Βάκρυα σταλάζει ο Άθωνας.
Άγιο ρος 2017 / Κέρος 1
Θρήνη που ρέει έλεος , ευχή που παρατείνει
κι η μάνα η Ξορταϊτισσα , δεσμά και πάθια λύνει .
Τερουβικό στο θυμιατό , ψαλτήριον πάλι ανοίγει .
Ταρά Ζεού , φωνή απλού , ψυχές πως τις τυλίγει !
Άθωνας αχαμήλωτος απ την αυλή του Ώγίου !
Πταυρός σε χώμα και δεντρί , φανέρωμα Ελίου .
Πελήνη σκάλα αγγελική , ολόγιομη στη χάση!
Ώκέριο φως στα Ρίμια , εφύμνια μες στην πλάση .
1
Πτείλε ευλογία Ξανύμνητε , κάμε έμψυχες τις λέξεις.
Ώπ τη φιάλη του Νυρανού με αγιασμό να βρέξεις .
Ξαίρνει μορφή ο Άθωνας , όλους τους αγκαλιάζει
Ξατέρας μοιάζει σπλαχνικός , που δάκρυα σταλάζει!
Ξρόλογος
Ξήρε όψη ξανά ο Άθωνας και σε τούτο το ταξίδι . Γν ποικίλαις
μορφές αποκαλύφθηκε μπροστά μας , στην κάθε ελάχιστη
συνταρακτική για τις ψυχές μας στιγμή ,τούτης της άληστης
συναλληλίας . Βεν είναι της αγάπης υπερβολή , δεν είναι ένα
ακόμα εγκώμιο εμφατικό να μαρτυρήσει τα Ώθωνικά θαύματα και
θαυμάσια , δεν είναι διαπίστωση και απόσταγμα εμπειριών ,δεν
είναι μια ευλογημένη έστω παρόρμηση , μόλις η νοσταλγία
κατακυριεύει το μέσα σου , σαν ξεμακρύνεις απ την ιερή σκιά
του ρους . Γίναι η Ώλήθεια ! Θαι η Ώλήθεια πάντα
αποκαλύπτεται , δεν ανακαλύπτεται! σο κι αν επίμονα την
αναζητήσεις , όσα ελέησον και ευλόγησον μηχανικά ψελλίσουν
τα χείλη σου , όσα αναρίθμητα βήματα και πρόσωπα
καταγραφούν στη θύμησή σου , αν δεν αποκαλύψει ο Άθως το
πρόσωπό του , δεν πρόκειται ποτέ να νιώσεις την αλήθεια του .
Θαι έπειτα στέκεται συνέχεια δίπλα σου, με μάτια πάντα
αστέγνωτα από δρόσους εωθινές, με μια αγκαλιά που δεν κλείνει
ποτέ και χωρά τα σύμπαντα .Ταρούμενος και Ώπλούς , κρατά στα
χέρια του ένα μολύβι και μια γομολάστιχα . Θαι αρχινά να
γράφει και να σβήνει στο μουτζουρωμένο τετράδιο της πίστης σου
. Ξόσο αστείος φαίνομαι στ αλήθεια , όταν στιγμές-στιγμές θαρρώ
πως είμαι εγώ που γράφω τούτες τις μνήμες εδώ και χρόνια , σε
κάθε μελαγχολική μου επιστροφή ! σο λευκό κι αν πάρω
μπροστά μου, μαζί με μια θάλασσα από μελάνι , για να
ζωγραφίσω λέξεις κρυψώνες της θείας μνήμης, τίποτα μα τίποτα
δεν θα καταφέρω αν δεν αρχινήσει ο ίδιος ο Άθωνας να γράφει
πάλι μέσα μου . Ταρτί η ψυχή κι ο Άθως μυστικά υπαγορεύει .
Μανά στα ίδια σεβάσματα , ξανά Ώνάσταση και συναξάρι .
2
Ώπαράλλαχτα όλα , λέξεις , ρήματα, λαλιές… Θι όμως , πάντα
κάτι τόσο καινό, όσο και η νέα σου αρχή, αποκαλύπτεται
μπροστά σου , να υπομνηματίσει το αιώνιο , το αληθινό να
λάμψει , να πνεύσει , να δροσίσει . Θαι τότε είναι που φτάνεις
στα τρίσβαθά σου και νιώθεις πως χωρίς Γκείνον , είσαι ένα
τίποτα που οδεύει προς το αιώνιο σκοτάδι . Έστω και για
απειροελάχιστα , νιώθεις τότε την αγία ταπείνωση και
εκλιπαρείς το έλεος, που δεν σταματά ποτέ να σταλάζει από τις
αείροες κρήνες και τις αγίες προθέσεις του ρους .Θαι
συναντάς τον Άθωνα στον καθένα που έρχεται δίπλα σου ,
σταλμένος ουρανόθεν για τον δικό σου αγιασμό . Θαι τρέμεις μη
πεις και πράξεις τίποτα και αποστρέψει από σένα το πανίερο
πρόσωπό του. Ξροσφύγιο η αγκαλιά του η άκλειστη .
Θουρνιάζεις εκεί και του μιλάς για όλα αυτά που αλυσοδένουν
τον Άγιο που έχεις μέσα σου και εκείνος τότε εμφανίζεται σαν
καλογέρι του διαλεχτό, ταχύς εις το ακούσαι , βραδύς εις το
λαλήσαι .Θλείνει τα μάτια και σε προσέχει δίχως να σε
διακόπτει . Πιγηλά προσεύχεται και νουθετεί . Πκύβει στο τέλος
και σου φιλά το χέρι και έπειτα σε κουβαλά παντοτινά επάνω
του , στο δίπτυχο της απέραντης καρδιάς του . Θαι σε σταυρώνει
συνέχεια λέγοντας την ευχή , μέχρι που χάνεται η όψη του στο
βάθος του ορίζοντα…
3
Κέρος 1
Βελφίνια και γλαρόπουλα με χάρη πελαγίζουν
Πτο πρώτο το ξημέρωμα με ευχές αλλυσαχνίζουν
Σλάμπουρα που ανεμίζουνε στέλνουν φωνή θλιμμένη.
Πε Ζεομάχους που θωρούν πατρίδα σταυρωμένη.
Βύσκολη η ανηφοριά του Νσίου Τριστοφόρου
Ώίμα πυργώνει το στρατί του αιώνιου οδοιπόρου .
Τορεία δικαίων εκλεκτή μαζί μας ταξιδεύει
Πημεία μπρος μας Νυρανού , που αιώνια θριαμβεύει!
4
Τίλιες και αμέτρητες δόξες στον Θύριό μας , που τούτη την
φορά, μας αξίωσε να νιώσουμε κάτι ανεπανάληπτο , πως
συνοδοιπορήσαμε μετά πάντων των Ώγίων Ρου , στο περιβόλι της
Ζεοχαρίτωτης Κάνας . Ώπό την πρώτη κιόλας στιγμή τούτου του
ταξιδιού τέσσερις… συν ένας συνοδίτες , αντιληφθήκαμε την
θεόσδοτη ευλογία και το δώρο που και εφέτος μας στάλθηκε, με
τις μεσιτείες της Ξανάχραντης Κητέρας μας . Θυριακή , μετά
την απόλυση , την μέρα που οι Άγιοι ψαλτάδες Οωμανός ο
Κελωδός και ο Θουκουζέλης μνημονεύονται εξαιρέτως και τα
αναλόγια γιορτάζουν τους προστάτες τους, την 1η του μηνός
Νκτωβρίου με τις 11 ώρες της ημέρας και τις 13 νυχτερινές,
ξεκίνησε το φετινό μας ταξίδι στου Ξαραδείσου τα όνειρο .
Ξαλαιοί αναζητητές του ο Ζεοδόσιος και ο Λικόλαος νέοι ο
Σώτιος και ο πρωτόμπαρκος Ώντώνιος , που θα μας συναντούσε
μια μέρα μετά την είσοδό μας στην αθωνική πολιτεία . Θάθε
βαφτιστικό όνομα αφορμή , μετά την προσευχή για το κατευόδιο,
να ψάλουμε τα απολυτίκιά μας από το μικρό Φρολόγιο που μας
συντρόφευε σε όλη την πορεία . Ρούτη την φορά επιλέξαμε να
πάμε από την νέα διαδρομή της Ηονίας οδού ! Αια εμάς βέβαια
όλοι οι δρόμοι μοιάζαν να οδηγούν στον Άθωνα ! λα ως
συνήθως φαίνονταν αλλιώτικα ξανά αγιασμένα από την καρτερία
μας, την απερίγραπτη με λέξεις. Έφτανε η ματιά μας γύρω και
αναζητούσε μόνο ο,τι την πλησίαζε στον Ζεό . Ρο νιώσαμε αυτό
πιο βαθιά μόλις αντικρίσαμε της Ξίνδου τις βουνοπλαγιές που
ολόθαρρα τον ουρανό λογχίζουν… Νκτώ χιλιάδες ψυχές
προσδοκούν του Ζεού την αμετάκλητη υπόσχεση στον εκλεκτό
του Ηεζεκιήλ …Θαι εμείς στείλαμε ευχές για αναπαμό και
λύτρωση σε όλους τους γενναίους !
Ένας ψηφιακός δίσκος μεταδίδει λόγους Ώγίων Αερόντων και
τους αισθανόμαστε πλάι μας . Ε φωνή του Νσίου Ηακώβου του
Ρσαλίκη , ( σ.σ. όταν γραφόταν το κείμενο δεν είχε γίνει ακόμα η επίσημη
αγιοκατάταξη του Ώγίου) περιγράφοντας την επίσκεψη μιας
δαιμονισμένης κοπέλας στο μοναστήρι του Νσίου Βαυίδ ,
ακούγεται να λέει : -Κε συγχωρείτε παιδιά μου , εγώ αγράμματος
είμαι , ξέρω όμως όλες τις πλάνες του διαβόλου … Θοιταζόμαστε
5
έκπληκτοι μεταξύ μας όταν συνειδητοποιούμε ότι ο ταπεινότατος
αυτός Άγιος των ημερών μας, εντελώς ανεπίγνωστα και τόσο
φυσικά ομολόγησε αυτό που κάποτε είπε ο Κέγας καθηγητής της
Γρήμου : "Γίδον εγώ τας παγίδας του διαβόλου ηπλωμένας εν τη
γη"! Βεν είναι αμάρτυρη Τριστού η εποχή μας . Ρο ακούσαμε και
το ψυχο…γραφήσαμε τούτο, λίγα χρόνια πριν σ έναν
Πιμωνοπετρίτικο εξώστη , μα ήταν τώρα που αντιληφθήκαμε
πλήρως αυτήν την γεμάτη ελπίδα διαπίστωση . πάρχουν και στο
σήμερα Άγιοι στα μέτρα ενός Κεγάλου Ώντωνίου! Καζί μας
λοιπόν και ο Άγιος Ηάκωβος ο με συγχωρείτε ! Πτο ρος και
αυτός, έστω κι αν εν ζωή δεν μετέβη ποτέ του , υποστατικώς
τουλάχιστον , γιατί πνευματικώ τω τρόπω μεταφερόταν
κυριολεκτικά παντού !
Ρου Νυρανού η πόλη αγιάζεται από ευχές και προσμονές ,
προσπαθώντας ν αντισταθεί σε ό,τι νοθεύει και παρασαλεύει , σε
ό,τι αποπροσανατολίζει και εκκοσμικεύει… Αια εμάς η
Νυρανούπολη πάντα θα είναι ένας ευλογημένος προπομπός της
αθωνικής μας περιδιάβασης , ένας εξωνάρθηκας πριν την είσοδό
μας στο ασύνορο καθολικό του Ηερού ΐουνού. Θαι εδώ τις στιγμές
τις ρουφάμε με λαχτάρα . Θαι εδώ μαθητεύει η ψυχή …Πε
πρόσωπα και σιωπές , σε τριβώνια και έμπονους κόμπους , πριν
το πρωινό καραβάκι σαλπάρει για εκεί που ο Πταυρός κραταιώνει
και φυλάττει, όσους το ζωηφόρο στήριγμά του αποζητούν. Ρο
μέσα καθιστικό πλήρες και παίρνουμε θέση στο κατάστρωμα.
Βελφίνια και γλαρόπουλα πελαγίζουν αρμονικά και εμείς
καταμεσής πλέον , με τις ακτές του περιβολιού να στέλνουν τις
πρώτες αλυσαχνισμένες ευλογίες , αναζητάμε μορφές που διψούν
το ζωντανό νερό . Ζεαρχίω νεύματι κινούνται τα πάντα στο ρος
όπως παντού άλλωστε ! Ρίποτα δεν γίνεται συμπτωματικά και
τυχαία ! Ζεέ μου γιατί αυτό το ξεχνάμε συνεχώς ;
Ώπέναντί μας έρχεται και κάθεται ο π.Λεκτάριος . Πυνοδοιπόρος
του Νσίου Ξαπουλάκου εδώ και χρόνια αγωνίζεται να ακουστεί
εκείνη η τόσο προφητική φωνή . Πτ αριστερά μας το Βοχειάρι
υψώνει κι αυτό την σπαρακτική πένθιμη φωνή του . Ώπό μακριά
φαίνονται να ανεμίζουν τα νέα λάβαρα που έστησαν τα τεκνία
της Αοργουπηκόου . Καύρες σημαίες που γράφουν : Έξω οι
Ώντίχριστοι από το Άγιο ρος . Ώς μην φοβόμαστε τις λέξεις,
όταν περιγράφουν κάτι τόσο καταφανές, ας μην ψάχνουμε βολικά
6
και στρογγυλεμένα υποκατάστατα για να χαρακτηρίσουμε την
διαχρονικά αρνησίθεη εξουσία .Ώχ μπάρμπα Αιάννη
Θαποδίστρια, στάσου στα λόγια του εξαψάλμου, που τόσο
αγάπαγες να διαβάζεις αξημέρωτα και φώναξε από εκεί ψηλά να
πάει παντού το : ότι ενεφράγη στόμα λαλούντων άδικα ! ποιος
δεν συντάσσεται με τον Τριστό και τα δικαιώματά του , είναι
στην αντίπερα όχθη . Θαι είναι αντίχριστος ! Νύτε προοδευτικός
, ούτε ιδεολόγος ,ούτε φιλελεύθερος , ούτε δημοκράτης ! Γίναι
αντίχριστος ! Θαι αυτό δεν αποτελεί ύβρη ! Ώυτή είναι μια
αρίδηλη θλιβερή διαπίστωση , που τον Ζεό μας πληγώνει και
ξανασταυρώνει ! Βεν μπορείς να πιστεύεις λίγο , με μέτρο και
περιστασιακά ! Βεν υπάρχει μέση . Γδώ υπάρχουν άκρα ! Πτο ένα
άκρο το Σως , στο απέναντι σκοτάδι πυκνό !
Πτα χέρια μας κρατάμε μια εικόνα του Ξαπουλάκου που ο
π.Λεκτάριος μας χαρίζει . Ρόσο ταιριαστή τούτη η στιγμή ! Ρόσο
σημερινά αυτά που διαβάζουμε στο πίσω μέρος της :
"Ρα άθεα γράμματα παραμέρισαν τους αγίους και τους αγωνιστές και βάλανε στο κεφάλι του
Έθνους ξένους και άπιστους γραμματισμένους, που πάνε να νοθέψουνε τη ζωή μας. Ρ' άθεα
γράμματα κόψανε το δρόμο του έθνους και τ' αμποδάνε να χαρεί τη λευτεριά του. Γίναι
ντροπή μας, ένα γένος που με το αίμα του πύργωσε τη λευτεριά του, που περπάτησε τη
δύσκολη ανηφοριά, να παραδεχτή πώς δεν μπορεί να περπατήσει στον ίσιο δρόμο άμα
ειρήνεψε, κι ότι δεν ξέρουμε εμείς να συγυρίσουμε το σπίτι, που με το αίμα μας
λευτερώσαμε, άλλα ξέρουν να το συγυρίσουν εκείνοι που δεν πολέμησαν, εκείνοι που δεν
πίστευαν στον αγώνα, εκείνοι που πάνε να μας αποκόψουνε από τον Τριστό, και
πασχίζουνε να μας ρίξουνε στη σκλαβιά άλλων αφεντικών, που' ναι πιο δαιμονισμένοι από
τους Ρούρκους. Αιατί κι εκείνα που εσεβάστηκεν ο Ρούρκος, τ' άθεα γράμματα τα πετάνε
και πάνε να τα ξεριζώσουνε. Ώρπάζουνε τ' άγια των αγίων και τα βάζουνε κάτω από τα
πόδια της εξουσίας τους, που τα ορίζει κατά τα νιτερέσια της. Ρ' άθεα γράμματα υφαίνουνε
το σάβανο του Αένους. Ώυτά λοιπόν τα γράμματα θα μάθουνε τα παιδιά μας; Θι αν ακόμα
συναχτούν όλοι οι άθεοι γραμματισμένοι και στυφτούνε σαν το λεμόνι, δεν θα πετύχουν να
γράψουν μια αράδα που ν' αξίζει μια γραμμή από τα ευαγγέλια. Ώλλά τι λέω μια αράδα;
Νύτε μία λέξη που να μοιάζει με μία του Ζεοτοκικού αυτού βιβλίου. Αιατί κάθε τι εκεί
μέσα είναι λόγος Θυρίου, είναι σοφία ορθή, και τα όσα λέει το χτίσμα δεν γίνεται να
φτάσουν το λόγο του Ξλάστη. Ώντίς να μαθαίνουνε στα παιδία μας απ' τ' άγια συναξάρια το
πως ζήσανε οι άγιοι της χριστιανοσύνης και το πως μαρτυρήσανε για την αγάπη του
Τριστού, τους μαθαίνουνε την ιστορία του κολασμένου κόσμου. Αιατί δυο λογιών είναι και
οι ιστορίες. Γίναι η αγιασμένη και η κολασμένη ιστορία. Ώδιάκοπα φανερώνουμε την
κολασμένη εικόνα του κόσμου και σιγά-σιγά καταφέραμε να πιστέψουμε πώς η εικόνα αυτή
είναι η γνήσια εικόνα του ανθρώπου και πως όξω απ' αυτήν άλλη ζωή δεν εστάθη. λα
τούτα είναι άτιμα ψέματα, είναι τα ζιζάνια που σπέρνουνε στον αγρό του Θυρίου τ' άθεα
γράμματα. Κας μιλάνε για τους αρχαίους. Θι εγώ ο ταπεινός και αγράμματος κήρυκας του
λόγου του Τριστού μας σας λέγω πώς κανένας αρχαίος δεν ξεπερνά σε παλικάρια, σε
7
μεγαλείο και σε δόξα τον Άγιο Θοσμά, τους μάρτυρες και τους μεγάλους ασκητάδες. Αιατί
αν εκείνοι πεθάνανε για μια πατρίδα, ο Άγιος Θοσμάς μαρτύρησε για μιαν Γλλάδα του
Τριστού, και όχι για μιαν Γλλάδα δουλωμένη στον αντίχριστο"
Πιωπηλός με κλειστά τα μάτια ο π.Λεκτάριος την ώρα που
διαβάζουμε τούτα τα πικραμένα λόγια που βρίσκουν στο σήμερα
την απόλυτη επαλήθευσή τους. Ένα από τα δώδεκα παιδιά του
παπά Λικόλα του Ξέττα και της πρεσβυτέρας του Ώνθής εκ
Ξατρών.
Κακαριστοί και οι δύο πλέον πρεσβεύουν στις άνω Κονές…
Ν Βίκαιος σημειοφόρος Ηερεύς Λικόλαος Ξέττας . Θι αυτός μαζί
μας στο ταξίδι μας !Ένας Άγιος Αέροντας που όπως
αντιληφθήκαμε τις επόμενες μέρες της παραμονής μας , όλο το
ρος τιμά , ευλαβείται ξεχωριστά και πιστεύει ακλόνητα στην
μεσιτευτική του παρρησία ! Ήταν πριν από αρκετά χρόνια που
βλέποντας στο διαδίκτυο μια και μόνο εικόνα του , έτσι χωρίς να
ξέρω τίποτα για εκείνον , έβαλα την μορφή του στο προσκυνητάρι
μου ! Κια φωτογραφία του που κοιτάει ψηλά εν μέσω ακολουθίας
! Ρόση εντύπωση μου είχε κάνει το βλέμμα του ! Θαι τώρα σ΄
αυτό το φθινοπωρινό πρωινό ήρθε να μας συναντήσει ο ίδιος και
να μας δώσει την τόσο πολύτιμη ευχή του ! Ώπό διάφορα
λατρεμένα Κοναστήρια, εμπερίστατοι Κοναχοί και ένας πολιός
Ώγιορείτης Εγούμενος, είχαν ζητήσει από τον π.Λεκτάριο , να
μεταβεί εκεί προκειμένου να τους σταυρώσει με το πετραχηλάκι
του αγιασμένου κατά σάρκα πατρός του ! Άφωνοι το
πληροφορηθήκαμε και πριν καλά-καλά συνέλθουμε απ το δέος
που μας κατέλαβε , στην παρέα μας προσετέθη και ο κύριος
Ταράλαμπος εκ Ξατρών , εκπαιδευτικός και γλυκύτατος
άνθρωπος που έριξε με αγάπη ανυπόκριτη πολύ φως στην αγνοιά
μας για αυτόν τον σύγχρονο Άγιο …Πτην αρχή δεν μιλούσε πολύ
…Ρα έχω πει παιδιά αρκετές φορές εκεί που πρέπει για τον παπά
Λικόλα … -Ξείτε μας και εμάς να τα μοιραστούμε με αδελφούς
μας έξω …Βεν προσπαθούμε να αγιοκατατάξουμε κανέναν ,
άλλωστε οι Άγιοι κατατάσσονται από τον λαό και την ευλογημένη
του συνείδηση , μα αν είναι να αποκτήσει ο κόσμος άλλον έναν
μεσίτη στον Νυρανό , είναι θαρρούμε ευλογημένο να μας πείτε
κάτι …
8
Ταμογέλασε ο κύριος Ταράλαμπος. -Λα σας πως κάτι από τα τόσα
σημεία του λοιπόν …Γγώ τον ήξερα από μικρό παιδί…
Ρον πείραζα κιόλας , με πολύ αγάπη όμως γιατί κάτι καταλάβαινα
…Θοιτούσε πάντα ψηλά , είχε και μια χαριτωμένη σαλότητα … Ρι κοιτάς
βρε παπά συνέχεια ψηλα ; Ρι βλέπεις ; -Ρι βλέπωωωω! έλεγε εκείνος σαν
παιδί …Λα ξερες τι βλέπω ! Θαι έβλεπε πολλά αθέατα ! Θάποτε πριν από
καμιά εικοσαριά χρόνια είχαμε πάει μαζί στην Δάκυνθο με τον παπά
Λικόλα στην Ξαναγία την Γλευθερώτρια … Πυναντήσαμε λοιπόν μια Ώγία
μορφή , τον πατέρα Τρυσόστομο Ακέλπεση τον κτήτορα του Κοναστηριού
εκεί στο Ιαγόποδο …Κεγάλη παρουσία βιβλική , πρόσφατα κοιμήθηκε
οσιακά στα 102 του χρόνια …Κόλις τους σύστησα δίχως να πουν κουβέντα
και δίχως να έχουν ξανασυναντηθεί ποτέ , ο Ξαπά Λικόλας σαν μικρό παιδί
όρμηξε στην κυριολεξία πάνω του και άρχισε να τον καταφιλά ! Αονάτιζε ,
του έπιανε τα χέρια , αγκάλιαζε τα πόδια του , ασπαζόταν το ράσο του και
εγώ να έχω μείνει αποσβολωμένος …-Αέροντά μου , γέροντά μου !
μονολογούσε με ενθουσιασμό ! Θαι εκείνος δεν μιλούσε καθόλου !
ταν μείναμε έπειτα μόνοι μας τον ρώτησα : Ρι είδες βρε παπά , τι είχε ο
Αέροντας πάνω του και σε εντυπωσίασε ; Ρι είχε , τι είχεεεε ; θησαυρός είναι
αυτός για το νησί , θησαυρός και γελούσε ! Ξάλι θυμάμαι σε εκείνο το
ταξίδι στην Δάκυνθο είμασταν ψηλά στην Κπόχαλη και όπως πάντα ο παπά
Λικόλας , πάνω με το βλέμμα του ! -Κπάμπη μου δεν το βλέπεις ;
με ρωτά κάποια στιγμή …τι να δω πάτερ μου ; -Γίναι ο Άγιος Βιονύσιος
πάνω από την Δάκυνθο και συνέχεια την ευλογεί ! Θι άλλα πολλά παιδιά ,
τι να πρωτοθυμηθώ , τα έχω πει υπάρχουν και στο διαδίκτυο …
-Γσείς για πού είστε ;
-Ηβήρων πάμε σήμερα πρώτη μέρα !
- Ξόσο το αγαπούσε ο παπά Λικόλας το ρος ! Θαι την Ξαναγία την
Ξορταϊτισσα την λάτρευε ! Ρην είχε πάντα μαζί του όπου κι αν πήγαινε!
Λα βρείτε τον πατέρα Κάξιμο τον Ηβηρίτη να σας μιλήσει για τον παπά
Λικόλα ! Μέρει πολλά και έχει γράψει κιόλας ! Λα τώρα , να σας πω και ένα
τελευταίο γιατί φτάνουμε Βάφνη όπου να ναι …
9
Βάκρυα σταλάζει ο Άθως.
Άγιο ρος 2017 / Κέρος 2
Ξετραχηλάκι πορφυρό δίνει παραμυθία
Ώντίδωρο μοιράζεται η θεία μεσιτεία !
Ταρίτωνος οι συνταγές από αρετές γεμάτες.
Σεύγει το τρένο για ουρανούς , ελέω Ζεού επιβάτες .
Κύρα της γης και προσευχές πριν το κατευθυνθήτω
Ρου παπά Κάξιμου η εκκλησιά στο κέλευσμα το τρίτο .
Ξετροχελίδονα πετούν , μελλισουργοί υμνούνε.
Συτίλι καίει ακοίμητο ψυχές να μην χαθούνε.
10
8η περίπου πρωινή . Ε Βάφνη πλέον ευδιάκριτη μπροστά μας
και εμείς λίγο πριν πατήσουμε γη Ώθωνική , περιμένουμε με
λαχτάρα ακόμα ένα θαυμάσιο από την βιωτή του παπά Λικόλα
του Ξέττα . Μεκίνησε πάλι ο κύριος Ταράλαμπος να θυμάται :
Ένα πρωί , τι πρωί δηλαδή νύχτα ήταν ακόμα κατά τις 5 , χτυπά
το τηλέφωνό μου …Ήταν εκείνος , καλοκαίρι του 1997 3 χρόνια
πριν κοιμηθεί οσιακά στα 59 του . Ε αδελφή μου η ΐασιλικούλα
νοσηλευόταν στο νοσοκομείο στο Κεσολόγγι με προχωρημένο
καρκίνο. Νι γιατροί είχαν δώσει κάποιους λίγους μήνες ακόμα,
μα ελπίζαμε στο θαύμα . – Ταράλαμπε, μου λέει , ετοιμάσου να
πάμε στο νοσοκομείο να εξομολογηθεί και να την μεταλάβω …Αια
να είμαι ειλικρινής δεν του έδωσα σημασία και μάλιστα του
έκλεισα 3 φορές το τηλέφωνο ! Κα εκείνος επέμενε ! Ρην
επόμενη φορά μου λέει : -Ταράλαμπε σε τρείς μέρες η
ΐασιλικούλα θα φύγει για τον Νυρανό ! –Γτοιμάσου έρχομαι να
σε πάρω του είπα . Πε όλην την διαδρομή από την Ξάτρα στο
Κεσολόγγι εγώ δεν μιλούσα καθόλου . Γκείνος κρατώντας τον
Θύριο στα χέρια του έψελνε συνεχώς ! Κόλις φτάσαμε μπήκε
μέσα και έπειτα από λίγο με κάλεσε και εμένα . Οώτησε τότε την
αδελφή μου : ΐασιλικούλα ήρθε ο Τριστός μας ; -Λαι απάντησε
εκείνη ! Ε Ξαναγία μας ; Λαι ξανααποκρίθηκε ! Γγώ να σας πω
την αλήθεια , έβαλα λογισμό πως στην κατάστασή της ( από τα
φάρμακα και τις θεραπείες ) ό,τι και να την ρώταγε θα απαντούσε
καταφατικά . Κα αμέσως πήρα απάντηση . ΐασιλικούλα ήρθε ο
Ώη Αιώργης ; την ρώτησε . –χι , όχι , ήρθε ο Άη Ζανάσης ! Λα
σας πω, πως Άη Αιώργης είναι η Γκκλησία του χωριού μας και
Άγιος Ώθανάσιος εκείνη του κοιμητηρίου μας ! Θαι όντως παιδιά
, σε 3 μέρες κοιμήθηκε η αδελφή μου , ακριβώς όπως το χε πει ο
παπά Λικόλας ! Ρα μάτια του κυρίου Ταράλαμπου ήταν έτοιμα
να στάξουν την αγάπη και την ευγνωμοσύνη του για τον
λατρεμένο του παππούλη …Κόλις φτάναμε στην Βάφνη ! Ρο
θέαμα ήταν σπάνιο και ανεπανάληπτο για όλους μας .
Σορτωμένοι στην μπουκαπόρτα του καραβιού που σε ελάχιστα
θα συνέχιζε ως τα Θαυσοκαλύβια, σταθήκαμε σκυμμένοι να
σταυρωθούμε όλοι με το παλιό πορφυρό πετραχηλάκι ενός
σύγχρονου Ώγίου, που όλο το Άγιο ρος επικαλείται συνεχώς !
Ζα τον είχαμε μαζί μας και αυτόν ως το τελευταίο μας Ώθωνικό
11
βήμα , μα και πάντοτε πλέον , ως το τελευταίο μας σε αυτήν την
πρόσκαιρη ζήση !
Βευτέρα των Νυρανίων στρατιών στο ρος . Ξρωί στην αυλή της
Ηβήρων . Πτο αέναο θαύμα της Ξορταϊτισσας Θυράς . λων των
Σιλαγιορειτών οι ψυχές ολημερίς σε τούτους τους αυλόγυρους
σεργιανάνε ! Θανείς δεν φεύγει ποτέ από εδώ . Ξιστοί
προσμονάριοι μπροστά στο πανίερο στήριγμα του ρους και της
πίστης μας . πως εκείνη επί χίλια και πλέον χρόνια δεν έχει
εγκαταλείψει ποτέ την πύλη της την ουράνια και υπερκόσμια,
έτσι και κάθε ένας , που έστω για μια φορά στη ζωή του αξιωθεί
και βρεθεί μπροστά στο πανεύφημο σέβασμα της Νρθοδοξίας, δεν
θα πάψει ποτέ να επιστρέφει μπροστά της , για να ατενίσει
λυτρωτικά πάνω στο αειμακάριστο πρόσωπό της , το αίμα του
σπλαχνισμού της και τους ρείθρους των ικετευτικών της
δακρύων προς τον αγκαλοφορούμενο Πωτήρα .
Θατευθυνθήκαμε στο αρχονταρίκι . Ήμασταν οι πρώτοι νέοι
προσκυνητές της Βευτέρας . Νι πατέρες ακόμα άφαντοι . Θάποιοι
ησύχαζαν στα κελιά τους κάποιοι στα διακονήματά τους . Ν
Λίκος ξεκίνησε να φτιάχνει καφέ στην διπλανή κουζίνα . Ρον
ακούμε να ψέλνει και να τραγουδά κατηχητικά τραγούδια .
Ταίρεται με μια τόσο ταιριαστή παιδικότητα την έλευσή μας .
Ένας μοναχός που μπαίνει ξαφνιάζεται και έπειτα χαμογελά όλο
αγάπη ακούγοντάς τον . Ρα σπαστά του Γλληνικά μας προκαλούν
12
αν τον ρωτήσουμε για τον τόπο καταγωγής του . Γκείνος με
ευγένεια μας απαντά : -Γίμαι από κάπου… έξω από εδώ !
Ρι σημασία άραγε θα είχε να το μάθουμε ; Πε αυτόν του αρκεί
τόσο που επί 25 χρόνια είναι… μέσα εδώ. Πτην Ηβηρήτικη
χρυσοπορφύρωτη κιβωτό , με οιακοστρόφο την Ξάναγνη
Κητρόθεο και Θυβερνήτη τον Κακρόθυμο Ρόκο της . Βωμάτιο
θα παίρναμε μετά τις 11 . Γίχαμε σχεδόν μια ώρα μπροστά μας .
Ξήραμε λουκούμι και νερό που υπήρχαν για …αυτοκέρασμα και
αρχίσαμε να παρατηρούμε τα κάδρα στους τοίχους . Γίναι αυτές
οι φαινομενικά κενές στιγμές του ρους που πάντα έχουν να σου
δώσουν κάτι πρωτόγνωρο, να σου συστήσουν καλύτερα ακόμα μια
αγιασμένη μορφή …Θαι ήρθε αυτή να μας συναντήσει εκείνο το
πρωινό στο αρχονταρίκι της Ηβήρων . Ν παπά Ταρίτων ο
Ξνευματικός , μέσα από ένα κορνιζαρισμένο του κείμενο για το
μεγάλο ταξίδι της ψυχής .Γίχαμε ακούσει για αυτόν στην
σπουδαία ραδιοφωνική εκπομπή της κυρίας Ποφίας
Θωνσταντινιάδου τα Ώγιορείτικα ( πόσο κρίμα αλήθεια που εκεί
στον Ξειραιά σταμάτησαν την μετάδοσή της ) . Κια από τις
πλέον φωτεινές μορφές του Ώγιορείτικου μοναχισμού από τα
μέσα του 19ου αιώνα ως τις αρχές του 20ου .Πτα Κετέωρα
πρωτοφόρεσε το ράσο .Ώπό το δάσος των ιερών βράχων μετέβη
στο Ζεοαβάδιστο Πινά και σε νεαρή ακόμα ηλικία στα αγιασμένα
σπηλιαράκια της Ώθωνικής Γρήμου .Ξροσέλκυσε σε μετάνοια
και στον μοναχικό βίο ακόμα και διαβόητους ληστές. Πε όλην του
τη ζωή δεν σταμάτησε να ιερουργεί να εξομολογεί και να
εργάζεται ακατάπαυστα πάνω από τα ιερά κείμενα . μνογράφος
και λόγιος μέγας : «Ρην αγρυπνίαν αγάπα, νηστείαν, δάκρυα,
ευχάς και ψαλμωδίας και Αραφών την μελέτην, γενού
ταπεινόφρων και γαληνός, και τον τύφον απόρριπτε, μή σε
νικήση ο φθόνος και των παθών, ακρασία η ψυχόλεθρος». Ώλλά
και ένα άλλο διακόνημα ήταν αυτό που τον κατέστησε αλήστου
μνήμης. Ώντέγραφε άοκνα τους λόγους των Ώγίων Ζεοσόφων
Ξατέρων βοηθώντας έτσι στην διάδοση και την διατήρησή τους
στο πέρασμα των χρόνων . Έτσι εκείνη την μία ώρα που μας
περίσσευε καθίσαμε και αντιγράψαμε από το κάδρο στον τοίχο το
13
περίφημο κείμενό του . Φς ελάχιστο ανταπόδομα στην ιερή του
θύμηση :
To ταξείδιον δια τους ουρανούς
Ντι καθ εκάστην προβάλλεται εις τον Τριστιανόν δεικνύει η ακόλουθος
έκθεσις περί του εισιτιρίου δια το ταξείδιον εις τους ουρανούς . Ρο
εισιτίριον τούτο πωλείται εις το πρακτορείον της Γυσεβείας . Ξρος ευκολίαν
τους θέλοντας ίνα ταξειδεύσωσιν παρέχομεν συνοπτικώς τας εξής
πληροφορίας :
Πιδηρόδρομος δια τους Νυρανούς .
Ώναχώρησις ανα πάσα στιγμήν .
Άφιξις ·όταν ο Ζεός ευδοκήση .
Ριμαί εισιτιρίων Ώ΄θέσις( ταχεία αμαξοστιχία).
Ώγνότης και Καρτύριον , ή τελεία εκπλήρωσις των Γυαγγελικών αρετών .
Ράξις. Ώγνείας και υποταγή , πνεύμα αυταπαρνήσεως υπέρ της θείας
Ώγάπης.
ΐ΄θέσις. ( Θατ ευθείαν αμαξοστοιχία).
Κετάνοια, πεποίθησις εις τον Ζεόν και ακριβής εκτέλεσις των αγαθών
έργων . Ξροσευχή , Ληστεία και Γλεημοσύνη .
Α΄θέσις. ( Πυνήθης αμαξοστοιχία).
Ρήρησις των εντολών του Ζεού και της Γκκλησίας , εκπλήρωσις των προς
τον πλησίον καθηκόντων .
Β΄θέσις.( Έκτακτος αμαξοστοιχία).
Κετάνοιακατά την τελευταίαν ώραν του θανάτου · παράκλησις προς άφεσιν
των αμαρτιών .
Ξαρατηρήσεις
1) Γισιτήριον μετ επιστροφής ουχ υπάρχει .
2) Ώμαξοστοιχίαι δια διασκεδάσεις ουκ αναχωρούσιν.
3) Ξαιδιά μικρά ανήλικα , ων η έστιν άωρος , ταξιδεύουσι δωρεάν ,
αρκεί να ανήκωσιν εις τους κόλπους της Γκκλησίας .
4) Νι Γπιβάται παρακαλούνται ίνα μη φέρωσι μετ αυτών άλλο τι, ειμή
μόνον έργα αγαθά , εάν θέλωσιν , ίνα προφθάσωσι την αμαξοστοιχίαν
και μη καθυστερήσωσιν.
14
5) Γις πάντα σταθμόν παραλαμβάνονται επιβάται .
6) Έκαστον εισιτήριον , ίνα έχη κύρος , δει φέρειν την σφραγίδα της
Νρθοδόξου πίστεως και της αγιαζούσης χάριτος .
