္သြတ္ဗူးေပါင္း မ်ားစြာကို လျခမ္းပံုစီ၍ ထပ္ထားပံုျဖင့္ သူ

စတင္တီထြင္ခဲ့သည့္ တပ္ဆင္ျခင္း အႏုပညာ (Installation Art) မွာ နာမည္ၾကီးသည္။
ကမၻာေျမဆြဲအား (Gravity) ကို ဆန္႔က်င္၍ ခင္းက်င္းျပသခဲ့ေသာ သူ၏ ပန္းပုမ်ားမွာ
နာမည္ေက်ာ္သည္။ အေဆာက္အဦမ်ားႏွင့္ ပတ္သက္၍ လျခမ္းပံုသ႑ာန္ ဗိသုကာ
တည္ေဆာက္မႈကို စတင္ခဲ့သူ ျဖစ္သည္။
၁၉၈၇ ခုႏွစ္ သူမေသဆံုးခင္အထိ မီဒီယာ ဖန္တီးမႈေပါင္း ၈၀၀၀ ေက်ာ္ ျပဳလုပ္ခဲ့ၿပီး သူ၏

ဖန္တီးမႈမ်ားႏွင့္ ပတ္သက္၍ ထားရွိသည့္ အယူအဆမွာ လြတ္လပ္စြာ ဖန္တီးေရးပင္ ျဖစ္သည္။
ဥပမာ - မိမိကိုယ္ကို လြတ္လပ္သည့္ အင္းပရက္ ရွင္းနစ္ ပန္းခ်ီဆရာဟု သတ္မွတ္ထားၿပီး
ဆီေဆးမရွိ၍ ပန္းခ်ီကား မဆြဲျဖစ္ဟု ညည္းေနလွ်င္ အဘယ္သို႔ေသာ လြတ္လပ္သည့္
ပန္းခ်ီဆရာဟု ေခၚႏိုင္မည္နည္းဟု အေမရိကန္ပန္းခ်ီဆရာမ ေဂ်ာ္ဂ်ီယာ အိုကဖီး အမွတ္တရ
စာတမ္း ဖတ္ပြဲတြင္ သူက ေကာ္လိုရာဒို ျပည္နယ္မွ အႏုပညာ ေက်ာင္းသားမ်ားကို ေျပာခဲ့သည္။
အေမရိကန္သမၼတ ဂ်င္မီကာတာ လက္ထက္က အိမ္ျဖဴေတာ္အထိ

ေခၚယူဖိတ္ၾကားဂုဏ္ျပဳခံရသည့္ အန္ဒီ ဝါလ္းဟိုး မွာ ေခတ္သစ္ အေမရိကန္ ယဥ္ေက်းမႈ
အေပၚတြင္ ၾသဇာေညာင္းသူ တဦးလည္း ျဖစ္သည္။
ပန္းခ်ီ၊ ပန္းပု၊ ဒီဇိုင္း စသည့္ မီဒီယာမ်ားတြင္သာ ထက္ျမက္သူ တဦး မဟုတ္ဘဲ ယေန႔ေခတ္

႐ုပ္သံမ်ားႏွင့္ ပတ္သက္ ၍လည္း သူက နိမိတ္ဖတ္ခဲ့ေသးသည္။ ေနာင္တခ်ိန္တြင္
႐ုပ္သံလုပ္ငန္းမ်ား ကမၻာႏွင့္အဝွမ္း လူၾကိဳက္မ်ား လာႏိုင္မႈ ႏွင့္ ပတ္သက္၍ မည္သူမဆို ၁၅
မိနစ္ ေက်ာ္ၾကားႏိုင္ခြင့္ ရွိသည္“ ဟု ဆိုခဲ့သည္။
ယေန႔အခ်ိန္တြင္ အန္ဒီ ဝါလ္းဟိုး၏ နာမည္ေက်ာ္ အႏုလက္ရာမ်ား သာမက သူဖန္တီးခဲ့မႈ

အစုစုတို႔မွာ အေမရိကန္၌ သာမက ကမၻာတလႊားမွ အႏုပညာ ျပတိုက္မ်ားတြင္ပါ ဝယ္ယူ
စုေဆာင္းထားရွိ ၾကသည္။
အန္ဒီ ဝါလ္ဟိုလ္းသည္ ၁၉၈၇ ခုႏွစ္ ေဖေဖၚဝါရီလ ၂၂ ရက္ေန႔တြင္ ကြယ္လြန္ ခဲ့သည္။ သူ၏

ဇာတိျဖစ္သည့္ ပင္ဆယ္ေဗးနီးယား ျပည္နယ္ ပစၥဘတ္ၿမိဳ႕တြင္ သူ၏ လက္ရာမ်ားကို

စုေဆာင္းထား ရွိသည့္ ျပတိုက္တခုကို သူ႔နာမည္ျဖင့္ပင္ ဖြင့္လွစ္ခဲ့သည္။
၂၀၀၈ အေျခခံ ဥပေဒ၏ ကိုးကန္႔

နိမိတ္ပုံ
ေမာင္လူပ်ဳိ (မိသားစုဝိုင္း)
၁၉၇၄ ခုႏွစ္ ျပည္ေတာင္စု ဆိုရွယ္လစ္ သမၼတ ျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္ အေျခခံဥပေဒေအာက္၌
ပထမဆုံးအၾကိမ္ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ က်င္းပမည့္ ေန႔မတိုင္မီတရက္ ညဘက္တြင္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕
ကမာရြတ္ ရဲစခန္းကို ျပည္သူမ်ားက မီး႐ႈိ႕ၾကသည္။ ဥပေဒေက်ာင္းသား ကုိေနာ္ရိန္း၊ ကိုတင္ျမင့္၊
ကိုတင္ေဖတို႔ ေထာင္က်ခံရသည္။ ၇၄ ဥပေဒ၏ ေဗြေဆာ္ဦး နိမိတ္ ျဖစ္ပါသည္။ ၇၄၊ ၇၅၊ ၇၆
ဆက္တိုက္ လူထုအံုၾကြမႈမ်ား ေပၚေပါက္ခဲ့သည္။ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္၏ အၾကိဳတိုက္ပြဲမ်ား ျဖစ္ပါသည္။
မဆလ တပါတီ အာဏာရွင္စနစ္ႏွင့္အတူ ၁၉၇၄ ဥပေဒမွာ ဖ်က္သိမ္းလိုက္ရသည္။
ယခု နအဖ ၏ တအာဏာစနစ္ျဖစ္သည့္ တျပည္ေထာင္ ၂၀၀၈ ဖြဲ႔စည္းပုံ ဥပေဒကို အသက္သြင္းဖို႔

၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲအတြက္ သဲသဲမဲမဲ ျပင္ဆင္ေနသည္။ ၂၀၀၈ ဖြဲ႔စည္းပုံကို
ဆႏၵခံယူသည့္ကာလတြင္ နာဂစ္မုန္တိုင္းၾကီး လာေနသည္ကို ႏုိင္ငံတကာ အိမ္နီးနားခ်င္းမ်ားက
အၾကိမ္ၾကိမ္ သတိေပး၊ အေၾကာင္းၾကားခဲ့ေသာ္လည္း အာဏာေလာဘေဇာက
ဖံုးလႊမ္းေနသည့္အတြက္ ျပည္သူ႔အက်ဳိး ဖ်က္ဆီးမည့္ နာဂစ္မုန္တိုင္းၾကီး သတင္းကိုပင္
ၾကိဳတင္ကာကြယ္ႏိုင္ရန္ အသိေပး၊ သတင္းမထုတ္ျပန္ခဲ့သည္ကို ေထာက္ခ်င့္၍ စစ္အစိုးရ၏
တာဝန္ပ်က္ကြက္ခဲ့ေၾကာင္း ထင္ရွားသည္။ ဒုကၡသည္မ်ားအား ကူညီသူေတြကိုပင္ ေထာင္ထဲ
သြင္းလိုက္ေသးသည္။ ၂ဝဝ၈ ဖြဲ႔စည္းပံု၏ ေဗြေဆာ္ဦးနိမိတ္အျဖစ္ နာဂစ္မုန္တိုင္းၾကီးႏွင့္ ေတြ႔ခဲ့ရ၍
နာဂစ္ဖြဲ႔စည္းပုံဟု ေခၚတြင္ခဲ့ပါသည္။ ထို႔ေနာက္တြင္ သံဃာ့အေရးေတာ္ပုံၾကီး ေပၚေပါက္ခဲ့သည္။
သံဃံသရဏံ ဂန္းစာမိခဲ့သည္။ ယခု ေနာက္ဆုံးေပၚ လုပ္ရပ္တခုကို လုပ္ခ်လိုက္ျပန္သည္။

ကိုးကန္႔ ေအာ္တိုႏိုမီ (ကုိယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ရ) မဟုတ္ဘဲ၊ ကိုးကန္႔ ေအာ္တိုဂန္း
ထြက္ေပၚလာပါသည္။ ဆန္းစစ္ၾကပါစို႔။
၂ဝဝ၈ ခုႏွစ္ နာဂစ္ ဖြဲ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပုံ အေျခခံဥပေဒ ပုဒ္မ ၅၆ တြင္ “ကိုယ္ပုိင္အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ရ

တိုင္းႏွင့္ ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ရ ေဒသမ်ား” ကို ေအာက္ပါ အတိုင္းသတ္မွတ္သည္။
(က) စစ္ကိုင္းတုိင္းရွိ ေလရွီး၊ လဟယ္ႏွင့္ နန္းယြန္းၿမိဳ႕နယ္တို႔ကို စုစည္းၿပီး နာဂ

ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ရ ေဒသ။
(ခ) ရွမ္းျပည္နယ္ရွိ ရြာငံႏွင့္ ပင္းတယၿမိဳ႕နယ္တို႔ကို စုစည္းၿပီး ဓႏု ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ရ ေဒသ။
(ဂ) ရွမ္းျပည္နယ္ရွိ ဟိုပုန္း၊ ဆီဆိုင္ႏွင့္ ပင္ေလာင္းၿမိဳ႕နယ္တို႔ကို စုစည္းၿပီး ပအိုဝ္း

(ဃ) ရွမ္းျပည္နယ္ရွိ နမ့္ဆန္ႏွင့္ မန္တုံၿမိဳ႕နယ္တို႔ကို စုစည္းၿပီး ပေလာင္ ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ရ

ေဒသ။
(င) ရွမ္းျပည္နယ္ရွိ ကုန္ၾကမ္းႏွင့္ ေလာက္ကိုင္ၿမိဳ႕နယ္တို႔ကုိ စုစည္းၿပီး ကိုးကန္႔

(စ) ရွမ္းျပည္နယ္ရွိ ဟုိပန္၊ မိုင္းေမာ၊ ပန္ဝိုင္၊ နားဖန္း၊ မက္မန္းႏွင့္ ပန္ဆန္း (ပန္းခမ္း) ၿမိဳ႕နယ္ ၆
ၿမိဳ႕နယ္တို႔ကို ခ႐ုိင္ႏွစ္ခုခြဲၿပီး “ဝ” ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ရ တိုင္း - ဟု ေဖာ္ျပထားပါသည္။
ရွမ္းျပည္နယ္ၾကီးတခုလုံးအတြက္ လူမ်ဳိးစု ၅ စု အတြက္သာ ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ရ တိုင္းႏွင့္

ေဒသကုိ ေဖာ္ျပထားပါသည္။ ရွမ္းျပည္နယ္ရွိ တျခားေသာ လူမ်ဳိးစုအမ်ားအျပားကို လုံးဝ
အသိအမွတ္ မျပဳရာက်ပါသည္။ အမ်ဳိးသား ကိုယ္ပုိင္အုပ္ခ်ဳပ္ေရး ဥပေဒမ်ဳိးကို တျခားႏုိင္ငံ
အမ်ားအျပားတြင္ ဥပေဒျပဳလႊတ္ေတာ္ကသာ ေရရွည္စဥ္းစားေမွ်ာ္ျမင္၍ သက္္ဆိုင္ရာ
အမ်ဳိးသားျပည္သူမ်ားႏွင့္ ညိႇႏႈိင္းကာျပ႒ာန္းၾကသည္မ်ားကိုသာ ေတြ႔ၾကရ ပါသည္။
လြယ္လင့္တကူ ျပ႒ာန္းၾက႐ိုး ထုံးစံမရွိပါ။ လြတ္လပ္ေရးႏွင့္ ျပည္တြင္းစစ္သည္ အမႊာညီအကိုလို
ျဖစ္ေနသည့္ ျမန္မာႏိုင္ငံလိုမ်ဳိးတြင္ ဤကဲ့သို႔ မျဖစ္စေလာက္ သ႑ာန္ေဆာင္
ဟန္ေဆာင္ပန္ေဆာင္ ေဖာ္ျပလိုက္႐ုံျဖင့္ အဆင္ေျပသြားမည့္ ကိစၥမ်ဳိးမဟုတ္ပါ။ လူမ်ဳိးစု
လက္နက္ကိုင္အင္အားစု အေရအတြက္ေပါင္းကို ေရတြက္ၾကည့္႐ုံျဖင့္ သိျမင္ႏုိင္ပါသည္။
တကယ္တမ္း ကိုယ္ပုိင္အုပ္ခ်ဳပ္ေရး ေပးခ်င္၍ မဟုတ္ဘဲ၊ ယာယီအဆင္ေျပမည္ထင္၍
ငါ့ေလွငါထိုး ပဲခူးေရာက္ေရာက္ ထိုးခ်င္ရာ ထိုးၾကည့္သည့္အေနျဖင့္
အာဏာတည္ၿမဲေရးသက္သက္ ျဖစ္သည္။ မက္လုံးေပးၿပီး သူ႔ပိုက္ကြန္တြင္း သက္ဆင္းလာေအာင္
ေထာင္ေျခာက္ ဆင္ထားျခင္းသာျဖစ္ေၾကာင္း ေဖာ္ျပခ်က္သက္သက္ျဖင့္ပင္ ေအာက္ပါအတိုင္း
ေတြ႔ျမင္ႏို္င္ပါသည္။

၂ဝဝ၈ နာဂစ္ဖြဲ႔စည္းပုံ ပုဒ္မ ၂၇၆၊ ပုဒ္မခြဲ (စ်) တြင္ “တပ္မေတာ္ ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္သည္
ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ရ တိုင္း ဦးစီးအဖြဲ႔ႏွင့္ ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ရ ေဒသ ဦးစီးအဖြဲ႔တို႔တြင္
ဦးစီးအဖြဲ႔ဝင္ စုစုေပါင္း၏ ေလးပုံတပုံ ျဖစ္သည့္ ဦးစီးအဖြဲ႔ဝင္ ဦးေရကို တပ္မေတာ္သားမ်ားျဖင့္
လုိအပ္သလို ျဖည့္စြက္တာဝန္ေပးႏုိင္သည္” ဟု ပါရွိသည္။ ေလးပုံတပုံ (၂၅ ရာခိုင္ႏႈန္း) သည္
လုပ္ပိုင္ခြင့္အာဏာအားလုံး၏ ေလးပုံတပုံ ျဖစ္သည္။ သမိုင္းလက္ေတြ႔အရ ကိုလိုနီေခတ္က
ဒိုင္အာခီအုပ္ခ်ဳပ္ေရး၊ ၉၁ ဌာန အုပ္ခ်ဳပ္ေရးတို႔၏ ခါးသီးသည့္အေတြ႔အၾကံဳကို ျမန္မာျပည္သူမ်ား
ခံစားဖူးၿပီးသား ျဖစ္ပါသည္။ ဖ်က္ပိုးတလုံးတည္းျဖင့္ ေမြးျမဴေရးပိုး အားလုံးကုိ
ဖ်က္ဆီးသတ္ျဖတ္ပစ္ႏုိင္ေၾကာင္း သဘာဝနိယာမမ်ား ရွိပါသည္။ ထို႔အတူ သဘာဝ
တရားဥပေဒမ်ားအရလည္း လက္မခံႏုိင္ပါ။ မတရားလွ်င္ ဘယ္အရာမွ ဥပေဒ ျဖစ္မလာႏိုင္ပါ။
ကုိယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ရ တိုင္း သို႔မဟုတ္ ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ရ ေဒသ ဦးစီးအဖြဲ႔၏ ဥပေဒျပဳ စာရင္း

(ဇယား ၃)
၁။ ၿမိဳ႕ျပႏွင့္ ေက်းရြာ စီမံကိန္းမ်ား
၂။ လမ္းတံတား ေဖာက္လုပ္၊ တည္ေဆာက္၊ ျပဳျပင္ထိန္းသိမ္းေရး၊
၃။ ျပည္သူ႔က်န္းမာေရး၊
၄။ စည္ပင္သာယာေရးလုပ္ငန္း၊
၅။ မီးေဘးအႏၲရာယ္ ၾကိဳတင္ကာကြယ္ေရး၊
၆။ စားက်က္ေျမမ်ား ထိန္းသိမ္းေရး၊
၇။ သစ္ေတာမ်ား ကာကြယ္ထိန္းသိမ္းေရး၊
၈။ ျပည္ေထာင္စုက ျပ႒ာန္းသည့္ ဥပေဒႏွင့္အညီ သဘာဝပတ္ဝန္းက်င္ ထိန္းသိမ္းေရး၊
၉။ ၿမိဳ႕ႏွင့္ ေက်းရြာမ်ားအတြင္း ေရႏွင့္ လွ်ပ္စစ္မီးဆုိင္ရာ ကိစၥ၊
၁ဝ။ ၿမိဳ႕မ်ားႏွင့္ ေက်းရြာမ်ား၏ ေစ်းမ်ားဆိုင္ရာကိစၥ - ဟူ၍ ေဖာ္ျပထားသည္။
အထက္ေဖာ္ျပထားခ်က္သည္သာ နအဖ၏ ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ရ ဥပေဒျပဳအာဏာ ျဖစ္ပါသည္။

ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ရ အမ်ဳိးသားျပည္သူမ်ား၏ တန္းတူေရး၊ ေသြးစည္းေရး၊ အတူတကြ
တိုးတက္ေရးအတြက္ အႏွစ္သာရ ဘာတခုမွ် ျပ႒ာန္းပိုင္ခြင့္ မရွိသည္ကို အထင္အရွား
ေတြ႔ျမင္ရပါသည္။

စစ္အုပ္စုက ေမာင္ပိုင္စီးထားသည့္ လုပ္ပိုင္ခြင့္ကို ေအာက္ပါအတိုင္း ေတြ႔ရွိရပါသည္။
၂ဝဝ၈ နာဂစ္ဖြဲ႔စည္းပုံ ပုဒ္မ ၁၄ ။ ။ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္၊ တိုင္းေဒသၾကီးလႊတ္ေတာ္ႏွင့္

ျပည္နယ္လႊတ္ေတာ္မ်ားတြင္ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ားအျဖစ္ ဤဖြဲ႔စည္းပုံ အေျခခံဥပေဒအရ
သတ္မွတ္သည့္ ဥပေဒအတိုင္း တပ္မေတာ္ကာကြယ္ေရး ဦးစီးခ်ဳပ္က
အမည္စာရင္းတင္သြင္းသည့္ တပ္မေတာ္သားမ်ား ပါဝင္သည္ (ေလးပုံတပုံ ပါဝင္သည္) - ဟု
ျပ႒ာန္းခ်က္သည္ ျပည္ေထာင္စု တခုလုံးကို တပ္မေတာ္က ပိုင္ဆိုင္သည္ဟု ေဖာ္ျပခ်က္ျဖစ္သည္။
ဤသည္မွာ တိုင္းျပည္လြတ္လပ္ေရး ရကတည္းက ဤေန႔ ဤအခ်ိန္ထိ တက္လာသည့္
အစိုးရတုိင္းက က်င့္သုံးခဲ့သည့္ လူမ်ဳိးၾကီးဝါဒ၏ တျပည္ေထာင္စနစ္ ထူေထာင္လုိသည့္
စိတ္ေနစိတ္ထားကို အဆိုးရြားဆုံး အံထုတ္ျပျခင္းျဖစ္သည္။
သမိုင္းကို တိုက္႐ုိက္မီးေမာင္းထိုးၾကည့္ရန္ လိုလာပါသည္။ ၿဗိတိသွ် စစ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးေအာက္တြင္

