Η διαχρονική πορεία των θρησκευτικών ομάδων στην Κύπρο.
Αλέξανδρος-Μιχαήλ Χατζηλύρας
ΓΕΓΟΝΟΤΑ ‫الموارن ة‬
Πριν το 410 μ.Χ., από τους
ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΕΘΝΟΥΣ ακόλουθους του Αγίου Μάρωνα, λίγο
έξω από την Αντιόχεια.
Το 686, όταν ο Αυτοκράτορας
ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ Ιουστινιανός Β’ τους σώζει από τις
αραβικές επιδρομές στη Συρία.
Η έξοδος των Μαρωνιτών από τη
Συρία και το Λίβανο συνεχίστηκε
μέχρι τις αρχές του 8ου αιώνα.
Ξανά το 938, μετά την καταστροφή
του Μοναστηριού του Αγίου Ιωάννη
Μάρωνα στην Απάμεια της Συρίας.
Το 1192 ο Guy de Lusignan προσκαλεί
Μαρωνίτες, Αρμένιους, Λατίνους,
Ιακωβίτες και άλλους αστούς, ευγενείς,
ιππότες και πολεμιστές.
Πέραν από τους 60.000 Μαρωνίτες που
ήδη υπήρχαν, καταφθάνουν το 1224
περισσότεροι και κατοικούν σε 62
χωριά, κυρίως στον Πενταδάκτυλο.
ΑΛΛΕΣ ΜΕΤΑΦΟΡΕΣ ΑΠΟ Περισσότεροι Μαρωνίτες φθάνουν
ΚΑΙ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ εδώ το 1267 (Ιερουσαλήμ), το 1271
και 1289 (Τρίπολη), το 1292
(Δαμασκός) και μεταξύ 1292-1307.
Έξοδος κατά την Ενετοκρατία και
κατά την Οθωμανική κατάληψη.
Αρκετοί Μαρωνίτες μετοίκησαν επί
Τουρκοκρατίας στο Λίβανο και αλλού.
Στα πρώτα χρόνια της Αγγλοκρατίας,
με την αστικοποίηση μέρους του
πληθυσμού των Μαρωνιτών, μερικοί
ενσωματώθηκαν στους Λατίνους.
Հայեր
ο
Κατά τον 8 αιώνα π.Χ., από τις φυλές στο δυτικό
τμήμα του βασιλείου του Ουραρτού, γύρω από τη
Λίμνη Βαν στην περιοχή της σημερινής Ανατολίας.
Το 578 ο Αυτοκράτορας Ιουστίνος Β’ σε εκστρατεία
του εναντίον του Πέρση Χοσρόη Β’ συνέλαβε 10.090
Αρμένιους, εκ των οποίων το 1/3 μεταφέρθηκε εδώ.
Περισσότεροι Αρμένιοι κατέφθασαν επί βασιλείας του
Αυτοκράτορα Ηράκλειου (610-641) και επί εποχής του
Καθόλικου (Πατριάρχη) Hovhannes Odznetsi (717-728).
Μετά την απελευθέρωση της Κύπρου από τον
πατρίκιο Νικήτα Χαλκούτζη το 965, εγκαθίστανται
εδώ Αρμένιοι ως μισθοφόροι και ακρίτες.
Μεταξύ 1136-1138 μεταφέρεται εδώ ολόκληρος ο
πληθυσμός της πόλης Τελ Χαμντούν.
Το 1185, μετά το γάμο του κυβερνήτη της Κύπρου
Ισαάκιου Β’ Κομνηνού με την κόρη του Αρμένιου πρίγκηπα
της Κιλικίας Thoros II, κατέφθασαν Αρμένιοι πολεμιστές.
Περίπου 30.000 Αρμένιοι έρχονται όταν το 1322 οι
Σαρακηνοί καταλαμβάνουν τη μικρή Αρμενία.
Περισσότεροι Αρμένιοι έρχονται το 1335 και το 1346,
για να γλυτώσουν τις επιθέσεις των Μαμελούκων.
Το 1403 μεταναστεύουν άλλοι 30.000 Αρμένιοι, ενώ
το 1421 μεταναστεύουν εδώ οι κάτοικοι της Σεχούν.
Το 1441 εγκαθίστανται στην Αμμόχωστο Αρμένιοι και
Σύριοι από τη Συρία και την Κιλικία. Το 17ο αιώνα
εγκαθίστανται εδώ Αρμένιοι από την Περσία.