Ξρος αποφυγήν ασθενειών και επιδημιών κατά το ταξείδιον πρέπει ο
επιβάτης ίνα έχη ρίζαν πίστεως , δροσερά φύλλα της ελπίδος , ευώδη άνθη
της αγάπης , κρίνα της καθαρότητος , μύρτους της εγκρατείας και ξύλον του
Πταυρού .Ραύτα πρέπει πάντα ίνα δέση ο επιβάτης εις δέσμην μετά του
νήματος της πραότητος , και θέση ταύτα εις την χύτραν( πήλινο αγγείο) της
προσευχής και βράση εις το πυρ της αγάπης και ραντίση έπειτα δι οίνου
αγίας χαράς και δια μεταλλικού ύδατος της μετριοφροσύνης και καλύψη δια
του καλλύματος της σιωπής . Άφες ταύτα επιβάτα , κατά την νύκτα εις το
φως της σκέψεως και λάμβανε εξ αυτών εν κυάθιον ( φλυτζάνι) την πρωίαν
και έν την εσπέραν , και έσο βέβαιος , ότι μέλλεις απολάυσαι μακρόν βίον εν
πληρεστάτη υγεία. Ίνα διέλθης το τελώνειον και βαδίσης εις τον οίκον του
Ζεού , πρέπει να θέσεις κάτωθεν εις τον σάκκον του ταξειδίου σου την
ταπεινοφροσύνην , άνωθεν την υπακοήν και υπεράνω την προσευχήν . Γίτα
πλήρωσον το κενόν δια της απονεκρώσεως των παθών και αφού λάβεις το
αλεξιβρόχιον ( ομπρέλλα) της αγάπης βάδισον κατ ευθείαν εις τον οίκον του
Ζεού . Ξλησίασον εις την έδραν της εξομολογήσεως και εκεί δείξον το
εισιτήριόν σου δι όπερ πρέπει να πληρώσεις εν φόβω ο, τι ζητήσωσι παρά
σου. Γίτα επικύρωσον τούτο δια του Ηησού Τριστού εν τη Ζεία Γυχαριστία ,
ήτοι εν τη μεταλήψει του τιμίου Πώματος και Ώίματος Ώυτού και βάδιζε
ησύχως εις το ταξείδιόν σου . Ώποχαιρετίζω σε και εγώ , και ελπίζω ελέω
Ζεού και δι ευχών σου , ίν ασυντύχωμεν πάλιν εις τους Νυρανούς. Ώμήν .
Ηατήριον της ψυχής
«Ξορεύθητι και λάβε την ρίζαν της πνευματικής πτωχείας και της
υπομονής τα φύλλα, και του χρυσοβαλάνου την ταπείνωσιν και των
νοσούντων την ευχήν, και τρίψας αυτά εν ιγδίω (γουδί) της υπακοής,
(κοσκίνισε) άπαντα μετά κοσκίνου των καθαρών λογισμών και βάλε αυτά
εις καθαράν χύτραν του εαυτού σου και επίθες και το ύδωρ της αγάπης και
υποκάτω της χύτρας άναψον την φλόγα του θείου πόθου. Θαι όταν βράσης
ικανώς, κένωσον αυτά μετά πνευματικής διακρίσεως και μετάλαβε αυτών
διά κοχλιαρίου κατανύξεως, και μη στραφής εις τα οπίσω τας ημέρας της
ζωής σου. Ώύτη εστιν η πόα (το βότανο), η λύουσα αμαρτημάτων πληθύν».
Γν τω Ππηλαίω του Ώγίου Ώθανασίου της Κ.Ιαύρας του ρους
Άθωνος1902, Καϊου 30
Ραπεινός Ηερομόναχος και ελάχιστος
+Ξνευματικός Ταρίτων
15
Ρο ταξίδι και το εισιτήριο για τους Νυρανούς . Ώπό όλα
ανεξαιρέτως τα εκδοτήρια, ακόμα και της πιο ταπεινής Φραίας
Ξύλης. Κόνο εκεί λαμβάνεται . Ξουθενά αλλού . Έστω κι αν ο
άνθρωπος όπως πολύ σοφά έλεγε ο Θυρ-Βημήτρης ο
Ξαναγόπουλος ( κι αυτός ξανά μαζί μας στο ρος) έχει πολλές
αποσκευές , καλές πράξεις , ευεργεσίες , αγάπη και καλοσύνη ,
αν δεν λάβει το εισιτήριό του με την αγία λαβίδα μετανοημένος
και εξομολογημένος δεν θα ταξιδέψει . Αιατί χωρίς αποσκευές
αλλά με εισιτήριο ταξιδεύεις . Τωρίς εισιτήριο ποτέ ! Ρο
θυμηθήκαμε αυτό δια πρεσβειών του μεγάλου Ώγιορείτη πατέρα .
Γνός αθωνικού άνθους που ακόμα ξεχύνει το ευωδέστατο
άρωμά του, στο ουρανοκρέμαστο σπήλαιο του Νσίου Ώθανασίου ,
εκεί όπου ασκήτεψε έτη πολλά και όπου η Ξαναγία μας , για να
δείξει σε όλους το πόσο την ευαρέστησε στα 70 χρόνια του
επιγείου του βίου, τον παρέλαβε παραμονή της δικής της
Θοιμήσεως , στις 14 Ώυγούστου του 1906. Ρο προσωνύμιο
«πνευματικός» που επί έναν και πλέον αιώνα άρρηκτα
συντροφεύει την ανάμνησή του , μαρτυρά το μέγεθος του
αναστήματός του .
Ν π.Ξ ο αρχοντάρης ήρθε έπειτα από λίγο . Κας δίνει δωμάτιο
στον πρώτο όροφο απέναντι ακριβώς από το παρεκκλήσι του
Ώγίου Ξρωτομάρτυρος και αρχιδιακόνου Πτεφάνου . Ρου
αναφέρουμε την πρόθεσή μας να …εκδόσουμε εισιτήριο το
επόμενο πρωί .Πτις περισσότερες Κονές του ρους πρέπει αν
επιθυμείς να κοινωνήσεις να το δηλώσεις στον αρχοντάρη .
Ζέλουν με αυτόν τον τρόπο, να αποφύγουν περιπτώσεις αδαών ή
και αλλοδόξων επισκεπτών , που από περιέργεια και μόνο ή για
το «καλό» μπορούν να πλησιάσουν το Άγιο Ξοτήριο . Βώσαμε
λοιπόν έναυσμα στον Ηβηρίτη αρχοντάρη , να εκδηλώσει με
τρόπο παραστατικό την αγωνία του για το ακατήχητο του
σύγχρονου Έλληνα Νρθοδόξου !
–Βεν ξέρουμε ούτε πώς να μεταλάβουμε παιδιά ! Ξάμε να
κοινωνήσουμε και έχουμε το στόμα κλειστό . Άνθρωπέ μου στον
Νδοντίατρο όταν πας να σε γιάνει κρατάς κλειστό το στόμα ; Γδώ
16
που έχεις μπροστά σου τον Κέγα Ηατρό και Ζεραπευτή Ηησού
Τριστό …
Ώφήνουμε τα πράγματά μας στο δωμάτιο και με τις …βακτηρίες
αγριελαίες μας , αρχίζουμε να ανεβαίνουμε από την Ηβήρων στο
περίφημο μονοπάτι που οδηγεί στις Θαρυές . Ώπό ψηλά
θαυμάζουμε την αρμονία των τους Ηβηρίτικων κήπων με τα
ζαρζαβάτια , τις μηλιές τις ακτινιδιές τις κερασιές τις έτοιμες για
μάζεμα ελιές . Έτσι απρογραμμάτιστα , για 2 ώρες δίχως
συγκεκριμένο προορισμό ξεκινάμε . Πτο άγνωστο με …βάρκα την
ελπίδα και άγκυρα ριγμένη στον Ώθωνικό ασυννέφιαστο
Νυρανό. Ένα κλωναράκι μάραθο κρατώ στα χέρια μου και τρίβω
με τα ακροδάχτυλά μου. Πκορπά άφθονα το μύρισμά του και
ξεκινά αυτό το προσευχητικό του ανηφορικό δρομολόι λίγο πριν
το εσπερινό κατευθυνθήτω … Θάποια στιγμή με την βοήθεια των
ΐαστάζων της Ξαναγίας μας και το μικρό υπέροχο βιβλιαράκι
τους που διανέμουν δωρεάν εδώ και χρόνια παντού, αρχίζουμε
εκ περιτροπής να απαγγέλουμε τους Ταιρετισμούς της . Ρα
εφύμνια θαρρείς πως επαναλαμβάνονται με τα λιγυρά
κελαηδίσματα από πετρίτες , πετροχελίδονα και μελισσουργούς
που αερολισθαίνουν προς την πορεία μας . Παν άγγελοι και αυτά
ανάμεσα σε γη και ουρανό, τα παρατηρούμε πότε να
αναρριχόνται στα γύρω θαλερά αείφυλλα , με μια θαυμαστή
ζωντάνια δίχως να φοβούνται από την παρουσία μας , και πότε
να ξανααπογειώνονται , σαν ουράνιοι διαβιβαστές των ωδών μας
προς τον Ζεϊκό Λυμφώνα . Πταυροί σχηματίζονται σε όλα τα
άψυχα .Ίχνη παρουσίας εμψύχων , υποσχετικά επιστροφής .
Πτάση στο πανέμορφο εκκλησάκι του παπά Κάξιμου του
Ξνευματικού του Ηβηρίτη . Θάθε βράδυ ξεκινούσε να έρθει εδώ,
όπου υπήρχε ένα προσκυνητάρι με την εικόνα του θεομητορικού
θαύματος με τον πεινασμένο προσκυνητή και το φλουρί της
Ξαναγίας . Βεν παρέλειπε ποτέ του να ανάβει το καντηλάκι της
εικόνας . Ένα βράδυ άκουσε την μελίρρυτη φωνή της
Ξαναμολύντου Βεσποίνης να λέει : «Ζέλω Γκκλησία εδώ !»Ρο
ίδιο επαναλήφθηκε και τις επόμενες δυο νυχτιές . Θαι έτσι
έφτιαξε αυτό το υπέροχο γραφικό εκκλησάκι , σημείο αναφοράς ,
εξιστόρησης θαυμαστών γεγονότων και έναν από τους πλέον
σίγουρους σταθμούς στην οδοιπορία κάθε Σιλαγιορείτη . Πτο
επιτοίχιο μάρμαρο διαβάζουμε : « Βαπάνη προηγουμένου
Καξίμου Ηβηρίτου εκ Ρραπεζούντος . Γις μνημόσυνον αυτού και
των γονέων του Γυσταθίου και Ποφίας . 1960». Βεν σταματάμε να
17
φωτογραφίζουμε το μικρό κάθισμα . Κια παλιά γαλάζια δίφυλλη
πόρτα με την Ξορταϊτισσα στην κορυφή της .Σαίνεται
εγκαταλελειμμένο, μα αρκεί ένας γλυκός ψίθυρος κλήσης
ουρανόσταλτης για να ξαναποκτήσει ζωή . Κε μολυβδόφυλλα
φτιαγμένη η σκεπή της εκκλησιάς . Γύπλαστο και ανθεκτικό
τούτο το υλικό , μοιάζει με την πίστη και την προαίρεσή μας .
Άλλοτε παρασυρμένες από πάθη φιλεπίστροφα και αδυναμίες μας
βγάζουν σε αδιέξοδα σκοτεινιασμένα και άλλοτε πάλι, σαν να
αντέχουν απρόσμενα στα πολλαπλά χτυπήματα του μισόκαλου
διώκτη της ψυχής μας . Πτο μικρό προσκυνητάρι σιμά στο
κάθισμα καίει καντήλι ξέχειλο από λάδι και με μεγάλη φλόγα .
Θατεβαίνουμε στην Γκκλησιά . Γίναι κλειδωμένα , μα από τα
παράθυρα έχουμε καθαρή οπτική πρόσβαση στο Γσωτερικό της .
Ξρόσφατη σχετικά η αγιογράφηση . Ένα μικρό προσευχητάρι
περιμένει να φωτίσει το ξαπόσταμα του διαβάτη . Ένα
αυτοσχέδιο τάλαντο και μια καμπανούλα κρεμασμένα καρτερούν
ψυχές ορθρίες . Μανασταματάμε στο κοντινό τοξωτό γεφύρι.
Κακάρι να χώραγε όλη τούτη η ομορφιά σε μια φωτογραφία . Κα
όσο επιτρέπει ο Ζεός να θυμόμαστε δεν πρόκειται ποτέ να
ξεχαστεί το παραμικρό από τούτο το μεσημέρι . Ιίγα λεπτά μετά
στον γυρισμό για την Ηβήρων, έκπληκτοι διαπιστώνουμε πως το
καντήλι στην Ξαναγιά του Σλουρί , ακόμα ξεχειλίζει και η
φλόγα στέκεται δυνατή όπως πριν . Λα ναι άραγε κάποιος
αθέατος Γκκλησιαστικός , κάποιος αόρατος διακονητής που δεν
επιτρέπει ποτέ την άμπωτη στη θάλασσα του Ζεϊκού ελέους ;
Ξαπά Κάξιμε εσύ είσαι που μεριμνάς ; Τριστός Ώνέστη !
Ξρέσβευε υπέρ ημών !
18
Βάκρυα σταλάζει ο Άθως.
Άγιο ρος 2017 / Κέρος 3
Ρον Ααβριήλ τον ασκητή τίποτα δεν βυθίζει
Γκεί που πάτησε η Ώγνή Ώγίασμα αναβλύζει .
Πταυροί με αλμύρα πάνω τους , κυματοθραύστες πίστης,
κι άψυχα ακόμα ψέλνουνε το Βόξα εν υψίστοις!
Θυρά μου σε παρακαλώ , την πόρτα να μην κλείσεις
Υίθυρος δίπλα στις καρδιές μάνας Ξορταϊτίσσης
Θαντηλοφώτιστο θρονί , ήλιος μες στο σκοτάδι.
Ένα παράθυρο ανοιχτό , καρτέρι για σημάδι !
19
Κετά την πρωινή τράπεζα με τις άλαδες φακές , μπαίνουμε στο
καθολικό της Ηβήρων . Ν πανύψηλος πατήρ. Ι μας μιλά για το
ιστορικό της Κονής ξανά . Καζί μας πολλοί περαστικοί
προσκυνητές . Ώνάμεσά τους και ο …Οωμνιός αδελφός μας ο
Ππύρος από την Γνωμένη Οωμιοσύνη ! Ταρήκαμε τόσο που
ανταμώσαμε εδώ στον ομφαλό της Ηβήρων , πάνω στο ψηφιδωτό
δάπεδο με την τεράστια ιστορία . Έργο δέκα αιώνων ασύλληπτης
έμπνευσης και τέχνης. Ράλαντα που υπερπολλαπλασιάστηκαν
και φανερώνονται σε ψηφίδες μπροστά μας . Πμάλτα , μάρμαρα
και γρανίτες, χρώματα φωτεινά που παιχνιδίζουν αέναα με του
ιλαρού φωτός τις δεσμίδες , σχήματα που δεν σταματούν να
προσφέρουν ιερούς συμβολισμούς του ανάρχου και του
ατελευτήτου . Ρο τρίμορφο στα δεξιά όλους μας ευλογεί καθώς
βγαίνουμε . Ώρώματα αθανασίας ξεχύνονται από τα λείψανα
στον μικρό ναό των Ώρχαγγέλων εντός του καθολικού .
Πυγκεντρωμένοι εκεί εκατοντάδες Άγιοι . Ξριν χρόνια ο π. Ι.
μας είχε δώσει έναν έντυπο κατάλογο με αριθμημένα τα λείψανα.
Γίχαμε τότε τόσο εκπλαγεί από το πλήθος . λο το συναξάρι
ενώπιόν μας ξανά ! πως πάντα κάτι διαφορετικό τώρα θα
μιλήσει μέσα σου από τούτον τον θησαυρό . Ρο δεξί πόδι της
Ώγίας Σωτεινής της Παμαρείτιδος . Άφθαρτο , έτοιμο πάλι να
σπεύσει στην πόλη , εκεί να οδηγήσει την γυναίκα εκ της
Παμαρείας , για να διαλαλήσει πλέον σε όλους : δεῦτε ἴδετε
ἄνθρωπον ὃς εἶπέ μοι πάντα ὅσα ἐποίησα ! οὗτός ἐστιν ὁ Τριστός!
Λα και 3 αδέλφια μαζί στην ίδια λειψανοθήκη ! Κέγας
ΐασίλειος , Άγιος Αρηγόριος Λύσσης και Ώγία Κακρίνα ! Ρρείς
από την Ώγία Νικογένεια των οκτώ, εδώ μπροστά στα έκθαμβα
μάτια μας ενωμένοι .Ρων τριών αυταδέλφων τα θεία
λείψανα…ξεκινά κάποιος να σιγοψέλνει προς το Πυνάναρχον
λόγον σε ήχο πλ του α΄ το απολυτίκιο που υπάρχει μέσα στη
λειψανοθήκη και έχουν συνθέσει οι Ηβηρίτες για τους τρεις τους
! Βίπλα τους έχουν οι Άγιοι την αγαπημένη τους αδελφή ! Ώυτή
που τους ενέπνευσε την δούλωση στον Γλευθερωτή Τριστό !
Ζεία γεννεά , κτάριθμον σύστημα των θεραπόντων Τριστού .
20
Κεσημέρι πρώτης μας μέρας στο ρος . πως πάντα οι φυσικοί
όροι και οι νόμοι αποκτούν τις οικείες μας πλέον Ώθωνικές τους
ιδιότητες . Ν χωροχρόνος σε μια απερινόητη αδρανοποίηση .
Ξότε ήταν που ξημέρωσε και πόσα χώρεσαν σε αυτήν την
απόσταση ; Τίλιες μέρες μας , σαν μια ακόμα στην παράταση του
ελέους του Ξανευεργέτη. Τίλιες νέες πρωτοσυνάντητες
εκφάνσεις του Ζεού σε μια εικόνα , σε μια μορφή σε ένα μικρό
κομμάτι γης, σε έναν Πταυρό φτιαγμένο πρόχειρα με κομμάτια
από σπασμένο καλάμι, με ένα ξεφτισμένο σχοινί για ένωση .
Βίπλα του χαραγμένα σε μαρμαρόπετρες ονόματα εμπεριστάτων .
Ξου το καταλάβατε ; εύλογα θα ρωτήσει κάποιος . Κα στο
Πταυρό, πάντα ο πόνος είναι ακουμπισμένος . Θαι όποιος
απαρνιέται τον εαυτό του για να τον ακολουθήσει , στα σίγουρα
δοκιμάζει περιστάσεις θλίψεων και πόνου . Ώυτόν τον φτηνό και
συνάμα τόσο πανάκριβο Πταυρό , τον αντικρίσαμε κοντά στο
αγίασμα της Ηβήρων. Γκεί που πρωτοπάτησε η Έφορος του Άθω
Ξορταϊτισσα, σαν ο καλόγερος Ααβριήλ έβγαλε την ευκλεή
εικόνα της , έξω από την θάλασσα όπου εκείνη όρθια επέπλεε .
Παν άλλος Ξέτρος ο μοναχός , νίκησε την ολιγοπιστία και την
τάξη της φύσεως και περπάτησε πάνω στα κύματα για να την
παραλάβει . Γκεί που με δέος και ανείπωτη ευλάβεια την
απέθεσε μόλις βγήκε στη στεριά, ανέβλυσε και αναβλύζει ως και
σήμερα αγίασμα .Πυνήθως βιαστικά ερχόμαστε στην αναχώρησή
μας , μα σήμερα θέλαμε να έχουμε χρόνο μπροστά μας για να
συνειδητοποιήσουμε την ευλογία και τούτου του σεβάσματος . Ε
ροή των προσκυνητών αδιάκοπη . Ένας ασκητικότατος Βεσπότης
με ευλάβεια και σιωπηλά πλησιάζει . Ξροσκυνά , πίνει
αγιασμένο νερό από το κοινό κουπάκι και συγκινημένος βγαίνει .
Ξαίρνουμε την ευχή του και εισερχόμαστε και εμείς . Ιίγα
σκαλάκια πιο κάτω από τη γη , άλλη μια Δωοδόχος πηγή να
δροσίσει και να σβήσει . Ιαξεύματα και οπές στους τοίχους . λα
σαν να φτιάχτηκαν για να φανερώνουν το άχραντο πρόσωπο της
Ξροστάτιδος. Ξαντού ξεπροβάλλει αυτό όπως και ο Πταυρός . Πτα
δέντρα στους τοίχους και στις μάντρες σε πόρτες και παραθύρια.
Ώπό κάθε υλικό, φτιαγμένοι για να αντέχουν και να
αποκρούουν επιθέσεις . Πτον αρσανά της Ηβήρων το ψαράδικο
21
καϊκι περιμένει τους δικούς του εκατόν και πεντήκοντα ιχθύς
να ευλογηθεί . Πτην άκρη ένας σιδερένιος Πταυρός καρτερά
τρικυμισμένα νερά να σπάσουν πάνω του . Ώκλόνητος και
απειρόφοβος …αρσανάρης . Πκουριά και αλμύρα μαρτυρούν τα
παλαίσματα και τις νίκες του . Σύλακας και φάρος θραύει
κύματα άγρια επαφρίζοντα αισχύνας …( ΗΝΒΏ 13) Ιίγη ξεκούραση
στο δωμάτιο ως τον εσπερινό . Ν Ζεοδόσης και ο Σώτης γράφουν
ονόματα για μνημόνευση. Βεν μένει ίχνος λευκού στο χαρτί τους.
Ν Λίκος σημειώνει μνήμες της πρώτης μέρας στο δικό του
τετράδιο . Πτην διπλανή βιβλιοθήκη αναζητάμε λόγον αγαθόν .
Κας τον προσφέρει ένας αοίδημος πολυγραφότατος Ηεράρχης , ο
κυρός Βιονύσιος Υαριανός μέσα από ένα υπέροχο πόνημά του με
τίτλο : Γικόνες έμψυχοι . Γκεί Ώγιολογικά κηρύγματα του
μακαριστού Περβίων και Θοζάνης . Ένα τρίπτυχο ζωής η
Νρθόδοξη Ιατρεία . Πυναξάρι , τροπάρι , εικόνισμα ! χι
θεωρίες. Κόνο Σως ! Ξρόσωπα και γεγονότα στη ζωή της
Γκκλησίας !
Πτο καθολικό για τον εσπερινό. Ν Πταυρός με το τίμιο ξύλο
ακόμα στο προσκυνητάρι , μέσα σε μια φωλιά σταυρολούλουδων
, κάπως μαραμένων από τις μέρες στην όψη και στην αφή , μα
όχι στην ευωδία. Δυγώνει η απόδοση της Γορτής Ρου. Ρο
μεγαλείο του , ανεξάντλητο στα γράμματα του Κηναίου και
αυτών των σελίδων του Πεπτέμβρη . Κε την πεποίθηση του
Πταυρού μια χορεία εκλεκτή , μια Ζεόπεμπτη οικογένεια ,
προπορεύεται των Ώγίων της νέας ημέρας . Πτον κοντινό μας
Κυλοπόταμο πανηγυρίζουν και αγρυπνούν απόψε για τον
προστάτη τους ! Ν Άγιος Γυστάθιος, ο Έλληνας στρατηλάτης
Ξλακίδας , με την Ηώβειο υπομονή που πάντα θριαμβεύει και
στεφανώνεται ! Πε λίγες γραμμές δοξαστικού όλα ζωντανεύουν
μπροστά σου ! Πήμερα η κλήση , ο αγώνας, το μαρτύριο, το
στεφάνι του Ξαραδείσου ! λα στον ευλογημένο Γνεστωτικό της
Νρθοδοξίας μας . Μανά τα λόγια του μακαριστού Βιονυσίου στο
προσκήνιο ! Ένα τρίπτυχο ζωής η Νρθόδοξη Ιατρεία . Πυναξάρι ,
τροπάρι , εικόνισμα ! Ξόσο νόημα αποκτούν τα γραφτά του
λόγιου Βεσπότη, ιδίως όταν εισέρχεσαι στο παρεκκλήσι της
22
Ξορταϊτισσας . Βεν έχεις ανάγκη τίποτα να θυμηθείς από όλα όσα
έχεις διαβάσει ή έχεις ακούσει . Αεμίζει η ψυχή σου από την θέα
Ρης ! Λα αρθρώσει λέξη η γλώσσα ή ο νους δεν καταφέρνει !
Κόνο της ψυχής τα μάτια , δεν χορταίνουν να ρουφάνε την κάθε
ιερή στιγμή ! Ξαράκληση ξεκινά μπροστά στην Ξορταϊτισσα .
λοι όρθιοι , στριμωγμένοι , μα τόσο χαρούμενοι για αυτήν την
εμπειρία αληθινής Δωής . Ούσαι πάσης ανάγκης, και προβολής
Άχραντε, ταύτην σου την ποίμνην Ξαρθένε, ανακειμένην σοι,
και πάσαν άδικον βουλήν διάλυε τάχος, κατ΄αυτής δεόμεθα, ω
ΞορταΎτισσα. Βιάσωσον ω ΞορταΎτισσα Ξάναγνε Ζεοτόκε, πάσης
βλάβης και αναγκών τε και θλίψεων, τους ολοψύχως
προστρέχοντας τη ση σκέπη. Λόσους ποικίλας θεραπεύει, και
ακάθαρτα πνεύματα διώκει, της Γικόνος της σης, η χάρις
Ζεοτόκε εντεύθεν ΞορταΎτισσα, πάσα γλώσσα σε δοξάζει. Υέλνει
ο ηγούμενος Λαθαναήλ και οι Ηβηρίτες . Κετανίζουν όλοι
μπροστά της και κάτι της ψιθυρίζουν . Στάνουν μπροστά της, να
της απιθώσουν πόθους και πάθη . Ηκέτες της θείας της επέμβασης
, εν εκείνη τη ώρα από τα χέρια του πονηρού κοσμοκράτορος .
Αεμάτο το αργυρωμένο πουκάμισό της από τάματα . Ώμέτρητα
επισκοπικά και ιερατικά εγκόλπια , μετάλλια, παράσημα ,
ανεκτίμητα τιμαλφή . Θάποτε, ένας προσκυνητής σκανδαλίστηκε
από το πλήθος των αφιερωμάτων . - Γγώ , σκεφτόταν, την
Ξαναγία την θέλω ταπεινή και φτωχή , όχι πλούσια,
πλουμισμένη με ασήμια και χρυσάφια … Παν πήρε τον ανήφορο
να φύγει , τον έπιασε ένας πόνος αβάσταγος .- Ξαναγία μου!
φώναξε , βοήθα με, Ξαναγία μου και εγώ θα σου φέρω δυο χρυσά
φλουριά ! Ώμέσως γίνηκε καλά ! Ιίγο πιο πάνω του
παρουσιάστηκε η ίδια η Ξαναγία και του λέει : -Έτσι έχω γεμίσει
με φλουριά και τάματα ! Ξοτέ δεν ζήτησα τίποτα να μου φέρουν!
Πκέφτομαι πως τα περισσότερα από αυτά τα ολόλαμπα ταξίματα ,
κάποτε ακουμπούσαν στο μέρος της καρδιάς όσων τα αφιέρωσαν .
Ρώρα αγγίζουν την ακατάπαυστα δεομένη, την σφόδρα σύμπονη
και συμπάσχουσα καρδιά της Θυρίας Ζεοτόκου. Γμείς δεν σου
φέραμε τίποτα Βέσποινα του κόσμου … Νύτε καν λίγα φτωχά
αγριολούλουδα όπως εκείνα που σου έφερνε ο Άγιος Ξαϊσιος, που
23
ντρεπόταν να έρθει μπροστά σου , να σε εκλιπαρήσει με άδεια
χέρια! Ιάβε σαν τάμα μας , ό,τι πιο πολύτιμο έχουμε πάνω μας ,
την ρανίδα από το δάκρυ που ξεπρόβαλλε Ξαναγιά μου αυτήν
την ευλογημένη ώρα και κράτα το εκεί , στο μέρος της
απέραντης καρδιάς σου , αληθινό και αστέγνωτο. Θαι πρέσβευε
Κάνα Ξορταϊτισσα Πτον τα πάντα Ξαρέχοντα, να μας χαρίσει
διεξόδους υδάτων επεί ουκ εφυλάξαμεν τον νόμον Ρου.(ΥΏΙΚ.118,136)
Γν εσπέρα, πρωί, και μεσημβρία , εν ημέρα, νυκτί και πάση ώρα,
και εν παντί καιρώ καθικετεύω σε, στένων και δακρύων,
ασπάζομαι φόβω σην σεπτήν Γικόνα. Βεν σταματήσαμε να
μπαινοβγαίνουμε στο παρεκκλήσι της Ξορταϊτίσσης . Πε κάθε
ευκαιρία και μέσα στην ημέρα , κάθε που ξεκλείδωνε για
περαστικούς προσκυνητές ο …επόπτης της χάριτος ο
…ανοιξαντάρης Ζεοδόσης μας έδινε το σύνθημα :- Άνοιξε η
Ξαναγία ! Κετά την εσπερινή τράπεζα , ξανά εκεί λοιπόν για το
Ώπόδειπνο με τους Ταιρετισμούς της ! Βεν έλειπε πάλι κανείς !
Λιώθουμε το ομοθυμαδόν των Ηβηριτών στο τελευταίο χαίρε , στο
Άξιον Γστίν και στο απολυτίκι της : Ρην θείαν Που Γικόνα
δεδεγμένοι εν θαύματι, Ξυλωρόν Ξαρθένε και σκέπην και
Ξροστάτιδα έχομεν, του κλήρου σοι οι τρόφιμοι αεί, και Που ως
αφομείωμα ημείς, την Ώυτήν Που προσκυνούντες από ψυχής,
βοώμεν σοι Ζεοτόκε ˙ δόξα τη παναγάθω Που βουλή, δόξα τη
προστασία Που, δόξα τη προς ημάς Ώγνή θεία προνοία Που.
Αονατίζουμε όλοι για τελευταία φορά πριν τον βαθύ όρθρο. Πε
λίγο η Ξορταϊτισσα μένει μόνη . Νι μεγάλες καντήλες της, με το
αστείρευτο καθάριο φως τους, ικανό να διαλύσει και το πιο
άγριο σκοτάδι , δορυφορούν την Ξάνσεπτη Θόρη με μια ασύνορη
ζώνη ακτινοβολίας ! Λύχτα σιγά-σιγά σκεπάζει την αυλή της .
Ιίγα μέτρα πιο πάνω , το παρεκκλήσι του Ριμίου Ξροδρόμου .
Πτέκομαι και από τα θαμπωμένα του τζάμια κοιτάω μέσα . Πτα
σίγουρα ο άνθρωπος μπορεί να σταματήσει τον χρόνο σε ό,τι τον
αγιάζει . Βεν έχουν αγγίξει σχεδόν τίποτα οι Ηβηρίτες . Βεν έχουν
παραμελήσει , έχουν σεβαστεί ! Πυναντώ τον Σώτη , πού αλλού ;
έξω απ την Ξορταϊτισσα . «Θλέβει» Σως από ένα ανοιχτό
παραθύρι πίσω από τον δεξιό χορό . Ίσως να καρτερά ένα σάλεμα
24
του καντηλιού της . Θουράγιο και ελπίδα από ένα σημάδι , ένα
μήνυμα παράτασης Νυρανίου ελέους ! Κόνο εδώ του
παραθυριού η θέα είναι συγκλονιστική , όταν κοιτάς προς τα
μέσα ! Ώρνείται ο αδελφός μας να αφήσει τούτο το διαρκές θαύμα.
Θάθε ελάχιστο δευτερόλεπτο είναι και για αυτόν λυτρωτικό .
Έχει πλήρη συναίσθηση της ευλογίας . Άλλοι, χιλιάδες
χιλιόμετρα μακριά προσπαθούν να έχουν μια αδιάλειπτη επαφή
μαζί της ! Λα το παράδειγμα των ορθοδόξων αδελφών μας των
Νυκρανών , που έφτιαξαν στο μακρινό Λτνιπροπετρόφσκ , Λαό
προς τιμήν της εικόνας της Ξαναγίας ΞορταΎτισσας των Ηβήρων,
σε ένα ξέφωτο μέσα στο πυκνόφυτο δάσος !
Ιίγες ώρες ως το μεσονυκτικό ! Όπνος, τύπος του θανάτου …«οὐ
φοβηθήσῃ ἀπὸ φόβου νυκτερινοῦ, ἀπὸ βέλους πετομένου ἡμέρας,
ἀπὸ πράγματος ἐν σκότει διαπορευομένου» Πτο ρος μόνο η
πίστη βαθεία , όχι ο ύπνος ! Ώυτός διακόπτεται απ την
εγρήγορση και την ανάγκη της ψυχής για δοξολογία . Ρο τάλαντο
χτυπά στις 3. Ώκοίμητοι πάντα οι ασώματοι μα και οι εν σώματι
άγγελοι , με το τάλαντο σαλπίζουν όπως κάποτε θα ηχήσει η
σάλπιγγα πριν την Βευτέρα παρουσία .Νι μοναχοί , υιοί φωτός
εισέρχονται στο καθολικό ! Ώνύστακτες καρδιές, νήφουσες
υπάρξεις ! λοι οι Άγιοι παρόντες , κατεβαίνουν από τους
τοίχους να δεηθούν με τα λόγια των συνομίλων τους Γφραίμ ,
Καρδαρίου και ΐασιλείου. Πτο ελάχιστο φως μιας φλόγας , οι
ισχνές φωνές των μοναχών αναπέμπουν προσευχές . λα
λαμπροφόρα και κρυστάλλινα . Ξαραδόξως εύοπτα και εύηχα. Ρα
μάτια μεγαλώνουν στο σκοτάδι, κι οι ακοές στη σιωπή όπως θα
έλεγε κι ο ποιητής ! (σ.σ.Άγγελος Πικελιανός, «Ν διθύραμβος του ρόδου».)
Ξαρατηρούμε 2 νέους να μπαίνουν και να στέκονται όρθιοι ,
στις κάτω άκρες του ψηφιδωτού δαπέδου . Σανταζόμαστε στην
αρχή , πως περιμένουν να συνηθίσουν τα μάτια τους και έπειτα
να δουν τα αρκετά διαθέσιμα άδεια στασίδια . Κας διαψεύδουν,
καθώς για τις 2 επόμενες ώρες , ως και το τέλος του όρθρου θα
μείνουν εκεί , σχεδόν ακίνητοι , σαν λαμπάδες από θεία ζέση
καιόμενες . Ώπέναντί τους , το τέμπλο του Ζεοφάνους του
Θρητός . Ένα περιώνυμο … εκδοτήριο εισιτηρίων για τους
25
Νυρανούς ! Πτην διαδρομή ανάμεσα , παλεύουν η δεινή ραθυμία
και η μεγάλη μετάνοια ! Ν καθένας προσφέρει ό,τι μπορεί και
ό,τι η διάκρισή του επιτρέπει σαν θυσία να φτάσει στον Βίκαιο
Ξαντεπόπτη . Άλλος κάθεται ελάχιστα , άλλος όρθιος , μόνο
κάπου-κάπου στηρίζεται , άλλος γαλήνια κοιμάται μέσα στην
κιβωτό της σωτηρίας . ! Θύριε ίδε μου τον κόπον όσος ….
Κεταφερόμαστε στην Ξορταϊτισσα για την Ζεία Ιειτουργία και
την μεταλαβιά μας . ΐρίσκουμε ελάχιστο χώρο στην είσοδο μετά
τον νάρθηκα . Πτα αριστερά μας ακριβώς , αγιογραφημένος
ολόσωμος ο Άγιος Αοβδελάς . Κεγαλομάρτυς πολύαθλος, γιός
Ξέρση βασιλιά, τον οποίον έγδαρε ζωντανό ο ίδιος του ο
ειδωλολάτρης Ξατέρας. Θάπου εδώ κοντά στην Ηβήρων ,
υπάρχει ένα κελί αφιερωμένο σε αυτόν ! Ένας τόσο άσημος Άγιος
έξω σε εμάς στους πολλούς τούτου του απατεώνα κόσμου ! Θαι
εδώ στο ρος ο Άγιος Αοβδελάς προσκεκλημένος πάντα στην
εκλεκτή χορεία της Ξορταϊτίσσης ! Πε λίγες μόνο μέρες η ιερή
του μνήμη ! Ξόσο αδικούμε τους εαυτούς μας , όταν καθημερινά
δεν διαβάζουμε το συναξάρι ! Ξόσοι ακλόνητοι μεσίτες περνούν
από μπροστά μας και εμείς ανυποψίαστοι φορτώνουμε την μνήμη
μας με όλα τα άχρηστα και άγευστα …Ηδού μπροστά μας ο Ζεός !
Κόνο αν τον γευθείς θα γνωρίσεις την χρηστότητά Ρου ! Βια
πρεσβειών της περαγίας Κητρός σου Θύριε της Ξορταϊτίσσης ,
θεράπευσον της ψυχής μου τα τραύματα και όλον με αγίασον
και καταξίωσον όπως κοινωνήσω Που του μυστικού θείου
δείπνου ο ταλαίπωρος !
26
Βάκρυα σταλάζει ο Άθωνας.
Άγιο ρος 2017 / Κέρος 4
Γυχαριστία ακούγεται απ του Νυρανού τους ψάλτες.
Πτον άμβωνα της κλίμακος οι ταπεινοί αναβάτες!
Ρου Νσίου Βαυίδ οι εκλεκτοί , θυμούνται τις κουρές τους.
Ξαπαδοπαίδια λαχταρούν κι αυτά τις φορεσιές τους!
27
Γίναι η σιωπή ασυνάντητη, προστάζει να ειρηνέψεις.
Ξλούσιος να σαι στη ματιά και φειδωλός στις λέξεις .
Θιβούρια είναι έτοιμα , σταυροί που θα γραφτούνε
Ρα έσχατα μη λησμονηθούν , πως όλα θα κριθούνε .
