Professional Documents
Culture Documents
Temo . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 5
Halina Gorecka. Trezoro Huang Yinbao, la Esperantisto de la Jaro 2017. . . . . . . . . . . . . . . . 6
Elektokomisiono de la Esperantisto de la Jaro. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 7
Ronda Tablo. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 8
Niaj atingoj kaj malsukcesoj en 2017. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 9
Eventoj . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 17
Nicoleta Enache. La Zamenhof-jaro atingis sian kulminon . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 18
Nina Pietuchowska. Festaj Zamenhof-tagoj en la naskiĝurbo de Ludoviko . . . . . . . . . . . 20
Povilas Jegorovas. Kaŭno: Zamenhof-Tagoj kaj kongreso de LEA. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 22
Aida Čižikaitė. En la urbeto, kiu lulis la unuan libron . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 25
Dek profesoroj en Romo . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 26
Sukcesa kunveno “Esperanto kaj Unesko” en Italio. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 26
Atentu: legado endanĝerigas stultecon. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 27
Ĉeestinto. Portu Vian lumon kaj kredu: Povilas Jegorovas honorita. . . . . . . . . . . . . . . . . . . 28
Irina Gonĉarova. Esperanto en la 12a Moskva Lingva Festivalo. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 30
Vasil Kadifeli. Por lernantoj de Istanbulo . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 31
Dennis Keefe. Novstila kurso lanĉiĝis en Seulo . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 32
“Demokratio sen limoj”: bona surprizo en Esperantujo . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 34
JarKompaso . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 34
20a Jubileo pri la fondiĝo de Hanoja Esperanto-Asocio. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 35
Valentin Melnikov. En Ruslando kun AMO. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 36
Esperanto-kastelo atendas vin. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 36
Kultura programo disvolvata, kongreso nuligita. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 37
Jefim Zajdman forpasis. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 37
Koncize (9 informoj). . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 38
Tribuno. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 39
Richard Delamore. Esperanto en Interreto. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 40
Komitatano Z. En tristo dronante (Vidpunkto). . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 48
Renato Corsetti. Per Esperanto por la rifuĝantoj. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 49
Lu Wunsch-Rolshoven. La temo tuŝas nin pli forte ol aliajn homojn . . . . . . . . . . . . . . . . . . 50
Elizabet Nelly Masemi Mbembi. Rifuĝantoj ne invadas. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 50
Giorgio Silfer. Tion instruas la historio de la esperanta popolo. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 51
Deklaro de UEA okaze de la Tago de Homaj Rajtoj 2017 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 51
3
Arkivo. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 52
Halina Gorecka, Aleksander Korĵenkov. Juan Régulo Pérez. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 53
Aleksander Korĵenkov. Jubileoj kaj memordatoj en januaro 2018 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 56
Kulturo . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 57
Anton Ĉeĥov. Ŝuisto kaj malsankta potenco: Kristnaska rakonto (Tradukis el la rusa
Valentin Melnikov). . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 58
Halina Gorecka. 111 – malronda jubileo, sed fekunda rikolto (Recenzo: Esperanto.
Lingvo kaj kulturo en Berlino kaj Brandenburgio. 111 jaroj. Jubilea libro 1903-2014). . . . . . 63
Teresa Nemere. Internacia Poezia Konkurso “Ĉe la rivero Vistulo”. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 64
Flo! Duobla albumo de Krio de Morto. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .65
Literatura Foiro, 2017, №289 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 66
Ricevitaj gazetoj . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 66
Mozaiko . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 67
Anton Ĉeĥov. Ĉampano (pensoj dum novjara postebrio) (Tradukis el la rusa Valentin
Melnikov). . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 68
István Ertl. Spritaj splitoj kaj preskeraroj. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 69
Kiel aboni La Ondon. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 70
Trezoro Huang Yinbao, Esperantisto de la Jaro 2017, ankoraŭ antaŭ la laŭreatiĝo estis
la ĉefa persono en la solenaĵoj, okazintaj en la Pariza sidejo de Unesko okaze de la fino
de la Zamenhofa Jaro. Cetere, en la voĉdonado por la Esperantisto de la Jaro la tutan
“podion” okupis ekstereŭropanoj. Sed la ekstereŭropeco ne estas tiel klare videbla en la
gvidorganoj de UEA, SAT, Civito kaj Akademio de Esperanto. (Foto de Huang Xiaojuan)
Ni en la reto:
La Ondo de Esperanto: http://esperanto-ondo.ru/Ind-ondo.htm
Abono 2018: http://esperanto-ondo.ru/Lo-abon.htm
Elŝuteblaj libroj: http://esperanto-ondo.ru/Libroj/Libroj.php
Novaĵretejo La Balta Ondo: http://sezonoj.ru/
Radio Esperanto: http://radio.esperanto-ondo.ru/
Halina en FB: https://www.facebook.com/halina.gorecka.3
Aleksander en LJ (ruse): http://sezonoj.livejournal.com/
Ruslingva informretejo: http://rusa.esperanto-ondo.ru/
4
Temo
Ronda Tablo
16
Eventoj
nkaŭ vigla movado kiu kontribuis al la disvolviĝo de internaciaj aferoj kaj disvast
a
igo de inventoj kaj sciencaj novaĵoj. Esperanto pozitive influis turismon kaj vojaĝ
adon kaj eĉ permesis kontakton inter samaliancaj militpotencoj. Ĝi ankaŭ faciligis
komunikadon inter esperantistoj, specife inter homoj el malsamaj kulturoj kaj kun
malsamaj spertoj.
Siamaniere Esperanto ŝanĝis la vivon de multaj homoj kaj ebligis interkomu-
nikadon kaj lernadon. Ĉiuj el tiuj aspektoj pruvis ke Esperanto temas pri pli ol lerni
lingvon, kaj ke ĝi kongruas kun la valoroj kaj vizioj de UN kaj Unesko.
Inter la temoj kiuj kaptis mian atenton estis la prelego pri la uzado de amas
komunikiloj kaj moderna teknologio serve al Esperanto. Prezentata kiel vojaĝo tra
la tempo, la sesio montris, kiel modernaj teknologioj ŝanĝis nian manieron komu-
nikiĝi kaj bildigis la rimedojn kaj aplikaĵojn, kiuj donis novan dimension al Esperanto.
Aldone mi havis la ŝancon renkonti novajn homojn kaj interagi kun ili dum la
paŭzoj. La ebleco interkonekti, lerni unu de la alia kaj esplori ideojn estis valora
sperto. Mi certe povas diri ke tiu konferenco estis sencoplena por mi kaj mi ĝojas
esti partopreninto. Mi deziras aldoni, ke ĉio estis bone organizita kaj ĉiuj prelegantoj
esprimis honestajn opiniojn rilate al sia temo kaj disdonis ege valorajn informojn.
Nicoleta Enache
EKO de UEA
19
Festaj Zamenhof-tagoj en la naskiĝurbo de Ludoviko
La 18aj Bjalistokaj Zamenhof-tagoj okazis en Bjalistoko la 15-17an de decembro.
Tre malofte ni havas eblecon komenci la tagojn ĝuste en la tago de la naskiĝdat-
reveno de Ludoviko Zamenhof kiel ĉi-jare. Nia aranĝo estis la lasta programero de
la festado de la Zamenhof Jaro en lia naskiĝurbo.
Vendrede multaj lokaj esperantistoj, urbanoj, gastoj eksterlandaj kaj el diversaj
polaj urboj kunvenis apud la monumento al Zamenhof. Ĉi tie okazis festparoladoj
de la urbestro de Bjalistoko Tadeusz Truskolaski kaj de la prezidanto de BES
Przemysław Wierzbowski, kaj poste flormetado ĉe la monumento. La solena mal-
fermo de la Tagoj okazis en la kafejo Fama. Post ĝi amatora teatro el la bjalistoka
51a bazlernejo “L. L. Zamenhof” prezentis la teatraĵon Rapeto de Julian Tuwim.
