που λατρεύουν το πάνθεον που δόξαζαν και οι πρόγο-
την Κορνουάλλη, όπου το τοπικό συμβούλιο έδωσε επίση- νοί τους πριν την είσοδο του Χριστιανισμού.
χωρίς δεύτερη σκέψη,
μα την άδειά τουηγια
πρώτη είδησηειδιιtών
την είσοδο του μήναμαθημάτων
έρχεταιπου
από
αφορούν τον Παγανισμό στα τοπικά σχολεία.
Σύμφωνα πάντα με την ανακοίνωση, τα παιδιά οφείλουν να διδά-
σκονται για το Θρησκευτιιtό παρελθόν των προγόνων τους, όπως
επίσης και για τα κινήματα που λειτουργούν σήμερα εκτός του
Χριστιανισμού. Έτσι, ζητήθηκε από τους δασκάλους να ενσωμα-
τώσουν στα μαθήματα που παραδίδουν ώρες διδασκαλίας για την
ιστορία ι(αι τις αρχές του Δρυιδισμού, της wίccα και άλλων πολυ-
Θ ε.ι.στ ιιtών ατρ απών.
'Οπως αντιλαμβάνεστε, η είδηση προκάλεσε τον προβληματισμό
στη χριστιανιιtή ι(οινότητα, η οποία έσπευσε να σημειώσει πως σε
ολόκληρη την Κορνουάλλη υπάρχουν 750 παγανιστές (σε πλη-
Θυσμό 537.400 κατοίκων), ενώ σε ολόιtληρη την Βρετανία, μόλις
40.000.
Μήπως, όμως, οι αριθμοί αυτοί δεν είναι πραγματιιtοί; Αλλά ακόμη
ιtαι αν είναι, δεν είναι πιο δίιtαιο τα παιδιά να ενημερώνονται για
όλες τις δοξασίες, ώστε να μπορούν αργότερα να επιλέξουν συνει-
δητά;
Και ενώ αυτά συνέβαιναν στην Αγγλία, στην Ισλανδία οι πολυθε`ι.-
στές της χώρας, που έχουν συσπειρωθεί γύρω από την ένωση Αsα-
trυαrfeΙαgίd, γιόρτασαν τα 40 χρόνια ύπαρξης του οργανισμού
τους. Αsαfrε4 ονομάζεται η Θρησκευτική κίνηση των βόρειων χωρών
14 mystery
Η ένωση ΑsαtrυαrfeΙαgίd ιδρύθηκε το 1972, έχει 2.000 εγγεγραμ-
μένα μέλη ι(αι είναι αναγνωρισμένη από το κράτος της Ισλανδίας
ως κανονιι(ή Θρησκεία.
Παραμένοντας στο χώρο του Παγανισμού, ένας νέος οργανι-
σμός σχηματίστηκε, προωθώντας τη δεύτερη μέρα του Μα"ι.ου
ως παγιtόσμια ημέρα ανοιχτής ει{δήλωσης της Παγανιστιι(ής
πίστης!
Περισσότερα γι' αυτήν την τόσο ενδιαφέρουσα πρωτο-
βουλία μπορείτε να μάθετε από τον επίσημο ιστότοπο
ραgαnCοmίngουtdαy.οrg.
Στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού τώρα, μια παράξενη είδηση
προιtάλεσε την προσοχή των ΜΜΕ, όπως και τη διεθνή μαγική
κοινότητα, λόγω των προεκτάσεων που έχει. Στις αρχές του πε-
ρασμένου Απρίλη ο δικαστής Μαrtίn ΗΟΗmαn από την πολιτεία
του Ντάλας των ΗΠΑ αθώωσε κάποιον Gοrdon ΚΙίngenschmίtt,
όταν ο τελευταίος ζήτησε δημόσια από τον Θεό το Θάνατο ενός
στρατιωτικού και της οιιtογένειάς του. Σύμφωνα με την απόφαση
του δικαστηρίου, η ευχή Θανάτου (ακόμη ιtαι όταν χρησιμοποιού-
νται αποσπάσματα της Βίβλου) δεν μπορεί να Θεωρηθεί ποινικό
αδίκημα, εφόσον βέβαια δεν προιtαλέσει (με οποιοδήποτε τρόπο)
σωματική ζημιά στο Θύμα!
'Οπως αντιλαμβάνεστε, την απόφαση αυτή Θα μπορούν να χρη-
σιμοποιήσουν υπέρ τους δεκάδες «μάγοι», πουλώντας -δίχως το
φόβο μήνυσης-ξόρκια με κατάρες ιtαι ευχές Θανάτου!
Και ενώ αυτά συμβαίνουν στις ΗΠΑ, πίσω στην Αγγλία, και πιο
συγκεκριμένα στο Εδιμβούργο, έχουν ξεκινήσει οι εργασίες για
την πραγματοποίηση ενός ακόμη διεθνούς συνεδρίου που αφορά
τον Εσωτερισμό. Αυτήν τη φορά το Θέμα σχετίζεται με την Ιστορία
του Ελευθεροτειtτονισμού ιtαι Θα πραγματοποιηθεί στις 24 με 26
Μα"ι.ου του 2013.
Όσοι ενδιαφέρεστε να παρακολουθήστε ή ακόμη και να συμμετέ-
χετε με κάποια εργασία, μπορείτε να λάβετε όλες τις απαρατήρη-
τες πληροφορίες, στο επίσημο sίte ίchfοnΙίne.οrg.
Τέλος, για όλους τους φίλους της Θεοσοφίας, μια νέα βιοΥραφία
της Μπλαβάτσκυ αναμένεται να κυιtλοφορήσει από τις εκδόσεις
Ταrcher τον ερχόμενο Οκτώβρη. Τίτλος της Λ4αάαme Β/αι/tzfsκy..
Ίhe Μοther οf Μοdem Sρίrίtυαιίty, ενώ τττν έρευνα υποΎράφει ο
Gαry Lαchmαn, συγγραφέας γνωστών πνευμτικών βιογραφιών,
άττως το Ιn Seαrch οf Ρ. D. ΟυsρenSκy (2;ΟΟ4), RυdοΙf Steίner (ΊοσΓ]),
/Ζ4#g.. Ζ7Ζe Λ4ysfί.C (2010) κ.α. Για περισσότερες πληροφορίες, επι-
σκεφτείτε τον προσωπικό ιστότοπο του συγγραφέα, στη διεύθυνση
gαryΙαchmαn.cΟ.υκ.€Ξ#
 κenneth Grαnt
® Μύστnς τnς Τυφώνιας ΜαΥείας

Μ ια από τις διασημότ€ρες προσωπικότη-

τες της νεότερης οccυιt σκηνής είναι ο
Κenneth Grαnt, συγγραφέας των πολυ-
συζητημένων Τυφώνιων Τριλογιών, οπαδός του Ρεύματος 93 ι<αι
δημιουργός του Τυφώνιου Τάγματος.
Ο Grαnt γεννήθηκε το 1924 ιtαι από πολύ νωρίς ενδιαφέρθηκε
για τη μαγεία και τον αποκρυφισμό. Η ζωή του Θα αλλάξει για
πάντα, όμως, όταν το 1939 Θα διαβάσει το Λ4αg;.CΚ Ζ.# Τ7Ζeοry Czπά
Ρrαcfί.Ce του Άλιστερ Κρόουλυ, τον οποίο και Θα αναζητήσει με
ζήλο, για να συνεργαστεί στενά μαζί του τελικά μέχρι το Θάνατό
του, το 194.7.
Στο μεταξύ, Θα μυηθεί στο Ο.Τ.Ο. φτάνοντας μέχρι και τον ΙΧ
βαθμό, ενώ Θα λάβει την άδεια από το συνεχιστή του Κρόουλυ,
τον ΚαrΙ Germer, να ιδρύσει ένα Ο.Τ.Ο. cαmρ στην Αγγλία το
Ι951.
Αντί αυτού, ο Grαnt υποστήριξε πως είναι η Εξωτερική Κεφαλή
(Ο.Η.Ο.) ολόκληρου του τάγματος και συνέταξε ένα μανιφέστο,
στο οποίο αναιtηρύσσει την ανακάλυψη ενός νέου μαγικού ρεύ-
ματος που πήγαζε από τον Σείριο/Σεθ.
Αυτό που είχε συμβεί ήταν η γνωριμία του Grαnt με τον Dανίd
Cυrwen, αδελφό του στο Ο.Τ.Ο., αλχημιστή και μαθητή στην Τά-
ντρα. Ο Cυrwen, λοιπόν, Θα μυήσει τον Grαnt στη φόρμουλα της
ταντριιtής ναmα mαrg, ενισχύοντας το ενδιαφέρον του τελευταί-
ου για τον ανατολικό μυστικισμό.
Στο μεταξύ, το 1948 μαζί με τη σύζυγό του SteΗί Θα έρθουν σε
επικοινωνία με τον παλαιό φίλο του Κρόουλυ, τον Αυstίn ΟSmαn
Sραre, με τον οποίο Θα αναπτύξουν μια ισχυρή φιλία, όπως ιtαι
μαγική σχέση, ιδρύοντας το 1954 το ΖοS Κία Cυιtυs, που στόχο
είχε την ανάπτυξη ενός δημιουργικού neχυs από προσωπικές μα- μο Ο.Τ.Ο. για τα δικαιώματα στους τίτλους ιtαι στη διαδοχή.
Καθ' όλη αυτήν την πορεία, συνέγραψε περισσότερα από δέκα
γικές εμπειρίες.
Την ίδια χρονιά ο Grαnt Θα ιδρύσει τη Στοά Νew Ιsίs, με σκοπό βιβλία, μελέτες και αποκρυφιστικά διηγήματα, παραθέτοντας τη
την επαφή της ανθρωπότητας με την κοσμιι(ή ενέργεια από τη διttή του οπτική για τη μαγεία, ένα παράδοξο συνονθύλευμα από
ανατολικό μυστιιtισμό, Κρόουλυ, Λάβκραφτ και σιtοτεινή Κα-
μεταπλουτωνική ζώνη δύναμης «γνωστή στους μυημένους ως
Νυ-ΙSίs». μπάλα, έτσι τουλάχιστον όπως ο ίδιος την αντιλαμβανόταν. ΤΟ
Η δράση της ομάδας Θα κρατήσει μέχρι και το 1962, προσφέρο- αποτέλεσμα ήταν μοναδιιtό, γεγονός που διttαιολογεί το μεγάλο
ντας στον Grαnt όλο ειtείνο το υλικό που Θα αποτελέσει αρχικά βαθμό έμπνευσης που άσι(ησε σε χιλιάδες αναζητητές, όπως ιtαι
τα λεγόμενα Χε4ρόyραφα cαr/α#, ενώ στη συνέχεια τα προσωπι- την ι(αθοριστιι(ή επιρροή του στην ανάπτυξη του Ρεύματος του
κά του βιβλία. Νειtρονομικόν.
Διαμέσου, λοιπόν, της επαφής του με τα λεπτοφυή πεδία και τους Το 2009 τελιιtά ο «πόλεμος» των δυο παρατάξεων έλαβε τέλος,
εκεί ενοίκους του, ο Grαnt Θα διαμορφώσει μια εντελώς παράδο- με το Τyρhonίan Ο.Τ.Ο. να μετονομάζεται σε Τyρhοnίαn Οrder,
ξη ερμηνεία του Θελήματος, προκαλώντας την οργή του Germer ενώ τη διοίκησή του αναλαμβάνει ο γνωστός ΜίchαeΙ Stαιey.
ιtαι την απομάκρυνσή του από το τάγμα το 1955. Λίγα χρόνια αργότερα, το 2011, Ο Κenneth Grαnt Θα αφήσει την
Απτόητος ο Grαnt διεύρυνε τη λειτουργία του Νew Ιsίs σε Τyρhο- τελευταία του πνοή, έχοντας όμως κληροδοτήσει την ανθρωπό-
nίαn Οrdο ΤemρΙί όrίentίs, ξεκινώντας μια διαμάχη με το επίση- τητα με ένα ανυπολόγιστο έργο. ΞΞ*

mystery 15
ΓεωιιυοοfΙΟψι'υ= ΑνuΖnτώντυs τιιν Αflήοειυ
ΠΊ'σω qπό τουs Μύθουs
Ο τελευταίο διάστημα παρατηρώ πως στα ΜΜΕ ΟλύμπιοςΉφαιστος δεν ήταν τίποτε άλλο από τη δύναμη

Τ εμφανίζεται ολοένα ιtαι περισσότερο ο μέχρι πρό~

σφατα άγνωστος όρος Γεω#ί;Θολοyί'α. Για ποιο
ΠΡάγμα πρόιtειται;
των ηφαιστείων. Αργότερα, ι(αι κατά την περίοδο των
ελληνιστικών χρόνων, φιλόσοφοι και φυσιοδίφες, όπως
ο Ηράκλειτος ο μικρός και ο Ποσειδώνιος ο Ρόδιος, εξε-
Πολύ απλά, η Γεωμυθολογία είναι η προσπάθεια εξήγη- τάζουν το σύνολο των μύθων υπό το πρίσμα της φυσικής
σης της μυθολογίας με βάση γεωλογικά ιtαι κλιματολογι- αιτιολογίας.
κά δεδομένα. Κατ' αυτούς, οι άθλοι του Ηρακλή δεν είναι τίποτα άλλο
Όπως τα περισσότερα πράγματα, έτσι ιtαι η Γεωμυθολο- πάρα μια συμβολική αναπαράσταση γεωλογικών μεταβο-
γία ξει(ινά από το εξωτεριι(ό και συγι(εκριμένα από την λών κατά την περίοδο ζωής κάποιου ιστοριιtού Ηρακλή,
Αμεριιtή.Ήταν το Ι968 όταν ο όρος εμφανίζεται για πρώ- ενώ ιtαι υπόλοιποι μύθοι, όπως αυτοί των Κενταύρων, ερ-
τη φορά στο α1tαδημα.ι.κό έργο του ζεύγους Dοrοthy ι<αι μηνεύονται με γνώμονα την αυστηρή λογιιtή.
ChαrΙes νίtαιίαnο, για να γίνει ευρέως γνωστός το 1973 με
ΤΟ βLβλ!LΟ ΤΟυς Le8endS Οf the Εαrth. Η ΓΕΩΜγθολοΓΙΑ ΣΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ
'Οπως αντιλαμβάνεστε, η Γεωμυθολογία δεν είναι κάτι
Η μελέτη αυτή εξετάζει τη σχέση του μύθου της Ατλαντί~
δας ι(αι της Θήρας, διατυπώνοντας την πλέον γνωστή πια πραγματικά καινούργιο, παρά μια επαναι(άλυψή της,
σήμερα άποψη (με την οποία συμφωνούσε και ο Σπυρίδων πλαισιωμένη από επιστημονικές μεθόδους έρευνας που
Μαρινάτος) πως η ανατίναξη του ηφαιστείου της Σαντο- δεν διέθεταν οι αρχαίοι.
ρίνης μπορεί να εξηγήσει ικανοποιητιιtά το μύθο για τον Εκτός, όμως, από το ζεύγος νίtαιίαnο, στους ειtπροσώ-
καταποντισμό της Ατλαντίδας. πους της Γεωμυθολογίας μπορούμε να εντάξουμε και το
Λίγο αργότερα, το 1978, οι ερευνητές Ιοhn Lυce και Cαsey διαπρεπή ακαδημα.ι.κό ChαrΙes Ηαρgοοd, ο οποίος ύστερα
FrederίcΚS στο βιβλίο τους Αf/α#έΖ.s, fαcf or fί.CfΖ.ο#.P πα- από επιτόπιες μελέτες τόσο στην Ισλανδία όσο ιtαι στα
ρουσιάζουν επιστημονικά στοιχεία εύρεσης λάβας από το Κανάρια νησιά διαπιστώνει την ύπαρξη υπολειμμάτων
ηφαίστειο της Θήρας στη μακρινή Ισλανδία. Ο μύθος του αρχαίας ηφαιστειακής λάβας.
Πλάτωνα ήταν πλέον ξεκάθαρος! Ή μήπως όχι; Μόνο που δεν Θεωρεί πως πρόκειται για υλικό που έφτασε
από την έt(ρηξη στη Θήρα.
ΤΙ ΗΤΑΝ ΟΙ ΜΥΘΟΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΡΧΑΙΟΥΣ; Αντιθέτως, είναι ο πρώτος που διαπιστώνει ότι τα υπο-
Η άποψη πως οι μύθοι των αρχαίων βασίζονται σε ιtάτι Θαλάσσια ηφαίστεια είναι εξίσου ιtαταστροφιιtά, ενώ
απτό δεν εμφανίστηιtε στα μέσα του 20ού αιώνα. Αν εντοπίζει γεωλογιι<ές διαφορές στο υποθαλάσσιο στρώμα
ανατρέξουμε στον Αριστοτέλη, Θα δούμε πως ο ίδιος ο των Κανάριων νήσων, διαφορές που οφείλονται στην ιtα-
μεγάλος αυτός φιλόσοφος χωρίζει τους μύθους σε τρία ταβύθιση κάποιου αρι(ετά μεγάλου μέρους ηπειρωτικής
είδη: τον Παιδαγωγιιtό Μύθο, δηλαδή αυτόν που
έχει ως στόχο να μας διδάξει ηθικές αξίες, την
Τραγωδία, που αποτελεί τη συνέχεια των παιδα-
γωγιι(ών μύθων του Ομήρου, και τον Αιτιολογιιtό
Μύθο, δηλαδή το μύθο που προσπαθεί να δώσει
μια εξήγηση στα ιστορικά γεγονότα.
Ο Αριστοτέλης, έχοντας ασχοληθεί ειtτεταμένα
με τους προσωκρατικούς, όπως τον Ηράιtλειτο
και τον Θαλή, παρουσιάζει στο ΌργαιJοιJ ι(αι στο
Λ4ετιά rα Φυακά τις Θέσεις τους, τις οποίες ιtαι
καταρρίπτει.
Στο μόνο σημείο που κοντοστέκεται είναι η αιτι-
ολογική ερμηνεία των μύθων. Ας δούμε ι<αλύτερα
περί τίνος πρόκειται„.
Οι προσωκρατιι(οί, ως μια καθαρά φυσιοι(ρατιι(ή Σύιιφωνα με τη Γεωμυθολονία, οι μύθοι των Κατακλυσμών
σχολή, Θεωρούσαν πως οι μύθοι αντλούν μεγά- ποι) αναφέρουν διάφοροι πολιτισμοι' Οφει'λονται στις
λο μέρος τους από τα φυσικά φαινόμενα.Έτσι ρανδαίες καιρικές συνθήκες που επικράτησαν στον πλανήτrι
προσπάθησαν να ταυτίσουν τους Θεούς με τη πριν από 5,000 χρόνια, περίοδος ποι> συμπι'πτει με το
Φύση σε όλες της τις μορφές. Για παράδειγμα, o λενόμενο κλιιιαΊικό όπτιιιουμ της Ολοκαι'νου, μιάς περιόδου
που επικρατούσαν υψιιλές βροχοπτώσεις και υψηλότερη
Θερμοκρασι'α οπό ό,τι έχουμε σήιιερα!
γης ιtατά την αρχαιότητα. Στα τρία βιβλία που σημάδεψαν τη Γεωμυθολογία, το Εαrfά's
Shίftίng Crαst (Τ958), το Μαρs οf the Αncίent Seα Κίngs (Γ966) καL το Ίhe Ραth οf the
Ρο/e (1970), ο Ηαρgοοd συνδέει τον καταποντισμό της Ατλαντίδας και της μυθολογι-
ιtής, αρχιιtής χώρας των Αζτέκων, τη ΑΖtΙαn (που δεν είναι το ίδιο μέρος, όπως κακώς
αναπαράγεται από όλους!) με ι(άττοιο αρχαίο ηφαίστειο στον Ατλαντικό, διιtαιώνοντας
έτσι τον Πλάτωνα...
Κλείνοντας, δεν γίνεται να μην αναφερθώ και στον εξίσου σπουδαίο εκπρόσωπο της
Γεωμυθολογικής προσέγγισης, τον αιtαδημα.ι.ιtό Ηυgh ΕαιeS, ο οποίος στο βιβλίο του
J?j.άά/es ί.# sfο#e (2007) ~ένα αρκετά δύσιtολο βιβλίο για τον μη γνώστη γεωλογίας-
παρουσιάζει την καταβύθιση μεγάλων παλαιότερα ηπειρωτικών εδαφών νοτίως της
Αφρικής, καθώς και την αντίστοιχη καταβύθιση κοντά στην Ινδονησία. Εξετάζοντας
δείγματα ηφαιστειαι(ής λάβας στις δυο περιοχές, τοποΘετεί τη χρονολογία καταβύθι-
σης κοντά στο 8000 π.Χ. Μάλιστα συνεχίζει, αναφέροντας το μύθο της Λεμουρίας και
την πιΘανή σχέση τους...

Η ΓΕΩΜΥΘΟΛΟΓΙΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

Αυτά εν συντομία συμβαίνουν στο εξωτεριι<ό. Τι γίνεται, όμως, στην Ελλάδα;
Στη χώρα μας τα πράγματα είναι πιο συγι(εχυμένα. Δεν υπάρχει κάποιος συγγραφέας
ο οποίος να ασχολήθηκε αποιtλειστιιtά με το ζήτημα. 'Ισως ο πιο σχετικός να είναι ο
ομότιμος καθηγητής Γεωλογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών Ηλίας Μαριολάκος.
Ο καθηγητής έχει ασχοληθεί επισταμένα με τα γεωλογικά δεδομένα πίσω από τον
ttατακλυσμό του Δευκαλίωνα, ενώ είναι πεπεισμένος για τη γέννηση των μύθων των
σχετιζομένων με τους Θεούς, κατά την περίοδο 16.000-4.000 π.Χ.
Αξιόλογη είναι επίσης η δράση του Γιάννη Μπαντέκα, όπως επίσης και η ιντερνετική
προσπάθεια httρ://geοmythοΙοgy.αwαrdSραce.cοm.
Αναμφίβολα, πάντως, την πιο πρωτότυπη προσπάθεια γεωμυθολογικής ερμηνείας την
έχει κάνει ο συγγραφέας Ηλίας Τσατσόμοιρος, ο οποίος -εκτός από την αρθρογραφία
του στο περιοδικό Δαίjλός- είχε παρουσιάσει ι<αι δύο αρκετά παράξενα για την εποχή
τους βιβλία, το Αύyα4'ο Βουι/ό (1981) και την Jσrορt'α r7ς Γει/έσεως τ7ς Ελλ7ιJ4κΨς Γλώσ-
σας (1991), όπου η Γεωμυθολογία απλώνεται στα πεδία της γλωσσολογίας.
Ομολογώ πως όταν είχα πρωτοδιαβάσει τα βιβλία του μ' είχαν μαγέψει, καθώς εξέτα-
ζαν το ιtάθε γράμμα της αλφαβήτου με βάση γεωλογικά και φυσιιtά φαινόμενα.
'Ενα χαραι(τηριστικό παράδειγμα της σκέψης του: το γράμμα Υ έχει τη μορφή δύο μι-

κρών ποταμών που συγκλίνουν σ' έναν. ΠΟια λέξη είναι χαρακτηριστιι(ή του γράμμα~
τος Υ; Το ύδωρ. Στη γλωσσολογία το γράμμα Υ τονίζει τη μουσικότητα της κάθε λέξης,
αλλά και οι αντίστοιχες Ινδοευρωπα.ι.κές γλώσσες διαθέτουν λέξε.ις για το νερό ή το
ποτάμι, που ξειtινούν από το γράμμα Υ.

ΚΑΙ ΜΙΑ ΠΡΟΣΩΠΙΚΙΙ ΓΝΩΜΗ

Συνοψίζοντας, η Γεωμυθολογία ξειtίνησε από τους προσωιφατικούς φιλοσόφους, πέ-
ρασε στους Αλεξανδρινούς ι(αι στα κατοπινά χρόνια γιγαντώθηκε ι(υρίως από ακαδη-
μα.ι.κούς ερευνητές. Είναι, όμως, δυνατόν να εξετάσουμε το σύνολο των μύθων υπό το
πλαίσιο του αιτιολογικού μύθου, δηλαδή της Γεωμυθολογίας; Κατά τη γνώμη μου κάτι
τέτοιο Θα ήταν μη ολοκληρωμένο!
Σαφώς ιtαι η Γεωμυθολογία είναι ένα χρήσιμο εργαλείο στα χέρια των αρχαιολόγων-
ιστορικών, αλλά ας μη ξεχνάμε πως οι μύθοι είναι πρώτα απ' όλα διδαttτιιtοί, κάτι που
διαφαίνεται στα Ομηρικά έπη, αλλά και μυητικοί-φιλοσοφικοί-Θρησιtευτικοί, καθώς
δεν είναι δυνατόν να διαγραφεί η λειτουργία τους στα ελληνικά.μυστήρια, όπως αυτά
των Ελευσινίων.
Ο ασφαλέστερος αλλά και δυσι(Ολότερος δρόμος είναι η ένωση όλων αυτών των συνι-
σταμένων με σκοπό την πλήρη κατανόηση των μύθων. Σαφώς απαιτητιι(ό εγχείρημα,
αλλά και με απροσμέτρητο πνευματικό κέρδος. gΞΞF

mystery 17
Είναι αλήθεια πως το σύνολο της συμβατικής εττιστήμης
επιθυμεί να αγνοεί ακόμη και σήμερα τα περί υπνωτι-
σμού! Η αιτία έΥκειται στην ευρύτερη αδυναμία ιtατα-
νόησης που υπάρχει για το συγκεκριμένο φαινόμενο.
'Οπως, όμως, πολύ εύστοχα δηλώνει ο Dr S. T. ναn ΡeΙt:
«Δεν γνωρίζουμε την πλήρη φύση του υπνωτισμού και
γι' αυτό μειώνουμε το φαινόμενο, όμως δεν γνωρίζουμε
μήτε την πλήρη φύση του ύπνου, αλλά δεν αμφισβητού-
με την αξία του!»
Τι είναι, λοιπόν, ο υπνωτισμός και ποιες οι τεχνικές του;
ΥΠΝΩΤΙΣΜΟΣ:
ΑΠΟ ΤΗ ΒΙΒΛΟ ΣΤΟΝ 21ο ΑΙΩΝΑ
Η ύπνωση είναι μια τεχνητή εναλλακτική κατάσταση
συνειδητότητας κατά την οποία το υποκείμενο γίνεται
παθητιιtό και ανταποκρίνεται σε υποδείξεις, ενώ ταυτό-
χρονα μπορεί να επιδείξει αυξημένη ψυχική επίγνωση.
'Ισως η πρώτη περιγραφή ύπνωσης να είναι αυτή της Βί-
βλου, στο σημείο εκείνο όπου ο Θεός παρουσιάζεται να
ρίχνει σε «βαθύ ύπνο» τον Αδάμ. Μελέτες και αναφορές
στο φαινόμενο συναντάμε επίσης στον φυσικό Αβικέννα
το ΙΟο αιώνα, αλλά και στον αλχημιστή Πα-
ράκελσο το 16o αιώνα.
χάρη στην παροχή κατάλληλων μαγνητικών δυνάμεων.
Η μεθοδολογία του Μesmer περιελάμβανε επίθεση των
χεριών, επίμονο βλέμμα στα μάτια του ασθενούς, λεκάνες
με ενεργειακά φορτισμένα υγρά και άλλες παράξενες
τεχνικές.
Ο όρος ίj7rι;ωσ7 που χρησιμοποιούμε σήμερα ανήιtει ου-
σιαστιιtά στον Άγγλο χειρουργό Jαmes Βrαίd, Ο οποίος και
αντικατέστησε το 1842 τη μέχρι τότε συνήθη περιγραφή
του φαινομένου ως #εα#ερία#ό (mesmerίsm).
Στη συνέχεια, σπουδαίοι άντρες της Ψυχια-
τρικής, όπως ο Ζαν Μαρτέν Σαρκό και
ο Σίγκμουντ Φρόιντ, παρέλαβαν και
μεταμόρφωσαν τον υπνωτισμό από
εργαλείο παραφυσικής «έρευνας»
του πνευματισμού σε μέθοδο
Ψυχοσωματικής Θεραπείας.
Σήμερα πλέον ο υπνωτι-
σμός δύναται να χρησι-
μοποιηθεί αποτελεσμα-
τικά ως παυσίπονο
σε ασθενείς, ενώ αν
συνδυαστεί αρ~
μονιιtά με άλλες

Ποτέ κανείς, όμως, δεν Θα ασχοληθεί σε βά- Θεραπευτικές

Θος με το φαινόμενο παρά μονάχα ο Frαnz
Αntοn ΜeSmer το 1770, ο οποίος Θα περιγρά-
Ψει την κατάσταση αυτή μέσα από την ευ-
ρύτερη παραφυσική Θεωρία του για το ζωιιtό
μαγνητισμό (αnίmαι mαgnetίsm).
Πρόκειται για την παγκόσμια δύναμης ζωής με την οποία
επεδίωκε να επαναφέρει σε ισορροπία τους αρρώστους,
μεθόδους μπορεί
να οδηγήσει σε
μείωση βάρους,
αντιμετώπιση του
άγχους, έως ιtαι
στο 1(όψιμο του κα-
πνίσματος!
Την τελευταία μονάχα
δεκαετία ένα νέο είδος
πειραμάτων έχει εμφα-
νιστεί στην έρευνα του
φαινομένου, με τη συνδρο-
μή σύγχρονων τεχνολογιών
εγκεφαλικής απειι<όνισης (brαίn
ίmαgίng).
Για παράδειγμα, εν έτει 2000, ο ΚοsSιyn
πραγματοποίησε πειράματα σε ελεγχό-
μενο περιβάλλον με τη βοήθεια τομογράφου
εκπομπής ποζιτρονίων (ροsίtrοn emίssίοn tοmοg-
rαρhy), καταλήγοντας σε επαναστατιιtά συμπεράσματα:
μέσω της διαδικασίας του υπνωτισμού η συνείδηση του
ανθρώπου επηρεάζεται με τελείως διαφορετικό τρόπο
από ό,τι συνήθως, σε σχέση δηλαδή με το όταν ο άνθρω-
πος δεν είναι υπνωτισμένος!
Επίσης, πέντε χρόνια αργότερα πραγματοποιήθηκαν
πειράματα με τη βοήθεια ήλει(τρο-εγιtεφαλογράφων
(ΕΕG) από τον Εgner και τους συνεργάτες του, οι οποίοι
διαπίστωσαν ότι οι σχετικές μετρήσεις σε υπνωτισμένα
υποκείμενα έδειξαν νευρική δραστηριότητα ιtατά πολύ
μεγαλύτερη του μέσου όρου!
 ΘέjΙουμε νq Ακούσουμ€
τιS Εμπειιιτ'εs Συs!

Αν έχετε βιώσει κάποιο

παραφυσικό φαινόμενο
ή ένα γεΥονός που δυ-
σκολεύεστε να εξηΥήσετε,
ΥΠΝΩΤΙΣΜΟΣ ΚΑΙ επικοινωνήστε μαζί αναπαυτιιtό σημείο που Θα επιλέξει
ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ μας στο e-mαίι: ο ίδιος, λέγοντάς του ότι αν κλείσει
Σήμερα, μία από τις πλέον γνωστές ίnfο@αrchetyρο.cοm.gr τα μάτια του και χαλαρώσει όσο το
ιtαι διαδεδομένες εφαρμογές υπνωτι- ή τηλεφωνήστε μας δυνατόν περισσότερο τους μυς τΟυ
σμού είναι η χρήση του ως περιφερεια- στο 2310 429200 (σι(εφτόμενος παράλληλα όσο πιο
κού εργαλείου σε έρευνες και πειράμα~ έντονα μπορεί το «κενό»), τότε μέσα
τα του πεδίου της Ψυχολογίας. σε λίγα λεπτά Θα «φύγει». . . δηλαδή Θα
Έντονο ενδιαφέρον παρουσιάζει επί- υπνωτιστεί. Αφήνοντάς τον και επι-
σης και η εφαρμογή μεθόδων στρέφοντας στο δωμάτιο π.χ. σε δέκα
υπνωτισμού στο διιtαστικό λεπτά, κατά πάσα πιΘανότητα Θα τον
σύστη μα διάφορων βρείτε υπ`Jωτισμένο.
χωρών ως μέσο Κάποιοι υπνωτιστές κατά το παρελθόν
συλλογής χρησιμοποιούσαν κάποια συγκεκριμέ-
`ψ πληροφοριώνήεπιβολήςστον να σημεία εστίασης, όπως π.χ. ο Βrαίd που έβαζε τους πει-
ανακρινόμενο. Κατά το πα- ραματιζόμενούς του να ιtοιτούν ένα φωτεινό κουμπί που
ρελθόν έχει αμφισβητηθεί υπήρχε κοντά στο πρόσωπό τους, έως ότου τα μάτια τους
η αξιοπιστία του κατά τη κλείσουν αυθόρμητα.
διάρκεια της ανάι(ρι- Σ' αυτό το σημείο πρέπει να τονίσουμε τη σημασία του
ι σης,όμωςηχρήση εκάστοτε πειραματιστή στην όλη διαδικασία. Ως παρά-
του ως «τεστ αλή- δειγμα απλώς Θα αναφέρω την περίπτωση του Εdmυnd
Θειας» είναι -και Gυrney που, ενώ συνεισέφερε τα μέγιστα στην ανάπτυξη
ήταν- ι(αθολικά της Θεωρίας του υπνωτισμού, εντούτοις ουδέπο-
τε κατάφερε ο ίδιος να υπνωτίσει, ιtαι έτσι ι<ατέ-
„ αποδεκτή.

