/`

λίστα ξεχωρίζω το
Μάρτη εκδικάστηκε στο Ραgαn Sρίrίt Gαtherίng
Στις Λονδίνο
αρχές ητου
υπόθεση δολο-
περασμένου (cίrcιeSαnctυαry.org), που Θα διε-
φονίας του 15χρονου Κrίsty Βαmυ ξαχθεί την περίοδο 17-24 Ιουνίου
από την αδερφή του ιtαι το φίλο στο Stοnehουse ΡαrΚ των ΗΠΑ
της, επειδή ο τελευταίος πίστευε - μια από τις παλαιότερες ραgαn
πως ο μικρός Κrίsty ήταν μάγος και εκδηλώσεις (από το 1980), όπου
δαιμονισμένος από κάποιο πνεύμα συγιtεντρώνει εκπροσώττους από
που ήθελε το καιtό τους! Η υπόθεση κάθε παράδοση (Γουικανιιtή, Ελλη-
είχε απασχολήσει σοβαρά την ιtοινή νορωμα.ι.ι(ή, Δρυ.ι.δική κ.ο.κ.) σε μια
γνώμη το Δει(έμβριο του 2010, όταν σειρά από εκδηλώσεις, ομιλίες και
αποκαλύφτηιtε το δραματικό γεγο- δρώμενα που αξίζει να παρακολου-
νός, χρειάστηκε όμως ένας χρόνος Θήσετε.
μέχρι η υπόθεση να βρει το δρόμο Ένα μήνα αργότερα, και αιtριβώς
της για τα διι(αστήρια, με τους Θύ- στο ίδιο κλίμα, Θα πραγματοποιη-
τες να καταδιι(άζονται σε 30 χρόνια Θεί το περίφημο Stαrwοοd Festίναι
φυλάκιση. (rοSencοmet.cοm), την περίοδο
Περιστατικά όπως αυτό, δυστυχώς, 10 με 16 Ιουλίου, αυτήν τη φορά
δεν είναι μεμονωμένα. Σύμφωνα στο Ροmerοy του οhίο, ξανά με
πάντα με τις βρετανικές αρχές, του- διεθνείς αντιπροσωπίες πολλών
λάχιστον 83 περιστατικά κακοττοίη- νεοπαγανιστιιtών παρατάξεων.
σης σε παιδιά έχουν αναφερθεί την 'Οσον αφορά την Ελλάδα μας, σας
τελευταία δεκαετία, με γονείς ι(αι υπενθυμίζω την πραγματοποίηση
συγγενείς να κακοποιούν σωματικά του πολυήμερου Συνέδριου για
και ψυχολογιι<ά ανήλικα αγόρια τις Εσωτερικές Παραδόσεις (που
και κορίτσια, με την κατηγορία της διοργανώνει η Θεοσοφική Στοά
μαγείας! Μάλιστα, τις περισσότερες Υπατία) το ερχόμενο καλοιtαίρι
φορές πρόκειται για οιιtογένειες στην Αθήνα. Το πρόγραμμα των
Αφριι(ανών, που εξαναγκάζουν τα παιδιά τους σε βίαιες τελετές Ομιλιών (όπου συμμετέχουν 26Έλληνες ιtαι ξένοι ερευνητές και
εξορκισμού με απρόβλεπτες συνέπειες! ακαδημα.ι.κοί) έχει αναι<οινωθεί στο επίσημο sίte hyραtία.gr, από
Την ίδια ώρα στη βόρεια Σκοτία, ιtαι πιο συγκεttριμένα στο όπου ιtαι μπορείτε να ενημερωθείτε.
χωριό Ρίttenweem, οι κάτοιιtοι σχεδιάζουν να πραγματοποιή- Επίσης, όσοι ενδιαφέρεστε να μάθετε περισσότερα για εκδηλώ-
σουν την πρώτη παγκοσμίως τελετή επιμνημόσυνης δέησης σεις ιtαι συνέδρια (σε Ελλάδα και εξωτερικό) που αφορούν τον
υπέρ των γυναιιtών που κάηκαν στην πυρά το 18ο αιώνα, με την εσωτερισμό και το οccυιtίsm γενιιtότερα, μπορείτε να επισκε-
κατηγορία της μαγείας. Με βάση τα χρονιι(ά της περιοχής, 26 φτείτε τον προσωπικό μου ιστότοπο αρορhenία.gr, όπου υπάρ-
«μάγισσες» βασανίστηκαν από τις εκκλησιαστιιtές αρχές, από χει πλήρης ενημέρωση των προγραμμάτων.
τις οποίες οι 18 κάηιtαν για να σωθεί η Ψυχή τους! Με την πράξη Κλείνοντας, δεν γίνεται να μην αναφερθώ και στο πολυαναμενό-
τους αυτή οι σύγχρονοι ι<άτοιι<οι του χωριού ελπίζουν οι Ψυχές μενο συνέδριο βιβλίων για τον εσωτερισμό, που είναι να πραγ-
των αδικοχαμένων προγόνων τους να βρουν την ανάπαυση που ματοποιηθεί στο SeαttΙe των ΗΠΑ στις 15 και 16 Σεπτεμβρίου, με
διιtαιούνται... τη συμμετοχή όλων των μεγάλων (και μιι<ρών) αγγλόφωνων εκ-
Και ενώ όλα αυτά συμβαίνουν στην Αγγλία, στην άλλη πλευρά δοτικών που ασχολούνται με το οccυιt και τη μαγεία γενικότερα.
του Ατλαντικού πρόι(ειται να διεξαχθούν μια σειρά από εκδη- Περισσότερες πληροφορίες γι' αυτό το τόσο σημαντιι(ό συνέδριο
λώσεις με οcCυιt και ραgαn περιεχόμενο. Από τη μεγάλη αυτή Θα βρείτε στο eSοterίcbοΟΚconference.cοm. gΞΞ

14 mystery
 Dίοn FΟrtυne:
n Ιέρεια του Εσωτερικού Φωτός

ο Δεκέμβριο του 1890 μια οικογένεια Θούν στο Λονδίνο, σ' ένα μεγαλύτερο χώρο, όπου Θα υπάρχουν

Τ Ουαλών, που μελετούσε με αγάπη τη

ΧΡιστιανική
επιστήμη, έφερε στον ιtόσμο τη νίοιet
κοιτώνες και μια αίθουσα για τις τελετουργικές ανάγιtες. Το δε
συγγραφιι<ό της έργο Θα καρποφο-
ρήσει, συγγράφοντας ορισμένα από
Μαry Fίrth Εναns. Από πολύ μιι(ρή τα πιο σημαντικά απο1tρυφιστικά
ηλικία η νίοιet ήρθε σε επαφή με το βιβλία όλων των εποχών, όπως τα
παράξενο, καθώς στα τέσσερά της άρ- Ίhe ΜyStίcαι Qαbαιαh (1935), ΡSychίc
χισε να έχει οράματα από την Ατλαντί- SeΙfDef έnSe (197L) και ττοΧλά άλλα,
δα, ενώ στα δώδειtα είχε αναπτύξει ιtαι τα οποία έχουν μεταφραστεί ι<αι στα
άλλες Ψυχιιtές ιι<ανότητες. ελληνικά!
Η ενασχόληση με τα μυστήρια της Από τις πιο παράδοξες στιγμές της
Ψυχής την οδήγησε στη Θεοσοφική μαγικής της ι<αριέρας, πάντως, ήταν
Εταιρία, αλλά και σε σπουδές Ψυχο- η περίοδος όπου συντόνιζε με τη βοή-
λογίας στο Πανεπιστήμιο του Λονδί- Θεια των μελών της Αδελφότητας μια
νου, για να εργαστεί στη συνέχεια ως συλλογιιtή μαγική εργασία για τη δη~
Ψυχοθεραπεύτρια. Ο άνθρωπος που μιουργία μιας «ασπίδας» προστασίας
Θα αλλάξει ιtυριολεκτικά τη ζωή της, της Βρετανίας από τους βομβαρδι-
πάντως, Θα είναι ο ελευθεροτέι(τονας σμούς των Ναζί, κατά τη διάρκεια του
Δρ. Τheοdοre Μοrίαrty, ο πρώτος Β' Παγκοσμίου Πολέμου.
πνευματιιtός της δάσκαλος, από τον Στις αρχές Ιανουαρίου 1946, όμως,
οποίο ιtαι Θα εμπνευστεί μια σειρά ταξιδεύοντας στο GΙαstοnbυry, ένιω-
από διηγήματα (βλ. Τhe seCreέs ο/ σε μια ξαφνική αδυναμία ιtαι οδηγή-
Dr. ΓαιJer#er). Τα έργα αυτά, όπως Θηκε εσπευσμένα στο νοσοι<ομείο του
ι<αι όλα τα μετέπειτά της κείμενα, ΜίddΙeseχ πίσω στο Λονδίνο, όπου
Θα τα υπογράφει με το Ψευδώνυμο και άφησε την τελευταία της πνοή σε
Dίοn Fοrtυne, που είναι βασισμένο ηλικία 55 ετών, από λευχαιμία.
στο οιιtογενειαιtό της ρητό «Deο, nοn Την περίοδο εκείνη εργαζόταν σ' ένα
fοrtυnα» που σημαίνει «από τον Θεό, ακόμη μυθιστόρημα, το Λ4οο# ΜαgΖ.C,
όχι από τύχη». το οποίο είχε ετοιμάσει όλο εκτός από
Λίγα χρόνια μετά (1919) Θα γίνει μέλος το τελευταίο κεφάλαιο. Ένα από τα
στο ΑΙρha et Οmegα, το κομμάτι εκεί- διάμεσα της Αδελφότητας, λοιπόν,
νο του Ερμητικού Τάγματος της Χρυ- επιιtοινώνησε μαζί της πέρα από τον
σής Αυγής που βρισκόταν υπό +η διεύ- τάφο και μέσω chαnneΙίng το κείμενο
Θυνση του ΜαcGregοr ΜαtherS. Θα το ολοκληρώθηκε.
εγκαταλείψει, όμως, το 1922, μετά από Σήμερα η Αδελφότητα του Εσωτερι-
μια σειρά μαγικών επιθέσεων που Θα κού Φωτός είναι μια από τις πιο σε-
δεχτεί από τη χήρα του Μαthers, την βάσμιες εσωτερικές σχολές, έχοντας
Μοίnα Βergson. Και έτσι, μαζί με το αναδείξει σπουδαίους μελετητές και
σύζυγό της, Θα ιδρύσουν κάτω από τη συγγραφείς, όπως τον Gαreth Κnίght,
σκιά του πύργου GΙαstοnbυry Τοr την την DοΙΟreS ΑShcrοft ΝοwίcΚί και
Αδελφότητα του Εσωτερικού Φωτός. άλλους πολλούς, οι οποίοι βαδίζουν
Η ανάπτυξη της Αδελφότητας Θα πιστά πάνω στα χνάρια που χάραξε
είναι γοργή, γι' αυτό ι(αι Θα μεταφερ- πρώτη η Dίοn Fοrtυne. e®

\
mystery 15
 'Ολοι γνωρίζουμε τι είναι το dejα νυ - η αίσθηση
ότι έχουμε ξαναζήσει στο παρελθόν αυτό που βιώνουμε
τώρα, γεγονός που όμως είναι πραιtτιιtώς αδύνατον,
σωστά;
Σ;πο βιβιλjιο μου Η Λευκή Βίβλος της Παραψυχολογίας
(ρSί-bίbΙe.ίwrίte.gr) Θα βρείτε πολλές λεπτομέρειες που
εξηγούν πλήρως το φαινόμενο. Ας δούμε, όμως, μαζί
εδώ ορισμένα βασικά σημεία που αξίζει να γνωρίζετε...
Για παράδειγμα, το dejα νυ είναι γαλλικό και κατά προ-
σέγγιση σημαίνει «αυτό το έχω ξαναδεί».
Πρωτοεμφανίστηκε από τον Εmίιe Βοίrαc (1851-1917),
ένα Γάλλο ερευνητή με έντονο ενδιαφέρον για τις Ψυ-
χικές έρευνες, ιtαι με τον όρο αυτό αναφερόμαστε στην
έντονη αίσθηση όπου ένας άνθρωπος νιώθει ότι ένα
γεγονός που βιώνει ή βλέπει τώρα έχει επαναληφθεί στο
παρελθόν. Συνοδεύεται συχνά από ένα έντονο αίσθημα
οικειότητας, αλλά κυρίως από ένα δεύτερο -και συχνά
πιο έντονο-αίσθημα ότι «κάτι δεν πάει καλά».
ΣΧΕΔΟΝ ΕΝΑΣ ΣΤΟΥΣ ΔΥΟ
ΒΙΩΝΕΙ DΕJΑ νυ!
Αν ιtαι ως φαινόμενο πρέπει να συνοδεύει
τον άνθρωπο από τις απαρχές της ιστορίας
ρουσιάζουν οι dejα νυ εμπειρίες με διάφορες ιtλινιιtές
ασθένειες, όπως η σχιζοφρένεια.
Οι περισσότερες ομοιότητες παρατηρούνται μεταξύ
dejα νυ ιtαι παροδικής επιληψίας του λοβού, κάτι που
οδηγεί αριtετούς επιστήμονες στο συμπέρασμα ότι εί-
ναι αποτέλεσμα νευρολογικής ανωμαλίας. Τι σημαίνει
αυτό; Οι περισσότεροι άνθρωποι υποφέρουν συχνά αττό
μικρές, μη παθολογικές επιληπτικές ιtρίσεις, μερικές εκ
των οποίων ι<ατά πάσα πιΘανότητα ευθύνονται και
για τις εμπειρίες dejα νυ!
Μία επίσης ενδιαφέρουσα Θεωρία τοποΘε-
τεί το ζήτημα σε άλλο επίπεδο: ιtλινικά
έχει αποδειχθεί ότι η παράλληλη
χρήση συγκει(ριμένων φάρμακων
αυξάνει τις πιΘανότητες βίω
σης dejα νυ.
Μόλις το 2001, οι
Ταίmίnen ιtαι
ΙααsΚeΙαίnen ανέφεραν
την περίπτωση ενός
-ιtατ' άλλα υγιούς-
άνδρα, που άρχισε
να βιώνει έντονα

του, μόλις το 189Ο γίνεται η πρώτη ιtατα-

γραφή σχετιι(ών περιστατιι<ών από κάποιον
Lαch-SΖyrmα για λογαριασμό της επιστημο-
νικής κοινότητας. Το 1954 ο ΜcκeΙΙαr πραγ-
ματοποιεί μία από τις πρώτες έρευνες πάνω
στο φαινόμενο, ιtαταλήγοντας ότι το 23%
των ανθρώπων έχει βιώσει dejα νυ.
Δώδεκα χρόνια αργότερα το παραπάνω ποσοστό εκτο-
ξεύεται στα ύψη, όταν ο C.Ε. Green παρουσιάζει τα
αποτελέσματα παρόμοιας έρευνας πάνω σε 115 φοιτη-
τές του Πανεπιστημίου του Σάουθάμπτον: το 80% των
ερωτηθέντων είχε απαντήσει πως βίωσε έστω και μία
φορά στη ζωή του dejα νυ!
Το 1985 σχετιιtή έρευνα του ΗαrαιdsSοn δείχνει ότι το
64% των Βρετανών και Ισλανδών έχει βιώσει dejα νυ,
ενώ υπολόγισε το γτίστοιχο ποσοστό για τις ΗΠΑ στο
60%!
Τέλος, μόλις το 1999, σχετιιtή έρευνα της Shαrί Α. Cοhn
σε δείγμα 208 ατόμων από τη Σκοτία, τη Βρετανία, την
υπόλοιπη Ευρώπη, τη Νότιο Αμεριιtή και άλλες περιο-
χές της υφηλίου, έδειξε ότι το ποσοστό των ανθρώπων
που έχουν βιώσει dejα νυ ανέρχεται στο 66%, με το 12%
να μην είναι σίγουροι ιtαι μόνο το 199/ο των ερωτηθέντων
να απαντάει αρνητικά!
r.

hΗή+ r ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΗ ΠΑΡΕΝΕΡΓΕΙΑ 'Η

ΝΕΥΡΩΝΙΚΗ ΑΝΩΜΑΛΙΑ;
Όπως αντιλαμβάνεστε, λοιπόν, πρόκειται για ένα εξαι-
ρετικά συχνό φαινόμενο. Τι το προκαλεί όμως;
Μέχρι σήμερα έχουν αναπτυχθεί δεκάδες Θεωρίες. Μία
από αυτές στηρίζεται στην έντονη ομοιότητα που πα-
 ΘέπουμενqΑιtούσουμε
τΊS ΕμπειρΊ'εs Σσs!

Αν έχετε βιώσει κάποιο

παραφυσικό φαινόμενο
ή ένα γεγονός που δυ-
σκολεύεστε να εξηγήσετε,
και αλλεπάλληλα dejα νυ όταν ξεκί- επικοινωνήστε μαζί ΚΑΙ ΜΙΑ ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ
νησε φαρμαιtευτική αγωγή με αμα- ΕΡΕΥΝΑ
μας στο e-mαίι:
νταδίνη και φενυλοπροπανολαμίνη, ίnfο@αrchetyρο.cοm.gr Όπως όμως ήδη προείπαμε, όλα τα
για να αντιμετωπίσει συμπτώματα ή τηλεφωνήστε μας παραπάνω δεν είναι παρά Θεωρίες
γρίπης που τον ενοχλούσαν. στο 23ΙΟ 429200 που αναπτύχθηκαν στην προσπάθεια
του ανθρώπου να βρει αJταντήσεις
DΕJΑ νυ ΚΑΙ ΟΝΕΙΡΑ γύρω από ένα φαινόμενο που δεν
Παράλληλα, όμως, με τις παραπάνω μπορεί να μελετήσει πειραματιιtά.
Θεωρίες, προτάθηκαν ι(αι ορι- Σαν μία ψηλάφηση, δηλαδή, στα
σμένες που προέρχονταν Τυφλά.
από το χώρο της Πα~ Και όμως, το καλοκαίρι του 2006 μία
ραψυχολογίας... ανατρεπτική είδηση αναμεταδόθηκε
'Ετσι, αρι(ετοί
από το ειδησεογραφικό δίκτυο του
επιστή μονες συνέδεσαν την ΒΒC ΝewS: «Εμπειρίες Dejα νυ αναδημιουργήθηκαν σε
εμπειρία με φαινόμενα πρό- εργαστήριο!» Τι σημαίνει αυτό;
γνωσης, διόρασης ή υπε- Εφόσον κατάφεραν να αναδημιουργήσουν ι(ατά παραγ-
ραισθητικών αντιλήψε- γελία εμπειρία dejα νυ, τότε το φαινόμενο μπορεί πλέον
ων, ενώ μεγάλο μέρος να μελετηθεί πειραματικά!
• τηςκοινότηταςτων Σύμφωνα με δημοσίευμα του περιοδικού ΝeW sα.e#fί.s€,
Ψυχικών ερευνών τα μέλη του Leeds Μemοry Grουρ ιtατάφεραν μέσω
είδε στο φαινό- «ύπνωσης» να προκαλέσουν dejα νυ εμπειρίες στους
μενο dejα νυ την συμμετέχοντες στα πειράματα. Όπως αναφέρει
αδιαμφισβήτητη χαρακτηριστικά το περιοδικό «η δουλειά τους

απόδειξη ύπαρ- Θα ρίξει φως σε Θεμελιώδεις διεργασίες της αν-

' έ ξηςψυχικών
ικανοτήτων στην
πλ€ιονότητα των
/f/ Ααπνόθτρηώνπα?λνλη, κά~
ποιοι ερευνητές υπο-
J!C στήριξανότιτοdejανυ
στην πραγματιιtότητα δεν
είναι παρά η προσπέλαση
της μνήμης των ονείρων! Σύμ-
φωνα με το εν λόγω σκεπτιιtό,
τα όνειρα -όπως και κάθε άλλο ση-
μαντι1<ό ερέθισμα- αποθηκεύονται στη
μακροπρόθεσμη μνήμη του ανθρώπου.
Αν και οι περισσότεροι άνθρωποι δεν μπορούν
να Θυμηθούν την πλειονότητα των ονείρων που έχουν
δει, εντούτοις ένας άνθρωπος που ονειρεύεται παρου~
σιάζει δραστηριότητα στο ιtομμάτι του εγκεφάλου του
όπου βρίσκετάι η μαι(ροπρόθεσμη μνήμη. Έτσι, κατά
πάσα πιΘανότητα ένα όνειρο μπορεί να αγνοήσει τη βρα-
χυπρόθεσμη μνήμη, προσπελαύνοντας κατευθείαν τη
μαιφοπρόθεσμη.
Με λίγα λόγια, το συναίσθημα του dejα νυ μπορεί να
προκληθεί εξαιτίας μίας ανάμνησης ενός ξεχασμένου
ονείρου, το οποίο φέρει αρκετά κοινά στοιχεία με την κα-
τάσταση που βιώνει εκείνη τη στιγμή το άτομο.
Θρώπινης μνήμης». Πώς, όμως, ιtατέληξαν στην εν λόγω
ανακάλυψη;
Σύμφωνα με την πλειονότητα των επιστημόνων, όταν
ένας άνθρωπος αναγνωρίζει ένα οιιtείο αντικείμενο ή
πρόσωπο, περνά από δύο σημαντικές διεργασίες.
Αρχικά ο εγιtέφαλος προσπελαύνει τη μνήμη, με σιtοπό
να διαπιστώσει αν το αντιιtείμενο που βλέπει ει(είνη τη
στιγμή έχει παρατηρηθεί στο παρελθόν. Στη συνέχεια, αν
όντως έχει παρατηρηθεί, ένα άλλο κομμάτι του εγκεφά-
λου αναγνωρίζει το αντιιtείμενο ως οικείο.
Αυτό που ιtατάφεραν οι επιστήμονες του LeedS είναι
να διαχωρίσουν τη δεύτερη διεργασία από την πρώτη
ι(αι να την ττροιtαλέσουν μέσω «ύπνωσης». Το αποτέ~
λεσμα; Αναπαράγεται επιτυχώς στους συμμετέχοντες
το συναίσθημα της οιι<ειότητας για καθετί που παρα-
τηρούν: δηλαδή dejα νυ! Με αυτόν τον τρόπο, το πα-
ράδοξο αυτό φαινόμενο μετατρέπεται σε αντικείμενο
πειραματισμού.
Τα αποτελέσματα των ερευνών του Leeds Μemοry
GrΟυρ παρουσιάστηκαν στο Διεθνές Συνέδριο για τη
Μνήμη στο Σίδνεύ της Αυστραλίας, από τον Ακίrα ο'
Cοnnοr, δίχως να αφήσουν ασυγκίνητη την παγκόσμια
επιστη μονική κοινότητα.
Άραγε, έχει γίνει το πρώτο βήμα για την πλήρη εξήγηση
ενός τόσο παράδοξου φαινομένου;
Οχρόνοςθαδείξει...€g
ά#t+(_t_i`

ΞΕΞΞiΞΞ
:-Ι€> -. - ίι-

-`μ-.-Ί-ΊυΦ._::-:,:~,±,"f
 =j'\\,f'-:.Τi

νων, ένα από τα πρώτα -αν όχι το πρώτο-ανάγνωσμα της ιστορίας. Η

Ιλιάδα. -
Χιλιετfες μετά τα χρόνια που Θνητοί ι(αι αθάνατοι αναμετρήθηκαν -
Είναι το έττος το οποίο
μπροστά γαλούχησε
στα τείχη ι(αιπολεμώντας
του Ιλίου, μόρφωσε γενεές ολόι(ληρες
για την τιμή, τη δόξα Ελλή-
ι(αι
την αγάπη, ελάχιστοι είναι αυτοί που δεν γνωρίζουν το έπος των φοβερών μαχών ανάμέσα στους Αχαι-
ούς και τους τρώες, την ουράνια ομορφιά της Ωραίας Ελένης, για χάρή της οποίας χιλιάδεέ καράβια
πέρασαν τη Θάλασσα, την ευστροφία τCΨ πολυμήχανου Οδυσσέα και φυσιι(ά την πολεμιιtή αρετή και
την αναπόφευκτη μοίρα ενός ήρωα,Ίου οποίου το όνομα έμελλε να χαραχτεί με πύρινα γράμματα στη
μνήμη της ανθρωπότητας ως συνώνυμο της ανδρείας ι(αι της αιώνιας δόξας: o «ωκύπους Αχιλλεύς», γιος
της Νηρηίδας Θέτιδας 1<αι του Θνητού Πηλέα, αξεπέραστος στην τέχνη του πολέμου, Ο οποίος επέλεξε
μία σύντομη ζωή με βίαιο τέλος με αντάλλαγμα την αιώνια δόξα.
Είτε βασίστηκε σε πραγματικά γεγονότα και πρόσωπα είτε όχι, το έπος του Τρωικού Πολέμου αποτέ~ -
λεσε κίνητρο για πολλούς ιστορικούς, αρχαιολόγους ή απλά λάτρεις του έπους, να προβούν σε έρευνες
προκειμένου να βρεθεί η όποια αλήθέια που ενδεχομένως να κρύβεται πίσω από το Θρύλο - με αποκορύ-
φωμα τις ανασκαφές του Ερρίιtου Σλήμαν ιtατά τη δεκαετία του 1870, κατά τις οποίες βρέθηκε η Τροία,
που μέχρι τότε Θεωρούνταν ως μία πόλη που ανήι(ε στις ομίχλες του μύθου. Μήπως, όμως, εκτός από την
Τροία η σκόνη του χρόνου έσβησε από την ιστοριιtή μνήμη και κάτι αιtόμη;

ΤΙ ΓΡΑΦΕΙ Ο ΟΜΗΡΟΣ ΓΙΑ ΤΟ ΘΡΥΛΙΚΟ ΤΑΦΟ

Μπορεί το Θέμα του άρθρου να Θυμίζει εκ πρώτης όψεως Ιndίαnα JoneS ή Lαrα Crοft, ωστόσο δεν πρόκει-
ται για κάτι το οποίο βρίσι<εται εξολοκλήρου στον κόσμο της μυθολογίας.
Ο ομηρικός «υπερήρωας» άφησε την τελευταία του πνοή στο πεδίο μάχης της Τροίας και το ταφιιtό του
τελετουργικό έλαβε χώρα εκεί. Αφού οι φλόγες της νεκρικής πυράς άφησαν μόνο τα κόι(αλα, σύμφωνα
με το μύθο, ένας μεγάλος τύμβος στήθηιtε πάνω από την τελευταία κατοιιtία του ήρωα.
Πρόκειται για ένα μνημείο η ύπαρξη τού οποίου αναφέρεται και στους ιστορικούς χρόνους για αιώνες
μετά, με πιο χαρακτηριστική περίπτωση αυτή του Μεγάλου Αλεξάνδροι) (ένθερμου λάτρη της Jλιάδας
και του Αχιλλέα, τον οποίο είχε σαν πρότυπό του), ο οποίος φέρεται να επισκέφθηκε τον τύμβο του ομη-
ριι(ού ήρωα στα εδάφη της Τροίας λίγο μετά την απόβασή του στη Μικρά Ασία, που σήμανε την έναρξη
Της εκστρατείας του.
Αν και ο Θάνατος του Αχιλλέα δεν περιλαμβάνεται στην Jλίάδα (ασχέτως του ότι έχει προοικονομηθεί
από την αρχή σχεδόν του έπους), υπάρχει τουλάχιστον μία αναφορά στον τάφο: πρόιtειται για τον τάφο
του Πατρόκλου. Ο ήρωας δίνει οδηγίες για το πώς ιtαι πού Θα γίνει η ταφή του αγαπημένου του φίλου
-σε ένα μιιφό αρχικά τύμβο, ο οποίος Θα μεγεθυνθεί αργότερα. Στην δε Οδίjσσεtα, η Σιtιά του Αγαμέ-
μνονα Θυμάται την ταφή του Αχιλλέα και αναφέρει ότι στο τέλος του λειτουργιιtΟύ τα κόκαλα του ήρωα
μπαίνουν στο ίδιο χρυσό σιtεύος με τα ιtόκαλα του Πατρόκλου, με έναν τεράστιο τύμβο να σfήνεται
πάνω από τον, κοινό πλέ-
ον, τάφο.
Σε έργα μεταγενέστερων
δημιουργών, όπως ο Στησί~
χορος, αναφέρεται πως για
χρόνια μετά ο τάφος του
Αχιλλέα ήταν ορατός από
τους ναυτικούς που περ-
νούσαν τον Ελλήσποντο.
Επίσης, αναφορά γίνεται
ιtαι από τον Πίνδαρο, κα-
Θώς ιtαι από τον Κό.ι.ντο τον
Σμυρναίο, που επίσης το-
ποΘετεί τον τάφο του ήρωα
στον Ελλήσποντο. Ακόμη
δεν Θα έπρεπε να παραλει-
φθούν οι εμφανίσεις του
τάφου σε αρχαιοελληνιι<ές
τραγωδίες, οι οποίες έχουν
να κάνουν με τον Τρωιι(ό
Κύκλο (χαραι(τηριστιι(ό
παράδειγμα είναι η Θυσία
της Πολυξένης πάνω σε
αυτόν, ιtατόπιν αιτήματος
της Σκιάς του ήρωα, στην
Εκάβ7 του Ευριπίδη)...
 :Ή.Ξ ;ύ#Ί`f#Ξά"#rΑ=:_-`
Τψ+α
Έi-; Ι} Τ α--

Ο ΤΆΦΟΣ
ΜΕΤΑΦΕΡΕΤΑΙ
ΣΤΟ ΦΙΔΟΝΗΣΙ
Ωότόσο, κάποια απροσδιόριστη
στιγμή στην αρχαιότητα, άρχισε
να κερδίζει έδαφος η εκδοχή που
«ήθελε» τη σορό του ήρωα να
μεταφέρεται στον Εύξεινο Πό-
ντο, στη νήσο Λευκή, την οποία
ο Παυσανίας κατονόμασε ως
«Αχιλλέως Νήσο» ιtαι που επί
Τουρκοκρατίας Θα γινόταν γνω-
στή ως Φιδονήσι. Πρόκειται για
ένα νησί στο Δέλτα του Δούναβη,
το οποίο ανήκει στην ουκρανία,
και είχε αποτελέσει «Μήλον της
Έριδος» (για να παραμείνουμε
εντός του ομηρικού κλίματος) με-
ταξύ αυτής και της Ρουμανίας, με
αποτέλεσμα σχετική προσφυγή
στη χάγη το 2004...
Ξεttινώντας από τη Λευκή: σύμ-
φωνα με το Αιθ{οπ{'ς, που αποδί-
δεται στον Αρκτίνο της Μιλήτου
και από το οποίο έχουν διασωθεί
μικρά τμήματα μόνο, μετά την
καύση της σορού η Θέτις πήρε τις
στάχτες του γιου της και τις με-
τέφερε στην ακατοίιtητη Λευκή,
CεjΞτιι:©::ζέπιπ8π@ι[ιιΊαgπ.α&qρ©ί{o™&Χq:δλίn\3©t
στις εκβολές του Δούναβη.
Για να τιμήσουν τον ήρωα, λοι-
πόν, οι Αχαιοί έχτισαν εκεί έναν
μεγάλο τύμβο και Θέσπισαν αγώνες στη μνήμη του. Στο νησί αναφέρεται, επίσης, πως υπήρχε ένας
μεγάλος ναός καθώς και ένα άγαλμα του Αχιλλέα, ενώ με το πέρασμα των αιώνων η Λευκή αποτέλεσε
ι(έντρο της λατρείας του ομηρικού ήρωα, η οποία δεν περιορίστηκε μόνο στον Εύξεινο Πόντο! Βλέπετε,
η λατρεία του Αχιλλέα συναντάται στη Μεσσηνία, τη Λακωνία, τις Σποράδες, τη Σάμο, τη Θεσσαλία και
την`'`Ηπειρο.