Multaj personoj malpacience atendis rezultojn de la literatura konkurso “Esper
anto – mia kolora mondo”. Organizis ĝin la bjalistoka Esperanto-libraro. La rezultojn
de la konkurso anoncis Elżbieta Karczewska. Ŝi informis, ke por la konkurso venis
16 verkoj el diversaj landoj. Laŭ la decido de la konkursa ĵurio la plej bona estis
verko de Anna Ulman Li, ŝi, ili, kaj ŝi gajnis la unuan lokon. Ĉiuj verkoj aperis en la
7a numero Bjalistokaj Kajeroj, kiun ĉiuj partoprenantoj ricevis senpage.
Pri aranĝoj, kiuj okazas dum la Zamenhof Jaro 2017, rakontis Barbara Pietrzak.
La sekva programero estis ĵaza koncerto de Maciej Fortuna el Poznano kaj de
lia ensemblo. La vendreda tago finiĝis malfrue en nia klubejo en amika etoso…
Sabate podlaĥiaj ĉiĉeronoj el Pola Societo Turista Landkona (PTTK) organizis ko-
munan promenadon “Vojo de Ludoviko al la
lernejo”. Kun Ludoviko ni renkontiĝis apud
la bjalistoka urbodomo kaj kune promenis
al la loko, kie staris la domo, en kiu naskiĝis
la kreinto de Esperanto. Fine ni atingis la
lokon, kie situas la iama reala gimnazio,
en kiu lernis Ludoviko. Ĉiuj partoprenantoj
En Bjalistoko (Foto: Nina Pietuchowska)
23
En la koncerto de “Rakija Klezmer Orkestar” (Foto: Gražvydas Jurgelevičius)
27
La kulturministrino Liana Ruokytė-Jonsson donas la honorsignon al Povilas Jegorovas
31
Brila, sperta esperantistino el Seulo, post sia dekminuta prezentado de “Ili elektis la pafilon, mi la
kameraon” (el la tria numero de Unesko-Kuriero). La komento de Brila: “Historia kurso!”
33
"Demokratio sen limoj": bona surprizo en Esperantujo
Jen surprizo: Okaze de la inaŭguro de la ekspozicio “Demokratio sen limoj” (De-
mokratie ohne Grenzen) en nia kastela muzeo aperis Lutz Peters (urbestro de la
Esperanto-urbo Herzberg am Harz) kaj Ulrich Schramke (vicurbestro de la Esper
anto-urbo). Ambaŭ estis profunde impresitaj pri la nova ekspozicimaterialo de la
Esperanto-Centro, kaj ili gratulis kaj dankis pro niaj multflankaj agadoj kaj sukcesoj.
Temas pri iamaj limoj en Eŭropo, gardistaj domoj, pasportoj, ktp. Kvazaŭ last
minute ni ricevis subvencion el la federacilanda programo “Demokratie leben!” kon-
traŭ dekstraj danĝeroj, rasismo, ktp. Peter Zilvar klarigis la tekstojn, montris la ok
temokampojn kun rara historia materialo. Interalie, Zilvar dokumentis kaj emfazis
la tiel nomatan “mondpasporton” kaj mondcivitanecon laŭ la pacbatalanto Garry
Davis, kiu tre ŝatis nian neŭtralan lingvon.
Ampleksan historian bildmaterialon ni prezentis pri la iama landeto Amikejo (Mo-
resneto) en la trilanda angulo (Belgio, Germanio, Nederlando), kiu funkciis ĝis 1918.
Surbaze de la historiaj kaj speciale verkitaj tekstoj (ekzemple, pri limoj, gardistoj,
doganejoj, pasportoj, personaj pruviloj, ktp) Zsófia Kóródy nun preparas dulingvan
memorlibreton pri la vere aktuala ekspozicitemo.
Bonvolu viziti la vican, 14an ekspozicion en la kastela muzeo de la Esperanto-
urbo. La antaŭa ekspozicio pri la Zamenhof-jaro 2017, estis dediĉita al la aŭtoro de
Esperanto. Ĉiun ekspozicion rigardas averaĝe ĉ. 6000 homoj. ICH
JarKompaso helpas ordigi vian pasintan jaron kaj plani la sekvan. En la rutino de ĉiutaga
vivo estas facile perdi la fokuson de viaj veraj celoj kaj aspiroj. Kaj malgraŭ tio, ke ni ĉiuj
havas revojn, nur kelkaj el inter ni planas por ili. JarKompaso funkcias simple. Uzante de-
mandojn kaj ekzercojn kun radikoj en psikolgio ĝi gvidas vin tra la pasinta jaro. Poste helpas
vin transformi viajn revojn al atingeblaj celoj. Elŝutebla ĉe http://yearcompass.com/eo/
34
20a Jubileo pri la fondiĝo de Hanoja Esperanto-Asocio
La 20a Jubileo pri la fondiĝo de Hanoja Esperanto-Asocio (HANEA) estis solene
celebrita en Hanojo la 19an de decembro 2017, kun partopreno de Hori Yasuo,
Honora Prezidanto de KAEM; Roy McCoy, emerita stabano de la CO de UEA en
Roterdamo; Can Viet Anh, vicprezidanto de Hanoja Unio de Amikecaj Organizoj
(HUAO); de ekskomitatanoj de HANEA kaj ĝiaj anoj.
Post la arta programo prezentita de la anoj de la sekcio de artistoj, la saluto de
la standardoj de Vjetnamio kaj de Esperanto, Nguyen Thi Phuong Mai, prezidant
ino de HANEA, malfermis la ceremonion per la resumo de la agado de la Asocio
dum la pasintaj 20 jaroj kaj la orientado de agado por nova oficperiodo. Video pri
la aktivado de HANEA estis projekciita. Poste veteranoj esprimis sian admiron por
la mirinda internacia lingvo kaj kontigis siajn impresojn pri la aktivado de HANEA.
La aliaj okazaĵoj konsistis el transdono de rekompencoj al fervoraj aktivuloj,
individue kaj kolektive; disdono de membro-kartoj al la anoj de du novaj sekcioj de
HANEA; disdono de diplomoj de la Novembra Sumoo fare de Hori Yasuo; danko
al la financ-subtenantoj; salutparoloj de la vicprezidanto de HUAO kaj de gastoj.
La restoracio de kajeputoj Bao Thanh, la Geomancio-Instituto kaj la entrepreno
Akoj-Ĝardeno finance subtenis HANEA-n por okazigi la jubilean ceremonion; ili
interesiĝas pri Esperanto kaj promesas lerni ĝin en estonteco. La restoracio pretas
presigi flugfoliojn en la vjetnama, angla kaj Esperanto. Pro tio, HANEA deziras
ricevi pli valoran subtenon de aliaj organizoj, individuoj, amikoj kaj disvastigi plie
Esperanton al neesperantistaro.
La jubilea ceremonio finiĝis per ferma kaj danka parolado de la prezidantino
de HANEA, komuna fotado kaj disdono de la atestoj pri la parkera kantado de la
Esperanto-himno, iniciatita de Hori Yasuo.
Informada Komisiono de HANEA
35
En Ruslando kun AMO
La 3an de decembro okazis delonge planita MER-11
(Moskva Esperanto-Renkontiĝo), ili okazas pli-malpli
ĉiusezone. Ĉi-foje kadre de MER okazis AMO-semi-
nario (guglu, se vi ne scias, kio ĝi estas): la 40a ekde
la lanĉo de tiu agadformo kaj la unua en Rusio. Ĉeestis
23 personoj el tri landoj. La temo: “Publikaj rilatoj kaj
Esperanto: tradiciaj amaskomunikiloj, interreto”.