Ι
Χαρακτηριστι-
κό παράδειγμα
αποτελεί η περι-
/ ώνυμηδίκητου
Ηίιιsίde StrαngΙer,
`'
κατά τη διάρι(εια της
οποίας η εκτεταμέ-
νη χρήση υπνωτισμού
#;Ηψερυοδαύοfμτέεαδννεοιο;:(§Ξντe'Ξπn:κtξh:Ξ#
μία δεύτερη λανθάνουσα προ-
σωπικότητά τοιι -και όχι αυτός- είχε
διαπράξει τα εγι(λήματα που του κατα-
λογίζονταν!
rήF
φευγε στη συνδρομή των συναδέλφων του.
Από την άλλη, ο Lίebαυιt υποστήριζε ότι είχε καταφέρει
να υπνωτίσει το 92% των πειραματιζόμενών του, ενώ ο
wetterStrαnd στη Στοι(χόλμη ότι κατάφερε να υπνωτίσει
718 άτομα, ενώ απέτυχε σε 18!
Σημαντικό ρόλο σε έναν επιτυχημένο υπνωτισμό φέρει
επίσης και ο πειραματιζόμενος.Έτσι, αν και δεν υπάρχει
κάποια διαφορά μεταξύ διαφορετιιtών φυλών ή φύλων,
εντούτοις η πνευματική ικανότητα ενός ανθρώπου να
εστιάζει σε μεγάλο βαθμό σε ένα συγι(εκριμένο σημείο
κρίνεται απαραίτητη.
Γι' αυτό και περιπτώσεις υπνωτισμού ανθρώπων εν αγνοία
τους είναι σχεδόν αδύνατες, εκτός και αν έχουν ττροκληθεί
να εστιάσουν σε ιtάποιο σημείο δίχως να γνωρίζουν ότι
γίνεται προσπάθεια υπνωτισμού τους.

ΜΙΑ ΑΠΛΗ ΤΕΧΝΙΚΗ ΓΙΑ ΝΑ ΔΟΚΙΜΑΣΕΤΕ Η ΕΝΤΟΛΗ «ΞΥΠΝΑ!»

Μια σύντομη έρευνα στο διαδίκτυο Θα σας πείσει για το
χάος που κυκλοφορεί, σχετικά με το τι είναι ιtαι πώς μπο-
ρεί να πραγματοποιηθεί ο υπνωτισμός.
Προσωπικά, αναζήτησα και τελικά εντόπισα σοβαρές
ακαδημα.ι.κές μελέτες πάνω στο φαινόμενο, ώστε να σας
παρουσιάσω μία όσο το δυνατόν πιο αξιόπιστη μέθοδο,
όπως αι7τή που περιγράφεται στο ραρer Τ7ze ΡrJ.#Cj.ρ/es ο/
ΡsyCώ/οgγ του wίιιίαm ΙαmeS.
Σύμφωνα με αυτό, ο πιο απλός τρόπος υπνωτισμού είναι
ο εξής: αφήστε τον πειραματιζόμενο να καθίσει σε κάποιο
Τέλος, για να εξέλθει ένας πειραματιζόμενος από την
κατάσταση υπνωτισμού, αριtεί συνήθως κάτι απλό, όπως
ένα απότομο και έντονο «ξύπνα!». Επίσης, πραγματικά τα
πάντα μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως μέσο εξόδου ενός
ανθρώπου από την κατάσταση ύπνωσης, αρκεί να γνωρί-
ζει εκ των προτέρων ότι χάρη σε αυτά Θα ξυπνήσει.
Με λίγα λόγια, εφόσον ο πειραματιστής πει στον πειρα-
ματιζόμενο ότι όταν μετρήσει έως το 5 Θα ξυπνήσει, τότε
αυτός όντως Θα ξυπνήσει. Αν του πει ότι Θα ξυπνήσει μετά
το πέρας 5 λεπτών, τότε Θα το κάνει κ.ο.κ. έ5F
ΔΗΜΗΤΡΙΙΣ ΛΙΑΝΤΙΝΗΣ ΓραφειοτΑΣΟΣΧΑΛιοΣ

Ο ΤΕΑΕΨΤn ΌΣ

ΕΑΑΗΝΠΣ

q]ΙΛΟΣΟΠΟΣ
κqΊ
n Ιστορτ'ιι Πι'σω
qπό τον ΑινΊγμqτΊκό
ΤΟυ Θάνιιτο

«Θα πεθάνω, Θάνατε, όχι όταν το Θελήσειs εσύ,

ολλά όταν εγώ Θα Θελήσω.
Σε τούτn τnν έσχατn Ολική πράεn
δεν Θα γίνει το δικό σου, αλλά το δικό μου.
Παλεύω τnν Θέλnσή σου.
Παλεύω τnν δύναμή σου.
Σε ιtαταπαλεύω ολόκλnρον»
Δ. ΛιαντίνnS
 Ον Ιούνιο του 1998 ολόκληρη η Ελλάδα ΘΟρυβήθηκε από την

ΊΊ
περίεργη εξαφάνιση ενός καθηγητή του Πανεπιστη μίου Αθηνών,
που άφησε πίσω του μονάχα μια επιστολή, με την οποία ανήγγει-
λε το γεγονός.
Τα ΜΜΕ σχεδόν άμεσα προσέφεραν στο κοινό τους ρεπορτάζ
που προσπαθούσαν να δώσουν λύση στην παράξενη εξαφάνιση,
αλλά και την ίδια τη μυστηριώδη φύση του καθηγητή.
Για τη λύση του μυστηρίου η αστυνομία διέθετε ελάχιστα στοιχεία, όπως το
εγκαταλελειμμένο αυτοκίνητό του σε κεντριι<ό δρόμο της Σπάρτης και τη μαρτυ-
ρία ενός οδηγού ταξί, ο οποίος τον μετέφερε σε σημείο υπόδειξης του ίδιου.
Ο καθηγητής ήταν για τους περισσότερους από εμάς εντελώς άγνωστος, αλλά
από εκείνη τη στιγμή το όνομά του Θα αποτυπωνόταν με τρόπο ανεξίτηλο στη
μνήμη όλων μας: Δημήτρης Λιαντίνης.

ΠΟΙΟΣ ΗΤΑΝ Ο ΛΙΑΝΤΙΝΗΣ

Ο Λιαντίνης γεννήθηκε πριν από αιφιβώς 70 χρόνια, στις 23 Ιουλίου του 1942,
στο χωριό Λιαντίνα της Λακωνίας με το όνομα Νικολαιtάι<ος, το οποίο ιtαι άλ-
λαξε ορμώμενος από την ιδιαίτερη αγάπη ττου έτρεφε για το χωριό στο οποίο
μεγάλωσε.
Οι γονείς του Θεόδωρος και Πολυτίμη Νικολακάκου απολάμβαναν συχνά τις
επευφημίες των δασι<άλων του για την εξαιρετική του προσήλωση, την ιδιαίτερή
του ευστροφία και την πρόοδό του στα μαθήματα.
Το 1966 αποφοίτησε από το τμήμα Φιλολογίας της Φιλοσοφιιtής Σχολής Αθη-
νών. Από το 1968 μέχρι το 197Ο υπηρέτησε ως φιλόλογος στη Μέση Ει<παίδευση
στους ΜΟλάους Λακωνίας. Το 1970 έφυγε για το Μόναχο, όπου σπούδασε τη
γερμανιιtή γλώσσα, διδάσκοντας παράλληλα σε ελληνιι(ό σχολείο της περιοχής.
Στη Γερμανία έζησε μόνος, με πενιχρά χρήματα, με τα οποία προτιμούσε να αγο-
ράσειβιβλίαπαράναχορτάσειτηνπείνατου.Κατάτηνεκπαιδευτικήτουάδεια
τα έτη 1978~79 τταρακολούθησε στο πανεπιστήμιο της Χαιδελβέργης μαθή ματα
φιλοσοφίας, ενώ σι)γχρόνως δίδασι<ε για δεύτερη φορά στην ξενιτιά, σε εντεταγ-
μένο ελληνικό σχολείο της Γερμανίας.
Μέσα από ένα επίπονο ταξίδι προς τα έδρανα τοιι πανεπιστημίου, γεμάτο από
στερήσεις και επίμονη μελέτη των αντιιtειμένων του, της φιλοσοφίας και της αρ-
χαίας γραμματείας, ο Λιαντίνης έγινε αναπληρωτής καθηγητής της Φιλοσοφίας,
της Αγωγής και της Διδακτιι(ής των Ελληνικών Μαθημάτων στο Πανεπιστήμιο
Αθηνών.
Ποτέ του δεν κυνήγησε την ακαδημα.ι.κή του πρόοδο στα αξιώματα του πανε-
πιστημίου, επέδειξε όμως τεράστιο ζήλο για την ορΘή διδακτική, καθώς υπήρξε
ένας παραστατικότατος και αγαπητός δάσκαλος για ένα πλήθος ανθρώπων που
έτυχαν να μαθητεύσουν κοντά του.
Το 1973 παντρεύεται την Νιιtολίτσα Γεωργοπούλου και μαζί της αποκτά την
αγαπημένη τους Διοτίμα, τη γυναίιtα στην οποία αφιέρωσε το τελευταίο του
γράμμα...

«ΜΑΝΑ, ΕΧΩ zΗΣΕΙ ΠΕΝΤΕ zΩΕΣ!»

Την 1η Ιουνίου του 1998 ο Λιαντίνης εξαφανίζεται από το σπίτι του στη Ν. Κηφι-
σιά, στο οποίο διέμενε μαζί με την κόρη και τη σύζυγό του, καθηγήτρια Φιλοσο-
φίας του τμήματος Κοινωνικής Θεολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Στο γραφείο του, σε εμφανές σημείο άφησε μια επιστολή αφιερωμένη στην
Διοτίμα του, στην οποία ανέφερε ξεκάθαρα ότι «αφανίζεται αυτοθέλητα» και
με~γλαφυρό τρόπο έδινε τις τελευταίες του συμβουλές προς αυτήν για μια ζωή
δίκαιη και ενάρετη.
Για τους συγγενείς του η είδηση της εξαφάνισης υπήρξε συνταρακτική ι(αι από
εκείνη τη στιγμή ξεκίνησε μια αγωνιώδη πορεία με σκοπό την ανεύρεσή του.
Τα ΜΜΕ δεν παρέλειψαν να παρουσιάσουν και το δράμα της γηραιάς μητέρας
του καθηγητή, η οποία σε γνωστό τηλεοπτιιtό σταθμό υπήρξε αμετακίνητη
στην πεποίθησή της ότι ο γιός της δεν ευρίσι(εται πλέον στη ζωή. Σύμφωνα με
τη συνέντευξή της, ο καθηγητής την προετοίμαζε πολλά χρόνια για τη στιγμή
του Θανάτου του, λέγοντάς της χαραιtτηριστικά: «Δεν Θέλω να γεράσω» και
«Μάνα, έχω ζήσει πέντε ζωές!»
Στην εττιπόλαιη ερώτηση του δημοσιογράφου για το εάν ο Λιαντίνης «είχε σώας
τας φρένας», η μητέρα του υπήρξε κατηγορηματιι<ή: «Τα είχε τετρακόσια. Μου
έλεγε ότι ο Θάνατος είναι ένας γλυκός ύπνος. Δεν υπάρχει ιtόλαση και παράδει-
σος, μάνα. Εδώ είναι η κόλαση και ο παράδεισος!»
Με εξαιρετιι(ή στωιι(ότητα η περήφανη μητέρα μίλησε για την αγάπη του καθη-
γητή προς το βουνό Ταύγετο και την προσήλωσή του στα βιβλία...

mystery 23

Η αστυνομία, ιtαθώς και οι διάφοροι «αυτόκλητοι ντε-
τέι(τιβ» της δημοσιογραφίας, έτρεξαν στη Σπάρτη ι(αι
στον Ταύγετο για την ανεύρεση στοιχείων γύρω από
την εξαφάνιση του καθηγητή.
Στη διάθεσή τους ιtατείχαν μόνο την επιστολή που
άφησε στην Διοτίμα ιtαι τη μαρτυρία ενός αυτοκινητι-
στή: «Δεν είπε πολλά. 'Οταν τον ρώτησα με τι ασχολεί-
24 myStery
ται, μου είπε απλά ότι ήταν δάσκαλος».
Το ταξί τον άφησε σε ένα σημείο Ψηλά στο βουνό και
επέστρεψε πίσω στην καθημερινότητα. Οι ερευνητές
δεν πρόλαβαν να λάβουν υπόψη τους την ΓjGέ##α, το
τελευταίο βιβλίο του ιtαθηγητή, το οποίο αποτελεί και
την ουσιαστική λύση του μυστηρίου.
Το απόγευμα της 1ης Ιουνίου η σύζυγος ιtαι η κόρη του,
κατακεραυνωμένες από την ανάγνωση της επιστολής
επικοινωνούν με τον αδερφό του Λιαντίνη στη Λαιtω-
νία, ο οποίος παρέα με στενό του φίλο ανεβαίνουν στον
Ταύγετο ι(αι αρχίζουν μανιωδώς να Ψάχνουν για τα
ίχνη του καθηγητή. Η πρώτη έρευνα διαρκεί περίπου
τρεις ώρες.
Την επόμενη μέρα χωριανοί, φίλοι και αστυνομιι<οί με
τη συνδρομή ελιιtοπτέρων έπεσαν στη μάχη για την
ανεύρεση του Λιαντίνη. Η σωρός του έμελλε να βρεθεί
αρκετά χρόνια αργότερα, το 2005, όταν πλέον «είχε
φτάσει η ώρα».„
Η ΕΠΙΣΤΟΛΗ. . .
Την ημέρα της εξαφάνισης ο Λιαντίνης άφησε επάνω
στο γραφείο του ένα γράμμα αφιερωμένο στην κόρη
του, για την οποία έτρεφε μεγάλη αδυναμία
Σ' αυτό δεν παραδίδει ιtάποια ιtαινοτόμα διδασκαλία
προς την Διοτίμα, παρά της υπενθυμίζει τη διδαχή που
της προσέφερε όλα αυτά τα χρόνια: «Να ζήσεις απλά,
σεμνόπρεπα και τίμια, όπως σε δίδαξα», της γράφει με
αρκετή σαφήνεια.
Στην επιστολή φαίνεται ξειtάθαρα η επιθυμία του να
φύγει όρθιος, υγιής στο σώμα και στο πνεύμα ιtαι τονί-
ζει ότι αυτήν του την πράξη την ετοίμαζε από καιρό με
ιδιαίτερη προσοχή.
Μας ξεκαθαρίζει την πράξη του ως μια πράξη δια-
μαρτυρίας «για το κακό που ετοιμάζουμε εμείς οι
ενήλιιtοι στις αθώες νέες γενεές που έρχονται» ιtαι
καυτηριάζει τον τρόπο ζωής των σύγχρονων ανθρώ-
πων, Ο οποίος τρέφεται από το μέλλον των παιδιών
του. Μας δείχνει την αντίληψή του για αυτό που Fπι-
φυλάσσουν οι παρούσες γενιές για τιc rπώι ι,` ιtαι
φαίνεται σχεδόν να συνθλίβετυι ..,. ιj βάρος αυτής
της συνειδητοποίησης.
zητά από την κόρη του να προσέχει την αγαπημένη
του σύζυγο και μητέρα της, την οποία και χαρακτη-
ρίζει έναν υπέροχο άνθρωπο με βαριά, όμως, μοίρα.
ΤΟ γράμμα ποιJ έγραψε για εκείνη το πήρε μαζί του,
όπως έγραφε, προσθέτοντας ένα ακόμα ερωτηματικό
στο γρίφο...
Η Διοτίμα λαμβάνει την προτροπή, μαζί με τη ~mmΗgΗ
μητέρα της ι(αι τον τότε σύζυγό της, να
διατηρήσουν από κοινού τη σωφρο-
σύνη που επικρατούσε μέσα στον
οίκο του. Φαίνέται ότι ο δίκαι-
ος ιtόσμος που ονειρευόταν
ο ι(αθηγητής έπρεπε να
ΠΡαγματωθεί μέσα στο
ίδιο του το σπιτικό.
Η κόρη του επιβαλλό-
ταν, πάση Θυσία, να
διατηρήσει την ποι-
ότητα ιtαι την τάξη.
Αυτός έπρεπε να
ξεκινήσει την πορεία

του προς τον ακριβό Θάνατο του Οιδίποδα, στο τέλος
μιας ζωής αφιερωμένης στη μελέτη του Θανάτου. ..
«ΓΙΑ ΝΑ ΣΕ ΑΚΟγΣΟΥΝ, ΠΡΕΠΕΙ
ΝΑ ΤΟΥΣ ΣΥΝΤΡΙΨΕΙΣ ΤΑ ΑΥΤΙΑ!»
Ο Λιαντίνης άφησε πίσω του οκτώ φιλοσοφιιtά και
διδακτικά έργα, μια μετάφραση του αγαπη μένου του
Νίτσε και μια ποιητική συλλογή, η οποία όμως εκδόθη-
κε μετά Θάνατον από τους κληρονόμους του.
Το έργο του αποτελεί μια διαδρομή από την πρώιμη
συγκριτική σκέψη του νεαρού διανοούμενου προς την
κορύφωση της αποκρυσταλλωμένης φιλοσοφίας ενός
μεγάλου στοχαστή. Σε ολόκληρη αυτήν τη διαδρομή ο
Λιαντίνης αντιμάχεται με τις προι(αταλήψεις, χαράζει
καινοτόμες πορείες στη διδαιtτιι(ή ι(αι ρίχνει το βάρος
της σκέψης και της αγωνίας του στο Θέμα της παιδείας.
Ο καθηγητής για τους περισσότερους αναγνώστες του
λειτούργησε μέσα από το έργο του ως δάσκαλος. Με
αυτόν τον τίτλο, άλλωστε, αποκάλεσε και τον εαυτό
του, αποt(ρινόμενος στον οδηγό ταξί στην τελευταία
του διαδρομή προς τον Ταύγετο.
Προύπόθεση, όμως, για την ιδιότητα του δασκάλου
είναι η κατοχή αφενός της προς μεταδόσεως γνώσης,
και αφετέρου η διδαιtτιιtή, η ικανότητα εκάστου να
μεταδίδει.
Ο Λιαντίνης υπήρξε όντως ένας διδάσι(αλος με την
αι(ριβή αξία αυτής της έννοιας. Για τους μαθητές του
υπήρξε ο λαλίστατος και παραστατιι<ότατος αυτός
πομπός του λόγου, που τους γέμιζε με προβληματι-
σμούς. Όμως αυτό που οφείλουμε εμείς να αναγνω-
ρίσουμε στον Λιαντίνη, πέραν του μεγαλείου της
διδακτικής του, πράγμα που ο ίδιος μας κληροδότησε
με τα Ελλ7ι;tκά του, είναι ότι υπήρξε και ένας εξαιρε-
τικός μαθητής.
Και αυτό που συνηγορεί σε αυτήν τη διαπίστωση είναι
το ότι ενστερνίστηκε προσει(τιι(ά και εφάρμοσε την
προσταγή του δικού του αγαπημένου διδασκάλου -και
ίσως του μεγαλύτερου διανοητή της μεταχρι-
στιανικής εποχής- του Φρίντριχ Νίτσε:
«Για να σε ακούσουν, πρέπει να τους
συντρίψεις τα αυτιά».
Από τους πολλούς λόγους
που Θα έπρεπε να αναφέ-
ρουμε για να Θεωρήσουμε
τον Λιαντίνη ως αξιό-
λογο στοχαστή είναι
ακριβώς αυτός. Κα-
τάφερε ως φωνή και
ως πνεύμα να μας
συντρίψει τα αυτιά.
Καμία συνταγή
«ευπρεπούς»
συμπεριφοράς δεν κατάφερε να ι<άνει
τον Λάκωνα καθηγητή να μας απευθύνει
λόγο γλυκύ και εφησυχαστιιtό, αλλά λόγο
τραχύ, και ορισμένες φορές άκρως καταγ-
γελτικό.
Τόσο σκληρό, που σαν λάβρυς έπεσε στα
κεφάλια των αναγνωστών του ο σχολια-
σμός του για τις απαιτήσεις των Νεοελλήνων
απέναντι στους Βρετανούς στο Θέμα της επι-
στροφής των Μαρμάρων.
Ο «κλεφτοφουκαράς», όπως αποκάλεσε το Νεοέλλη-
να, δεν αξίζει να διεκδιιtεί τα μάρμαρα του Παρθενώνα.
«Ακούς ανα(δεια; Να μας ζητούν κι από πάνω τα ελγί-
νεια μάρμαρα. Ποιοί μωρέ; Οι χριστιανοχομε.[νήδες;»
είπε προσποιούμενος τον Ευρωπαίο σχολιαστή.
Ένα από τα πράγματα που αντλούμε από το έργο του
Λιαντίνη είναι η αντίληψή του για το Νεοέλληνα,
η οποία ίσως να αποτελεί και την πραγματική του
διάσταση, που ο ίδιος εύστοχα χαρακτήρισε ως «Ορτο-
ντόξ», ο οποίος περηφανεύεται για το «βαλκανιλίκι»
του ιtαι περιφρονεί την Αρετή.
«Στην πιο απλή διατύπωση, σημαίνει να 'σαι τουρκό-
γι]φτας και να ζητάς να σε βλέπουν οι άλλοι πρίγκη-
πα. Σημαίνει να 'σαι η μούμια των Μασταβά και να
ζητάς από τους Ευρωπαίους να σε βλέπουν ιδιοιtτήτη
της Ακρόπολης. Σημαίνει να σε Θωρείς λιοντάρι και
οι ξένοι να σε λογαργιάζουνε πόντικα,» μας έγραψε
στη Γκέμμα τόυ.
Ο δάσκαλος αυτός έθεσε ι(ριτήριο στους συγχρό-
νους του και τους διέιφινε από τους προγόνοι)ς τους,
συγιφίνοντας τον προσκυνητή με τον πολίτη και τη
μανδυλοφορεμένη γυναίκα του μοναστηριού με τη
Ψαινομηρίδα των ελληνικών πόλεων.
Έθεσε το κριτήριο που ξεχωρίζει τη σύγχρονη Ελλάδα
από αυτήν της αρχαίας πόλεως. Και σαφές, βέβαια,
ιtίνητρό του για αυτό υπήρξε η yιJώσ7.
ΕΝΑ ΕΡΓΆΛΕΙΟ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗΣ
Ο Λιαντίνης γνώριζε, ι<αι γνώριζε καλά, τι Θα πει Ελ-
λάδα -μια Ελλάδα ποι] δεν είναι ούτε γεωγραφική ούτε
εθνιιtή, αλλά ένα πλαίσιο ελgύθgρου πνεύματος και
πολιτισμού- και τι Θα πει Αρετή. Για αυτό, πριν προλά-
βει να νιώσει τη στέρηση της Αρετής, έφυγε ξεχειλίζο-
ντας από δαύτη.
Στην ιδιόμορφη γλώσσα του καθηγητή Θα μπορούσαμε
να πούμε ότι ο ίδιος κατείχε τα τμήματα του χρυσού
που διαπραγματεύεται ο Πρωταγόρας με τον Πλάτωνα
σε ιtάποιον διάλογο του δευτέρου, δηλαδή τα επί μέ~
ρους τμήματα της Αρετής. Και αυτό εμείς το αντλούμε
από το βίο του αλλά και από την ιtατάληξή του.
Σαν καλός μαθητής, όπως προείπαμε, έμαθε καλά ιtαι
έναν άλλο αγαπημένο του. Τον ίδιο τον Πλάτωνα που
αναφέραμε προηγουμένως.
Διότι μέσα από αυτόν έκανε κτήμα του το Μύθο του
Σπηλαίου από την Πλατωνική Πολ4τg/α ι<αι εμπνεύ-
στηι(ε από αυτόν.
Κατάφgρε να γίνει για όλους εμάς το «εξ αίφνης» που
περιγράφεται στο Μύθο, η αιφνίδια αυτή χτύπος, δηλα-
δή, που απελευθερώνει το δεσμώτη από τα δεσμά του.
Ο λόγος του για μερικούς από εμάς λειτούργησε ακρι~
βώς σαν το εξ αίφνης. Συνέτριψε τα αυτιά μας και τρο-
μοι(ράτησε το ιφιτιι(ό μας πνεύμα.
mystery 25
Οφείλουμε να παραδεχτούμε, λοιπόν, ότι το έργο του
Λιαντίνη σήμερα είναι ένα εργαλείο.Ένα εργαλείο σύ-
γκρισηςκαιαπελευθέρωσης.Αρκετάισχυρόνασπάσει
τα δεσμά του κριτιιtού μας εαυτού και να τον στρέψει
προς το Ψως.
Για αυτόν το λόγο αυτός ο δάσκαλος εξακολοιιθεί
ακόμακαισήμεραναπαραμένειενοχλητικός,καθώς
χαλάει την καθεστηκυία τάξη. Την πετιtχημένη αυτή
σιjνταγή που Θέλει το Νεοέλληνα υποταγμένο σε μια
πίστη και μεταφυσική υπό τη σκέπη του σταυρού και
του ράσου.
Ο βίος του Θα μπορούσε να χαρακτηριστgί σαν αγώ-
νας.Ένας αγώνας ενάντια στην ημιμάθεια, το σκοτα-
δισμό και τη δεισιδαιμονία, που εύκολα ανευρίσκεται
μέσα από τις σελίδες που μας άφησε.
Σχεδόνσεόλοτοέργοτουπεριγράφεταιηαμφισβή~
τησή του στην ορΘότητα της ιφατούσας διδαιtτικής,
καθώς και η αγωνία του για την κρίση των ιδεών. Και,
γιαναξεπεράσειαυτήντουτηναγωνία,μάςέδωσετην
Γκέ#α.Νατηνέχουμεκαινατηνστολιστούμε.