Η ΟΡΓΙΣΜΕΝΗ ΣΚΙΑ ΤΟΥ ΑΧΙΛΛΕΑ

Το όνομα «Λευκή» δόθηιtε από τουςΈλληνες στο νησί λόγω των λευttών βραχωδών σχηματισμών του.
Από αρχαιολογικής πλευράς παρουσίαζε πάντα ενδιαφέρον, ιtαθώς στην περιοχή βρίσκει κανείς Θρακι-
κούς ναούς αφιερωμένους στον Απόλλωνα, καθώς και βυθισμένα ερείπια.
Ωστόσο το μεγάλο «επιχείρημα» υπέρ όσων Θεωρούν ότι το νησί~φιλοξένησε τις σορούς του Αχιλλέα και
του Πατρόι<λου είναι ο εντοπισμός ενός τετράγωνου ναού αφιερωμένου στον Αχιλλέα από τον πλοίαρχο
Κβιτζίκλι το 1823.
Επιγραφές ττου έχουν βρεθεί στο νησί επίσης υποδεικνύουν τη χρήση του ως κέντρου αφιερωμένου στη
λατρεία του ήρωα -σε βαθμό που το νησί αποιtαλείται «ιερό» σε επιγραφή του 4Ου π.Χ αιώνα, κείμενο
που αποτελεί έπαινο σε κάποιον που νίκησε τους πειρατές οι οποίοι χρησιμοποιούσαν τη Λευι(ή ως κα-
ταφύγιο.
Το νησί αναφέρεται επίσης και σε ιtείμενα του Απολλόδωρου ως τόπος του τάφου του Αχιλλέα, ιtάτι που
οδήγησε μεταγενέστερους ερευνητές στη Θεωρία ότι ο αναφερόμενος ως τάφος του ήρωα στον Ελλή-
σποντο αποτέλεσε μάλλον μνη μείο/κενοτάφιο παρά την πραγματική τελευταία κατοικία του.
Ωστόσο η εν λόγω σύγχυση μπορεί να οφείλεται στο γεγονός πως η `Σκιά του πολεμιστή εμφανίζεται σε
διαφορετιι<ά μέρη, φαινόμενο αρκετά συχνό κατά την αρχαία λατρεία των ηρώων, όπως για παράδειγμα
αυτή του Πρωτεσιλάου και του Αίαντα.
Ο Αχιλλέας της Λευι(ής χαρακτηριζόταν ως «Ποντάρχης»: άρχοντας` ιtαι ι(ύριος του Ευξείνου Πόντου,
προστάτης των ναυτικών που διέσχιζαν τα άγρια νερά του. Επίσης, τα νερά του νησιού (που σύμφωνα
με κάποιους Θρύλους είχε σηιtώσει από το βυθό η ίδια η Θέτιδα, για να φιλοξενήσει το πνεύμα του ήρωα
γιου της), κατά τον Παυσανία είχαν Θεραπευτικές ιδιότητες. `ή
Παρά τις ενδείξεις περί χρήσης της Λευκής
ως κέντρου της λατρείας του Αχιλλέα,
ποτέ δεν βρέθηκε εκτός ενδιαφέροντος το
ίδιο το «Θέατρο του δράματος», η Τρωάδα
(η ομηρική Τρωάς, η ευρύτερη περιοχή της
Τροίας δηλαδή).
Υπάρχουν αναφορές περί τακτικών ταξιδι-
ών κάθε χρόνο από τη Θεσσαλία, με στόχο
τη διεξαγωγή τελετών στον «τάφο του
Αχιλλέα», κατά τις οποίες μάλιστα λέγεται
ότι ο ήρωας εμφανιζόταν σε οράματα -
ωστόσο, όπως ιtαι άλλοι ήρωες των οποίων
οι Σιtιές έχει αναφερθεί πως εμφανίζονταν
κατά καιρούς στην Τρωάδα, ήταν εχθρικός
όταν βρισκόταν απέναντι σε ντόπιους βο-
σκούς, σαν να τους Θεωρούσε απογόνους
των Τρώων εχθρών του!
Ο Φιλόστρατος στη βιογραφία του Απολ-
λώνιου του Τυανέα αναφέρεται σε τελετές
λατρείας του Αχιλλέα, ιtατά τις οποίες ο
ήρωας εμφανίζεται για άλλη μία φορά να
εκφράζει το μίσος` iου για τους Τρώες, αιώ-
νες μετά...

| 8ώi:έqj(ωR`-@ί ιΦFάντ@ι [!ι:@ π±\®®t ® ,:nsΔ%τ_β`.Σr,\έ@@ [!ι:@ι@:ίΊώήi;`ι:ί.[ίgέ€

ΟΙ ΒΑΣΙΛΙΑΔΕΣ .
ΠΟΥ ΤΙΜΗΣΑΝ ΤΟΝ ΤΑΦΟ
Η Τρωάδα, με όλο το μυθολογικό/ιστορικό της βάρος, αποτέλεσε έναν {<Άγιο Τόπο» για τους αρχαίους
Έλληνες, οι οποίοLιtαι αναγνώρισαν την πολιτική ιtαι Θρησκευτική της σημασία: ο Ηρόδοτος αναφέρε-
ται σε μία διαμάχη μεταξύ Αθήνας και Λέσβου στην Τρωάδα, με τη Λέσβο να ιδρύει μία πόλη ονόματι
«Αχίλλειον» στην περιοχή, λίγο μετά την ιtατάλήψή του Σιγείου από τους Αθηναίους.
Το εν λόγω «Αχίλλειον»'φέρεται να πήρε το όνομά του από ένα κοντινό τύμ-
βο, ο οποίος πιστευόταν ότι ανήιtε στον Αχιλλέα (άποψη που υποστήρι-
j3Ε`- ξαν αργότερα ο Στράβωνας κ.αι ο πλίνιό`ς).
Το τελικό συμπέρασμα που προκύπτει από όλα αυτά είναι ότι τον 6ο
π.Χ. αιώνα υπήρχε στην Τρωάδα ένα μέρος που ήταν «αναγνωρισμέ-
νο» και γενικά αποδεκτό ως ο τάφος του ομηρικού ήρωα -σε σημείο
που αποτέλεσέ λόγο διαμάχης μεταξύ Αθήνας και Λέσβου, που προ-
φανώς αναγνώριζαν το γόητρο που προσέδιδε ο έλεγχός του.
Τη Θεωρία περί του τάφου στην Τρωάδα υποστηρίζει ιtαι η αναφορά
περί επίσκεψης του Ξέρξη στην περιοχή πριν εισβάλει στην Ελλάδα,
κατά την οποία απέτισε φόρο τιμής στους πεσόντες ήρωες (αν και δεν
γίνεται λόγος για επίσκεψη σε τάφους).
Μετά την προαναφερθείσα επίσκεψη του Αλεξάνδρου (ο οποίος, ση-
Ε±= μειωτέον, μετά το φόρο τιμής στον Αχιλλέα έκανε ιtαι τελετή εξευμενισμού
του πνεύματος του Πριάμου), η περιοχή δεν ήταν άγνωστη και στους Ρω~

Γ-ξ-~ΞξJΓΓ= μαίους, οι οποίοι άλλωστε Θεωρούσαν πως ήταν απόγονοι των Τρώων.
Αξιομνημόνευτη είναι η επίσκεψη του Καρακάλλα στις αρχές του 3ου αι-
ώνα μ.Χ„ ενώ τον 4Ο αιώνα το μυθικό'Ιλιο και τον τάφο του Αχιλλέα
επισκέπτεται και ο αυτοκράτορας Ιουλιανός. Αξίζει να σημειωθεί
ότι, σύμφωνα με ι<άποιες αναφορές, ακόμα και πολλούς αιώνες
αργότερα ο Μωάμεθ ο Β', ο ΠορΘητής της Κωνσταντινουπόλε-
ως, επισκέφθηι(ε τους τάφους του Αχιλλέα ιtαι του Αίαντα. . .

ΤΙ ΒΡΗΚΑΝ ΟΙ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΟΙ
Επανερχόμενοι στη Λευκή, πάντως, ι(αι με βάση ορισμένους ποι-
ητές της αρχαιότητας, σε κάποιες περιπτώσεις ενδεχομένως να μην
αποτελεί αι(ριβώς το χώρο του τάφου, αλλά μάλλον την κατοικία του
πιJεί)#ατ.ος του ήρωα, με το νησί να συγχέεται με τη γνωστή «Νήσο $τφίν
Μακάρων», όπου και βρέθηκε ο Αχιλλέας στο πλαίσιο της μεταθάνά™$
ζωής του, ενώ παρουσιάζεται κάποια σύγχυση σχετικά με την .τοπο-Θεσί`α,.~. _~_~_-~
αλλά ιtαι τη φύση του - ιtάτ[ που διιtαιολογείται από το γεγονός πως, ~
ακόμα και μετά την ίδρυση ελληνικών αποικιών στα παράλια του Εύξει-
νου Πόντου, η περιοχή συνέχισε να Θεωρείται ως «μυστήρια» και
ως ένα βαθμό αφιλόξενη από τους αρχαίουςΈλληνες.
Ανασκαφή συγκει(ριμένα, πάντως, για τον εντοπισμό του +,`

η ` - cί:η{r - - `
-Γ=
'Ξ'Γ*- ( . .#
_=:=:;L;:_--έχ.`ήL_=_^*-",m.,`,Ε__~"_,„
myStery 25
 ώΞέ:`έ.ί$,Ξάκgrρkι`.ν...->` Ξ'";".Γ $Ψ ι~d m"L~Ξ:ι~t._:„rω.=j:-?TΦ

τάφου του Αχιλλέα έγινε το 18οαι-

ώνα σε «τούμπες» στο Γενισεχίρ, .οι
οποίές από τα μέσα του 16°υ αιώ-να
Θεωρούνταν ως τάφοι ομηριιtών ηρώ-
ων - όπως ιtαι κάποιες τούμπες στο
Σίγειο, που ταίριαζαν με τις αναφορές .
περί τάφου,`ο οποίος ήταν ορατός από τη
Θάλασσα.
Ωστόσο τίποτα δεν βρέθηκε που να
υποδεικνύει τον ομηρικό ήρωα, πέρα
από ενδείξεις μίας ταφιι(ής τελετουργίας
που περιλάμβανε καύση της σορού, που
Θεωρήθηκε από κάποιους ως ο χώρος
της κηδείας του Αχιλλέα (αν και μεταγε-
νέστέρες έρευνες έδειξαν ότι αναγόταν
στην ιtλασική εΊτοχή).
Με το Θέμα ασχολήθηκε (προφανώς!) και ο Ερρίκος Σλήμαν, ο οποίος -αν και δεν βρήκε στοιχεία που να
~.`- παραπέμπουν στην προ.ι.στοριι(ή εποχή-κατέληξε στο ότι οι εν λόγώ «τύμβοι» ανάγονταν στον 6Ο αιώνα
π.Χ.: αν και οι «τάφοι» σχεδόν σίγουρα δεν ανήκαν στον Αχιλλέα, τον Πάτροιtλο και άλλους ήρωες,
εκτιμάται πως κατά την κλασιι<ή εποχή υπήρχε η αντίληψη πως ίσχυε κάτι τέτοιο.
Το ενδιαφέρον αργότερα προσέλκυσε το Σιβτί Τεπέ, κοντά στον κόλπο ΒeSίκα, στα νότια του Σιγείου.
Στις αρχές τοιι 20ού αιώνα είχε ιtερδίσει έδαφος μία Θεωρία που ήθελε τα πλοία των Αχαιών να αγκυρο-
βολούν στον εν λόγω ι<όλπο και η άποψη ήταν ότι, εάν ο στόλος των Αχαιών είχε «δέσει» ειtεί, τότε και ο
τάφος του Αχιλλέα δεν Θα μπορούσε να είναι μακριά.
Με το Θέμα ασχολήθηκε ο Ντέρπφελντ, συνεργάτης του Σλήμαν, ωστόσο το συμπέρασμα στο οποίο
κατέληξε ότι ο τάφος ήταν μάλλον του Φέστου, απελεύθερου σκλάβου του Καραιtάλλα, Ο οποίος, όπως
προ_αναφέρθηκε, είχε επισιtεφθεί την περιοχή.
ΜεταΥενέστερες έρευνες έδειξαν ότι ο εν λόγω «τύμβος» τελιιt_ά ήταν μάλλον της ελληνιστικής περιό-
δου και ενδεχομένως να είχε στηθεί πάνω σε έναν παλαιότερο,-ής προ.ι.στοριι(ής εποχής, ο οποίος κατά
την αρχαιότητα πίστευαν ότι ήταν ο τάφος του Αχιλλέα - και επρόκειτο κατά πάσα πιΘανότητα για το
μνημείο το οποίο επισκέφθηκε ο Μ. Αλέξανδρος.
Αρχαιολογικές έρευνες έγιναν ιtαι για το προαναφερθέν Αχίλλειο, στο ακρωτήρι Μπου-
ρούν, Θεωρία που, αν ισχύει, υποδεικνύει πως όντως στο Σιβρί Τεπέ βρισκόταν ο τάφος που
Θεωρούσαν ότι ανήκε στον Αχιλλέα. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον, βέβαια, παρουσιάζει ιtαι ο
εντοπισμός ενός προ.ι.στορικού νει(ροταφείου στην περιοχή, όπου βρέθηκαν ευρήματα
νατκού τύπου...

ΧΑΜΕΝΟΣ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΟΜΙΧΛΗ ΤΩΝ ΜΥΘΩΝ

Πού βρισκόταν τελικά ο τάφος του μεγαλύτεροι) μυθολογικού ήρωα της αρχαι-
ότητας; Στην Τρωάδα, κοντά στα πεδία μάχης όπου σφυρηλάτησε την αιώνια
δόξα η οττοία Θα στεφάνωνε το όνομά του, ή στο μαιtρινό νησάκι της Λευκής,
στα αινιγματικά για τους αρχαίουςΈλληνες νερά του Ευξείνου πόντου; ,
Οι ςιπόψεις πολλές ι<αι τα στοιχεία ποι] προκύπτουν από τους μύθους, τους
Θρύλους ι<αι την αρχαιολογιιtή σκαπάνη μάλλον λίγα.
Οι Σκιές του Αχιλλέα και των συμπολεμιστών του μπορεί να παρέμειναν
στα πεδία των επικών μαχών του Τρωικού Πολέμου, διατη ρώντας στις
Ψυχές τους άσβεστο το μίσος για τους εχθρούς μίας αναμέτρησης που,
σύμφωνα με τον 'Ομηρο, έλαβε χώρα χιλιάδες χρόνια πριν, ή να βρή-
καν μεταθανάτια ζωή και ανάπαυση στο «ιερό νησί», το οποίομέχρι
σήμερα αποτελούσε λόγο διαφωνίας μεταξύ δύο χωρών.
Κατά πάσα πιΘανότητα ο τάφος του Αχιλλέα δεν πρόκειται να βρεθεί
ποτέ -ιtαι ιtυρίως επειδή ο ομηριttός ήρωας, ακόμα και αν μπορεί
να βασίστηκε σε πραγματιιtά πρόσωπα ιtαι γεγονότα, μάλλον δεν „ ;-,ί
υπήρξε με τη μορφή που τον γνωρίσαμε μέσα από τις σελί-
δες της Ιλιάδας.
'Οπως ιtαι να έχει, ωστόσο, τα κατορθώματά του,
τα οποία γαλούχησαν γενεές ολόκληρες επί χιλιάδες
χρόνια, Θα παραμείνουν χαραγμένα στη μνήμη της
ανθρωπότητας, αιφιβώς όπως επιθυμούσε ο ίδιος, όταν
του δόθηκε η εττιλογή ανάμεσα σε μια μακρά αλλά
συνηθισμένη ζωή και σε μία σύντομη, με βίαιο τέλος, η δόξα της οποίας Θα αντηχούσε
στους αιώνες.
Και, ως εκ τούτου, ο τάφος του Θα παραμείνει εκεί που ήταν πάντοτε, ασφαλής από
φυσικά φαινόμενα, φθορά, τυμβωρύχους και ό,τι άλλο Θα μπορούσε να τον απειλήσει:
στο Θρυλικό ιtόσμο του Τρωικού ΠΟλέμου... ι=;;ρ
 Γράφει ο ΣπγροΣ ΚΑΤΣΑΝΤΑΜΗΣ
Έ,ΞΗg-f = m Β)Ίh

υπό τον Πυοιιψόρυ

στον ΛΙυντι'νn

συνείδηση παρατηρεί, ο Θάνατος απουσιάζει και,

όταν ο Θάνατος είναι παρών, είναι η συνείδηση που
απουσιάζει. Για ποιο λόγο, συνεπώς, να φοβόμαστε
το Θάνατο, αφού είναι μια κατάσταση όπου δεν Θα
ΆΕπίκουρος
είμαστε είχε πει κάποτε πως, όταν η ανθρώπινη
παρόντες;
ΟιΈλληνες φιλόσοφοι είχαν πει πολλά για το Θάνατο, για τη
φύση και τη μεταφυσική του, ακόμη και για την υπέρβασή
του. Ο Θάνατος, όμως, τους υποδέχτηκε στο τέλος όλους στην
αγκαλιά του. Ορισμένους δε, με έναν πολύ ιδιαίτερο τρόπο...

Ο ΚΥΝΗΓΗΜΕΝΟΣ ΠΥΘΑΓΟΡΑΣ
Τα όσα ακολουθούν δεν αποτελούν αυστηρά μια ιστορική
πραγματικότητα. Βλέπετε, για κάθε μεγάλο φιλόσοφο
υπήρχαν συχνά πολλές διαφορετικές πλη ροφορίες,
συχνά αντικρουόμενες.
Το γεγονός, όμως, πως οι ζωές αυτών των λαμπρών αν-
Θρώπων -και ιδιαίτερα η ι(ατάληξή τους- περιβλήθηκε από
τραγικότητα, μαρτυρά την ανάδειξή τους σε κάτι πέρα του συ-
νηθισμένου. Την ανάδειξή τους σε διαχρονικά σύμβολα.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί ο Πυθαγόρας, για
το Θάνατο του οποίου υπάρχουν δυο διαφορετικές απόψεις.
ί Ζjz± Αυτό που σίγουρα γνωρίζουμε είναι πως η αρχή του τέλους
ξεκίνησε όταν ο Κύλων, ένας αριστοκράτης από τον Κρό-
τωνα, Θέλησε να γίνει μαθητής του, με απώτερο σκοπό την
επιρροή στην πολιτική σκηνή της περιοχής. Ο Πυθαγόρας,
όμως, έχοντας αντιληφθεί τα δόλια σχέδια του Κύλωνα, τον
I έδιωξε από τη σχολή του, προκαλώντας την οργή του πλού-
ΞΕ σιου νεαρού, που με συκοφαντίες ξεσήκωσε το λαό εναντίον
των Πυθαγορείων.
Κάπως έτσι ο συγκεντρωμένος όχλος πυρπόλησε την οικία
όπου συνεδρίαζαν οι μαθητές του μεγάλου μαθηματιι(ού,
φονεύοντας πολλούς από αυτούς, όπως ιtαι τον ίδιο τον Πυ-
Θαγόρα.
Μια διαφορετική ει(δοχή της ιστορίας, όμως, Θέλει τον
Πυθαγόρα να διέφυγε την τελευταία στιγμή προς τους ΛΟ-
κρούς, όπου οι εκεί πολίτες δεν τον δέχτηκαν, φοβούμενοι
πως Θα φέρει μαζί του τον πόλεμο. Γι' αυτό ιtαι του πρόσφε-
ραν προμήθειες ώστε να ταξιδέψει μέχρι τον Τάραντα, και
από εκεί προς το Μεταπόντιο, όπου και αποσύρθηκε δίχως
τροφή στο ιερό των Μουσών για τις σαράντα τελευταίες
ημέρες της ζωής του.

28 mystery
 Ο ΜΕΛΑΓΧΟΛΙΚΟΣ ΔΗΜΟΚΡΙΤΟΣ
Ιδιαίτερα ασυνήθιστες, όμως, ήταν και οι τελευταίες
ημέρες του Δημόκριτου, τον οποίο ο Πλάτωνας λέ-
γεται πως μισούσε τόσο, που ήθελε να μαζέψει και να
άψει όλα τα αντίγραφα από τα έργα του!
:ι γραφτεί, λοιπόν, πως ο σπουδαίος αυτός άνδρας
είχε περάσει το τελευταίο του διάστημα σε ι(άποιο προάστιο
Ε= _ΕίjΞΞ
έξω από τα Άβδηρα, προσπαθώντας να συνθέσει ένα ακόμη
βιβλίο. Μονάχα που οι κάτοικοι είχαν ανησυχήσει τόσο πολύ
από την παράδοξη συμπεριφορά του (είχε βγάλει τα μάτια
του, ώστε τίποτα να μην τον απασχολεί πέρα από τις σκέ-
Ψεις του!), που κάλεσαν τον Ιπποκράτη για να τον βοηθήσει.
Όταν εκείνος έφτασε, βρήκε τον Δημόκριτο ανάμεσα σε
δεκάδες σαπισμένα πτώματα ζώων, τα οποία εξέταζε στην
προσπάθειά του να βρει την πηγή της μελαγχολίας.
Αρκετούς αιώνες αργότερα ένας Άγγλος φιλόσοφος, ο Ρό-
μπερτ Μπάρντον, Θα υιοθετήσει το όνομα «Δημόκριτος ο
Νεότερος», υπογράφοντας μ' αυτό το μνημειώδες έργο Η
ΑιJαrο#t'α τ7ς Μελαyχολ4'ας (1621). Μερικά χρόνια μετά Θα
αυτοκτονήσει, εξαιτίας της μελαγχολίας που τον ακολου-
Θούσε όλη του τη ζωή...

ΗΡΑΚΛΕΙΤΟΣ, ΑΝΑΞΑΓΟΡΑΣ
ΚΑΙ ΕΜΠΕΔΟΚΛΗΣ
Πολύ συχνά τα ττιο ασυνήθιστα στοιχεία για τους
βίους των Ελλήνων φιλοσόφων μας τα δίνει ο
Διογένης Λαέρτιος. Κάπως έτσι, αναφέρει πως ο
Ηράκλειτος είχε γίνει τόσο δύστροπος ι<αι μισάνθρωπος τα
τελευταία χρόνια της ζωής του, που προτιμούσε να βαδίζει
μοναχός στα βουνά, τρώγοντας απλά χόρτα!
Μέχρι που ασθένησε από οίδημα, το οποίο και προσπάθησε
να Θεραπεύσει με κοπριά αγελάδας Ψημένη στον ήλιο... δί-
Χως επιτυχία.
Για τον Αναξαγόρα της Ιωνίας, επίσης, έγραψε πως όσο
ζούσε στην Αθήνα, δίδασκε πως οΉλιος ήταν μια διάπυρη
μεταλλιιtή μάζα, γεγονός που αντιμετωπίστηιtε ως ασέβεια
και γι' αυτό καταδικάστηκε σε Θάνατο!
Ενώ για το μεγάλο Εμπεδοιtλή αναφέρει πως στα τελευ-
ταία του χρόνια περιδιάβαινε σε πόλεις και χωριά κάνοντας
Θαύματα, μέχρι που αποφάσισε να πέσει στον ιφατήρα του
ηφαιστείου της Αίτνας, για να απανθρακωθεί το σώμα τοιt
και να εξαύλωθεί στον ουρανό„.

