ια φορά κι έναν καιρό

ήταν αρχές χειμώνα και ένα

μικρό κοριτσάκι
περιπλανιόταν στους
δρόμους ζητώντας άσυλο.
Το κοριτσάκι το λέγανε
Ελπίδα, αλλά δεν είχε οικογένεια και ζοσε με την
γιαγιά της που είχε πε!άνει.
" Ελπίδα κά!ε #ράδυ πριν κοιμη!εί πίστευε ότι !α
#ρε!εί κάποια οικογένεια να την υιο!ετήσει. Την
επόμενη μέρα τριγυρνοσε σε γειτονιές μα κανείς δεν
την δεχόταν. $ε μια γειτονιά που #ρέ!ηκε, ήταν η
τελευταία της ελπίδα να #ρει μια συντροφιά.
%αφνικά άνοι&ε η πόρτα ενός περιποιημένου σπιτιο
και πετάχτηκε μια γάτα που
κυνηγοσε ένα ποντικάκι. 'υτά
τα δυο α&ιολάτρευτα ζ(άκια
ήταν ο Τομ και ο Τζέρι. Εκείνη
τους #οή!ησε να συμφιλι(!ον
. ) Τομ της είπε * +Εσ μας
#οή!ησες να γίνουμε φίλοι ,
κάπ(ς πρέπει να σου το &επληρώσουμε,- .+/αι, ναι,
#έ#αια πρέπει,- είπε ο Τζέρι.
. + 'ν !έλεις μπορείς να έρ!εις να φάμε μαζί,-
Εκείνη απάντησε + φυσικά,- 0ελοσανε, διασκεδάζανε
και η Ελπίδα ήταν χαρομενη. 1ετά από λίγο η Ελπίδα
αποκοιμή!ηκε στο σπίτι τους.
Το επόμενο πρ(ί ο Τζέρι πήγε να
2(νίσει για να της φτιά&ει ένα καλό
πρ(ινό αφο ήταν φιλο&ενομενη και
έπρεπε να την περιποιη!ον . 3ταν
&πνησε, έφαγε και έφυγε, όμ(ς,
κα!ώς περπάταγε, δυο άνδρες την
απήγαγαν.
) Τόμ και ο Τζέρι άκουγαν +#οή!εια ,#οή!εια,
#οή!εια-. 4ατάλα#αν απ5 τη φ(νή π(ς ήταν η Ελπίδα.
6τρε&αν, την #ρήκανε και την πήρανε για πάντα σπίτι
τους, 'πό τότε έμειναν αχώριστοι φίλοι,
07' 8'/Τ',

)μάδα εργασίας* Ελένη 9ειλετζάρη , Ευαγγελία 8ατεράκη