BUOD NG MGA ARALIN ng Florante at Laura
ang poot nito at parusahan ang masasama. Alam niyang lahat ng
ALALAHANIN
Kay Celia
Kapag naaalaala ng makata ang nakaraan, iisang babae ang
binabalikan niya sa gunita, si Celia lamang. Matamis ang kanilang pag-
iibigan at masaya sila habang namamasyal sa Ilog Beata at Hilom. Ngunt
ngayo’y di mapigilan ng makata ang pagluha kapag naiisip na baka
naagaw na ng iba ang pag-ibig ni Celia. Dahil sa kalungkutan, natutong
magsulat ng tula ang makata. Inihahandog niya ang tulang ito kay Celia,
na ang sagisag ay M.A.R.
Sa Babasa Nito
Nagpapasalamat ang makata sa mga babasa ng kanyang awit.
Ang kanyang akda ay parang bubot na prutas sa unang tingin ngunit
masarap kapag ninamnam. Hinihiling ng makata na huwag babaguhin
ang kanyang berso at pakasuriin muna ito bago pintasan. Kung may
bahaging di malinawan, iminumungkahi niyang tumingin lamang ang
mambabasa sa ibaba ng pahina at may paliwanag doon. Ipinakiusap din
niya na huwag babaguhina ng mga salita sapagkat sa halip na mapabuti
ay baka sumama pa ang akda.
Sa Mapanglaw na Gubat
Nagsisimula ang awit sa isang madilim at mapanglaw na gubat
na di halos mapasok ng sikat ng araw. Madawag ang gubat at maraming
puno ng higera at sipres. Maraming hayop dito, tulad ng ahas, basilisko,
hyena, tigre at leon. Sa isang punong higera sa gitna ng gubat, naktali
ang paa, kamay at leeg ng isang guwapong binata, na may makinis na
balat at kulay gintong buhok. Sayang walang mga nimpa sa gubat na
makapagliligtas sa binata.
Ang Reynong Albanya
Umiiyak ang binatang nakagapos. Sinabi niyang naghahari ang
kasamaan sa kahariang Albanya. Bawal magsabi ng totoo, may parusa
itong kamatayan. Kagagawan ni Konde Adolfo ang lahat, sapagkat ibig
nitong mapasakanya ang kapangyarihan ni Haring Linseo at ang
kayamanan ni Duke Briseo na ama ng nakagapos.
Sawing Kapalaran
1 Source: http://chonzskypedia.blogspot.com/2012/10/buod-ng-mga-aralin-ng-florante-at-laura.html
Nakikiusap ang binatang nakagapos na ibagsak ng kalangitan
nangyayari ay sa ikabubuti ng lahat kaya’t nakahanda siyang magdusa.
Ang tanging hiling niya ay sana, maalaala siya ng minamahal na si
Laura. Kung naiisip niyang iniiyakan ni Laura ang kanyang pagkamatay,
para na rin siyang nagkaroon ng buhay na walng hanggan. Ngunit ang
labis na ipinaghihirap ng kanyang loob ay ang hinalang baka naagaw na
ng kanyang karibal na si Adolfo ang pagmamahal ni Laura.
Mga Hinaing ng Lalaking Nakagapos
Larawan ng kalungkutan at pagseselos ang binatang nakagapos.
Isinigaw niya sa buong kagubatan ang kanyang sama ng loob dahil tila
nalimot na siya ni Laura, ngayon pa namang kailangan niya ito. Noon,
kapag patungo sa digmaan, ang binata ay pinababaunan ni Laura ng
luha at ng bandang may letrang L at mahahalagang bato. Pagkagaling sa
labanan, munting galos ng binata ay huhugasan agad ni Laura ng luha.
At kung nalulungkot ang binata pinipilit siyang aliwin ni Laura.
Halina, Aking Laura
Ibig ng binatang nakagapos na muling ipakita ni Laura ang dating
pag-aalaala sa kanya. Ngunit natatakot ang lalaki na baka naagaw na ni
Adolfo so Laura. Kaya’t nasabi niyang pasasalamatan pa niya si Adolfo
pahirapan man siya nang husto, huwag lamang agawin si Laura. Lumuha
ng lumuha ang lalaki hanggang sa siya’y mapayukayok.