ΟΙ ΤΡΑΓΙΚΟΙ ΘΑΝΑΤΟΙ ΤΩΝ ΠΟΙΗΤΩΝ

Εξίσου ασυνήθιστος, όμως, είναι και ο Θρύλος που αφορά το
Θάνατο του Αισχύλου. Λέγεται, λοιπόν, πως ο σπουδαίος αυ-
τός δραματικός ποιητής έχασε τη ζωή του, όταν ένας αετός
μπέρδεψε το φαλαι(ρό του κεφάλι για βράχο ι(αι άφησε να
πέσει πάνω του μια χελώνα. Πιστεύοντας πως με τον τρόπο
αυτό Θα σπάσει το ιtαβούιtι της ιtαι Θα μπορέσει να την φάει,
πλήγωσε Θανάσιμα το κεφάλι του Αισχύλου.
Αλλά ιtαι γία τον Σοφοκλή, που εισήγαγε τη λατρεία του

mystery 29
 Ασκληπιού στην Αθήνα, η μοίρα δεν ήταν περισσότερο ευ-
γενική, ιtαθώς λέγεται πως πέθανε καταπίνοντας μια ρώγα
από σταφύλι!
Και για έναν άλλο ποιητή, όμως, έχει γραφτεί πως βρήκε
τέλος τραγικό. Για το σκυθρωπό Ευριπίδη που μας χάρισε τις
Βάκχες, την JΡ/yέιJεtα, τη Λ4Ψδεtα και τόσα άλλα αθάνατα
έργα, πέθανε ξαφνικά στην Αρεθούσα κατασπαραγμένος από
τα άγρια σκυλιά του βασιλιά Αρχέλαου που τον φιλοξενούσε!
Ήταν τόση δε η Θλίψη του βασιλιά, που ανήγειρε μεγάλο
μνημείο στην περιοχή -ως προσκύνημα για τους Θαυμαστές
του-ενώ αρνήθηιtε να επιστρέψει στους Αθηναίους τα οστά
του, με αποτέλεσμα αυτοί να στήσουν χάλκινο ανδριάντα
στο Θέατρο του Διονύσου.
«ΜΗ Μογ ΤΟΥΣ ΚΥΚΛΟΥΣ ΤΑΡΑΤΤΕ!»
Δίχως αμφιβολία, από τους πιο γνωστούς (παράξενους) Θα-
νάτους των Ελλήνων φιλοσόφων είναι αυτός του Αρχιμήδη.
'Ηταν το 212 π.Χ. όταν οι Ρωμαίοι άρχισαν την πολιορκία των
Συραιtουσών. Όμως η πόλη αντιστεκόταν σθεναρά, χάρη στις
εφευρέσεις του μεγάλου μαθηματικού -όπως το πυροβόλο
ατμού, τις άρπαγες που ανύψωναν και αναποδογύριζαν τα
πλοία του εχθρού, τα περίφημα κάτοπτρα κ.ο.ιt. Ωστόσο οι
Ρωμαίοι κατόρθωσαν να κερδίσουν τη μάχη και μετά από
τρία χρόνια πολέμου να εισβάλουν στην πόλη.
Λέγεται, λοιπόν, πως ένας από τους στρατιώτες μπήκε
στο σπίτι του Αρχιμήδη την ώρα που μελετούσε κάποιο
γεωμετριιtό πρόβλημα. Ο μαθηματικός τότε ζήτησε από το
στρατιώτη να βγει έξω, ώστε ανενόχλητος να συνεχίσει τους
υπολογισμούς του, λέγοντας το περίφημο «Μη μου τους
κύκλους τάραττε». 'Ομως ο στρατιώτης έβγαλε το σπαθί του
και τον σκότωσε...
Αργότερα, όταν ο κατακτητής στρατηγός Μάρκελλος έμαθε
για το Θάνατο του Αρχιμήδη, τον έθαψε με μεγάλες τιμές,
στήνοντας μάλιστα στον τάφο του μια πέτρινη στήλη, πάνω
στην οποία ήταν σιtαλισμένο το σχήμα που είχε ζητήσει ο
μαθηματιιtός όσο ακόμη ζούσε - μια σφαίρα εγγεγραμμένη
σε κύλινδρο.
Ο τάφος αυτός βρέθηκε σε ανασκαφές το 1965 μαζί με τη
σιtαλισμένη στήλη, αλλά η Θέση του σήμερα παραμένει
άγνωστη...
ΑΙΣΩΠΟΣ, ΒΙΑΣ & ΧΙΛΩΝ
Επίσης παράξενος ήταν ο Θάνατος του φημισμένου Αισώ-
που, αφού λέγεται πως όταν ο Κροίσος τον έστειλε στους
Δελφούς για να λάβει ιtάποιον χρησμό, συκοφαντήθηκε πως
30 mystery
έιtλεψε την ασημένια φιάλη του Απόλλωνα, με αποτέλεσμα
να ιtαταδικαστεί σε Θάνατο πέφτοντας από την κορυφή του
Παρνασσού!
Φημισμένος είναι και ο τρόπος που πέθανε ο Βίας ο Πριηνεύς,
που Θεωρούνταν ένας από τους εφτά σοφούς της αρχαιότη-
τας. Ο Θάνατος τον βρήι<ε υπέργηρο, την ώρα που υπερασπι-
ζόταν κάποιον ενώπιον του δικαστηρίου. Μιλούσε για τόσο
πολλή ώρα ι<αι με τέτοιο πάθος, που όταν ολοκλήρωσε έγειρε
απλά στην αγκαλιά του εγγονού του και πέθανε.
Παρόμοια ο νομοθέτης και φιλόσοφος Χίλων ο Λαιtεδαιμό-
νιος πέθανε από υπερβολική χαρά, όταν αγκάλιασε το γιο
του, που επέστρεψε από την Ολυμπία νικητής στο αγώνισμα
της πυγμαχίας...
Η ΠΑΡΑΝΟΙΑ ΤΟΥ ΠΕΡΙΑΝΔΡΟΥ
Στον κατάλογο των παράξενων Θανάτων, όμως, δεν γίνεται
να μην συμπεριλάβουμε ι<αι αυτό του Περίανδρου, του φιλο-
σόφου και τυράννου της Κορίνθου που, αν ι(αι ανέδειξε την
Κόρινθο σε Θαλασσοκράτειρα, έγινε διάσημος για την αλ-
λόκοτη συμπεριφορά του, όπως τότε που συγκέντρωσε 300
αγόρια από τις καλύτερες οικογένειες της Κέρκυρας ιtαι τα
έστειλε με πλοίο στο βασιλιά της Λυδίας για να τα ευνουχί-
σει - το πλοίο δεν έφτασε ποτέ στον προορισμό του, καθώς
τελιτtά προσάραξε στη Σάμο!
Λέγεται, λοιπόν, για τον Περίανδρο πως, όταν γέρασε, ήταν
τόσο ανήσι7χος πως Θα τον δολοφονήσουν, που είχε διατάξει
τους σωματοφύλακές του να παραφυλούν τη νύχτα ένα συ-
γκεκριμένο σημείο του δρόμου, για να σκοτώσουν τον πρώ~
το ύποπτο διαβάτη που Θα περνούσε από εκεί και αμέσως
να τον Θάψουν. Στο μεταξύ, την ίδια εντολή έδωσε μυστικά
σε άλλους τέσσερεις στρατιώτες, οι οποίοι είχαν σταθεί σε
μικρή απόσταση πιο πίσω... αλλά και σε άλλους οκτώ σωμα-
τοφύλακες, που βρίσκονταν σε μεγαλύτερη απόσταση από
τους υπόλοιπους.
Έτσι και έγινε, λοιπόν, μόνο που ένας από τους διαβάτες που
σιtοτώθηι<ε ήταν τελιιtά ο ίδιος ο Περίανδρος.
Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΑΝΑΤΟΛΗ ΤΟΥ ΛΙΑΝΤΙΝΗ
Κλείνοντας, δεν γίνεται να μην αναφερθούμε και σ' ένα πρό-
σφατο περιστατικό που έλαβε Θρυλικές διαστάσεις -το Θά-
νατο του καθηγητή Φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου Αθηνών
Δημήτρη Λιαντίνη, ενός πραγματιιtού μύστη της αρχαίας
ελληνικής σκέψης.
Ήταν την 1η Ιουνίου 1998 όταν ο καθηγητής εξαφανίστηι(ε,
αφήνοντας στο γραφείο του ένα φάκελο με ένα αποχαιρετι-
στήριο γράμμα για την κόρη του και ένα ανοιχτό βιβλίο με
την εικόνα της γυναίκας του Καίσαρα, όπου στο όνειρό της
είδε το Θάνατο του συζύγου της.
Με βάση την επιστολή και τα όσα αργότερα δήλωσε η γυ-
ναίι<α του, Ο Λιαντίνης επέλεξε το Θάνατο του Οιδίποδα -δι-
αβάστε ξανά την τραγωδία του Σοφοκλή και προσέξτε πως
ο τυφλωμένος ήρωας εξαφανίζεται μέσα σε φως δίχως να
ιtείτεται άψυχος-και, όπως ο Εμπεδοκλής που κατέβηκε την
Αίτνα στα 56 του, έτσι ι<αι ο Λιαντίνης φτάνοντας στην ίδια
ηλικία, ιtλείστηι(ε μονάχος του σε μια μικρή σπηλιά πάνω
στον Ταύγετο, δίνοντας τέλος στη ζωή του, λίγες ώρες μετά
την ανατολή.
Τον Ιούλιο του 2005 η υπόθεση Λιαντίνη έκλεισε, όταν συγ~
γενής του οδήγησε την ι(όρη του καθηγητή στο σημείο όπου
βρίσκονταν το νειφό του σώμα. Ανάμεσα στα λιγοστά πράγ-
ματα που υπήρχαν δίπλα του ήταν ιtαι μια λίρα για το βαρκά-
ρη που μεταφέρει τις Ψυχές, τον Χάροντα ...,ΞΞΞ
 σΕΞFmΕιαπsΉΞΒΞΙΙΙΒ#ΉΞFrΞ™RaR!ΠΞ= ώ ψ αΞR# ΕΙ
-.μ ρ## + : Ε
`Ε# J|' Β J - ψ ~ ,~ 'Ύ,;Ξ.#?#(#.±*
ξ€ ,`3
/Ί1Ι -
ΕΘ]Θ

ΕΒ

Ε
. Ε
ΗΞ
ΟΙ ΕΕ=

ΗίΕΕ „
/'

π
θΞ ΞΞ Ε μ `+

;,-:.Ι
#ΔΓΞtψίψt ` €€ ™Ξt#ξ;Tί# .έ
1'
r Λ#ύ Η ^ Ι

(,J

Θ ύr. r

\`™1 Η ΙΕΞΘ

`Ιf, ΙΕΕ
J,*
iΞ.
ΕΞi[iΕFΗΞΗΕΞΙ]ΕΕΕΕΕ ΕD

+t`€#`'Ίn
.ΕΗ Ιb+Ί

Τί,
ΕΕΞΕ

Ξ Ι ΕΞ[ ΗΗ ΕΗΕΗijΞi#„
*Ξ.ζ
'ti Ξ*ΉΕΘ
iΕΕΞ +
ΗΕ *`ΓΞΉΈ \

nΕΘ ΕΞΕΙΞ ί.i..j

^ΕΠΞΞΘB= f:Εiί θ ΕΕΕ έΞr*ίψ$:" ΕR'(

ΒΒ

D+ ΕΙ ΑΑΞ * tt --Τ

ΞΕΉ
Ε]

ΕΗ #. 'Ε
Ε) `ΕΕΕΕέ: Ξ`Ψ
ψ3ί Ρ+Fhίά,
Η3μΕΕαΕ
*jέ.ψ:ίέΞ#]
Ξ:;:Ξ-:---
ΕΙ1Β Β`
α+
- - , ΙΙ
'
Β`. .``- - - ``5ί*#:ΞjΞί ΕΞψ

ΞJ, f*#ΔΒ.
Ε.Π ίέΓ cΓΓγψ$ t*..`βJ:ξ.`ΙF

'`.Ε
\ :Τψ

`.
SξΞ -- _ ##άfΡΗΨΓΓ ευΓRΞ
;(

\
.
Υξψ ._ ψ,

έ-`

Ι
ίτΜΈ!ΞΒΞθ ίJΗ-+Ξ,Ξ.+χ!+ Η
Ε
DΙΕΞ
®Ε
.,ο ΒΕΕ

Ε#ήώ μΕ

ΗΞ
1 .,

ΕΕ
dΙ.

i:tρ
i( ++++

ηΕΞ Γ.'ψ Γ.+Ύ` .\:

`ύ

•Ι Έ
ί

ΕΕα Ε-Ξ ί# ΓΓ ..ι+t

Η
1

_ί..Ξ i* -_ΞΤ

πΦ
.+ ΕΕ
Ι

+.Ε
`

ΕΕΕ Ι®Ε
'.Τ` ΕΕΙπΞΞΕ Ε1Ε
ΕΞΕΗlΕi!
ΕΕΗ mΕ] ΙΓ
.
υ,-`, Ί`ΊΙΙ`

ί+#:Τ Ε Ι ) Γ;`ΓΓΓή`λΓΆ

ΕΞ
+.ί,
ΞΗΘΕiθΕη iΕΕΕ Γ =DDΞ= ΙΕDΕΕ=ΞΞΞΞ +
ί==. ++t

Γ++Τ

ΕΓΗΕ
ΗμΗg?]ΗΗΒmΠΕωsΗΙΓ|ΞΙ!u`! *!Ι 'Ι

ΞΞΞΠΞΗ
L d, λ,η ,,

• rηκ=1
Γ ,,,

1
---=`ΞJ``
m mΞΠΠm™ήυLΞLmΗ mΠΗΉΗΞΞΞπ
ΙΕ

1Ξ

ΙΙΙΙΙΙΙΙΆ#Δ m ΠΗmΕiμmΝ mmh m ΠΗΠm |ΗuυmΗΉπ ΙΙιμ].ΞΙ

ΞΕΞ1
ρ =θρ η υΞ:Ξ ΓύΕ]

ΕΙΗ mΞΠΠmm Εmmm mm !ΕΕ

Τ,ΉΙ
=6Β

`
m mΉmηmmm μ™ Η™ «ηπmΗπ πm ΉΠΠm ί.έ'.
χ=Η"
++ ΙΏ.ΞΙ

_W} Γ:ύJ ΕΙ
++ Γ*Ιq . ύ

!
ΗΘ Τ-+
+++

Θ5`

ΕD`Ι
Ι οΙ1+

32 mystefy
•Ξή`_##
 Όσον αφορά τις άλλες δυο: όσοι αγαπάτε την τέχνη, Θα έχε-
τε σίγουρα ακούσει για το διάσημο πίναιtα του ρώσοιι Ιναn
Κοnstαntίnονίch ΑίναzονsΚy Γο 9ο Κύ#α (1850), που παρι-
στάνει κάποιους ναυαγούς να παλεύουν με τα ιtύματα μιας
ταραγμένης Θάλασσας.
Ο ναυτικός όρος 9ο Jίύ#α περιγράφει το τελευταίο, μεγα-
λύτερο, υψηλότερο ιtαι πιο ισχυρό κύμα μιας Θαλασσοτα-
ραχής - κύμα από το οποίο, αν καταφέρουν να σωθούν τα
πλοία και τα πληρώματα τους, τότε Θα έχουν εξασφαλίσει
ένα πετυχημένο ταξίδι. Πρόκειται, δηλαδή, για το ύστατο
χτύπημα της φύσης, την απόλυτη δοκιμασία στη διάρκεια
ενός μακρινού ταξιδιού.
Από την άλλη, στην ιρλανδέζικη μυθολογία ο ίδιος αυτός
όρος χρησιμοποιείται για να περιγράψει το τελευταίο πέπλο
που διαχωρίζει τον κόσμο των Θνητών από το μυθομαγικό
πεδίο των Θεών. Μάλιστα οι Κέλτες περιέγραφαν τον κόσμο
ε,κε!wο συχ:νά ως Παραδεισένιο Νησί„.
ΤΑ ΕΝΑΛΛΑΣΣΟΜΕΝΑ ΚγΜΑΤΑ
ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ
Γιγάντια ιtύματα, δοιtιμασίες, αλλοκοσμικά πέπλα, παρα-
δείσιοι κόσμοι„. με ποιο τρόπο σχετίζονται όλα αυτά με την
Ελλάδα μας; Η απάντηση είναι απλή: το βέλος του χρόνου
πάνω στο οποίο εξελίσσεται το κάθε άτομο, όπως ιtαι το
ι<άθε έθνος, δεν είναι γραμμικό, παρά καμπυλώνει, σχηματί- άποψη τεχνοιφατική αλλά πνευματιι<ή, αφού οι τέχνες και
ζοντας δηλαδή εναλλασσόμενα κύματα γεγονότων.
Βλέπετε, η Θεωρία για το 9ο Κύμα αφορά τις εξελίξεις του
χρόνοι) και τις μεταμορφώσεις που επιδέχεται μια κοινωνία κοινωνίας, ενός ι<ράτους πρόνοιας, καθώς το πολεοδομικό
ιtαθ' όλη την πορεία της ιστορίας της!
Η Ελλάδα μας, λοιπόν, πολύ πριν φτάσει στη δύσκολη φάση
που βρίσι<εται σήμερα, πέρασε από πολλές εναλλαγές ακ-
μής και παραιtμής, όπου έλαμψε στην οικουμένη, έσβησε
κάτω από διώξεις και ιtαταστροφές και επανέκαμψε το ίδιο
λαμπρή όιτως πρώτα.
Και αυτό, όπως είπα, δεν έγινε μια, αλλά πολλές, πάρα
πολλές φορές! Μάλιστα, την πρώτη φορά, την αρχετυπική
®ιΗ.g)@ι-''qΊί™:ψ€χ;ιπο?κ!πια3ΓΊσ`ίςπ(ιπ±λt):Κ%mΑίίνFτittmWjξj:ί§g1F@@j)1*ΤΏZ*ί@ιο
πρώτη φορά αυτής της
μακράς πορείας δοκιμα-
σιών, μπορούμε να την
εντοπίσουμε στο μεγάλο
διωγμό των Δραβίδων,
τους πρώτο-Έλληνες δη-
λαδή που, όπως λέγεται,
κατοικούσαν πριν από πολ- ί.
λές χιλιάδες χρόνια στον τόπο
αυτό.
'Ολα ξειtίνησαν τότε, λοιπόν, όταν
οι πρώτοιΈλληνες του Αιγαίου
είχαν αναπτύξει ένα αληθινό επίγειο
παράδεισο...
Ο ΠΡΩΤΟΣ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ
ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ
Σύμφωνα πάντα με το μύστη της Πυθαγόρειας φιλοσοφίας,
Νικόλαο Α. Μαργιωρή -ο οποίος ασχολήθηκε εκτεταμένα με
το Θέμα στο βιβλίο του 4ραβί'δες.. α ΠρόyοιJα τωιJ ΕλλΨιtωιJ
(Ι996)-ιjπήρξε μια εποχή όπου το μεγαλύτερο μέρος της
Μεσογείου δεν ήταν Θάλασσα, αλλά μια κατοικημένη μεγά-
λη πεδιάδα, στην οποία κυριαρχούσαν οι Δραβίδες.
Επρόκειτο για μια πολιτισμικά ανώτερη φυλή, όχι τόσο από
τα γράμματα άκμαζαν με τον πιο δημιουργικό τρόπο. Οι πό-
λεις όπου κατοιιtούσαν ήταν καθρέπτης της αρμονικής τους
τους σύστημα διέθετε υδραγωγεία, αποχέτευση ιtαι δίιtτυο
υδροδότησης τόσο εξελιγμένο, ώστε όλοι οι πολίτες να δια-
Θέτουν ζεστό και κρύο νερό μέσα στα σπίτια τους.
Οι επιστήμες τους δε, ήταν τόσο αναπτυγμένες, που εί-
χαν κατορθώσει να κατασκευάσουν ένα είδος μαγνητιι(ής
ιtαλύπτρας, που διατηρούσε σε πλήρη έλεγχο τις ι(αιριι(ές
συνθήκες, διευκολύνοντας έτσι αφάνταστα τις καλλιέργει-
ες, ενώ ταυτόχρονα προστάτει)ε το έθνος από τοι)ς εξωτε-
ρικούς εχθρούς.
Ένας από αυτούς ήταν η αυτοκρατορία
της Ποσειδωνίας, περισσότερο γνωστή
σήμερα ως Ατλαντίδα, η οττοία ιtατόρθω-
σε κάποτε να παραβιάσει την άμυνα των
Δραβίδων και να ρίξει την καλύπτρα, Θέ~
λοντας έτσι να προει(τείνει την Κυριαρχία
της στη μεγάλη μεσογειακή πεδιάδα.
Μόνο που ο πόλεμος αυτός ανάμεσα
στους Άτλαντες και τους πρώτο-Έλληνες
οδήγησε σε μια άνευ προηγουμένου κατα-
στροφή...
Ο ΚΑΤΑΚΛΥΣΜΟΣ ΠΟγ ΑΛΛΑΞΕ
ΤΟΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΧΑΡΤΗ
Με βάση πάντα τα λεγόμενα του γνωστού
συγγραφέα και δασκάλου Μαργιωρή, τα
υπερόπλα που χρησιμοποιήθηκαν κατά
τη διάριtεια της επίθεσης των Ατλάντων
προκάλεσαν μια σειρά από αλι7σιδωτές
γεωλογικές ανακατατάξεις, που απλώθη-
ιtαν σε όλο το μήκος της Μεσογείου, επη-
ρεάζοντας μέχρι και τις Σαργούσες, όπου
βρισι(όταν η Ποσειδωνία.
Έτσι, με τη Θεαματική διάλυση της καλύπτρας, ο ουρανός
σκοτείνιασε και για σαράντα μέρες και νύχτες έβρεχε κα~
 Ταρρα-
κτωδώς,
προΙ(α-
λώντας
ανεπα-
νόρθωτες
ζημιέςαπό
πλημύρες.
Συνάμα, τα
φράγματα που
προστάτευαν την ~rΕΠΕ-Ξ±ΞΞΞΞΞΞ±±==;;;Εiίiθι--Γ™χΉeδΝ_μ
ενδοχώρα των Δρα-
Ξ$ F-,. f Jίf
βίδων κατέρρευσαν και
έτσι η Ερυθρά Θάλασσα
χύθηκε στην περιοχή τους,
όττως επίσης ο Ατλαντικός Ωκεα-
νός «έσπασε» τις Ηράκλειες Στήλες.
Η μεσόγειος πεδιάδα πνίγηκε ιtιjριολεκτικά
από το.αλμυρό νερό που ξεχύθηκε από δυο μεριές ται]τό- ιί© βΜR3ω ί®
χρονα, ενώ η απότομη μετατόπιση νερού στον Ατλαντικό
προι(άλεσε ένα πρωτοφανές τσουνάμι, που καταπόντισε για
πάντα το νησί της Ατλαντίδας!
Ο μεγάλος αυτός κατακλυσμός είχε ως αποτέλεσμα όχι
μόνο την ι(ατάρρευση των δυο βασιλείων, αλλά και τη μετα- ο σοφός αυτός έκρυψε βαθιά σε μια σπηλιά λίγο πριν τον
κίνηση πληθυσμών. Έτσι, οι λιγοστοί επιζήσαντες αναγκά- καται<λυσμό, για να διασωθεί η αρχαία ιστορία και η γνώση
στηκαν να αναζητήσουν μια νέα πατρίδα, με τους Δραβίδες των παλαιών για τις εσωτερικές επιστήμες.
να μεταφέρονται ανατολιι<ά στην Ινδία, και τους Άτλαντες Δυστυχώς, αν και ένα μιιtρό μέρος των Βιβλίων αυτών έχει
στην Αφρική και την Αίγυπτο. διαποτίσει τα αρχαία Μιjστήρια και έχει μεταλαμπαδευθεί
Όσοι επέλεξαν να μείνουν στην κατεστραμμένη Μεσόγειο διαμέσου των προφοριιtών παραδόσεων, το μεγαλύτερο μέ-
πάλεψαν με τα άγρια κύματα για μεγάλο διάστημα, αναζη- ρος τους, όπως και το κλειδί για την ορΘή ιtατανόησή τους,
τώντας ξηρά που Θα μπορούσε να τους φιλοξενήσει. Οι λίγοι φαίνεται να έχει χαθεί.
αυτοί επιζήσαντες είναι οι γνωστοί μας σήμερα Πελασγοί Παρ' όλ' αυτά, όσοι ξέρουν να διαβάζουν τη μυθολογία όχι
(παιδιά του πελάγους), ιtαι αποτελούν τη γενιά των νεώτε- ως ψευδο.ίστορία αλλά ως διδακτική αποκάλυψη μπορούν
ρων Ελλήνων... να αποκωδιιtοποιήσουν σωστά ορισμένα αινιγματικά -αλλά
καίρια-σημεία.
ΙΙΩΣ ΓΕΝΝΗΘΗΚΑΝ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ
Εν έτει 20Ι2 οι περισσότεροι'Ελληνες πιστεύουμε πως η
Ελλάδα μας πέθανε, ενώ βλέπουμε την αφρόκρεμα της νέας
γενιάς να μεταναστεύει στο εξωτερικό προς αναζήτηση μιας
καλύτερης μοίρας -μόνο που όλα αυτά δεν γίνονται σήμερα
για πρώτη φορά!
Ο μεγάλος ιtατακλυσμός των Δραβίδων ισοπέδωσε ένα
Θαυμαστό πολιτισμό, που από τις στάχτες του αναδύθηκε η
αρχαία Ελλάδα. Σύμφωνα δε με τους αρχαίους μύθους, η ανα-
γέννηση του ανθρώπινου είδους έγινε από τον Δευκαλίωνα
ιtαι τη σύζυγό τοι) Πύρρα, οι οποίοι προσάραξαν με το πλοίο
τους στην ιtορυφή του Παρνασσού (άλλοι λένε στον Άθω της
Χαλκιδιιtής) μόλις η στάθμη του νερού χαμήλωσε. Γύρω τους
δεν υπήρχε τίποτε άλλο πέρα από άγρια, αι(ατοίι(ητη γη. Γι'
αυτό, και με τη χάρη των Θεών, πραγματοποίησαν ένα Θαύμα
- βαδίζοντας σε ευθεία πορεία, πετούσαν πέτρες πίσω από
την ττλάτη τους. Από κάθε πέτρα που έπεφτε στο έδαφος
έβγαινε ένας άνθρωπος και έτσι ο τόπος γέμισε ξανά Ψυχές!
Οι άνθρωποι αυτοί ονομάστηκαν λαός, δηλαδή «οι άνθρω-
ποι που γεννήθηι<αν από τις πέτρες». Μάλιστα ένας από
αυτούς ήταν ο Έλληνας, γενάρχης όλων των σύγχρονων
Ελλήνων.

