Bij wie moeten je kinderen gaan wonen als jij gaat scheiden?

Wist u dat er 70.000 kinderen zijn die jaarlijks echtscheiding meemaken?

Van al de scheidingen zijn er 5.000 scheidingszaken waar de
kinderbescherming bij nodig is. De cijfers liegen er niet om; scheiden
gebeurt veel en het gaat niet altijd goed.

De vraag die, bij een scheiding waar kinderen bij betrokken zijn, gesteld
wordt is waar een kind het beste kan wonen na de scheiding.
Ik vind dat de ouders zelf moeten bepalen bij wie het kind gaat wonen. De
ouders kennen namelijk het beste de situatie en ze weten wat hun
kinderen nodig hebben.

Natuurlijk heeft het zo zijn voordelen en zijn nadelen om als ouder zelf te
kiezen waar hun kinderen gaat wonen. Een voordeel daarvan is dat de
kinderen minder druk krijgen om te gaan kiezen bij wie ze willen wonen.
De kinderen stellen hun ouders dan niet teleur, omdat de ouders voor de
kinderen beslist.

Ten tweede is het goed dat ouders voor ze beslissen, omdat de ouders hun
kinderen het beste kennen en ook goed weten wat hun kinderen nodig
hebben. Ze kunnen hierbij rekening houden met vriendjes, school, sport
etc. Maar daarnaast ook naar de zorg die het kind nodig heeft.

Ten derde is het voor het kind makkelijker wanneer de ouders voor hen
kiezen. Kinderen vinden het moeilijk om te kiezen, want ze willen hun
ouders niet teleurstellen en ze hebben soms geen duidelijk overzicht van
wat belangrijk is voor ze. Het is voor hen een onbekende situatie waarmee
ze moeten omgaan.

Naast deze voordelen spelen er ook nadelen mee. Wat een voordeel kan
zijn, kan ook nadelig uitpakken. Ouders denken vaak dat het belangrijk is
dat het kind gaat wonen bij de ouder waarbij ze zich het veiligst voelen.
Maar het hoeft nog niet perse de ouder te zijn waar het kind het beste kan
worden verzorgd, en dat is toch echt het belangrijkst!

Daarnaast is het ook erg belangrijk dat kinderen zelf moeten kunnen
kiezen bij wie ze willen gaan wonen. Jonge kinderen kunnen vaak nog geen
goede beslissingen nemen. Ze kunnen dan in de war raken en de
scheiding op zich is al erg ingrijpend voor ze en roepen veel emoties op.
Voor de oudere kinderen is dit echter anders. Zij kunnen betere
beslissingen nemen en weten wat ze zelf nodig hebben.
Kortom: ouders kennen het kind het beste en weten
wat goed is voor het kind,
ze willen het beste voor het kind en een kind kan vaak
niet de juiste beslissingen nemen. Laat de ouders
kiezen en de kinderen spelen!

ALS ER IETS SPEELT, LAAT HET DE KINDEREN ZIJN!