Ρρίτη μέρα της εβδομάδας ξημέρωσε στην Ηβήρων . Κέσα στην
Ξορταϊτισσα , αξιωνόμαστε να μεταλάβουμε των αχράντων και
επουρανίων δωρεών . Ξόσο βαθιά εισχωρούν οι λόγοι της
ευχαριστίας προς την Γυλογημένη και Βεδοξασμένη Ζεοτόκο !
Ρα νοητά μάτια της καρδιάς , φωτίζονται από το Σως της . Θαι
τίποτα άλλο δεν ζητούν σαν μεσιτεία από Γκείνην , παρά μόνο
την , ως την τελευταία αναπνοή , ένωση μετά του ιού Ρης , εις
άφεσιν αμαρτιών και εις ζωήν αιώνιον ! Πτην αγιογραφημένη
μεγάλη Ρράπεζα, όλοι αθόρυβα πίνουμε τσάι με παξιμάδι και
ελιές . Ώνάγνωσμα τόσο ωφέλιμο η σιγή και τα ειλητάρια των
θείων μυσταγωγών που ολοζώντανοι και προστατευτικά μας
περιστοιχίζουν . Κια πολύ στενή σκαλίτσα μέσα από μια
σκοτεινή κρύπτη , οδηγεί στο υπερώο της τράπεζας , στον
υπερυψωμένο μαρμάρινο άμβωνα, απ όπου ακούγεται ο λόγος
του Ζεού κατά τις μεγάλες μέρες και στις πανηγύρεις . Κια
παράσταση του Ώγίου Ηωάννου της κλίμακος , αγκαλιάζει την
άνοδο . Ξάθη και αρετές οι βαθμίδες αυτής της σκάλας . Θαθόλου
τυχαία η τόσο ιδιαίτερη κατασκευή της . Ρα πάθη μπορούν να σε
κατακρημνίσουν , να σε κρατήσουν στο σκοτάδι , οι αρετές να σε
ανεβάσουν στο Σως . Κα θέλει τόσο προσοχή αυτό το ανέβασμα .
Αια να χωρέσεις πρώτα και κύρια πρέπει να συγχωρέσεις , να
απαλλαγείς από ό,τι περιττό μπορεί να σε βαρύνει και να σε
κάνει να …σκαλώσεις πριν φτάσεις εκεί , για όπου προορισμένος
είσαι .
Νκτώ το πρωί . Γικόνες και ήχοι λίγο πριν απομακρυνθούμε
για τον επόμενο σταθμό μας . Ένας μεσήλικας προσκυνητής,
28
χαρούμενα και κελαηδιστά σχεδόν σφυρίζει , κοιτάζοντας ψηλά
στα δασύφυλλα δέντρα της αυλής . Κας λέει ότι ξέρει να μιλά την
γλώσσα των πετεινών του ουρανού ! ντως εκείνα
ανταποκρίνονται ! Ταμογελά με νόημα όταν τον ρωτάμε να μας
πει τι του απάντησαν ! Παν να μας λέει πως ξεκίνησαν και αυτά
την ευχαριστιακή ακολουθία τους! Πτην έκθεση αγοράζουμε
εικόνες και περιλαίμιους μικρούς σταυρούς με ξυλόγλυπτους
Γσταυρωμένους. Ιεπτομέρεια και ευχή , σκάλισμα και νύξη
ψυχής , κατάσαρκο φόρεμα και αλεξιτήριον νόσων και
επιθέσεων.
-Θάθε φορά που φεύγω από εδώ , έχω κόψει και κάτι που με
βασάνιζε ! ποκλέβουμε τον αυθόρμητο διάλογο ενός αδελφού
μας προσκυνητή , με τον υπεύθυνο λαϊκό της Έκθεσης . Γκείνος
μελετά την Θαινή διαθήκη και ενθουσιαστικά συμφωνεί μαζί
του . Βάκρυα και πάθη στα πόδια της Θυράς . Ξίστη στην
οικονομία της . Θαι αν τα πάθη αρέσκονται στο να επιστρέφουν ,
θα ναι η δική μας η μετανοημένη επιστροφή, που πάντα ελεώ
Ζεού θα νικά ! Ρο νίκος και το έλεος θα ανοίξουν την μεγάλη
πόρτα της αληθινής Δωής . Θαι εκεί πυλωρός βρίσκεται ήδη , η
Νδηγούσα προς το Σως Ξορταϊτισσα ! Ένα τελευταίο χαίρε
πριν βγούμε από την πύλη της . Ώξίωσέ μας ξανά ! Ππλαχνίσου
μας Κητροπάρθενε ! Κην αποστρέψεις ούτε για ελάχιστα το
πρόσωπό σου , θα χαθούμε αλλιώς !
Θατεβαίνουμε στην θάλασσα και περιμένουμε το λεωφορείο για
Θαρυές . Ένας νεότατος Ηβηρίτης μοναχός , μάγειρος και ψάλτης
στα διακονήματα , συνομιλεί ιδιαιτέρως με ένα σχεδόν
αμούστακο παληκαράκι , που συμπορεύεται με τον Ξατέρα του
στο ρος . Πτα μάτια του παιδιού , τόσο καθαρά καθρεφτίζεται ο
Ζεϊκός πόθος. Ρους παρατηρώ και σκέφτομαι ότι μοιάζουν πάρα
πολύ και ίσως να είναι αδέλφια κατά σάρκα . Λα αξιωθούν
κάποτε άραγε , να γίνουν και συμμοναστές και παραδελφοί κάτω
από την σκέπη Ρης ; Ώυτόματα μου έρχεται στο μυαλό η ευλογία
που θα λάβει η μάνα τους , αν με πίστη και χαρά εμπιστευθεί και
τα δυο σπλάχνα της στην Κάνα του κόσμου !
29
Γμένα η μάνα μου στην αρχή δεν το καλοπήρε που έγινα
Ηερομόναχος ! Ρώρα μετά τόσα χρόνια λέει : Κακάρι να γινόταν
και ο άλλος μου ο γιός ! Ανωριζόμαστε με τον Ταλκιδαίο πάτερ Π.
και τους δυο νεοτάτους συντοπίτες και συνοδοιπόρους του ,
παπαδοπαίδια της Ώγίας Ξαρασκευής λατρευτά , με πρόσωπα
ιλαρότατα και την προσδοκία της ιεροσύνης και της αφιέρωσης,
ζωγραφισμένη σε κάθε ικμάδα της ύπαρξής τους. Γυβοϊκά
χώματα ευλογημένα! Κας έφερε αυτή η ολιγόλεπτη κουβέντα ,
δίπλα στο ξυλουργείο και στους στοιβαγμένους κορμούς της
Ηβήρων , μέσα από κοινούς γνωστούς και αναφορές , ξανά κοντά
μας όλα τα εκλεκτά τεκνία του Νσίου Βαυίδ του εν Γυβοία ! Γίχε
ασκητέψει , διάκος ήταν ακόμα , για καιρό στην Κεγίστης
Ιαύρας ο σιος Βαυίδ ! Έχει αφήσει ίχνη θαυμαστά στα μέρη
του Ώγίου Ώθανασίου ! Θουρά του μακαριστού πατρός Θυρίλλου
προηγουμένου του Κοναστηριού του , ο πατήρ. Π. με τον οποίον
μιλάμε . Ρον ακούσαμε σε όλες τις ακολουθίες στην Ξορταϊτισσα,
να ψέλνει με υπέροχο καλογερικό ύφος ! Πε λίγο ένα αγροτικό
αυτοκίνητο από διπλανό κελλί , ήρθε να τους παραλάβει .
Πυνοδηγός ένας επίσης Γυβοιώτης στην καταγωγή Ώγιορείτης
Κοναχός . Πτο παρμπρίζ , κολλημένο ένα αυτοσχέδιο
προσκυνητάρι και ο Αέροντας Ηάκωβος Ρσαλίκης! - Βική του
κουρά είμαι εγώ ! , μας είπε ο Αέροντας όταν μας είδε να
κοιτάζουμε ! Ρι κι αν δεν ήρθε ποτέ του στο ρος, ο σιος με
συγχωρείτε ! Νι σπόροι και της δικής του…αγιοκαλλιέργειας ,
ολοένα και καρπίζουν καλώς και βλαστάνουν άνθη ευθαλέστατα
, ιδιαιτέρως σε τούτο το περιβόλι , κάποτε να τα συγκομίσει ο
Αεωργός Θύριός μας .
Πτις Θαρυές η συνήθης ζωντάνια λίγο πριν τις 10 το πρωί .
Ώποχωριζόμαστε προσωρινά για μια μέρα με τον Σώτη, που
παίρνει τον δρόμο για το ΐατοπαίδι και τον εκεί πνευματικό του.
Ώναμένουμε την ανταπόκρισή σου από Ξαραμυθία! του λέμε και
εκείνος συγκινημένος απομακρύνεται. Γίναι τόσο σημαντικό να
βρίσκεις κάποιον που να σε αναπαύει αληθινά . Ν Σώτης δεν
υπολογίζει ούτε έξοδα ούτε ταλαιπωρία . Ώρκεί να βρεθεί
30
λυτρωτικά κάτω από το πετραχήλι του ΐατοπεδινού πολύπειρου
…θεραπευτή του.
Ν λόγος του Ώγίου Ηωάννου του Πιναϊτη δίνει ιδιαίτερη έμφαση
σε τούτη την ευλογημένη …αποκοτιά του αδελφού μας . «Γίναι κάτι
φυσικό να βλέπει ο άρρωστος τον ιατρό και να αισθάνεται χαρά. Έστω κι αν δεν
λάβει καμία ωφέλεια από αυτόν. Ώπόκτησε λοιπόν και συ, ω θαυμάσιε λέει προς τον
ποιμένα –πνευματικό, έμπλαστρα, κολλύρια, ποτά, σπόγγους, αναισθητικά,
φλεβοτόμα, καυτήρες, αλοιφές, υπνωτικά, μαχαίρια και επιδέσμους. Ών δεν έχουμε
αυτά, πως θα φανεί η επιστήμη μας;» (Ώγ.Ηωάννου Θλίμακος /Ιόγος προς Ξοιμένα).
Πτα καφενεδάκια μπαινοβγαίνουν φορτωμένοι οι περιηγητές της
αγιωνύμου γης . Πε ένα από αυτά συναντάμε τον Ώγιοτριαδίτη
παπά –Αιώργη από τα μέρη μας , μαζί με την πολυμελή του
συνοδεία . Θάθε Σθινόπωρο εδώ και χρόνους πολλούς ο
Σιλαγιορείτης παπάς μυεί στις αθωνικές αλήθειες τους ενορίτες
του. Γίναι τόσο εμφανής η υπέροχη αλλοίωση που έχουν υποστεί
στις ψυχές τους όλοι τους, μετά από αυτήν την μακρόχρονη
συνοδοιπορία ! Θαι πόσους …νεοσύλλεκτους αναζητητές της
αλήθειας δεν παίρνει μαζί του ο παπά-Αιώργης κάθε χρόνο ,
δίχως να υπολογίζει δυσκολίες , αταίριαστα , διατυπώσεις …
Πήμερα βγαίνουν μετά από μια εβδομάδα στο ρος . Ν αδελφός
μας ο Βημοσθένης, γαλήνιος και με τη χαρά του Ζεού να
αποτυπώνεται στο είναι του , μας διηγείται μέσα στο Ιεωφορείο
για Βάφνη εν τάχει τις πρώτες του εντυπώσεις από το φετινό
ταξίδι τους που ολοκληρώνεται . Ρον ενοχλεί κάπως η σταδιακή
εκκοσμίσκευση του ρους . Κα δεν μένει σε αυτό . Πε μια
«πορεία πολέμου» , σίγουρα θα υπάρξουν απώλειες και
υποχωρήσεις . Νι φανοί των ποιμένων - ιχνηλατών να μην
σβήνουν μόνο . Ρο δόγμα , η Νρθοδοξία να μην πληγώνονται
θανάσιμα . Νικονομίες θα γίνουν και θα ναι ευλογημένες , αρκεί
να μην οδηγήσουν σε κακόδοξες παραοικονομίες . Ώπό παντού
ακούγεται βέβαια όλο και πιο έντονο το «έως πότε Θύριε» , μα
Βόξα τω Ζεώ οι κρήνες Ρου ακόμα δεν στέρεψαν από
φιλανθρωπία και μακροθυμία … Θαι έχει αρκετές ακόμα εδώ !
Ώποχαιρετάμε τους Ώργολιδείς αδελφούς μας , μιας και εμείς
κατεβαίνουμε λίγο πιο πάνω από την Βάφνη , στην στροφή του
31
δρόμου για Μηροποτάμου . Ξρώτη μας επίσκεψη σε ένα
Κοναστήρι, που δεν υπάρχει φορά στην είσοδο ή στο φευγιό μας
, που να μην το έχουμε από μακριά έστω θαυμάσει . Άλλη μια
πύλη ιστορικού κοινοβίου προστίθεται σε αυτές που έχουμε
διαβεί . Ιίγα μέτρα πριν, στις κληματοσκέπαστες πέργολες της
εισόδου , συναντάμε τον αδελφό μας Ώντώνη, τον πέμπτο φετινό
συνοδίτη μας , που ήδη μας περίμενε , αφού είχε μπει κι αυτός
με το πρωινό πλοίο . Καζί του και δυο Πέρβοι νεαροί
προσκυνητές . Ξρώτη του φορά στο ρος . Κονή της μετανοίας
του, το περίβλεπτο φρούριο της Μηροποτάμου! ΐλέποντάς τον ,
σκέφτομαι πως όπως πανηγύρι γίνεται στον Νυρανό «επί ενί
αμαρτωλώ μετανοούντι» , έτσι και τούτες τις στιγμές , μια παν
χαρμόσυνη γιορτή θα έχει στηθεί στην ουράνια χορεία των εν
σώματι Ώγγέλων Ξατέρων του Άθω , για τους σημερινούς
νιοφερμένους , όπως ο Ώντώνιος ! Αιορτή όμως μόνο για εκείνους
, που προσεγγίζουν τούτο το ταξίδι, όχι εκδρομικά , σαν μια από
τις πολλές ταξιδιωτικές εμπειρίες , μα έχοντας στην ψυχή τους
το ψαλμικό : «τι την ανομίαν μου εγώ γινώσκω και η αμαρτία
μου ενώπιόν μου εστί διαπαντός». Κόνο έτσι στήνεται το
πανηγύρι στον …Άνω Άθωνα. Ώιώνια αφορμή η μετάνοια !
Πημερινή ο αδελφός μας !
πως στο διάβα της ζωής συναντάς διαφορετικά είδη ομορφιάς ,
παράξενης και πρωτόγνωρης , έτσι και εδώ στον χιλιόχρωμο
τούτο λειμώνα, συνειδητοποιούμε και ανακαλύπτουμε πως
υπάρχουν και διαφορετικά είδη σιωπής και γαλήνης ! λα εδώ
σε κελεύουν να ειρηνέψεις , να γίνεις φειδωλός στους λόγους
που θα αρθρώσεις , ακόρεστος σε όλα αυτά που άφατα θα νιώσεις .
Μηροποταμινή ησυχία ! Άμοιαστη με όλες τις άλλες και
απερίγραπτη με κοινές λέξεις ! Κόνο ο σοφός παροιμιαστής
μπορεί να σε εξυμνήσει ! “Ἀνήρ δέ φρόνιμος , ἡσυχίαν ἄγει” ( Ξαρ.
11,12»1.)
Ρο πιστοποιούμε αμέσως, μόλις συναντάμε τον αρχοντάρη
Κοναχό . Νύτε ένας παραπανήσιος λόγος από το στόμα του . Ρα
απολύτως αναγκαία ! Ξόσο δύσκολο τούτο το πάλαισμα ! Θαι
πόσο αγνοούμε και ενίοτε παρεξηγούμε και λοιδορούμε την
32
έκφρασή του . Θριτήριο και αυτό εν εκείνη τη ημέρα …Θακό
ασυγκράτητο , γεμάτη από δηλητήριο του θανάτου η γλώσσα ,
κατά τον αδελφόθεο Άγιο Ηάκωβο. Γν αυτή ευλογούμεν και εν
αυτή καταρώμεθα … Ταλινό και πηδάλιο έχουν οι
Μηροποταμινοί στην γλώσσα ! Ώπό αυτήν την πηγή να ρέει
μόνο το γλυκό , το ξεδιψαστικό νερό και όχι το αλυκόν !
Βωμάτιο στον πρώτο όροφο δίπλα στην ξακουστή βιβλιοθήκη και
το αναγνωστήριο της Μηροποτάμου. Γκεί υπέροχα
βιβλιοδετημένα όλα τα αμέτρητα βιβλία . Φς και το πλέον μικρό
στο σχήμα . Ξροστατεύονται έτσι από την φθορά τα άφθαρτα και
ανόθευτα λόγια των Ξατέρων και των Αερόντων . Βείγμα
απέραντου σεβασμού και τάξης υποδειγματικής. Πτις δυο ώρες
που έχουμε ως την προσκύνηση των τιμίων λειψάνων,
παίρνουμε τον ανήφορο από την Μηροποτάμου , ως το μακρινό
κελί με τους 2 Αέροντες , που υπολογίσαμε ότι βρισκόταν σε
απόσταση περίπου μισής ώρας με τα πόδια . Ν Ώντώνης δεν
σταματά να θαυμάζει και να «εγκλωβίζει» τις πρώτες του
Ώθωνικές παραστάσεις . σο ανεβαίνουμε , τόσο περισσότερο
ενθουσιάζεται από την ακίβδηλη φυσική καλλονή .Έτοιμες οι
χρυσές χονδρολιές για το μάζεμά τους . Πυκιές με σύκα μεγάλα
και ώριμα , μια στροφή πριν την είσοδο του κελιού . Βεν έχει
ευλογία όμως να κόψουμε . Ή τουλάχιστον, δεν βλέπουμε
κάποιον για να ζητήσουμε . Ρο «έχει ευλογία» είναι μια πολύ
συνηθισμένη φράση στο Άγιο ρος . Πημαίνει ότι έχεις την άδεια
για να κάνεις κάτι , το οτιδήποτε , το πλέον φυσιολογικό , όπως
το να κόψεις για να φας ένα σύκο , από μια έρμη και κατάφορτη
από καρπούς συκιά στις πλαγιές της Μηροποτάμου ένα μεσημέρι
Νκτώβρη . Κα όταν τα καταφέρεις , έστω στιγμιαία, να
υποτάξεις την λογική και το θέλω σου σε έναν άγραφο μα
πολυσέβαστο Ώθωνικό νόμο και δεν κόψεις έναν καρπό από
δέντρο αγλαόκαρπο, επειδή δεν πήρες ευλογία για αυτό , είναι
σαν να αφανίζεις από τη ρίζα , ένα από τα αναρίθμητα δέντρα
στον… αχανή αγρό του εγώ σου !
- Βι ευχών των Ώγίων Ξατέρων ημών Θύριε Ηησού Τριστέ ο Ζεός
ελέησον και σώσον ημάς… Θαρτεράμε να ακουστεί το Ώμήν μέσα
33
από το κελί . Γπαναλαμβάνουμε το γνωστό Ώγιορείτικο …
χτύπημα στην πόρτα , μα απόκριση δεν παίρνουμε . Έτσι ,
είπαμε εμείς το …Αένοιτο και αρχίσαμε να περιεργαζόμαστε τον
χώρο . Ξανέμορφο εκκλησάκι στην αυλή πιο μεγάλο από τα
συνήθη κελιώτικα . Κπαλκονάκια κρεμαστά και απλωταριές , με
ανεμπόδιστη γαλάζια θέα στην Βάφνη και στον υπέροχο Ώθωνικό
νότο. Θήποι σε διαφορετικά επίπεδα , με άφθονα φυτέματα και
μποστανικά της εποχής . Θαι εκεί δίπλα , αντικριστά σχεδόν στο
ιερό της καλύβης, φυτεμένοι στο χώμα δυο Πταυροί . Κπροστά
τους μόνο χώμα , μετρημένο όσο για να χωρέσουν μέσα του δυο
σαρκία . Βεν υπήρχαν ονόματα πάνω στους Πταυρούς ούτε η εν
Θυρίω κοίμηση κανενός αναγραφόταν , το εν ΘΦ δηλαδή που
πολλούς έχει μπερδέψει στέλνοντας τον λογισμό τους στα
…Βωδεκάνησα . Ώυτοί οι Πταυροί , είναι των 2 γερόντων του
κελιού τα χαλινάρια , τα δικά τους πηδάλια και η ξεχωριστή εξ
ουρανού φωνή και παραίνεση : «Κιμνήσκου τα έσχατά σου και ου
μη αμαρτήσης εις τον αιώνα» ( Ποφία Πειράχ 8΄36.)
34
Βάκρυα σταλάζει ο Άθωνας.
Άγιο ρος 2017 / Κέρος 5
Ώπόγονοι Ρσε -Ώθωνιτών , παπάς και πρεσβυτέρα!
Κε των ανέμων τα φτερά , με μυρωμένο αγέρα ,
έρχονται και μας συναντούν σ αγνάντι ευλογημένο,
μαζί μας να αναπέμψουνε εκστάσεως τον αίνο !
Μύλο Δωής ορθώνεται , του ουρανού ισοστάσιο !
Ξαράδεισος πανόλβιος , θυσίας το θαυμάσιο !
Παράντα μάρτυρες κρατούν την πίστη μες στην λίμνη!
Ζρόισμα Ώγγέλου ακούγεται και νικητήριοι ύμνοι !
35
Τρόνοι πολλοί κι αν έφυγαν θύμηση δεν γερνάει.
Πτο ματωμένο πρόσωπο το τέκνο του φιλάει!
Μηροποτάμου του Γφραίμ , τους λόγους συναντάμε .
τις μνήμες τις σωτήριες, μες στην νυχτιά διψάμε !
Βώδεκα και μισή , μεσημέρι Ρρίτης , αντιμέτωποι με την
…εκφραστική μας φτώχεια και την έλλειψη πρωτοτυπίας ! Ρο
ξανασκεφτόμαστε και το ξαναλέμε : Σαίνεται τόσο πολύς ο
καιρός που κύλησε από τότε που πατήσαμε και για φέτος την
Ώγιορείτικη γη …. Κόλις μία μέρα και κάτι ώρες! Θαθόμαστε με
τον Λικόλα στο καταπληκτικό υπαίθριο αρχονταρίκι , έξω
ακριβώς από των 40 μαρτύρων την Μηροποταμινή πύλη . Ε
ματιά μας κατοπτεύει όσους φτάνουν με κάθε λογής πλεούμενο
στην Βάφνη . Κια θάλασσα , μεγάλη και ευρύχωρος να χωράει
στα μάτια σου ! Βεν τολμάμε να μιλήσουμε , μόνο ανασαίνουμε
μυρωμένο αγέρι και αγναντεύουμε, περισκοπώντας σε ό,τι με
δόξα και μεγαλοπρέπεια ντύνει το γαλάζιο. Γυλόγει η ψυχή μου
τον Θύριον! Θάτι τέτοιες στιγμές θέλεις τόσο να τις
πολλαπλασιάσεις, επικοινωνώντας το κάλλος τους , με όσους
βρίσκονται σωματικώς μακριά από τούτο το θαύμα ! Ξοιόν να
πάρουμε τηλέφωνο ; ρωτά ο Λίκος ξαφνικά . Λα πάρουμε τον
παπά –Ιιά μας στον Ρυρό ! Ρον Ξαππούλη μας , τον Αέροντα
της υπομονής και της απροσωπόληπτης αγάπης, τον πρώτο μας
πνευματικό , που τούτες τις μέρες που δυσκολεύεται , τον
έχουμε πάντα μαζί μας με την ανδρεία Ξρεσβυτέρα του την
αγαπημένη , στα δίπτυχά μας για υγεία και υπομονή! Παν να
περίμενε αυτός πάνω απ το ακουστικό ! Ξήραμε εμείς την ευχή
του και εκείνος ευλογία Ώγίου ρους , όπως μας είπε ! Ξόσο το
χαρήκαμε εκείνο το λιγόλεπτο τηλεφώνημα στην Ρσακωνιά !
Ώλλοίμονο αν δεν βάζαμε στην συντροφιά μας , σημερινούς
Ρσάκωνες , τιμώντας τους κιόλας ως απογόνους των αρχαίων
Ώθωνιτών ! Ε παράδοση λέει , πως όταν ο Άγιος Θωνσταντίνος
θέλησε να φτιάξει μια πόλη κοντά στο ρος Άθως , εμφανίστηκε
36
στο όνειρο του επιχώριου επισκόπου η Ξαναγία ! «Ρο όρος τούτο
εξελεξάμην εις κλήρον εμ αυτή». Έτσι του μήνυσε ! ταν το
πληροφορήθηκε αυτό ο Κέγας Θωνσταντίνος , είπε ότι : «Βεν
θέλω να έχω αντίδικο την Ξαναγίαν Κητέρα του Ζεού ημών και
εφ όσον θέλημά της είναι να κατοικούν εν αυτώ τω όρει μοναχοί ,
θέλω μετοικίση ευθύς τους κατοίκους μακράν του ρους Άθω»!
Έτσι αυτοί που μετοίκησαν ονομάστηκαν Ρσάκωνες ( Ρσε –
Άθωνες) επειδή στην προφορά τους αντί για και λένε τσε . Αι
αυτό και ο Ξάρνωνάς τους ονομάστηκε δεύτερο Άγιο ρος ! Ξώς
τους νιώσαμε και εκείνους εδώ μαζί μας στα Μηροποταμινά
θαυμάσια, με των ανέμων τα φτερά, να φέρνουν σιμά μας, όσους
σαν τον παππούλη και την πρεσβυτέρα του , ζουν για να
δοξολογούν !
Κπήκαμε στο καθολικό για την προσκύνηση των τιμίων
λειψάνων . Κετρημένες οι λειψανοθήκες πάνω στο γνώριμο
σπαστό τραπέζι . Ώπροσμέτρητη η ευλογία ! Ρο μεγαλύτερο στον
κόσμο τεμάχιο Ριμίου ξύλου ! Ώπό το σημείο που ένα καρφί
διαπέρασε την πανάχραντη χείρα του Βημιουργού ! Γδώ στην
Μηροποτάμου, ζωντανεύει συνταρακτικά , σχεδόν στο εσπέρας
της Ώποδόσεως της μεγάλης Γορτής του ,του Θρανίου ο τόπος !
Θαι μοιάζει σαν τα 31 εκατοστά του που τα χείλη σου συναντούν
, να γιγαντώνουν και να φτάνουν τα κάποτε 4,5 μέτρα του στον
φριχτό Αολγοθά ! Ένας ουρανομήκης Πταυρός , υψώνεται στο
ισοστάσιο Νυρανού καθολικό των Ώγίων Ρεσσαράκοντα και
κόσμος αγιάζεται ! Πιμά του τα καμένα θησαυρίσματα της
Πεβαστείας . Πυγχωρέστε μας Άγιοι , να θυμηθούμε στην αειθαλή
μνήμη σας , έναν μικρό λόγο βγαλμένον απ την δική μας
άτολμη ψυχή , τώρα που ευλογηθήκαμε να στεκόμαστε ενώπιόν
σας :
Αυμνωμένα κορμιά μέσα στην παγωμένη λίμνη του Ξαραδείσου .
Ρο ψύχος του χειμώνα τα τυλίγει . Ν Νυρανός με δεσμίδες φωτός τα λούζει .
Παράντα ζευγάρια ποδιών ακουμπούν στον πυθμένα της , πάνω απ την ρωγμή της
αβύσσου την αρνησίΤριστη .
Ιιώνουν τους φθονερούς σκορπιούς και τα δόλια φίδια , με τις μαγευτικές φωνές
των σειρηνών που τους καλούν να βγουν απ την κρυσταλλωμένη Γδέμ …
37
Ένας δεν αντέχει και παρασύρεται ο ταλαίπωρος , ο παραπεσών …Ρον έπνιξε
αμέσως η αισχύνη …Ρο όνειδος δεν υπομένεται…Ρώρα στα αλήθεια γυμνώθηκε και
εξεβλήθη απ την τρυφή και την άληκτη χαρά … Ώγριεύουν τα παμπόνηρα
φωνακλά ερπετά που πριν εκείνος φίμωνε … Θάποιος πρέπει να πάρει τη θέση του.
Ν φύλακας βγάζει τη στολή του ! Κε προθυμία γυμνώνεται ! Γκών παίρνει τη θέση
του δειλού ! Ν Ώγλάιος πλέον στο μαρτυρικό πλήρωμα! ρες κυλούν σαν το αίμα
αργά …Κελανιασμένα τα ηρωικά κορμιά…
- Ζάρσει Βομετιανέ αδελφέ μου , Ελιανέ , Γυτύχιε , Πμάραγδε, Σιλοκτήμονα !
Ζα στείλει άγγελμα ο Θύριος με απεσταλμένο , τον ίδιο της Αεθσημανής για να σας
ενισχύσει !
Λα , έφτασε ! To θρόισμά του ακούστε , Μανθία , Ώέτιε, Κελίτονα , Ώκάκιε ,
Ώλέξανδρε , Πεβηριανέ ! Ζαρσείτε , θαρσείτε , εγώ νενίκηκα τον κόσμο !
Αια σας το λέει , τους μαθητές του ,που μ αυταπάρνηση τον ακολουθείτε , για σας
Ελία , Εσύχιε , Σλάβιε , Αοργόνιοι και Θάνδιδοι ομώνυμοι , Νυαλέριε , Νυάλη ,
Ξρίσκε , Πακέρδονα, Γκδίκιε , Γυνοϊκέ , Βόμνε , Ηωάννη !
Ρον ακούτε ; Σωνάζει ! Έρχομαι προς υμάς ! Ξιστοί άχρι θανάτου ! ΐιβανέ ,
Ζεόδουλε , Τουδίονα , Λικόλαε , Εράκλειε , Ιυσίμαχε μην αποκάμνετε ! Ε λύπη
και το μαρτύριο υμών εις χαράν γενήσεται ! Θύριλλε, Θυρίονα, Θλαύδιε, Ώθανάσιε
, Ώγγία , Πισίνιε και Αάιε και συ γενναίε Ώγλάιε ,νέο μήνυμα τώρα σας στέλνει!
Σλογώνει τούτο τις καρδιές που αναθαρρούν και θερμαίνονται αφύσικα !
Γκείνες είναι τώρα που το φωνάζουν ! Θι ακούγεται απ της Πεβαστείας τα
μαρτυρικά τα μέρη στα πέρατα τούτου του κόσμου! Βριμύς ο χειμώνας , αλλά
γλυκός ο πανόλβιος Ξαράδεισος !
Ώλγεινή η πήξις μα ηδεία η πανάρετη ανάπαυση ! Θοιμηθείτε τώρα Άγιοι!
Ρην γύμνια σας πλέον σκεπάζει η Ζεοΰφαντη στολή !
Ώθανασίας , Δωής στεφάνι φορά ο Άγγελος στα γερμένα κεφάλια σας!
Θοιμηθείτε Άγιοι τεσσαράκοντα !
Ξάντα μες στο Ρριώδιο , η θαρσαλέα φωνή σας ,θα αναζητά τους τεσσαρακοντάκις
σαράντα μιμητές σας …( σ.σ. κείμενο Λ.Πκ.με τίτλο : Ρεσσαρακοντάκις Παράντα ).
Λα ένας από αυτούς που σας μιμήθηκαν στο πέρασμα των αιώνων
από Τριστού! Ν Άγιος Λικόλαος ο παντοπώλης εκ Θαρπενησίου !
Κε χαρά απερινόητη, προτίμησε τα ουράνια απ τα φθαρτά ,
επέλεξε την στενή οδό του μαρτυρίου , από την ευρύχωρη μα
τόσο μάταιη τερπνότητα τούτου του κόσμου «....Γγώ χριστιανός
είμαι και τον Τριστό μου πιστεύω για αληθινό Ζεό. Νι τιμές και τα οφίκια
που μου τάζονται, δεν μου χρειάζονται. Γγώ τον Τριστό μου δεν αρνούμαι,
38
τον Τριστό πιστεύω, για το όνομα του θα πεθάνω, Ρούρκος δεν γίνομαι». Πε
ηλικία 15 χρονών στην Θωνσταντινούπολη, δουλεύοντας στο
παντοπωλείο του πατέρα του, διάβασε με πλεκτάνη χωρίς να το
γνωρίζει , την Ρούρκικη ομολογία πίστης , το σαλαβάτι , μπροστά
σε μάρτυρες. ταν του είπαν ότι έτσι γίνηκε Ρούρκος, ο έφηβος
Λικόλαος ομολόγησε ατρόμητα την πίστη του στον μόνο Ζεό .
ΐασανίστηκε μέσα στη φυλακή με φριχτές μεθόδους. Κα πάντα
γλυκύς ο Ξαράδεισος ! Βευτέρα 23 Πεπτεμβρίου , στου Ώη
Αιαννιού την σύλληψη, το 1672 , τον αποκεφάλισαν. Λαι ,
εισηκούσθη και η δική του τελευταία δέηση ! Γυωδιάζει μπροστά
μας η κάρα του δεκαπεντάχρονου στρατιώτη του Τριστού ! O
Nικόλαος , πάντα πωλήσας κάτω, εξηγόρασε Xριστόν άνω εκ
ξίφους. Πε ελάχιστες μέρες θα διαβαστούν εδώ που μ’ ευλάβεια
μεγάλη τον τιμούν, τούτοι οι τόσο περιεκτικοί στίχοι από το
συναξάρι της δικής του νίκης !
Κετά το μεσημεριανό φαγητό στην αίθουσα δίπλα από το
αρχονταρίκι , ανεβαίνουμε στο δωμάτιο για μικρή ανάπαυση ως
τις ακολουθίες του απογεύματος . Έχει λιγοστό φως στο δωμάτιο
από μια μικρή λάμπα και καθώς φωταγωγικό παράθυρο δεν
υπάρχει , κάποιος αναλαμβάνει το διακόνημα του εσπερινού
αναγνώστη για όλους τους υπόλοιπους … Κέχρι τα μάτια να
κλείσουν , ακούμε μια διδαχή του Ώββά Δήνωνος από το βιβλίο
της Ζεοκίνητης Κονής Ξαρακλήτου : «Ταρίσματα και
Ταρισματούχοι» . Βιαπιστώνουμε τόσο παραστατικά , γιατί στο
ρος δεν αντέχουμε την αφαγία όπως έξω …
Ήταν κάποτε ένας νηστευτής μεγάλος και ξακουστός για τα
παλαίσματα της εγκρατείας του. Έφτασε και μέχρι τον Ώββά
Δήνωνα η φήμη της αρετής του . Ρον προσκάλεσε τότε ο Αέροντας
κοντά του . Γκείνος ήρθε και κάθισε δίπλα του . Ν Ώββάς
συνέχισε εν τελεία σιωπή το εργόχειρό του . Ν νηστευτής
απόρησε και έπειτα από πολύ ώρα μίλησε : -Βώσε μου την ευχή
σου Ώββά Δήνωνα να φύγω ! Λιώθω ένα σφίξιμο στην καρδιά μου
και δεν μπορώ να το εξηγήσω ! Άρχισα να πεινάω ! Γγώ που στον
κόσμο αντέχω μέρες ολάκερες δίχως ούτε και νερό , εδώ δεν
άντεξα λίγες ώρες ! -Πτον κόσμο τέκνο μου , τα αυτιά σου σε
39
έτρεφαν ! Νι κολακείες των ανθρώπων και η ανθρωπαρέσκειά σου
! Ξήγαινε λοιπόν με την ευχή μου και να νηστεύεις όπως όλοι !
Θάθε μέρα να κάνεις ενάτη ( μια φορά φαγητό στις τρείς το εσπέρας) !
- Ώυτός είναι ό σωστός δρόμος. Ώυτό είναι το θέλημα του Ζεού!
Κακριά από τους επαίνους να εργάζεσαι με κόπο και κυρίως
μυστικά την κάθε αρετή! Βιδαχή κάθε στιγμή , παντού
ξεπροβάλλει στο ρος . Λα σε ελέγχει και να σε χειραγωγεί στην
μεταστροφή του ηγεμόνος νοός ! Ιάθε βιώσας ! Κυστικά να
εργαζόμαστε και όχι αυτοπροβλητικά ! Γι τις έχει ους
ακουσάτω…
Κέρα κρατά καλά ακόμα στις καταπράσινες αυλές της
Μηροποτάμου ! Πτεκόμαστε για λίγο στον εξωνάρθηκα του
καθολικού , με τις μεγάλες γλάστρες , ολάνθιστες με βασιλικούς
να διαχέουν τα άφθονά τους αρώματα . Έξω αυτοί , μέσα ο
Πταυρός του ΐασιλέως ! Νσμή παντού του Τριστού ευωδίας ! Κας
πλησιάζει ένας γλυκύτατος ηλικιωμένος Κοναχός . – Ξώς
λέγεται η σύναξη στα Οώσικα βρε παιδιά ; μας ρωτάει περνώντας
μας για Οώσους ! –Αέροντα , δεν είμαστε από την Οωσία ,Έλληνες
είμαστε από …- Ώπό τον Νυρανό είμαστε ! μας διακόπτει και μας
πιάνει δυνατά τα χέρια ! Ώπομακρύνεται δίχως άλλη κουβέντα !
Νι απλοί βρίσκουν πάντα λόγους απλούς και αγαθούς προς
οικοδομήν , που παίρνουνε το ίδιο βάρος σε όλες τις καρδιές ,
όπως θα λεγε και ο ποιητής( σ.σ.Α.Οίτσος) ! Θι όταν σου σφίγγουν
το χέρι …δεν χρειάζονται περσότερα!
Γσπερινός απόδοσης της εορτής της ψώσεως του Ριμίου
Πταυρού . Ε έκπτωτη φύση του ανθρώπου συνανυψώνεται !
