- The Monster Who Stole My Heart -

written by TsunLukaret story, plot & typographies by Thea Faye C.

02-12-2013 03-17-2013

"Sometimes love comes when you least expect it :)

PROLOGUE: Alam ko, parents knows best. Kaya lang minsan, sumusobra sila sa katalinuhan. Ka ya eto ako ngayon, at kaya nakilala ko siya.

Ako si Azusa Minorin Villarial, Azu-nyan for short :) Actually, sina Mommy't Dad dy ang may pakana ng name na iyan. Palibhasa mahilig sa anime si Mommy while nagbubuntis pa siya. Sabi pa nila, kamukha ka ng a daw yung isang favorite anime character nila. Baaaaah, ewan ko sa kanila. :P

Second year college ako ngayon ngayon, Management Student sa Wilkinson Universit y. Masaya ako sa buhay ko, kahit kalimitan ay nagtatatravel ang parents ko at naiiw an ako mag-isa sa bahay, at solong anaklang ako. Hindi ganon karami ang mga kaib igan ko, kasi una: Hindi ako mahinhin gumalaw, tibo na kung tibo. :P Madaldal ri n ako, walang preno magsalita minsan. (Take note: Kaya may times na ginagawa na akong kaaway ng Republika ng Pilipinas

! XD ) Marami ring naiinis sa akin ,kasimasyado raw ako palaban. Sumasabak ako s a gyera no, kahit kailan! Kahit nasa banyo pa ako't nag-totoothbrush o nakaupo b a ako sa korona kong makintab habang kumakanta.)

18 na ako ngayon. Birthday ko last December 9. Eh, kaya naman, makakagala na ako na wala si manong-driver. Gawd naman kasi, ang bagal-bagal magdrive. Maglakad k aya ako, nauna pa ako sa pupuntahan ko PRAMIS! :)) Mahaba na ata, Hala.. I told you, MADALDAL ako eh.

Chapter 1 "Naman, katamad bumangon." nakapikit pa mga mata ko habang pilit na inaabot ang alarm clock ko.

Nagpapa-alarm ako kasi ayaw ko na may gigising pa sa akin na yaya. Kahit naman b uhay prinsesa ako kasi OA sina Mom at Dad, eh ayaw ko namang magmukhang immature. (Hoy! Azusa, tinatamad ka pa nga bumangon . Immature ka pa no!)

Lulugu-lugo akong nagtungo sa banyo ko para maghilamos at magtoothbrush. Tapos n aligo na ako. Sabado ngayon, official gala day! Naman! Pasensya na, lakwatsera lahi namin eh. XD

Bumaba na ako, para magbreakfast. Nasa hagdan pa lang ako, ayun at di na magkaug aga ang mga maids. Ewan ko ba, di naman ako nangangain. Mommy kasi, inihabilin ako sa kanila. Ayun at naglakwatsa grande sil a dad.

"Goodmorning po Ma'am" sabay-sabay nilang bati.

"Uy! Goodmorning" "Kayo ah, wag kayo masyado aligaga. Oks lang ako :)" Ganti ko naman.

Pagkatapos ko magbreakfast. Umalis na ako para gumala sa mall.

"Hmmm, teka, daanan ko muna si Rachelle Van. Isama ko sa malling. HAHA )

*OTW to Van's house* (Kung nagtataka kayo kung sino si Rachelle Van, mamaya ko n a ipapakilala sa inyo. Wag atat. Sipain ko kayo. HAHA, joke joke!)

Aminado ako na malakas ang pagpapatakbo ko. Heller, nagmamadali akooo. lololols. :p Papasok na ako sa subdivision nina Mimi nang may biglang kumalabog sa bandang li kod ng sasakyan ko.

"What was that?!" Mahina kong tanong sa sarili ko. (Di po ako baliw. Haha)

Agad akong bumaba mula sa kotse ko na Pink Opel Vectra.

"Anak ng Frog! Ang laki ng gasgas!" Kinuha ko pa naman sa allowance ko pambili k o dito :(

Paglingon ko sa kotseng nasa likod ko, ay umibis naman mula doon ang isang binat ang kung pwede pa lang iulam ay kanina ko pa kinagatan. Ang gwapo eh -0- Wait, lumuluwag undies ko. *sampal sa sarili* Yuck ka Azusa. Ang harot mo!

"Miss sa susunod, mag-iingat ka naman" giit nito.

"Abat, teka. So ako pa mali dito?! Sino ba nagbangga?" Paangil kong sagot.

"Ewan ko, eh malamang ikaw. Ayan late na ako".

Huwait, Huwait, Kapeng mainit. Ako?? Ako may kasalanan? Eh siya yung bumunggo sa akin eh. Pero Azusa, kalma kalma.

"Pasensya na." mahinahon kong sagot.

"Ang bilis mo magpatakbo eh, tanga ka ba?" sagot naman nito.

"ABAT - !! hinahamon ako ng damuhong ito ah" mahina kong bulong sa sarili.

"HOY! Mukhang kalabaw na binabad sa sukang violet! (Ano raaaaw??). How dare you call me tanga! My parents never said something that rude to me! Ikaw ba, nagluwal sa akin ha?? ikaw ba?!" Paangil kon g sigaw sa kanya.

Mukhang di natinag ang damuho aa, lumapit pa nga sakin hanggang ilang hakbang na lang ang layo niya. Di ko inaasahan ang sunod niyang ginawa, aba't ngumiti nang ubod ng tamis ang de monyo. Napanganga nalang ako.

Dahil napikon na talaga ako, dali dali na akong sumakay sa kotse ako at pinaharu rot ito. Dederetso ako kina Mimi. Natagalan ako dahil sa bwesit na iyon! Sarap isako! (Pero palibhasa gwapo) *sampal sa sari li* Eh, arogante naman! wag nalang!

*Haru's POV* "HOY! Mukhang kalabaw na binabad sa sukang violet! (Ano raaaaw??). How dare you call me tanga! My parents never said something that rude to me! Ikaw ba, nagluwal sa akin ha?? ikaw ba?!" Paangil niy ang sigaw sa akin.

Hmmm, ang cute niya naman magalit. Ayaw ko na siyang inisin kaya nginitian ko na lang siya. Kaya lang mali ata ako ng ginawa. Biglang umalis na lang eh.

Napakamot kamot ako sa ulo ko. Naman, di man lang ako nakapagpakilala ah, Tss, s ayang. Sumakay narin ako sa sasakyan ko. Imagine, kailangan ko pa ibangga ang sasakyan ko sa car ni Azusa, mapansin niya lang

ako. Naku, bahala na.

Wala akong magagawa,

mahal ko siya eh. -

Chapter 2 *Azu-nyan's POV* 'Bwesit na kutong yun!" inis na inis ako habang papunta sa bahay nina Mimi. Pagkarating ko, automatic na nagbukas yong gate nila. Eh pamilyar na kasi car ko sa kanila. :) Pumasok na ako at umakyat sa kwarto ni Rachelle Van. "vAn?! Best?" tawag ko sa kanya. (oh, ayan alam nyo na kung sino si Van sa story ang to. Siya ang dakila kong bestfriend! Uy, salamat sa pagiging patient ninyo! Loka-loka lang ee. :)) "Oh, Azu-nyan-nyan! Ikaw pala bhest. Dali pasok!" Patili-tili pa siya. Eto talag ang best friend, hyper masyado. Di ko kaya makilevel sa energy niya. Naka enervon ata aa! (*clap* *clap* sows, endorse r kuno!)

"Oh, bakit parang ang dilim-dilim ng mukha mo. May problema ba? oh baka, nasobra han ka sa make-up? umitim ka bigla. Oh noo!" eksaherada nitong tili. "Uy, magtigil-tigil ka nga Van, kurutin kita sa singit dyan eh. Dagdag BV ka nam an best. Dapat eh, kinicomfrort moko." :(

"Oh, teka teka. Kalma ka lang, ano ba problema?" seryoso bigla mukha niya. "Eh ano kasi, may gwapong-arogante akong nakita kanina. Wlang modo! sarap isako, tapos ihulog sa drum at itapon sa ilog pasig!" inis kong sagot.

"Ano yun? Gwapoo??!" sagot naman nito.

"Taena naman Van, yun lang ba narinig mo sa lahat ng sinabi ko?! Best naman eh." :( mas lalo tuloy sumama loob ko. "Uy, loko lang best. Bakit ano ba ginawa sayo?" At ayun, kinwento ko sa kanya lahat ng nangyare at langya, imbis damayan ako sa galit ko sa mundo lalo na sa kutong yun, pinagtawanan pa ako! "Ooops, joke lang. Dali, shopping nalang tayo bhest!" Hinila niya ako sa braso n ang mapansin niyang pikon na pikon na ako. Kaya ayun, nauwi sa pagsashopping ang inis ko. Medyo nakalimutan ko na rin. Ang daldal ni best Mimi eh, pareho kami actually.

Nagpaalam na ako sa kanya and went home., Mamaya, darating na sina Mommy. I miss them badly. :( Habang nag-aantay ako kina Mom at Dad, napagbalingan ko yung gitara ko. Matagal ko na ring hindi to nagagamit. Tutugtog na sana ako ng biglang tumunog ang buzzer namin sa bahay. Ibig sabihin, narito n a sina Mommy't Daddy. Todo takbo ako makababa lang kaagad. At ayun, nahulog ako sa hagdan at nagising sa ospital.. Kyaaa! loko lang! Syempre nag-iingat naman ako. Plus, sanay na ako magtatakbo dito no. XD Pagdating ko sa living room namin eh andun na sina Mom at Dad. Niyakap ko sila, isang buwan din silang nawala. "Irishaimasu!" Translation: Welcome :) Palibhasa, mahilig sa anime kaya pinipilit ako matutunan yun. Pssh, minsan ko la ng gawin yun. Dito sa bahay lang pag-andito sina Mom at Dad. >3<

"We missed you so much anak" giit naman ng mga magulang ko.

We talked about so many things (actually, paulit-ulit nalang >3<)

"Anak, may suggestion ako. Tutal matagal din tayong di nagkasama, why don't we g o for a vacation?" si Dad.

Ako naman, parang nabuhayan ng red blood cells, isama niyo na ang white at plate lets. XD Patalon talon pa ako dun kaya nagmukha akong uhuging elementary kid. :P

"Pwede din po. Saan po ba?' (Bahh, artista talaga, arteng napipilitan lang, gust ong-gusto pala talaga.) "That will be our suprise for you." "Sige po." Masaya naman ako, kaya lang mukhang may naaamoy akong masama dito ah.

Wag naman po sana. Gusto ko lang ng masayang vacation. Eto kasi sina Mom at Dad, kung makangisi parang aning-aning. Sama tuloy ng sagap ko. Oh baka, napaparanoid lang ako. *kurot kurot sa sarili* **********

Chapter 3 "Mom! Dad! This is Paradise!" tili ko (Pakk! tumitili na ako ngayon! XD ) "Indeed anak, a place fit to norturing love". Hindi ako sigurado kung guni-guni ko lang ba yun o talagang nakita kung ngumiti ng makahulugan si Mommy, Uwaaa! it's giving me the creeps.

Pagkadaong ng bangkang sinasakyan namin, agad akong bumaba at umupo sa buhangina n. "Mom, can I walk around the Island?" "Hindi ka man lang ba mag-memerienda anak?"

"Mamaya nalang po. Busog pa po naman ako." Gusto ko talaga libutin to. Uwaaaa! P ayag na kasi dali.. "Sige, you can. Just make sure to be back before dinner time anak, I have an imp ortant announcement to make."

Nagtataka man ako, tango nalang. Eh nagmamadali ako eh. >,<

Papunta na ako sa kabilang parte ng isla nang makita ko ang hanay ng mga mangrov es. "Talagang well-preserved ang nature dito. Kung ako ang lang din eh, bibilhin ko to, now na!" kausap ko sarili ko. Lilibot pa sana ako sa isla nang bigla kong maalala ang ang bilin ni Mommy, "Nakoww, patay ako nito. Pagabi na." Sinimulan ko ng bagtasin ang daan pabalik sa main cottage ng isla. Hindi naman k alayuan yon kaya kahit maglakad langgam ako, dadating naman ako don. (Weee? :P aabutin ka ng susunod ng planetary alignment A zusa) ---"Mom Dad, andito na ako"

"C'mon anak, magsisimula na ang party natin."

"Pero Mom, di pa po ako nakakapagbihis mula kanina." reklamo ko. "Don't worry anak" Pinisil nya pisngi ko. "Ganda-ganda mo parin. Kaya ka nga niy a nagustuhan eh" "Eh??" mukha ko --> (0.o) "Ano yun Mommy?" "Wala, wala. Halika na. :)" sabi nito sabay talikod. "Eh? Ano yun? Di ko maintindihan. Ewan ko antokwaa." sumunod nalang ako sa kanya . Tinamad na ako makipag-argue. Tamad naman kasi talaga ako no.

Nakita kong umakyat sa platform si Mommy at Daddy. Salita ng salita pero nung ip apakilala na ako, dun lang ako talaga narinig. Haha :) Suwail na anak eh. XD "Ladies and Gentleman, we are so so proud to introduce to all of you our beautif ul daughter, Azusa Minorin Villarial". Tumayo naman ako. Kakahiya nga. Ayaw ko sa ganitong formality. "She will be the owner of this island! :)" Woah, woah! Akin to?? Waaa!! I love you talaga Mommy Daddy! :) Umakyat ako sa platform tapos niyakap sila. "Akin talaga to Mommy?" "Yup. but not just for you!" "Eh? Para kanino po?" "This is also for our future son, Mr. Yoshida Haru Rodriguez!" "Ah, kay Yoshida lang pala -- What?!? Sinong Yoshida Mommy?!" nataranta ako bigl a. "Oh, ayan na pala siya" si Mommy. Paglingon ko, parang gusto ko bigla tumalon sa dagat o di kaya sana magbukas na lang ang lupa para kainin ako. Sobra akong natigagal. --> (0=0) "I-ikaw?!" "Hey, it's you. Miss ikaw-ba-nagluwal-sa-akin" ngingiti-ngiti nitong giit. "Bwesit ka!" sigaw ko naman.

Nalito na ata ang parents ko kaya biglang nakisawsaw. Nagkakagulo narin kasi ang mga tao. Nagtaka ata kung bakit kami nagsisigawan ng kumag na lalaking to. Teka, ako lang pala ang sumisigaw. XD

"Anak, what's wrong?"

"Teka nga mommy? Pano nangyaring magiging anak nyo to? Nag-ampon ba kayo? Hindi

ako papayag maging kapatid yang abnoy na yan! He can't be my brother! Ayoko ng kapatid na abnormal! Di ko siya makakas undo Mom. Maawa ka sa akin." Paangil kong giit. "Oy, kalma ka. Hindi mo naman magiging kapatid yan anak. Eh, magiging asawa mo s iya, kaya magiging anak din namin siya." Paliwanag nina Mommy.

"Asawa?! Sino?! Itong abnoy na to?! No way!" "Yes way." sagot naman ng binata.

"Aba't wag kang sasali sa usapan. Bwesit ka!" angil ko sa binata.

Humarap ako kina mommy, naluluha na talaga ako.

"Everything's wrong here! Ipapakasal niyo ko sa lalaking di ko kilala? Lalo na k ung siya! This is insane!"

"Pero anak, were doing this for you. Para sayo to."

"For me?? Hindi ko na kayo maintindihan".

Nanginginig na ang buo kong katawan. Gusto kong umiyak pero di ko magawa. Sa hul i, tumakbo nalang ako. Hindi ko alam kung saan ako dadalhin ng mga paa ko. Bahala na, basta gusto ko munang takasan to sa ngayon. ***********************

Chapter 4 Haru's POV:

"Everything's wrong here! Ipapakasal niyo ko sa lalaking di ko kilala? Lalo na k ung siya! This is insane!"

"Pero anak, were doing this for you. Para sayo to."

"For me?? Hindi ko na kayo maintindihan".

Nakita kong nanginig siya. Di ko maintindihan ang naramdaman ko. Ganon ko ba siy a nasaktan? Hindi ko alam.. :(

"Tita, susundan ko po muna si Azusa. Gabi na po, baka san pa po siya mapunta." "Sige hijo, maraming salamat. Ikaw na muna ang bahala sa anak ko."

"Ako na po'ng bahala tita."

Naglakad ako. Malayu-layo din. Madilim na talaga ang paligid. (Gabi ng diba?? XD Sorry, epal ang author) "Azusa??"

"Azusa??"

Nakakailang tawag na ako. Wala paring sumasagot. Nasan na kaya iyon? Lalakad na sana ako papuntang kabilang parte ng isla ng biglang makarinig ako ng splashes galing sa dagat. to. Sa tulong ng buwan, nakita ko siya. Nasa dagat. Tulala lang.

"Oy! Azusa, umahon ka diyan! Masyado ng gabi para mag-swimming. Bukas nalang yan . Sasamahan pa kita!" Hindi niya ako pinansin. Tinawag ko uli siya. Hindi ko tinigilan. Hanggang mukha

ng napikon na ata.

"Go away! Wag moko kausapin abnoy ka! Kasalanan mo to!"

"Sige ka, may pating diyan." Nagmatigas ako. Alam ko matigas ang ulo ni Azusa ka ya di ko siya susukuan. "Wala akong pakialam!" "Di ako nagbibiro! May pating talaga diyan Azusa!" sigaw ko naman. Pumupunta na kasi siya sa mas malalim. "Mas mabuti pang kainin ako ng pating kesa magpakasal ako sa walang-modo!"

"Balik ka na dito!" sigaw ko naman ulit.

Humarap siya sa direksyon ko.

"Bingi ka ba?! I said, leave me a- Aaah! Aray!" hiyaw niya. Binundol ng kaba ang buo kong katawan. Sh*t! *************************

Azusa's POV: Bingi tong abnoy na to ah! "Bingi ka ba?! I said, leave me a- Aaah! Aray!" pakshet! pinulikat ako! Di ko m agalaw paa ko. Nahihirapan na ako huminga. Diyos ko! Ipapakasal na nga ako sa abnoy, malulunod pa ako. >0< Waaaaaahhh!!

"He-help, help me." pilit kong sigaw kahit lumubog-lumitaw na ako. Bago ako mawalan ng ulirat. I felt someone grab my hand. Tapos, itinaas niya ulo ko and then binuhat ako ng walang kahiraphirap. And then.. then.. wala na, I felt like closing my eyes. Naubos lakas ko.

**********

Nagising ako. *blink* *blink* I feel like I'm floating. Teka, parang.. *process* process* Uwaaaa! Mukha akong tanga. Kargakarga niya ako ngayon. Ano ako sanggol? Seryoso masyado mukha nitong abnoy nato ah. Nabigatan na ata. Bwesit, ba't ba kasi buhat niya ako.

"Hoy." "Oh, gising ka na pala." "Malamang gising na ako, kaya nga nag-uusap na tayo diba?" Pang-iinis ko sa kany a. Tiningnan niya lang ako.

Psh, mukang di napikon ah. Hmmmm, wait! ang akward naman nito.

"Hoy, ibaba mo nga ako! Ano ba??" tili ko. "Shhh, ang daldal mo ah. Gabi na, nambubulabog ka pa." Ay, tanga. Mukhang tulog na ata ang mga tao. Kaya ngayon, pinipilit ko siyang ib aba ako pero hindi na ganon kalakas ang boses ko. "Put me down! You jerk, Put me down!"

"Sabi mo eh." Ibinaba na niya ako. Tatayo na sana ako ng deretso ng biglang suma kit paa ko. Mukhang di pa nawawala epekto ng langyang pulikat na yon. Kaya imbes makatayo ako, matutumba na ako, FACE FIRS T! Since di ko talaga maibalanse katawan ko, inantay ko nalang ang aking doomsday. >< Sira mukha ko neto. Pikit mata ako haba ng inaantay tumama mukha ko sa lupa.

......

...... Teka, tagal ko naman atang humalik sa lupa. Kanina pa dapat ako natumba. Minulat ko ng unti-unti mata ko.

Ehh?! He's holding my right hand. Tapos yung left hand niya nasa waist ko. >//// /////< Uwaaaaaaaa! Help! He's too close! *************

Haru's POV "There." Muntik na matumba si Azusa. Kung di ko siya nahablot kaagad. Talagang natumba na siya. Natulala ata, pulang-pula yung mukha niya eh.

"Eh?! Wait." Umatras si Azusa and strived to balance herself.

"Kaya ko. Kaya ko kaya di ko kailangan tulong mo." She took one step tapos gumew ang. Aalalayan ko na sana pero tinignan niya ako ng masama.

"I said, kaya ko." She did this: *Lakad*

*Gewang*

*Lakad* *Gewang*

*Lakad*

*Tumba*

Psh, nasasaktan na siya eh. "You're giving me no choice lady." Binuhat ko siya ulit. Hindi ko pinansin yung pagsigaw niya. Ang kulit ng lahi nito. Hmmm, marunong din pala tumahimik tong babaeng to eh. Ang tabil tabil. ---------

*Pagdating sa cottage* "We're here." nakahingal nitong giit. "Hoy! abnoy, wag kang hihingal-hingal diyan!" "Eh, ambigat mo eh." "Bakit?! Pinilit ba kitang buhatin ako? Nakadrugs ka ata" "Hindi, pero.." Oy, lumalapit ang abnoy sa akin. Atras naman ako ng atras. Hangg ang wala na akong maatrasan. He stopped when he was almost an inch away. Konti na lang, magkakapalit na mukha namin. He tilted his face. Waaaaaah!! Ang lapit niya. *Alert* *Alert* Ayan naaaa.. Pumi kit ako. Lord, maawa po kayo sa akin. >__< "....Mabigat ka pa rin" I felt him move away. Eh?!

"Adik ka!" sigaw ko na lang.

Pumasok ako sa kwarto ko ang slammed the door. I can't believe nangyayari sakin to :( Umuwi lang ba sila mama para hanapan ako ng mapapangasawa? Eh, walang modo yung abnoy na yon eh. :/ Gwapo sana. :( Psh, magtigil ka Azusa. ***********

Chapter 5 Palakad-lakad ako sa kwarto ko ng biglang may kumatok. Sunod-sunod kaya ang inga y na. xx "Ano ba, anong oras na. Ayoko pa pong kumain." Katok parin ng katok. Walanjo! Ang kulit :( Binuksan ko ang pinto then spoke. "I said, ayoko munang ku-"

"Ang ingay mo Motormouth." What?! anong sabi niya?? "What did you say?!" "I said, ang ingay mo. Bingi!" "Aba't wala ka talagang modo! Lumayas ka nga sa harap ko!" "Ayoko." Nag-pout pa ang loko. Sarap kitilin. joke! ang gwapo kaya :P Sige mahar ot na ako. "Baket? Ano ba ginagawa mo dito? Sumama ang hangin pagdating mo abnoy."

"Ako? Nag-aantay na tumila ang ulan. Kita mo, basang-basa na ako."

On impulse, napatingin ako sa basang shirt niya. Well, pati yung nasa likod ng s hirt. Haha :P Wows! Ang Abs, ulam. *Kurot sa sarili* Behave Azusa. Mukha ka nang abnoy. - tulad niya.

When I looked at his face. I saw him grin. Uwaaaaa! Napakurap-kurap ako, pinagta tawanan ako ng hudyo! "Hindi mo man lang ba ako patutuluyin?" hirit ni Haru. "At bakit ko gagawin yon? Ambisyoso ka. Saktan kita diyan eh." "Ganon? Tignan ko lang." Tumalikod si abnoy ( tawag ko na yan sa kanya. Ayaw ko siya tawagin sa name niya . Akward eh) naglakad siya sa gitna ng ulan. Akala ko aalis na, pero biglang sumigaw. "Azusa, papasukin mo na ko!"

Pakshet! nag-eeskandalo ang loko. Nagigising na ang mga guest namin. Malilintika n ako nito bukas! No choice, malapitan na nga.

"Hoy! ABNOY! nakakahiya ka. Dali, pumasok ka nalang."

Parang walang narinig ang abnoy ah.

"Oh ano?" Hindi parin siya nagsalita.

"Hoy! Kung ayaw mo eh di wa- ..

Before I could even continue shouting at him. Kinabig niya ako and he kissed me. Aaaaahhh!! just Aaaaaaahh! Mamamatay na ako!

He let go of me. I was red like a tomato! Nararamdaman kong ang init ng mukha ko kahit ang lakas ng ulan. I blinked my eyes. Pagtingin ko sa hudyo, aba't nakangisi.

"How dare you!"

"You stole my first kiss! Argggg! No way!" I screamed.

"YES WAY. Ang swerte mo nga ako first kiss mo." He grinned. Oh how I hate that. Papatayin ko na sana siya ng biglang nagsilabasan ang mga guest mula sa mga quar ters nila. My parents are even here. The last thing I knew. They were cheering and hooting. Eh?? Ano to?? "Anak, thank you so much. We're so happy for you both." Teka? Bakit? anong meron? "I guess, hindi ko na kailangang magpakahirap magustuhan mo lang si Haru anak." Hirit pa ni Mommy. HAAAAAAA?? "Bagay na bagay sila. Ang romantic nung kiss. Sa ilalim pa ng ulan." Narinig ko mula dun sa mga guest. Eh ang lakas magbulungan eh!"

This is crazy! At ang abnoy, hindi man lang ako tinulungan mag-explain. Mukang e njoy na enjoy pa nga eh. "Sige. gabi na. You too, better take a rest." si Daddy. Nagsialisan na sila pati si Mommy. Ako pikon na pikon. Nagmartsa ako pabalik sa quarter ko. Ang I was shocked kasi sumusunod siya. Hinarap ko siya na nakakunot ang noo.

"Why are you following me?!"

"Why not?" kalmado naman niyang tanong sa akin.

"Bwesit ka!" I punched him pero nakailag. Sayang!

"Oh, wag sa mukha. Masira kagwapuhan ko." I rolled my eyes. "Mas gwapo pa sayo palaka eh! kaya alis ka na! Ano ba ginagawa mo dito? Shooo .. . " pagtataboy ko sa kanya.

"Psh, makikisilong lang ako. Ang layo pa ng quarter ko. Tapos lumalakas na ulit ang ulan. Pleaseeee" He pouted.

Awww, sige sabihin niyo. Pano ko to tatanggihan? -______***********

Chapter 6 "Fine!" tunalikod ako. Sabay martsa papasok sa kwarto ko. Nakabuntot parin ang abnoy sakin.

"Now, WHY ARE YOU STILL FOLLOWING ME?!!?"

Hindi ito sumagot, Instead, humiga siya sa kama ko. Yes, tama.. SA KAMA KO! 0..0

"What the- hoy! umalis ka diyan. That's my bed!"

"Share nalang tayo. Pagod na ako eh." sagot nito habang nakapikit.

"No way! Bangon! Ayokong diyan ka! Ako diyan!" Hindi na sumagot ang abnoy. Mukang tulog na yata. When I checked him out, yaa. T ulog na nga. -_______-

No choice. Ayoko matulog sa sahig. Nilagyan ko ng gabundok na unan sa gitna nami n then nakatalikod ako sa kanya. Bahala siya sa buhay niya. Wag lang siyang magkakamaling hawakan ako. Papatayin ko na t alaga tong abnoy nato kahit gwapo pa siya!

******************

"Hmmmmmm.." *blink* *blink* *Tok* *Tok* Ang aga naman. Tumayo ako, I walked towards na door na nakapikit parin. Then I o pened it and went back to my room. Gusto ko pa matulog. Ugaaaaaa.. -_____-

Makakatulog na sana ako ulit when suddenly I heard someone shout. Sh*t! Really l oud. Napabalikwas ako ng bangon and well yeah, Pati ang abnoy. Kinabahan rin siguro s a sigaw.

*Blink* *Blink*

"Mom? Why the hell did you shout? May ipis ba?" tinatamad kong tanong.

"Oh my God!" si Mommy After saying that, she shouted again. Then dad came running. And well, nalito ak o sa mukha nila. Parang puro in shock lang. Nagising bigla ako as in totally awake when I saw my father walk angrily papunta kay Haru. Kinwelyuhan niya ang binata and shouted,

"What the f*ck did you do to my daughter?!"

Hindi umimik si Haru. Tumayo lang ito.

Nag sink-in unti unti sa utak ko kung bakit nagkaganito. They thought we did som ething bad! 0.0 Whaaaaat??!

"Dad, it's not what you think.Let me explain."

"Wala ka nang dapat ipaliwanag. We saw it with our own two eyes." galit na giit ni Dad. Akala ko ipagtatanggol ako ni Haru, na tutulungan niya akong mag-explain para tu migil na sina Dad. But what he did shook my entire world.

He held my hand, this time real tight, faced my father and mother with this dete rmined face. Kinakabahan ako sa expression niya. Then he said,

"Wag po kayo mag-alala Tito, pananagutan ko po ang anak niyo." ....... ...... ......

Ok, what was that? What was that?!

Papanagutan what?! Nagsalita si Dad. "Good. Mabuting nagkakaintindihan tayo." "I'll be expecting you to take care of my daughter from now on. You'll marry her .

"Pero dad..." singit ko.

"Enough Azusa Minorin." Uh-oh, that's the signal, he called me by my entire name . "You'll marry Yoshida Haru. No ifs no Buts."

Uh-oh, just Uh-oh. >0< *****************

Chapter 7 Hindi ko ugaling seryosohin ang mga sinasabi ni Mommy. Pero pag si Dad na ang na kialam. Hirap akong suwayin siya. Kahit solong anak lang ako, hindi ko kayang maging bratinela. XD Si Dad, parang judge iyan. He's decision is always final. Walang bawian naaaa. K aya eto, naiipit na ako. Kasalanan ni Haru to eh :( Sasapakin ko to, pigilan niyo ko. Mapapatay ko to promise!

I'm really getting married sa abnoy na to.. UWAAAAAAAA!

One more thing, Dad.. he has this heart disease. Ayaw ko nasestress siya. Ayoko na nagagalit siya. Kaya hindi ko siya binibigyan ng sakit sa ulo. Now, for dad's sake, titiisin kong makasama ang abno y nato. Just for Dad's sake.

-----------------

Later in the morning, Dad announced that we're getting married. Bwesit, pulang p ula ako sa hiya. No way! Parang wala lang sa hudyo ah. Alam ko, pati siya pinilit lang din ng parents niyang maikasal sa akin. Parents naming dalawa ang nagplano nito. Sila na lang kaya ang magpakasal?!

Now, everybody thinks na totoong boyfriend ko si abnoy. Magwawalk-out na sana ak o when I felt him hold my arm then whispered: "San ka pupunta? I know.. well.. I'm doing this for my parents. Don't act as if, ikaw lang ang pinilit." p adiin nitong sabi.

"Ano?! Bakit? kasalanan ko ba to? Ako ba nagsabing, PAPANAGUTAN-KO-PO-ANG-ANAK-M O? sagot ko na naman with matching gaya-gaya sa boses niya kanina while sinasabi niya yon. Gusto ko na siya saksakin ng tinid

or. Sus, konti na lang, papatayin ko nato. "Eh gusto mo naman eh.." pabulong nitong sabi. "Aba't.. ang kapal mo!" paangil kong sabi pero di ko sinabi ng malakas. Baka mar inig ng iba. Instead, tinapakan ko paa niya. Napaigtad siya sa sakit tapos napasigaw. "Aray!" Feeling ko nakaganti ako. Kaya lang, napostpone ang makasaysayan kong pagdiriwan g ng nagtinginan sa amin ang mga bisita. Nabulabog ata sa sigaw ng abnoy. Patay malisya naman ako. XD Para hindi kami mahalata, kinurot kurot ko kunwari s i Abnoy sabay tawa tawa ng parang tanga. Ang sarap kitilin nitong hudyong to!

"Don't mind us. Sobra lang po akong mahal nito kaya nananakit na. Diba Zuzu?" Sa bi ni Haru sabay tawa.

Nagsitawanan ang mga tao and cheered for us.Inirapan ko lang siya. Nagmumuka na akong tanga dito eh :(

********** Tatlong araw rin kaming nagstay sa island. And God! Palagi kaming napapag-abot n ung unggoy na Haru na yon! Wala akong magawa kundi makisakay sa pag-arte. Ayokong mapahiya sila Mommy. Ang alam ng lahat, boy friend ko tong si Haru the Abnoy! Argggggg... Friday na, uuwi na kami mamaya. Kaya nandito ako ngayon sa dalampasigan, muni-mu ni lang. Tahimik na sana ako kaya lang biglang sumulpot ang abnoy.. Sinundot ba naman ako sa tagiliran! Grrrrr.. "Ay! Anak ng kambing na may bangs!" Napasigaw ako. Ikaw ba naman ganunin. Ibaon ko to ng buhay eh.. "Hi, Zuzu :)"

Baaahh, himala. Di suplado ang abnoy ngayon.

"Layo ka nga. Bakit ka ba andito. Alis! Shoo!" Sa halip na lumayo, eh lumapit pa siya. -___- Bingi na tanga pa. "Eh pano kung ayaw ko?" sabi niya habang unti-unting lumalapit sa kinauupuan ko. "Ano ba?!" He's too close. Naduduling na ako. -__He stopped inches away from my face. And then..

Woooooooshhhh... Kyaaaaaa! Napatalon ako. Huminga ba naman ng malakas sa leeg ko! Kinilabitan ako dun ah! Lumayo ako. And started walking back sa main cottage.

"Zuzu!" tawag niya.

Hindi ako lumingon. Hindi Zuzu ang pangalan ko. Azusa ako, Azusa ok?? Nagsalita siya ulit.

"Thanks for spending 3 days with me! I'll see you back in Manila. Bye asawa-to-b e!"

Nilingon ko siya ang stucked my toungue out!

"Hindi mo na ko makikita! Abnoy ka!"

"Let's see about that!" sagot niya. Mukhang confident na confident ah, kinabahan tuloy ako ulit. :( *********

Azusa's POV: "Woohoooo! It's nice to be back! XD" Nandito ako ngayon sa hallway ng Wilkinson University. Inaantay ko actually si R achelle Van. Marami-rami narin ang mga nagsisiratingang students. Monday eh :P "Azu-nyan-nyan!!" sigaw ni Van. Kahit naman di ako lumingon, alam kong siya yan. Kung makatili, wagas eh. "Oh, antagal mo naman." "Uy, sorry naman. May nakita akong gwapo don sa kabilang building eh." Ngisi nam an niya. "Ewan. Ang kulit mo naman. Kung di lang kita bestfriend, tinapon na kita sa kana l." sabi ko naman. Syempre biro lang. Mahal ko tong bestfriend ko eh. XD Hindi pa niya alam yong tungkol sa nangyari sa island. Ayoko na pag-usapan eh , and well.. Sigurado akong di ko na makikita yung abnoy na yon. Confident akong makakalimutan din ni Dad yong kasal-kasal na yon. Ngayon, enjoy muna ako. Stress-free muna.

Nagdaldalan lang kami buong umaga. Sa hapon pa kasi klase ko. **************** Eto ako ngayon sa classroom, nasa bandang gitna line ako, malapit sa bintana. Na gbabasa lang ako ng libro. Kung sa labas, ang kulit ko. Sa school naman, puro aral lang ang inaatupag ko. XD (loko, ang ba it daw) Ako lang din ata ang walang lovelife dito eh.. Alam kong dumating na si Prof. tumahimik bigla eh.. Tumigil na sa pagdadaldalan tungkol sa kaartehan ang mga kaklase kong mga bratinela.

"Ok, Goodmorning class." si prof. Nagpakilala na siya and nagsalita ng kung anu-ano. Medyo bored na din kasi ako e h,kaya tinamad na ako makinig. Nagsimula na namang umingay ang room namin. Nakatingin lang ako sa labas. Ewan, tinatamad lang talaga ako ngayon. Biglang tumahimik ulit. Di ko alam kung bakit. Narinig kong nagsalita ang prof.

He said may bago daw sa klase namin. Transferee.. (eek, malamang!) "Okay. Please listen. Magpapakilala ang bago niyong classmate." Biglang umingay ulit. Mukhang lalake ang transferee, OA kung makapagbulungan ton g classmates kong girls ehh.. Naririnig ko na nga eh.

"Oh my Geee! Ang gwapo! sana dito sa tabi ko umupo!" "Ang yummy niya!"

Sige.. kung makapagbulungan kayo, pasok sa banga! Di parin ako tumitingin, nasa bintana parin tingin ko. Wala akong pakialam kung mala Adonis pa yang transfereeng yan.

Tumahimik bigla. Then Mr. Transferee spoke, "Hello everyone!" Wa-wait, kilala ko yung boses na yan eh.. wait. Don't tell me..

Napalingon ako bigla. When I saw Mr. Transferee's face, feeling ko nanigas buong katawan ko.. Parang mahihimatay na ata ako.. Feeling ko ang putla-putla ko na. Biglang naalog brain cells ko. Parang la labas na dugo ko mula sa leeg ko.. In short, mamamatay na ako. (TAMA! I'm so gonna die!)

This can't be!

Sh*t! What is he doing here!?! *********

Chapter 8 Holy sh*t.. Ayoko na sa school nato.. ---------"Ok class, he's new here. Treat him well." "Yess prof!" sagot naman nila. Well, puro babae lang din ang sumagot. Kaasar..

"Mr. Rodriguez, you may take any vacant seat." "Oh, excuse me sir. Will it be okay if I sit next to that pretty girl?" sagot na man ni Abnoy. Tumahimik bigla ang klase. Teka, nakapagtataka ata to'. Unti-unti, mula sa pagba basa kunwari, I checked out kung ano na ang nangyayari and walanjo! Nagtaka lang ako, lahat sila nakatin gin sa akin..

"Wait, baket diyan niya gustong tumabi sa freak na iyan. Mahawa pa siya sa kawei rduhan niyan eh.." sabi nung isa kong classmate.

"And what did he call her? Pretty?, eh mas lalake pa ata si Azusa kaysa sa kanya eh.." sabat naman nung isang mukhang bisugo ang mukha.

Psh.. ang sarap nila pag-uuntugin! Ganito lang talaga ako manamit lalo na pag na sa campus ako. Mas prefer ko magjeans kesa suutin yong mga damit na halos pati kaluluwa mo eh kita na. Mga bwesit. Aya w ko namang katabi yang abnoy na iyan.. Sige, sa inyo na iyan. Kainin niyo na.

"Ok, Mr. Rodriguez. You'll be sitting right next to Ms. Villarial."

Ah.. okay, katabi ko pala - Whaaaaat?? Bakit katabi ko?!

Napatayo ako bigla. Pinameywangan ko siya.

"Sir, I would like to change seats with any classmate who wants to occupy my se at."

"No Ms. Villarial. That's your final seat."

Pshh, mukang wala na akong choice. Nakita kong naglakad na siya papunta sa upuan niya which is by the way, right next to me.

Naitirik ko nalang mata ko. Fine, wala akong pakialam kahit katabi ko yang abnoy na iyan. :/ I went back to reading. Ignore.. Ignore..

"Hey, asawa-to-be."

*Goosebumps everywhere* sh*t, ginagambala na niya ang tahimik kong buhay..

---------------------

Pagkatapos ng sobrang boring na klase. Time na.. Dali dali akong tumayo and went out of the room. Pupuntahan ko si Van, kailangan ko ng kausap..

Naglalakad na ako ng tahimik sa hallway.. Parang walang nakikita ang mga tao. (K asi nga akala nila tomboy ako) Di ako pansinin dito sa school. Nagtaka ako ng umingay na naman. Nagbubulungan na sila..

"Wait, who's that guy? I think, he's too gwapo!" sabi nung nasa hallway. "Wait, and why is he walking too close to that Azusa?" Napalingon ako bigla. And poooff! Tumama ang mukha ko sa dibdib niya.

Dugdug..

Tokwaa, napaatras ako ng ilang hakbang. No please, wag mo sirain peaceful life k o. :( He smiled naughtily. Lalong lumakas ang mga bulungan sa paligid. Kasi naman, wer e catching too much attention na. Ako pulang-pula nakatingin sa kanya ng masama while his smiling there. In a really katakam-takam na way XD

He stepped forward,

I stepped back,

Forward ulit..

I stepped back once more.

Ayoko na.. Tumakbo ako palayo.

------------------

Noong nagkita kami ni Rachelle Van. Sinabi ko na sa kanya ang lahat. From what h appened in the island, until yung ngayon. Baaaa, imbis na damayan ako sa pagdadalamhati ko. XD kinilig pa. Gusto daw niya makilala yong loverboy ko. "Kyaaa! best! Kilig much! Akalain mo, may sunod ng sunod sayo! ayaw mo nun. Atle ast siya, alam na maganda ka kahit mukha kang tibo manamit. HAHAHA" "Kainis ka Van!" sarap patayin ng bestfriend ko no? "Eh, joke lang.. so I guess, matutuloy kasal niyo?" "Di ako papayag. Ayokong makasal ng sobrang aga."