37
Koncize
30 nov k 1 dec 2017 kvar membroj (Nicole Margot, Stefano Keller, Cesco Reale k
Adrian Tanner) de la Ĝeneva teamo de UEA-reprezentantoj ĉe UN partoprenis la dekan
sesion de la Forumo pri Minoritatoj en la Palaco de Nacioj; Keller adresis al la forumo sian
paroladon, kiu estas spektebla en jutubo https://youtu.be/qd0NPMm3STU (S. K.)
15 dec en la Domo de la Poetoj de Celanova (Galegio) oni inaŭguris ekspozicion pri
Eo, kiu daŭris ĝis 27 dec; la ejo estas la naskiĝdomo de Curros Enríquez, popola poeto
de la 19a jarcento, kiu plej multe kontribuis, kun Rosalía de Castro, al la renaskiĝo de la
literaturo en la galega lingvo. (La Bitbulteno)
La Leĝofara Asembleo de la brazila ŝtato Goiás en la urbo Goiânia 17 okt kunvokis
eksterordinaran sesion por omaĝi al la Bieno-Lernejo “Bona Espero”, e-ista eduka insti-
tucio, okaze de ĝia 60-jara socia k eduka agado en la regiono de Alto Paraiso de Goiás.
(Esperanto)
Kadre de la 40a jarkongreso de Pakistana E-Asocio (PakEsA), okazinta 14-15 dec en
Lahore, estis aranĝitaj tri E-seminarioj kun enkonkuka E-kurso k E-budo en İnstitute
of Plascoat Systems, en la hostelo de Government Science College k en Rana Science
School and Academy por sume ĉ. 300 studentoj. (Landa Agado)
La eldonejo de Petr Chrdle KAVA-PECH estas enskribita en la Ĉeĥa libro de rekordoj
kiel la eldonejo eksportanta propre eldonitajn librojn en la plej multajn landojn de la
mondo, precipe danke al la libroj skribitaj en Eo. (Landa Agado)
Post E-kurso, gvidita de Abbasi Shaban en la korana lernejo afable disponigata de la
lernejestro, dek du junaj gemuzulmanoj en Buĵumburo (Burundo) fondis en decembro
la neprofitcelan asocion “Islama Esperanta Klubo / Cercle espérantien islamique”, per
asembleo kiu aprobis la statuton k elektis konsilion k revizorojn; IEK havas transnacian
karakteron: ĝi akceptas esperantlingvajn islamanojn el la tuta mondo. (HeKo)
36 akademianoj voĉdonis por elekti la direktoron de la Komisiono pri Homaj Nomoj
de la Akademio de Eo. Kiel direktoro estas elektita Barbara Pietrzak. (Oficialaj Informoj
de AdE)
La elekta komisiono de UEA informis pri kvin kandidatoj por la novaj estraraj poste-
noj: Brunetto (Bruĉjo) Casini kandidatas por la posteno de ĝenerala sekretario aŭ kiel
estrarano pri diversaj fakoj, interalie financoj; Aleks Kadar kandidatas por la posteno de
ĝenerala sekretario kun aldona respondeco pri landa agado en Eŭropo; Barbara Pietrzak
kandidatas por la posteno de estrarano pri kulturo k kongresoj; Orlando Raola kandida-
tas por la posteno de ĝenerala sekretario aŭ kiel estrarano pri diversaj fakoj; Amri Wandel
kandidatas kiel estrarano pri diversaj fakoj. (Libera Folio)
Je 30 dec al la 103a UK de Eo en Lisbono aliĝis 556 e-istoj el 54 landoj; plejmulte el
Francio 73, Brazilo k Japanio po 45, Germanio 41, Belgio 33, Pollando 26, Hispanio k Por-
tugalio po 23, Britio 18, Nederlando 17, Usono 16. (uea.org).
38
Tribuno
Se vi unue konatiĝis kun Esperanto per Interreto, kie vi unue aŭdis pri ĝi?
Vikipedio........................... 21.70% Forumo................................. 6.50%
Jutubo.............................. 19.60% Lernu.net.............................. 4.30%
Reddit............................... 15.20% Podkasto.............................. 2.20%
Amiko............................... 10.90% Libro..................................... 2.20%
Artikolo............................... 8.70% Videoludo............................. 2.20%
Richard (Evildea): Ne surprizas min, ke Vikipedio estas tiel elstare reprezentita.
Sep jarojn antaŭe mi mem hazarde malkovris Esperanton per Vikipedio. Mi me-
moras, ke mi estis leganta artikolojn kaj sekvis ligilojn, kiam mi trafis artikolon pri
internaciaj lingvoj. Baldaŭ poste mi trovis la unuan mencion pri Esperanto.
Kiel Esperanto-jutubiston, ankaŭ ne surprizas min la granda efiko de jutubo.
Famaj prilingvaj jutubistoj kaj blogistoj kiel Benny Lewis, Steve Kaufmann kaj Lind-
say Williams bone prezentis Esperanton al sia spektantaro.
Chuck Smith: Estas iom nekredeble por mi, ke mia laboro pri Vikipedio en 2001
estis tiom fruktodona! Mi bedaŭras, ke multaj el la tradicia movado ne ĝuste kom-
prenas la gravecon de Vikipedio, JuTubo kaj Reddit kaj ties influon al la junularo.
Fakte, plej efike tiurilate estis ĝuste la agado de Judith Meyer pri la filmeto
Esperanto: Like a Native (la titolo estas angla vortludo, kiu povas esti tradukita kiel
“Kiel denaskulo” aŭ “Ŝatu denaskulon”) en kiu ŝi intervjuis ses denaskajn esper
antistojn. Ŝi rimarkis, ke neesperantistoj plej interesiĝas pri denaskaj esperantistoj,
40
do decidis krei filmeton pri tio. Poste ŝi planis sesion en Reddit kie ĉiuj povus de-
mandi ion ajn al la denaskuloj. Tio surprize eĉ atingis la ĉefpaĝon de tiu famega
retejo kaj nekredeble multe da homoj spektis la filmeton. Fakte, laŭ statistiko tiu
filmeto estis spektita pli ol 325.000-foje! Indas pripensi similajn iniciatojn por diskon
igi la lingvon.
Robert Nielsen: Ankaŭ por mi, Vikipedio estas komprenebla elekto. Kiam mi
volas lerni pri ia nova afero, mi kontrolas tie. Jutubo montras la gravecon de novaj
medioj per kiuj junuloj informiĝas pri la mondo. Por mi la plej granda surprizo estas
la graveco de Reddit, ĉar multaj esperantistoj ne konas ĉi tiun retejon.
44
Richard (Evildea): La afero, kiu plej interesas min pri ĉi tiu rezulto, estas la man-
ko de diverseco. Esperantistoj ŝajnas uzi tre malmultajn fontojn por konatiĝi kun la
movado. Mi mem ĉiutage uzas Reddit kaj ankaŭ mi ofte kontrolas Liberan folion kaj
la Ondon de Esperanto por pli detalaj informoj.
Chuck Smith: Estas interese, ke Libera Folio estas la giganto rilate al novaĵoj en
Esperanto kaj mi bedaŭregas, ke UEA eĉ ne aperas en ĉi tiu listo. Mi esperas, ke
post la renovigo de uea.org, esperantistoj povos pli bone legi novaĵojn ankaŭ tie.
En tristo dronante
UEA fariĝis preskaŭ tro trista temo por meriti komentojn, ĉar el
ili ja nenio sekvas. Post la popolisto Renato Corsetti kaj la ne
komprenebla Probal Dasgupta, Mark Fettes estas prezidanto, kiu
estas surda ne nur al niaj rimarkoj sed eĉ al siaj propraj spertoj.
