pH ΤΩΝ ΟΥΡΩΝ

Το pH των ούρων υποδεικνύει τις προσπάθειες των νεφρών, επινεφριδίων,

πνευμόνων και γονάδων για να ρυθμίσουν το pH του σώματος μέσω των αλάτων και
ορμονών. Τα ούρα παρέχουν μια αναλυτική εικόνα της χημείας του σώματος, επειδή τα
νεφρά φιλτράρουν τα άλατα που ρυθμίζουν το pH και δείχνουν τιμές αυτών που
αποβάλλονται απο το σώμα. Το ιδανικό pH των ούρων για ένα υγιές άτομο είναι 6, με
αποκλίσεις από 5.5 ως 6.5, ενώ μερικές φορές τείνουν να είναι πιο όξινα το πρωϊ και πιο
αλκαλικά το βράδυ. Το pH επίσης επηρεάζεται από προϊοντα μεταβολισμού όπως
βιταμίνες, μεταλλικά στοιχεία, φάρμακα, τοξίνες, ακόμα και το νερό που πίνουμε, όμως
δεν επηρεάζεται από τα πεπτικά ένζυμα στο σάλιο και το pH του. Το pH των ούρων επίσης
επηρεάζεται από:

- τρόφιμα
- συντηρητικά στα τρόφιμα, χρωστικές, αρώματα, χρώματα κτλ.
- καυσαέρια που αναπνέουμε
- τον αριθμό παθογόνων οργανισμών μέσα μας, παράσιτα, μύκητες κτλ.
- τις βιοχημικές διεργασίες που εκτελούνται

Η κλίμακα του pH είναι λογαριθμική, που σημαίνει ότι κάθε αριθμός είναι 10
φορές πιο αλκαλικός ή πιο όξινος από τον προηγούμενο. Για παράδειγμα, το pH 5 είναι
10 φορές πιο όξινο από το 6, 100 φορές πιο όξινο από το 7 και 1.000 φορές πιο όξινο
από το 8. Και αντιστρόφως το pH 7 είναι 100 φορές πιο αλκαλικό από το pH 5.

Η μέτρηση των ούρων γίνεται το πρωϊ κυρίως όπου το σώμα ξεφορτώνεται

απόβλητα, αλλά αυτό δεν αποτελεί κανόνα, γιατί πολλοί βλέπουν θολά ή όξινα ούρα και
μέσα στη μέρα. Ταινίες μέτρησης θα βρείτε να πωλούνται σε φαρμακεία και στο
διαδίκτυο. Αν τα ούρα σας είναι πάνω από 7, δηλαδή αλκαλικά έστω και λίγο, αυτό
σημαίνει ότι χάνετε σημαντικούς ηλεκτρολύτες όπως νάτριο & κάλιο. Γι'αυτό όσοι έχουν
αλκαλικά ούρα συχνά έχουν και αδύναμα επινεφρίδια και λαχταράνε αλάτι (νάτριο) στο
φαγητό τους. Το νάτριο ελέγχει τα συνολικά ποσά νερού στο σώμα. Το κάλιο είναι επίσης
σημαντικό γιατί βοηθά στη λειτουργία του καρδιακού παλμού και συγκρατεί τους
υπόλοιπους ηλεκτρολύτες σε ισορροπία, επιτρέποντας την αγωγιμότητα μεταξύ των
κυττάρων, καθιστώντας το κάλιο κρίσιμο για την επικοινωνία των νευρώνων.
 Σύμφωνα με τον Robert Morse η ισορροπία νατρίου:καλίου πρέπει να είναι 1:3,
αλλά στο σύγχρονο κόσμο παρατηρούμε ότι δεν λαμβάνουμε αρκετό κάλιο, καθώς έχουμε
συνηθίσει να τρώμε νάτριο (αλάτι). Η υπερ-καλιαιμία, είναι ένα εξαιρετικά σπάνιο
φαινόμενο και τέτοιο κίνδυνο δεν διατρέχουν οι ωμοφάγοι.
Από την άλλη πλευρά, η υπο-καλιαιμία είναι αρκετά συχνή και μπορεί να ξεκινήσει
με συμπτώματα όπως κράμπες και μυϊκη αδυναμία.

pH ΤΟΥ ΣΑΛΙΟΥ
Το pH του σάλιου σε αντίθεση με των ούρων, πρέπει να είναι ελαφρώς αλκαλικό
όπως το αίμα μας γύρω στο 7.4 με ανώτερο όριο το 8 και κατώτερο το 7. Αν έχετε κάτω
από 7 σημαίνει ότι είστε όξινος οργανισμός και σας λείπουν απαραίτητα στοιχεία-
ρυθμιστές για να διώχνουν την οξύτητα. Ώρα να το αλλάξετε!
Τα ούλα και τα δόντια δεν καταστρέφονται από τα σάκχαρα των τροφών αλλά από
την οξύτητα των τροφών ή από την οξύτητα που έχει το σάλιο μας. Κάθε φορά που τρώμε
κάτι, εκκρίνονται μέσω του σάλιου πεπτικά ένζυμα για την πέψη των τροφών. Αυτά τα
ένζυμα λειτουργούν πιο αποδοτικά υπό την παρουσία αλκαλικού σάλιου. Σε έναν υγιή
άνθρωπο, το σάλιο του είναι αλκαλικό και είναι ικανό να εξουδετερώσει ακόμα και τα
μικρά ποσοστά οξύτητας που έχουν κάποιες τροφές όπως εσπεριδοειδή, κάποια μούρα,
δαμάσκηνα κτλ. Φυσικά, όσοι κάπνιζουν, πίνουν και τρώνε συχνά μαγειρεμένες, όξινες
τροφές ή junk food είναι εξαιρετικά δύσκολο να έχουν αλκαλικό σάλιο.

Το pH του σάλιου το μετράμε το πρωϊ μόλις σηκωθούμε, πριν πιούμε, πριν φάμε
και πριν βουρτσίσουμε τα δόντια μας. Μπορούμε όμως να το μετρήσουμε και 2 ώρες μετά
από κάποιο γεύμα, χωρίς να έχουμε πιει ή φάει κάτι άλλο.

σύνταξη-επιμέλεια διορθώσεις
Δημήτριος Παυλίδης Μαρία Πράνα