Περίπου οι μισοί από τους 40.000 Αρμένιους τεχνίτες που
στρατολογήθηκαν για την κατάληψη της Λευκωσίας από
τους Οθωμανούς παρέμειναν μετά το 1570-1571.
Αρμένιοι καταφθάνουν τα πρώτα χρόνια της
Αγγλοκρατίας ως επιχειρηματίες και μεταφραστές.
Περίπου 10.000 Αρμένιοι πρόσφυγες βρίσκουν
καταφύγιο στην Κύπρο από τις τρομερές σφαγές
και τη Γενοκτονία (1894-1896, 1909 & 1915-1923)
Έξοδος μεταξύ 1925-1940 και μεταξύ 1953-1965 προς
σοβιετική Αρμενία, Η.Β., Καναδά και αλλού.
katoomba@cytanet.com.cy
LATINI
Ουσιαστικά μιλάμε όχι για ένα λαό, αλλά για
Ρωμαιοκαθολικούς από την Ευρώπη, την
Ασία, την Αμερική και την Αφρική.
Πρόκειται για εύπορους και προνομιούχους
έμπορους από τη Βενετία και τη Γένοβα, που
από το 1126 εγκαταστάθηκαν στην Κύπρο.
Το 1192 ο Guy de Lusignan προσκαλεί
αστούς, ευγενείς και ιππότες και
πολεμιστές, οπόταν και τότε ουσιαστικά
σχηματίζεται η λατινική κοινότητα.
Από το 1196, με την ίδρυση Λατινικής
Αρχιεπισκοπής, εγκαθίστανται στην Κύπρο
πληθώρα μοναχικών ταγμάτων:
Αυγουστινιανοί, Βενεδικτίνοι, Δομινικανοί,
Θωμιστές, Ιωαννίτες, Καρθουσιανοί,
Καρμελίτες, Κιστερκιανοί, Ναΐτες,
Οψερβαντίνοι, Πρεμονστρατενσιανοί,
Τεύτονες και Φραγκισκανοί. Κάποιοι είχαν τη
βάση τους στην Κύπρο.
Το 1291, με την πτώση της Άκρας,
εγκαθίστανται Ιταλοί έμποροι και βιοτέχνες.
Από το 1474 και, κυρίως, μετά το 1489
εγκαθίστανται εδώ πολλοί Βενετοί.
Αμέσως μετά την κατάληψη της Κύπρου από
τους Οθωμανούς, πολλοί από τους Λατίνους
που επέζησαν διέφυγαν ή εξορίστηκαν.
Κατά τον πρώτο αιώνα της Τουρκοκρατίας
έρχονταν εδώ Ρωμαιοκαθολικοί έμποροι και
περιηγητές κυρίως σε Λάρνακα και Πάφο.
Φυγή των Καπουτσίνων το 1793.
Από τα τέλη του 17ου αιώνα άρχισε μια πιο
μαζική έλευση Γάλλων στην Κύπρο.
Γύρω στα τέλη του 18ου και 19ου αιώνα
διαμορφώθηκε η σημερινή λατινική
κοινότητα, με την έλευση Ευρωπαίων,
αναφορά σε Μαλτέζους και Ισπανούς.

ΑΛΛΕΣ ΜΕΤΑΦΟΡΕΣ ΑΠΟ
ΚΑΙ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ
Κορμακίτης, Ασώματος, Αγία Μαρίνα
ΧΩΡΙΑ ΠΟΥ ΙΔΡΥΣΑΝ Σκυλλούρας, Καρπάσια, Συγχαρί,
ίσως και την Κλεπίνη (Arab Keuy).
Το 1316 ο Επίσκοπος Ιωάννης γίνεται
ΙΔΡΥΣΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ
ο πρώτος Αρχιεπίσκοπος Μαρωνιτών.
Γεωργοκτηνοτρόφοι αρχικά, αργότερα και
πολεμιστές. Γενικά χαρακτηρίζονται ως
ΓΕΝΙΚΗ ΕΝΑΣΧΟΛΗΣΗ άνθρωποι που καλλιεργούν τη γη. Σήμερα
αρκετοί έχουν τις δικές τους επιχειρήσεις ή
εργάζονται στον κρατικό μηχανισμό.