Ekde la 1990aj jaroj Fettes estis la kronprinco de UEA. Jam
frue li fariĝis tre populara, kaj precipe per la lanĉo de sia Praga
Manifesto (1996) li ŝajnis posedi potencialon enviciĝi apud La-
penna kaj Tonkin kiel unu el la plej elstaraj gvidantoj de UEA post la dua mondmili-
to. Pri tio li certe ankaŭ mem revis, volonte referencante al tiuj du en siaj artikoloj kaj
eĉ klopodante, kvankam malpli sukcese kaj foje komike, paŭsi ilin ankaŭ retorike.
Siatempe ankaŭ ni en tiu ĉi kolumno privetis lin kiel tiun, kiu kondukos la vegetantan
UEA al pli hela estonteco, sed ni devis rapide agnoski nian naivecon.
Nia naiveco tamen estas pardonebla, ĉar ni povis nur observi, sed tiu de Fettes
ne pardoneblas, ĉar ekde 2013 li havis la ŝnurojn en siaj manoj. Li havis plenan
rajton fari ankaŭ erarojn, sed li devis lerni el ili, kaj tion li ne faris. Liaj plej fatalaj
eraroj estas tiom konataj al ĉiuj, ke oni eĉ priridas lin pro ili, nome la miselektoj de
redaktoroj kaj de (almenaŭ unu) ĝenerala direktoro. En ĉiu kazo montriĝis rapide,
ke temis pri miselekto, sed ĉe la kapo de UEA evidente Fettes estis la lasta por
agnoski tion. Aparte humiliga por li devis esti la plej freŝa kazo, la forsendo de
Veronika Poór kiel la ĝenerala direktoro. Kvankam sensperta pri gvidado de oficejo
kaj movada novico, por Fettes tio verŝajne estis nur kvalitoj por renovigi la oficejon
kaj la asocion, dum la 15-jara sperto de Nikola Rašić kiel KKS malkvalifikis lin por la
posteno. Fettes estis tiom konvinkita pri sia pravo, ke li eĉ dungis Poór kun senlima
laborkontrakto.
Ni ne miros, se la elekto de Martin Schäffer kiel posteulo de Poór montriĝos
laŭvica maltrafo. Pri labora kaj movada sperto li larĝe superas ŝin, sed lia kono de
la CO estas nula apud Victor Sadler, Simo Milojević kaj Osmo Buller, kies sukceso
ne laste havis sian bazon en ilia multjara laboro en la CO jam antaŭe. Eblaj kvalitoj
tamen ne multe helpos Schäffer al sukceso, ĉar li faros sian laboron eksterlande,
nur de tempo al tempo aperante en Roterdamo. Kritikantoj jam atentigis, ke en
oficejo kiel la CO povas aperi ĉiutage kaj eĉ neatendite situacioj, kies solvado
postulas direktoran decidon. Eĉ bagatelaj aferetoj, pri kiuj la direktoro normale
decidus en unu minuto, estonte postulos retmesaĝadon aŭ devos atendi la viziton
de la transoceana estro.
Nun la komitato de UEA prepariĝas por elekti novan ĝeneralan sekretarion post
Schäffer. Kiu tamen sekvis la ĝisnunan funkciadon de la estraro, povas demandi
48
sin, ĉu tio necesas, ĉar aparte laborema estrarano Schäffer ne ŝajnis esti. Diversajn
kontaktojn kun la komitato, kiujn normale prizorgas la ĝenerala sekretario, faris
tamen Fettes aŭ Stefan MacGill. Se la statuto postulas ĝeneralan sekretarion, pli
simple estas doni la taskon al iu el la nunaj sentitolaj estraranoj. Oni tamen volas
eĉ pligrandigi la estraron per du pliaj membroj, ĉar laŭdire la nunaj estraranoj estas
tro ŝarĝitaj per laboro. Almenaŭ de ekstere ne videblas troŝarĝiteco krom ja en la
kazo de MacGill, kiu transprenis taskojn antaŭe prizorgitajn de la direktoro. Por tiuj
taskoj Poór montriĝis malkapabla, eĉ se por la fasado ankaŭ ŝi pravigis tion pli bele
per manko de tempo. Schäffer do malplipezigu la vivon de MacGill kaj faru mem
ĉion, por kio oni lin pagos. Oni ne bezonas aldonajn estraranojn, ĉar ankaŭ de la
nunaj ni esperas seniĝi tiel baldaŭ kiel eble.
Komitatano Z
Rifuĝantoj ne invadas
Mi tutkore vin salutas kaj gratulas por la bela kaj grandioza projekto pri la subteno
de rifuĝintoj. Vere, estas tre bonega okazo por esperantigi tiajn kategoriajn homojn.
Kaj pro tio Esperanto havos alian disvastiĝon en la mondo.
50
Mi mem estas rifuĝanto en Brazilo. Nenion facilas kaj kelkfoje bezonas mi hel-
pon sed… ĉio ne facilas. Kiu povus kompreni ke oni ne povas vivi ie kun militoj,
malpaco. Ni ĉiuj bezonas vivi trankvile. Rifuĝantoj ne invadas. Ili utilas al la socto.
Elizabet Nelly Masemi Mbembi
Anton Ĉeĥov, kiun ekster Ruslando oni (tute prave) taksas kiel
aŭtoron “grandiozan kaj seriozan”, en sia patrolando, precipe
inter la simplaj homoj foregaj de literatura kritiko, kutime
estas konsiderata kiel humurverkisto №1 en la rusa literaturo.
Ĉi tiun reputacion li akiris ne laste per Kristnaskaj rakontoj,
kiujn en la komenco de sia kariero li ĉiujare verkis por gazetoj.
57
Anton Ĉeĥov
Ŝuisto
kaj malsankta potenco
Estis antaŭkristnaska tago. Maria jam delonge ronkis sur forna kuŝejo, en la lamp
eto forbrulis la tuta petrolo, sed Fjodor Nilov plu sidis kaj laboris. Li delonge forlasus
la laboron kaj elirus straten, sed la sinjoro el Sonoril-strato, mendinta botojn antaŭ
du semajnoj, hieraŭ venis, sakris kaj ordonis fini la tuton nepre nun, antaŭ la Krist
naska diservo.
– Jen vivaĉo bagna! – grumblis Fjodor laborante. – Iuj dormas jam delonge, aliaj
diboĉas, sed vi jen, kvazaŭ ia Kaino, sidu kaj kudru diablo scias por kiu…
Por ne ekdormi hazarde, li jen kaj jen prenis el sub tablo botelon kaj trinkis rekte
el ĝi, post ĉiu gluto turnadis la kapon kaj diris laŭte:
– Pro kiu ordo, diru bonvole, la mendintoj diboĉas, sed mi devas kudri por ili?
Ĉu pro tio, ke ili monon havas, sed mi estas senhavulo?
Li malamis ĉiujn mendantojn, precipe tiun loĝanton de Sonoril-strato. Tiu estis
deprime aspektanta sinjoro, longhara, flavvizaĝa, kun grandaj bluaj okulvitroj kaj
kun raŭka voĉo. Familinomon li havis germanan, apenaŭ prononceblan. Kiun ran-
gon li havis kaj pri kio okupiĝis, estis nekompreneble. Kiam antaŭ du semajnoj
Fjodor venis al li por mezurado, li, la mendinto, sidis sur planko kaj pistis ion en
ujo. Antaŭ ol Fjodor povis saluti, la enhavo de la pistujo subite ekbrulis per forta
ruĝa flamo, ekfetoris sulfuro kaj brulantaj plumoj, kaj la ĉambro pleniĝis per densa
rozkolora fumo, do Fjodor kvinfoje ternis, kaj poste, revenante hejmen, pensis: “Kiu
Dion timas, tiu ne okupiĝos pri tiaj aferoj”.