ΤΑ ΠΕΤΡΙΝΑ ΒΙΒΛΙΑ
Αυτά και άλλα παράξενα για τους Δραβίδες είναι γραμμένα
στα Πέzιρ4ι/α j3ιβλt'α -αναφέρει ο Νικόλαος Μαργιωρής- τα
προσωπικά αρχεία δηλαδή του Ερμή του Τρισμέγιστου, που

to$κο:ιιι).ηt.Φι]Κ#λgί@)[U:Κ3)]|™:t'ώμκiQ;

Για παράδειγμα, δεν είναι τυχαίο ότι ο πατέρας των Ελλή-
νων φέρει αυτό το όνομα, καθώς οι λέξεις ελ ι<αι λας σημαί-
νουν αντίστοιχα φως και λί'Θος. Κατά συνέπεια, οιΈλληνες,
οι απόγονοι των περίλαμπρων Δραβίδων, αποτελούν το
σταθερό Θεμέλιο του (πνευματικού) φωτός, έννοιες που στην
αλχημεία του Ερμή σχετίζονται με τη μεταφυσική της φωτι-
άς και τη δυναμιιtή πληρότητα της Ψυχής!
ΤΟ ^ΥΚΟΦΩΣ ΤΩΝ ΘΕΩΝ
Ανατρέχοντας, λοιπόν, στους μυθικούς χρόνους, βρίσκουμε
διηγήσεις μιας μεγάλης καταστροφής, όπως και μιας ακόμη
μεγαλύτερης αναγέννησης. Μήπως αυτό αττό μόνο του Θα
έπρεπε να μας διδάξει μια βαθύτερη αλήθεια; Πως, δηλαδή,
το ιtάθε τι αιtολουθεί κύκλους ανάπτυξης και διάλυσης,
όπως ακριβώς μας υποδειιtνύει και η αλχημική πρακτική του
SοΙνe et CΟαgυια;
Κατά συνέπεια, αν μπορούμε να εντοπίσουμε την πρώτη
μεγάλη πτώση των Ελλήνων στο διωγμό των Δραβίδων από
τον πόλεμο με τους Άτλαντες, τότε μήπως υπάρχουν ι(αι
άλλα (ίσως πιο ιστορικά αυτήν τη φορά) παραδείγματα, που
να δηλώνουν εξίσου τρανταχτά το Θάνατο του ελληνιι<ού
στοιχείου; Η αττάντηση είναι Θετική και εντοπίζεται στα
πρώτα Χριστιανικά χρόνια...
Μπορεί οι απόψεις να διίστανται πάνω στο Θέμα αυτό, είναι
γεγονός όμως πως η Θεωρία που Θέλει τη συλλογική, σύμ-
φωνη και αναίμακτη μεταστροφή των Ελλήνων στο νέο, ξε-
νόφερτο, και ριζικά διαφορετικό τρόπο σκέψης και Θρησκευ-
τικής έκφρασης ΙΟυδαιοχριστιανισμό, είναι ένα μύθευμα που
σμίλεψαν στα μέτρα τους οι «πατέρες» της Εκιtλησίας! Η
αλήθεια, βλέπετε, είναι διαφορετιι<ή...
ΤΟ 335, για παράδειγμα, και με στόχο την εξιλέωση της
κακής συγιtΟμιδής όλη εκείνη την χρονιά, μάντεις (δηλαδή
Εθνικοί/Ελληνες) σταυρώνονται, μετά από ειδικό αυτοκρα-
τορικό διάταγμα! ΤΟ 341 ο αυτοκράτορας Φλάβιος Ιούλιος
Κωνστάντιος πραγματοποιεί διωγμό «κατά των μάντεων
και των ελληνιζόντων». Το 353 Θα απαγορευτεί δια Θα-
νάτου οποιαδήποτε λατρευτική Θυσία στα αγάλματα των
Εθνικών, ενώ το 370 ο Βαλεντινιανός Α' Θα αποδώσει στη
πατρώα Θρησκεία των Ελλήνων τον υποτιμητιι(ό όρο re/ί.gί.ο
ρCzgΏ#οr#m, δηλώνοντας έτσι ττως οι παλαιές συνήθειες
πραγμα-
ΤΟπΟΙ-
ούνταν
μόνο από
αμόρ-
φωτους
χωριιtούς
ψαgαnί),.
Λίγο ιtαιρό αρ-
γότερα, το 386,
Θα απαγορευτεί
οποιαδήποτε εργα-
σία επισι{ευής στους
αρχαίους ναούς. Το 392
ο αυτοκράτορας Θεοδόσιος
Θα Θέσει ειtτός νόμοι] όλες τις
μη-ΧΡιστιανικές λατρείες, τις οποίες
και αποκαλεί ge#fj./j.α.α sί4ρersfz.fz.ο (εθνικές δεισιδαιμονίες),
υπαγορεύοντας πως «κανένας κάτω από οποιεσδήποτε
συνθήκες δεν επιτρέπεται να Θυσιάζει ένα αθώο σφάγιο είτε,
ως μικρότερη ιεροσυλία, να λατρεύει έναν οιιtιακό Θεό με
φωτιά ή ttάποιο προστάτη δαίμονα με άκρατο οίνο, να κάνει
ι(αθαρμούς με αρώματα, να ανάβει λυχνάρια, να Θυμιατίζει ή
να κρεμάει στεφάνια». Η τιμωρία για κάποιον που Θα τελού-
σε έστω ιtαι τα ελάχιστα από αυτές τις απαγορεύσεις ήταν
να χάσει την περιουσία του, όπως επίσης ι(αι τη ζωή του!
Μερικά χρόνια έπειτα, το 410, ο αυτοκράτορας Ονώριος
Θα ιtηρύξει νέο διωγμό λέγοντας: «Ας μάθουν, λοιπόν, όλοι
αυτοί που δρουν ενάντια στους αγίους νόμους ότι η εμμονή
τους στην αιρετική δεισιδαιμονία, το να ασκούν λατρεία σε
απόμαι(ρα μαντεία, τιμωρείται με εξορία ή αίμα, ώστε να μην
ξανατολμήσουν να συγι(εντρωθούν σε τέτοια μέρη για τις
εγκληματικές τους δραστηριότητες». Το 42g Θα κυνηγηθούν
και από τον Παρθενώνα στην Αθήνα οι τελευταίοι «οπαδοί
των δαιμόνων». . .
ΤΙ ΜΑΣ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ ΜΕΤΑ;
Δυστυχώς τα φρικτά αυτά γεγονότα δεν σταματούν εδώ,
ούτε περιορίζονται στη μικρή αυτή λίστα. Η αλήθεια είναι
περισσότερο βουτηγμένη στη βία και στο αίμα παρά στην
ειλιι(ρινή μεταμέλεια και στην αγνή πίστη, όπως κάποιοι
Θέλουν να μας κάνουν να νομίζουμε.
Από την άλλη, μπορεί ιtάποιοι να αναρωτηθούν με ποιον
τρόπο ο Θρησκευτικός διωγμός των Ελλήνων μπορεί να
συγιtριΘεί με το μυθιιtό διωγμό των Δραβίδων, αλλά ιtαι το
μαρασμό που βιώνει σήμερα η χώρα μας.„
Μπορεί στην πρώτη περίπτωση τα κύρια (εμφανή) αίτια να
ήταν οι φυσικές καταστροφές, στην δεύτερη η μισαλλοδο-
ξία και στην τρίτη τα οικονομικά, αλλά σε κάθε περίπτωση
μιλάμε για έναν πόλε#ο - για έναν αγώνα καταστολής του
ελληνικού πνεύματος (με ό,τι φω7-ειι/ό αυτός πρεσβεύει) από
ξένα συμφέροντα. Πόλεμος που ξεκίνησε στους μυθικούς
χρόνους και επαναλαμβάνεται σαν ι(ύματα κρούσης μέχρι
ιtαι αυτή την στιγμή.
Αν όλα αυτά τα τραγικά συνέβαιναν λοιπόν -ι(αι συμβαίνουν
ακόμη-ποιο μπορεί να είναι το μέλλον τουΈλληνα; Τι να
περιμένουμε μετά το 9o Κύμα;
Όπως έγραψα και νωρίτερα, η μελέτη των μυθιι<ών χρό-
νων αλλά και της ίδιας της γραπτής Ιστορίας μάς διδάσκει
πως, ανεξάρτητα από τα προβλήματα που εμφανίζονται,
τίποτα πραγματιιtά δεν πεθαίνει, παρά αλλάζει μορφή
ιtαι επιστρέφει δριμύτερο. Και, κάπως έτσι, φτάνουμε στις
 παράξενες Θεωρίες του
Δρ. Κάλεμαν, αλλά και
ΞΞΞί Η Ξ ,Ξ „ ρ σε μια εξίσου περίεργη
•\`,

L#ώ' τΠΟ:Ο(g#ν:κΤοΡ)υκξ9σ2μιογ::υ
# ανατέλλει...

ΠΟΤΕ ΞΕΚΙΝΗΣΕ
ΤΟ 9ο ΚΥΜΑ;
r Όσοι έχετε εντρυφήσει στη φι-
λολογία του Φ2012 Θα έχετε ίσως
αιtούσει τον όρο 9ο /ίύρα σε σχέση # ώβ ώώ'
με το ημερολόγιο των Μάγια. Σύμφω-
να με αυτήν την προσέγγιση, η ιστορία
του ανθρώπινου είδους, διαχωρίζεται σε εννέα
χρονικές περιόδους, όπου οι εξελίξεις εναλλάσσο-
νται ανάμεσα σ€ ημέρες και νύχτες, δηλαδή σε φάσεις
πνευματικής ανάπτυξης και ευημερίας και σε περιόδους Ψυ-
\, Ιfr ΝΊΞ.,ί
χοκοινωνικής διάλυσης και πολιτικής παρακμής.
Ο Δρ. Καρλ Κάλεμαν, λοιπόν, συγγραφέας των βιβλίων Ζ7ze
Μαyαn Cαιendαr αnd the ΤrαnSfοrmαtίοn οf CοnScίουsneSs
(2ΟΟ4) και Ίhe ΡυrροSefυι ΙΙnίνerse (2ΟΟ9), ττιστεύει πως
κάθε Κύμα χαρακτηρίζεται και από μια συγκεκριμένη μορφή
εξέλιξης, από ένα συλλογικό συνειδησιαιtό πέρασμα, δη-
λαδή, που οδηγεί την ανθρώπινη κοινωνία σε μια ανώτερη
κατάσταση ύπαρξης διαμέσου της εναλλαγής εποχών δοι(ι-
μασίας και ευεξίας. Στη συνέχεια, και κατά το ακόλοι7Θο 8o Κύμα (μέσα του
Συγκειφιμένα, από τα μέσα του 18ου αιώνα, άρχισε το 7ο 19ου αιώνα έως τέλη του 20ου), η αίσθηση του ε#εj'ς δίνει
Κύμα, που περιλάμβανε τις τρεις μεγάλες επαναστάσεις σταδιαιtά τη σκυτάλη στο εyώ, με αποτέλεσμα οι συνειδητο-
του Δυτικού Κόσμου, την αμερικάνικη, τη γαλλική και την ποιημένοι πολίτες όχι απλά να αντιδρούν στη βούληση των
ελληνική.Ήταν τότε που η αντι-μοναρχική φύση άρχισε να ιtυβερνόντων, να απορρίπτουν το φαινόμενο της ι(υριαρχίας
επεκτείνεται σ' όλον τον κόσμο, αφυπνίζοντας σε ι(άθε συ- ιtαι της επιβολής, αλλά και να αναζητούν -ενεργά πλέον-
νείδηση την υπεροχή του ατόμου. την ατομιιtή ενδοσκόπηση.
Σήμερα, ι(αι πιο συγκεκριμένα από τον Μάρτιο του 2011,
βρισκόμαστε πλέον υπό την επήρεια του 9ου Κύματος, που
υλοπλανητικά σηματοδοτήθηκε από το μεγάλο περσινό σει-
σμό της Ιαπωνίας και το καταστροφικό τσουνάμι που ακο-
λούθησε, ενώ κοινωνιιtοενεργειακά, μέσω μιας νέας σειράς
επαναστάσεων που εξαπλώνονται σ' όλον τον κόσμο, από
τη Λιβύη και την Αίγυπτο ως τις διαδηλώσεις στην Ευρώπη
και τους ειtατομμύρια αγαναιtτισμένους της Ελλάδας.
Όπως χαρακτηριστικά σημειώνει ο Δρ. Κάλεμαν, υπάρχει
μια μεγάλη ομοιότητα ανάμεσα στο 7ο και το gο Κύμα, μόνο
που σήμερα, πλέον, αναζητείται μια βαθύτερη ελευθερία με
βάση την κυριαρχία όλων των Ψυχών...

ΚΑΙ ΠΟΤΕ ΘΑ ΤΕΛΕΙΩΣΕ];

'Οπως αντιλαμβάνεστε, οι απόψεις του Δρ. Κάλεμαν αφο-

ρούν την Αιωνιιtή, την πίστη δηλαδή πως ο χρόνος όχι απλά
αναπτύσσεται από εναλλασσόμενες περιόδους όπου σε
κάθε εποχή κυριαρχεί ένα ιδιαίτερο στοιχείο (με πολιτικές,
κοινωνικές και Ψυχοενεργειακές προειtτάσεις), αλλά και πως
αυτό συνδράμει στην κλιμακωτή μεταμόρφωση του ανθρώ-
πινου είδους.
Βέβαια, δεν είναι ο μοναδικός που μίλησε για το Θέμα αυτό.
Οι Ινδοί για παράδειγμα -ποι] όπως είδαμε είναι οι μακρινοί
απόγονοι των Δραβίδων-αναφέρονται εξίσου σε μια αλλη~
λουχία εποχών (Κrίtα γυgα, Dwαrαρα Υυgα, Τretα γυgα, και
Καιί γυgα), από την οποία μας ενδιαφέρει περισσότερο η
τελευταία, ιtαθότι είναι ο Αιώνας των Παθών.
Υπάρχουν πολλές απόψεις για τη διάριtεια της Καιί γυgα
-Ορισμένοι υπολογίζουν πως ξεκίνησε το 3102 π.Χ., την

mystery37 \
ΞJ
περίοδο όπου αναπτύσσονται οι Σουμέριοι και ξεκινά το
ημερολόγιο των Μάγια. Ενώ λέγεται πως Θα ολοιtληρωθεί,
όταν μια σειρά από παράδοξες κλιματικές αλλαγές Θα κα-
τακλύσουν τον πλανήτη, Θυμίζοντας σε πολλούς τα ακραία
καιρικά φαινόμενα της τελευταίας δεκαετίας.
Μήπως αυτό σημαίνει πως βρισι(όμαστε στις τελευταίες
ώρες της Καιί Υυgα; Πολύ πιΘανόν! Μάλιστα, με βάση τους
υπολογισμούς του διάσημου εσωτεριστή Rene Gυenοn, η
αρχή του τέλους αυτού του σκοτεινού αιώνα των δοκιμασιών
ήταν το 1999!
Διαφορετική γνώμη, βέβαια, είχε ο εξίσου γνωστός ιστορι-
κός, συγγραφέας και βαθύτατα γνώστης της ινδικής γλώσ-
σας και φιλοσοφίας, Αιαίn DαnίeΙΟυ. Θεωρεί, δηλαδή, πως
ναι μεν η Καιί γυgα έχει ανατείλει το 3ΙΟ2 π.Χ., αλλά πρό~
κειται να γνωρίσουμε τη δύση της την περίοδο 1939~2442
μ.Χ., ημερομηνίες που μας φέρνουν πιο κοντά στην προφη-
τεία που σας ανέφερα και νωρίτερα...
Ο,Ή ΠΕΘΑΙΝΕΙ ΕΠΙΣΤΡΕΦΕΙ!
Αν σήμερα η Ελλάδα έχει πεθάνει, τότε αυτό σίγουρα δεν
έχει συμβεί μονάχα μια φορά. Η πρώτη εκδίωξη των Ελλή-
νων συνέβη, όπως είδαμε, στους μυθιιtούς χρόνους, αλλά ιtαι που ήταν εντελώς άγνωστα την εποχή της συγγραφής του!
πολλές φορές αργότερα -ορισμένες φορές δε υπό συνθήκες
το μέγεθος των οποίων συχνά υποκρύπτεται.
Ακριβώς, όμως, επειδή τίποτα στη φύση δεν σβήνει για να
χαθεί για πάντα, παρά επιστρέφει δυναμικά, το ίδιο πρόκει-
ται να συμβεί και με την Ελλάδα μας, που αργά ή γρήγορα
Θα υψωθεί ξανά στο ύψος της.
Το πώς και το πότε αι<ριβώς δεν είναι γνωστά, αφού η αναγέν-
νηση αυτή εξαρτάται από εμάς τους ίδιους. Είναι ο διιtός μας
βαθμός συμμετοχής που Θα καθορίσει το ρυθμό και το χρόνο
της εθνιιtής ανάτασης. Υπάρχει, όμως, μια περίεργη προφη-
τεία γι' αυτά που είναι να συμβούν. Προσωπικά δεν ζητώ να
την πιστέψετε, επιτρέψτε της, όμως, να σας εμπνεύσει...
'Ηταν Μάιος του 1921 όταν ο Ελβετός Dίenαch Ραυι
Αmαdeυs έπεσε σ' έναν ξαφνικό ληθαργικό ύπνο, από τον
οποίο ξύπνησε περίπου ένα χρόνο αργότερα. Όλο αυτό το
διάστημα η συνείδησή του είχε ταξιδέψει στο μέλλον, και
πιο συγκειtριμένα στο έτος 39Ο6 μ.Χ., όπου ο πλανήτης έχει
υλοποιήσει μια αληθινή ουτοπία, στα πρότυπα μάλιστα της
Πλατωνικής Πολιτείας...
Η ΕΠΕΡΧΟΜΕΝΗ ΧΡΥΣΗ ΕΠΟΧΗ
Σύμφωνα πάντα με το σπάνιο πλέον βιβλίο ΗΚοtλάδα rωι;
ΡόδωιJ, όταν επέστρεψε ο Dίenαch από το παράδοξο ταξίδι
του, ξεκίνησε να σημειώνει τα όσα είδε και βίωσε ενώ, Θέλο-
ντας να μάθει περισσότερα για την Ελλάδα, ταξίδεψε στη
χώρα μας, όπου και έζησε για μικρό χρονικό διάστημα.
Στην Αθήνα του 1924, όμως, (αν και άλλοι λένε στην Ιταλία)
τον βρήκε ο Θάνατος, λόγο φυματίωσης που εκδηλώθηκε
στην πόλη ειtείνη την εποχή.
'Οσον αφορά το βιβλίο με την παράξενη εμπειρία του, που
μόλις είχε προλάβει να ολοκληρώσει, το παρέδωσε στο φίλο
του ιtαι μετέπειτα πρύτανη της Παντείου Γεώργιο Παπαχα-
τζή, ο οποίος το επιμελήθηκε και το δημοσίευσε αργότερα
σε περιορισμένα αντίτυπα. Σήμερα οι περισσότεροι μελε-
τητές Θεωρούν πως πρόκειται για μια ακόμη (φανταστιι(ή)
ουτοπία, είναι όμως γεγονός πως το βιβλίο κάνει λόγο για
τεχνολογικά εττιτεύγματα (όπως η αιtτίνα λέιζερ, η πυρηνική
ενέργεια, οι τρισδιάστατες ειιtόνες, τα ολογράμματα ιt.ά.),
Στις 830 σελίδες του γίνεται λόγος για πολλά Θέματα, όπως
η πληθυσμιακή `έκρηξη που οδήγησε την ανθρωπότητα σε
παγκόσμια σύρραξη στα μέσα του 21ου αιώνα, ο αποικισμός
του Άρη το 2204, η οικουμενοποίηση της ανθρωπότητας
υπό την ηγεσία ιtΟρυφαίων επιστημόνων και η ίδρυση μιας
ιδανικής μητρόπολης στα πρότυ.πα της Πολιτείας του Πλά-
τωνα, που φέρει το όνομα J(οίλάδα τωι; ΡόδωιJ, το 2894 μ.Χ.
Στον τόπο εκείνο οι άνθρωποι Θα επιδιώξουν τη Θεμελίωση
φωτεινών πνευματιιtών αξιών, όπως της αδελφοσύνης ι(αι
της ευγένειας. 'Οπως λέει χαρακτηριστικά ο Dίenαch, «το
απίστευτο και το αδύνατο έχουν μπορέσει να το t(άνουν
αληθινό». Ζουν μια νέα Χρυσή Εποχή.
Θα μπορούσε, άραγε, να είναι αυτό το μέλλον της χώρας
μας; Η αναγέννηση σε μια καινούργια, Χρυσή Εττοχή; Δεν
βλέπω το λόγο γιατί όχι! Το μόνο που χρειάζεται είνα[ όρα~
μα. Και στους μύθους, όπως και στην Ιστορία, μπορούμε να
βρούμε όλα τα εφόδια για να το υλοποιήσουμε .,-,.-Ξ?
 Δ______

πράφε, n
ΙΟΛΗ ΒΡΑΝΑ

Ι6Ιm
 μύρνη, η πόλη στην οποία δεν
υπάρχει λόγος να προφασιστείς
πως η σημερινή μέρα είναι μια

ΣΕ
γιορτή, γιατί στη Σμύρνη κάθε
μέρα είναι γιορτή!
Σαν μέσα σε όνειρο πέρασα ιtά-
ποτε μέσα από τα πλαιtόστρωτα
του Μπουτζά με το τρενάκι για τη Σμύρνη. Τα σε-
κερλίδιιtα (ζαχαροπλαστεία), από νωρίς ανοιχτά,
να μοσχοβολούν όλο το ντουνιά με αμύγδαλα
Ψημένα, λουιtουμάδες, κατημέρια, χαλβά, ζαχα-
ρωτά.Ένα ελαφρύ μελτέμι γεμάτο μυρωδιιtά από
το κρυφό ερμάρι να με συντροφεύει.
Ανάπνευσα τους κήπους όλο αρώματα. Πέρασα
δίπλα από αυλές με τις νοικοκυράδες να μαζεύουν
τη δάφνη και να την απλώνουν πάνω σε μεγάλες
φυλλάδες μελετώντας την... για ποιο σκοπό, μόνο
αυτές ξέρουν.
Έχει μυστικά αυτός ο τόπος, μυστικά που χά-
νονται στα βάθη των αιώνων, λεηλατημένα
πολλές φορές από τον κατακτητή, ωστόσο καλά
κρυμμένα σε κιτάπια απόιtρυφα και σκονισμένα.
Κιτάπια λερωμένα με κερί και μα'ι.κές σκόνες
από βοτάνια μελετημένα για ντέρτι και σεβντά.
Κιτάπια που μυρίζουν λαχταριστά, κλεισμένα σε
μαξιλαροθήκες -αν χρειαστεί-φυλαγμένα κάτω
από το στρώμα.
Από πάνου οι συνταγές για ομορφιά και από περίμενα. Μια μάγισσα Σμυρνιά που, προτού την
κάτου οι ρετσέτες (σημειωματάρια/εγχειρίδια με δω, με πλησίασε πρώτα εκείνη.
οδηγίες μυστικών πατροπαράδοτων συνταγών), Μια μυρωδιά από μπαχάρι και ταμπάκο με συνε-
με λογής λογής μα.ι.κά, δεσίματα, αλοιφές, ζωμούς πήρε, ι(αθώς έγειρε ι(αι μου ΨιΘύρισε κρυφά στ'
ιtαι πιόματα. αυτί:
Τη μέρα η Σμύρνη είναι λουσμένη από φως ανε- «Κάθε που ιtυκλώνει το φεγγάρι, ερωτεύεται ένα
ξήγητο ι(αι μυστικιστικό. ΜΟχαμπέτι στους καφε- παλικάρι μιαν ομορφονιά».
νέδες, καρότσες με τουρίστες που ήρθαν για να 'Ειtανα να την δω καλά μπας και λάθεψα - μαύρα
μαγευτούν, αραμπάδες να περνάνε σχεδόν ανέ- μακριά μαλλιά πλεγμένα με κόι<ttινη κορδέλα και
μελα τη γέφυρα των καραβανιών για να φτάσουν δυο μάτια κάρβουνο, ολόγιομα φωτιά και γνώση.
στα τσαρσιά (ανοιχτές αγορές), στα μπεζεστένια, Δεν πρόλαβα άλλη σκέψη να κάνω και αυτή συ~
(κλειστές, στεγασμένες αγορές για πολύτιμα νέχισε το λόγο της, έτσι απλά...
εμπορεύματα) και στα χάνια (χώροι όττου ξεκου- Όταν κυκλώνει το φεγγάρι αληθεύουν οι ευχές,
ράζονταν οι έμποροι και τα ζώα τους). μου είπε η μάγισσα. Εδώ Θα μάθεις όλα τα μυστι-
Τη νύχτα πάλι η Σμύρνη είναι μια αράχνη... υφαί- κά που αναζητάς. Χαρτί, μελάνι και ι(ράτα ραπόρ-
νει ιστό, καλεί σε ομολογία και αιώνιο όρκο γυναί- το. Άκου και μην μιλάς.
ιtες πλανεύτρες, γυναίκες μάγισσες.
Δεν Θέλει πολύ για να πέσεις στα δίχτυα τους. ΤΟ ΒΟΤΑΝΙ ΤΟγ ΥΠΝΟΥ
Δεν Θέλει πολύ ώστε ένα σερνικό να νιώσει το ΠΟλλές φορές, όταν οι φωτισμένες ήθελαν να
σεβντά για τα μαύρα μάτια που Θα τον μελε- ιtάνουν ένα μα.ι.κό -άρχισε να μου διηγείται η μά-
τήσουν και Θα του κάνουν κάθε λογής μα.ι.ιtό,
γισσα- μα ήταν στο σπίτι ο εφές τους (αφέντης ή
προκειμένου να τον δέσουν στης αγάπης το μπα- σύζυγος), αφού του έστρωναν ένα βασιλικό τρα-
•ι.ράκι.Έτσι, με σαλεμένο νου, να τριγυρίζει στα
πέζι που Θα ζήλευε μέχρι και η βαλιντέ χανούμ,
τυφλά, χωρίς πορεία, με ένα σέρτιιtο τσιγάρο για έβρισκαν ευκαιρία και μαστόρευαν ένα μαντζούνι
μόνη συντροφιά. Από τα μαλαματένια χάδια της για να τον αποκοιμίσουν, ώστε να κάνουν ανενό-
πλανεύτρας μάγισσας στην ερημιά της νύχτας.
Χλητα Τα δικά τους.
Και, μόλις ξημερώσει, πάλι στο αμπέλι ή στο Αμπάρωναν την εξώθυρα, λοιπόν, ιtαι έφτιαχναν
μύλο... ι<άθε μέρα ίδια με την προηγούμενη. Μόνο το τσάι με το βοτάνι που φέρνει τον ύπνο. ΤΟ
που τώρα έχει μπει στο νου ένα γιαγκίνι, μια πυρ-
κα.ι.ά. Η πυρκαγιά του έρωτα.
Μια τέτοια νύχτα, λοιπόν, βρέθηκα να περπατώ
•έ;1ίί#λν#ΊΞΞαε;νΞμ
στους μαχαλάδες της Σμύρνης. Πήδησα σε μια
ιtαρότσα, βρέθηκα στον αμαρτωλό μαχαλά του το χρησιμοποιούσαν αιtόμα για
Ντεμίρ Γιολού, συνέχισα με Κασαμπά, Μορτάκια, να καταλαγιάσουν το Θυμό του αφέντη τους αν
Ταμπάιtικα, Πούντα, βουλεβάντο Αλιότι, Σχοι- είχαν προηγουμένως μαλώσει, μόνο που εδώ έφτι-
νάδικα, Μπέλα Βίστα... εδώ στέκουμαι! Εδώ την αχναν μιι(ρότερη δοσολογία από το ματζούνι.
 ΦΙΛΤΡΟ ΠΕΙΡΑΣΜογ
Αυτό τώρα που Θα ακούσεις είναι το φίλτρο του
πειρασμού. πριν το ολόγιομο φεγγάρι, Οι φωτι-
σμένεςβγαίνανεκαιμάζευανσιq~..κρυ~φάα]πΈρι_α_
ασιλιιtό.

βοτάνια ήταν μουσκεμενα από υγρασία,

τα άφηναν κοντά στο μαγκάλι (χάλιtινο σκεύος
όπου καιγόντουσαν κάρβουνα για να Θερμάνουν
το χώρο) να στεγνώσουν. Μετά τα έριχγαν στο,.

~#iξΞν::Ξ:3ΤΞΠΞπετπγεQj:-:ξ~:#ε+;ξ:κΉ:~γ3+Ξγ.
χναν τητελείωναν
-Όταν- σιtόνη. και μ' αυτό, το άφηναν όλη τη

-Lα
νύχτα όξου στ' αστέρια, μα το μάζευαν πριν το
δειο

`:-~ΓRΞυ#:ΞίτΞ#:~έ6Έύg#εΞ
`tLπρeεΞgΞLΞLιgJJακόά~±ηθε`ίia+ΞΤψΞ`Ξ?υ.ς.-'

ΓΙΑ ΝΑ ΚΕΡΔΙΣΕΙΣτφΝ ΕΡΩΤΑ

..-JαάνiΕάλ-ι~6ξχΈΊύέτοσαράκ[Τουέρωταναμπει
στην ι(αρδιά τα' αρσενικού, Οι γυναίκες έκαναν
τα πάντα, μέχρι και να σκαρφαλώσουν σε φω-
λιές χελιδονιών για να μάσουν το αγαποβότανο
τ#ο'.ίΞ:ίι::άτ:πΧο?Χ;γνε:ίεμ;:ςγ}g:ιΤαρχαν::~
μ' αυτό το φίλτρο του αγαποβότανου, βράζοντας
λίγα από τα άνθη -μια πρέζα περίπου- μαζί με μια
κουταλιά ζάχαρη, προσθέτοντας ακόμα και μια
Jτρέζα μαγοτσιμιθιά (τεύιtριον το πόλιον).
Από αυτό το μα.ι.ι<ό μαντζούνι έριχναν μια κουτα-
λιά μέσα στο κρασί αυτού που Θέλαν να μα.ι.έψουν.
'Ηταν πολλά τα βοτάνια αυτά που έφερναν την
αγάπη. Ένα άλλο γνωστό αγαποβότανο ήταν και
το τετράφυλλο τριφύλλι. Το μάζευαν οι κόρες
το Πάσχα ή την Πρωτομαγιά και το ξάστριζαν
για τρεις νύχτες μέσα σε ιtόκκινο πανί κατά τη
γιόμιση.Έπειτα το πήγαιναν στη Λειτουργιά για
σαράντα συνεχόμενες μέρες - μυστικό που, όπως
λέγαν, του έδινε μεγάλη δύναμη και ευλογία.
Με τέτοιο φίλτρο στα χέρια τους δεν μπορούσε να
τους αντισταθεί σερνιι<ό για σερνιι(ό.
ΓΙΑ ΝΑ ΔΕΣΕΙΣ ΤΟΝ ΑΝΤΡΑ Σογ
Εκείνη την εποχή, να ξέρεις, πολλοί από τους
άντρες δούλευαν στα βαπόρια. Οι γυναίκες τους, ` Ιλr ' .ΤΉ
λοιπόν, για να βεβαιωθούν πως τους έχουν δεμέ-
νους και δεν τριγυρνάνε στο κατόπι άλλων γυναι-
•;'i:#Ά
ιtών, έφτιαναν μέσα στα άλλα και ένα ζωμό.