Pero kailangan ko munang gumanti. That jerk ruined my peaceful life and stole my first kiss! ---------Pabalik na ako sa room namin. Naglalakad ako while nagbabasa. Pero biglang may h umarang sa dinadaanan ko. Hindi lang isa. Apat sila. Ang tatangkad kasi naka-heels. Tinignan ko lang sila and continued wa lking. Pero hinablot nila ako nigla. Muntik na ako masubsob sa sahig. "Hey you! Anong meron sa inyo ni Yoshida?" "Bakit ka niya sinusundan kanina?" Ang dami namang tanong.. Malelate na ako. "Wala." sagot ko lang. Then continued walking. They pulled me real hard. This time, napaupo na ako sa sahig. Ouch, ang sakit nu n ah. "Don't mess with us!" sigaw nilang apat. "I'm not. I told you wala akong pakialam sa abnoy na iyon." kalmado kong sagot. Nagpipigil lang ako..

"How dare you call him abnoy!" Sigaw nung isang girl then she pulled my hair. Sh *t ang sakit! "Bitiwan mo buhok ko! Aray!" pilit kong tinatanggal kamay niya mula sa buhok ko.

Hirap akong tanggalin. Kasi Apat sila, pinagtutulungan na nila ako! Yung ibang s tudents naman, tititignan lang kami. Porke't mukha akong tibo, di man lang ako tulungan! Bwesit!

"Let her go." Napatigil silang apat sa paghila sa buhok ko. Sabay sabay silang napalingon.

"Yoshida Haru.. ah, ikaw pala." "Alam mo ba. This tomboy right here, called you ABNOY!" maarteng sabi nung isa s a sumabunot sa akin.

Lumapit samin si Abnoy. She pulled the hands of the girls na nang-aaway sa akin. Tapos he carried me. Naalala ko tuloy bigla yung sa isla. >///////<

"Everybody listen. Get your hands off this girl. Ayokong sinasaktan niyo siya. N obody can hurt her." sabi niya sabay talikod habang buhat-buhat niya ako. Lumingon pa siya ulit.. Mukang may nakalimutan.

"..and one more thing, this girl can call me abnoy or any name she wants. Why? B ecause she's my WIFE"

*************

Chapter 9

Haru's POV

Nakakatawa ang reaction ni Zuzu. XD Pulang-pula na siya. Hahaha :p

Akala niya siguro, di ko siya susundan. Nasa hallway siya nun, naglalakad papunta sa ewan ko kung saan. Kaya ako naman, sindundan siya agad. Hmmmm, inisin ko kaya to? Miss ko na kasi yung pagtataray niya.

Nagbubulungan na ang mga tao sa paligid namin. Naglalakad ako ng sobrang lapit s a kanya. Mukha na nga akong aso eh. XD Napansin niya siguro kaya bigla siyang lumingon. I was close kaya BLAG! tumama s iya sa dibdib ko. Napaatras siya ng ilang hakbang.

I smiled..

She frowned..

I stepped forward,

She stepped back,

Forward ulit..

She stepped back once more..

Kakausapin ko na sana siya kaya lang biglang tumakbo eh. Runner ata yun, ang lak as tumakbo eh. XP

Buong hapon akong nakaupo lang sa library. Ang boringggggg... Asan na ba kasi si Zuzu?

Nang papunta na ako sa susunod kong klase. Napansin ko yung kaguluhan sa may hal lway. Lumapit ako tapos bigla kong narinig,

"I'm not. I told you wala akong pakialam sa abnoy na iyon." "How dare you call him abnoy!" "Bitiwan mo buhok ko! Aray!" Wait! I know that voice, that's Zuzu! Dali-dali akong sumiksik sa kumpol ng mga estudyante and saw Zuzu on the ground habang hawak-hawak ng dalawang babae ang buhok niya. Nainis ako bigla. Buong gabi kong tinitigan yang mukhang yan, yang buhok na iyan nung nakitulog ak o sa quarters ni Azusa sa isla, tapos hihilahin lang nila. Malalaki ang hakbang na lumapit ako sa kanila.

"Let her go." Napatigil silang apat sa paghila sa buhok niya. Sabay sabay silang napalingon.

"Yoshida Haru.. ah, ikaw pala." "Alam mo ba. This tomboy right here, called you ABNOY!" maarteng sabi nung isa s a sumabunot kay Zuzu. Hindi ko pinansin yung sinabi nung isang babae. Tinanggal ko ang kamay nilang na kasabunot sa buhok ni Zuzu and carried her.

"Everybody listen. Get your hands off this girl. Ayokong sinasaktan niyo siya. N

obody can hurt her." sabi ko sabay talikod habang buhat-buhat ko siya. Lumingon pa ako ulit..

"..and one more thing, this girl can call me abnoy or any name she wants. Why? B ecause she's my WIFE" *************

Azusa's POV

"She's my WIFE." "She's my WIFE." "She's my WIFE." "She's my WIFE."

"Aaaaaahhhh!! Nakakalokaaa! Tantanan mo akong abnoy ka!" sigaw ko habang nakahar ap sa dingding. Bwesit, nakakahiya yung kanina ah. Kargahin ba naman ako sa harap ng maraming tao! >//////< Abnoy talaga .

Nakatulog akong yun ang iniisip. Actually, hindi ako ganon ka nakatulog. Heller, paring sirang plaka kasi yong sinabi niya. Paulit-ulit na lang. "Uwaaaaaahh!! Ang laki ng eyebags ko!" *0* Para akong Zombie'ng naglalakad sa school. Napapatingin sa akin ang mga tao tapo s nagbubulungan.

"Psh, kaya pala. Eh, boyfriend pala siya nung anak ng may-ari ng school." Bulong nung isa. (BULONG DAW?!) "Sayang. Tsk, ang gwapo pa naman ni Haru."

Hindi ko na pinansin ang mga sinasabi nila. Walanjo lang. Ikaw ba naman walang t ulog. Pshhh >________<

"ASAWA-TO-BE!" Napatigil ako bigla. Yung feeling na parang binuhusan ako ng malamig na tubig. T atakbo na sana ako pero biglang may humawak sa kamay ko. Paglingon ko it's Van. "Best, bakit parang nakakita ka ata ng multo?" "Uhm, ano.. ano kasi.. Si ano.." "Si? Sino?" "Si ano.. andito na si.. ano" Uwaaa! nauutal ako. Palapit na si Abnoy. Ayoko na dito. >___<

"Ano ba? Di kita maintindihan!"

"Andito ka lang pala kanina pa kita hinahanap MISIS." Namula ako. As in, talo pa ang kamatis na hinog! Bakeeeeeet??

"Misis?? Sino? Si Azusa?" litong tanong ni bestfriend. "Oh, tingin ko ikaw ang bestfriend ni Azusa. Nice meeting you. I'm Haru, Yoshida Haru."

"Oh, so ikaw pala si "ABNOY" ni Azusa?" sabi ni bestfriend with matching quotati on marks in the air. "Ayy, oo. Ako yun." nye? bakit parang proud pa siya na tinatawag siyang abnoy. M ukang adik to ah. -_____-

Lumapit si Abnoy sa akin then kinuha yong bag ko pati books ko. He held my hand tapos hinila ako. Namula ako lalo. Hindi ko maigalaw kamay ko.

Hinatid niya ako hanggang sa susunod kong klase. Buti't di kami classmates. Kasi tulala lang talaga ako. 0____0 Pagkarating namin sa room. Nagpaalam na siya, kissed me on the cheek tapos nawal a. Wait.. *process...* *process...*

E-eh?!? What happened?!?! ************************

Chapter 10

Inulan ako ng tukso mula kay Van. Porke't pakipot daw ako. Kahit ang gwapo daw n i Haru. Porke't bulag daw ako. Uwaaaa!! Kainisssss.. ano'ng nangyari sakin kahapon? Bakit di ako nakapagreact?! Pachuuuu.. Walanghiyang abnoy iyon! Di ako papayag na maisahan niya. Gusto niya ng ganito ha? Humanda siya!

-Operation Ganti kay AbnoySabado ngayon. Alam kong walang klase si abnoy ngayon at according to my researc h, naglalaro daw sila ng basketball pag ganitong Sabado't walang klase. Sabi pa, gustong-gusto daw ni Abnoy na naglalaro para pampawala ng stress. Hmmmmm... *light bulb* humanda ka ngayon.

Nag-antay lang ako ng konti, tapos I saw his car. Pagbaba niya muntik ko nang ma kalimutan pangalan ko. Nakakapanglaway! XD (eee.. maharot kaa!) Psh, pero kelangan ko mag-concentrate! Back to mission!

Nakita kong nagsidatingan na rin ang mga katropa niya. Nag-iingay na rin kasi eh . Nang marinig kong aalis na sila para maglaro. Unti-unti na akong naglakad papunta sa kinaroroonan nila. "Tara na bro." "Sige." "Babe!" sigaw ko bigla. (Uwaaaa!! kahiya yung babe ah)

Napalingon silang lahat tapos natahimik sila bigla.

"Teka, sino ba tinatawag niya?" "Teka, ako ata. Ang ganda eh." sabi naman nung isang katropa ata ni abnoy. "Akala ko ba sasamahan mo kong magshopping ngayon Haru?" arte ko naman with matc hing pacute. Bwahahaha! Magaling ako dito. Nakita kong nabigla siya. Hindi kaagad nakasagot eh. Hahaha! Ano ka ngayon ha ab noy?! Akala mo ikaw lang? Puwes! goodbye basketball ka ngayon. Magiging boring itong araw na ito para sa iyo! XD (Evil La ugh)

"Woahh! si Haru pala." "Pare! Mukhang may date kayo ngayon ah! XD Ikaw, ang sama mo. Kinalimutan mo nam an girlfriend mo" "Sus! kung ako ikaw. Di na ako hihiwalay diyan. Baka agawin yan ni Ford" pasarin g naman nung isa. Napuno ng ingay at kantyawan sa lugar. Si Abnoy naman, tahimik lang. Mukhang masama ang loob kasi di makakasali sa bask etball game nila. HAhaaha! Yes! Ang galing mo Azusa! Akala ko panalo na ako kaya lang biglang nagsalita si Abnoy. "Ay, oo nga pala babe. Sorry nakalimutan ko." lumapit sa akin ang abnoy na nakan gisi. Parang nagbabantang naiinis. >____< Gawd, mali ata tong pinasok ko. "Dali, hug nalang kita para makabawi naman ako." sabi pa niya.

Gusto ko biglang tumakbo. Bahala na kahit di ako makaganti. Ayoko na..

"So, I guess di ako makakasama mga tol. Kayo nalang muna. Samahan ko si babe eh. Baka sumama loob nito." sabi ni Haru sabay akbay sa akin. Yikes! DANGER!!

"Sige pare!" "Enjoy!" Bwisit!! Mukhang ako ang nabiktima ng plano ko. >_____<

"Hmmm..So I can't play basketball today huh?" Psh, dapat lang yan sayo. ;/ I just smirked.

"Well, it's ok. Andito ka naman eh." "Wait. What did you say?!" "You said sasamahan kita sa mall. Okayokay. Pero sa isang kondisyon. You ruined my schedule. Now, you have to make up for it.

"What do you mean?!" sigaw ko naman. Wala akong pakialam kahit mabulabog man ang mga gorilya o mahulog man ang mga ibon sa langit dahil sa ingay ko. Napipikon na ako eh.. He stepped two steps forward, held my chin and stared right into my eyes.

"Spend the whole day with me." *************

Chapter 11 He stepped two steps forward, held my chin and stared right into my eyes.

"Spend the whole day with me."

Napanganga ako. That came so suddenly.. Mukhang napasubo nga talaga ako. "What?" "Psh, alam ko narinig mo yon. What ka ng what eh. Halikan kita diyan." sabi nama n niya. Namula ako bigla. Naalala ko tuloy yung sa isla. "N-O. as in NO." matigas kong sabi.

He just smirked, held my hand at basta-basta nalang akong hinili papunta sa kung saan. Hirap akong sundin siya. Ang laki ng lakad eh.. >__< Then we stopped. Nasa harap na kami ng car niya. Ito yung car na nakabangga sa c ar ko. Psh, kainis. "Oh, come on. Tara na." pinagbuksan niya ako ng pintuan ng sasakyan then gently pushed me papasok. I have no choice but to follow him. Ayokong manakawan ng halik ulit no! >____< Sumakay na rin siya. Pinaandar na niya yung car niya and before kami umalis, he turned on the radio.

When I look into your eyes, It's like watching the night sky. Oh, a beautiful sunrise,

There's so much they hold. And just like them old stars, I see that you've come so far. To be right were you are, How old is your soul?

Well, I won't give up on us, Even if the skies get rough. I'm giving you all my love, I'm still looking up.

Awwwww :) Ang sweet nung kanta. Promise favorite ko na to XD kinikilig ako na ew an.

And when you're needing your space, to do some navigating. I'll be here patiently waiting, to see what you found.

No, I won't give up on us, Even if the skies get rough. I'm giving you all my love, I'm still looking up. I'm still looking up.

I was humming while tumutugtog yung kanta. Bigla akong napalingon kasi feeling k o may nakatingin sakin. And when I did, tama nga ako...

Nakatingin siya sakin. Nakangiti. >////////< Uwaaaaa! Lord, mukhang pinagtitripa n ulit ako nito eh. :( "I didn't know that you sing." sabi niya. "Baket? Masama ba?" taray ko naman. "Hindi ah. Ang ganda nga eh." "Maganda? You mean yung kanta?"

"Hindi, ikaw."

Eh?! >//////< Sh*t. Dugdug. Ang lakas ng tibok ng tokwa kong heart! Napatingin na lang ako sa labas. "Psh, tigilan mo ako. Dalian mo nalang diyan para makarating na tayo agad don. N asasayang oras ko."

I heard him laugh. Aww, bakit ang sarap pakinggan ng tawa niya? ****************

Chapter 12

Hindi na siya nagsalita pa for the rest of the time na papunta kami sa mall. Aya w ko namang ako ang umunang magsalita. Therefore, tama ka! Nakakabingi ang katahimikan sa loob ng car niya. Sus, abut-a bot ang dasal ko na sana makarating na kami agad sa mall.

At well, mukhang dininig ang dasal ko, andito na kami ngayon malapit sa Mall. Pa gkapark na pagkapark niya sa car niya. Bumaba agad ako. And faced him na nakapameywang. "What now?"

"Anong what now?"

"You told me, I have to spend the whole day with you. okay, now we're here. Don' t tell me tutunganga nalang ako dito?" Kung wala naman pala akong mapapala kasama siya, kay Van nalang ako magpapasama tutal andito rin siya kasi I texted her kanina nung nasa car pa kami. Wait.. si Van! Patay, paano na si Best? Eh kailangan kong samahan tong kumag na to eh. >__< "Sh*t!" "What? Baket?" tanong naman ni Haru. "Si Van nga pala. May usapan kami ngayon. Magtatampo yun pag hindi ko siya sinip ot. Ako pa naman nagyaya." litanya ko. "So she's here? Hmmmm, sang part ba siya ng mall ngayon nag-aantay?"

Teka, nasan nga ba? Itetext ko na sana siya ng biglang, *vibrate* *vibrate* Napatingin ako sa phone ko. It's Van.

From Bhest: "Bhest, where ka na? Dito ako sa Chowking. punta ka na dito." -End of text message-

"Nasa Chowking daw siya." taranta ko namang sagot.

"Okay, gagawan ko ng paraan yan. She can't come with you kasi kasama kita." "Eh ano naman kung kasama kita?" "Basta. Hindi pwede."

"Wow! Boss, ikaw ba yan?" pang-iinis ko nman sa kanya. Actually, ako na nga ang naiinis. :/ May kinulikat lang siya sa phone niya then called someone. Di ko masyado marinig usapan nila eh. :( After, he faced me. "Okay na. Di ka na kailangan dun. May kasama na bestfriend mo." "What? Kasama? Hoy! Pag may nangyaring masama sa bestfriend ko, ipapasalvage kit a!" angil ko sa kanya. "You're bestfriend will be okay." he smiled. "Mukang, bukas pag nagkita kami, magpapasalamat pa yun sa akin." he said and gri nned.

Baaaa.. Ano ba kasi ginawa nitong kumag na to? Baka mapano si Bestfriend. >____<

Rachelle Van's POV: (Oh ha?! Pumi-POV na rin ako ngayon! HAHA XD )

"Nasan na ba yung babaeng yon?" Kanina pa ako dito eh. Hindi naman ako pinag-aantay nun eh :( Maitext na nga. To Bhest Lukaret: "Bhest, where ka na? Dito ako sa Chowking. punta ka na dito." -End of text messagetapos sinend ko. (Malamang diba XD ) Psh.. Mukhang walang planong magreply. Iindyanin ako?! Saktan ko to pag nakita k o tong babaeng to. Hahahaha.

Nagbasa nalang ako ng story sa phone ko. Eh sa boriiingggg eh XD Kinikilig na ako dito. Hahaha. :P Napatigil ako sa pagbabasa ng biglang may nakita akong tumigil sa may harapan ng table ko. "Let's go?"

Hindi ko pinansin, baka naman hindi ako ang kausap. Heller, ni dulo ng buhok nit ong taong to, di ko kilala eh. In fairness, gwapo siya. Haha XD After a while, natapos ko ng basahin yung story. Ngingiti-ngiti pa nga ako sa ki lig eh. Pagharap ko, nakatayo parin yung lalake sa harap ng table ko. "Tapos ka na? So tara na?" sabi niya. Teka, sa akin nakatingin eh. Ako ba kausap nito? Napaturo ako sa sarili ko sabay sabing, "Teka, ako ba kausap mo?" "Malamang, sayo ako nakatingin diba?"

"Aba't pilosopo to ah!"

"Oh, dali. Tara na." Di na niya ako inantay na maiprocess pa kung bakit niya ako kinakausap. He grabbed my hand and led me patayo. "Wait, san tayo pupunta? And who are you?" "Kahit saan. San mo ba gusto?" parang walang interes na sagot naman nito. "Ano?" "Sabi ko, kahit saan na gusto mo. Sabi kasi ni pinsan, aliwin daw kita." "Pinsan? Aliwin ako?" "Okayokay. Nakakahilo ka na magtanong ah." sabi naman niya. "Eh, nakakahilo ka sumagot eh!"

"Fine. I'm Mark. Mark Reynard Rodiguez" Wait, Rodriguez? Parang familiar ata. "Pinsan ko si Haru. Sabi niya di daw makakapunta si sino ba yun?" "Si Azusa" sagot ko naman.

" Tama. Siya, kasi magkasama sila ngayon. Kaya I came here para replacement. Ang galing mo ah, nakilala mo agad si Azusa." dagdag naman niya. "Malamang naman manong, BESTFRIEND ko yun eh." sumimangot nalang ako. "Hmmm, magaling ka pa rin." nagkibit-balikat pa ang mokong na gwapo. XD "So you mean magka-" "yupyup. Tama na yung tanong. Tara na." hinila na niya ako sa kung saan.

*** woah! Mukang may lovelife na si Bestfriend ***

Chapter 13

Haru's POV Salamat sa pinsan kong magiting at masosolo ko ngayon si Azusa. XD

Nag-ikot kami sa mall. Bili dito, bili doon. Grabe kung makapagshopping tong si Azusa. EWan ko lang kung saan niya isusuot tong lahat ng damit na binili niya. Nakasunod lang ako sa kanya. Pero, hmmmm.. makapag-isip nga ng topic. *lightbulb* "Zuzu.."

Hindi siya sumagot. "Zuzu.." sinundot ko siya sa tagiliran. Napaigtad siya. Tapos, magkasalubong ang kilay na humarap sa akin. "Pwede ba, hindi Zuzu ang pangalan ko. Okay?" "Zuzu." "Hindi nga eh. " "Zuzu gusto ko eh.." I pouted. "Whatever." tumalikod na ulit siya. "by the way, matanong lang huh? Napansin ko. Babaeng-babae ka tignan pag sa laba s ng school. Pero bakit pag nasa loob.." Humarap siya sa akin. Blangko lang ang expression.

"Kasi, ayaw kong magsuot ng damit na parang pati kaluluwa ko labas na." sabi niy a sabay talikod. Napangiti na lang ako. 1 more reason why I like her.

Azusa's POV Kanina pa niya ako kinukulit. Ayaw ko siya pansinin kasi pag ginawa ko yun, bumi bilis tibok ng puso ko. Di ko alam kung bakit. -_____"by the way, matanong lang huh? Napansin ko. Babaeng-babae ka tignan pag sa laba s ng school. Pero bakit pag nasa loob.." Humarap ako sa kanya. Blangko lang ang expression.

"Kasi, ayaw kong magsuot ng damit na parang pati kaluluwa ko labas na." sabi ko sabay talikod. Psh, sana wag na niya ako bigla biglang kalabitin. Kinakabahan ako eh..

Tutal naman gusto kong makaganti. Nagshopping grande ako, tapos pinabitbit ko sa kanya mga binili ko. Ha! Kala niya maiisahan niya ako. ASA! Pumasok ako sa Penshoppe. Tapos dumiretso sa mga damit. Tinitignan ko lang. Luma pit samin yung saleslady. "Ma'am, feeling ko bagay to sa inyo." sabi niya sabay pakita nung dalawang ladie s shirt. Color pink yung isa tapos light blue yung isa. Maganda nga. Pero, pareho lang ang design, isa nalang siguro bibilhin ko. Hmmm, *pili* *pili* "Tingin mo, anong mas maganda?" tanong ko sa saleslady. Imbes sagutin ako, humarap siya kay abnoy tapos tinanong siya. "Para sa inyo sir, ano po ba mas bagay para sa girlfriend niyo?" "Excuse me miss, but I'm not -"

"Hmmm, para sa girlfriend ko ba?" sapaw naman ni abnoy. Buwisit! Napagkamalan ka mi! Ahuhuhuhu. >/////< "Anong color po ba maganda?" "Hmmm, wala. May transparent ba kayo? Gusto ko yun para sa babe ko eh." TRANSPARENT?!?! Hinampas ko siya. "Adik ka bang unggoy ka?! Transparent mo mukha mo!" "Ang cute niyo naman po mag-away. Ayy, by the way po. May mga couple shirt din p o kami rito. Baka gusto niyo po. Ang cute niyong couple eh"

Tatanggi pa sana ako. Kaya lang, "Sure. bibili ako." Kaya ayun, bumili yung abnoy ng isang pair. Kinukulit niya akong suotin daw nami n. Todo tanggi naman ako. Lord, nakakahiya na to. >/////<

"Ma'am, Sir. Mukhang natuwa po ang manager namin sa inyo. Kaya kayo po ang pinil i na couple of the day. Pakisuot nalang po ng couple shirt niyo tapos pipicturan ko po kayo para sa tarpoline for this day. " What?!!? "Hindi, wag na. Iba nalang piliin niyo." "KJ naman ni Babe :(" he pouted. "tigilan mo nga ako sa babe-babe mo diyan!" "Baket? diba ikaw naman unang nagtawag sakin niyan?" He said in between "Shut up!"

"Dali na, picture lang naman ehh.." Hinila niya ako bigla tapos tinulak ng marah an papunta sa fitting room. Wala na akong choice. Nagchi-cheer na ang ibang costumers eh >////<

Paglabas ko, nakita kong nakabihis na rin siya. Pinicturan kami. Iba ibang pose. Naaasiwa na nga ako kasi ang lapit namin sa isa 't-isa. "okay, last pose na po. 1-2-3!" Na-shock ako. Inakbayan niya ako then nagsalita ng mahina. "I love you ...."

Hindi ko masyadong narinig. Oh baka, mali lang dinig ko. Napalingon ako bigla. B ago pa ako makapagtanong, sinalubong niya ako ng halik sa pisngi. >////////< ******************

Chapter 14 "I love you ...."

Hindi ko masyadong narinig. Oh baka, mali lang dinig ko. Napalingon ako bigla. B ago pa ako makapagtanong, sinalubong niya ako ng halik sa pisngi. >////////<

Sobra akong namula. Narinig ko pang nagpalakpakan ang mga tao. Pero ako dun, tul ala lang. 0_______0

Dugdug..

Napahawak ako sa dibdib ko. Sh*t. Ayan na naman. Nahihirapan na ako huminga sa l akas ng pintig ng puso ko. Tokwa naman. Tantanan mo akoooo. >///////<

"Ah, ano.. Teka, magsi-CR muna ako." sabi ko sabay labas sa shop. Naiwang nagtat aka si abnoy.

*Sa CR* Napasandal ako sa pinto ng cubicle. Dugdug.. Psh, hindi parin siya tumitigil. :( bakit ba ako nagkakaganito?

Paglabas ko, nakita kong nakasandal siya sa may dingding malapit sa Girls CR. Na ng makita niya akong lumabas. Lumapit siya agad sa akin. "Okay ka lang ba?" Pinilit kong kalmahin ang sarili ko. "Oo naman, may dahilan ba ako para di maging okay?" sabi ko with a blank express ion. Nagkibit-balikat siya. Ako naman umuna na sa paglalakad.

"San mo gusto magdinner?" basag niya sa katahimikan. "Wag na. Busog pa ako eh." sabi ko naman without looking at him. "Busog? Eh kanina ka pa ata hindi kumakain eh. Dali, dinner na tayo." "Wag na sabi eh. Busog pa ako." at mas binilisan ko pa ang lakad. Napansin na ata niya na parang nag-iba ang timpla ko. Hinabol niya ako and grabb ed my hand.

"May problema ba?" Napalingon ako bigla. Dugdug..

Automatic akong namula. "Wala." hinila ko ang kamay ko. "Gusto ko nang umuwi." "Hatid na kita." "Wag na. Papasundo nalang ako."

"Pero - "

"Sabi ko, wag na! Bingi ka ata eh." sabi ko sabay talikod. I called my driver an d told him to pick me up ASAP.

Sinundan niya lang ako at inantay na makasakay na. "Thank you for accompanying me." Sabi niya bago ako umalis. Tango lang ang isinagot ko sa kanya. --------

Kinakabahan parin ako hanggang ngayon. Natatakot ako sa pwedeng mangyari kung ha hayaan kong lumapit sa akin si Haru. Natatakot ako na hindi na kayanin ng pagmamatigas ko.. Natatakot akong mahalin siya.. :(

---------

Kinabukasan, pumasok ako sa school na walang tulog. Wag niyo na tanungin kung ba kit. Malamang dahil dun. -______Todo iwas naman ako sa kanya. Umiba na ako ng dinadaanan sa school para di kami mapag-abot. Tuwing nasa iisang klase naman kami ang ginagawa ko tuwing kinakausap niya ako a y: Ignore.... Ignore .... Ignore ....

Pagdating ng hapon eh, wala na akong klase. Deretso uwi nalang ako.. Or baka dad aan muna ako kina Van. Ngayon, tinatamaan na ako ng katamaran kaya hindi na muna ako nagdrive. Nagpapahatid-sundo ako kay Man ong. This week lang naman eh. Palabas na ako ng gate. Natatanaw ko na nga yung car na ginagamit sa pagsundo sa akin eh. Siguro tatambay muna ako kina Van. Pagkatapat ko sa car. Binuksan ko na yung pinto sa passenger's sit tapos sumakay ng hindi tumitingin. (Nakatingin ako sa phone ko eh. XD) "Manong, hatid niyo po muna ako kina Van."

Nakapagtatakang di sumagot si Manong Driver. Hmm.. Nevermind. Masyado na akong p agod para usisain pa siya. Isinuot ko ang headphone ko then pressed a random song. And well nagkataong it's the same song nung nasa car ni abnoy.

When I look into your eyes, It's like watching the night sky. Oh, a beautiful sunrise, There's so much they hold.

And just like them old stars, I see that you've come so far.

To be right were you are, How old is your soul?

Well, I won't give up on us, Even if the skies get rough. I'm giving you all my love, I'm still looking up.

Naramdaman kong unti-unti na akong hinihila ng antok. And when you're needing your space, to do some navigating. I'll be here patiently waiting, to see what you found.

No, I won't give up on us, Even if the skies get rough. I'm giving you all my love, I'm still looking up. I'm still looking up.

Napapikit na ako. Ang sarap matulog.. Ugaaaa.. Bago ako tuluyang mahimbing, eh I heard someone say this words: "Yes, I won't give up." -----------

"Hmmmmm.." *blink* *blink* Unti-unti kong iminulat ang mata ko. Inaantok pa talaga ako ehh.. Hindi ko pa maibuka ng maayos. -____Pagkadilat ko, nakita ko yung langit. Punung-puno ng stars. Wait- Wait, diba nasa car ako bago ako nakatulog? Paano ako umabot dito? Pinakiramdaman ko ang sarili ko. Teka, parang nakaunan ata ako sa braso ng kung sino. Paglingon ko, Bigla akong b inundol ng kaba..

Don't tell me ... **************

Chapter 15

*Blink* *Blink*

Nang mahinuha ko kung sino talaga ang katabi ko. Parang mamamatay ako bigla sa k aba. It's him. Yes, HIM!

"Aaaaaaaaaaaaaaaaahhhhh!!" tili ko.

Naalimpungatan ata ang mokong. "Hoy! Bakit ka ba sumisigaw." sabi niya habang nakahiga.

"What?! May gana ka pang magtanong? Anong ginawa mo sa akin ha? Nasan ako? Nasan tayo? Nasan si Manong? Anong ginawa mo sa kanya? Pano tayo dumating dito?! Bakit kasaMadami pa sana akong itatanong pero bigla niya akong sinunggaban and stopped whe

n he was almost just an inch away. Natahimik ako bigla. "Hinay-hinay lang. Mahina ang kalaban." Nanlaki ang mga mata ko ng marealize ko kung gaano kami kalapit sa isa't-isa. Na paurong ako ng mabilis.

"Marunong ka din palang tumahimik eh."

"How dare you!" "Nasaan si Manong? Uuwi na ako." sabi ko sabay tayo.

"Ah, si manong? Nasa kanila lang. Pinag day-off ko."

"What?! And bakit nakiki-"manong" ka na rin sa driver namin huh?"

"Why not?" "Wag mong sinasagot ang mga tanong ko ng tanong din. Abnoy ka!" "I'll take that as a compliment babe." sabi niya and smiled without even looking at me. "Stop calling me BABE! hindi ako baboy! Mas lalong hindi ako biik!" Lumingon siya sa direksyon ko and smiled in a very charming way. "Babe."

"Shut up!Kung ayaw mong sabihin kung nasaan talaga si manong. Uuuwi akong mag-is a! I can go home alone." sabi ko then I marched back to the car and open the driver's seat. Ready'ng ready na sana ako n g biglang..

"Wait, where's the key?" Padabog akong bumalik sa kinaroroonan ni abnoy and shouted: "Hoy! Where's my key." He raised his right hand at hinayaang makita ko ang susi ng sasakyan then he loo ked at me with a blank face. "Nakita mo na? Now, it's ok. I won't mind if you really want to go home." pang-i inis niya sa akin sabay luklok ulit sa susi sa bulsa ng pants niya.

"Malas ka talaga sa buhay ko. Give the keys back to me!" "Get it if you can."

Ayaw ko namang lumapit sa kanya. Baka kung anong gawin nito sa akin. Nakakarami na rin tong abnoy na to. >//////<

"Wag na no! Kung ayaw mong isauli sa akin yan. Magpapasundo nalang ako kay Van." I got my phone then dialled Van's number.

Ilang sandali lang, she picked it up. "Oh, bhest?" "Van, I really need your help. Can you pick me up here. Dito sa may park sa Quez on. I can't use my car eh."

"Ngayon na? Teka ha, kasi ano bhest eh..." sabi naman ni Van.

"Ano?" "Ano eh.. hindi kasi ako muna makakaalis dito sa bahay eh."

Magtatanong pa sana ako kung bakit nang biglang may marinig akong boses ng lalak e sa kabilang linya.

"Wow! Ganda naman ng collection mo." sabi nung lalake. "sino yan bhest? May lalake ba sa room mo?"

"A-ah, A-ano, wala bhest. Cellphone ko lang yun." "Uy, Van. Sino yang kausap mo. Dali, tour mo muna ako sa kwarto mo." sabat naman nung lalake na narinig ko kanina.

"Bhest, may lalake talaga diyan. Sino yan?"

"Fine. It's Mark Reynard."

Nakaloudspeak ang phone ko kaya naririnig ni abnoy ang pag-uusap namin. "Mark Reynard? Sino yan?" "Mark Reynard Rodriguez" "Wait? Yung pamangkin ng may-ari ng school natin?" "Yup." "Whaaaaat?!?!" -------Upon hearing her response. Napatakbo ako bigla sa kinahihigaan ni Haru and pulle d him up. Nagtaka naman siya. "We need to go to Van's house! I need to protect Van!" Nagtataka man. Tumango na lang si Haru and mabilis na pinaandar ang sasakyan.

I need to be there ASAP. Hindi ko pwedeng ipagkatiwala ang bestfriend ko sa pina kachickboy na lalake sa buong campus namin.

I need to protect my bestfriend no matter what.

*****************

Chapter 16

Wala kaming imikan habang papunta kami sa bahay ni Van. Hindi rin naman siya nag tatanong kaya di na ako nag-abalang kausapin pa siya. Pagkapark na pagkapark ni abnoy sa car, halos patalon akong bumaba. Tumakbo ako papasok and headed to Van's room upstairs.

Hindi na ako nag-abalang kumatok. Pagbukas ko sa pinto, nadatnan ko si Van na na gsusulat. Napakurap-kurap ako. Where's that chickboy?

"Nasan ang chickboy na iyon?" "Sino?" tanong naman ni Van.

"Yung chickboy na iyon? I mean si Mark."

"Ah, ayun, kanina pa nakaalis."

Lumapit ako sa kinauupuan ni Van.

"Tell me, may relasyon ba kayo ni Mark best?" seryoso kong tanong.

Nakatingin sa mga mata ko si Van. Mukhang tama nga ang kinatatakutan ko. Masasak tan na si bestfriend :( Handa na sana akong magpaka-ina at pangaralan si Van ng biglang humagalpak ito n g tawa. "HAHAHAHAHAHAHAHAHA!" nakahawak na sa tiyan niya si Van sa kakatawa habang ako n aman litung-lito na.

"Bakit ka tumatawa?!" "Eh- HAHAHAHAHA! Ano kasi best, HAHAHAHA!" "Sige tapusin mo muna yang tawa mo. Di kita maintindihan, sakalin kita diyan eh. " Nang matapos na ang pagkahaba-habang tawa ni bestfriend. Hinarap niya ako.

"Wala kaming relasyon nung makulit na iyon. Nagkita kami sa mall nung isang araw tapos kaklase ko pala siya sa isang subject. Tapos groupmates kami. May present ation kasi kami bukas kaya nagpractice kami. Kanina nang tapos na, kinulit lang niya a kong ipakita ko daw sa kanya yung collection ko na gitara." pagpapaliwanag naman ni Van.

Matagal bago ako nakahuma. Phew! Akala ko kung ano na yun ah. "Phew! Pinakaba mo ako dun bhest. Pero ikaw, mag-iingat ka pa rin. Matinik sa ba bae yun."

"Yes Mommy!" at sumaludo pa siya sa akin. Hinampas ko siya ng unan. Ang kulit ng bestfriend ko. :P ---------

Napahaba ang pag-uusap namin ni Van. Nonstop. Di ko na nga napansin na alas-ons

e na pala. Psh, kung di dahil sa abnoy na iyon. Di sana ako natagalang makarating kina Van. Wait.. Si abnoy nga pala! Napatayo ako bigla.

"Teka lang bestfriend. Babalik ako,saglit lang."

Nagtataka man, tumango na lang din si Van. ****************

*Sa labas ng bahay*

Tumakbo talaga ako papunta sa labas ng bahay. Nakalimutan ko, kasama ko pala si Haru! Pagdating ko dun, para na akong aso humihingal. :P "Abnoy." mahina kong tawag sa kanya. "Buti naalala mo pa ako." mahina niyang sagot. Pero alam kong nagtatampo nato s a akin.

"Sorry. Napahaba lang kasi usapan namin."

"Kaya nakalimutan mong may nag-aantay sayo dito?"

"Sorry na.." (-.-) Hindi siya sumagot. Lumapit siya sa akin at ibinigay ang susi ng sasakyan. Walan g imik itong tumalikod at naglakad palayo.

Gusto ko siyang tawagin pero hindi ko magawa. Sobra akong nagiguilty sa ginawa k o.. Pagtingin ko ulit. Malayo na siya. Napatingin nalang ako sa susi. **************

Tinawagan ko si Van. "Hello bhest?" "Bhest, dito ko ba matutulog?" tanong naman ni Van. "Di na. Sa bahay nalang ako. Salamat." matamlay kong sagot. "May problema ba?"

"Wala. Baka napagod lang ako." pagkakaila ko. Ayoko ng idamay pa si Van sa katan gahan ko.

Sumakay na ako sa car then drived home.

***************

Pagkapasok na pagkapasok ko sa kwarto ko. Nahiga na ako agad.

Nakatitig lang ako sa kisame all this time. Pagtingin ko sa wall clock, 4 AM na pala. Di man lang ako nakatulog :( Bumangon ako at kinuha sa lalagyan ang gitara ko. This is one of my ways of reli

eving stress.

I started strumming and singing.. Scrolling through my cellphone, For the 20th time today. Reading the text you sent me again, Though I memorize it anyway.

And it's 12:51, and I thought my feelings were gone. But I'm lying on my bed, Thinking of you again. And the moon shines so bright, But I gotta' dry this tears tonight. Coz' you're moving on, And I'm not that strong to hold on.

Any longer...

I stopped singing. Alam ko, tigasin ako. Pero..

Ang laki ng kasalanan ko kay abnoy..

Bukas, mag-aapologize ako. Lulunukin ko ang pride ko kahit ngayon lang.

Chapter 17

Matamlay ako kinabukasan.

Pumasok ako sa unang klase ng parang wala lang. Nagbasa lang ako habang inaantay si prof.

Biglang umingay ang girls sa room. I know, it's him.

I felt him sit right next to me. Pero iba ngayon. Noon, kinakausap niya ako, eve rytime darating siya. Kinukulit niya ako. But now, he sat there na parang hindi niya ako kilala. Di niya ako binati. Ni ko nting tingin di niya ako tinapunan. Naninibago ako. Napatingin nalang ako sa mesa ko. (-___-)

Ganon lang ako hanggang sa dumating si Prof. "Ok, class. Group yourself into two." Kanya-kanyang hanap ng pair ang mga classmates ko. Samantalang ako, nakatingin p arin sa mesa. "Ok, sino ang walang pair?"

Napakurap-kurap ako. Then I raised my hand. Paglingon ko, naka-hands up din siya . "Ok. Kayo nalang ni Mr. Rodriguez." Tumingin ako sa kanya. Pero balangko lang ang expression niya. Di man lang ako t inignan. :( -----------Lalong sumama ang loob ko.

Nang matapos na ang klase, nagsilabasan na ang ibang estudyante. Naiwan kaming d alawa. This is my chance! "Uhm, ano.." Tinignan niya ako. Yes! mukhang kakausapin na ako nito!

"Miss, pakiabot nung libro na nasa bintana."

Napakurap-kurap ako. What did he call me? di ako nakagalaw sa sobrang shock. "Sige, wag na. Ako nalang." nilampasan niya ako then kinuha yung libro. After th at, lumabas na siya.

Naiwan ako dun. Tulala. Mukhang galit nga talaga siya sa akin. Sobrang galit na ginusto niyang kalimutan ako. :(

************

Lumabas na lang ako ng room at nagtungo sa garden. Nahahapong naupo ako sa damuh an tapos ipinatong ang ulo ko sa mga binti ko. Di ko alam kung bakit nasasaktan ako ngayon. Kung bakit parang ayaw tanggapi n ng sistema ko na galit na galit sa akin si Haru.

"Eto oh." Napaangat ang ulo ko mula sa pagkakasubsob sa tuhod ko. "Wag ka ng umiyak." Umiiyak ba ako? Dun ko lang narealize na tumutulo na pala ng mga luha ko. "Gamitin mo yan, malinis yan wag ka mag-alala." "salamat" inabot ko ang panyo then pinilit na ngumiti.