က်င္းပခဲ့သည့္ ေနသူရိန္ လူထုအစည္းအေဝးၾကီးက ဖတပလ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ ဖြဲ႔စည္းပုံယာယီဥပေဒကုိ
ေၾကညာခဲ့သည္။ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ဥပေဒ အမွတ္စဥ္ (ဂ) တြင္ “ဗမာျပည္ကို ျပည္သူ႔ဆႏၵအတုိင္း
ျပန္လည္ထူေထာင္ၾကရန္၊ အမွတ္စဥ္(ဃ) တြင္ “လူမ်ဳိးအသီးသီးအား မိမိတို႔ကံၾကမၼာကို
မိမိတို႔ဘာသာ ဖန္တီးႏိုင္ေသာ အခြင့္အေရးေပးရန္” ဟု ေဖာ္ျပပါရွိပါသည္။
လြတ္လပ္ေရးရၿပီး မရွိအတူ ရွိအတူဘဝမွ၊ မရွိတုန္းကေတာ့ အတူတူ အာဏာရွိလာေတာ့

မတူၾကေတာ့ပါ။ ထိုမိုက္ေဖာ္ဆိုးဘက္မ်ားထဲတြင္ ေနာက္ဆုံးေပၚ နအဖ က အဆိုးရြားဆုံး
ျဖစ္ေနသည္။ ဘာျဖစ္လို႔လဲ။ စစ္အစိုးရႏွင့္ ႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္ သေဘာတူၿပီး အပစ္အခတ္ရပ္စဲကာ
ၿငိမ္းခ်မ္းေရးယူထားၾကသည့္ ၿငိမ္းအဖြဲ႔မ်ားကို ေခ်မႈန္းေနပံုကို ၾကည့္ပါ။
ၿငိမ္းခ်မ္းေရးလက္မွတ္ ဆိုသည္မွာ နအဖ စစ္အုပ္စုက တဖက္သတ္ လုပ္ခိုင္းသည့္ အရာကို လုပ္၊

မလုပ္လွ်င္ ပစ္သတ္ဆိုသည့္ အမိန္႔ကို နာခံရမည့္ သေဘာတူညီခ်က္လို ျဖစ္ေနသည္။
ရွမ္းျပည္အေရွ႕ပိုင္း အထူးေဒသ (၁) ျမန္မာႏိုင္ငံ အမ်ဳိးသား ဒီမိုကေရစီမဟာမိတ္ တပ္မေတာ္

(ေခၚ) ကိုးကန္႔တပ္ဖြဲ႔ နယ္ေျမအတြင္း ပုန္ကန္မႈတခုလိုလို ဖန္တီးလုပ္ၾကံၿပီး ၂ဝဝ၉ ခုႏွစ္
ၾသဂုတ္လ ၂၃ ရက္ေန႔ ညဘက္တြင္ နအဖ စစ္ကား ၆၉ စီး ဝင္လာတာေၾကာင့္ အရပ္သားမ်ား
တ႐ုတ္ႏိုင္ငံဘက္သို႔ အလုံးအရင္း ထြက္ေျပးတိမ္းေရွာင္ခဲ့ရသည္။ ဤအျဖစ္အပ်က္မ်ားက ဘာကို
သတိရေစပါသလဲ။ ၁၉၆၂ ခုႏွစ္၊ မတ္လ ၂ ရက္ေန႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေနဝင္း အာဏာသိမ္းသည့္
ေန႔ရက္မ်ားကို ျပန္ျမင္ေယာင္လာေစပါသည္။ မုန္႔လုံးစကၠဴကပ္၊ ဂ်ာေအးသူ႔အေမ႐ိုက္မည့္
ကိန္းသာ ျဖစ္လာပါေတာ့မည္။ အဘယ္မွာ ျပည္္တြင္းၿငိမ္းခ်မ္းေရး ရႏုိင္ပါအံ့နည္း။
ယဥ္ေက်းသည့္ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းတရပ္ကို တည္ေဆာက္လိုသည္ဆုိပါလွ်င္ ဘယ္အရာမဆို

တဖက္သတ္ အစြန္းေရာက္၍ မရႏုိင္ပါ။ ပါတီစုံစနစ္ကို လက္ခံပါသည္ဟု
တရားဝင္ေၾကညာထားသည့္ မူရွိလွ်င္၊ မူအတုိင္း တေသြမတိမ္း လိုက္နာရပါမည္။ ၂ဝဝ၈ နာဂစ္
ဖြဲ႔စည္းပုံ အေျခခံမူမ်ား --

ပုဒ္မ ၆ တြင္ “ႏိုင္ငံေတာ္သည္ -
ပုဒ္မခြဲ (ဃ) စစ္မွန္၍ စည္းကမ္းျပည့္ဝေသာ ပါတီစုံဒီမိုကေရစီစနစ္ ထြန္းကားေရး၊
ပုဒ္မခြဲ (စ) ႏိုင္ငံေတာ္၏ အမ်ဳိးသားႏုိင္ငံေရး ဦးေဆာင္မႈ က႑တြင္ တပ္္မေတာ္က

ပါဝင္ထမ္းေဆာင္ႏိုင္ေရး တို႔ကို အစဥ္တစိုက္ ဦးတည္သည္ဟု ေဖာ္ျပခ်က္ကို တြက္ၾကည့္ရန္
လိုပါသည္။
ပါတီစုံကိုလက္ခံလွ်င္ “ႏုိင္ငံေရး ဦးေဆာင္မႈက႑တြင္ ႏုိ္င္ငံေရးပါတီမ်ားကသာ

ဦးေဆာင္ရပါမည္။ ”စစ္တပ္မွာ ဝန္ထမ္းသာ ျဖစ္ပါသည္။ အႏုိင္ရပါတီကသာ အစိုးရကို
ဖြဲ႔ရသည္မွာ ႏုိင္ငံတကာ ေဖာ္ျမဴလာ၊ လုပ္ထုံးလုပ္နည္း ျဖစ္ပါသည္။ နအဖ ေထာင္ရန္
ရည္ရြယ္ထားသည့္ ၾကံ႕ဖြံ႔ပါတီမွာ ေခတ္သစ္ နာဇီပါတီသာ ျဖစ္လာပါလိမ့္မည္။
လတ္တေလာ ပူပူေႏြးေႏြး စစ္အုပ္စု ရင္ဆိုင္ေနရသည့္ ျပစ္မႈမ်ားကို ဘယ္လိုရင္ဆိုင္ ေျဖရွင္းမလဲ။
“ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ နအဖ”
“ၿငိမ္းခ်မ္းေရး အဖြဲ႔မ်ားႏွင့္ နအဖ”
အက်င့္ပါေနသည့္အတိုင္း လက္နက္အားကိုးျဖင့္သာ ေျဖရွင္းမည္ဆိုပါက၊ ႏိုင္ငံ လြတ္လပ္ေရး

ရခါနီးဆဲဆဲ ျပည္ေထာင္စုကုိ လိုလားေသာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းႏွင့္ အာဇာနည္
ေခါင္းေဆာင္ၾကီးမ်ားကို သတ္ျဖတ္ခဲ့သည့္ ျပည္ေထာင္စုကို မလိုလားေသာ နယ္ခ်ဲ႕လက္ပါးေစ
“ဦးေစာႏွင့္ အေပါင္းပါ ၉ ဦး” တို႔ လိုက္ခဲ့သည့္ လမ္းေၾကာင္းအတုိင္း ခ်ီတက္ၾကေပေတာ့မည္။
တရားသူၾကီးခ်ဳပ္ ေဒါက္တာေမာင္ေမာင္ ေရးသည့္ “ႏုိင္ငံေတာ္လုပ္ၾကံမႈ” ကို
ဖတ္ၾကည့္ႏိုင္ပါသည္။ ထိုစာအုပ္တြင္ “ေဇာ္ဂ်ီ၏ အမွာစာ” ၏ “ဤက်မ္း၏ နိဂုံးခ်ဳပ္အခန္းတြင္
ရာဇဝင္႐ုိင္းေအာင္ ျပဳခဲ့ၾကေသာ လူမသမာတို႔သည္ တရားဥပေဒအတိုင္း မိုက္ျပစ္ကို
ခံလိုက္ၾကရပါၿပီ။ စိတ္ေျပၾကပါေတာ့၊ စိတ္ေျဖၾကပါေတာ့။ ေရွးအဖို႔ အလိမၼာအသိ၊
သတိျဖစ္ေအာင္သာ အားထုတ္ၾကပါေတာ့ဟု က်မ္းဆရာက ဆိုခ်င္ပုံရသည္ဟု ထင္ပါသည္” -
ဟူ၍ ေရးသားထားပါသည္။ အသိကို သတိျဖစ္ေအာင္ ၾကိဳးစားၾကသည္မွာ လူလိမၼာတို႔၏
အလုပ္ျဖစ္ပါသည္။

မစၥတာ ဝက္ဘ္က ဦးဥာဏ္ဝင္းႏွင့္

ႏွစ္ႏုိင္ငံ ဆက္ဆံေရး ေဆြးေႏြး
မံုပီး
နယူးေဒလီ (မဇၩိမ)။ ။ စစ္အစိုးရႏွင့္ ဆက္ဆံေရးကို အၾကီးအက်ယ္ ေထာက္ခံ
အားေပးသူဟု လူသိမ်ားေသာ အေမရိကန္ အထက္ လႊတ္ေတာ္ အမတ္ ဂ်င္မ္ဝက္ဘ္သည္
ျမန္မာ ႏိုင္ငံျခားေရး ဝန္ၾကီး ဦးဥာဏ္ဝင္းႏွင့္ စေနေန႔က ဝါရွင္တန္တြင္ ႏွစ္ႏုိင္ငံ ဆက္ဆံေရး
ကိစၥ ေဆြးေႏြး ခဲ့သည္။
ဗားဂ်ီးနီးယား ျပည္နယ္မွ အထက္လႊတ္ေတာ္ အမတ္ မစၥတာဂ်င္မ္ဝက္ဘ္ႏွင့္ ၆၄ ႀကိမ္ေျမာက္

ကုလသမဂၢ အေထြေထြ ညီလာခံသို႔ တက္ေရာက္ေနေသာ ဦးဥာဏ္ဝင္းသည္ ဝါရွင္တန္သို႔
နယူးေယာက္မွ ေရာက္ရွိလာၿပီး ေတြ႔ဆံုခဲ့သည္ဟု မစၥတာ ဝက္ဘ္၏ ႐ံုးမွ ဗုဒၶဟူးေန႔က မဇၩိမကို
''ျမန္မာ ႏိုင္ငံျခားေရး ဝန္ၾကီး ဥာဏ္ဝင္းသည္ ဝါရွင္တန္သို႔ ၿပီးခဲ့သည့္ ရက္သတၱပတ္ကုန္တြင္

ေရာက္ရွိခဲ့ၿပီး စေနေန႔က အထက္လႊတ္ေတာ္ အမတ္ႏွင့္ ေတြ႔ဆံုခဲ့သည္။ အေမရိကန္-ျမန္မာ
ဆက္ဆံေရးတြင္ ေနာက္ထပ္တိုးျမႇင့္၍ လုပ္ကိုင္ ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ရန္ သူတို႔ႏွစ္ဦး
ေဆြးေႏြးခဲ့ၾကသည္'' ဟု မစၥတာ ဝက္ဘ္၏ ႐ံုးမွ မဇၩိမသို႔ ေပးပို႔ေသာ အီးေမးလ္တြင္
ျမန္မာ ႏိုင္ငံျခားေရး ဝန္ၾကီးသည္ ဝါရွင္တန္ရွိ ျမန္မာသံ႐ံုးသို႔ လာေရာက္ လည္ပတ္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္ၿပီး

ဝါရွင္တန္တြင္ ဝက္ဘ္ႏွင့္ ေတြ႔ဆံုခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ ဦးသိန္းစိန္သည္လည္း
စက္တင္ဘာလ ၂၇ ရက္ေန႔တြင္ နယူးေယာက္သို႔ ေရာက္ရွိ လာမည္ျဖစ္သည္။
ယင္းသည္ ဒုတိယ-ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးၾကီး ေမာင္ေအး ၁၉၉၅ ခုႏွစ္က လာေရာက္အၿပီး

ျမန္မာအဆင့္ျမင့္ အရာရွိတဦး ၁၄ ႏွစ္အတြင္း ပထမဆံုး ကုလ အေထြေထြ ညီလာခံ
အစည္းအေဝး တက္ေရာက္ျခင္း ျဖစ္မည္။
မစၥတာ ဝက္ဘ္သည္ ၎၏ အာရွ ၅ ႏိုင္ငံ ခရီးစဥ္အတြင္း ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔ ၾသဂုတ္လအတြင္းက

လာေရာက္လည္ပတ္ ခဲ့သည္။ သူသည္ ေနာက္တပတ္တြင္ က်င္းပမည့္ ျမန္မာႏိုင္ငံအေပၚ
အေမရိကန္၏ မူဝါဒအား အထက္လႊတ္ေတာ္က ၾကားနာမႈ ျပဳလုပ္သည့္အခါ သဘာပတိအျဖစ္
ေဆာင္ရြက္မည္ ျဖစ္သည္။

''ျမန္မာႏိုင္ငံအေပၚ အေမရိကန္ မူဝါဒ၏ သက္ေရာက္မႈႏွင့္ ထိေရာက္မႈ'' ဟု

အမည္ေပးထားေသာ အဆိုပါ ၾကားနာမႈကို စက္တင္ဘာလ ၃၀ ရက္ေန႔တြင္ က်င္းပရန္
ယာယီအားျဖင့္ သတ္မွတ္ထားေသာ္လည္း အတည္ မျပဳရေသးေၾကာင္း'' ဝက္ဘ္၏ ႐ံုးက
ေျပာသည္။ သို႔ေသာ္ ဝက္ဘ္႐ံုး၏ ဝက္ဘ္ဆုိက္တြင္ ေဖာ္ျပထားခ်က္အရမူ အဆိုပါၾကားနာမႈကို
ေအာက္တိုဘာလ ၁ ရက္ေန႔ ေဒသစံေတာ္ခ်ိန္ နံနက္ ၁ဝ နာရီတြင္ က်င္းပမည္ဟု
ဤၾကားနာမႈတြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ လက္ရွိ စီးပြားေရး၊ ႏိုင္ငံေရးအေျခအေနမ်ားကို

ဆန္းစစ္သြားမည္ျဖစ္ၿပီး တုိင္းျပည္၏ ရွည္လ်ားလွေသာ ျပည္တြင္းေရး မၿငိမ္သက္မႈမ်ားႏွင့္
တိုင္းရင္းသားမ်ားႏွင့္ ျဖစ္ပြားေနေသာ ပဋိပကၡမ်ားေၾကာင့္ ဒီမိုကေရစီ ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးကို မည္သို႔မည္ပံု
ထိခိုက္ေစခဲ့ေၾကာင္းမ်ား ေဆြးေႏြးသြားမည္ဟု အဆိုပါစာတြင္ ေဖာ္ျပထား သည္။
''ဆီနိတ္တာ မစၥတာ ဝက္ဘ္က အေမရိကန္ရဲ႕ ျမန္မာ့ေရးရာ မူဝါဒ၏ ထိေရာက္မႈကို သံုးသပ္

စစ္ေဆးသြားမည့္ အလံုးစံု ၾကားနာမႈမ်ား ျပဳလုပ္ရန္ ရည္ရြယ္ထားသည္'' ဟု အဆိုပါ
ေၾကညာခ်က္တြင္ ေရးသားထားသည္။
ဗားဂ်ီးနီးယားျပည္နယ္ ဒီမိုကရက္ပါတီ အထက္လႊတ္ေတာ္ အမတ္ျဖစ္သူ မစၥတာဝက္ဘ္သည္

အထက္လႊတ္ေတာ္ အေရွ႕အာရွႏွင့္ ပစိဖိတ္ေရးရာ ႏိုင္ငံျခားဆက္ဆံေရး ေကာ္မတီ၏
ဥကၠ႒လည္း ျဖစ္သည္။
အဆိုပါၾကားနာပြဲတြင္ လက္ရွိအေမရိကန္၏ စီးပြားေရးအရ ပိတ္ဆို႔အေရးယူမႈမ်ားႏွင့္

ျမန္မာႏို္င္ငံတြင္း ဒီမိုကေရစီေရး ျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲမႈမ်ားအတြက္ အေမရိကန္က မည္သို႔
ေဆာင္ရြက္သင့္သည္ကို ျပန္လည္သံုးသပ္ ေဆြးေႏြးမည္။
ဤႏိုင္ငံျခားေရး ေကာ္မတီသည္ ''အေမရိကန္-ျမန္မာ ဆက္ဆံေရးသစ္ကို မည္သို႔မည္ပံု

ပံုေဖာ္ေဆာင္ရြက္ သင့္သည္ ဆိုသည္ကိုလည္း ၾကားနာမႈမ်ား ျပဳလုပ္သြားမည္'' ဟု ဝက္ဘ္၏
႐ံုးက ေျပာၾကားထားသည္။
ဝက္ဘ္သည္ သူ၏ ျမန္မာႏိုင္ငံ ခရီးစဥ္အတြင္း ျမန္မာစစ္အစိုးရ အၾကီးအကဲ

ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးၾကီးသန္းေရႊ၊ အထိန္းသိမ္းခံ အတိုက္အခံ ေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္
ေတြ႔ဆံုခဲ့ၿပီး အေမရိကန္ အစိုးရ၏ ပိတ္ဆို႔ေရးမူဝါဒကို ပြင့္လင္းစြာ ေဝဖန္ရႈတ္ခ်ခဲ့ၿပီး
စစ္အစိုးရႏွင့္ ဆက္ဆံမႈမ်ား တိုးျမႇင့္ျပဳလုပ္ရန္လည္း ေထာက္ခံေျပာၾကားခဲ့သည္။
အေမရိကန္ႏိုင္ငံသည္ ဥေရာပ သမဂၢႏွင့္အတူ ျမန္မာစစ္အစိုးရ၏ ေၾကာက္မက္ဖြယ္

လူ႔အခြင့္အေရး ခ်ဳိးေဖာက္မႈ မွတ္တမ္းမ်ားႏွင့္ ဒီမိုကေရစီ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး လုပ္ငန္းမ်ား
ေဆာင္ရြက္ရန္ ပ်က္ကြက္မႈတို႔အတြက္ ျပင္းထန္ေသာ စီးပြားေရးႏွင့္ ဘ႑ာေရး ပိတ္ဆို႔မႈမ်ား
ျပဳလုပ္ခဲ့သည္။

သို႔ေသာ္ သမၼတ အိုဘားမား အစိုးရ အာဏာ လႊဲေျပာင္းရယူခဲ့ ၿပီးေနာက္ အေမရိကန္၏ ယခင္

ျမန္မာႏုိင္ငံအေပၚ ထားရွိခဲ့သည့္ မူဝါဒသည္ စစ္အစုိးရ၏ အမူအက်င့္ ေျပာင္းလဲေရးကို
မေဆာင္ရြက္ႏိုင္ခဲ့ေၾကာင္းႏွင့္ အဆိုပါ မူဝါဒကို ျပန္လည္သံုးသပ္မႈမ်ား ျပဳလုပ္မည္ ျဖစ္ေၾကာင္း
ေျပာၾကားခဲ့ၿပီး အဆိုပါသံုးသပ္မႈသည္ မၾကာမီ ၿပီးဆံုးမည္ဟု ႏိုင္ငံျခားေရး ဝန္ၾကီးဌာန၏
အေျပာအရ သိရသည္။
မစၥတာ ဝက္ဘ္၏ ဆက္ဆံမႈျပဳ ခ်ဥ္းကပ္ေရး အယူအဆကို ႏိုဘယ္ဆုရွင္