Η ΕΘΕΛΟΥΣΙΑ ΕΞΟΔΟΣ
Για ποιο λόγο, όμως, ένας τόσο σπουδαίος άνθρωπος
οδηγήθηι(ε στον Ταύγετο;
Η εθελούσια έξοδος του καθηγητή, που υπήρξε και
τοαγαπημένοτουΘέμα,ήτανκάτιμ8τοοποίοπολλοί
ασχολήθηκαν, αλλά περισσότερο επιπόλαια παρά ου-
σιαστικά.
Ο Λιαντίνης μάς είπαν ότι εξαφανίστηι« ι(αι αμέσως
γέμισαν οι φυλλάδες με Θεωρίες που πολύ απέχοιtν
από κάθε σοβαρή ερμηνεία μιας τέτοιας πράξης από
ένα φιλόσοφο.
Ο Λιαντίνης δεν άφησε κανένα αίνιγμα και καμιά ασά-
φεια πίσω του. Άφησε ένα Μύθο που, όπως κάθε Μύ-
Θος,χρειάζεταιτηναποκωδικοποίησηπουΘαοδηγήσει
στην αλήθεια.
Ο Μύθος αυτός περιγράφεται στην Γκέ##α και καμία
αναφορά δική μας δεν Θα επιχειρηθεί μπροστά στα
ίδια του τα λόγια, μιας και κάτι τέτοιο Θα αποτελούσε
μιααλλοιωμένηεικόνα,σαναυτήνπουπαρουσιάζουν
οι Θαυματοποιοί στο Σπήλαιο του Πλάτωνα.
Μιαμόνοσυμπλήρωση.ΟΛιαντίνηςμετηνέξοδότου
έπραξεκαικάτιάλλο.Έδωσετηναπαραίτητηώθηση
στοέργοτουγιαναφθάσεισεόλουςεμάςμεμεγαλείο
και Θόρυβο και να μην μείνει στις -ούτως ή άλλως-
υπολειτουργικές βιβλιοθήκες των πανεπιστημίων, και
καμία προσπάθεια υποτίμησης από τους κύκλους που
Θέλουν το σύγχρονο άνθρωπο ένα μη σκεπτόμενο ον,
να μπορεί να μειώσει το έργο του.
Ο Λιαντίνης αυτό που μας είπε, το αττέδειξε. Σε απά-
ντησή του προς το Γενικό Αρχίατρο του 4Ο1 Στρατιωτι-
κού Νοσοκομgίου, στην ερώτηση που τού υπέβαλε για
το εάν ο ίδιος φοβάται το Θάνατο, αυτός σeμνά απή-
ντησε:<<Ό,τιιtαινασαςπω,λείπειηαπόδειξη».
Ο Λιαντίνης, λοιπόν, δεν φοβήθηκε το Θάνατο! Και μας και το εξοχικό της οικογένειας, πολύ μακριά αττό τον
το απέδειξε περίτρανα με ένα Θάνατο Θαρραλέο, ακρι-
βό ιtαι σπάνιο.
Πουτελιιtά,Θατολμήσουμεναπούμε,ότιχαρακτηρί-
στηιtε με δυο κύρια στοιχεία της ελληνιστιιtής εττοχής
και των σχολών της, τις οποίες φαίνεται ο ίδιος να είχε
μάλλονυποτιμήσει.Τηνεπικούρειααπόσυρση,αλλά
και τη στωιιtή έξοδο!
Η ΩΙΆ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ
Το Πάσχα του 1998 ο Λιαντίνης συναντιέται με τον
αδελφικό του φίλο και συγγενή Παναγιώτη Νικολαιtά-
κο, «τον Παναγιώταρο, γιο και πατέρα του Ηρακλή»,
για να του δώσει μια σαφή εντολή.
Του υπέδειξε το σημείο που Θα ιtρυβόταν την ώρα που
Θα επιχειρούσε τηνΈξοδο ι<αι του επέβαλε να το κρα-
τήσειμυστικόγιαεφτάολόκληραχρόνια.Στηνπερί-
πτωση που συνέβαινε κάτι στον Παναγιώταρο, αυτός
έπρεπε να εξουσιοδοτήσει το γιό του Ηρακλή να φέρει
εις πέρας το έργο.
Στις 4 Ιουλίου του 2ΟΟ5, λοιπόν, ο Παναγιώταρος μαζί
με την Διοτίμα ιtαι το σύζυγό της ανεβαίνουν στον
Ταύγετο για την ανεύρεση των οστών του καθηγητή.
Εκείνη την μέρα ανοίχτηκε για πρώτη φορά η σπηλιά
που κρατούσε κρυφό το μυστικό του Λιαντίνη και
αποκαλύφθηιtαν τα οστά και τα αντικείμενα που τον
συντρόφευσαν τις τελευταίες του στιγμές.
Δίπλα του βρέθηκαν εφτά αμπούλες ι(αλίου αχρησι-
μοποίητες και τρεις άδειες καρτέλες Ηyρnοstedοn. Ο
ιατροδικαστής Φίλιππος Κουτσάφτης ήταν ι<ατηγο-
ρηματικός στο να αποιtλείσει το Θάνατο του Λιαντίνη
από Ηyρnοstedοn ή από κάποια άλλη χημική ουσία,
καθώς οι τοξικολογικές εξετάσεις στους ιστούς απέ-
κλεισαν κάθε τέτοιο ενδεχόμενο. Ο τελικός τρόπος
Θανάτοιj τοι7 ιtαθηγητή παραμένει αιtόμα ιtαι σήμερα
άγνωστος...
Ση μνήμη του οι συγγενείς του έστησαν ένα Σήμα
(Σ.Σ.: Τάφο) στις Κεχριές ΚΟρινθίας, όπου βρισκόταν
αγαπημένο του Ταύγετο, όπου προφανώς ήταν αδύνα-
το να στηθεί κάτι τέτοιο.
Στον τάφο του δεν υπάρχει σταυρός, απλά κοσμείται
με τη φράση «...έζησα την αλήθεια». Το Σήμα αναπα-
ριστάνει μια σπηλιά, για να Θυμίζει στον επισιtέπτη την
αγκαλιά που πρόσφερε ο Ταύγετος στον Λιαντίνη για
εφτά ολόκληρα χρόνια.
ΕΡΗΜΟΣ ΚΑΙ ΙΣΧΥΡΟΣ
Ο Λιαντίνης, λοιπόν, δεν «εξαφανίστηκε για άλλους
κόσμους», «δεν μετέβηκε σε ανώτερα κλιμάκια της
ύπαρξης», ούτε η υπόθεσή του χρήζει κάποιας παρα-
φυσικής ερμηνείας, όπως πολύ χυδαία έχει ειπωθεί
κατά καιρούς.
#Έ,ι :ιώ ι, =':.™ι„if+,'ι ι:hiΤ;ιΙ ι'"Ιι'„,
Ο μεγάλος αυτός στοχαστής επιχείρησε τηνΈξοδο
από τη ζωή στεκούμενος αντίιφυ του Θανάτου τη στιγ-
μή του απόλυτου μεγαλείου του. Μετά την Γκέ##α, το
στολίδι αυτό της Φιλοσοφίας, ο Λιαντίνης έπρεπε να
παραμείνει σιωπηλός, για να κραυγάζει αυτή πλέον
στη συνείδησή μας. Κάθε ήχος του από εκεί ιtαι πέρα
Θα ήταν απόηχος του τελευταίου του έργου. '0,τι είχε
να πει το είπε, και το μόνο που μένει είναι σε εμάς να
τον ακούσουμε.
Ο Λιαντίνης δεν Θυσιάστηιtε, Ούτε Θέλησε να φανεί
σαν μάρτυρας. Δεν ήταν καν μια κοινή πράξη διαμαρ-
τυρίας με φιλοσοφικό περιεχόμενο.Ήταν η συνειδη-
τοποίηση της ολοκλήρωσης μέσα από μια τεράστια
διαδρομή που επέφερε εντυπωσιακούς ι<αρπούς. Αν
και ήξερε ότι η πράξη του αυτή Θα τραβήξει τα βλέμ
ματα, δεν επιθυμούσε την προβολή της. Δεν έψαξε ισχυρών, την αλλοίωση της πραγματικότητας. Μέσα
ποτέ για οπαδούς, καθώς δεν έβλεπε τον εαυτό του από το έργο του Λιαντίνη το άτομο απελευθερώνεται,
σαν καθοδηγητή. Υπήρξε η απεγνωσμένη φωνή της εκτινάσσοντας από πάνω του τα εντυπωμένα Ψεύδη
λογιι(ής σε έναν κόσμο βουτηγμένο στην αμάθεια ιtαι που του επέβαλε η ι<αθεστωτιιtή παιδεία.
την εξατομίκευση. Η σύγκρουση της λογιι(ής με το Ψευδές στο έργο του
Για τον Λιαντίνη γράφτηκαν και Θα γραφτούν ακόμα Λιαντίνη είναι σφοδρή και βίαιη, και ο αναγνώστης
πολλά. Όσο εμείς Θα κοιτάζουμε το μυστήριό του απο- ίσως λυγίσει από την τρομακτιιtή αυτή διαμάχη. Σε
κομμένο από το έργο του, Θα παραμένουμε γεμάτοι κάθε περίπτωση, όμως, Θα βγει αλλαγμένος από αυτήν
ερωτηματικά και λανθασμένες αντιλήψεις. τη μελέτη, μετρώντας ενδεχομένως τα ανεξίτηλα ση-
Αυτό που μπορεί να προτείνει ο γράφων σε αυτή την μάδια που Θα του αφήσει το ταξίδι του στην Γκέμμα.
περίπτωση είναι η εις βάθος μελέτη αυτού του σπάνιου Τον ακριβό Θάνατο του Λιαντίνη ίσως να μην τον κα-
έργου που άφησε ο καθηγητής πίσω του. ταλάβουμε ποτέ πλήρως. Μπορούμε, όμως, να κατα-
Μέσα από αυτό Θα αντιμετωπίσουμε τις προκαταλή- ` νοήσουμε το Λόγο του, μιας και μας είναι χρήσιμος όσο
Ψεις ιtαι τις ιδεοληψίες μας, Θα συγκρουστούμε με τη ποτέ. Στο μακρύ ταξίδι που επέλεξε ήτανε πάντα έρη-
δεισιδαιμονία και τους φόβους μας και, τέλος, Θα αντι- μος ιtαι ισχυρός, με μια μοναξιά σύμμαχο στη μελέτη
μετωπίσουμε τον ίδιο μας τον εαυτό, παιδί μιας εποχής του Θανάτου. Αν μπορούσαμε, σαν κοσμιιtό αστείο, να
που δεν αφήνει χώρο στους φιλοσόφους. τον ακούσουμε για μια και τελευταία φορά ίσως να μας
Η μελέτη του έργου του είναι μια πράξη ριζοσπαστική, έλεγε: «Να ζήσετε απλά, σεμνόπρεπα και τίμια, όπως
ιtαθώς επιφέρει τη ρήξη με το ι(υριότερο όπλο των σαςδίδαξα...»fΓΞΈ
 ΗΠ'μ"' "ι, ι~LΕ„Η;',:t'ι

η Αίτνα ξέβρασε το χάλκινο πέδιλο του Εμπεδοκλή.

σε ένα βουνό ιtαι μια σπηλιά;Έχουν γραφτεί Δεν ήταν, όμως, απλά ένα σανδάλι, παρά το αχνάρι
πολλά γι' αυτό το Θέμα, που συνδέουν την που τύπωσε το τέλμα του ήρωα πάνω στην ττέτρα του
Τι έκανε τον Λιαντίνη
επιλογή να rελε4ώσει
του καθηγητή τη ζωή του
με την πυραμιδική καιρού, ιtαι ο φιλόσοφος έγινε «πρίγκιπας που μετα-
όψη του Ταύγετου, με το μυστηριώδες φως που εμ- στοιχειώθηκε μέσα του η ύλη σε λάμψη».
Γι' αυτό ο Λιαντίνης σκαρφάλωσε τον Ταύγετο, για να
φανίζεται στον Προφήτη Ηλία, με αόρατες Πύλες και
άλλα ευφάνταστα και γοητευτικά. σφραγίσει τη διδασκαλία του και να ιtάνει πράξη τη
Για να καταλάβουμε, όμως, τον Λιαντίνη, πρέπει να μεταμόρφωση -αυτό είναι το μυστικό του βουνού...
τον προσεγγίσουμε φιλοσοφικά. Και όλα τα στοιχεία
που χρειαζόμαστε βρίσκονται στα κείμενά του. ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΒΟΥΝΟ
Είναι στην rκέ##α, ιtαι πιο συγκεκριμένα στο Εδώ Στις μυθολογίες των αρχαίων υπάρχουν μυριάδες ανα-
Λ4εσολόyy4.J όπου ο μεγάλος φιλόσοφος αναλύει την φορές σε βουνά, όπου πραγματοποιείται μια κάποια
ανάβαση σε ένα βουνό ενός άλλου σπουδαίου άντρα, μυστική μεταμόρφωση. Τα βουνά αυτά δεν μπορεί να
του Εμπεδοκλή, που το 435 π.Χ. ανέβηκε την Αίτνα τα εντοπίσει κανείς στη γεωγραφία του κόσμου μας,
ιtαι πήδηξε στον ενεργό κρατήρα της. ενώ όταν τα ονόματα ταιριάζουν με γνώριμες περιο-
«Το πήδημα του Εμπεδοι(λή στη μήτρα του Χάους,» χές, αυτό συμβαίνει γιατί αποτελούν ε4'δωλα εκείνου,
του πρώτου Ιερού Βουνού, που ορΘώνεται στα άχρονα
γράφει ο Λιαντίνης «άγγιξε την πιο ανθρώπινη πράξη
που έπραξε άνθρωττος. Γιατί; Γιατί εκεί και τότε παί- πεδία των Θεών.
χτηκε στα ζάρια το αρχέτυπο, και όχι το παράδειγμα.
Πώς; Το πώς μας το άφηιtε αίνιγμα και δώρο».
Ποιο είναι το αίνιγμα του Εμπεδοιtλή; Η ιστορία εδώ
συμπληρώνεται από τον Σοφοκλή, σημειώνει ο Λι-
αντίνης, που τραγούδησε το πήδημα του φιλοσόφου
με τον Οtδ4'ποδα σ7ον JίολωιJό. Βλέπετε, στο τέλος της
τραγωδίας, ο τυφλός γιος της Ιοκάστης, που έκανε τη
μάνα του γυναίκα του, χάθηκε μέσα σε μια λάμψη, δί-
χως ι(ανείς να γνωρίζει το τι ακριβώς συνέβη!
«Θα δοι(ιμάσω να πορευτώ τον ακριβό Θάνατο του
Οιδίποδα,» έγραψε ο ιtαθηγητής στην τελευταία του
επιστολή, ενώ κλείνει το 9ο κεφάλαιο της Γκέ#α με
την αναφορά στο Θρύλο, που λέει πως ένα χρόνο μετά
 Ένας από τους αγαπημένους μου μύθους, λοιπόν, που
αφορά 1(αι περιγράφει τόσο όμορφα την ιδέα του Μυ-
στικού Βουνού, είναι αυτός που διηγούνταν οι αρχαίοι
ιερείς της Αιγύπτου, σύμφωνα με τον οποίο, όταν ακό-
μη ο t(όσμος δεν ήταν αυτό που ξέρουμε σήμερα, όλα
ήταν ένας ωιtεανός, ο Νου.
Και τότε ξαφνιιtά, μέσα από τον πυθμένα, υψώθηιtε
ένα λόφος, η πρωταρχική στεριά που είχε σχήμα πυρα-
μιδιι(ό. Αυτός ήταν ο βράχος μπεν μπεν ιtαι πάνω του
στάθηιtε ο Ατούμ, που γέννησε τους Θεούς και όλα όσα
γνωρίζουμε τώρα.
Ομοίωμα αυτού του πρωταρχιιtού λόφου φύλαγαν οι
αρχαίοι ιερείς στην Ηλιούπολη, σ' ένα ειδιιtά διαμορ-
φωμένο χώρο, ώστε οι πρώτες αχτίδες του'Ηλιου να
χα.ι.δεύουν τη συγκεκριμένη πέτρα κάθε μέρα.
Ο λόφος αυτός αποτέλεσε το πρότυπο για τους οβε-
λίσκους, όπως φυσικά ιtαι για τις πυραμίδες, που δεν
ήταν απλά τάφοι, αλλά αναπαραστάσεις της ι(οσμο-
γονίας και χώροι μύησης στα μυστήρια των Θεών του
Νείλου.
Παρόμοια, οι πυραμίδες στη Μεσοποταμία, στην Κίνα,
στην Αμεριιtή αλλά και σε κάθε άλλο τόπο ήταν ομοι-
ώματα του Ιερού Βουνού, στο οποίο ο κάθε πολιτισμός
αποδίδει διαφορετικό όνομα: Μερού για τους Ινδούς,
Ταμπόρ για τους Ιουδαίους, Όλυμπος για τουςΈλλη-
νες, Αμπιέγκνους για τους Ροδόσταυρους...
ΤΟ ΡΟΔΟΣΤΑΥΡΙΚΟ ΟΡΟΣ
ΤΟ Αbίegnυs ΜΟns είναι μια πολύ ειδική περίπτωση
που επιδέχεται δικό του άρθρο! Με βάση πάντα τη
Ροδοσταυρική μυητική μυθολογία, την οποία δίδασκε
το Ερμητικό Τάγμα της Χρυσής Αυγής, στο κέντρο της
Γης βρίσκεται ο τάφος του περιπλανώμενου φιλοσό-
φου Χριστιανού Ροδόσταυρου, στο 'Ορος των Σπηλαί-
ων, το μυστιιtό βουνό Αμπιέγκνους.
Το όρος αυτό είναι το ΜοnS ΡhίιοsΟρhοrυm της αλχη-
μείας, η μεταφυσική μήτρα που στον παλαιό Αιώνα του
Θνήσιtοντος Θεού Όσιρι αποκάλυπτε τα μυστικά του με
τη μαγική φόρμουλα L.ν.χ.
Σήμερα η φόρμουλα αυτή δεν είναι το επίκεντρο της
φιλοσοφίας -όπως παλιά ο απώτερος στόχος των
μυστών ήταν η σφαίρα Τίφαρετ στο Καμπαλιστικό Δέ-
ντρο της Ζωής- παρά η Μπίνα!
Αντίστοιχα, το Αμπιέγ1tνους, το όρος των μυη μένων,
είναι ταυτόσημο με την Σιών, το Ιερό Βουνό του Θεού,
η Πόλη των Πυραμίδων υπό τη Νύχτα του Πανός, και
η φόρμουλα των μυστηρίων της είναι η Ν.Ο.Χ.
Κατανοώ πως όλα αυτά είναι μάλλον δυσνόητα σε
όσους δεν είναι οικείοι με την Καμπαλιστιι(ή ορολογία.
Αν Θέλετε, όμως, να μάθετε περισσότερα για το Θέμα
αυτό, μπορείτε να ανατρέξετε ίσως στο πιο σημαντι-
ι(ό βιβλίο απο1(ρυφισμού που γράφτηκε τα τελευταία
χ:ρόΝια,τοΙnίtίαtίοnίntheΑeοnοftheChίιdτου|.D.
Gυnther.
ΓΕΦΥΡΑ ΜΕ ΤΟΝ ΟγρΑΝΟ
Για να ι<ατανοήσουμε, τώρα, καλύτερα την ιδιαίτερη
σημασία που έχει το Ιερό Βουνό για τις εσωτερικές
επιστήμες, Θα πρέπει να εξετάσουμε τα συμβολιιtά του
γνωρίσματα, που είναι τρία: το ίjΨος, το βάθος και το
σ7#ε4'ο της ένωσης. Κάθε βουνό αποτελεί μια γέφυρα,
που σαν τη σκάλα του Ιαιtώβ, ορΘώνεται ιtάθετα από
τα οριζόντια δεσμά του κόσμου που μας περιβάλει,
αναζητώντας να αγγίξει το στερέωμα. Έτσι ο ορειβάτης
δεν είναι παρά ένας προσκυνητής, που κατευθύνεται
για να βρει το Θείο μέσα από μια σειρά από Ψυχοσω-
ματικές δοκιμασίες, που αφυπνίζουν τις λανθάνουσες
δυνάμεις του και επαναπροσδιορίζουν τη σχέση τΟυ με
τον εαυτό του.
Στην πορεία, βέβαια, και καθώς ο διαβάτης απομακρύ-
νεται από την Ψευδή ζώνη ασφάλειας που του παρέχει
ο πολιτισμός, συναντά μια σειρά από παραδοξότητες,
όπως υπερφυσιιtές παρουσίες, απόιtοσμες δοκιμασίες
και παράξενα τέρατα -όλα σημάδια του μεσόκοσμου
που, σαν τα όνειρα, διαχωρίζουν το πραγματικό από το
αληθινό!
Και ιtάπου εκεί ο ορειβάτης Θα ανακαλύψει τη δεύτερη
διάσταση του βουνού, αυτή του βάθους...
Η ΣΠΗΛΙΑ ΤΗΣ ΠΕΡΣΕΦΟΝΗΣ
Τόσο στους παλιούς Θρύλους ιtαι στα παραμύθια όσο
και στην ερμητική αλχημεία, τα βουνά περιγράφονται
πάντα ως κούφια, με τεράστιες σπηλιές, γεμάτες από
Θησαυρούς ιtαι άλλα Θαυμαστά.
Στο σημείο αυτό Θα πρέπει να Θυμηθούμε το σπήλαιο
με τις δυο πύλες του Πορφύριου (mysfery τ. 82), το
σπήλαιο με τις σκιές του Πλάτωνα και τόσα άλλα πα-
ραδείγματα που όλα περιγράφουν το Άδυτο, δηλαδή τη
μήτρα της Θεάς όπου τελούνται τα μεγάλα μυστήρια.
Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, που ο κύριος του Κάτω
Κόσμου είναι ο Πλούτωνας, που σημαίνει πλούτος ή ο
Άδης, που πάντα τα καλά ειδέναι, δηλαδή αυτός που
γνωρίζει καλά ιtαι σε βάθος όλα τα ωραία πράγματα,
όπως μας εξηγεί ο Σωκράτης στον Πλατωνικό Κρατύλο!
Εκεί, λοιπόν, μέσα στα υποχθόνια πεδία της Περσεφό-
νης, ο προσκυνητής ι(αλείται να συλληφθεί εκ νέου.
Όσο δε για το σημείο. . . στην ιtΟρυφή, ή πιο σωστά,
λίγο πιο χαμηλά, εκεί όπου ο ουρανός αναμιγνύεται με
Την ανυψωμένη γη, βρίσιtεται το σημείο ένωσης των
αντιθέτων, όπου ο άνθρωπος συναντά τον Θεό και ο
Θεός αναγνωρίζει το πρόσωπό του στον άνθρωπο.
Εκεί, σ' αυτήν την κορυφή του αχίs mυndί, τελείται το
ύστατο ηλιαιtό μυστήριο, Θυμίζοντας για αι(όμη μια
φορά το μυσταγωγικό γνωμικό «Κάθε άντρας και κάθε
γυναίκαείναιένααστέρι»...tΞΞ;
 Εi_
ΗΕi Ηi 5ΗΕΗ * Ξ Υ
.π

i
ΗΕiiΒ-Εi Η_= Ξ'
Ξί Η

ίς

Εi ΒΕΞ] Ε] ίΕ ΕΞ ΕΞ ii Εi LΙ i = Ε Ξ = Ι ΖΙ Η
Cl:λsξ.=5L

ΕΞi Β
-c+_Ξ-Σ±`Ξ#

ΙΕΕ ΕΞΞΙ I___`_--`

ΕΗΕΗ ΕΕ ω ---\

ΕΞΞ ]
ΘΕΙ Ε

ΙΙΞΓΙ
-Ξ '§eS. i:8t =ΙΒΟ+ ΕΙ-ΕΕ.
πi
ωπ Ε Ε
J=ςιfέ

Ε_1d

ΒDυ
Ι+ΓfΓ

++
Ξ%χ3Ξ
.Ε Ε

ΕΞ Ξ
?
ιΓ ,Φ.jί`Γ Ι_,Γ ,Γ:;t*#nΕι Ε-

Jύ.,
ΒίΈψέΈΓΕΕΓι]!'*,[Η
ΕΕ

-<Ξsί =Ξ Δjι`t;.
ΕΞ]Ε \
Ξ`Ξ ΕiΕ Ε

ΕΞ]Ε ΙΙΙΙΙ-

ςa#Ξs_;,jΔΓi<ΞaΞi€6&ίL^

ιΕ= Ει= Ε

Γέ Γί+`ψ χπm γ+LFr+;Ξ}ΕΕ

`=J-,`σΞ#§)
Ε

ψΞt= Ξ ..Ε

=ΘΕΘii Ε.
-J-

-
'1Ι λπwΙ[-
i+C±
-++.ΕΕ
iπ Ί-ΕΕΕ]
i
έ`t
Εil η*-Ξ `}

Ηj=m

Ε
ΤΞΞt
ΙΗΠHΠ.Υ+\ι`ιί
•ΕΗΙ= ίΕΗmΕΞ=+. -Έ ΞίδFΗ
-.Ι

ΕΗΕ!ΉiΗ .- Ε
ΕΕi
Ε ύ#$--
-ΗΓ •,.,1 Ηi .Ε

ΙΕ
Γ,Ξ f

ΙΙ ΙΕΕΗ ΙΕΈ •11

ΕΙ ΒΕ=iαΞ!βΕ,

=Ε-i
_:_,___:

Ι .Ε ΗπΗ ΕΕΙ Ξ`t=ΞrΈΞ- ήΈ υΞ.

ΕΞΞ ]
`Ι+FΞί
EΞΕ$ΣΞ2
ΙΒΗJΙ
ΕΕ ΊΕΕi=ΗΕ -

ίσ!iαg{ίΕiα H=i ίΗΈΕΗ"i Ηα

gΗΕΗ +L ΗΕΕFiΕΕΗ
ΘΗ1. ΕΕ
ΙΗ.Ε
1ΕΕ
ψέ .-iΒ=
ΗΒiΕ

_Ξ+-
ΕΙ
Ιίπ πΙ #3*
Θ.

1Ι
iΕ=-Η
...Τ7-ε-±ΗΘ
ΕΕΕΕΒΗΕ ΙΙ=
-`.+++

ΗiΕΕl !_Ε:iΕ
D-Ε
Τg™ξΞ™ !mp-=Η
Η.Ε= [.Ε f`Ξ{ίΞξ{3±Ξ Ε?Γg=a;*j€\Γ Ι
Ι

ΕΙ
#ΕΘD

.ΟiΕ ΞΕi Ι !h.

ΕΙ Η
.ΙΕΗ

Η
ΗΙΙΙ

ΙΙ1 ΙΙΙ.. .
+++
Ε Ε. }Ξ±}

ι ΓΙΕθΙΕι:~ί&~= ._Jg

ΘΓΓ,

α α- +Ι Ξ, Η Θρ
ΒI
\ ΕΗ
\--- ?
Η Η
α
+" `)_$* _--_'~δ
Η(®mΘα(
Ψξ*χί:`Υ`J^.λΥ
 ο Νοέμβριο του 2011 κυκλοφόρησε για πρώτη φορά ένα από τα
σημαντιι(ότερα βιβλία του μεγάλου συγγραφέα επιστημονικής φα-
ντασίας Ρhίιίρ Κ. DίcΚ.
Πρόκειται για το Ε#egesz.s, ένα έργο 1.000 σελίδων ττερίπου, όπου ο

ΤΤ
γνωστός συγγραφέας προσπαθεί να εξηγήσει το νόημα όλων όσων
του αποκαλύφτηκαν το 1974, μια χρονιά που Θα τον καθορίσει για
το υπόλοιπο της ζωής του.
Με το βιβλίο αυτό αναδεικνύεται μια άγνωστη
πλευρά του DίcΚ, αυτή του φιλοσόφου ιtαι του μυστικιστή. Βλέπετε, για
τους περισσότερους από τους φανατικούς αναγνώστες του ο DίcΚ δεν ήταν
τίποτα περισσότερο από ένας φουτουριστής, που ναι μεν κοσμούσε τα έργα
του με μεταφυσιιtούς προβληματισμούς, αλλά κατά βάση αρέσκονταν στην
πολιτική και ιtοινωνιιtή κριτική.
Άλλοι πάλι, έχοντας γνωρίσει τον DίcΚ μονάχα μέσα από τις κινηματογραφι-
κές μεταφορές των βιβλίων του (ταινίες που δεν είναι πάντα πιστές στο αρχι-
κό κείμενο!), Θα τον Θυμούνται από τη νουάρ ατμόσφαιρα του Β/αcJe Jζ##w
(1982), τις scί n περιπέτειες Γοfα/ J?eCα// (1990) ιtαι Λ4Ζ.#οrί.έy Jζφοrf (2002),
την παράδοξη Ψυχεδέλεια του Α sCά##er DCzrΚ/γ (2006), ενώ -αν είναι ιtάπως
πιο «Ψαγμένοι»-Θα έχουν ανακαλύψει το j?αάι'ο free Α/bemΖύfά (2010), από
όπου ίσως Θα έχουν αντιληφθεί τη βαθιά υπαρξιστική σκέψη του DίcΚ.
Διότι αυτό που απασχολούσε περισσότερο από όλα τον DίcΚ ήταν η γνώση
της πραγματικότητας. Δικαιολογη μένα, λοιπόν, πολλοί τον χαρακτή ρισαν
«σύγχρονο προφήτη του Γνωστικισμού».„

ΤΙ ΕΙΝΑΙ Ο ΓΝΩΣΤΙΚΙΣΜΟΣ;
Ο Γνωστικισμός είναι ένα όνομα που αποδίδεται σε πολλές χριστιανιιtές
σέκτες, οι οποίες έδιναν έμφαση στο να λάβει κάποιος τη «Γνώση» (τη Θε.ι.ιtή
γνώση της αληθινής πραγματικότητας) προκειμένου να σωθεί.
Μια πολύ γενική σύνοψη μάς λέει πως, παρ' όλο που Θεωρούσαν τους εαυ-
τούς τους Χριστιανούς, οι Γνωστιιtοί διέφεραν από τους Ιουδαίους και τους
Καθολιιtούς, καθώς πίστευαν πως αυτός ο κόσμος είναι μια ελαττωματιιtή
παγίδα, την οποία κατασκεύασε ο δεσποτικός Δημιουργός που σφετερίστηκε
τη Θέση του Θεού.
Με την επέμβαση, όμως, του σωτήρα Ιησού και της νύφης του, της Σοφίας, οι
Γνωστικοί ήλπιζαν να επιστρέψουν μετά Θάνατον στο υψηλότατο Πλήρωμα
και να ενωθούν με τον αληθινό Άγνωστο Θεό.
Αυτή είναι η στάνταρ περίληψη που Θα ακούσετε για το Γνωστικισμό. Αν,
ωστόσο, δει κανείς το Θέμα ευρύτερα, Θα αναιtαλύψει πως υπήρχαν πολλοί Γνωστιιtισμοί και
πολλές «Γνώσεις», ιtάποιες από τις οποίες προύπήρχαν του Χριστιανισμού και κάποιες που
ήταν ανεξάρτητες από αυτόν.
Η Γνώση, ως συνώνυμο της φώτισης και της μυστικιστιι(ής ένωσης, είναι για παράδειγμα ανά-
λογη της mαrίfαh (Αράβιι<α) ή της ίrfαn (Περσικά) στο Ισλάμ.
Ωστόσο, ενώ υποθέτουμε πως η κατάσταση συνείδησης που ορίζεται με τον όρο «Γνώση»
είναι προσβάσιμη σε όλοι)ς (τουλάχιστον Θεωρητιι<ά), δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι πως
όσοι χρησιμοποιούσαν τον όρο αναφέρονταν στο ίδιο πράγμα.
Για παράδειγμα, η Γνώση των Σούφι μυστιι(ιστών δεν περιλαμβάνει καμιά παραδοχή της
ύπαρξης ενός Δημιουργού ή ενός Ψεύτικου, κατώτερου Θεού.
Στην πραγματιι<ότητα, το tαwhίd, η Ενότητα του Θεού και της Δημιουργίας Του, είνcu μια
τόσο βασική παραδοχή του Ισλάμ, ώστε μια πνευματική συνειδητοποίηση που Θα παρέπεμπε
σε μια αρχή υψηλότερη από το Δημιουργό Θα απορριπτόταν άμεσα ως αυταπάτη.
Από την άλλη, πολλοί γιόγκι Θα συμφωνούσαν με τους γνωστικούς πως ο ιtόσμος είναι ένα
πέπλο ή μια ψευδαίσθηση (mCzyα στα σανσκριτικά) και πως υπάρχει ένας Απόλυτος Θεός
πίσω ή πάνω από τους κατώτερους Θεούς.
Λίγοι γιόγιtι, ωστόσο, Θα μοιράζονταν το γνωστικό συμπέρασμα πως κάτι τέτοιο αποτελεί ένα
εγγενές σφάλμα του σύμπαντος.

ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΓΝΩΣΗ;
Ποια ακριβώς είναι η φύση της Θε.ι.κής Γνώσης, που αναζήτησαν οι Γνωστιι<οί και άλλοι μυστι-
ιtιστές; Είναι αδύνατο να την περιγράψουμε επακριβώς, εξαιτίας της φύσης αυτής της αναιtά-
λυψης, η οποία τοποΘετείται πέρα από το λόγο.
Ο Frίthjof Schυοn αναφέρεται στη Γνώση ως τη «συμμ€τοχή μας στην οπτιι(ή του Θε.ι.κού Υπο-
κειμένου το οποίο, με τη σειρά του, είναι πέρα από τη διαχωριστική πολικότητα αντικειμένου
ιtαι υποι<ειμένου».
Ο G.Ε.Η. Ραιmer, από την πλευρά του, αναφέρεται σε αυτήν ως «Σοφία αποτελούμενη από
Γνώση ι(αι Αγιότητα» ι(αι υπογραμμίζει τη διάιtριση «ανάμεσα στη γνώση που αποι<τά ο συ-
νηθισμένος λογιιtός νους και την υψηλότερη Γνώση, που προέρχεται από τη διαίσθηση της
Νόησης, όπου εννοούμε τη Νόηση όπως ο Πλωτίνος ιtαι ο Εcκhαrt».
 Με άλλα λόγια, η Γνώση -σύμ-
φωνα με αυτόν τον ορισμό~
είναι μια εμπειρική yιJώσJ7, η
οποία προέρχεται από την επέ-
ιtταση της συνείδησης του Γνω~
στικού στο επίπεδο της Θε.ι.κής
Νόησης, όπου η ψευδαίσθηση
του ξεχωριστού εαυτού (Εγώ)
αφανίζεται -τουλάχιστον προ-
σωρινά-στην απέραντη οπτική
του Υψηλότερου Εαυτού.
Μια τέτοια κατάσταση, φυσιι(ά,
δεν μπορεί να κρατήσει επ'
άπειρον. Ό,τι ανεβαίνει, ιtατε-
Έχοντας ανέλθει σε τέτοια ύψη,
ωστόσο, το Εγώ -που ανασυντί-
Θεται ιtατά την κάθοδο-επηρε~
άζεται μόνιμα. Τώρα yνωρJ'ζέ4
τη Θέση του στο κοσμικό σχέδιο των πραγμάτων.
Επίσης, τέτοια Γι/ώσ7 δεν μπορεί να επιιtοινωνηθεί
εύκολα στους άλλους, εν μέρει επειδή τα ιtΟινά σημεία
αναφοράς είναι ελάχιστα και επειδή ιtάθε απόπειρα να
περιγράψουμε την εμπειρία είναι σίγουρο πως,Ρα τη
μειώσει ιtαι Θα τη γειώσει.
Αυτοί, λοιπόν, που έχουν ευλογηθεί με Γνώση χρησι-
μοποίησαν πλάγιους τρόπους για να μεταδώσουν το
άφατο: ποίηση αντί για πρόζα, μύθους αντί για ξεκά~
Θαρη ανάλυση, παραδοξολογικές εκθέσεις αντί για
δηλώσεις.
Υπάρχει, όμως, ιtαι κάτι άλλο...
`Π.9ΙΩΕD4ΠΩΕΕL
ΝΑ ΚΕΡΔΙΣΕΙ ΤΗ ΓΝΩΣΗ;
Υπάρχει ένας ακόμα παράγοντας, ο οποίος συνεισφέ-
ρει στον πολλαπλασιασμό της Γνώσης και του Γνωστι-
ιtισμού: ενώ η εμπειρία της Γνώσης μπορεί να είναι μη
ιστορική, δηλαδή πέρα από τον τόπο και το χρόνο, ο
ίδιος ο Γνωστικός προφανώς δεν είναι.
Ένας Θιβετανός Βουδιστής στις πλαγιές των Ιμα-
λά.ι.ων, που Θεωρεί τη μετενσάρκωση δεδομένη και
πιστεύει σε πολυάριθμούς Θεούς, δεν πρόκειται να
ντύσει τη γνώση του στα ενδύματα ενός Σούφι μου-
σουλμάνου της Ανδαλουσίας, που πιστεύει σε μια ζωή
ιtαι έναν Θεό -και το αντίθετο.
Ένας Γνωστικός, του οποίου η ιστορική περίοδος και
το πολιτισμιιtό περιβάλλον διαπνέεται από πόλεμο
και καταδιώξεις, είναι πιΘανό να αφήσει τις
συνθήκες να διαποτίσουν τη μετά-γνωστι-
ιtή του εξήγηση της πραγματικότητας.
Μπορεί να υπάρχει μια υψηλότερη πΡαγ-
ματικότητα πέρα από συγκρούσεις και βία,
την οποία βιώνει στη Γνώση, αλλά η μυθιι(ή
του εκδοχή του ταξιδιού προς την Αλήθεια
μπορεί να περιγράφει μια σι(ληρότερη
μάχη από ότι σε άλλη περίπτωση.
Τέλος, πρέπει κανείς να λάβει υπόψη του
την προσωπι1<ότητα 1(αι την Ψυχολογική
κατάσταση του Γνωστικού. Σε
φής, μιας καλής
είναι πιΘανό να οδηγήσουν
εν ισχυει
καταστασεις
m.ΗJψ βέ1.ύ,α~Ψνειευ-
#:εςΞΞξΞ_,λΈγ*πΞ
ροiiΩ`§ιέλjιΨ,φλλάiΗΦ
περιπτώσεις, η μετά Γνώσης κατανόησή
του για το πραγματικό μπορεί να είναι
επηρεασμένη από τη δική του νευρωτι-
κή προδιάθεση.
ΤΟ οποίο μας φέρνει πίσω στον Ρhίιίρ
Dίcκ...
Η ΘΕ.ΙΚΗ ΕΙΣΒΟΛΗ
Το Φεβρουάριο του 1974 ο DίcΚ ζούσε
στο Fυιιertοn της Καλιφόρνια, μια
άσημη πόλη στο Οrαnge Cουnty. Είχε
αφήσει τη Βόρεια Καλιφόρνια μετά
από μακροχρόνια παραμονή, φοβού-
μενος για τη ζωή και τη λογιιtή του.
Είχε αναμιχθεί σε μακροχρόνια χρήση
παράνομων ουσιών, αρνούνταν να
Jτληρώσει φόρους και διαμαρτυρόταν
για τον πόλεμο του Βιετνάμ ι<αι τη
φτώχεια. Το 197Ι, το σπίτι του στο Sαn
RαfαeΙ, βόρεια του Σαν Φρανσίσκο,
είχε διαρρηχθεί από άγνωστα άτομα,
ΤΟ ΧΡηματοιtιβώτιό του είχε ανοιχθεί
ι(αι τα πράγματά του είχαν κλαπεί.
Είχε αποπειραθεί να αυτοκτονήσει, είχε
πάει για να αποτοξίνωση και το 1972
έφυγε από εκεί για το Fυιιertοn.
Το 1974 είχε παντρευτεί την πέμπτη
γυναίκα του, την ΤesSα, και έιtαναν
μαζί ένα ακόμα παιδί, τον Chrίstορher.
Η στροφή, όμως, έγινε το Φεβρουάριο
όταν, έχοντας αφαιρέσει δυο δόντια,
περίμενε την άφιξη του συνταγογρα-
φημένου του φαρμάκου.
Το κουδούνι χτύπησε και ο DίcΚ άνοιξε
την πόρτα. ΤΟ κορίτσι από το φαρμα-
ιtείο στει(όταν μπροστά του φορώντας
 Τις εξήγησε στον εαυτό του ως επικοινωνίες από τον
Θεό ή από ένα δορυφόρο που γυρίζει γύρω από τη Γη
ή, πιο οπερατιτtά, σαν Ψυχικές εισβολές από τη Σο-
βιετική Ακαδημία των Επιστημών και τους Ψυχοτρο-
νικούς της πομπούς. Αυτές οι υποθέσεις αποτέλεσαν
υλικό για πολλά αιtόμα μυθιστορήματα, που έγραψε
πριν τον πρόωρο Θάνατό του στα 53, το 1982.