Ώπροσμάχητον τείχος και θυρεόν ! Ξανσέβαστος , Δωηφόρος ,
Ώήττητος! Βεν προλαβαίνεις να ακούς στα πανηγυρικά ψάλματα ,
όσα εγκωμιαστικά οι ανυπόκριτες και ευγνωμονούσες γραφίδες,
προσάρτησαν δίπλα Ρου ! Θαρδιές και χείλη ανυμνούν ! Ππάνιες
οι στιγμές στο καθολικό της Μηροποτάμου ! Ώγιογραφημένο
πλούσια και τόσο πυκνά ! Φς και στα στενά καμαράκια, στα
πλαϊνά των παραθύρων υπάρχουν Άγιοι ! Νύτε καν μια εσοχή
χωρίς έναν, έστω σε μικρή κλίμακα ζωγραφισμένο , Άγιο !
Ήμουν σίγουρος πως αν ψάχναμε θα βρίσκαμε κι όλους τους
Ώγίους της ημέρας ! Ν …παρήκους προφήτης Ηωνάς , ο
40
απολογητής Ώπόστολος Θοδράτος … Πχεδόν απουσιάζουν τα
διακοσμητικά θέματα ! Παν να βάλθηκαν οι Μηροποταμινοί να
χωρέσουν όλο το φανερό συναξάρι σε τούτο το καθολικό !
Ώκατόρθωτο αυτό ! Κα όλα τα αστέρια του νοητού στερεώματος,
έχουν μια περίοπτη θέση στο θριαμβεύον καθολικό της άνω ζωής!
Ηδίως αυτά που ο Κέγας Ήλιος , μας κρατά ακόμα αφανέρωτα !
ΐραδινή τράπεζα με τους πατέρες! Ένα μέρος της αγιογραφείται
εκ νέου ! Ώνάγνωσμα ταιριαστό πάντα στα γράμματα του
Κηναίου . Ν απατηθείς προπάτωρ Ώδάμ , η λελυμένη δια του
υψωμένου Μύλου αρχαία καταδίκη και κατάρα !
Κετά το Ώπόδειπνο με τους Ταιρετισμούς στον Ρίμιο Πταυρό ,
περιδιαβαίνουμε ξανά στις αυλές . Παν να περιμένουμε κάποιον
να απαντήσουμε ! ΐλέπουμε τον σιωπηλό αρχοντάρη ! Πτην
μικρή έκθεση που εκείνος ανοίγει για λίγο, προμηθευόμαστε
σπάνιες εκδόσεις αγιορειτών Κοναχών , ευλογίες με εικόνες το
μεγίστου ανά τον κόσμον τμήματος του Ριμίου Πταυρού και
φωτογραφίες μιας σπουδαίας μορφής στην σύγχρονη Ηστορία του
ρους . Ρου Ξροηγουμένου της Μηροποτάμου μακαριστού
Γφραίμ! Ρου καλλικέλαδου και γλυκυτάτου Νσίου της
Μηροποτάμου ! Ρο πρώτο πνευματικό παιδί του Ώγίου Αέροντος
Γφραίμ του Σιλοθεϊτη ! Ρέκνο της υπακοής , αφιερώθηκε στον
Αέροντά του , όταν το 1963 μπήκε στην συνοδεία του , στην
Ξροβάτα στο κελί του Ώγίου Ώρτεμίου ! Κετά την κουρά του , τον
ακολούθησε στην Σιλοθέου και επτά έτη αργότερα,
χειροτονήθηκε διάκονος και πρεσβύτερος. ταν ήρθε ο καιρός
της αναζωογόνησης του ρους , ο Αέροντας σαν ακούραστη
αντλία καρδιάς , έστειλε σε πολλά υπό σύσταση κοινόβια, τα
πεφιλημένα του τεκνία αίμα και οξυγόνο ! Έτσι στην
Μηροποτάμου έφτασε , φιλάσθενος με μισό νεφρό, αλλά με
απτόητο αγωνιστικό φρόνημα , στις αρχές του 1981 ο
Μηροποταμινός Γφραίμ . Θαι έμεινε για τρεισήμισι έτη περίπου
ηγούμενος , ως τον μαρτυρικό του θάνατο ! Ώυτός τον βρήκε
πηγαίνοντας για μία ομιλία στην Ώθήνα το 1984, ανήμερα της
εορτής των Γισοδίων της Ζεοτόκου, έξω από το Πχηματάρι
Ζηβών. Πυνέβη είπαν αυτοκινητιστικό δυστύχημα. Ν θάνατος
ήταν ακαριαίος. Ρο αίμα του, ζεστό έτρεχε πολλές ώρες και μετά
την κοίμησή του . Ρο φανερώνει και μια συγκλονιστική
φωτογραφία από την εξόδιο με τον Ώριζονίτη Αέροντα πάνω από
το καταματωμένο πρόσωπο του πνευματικού του σπλάχνου !
Γκείνες τις στιγμές της ανείπωτης θλίψης , έγειρε στο
41
νεκροκρέβατό του στοργικά και του είπε : «Έναντι της ωφελείας
αυτής οπού λαμβάνομεν από της εξόδου σου, ευχόμεθα από
ψυχής, ο περί πάντων αγαθός και πανάγαθος Ζεός να
καταλογίσει το βίαιον του θανάτου και την σωματικήν κάκωσιν
εις άνεσιν της ψυχής, εις εξαγνισμόν του πολυμόχθου έργου σου,
εις επισφράγισιν του πνευματικού σου αγώνος, τον οποίον εκ
νεότητος ηγωνίσθης». ( πηγή: Η εξόδιορ Ακολοςθία ηος μακαπιζηού π. Έθπαίμ, Οπθόδοξορ
Κόλις λίγα χρόνια ηγούμενος εδώ ο
Φιλόθεορ Μαπηςπία 15/1985, ζζ. 54-62.)
μακαριστός Γφραίμ , μα η μνήμη του αγέραστη ! Γυλογία για το
προσκυνητάρι μας η φωτογραφία με την πραότατη οσιακή
μορφή του ! Άκουσμα σπάνιο η φωνή του , ηχογραφηθείσα σε
ύμνους μεγάλων ημερών της πίστης μας . Ώνεξίτηλες οι
εμπειρικές του διδαχές για τις πολυποίκιλες μνήμες στον
πνευματικό αγώνα. Ν …αναγνώστης μας λίγο πριν την
νυχτερινή μας κατάκλιση ξεκινά να τις διαβάζει :
Ώυτός ο φόβος και η μνήμη του Ζεού είναι πολύ σπουδαίο πνευματικό
κεφάλαιο. Σέρνει μαζί του τη μνήμη του θανάτου. Θάτι που το αποφεύγουν
πολλοί και προσπαθούν να το ξεχνούν, όμως φέρνει τον άνθρωπο μπροστά
στην πραγματικότητα και συγχρόνως ωριμάζει τον πνευματικό αγωνιστή.
Ρον σοβαρεύει και τον κάνει πιο συνετό στις ενέργειές του, γιατί τώρα
κοιτάζει με προοπτική πέρα από τον τάφο και φωτίζεται από την κρίση του
Ζεού.
Βεν μπορούν να λείψουν τώρα άλλες δύο μνήμες συνακόλουθες: η μνήμη
των αμαρτιών και των πτώσεων, και η μνήμη των ευεργεσιών του Ζεού. Ε
σημασία τους για τον πνευματικό αγώνα μπορεί να γίνει κατανοητή με το
παράδειγμα από την ζωή κάποιου μοναχού. Ώυτός είχε γραμμένες σε δύο
τοίχους στο κελί του, στον ένα τις αποτυχίες, πτώσεις και αμαρτίες του και
στον άλλο τις επιτυχίες που είχε σημειώσει στον μοναχικό του αγώνα. ταν
λοιπόν αισθανόταν την Τάρη του Ζεού και κάποια επιτυχία να σημειώνεται,
για να αποφύγει την υπερηφάνεια που αναδευόταν μέσα του, έστρεφε προς
τον τοίχο που είχε γράψει τις αμαρτίες του: «Θοίταξε τί έχεις κάνει μέχρι
τώρα· πόσο είσαι ανάξιος γι’ αυτή τη χαρά και πού μπορεί να ξεπέσεις, αν
αφεθείς». Ώπό την άλλη μεριά, όταν ένιωθε τον πειρασμό έντονο, την
όχληση του διαβόλου ή την απελπισία να τον κυριεύει μετά από κάποια
πτώση, έστρεφε το πρόσωπό του στον απέναντι τοίχο με τις αρετές: «Βες με
τί σε αξίωσε ο Ζεός και πού σε βοήθησε να φτάσεις. Ξώς θα τα εγκατάλειψης
τώρα όλα αυτά που σου χάρισε, ενώ μπορείς να τα ξαναφτάσεις και να
προχωρήσεις ακόμα πιο πέρα;»
Έτσι η μνήμη των αμαρτιών μας μάς κρατάει σε ταπείνωση και εγρήγορση
εμποδίζοντας τις περαιτέρω πτώσεις. Θαι μαζί μ’ αυτήν η μνήμη των
ευεργεσιών του Ζεού (γιατί τέτοιες είναι οι αρετές) μας γεμίζει ελπίδα και
ευγνωμοσύνη προς Ώυτόν που μας συγχωρεί πάντα, μας στηρίζει και μας
προστατεύει. Ρα δύο στηρίζουν την καρδιά, τροφοδοτούν την μετάνοια και
κάνουν πιο βατό τον δρόμο της χριστιανικής ζωής…
42
Ας μην προσπαθούμε λοιπόν να σβήνωμε τη δίψα μας με «ζωγραφιστό νερό»
μόνο, όπως πολύ χαρακτηριστικά λέγει ὁ Αββάς Ησαάκ ο Πύρος, σχετικά με
την θεωρητική μόνο ενασχόλησι με τα νηπτικά θέματα, αλλά ας
προσπαθήσωμε να πιούμε από αυτά τα ίδια άδολα νάματα «των πηγών του
σωτηρίου». Η ανάγκη είναι επιτακτική, ακριβώς λόγῳ των της εποχής στην
οποία ζούμε. Αν η αποστασία έφθασε ήδη, πώς θα μπορέσουμε να
αντιμετωπίσωμε εκείνον που θα προσπαθήση να πλανήση «ει δυνατόν και
τους εκλεκτούς»; Κόνο αν έχωμε την «έννοιαν του Ζεού» το όνομα δηλαδή
του Τριστού «τυπωμένο στην ψυχή μας σαν μια σφραγίδα ανεξάλειπτη»
όπως λέγει ο Κέγας ΐασίλειος. «Ώγιορείτικη Καρτυρία», εκδ. Η.Κ. Μηροποτάμου, τ.1, σ.19-
24.
Ρο φως στο δωμάτιο , μόλις έσβησε ως το μέσο της νύχτας ! Ν
παππούς των Ώγιορειτών Ηωσήφ ο ησυχαστής, μας ψιθυρίζει,
σαν σε όνειρο , τον τελευταίο ελπιδοφόρο λόγο της δεύτερής μας
μέρας στο ρος . Πε μέρη της δικής του πνευματικής σποράς
βρισκόμαστε εξάλλου ! Ρο όνομά αυτού τιμητικά έλαβε και ο νυν
ηγούμενος της Μηροποτάμου Ηωσήφ !
λη τη νύχτα προσεύχομαι και φωνάζω: Θύριε ή σώσε όλους τους
αδελφούς, ή σβήσε και μένα. Βεν θέλω τον Ξαράδεισο μόνος»
43
Βάκρυα σταλάζει ο Άθωνας.
Άγιο ρος 2017 / Κέρος 6
Ρα καντηλέρια ανάψανε , οι εντολές δοθήκαν.
Ζυμήσου όμως Θύριε κι αυτούς που πλανηθήκαν !
Ξαράτεινε το έλεος και για όσους δεν γνωρίζουν .
Πώσε και εκείνους που ασεβώς σε Γσένα δεν ελπίζουν .
Βια της…. κόνεως βροχή πέφτει πάνω στο χώμα !
Βιψάει αυτό να ποτιστεί από Βικαίου το στόμα !
Ζεού εικόνες στην αυλή, μια αγκαλιά χωράει!
Άκλειστη σαν του Ιυτρωτή, που όλους τους καρτεράει !
44
Νι των αμώμων διδαχές , σχολή Ώθανασίας !
Ρου Ώγίου οι συμμοναστές , τέκνα της προσδοκίας,
προσμένουν Βόξης ερχομό να προστεθεί στα άλλα,
στα δώδεκα εικονίσματα της πίστης τα μεγάλα !
Θινήσεις απαλές , βήματα αέρινα ! Γίμαι απόλυτα σίγουρος πως
κάπου αυτό έχει ξαναγραφεί ! Κα τούτο είναι που σε
εντυπωσιάζει τόσο , όταν στις 4 το πρωί βρίσκεσαι στην θαλπερή
αγκαλιά ενός Ώγιορείτικου καθολικού !Ξως ποτέ δεν θα
καταφέρεις να μην εκστασιαστείς , πάλιν και πολλάκις , από τις
κινούμενες φιγούρες των μεσονυχτίων Κοναχών! Θαι πάντοτε
θα υπάρχει κάτι άλλο, κάτι που σαν πρώτη φορά σου μοιάζει να
το ακούς, που θα σε συγκλονίσει. Γκείνο το μεσόνυχτο στην
Μηροποτάμου , ήταν τα αναμμένα καντηλέρια, που σαν
αστραψιές ελέους ανεβοκατέβαιναν με έναν ζηλευτό
συγχρονισμό , από τον Γκκλησιαστικό Κοναχό! Θι ο παπάς , σαν
είπε την ευχή … «πέρ των εντειλαμένων ημίν τοις αναξίοις
εύχεσθε υπέρ αυτών», έδωσε το έναυσμα για συνειρμούς που
πρωτογράφηκαν μέσα μας ! λα τα δίπτυχα με τα ονόματα που
καθημερινά δίνονται σε αυτούς τους ευλογημένους
διαμεσολαβητές , είναι για εκείνους εκτελεστέες εντολές , που το
δίχως άλλο οφείλουν να φέρουν εις πέρας ! Λιώθουν ανάξιοι οι
ταπεινοί για ένα τέτοιο έργο ! Ώντιλήπτορες θείας επέμβασης ,
εντολοδόχοι παράκλησης και ελέους ! Κα είναι σίγουρο πως δεν
σταματούν εκεί ! Παν τον Άγιο Ξαϊσιο τον Ώγιορείτη , που
προσέθετε στο άκουσμα αυτής της εκφώνησης και το «υπέρ των
μη εντειλαμένων». Θαι έπειτα προσευχόταν για παράταση ελέους
και για « τοις μη γινώσκουσι τον Θύριον» και για σωτηρία όχι
μόνο των ευσεβών μα και των ασεβών ! Βεν είναι μόνο οι δύστηνοι
, οι αναγκεμένοι… εντολοδότες που μπαίνουν μέσα στην
προσευχή και στα κομποσχοίνια τους, μα ο σύμπας κόσμος ! Θαι
εκείνοι που απατήθηκαν από τις μηχανές του πανούργου και
στα πλανερά σκοτάδια αναζητούν μάταια την αλήθεια και το φως.
Βοξαστικό των αίνων του Πταυρού ! Πήμερον προέρχεται… Ώυτόν
45
ασπαζόμαστε με χαρά για την σωτηρία , με φόβο για την αμαρτία !
Ξώς συμβαίνει , αγιαστικά να συνυπάρχουν τα αντίθετα στην
Νρθοδοξία μας ! λα να ενώνονται , να σμιλεύονται , να
αληθεύουν στο εμπειρικό τους βίωμα , να φωτίζονται στην
σωτηριολογική τους διάσταση !Ταρά και λύπη , χαρά και φόβος !
Ν θυσιαστικός φόβος , που δουλαγωγεί τα πάθη και λευτερώνει
την χαρά και την ειρήνη του Ζεού !
Πτο πρωινό φαγητό για τους προσκυνητές, βρισκόμαστε σε
σκόρπια τραπέζια . Γπέτρεψε ο Θύριος να καθίσουμε μαζί με
έναν Τιώτη Θληρικό και έναν ομογενή αδελφό μας τον Ώ. Ώυτός
ζει σε μια μεγαλούπολη του Γυρωπαϊκού ΐορρά . Κόλις είχε
επιστρέψει από ανάβαση στον Άθωνα . Ξόσο το ζηλέψαμε το
κατόρθωμά του ! Υηλάφισε τα αψηλάφητα εν αβάτοις όρεσιν !
Έρχεται τα τελευταία χρόνια στο ρος ! Κε τον παπά από την
Τιό διανυκτέρευσαν μαζί στο διπλανό μας δωμάτιο . Ν
μεσήλικας ιερωμένος ελάχιστα μιλάει σεβόμενος το
Μηροποταμινό έθος! λο κάτι σημειώνει , όλο κάτι διαβάζει
…Ρο μόνο που τον ακούσαμε να λέει χθες , ήταν ότι είχε να έρθει
28 χρόνια στην Μηροποτάμου και είχε εντυπωσιαστεί από τις
αλλαγές και τα νέα κτίσματα ! Θάποια στιγμή ξεκινάμε
κουβέντα με τον ομογενή Ώ.
–Ξώς είναι τα πράγματα αδελφέ μου εκεί που βρίσκεσαι , έχετε
ενορία κοντά σας , εκκλησιάζεστε , έχετε πνευματικούς;
Κας ξαφνιάζει η απάντησή του :
-Γγώ δεν έχω πάντως ! Ώκούστε , είναι διαφορετικές οι απόψεις
μου για όλα αυτά ! Θατ αρχάς δεν πιστεύω αυστηρά στα μυστήρια
της Γκκλησίας ! Γγώ ας πούμε δεν έχω παντρευτεί με
θρησκευτικό γάμο και το παιδί μου -3 χρονών –δεν το βάπτισα!
Ών κάποια στιγμή θέλει όταν μεγαλώσει ας βαπτιστεί ! Ώλλά να
ναι δική του η απόφαση ! Κην μου μιλήσετε για δογματικά και
τέτοια ! Ρα γνωρίζω όλα καλά , μα δεν τα πιστεύω !Γγώ πιστεύω
στον άνθρωπο , στην αγάπη που σώζει , όχι σε κολάσεις και
τιμωρίες!
46
Πκέφτομαι πως δεν είναι ώρα για προτεσταντίζουσες
ωριγενίστικες αγαπολογίες , κακόδοξους εξωραϊσμούς ,
στρογγυλεμένα χαϊδέματα και …διακριτικές σιωπές ! Κπροστά
μας έχουμε μια θλιβερή περίπτωση σφόδρα πλανεμένου
ανθρώπου , κατ ευφημισμόν Νρθοδόξου , με δική του , ολοδική
του θρησκεία, δικό του Ζεό και μια επαναπαυμένη συνείδηση ,
που τον οδηγεί, ακόμα και στο ξωκκλήσι της Κεταμόρφωσης το
Ώθωνικό! Ν λιγόλογος Τιώτης Ηερέας ,συναισθανόμενος το ιερό
καθήκον, που ο καθένας μας έχει στην ,μέχρι δευτέρα ,
νουθεσία των αιρετικών ανθρώπων , μας προλαβαίνει και με
μειλίχιο τρόπο , πατρικά μιλώντας του απευθύνεται :
-Ώδελφέ μου , το παιδί σου το ρώτησες ποτέ , αν θέλει να το
εμβολιάσεις; Ρο ρώτησες ποτέ , αν επιθυμεί να δεχτεί να σε
κληρονομήσει ; χι βέβαια , γιατί όλα τούτα είναι αυτονόητα !
Βικαίωμά σου είναι να μην πιστεύεις στα μυστήρια και στο δόγμα
μας . Γσύ βέβαια απ ότι ξέρω είσαι Νρθόδοξος και βαπτισμένος !
Ρο παιδί σου όμως , γιατί το καταδικάζεις να μένει αβάπτιστο και
ακοινώνητο και έτσι να κινδυνεύει να χάσει το αιώνιο Σως ;
Αιατί σου λέω , πως αν έστω και μια στο εκατομμύριο -εγώ τα
πιστεύω απολύτως- κάτι από όλα αυτά που το δόγμα μας διδάσκει
είναι αληθές, τότε για πες μου , τι διακινδυνεύεις μη
βαπτίζοντας το παιδάκι σου ; Θαι από την άλλη τι χάνεις αν το
βαπτίσεις ; Ρίποτα σε βεβαιώνω ! Πκέψου λίγο το διακύβευμα!
Ώπό την μια η αιωνιότητα , απ την άλλη ένα μυστήριο μιάς το
πολύ ώρας ! Θαι κάτι τελευταίο να σε ρωτήσω ! ταν το παιδί
σου πρώτα ο Ζεός μεγαλώσει , βλέποντας τον τρόπο σου και
ακούγοντας εσένα και τις θεωρίες σου , πιστεύεις πως υπάρχει
περίπτωση , έστω μια στο εκατομμύριο να σου ζητήσει να το
βαπτίσεις ; Βεν μίλησε άλλο ο παπάς ! Κας θύμισε ο λόγος του τα
ωραία ουρανόσταλτα επιχειρήματα των Ηεροκηρύκων του
Ξαραδείσου ! Θαι ο Ώ. , που λίγο πριν μιλούσε με αυθεντία και
σιγουριά , έμοιαζε, όσο κι αν πάσχιζε να το κρύψει, τουλάχιστον
κλονισμένος στο άκουσμα της λέξης : διακύβευμα !
Λα ξανά μπροστά μας ο φόβος , τούτη την φορά μεταμορφωμένος
σε έναυσμα για μια αλλιώτικη θεώρηση , για μια νέα προσέγγιση
47
και αρχή στην σωτήρια ορθοπιστία! Ώίμα και ύδωρ ! Ξνευματική
αναγέννηση ! Γυχηθήκαμε εκείνο το πρωινό στην Μηροποτάμου
, πλέον η πλάνη του αδελφού μας να μην του είναι ανεπίγνωστη
και η συνείδησή του να αρχίσει να ανασηκώνεται από τον
λήθαργό της !
Ώφήσαμε πίσω μας το ησύχιο μοναστηράκι και πήραμε τον δρόμο
για τον επόμενο προορισμό μας . Κέρα ιδιαιτέρως ζεστή για
αρχές Νκτωβρίου ! Κε ένα μικρό λεωφορείο , φτάσαμε ακριβώς
έξω από την πιο χαμηλή πύλη του ρους , με τον ψηφιδωτό
Ζεσβίτη , καθήμενο ανάμεσα στα γόνατά του , να τελεί καρδιακή
προσευχή ! Ν …αερολιμένας της Πκήτης του Ξροφήτου Ελιού .
Ένα πνευματικό αεροδρόμιο , από όπου ο προσευχόμενος
άνθρωπος διευκολύνεται ν' απογειωθεί και να κατευθυνθεί προς
τους ουρανούς... Ξριν μπούμε στην αυλή , βλέπουμε από μακριά,
αυτόν στον οποίον ανήκει η ως άνω περιγραφή –μια από τις
πάμπολες ευφυέστατές του- τον πολυσέβαστο Βικαίο , Αέροντα
Ηωακείμ ! Θάτω απ τους πυρίπνοες Ήλιο και Ελία , πότιζε τις
ελιές και τα παρτέρια με τα λουλούδια ! Βεν σταματά ποτέ ο
Ηεροκήρυκας του Ξαραδείσου να δροσίζει το κάθε λογής χώμα !
Λα πασχίζει , το άνυδρο και το έρημο , γόνιμο με … νέφη
υδατόρρυτα και νήρον ύδωρ να αυλακώνεται ! Ρι κι αν κύλησαν
τα χρόνια , από τότε που με ακμαίες τις δυνάμεις, κατέφθασε εδώ
για να κατορθώσει το ακατόρθωτο ! Κια εγκαταλελειμμένη σκήτη
να ξανανθίσει και να ευωδιάσει ! Θαι τώρα , πιστός στο
διακόνημα , δια της κόνεως , της σκόνης δηλαδή και του ιδρώτα
του, να προσφέρει στην αδελφότητα το παράδειγμα της
επίμοχθης και θυσιαστικής αγάπης !
Γλάχιστα μετά η παρέα μας απέκτησε και πάλι την πλήρη της
φετινή σύνθεση . Ν Σώτης φανερά αλλοιωμένος και γαλήνιος
έφτασε από ΐατοπέδι .Νι φωτογραφίες και οι μνήμες του από
Ξαραμυθία , Ξαντάνασσα και ΐηματάρισσα , ευλογίες για όλους
μας !
Κια αγκαλιά, διάπλατα άνοιξε για να χωρέσει και εμάς τους
πέντε μέσα της ! Ν παμφίλτατός μας π.Σιλήμων ! Ν χαροπάροχος
48
Ώρχοντάρης και παπάς –πνευματικός της Πκήτης ! Βεν αφήνει
κανέναν να διαβεί το κατώφλι της εξόδου του Ξροφήτη χωρίς να
νιώσει μοναδικά αγαπητός και πεφιλημένος ! λοι ανεξαιρέτως ,
αισθάνονται αλησμόνητα ξεχωριστή και ανυπόκριτη την αγάπη
του και την αγκαλιά του ! Γκατοντάδες οι επισκέπτες-
προσκυνητές καθημερινά ! Θαι αυτός εικοσιπέντε χρόνια τώρα ,
αδιάλειπτα , ακούραστα και κυρίως αγόγγυστα , στην μοναχική
υπηρεσία της υποδοχής και της φροντίδας τους ! Ξοτέ μα ποτέ ,
δεν φεύγει το ανεπιτήδευτο χαμόγελο από τα χείλη του , ποτέ δεν
στερεύει το… μέλι απ τον λάρυγγά του , ποτέ δεν κλείνουν τα
χέρια του .Ρου Αεροντικού τους φωτιστικούς λόγους βιώνει και
αυτός και όλοι οι Ξροφητηλιάτες, με πρώτον τον Ηωακείμ τους !
«Γίδες τον αδελφό σου ; Γίδες Θύριον τον Ζεό σου!». Θάπου
ξαναγράφηκε σε τούτο το ταξίδι : Ππάνιο είδος η απροσωπόληπτη
αγάπη ! λοι για αυτούς αξίζουν της συμπάθειας και της
προσοχής τους , γιατί όλοι είναι εικόνες Ζεού! Θαι ο
Γσταυρωμένος Ζεός έχει, πάντα εκεί πίσω από την Άγια
Ρράπεζα , την αγκαλιά του διάπλατη ! -Ξου θέλετε να μείνετε
παιδιά ; Γίναι λίγο πιο φτηνά τα δωμάτια έξω από την πύλη! μας
λέει με τον γνωστό πνευματώδη του τρόπο ο π.Σιλήμων .-Ζα
προτιμήσουμε το φθηνό ! του απαντάμε. πήρχε λόγος για αυτήν
την ευλογημένη και εκούσια …έξωσή μας ! Ρο βράδυ θα
ξεκινούσαμε γύρω στις 2 για …νυχτερινή άσκηση ! Ξαίρνουμε
δωμάτιο στο παλιό νοσοκομείο στο πίσω μέρος του Ξροφήτη ,
προς το βουνό. Ξαλιά εδώ έρχονταν άρρωστοι και γεροντάκια
από όλο το Άγιο ρος . Νι ευχές εκείνων προς τους διακονητές
και τους γηροκόμους τους , φωλιάζουν σε αυτά τα δωμάτια , μαζί
με ανεξίτηλες μυρωδιές του ευεργέτη πόνου , που δεν σε
ενοχλούν διόλου! Έχουμε τρεις ώρες περίπου ως την
μεσημεριανή τράπεζα. Ε Αερόντισσα στην Ξαντοκράτορος
περιμένει πάντα να εισακούσει τις ικετευτικές μας φωνές .
Έτοιμοι να κατηφορίσουμε προς τα μέρη της . Ν γέροντας
Ηωακείμ ακόμα ποτίζει ! Ξλησιάζουμε να μας δώσει την ευχή του
και εκείνος σαν παιδί , προσπαθεί τάχα να μας καταβρέξει με το
λάστιχο ! –Αέροντα ξεκίνησαν οι παραδόσεις στην Σιλοσοφική
σχολή ; τον ρωτάμε! Ν ίδιος έτσι έχει ονομάσει το κοιμητήριο και
49
το οστεοφυλάκειο της σκήτης ! Ταμογελά με ευχαρίστηση που το
γνωρίζουμε και μας δείχνει τον δρόμο για εκεί ! Ξάνω από την
είσοδο του ανακαινισμένου οστεοφυλακείου, σε ένα περίτεχνο
τριγωνικό γείσο , δυο αντικριστά ζωγραφισμένα παγώνια με τον
Πταυρό ανάμεσά τους . Πύμβολο Ώναστάσεως και Ώιωνίου ζωής ο
Ραώς , παραδίδει πριν μπεις ακόμη , το πρώτο ταχύρυθμο
μάθημα της σχολής ! Ώνοίγουμε την ξύλινη πόρτα ! Έτοιμη η
κάθε αίσθηση να αδολεσχήσει , σε ότι o Θαθηγητής Θύριος και οι
αμέτρητοι υφηγητές Ρου έχουν να διδάξουν! Πε παράταξη οι
τίμιες κάρες τους . Πτα μέτωπά τους γραμμένα τα ονόματα και η
μοναχική τους τάξη . Πτην πλειονότητά τους γραμμένα στα
Οώσικα ! Περαπίων , Ηωάννης , Τρύσανθος , Ώρτέμιος …Πε ένα
καλάθι ξεχωριστά οι κάρες 2 Οώσων ηγουμένων . Ε μακραίωνη
ιστορία της σκήτης του Ξροφήτη ! Πκέφτομαι πως κάποιοι από
αυτούς τους αμώμους ταπεινούς , θα συνασκήθηκαν στο πλάι του
μεγάλου φωτοβόλου Ώγίου, Ξαϊσίου του ΐελιτσκόφσκυ ! Κέσα
στα αμέτρητα που θα μπορούσαν να προσαρτηθούν δίπλα στην
πανσεβάσμια μορφή του, ταιριάζει ένας ιερός προσδιορισμός ,
με τον οποίον ήδη εδώ και πολλά χρόνια αγιογραφείται σε
καθολικά, σε τράπεζες και ιερούς λατρευτικούς τόπους της
Ώθωνικής πολιτείας . Θαμαρώνουν οι σημερινές οικιστές της
σκήτης , όταν ατενίζουν σιμά στον ανέσπερα λαμπερό στέφανο
της δικαιοσύνης που τον κοσμεί να αναγράφεται : Άγιος Ξαϊσιος
ο Ξροφητηλιάτης !
Άγιος Ξαϊσιος ΐελιτσκόφσκυ ο Ξροφητηλιάτης ! Ν Ραπεινός , ο
ησύχιος και ησυχαστής , ο εκούσια πτωχός και ανυπόδητος , ο
διδάσκων και βιών την συγχώρεση , την αοργισία ,το αμνησίκακο
και το ομοθυμαδόν , ο καθοδηγητής των ψυχών , ο καρδιακά και
αδιαλείπτως προσευχόμενος, ο εργάτης του Γυαγγελικού λόγου ,
ο λάτρης και αναμεταδότης της πατερικής Ζεολογίας .
Βεκαεπτά χρόνους έμεινε στη σκιά του Ηερού Άθωνα ! Ώσκήτεψε
σε κάθε ευλογημένο μετερίζι του και έθελξε σαν μαγνήτης κοντά
του , διψασμένους αναζητητές της αλήθειας, που του
παραδόθηκαν για να τους οδηγήσει με ασφάλεια στο μοναδικό
άδυτο Σως ! Πτην Πκήτη του Ξροφήτη Ελία, ο Άγιος έφτασε
50
και εγκαταβίωσε για πέντε σχεδόν χρόνια , στα 1758 περίπου ,
λίγο αφότου χειροτονήθηκε Ηερέας . Ρην ανακαίνισε, εργάστηκε
σκληρά μαζί με τους τότε συμμοναστές του, δημιουργώντας την
νότια πτέρυγα με 16 νέα κελιά και εδώ πραγματικά
μεγαλούργησε πάνω από τα ιερά κείμενα .Ρο πρωί στο εργόχειρό
τους , για να οικονομηθούν έφτιαχναν ξύλινα κουτάλια και τα
πουλούσαν . Έτσι κάλυπταν τις ανάγκες τους και αυτά που
δημιούργησαν, μόλις πρωτόρθαν στον Ξροφήτη ! Ρο βράδυ , μετά
τον μοναχικό τους κανόνα , ξεκινούσε το σπουδαίο, τεραστίας
σημασίας έργο τους ! Ν Άγιος μελέτησε , αντέγραψε , μετέφρασε
την Σιλοκαλία και πλήθος πατερικών θησαυρών από τα
Γλληνικά ,στα σλαβονικά και στα ρουμάνικα και διόρθωσε τις
υπάρχουσες νοηματικές συγχύσεις, επικίνδυνες για την
δημιουργία των Ζεομισήτων αιρέσεων . Ηδίως για την Γλληνική
γλώσσα ο Άγιος έλεγε πως « η γλώσσα αυτή υπερέχει ασυγκρίτως
όλων των γλωσσών της οικουμένης με τη σοφία το κάλλος το
βάθος την αφθονία και τον ανεκτίμητο πλούτο εκφράσεων»
( Ιειμωνάριον Η.Κ.Ξαντοκράτορος 2011) .
Ε διδασκαλία που κληροδότησε
ο Προφητηλιϊτησ πρώτοσ κτότορασ, συνοψίζεται σε 10 μεγϊλεσ
και πρωταρχικϋσ αρετϋσ: Πύςτη που ςτερεώνει ςε ϋργα που
προξενούν ουρϊνια δόξα ! Αγϊπη ανιδιοτελόσ προσ Θεό και
ανθρώπουσ ! Νηςτεύα που αγγύζει την ψυχό και πλόττει τα πϊθη!
Εγκρϊτεια που κϊνει προςιτϊ τα αιώνια αγαθϊ ! Αγρυπνύα που
παρϋχει την καρδιακό χαρϊ ! Καρδιακό προςευχό που τουσ δαύμονεσ
διώχνει μακριϊ ! Η ταπεινοφροςύνη που καταςτρϋφει τα ςχϋδια και
τισ παγύδεσ του εχθρού !Η ςιωπό που ςώζει ! Η ακτημοςύνη που
δύνει φτερϊ αετού ! Η διϊκριςη που κρατϊ το καλό ακϋραιο και
ανόθευτο !
Ξέρασε αρκετή ώρα στην Σιλοσοφική σχολή ! Κοναδική και
ασύγκριτη η επιστήμη της Ώθανασίας ! Ώστείρευτο το υλικό της !
Κια και μοναδική η μέθοδος καταρτισμού , αντίθετη από κάθε
άλλη επιστήμη, που προϋποθέτει μόνο την άφθονη γνώση …
Γδώ οι αιώνιοι … φοιτητές , δεν εμπνέονται από νόμους της
φύσης , ορισμούς , συλλογές δεδομένων και πειραματικές
τεχνικές , από τεκμήρια και ανακαλύψεις ! Κοναδική μέθοδός
51
τους , η αποκεκαλυμμένη πίστη! Πτο παραπλήσιο εκκλησάκι
του Ώγίου Πτεφάνου , πριν βγούμε έξω , θαυμάζουμε μια τεράστια
φορητή εικόνα, με Ώγίους από τα 12 μηναία του ενιαυτού .
Πχεδόν χίλιοι Άγιοι μικρογραφημένοι πάνω της ! Κια ψηφίδα
του Νυρανού μπροστά μας . Πτολισμένος αυτός με υπερσπάνια
αιματοστόλιστα υφάδια από βύσσους και λινάρια. Τοροί εκλεκτών
, Ώθλοφόροι συμπολίτες των Ώσωμάτων υπερασπιστών ,
Σωστήρες του κόσμου , Θήρυκες της πίστεως, Ξροστάτες θερμοί !
Ε κάθοδος του Θυρίου στον Άδη στο κέντρο της εικόνας και
γύρω από αυτήν το δωδεκάορτο . Γυαγγελισμός, Αέννηση,
παπαντή, ΐάπτιση, Κεταμόρφωση, ΐαϊοφόρος, Έγερση του
Ιαζάρου, Πταύρωση, Ώνάσταση, Ώνάληψη, Θοίμηση της
Ζεοτόκου και Ξεντηκοστή. Ε άφραστη θεία λαμπρότητα , το
κάλλος του απροσίτου κλέους , στις δώδεκα μεγάλες παραστάσεις
της μόνης πίστης ! Κια απομένει για να ολοκληρωθεί πλήρως το
σχέδιο της Πωτηρίας ! Ξως την καρτερούν και όλοι οι διπλανοί
μας παρατεταγμένοι Ξροφητηλιάτες Ξατέρες ! Ώυτή που θα
αναπαριστά το : …και πάλιν Γρχόμενος μετά δόξης …! Κόνο που
εκείνη, στα σίγουρα θα είναι αχειροποίητη !
52
Βάκρυα σταλάζει ο Άθωνας.
Άγιο ρος 2017 / Κέρος 7
Ρης Αεροντίσσης άπαυστη είναι η ικεσία
Γφέστιο ανάβλυσμα , αεί η παραμυθία!
Ξιθάρια , ελέους ξέχειλα έξω από την αυλή της.
Ιάδι σταλάζει μέσα τους , σε κάθε δεησή της!
Γκείνος ξέρει το γιατί με εξέλεξε από νέο!
Κόνο το πάντων ένεκεν , όσο θα αναπνέω
θα ακούγεται απ τα χείλη μου , προσεύχεσθε για μένα
κάποτε να ανταμώσουμε σε μέρη ετοιμασμένα !
53
Κακρίνα και Ζεοφανώ την Γφραιμία πέμπουν .
Ώνθοί της Νδηγήτριας τον ήλο λιτανεύουν !
Ζασίτης ο Ώρχάγγελος σμίγει αφιερωμένους !
Θαντηλοκέρι Ώθωνικό με ρασοφορεμένους !
