ΥΜΝΟΣ ΠΡΟΣ ΤΗ ΘΕΑ ΑΘΗΝΑ

Ω Αθηνά! Αγαπημένη των Θεών,

Αειπάρθενε λατρευτή Μητέρα,
προστάτιδα των τέκνων της σοφας, της αρετής και της λατρεας!
"αθοδηγήτρια των δι#ασμένων για αγάπη, φως και ελευθερα!
$λευθερώτρια, πολεμστρια, παντοτινή οδηγ%ς και
στρατηγ%ς προς το φως και την αλήθεια!
&αο στηθήκαν και ιερά στου κ%σμου %λου τα πέρατα
για να θυμο'νται οι θνητο πως εσαι πάντα νέα!
(ια να ανυ#ώνουν τη θωριά, το νου και την καρδιά τους πάντοτε στα ωραα,
στο "άλλος το αιώνιο, στην παντοτινή γλυκιά )αλλάδα Αθηναα!
*εν εσαι εδωλο απατηλ%, μορφή καμωμένη απ% μάρμαρο και πέτρα
%πως νομ+ει του αδαή ο νους, του πλανεμένου απ, τις απατηλές αισθήσεις,
εσαι η φωτιά που καει στην καρδιά και
φωτ+ει το νου αυτών που ελάτρε#αν εσένα,
Ω αγνή )αλλάδα Αθηνά!
Ω Αθηνά! )αλλάδα και Αφαα,
που κατοικες μες την καρδιά του ήρωα Θησέα,
και τον επροκισες με ανδρεα, σ'νεση και θέληση,
εσ' γλυκιά και ακαταμά-ητη )αλλάδα Αθηναα!
Ω Μητέρα Αθηνά! Ωραιοτάτη, &ικηφ%ρα!
.την %#η σου τ μπορε να αγγ/ει την καρδιά του αγαπημένου σου0
)οιά θλ#η, ποια φο1έρα0
2 σκέ#η σου το νου γεμ+ει απ% -αρά, με δάκρυα τα μάτια
και την καρδιά μου με φωτιά που καει τα σκοτάδια!
.τη ρήση του απαστράπτοντος θεου ον%ματ%ς σου
διαλ'ονται οι σκιερο ε-θρο,
%πως τα σ'ννεφα μπροστά στο φως του ακτινο1%λου 3λιου!

)οιος μπορε να περιγρά#ει το άφατο μεγαλεο σου,
την απαστράπτουσα ομορφιά σου και
την απροσμέτρητη δ'ναμη και σοφα σου,
ακτινο1ολο'σα το άπειρο φως, ω )αλλάδα Αθηνά!
)οια λ%για μπορο'ν να -ωρέσουν την απειροσ'νη του
προαιώνιου φωτ%ς .ου, του ήλιου της σοφας0
4νοι/ε το δρ%μο προς το φως εσ' )αλλάδα Αθηνά,
γενναα στρατηλάτισσα και
οδήγησέ με ως τις π'λες του άπειρου κάλλους, του φωτ%ς και της αλήθειας!
$σ' εσαι το φως και η Αλήθεια, ω Θε5κή Μητέρα!
6περουσα του παντ%ς, )αλλάδα Αθηναα!
Μιλτιάδης - Ειρηναίος