ΤΙ ΗΤΑΝ Αγτο ΠΟΥ ΓΝΩΡΙΣΕ Ο DΙCΚ;

Απόλυτα διιtαιολογη μένα μπορεί να αναρωτηθεί
ι<ανείς αν οι εμπειρίες που βίωσε ο DίcΚ το 1974 απο-
τελούσαν μια μορφή Γνώσης. Κρίνοντας από πολλές
του ιστορίες και μυθιστορήματα, ο DίcΚ λειτούργησε
σε όλη του τη ζωή βάση ενός ενστίκτου που του έλεγε
Πως η πραγματικότητα, όπως την αντιλαμβανόμαστε,
δεν είναι παρά μια πρόσοψη.
Διαισθανόταν πως υπήρχε κάτι βασιιtά λάθος σε ένα
σύμπαν όπου η αθώα γάτα του γείτονα μπορούσε να
περάσει το δρόμο και να σκοτωθεί στα τυφλά από ένα
διερχόμενο οδηγό.
Τα μυθιστορήματά του επέστρεφαν ξανά και ξανά
στην ιtεντρική ιδέα του μικρού ανθρώπου, που μπλέ-
ένα λεπτεπίλεπτο κολιέ, από το οποίο κρεμόταν ένα ιtει στις μηχανορραφίες δυνάμεων πέρα από τον έλεγ-
χρυσαφένιο Ψάρι, ένα σύμβολο του Ιησού, το οποίο χό του.
συχνά φορούν οι Ευαγγελιστές Χριστιανοί. Ο DίcΚ μπορεί να υπήρξε Επισκοπαλιανός, αλλά ου-
Όπως έγραψε αργότερα ο DίcΚ, μια ροζ ακτίνα σαν σιαστικά ήταν Γνωστικός.
λέιζερ έφυγε από το Ψάρι στο τρίτο μάτι του DίcΚ. Το Και εδώ ακριβώς βρίσκεται το παράδοξο: δεν λαμβά-
αποτέλεσμα ήταν ειtπληιtτικό... νει κάθε Γνωστιιtός την πλήρη Γνώση!
«Βίωσα ξαφνιι<ά αυτό που έμαθα πως λέγεται αι;ά#ιJ7- Κάποιοι Γνωστικοί, όπως οι Καθαροί της Νότιας Γαλ-
σ{ς, μια λέξη που ετυμολογιιtά σημαίνει απώλεtα τφς. λίας, το αναγνώρισαν αυτό διαχωρίζοντας τα μέλη
λ/7Θ7ς. Θυμήθηκα ποιος ήμουν και πού ήμουν. τους ανάμεσα στους απλούς πιστούς και τους εκλε-
»Σε μια στιγμή, στο ανοιγόκλεισμα ενός ματιού, ι(τούς (Ρerfectί).
ήρθαν όλα πίσω. Όχι μόνο μπορούσα να το Θυμηθώ, Μπορεί, λοιπόν, ιtανείς να υποθέσει με ασφάλεια πως
αλλά μπορούσα να το δω. Το κορίτσι ήταν μια κρυφή ούτε οι ρerfectί πέτυχαν την πλήρη μυστικιστική
Χριστιανή και το ίδιο ήμουν κι εγώ. Ζούσαμε με το επίγνωση. ``. -,ι`:.`&+#Ξ1*
φόβο της ανακάλυψης από τους Ρωμαίους. 'Επρεπε να
επικοινωνούμε με κρυφά σημάδια. Μου τα είχε μόλις ΣΤΑ ΠΕΔ_ΙΑ ΤΩΝ
πει όλα αυτά και ήταν όλα αληθινά». ΑΡΧΟΝΤΩΝ
Οι Γνωστιιtοί δίδαξαν πως
ΣΤΟ ΜγΑΛΟ ΤΟγ νΑL]S υπάρχουν πολλά πεδία ή
Ακολούθησαν πολλά αιtόμα περιστατικά. Για τον σφαίρες ανάμεσα στον
επόμενο περίπου χρόνο, ο DίcΚ ένοιωθε να εισβάλλει υλιιtό κόσμο ιtαι το
στην Ψυχή του το «υπερβατικό λογικό μυαλό, σα να καθαρά πνευματικό
ήμουν τρελός όλη μου τη ζωή, και ξαφνικά να έγινα βασίλειο ή Πλή-
λογικός». Βίωσε υπναγωγικά οράματα, ακροάσεις, κα- Ρωμα, ΤΟν οίκο του
Θοδηγητικά όνειρα ιtαι ένα ολονύχτιο όραμα, το οποίο Άγνωστου Θεού.
ι(ράτησε οχτώ ώρες, με χιλιάδες χρωματιστά γραφικά Αυτά τα πεδία διοι~
που έμοιαζαν «με τις μη αντικειμενι1<ές ζωγραφιές του ιtούνταν από Άρχων
ΚαndίnSκy και του ΚΙee». ή Άρχοντες και μέρος
Ο DίcΚ ονόμασε το μυαλό αυτό νΑLΙS (ναst Αctίνe της πρόιtλησης για
Lίνίng ΙnteΙΙίgence SyStem), ένα τίτλο που έδωσε σε Την Ψυχή του Γνωστι-
ένα μυθιστόρημά του το 1981, στο οποίο ιtατέγραφε ι(ού κατά το Θάνατο,
την εμπειρία του σε λογοτεχνική μορφή. ήταν να περιπλανηθεί
Ίσως το πιο σημαντιιtό είναι ότι Θεώρησε πως «ο πραγ- πέρα από αυτές τις κοσμιιtές
ματικός χρόνος έπαψε το 70 μ.Χ., με την πτώση του αρχές δίχως να παγιδευτεί.
ναού της Ιερουσαλήμ. Ξειtίνησε ξανά το 1974 μ.Χ. Η Οι Γνωστικοί που έφτασαν σε
ενδιάμεση περίοδος ήταν μια απόλυτα Ψευδής παρεμ- πλήρη Γνώση πριν από το Θάνατό τους
βολή, η οποία μιμούνταν τη δημιουργία του Νου». (μια επίγνωση η οποία στη Σούφικη ορολογία
Η δια βίου ενασχόληση του συγγραφέα με το r/ εt'ιJα4 αναφέρεται ως ΘάιJαrος' π.ρ4ν από 7ο Θάι/ατο) ήταν
η Πραγματικότητα και τι είναι ο Άνθρωπος δεν Θα του ευλογημένοι, ώστε να κάνουν με ασφάλεια το μετά
επέτρεπε να επιλύσει τις εμπειρίες του 1974 με μια εύ- Θάνατον ταξίδι.
ι<ολη, απλή εξήγηση. Καμιά Γνώση, όμως, δεν είναι πλήρης ιtαι μερικές
 εμπειρίες μττορεί να παράσχουν μόνο μια εν
μέρει κατανόηση ~ ίσως ένα άμεσο Αρχονικό
βασίλειο, που μοιάζει πιο πολύ με τον ιtεκα~
λυμμένο μας κόσμο από ότι το Πλήρωμα.
Αν και μη πλήρης, αυτή η Αρχονική Γνώση
μπορεί να είναι χρήσιμη στο να ρίξει φως στα
τωρινά μας βάσανα -όσο δεν παίρνουμε τις
όποιες ενοράσεις της σαν τον τελικό λόγο ή
την ολική εικόνα.
Η Γνώση του DίcΚ ήταν Ψηγματικού τύπου:
ανησυχητική, καταναγκαστική, διφορούμε~
νη και τόσο πολιτική όσο και πνευματιιtή.
Η τάση του προς την παράνοια ~τονισμένη
από την ι(ατάχρηση αμφεταμινών και το ιtλί-
μα της εποχής του ΜcCαrthy και τις πολιτι-
ιtές εντάσεις των 6ΟS- τον οδήγησε να γράψει
ντουζίνες μυθιστορημάτων, που ήταν σε γενι-
κές γραμμές Γνωστικά στην εξερεύνηση των
παραισθησιογόνων πραγματιιtοτήτων, στον
ατομικό αγώνα με εχθρικές υψηλές αρχές και
στην αμφισβήτηση της καθεστηκυίας ηθικής.
Η Γνώση του DίcΚ κατά το Φεβρουάριο και
Μάρτιο του 1974 ~την οποία βίωσε με απο-
συνδεδεμένο τρόπο ως την παρείσδυση ενός
υψηλότερου λογικού νου στο συνειδητό του-
τού έγινε κατανοητή ως αποκάλυψη με βαθι-
ές πολιτικές προεκτάσεις. Με δεδομένες τις
προύπάρχουσες πολιτικές του αναζητήσεις,
κάτι τέτοιο δεν αποτελεί έκπληξη.
Ο ΟΝ ΕΙΡΟΧΡΟΝΟΣ
ΤΩΝ 19 ΑΙΩΝΩΝ
Η ανθρώπινη ιστορία μπορεί να μοιάζει με
μια ατέλειωτη σειρά από επαναλαμβανό-
μενους κύκλους: η δύναμη που κατέχουν οι
λίγοι ισχυροποιείται, προκύπτει η διαφθορά,
το καθεστώς καταρρέει και αντικαθίσταται
και ούτω ιtαθ' εξής.
Ο DίcΚ, ωστόσο, στα βρόχια της ροζ, λέιζερ
Γνώσης του, κατέφθασε σε ένα άμεσα μυθικό
συμπέρασμα: ο πραγματιι(ός χρόνος σταμά-
τησε στο 70 μ.Χ., ένας Ψευδής ονειροχρόνος
μάς επιβλήθηκε για δεκαεννιά αιώνες και
στη συνέχεια, μέσω εξωτερικής παρέμβασης,
ο πραγματικός χρόνος ξεκίνησε ξανά.
Πέρα από την παραδοσιακή τους εμφάνιση
στο σύγχρονο κόσμο, ο DίcΚ ιtαι ελάχιστοι
άλλοι ήταν στην πραγματικότητα πρώτοι
χριστιανοί σε σύγκρουση με τη ρωματκή αυ-
τοκρατορία, η οποία ήταν ακόμα κραταιά.
Είναι όντως αυτή μια κοσμική αλήθεια; Δεν
αρκεί να ρίξουν μια ματιά στις κραταιές υπερδυνάμεις
να τρίζουν τα δόντια τους στους υποτελείς τους και
τους οριtισμένους τους εχθρούς.
Οι πολιτισμικοί κολοσσοί των ΜΜΕ και του ΗοΙΙy-
wοοd έχουν πλέξει μια ονειρική ομίχλη, που καταβρο-
χΘίζει το παρελθόν και το μέλλον σε ένα ατελείωτο
παρόν ιtαινοτομιών και αποσπάσεων.
Μια προσπάθεια να σκεφτείς απλά καθαρά, ελεύ-
Θερος από κλισέ, μετρητά και καταναλωτιιtές τάσεις
απαιτεί ηρωική προσπάθεια, ανάλογη του να ξεφεύ~
γεις από τους Άρχων ανά πάσα στιγμή.
Ο DίcΚ Θεωρούσε πως το 1974 ήταν μια ι<αμπή -η
στιγμή όπου η Αλήθεια Θα ξεκίνούσε από την αρχή να
διαπερνά το πέπλο. Θα ευχόταν ιtανείς να ήταν κάτι
τέτοιο πραγματικό, αλλά το σοκ της 11ης Σεπτεμβρί-
Ου, ο Ψυχοπόλεμος που ακολούθησε και η παγκόσμια
Κρίση σήμερα, μας κάνουν να συμπεράνουμε πως
ακόμα υπάρχει πολλή συγκάλυψη, ίσως περισσότερη
από ποτέ.
Στο βαθμό που το βέλο διαχωρίζεται, το Μ!.#οrjΤy
Jζej7οrf (και όχι μόνο, αλλά ίσως καλύτερα αυτό!) μας
έδειχνε μια ιδέα της πολιτικής Γνώσης του Ρhίιίρ
DίcΚ. Πέρα από όλα τα υπνωτικά μπλεξίματα που
υπάρχουν, μερικές φορές κάνει την εμφάνισή του ένα
απελευθερωτικό σήμα. Αλλά καμιά ταινία -και κανένα
βιβλίο-δεν είναι υποκατάστατο του ίδιου σου του ρα-
ντεβού με τον Άγνωστο Θεό.
Κάθε αυθεντική Γνώση -είτε μερική είτε πλήρης, είτε
πολιτική είτε πνευματική-είναι πιο πολύτιμη από όλες
τις λέξεις που έχουν γραφτεί για αυτήν. Πάνω αττό
όλα, μείνετε σε εγρήγορση και, όταν έρθει ο χτύπος
στην πόρτα, κάντε μια γρήγορη προσευχή να είναι το
κορίτσι με το Ψάρι και όχι η αστυνομία από το Τμήμα
προ~εγκλήματος... fΞΞ7

::#ίΞ;:υΑρΚά:μόαπ::Ιητ:δ::7:τ:ί#επταηρνα:}ηασφηριά Ή ρ#
του προέδρου Νίξον μετά το wαtergαte Υ y
ήταν ένα γεγονός κοσμικής σημασίας.
Με έναν αρχετυπικό μεταφορικό τρόπο, η
Γνώση του DίcΚ ξεσκέπασε μια πολιτικο-
πνευματική πραγματικότητα, η οποία είναι
ολοένα ι<αι πιο σχετική με εμάς, ακριβώς
τριάντα χρόνια μετά το Θάνατό του.
«Η αυτοκρατορία δεν τέλειωσε ποτέ» έγρα-
ψε ο DίcΚ και όσοι Θα διαφωνούσαν με αυτό,
 πάρχουν πάρα πολλές

w
Θεωρίες, βιβλία ι(αι έρευ-
νες που με αρκετά σοβαρά
στοιχεία δείχνουν πως ο πλα-
νήτης μας δέχτηκε επισκέπτες
από το διάστημα πριν από μερικές
χιλιάδες χρόνια.Ένα από αυτά είναι
το Ζ7ze sj'rj'ΖΑs Λ4γs€ery (1975), στο οποίο ο Rοbert Κ. G. ΤemρΙe,
βασισμένος στις ανθρωπολογιιtές έρευνες των Μ. Grίαυιe και G. Dί-
eterΙen, αναφέρει πως μια φυλή του Μαλί νότια της Νιγηρίας, οι Ντόγκον,
διηγούνται πως μια ανώτερη φυλή πλασμάτων κατέβηκε κάποτε από τον ουρανό,
δίδαξε την ανθρωπότητα και στη συνέχεια επέστρεψε στον αστερισμό του Σείριου, από όπου και κατάγονται.
Η ιστορία αυτή μπορεί να μοιάζει σε μας με έναν ακόμη μύθο, στην πραγματιι<ότητα όμως οι ακριβείς αστρονομι-
ιtές γνώσεις των Ντόγκον ήταν τέτοιες που εύκολα πείθουν για το αντίθετο!
Καθώς το βιβλίο του ΤemρΙe ι(υκλοφορεί και στα ελληνικά, πιστεύω πως δεν υπάρχει λόγος να αναπαράγω τις
Θέσεις του, όπως έχουν ιtάνει μέχρι σήμερα τόσα και τόσα άρθρα περιοδικών. Αυτό ποιj κανείς δεν εξέτασε σε με-
γαλύτερο βάθος, όμως, είναι το τι συμβαίνει με τους ίδιους τους απεσταλμένους από τον Σείριο, τους μυστηριώδεις
Νοmmοs...

Η «ΚΙΒΩΤΟΣ» ΠΟγ ΚΑΤΕΒΗΚΕ

ΑΠΟ ΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ
Σύμφωνα, λοιπόν, με τον ΤemρΙe, κατά το μακρινό παρελθόν μία
αμφίβια εξωγήινη φυλή με το όνομα Νοmmοs επισιtέφτηκε τους
Ντόγκον από τον Σείριο Α'. Μάλιστα, η συγκεκριμένη φυλή φαί-
νεται να ήταν γνωστή και στους Βαβυλωνίους με την ονομασία
«οι Ανένδοτοι», ενώ απ' αυτούς προέρχεται και ο Θεός Οάννης.
Οι Ντόγιtον διηγούνται μέχρι σήμερα στους μυημένους στη μυ-
στική προφοριι(ή τους παράδοση, πως μια «κιβωτός» από τον ου-
ρανό ιtατήλθε κάποτε και μέσα απ' αυτήν βγήκε ο Θεός Άμμα και
οι αιtόλουθοί του, οι Νοmmοs, που εξαιτίας της φυσιολογίας τους
ζούσαν μέσα στο νερό, όπως ακριβώς έιtανε ο οάννης που διέμενε
στα ποτάμια...
Όμως, όποτε έβγαιναν στη στεριά, δίδασκαν στους ανθρώπους
την καλλιέργεια των σπόρων, την άρδευση ιtαι την αστρονομία.

Από αυτούς πιστεύεται πως ξεκίνησε η μαιtριά γε-
νεαλογία των Ηοgοn, των πνευματικών ηγετών των
Ντόγιtον, οι οποίοι ζούνε απομονωμένοι, με μόνη
φροντίδα τις συζύγους τους και ένα φίδι (!), που τους
μεταφέρει τη μυστική σοφία.
Μέχρι σήμερα οι Νοmmοs απεικονίζονται με τις
μάσκες Sίrίge, που η τεχνοτροπία τους δεν Θυμί~
ζει σε τίποτα τις μάσκες των γειτονικών φυλών. Ο
ΤemρΙe πιστεύει πως αυτό είναι μια ισχυρή ένδειξη
πως κάτι έξω-γήινο είχε βαδίσει ιtάποτε την Αφρική.
Υπάρχει, όμως, μια σημαντική λεπτομέρεια, που
λίγοι φαίνεται να της δίνουν ττροσοχή.
Οι Ντόγκον δεν κατάγονται από το Μαλί, αλλά εί-
ναι νομαδικά φύλα που κατέβηκαν από την Αίγυπτο
ιtαι το Σουδάν, όπως εξηγούν στη μελέτη τους Ζ7€e
Ρzz/e fο# (1965) Οι Grίαυιe ιtαι DίeterΙen.
Σημειώστε, όμως, το όνομα αυτό, γιατί Θα το ξανα-
συναντήσουμε...
Σ:ΕΕ ΕτβΕ®Σ: Ε-Η FΉΑyΉ`ΕΒΉΑ,Ά
rβ`ίωadjr*ΤΓΊmω)FίΒm-Ιας-ΕΡώίrΉ'ΉΉΣΒ-`Ρtt#`&ΣΕΗ$=
Το βιβλίο του ΤemρΙe έκανε τόση αίσθηση που αντι-
μετωπίζονταν σαν «βίβλος» μέσα στην κοινότητα
των συγγραφέων της εναλλακτικής αναζήτησης.
Χρειάστηκε να περάσουν περίπου τριάντα χρόνια
για να γραφτεί ένα βιβλίο που να το ξεπεράσει.
ΤΙιλος του νοίceSf οm Legendαry ΤίmeS (2ΟΟ5), με
συγγραφέα τη μαθηματικό ΕΙΙen LΙοyd.
Η LΙοyd δεν αρνείται την πιΘανότητα εξωγήινης
προέλευσης των ΝοmmοS, ωστόσο ρωτάει το εξής
εύλογο: αν ήλθαν οι ΝΟmmοS αττό τον ουρανό, είναι
δυνατόν να συνάντησαν μόνο τους Ντόγι(ον;
Ο προβληματισμός είναι απόλυτα δικαιολογη μένος,
από τη στιγμή που στην περιοχή κατοικούσαν και
άλλες φυλές. Η απάντηση, λοιπόν, έρχε-
ται από το χριστιανό συγγραφέα Ελλάδιο
της Ταρσού (5ος αιώνας), ο οποίος σε ένα
χωρίο που διασώθηκε στη Λ4ίJρtόβ4βλο
του Πατριάρχη Φωτίου αναφέρει τα εξής:
«Σύμφωνα με αρχαίους ειδωλολατρι-
ιtΟύς μύθους, μέσα από έναν ποταμό της
Αφρικής βγήκε ένα αμφίβιο ον με την
ονομασία Οε, το οποίο δίδαξε αστρονο-
μία και γραφή στους ανθρώπους. Σύμ-
φωνα με άλλους Θρύλους, το ον αυτό
βγήκε μέσα από ένα αυγό, απ' όπου και
το όνομά του».
Το όνομα Οε είναι πολύ σημαντιιtό ιtαι
προσέξτε γιατί - καταρχήν δεν πρόκει-
ται για κάποια ελληνική λέξη που να
ετυμολογείται από το αβyό, αλλά παρα-
φθορά της αρχαίας Αιγυπτιακής «tchet
οe» που σημαίνει «αμφίβιο σώμα» (βλ.
ΤαmeS ΑL+len, Αn Ιntrοdυctίοn tο the
Lαnguαge αnd Cυιιυre οf the Ηίerο-
g/wf7άs, 1999). Πρόιtειται άραγε για τους
ΝΟmmοS; Πολύ πιΘανόν!
Στη συνέχεια του βιβλίου της, η LΙοyd
παρατηρεί πως για τους Ντόγιtον, ο
μυστηριώδης Σείριος Β' ονομάζεται Ρe/#
ΤοΙο. ΡeLυ σημαινει ο σπόρος, η πατρίδα,
ενώ ΤοΙο rο ασίέρ4 (βλ. και Lαίrd Scrαn-
ton,ΊheScίenceοftheDοgοn,ΖΟΟ6).
Μήπως αυτό σημαίνει πως ο Σείριος Β'
είναι η αληθινή πατρίδα των σπορέων
της γνώσης; Πολύ πιΘανόν!
Προσέξτε, όμως, και ιtάτι αιtόμη...
Μ Ε-Έ ΠΩΣ ® rΕ`ΕΜ ΡLFj ΕΕζΑΓ`' Ε ΑΑ®®Σ;
Η LΙοyd κατάφερε να εντοπίσει τις λέξεις Νοmmοs
και Ρe/Ζ6 Γο/ο σε φυλές του Σουδάν, με τις ίδιες ακρι-
βώς ερμηνείες. Τι σημαίνει αυτό; Μα ότι οι Νοm~
mοs εμφανίστηι(αν στις φυλές του αρχαίου Σουδάν,
από τους οποίους αργότερα οι Ντόγιtον αι;τ.έyρα-
ΨαιJ τις διηγήσεις τους!
Πώς, όμως, ξέρουμε πως μπορεί να συνέβη κάτι τέ-
τοιο; Το συμπεραίνουμε από το γεγονός ότι η γλώσ-
σα των Ντόγκον έχει δανειστεί πολλά στοιχεία από
τις ακόμα αρχαιότερες φυλές του Σουδάν.
Αλλά, αν ισχύει αυτό, μήπως τότε ι(ατακρημνίζεται
ολόκληρη η αρχαιοαστροναυτική Θεωρία που έχτισε
ο ΤemρΙe σχετικά με τους Νοmmοs από το μακρινό
Σείριο;
Πρρτού φτάσουμε σ' αυτό το (αποκαρδιωτιιtό για
ορισμένους!) συμπέρασμα, ιtαλό Θα ήταν να λάβου-
με υπόψη μας ακόμη ένα γλωσσολογιιtό αίνιγμα...
ΔΠΘΕάs-2._ΔΕΚΟΠΟΙΩΙΓ\ΊηΑΣ
ΤΑ ΟΤ`'ΟΜΑΤΑ
Το βιβλίο της LΙοyd δεν είναι το μοναδικό που εξε~
τάζει με φρέσκια ματιά τα μυστήρια του Σείριου.
Στη βιβλιοθήκη μου έχω Jτερισσότερο από δυο με-
γάλα ράφια ξένης βιβλιογραφίας, αποιtλειστικά για
το Θέμα αυτό.
Κανείς, όμως, δεν απαντάει σε ένα εξίσου εύλογο
ερώτημα: πώς ονόμαζαν οι Ντόγκον τον Σείριο Α';
Νωρίτερα σας είχα πει να συγιφατήσετε τον όρο
Ρίz/e fο# ιtαι είχα το λόγο μου...
Διαβάζοντας το κλασιιtό έργο του Sίr wαιιίs Βυdge
Αn Εgyρtίαn ΗίerοgΙyρhίc Dίctίοnαry , Fλέιτουμε ττως
η φωνητική αξία (δηλαδή το πώς Θα προφερόταν

- ^`'-
---_
από κάποιον αρχαίο Αιγύπτιο) του ιερογλυφικού τσα-
ιtάλι-αλεπού είναι «Νυ», ενώ ακολουθείται από
#Φ.` ΤΟ Ιερογλυφιttό με τη μορφή ενός ψαριού
και με φωνητική αξία «ΜοS», δηλαδή
Νυ-ΜοS. Σύμπτωση; Δεν νομίζω!
% ΑνπάρουμετώρατοDJ.Cfj.οπ-
#αz.re DοgΌ# (1968) των
tr Geneνίe Cαιαme-Grίαυιe,
#`ι\ βλέπουμεπωςοιΝοm-
\ mοS,αλλάκαιοΣείριος,
`*„
„ έχουναιφιβώςτα ίδια
#-fh στψ_β_?)_:: _ , όμως,
Τι σημαίνει,
Νυ-ΜοS στα αρχαία
Αιγυπτιακά; Σύμφωνα
φ Πάντα μετονΒυdge,
ι πρόκειταιγιατηνπα-
"Ψ λαιότερη γλωσσολογική
ψ# _μgρφή του κheρher,
δηλαδή της δημιουργικής
δύναμης του κόσμου κατά
τους Αιγύπτιους.
Τι σημαίνουν όλα αυτά; Πολύ
απλά, όταν οι Ντόγκον (όπως
ιtαι άλλες νομαδικές φυλές) απο-
χώρησαν από την Αίγυπτο ιtάποια
στιγμή τον 11ο αιώνα π.Χ., πήραν μαζί
τους διάφορα Θρησκευτικά στοιχεία, που με το
πέρασμα των αιώνων σχημάτισαν καινούργιους μύ-
Θους, που μόνο στα σύγχρονα μάτια μας παραπέμπουν
σε εξωγήινους, χωρίς αναγκαστικά να είναι!
Βέβαια, υπάρχει και μια άλλη άποψη...
Η-Η ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ
ΛΑΤΡΕΙΑ ΤΩΝ
ΑΠΕΣΤΑΛΜΕι`ΤΩΝ
Δεν είναι λίγοι αυτοί που λένε
πως, ακόμη ιtαι αν ο πυρήνας της
Ι
ιστορίας των ΝοmmοS βρίσκεται
στην αιγυπτιαιtή Θρησκεία, αυτό
δεν αποκλείει την πιΘανότητα
μιας ιtάποιας επίσκεψης από το
διάστημα. Βλέπετε, δεν ήταν μο-
νάχα οι Ντόγκον που λάτρεψαν
τους αμφίβιους απεσταλμένους
του Σείριου.
Στη μυθολογία DίnΚα του Σουδάν υπάρχει ο Θεός
Νίhίαιίc,Θεόςτωνκεραυνώνκαιτηςβροχής,που
παριστάνεται αμφίβιος. Στους Μαορί της Νέας
Ζηλανδίας ο Σείριος ταυτίζεται με τον Θεό Ρο, που
κατήλθε στη Γη εν μέσω φωτιάς και Θορύβου για να
διδάξει στους ανθρώπους (βλ ChαrΙes Lohg, ά/ράα..
ΊheΜythSοfCreαtίοn,Γ9ε;Ε).
ΣτονδεΝέοΚόσμο,οισπουδαίοιμαιtαιτόσοάγνωστοι
ΑνασάζιέχτιζανπολλάαπόταΘρησκευτικάτουςκέντρα
(Κίναs)σεπροσανατολισμόπροςτονΣείριο,τονοποίο
ευχαριστούσαν για τη βροχή που τους προσφέρει ι(αι
τιςκαλέςσοδειέςκαλαμποκιού!Παρόμοιαλατρευτική
τελετή επιβιώνει σήμερα μεταξύ των Ινδιάνων Χόπι. Ενώ
στουςΜάγιαοΣείριοςταυτίζεταιμετονΜαίze,Θεότης
γεωργίας.
Δεν ξέρω αν προσέξατε το μοτίβο, αλλά παντού ο
Σείριοςσχετίζεταιμετιςκαλλιέργειες,όπωςδηλαδή
λέγανεοιΝτόγιtονπωςοιΝοmmοsιtατέβηκαναπότον
ουρανό για να διδάξουν τη σπορά.
Πρόκειται άραγε για σύμπτωση; Δεν νομίζω! Αλλά ας
Jτεράσουμε λίγο και στην αρχαία Ελλάδα...
®Ε ΕΛΛΗΝΕΣ ΓΗΑ ΤΟΝ ΣΕΙΡΙΟ
Παρόμοια,στηνΕλλάδαοΣείριοςσχετίζεταιμετις
ιtαλλιέργειες.
Συγκειtριμένα στα Παναθήναια, τη γιορτή του Θέρους
πουτελούσαντηνπερίοδοΙουλίου-Αυγούστουοι
Αθηναίοι,οιαπαρχές,δηλαδήοιπρώτοικαρποί,προ-
σφέροντανστηνΘεάΑθηνά,αλλάκαιστονΣείριοως
σύμβολο αναγέννησης. Πέραν, όμως, των εορτών, έχω
εντοπίσει μια ακόμη πολύ παράξενη σύνδεση στα αρ-
χαία κείμενα...
ΟΠλάτωναςστοδιάλογότουΕυθί;δφ#οπαρουσιάζει
τον Πήγασο ν' ανεβαίνει στον ουρανό κοντά στην Θεά
Αθηνά. ΠΟύ το περίεργο; Ο Πτολεμαίος στην αστρο-
νομία του εξηγεί πως η Αθηνά, που είναι το υπέρτατο
καλό, η πρωταρχική δύναμη (Θυμηθείτε το Κheρher),
συμβολίζεται με τον αστερισμό του Σείριου, ενώ το φτε-
ρωτό άλογο μεταμορφώνεται στον αστερισμό Πήγασο,
που στον ελληνικό ουρανό είναι αμφιφανής (μπορεί
να παρατηρηθεί περιορισμένα κατά το 24ωρο), και ο
οποίοςφαίνεταιναπλησιάζειδιαρκώςτονΣείριο-Αθη-
νά - όπως δηλαδή η ανθρώπινη ψυχή που αναζητά την
τελειότητα!
Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και με το έργο του Λουκια-
νού /καρο#έι;4ππος, όπου ο ήρωας του βιβλίου πλησιά-
ζειτηνΣελήνη,τον'ΗλιοκαιτέλοςτονΣείριο(κάτιπου
φαίνεταικαιστοέργοΛ44αΑλ7ΘψΨ/σzΌρ4'α).ΗΨυχή,
δηλαδή,ανελίσσεταιπροσπαθώνταςνααγγίξειτοαπό-
λυτο αγαθό.
Τα μυστήρια του Σειρίου τελικά δεν κρύβονται μονάχα
σε ορισμένες φυλές της Αφρικής, αλλά και στον ελληνι-
κόφιλοσοφικόλόγο.Αρκείκανείςναξέρειναδιαβάσει
σωστάτουςμύθους...,rΓ#
 ολλά είναι αυτά που
έχουν ειπωθεί όλα

ππ αυτά τα χρόνια για

τον Σείριο. Ακόμη
περισσότερα, όμως,
είναι αυτά για τα
οποία κανείς δεν έχει
γράψει ακόμη. Ο Αλέξανδρος μάς έδωσε μια
γεύση αυτών των άγνωστων στοιχείων. Σειρά
τώρα έχει να βουτήξουμε ακόμη βαθύτερα στο
μυστήριο...
Και ξεκινάμε ταξιδεύοντας πίσω στο 485
π.Χ., όταν ο πατέρας της Ιστορίας Ηρόδοτος
φτάνει στην Αίγυπτο, και πιο συγκει<ριμένα
στη Μέμφιδα, όπου οι εκεί ιερείς Θα τον ξε-
ναγήσουν στα υπόγεια των ναών τους. Ειtεί,
βαθιά μέσα στη γη, Θα αντιιtρίσει μια τεράστια
σειρά από 345 ξύλινα γλυπτά, που απειιtόνιζαν
όλους τους αρχιερείς του παρελθόντος.
Ο καθένας από αυτούς αντιστοιχούσε σε μια
γενιά και ένα βασιλέα - μια γενεαλογία που
ξεπερνούσε τα βάθη του χρόνου, πολύ πριν
τον Μήνη δηλαδή, τον Φαραώ ποιj ένωσε την
Άνω με την Κάτω Αίγυπτο γύρω στο τέλος της
4ης χιλιετίας π.Χ.
Οι αρχιερείς αυτοί, εξήγησαν οι ιερείς στον
Ηρόδοτο, δεν ήταν ούτε Θεοί ούτε ήρωες,
αλλά έφεραν όλοι το ίδιο όνομα: Πίρωμις.
Πολλά παράξενα έχουν γραφτεί γι' αυτήν τη
λέξη. Ο Ηρόδοτος, όμως, σημειώνει πως η
σωστή μετάφραση είναι «καλός και αγαθός».
Γιατί όλοι οι προ.ι.στορικοί ιερείς της Αιγύ-
πτου έφεραν το ίδιο όνομα; 'Ισως γιατί, όπως
αναφέρει το αρχαίο κείμενο, ήταν ο ένας γιος
του άλλου. 'Η, πιο σωστά, γιατί η λέξη αυτή
δεν υποδηλώνει όνομα, αλλά r4'τ:λο - μια
ιδιότητα δηλαδή που δεν αφορά την ηθική
συμπεριφορά των αρχιερέων, αλλά κάτι πολύ
πιο συγκεκριμένο...