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏ အမ်ဳိးသား ဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ အပါအဝင္ ျမန္မာ့ အတိုက္အခံ
လႈပ္ရွားသူမ်ားက ေကာင္းေကာင္း လက္မခံပါ။
အမ်ဳိးသား ဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ ဗဟိုအလုပ္ အမႈေဆာင္ ေကာ္မတီႏွင့္ ဝါရင့္ ႏိုင္ငံေရးသမား

တဦးျဖစ္သူ ဦးဝင္းတင္က မၾကာေသးခင္က ဝါရွင္တန္ပို႔စ္ သတင္းစာတြင္ ေဆာင္းပါးတပုဒ္
ေရးသားရာ၌ ''မစၥတာဝက္ဘ္၏ ၾကိဳးပမ္း လုပ္ေဆာင္မႈမ်ားသည္ က်ေနာ္တို႔၏ ဒီမုိကေရစီေရး
လႈပ္ရွားမႈကို ထိခိုက္နစ္နာေစၿပီး ေရြးေကာက္ပြဲဟူသည့္ မွားယြင္းေသာ အယူအဆ
ျပႆနာေပၚတြင္သာ အဓိက အာ႐ံုျပဳ လုပ္ေဆာင္ေနျခင္းျဖစ္သည္။ သူ၏ ေရရွည္ႏိုင္ငံေရး
မဟာဗ်ဴဟာ၏ အစိတ္အပိုင္း တရပ္အျဖစ္ ေနာက္ႏွစ္တြင္ က်င္းပမည့္ အဆိုပါ
ေရြးေကာက္ပြဲတြင္ ဝင္ေရာက္ ယွဥ္ၿပိဳင္ရန္ က်ေနာ္တို႔ကို စဥ္းစားေစလိုသည္'' ဟု
ေရးသားထားသည္။
ဟံသာဝတီ သတင္းစာ၏ အယ္ဒီတာခ်ဳပ္ေဟာင္းႏွင့္ ယံုၾကည္ခ်က္ေၾကာင့္ ၁၉ ႏွစ္ၾကာ

အက်ဥ္းက်ခံခဲ့ရေသာ ဦးဝင္းတင္က ''စစ္အစိုးရက က်င္းပရန္ စီစဥ္ထားေသာ ဟန္ျပ
ေရြးေကာက္ပြဲသည္ က်ေနာ္တို႔ျပည္သူမ်ား၏ လြတ္ေျမာက္ေရး တိုက္ပြဲအေပၚ သေရာ္ေမာ္ကား
ျပဳလုပ္ေနျခင္းသာ ျဖစ္ၿပီး စစ္အာဏာရွင္ စနစ္ကို ထာဝရ တည္တံ့ေအာင္ ျပဳလုပ္ေနသည္'' ဟု
ေျပာဆိုသည္။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ ေရွ႕ေနမ်ား
ေတြ႔ဆံုခြင့္ရ
ျမင့္ေမာင္
နယူးေဒလီ (မဇၥ်ိမ)။ ။ အမႈ အယူခံ ကိစၥႏွင့္ ေနအိမ္တြင္ ဆုိင္းငံ့ျပစ္ဒဏ္ျဖင့္
ခ်ဳပ္ေႏွာင္ထားစဥ္ လိုက္နာရမည့္ ကန္႔သတ္မိန္႔မ်ားႏွင့္ ပတ္သက္၍ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္
သူမ၏ ေရွ႕ေနမ်ား ယေန႔တြင္ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးခြင့္ ရရွိခဲ့သည္။
ယခုလ ၁၈ ရက္ေန႔တြင္ ရန္ကုန္တုိင္း တရား႐ံုး၌ အမႈအယူခံ ေလွ်ာက္လဲခ်က္ႏွင့္ ေနအိမ္တြင္

ေနထိုင္စဥ္ လိုက္နာရန္ အာဏာပိုင္မ်ားက ထုတ္ျပန္ထားသည့္ ကန္႔သတ္မိန္႔ ၈ ခ်က္ႏွင့္
ပတ္သက္၍ ယေန႔ ညေနပိုင္းတြင္ ၂ နာရီၾကာမွ် ေတြ႔ဆံုခြင့္ ရရွိခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။
“ေရွ႕ေန ၄ ဦးစလံုး ပါပါတယ္။ အခ်က္ ၂ ခ်က္ပါ။ တခ်က္က ေအာက္တုိဘာ ၂ ရက္ေန႔မွာ

ခ်မွတ္မယ့္ အမိန္႔၊ ဘာလဲေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔ မသိဘူး။ ဘယ္လုိအမိန္႔ပဲ ခ်ခ်၊ က်ေနာ္တုိ႔
ဘယ္လုိရင္ဆုိင္မယ္၊ ဘယ္လုိ ေဆာင္ရြက္မယ္ဆုိတာကို ေဆြးေႏြးတိုင္ပင္တာ ျဖစ္တယ္” ဟု
ေရွ႕ေနတဦးျဖစ္သူ ဦးဥာဏ္ဝင္းက မဇၥ်ိမကုိ ေျပာသည္။
“ဒုတိယတခ်က္က ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ ေဒၚခင္ခင္ဝင္း၊ သမီး မဝင္းမမတုိ႔အေပၚမွာ

ကန္႔သတ္ထားတဲ့ စည္းကမ္းခ်က္ ၈ ခ်က္။ ဒီ ၈ ခ်က္ထဲက က်ေနာ္တုိ႔ အခုထိ
မရွင္းလင္းေသးတဲ့ အခ်က္ေတြ ရွိတယ္။ တခ်ဳိ႕ အခ်က္ေတြက ႏွစ္ခြေတြးလို႔ ရပါတယ္။
အျငင္းပြားစရာ၊ မရွင္းလင္းတဲ့ အခ်က္ေတြ ပါတယ္။ အဲဒါေတြနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ က်ေနာ္တို႔
သက္ဆိုင္ရာ အာဏာပိုင္ေတြဆီကို စာေရးသားၿပီး ရွင္းလင္းခ်က္ လုပ္ေပးဖို႔၊ စာေရးဖို႔
ညႇိႏိႈ္င္းၾကတာ ျဖစ္တယ္” ဟု သူက ဆက္ေျပာသည္။
ကန္႔သတ္ခ်က္ ၈ ခ်က္မွာ တကၠသိုလ္ရိပ္သာလမ္း ေနအိမ္၌ ျပန္လည္ေနထုိင္ခြင့္ျပဳျခင္း၊

ၿခံဝင္းအတြင္း လြတ္လပ္စြာ သြားလာခြင့္ျပဳျခင္း၊ က်န္းမာေရးအတြက္ ဆရာဝန္ သူနာျပဳမ်ား
ျပသခြင့္ရွိျခင္း၊ သက္ဆုိင္ရာ၏ ခြင့္ျပဳခ်က္ႏွင့္ ဧည့္သည္ေတြ႔ခြင့္ျပဳျခင္း၊ ျမဝတီႏွင့္
ျမန္မာ့႐ုပ္ျမင္သံၾကား ၾကည့္ခြင့္ရွိျခင္း၊ ျပည္တြင္း၌ တရားဝင္ ခြင့္ျပဳထားေသာ
စာအုပ္စာေစာင္ႏွင့္ သတင္းစာမ်ား ဖတ္ခြင့္ျပဳျခင္း၊ မိမိ၏ လုပ္ေဆာင္ရန္ ရွိသည္မ်ားႏွင့္
လုိအပ္သည္မ်ားကုိ တာဝန္ရွိသူမ်ားထံ စာျဖင့္ ေရးသားေတာင္းဆုိႏုိင္ျခင္းႏွင့္ အထက္ပါ
ကိစၥရပ္မ်ားကုိ သက္ဆုိင္ရာ ခြင့္ျပဳခ်က္ ေတာင္းခံလုပ္ေဆာင္ႏုိင္ျခင္းတို႔ ျဖစ္သည္။
“ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ က်န္းမာေရး ေစာင့္ေရွာက္မႈနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ေဒါက္တာတင္မ်ဳိးဝင္းနဲ႔

ၿပီးခဲ့တဲ့ တနဂၤေႏြေန႔က က်န္းမာေရး စစ္ေဆးမႈေတြ လုပ္တယ္။ က်န္းမာေရးစစ္ေဆးမႈကို
အရင္တုန္းက လုပ္ခဲ့တဲ့အတိုင္း လစဥ္ လရဲ႕ ပထမအပတ္မွာ လုပ္ေဆာင္ခြင့္ျပဳဖို႔ တင္ျပရမယ့္
အခ်က္တခ်က္ ျဖစ္တယ္” ဟု ကန္႔သတ္မိန္႔ႏွင့္ပတ္သက္၍ ဦးဥာဏ္ဝင္းက ေျပာေသာ္လည္း
အျခားအခ်က္မ်ားအား အာဏာပိုင္မ်ားထံ မတင္ျပရေသးသျဖင့္ ေျဖဆိုရန္ ျငင္းဆိုသည္။
ယခုလ ၁၈ ရက္မွစတင္၍ အက်ဥ္းသား ၇၁၁၄ ဦးကုိ စစ္အစိုးရက လြတ္ၿငိမ္းခ်မ္းသာခြင့္ျဖင့္

ျပန္လႊတ္ေပးရာ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသား ၁၀၀ ေက်ာ္ ပါဝင္သျဖင့္ အန္အယ္ဒီက
ၾကိဳဆိုေသာ္လည္း ပါတီေခါင္းေဆာင္မ်ား၊ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္ တုိင္းရင္းသား
ေခါင္းေဆာင္မ်ား အပါအဝင္ ႏုိင္ငံေရး အက်ဥ္းသားအားလံုး လႊတ္ေပးရန္ လိုအပ္ေၾကာင္း
ပါတီျပန္ၾကားေရးအဖဲြ႔က ေျပာသည္။
“လြတ္လာတာကို က်ေနာ္တို႔က ၾကိဳဆိုပါတယ္။ နည္းနည္း မ်ားမ်ား ေပါ့ဗ်ာ။ ဒီတခါ

လႊတ္ေပးတာက ၁၀၀ ေက်ာ္ ရိွတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဒီအထဲမွာ တကယ့္ ႏိုင္ငံေရး၊
ျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရးအတြက္ ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က် ေဆာင္ရြက္ေပးေနတဲ့သူ၊ ေဆြးေႏြးၿပီးေတာ့
ေျပလည္ႏိုင္တဲ့ ဦးတင္ဦးတို႔၊ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္တို႔ မပါတဲ့အတြက္ ဆက္ၿပီးေတာ့ လႊတ္ဖို႔
လိုပါေသးတယ္” ဟု အန္အယ္ဒီ ျပန္ၾကားေရးအဖဲြ႔ဝင္ ဦးအုန္းၾကိဳင္က မဇၥ်ိမကို ေျပာသည္။
“တိုင္းရင္းသား ေခါင္းေဆာင္ေတြ၊ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ အဖြဲ႔ဝင္ေတြ၊ ၈၈ ေက်ာင္းသား ေခါင္းေဆာင္ေတြ

အပါအဝင္ ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသား ၂၀၀၀ ေက်ာ္ က်န္ပါေသးတယ္။ အဲဒီလူေတြကို
ဆက္လႊတ္ပါဦး။ အဲဒါ က်ေနာ္တို႔ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ရဲ႕ သေဘာထား၊ က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ သေဘာထား
ျဖစ္ပါတယ္'' ဟု သူက ဆက္ေျပာသည္။
စစ္အစိုးရမွ ယခုလ ၁၈ ရက္ေန႔မွ စတင္၍ လြတ္ၿငိမ္းခ်မ္းသာခြင့္ျဖင့္ အက်ဥ္းသား ၇၁၁၄

လႊတ္ေပးသည့္အေပၚ အထူးေၾကညာခ်က္တရပ္ကိုလည္း အန္အယ္ဒီက ယမန္ေန႔တြင္
ထုတ္ျပန္ခဲ့သည္။
အက်ဥ္းသားမ်ား ျပန္လႊတ္သည့္အေပၚ လႈိက္လွဲစြာ ၾကိဳဆိုေသာ္လည္း ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးေရးႏွင့္

အမ်ဳိးသား ျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရးအတြက္ အစဥ္တစိုက္ၾကိဳးပမ္းေနေသာ ပါတီ ဒုဥကၠ႒
ဦးတင္ဦး၊ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ အပါအဝင္ အဖြဲ႔ဝင္မ်ား၊ တိုင္းရင္းသားလူမ်ဳိးမ်ား၊ ၈၈
မ်ဳိးဆက္ေက်ာင္းသားမ်ား စသည့္ ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသားမ်ား ျခြင္းခ်က္မရွိ အျမန္ဆံုး
ျပန္လႊတ္ေပးရန္ ေၾကညာခ်က္တြင္ ေတာင္းဆိုထားသည္။
ထို႔အျပင္ ျပန္လြတ္လာသည့္ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ဝင္မ်ားကို က်န္းမာေရး ေဆးစစ္မႈမ်ား ျပဳလုပ္ၿပီးလွ်င္

၎တို႔၏ ေဒသမ်ား၌ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ တာဝန္မ်ားႏွင့္အညီ ေရွ႕လုပ္ငန္းစဥ္မ်ားကို ဆက္လက္
လုပ္ကိုင္ႏိုင္ရန္ မူလတာဝန္မ်ားကို ျပန္လည္ လုပ္ေဆာင္ရန္အတြက္ တိုက္တြန္းထားေသးသည္။

ဖနိဒါ
ခ်င္းမုိင္ (မဇိၩမ) ။ ။ စစ္အစုိးရက လြတ္ၿငိမ္း ခ်မ္းသားခြင့္ျဖင့္ အက်ဥ္းသား ၇၁၁၄ ဦး
လႊတ္ေပးရာတြင္ ႏုိင္ငံေရး အက်ဥ္းသား ၁၂၈ ဦးသာ ပါဝင္ေၾကာင္း ႏုိင္ငံေရး အက်ဥ္းသားမ်ား
ကူညီေစာင့္ေရွာက္ေရး အသင္းက ထုတ္ျပန္ ေျပာဆုိလုိက္သည္။
“ဒီကေန႔ ၂၀၀၀ ေက်ာ္ေသာ ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသားမ်ား ဖမ္းဆီးခံရတာက တခုမွကို

ႏိုင္ငံေတာ္ကို ေႏွာင့္ယွက္ ဖ်က္ဆီးလိုတယ္ ဆိုတဲ့ကိစၥ ေပၚလြင္ေနတာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေပမဲ့
သူတို႔က အမိန္႔ေတြနဲ႔ ေတြ႔သမွ် ပုဒ္မတပ္ ဖမ္းဆီးေနတဲ့ ကိစၥပါ” ဟု ထိုင္း-ျမန္မာနယ္စပ္
အေျခစိုက္ AAPP-B အတြင္းေရးမႉး ကုိတိတ္ႏုိင္က ေျပာဆိုသည္။
စက္တင္ဘာလ ၁၈ ရက္ေန႔က စတင္သည့္ အက်ဥ္းသား လႊတ္ေပးမႈတြင္ အမ်ဳိးသား ဒီမုိကေရစီ

အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ - NLD အဖြဲ႔ဝင္ ၄၄ ဦး၊ လႊတ္ေတာ္ အမတ္ ၃ ဦး၊ ၈၈ မ်ဳိးဆက္ ေက်ာင္းသားမ်ား အဖြဲ႔မွ
၅ ဦး၊ ေရွ႕ေန ၁ ဦး၊ ႏုိင္ငံေရး အက်ဥ္းသားေဟာင္း ၁၁ ဦး၊ အမ်ဳိးသမီး ၂၂ ဦးႏွင့္ သံဃာ ၄ ပါး၊
သတင္းေထာက္ ၄ ဦး၊ ေက်ာင္းသား ၁၃ ဦး၊ လူ႔အခြင့္အေရး အဖြဲ႔ဝင္ ၁ဝ ဦး တုိ႔ အပါအဝင္
ျဖစ္သည္ဟု AAPP ေၾကညာခ်က္က ဆုိသည္။
ထို႔အျပင္ ၾသဂုတ္လႏွင့္ စက္တင္ဘာလ ႏွစ္လအတြင္း ႏုိင္ငံေရး လႈပ္ရွားသူ လူဦးေရ ၃ဝ

ဦးေက်ာ္ ဖမ္းဆီး ခံရေၾကာင္း ကုိတိတ္ႏုိင္က ေျပာသည္။
“လႈပ္ရွားမႈေပၚမွာ မူတည္ၿပီးေတာ့ အခု လႊတ္ေပးတာထက္ကို ျပန္ဖမ္းတာက ပိုလာႏိုင္မယ့္

အလားအလာ ရွိပါတယ္” ဟု သူက ဆိုသည္။
အက်ဥ္းသားမ်ားကုိ လူသားခ်င္း စာနာ ေထာက္ထားမႈႏွင့္ ႏုိင္ငံအက်ဳိး ထမ္းေဆာင္

ႏုိင္ၾကေစရန္ လြတ္ၿငိမ္းခ်မ္းသာခြင့္ ျပဳလုိက္ျခင္း ျဖစ္သည္ဟု စစ္အစိုးရက ထုတ္ျပန္
ေျပာဆုိသည္။
ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ ႏုိင္ငံေရး အက်ဥ္းသား လံုးဝ မရွိေၾကာင္းႏွင့္ ႏုိင္ငံေတာ္က ဥပေဒႏွင့္အညီ

ႏုိင္ငံေရး လႈပ္ရွားခြင့္၊ ဒီမုိကေရစီ ေဖာ္ေဆာင္ခြင့္မ်ားကုိ ခြင့္ျပဳထားေၾကာင္းႏွင့္ လက္ရွိ
အက်ဥ္းသား က်ခံရသူမ်ားသည္ ႏုိင္ငံေရးလုပ္ျခင္း၊ ဒီမုိကေရစီ ေဖာ္ေဆာင္မႈ
လႈပ္ရွားျခင္းေၾကာင့္ ဖမ္းဆီး ထိန္းသိမ္းခံရျခင္း လံုးဝ မဟုတ္ေၾကာင္း အစိုးရအာေဘာ္
ျမန္မာ့အလင္း သတင္းစာက ေရးသား ေဖာ္ျပထားသည္။
၁၉၈၉ ခုႏွစ္မွ စတင္က နအဖ စစ္အစုိးရက လြတ္ၿငိမ္း ခ်မ္းသာခြင့္ႏွင့္ လြတ္ၿငိမ္း

သက္သာခြင့္မ်ား စုစုေပါင္း ၁၅ ၾကိမ္ ရွိၿပီဟု ယေန႔ထုတ္ ျမန္မာ့အလင္းတြင္ ပါရွိသည့္
ေဆာင္းပါးရွင္ ေက်ာ္ရဲမင္း ေရးသားထားသည့္ ေဆာင္းပါးတြင္ စုစုေပါင္း ၁၁၄၉၅၀ ဦး
လႊတ္ေပးခဲ့ၿပီး ျဖစ္ေၾကာင္း ေဖာ္ျပသည္။
သို႔ေသာ္ AAPP ၏ စာရင္းအရ လြတ္ၿငိမ္း ခ်မ္းသာခြင့္ရသူ ၁ ဒႆမ ၃ ရာခိုင္ႏႈန္းသာ ရွိသည္ဟု

၂၀၀၄ ခုႏွစ္ လႊတ္ေပးသည့္ အက်ဥ္းသား ၁၄၃၁၈ ဦးမွ ႏုိင္ငံေရး အက်ဥ္းသား ၆၀ ဦး၊ ၂၀၀၅
ခုႏွစ္တြင္ အက်ဥ္းသား ၄၀၀ ဦးမွ ႏုိင္ငံေရး အက်ဥ္းသား ၃၄၁ ဦး၊ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္တြင္
အက်ဥ္းသား ၈၅၈၅ ဦးမွ ႏုိင္ငံေရး အက်ဥ္းသား ၂၀ ဦးတုိ႔ျဖစ္သည္။