"walang anuman. Wag ka mag-alala, hindi ka matitiis nun." sabi ng mabait na lala ke. Ngayon ko lang din siya nakita dito sa campus. Di familiar ang mukha eh. "Anong ibig mong sabihin?" Ngumiti lang siya then started walking away. "Teka lang!" "Hindi na siya lumingon. Hanggang nawala na siya sa paningin ko. Napatingin ako sa panyo. "salamat sa mabait na nilalang na iyon."

Haru's POV:

Inaamin ko, matagal talaga akong naghintay sa kanya sa labas ng bahay nina Azusa . Halos tatlong oras din. Pero di ko yun alintana. Kasi iniisip ko, babalik si Azu sa para sabihing, sorry pinaghintay kita. Pero di kita nakalimutan.

Pero nasaktan talaga ako nang nalaman kong nakalimutan niya talagang magkasama k ami. Kung di siguro niya naalala, maiiwan akong nakatayo dun sa labas hanggang sa ewan ko kung gaano katagal.

Kaya ayun, nag walk-out ako.

Tampururot ako eh (--___--)

Kinabukasan, pinilit kong di siya pansinin. Kahit gustung-gusto ko na siyang lin gunin, kausapin at kulitin. Pinigilan ko sarili ko. Nagbabakasakali akong baka pagg di ko siya pinansin, marealize niy a ang halaga ko.

Nung nasa room kami, sinubukan niya akong kausapin. *flashback*

"Uhm, ano.." Tinignan ko siya. Then, I said.

"Miss, pakiabot nung libro na nasa bintana."

Nakita ko kung paano siya nabigla. Actually, nag-eemote lang ako.

----------------------

Paglabas ko, siniguro kong masusundan ko siya. Nakita kong pumunta si Azusa sa m ay graden tapos naupo dun.

Pinagmamasdan ko lang siya. Damn! gusto ko na siya lapitan at aluin pero, nakit a kong may lalakeng lumapit sa kanya at inabutan siya ng panyo. Tinanggap naman ito ni Azusa. Ouch..

Tumalikod na ako. This time, totoo na. Nasasaktan na ako.

Sinuntok ko yung pader.

"Sh*t! I've never been so jealous. Ngayon lang."

*************

Chapter 18

Azusa's POV "Hmmmm.. Maglalakad ako pauwi ngayon. Ayoko magpasundo." So ayun, binaybay ko na yung kalsada. 6 PM pa naman plus, matao pa. Kaya okay la ng.

Iniisip ko kung sino yung lalakeng nagbigay sa akin ng panyo. Baka estudyante si ya ng Wilkinson University. Bukas, hahanapin ko siya para maisauli ko sa kanya tong' panyo. Nalala ko naman si abnoy. Pshhh, galit nga sa akin yun. :(

Teka, mukhang uulan ah. Nakalimuatan ko pa naman yung payong ko. (-___-) Unti-unti ng pumapatak ang ulan. May sipon pa naman ako. Bahala na, binilisan ko na lang ang lakad ko. Gusto ko kasing maglakad ngayon.

Lumkas na ang ulan. Nabasa na ako. Since, basa na rin naman ako. Bahala na, tuma kbo na ako. Pagdatin ko sa bahay, mukha na akong basang sisiw.

Sa likod ako dumaan para di mapansin ng mga yaya namin. Isumbong pa ako neto kin a Mommy't Daddy eh :(

Pagkarating ko sa kwarto, panay ang bahing ko. Ugaaaaaa -____- Wag naman po sana akong lagnatin. Uhgaaaaaaaaaa .. *knock* *knock* "Sino yan?" *snif* (May sipon ako diba?) "Ma'am, okay lang po ba kayo. Kanina pa po kasi kayo bahing ng bahing eh." "Okay lang ako - Achoooo!" *snif* "Sigurado po ba kayo ma'am?"

"Oo, sige na. Balik ka na dun." "Sige po. Kung may kailangan po kayo. Tawagin niyo lang po kami."

"Sige. Salamat."

"Achooo!" Ugaaaaaa.. Sobra nato. :(

Ugaaa.. Maitext nga si bestfriend.

To: Bhest Uy, babaeng maharot. XD joke lang. - end of message sent :)

*vibrate* *vibrate*

From: Bhest Baket? Mas maharot ka, XD HAHA - end of message sent :)

*vibrate* *vibrate*

From Bhest May sipon ako bhest, grabe. Parang lalagnatin na ako :( I can't go to school ata bukas. Kopya nlang ako notes. Puhleaassse. (-___-) - end of message sent.

Ayy, deadbatt na ako -___Malas talaga tong araw na to sakin.

Kinabukasan, nagkalagnat nga talaga ako. Ang lamiiiiiiiig -__-

Psh, paano ako makakapg-apologize if I can't go to school?

Kailangan ko pumunta. *snif*

So, nagpursige akong mag-act na oks lang ako. Para di mapansin ng maids namin na may sakit ako. Nakapunta nga ako ng school. Pero bahing ako ng bahing -__-

Pagkarating ko. Dumeretso ako sa room. Magkaklase kami sa 1st subject. Pagpasok ko. Andun siya, nakikipag socialize. Napapalibutan ng girls. Nakayuko a ko habang naglalakad. Kasi masama din pakiramdam ko, dagdagan pa na hindi niya ako pinapansin.

Umupo ako sa upuan ko, then nagbasa ng libro. Wala naman akong naiintindihan dit o sa binabasa ko kasi, nagsisimula ng sumakit ulo ko.

Pagdating ni prof, nagsibalikan sa mga upuan nila ang mga girls.

Nagsimula na sa paglelecture si prof. Pero biglang tumigil sa tapat ko.

"Are you okay Ms. Villarial? You look pale."

"Yes sir, I'm fine." matamlay kong sagot. Tumingin sa akin ulit si prof then bumalik sa paglelecture.

Tiniis ko ang sakit ng ulo ko sa buong klase. Pagkatapos, tatayo na sana ako per o bigla akong nahilo. Napaupo ako ulit.

Nakita kong lumabas na ng pinto si Haru. Kailangan ko siyang habulin. Magsosorry ako. Pinilit kong tumayo. Hinabol ko siya. Nasa hallway na siya ng maabutan ko.

"Haru!" tawag ko sa kanya. Konti na lang talaga ang lakas ko.

Hindi siya lumingon. Nagderederetso lang siya sa paglalakad.

"Haru, teka -" hindi ko na natapos ang dapat kong sasabihin, nanlambot ang tuhod ko. Tapos umikot paningin ko, and then.. Everything went black.

Haru's POV Mula kagabi, medyo masama parin loob ko. Nakita kong may kausap siyang lalake, n ginitian pa niya. May pabigay-bigay panyo pa ang mokong. Pag nakita ko yung lalakeng yun dito sa campus. Mapapatay k o yun.

Pumasok ako sa school ng bored. Napagbalingan ko ang mga babae dito sa room nami n. Kung kaya niyang magbigay atensyon sa iba. Puwes, ako rin! Hinayaan ko silang lumapit sa akin at kausapin ako. Halos, iuwi na ako ng iba. Pshh, pero naiinis parin ako. Di maalis sa isip ko yung nakita ko kagabi. Paksheeet.

Bumukas ang pinto. I saw Azusa enter. Teka, parang matamlay ata siya. She look p ale. Panakaw tingin lang ako. Ayokong makita niya na tumitingin ako sa kanya. She sat quietly malapit sa bintana. I saw her open her book pero hindi naman siy a bumubuklat ng ibang pahina. Nakakunot ang noo niya. Minsan nga, hinahawakan niya ang sentido niya. Naghihinala na ako.

Nang magsimula na ang klase, nagtanong si prof sa kanya.

"Are you okay Ms. Villarial? You look pale."

"Yes sir, I'm fine." matamlay niyang sagot.

Pagkatapos ng klase, nagpatiuna akong lumabas. Nakita ko ng tumakbo siya. Mukhang gusto akong kausapin.

"Haru!" narinig kong tawag niya sa akin. Hindi ako lumingon. Tinawag niya ako ulit. Pero di niya natapos ang sinabi niya. Hindi ako lumingon. Pero I heard a loud banging sound. Parang taong tumama sa sahig.

Paglingon ko, it's her.. It's Azusa.

Lying unconscious on the floor of the hallway. ***************

Chapter 19

It's Azusa. Walang malay na nakahiga sa sahig.

Binundol ng sobrang kaba ang dibdib ko. Walang sabi-sabi, napatakbo ako sa kinah ihigaan ni Azusa at hinawakan siya sa may noo.

"Sh*t! Antaas ng lagnat niya!" taranta kong giit.

Nagsilapitan ang mga tao pero wala namang tumulong.

"Damn! Tumabi kayo!" angil ko sa kanila.

Di ko alam kung ano ang dapat kong maramdaman ngayon. Hindi ko kayang mapahamak si Azusa.

Binuhat ko siya at mabilis na binaybay ang hallway. Dere-deretso ako sa sasakyan ko.

Kung paligsahan pa siguro to, kanina pa ako umabot sa finish line sa bilis ng pa gpapatakbo ko. Pagdating ko sa bahay, tinawag ko kaagad ang mga maids namin.

"Dali, call our personal doctor!" "Opo." tugon naman nung maid at tumakbo na papasok. Karga-karga ko si Azusa paakyat. Sa kwarto ko na siya itinuloy, taranta na ako e h. -0-

"God. Please, don't let anything bad happen to her." *******

Ilang sandali lang ay dumating na si Doc. "Sige hijo, ako nang bahala dito. You can stay outside" "Sige po doc." Lumabas na ako, pero di parin ako mapalagay. Kasalanan ko to. Kung di ko lang si ya iniwasan. Kung lumingon lang ako nung tinatawag niya ako. Kung hindi lang sana ako nagbingi-bingihan.

Nakita kong lumabas ang personal doctor namin mula sa kwarto ko.

"Doc, kamusta na po siya?" "Oh, she's fine. Lagnat lang. Mukhang napabayaan niya and as I can see, she exha usted herself too much. Mukhang hindi siya nakapagpahinga ng maayos. Kaya kanina , she has reached her limits that's why she fainted."

Napayuko ako. Kasalanan ko talaga to. "Kailangan mo lang ipainom sa kanya yung mga gamot. She'll be fine." "Sige po doc."

"Mauna na ako hijo." tinapik-tapik niya ako sa balikat.

Nagtungo ako sa mini bar at kumuha ng maiinom. Napasuntok ako sa dingding ng mini bar.

"Wala kang kwenta Haru. Wala kang kwenta."

Azusa's POV: "Hmmmmmm..." Unti-unti kong binuksan ang mga mata ko. *kurap* *kurap* Ugaaaaa.. Masakit ulo ko. *snif* *snif*

Bumangon ako ng konti at hinawi ang kumot ko. Medyo di ko pa naipoprocess ang mga pangyayari.

Tatayo na sana ako ng bigla kong mapansin na ang luwag ng suot ko ngayon.

"Teka, sa pagkaka-alala ko eh, naka tight jeans ako kanina tapos naka plain shir t na body hugging." Pagtingin ko sa damit ko. Nagtaka ako lalo. "Why the hell am I wearing a super laking shirt at shorts?!"

Tapos na realize ko na damit panlalaki to. Wait.. just wait..

0.o Woah..

"Aaaaaaaaahhhhh!!" tili ko.

Then suddenly, narinig ko na may bumukas na pinto tapos sumara ulit. Paglingon k o, feeling ko hihimatayin ako ulit. Come on! Himatayin sana ako ulit..

It's him, half-naked, flashing his bare upper body. 0.0 Tapos, yung buhok niya t umutulo pa yung ilang butil ng tubig. Mukhang kakaligo lang.

Nanlaki ang mga mata ko ( bigger that this --> 0.0 )

Wait, kung kakalabas lang niya ng banyo at kakaligo lang din at I'm currently we aring a guy's clothes. Meaning sa kanya to. Wait.. Wait.. Nasan ang mga damit ko kanina?!?

"Aaaaaaaaaaahh!!" i screamed as hard as I can.

Napatigil ako bigla ng may tumakip na kamay sa bibig ko.

"Shhhh.. Ang ingay mo. Pati ba naman sa bahay ko, nambubulabog ka." tapos biniti wan niya ako.

"Bakit ako nandito?!"

"Can't you ask without yelling?"

"Answer me!!"

"Then, for Pete's sake, lower your voice!"

Natahimik ako. Uh-oh.. Galit si abnoy. -_______- Paglalamayan na ako neto bukas.

"Sorry, again, paano ako nakarating dito?" kalmado kong tanong sa kanya.

Lumingon siya sa akin and stared right into my eyes.

"I made you drink a potion, kidnapped you, and claimed the thing that you've bee n protecting ever since."

"What do you mean?!"

He smiled.

"What do you think do I mean?"

That's it. Namutla ako bigla. *************

Chapter 20

"I made you drink a potion, kidnapped you, and claimed the thing that you've bee n protecting ever since."

"What do you mean?!"

He smiled.

"What do you think do I mean?"

#0# <------- Mukha ko.

Automatic na napayakap ako sa sarili ko. Don't tell me....

"Hoy! Isusumbong talaga kita kina Dad! Sasabihin ko sa kanila kung anong ginawa mo sa akin. Tignan ko lang kung di ka manghiram ng mukha ng aso!"

"Eh di, magsumbong ka. Ang alam naman nina Tito eh, ginawa na natin yang iniisip mo dun sa isla diba?" then he grinned.

"Bwesit ka! Anong ginawa mo sa akin?!"

"Wala." sagot niya.

"Oh, meron pala. I just changed your clothes." then tumalikod siya.

Namula ako sa sinabi niya. Binato ko siya ng unan. Tumama naman to sa likod niya . Lumingon sa ulit sa akin, pinulot yung unan, then binato pabalik sa akin.

Ang lakas ng pagkakabato, tumama sa chest part ko kaya natumba ako.

"That's for being such a bad girl and making me so worried a while ago." then he went out.

------------------

Napakurap-kurap ako. Ano nga ba nangyari kanina?

Pinilit kong alalahanin, pero lalong sumakit ang ulo ko. >______< Ugaaaaa..

Tatayo na sana ako, pero bigla akong nahilo eh. >.< Kaya humiga nalang uli ako then stared at the ceiling.

"Galit pa kaya si Haru sa akin?"

Nasa kalagitnaan ako ng pag-iisip ng biglang bumukas ang pinto at iniluwa nito a ng isang babaeng naka maid-uniform.

"Kamusta na po kayo Ma'am?"

"Ah.. Medyo ok na. Masakit lang konti ulo ko." sagot ko naman.

"Eto po pala. Kumain po kayo nitong soup. Para po mas gumanda-ganda po pakiramda m niyo."

"Sige, maraming salamat."

"Sige po." tatalikod na sana ang maid kaya lang may naaalala ako.

"Teka lang.." pigil ko sa kanya.

"Bakit po?"

"Ano palang nangyari? Paano ako nakarating dito?"

"Ah, yun po ba Ma'am? Hindi po namin alam ang buong storya pero dumating po si M aster na nagmamadali tapos natataranta."sabi niya. "Sabay ba kaming dumating dito?" tanong ko naman.

"Ay, buhat-buhat ka po ni Master. Wala ka po kasing malay tapos ang taas po ng l agnat mo."

Napatungo ako. Kaya pala.

"Ay teka, sino pala ang nagbihis sa akin? Iba na kasi damit ko eh." mahina kong tanong habang pulang-pula ako.

"Ah, iyon po ba? Ako po nagbihis sa inyo. Tinawag po kasi ako ni Master. Nagtaka po ako kasi parang pulang-pula si Master." sabi niya habang nakangiti.

Nakahinga ako ng maluwag. Pinagtitripan lang pala ako nung abnoy na iyon. Humand a iyon mamaya.

"Sige. Maraming salamat."

"Sige po." nag-bow siya tapos tumalikod and went out.

Pero di pa naisasara ang pinto ay bumalik ulit ang maid papasok. "Ma'am, gusto ko lang po malaman niyo na. Nakita ko pong sobrang kinabahan si Ma ster. Para siyang asawa ng isang babaeng manganganak. Akala ko nga po nung una, eh buntis ka po."

Natigagal ako.

"at Ma'am sa tinagal-tagal ko na po dito. Ngayon ko lang po nakita na ganon siya kakinabahan." she smiled then went out. ----------------

Eh?? What was that?!

Ikaw kasi Azusa.. Ang tanga-tanga mo. >___< Inubus ko yung soup. Nagutom ako bigla. Ang bango ng amoy... -____-

Pagkatapos kong kumain. Tumayo na ako. Ayy, sa wakas, di na ako nahihilo. ^__^

"Kanino kayang kwarto to?" inikot ko yung buong kwarto tapos napadako ako sa may table.

May mga pictures, it's a boy na nakaupo sa damuhan.

"Ang cute naman nitong batang to." Tinignan ko pa yung ibang mga pictures. May couple akong nakita. Kamukha ni Haru yung girl. Ang ganda niya.

This must be his parents nong younger years nila. Nung nasa panghuli na akong picture frame, I saw a girl and a boy. Si Haru tong isa. Nakaakbay si Haru sa girl. Promenade ate. Naka-gown si girl eh..

Parang nakaramdam ako ng kakaibang feeling sa dibdib ko. Inalis ko kaagad ang ti ngin ko sa frame.

"Psh, guni-guni ko lang siguro."

Tumayo na ako. Babalik na sana ako sa higaan ng biglang may nakita akong isang p icture frame na nakataob. "Hmmmmm.. Bakit nakataob?" Hinawakan ko na kasi titignan ko.

Pero biglang bumukas iyong pinto tapos pumasok ang isang maid.

"Ma'am, baba na po tayo. Gamot niyo po nasa baba tapos nandito din po daw bestfr iend niyo."

"Ah, sige." di ko na naituloy ang pag-alam kung sino ba ang nasa picture frame. Hmmmm, baket kaya nakataob?

Haru's POV:

Phew.. Para akong nabunutan ng tinik ng makita kong nagising na siya.

Di ko naman sana siya pagtitripan kaya lang parang gusto ko siya inisin. Makagan ti man lang ako kahit na konti sa kabang binigay niya sa akin.

Pagkababa ko na hagdan, narinig kong may nagsalita sa sulok.

"Mukhang, iingay na ang bahay mo insan." Kahit di ako tumingin kong sino ang nagsalita, alam kong si Mark na iyon. Boses

pa lang, alam na. XD

"Psh." "Tarantang-taranta ka kanina ah. Di mo man lang ako napansin insan. Nadala mo la ng dito babaeng mahal mo, nagmukha kang aligaga." panunukso niya sa akin.

"Anong mahal? Sungalngalin kita diyan eh." banta ko naman kay Mark.

"HAHAHA. :D Pikon, talo." Tinignan ko siya ng masama.

"Loko lang." sabi naman ni Mark.

Sinuntok ko siya ng mahina sa tiyan. Napatalon siya.

"Aray insan. nagbinata ka lang nananakit ka na!" panunukso naman ni Mark sa akin .

"Tahimik. Lumayas ka sa bahay ko!" pabiro ko namang sigaw.

Nagpatuloy na ako sa paglalakad. Pumasok ako sa music room ko. Kinuha ang gitara ko and started plucking..

When I look into your eyes, It's like watching the night sky. Oh, a beautiful sunrise,

There's so much they hold.

And just like them old stars, I see that you've come so far. To be right were you are, How old is your soul?

Well, I won't give up on us, Even if the skies get rough. I'm giving you all my love, I'm still looking up.

Naalala ko kung gaano siya kaganda while sleeping.

And when you're needing your space, to do some navigating. I'll be here patiently waiting, to see what you found.

No, I won't give up on us, Even if the skies get rough. I'm giving you all my love, I'm still looking up. I'm still looking up.

Napangiti ako.. Eversince makita ko siyang nakaupo sa gilid ng kalsada sa ilalim ng malakas ng ulan.

Back when I was still 13. After 6 long years, mas lalo ko siyang minahal. *****************

Chapter 21 Azusa's POV

Bumaba na kami. Nakasunod lang ako sa maid nila. Alam ko, malaki ang bahay namin . Pero.. itong bahay ni Haru.. Sobrang laki. I'm wondering kung paano kaya sila nagkikita-kita dito. Hmmm XD "Nasa living area po naghihintay ang kaibigan niyo." "Ah. Sige. Salamt"

Pagkababa namin, nakita kong pabalik-balik na naglalakad si Van sa malaking livi ng room nina Haru. Nakatayo na nga ako sa harapan niya, di parin niya ako napansin. Pinitik ko ang daliri ko sa harap niya. Dun pa lang niya ata ako napansin. Tinit igan niya ako ng ilang segundo tapos, bigla akong niyakap.

"Uwaaaaaaa! Bhest! Akala ko kung ano na nangyari sayo. Nung nalaman ko kung ano ang nangyari eh, pumunta ako agad sa hallway per sabi nila, dinala ka na raw ni Haru." "Ah, oo. Wag ka mag-alala. Ok na ako. Pwede na nga siguro akong tumalon sa build ing ulit eh."

"Wag moko binibiro ng ganyan bhest."

"Sorry. Pasensha na kung pinakaba ko kayo. Pinilit ko lang naman pumasok kasi ma y kailnagan talaga akong gawin ee. Wala na akong ibang chance pa."

Tumango na lang si Van tapos niyakap ako ulit.

"Sige, aalis na muna ako. Dadalawin kita dito bukas bhest ah."

"Teka, sama nalang ako sayo. Okay na rin naman ako eh. Nakakahiya rin naman kasi pag dito pa ako nagstay."

Sasagot pa sana si Van ng biglang dumating si Haru.

"You'll be staying here for now. Sabi ni Tito at Tita, dito ka muna."

"What are you talking about?!"

"That's what they said."

"I don't believe you!"

"Fine. You talk to them." sabi niya then tossed his phone. Mabuti't nasalo ko.

I dialled Mommy's number. Tapos, ilang sandali lang, sumagot na si Mommy.

"Hello, anak? What happened to you? Hinimatay ka raw?!" sigaw agad ni Mommy.

"Stop overreacting Mom, may lagnat ako. Napasobra sa activities kaya nagkaganon. I'm fine now."

"No, Azusa. Alam namin, hindi mo na inaalagaan ang sarili mo."

"Inaalagaan naman ah.." I pouted.

"Enough Azusa." si Dad.

"I wan't you to stay at Haru's house for now. Nag-usap na kami ng parents niya. He would look after you while we're still not around."

"But dad - "

"You don't want me to get angry Azusa Minorin."

"Alam niyo naman po na ayaw ko po yun."

"Then stay there."

"Sige. Papayag ako dad. Pero please, pagbalik niyo aalis na ako dito."

"Okay."

"We need to go anak. Please be good to Haru, siya mag-aalaga muna sayo."

"Wala naman po ako choice diba?"

"Stop it Azusa." then he hangged up.

By the time na natapos ang pag-uusap namin ni Dad, nakauwi na si Van.

Umakyat ako sa kwarto ni Haru and knocked.

"Pasok."

"Here's your phone."

"Ilagay mo lang diyan. Your room is right there." tinuro niya ang kwartong nasa harap ng kwarto niya.

"Kung may kailangan ka. Tawagin mo lang yung yaya."

"Okay." tumalikod ako.

Humarap ako ulit.

"By the way. Kahit nasa bahay mo ako, wala kang karapatang panghimasukan ako, ok ay."

Lumingon siya and stared at me. Napaatras ako.

"This is my house. I'll set the rules."

I rolled my eyes. Then slammed the door.

"Bwesit!"

Pagpasok ko sa kwarto ko. Humiga ako agad. Itutulog ko nalang to. Uuwi na rin na man sina Mommy eh.

-------------------------

Haru's POV

I can't believe na she'll live with me. I just have to treat her well, baka saka ling...

Arggg..

Tumigil ako sa pag-iisip. Lumabas ako ng kwarto. Tutuloy na sana ako sa mini bar kaya lang nakita kong naka-awang ang pintuan ng kwarto niya.

"Psh, burara naman nito."

Pumasok ako then saw her sleeping. Ang peaceful niya. Kinumutan ko siya and star ed at her.

Lalo siyang gumanda. :) ---------------

Kinabukasan...

"Hmmmmmmm.." nagising ako dahil sa pakiramdam na may nakatingin sa akin.

Unti-unti kong iminulat ang mga mata ko. *kurap* *kurap* Tapos, bigla akong napa talon. --> 0.0

"Anong ginagawa mo dito?!"

"Kailangan mo lang palang titigan ng masama para magising ka."

"Ano?!"

"Bangon na diyan. Malelate na tayo."

"Mauna ka nalang." sabi ko tapos nagtalukbong ako ulit.

"Okay. Pero binabalaan kita. Gagamitin ko yung car. Wala dito yung ibang sasakya n. Kung magkikilos pagong ka. Maglalakad ka papuntang school."

"Maglalakad lang pala eh.. - What?!"

Napabangon ako bigla! Ang layo nitong bahay ni Haru sa school. Never pa ako naka pagcommute.

Napatalon ako sa higaan tapos napahawak sa braso niya.

"Antayin moko.. Ayoko maglakad."

"Ayaw mo? Puwes! Gumalaw ka na diyan!"

Napatakbo ako sa banyo tapos mabilis na naligo.

Ang bilis kong natapos ah..

Kumatok ako sa kwarto niya. Pagbukas niya naka-uniform na siya.

"Let's go."

Sumunod naman ako sa kanya. Nagtuloy-tuloy kami sa dining table. Kumain lang ng konti tapos umalis na.

Nagpatiuna si Haru papunta sa sasakyan. Naksunod naman ako sa kanya.

Mukhang galit pa ata to sa akin aah.. =__=

Pagadating namin sa tapat ng car niya. Binagbuksan niya ako ng pintuan.

"Samalat."

Hindi siya sumagot, pumunta na siya sa driver's seat then started the car.

Akala ko aalis na kami, pero bigla siyang lumapit sa akin. Napatanga lang ako. L umiliit na ang distansya namin sa isa't isa. I closed my eyes. Waaaaaaah, Lord.. Ampupu..

Then I felt him fasten my seatbelt. -______Assuming ka neneng. Sabi ko sa sarili ko.

-------------------

Pagdating namin sa school. Di ko na inantay na pagbuksan niya ako ng pinto. Abus o na iyon. Marunong din naman aako mahiya no.

Plus, baka mag-isip na naman ng masama ang mga kumag dito sa school no.

Pagkababa ko palang. Pinagtinginan na kami. Uwaaaaa.. iba na talaga pag kasama m o anak ng may-ari ng school.

-__________________-

Sobrang boring ng araw ko ngayon. Ewan ko ba. Hanggang ngayon di parin kasi ako ganon ka iniimik ni abnoy.

Nagising ako mula sa aking pagtulala ng biglang may sinabi si prof.

"Okay, it's going to be February by next week. Kaya, malapit na ang school festi val natin."

Ahh.. School festival. Di nalang ako papasok. Tutunganga lang din naman ako dito . Sa bahay nalang ako, mag-aaral o magpa-planking. -_______-

"So now, we need to elect a class representative for this event. Please nominate then we will proceed with the final votataion."

"Got it, prof." sabay-sabay na tugon ng buong klase. Well, not really buo. Di ak o sumali eh -____- KJ ako ngayon. >.<

"Okay, first nomination!" si Prof.

"I nominate Azusa Minorin Villarial." napalingon ako bigla. It's Mitty, yung gir

l na usually eh tahimik lang.

"Pero -"

"Ako rin. I'll go for Azusa." sabi naman ni Haru. Tinignan ko siya ng masama. An d surprisingly,

he smiled..

Dugdug..

Napahawak ako sa dibdib ko. Potek, eto na naman siya.. After almost a week, he smiled again.. The same smile I usually see before.

Namula ako. >///////<

"Any other nominations?" si prof.

Wala ng ibang tumayo. Tahimik lang ang lahat.

"Okay then, it's decided. Ms. Villarial is our class representative."

Dun ako parang natauhan. Ako?! Class representative? Ibig sabihin, kailangan ko pumunta sa school sa araw ng festival.

Uwaaaaaa! Tange ka Azusa, nginitian ka lang, naging abnoy ka na rin! Pano na to? ---------------------

Chapter 22

Azusa's POV:

"Ang tange mo Azusa, ikaw tuloy magpapasan lahat ng trabaho ngayong school festi val." kausap ko sa sarili ko. Papunta ako ngayon sa office ng School Council. May meeting daw lahat ng represe ntatives. Bwesit! Mgat maarte talaga tong mga classmates ko. Hayaan ba namang ako ang maging representative. >___<

*flashback* Palabas na ako ng room ng biglang magsalita yung isa naming bratinelang classmat e. "Goodluck Azusa.. bahala ka na sa sandamakmak na trabaho ng representative. We w ish you luck!" sabi niya sabay wave. Nakangiti pero nakakauyam naman. -_____Nagsitawanan ang iba naming classmates. "Psh" sabi ko sabay martsa palabas ng room. Potek!

- end of flashback -

Nakayuko ako habang naglalakad. "Wag ganyan Azusa, baga mabangga ka."

Inangat ko ulo ko. It's Mitty.

"Congartulations for being class representative." sabi niya then smiled. This ti me I know it's genuine.

"Salamat. Pero.. Mitty naman, di mo nalang sana ako ninominate. -__________- Di ko kaya to."

She shook her head. "I nominated you because I know you can." tapos, nagtuloy-tuloy na siya sa pagla lakad.

"Mitty!"

Di na siya lumingon pero she waved goodbye kahit nakatalikod siya. Napbuntong-hininga na lang ako. >____< ---------------

I headed to the SC room. Pagpasok ko, napalingon sa akin lahat ng ibang nasa loo b ng room.

"Wow ah. Pumili sila ng tibong representative. Natibo ata buong klase nila." sab i nung isang girl.

"Shhhhh.. stop it Sheed, baka marinig ka niyan. Isumbong ka pa sa anak nitong ma y-ari ng school. Sa kalye ka pulutin bukas." sabi naman nung isang girl.

Natatakot na silang pagtripan ako because I'm always with Haru.

Tumigil lang ang bulungan ng pumasok sa room ang isang lalake.

Wait... I know this guy.

*isip* *isip*

*lightbulb*

He's the guy who gave me the handkerchief before. Nung bago ako maulanan. Nung n akasalampak ako sa damuhan.

Dumeretso siya sa harapan. Then spoke,

"Nandito na ba lahat?"

"I believe nandito na po lahat pres." sagot naman nung isang babaeng naka- skirt

. Mukhang secretary ata ng SC.

So this means that this guy, is the Student Council President!

"Okay. Let's start."

Tumahimik na ang lahat.

We discussed about the activities to be done. Kalimitan minor lang, pero sa last part daw ng school festival. Mag-bobonfire daw sa isang beach resort.

"Oh, and one more thing.. may isa tayong activity kung san bawat klase ay pipili ng isang kakanta for the concert. This will be next week. Second day of the fes tival." sabi ulit ni Pres.

"Got it, Prez." we answered in chorus. "Ok, that's all for today. Dismissed."

Nagsitayuan na ang ibang representatives at nagsilabasan na.

Nagpaiwan ako.

"Uhm, Prez..."

Lumingon siya. The he smiled at me.

"I just want to return this to you."

"Oh, yung panyo. Sige.. salamat." sabi naman niya.

"Ako dapat magpasalamat sa iyo for letting me borrow your hankerchief." I smiled .

"No, that was nothing. Kahit naman sino, even if it wasn't me would do the exact thing kung nakita ka nila."

"Salamat ulit." He smiled.

"What was your name again?" tanong niya.

"Azusa. Azusa Minorin Villarial." I said.

"I'm Tyus. Tyus De Guzman." he said." We shook hands. Nagpaalam na ako na babalik sa klase ko. I-aanounce ko pa yung mga activities.

"I gotta' go Tyus."

"Okay, bye. Ingat Azusa!"

I waved my hand then went out of the room. -----------------------

Tyus' POV: Azusa, I always see her around. Being teased by other students because of the wa y she dresses. She's pretty..

I'm the student council president, kaya I usually go around the campus tuwing ha pon to check out the rooms.

One time I was heading towards the laboratory which is right next to the garden. Hapon na noon. Wala na masyadong estudyante.

Babalik na sana ako sa SC Room ng may marinig akong mga hikbi. I tried to trace kung saan nagmula ang mga hikbi. It led me to the garden. Doon nakita ko ang isang babaeng, naka shirt and jeans. Nakapatong ang ulo sa tu hod at mahinang yumuyugyog ang mga balikat.

Most likely because she was the one crying..

The sobs came from her.

Naglakad ako papunta sa kinauupuan niya. Habang papalapit ako, unti-unti kong na uulinigan ang pagbulong niya.

"Bakit di na niya ako kinakausap?"

"Bakit, di na siya gaya ng dati?"

She burried her face on her knees.

Di na ako nakatiis. Lumapit ako and gave her my handkerchief.

*flashback* "Eto oh..

Napaangat ang ulo niya mula sa pagkakasubsob sa tuhod niya.

"Wag ka ng umiyak."

Kumurap-kurap siya.

"Gamitin mo yan, malinis yan wag ka mag-alala." "salamat" inabot niya ang panyo then pinilit na ngumiti.

"walang anuman. Wag ka mag-alala, hindi ka matitiis nun." sabi ko naman.

"Anong ibig mong sabihin?"

Ngumiti lang ako then started walking away. "Teka lang!" Hindi na ako lumingon.

Habang naglalakad ako pabalik non sa SC office, naisip ko kung gaano katanga yun g lalakeng iniiyakan niya. Kung ako lang siguro yun, di ko paiiyakin si Azusa.

Napangiti ako naisip ko.

"Ano ba yan?" kausap ko sa sarili ko sabay kamot sa ulo.

Napatingin ako sa panyong isinauli ni Azusa. Then placed it in my pocket.

Tarantadong Haru yan. High School palang kami torpe na. Mukhang kailangan kong m akisali para naman hindi na humaba ng sobra ang prosisyon.

Magiging direktor ako ng isang love story. XD -----------------------

Lalabas na sana ako ng biglang bumukas ang pinto. Pagtingin ko, it's Azusa. Humi hingal pa nga.

"Prez! Ay este, Tyus. Gusto ko lang bumawi sa mga tulong mo."

"Sus, wala yon."

"Coffee?"

"Game." sagot ko naman.

Sabay na kami ni Azusa na lumabas.

"Sorry kung natagalan bago ko naisauli panyo mo. Ang laki ng school eh, di kita nahanap agad."

"That's fine. Okay lang naman kahit di mo na lang isinole sa akin." tugon ko nam an sa sinabi ni Azusa.

"Nakakahiya naman."

"Okay lang iyon. We're friends anyway."

Napalingon siya bigla sa akin.

"Friends?"

"Oo, baket?"

"Wala lang. I'm just damn happy."

Tumawa na lang ako. Ang kulit ni Azusa. ----------------

Palabas na kami ng school ng school. Napatingin ako sa gilid ng corridor. At di nga ako nagkamali, may nakatingin sa amin.

Sa akin lang pala. XD It's Haru, ang sama ng tingin.

"Mukhang kailangan ko na talagang ipakita ang aking talent in acting." nasabi ko na lang sa sarili ko.

Iniunat ko ang mga mga braso ko. Then patted Azusa's head. Inakbayan ko din siya .

I counted.

3..

2..

1..

I knew it, nakaupo ako ngayon sa sahig hawak-hawak ang dumudugo kong bibig..

*********************

Chapter 23

Azusa's POV:

"Friends?"

"Oo, baket?"

"Wala lang. I'm just damn happy."

Nakita kong ngumiti si Tyus. Tapos, the last thing I knew eh, he patted my head. Inakbayan rin niya ako then...

*B L A G*

Nanlaki ang mga mata ko. Nasa sahig na si Tyus, sapo ang bibig na dumudugo.

Haru punched him.

Tumakbo ako papunta kay Tyus.

"Ok ka lang?"

"Yes. Okay lang."

Tinulungan ko si Tyus na tumayo.

Hinarap ko naman ngayo si Haru.

"What the heck is wrong with you?!"

He just stared at me. Tapos tumalikod.

"Sorry talaga Tyus."

"No, it's fine. Actually, I understand why he did that."

"Eh?"

"Sa susunod na lang tayo mag-coffee. Isama mo si Haru." sabi ni Tyus.

Tumalikod na siya. "..and Azusa, go talk to him. Nakakamatay ang selos."

Mas lalong di ko siya naintindihan. >///////< ------------

Di ko mahanap si Haru. Halos inikot ko na ang buong campus. Nakakalokerr naaaa.. . >.<

Nang uwian na nakita ko siyang nakasandal sa car niya.

"Haru.."

Tumingin siya sa akin.

"Coke Float tayo?" tanong ko without looking at him.

>_________<

Inantay ko lang na i-reject niya offer ko. This past few days kasi, di na niya a ko kinukulit.

Nakakapanibago talaga.

Naramdaman kong lumapit siya sa akin.

"Ano? San ba yang coke float na yan?"

Napatingala ako bigla.

He was smiling..

Dugdug..

>/////////<

Hinawakan niya kamay ko then pulled me papasok sa sasakyan.

"Let's go." ----------------

Tahimik lang kami habang papunta sa kung saan. Nakalimutan ko na ngang mag co-coke float pala kami. Ang lakas ng tibok ng puso ko eh -_____-

Pagkalabas namin sa Jollibee.

"Uwi na ba tayo?"

He smiled. "Pagod ka na ba?"

I shook my head. "okay lang."

"Pagod ka na eh." sabi niya then he tapped my head."

Hindi ako umimik.

"I hate it when somebody else try to tap your head." sabi niya.

Napatingin ako bigla sa kanya.

"Huh?"

"Wala. Bingi ka."

I punched him.

"Che!" sigaw ko habang nakapamaywang.

Tumalikod na siya. Sumunod ako sa sasakyan.

-------------

Pagdating namin sa bahay, madilim na.

Umakyat na kami papunta sa kanya-kanya naming kwarto.

"Sige. Salamat sa pagpapagod kasama ko." sabi niya.

I stucked my tongue out.

Papasok na sana ako ng bigla niya akong hablutin sa kamay and hugged me.

"Wait.."

"Just this once, let me hug you.."

Tumahimik na lang ako. Binitawan na niya ako.

"Goodnight Azusa.."

Tapos, pumasok na siya. -----------------

Kinabukasan....

"Hello sunshine!!" sigaw ko pagkagising ko.

Ang ganda ng gising ko. XD (halata ba??)

Lumabas ako ng kwarto ng di matanggala ang ngiti ko.

"Magandang umaga po." sabi nung isang maid.

"Goodmorning!"

Mamayang 8 pa ang pasok ko. Kaya nagkikilos-pagong ako ngayon. XD

Teka, ba't parang di ko nakikita si abnoy ngayon? Maaga naman yun gumising eh.

Kumatok ako sa kwarto niya. Walang sumasagot..

Katok ulit.. wala parin.

Tinulak ko ng mahina yung pinto.

"Bakit bukas?"

Pumasok na ako.

And I saw a miracle. (echossss)

Si abnoy, tulog pa. Nakatalukbong pa nga eh.

"Hoy! Gising!" sigaw ko.

Hmmmm.. Mukhang tulog pa ata ehh..

"Abnoy! gising na!" sabi ko sabay yugyog sa balikat niya.

Wala paring epek.

Tinanggal ko na yung kumot. Lumapit ako para sana sumigaw sa tenga ni abnoy pero ..

Bigla niya akong hinila sa bewang. Kaya natumba ako at napunta sa itaas niya.

Feeling ko umakyat ang lahat ng dugo ko sa ulo ko. Ako na, ako na ang mas red pa sa RED. >//////<

"Shhh.. Ang ingay mo." sabi niya habang nakapikit parin.

"Let go of me."

"No way. You ruined my sleep." sabi naman niya.

"Arggg.. bitiwan mo ako!" I'm trying so hard para makawala sa pagkakayakap niya but he's too strong.

"Bakit ko gagawin yon?" he showed me a lopesided grin.

Napalunok ako. He's too close..

I can feel his breath on my face.. >///////<

Mahabaging Langit!

*Tok* *Tok*

He stopped. Magkadikit na halos ang mga ilong namin. Juskoooooo.. Mamamatay ako ng maaga. -_____-

"Saved by the bell." sabi ni Haru. Binitawan niya ako.

Mabilis akong lumayo sa kanya.. Ang lakas parin ng tibok ng puso ko.

Sh*t!

"You're a monster! Abnoy ka!" sigaw ko sa kanya. Then I went out. well, I also s lammed the door.