Ang Pagdating ng Gerero
Nagkataong dumating sa gubat ang isang mandirigma o gerero
na sa pananamit ay masasabing isang Morong taga-Persiya. Naupo ito
sa lilim ng isang puno at lumuluhang naghimutok. Nagbanta siya na sino
mang umagaw sa pagmamahal ng babae ay papatayin niya, maliban sa
kanyang ama. Naihimutok ng gererong Moro na sadyang napakalaki ng
kapangyarihan ng pag-ibig. Kahit mag-aama’y nag-aaway nang dahil sa
pag-ibig.
Duke Briseo—Mapagkandiling Ama
Nang huminto sa paghihimutok ang gerero, nagulat pa ito sa
sumalit na buntung hininga ng lalaking nakagapos. Moo’y ginugunita ng
nakagapos ang amang mapagmahal na ipinapatay ni Adolfo. Pinaghiwa-
hiwalay ang ulo, katawan at mga kamay ng kanyang ama at walang
nakapangahas na ito’y ilibing. Ngunit hanggang sa huling sandali,
tanging kapakanan ng kaisa-isang anak ang nasa isip ng ama.
Panaghoy ng Gereo
 Naalaala rin ng gerero ang sariling ama na kaiba sa ama ng
lalaking nakagapos ay di nagpakita ng pagmamahal sa anak minsan
man. Ang lalong masakit, ang kanyang ama pa ang umagaw sa babaing
kanyang pinakamamahal. Maagang naulila sa ina ang gerero kaya’t di
siya nakatikim ng pagmamahal ng magulang. Naputol ang iniisip ng
gerero nang marinig sa nakagapos na malibing man ito ay patuloy pa
ring mamahalin si Laura.
Sa Harap ng Dalawang Leon
Dalawang leon ang papalapit sa nakagapos ngunit parang
naaawang napahinto ang mga ito sa harap ng lalaki. Sa harap ng
nagbabantang kamatayan sa pangil ng mga leon, nagpaalam ang binata
sa bayang Albanya na pinaghandugan ng kanyang paglilingkod at kay
Laura. Sinabi ng binata na ang lalong ipinaghihirap ng kanyang loob ay
ang pangyayaring haharapin niya ang kamatayan nang di angkin ang
pag-ibig ni Laura.
Ang Pagliligtas sa Lalaking Nakagapos
Hindi na natiis ng gerero ang naririnig na daing. Kaya’t hinanap
niya ang pinanggagalingan ng tinig. Pinagputol-putol ng gerero ang mga
dawag hanggang marating ang kinaroroonan ng nakagapos. Anyong
sisilain na ng dalawang leon ang binata na sa tindi ng hirap ay nawalan
ng malay. Pinagtataga ng gerero ang dalawang leon hanggang sa
mapatay. Pagkatapos kinalagan nito at kinalong ang binata.
Sa Kandungan ng Gerero
Nang matauhan ang binata, si Laura agad ang unang hinanap.
Nagulat pa ito nang mamalayang nasa kandungan siya, hindi ni Laura,
kundi ng isang Moro. Ipinaliwanag ng gerero na di niya natiis na di
tulungan ang binata, sapagkat magkaiba man sila ng pananampalataya,
nakaukit din sakanyang puso ang pagtulong sa kapwa, gaya ng iniuutos
ng Langit ng mga Kristiyano. Sa halip na magpasalamat, isinagot ng
binata na higit pang ibig niyang mamatay sa laki ng hirap na dinaranas.
Sa narinig na ito, napasigaw ang gerero.
Paglingap ng Gerero
Walang kibuan ang dalawa hanggang sa lumubog ang araw.
Dinala ng gerero ang binata sa isang isang malapad at malinis na bato.
Dito pinakain ng Moro ang binata na di nagtagal ay nakatulog sa
kanyang kandungan. Magdamag na binantayan ng gerero ang binata, na
tuwing magigising ay naghihimutok. Nang magising kinaumagahan,
nakapagpanibagong lakas na ang binata. Itinanong ng Moro ang dahilan
ng paghihirap ng loob nito.