Η ΜΥΣΤΙΚΗ ΤΕΛΕΤΗ
ΤΩΝ ΑΙΓΥΠΤΙΩΝ
Και ενώ τους ναούς των Θεών διεύθυνε η γενε-
αλογία των Πιρωμίδων, το Θρόνο της χώρας,
εξήγησαν οι ιερείς στον Ηρόδοτο, κατείχαν
ι<άποτε οι αθάιJαrοt -ο 'Οσιρις, που οιΈλ~
ληνες αποκαλούσαν Δ4όι;ί/σο, και ο γιός του
Ώρος ή αλλιώς Α7τόλλωιJας.. Οι αντιστοιχίες
 αυτές δεν είναι τυχαίες, όπως Θα δούμε στη
συνέχεια...
Αυτό που αξίζει να προσέξουμε σ' αυτό το ση-
μείο, όμως, είναι ένα άλλο, αρttετά παράξενο
απόσπασμα του Ηρόδοτου από την περιήγη-
σή του στη χώρα του Νείλου.
Ταξιδεύοντας, λοιπόν, στην πόλη της Σάιδας,
συνάντησε μια τεχνητή κυκλική λίμνη (όμοια
με αυτή που υπάρχει στη Δήλο του Απόλλω-
να!), όπου τελούνται -πάντα τις νύχτες~ τα
Μυστήρια του Όσιρι.
Ο Ηρόδοτος δεν Θέλει να μας αποκαλύψει πε-
ρισσότερα για το τελετουργικό που λάμβανε
εκεί χώρα -τελετή την οποία ο συγγραφέας
του Ίhe Secret Ηίstοry οf the w:οrΙd (2;0CΠ)
}οnαthαn ΒιαcΚ αποκαλεί Λ4αί)ρ7. Γιατί; Διότι
όχι μόνο τελούνταν κάτω από το προστα-
τευτικό πέπλο της νύχτας, αλλά και γιατί η
εσωτερική παράδοση ονομάζει τον ίδιο τον
'Οσιριλ4ώρο„.
Μόλις το 1862 ο αστρονόμος Άλβαν Κλαρι(
εντόττισε ένα δεύτερο άστρο να βρίσκεται σε
τροχιά στον Σείριο, με περίοδο 50 έτη φωτός.
Αυτός είναι ο Σείριος Β', ο Όσιρις δηλαδή, που
ήταν μαύρος, γιατί είναι αόρατος για τα αν-
Θρώπινα μάτια μέσα στον ουρανό της νύχτας.
Πώς γίνεται να γνωρίζουν οι Αιγύπτιοι την
ύπαρξη ενός δεύτερου άστρου; Και γιατί κά-
νουν λόγο για ένα τρίτο; Την απάντηση μάς
την δίνει η μυστηριώδης «Μαύρη» Τελετή...
Ή-Η Κ®ΡΕΗ Τ®Υ Ε€®ΣΜ®Υ
Σ' ένα από τα πιο εξεζητημένα αποσπάσματα
των Ερμητικών Κειμένων, το /ίόρ7 7ου J{ίό-
α#οί;, η 'Ισιδα εξιστορεί στο γιό της τα μεγάλα
μυστήρια των αρχαίων. Αναφέρεται, λοιπόν,
σε μια εποχή όπου ιtανείς δεν γνώριζε τη
φύση των πραγμάτων που έπλασε ο Δημιουρ-
γός, μέχρι που μια μέρα ι(άποιος με το όνομα

#J:,β t\qλ Ε η™mΤφ='Η`®Σ

_`Ά Έ<ι: γ ' Η ` Η:Ξ Η©& ΏΣ Ξ Ε: Ή Ά'D Η € ΒΣ

Είμαι βέβαιος πως πολλοί Θα έχετε αναρω-

τηθεί μέχρι τώρα για τη σχέση που μπορεί να
έχει ο Ηρόδοτος με τον Σείριο. Η απάντηση,
όμως, βρίσι(εται ακριβώς εδώ, στο Μαύρο
'Οσιρι! Και προσέξτε με ποιο τρόπο: ο Σείριος,

που βρίσκεται στον Αστερισμό του Μεγάλου

Κυνός σε απόσταση 8,57 έτη φωτός, είναι το
λαμπρότερο αστέρι στο νυχτερινό ουρανό.
Οι αρχαίοι Αιγύπτιοι είχαν παρατηρήσει πως
η περιοδικότητα εμφάνισης του άστρου είναι
πολύ συγ1tε1tριμένη 1<αι πως συμπίπτει με την
πλημμύρα του Νείλου.Έτσι, σχεδίασαν το
ημερολόγιό τους με βάση αυτές τις ιtοσμικές
συνθήκες.
Τον ίδιο τον Σείριο, τώρα, που τον αποκαλού-
σαν SΟρdet, τον ταύτισαν με την'Ισιδα, αδελ-
φή ι(αι σύζυγο του Όσιρι. Οι αρχαίοι, όμως,
περιέγραφαν τρία αστέρια -γεγονός παρά-
ξενο, ιtαθώς το ανθρώπινο μάτι μπορεί να
διακρίνει μονάχα ένα. Και έτσι για αιώνες οι
λόγιοι ιtαι αργότερα οι επιστήμονες Θεωρού-
σαν πως οι αρχαίοι είχαν πλανευτεί. Κι όμως!

40 myStery

Ερμής ι(έρδισε αυτήν τη γνώση, την κατέγρα-
Ψε και, αφού έι(ρυψε τα βιβλία αυτά, αι;έβφκε
στα άστρα κοντά στους Θεούς, αφήνοντας
πίσω του διαδόχους, όπως τον Ασκληπιό
αλλά ιtαι κάποιον Καμήφη (αναζητήστε τη
σχέση που έχει με το φτερωτό αβγό Κneρh
ιtαι τον Κρυμμένο Θεό!).
Στη συνέχεια του κειμένου -το οποίο σας
προτρέπω να διαβάσατε-η 'Ισιδα ορκίζει το
γιο της σε σιωπή, διότι τα μυστήρια που του
αποιtαλύπτει ήταν μεγάλα ι<αι έπρεπε να δια-
τηρηθούν απόκρυφα.
Ο ΒιαcΚ στο σημείο αυτό διαβάζει τη Μαύρη
Τελετή, αν και στο πρωτότυπο αρχαίο κείμε-
νο γίνεται λόγος για το «τελείω μελάνι».
Η φράση αυτή είναι όντως παράξενη και συ-
ναντάται μονάχα μια ακόμη φορά, στους Ελ-
ληνικούς Μαγικούς Παπύρους, μια συλλογή
από ξόρκια και γητείες που χρονολογούνται
μεταξύ 2ου αιώνα π.Χ. και 5ου αιώνα.
Σε έναν από αυτούς, λοιπόν, διαβάζουμε την
εξής επίκληση: «Εσένα επικαλούμαι,Ίσιδα,
που με τον Καλό Δαίμονα είσαστε ενωμένοι.
Αυτός που είναι Κύριος ειJ rω τ.έλε4ω #έλαιt4».
'Οπως χαραι<τηριστιι(ά γράφει ο Πλούταρχος
στο έργο του για την'Ισιδα και τον Όσιρι, οι
δυο αυτοί άρχοντες της Αιγύπτου δεν ήταν
Θεοί αλλά δαίμονες ή, αν προτιμάτε, αγα-
Θοδαίμονες, καλοt' και αyαθο4' αθάνατοι! Στο
σημείο αυτό Θυμηθείτε τους μυστηριώδεις
345 Πιρώμιδες, που ήταν καλοί και αγαθοί,
όπως ο Όσιρις ιtαι η μάγισσα αδελφή του,
δηλαδή σοφοί μύστες που ανήλθαν σε καθα-
ρά πνεύματα.
'Οσον αφορά δε τη φράση «τελείω μελάνι»...
οι αρχαιολόγοι πιστεύουν πως είναι η μαύρη
γη της Αιγύπτου, που το χώμα της ήταν σκού-
ρο λόγω της λάσπης του Νείλου.
Μήπως, όμως, η πραγματιι(ή μαύρη γη είναι
ένας τόπος που δεν φαίνεται; Ο Σείριος Β';
ΑΠΘΚΡγΦΗΣΕΞογΑΛΙΚΟΤΗΤΑ
Σύμφωνα πάντα με την αιγυπτιακή μυθολο~
γία, όταν ο αδερφός του 'Οσιρι, ο κόκκινος
Σεθ, τον τεμάχισε σε 14 κομμάτια, η 'Ισιδα
πενθούσα μάζεψε όλα τα ιtομμάτια (εκτός
από το πέος που χάθηι<ε) και με ύφασμα τα
τύλιξε, σχηματίζοντας με τον τρόπο αυτό την
πρώτη μούμια.Έπειτα, τοποΘέτησε στη Θέση
του ανδρικού οργάνου ένα χρυσό φαλλό και,
μεταμορφωμένη σε γε-
ράκι, πέταξε πάνω από
το μουμιοποιημένο
κορμί του συζύγου της,
για να μείνει έγttυος
στο γερακοκέφαλο
'Ωρο, το νέο Κύριο της
Αιγύπτου.
Το δράμα του διαμελι-
σμού και της ανάστα-
σης του 'Οσιρι (Θυμη-
Θείτε εδώ το μαρτυρικό
Θάνατο του Διόνυσου
από τους Τιτάνες
και την αναγέννησή
του μέσα από το πόδι του Δία), όπως ιtαι η
Θαυματοι)ργική σύλληψη του Θείου βρέφους,
φαίνεται πως αποτελούσαν το δρώμενο της
«Μαύρης» Τελετής που παρακολούθησε ο
Ηρόδοτος, αλλά λεπτομέρειές της δεν ήθελε
να μας περιγράψει.
'Ισως γιατί, όπως πολύ σωστά παρατηρεί
εδώ ο γνωστός μελετητής (και Θεοσοφιστής)
G.R.S. ΜeαdS (1906) στα σχόλιά του πάνω
στα Ερμητιιtά Κείμενα, πρόκειται για το μυ-
στήριο του Ιερού Γάμου, ένα είδος σεξουαλι-
κής αλχημείας δηλαδή, όπου η σκοτεινή, χΘό~
νια φύση του ανθρώπου μετουσιώνεται σε μια
νέα, ανώτερη υπόσταση δια μέσου του Λόγου,
το ρόλο του οποίου εδώ κατέχει η 'Ισιδα.
Έτσι από το μαύρο 'Οσιρι ανατέλλει ο χρυσός
'Ωρος -ένα συμβολικό δράμα που εξιστορεί,
όμως, το διαχρονικό αγώνα του ανθρώπου για
τον καθαρμό και την ανάπτυξη της συνείδη-
σής του.
Πώς όλα αυτά σχετίζονται με τον Σείριο;
Πολύ απλά -κάθε φορά που οι Αιγύπτιοι
αντίκριζαν στον ουρανό το μαι(ρινό αυτό
αστέρι, αναγνώριζαν το σημάδι εκείνης της
πρώτης ιερογαμίας ανάμεσα στη φωτεινή 'Ισι-
δα ιtαι το σιtοτεινό 'Οσιρι.
Στην ανατολή του Σείριου διέιφιναν το μυ-
στήριο του Θανάτου και της ανάστασης, τη
μεταμόρφωση της Ψυχής και το πέρασμα του
αθάνατου Είναι από τον πατέρα στο γιο.„
Όλα αυτά (και πολλά αι<όμη) είναι αλήθειες
στις οποία μυούνταν οι αρχαίοι στα Μυστή~
ρια ιtαι ετταναδιδάσκουν σήμερα οι Εσωτερι-
κές σχολές. Μυστήρια που οι πρόγονοί μας
διάβασαν στην κίνηση των άστρων, αφού
κατανόησαν πως ο κόσμος όλος είναι ένα
συμβολιιtό αντικείμενο!
Ο Tonαthαn ΒιαcΚ, όμως, έχει μια αιtόμη
Θεωρία...
Ο ΦΑΝΟΣ ΤΟΥ ΟΣΕΡΗ
'Ισως να μην είναι τυχαίο που οι πρόγονοί μας
στράφηκαν στα άστρα για να διαβάσουν τις
απόιφυφες αλήθειες που διέπουν τις Ψυχές
μας. Μπορεί αυτό να συνέβη εξαιτίας μιας
προγονικής μνήμης. Είτε, δηλαδή, ήρθαμε
στον ιtόσμο αυτό από κάποιο άλλο άστρο, ή
είμαστε απόγονοι λεπτοφυών πλασμάτων.
Τη δεύτερη αυτή εκδοχή φαίνεται να πιστεύει
ο συγγραφέας του πολυσυζητημένου Ζ7ιe
myStery 41
 Secret ΗίstΟry Οf the Για τοιις εραστές της εναλλακτιιtής αναζή-
Ιyοr/CZ, Θεωρώντας πως τησης, όμως, η ύπαρξη ενός τρίτου σώματος
καθ' όλη την εξελικτιι(ή είναι βέβαιη, ενώ σχετίζεται και με την περί~
πορεία του ανθρώπου φημη Φόρμουλα ιΑο...
έχουμε περάσει αλλε- Είναι πάρα πολλά αυτά που έχουν γραφτεί για
πάλληλες οργανιιtές το συνδυασμό αυτών των τριών γραμμάτων,
μεταμορφώσεις, από τις συνοπτικά όμως πρόκειται για μια μαγική
οποίες η σημαντικότερη «εξίσωση» που χρησιμοποιούν οι μύστες
ίσως είναι η εσωτερί- για να συντονιστούν ή απλά να δηλώσουν,
κευση του «Φανού του ενεργειαιtά και φιλοσοφικά, μια ση μαντική
Όσιρι». διαδιΊtασία.
Εμπνευσμένος πιΘανό- Στη συγκει(ριμένη περίπτωση, την ι(οσμική
τατα από το Σί;#πόαο σταθερά της yέw7σ7ς (Ισιδα~Η Μεγάλη
του Πλάτωνα, όπου Μητέρα), της καrασ7.ροφής (Άποφις-το Ερ-
εξιστορείται ο μύθος (;) πετό που στρέφεται ενάντια στον Θεό-Ήλιο)
του τέλειου ανδρόγυ- και της ε7rαιJαyέw7σγς (Όσιρις-Ο αναστά-
νου ανθρώπου, ο ΒιαcΚ ντας Θεός).
πιστεύει πως κάποτε Αντίθετα δηλαδή με τον Rοbert ΤemρΙe, που
οι άνθρωποι είχαν πιο το 1976 -με τη μελέτη του για τον Σείριο, που
λεπτό και ίσως πιο έιtανε διεθνώς γνωστό το αποκρυφιστικό
ογκώδες κρανίο, που πλαίσιο της αρχαίας αιγυπτιακής αστρο-
επέτρεπε την ευκολότε- νομίας- υποστήριξε πως ο Σείριος Γ' είναι ο
ρη λειτουργία του Τρί- τσαιtαλοκέφαλος Θεός του Θανάτου Άνουβις,
του Ματιού (Επίφυση / διαπιστώνουμε πως ο μυθολογικός χΘόνιος
Φανός). Η Πτώση των δράκος Άποφις αντιστοιχεί καλύτερα!
πρωτόπλαστων, λοιπόν, Και αν κανείς αμφιβάλει για τη σχέση της
δεν είναι η έξοδος από Φόρμουλας ΙΑΟ με το τριπλό αστριιtό σύστη-
ένα παραδείσιο τόπο μα του Σείριου, αρκεί να αναλογιστεί πως το
(τον Σείριο;), αλλά η μετάβαση από μια λε- ουράνιο αυτό σύμπλεγμα σχετίζεται πάντα με
πτοφυή υπόσταση σε μια χονδροειδή -αυτή το Θάνατο ιtαι τη γνώση. Θυμηθείτε απλά την
της απτής σάριtας και των οστών! καταστροφή που προκαλούσε η πλημμύρα
Κάπως έτσι μπορούμε να διαβάσουμε εκ νέου του Νείλου και τη μυστική γνώση που πρόσ-
την αλληγορία του Πλατωνιιtού Σπηλαίου, διδε αυτό το φαινόμενο για τη συνέχιση της
όχι ως το γενικότερο Μαtrίχ όπου είμαστε πα- ζωής δια μέσου του Θανάτου.
γιδευμένοι, αλλά ως το χονδροειδές μας κρα- Ένα άλλο, μάλλον όχι και τόσο γνωστό
νίο, που η νέα του υλική φύση μάς αποτρέπει παράδειγμα, συναντούμε στις δικές μας
από το να έρθουμε σε επαφή με τις κοσμιιtές αρχαίες Κυκλάδες, όπου -όπως εύστοχα
συχνότητες. παρατηρεί ο μελετητής Jeαn Rίcher (sάcreCΖ
Σήμερα μπορούμε μονάχα να διακρίνουμε C;eοgrαρhy οf the Αncίent GreeΚS, Γ99q), στις
τις σιtιές τους, μέσα από το λιγοστό φως που απειιtονίσεις του βασιλιά-ήρωα Αριστέα
δρασι(ελίζει από τις ι(όγχες των ματιών (αι- πάνω σε νομίσματα υπάρχει πάντα η εικόνα
σθήσεις) και τη μαιtρινή τους ηχώ, που ονομά- ενός σιtύλου δίπλα σε ένα άστρο (τον Σείριο),
ζουμε όνειρα. σε ανάμνηση της Θεραπείας που είχε φέρει
Τι γίνεται, όμως, με τον Σείριο Γ'; στο λαό του, όταν μια Θανατηφόρα επιδημία
απλώθηκε σ' όλην την περιοχή, ακριβώς
Η ΦΟΡΜογλΑ ΙΑΘ στην ανατολή του Σείριου!
Για τους αρχαίους ο Σείριος είναι ένα σύστημα Γέννηση, ι(αταστροφή ιtαι ανάσταση, αυτό
τριών άστρων, αν και επιστήμονες δεν έχουν είναι το απόιtρυφο μυστικό που διάβασαν οι
εξαιtριβώσει ακόμη κάτι τέτοιο - με εξαίρεση αρχαίοι σοφοί στο τριπλό σύστημα του Σεί-
ίσως τις εργασίες ορισμένων αστρονόμων, ριου, και μέσα από μύθους ιtαι φιλοσοφικούς
όπως αυτή των D. Βenest και J.L. Dυνent το κώδιιtες το μετέφεραν μέχρι την εποχή μας.
1995, όπου Θεωρούν πως ένα ακόμη (εξαιρετι- Βέβαια, σήμερα η Φόρμουλα ΙΑΟ έχει αντι-
κά μικρό) άστρο πρέπει να βρίσιtεται ανάμεσα κατασταθεί από την νιΑον, αλλά αυτό είναι
στον Σείριο Α' και Β'. ένα εντελώς διαφορετικό Θέμα... `Ίpa
 Α,

Γράφέι ο ΣΠΥΡ.ΟΣ-ΚΑΤΣΑΝΤΑΜΗΣ.
Ξ
 `_.\:.3 ΤΙ '

.Ι
--} . .,
• .`Ή t .-1f3.:-~
 '\\ r r . Ξ§
ΞΞΞΞΞ-
Κόσμος φέρει αυτήν την
ονομασία, από τη στιγμή που κο-
α#ε4'Γα4 από μυριάδες στοιχεία. Αναπόσπαστο
μέροςαυτούτουπεδίου,βέβαια,είναιταώτάστάοποίασ
φηκε ο πρώτος άνθρωπος για να βρει Θερατtεία
προβλήματα που ταλαιπωρούσαν το σώμα κ
Και, κάπως έτσι, οι πρώτοι ερευνητές των
και των καρπών της ήταν οι μάγοι-γιατ υλής, οι
νοι, που ttέρδισαν το σεβασμό μικρών και
την ικανότητά τους να συνομιλούν με τα,*νεύμc™, αλλά
για τις γνώσεις τους να χαρίζουν αναιtούφιση καt υγεία στους
ασθενείς.Με το πέρασμα των αιώνων, βέβαια, η ιατρική εγκα-
τέλειψε τους δεσμούς της με το μυστικισμό και τη Θρησκεία,
για να φτάσει στην
υπερεξελιγμένη μορφή
που γνωρίζουμε όλοι σήμερα.
Ακόμη και στην εποχή, όμως, όπου
τα γονιδιαιtά φάρμακα έρχονται για να
ανατρέψουν τα πάντα στο χώρο της Ιατρικής, δεν είναι
ι εκείνοι ττου ανατρέχουν στο παρελθόν, εντοπίζοντας μια
ωστη αλλά πλούσια παράδοση παρασκευασμάτων από
τικά προ.ι.όντα και παρασκευασμένα με τεχνικές που μπορεί
μοιάζουν ανορθόδοξες, αλλά -όπως μαρτυρά το αποτέλε-
σμα- είναι άκρως δραστικές.
Μιλάμε φυσικά για τη Σπαγειρική Τέχνη...
Η ΙΑΤΡΟΑΛΧΗΜΕΙΑ ΤΟΥ ΠΑΡΑΚΕΛΣΟΥ
Η λέξη Σ77αyε4ρύ'α είναι ελληνική ttαι προιtύπτει από το σπάω
(διασπώ) και αyεί'ρω (συγκεντρώνω). Κάπως έτσι, πολλοί Θε-
ωρούν πως με τον όρο αυτό εννοούμε το σύνολο της Αλχημικής
Τέχνης. Στην πραγματικότητα αφορά ένα μόνο κομμάτι της, αυτό
που ο Παράιtελσος αποκαλούσε Jατιροχγμε4'α.
Ο όρος Σπαyείρί'α φαίνεται να ανήκει στο μεγάλο ιατρό, φιλόσο-
φο και αλχημιστή Παράκελσο (77ιγsfery τ. 81), ο οποίος Θέλησε να
εφαρμόσει τις αρχές της Αλχημείας στην Ιατρική, όχι με σκοπό τη
μεταστοιχείωση των μετάλλων -το πάρεργο, όπως έλεγε ο ίδιος-
αλλά τη Θεραττεία των ασθενειών μέσα από ειδικά βάμματα.
Ο ίδιος γράφει σε κάποιο από τα έργα του... «Σας στρέφω στην
Αλχημεία για την προετοιμασία των mαgnαιία, των ιατρικών παρα-
σκευασμάτων, την παραγωγή των mysterία, ουσιών για την παρα-
σκευή των αrcαnα, των μυστικών συνταγών, για το διαχωρισμό του
αγνού από το ακάθαρτο, ώστε να ληφθεί ένα αγνό παρασιtεύασμα,
που Θα επιτυγχάνει τον ύψιστο βαθμό ικανότητας και δύναμης.
»Μιας και ο Θεός δεν μας έδωσε έτοιμα παρασκευάσματα, βρα-
σμένα και αλατισμένα, οφείλουμε να μάθουμε να τα φτιάχνουμε
μόνοι μας και να εκπαιδευτούμε σε αυτήν την τέχνη».
Βέβαια, τα βάμματα αυτά δεν τα αττοτελούν απλοί συνδυασμοί φυ-
τών και βοτάνων. Ο Παράκελσος είναι ι(ατηγορηματικός σ' αυτό:
«Η τέχνη της συνταγής φαρμάκων συνίσταται στην εκχύλιση και
όχι στην παρασκευή τους. Συνίσταται στην ανακάλυψη ει<είνου
που είναι κρυμμένο μέσα στα πράγματα και όχι στο συνταίριασμα
δ ιαφό ρων πα ρασκευασμάτων».
Και γι' αυτόν ακριβώς το λόγο, κάθε Θεραπευτής οφείλει να γνω-
πια, αφεψήματα και εγχύματα. Τα βάμματα, όμως, Θεωρούνται τα
ρίζει τις αρχές της Αλχημικής Τέχνης, διότι «η Φύση δεν παράγει
τίποτα που να είναι καθεαυτό τέλειο. Ο άνθρωπος οφείλει να ωθεί πιο δραστικά ιtαι αυτό γιατί περιέχουν οινόπνευμα, με αποτέλεσμα
τα πάντα στην τελείωση. Το έργο της τελείωσης των πραγμάτων αρι(ετά Θεραπευτικά στοιχεία του βοτάνου να διαλύονται σε αυτό.
ονομάζεταιΑλχ7#ε4'α.Οάνθρωποςπουτοεπιτελείείναιέναςαλ- Τα βάμματα, βλέπετε, είναι αλκοολιι<ά ή υδατοαλttοολικά διαλύ-