Narinig ko pa ang tawa niya. Nagtatakang tumingin sa akin ang isang yaya.

"Bakit po ma'am?"

"Lasunin mo yang amo mo." sagot ko naman.

"Ano ho?!"

"Wag na. Ako nalang. Papatayin ko iyan mamaya." then pumasok ako sa kwarto ko.

-----------------------

Nasira ang araw ko. >___< Paksheeeeeet..

Mabilis akong naligo then kumain. Pshh, abnoy na iyon. Sarap kalbuhin! Kung di n iya lang to bahay, matagal ko na yung chinop-chop at isinilid sa sako.

Nagpahatid na lang ako sa driver nila. Walang pasok si abnoy ngayon eh. Buti nal ang din. At least, magkaron man lang ako ng konting katahimikan.

----------------

By the way, tomorrow night na yung concert. Ang kakanta para sa klase namin ay s i Mitty. I didn't know that she can sing. Nagtataka kayo kung paanong si Mitty a ng kakanta?

Here it is: *flasback*

Pagpasok ko sa klase ko. Ipinaalam ko agad sa iba yung mga activities. Mukha nam an silang di interesado eh. >___<

"By the way, next week may concert daw. Kailangan may kumantan isang student baw at klase. Suggestions please." sabi ko.

Walang nagsalita instead, sabay-sabay silang lumingon sa kinauupuan ni Mitty.

"Okay, ako kakanta." sabi naman ni Mitty habang nakakunot ang noo.

"Sigurado kang okay lang na ikaw Mitty?" tanong ko naman.

"Ano ba yan? Pumayag na nga si Mitty diba? Bakit ba?!" sabat naman nung isang br atinela naming classmate. Sarap niya sakalin ah. Sigawan ba naman ako? Ipakain ko to sa uod ehh..

"Eh parang napipilitan lang siya eh." sagot ko naman.

"Kung gusto mo ikaw nalang." sabad naman nung isa.

"Ay, hindi. Huwag, si Mitty na lang. Kayo naman, di mabiro." sabi ko nalang. Psh , muntik pa ako mapasubo dun ah.. -____-

-end of flashback-

Ang hirap naman nito, di ko naman alam.. @____@

Pano ko malalaman, eh.. Ngayon lang ako talaga formally makakasali sa school fes tival. -______- Ugaaaaaa... Tanga ka ba? XD jokejoke. Peace on Earth!

-----------------

Nagpasundo lang din ako. Malamang.. Ang layo kung maglalakad lang ako. Plus, wal a akong planong mag-commute. Di ako pinapayagan ni DAd.

Pagdating ko sa bahay nina Haru, di ko siya nakita. Weird.. Psh, baka naglakwats a yon, o baka namatay na. XD

Dumeretso ako sa kwarto ko. Nagbihis lang ng pantulog then sumalampak sa kama ko . >____< Pagod talaga ako. Promise, isinusumpa ko ang pagiging Class Representat ive!

Matutulog rin ako ng maaaga. Kailangan ko pumunta ng school ng maaga bukas.

*Zzzzzzzzzz...*

- Kinabukasan -

"Ugaaaa.." unti-unti kong binuksan ang mga mata ko. Napatingin ako sa wall clock .

"Aww, 6:30 AM."

Nagtalukbong ako ulit.

6:30 pa naman eh..

Guzuuuuu...

Napabalikwas ako ng bangon. What time is it?!

6:30 na?!

Tumakbo ako sa banyo.

Dali-dali akong naligo. Nakalimutan ko na ngang i-prepare ang isusuot kong damit .

Pagkatapos ko, binuksan ko yung cabinet para maghanap ng maisusuot.

*bukas cabinet*

"Magji-jeans nalang ako nagyon. Yung faded." sabi ko sa sarili ko.

Pakabukas ko sa cabinet ko, muntik na malaglag ang panga, ilong, at mata , isam a mo na ang pilik-mata ko. . .

. . . . . .

Holy Sh*t! What happened here?!?

*****************

Chapter 24

"Where are my jeans?!" taranta kong tanong sa sarili ko.

Sa pag-aakalang namamalikmata ako, sinara ko ulit ang cabinet tapos binuksan ko ulit but wala talaga ang mga jeans.

Nagpaikot-ikot ako sa kwarto. Nag-iisip ako ng posibleng rason kung bakit nawala ang mga gamit ko dito.

May Magnanakaw!

"Aaaaaaaahh!!" sigaw ko habang papunta ako sa kwarto ni Haru.

Dere-deretso akong pumasok sa loob.

"Haru -" pero naputol ang sasabihin ko when I saw him standing, holding a dumbel l and well, topless >//////<

Napatakbo ako palabas at napasandal sa pintuan ng kwarto niya.

I'm still trying to compose myself nang biglang bumukas ang pinto. Nakasandal ak o sa pintuan kaya pagbukas nito, napaupo ako sa sahig

"Ouch.."

"What's wrong Azusa?"

Pagtingin ko sa kanya, wala parin siyang shirt. Ang lapit-lapit pa niya. >////// < namula ako lalo.

"Shirt please.." hirap na hirap kong sabi.

"What?" tanong niya.

"Shirt please.. put your shirt on.." I said then I pointed at his bare chest.

He grinned..

"Baket? Pinagnanasahan mo ako no?"

"What?! In your dreams!"

"Then why stammer like that?"

"Because, hindi naman ganyan ang mga tao sa amin!"

"What?"

"Walang nag-dadumbell sa amin na walang shirt!" sigaw ko naman.

"so?"

"So ayaw ko ng ganyan!"

He just grinned. Tapos, tumalikod na.

"Wait, Haru!" tawag ko naman sa kanya.

Humarap siya ulit sa akin.

"May mag.. May magnanakaw."

"Magnanakaw? Pano magkakaron ng ganyan dito? Tight ang security ng bahay ko." sa got naman niya.

"Psh, halika nga!" hinila ko siya papunta sa kwarto ko.

"Oy! Baka marape mo ako ah." sabi naman niya.

Hinampas ko siya sa balikat tapos hinila na siya.

- Sa loob ng kwarto -

"Oh? Ano bang nawala? Mukhang maayos naman ang kwarto mo ah. Galing naman ng mag nanakaw, nakapag-ayos pa." Pang-iinis ni Haru sa akin.

Inirapan ko siya.

"Suntok gusto mo?!" sabi ko naman.

"Joke lang. San ba kasi?"

"My jeans are lost.."

"Jeans?"

Binuksan ko yung cabinet ko.

"See.. My jeans are not here anymore."

"Wala na nga ang jeans mo. Pero, mayaman ata ang magnanakaw." tugon naman ni Har u.

"Huh?"

"Pinalitan ng dresses eh." bored niyang sagot.

"Eh? Teka.. Ngayon ko lang to napansin ah."

Nagkibit-balikat lang si Haru.

Napaupo ako sa kama na nakakunot ang noo.

"Psh, anong isusuot ko ngayon? Late na nga ako ng 30 minutes eh. 7:30 na.." rekl amo ko.

"Problema ba yan?" tanong niya tapos kumuha ng isang color pink dress.

"Wear this."

Nanlaki na lang ang mga mata ko sa gulat.

"Are you crazy?!"

"Why? Anong mali sa damit na to?" balik tanong naman ni abnoy.

"Eh adik ka naman pala eh! Sungalngalin kita diyan eh! Ikaw nalang magsuot niyan kung gusto mo!" angil ko sa kanya.

"Okay, ikaw bahala. Mauuna na ako sa school. Ang tagal mo eh, may kailangan pa a ko asikasuhin for school festival." sabi niya sabay talikod.

"Psh. Kainis! Iiwan mo ako dito? Maglalakad ako? Fine!" pagmamatigas ko naman.

Tinignan niya lang ako.

"Okay. Eh di maglakad ka. Una na ako sa school." lumabas na siya ng pinto.

"Psh."

Napatingin ako sa orasan. 8:30 AM na.

What?! halos 2 oras na akong late!

Napatakbo ako sa kwarto ni Haru.

"Abnoy! hintayin mo ako! Pag naglakad pa ako, lalo akong malelate!"

"Ang tagal mo. Mag-commute ka na lang." walang kagana-gana niyang tugon.

"Commute?! Niloloko mo ba ako?"

"Ayaw mo magcommute? Pwes, halika na. Umalis na tayo. Pupunta na akong school."

"Teka naman..." sabi ko. Napatingin ako sa suot kong damit. Naka sleeveless at s horts na pambahay lang ako. Ang laswa tignan.

"Oh, baket?"

"Tignan mo naman tong suot ko? Papupuntahin mo ako ng school ng ganito?"

"Problema mo na yan. Nag-suggest na ako ng pwede mong isuot. Kung makaayaw ka pa rang malalagutan ka ng hininga pag isinuot mo yun. Kaya bahala ka." sabi naman n iya habang nakasandal sa dingding, looking oh so cool.

-_____- Yikes, late ka nga Azusa, maharot ka pa rin.

"Kaya ngayon, kung gusto mong sumabay sa akin, bilisan mo. 5 minutes lang." dagd ag pa niya.

"What?!"

"Time's running.." then he looked at his clock.

Napatakbo ako pabalik sa kwarto ko. Then opened my cabinet again.

"Sh*t!" napamura ako. Puro dresses at damit na babaeng-babae ka tignan ang andit o. Malaman ko lang sino ang may gawa nito! Itatapon ko siya sa Black Hole!

Hinalungkat ko na ang buong cabinet.

"3 minutes!" sigaw ni abnoy mula sa labas.

"Bwiset ka! Tigilan mo ako sa countdown mo! Natataranta ako lalo!"

Inisa isa ko ang mga damit.

"What am I gonna wear??"

"2 minutes!" sigaw uli ni abnoy.

"Ahhhhh!!"

Mapapatay ko ang may gawa nito!

Tuloy pa rin ako sa paghahanap ng damit na pwedeng isuot. Bakit ngayon pa na lat e na ako. late na late na ako!

"60 seconds!" then he started counting.

"Anak ng frog!"

Bahala na! Pinulot ko yung dress na ipinakita ni abnoy kaanina at dali-dali iton g isinuot. Nag pink doll shoes din ako.

"10!"

"9!"

"8!"

"7!"

"6!"

"5!"

"4!"

"3!"

"2!"

I opened the door. Napatigil siya sa pagbibilang at napatitig sa akin.

Humihingal ako. Kayo kaya pagbihisin ng binibilangan!

"Oh ano na?! Tara na! Dali, late na ako!" sigaw ko sa kanya.

He composed himself at nagpatiuna.

"Aayaw-ayaw ka pa kanina, susuutin mo rin pala."

"Shut up!"

He just laughed.

---------------------

Habang nasa loob ako ng sasakyan. Abut-abot ang kaba ko. Baka pagpasok ko mamaya pagtawanan ako. Dapat pala, hindi na ako pumasok.

Eto namang abnoy na to, may pasipol-sipol pang nalalaman. Lalo akong naiinis! Ar ggg!

"Kumalma ka. Kanina ka pa buntung hininga ng buntung hininga diyan." giit ni abn oy.

Tinignan ko siya ng masama.

"Anong pakialam mo? Wag ka makinig kung ayaw mo!" angil ko naman.

"Meron ka ba?" tanong naman niya.

"Naka-drugs ka!" sigaw ko naman.

---------------------

Pagdating namin sa school, parang nag-aalangan akong bumaba. Nahihiya na ako..

"Oh, hindi ka ba bababa? Tutunganga ka lang ba diyan?" tanong ni Haru.

"Pakshet, nahihiya ako."

"Baket ka naman nihihiya?"

"Bulag ka ba? Tignan mo nga tong damit ko!"

Umikot si Haru papunta sa gilid ko. Binuksan niya ang pintuan then looked at me intently.

"There's no reason for you to feel like that. You really look pretty."

Napatulala ako. He said I look pretty..

He held my hand and pulled me out of the car.

"Don't worry, makikita nila kung gaano kaganda ang nilalait nila."

Hindi parin ako nakasagot. Hawak niya ang kamay ko. Papasok na kami sa campus..

Nakakabingi ang tibok ng puso ko..

This can't be.. ***************

Chapter 25

Hawak- hawak niya ang kamay ko habang papasok kami ng campus. Pulang-pula na ako sa hiya.

"Wait, who's that girl?" maarteng sabi nung isang estudyante.

"Wait, she looks familiar. But I'm not that sure.." sabi naman nung isa.

Psh, naririndi na ako sa bulungan nila. Actually, hindi naman bulong. Naririnig ko na kasi sa lakas. XD

Dumaan kami sa may corridor. Hinila ko na ang kamay ko pero magkasabay parin kam ing naglalakad.

"Dude. Pakilala mo naman kami sa kasama mo!" hirit nung isang estudyanteng lalak e.

"Oo nga naman. Diba may Azusa ka na? Balato mo na lang sa akin yan." dagdag pa n ung isa.

Nagbubulungan na ang mga tao. Hindi ba talaga nila ako nakikilala?

"See, I told you. They're gonna'like it." bulong ni abnoy sa tenga ko.

"Psh, tigilan mo ako. Sasapakin kita!" sagot ko naman.

"Wow! ang tapang ni ganda. Kaano-ano ni Azusa yan dude? Kasingtapang eh." narini g ata ako nung isang lalake kaya humirit.

Napikon na ako. Lumapit ako sa kanya then stared at him.

"I am Azusa. Tigilan nyo ako. Susungalngalin ko kayo." banta ko sa kanya sabay l akad ng mabilis. Naiwang nakanganga yung lalake.

"It's really her." sabi naman ni Haru then sumunod rin naman sa akin.

--------------------

Buong araw akong trending sa buong school. Naloloker na ako.. >______<

By the way, mamayang gabi na pala yung concert. Sa Mimi, mukhang nagpapractice n a.

Ako naman, kung san san na umaabot kaka-follow up sa mga works for school festiv al. Kung pwede pa lang mag-resign, ginawa ko na. :/

Papunta ako ngayon sa SC Room. May itatanong lang ako kay Tyus tungkol sa concer t mamaya.

Kumatok ako.

"Pasok."

"Goodmorning Prez." bati ko then I bowed.

"Ikaw pala Azusa, diba sinabi ko na sayo na wag na akong tawaging Prez. Tyus nal ang."

"ay, oo nga pala. Sorry, tanga lang."

Pagtingin ko sa kanya. Nagtaka ako sa expression ng mukha niya. Para siyang naka kita ng multo.

"Baket Tyus? May problema ba?"

"Well, I'm just kinda' amazed. You seem so.... you." tugon naman niya.

"Ay naku, aksidente lang to Tyus. I'm not gonna wear anything like this again. I taga mo yan sa small intestines mo." sabi ko naman.

Tumawa siya.

"Nakakatuwa ka talaga. But, really. You look beautiful. Kung ako lang din, mas g usto kong ganyan ka lang."

Namula ako.

"Ay, ewan. Pumunta pala ako dito to ask you some things for the concert." pag-ii ba ko naman sa usapan.

Buti na lang at di na nangulit. Pinag-usapan na lang namin yung tungkol sa conce rt mamaya.

"Sige. Yun lang. Maraming salamat Tyus. Una na ako." pagpapaalam ko sa kanya.

"Walang anuman. And hey, ingat ka. Baka iuwi ka ng mga estudyante dito. Mukhang marami ang nagka-crush sa iyo." sabi naman ni Tyus.

"Hmmm, mukang di na pala pwede. Iniuwi ka na pala ni Haru." dagdag pa niya sabay tawa.

Dun ako lalong namula.

"Eh?! Stop joking around Tyus. Sige mauna na ako."

"Sige! Baka inaantay ka na ni Haru!"

Namula ako lalo, di ko alam kung baket.

Tumawa lang siya. Then I went out.

"Anong nakain ng mga tao ngayon?" bulong ko naman sa sarili ko.

-------------------

Babalik na sana ako sa room ng bigla kong mapansin si abnoy na nakasandal sa pad er.

"Anong ginagawa mo dito?" tanong ko.

"Inaantay ka. Pero mukhang, nagkalovelife ka na." sabi naman niya.

"What are you talking about?!"

"You're blushing." he said then umalis na lang bigla. Nakakapagtaka na siya this past few days. Kung makapag mood swings, daig pa ang buntis.

-----------------

Haru's POV

I know Zuzu is damn pretty. I see her wearing simple dresses but she really is p retty. Kaya naman naisulto ako sa sinabi nung isang kaklase namin.

*flashback*

Palabas na ako ng room nung araw na iyon. Nababadtrip din ako dahil, hindi ko na

kita si Azusa. Ewan ko kung saan nagsuot yun.

Lumagpas ako sa upuan ng isa kong kaklaseng si Bryle pero bigla siyang nagsalit kaya napatigil ako sa paglabas.

"Alam mo dude, nagtataka na kami kung bakit close kayo ni Azusa." sabi niya sa a kin.

Hindi ako sumagot.

"Bakit ba kasi lalapit lapit ka sa Azusang yon? Eh mas lalake pa yun sayo? Mukha ng di nga ata yun nagde-dress eh. Bulag ka ata eh. Oh baka, ginayuma ka nun."

Napikon na ako. Kinwelyuhan ko siya.

"I usually don't care about what people say about me. Pero wag kang magkakamalin g insultuhin o saktan man lang si Azusa, or else I'll make sure you'll curse the day you were born."

Nakita kong nabigla siya.

"Eh ang yabang mo pala. Ano ka ba dito? Anak ka lang ng may-ari ng school." sago t naman ni Bryle.

"Exactly, anak ako ng may-ari ng school. That's why you might as well know kung ano ka lang!" sigaw ko.

Dali-daling nagtungo sa may pintuan si Bryle.

"Magsisisi ka Haru!" banta niya.

I just smirked. "Try me then."

- end of flashback -

Nasa kwarto ako nun. Nakaupo sa sahig. Wala pa si Azusa. Mukhang busy ata sa sch ool festival.

Nabuo sa utak ko ang isang desisyon.

I'm gonna show those assholes kung gaano kaganda ang babaeng nilalait nila.

Tumayo ako and called one of our maids.

"Master, pinatawag niyo raw po ako."

"Oo. Pakikuha lahat ng jeans ni Azusa don sa cabinet niya then replace it with t hese dresses."

"Yes, master."

"And oh, please don't let anybody know about this."

"Opo."

------------

Kinabukasan, I heard Azusa scream. I guess, napansin na niyang wala na ang mga j eans niya. Napilitan siyang isuot ang dress.

When I saw her, my jaw dropped. Literally.

Pagdating namin sa school. Nakita ko kung gaano sila nabigla sa transformation n i Azusa. And I saw Bryle.

Napangisi ako ng makita kong nanlaki ang mga mata niya when he saw Azusa wearing that cute dress.

Ano kayo ngayon? Ang ganda ng mahal ko no? XD

----------------

I was humming habang naglalakad ako sa corridor. Hinahanap ko si Azusa. Asan na kaya yun?

I saw one of her classmates.

"Uhm, excuse me."

"Baket?"

"Did you saw Azusa?"

"You mean yung maganda?"

I just smiled.

"I saw her enter the SC Room, mukhang may idediscuss for the concert mamaya."

"Oh, thanks."

I headed towards the SC Room. Hindi na lang ako pumasok. Hihintayin ko nalang si ya dito.

Sumandal ako sa dingding. Isusuot ko na sana ang headphone ko ng biglang maulini gan ko ang pag-uusap nila.

"Well, I'm just kinda' amazed. You seem so.... you." si Tyus.

"Ay naku, aksidente lang to Tyus. I'm not gonna wear anything like this again. I taga mo yan sa small intestines mo." sabi ni Azusa.

Tumawa si Tyus.

"Nakakatuwa ka talaga. But, really. You look beautiful. Kung ako lang din, mas g usto kong ganyan ka lang."

Kung hindi ako nagkakamali, boses ng Tyus yun.

Makikinig pa sana ako pero may dumaang grupo ng mga lalakeng may dalang gitara. Umingay sa hallway kaya di ko narinig ang ibang usapan.

Ilang sandali lang, nakita kong lumabas ni Azusa. Pagharap niya sa akin, she was blushing.

Para akong sinuntok ng sobrang lakas.

---------------

Nanggaling siya sa SC Room, She was talking to Tyus. Now, she's blushing.. Malam ang dahil kay Tyus yun.

"Anong ginagawa mo dito?" tanong niya.

"Inaantay ka. Pero mukhang, nagkalovelife ka na." sabi ko naman.

"What are you talking about?!"

"You're blushing." I said then umalis na ako.

Ang sakit nun ah..

Azusa's POV

Nakapagtataka si Haru ngayon ah. Paiba-iba ng mood. Minsan, galit. Minsan, alask ador, minsan naman, ang bait sakin. Ano ba yan?"

Tinawagan ko si Van.

"Hello bhest? San ka?"

"Here me sa room bhest. Baket?" sagot naman ni Van.

"Can you meet me sa garden? May sasabihin lang ako."

"Ya. Sure sure. Antayin mo ako diyan I'm on my way."

"Okay. Bye!"

Ibinaba ko na ang phone then headed to garden.

Baka si bestfreind may idea kung bakit nag mo- mood swings si abnoy.

- GARDEN -

"Bhest!" sigaw ni Van. Nasa malayo- layo pa siya pero kung makatili nakaka-stres s. XD

Kumaway lang ako. Pagdating niya sa kinauupuan ko, nagtanong kaagad siya.

"Oh, anong meron?"

"hmmmm.. itatanong ko lang sana kung may idea ka ba."

"Tungkol san ba?" tanong ni Van.

"Si ano kasi.. nagtataka na ako sa kanya. This past few days nag mu-mood swings siya. Minsan, galit. Minsan, pikon, Minsan unreasonable. Minsan naman ang sweet. ."

"Si Haru ba?"

Nahihiya akong tumango.

"Baket ano ba nangyari?"

Kinwento ko sa kanya lahat. Pati yung kanina nung biglang nag-walk out si abnoy.

"So you mean, nasa SC Room ka. Kausap mo si Prez. Tapos, paglabas mo nakasandal si Haru sa dingding."

Tumango ako.

"Tapos, komo nakita kang nagbablush, nag walk-out?"

Tango ako ulit.

"Hmmmmm.." nagposing na kunwari nag-iisip si Van.

"Teka, ano ba pinag-usapan niyo ni Prez?"

"Wala, tungkol lang sa concert mamaya."

"Anything else before that?" pangungulit ni Van.

"Well, he kinda.. praised me. I look pretty daw."

Napapukpok si Van sa kamay niya.

"That's it!" sigaw niya.

"Huh?" nalilito na ako sa kanya. Promise..

-----------------

"You said nanggaling ka sa SC Room, you were talking to Tyus. Then when you went out, Haru saw you blushing.

"Eh?" nalito ako lalo.

"Ang alam ko hindi soundproof ang SC Room. Nakasandal sa dingding si Haru kay he possibly heard Tyus praise you. Plus, you went out red like a tomatoe na bulok na. I mean, you were blushing. So natural, malamang iisipin ni Haru na dahil kay Ty us yun." mahabang pagpapaliwanag ni Van.

"So?" tanong ko ulit.

"So I therefore conclude that.. your Haru was J-E-A-L-O-U-S." she spelled it out .

"Jealous?! Nakadrugs ka ba?"

Van just laughed.

"Bakit naman siya magseselos?"

"Sa tingin mo, baket?" balik tanong naman ni Van.

Hindi ako sumagot. Nag-bell na. Tumayo na si Van. "Mauuna na muna ako bhest. may klase ako eh. ring me mamaya okay?"

Tumango ako.

Bago siya umalis, Van hugged me and spoke.

"Payo lang bhest, stop being so blind. Wag kang manhid. Nasa paligid lang siya, wag mong antaying mawala siya sayo bago ka gumalaw."

***********************

chapter 26

"Payo lang bhest, stop being so blind. Wag kang manhid. Nasa paligid lang siya, wag mong antaying mawala siya sayo bago ka gumalaw."

Napatingala ako kay Van. Hindi ako sigurado pero tingin ko'y may point siya.

"Your Haru was J-E-A-L-O-U-S."

"Your Haru was J-E-A-L-O-U-S."

"Your Haru was J-E-A-L-O-U-S."

Ilang beses pa nagpaulit-ulit sa utak ko yun.

Si Haru, magseselos? Bakit naman? Imposibleng magustuhan ako nun. Pinilit lang s iya ng mga magulang niya na pumayag sa arranged marriage nato.

Nilaro-laro ko ang mga daliri ko habang nag-iisip.

Pero bakit parang natuwa ako ng konti on the thought na nagseselos si Haru..

Ay erase, erase. Baka gutom lang to. Oh baka, nahawa na ako sa pagiging abnoy ni Haru. Ayy, ewaaaaaan!

Tumayo ako and checked if my messages ba sa phone ko. May apat.

Tinignan ko kung sino. Baka kako, importante.

From Haru

Punta ka dito cafeteria. ASAP.

- end of text message -

Eh? Ang angas na nga. Siya na nga nagpapapunta sa akin ang yabang pa.

"Now, tell me. Ito bang mokong na to ang nagseselos?" bulong ko sa sarili ko.

I decided to go to the cafeteria. Tutal, kakain din naman ako. Dalawang oras na lang eh, magsastart na ang concert.

Kailangan ko kumain kasi mamaya, buong gabi akong nasa backstage. Kabadteeeerp p ag class representative. -______-

Pagpasok ko, nakita ko siyang nakaupo sa may sulok na part. Nakatukod ang dalawa ng siko sa lamesa.

Lumapit ako sa kanya. I tapped the table.

"Ang tagal mo." si Haru.

"Baket? Anong kailangan mo?" tanong ko naman.

May inilapag siyang plastic sa mesa.

"I bought you dinner. Kumain ka. Mamaya wala ka ng time kumain. Malilipasan ka n a naman ng gutom." sabi ni Haru.

Napakurap-kurap ako. He bought me something to eat.

"Maraming salamat." mahina kong sabi.

"What? I didn't hear you." sabi ni Haru.

"Sabi ko, salamat." sabi ko ulit.

"Hindi ko talaga narinig. Lumapit ka nga."

Psh, tignan mo to. Binilhan nga ako ng dinner pero pinatripan naman ako after.

Pero anyway, he still bought me something to eat. Kaya naman, lumapit ako. Dun s a may tenga talaga niya. Para di na siya makapagpalusot.

Malamang naman marinig na niya ako. Heller, ang lapit ko na kaya.

"I said -

Hindi ko na naituloy ang sasabihin ko when he pulled me closer then kissed me on the cheek.

"Walang anuman." he whispered.

Napatunganga ako.

Dugdug..

Tumayo na siya.

"Goodluck mamaya class rep. See you in the concert. Eat that. Baka himatayin ka na naman. Wala akong planong buhatin ka ulit, tabaching."

Hindi ko na na-absorb ng maayos ang sinabi niya. My concern is on what I'm feeli ng right now.. This irregular beating of my heart.

Napahawak ako sa dibdib ko.

May nag-aaway ata sa puso ko, ang gulo eh.. (Neknek mo neneng! XD)

----------------------

Kinain ko yung bigay ni Haru. Sa fastfood lang naman to galing pero ewan ko kung bakit ang sarap ng food para sa akin.

"Dahil ba gutom lang talaga ako.." tanong ko sa sarili ko.

"Oh baka dahil..."

"Baka dahil Haru bought that for you." sabi ng isang boses.

Napatingala ako. It's Van. Ang lapad ng ngiti.

"Hi-hindi ah!" todo tanggi naman ako.

"Oh, really?" pang-aalaska naman ni Van.

"Tigilan mo ako. Igagarapon kita." banta ko naman sa kanya.

Van just laughed.

"Bago ka himatayin diyan. Tara na sa auditorium. Magsisimula na yung concert."

Napatayo ako bigla.

"Ay, ang concert nga pala!"

"See, you almost forgot about the concert. Kinilig lang, nag-ulyanin na agad." p anunukso ni Van.

I pinched her on the side.

"Ouch.." arte naman ni Van.

Nagtawanan na lang kami.

---------------------

Nasa backstage na kami ngayon. Busy lahat ng tao. Pati kami, si Van, class repre sentative rin. Kaya aligaga kami pareho.

Nagsimula na ang concert. Naghihiyawan na sa labas.

I took one deep breath.

OA kasi yung kaba ko ngayon. Si Mitty naman ang kakanta, hindi ako. Pero daig ko pa ang magsosolo dahil sa kaba ko ngayon.

Teka, nasaan pala si Mitty?

I started looking for her. Natanong ko na ata lahat ng kaskwela namin kung asan siya pero wala parin.

Don't tell me na hindi pa siya dumarating. Malapit na magperform ang college nam in!

Namutla ako sa kaba. Saang black hole ko hahanapin si Mitty?! Saan?!

I checked all the dressing rooms pero wala siya.

I tried calling her pero cannot be reached!

"My God!" nasabi ko na lang sa sarili ko.

Lumapit sa akin yung isang organizer.

"College og Management, you're up next."

Maiyak-iyak na ako sa sobrang kaba.

"Where the heck you Mitty?" tanong ko sa sarili ko.

Hindi ko alam kung sino ang tatawagan ko. I scrolled through my phonebook. Nakit a ko number ni Haru. Tinawagan ko na lang siya. Baka siya may alam kung paano to .

"Hello, Haru."

"Oh, baket?"

"College na natin ang susunod!"

"Oh, eh di mabuti. Okay na ba si Mitty?"

"Yun nga ang problema. Nawawala si Mitty!"

"I'll be there. Wait."

then he hanged up.

"Lord, help me po.." dasal ko.

I saw Haru na paparating. Sinalubong ko siya.

"Haru, si Mitty..." natataranta kong sabi.

"Okay, calm down.. calm down.. We'll find a way."

"Pero, malapit na matapos ang kanta nung isang college! Tayo na ang susunod!"

Hindi sumagot si Haru.

"Up next! College of Management!" sabi nung announcer. Namutla ako.

Patay..

Doomsday ko na to..

Then I heard Haru spoke.

"We have no choice. Tayo ang kakanta."

"What?! Are you nuts?! Hindi pwede!"

"We have no choice! Gusto mo ba mapahiya ang buong college natin?" tanong ni Har u.

Nagsimula ng maghiyawan ang mga tao.

"No! Pero mas mapapahiya ang college natin kung ako ang kakanta!"

"I know, you can Azusa."

"No."

Nagsimula ng magbulungan ang mga tao. Wala parin kasing lumalabas sa stage para kumanta.

"We can do this Azusa, trust me. We can do this together."

"But -"

Hinila niya ako palabas.

Pagkatungtong ko sa stage. Nalula ako sa dami ng tao!

Bahala na!

"Si Azusa ba yan? Bakit siya ang kakanta?"

"Marunong ba yan?"

Dinig na dinig ko ang bulungan ng mga tao. Mas lalo akong nag-alangang kumanta.

Pero I felt Haru grab my hand. He led me papunta sa gitna ng stage.

"Sing Zuzu. For me.."

"Don't worry, I'll be here." si Haru.

Bahala na. Lumapit ako sa piano and started playing.

Natahimik ang lahat.

I started singing.

Heartbeats fast, colors and promises, How to be brave. How can I love when I'm afraid, To fall, watching you stand alone, All of my doubts certainly goes away somehow. One step closer..

Nanginginig ang kamay ko. Kinakabahan akong magkamali.

Supposed to be, may magigitara sa kantang to. Pero, wala akong ibang kasama. Pat ay.

But suddenly, I heard the sound of a guitar playing.

Paglingon ko, it's Haru. He smiled at me..

Ayun, nagkalakas-loob akong kumanta.

I have died everyday, waiting for you, Darling don't be afraid, I have loved you. For a thousand years, I love you for a thousand more.

Akala ko, tutugtog lang siya pero I was amazed when I heard him sing too.

Naghiyawan ang mga tao.

Time stands still, Beauty and oh, she is. I will be brave, I will not let anything take away, standing in front of me. Every breath, Every hour has come to this.

One step closer..

Lumapit si Haru sa akin, smiling. Parang nakalimutan kong nagpeperform kaming dalawa sa harap ng maraming tao. Naw ala lahat ng kaba ko sa dibdib.

I have died everyday, waiting for you, Darling don't be afraid, I have loved you. For a thousand years, I love you for a thousand more.

Naghiyawan ang mga tao. Ang lakas ng palakpakan.

Lumingon ako kay Haru. He offered his hand. Tinanggap ko naman then sabay kaming nag-bow.

Palakpakan ulit. Then nag-exit na kami.

Pagdating namin sa backstage. Hapung-hapo akong napaupo.

"I told you, you can do it." si Haru.

Napatingala ako sa kanya.

Tumabi siya sa akin. Mamaya eh, i aanounce ang best performers.

Hindi na ako nag-expect na mananalo kami. Eh, unprepared yun, natigagal ang buo kong existence. Ugaaaa *0*

"CR muna ako Azusa." paalam ni Haru.

I just nodded. Di ko parin talaga matanggap na kumanta ako sa harap ng maraming tao. Yes, I love singing pero hindi ako kumakanta pag maraming tao.

One more thing. Malakas pa rin ang tibok ng puso ko. Haru was looking at me the whole time na kumakanta kami. As if, ako lang ang nakikita niya.

Inaamin ko. It really did warmed my heart.

Naputol ang pag-iisip ko ng biglang may lumapit na grupo ng mga babae. Mukhang g aling sa ibang colleges.

"Miss, ang galing mo. Mukhang panalo na ang college niyo." sabi nung naka pink.

"Oo nga. Tapos, bagay na bagay pa kayo nung ka-duet niyo."

I pointed at myself.

"Hindi naman. On the spot nga yun eh. Nakakahiya."

"Talaga? Akala nga po namin, matagal na kayong kumakanta kasama yung boyfriend n iyo."

"No, he's just a friend." sabi ko naman.

"Ganun po ba? Sayang naman. Bagay po talaga kayo."

Namula ako.

"First year ba kayo?"

Sabay silang tumango.

Kaya pala di nila alam na tinutukso akong tibo dito. -_______-

"Sige po. Dito na po kami. Congratulations po ulit."

Tumango lang ako.

Ilang beses na ba kami napagkamalang couple? ------------------------

I-aanounce na ang best performer. Nasa stage kaming lahat na kumanta for all the colleges.. Katabi ko si Haru na tahimik lang.

There's no way we're gonna win. Magsosorry na lang ako sa buong klase bukas.

Patay ako kay Prof nito.

"And the best performer is.." sabi nung announcer.

"The best performer is from the College of.." sabi ulit niya. Ang tagal naman i -aanounce gusto ko na umuwi. Nakaka-depress. Nakakahiya na rin.

"The College of Management!" napakurap-kurap ako.

"We won, Zuzu!" sabi ni Haru.

Parang di ko parin na-gets. Di ako nakapag-react!

Nabigla ako ng bigla akong buhatin ni Haru at inikot sa ere.

The audience cheered.

"Kiss!"

"Kiss!"

Napanganga ako. What?! Ano to?!

"Wow! the audience is cheering for the couple from the college of Management! An g gandang couple. Talented!" sabi nung host.

Naloka na talaga ako. Tuloy-tuloy sa pag-chicheer ang mga audience.

Parang gusto kong tumalon sa stage at tumakbong pauwi.

"Can you hear that. They're asking for a kiss!" sabi ulit nung host.

Para akong tuod dun. Di makaimik. Naloloka na ako.

The last thing I knew, hinawakan ng Haru ang balikat ko and kissed me lightly on the tip of my nose.

************************

Chapter 27

This is it. Mamamatay na ako..

"A kiss on the nose! Aww, ang sweet naman! Let's give the best performer and th e best couple, another round of applause." hirit nung host.

Nagsigawan ang mga tao. Tapos, nagpalakpakan.

Tulala parin ako hanggang sa nakalabas na kami ng auditorium.

Pati sa kwarto ko, di ako mapalagay. Maloloka na ako neto.

Pumikit ako then hummed the song we sang earlier.

Unti-unti akong hinihila ng antok. ------------------

He was staring right into my eyes. I'm happy he's with me.. He moved closer. I felt him kiss my nose lightly.

Then I heard a kid's voice. I saw Haru playing with him. they look so cute..

Habang nakatingin ako sa kanila, I realized how much I love this man.

When I look into your eyes, It's like watching the night sky. Oh, a beautiful sunrise,

There's so much they hold.

Napaungol ako. Hmmmmm.. *kurap* *kurap*

Bumangon ako at sumandal sa headboard ng kama ko. Panaginip lang pala. Pero para ng totoo eh..

Sino ba yung batang yun? I've never seen that cute kid.

Nagkibit balikat lang ako. Pati ba naman sa panaginip ko, nakikisuot parin si ab noy.

-________-

Tumayo na ako at nag-ayos ng sarili. Sabado ngayon, rest day ko. Mukhang di na m una ako gagala.

Nasanay na rin ako sa bahay ni Haru. Kung noong una, parang akward, ngayon paran g malulungkot talaga ako pag umalis na ako dito.

Naputol ang pagmumuni-muni ko ng biglang may kumatok.

"Pasok."

"Ma'am, kakain na po. Baba na raw kayo."

"Sige. Salamat. Susunod na ako."

Umalis na ang maid.

Bago ako lumabas, I checked myself sa salamin. Nakakhiya naman humarap kay Haru na parang binagyo ang anyo. Dyahe naman pag para kang nangaling sa pakikipaglaba n kay Sendong. XD

"Wait? Baket ako mag-aayos para sa kanya?" tinampal-tampal ko ang pisngi ko.

"Magtigil-tigil ka Azusa." saway ko sa sarili ko.

----------------

Bumaba na ako, naabutan kong nasa dining table na si Haru. He's wearing his usua l "pambahay" attire. Mukhang wala rin siyang lakad ah.

"Kain na." si Haru.

Tumayo na siya.

"Tapos ka na ba?" tanong ko naman.

"Oo eh, baket? Nanghihinayang kang di mo ako kasabay kumain?" he grinned.

Namula ako. Pakshet, kalimitan this past few days, palagi akong namumula. >///// /<

"ASA! In your dreams!" angil ko naman.

"Aminin mo na kasi, gusto mo ako kasabay."

"Bwesit! Saktan kita diyan eh!"

"Oh, kalma.. Ang aga aga, suplada ka masyado."

I rolled my eyes.

Biglang umingay ang bahay. Napatigil ako sa pagnguya.

"Oh, andito na pala sila." tumayo na si Haru.

Pagbalik niya, may kasama na siyang apat na lalake. Mukhang kaedad lang niya.

Kumakanta sila habang papasok.

Pero bigla silang napatigil paglingon nila sa dining table. Tapos sabay-sabay na

nag-apir sa isa't isa.

"Wow dude! Sino yan?"

"Pwede makipag-kilala?"

Dumeretso si Haru sa kwarto niya mukhang may kukunin. Kaya naiwan silang apat sa living room.

Agad lumapit yung apat sa akin.

"Hi!"

Tumango lang ako.

"I'm Lance, this is Drew, this is Japhet and .."

"I am Ford." dugtung nung isang matangkad at mestisong lalake. He's handsome any way.

Tumango ako ulit.

"I'm Azusa."

"Wow! Ganda naman ng pangalan mo, kasingganda mo."

Ngumiti lang ako.

Biglang sumulpot si Mark Reynard. Tama si Mark Reynard the chickboy. Naiinis rin ako rito, palaging sumusunod kasi sa bestfriend ko. I just learned na pinsan pala to ni Haru. Mas asal-abnoy nga lang kaysa sa kanya .

"Oy, oy, kayo. Lumayo-layo kayo kay Azusa. Lalo na ikaw Ford." sabi ni Mark.

"Nakikipagkilala lang naman." katwiran nung nagpakilalang Lance.

Hinarap ako nung nagpakilalang Japeth.

"So, maaga ka ata? Bakit ang aga mo rito kina Haru at mukhang nakapambahay ka la ng." tanong niya.

Sasagot na sana ako ng biglang nakisabad na naman si Mark.

"Dito yan natulog."

"Seryoso?" tanong ni Lance.

"Wow! Binata na talaga kaibigan natin!" tatawa-tawang sabi ni Drew.

"Ngayon ka lang ba nakapunta sa bahay ni Haru, Azusa?" tanong naman ni Ford.

Nakisabad na naman si Mark. Ano to? Spokesperson ko?!

"No. Amo siya dito."

Nalito ata yung apat. Kaya nag-frown lahat.

"She lives here." sabi ulit ni Mark.

Nakita kong nabigla silang apat.

"You mean? You too are living together?" sabay nilang tanong nilang apat.

"That's -"

Tinapakan ko paa ni Mark. Napatalon siya sa sakit.

This time ako na ang sumagot.