Κονοπάτι κρυμμένο από τον ήλιο κατεβαίνουμε με ταχύ ρυθμό ,
στο μεσημέρι της τρίτης μας μέρας στο ρος . Ξυκνόφυτα
περάσματα υγρά, με δροσάτα θάμνα και συστάδες από
μεγαλόκορμα κούφια δέντρα που ριζώνουν χωρίς τελειωμό ,
δημιουργούν ένα εντυπωσιακό είδος σήραγγας , πολυσύχναστο
και πολυθρύλητο για τους απανταχού προστρέχοντες στο
καταφύγιο της Αεροντίσσης ! Ξροορισμός μας για προσκύνημα
, η Κονή του Πωτήρος Ξαντοκράτορος . Πτη μάνδρα του
ασκήθηκαν αμέτρητες οσιακές μορφές . Άνθη Ξαντοκρατορινά ,
σε αιώνια εαρινό λειμώνα που περιποιείται άπαυστα η στοργική
Γλαιοβρύτισσα !
Όστερα από περίπου 20 λεπτά φτάνουμε σε απρόσκοπτο αγνάντι
της Κονής. Ν επιβλητικός καστρόπυργος στο κέντρο της , σήμα
κατατεθέν της , ουρανοφίλητος αναβατήρας δεήσεων. Ρο
υπαίθριο αρχονταρίκι της , παρατηρητήριο θαυμασίων
ποιημάτων της ανοιγμένης παλάμης του Βημιουργού ! Ιίγα
μέτρα από την πύλη , σιμά σε ένα εξωτερικό παλαιό χτίσμα ,
αντικρίζουμε πολλά αραδιασμένα πιθάρια ! Ξως μπορείς να
προσπεράσεις απλά , πως να μείνεις αδιάφορος σε όλα αυτά που
μια εικόνα μπορεί να γεννήσει; Θάθε πιθάρι και μια ψυχή , που
παρακαλάει για θείο έλεος ! Ε Αερόντισσα , που δεν αφήνει ποτέ
το Κοναστήρι της δίχως λάδι! Μέχειλα πάντα τα δοχεία του
ελέους στην Ξαντοκράτορος ! Βεν θα εγκαταλείψει ποτέ η Κάνα
τα παιδιά της , που επιποθούν να μεγαλώνουν ολοένα μέσα τους
τα δοχεία της χάριτος , να χωράνε εκείνα όσο περισσότερο γίνεται
, από το πέλαγος του σπλαχνισμού και της μητρικής της αγάπης!
54
Γργασίες μέσα στην αυλή του μοναστηριού ! Στιάχνεται εξ αρχής
μια νέα φιάλη σκεπαστή με θόλο και κίονες . Πχεδόν έτοιμο το
μαρμάρινο περιραντήριό της, να γεμίσει με την καθαρτική
δύναμη και την ενέργεια, που θα διώξει μακριά κάθε κίνδυνο
από ορατούς και αοράτους εχθρούς, αναβρυτήριο παντουργού
και παντοδυνάμου Ώγίας Ρριάδας , που πηγάζει τον Ώγιασμό
και κάθε χάρη του Ξαραδείσου. Ένας νεαρός μοναχός , μας
οδηγεί στο καθολικό για να προσκυνήσουμε και να
κατασπαστούμε, την εφέστιο εικόνα της Αερόντισσας. Οουμάνοι
αδελφοί μας , με μπροστάρη τους έναν Ηερέα, ξεκινούν αμέσως να
της ψάλλουν στην γλώσσα τους το Άξιον εστί! Ώκάθιστη Γκείνη ,
με το ασημωμένο πιθάρι στα πόδια της, τα χέρια της υψωμένα,
και ένα βλέμμα κατάγιομο από τρυφεράδα , κανέναν δεν
παρατηρεί , κανέναν δεν ψέγει ! Κόνο ελπίδα χαρίζει σαν σε
κοιτά κατάματα! Θαρτερά μόνο και αγωνιά, ποτέ να μην
στερεύουν τα αιτήματα των ταπεινών ικετών , για να αναβλύζει
Γκείνη την ακαταίσχυντη προστασία της ! Ρο απολυτίκιο Ρης
δεν σταματά και αυτό να ψέλνεται αδιαλείπτως μέσα από των
εκλεκτών Ρης τεκνίων τις δεόμενες καρδιές : Ρο ρος Που
Βέσποινα σκέπεις αεί στοργικώς , Κονήν Ξαντοκράτορος δε τη
σεπτή Που μορφή , φυλάττεις Αερόντισσα. σπερ ποτέ τη βλύσει
θαυμαστώς του ελαίου , άφθονον μεταδίδως τοις Ποις τέκνοις την
χάριν , πιστώς ασπαζομένοις εικόνα την θεία Που . Πχεδόν
τρέχοντας , για να προλάβουμε το πρόγραμμα της σκήτης μας ,
νιώθοντας απερίγραπτη χαρά, που ξανααξιωθήκαμε να
προσκυνήσουμε την πηγή του υπεραφθόνου ελέους , το ταμείο
αυτό της πίστης , αρχίσαμε να ανηφορίζουμε για τον Ξροφήτη .
Γλάχιστα πριν , μια τελευταία , χρωστούμενη από το περσινό μας
ταξίδι , επίσκεψη ! Πτο κοιμητήρι της Ξαντοκράτορος ! Πτα
σίγουρα από αυτό το τόσο ξεχωριστό εξωτερικό «δωμάτιο» θα
πρέπει να ξεκινά το προσκύνημα σε κάθε μοναστήρι . Λα λάβεις
πλούσια και εδώ την ευχή των θριαμβευτών του Ξαραδείσου ,
πριν συνοδοιπορήσεις με τους γενναίους μαχητές του μοναχικού
στρατεύματος , τους αρματωμένους με του φωτός τα όπλα τα
ακατανίκητα !Πτενόμακρο τούτο το κοιμητήρι . λοι σε κάθετη
παράταξη προς Ώνατολάς ! Πτοιχισμένοι σταυροί , ανοιγμένα στη
55
σειρά μνήματα , αγέρωχα κυπαρίσσια, όλα σε μια θαυμαστή
διάταξη σε μια …αλλιώτικη ευθεία με αρχή και δίχως τέλος . Πτο
κέντρο , οι Ξατέρες διατηρούν τον τάφο του Αέροντος
ΐησσαρίωνος !Ρου πρώτου Αέροντος μετά την αναβίωση του
κοινοβίου . Έχουν μεταφέρει το τίμιό του λείψανο εντός της
Κονής, σε σημείο δίπλα στο καθολικό , με τα Ξαύλεια λόγια από
την προς Οωμαίους να λάμπουν πάνω του: Βόξα και τιμή και
ειρήνη παντί τω εργαζομένω το αγαθόν ! Θράτησαν όμως σαν
τόπο προσευχής το πρώτο μνήμα , όπου αρχικά εναποτέθηκε το
άψυχο σώμα του Αέροντά τους . Λέο τον εξέλεξε ο Θύριος και
εκείνος , τέκνο της υπακοής, δόξασε τον Ζεό για την απόφασή
Ρου ! πέφερε στο τέλος ! Θαθαρτήριο της αγιότητας η ασθένεια
και ο καρκίνος που συνεχώς τον Ξαράδεισο συμπληρώνει …Κα
του χάρισε ο πανσθενουργός Ζεός , σωτήρια υπομονή και δύναμη
θαυμαστή , λίγο καιρό μόλις πριν την εκδημία του , να «μιλήσει»
στα αγαπημένα του παιδιά . Θαι ζήτησε αυτοί οι τελευταίοι
πατρικοί του λόγοι , να γνωστοποιηθούν στην αδελφότητα μια
μέρα μετά την στερνή του αναπνοή !
Ώγαπητοί μου πατέρες και αδελφοί , πάντοτε ήσασταν και είστε στην καρδιά
μου . Ρώρα που ο Τριστός και η Ξαναγία με κάλεσαν κοντά τους , να είστε
όλοι ενωμένοι , αγαπημένοι , να αγωνίζεσθε στο Κοναστήρι όπως και εγώ
τόσα χρόνια προσπάθησα έστω και με την ελαχιστότητά μου να ανακαινισθεί
η Κονή , να ρθουν και νέοι μοναχοί για να συνεχίσουμε την πορεία μας στο
Κοναστήρι
Ρώρα που με πήρε ο Ζεός κοντά του –Γκείνος ξέρει γιατί• Γκείνος το έκανε
για την αγάπη μας , την υπομονή μας –θέλω με χαρά να το έχετε μέσα στην
καρδιά σας . ΐέβαια η στενοχώρια υπάρχει αλλά πάνω από την στενοχώρια
είναι η χαρά του Τριστού . Θι ο Τριστός όταν έφυγε από τον κόσμο ήταν
τριαντατριών ετών • κοντά στην Ξαναγία μας , η οποία στενοχωρέθηκε ,
έκλαιγε , αλλά ο Ζεός έτσι τα ήθελε τα πράγματα . Θι εσείς δεν θέλω να
είστε στενοχωρημένοι μαζί μου εφόσον με πήρε ο Τριστός και η Ξαναγία .
Ζέλω να είστε χαρούμενοι . Λα είστε μεταξύ σας σαν αδελφοί • να
αγωνίζεσθε εδώ στο Κοναστήρι αυτό που μας το χάρισε η Ξαναγία η
Αερόντισσα . Θαι όσοι έρχονται νέοι άνθρωποι να τους έχετε σαν αδελφούς ,
με πολύ αγάπη . Ώυτό είναι βασικό , για να πάει το Κοναστήρι μπροστά ,
εσείς που είστε εδώ και όσοι θα έρθουν πρέπει να έχετε μεταξύ σας πολύ
αγάπη . Λα μην μαλώνετε μεταξύ σας• ο ένας να ανέχεται τον άλλον , για να
56
μπορέσετε κι εσείς μετά από χρόνια να σας ελεήσει η Ξαναγία όπου θα σας
περιμένω κι εγώ , εάν ο Τριστός με οδηγήσει και ελεήσει δια τις αμαρτίες
μου , θα σας περιμένω εκεί όπου θα ζήσουμε και θα περάσουμε όπως το λέει
η Γκκλησία μας , εκεί θα ζήσουμε , θα μείνουμε αιωνίως , κοντά στο Τριστό
και την Ξαναγία μας.
Ώυτά τα λίγα είχα να πω . Γύχομαι πάντοτε να με θυμάστε και να
προσεύχεσθε και για μένα …Δητώ συγχώρεση για όσους δεν μπόρεσα να
βοηθήσω. Λα με συγχωρέσουν όλοι και να με ενθυμούνται πάντοτε στις
προσευχές τους .
Πας αφήνω με την καρδιά μου , με την πολλή μου αγάπη , με την ψυχή μου .
Έτσι δόξα τω Ζεώ πάντων ένεκεν. ,τι μας επέτρεψε ο Ζεός μας το κανε για
να σωθούμε . Βόξα τω Θυρίω και την Ξαναγία μας , η οποία Αερόντισσα εδώ
πάντοτε όλους τους ελεεί και τους αγιάζει. Έτσι πάντοτε όταν έχετε κάποιου
είδους δυσκολία , κάποιο πρόβλημα, να πηγαίνετε στην Ξαναγία την
Αερόντισσα , να βάζετε μετάνοια και να ζητάτε το έλεός της . Θι η Ξαναγία
η Αερόντισσα πάντοτε θα βοηθάει όλους .
Έτσι , σας χαιρετώ με όλη μου την ψυχή , με την καρδιά μου , με την αγάπη
μου , και ζητώ συγχώρεση εάν στενοχώρησα κανέναν , εάν δεν ήμουν σωστός
ως Αέροντας και Εγούμενος , να με συγχωρέσετε όλοι . Θαλή αντάμωση να
έχουμε όταν μας καλέσει ο Τριστός.
ΐησσαρίωνος πνευματικές υποθήκες προς την αδελφότητα της Κονής Ξαντοκράτορος ( Ιειμωνάριον
Η.Κ.Ξαντοκράτορος Ώγίου ρους 2011)
Στάσαμε στον Ξροφήτη λίγο πριν η καμπάνα καλέσει για την
τράπεζα . Καζεμένοι στην αυλή , οι προσκυνητές της ημέρας .
Κας είχε προϊδεάσει ο πάτερ Σιλήμων απ το πρωί : -Πήμερα θα
έχουμε μια μικρή αλλά πολύ ωραία συντροφιά ! Κας έκανε
εντύπωση αυτή η ιδιαίτερη αναφορά , μιας και εκείνος
ανεξαίρετα όλων την παρουσία χαίρεται , μα ύστερα από λίγο
καταλάβαμε ακριβώς τι εννοούσε …Θαι όντως λίγοι μα εκλεκτοί
ήταν οι …προσκεκλημένοι της ημέρας ! Ν πατήρ Άγγελος , με
τον επίσης ιερέα υιό του πατέρα Ηωάννη . Ξολύτεκνοι και οι δυο
, ησύχιες ωραίες μορφές , δεν μιλούν πολύ μα χαμογελούν όλο
χαρά και χάρη ! Ζασίτες , Ζεολογίτες , Ώρχαγγελίτες ! Π ένα
μπαλκόνι του Νυρανού αντικριστά απ τον Άθωνα στέκονται και
ευλογούν και σταυρώνουν τα 4 σημεία του ορίζοντα με τον Ρίμιο
Ήλο …Πτο Κοναστήρι του Ώρχαγγέλου στην περιοχή Ζεολόγος
της Ζάσου , λειτουργεί ο σεβάσμιος πατέρας Άγγελος και
57
γίνεται καθημερινά αυτόπτης υπερλόγων θαυμάτων με το ιερό
καρφίον , το πανίερο κειμήλιο που χρησιμοποιήθηκε στην
Πταύρωση του Λυμφίου της Γκκλησίας . Αια εκεί το 1974 η
μοναχή της Νδηγήτριας Γφραιμία μαζί με επτά αδελφές της ,
ξεκίνησαν από την Ξορταριά του ΐόλου με κατευόδιο την ευχή
της Ώγίας Εγουμένης τους μακαριστής πλέον Κακρίνας και την
ευλογία του Αέροντά τους Γφραίμ Σιλοθείτη , δημιουργώντας
την σημερινή γυναικεία αδελφότητα υπό την πνευματική
καθοδήγηση της Κονής Σιλοθέου , της οποίας είναι μετόχι .
Ξως όλα τα αγιασμένα και όλοι οι αφιερωμένοι σε κάθε άκρο
αυτού του κόσμου , συνδέονται με αυτήν την ολάστραφτη ,
αμετρήτων διαστάσεων, αόρατη αλυσίδα , φτιαγμένη σαν από
καντηλοκέρι , να κρατά στο κέντρο της ένα αλλιώτικο εγκόλπιο
που εικονίζει …τον Άθωνα ! Γίχαμε δει παλιά σε μια από τις
σπάνιες φωτογραφίες που υπήρξαν, την κατά σάρκα Κητέρα του
ξενιτεμένου Γφραίμ , την μετέπειτα μοναχή, μακαριστή
Αερόντισσα Ζεοφανώ και αυτή ανθός της Νδηγήτριας , να
εικονίζεται κρατώντας με ευλάβεια στην αγκαλιά της ένα
εξαπτέρυγο με κάτι προσαρτημένο πάνω του ! Λα που μάθαμε
σήμερα τι ήταν ! Ήταν το τμήμα από τον τίμιο Ήλο και η
μακαριστή Ζεοφανώ στην αυλή του Ζασίτη Ώρχαγγέλου ! Ώκούμε
τον πατέρα Άγγελο : –Ξως ευωδιάζει παιδιά μου του Τριστού μας
το καρφίον ! Ξόσα θαύματα και θεραπείες γίνονται καθημερινά !
Θάποτε να ρθείτε να προσκυνήσετε στο μοναστήρι μας ! Ζα
λάβετε μεγάλη ευλογία !
Αύρω από τον πολιό Ξατέρα μαζί μας όλα τα …αγαθά παιδιά !
Ν κυρ –Ξαύλος ο Ώπλούς , ο Θυρ Λίκος ο θαρραλέος Θρητικός
…Ώγιοταφίτης και ο κυρ-Ξαναγιώτης στα 87 του πλέον , από
την Ώγιάσω της Κυτιλήνης ! Όστερα από έναν χρόνο ακριβώς
τον ξανασυναντάμε, μετά την Πιμωνόπετρα απρόσμενα στην
σκήτη του Ώη Ιιά ! Ξως χαιρόμαστε για τούτο το αντάμωμα με
όλους τους ! Ένας-ένας ξεχωριστοί ! Ώπλού τόσο ταιριαστά τον
…βάφτισε ο Αέροντας Ηωακείμ . Θάποιος είπε σοφά πως δεν είναι
απλό το να είσαι απλός ! Θαι πόσο δίκιο είχε στ αλήθεια
μιλώντας για την ανεπιτήδευτη έκφανση της απλότητας ! Ν κυρ-
58
Ξαύλος , από τους πιο τακτικούς προσκυνητές στα μέρη του
Ξροφήτη, έμεινε μέσα μας , σαν μια λεπτή αύρα, που χωρίς να
υπολογίζει τρόπο και τόπο , άφηνε τα πολύχρονα Ώθωνικά του
βιώματα και την αγάπη να ξεχυθεί και να σε κατακλείσει , με
κάθε του κίνηση , κάθε του ταπεινό λόγο . Θαι αυτά ταυτόχρονα
περιβεβλημένα με μια απροσποίητη διάκριση στ αλήθεια
ασυνάντητη ! Κε όλους θα συμπορευόμασταν στις επόμενες
ώρες και μέρες μας στο ρος, μα και αλησμόνητα παντοτινά
πλέον , αφού το καντηλοκέρι το αόρατο το Ώθωνικό , μπλέχτηκε
στης ψυχής μας τα ακροδάχτυλα με τις πρεσβείες του Ζεσβίτη…
Πτον πρώτο όροφο ήδη μας περίμενε ο Αέροντας Ηωακείμ .
Θαθισμένος στην κορυφή, ευλογεί την μεσημεριανή τράπεζα ,
ενώ έπειτα από λίγο ένα από τα χιλιάδες του κηρύγματα
ακούγεται ηχογραφημένο την ώρα που τρώμε . Ε υποχρέωση της
διαφώτισης του διπλανού μας ! Ε Ξνευματική ελεημοσύνη μα
και η υλική που παρηγορεί ! Ν ανέκλειπτος ουράνιος θησαυρός
μας ! Ιίγο πριν ο Αέροντας ευλογήσει τα περισσεύματα , θυμάται
τους εράνους που διοργάνωνε στα μέρη της πνευματικής του
σποράς ! Ρότε που οι άνθρωποι …πετούσαν πιο ανάλαφρα με τα
φτερά της ελεημοσύνης ! Κνημονεύουμε τον Ώη Αιάννη τον
Τρυσόστομο : «Γίναι ελαφριά η ελεημοσύνη και γρηγοροπετούσα,
έχει φτερά χρυσά και κάνει πτήση που τους αγγέλους ευφραίνει.
Παν περιστέρι πετά, χρυσό και ζωντανό, που έχει βλέμμα
τρυφερό και ήπια μάτια. Βεν υπάρχει τίποτα πιο όμορφο απ’ αυτό
το μάτι».
Ξαρατηρούμε τον πατέρα Σιλήμονα που δεν σταματά να απαντά
στο τηλέφωνο της Πκήτης . Κας λέει έπειτα ότι καθημερινά δεν
παύουν να καλούν άνθρωποι για βοήθεια . Ξνευματική μα και
χρηματική ! Πτενοχωριούνται οι πατέρες που δεν μπορούν να
δώσουν όσο θα ήθελαν . Κα στο κομποσχοίνι τους έπειτα , δίνουν
όλη τους την προσευχητική δύναμη να αντισταθμίσουν την
υλική τους πενία …Πτο μικρό αρχονταρίκι της αυλής καθόμαστε
για διακόνημα . Καζί μας προστέθηκαν και κάποιοι Θιλκισιώτες
αδελφοί μας και 2 Πέρβοι προσκυνητές . Γτοιμάζουμε δίπτυχα
για το Παρανταλείτουργο των Τριστουγέννων . Πτ αριστερά χώρος
59
για κάθε ψυχή θλιβομένη , καταπονουμένη, ελέους και
βοηθείας του Ζεού επιδεομένης . Πτα δεξιά για τις ψυχές που
αναπαύθηκαν επ ελπίδι ζωής αιωνίου, εκεί όπου επισκοπεί το
Σως του προσώπου Ρου ! Ξόσα ονόματα δεν θα μνημονευθούν
εξαιρέτως στα γλυκοφωτισμένα κοιλώματα των Ηερών όλου του
Άθωνα , στην ΐηθλεέμ και στον φριχτό τον Αολγοθά των Ζείων
προθέσεων . ΐιβλιάρια …καταθέσεων είναι τούτα τα μικρά
χαρτιά και οι πατέρες μεγάλοι ευεργέτες , που πασχίζουν στους
λογαριασμούς των ξεχασμένων ψυχών , να υπάρχει πάντα
…διαθέσιμο υπόλοιπο ελέους και φωτός . Ν κυρ-Ξαύλος όποτε
μας συναντά έχει κάτι τόσο ωφέλιμο να θυμηθεί και να μας πει :
-Ένα χαντάκι είναι η ζωή παιδιά ! Θάνουμε μια και περνάμε
απέναντι ! λους να τους αγαπάμε και για όλους να
προσευχόμαστε! Έχουμε πάει που λέτε στον Αέροντα Ξαϊσιο
στην Ξαναγούδα όταν ζούσε ακόμα και τον περιμέναμε στην
αυλή ! Ήμασταν καμιά δεκαριά άνθρωποι . Ένας που τον ήξερα ,
εισαγγελέας σε μεγάλη θέση , ερχόταν πρώτη φορά και κράταγε
τις αποστάσεις του , ήταν αυτό που λέμε κομματάκι ακατάδεκτος
και κάπως ξιπασιάρης ο ευλογημένος ! Κόλις βγαίνει ο Αέροντας
κατευθείαν στρέφεται στον άνθρωπο αυτό και του λέει γελώντας :
Θαλώς τον , καλώς τον κύριο Γισαγγελέα ! Γ αυτό ήταν ! Παν
παιδάκι έπειτα εκείνος αγκάλιαζε τον Αέροντα, του φιλούσε τα
χέρια , έγινε ο πιο απλός και καταδεκτικός άνθρωπος στον κόσμο!
Πκέφτομαι τι μπορεί να ναι αυτό που σε μια στιγμή μονάχα ,
καταφέρνει να αλλοιώσει σε τέτοιο βαθμό μια ανθρώπινη ψυχή
μόλις στο διάβα της βρεθεί ένας ρασοφορεμένος κλητός και
εκλεκτός… Ζυμάμαι κάτι που άκουσα από Τριστοκήρυκα και
θαρρώ πως είναι ταιριαστό τούτη την ώρα να γραφτεί , δίπλα σε
ένα από τα αμέτρητα μαρτυρούμενα περιστατικά με τα θαυμάσια
της Ξαναγούδας . Ξατέρες τους προσφωνούμε όλους αυτούς , που
συναντάμε και σε τούτα τα μέρη. Θαι μοιάζει αυτό το
συνηθισμένο πάτερ να έχει τόσο νόημα , ιδιαιτέρως για κάποιους
όπως ο πάτερ Ξαϊσιος ο μεγάλος μας Άγιος . Ξατέρες τους
φωνάζουμε, γιατί γεννάνε συνεχώς μέσα μας τον Τριστό !
Αίνεται η ψυχή μας Ζεοτόκος με μια τους λέξη , με ένα ταπεινό
60
τους βλέμμα με μια ζεστή αγκαλιά! Παν αυτή που θυμάται ο
Ώπλούς από έναν άλλον μεγάλο Ώθωνίτη Άγιο . –Γίχαμε πάει
στον Αέροντα Γφραίμ τον Θατουνακιώτη ! Κπαίνουμε στο κελάκι
του και τον βλέπουμε να υποφέρει από φριχτούς πόνους στα
πόδια …-Αέροντα του λέω , περαστικά να είναι , να κάνουμε
προσευχή να περάσει ο πόνος ! Άστραψε και βρόντηξε ο
Αέροντας ! ΐρε τι είναι αυτά που λες , μου είπε με πολύ αυστηρό
ύφος !Θαι έπειτα δείχνοντας τα πόδια του: Ρούτα εδώ είναι τα
παράσημά μου ! Θαι έπειτα με πήρε αγκαλιά βέβαια !
61
Βάκρυα σταλάζει ο Άθωνας.
Άγιο ρος 2017 / Κέρος 8
Ηερομαρτύρων κέρασμα ,η έσχατη λειτουργία.
Πυνεσταλμένα βήματα , ανεβλαβή τα οικεία.
Ώντίβαρο στην ξαστοχιά , στην Ζεία δικαιοσύνη !
Ρροφός Δωής κατέρχεται, πρεσβείες να ταχύνει .
Ρου Ξαναγίου μνήματος φύλακας Ερακλειώτης!
Κε μεσιτεία του Ώη Κηνά , Ξατριάρχης και Βεσπότης !
Αιάντα μη και δε σ αγαπώ Άγιε και Ξαναγιά μου ;
Ρης πίστης βάρεσε η γροθιά και έγιναν τα όνειρά μου !
62
Λύχτα μερώνεται με φως από έκπαγλο φεγγάρι !
Ώγρύπνια και υπομονή κούτσουρα για κλινάρι !
Ξορεία στο μεσόνυχτο από αναγκεμένους !
Ξίστης εξιστορήματα για τους αναστημένους !
Πτην Πκήτη του Ξροφήτη Ελία . Ώπόγευμα της τρίτης μας
φετινής μέρας στο ρος . Πτο παρεκκλήσιο του Ώγίου Λικολάου
ξανά . Γσπερινός με στιχηρά του Ώγίου Σωκά του Ηερομάρτυρα
και θαυματουργού ! Ρου μηνύθηκε το μαρτυρικό του τέλος με
περιστέρι, που ένα στεφάνι του έβαλε στο κεφάλι και με
ανθρώπινη μιλιά του είπε : Ξοτήριον κεκέρασται και δεί σε αυτό
πιείν ! Ρο μαρτύριο των Ηερομαρτύρων είναι η τελευταία τους
λειτουργία πάνω στη γη ! Γποίησε και αυτός , κατά τον Άγιο
Αρηγόριο τον Ζεολόγο , την τελευτήν τελευταίον μυστήριον !
Ν πατήρ Πίλας βδομαδιάρης ιερέας! Ε ελάχιστη στιγμή είναι
σπουδαία γι αυτόν ! Γίναι τόσα χρόνια παπάς και θαρρείς πως
είναι η πρώτη του φορά που βηματίζει ως ιερουργός . Βεν τον
αγγίζει διόλου η επανάληψη , δεν υποχωρεί στης ανεβλαβούς
εξοικείωσης το αδιόρατο σαράκι… Παν να τα πρωτοφορά τα
ιερατικά του ιμάτια ! λο και πιο λαμπερά, όλο και πιο
καινούρια ! Πτις μακρόσυρτες συγκλονιστικές σιωπές ανάμεσα
στις μυστικές ευχές του ,στον Άγιο Λικόλαο , το μόνο που
ακούγεται είναι ο Ώπλούς να ξεπνέει βαθιά το …διοξείδιο της
πίστης ! Ν γέροντας Ηωακείμ απαγγέλει το Θαταξίωσον Θύριε !
Θάθε λέξη τονισμένη απ της καρδιάς του το αστείρευτο
«μελανοδοχείο» ! Νι Ζασίτες Ξατέρες πλησιάζουν με συστολή το
δεξί αναλόγι για την παράκληση της Ξαναγίας ! Ε παρακλητική
προστακτική των δεομένων συναμαρτωλών !Ξρόφθασον ,
τάχυνον και σπεύσον !Πκέπε , φύλαττε και φρούρει ! Κετά το
Ώπόδειπνο , η Ααλακτοτροφούσα κατεβαίνει από την κορυφή του
63
τέμπλου με το αντίβαρό της κρατημένο από τον πατέρα
Σιλήμονα . Ρην προσκυνάμε πριν βγούμε έξω . λη μας η
ελπίδα στα εικονίσματα της Ρροφού της Δωής μας ! Κακαρία η
κοιλία η βαστάσασά σε και μαστοί ους εθήλασας! Ρου Ώγίου
Θυρίλλου Ηεροσολύμων τα λόγια και αυτά κατέρχονται εξ
Νυρανού ,ευγνωμοσύνης εφύμνια : ΐρέφος βλέπω και Ζεό μου
αναγνωρίζω, βρέφος που θηλάζει και τον κόσμο διατρέφει, βρέφος
που κλαυθμυρίζει και στον κόσμο ζωή και χαρά χαρίζει, βρέφος
που τυλίγεται στα σπάργανα και από τα δεσμά της αμαρτίας με
λυτρώνει, βρέφος μέσα στις μητρικές αγκάλες ως αληθινός
άνθρωπος που δεν λείπει καθόλου από τη γη και το ίδιο στους
κόλπους του Ξατρός αναλλοίωτο και χωρίς να απουσιάζει
καθόλου από τους ουρανούς.
Γυλογεί και υπόσχεται η Ααλακτοτροφούσα Ξαναγιά των
Ξροφητηλιατών ! Ώγαπά ελεημοσύνην και κρίσιν ο Θύριος
( ψαλμ 32,5). Ώντίβαρο η ικεσία της Ώγνής Κητροπαρθένου
στην δικαιοσύνη του Θυρίου και στις ξαστοχιές μας …
Λύχτα ανύχτωτη από του φεγγαριού το γέμισμα . Πτο πίσω μέρος
της αυλής θαυμάζουμε όλοι μας το χρύσωμα του στην θάλασσα .
Ν Σώτης μας μιλά για των Ώγγέλων τις σκάλες τις σεληνόφωτες.
Ε ποιητική υποβολή του ρους δεν αφήνει κανέναν
ανεπηρέαστο !
Πτα χέρια μου κρατώ τον Ώρχάγγελο του Κανταμάδου ! Κια
εικονίτσα που μου χάρισε ο σχεδόν ενενηντακοντούτης
Ώγιασώτης Θυρ-Ξαναγιώτης μετά το Ώπόδειπνο . Ν
Ερακλειώτης κυρ-Λίκος , ο κατά πολύ μικρότερος φίλος του ,
μαζί του φέτος , συνοδίτης και αδελφός, τον ακολουθεί και
στοργικά τον προσέχει . Κου δωρίζει ευλογίες από τα
Ηεροσόλυμα. Κικρές εικόνες της Ξαναγίας της Ηεροσολυμίτισσας
και κάρτες από τον Ξανάγιο Ράφο ! Θαι ένα στυλό από όπου
βγαίνει ένας πάπυρος , με το ιερό κουβούκλιο την ώρα που
φωτίζεται από το Άγιο Σως ! Ώμέτρητα χρόνια κάθε Κεγάλη
Γβδομάδα εκεί και όχι μόνο , να στηρίζει με κάθε του δύναμη
την αδελφότητα την φυλάττουσα της πίστεως τις Ζερμοπύλες !
64
Πτον Ξανάγιο Ράφο , στο τάμα ολάκερης της ζήσης του ! Λα
γράψεις φέτος το ημερολόγιο του ρους με αυτόν τον στυλό ! Λα
τα ακούσουμε μετά και στο Εράκλειο στον σταθμό μας ! Έχεις
λίγο χρόνο να σου διηγηθώ και εγώ κάτι ; Θαθίσαμε σ ένα
παγκάκι και άρχισε για ώρα πολύ να μου διηγείται την ζωή του !
Θάθε της στιγμή ως τώρα ένα ατελείωτο θαύμα! Ε μάνα του με
την ακλόνητη πίστη τον κράτησε στα δύσκολα και στα
ορφανεμένα ! Ώυτή του μίλησε από μωρό παιδί για την Ξαναγία
και τους Ώγίους ! Θαι έπειτα στον αγώνα της ζωής με όλα τα
εμπόδια, όλες τις κακοτοπιές , όλα τα ανηφόρια , εκείνος
έβρισκε πάντα προστασία και σκέπη στην Ξαναγία και στους
αγαπημένους του Ώγίους . Ρον Άγιο Κηνά και τον Άγιο
Λεκτάριο ! Ώυτούς παρακαλάει στα δύσκολα και στα ακατόρθωτα!
-Κέχρι και Ξατριάρχη μου βγάλανε τον Ζεόδωρο και
Ώρχιεπίσκοπο τον Γιρηναίο , μου λέει και μόλις με βλέπει να
χαμογελώ μου απευθύνεται με ύφος σοβαρό και απόλυτο ! –Βεν
λέγω ψέματα παιδί μου ! Ττυπώ το χέρι γροθιά κάτω και τους
κοιτώ κατάματα: Αιάντα μη δε σ αγαπώ Ξαναγιά μου και Άγιε
μου Κηνά ! Θάμε τούτη τη χάρη ! Θαι τρέχουν αμέσως ! ,τι και
να τους ζητήξω! Θαι τα κατάφερε ο Θυρ-Λίκος φτωχός και
αδύναμος στα ξεκινήματα να πορευτεί με λεβεντιά ως τα τώρα
στη ζωή του, δίχως να ξεχνά ποτέ τα ευχαριστήριά του ! –Ζα
πάω στην Ξαναγούδα μεθαύριο την Θυριακή αν θέλει ο Ζεός !
Έχω φέρει μια μεγάλη εικόνα της Ηεροσολυμίτισσας, να την
αφήσω εκεί , να την έχουν οι πατέρες και ο Άγιος που τόσο την
αγάπαγε την μορφή της ! Ρην είχε δει ο Άγιος Ξαϊσιος στο
καλυβάκι του ! Ρου παρουσιάστηκε ντυμένη στα χρυσά ! Κε
πρόσωπο που άστραφτε ! Ε πιο όμορφη όψη του κόσμου ! Ώυτή
έλεγε είναι ακριβώς η μορφή της ! Πε αυτήν την εικόνα έχουμε
την πιο παραστατική αποτύπωσή της !
Κου είπε πολλά ο Θυρ-Λίκος ο Ερακλειώτης εκείνο το βράδυ
στην φεγγαρόλουστη αυλή έξω απ το καθολικό του Γνδόξου
Ελιού . Ξόσες φορές δεν έκανε εκείνες τις 2 περίπου ώρες
απευθείας με την γοργοτάξιδη ψυχούλα του την …πτήση
Ηεροσόλυμα –Άθως μετ επιστροφής ! Κίλησε για ανθρώπους που
65
γεύτηκαν σάρκα και αίμα στην Ζεία μεταλαβιά ! Αια υπέρλογες
ιάσεις , για Ζείες παρεμβολές και επεμβάσεις, για το πλούσιον
έλεος του Σιλανθρώπου . Αια την άδολη πίστη των ταπεινών
τούτου του κόσμου , που όρη μα και τον Άθωνα μεθιστάνει ,
όπου και να βρίσκεται ένα δυσκολεμένο του παιδί , να το
σκεπάσει με την παρηγορητική του αποσκιάδα . Βεν θα
γραφτούν εδώ οι στα σίγουρα συγκλονιστικές λεπτομέρειες . Ρο
μόνο βέβαιο είναι πως για κάθε γροθιά που ως τα τώρα έχει
χτυπήσει χάμω τούτος ο απειρόκακος Θρητικός , σε κάθε
απίθανο για τους πολλούς αίτημά του προς τον Νυράνιο Ώρχηγό
και Ρελειωτή της πίστεως, υπάρχουν πολλές γροθιές σφιγμένες
σε στρωτές μετάνοιες , μπροστά σε εικονοστάσι . που στο κέντρο
του έχει την γλυκύτατη αχειρότευκτη μορφή της
Ηεροσολυμίτισσας !
Ιίγες ώρες ως τις 2 τη νύχτα που είχαμε συναποφασίσει έγερση .
Γμείς οι πέντε μαζί με τον Ώπλού και τον καλοκάγαθο Βημήτριο
τον συνοδοιπόρο του . Αια αυτό εξάλλου μείναμε στο παλιό
Λοσοκομείο της σκήτης έξω από την πύλη , για να μπορέσουμε να
ξεκινήσουμε πολύ πριν το άνοιγμά της για τα μέρη της κάτω
Θαψάλας και το κελί του παπά Γυθύμη και της συνοδείας του .
Ένα από τα πιο γνωστά καταφύγια δεομένων , ένα από τα πιο
ενεργά εργαστήρια υπομονής και αγάπης του Άθωνα ! Ν
Αέροντας όπως κάθε χρόνο τέτοια εποχή «εξαφανίζεται» επί
μακρόν για ησυχία και προσευχή . Ήταν από τις τελευταίες
μέρες που θα μπορούσαμε να τον δούμε από κοντά και να του
μιλήσουμε . Ρο ίδιο όμως γνώριζαν και σχεδόν όλοι οι επισκέπτες
προσκυνητές στα μέρη πέριξ των Θαρυών . Αι αυτόν τον λόγο και
για να προλάβουμε έστω για λίγο τον παππούλη θα έπρεπε να
ήμασταν από πολύ νωρίς έξω από την πόρτα του κελιού !
Μεκινήσαμε λοιπόν στην πιο γλυκιά Σθινοπωρινή νυχτιά που
έμοιαζε μέρα , με ένα έκπαγλο φεγγάρι να οδηγεί τα βήματά μας
στον χωμάτινο δρόμο . Ξετάμε από χαρά ! Ξρώτη φορά σε
νυχτερινή πτήση σε… αεροδιαδρόμους Ώθωνικούς . Κετά από
μισή ώρα βρήκαμε τον χαρακτηριστικό Πταυρό στον βράχο και το
μονοπάτι που σχεδόν αμέσως μας οδήγησε έξω από την πόρτα του
66
κελιού ! Ρο Πταυρονικητιανό κελί της Ώναστάσεως του Θυρίου !