Αν Θες να το κάνεις και εσύ είναι πολύ απλό,
γι' αυτό άκου: με τη γέννηση του φεγγαριού Θα
αναμείξεις σε ένα δοχείο μια πρέζα σταφίδες,
ένα λευκό και ένα μαύρο σταφύλι, καθώς και
μια πρέζα φύλλα μουριάς. Αυτά βράστα μέσα σε
ένα φλιτζάνι νερό, μέχρι το μείγμα να πάρει ένα
σκούρο χρώμα.
Άσε το ζωμό να ι(άτσει μια ώρα. Στο κατόπιν,
σούρωσέ το καλά από τα φύλλα και δώστο κρυφά
στον αφέντη σου να το πιει μέσα στον καφέ ή
το τσάι του. Αριtεί μια t(ουταλιά της σούπας τη
. `Ι Ι, Ι Ι1
•':|.;ξξ=-:: - φορά. Δεν Θα μπορεί να σκεφτεί άλλη γυναίκα
από εσένα.
Ένα άλλο μα.ι.ιtό που μπορείς να κάμεις τώρα και
ει!-..,. ί ί,
για τον ίδιο σκοπό, είναι να κόψεις τα νύχια σου
την νυχτιά του ολόγιομου φεγγαριού και να τα
#i:i..:Jί
ρίξεις στο γουδί μαζί με μπόλικο πιπέρι.
*~=. Κοπάνισε τα για ώρα και μελέτα συνέχεια τον
•_Ι_
πόθο σου. Όταν είναι έτοιμο το μαντζούνι, ρίξτο
στον ιtαφέ του εφέ σου κρυφά. Μην φοβάσαι τί-
ποτα τώρα. Είναι δεμένος καλά.
ΓΙΑ ΝΑ ΠΙΑΣΕΙ ΠΑΙΔΙ Η ΓΥΝΑΙΚΑ
Η μάγισσα εδώ έκανε μια παύση για λίγο, μα δί-
χως να προλάβω να κάμω δεύτερη σκέψη, άνοιξε
το στόμα της ι(αι συνέχισε...
Άκου αυτό το μα.ι.ιtό τώρα που 'ναι γραμμένο σε
παλιά ρετσέτα και είναι για να πιάσει τταιδί μια
γυναίκα. Στη γιόμιση, μέρα Κυριακή ή Δευτέρα,
πάρε αυγό λελεκιού, μέλι και πούδρα από κοπριά
σκύλου, κάντα ένα σώμα και αυτό πασάλειψέ το
στην κοιλιά της γυναίκας που Θέλει να πιάσει
παιδί.
Άστο εκεί μία ώρα και μετά μ' ένα λευκό μαντήλι
καθάρισέ το. Το μαντήλι βάλτο κάτω από το μαξι-
λάρι της για τρεις νυχτιές ιtαι μετά Θάψτο σε ελιά.
Σύντομα Θα γενεί αυτό που λαχταρά.
ΑΝ ΚΑΤΙ ΣΕ ΠΛΑΚΩΝΕΙ
Αν, τώρα, κάποιος δεν μπορεί να κοιμηθεί με το
κολάι του γιατί νιώθει κάτι να τον πλακώνει ή έχει
σεβντά, να πάρει λίγο κάρβουνο και να το βάλει
μέσα σ' ένα καθαρό πιάτο, το οποίο Θα αφήσει
κάτω από το κρεβάτ.ι του. Από την επομένη Θα ξυ-
πνά και Θα νιώθει ελαφρύς σαν πούπουλο.
`:-{--.-
Το πιάτο να μείνει ειtεί, όμως, για μια βδομάδα και
μετά να το πετάξει σε χώμα ή τρεχούμενο νερό.
Την ώρα που το πετά να πει: «να πας και να μην
γυρίσεις!»
ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΚΟ ΜΑΤΙ
Το σπιτικό σου δεν αρκεί να είναι παστρικό, πρέ-
πει να το καθαρίζεις ιtαι από το Καιtό Μάτι ιtαι
να το ευλογείς τακτικά. Για να το πετύχεις αυτό,
ρίξε μέσα στο γουδί σου ίσα μέρη από φασκόμηλο,
βασιλικό, αλάτι, φλούδα πορτοκαλιού, κανέλα
και λουλούδια λεβάντας. Κοπάνησε τα μέχρι να
γίνουν σκόνη. Άναψε κάρβουνο και ρίξε μια πρέζα
πούδρας πάνω.
Κάνε το γύρο του σπιτιού λέγοντας: «Παντοδύ~
ναμε Θεέ, σε παρακαλώ φέρε σ' αυτό το σπίτι, γα-
λήνη, υγεία, ευημερία, αγάπη, χαρά και επέτρεψε
αυτήν την ευλογία σου, να μείνει εδώ για τώρα ι<αι
για πάντα. Αμήν».
Το Κακό το Μάτι μπορεί να φέρει πολλούς μπε-
λάδες και ατυχία. Γι' αυτό και εσύ, ξόρκισε την
ατυχία όταν αδειάζει το φεγγάρι μ' αυτό το μα.ι.κό:
ττάρε εννιά κεφάλια σκόρδου, λίγα λευκά τριαντά-
φυλλα ι(αι τρεις μικρές γυάλινες μπουιtάλες. Κατά
την ώρα της Κυριακάτικης Λειτουργίας, μέσα σε
κάθε βαζάκι βάλε τρία ι(εφάλια σκόρδου μαζί με
τα λευι(ά τριαντάφυλλα.
Πάρε τώρα τις μπουκάλες και άστες μπροστά
στην εξώπορτα σου εσωτεριιtά, με ίση απόσταση
ανάμεσά τους. Γύρνα το πρόσωπό σου προς το
ΒΟρρά και προσευχήσου να φύγει η ατυχία. Κατά
την ώρα που τελειώνει η Λειτουργία, πάρε τις
μπουκάλεςσεέναπανίκαιπέταξέτεςστηΘάλασ-
σα. Η ατυχία Θα φύγει. Αυτό το ματιtό κάντο κάθε
φορά που χρειάζεσαι την τύχη με το μέρος σου...
Αν πάλι Θέλεις να ιtαταλάβεις αν κάποιον τον
έχουνε βασιtάνει, κάνε ότι και οι παλιές ξεματιά-
στρες, που έπαιρναν ένα ποτήρι, το γιόμιζαν ως τη
μέση με νερό και μέσα ρίχναν ένα μικρό κομμάτι
αναμμένο ι(άρβουνο. Αν βούλιαζε το κάρβουνο,
τότε ο άνθρωπος ήταν ματιαγμένος, αν δεν βούλι-
αζε τότε δεν υπήρχε μάτι.
Μεριιtοί ματιάζονται σπάνια, άλλοι πάλι όχι ιtαι
Θέλουν συνεχώς διάβασμα. Αυτή είναι η ευχή που
βρήκα στα κιτάπια μου για το Κακό το Μάτι: Να
'Χεις μπροστά σου το ματιαγμένο και πάνω του
μέτρα από το ένα έως ι<αι το εννέα. Κατόπιν συνέ-
Χισε με την ευχή: «Μάτια που τον/την ματιάσανε,
τρία είναι καλά για να τον/την γιατρέψουν, Πα-
τήρ, Υιός και Άγιο Πνεύμα και του/της [το όνομα
του ματιαγμένου] το κακό στη γη να σκορπιστεί
και την υγειά του να 'χει».
ΓΙΑ ΝΑ ΞΟΡΚΙΣΕΙΣ ΤΟΝ ΕΧΘΡΟ
Οι σοφές ειtείνες γυναίκες γνώριζαν ακόμη πολ-
λά, όπως το πώς να προστατεύουν το χώρο αλλά
και τον εαυτό τους.Έτσι χρησιμοποιούσαν απλά
υλικά, μα μελετημένα για μέρες και ποτισμένα με
τη δύναμη της σελήνης. Τέτοια υλικά ήταν τα βά-
για, Ο αγιασμός, το σκόρδο.
Ένα πολύ δυνατό φυλαχτό που φτιάναν πάνω
στην χασοφεγγιά Θυμούμαι τώρα...Έπαιρναν ένα
μιι(ρό κομμάτι, λευκό μετάξι καθαρό. Το δίπλω-
ναν στα δυο ιtαι μέσα έχωναν μια σκελίδα σκόρδο,
καρφιά, κοπανισμένο απήγανο και τρεις σταγόνες
αγιασμού.
Έπειτα το έραβαν με άσπρη κλωστή γύρω γύρω
και το ttρατούσαν πάνω τους. Αν το χάριζαν, έλε-
γαν τα λόγια τα εξής: «ξορκισμένος με τον απήγα-
νο». Αν ήταν για γυναίκα, το έβαζαν στο στηθόδε-
σμο, αν ήτανε για άντρα μέσα στην τσέπη του πα-
ντελονιού του. Το χα.ι.μαλί αυτό τους προστάτευε
από πολλά δεινά και τους έφερνε γούρι.
Όταν πάλι ήθελαν να ξορκίσουν τον εχθρό, πάνω
στη δεύτερη μέρα της χασοφεγγιάς αποτραβι-
όντουσαν σε μια γωνιά και άναβαν ένα μαύρο
κερί.Έπαιρναν ένα κομμάτι χαρτί (κάλλιο εσύ
προτίμησε πάπυρο) και μελάνι μαύρο. Στο κέντρο
του χαρτιού έγραφαν όλα τα στοιχεία του εχθρού
τους. Ενώ σε ιtάθε γωνιά σχεδίαζαν ένα πεντάκτι~
νο, τtαι έ]τειτα το έκαιγαν το χαρτί στην φλόγα του
κεριού, ενώ τις στάχτες σκορπούσαν μαι(ριά από
το σπιτικό ΤΟυς.
Έφευγαν μετά από τούτο το σημείο χωρίς να γυρί-
σουν να ιtοιτάξουν ξανά, και γνώριζαν καλά πως ο
εχθρός του ξανά δεν Θα τους ενοχλήσει.
ΞΟΡΚΙΑ ΠΑΛΙΑ, ΞΟΡΚΙΑ ΣΟΦΑ
Πολλά μπορώ ακόμη να σου διηγηθώ, όπως τα μυ-
στικά του ιtαλλωπισμού, που ήταν πάντα το φόρτε
μας. Μαντζούνια ιtαι κάθε λογής ζωμός για να
λάμπει ένα Θηλυιtό. Μα να, Θυμάμαι τώρα μια ρε-
τσέτα καλή να σου δώιtω... Ακριβώς πάνω στο ολό-
γιομο φεγγάρι, μέσα σε μια κούπα ροδόνερο ρίξε
μια τσιμπιά σαφράν, λίγες σταγόνες μόσχο και μια
τούφα από τα μαλλιά σου και αναιtάτεψέ τα καλά.
Χώρισε το ζωμό σε δύο μπουκάλες και με την μία
πότισε έναν πάπυρο, πάνω στον οποίο Θα έχεις
γράψει με μελάνι ιtόκιtινο: «Αφροδίτη Θεά, δώσε
σε μένα ομορφιά, χάρη και κίνηση από τα άστρα
βγαλμένη. Δεύτερη σαν εμένα να μην υπάρχει σ'
όλη την οικουμένη».
Κράτα τον πάπυρο πάνω σου όλη νύχτα. Πριν ο
ήλιος βγει, ιφύψτον σε σημείο μυστιιtό και άστον
εκεί μέχρι την επόμενη Πανσέληνο. Τότε κάψτον
και άλειψε το σώμα σου με το ζωμό από τη δεύτε-
ρη μπουι<άλα. Θα είσαι ακαταμάχητη στα ανδρι-
κά μάτια. Και κάθε που Θα νιώθεις το μαντζούνι
να αποδυναμώνεται, πράξε το ίδιο.
Να και ένα μυστικό που λίγοι Θιjμούνται από εκεί-
νη την εποχή. 'Οταν οι άνθρωποι είχαν διαφορές,
τις έλυναν στην Μητρόπολη, μπροστά στο Δε-
σπότη. Αν όμως δεν μπορούσαν να βγάλουν άι(ρη,
πήγαιναν στο τούριtικο δικαστή ριο.
Ειtεί, λοιπόν, για να έχουν με το μέρος τους την
απόφαση, μάθαιναν το όνομα των αρμόδιων δι-
καστών και το έγραφαν σε ένα χαρτί που έβαζαν
μέσα στο παπούτσι τους ιtαθ' όλη τη διάρκεια
της δίκης. Θα μου πεις, βέβαια, αν ξεύραν αυτό
το μυστικό και οι δυο πλευρές, ποιος Θα κέρδιζε
τη δίκη; Μάλλον αυτός που είχε τα πιο καινούρια
παπούτσια!
Άκου, όμως, και αυτό, καλή μου, που λέγανε οι
γιαγιάδες μας τότες στη Σμύρνη: «Τετάρτη και
Παρασιtευή τα νύχια σου μην κόψεις και Κυριακή
να μην λουστείς, αν Θέλεις να προκόψεις». Αυτό
το γνωμικό το λέγανε για να μην βγουν από πάνω
τους οι μυρωδιές από το λιβάνι της Κυριακάτιι(ης
Λειτουργιάς. Προσπάθησε να το Θυμάσαι αυτό.
Θα σε ωφελήσει.
Και τότε έπαψε...Έμεινε μόνο να με ιtοιτά. Το
βλέμμα της σωστό καυτό σερμπέτι μέσα στο
τάντανο (δριμύ Ψύχος) της νυχτιάς. Ναι.Έμαθα.
Κατάλαβα. Γιόμισα σχεδόν όλο μου το σημειωμα-
τάριο με ρετσέτες λογής λογής.
Νιώθοντας πώς περίμενε κάτι να πω, κατάφερα να
ξομολογηθώ. Ευχαριστώ! Σαν Θησαυρό Θα τις φυ-
λάξω και Θα φροντίσω να βγάλω φιρμάνι σ' όλον
το ντουνιά. 'Ολοι να το μάθουν και όλοι να ξέρουν
ττως, όσα χρόνια ιtαι αν περάσουν, οι φωτισμένες
έφεραν έργο βαρύ σ' όλη την οιιtουμένη.
Προκοπή, γνώση, σοφία, σε μια πόλη που δεν στέ~
ρεψεν ποτέ από φως. Στην μαγισσογέννα Σμύρνη.
Εδώ που Θέλω να επιστρέψω. Με μια λαχτάρα
στην καρδιά. Να ξαναδώ τη μάγισσά μου! {`::ρF

είμαστε από το σύγχρονο τεχνοκρατικό μας
πολιτισμό, νομίζουμε πως η δύναμη και η υγεία
μπορεί να προκύψει μονάχα μέσα από ό,τι φτι-
Συνηθισμένοι
άχνει(για να μην πω
το ανθρώπινο υπνωτισμένοι)
χέρι. όπως
Ξεχνώντας προφανώς
την σοφία των προγόνων μας, Jτου για χιλιετίες αναζητού-
`,g#πΛ#Ξμέ-ΤΞδΣi-ΟΤ-ΞέΓiΞ-ΕΞΤΞνΞΞνΞΞμΞαΣί-δiαττε-
σαν στην «επιδερμίδα» της Γαίας όλα όσα πραγματιι(ά
χρειάζονται για υΥεία, ευημερία ι(αι καλή τύχη.
Τα βότανα, βλέπετε, δεν είναι απλά οι καρποί της γης, που
στολίζουν το πέπλο των λιβαδιών με τα χρώματα και τα
αρώματά τους, αλλά αληθινά δώρα και πολύτιμα εργαλεία
για αυτούς που ξέρουν να τα χειριστούν, και με βαθύ σεβα-
σμό να ξεκλειδώσουν τις δυνάμεις που κρύβουν μέσα τους.
Στη συνέχεια, λοιπόν, Θα δούμε μαζί ένα αντιπροσωπευτικό
ιtομμάτι από την τεράστια σοφία των παλαιών, όσον αφορά
τη μαγική χρήση των βοτάνων...
ΤΑ ΒΟΤΑΝΑ ΣΤΟΥΣ ΜΥΘΟΥΣ
ΚΑΙ ΣΤΑ ΓΡΙΜΟΡΙΑ
Η παράδοση για τη χρήση των βοτάνων σε Θρησκευτικές
ι(αι μαγιι(ές τελετές είναι πιο παλιά και από την Ιστορία.
Μόνο στη μυθική Ελλάδα, συναντούμε μυριάδες παρα~
δείγματα, όπως τη μάγισσα Μήδεια, που από ατύχημα
σκόρπισε μαγιιtούς σπόρους στην πεδιάδα της Θεσσαλίας
και από τότε ονομάστηκε Μαγική Γη.
Ή, ακόμα πιο ξακουστή, η Κίριtη, που με διάφορα φυτά και
μέλι έφτιαχνε τον Κυεώνα, ένα παρασκεύασμα που προ-
καλούσε αμνησία. Ενώ, πάλι στον Όμηρο διαβάζουμε, πως
`έχουν σχέση με την εύνοια στην εργασί,α, την πολιτειακή
ΧΟΡηγήθηκε στον Τηλέμαχο του Οδυσσέα το νηπενθές, ένα ' δικαιοσύνη, τα τυχερά παιχνίδια, την επιτυχία ή την επαγ-
αιγυπτιακό άνθος που προι(αλούσε το ίδιο αποτέλεσμα.
Στους δε πρωτοχριστιανιι(ούς αιώνες η μαγιιtή χρήση των
βοτάνων συνεχίστηι(ε αμείωτα κι αυτό φαίνεται από τους
κανόνες της Εκκλησίας, που αφορίζει τους φαρ#ακούς και
τις φαρ#ακ4'δες, ενώ ο συντάκτης της Α77οjtάλίψ7ς τους
κατατάσσει ανάμεσα στους αμαρτωλούς ττου Θα χάσουν
τη Βασιλεία των Ουρανών!
Αργότερα, η Μεσαιωνική Ευρώπη δεν εγκατέλειψε
την παράδοση των μαγικών βοτάνων, παρά την συ-
γκάλυψε με κωδικές φράσεις όπως α4'#α δράκου ή
#άr{α yάrας. Με αυτόν τον τρόπο διέσωσε (άλλοτε
προφοριι<ά και άλλοτε γραπτά μέσω των γριμορί~
ων) τεχνικές παρασιtευής που μετρούσαν χιλιετίες,
αλλά που η Εκκλησία συνέδεσε με την παγανιστι~
Ξ~ΞΟΞΤc-:~Ξ±
ltή λατρεία.
ι_δ.!οίΞηΕΞςLΑλλά για το πο
Θα μιλήσουμε σε επόμενο τεύχος...
ΠΩΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓογΝ ΤΑ ΜΑΓΙΚΑ ΒΟΤΑΝΑ
Με ποιο τρόπο, όμως, η μαγεία με τα βότανα μπορεί και
φέρει αποτελέσματα; Αφενός αυτό συμβαίνει διότι η ίδια η
χημική σύσταση των βοτάνων μπορεί και προιtαλεί συγκε-
κριμένες αντιδράσεις, που απλά η σύγχρονη επιστήμη
ή δεν έχει εξετάσει ακόμη ή γνωρίζει. αλλά οι μεγάλες
φαρμακοβιομηχανίες ηθελημένα υποβιβάζουν!
iΞΞΞ±ΞΞgΞ#sχέα
ίΞjΞέ#ν:α:-:-#::::;:πεο-;:;-πρα-
κτική όπου κάποιος, φτιάχνοντας ένα ομοίωμα του εχθρού
του, και στη συνέχεια καπνίζοντάς το με τοξικά βότανα,
προκαλούσε μαγικά το Θάνατό του! Αντίστοιχα, υπάρχουν
φιι_J_Τ_α_Π_9υιΓ_f με-ΤΟν
ίδιο πάντα...
--_ ` ----.---- ` -.---- `.=-`-" --.`--(`1-__.-γ ---- *-' .,.
ρα γοητευτιι(ή διαδικασία, ανήι(ει στον ευρύτερο τομέα
της Φυσικής Μαγείας και έχει μεγάλο εύρος από πρακτικές
και κανόνες. Υπάρχουν, όμως, και ορισμένες σταθερές,
όπως για παράδειγμα η σωστή προετοιμασία των
Γι' αυτό, λοιπόν,
κινητρα που σας ωθούν, ώστε η έλξη (ή η απώθηση) των
-νξ#:-:ΦΞΞηξ-ΈΞι-:iΞί#ςξgι:#
ελεύθερης βούλησης.
Αφού, λοιπόν, έχετε επιλέξει το αποτέλεσμα που επιθυ-
μείτε, καλλιεργήστε ή αγοράστε τα βότανα στις σωστές
μαγιι(ές μέρες ιtαι ώρες. Σε ό,τι α
διόρασης, |ς δύναμης
•ςΞ`Ξ.Ξ=`Ξ.`τ--.--`---.::;.:Ξ-ί=:
`c`ταξτδτώήκτατάλλτ
βοτάνων αλλά και
ΞfίfF}ΊΤ±Τώ-ΞΞδΊπ™
`.ημέρα-Σελ-ήης."
Σε εργασίες πολέμου, επίθεσης, σεξουαλικής-δύ-
/#ςυ§εκρανιάκ:ΤΆαρσητςρ.ΟΣφεή;ηετχε:ερςώ:οευ#κ'ά:::νμε
ίτην επικοινωνία, το εμπόριο, τα ταξίδια ή και την... απάτη
`,είναι η Τετάρτη, όπου βασιλεύει ο Ερμής. Για ξόρκια που
γελματική αποκατάσταση καταλληλότερη μέρα είναι η Πέ~
μπτη, που είναι ημέρα του Δία. Ενώ για γητείες έρωτα και
αγάπης είναι η Παρασκευή, που ανήκει στην Αφροδίτη. Για
Θέματα ακίνητης περιουσίας, κλη ρονομιάς, προστασίας,
ανεύρεσης Θησαυρών, ασθενειών, Θανάτου ή και κατα-
στροφής είναι η Κρόνια ημέρα του Σαββάτου. Τέλος, αν
Θέλετε να έλξετε επιτυχία, χρήμα, ευεξία, μια καλή σχέση
ή έναν ευτυχισμένο γάμο, αρχίστε την προετοιμασία
ημέρα Κυριακή, στην οποία δεσπόζει ο'Ηλιος. Π_ριν
από όλα αυτά, υπολογίdΞFΤή φάση
ιΦτε_ε_ίναιπροτιμότερονατο έμιση, εΓγφ ρμ!
±!Ξι2±z!ί:9:ΞΞΞΞΞΞΞΞΞΞΞΞΞΞΕΠΗΈΓ
ΠΛΑΝΗΤΙΚΑ ΒΟΤΑΝΑ
Στο γριμόριο του Μεγάλου Αλβέρτου διαβάζουμε ότι ο
λf#':Ζ"λ
κάθε ένας από τους επτά αρχαίους μαγικούς πλανήτες
έχει t(αι το δικό του ιερό βότανο.Έτσι, το βότανο του ή^

Ήλιου είναι το κρίνο του αγρού ή αλλιώς αλκυόνη. Να σημει-
ώσω εδώ ότι όλα τα φυτά τουΉλιου είναι μυρωδάτα, συνήθως
κίτρινα και πάντοτε όμορφα.
Η Σελήνη έχει ως βότανο τη νυμφαία που, όπως όλα τα φεγγα-
ροβότανα, είναι λευκή με στυφή γεύση.
Το κυρίαρχο φυτό του Άρη είναι η άιtανθος - όλα τα άρεια φυτά
είναι ακανθώδη ιtαι τραχιά, ενώ χαρίζουν δύναμη στη σκέψη,
στη γενετήσια πράξη και είναι ιδανικά σε εργασίες γονιμότητας
και ευφορίας.
Το βοτάνι του Ερμή είναι το πεντάφυλλο (ροΙygοnυm Βίstοrtα).
Γενικά τα φυτά του πλανήτιι της επικοινωνίας είναι πλατύφυλλα
με όχι και τόσο ωραίο άρωμα.
Ο Δίας, μας πληροφορεί ο ανώνυμος συγγραφέας του γριμορί-
ου, έχει φυτό τον υοσκύαμο. Τα βότανα του ευεργέτη Δία είναι
συνήθως μπλε ή κίτρινα και μυρίζουν απαλά και όμορφα.
Το φυτό της ερωτικής Αφροδίτης είναι η βερβένα ή αλλιώς ιε-
ροβοτάνη. Τα βότανα αυτού του πλανήτη έχουν συνήθως μωβ ή
ΡΟζ χρώμα ι(αι η γεύση τους είναι γλυκιά.
Τέλος, το Κρόνιο βοτάνι είναι η μαύρη ιτέα. Γενικά όλα τα φυτά
του Ψυχρού Κρόνου είναι μεγάλα σε σκούρα χρώματα και είναι
συνήθως δηλητηριώδη.
Τα βότανα που ανήκουν στους πλανήτες έχουν αστρικά τις ιδι-
ότητές τους και η κατοχή ενός πλανητικού φυλαχτού με βότανα
ευεργετεί τον ιδιοκτήτη του, χαρίζοντάς του αυτές τις ιδιότητες.
Όσοι, λοιπόν, ενδιαφέρεστε να μάθετε τους τρόπους ι<ατασιtευ-
ής και φόρτισης ενός πλανητικού φυλαχτού δεν έχετε παρά να
αναζητήσετε το σχετικό άρθρο μου, στο τ. 71 του mysέery.
zΩΔΙΑΚΑ ΒΟΤΑΝΑ
Με τον ίδιο τρόπο, τώρα, που μπορεί κάποιος να αποκτήσει με
τις δυνάμεις του φυτικού βασιλείου τις ιδιότητες των επτά τ[λα-
νητών, δύναται να αποκτήσει και τις αντίστοιχες
των δώδεκα ζωδίων, αφού συγκεντρώσει
ένα σακούλι με τα ειδικά για το
κάθε ζώδιο βότανα και στη συ-
νέχεια το φορτίσει.
Για να ευεργετηθεί, λοι-
πόν, κάποιος από τον
Κριό ιtαι να γίνει
Θαρραλέος, φιλόδοτ
ξος ή ιtαι δυνατός
εραστής ή να
βρει λύση σε ιtά~
ποια φιλονιιtία,
Θα πρέπει να
συγιtεντρώ-
σει σπόρους
τσουκνίδας,
αρνόγλωσσο,
ρίζα Ιωάννη του
κατακτητή, αίμα δράκου και λίγο αγριοραδίκι ιtαι να τα βάλει σε
δερμάτινο πουγκί.
Για να γίνετε ερωτικοί, Θελκτικοί ή για να τραβήξετε κοντά σας
κάποιο ταίρι, βάλτε στο πουγκί σας μερικά από τα βότανα τοψ.
Ταύρου, όπως λεβάντα και βερβένα. Ενώ, για καλύτερα αποτε-
λέσματα, προσθέστε και αιθέριο έλαιο αυτών των φυτών.
Για να έχετε επιτυχία στο εμπόριο ή για να γίνετε περισσότερο
επικοινωνιακοί ή αιtόμα και για να γίνετε πειστιιtοί... ζητήστε τη
βοήθεια των Διδύμων χρησιμοποιώντας μήλο του Μάη, αρτεμι-
σία, σέννα, αρσενική φτέρη και φιδόχορτο.
Όσοι, πάλι, Θέλουν να έχουν τη γονιμότητα της Σελήνης, να
νιώσουν το άγγιγμα της τέχνης στην καρδιά τους, να βυθιστούν
στον ανεξερεύνητο υποσυνείδητο νου τους ή και να αποι(τήσουν
το Χάρισμα της μαντείας, τότε ας βρουν μερικά φυτά του Καρι<ί-
νου, όπως νούφαρα, γιασεμί, σημύδα και δάφνη.
Αυτοί που επιθυμούν να νιώσουν τα χαρίσματα του αισθησια-
σμού και της λεπτότητας της Παρθένου μπορούν να μαζέψουν
ραβέντι, βάλσαμο, τριφύλλι, άνηθο, μέντα και μα.ι.ντανό.
Ενώ, αν Θέλετε να βάλετε τάξη στη ζωή σας ή να αποι<τήσετε
φαντασία και διανοητική δεινότητα, τότε τα φυτά που κυβερ-
νά ο Ζυγός, όπως αποξηραμένα κόκιtινα ή ροζ τριαντάφυλλα,
σταυροβότανο, υάκινθο και αχίλλειο, είναι αυτά που Θα πρέπει
να χρησιμοποιήσετε.
Από την άλλη, όποιος επιθυμεί να διεγείρει την ερωτική φα-
ντασία (την δικιά του ή των άλλων), τότε Θα πρέπει να κάψει σε
Θυμιατό και να έχει σε πουγιtί λίγο Θυμάρι, δυόσμο, καπνό και
αλόη - φυτά ττου ανήκουν στο Σκορπιό.
Σε όποιον αρέσει η ταξιδιάρικη διάθεση, το πάθος και μια ζωή
πιο φιλοσοφημένη, δεν έχει παρά να βρει μερικά βοτάνια του
Τοξότη, όπως βιολέτες, κέδρο, μαστίχα, ύσσωπο και φασκόμηλο.
Για να διαθέτετε περισσότερη πραι(τιι(ότητα, φιλοδοξία, εργατι-
κότητα και για να επιτυγχάνετε τους στόχους σας Θα πρέπει να
έχετε πάνω σας ιtοντυλόχορτο, ι(ρόκο, κενταύριο και φύλλα λεύ-
κας -φυτά δηλαδή που ανήκουν στο ζώδιο του Αιγόκερου.
Ενώ, αν κυνηγάτε την εκttεντριιtότητα, τη διοργάνωση ομαδιιtής
εργασίας και τη διάθεση για αλλαγή και τη γνώση επί παντός
επιστητού, τότε έχετε ανάγκη τα βότανα του Υδροχόου, όπως η
παπαρούνα, η φτελιά και τα φύλλα τσαγιού.
Τέλος, όποιος επιθυμεί να γίνει περισσότερος ρομαντικός, διαι~
σθητικός και να νιώθει τον παλμό της τέχνης, τότε να ζητήσει τη
δύναμη των ΙχΘύων, να κάψει ξερά φύλα αμπέλου ιtαι να συγκε-
ντρωθεί στους 1(απνούς της, λέγοντας δυνατά την επιθυμία του.
ΞΟΡΚΙΑ ΜΕ ΒΟΤΑΝΑ
Αν ανατρέξει κανείς στην ελληνική παράδοση, Θα ανακαλύψει
πολλά μικρά και πρακτικά ξόριtια, που μπορεί να κάνει κάάοιος
αι(όμη ιtαι σήμερα. Έτσι, αν Θέλετε να αναιtαλύψετε κάποιον
κλέφτη,1(οιμηθείτε με ένα ηλιοτρόπιο κάτω από το μαξιλάρι σας,
το οποίο Θα έχετε τυλίξει σε φύλλο δάφνης. Επίσης, μ' αυτόν τον
τρόπο μπορείτε να αναι<αλύψετε αν το ταίρι σας σάς απατάει!
Αν δώσουμε, λένε οι παλιές μάγισσες, χυμό από μοσχοι(άρυδο
-#ζ:o:ρυ;:ΤΞj!σ:Ο:-;:ΞσΦ:f::-:-;:υ:ς:ίί:Τ;-:;άΩΤ;*:εg;ετjυΞσίΞύ.%F::'νθαα
`τ`'Ρδ-ιΦζό_υν
`Ξ;Τέ::.%εν!α:#πΙ#έ:Ί~JΞtΞΤ~ρξιί:kήτωνΒα.ί.ωνεννιάβάγιακαιτα
κάψει ένα ένα, ενώ επιιtαλείται το όνομα του άντρα που επιθυ-
μεί, τότε Θα τον δέσει και Θα την Θέλει για πάντα.
Ένας άλλος τρόπος για να πετύχει το ίδιο αποτέλεσμα είναι να
βρούμε ένα τετράφυλλο τριφύλλι και να το ξαστρίσουμε τρεις
νύχτες σε γέμισμα Σελήνης, να το πάμε έπειτα σε ιερό μέρος για
εννιά μέρες ιtαι, στη συνέχεια, να το περάσουμε από Θάλασσα. Τέ~
λος, το βάζουμε στο φαγητό αυτού ή αυτής που επιθυμούμε.
 \