၂၀၀၈ ခုႏွစ္တြင္ အက်ဥ္းသား ၉၀၀၂ ဦးမွ ႏုိင္ငံေရး အက်ဥ္းသား ၉ ဦးႏွင့္ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္
ေဖေဖာ္ဝါရီလတြင္းက အက်ဥ္းသား ၆၃၁၃ ဦးတြင္ ႏုိင္ငံေရး အက်ဥ္းသား ၃၁ ဦး ပါဝင္သည္။
ျမန္မာျပည္အႏွ႔ံရွိ အက်ဥ္းေထာင္မ်ားတြင္ ႏုိင္ငံေရး အက်ဥ္းသားေပါင္း ၂၀၀၀ ဦး ရွိသည္ဟု

AAPP က ေနာက္ဆံုး ထုတ္ျပန္ထားသည္။
တစည က တျခားပါတီမ်ားႏွင့္
ပူးေပါင္းရန္ ဆႏၵရွိ
နန္းေဒဝီ
နယူးေဒလီ (မဇၥ်ိမ)။ ။ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲကို ျမန္မာ့ ႏိုင္ငံေရး အသြင္ ကူးေျပာင္းမႈ အျဖစ္
လက္ခံသည့္ မည္သည့္ပါတီႏွင့္မဆို ပူးေပါင္း လုပ္ေဆာင္ရန္ တိုင္းရင္းသား စည္းလံုး
ညီညြတ္ေရးပါတီက ဆႏၵရွိေၾကာင္း ပါတီ ဗဟိုအလုပ္အမႈေဆာင္ဝင္ တဦးက မဇၥ်ိမကို
တိုင္းရင္းသား စည္းလံုး ညီညြတ္ေရးပါတီ (တစည) သည္ ျမန္မာ့ ႏိုင္ငံေရး အသြင္

ကူးေျပာင္းေရးကို အမ်ဳိးသားေရး တာဝန္အျဖစ္ ခံယူထားသျဖင့္ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲတြင္
ေအးခ်မ္းစြာ ပါဝင္ ယွဥ္ၿပိဳင္သြားမည့္ မည္သည့္ ပါတီမ်ားႏွင့္မဆို လက္တြဲ လုပ္ေဆာင္သြားရန္
ဆံုးျဖတ္ထားေၾကာင္း ေျပာဆိုျခင္း ျဖစ္သည္။
“ပါတီေပၚလစီေတြလည္း ဆြဲၿပီး သြားပါၿပီ။ အသြင္ ကူးေျပာင္းေရးကို လက္ခံ ႀကိဳဆိုၿပီး

တည္တည္ ၿငိမ္ၿငိမ္နဲ႔ ေရြးေကာက္ပြဲဝင္မယ့္ ဘယ္ပါတီ အဖြဲ႔အစည္းမဆို က်ေနာ္တို႔ ပါတီက
ပူးေပါင္း လုပ္ေဆာင္ဖို႔ ဆံုးျဖတ္ ထားပါတယ္” ဟု တစည-ပါတီ ဗဟို အလုပ္အမႈေဆာင္ အဖြဲ႔ဝင္
ဦးဟန္ေရႊက မဇိၥ်မကို ေျပာသည္။
တစည-ပါတီသည္ ယခင္က အာဏာရွင္ေဟာင္း ဦးေနဝင္း တည္ေထာင္ခဲ့ေသာ

ျမန္မာ့ဆိုရွယ္လစ္လမ္းစဥ္ ပါတီကို ၁၉၈၈ ခုႏွစ္တြင္ ဖ်က္သိမ္းခံ ရၿပီးေနာက္ အမည္
ေျပာင္းလဲခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။
ထိုပါတီက ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲ အၾကိဳ ပါတီစည္း႐ုံးေရး လုပ္ငန္းမ်ားကို ရန္ကုန္၊ မႏၲေလး၊

မေကြး၊ ပဲခူးႏွင့္ ဧရာဝတီတိုင္းအျပင္ ကယားျပည္နယ္တြင္ စည္း႐ုံးေရး လုပ္ငန္းမ်ား
လုပ္ေဆာင္ၿပီး ျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္။

“ေဝးတဲ့ေနရာေတြ ျဖစ္တဲ့ ရခုိင္ျပည္နယ္၊ တနသၤာရီ၊ ကခ်င္ျပည္နယ္ေတြကို မိုးပါးတဲ့

အခ်ိန္က်ရင္ ျပန္စမယ္။ အခုေတာ့ ခဏရပ္ ထားပါတယ္” ဟု ဦးဟန္ေရႊက ေျပာသည္။
ပါတီ တည္ေထာင္ခဲ့သည့္ ၂၁ ႏွစ္ေျမာက္ ႏွစ္ပတ္လည္ အခမ္းအနားႏွင့္ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲ

ဆိုင္ရာသတင္းစာ ရွင္းလင္းပြဲတရပ္ကို မနက္ျဖန္တြင္ ပါတီဌာန ခ်ဳပ္႐ုံး တည္ရွိရာ ရန္ကုန္
တကၠသိုလ္ ရိပ္သာလမ္းတြင္ ျပဳလုပ္မည္ ျဖစ္ၿပီး၊ ျပည္တြင္းျပည္ပ စာနယ္ဇင္းသမားမ်ားကို
ဖိတ္ၾကား ထားသည္။
“ေရြးေကာက္ပြဲ ကိစၥကို အဓိကထား ၿပီးေတာ့ လုပ္မယ္။ ပါတီရဲ႕သေဘာထား၊ တႏွစ္စာ အစီရင္

ခံစာေတြအေပၚ သတင္းေထာက္ေတြ သိလိုတဲ့ ေမးခြန္းေတြကို ေျဖၾကားဖို႔ ျဖစ္ပါတယ္။
အေသးစိတ္ေတာ့ မနက္ျဖန္မွပဲ ေျပာလို႔ရမယ္” ဟု ဦးဟန္ေရႊက ေျပာသည္။
တစည-အေနျဖင့္ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲအတြက္ ျပင္ဆင္ေနခ်ိန္တြင္ ေရြးေကာက္ပြဲ ဆိုင္ရာ

စည္းမ်ဥ္း ဥပေဒမ်ား ထုတ္ျပန္ျခင္း မရွိေသးသျဖင့္ မွန္းဆ လုပ္ေဆာင္ ေနရေၾကာင္း သိရသည္။
ထို႔အျပင္ ပါတီအေနျဖင့္ အျခားပါတီ အဖြဲ႔အစည္းမ်ားႏွင့္ မဟာမိတ္ ဖြဲ႔ထားျခင္း မရွိသည့္အျပင္

ကမ္းလွမ္းသည့္ ပါတီလည္း မရွိေသးေၾကာင္း ဦးဟန္ေရႊက ေျပာသည္။
တစည သည္ ၁၉၉၀ ခုႏွစ္ အေထြေထြ ေရြးေကာက္ပဲြတြင္ မဲဆႏၵနယ္ ၄၈၅ ေနရာ

ရွိသည့္အနက္ ၁၀ ေနရာတြင္ အႏုိင္ရရွိခဲ့ကာ စတုတၳ အမ်ားဆံုး လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္
ရရွိခဲ့သည့္ ပါတီျဖစ္သည္။
ထိုေရြးေကာက္ပဲြတြင္ ၉၃ ပါတီ ၀င္ေရာက္ ယွဥ္ၿပိဳင္ခဲ့ရာ ဒုတိယ မဲအမ်ားဆံုး အႏုိင္ရသည့္

ရွမ္းအမ်ဳိးသား ဒီမုိကေရစီ အဖဲြ႔ခ်ဳပ္သည္ ၂၃ ေနရာ၊ တတိယ မဲအမ်ားဆံုး အႏုိင္ရသည့္ ရခုိင္
ဒီမိုကေရစီ အဖဲြ႔ခ်ဳပ္မွာ ၁၁ ေနရာႏွင့္ အမ်ားဆံုး အႏုိင္ ရရွိခဲ့သည့္ အမ်ဳိးသား ဒီမိုကေရစီ
အဖဲြ႔ခ်ဳပ္မွာ ၃၉၂ ေနရာ (၈၀ ရာခုိင္ႏႈန္းေက်ာ္) ေရြးေကာက္ခံ ခဲ့ရသည္။
လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္ေလာင္း ၂၃၈၀ ဦး ယွဥ္ၿပိဳင္ ခဲ့ၾကျခင္း ျဖစ္သည္။

အင္အားေကာင္း အတိုက္အခံျဖစ္ေရး
ဦးေရႊအုန္း ဖိတ္ေခၚ
မဇၥ်ိမသတင္းဌာန
နယူးေဒလီ(မဇၥိ်မ) ။ ။ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပဲြတြင္ အစိုးရဖဲြ႔သည္အထိ မေမွ်ာ္မွန္းေသာ္လည္း
ပါလီမန္တြင္ အတိုက္အခံ အုပ္စုအျဖစ္ ရပ္တည္ႏိုင္ေရးအတြက္ မိမိတို႔ႏွင့္ ပါဝင္ ပူးေပါင္းရန္
ျပည္ေထာင္စု ဒီမိုကေရစီ မဟာမိတ္အဖဲြ႔ -(ပဒမဖ) က တိုင္းရင္းသား ပါတီမ်ားကို ဖိတ္ေခၚ
လိုက္သည္။
တိုင္းျပည္တြင္ ျပည္ေထာင္စု ဒီမိုကေရစီ ထြန္းကားေရး အတြက္ တိုင္းရင္းသားမ်ားအားလံုး

ပူးေပါင္းလုပ္ေဆာင္ရန္ လုိအပ္သျဖင့္ ဖိတ္ေခၚရျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း ပဒမဖ ျဖစ္ေျမာက္ေရး
ေကာ္မတီဝင္ ဝါရင့္ ရွမ္းႏိုင္ငံေရးသမားၾကီး ဦးေရႊအုန္းက မဇၥ်ိမကို ေျပာဆိုျခင္း ျဖစ္သည္။
“က်ေနာ္တို႔ အစိုးရဖဲြ႔ႏိုင္တဲ့အထိ မေမွ်ာ္မွန္းပါဘူး။ လႊတ္ေတာ္ထဲမွာ တိုင္းရင္းသား

လူမ်ဳိးေပါင္းစံုပါဝင္တဲ့ အမတ္ေနရာ ၂၅ ရာခိုင္းႏႈန္းရရင္ အတိုက္အခံအဖဲြ႔တခုအေနနဲ႔
လိုအပ္ခ်က္ေတြကို တျဖည္းျဖည္း ျပဳျပင္သြားႏိုင္ဖို႔ကို ရည္ရြယ ္တာပါ။ အဲလိုမဟုတ္ဘဲ
လႊတ္ေတာ္ထဲမွာ အမတ္ေနရာ မျဖစ္စေလာက္ဆိုရင္ လူမေလးေခြးမခန္႔ပဲ ျဖစ္ေနမွာပါ” ဟု
သူက ေျပာသည္။
ပဒမဖ၏ ယခုလ ၁၇ ရက္ေန႔ထုတ္ ေမတၱာရပ္ခံ ေၾကညာခ်က္တြင္ KSPP ႏွင့္

မြန္ျပည္သစ္ပါတီတို႔ ဖဲြ႔စည္းျခင္းအေပၚ ၾကိဳဆိုေၾကာင္းႏွင့္ အျခားတိုင္းရင္းသား အဖဲြ႔မ်ားလည္း
အလားတူပင္ ႏိုင္ငံေရး ပါတီသစ္မ်ား တည္ေထာင္ၿပီး မိမိတို႔အဖဲြ႔ႏွင့္အတူ မဟာမိတ္အဖဲြ႔အျဖစ္
ပူးေပါင္းပါဝင္ရန္ ဖိတ္ေခၚထားသည္။
ဦးေရႊအုန္းက “က်ေနာ္တို႔အဖဲြ႔က တိုင္းရင္းသားအားလံုး စုေပါင္းၿပီး ဖဲြ႔ထားတဲ့ အဖဲြ႔ပါ။ ရွမ္းေရာ၊

ဗမာေရာ၊ ကခ်င္ေရာ၊ ကရင္ေရာ အားလံုး ပူးေပါင္း ေဆာင္ရြက္တာ ပိုေကာင္းမယ္လို႔
ယံုၾကည္ထားပါတယ္။ အခု KSPP နဲ႔ မြန္ျပည္သစ္တို႔က ပါတီဖဲြ႔မယ္ဆိုေတာ့ က်ေနာ္တို႔နဲ႔
ပူးေပါင္းၾကဖို႔ တိုက္တြန္းတာပါ။ တဦးတည္း တသီးတျခား လုပ္ေနမယ့္အစား ပူးေပါင္းၿပီး
လုပ္တာ ပိုေကာင္းမယ္ဆိုတဲ့ စိတ္ကူးနဲ႔ေပါ့” ဟု ေျပာသည္။
၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပဲြတြင္ ျပည္ေထာင္စုၾကီးအက်ဳိး ေမွ်ာ္ကိုး၍ ၎တို႔ႏွင့္ အျမန္ဆံုး ပူးေပါင္းရန္

ပဒမဖ ၏ ေၾကညာ တိုက္တြန္းခ်က္ အေပၚ လက္တြဲသြားရန္ အခ်ိန္ေစာ ေနေသးေၾကာင္း

ကခ်င္ျပည္နယ္ တိုးတက္ေသာ ပါတီႏွင့္ မြန္ျပည္သစ္ ပါတီတို႔က ယေန႔တြင္ တု႔ံျပန္
ေျပာဆိုသည္။
“မူအားျဖင့္ ေကာင္းတဲ့ဟာ ျဖစ္တယ္လို႔ ခံယူပါတယ္။ လက္တဲြဖို႔ကို ၾကိဳက္ပါတယ္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္

တဲြလုပ္တာ အေကာင္းဆံုးပါ။ ဒါေပမဲ့ လက္ေတြ႔မွာ လုပ္ႏိုင္၊ မလုပ္ႏိုင္ ဆိုတာကေတာ့
အမ်ားၾကီး စဥ္းစားဖို႔ လိုပါေသးတယ္။ ပါတီဖဲြ႔ဖို႔ ဥပေဒလည္း မထြက္ေသးေတာ့ က်ေနာ္တို႔
မဟာမိတ္ဖဲြ႔ေရး၊ မဖဲြ႔ေရးဆိုတာ အခုအခ်ိန္မွာ ေစာေသးတယ္လို႔ ထင္ပါတယ္” ဟု
ကခ်င္ျပည္နယ္ တိုးတက္ေသာ ပါတီ (Kachin State Progressive Party - KSPP)
ျဖစ္ေျမာက္ေရး ေကာ္မတီဝင္ ေဒါက္တာ တူးဂ်ာက မဇၥ်ိမကို ေျပာသည္။
ထို႔ျပင္ ကခ်င္ျပည္နယ္ တိုးတက္ေသာ ပါတီအေနျဖင့္ တႏိုင္ငံလံုး အတိုင္းအတာျဖင့္

လုပ္ေဆာင္လိုသည့္ ဆႏၵမရွိဘဲ၊ ကခ်င္ျပည္နယ္ကိုသာ ကိုယ္စားျပဳ လုပ္ေဆာင္သြားမည္
ျဖစ္ေၾကာင္း သူက ဆက္ေျပာသည္။
၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပဲြတြင္ ဝင္ေရာက္ ယွဥ္ၿပိဳင္ရန္အတြက္ ရည္ရြယ္ကာ မြန္ျပည္သစ္ပါတီ

ျဖစ္ေျမာက္ေရး ေကာ္မတီ ဖဲြ႔စည္းထားရာ အဆိုပါ ေကာ္မတီဝင္ ေဒါက္တာ
ႏိုင္ဗညားေအာင္မိုးက “ပါတီႏိုင္ငံေရး သေဘာတရား အရေတာ့ အက်ဳိးရွိမယ္ဆိုရင္ အားလံုးကို
လက္တဲြ ရမွာပါပဲ။ ဒါေပမဲ့ အခုအခ်ိန္က ပါတီမွတ္ပံုတင္ခြင့္ မရေသးတဲ့ အခါက်ေတာ့
ဘာမွေျပာလို႔မရတဲ့ အေနအထား ျဖစ္ေနတယ္” ဟု ေျပာသည္။
ပဒမဖ ကို ယခုႏွစ္ ဇန္နဝါရီလ ၂၆ ရက္ေန႔တြင္ အဖဲြ႔ဝင္ ၈ ဦးပါ ျဖစ္ေျမာက္ေရး ေကာ္မတီျဖင့္

ဖဲြ႔စည္းခဲ့ၿပီး ယခုအခါ အဖဲြ႔ဝင္ဦးေရ ၈ ဦး တိုးလာသျဖင့္ ၁၆ ဦးရွိၿပီ ျဖစ္သည္။
အဖဲြ႔ကို ျပည္ေထာင္စု ဒီမိုကေရစီဝါဒ အေပၚ အေျခခံထားၿပီး ဖဲြ႔စည္းပံုတြင္ အမာခံအဖဲြ႔ႏွင့္

မဟာမိတ္အဖဲြ႔ဟူ၍ ၂ မ်ဳိး ထားရွိကာ လူမ်ဳိးဘာသာမေရြး တဦးစီဝင္ေရာက္ပါက အမာခံအဖဲြ႔ဝင္
ျဖစ္ၿပီး အဖဲြ႔လိုက္ ဝင္ေရာက္ပါက မဟာမိတ္အဖဲြ႔ အျဖစ္ သတ္မွတ္ထားသည္။
အမာခံမ်ားကိုမူ ပါတီတရပ္ တည္ေထာင္ၿပီး ပဒမဖ အတြင္းမွ မဟာမိတ္ အဖဲြ႔အျဖစ္

ထားရွိသြားမည္ ျဖစ္ကာ၊ အဖဲြ႔တြင္ ဦးေဆာင္ ပါတီဟူ၍ မထားရွိဘဲ ဗဟိုအလုပ္အမႈေဆာင္
အဖဲြ႔ကို ပါဝင္သည့္ အဖဲြ႔အစည္းမ်ား အားလံုး၏ ဗဟိုအလုပ္အမႈေဆာင္မ်ားထဲမွ အရည္အခ်င္း
ျပည့္ဝသူမ်ားကို ဦးစားေပး ေရြးခ်ယ္မည္ဟု ဆုိသည္။
ပဒမဖ က အမ်ဳိးသား ဒီမိုကေရစီ အဖဲြ႔ခ်ဳပ္အား မဟာမိတ္ အဖဲြ႔တဖဲြ႔အျဖစ္ ပူးေပါင္း ပါဝင္ရန္

ဇန္နဝါရီလဆန္းတြင္ ဖိတ္ေခၚခဲ့ေသာ္လည္း ယေန႔ထိ တစံုတရာအေၾကာင္း ျပန္ၾကားျခင္း
မရွိေၾကာင္း သိရသည္။
(ဆလိုင္းဟန္သာစန္း သတင္းေပးပို႔သည္။)

ဘူးသီးေတာင္ႏွင့္ ေမာင္ေတာတြင္
ညမထြက္ရ အမိန္႔ထုတ္
ၿငိမ္းခ်မ္း
ဒါကာ (မဇၩိမ)။ ။ ဓားျပမ်ား ေသာင္းက်န္း ေနေသာ ရခုိင္ျပည္နယ္ ဘူးသီးေတာင္ႏွင့္
ေမာင္ေတာျမိဳ႕မ်ားတြင္ အာဏာပုိင္မ်ားက ညမထြက္ရ အမိန္႔ ထုတ္ျပန္ထား သည္။
ည ၈ နာရီမွ နံနက္ ၅ နာရီအထိ မထြက္ရ ကန္႔သတ္မိန္႔ကို ေမာင္ေတာၿမိဳ႕ က်ီးကန္းျပင္