2 Source: http://chonzskypedia.blogspot.com/2012/10/buod-ng-mga-aralin-ng-florante-at-laura.html
Kamusmusan ni Florante
Isinalaysay ng binata ang kanyang buhay. Siya’y si Florante, nag-
iisang anak ni Duke Briseo ng Albanya, at ni Prinsesa Floresca ng
Krotona. Sa Albanya siya lumaki at nagkaisip. Ang kanyang ama’y
tanungan o sanggunian ni Haring Linseo at tumatayong
pangalawang puno sa kaharian. Isang matapang na pinuno at
mapagmahal na ama si Duke Briseo.
May ilang mahalagang pangyayari noong bata pa si Florante.
Nang sanggol pa’y muntik na siyang madagit ng isang buwitre ngunit
nailigtas siya ng pinsang si Menalipo. Isang araw, isang ibong arkon ang
biglang pumasok sa salas at dinagit ang kanyang dyamanteng kupido sa
dibdib. Nang siya’y siyam na taon na, pinalili[pas niya ang maghapon sa
pamamasyal sa burol. Bata pa’y natuto na siyang mamana ng mga ibon
at iba pang hayop. Naging mapagmahal siya sa kalikasan.
Ang Laki sa Layaw
Lumaki sa galak si Florante. Ngunit ngayon niya naisip na di
dapat palakhin sa layaw ang bata sapagkat sa mundong ito’y higit ang
hirap kaysa sarap. Ang batang nasanay sa ginhawa ay maramdamin at
di makatatagal sa hirap.
Alam ito ni Duke Briseo. Kaya’t tiniis nito ang luha ng asawa at
masakit man sa loob na mawalay sa anak, ipinadla siya ng ama sa
Atenas upang doon mag-aral.
Pag-aaral sa Atenas
Labing-isang taong gulang si Florante nang ipadala sa Atenas
upang mag-aral. Ang naging guro niya rito ay si Antenor. Isa sa mga
estudyante rito ay ang kababayang si Adolfo, na nang una ay nadama na
si Florante na tila pakunwari lamang ang kabaitan ni Adolfo. Anim na
taon sa Atenas si Florante. Sa loob ng panahong ito, natuto siya ng
pilosopiya, astrolohiya at matematika.
Tangkang Pagpatay kay Florante
Nanguna si Florante sa katalinuhan at dinaig niya maging si
Adolfo. Napabalita ang una sa buong Atenas. Dito na lumabas ang tunay
na pagkatao ni Adolfo. Sa isang dulang ginampanan nina kapwa ni
Florante, pinagtangkaan nitong patayin ang huli. Salamat at nailigtas siya
ng kaibigang si Menandro. Kinabukasan din, umuwi sa Albanya si Adolfo.
Namatay si Ina
Naiwan sa Atenas si Florante at nagtagal doon nang isang taon
pa. isang araw, tumanggap ng liham si Florante mula sa ama. Sinasabi
sa sulat na namatay ang kanyang ina. Nawalan ng malay si Florante sa
tindi ng kalungkutan. Hindi nakabawas sa kanyang kalungkutan ang
tapat na pakikiramay ng guro at mga kamag-aral.
Mga Tagubilin ng Maestro
Pagkaraan ng dalawang buwan ng matinding kalungkutan para
kay Florante dumating ang ikalawang sulat ng kanyang ama, kasama
ang sasakyang sumundo sa kanya. Bago umalis pinagbilinan si Florante
ng gurong si Antenor na pakaingatan ng una si Adolfo sapagkat tiyak
itong maghihiganti. Idinagdag pang huwag padadala si Florante sa
magiliw na pakikiharap. Pinayuhan siyang lihim na maghanda nang hindi
nagpapahalata.
Pinayagan ni Antenor si Menandro na sumama kay Florante. Ang
magkaibigan ay inihatid ng kanilang mga kamag-aral hanggang sa
daungan.
Paghingi ng Tulong ng Bayang Krotona
Di nagtagal nakarating sa Albanya ang magkaibigan. Pagkakita
sa ama, napaluha si Florante nang muling manariwa ang sakit ng loob sa
pagkamatay ng ina. Noon dumating ang sugo ni Haring Linseo, dala ang
sulat ng Hari ng Krotona na humihingi ng tulong sapagkat nilusob ang
Krotona ni Heneral Osmalikng Persiya. Pangalawa ito ng bantog na si
Prinsipe Aladin na hinahangaan ni Florante at ayon sa balita’y kilabot sa
buong mundo. Sa narinig, napangiti ang Moro at nagsabing bihirang
magkatotoo ang mga balita at karaniwang may dagdag na.
