Prologus

(Edio de 1494) Incipit prohemium fortalicii fidei: conscripti per quendam

doctorem eximium ordinis minorum. Anno domini MCCCCLIX in partibus occidentis.
Et primum ponitur scribentis intentio.
(Incipit prohemium in quo divine laudes annotantur et mittitur querela ante
tronum maiestatis dei et ponitur intentio scribentis)

Turris fortitudinis a facie inimici. Tu es domine deus meus: qui facis magna et
inscrutabilia et mirabilia quorum non est numerus. Tu extendisti celos solus: et gradieris
super fluctus maris. Tu ambulas super penas ventorum. Tu fecisti arcturum et orionas et
interiora autri. Tu es celliorum celo: profundiorum inferno, longiorum terra et lariorum
mari. Tu es in cuius manu est anima omnis viventis et spiritus universi carnis. Tu aruris
verba diiudicas, et faucis comedentis saporem. Tu es qui cognoscis decipientem et eum
qui decipitur. Tu addcucis malos et consilirios in stultum finem, et iudices in stuporem.
Tu baltheum regum dissolvis et precingis fune renes eorum. Tu ducis sacerdotes eorum
inflorios et optimates supplantas. Tu commutas labium veracium et doctrinam senum
aufers. Tu es domine qui efundis despectionem super principes et eos qui oppressi
fuerant relevas. Tu revelas profunda de tenebris, et producis in lucem umbram mortis.
Tu es domine qui multiplicas gentes et perdis eas, et subversas in integrum restituis. Tu
immutas corum principium populi terre, et decipis eos ut frustra incedant per inuium. Tu
facis eos palpare quase in tenebris, et non luce, et errare facis eos quasi ebrios. Tu solus
es omnipotens. Tu solus omne bonum. Tu solus omnisciens. Tu solus nosti corda
filiorum homine. Tu solus teipsum comprehendis. Tu solus es ubique presens. Tu solus
creas res de nihilo. Tu solus in instanti operaris. Tu solus stabilis manens das cuncta
moveri. Tu solus ex auctoritate miracula facis. Tu solus de qualibet creatura facis quod
vis. Tu solus voluntatem hominis cogere potes. Tu solus potes essentie anime illabi. Tu
solus potes pecatam dimittere. Tu solus potes gratiam infundere. Tu solus potes in igne
perpetuo corpus servare. Tu es coram quo nudus est infernos, et nullum est
operimentum perditioni. Tu extendis aquilonem super vacum, et appendis terram super
nihilum. Tu ligas aquas in nubibus, ut non erunpant pariter deorum sum. Tu detines
vultum solii tui, et expandis super illud nebulam buam. Tu domine terminum
circundedisti aquis usque dum finiatur lux et tenebre. Tu es as cuius nutum colunne celi
contremiscunt et pavent. Tu es in cuius fortiitudine maria congregata sunt repente, et
prudentia tua percussit superbum. Tu es cuius spiritus celos ornavit, et obstetricante
manu tua eductus est coluber tortuosus. Tu es deus excelsus in fortitudine tua, et nullus
est tibi similis in legislatoribus. Tu es cuius numerus annorum inestimabilis. Tu aufers
stillas pluvie, et effundis ymbres ad instar gurgitum qui de nubibus fluunt qui pretexunt
cuncta desuper. Tu si volueris extendere nubes quasi tentorium tuum, et fulgurari
ilumine tuo desuper quoque cardies maris operies. Tu das escam omnibus mortalibus.
Tu domine in manibus tuis abscondis lucem, et precipis ei ut rurfus adveniat annuncians
de eo amico tuoo quod possessio tua site d ad eam possit ascendere. Tu super omnes
celos consideras, et lumen tuum super trminos terre. Tu posuisti fundamenta terre, et
eius mensuras. Tu tetendisti super eam ligneam, et bases eius consolidasti. Tu es quem
laudent astra matutina, et ante quem iubilant filii dei. Tu conclusisti hostis mare
circundans illud terminis tuis, posuisti vectem et hostia, et dixisti huc usque venies et
non procedes amplius, et hic confringes tumentes fluctus tuos. Tu ostendisti aurore
locum suum. Tu fecisti aruroram et solem. Tu concussisti extrema terre, e excusssisti