Kiam en la botelo restis nenio, Fjodor metis la botojn surtablen kaj ekmeditis. Li
apogis la pezan kapon sur pugno kaj ekpensis pri sia malriĉeco, pri peza senĝoja
vivo, poste pri riĉuloj, pri iliaj grandaj domoj, kaleŝoj, pri centrublaj bankbiletoj…
Kiel bone estus, se ĉe tiuj, diablo ilin prenu, riĉuloj, fendiĝus la domoj, mortus la
ĉevaloj, ŝiriĝus la peltaj manteloj kaj zibelaj ĉapoj! Kiel bone estus, se la riĉuloj iom
post iom transformiĝus en mizerulojn, kiuj ne havas kion manĝi, sed la povra ŝuisto
iĝus riĉulo kaj mem mokus malriĉulon-ŝuiston antaŭ Kristnasko.
Tiel revante, Fjodor subite rememoris pri sia laboro kaj malfermis la okulojn.
“Jen la okazo! – pensis li, rigardante la botojn. – Ĉio jam pretas, sed mi plu sidas.
Necesas porti al la mendinto!”
Li volvis la laboraĵon en ruĝan tukon, vestis sin kaj eliris straten. Faladis akra et-
58
grajna neĝo, kiu pikis la vizaĝon kvazaŭ per pingloj. Estis malvarme, glite, mallume,
la gas-lanternoj apenaŭ lumis, kaj ial surstrate tiel pendis petrola fetoro, ke Fjodor
ektusis. Sur la pavimo tien kaj reen veturis riĉuloj, kaj ĉiu riĉulo havis enmane
porkfemuron kaj botelegon da brando. El kaleŝoj kaj sledoj al Fjodor rigardis riĉaj
fraŭlinoj, montris al li langojn kaj kriis kun rido:
– Mizerulo! Mizerulo!
Malantaŭ Fjodor iris studentoj, oficiroj, negocistoj kaj generaloj, kaj incitis lin:
– Ebriulo! Ebriulo! Ŝuisto-ateisto, animo laĉa! Mizerulaĉo!
Ĉio ĉi estis ofenda, sed Fjodor silentis kaj nur kraĉis. Tamen kiam li renkontis
majstron-ŝuiston Kuzjma Lebedkin el Varsovio kaj tiu diris: “Mi edziĝis al riĉulino,
por mi laboras dungitoj, sed vi estas mizerulo, ne havas kion manĝi”, – Fjodor ne
eltenis kaj postkuris lin. Li kuris ĝis li atingis la Sonoril-straton. Lia mendinto loĝis
en la kvara domo, en la plej supra etaĝo. Al li necesis iri tra longa malluma korto
kaj poste grimpi supren laŭ tre alta glita ŝtuparo, kiu ŝanceliĝis sub la piedoj. Kiam
Fjodor eniris, la mendinto, samkiel antaŭ du semajnoj, sidis sur planko kaj pistis
ion en ujo.
– Via alta moŝto, mi la botetojn alportis! – malgaje diris Fjodor.
La mendinto leviĝis kaj komencis silente provsurmeti la botojn. Dezirante helpi,
Fjodor stariĝis sur unu genuon kaj detiris de li la malnovan boton, sed tuj saltleviĝis
kaj terurite retropaŝis al la pordo. La mendinto havis ne piedon, sed ĉevalan hufon.
“Ehe! – pensis Fjoror. – Jen kia historio!”
Necesis tuj krucosigni, poste lasi ĉion kaj kuri malsupren, tamen li tuj komprenis,
ke diablulon li renkontis la unuan kaj probable la lastan fojon en la vivo, kaj estus
stulte ne uzi ties servojn. Li superis sian timon kaj decidis provi la ŝancon. Kuniginte
la manojn malantaŭ dorso, por ne krucosigni, li respekte tusetis kaj komencis:
– Oni diras, ke nenio en la mondo estas pli abomena kaj malbona, ol malsankta
potenco, sed mi tiel komprenas, via alta moŝto, ke la malsankta potenco estas la
plej klera. Diablo, pardonu, havas hufojn kaj voston ĉedorse, tamen en la kapo li
havas pli da saĝo, ol iu studento.
– Mi ŝatas tiajn vortojn, – diris la flatita mendinto. – Dankon, ŝuisto! Kion do vi
volas?
Kaj la ŝuisto, ne perdante tempon, ekplendis pri sia sorto. Li komencis de tio, ke
ekde sia infanaĝo li enviis riĉulojn. Al li ĉiam estis ofende, ke ne ĉiuj homoj same
loĝas en grandaj domoj kaj veturas per bonaj ĉevaloj. Kial, diru, li malriĉas? Per kio
li malpli bonas ol Kuzjma Lebedkin el Varsovio, kiu havas propran domon kaj kies
edzino portas ĉapeleton? Li havas saman nazon, samajn manojn, piedojn, kapon,
dorson, kiel la riĉuloj – kial do li devas labori, kiam la aliaj diboĉas? Kial lia edzino
estas Maria, sed ne sinjorino odoranta parfumon? En la domoj de riĉaj mend
antoj li ofte vidas belajn fraŭlinojn, sed ili neniom atentas lin, sed nur foje ridas kaj
interflustras: “Kian ruĝan nazon havas tiu ŝuisto!” Certe, Maria estas bonkora kaj
laborema ino, sed ŝi ja estas malklera, ŝia manoj estas pezaj kaj batas dolore, kaj
59
kiam oni parolas apud ŝi pri politiko aŭ pri io saĝa, ŝi enmiksiĝas kaj diras terurajn
sensencaĵojn.
– Kion do vi volas? – la mendinto interrompis lin.
– Ja mi petas, via alta moŝto, sinjoro Diablo, se estos via favoro, bonvolu fari
min riĉulo!
– Estu tiel. Sed ja pro tio vi devas fordoni al mi vian animon! Dum kokoj ne kriis
ankoraŭ, venu kaj subskribu sur jen tiu ĉi papero, ke vi fordonas al mi vian animon.
– Via alta moŝto! – diris Fjodor ĝentile. – Kiam vi estis mendanta la botojn, mi
ne prenis de vi antaŭpagon. Endas dekomence plenumi la mendon, kaj jam poste
postuli monon.
– Nu bone! – konsentis la mendinto.
En la pistujo subite ekbrulis arda flamo, aperis densa rozkolora fumo kaj ekfeto-
ris brulantaj plumoj kaj sulfuro. Kiam la fumo disiĝis, Fjodor frotis la okulojn kaj ek
vidis, ke li jam estas ne Fjodor, nek ŝuisto, sed alia homo en veŝto, kun horloĝ-ĉeno,
en nova pantalono, kaj ke li sidas en fotelo apud granda tablo. Du lakeoj donis al li
manĝaĵojn, malalte kliniĝis kaj diris:
– Bonvolu manĝi por via sano, via altestimata moŝto!
Kia riĉaĵo! La lakeoj donis grandan pecon da rostita ŝafaĵo kaj teleron kun kuku-
moj, poste ili alportis sur pato frititan anseron, post ioma tempo – kuiritan porkaĵon
kun kreno. Kaj kiom noble kaj ceremonie ĉio estas! Fjodor manĝis kaj antaŭ ĉiu
plado trinkis grandan glason da bonega vodko, kvazaŭ iu generalo aŭ grafo. Post la
porkaĵo oni donis al li kaĉon kun anserlardo, poste ovaĵon kun porklardo kaj frititan
hepataĵon, kaj li ĉiam plu manĝis kaj admiris. Kaj kion pli? Plie oni donis kukon kun
cepo kaj stufitan rapon kun kvaso. “Kiel do la sinjoroj ne krevas pro tia manĝo?!” –
pensis li. Fine oni donis grandan poton da mielo. Post la manĝo venis la diablo en
bluaj okulvitroj kaj demandis, profunde kliniĝante:
– Ĉu vi kontentas pri la tagmanĝo, sinjoro Fjodor Panteleiĉ?