Κια από τις αστείρευτες ξεδιψαστικές κρήνες του ρους ! Γκεί
έξω από τον ξύλινο φράχτη , ήδη βρίσκονταν συγκεντρωμένοι 10
άνθρωποι που περίμεναν ! Ένας είχε κοιμηθεί εκεί από τις 11 το
βράδυ ! Ν Ξέτρος από τις Πέρρες . ΐολεύτηκε όπως -όπως πάνω
σε κάτι κούτσουρα για δυο ώρες περίπου ! Έπειτα από λίγο γύρω
στη μία , ήρθαν οι Θαβαλιώτες συνοδοιπόροι που διανυκτέρευσαν
επί τούτου στις Θαρυές στο πανδοχείο που λειτουργεί , για να
μην δεσμεύονται από τα ωράρια των Κονών . –Γίχαμε έρθει και
πέρυσι ! Ξεριμέναμε πάνω από 8 ώρες , γιατί φτάσαμε μεσημέρι
και δεν τα καταφέραμε να του μιλήσουμε ! Σέτος είπαμε να
ρθουμε από νύχτα ! Έχουμε ανάγκη να τον δούμε οπωσδήποτε
φέτος ! Κόλις ελάχιστα πριν από εμάς 6 πασίχαροι Ώιγιώτες με
επικεφαλής τους τον πατέρα Π. έλαβαν και εκείνοι θέση
αναμονής . Ρέτοιο πόθο είχαν οι πρώτοι …της άτυπης σειράς να
δουν τον Αέροντα , το πνευματικό άνθος της σποράς του Ώγίου
Ξαϊσίου . Θάποιοι θα μιλήσουν για ακρότητες και υπερβολές .
Πτου Ξανσόφου Πειράχ τους λόγους ας προστρέξουμε να λάβουμε
την απάντηση : Ών βρεις άνθρωπο συνετό πήγαινε σε αυτόν απ τα
χαράματα ! Ώπό τα βήματά σου να φαγωθούν τα σκαλιά στην
είσοδό του ! ἐὰν ἴδῃς συνετόν, ὄρθριζε πρὸς αὐτόν, καὶ βαθμοὺς
θυρῶν αὐτοῦ ἐκτριβέτω ὁ πούς σου. ( Ποφ.Πειράχ 6,36) Ν Ξέτρος μας
μιλά για τον παππούλη και το πόσο τον βοήθησε όταν πριν από
χρόνια ανήμερα της Κεταμορφώσεως παραλίγο να χάσει την ζωή
του σε ατύχημα με την μηχανή ! Έχει αγάπη πολύ ο Αέροντας !
Γμένα μου άλλαξε την ζωή ! Αι αυτό θέλω να τον βλέπω και να
μπαίνω κάτω απ το πετραχήλι του! ποτε τα καταφέρνω έρχομαι
! Λα γεμίσω τις μπαταρίες μου ! Ξου να με έβλεπες πριν μερικά
χρόνια αδελφέ μου ! Κόλις πρωτοήρθα στον Αέροντα ! Άλλος
άνθρωπος ήμουνα , μέσα και έξω ! Γίχαμε θάψει και τον αδελφό
μου τον Ξαύλο τότε που τον σκότωσε ένας μεθυσμένος με
αυτοκίνητο την ώρα που περπατούσε το παλικάρι μας στον
δρόμο !Ξόσο τον αγαπούσα ! Ξέτρος και Ξαύλος ! Ώχώριστοι
ήμασταν πάντα ! Γίχα θυμό μέσα μου πολύ ! Κα έπειτα
γαλήνεψα , ηρέμησα , τα είδα όλα αλλιώς ! Έχω πολύ δρόμο
ακόμα βέβαια ! Λα φτάσω στην πίστη που όλα τα γιατρεύει ! Γδώ
67
που κάθομαι και περιμένω αδελφέ μου έχω ακούσει πολλές
ιστορίες για ανθρώπους που αληθινά πιστεύουν ! Ώυτή που με
είχε κάνει να κλάψω ήταν με μια μάνα , που Κεγάλη Ξαρασκευή
μπήκε μέσα στο δωμάτιο του μοναχογιού της και τον βρήκε
παγωμένο και νεκρό ! Έμεινε για ώρες πολλές δίπλα του ! Κόλις
νύχτωσε , κοίταξε την Ξαναγιά στο εικόνισμα και της είπε :
Ρώρα φεύγω να πάω στην κηδεία του ιού σου Ξαναγία μου !
Ώύριο σε παρακαλώ νε έρθεις και εσύ στην κηδεία του δικού
μου ! Θαι έφυγε για τον Γπιτάφιο δίχως να πει σε κανέναν
κουβέντα ! Κόλις επέστρεψε , την περίμενε ολοζώντανο το παιδί
της ! Ρον επανέφερε η Ξαναγία στη ζωή ! Ν Ώπλούς ακούει και
δακρύζει με αυτήν την ιστορία ! Έχει και αυτός τόσα να θυμηθεί!
–Γμείς πριν από χρόνια είχαμε πάει στο κελάκι των Ηωασαφαίων
στις Θαρυές ! Ξάνε σχεδόν 35 χρόνια ! 1983, 84 ήτανε ! Κπήκαμε
μέσα , βλέπουμε έναν Αέροντα . Κας λέει : Ήμασταν πολύ
κουρασμένοι σήμερα γιατί είχαμε πανήγυρη με αγρυπνία μεγάλη
! Ξριν έρθετε ήταν εδώ η Ξαναγία ! Κας έπλυνε και μας
καθάρισε για ώρα πολύ ! Κόλις ήρθατε έφυγε ! Ώκούγονται
απίστευτα αυτά μα είναι όλα αλήθεια ! Πκέψου παιδί μου ότι σε
εμένα που είμαι ο τελευταίος και ο χειρότερος όλων , έχουν
συμβεί θαύματα ! Ήμουν στο χειρουργείο για πολύ σοβαρή
εγχείρηση στο λαιμό ! Γίμαι και ψάλτης πολλά χρόνια στο χωριό
μου ! Κία ώρα κράτησε μόνο η νάρκωση να φανταστείς ! Πε όλην
την επέμβαση άκουγα συνέχεια αγγελικά ψάλματα : Άγιος Άγιος
Άγιος Θύριος Παβαώθ ! Πκέψου αν άκουγα εγώ Ώγγέλους , αυτοί
εδώ πώς να μην ανταμώνουν καθημερινά με την Ξαναγία ; Πε
στιγμές σιγής από όλους ακούγαμε μέσα τους Ξατέρες που
τελούσαν κανονικά τις ακολουθίες τους . Πχεδόν πεντέμισι το
πρωί και ήδη είχαμε πίσω μας άλλα δεκαπέντε άτομα . Θαι όλο
έρχονταν κι άλλοι διψασμένοι αδελφοί μας ! Γίχαμε ξαναέρθει
στον Αέροντα πριν από αρκετά χρόνια ! Ώλλά αυτό που θα
αντικρίζαμε ύστερα από δυο ώρες περίπου , μόλις μας άνοιξαν
την πόρτα, ξεπερνούσε κάθε προσδοκία ! Πτην αυλή του κελιού
σχεδόν έτοιμος ένας μεγάλος Ώγιορείτικος Λαός προς τιμήν του
Ώγίου Ξαϊσίου ! Κέσα σε έναν μόλις χρόνο ετοιμάστηκε μαζί με
νέο ξενώνα για επισκέπτες προσκυνητές και ένα υπέροχο
68
υπαίθριο αρχονταρίκι με απίστευτα περίβλεπτη θέα στον…
αχαμήλωτο Άθωνα ! Ξίσω από το ιερό του Λαού το μνήμα του
Αέροντα Ησαάκ του Ιιβανέζου ! Ν Ξαπάς , ο Ζεολόγος , ο μύστης
των ασκητικών του Ώγίου Ησσάκ , ο πνευματικός των μαθητών
της Ώθωνιάδας σχολής, ο αγωνιστής , ο φωτιστής , ο διακριτικός,
ο ελεήμων, ο καλλίφωνος ! Κόνασε στον Ιίβανο και όταν ήρθε
για να σπουδάσει την Ζεολογία στην Ζεσσαλονίκη συνδέθηκε
στενά με τον Άγιο Ξαϊσιο .Γκείνος έμελε να του δώσει το μέγα
Ώγγελικό σχήμα και αυτός να γίνει ο βιογράφος του Ώγίου! Γδώ
σ αυτά τα μέρη που τώρα στεκόμαστε ολοκλήρωσε το υπέροχο
αυτό και πασίγνωστο ανά τον κόσμο … μπλε βιβλίο μόλις λίγο
καιρό πριν εκδημήσει πλήρης υπομονής και ευχαριστίας εις
Θύριον στα 61 του μόλις χρόνια έπειτα από μαρτυρικούς πόνους
και πολύχρονη ασθένεια .
Ώγάπησε τόσο πολύ της Γλλάδα ! Έλεγε με πόνο ψυχής για τους
σύγχρονους Έλληνες ο μακαριστός Ησαάκ πως : «Ρο ορθόδοξο
κύτταρο μέσα τους υπολειτουργεί. Πκέφτομαι πόσο σε παλιές
εποχές η θεολογία αποτελούσε ανάγκη βιοτική του λαού και πόσο
σήμερα έχει αποξενωθεί από τα ενδιαφέροντά του».
«Ξαλιά μιλούσαν μέσα στα μπακάλικα και τα καφενεία για
αλήθειες δογματικές. Ε θεολογία έγινε υπόθεση πανεπιστημιακή
κι όχι κατάσταση βιωματική. Ρρέφεται από τη λογοκρατία, ενώ
θα έπρεπε να ζούσε από τον Ιόγο. Ρο μεγαλύτερο κακό για τον
σημερινό άνθρωπο είναι τ’ ότι μέσα στην κοινωνία δέχεται τόσα
πολλά ερεθίσματα. ώστε του μένει ελάχιστος χρόνος για να
σκεφθεί τον Ζεό». Ξηγή: Κον. Κωυσέως Ώγιορείτου, Κέγα Αεροντικό εναρέτων
Ώγιορειτών του εικοστού αιώνος τ. Α’ /1956-1983, Γκδ.Κυγδονία, Ώ΄ Έκδοσις, Πεπτ. 2011.
Ξόσο ευλογημένοι οφείλουμε να αισθανθούμε όλοι εμείς σ αυτήν
την αυλή την αγγελόπλαστη , σε τούτο το χάραγμα μιας νέας
μυστικής ημέρας . Ώπερίσπαστοι έχουμε μπροστά μας χρόνο
άφθονο να σκεφθούμε τον Ζεό , να επαναπροσδιορίσουμε την
σχέση μας μαζί Ρου . Λα κοιτάξουμε μέσα στον καθρέφτη ενός
φτωχού μνήματος , και στους πωρόλιθους ενός νεότευκτου
ουρανίου οίκου και να δούμε μέσα τους τον ταλαίπωρο εαυτό
69
μας , τον ξεχασμένο μας σκοπό …Λα λαξεύσουμε τους πώρους της
αδρανούς ψυχής μας , διόδους να ανοίξουμε μέσα τους να
ρουφήξουν δρόσους , από μάτια ταπεινών αδελφών και λόγια
πολύπειρων γεροντάδων. Λα λοιπόν δίπλα σε αυτό το απέριττο
μνήμα του Ηερομονάχου Ησσάκ , ο Λαός του πνευματικού του
Ξατέρα Ώγίου Ξαϊσίου . Θαι ο παπά Γυθύμης πλέον να τους
έχει μαζί …σε παράταξη μάχης . Πε μια διαφορετική στην
κυριολεξία παράταξη μάχης βρισκόμαστε σχεδόν όλοι
περιμένοντας τον Αέροντα . Θάποιοι προσπαθούν να κατατάξουν
εαυτούς και αλλήλους σε σειρά , ανάλογα με την ώρα
προσέλευσης . Κερικοί φαίνεται αυτό να το αγνοούν και
επικαλούμενοι ιδίους λόγους θέλουν να προσπεράσουν …Βυο,
αλλοίμονο, παραλίγο να έρθουν στα χέρια! Ζυμόμαστε τον
ιδιαίτερο κανόνα του Ώγίου Ξαϊσίου του ΐελιστσκόφσκυ . Βεν
άφηνε τον ήλιο να δύσει επί του παροργισμού ! Ών κάποιος είχε
οργή εναντίον αδελφού , σε αυτόν δεν επιτρεπόταν να εισέλθει
στον Λαό ή να συμπροσευχηθεί στο Ξάτερ ημών . Ώλήθεια πως
πρέπει να μας συνέχει κάθε στιγμή αυτός ο κανόνας του
Ξροφητηλιάτη Ώγίου ! Ν Ώπλούς θυμάται όταν περίμεναν έξω
από τον συρμάτινο φράχτη της Ξαναγούδας τον Άγιο να βγει. –Ν
Αέροντας μας άφηνε μια ώρα και παραπάνω να περιμένουμε !
Βοκίμαζε την υπομονή μας ! Θαι έπειτα έβγαινε! Θάποιοι
έφευγαν . Γμείς εκεί , όσες ώρες και να κανε θα τον περιμέναμε !
Θαταλαβαίνουμε γρήγορα πως η διάκριση πρέπει να
πρυτανεύσει . Ε υπομονή και η θυσιαστική αγάπη, πρέπει να
φτιάξουν την σειρά προτεραιότητας. Ν Ζωμάς από την
Ζεσσαλονίκη πνευματικοπαίδι του Αέροντα εδώ και δεκαπέντε
χρόνια , μας μιλά για τα δικά του θαύματα , τα δυο παιδιά του !
Ζυμάται και αυτός τις αμέτρητες ώρες της υπομονής σε τούτην
την αυλή ! -Ήρθα κάποτε σχεδόν πρώτος και περίμενα από
νύχτα και έπειτα από 3-4 ώρες μπήκα και εξομολογήθηκα στον
παππούλη . Κόλις βγήκα θυμήθηκα κάτι που οπωσδήποτε
έπρεπε να του πω . Έλα όμως που όπως και σήμερα τον
περίμεναν καμιά εικοσαριά ακόμα άνθρωποι . Ρι να κάνω ,
φοβήθηκα μη σκανδαλίσω κανέναν …Θαι περίμενα αδέλφια μου
μετρημένες δεκατέσσερις ακόμα ώρες . ταν είχε νυχτώσει για τα
70
καλά με ξαναβλέπει ο Αέροντας μπροστά του ! ΐρε ευλογημένε
μου λέει τι συμβαίνει …Αελούσε μόλις κατάλαβε ! Κα δεν με είχε
πειράξει καθόλου η αναμονή ! Γίναι και αυτή μέρος του
μυστηρίου και μάλιστα απαραίτητο ! Ρου λέω για την μικρή μου
θυγατέρα που είναι βαπτισμένη στο όνομα του Κυροβλήτη
προστάτη της Ζεσσαλονίκης . Ώστράφτουν τα μάτια του από χαρά
και αμέσως βγάζει από ένα μικρό πορτοφόλι , ένα κομμάτι από
μπαμπάκι που μυροβολά . Γίναι από το άνοιγμα της
λειψανοθήκης ! -Ξαρ το αδελφέ μου , θα βρω άλλο εγώ ! Κε τον
Ζωμά βρεθήκαμε για λίγα λεπτά ! Ίσως και να μην
ξαναανταμώσουμε σε τούτη τη ζωή !Θύριος οίδε ! Κα δεν θα
λησμονήσω ποτέ θαρρώ , την φιλαδελφία του και όλο το άρωμα
που ξεχύθηκε από το αλαβάστρινο μέρος της μυρώπης καρδιάς
του, όταν αναζήτησε του Κεγαλομάρτυρος την ευλογία ! Ρίποτα
δεν μπορεί να νοθεύσει τούτες τις στιγμές . Ξολλές δεκάδες
άγνωστοι μέχρι σήμερα άνθρωποι γινόμαστε Ένα, καρτερώντας
μια γουλιά δροσερό νερό από τις χούφτες του ταπεινού παπά να
ποτίσει το άκαρπό μας και έναν Ζεό να ξαναγεννηθεί μέσα μας …
Ν χρόνος πάλι σταματά , υποχωρεί , πολλαπλασιάζεται ,
βαραίνει, σημαδεύεται …
71
Βάκρυα σταλάζει ο Άθωνας.
Άγιο ρος 2017 / Κέρος 9
Κε Ταναναίας προσμονή πολλοί είναι οπλισμένοι
Ξαπάς , πραότητας παιδί με σκέψη εμπνευσμένη!
Νι Αεροντάδες έμψυχη , του Νυρανού εικόνα!
Στωχοί και απλοί μας οδηγούν στον Ζεϊκό Λυμφώνα
Ηχνηλατεί ο ανώνυμος ο ασκητής τον δρόμο !
Ώκούραστα χειραγωγεί με του Ζεού τον νόμο !
Βηνάριο σ όλους δίνεται, μέχρι και στους εσχάτους!
Ρου Νικοδεσπότη η αμοιβή για όλους τους καμάτους !
72
Τορταίνει ο Θύριος ψυχές με της Δωής τα ρήματα !
Ε γνήσια πίστη οδηγεί μόνο σε ωφελήματα !
Ξροφήτη είναι ο έμπιστος στο τίμιον το γήρας του !
Άλας και Σως στις συμβουλές πολύχρονης της πείρας του!
Ιίγο πριν το μεσημέρι στην σκιά του νέου Λαού του Ώγίου
Ξαϊσίου του Ώγιορείτου , στο κελί της κάτω Θαψάλας ! Κόλις
από το μικρό δωμάτιο, όπου βρίσκεται ο Αέροντας εξέρχεται ο
πρώτος της σειράς ! Ν Ξέτρος που χαμογελά και αγκαλιάζει
σχεδόν όποιον βρίσκεται μπροστά του ! –Ρις γέμισα τις μπαταρίες
μου δόξα τω Ζεώ ! Θαλή υπομονή παιδιά ! Ώξίζει η αναμονή ! Λα
ξέρατε πόσο ! Ε σειρά προτεραιότητας πλέον δεν υπάρχει ! Ε
διάκριση και το φιλότιμο παλεύουν να μην σκανδαλιστεί και
φύγει κανείς χωρίς να αναπαυθεί ! Θάποιοι τούτο το
ενστερνίζονται πλήρως . Θαθόμαστε στις απόσκιες πάνω
πεζούλες με τον π.Π. , από την Ώθήνα τέκνο και λειτουργό των
Ρριών Ηεραρχών . Πυνήθως όποιον ιερωμένο έρχεται τα
καλογέρια σπεύδουν να τον προτάξουν, σεβόμενα το σχήμα του.
Γυλογημένο ! Κα αυτός εδώ δεν δέχεται επουδενί λόγω την
προτίμηση . Θάθεται μαζί μας περιμένοντας και φαίνεται να
απολαμβάνει την κάθε ελάχιστη στιγμή ! Θανείς δεν έχει φύγει ,
από το αξημέρωτο ακόμα . Κετράμε ήδη κλεισμένες οκτώ ώρες !
πολογίζουμε πως για να μας δει όλους εμάς ο παπά Γυθύμιος ,
έστω από πέντε λεπτά τον καθένα , θα πρέπει να φτάσει
σούρουπο ! Ξέντε λεπτά ! Κοιάζουν με τα ψυχία της Ταναναίας
αυτά τα λεπτά ! λοι κάτι θέλουμε , έστω ελάχιστο , να λάβουμε
σαν τροφή πνευματική, να θρέψει την ψυχή την αχόρταστη που
σπαράζει το βοήθει μοι. Λα μιμούμαστε πάντα την υπομονή της ,
την καρτερία της , την μεγάλη πίστη της ! Ν πραότατος νέος
παπάς σημειώνει συνεχώς ονόματα στο μπλοκάκι του για
προσευχή ! Γίμαι σίγουρος πως θα σπάσει την πόρτα του Ζεού
για αυτές τις ψυχές που μόλις συνάντησε ! Ζυμάται την πρώτη
φορά που είδε τον Αέροντα πριν λίγα χρόνια Ξραγματικά μας
73
εντυπωσιάζουν τα λιγοστά μα εμπνευσμένα λόγια του : -Βεν έχω
κάτι συγκεκριμένο να σας πω ή να σας ρωτήσω , του είπα !
Κιλήστε μου εσείς για ό,τι θέλετε ! Γγώ θα σας ακούσω και θα
ωφεληθώ απ το οτιδήποτε ! Ξείτε μου αν θέλετε ακόμα και για το
αμπέλι σας , αυτό που υπάρχει έξω από την καλύβη σας ! Αια
μένα αδελφοί μου ο Αέροντας όπως και κάθε σεβάσμιος
Ώγιορείτης δεν είναι ένας μάγος , ένας θαυματοποιός ! Τάνουμε
την ουσία αν τους βλέπουμε με τέτοιον τρόπο ! λοι αυτοί οι
Αεροντάδες , είναι μια ζωντανή παρουσία του Ζεού στη γη γιατί
έχουν δικά του Ταρακτηριστικά !Ραπείνωση , πραότητα,
αρχοντιά , συγχωρηρικότητα , διάκριση ! Αι αυτόν τον λόγο
συγκεντρώνουν τόσους ανθρώπους έξω από το κελάκι τους !
Ώρκεί να τους αντιμετωπίζουμε και εμείς έτσι , γιατί αλλιώς τους
στενοχωρούμε! Ζυμόμαστε τον Άγιο Ξαϊσιο τον Ώγιορείτη !
Ξήγαν μια φορά στον Ρίμιο Πταυρό ,το πρώτο του κελί κοντά
στην Πταυρονικήτα , κάποιοι νέοι τότε άνθρωποι, που είχαν
ακούσει ότι ο Αέροντας με την προπτωτική του χάρη ,προσέλκυε
δίπλα του άγρια ζώα και τα ημέρευε ! Κόλις τον είδαν, πρώτη
φορά τους ήταν , του ζήτησαν με ενθουσιασμό να τους δείξει τα
φίδια που είχαν μάθει από άλλους ότι πιστά τον υπάκουαν ! ( σ.σ.
από διήγηση Κητροπολίτη Ιεμεσού Ώθανασίου ) Θαι εκείνος με ταπείνωση
τους είπε : Γδώ τα έχω ! Βείχνοντας το μέρος της ταπεινής του
καρδιάς , που χτυπούσε μόνο για μετάνοια και ξερίζωμα των
…ερπετών παθών. Ώπογοητεύτηκαν εκείνοι τότε , μιας και άλλα
περίμεναν να δουν και άλλα είδαν ! Τάσαμε την ώρα μας είπαν !
Ξερίμεναν κάποιον περισπούδαστο Αέροντα , με όψη ΐιβλική
των ηρώων της Αενέσεως και παράστημα επιβλητικό , να τους
πει ανήκουστα πράγματα και να τους κάνει υπέρλογα σημεία .
Ρους πέρασε μέσα στο φτωχότατο κελάκι του και εκεί τους έλεγε
αστεία και καθόταν με κάτι τρύπιες κάλτσες ανακούρκουδα πάνω
στο ντιβανάκι του . Ξάρτε λουκούμια παιδιά ! Ιέει σε έναν που
ήταν τροφαντός : -Ξάρε παλικάρι είναι διαίτης αυτά μην φοβάσαι
! Ώφού πέρασε η ώρα έτσι χωρίς μεγάλα λόγια …πνευματικά ,
τους λέει ο Άγιος αστειευόμενος: -Άντε να φύγετε τώρα γιατί σε
λίγο θα περάσει το λεωφορείο από την στάση!-Αέροντα πείτε μας
κάτι πνευματικό ! του είπε κάποιος ! –Ρι να σας πω παλικάρια !
74
Λα κάνετε μετάνοιες , να νηστεύετε ! Ρίποτα άλλο Αέροντα ; -
Άντε να πάτε στην ευχή της Ξαναγίας ! Γκείνη την στιγμή
πλημμύρισε ο τόπος από ευωδία ανεπανάληπτη ! Παν να χύθηκαν
βαρέλια ολόκληρα ! Ρο κατάλαβε αμέσως και ο Αέροντας …-Άντε
θα νυχτώσει , φεύγετε τώρα ! Άρχισαν εκείνοι τότε να τρέχουν
σαν τρελοί από χαρά ! Ε ευωδία τους ακολουθούσε σε όλην την
πορεία τους ! λο έτρεχαν , έτρεχαν ! Θαι έφτασαν από
Πταυρονικήτα στις Θαρυές σε χρόνο ασύλληπτο ! Γίκοσι λεπτά
θυμούνται έκαναν ! Θαι μόλις έφτασαν κοιτάχτηκαν έκπληκτοι
μεταξύ τους και αλληλορωτήθηκαν : -Αιατί τρέχαμε ; Ρην
απάντηση βέβαια την ήξεραν !Ρρέχανε γεμάτοι από ανέκφραστη
χαρά ! Κόλις είχαν συναντήσει μια ζωντανή παρουσία του Ζεού !
Έναν δικό Ρου ! Έναν που θαυμάστωσε για να Ρον δοξάζει μόνο
με το είναι του και το βίωμά του ! Έναν παντευλόγητο γητευτή
όχι φιδιών αλλά ψυχών !
Βίπλα μας άλλος ένας Ώθηναίος αδελφός μας ! Ν Α. που ταξίδεψε
μόνος του φέτος στον Άθωνα για πρώτη φορά ! –Τθες παιδιά το
μεσημέρι άρχισα να περπατάω από Θαρυές για να «μαρκάρω» τον
δρόμο για εδώ ! Ιίγο πιο πριν την στροφή με την πινακίδα για
Θαψάλα συνάντησα έναν μοναχό ! Ρριμμένα μπαλωμένα ράσα ,
κάτι τρύπια παπούτσια , εντελώς ατημέλητος και ασκητικός ! Ρον
ρώτησα τα σχετικά για το κελί του Αέροντα ! Ώφού μου είπε
αρχίσαμε να μιλάμε ! Βεν έχω ξανανιώσει έτσι αδελφοί μου ! Κου
μίλαγε , μου μίλαγε και εγώ δεν χόρταινα να τον ακούω ! Ξολύ
γλυκός ο τρόπος του ! Κου άγγιξε τόσο την ψυχή ! Ξόση αγάπη
έβγαζαν τα λόγια του ! Ξέρασαν χωρίς να το καταλάβω δυο
ολόκληρες ώρες ! σα έμαθα για την πίστη μας αυτές τις 2 ώρες ,
δεν τα είχα μάθει σε όλη μου την ως τώρα ζωή !Γίμαι 43 χρονών !
Ώλλά αυτό που με συγκλόνισε ήταν , ότι μόλις
αποχαιρετιστήκαμε και πήρα την ευχή του , τον ρώτησα το όνομά
του , που μονάζει, να ξέρω για να τον ξανασυναντήσω ! -Βεν έχει
σημασία παιδί μου , μου είπε ! Βεν χρειάζεται να μάθεις ! Λα
είσαι ευλογημένος ! Θαι έφυγε δίχως να μου αποκαλύψει
τίποτα ! Κάλλον Άγγελος θα ήταν ! Ώνώνυμοι και αόρατοι
ενίοτε, Άγγελοι εν σώματι, ευλογημένοι Ώγιορείτες ! Κόνο μία
75
η αποστολή σας , σε τούτη τη ζωή ! Ε σωτηρία της ψυχής ! Ε
έμπονη αγάπη προς τον πλησίον ! Ώφανείς οι περισσότεροι στα
μάτια μας ! Θαταγεγραμμένοι στης Δωής την βίβλο ! Κόνο ένα
όνομα μας χρειάζεται σε τούτη την πρόσκαιρη ζήση , το υπέρ παν
νομα ! Ρο διαβεβαίωσε και ο κλειδούχος της ΐασιλείας των
Νυρανών Ξέτρος: «…οὐδὲν γὰρ ὀνόμα ἕτερον ὑπὸ τὸν οὐρανὸν τὸ
δεδομένον ἐν ἀνθρώποις ἐν ᾧ δεῖ σωθῆναι ἡμᾶς» (Ξράξ. 4,12).
Πχεδόν πέντε το απόγευμα ! Ξλησιάζει η σειρά μας ! Κόλις
έφτασαν και άλλοι και άλλοι αδελφοί μας να συναντήσουν τον
Αέροντα ! Έρχεται μαζί τους και ένας λογισμός ! Κου ψιθυρίζει
να τους παρακολουθήσω , να δω μήπως μας πάρουν την σειρά !
Αυρίζουν ξανά οι σελίδες του Γυαγγελικού λόγου μέσα μας !
Γίναι τούτο το μέρος τόσο διαλεχτό, σαν το ρος των
μακαρισμών ! Ώπό παντού αντιλαλούν του Ηησού τα ρήματα , να
μας φωτίσουν τα σκοτεινιάσματα του νου μας ! Ρώρα είναι η
σειρά της παραβολής των εργατών του αμπελώνος να μας ελέγξει
και να μας γαληνέψει !Ζέλω τούτοις τοις εσχάτοις δούναι ως και
σοι ! Ίσοι όλοι ενώπιόν Ρου ! Έσονται οι έσχατοι πρώτοι και οι
πρώτοι έσχατοι ! Θαι αυτοί που ήρθαν τώρα, την ενδεκάτη ώρα
και αυτοί που βάσταξαν της ημέρας το βάρος και τον …καύσωνα,
όλοι ανεξαιρέτως τελικώς θα λάβουμε το δηνάριό μας !
Βυο ώρες αργότερα με έναν ατίμητο θησαυρό βαλμένο στην
γαληνόχαρη πλέον καρδιά μας, πήραμε τον δρόμο της
επιστροφής για την Πκήτη του Ξροφήτη Ελία ! Πχεδόν τρέχουμε
και εμείς ! Νύτε λόγος για κούραση !Ε οδός που οδηγεί στη Δωή
ορθάνοιχτη ! Ε θύρα της ΐασιλείας των Νυρανών , άκλειστη σαν
την πόρτα του ταπεινού παπά της Θαψάλας. Ώρκεί τα χτυπήματά
μας να την κρατούν έτσι ! Ρω κρούοντι ανοιγήσεται … Ε πόρτα
της δικής μας καρδιάς, πάντα με το πόμολο από μέσα ! Θαι
Γκείνος , ιδού έστηκε και κρούει ! Ώκούσωμεν τώρα της Σωνής
Ρου ! Θάποτε θα παρακαλέσουμε εμείς ικετευτικά , να ακούσει
την δική μας φωνή και να μας δώσει την αληθινή Δωή κατά το
έλεος και το κρίμα Ρου το δίκαιο! Κια τρισευλογημένη μέρα
σημείο παντοτινής αναφοράς στην Ώθωνική μας θύμηση σιγά-
σιγά σουρουπώνει ! Πτα δεξιά μας κάτω, το απέραντο Ώιγαίο και
76
το αβύθιστο καράβι της Ξαντοκράτορος , όλο να ταξιδεύει στο
αχαρτογράφητο πέλαγος της μακροθυμίας Ρου !
Ε φωνή του Αέροντα Ηωακείμ στην βραδινή τράπεζα , πριν
ηχήσει το τελευταίο κόνδιο , έρχεται να συμπληρώσει εικόνες
και λόγια που μόνο στην πίστη παροτρύνουν. –Ιέγανε θυμάμαι
όταν υπηρετούσα στον Πτρατό , πως εκεί που σταματάει η
Ιογική αρχίζει ο Πτρατός! Γγώ συνηθίζω να λέω πως όπου
σταματά η λογική αρχίζει η πίστη ! Πτις μέρες μας μόνο η πίστη
μπορεί να σε οδηγήσει να μην δουλέψεις Θυριακή , να κάνεις
παιδιά , να μην αδικήσεις τον διπλανό σου ! Ανήσια πίστη
χρειάζεσαι για να πας σε ένα κήρυγμα , να αφιερώσεις 2 ώρες
παρόλα τα τρεξίματα και τις έγνοιες τις καθημερινές και να
ακούσεις του Ζεού τον λόγο από έναν Ηεροκήρυκα ! Ρώρα
μαθαίνω ότι βγαίνουν εγκύκλιοι που περιορίζουν χρονικά τα
κηρύγματα , για να μην κουράζεται λένε ο κόσμος ! Ν Τριστός
μας παρακίνησε τα πλήθη να καθίσουν στα χορτάρια ! Θαι
εκείνα αποθέμενα πάσαν την βιωτικήν Ρον άκουγαν ώρες πολλές
! Θαι χόρτασαν και οι ψυχές , μα και τα σώματά τους ! Ρώρα
όπου δεν χρειάζεται είμαστε μετρημένοι και όπου απαιτείται
μέτρο και διάκριση , είμαστε ακόλαστοι ! Πκέφτομαι τα, στην
κυριολεξία χιλιάδες , κηρύγματα του πατρός Ηωακείμ στα
ΐορειοελλαδίτικα αγιομέρια ! Ξόσοι έχουν ξεκουραστεί με τον
παραστατικό του τρόπο , πόσες ψυχές έχουν χορτάσει
ακούγοντάς τον , σε ένα μακρόχρονο ιεραποστολικό ταξίδι που
ακόμα και σήμερα στο τίμιον γήρας του , καλά κρατεί ! Ώκόμα
νοστιμεύει ζωές ο Ξροφητηλιάτης Τριστοκήρυκας με το άλας της
γης και την επιδημική σήψη αγωνιά να προλάβει… Βεν θα
μπορούσε άλλον να εμπιστευθεί ο Ζεσβίτης οδηγό για το δικό
του Ώθωνικό άρμα , παρά μόνο κάποιον που ο λόγος του σαν
λαμπάδα ακοίμητη καίει ( Ποφ.Πειράχ.48,1). Πτον Άγιο Λικόλαο, η
τελευταία της ημέρας κραυγή προς Θύριον . Ώγαπημένη στο
καθημερινό τυπικό των Ξροφητηλιατών ! Ρι ανταποδώσωμεν τω
Θυρίω … Νμοθυμαδόν ψέλνουμε τούτο το λυτρωτικής
αυτομεμψίας ψάλμα. Παν να συνοψίζει όλην την συχνά
ξεχασμένη αλήθεια . Θαι εμείς κατάκριτοι και αδιόρθωτοι
77
υπόλογοι της αχαριστίας μας προς τον Γυεργέτη , τον
Γλευθερωτή , τον Ήλιο της Βικαιοσύνης … Ππλαχνίσου μας
Θύριε και μη μας παραδειγματίσεις !
Όπνος ως το μεσόνυχτο στο παλιό Λοσοκομείο . Λα ναι γλυκός
και ελαφρός ! Θαρδιές νήφουσες δώρισε μας Θύριε τούτη τη
νύχτα , τίποτα να μην ξεχάσουμε από όλα τα θαυμάσιά Που !
Ώπάλλαξέ μας από φαντασίες σατανικές ! Ρρέψε και τούτες τις
ώρες , σε μια παννυχίδα δοξολογίας Που ! Θάνε τον ύπνο μας ,
ύμνο Που !
Ρα ηχοχρώματα από το τάλαντο , το σήμαντρο και τις καμπάνες
του Ξροφήτη Ελία , αρμονικά μπλέκονται με τις ορθρινές
σιωπές, τους στίχους απ το ψαλτήρι , τα φτερουγίσματα του
θυμιατού του παπά Πίλα…Ν απλούς , στη θέση του με ορθρία
ψυχή και τα μάτια κλειστά. Ν Κυτιληνιός κυρ Ξαναγιώτης μας
θυμίζει τους λεβέντες που στέκονταν όρθιοι στο καθολικό της
Ηβήρων .Ρον παρατηρώ την ώρα που ο παπάς δέεται υπέρ της
άνωθεν Γιρήνης και της σωτηρίας των ψυχών μας ! Έργο λαού η
λειτουργία ! Ξως είναι δυνατόν τέτοιες στιγμές να μπορείς και
να μην στέκεσαι όρθιος; Βεν κάθεται ο σχεδόν αιωνόβιος και
δεν παραιτείται ποτέ του ! Γλιξίριο αιωνιότητας ετοιμάζεται να
ξαναδεχθεί σε λίγο από τα χέρια του παπά . Ν πάτερ Σιλήμων
μας κάνει νόημα. Ώξιωνόμαστε να πλησιάσουμε στο δεξί αναλόγι
για να ψάλουμε. Γκεί δίπλα παρατηρώ ένα ονομαστικό
εβδομαδιαίο πρόγραμμα ακολουθιών . Θάθε Ξροφητηλιάτης
τοποθετημένος καθημερινά μπροστά σε διαφορετικές ιερές
σελίδες . Ώισθανόμαστε για λίγο έστω , το τόσο σημαντικό τούτο
έργο τους . Θυλούν τα γράμματα του ψαλμωδού μπροστά μας .
Μοπίσω τους εμείς να ξεδιαλύνουμε τον αχό τους . λα
γράφτηκαν και όλα τελούνται προσωπικά για τον καθένα μας !
Βι εμέ Γσταυρώθης ! Βακρύων μοι παράσχου, Τριστέ, ρανίδας…
Ρο ειδεχθές της ψυχής αναμένει την κάθαρση , την αλλοτρίωση
παθών και θλίψεων. Ξάλη ενώπιον του φρικτού μυστηρίου! Νι
δεινοί λογισμοί μάχονται να μας απομακρύνουν από το Κυστικό
Ζείο Βείπνο . Νι Ξατέρες δυναμώνουν την φωνή τους να
τρυπήσει κι αυτή τους πώρους της ψυχής μας με συνθήματα ιερά
για τον άφατο σπλαχνισμό : Ρη Πη αμετρήτῳ ευσπλαγχνίᾳ
θαρρήσας προσέρχομαι. Ζαρρών τω ελέει Που !
78
Ξρωί στις 8 ! Ένας ήλιος λες και σταμάτησε μόνο πάνω από το
καθολικό του Ξροφήτη να χρυσώσει κάθε σπιθαμή του !