"Not together-together. I just live here." paglilinaw ko naman.

"So you're not Haru's girlfriend? or wife?" tanong naman ni Ford. Di ako sigurad o pero parang I saw him smile in a meaningful way.

"NOT YET." malakas na sagot ni Haru.

Napalingon kaming lahat kay Haru.

He was looking at Ford.

Pumagitna na agad si Lance.

"Woah.. Woah.. Chill lang guys!"

Ford laughed.

"Don't worry dude. I can see the bounderies."

"Practice muna kami." paalam ni Haru sa akin.

"Practice san?"

"Band." tipid na sagot ni Haru.

Tumango na lang ako.

--------------------

Nasa music room ngayon sina Haru. Nagpapractice. Di ko naman marinig, sound proo f eh.

Nag-ikot na lang ako sa bahay. I saw a really cute painting sa isang cabinet sa gilid ng kwarto ko. It's a cute girl na nakatalikod habang may hawak na payong.

Parang familiar sa akin, pero di ako sigurado.

Ang cute talaga eh kaya kinuha ko siya then binitbit palabas. Ilalagay ko to sa wall sa may living room.

Naghanap ako ng mapapatungan. Di ko kasi abot.

Nagtanong ako kung asan yung storage room. Baka meron dun.

When I went there, may nakita akong maliit na hagdan. Mukhang intended talaga sa paglalagay ng paintings at pictures sa wall.

Yun yung ginamit ko.

Umakyat na ako at sinubukang ilagay ang painting.

"Hmmmm, ang cute talaga tignan. Ang galing ng nag-paint." sabi ko sa sarili ko.

Nang makuntento ako sa pagtitig sa painting. Bumaba na ako. Pagtapak ko sa unang baitang pababa, di sinasadyang nadulas ang paa ko. I lost my balance..

"Aaaaaaah!" impit kong sigaw.

Ipinikit ko na lang ang mga mata ko. This time alam ko mahahati bungo ko. >/<

Biglang may mga kamay na sumalo sa akin. Nawalan din ata ng balance kaya natumba rin.

"Ouch.." sabi ko.

Pagbukas ko sa mga mata ko. Nakita kong nakakunot ang noo ni Haru.

"A-are you alright?" tanong niya sa akin.

"Oo, pero ikaw. Nadaganan kita. May masakit ba sayo?"

"Okay lang ako."

Hinawakan ko ang braso niya. I felt him jolt.

I checked it out. May sugat siya sa braso. Mukhang tumama sa hagdan nung sinalo niya ako.

"Ano ka ba? Hindi ka okay eh."

Tinutulungan ko siyang tumayo ng biglang sumulpot ang mga kabanda niya.

"Oy! SPG!" sigaw ni Drew.

"Mamaya niyo na kami pagtripan. Tulungan ninyo akong itayo si Haru." taranta kon g sabi.

Lumapit naman sila.

Tinulungan nila akong itayo si Haru.

Pagkatapos ko ikwento sa kanila kung ano ang nangyari naghuntahan kaagad sila.

"Sa wakas. Mukhang binata na si Haru. Magpapakamatay na para sa babae." sabi ni Lance.

Matapos namin mag-usap. Nagpaalam na sila na aalis na muna. Babalik na lang daw para dalawin si Haru.

--------------------

Umakyat ako sa kwarto ni Haru, dala ang first aid kit. Hindi na ako nag-abalang kumatok pa.

"Haru.."

Lumingon siya.

"Gamutin ko muna sugat mo." sabi ko habang nakayuko.

"Wag na, konting galos lang naman. Magiging okay din to." sagot ni Haru.

"Sorry talaga. Hindi ko naman sinasadyang madulas sa hagdan. Pasensha na.. Sorry , Sorry.." nararamdaman kong naiiyak na ako.

Tumayo si Haru. Lumapit siya sa akin and held my chin up. "Wala kang kasalanan okay. Aksidente yun. Itong galos na to, kaya kong tong tang gapin ng paulit-ulit, wag ka lang masaktan. Masaktan man ako, wag lang ikaw."

He said it while he was staring right into my eyes. Unti-unti akong kumalma. Par a akong nabunutan ng tinik.

"At pag namatay ka, masyadong mahal ang pagpapalibing kaya okay lang kahit nasug atan ako." pagbibiro ni Haru.

Tinampal ko ang balikat niya.

"Aray! aray!" reklamo ni Haru.

Nataranta na naman ako.

"Asan? San ang masakit?"

"Dito." sabi niya sabay turo sa balikat niyang hinampas ko kanina.

Tinignan ko naman. "Saan? Dito ba?" tanong ko habang chini-check ko yung balikat niya.

Hindi siya sumagot. Kaya lumingon ako para tignan kung bakit.

Paglingon ko, he was looking at me seriously.

Unti-unting lumapit ang mukha niya sa mukha ko.

"Wooooooooooshh.."

Napatalon ako sa kaba. Baket? He blew on my neck. Nakuryente ang buo kong katawa n.

Napatakbo ako papunta sa pintuan niya. Naiwan siyang nakatayo habang pinigilan a ng tawa.

"Uhm.. mag-magluto m-muna ako."

"Marunong ka ba?" tanong naman niya habang pigil parin ang tawa.

"A-ah. M-maglilinis na lang ako." nauutal kong sagot.

"Baket ka maglilinis?"

"A-ano.. Ang kalat na kasi sa ano.. sa kwarto ko. he-he-he." sabi ko, kasabay an g pilit na tawa.

Tumalikod na ako at lumabas ng walang lingun-lingun.

Napasandal ako sa pinto ng kwarto niya. Hawak-hawak ko ang dibdib ko. May World War III ata sa loob ng dibdib ko.. Ang lakas ng tahip eh."

Haru's POV Nauuhaw ako kaya ako lumabas mula sa music room. Nakita ko si Zuzu na nakapatong sa hagdan habang may tinititigang kung ano.

Lumapit ako ng konti, eksakto namang pababa na siya. Pagtapak niya sa unang bait ang, nakita ko kung paano siya nadulas.

Nabitiwan ko yung basong gamit ko. Napatakbo ako papunta sa kanya. On instict si nalo ko kaagad siya. di sinasadyang tumama ang braso ko sa hagdan.

Naramdaman ko ang sakit, pero hindi ko ininda. Ang mahalaga ay si Azusa. Kahit a ko na lang, wag lang siya.

Nasalo ko siya pero natumba ako.

When you love someone trully and when that person is really important to you, yo u would go against the 6 to 1 billion odds just to protect her, and to keep her safe.

That's exactly why I catched her. Ayokong masaktan siya. She's too important, wa y important than anything else. ---------------

Kanina nung nakatitig ako kay Azusa, nakita ko kung gaano ka-ganda ang babaeng n asa harapan ko.

She has no idea how much I love to kiss her right there. Pero, I stopped myself. Ayokong biglain siya. Natatakot akong baka pag nagpadalus-dalos ako, mawala siy a sa akin. Hindi ko kaya yun.

***************

Chapter 28 Van's POV

Gusto kong mag-shopping ngayon. Pero, wala akong makakasama, busy si bestfriend eh. Anebeee.. Di naman masyadong busy. Gusti ko lang magka-quality time sina Azu sa't Haru.

Hmmmmm.. Mag-gigym na lang ako muna ngayon.

Pumasok ako sa banyo para maligo.

Pero lumabas rin ulit kasi nakalimutan ko ang towel ko. Tanga lang. XD

On second thought, gusto ko talaga mag-shopping eh .. T___T Uhuuuu.. Kaya, para sa ikapapanatag ng nangangati kong kamay, magsa-shopping ako. MAG-ISA!

I was humming habang papasok ako sa banyo. Then I showered. Mga 995 years din ak o sa banyo. Naghilod ako eh. XDD

Mabilis akong nagbihis. Naka-hiphop attire ako ngayon, himala na! Eh, feel ko la ng eh. Angal?

"Psh, ang hirap ng walang bestfriend na makukulit T__T. Kailangan ko pa talagang kausapin ang sarili ko. Ni wala akong makasama sa pagsa-shopping." kausap ko sa sarili ko.

"Tamatama. Sobrang hirap niyan."

"Talaga! Ikaw ba naman gumala mag-isa, di nagmukha kang tanga!" sagot ko naman.

"Oo nga naman. Nakakamukhang tanga yon. Ang talino mo talaga."

"Alam ko. Eh sa maganda at matalino lahi ko eh." sagot ko ulit.

"Matalino ka nga. Pero boring ang buhay pag walang kasama."

"Oo nga. T_____T naiiyak pagkatao ko." sagot ko ulit.

"Kaya, para di boring samahan na lang kita."

"Samahan?? Saan tayo -

Naputol ang pagsagot ko. Teka?? Diba sarili ko lang ang kausap ko?! Bakit parang

iba kung sumagot?! Hinay-hinay akong lumingon sa likuran ko.

-________-

0_________-

-_________0

0__________0

Uwaaaaaaaaaa!!!

Napatakbo ako sa may cabinet ko.

"W-what t-the hell are you d-doing h-here?!" nauutal kong tanong.

"Sinasamahan ka. ULIT." sagot niya habang nakapikit ang isang mata.

"W-what?!"

"Bingi ka?" tanong niya.

"How dare you!"

He grinned.

"G-get out!" taranta kong sigaw sa kanya.

Tumayo siya.

"Ayoko." he said while staring at me.

Taena naman tong octopus na to ah. Ito ata yong nawawalang kakambal ni satanas! Sisipain ko na talaga to palabas!

Mukhang mauuna ata akong mamatay dito. Feeling ko minalas ako bigla, ang ganda n a ng araw ko! Letcheng frog!

Paano ko ba to masisipa paalis ng bahay ko?

Wait..

May evil plan ako. Muahahahaha!

"Gusto mo ba talaga akong samahan?" sabi ko sa mahinang boses habang lumalapit a ko sa kanya.

Nakita ko kung paano nag-iba ang expression ng mukha ng octopus na gwapo ay este .. hudas! S_____S Mula sa pagtitig sa akin ng matiim, bumakas ang pagtataka sa mukha niya.

Malamang! Ngayon ko lang to ginawa eh. Nagpacute ako. Muahaha XD Artista to nene ng!

He cleared his throat.

"Umm, Yup." sagot niya.

Lumapit ako at nagsalita ng ubod ng lambing.

"Mapilit ka naman.. Sige na nga.." Yuck! Masuka-suka ang pagkatao ko sa sinabi k o ah. Mamaya maghihilod ako ng bongga. Nakakasira ng kinabukasan!

Lumapit pa ako ng bongga. I stopped when I was already kinda' close. Bawal din l umapit masyado baka matuklaw ako ng sawa!

Teka, hindi naman to sawa eh, anaconda to. Ipapatapon ko to sa outer space! Tuta l mukhang alien kung umasta eh. Haha. XD

Nakita kong nabigla siya. Then biglang ngumisi. Hudas talaga to!

"Hindi mo talaga ako matiis no?" sabi ni Mark.

Halos masuka ako dun. Pinigil ko lang sarili ko. Kaloker ang self-confidence ah!

Para matakpan ang inis ko, ngumiti lang ako. Peke nga lang. Buti mukhang di naha lata. Tanga ata to eh.

Hinawakan niya ako sa bewang. Then he tilted his face.

Eeeeeekkk.. Kalma Van, kalma..

Nakisakay ako, pero ng malapit na maglapat ang mga labi namin, I executed my evi l plan.

Tinuhod ko siya. T A M A ^_____^

Tinuhod ko siya ng bonggang-bongga.

Napa aray si Mark at natumba. Nagpagulong-gulong siya sa sakit.

I stucked my tongue out!

"Serves you right! Manyak ka! Mabaog ka sana!" then nagwalk-out ako.

Pagkababa ko, narealize ko. Ako pa talaga ang nagwalk-out, eh bahay ko to eh? Ma bilis akong bumalik sa taas. I opened the door harshly pero wala na ang hudas.

"Hmf! baka namatay na yun, kaya nasunog ang kaluluwa! Bwesit na octopus! Iulam k ita diyan eh!" sabi ko. Nagmumukha na nga akong tanga eh.

Tinawag ko si Manang Leng, ipapasabi ko na pahigpitan pa ang security. May nakak apasok na mga unggoy eh!

"Ma'am, sorry po. May sakit po kasi si Manang Leng." sabi nong isang maid.

"May sakit? Nasan si Manang?"

"Nasa kwarto niya po."

"Sige. Pupuntuhan ko na lang siya."

Pumunta na ako sa kwarto ni Manang.

"Manang?" tawag ko.

"Okay lang po ba kayo manang?" tanong ko sa kanya.

"Ayy, opo ma'am. Pasensha na po. Nagkalagnat ako, mapapabayaan ko po trabaho ko. "

"Naku! Wag mo na po isipin yun. Magpagaling po kayo."

"Naku ma'am, maraming salamat po."

"Wala hong anuman manang, lalabas po muna ako. Bibili ako ng gamot para sa inyo. "

"Marami po talagang salamat ma'am."

"Tama na po ang pagpapasalamat. Baka po malunod na ako niyan. " biro ko naman.

Umalis na ako. Walking distance lang naman ang pharmacy kaya hindi na ako nagsay ang ng gasolina. Kailangan ko magtipid! Nakaksss. XD

Nasa kanto na ako ng mamataan ko ang sasakyan ni Azusa.

Ipinark niya ang opel vectra niyang matagal ko ng pinagnanasahan. Di, loko lang. Ang ganda kasi ng kulay eh.

Pagbaba niya, her expression is so unusual.

Azusa's POV

Wooh! Hindi ko na alam kung anong gagawin ko! Palagi na lang akong natataranta k apag kasama ko siya. Nagmumukha akong kamatis na hinog palagi.

Nagdadrive ako ngayon, gumawa lang ako ng excuse para makaalis sa bahay ni Haru. Kailangan ko ng fresh air. Nahihirapan na ako huminga ako. Anak ng teteng.

Papunta ako kina Van, kailangan ko ng makakausap. Baka may words of wisdom ulit si Bestfriend eh.

Pagliko ko, nakita kong naglalakad si bestfriend, nakabusangot. Parang galing sa washing machine ang mukha, parang kinusot ng ilang ulit ang noo. In short, naka katuwa siya tignan!

Joke! Actually, mukang problemado kaming dalawa ngayon. Damay-damay ba to?

Bumaba ako ng car ko.

"Oh? Bakit ang sama mo tignan?" tanong ni Van.

"Wow! nagsalita ang babaeng mas lukot pa ang mukha sa damit na walang plantsa." sagot ko naman.

Nagtawanan kami. Nakaaaa.. Atleast, nakatawa ako ngayon.

Sabay kaming napabuntung-hininga.

Isinakay ko siya papuntang pharmacy pero doon sa may town na pharmacy na kami pu munta. Para mas malayo. Haha XD Eh sa marami akong gas eh.

"Oh, ikaw muna. Ano ba problema mo?" tanong ni Van.

"Ano kasi bhest eh.. Nasugatan si Haru dahil sa akin."

"Oh? Nasan na siya? 50-50 ba?! Magdodonate ako ng red blood cells!" eksaheradang tanong ni Van.

Sinapok ko siya sa noo.

"Nakahithit ka ba ng usok mula sa sinunog na hudas? Oh baka naman, gusto mong su nugin kita para makalanghap ka ng usok?!" angil ko.

"Eto naman, nagjojoke lang, di ka na kumalma. Takot ka na may mangyaring masama kay Haru no?"

"H-hindi ah! ASA!" sagot ko naman. Iniiwas ko ang tingin ko.

"Oy! Nasa sinapupunan ka pa lang ng Mommy mo, kilala na kita! Hindi mo ako kayan g ilagay sa bulsa mo. Alam kong naapektuhan ka na sa powers ni Haru-your love!" sabi naman ni Van sabay hagikhik.

Napabuntung-hininga ako. "Nag-aaalala lang ako kasi dahil sa akin kaya siya nasugatan. Wala akong pakiala m kahit hatiin man siya ni Sadako at pagpiraso-pirasuhin basta wala akong kinala man pero iba yung kanina." litanya ko naman.

"Eh di, umamin ka rin. Kaya ka ganyan kasi nag-aalala ka. Nag-aalala ka kasi mah alaga siya. Mahalaga siya kasi iba siya. Iba siya kasi.. ikaw na ang nakakaalam kung baket." sabi ulit ni Van sabay halukipkip.

"Mukhang naka-drugs ka lang best." pagkakaila ko ulit.

"Wow ah, ang ganda ko parin kahit naka-drugs ako." sagot naman ng loka kong best friend.

Nagtawanan kami.

"Oh, ikaw naman, anong problema mo?" ako naman ang nagtanong.

"Uy, change topic agad. Sabihin na kasi na yang tarangkahan ng puso mong kinakal awang na eh nabuksan ni Haru!" panunukso ni Van.

"Tigil-tigilan mo ako Van. Ipapakain kita sa pating." sabi ko naman.

"Osya, joke lang naman eh."

"Ano nga kasi problema mo?"

"Si ano kasi.. Arggg!" sabi ni Van.

"Wow! Ang linaw mo magkwento, sobrang naintindihan ko best ah." pauyam kong sabi .

Nakita kong kumunot ang noo niya pagkatapos napabuntung-hininga siya.

Tatanungin ko pa sana si Van kung baket ng biglang may Estrada na car na tumawid . Napa-preno ako ng bigla.

Phew! Saved!

Nagtaka ako ng biglang bumaba si Van, malalaki ang hakbang na lumapit siya sa sa sakyang Estrada at kinatok ang bintana nito.

"Hoy! Tanga ka ba?!" sigaw ni Van.

Biglang bumukas ang pinto ng sasakyan. Pareho kaming nabigla ni Van. Actually, s obrang nabigla si Van.

Anak ng Mudfish! *******************

Chapter 29

"Hey."

Boink! Napaatras si Van kaya tumama siya sa akin. Muntik na ako matumba dun ah!

"Ikaw pala Van!" sabi nung lalaki.

"Ah, oo. Ako nga." tipid na sagot ni Van.

"How's my sweetheart?" nakangising tanong nung lalaki.

Wait.. kilala ko to ah. Sino nga ba to? Isip-isip Azusa.

"Stop calling me that." diin ni Van.

"Why would I stop sweetheart. Don't you miss me?" tanong nong lalake sabay hawak sa braso ni Van.

Nalito ako lalo. Teka, hindi ko talaga maalala eh.. Makakalimutin ka na talaga A zusa!

"Don't touch me!" asik ni Van.

Hindi parin bumibitaw yung lalake.

"Hoy! bitiwan mo bestfriend ko! Abnoy ka!" sigaw ko.

Tinignan niya ako.

"Uy, si Tibong Popcorn, babae na!" sabi nung lalake.

Nagpanting ang tenga ko. Teka, naaalala ko, merong tumatawag sa akin niyan noon.

Aha! Art. He's Art Sandoval!

"Adik ka ba?! Bitiwan mo bestfriend ko or else ipapasalvage kita!"

Tinignan niya lang ako tapos tumawa ng nakakauyam. "Pakipot talaga kayong magkaibigan." sabi ni Art

"Aba!" inis na inis na talaga ako.

"Let go of my girl." sabi nong isang boses.

Napalingon kami sabay sa nagsalita. Si Mark!

"Oh, sino naman to?" sabi ni Art.

Naiwan akong nagtataka. Tinignan ko si Van. Namula siya bigla.

Eh?!

"Ako? Ako ang boyfriend niyang babaeng sinasaktan mo ngayon. Now let her go, or else I'll turn you into cubes." diin ni Mark.

Tumawa ng pagak si Art.

"Tell me sweetheart, san mo napulot tong asong to?" pang-iinis ni Art.

Di nakasagot si Van.

"I told you, let her go." hinablot ni Mark ang kamay ni Art at hinila palapit si Van.

"Hon, diba sinabi ko sa bahay ka lang. I told you ako na bibili ng PK." sabi ni Mark kay Van. Para akong nanunuod ng pelikula.

"Ano?" takang tanong ni Van. Nagtatakang nakatingin si Art sa kanila.

"PK. Here it is." inabot ni Mark ang yung maliit na colorless plastic. At muntik na akong mahimatay sa nakita kong laman nito.

It's a..

It's a PREGNANCY KIT!

-----------------

Mark's POV (Kyaaaaa! POV ko! Muahahaha! XD)

Ang sakit nun ah. Tinuhod talaga ako. T_________T Pag ako nabaog, itatali ko siy a sa puso ko. Yikes! Laswa tol!

Inabot ko na yung camera ko mula sa bintana. Hmmmm.. At least may pictures naman ako.

Tumalon na ako sa bintana! XDD Oy! Hindi ako superhero no!

Papauwi na ako ng madaanan ko yung sasakyan ni Azusa. Teka, ba't andito si Azusa ?

Eh?! Maraming tao sa gilid ng daan. Likas akong chismoso kaya lumapit ako ng kon ti.

May isang lalaki..

Si Azusa..

at si Van?? Teka, ba't hawak nung lalake yung braso ni Van?

"Ano ba, bitiwan mo ako!" si Van.

"Baah, mukhang masama to ah."

Nasa gilid ako ng pharmacy.

"PK po." sabi nung isang babae sa pharmacy. Nakita kong inabutan siya ng isang s upot na may lamang pregnancy kit.

Biglang may umilaw sa utak ko.

Hmmmm, tinuhod mo ako kanina ah. Makaganti nga..

Lumapit ako sa counter.

"Miss, isang pregnancy kit."

Napatingin sa akin yung pharmacist. Yung expression niya na parang "Eh?? Ang bat a pa, nakabuntis na!"

Hindi ko na siya pinansin. Kumuha ako ng buong P1000.

"Keep the change."

Tumalikod na ako at naglakad papunta sa kumpol ng mga tao.

Bumilang ako. 1..

2..

3..

Action!

"Let go of my girl."

Napalingon silang lahat.

"Oh, sino naman to?" sabi ni nong lalakeng may hawak sa braso ni Van.

Gag* to ah! Sasapakin ko to!

"Ako? Ako ang boyfriend niyang babaeng sinasaktan mo ngayon. Now let her go, or else I'll turn you into cubes." diin ko.

Tumawa ng pagak yung lalake.

"Tell me sweetheart, san mo napulot tong asong to?" sabi ulit nong lalakeng para ng ulol.

Di nakasagot si Van.

"I told you, let her go." hinablot ko ang kamay nong lalake at hinila palapit si Van.

"Hon, diba sinabi ko sa bahay ka lang. I told you ako na bibili ng PK." sabi ko.

"Ano?" takang tanong ni Van. Nagtatakang nakatingin yung lalake sa amin. Hmmm, e to na. Aarte na ako. XD

"PK. Here it is." inabot ko kay Van yung maliit na colorless plastic.

Napasinghap si Azusa. At yung ulol na lalake. Kumunot ang noo.

Gusto ko na talagang tumawa. Pero masisira ang pag-aartista ko. Psh, sayang nama n. Baka magka-award ako neto XDD

"Ah, so you're with this guy." mukhang kalmado na yung ulol.

"Anyway, fancy meeting you again, Van." sabi nung lalake at sumakay na sa sasaky an niya.

Pregnancy Kit lang pala ang katapat ah! Natatawa na talaga ako eh. Pigil parin.

Nabigla ako ng bigla akong hilahin ni Van palayo sa crowd.

"Ano to?! What are you talking about?!" angil ni Van sa akin.

"I'm doing you are favor. Kaya wala bang thank you diyan?" kalmado kong sagot.

"Eh, maluwag pala turnilyo mo sa utak mo eh! Bakit mo ginawa yun?! Akala ng mara ming tao, boyfriend kita! At Holy Sh*t! akala nila buntis ako!"

"Sus, maswerte ka nga. Maganda lahi ng anak mo." tatawa-tawa kong sagot.

Sinuntok niya ako sa sikmura. Napa-atras ako. Ang sakit maging asawa to ah XDD

"Bwesit! Nong nagpaulan ng kayabangan ang Diyos, sinamsam mo lahat. Pati huling patak ng kayabangan, nilagok mo!"

"Niligtas lang kita dun sa nambabastos sayo. Kaya magpasalamat ka." sagot ko.

Inirapan niya ako.

"Eto na yung sinasabi ko sayo. I'm starting our plan. Para to sa bestfriend mo k aya please, cooperate." sabi ko.

------------------------

Van's POV

"Eto na yung sinasabi ko sayo. I'm starting our plan. Para to sa bestfriend mo k aya please, cooperate." sabi ni Haru.

Plan? Wait, I remember..

*Flashback*

Kakalabas ko lang sa banyo.

Paglingon ko, napasigaw ako sa kaba.

"Shhh.." sabi ni Haru.

"What the eff are you doing here?!"

"I'm here to talk."

"About what?! And wait, paano ka nakapasok dito sa kwarto ko?"

Walang ka-effort effort na tinuro niya ang bintana. Napanganga ako. Diyan siya p umasok?!

"May lahi ka bang akyat-bahay?"

"Wala. Hobby ko lang yan." bored niyang sagot.

"Hobby daw.. What?! You mean, palagi mo to ginagawa?" feeling ko namatanda ako d un ah.

"Anyways, I'm here to tell you a plan." "Plan? What plan?" lito kong tanong.

"We'll call this, Azusa X Haru Plan." sabi niya sabay kindat sa akin.

****************

Oo nga pala. Pumayag akong magpanggap na girlfriend nitong unggoy na to para mag katuluyan sina Azusa at Haru.

Ganito kasi raw yun.. Si Azusa alam kong gusto si Haru pero ayaw lang tanggapin. Tangengot lang. Ang s arap igarapon tong Maria Clarang hilaw na bestfriend ko! Si Haru naman, feel namin na may itinatagong pagtangi kay Azusa. ( Yuck! Ang las wa ng tagalog! Haha XD ) yun nga kaya lang bahag ang buntot eh. Si Mark, ayaw na ayaw ni Azusa. Kaya pag ako niligawan at naging girlfriend ni M

ark, syempre di agad magtitiwala si Azusa. Kaya susunod at susunod si Azusa. Bilang couzin ni Haru si Mark, so malamang si Haru ang kakaladkarin ni Azusa par a sundan kami sa kung saan kami gumala kunwari ni Mark. Sa paraang yun, magkakamoment na sila ng bonggang-bongga!

Oha?! Mas matalino pa kami sa author! XDD Wohohoho!

Eeeekk.. Back to reality.

"Eh bakit kailangang buntis ako?!" angil ko.

"Buntis agad? Kakabili ko pa lang ng pregnacy kit eh. magtetesting ka pa. He-hehe." pang-iinis niya. Inambaan ko siya ng suntok.

"Ganon parin yun! Baka makarating to kina Mommy. Baket kailangan kasi may ako'ybuntis-at-ikaw-ang-ama thing pa!"

"Para mas effective." tugon naman niya. then he winked.

Tugdug..

Paksheeeeett.

Ayan, lumalapit na si Azusa, kailangan ko na umarte. Psh, pero para din naman to

sa kanila ah. Tiis-tiis lang Van, para to sa bestfriend mo.

"What is the meaning of this?!" malakas na tanong ni Azusa.

**********************

Chapter 30

Para akong wala sa sarili habang pauwi kina Haru. This cant be..

My bestfriend is inlove with a casanova! Parang kapatid ko na rin yun kaya maisi p ko lang na masasaktan si Van dahil sa lalakeng yun, parang gusto ko ng kumuha ng barbecue stick at tuhugin ng bongga si Mark. T___________T

*Flashback*

"What is the meaning of this?!"

"Yun na yon. Kung ano narinig mo, that's it." kalmadong sagot ni Mark.

"Oh, please. Pwede wag ninyo ako pagtripan? Joke lang to diba? Di to totoo diba? "

Nakita ko kung paano yumuko si Van. This confirms it.

"Totoo best, sorry if hindi ko ipinaalam sa iyo agad." mahinang sagot ni Van.

Napaatras ako on impulse.

Pero lumapit din naman ako para makausap si Van in private.

"Bhest, naka-shabu ka ba? Marami namang lalakeng naghahabol sa yo? Baket yang ch ickboy pa?" taranta kong tanong.

"M-mahal ko siya eh. Wala akong magagawa." sagot naman ni Van.

"Pero Van.."

Humarap siya sa akin then looked at me with pleading eyes.

"Please, trust me in this Azusa.. Give Mark a chance.." sabi ni Van.

Doon ako napahinto. Kahit siguro daig ko pa ang donyang nakakita ng suka sa higa an kung ayawan ko si Mark, wala akong magagawa kung mahal siya ni Van. Napayuko ako.

Bumuntong-hininga ako.

"Fine. But isaksak mo to sa lahat ng lamang-loob mo na mapapatay ko yang boyfrie nd mong hilaw kung malaman kong pinaiyak ka niya. I'll be watching you." sabi ko . Loud enough para marinig ni Mark.

Nakita ko kung paano napangiwi si Mark.

Tumango naman si Van.

-end of flashback-

"Argggg!" inis kong inihampas ang unan ko. "Mapapatay ko yong apo sa singit ni satanas na yon pag nalaman kong nag-emote si Van dahil sa kanya." litanya ko habang nakahiga sa kama ko.

Tumawag ako sa landline nina Van. Kakamustahin ko lang.

"Hello. Garcia's residence, how may I help you?"

"Si Azusa po to. Si Van po?"

"Ay, ma'am. Si Ma'am Van po eh umalis. Ngayon lang din po."

"Saan daw nagpunta?"

"Hindi ko po sigurado pero may dala pong malaking bag eh."

"Malaking bag?! May kasama ba siya?"

"Ay, sinundo po siya nung isang lalakeng mestiso tapos matangkad. "

"What?! Wala ka bang idea kung saan sila pupunta?"

"Di ko po talaga alam ma'am eh. Di po nagpasabi si Ma'am Van. Basta sabi niya po , I-won't-be-home-for-a-couple-of-days." sabi nung yaya with matching gaya-gaya pa sa boses ni Van.

"Sige. Salamat."

Binaba ko agad ang telepono.

"Saang lupalop kaya nagpunta tong bestfriend ko? At magkasama talaga sila ah!" A yokong ag-isip ng kung anu-ano pero, iba talaga naiisip ko eh. Diyos ko, baka ma ging batang ina ang bestfriend ko! Maloloka na ako kakaisip kung asan.

I texted her kanina pero walang response! Ipapa-semento ko ang utak neto pag nak ita ko tong dalawang to.

Napansin ko ang laptop ko.

"Teka, makapag-fb nga, baka may hint ako makuha dito."

At di nga ako nagkamali..

(@ Herby's Resort, Palawan. Natures too good ;) <-- status ni Van.

Owoaaaaaa.. Nasa palawan sila ngayon?!

Napatakbo ako bigla sa kwarto ni Haru.

"Haru!" dere-deretso pasok ako, nakita ko siyang may bitbit ng dumbells.

Niyugyog ko siya.

"We need to go to Palawan, ASAP."

"Why? anong meron?"

"Si Van.. at si Mark!"

"What? Anong nangyari sa kanila?"

"They went there together. Ang bestfriend ko!"

"So?"

"So ka ng so! So-sohin kita diyan eh!" sigaw ko.

"Oh.. Oh.. kalma, baga mapatay mo na ako."

"Sasama ka ba sa akin o igagarapon kita?!" sigaw ko.

"Tatahimik ka ba o aanakan kita?!" sigaw naman ni Haru.

Automatic na napipi ako. What?! Hindi magandang threat yun!

"F-fine! Pupunta ako mag-isa don! Kainin ka sana ng anaconda!" sigaw ko then I s tormed out of his room.

Pumasok ako sa kwarto ko para mag-empake. Mabilisan talaga. Kailangan makahabol ako sa Palawan, baka ano na nangyare sa bestfriend ko eh. T______T

Paglabas ko, tahimik ang kwarto ni Haru. "Pfft! Manhid! Walang pakiramdam!" litanya ko.

Bumaba na rin ako at nagdere-deretso sa sasakyan.

Pero nagtaka ako ng makita ko si Haru sa may sasakyan.

"We'll use my car." sabi ni Haru.

"Akala ko ba di ka sasama? Shooo.." pagtataboy ko sa kanya.

"Sasama ako period. Oh baka gusto mong magkaanak ng maaga." sabi niya while star ing at me.

"I-ikaw naman di mabiro, tara na. Alis na tayo." nauutal kong palusot. Diyos ko, ayoko pa pong maging ina.

Wala kaming imikan habang nasa biyahe. Gabi na ng dumating kami sa palawan. Deretso kami sa Herby's Resort.

Nagcheck-in kami. Ay si Haru lang pala.. Pagod na pagod na kasi ako eh.. Kaya hi nayaan ko lan siyang mamili ng kwarto.

"Let's go." si Haru.

Walang imik akong sumunod sa kanya. Lantang gulay na si neneng niyo eh.. T______ _T Room 557.

Binuksan na niya, samantalang ako parang asong pagoda na nakasunod lang sa kanya .

Pumasok na kami. Ako, dumeretso na sa bed. Ugaaaaa.. Naantok na ako eh -________ _-

"Okay na ako. You can go to your room." sabi ko habang nakapikit.

Inaantay kong magsara ulit yung pinto. Meaning nakalabas na siya. Pero wala eh. Kaya I slowly opened my eyes.

Then I saw him na nakatayo sa gilid ng bed habang matiim na nakatingin sa akin.

Napabalikwas ako.

"Usug ka." tipid niyang sabi.

"W-what?!"

"Sabi ko, umusog ka. Matutulog na rin ako." bored niyang giit.

"W-what? Doon ka sa kwarto mo!" asik ko.

"That's why I'm here. This is my room."

Nalito ako.

"If this is your room, nasan ang akin?"

"Dito rin. Kaya umusog ka."

"What?! No way. Kukuha na lang ako ng ibang room. Lumukin mo tong kwarto mo!" si gaw ko sa kanya.

"Go ahead." kalmado niyang sagot.

Tumawag ako sa front desk.

"Hello, can I take another room?"

"I'm sorry ma'am. Fully booked na po eh."

Nahahapong napaupo ako sa sahig.

"Umalis ka diyan! that's my bed." naka-pout kong sabi.

"This is my room, kaya this is my bed. Kaya kung ayaw mong matulog. Magpatulog k a." sabi ni Haru.

Naiiyak na talaga ako. ~______~

Dapat pala di ko na siya pinasama. Paksheeeeet..

"Hoy.." tawag ko kay Haru. Pero, he's not answering. Nakatulog na ata. Lumapit a ko sa bed. Banayad na ang paghinga niya. Mukhang tulog na ang monster.

"Paano ako neto?"

Tinignan ko yung kama. King sized bed to. Kaya sobrang laki. Kahit siguro 3 eh m agkakasya. Kaya kumuha na lang ako ng gabundok na unan at nilagay sa pagitan nam in.

"Neknek mo. Bangungutin ka sana!" mahina kong sabi. Then I closed my eyes.

----------------------

He was staring right into my eyes. I'm happy he's with me.. He moved closer. I felt him kiss my nose lightly.

Then I heard a kid's voice. I saw Haru playing with him. they look so cute..

Habang nakatingin ako sa kanila, I realized how much I love this man.

When I look into your eyes, It's like watching the night sky. Oh, a beautiful sunrise, There's so much they hold.

Kinapa ko ang phone ko sa ulunan. Ang eeeengayy mo cellphone ka. Naantok pa ako. >_____< Unti unti kong binuksan ang ang mga mata ko.

Para akong tinakasan ng dugo sa una kong nakita at sa posisyon namin ni abnoy.

He's still sleeping..

He's face an inch away from mine.

His hands on my waist at ako.. ako..

Nakasuksok sa dibdib niya! >////////////<

Namilog automatic mga mata ko. Nakatulala lang ako habang nakatitig sa mukha ni Haru habang natutulog. He sleeps like a baby. *0* Akalain mo? Ang bait ng mukha pag tulog!

Then he suddenly opened his eyes.

"Dim ng konti please.." sabi ni Haru. Napakurap-kurap ako..

"What??"

"Sabi ko, dim ng konti. Masyado kang bright-eyed. Nakakasilaw." sabi ni Haru sab ay ngisi.

"W-what the hell.." tinangka kong tumayo pero di ko nagawa. Nakadagan ang paa ni ya sa dalawa kong paa. Feeling ko, kamatis na triple na ako sa pula.

>////////////<

"Alis.."

"Baket? Ayaw mo ba ako katabi?"

"Yuck! Nakakasuka ka katabi abnoy!" sabi ko naman.

"Ganon ba? Eh kanina nga kung makasiksik ka sa akin, parang pusang naghahanap ng nanay eh." pang-iinis niya.

"Ganon?! Eh kung dukutin ko kaya yang mata mo!"

"Kahit dukutin mo pa to, sayo parin ako nakatingin." sabi niya sabay ngisi.

Hudyo talaga to. >__________<

Kinurot ko siya sa braso. Diniinan ko pa talaga para mamatay na tong hudas na to !

"Aww! Aray! Ouch!" sigaw niya.

"Ano ka ngayon?! Gusto mo igarapon kita? Tapos itapon kita sa ilog ng pating?!" pananakot ko sa kanya.

Imbis na matakot, tumawa pa ang hudyo!

"Okay lang. Pero bago mo ako patayin, aanakan muna kita. Sayang naman lahi ko." seryoso niyang sabi.

Napanganga ako.

"Eh, sabog ka pala eh. Sinipa ko siya ng ubod ng lakas kaya nahulog siya sa kama . Mabilis akong tumayo at sumandal sa pintuan.

"Bahala ka sa buhay mo abnoy ka!" sigaw ko tapos nagwalk-out na ako.

Bwesit sa buhay.

----------------------

Pumasok ako ulit sa kwarto ng masiguro kong wala siya. Nag-shower lang ako tapos nagbihis ng jogging-attire. Masarap mag-jogging eh.

Naka-earphone ako habang nagjojogging. Nakakatuwa yung music eh. XDD

Pagkatapos kong mag-jogging, I decided na maglakad-lakad muna sa dalampasigan.

"Haaaayy, hindi ko parin nakikita kung nasan sila Van ngayon. Baka ano ng nangya ri sa bestfriend ko! Baka nasa drum na yun ngayon. Oh baka, naka-hang sa tuktok ng Mt. Everest na nakatiwarik!" kausap ko sa sarili ko.

Dahil sa naisip ko, lalo tuloy ako nag-alala.

Naupo ako sa buhanginan at tumingin sa papasikat na araw..

Naalala ko bigla yung panaginip ko. Parehong-pareho dun sa una kong napanaginipa n. Mas lalo na akong nagtataka kung sino ba yung bata dun.

Napasinghap ako, di kaya mabubuntis talaga ako?!

*sampal sa sarili* Bruhilda ka Azusa. Di ako papayag mabuntis! Lalo na pag kasin g hudas ni abnoy ang ama!

Tumingala ako, tapos huminga ng malalim.

Paglingon ko sa kanan ko may nakita akong dalawang taong naglalakad, magkaholdin g-hands.

"Wow, ang sweet." nasabi ko sa sarili ko.

Pero habang papalapit sila ng papalapit, may nabubuong realisasyon sa utak ko..

That hair..

and that shirt..

Whaaaaat?!

Bigay ko yang shirt na yan kay Van! napatitig ako sa papalapit na couple..

SI VAN!

Nataranta ako, makikita nila ako. Wala akong matataguan! Patay..

Kitil na kitil!

***************

Chapter 31

SI VAN!

Nataranta ako, makikita nila ako. Wala akong matataguan! Patay..

Nag-isip ako ng pwedeng gawin para di nila ako makita.

Kung tatayo ako at tatakbo palayo, mas lalo nila akong mapapansin.

Kung uupo lang din naman ako dito, makikilala rin nila ako..

Papa God.. tulungan mo po ako..

Magagalit sa akin ang bestfriend ko pag nalaman niyang sumunod ako para tiktikan sila!

Sobrang lapit na nilang dalawa. Doomsday ko na to!

Naririnig ko na yung pag-uusap ng dalawa..

"Babe, tabi tayo ulit mamaya ah.." boses ni Mark. Ang sarap sapukin! Kung di lan g ako nagtatago dito, inundayan ko na to ng suntok.

"Eh? ang kulit mo.." boses ni Van. Naku! Mahabagin.. Mukhang naimpluwensyahan na niya ang bestfriend ko! Sinasabi ko na nga bang masamang damo talaga tong pinsa n ni abnoy! magpinsan nga sila!

Pigilan niyo ko, sasaksakin ko to ng kuko ko!

------------------

"Teka, that girl looks familiar.." boses ni Van.

Oh my vegetable! Mukhang mabubuking na ako..