χημιστής. Ωθεί ό,τι αναπτύσσεται στη Φύση για ανθρώπινη χρήση
ως τον προορισμένο σιtΟπό του».
ΤΑ ΣΤΑΔΙΑ ΤΗΣ ΑΛΧΗΜΙΚΗΣ ΠΟΡΕΙΑΣ
Σύμφωνα πάντα με την αλχημική φιλοσοφία αλλά και τον Παρά-
κελσο, όλα στη Φύση βρίσκονται σε διαφορετικά στάδια ωρίμαν-
σης, καθώς τείνουν προς την τέλεια κατάσταση. Ο αλχημιστής,
λοιπόν, μιμείται τους τρόπους της Φύσης στο εργαστήριό του και
προσπαθεί να ολοκληρώσει την πορεία ανάπτυξης των στοιχείων
και των μετάλλων που υπάρχουν στον t(όσμο.
Η πορεία αυτή -ή στάδια της τελειοποιήσεως-αποτελεί τον κορμό
του αλχημικού ορυs, και ενώ ορισμένοι συγγραφείς αναφέρουν ότι
είναι δώδεκα, δεκατέσσερα ή ακόμα είιtοσι δύο, όλοι αποδέχονται
πως κατά βάση τα στάδιά της είναι επτά και αντιστοιχούν στους
επτά (μαγικούς) πλανήτες, με ό,τι προεκτάσεις έχει αυτό.
Τα στάδια του ΑλχημικούΈργου, λοιπόν, είναι τα εξής:
(1) Cα1cίnαtίο: Αποτέφρωση ή διαπύρωση - Κρόνος
(2) SΟΙυtίο: Διάλυση - Δίας
(3) Seραrαtίο: Διαχωρισμός - Άρης
(4) Cοnίυnctίο: Συνένωση ή σύζευξη ~Ήλιος
(5) Ρυtrefαctίο: Ζύμωση - Αφροδίτη
(6) DeStίιιαtίοnem: Απόσταξη - Ερμής
(7) CΟαgυια: Πήξη - Σελήνη
Περισσότερα για την εσωτερική όσο και την πρακτική σημασία
αυτών των σταδίων μπορείτε να βρείτε στο συλλογικό βιβλίο Αλχ7~
#εύ'α των εκδόσεων Αρχέτυπο, ενώ ένα πολύ καλό εισαγωγικό (και
όχι μόνο) βιβλίο για τη Σπαγειρική Τέχνη είναι ο δεύτερος τόμος
cχτ|ότοΕyχειριδιοΕρμητικήςΦιλοσοφίας(εκδ.Δ,χμελιγ)τρυσττ:Ου-
δαίου μελετητή των μυστικών παραδόσεων Πέτρου Γράβιγγερ.
Καιρός, όμως, να περάσουμε τώρα σε κάτι πιο πρακτικό.„
(ΑΛ)ΧΗΜΕΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΣΠΙΤΙ
Μπορεί στην εποχή του Παράκελσου τα υλικά που χρειαζόταν
κανείςγιαναεξοπλίσειτοαλχημιιtότουεργαστήριναήτανδυ-
σεύρετα ι(αι ακριβά, σήμερα όμως μπορεί ι(ανείς να δουλέψει με το
στοιχειώδη εξοπλισμό που διαθέτει η ιtουζίνα του!
Έτσι, ο καθένας από εμάς μπορεί σχετιιtά εύκολα -και αφού λάβει
υπόψη του όλους τους πιΘανούς κινδύνους-να δημιουργήσει ορι-
σμένα αλχημικά παρασκευάσματα, όπως βάμματα, αλοιφές, σιρό-
ματα, ττου περιέχουν φυτιιtές δρόγες ή χημικές ουσίες.
Τώρα, ως προς το πρακτικό μέρος, Θα χρειαστείτε 2 γυάλινα σι<ου-
ρόχρωμα βάζα με 10-12εκ. διάμετρο, τα οποία Θα έχετε αποστειρώ-
σει και ξεπλύνει με απεσταγμένο νερό, ένα γουδί, το βότανο και ένα
αλκοολούχο ποτό - κατά προτίμηση βότκα με 40-50% αλκοόλ, κα~
Θώς ιtαι ένα φίλτρο του καφέ, ένα σουρωτήρι και ένα γυάλινο μπόλ.
Η αναλογία ττου χρησιμοποιείται είναι συνήθως 1:5 (100γρ. βότανο
σε 500mΙ βότκα) για αποξηραμένο, ενώ για χλωρό είναι 1:2 (100γρ
βότανο σε 20ΟmΙ βότιtα). Αν Θέλετε να έχετε ένα ολοιtληρωμένο
βάμμα, επιλέξτε με προσοχή τη φάση του φεγγαριού, τις πλανη-
τικές ώρες και το ζωδιακό χάρτη της ημέρας. Μπορείτε επίσης να
πείτε κάποια ευχή ή κάποιο ξόριtι για να ενισχύσετε τη διαδικασία.
Ο τρόπος, πάντως, είναι ιδιαίτερα απλός και γρήγορος: Κονιορτο-
ποιήστε το βότανο στο γουδί και, αφού τελειώσετε, τοποΘετήστε
το στο γυάλινο βάζο. Στη συνέχεια προσθέστε τη βότκα στο βάζο,
μέχρι να καλύψετε ολοσχερώς το φυτό. Κλείστε το δοχείο αεροστε-
γώς και τοποΘετήστε το σε σκιερό και δροσερό μέρος το λιγότερο
για 15 μέρες και το περισσότερο για ένα μήνα. Κάθε μέρα να αναιtι-
νείτε το δοχείο ελαφρά.
Στο τέλος αυτού του χρονικού διαστήματος βάλτε το σουρωτήρι
μέσα στο μπόλ για να συγιtεντρώσετε το βάμμα, ιtαι μέσα στο
σουρωτήρι το φίλτρο του ι(αφέ. Ρίξτε προσεχτιιtά το βάμμα μαζί με
το φυτό ι(αι με τα χέρια σας πιέστε τη μάζα του βοτάνου (που την
περιορίζει το φίλτρο), ώστε να στραγγίξετε τα υγρά. Μεταφέρετε
έττειτα το υγρό (βάμμα) στο άλλο βάζο, ιtλείστε το και βάλτε ετιι<έ-
τα με το όνομα του βοτάνου και την ημερομηνία παρασκευής (δια-
τηρείται για 2-3 χρόνια σε δροσερό και σκιερό μέρος). Το διάλυμά
σας είναι έτοιμο για χρήση. Αττλά διαλύστε μερικές σταγόνες σε
κρύο ή ζεστό νερό και πιείτε το.
ΜΕΡΙΚΕΣ ΙΔΙΑΙΤΕΡΕΣ ΠΡΟΦΥΛΑΞΕΙΣ
Νωρίτερα αναφέρθηκα σε κινδύνους και με αυτό δεν εννοώ μονάχα
τα πιΘανά μικροατυχήματα που μπορεί να προκαλέσει ιtανείς στην
ιtουζίνα του.
Βλέπετε, σύμφωνα με την ερμητική επιστή μη της Αλχημείας,
κάθε ένας απο τους επτά μαγικούς πλανήτες έχει διάνοια, η οποία
ει(φράζεται με διάφορους τρόπους στη Φύση ι(αι μεταφέρει την
πλανητική ιδιότητα.Έτσι υπάρχουν πετρώματα, βότανα, χρώματα,
μήνες, ημέρες κ.τ.λ„ που ι)πακούν σε αυτόν το νόμο των αντιστοιχι-
ών. Ση συγκεκριμένη περίπτωση μπορούμε να εκμεταλλευτούμε Η ανεξέλεγκτη χρήση του βοτάνου μπορεί να προκαλέσει τοξι-
τις αντιστοιχίες αυτές και, συνδυάζοντάς τις, να πετύχουμε το κα- ι(ότητα.
λύτερο δυνατό αποτέλεσμα.
Η διαδιιtασία παραμένει η ίδια, όπως την περιέγραψα παραπάνω.
• ΣΕΛΗΝΗ: Ημέρα Δευτέρα
Η επιλογή των κατάλληλων, όμως, βοτάνων και των λοιπών συν- Στοιχείο: Νερό
δυασμών μεταβάλει το αποτέλεσμα. Γι' αυτό χρησιμοποιήστε την Ζώδιο: Καρκίνος
έμπνευσή σας για να παρασκευάσετε το βάμμα που σας ταιριάζει Χρώμα: Ασημί
Βότανο: Λυγαριά
για το σκοπό που Θέλετε.
Υπάρχουν,όμως,κάποιαπράγματαπουπρέπειναπροσέξετε... Συλλογή: Οι καρποί το φθινόπωρο.
1) Πολλά βότανα δημιουργούν αλλεργικές αντιδράσεις διαφο- Θεραπευτική ι(ατηγορία: Ρύθμιση εμμηνορρο.ι.κού κύκλου, Θερα-
πεία του προεμμηνορρο.ι.κού συνδρόμου, ημικρανίες, ακμή, αύξηση
ρετικής έντασης σε κάθε οργανισμό, γι' αυτό ελέγξτε αν είστε
αλλεργιι(οί σε μέρος ή στο σύνολο των ουσιών που περιέχονται γάλακτος κατα το Θηλασμό, δυσλειτουργίες στην εμμηνόπαυση.
στο φυτό. Μαγικές ιδιότητες: Καλοσύνη, Μητρικό ένστιιtτο, Διόραση.
2) Πριν χρησιμοποιήσετε κάποιο βάμμα, ζητήστε τη συμβουλή του Προφυλάξεις: Δεν σινίσταται σε παιδιά, οι έγκυες και σε Θηλασμό

γιατρούητουφαρμακοποιούσαςωςπροςτηνιtαταλληλότητάτου. γυναίκες Θα πρέπει να συμβουλευτούν ειδικό.

3) Μην διακόπτετε ιtαι αντικαθιστάτε τη Θεραπεία που σας έχει
χορηγηθεί, αλλά χρησιμοποιήστε τα συμπληρωματικά, εφόσον
αυτό ενδείκνυται.
4)Άνθρωποιπουέχουννεφριιtές,ηπατικές,καρδιακέςπαθήσεις,
προβλήματαστηνπηκτικότητατουαίματος,στομαχικάπροβλήμα- Θα πρέπει να συμβουλευτείτε γιατρό.
τα,διαβήτη,εγκυμονούσεςήγυναίκεςσεγαλουχία,άνθρωποιστην
τρίτηηλικίακαιπαιδιάΘαπρέπειναείναιιδιαιτέρωςπροσεχτικοί.
5) Φροντίστε τα σκεύη και ο χώρος εργασίας να είναι καθαρός,
Η λυγαριά δεν έχει ιδιαίτερες ανεπιθύμητες ενέργειες, ωστόσο σε
κάποιες περιπτώσεις έχουν δη μιουργηθεί αλλεργιιtές αντιδράσεις,
αυξημένη ροή κατα την έμμηνο ρύση και κεφαλαλγίες.
Αν σας έχουν χορηγηθεί αντισυλληπτικά ή ενδοκρινείς ορμόνες,
• ΑΡΗΣ: Ημέρα Τρίτη
Στοιχείο: Φωτιά

όπως και να υπάρχει προσωπική υγιεινή. Ζώδιο: Κριός

6) Να τα παρασκευάζετε πάντα υπό την επίβλεψη ειδικού. Χρώμα: Πορφυρό

7) Συμβουλευτείτε ειδικούς κατά πόσο τα υλικά που επιλέγετε Βότανο: Βασιλικός
είναι βρώσιμα ή δημιουργούν άλλες ανεπιθύμητες ενέργειες (π.χ. Συλλογή: Φύλλα και ανθοφόρες κορυφές
δερματικές). Θεραπευτικές Ιδιότητες: Σπασμολυτικό, καταπραύνει τον τυμπανι-
8) Αν ακολουθείτε φαρμακευτική Θεραπεία, ζητήστε συμβουλή σμό, ι(ράμπες στο στομάχι, κολιι<ούς ιtαι δυσπεψία, ανακούφιση από
ναυτία ή εμετό, ηρεμηστιι<ό, καταπολεμά το άγχος ιtαι την αύπνία,
γιατρού, καθώς μπορεί να δημιουργηθεί ανταγωνισμός ανάμεσα
στις ουσίες. αναλγητιι(ό σε ημικρανίες, αντιπυρετικό, εντομοαπωθητιιtό, κατα-
πραύντικόσεκεντρίσματαεντόμων,Θερμαντικόκαιλευκαντικό.
ΟΙ 7 ΠΛΑΝΗΤΙΚΕΣ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΙΕΣ Μαγικές ιδιότητες: Θάρρος, Πάθος, Προστασία.
Κλείνοντας, σας παραθέτω ένα σύντομο οδηγό με τις βασικές αντι- Άλλες χρήσεις: Στο μπάνιο προσφέρει αναζωογό-
στοιχίες,έτσιώστεναπειραματιστείτεμετααλχημικάβάμματα. νηση, κάντε πλύσεις στόματος για να απο-
βάλετε την κακοσμία από τις τροφές ή το Ύ;Υ€
• 'ΗΛΙΟΣ: Ημέρα Κυριακή κάπνισμα.
Στοιχείο: Φωτιά Προφυλάξεις: Να μην χρησιμοποιεί-
Ζώδιο: Λέων ται από εγκύους.
Χρώμα: Χρυσό
• ΕΡΜΗΣ: Ημέρα Τετάρτη
Βότανο: Δάφνη
Συλλογή: Φύλλα, άνθη και καρποί. Στοιχείο: Αέρας

Θεραπευτικές ιδιότητες: Αντιρευματιιtό, απαλύνει τον πόνο απο Ζώδιο: Δίδυμοι, Παρθένος
αρθρίτιδες, βοηθάει στο στομαχικό φούσι<ωμα, αντισηπτικό για Χρώμα: Κίτρινο
συνάχι και βρογχίτιδα, Θερμαντικό. Βότανο: Βαλεριάνα
Μαγικές ιδιότητες: Συλλογή : Υπόλευιtα-
Υγεία, Ζωτικότη- ιώδη άνθη το ιtαλοκαίρι
τα, Δύναμη. και ρίζες το φθινόπωρο
προφυ- Θεραπευτικές ιδιό-

λάξεις: τητες: Ηρεμιστικό,

 ® ΑΦΡΟΔΙΤΗ: Ημέρα Παρασκευή
Στοιχείο: Αέρας
Ζώδιο: Ζιjγός, Ταύρος
Χρώμα: Ρόδινο
Βότανο: Χιλιόφυλλο
Συλλογή:Άνθηροδόχροακαιπράσιναυπέργειατμήματασυλλέ-
γονται το καλοκαίρι.
Θεραπευτικέςιδιότητες:Αντιφλεγμονώδες,περιορίζειτηνκαταρ-
ροή,πικρέςκαιτονωτικέςουσίεςκαταπραύνουντηδιισπεψίακαι
τους κολικούς, αιμοστατικό, συμβάλεί στη ρύθμιση του εμμηνορ-
ρο.ι.κούκύκλου,αλλάκαιτωνδιαταραχώντηςεμμηνόπαυσης,βελ-
τιώνειτηνκυκλοφορίατουαίματοςκαιπεριορίζειτηνεξάπλωση
των κιρσών.
Μαγιιtές ιδιότητες: Αρμονία, Ομορφιά, Στοργή.
Προφυλάξεις:ΗχρήσητηςΑχιλλέαςγιαπολύμεγάλοδιάστημα
μπορείναεπιφέρειδερματιιtάστίγματα,ζαλάδες,Θολώσειςκαι
πονοκεφάλους.
ΣπάνιαηΑχιλλέαμπορείναπροκαλέσειαλλεργικήαντίδραση.
ΤοαιθέριοέλαιοτηςΑχιλλέας,όμως,απαγορεύεταιστηνεγκυμο-
σύνη.

• ΚΡΟΝΟΣ: Ημέρα Σάββατο

Στοιχείο: Γη
απομακρύνειτηναύπνία,ελαττώνειτηνπίεσητουαίματος,
αντ ιιtαταθλιπτιιtό, κατευναστικό, ευεργετική σε κατάσταση στρες
καιΨυχικήςκαταπόνησης,μυοχαλαρωτικό,απαλύνειι<ολικούς,
πόνους εμμήνου ρύσης και μυ'ι.κούς σπασμούς.
Μαγικές ιδιότητες: Επικοινωνία, Διαλογισμός, Διπλωματία.
Άλλεςχρήσεις:ΤΟμπάνιομεβαλεριάναμετάαπόμιακουραστική
μέρα προσφέρει χαλάρωση.
Προφυλάξεις:Οιπαρενέργειεςτηςβαλεριάναςπεριλαμβάνουν
κεφαλαλγία,Θόλωσητηςόρασης,ηπατοτοξικότητα,ναυτίακαι
καρδ ιακή δυσλειτου ργία.
• ΔΙΑΣ: Ημέρα ΠέμJττη
Στοιχείο: Φωτιά
Ζώδιο: Τοξότης, ΙχΘύς
Χρώμα: Μπλε
Βότανο: Φασκόμηλο
Συλλογή: Φύλλα και άνθη
Θεραπευτικές ιδιότητες: Αντι-
φλεγμονώδες, αντισηπτικό,
ανακουφίζει τον ερεθισμό
του λαιμού, αποχρεμπτιt(ό, Όπωςαντίλαμβάνεστε,ηΦύσημάςέχειδωρίσειαπλόχερατρό-
ελαττώνει την εφίδρωση,
μειώνει τις εξάψεις ιtαι
βοηθά το σώμα να προ-
σαρμοστεί σε ορμονικές
αλλαγές.
Μαγικές ιδιότητες: Ευ~
σπλαχνία, Γενναιοδω-
ρία, Φιλανθρωπία.
Προφυλάξεις: Δεν
υπάρχει ιtάποια γνωστή
παρενέργεια.
Ζώδιο: Αιγόκερως
Χρώμα: Μαύρο
Βότανο: Πολυκόμπι
Συλλογή:Υπέργειατμήματασυλλέγονταιτοκαλοκαίρι,ενώη
ρίζα το χειμώνα.
Θεραπευτικέςιδιότητες:ΑρΘριτίκάπροβλήματα,αναπνευστικές
τταθήσεις,πρόληψηαρτηριοσκλήρυνσης,ενισχύειτηνελαστικό-
τητατωνιστών,χρήσιμογιααδύναμαμαλλιάήνύχια,σηπτικό,
πηκτικό,διοι)ρητίκό,αναιμία,βρογχίτιδα,αντιφυματικό,χιονί-
στρες,απομακρύνειταπαράσιτατουεντέρου.
Μαγικές ιδιότητες: Σοφία, Επιμονή, Πειθαρχία.
Άλλεςχρήσεις:Ιδιαίτεραγιαταπροβήματατωνοστώνμπορείνα
προστεθείστολουτρό.Καλύψτε,όμως,τουςνεφρούς(όπωςκαί
ιtάθεφοράπουΘακάνετεμπάνιομεβότανα)καιτυλιχτείτεμετά
απότομπάνιογιαμιαώραστοκρεβάτιμεμίαζεστήκουβέρτα.
Προφυλάξεις:Ναμηνχρησιμοποιείταιγιαπάνωαποέξιεβδο-
μάδες, καθώς φαίνεται να προκαλεί πεπτιιtΟύς ερεθισμούς.
Δεν ενδείκνυται για γυναίκες που βρίσκονται σε εγιtυμοσύνη ή
Θηλάζουν.
πουςγιανακαλυτερέψουμετηζωήμας.Ταβάμματαείναιμερικά
από αυτά τα δώρα.
Έχουντηδύναμηναενεργοποιούναισθήσεις,όπωςαυτέςτης
γεύσηςκαιτηςόσφρησης,ενώηδιαδικασίαπαρασκευήςτους,
λέγονταςειδικάμάντραμ,προσευχές,ξόρκιακ.τ.λ.ενεργοποιούν
Ψυχολογικέςδιαδικασίεςπουμετατρέπουντοδημιούργημάμαςσε
κάτι μοναδικό.
Τα7αλχημίκάβάμματαείναιμόνοέναμιιtρόπαράδειγμααπο
αυτάπουμπορείτεναφτιάξετε.Ερευνήστεταβότανακαιτιςαντι-
στοιχίεςτουςι(αιδημιουργήστεμιασυλλογήαπόαυτάταπολύτι-
μα δώρα. Πάντα, όμως, υπεύθυνα. ι+τ
 ενατένιση των άστρων είναι ίσως η αρχαιότε-
ρη προσπάθεια του ανθρώπου να κατανοήσει
τις δυνάμεις που διέπουν το σύμπαν και να
προσδώσει τάξη στο φαινομενικό χάος

Η του ιtόσμου.
Καθόλου παράξενο, λοιπόν,
που κάθε πολιτισμός είδε
στα άστρα τα ίδια τα χνάρια των
Θεών. Χαρακτηριστιιtό παράδειγ-
μα οι τουπσαρού, οι Χαλδαίοι
αστρολόγοι δηλαδή που, όπως
δηλώνει ο τίτλος τους, ήταν οι
γραφείς των άστρων ιtαι των
οιωνων.
Αντίστοιχα, στην αρχαία
Αίγυπτο οι ιερείς δίδασκαν
πως το σύμπαν έχει ως πηγή
δημιουργίας τον Θεό Ατούμ
και πως αποτελεί ένα ζωντα-
νό οργανισμό με Ψυχή, που
τον κινεί η μαγική δύναμη χέκα
που ενεργοποιεί την κίνηση όλων
των ουρανίων σωμάτων. Τα αστέ-
ρια, λοιπόν, καθρέπτιζαν Ψυχές που
είχαν φθάσει στην υπέρτατη συνειδητό-
τητα. Είναι αυτά η προέλευση, αλλά και ο
απώτερος προορισμός κάθε ανθρώπου...

Ο ΜγΗΤΙΚΟΣ zΩΔΙΑΚΟΣ ΚΥΚΛΟΣ

«'Οπωςεπάνωέτσικαικάτω»λέγανεοιπαλαιοί,γι'αυτόιtαιη
εξέλιξητουκάθεατόμου,οκύκλοςδηλαδήτηςγέννησης,τηςύhαρξης,
τουΘανάτουκαιτηςαναγέννησης,εt(φράζεταιστηφύσημέσααπό+ην
εναλλαγήτωνεποχών,τωνδώδεκαμηνώνκαιτωνδώδεκαζωδιακώνσημείων.
Η εσωτερική γνώση των ζωδίων παρέχει το κλειδί της ένωσης ουρανού και
γης, Ψυχής και σώματος, πνεύματος και ύλης, του ανθρώπου με το σύμπαν και
εντέλειμετοΘείο.ΕίναιτοταξίδιτηςΨυχήςστηναναζήτησητουΘείουΈρωτα,τη
βίωσητηςενότηταςμετηΣοφίατουΘεούμέσωτηςσυνειδητοποίησηςκαιτηςιtα-
τανόησης, της Θέσης αλλά και της φύσης του κάθε ζωδίου.
Επομένως,ταδώδεκαζώδιααντιπροσωπεύουνδώδεκαμυητικάμονοπάτιαζωής,που
μέσα τους εμπεριέχεται τόσο η καταστροφική όσο και η ευεργετική πλευρά του εκάστοτε
ζωδίου.Ηεκδήλωσήτουςαλλάκαιηέκφρασήτουςχρωματίζεταιαπό-τιςιδι.ότητεςτουζωδί-
ου,ωστόσομπορούνναεκδηλωθούνείτεσεανώτερηείτεσεκατώτερημορφή.Ητελικήεπιλογή
εξαρτάταικαθαράαπότηναρνητικήήθετικήχρήσητουπροσώπουκαι.τόύτρόiοδιαχείρισηςτωί
ενεργειών που του δόθηκαν τη στιγμή της γέννησης.
Κάπουεδώ,βέβαια,πρέπεινασημειώσουμεπωςσ'έναατομικόγενέθλιοχάρτηπεριέχονταικαιταδώδεκα
σημείατουζωδιακούιtύκλου,πράγμαπουσημαίνειότιοάνθρωποςπεριέχειουσιαστιιtάμέσατουόλεςτις
δυνατότητες ανάπτυξης και ολοκλήρωσης.

Θ#1ρnrnm„
Ας δούμε, όμως, τα ζώδια αυτά ένα ένα, όπως και τις απόκρυφες ση-
μασίες τους...
Ο ΠΑΡΟΡΜΗΤΙΚΟΣ ΚΡΙΟΣ
Ο Κριός ανήκει στα αρσενιιtά και πύρινα
ζώδια, είναι παρορμητικός και κυβερνάται
από τον πλανήτη Άρη. Ο Κριός σχετίζε-
ταιμετοξύπνηματηςφύσηςαλλάκαιτηςζωής,
εφόσονκάθεπλάσμαπουέχειπέσεισεχειμερία
νάρκη σιγά-σιγά αφυπνίζεται.
Συμβολίζει την πρωταρχιιtή φλόγα, όπου
Α ηeε_Ίδ_ήλ:ΞΤ.:P:.Τ.ύ~ρ:ν:Ξ,:Τ.:,Ι,*:αΞgΙα:
δυναμική και άμεση. Εδώ εκφράζεται η
ανάγκη της έναρξης, άλλωστε δεν είναι
τυχαίο που ττολλοί αρχαίοι πολιτισμοί το-
ποΘέτησαν στις πρώτες μοίρες του Κριού,
Την έναρξη του εορτασμού του έτους... Η
επιθυμία της αυτοαναttάλυψης και Της
εξερεύνησης είναι διάχυτες, όπως και η
εύρεση του άλλου μισού με σκοπό τον
έρωτα αλλά και την ένωση.
Ως πύρινο ζώδιο, ο Κριός αντιπροσωπεύει
Τη δημιουργιιtή φλόγα του πνεύματος, το
μυστιιtό πυρ που μας παρακινεί να κινηθούμε
προς τα εμπρός. Ψάχνει
διαρκώς για έμπνευση,
ωστόσο στη φάt Ί Της
Φ^ ανάπτυξής του ο άνθρωπος
αναζητά την ελευθερία ιtαι την
απεριόριστη εκδήλωση. Η προσπάθεια
αυτή μπορεί να εκδηλωθεί με ορμητικότητα
και μαχητικότητα.
Το σύμβολο του κριαριού στους αρχαίους
ήταν ανέκαθεν συνδεδεμένο με τον ηγεμόνα,
άρα και με την κοσμική εξουσία. Δεν Θεω-
ρείται άδικα ο αρχηγός του ζωδιακού, αφού
μπορεί να δίνει έκφραση στις ιδέες του και
να χαράσσει με τόλμη το μονοπάτι που του
ταιριάζει.
ΠιΘανότατα εκεί έγκειται η αιτία που ο Κριός
δεν ολοι(ληρώνει τους στόχους του και συχνά
παρουσιάζει εγωιστική συμπεριφορά. Ο άκρα-
τος ενθουσιασμός που επιδεικνύει μπορεί να
εκφυλιστεί σε βία, οξύτητα και αδιακρισία.
Όταν ο άνθρωπος μάθει να λειτουργεί βάση
των περίορισμών που Θέτουν οι επιλογές που
κάνει ιtαι όχι ό,τι του επιβάλλει το ένστικτο,
Γράφει n ΕγΑΓΓΕΛΙΑ ΘΩΜΟΥ
τότεΘαμπορέσεισ'αυτότοστάδιοναγίνειαιιτοδύναμος,δίχωςνα
είναι δογματικός, και Θα αποκτήσει πλήρη συνείδηση ι(αι πίστη των
καθηιtόντωντουβασιζόμενοςσεκάθεβιωματιιtήεμπειρίαπουάντλη-
σε από τη ζωή.
Ο ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΟΣ ΤΑΥΡΟΣ
ΟΤαύροςείναιπαθητικόζώδιοιtαικυβερνήτηςτουείναι
ηΑφροδίτη.ΣτοστάδιοανάπτυξηςτουΤαύρουοιιδέες
ιL qΞ=μ έΕ! ί`ι(αικάθεπαρόρμησηωθείταιπροςκάποιαιtατεύθυνση.Ο
ι(αι καt7ε παρορμηση ωτ7ειιιLι 1ψυι ι`ιι1ιυΜ ι`ιιιcι7υι;Υυ.|. Ίυ
άνθρωποςτουΤαύρουέχειανάγκηναδημιουργήσειι(άτιχειροπιαστό,
μεσχήμακαιμορφή.Στηφύση,άλλωστε,εκδηλώνεταιέντονηηανά-
γκη μορφοποίησης, ενώ η συνειδητοποίηση βιώνεται μέσα από την
κατανόηση των εξωτερικών μορφών.
Μέσα του, ωστόσο, υποβόσκει η αίσθηση συντήρησης αλλά ι(αι σι-
γουριάς,Θέτονταςπεριορισμούςιtαιόρια.ΗΨυχήέχειαναγνωρίσει
τηναληθινήτηςύπαρξηκαιαναζητάναεναρμονίσειτηνπνευματι-
κήδύναμηπουτηςδόθηι<εστοστάδιοτουΚριούμετηνυλική,που
εκπληρώνεται εδώ. Η τάση αυτή υποδηλώνει την ιδιότητά του ως
σταθερόαλλάκαιγήινοζώδιονακινείταιμέσασεγνωστάμονοπάτια,
αλλά και να ικανοποιήσει την ανάγκη για ασφάλεια.
Εσωτεριιtά,τακέρατατουΤαύρουεκφράζουντηγονιμότητα,Τη
σύλληψη αλλά και τη μήτρα. Εδώ πλέον γεννάται και μορφοποιείται
ιtάθε ιδανικό, ιtατασκευάζεται η εξωτερική του μορφή. Εδώ πραγμα-
τοποιείται η ένωση του Θηλυκού με το αρσενικό, της Αφροδίτης με
τον Άρη (κι)βερνήτη του
Κριού) ως πτυχές του αν-
Θρώπου στις οποίες οφείλει
να ιtυριαρχήσει.
Σύμβολο ιεροσύνης και Θυ~
σίας, Ο ταύρος Θυσιάζονταν
στους Θεούς σε λατρευτιι(ές
τελετουργίες. Χαρακτηρι-
στιιtό παράδειγμα τα Ταυ-
ροκαθάψια του Μινωικού
πολιτισμού.„
Η γνώση που αποιtτήθηκε
και πήρε μορφή στο ζώδιο
του Ταύρου, Θυσιάζεται και
δοκιμάζεται στο επόμενο
στάδιο, αφού πλέον ο άν-
Θρωττος ι(αλείται να επιλέ-
ξει τον τρόπο που Θα την
Χρησιμοποιήσει αλλά και το
δρόμο που Θα αιtολουθήσει,
παρά τους φραγμούς που
υποβάλλει το
ΤΟ μονοπάτι.