Sed Fjodor ne povis diri eĉ unu vorton, tiel li pufiĝis pro la tagmanĝo. La sateco
estis malagrabla, peza, kaj por distri sin li rigardis la boton sur sia maldekstra kruro.
– Por tiaj botoj mi prenis minimume sep rublojn kun duono. Kiu ŝuisto tion kud
ris? – demandis li.
– Kuzjma Lebedkin, – respondis lakeo.
– Venigu lin, stultulon!
Baldaŭ venis Kuzjma Lebedkin el Varsovio. Li haltis ĉe la pordo en respekta
pozo kaj demandis:
– Kion vi ordonos, via altestimata moŝto?
– Silentu! – kriis Fjodor kaj piedfrapis. – Ne povu rezoni kaj memoru vian ŝuistan
rangon, kia homo vi estas! Ŝtipulo! Vi ne scipovas kudri botojn! Mi vian tutan mu-
zelaĉon batos! Vi por kio venis?
– Por la mono, sinjor’.
– Kian monon al vi? For! Venu sabate! Ulo, batu lin surkole!
60
Sed li tuj rememoris, kiel pri li mem ruzumis la mendantoj, kaj lia animo peziĝis;
kaj por distri sin li elpoŝigis dikan monujon kaj komencis kalkuli sian monon. La
mono multis, sed Fjodor volis pli multe. La blu-okulvitra diablo alportis alian mon
ujon, pli dikan, sed li ekvolis ankoraŭ pli multe, kaj ju pli longe li kalkulis, des pli
malkontenta li iĝis.
Vespere la malsanktulo venigis al li altan, grandmaman sinjorinon en ruĝa robo,
kaj diris, ke tiu estas lia nova edzino. Ĝis malfrua nokto li kisadis ŝin kaj manĝis
mielkukojn. Kaj nokte li kuŝis sur mola lanuga matraco, turniĝis tien-reen kaj neniel
povis ekdormi. Li sentis teruron.
– Mono multas, – li diris al la edzino, – ja povas ŝtelistoj enveni. Iru kun kandelo,
rigardu!
Dum tuta nokto li ne dormis, kaj multfoje ellitiĝis por kontroli, ĉu la kofro en
ordas. Antaŭmatene necesis iri en la preĝejon por diservo. En preĝejo estas egala
honoro por ĉiuj, riĉaj kaj malriĉaj. Kiam Fjodor estis malriĉa, li preĝis tiel: “Disinjoro,
pardonu min pekulon!” La samon diris li ankaŭ nun, iĝinte riĉa. Kia diferenco? Kaj
post la morto riĉan Fjodor-on oni enfosos ne en oron, ne en diamantojn, sed en la
saman nigran teron, samkiel lastan malriĉulon. Fjodor brulos en la sama fajro, kie
la ŝuistoj. Ofenda ĉio ĉi ŝajnis al Fjodor, kaj plie estis pezo en la tuta korpo pro la
manĝo, kaj anstataŭ preĝo en la kapon venis diversaj pensoj pri la kofro kun mono,
pri ŝtelistoj, pri lia vendita, pereigita animo.
Li eliris el la preĝejo kolera. Por forpeli la malbonajn pensojn, li, samkiel ofte
okazis pli frue, ekkantis plengorĝe. Sed apenaŭ li komencis, al li kuris policisto kaj
diris, respekte salutante:
– Sinjoro, ne licas al sinjoroj kanti surstrate! Vi ne estas ŝuisto!
Fjodor apogis sin dorse al barilo kaj ekpensis: per kio distri sin.
– Sinjoro! – diris kortbalaisto. – Ne tro premu la barilon, ja vi la palton malpurigos!
Fjodor venis en butikon kaj aĉetis la plej bonan harmonikon, poste iris sur la
strato kaj muzikis. Ĉiuj pasantoj fingromontris lin kaj ridis.
– Jen tia sinjoro! – incitis lin fiakristoj. – Kvazaŭ ia ŝuisto…
– Ĉu decas al sinjoroj tiele diboĉi? – diris al li policisto. – Vi eble eĉ en drinkej
aĉon irus!
– Sinjoro, donu almozon je Kristo! – kriegis mizeruloj, ĉirkaŭante Fjodor-on
ĉiuflanke. – Donu!
Pli frue, kiam li estis ŝuisto, mizeruloj neniel atentis lin, sed nun ili eĉ ne lasis
lin trairi.
Kaj hejme renkontis lin la nova edzino, sinjorino, vestita per verda bluzo kaj ruĝa
jupo. Li volis karesi ŝin, kaj jam svingis manon por bati ŝian dorson, sed ŝi diris kolere:
– Krudulo! Malĝentilulo! Vi ne scias trakti sinjorinojn! Se vi amas, do kisu mian
manon, sed bati mi ne permesas.
“Jen vivo damnita! – pensis Fjodor. – Tiel homoj vivas! Nek kanton kanti, nek
per harmoniko muziki, nek kun ino ludi… Fek!”
61
Apenaŭ li sidiĝis kun la sinjorino por trinki teon, venis la blu-okulvitra malsankt
ulo kaj diris:
– Nu, sinjoro Fjodor Panteleiĉ, mi precize plenumis mian parton. Nun subskribu
la paperon kaj sekvu min. Nun vi scias, kio estas riĉe vivi, sufiĉas por vi!
Kaj li tiris Fjodor-on en inferon, rekte en gehenon, kaj diabloj alflugis de ĉiuj
flankoj kaj kriis:
– Stultulo! Ŝtipulo! Azeno!
La infero tiel terure fetoris petrolon, ke eblis eĉ sufokiĝi.
Subite ĉio malaperis. Fjodor malfermis la okulojn kaj ekvidis sian tablon, la bo-
tojn kaj la ladan lampeton. La lampa vitro estis tute nigra kaj de malgranda flameto
iris fetora fumo, kvazaŭ el kamentubo. Apude staris la mendinto en bluaj okulvitroj
kaj kriis kolere:
– Stultulo! Ŝtipulo! Azeno! Mi instruos vin, friponon! Vi prenis la mendon antaŭ
du semajnoj, sed la botoj ĝis nun ne pretas! Ĉu vi kredas, ke mi havas tempon por
viziti vin kvinfoje tage? Aĉulo! Kanajlo!
Fjodor skuis la kapon kaj eklaboris pri la botoj. La mendinto ankoraŭ longe skol-
dis kaj minacis. Kiam li fine trankviliĝis, Fjodor demandis moroze:
– Sed pri kio vi, sinjoro, okupiĝas?
– Mi preparas bengalajn fajrojn kaj raketojn. Mi estas piroteknikisto.
Aŭdiĝis preĝeja sonorilado. Fjodor fordonis la botojn, ricevis monon kaj iris en
preĝejon.
Tra la strato tien-reen tumultis kaleŝoj kaj sledoj kun ursofelaj plejdoj. Laŭ la
trotuaro kune kun simpla popolo iris negocistoj, sinjorinoj, oficiroj… Sed Fjodor
jam ne enviis ilin kaj ne plendis pri sia sorto. Nun al li ŝajnis, ke esti riĉa kaj malriĉa
estas egale malbone. Iuj povas veturi en kaleŝo, kaj aliaj – kanti plengorĝe kaj ludi
harmonikon, sed ĝenerale ĉiujn atendas la samo, la sama tombo, kaj en la vivo
estas nenio, por kio oni povus fordoni al malsanktulo almenaŭ malgrandan parton
de sia animo.