Nagtungo sa palasyo ng Albanya ang mag-ama. Doon masakit
man sa loob, pumayag din ang ama ni Florante nang ito’y hirangin ng
hari na heneral ng hukbo.
Ang Kariktan ni Laura
Nakilala ni Florante ang anak ng hari na si Laura, isang
dalagangkaagaw ni Venus sa kagandahan, isang kagandahang mahirap
isiping makapagtataksil.
Sa harap ng kagandahan ni Laura, laging nagkakamali ng
sasabihin si Florante sapagkat natatakot siyang baka di maging marapat
sa dalaga.
3 Source: http://chonzskypedia.blogspot.com/2012/10/buod-ng-mga-aralin-ng-florante-at-laura.html
Paghahanda Patungong Krotona
Tatlong araw ang piging ng hari para kay Florante. Sa loob ng
panahong ito ay di man lamang nakausap ni Florante nang sarilinan si
Laura. Sa kabutihang-palad, isang araw bago umalis sina Florante upang
makidigma, nakausap nito ang dalaga at pinagtapatan ng pag-ibig. Hindi
sumagot ng ‘oo” ang dalaga ngunit lumuha siya nang umalis si Florante
patungong digmaan.
Madugong Paglalaban
Dahil sa luhang pabaon ni Laura, natiis ni Florante ang
kalungkutang bunga ng pagkawalay sa minamahal. Pagdating sa
digmaan, naabutan ng hukbo nina Florante na halos mawasak na ang
kaaway ang kuta ng Krotona. Ngunit magiting na nagtanggol si Florante
at ang kanyang mga kawal hanggang sa hamunin ni Osmalik si Florante
na silang dalawa ang magharap. Limang oras silang naglaban hanggang
sa mapatay ni Florante si Osmalik. Ipinagbunyi ng taong-bayan si
Florante lalo nang malamang ito’y apo ng hari ng Krotona. Ngunit
nahaluan ng lungkot ang kanilang kagalakan nang magkita ang maglolo.
Muling nanariwa ang kirot ng pagkamatay ng ina ni Florante. Dito naisip
ni Florante na walang lubos na ligaya sa mundo.
Pagkaraan ng limang buwan sa Krotona, nagpilit nang bumalik sa
Albanya si Florante upang makita si Laura. Ngunit nang malapit na at
natatanaw na ang moog ng Albanya, biglang kinutuban si Florante.
Tanggulang ng Syudad
Hindi nagkamali ang kutob ni Florante. Nakawagayway sa
Albanya ang bandilang Moro. Pinatigil muna ni Florante ang kanyang
hukbo sa paanan ng bundok. Mula roon natanaw nilang tila pupugutan
ng ulo ang isang babae. Dali-daling lumusob sina Florante at ginapi ang
mga Moro. Naligtas ang babae na walng iba kundi si Laura.
Papupugutan ng ulo ang dalaga sapagkat tinanggihan nito ang pag-ibig
ng emir at ito’y sinampal pa. noon binigkas ni Laura ang “sintang
Florante.”
Pinawalan ni Florante ang hari, ang kaniyang ama at ang iba
pang bilanggong kinabibilangan ni Adolfo. Lalong nainggit si Adolfo kay
Florante hindi lamang dahil sa papuring tinanggap kundi dahil nakamit pa
niya ang pag-ibig ni Laura. Dahil dito, muling nagbalak si Adolfo na
ipahamak si Florante.
Ang Kasamaan ni Adolfo
 Pagkalipas ng ilang buwan, lumusob ang hukbo ng Turkiya sa
pamumuno ni Miramolin. Ngunit tinalo si Florante si Miramolin. Naging
sunod-sunod ang tagumpay ni Florante hanggang sa umabot sa 17 ang
mga haring nagsigalang sa kanya.