impios ex ea. Tu ingressos es profundum maris, et in novissimis abyssi deambulasti. Tu
es cui aperte sunt porte mortis, et hostia tenebrosa vidisti. Tu domine consideras
latitudinem terre. Tu nosti in qua via habitat lux, et tenebrarum quis sit locus, ut ducas
ununquod que ad trminos suos, et intelligas semitas domus eius. Tu scis quando
nascituri sunt homines, et numerum dierum eorum nosti (nostri?). Tu ingressus es
thesauros nivis, et thesauros grandinis aspexisti, que preparasti in tempus hostis in die
pugne et belli. Tu scis per quam viam spergintur lux et divitur estuss super terram. Tu
domine dedisti vehementissimo ymbri cursum, et viam sonantes tonitrui, ut plueret
super terram absque homine in deserto: ubi nullus mortalium commoratur ut impleret
inuiam et desolatam pruduceret que herbas virentes. Tu es pluvie pater. Tu geriss stillas
roris, a te egreditur glacies, et genuisti gelu de celo. Tu induras aquas in similitudinem
lapidis, et superficiem abyssi constringis. Tu es qui coniungere potes micantes stellas
pliades, et gyrum arcturi potes dissipare. Tu producis luciferum in tepere suo, et
vesperum super filios terre consurgere facis. Tu nosti ordinem celi, et pones ronnem
eius in terra. Tu numeras multitudinem stellarum, et omnibus eis nomina vocas. Tu
dimensus es altitudinem celi: latitudinem terre, et profundum abyssi. Tu domine
dinumeras arenam maris et pluvie guttas, et dies seculi. Tu immittis fulgura, et vadunt et
revertentia dicunt tibi assumus. Tu posuisti in visceribus hominis sapientiam. Tu dedisti
gallo intelligentiam. Tu enarras celorum creacionem, et cocentum celi dormire fecisti,
quando (quan?) fundebas pulverem in terra, et glebas compingebas. Tu es domine qui
mensus es pugillo aquas, et celos palmo ponderas. Tu appendis tribus digitis molem
terre, et libras in pondere montes, et colles in statera. Tu fecisti celum et terram cum
omni ornatu corum. Tu omnia in numero pondere, et mensura disposuisti. Tu es quem
celum et celi celorum capere nequeunt. Tu es omnipotens super omnia opera tua,
terribilis dominus et magnus vehementer et mirabilis potentia tua, quia si fortitudo
queritur robustissimus es. Tu domine si subverteris omnia vel in unum coartaveris a
nullo contradiceris, nec quis dicere poterit, cur ita facis. Tu si destruxeris, nemo est qui
edificet, si incluseris hominem nemo est quia aperiat. Tu domine si continueris aquas
omnia siccabuntur, et si emiseris eas subvertent terram. Tu es domine apud quem est
fortitudo cuius ire resistere nemo postest, et sub qui curuantur qui portant orbem. Tu es
cui milia milium assistunt angelorum, et decies centena milia ministrant. Tu es ante
cuius conspectum centum quadraginta quatuorum milia sunt cytharizantes in cythariss
suis. Tu es ante cuius thronum turba magna quam dinumerare nemo potest gratias agit.
Tu vite et mortis habes potestatem. Tu es dominem quem laudat ominis milcia celestes
exercitus, et monis creatura. Tu es maiorum omni laude. Tu es domine cuius imensa est
et investigabilis misericrdia permissionis tue, quam (quem?) tu domine altissimus
super hominem terram longanimis et multum misericordis, et penitens super malicias
homine. Tu vis homines salvos fieri, et in agnitionem veritatem venire. Tu es qui in
rebus per tempus ortis summam gratiam fecisti, cum proppter ssaluem humani generis,
quod nmia charitate dilexisti, misisti filium tuum unigenitum eternaliter generatum in
plenitudines tempore in maria vergine humanatum, quem verum deum et hominem
consitemur, factus tibi obediens unuscumque ad mortem crucis, ut nos redimeret a
pecato. Hec est fides mostra. Dabis eis scutum cordis laborem tuum. Hoc scuto
muniuntur fideles contra tela dyaboli. Unde scribitur ab apostolo. In quo possitis omnia
tela nequissimi gnea extinguere ne (quodam)