Οἱ φρόνιμοι τῶν ἀνθρώπων εὐδαίμονές εἰσιν.

Ἄγαλμα λίθου τῷ θεῷ ἐποίησεν.

Οἱ δ’ ἡμέτεροι πρόγονοι οὐκ ἐφοβήθησαν τὸ πλῆθος τῶν ἐναντίων.

Ἀπόλλων λέγεται ἐκδεῖραι τὸ δέρμα τοῦ Μαρσύου ἐν τῶ ἄντρῳ.

Δέκα μνῶν χωρίον ἔχει.

Oἱ νόμοι τοῦ Σόλωνος ἐπὶ πολὺ ἐν Ἀθήναις ἴσχυσαν.

Ἀτρέως υἱοὶ ἦγον Ἀχαιοὺς ἐπὶ Τροίαν.

Περὶ τὸν ναὸν ἄλσος ἡμέρων δένδρων ἐφυτεύθη.

Ὀκτὼ σταδίων ἤδη ἐπετέλεστο τεῖχος.

Ἔφεσος ἀπέχει απὸ Σάρδεν τριῶν ἡμερῶν ὁδόν.

Ἅ εἴληφε τῆς πόλεως ἀποδώσει.

Εἰς τοῦτο τῆς ἡλικίας ἀφῖκται.

Αἱ φιλότιμοι τῶν φύσεων τῷ ἐπαίνῳ παροξύνονται.

Ἔδωκε αὐτῷ νόμισμα χρυσοῦ.

Ἡ νίκη τῶν βαρβάρων ἐφόβησεν τοὺς Ἕλληνας.

Δεῖ λόγον δοῦναι καὶ δίκην τῶν πεπραγμένων.

Γονέων ἀμέλειαι τῷ ἀγαθῷ οὐ προσήκει.

Οὐδεὶς ἔνοχός ἐστι δειλίας.

Γυναῖκα δεῖ κατήκοον εἶναι τοῦ ἀνδρός.

Ὁ κατὰ λόγον ζῶν μέτοχος σοφίας ἐστί.

Μικρὰ μέτρα σίτου πολλοῦ ἀργυρίου ἄξιά ἐστιν.

Ἄλλο τὸ πράττειν τοῦ λέγειν ἐστί.

Ἐπύαξα προτέρα Κύρου πέντε ἡμέρας ἀφίκετο.

Ἡ κρίσις τῶν θεῶν σοφὴ ἐστιν.

Ἐγὼ νομίζω κοινὸν ἐχθρὸν ἁπάντων τῶν Ἑλλήνων εἶναι βασιλέα.

Ἤν δύο ἡμερῶν δρόμον ἀπόσχωμεν, οὐ δυνήσονται οἱ πολέμιοι ἡμᾶς καταλαβεῖν.

Σωκράτης ἔφυγε δίκην ἀσεβείας.

Ἐν Σπάρτῃ οἱ νέοι οὔποτ' ἔρημοι ἀρχόντων ἦσαν.

Ἑκάστῳ ὑμῶν τῶν Ἑλλήνων καὶ στέφανον χρυσοῦν δώσω.

Ἡ ἐμὴ τὴς σῆς ούσίας τριπλασία ἐστί.

Βόμβος ἦν μελιττῶν, ἦχος ὀρνίθων μουσικῶν, σκιρτήματα ποιμνίων

Προέβαλλεν ἐκ τοῦ θαμνῶνος φαιδροτάτη πληθὺς παιδίων.

Ἡ Ἑλλὰς ἦν μεστὴ στάσεων.

Ἐν Λακεδαίμονι οἱ ἔφοροι ἦσαν κύριοι εἰρήνης καὶ πολέμου

Ἡρακλῆς ἱδρύσατο βωμὸν Πέλοπος.

Ἐβοήθει ὁ Ἀρίσταρχος καὶ τῶν ἱππέων νεανίσκοι.

Οἰκίαν ἐκτήσατο δύο ταλάντων.