−1

∫ 1dx = x ∫ sin xdx = − cos x ∫ dx = arccos x shx =

e x − e− x
1 − x2 2
1
∫ x dx = α + 1x
α α +1
∫ cos xdx = sin x 1 e + e− x
x

1 ∫ 1 + x 2 dx = arctgx chx =
1 ∫ cos x dx = tgx 2
∫ x dx = ln | x |
2
−1 shx
1 ∫ 1 + x 2 dx = arcctgx thx =
∫ e dx = e
x x
∫ sin 2
x
dx = −ctgx chx

ax 1 ∫ shxdx = chx
∫ a dx =
x

ln a
∫ 1 + x2
dx = arcsin x
∫ chxdx = shx
całkowanie przez części b
V = π ∫ y 2 dx -wokół OX
∫ f ( x) g '( x)dx = f ( x ) g ( x) − ∫ f '( x ) g ( x)dx
a
f '( x) d
∫ f ( x) dx = ln | f ( x) | +c V = π ∫ x 2 dy -wokół OY
c
def. całki oznaczonej
b Pole bryły:
b − a n b−a 
∫ f ( x)dx = lim 
n →∞
∑
 n 1=1
f (a + k
n 
x2

S = 2π ∫ y 1 + ( y ') 2 dx -w układzie kartezjańskim

a
x1
tw. Newtona-Leibniza całki oznaczonej
b t2

∫ f ( x)dx = F ( x) | = F (b) − F (a)

b
a
S = 2π ∫ y (t ) ( x '(t )) 2 + ( y (t ))2 dt -w układzie parametrycznym
a t

x− y Kryteria:
arctgx − arctgy = arctg an +1
1 − xy 1. d’Alamberta lim | |= g < 1 -sz. zbiezny
a n →∞ an
∫
−a
f ( x )dx = 0 gdy f. jest parzysta
2. Cauchy’ego lim
n →∞
n | a | = g <1
n -sz. Zbieżny
wartość średnia(na przedziale funkcji) 3. porównawcze
1
b
f ( x) dx, x ∈ [ a, b ]
- ∑ a <∑b jeśli zbieżny do an to rozbieżny
b − a ∫a
f sr . = n n

- ∑ a >∑b n n jeśli rozbieżny to ∑a n rozbieżny

b
4. Leibniza(sz. Naprzemienny) (an) nierosnący lim an = 0
pole pod wykresem funkcji D = ∫ [ f ( x) − g ( x) ] dx n →∞
a xn +1 − xn
5. Stolza lim =g
 −b 
n +1 − yn
n →∞ y
 x1 + x2 = a  ∞ ∞
  Wzory Viete’a
x x = c  6. całkowe ∑ a = ∫ g ( x)dx
n =0
n

 1 2 a  0
Ciagi funkcyjne
Pole obszaru ograniczonego krzywymi:
b2 lim f n ( x) = f ( x ) ⇔ ∀x ∈ D∀ε > 0∃k ∈ ¥ ∀n > k | fn ( x) − f ( x) |< ε
n →∞
D = ∫ | f (t ) | g '(t ) dt x=g(t), y=f(t) dla g(t) ↑ Szeregi potęgowe
b1 ∞ 1
R=
t2

D = − ∫ | f (t ) | g '(t ) dt g(t) ↓
∑ n
a
n =0
( x − x0 ) n
|x-x 0 |<R-obszar zbieżności gdzie lim sup n | an |
n →∞
t1
an
Długość łuku krzywej: lub R = lim | |
b n →∞ an +1
L = ∫ 1 + ( f ( x)) 2 dt -układ prostokątny Gdy szereg jest naprzemienny wykorzystuje się kryt. Leibniza
a lim an = 0 oraz sprawdza czy ciag jest nierosnący ∀n ∈ ¥ an ≥ an +1
t2 n →∞

L = ∫ ( x '(t )) 2 + ( y '(t ))2 dt ;x(t),y(t) t ∈ [t1,t2] aby określić zbieżność całego szeregu
t1
Zbieżność jednostajna ciągów funkcyjnych {fn(x)}
ϕ2 1) { f n ( x)} n ∈ ¥ x ∈ X jest zbieżny jednostajnie ⇔
L=
ϕ1
∫ r 2 + (r '(ϕ ))2 dϕ ; r(φ) φ ∈ [ϕ1 , ϕ2 ] ∀ε > 0∃n∀N > n∀x ∈ X | f n ( x) − f ( x) |< ε
2) { f n ( x)} n ∈ ¥ x ∈ X jest zbieżny do f(x) ⇔
∀x ∈ X ∀ε > 0∃n∀N > n | f n ( x) − f ( x) |< ε
Objętość bryły obrotowej:
 n
(1 + n)n
1+2+3+…+n= ∑n =
k =1 2
n
1+3+5+…+(2n-1)= ∑ (2n − 1) = n
k =1
2

n
n(n + 1)(n + 2)
12+22+32+…+n2= ∑nk =1
2
=
6
n
( n + n) 2
2
13+23+33+…+n3= ∑ n =
3

k =1 4
n
1 1 1 1 1 n 2 2 2 (n + 1)(4n 2 + 8n + 3)
+ + + ... + =∑ = 1 +3 +5 +…+(2n+1)2=
1⋅ 2 2 ⋅ 3 3 ⋅ 4 n(n + 1) k =1 n(n + 1) n + 1 3
n(n + 1)(n + 2)
1 ⋅ 2 + 2 ⋅ 3 + 3 ⋅ 4 + ... + n(n + 1) =
3
1 1 1 n
+ + ... + =
1⋅ 3 3 ⋅ 5 (2n − 1)(2n + 1) 2n + 1
n(n + 1)(n + 2)(3n + 5)
1 ⋅ 22 + 2 ⋅ 32 + 3 ⋅ 42 + ... + n(n + 1)2 =
12
lim a = 1 = lim n
n n
n →∞ n →∞

1 n
lim(1 + 2
) = e0 = 1
n →∞ n
1 n
lim(1 + ) = e
n →∞ n
sin x
lim =1
x→0 x
tgx
lim =1
x→0 x

(1 + x) a − 1
lim =a
x→0 x