ΦΑΙΗ ΚΟΝΣΟΛΑΚΗ

ΟΔΤ΢΢ΕΑ ΕΛΤΣΗ, Άσμα ηρωικό και πέμθιμο για τομ χαμέμο

αμθυπολοχαγό της Αλβαμίας, ΙΔ΄

Σώρα χτυπάει πιο γρήγορα τ’ όμειρο μες στο αίμα

Tου κόσμου η πιο σωστή στιγμή σημαίμει:
Ελευθερία
Έλλημες μες στα σκοτειμά δείχμουμ το δρόμο:
EΛEYΘEPIA
Για σέμα θα δακρύσει από χαρά ο ήλιος

Tα πιο αθώα κορίτσια

Tρέχουμ γυμμά στα μάτια τωμ αμτρώμ
Kι η σεμμότη φωμάζει πίσω από το φράχτη: ΕΛΕΤΘΕΡΙΑ
Παιδιά! δεμ είμαι άλλη γη ωραιότερη...

Σου κόσμου η πιο σωστή στιγμή σημαίμει! ΕΛΕΤΘΕΡΙΑ

Με βήμα πρωιμό στη χλόη που μεγαλώμει

Oλοέμα εκείμος αμεβαίμει·
Πουλιά τομ χαιρετούμ, του φαίμομται αδερφάκια του: ΕΛΕΤΘΕΡΙΑ
Άμθρωποι τομ φωμάζουμ, του φαίμομται συμτρόφοι του
«Πουλιά καλά πουλιά μου, εδώ τελειώμει ο θάματος!»
«΢ύμτροφοι σύμτροφοι καλοί μου, εδώ η ζωή αρχίζει!»ΕΛΕΤΘΕΡΙΑ