Naramdaman kong may lumapit sa akin, Ipinikit ko mga mata ko ng mariin, andito n a si Van.. ipapatapon na ako neto sa ilog pasig!

Pero nagtaka ako ng biglang may tumabi sa akin at hinawakan ang magkabila kong p isngi.

Napadilat ako on impulse..

Bago pa ako nakahuma, he brushed his lips on mine. -------------------

"Ay, mali pala. Akala ko bestfriend ko. Pero di naman yun nakikipaghalikan eh." boses ni Van sabay tawa.

"Tara na, balik na tayo sa cottage. Nagugutom na ako ehh." si Van ulit.

Magkadikit ang mga noo namin. He was breathing in an improper way..

Samantalang ako, nakatulala lang..

"Saved." sabi niya sabay hingang-malalim. Pinakawalan na rin niya ako.

Doon ko na na-absorb lahat ng pangyayari. Ramdam ko ang pag-akyat ng dugo sa muk ha ko.

He.. H-he kissed me!

"W-hey the hell did you do that?!" angil ko habang nakatakip ang palad ko sa bib ig ko.

"Para di ka makilala ng bestfriend mo."

"Pero baket mo ako hinalikan?!"

"The same reason."

"What?!"

Tumayo siya at naglakad pabalik sa hotel.

"and because I want to Azusa Minorin." then he continued walking away.

Dugdug....

Dugdug....

Dugdug ......

It can't be.. ------------

Samantalang sa kabilang dako:

Van's POV:

"mmmmmmm... mukhang andito na sila Azusa."

Sinadya talaga naming mag-iwan ng hint kung nasaan kami. Alam kong susunod si Az usa, at masisimulan na namin ang drama.

I checked out sa front desk kung nag-check in na ba sila.

"Hmmm, iisang kwarto huh?" sabi ni Mark.

"Sigurado ka ba sa ginagawa natin huh?" tanong ko kay Mark habang nakataas ang i sang kilay.

"Well, ito lang alam kong way para mapadali na maging sila. Ikaw? May alam ka ba ng paraan na mas madali?"

I shook my head. Tigasin kasi tong si Azusa, kahit may nararamdaman na, deny par in ng deny. Anebeee..

Nag-unat si Mark.

"Hmm, since andito na tayo, let's might as well enjoy. Sayang naman pera ko no. Ako gumastos lahat." giit ni Mark.

"Eh, adik ka pala eh. Malamang ikaw nagyaya kaya ikaw dapat gumastos." nakapamay wang kong sabi.

"Hmmm, masakit parin sa bulsa yon no." reklamo ni Mark.

"Psh, ang damot mo! Babayaran kita wag ka mag-alala!" angil ko.

"Okay lang. Dali, tara na sa kwarto."

"Baket?" taka kong tanong.

"Maniningil na ako." sabi ni Mark sabay ngisi.

"A-ano?"

"May utang ka diba? Kaya pasok na. Maniningil na ako."

Tinaasan ko siya ng kilay.

"Eh, kung ayaw ko?"

Tumawa si Mark.

"Ayaw mo ba?" panunukso niya.

Tinadyakan ko siya ng malakas.

"Gusto mong mabaog ng tuluyan?!" asik ko sa kanya.

"Oy, joke lang! Loko lang yun." then he held my hand.

Napasinghap ako.

"T-teka, san tayo pupunta?"

"Sa dalampasigan."sabi niya sabay kindat.

Napasunod nalang ako. Malamang naman, eh hila-hila niya ako eh.

Habang naglalakad kami papunta sa dalampasigan, feeling ko andaming nakatingin s a amin. Specifically girls.

"Are they two together?" bulong nung isa. (Bulong yun ah! XD)

"The boy is too handsome for her." litanya nung isa. Psh, tatadyakan ko to sa mu kha!

"Bwiset. Bitiwan mo nga ako. Pinagtitinginan na tayo eh.."

Lumingon siya then stopped walking.

"Baket ko bibitawan ang kamay ng girlfriend ko. Masama bang ipakita na masaya ak o na kasama ka?" malakas na sabi ni Mark.

MALAKAS. AS IN SOBRANG LAKAS na naglingunan na sa aming lahat ang mga tao.

Nakakahiyeeeeeeerr..

Kinaladkad ko siya palayo sa mga tao.

"What are you talking about?!"

"I'm talking about us." sabi niya sabay ngiti. Kinurot niya pisngi ko sabay sabi ng,

"Ang ganda ng girlfriend ko." at naglakad na ulit.

Nag-init ng sobra ang mukha ko.

Paksheeeeett, mukhang imbis bestfriend ko ang mainlove ng tuluyan, ako ata ang m anganganib. >//////////<

Matagal bago ako sumunod sa paglalakad. Pero biglang tumigil si Mark at tumakbo pabalik sa kinatatayuan ko.

"Guess who's here." sabi niya sabay ngiti.

"Sino?" tanong ko. Nang sundan ko ang direksyon na tinuturo niya. Nakita ko si A ZUSA.

Oy.. mukhang simula na ang operation..

Hinawakan ni Mark ang kamay ko at hinila ako ng marahan. Nang malapit na kami sa kinauupuan ni Azusa, bigla siyang nagsaalita.

"Babe, tabi tayo ulit mamaya ah.." nanghilakbot ako sa sinabi ni Mark. Walanjong lalake to! Pinagmumukha talaga akong maharot!

Pero, kinalma ko ang sarili ko. Kailangan masimulan ko na yung plano para makaal is na kaagad kami dito't mawala na si Mark sa sistema ko.. -_________-

"Ang kulit mo talaga..." pagsakay ko naman. Yuck, halos isuka ko na yun ah. Squi shyy.. @___@

I saw Azusa jolt, mukhang narinig ang pag-uusap namin. Malamang, gustung-gusto n a niyan kaming sugurin at itumba si Mark dahil sa kalandian nito. Ay pati pala a ko. He-he-he..

Palapit na kami ng palapit. Nakikita kong itinatago ni Azusa ang mukha niya. Hal atang ayaw niyang makita namin siya. Pero ng sobrang lapit na namin, natigagal k ami..

Haru sat right next to Azusa and kissed her right there.

------------------------

"Ay, mali pala. Akala ko bestfriend ko. Pero di naman yun nakikipaghalikan eh." sabi ko. Sinadya kong lakasan para marinig nila.

"Tara na, balik na tayo sa cottage. Nagugutom na ako ehh." then I pulled Mark ba ck.

*Pagdating sa Cottage*

"Did you see that?!" tili ko. He smiled.

Dahil sa tuwa ko, di sinasadyang napatalon ako ng yakap kay Mark.

Pero napalayo rin ako sa sobrang hiya. >/////////< Kahiya ka dude!

"Sorry.. natuwa lang ako ng sobra. Wag kang mag-isip ng kung anu-ano." sabi ko n g hindi tumitingin sa kanya.

"I'm not thinking of anything unusual. Ang alam ko lang, niyakap ako ng girlfrie nd ko. Wala namang masama dun diba?" he said smiling.

Dugdug..

Waahh, yung puso ko sumama sa Milo Marathon..

Bestfriend, sorry mukhang tama ang hinala mo. Madadagdag ako sa listahan ng Mark nato T___________T

*************************

Chapter 32

"and because I want to Azusa Minorin."

"and because I want to Azusa Minorin."

"and because I want to Azusa Minorin."

Ugaaaaa.. hindi ako mapalagay! Kaninang umaga pa yun nangyari.. Gabi na ngayon, pero di parin ako makaget-over..

Nagpagulong-gulong ako sa kama ko.

MALI, sa kama namin ni ABNOY. Psh, wala na akong choice kundi makipag-share ng k ama. Eh, mas mabuti na yun kesa matulog sa sahig diba.

"Arrggg!!"

Tumayo ako at humarap sa salamin.

Maglalakad-lakad nalang ako sa resort. Mukhang may event dun sa main stage. Wala pa si Haru.. nasan na kaya yun. Hindi ako makatulog kasi hindi ko na siya nakit a mula kanina.

Baka kinain na yun ng pating.. oh baka, dinala ng mga shokoy.. 0____0 Maygaaad!

Lumabas na ako sa kwarto at binaybay ang buhanginan. Hmmmm.. ang ganda ng dagat.

"Azusa?"

Napalingon ako.

"Tyus?"

Lumapit siya sa akin at akmang i-tatap ang ulo ko.

"I just hate it when other people taps your head.." sabi ng isang boses sa utak ko.

umiwas ako bigla kaya sa braso ko lumanding ang kamay ni Tyus.

Nakita kong nabigla siya, pero pati ako nabigla sa naging reaction ko.

"Ow, I'm sorry." sabi ni Tyus.

"No, ako dapat mag-sorry." sabi ko naman.

"Ano lang kasi, naalala ko lang bigla yung sabi ng isang tao na ayaw niyang may ibang tumatapik sa ulo ko." tapos napahagikhik ako.

"Ah, let me guess, si Haru yan no?"

"H-hindi a-ah.." pagkakaila ko.

"C'mon Azusa, halata eh. Kung salamin lang ako, kanina pa dapat ako nahawa sa ka pulahan mo." sabi niya tapos tumawa.

Umiwas ako ng tingin.

Tinapik niya ako sa balikat at sinabing.

"Goodluck on you two. I wish you all the best."

Tango lang sinagot ko.

"Teka!" pigil ko sa kanya.

Lumingon si Tyus.

"Ano pala ginagawa mo dito?"

"Namamalengke ineng.." pagbibiro ni Tyus.

I pouted.

"Di, loko lang. My family owns this resort kaya, madalas ako dito."

"Wow! Ang yaman mo ah!"

"Hindi ako, sila Mommy at Daddy ang mayaman." sabi niya sabay ngiti.

"Ganon parin yun." litanya ko.

Tumawa lang si Tyus at nagpaalam na.

"Oh, before I go Azusa, I just want to tell you three things." si Tyus.

Tumango ako.

"One, Listen to the rythm of your heart, pakiramdaman mo kung ano ang laman niya n."

"Two, For once, allow other people to make you happy."

"And three, wag mo siyang baliwalain, it's not everyday that you'll meet a perso n who's mere presence is enough to soothe your pain."

He smiled then he left.

Wala man pangalang binanggit ang magpapari atang si Tyus, sa puso ko alam ko kun g sino, si Haru.. tama nga bang hayaan ko siyang tuluyang maging parte ng buhay ko?

Bahala na.. ---------------------

Naglilibot parin ako ngayon. Marami-rami ring tao ngayon, mukhang sikat talaga t ong resort nina Tyus. Bigtime na si Tyus ah, ipakidnap ko kaya yun para madagdag an allowance ko XD

Pero totoo lang, naapektuhan ako sa sinabi ni Tyus, alam kong may point siya. 2n d year college na ako pero hanggang ngayon wala parin akong boyfriend. Lalo na n oon, eh mas mukha pa ata akong lalake kesa sa lalake eh -_______-

Pero si Haru, kahit gaano ako kamaldita, di parin siya lumayo sa akin.

Gusto ng parents namin na kami ang magkatuluyan.

Nung una ko siyang makita, sobrang BV na BV ako sa kanya. Di ko nga lubos maisip na magiging fiance ko tong abnoy na to.

Nabuntung-hininga ako.

Galit talaga ako sa kanya, pero bakit parang pag kasama ko siya nagwawala ang pu so ko?

B L A G!

Napahawak ako sa bewang ko. Aray naman. May nabangga ata ako. Kaya nga lang ako ang natumba.

Pagtingala ko, may lalakeng nakatayo sa paanan ko.

"Bryle?"

"Oh, ikaw pala yan tibo. Pasensya na kung nabangga kita. Lumulutang ka kasi sa a

lapaap habang naglalakad. In short tanga ka."

Nagpanting ang tenga ko.

Tumayo ako at sinikmuraan siya.

"Tarantado ka pala eh. Ikaw na nga nambangga, ikaw pa maangas!" angil ko sa kany a.

Hindi ininda ni Bryle yung suntok ko. Sa halip ngumisi pa siya ng nakakaloko.

"Gandang-ganda ka siguro sa sarili mo ngayon tibo? Sige, i-enjoy mo muna yang at ensyon ni Haru mo. Dahil pag bumalik si Bree.. Sigurado akong sa kangkungan ka p upulutin. Ay, hindi pala, ewan ko lang kung may pupulot pa ba sayo pag iniwan ka ni Haru."

Tapos tumalikod si Bryle. Naiwan akong nalilito sa mga sinabi niya..

Atensyon ni Haru?

At sino si Bree?

*inhale - exhale Azusa, pampawala ng stress.*

Napagdesisyunan kong bumalik na sa kwarto ko. I mean kwarto namin. =3=

"Azusa, wag mo i-boobs yung mga sinabi ni Bryle. Nandito ka hindi para dun kundi para sa bestfriend mo. Kaya umayos ka." kausap ko sa sarili ko.

Naglakad na ako pabalik. Nakapatay ang ilaw sa kwarto kaya malamang patay na pat ay na sa tulog si abnoy.

Binuksan ko ng hinay-hinay ang pintuan.

Nakita kong natutulog na si HAru.

"Pft, Sarap na sarap ka sa tulog mo huh? Di mo man lang ako inantay, tapos ako k anina di makatulog kasi wala ka pa." litanya ko.

Malakas ang loob kong sabihin yung nararamdaman ko ngayon kasi tulog naman si Ha ru. Malamang, di na niya ako maririnig.

Kumuha ako ng isang makapal na bedsheet at inilatag yun sa sahig. Pagkatapos, ni lagyan ko ng gabundok na unan.

Bago ako humiga, sinulyapan ko muna si Haru.

"Psh, iyo na yang kama mo. Ayoko matulog malapit sa taong walang paki. Nakakaini s ka."

Humilata na ako na parang starfish sa sahig na may sapin. Dahil sa pagod, ay nak atulog na ako agad.

--------------------------------

Haru's POV:

Nang masiguro kong tulog na si Azuza, hinay-hinay akong bumangon at sinulyapan s iya.

Natutulog siyang nakakakunot ang noo. Si Azusa talaga, pati sa pagtulog, problem ado parin.

"Pft, Sarap na sarap ka sa tulog mo huh? Di mo man lang ako inantay, tapos ako k anina di makatulog kasi wala ka pa."

Nabigla ako ng marinig kong sinabi yun ni Azusa. Actually, talo ko pa ang gising . Di ako natulog, I'm just pretending to be..

Hinintay ko talagang makabalik si Azusa sa kwarto. Nang makaulinig ako ng mga ya pak, agad kong pinatay ang ilaw at nagtulug-tulogan.

Di sa natotorpe ako, basta ayaw ko lang malaman niyang inaantay ko siya. -______ ____-

"Psh, iyo na yang kama mo. Ayoko matulog malapit sa taong walang paki. Nakakaini s ka." boses ni Azusa.

Ilang sandali lang ay naririnig ko na ang banayad niyang paghinga tanda na tulog na siya.

Bumangon ako and saw her sleeping on a mat na nakalatag sa sahig.

Umupo ako sa tabi ng higaan niya. I touched her cheek.

"Di mo lang alam kung ilang oras ako nag-antay sayo.."

Tapos, binuhat ko siya and transferred her on the bed. I won't allow the woman I love to sleep on the floor.

"Hmmmm.. abnoy..." sabi ni Azusa habang nakapikit. She's dreaming. Napangiti ako. "Tawagin mo na akong abnoy o ano man, atleast itong abnoy na to, mahal na mahal ka."

I leaned towards her and planted a kiss on her nose.

Sinulyapan ko siya ulit at humiga sa kinahihigaan niya sa sahig kanina.

"actually, hindi lang ilang oras kitang hinintay.... taon Azusa.. walong taon ki tang hinintay. And I won't mind waiting for a hundred years just to make you min e."

******************* Chapter 33 *Flashback*

"Mommy, labas po muna ako. Punta po ako kina Japheth." paalam ko kay Mommy.

I'm Yoshida Haru Rodriguez. 14 years old. Nasa high school na. Nakatira ako sa i sa sa pinakamalaking subdibisyon dito sa Manila. My parents, they own companies. They give me what I need, they provide me with all material things. Kaya marami , hindi halos lahat pala ang nagsasabi na sobrang swerte ko raw. Pero di ko ramd am yun. Masyado silang busy sa kanya-kanya nilang buhay.

I grew up with 4 friends and a cousin. Si Drew, ang pinakamaginoo sa amin. Tahimik rin siya kaya minsan napgkakamalang wala dahil madalang lang magsalita.

Si Lance, ang pinakamadaldal at maingay. Kahit saang kanto mo yan ilagay, may ma kakausap yan.

Si Japheth, ang isa sa mga bestfriends kong mahilig maglaro ng basketball. MVP n a nga kahit 14 pa kami.

Si Ford, ang pinakamahilig mamingwit sa ilog ng karimlan. HAHA :) I mean, masyad

ong lapitin ng babae.

At si Mark, ang pinsan kong chickboy, halos araw-araw kung magpalit ng girlfrien d. Pero magkasundo kami, di dahil babaero rin ako pero dahil pareho kami ng kala gayan. Parehong business minded ang parents namin, kaya kalimitan naiiwan kami s a pangangalaga ng mga yaya.

Sabado ngayon, malamig ang panahon. Pero di ko alintana. Gusto kong pumunta kina Japheth, makikipaglaro ako ng basketball oh di kaya, tutunganga na lang sa kani la. Di hamak naman na mas boring sa bahay kaysa kina Japheth.

Naglalakad na ako sa malapad na kalsada ng subdibisyon. Malapit lang naman ang k ina Japheth kaya di na ako nagpahatid.

Malapit na ako sa bahay nina Japheth ng biglang may nakita akong batang babaeng nakaupo sa gilid ng kalsada. Nakalugay ang mahaba at medyo kulot na buhok. May b angs na ang cute tignan at nakatitig sa kalsada.

Tinignan ko ng maigi yung bata. Parang sobrang lalim ng iniisip eh..

Tapos nakita kong yumuko siya at ipinatong ang ulo sa dalawa niyang tuhod. Marah ang yumuyugyog ang balikat niya. Sobra akong nagtaka.

Imbis na dumeretso kina Japheth, naglakad ako papunta sa kinauupuan niya.

"Bata, umiiyak ka ba?" tanong ko.

Hindi siya sumagot. Sa halip umiba siya ng posisyon. Nakatalikod na siya ngayon sa akin at marahang humihikbi.

"Wag ka ng umiyak. May solusyon yang problema mo."

Ni hindi niya ako tinapunan ng tingin. Nanatili lang siyang nakayuko na parang w alang kausap.

"Kung makakagaan ng loob mo, pwede mong sabihin sa akin ang problema mo." maraha n kong sabi.

She just shook her head without looking at me.

"Kung ganon, aalos na ako. Kaya mo yan." sabi ko sabay talikod.

Pumunta na ako kina Japheth, pero naglalabad parin ang utak ko kung aalis ba ako o sasamahan ko yung batang babae. Gumagabi na rin kasi.

Nasa kwarto kami ngayon ni Japheth. Naglalaro ng playstation.

Unti-unting narinig ko ang patak ng ulan, lumalakas na siya.

Napatingala ako sa kisame. Napabuntung-hininga.

"Nandun pa kaya yun sa daan?" salita ko.

Litong lumingon sa akin si Japheth.

"Ano ba yang pinagsasabi mo? Nalipasan ka ba ng gutom?"

"No." tipid kong sagot.

Biglang binundol ng kaba ang dibdib ko. On impulse, tumayo ako at nagtungo sa pi ntuan.

"Wait. San ka pupunta tol?" tanong ni Japheth.

"To her."

Tuloy-tuloy akong lumabas sa bahay nina Japheth at patakbong tinungo ang lugar n a kinakitaan ko sa bata kanina.

At di nga ako nagkamali..

Nasa gilid parin siya ng daan, nakayuko sa ilalim ng ulan.

Di ko alam pero parang sa oras na yon, ramdam ko ang sakit na nararamdaman nung bata.

Lumapit ako sa kanya at ipinatong ang suot kong jacket sa ulunan niya. Pero usel ess parin, basa na kami.

Napatingala siya.

That's when I saw her face.

That very moment it seemed like my heart stopped beating..

------------------------

Apparently, magkaharap lang pala ang bahay namin nung bata. Nalaman ko nung hina tid ko siya. I also learned na like me, yaya lang ang nag-aalaga sa kanya.

I felt her pain..

Her name is Azusa, Azusa Minorin Villarial.

She only knows me by my nickname which is Shida.

Parang nakaligtaan ko na nga ring sabihin sa kanya ang buo kong pangalan.

Mula noon, araw-araw kong inaabangan ang paglabas niya sa bahay at pagkaway sa a kin.

May isang beses nga. I even painted her.. nakatalikod siya still really adorable .

Somehow, that makes my day complete.

Pero this day is different.. Today, hindi siya lumabas para kumaway sa akin. Sa halip lumapit siya sa akin para para sabihing aalis na sila kinabukasan.

"We're moving, salamat sa lahat ng tulong mo abnoy ah." She calls me that since day one. That word sounds like music to my soul.

I managed to hide my dispare sa pag-alis nina Azusa.

Bago sila tuluyang umalis. May inabot siyang papel sa akin.

Tumalikod na siya pero bigla ko siyang pinigilan sa braso.

"Hmmmm?" tanong niya.

"U-uh.. You take care okay. Wag kang maliligo ulit sa ulan." sabi ko sa kanya.

"Unless kasama kita?" tanong niya.

"Unless kasama mo ako." then I patted her head.

-end of flashback-

---------------------

Binuklat ko yung papel na walong taon ng nasa akin.

Dear Shida, Hoy abnoy, payatot! Salamat sa lahat ng tulong. Sorry kung nagmamaldita ako minsan, actually palagi talaga akong nagmamaldita pag ikaw ang kasama ko. HA HA :P Pero salamat talaga sa pangsesermon sa akin pag nagtatanga-tangahan ako.

Shida.. antayin mo ako ah.. babalik ako PRAMIS. Babalik ako , maliligo t ayo ulit sa ulan. Pag wala ka pagbalik ko, isusumpa ko lahat ng lalakeng may pan galang katunog ng pangalan mo! Hahaha XD Mandamay ba naman.

Sige na. Basta, antayin mo ako ah. Ipapasalvage kita pag di mo ako aantayin. Bye bye! -Azusa-

Bumuntung-hininga ako. Tiniklop ko na ulit yung sulat at inilagay sa pitaka ko.

Sakto namang bumukas yung pinto at iniluwa nito ang babaeng nang nagpaulan ng ka supladahan ang langit ay sinalo ata lahat pero kahit ganon, mahal ko parin. Naka taas ang isang kilay niya habang nakasandal sa pinto.

"Abnoy."

"Hmmm?" tanong ko.

"Breakfast."

"Okay." tumayo na ako para sumunod.

Nagpatiuna siya papunta sa front cottage.

Nakasunod lang ako sa kanya. Pero biglang humarap sa akin si Azusa na nakapamayw ang.

"Why are you following me?!"

"Breakfast." tipid kong sagot.

"Sa iba ka na lang mag-breakfast! Shooo!"

"Gusto ko dito."

"Ehh, alis na! Ayokong andito ka!"

"Ayaw. Gusto ko yung food dito."

"Basta. Wag ka dito."

"Resort mo ba to?" tanong ko.

"hindi." sagot ni Azusa.

"Then I can eat here. Walang pakialamanan."

Humarang siya sa dinaraanan ko.

Nilampasan ko lang siya. Gutom na ako ehh..

"Abnoy! alis!" sigaw niya sa akin.

"Ikaw naman ang kumaladkad sa akin dito diba?" sagot ko kay Azusa.

"Hoy! Walang pumilit sa iyong sumama!" asik niya sabay kurot sa braso ko.

Iinisin ko na sana ulit si Azusa ng biglang..

"Bestfriend??" sabi ng isang boses.

Sabay kaming napatigil na Azusa.

Uh-oh..

********************************

Chapter 34

"Bestfriend?"

Napatigil kami sa pagbabangayan ni Haru. Daig ko pa ang ipinako sa kinatatayuan ko.

Slow motion akong napalingon at shooooooot, si Van nga ang nakatayo sa likod ko habang nakakunot ang noo. Nasa tabi niya si Mark at nakangiti.

"U-uy, best.." mahina kong sabi.

"Anong ginagawa mo dito? O baka tamang sabihin kong ano ang ginagawa NIYO dito?" diing sabi ni Van.

Hindi ko alam kung ano ang isasagot ko.

"Nagbabakasyon din ba kayo together?" sapaw ni Mark.

Ting! Tama! I can use that as an excuse!

"Ay, o-oo.." nauutal kong sabi sabay hila kay Haru. Kumapit ako sa braso niya at tinignan siya. Nakakunot ang noo ni Haru.

"Diba Haru? Nagbobonding lang kami, you know.. malapit na matapos ang break from school kaya nilubos-lubos na namin.. Right Haru?" kinurot ko ang braso ni Haru at tinignan siya ng matalim dahilan para mapaigtad siya.

"Yep! That's right." tugon ni Haru. Kumawala siya sa pagkakahawak ko at hinawaka n ako ng mahigpit sa bewang.

Nanindig bigla ang balahibo ko. Uwaaaaa.. Ang lakas ng tibok ng puso ko eh..

"Ay, ganon ba? Akalain mo nga naman. Pareho pa talaga tayo ng napiling resort." sabi ni Van.

"Coincidence, I guess." pagkakaila ko naman.

Abut-abot ang dasal ko na di na sana magtanong pa si Van. Dahil baka malagutan n g ako ng hininga sa kakasinungaling ko.

"Okay, let's drop that. Since andito na rin lang kayo insan, why don't you join us. Mag-i-island hoping at swimming kami mamaya, diba babe?" giit ni Mark.

Tango ang isinagot ni Van. Hmmmmm, mukhang okay lang si Van kasama si Haru.. Act ually, blooming nga siya ngayon. Don't tell me, naging stick-to-one na si Mark? Magpapa-party ako sa Bermuda Triangle pag nangyari yon.

"What do you think?" si Mark ulit.

Tatanggi na sana ako ng biglang magsalita si Haru.

"Game."

Napahawak na lang ako sa sentido ko. Ano na naman tong napasok namin ni abnoy na to. >________<

-------------------------

"Best!" tawag ni Van sa akin. Kakalabas ko lang galing sa cottage.

Nasa dalampasigan sila ngayon. Naka- shorts si Mark at Haru with flower prints. Summer na summer ang feeling ng mga damuho!

Si Van naman, ang hot sa suot niyang one piece swimsuit. Kahit kailan talaga pag ganitong nasa beach kami, agaw-pansin talaga si Van. Daig pa ang supermodel sa kagandahan ng katawan eh.

Nagpunta na ako sa dalampasigan.

"Okay! Swimming na tayo!" energetic kong sigaw. Para akong nakalunok ng speaker sa lakas ng boses ko.

Nagtaka ako ng sa halip na makisaya at makisakay sa pagka-energetic ko ay luming on ang lahat ng nasa dalampasigan sa akin. Some even looked at me from head to f oot.

Napatigil ako. Baket? May dumi ba ako sa mukha? May demonyo ba sa likod ko? Nasa likod ko ba si Lolong?!

"Look at her.. baka mamaya niyan, mag-pajama na yan habang naliligo. Oh baka nga magsuot pa yan ng kumpletong pantulog." narinig kong sabi nung naka two-piece n a babaeng mukhang paa.

Pft! Parang ang ganda-ganda, kung makapamintas! Sungalngaling kita diyan eh.

Isasalvage ko na sana yung babaeng mukhang feet kaya lang mabilis akong hinila n i Van pabalik sa cottage.

"Baket? Anong problema?" taka kong tanong kay Van.

"Are you seriously gonna wear that sa swimming?!" angil ni Van.

"Oo. Baket? Okay naman to eh. Lalamunin ba ako ng dagat kung ganito ang suot ko? " sabi ko sabay tingin sa suot ko ngayon.

I'm currently wearing an above the knee shorts at maluwag na shirt.

Pagharap ko kay Van, lukot na lukot ang mukha niya. She gave me the wear-that-an d-itatakwil-kita look.

"Seriously best?!" diin ni Van.

"Stop giving me that look Van." dabog ko.

"I won't stop giving you this look unless you change into a proper swimming wear ." lintanya ni Van.

"Wala akong dala eh.." pag-amin ko.

"Pano nangyari yun? Diba andito kayo for a vacation? Hellolerr? Resort to. Malam ang naman siguro may plano kayong mag-swimming." si Van.

"Di naman to planado tong trip nato eh." walang kagatol-gatol kong sagot.

"What?" si Van.

Napatakip ako sa bibig ko.

"U-uhm, I mean. Biglaan kasi.. sinorpresa lang ako ni Haru." palusot ko. Huh! Muntik na yon ah. Ang tabil-tabil mo kasi Azusa!

"Whatever.. May extra akong dala. Don't you dare move. Kukunin ko lang." tapos d eretso siyang lumabas ng pinto.

Pagbalik niya. Natawa bigla si Van.

"Baket?" bored kong tanong.

"Talagang di ka gumalaw sa posisyon mo huh." tatawa-tawang sabi ni Van.

"You told me not to move, I didn't kaya stop laughing." asik ko.

"Sige ne.. bihis na." marahan niya akong tinulak papasok sa isang cubicle.

Hinubad ko na yung mga damit ko. Sayang naman, kumportable pa naman akong suot t o.

"Akin na yang pinaghubaran mo." sabi ni Van.

Walang reklamo kong inabot sa kanya yun, tapos inabot niya sa akin ang isang pap er bag.

"I'll wait outside best." sabi niya sabay tawa ng pakikay. Nagtaka ako bigla.

Dahil tinatamad na akong mag-isip. Binuksan ko na lang yung paper bag. Malamang shorts at sleeveless to. Yuck, ang laswa.. Pero mas mabuti na yun kesa sa swimsu it. Psk, Psk..

Pagtingin ko, napanganga ako.

MY GOODNESS GRACIOUS MAN SO GORGEOUS!

A two-piece swimsuit! 0______0

THE FUCQ!

---------------------"Best?!" taranta kong tawag kay Van. Pero wala ng sumasagot. May naulinigan akon g mga boses.

Mukhang mga magbibihis rin. PATAY ako neto. Ayoko nito.. Mamatay ako pag pinasuo t niyo ako ng ganito.

Biglang may kumatok sa pinto ng cubicle ko.

"Somebody inside?"

"W-wait.." taranta kong sagot.

Paksheeet, kinuha ni Van yung damit ko kanina. Talipandas na bestfriend yun ah.. Alam niya talagang tatanggi ako pag nakita kong ito yung ipapasuot niya sa akin . Ipapalamon ko yun sa pating mamaya!

Kumatok ulit..

"Aren't you done yet?"

Shet.. No choice!

Mabilis akong nagbihis at binuksan yung pinto ng cubicle.

"Sorry for the wait." sabi ko sa foreigner na nag-aantay."

"It's okay. By the way, You look really stunning. Nice body there."

Napaturo ako sa sarili ko.

"Yup. If that body's mine. I'd go out wearing two-piece everyday." tapos tumawa siya. ------------------

Nalipasan ata ng gutom yung foreigner na yun. Maganda daw katawan ko?! Eh, coke in can nga to eh. >________<

Hiyang-hiya ako habang papunta ako sa dalampasigan. Putakte.. ang daming tao!

Napapansin kong napapalingon sa akin ang mga tao habang naglalakad ako papunta s a kinatatayuan nina Van. Sabi ko na nga ba't mapipintasan na naman ako!

"Best!" tili ni Van.

Napalingon sina Mark at Haru. -----------------------------

Haru's POV:

"Best!" tawag ni Van. Mukhang natapos na rin sa pagbibihis si Azusa.

Paglingon ko, my jaw dropped.. Holy shit..

Azusa stands there, with that innocent look. She is just so.. she looks like a s upermodel!

Hindi ako nakahuma kaagad! Ang hilig magsuot ng malalaking damit pero ganyan ang katawan?! Mahihiyang tumabi sa kanya ang Ms. Universe!

*Pitik*

Napakurap-kurap ako. Automatic kong naisara ang bibig ko.

"Pinsan, baka matunaw si Azusa niyan."

I cleared my throat.

Hila-hila ni Van si Azusa.

"Haru, what do you think?" eksaheradang tanong ni Van

"I wanna take her home." sabi ng isang boses sa utak ko.

"She looks fine." tipid kong sagot. Haaaayy. buti di yun ang nasabi ko, baka lum ulutang na ako ngayon sa dagat habang unti-unting kinakain ng isda ang kagwapuha n ko.

Sh*t! Gustung-gusto ko na siyang purihin at the same time eh bakuran, ang lagkit ng tingin ng mga lalake sa kanya.

"Yun lang?!" tanong ni Van.

I just nodded.

Nakita kong umismid sa Azusa.

"Okay, swimming na tayo?" singit ni Mark.

Sabay-sabay kaming tumango. ``````````````````````````

Azusa's POV:

Enjoy na enjoy kami habang naliligo. Laro dito, habulan doon. Para kaming mga ba ta. -_________-

"Babe, punta tayo sa malalim.." sabi ni Mark kay Van.

Kinarga ni Mark si Van. Eto namang si Van, tatawa-tawa lang. They really look go od together.. Mukhang wala ng point para hadlangan ko pa ang makasasaysang kahar utan ng aking bestfriend. Siguro mas maganda kung susuportahan ko na lang sila.

Huminga ako ng malalim.

Napasigaw ako ng biglang may humawak sa paa ko mula sa ilalim ng dagat.

"Ay palaka!" tili ko. Natumba ako dahil dun.

Biglang may umahon sa akin, pa-ubo ubo pa ako.

Si Haru, nakangising parang hudas!

Hinampas ko siya ng malakas.

"Aray! Sumeksi ka lang nananakit ka na!" sabi ni Haru.

"Sexy mo mukha mo! Abnoy!"

"Eh, sexy ka naman talaga, lalo na ngayon."

Tinignan ko siya ng masama.

"Kanina, sabi mo hindi tapos ngayon kung makapuri ka.. nakakatakot ah. Baka naka lunok ka na ng tubig-dagat ah!" sabi ko sabay pukpok kunwari sa likod niya.

Hinawakan niya ang kamay kong pumupukpok sa likod niya.

"I never said NO kanina. I only said you look fine." sabi ni Haru.

"Ganon parin yun."

"Iba yun. You look awesome in that suit pero tandaan mo, kahit naka-duster ka pa o nakasuot ng costume ni Jollibee.. maganda ka parin sa paningin ko." serosong sabi ni Haru.

Dugdug..

Dugdug....

"A-ano.. tara, ligo na tayo ulit.." atubili kong sabi. Lumangoy na ako palayo ka y Haru.

Fine, mahal ko na siya..

************************

Chapter 35

Azusa's POV

Di parin nagbebahave ang puso ko. Ang lakas parin ng tibok. Nakaupo lang ako sa dalampasigan ngayon, pinapanood sina Mark at Van na kung makapaglambingan eh, pa ti asin halos langgamin na rin . Andun din si Haru, naliligo.

Naliligo?? Eh parang nagmukha pa nga siyang nasa photo-shoot o baka shooting kam o. Kasi pag umaahon siya eh nagtitilian yung mga babaeng maharot na nakatingin.

Nakakahiya talaga yung kanina..

*Flashback*

"A-ano.. tara, ligo na tayo ulit.." atubili kong sabi. Lumangoy na ako palayo ka y Haru.

Naramdaman kong sumunod siya sa akin.

"Pst, Zuzu.. punta tayo sa malalim." yaya niya sa akin.

"Gusto mo sa malalim ah, para ano? Lulunurin mo ako no, mag-isa ka!"

"Ba't naman kita lulunurin?" tanong ni Haru sa akin.

"Sus. Eh ang laki ng galit mo sa akin eh.. halos mamatay na nga ako kanina nung hinila mo paa ko." nakanguso kong sagot.

"Oy, hindi ah.." pagtanggi ni Haru.

"Anong hindi. Oy, kilala kita! Alam kong may maitim kang balak. Balak mo talaga akong lunurin."

"Oo. Sa pagmamahal ko." walang kagatol-gatol niyang sabi.

Natrulaley ako bigla. What did he say??

"Hoy." pumitik siya sa harapan ko kaya nagising ako sa pagkatrulaley.

"A-ano.. Ewan ko sayo!"

"So ano? Lulunurin na ba kita sa pagmamahal ko?" sabi ni Haru habang nakangisi.

"Adik!"

"Ako sayo." dugtong naman ni Haru.

Namula na ako ng sobra. Daig ko pa ang na sun-burn ng isang bilyong beses. >//// ///////<

Narinig ko ang matinis na tawa ni Haru. Bigla niya akong niyakap mula sa likod.

"Ang sarap-sarap mo asarin, alam mo ba yon?" bulong ni Haru sa tenga ko.

"Pft." ismid ko. @__________@

"Ayan, naasar na yan.." sabi ni Haru sabay tawa.

Hindi ako umimik. Pokerfaced lang ako . -________-

Then he suddenly blew on my neck 0___________0

"Kyaaaaa!" napatalon ako dahil don at natumba, halos makainom na ako ng tubig-da gat.

Tatawa-tawang hinila ako patayo ni abnoy. Naku, ang sarap tirisin ng gwapong kut ong to. >________<

Hinampas ko siya ng malakas.

"Walang hiya ka! Sabi ko na nga ba't papatayin mo talaga akong damuho ka!" angil ko.

Ngumisi lang si Haru. Tinalikuran ko siya at akmang lalangoy na ulit. Pero bigla ng..

"A-aray.." napahawak ako sa paa ko. Namamanhid.

Kinakabahan na naman ako. Parang yung tulad nong sa isla..

Pero naramdaman kong binuhat ako ni Haru.

"Ikaw naman kasi, layo ka ng layo sa akin. Ayan tuloy, pinulikat ka."

"Anong kinalaman non?"

He just smiled.

Ibinaba niya ako sa dalampasigan at pumwesto sa may parteng paanan ko.

"A-anong gagawin mo?!" taranta kong tanong 0______0

"Puputulin natin para mawala ang sakit." seryoso niyang sagot.

Napasinghap ako. Hihilahin ko na sana ang paa ko pero di ko naman maigalaw.

"Loko lang. Hihilutin natin para mawala yung manhid." then he smiled. --------------------

I sat there, pulang-pula habang hinihilot niya ang binti ko.

Napabuntung-hininga ako.. Naalala ko tuloy noon. May isang bata ring tumulong sa akin nung minsan nadulas ako at sumakit ang paa ko. Hinilot rin niya ako.. Gani to rin ang ginawa noon ni Shida..

Noong naalala ko yun, bigla akong napatingin kay Haru. Somewhat eh. Nakikita ko si Shida sa kanya, di hamak nga lang na mas mabait si Shida kesa sa abnoy na to.

"Stop looking at me like that." sabi ni Haru habang hinihilot niya ang paa ko.

Automatic kong nilipat ang tingin ko sa kung saan.

Then may nahagip ang mata ko na isang mestisang babaeng nakatayo sa di kalayuan habang matalim na nakatingin sa amin. She looks somewhat familiar.. Parang nakit a ko na yang mukhang yan..

"Okay na ba feeling mo sa binti mo?" boses ni Haru.

Naputol ang pag-alala ko sa kung sino yung babae.

"O-oo. Sige na balik ka na dun." pagtataboy ko kay Haru.

"Samahan na lang kita dito."

"Wag na sabi eh. Doon ka na, magpakalunod ka na dun. Chacka, bantayan mo sina Va n, baka kainin ng pating yang dalawang yan sa kasweetan." paggawa ko ng excuse.

"Okay." sabi niya then patted my head.

"Tawagin mo lang ako kung may kailangan ka. Tatakbuhin ko from there to here." s abi ni Haru.

"Yabang! Shooo.." natatawa kong pagtataboy sa kanya.

What he did next was unexpected. Lumapit siya sakin and planted a light kiss on my lips.

"Bye tomatoe!"

Then tumakbo na siya pabalik sa dagat.

-end of flashback-

Pagkatapos ng buong araw ng pagsiswimming at paggala sa buong isla eh, nakabalik na rin ako sa kwarto ko sa wakas! Hoooo.. Ang sarap humilata pag ganitong pagod na pagod ako. Nakapikit lang ako at nakahigang parang lantang starfish sa kama ng biglang bumu kas ang pinto.

"Pagod na pagod ka ah." boses ni Haru.

"Di ba obvious?"

Di na umimik si Haru.

Bumangon ako at umupo sa kama.

"Abnoy."

"Hmmm?"