Isang araw, nasa Etolya si Florante at ang kanyang hukbo nang
dumating ang sulat ng hari na nagpapauwi sa kanya. Iniwan niya ang
hukbo kay Menandro. Ngunit pagdating sa Albanya, nilusob siya ng
30,000 sandatahan at noon di’y ibinilanggo. Noon niya nalamang
ipinapatay ni Adolfo si Haring Linseo at ang kanyang amang si Duke
Briseo. Si Laura nama’y nakatakdang ikasal kay Adolfo. Labingwalong
araw na ipiniit si Florante. Pagkaraan, itinali siya sa gubat na
kinatagpuan sa kanya ng gererong Moro.
Ang Paghihirap ni Aladin
Nang matapos magsalaysay si Florante, nagpakilala ang Moro.
Siya si Aladin mula sa Persiya na anak ni Sultan Ali-Adab. Sinabi ni
Aladin na yamang kapwa sila sawi ni Florante, mamuhay na silang
magkasama sa gubat. Noon isinalaysay ni Aladin ang kanyang
pinagdaanang buhay. Ikinuwento niya ang pakana ng sarili niyang ama
upang maagaw sa kanya si Flerida. Ipinapakulong siya nito sa bintang na
iniwan niya ang hukbo sa Albanya kahit wala pang utos ng sultan. At
nang mabawi ni Florante ang Albanya, hinatulang pugutan ng ulosi
Aladin. Pinatawad siya sa kondisyong aalis siya sa Persiya noon din.
Bagama’t nakaligtas sa kamatayan, higit pang ibig ni Aladin na mamatay
kaysa maagaw ng iba ang pagmamahal ni Flerida.
Si Laura naman ang nagsalaysay. Ayon sa kanya, napapaniwala
ni Adolfo na gugutumin ng hari ang taong-bayan kaya’t nagkagulo ang
mga ito. Kasunod ng pagkakagulo, ipinapatay ni Adolfo ang hari at ang
matatapat na alagad nito. Inagaw ni Adolfo ang pagkahari at pinilit si
Laurang pakasal sa kanya. Hindi nagpapahalata ng tunay na niloloob,
pumayag si Laura ngunit humingi ng limang buwang palugit upang
magkapanahong mapauwi si Florante. Sa kasamaang-palad, nahulog si
Florante sa pakana ni Adolfo at naipatapon. Handa nang magpakamatay
si Laura nang dumating si Menandro na siyang nakatanggap ng sulat ni
Laura kay Florante. Tumakas si Adolfo, tangay si Laura na
pinagtangkaang abusuhin sa gubat na iyon. Siya namang pagdating ni
Flerida. Pinana nito si Adolfo na namatay noon din.
Masayang Wakas
Matapos ang pagkukuwento ni Laura, dumating si Menandro na
may kasamang hukbo. Laking tuwa nito nang makita ang kaibigang si
Florante. Ipinagbunyi ng hukbo ang bagong hari na si Florante.
Ipinagsama nina Florante sa Albanya sina Aladin at Flerida na kapwa
pumayag na maging Kristiyano. Nakasal sina Florante at Laura at sina
Aladin at Flerida. Umuwi sa Persiya sina Aladin at Flerida nang mamatay
si Sultan Ali-Adab. Nagpasalamat sa Diyos ang mga mamamayang
nasisiyahan sa pamumuno nina Florante at Laura.

Ang pagtakas ni Flerida

Natigil sa pag-uusap ang dalawa nang marinig ang dalawang
babaing nag-uusap. Ayon sa isa, nang malaman niyang papupugutan ng
ulo ang kanyang minamahal, nagmakaawa siya sa sultan. Pumayag ang
sultan na patawarin ang nobyo ng babae, kung papayag itong pakasal sa
sultan. Walang nagawa ang babae kundi ang sumang-ayon. Ngunit
nakaalis ang kanyang nobyo nang di sila nagkausap. Nang gayak na ang
kanilang kasal tumakas ang babae na nakadamit-gerero. Ilang taon
siyang naglagalag sa mga bundok at gubat hanggang sa mailigtas niya
ang kausap.

Noon biglang sumulpot sina Florante at Aladin. Sa di inaasahang

pagtatagpong iyon, di masusukat ang kaligayahan ng apat na tauhan.

Pagliligtas kay Laura

4 Source: http://chonzskypedia.blogspot.com/2012/10/buod-ng-mga-aralin-ng-florante-at-laura.html