Tradukis Valentin Melnikov
62
111 jaroj – malronda jubileo, sed fekunda rikolto
Esperanto. Lingvo kaj kulturo en Berlino kaj Brandenburgio. 111 jaroj. Jubi-
lea libro 1903-2014. Enrigardo. Rerigardo. Antaŭenrigardo / Red. Fritz Wollen-
berg. Novjorko; Berlino: Mondial, 2017. 309 p., il.
Berlino ludis gravan rolon en la 20a jarcento en la kultura
Eŭropa pejzaĝo, kion tre konvinke montris la Nacia vespero
en la 84a Universala Kongreso (1999), kaj ĝi daŭre konservas
tiun rolon. Ankaŭ por Esperanto kaj ĝia kulturo Berlino alprenis
iusence centran pozicion.
Okaze de la centa datreveno de la fondo de la unua Esper
anto-grupo en Berlino (1903) estis eldonita Jubilea libro, kiun
mi recenzis en La Ondo (2008, №3). “Ĉu do indas nur dekunu
jarojn poste verki novan libron?” – demandas antaŭparole Felix
Zesch, prezidanto de Esperanto-Ligo Berlino-Brandenburgio.
Fritz Wollenberg iniciatis novan eldonon, ĉar intertempe al
la germana ĉefurbo estas allogitaj aktivaj esperantistoj el aliaj urboj kaj landoj, kaj
oni konsideris inda prezenti ilian kontribuon. Krome, brandenburgiaj esperantistoj
flegis proksimajn kontaktojn kun la partneroj en la najbara Pollando. Menciindas
ankaŭ kunfandiĝo de la Esperanto Ligo Berlino kaj Brandenburgia Esperanto-
Asocio.
En la nova volumo trovas lokon ne nur priskribo de la novaj aktivaĵoj en la lastaj
dek unu jaroj, sed ankaŭ rezultoj de esploroj, kiuj ebligas kompletigi la pli ol cent
jaran historion de la Esperanto-movado en la regiono.
Memore pri la Unua Mondmilito detala artikolo prezentas la memskribitan ber-
linan Esperanto-gazeton La Rondiranto el la jaroj 1916-17. Aperas raportoj ankaŭ
pri aliaj arkivaj trovaĵoj kaj aktualaj eldonaĵoj, kiel prezento de la germanlingva libro
de Torsten Bendias Esperanto-junularo en GDR. Pri la praktiko kaj vivmondo de
sociaj movadoj en la ŝtata socialismo.
Fine de la libro troviĝas valora indekso de personoj, komuna por ambaŭ volumoj
de la jubilea libro, ĉar multo de la materialo el la unua volumo (1903-2003) ne estas
republikigita en la nova eldono.
Refoje mi aprezu kolosan kaj valoran laboron de la kompilinto Fritz Wollenberg,
kies frukto prezentas al la legantoj vastegan gamon de la Esperanto-agado en
Berlino kaj Brandenburgio kaj konservas historie gravan materialon ankaŭ por la
estontaj generacioj. Menciendas abunda ilustra materialo, dulingveco de la kontri-
buoj (nepraj esperantaj resumoj por la germanlingvaj materialoj), interesa kaj varia
enhavo, kie ĉiu leganto trovos ion laŭ sia gusto.
Imitinda ekzemplo por aliaj gravaj Esperanto-centroj. Ĉu ĝin sekvos Parizo, Var-
sovio, Budapeŝto, Moskvo?..
Halina Gorecka
63
Internacia Poezia Konkurso “Ĉe la rivero Vistulo”
La konkurso, organizita en la jaro 2017, proponita de Unesko kiel “Jaro L. Zamen
hof” kaj en Pollando festata kiel “Jaro de Vistulo”, kreiĝis kadre de “Esperanto Tagoj
en Toruń”. Kunorganizis la konkurson Pola Esperanto-Asocio, Etnografia Muzeo
en Toruno kaj Junulara Kulturdomo en Toruno.
Por la konkurso alvenis 18 konkursaĵoj el 6 landoj. La konkursa ĵurio (Lidia Li-
gęza, Maria Pokrzywnicka kaj Małgorzata Zięba-Szmaglińska) analizis ĉiujn kon-
kursaĵojn kaj prijuĝis ilin. Post resumo de la opinioj kaj diskuto kun la kunograniz
antoj, oni decidis jene premii la aŭtorojn:
Specialan Premion de Junulara Kulturdomo en Toruno ricevas Peter den Bre-
ems el Nederlando pro la versaĵo “Letero al Vistulo”.
Specialan Premion de Etnografia Muzeo en Toruno ricevas Zdravko Seleŝ el
Kroatio pro la versaĵo “La torunaj spickukoj de Kopernik”.
Specialan Premion de Pola Esperanto-Asocio ricevas Urszula Tupajka el Byd-
goszcz (Pollando) pro la versaĵo “Vistulo mia”.
Per la titolo Distingo estas honoritaj:
Shinjiro Yamato (Japanio) pro la versaĵo “Snieżka”.
Ewa Grochowska (Francio) pro la versaĵo “Neforgesebla rivero”.
Helena Skonieczka (Pollando) pro la versaĵo “Mi scias filineto”.
Per la titolo Laŭdo estas distingitaj:
Józef Gąsiorowski (Pollando) pro la versaĵo “Alvenu Nikolao”.
Jean-Pierre Marcq (Francio) pro la versaĵo “Kara Vistulo”.
Elisabeth Garden (Francio) pro la versaĵo “Riverego”.
Dankleterojn ricevas:
Evelyne Rotellini (Francio) pro la versaĵo “Wisła Vistulo”.
Saed Abbasi (Irano) pro la versaĵo “Vintra Vistulo en Toruń”.
Specialan Dankon de Studio “P” el la Junulara Kulturdomo de Toruno ricevas
Urszula Tupajka (Pollando) pro la versaĵo „Rivero fluanta”.
Resumante la konkurson la organizantoj kun ĝojo konstatas ĝiajn rezultojn. Dum
relative mallonga tempo interesiĝis pri ĝi esperantistoj el ses landoj, kaj la senditaj
versaĵoj prezentas amikajn rilatojn al Pollando, bonan orientiĝon de la aŭtoroj en
la pollanda historio. Ĝojigas ankaŭ interesaj, tre diversaj formoj de la konkursaĵoj.
Ni gratulas al ĉiuj aŭtoroj kaj dankas ilin pro la partopreno kaj riĉigo de la konkur-
so. Ni kore dankas ankaŭ al ĉiuj kunorganizantoj kaj helpantoj: al Jan Skonieczka
pro valoraj libroj, al la toruna laborejo por disvolvado de handikapula kreadkapablo
pro interesaj pentraĵoj, kaj al Kinga Czachowska, Beata Koepke kaj Andrzej Słup-
ecki, kiuj finance helpis la organizadon kaj popularigadon de “Esperanto-Tagoj en
Toruń”, kies parto estis la sukcesa, poezia konkurso “Ĉe la rivero Vistulo”.
Teresa Nemere
nome de la organizantoj
64
Duobla albumo de Krio de Morto
La 4an de decembro aperis la duobla bita albumeto
de Krio de Morto, kiun konsistigas novaj (A. Stranga)
kaj malnovaj remastrigitaj kantoj (B. Sur la arbo).