Φραγκοκρατία: 60.000 – 180.000
Ενετοκρατία: 30.000
ΠΛΗΘΥΣΜΟΣ Τουρκοκρατία: 8.000, 4.000, 500
1881: 830, 1931: 1.704,
1960: 2.752, σήμερα: 5.500.
1883-1974: Δημοτικό Σχολείο Κορμακίτη
1887-1974: Δημοτικό Σχολείο Ασωμάτου
1892-1974: Δημοτικό Σχολείο Αγίας Μαρίνας
1910-1974: Δημοτικό Σχολείο Καρπάσιας
ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ 1989: Νηπιαγωγείο Αγίου Μάρωνα και
2002: Δημοτικό Σχολείο Αγίου Μάρωνα
(Ανθούπολη).
Δεν διαθέτουν δικά τους σχολεία Μέσης
Εκπαίδευσης.
Παναγία των Χαρίτων (Λευκωσία), Άγιος
Μάρωνας (Ανθούπολη, Ακρόπολη), Αγία
Μαρίνα (Κοτσιάτης, Κάτω Πολεμίδια), Άγιος
Σιάρπελ (Λεμεσός), ΜΕΤΟΧΙ ΠΡΟΦΗΤΗ ΗΛΙΑ
ΕΚΚΛΗΣΙΕΣ/ (Κοτσιάτης-Αγία Βαρβάρα Λευκωσίας).
ΠΑΡΕΚΚΛΗΣΙΑ Άγιος Γεώργιος, Άγιος Γεώργιος Καλογριών,
Άγιος Γεώργιος Σπόρος & Παναγία (Κορμακίτης),
Αρχάγγελος Μιχαήλ (Ασώματος), Αγία Μαρίνα
ΜΟΝΑΣΤΗΡΙΑ (Αγία Μαρίνα Σκυλλούρας), Τίμιος Σταυρός
(Καρπάσια), Ιερά Καρδία Ιησού (Αμμόχωστος),
Παναγία & Παναγία Μαρκί (Καμπυλή), Άγιος
Αντώνιος Ερημίτης (Κυθρέα), Άγιος Ρωμανός
(Βουνό), ΜΟΝΑΣΤΗΡΙ ΠΡΟΦΗΤΗ ΗΛΙΑ (Αγία Μαρίνα).
2 στον Κορμακίτη και την Αγία Μαρίνα, 1 στην
Καρπάσια και τον Ασώματο, 1 στους Αγίους
ΚΟΙΜΗΤΗΡΙΑ Τριμιθιάς, 1 στη Λάρνακα, 1 στη Λεμεσό, 1
κοινό με τους Λατίνους στη νεκρή ζώνη.
Αρμένιοι κατέφθασαν στην Κύπρο ως πρόσφυγες
από την Παλαιστίνη (1947) και την Αίγυπτο (1956).
Αρμένιοι κατέφθασαν στην Κύπρο λόγω του εμφυλίου πολέμου στο
Λίβανο (1975-1990), των εξεγέρσεων στη Συρία (1976-1982), της
Ισλαμικής Επανάστασης στο Ιράν και του Πολέμου Ιράν-Ιράκ (1978-
1988) και της πτώσης της πρώην Σοβιετικής Ένωσης (1991).
Αρμενοχώρι, Αρμίνου, Κορνόκηπος, Πατρίκι,
Πλατάνι, Σπαθαρικό ίσως και το Μούσερε. Αργότερα
πολλοί διέμεναν στον Αρμενομαχαλλά (Λευκωσία).
Αν και επίσημα έχουμε στοιχεία από το 1179
(Επίσκοπος Θαδδαίος), φαίνεται να ιδρύθηκε το 973.
Αρχικά μισθοφόροι, ιππότες και πολεμιστές, αργότερα ικανοί
φεουδάρχες, πιο ύστερα ευγενείς και έμποροι, μετέπειτα
επιχειρηματίες και φωτογράφοι, μεταφραστές, γιατροί,
δικηγόροι, καθηγητές, τσαγκάρηδες, κλειδαράδες, ωρολογάδες,
μεταλλωρύχοι και έμποροι. Σήμερα έμποροι και τεχνίτες κυρίως.
Φραγκοκρατία: 30.000 – 60.000 ?
Ενετοκρατία: 30.000 ?
Τουρκοκρατία: 20.000 - 30.000 ?, ραγδαία μείωση.
1881: 174, 1931: 3.377,
1960: 3.628, σήμερα: 3.500.