အေျခစိုက္ နယ္စပ္ေဒသ စစ္ေဆးေရးႏွင့္ ကြပ္ကဲေရး ဌာနခ်ဳပ္ - နစက မွ ညႊန္ၾကားေရးမႉး
ဗုိလ္မႉးၾကီး ေအာင္ၾကီး၏ လက္မွတ္ျဖင့္ အမိန္႔ထုတ္ျပန္ၿပီး၊ ဘူးသီးေတာင္ၿမိဳ႕နယ္တြင္ အမွတ္
(၁၅) ေဒသစစ္ဆင္ေရး ကြပ္ကဲမႈ ဌာနခ်ဳပ္ (စကခ - ၁၅) မွ ဗ်ဴဟာမႉး ဗိုလ္မႉးခ်ဳပ္ ေအာင္ႏိုင္က
ထုတ္ျပန္ျခင္း ျဖစ္သည္။
ည မထြက္ရ အမိန္႔ျဖင့္ ထုတ္ျပန္ထားစဥ္မွာပင္ ယခုလ ၁၈ ရက္ေန႔က ေမာင္ေတာ အမွတ္ ၆

နစက တပ္ဖြဲ႔ဝင္မ်ားႏွင့္ ဓားျပမ်ား ေအာင္မဂၤလာႏွင့္ ဝက္ပုတ္ရြာ အၾကား ညသန္းေခါင္ယံ
အခ်ိန္တြင္ တိုက္ပြဲ ျဖစ္ပြားသျဖင့္ တပ္ၾကပ္ၾကီး သာခိုင္ ဘယ္ဘက္ေပါင္ ဒဏ္ရာရခဲ့ေၾကာင္း
နစက ဌာနခ်ဳပ္ႏွင့္ နီးစပ္သူတဦးက ေျပာသည္။
ေမာင္ေတာ ေဆး႐ုံုကလည္း ဓားျပမ်ားႏွင့္ တိုက္ပြဲ ျဖစ္မႈေၾကာင့္ ဒဏ္ရာရ တပ္ၾကပ္ၾကီး သာခိုင္

ေဆး႐ုံုေရာက္ရွိ လာေၾကာင္း အတည္ျပဳ ေျပာဆိုသည္။
ပစ္ခတ္မႈ ျဖစ္ပြားၿပီး ေနာက္ရက္၌ ဘဂၤလား-ျမန္မာနယ္စပ္ ေမွာင္ခို လမ္းေၾကာင္းတြင္ ကူသန္း

သြားလာမႈကို ျမန္မာဘက္မွ ပိတ္လိုက္သည္။
ယခုလ ၁၄ ရက္ေန႔က နစက အေယာင္ေဆာင္ ဓားျပမ်ားက ေမာင္ေတာ အမွတ္ ၆ ရပ္ကြက္မွ

ဦးေမာင္လွေက်ာ္၏ ေနအိမ္မွ က်ပ္ ၄၀၀၀၀၊ လက္ဝတ္ရတနာမ်ားႏွင့္ အဝတ္အထည္မ်ားကို
လုယက္မႈျဖစ္ခဲ့သည္။
ထို႔အျပင္ ၿပီးခဲ့သည့္လ ၁၅ ရက္ေန႔ ညသန္းေခါင္တြင္ ေမာင္ေတာၿမိဳ႕နယ္ အီတလီယာ

ေက်းရြာအုပ္စုရွိ ေဟာ္ရီဒူလာ ရြာေန ဦးဂ်ာမာလ္ ဟူစိန္၏ ေနအိမ္မွ ဓါးျပမ်ားက ေငြ ၄
သိန္းေက်ာ္ ၊ ေရႊလက္ဝတ္လက္စားမ်ား၊ အဝတ္အထည္မ်ားကို လုယက္သြားခဲ့ေၾကာင္း

Junta-backed militias ordered to

expand
THURSDAY, 24 SEPTEMBER 2009 12:29 S.H.A.N.
All militia groups formed by the Burma Army have been sanctioned to
expand their forces since relations between Naypyitaw and the ethnic
armed groups that had been at truce have worsened, according to
reports coming from northern Shan State.
The Manpang militia led by Bo Mon in Tangyan township, for instance,

have been ordered to increase its size from 9 companies (900 men) to
14 (1,400 men).
“Most of those aged 18 and over have fled since Bo Mon began a draft
campaign for the Army earlier this year,” said a local who recently
arrived on the Thai-Burma border along with others from the same
area. “Now they are not sparing even 12 year olds.”
The recruiting situation is such Bo Mon, a

former officer in Mong Tai Army (MTA) until it
surrendered in 1996, is forcing drugs addicts
that have been treated at his centers to join
Manpang.
More young men have fled because of two

main reasons, according to the sources.
“Firstly, there are widespread reports that the
militias will be used as assault troops on the
ceasefire groups especially the United Wa
State Army (UWSA),” one explained. “Secondly, unlike in the past,
when families were exempted from tax if they had volunteered a
member for the militia, every household has to pay tax these days.”
A family that have a paddy field, for instance, has to pay 8 pails (1 pail=
20 liters) of rice per year and those who do not have paddy fields, 6
pails each, except for those without a husband who are required to pay
only 4 pails each.
Manpang is in the Loimaw area, where opium was commercially

produced since the British days.
“But since 2006 (when the area was declared opium-free) only those
who are well connected to Bo Mon are allowed to grow poppies,” said
one. “Others like us are punished if found.”
According to an official report received by SHAN, there are 46 infantry

battalions backed by 1 tank battalion, 1 armored battalion and 11
artillery battalions facing the ceasefire groups in northern Shan State.
They are expected to be backed by 2,314 strong police force and 396
militia units with 8,365 core members.
အေမရိကန္၏ မူ၀ါဒသစ္ကုိ
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ႀကိဳဆုိ
AFP သတင္းဌာန
စက္တင္ဘာ ၂၄၊ ၂ဝဝ၉
( ဓာတ္ပုံ - imaginepeace.com )
ျမန္မာ့ဒီမုိကေရစီေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က အေမရိကန္အစုိးရက

စစ္ဗုိလ္ခ်ဳပ္မ်ားကုိ သံတမန္နည္းလမ္းအရ ေစ့စပ္ညိွႏိႈင္းရန္ ျပင္ဆင္ေနျခင္းကုိ ႀကိဳဆုိသည္ဟု
သူ၏ ေရွ႕ေနက ယေန႔ ေျပာလုိက္သည္။
ျမန္မာျပည္ႏုိင္ငံေရးအေျပာင္းအလဲ ျဖစ္ေပၚလာရန္ အေမရိကန္အစုိးရက ဒဏ္ခတ္ပိတ္ဆုိ႔မႈ

ရုပ္သိမ္းေရး သုိ႔မဟုတ္ ေလွ်ာ့ေပါ့ေပးေရးႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး အေမရိကန္ ႏုိင္ငံျခားေရး ၀န္ႀကီး
ဟီလာရီ ကလင္တန္္က ေၾကညာ ေျပာၾကားၿပီး ေနာက္တရက္ အၾကာတြင္
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏ တုံ႔ျပန္ခ်က္ ေပၚထြက္လာျခင္း ျဖစ္သည္။

“ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က တုိက္ရုိက္ ေစ့စပ္ညိွႏိႈင္းတာဟာ ေကာင္းတယ္လုိ႔ ေျပာပါတယ္” ဟု
သူ၏ေရွ႕ေန ဦးဉာဏ္၀င္းက ေျပာျပသည္။
ဦးဉာဏ္၀င္းသည္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏ အယူခံလႊာ တင္သြင္းေရးအတြက္ ယေန႔ သူႏွင့္

သြားေရာက္ ေတြ႔ဆုံခ့ဲျခင္းျဖစ္သည္။
အင္းစိန္ေထာင္ သို႔မဟုတ္ ဖိႏွိပ္မႈရဲ႕

ရုပ္ပံုလႊာတခ်ပ္
သန္းစိုးလိႈင္
စက္တင္ဘာ ၂၂၊ ၂၀၀၉
အင္းစိန္ေထာင္ ဆိုတဲ့ အမည္ကိုၾကားလိုက္တဲ့ အခါတိုင္း ဆိုးရြားတဲ့ ခံစားမႈ၊

ေၾကာက္ရြ႕ံျခင္း၊ မတရားမႈ အသက္အႏၱရာယ္၊ ဘ၀ရဲ႕ ေမွာင္မိုက္တဲ့ ေန႔ရက္မ်ားစတဲ့
ခံစားမႈပံုရိပ္ေတြဟာ ျမန္မာႏိုင္ငံသားေတြရဲ႕ စိတ္ခံစားမႈမွာ ေပၚလာေလ့ရွိပါတယ္။
အဂၤလိပ္ ကိုလိုနီေခတ္က တည္ေဆာက္ခဲ့တဲ့ အင္းစိန္ေထာင္ဟာ လြတ္လပ္ေရး

ႀကိဳးပမ္းမႈကာလတေလွ်ာက္နဲ႔ လြတ္လပ္ေရးရၿပီး ေနာက္ အႏွစ္၆၀ အတြင္း ႏိုင္ငံေရး
သမားအမ်ားစုရဲ႕ ဘ၀တကၠသိုလ္ တခုျဖစ္ခဲ့ရပါတယ္။ ထင္ရွားတဲ့ ႏိုင္ငံေရး ေခါင္းေဆာင္
အမ်ားစုဟာ အင္းစိန္ေထာင္နဲ႔ မလြတ္ကင္းႏိုင္ခဲ့ၾကပါဘူး။
လူထု အမ်ားစုရဲ႕ ယံုၾကည္ကိုးစားမႈကို ခံယူရရွိထားတဲ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္

ကိုယ္တုိင္ပင္လ်င္ မၾကာမီကေလးကတင္ အင္းစိန္ေထာင္မွာ ေနထိုင္ခဲ့ရၿပီး မတရားအမႈကို
ရင္ဆိုင္ခဲ့ရပါတယ္။
နယ္ခ်ဲ႕ အစိုးရက သူ႔ရဲ႕ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး တည္ၿငိမ္ေအာင္နဲ႔ နယ္ခ်ဲ႕စနစ္ကို

ေတာ္လွန္သူေတြကို ထိန္းသိမ္းဖို႔ရာ အတြက္အက်ဥ္းေထာင္ တည္ေဆာက္၊

ရာဇသတ္ႀကီးပုဒ္မေတြ ေရးဆြဲ၊ အက်ဥ္းေထာင္လက္စြဲ နည္းဥပေဒေတြ ေရးသားၿပီး
အုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့တာပါ။
သို႔ေပမယ့္ အဂၤလိပ္ အစိုးရအုပ္ခ်ဳပ္မႈ အႏွစ္ ၁၀၀ ၀န္းက်င္ၿပီးဆံုးေသာ္လည္း

အင္းစိန္ေထာင္ကို ေတာ္လွန္သူ၊ အစုိးရနဲ႔ သေဘာထားကြဲလြဲသူေတြကို ထိန္းသိမ္းဖို႔
ေနရာအျဖစ္ သံုးေနရဆဲ ျဖစ္သလို အဂၤလိပ္ အစိုးရေရးဆြဲခဲ့တဲ့ ကိုလိုနီေခတ္ အက်ဥ္းေထာင္
လက္စြဲ နည္းဥပေဒေတြဟာ ယခုထိ အသံုးတဲ့ေနဆဲပါ။
ျမန္မာႏိုင္ငံေရး သမိုင္းနဲ႔ အင္းစိန္အက်ဥ္းေထာင္ဟာ ခြဲျခားမရေလာက္ေအာင္ျဖစ္ခဲ့ၿပီး

ျမန္မာ့သမိုင္းနဲ႔ အင္းစိန္အက်ဥ္းေထာင္ပံုရိပ္ဟာ ယေန႔ထက္ထိ တြဲလ်က္ေနဆဲပါ။ ဒီအခ်က္ဟာ
တိုင္းျပည္အတြက္ ေကာင္းတဲ့အခ်က္ တခ်က္ေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ တိုင္းျပည္ ေကာင္းဖို႔ရာ
အတြက္ ႏိုင္ငံေရး လုပ္ကိုင္သူေတြကို အင္းစိန္အက်ဥ္းေထာင္မွာ ျမင္ရေတြ႕ေနရတာဟာ
တိုင္းျပည္ရဲ႕ ႏိုင္ငံေရး အၾကပ္အတည္း ဘယ္ေလာက္ႀကီးမားသလဲ ဆိုတာကို ျပသေနတဲ့
သေဘာလည္း ျဖစ္ေနပါတယ္
အာဏာသိမ္း ၂၁ႏွစ္ေျမာက္ သို႔မဟုတ္ ….
ကိုလိုနီေခတ္ရဲ႕ ပိသုကာလက္ရာမ်ားက အင္းစိန္ေထာင္ ဗူး၀မွာ

နကိုအတိုင္းျမင္ရေပမယ့္ မၾကာမီႏွစ္မ်ားက ျပန္လည္ ျပင္ဆင္ထားေဆာက္လုပ္ထားတဲ့

အင္းစိန္ေထာင္၀င္းရဲ႕ အ၀င္ ဂိတ္၀မွာေတာ့ ျမန္မာဘာသာနဲ႔ အက်ဥ္းဦးစီးဌါနလို႔
လက္ယာဘက္မွာ ေရးသားထားၿပီးလက္၀ဲဘက္မွာ ျပန္လည္ျပင္ဆင္ေရး ဌါန ရန္ကုန္
လို႔အဓိပၸါယ္ရတဲ့ Correctional Department Yangon ဆိုၿပီး ေတြ႕ျမင္ရပါတယ္။
ေထာင္အ၀င္၀ ဆိုင္းဘုတ္ကို ေရႊကႏုတ္ ေဘာင္ခတ္ၿပီး ေရးသားထားေပမယ့္ အထဲက

ဘ၀ေတြကေတာ့ အဲဒီအဓိပၸါယ္နဲ႔ ေျဖာင့္ေျဖာင့္ႀကီး ဆန္႔က်င္တယ္ လို႔ဆိုရေလာက္ေအာင္
ၾကမ္းတမ္း ခက္ခဲတယ္ ဆိုတာၾကားရ ဖတ္ရလို႔ လူအမ်ားသိေနၿပီးသားပါ။
ယေန႔ ေန႔လည္ ၁နာရီမွာ လႊတ္ေပးမယ့္အေၾကာင္း မီဒီယာကို လွမ္းဖိတ္ထားတာေၾကာင့္

ဒါဇင္နဲ႔ ခ်ီတဲ့ ျပည္တြင္း ျပည္ပ သတင္းဌါနအတြက္ သတင္းယူေပးေနတဲ့ သတင္းေထာက္ေတြ
ေထာင္၀ကို ေရာက္ေနၾကပါၿပီ၊
အင္းစိန္ေထာင္၀င္း အတြင္း ဗူး၀ရဲ႕ လက္ယာဘက္မွာ ရွိတဲ့ခန္းမတခုအတြင္းမွာေတာ့

အက်ဥ္းဦးစီးက အရာရွိမ်ားနဲ႔ သတင္းေထာက္မ်ား ၊ လႊတ္ေပးတဲ့ စာရင္းထဲပါ၀င္တဲ့ အမ်ိဳးသမီး
လြတ္လူ ၅၀ေက်ာ္ကို ထိုင္ခံုမွာ ထိုင္ေနၾကပါတယ္။
ကမၻာ့ကုလသမဂၢမွာ လုပ္မယ့္ အစည္းအေ၀းမွာ မ်က္ႏွာရေစဖို႔ အတြက္ နအဖ အစိုးရရဲ႕

အာဏာသိမ္းတဲ့ ႏွစ္လည္ေန႔မွာ အက်ဥ္းသား ၇၁၁၄ ေယာက္ကို လြႊတ္ေပးဖို႔ စက္တင္ဘာ
၁၇ရက္ေန႔ညမွာ ေၾကျငာလိုက္ပါတယ္။ အဲဒီ ၇ေထာင္ေက်ာ္မွာ ႏိုင္ငံေရးနဲ႔ ဆက္ႏြယ္သူ
ဘယ္ေလာက္ပါသလဲ ဆိုတာ လႊတ္ေပးတဲ့ ေန႔အထိ သဲသဲကြဲကြဲ မရွိေသးပါဘူး။ ၂၅၀
ေက်ာ္ပါတယ္လို႔ အက်ဥ္းဦးစီး တာ၀န္ရွိသူေတြက ေျပာပါတယ္။ သို႔ေပမယ့္
နယ္ေထာင္ေတြကပါ လႊတ္မွာမို႔ လို႔အေရ အတြက္ဘယ္ေလာက္လဲ ဆိုတာ အတည္ျပဳဖို႔
ခက္ခဲေနခဲ့ပါတယ္။
ေထာင္၀င္းအတြင္းက ခန္းမအတြင္း မွာေတာ့ ဒုတိယေျမာက္ ထိုင္ခံုတန္းထိပ္မွာ

ထိုင္ေနသူ မိန္းကေလးတဦးဟာ လြန္ခဲ့တဲ့နွစ္က နာဂစ္ဒုကၡသည္ေတြကို ကုလသမဂၢ
အဖြဲ႕အစည္းဆီ ေခၚသြားေပးလို႔ အေရးယူ အျပစ္ေပးခံခဲ့ရတဲ့ သတင္းေထာက္ မအိမ့္ခုိင္ဦးပါ။
ပထမဆံုး သတင္းေထာက္ေတြ သူ႔အနားကို ၀ုိင္းသြားၾကၿပီး က်န္းမာေရး အေျခအေန၊

ဘယ္သူေတြလြတ္တယ္ ၾကားလဲ စသျဖင့္၀ိုင္းေမးၾကပါတယ္။ သူက ေအးေဆးစြာ၊ သိပ္ၿပီး
စိတ္လႈပ္ရွားတဲ့ အမူအရာ မျပပဲ ေမးတဲ့ ေမးခြန္းေတြကို ေျဖေနတာေတြ႕ရပါတယ္။ အခုလို
လြတ္လာၿပီဆိုေတာ့ သတင္းေထာက္ျပန္လုပ္မလား၊ ဘာလုပ္ဖို႔ စိတ္ကူးထားသလဲလို႔
ေမးတဲ့အခါ တည္ၿငိမ္စြာပဲ “ သတင္းေထာက္ပဲ ျပန္လုပ္မွာပါ” လုိ႔ ေျဖပါတယ္။
ေပါင္ေပၚတင္ထားတဲ့ လက္ထဲမွာေတာ့ ၉လံုးပုတီးကံုးငယ္ ကိုကိုင္ထားတာ ေတြ႕ျမင္ရပါတယ္။
သူဟာ အင္းစိန္ေထာင္ရဲ႕ အမ်ိဳးသမီးေဆာင္ တိုက္ ၁မွာ ေနထိုင္ခဲ့ရၿပီး လ ႏွစ္နဲ႔ခ်ီတဲ့

အခ်ိန္ေတြကို စာဖတ္ျခင္း၊ ပုတီးစိပ္ျခင္း တို႔နဲ႔ တည္ၿငိမ္စြာ ေက်ာ္ျဖတ္ခဲ့ပံုေပၚပါတယ္။
လက္၀ဲဘက္ လက္ဖ်ံမွာေတာ့ အင္းစိန္အက်ဥ္းေထာင္ရံုးက မလႊတ္မီ လူစစ္ၿပီး ရိုက္ထားတဲ့
တံဆိပ္တံုး အရာကိုလည္း ျမင္ရပါတယ္
အမ်ိဳးသမီး လြတ္လူမ်ားကို ေခၚၿပီးမၾကာခင္မွာ အမ်ိဳးသား