Ο ΔΙΠΛΟΠΡΟΣΩΠΟΣ ΔΙΔΥΜΟΣ
Ο Δίδυμος ανήιtει στα Θε.ι.ιtά μεταβλητά, αέρινα
ζώδια που αναζητούν μια δίοδο επιιtοινωνίας - χα-
ρακτηριστιι(ό γνώρισμα του κυβερνήτη τους, του
Ερμή. Οτιδήποτε υλικό ιtατασκευάστηκε στο προηγούμενο
στάδιο ανάπτυξης, τώρα -στην ατραπό του ζωδίου των Διδύμων-
απορρίπτεται. Η διττή φύση του Διδύμου, βλέπετε, εκφράζει
δύο παραγωγικές ενέργειες: τη δύναμη της ώθησης, αλλά και τη
δύναμη της καταστροφής.
Υπάρχει μια γνωστική ιστορία που μας διηγείται το απόκρυφο
βιβλίο του Ιωάννη, από την οποία πιΘανότατα προέρχεται το
σύμβολο του Διδύμου. Σύμφωνα με το Θρύλο, η Εύα διεφθάρη
από τον Ιαλδαβαώθ, το δημιουργό της ύλης ι(αι της σάρκας,
και από την συνουσία τους προήλθαν δύο γιοι, ο Γιαχβέ και ο
Ελοχίμ, ο ένας είναι δίκαιος ενώ ο δεύτερος άδικος. Τα ονόματά
τους ήταν Κάιν ι(αι Άβελ. Όταν ο Κάιν σκότωσε τον Άβελ ήταν ο
πρώτος που Θυσίασε ανθρώπινη Ψυχή για την αγάπη του Θεού.
Κι γι' αυτό το λόγο έφερε στο μέτωπό του σημάδι, τη σφραγίδα
-ή όπως αλλιώς ονομάζεται-, τον αριθμό του Θηρίου της αποκά-
λυψης που περιγράφει αρχικά ο Δανιήλ και αργότερα ο Ιωάννης
στο κείμενο της Αποκάλί;Ψγς.
Αυτή η προσφορά ζωιι(ής ενέργειας είναι που άνοιξε τα κανάλια
επικοινωνίας με τον Θεό μετά την πτώση του ανθρώπου. Q άν-
Θρωπος αναγνωρίζει ότι είναι κομμάτι του Θεού και αντιιtρίζει
μέσα του το Θε.ι.ιtό μέρος της ύπαρξής του. Η γνώση αυτή τον φέ-
ρει αντιμέτωπο με τον εξωτερικό κόσμο ιtαι τα φαινόμενά του.
Συνεπώς, μέσα του δη μιουργείται μια εσωτερική αβεβαιότητα,
που ιtαλείται να την εξισορροπήσει μέσω της αναζήτησης του
πραγματικού του εαυτού του, αλλά t(αι του σύμπαντος γύρω του.
Βασιιtός σιtοπός στο στάδιο των Διδύμων είναι η ανάπτυξη της
προσωπιttότητας του προσώπου δίχως να ρέπει είτε στη μία κα-
τεύθυνση είτε στην άλλη, ή να ιφύβεται πίσω από ιtάθε νοητικό
ερέθισμα που λαμβάνει από τον εξωτεριιtό ιtόσμο.
Ο ΣΕΛΗΝΙΑΚΟΣ ΚΑΡΚΙΝΟΣ
/ Ο υδάτινος καριtίνος έχει φύση παθητική και κυ-
βερνήτη τη Σελήνη.
Ο Καριtίνος σηματοδοτεί τη λήξη ενός ι<ύκλου
αναπτυξιαιtής λειτουργίας του ατόμου. Με τον Κριό δόθηκε
Εφε::ημ:ΤτηοδΔηίξ:Ομυορξ::ίν::έ:η;#:;ε?τνιστηα::υο:τΤοr;ουυλ:::;ηνση'
εξωτερικό κόσμο. Στον Καρκίνο, λοιπόν, εδρεύει η επιρροή των
συναισθημάτων και των εντυπώσ€ων.
Στονκύκλοτουχρόνου,τοφωςτουήλιουαυξάνει.Σύμβολότου
είναι ο γυναικείος μαστός ιtαι κυβερνήτης του η Σελήνη, που
είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την έμμηνο ρήση της γυναίκας
αλλά και τη μήτρα, εκεί όπου αναπτύσσεται η ζωή του εμβρύου.
Η Σελήνη είναι ο καθρέφτης των εμπειριών, αντικατοπτρίζει τις
εμπειρίες που δεχόμαστε από τη ζωή. Δείχνει το ένστικτο της
επιβίωσης που πηγάζει από το ασυνείδητο. Η αινιγματική φύση
τηςΣελήνηςώθησεπολλούςαρχαίουςπολιτισμούςναλατρέ-
Ψουν και να δημιουργήσουν αντίστοιχα πάνθεα, δυνάμεις Θρέ-
Ψης, γέννησης και συντήρησης.
Ως ζώδιο του νερού ο Καρκίνος, αλλά ιtαι λόγω της εσωστρέφει-
άς του, συντελεί ένα ενδότερο αγώνα κατανόησης των μορφών,
που τον καθιστά ανασφαλή και υπερευαίσθητο σε συγκινήσεις.
Μόλις αναγνωριστεί και κατανοηθεί ο εσώτερος συναισθημα-
τικός ι(όσμος ως αρωγός στην εξέλιξη του ατόμου, τότε Θα ανα-
γεννηθεί ξανά, για να δημιουργήσει στη φάση του Λέοντα...
Ο ΕΣΤΕΜΜΕΝΟΣ ΛΕΟΝΤΑΣ
Το Θετιιtό ζώδιο του λιονταριού ανήιtει στα δημιουρ-
γικά ζώδια της φωτιάς, διακρίνεται από σταθερότη-
τα ιtαι λάμψη, που προέρχεται από τον ι(υβερνήτη
του, τον'Ηλιο. Έχοντας πλέον κατακτήσει τη γνώση ιtαι εφόσον
έχει αποκτήσει αυτοσυνείδηση, το άτομο μπορεί να ηγηθεί τόσο
σε γήινο όσο ιtαι σε πνευματικό επίπεδο. Επιβάλλει τη Θέλησή
του σε κατώτερα συναισθήματα μέσω της εσωτερικής του δύνα-
μης, ιδιότητα που διαφαίνεται και από το σύμβολο του ζωδίου,
δηλαδή την ουρά ενός λιονταριού, αφού σε αυτό το στάδιο έχει
τιΘασεύσει και εναρμονίσει τα χαμηλά ένστιι(τα.
Μετά τη δημιουργία προσωπικότητας, σειρά έχει η καλλιέργεια
του Εγώ, δομημένη πάντα σε σταθερά πλαίσια.
Πυρήνας ιtαι κέντρο αυτής της δομής είναι ο ίδιος ο Εαυτός.
Στη φύση οι καρποί είναι ώριμοι και έτοιμοι για τη συγκομιδή,
η ωρίμανση όμως είναι εξωτεριι<ή και ανάλογη με τη ζέστη του
ιtαλοκαιριού.
ΟΉλιος συμβολίζει την αυτοέκφραση και τη δημιουργικότητα,
τάσεις που είναι συνδεδεμένες αρχετυπικά με τον πατέρα είτε
ως γονιό είτε ως σύμβολο εξουσίας. Η παγίδα εδώ έγκειται στο
γεγονός ότι η ταύτιση με τις ιδέες ιtαι την εξουσία γενικότερα
μπορεί να αποτελέσει Ψευδαίσθηση στην προσπάθεια της Ψυχής
να ιtατανοήσει τον εσώτερο'Ηλιο του, το φως της ύπαρξής του,
το μονοπάτι που Θα τον οδηγήσει στην επόμενη φάση του Παρ-
Θένου, για να το μετασχηματίσει σε υπηρεσία ι(αι προσφορά...
 Η ΠΑΡΘΕΝΟΣ ΠΕΡΣΕΦΟΝΗ
ΗΠαρθένοςείναιφύσηΘηλυιtή-παθητική,ανήκεισταγήιναμετα-
βλητάζώδιακαικυβερνάταιαπότονΕρμή,ενώπολλοίαστρολόγοι
τής αποδίδουν και το Θεραπευτή Χείρωνα.
ΑφούκατέκτησετοΘε.ι.κόφως,ηΨυχήείναιτώραέτοιμηνακαταδυθείστα
πνευματικάσκοτάδιαγιαναφωτίσειτηνγη.ΗΠαρθένος,πουτοσύμβολό
τηςεκφράζειταγυναικείαγεννητικάόργανα,είναιπιΘανόνεμπνευσμέ-
νηαπόίογνωσiόμύθοτηςπερσεφόνης,αλλάκαιάλλουςπαρόμοι-
ούς Θρύλους που δίνουν έμφαση στο αρχέτυπο της Κόρης.
ΗΠερσεφόνηείναιηγη,πουτοχειμώναεγκαταλείπειτημητέρα
τηςΔήμητραγιανακατέβειστονΚάτωΚόσμο.
Εκείνητηνπερίοδοηφύσηνεκρώνεικαιταφύλλαμαραίνονταικαι
κάθεάνοιξηεπιστρέφει,γιαναφέρειγονιμότητακαικαρποφορία
στουςαγρούς.ΗφλόγαπουΘάπτεταιστηγηείναιτοσπέρμα
πουοφείλειναγονίμοποιηθεί.Άλλωστε,ηένωσητηςΠερσεφό~
νηςμετονΆδησυμβολίζειτηνεξυψωμένηγονιμότητα.
ΕδώηΨυχήτΤαρατηρείτονεσώτεροεαυτότηςι(αικατανοεί
τασφάλματακαιτιςατέλειέςτης.Ησυνεχήςαναζήτησητης
τελειότητας,πάγιογνώρισματηςΠαρθένου,πηγάζειαπό
τηνανάγκηναδιακρίνει,νααναλύσεικαιναερευνήσειτο
Εγώτουγιαναεξευγενίσειταπάθητουκαιναφτάσειστην
αυτοτελείωση.
Ταμηαναπτυγμέναάτοματουσημείουαυτούαναλώνο-
νταιστηδίχωςτέλοςκριτική,χωρίςκανέναίχνοςευαισθη-
σίας. Στην ανώτερη μορφή του το άτομο ερευνά για να
εξακριβώσειτηνιερήφλόγαπουκείτεταιμέσατου,αλλά
προσφέρεικαιυπηρεσίαγιανακατανοήσειτηλειτουργία
αυτή ολόι(ληρη η ανθρωπότητα.

Ο ΕΞΙΣΟΡΡΟΠΗΤΙΚΟΣ zΥΓΟΣ
ΟΖυγόςείναιΘετιιtός,παρορμητικόςκαιανή-
κει στα ζώδια του αέρα, ενώ κυβερνάται από
την Αφροδίτη. Στο στάδιο του Ζυγού, ο άν-
Θρωποςεξελίσσεται.Ωςαποτέλεσμα,απομακρύνεταιαπό
το κέντρο του εαυτού του και σχετίζεται με τους άλλους. Πιο
ιδιαίτερα, αναζητά ένα σύντροφο ως καθρέφτισμα του εαυ-
τού του και ως μέσο εξισορρόJΤησης.
Στηφύσηεγκαινιάζεταιηεποχήτουφθινοπώρου,αλλάκαιη
ισορροπίαφωςκαισκοταδιού,ημέραςκαινύχταςαντίστοιχα.
ΗΨυχήαναζητάτοάλλοτηςμισό,αυτόπουονομάζειοΓιούνγκ
α#ί.mαγιατονάντρακαια#G.mε#γιατηγυναίκα.
Ηέντονηανάγκησυντροφικότηταςμπορείναφέρεισυγκρούσεις,
καθώςτοάτομοπροσπαθείναεναρμονίσειτααντίθετα,απόόπου
προκύπτεικαιτοσύμβολοτηςζυγαριάς.Ηαποκατάστασητηςαρμο-
νίαςστοσύμπαν,τόσοσεατομικόόσοκαισεσυλλογιιtόεπίπεδο,γίνε-
ταιμέσωτο`υεξαγνισμούτηςκαρδιάς.Έχεισυντελεστείηαποδοχήτου
εαυτούτου,είναιΘεμιτόνααποδεχτείκαιτονάλλον,τηνεξωτερίκήμορφή
της σκέψης του.
Οzυγόςείναιενγένειαντικειμενικός,κατάστασηηοποίατονκαθιστάανα~
ποφάσιστο,διότιβλέπεικαιτιςδύοόψειςενόςζητήματος,καθώςησκέψηπτίζει
τονπρώτορόλο.hαναζήτησητηςισορροπίαςθαεπιτευχθεί,αρκείναμπορέσεινα
συναναστραφείκαιναεπικοινωνήσειειλικρινάσειtάθετουσχέση.

Ο ΠΛΟΥΤΩΝΙΟΣ ΣΚΟΡΠΙΟΣ
ΤουδάτινοζώδιοτουΣκορπιούέχειφύσηπαθητιιtήκαιδιακρίνεταιαπόσταθε-
ρότητα.Ονύχτερινόςκυβ`ερνήτηςτουείναιοΆρης,πουσχετίζεταιμεταένστικτα,
ενώοημερήσιοςείναιεκείνοςπουτονωθείσταάδυτατουασυνειδήτου,δηλαδήο
Πλούτωνας.
ΗφάσητουΣκορπιούδενδίνειέμφασηστηδιανοητικήλειτουργίακαικατανόηση,αλλάεμβαθύν&καιδι-
εισδύασταβαθύτεραένστικτατηςανθρώπινηςΨυχής.Είναιησκοτεινήπλευράτουεαυτούμας,οχΘόνιος
ΠλούτωναςπουμαςμεταφέρειστονΚάτωΚόσμογιανααντικρίσουμετησκιάμας,ταμυστικά,αλλάκαιτα
συμπλέγματαπουβρίσκονταιΘαμμένακάτωαπότηνεπιφάνεια.
 Στο φυσικό ιtόσμο αυτήν την εποχή κάθε εξωτερική μορφή πεθαίνει, η φύση νει<ρώ-
νει σ' ένα συμβολιιtό Θάνατο, Ο σπόρος ωριμάζει στο σκοτάδι για να αναγεννηθεί
πάνω στην επιφάνεια ως νέα μορφή ζωής. Οι ανθρώπινες σχέσεις επεκτείνονται,
η σεξουαλική ενέργεια βιώνεται ως μια υπερβατική μεταφυσιιtή εμπειρία,
ένας μικρός Θάνατος που οδηγεί στην ολοκλήρωση. Η συνειδητοποίηση της
ειιtόνας του συντρόφου κάνει δυνατή την κατάδυση στην Ψυχή του, στα
κρυμμένα πάθη και επιθυμίες.
Βέβαια, όπως ο σκορπιός δηλητηριάζεται με το κεντρί του, έτσι και το
άτομο μπορεί να οδηγηθεί στην κατάχρηση εξουσίας, στην κακοποί-
ηση και, μέσα από την επικράτηση των σκοτεινών ενστίιtτων, να
επέλθει η καταστροφή.
Αυτός είναι ο κατώτερος τύπος του Σκορπιού που Θα ταυτιστεί με
το μίσος, τη ζήλεια και τη βία. Ο ανώτερος Σιtορπιός συμβολίζε-
ται από τον αετό, ο οποίος εισχωρεί στα μυστικά της φύσης και
αποκαλύπτει τους Θησαυρούς που κρύβονται στο σκοτάδι της
ιtαρδιάς και της Ψυχής μας.

Ο ΠΥΡΙΝΟΣ ΤΟΞΟΤΗΣ
Ως Θετικό και πύρινο ζώδιο, ο ΤΟξότης
διακρίνεται από μεταβλητότητα και
επεκτείνεται διαρκώς... τυπιι(ό
Χαρακτηριστιι(ό του πλανήτη που τον
κυβερνά, ο Δίας.
Από την κατανόηση των συγκινη-
σιακών εμπειριών στον Σκορπιό,
βαδίζουμε στην ωρίμανση ιtαι
την εξέλιξη του πνεύματος
στον Τοξότη, Το άτομο
στρέφεται προς την πίστη
σε μια ανώτερη δύναμη,
εκφράζοντας την ανάγκη
για επέιtταση μέσω της κα-
τάκτησης της ύλης σ' ένα πιο
Θρησιtευτικό και φιλοσοφικό *Τ-mΙ
πλαίσιο.
Σύμβολό του είναι το τόξο του
κενταύρου, που συμβολίζει την
προσπάθεια ενοποίησης των ζω-
ωδών ενστίιtτων με την ενστιι<τώδη
ανάγκη για πνευματική ολοιtλή ρωση.
Συμβολίζει την αφθονία και τη γόνιμη εκ-
δήλωση.
Ο Τοξότης επιθυμεί να ταξιδέψει για να γνωρίσει
τον κόσμο και να γνωρίσει την εσωτερική αλήθεια.
Εδώ, η συνειδητοποίηση του Εγώ αποκτάται μέσω της γνώσης
πνευματικών και ηθικών νόμων. Ο κατώτερος Τοξότης διατρέχει τον
ιtίνδυνο να προσκολληθεί στο Θρησκευτικό φανατισμό ιtαι να γίνει εξτρε-
μιστής, δείχνοντας τυφλή εμπιστοσύνη στα ιδανικά του. Ο ανώτερος τύπος,
από την άλλη, ακούει τις γνώμες των άλλων και κατανοεί ότι είναι μέρος ενός
ευρύτερου κοινωνιιtού συνόλου.

ΑΙΓΟΚΕΡΩΣ, ΤΟ zΩΔΙΟ ΤΟΥ ΚΡΟΝογ

Ο Αιγόκερως έχει φύση παθητική ιtαι παρορμητική και ειtφράζει το φρένο
του κυβερνήτη πλανήτη του, του Κρόνου.
Σαν ζώδιο της γης, ο Αιγόι(ερως εξαρτάται άμεσα από τις μορφές, την
εγιtαθίδρυση και διαμόρφωσή τους.
Η αίγα των δασών αλλά ιtαι η ορμητικότητα του τράγου μπορεί να αποτελέσουν εδώ κρίσιμη
καμπή στην εξελικτιιtή πορεία της Ψυχής. Είναι σημαντικό, λοιπόν, να αναπτυχθεί η εγκράτεια και
η υπομονή, για ναιμπορέσει να αντισταθεί η Ψυχή στο δακτυλίδι της εξουσίας ή αλλιώς το κέρας της
αίγας Αμάλθειας, σύμβολο αφθονίας και ευημερίας του ανθρώπου στην εκάστοτε κοινωνική ή πνευματική
Θέση που επιθυμεί διαιtαώς να κατακτήσει. Πρόκειται για τον αγώνα για τη συντήρηση των υλιιtών μορφών,
αλλάκαιτηνταύτισήτουμεπρότυπαπουτονκατατάσσουνωςφιλόδοξοάτομο,καθώςαγωνίζεταινακερ-
 Ψυχή με την ατομιιtή,
δίσει σεβασμό και κύρος. Η λύτρωση
ενώ στην αρνητική της
έρχεται με την αναγνώριση της Ψευ-
μορφή επιφέρει πλήρη
δαίσθησης και τη σταθερότητα του
διάλυση της προσωπι-
σκοπού σε Θετικά πλαίσια.
κότητας!

Ο ΟΥΡΑΝΙΟΣ ΚΑΙ ΜΙΑ

ΥΔΡΟΧΟΟΣ
Το αέρινο ζώδιο του
Υδροχόου έχει φύση Θετι-
κή,είναισταθερόκαιαντισυμβατιιtό,
γνώρισμα του ημερήσιου κυβερνήτη
του, του Ουρανού.
Ο Υδροχόος καταστρέφει οτιδήποτε
παλαιό -γνώρισμα του νυχτερινού
ιtυβερνήτη του, του Κρόνου.
Η Ψυχή του ατόμου σ' αυτό το στάδιο
ανάπτυξης συνεχώς αναθεωρεί και
αμφιβάλλειγιαταπάντα.Έχειανάγκη
να προωθήσει τη διαφορετικότητα,
όχι όμως σε προσωπικό επίπεδο,
αλλά μέσω της ταύτισης με
την ίδια την ανθρωπό-
τητα. Με την άσβε-
στη επιθυμία του
για αλλαγή φέρ-
νει όχι μόνο την
καταστροφή
των μορφών,
αλλά ιtαι την
επανεγκαθ ίδ ρυση νέων.
Στα χέρια του κρατά το δοχείο με το
ύδωρ ζωής, ύδωρ γνώσης και Θείου
πνεύματος. Μ' αυτόν τον τρόπο ενώ-
νεται το ανώτερο με το ι(ατώτερο, Τα
άνω ύδατα με τα ιtάτω.
Ο κατώτερος Υδροχόος χάνει τον
έλεγχο και μεταμορφώνεται σε στυγνό
επαναστάτη ή αιtόμα και σε αναρχικό.
Το αντίθετό του, η ανώτερη μορφή Του
ωστόσο, είναι ένα καινοτόμο ιtαι βαθιά φιλο~
σοφημένο άτομο με ανθρωπιστική συνείδηση,
ΈΈ#^ η οπο.ίά.αποκτήθηκεχάρη στην αντικειμενική
ανάλυση αλλά και τη βιωματική γνώση Ψυχιιtών
εμπειριών ιtαι γεγονότων.
Ο ΜγΣΤΙΚΙΣΤΙΚΟΣ ΙΧΘΥΣ
ΟΙχΘύςείναιυδάτινοζώδιομεφύσηπαθητική,δι-
ακρίνεταιαπόμεταβλητότητακαιέχειωςημερήσιο
κυβερνήτητονκαλλιτεχνικόΠοσειδώνα,ενώνυχτε~
ρινός κυβερνήτης του είναι ο Δίας.
Μετοζώδιο.τουΙχΘύκλείνειοιtύκλοςτουζωδιακού.Έναςελ~
ληνιστικόςμύθοςαναφέρειότιτοσύμβολοτωνΙχΘύωνείναιη
Αφροδίτηκαιογιοςτης,οΈρωτας,οιοποίοιπροκειμένουνα
ξεφύγουναττότανύχιατουΘεούΤυφώνα,πήραντημορφήδύο
ΨαριώνκαιχάθηιtανστοποταμόΕυφράτη.
Η ιστορία αυτή είναι χαρακτηριστική της τάσης των ΙχΘύων να
βυθίζονταικαιεντέλειναχάνονταιστονωκεανότωνσυναι-
σθημάτων.„
Σ' αυτό το στάδιο ο έρωτας παίρνει τη μορφή της εξιδανίκευ-
σης, της απόλυτης παράδοσης του ατόμου στο συλλογικό
ασιινείδητο. Η συγκινησιακή λειτουργία είναι αρκετά έντονη
ΠΡΑΚΤΙΚΗ
ΑΣΚΗΣΗ
Ο μυστιι(ός πυρήνας
κάθε ανθρώπου είναι η
εσωτερική του ταύτιση
μ' ένα ζώδιο που τον
Χαρακτηρίζει όχι τόσο
στην εξωτερική του
συμπεριφορά, όσο στις
εσωτεριι(ές παρορμή-
σεις που ακολουθεί στα
βάθη του Είναι του - το
μονοπάτι ανάπτυξης με
το οποίο ταυτίζεται η
Ψυχή είτε στην αρνητι-
κή είτε στην Θετική του
εκδήλωση, αναλόγως τι
Θα επιλέξει.
Το ζώδιο, λοιπόν, αττο-
τελεί ένα επιπρόσθετο
γνώρισμα κάθε ατόμου,
αν και μπορεί να μην
είναιάμεσαέκδηλο,ωστόσοέχειιδιαίτερησημασίαγιαιtάθεάν-
Θρωττο,εφόσονμπορείναδώσειμιαεπιπρόσθετηενόρασηόσον
αφοράγνωρίσματακαιπτυχέςτουχαρακτήραπουτιςπερισσό-
Τερες φορές δεν είναι αντιληπτές.
Γιαπαράδειγμα,έναςγενέθλιοςχάρτης,πουπλέονείναιαρκετά
εύκολονακατεβάσουμεδωρεάναπόαστρολογικέςιστοσελίδες,
έχειστηνπλειοψηφίατουπέντεσταθερούςπλανήτεςκαιπέντε
πλανήτες στην φωτιά.
Μόνο ένα σταθερό ζώδιο της φωτιάς υπάρχει, όμως, κι αυτό
είναι ο Λέων. Επομένως, ο μυστικός πυρήνας αυτού του ατόμου
είναιοΛέων,πράγμαπουσημαίνειότιείναιγεννημένοςηγέτης
καιΘαπροσπαθήσεινααναπτύξειστηζωήτουτηναυτοέtt-
φρασηιtαιτηδημιουργικότητα.Ταυτόχρονα,Θαήτανκαλό
ναδιαιtρίνειτηνπαγίδαπουμπορείναφέρειηταύτισημετην
κοινωνίκήαποδοχή,έστωκαιαναυτόγίνεταιγιατηνπροώθηση
αγνών ιδανικών.
Σεπερίπτωσηπουυπάρχειισοδυναμίαόσοναφοράταστοιχεία
καιτιςιδιότητεςστογενέθλιοωροσκόπιο,μπορούμεναχρησι-
μοποιήσουμεείτετονωροσκόποείτετομεσουράνημα.Καιαν
αιtόμηκαιεκείδενυπάρχειπλειοψηφίαστοιχείωνήιδιοτήτων,
χρησιμοποιούμεωςύστατηλύσητουςαστεροειδείς...
ΗεσωτερικήγνώσηπουδίδειηΑστρολογίακαιτοταξίδιμέσα
από τα δώδεκα ζώδια, μας παρέχει τη δυνατότητα να μεταμορ-
φωθούμεσεπλήρωςσυνειδητοποιημέναόντα,κομμάτιατης
αnίmα mυndί, της ιtοσμικής Ψυχής του κόσμου.
Αναγνωρίζείτουςαστέρεςωςπύλεςπροςέναάλλοκόσμοκαι
μαςιtαλείνακατανοήσουμετομυστήριοτουσύμπαντος,αλλά
ιtαιτογενιιtότεροσκοπότηςζωής.Αποπειράταιναερμηνεύσει
τησημασίατουανθρώπινουπεπρωμένου,αλλάκαιτολόγο
ύπαρξηςκάθεΨυχής.Μέσααπότουςδώδεκαατραπούςτης
πώς να κατακτήσουμε συνειδητά την ενοποιημένη
καιεντέλειτηθε.ι.κήσοφία.εΞ~τ%
αντιλ"Ώ
ζωήςκαιτησύνδεσήμαςμετουςκύκλουςτηςφύσης,μαςδείχνει

και στη Θετική της εκδήλωση ενώνει τη συμπαντική ανθρώπινη

ν
Γράφει ο
IΕΑΝιΡΑυL CLΕΒΕRΤ

:ιΞξ{επιοέυν::λαλλ::αγπνοωδ-ί_ \ `~
δουνστονΆλμπερτΑ.ίνστά-
ιν,ττουλέειπως «άν μια μέρα
εξαφανιστούν όλες οι μέλισσες
Ι` `J-
r`+...,

στεί και αυτή μετά από τέσσερα χρόνια».

:-
\`:'```

από τον πλανήτη, η ανθρωπότητα Θα εξαφανι-

Στην πραγματικότητα ο Ατνστάιν δεν είπε ούτε έγραψε ποτέ κάτιτέ-

τοιο-ήταντο1994,ότανΕυρωπαίοιμελισσοκόμοι,Θέλονταςνααντι~Z#
δράσουνσεμιασειράαπόνομοθεσίεςπουέθιγαντοεπάγγελμάτους,
αττέδωσαντηνενλόγωφράσηστογνωστόεπιστήμοναγιανακερδίσουν
τηνπροσοχήτωνΜΜΕ.Ακόμηκαιέτσι,όμως,δενπρόκειταιγιαΨέμα,
καθώς η μέλισσα διαθέτει κομβικό ρόλο στην αλυσίδα αναπαραγωγής
καιεπιβίωσηςττολλώνπλασμάτωνστοόλοοικοσύστημα.
Τατελευταίαχρόνια,λοιπόν,έχειπαρατηρηθείμιαραγδαίαπτώσηστο
αριθμότωνμελισσώνπαγκοσμίως,πτώσηπουαποδίδεταιστονανθρώ-
ττινοπαράγοντα,ι<αθώςορισμένααπόταευρέωςχρησιμοποιούμενα
παρασιτοκτόνακαιεντομοκτόναπροκαλούνζημιάστηνικανότητάτους
,#

ναπροσανατολίζονται,ενώπαράλληλασκοτώνουντιςβασίλισσέςτους!
Έτσι, απόλυτα δικαιολογημένα, ομάδες οικολόγων σε όλο τον κόσμο
προτρέπουντιςκυβερνήσειςκαιτουςοργανισμούςνασκεφτούνεναλ-
λαιtτικάγιατηνπροστασίατωνμελισσώνκαιτηνεξασφάλισητωνμελ-
λοντικών μας Υενεών.
Η μέλισσα, όμως, δεν είναι μόνο ένας αναντικατάστατος κομπάρσος
τηςΦύσης,αλλάκαιένασύμβολουψηλώννοημάτωνστονανθρώπινο
πολιτισμό.Πάνωσ'αυτότοΘέμα,οσυγγραφέαςτουγνωστούΒesfέαr!.ο
(κυκλοφορεί από τις εκδ. ΑΡΧΕΤΥΠΟ) Jeαn-Ραυι Cιebert έχει να μας
αποκαλύψει πολλά...

ΑΠΟ ΠΟΥ ΓΕΝΝΗΘΗΚΑΝ ΟΙ ΜΕΛΙΣΣΕΣ;

ΟΚλώντΛεβίΣτρώςαναφέρείσταΛ4υθολοyύκάτου(ΑπότοΛ4έλιστύς
Σzάχrες')πως,γιατιςαρχαίεςφυλέςτωνΙνδιάνωντηςΑμερικής,ηαν~
Θρωπότηταδημιουργήθηκεαπόάγριαφρούτακαιμέλι.Στοδυτικόπολι-
τισμό,πάντως,περιοριζόμαστεστηνπίστηπωςοιμέλισσεςγεννήθηκαν
από τα φύλλα των δένδρων (την κορυφή μιας βελανιδιάς, λέει ο Ησίο-
δος),ήαπότοπτώμαενόςζώουτοοττοίοείχεαφεθείνααποσυντεθείσε
ένακλειστόχώρο,όπουείχανσφραγισθείόλεςοιαναπνευστικέςοδοί,
όπως επιβεβαιώνει ο Βιργίλιος στα Γεωρy4κιά του.
'Ηακόμηαπόταβόδια,όπωςγράφειοΠορφύριος.«Γεννημένεςαπόβό-

διαχαρακτηρίζονταιεπίσηςοιΨυχέςπουκατεβαίνουνστονκόσμοτης
γέννησης»καισυμπληρώνειαμέσωςμετάστοJ7ερι'τ.ουενΟδυσσ€ύ'αί
rωνΝί;#φώνΆι/zιρου,«ενώιtαιοΘεόςπουσυνδέεταιμυστικάμετηΥέν-
νηση είναι ο ιtλέφτης των βοδιών [ο Ερμής]».
Τέλος, μια διαφορετική ιστορία προέλευσης των μελισσών μάς προσφέ-
ρειένααρχαίοςΘρύλος,σύμφωναμετονοποίοΜέλισσααποκαλούσαν
μια ιέρεια της Δήμητρας που ήταν μυιιμένη στα μυστή-
ριατηςθεάς.Ότανήτανπιαγριά,προσπάθησαννα
τηνκάμουνναδιηγηθείτατεκταινόμεναστιςμυστιιtές
τελετές. Η Μέλισσα, όμως, παρέμεινε πιστή στον όρκο
της, όρκο σιωπής, και οι συντρόφισσές της την έι<αναν
κομμάτια.ΗΔήμητρατότεέστειλεάγριακαταστροφήσ'
όλη τη χώρα κι έκανε να γεννηθούν οι μέλισσες από το
κομματιασμένο κορμί της ιέρειας...

ΤΟ ΜΕΛΙ ΤΩΝ ΜΥΗΜΕΝΩΝ

Στην κλασική ελληνική μυθολογία υπάρχουν διάφορες
ηρωίδεςπουφέρουντοόνομαΛ4έλ4σσα,όπωςηαδελφή
της Αμαλθείας που έθρεψε το νεαρό Δία στην κορυφή ΓΨΡFτψΉ \Η