Γισερχόμαστε μαζί με τον πατέρα Σιλήμονα λίγο πριν τον
αποχαιρετίσουμε και για φέτος . Ξάντα δέος μπροστά στο τέμπλο
με το στιλβωμένο χρυσό . Γίπαν πως αυτός που με εκπληκτική
λεπτομέρεια κάποτε σκάλισε με το βελόνι πάνω στον κάμπο,
έχασε παντοτινά το φως του ! Βεξιά και αριστερά υπερυψωμένα
τα προσκυνητάρια με τις λειψανοθήκες της Πκήτης . Κικρά
τεμάχια λειψάνων όλο το στερέωμα αγκαλιάζουν . Γκεί και μέρος
από του Τριστού μας τα σπάργανα ! Ν Ξροφήτης Ελίας δείχνει
προς τα δεξιά , αλλά αν τον κοιτάξεις από την ακριβώς αντίθετη
πλευρά δείχνει και αριστερά ! Αια να μας δηλωθεί η πανταχού
παρουσία του φιλανθρώπου! Πτίχοι από τον οίκο της ημέρας του
Ώγίου , στέκονται μπροστά σε αυτήν την τεχνική συμβολισμού
της αναγέννησης! Ὀργίσθητι βοήσας, ἐπὶ τοὺς ἀθετήσαντάς σε,
Θριτὰ δικαιότατε. Ἀλλὰ τὰ σπλάγχνα τοῦ ἀγαθοῦ, οὐδόλως
παρεκίνησε πρὸς τὸ τιμωρήσασθαι τοὺς αὐτὸν ἀθετήσαντας· ἀεὶ
γὰρ τὴν μετάνοιαν πάντων ἀναμένει, ὁ μόνος φιλάνθρωπος.
Υέλνουμε στο άδειο καθολικό ένα Άξιον εστί , στον ήχο της
εβδομάδας . Ν πλάγιος του τετάρτου , η κορωνίδα των ήχων , της
φωνής το άκρον , ταιριαστός όσο κανείς , με την έκταση και το
εύρος του χώρου! Γκστατικοί μένουμε στο τέλος από την διάχυση
του αρχαγγελικού παιάνα! Παν γοργόφτερο πουλί πάει και
έρχεται από το τέμπλο , τον Νυρανό της Ξλατυτέρας , ως το
υψηλό υπερώο ! ΐγάζουμε φωτογραφίες με τον πατέρα
Σιλήμονα μέσα στον επιβλητικό Λαό ! Βυο χιλιάδες άνθρωποι
χωράνε εδώ μέσα ! Βεν σταματάνε τα επιφωνήματα από το
απαράμιλλο κάλλος του ! -Λαι πράγματι , πολύ ωραίο το κλουβί
παιδιά αλλά όπως λέει και ο Αέροντάς μας θέλουμε και
καρδερίνες ! Θατανοούμε το πνευματώδες σχόλιο του παπά και
ευχόμαστε σύντομα ένα μεγάλο σμάρι από …αφιερωμένα πετεινά
του Νυρανού να φωλιάσουν εδώ ! Λα αποκτήσει η Πκήτη κάποτε
το πολυπληθές του παρελθόντος με αφιερωμένους νέους
συνεχιστές ! Πτο απέναντι παρεκκλήσι του Ώγίου Κητροφάνους
και των Ώγίων Ζεοπατόρων συναντάμε τον άνθρωπο που έχει
αναλάβει την νέα αγιογράφηση ! Ξαρατηρούμε με θαυμασμό τον
79
Θύριο της Ώποκαλύψεως ! Τρώματα απερίγραπτα! Ξαρόμοια δεν
συναντάς ! Ν Φν ο Εν και ο Γρχόμενος ! μοιος οράσει λίθω
ιάσπιδι και σαρδίω ! Γυλογημένο τάλαντο, το της αγιογραφίας !
Νυρανόσταλτο και αυτό για κλητούς εκλεκτούς ! Σιλάμε το χέρι
σας αγαπημένοι μας Ξατέρες Ξροφητηλιάτες ! Θεράσατε ξανά
τις ψυχές μας με χαρά Ζεού και συγγνώμη ! Θαλή αντάμωση
ξανά σε μονοπάτια που προπορεύονται τελώνες , πόρνες και
ληστές ! Ξάντα στα ευλογημένα μέρη σας θα γέρνουν για λίγο
να ξαποστάσουν και αυτοί και εμείς οι συνοδίτες τους
συναμαρτωλοί …
80
Βάκρυα σταλάζει ο Άθωνας.
Άγιο ρος 2017 / Κέρος 10
Βύναμη δίνει του παπά το Άγιο πετραχήλι !
Λα ξεπληρώσει ο αδελφός το τάμα που οφείλει!
Ποφού Ααβριήλ τα μυστικά , ο γάμος να προκόβει !
Ξάνω σε ευλογημένη σύζευξη, σπαθί το εγώ που κόβει!
Γπιστροφής τις χαρακιές , χέρια αδελφού σταυρώνουν.
Πημάδια , που παμπόθητο τον δρόμο φανερώνουν !
Πτη στέγη βλέπει Αέροντα , καρδιά καθάρια έχει !
Βεν παύει ο Άγιος να ευλογεί , με λόγους να συντρέχει !
81
Ξρωινό στις Θαρυές . Ξαρασκευή του Ώη Αιαννιού με το παλαιό!
Ε σύλληψή του στο συναξάρι . -Θατάλυσις οίνου και ελαίου
σήμερα ! Ν Ζεοδόσης μας ενημερώνει προσφέροντάς μας ζεστά
αρτοσκευάσματα από τον φούρνο ! Θάποιος αδελφός μας δίπλα
σχολιάζει τα κακώς κείμενα του ρους ! Ένας άλλος ορθά τον
ορμηνεύει με μια παραβολή βγαλμένη από το σήμερα : -Ρο Άγιο
ρος είναι ένα ραδιόφωνο ,που παίζει την μουσική που σου
αρέσει ! Ρα τραγούδια του Ζεού ας πούμε ! Θαι έχει πολλούς
σταθμούς! Θάθε ένας τους μεταδίδει κάτι καλό και ωφέλιμο !
Ώπλά για να μεταβείς από τον έναν σταθμό στον άλλον , θα
ακούσεις για ελάχιστα έστω και κάποια παράσιτα! Ζα μείνεις σε
αυτούς τους βόμβους ή στην μουσική των Ώγγέλων που θα
ακροαστείς μόλις θα συντονιστείς ;
Ρελευταία μας μέρα στο ρος για φέτος ! Φς συνήθως με
αφετηρία το αγαπημένο Θουτλουμούσι όπου θα μείνουμε ,
διαδρομές και πορείες στις οποίες οι ψυχές μας πάντα
προβαδίζουν ! Θελιά σύννεφα ασκητάδων ,ο Αέρων Ααβριήλ, η
Ξαναγούδα του Ώγίου , τα τεκνία της Σοβεράς Ξροστασίας . Κια
γεμάτη με αιώνιο ακόμα μέρα , που Ζείω ελέει θα τα χωρέσει
όλα μέσα της! Κια μέρα που γηθόσυνα ξεκίνησε με την
μετάληψη των Ώγιασμάτων του Σιλανθρώπου ! Ν μισάνθρωπος
όμως , πάντα καραδοκεί να αλλοιώσει την αληθινή χαρά , να
νοθεύσει την ελπίδα ! Ρο κεντρί του δημιούργησε αναστάτωση !
Κια αλλεργία μετά από τσίμπημα μολυσμένου κουνουπιού
ταλαιπωρεί πιο έντονα τον αδελφό μας Ώντώνη . Αέμισαν τα
χέρια του με εξανθήματα ! Θαι ήταν τόσο χαρούμενος σήμερα το
πρωί που μετέλαβε ! Αια λίγο πάμε μαζί στο Θέντρο γείας!
Αεμάτο από εικόνες της Ξαναγίας και Ώγίων Ηαματικών και
Ώναργύρων ! Κια μικρή σύναξή τους στις 2 αίθουσες ! Βυο
Κοναχοί ένας ηλικιωμένος Θαρεώτης και ένας νεαρός
Θαρακαλληνός εξετάζονται . Ν ένας με καρδιογράφημα και ο
άλλος με αιμοληψία ! Θαι στην καρδιά και στο αίμα τους ο
Τριστός! Τριστογράφημα και Τριστοληψία στα μάτια μας !
Νι υπόλοιποι της ομάδας μας βρίσκονται για προσκύνημα στο
μεγάλο κειμήλιο του ρους στο Ξρωτάτο ! Πτο Άξιον Γστί !
Πυναντιόμαστε ξανά όλοι , σε ένα καφενείο παραπλήσια . Βεν
82
είμαστε μόνοι ! Κας περιμένει …το πετραχήλι του παπά Λικόλα
του Ξέττα ! Ν πατήρ Λεκτάριος , σαν να μας περίμενε, μόλις
αντιλαμβάνεται τον πειρασμό, αμέσως το φοράει και διαβάζει
πρώτα τον Ώντώνη , μα και όλους μας ! Παν να μας σκέπαζε αυτό
το πετραχήλι του Ώγίου παπά Λικόλα , σε όλη την φετινή μας
οδοιπορία ! Θατεβαίνοντας προς την Θουτλουμουσίου ο Ώντώνης
φαίνεται πολύ ανακουφισμένος ! –Ήμουν έτοιμος να μπω στο
λεωφορείο για Βάφνη ! Λα έφευγα σήμερα ! Θαι να έχανα όλες τις
ευλογίες ! Θαι το τάμα που έχω , να πάω πρώτη μου φορά στο
κελί του Ώγίου Ξαϊσίου ! Κα μόλις μπήκα κάτω από το
πετραχήλι όλα έφυγαν ! Βόξα τω Ζεώ ! –Ε αλήθεια είναι πως
ταλαιπωρήθηκε αρκετά ο αδελφός μας τις επόμενες ημέρες ! Κα
εκείνη η Ξαρασκευή γράφτηκε για πάντα βαθιά μέσα του !
Ώφήσαμε τα πράγματά μας στο Ώρχονταρίκι και πήραμε το
κατηφόρι βιαστικά να …προλάβουμε τις προδραμούσες ψυχές
μας ! Γπιστροφή ! Κόνο αυτήν την λέξη βρίσκω ταιριαστή να
περιγράψει το συναίσθημα που σε κυριεύει όταν τα αγαπημένα
της πίστης σου ξανανταμώνεις ! Ώπαράλλαχτα όλα . Ώκόμα και
τα σταματήματά μας ! ΐαρυφορτωμένες με καρπό οι μεσίτριες της
Ζείας παράτασης , ελιές στο διάβα μας! Ν χρόνος και αυτός
επιστρέφει … Ρου αρκεί να αφουγκράζεται ολοένα !
Έξω από κελί του Νσίου Τριστοδούλου μαζεμένοι πάντα πολλοί .
Κέσα ο Αέροντας Ααβριήλ , να λέει μονίμως και ψυχωφελώς
επαναληπτικά τα απλά του λογάκια , βγαλμένα από σοφών τις
θείες επίνοιες . Ξαίρνουμε την ευχή από την πάντα μαζεμένη
γροθιά του . Ξόση δύναμη βγαίνει μέσα από την ισχνή φωνούλα
του ! –Βεν έχασα ποτέ , ό,τι έδωσα ! Ξαιδιά εσείς που είστε
παντρεμένοι να θυμάστε ότι ο Αάμος είναι μια μαθηματική
εξίσωση ! Αάμος =Γταιρεία αμοιβαίων θυσιών ! ποιος κάνει τις
πιο πολλές θυσίες και υποχωρήσεις , αυτός θα κερδίσει τα
περισσότερα ! Λα μην αρχίζετε ποτέ μια διένεξη με την σύζυγο .
Λα θυμάστε πως έχετε και εσείς αδυναμίες , δεν έχει μόνο αυτή
ελαττώματα ! Ε κορυφαία λέξη της συζυγικής ευτυχίας , η
υπομονή ! Ρο μυστικό της οικογενειακής γαλήνης , η συγχώρεση
! Ν μεγαλύτερος εχθρός ο εγωισμός ! Κην επιτίθεστε στην σύζυγο
83
! Γπίθεση στο εγώ σας μόνο ! Κην προσπαθεί να αλλάξει ο ένας
τον άλλον ! Κόνο ο Ζεός μπορεί και αλλάζει τους ανθρώπους !
Κην κάνετε τον δάσκαλο στη σύζυγό σας ! Ν καλύτερος τρόπος να
την διδάξετε , είναι να την αγαπάτε! Λα προτιμήσετε να
πεθάνετε παρά να ξεστομίσετε ποτέ ανάθεμα για το ότι την
νυμφευθήκατε ! Ών βγει τέτοιος λόγος , θα μοιάζει σαν το σπαθί
του Κέγα Ώλέξανδρου που έκοψε τον Αόρδιο δεσμό ! Έτσι σαν
σπαθί θα πέσει και αυτό το ανάθεμα πάνω στον ιερό δεσμό του
ανδρογύνου ! Ήρθε μια μέρα ένας αδελφός εδώ στο κελί να με
βρει και άρχισε να μου παραπονιέται για την γυναίκα του .
Βούλευε σε βαριά εργασία και πολλές φορές μόλις επέστρεφε
κουρασμένος στο σπίτι , δεν ήταν ακόμα στρωμένο το τραπέζι και
έτοιμο το φαγητό ! Αέροντα μου λέει , εγώ να δουλεύω σαν
είλωτας και να μην βρίσκω πάντοτε έτοιμο το φαγητό ! Ρου λέω :
Γκείνη την στιγμή να κάνεις μια υπόθεση και να αναπαύεσαι !
Λα υποθέτεις ότι η γυναίκα σου παθαίνει σκλήρυνση κατά
πλάκας ή ένα ατύχημα και βρίσκεται σε αναπηρικό καροτσάκι .
Θαι έτσι εσύ μόλις τελειώσεις από την δουλειά , θα πρέπει πριν
πας σπίτι , να πας να ψωνίσεις, να έρθεις να μαγειρέψεις , να
την ταΎσεις και εκείνη και τα παιδιά , να πλύνεις και τα πιάτα !
Θάνε πάντα λοιπόν μια υπόθεση και θα λύνεις το πρόβλημά σου !
Άντε να πάτε στην ευχή του Τριστού μας ! Ώγιορείτικη σχολή
συζύγων!
Ξλήθυναν οι επισκέπτες του Αέροντα σε λίγα μόλις λεπτά στο
μικρό υπαίθριο αρχονταρίκι ! Ε κουβέντα έχει ζωηράδα ! Ν π.Ξ
υπερθεματίζει για την αποτείχιση και την διακοπή του
μνημοσύνου του Ξατριάρχη ! Θάποιος λαϊκός αδελφός μας ,
διατυπώνει την άποψη ότι δεν πρέπει να αποκοβόμαστε ούτε στο
ελάχιστο από τα πανίερα μυστήρια , μιας και έχει ακουστά ότι
κάποιοι Κοναχοί Ώγιορείτες αλλά και απανταχού αφιερωμένοι,
όταν βγαίνουν στον έξω κόσμο, προτιμούν να μένουν μακριά από
το Άγιο Ξοτήριο, παρά να κοινωνήσουν από χέρια παπά που
μνημονεύει ... Κε ποιόν άραγε να συνταχθούμε ; Βυο λόγοι του
Ώγίου Ηωάννου του Τρυσοστόμου, μόνο φαινομενικά
αντικρουόμενοι , θαρρούμε πως μας δείχνουν τον δρόμο: Ν
84
πρώτος :…Νυδέ γαρ ο τοις εχθροίς του ΐασιλέως συμφιλιάζων,
δύναται του ΐασιλέως φίλος είναι , αλλ' ουδέ ζωής αξιούται, αλλά
συν τοις εχθροίς απολείται, και τα χείρονα υπομένει… Θαι ο
δεύτερος: Θάλλιον πλανάσθαι μετά της Γκκλησίας ή ορθοτομείν
εκτός Ώυτής! Λα ο δρόμος λοιπόν : Νρθοτομείν εντός !
Αενναιοφρόνως σφόδρα κατά των τυχόν φιλολατινοφρόνων, όταν
το Νρθόδοξο δόγμα έστω και ελάχιστα παρασαλεύεται , όταν ο
Ρρίφωτος Κονάρχης της πίστης μας βλασφημείται , αλλά εντός
της Γκκλησίας ! Κετά χαράς μεγάλης να ενωθούμε και μαζί
τους , αλλά όπως λέει και ο Αέροντας Ααβριήλ , αυτό να γίνει
μόνο όταν πιστέψουν στην Γκκλησία των 7 Νικουμενικών
Πυνόδων ! Νρθοτομείν εντός της Γκκλησίας ! Ρα όρια της μόνο
ο Ένας τα ορίζει! Ε Θεφαλή της ! Ώυτός που λέει συνεχώς στον
ευλογημένο ενεστώτα διαρκείας της πίστης μας , πως …άνευ
εμού ου δύνασθε ποιείν ουδέν ! Έλεγε και κάτι ακόμα ο
Τρυσορήμων Άγιος , κάτι το ρηξικέλευθα ιδεατό για την πίστη
μας ! Ξως πρέπει να έχουμε τόσο καθαρή καρδιά , που να μην
έχουμε ανάγκη τις Αραφές ! Λα μιλάει κατευθείαν το Άγιο
Ξνεύμα στην καρδιά μας , λόγω της καθαρότητάς της .
Ξροσωπική επικοινωνία , όχι μέσα από γράμματα και κανόνες !
Λα πασχίζουμε συνεχώς με ζήλο ζηλευτό –και ορθώς- για τα
δεδομένα μέσα στην Κητέρα Γκκλησία , μα δεν πρέπει επουδενί
λόγω , να πάψουμε να γρηγορούμε εναγωνίως για το κύριο και
μόνο ζητούμενο ! Ρην ένωση με τον Τριστό μας! Κια ατελεύτητη
και απρόσκοπτη ένωση και σχέση μαζί Ρου ! Κε το Πώμα το
Ώίμα και την Γιρήνη Ρου ! Κνήσθητι, Θύριε, της Ώγίας, Κόνης,
Θαθολικής σου Γκκλησίας, και ειρήνευσον αυτήν, ην
περιεποιήσω εν τω τιμίω αίματι του Τριστού Που.
Θατεβαίνουμε πλέον προς Ξαναγούδα ! Ν Ώντώνης με τον
Ζεοδόση και τον Σώτη μπροστά, μόλις περνούν το γνωστό σε
όλους ξύλινο γεφύρι ! Κε τον Λίκο μένουμε λίγο πιο πριν !
Γκείνος κάτι κοιτάει με αγωνία πάνω σε κορμούς δέντρων που
γέρνουν σχεδόν αψιδωτά από πάνω μας ! –Θάπου εδώ τους είχα
χαράξει ! Ρον ακούω να μουρμουρίζει και απορώ …-Λα πριν από
αρκετά χρόνια που είχα ξαναέρθει μόνος , είχα σταθεί κάπου εδώ
85
και με ένα σουγιαδάκι είχα φτιάξει δυο Πταυρούς πάνω σε
κορμούς ! Ώποκλείεται να ξεθώριασαν ή να καλύφθηκαν από
φλοιό ! Ήταν βαθιά τα χαράγματα ! Έμεινα ενεός να τον κοιτάω !
Ίσως εκείνη την ώρα να βίωσα μια από τις πιο συνταρακτικές
στιγμές στα τόσα χρόνια των Ώθωνικών μας περιπλανήσεων !
–Γδώ είναι αδελφέ ! φώναξα με ενθουσιασμό μωρού παιδιού σαν
βρήκα και τους δυο χαραγμένους Πταυρούς σε αντικριστούς
κορμούς ελάχιστα πιο κάτω ! Πτη θέα τους ένιωσα την σημασία
που είχαν για τον αδελφό μας ! Ήθελε αυτός ο ευλογημένος με
την πάντα αχόρταστη και αξεδίψαστη καρδιά , πριν χρόνια να
αφήσει πίσω του βαθιά σημάδια επιστροφής ! Άσβηστα ίχνη
παρουσίας , ανέσπερη υπόσχεση γυρισμού ! Ε λαχτάρα της
ουρανίου πατριάς ! Κα ο, τι αγαθό κάνουμε σε τούτη την ζήση
την πρόσκαιρη , ένας τέτοιος χαραγμένος Πταυρός είναι ! Ένα
ακόμα σημείο να σημάνει ανεξίτηλα, τον δρόμο που οδηγεί στην
Ξόλη των ονείρων μας την Ώιώνια ! Θαι ό,τι φαύλο πράττουμε ,
ένα λασπερό σκέπασμα των σημαδιών αυτών , που παρασύρει τα
βήματά μας σε οδό απωλείας !
Στάνουμε στην Ξαναγούδα ! Ράμα ενιαύσιο και φέτος
αξιωνόμαστε να πραγματώσουμε ! Κας καλοδέχεται ο πατήρ
Ώρσένιος . Κας περνά στο εκκλησάκι για προσκύνημα ! λα στην
θέση τους ! Θαι πάντα μια κεφαλή αδελφού γερμένη στο στασίδι
του Ώγίου να στάζει δάκρυα ελπίδας και ευγνωμοσύνης πάνω
στο μάλλινο υφάδι του ! Θάποιος από ευλάβεια και χαρά πάει να
πάρει ευλογία και να καθίσει στο στασίδι του Ώγίου . Αλυκά ο
Αέροντας τον αποτρέπει . –Μέρετε παιδιά είχε έρθει πριν λίγο
καιρό μια συντροφιά και είχαν μαζί τους και έναν Ηερέα .
Γκείνος ο ευλογημένος πήγε και κάθισε εκεί και ήθελε κιόλας να
βγάλει φωτογραφία για να την έχει ενθύμιο ! Γίπε λοιπόν να τον
βγάλουνε με την μηχανή ! Γγώ παρακολουθούσα αλλά δεν είπα
τίποτα να μην τον προσβάλλω ! Ρου βγάζανε λοιπόν φωτογραφίες
αλλά πού ; Κια έβγαζε μαυρίλα , μια έβγαινε τόσο θαμπή που να
μην φαίνεται τίποτα , μια ανάποδα και κομμένη ….Ξροσπαθούσε
ο καημένος ο …φωτογράφος , τίποτα ! Σέρε μου του λέει τη
μηχανή , κάποιο λάθος κάνεις , έτσι και έτσι θα πατήσεις το
86
κουμπί , θα περιμένεις εκείνο το φως να ανάψει , πάλι τίποτα ,
πάλι τα ίδια ! Ώφού πέρασε λίγη ώρα και τίποτα δεν γινόταν ,
κατάλαβε ο παπάς και άρχισε να κλαίει ! Γίμαι τόσο ανάξιος που
δεν μου επιτρέπει ο Άγιος έλεγε ! Θλάμα να δείτε ! Ρου λέω : Βεν
είναι γι αυτό , δεν έγινε για σένα ειδικά , απλά πρέπει να
δείχνουμε απόλυτο σεβασμό και προσοχή σε τέτοια μέρη που
βάδισαν οι Άγιοι ! Βεν είναι τουριστικό μέρος εδώ , μα τόπος
όπου ο Άγιος είναι παρών ! Θαι ξέρετε δεν το λέμε εμείς αυτό . Ρο
μαρτυρούν άνθρωποι που φτάνουν στο κελί! Γίχε έρθει πρόσφατα
ένας πατέρας με το παιδί του . Κικρό ήταν εκείνο , δεν ήξερε
πολλά για την Ξαναγούδα τον Άγιο …Κπήκαν μέσα
προσκύνησαν και καθόμασταν και μιλούσαμε , όπως τώρα καλή
ώρα με τον πατέρα . Ν μικρός βγήκε έξω και περίμενε ! Κόλις
βγήκαμε έπειτα και εμείς , με ρωτάει ο μικρός : Ξαππούλη τι
φτιάχνετε στη σκεπή ; Ρίποτα παιδάκι μου γιατί ρωτάς ; Αιατί
ήταν τώρα ένας παπάς πάνω και με κοίταζε !Κόλις του δείξαμε
φωτογραφίες και εικόνες από τον Άγιο , φοβήθηκε ο μικρούλης .
Ρου είχε παρουσιαστεί ! Θαι μετά την Ώγιοκατάταξή του
στεκόταν εδώ που βρισκόμαστε ένας Ιαϊκός και αναρωτιόταν με
έντονους λογισμούς αμφιβολίας για την Ώγιότητα του πατρός
Ξαϊσίου . Θαι παιδιά –ο ίδιος μας το έλεγε συγκλονισμένος –
βγαίνει ολοζώντανος μέσα από την εικόνα του ο Άγιος και πάει
δίπλα του και του λέει : Βηλαδή είμαι ψεύτης ; Θαι πάλι σε έναν
άλλον που αμφισβητούσε την Ώγιότητά του -πάλι ο ίδιος μας το
ομολόγησε- ενώ βρισκόταν ακριβώς σε αυτό το σημείο μόνος του ,
άκουσε καθαρά μια φωνή να του λέει : Ών εγώ είμαι Άγιος εσένα
γιατί σε ενοχλεί ; ΐοηθά αδιαλείπτως ο Άγιος παιδιά πολύ
κόσμο και τους ανθρώπους του σήμερα που τόσο δοκιμάζονται !
Θαι βοηθάνε πολύ και τα βιβλία του όλα ! Ήρθε τις προάλλες
ένας με πολύ παράπονο ο καημένος και ξέρετε τι μου είπε ; -Ώχ
Αέροντα μου , αν είχα διαβάσει λίγα χρόνια πριν τον τόμο του
Ώγίου για την οικογενειακή ζωή , δεν θα είχα χωρίσει με την
γυναίκα μου ! Έ τώρα που τον διάβασες του λέω προσπάθησε να
ξαναφτιάξετε την οικογένειά σας ! Ρώρα ξέρεις τι πρέπει και να
κάνεις και να πεις ! ΐγαίνοντας έξω , ο πατήρ Ώρσένιος με
αφορμή έναν νεοαφιχθέντα ολίγον μακρυμάλλη προσκυνητή ,
87
θυμάται τον Άγιο που με στοργή και αγάπη κούρευε ο ίδιος όσους
…αφηρημένους και όχι αφιερωμένους , έρχονταν στο κελί με
μακριά μαλλιά ! Λα ο Β΄τόμος με τους πνευματικούς λόγους του
Ώγίου , ξανά μπροστά μας ! Βιηγείται ο ίδιος: « ….ταν ήμουν στην
Πκήτη των Ηβήρων, ήρθε τυχαίως ένας νεαρός και με βρήκε. Αύριζε στην
Ταλκιδική, βρήκε μια παρέα με προσκυνητές που έρχονταν στο Άγιον
ρος και ήρθε και αυτός μαζί τους στο Θελί. Ξά- πά, ήταν άθεος,
βλάσφημος, αναιδέστατος! Γίχε μια δαιμονική εξυπνάδα και δεν πίστευε
τίποτε. Ρους έβριζε όλους, μικρούς-μεγάλους. Ώπό ̓ δω- από ̓ κει τον έφερα,
ήρθε σε έναν λογαριασμό. Ρον κούρεψα κιόλας , γιατί είχε κάτι μακριά
μαλλιά!... «Θοίταξε, του λέω, ας είναι καλά η μάνα σου. Νι προσευχές της
σε κουβάλησαν εδώ». «Λαι, Ξάτερ, μου λέει. Αύριζα στην Ταλκιδική και
ούτε κι εγώ δεν κατάλαβα πώς ήρθα εδώ». «Ών το μάθη η μάνα σου που
ήρθες στο Άγιον ρος, του λέω, και σε δη έτσι κουρεμένο, τι χαρά θα κάνη!».
«Ξου το κατάλαβες, Ξάτερ; μου λέει. Ξράγματι, χαρά που θα κάνη η μάνα
μου να με δη έτσι αλλαγμένο!». Ν Ζεός τον τύλιξε από ̓ δω, τον τύλιξε από ̓
κει και τον πήγε στον ...μάστορα! Ξόση προσευχή θα έκανε η καημένη η
μάνα του!» .( Ώγ. Ξαϊσίου Ώγιορείτου Ιόγοι τ Β’ «Νικογενειακή Δωή» σελ.59΄έκδ./ Ηερόν
Εσυχαστήριον Κοναζουσών «Γυαγγελιστής Ηωάννης ο Ζεολόγος» ΐασιλικά Ζεσσαλονίκης.)
Ρην ευχή σας πάτερ Ώρσένιε ! -Λα έχουμε όλοι την ευχή του
Ώγίου παιδιά ! Ξάρτε ευλογίες , του Ώγίου Ξαϊσίου εικονίτσες !
Έχουν και το απολυτίκιο του πίσω να το ψάλετε στην επιστροφή!
Ρης ενθέου αγάπης το πυρ δεξάμενος, υπερβαλλούση ασκήσει
εδόθης όλος Ζεώ και παράκλησις πολλών ανθρώπων γέγονας,
λόγοις θείοις νουθετών, προσευχαίς θαυματουργών, ΞαΎσιε
θεοφόρε, και νυν πρεσβεύεις απαύστως υπέρ παντός του κόσμου,
σιε.
Ώφήσαμε πίσω μας την Ξαναγούδα και ξεκινήσαμε το ανηφόρι
για το κελί σύννεφο των Θαρυών στα μέρη του Ώγίου Λεκταρίου
του Θαρεώτου και του δασκάλου του Ώγίου Σιλοθέου! Πτο δρόμο,
αφηγούμασταν ξανά ο ένας στον άλλον τα νέα θαύματα ! Λα τα
θυμόμαστε μην και παραλείψουμε κανένα τους να
κοινολογήσουμε μόλις βγούμε έξω ! Παν μήνυμα ελπίδας και
καταφυγής απ τον ίδιο τον Άγιο ! λοι μας σαν βγήκαμε απ το
κελί του , κοιτάξαμε με προσδοκία την στέγη του …Ζέλει όμως
πολύ ακόμα η καρδιά μας , για να μην θολώνει τίποτα τα δικά
88
της μάτια , στο ανέβασμά τους να βλέπουν αυτά Ώγίους , όπως
εκείνο το παιδί στην σκεπή της Ξαναγούδας …
Κεσημέρι Ξαρασκευής . Κας δίνεται δωμάτιο στον
ανακαινισμένο ξενώνα εκτός της πύλης της Θουτλουμουσίου .
Πυναντιόμαστε με τον πεφιλημένο πατέρα Θ. που έχει το
διακόνημα της φροντίδας της διαμονής των προσκυνητών. Γίναι
πολύ μεγάλη και ιδιαιτέρως λαοφιλής η Κονή για να τα
καταφέρνει μόνος του ο Ώρχοντάρης . Έτσι υπάρχει και αυτός ,
που τακτοποιεί στα δωμάτια τον κόσμο που έρχεται . Βεν ξέρω αν
στην μοναχική παράδοση έχει δοθεί ο όρος για το διακόνημα
τούτου εδώ του καλοκάγαθου Κοναχού .Ζα του ταίριαζε απόλυτα
το Σιλοξενάρης ! Ξάντα μας συγκινεί ιδιαίτερα ο δοτικός
τρόπος και το αγόγγυστό του . Ήσυχα τον βρήκαμε να κάθεται
στην πόρτα και να πλέκει ένα τρακοσάρι κομποσχοίνι ! Ταίρεται
ο πατήρ Θ. αληθινά που κάθε χρόνο μας βλέπει να τελειώνουμε ,
μα και να ξαναρχίζουμε τον κύκλο αυτής της ζωτικής μας
περιπλάνησης …
89
Βάκρυα σταλάζει ο Άθωνας.
Άγιο ρος 2017 / Κέρος 11 & τελευταίο
Πταυρός σε θήκη αγιωτική , δώρο μακροθυμίας!
Θαρεώτης θείος επίγονος, σε σύννεφο ευωδίας !
Ε αρετή βιώνεται , το φρόνημα μην πέσει !
Ε απάθεια τελείωσις , για όποιον την μπορέσει !
Τιλιάδες βήματα μετρώ , ν άφησαν άραγε ίχνη;
Θάποτε ο Βίκαιος Θριτής στα δεξιά θα δείχνει ;
Βίπλα σε κρήνη ονομαστή προβάλουν άγια ράσα !
Βεν είν μακριά το παρελθόν! Aπέχει μια ανάσα !
90
Γίναι το πρόγραμμα της τελευταίας μας Ώθωνικής μέρας πάντα
σχεδόν απαράλλαχτο ! Κα ταυτόχρονα γεμάτο από τόσες
εκπλήξεις και συναπαντήματα απρόσμενα . Ώνηφορίζοντας από
Θαρυές για το γνωστό κελί σύννεφό τους . Θρατώ στο μέρος της
καρδιάς ένα μικρό σταυρό με θήκη . Γκεί μέσα σκανδαλωδώς
υπάρχει ένα ελάχιστο τμήμα ιερού λειψάνου . Γυλογία που πριν
αρκετά χρόνια έλαβα από αγάπης Αέροντα , σε γειτονικό κελάκι !
Ρούτη την ώρα συνειδητοποιώ άξαφνα πως βρίσκομαι στα μέρη
αυτού του μεγάλου Ώθωνίτη Ώγίου, που κατάσαρκα με
προστατεύει . Ώναξίως και σκανδαλωδώς ο Άγιος χρόνια τώρα με
υπομένει . Ών δεν είναι αυτό θαύμα της μακροθυμίας του Ζεού…
Ν Άγιος Λεκτάριος ο Θαρεώτης , ο κατά κόσμον Λικόλαος,
γεννήθηκε το 1406 στην Κακεδονία . Ξοθώντας την μοναχική
άσκηση και την προσευχή , ήλθε στο Άγιον ρος και υποτάχθηκε
στους οσίους Αέροντες Σιλόθεο και Βιονύσιο, στο Θελλί των
Ώγίων Ώρχαγγέλων του Ηάγαρη στις Θαρυές. «…Ξρο του
τέλους του ο Ζεός «εσυγχώρησε να πέση εις πολλάς και δεινάς
ασθενείας του σώματος, τας οποίας υπομείνας ο μακάριος με
άκραν μεγαλοψυχίαν, και ευχαριστίαν μεγάλην, και ζήσας ζωήν
αληθώς οσίαν και αγιοπρεπή, με τέλος ειρηνικόν και θεάρεστον
παρέδωκεν εις χείρας Ζεού την μακαρίαν του ψυχήν. Κετά
τέσσερα έτη, κατά την ανακομιδή του λειψάνου του, το «εύρον
γεμάτον από ευωδίαν άρρητον» και «προσερχόμενοι πολλοί μετ'
ευλαβείας, ελάμβανον αγιασμόν ψυχής και σώματος, και
ησθάνοντο πνευματικήν ευωδίαν». Κοναχού Κωυσέως Ώγιορείτου Νι Άγιοι του
Ώγίου ρους Γκδόσεις Κυγδονία .
Πτίβος ασκήσεως οι Θαρυές ! Έρωτι θείω την ψυχήν τρωθέντες
οι οικιστές τους , στο πέρασμα τόσων αιώνων ! Άγρυπνοι φύλακες
των προσταγμάτων του Τριστού μας ! Πε μέρη ποτισμένα με αίμα
και ιδρώτα αγωνιστών της πίστης βρισκόμαστε και πάλι . Ν
Αέροντας στο κελί –σύννεφο καθισμένος με αρκετούς
προσκυνητές στο υπαίθριο φτωχό του αρχονταρίκι . Γπίγονος
Θαρεωτών Ώγίων , με την υψούσαν ταπείνωση , σε κάθε λόγο και
παραμικρή κίνησή του !
91
Ξαίρνουμε θέση σε κάτι κουτσουράκια ! Ένας αδελφός μας
Ώιτωλός αγωνιά για το σημερινό σύντριμμα της Γλλάδας
-Αέροντα μας πιάνει θλίψη με όλα αυτά που βλέπουμε γύρω μας !
Κε όλα αυτά τα αφύσικα και άθεα που νομοθετούνται , με την
παιδεία μας ! Ξώς να αντιδράσουμε σε όλο αυτό ; Θοιμόμαστε
βαθιά και αυτοί μας διαλύουν στην κυριολεξία !
Ν Αέροντας σκέφτεται για λίγο και έπειτα λέει κάτι που όλους
μας αφήνει άναυδους !
-Μέρετε παιδιά μου αν όλοι αυτοί που νομοθετούν αυτά τα ανίερα
που τόσο πληγώνουν τον Τριστό μας , δεν μετανοήσουν δημόσια
δεν θα σωθούν ! Ώκόμα και αν κατ΄ιδίαν εξομολογηθούν , δεν
πρόκειται να βρουν έλεος . Αιατί όσο το νομοθέτημα παραμένει
σε ισχύ ,θα πέφτει και θα τους πλακώνει ! Ξρέπει να
νομοθετήσουν ξανά και να το διορθώσουν ! Ώλλιώς … Ώς βγουν
έστω δημόσια και να ομολογήσουν σε όλους τα εγκλήματα που
φτιάχνουν καθημερινά ! Αια θυμηθείτε τον Άγιο Ώμβρόσιο των
Κεδιολάνων όταν ο μέγας Ζεοδόσιος σκότωσε στην Ζεσσαλονίκη
7000 ανθρώπους . Ξήγε να εκκλησιαστεί στην Κητρόπολη . Ν
Άγιος Γπίσκοπος που έμαθε την άφιξη του αυτοκράτορα, πήρε το
Ηερό Γυαγγέλιο και τον περίμενε στην θύρα του ναού. ταν
εκείνος έφτασε ,τον ήλεγξε δριμύτατα για το φριχτό του έγκλημα
και δεν του επέτρεψε την είσοδο ! Ρον κάλεσε να μετανοήσει
ειλικρινά και να ζητήσει δημόσια συγγνώμη ! Ρου επέβαλε
επιτήμιο οχτώ μήνες να απέχει από τη Ζεία Γυχαριστία. Ν
Ώυτοκράτορας συνειδητοποίησε το ανουσιούργημά του και
τρέμοντας και κλαίγοντας με λυγμούς σε δημόσια θέα το
εξομολογήθηκε και ζήτησε συγχώρεση από Ζεό και ανθρώπους !