"Baket ka pumayag na ipagkasundo tayo?" Wow ah, nasabog ata ako dahil sa pagod a t nagawa kong i bring up tong topic na to.

"I want to make my parents happy." sagot ni Haru.

Di ko alam pero nadissappoint talaga ako. So talagang nag-expect ako na kahit ko nti at kahit kasing liit man lang ng butil ng pawis ng anay eh, nagustuhan niya ako pero mukhang ako ang talunan dito ah. T__________T

"Ikaw? Bakit ka pumayag?" balik-tanong naman ni Haru.

"W-well.. I love my parents too. May sakit si Dad sa puso.. at ayokong bigyan si la ng sama ng loob and..."

"And what?" tanong ni Haru.

"at dahil mahal na kita.." sagot ng utak at puso ko.

"W-wala.."

"Yun lang?" tanong ni Haru.

Yumuko ako at marahang tumango. Kung pwede pa lang ipalamon ko na ngayon sa abno y na to kung gaano ko siya kamahal. Pero hindi naman ako mahal neto ehh. ;(( Sa huli, kung itataya ko ang sarili ko, ako lang din ang masasaktan. T_______T

"Ako, hindi lang yun ang dahilan ko.." basag ni Haru sa katahimikan.

Napatingala ako ulit.

Tinignan ko siya sa sa mga nagtatanong na mata.

"Kung ipapakasal ako sa isang tao dahil sa yon ang kagustuhan nina Mommy ay sigu ro, malaki ang chance na i-reconsider ko pero siguro matatagalan bago ako pumaya g. Pero when I learned na ikaw ang ipagkakasundo sa akin, I decided a second lat er. I don't go for things which I don't like and I don't want spending time with people I don't love."

"What do you mean?" lito kong tanong.

"I'm spending time with you so What do you think do I mean?" ngumiti si Haru at lumabas ng kwarto.

Naiwan akong nakatulala. 0_____________0

He said, ayaw niyang nagsispend ng time kasama ang mga hindi niya mahal.. and he 's spending time with me..

Tama ba pagkakaintindi ko??

o baka naman sinumpong na naman ako ng pagka-assuming ko?

************************

Chapter 36

Pagulong-gulong na ako sa kama. Parang sinisilihan ang puwet ko. Inaantay ko lan g naman na bumalik si Haru dito at wala ng atrasan. Tatanungin ko talaga siya.

Pero dalawang oras ng dilat ang mga mata ko, ni dulo ng buhok ni Haru, di ko pa nakitang bumalik.

Bumalikwas ako ng bangon at hinagilap ang cellphone ko. Sinuot ko ang aking sini sintang headphone. Magsasountrip na lang muna ako habang inaantay kong bumalik si Haru.

Heartbeats fast, colors and promises,

How to be brave. How can I love when I'm afraid, To fall, watching you stand alone, All of my doubts certainly goes away somehow. One step closer..

I have died everyday waiting for you. Darling don't be afraid, I have loved you. For a thousand years. I love you for a thousand more..

Napahinto ako sa pagkanta.

Wala parin si Haru..

Baka naman kasama lang nina Mark..

Oh di kaya, nag-jogging at inikot ang buong isla..

O di kaya, baka may ibang babaeng kasama..

Napatindig ako bigla.

"Ano naman kung may kasama siyang iba diba?" kausap ko sa sarili ko.

-------------------------

"Eh pano kung meron nga?!" dabog ko. Tinungo ko ang pinto. Titignan ko lang naman kung meron ba.. wala namang mali du n eh..

Naglakad-lakad ako sa labas. Mukhang may party. Ang daming tao eh..

"Nasaan na ba yun?" kausap ko sa sarili ko.

"Pag nakita ko talaga yon, humanda yon sa akin."

Sa kakalakad ko, umabot na ako sa may dalampasigan.

"Hmmm.. ansarap naman ng hangin dito.." sabi ko sabay tingala sa langit.

-----------------------------------

Ilang sandali rin akong nakatitig sa langit ng may maulinigan akong mga kaluskos .

Paglingon ko, parang nakita ko si Haru na nakatalikod.

Napaigtad ako.

Tumayo ako agad at hinanap ang pinagmumulan ng mga kaluskos.

Paglampas ko sa isa sa malalaking puno ng niyog nakita ko ang likod ni Haru. Kah it di siya nakaharap, kilala ko na si Haru talaga to.

Lalapit na sana ako ng biglang may narinig akong boses ng babae.

"Sweetie, I missed you so much.. how about don ka sa room ko mamaya?" sabi nung boses.

Nagsisimula ng mag-init ang mga mata ko..

Ang sakit pala mapakinggan ng ganito.. T________________T

"Alam kong miss na miss mo na rin ako. Because I'm Bree, ang babaeng hindi mo ka yang mawala sa iyo." sabi ulit nung babae.

Teka, Bree?? Ito ba si Bree? Siya yung babaeng ang talim kung makatingin sa amin kanina ah.

"C'mon sweetie, alam kong kaya ka sumama dito ay para makita ako. Alam kong di m o ako matitiis."

Kaya pala sumama si Haru.. kaya pala..

"And one more thing. I might as well say na magaling ka mamili ng toy huh.. nawa la lang ako saglit, naghanap ka na kaagad ng toy na pampaaliw. Bilib na talaga a ko sayo." si Bree ulit.

"Toy?" sumagot yung lalake. This guy is Haru.

"Sino pa? Eh di yung tibong Azusa na yon." sabi ni Bree sabay tawa.

Di ko na narinig na nagsalita ulit si Haru.

Nakita kong nangunyapit sa leeg ni Haru si Bree and kissed him torridly on the l ips.

Halos mahati ang pagkatao ko.

Hindi ako makaalis kahit gustung-gusto ko nang tumakbo at lamunin na lang ng lup a.

Ang sakit... Ang sakit sakit..

Tumakbo ako pabalik sa kumpol ng maraming tao. Walang tigil sa pagtulo ang luha ko. Wala akong pakialam kahit pinagtitinginan na ako ng mga tao.

Marahas akong umupo sa harapan at nagsalita sa lalakeng nagbibigay ng drinks.

"Give me your best drink. Yung malalasing ako agad." sabi ko.

"Are you sure ma'am?" sabi nung bartender.

I buried my face sa mga kamay ko and nodded.

"Okay po ma'am. Saglit lang po.

--------------------------------

Bree's POV:

Nang makita kong papunta na sa lugar na kinatatayuan namin si Azusa ay agad kong sinenyasan yung lalakeng binayaran ko para magpanggap na si Haru.

Pinatayo ko siya in a way na likod niya lang ang makikita ni Azusa. Madilim ang lugar kaya parang nagmumukhang kasing-katawan ni Haru yung lalake.

Eksaktong lumampas si Azusa sa puno ng niyog ay nagsalita ako.

"Sweetie, I missed you so much.. how about don ka sa room ko mamaya?" sabi ko sa napakalanding boses. Kung ganito lang din eh, award-winning ako.

Nakita ko kung paano, nabigla si Azusa. Namilog ang mga mata niya kaya lalo akon g natuwa. Ha-ha! Akala mo siguro makukuha mo si Haru no. Asa ka pa!

"C'mon sweetie, alam kong kaya ka sumama dito ay para makita ako. Alam kong di m o ako matitiis.

"And one more thing. I might as well say na magaling ka mamili ng toy huh.. nawa la lang ako saglit, naghanap ka na kaagad ng toy na pampaaliw. Bilib na talaga a ko sayo." sabi ko ulit.

"Toy?" sagot nung lalakeng binayaran ko. Kaboses rin ni Haru. Ang galing talaga ng twin brother kong si Bryle. Makahanap ba naman ng lalakeng halos kamukha na n i Haru.

"Sino pa? Eh di yung tibong Azusa na yon." sabi ko sabay tawa ng pauyam.

Nangunyapit ako sa leeg nung lalake and kissed him as hard as I can.

Pagtingin ko, tumatakbo na palayo si Azusa.

Tumindig ako and faced the guy I payed.

"Okay, tapos na serbisyo mo sa akin. Get the hell out of my face."

Humarap ako sa dagat and smirked.

"Tignan natin ngayon Azusa. Uuwi kang luhaan! Makukuha ko rin pabalik si Haru. K onting panahon na lang.."

---------------------------------

Azusa's POV Malakas ang nakabibinging tugtog. Ang daming sumasayaw, some are even making out in front of me. Pero ni isa sa mga to, wala akong pakialam. Ang alam ko lang, n asaktan ako ng sobra..

Nagpakatanga ako..

Nagpakalasing ako for the first time. Naliliyo na ako dahil sa nainom ko. Kahit di pa naman ganon karami ay feeling ko, ang dami ng mga bagay ang nakikita ko.

Ang sakit non. Ang tanga mo kasi Azusa.. nagmahal ka na nga, kay Haru pa.

Nakalimutan mo bang magkatunog ang pangalan nila ni Shida? Nakinig ka kasi sa pu so mo kaya yan ang nangyari sayo ngayon.

Sobrang sakit.. T________T

Chapter 37

Haru's POV:

Dalawang oras mula kanina nang lumabas ako ay bumalik ako sa kwarto namin. Hopin g to see Azusa. This time, mahal niya man ako o hindi. Desidido akong ipaalam ang nararamdaman k o sa kanya.

*flashback*

"Oh, insan. Ikaw lang ba? Nasan si Azusa?" tanong ni Mark sa akin.

"Pumunta ako malapit sa kwarto nina Mark at kasalukuyang nag-aasaran sila Mark a t Van.

Tumango ako. "She's at the room. Tol, tell me.. Mali ba kung sasabihin ko kay Azusa ang narar amdaman ko?" seryoso kong tanong kay Mark.

Nakita kong nabigla siya pero ilang saglit lang ay ngumiti ng ubod ng lapad.

"Finally, aaminin mo na ang nararamdaman mo?"

Tumango ako.

Tinapik ako sa balikat ni Mark.

"Alam mo namang, gusto ko lang na sumaya ka pinsan." seryosong sabi ni Mark.

"Kaya, kung san ka masaya. Susuportahan kita!" pagpapatuloy pa niya.

Sinuntok ko siya ng marahan sa balikat.

"Salamat tol."

At nagmamadali akong bumalik sa kwarto namin. --------------Habang pabalik ako, pinapractice ko panga kung ano ang sasabihin ko pero parang nainis ako pagbukas sa pinto.

Wala si Azusa, nakalapag lang sa kama ang headphone niya.

"San na kaya yun?" tanong ko sa sarili ko.

Inantay kong bumalik si Azusa pero wala. Lumabas ako ng kwarto at naupo sa hagda nan malapit sa front door ng cottage.

"Dude, punta tayo sa disco hall, marami raw mga hot babes."

"Balita ko nga. Andon nga raw yung babaeng sobrang hot kanina sa beach." sabi nu ng isa pang nagdaan.

Doon nahuli ang atensyon ko. Napalingon ako sa nag-uusap.

"You mean yung naka two-piece na akala natin manang bago magbihis?"

"Yeah, dude! at umiinom siya ngayon dun." sagot nung lalakeng naunang nagsalita.

SI AZUSA! ----------------

Lakad-takbo ang ginawa ko makarating lang ako kaagad sa disco hall.

Sobrang dami ng tao.. ang ingay ingay. Paano napunta rito si Azusa? Di naman nag pupunta sa mga ganito si Azusa ah?

Lalo akong kinabahan.

Nilibot ng paningin ko ang mga tables. Baka makita ko si Azusa. Ang sabi nila um iinom daw. Pero wala naman akong Azusang nakita.

Kahit ayaw kong isipin na sumasayaw si Azusa with this kind of music, I just con sidered the possibility.

"Where the hell are you Azusa?"

May nahagip ang mata kong pamilyar na pigura. Tinignan ko ng maigi. And I was su prised to see Azusa dancing.. not just dancing.. Dirty dancing.. 0____0

Mabilis akong lumapit sa kinaroroonan ni Azusa at hinawakan siya sa braso.

"Let's go back Azusa."

"Ano ba! Bitiwan mo ako! *hik!*" sabi ni Azusa.

"No. Aalis na tayo dito. Now!" utos ko.

"Dude. Bitiwan mo siya. Nakita mong ayaw sumama sa iyo eh.." sabi nung isang lal akeng kanina'y kasayaw ni Azusa.

Kumulo ang dugo ko ng kinausap niya ako.

Tiningnan ko siya ng matalim at kinwelyuhan.

"You stay the hell away from her. Or else, I'll cut your throat out now."

Natakot ata kaya napaatras.

"Ano ba.. *hik!* let go of me! *hik!* I hate y-you! *hik!*"

Hindi ko pinansin ang pagpalag ni Azusa. Binuhat ko siya at binitbit palabas ng maingay na disco hall.

Dinala ko siya sa may dalampasigan.

"What the hell happened to you Azusa?!" galit na galit ako.

"Paano kung may nangyari sa iyong masama doon? Paano kung bastusin at saktan ka ng mga tao dun ha?"

Tumawa lang ng pauyam si Azusa.

"Saktan? Kalokohan. Namamanhid na nga ako sa sakit eh kaya wala ng epekto kung s aktan man nila ako." maay hinanakit sa boses ng Azusa.

"Baket? anong nangyari Azusa?" nalilito kong tanong.

"Wala naman. Nagpakatanga lang ako kaya eto, nasaktan ako." sagot ni Azusa at tu malikod siya mula sa pagkakaharap sa akin.

"Yon ba? Azusa, tell me the truth, anong problema? Nahihirapan akong makita kang nasasaktan." sumamo ko.

Nabigla ako ng humarap sa akin si Azusa na hilam ang mga mata sa luha.

"Gusto mong malaman?! Nasasaktan ako! Ang sakit sakit Haru.." humagulgol si Azus a.

Tinangka ko siyang lapitan pero she shook her head.

"Ba't ka nga pala nandito? Doon ka na sa Bree mo. Baka makita pa niyang nandito ka at mag-away kayo."

"Bree? Paano mo nakilala si Bree? At bakit kailangan ko siyang puntahan? Eh hind i naman siya ang kasama ko.. ikaw Azusa,ikaw.." diin ko.

"Tama na Haru.. stop playing with me. Panalo ka na.." nanghihinang sabi ni Azusa .

"What do you mean?" di ko talaga ma-gets si Azusa. Kanina lang eh, okay naman ka mi eh..

Humarap ulit sa akin si Azusa. Walang tigil sa pagtulo ang luha niya. Nasasaktan ako habang nakikita ko siya.

"Fine! Mahal kita Haru! Mahal na mahal kita! Yan ba gusto mong marinig? Panalo k a na! Wag kang mag-alala. Aalis ako. Pwede mo ng gawin lahat ng gusto mo. I'll t ell Mom na hindi na tayo ikakasal. Magsama kayo ng Bree mo!" galit niyang sigaw sa akin.

Hindi ko na halos alintana ang susunod na sinabi ni Azusa. M-mahal niya ako?

Sinugod ko ng yakap si Azusa..

Naramdaman kong nabigla siya.

"B-bitiwan mo ako.." pagpupumiglas ni Azusa.

"There's no way I would let the girl I love go again.." sagot ko.

"What?" takang tanong ni Azusa.

"Mahal kita Azusa.. mahal na mahal kita." ----------------

Azusa's POV:

"Mahal kita Azusa.. mahal na mahal kita."

What?! Tinulak ko siya.

"Eh, adik ka pala eh. kanina kung makipaghalikan ka kay Bree wagas! Tapos sasabi hin mo sa aking mahal mo ako?" litanya ko. Parang nawala kalasingan ko bigla.

"Halikan? kay Bree?" takang tanong ni Haru.

"Kanina! I saw it with my own two eyes!" angil ko.

"That's impossible. Nasa kwarto ako kanina, nag-aantay na bumalik ka. See, I eve n have your headphone with me. Naiwan mo ata kanina. At isa pa, hindi ko naman a lam na nandito si Bree.. lastly, there's no way na makikipaghalikan ako sa kanya . She's not even my girlfriend." mahabang paliwanag ni Haru.

"Hindi mo siya girlfriend?"

"Of course not! Hindi ako yung kahalikan niya kanina."

Napakurap-kurap ako.

"At isa pa, magkaka girlfriend lang ako kung sasagutin mo ako ngayon." Haru said while he stared at me.

"B-bakit naman kita sasagutin aber?" pinamaywangan ko siya.

"Because you love me and I love you.." he held my chin and kissed my passionatel y.

Sino ba naman ako para magpakatuod no? Eh di GO na rin ako! Eeeehhh >/////////<

He let go of me and smiled.

"So does this mean.."

"Oy, m-manligaw ka na muna." pulang-pula ako habang sinasabi ko yun.

He smiled and carried me again in his arms.

"W-wait.. San tayo pupunta?!" taranta kong tanong.

"Honeymoon."

"What!? Put me down. Papatayin kita!" sigaw ko.

"Joke lang. I love you!"

>////////<

***********************

Chapter 38

Azusa's POV:

"Hmmmmmmmmmm.." *blink* *blink*

Umaga na pala.

Tumagilid ako. Nasaan na yung abnoy na yon? Wala na siya sa lapag eh.

Ewan ko ba dun kung ba't biglang nagpumilit na sa lapag na lang daw siya matulog .

Huminga ako ng malalim.

Hindi ba to panaginip lang? Mahal ba talaga ako ni Haru?

"Mahal kita Azusa.. mahal na mahal."

"Mahal kita Azusa.. mahal na mahal."

"Mahal kita Azusa.. mahal na mahal."

Napangiti na lang ako. Parang ngayon lang ako nagdalaga.. >////< ang laswa pakin ggan.

Biglang bumukas ang pinto at naabutan ako ni Haru na nakangiti na parang ewan.

"Oy, pinagpapantasyahan ako.."

Sinimangutan ko siya.

"ASA!"

"Suplada naman.. Flowers for you." inabutan niya ako ng isang dosenang red roses .

"Para saan naman to? Patay naba ako at kailangang alayan ng bulaklak?" tanong ko .

"Eto naman. Ang taray, ang aga pa. Di ba halata?"

"Halatang ano?"

"Nanliligaw po ako ale.. FYI." sabi niya and smiled.

Itsura ko -----> 0/////////0

"Mukha kang tomatoe. Pero maganda ka parin."

"Kainis ka! Paano ako naging maganda eh, kakagising ko palang. Mukha akong aswan g." inis kong sabi.

Lumapit siya sa akin and kneeled.

"Kahit may muta ka pa o panis na laway.. maganda ka parin kasi mahal na mahal ki

ta."

Hinila niya ang kamay ko at itinayo ako.

"Tara, breakfast tayo."

Ako na.. Ako na ang kinikilig! >////////<

----------------------------

Pagdating namin sa resto, nakita namin na nandoon na sina Van at Mark. Tinitigan ko si Mark, it seems like si Van lang ang nakikita niya. Nakakapanibago lang si nce nong una ko palang pasok sa school namin eh, balita na ang pagka-babaero niy a.

Kaya nga nahila kami dito para bantayan sila diba??

Kaya nga lang, imbis bantayan ko sila Van at Mark, mukhang puso ko ang dapat kon g bantayan. Lalo na ngayo't alam na ni Haru ang nararamdaman ko..

"Gandang umaga insan, Van.." bati ni Haru sa dalawa.

"Eh? mukang ang ganda ng gising mo insan.." makahulugang sabi ni Mark.

"May nangyari ba best?" tanong naman ni Van.

"W-wala ah.." pagkakaila ko with matching pokerface.

Pinaghila ako ng upuan ni Haru at iginiya ako paupo.

Pagtingin ko kina Van at Mark. Nakangisi ng nakakaloko ang mga damuho. Ipasalvag e ko kaya sila?

"Talaga lang huh? Baka mamaya, malaman naming nagkakaigihan na talaga kayo." pah aging na sabi ni Van.

0////////0

Biglang huminga ng malalim si Haru. Kaya napatingin ako sa kanya.

"Well, I believe you guys have to know."

Nagkatinginan si Van at Mark.

"Know what??" sabay nilang tanong.

"Ano kasi.." pagsisimula ni Haru pero biglang sumingit si Van.

"Oh my goodness Azusa! Are you pregnant?!"

0_______0 <----- Mukha ko.

"O-of course not! Sabog ka no!" mabilis kong sagot.

"Ano nga kasi?" tanong ulit ni Mark.

"Ano kasi.." sabi ulit ni Haru.

Pero this time si Mark naman ang pumutol sa sasabihin ni Haru.

"Magtatanan kayo kasi gusto niyong magpakasal?!"

Binatukan ni Haru si Mark.

"ULOL! Pwede ba patapusin mo muna ako?!"

"Okayokay.." kalmadong sabi ni Mark.

"I'm courting Azusa."

Natahimik silang dalawa. Pati ako.

Then biglang nag-apir ang dalawa. Kaya kami naman ni Haru ang nagtaka.

"Eh??"

Tapos biglang natigilan sina Van at Haru tapos mabilis na bumalik sa normal.

"Ang totoo? Naka-drugs ba ang dalawang to?" tanong ko sa sarili ko.

"Sa wakas tol. Nagkalakas-loob ka na rin!" sabi ni Mark.

Ngumiti si Haru and looked at me. Ako naman, nagkukunwaring nakatingin sa Menu. Nokokohoyo koyo! >3< -----------------------

Pagkatapos naming kumain. Nag-empake na kami. Di nga yon matatawag na empake eh. . Heller? ang liit lang naman ng dala kong gamit.

"Pst. Ganda." boses ni Haru.

Di ako lumingon? Heller, di naman ganda ang pangalan ko. Azusa ako.. AZUSA =3=

Biglang may sumundot sa tagiliran ko kaya automatic akong napasigaw.

"Shhhh.. Maingay." sabi ni Haru.

"Walang-hiya ka! Wala ka talagang awa sa akin abnoy ka no?!"

Ngumiti si Haru.

"Azusa?"

"Oh, baket?"

"Papayag ka na bang magpakasal sa akin?"

Umiinom ako ng tubig non kaya nasamid ako.

Halos hindi ako makahinga.

"Hey? Okay ka lang?"

Habol-habol ko ang hininga ko. Pagtingin ko sa kanya. Nakita kong pinipigilan ni ya lang ang tawa niya.

Hinampas ko siya ng malakas.

"Bwiset ka! Papatayin mo ako eh.." uubo-ubo pa ako.

"Hindi ah. Mahal kaya kita."

0//////0

"W-wow ah.. ang sarap sarap mo magmahal abnoy." pang-iinis ko na lang..

Tumawa siya at nahiga na sa kama. Ako naman, pumasok ng banyo para maligo.

After 800 years ay lumabas na ako ng banyo. Syempre, bihis na no! Ang laswa ng i sip mo! XD

Pagtingin ko sa kama. Nakahiga parin si Haru at nakapikit.

Lumapit ako at umupo sa gilid ng kama.

Ang bait bait talaga tignan nitong mokong nato pag natutulog.. Tinignan ko lang siya. Parang kahit ito lang ang gawin ko buong araw ay hindi ak o mabobore.

Napahinga ako ng malalim. Ayy naku Azusa, akalain mo minahal mo tong taong to?

Itong mokong na gumasgas sa Opel Vectra mong mas mahal mo pa kesa sa sarili mo..

Itong mokong na to na gumulo sa tahimik mong buhay..

Itong mokong na to na dahilan kung baket parang laging champion sa Marathon ang puso mo sa bilis ng tibok nito..

Ang mokong na kahit katunog ng pangalan ni Shida ang pangalan ay mahal na mahal mo..

I was just wondering kung kelan ko simulang minahal si Haru..di ko na maalala..

Hahawakan ko na sana ang pisngi ni Haru ng bigla siyang dumilat. Nag-freeze midair ang kamay ko.

"Rape." sabi ni Haru.

"K-kapal neto!" asik ko.

"Weh? Eh, ano yan?" nakangising tanong ni Haru sabay turo sa kamay kong naka fre eze parin.

Napatingin ako sa kamay ko at automatic na binawi ito.

"M-may lamok ehh.. oo may lamok!"

Tumawa lang si Haru and tapped my head.

-------------------------

Van's POV:

Naka-uwi na kami. Balik na kami sa dati. Isang linggo na lang rin at babalik na kami sa school.

Umupo ako sa gilid ng pool namin at ibinabad ang paa ko sa tubig.

*Flashback*

"We'll act like real lovers until Haru decides to pursue Azusa." sabi ni Mark.

"At baket naman ako papayag?"

"At baket naman hindi?" sagot ni Haru sabay pakita sa akin ng video kung saan ku makanta ako. Nanlaki ang mga mata ko.

What the?!

"Where did you get that?!" pinipilit kong kunin yung cellphone ni Mark pero hind i ko talaga abot. Hu-hu-hu =3=

Tumawa lang si Mark.

"Deal?"

"In your dreams!" angil ko.

"Okay. Ipopost ko na to sa fb ko.."

"Deal!" mabilis kong sagot.

-end of flashback-

Don, yun ang puno't-dulo kung baket ako nakaladkad sa sitwasyong to. I agreed to act as his girlfriend with 2 goals in my mind.

One, makuha yung cellphone ni Mark at i-delete ang videong sisira sa napakaganda kong future.

And two, tumulong para magkalovelife ang shunga kong bestfriend..

Pero.. hindi naman kasama sa plano ko ang mainlove sa peke kong boyfriend.. ;( ******************

Chapter 39

He was staring right into my eyes. I'm happy he's with me.. He moved closer. I felt him kiss my nose lightly.

Then I heard a kid's voice.

I saw Haru playing with him. they look so cute..

Habang nakatingin ako sa kanila, I realized how much I love this man.

*Boink*

*Boink*

Nananaginip na naman ako. =3= Pero parang iba ngayon. Nagigising kasi ako noon s a tunog ng cellphone ko pero iba ngayon eh.. parang yumuyugyog ang kama ko.. //

*Boink*

*Boink*

Napadilat ako bigla. Sumakit tuloy mata ko. -________~ Hu-Hu..

*Boink*

Eh? Tulog parin ba ako? Para kasing di parin nawawala yung yugyog eh..

Tumingin ako sa paanan ko. At halos mawalan ako ng ulirat ng makita ko kung ano ang nandon..

"Li-li-lizard!!" napatalon ako mula sa kama ko. At hawak-hawak ang dibdib na nap asiksik ako sa sulok ng kwarto ko.

"Goodmorning Mommy!" biglang may sumigaw. Napalingon ako.

Mas lalo akong natigagal. It's the boy.. the baby boy in my dream!

"Mommy? Hello? Okee ka lang pow bu?" sabi ni baby boy. Halatang pilit ang pagtat agalog.

Napakurap-kurap ako.

Huwait.. Huwait.. Kapeyng Maineyt.. Paano nakalabas sa panaginip ko ang batang t o?!

Don't tell me, may sumumpa sa akin kaya paggising ko, INA na ako. Diyos ko! Hind i pa po ako handa!

Nakahawak parin ako sa dibdib ko nang biglang bumukas ang pinto ng kwarto ko at pumasok ang gwapong-gwapo kong manliligaw. Eh?? Erase.. Erase..

"Daddy! Gising na po si Mommy!" masiglang sabi nung baby boy.

D-daddy?!?

"M-may anak ka?!" hilakbot kong tanong. Nanlaki ng bongga ang mga mata ko. Ang d ami namang revelations ngayon! Maloloker ako nito agad-agad!

Tinignan ako ni Haru na parang alien ako sa paningin niya.

"Jasser, come here."

Nakita kong lumapit kay Haru yung bata.

"Inistorbo ba nito ang tulog mo?"

"Hindi naman. Pero teka lang huh, wait.. paano? I mean, paano nagkaron ng bata d ito?" lito kong tanong.

Lumapit si Haru sa kama ko at naupo. Si Jasser naman, pumatong rin at sa likod k o pa talaga pumwesto.

"Jasser is my cousin's son."

"Kay Mark?!?"

Tumango si Haru.

W-what?! M-may anak si Mark?!

Tinignan ko si Haru with the what-the-eff-is-this look.

Bigla niya akong kinurot sa pisngi.

"Joke lang! Pamangkin namin ni Mark si Jasser. Hindi lang naman si Mark ang pins an ko eh.."

Nakahinga ako ng maluwag.

"Pero, why is he here? Bumisita sayo?"

"Uhmm, parang ganon na rin. Pero, he'll stay here. Siguro for a week. May busine ss deal kasi si Ate Abby kaya hindi niya pwedeng isama si Jasser. Sa akin siya i binilin." paliwanag ni Haru.

"Ganon ba?"

Hindi ako masyadong makapag-concentrate kasi si Jasser, nilalaro ang buhok ko. A ng sakit na ng anit ko kasi halos hilahin na niya.

"A-abnoy.. masakit buhok ko. hinihila ni Jasser." reklamo ko.

"That only means that he likes you." tugon naman ni Haru.

"Wow! Ganito pala tong batang to? Pag gusto niya, nanghihila ng buhok?" tanong k o naman.

"Okay lang ba Azusa, kung dito muna si Jasser?"

"oo naman. Heller, bahay mo kaya to. Malamang, ikaw magdedecide."

"Pero, you live here too. So may say ka sa lahat." then he smiled.

"Aww, oo. Okay lang."

------------------------------

Nasa lanai ako ngayon. Pinapanuod ko sina Haru habang naglalaro ng playstation. Hindi na ako nakisali. Di talaga ako makarelate eh. >3<

Surprisingly, mula ng makabalik kami galing sa resort, nakakapag-usap na kami ni Haru na hindi nag-aaway. Parang okay na. Pero, kinakanabahan parin ako tuwing s obrang lapit niya sa akin. #///////#

"Mommy.."

Napalingon ako. Si Jasser nga. Nakatayo sa gilid ko habang may bitbit na lizard.

Napausog ako palayo. Jusmiyo.. Ilayo niyo sa akin ang organismong yan! Mamamatay ako ng maaga!

Nakita kong pinakawalan ni Jasser yung lizard at humilata sa tabi ko.

"Mommy, are you and Daddy together?"

0///////0 Chismosang bata!

"No, Jasser. Friends lang kami ni Haru." sagot ko naman.

"Aww ;( ang lungkot naman pow Mommy.. Akala ko, you too are together."

"No, were not." ginulo ko ang buhok ni Jasser.

"Pero po, can I still call you Mommy? Shige na po. pleasssshh.." sabi niya with matching puppy eyes.

Antokwa! Ang cute ng batang ito! Hindi ako makatanggi. wooooo *0*

"Sure, baby. I'll take care of you hanggat di pa nakakabalik si Mommy Abby mo ok ay?"

"Yesh!" then the cute boy hugged me.

--------------

"Nakakaistorbo ba ako sa moment ng mag-ina?" boses ni Haru.

Natigil kami sa pagkanta ni Jasser. "Hi Daddy! Dali, join ka dito!"

"Sige. Sasali na si Daddy."

Uupo na sana si Haru sa tabi ni Jasser ng biglang pinigilan siya ni Jasser.

"No Daddy, you sit there. Right next to mommy."

"Okay boss!" tatawa-tawang sagot ni Haru.

-------------------Halos buong araw na nagharutan lang sina Haru at Jasser. Kung makikita niyo sila , parang pinagbiyak na buko. Kung di ko lang talaga alam na pamangkin niya lang to eh, iisipin kong anak talaga ni Haru si Jasser.

"Mommy!" biglang may sumigaw mula sa taas.

Kinabahan ako. Baka nahulog sa hagdan o nadulas sa kakatakbo si Jasser.

Halos liparin ko yung hagdan makarating lang agad sa taas.

Humihingal pa ako pagdating ko dun.

Mabilis kong binuksan yung pinto sa kwarto ni Haru at napatanga ako sa naabutan kong eksena.

Si Haru nakatayo habang nasa leeg niya nakapatong si Jasser at mukhang tuwang-tu wa kasi halos maabot na niya yung cabinet na sobrang taas.

"Diyos ko naman abnoy, halos liparin ko yung hagdan kasi sumigaw si Jasser. Akal a ko kung ano ng nangyari. T_____T" reklamo ko.

"Mommy! Pwede po ba tayong maglakad-lakad sa neighborhood?" lambing ni Jasser sa bay pa-cute.

Sige nga mga neneng.. Sinong manhid ang kayang tanggihan yan? ----------------

Kaya eto kami ngayon. Naglalakad. Nakasakay parin si Jasser sa leeg ni Haru haba ng ako.. ako.. hawak ni Haru sa kamay. -///////-

Si Jasser kasi eh..

*flashback*

"Mommy! Pwede po ba tayong maglakad-lakad sa neighborhood?" lambing ni Jasser sa bay pa-cute.

Eh?

"Please Mommy. Gusto ko po makita yung paligid. Kasi po. We arrived here late la st night kaya di ko na po nakita yung paligid."

"Jasser, wag mo na pilitin si Mommy okay. Ako na lang magpapasyal sayo." sabi ni Haru. Aba, ginawa pa akong masama! =3=

I saw how Jasser's expression changed from looking so happy to pouting.

Awwww.. Naaalala ko si Shida sa kanya. T.T

"Okay. sasamahan kita baby okay." sabi ko naman.

Fine. Ngayon lang naman eh.. >3<

Nasa labas na kami ng bahay nina Haru. Naka-jogging pants ako at maluwag na shir t at ganon din Haru.

"Okay.. Tara na Jasser?" yaya ni Haru.

Kaya ayun, nakapatong na naman si Jasser sa leeg ni Haru.

"Di ba mabigat?" mahina kong tanong kay Haru.

"No. Ikaw nga kaya kitang buhatin habang-buhay si Jasser pa kaya." sagot ni Haru sabay ngiti.

Umiwas ako ng tingin. Ayokong makita ni Haru kung gaano ako namumula tuwing kasa ma ko siya.

Sige na! Ako na ang late reaction ang pagdadalaga! XD

"Hey dad." tawag ni Jasser kay Haru.

"Hmmmm?"

"Can you hold Mommy's hand?"

Napalingon ako. What was that?

"Wag na baby. Baka magalit si Mommy satin. Di tayo nagpaalam." palusot ni Haru.

"Eh, di mag ask ka ng permission to hold her hand Dad.." pangungulit ni Jasser.

"Pero Jasser.." hirit ni Haru.

"Kung di kayo maghohold-hands, di niyo ako love." dabog ni Jasser.

Aba! Spoiled na bata!

"Can I?" biglang sabi ni Haru sabay titig sa mga mata ko.

Hindi ako nakasagot agad. Nagmimix emotions na naman ako. =3=

"Hello? Wake up Mommy!"

Napaigtad ako.

"O-okay." mahina kong sagot.

Then I felt Haru's hand envelope mine.

"You see. Your hand and daddy's hand fit so well!" talak ni Jasser.

Mahabaging Diyos! Ang bata pa ni Jasser ang galing na mag-matchmake!

I felt Haru squeeze my hand then he smiled at me.

-end of flashback-

(Samantalang sa kabilang dako)

"Hmp. Sige, magpakasaya ka ngayon Haru. Pag nailabas ko na tong alas ko, tignan ko lang kung hindi ka iwan ng babaeng mahal mo."

"Mararamdaman mo rin kung gaano kasakit ang naramdaman ko ng tanggihan mo ko."

"And you'll consider it your biggest mistake ever."

Sumakay na ako sa sasakyan ko and looked at the envelope placed in the passenger 's seat of my car.

"You just wait Yoshida Haru.. you'll come back crawling. Ha-ha-ha!"

Pinaharurot ko na ang sasakyan ko palabas ng subdivision nina Haru.

"I'll get my sweetest revenge soon.. Very soon."

*****************************

Chapter 40

When I look into your eyes, It's like watching the night sky. Oh, a beautiful sunrise, There's so much they hold.

And just like them old stars, I see that you've come so far. To be right were you are, How old is your soul?

Well, I won't give up on us, Even if the skies get rough. I'm giving you all my love, I'm still looking up.

I'm playing my guitar right now. Nasa kwarto lang ako at nakahilata. Kaninang mg a 3 kami nakabalik sa bahay. Ang kulit ni Jasser. Halos buong subdivision ang in ikot namin ah! =3=

Humiga ako sa kama ko and then closed my eyes.

-flashbackTwo years after kami umalis sa unang subdivisiong tinirhan namin eh, bumalik ako . 15 na ako ngayon. Bumalik ako para bumisita. At para makita si Shida.

I told him to wait for me.. Tanda ko pa yung mga sinabi niya saken the day na aalis ako. At proud akong sabi hin sa kanya na sinunod ko talaga ang mga sinabi niya.

Kaya I'm hoping na madadatnan ko siyang nag-aantay sa akin.

Pagdating ko sa una naming bahay. Agad akong tumakbo papunta sa bahay nina Shida and pressed the doorbell.

"Sino po sila?"

"Azusa po. Is Shida home?" tanong ko.

Tinignan ako ng maigi nung babae.

"Naku. Walang Shidang nakatira dito."

"Sigurado po ba kayo. Kasi po ang alam ko dito po siya nakatira." sabi ko ulit.

"Pasensya na talaga. Pero wala." sabi nung babae. Nagtataka lang ako kung baket di siya makatingin sa akin ng deretso.

Tapos, biglang may lumabas na babaeng halos kasingtanda ko lang. Naka-pigtails a t pulang-pula ang lips. Parang binabad ang nguso sa paint eh. Nakataas ang isa n iyang kilay habang nakapamaywang.

"Ano ba yaya. Baket ang tagal mo bumalik?" pagtataray nung babae.

"Ah, ma'am, may hinahanap ho kasi siya, Shida daw po."

Nakita ko kung paano parang namutla yung girl pero bumalik lang din sa natural a ng expression.

"U-hmm.. Wala. Wala akong Shidang kilala. Close the gate yaya. Balik ka na dito. "

Walang imik na tumalikod yung sinasabi niyang yaya. Kaya naiwan akong nakatayo s a harap ng nakasaradong gate. ----------------

Nakatayo ako ngayon sa gilid ng daan. Doon sa parehong lugar kung saan kami unan g nagkita ni Shida. Napayuko ako at hinayaang tumulo ang mga luha ko.

"A-akala ko ba, aantayin mo ako.." bulong ko sabay hikbi.

"S-sabi mo, hihintayin mo ako.."

"Pero nasan ka?"

Unti-unting pumatak ang maliliit na butil ng ulan. Parang nakikiramay ang langit sa lungkot ko ngayon..

"Sabi mo.. sabay tayong maliligo sa ulan ulit.."

Hindi ako umalis sa kinatatayuan ko kahit umuulan pa..

Anyway, I'm destined to end up like this. Hurt, Broken, In the middle of solitude..

No matter how hard I try, I end up always alone..

----------------

Bigla akong nagising. Napahawak ako sa sentido ko.

Psh.. Napanaginipan ko yung bagay na pilit kong kinakalimutan. *facepalm*

Bumangon ako at lumabas ng kwarto. Iinom na lang ako ng gatas at matutulog ulit. Pagtingin ko kanina sa wall clock eh 9 PM na.

Paglabas ko, nakita kong nakabukas pa ang pinto sa kwarto ni Haru. Hahawakan ko na sana ang doorknob pero bigla akong natigilan.

"Magogoodnight lang naman ako eh.." pagkukunsiti ko sa sarili ko.

Napasampal ako sa sarili ko.

"Adik ka ba? Halata ka masyadong lukaret ka." nagpatuloy na lang ako sa paglalak ad pero bigla akong napatigil ng may maulinigan akong mga hikbi.

Pinakinggan ko ng mabuti kung saan galing ang mga hikbi at iginiya ako nito papu nta sa kwarto ni Jasser.

Mabilis kong binuksan ang pinto ng kwarto at naabutang nakatalukbong si Jasser h abang umiiyak.

"Jasser.. may problema ba baby?" marahan kong tanong.

Hindi sumagot si Jasser. Nagpatuloy lang sa pag-iyak.

Umupo ako sa gilid ng kama niya at hinawakan siya sa balikat.

"You can tell it to Mommy. I'll listen."

"I.. I m-miss Mama Abby.. I miss Papa.." mahina niyang sabi in between sobs.

"Uuwi rin si Mama Abby mo baby. Soon. Sa ngayon, andito naman ako.. Now tell me what I can do for you baby?"

Bumangon si Jasser at humarap sa akin na maluha-luha pa.

"There's this one night when Mom and Dad slept right next to me. Ang saya saya k o po noon Mommy.."

O-okay.. I can sense something here.. Don't tell me..

"Can you and Dad sleep right next to me?" ------------------

Nangdadalawang-isip pa ako kung kakatok ba ako. Nasa labas ako ngayon ng kwarto ni Haru.

"Azusa.. do it for Jasser.." kumbinsi ko sa sarili ko.