လြတ္လူမ်ား၀င္ေရာက္လာၾကပါတယ္။ အေရွ႕ပိုင္း ထိုင္ခံုမွာ ထုိင္ေနတဲ့အထဲမွာ ရုပ္ရည္
သန္႔သန္႔နဲ႔ အသက္ ၆၀ ၀န္းက်င္ အရြယ္ တီၾကား သန္းလွလို႔ေခၚတဲ့ ဘိုးေတာ္
သန္းလွဟာလည္း တေယာက္ အပါအ၀င္ျဖစ္ပါတယ္။ သူ႔ကို သတင္းေထာက္ေတြက ေမးဖို႔
ခ်ဥ္းကပ္တဲ့အခါ ဥပုသ္ေစာင့္ထားလို႔ မေျဖပါရေစနဲ႔ လို႔ဆိုၿပီး ျငင္းခဲ့ပါတယ္။ မီဒီယာမွာ
မပါခ်င္တာေၾကာင့္ လို႔နားလည္ လိုက္ၾကပါတယ္။ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ေဟာင္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးခင္ညႊန္႔ရဲ႕
လက္စြဲ အခါေတာ္ေပးလုပ္ ခဲ့တာေၾကာင့္ သူဟာ အဖမ္းခံခဲ့ရၿပီး ၅ ႏွစ္နီးပါး အၾကာမွ
ျပန္လြတ္လာတာပါ။ သတင္းေထာက္ေတြရဲ႕ကင္မရာမီးေတြ၊ ဗီဒီယိုကင္မရာ ေတြအၾကား
ေခါင္းငံု႕ၿပီး တတ္ႏိုင္သေရြ႕ မထင္ရွားေအာင္ ထိုင္ေနခဲ့တာပါ

သူနဲ႔ တတန္းထဲ ေထာင့္ခံုမွာေတာ့ ဆံပင္ အျဖဴ တ၀က္နဲ႔ ခပ္ပိန္ပိန္၊

အကီ်ၤႏြမ္းႏြမ္း၀တ္ထားကာ အစိမ္းေရာင္ လြယ္အိတ္တလံုး ၊ ေၿမြေရခြံအိတ္လို႔ေခၚတဲ့
ႏိုင္လြန္အိတ္နဲ႔ ခ်ဳပ္ထားတဲ့ လက္ဆြဲအိတ္ကို ေရွ႕မွာခ်ထားသူ တေယာက္ကို ျမင္ေတြ႕ရပါတယ္။
သူ႔ကို ဘာအတြက္ေနခဲ့ရတာလဲ ၊ ဘယ္ေလာက္ေနခဲ့ရလဲ လို႔ေမးလိုက္တဲ့အခါမွာ

“ဗီဒီယို မွတ္တမ္းတင္မႈနဲ႔ က်တာ၊ ေသဒဏ္က်ၿပီး ၂၁ႏွစ္နီးပါး ေနခဲ့ရတယ္၊ အစိုးရ တီဗီမွာ
ျပခဲ့တဲ့ လိႈင္းႀကီးေလထန္ ျဖစ္ရပ္မွန္ဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္ရိုက္တဲ့ ဗီဒီယို မွတ္တမ္းပါ” လို႔
ေျဖပါတယ္။
အဲဒီလို ဆိုေတာ့မွသူဟာ ၈ေလးလံုး အေရးေတာ္ပံု ကာလက ေတာင္ဥကၠလာ

ၿမိဳ႕နယ္ဘက္မွာ စစ္အစိုးရရဲ႕ ေထာက္လွမ္းေရး ေတြက အေျခအေန ရႈပ္ေထြးေအာင္
အဆိပ္ခတ္တဲ့ လုပ္ရပ္ေတြေၾကာင့္ လူထုက ေဒါသနဲ႔ တံု႔ျပန္တဲ့ အျဖစ္အပ်က္ေတြကို
မွတ္တမ္းတင္ခဲ့သူမွန္း သိရပါေတာ့တယ္။ ရွင္းရွင္းေျပာရရင္ေတာ့ အဆိပ္ခတ္သူလို႔ စြပ္စြဲ
ၿပီးဖမ္းဆီးခံရသူေတြကို လူထုက ေခါင္းျဖတ္အျပစ္ေပးတဲ့ အျဖစ္အပ်က္ေတြကို ဗီဒီယိုနဲ႔
မွတ္တမ္းတင္ခဲ့သူပါ။
သူ႔နာမည္က ဦး၀င္းျမင့္။ ေတာင္ဥကၠလာမွာ ေလာကနတ္ ဗီဒီယို ထုတ္လုပ္ေရး

လုပ္ငန္းကိုလုပ္ကိုင္ ေနခဲ့သူပါ။ စစ္တပ္က အာဏာသိမ္းၿပီးေနာက္မွာ နယ္စပ္ကို
ေရွာင္တိမ္းသြားခဲ့ၿပီး အေျခအေနအနည္းငယ္ ျပန္ၿငိမ္သြားတဲ့ ၁၉၈၈ ခု ဒီဇင္ဘာလ ျပည္တြင္းကို
ျပန္၀င္အလာ မုဒံုမွာ အဖမ္းခံခဲ့ရပါတယ္။ ေမာ္လၿမိဳင္ၿမိဳ႕က အမွတ္ ၅ ေထာက္လွမ္းေရးတပ္မွာ
ဖမ္းဆီးထိမ္းသိမ္းခံခဲ့ရၿပီးေနာက္ စစ္ခံုရံုးနဲ႔ ေသဒဏ္ အျပစ္ေပးခဲ့ပါတယ္။
အဲဒီေနာက္ေတာ့ အင္းစိန္ေထာင္နဲ႔ သာယာ၀တီေထာင္ေတြမွာ ၈၉ခုႏွစ္ကေန

လြတ္လာတဲ့ ယေန႔အထိ အခ်ိန္ကာလ အားျဖင့္ ၂၁ ႏွစ္နီးပါး ေနထိုင္ခဲ့ရပါတယ္။
သူအဖမ္းခံရစဥ္ အသက္ ၃၅ ႏွစ္အရြယ္ သာရွိေသးၿပီး၊ ယခုလြတ္ေျမာက္လာတဲ့အခါ ၅၆ႏွစ္၊
အဖမ္းခံရစဥ္က အရြယ္မေရာက္ေသးတဲ့ သမီးျဖစ္သူဟာ အခုအိမ္ေထာင္က်ၿပီး

သားသမီးေတြေတာင္ရ ေနၿပီ။ တခါတခါမွာ သမီးကေထာင္၀င္စာ လာေတြ႕တယ္လို႔
သူကဆိုပါတယ္။
ဘ၀သက္တမ္းရဲ႕ ၃ပံုတပံုနီးပါးကို အုတ္နံရံမ်ားအၾကား၊ ေသဒဏ္စီရင္ခ်က္ခ်ခံထားရသူ

သူ အျဖစ္နဲ႔ေရာ၊ တသက္တကၽြန္း အက်ဥ္းသား အျဖစ္နဲ႔ပါ ေနထိုင္ကုန္လြန္ေစခဲ့ ရတာပါ။
အခုလို နအဖအစိုးရရဲ႕ ၂၁ႏွစ္ေျမာက္ အာဏာသိမ္းႏွစ္ပတ္လည္ ေန႔မွာ ႏိုင္ငံေတာ္

အစိုးရရဲ႕ စိတ္ေကာင္း ေစတနာနဲ႕ လႊတ္ေပးမယ့္ စာရင္းထဲ သူပါေနလို႔ ေပ်ာ္သလားလို႔
ေမးၾကည့္တဲ့အခါ “ကၽြန္ေတာ့္လြတ္ရက္က ေနာက္လ ၁၉ရက္ပါ၊ ဘယ္လိုမဆို ကၽြန္ေတာ္
လြတ္ဖို႔ တလပဲက်န္ေတာ့တာ .. အခု တလအလိုမွာ လႊြတ္ေပးတယ္ ဆိုေတာ့ ေျပာရရင္ေတာ့
ထူးထူးျခားျခား ၀မ္းမသာဘူးေပါ့ဗ်ာ” လို႔ဆိုခဲ့ပါတယ္။
သူ႔လို ၀မ္းမသာႏိုင္တဲ့ သူေတြ ထိုေထာင္နဲ႔ခ်ီတဲ့ လႊတ္လူေတြအၾကား ရွိေနေကာင္း

ရွိေနဦးမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
သတင္းထဲက ဂဏန္းမ်ား၊ တရုတ္သုိ႔ ေရနံ

ႏွင့္ ဓာတ္ေငြ႔ စတင္ သြားမည့္ အခ်ိန္
၂၀၁၃ ခုႏွစ္
စက္တင္ဘာ ၂၂၊ ၂၀၀၉ http://moemaka.blogspot.com/
လာမည့္ ၄ ႏွစ္အၾကာတြင္ ေရနံ ႏွင့္ သဘာ၀ဓာတ္ေငြ႔မ်ားက ျမန္မာျပည္အလယ္ပုိင္းကုိ ျဖတ္ၿပီး

တရုတ္ႏုိင္ငံသုိ႔ တင္ပုိ႔ႏုိင္မည္ဟု ခန္႔မွန္းထားၾကသည္။ ထုိသုိ႔ တင္ပုိ႔ရန္ မေကြး၊ မႏၱေလး၊ ရွမ္း
စသည့္ ေဒသမ်ားတြင္ ကီလိုမီတာ ၄၀၀၀ ခန္႔ ရွည္လ်ားေသာ ပုိက္လုိင္းမ်ား
စတင္သြယ္တန္းေနသည္ဟု ဆုိသည္။

ပုိက္လုိင္း တည္ေဆာက္ ၿပီးစီးပါက အာရပ္ေဒသမွ ၀ယ္ယူလာသည့္ ေရနံ
မ်ားတင္ေဆာင္လာသည့္ သေဘၤာမ်ားက ရခုိင္ျပည္နယ္ ေက်ာက္ျဖဴဆိပ္ကမ္းတြင္
ဆုိက္ကပ္မည္၊ ထုိေနရာမွတဆင့္ တရုတ္သုိ႔ ပုိက္လုိင္းျဖင့္ ပုိ႔ျခင္းျဖင့္ တရုတ္အစုိးရအတြက္
စရိတ္ မ်ားစြာ သက္သာမည္ ျဖစ္သည္။
ရခုိင္ေဒသမွ ထြက္ေသာ သဘာ၀ဓာတ္ေငြ႔ကုိလည္း ပုိက္လုိင္းမွတဆင့္ တရုတ္သုိ႔ ပုိ ႔မည္

ျဖစ္သည္။ ထုိစီမံကိန္းေၾကာင့္ ျမန္မာအစုိးရက ႏွစ္ေပါင္း ၃၀ အတြင္း ေဒၚလာ ၂၉ ဘီလီယံ
ရရွိမည္ဟု ဆုိသည္။
ဤ မဟာ စီမံကိန္းအတြက္ တရုတ္ ႏွင့္ ျမန္မာ ႏွစ္ႏုိင္ငံ ဆက္ဆံေရး ပုိမုိ ခုိင္မာလ်က္ရိွသည္ဟု

အကဲခတ္တခ်ဳိ႕က သုံးသပ္ေနသည္။
Oil and gas ranks second largest FDI at $3.24

billion
By Ye Lwin july 21, 2008
http://www.mmtimes.com/feature/energy08/eng002.htm
ju
MYANMAR’S oil and gas sector is second
only to hydro power as the country’s
leading source of foreign direct investment
(FDI) since the introduction of the market-
oriented economy, according to the figures
released by Myanma Investment
Commission (MIC).
About US$3.24 billion of FDI had been

pumped into the oil and gas sector up to
November 2007, 22 percent of the
country’s total FDI, which stood at $14.736
billion for the same period.
The Yadana gas field in the Gulf of
Mottama.
The $3.24 billion in foreign investment was
spread across 85 oil and gas fields, both onshore and offshore, and included
both exploration and production of energy resources.
Investment in the energy sector has shifted from traditional producers in the US
and France to Asian multinationals, according to Dr Maung Aung, senior
researcher and economist at the Economic Studies and Research Institute.
“In the past, the United States and France used to be key player of FDI in oil and
gas sector. Now, multinational oil and gas companies from China and South
Korea play an important role in Myanmar,” said Dr Maung Aung.
Myanma Oil and Gas Enterprise (MOGE) is the country’s sole operator of
exploration and production of oil and gas. Twenty-one multinational oil and gas
companies from 13 countries have been cooperating with MOGE in long terms
contracts.
MOGE has contracts with multinationals such as Total from France; CNOOC and
SNPC from China; Daewoo from South Korea; ONGC from India; Danford
Equities from Australia and PTTEP from Thailand.
The wider energy sector – including hydro power, oil and gas – received 65pc of
Myanmar’s total FDI, which was spread across 12 economic sectors: Power,
energy, mining, manufacturing, hotels and tourism, livestock and
fisheries, transportation and telecommunications.
Dr Maung Aung said the increase in oil- and gas-directed FDI in Myanmar was
partly based on increased demand for energy globally.
He said as global demand shows no signs of abating, FDI in the energy sector is
expected to increase into the future as energy companies look for alternative
sources.
The energy sector, which comprises oil and gas as well as hydropower, has been
the primary recipient of FDI since Myanmar enacted the Foreign Direct
Investment Law in late 1988, after adopting the market-oriented economic policy.
Watching The World: China urged

to quit Myanmar
Sep 14, 2009
By Eric Watkins
Activists have called on China to halt construction of controversial oil and gas pipelines
through Myanmar, warning of instability and civil unrest if the country's ruling junta
continues to starve its people of energy.
The Shwe Gas Movement (SGM), a group of Myanmar exiles in Bangladesh, India, and
Thailand, also said the military's recent offensive against ethnic rebels near the pipeline
route showed the regime had no concerns about providing stability for investors.
"People across [Myanmar] are facing severe energy shortages and this massive energy
export will only fuel social unrest," SGM said in a Sept. 7 report.
"These resources belong to our people and should be used for the energy needs of our
country," SGM said, claiming that fuel shortages triggered a series of protests in the country
in 2007, leading to the deaths of 31 people in the bloodiest army crackdown since 1988.
Pipelines coming
China's largest oil and gas producer, China National Petroleum Corp., is due to start
construction of nearly 4,000 km of duel pipelines from Myanmar's western Arakan state to
China's Yunnan province.
The development is expected to provide the military, which has ruled the country since a
1962 coup, with at least $29 billion over 30 years. The pipelines will supply China with oil

shipped from the Middle East and natural gas from Myanmar's vast offshore reserves in the
Bay of Bengal.
How will the Chinese respond? Probably much like the South Koreans a few months ago
when SGM and EarthRights International issued in June a joint report claiming that South
Korea is failing to hold its corporations to account for abuses linked to gas development in
Myanmar.
The report documents "conflicts of interest" within the government in Seoul and said South
Korea is not upholding international guidelines.
Forced relocations
The report urged the Organization for Economic Cooperation and Development, which met
in Paris at the time, to investigate a complaint on the issue that it said the South Korean
government had dismissed.
"The Korean government is failing to hold Korean corporations accountable for abuses
connected to natural gas development in military ruled [Myanmar]," the groups said in a
statement.
The statement said the gas project "has already been linked to forced relocations and other
human rights violations," adding, "Local people who criticized the project faced arbitrary
arrest and detention."
Not much seemed to emerge from the criticism then, and even less is likely now. People are
just not buying into the idea that oil and gas developments in Myanmar are responsible for
the crimes being committed there.
Even less convincing is the activists' argument that exporting Myanmar's gas will lead to
social unrest. The problems in Myanmar are well-known, and the military there bears much
of the responsibility for them—not the oil and gas industry.
UPDATE 1-China to build Myanmar

oil, gas lines from Sept-media
Tue Jun 16, 2009 11:32am EDT
(Adds state visit in paragraphs 3,4, writes through)
BEIJING, June 16 (Reuters) - China will start building oil and gas
pipelines through Myanmar in September that would enable it to
import crude oil more quickly from the Middle East and Africa,
state media reported on Tuesday.
The oil and gas pipelines would help China cut by 1,200 kilometres
(746 miles) the long detour through the congested Malacca Strait
as well as strengthen its access to rich energy reserves in
Myanmar.

China is one of the closest allies of its neighbour Myanmar, whose
military junta conducts relatively little trade with the rest of the
world.
Maung Aye, the vice chairman of Myanmar's State Peace and

Development Council met Chinese premier Wen Jiabao in Beijing
on Tuesday, thanking him for Chinese assistance and pledging
Myanmar's support for mainland China's claims to Taiwan and
Tibet, the Xinhua news agency said.
"The section of the pipelines in Myanmar will be built under the

name of CNPC but whether CNPC or PetroChina undertakes the
construction of the domestic section has not been decided," the
China Securities Journal said, citing an unnamed CNPC official.
CNPC, China's largest oil and gas producer, operates most of its
domestic businesses via listed PetroChina (601857.SS)
(0857.HK)(PTR.N).
The 400,000 barrels-per-day (bpd) crude oil pipe would run about
1,100 kilometres from a deep-sea port in Kyaukphyu Township in
Myanmar's Rakhine State to China's Kunming before extending to
Guizhou and Chongqing municipality.
The gas line, with transportation capacity of 12 billion cubic metres

a year, is projected to ship in natural gas to Kunming, capital of
southwestern China's Yunnan province, which borders Myanmar, in
2012, the report said.
The pipe, with total length of 2,806 kilometres, will extend to

Guizhou province and end in Nanning, capital of the Guangxi
region.
(Reporting by Jim Bai, Chen Aizhu and Lucy Hornby, Editing by

Peter Blackburn)
Myanmar oil, gas sector attracts more foreign

involvement in 2006
December 13, 2006
http://english.people.com.cn/200612/13/eng20061213_332020.html
With the development in oil and natural gas sector, Myanmar has attracted
foreign involvement in oil and gas exploration in the country from as many as
six countries' oil companies in a single year of 2006 which represent Thailand,
Malaysia, Russia, Australia, India and Singapore.
The involvement of Thailand's PTTEP in two more blocks -- M-7 and M-9 in the
Mottama offshore areas early this year under contract has brought the total
number of blocks which the Thai company involved to five with other blocks
known as M-3, M-4 and M- 11.
Meanwhile, the PTTEP announced in August the discovery of a new gas

source at the Zatila-1 well in the Mottama offshore block M-9 with a significant
amount being estimated.
Besides, Malaysian company, the Petronas, also planned oil and gas
exploration at three more available blocks M-16, M-17 and M-18 off Myanmar's
southern Tanintharyi coast in addition to M-15.
This year was signified by the involvement for the first time of an oil company
from Russia in cooperation with Myanmar and India to explore oil and natural
gas at a block lying off the Mottama offshore area. Under a production sharing
contract initiated in September by the JSC Zarubezhneft Itera Oil and Gas
Company of Russia, the Sun Group of India and the state-run Myanmar Oil and
Gas Enterprise (MOGE), the three companies will carry out the undertaking at
block M-8 in the offshore area.
Moreover, an Australian company also reached a contract in November with

the MOGE to conduct oil and gas exploration and production in the country's
Yetagun gas field (east block) off the southern Tanintharyi coast.
With gas reserve estimated at 3.946 trillion cubic feet (TCF) or 111.738 billion
cubic-meters (BCM) and a sale reserve of 2.437 TCF, the Yetagun gas field
project has already involved PTTEP ( Thailand), Petronas (Malaysia), Nippon
(Japan) and MOGE (Myanmar), of which the Petronas possesses the largest
share with 56.66 percent, while Myanmar's state-run Oil and Gas Enterprise 15
percent, PTTEP of Thailand and Nippon of Japan 14.17 percent each.
The PTTEP, which has been the buyer of the Yetagun gas, announced this
year that it will increase buying of gas from the field up to over 500 million
cubic-feet (MCF) or 14.15 million cubic-meters (MCM) per day from 400 MCF
per day last year and from 200 MCF per day in 2000 when it first started to
import the gas which was transmitted through a 24-inch pipe extending as 273
km.
In the latest development, The GAIL of India and the Silver Wave Energy of
Singapore signed a production sharing contract with Myanmar this month to
explore oil and natural gas at Block A-7 in offshore area of Myanmar's western
Rakhine state.
There has been natural gas deposits found earlier at Block A-1 (Shwe field and
Shwephyu field) and Block A-3 (Mya field) in the same offshore area in January
2004 and April 2005 respectively, explored by another consortium of oil
companies led by South Korea 's Daewoo International Corporation with 60
percent-stake. Other companies go to South Korea Gas Corporation (10
percent), ONGC Videsh Ltd of India (20 percent) and GAIL (10 percent).
The Shwe field holds a gas reserve of 4 to 6 TCF (113.2 to 170 BCM), while
the Shwephyu 5 TCF and the Mya 2 TCF with a combined proven reserve of
5.7 to 10 TCF of gas being estimated by experts.
Myanmar is planning to sell gas produced from the two biggest blocks A-1 and
A-3 to neighboring countries such as India, China and Thailand as well as
South Korea. However, the final decision to which country the gas will be sold
is being postponed up to early next year, according to a latest official sources.
Meanwhile, local media reports said Myanmar is deliberating to reopen its

onshore oil blocks to foreign companies for exploration and six such blocks in
Kachin state's upper Chindwin River region and Hukaung Valley, and the
Ayeyawaddy delta region are likely to be granted for foreign involvement.
The authorities in March 2005 announced that it would not grant onshore oil
exploration by new foreign oil companies but retained them to be operated by
the MOGE.
Myanmar has abundance of natural gas resources in the offshore areas. With
three main large offshore oil and gas fields and 19 onshore ones, Myanmar has
proven recoverable reserve of 18.012 TCF or 510 billion cubic-meters (BCM)
out of 89.722 TCF or 2.54 trillion cubic-meters (TCM)'s estimated reserve of
offshore and onshore gas, experts said.
The country is also estimated to have 3.2 billion barrels of recoverable crude oil
reserve, official statistics indicate.
The Myanmar figures also show that in the fiscal year 2005-06 which ended in
March, the country produced 7.962 million barrels of crude oil and 11.45 BCM
of gas. Gas export during the year went to 9.138 BCM, earning over 1 billion
U.S. dollars.
Available statistics reveal that such investment in Myanmar's oil and gas sector
had reached 2.635 billion dollars as of March, the end of the fiscal year 2005-
06, since the country opened to foreign investment in late 1988, dominating the
country's foreign investment sectorally.
With increased foreign engagement in the oil and gas sector, it is predicted that
the sector will help raise the country's gross domestic product in the
development of national economy.
Source: Xinhua
China May Start Receiving

Myanmar Gas Through
Pipeline in 2013
By Shinhye Kang
http://www.bloomberg.com/apps/news?pid=20601072&sid=amAfQGI2b
Cqo&refer=energy#
March 10 (Bloomberg) -- China, the world’s second-biggest energy

consumer, may start receiving natural gas from Myanmar’s Shwe project
through a cross-border pipeline in April 2013.