1870: Αρρεναγωγείο Vartanants, 1902: Παρθεναγωγείο
Shoushanian, 1897-1904: Ορφανοτροφείο Kurkjian, 1921:
Δημοτικό Melikian, 1938: Δημοτικό Ouzounian, συνενώθηκαν το
1950. 1964-1972: Armenian School, 1972: Nareg Λευκωσίας ∫
1909: Δημοτικό Mousheghian, 1923 νέο Δημοτικό Σχολείο, 1996:
νέο Ναρέκ Λάρνακας ∫ 1928: Armenian School, 1951: νέο
Δημοτικό Σχολείο, 2008: νέο Ναρέκ Λεμεσού ∫ Αμμόχωστος:
Δημοτικό Σχολείο (1927-1974), Αμίαντος: νηπιαγωγείο (1928-
1948) και αλλού κατά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο ∫ Γυμνάσιο Ναρέκ:
2005. ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΌ ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ ΜΕΛΚΟΝΙΑΝ: 1926-2005.
Sourp Asdvadzadzin – Παναγία (Ακρόπολη), Sourp Stepanos – Άγιος
Στέφανος (Λάρνακα), Sourp Kevork – Άγιος Γεώργιος (Λεμεσός),
Sourp Amenapergitch – Παντοσωτήρας (Ακρόπολη), Sourp
Haroutiun – Ανάσταση (Άγιος Δομέτιος †), Sourp Boghos - Άγιος
Παύλος (Λευκωσία †), Άγιος Γεώργιος (Χλώρακα)
Sourp Asdvadzadzin – Παναγία (Λευκωσία),
Παναγία του Ganchvor - η Καλούσα (Αμμόχωστος),
MAGARAVANK – ΜΟΝΑΣΤΗΡΙ ΑΓΙΟΥ ΜΑΚΑΡΙΟΥ
(ΑΡΜΕΝΟΜΟΝΑΣΤΗΡΟ) και Άγιος Μακάριος [Χαλεύκα
(Πενταδάκτυλος)].
Αρμενική Ευαγγελική Εκκλησία (Λευκωσία).
1 παρά το Ledra Palace, 1 στη Λάρνακα, 1 στη Λεμεσό,
1 στον Άγιο Δομέτιο, 1 στους Αγίους Τριμιθιάς, 1 στην
Αμμόχωστο + 1 προτεσταντικό στη Λάρνακα.
Περισσότεροι Λατίνοι κατέφθασαν στις αρχές
της Αγγλοκρατίας, όπως και Μαρωνίτες.
Τα τελευταία 25-30 χρόνια έρχονται Καθολικοί
από χώρες του πρώην ανατολικού Μπλοκ, τη
νοτιοανατολική Ασία και τη Λατινική Αμερική.
Αν και δεν μπορούμε να γνωρίζουμε κατά πόσον τα
ίδρυσαν ή απλώς τα ονομάτισαν, υπάρχουν πάνω από
30 χωριά από ονόματα ευγενών, 10 από Γαλλικά, 5 από
Ιταλικά και 5 από Μοναχικά Τάγματα.
Η Λατινική Αρχιεπισκοπή ιδρύθηκε το 1196.
Το 1629 ξαναϊδρύθηκε η Επισκοπή Πάφου.
Αρχικά έμποροι, επί Φραγκοκρατίας ήταν φεουδάρχες,
ιππότες, ευγενείς, μοναχοί κτλ. Αργότερα μοναχοί,
έμποροι και πρόξενοι. Οι παραδοσιακοί Λατίνοι ήταν η
αστική ελίτ. Οι ξένοι Ρωμαιοκαθολικοί εργάζονται σε
όλους τους τομείς της κυπριακής οικονομίας.
Φραγκοκρατία: 25.000 – 40.000 ?
Ενετοκρατία: 30.000 ?
Τουρκοκρατία: 1.000, 250.
1881: 1.275, 1931: 851,
1960: 2.796 + 1.709, σήμερα: 1.000 + 6.000.
1646: Σχολείο Terra Santa (Λευκωσία), 1912
έγινε και Γυμνάσιο, 1947 ονομάστηκε
κολλέγιο. 1923: Terra Santa (Λεμεσός), 1965:
Saint Mary’s (Λεμεσός), 1999: Νηπιαγωγείο La
Souris Verte (Μέσα Χωριό). 1884-1998: Saint
Joseph (Λευκωσία). 1952-1974: Terra Santa
(Αμμόχωστος). 1844-1985: Saint Joseph
(Λάρνακα), 1880-1921: Saint Joseph (Λεμεσός).