Αν, τώρα, ξαστρίσουμε λευκό μόσχο για τρία βράδια στη σειρά και
τα μελετήσουμε για το πρόσωπο που αγαπάμε και έπειτα το ρίξουμε
κάτω να το πατήσει, τότε Θα είναι για πολύ καιρό μαζί μας.
έχετεπάν_ω_._

±:##:;::=::Ξ:{;::Ξ=::::Χ::Ξ;::Ξ=:g:g:::=:=:;α#ςώδ:;θα
σας πιάνει η γλωσσοφαγιά και η βασκανία.
Για να φέρετε χρήματα στο νοικοι(υριό σας, πάρτε νερό πηγής μια
νύχτα με Πανσέληνο ιtαι βράστε βασιλικό μέχρι το νερό να μείνει
κάτω κάτω στο δοχείο. Με το νερό αυτό αλείψτε το πορτοφόλι και
τα χέρια σας.
Τέλος, για λύσιμο μαγείας πάρτε τον καρπό μιας μηλιάς, πηγαίνετέ
το σε μια Λειτουργία και έπειτα χαράξτε το στα τέσσερα, ρί-
χνοντας μεγάλο αγιασμό των Θεοφανείων. Έπειτα, δώστε το

--`
τα βότανα χρησιμοποιούνται
και στη μαντεία.
Για το Θέμα αυτό, λοιπόν, Θα σας δώσω δύο απλές τεχνικές: η πρώτη
απαιτεί να ιtαθίσετε σε απόσταση ενός μέτρου από ένα μαύρο καθρέ-
πτη, που δεν αντανακλά κανένα φως. Κάτω από τον καθρέ-
πτη βάλτε ένα πυρίμαχο σιtεύος, ριtτε μέσα αρκετά καρβου-
νάκια αναμμένα ιtαι από πάνω φύλλα δάφνης, τριαντάφυλλου, `
λίγο πανσέ και λίγο αγιόκλημ,α καθώς και μερικά γραμμάρια αΕF=
~IαΑ^,^" r,\ -,'^1
αιθέριου ελαίου ,,,-- \ ^ ,,,- 1, ,^,-
μπελαντόνας. ΞJ€
Έπειτα συγι(εντρώστε το βλέμμα σας στο μαγικό σας καθρέπτη και Θα
λάβετε την απάντηση που Θέλετε! Σας συνιστώ, όμως, προσοχή και
επιμονή, γιατί ίσως χρειαστεί να γίνει πάνω από μια φορά...
Ο άλλος τρόπος έχει να κάνει με την πυρομαντεία: πάρτε ένα με-
γάλο Θυμιατό, προσθέστε τα καρβουνάκια ι(αι από πάνω ρίξτε τα
ίδια βότανα.Έπειτα συγκεντρώστε το βλέμμα σας ει<εί και το αστριι<ό
πεδίο ίσως σας αποιtαλύψει τα μυστικά του.
Κάποιοι χρησιμοποιούν την ίδια διαδικασία, με τη διαφορά πως ρί-
χνουν βάμμα ανθέων, όμως δεν το συνιστώ στους αρχάριους, καθώς
είναι μια πιο μακρά ιtαι επικίνδυνη διαδικασία.
Η τέχνη Της παρασκευής των βοτάνων, εκτός
ν αρετη της
jξπ~ΟjΗ2ΥΗsjLΤ9
μέχρι και την τέλεση της μαγικής

i:___:--_-ΞiΞ--ΞΞ
ρεις το σημειο
Ι9υ η του να Ομως,BΞΟ#Ξ:Φ
μαφερ9
ούτενατονκάίειναστόαόείστα #Ξ
αγική ε
ί Μ ιmΗΠΠρπnη

ί:-%ΞΚΞύέΞ#ό±Ε_
 ίγο μετά το τέλος των σιtοτεινών

Λ
αιώνων, το χειμώνα του 1493, γεν-
νήθηκε στο χωριό ΕίnSίedeΙn της
Ελβετίας ο Ίheορhrαstυs Ρhίιίρ-
ρυs ΑυreοΙυs Βοmbαstυs νοn Ηο-
henheίm, γνωστότερος περισσότε~
ρο με το όνομα Παράκελσος.
Τον τίτλο αυτό επέλεξε ο ίδιος, Θεωρώντας πως
ήταν ανώτερος από το Ρωμαίο εγκυκλοπαιδιστή
του ιου αιώνα, Αυιυs CοrneΙίυs CeΙυs, γεγονός που
μαρτυρά τον αλαζόνα χαρακτήρα και την οξύθιJμη
συμπεριφορά του, στοιχεία που του πρόσφεραν
καθ' όλη τη διάρι(εια της ζωής του περισσότερους
εχθρούς από φίλους.
Αν και από μιιφή ηλικία εργάστηκε σε ορυχείο, ο
Παράκελσος γνώρισε αρχικά τις επιστήμες κοντά
στον πατέρα του (γιατρός στο επάγγελμα, αλλά ιδι-
αίτερα φτωχός), ενώ στη συνέχεια σπούδασε Ιατρι-
ιtή στο Πανεπιστήμιο της Βιέννης και της Φερράρα
στην Ιταλία.
Βαθιά απογοητευμένος, όμως, από τους δασκάλους
του στράφηι(ε στις εσωτερικές επιστήμες, την αστρο-
λογία και την αλχημεία, την οποία Θεώρησε αναπό-
σπαστο κομμάτι της ιατρικής. Ο ζήλος του για την
Τέχνη δε, ήταν τόσο μεγάλος, που ταξίδεψε στην
Αίγυτττο, στην Κωνσταντινούπολη, τη Ρωσία
ιtαι τους Αγίους Τόττους, για να βρει άγνωστες
Θεραπευτικές πρακτικές και μέντορες αλχημι-
στές (όπως τον ηγούμενο JΟαnneS Τrίthemίυs),
για να τον μυήσουν περαιτέρω στην επιστήμη
τους. Κάποτε μάλιστα έγραψε πως «πολλοί
λένε για την Αλχημεία ότι χρησιμεύει για την
ιtατασιtευή του χρυσού και του ασημιού. Για
μένα αυτός δεν είναι ο σιtοπός, αλλά η δύνα-
μη και οι αρετές που μπορεί να κρύβονται στα
φάρμακα [που παρασκευάζει η Αλχημεία]».

ΟΙ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ & Ο ΔΙΩΓΜΟΣ

Μύστης των χημικών μυστηρίων, αλλά πάντα
υπερήφανος, καβγατζής και υπερόπτης, προκα-
λούσε τόσο εύιtολα τα αρνητιιtά σχόλια όπου πήγαι-
νε, που το 1516 εκδιώχτηιtε από τη Βασιλεία με την
κατηγορία της νειtρομαντείας - αν και στην πραγμα-
τικότητα αφορούσαν πειράματα νεκροψίας!
Πολλά χρόνια αργότερα, το 1527, αναγκάστηι(ε να αφή-
σει τη Θέση του λέι<τορα στο Πανεπιστήμιο της Βασιλείας
και να εγιtαταλείψει για ακόμη μια φορά την πόλη. Βλέττετε,
Οι νεωτεριστικές του αντιλήψεις, το γεγονός πως δίδασκε
στα ι(οινά γερμανικά αντί στα λατινιι(ά, αλλά και το ότι έκαψε
δημόσια βιβλία συναδέλφων του ι<αι άλλα κλασικά έργα που ο
ίδιος Θεωρούσε λανθασμένα, προιtάλεσαν την δυσαρέσκεια των
ΑJρίί(ί-
'Ετσι περιπλανήθηκε σε πολλές χώρες μέχρι το 1541, οπότε ttαι

εγκαταστάθηκε στο Sαιzbυrg, μετά από πρόσκληση του αρχιεπι-

σκόπου της Βαυαρίας και του Πρίγιtιπα, που ήθελαν να χρησιμο-
ποιήσουν τις αλχημικές του ιιtανότητες. Εκεί Θα αφήσει την τε-
λευταία του πνοή κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήιtες, κάνοντας
πολλούς να πιστεύουν πως μάλλον δολοφονήθηκε!
Μέχρι ειtείνον το μοιραίο Σεπτέμβρη, πάντως, ο Παράκελσος
εργαζόταν με πάθος, Θεραπεύοντας κόσμο (συχνά χωρίς να ζη-
τήσει αμοιβή!), μελετώντας το απόκρυφο και συγγράφοντας δε~
ιtάδες τίτλους, οι περισσότεροι από τους οποίους κυι<λοφόρησαν
μετά το Θάνατό του. Ο ίδιος, όμως, είχε γνωρίσει τεράστια φήμη
 με το έρΎο τω Το Ινιεγάλο Βιβλίο της Χειρουρ-
ytJtφς (1536). Σήμερα, βέβαια, είναι περισσότε-
ρος γνωστός για τις μεταφυσικές του Θεωρίες ιtαι
τη σχέση του με το παράξενο...

ΤΑ 7 ΒΙΒΛΙΑ ΤΗΣ ΑΛΧΗΜΕΙΑΣ

'Οπως έγραψα παραπάνω, η Αλχημεία κατείχε ιδιαίτερη

Θέση στη ζωή του Παράιtελσου. Αν ι(αι γιατρός -και με

βάση τα ση μερινά δεδομένα, Θετικός επιστήμονας-γνώρι-
ζε τον τρόπο να συνδυάζει αρμονικά την επιστήμη τοι) με τη
Χημεία, τη Φιjσιιtή έως την Αστρολογία, την Αλχημεία και σαφώς,
λόγω της τελευταίας, την Ορυκτολογία και τη Μεταλλειολογία.
Χαρακτηριστιιtό παράδειγμα αποτελεί το Επzιά Β4βλ4'α rων Υπέρτατων Λ4α~
yιjtών Διδασκαλ4ώι/, ένα λεπτομερέστατο εγχειρίδιο Αλχημείας, ικανό να περιγρά-
Ψει και να υποστηρίξει, με άιtρως εμπεριστατωμένη διάθεση, τρόποι)ς ίασης και προστασίας
από διάφορες ασθένειες ιtαι παθήσεις που μπορούν να πλήξουν έναν άνθρωπο.
'Οσον αφορά το χαρακτήρα της Αλχημείας που πρέσβευε, ο Παράκελσος πίστευε πως ο Θεός, καθ' ότι φιλεύ-
σπλαχνος και στοργικός απέναντι στον άνθρωπο, δεν ήταν δυνατόν να μην προνόησε, ώστε να δώσει σε ttάποια
στοιχεία της φύσης (όπως τα μέταλλα, τα ορυκτά ι(αι τα βότανα) ιδιότητες, οι οποίες με συγκεκριμένη χρήση Θα μπορούσαν
να τον ωφελήσουν.
Ο ίδιος δε, πειραματίστηκε εκτενώς με τον Ψευδάργυρο, δίνοντάς του την ονομασία «ΖίnΚ», από την οποία προέιtυψε και το
σύμβολό του (Ζn), που χρησιμοποιείται σήμερα.
Βαθιά επίσης ήταν η πεποίθησή του ότι από τη σύντηξη των επτά γνωστών μετάλλων -πάντα υπό τις κατάλληλες συνθήκες
και στις κατάλληλες ποσότητες-προκύπτει το e/eCfrztm, ένα κράμα μοναδικών ιδιοτήτων, που μπορεί να προστατεύσει τον
ανθρώπο από διάφορες μολύνσεις, χωρίς ωστόσο αυτό να συμβάλλει στην Ιατρική (από φαρμακευτικής πλευράς, τουλάχι-

στον) μια 1tαι 1<άτι τέτοιο 1<άνουν μόνο τα βάμματα 1(αι οι
περίφημεςπεβπτοίJσί'ες.
Εδώ να σημειώσω ότι αυτό που διαχώρισε τον Παράιtελσο
και τις απόψεις του από τους υπόλοιπους αλχημιστές
της εποχής του ήταν ότι πίστευε πώς η βέλτιστη εφαρ-
μογή της Αλχημείας συνίσταται στη χρησιμοποίησή της
για Θεραπευτικούς σκοπούς και όχι απαραίτητα για τη
μετατροπή των κατώτερων μετάλλων σε χρυσό...
Μακρόιtοσμου, ιtαθώς η αναλογία των διάφορων μεταλλι~
κών στοιχείων στο σώμα Θα πρέπει να βρίσκεται σε μια ιδανι-
ιtή ισορροπία.
Το ίδιο ισχύει και για τη δοσολογία των χημιιtών ουσιών στον
παθόντα οργανισμό, διότι η ίδια η ουσία που Θα μπορούσε να
ωφελήσει, Θα μπορούσε ττολύ εύκολα και να σιtοτώσει (και το
αντίθετο).
Με βάση, λοιπόν, την εμπειρία του, οι πέντε αιτίες που είναι
υπεύθυνες για τις ασθένειες των ανθρώπων είναι
οι εξής:
(1) Η φυσική τάση/ροπή του ατό-
μου προς τις ασθένειες,
(2) Τα δηλητήρια,

Η ΜΕΤΑΦΥΣΙΚΗ ΤΗΣ ΥΓΕΙΑΣ

Η ανθρώπινη υγεία ήταν ένα Θέμα που απασχολούσε
σοβαρά τον Παράι(ελσο. Διέι(ρινε δε τρία «στρώματα»
στον άνθρωπο:
(1) ΤΟ φυσικό σώμα, στο οποίο εδρεύουν τα κατώτερα
ένστιι(τα,
(2) Το αστριιtό σώμα ή sί.άereCz/, το οποίο δεν μπορεί να
γίνει πλήρως κατανοητό με τις φυσικές αισθήσεις και
αποτελεί την έδρα των ανώτερων ενστίιtτων, ιtαι
(3) ΤΟ πνευματικό σώμα, ή αλλιώς άφθαρ77 σάρκα, η
οποία φέρει το Θεί'ο Φώς.
Τα δύο πρώτα είδη είναι Θνητά, ενώ μόνο το τελευταίο
είναι άφθαρτο ιtαι δεν παύει ποτέ να υπάρχει, καθώς με
το φυσιιtό Θάνατο ενώνεται με τον Θεό. Τα άλλα δύο
είδη μετατρέπονται σε νερό ιtαι χώμα (φυσικό σώμα) ιtαι
διασιtορπίζονται στον άνεμο (αστρικό σώμα).
Σύμφωνα, λοιπόν, με τον Παράιtελσο, Ο παράγοντας
εκείνος που παίζει τεράστιο ρόλο στην ανθρώπινη υγεία
είναι η εναρμόνιση μεταξύ του Μικρόι(οσμου ιtαι του
 .Ψ fΙΗLΙΙ'. ΤΗr,ΟΡΗ

Jj§bΙjξΑCΕLςi
ωλιDrλ,SτtιΒωιΞf?ίFΈt'ίgρε,Ιt.}λ{'„
cίι-- F + ,Ν < |,1 >

(3) Η πνευματική φθορά, ΟΡΕRΑ ΟΜΝΙΑ

. ί\ ; \ίιcΟ-c+ιΊRΙ'Ι`ιι{Ι^,Α,
•^ύιι$υ`\ΙΙΝΙRγs€Ολ1t.ΕΗΒΝsίι.
(4) Η αστρική επίδραση, και
(5) Η Θε.ι.κή επίδραση.
`' Ι ί ίξ Ι ι`,ΤΑ γ Μ,
Γd λ!ιhιι 'twr',Αη

ΓΙΑ ΤΗ ΜΑΓΕΙΑ
& ΤΟ ΘΕΙΟ
Εξαιτίας των ιδιόμορφων για
την εποχή Θεωριών του αλλά
και των φυσιολατριιtών πρα-
ιtτικών που ασιtούσε, ο Παρά-
κελσος κατηγορήθηι<ε πολλές
φορές για αίρεση και μαγεία.
Η αλήθεια είναι πως αποκα-
λούσε συχνά τον εαυτό του
mαgΖ4s, ιtαθώς πίστευε πως
η Μαγεία συμπεριλάμβανε
όλες ειtείνες τις ενέργειες που
πρέπει να κάνει κανείς ώστε
να κατακτήσει τη γνώση, που Θα τον οδηγήσει στην υπέρ- τον οποίο μπορεί ο άνθρωπος να κατακτήσει την αληθινή
τατη ι(ατανόηση των φυσικών νόμων και ι(ατ' επέι(ταση στη αυτογνωσία ιtαι να φτάσει στο σημείο εκείνο της Σοφίας, που
Σοφία. Θα του επέτρεπε να ξεκλειδώσει τις πραγματικές δυνάμεις
Για την ουσιαστική καταπολέμηση των ασθενειών μόνο που ι(ρύβονται μέσα του.
οι ιδιότητες ενός mαgυs είναι αυτές που μπορούν να οδη-
[Ηn[i γήσουν στην πραγματιιtή κατανόηση των αιτιών και στην ΚΑΤΑΣΚΕΥΑzΟΝΤΑΣ ΕΝΑ ΗΟΜυΝcυLυs
#,qψJ αποτελεσματικότερη αντιμετώπισή τους, χωρίς μάλιστα οι Τα εσωτερικά μυστήρια του ανθρώπου, όμως, δεν είναι μονά-
ιδιότητες αυτές να συγκρούονται ως έννοιες με τους χριστια- χα πνευματικής φύσεως.Ένα από τα πιο παράξενα κεφάλαια
νιιtούς κανόνες. στη ζωή και το έργο του Παράκελσου είναι η Θεωρία του για
Ο Παράκελσος μάλιστα δημιούργησε και το λεγόμενο Αλ- το Ανθρωπάριο - Ηοmυncυιυs.
φαβ77άρίο τωιJ Λ4άyωιJ, ένα σύστημα σύνταξης των αγγελι- Συγιtεκριμένα, φαίνεται να πίστευε πως στο ανδρικό σπερ-
κών δυνάμεων, προς όφελος των παθόντων. ματοζωάριο βρίσι(εται σε μικρογραφία μια ανθρώπινη
Όσον αφορά τη σχέση του ανθρώπου με το Θείο, η αδογμά- φιγούρα, που μπορεί να αναπτυχθεί ακόμη ιtαι έξω από τη
τιστη σι(έψη του Παράκελσου Θεωρούσε πως η εξέλιξη της ζεστασιά της γυναικείας μήτρας.
ανθρώπινης νόησης ι(αι της αληθινής γνώσης των φυσικών «Άφησε το ανδρικό σπέρμα να φτάσει μόνο του σε αποσύν-
νόμων συνίσταται στο γεγονός ότι ο κάθε άν- Θεση» αναφέρει στο De J?erΖ4m ΝCzfΖύrαe (1537), «μέσα σε ένα
Θρωπος Θα πρέπει να αποκωδιι<οποιήσει σφραγισμένο δοχείο απόσταξης, με ι<οπριά αλόγου σε τέλεια
την έννοια του Θεού μέσα του ι<αι αποσύνθεση, για σαράντα ημέρες ή μέχρι να ξεκινήσει να ζει
να πιστέψει στις απέραντες ιtαι να ιtινείται. Αυτό είναι εύιtολο να γίνει αντιληπτό. Έπειτα,
Θε.ι.ιtές δυνάμεις, ιδιότη- εφ' όσον τραφεί με προσοχή και σύνεση με ανθρώπινο αίμα,
τες και ιι(ανότητες κάποια στιγμή Θα αρχίσει να παίρνει τη μορφή αρτιμελούς
που κρύβει ο αν- βρέφους, όμοιου με εκείνο που μεγαλώνει στην κοιλιά της
Θρώπινος νους. γυναίιtας, αλλά αρκετά μικρότερου σε μέγεθος...»
Αυτός, άλ- ΤΟ αποτέλεσμα αυτής της μαγείας είναι να γεννηθεί ένας
λωστε, εί- πυγμαίος ή ένας γίγαντας, που Θα είναι ικανός για Θαυμαστά
πράγματα.
Η Θεωρία του Ηοmυncυιυs, βέβαια, δεν ανήκει στον Παρά-
κελσο, ιtαθώς ήδη από τον Αριστοτέλη κυριαρχούσε η πίστη
για την υπεροχή του ανδρικού σπέρματος, ενώ στο αραβιι(ό
Jίjfαέ7 α#-#αwαmZ.s (που λανθασμένα αποδίδεται στον Πλά-
τωνα), γίνεται λόγος για ένα πλάσμα που δη μιουργείται από
παρθενογένεση και έχει την ιιtανότητα να μιλάει για πράγ-
ματα που δεν υπάρχουν.
Το παραπάνω ιtείμενο του 9ου αιώνα μ.Χ. επηρέασε μια
σειρά από αραβικά έργα, που με τη σειρά τους ενέπνευσαν
πολλούς αιtόμη Ευρωπαίους αλχημιστές ν.α πειραματιστούν με τις
τταράδοξες ιδιότητες του σπέρματος. Λέγεται, για παράδειγμα, πως
ο γιατρός του 13ου αιώνα ΑrnοΙd του νίιιαnονα είχε καταφέρει να
δημιουργήσει ένα αληθινό ΗΟmυncυιυs...
Βέβαια, από όλα τα παραπάνω δεν Θα πρέπει να συμπεραίνουμε πως ο
Παράκελσος ήταν κάποιος σεξομανής, που επιδίδονταν σε αποτρόπαια
πειράματα σεξουαλικής μαγείας. Κάποιοι πιστεύουν πως η μαγεία των
ΗΟmυncυιί έχει καθαρά (πνευματικό) αλχημικό χαραι<τήρα και αφορά την
ανάπτυξη του εσωτερικού παιδιού. Άλλοι λένε πως πρόκειται για τις πρώτες
σαφείς αναφορές στο DΝΑ.
Από την άλλη, δεν είναι λίγοι εκείνοι που πιστεύουν πως ο Παράκελσος κυρ{ολεjCτ4-
κά πίστευε στην ύπαρξη ενός μιιtρού ανθρώπου μέσα στο σπέρμα. Ο ίδιος, άλλωστε,
Θεωρούσε πως ένας εργένης δεν πρέπει
ποτέ να ρίξει το σπέρμα του έξω από τη μή-
τρα (για να μην δημιουργηθεί κάποιο τέρας), αλλά
και πως ούτε αυτό Θα πρέπει να μένει αχρησιμοποίητο
μέσα στο σώμα του άντρα, αφού έτσι Θα προκαλέσει πρήξιμο και διάφο-
ρους γρόμπους.Έτσι, όταν η φυσική συνουσία δεν είναι εφιιtτή, η μόνη
λύση είναι... ο ευνουχισμός!

ΠΑΤΕΡΑΣ ΤΟγ ΡΟΔΟΣΤΑΥΡΙΣΜΟΥ;

ΠΟλλά ακόμη Θα μπορούσα να πω για τη ζωή και το έργο αυτού του πα-
ράξενου φιλοσόφου, που με τα πιστεύω του ενέπνευσε χιλιάδες γιατρούς,
ενώ επηρέασε σημαντιι(ά και την ίδια την πορεία της Αλχημείας.
Ορισμένοι σήμερα πιστεύουν επίσης πως το Ροδοσταυρικό ttίνημα γεννή-
Θηκε από τον ίδιο τον Παράιtελσο -και είναι γεγονός πως ο περιπλανώ-
μενος Χριστιανός Ροδόσταυρος που ταξίδεψε σε πολλές χώρες του τότε
γνωστού κόσμου αναζητώντας τη σοφία, η αρχή πως οι μυημένοι Ροδό-
σταυροι ταξιδεύουν Θεραπεύοντας δίχως αντίτιμο, όπως ιtαι η ανοιχτή
επίθεση των Ροδόσταυρων απέναντι στους αγύρτες αλχημιστές, Θυμίζουν
εξαιρετικά τη δράση του Παράκελσου!
Η Θερμή στάση του, όμως, απέναντι στους ασθενείς του, η αδιαφορία
του για τον πλούτο και η δίψα του για μάθηση στο χειρουργικό τραπέζι,
έξω από τις βιβλιοθήιtες, είναι ίσως τα στοιχεία εκείνα που ενέπνευσαν
περισσότερο όσους τον μελέτησαν. Μπορεί, λοιπόν, να αποτέλεσε ένα πα-
ράξενο άτομο με συχνά περίεργες απόψεις, ο ζήλος και η φυσικότητά του,
όμως, τον ιtαθιστούν ένα διαχρονιιtό, λαμπρό υπόδειγμα Θεραπευτή της
Ψυχής Και του σώματος. Έr=ξβ 'ς _, J

Σημε,ίωση: Όσοι ενδιαφέρονται να μάθουν περισσότερα για τη ζωή και το έργο

τt)υ Παράκελσt)υ, μπορούν να αναζητήσο\)ν το βιβλίο του Fι.αnz Ηαrtmαnιι Ο /-/ι+
ράλι`/ισος 7ι~αί 77 ΟΙ)σί'α τ;/ς` Ζ17ό`ασκαλί'tχς τί7lj. όπως επ{σης Και Την σελτ'δα τοι| ]1ανε-
πιστημίοι) της Ζυι)ίχης για τη σύγχρονη έρε\)να πάνω στο έργο του Γιαράι`.ελσου
νγ'ww.ραrαceΙSιιs.υzh.ch
 πιτρέψτε μου να σας διηγηθώ μια ιστορία,
μια αρκετά παράξενη ιστορία που άκουσα
όταν 1tάποτε βρέθηκα στην όμορφη Σύρο.
Ειtεί, λοιπόν, και πιο συγκεκριμένα λίγο
έξω από τα Χρούσσα της Ερμούπολης,
βάδιζαν κάποτε δυο παλικάρια σ' ένα δρόμο μακρύ, μέχρι
που φτάσανε σ' ένα σταυροδρόμι και ει<εί χωρίσανε. Ξαφ-
νικά, όμως, το ένα αγόρι περικύκλωσαν φιγούρες παράξε-
νες, σχεδόν διαφανείς, που ΨιΘύριζαν λόγια αιtαταλαβίστι-
ιtα πετώντας ολόγυρά του.
Ο νεαρός έχασε την Ψυχραιμία του στην αρχή ι(αι έttανε
να φύγει τρέχοντας, μέχρι που Θυμήθηι(ε κάτι που τον είχε
συμβουλέψει η γιαγιά του ιtάποτε, ιtαι έβγαλε από το σάκο
του ένα μαχαίρι με μαύρη λαβή. Τότε με δύναμη το έμπηξε
στο έδαφος και αμέσως τα αερικά εξαφανίστηι<αν!
'Οταν αργότερα έφτασε στο σπιτικό του και είπε στη μη-

τέρα του τι του συνέβη, εκείνη τον καθησύχασε και ευχα-

ρίστησε τον Θεό για τη φρονιμάδα του γιού της. Διότι, αν
δεν έμπηγε τον μαχαίρι στο σταυροδρόμι, το παιδί της Θα
ήταν ένα νερα.ι.δοπαρμένο...

ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ 'Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ;

Καταλαβαίνω πως είναι πολύ δύσι(ολο να πιστέψουμε
ιστορίες όπως αυτή που μόλις σας διηγήθηκα. Ζούμε σε
μια εποχή, άλλωστε, που ο ορΘολογισμός ιtαι ο υλισμός
μονοπωλούν τον τρόπο ζωής και τη σκέψη μας, σε σημείο
τέτοιο δε, που απογυμνώνουμε την Ψυχή μας αλλά και το
περιβάλλον από τη γοητεία του μυστηρίου.
Στην «καλύτερη» περίπτωση, λοιπόν, ιtάποιοι σήμερα
Θα πούνε πως όλα αυτά είναι όμορφα παραμύθια που
ξορκίστηκαν από τα αληθινά Θαύματα της επιστήμης.
Υπάρχουν, όμως, και ειtείνοι -Οι έστω λίγοι-που ξέρουν
 ττολύ καλά πως
ο κόσμος που ζούμε
είναι μονοδιάστατος, αλλά
κατοικημένος από πλάσματα και
δυνάμεις που υπερβαίνουν κάθε τι
γνώριμο και βατό.
Αυτοί οι λίγοι ξέρουν να διακρίνουν πότε κάτι
είναι παραμύθι και πότε μια αληθινή εμπειρία επα-
φής με την Άλλη Πλευρά. Οι νερα.ι.δοπαρμένοι ανήκουν σ'
αυτήν τη δεύτερη ιtατηγορία και οι ιστορίες που υπάρχουν γι' αυτούς δεν συναντι~
ούνται μονάχα στην αγγλόφωνη λαογραφία, όπως έχουμε συνηθίσει, αλλά και στην
ελληνική πραγματικότητα. Ιστορίες όπως αυτές που Θα σας διηγηθώ αμέσως τώρα...

«ΟΙ ΝΕΡΑΙΔΕΣ ΠΗΓΑΝ ΝΑ ΜΕ ΠΝΙΞογΝ!»

Απόκοσμες φιγούρες εμφανίζονται συχνά μπροστά σε ανθρώπους με όχι πάντα την κα-
λύτερη διάθεση.Ένας αγρότης ιtάποτε σε ένα χωριό της Ηπείρου, αφού είχε τελειώσει τις
υποχρεώσεις του με το πότισμα, έκατσε να ξαποστάσει λίγο στο αυτοκίνητό του, μέχρι που τον
πήρε ο γλυκός ύπνος. Και τότε, λίγες μόνο στιγμές μετά, τινάχτηι(ε από το κούνημα χεριών που
εμφανίστηι<αν από το πουθενά. Άνοιξε τα μάτια του και είδε μπροστά του τρεις κοπέλες να τον
πειράζουν, να του τραβάνε τα ρούχα και να προσπαθούν να τον πνίξουν.
Για καλή του τύχη, δυο περαστικές γυναίκες τον είδαν έτσι που χτυπιόταν και τον ξύπνησαν. Οι ίδιες
δεν παρατήρησαν τίποτε άλλο παράξενο, Ούτε είδαν τις νεράιδες που τους περιέγραψε πανικόβλητος
ο άντρας. Προβληματισμένος και ο ίδιος, λοιπόν, για το αν όλα ήταν απλά ένα παιχνίδι του μυαλού του,
τράβηξε για το σπιτικό του. Μονάχα που εκεί τα ίδια αόρατα χέρια πετροβολούσαν τα παράθυρα όλη τη
νύχτα, εμποδίζοντας το χωρικό να βρει την ησυχία του.
Την επομένη πήγε στον παπά του χωριού ο οποίος και τον διάβασε, ιtαι από τότε ιtαμία νεράιδα δεν προ-
σπάθησε να του κάνει κακό.

ΝΕΡΑΙΔΕΣ ΠΟΥ ΣΚΟΤΩΝΟΥΝ

Κάθε φορά που σκεφτόμαστε τις νεράιδες, ο νους μας πηγαίνει σε μια μιι(ρή, φιλική, Θηλυιtή φιγούρα με
φτερά. Αυτή είναι η εικόνα που είχε η βικτωριανή κοινωνία για τα αερικά. Στη χώρα μας, όμως, τα πράγ-
ματα είναι κάπως πιο... σκοτεινά.
Στα Καλάβρυτα, πάνω στο Βερσίτζι, ιtάποτε λέγανε οι ντόπιοι πως χάθηκαν 15 άντρες μονομιάς, πως
τους πήρανε οι νεράιδες και σε μια στιγμή τους εξαφάνισαν (ιtανείς δεν ξέρει για πού) από το πρόσωπο
της γης. Κάποιοι βρέθηκαν μετά από μέρες, πεταμένοι σε βράχια ή μέσα σε χωράφια, αλλά οι περισσό-
τεροι είχαν απλά εξαφανιστεί! 'Οταν έμαθα αυτή την ιστορία, ομολογώ ήμουν δύσπιστος
-ιtυρίως σε παλιές εποχές, Οι άνθρωποι αποδίδανε σε αερικά οποιαδήποτε καιtου-
χία. Μπορεί οι νερα.ι.δοπαρμένοι αυτοί να είναι μύθος, το ίδιο όμως συνέβη ιtαι
στο μουσικό από τους Νενέδες στη Σάμο;
Λέγεται από τους ηλικιωμένους του τόπου αυτού πως ιtάποτε ήταν
ένα μουσικός, που η τέχνη του άνετα Θα μπορούσε να συγκριθεί
με αυτή του Ορφέα. Κάποια μέρα, όμως, τον βρήκανε νει(ρό,
πεσμένο πάνω σε βράχια.Ήταν οι νεράιδες ~είπαν οι γέροντες-
που τον τρέλαναν ιtαι γι' αυτό τσακίστηι(ε από Ψηλά...

ΟΡΙΣΜΕΝΑ... ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ!

Τι συμβαίνει άραγε σ' αυτούς που τους αρπάζουν οι νεράι-
δες; Κάποτε άκουσα για έναν Χρήστο από το Αγρίνιο, που
μέσα σε μια ομίχλη χάθηκε μπροστά από τους συγχω-
ριανούς του ιtαι βρέθηκε σε μια σπηλιά γεμάτη από
ζωντανές σιtιές! Ειtεί -είπε μετά, όταν ξέφυγε

από τους απαγωγείς του-είδε πολλά μικρά παιδιά από
ιtάθε γωνιά του τόπου, που οι νεράιδες τα παίρνουν για να
τα κάνουν δικά τους.
Είμαι σίγουρος πως οι Ψυχίατροι αναγνώστες μου Θα
συλλογίζονται πως πρόκειται για μια αι(όμη παθολογική
προσωπικότητα, μια κατασκευασμένη μνήμη, ίσως λόγω
χρήσης μιας ttάποιας ουσίας. Άλλωστε, αν όλα αυτά τα
περιστατικά αληθεύουν, τότε γιατί δεν έφτασαν ποτέ
στον τύπο;
'Ισως γιατί οι μικρές κοινωνίες φυλάνε καλά τα μυστιιtά
ΤΟυς...
Σχεδόν όλες οι ιστορίες με νερα.ι.δοπαρμένους ανήκουν σε
μια περασμένη Ελλάδα. Μας χωρίζει τουλάχιστον ένας
αιώνας από τότε που τα παράξενα αυτά αεριι(ά πολιορ-
κούσαν ταιtτικά τα χωριά της χώρας, κλέβοντας μέσα από
τις κούνιες τους αθώες Ψυχές. Αυτό αι(ριβώς είχε συμβεί
σε μια μητέρα στην Κορώνη της Πυλίας, όταν μπαίνοντας
στο δωμάτιο όπου βρισιtόταν η κούνια του παιδιού της
αντίιtρισε έντρομη ένα γέροντα και μερικές ασπροφορε-
μένες γυναίκες να κοιτάζουν το βρέφος, που με τα χερά-
κια του προσπαθούσε να τις αγγίξει.
Η όψη των γυναιι(ών, όμως, ήταν τέτοια που πανιι<όβαλε
τη μητέρα, που ενστικτωδώς έκλεισε την πόρτα του δω-
ματίου. Αλλά, όταν συνειδητοποίησε τον κίνδυνο όπου
βρίσκονταν το παιδί της, την άνοιξε αμέσως ιtαι έτρεξε
προς την κούνια. Οι οπτασίες είχαν χαθεί, το παιδάκι
όμως είχε χάσει ιtάθε ικανότητα να επικοινωνεί με το πε-
ΡΙβάλλον...
ΝΕΡΑΙΔΕΣ ΠΟγ ΑΠΑΓΑΓΟΥΝ
Στα Καλάβρυτα πάλι μια φορά, στις Κλουκίνες, λέγεται
πως ένα παιδί -τεσσάρων χρονών Θαρρώ πως ήταν- έπαιζε
λίγο πιο έξω από το χωριό του, δίπλα σε μια βρύση, μέχρι
που χάθηκε ξαφνιιtά. Γονείς, συγγενείς και φίλοι έψαχναν
το παιδί για αρκετό καιρό, αλλά δεν βρήκαν κανένα ίχνος
του.Έτσι όλοι υπέθεσαν το χειρότερο και μετά από τρεις
ημέρες άρχισαν να εγκαταλείπουν ιtάθε ελπίδα.
Την επομένη, όμως, ένας διαβάτης μέσα στο δάσος άκουσε
από μακριά το κλάμα ενός παιδιού, πλησίασε από εκεί που
ερχόταν ο ήχος ι<αι πράγματι το βρήκε. Αργότερα οι κάτοι-
ιtΟι είπαν πως η εξαφάνισή του δεν ήταν τυχαία ιtαι πως το
γεγονός ότι βρέθηκε ακριβώς στο σημείο που οι παππού-
δες ονομάζουν Νερα.ι.δοράχη, δεν μπορεί παρά να σημαίνει
πως ο υπεύθυνος για την εξαφάνιση του παιδιού δεν πρέπει
να ήταν από αυτόν τον κόσμο...
Τα ττεριστατικά που μπορούν να σας διηγηθούν οι παλιοί
ι<αι αφορούν τους νερα.ι.δοπαρμένους είναι πολλά και συ-
χνά πολύ εντυπωσιαιtά! Πάρτε, για παράδειγμα, μια ιστο-
ρία από την Αθήνα, όπου η ιtόρη κάποιου κυρίου Μ. είχε
χαθεί και για οχτώ μέρες όλοι την πίστευαν νεκρή. Μέχρι
που μια μέρα το κορίτσι επέστρεψε στο πατριι(ό του τρι-
κλίζοντας και έχοντας χάσει την μιλιά του.
Αργότερα η οικογένεια στράφηκε σε γιατρούς και ιερείς
και ήταν οι ευχές ενός γέροντα που την έκαναν καλά.
Τότε τους περιέγραψε πως νεράιδες την είχαν αρπάξει και
πως, μέσα σε μια κατάσταση απόλυτης ζάλης, βρήιtε τον
εαυτό της κάπου σε μια σπηλιά, ενώ την επόμενη στιγμή
που Θυμάται βάδιζε μονάχη στο δρόμο για το σπιτικό της!
Λες και ο χρόνος έπαιζε παιχνίδια με το μυαλό της...
ΤΟ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΟ ΜΟΤΙΒΟ ΤΩΝ ΑΠΑΓΩΓΩΝ
Ξανά εδώ Θα πω πως οι ιστορίες αυτές μοιάζουν πολύ
παράξενες για να είναι αληθινές. Είναι πολύ πιΘανό, μάλι-
στα, πίσω από αυτά τα περιστατικά να μην κρύβεται ένας
παραφυσικός παράγοντας, αλλά εγκλη ματιι(ές πράξεις,
βιασμοί και άλλα μυστικά, που συχνά οι κλειστές οικο-
γένειες (ή το ταλαιπωρημένο μυαλό ενός Θύματος) δεν
Θέλουν να παραδεχτούν.
Από την άλλη, όλες αυτές οι διηγήσεις Θυμίζουν πολύ
έντονα το σύγχρονο φαινόμενο των εξωγήινων απαγω-
γών! Για το Θέμα αυτό έχει γράψει πολλά ο Dr. }αcqυes
ναιιee, όπως ιtαι ο διιtός μας Θανάσης Βέμπος, αναδει-
κνύοντας τις ομοιότητες των δυο αυτών φαινομένων
- όπως η απότομη και απόκοσμη εμφάνιση, η μεταφορά
σε κάποιο ι(ρυφό μέρος, η αλλοίωση της αίσθησης του
χρόνου, τα κενά μνήμης ι(.ο.κ.
Για παράδειγμα, στη Βησιάνη της Ηπείρου είχα ακούσει
μια ιστορία για μια μητέρα που έχασε το παιδί της, όταν
ξαφνικά στο χωράφι που δούλευαν εμφανίστηκε ένας δυ-
νατός άνεμος που παρέσυρε την μιιtρή. Όταν πολύ καιρό
αργότερα βρέθηκε ζωντανή, είπε πως παράξενα αερικά
την είχαν μεταφέρει σε μια σπηλιά, όπου υπήρχε εκεί ιtαι
ένας γέρος, νερα.ι.δοπαρμένος και αυτός, και δεν τους
άφηναν να φύγουν!
Σκιερές παρουσίες, απειλητιι(ές, παραφυσικές φιγούρες,
φαινόμενα που ανατρέπουν τους νόμους της φυσιιtής,
κρυμμένες σπηλιές -για ποιο λόγο οι νεράιδες του ελλη-
νικού αλλόκοσμου συμπεριφέρονται με τόσο παράδοξο
τρόπο; Είναι άραγε ιστορίες που πλάθει η ανθρώπινη σιtέ-
Ψη, για να δώσει μια νότα μαγείας στον καθημερινό μό~
χΘΟ, για να τρομάξει τις νεότερες γενιές διδάσκοντάς τους
με αυτόν τον τρόπο το σεβασμό απέναντι στη φύση και
στους κατοίκους της, ή μήπως είναι αυθεντιt(ές αναμνή-
σεις περιστατικών που συνέβησαν κάποτε σε παράξενες
νύχτες στις ερημικές γειτονιές της Ελλάδας μας;
Προσωπικά, δεν έχω κατασταλάξει αιtόμη. Συνεχίζω,
όμως, να συλλέγω περίεργες ιστορίες όπως αυτές, που
μόνο λίγοι δέχονται να εξομολογηθούν. Cψ
 Ο ΚΟΣΜΙΚΟΣ ΠΑΛΜΟΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ
(ΤΗΕ COSΜΙc ΡυLSΕ ΟF LIFΕ) Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΤ1ΚΗ ΘΕΩΡΗΣΗ ΤΗΣ Β1ΟΛΟΓ1ΚΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΤΩΝ Α.Τ.Ι.Α.

ΣυΥγραφε'ας: Τρέβορ Τζέιμς Κόνσταμπλ

Μετάφραση: Ελισάβετ Διονυσίου

Επιμε'λεια Μετάφρασης: Παναγιώτης Ρωμανός, Γρηγόρης Χατζής, Κώστας Δημόπουλος

|SΒΝ: 978-960-87557-7-2
Διαστάσεις: 17Cm Χ 24Cm . Σελ. 500

Μι'α τελείως διαφορετική προσέγγιση στο Θέμα των Α.Τ.1.Α. Ο συγγραφέας αναφέρεται στην
εκπληκτική Θεωρία του ότι τα Α.Τ.1.Α. δεν είναι μόνο διαστημόπλοια, αλλά και ζωντανά πλάσματα,
τα οποία μάλιστα πολλές φορές είναι αόρατα. Παραθέτει τις προσωπικές του εLιπειρίες από τη

φωτογράφηση των Α.Τ.Ι.Α. σε ερήμους των ΗΠΑ μέχρι τη γνωριμία του με την πρωτοπόρο της
ραδιονικής ΡΟυθ Ντράουν και το συνεργάτη του Βι'λχελμ Ράιχ, Μπομπ Μακκάλλοου.
Θα δει'τε εντυπωσιακές φωτογραφίες τόσο από τον ίδιο όσο και από άλλους (όπως ο ΛΟυτσιάνο
Μποκκόνε) περίεργων Α.Τ.1.Α., αόρατων με γυμνό οφθαλμό, Οι οποίες όμως αποτυπώνονται στο
υπέρυθροφιλμ.Ηπληθώρατωνοτοιχείωνκαιοιπολλέςαναφορέςει'ναιμερικάαπόταστοιχείαπουκαθιστούντοβιβλίομοναδικόστοείδος
του.ΤΟκεντρικόσημείο,όμως,τουβιβλίουείναιηαιθερικήενε'ργεια,μετηνοποίακινούνται,κατάτηνάποψητουΚόνσταμπλ,ταΑ.Τ.Ι.Αι
Με αυτήν την ενέργεια ασχολήθηκαν και οι ΡΟύντολφ Στάινερ, ΡΟυθ Ντράουν και Βι'λχελμ Ράιχ, προσεγγίζοντάς τη με διαφορετικό
τρόποοκαθένας,Οσυγγραφέαςαναφέρεταιστοβιβλίοεκτενώςκαιστουςτρειςαυτούςτιτάνες(όπωςχαρακτηριστικάτούςαναφέρει),
προσπαθώντας να συνδέσει και να ενοποιήσει τις Θεωρίες τους.
Ο Τρέβορ Τζέιμς Κόνσταμπλ είναι παγκοσμίου φήμης συγγραφέας (έχει γράψει δέκα βιβλι'α) και ερευνητής, με 31 χρόνια Θαλάσσιας
εμπειρίας,απόταοποι'ατα26ωςαξιωματικόςασυρμάτουτουΕμπορικούΝαυτικούτωνΗΠΑ.Έχειεπίσηςερευνήσεισεβάθοςτεχνικές
ελέγχουτουκαιρού,εξελίσοονταςτιςαντι'στοιχεςσυσκευέςτουΒι'λχελμΡάιχ,τιςέχειδεεφαρμόσειμεεπιτυχι'ακαιστηνΕλλάδα.

Η Καταδι'ωξη και Η Δι'κη του Γκαστο'ν Ναισσάν

Η Αληθινή Ιστορι'α των Προσπαθειών Υια την Παρεμπο'διση μιας Εναλλακτικής Θεραπει'ας του Καρκι'νου,
του ΑΙDS και 'Αλλων Ασθενειών Ανοσολογικής Βάσεως

Συγγραφε'ας: Κρίστοφερ Μπερντ

Μετάφραση: Ευάγγελος Παππάς

Επιμε'λεια Μεταφράσεως: Παναγιώτης Ρωμανός, Πρηγόρης Χατζής

ΙsΒΝ: 978-960-87557-5-8
Διαστάσεις: 17cm Χ 24cm - Σελ` 315

Στο βιβλίο αυτό ο Κρίστοφερ Μπερντ παρουσιάζει τη ζωή και το Θαυμαστό έργο του βιολόγου και
ερευνητή Γκαστόν Ναισσάν, που ει'χε το χάρισμα να βλέπει πέρα από την εποχή μας, με συνέπεια
να κάνει ανακαλύψεις των οποίων η πλήρης αναγνώριση να μην είναι, προς το παρόν, δυνατή.
Οι συγκλονιστικές ανακαλύψεις του Γκαστόν Ναισσάν, που δίνουν μία τελείως νέα διάσταση στην
ιατρική, περιλαμβάνουν:
ι ΤΟ μικροσκο'πιό του, το οποι'Ο επιτρέπει την παρατήρηση ζώσης ύλης με διακριτική ικανότητα
πολύ καλύτερη από πολλά τελευταίας τεχνολογίας..
ι Τ: -σωματίδιο, την υπερμικροσκοπική, υποκυτταρίκή, ζώσα και αναπαραγόμενη οντότητα, για την οποία πολλοί επιστήμονες
πιστεύουν ότι είναι ο προάγγελος του DΝΑ και ίσως το βασικό οτοιχείο κάθε ζωής στη Γrι.
ι Το σωματιδιακο' κύκλο, που είναι ορατός στο αι'μα κάθε ανθρώπου και ο οποίος, εάν ερμηνευθει' σωστά, μπορεί να οδηγήσει στη
διάγνωση επερχόμενων εκφυλιστικών ασθενειών έως και 18 μήνες πριν την εκδήλωσή τους.
ιΤΟσκευ'ασμα714-Χ,πουέχειπλήρωςαποκαταστήσειτηνυγείασε750από1000Θύματατουκαρκίνουκαιγιατοοποι'Οκαταδιώχθηκε
απηνώςαπότοιατρικόκατεστημένο.ΤΟσκεύασμααυτόέχειταίδιαΘεαματικάαποτελέσματακαισεασθενείςμεΑΙDS.
60 myStery
τάση του Θωρακισμένου ανθρώπου να απομακρύνεται από
οτιδήποτε οδηγεί στις ρίζες της ίδιας του της ύπαρξης. Εκεί
οδηγούν αναπόφευιtτα τα Α.Τ.Ι.Α., αν προσεγγιστούν και κα-
τανοηθούν σωστά.
Στον Δρ. Βίλχελμ Ράιχ, λοιπόν, οφείλουμε την αποσαφήνιση αυ-
τού του παραλογισμού, και στις έρευνές του για την ανακάλυψη
μιας μυστηριώδους ενέργειας, που φέρει το όνομα ορyόι;#...
Η ΕΝ ΕΡΓF.Ι Α ΤΟγ ΟΡΓΑΣΜογ
Η άνοδος του Χίτλερ στην εξουσία το 1933 ανάγκασε τον Ράιχ
να εγκαταλείψει τη Γερμανία, για να καταλήξει τελικά στη Νορ-
βηγία. Τα χρόνια που έζησε εκεί ερευνώντας και διδάσκοντας
στο Ινστιτούτο Ψυχολογίας του Πανεπιστη μίου του Όσλο ήταν
από τα πιο παραγωγικά της ι(αριέρας του. Εκείνη την περίοδο
ερευνούσε εντατικά τη λίμπιντο -τη ζωική ενέργεια~ ι<αι έκανε
το αποφασιστικό βήμα της μετάβασης από την Ψυχολογία στη
Βιολογία και στη Βιοφυσική.
Οι καταγραφές του γαλβανομέτρου στα πειράματά του απέ-
δειξαν ότι η ευχαρίστηση παράγει ένα μικρό ηλεκτρικό φορτίο
στην επιφάνεια της επιδερμίδας, το οποίο συμπίπτει με τη δια-
στολή του οργανισμού ι<αι είναι ανάλογο της ευχαρίστησης. Το
φορτίο αυτό εξαφανίζεται με την παρουσία άγχους.
Οι καταγραφές εκείνες αποδείχθηκε ότι αποτελούν αντι-
κειμενική έκφραση της βασικής βιολογιttής λειτουργίας και,
επιπλέον, ότι ανοίγουν το δρόμο προς τη λειτουργία του ίδιου
του οργασμού.
Κατά τη διάρκεια μιας ιιtανοποιητιι<ής σεξουαλικής εμπειρίας, η
ενέργεια αυτή εκδηλώνεται αρχικά στην επιφάνεια της επιδερ-
μίδας ι<ι έπειτα εκφορτίζεται μέσω του οργασμού.
Το άγχος αποκλείει την εμφάνιση της ενέργειας στην επιδερ-
μίδα.Έτσι, ο Ράιχ οδηγήθηκε εμπειρικά στο συμπέρασμα ότι τα
γεννητικά όργανα είναι ειδικευμένα όργανα, ικανά να εκφορτί-
ζουν την ενέργεια και, επομένως, να ρυθμίζουν το επίπεδό της.
Υπήρχε, όμως, μια αντίφαση ανάμεσα στα ελάχιστα ηλεκτρικά
φορτία στην επιφάνεια της επιδερμίδας και στην τεράστια πο-
σότητα ενέργειας που εκφορτίζεται κατά τον οργασμό. Αυτά τα
τόσο μικρά ενεργειακά φορτία δεν ήταν δυνατόν να μπορούν
να προιtαλέσουν το σπασμό ολόκληρου του ανθρώπινου συ-
στήματος. Τι ήταν αυτή η ζωιι(ή ενέργεια και από πού ερχόταν;
+Ι ΑΝΑΚΑλγψΗ ΤΩΝ Β[ΟΤ`ΤΤΩΝ
Σύμφωνα με τη συμβατιι<ή άποψη, τταίρνουμε την ενέργεια που
χρειαζόμαστε από την τροφή. Αυτό είναι εν μέρει σωστό, δεν
μπορούμε, όμως, να δώσουμε κίνηση σ' ένα νεκρό σώμα γεμί-
ζοντάς το με τροφή. Υπάρχει και ιtάτι άλλο ττου δίνει ζωή στα
έμβια πλάσματα.
Η προσπάθεια του Ράιχ να βρει από πού προέρχεται η ζωική
ενέργεια τον οδήγησε στη μελέτη της αποσύνθεσης της τρο-
φής. Σε αποστειρωμένο ι(αι αυστηρά ελεγχόμενο περιβάλλον
χρησιμοποίησε ένα μικροσκόπιο με μεγεθυντική ιιtανότητα
2.000-3.000Χ και παρατήρησε ότι η αποσυντεθείσα τροφή πα-
ράγει μικροσκοπικά, φωτεινά, γαλαζοπράσινα σφαιρίδια, κινού-
μενα αυθόρμητα και καλλιεργήσιμα.
ΟΡάιχονόμασεαυτάταπαλλόμεναενεργειαιtάκυστίδιαβtόι/τια.
Τα βιόντα ανακαλύφθηκαν αρχικά από τον Άγγλο Χ. Τσάρλτον
Μπάστιαν, σύγχρονο του Λουί Παστέρ και μάλλον ανταγωνιστή
του ως προς την επίσημη επιστημονιι(ή αποδοχή και αναγνώρι-
ση. Ο Μπάστιαν έγραψε ένα βιβλίο σχετικά με την ανακάλυψη
τωνβιόντωΝμετΙτλοΤheΒegίnnίngsοfLίνέ,στοοττοΙΟσυνέδεε
αυτήν την αναιtάλυψη με τα μιιtρόβια ιtαι τις συνθήκες εκδήλω-
σης ασθενειών.
Βέβαια οι επιστημονικοί κύκλοι προτίμησαν τη μηχανιστιι(ή
ακαμψία των Θεωριών του Παστέρ, κατά τις οποίες τα μικρόβια
είναι αμετάβλητα και εξολοθρεύονται με διάφορα μέσα. Ο Πα-
στέρ κέρδισε την αθανασία, ενώ ο Μπάστιαν πέρασε στη λήθη...
Είναι σημαντικό να Θυμίσουμε εδώ ότι η επίσημη επιστήμη υπο-
στηρίζει πάντοτε το άψυχο, το άγονο και το αδρανές.'Ετσι, για
να απορρίψουν την αναιtάλυψη των βιόντων από τον Ράιχ, επι-
καλέστηκαν το ίδιο βασικό επιχείρημα (μιι(ρόβια του αέρα) που
χρησιμοποίησαν για να μειώσουν και τις εμφανίσεις Α.Τ.Ι.Α.
(ανταναιtλάσεις, ιtρύσταλλοι πάγου). Ο μηχανισμός υπεκφυγής
είναι ο ίδιος και στις δύο περιπτώσεις.
Ή LΉΝΛΤ Η ΟΡΓΟΝΗ;
Μερικά χρόνια αργότερα, το χειμώνα του 1939, και ενώ μελε-
τούσε τα βιόντα, ο Ράιχ βίωσε μια τρομακτική εμπειρία. Ενώ
κοιτούσε με το μικροσκόπιο, ένιωσε τα μάτια του να καίγονται
και έπαθε χρόνια επιπεφυκίτιδα. Επίσης, παρόλο που βρισκόταν
στην καρδιά του νορβηγικού χειμώνα, το δέρμα του άρχισε να
μαυρίζει. Οι καλλιέργειες των βιόντων εξέπεμπαν στα κοντινά
μεταλλικά αντικείμενα ισχυρά φορτία, τα οποία μπορούσαν.να
ανιχνευθούν με ένα ηλεκτροσκόπιο.
Τι είδους δύναμη ή, καλύτερα, α;trtι/οβολt'α, απελευθερώθηκε
από εκείνα τα μικροσκοπιι<ά κυστίδια;
Ο Ράιχ άρχισε να φοβάται για πιΘανούς κινδύνους, όπως αυτοί
ττου αναδύθηκαν με την ανακάλυψη του ραδίου από τους Κι-
Ουρί στη Γαλλία. Σκέφτηκε, λοιπόν, ότι η Θωράκιση Θα παρείχε
αρκετή ττροστασία.
Σύμφωνα με τις συμβατικές απόψεις περί αιtτινοβολίας, αυτή
ήταν λογιι<ά η τεχνιt(ή προφύλαξη που έπρεπε να πάρει. Κατα-
 ΚΑΤΑΦγι-ΙΕω ΕΤΕ_Σ ΗΠΑD
Η εργασία του Ράιχ με τα βιόντα -παρά τη μεγάλη σπουδαιότη-
τά της για τις επιστήμες που μελετούν τη ζωή-προι<άλεσε την
εχθριιtή αντίδραση μιας ομάδας Ψυχιάτρων του Πανεπιστημίου
του Όσλο.
Ανίκανοι να διαφωνήσουν με τα λογικά, επιστημονικά ιtαι
αντικειμενιιtά δεδομένα που είχε συγκεντρώσει ο Ράιχ, αυτά
τα ανθρωπάκια αποφάσισαν να χτυπήσουν κάτω απ' τη ζώνη,
υποκινώντας μια συκοφαντική ειtστρατεία εναντίον του μέσω
του νορβηγιιtού Τύπου.
Μέσα σ' αυτές τις φουρτούνες, οι ΗΠΑ τον προσκαλούσαν.
Συγιtεκριμένα, τον ιtάλεσαν να μιλήσει στη Νέα Σχολή Κοινω-
νικών Ερευνών της Νέας Υόριtης. Ειtείνος δέχτηι(ε κι έτσι ξειtί-
νησε η οδύσσειά του στην Αμερική...
Στις Η.Π.Α. πλέον, Ο Ράιχ εγκλιματίστηι<ε γρήγορα ιtαι συνέ-
χισε να ασχολείται με τη ζωιιtή ενέργεια. Εφηύρε το οργονο-
σκεύασε, έτσι, ένα κουτί με μεταλλιιtή επένδυση. Όταν, όμως, σκόπιο, για να ανιχνεύει την ενέργεια της ατμόσφαιρας οπτικά,
διαπίστωσε ότι η ακτινοβολία y4ι;όrαι; ειJτοιJόrερ7 μέσα στο ι(αι το μετρητή οργονι1<ού πεδίου, για να μετρά την έκταση των
χώρο του κουτιού και ότι, επιπλέον, προιtαλούσε ανεξήγητα οργονοενεργειακών πεδίων.
φαινόμενα, εξεπλάγη ιtαι φοβήθηι(ε. Τα αρχικά συγκεχυμένα αποτελέσματα του κουτιού, με το
Για παράδειγμα, παρουσιάστηκε μια σταθερή διαφορά Θερμο- οποίο είχε προσπαθήσει να απομονώσει την ενέργεια των βιό-
κρασίας μεταξύ του εσωτερικού του κουτιού και ενός σημείου ντων, παγιώθηκαν σε μια σπουδαία επιστημονική ανακάλυψη:
πάνω από την ttορυφή του. Αυτή η διαφορά Θερμοιtρασίας φαι- στο συσσωρευτή οργονοενέργειας. Απέδειξε ότι ο συσσωρευ~
νόταν να αναιρεί Θεμελιώδεις αρχές της Θερμοδυναμιttής. τής παρήγαγε μια διαφορά Θερμοκρασίας «από το πουθενά», με
Ουσιαστιιtά, αυτή η προσπάθεια περιορισμού της ενέργειας των αποτέλεσμα να ιtλονίζονται τα Θεμέλια της Θερμοδυναμικής,
βιόντων ήταν που οδήγησε στη σύλληψη της ιδέας του συσσω- καθώς διαψεύδεται ο Δεύτερος Νόμος της, ένας από τους Θεμέ-
ρευτή οργόνης. Ο συσσωρευτής οργόνης, ένα κουτί με έξι πλευ- λιους λίθους της μηχανιστικής επιστήμης.
ρές, που αποτελείται ~από μέσα προς τα έξω- από εναλλασσό-
μενα στρώματα μεταλλικού και μονωτικού υλικού, προσέφερε
έναν απλό τρόπο συγκέντρωσης της ενέργειας απευθείας από
την ατμόσφαιρα.
Η εξέλιξη αυτή ήρθε αργότερα, όταν ο Ράιχ άρχισε να ξετυλίγει
το κουβάρι των νέων ευρημάτων, που βασίζονταν στην αναιtά-
λυψη των βιόντων από τον ίδιο. Βέβαια, το κουτί που απέτυχε
να απομονώσει την ενέργεια των βιόντων προt(άλεσε αρχικά
απογοήτευση και σύγχυση.
Το κουτί έκανε πιο έντονες τις εκδηλώσεις της ενέργειας.
Επιπλέον, φαινόταν να μην υπάρχει κανένας τρόπος άμυνας,
καθώς η ενέργεια ήταν παντού ι<αι στα πάντα. Ωστόσο, δεν
υπήρξαν αρνητικές επιρροές κι έτσι, σιγά σιγά, οι ανησυχίες του
Ράιχ υποχώρησαν.
Συνειδητοποίησε, λοιπόν, ότι η ενέργεια ήταν ο{κοί)#εν4κά
παρούσα και ότι τα βιόντα είχαν απλά προσελκύσει την ανθρώ-
πινη προσοχή επειδή εκεί ήταν μεγαλύτερη η συγιtέντρωση
αυτής της ενέργειας.
Ο Ράιχ συσχέτισε αυτήν την ενέργεια με την ενέργεια που με-
τρούσε με το γαλβανόμετρο στην επιφάνεια του ανθρώπινου
δέρματος. Αργότερα, την περίοδο 1939-1940, ανακάλυψε την
παρουσία της ενέργειας στην ατμόσφαιρα ως μια αρχέγονη,
χωρίς μάζα, ενέργεια.
Ο Ράιχ ονόμασε αυτή την ενέργεια ορyόι;φ, για να τη συνδέσει
για πάντα με οργανικά πράγματα, με τον οργασμό και τη ζωή.
Απέδειξε την ύπαρξή της οπτικά, Θερμικά, ηλεκτροσκοπικά και,
αργότερα, με το μετρητή Γκάιγιtερ-Μύλλερ ιtαι με την παραγω-
γή φωτός σε λυχνίες κενού.