του όρουςΊδα. Ενώ για τον ίδιο τον Δία, τον ονόμαζαν
συχνά ιtαι «βασιλέα των μελισσών».
Οι Κιρttάσιοι, αττό την άλλη, τιμούσαν τη μητέρα του
Θεού με το όνομα Λ4έλ4σσα ή Μέρ4εβ, Θεωρώντας την κυ-
ρίατωνμελισσών,λέγονταςπωςείχεσώσειολόκληροτο
είδος κρύβοντας μία μέλισσα στο μανίκι της κάποια μέρα
που η βροντή απειλούσε να εξαφανίσει όλα τα έντομα.
Όσον αφορά το μέλι που παράγουν οι μέ-
λισσες, ο Πορφύριος μάς πληροφορεί πως
την Περσεφόνη την αποκαλούσαν Με-
λιτώδ7, πως οι μύστες στα μυστήρια του Μί-
Θρα καθάριζαν τα χέρια τους με μέλι (υλι-
κό που αντιστοιχεί στην καθαρτική
φωτιά), ενώ γενικότερα «Θεωρείται
και σύμβολο του Θανάτου (για
τούτο στους χΘόνιους Θεούς προσφέρουν σπονδές με
μέλι), ενώ η χολή σύμβολο της ζωής, δηλώνοντας υπαινικτι-
ι(ά ή ότι η ζωή της Ψυχής χάνεται μέσα από την ηδονή και
αναβιώνει μέσα από την πικρότητα ή ότι ο Θάνατος δίνει τέ-
λος στους πόνους, ενώ η ζωή στον ιtόσμο τούτο είναι σκληρή
και πιιφή».
Η ΜΑΝΤΙΚΗ ΜΕΛΙΣΣΑ
Η σχέση της μέλισσας με τη Μεταφυσιιtή ήταν πολύ ισχυρή στη
σκέψη των αρχαίων. Οι νεοπλατωνιιtοί, μάλιστα, διέιφιναν στο
νηφάλιο αυτό έντομο την επιθυμία της Ψυχής για την επιστροφή
στο Εν, όπως ακριβώς μετά την εργασία της κάθε μέλισσα επι-
στρέφει στην κυψέλη. Η μέλισσα, όμως, ήταν και μαντικό ζώο.
Αν διαβάσει ιtανείς τον ΟμηρικόΎμνο στον Ερμή, Ο Απόλλωνας
παραχωρεί στον Θεό ένα μαντείο που υπηρετείται από τρεις παρ-
Θένες, των οποίων οι κεφαλές είναι καλυμμένες με λευιtό αλεύρι.
«Αυτές είναι μέλισσες και προφέρουν προφητείες αληθινές, υπό
τον όρο να τρέφονται με μέλι». Εδώ παρουσιάζεται μία αναφορά
σε ένα αρχαίο έθιμο, κατά το οποίο το αλεύρι και το μέλι ήταν τα
αναγκαία στοιχεία των προσφορών.
Αυτός ο μαντικός χαρακτήρας της μέλισσας επανέρχεται κατά
τη μαγιι(ή αναπαράσταση του Αβράξα, όπου παρουσιάζεται πλάι
στο λέοντα. Το πλήθος και το ζουζούνισμα αυτών των εντόμων
Θυμίζουν τα αστέρια. Ο Αβράξας ήταν για τους Γνωστιι<ούς ένα
ισχυρό φυλακτό...
Η ΑΛΧΗΜΙΚΗ ΜΕΛΙΣΣΑ
Και για τους αλχημιστές, όμως, η μέλισσα δεν ήταν ξένη, μόνο
ττου την ττεριέγραφαν ως φτερωτό φίδι και, πιο συγκεκριμένα,
ήταν συνώνυμο του Μερι(ούριου ερπετού. Και, ι(άπως έτσι, η
μέλισσα στην αλχημική γραμματεία πάντα ταυτίζεται συχνά
με τον αρχαίο Θεό'Ερωτα (Cυρίd), που με το τσίμπημά της απε-
λευθερώνει το δηλητήριο εκείνο που Θα σκοτώσει τα μέταλλα,
δηλαδή Θα τα διαλύσει ώστε να προιtύψει η πρωταρχική ύλη
(ρrίmα mαterία), από την οποία αργότερα Θα δημιουργηθεί η Φι-
λοσοφική Λίθος.
Φυσικά, το ιtεντρί της μέλισσας και το δηλητήριό της είναι ι<ω-
δικοποιημένες λέξεις για τον Ψυχικό πόνο (στην πνευματική
αλχημεία) και την (καθαρτιιtή) φωτιά που λιώνει και επανενώνει
στοιχεία και υλικά.
Η ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΜΕΛΙΣΣΑ
Το 1653, πάντως, δημιουργήθηκε στους λόγιους κύκλους μεγάλη
αναστάτωση εξαιτίας της αναι(άλυψης του τάφου του Χιλδερίκου
κοντά στην Τουρνέ, που περιείχε μερικές χρυσές μέλισσες σε φυ-
σικό μέγεθος. Κάπως έτσι, οι διανοούμενοι της εποχής συμπέρα-
ναν πως οι μέλισσες ήταν το σύμβολο των βασιλέων της πρώτης
ανθρώπινης φυλής. Περιέργως, ο Λουδο-
βίκος ο νεώτερος είχε αντικαταστήσει
τη μέλισσα με τον κρίνο ως βασιλικό
έμβλημα. Γιατί συνέβη αυτό;
Διότι, απαντάει ο Βαιtrυsαjtίs (fJ'ΕρείJ-
ι;α r7ς 7σtδος), δύο χρόνια μετά την
αναιtάλυψη της Τουρνέ κάποιος
ChίfΙet δη μοσίευσε μεριιtά παρά-
ξενα χαραιtτιιtά, που έδειχναν με τρόπο αδιαμφισβήτη-
``;# το πως η μέλισσα θα μπορούσενα μεταμορφωθεί σε κρίνο!
`'.- Έτσι, το ιερό έντομο των Αιγυπτίων έγινε ο κρίνος των
βασιλικών στεμμάτων.
Φανταστείτε, λοιπόν, την έκπληξη του Ναπολέοντα όταν
βρήκε παλινορθωμένο στο αυτοι(ρατορικό του σκήπτρο τις
μέλισσες, το σύμβολο δηλαδή των πρώτων βασιλέων της Γαλ-
λίας... Στο σημείο αυτό, πάντως, αξίζει να προσθέσω πως μέχρι
το τέλος του 17ου αιώνα η βασίλισσα των μελισσών Θεωρείτο
αρσενική (!) και η ζωή της κυψέλης αναπαρίστατο συχνά στη
λογοτεχνία και την τέχνη σαν αλληγορία ενός μονάρχη πΡΟς ΤΟ
βασίλειό του.
Στην Εραλδιι(ή βέβαια -την τέχνη των οιι<οσήμων-η μέλισσα πα-
ρουσιάζεται εν κινήσει σχεδιασμένη από την πλάτη με τα πόδια
τεντωμένα ι(αι τα φτερά μισάνοιχτα. Το έντομο αυτό στην εραλ-
δική του απεικόνιση παριστά την ελπίδα, όπως στο Αριστοτελιιtό
χειρόγραφο της βιβλιοθήκης της Ρουέν, που χρονολογείται από
τον Μεσαίωνα και στο οποίο η Ελπίδα ως Θεολογική αρετή κρα-
τά στο χέρι της ένα μελίσσι...
Η ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΜΕΛΙΣΣΑ
Κλείνοντας, στη χριστιανική εικονογραφία τα ευγενικά χαραιtτη-
ριστικά του εντόμου αυτού το έκαναν σύμβολο της δράσης, της
πειθαρχίας, της εργασίας και της τάξης. Το μέλι που φτιάχνει την
έχει κάνει έμβλημα της γλυκύτητας. Εργατική, πειθαρχημένη, η
μέλισσα παραγωγός του μελιού, που είναι ο Χριστός, αναπαριστά
την παρθένο Μαρία. Όπως λένε οι Θρύλοι, η μέλισσα δεν κοιμά~
ται ποτέ και γι' αυτό συμβολίζει τη χριστιανική εγρήγορση και το
ζήλο για την κατάκτηση των αρετών. Ενώ εξαιτίας των συνηθειών
της γίνεται σύμβολο της παρθενίας, αφιερωμένης στον θεό και τη
Θρησκευτική ζωή.
Το μελίσσι είναι εικόνα της Εκκλησίας. Είναι χαρακτηριστιιtό που
αποδίδεται στον Άγιο Αμβρόσιο του Μιλάνου, τον Άγιο Ιωάννη
των Βενεδικτίνων ιtαι τον Άγιο Βερνάρδο.
Η μέλισσα, όμως, ανήκει και στα εγκόσμια. Μεταξύ των Θεμάτων
των μανιεριστών χαρακτών της Αναγέννησης παρουσιάζεται
συχνά εκείνο του φτερωτού έρωτα που έχει τσιμπηθεί από μια μέ-
λισσα. Επρόκειτο έτσι για ένα σύμβολο πολύ γενικό της δύναμης
της αγάπης: «'Οταν, λοιπόν, Ο έρωτας παραπονιέται στην Αφρο-
δίτη για το επίπονο τσίμπημα της μέλισσας,» γράφει ο CΟΙίn
ΕίsΙer «εκείνη αποκρίνεται πως αυτός ο πόνος δεν είναι τίποτε σε
σύγκριση με εκείνα που προξενούν τα δικά του βέλη!» Σε κάθε
περίπτωση, όμως, μην ξεχνάτε πως το τσίμπημα αυτό πονάει, για
να αφυπνίσει το άτομο από τον πνευματικό λήθαργο. Και, αφού
το ξυπνήσει, Θα μεταφέρει την Ψυχή σαν ένας άλλοςΈρωτας,
πίσω στην Κυψέλη, τον Όλυμπο ή το Εν, όπως ακριβώς διηγού-
νται οι αρχαίοι μύθοι .... ``τ`-
•-L ,' :
{Ή
ταν απόγευμα μιας ι(αλής μέρας και, καθώς περπατούσαμε κοντά στο ΗαmbΙedοn,»
διηγείται η Βρετανίδα νίνίenne ΤΟmΙίnsοn, «βρεθήκαμε με τον άντρα μου να βαδί-
ζουμε στο στενό μονοπάτι ενός χωραφιού και ξαφνικά το σιτάρι που βρισκόταν στα
δεξιά μας άρχισε να κινείται.
»Υπήρχε λεπτή ομίχλη ακριβώς από πάνω. Ακούγαμε ιtαι έναν υψηλότονο Θόρυβο.
Έπειτα νιώσαμε ένα δυνατό άνεμο να μας σπρώχνει από τα πλάγια και από Ψηλά. Μας πίεζε τόσο
πολύ, ώστε μας ήταν δύσκολο να σταθούμε. Τα μαλλιά του συζύγου μου στέκονταν όρθια!
»Σε μια στιγμή ο στροβιλιζόμενος άνεμος φάνηκε να διαχωρίζεται στα δυο και να χάνεται μακριά
#'ι, .;ιώ ,ίf:ι' έΕFΡi#ίΓΈΕρ#;'`ι\γ#:,.ιί
με κινήσεις ζικ ζακ. Μπορούσαμε ακόμη, όμως, να τον βλέπουμε σαν μια φωτεινή ομίχλη, τρεμάμε-
νη, καθώς μεταιtινούνταν.
»Και έτσι, ι(αθώς εξαφανιζόταν, μείναμε όρθιοι στον κύκλο που είχαν σχηματίσει τα σιτάρια, που
όλα είχαν γίνει παράλληλα με το έδαφος. Αμέσως όλα έγιναν όπως πριν, ενώ εμείς είχαμε μείνει με
τηνπαράξενηαίσθησητ[ωςόλαείχανπραγματοποιηθείτόσογρήγορα,σανναπέρασανλίγαμόνο
δευτερόλεπτα...».

ΜΗΝΥΜΑΤΑ ΑΠΟ ΑΛΛΟΥ

Η μαρτυρία των ΤοmΙίnson είναι αληθινή και είναι μόνο μια από τις πολλές που έχουν καταγραφεί
τα τελευταία χρόνία σχετικά με το μεγάλο μυστήριο των αγρογλυφικών -γνωστά και ως crΟρ cίr-
cιes. Και, αν σήμερα οι περισσότεροι αγροσχηματισμοί αποδίδονται σε φάρσες, υπήρξε μια εποχή
όπου το φαινόμενο ήταν παντελώς άγνωστο, όπως και η αιτία του.
Δεν ήταν, λοιπόν, λίγοι αυτοί που επεδίωξαν να αναζητήσουν την απάντηση στο μεγάλο αυτό
μυστήριο.ΔυοαπόαυτούςήτανοιΡαtDeΙgαdοκαιCοΙίnΑndrews,πουστατέλητηςδεκαετίας
του 198Ο, με το βιβλίο τους cj.rCΜJαr Ει;ί.CΖe#Ce, Θα υποστηρίξουν πως οι εικόνες που σχηματίζουν
τα αγρογλυφικά είναι κρυπτογραφήματα μιας ανώτερης διάνοιας, ίσως ακόμη και ενός εξωγή ινου
πολιτισμού, που προσπαθεί να έρθει σε επαφή μαζί μας.
ΜάλισταορισμένααπότασύμβολααυτάαναγνωρίστηκαναπόΙνδιάνουςΗορίωςπροειδοποιήσεις
τωνάγνωστωνανωτέρωνγιατηνεπικίνδυνητροπήπουέχειπάρειοανθρώπινοςπολιτισμός!
Το γεγονός ττως οι δυο συγγραφείς ήταν συνεργάτες της ΝΑSΑ, σε συνδυασμό με το οικο-
λο+ικό κίνημα που την εποχή εκείνη βρισκόταν στα σπάργανά του, έκανε τη συγκεκριμένη
Θεωρίαιδιαίτεραδημοφιλή.Ωςαποτέλεσμα,τοφαινόμενοέγινεπαγκοσμίωςγνωστό,πολ~
λαπλασιάζοντας αναπόφευιtτα και τα περιστατικά.
Είναι χαρακτηριστιιtό πως, ενώ την «παρθένα» περίοδο 1980-1987 μετρήθηκαν συνολικά
στην Αγγλία 120 κύιtλοι στα σπαρτά, τα επόμενα χρόνια οι αριθμοί αυξήθηκαν δραματικά:
από 112 το 1988 σε 305 το 1989, σε 400 το 1990 κ.ο.κ. Τι είναι αυτό που σχηματίζει τα σχέδια
στα χωράφια; Κάτι από τον ουρανό ή κάτι πιο κοντά σε εμάς;

ΑΝΕΞΗΓΗΤΟΙ ΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΙ 'Η ΦΑΡΣΕΣ;

Αντίθετα με τους σχηματισμούς που παρατηρήθηι(αν για πρώτη φορά τη δεκαετία του 1980,
στους οποίους κυριαρχούσε η απλότητα ενός κύκλου, τα αγρογλυφικά που εμφανίστηκαν αργό-
τερα ποικίλουν σε μορφές και μεγέθη, ενώ περιστοιχίζονται συχνά από μικρότερους δακτύλιους,
συνθέτοντας έτσι περίτεχνα γράμματα σαν ιερογλυφικά με παραλληλόγραμμά σχέδια, αιχμές και
διαδρόμους, που ενώνουν μεταξύ τους ι(άθε μικρότερο εσωτερικό κύκλο.
 Χαρακτηριστιι(ό παρά-
δειγμα ήταν το σχέδιο
που εμφανίστηκε ιtοντά
στο Rοystοn του Cαm-
brίdgeShίre τον Αύγουστο
του 1991, που αναπαρίστανε
ένα πολύπλοκο μαθηματιι(ό μο-
ντέλο από τη Θεωρία του Χάους!
Διιtαιολογη μένα, λοιπόν, πολλοί κατα-
δίκασαν το φαινόμενο ως ένα αιtόμη hΟαχ
με πιΘανούς Θύτες ομάδες φοιτητών, που ι<ατασκευ-
άζουν τα αγρογλυφιι<ά σε περιόδους πανεπιστημια-
ιtών διακοπών.
Αλλά, αι<όμη και αν ισχύει αυτό, αιtόμη ιtαι αν το
μεγαλύτερο ποσοστό των περιστατικών σήμερα
είναι ανθρώπινης προέλευσης, τότε ποιος κρύβεται
πίσω από το πρώτο αγρογλυφικό, που εμφανίστηκε
κάτω από μυστηριώδεις συνθήκες το 16ο αιώνα;

ΟΙ ΚΥΚΛΟΙ ΠΟΥ
ΣΧΗΜΑΤΙΣΈ Ο ΔΙΑΒΟΛΟΣ ίχνη από το διαβολικό χορό των μαγισσών κατά τις
Αν και η πρώτη αναφορά ασυνήθιστων σχηματι- οργιαστικές νύχτες της τελετής του sαbbαth.
σμών σε χωράφι με σιτάρι πραγματοποιήθηκε στο Παρόμοια δοξασία είχαν και οι Άγγλοι, μονάχα που
ΑSsen της Ολλανδίας το Ι590, ένα ιδιαίτερα περί- για το βρετανικό λαό οι κύιtλοι στο έδαφος είχαν
εργο περιστατικό ttαταγράφηκε τον Αύγουστο του ορισμένες φορές μια διαφορετιιtή προέλευση, αφού
1678 στο ΗαrtfordShίre, όπου ένας γαιοκτήμονας, τους δημιουργούσε ο σκανταλιάρικος χορός από
οργισμένος από τις απαιτήσεις του Θεριστή του, τις νεράιδες ιtαι τα ξωτιιtά...
Ορκίστηιtε πως Θα ήταν προτιμότερο το σιτάρι να
ιtοπεί από τον ίδιο το Διάβολο παρά από τον υπάλ- ΤΑ ΔΑΧΤΥΛΙΔΙΑ ΤΩΝ ΞΩΤΙΚΩΝ
ληλό του. Από την επομένη κιόλας, και κάθε νύχτα, Αν και σή μερα τα περισσότερα αγρογλυφικά έχουν
ο Διάβολος ή κάποιο άλλο πονηρό πνεύμα λέγεται μεγάλο μέγεθος, στο παρελθόν παρόμοιοι -αλλά
πως Θέριζε ανά ιtύκλους το χωράφι του γαιοκτήμο- μικρότεροι-σχη ματισμοί έκαναν εξίσου μυστηριω-
να με τρόπο τέτοιο ώστε κανείς Θνητός δεν Θα ήταν δώς την εμφάνισή τους στην αγγλική εξοχή.
δυνατό να το ιtάνει. Στο SυsSeχ τα σχέδια αυτά ονομάζονταν 4ΧιJ7 rJ7ς
Αυτή, φυσικά, δεν είναι η μόνη ιστορία που συνδέει στρ4'yy:λας (hαg trαcΚs), ενώ στο DeνοnShίre οι χω-
το φαινόμενο με τονΈκπτωτο! Στην Ολλανδία και ριιtοί πίστευαν πως νεράιδες καβαλίκευαν άλογα
πάλι, φήμες ήθελαν εξαναγκάζοντάς τα να βαδίζουν κυκλικά για ένα
ο Διάβολος να είναι ολόιtληρο βράδυ.
υπεύθυνος για αλ- Χαρακτη ριστική είναι η περίπτωση που κατέγραψε
λόκοτες νυχτερινές ο 7οhn Αυbrey (17ος αιώνας), για την περιπέτεια
εισβολές στους βο- κάποιου κυρίου Ηαrt, ο οττοίος βαδίζοντας ένα
σιtότοπους, όπου με βράδυ κοντά στα χωράφια, παρατήρησε έι(πληκτος
ένα μεγάλο μεταλλι- μια παρέα από μικρά ανθρωπάκια να χορεύουν κυ-
ιtό δοχείο άρμεγε τις κλιιtά κάνοντας πολλούς παράξενους ήχους.
αγελάδες. Κάθε φορά, Τα ξωτικά αντιλήφθηιtαν πολύ γρήγορα το φοβι-
λοιπόν, που άφηνε σμένο άνθρωπο και με μεγάλη ταχύτητα χίμηξαν
Χάμω το δοχείο, ιtαι πάνω του ρίχνοντάς τον στο έδαφος. 'Οταν τελιttά
επειδή ήταν ακόμη τα πυγμαία πλάσματα έφυγαν, ο Ηαrt σηκώθηκε,
ζεστό από τα χυτήρια για να ανακαλύψει πως στεκόταν στη μέση ενός
της 1<όλασης, σχη μά- κύκλου στο έδαφος.
τιζε στο έδαφος έναν Φαίνεται πως ο κύριος Ηαrt ήταν μάλλον τυχερός,
Ι(ύι(λο! αφού σε διαφορετικές ιστορίες από ανθρώπους που
Οι σχηματισμοί αυτοί συναντούν τα μυστηριώδη αυτά δαχτυλίδια στο
συνδέονταν επίσης έδαφος ιtαι τα όντα που τα προιtαλούν, οι νεράιδες
και με τις υπηρέτριες απαγάγουν τους μάρτυρες στον κόσμο τους, για να
του καταραμένου αρ- τους επιστρέψουν πίσω μετά από χρόνια!
χάγγελου, καθώς στη
Γαλλία και στη Γερμανία ΟΙ ΚΟΚΚΙΝΕΣ
οι μυστηριώδεις κύιtλοι ΑΙΩΡΟΥΜΕΝΕΣ ΣΦΑΙΡΕΣ
που εμφανίζονταν στους Αν νομίζετε πως αγρογλυφιιtά έχουν καταγραφεί
αγρούς ονομάζονταν μονάχα στην Αγγλία και τη Βόρεια Ευρώπη, ιtάνετε
rΟndS de sοrcίereS ή heχ- λάθος. Ένας από τους παλαιότερους σχηματισμούς
e#reί.#gs, καθώς ήταν τα σε στάχια εντοπίστηιtε το 1966 στο Τυιιy της Αυ-
στραλίας από ιtάποιον Geοrge ΡedΙey, ο οποίος ήχο που ορισμένοι μάρ-
τυρες έχουν κατά καιρούς
μάλιστα παρατήρησε πως από το σημείο στο οποίο
είχε σχηματιστεί το παράξενο σχέδιο στο χωράφι αναφέρει.
του, μια περίεργη φωτεινή μπάλα αιωρήθηκε και Και, σαν ενίσχυση της Θε-
ωρίας του Μeαden για αυτό
χάθηιtε στον ορίζοντα μέσα σε δευτερόλεπτα.
Παρόμοια, στο GΙουcesterShίre της Αγγλίας, το που ο ίδιος αποκάλεσε στια™Gό
ttαλοκαίρι του 1988 ο Τοm Gwίnnett βίωσε μια ανεμοστρόβιλο,έρχ!ε,τα\η
αντίστοιχη εμπειρία: ομάδα του Ιάπωνα φυσι-
«Προχωρώντας με το αυτοκίνητό μου στο δρόμο κού γοshίhίκο Οhtsυκί,
ανάμεσα στα χωράφια, τα ηλεκτρικά συστήματα που ιtατόρθωσε να σχη-
του αυτοκινήτου εντελώς ξαφνικά σταμάτησαν ματίσει μιιtρές μπάλες
να λειτουργούν ι(ι έμεινα μέσα στο απογευματινό πλάσματος (ιον ισμένου,
δηλαδή, αέρα) οι οποίες
ημίφως.
»Προσπάθησα πολλές φορές να βάλω μπροστά προκάλεσαν σχέδια με
τη μηχανή χωρίς επιτυχία, μέχρι που αντιλήφθηκα κύιtλους και δαχτυλίδια
ένα περίεργο σβουριχτό ήχο που έβγαινε από το πάνω σε πιάτα ιtαλυμμένα
διπλανόχωράφι.ΤότεείδανααιωρείταιεκείΨηλά με σκόνη από αλουμίνιο,
επιβεβαιώνοντας ουσι-
μια κόκκινη σφαίρα φωτός στο μέγεθος περίπου
αστικά τη δυνατότητα
μιας μπάλας ποδοσφαίρου.
»Δεν Θα έλεγα πως ήταν στερεή σφαίρα, παρά επίδρασης των καιρικών
αποτελούνταν από πολλές κόκκινες σπίθες, που ηλεκτροφυσιιtών συνθη-
προέρχονταν από τις κορυφές των σιταριών. κών στην ίδια τη μορφή
»Δίχως να μπορώ να ttάνω ttάτι, κοιτούσα παγωμέ- του περιβάλλοντος.
νος τη μπάλα για ένα ή δυο λεπτά, μέχρι που απλά Ακόμη, όμως, και αν
ορισμένα από τα αγρο-
χάθηκε, και εκείνη τη στιγμή το αυτοκίνητο πήρε
και πάλι μπροστά. Σαστισμένος, συνέχισα το τα- γλυφικά είναι παράγωγα
ξίδι και δεν σκέφτηκα να κοιτάξω την περιοχή που ιtάποιου ασυνήθιστου
είχα δει τη σφαίρα. Την επομένη, όμως, έμαθα από μετεωρολογικού φαινομέ-
τις εφημερίδες πως σε εκείνο ακριβώς το σημείο νου, τότε με ποιον τρόπο
βρέθηκε ένα crΟρ cίrcιe με διάμετρο έξι μέτρα!»
Θα μπορούσαμε να εξη-
Τα δυο αυτά περιστατικά σίγουρα δεν είναι τα μο- γήσοι)με τα ίδια τα σχέδια
ναδικά ττου συνδέουν το παράξενο αυτό φαινόμε- που αναπαριστούν τα
νο με τους σχηματισμούς στα χωράφια. Στηρίζουν, αγροφλυφικά, σχέδια και
σύμβολα που προέρχονται
βέβαια, τη Θεωρία που Θέλει άγνωστες δυνάμεις να
από την ιtέλτιιtη παράδο-
μπορούν να επηρεάζουν την ύλη σχηματίζοντας
αινιγματιιtά σχέδια, που προσπαθούν να επικοινω- ση και τον αποκρυφισμό;
νήσουν στους ανθρώπους κάr4. Πρόκειται, ιtατά συνέπεια,
Για ορισμένους μελετητές, λοιπόν, οι σφαίρες αυ- για ένα τεχνητό φαινό-
τές δεν είναι παρά μη οργανικές υπάρξεις ή εργα- μενο ή μήπως Θα πρέπει
λεία οντοτήτων διαφορετικής κραδασμικότητας, να αναζητήσουμε απαντήσεις σε μια διαφορετική
τα οποία αφήνοι)ν τα σημάδια τους στους αγρο- ερμηνεία, που τονίζει όχι τόσο τον τρόπο της ιtατα-
τιιtούς τόπους με σκοπό την παρουσίαση κάποιου σκευής, αλλά την αξία και τη μυστική σημασία των
σχεδίων αυτών;
μηνύματος.
Για κάποιους άλλους, βέβαια, το φαινόμενο της
ιπτάμενης σφαίρας, αλλά και ο παράξενος άνεμος ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ
που περιέγραψε το ζεύγος ΤοmΙίnsοn, αποτελούν ΣΤΗ ΓΕΩΜΕΤΡΙΑ
απόδειξη ενός περίεργου, σπάνιου αλλά όχι υπξρ- Είναι χαρακτηριστικό πως ο ίδιος ο Dr Μeαden
φυσικού φαινομένου... ήταν από τους πρώτους που σημείωσε την ομοιό-
τητα των αγρογλυφιι(ών σχεδίων με τα ιερά σύμβο-
ΤΙ ΛΕΝΕ ΟΙ ΣΚΕΠΤΙΚΙΣΤΕΣ λα που χρησιμοποιούσε ο άνθρωπος στη νεολιθική
Σύμφωνα με τον καθηγητή Φυσικής του Πανεπι- εποχή, συμπεραίνοντας πως μπορεί εκεί να βρίσκε-
στημίου Dαιhουsίe Dr ΤerenCe Μeαden, εάν ένας ται το κλειδί για την κατανόησή τους.
λόφος εμποδίσει την ελεύθερη ροή από ένα μέρος Χαραιtτικά σε μεγαλιθικά μνημεία, δαχτυλίδια,
του ανέμου, Θα προκληθεί δίνη, η οποία -συναντώ- κούπες, και άλλα στολίδια που μας ι(ληροδότησε
ντας στάσιμο αέρα που βρίσκεται στην άιφη του η αρχαιότητα φέρουν επανειλημμένα σύμβολα,
λόφου-Θα σχηματίζει τελικά μια σπειροειδή στήλη όπως λαβύρινθους ιtαι άλλα περίτεχνα trίbαι γεω-
που ρουφά περισσότερο αέρα, καθώς και ατμο- μετρικά σχήματα, τα οποία συναντά κανείς ακόμη
σφαιρικό ηλειtτρισμό. και σήμερα στα αγρογλυφικά.
'Οταν αυτή έρχεται αργότερα σε επαφή με το χω- Σύμφωνα με το βιβλίο του Dr Μeαden z7ιe Gοά-
άess ο/fάe sfο#es, η κοινή αυτή τέχνη μαρτυρά την
ράφι, περιστρέφεται προκαλώντας αντίστοιχη κί-
νηση ιtαι στα στάχυα, σχηματίζοντας έτσι τα γνω- προέλευση του φαινομένου των αγρογλυφικών
στά αγροφλυφικά! Μάλιστα, η ηλεκτρική φόρτιση από αμνημονεύτων καιρών, σε μια εποχή όπου κα-
της στήλης του ανέμου ευθύνεται για τον περίεργο μία επιστημονιιtή ερμηνεία δεν υπήρχε για να εξη~
 γήσει αυτό που τότε οι
άνθρωποι Θα πρέπει να
το απέδιδαν στους Θεούς
ιtαι στα πνεύματα.
Αν, όμως, δεν ήταν ο Διά-
βολος που βάδιζε ανάμεσα
στα σπαρτά και που τα βήματά
του άφηναν τα κυιtλικά αυτά ση-
μάδια, τότε Θα μπορούσαν να είναι τα
ίχνη μιας μυστική νόησης, μιας σιωπηλής,
άφατης και ανώτερης συνειδητότητας;
ΜΗΠΩΣ ΕΙΝΑΙ
ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΤΙΚΑ ΣΗΜΑΔΙΑ;
Για πολλούς οπαδούς της εναλλακτικής αναζήτη~
σης τα crορ cίrcιeS αποτελούν ένα είδος γεωφυσι-
ι<ής μαντάλας, ιεροί κύιtλοι δηλαδή ιtαι σύμβολα
μιας ξεχασμένης γλώσσας, που αόρατες δυνάμεις,
στοιχειακά, Ντέβας ή ακόμη και η ίδια η Γαία σχη-
ματίζει στην προσπάθειά της για επικοινωνία με
τους ανθρώπους ι(αι ι(ατ' επέιtταση για την επίτευ-
ξη της συλλογιιtής αφύπνισης!
Στην παράξενη αυτή μεταφυσική αντιμετώπιση των
αγρογλυφικών συνέβαλαν οι απόψεις του Βρετανού
Ψυχικού ερευνητή Rαιρh Νοyes, ο οποίος συμμετέ-
χοντας σε σχετικό συνέδριο της Εταιρίας Ψυχικών
Ερευνών στο Βουrnemουth της Αγγλίας δήλωσε
πως «δεν μπορούμε πλέον να αντιστει(όμαστε στην
ιδέα ότι υπάρχει ένας λειτουργικός παράγων ττου
εμφανίζει τη δυνατότητα επινόησης και σχεδια-
σμού, με άλλα λόγια κάποιο βαθμό διάνοιας».
Προχωρώντας ένα βήμα παραπάνω, ο ChαrΙes
D'Οrbαn του Τμή ματος Ανατολικών ιtαι Αφρικανι-
κών Μελετών του Lοndοn υnίνerSίty
παρομοίασε τα εικονογράμματα
ιh ενός αγρού στο wίιtshίre
με αρχαία Σουμερικά
κείμενα. Με την απο-
κριιπτογράφηση
του κειμένου, ο
D,Οrbαn δια-
πίστωσε πως
αποτελούν
προειδοποιη-
τικό σήμα για
επερχόμενη
ξηρασία,
γεγονός που
επαληθεύτηκε
όταν αιtολού-
Θησαν οι πιο
ζεστές ι(αι ξηρές
περίοδοι των τε-
λευταίων ετών για Τη
χώρα.
Θα μπορούσαν, συνε-
πώς, τα σχέδια αιjτά να
αποτελούν τα σημάδια
μιας οντότητας με
διαφορετικό επίπεδο
συνείδησης; Θα μπο-
ρούσαν να παίζουν το
ρόλο ενός πνευματικού
μονοπατιού, που σιtΟπό έχουν να επανασυνδέσουν
τον άνθρωπο με τα μυστήρια και τις δυνάμεις της
μητέρας Γης;
Η ΜΥΣΤΙΚΙΣΤΙΚΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΤΗΣ
ΑΓΡΟΓΛΥΦΙΚΗΣ ΓΕΩΜΕΤΡΙΑΣ
'Ισως οι παραπάνω συλλογισμοί να προκαλούν το
χλευασμό ή την απορία, κυρίως από εμάς τουςΈλ-
ληνες που ποτέ δεν έχουμε παρατηρήσει παρόμοια
φαινόμενα - με μοναδιιtή εξαίρεση, ίσως, τους μυ-
στηριώδεις σχηματισμούς που άφησαν φωτεινά ση-
μάδια από τον ουρανό στο χωριό Πρίνη του νομού
Τρικάλων το καλοιtαίρι του 2002.
Σύμφωνα, πάντως, με τους περισσότερους μάρτυ-
ρες, τα αγρογλυφιι(ά ασκούν μια πολύ περίεργη επί-
δραση στον Ψυχιι(ό κόσμο του ανθρώπου, γεγονός
που δεν οφείλεται μονάχα στο ανεξήγητο φαινό-
μενο αυτό καθεαυτό, μα κυρίως στα σχέδια ι(αι στο
μήνυμα το οποίο κρύβει η γεωμετρία τους.
Η συγγραφέας Καren DουgΙαs γράφει σχετιι<ά: «Τα
αγρογλυφικά εμπνέουν τους επισκέπτες τοι7ς, τους
διασιtεδάζουν, τους κεντρίζουν την περιέργεια,
αλλά και τους μαγεύουν.
»Πολλοί νιώθουν αναγκασμένοι να σταθούν μέσα
στο χώρο που έχει σχηματιστεί στο χωράφι, να
βιώσουν οι ίδιοι κάθε συναίσθημα ή αίσθηση που
μπορείναπροκληθεί...
»Αυτή η υπερβατική εμπειρία είναι πολύ συχνά
η αίσθηση του ιερού ή του διαφορετικού. Από
αυτούς που βαδίζουν μέσα στα αγρογλυφιι(ά,
αρκετοί πιστεύουν ότι μια μορφή νόησης είναι
υπεύθυνη για τους σχηματισμούς αυτούς...
»Και, ακόμα πιο σημαντικό, αυτή η αίσθηση
είναι παρόμοια με τη φύση της εμπειρίας που έχει
κάποιος όταν βρίσκεται σε ναούς, καθεδρικές, ή άλ-
λοι)ς αρχαίους ιερούς τόπους.
»Το γεγονός αυτό παρερμηνεύτηι<ε από τους κυνι-
κούς σαν μια επιθυμία από την πλευρά των ερευ-
νητών να μετατρέψουν το φαινόμενο σε μια κάποια
μορφή Θρησκείας ή σέκτας της Νέας Εποχής.
»Όπως ιtαι να έχει, πάντως, και πέρα από τις ιtρι-
τικές των κυνικών, η αίσθηση του ιερού που δημι-
ουργούν οι κύκλοι αυτοί, προσφέρει μάλλον ένα
στοιχείο για την ίδια τους τη φύση».
Η ερώτηση, λοιπόν, που έθεσε ο Dr Μαίden για τη
σχέση που μπορεί να υπάρχει μεταξύ των αρχαίων
λατρευτικών συμβόλων, όπως η σπείρα ι(αι ο λαβύ-
ρινθος, με τα σύγχρονα σχέδια που εμφανίζονται
στα βρετανικά χωράφια, συνεχίζει να προκαλεί την
προσοχή των ερευνητών, χωρίζοντας όμως τους εν-
διαφερόμενους σε δυο παρατάξεις:
Από τη μια πλευρά, τα αγρογλυφιιtά γίνονται δεκτά
ως φυσικοί ιεροί τόττοι, ενώ η αντίθετη άποψη δεν
αναγνωρίζει σε αυτά παρά ένα ακόμη ανθρώπινο
τεχνητό δημιούργημα.
Μέχρι και σήμερα, όμως, καμία από τις δυο πλευ-
ρές δεν φαίνεται να έχει απαντήσει πειστικά στα
ερωτήματα που προι<ύπτουν με την παρουσία ιtάθε
νέου αγρογλυφιιtού σχεδίου.
Γιατί, αν ιtαι έχουν περάσει δεκαετίες από την ημέρα
που το φαινόμενο έγινε γνωστό, οι σχηματισμοί συ-
νεχίζουν να εμφανίζονται με ολοένα ιtαι μεγαλύτερο
ρυθμό,παραμένονταςαινιγματιιtοίόσοποτέ.G=F