China will import 400 million cubic feet of gas a day from Myanmar’s
offshore fields, U Aung Htoo, director of planning at state-run Myanmar
Oil and Gas Enterprise, said in an interview in Seoul today.
A group led by Daewoo International Corp. signed an agreement in

December to sell gas from Myanmar to China National Petroleum
Corp. The group -- which includes Myanmar Oil & Gas Enterprise, India’s
Oil & Natural Gas Corp., GAIL India (Ltd.) and Korea Gas Corp. --
will supply the fuel to China’s biggest oil company for 30 years.
China and Myanmar are still in talks on how the gas link is to be built
and how construction costs may be split, Aung Htoo said. China shares
with Myanmar a mountainous land border of 2,185 kilometers (1,355
miles).
Gas will account for 8 percent of China’s overall energy consumption by

2015 compared with 3.3 percent in 2007, Cui Yingkai, a director at
PetroChina Co.’s gas and pipeline unit, said on Nov. 27.
Prices will be negotiated with China on a quarterly basis to reflect global

market conditions, Daewoo International said in December. The Shwe,
Shwe-Phyu, and Mya areas in the A-1 and A-3 blocks are estimated to
hold between 4.5 trillion and 7.7 trillion cubic feet of gas in total,
according to the Seoul- based company.
Daewoo International has a 51 percent stake in the fields while Myanmar

Oil and Gas Enterprise has a 15 percent share. Oil & National Gas owns
17 percent, GAIL India 8.5 percent and Korea Gas 8.5 percent.
Zawtika Project
Commercial output at M-9 gas block in Myanmar will begin in 2015 or

earlier, Aung Htoo said. The project in Zawtika field is developed by PTT
Exploration & Production Pcl, Thailand’s only publicly traded oil and
gas explorer, and Myanmar Oil and Gas Enterprise, he said. As much as
250 million cubic feet of gas will be exported to Thailand, Aung Htoo
said.
PTT Exploration will postpone output at the M-9 block to 2013 from
2012, Krungthep Turakij newspaper reported last month. The block is
estimated to have at least 1.5 trillion cubic feet of gas reserves, which
can be supplied over 20 years. Thailand, which buys about 30 percent of
its gas from neighboring Myanmar, uses gas to generate about two-
thirds of its electricity.
Proven gas reserves in Myanmar, formerly known as Burma, jumped 39

times to 21.19 trillion cubic feet at the end of 2007, equivalent to almost
a quarter of Australia’s proven reserves, according to the BP Statistical
Review.

Myanmar’s daily gas production will almost double to 2.235 billion cubic
feet by 2015 from 1.215 billion cubic feet currently, Aung Htoo said.
To contact the reporter on this story: Shinhye Kang in Seoul at

skang24@bloomberg.net.
Last Updated: March 10, 2009 01:50 EDT
ONGC Videsh wins 3 blocks in

Myanmar
Gets 100% participating interest
Sept 23, 2007
Deep drilling
AD-2, AD-3 and AD-9 are the three offshore blocks.
Myanmar’s oil production is about 10,000 bpd.
Gas output is about 820 million standard cubic feet per day.
Our Bureau
New Delhi, Sept. 22 ONGC Videsh Ltd (OVL) has won three
offshore exploration blocks in Myanmar, contracts for which
will be signed on Sunday. According to an official
communication, the Petroleum Minister, Mr Murli Deora, is
visiting Myanmar to witness the signing of production sharing
contracts for the three blocks.
Production sharing deal
The contracts will be signed between OVL and Myanmar Oil

and Gas Enterprise, a Government of Myanmar enterprise.
The company succeeded in acquiring 100 per cent
participating interests in these three deepwater blocks AD-2,
AD-3 and AD-9 in Myanmar offshore.
Prior to these, oil PSUs OVL and GAIL (India) Ltd have
participated in the exploration activities in A-1 and A-3 blocks
in Myanmar.
Currently, the total oil and gas production of Myanmar is

about 10,000 barrel oil per day (bpd) and 820 million
standard cubic feet per day (MMSCFD), respectively.

The total oil and gas reserves are estimated at 50 million
barrel and 10 trillion cubic feet respectively. Myanmar Oil and
Gas Enterprise produces about 10,000 bpd and 120 MMSCFD
gas from onshore oil and gas fields.
Energy security
In order to enhance energy security of the country, India is

pursuing the option of acquiring equity in oil and gas assets
overseas apart from developing indigenous production.
“After his arrival at Nay Pyi Taw, Myanmar on Sunday, Mr

Deora will meet his counterpart Brigadier General Lun Thi,
Minister of Energy, Myanmar to discuss possibilities of
enhancing bilateral cooperation in hydrocarbon sector,” it said.
More Stories on : Overseas Investments | Stocks | Petroleum | Oil & Natural Gas
Corporation Ltd
Myanmar strengthens co-op with

foreign countries on energy
July 28, 2009
http://english.peopledaily.com.cn/90001/90778/90858/90863/6712121.html
Myanmar is strengthening cooperation with foreign countries on energy sector,
especially in oil and gas exploration and production, attracting dozens of foreign oil
companies to make investment in the sector since it opened to foreign investment in
late 1988.
Those from member countries of the Association of Southeast Asian Nations

(ASEAN) are represented by Thailand, Indonesia, Malaysia, Singapore and Vietnam,
while those from other regions by China, South Korea, India, Australia, Britain,
Canada and Russia.
Official statistics revealed that foreign investment in Myanmar's oil and gas sector
had reached 3.398 billion U.S. dollars in 89projects as of the end of May 2009,
standing the second in the country's foreign investment spectrally after electric
power.
According to the Central Statistical Organization, in the fiscal year 2008-09,

Myanmar produced 6.89 million barrels of crude oil and 11.381 billion cubic-meters
(BCM) of gas.
More statistics showed that during the year, Myanmar gained 2.384 billion dollars
from exporting 10.674 BCM of natural gas.

Following the exploration and development of two huge offshore gas fields of
Yadana and Yetagun, the Thai PTTEP has been engaged in five more offshore
blocks as the sole operator covering blocks M-7, M-9, M-3, M-4 and M-11 in
Mottama offshore area since 2003 and seven test wells were found with large and
commercial gas deposits since 2005 which are Zawtika-1, Gawthaka-1, Karkonna-1,
Zawtika-2, Zawtika-3, Zawtika-4 and Zawtika-5.
In June last year, the PTTEP and PTT Public Co Ltd jointly signed a deal with
Myanmar on sale of natural gas produced from M-9 block in Myanmar's Mottama
offshore area.
With a total estimated gas reserve of more than 8 trillion cubic-feet (TCF) or 226.5
billion cubic-meters (BCM) and a production rate of about 300 million cubic-feet
(MCF) or 8.49 million cubic-meters (MCM) per day, the M-9 field is expected to be
able to produce gas and export to Thailand by late 2012.
Meanwhile, a consortium of South Korea's Daewoo International comprising another

one South Korean company and two Indian companies found natural gas deposits at
block A-1 (Shwe field and Shwephyu field) and block A-3 (Mya field) in the
Rakhine offshore area in January 2004 and April 2005 respectively.
The consortium stake is held Daewoo with 60 percent, South Korea Gas Corporation
10 percent, ONGC Videsh Ltd of India 20 percent and GAIL 10 percent.
The Shwe field holds a gas reserve of 4 to 6 trillion cubic-feet (TCF) or 113.2 to 170
billion cubic-meters (BCM), while the Shwephyu 5 TCF and the Mya 2 TCF with a
combined proven reserve of 5.7 to 10 TCF of gas are being estimated by experts.
In December last year, the China National United Oil Corporation (CNUOC)
formally signed with Myanmar and the Daewoo-led consortium an export gas sale
and purchase agreement from the Shwe project (blocks A-1 and A-3).
Natural gas produced from the Shwe Field will be exported to China's southwestern
region under the agreement. The Shwe gas will be transmitted through pipeline and
partly tapped along the route lying in Myanmar's territory to promote the economic
development of the region. The contract agreement is effective for 30 years and it is
estimated to start supplying gas by 2013.
Besides, one more Indian company, the Essar, which is next to ONGC Videsh Ltd
and the Gas Authority of India Ltd (GAIL) is to start drilling test well at the inland
block-L in Myanmar's western coastal Rakhine state covering Sittway and
Maungtaw to explore natural gas in the coming open season in late this year.
Moreover, two Vietnamese oil companies -- the Petrovietnam Exploration

Production Corporation Ltd and the Joint Venture Vietsovpetro of Vietnam and Eden
Group Co Ltd of Myanmar have reached a production sharing contract with
Myanmar to explore oil and gas at Block M-2 in Myanmar's Mottama offshore area.
It is the first engagement of Vietnamese companies in Myanmar's oil and gas sector
and the move came more than a year after the two countries initiated a memorandum
of understanding on strategic cooperation in oil and gas during Vietnamese Prime
Minister Nguyen Tan Dung's visit to Myanmar in August 2007.
Myanmar has abundance of natural gas resources especially in the offshore areas.
With three main large offshore oil and gas fields and 19 onshore ones, Myanmar has
proven recoverable reserve of 18.012 trillion cubic-feet (TCF) or 510 billion cubic-
meters (BCM) out of 89.722 TCF or 2.54 trillion cubic-meters (TCM)'s estimated
reserve of offshore and onshore gas, experts said, adding that the country is also
estimated to have 3.2 billion barrels of recoverable crude oil reserve.
Source:Xinhua
CNPC To Kick Off Sino-Myanmar Oil,

Gas Pipelines' Construction In
September 2009
Published: 16-Jun-2009
By Staff Reporter
China National Petroleum Corporation (CNPC), the parent of
PetroChina Company Limited, will begin the construction of Sino-
Myanmar oil and gas pipelines in September 2009, China
Securities News reported. The Sino-Myanmar oil pipeline will be
1,100 kilometers long. It would connect Myanmar with Kunming,
capital city of southwest China's Yunnan area and duly produce
crude oil from the Middle East and Africa.
Myanmar would set up a 300,000-dwt crude port and an oil tank with a
storage capacity of 600,000 cubic meters.
The natural gas pipeline is 2,806 kilometers long and has a yearly
transportation volume of 1.2 billion cubic meters. It is considered to
produce West Sea natural gas of Myanmar to China's Yunnan and
Guizhou areas.
The gas pipeline is likely to produce its first unit of gas to Kunming city
in 2012 and the supplying price (CIF price) would not go above 3.5 yuan
per cubic meter, the sources disclosed.
The price is actually more than the terminal price of CNY1.1 per cubic
meter in Kunming, which led to the market into speculations over
natural gas pricing reform.
The company will receive Turkmen gas in 2010 to supply its East-to-
West gas pipeline, but the import CIF price has overrun the supply price
to particular Chinese cities, calling for an urgent gas pricing change.

Construction of Sino-
Myanmar oil-and-gas
pipelines to begin
http://www.chinadaily.com.cn/china/2009-06/16/content_8290655.htm
BEIJING 16 Jun 2009 - The construction of pipelines that will transport oil and gas
to China via Myanmar will begin in full swing in September, an insider from
PetroChina said Tuesday.
The project will open the fourth route for China's oil and nature gas imports, after
ocean shipping, the Sino-Kazakhstan crude oil and natural gas pipelines, and the
Sino-Russian oil pipeline, according to the insider, who declined to be named.
According to an agreement signed in March 2009 between the Chinese and
Myanmar governments, the oil and natural gas pipelines will run in parallel. Both
will start in Kyaukryu port on the west coast of Myanmar and enter China at the
border city of Ruili in China's Yunnan province.
The 1,100-kilometer oil pipeline will end in Kunming, capital of Yunnan Province. It
is expected to transfer 20 million tonnes of crude oil to China from the Middle East
and Africa annually.
The natural gas pipeline will extend further from Kunming to Guizhou province and
the Guangxi Zhuang Autonomous Region, running a total of 2,806 kilometers. It is
expected to transport 12 billion cubic meters of gas to China every year.
The Sino-Myanmar gas pipeline will further increase China's gas import, which is
projected to exceed 100 billion cubic meters over the next few years.
Compared with ocean shipping, the oil pipeline can reduce the transport route by
1,200 kilometers, experts said. What's more import, it will reduce China's reliance
on the Straits of Malacca for oil import.
China has imported more than 10 million tonnes of crude oil through the Sino-
Kazakhstan oil pipeline, which was put into service in 2006.Sino-Russian oil
pipeline is also expected to put into use by the end of 2010.
China, Myanmar sign oil pipeline

agreement
Jun 19, 2009 http://www.ogj.com/index/article-display/0186033717/s-articles/s-oil-gas-
journal/s-transportation/s-pipelines/s-constuction/s-articles/s-china_-myanmar_sign.html
Eric Watkins
OGJ Oil Diplomacy Editor
LOS ANGELES, June 19 -- China National Petroleum Corp. and Myanmar's Ministry of
Energy, building on earlier agreements, have signed a memorandum of understanding to
build a 442,000-b/d oil pipeline. CNPC will be responsible for the line’s design,
construction, operation and management.
CNPC said the project includes the 1,100-km pipeline that will start at Myanmar’s west
coast port of Kyaukryu, enter China at Ruili, and then extend to its terminus at Kunming
city, capital of Yunnan province.
China plans to receive its Middle Eastern and African oil imports at Kyaukryu and run them
through the line to Kunming.
According to a report in the China Securities Journal (CSJ), however, a 300,000-dwt crude
port and 600,000 cu m of oil storage also will be built in Myanmar by 2010, while
construction “on oil and gas pipelines” will start in September.
The CSJ report was referring to the agreement signed in March between China and
Myanmar that stated that a 2,800-km, 1.2-billion cu m gas pipeline also will be laid parallel
to the oil pipeline.
Construction of the $1.5-billion oil line and the $1-billion gas line is expected to be
complete by 2013, with CNPC holding 50.9% in the project and Myanmar Oil & Gas
Enterprise holding 49.1%.
The oil line will shorten the shipping distance of China’s Middle Eastern and African oil
imports by 1,200 km, reducing transport time and boosting China’s energy security by
avoiding the pirate-infested Malacca Strait.
The gas line will enable China to import supplies from the A-1 and A-3 gas fields off
Myanmar, now under development by a consortium led by Daewoo International, which last
December agreed to supply CNPC with gas under a 30-year contract starting in 2013.
According to Chinese state media, the combined reserves of Myanmar’s A-1 and A-3 gas
blocks are 311-368 billion cu m, while Myanmar’s proven gas reserves stand at 2.54 trillion
cu m.
China to build Myanmar oil, gas

lines from Sep
It would enable it to shorten the journey time for crude oil imports from
the Middle East and Africa. -Reuters
Tue, Jun 16, 2009

Reuters
BEIJING, CHINA - China will start building oil and gas pipelines through
Myanmar in September that would enable
it shorten the journey time for crude oil imports from the Middle East
and Africa, the China Securities Journal reported on Tuesday.
"The section of the pipelines in Myanmar will be built under the name of
CNPC but whether CNPC or PetroChina undertakes the construction of
the domestic section has not been decided," the newspaper said, citing
an unnamed CNPC official.

CNPC, China's largest oil and gas producer, operates most of its
domestic businesses via listed PetroChina.
The oil and gas pipelines would help China cut out oil cargoes' long
detour through the congested Malacca Strait as well as strengthen its
access to rich energy reserves in Myanmar itself.
The gas line, with transportation capacity of 12 billion cubic metres a

year, is projected to ship in natural gas to Kunming, capital of
southwestern China's Yunnan province, which borders Myanmar, in
2012, the report said.
The pipe, with total length of 2,806 kilometres, will extend to Guizhou
province and end in Nanning, capital of the Guangxi region.
The 400,000 barrels-per-day crude oil pipe would run about 1,100
kilometres from a deep-sea port in Kyaukphyu Township in Myanmar's
Rakhine State to China's Kunming before extending to Guizhou and
Chongqing municipality. --REUTERS
MYANMAR: Human Rights Watch provides

details of oil, foreign investment
supporting repressive regime
Wednesday, 03 October 2007,
http://www.energyasia.com/content/view/13333/27/
(EnergyAsia, October 3, Wednesday) --- Chinese, Indian, Thai and
other companies doing business in Myanmar should ensure their
operations do not contribute to or benefit from human rights abuses,
New York-based Human Rights Watch said in a statement.
The country is in turmoil following weeks of deadly confrontation

between the repressive military government and the people led by
monks.
At least 10 people have been killed and scores are missing after the
government launched a violent crackdown on peaceful demonstrators.
“Companies doing business in Burma argue their presence is

constructive and will benefit the people, but they have yet to
condemn the government’s abuses against its own citizens,” said
Arvind Ganesan, director of the Business and Human Rights Program
at Human Rights Watch.
“Keeping quiet while monks and other peaceful protesters are

murdered and jailed is not evidence of constructive engagement.”
Human Rights Watch said that companies operating in Myanmar should

use their influence with the ruling State Peace and Development
Council (SPDC) to put an end to ongoing human rights abuses. In the
current environment, companies should urge the SPDC to halt the
crackdown, release all political prisoners, and open a real dialogue
with opposition and ethnic groups.
If the situation does not improve, companies should be prepared to

reconsider their operations in the country.
Human Rights Watch said that there is no transparency in Myanmar

about how much the government receives in oil and gas payments,
nor clarity about how the funds are spent. The military receives the
largest share of the official budget and the SPDC allocates only a
pittance to social programs including health and education.
Foreign investment in Myanmar’s oil and natural gas sector is

especially significant. Sales of natural gas account for the single
largest source of revenue to the military government.
Gas exports accounted for fully half of the country’s exports in 2006.
Myanmar’s gas business brought in revenue of US$2.16 billion in 2006
from sales to its main buyer, Thailand. These funds flow directly to
the government and provide the junta with a major source of
financing that is completely independent of its citizens.
Human Rights Watch said investors in the country’s oil and gas
industry include companies from Australia, the British Virgin Islands,
China, France, India, Japan, Malaysia, Singapore, South Korea,
Thailand, Russia and the US.
The SPDC has greatly expanded investment in Myanmar’s oil and

natural gas industry in recent years. Allowing foreign investment in oil
and gas is apparently aimed at bringing in more revenue to keep the
government afloat at a time when economic mismanagement and
profligate spending on the military and the building of a new capital
at Nay Pyi Taw have drained government finances.
Natural gas exploration, development and production projects are

under way in approximately 30 different gas fields. These projects are
organised as joint ventures with the Burmese government’s Myanmar
Oil and Gas Enterprise (MOGE).
“Outside investment in Myanmar’s oil and gas industry has thrown a

lifeline to the country’s brutal rulers,” said Mr Ganesan. “The
businesses that help finance the military shouldn’t argue that the
government’s crackdown is not their problem.”