Nagbilang ako ng tatlo. On three, kakatok na talaga ako.

1..

2..

3..

Kakatok na sana ako ng biglang bumukas ang pinto at tumama sa mukha ko. As in pa sok na pasok sa banga!

Napaupo ako sa sahig sabay hawak sa mukha ko. Ansakiiiiiiit.. T_______T

"Azusa?" agad naman akong tinulungan ni Haru.

"Okay ka lang ba?"

"A-aww.." reklamo ko. Ilong ko, ang sakit. Parang bigla eh feeling ko parang nag mukhang airport ang ilong ko.>,<

"I'm fine."

"Sa susunod kasi, wag kang tatambay sa harap ng pintuan ko. Di naman to amusemen t park eh." reklamo ni Haru sabay kamot sa ulo.

"Sira ulo ka ata! Ikaw na nga nakasakit, ikaw pa maangas! Patayin kaya kita!" an gil ko naman.

"Oh, oh, kalma lang. Di naman kiga inaangasan. Nagsasabi lang ako."

I rolled my eyes. Psh, kung di ko lang siya kailangan para maging okay si Jasser eh at kung di ko lang to mahal, pinugutan ko na to at ipinaulam sa mga piranha!

"So, bakit ka pala nakatambay sa harap ng pinto ko?"

"Wala." sabi ko sabay talikod.

Pero nahawakan niya ako sa kamay.

0//////0 Dugdug..

"I know, there's something. What is it?"

Napayuko ako. Di ko kayang sabihin sa kanya.

"A-ahh.. a-ah, ano kasi.."

"What?"

"Jasser wants.."

"Jasser wants to?"

"He wants us to sleep at his room tonight." sabi ko habang nakapikit ng mariin.

Hindi sumagot agad si Haru. So I assumed na ayaw niya talaga.

"P-pero okay lang. Kung ayaw mo, ako na lang. I'll just.. well.. make up some ex cuses. He-he.."

"Do I have to bring my own pillow?" sabi ni Haru sabay ngiti sa akin. -------------------

Nasa gitna namin si Jasser. I'm on his right and Haru's on his left.

Nakatitig lang ako sa kisame habang si Haru ay nakatingin sa nakabitin na ball s a cabinet ni Jasser.

"Tulog na tayo?" mahina kong tanong kay Jasser.

"One song.."

Nagkatinginan kami ni Haru. --------------------

Nagsimulang kumanta si Haru habang ako naman eh, nakatingin pa rin sa kisame. Th is is too akward for me. We look like we're a family at si Jasser ang baby namin . It somewhat gives me this warm feeling in my heart na di ko rin alam ang dahil an. Haru: When I look into your eyes, It's like watching the night sky. Oh, a beautiful sunrise, There's so much they hold.

I remained quiet habang kumakanta si Haru. Wala akong planong kumanta. Nakokohoyo.. =//////=

Pero naramdaman kong nakatingin sa akin si Jasser. "Why baby?" bulong ko.

"Sing Mommy.."

"P-pero.." I was about to say no but seeing Jasser's face made up my mind. I started singin g with Haru.

And just like them old stars, I see that you've come so far. To be right were you are, How old is your soul?

Well, I won't give up on us, Even if the skies get rough. I'm giving you all my love, I'm still looking up. Never in my entire life did I ever thought of experiencing this things. Mula sa pagiging lalake pa sa totoong lalake, nakaladkad ako sa isang engangement, was f ollowed by a monster a.k.a alien na lalaki, stayed at his house, fell in love wi th him and is now taking care of a cute child with him. I felt like a true mothe r.. Kahit na alam kong play house lang to..

Surprisingly, I loved Jasser in a short period of time and more importantly, I l ove this man.

Unti-unti kong ipinikit ang mga mata ko. Until I fell into the world of dreams.

"Well, I wont give up..."

******************

Chapter 41

Van's POV:

"I want to see him.." una kong nasabi paggising ko.

Automatic akong napatakip sa bibig ko.

Ibinaon ko ang mukha ko sa unan at tumili na sobrang lakas.

"Ayoko na.. Please, help me forget him. Ang laki ng ng eyebags ko. Pagod na akon g umiyak. Naglalabasan na ang mga pimples ko. Tumataba na ako .. Please, help me forget him.." sabi ko. Kahit wala akong kausap gusto ko lang mailabas ang narar amdaman ko.

I grabbed my phone and stared at my wallpaper. We looked so happy back there. I never felt like I was just acting. He never made me felt like we were just playi ng and acting as fake lovers. I never saw him look at other girls. Kahit na mukh a akong zombie pag bago akong gising pero he would still tell me I'm beautiful. Kahit na wala sina Haru at Azusa na nakikinig sa amin, he would still treat me a s his girl.

Now tell me, can you blame me if I fall inlove with him?

"Please, help me forget him.. Ayoko ng umiyak. I love him too much.."

"Sino ba yan? Dali, tutulungan kita."

Dugdug.. 0_______0

When I heard that voice, parang tumigil ang puso ko. It can't be..

Lumingon ako sa bintana pero wala akong nakitang Mark..

Napayuko ako. I must be imagining things. Sinampal-sampal ko ang sarili ko..

Maybe, I just miss him too much.. ----------------

Mark's POV:

"I wan't to see her.."

Napayuko ako at napapikit ng mariin.

"Sh*t.." I said.

"Wow dude, ang lumanay mo magmura." sabi ni Drew sabay tapik sa balikat ko.

Hindi ako sumagot. Wala ako sa mood ngayon. Kahit saan ako tumingin, mukha ni Va n ang nakikita ko. >_____<

"Dude, punta tayo tambayan mamaya. Marami raw hot babes don. Mukhang yan ang kai langan mo para bumalik ang ulirat mong lumulutang sa alapaap." sabi naman nung i sa kong kaklase. Nagtawan ang lahat maliban sa akin.

"Ano? punta tayo mamaya?" tanong ulit nung kaklase ko.

Bumuntung-hininga ako. "Pass muna ako mga tol. May dadaanan pa ako." tipid kong sagot.

"Wow ah.. Dalawang-linggo ka ng may dinadaanan dude ah. Check attendance ba?" pa birong hirit ni Drew.

Di ako sumagot ulit.

"Dude. Isang tanong isang sagot.. May sineseryoso ka na no?"

Doon ako nabigla. Umiwas ako ng tingin.

"W-wala ah. Ako magseseryoso. Kilala niyo ko. Wala sa vocabulary ko yan."

Tinignan nila ang ng maigi.

"Wala nga ba?"

Naasiwa ako sa mga titig nila.

"Hoy mga g*go! Ang laswa niyo makatingin! Alam kong gwapo ako pero ayaw ko sa ga nyang tingin. Gay." sabi ko naman.

"Hoy! Mas g*go ka! Wala kaming planong maging bakla! Sayang ang lahi namin!" sab ay-sabay nilang angil sa akin.

Doon na ako natawa. Ang kulit talaga ng mga kaibigan ko.

"Pero, pass muna talaga ako. May kailangan lang ako puntahan."

"Okay. Pero, seryoso lang dude ah. Kung ano man yan, pwede mong sabihin sa amin. Tropa tayo diba?"

Tumango ako at nagpaalam na.

"I need to see her.." ------------------

Nasa tapat na ako ng bahay nina Azusa ngayon. Tumingin ako sa bintana ng kwarto ni Van. Dalawang linggo na pala akong tumatambay diyan pag gabi. Pinapanood na m atulog si Van. Napaisip ako. Mula nong pumunta kami sa resort, di na ako nakagala pa at nakapag hanap ng girls. Kahit ngayon na tapos na ang pagpapanggap namin, parang wala sa isip ko ang maingwit na naman sa ilog na kaharutan.

Makita ko lang si Van, nakokontento na ako..

Pero iba ngayon. Gusto ko siyang makausap.. gusto ko siyang makasama. I want to hold her hand again..

-------------------

Nakahilata si Van sa kama niya at nakatitig sa kawalan.. Yan ang eksenang naabut an ko sa may bintana ni Van. Nandito na naman ako. Nakamasid sa kanya.

"Please, help me forget him.. Ayoko ng umiyak. I love him too much.." sabi ni Va n.

Nabigla ako. Inlove si Van?

Parang sinuntok ako ang ng ilang beses ng maisip akong may mahal siyang iba.

Hindi ko napigilang magsalita..

"Sino ba yan? Dali, tutulungan kita."

Nakita kong nabigla si Van. Nag-freeze siya mula sa pagtampal-tampal sa unan niy a.

Pero bago pa man makalingon si Van ay naduwag ako. Kaya nagtago ako sa gilid ng bintana niya. ---------------

Nasa tapat na ulit ako ng bahay nila. Bumaba na ako. Di na ulit ako nagkalakas-l oob na magpakita kay Van.

I want to hug her badly.. I miss my girl..

Nasuntok ko yung puno. "Sh*t! Kailan ka pa naduwag Mark?"

----------------------

Azusa's POV:

*Tapik*

*Tapik*

"Wake up, Azusa.."

*Tapik*

"Hmmmmm.." mahina kong ungol. Inaantok pa ako eh.. Hu-hu-hu T_____T

-__________-

0_________-

-_________0

0_________0

Mukha ni Haru ang nabungaran ko. Ang lapit-lapit niya. >/////////<

Napabalikwas ako ng bangon kaya tumama ang noo ko sa noo ni Haru.

*BLAG*

Pareho kaming napahawak sa mga noo namin.

"O-ouch.." reklamo ko.

"Tshhtshhh.." sabi naman ni Haru.

"Ang tigas ng bungo mo Zuzu.." sabi ni Haru.

Sinimangutan ko siya.

"Che!" "joke lang."

"Ba't ka ba kasi nakaharap sa akin kanina!" tanong ko sa kanya.

"Ginigising kita."

"Baket?"

"Si Van tumatawag." sagot naman ni Haru. "Kanina pa ba?"

"Oo. Paos na nga yang cellphone mo kakakanta eh. Naawa na ako kaya ginising na k ita."

"Salamat." tipid kong sagot.

"Ang hirap mo gisingin ah. Mukhang ang sarap ng tulog mo kasi katabi mo ako." ta tawa-tawang sabi ni Haru.

Sinapak ko siya.

"Ang kapal mo ah!"

"Aray naman!" reklamo ni Haru.

I stucked my tongue out at lumabas na.

"Hello best?" sagot ko sa phone ko.

"Best, kailangan ko ng tulong mo.." sabi naman ni Van. ************************

Chapter 42

"Best, kailangan ko ng tulong mo.."

Papunta ako ngayon sa bahay ni Van. Ano naman kaya ang nangyari sa babaeng to. A ng lungkot ng boses eh..

"Goodevening po ma'am."

Tango lang ang sinagot ko sa gwardiya nina Van.

Dumeretso ako sa pool. Andon daw kasi si Van.

Nakita ko siyang nakaupo at nakatitig sa kawalan.

"Best.." mahina kong tawag.

Lumingon siya at bigla akong tinakbo ng yakap.

"Oh? anong problema?"

"B-best..I-I'm s-sorry.."

"Baket? Para saan?"

"You already warned me. Pero hindi ako nakinig.."

Isa lang talaga ang naisip ko. Niloko siya ni Mark.

"Anong ginawa sayo ni Mark? Niloko ka niya no? Papatayin ko yun." galit kong sab i.

"N-no, best.. I believe you have to know.." mahinang sabi ni Van sabay yuko.

"Know what?"

"Please.. don't be mad at me.."

"I won't, I promise.."

"Hindi naman talaga kami ni Mark eh.."

Nanlaki ang mga mata ko.

"What do you mean?"

"We were just acting. In short, plano lang lahat.. ginawa namin yun para sa inyo .. Para tuluyan na kayong maging okay ni Haru."

Nabigla ako.

"O-okay.. hindi ako galit. Actually, thankful ako sa inyo. Pero bakit umiyak ka? "

"I.. I'm inlove with Mark.."

"Okay. Yun lang pala eh.." sabi ko naman..

Pero ng maintindihan ko na talaga..

"WHAT!?!"

"I'm sorry best.."

"Baket? Anong nagyari? Ginayuma ka ba niya?" taranta kong tanong..

"We looked so happy back there. I never felt like I was just acting. He never ma de me felt like we were just playing and acting as fake lovers. I never saw him look at other girls. Kahit na mukha akong zombie pag bago akong gising pero he w ould still tell me I'm beautiful. Kahit na wala sina Haru at Azusa na nakikinig sa amin, he would still treat me as his girl.

Now tell me, can you blame me if I fall inlove with him?"

Bumuntong-hininga ako.. "Noong nasa resort tayo, nakikita ko na. You two seem to be so inlove. Mukhang m as inlove ka pa nga kesa sa akin eh.. At si Mark, hindi ko na nababalitaan na na mbababae yun."

"P-pero.. hindi niya naman ako mahal best eh.."

Niyakap ko si Van.

"Stay here okay, kukuha muna ako ng tubig. wag kang aalis diyan. -------------

Imbis na kumuha ng tubig eh, lumabas ako ng bahay nina Van at kinuha ang phone k o. Tatawagan ko na sana si Mark pero nabigla ako ng makita kong nakatayo siya sa labas ng bahay nina Van at nakatingin sa bintana ng kwarto ni Van.

"Mark?"

Lumingon siya at ngumiti sabay kamot sa ulo.

"Azusa, ikaw pala."

Hindi na ako nagpaliguy-ligoy pa. Malalaki ang hakbang na lumapit ako kay Mark a t tinanong ko siya.

"Do you love Van?"

"What?" takang tanong ni Mark.

"Answer me. Do you love Van?!"

Mark looked at me straight.

"Yes. Very Much.."

Napangiti ako.

hinila ko papasok si Mark at tinuro kung nasaan si Van.

"I guess it's time for you to talk." -----------------

Van's POV:

Masaya ako kasi hindi nagalit si Azusa. Pero ang lungkot ko kasi, hindi mawala s a isip ko si Mark..

Ibinabad ko ang paa ko sa pool.

"Ang tagal naman ni Azusang bumalik.. ilang galong tubig ang kinuha non?"

Nakarinig ako ng mga yapak. I'm expecting it's Azusa kaya hindi na ako lumingon.

"Best, hindi ka ba talaga galit sa akin. Ang tanga ko kasi.. Binalaan mo na ako pero hindi ako nakinig."

Walang sumagot pero okay lang. At least, nakikinig sa akin ang bestfriend ko.

"Best, mahal na mahal ko siya.. Mahal na mahal ko si Mark.. Pero ako.."

-------------

Mark's POV:

Pagkarating ko sa pool. Nakita ko si Van na nakaupo sa pool. Nakababad ang mga p aa at nakayuko.

Lumapit ako at tumigil ng ilang hakbang na lang ang layo ko sa kanya.

"Best, hindi ka ba talaga galit sa akin. Ang tanga ko kasi.. Binalaan mo na ako pero hindi ako nakinig."

Hindi ako sumagot. Kasi syempre.. hindi ako ang kinakausap. I only listened.

Pero ang hindi ko inaasahan ay ang susunod niyang sinabi.

"Best, mahal na mahal ko siya.. Mahal na mahal ko si Mark.. Pero ako.."

M-mahal ako ni Van? Hindi ko maipaliwanag ang saya ko. Mahal ako ng babaeng maha l ko!

"Best, mahal na mahal ko siya.. Mahal na mahal ko si Mark.. Pero ako.." sabi ni Van.. hindi ko na siya hinayaang makatapos pa sa dapat niyang sasabihin.

"Mahal ka rin non. Mahal na mahal ka niya." dugtong ko sa sinabi ni Van. --------------------

Van's POV:

"Mahal ka rin non. Mahal na mahal ka niya."

Boses ni Mark yun ah.. Nag-iimagine parin ba ako?

Unti-unti akong lumingon..

And then I saw Mark, standing there. Smiling..

Unti-unti akong tumayo.

"Tell me, I'm just dreaming. Mukhang nakatulog na ako kakaantay kay bestfriend n a bumalik sa pagkuha ng tubig eh." sabi ko sabay tawa ng hilaw.

Lumapit sa akin si Mark then hugged me.

"If you're dreaming, then I must be dreaming too."

"Joke lang to lahat diba?" Mark looked at my eyes. "Kung joke lang tong lahat ng nararamdaman ko, dapat sana nasa tambayan na naman ako at kasama ang maraming babae. At dapat sana, hindi kita gabi-gabing minamas dan sa bintana mo habang natutulog. At dapat sana, hindi ako nasaktan ng ganon n ong narinig ko mismo sayo na may mahal ka at gusto mo siyang makalimutan."

"You were really there?" taka kong tanong.

Tumango si Mark. "Naduwag lang ako. Natatakot akong malaman na may mahal kang iba. Na hindi mo ak o mahal." sabi ni Mark.

Napatanga na lang ako.

"Mahal kita Van. Do you love me too?"

Tumango ako.. H-he.. loves me.. T___T

He held my chin.

"I want to hear it baby, please let me hear it.."

"I love you.." mahina kong sabi.

"And I love you a thousand more. Much more than you could ever imagine."

And the wall that I tried to put up around me shattered into pieces right there and then.

*****************

chapter 43

Azusa's POV:

Nasa mall ako ngayon. Shopping galore. Kanina eh kasama ko si Van kaya lang bigl ang kinaladkad ng irog niya. Ayon, ewan ko kung saan sila naglakwatsa.

Actually, ang cute nila tignan. Nakakainggit. Kelan pa kaya ako magkakalovelife ng gaya non? Psh, tigi-tigilan mo yan Azusa. Naloloker ka na.

--------------

Nag-ikot ikot lang ako. Pumasok ako sa NBS at naghanap ng magandang libro na bab asahin. Nakakabore na kasi.

Pero lumabas rin akong walang dala. Wala akong napagtripang basahin. Pumasok ako sa shop ng sapatos at nagtingin-tingin.

"Ang cute naman neto.."

"Ma'am, bagay po yan sa inyo." sabi nung isang babae.

Pagtingin ko sa nagsalita..

"Mitty?"

"Azusa?"

sabay naming sabi.

"Anong gingawa mo dito?" taka kong tanong.

"Ay, tinutulungan ko lang si Mommy. Napagtripan kong dito muna igugol oras ko ha bang wala pang klase."

"Ganon ba?? Uhm.." tinignan ko ulit yung sapatos. Ang cute talaga.

"I'll take this."

--------------------

Ngayon naman nasa Bench shop ako. Namimili ng damit. May nakita akong couple shi rt at napangiti ako.

*flashback* "Ma'am, Sir. Mukhang natuwa po ang manager namin sa inyo. Kaya kayo po ang pinil i na couple of the day. Pakisuot nalang po ng couple shirt niyo tapos pipicturan ko po kayo para sa tarpoline for this day." What?!!? "Hindi, wag na. Iba nalang piliin niyo." "KJ naman ni Babe :(" he pouted. "tigilan mo nga ako sa babe-babe mo diyan!" "Baket? diba ikaw naman unang nagtawag sakin niyan?" He said in between laughs. "Shut up!"

"Dali na, picture lang naman ehh.." Hinila niya ako bigla tapos tinulak ng marah an papunta sa fitting room.

Wala na akong choice. Nagchi-cheer na ang ibang costumers eh >////<

Paglabas ko, nakita kong nakabihis na rin siya.

Pinicturan kami. Iba ibang pose. Naaasiwa na nga ako kasi ang lapit namin sa isa 't-isa. "okay, last pose na po. 1-2-3!" Na-shock ako. Inakbayan niya ako then nagsalita ng mahina.

"I love you ...."

- end of flashback-

Napangiti na lang ako habang nakatingin sa couple shirt.

"Excuse me miss, I'll take this. --------------

Uuwi na sana ako ng biglang maalala ko si Jasser.

"Ayy, ano ba magandang bilhin para kay baby?"

Paglingon ko may nakita akong bola.

"Eureka."

"Whooo.." hihingal-hingal ako. ang dami ko naman kasing pinamili. Ang bigat biga t na. Dapat pala kinaladkad ko na lang si abnoy para may kargador ako pag-uwi. H aha XD ang sama ko.

*BLAG!*

Nahulog ang mga pinamili ko. May nabangga ata ako, o ako ata ang binangga. Pero kahit na alin dun, nahulog parin ang mga pinamili ko.

Nagsimula na akong pulutin sila pero may may nakita akong babaeng tumulong rin. Pagtayo niya, nanlaki ang mga mata ko.

"Bree?"

"Oh, Azusa.. Fancy meeting you here." sabi niya with the ever pauyam na ngiti.

Hindi ako sumagot at kinuha na rin ang mga gamit kong siya ang pumulot.

"Pasensya na kung nabangga kita. Ang TANGA ko kasi. Alam mo na, BULAG eh.." sabi niya. Napapansin kong inemphasize talaga niya yung ibang words. TANGA at BULAG. Eh sapakin ko kaya to.

"Pasensya na rin."tipid kong sabi.

"Oh, and by the way." sabi ni Bree.

Tinignan ko siya.

"Babae rin ako, kaya I care for you."

"What do you mean?" taka kong tanong.

"Do you really know the man na hinahayaan mong lumapit sa yo?"

Kumunot ang noo ko.

"Baka hindi mo pa talaga siya kilala. He might be hiding something really stinky . Kaya I wish you luck. Mag-iingat ka. Baka, sa huli marealize mong sa kakaiwas mo sa sawa. Pumasok ka na pala sa tirahan ng cobra."

Then inabot niya sa akin ang huling paper bag na pinulot niya kanina.

"Bye, Azusa. Take care!"

Naiwan ako doong nalilito. Sino ang tinutukoy niya sa sinabi niya? ------------------

Pagkauwi ko sa bahay, dumeretso ako sa kwarto ko. Mukhang wala si Haru at Jasser ah.

Pagpasok ko sa kwarto ko, napasin ko kaagad yung maliit na note sa table ko.

Zuzu, I have something important to tell you tonight. I'll be back at 6. I lov e you pretty girl. :) - Haru

Napangiti ako sa nabasa ko. Si Haru talaga.

"Hmmm? What am I gonna wear?" binuksan ko ang cabinet ko.

Pero sinara ko lang din ulit. "Yuck, Azusa. Kelan ka pa nagkaron ng pakialam sa isusuot mo?"

"Pero.. di naman masamang magprepare diba?" palusot ko naman.

Kaya ayun, hinalungkat ko ang cabinet ko.

Nang makahanap na ako damit ko. Napatingin ako sa mga pinamili ko.

Kinuha ko sila sa mga paper bag. Paghila ko sa couple shirt may nahulog na brown envelope.

"Teka? Wala naman akong maalalang bumili ako ng envelope eh.."

Binuksan ko yung envelope at kinuha ang mga laman nito.

At natigagal ako sa laman.

Mga picture ni Haru?!

"We'll, baket may pictures ni Haru dito?" nagtataka na talaga ako.

Bawat picture kasi eh, mas bumabata si Haru. Nasa kalagitnaan na ako ng mga pic ture ng makita ko yung lalakeng nakangiti. "This.. He looks like Shida.." Don't tell me..

Mabilis kong tinignan ang ibang mga pictures at nang makita ko ang panghuling pi cture nabitiwan ko lahat.

Si Haru at Shida ay iisa?!

Tinignan ko ang mga pictures na nagkalat sa sahig. At nahagip ng mata ko ang pic ture namin ni Shida na magkatabi. Nangingig ang kamay ko ng pulutin ko to.

"A-ang tanga tanga ko.."

"Bakit di ko nga ba napansin ang resemblance nila. Shida. Yoshida.. Tama, iisa n ga sila."

"Bakit di niya sinabi sa akin ang totoo? Akala ko ba mahal niya ako? Pingamukha niya akong tanga.."

Mabilis kong kinuha ang mga damit ko at nag-impake.

Nang nakasay na ako sa sasakyan ko. Tinignan ko yung bahay na halos dalawang buw an ko ring tinirhan. Ang lugar kung saan pinuno ng kakulitan ko at ni Haru ng mg a alaala. Ang lugar kung saan natutunan kong mahalin si Haru.. at ang lugar kung saan nadurog ang puso kong hinayaan kong wasakin ni Haru.. ni Shida..

Tumulo ang luha ko. Pinaandar ko na ang sasakyan at umalis na. --------------------

Haru's POV:

"She's not coming.."

Apat na oras na akong nag-aantay sa kanya.

I decided to go home. Dumeretso ako sa kwarto ni Azusa.

"Azusa, papasok ako."

Walang sumagot..

Pinihit ko ang doorknob.

Hindi nakalock.

I pushed the door open and what I saw broke my heart..

Azusa's not here..

Her cabinet is empty..

The room is empty.

"Azusa.." ----------------

Chapter 44

- TWO MONTHS AFTER -

"Here's your juice." mahina kong sabi.

Tinanggap ni Van ang baso.

"Best, are you really alright? You look really pale. I'll bring you to the hospi tal if you're not feeling good."

I shook my head.

"Okay lang ako." I forced out a weak smile.

"Why don't you talk to him?"

Yumuko ako. "Wala na kaming dapat pang pag-usapan. Masaya na yon kasi naloko niya ako."

"I guess.. you should hear his side first best." sabi ni Van.

"Best, please.. let's not talk about this."

tumango na lang si Van.

------------------

Van's POV:

Mukhang wala na kaming choice kundi gawin to. Ayaw talagang kausapin ni Azusa si Haru. Eto namang si Haru, parang laging wala sa sarili.Lagi na lang tahimik at pag nababanggit ang pangalan ni Azusa eh, parang nagiging gloomy ang atmosphere.

*Ring..*

*Ring..*

"Hello, Mark."

"Oh, babe? Kamusta ang pakikipag-usap mo kay Azusa?"

"Ayaw talaga. Galit na galit parin kay Haru."

"I guess we have no choice. Are we gonna do it?" tanong ni Mark sa kabilang liny a.

"Call the others, let's do this!" -------------------------

Azusa's POV:

Dalawang buwan na rin. Dalawang buwan ko na ring di nakikita si Haru. A week aft er kong umalis sa bahay niya ay lumipat ako ng school. I made up excuses para pa yagan ako nina Mommy't Daddy. Mula noon, wala na akong narinig mula kay Haru.

I guess, nagdidiwang na yon ngayon kasi wala na ako. Plus, napaikot niya pa ako ng walang kahirap-hirap. Matapos niyang di tuparin ang pangako niya when I was still 15, bumalik siya par a saktan ako 4 years after.

Ang sakit non..

Nasa labas ako ngayon ng bahay. Naglalakad-lakad. Sabi nila maputla na raw ako. Hindi kasi ako masyadong lumalabas ng bahay kay bihira akong mainitan.

Naka-headphone ako at sumasabay sa kantang nakaplay.

Naka-shuffle kasi ang kanta ko kaya natigilan ako ng biglang tumugtog ang kantan g pamilyar na pamilyar sa akin.

When I look into your eyes, It's like watching the night sky. Oh, a beautiful sunrise, There's so much they hold.

And just like them old stars, I see that you've come so far. To be right were you are, How old is your soul?

Well, I won't give up on us, Even if the skies get rough. I'm giving you all my love, I'm still looking up.

Napapikit ako ng mariin. This song brings back memories..

Papalitan ko na sana ng biglang may van na tumigil sa harapan ko. Hindi yung bes tfriend ko kundi isang van na sasakyan.

Tapos biglang bumukas yung pinto at hinila ako papasok. Nagpupumiglas ako pero l ima sila. Tapos puro naka-bonet. Natakot na talaga ako.

Lord, mamamatay na po ba ako??

Piniringan nila ako at pinaupo.

"Wag kang maingay kung ayaw mong masaktan." sabi nung isang kidnapper.

Teka, bakit parang pamilyar ang boses?

Pero imbis na magfocus ako dun, pinangibabawan na ako ng takot at kaba.

Tumigil ang van at binuhat ako nung isa.

"T-teka, san ninyo ako dadalhin?!"

Walang sumagot. Sa halip patuloy lang sila sa pagbitbit sa akin. Hanggang makari nig ako ng malakas na tunog.

Teka? Malapit ba kami sa isang helecopter?

At di nga ako nagkamali. Isinakay nila ako don.

Abot abot ang kabang nararamdaman ko.

Lord.. ihuhulog po ba nila ako sa Pacific Ocean?

O ipapatapon sa bermuda triangle??

Ang lakas ng tibok ng puso ko..

>________< Goodbye Earth.. Huhuhu T___T

Matapos ang halos 30 minutes atang lipad eh, unti-unting naglanding ang helecopt er at binuhat ulit ako ng isang lalake.

"Aaaaah! Wag niyo akong ipakain sa pating!" tili ko.

Naramdaman kong ibinaba nila ako sa buhanginan.

Ilang sandali lang parang naiwan akong mag-isa.

May piring parin ako kaya di ko makita kung nasaan ako.

Ay, pwede ko nga palang tanggalin ang piring ko. Tangengot talaga ako.

Pagtanggal ko sa piring ko nagtaka ako sa nakita ko.

Ang dilim ng paligid at nasa likod ko lang ang dagat.

Iniikot ko ang paningin ko..

"Azusa.."

Parang tumigil ang puso ko sa pagtibok ng marinig ko ang boses na iyon..

Paglingon ko. Si Haru nga.

"Can we talk?" sabi niya ulit.

"Nandito na ako, so I believe wala na akong choice." malamig kong tugon.

"I'm sorry Azusa.. I didn't mean to hide it from you.. Sasabihin ko rin naman sa yo eh. Humahanap lang ako ng tiyempo."

Tinignan ko siya.

"Sasabihin? Kailan? Pag wala na akong magagawa? Pag hulog na hulog na ang loob k o sayo? Haru.. mali pala. Shida, I trusted you.. Minahal kita. Pero what did you do?!" Nakita kong yumuko si Haru. "I'm so sorry Azusa.. mahal na mahal kita, alam mo yun.. natatakot lang akong ma wala ka pag sinabi ko sayo."

Tinangka niyang lumapit sa akin. Pero I shook my head.

"Wala na rin namang pupuntahan tong pag-uusap natin. Kaya itigil na natin to."

"Azusa.."

"Don't worry you're forgiven." tumalikod na ako. Kailangan kong makaalis dito ba go pa ako talunin ng nararamdaman ko para kay Haru.

"Hindi mo na ba ako mahal Azusa?" punung-puno ng hinanakit ang boses ni Haru.

Hindi ako nakasagot. Gustong-gusto kong isampal kay Haru kung gaano ko siya kamahal pero ang sakit sa kit parin ng nararamdaman ko dahil sa pagsisinungaling niya at pagtatago niya sa akin ng totoo.

"Hindi mo na ako mahal.. mukhang wala na akong magagawa." nanghihinang sabi ni H aru.

Tumulo na ang luha ko. Ang sakit naman nito..

"I hate you Daddy!"

Pareho kaming nabigla ni Haru ng marinig namin yon. Sabay kaming napalingon.

Si Jasser, nakatayo sa dalampasigan at umiiyak.

"Jasser.." sabay naming sabi ni Haru.

"I hate you Daddy! Sabi mo, ibabalik mo si Mommy.. Sabi mo, di ka susuko.. sabi mo.. ibabalik mo sa akin ang mommy ko?!"

"J-jasser.. hindi na ako mahal ng mommy mo.." nanghihinang tugon ni Haru.

Sobrang nahihirapan na ako.

"Pero Daddy! Susuko ka na lang ba?! Why don't you tell Mommy how much you love h er?"

Natulala ako. Kailan pa natuto si Jasser tungkol sa ganitong bagay?

Yumuko si Haru.

"Tama na yan Jasser, let's go home.. Ayaw na ng mommy mo sa akin."

"No! Why don't you tell mommy na mula ng umalis siya, halos gabi gabi kang umiin om? Na palagi na lang kitang nakikitang nakatanaw sa labas? Na you even cried. Y ou cried so hard Daddy, I saw your shoulders shake Dad!"

Napanganga ako.. Si Haru? Umiyak dahil sa akin?

"Jasser.. tama na." sabi ni Haru. Pagtingin ko sa kanya. Umiiyak na rin siya.

"Dad! Why don't you tell mommy na matagal mo na siyang hinihintay? You waited fo r her for 13 long years Dad!"

What Jasser said, shook my world

"What is he talking about?" tanong ko kay Haru.

"He's right Azusa.. I never had a serious girlfriend ever since you told me na h intayin kita, I waited for you Azusa.. I even followed you. Kaya nga sobrang say a ko ng malaman kong sayo ako ipapakasal. That made me really happy. Hindi ko na man alam na galit na galit ka pala sa akin." paliwanag ni Haru.

"P-pero, paano nangyari yun? I came back Haru.. Two years after ng pag-alis ko. Bumalik ako. Hinanap kita sa inyo. Pero sabi nung babae, hindi ka raw nakatira d oon."

"Sinong babae?"

"A girl na halos ka-edad ko lang. Maputi at nakapig-tails siya non." mahina kong tugon.

"Si Bree.."

Napalingon ako bigla kay Haru. "That was Bree?" Tumango si Haru.

"Sa maniwala ka't sa hindi Azusa, I was there that day. May lagnat ako non kaya hindi ako makalabas. Si Bree ay kababata ko. Kaya madalas siya sa bahay namin. S iya yung kasama ko sa bahay non with her yaya."

"Then why did she tell me na wala ka na doon? Sabi pa nga niya na wala daw siyan g Shida na kilala."

"Because she loves me. Sinabi niya sa akin noon na mahal niya ako pero I rejecte d her kasi ikaw ang mahal ko."

Nabigla ako sa sinabi niya.

"W-what did you say?"

Lumapit sa akin si Haru and held my chin up. "Oo, mahal na kita mula pa noon. That day I saw you in the rain. That day na nil apitan kita and saw your face. I promised myself that when the right time comes, I'll marry you. That's why kahit gaano katagal, hihintayin kita, and if I have

to wait again for you to just forgive me and learn to love me again, I would. Ev en if takes forever."

Naiyak ako lalo. Hindi ko na kayang pigilan pa ang nararamdaman ko. I love this man too much!

"H-haru.. I'm sorry kung hindi kita binigyan ng chance na makapagpaliwanag.." sa bi ko sabay hikbi..

He touched my cheek. "May karapatan ka namang magalit sa akin eh. Kasi nagsinungaling ako sayo."

"Azusa, I love you too much kaya maghihintay ako until mapatawad mo ako. Then I' ll win your heart over again. At kahit ilang beses ko pang kailangang gawin yon. Hindi ako mapapagod. Even if it's against the 6 to 1 Billion Odds."

Hinawakan ko ang mukha ni Haru. "No need to wait that long.. I love you."

Nagliwanag ang mukha ni Haru.

"Mahal mo na ako ulit?"

"I never stopped loving you. Oo, nagtampo ako pero hindi ko kailanman kinalimuta n na mahal kita." I smiled.

Then he kissed me right there.

Bumitaw si Haru sa akin tapos lumuhod.

*Boom!*

Napatingin ako sa langit and what I saw made me cry again.

- PLEASE MARRY ME -

Naiyak na talaga ako. Pagtingin ko kay Haru, nakangiti siya.

"Will you let me hold your hand until the end Azusa? Will you marry me?" Haru as ked.

Pinunasan ko ang mga luha ko.

"Yes!"

Napatalon si Haru payakap sa akin. "I love you so much Azusa. Akala ko, hindi na kita mapapakasalan. I love you so much!"

then he shouted.

"SHE SAID YES!"

Tapos biglang nagliwanag ang paligid. May stage sa gitna at nasa tuktok sila Van , Mark, Drew, Japheth, Lance, Ford and of course ang aming baby si Jasser. Ang l apad ng ngiti nila.

Then biglang nagsimulang tumugtog ang banda.

And then Haru faced me and started singing.

When I look into your eyes, It's like watching the night sky. Oh, a beautiful sunrise, There's so much they hold.

And just like them old stars, I see that you've come so far. To be right were you are, How old is your soul?

Well, I won't give up on us, Even if the skies get rough. I'm giving you all my love, I'm still looking up. Well, I won't give up..

Niyakap ko siya ng mahigpit and mouthed "Thank you" sa mga nasa stage.

"Zuzu, can you let me hear the words that I've been anxiously waiting for again? "

I smiled.

"I LOVE YOU SHIDA." -------------------------------

EPILOGUE I can feel the warmth of his breath on my cheek, the warm feeling of being envel oped in his arms, and his heart beating with mine.

Unti-unti kong binuksan ang mga mata ko. The first thing I saw, was Haru's face. He's sleeping like a baby.

It's been like this for 3 months now. And now, I'm already Mrs. Azusa Minorin V. Rodriguez. We got married last Decemb er 9 on the day of my birthday.

Gumalaw si Haru and opened his eyes.

"Goodmorning ganda." si Haru.

"Morning gwapo." tugon ko naman.

"Ang gwapo talaga ng asawa ko.." sabi ko naman.

He smiled. "Hindi ako gwapo. Mahal mo lang ako." Tumawa ako.

Niyakap niya ako ng mahigpit, sumiksik naman ako sa dibdib niya.

"I'd be willing to stay like this forever.." mahinang sabi ni Haru.

I nodded. "Ako rin. Kahit saan man ako mapunta basta kasama kita."

Bigla niya akong tinitigan. "o-oh? baket?"

"Ang tagal naman ng junior ko."

Natawa ako. "Wag kang atat." Yumakap siya ulit sa akin.

"Dali, overtime tayo para may junior na ako bukas."

Hinampas ko siya sa balikat.

"Aray naman. Battered husband ako. Huhuhu.."

I stucked my tongue out.

Babangon na sana ako ng biglang umikot ang pangingin ko.

Napahawak ako sa kamay ni Haru.

"What's wrong."

Hindi ako nakasagot.

Sa halip tumakbo ako papunta sa banyo at nagsuka.

Naramdaman kong sumunod si Haru at hinagod ang likod ko.

"Okay ka lang ba Azusa?"

Hinang-hina ako pagkatapos.

Binuhat na lang ako ni Haru at iniupo sa kama.

Nakatingin sa akin si Haru na parang may gustong itanong.

"Baket ka nagsusuka, Zuzu?"

"Epekto lang siguro."

"Epekto ng ano?" Nakita ko kung paano kumunot ang noo ni Haru.

May inabot ako sa drawer ko at bumalik sa banyo.

Paglabas ko, hinagis ko sa kanya yung kinuha ko kanina sa drawer.

Ilang sandali lang ay nagsisisigaw na si Haru. Binuhat niya ako. "You don't know how happy I am right now Zuzu.. Magiging tatay na ako!"

Binitbit niya ako palabas at tiyempo namang dumating ang barkada kasama sina Van na ikakasal na next month.

"Batiin niyo ko. I'm going to be a dad!"

Napuno ng tawanan at saya ang bahay namin.

Ang saya saya ni Haru tignan. --------------------------

"I love you Zuzu.." sabi ni Haru habang yakap niya ako sa likod.

"I love you more Monster." tugon ko.

Humarap siya sa akin.

"Monster?" I smiled.

"Yes. You're the Monster Who Stole My Heart."

- END -

Author's Note!

Kyaaaaaa!!! TMWSMH is now finished! *clap clap* T_____T I would like to thank everyone na bumasa sa story kong shunga-shunga! I love you po! ;)

Sa aking churvabells na katropang si Mark,ayan tapos na. Pwede ka nang magpakalu nod! Haha XD Sa aking bestfriend na si Van! I love you best! salamat sa lahat ng tulong at su pport while sinusulat ko pa to.

Sa lahat ng mga bumasa nawa'y suportahan niyo rin po ang iba ko pang story! Kayo po ang inspiration ko sa pagsusulat lalo na po yung mga natutuwa sa story ko.

Di ko po maipaliwanag ang saya ko the moment na matapos ko ang story. Daig ko pa ang nanalo ng lotto. *Talon - Talon*

Mukhang napapahaba na ang aking makasaysayang pag-eemote. I love you po lahat! G od Bless us all ;)

Project No. 2 Teaser: Ako si Ms. Studybug ng campus.Isang babaeng walang ibang interes sa buhay bukod sa pag-aaral, pag-aaral at pag-aaral.Paano kung pinakiusapan ako ng bestfriend k o na ilagay sa locker ng crush niya ang isang love letter at sa maling locker ko nailagay at sa locker pa talaga ng Peterson University's Mr. Yabang. At paano k ung napagkamalam pa ako ng may ari ng locker na si Mr. Yabang ng aming campus na may gusto ako sa kanya?

Find out what happens to Peterson University's Ms. Studybug and Mr. Yabang ^^

--> Ms. Studybug's Letter on Mr. Yabang's Locker. Soon @ Wattpad.com

Lots of Love, TsunLukaret'13