Θαι έτσι ο Άγιος τον κοινώνησε τα επόμενα Τριστούγεννα ! Ρώρα
για την παιδεία που είπατε και για τα νέα βιβλία …Ξαιδιά , τα
βιβλία έχουν γραμμένα αυτά που εμείς ζούμε ! Θαι εμείς είναι
αλήθεια πως ζούμε με λίγο από όλα ! Θάποτε τα αναγνωστικά της
πρώτης δημοτικού τι είχαν ; ,τι ζούσε ο άνθρωπος ! Ξάπιες ,
κότες , πα-πα κο-κο ! Γκκλησίες , καμπάνες , εορτές,
οικογενειακή ζωή με πατέρα , μάνα , παππού , γιαγιά ,
παραμύθια , τραγούδια δημοτικά βγαλμένα από την ιστορία του
92
τόπου και από τα ανδραγαθήματα ηρώων ! Ρώρα που να βρεθούν
όλα αυτά; Πύγχυση παντού ! Θαι εμείς ζούμε όπως γράφουν τα
βιβλία ! Ρα βιβλία παιδιά εμάς αντέγραψαν ! Θαι εμείς ύστερα
αναρωτιόμαστε τι φταίει ! Σταίει ότι δεν διδάσκουμε τα παιδιά
μας με βίωμα! Ξήγε , μας έλεγαν οι Αέροντες στην Ξαναγούδα,
ένας πατέρας με το παιδάκι του και παραπονιόταν ο πατέρας ότι
εκείνο έβλεπε πολύ τηλεόραση . Θαι του λέει το παιδί : Γσύ γιατί
βλέπεις ; -Θοκκίνισε ο πατέρας ! Γγώ βλέπω το απόγευμα και το
Παββατοκύριακο του απαντά . Λαι , του λέει ο μικρός , όποτε σε
φωνάζω για να παίξουμε ή να με πας μια βόλτα , μου λες
συνέχεια ότι είσαι κουρασμένος και κοιτάς τηλεόραση ! Πώπασε
ο πατέρας , δεν ήξερε τι να πει ύστερα ! Έτσι είναι παιδιά ,
έχουμε την μόνη αληθινή και τόσο όμορφη πίστη και δεν την
ζούμε ! Ξοια η δική μας προσπάθεια ; Λα αλλάξουμε λοιπόν
πρώτα τους εαυτούς μας ! Αιατί μόνο ξερή διδασκαλία και φωνές
και αντίδραση χωρίς βίωμα , φέρνουν μόνο σύγχυση ! Θαι στα
παιδιά κυρίως ! Μέρετε , στην Οωσία οι διωγμοί της Γκκλησίας
είχαν πρωτεργάτες τους τα παιδιά των Ηερέων ! Θαι να
αντιδράσεις , έστω και δυναμικά , χωρίς ν αλλάξεις τον εαυτό σου
πρώτα , δεν έκανες τίποτα απολύτως ! Γμείς αντιδράμε δυστυχώς
μόνο όταν πάνε να μας κλέψουν το πορτοφόλι ! Κα δεν κάνουμε
τίποτα όταν πάνε να μας κλέψουν την ψυχή ! Ρο κυριότερο
χαρακτηριστικό της εποχής του Ώντιχρίστου παιδιά –δεν
γνωρίζουμε χρόνους –όταν έλθει θα είναι η σύγχυση των γνωμών
και η αποστασία ! Έλεγε ο μακαριστός πατήρ Ώντώνιος ο
Ώλεβιζόπουλος να μην μας φοβίζει αν αδειάζει η Γκκλησία . Λα
φοβόμαστε αν γεμίζει με λάθος φρόνημα !
-Αέροντα μεγάλος ο πόλεμος των λογισμών !
-Έναν λογισμό να έχουμε παιδιά . Ξως θα σώσουμε την ψυχή μας
. Ρο τελειότερο , η τελεία των τελείων ατέλεστος τελειότης , όπως
γράφει στην Θλίμακα ο Άγιος Ηωάννης , είναι να μην έχουμε
καθόλου λογισμούς , να έχουμε απάθεια . Κόνη έννοια ο Τριστός
μας! Ών δεν τα καταφέρνουμε , έστω να έχουμε μόνο καλούς . αν
όχι και αυτό όσο το δυνατόν λιγότερους κακούς ! Θαι να μην
παραπονιόμαστε συνεχώς στον Ζεό ! Λα τον δοξολογούμε μονάχα
93
! Γίχα λάβει πριν λίγο καιρό δυο γράμματα από δυο κοπέλες νέες
σε ηλικία ! Ε πρώτη μου έγραφε για την φτώχια που έδερνε και
εκείνη και τον σύζυγό της . γιείς μεν αλλά με δάνεια , με
οικονομικά προβλήματα με ανεργία . Ώπελπισία σκέτη ! Ε
δεύτερη μου έγραφε ότι είχε καρκίνο η καημένη , αλλά δόξαζε
τον Ζεό που την δυνάμωνε και έκανε τον αγώνα της . Γ πήρα και
εγώ το γράμμα της δεύτερης και το έστειλα σαν απάντηση στην
πρώτη ! Κια φορά βγήκα έξω , κάπου με κάλεσαν να μιλήσω δυο
λόγους του Ζεού να πω και εγώ ο,τι με φωτίσει . Ρην άλλη μέρα
έβλεπα κόσμο από το πρωί μέχρι το βράδυ ! Βεν ήρθε ούτε ένας
χαρούμενος άνθρωπος όλη μέρα ! Βεν άκουσα ένα Βόξα Ποι ο
Ζεός! Παν νύχτωσε μόνο , φέρανε μια γυναίκα σε ένα καροτσάκι
αναπηρικό με σκλήρυνση . λο χαρά εκείνη ! Ξως τα
καταφέρνεις , την ρωτώ και συνέχεια γελάς ; Ξάτερ , μου λέει ,
έχω μάτια , αυτιά , μιλάω , έχω χέρια ! Βεν έχω πόδια τώρα , μα
και τότε που είχα που με πήγαιναν και τι καταλάβαινα ! Γνώ
τώρα ! Ξανηγύρι στην ψυχή της ! λο να δοξολογεί ! Θαι να
υπομένει ! Κεγάλο εφόδιο η υπομονή , ιδίως μέσα στον γάμο ! Λα
βρίσκουμε τρόπο πάντα να ξεφεύγουμε στις δυσκολίες δια της
υπομονής ! Ζυμηθείτε τι υπομονή έκανε ο Πωκράτης με την
Μανθίππη ! Ών βρεις έλεγε μια καλή σύζυγο θα είσαι
ευτυχισμένος. Ών όχι, θα γίνεις φιλόσοφος ! Γμείς εδώ στο ρος
δίνουμε σαν ευχή το καλές υπομονές ! Ξολλές δηλαδή ,
ατέλειωτες! Δήτησαν κάποτε από τον Οουμάνο Αέροντα τον
Θλεόπα κάποιοι προσκυνητές , να τους νουθετήσει και εκείνος
άρχισε να τους λέει : Ιοιπόν παιδιά μου θα πρέπει στη ζωή σας
να κάνετε υπομονή , υπομονή , υπομονή , υπομονή υπομονή ,
υπομονή , υπομονή , υπομονή, μισή ώρα έκπληκτοι τον άκουγαν
να επαναλαμβάνει μόνο αυτήν τη λέξη υπομονή , υπομονή ,
υπομονή , υπομονή… Θάποια στιγμή έκανε μια παύση ο
Αέροντας , νόμιζαν εκείνοι πως κάτι άλλο τότε θα τους
έλεγε…Θαι συνεχίζει εκείνος λοιπόν : Έτσι παιδιά μου , αν
κάποια στιγμή σας τελειώσει η υπομονή , τότε θα κάνετε πάλι
υπομονή , υπομονή , υπομονή , υπομονή….!
-Αέροντα τι γνώμη έχετε για τους ομοφυλόφιλους ;
94
Λα σας πω παιδιά …Γίναι κάτι που δεν αγαπά ο Ζέος ! Ρους
ανθρώπους όλους τους αγαπά ! Βεν κάνει διάκριση ! Ρα πάθη
αυτά τον πληγώνουν ! ΐέβαια είναι και κάποιοι που λένε οι
καημένοι , πως δεν μπορούν να απαλλαγούν από το πάθος αυτό
παρ ότι θέλουν . Γίχε πάει μια φορά ένας τέτοιος άνθρωπος που
ήθελε να αλλάξει, μα δεν τα κατάφερνε …Ρον αγκάλιασε με
αγάπη ο Άγιος . Ξαιδί μου του λέει . Κπορείς να νηστεύεις
Ρετάρτη και Ξαρασκευή και από το λάδι ακόμα ; ΐέβαια Αέροντα
, μπορώ ! Κπορείς να κάνεις και λίγες μετάνοιες κάθε μέρα ;
Κπορώ Αέροντα ! Κπορείς να πηγαίνεις κάθε Θυριακή Γκκλησία
; Κπορώ! Λα δίνεις από τον μισθό σου τα μισά για ελεημοσύνη ;
Θι αυτό νομίζω πως θα το καταφέρω είπε ο νέος ! Ρου είπε λοιπόν
ο Αέροντας περίπου 30 μπορείς και εκείνος απάντησε σε όλα
καταφατικά ! Γ τότε παιδάκι μου του λέει κάμε όλα αυτά που
μπορείς και εκείνο που λες πως δεν μπορείς άσε το να το κάνει ο
Θύριός μας ! Ζα σε βοηθήσει Ώυτός σε ό,τι δεν μπορείς !
- Ξείτε μας κάτι τελευταίο για τα παιδιά μας Αέροντα που είναι
στην εφηβεία !
-σο μεγαλώνουν να τους αφήνετε προοδευτικά μια μεγαλύτερη
ελευθερία . Λα τους εξηγείτε την άρνησή σας σε κάποιες
επιθυμίες τους , Λα μην είναι στείρα αυτή και όπως είπαμε
χωρίς βίωμα ! Λα τους δείχνετε εμπιστοσύνη και να τους δίνετε
και ευθύνες . Λα μάθουν την επιλογή , την υπομονή , την
διάκριση . Αιατί θα μείνουν μόνα κάποτε και τότε
…Ξαρατηρούσα προχθές ένα γαϊδουράκι που έχουμε εδώ και το
έβλεπα να τρώει . Γίχε ξεριζώσει το ζωντανό έναν ζοχό και
προσπαθούσε να το φάει . Θαι το είχε πάρει στο στόμα και το
τίναζε να φύγουν τα χώματα πριν το καταπιεί ! Ώκούτε παιδιά ;
Κε δίδαξε εκείνη την ώρα ο γαϊδαράκος ! Ρην επιλογή , την
υπομονή , την διάκριση !
Ξάντα τα λόγια του Αέροντα γράφονται μέσα μας, εκεί στο
ευωδιαστό κελάκι του ! Ώπό τον ακένωτο θησαυρό της δεομένης
καρδιάς του , αναπαύουν την πενία και το σκοτάδι της δικής μας
, τραβώντας την προς το Σως των εντολών του Ζελητή του ελέους
95
. Γκεί στο Θαρεώτικο σύννεφό του, κρυμμένος και ταπεινός ,
συνεχώς πασχίζει να διαλύσει την αχλύν της σύγχυσής μας! Θαι
εύχεται ο Αέροντας στην ανέκφραστη χαρά όλοι κάποτε να
οδηγηθούμε, μετά την Ζεία δικαιοκρισία .
Πτα μέρη της Σοβεράς Ξροστασίας σε δέηση εσπερινή! Έχει
κόσμο πολύ ! Θάθομαι σχεδόν στριμωγμένος μπροστά από την
Ώγία Ηουλίτα και τον τρίχρονο ομολογητή ιό της Θήρυκο !
Ξαραδίπλα το κεφαλάκι της νεοσφαγούς Ώγίας Βόμνας κείτεται
στα πόδια του δημίου της! Ξαντού υπερβάσεις του γεώδους !που
κι αν κοιτάξεις ! που έστω κι αν ελάχιστος χώρος περισσέψει
για να σταθείς , την μακάρια δόξα και την ουράνια μέθεξη θα
αντικρίσεις !
Κετά τις ακολουθίες και την βραδινή τράπεζα , ο παμφίλτατός
μας , πατήρ Α. , μας συναντά να καθόμαστε δίπλα στην ονομαστή
κρήνη της Θουτλουμουσίου . Ένα κελάρυσμα συνεχές που
γαληνεύει από τη μια και ένας χειμαρρώδης λόγος του μας
γεμίζει από θλιβερές διαπιστώσεις μα και ελπίδα ! Κας μιλά για
τον ρόλο που πρέπει να επιτελούν οι κληρικοί στο σήμερα .
-Ξαλιά οι άνθρωποι αγαπούσαν τους ιερείς τους , μα και όποιον
ιερωμένο και να έβλεπαν, ακόμα κι αν δεν τον ήξεραν, έτρεχαν
να λάβουν την ευχή του . Ρώρα σχεδόν έχει ξεχαστεί αυτή η τόσο
ευλογημένη συνήθεια . Ξερνούν από μπροστά μας απαρατήρητοι
οι παπάδες μας . Βείχνει πολλά αυτό αδελφοί μου ! Ζεωρείται ο
παπάς πλέον ένας κοινός άνθρωπος όπως όλοι . Ρο τιμημένο ράσο
του δεν εμπνέει σεβασμό. Θαι έχει και ο ίδιος ευθύνη για αυτό !
Ξως άλλαξαν όμως όλα μέσα σε λίγα μόλις χρόνια; Θάθε εποχή
είναι αλήθεια πως έχει τις ιδιορρυθμίες της , τους
εκσυγχρονισμούς , τις κρίσεις , τις αλλαγές . Κα για να πάμε
πριν 80 χρόνια ! Ρο 1940 ! Πας φαίνεται μακρινό ; Κια αναπνοή
μας χωρίζει ! Ρότε οι ιερείς στην συντριπτική τους πλειονότητα
θύμιζαν τον Άγιο παπά Λικόλα τον Ξλανά ! Ώπλοί ,
χαρισματικοί , με ιερό δέος ! Θαι οι άνθρωποι απλοί ,
απονήρευτοι, σέβονταν και εκτιμούσαν όσο τίποτα τους
εναρέτους ιερείς ! Βιαβάστε μέσα στον Ξαπαδιαμάντη τον
Κωραϊ τίδη ,τον Θόντογλου , αλλά ρωτήστε και υπερήλικες
96
σημερινούς να σας πουν ! Κα είχε και αιτία αυτός ο σεβασμός
τους ! Γκπλήρωναν τότε οι ιερείς αυτά που ο Ηερός Τρυσόστομος
περιγράφει στους περί Ηεροσύνης λόγους του . Γίχαν αγιότητα
βίου , είχαν χάρη πνευματική, που την εκδήλωναν όταν οι
ανάγκες το απαιτούσαν και ιδίως μέσα στο ιερό μυστήριο της
εξομολόγησης !Ε μόνη μέριμνά τους ,- ακούγεται σαν ψεύτικο
Ζεέ μου !- ήταν η φροντίδα για τις ψυχές του ποιμνίου τους !
Θαι δεν μιλάμε για κοσμική φροντίδα, μα για μέριμνα πατρική ,
πνευματική , εναγώνια ! Ξροσευχή , αγρυπνία , ακολουθίες ,
εξομολόγηση, κήρυγμα , κατήχηση !Βίδασκαν με το παράδειγμά
τους , ελεούσαν ! πως τους ήθελε ο Ζεός , ως γνήσιοι ποιμένες !
Κια μέριμνα που πολλές φορές δεν τους επέτρεπε καν να
ασχοληθούν με τις φροντίδες της δικής τους οικογένειας! Ν
παπά Λικόλας ο Ξλανάς! Πυνεχείς αγρυπνίες ! Ώπό τα μεσάνυχτα
ως τις 3 το μεσημέρι ! Ν ιδρώτας που έτρεχε από το πρόσωπό του ,
θύμιζε τον ιδρώτα του Θυρίου στον κήπο της Αεθσημανής !
Έμοιαζε να λειτουργεί στο υπερουράνιο θυσιαστήριο ! Ξρόσωπο
κατάλαμπρο , καρδιά κατοικητήριο Ώγίου Ξνεύματος ! Ώγαπούσε
ανεξαιρέτως , ιδίως τους συνεφημερίους του ! Ρα ονόματα σε
εμένα έλεγε σε έναν εσπερινό , τα υπόλοιπα όλα στον Ξαπά
Ώντώνη ! Ρσακώνονταν μεταξύ τους οι άνθρωποι ποιός θα τον
έπαιρνε στο σπίτι για αγιασμό , ποιος θα τον εξυπηρετούσε .
Ήθος Τριστού ,ζωή Τριστού , μαρτυρία Τριστού !Βιορατικός ,
ιαματικός , κοσμαγάπητος και Τρισταγάπητος ! Ρον διαδέχτηκε
στην Ώθήνα ο Άγιος Ξορφύριος ! Πτην έρημο της Νμονοίας !Ξόσο
έμοιαζαν αυτοί οι δυο ! Κα και με πόσων ακόμα ταυτίζονταν οι
βιωτές τους ! Ν Άγιος Αέροντας Σιλόθεος ο Δερβάκος ! Ν
Αέροντας Ηερώνυμος της Ώιγίνης και ο συνονόματός του
Πιμωνοπετρίτης ! Ν παπά Πίμων ο Ώρβανίτης ! Ν Άγιος
Ώθανάσιος ο Ταμακιώτης ! Κέχρι το 1970 είχαμε πληθώρα Ώγίων
και χαρισματικών Αεροντάδων . Κεσουρανούσε η Γκκλησία !
Πημαντικές προσωπικότητες ! Κετά ξεκίνησαν οι πτώσεις και οι
εκπτώσεις ! Λομιμοποίηση εκτρώσεων , πολιτικοί γάμοι , σήμερα
το σύμφωνο συμβίωσης , οι… έκφυλες ταυτότητες! Γλεύθερη
πτώση χωρίς προηγούμενο ! Λέα εποχή , νέα δεδομένα! Ώκόμη
και μέσα στην Γκκλησία και μέσα στον ιερό κλήρο ! Παν
97
εφιάλτης! Τωρίς Ζεό !Τωρίς Ζεό ! Ένας είναι ο Ζεός ! Θαι
εκείνος τώρα σιωπά ! Παν να μας λέει : Ζλίβομαι με όλα αυτά !
Κα έχει ήδη ετοιμάσει τα πάντα ! Λα στε σίγουροι αδελφοί μου ,
δεν θα νικήσει το σκοτάδι ! Έστω με αυτούς τους λίγους που
ακόμα κρατάνε και μέσα στους Ώρχιερείς και μέσα στον κλήρο
και μέσα στον λαό , θα νικήσει του Σωτοκράτορος Τριστού μας
το Σως !
Ρα στερνά λόγια του Θουτλουμουσιανού Ξατέρα , συνοψίζουν
αυτό , που επιστρέφοντας ύστερα από λίγες ώρες στον κόσμο και
στους δικούς μας ανθρώπους ,θέλουμε να μεταφέρουμε . Ρώρα
ακόμα και στις τελευταίες σειρές τούτης της μνήμης , παλεύω με
τον εαυτό μου να αναλύσω στο «εργαστήρι» της ψυχής μου τα
δάκρυα του Ξατέρα Άθωνα .Γίναι δάκρυα θλίψης άραγε για όλα
αυτά τα ανήκουστα και ανομολόγητα που ραγδαία συμβαίνουν
γύρω μας ή δάκρυα δοξολογίας πάντων ένεκεν και ελπίδας για
τον γυρισμό ; Ξαραπικραμένος δεν χαμήλωσε άραγε καθόλου ,
από τότε που τον πρωτανέβηκε η Θυρία των Ώγγέλων στο πρώτο
της προσκύνημα ; ΐγήκε ποτέ από μέσα μας το ρος , όταν τα
δικαιώματα του Ζεού το βίωμά μας θλιβερά αγνόησε; Ρο όνειρό
του Ξαραδείσου , η μυρωδιά του , βαστάνε ακόμα χρώματα και
αρώματα ; Θι η Ξαναγία μας ως πότε θα οικονομεί την αχαριστία
και την ιδιωφελή μας αγάπη ; Θαι η ψυχή μας, ακούει το
Ώνάστα του Νυρανού ή στον ρθρο καθεύδει αυτάρεσκα , έστω σε
κάποιο στασίδι Ώγιορείτικου Θαθολικού; O Σώτης τη βοηθεία
της νέας τεχνολογίας –κι αυτή ως άλογη την φανερώνει η
Ώνύμφευτη Λύμφη της ζωής μας -μας ανακοινώνει επίσημα ότι
το κινητό του κατέγραψε ακριβώς τα φετινά αγιορείτικα βήματά
μας :58.353 βήματα ! Λαι , συμπορευτήκαμε με όλους τους
Ώγίους του συναξαριού μας . Λαι, στην σκιά του , ξανά μας
αποκαλύφθηκε η απλή αλήθεια της πίστης μας . Λαι , ο Άθωνας
ξανά υπαγόρευσε μυστικά στο κιτρινισμένο χαρτί της ψυχής μας.
Κα αναρωτιέμαι , πόσα από αυτά τα χιλιάδες βήματα , άφησαν
πίσω τους άσβηστα ίχνη επιστροφής και βαθείς Πταυρούς
χαραγμένους… Ξόσα από αυτά θα μετρήσει εν εκείνη τη ημέρα ο
Θύριος σαν βήματα που η μετάνοια ώθησε και όχι το απέραντο
98
ανθρωπάρεσκό μου …Ρο είπε ο συννεφοβάμων Αέροντας στις
τελευταίες μας φετινές στιγμές . Ώπό βίωμα πάσχουμε ! Γξ
οράσεως η πίστη ! όπως έλεγε και ο Άγιος Ηεροκήρυκας του
Ξαραδείσου ( σ.σ.Βημήτριος Ξαναγόπουλος) . Ξόσα από αυτά τα αμέτρητα
που γράφτηκαν ξανά θα βιωθούν ως την στερνή πνοή μας ; Θαι
τότε ο Ξατέρας Άθωνας θα σταλάξει δάκρυα ! Ζα ναι άραγε
δάκρυα χαράς για την σωτηρία ή θλίψης για την απώλεια ; Φς
τότε αυτή η αμφιβολία ας γίνει ραβδί αγριοελαίας , βακτηρία σε
ανάβαση Ώθωνική , σε γλιστερά σκαλοπάτια προς το παμπόθητο
υπερώον της Άνω Ξόλης , να συγκρατά από την άβυσσο του
αιωνίου σκότους ! ΐοά ο Θύριος ! Κε την παρατεινόμενη
μακρόθυμη σιωπή Ρου ! Βακρύζει ο Θύριος ! Ρα δάκρυά Ρου
σταλάζει στα μάτια κάθε ταπεινού Ώθωνίτη κρυμμένου σε
μεσονυχτικό σκοτάδι …
ΐουβός Ζεός και θλίβεται σκοτάδι σαν σκεπάζει.
Ραχέως ιδού Γγώ έρχομαι , με την σιωπή φωνάζει!
Ρέλος και τω Ζεώ η δόξα
Νώντασ Σκοπετϋασ
08-12-2017
Οςύου Παταπύου του εν Λουτρακύω
99
Αφιερωμϋνο ςε όλα τα ευωδιαςτϊ ϊνθη του Αθωνικού
λειμώνα , που δεν παύουν ποτϋ να δροςύζουν τισ ξερικϋσ μασ
ψυχϋσ και το ϊκαρπό τουσ . Στουσ ευλογημϋνουσ ςυνοδύτεσ
μου , ΑΝΤΩΝΙΟ , που ςτο πρώτο του κιόλασ ταξύδι , πϋταξε με
φτερϊ ερωδιού πϊνω από πϋλαγα αδελφικόσ αγϊπησ και
φώλιαςε ςε κατοικητόρια ταπεινώςεωσ. Στον ΘΕΟΔΟΣΙΟ,
που αναζητϊ αχόρταςτα και αξεδύψαςτα τον αληθινό
προοριςμό μασ ςτα κρυμμϋνα χαμόγελα του Ουρανού . Στον
Φ ΩΤΙΟ , που ςτο ευρύχωρο δοχεύο τησ καρδιϊσ του,
αποταμύευε ςυνεχώσ δρόςουσ εωθινϋσ και μεςονυχτικϊ
δϊκρυα ςτου Ψαλτηριού τισ παρακλόςεισ . Στον ΝΙΚΟΛΑΟ,
που δεν θα πϊψει όςο αναπνϋει, να χαρϊζει βαθιϊ ςημϊδια
επιςτροφόσ ςε λυγερόκορμεσ ςυςτϊδεσ Παραδεύςου . Στον
Απλού αδελφό μασ , ςτου Θεςβύτη τισ αγγελικϋσ ςκϊλεσ . Στισ
Συζύγουσ και ςτα παιδϊκια μασ που πϊντα ςαν
επιςτρϋφουμε καρτερούν το βιωμϊ μασ …
100
Αια Ώγιορείτικες οδοιπορίες παρελθόντων ετών , αναζητήστε τις στο
διαδίκτυο με τους εξής τίτλους : «Γπιστρέφοντας από ρος», «Ρο Άγιο ρος
μέσα μας» , «Ρου Ξαραδείσου τ’ όνειρο» , «Κύρισε Ξαράδεισος» , «Ε
Ξαναγία Νικονόμησε» , «Υυχή Νρθρία» , «Βεν χαμηλώνει ο Άθως», ή στο
οριζόντιο μενού του ιστολογίου μας «Γν τω Σωτί Που οψόμεθα Σως» στην
ενότητα : Εμερολόγιο ρους .
101
102
You might also like
- ΚΑΒΑΦΗΣ - ΠΟΙΗΜΑΤΑDocument26 pagesΚΑΒΑΦΗΣ - ΠΟΙΗΜΑΤΑprekos 65100% (1)
- 77211972 ΚΑΒΑΦΗΣ ΠΟΙΗΜΑΤΑ PDFDocument26 pages77211972 ΚΑΒΑΦΗΣ ΠΟΙΗΜΑΤΑ PDFepavlidou 19No ratings yet
- Γ. ΜΩΥΣΗΣDocument4 pagesΓ. ΜΩΥΣΗΣΚωνσταντίνος Κατερινα ΒασιλειάδουNo ratings yet
- Pessoa PoihmataDocument10 pagesPessoa PoihmataNtoridi NtoNo ratings yet
- Ασπόνδυλη Διαλεκτική/ASPONDYLI DIALEKTIKI: ΠΟΙΗΜΑΤΑ / GREEK POETRYFrom EverandΑσπόνδυλη Διαλεκτική/ASPONDYLI DIALEKTIKI: ΠΟΙΗΜΑΤΑ / GREEK POETRYNo ratings yet
- Sacramental Remorse: Μικρές, Δογματικές και Μή, Λογοτεχνικές ΑσκήσειςFrom EverandSacramental Remorse: Μικρές, Δογματικές και Μή, Λογοτεχνικές ΑσκήσειςNo ratings yet
- Ιφιγένεια εν Ταύροις Δράμα σε πράξεις πέντεFrom EverandΙφιγένεια εν Ταύροις Δράμα σε πράξεις πέντεRating: 5 out of 5 stars5/5 (1)
- ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΟ ΦΥΛΛΑΔΙΟ ΣΤΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ-ΔΕΚΕΜΒΡΗΣ 2021Document14 pagesΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΟ ΦΥΛΛΑΔΙΟ ΣΤΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ-ΔΕΚΕΜΒΡΗΣ 2021Angelina PapageorgiouNo ratings yet
- ΣαπφωDocument156 pagesΣαπφωΓιάννης Βαρβέρης100% (1)
- ΚΑΒΑΦΗΣ ΠΟΙΗΜΑΤΑDocument26 pagesΚΑΒΑΦΗΣ ΠΟΙΗΜΑΤΑMic dNo ratings yet
- φυλλάδιο ποίησης ΚαβάφηDocument4 pagesφυλλάδιο ποίησης ΚαβάφηEvangelia KylintireaNo ratings yet
- Χριστιανικά Τραγουδια Work in ProgrDocument22 pagesΧριστιανικά Τραγουδια Work in ProgrSpyroula KyprianouNo ratings yet
- Η καρδια ενοσ μικρου βατραχου. Τόμος Α΄. Η χρυση πενα, αγγελοσ η δημιοσFrom EverandΗ καρδια ενοσ μικρου βατραχου. Τόμος Α΄. Η χρυση πενα, αγγελοσ η δημιοσNo ratings yet
- ΚΙΚΗ ΔΗΜΟΥΛΑ - Χαίρε ποτέ PDFDocument6 pagesΚΙΚΗ ΔΗΜΟΥΛΑ - Χαίρε ποτέ PDFppapasNo ratings yet
- Sylvia PDFDocument25 pagesSylvia PDFmagdalini36No ratings yet
- ΛΟΓΟΣ ΑΣΚΗΤΙΚΟΣDocument197 pagesΛΟΓΟΣ ΑΣΚΗΤΙΚΟΣdisot100% (1)
- Wallace StevensDocument19 pagesWallace StevensfotiadisNo ratings yet
- ΠΟΙΗΤΙΚΗ ΣΥΛΛΟΓΗ 8Document19 pagesΠΟΙΗΤΙΚΗ ΣΥΛΛΟΓΗ 8Δώρα ΤζερουνιάνNo ratings yet
- Μνήμη και Τιμή στον Λορέντζο Μαβίλη, tου Γεωργίου ΣκλαβούνουDocument11 pagesΜνήμη και Τιμή στον Λορέντζο Μαβίλη, tου Γεωργίου ΣκλαβούνουThemisNo ratings yet
- 5. ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΠΛΑΝΑΣ - ΠΑΡΑΦΟΡΟDocument21 pages5. ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΠΛΑΝΑΣ - ΠΑΡΑΦΟΡΟΓιώργος ΜπλάναςNo ratings yet
- Τα Χριστούγεννα της Καρδιάς μας: Μια πορεία αυτογνωσίαςFrom EverandΤα Χριστούγεννα της Καρδιάς μας: Μια πορεία αυτογνωσίαςRating: 5 out of 5 stars5/5 (1)
- «Ο εκφυλισμός δεν είνε πολιτισμός» - Αυγουστίνος ΚαντιώτηςDocument2 pages«Ο εκφυλισμός δεν είνε πολιτισμός» - Αυγουστίνος ΚαντιώτηςΕυλογίαNo ratings yet
- ΛΥΠΙΟΥ ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΑΓΓΕΛΑΚΗ-ΡΟΥΚ dktDocument4 pagesΛΥΠΙΟΥ ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΑΓΓΕΛΑΚΗ-ΡΟΥΚ dktyannisyanni2100% (1)
- 30Document19 pages30hsuhssNo ratings yet
- Ασκητική Salvatores DeiDocument33 pagesΑσκητική Salvatores Deitete86060% (1)
- 1695314675864Document17 pages1695314675864NoniNo ratings yet
- ΤΕΛΕΤΕΣ ΜΑΓΕΙΑΣ - ΠΟΙΗΣΗ, POETRYDocument46 pagesΤΕΛΕΤΕΣ ΜΑΓΕΙΑΣ - ΠΟΙΗΣΗ, POETRYΧΡΗΣΤΟΣ Κ. ΛΟΡΕΝΤΖΟΣ ΠΟΙΗΜΑΤΑ, ΠΟΙΗΣΗ, POETRY100% (73)
- Πάσχα ποίησηDocument36 pagesΠάσχα ποίησηΝίκος ΤσιρέβελοςNo ratings yet
- 6d73895e-2ac8-48d6-9939-3edb53cb1e4eDocument12 pages6d73895e-2ac8-48d6-9939-3edb53cb1e4ee.politou.1993No ratings yet
- ΜΑΥΡΟ ΣΑΝ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΤΟΥ ΧΙΟΝΙΟΥ, του Ι. Ν. ΚΥΡΙΑΖΗDocument65 pagesΜΑΥΡΟ ΣΑΝ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΤΟΥ ΧΙΟΝΙΟΥ, του Ι. Ν. ΚΥΡΙΑΖΗkyriaz20100% (1)
- ΑΣΤΙΚΟΣDocument59 pagesΑΣΤΙΚΟΣNikos KondylisNo ratings yet
- 204852Document17 pages204852Maria PlousiouNo ratings yet
- Erwtikh PoihsiDocument10 pagesErwtikh PoihsidtsinasNo ratings yet
- ΑΚΕΡΑΙΕΣ ΩΡΕΣ - ΠΟΙΗΜΑΤΑ, POETRYDocument58 pagesΑΚΕΡΑΙΕΣ ΩΡΕΣ - ΠΟΙΗΜΑΤΑ, POETRYΧΡΗΣΤΟΣ Κ. ΛΟΡΕΝΤΖΟΣ ΠΟΙΗΜΑΤΑ, ΠΟΙΗΣΗ, POETRY100% (73)
- Διαγόρου ΜύησιςDocument36 pagesΔιαγόρου ΜύησιςGeorge RodopoulosNo ratings yet
- Εφημερίδα ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 2023Document8 pagesΕφημερίδα ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 2023εκπ ΔΙΨΩNo ratings yet
- Εφημερίδα ΔΙΨΩ ΜΑΡΤΙΟΣ 2024Document8 pagesΕφημερίδα ΔΙΨΩ ΜΑΡΤΙΟΣ 2024εκπ ΔΙΨΩNo ratings yet
- Εφημερίδα ΔΙΨΩ FEBROYARIOS 2024Document8 pagesΕφημερίδα ΔΙΨΩ FEBROYARIOS 2024εκπ ΔΙΨΩNo ratings yet
- Εφημερίδα ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2023Document8 pagesΕφημερίδα ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2023εκπ ΔΙΨΩNo ratings yet
- Εφημερίδα ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2023Document8 pagesΕφημερίδα ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2023εκπ ΔΙΨΩNo ratings yet
- Στίχοι Καββαδία ΑΓΑΠΑΩDocument1 pageΣτίχοι Καββαδία ΑΓΑΠΑΩεκπ ΔΙΨΩNo ratings yet
- Εφημερίδα ΜΑΡΤΙΟΣ 2023Document8 pagesΕφημερίδα ΜΑΡΤΙΟΣ 2023εκπ ΔΙΨΩNo ratings yet
- Εφημερίδα ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2023Document8 pagesΕφημερίδα ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2023εκπ ΔΙΨΩNo ratings yet
- Efhmerida "Dipso" Maios 2020Document8 pagesEfhmerida "Dipso" Maios 2020εκπ ΔΙΨΩNo ratings yet
- Εφημερίδα ΙΟΥΝΙΟΣ 2023Document8 pagesΕφημερίδα ΙΟΥΝΙΟΣ 2023εκπ ΔΙΨΩNo ratings yet
- Κυριακή 7 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2021Document2 pagesΚυριακή 7 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2021εκπ ΔΙΨΩNo ratings yet
- EFHMERIDA "DIPSO" ΙOUΛΙΟΣ 2019Document8 pagesEFHMERIDA "DIPSO" ΙOUΛΙΟΣ 2019εκπ ΔΙΨΩNo ratings yet
- Efhmerida "Dipso" Martios - Aprilios 2020Document8 pagesEfhmerida "Dipso" Martios - Aprilios 2020εκπ ΔΙΨΩNo ratings yet
- Εφημερίδα ΑΠΡΙΛΙΟΣ ΜΑΙΟΣ 2023Document8 pagesΕφημερίδα ΑΠΡΙΛΙΟΣ ΜΑΙΟΣ 2023εκπ ΔΙΨΩNo ratings yet
- EFHMERIDA "DIPSΟ" IANOYARIOS 2020Document8 pagesEFHMERIDA "DIPSΟ" IANOYARIOS 2020εκπ ΔΙΨΩNo ratings yet
- DIPSΟIANOYARIOS2020 PDFDocument8 pagesDIPSΟIANOYARIOS2020 PDFεκπ ΔΙΨΩNo ratings yet
- EFHMERIDA "DIPSΟ" FEBROUARIOS 2020Document8 pagesEFHMERIDA "DIPSΟ" FEBROUARIOS 2020εκπ ΔΙΨΩNo ratings yet
- Efhmerida "Dipso" Aygoystos - Septembrios 2019Document8 pagesEfhmerida "Dipso" Aygoystos - Septembrios 2019εκπ ΔΙΨΩNo ratings yet
- Oυκρανικό-πρόσκληση ή Πρόκληση Ενότητας 8.1.20Document24 pagesOυκρανικό-πρόσκληση ή Πρόκληση Ενότητας 8.1.20εκπ ΔΙΨΩNo ratings yet
- ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ "ΔΙΨΩ" ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2019Document8 pagesΕΦΗΜΕΡΙΔΑ "ΔΙΨΩ" ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2019εκπ ΔΙΨΩNo ratings yet
- Efhmerida "Dipso" Febroyarios 2019Document8 pagesEfhmerida "Dipso" Febroyarios 2019εκπ ΔΙΨΩNo ratings yet
- EFHMERIDA "DIPSO" ΜΑ'Ι'ΟΣ 2019Document8 pagesEFHMERIDA "DIPSO" ΜΑ'Ι'ΟΣ 2019εκπ ΔΙΨΩNo ratings yet
- EFHMERIDA "DIPSΟ" NOEMBRIOS 2019Document8 pagesEFHMERIDA "DIPSΟ" NOEMBRIOS 2019εκπ ΔΙΨΩNo ratings yet
- DIPSΟIANOYARIOS2020 PDFDocument8 pagesDIPSΟIANOYARIOS2020 PDFεκπ ΔΙΨΩNo ratings yet
- EFHMERIDA "DIPSO" ΙOUNIOS 2019Document8 pagesEFHMERIDA "DIPSO" ΙOUNIOS 2019εκπ ΔΙΨΩNo ratings yet
- Efhmerida "Dipso" Martios 2019Document8 pagesEfhmerida "Dipso" Martios 2019εκπ ΔΙΨΩNo ratings yet
- ΣΥΜΒΟΛΗ στο ΟΥΚΡΑΝΙΚΟ-4.2.19 PDFDocument57 pagesΣΥΜΒΟΛΗ στο ΟΥΚΡΑΝΙΚΟ-4.2.19 PDFKatanixis midenNo ratings yet
- Efhmerida "Dipso" Noembrios Dekembrios 2018Document8 pagesEfhmerida "Dipso" Noembrios Dekembrios 2018εκπ ΔΙΨΩNo ratings yet
- Efhmerida "Dipso" Apriliou 2019Document8 pagesEfhmerida "Dipso" Apriliou 2019εκπ ΔΙΨΩNo ratings yet
- Efhmerida "Dipso" Ianoyarios 2019Document8 pagesEfhmerida "Dipso" Ianoyarios 2019εκπ ΔΙΨΩNo ratings yet