ΜΟΝΗ ΤΙΜΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ & Άγιος Βαρνάβας (Λευκωσία),
Παναγία των Χαρίτων & ΜΟΝΗ ΑΓΙΟΥ ΙΩΣΗΦ (Λάρνακα),
Αγία Αικατερίνη & ΜΟΝΗ ΑΓΙΑΣ ΜΑΡΙΑΣ (Λεμεσός),
Χρυσοπολίτισσα (Πάφος), Άγιοι Κοσμάς & Δαμιανός (Μέσα
Χωριό), Άγιος Δημήτριος (Πόλη Χρυσοχούς), Αγία Μαρία
(Τρόοδος), Άγιος Ιωσήφ (Πρόδρομος).
Παρεκκλήσια κοιμητηρίων Αγίου Δομετίου/Λάρνακας.
Άγιος Βαρνάβας (νεκρή ζώνη) - UNFICYP, Χριστός ο
Βασιλέας (Ακρωτήρι), Πίος Κ’ (Επισκοπή), Άγιος Πατρίκιος
(Άγιος Νικόλαος Στροβιλιών) - Βρετανικές Βάσεις.
Παρεκκλήσι Αμμοχώστου, Αγία Ελισάβετ (Κερύνεια),
παρεκκλήσι Ξερού - κατεδαφίστηκε, παρεκκλήσι
Αγίου Αντωνίου (Κοντέα), ΑΒΒΑΕΙΟ ΜΠΕΛΛΑ-ΠΑΪΣ.
1 κοινό με τους Μαρωνίτες παρά την κατεχόμενη Σχολή
Γρηγορίου (απροσπέλαστο σήμερα, επισκέψεις μόνο
στις 2 Νοεμβρίου κάθε έτους), 1 στη Λάρνακα, 1 στη
Λεμεσό, 1 στο Μέσα Χωριό, 1 στη Νήσου.
 Ανατολική Καθολική Εκκλησία με Παλαιά Ανατολική Ορθόδοξη Εκκλησία με έναν Καθόλικο Ρωμαιοκαθολικοί που υπάγονται, μέσω του
Πατριάρχη στο Λίβανο. Παλαιότερα (Πατριάρχη) στο Ετσμιατζίν και έναν στο Αντηλιάς. Δεν Λατινικού Πατριαρχείου της Ιερουσαλήμ, στο
φαίνεται πως μερικοί Μαρωνίτες είναι Μονοφυσίτες. Η λειτουργία τελείται στα αρχαία Βατικανό. Έχουν ξυρισμένους και άγαμους
ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗ υπήρξαν Μονοθελήτες. Η λειτουργία Αρμένικα και έχει αρκετές ομοιότητες με τη βυζαντινή. Οι κληρικούς. Χρησιμοποιούν αγάλματα αντί εικόνων
ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ τελείται στα Ελληνικά με χωρία στα ναοί τους βλέπουν προς την ανατολή, και το προσκύνημα και οι ναοί τους βλέπουν προς το Βορρά. Πιστεύουν
Αραβικά και Αραμαϊκά. Διαθέτουν περιορίζεται στο Ευαγγέλιο και το Σταυρό, και όχι στις στο Filioque, το πρωτείο και το αλάθητο του Πάπα,
εικόνες και αγάλματα. Έχουν τόσο εικόνες. Έχουν τα khachkar (σταυρόπετρες). Έχουν το καθαρτήριο πυρ και ότι η Παναγία γεννήθηκε
άγαμους και έγγαμους ιερείς, και οι διάκονοι είναι λαϊκοί. χωρίς το προπατορικό αμάρτημα.
άγαμους όσο και έγγαμους ιερείς.
Σχεδόν όλοι οι Μαρωνίτες κατάγονται Υπάρχουν αρκετοί Αρμένιοι του Λιβάνου και της Αρμενίας, Το μόνο κοινό σημείο αναφοράς μεταξύ τους είναι η
καθώς και της Συρίας, του Ιράν, της Γεωργίας και της καθολική πίστη τους. Δεκάδες εκκλησιαστικά και διοικητικά
από τα τέσσερα μαρωνίτικα χωριά μνημεία, επιρροή στην αρχιτεκτονική (φραγκοβυζαντινός
ΙΔΙΑΙΤΕΡΟΤΗΤΕΣ Ελλάδας. Πολύ μικρός αριθμός Αρμενοκυπρίων είναι
(Κορμακίτης, Ασώματος, Αγία Μαρίνα Προτεστάντες, Καθολικοί ή Μάρτυρες του Ιεχωβά.