Details
At present the SPDC receives the bulk of its gas money from the
onshore Yadana and Yetagun fields.
The Yadana consortium is led by Total of France and includes UNOCAL

(now Chevron) of the US and Thailand’s state-controlled PTT
Exploration and Production Co Ltd (PTTEP). The Yetagun consortium,
led by Malaysia’s state-owned Petronas, includes Japan’s Nippon Oil
as well as PTTEP. PTTEP, a subsidiary of the largely state-owned PTT
Public Co Ltd (PTT) of Thailand, buys the gas for export to Thailand.
Major offshore natural gas projects are under development. A

consortium of South Korean and Indian firms, in partnership with the
Myanmar Oil and Gas Enterprise, has made a large gas find off the
coast of Arakan State in western Myanmar.
Known as the Shwe gas project, it is expected to produce massive

revenues once it is in production. Estimates of the gas yield of the
Shwe deposits range between US$37 to US$52 billion, and could lead
to a total gain in revenues to the junta or future governments of
US$12 to US$17 billion over 20 years.
The Shwe gas consortium comprises South Korea’s Daewoo

International, state-owned companies from India and South Korea,
and the Myanmar Oil and Gas Enterprise. Some of the foreign partners
also have separate deals with the Myanmar government entity for
other concessions.
On September 24, India’s state Oil and Natural Gas Co (ONGC), whose
subsidiary ONGC Videsh is a partner in the Shwe consortium, signed a
deal with Myanmar Oil and Gas Enterprise to explore for gas in three
more offshore blocks. ONGC has pledged to invest US$150 million
through ONGC Videsh.
India’s Office of the President holds nearly 75% of the shares in ONGC.
India’s minister for oil, Murli Deora, travelled to Myanmar’s capital
last week to sign the agreement as thousands of protesters in Burma
took to the streets to call for political freedom, an end to the SPDC’s
abuses, and economic improvements.
India, like China and Russia – which are also major investors in
Burma’s natural gas sector – has provided political and military
support to the SPDC. India and China are in competition to buy the
Shwe gas. In August, a top Myanmar energy official confirmed that
China was strongly favoured to buy the gas, but indicated that a sales
agreement was not yet final.
Chinese firms are also actively seeking to build oil and gas pipelines in
Myanmar. One proposed pipeline would transport gas from the
offshore Shwe project to China. A second pipeline would carry Middle
Eastern oil across Myanmar into China, bypassing the busy shipping
lanes of the Straits of Malacca.
These proposals to build overland pipelines across the country have

raised serious human rights concerns in light of past experience.
Major controversies arose in the 1990s over construction of pipelines
and associated infrastructure to transport Yadana-Yetagun gas.
UNOCAL and Total were sued in the US and France, respectively, by

local villagers who accused them of complicity in atrocities by the
Myanmar army during operations to remove villagers from areas
slated for development and to facilitate pipeline construction. The
companies ultimately settled the lawsuits.
Two Chinese companies that have shown strong interest in the

proposed new Myamar-China pipeline projects are Sinopec and China
National Petroleum Corporation (CNPC). Both are in gas exploration in
Myanmar. They also are official “partners” (major sponsors) of the
2008 Olympics in Beijing and are under increased scrutiny for the
human-rights impact of their investments in Sudan and Myanmar.
Human Rights Watch said India and China have been reluctant to
criticise the recent crackdown. Russia joined China in blocking UN
Security Council action on Myanmar.
In addition to foreign investors (both state-owned and private), the

companies doing business with Myanmar include banks that arrange
financial transactions and companies that import products from the
country. For example, timber exports to China have been substantial.
Human Rights Watch said the SPDC also draws significant revenue
from sales of gems, notably rubies and jade. These gems are polished
in third countries and then find their way to retail stores in Europe
and the US, where sanctions permit imports of Myanmar-origin goods
that are processed in third countries.
The US has imposed new financial sanctions, intended to target

overseas accounts of Myanmar generals, and some European leaders
have called for additional, targeted sanctions if the SPDC fails to halt
its violent repression of dissent.
“The junta’s largest trading partners should insist that Myanmar’s

rulers stop stuffing their own pockets and instead use these immense
revenues to improve the lives of the ordinary people,” said Mr
Ganesan.
Group invests US$5.6b in Myanmar gas

project
2009/08/26
http://www.btimes.com.my/Current_News/BTIMES/articles/DYANMAR/Article/print_htm
l
SEOUL: A consortium led by South Korea's Daewoo International will invest about
US$5.6 billion (US$1 = RM3.51) to develop Myanmar gas fields as part of a 30-year
natural gas supply deal with China, a group member said yesterday.
The plan, which has been mooted since 2004, will allow the consortium to supply natural
gas to China's top state oil and gas firm, China National Petroleum Corp (CNPC), with a
peak daily production of 500 million cubic feet, or about 3.8 million tonnes annually.
The supply, due from 2013 from the Shwe and ShwePhyu fields in Myanmar's A-1 offshore
block and Mya field in A-3 offshore block, amounts to about 7 per cent of China's current
gas consumption of 7.3 billion cu ft a day, which is expected to grow rapidly.
Daewoo has a 51 per cent stake in the consortium and the other shareholders are India's Oil
and Natural Gas Corp with 17 per cent, Myanmar Oil & Gas Enterprise with 15 per cent,
India's GAIL with 8.5 per cent and Korea Gas Corp with 8.5 per cent.
Daewoo will spend 2.1 trillion won, or US$1.68 billion, in initial investment for five years
until 2014 and KOGAS would spend US$299 million, the two firms said in separate
statements.
A KOGAS official said total investment by the consortium would amount to about US$5.6
billion, including US$4.6 billion in initial spending.
The consortium will undertake production and offshore pipeline transportation, while land
transportation to China will be jointly managed with China National United Oil Corp
(CNUOC).
The investment still needs approval from the Myanmar government.
Chinese media have said the consortium and CNUOC planned to build oil and gas pipelines
through Myanmar and into China's southwestern Yunnan province, bypassing the long
journey around the Malacca Straits. - Reuters

YANGON, July 10, 2007 (Xinhua): The PTT Exploration and Production (PTTEP)
Public Co Ltd of Thailand has found commercial gas deposit at one more test well
at Block M-9 in Myanmar's Mottama offshore area, the official newspaper New
Light of Myanmar reported today.
The gas was found at the Zawtika-5 test well, which is the 7th gas-yielding test well
and can produce 1.08 million cubic-metre (MCM) of gas per day from up to a depth
of 2,224 metres and 0.934 MCM from up to a depth of 1,559 meters, the report
said.
"The finding of the gas deposit in Block M-9 offshore Mottama is excellent potential
for further drilling," the report said, estimating that the Zawtika-5 well will be able to
produce 8 trillion cubic-feet (TCF) of gas or 226.5 billion cubic-feet.
The report described the gas deposit discovery as being similar to that in three
Yadana, Yetagun and Shwe fields previously explored and developed.
The PTTEP had found large natural gas deposit at six test wells-Zawtika-1,
Gawthaka-1, Karkonna-1, Zawtika-2, Zawtika-3 and Zawtika-4 at the same block
since 2005.
Natural gas at the block is planned for both domestic demand and export to
Thailand and the production is said to formally start in the year 2011 or 2012,
according to earlier reports.
The PTTEP has already been engaged in four other gas projects in Myanmar in
blocks M-7, M-3, M-4 and M-11 in the same Mottama offshore area.
With three main large offshore oil and gas fields and 19 onshore ones, Myanmar
has proven recoverable reserve of 510 billion cubic-metres (BCM) out of 2.54 trillion
cubic-metres (TCM)'s estimated reserve of offshore and onshore gas, experts said.
The country is also estimated to have 3.2 billion barrels of recoverable crude oil
reserve, official statistics indicate.
The Myanmar figures also show that in the fiscal year 2005-06, the country
produced 7.962 million barrels of crude oil and 11.45 BCM of gas. Gas export
during the year went to 9.138 BCM, earning over 1 billion US dollars.
In the first three quarter of 2006-07 which ended in March, Myanmar produced
5.822 million barrels of crude oil and 9.819 BCM of gas, indicate the latest statistics
which also showing that gas export during the period went to 8.124 BCM, gaining
1.24 billion dollars.
Other statistics reveal that foreign investment in Myanmar's oil and gas sector had
reached 2.769 billion dollars as of the end of 2006 since the country opened to
such investment in late 1988, standing the second in the country's foreign
investment sectorally after electric power.

S. Korean Company to Invest

1.7 Bln USD in Myanmar Gas
Project
2009-09-02 19:34:05 Xinhua Web Editor: Hu Weiwei
http://english.cri.cn/6826/2009/09/02/1601s513166.htm
South Korea's Daewoo International Company will invest 1.7 billion U.S.
dollars in expanding gas exploration and production at two blocks in western
Myanmar's Rakhine offshore area from where the gas produced will be
exported to neighboring China in 2013, a local weekly quoted an
announcement of the Daewoo as reporting Wednesday.
South Korea's Daewoo International Company will invest 1.7 billion U.S. dollars in
expanding gas exploration and production at two blocks in western Myanmar's
Rakhine offshore area from where the gas produced will be exported to neighboring
China in 2013, a local weekly quoted an announcement of the Daewoo as reporting
Wednesday.
The investment will be used in expanding construction of infrastructure at blocks A-

1 and A-3 from where China will buy the gas for 30 years, the Voice said.
Starting 2013, the China National Petroleum Corp (CNPC) will import 7.3 billion
cubic feet (206 million cubic meters) of natural gas daily from block A-1's Shwe field
and Shwe Phyu field and block A-3's Mya field, it said.
The Daewoo International holds 51 percent of stake in the consortium, while ONGC
Videsh Ltd of India 17 percent, GAIL of India 8.5 percent, Korea Gas Crop 8.5
percent and Myanmar Oil and Gas Enterprise (MOGE) 15 percent, it added.
Gas deposit was found at the two blocks by the consortium in January 2004 and
April 2005 respectively.
The Shwe field holds a gas reserve of 4 to 6 trillion cubic feet (TCF) or 113.2 to 170
billion cubic meters (BCM), while the Shwephyu 5 TCF and the Mya 2 TCF with a
combined proven reserve of 5.7 to 10 TCF of gas being estimated by experts.
Official statistics reveal that foreign investment in Myanmar's oil and gas sector had
reached 3.398 billion U.S. dollars in 89 projects as of the end of May 2009,
standing the second in the country's foreign investment sectorally after electric
power.

According to the Central Statistical Organization, in the fiscal year 2008-09,
Myanmar produced 6.89 million barrels of crude oil and 11.381 billion cubic meters
(BCM) of gas.
More statistics show that during the year, Myanmar gained 2. 384 billion dollars
from exporting 10.674 BCM of natural gas.
With three main large offshore oil and gas fields and 19 onshore ones, Myanmar
has proven recoverable reserve of 18.012 trillion cubic feet (TCF) or 510 billion
cubic meters ( BCM) out of 89.722 TCF or 2.54 trillion cubic meters (TCM)'s
estimated reserve of offshore and onshore gas, experts said, adding that the
country is also estimated to have 3.2 billion barrels of recoverable crude oil reserve.

Polaris Burmese Library - Singapore - Collection - Volume 92

Uploaded by

Document Information

Original Description:

Original Title

Copyright

Available Formats

Share this document

Share or Embed Document

Sharing Options

Did you find this document useful?

Is this content inappropriate?

Copyright:

Available Formats

Polaris Burmese Library - Singapore - Collection - Volume 92

Uploaded by

Copyright:

Available Formats

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 92 2

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) twGuftxl;xkwfa0onf

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 92 4

20 September 2009 11:00 Thailand Standard Time

At least 110 political prisoners released

1. Angaelay ( Mandalay prison) - student

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 92 6

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 92 7

For media interviews please contact:

Tate Naing, AAPP Secretary +66(0)89-899- 7161

U Aung Myo Thein

Assistant Association for Political Prisoners (Burma)

Submitted by Karen Information Center on September 19, 2009 – 5:57 amNo

စက္တင္ဘာလ ၁၉ရက္။ ေစာခါးစူးညား (ေကအိုင္စီ)

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 92 8

“စစ္အစိုးရ လႊတ္ေပးတဲ့ထဲမွာ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသား ၂၀၀ေက်ာ္တယ္လို႔ ေျပာတယ္။

သူက “ႏိုင္ငံတကာက စီးပြားေရးဒဏ္ခတ္အေရးယူမႈေတြ၊ ဖိအားေပးမႈေတြနည္းလာေအာင္

ယခုလို အက်ဥ္းသားမ်ားအား ျပန္လႊတ္ေပးျခင္းသည္ ႏိုင္ငံသားအက်ဥ္းသား၊

အဆိုပါအက်ဥ္းသားမ်ားအား လႊတ္ေပးမည္ဟု စစ္အစုိးရ ထုတ္ျပန္ၿပီး ေနာက္တေန႔တြင္

ထိုင္းႏိုင္ငံအေျခစိုက္ ျမန္မာ့အေရးေလ့လာသံုးသပ္သူ ကိုေအာင္သူၿငိမ္းက နအဖအေနျဖင့္

သူက “သူတို႔(နအဖ)ကေတာ့ အမ်ားအာရံုစူးစိုက္မႈကိုရဖို႔ တနည္းနည္းနဲ႔ လုပ္ျပမွာပဲ။ ဒါေပမယ့္

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 92 9

ၿပီးခဲ့သည့္ ဇူလိုင္လက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ အပါအဝင္ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ား

ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ အက်ဥ္းသားဦးေရေပါင္း (၁)သိန္းေက်ာ္ရွိၿပီး စစ္အစိုးရက အက်ဥ္းသားမ်ားကို

စစ္အစိုးရသည္ ၿပီးခဲ့သည့္ႏွစ္ စက္တင္ဘာလတြင္ အက်ဥ္းသား ၉၀၀၂ဦး၊ ယခုႏွစ္

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 92 10

ခြန္းခ (သို႔မဟုတ္) ျမစ္ရဲ႔စကား

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 92 11

သူ႔ရဲ႔ ေနာက္ဆံုးခရီးကို ပို႔ၿပီးကာမွ သူႏွင့္ေတြ႔ခဲ့ရေသာ အစမ်ား၏ ခရီးတာအခ်ိဳ႔ကို

"ေက်ာက္စိုင္ေက်ာက္သားနဲ႔ အသက္႐ွဴေနတဲ့ အေသြးအသား မွားယြင္းၿပီး ထုဆစ္

ခ်ိဳင္းေထာက္တဖက္ႏွင့္ ဒုကၡိတဘ၀တြင္ ေလာကဓံရဲ႔ က်ီဆယ္မႈကို သူက ျပန္ဆန္းစစ္သည္။

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 92 12

"အံုမိႈင္းတစ္ဆို႔ေနတဲ့ ၀တ္႐ံုႀကီး ေအာက္မွာပဲ ပတ္၀န္းက်င္အသစ္ကို ခ်ဳပ္၀တ္ဖို႔

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 92 13

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 92 14

သူငယ္ခ်င္းတသိုက္စုစည္းၿပီး သူ႔အတြက္ ကုသိုလ္ျပဳ အမွ်ေ၀ၾကသည္။ ေရာ့-ေရာ့

ျမစ္တို႔သည္ စီးဆင္းျမဲ စီးဆင္းေနၾက၏။

ေရာဘတ္ဖေရာ့စ္ေျပာသလိုပင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔သည္ "မအိပ္ခင္ မိုင္ေပါင္းမ်ားစြာ သြားရဦးမည္"

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 92 15

Sunday, September 13, 2009

ကၽြန္ေတာ့္ ေျခေထာက္ကေလးကို ေတြ႔ရင္ ျပန္ယူေပးၾကပါ။ တခါတုန္းဆီကလို ကၽြန္ေတာ္

တကယ့္ကိုပဲ ကၽြန္ေတာ့္ေျခေထာက္တဖက္ ေပ်ာက္သြားခဲ့တယ္။ မွတ္တမ္းမွတ္ရာေတြနဲ႔

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 92 16

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 92 17

Wednesday, September 16, 2009

အႀကိမ္အခါ မ်ားစြာပါပဲ၊ မျမင္ေတြ႔ရေတာ့တဲ့၊ တိမ္ျမဳပ္ေပ်ာက္ကြယ္သြားတဲ့၊ ပ်က္စီးသြားတဲ့၊

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 92 18

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 92 19

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 92 20

စက္တင္ဘာ ၂၀၊ ၂၀၀၉

အစုိးရ၏ “လြတ္ၿငိမ္းသက္သာခြင့္”ကုိ ေစာင့္ဆုိင္းေနခ့ဲရသျဖင့္

စက္တင္ဘာ ၁၈ ရက္ေန႔က ေပါင္းတည္ေထာင္မွ လႊတ္ေပးသူ ၄၈ ဦး တြင္ ၈ ဦးမွာ

“ဒီရက္မွ ေစာင္႔လႊတ္ခံရတယ္” ဟု အမည္မေဖာ္လုိသူ မ်က္ျမင္သက္ေသ တဦးက

တျခားေထာင္မ်ားမွ ျပန္လႊတ္ေပးသူ အမ်ားအျပား ရိွေသာ္လည္း

ေပါင္းတည္ၿမိဳ႕အက်ဥ္းေထာင္မွ လြတ္လာသူ ၄၈ ဦးတြင္ နိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသား

အက်ဥ္းသားမ်ားအေရး ေစာင့္ၾကည့္ေနေသာ AAPP အဖဲြ႔က ထုတ္ျပန္ေသာ လႊတ္လူ

မအိကို ေသာၾကာေန႔ ည ၁၀ နာရီ ခန္႔တြင္ ေထာင္အာဏာပိုင္မ်ားက ရန္ကုန္ဘက္သို႔

မအိ သည္ ၂၀၀၇ သံဃာ့လႈပ္ရွားမႈတြင္ ဦးေဆာင္ခ့ဲသည့္ သံဃာတပါးျဖစ္သူ

မအိ လြတ္ေျမာက္သြားသျဖင့္ ေပါင္းတည္ေထာင္တြင္ ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသား ၄ ဦး

ေက်ာ္ေက်ာ္ (NLD ေဒါပံု လူငယ္ တာ၀န္ခံ) ေထာင္ဒဏ္ ၁၃ႏွစ္။

ဇင္လင္းေအာင္ (ေက်ာင္းသား) ေထာင္ဒဏ္ ၆ ႏွစ္ခြဲ။