62 myStery
ΤΈΧΤ`ΤΕΚΕΣΤΗΣΕΑΤΡΙΚΗΣΟΡΓΟ*ΤΟ®ΕΡΑΠΕΕΑΣ
Ενώ η εργασία του στις ΗΠΑ προχωρούσε ιtαι απέδιδε όλο ιtαι
περισσότερους καρπούς στα πλαίσια της έρευνας της βιοενέρ-
γειας, ο Ράιχ άρχισε να βλέπει τα συναισθήματα ως ειtδηλώσεις
μιας συγκει<ριμένης βιολογικής ενέργειας, η οποία μπλοκάρεται
και παρεμποδίζεται, με αποτέλεσμα να παράγει διάφορες μορ-
φέςχαρακτηρολογιιtώνπροβλημάτων.
Ανέπτυξε τεχνικές που απελευθερώνουν την οργονοενέργεια
απ' αυτά τα μπλοκαρίσματα με άμεσους τρόπους. Οι τεχνιι(ές
αυτές είναι σή μερα γνωστές ως 4ατρ4κj ΟρyοιJοΘεραπει'α.
Ο Ράιχ ει<παίδευσε πολλούς φοιτητές και γιατρούς στις μεθό-
δους του, που απελευθερώνουν το σώμα από τη μυ.ι.κή Θωράκι-
ση, αλλά και στην ανάλυση του χαρακτήρα.
Απαιτούσε μάλιστα από τους γιατρούς-οργονοθεραπευτές να
εJταναλαμβάνουν τα εργαστη ριακά του πειράματα, μέσω` των
οποίων ανακαλύφθηκε η οργονοενέργεια.
Επίσης, η ιατριι(ή οργονοθεραπεία μερικές φορές συμπερι-
λαμβάνει τη χρήση μιας παραλλαγής οργονοσυσσωρευτή στο
μέγεθος του ανθρώπου. Όταν χρησιμοποιείται Θεραπευτικά μ'
αυτόν τον τρόπο, το αρχικό εξάπλευρο ι(ουτί με τη μεταλλική
επένδυση αντικαθίσταται από μια κατασκευή τόσο μεγάλη
ώστε να χωράει έναν ολόκληρο άνθρωπο. Η μία πλευρά έχει
μεντεσέδες και αποτελεί την πόρτα, από την οποία ο ασθενής
μτταίνει και κάθεται σ' ένα μιιtρό κάθισμα.
Έπειτα κλείνει η πόρτα και ο ασθενής δέχεται ακτινοβολία
οργονοενέργειας, την οποία συγκεντρώνει ο συσσωρευτής. Για
άλλη μια φορά, οι αμφιβολίες εξαλείφονται εάν περάσουμε
στττΝ ΠΡάξη.
Ο μόνος τρόπος για να σχηματίσουμε αντικειμενική άποψη
για τον οργονοσυσσωρευτή είναι να καθίσουμε μέσα σ' αυτόν
οι ίδιοι για μεγάλα χρονικά διαστήματα. Μετά από μια ώρα, κι
αφού τα μάτια προσαρμοστούν πλήρως στο νέο περιβάλλον,
βλέπει κανείς να έρχονται απ' τα τοιχώματα περιδινούμενα,
φωτεινά σωματίδια. Η τροχιά τους είναι καταφανώς εκείνη του
σπειροειδούς κύματος -γεγονός που παραπέμπει στην κυμα~
τομορφή, που εκπεφρασμένη μέσω των οργασμών των γονιών
μας, δημιούργησε ε#άς τοίJς ύ'δίους. Κι εμείς, με τη σειρά μας,
αναπαράγουμε το είδος μας μέσω της ίδιας ενέργειας, κινούμε-
νοι με τον ίδιο τρόπο...
Μπορεί πλέον να συνδυάσει κανείς όλα τα παραπάνω για να
κατανοήσει τα συστήματα πρόωσης των ιπτάμενων δίσκων που
βρίσκονται παντού στους ουρανούς! Με τα σπειροειδή οργονο-
τιιtά πεδία γύρω τους, διαγράφουν Κι αυτοί σπειροειδείς τροχιές
στους αιθέρες, καθώς πετούν ανάλαφρα στους ουρανούς μας.
Μία Θεωρία που μπορεί να συνδέσει τις απαρχές της υλικής
ζωής, τα καιριι(ά φαινόμενα, τις τροχιές των πλανητών, τον αν-
Θρώπινο οργασμό και τους ιπτάμενους δίσκους δεν μπορεί να
είναι προ.ι.όν τύχης ή σύμπτωσης, αλλά μάλλον το αποτέλεσμα
συστη ματικής και αδιάκοπης μελέτης αντικειμενικών γεγονό-
των ιtαι διαδικασιών.
rΕ`ΟΞ:γΝΔΡΦ_ΜΦΤΕ-Γ=ΣΨFΚΕjΝΕ-ΒΣΕΑΚFΕΣ
mΑΝΟΨΚΛΑΣΤFΒΣΑτήτ®ΡgΕπωΉΗΤιΛΣ
Συνεχίζοντας τις έρευνές του, ο Ράιχ αναγνώρισε το 1947 το
σύνδρομο της Συγι(ινησιακής Πανούκλας της Ανθρωπότητας
(Εmοtίοnαι ΡΙαgυe οf ΜαnΚίnd), μιας σχεδόν πανανθρώπινης
ασθένειας, που αφορά στη διαταραχή της βιοενεργειακής ισορ-
ροπίας με βασικά χαρακτη ριστικά, τον κοινωνικό παραλογισμό
και την καταστροφι1(ότητα.
Η Συγκινησιακή Πανούκλα έχει τις ρίζες της σε ανικανοποί-
ητες οργασμικές επιθυμίες και στη γενικότερη αλλοίωση της
σεξουαλικής υγείας από τον κοινωνικά περιχαρακωμένο παρα-
λογισμό και από μαιtρόβιους, αλλά αρνητικούς προς τη ζωή,
Θεσμούς. Από τη στιγμή που το φαινόμενο των Α.Τ.Ι.Α. εισέβα-
λε στη σύγχρονη ζωή, η Συγκινησιακή Πανούκλα εκδηλώνεται
συχνότατα γύρω από τα ζητήματα που το αφορούν.
Η απόκρυψη πληροφοριών, η γελοιοποίηση των ερευνητών, η
παρεμπόδιση και η υπονόμευση της λογικής εργασίας από τις
ίδιες τις διαποτισμένες από τη διαφθορά κυβερνήσεις είναι οι
τρόποι με τους οττοίους ειtδηλώνεται η Συγκινησιακή Πανού-
κλα στο τοπίο των Α.Τ.Ι.Α.
ΚάθεερευνητήςπουπλησιάζειταΑ.Τ.Ι.Α.αττότησωστήπλευρά,
ερευνώντας τις βιοενεργειακές απαρχές τους και τη σχέση τους
μετοπνεύμα,σίγουραΘανιώσειτοιtαταστροφιιtόκύματηςΣυ-
γκινησιακής Πανούκλας. Το τηλέφωνο ιtαι η αλληλογραφία του
Θα παρακολουθούνται. Οι αποδείξεις του, αν διαθέτει, Θα κατα-
λήξουν μέσω κλοπής στα χέρια ι(υβερνητικών εντεταλμένων.
Και αυτό ακριβώς συνέβη στην περίπτωση του Ράιχ...
 αρμοδιότητα ιtαι αμέσως τέθηιtε σε λειτουργία ένας νομικός
μηχανισμός που οδήγησε τελικά τον Ράιχ σ' ένα Ομοσπονδιακό
σωφρονιστικό ίδρυμα.

Ο ΠΑΡΑΞΕΙΝΟΣ ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ ΟΡΓΟΝΟΕΝ ΕΡΓΕΕ-ΑΣ

Δεν Θα μπορέσουμε να κατανοήσουμε σωστά τις πράξεις του
Ράιχ και τις αντιδράσεις του σ' αυτές τις σπασμωδικές νομικές
διαδικασίες, αν δεν λάβουμε υπόψη την εμπειρία του με τα
Α.Τ.Ι.Α. ή, καλύτερα, τον τρόπο με τον οποίο τα Α.Τ.Ι.Α. εισέ-
βαλαν στη ζωή και στο έργο του.
Προκειμένου, όμως, να αποκτήσουμε μια σφαιρική εικόνα της
όλης κατάστασης, χρειάζεται να δούμε ποιες ήταν οι τελευταίες
του τεχνικές και επιστη μονικές ανακαλύψεις.
Ο Ράιχ ανακάλυψε την ι(ινητήριο δύναμη της οργονοενέργειας
και το 1948 έθεσε σε λειτουργία επιτυχώς έναν κινητήρα οργο-
νοενέργειας.
Η ΕΠΙΘΕΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ Μια ομάδα ειδικών, που συμβαίνει να γνωρίζω, σχεδιάζει να
Το 1947 και ενώ ο Ράιχ εργαζόταν πάνω στις ζωτιι(ής σημασί- ανακατασκευάσει τον οργονοιtινητή ρα, έχοντας πάντα κατά
ας και πρωτοποριακές ανακαλύψεις του, μια συγγραφέας, η νου την επιτακτική -πλέον-ανάγκη εξοικονόμησης καυσίμων
Μίλντρεντ Έντι Μπρέιντυ, χωρίς ιtαμία ουσιαστική γνώση του ιtαι ενέργειας.
έργου του, άρχισε να τον διαπομπεύει. Για άλλη μια φορά, η Συ- Η αρχή στην οποία βασίστηκε η κατασκευή αυτού του κινη-
γκινησιακή Πανούι<λα έκανε την εμφάνισή της. τήρα ήταν η διέγερση ενός συσσωρευτή οργονοενέργειας με
Το άρθρο της Μπρέιντυ στο περιοδικό ΝeW j?eρΖtέ7/ι'C, στο οποίο ηλεκτριι(ή τάση ο,5 ν. Ο συνδυασμός έδωσε κίνηση σε έναν
ανέφερε ότι ο Ράιχ ήταν κάποιος που εκμεταλλευόταν το σεξ κινητήρα 25 ν.
για να βγάλει χρήματα, κίνησε το ενδιαφέρον του Οργανισμού Κάποιοι ειδήμονες, που γνωρίζω ο ίδιος προσωπικά, είδαν τον
Τροφίμων και Φαρμάκων (ΟΤΦ) που, παραιtινούμενος από το κινητήρα να λειτουργεί πολλές φορές. Το μηχάνημα αυτό είναι
ιατρικό ι(ατεστημένο, έβαλε στόχο να καταστρέψει τον Ράιχ. ουσιαστικά το αντίστροφο της βιο-μηχανολογιι(ής αναπαρα-
Τελικά, αποφάσισε να χρησιμοποιήσει εναντίον του τη νομοθε- γωγής του ελάχιστου γαλβανικού φορτίου, που εμφανίζεται στο
σία για τη μεταφορά προ.ι.όντων μεταξύ πολιτειών. ανθρώπινο δέρμα από μια πρωτογενή βιοενεργειακή πηγή δύ-
Δεν υπάρχει χώρος εδώ για να αναφερθούμε λεπτομερώς στην ναμης, αρκετή να κινήσει ιtαι να προκαλέσει σπασμούς σ' έναν
πολυπλοκότητα ιtαι στις συγκινησιακές συγιφούσεις που έλα- άνθρωπο 90 κιλών.
βαν χώρα κατά τη διάρκεια της δίκης του Ράιχ.
Η δοκιμασία που υπέστη ως πολίτης, όντας αναγκασμένος να aΕ\
συγιtρουστεί με τις ι<υβερνητικές δυνάμεις, ήταν αφόρητη από
μόνη της. Η φύση του έργου του t(αι η βαθιά του ανάμειξη με
το πρόβλημα των Α.Τ.Ι.Α. έκαναν τη δοιtιμασία του ακόμα πιο
επώδυνη.
Τη στιγμή που ιtάθε πόλη των ΗΠΑ είχε να αντιμετωπίσει κα-
ιtοποιούς, δολοφόνους, καταχραστές, κλέφτες και διεφθαρμέ-
νους πολιτικούς, η κυβέρνηση έθεσε ως πρωταρχιι(ό της στόχο
έναν διεθνώς αναγνωρισμένο επιστήμονα. Μόνο η Συγιtινησι-
αιtή Πανούιtλα μπορεί να διιtαιολογήσει έναν τέτοιο τερατώδη
παραλογισμό.
Ο ΟΤΦ, λοιπόν, απαίτησε να καταστραφούν όλοι οι οργονο-
συσσωρευτές, να απαγορευτούν τα δέκα σημαντικότερα βιβλία
του Ράιχ και όλα τα μη πανόδετα επιστημονικά του έργα να
ΡιΧΤούν στην πυρά.
Στον ίδιο απαγορεύτηκε να μεταβιβάσει σε οποιονδήποτε και με
οποιονδήποτε τρόπο πληροφορίες σχετιι(ές με τους συσσωρευ-
τές οργονοενέργειας και με συναφείς συσιtευές.
Με μια απαντητική στην κατηγορία του ΟΤΦ επιστολή ο Ράιχ
ζήτησε να μεταφερθεί το Θέμα εκτός δικαστηρίων, γιατί ιtατά
τη γνώμη του τα δικαστήρια δεν είχαν εξουσιοδότηση να δι-
αιτητεύουν ή να συντονίζο.υν τη βασιιtή έρευνα των φυσιι<ών
επιστημών. Ο δικαστής ισχυρίστηκε ότι το δικαστήριο έχει την

64 mystery
 L--.Ιz;
Εii i
Με την εισαγωγή ο,5 ν (50Ο mν) ο Ράιχ μπορούσε να Θέσει σε
λειτουργία έναν ι(ινητήρα 25 ν, με τη δύναμη που αναπτυσσό-
ταν από το συσσωρευτή οργόνης ή μεταφερόταν μέσω του συσ-
ΤφΉΒm ,ξωπρωε::ίται#;άπνρε:::,Ρ#Κόόκ:γτεαριγγειιαα:: gευκνί:ξέμςά ενός νέου

είδους πρόωσης, προφανώς προερχόμενου από το διάστημα,

αλλά και εφαρμόσιμου στο διάστημα. Ο Ράιχ κατασιtεύασε
έναν κινητήρα που δεν έχει ανάγκη κανενός είδους καύσιμο,
προσπερνώντας έτσι τα ενεργειακά μονοπώλια, την εκμετάλ-
λευση ανθρώπων από άπληστους σεΊχηδες ή ανήθιι(ους Αμερι-
κάνους, βαρόνους του πετρελαίου.
Το δε ξεκίνημα της λειτουργίας του ιtινητήρα οργόνης έχει
σχ!έσrι μ, μα συγκεκριμένη κίνηση της ανθρώπινης μορφής. Μ:
αυτόν τον τρόπο μπορεί να προκληθεί ένα αιθερικό σοιt, ικανό
να ενεργοποιήσει το μηχανισμό στο σύνολό του. Κατόπιν, αυτός
κινείται αυτόνομα και συνεχώς.

ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΤΤΕΙΡΑΜΑ...
Πέρα, όμως, από τον κινητήρα οργόνης, ο Ράιχ αποφάσισε να
ερευνήσει τη σχέση μεταξύ οργονοενέργειας και ραδιενέργει-
ας.Έτσι, στις 5 Ιανουαρίου του 1951, έβαλε ένα χιλιοστό του
γραμμαρίου ράδιο, το οποίο βρισι<όταν μέσα στη Θήκη του από
μόλυβδο, μέσα σ' ένα συσσωρευτή οργόνης είκοσι στρωμάτων,
δηλαδή σ' ένα συσσωρευτή που αποτελείτο από είκοσι «στρώ-
σεις» μεταλλικού και μονωτικού υλικού.
Έπειτα τοποΘέτησε το συσσωρευτή σ' ένα δωμάτιο οργόνης,
δηλαδή σ' ένα δωμάτιο με επικάλυψη μετάλλου, κόντρα πλακέ
ή άλλου μονωτικού υλικού κολλημένου στην εξωτεριttή πλευρά
του μετάλλου ι<αι στις έξι του πλευρές, ιtαι το άφησε μέσα στο
δωμάτιο οργόνης για πέντε ώρες.
Επαναλάμβανε ιtαθημερινά τη διαδικασία για μία εβδομάδα.
Την τελευταία μέρα, άφησε το συσσωρευτή μέσα στο δωμάτιο
μόνο για μισή ώρα. Η κλασική Φυσική Θα αποφαινόταν ότι
τίποτα δεν Θα ήταν δυνατόν να συμβεί. Αυτό, όμως, που πραγ-
ματικά συνέβη τίναξε στον αέρα τα Θεμέλια της αβέβαιης αυτής
επιστήμης.
Το ιστορικό αυτού του πειράματος είναι πλήρως καταγεγραμ-
μένο στο φυλλάδιο του Ρά+χ Ίhe Οrαnυr Εχρerίment - Fίrst
Reροrf j947-5j, που έπειτα κάηκε από τον ΟΤΦ. Εδώ, όμως, Θα
παραθέσουμε ένα μικρό αττόσπασμα από την περιγραφή του
συμβάντος από κάποιον που συμμετείχε σ' αυτό, τον ειtλιπόντα
ΔΡΈλσγουορθ Φ. Μπέικερ...
«Ξέρω τι συνέβη.Ήμουν εκεί. Ο δείκτης στο μετρητή Γκάιγκερ
ανέβηκε τρομακτικά και, τελικά, μπλοιtάρισε. Το κτήριο και η
γύρω ατμόσφαιρα ακτινοβολούσαν τη νύχτα. Μία γιατρός έπα-
Θε σοιt και παραλίγο να χάσει τη ζωή της [...]
»Τα ποντίκια πέθαναν και μια περίεργη, αηδιαστική, δριμεία
οσμή διαχύθηκε παντού, ενώ από πάνω μας κρέμονταν σιινε-
χώς σύννεφα. Ο Ράιχ αρρώστησε και ταλαντευόταν μεταξύ
ζωής και Θανάτου για εβδομάδες. Η περιοχή ολόι(ληρη δεν
ήταν πλέον ιtατοικήσιμη.
»Παρ' ότι μεταφέρθηκε τελικά το ράδιο σ' ένα μέρος έντεκα
μίλια μακριά, το φαινόμενο συνεχιζόταν. Είμαι πεπεισμένος ότι,
κάποια μέρα, η επιστήμη Θα ανακαλύψει ότι αυτού του τύπου
η αντίδραση εξηγεί την ύπαρξη ραδιενεργού στρώματος πάνω
απ' την ατμόσφαιρά μας (Ζώνες Βαν Άλλεν), ιtαθώς οι ιtοσμικές
ακτίνες συναντούν το ενεργειακό περίβλημα της Γης.»
Ως επακόλουθο αυτής της τρομακτικής εμπειρίας, άρχισαν να
εμφανίζονται Α.Τ.Ι.Α. γύρω απ' το 'Οργονον, το χιλίων σαράντα
στρεμμάτων κτήμα του Ράιχ, στο Μέιν...
ΤΑ rΙΑΙΔΙΑ ΑΠΟ ΚΑΤΩ
Σήμερα όσοι είναι εξοικειωμένοι με τα Α.Τ.Ι.Α. και την Οργονο-
μία δεν έχουν καμιά αμφιβολία ότι ο Δρ. Ράιχ διατάραξε σοβα-
ρά μια Θεμελιώδη αλληλεπίδραση στη φύση. Συγκεντρώνοντας
μαζί την πρωταρχική, άυλη, κοσμική ενέργεια και τη δευτερο-
γενή, μετα-υλική ραδιενέργεια, σηματοδότησε τη στιγμή που η
ανθρωπότητα ξύπνησε μέσα στο σύμπαν.
Προφανώς, είχε προκαλέσει το ενδιαφέρον κάποιων οντοτήτων
που επέβαιναν σε διαστημόπλοια. Φαίνεται επίσης, αναμφισβή-
τητα ότι επρόκειτο γι' αυτούς που γνωρίζουμε πια ως Γα Πα{δtά
από Κάτω.
Μετά από λίγο ο Ράιχ βρέθηιtε σ' έναν κοσμιι<ό αγώνα νέου
είδους, τέτοιον που πολύ λίγοι άνθρωποι Θα μπορούσαν να κα-
ταλάβουν πριν εκδοθεί το βιβλίο μου Ο J(οα#4jtός J7αλβός 77ς
zωής.
Ο άλλοτε νέος, τολμηρός ιtαι με ουράνια ευφυΊα επιστήμονας,
ο πρώτος που ασχολήθηκε σοβαρά με τον ανθρώπινο οργασμό,
βρέθηκε στη δύση της ζωής του να δίνει απελπιστικά άνιση
μάχη με τα Α.Τ.Ι.Α.
Τα όντα με τα οποία είχε να κάνει είχαν ττροχωρημένες γνώσεις
της οργονοενέργειας, που ο ίδιος μόλις είχε ανακαλύψει. 'Οταν
χρειάστηκε να υπερασπιστεί τον εαυτό του τις δύσκολες μέρες
που ακολούθησαν, υπερασπιζόταν τις ανακαλύψεις του ιtαι το
έργο της ζωής του. Οι αντίπαλοί του είχαν σκοπό να εξαφανί-
σουν τον ίδιο και ολόκληρο το έργο του από προσώπου γης. ΞΞΞ*
Σημείωση: Το άρ(-)rtο {:ίναι απόσπασμα από το νέο βιβλίο του
Τ. Τ. Κόνσταμπλ Ο λrί7σ/ίικ-ός. J7tT,/./tός` τ;75` Ζίι`;7jς~, που κυκλοφορf,ί από
τις εκδόσεις Εισέλιξη (hιιρ://eίselίχίbt>οΚs.bΙοgSροt.Cοm).