Krio de Morto (Pole: Okrzyk Śmierci) iam el Poz
nano, nun el Glasgovo komenciĝis kiel simpla
anarkia punkbando en 1986. Ĝi rapide progresis al
hardkoro kaj eĉ “crossover” (miksaĵo), ĉar unu el la
anoj ŝategis metalmuzikon. Poste la bando komen-
cis ludi modernan version de punkmuziko kaj aldo-
nis teatrajn performancojn. Krio de Morto ŝanĝis la
muzikon kaj komencis uzi komputilon, tamen ĉiam restis alternativa subgrunda
bando. Lastatempe ili decidis uzi nigran lumon kaj fluoreskajn farbojn por krei
specialan industri-ŝamanan sperton dum la koncertoj. Nova muziko kun elemen-
toj de industrio, metalo, elektroniko evoluas al stilo kiun la bando mem priskribas
kiel “mortodancon”.
La nova duobla albumeto kunigas plejparton de la Esperanta verkaro de la
bando en stilo, kiu iras de punko al hardkoro ĝis elektronika kaj alternativa in
dustria metalo…
Krio de Morto en Stranga estas:
Gregor van Glapson: gitaro, voĉo, sintezilo, drumo, sampleroj.
Tomasz “Fragles” Rajewicz: gitaro, sintezilo, drumo, sampleroj, korusoj.
Christina Spook: basgitaro en Ne dormu.
Gastmuzikistoj: Wojciech “Wosiu” Kuszewski: Basgitaro, korusoj; Amy Dudley:
korusoj en Stranga kaj La produkto.
Krio de Morto en Sur la arbo estas:
Gregor van Glapson: gitaro, voĉo, basgitaro, sintezilo, drumo, sampleroj.
Tomasz “Fragles” Rajewicz: gitaro, voĉo, basgitaro, sintezilo, drumo, sampleroj.
Gastmuzikistoj: Christina Spook: Korusoj en La profeto kaj basgitaro en La cer-
bo.
La duobla albumeto estas havebla kune aŭ dise ĉe: https://www.vinilkosmo-
mp3.com/eo/hardkoro-punko-alternativa-metalo/krio-de-morto/1-stranga-sur-
la-arbo.html
Fejsbuko: https://www.facebook.com/kriomorto
Flo!
65
Literatura Foiro, 2017, №289
“Harry Harrison, usonano plej ŝatata en Rusio” estas la
titolo de la eseo de Giorgio Silfer pri Harry Harrison, al
kies Rustimuna Ŝtalrato (parolanta esperanton) estas
dediĉita la kovrilo de Literatura Foiro №289 (oktobro
2017), akurate atinganta la abonantaron.
Aliaj interesaj eseoj karakterizas la numeron: Carlo
Minnaja pri Edwin de Kock kaj lia eble baldaŭ finota La
konflikto de la epokoj; Mikaelo Bronŝtejn pri la muzik
aro de rusaj bardoj; ree Minnaja kaj Silfer (nekrologe la
unua, elzevire la dua) omaĝe al la arto de la ĵus forpasin-
ta Marjorie Boulton; kaj eseas ankaŭ Walter Żelazny per
sia recenzo pri La pupo, romano de Boleslaw Prus tradukita de Tomasz Chmielik.
Poezie kontribuis Mikaelo Bronŝtejn kaj Zlatko Tišljar; proze Vinko Ošlak kaj
Nicolino Rossi. Rimarkindaj la tradukoj de Ošlak mem el Prezihov Voranc kaj de
Espopore el rusaj futurismaj poetoj.
Interlingvistiko ĉeestas per artikolo de Fernando Pita kaj kino per recenzo de
Marie-France Conde Rey. Carlota Pavese recenzis la plenan poemaron de Giu-
seppe Ungaretti, tradukitan de Nicolino Rossi.
La revuon ĉefredaktas Zlatoje Martinov, kun la asisto de Perla Martinelli. En ĝi
pli oftiĝas la bildoj de Tihomir Lovriĉ.
HeKo
Ricevitaj gazetoj
Esperanto, 2017/11,12;
Esperanto en Skotlando, 2017/205;
Juna Amiko, 2017/4;
Kontakto, 2017/5;
La KancerKliniko, 2017/164;
La Lanterno Azia, 2017/12;
La Revuo Orienta, 2017/11;
La Sago, 2017/118;
Monato, 2017/12;
Sennaciulo, 2017/7-8.
68
Spritaj splitoj kaj preskeraroj
El la kolekto de reduktoro
Memzorga tabulo?
Mi aldonas la portretojn de Valdemar Langlet kaj Nina Borovko Langlet, kaj la
memoŝildon pri Valdemar en Budapeŝto. (http://www.bitoteko.it/esperanto-vivo/
eo/2017/12/17/valdemar-langlet-nina-borovko).
La apetito de TEJO, aŭ: Manĝu informadike
Kongruante kun mia sperto mi ĉefe okupiĝos pri disvolvigo de la komputilaj servicoj
kiujn TEJO ofertas… (tejo.org/paul-helly-la-nova-volontulo-de-tejo/).
Vakua oficiro
…la NKVD-oficiro Aleksander Miĥailoviĉ Orlov…. en 1938 dezertis al Usono… (Sta
lino: Pri la mankoj de la partilaboro kaj la disponoj por likvidi la trockistajn kaj ceterajn
falslangulojn / Tr. V. Lutermano, Embres-et-Castelmaure: MAS, 2016, p. 74; trovis Ionel
Oneţ).
Reago tute forsenda
… koran dankon pro Via interesa, informriĉa kaj pensiiga respondo! (Uwe Stecher, 2
dec 2017, https://groups.yahoo.com/neo/groups/uea-membroj; trovis Lu Wunsch).
Ĉu logi homon fluge en balo?
La virina kuba teamo de flugbalo… unue venkis sian homologon el Dominika Res
publiko… (dissendolisto de Esperanto@ain.cu, 4 jun 2007).
Post flugo bala, arto bala
Kun la rezultoj de la Balartaj Konkursoj de UEA vi povas konatiĝi legante la numeron
334… (Barbara Pietrzak, 1 aŭg 2009, https://groups.yahoo.com/neo/groups/komitato-
de-uea/conversations/messages/4596).
De in-formoj al sun-tendoj
Jam de kvar jaroj, la tuta celo de EKO-komunikoj estas “ke rapide fluu informoj”. Ĉu
ne suntendinde? (Stefan MacGill, 4. sep. 2017, https://groups.yahoo.com/neo/groups/
komitato-de-uea/conversations/messages/10501; rimarkis Lu Wunsch).
Inter spektado kaj ekspektorado
Ĉio en bona stilo, kiel ni povas ekspekti de la aŭtorino… (Anneke Schouten-Buijs:
Recenzo // Fenikso 2017, №5, p. 3; trovis Ionel Oneţ).
Plukis István Ertl
69
Kiel aboni La Ondon
Se en via lando estas peranto de La Ondo de Esperanto, pagu al tiu en via landa
valuto. Ni havas perantojn en pluraj landoj. Vidu la liston de la perantoj ĉi-sube.
Se vi havas konton ĉe UEA, sendu ĝirilon por 15 eŭroj al la Centra Oficejo de
UEA (Roterdamo), kopie al nia redakcia adreso rete (sezonoj@kanet.ru) aŭ poŝte
(RU-236039 Kaliningrad, ab. ja. 1205, Ruslando – Россия). Nia UEA-konto “avko-u”.
Vi povas uzi la internacian monpagan sistemon PayPal, vidu pli en http://espe-
ranto-ondo.ru/Lo-abon.htm
Ruslandanoj pagu 750 rublojn al Галина Романовна Горецкая poŝte (RU-
236039, Калининград, аб. ящик 1205), banke (petu informojn pri la kontonume-
ro). Ni akceptas pagojn ankaŭ per Яндекс.Деньги (konto 4100138523456, informu
retpoŝte pri la pagonumero), vidu pli en http://esperanto-ondo.ru/Lo-abon.htm.