ρυθμός) και την εκκλησιαστική τέχνη (ιταλοβυζαντινή
τεχνοτροπία). Εκατοντάδες γαλλικές και ιταλικές λέξεις
Σκυλλούρας και Καρπάσια). Ουσιαστικά όλοι σχεδόν οι Αρμένιοι είναι Αρμενόφωνοι. στην κυπριακή διάλεκτο, αρκετά τοπωνύμια κτλ.
Σήμερα μιλούν Ελληνικά, αλλά οι Μητρική τους γλώσσα είναι η Δυτική Αρμενική (Arevm’tahayeren), Θεωρούνται η περισσότερο ενσωματωμένη
Κορμακιτιανοί διαθέτουν τη δική τους διάλεκτο ωστόσο μιλούν επίσης Ελληνικά και Αγγλικά, και οι παλαιότεροι κοινότητα, αφού ακολουθούν τον κυπριακό
(Sanna), συγγενική με την Αραμαϊκή και την και Οθωμανικά Τούρκικα. Οι Αρμένιοι της Αρμενίας και του Ιράν
ΓΛΩΣΣΑ/ τρόπο ζωής και μιλούν Ελληνικά. Μερικοί
Αραβική. Το 2007 απέκτησε δικό της μιλούν την Ανατολική Αρμενική (Arevelahayeren). Το αρμένικο
ΣΥΣΤΗΜΑ ΓΡΑΦΗΣ αλφάβητο (λατινικό). Από τις 17/10/2008 η αλφάβητο επινόησε το 405 ο Άγιος Μεσρώπ Mashdots με 36 παραδοσιακοί Λατίνοι μιλούν επίσης Γαλλικά,
Κυπρομαρωνιτική Αραβική αναγνωρίζεται ως η στοιχεία (προστέθηκαν άλλα 2 τον 11ο-13ο αιώνα). Από την Ιταλικά ή Ισπανικά. Οι ξένοι Καθολικοί μιλούν
δεύτερη μειονοτική γλώσσα της Κύπρου. 01/12/2002 αναγνωρίζεται ως μειονοτική γλώσσα της Κύπρου. επίσης τις γλώσσες των πατρίδων τους.
Έντυπος τύπος (Κοινοτικό Βήμα και Τύπος των Έντυπος τύπος (Artsakank – Ηχώ, Azad Tsayn – Ελεύθερη Φωνή, Ενημερωτικό δελτίο Εκπροσώπου και Holy Cross
Μαρωνιτών), Σωματεία, Νεολαίες & Αθλητικές Lradou, Keghart), ηλεκτρονικός (Gibrahayer), Σωματεία, Newsletter (Λευκωσία), Καταφύγια ξένων εργαζομένων
ομάδες (Κορμακίτης, Κέδρος, ΕΜΑ Νεολαίες & Αθλητικές ομάδες (AYMA/Dashnaktsoutiun, AGBU- (Αγίου Ιωσήφ Λευκωσία και Αγίου Φραγκίσκου
Ανθούπολης, ΕΝΑ Ασωμάτου), 99ο Σύστημα PAREKORDZAGAN/ Ramgavar, NOR SEROUNT/Hnchakian. Stepan Λεμεσός), Φιλανθρωπικά Σωματεία (Αγίου Αντωνίου
ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ Προσκόπων Κύπρου, Χορωδία, Συνεργατικό Shahoumian/ΑΚΕΛ), Χορευτικά/θεατρικά συγκροτήματα, Μέλαθρο Λευκωσία και Αγίας Αικατερίνης Λεμεσός), Νεολαία
Ταμιευτήριο ΑΜΚΚΑ, Στέγη Ευγηρίας «Άγιος Ευγηρίας «Καλαϊτζιάν». Παλαιότερα: συστήματα προσκόπων, Λατινικής Κοινότητας, Στέγη Ευγηρίας «Villa Regina
Αντώνιος». Ραδιοφωνική εκπομπή από το ΡΙΚ αθλητικές ομάδες, χορωδίες και φιλαρμονική. Καθημερινή Pacis». Ραδιοφωνική εκπομπή από το ΡΙΚ 1,
1, μεταξύ 17:00-18:00 κάθε Παρασκευή. ραδιοφωνική εκπομπή από το ΡΙΚ 2 μεταξύ 17:00-18:00. μεταξύ 16:30-17:00 κάθε Παρασκευή.
