GÖKKUĞU

en iyisi
çay kaşığını tıngırdatarak
beyaz bir sayfaya
yazmak

İçimde
kırışan
beyaz
kağıt
büyüyor

Anlamak için
her yorgun
vücut
her sabah
saatini kırıyor

Dilimde ufak bir ben

Benimde yaralı bir dil
Örüyorum

Gökkuğu var
Görmek için
Her göz
her sabah
pencereler açıyor

Ölümsüz
Gökkuğu

ömrüm
seni görmek için
var

Giz gibi bir şey oluyorum

Sızıyorum dudağına
Öpüyorsun o an

Esintiyim sanki
Erimek üzere olan dondurma

Ellerini yüzümde hissettikçe

Görebiliyorum gökkuğuyu

Ellerin yüzümde
Yüzüm kendini cennet sanıyor o an

Hani o masmavi masal

görebiliyorum

Işıkları kapatın

Beni öpüyorsun
Farkında mısın diyorum sessiz

Şiir bu
Şiirin içindeyiz diyorsun
Bitecek mi

Sen soruyorsun
Bitecek mi

Ben soruyorum
Bitecek mi

Şiir çırılçıplak diyor ki

Korkusuz olunuz

Nefesini duyun şu anın

Susuyoruz
duymak için
Gürül gürül atan iki yürek
Eriyen zaman
Gökkuğu şahit
Beni öpüyorsun
Gözyaşlarım boynuna akıyor

yasemin şenyurt 2010-

alanya