Αγάλματα Αγίου Σιάρπελ και Παναγίας (Κορμακίτης), Μνημεία Γενοκτονίας (Ακρόπολη, Λάρνακα & κατεστραμμένο κατεχόμενη Μνημείο και άγαλμα της αδελφής Sophie Chambon
Μνημείο Πεσόντων & Αγνοουμένων και Προτομές Λευκωσία), Σταυρόπετρες (Ακρόπολη & Λεμεσός), Προτομή Επισκόπου (Λάρνακα), άγαλμα του Αγίου Φραγκίσκου της
ΜΝΗΜΕΙΑ Εκπρόσωπου Ιωάννη Μαυρίδη, Χωρεπισκόπου Ιωάννη Zareh και Αγάλματα (Λευκωσία), Μαυσωλείο Μελκονιάν (Αγλαντζιά), Ασσίζης (Λεμεσός), προτομή του πατρός Serafino da
Φοραδάρη και πατρός Αντούν Τερζή (Ανθούπολη). Οβελίσκοι (Ακρόπολη, Magaravank), πλακέτα στο κοιμητήριο (Λευκωσία). Roccascalegna (Λάρνακα).
ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗ ΜΑΡΩΝΙΤΙΚΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟ ΑΡΜΕΝΙΚΟ ΚΑΘΟΛΙΚΑΤΟ (ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟ) ΤΟΥ ΛΑΤΙΝΙΚΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟ
ΥΠΑΓΩΓΗ ΑΝΤΙΟΧΕΙΑΣ ΚΑΙ ΠΑΣΗΣ ΑΝΑΤΟΛΗΣ ΜΕΓΑΛΟΥ ΟΙΚΟΥ ΤΗΣ ΚΙΛΙΚΙΑΣ ΤΗΣ ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ
ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟΣ Αρχιεπίσκοπος & Μονσινιόρος Αρχιεπίσκοπος & Γενικός Βικάριος Γενικός Βικάριος & Προνούντσιος
ΑΡΧΗΓΟΣ Joseph Soueif (Δεκέμβριος 2008- ) Varoujan Hergelian (Σεπτέμβριος 1997- ) Evencio Herrera Diaz (Σεπτέμβριος 2010- )
ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟΣ
Κος Αντώνης Χατζηρούσος Κος Vartkes Mahdessian Κος Benito Mantovani
ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΣ
Κος Αντώνης Χατζηρούσος (1996-2006) Δρ. Vahakn Atamyan (2005-2006) Κος Μπενίτο Μαντοβάνι (1991-2006)
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟΙ Κος Ιωάννης Πογιατζής (1991-1996) Κος Bedros Kalaydjian (1995-2005) Κος Felix Cirilli de Nores (1976-1991)
ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟΙ Κος Ιωάννης Μαυρίδης (1986-1991) Κος Aram Kalaydjian (1982-1995) Κος Antony Pietroni (1960-1976)
ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΙ Κος Νίνος Χατζηρούσος (1981-1986) Δρ. Antranik L. Ashdjian (1970-1982)
Κος Ιωάννης Μαυρίδης (1960-1981) Κος Berj Tilbian (1960-1970)

Οι Μαρωνίτες ζουν κατά 75% στην αστική Λευκωσία, 15% στη Λεμεσό, 5% στη Λάρνακα και 5% στο Μαρκί, τον Κοτσιάτη και αλλού· επίσης, υπάρχουν περίπου 110
εγκλωβισμένοι Μαρωνίτες (Κορμακίτης: 100, Καρπάσια: 10). Οι Αρμένιοι ζουν κατά 65% στην αστική Λευκωσία, 20% στη Λάρνακα, 10% στη Λεμεσό και 5% στην Πάφο και
αλλού. Τέλος, οι Λατίνοι ζουν κατά 50% στην αστική Λευκωσία, 35% στη Λεμεσό, 10% στη Λάρνακα και 5% στην Πάφο και τα Κοκκινοχώρια.