Professional Documents
Culture Documents
- έ κθεση
a σ η σίου
φρ μ νa
κ ΄ Γυ
E Α
Ενότητα 1η:
Οι πρώτες μέρες σε ένα νέο σχολείο
Σε αυτή την ενότητα θα μιλήσουμε για τις πρώτες μέρες στο σχολείο.
4
ΘΥΜΗΘΕΙΤΕ
Οι βαθμίδες της εκπαίδευσης που αποτελούν το εκπαιδευτικό σύστημα της χώρας
μας είναι:
1/ Προσχολική εκπαίδευση (Νηπιαγωγείο)
2/ Πρωτοβάθμια εκπαίδευση (∆ημοτικό Σχολείο)
3/ Μέση/∆ευτεροβάθμια εκπαίδευση (Γυμνάσιο & Λύκειο)
4/ Ανώτατη / Ανώτερη / Τριτοβάθμια εκπαίδευση [Πανεπιστήμια (ΑΕΙ), Τεχνολο-
γικά Εκπαιδευτικά Ιδρύματα (ΤΕΙ), άλλες ιδιωτικές σχολές].
5
ΟΜΟΡΡΙΖΑ
εκπαίδευση
παιδευτικός
παίδευση(=η μέθοδος, το σύστημα μετάδοσης γνώσεων)
ΠΡΟΣΟΧΗ
Η έννοια “παιδεία” έχει δύο σημασίες:
α) γενική, που δηλώνει την καλλιέργεια του χαρακτήρα του ανθρώπου μέσα από τη
μόρφωση,
β) ειδική, που δηλώνει την εκπαίδευση (π.χ. Υπουργείο Παιδείας = το υπουργείο
που ασχολείται με τα εκπαιδευτικά θέματα).
ΠΡΟΣΟΧΗ
Η αγωγή περιορίζεται στη διαπαιδαγώγηση, δηλαδή, την καθοδήγηση των νέων και
δεν είναι ακριβώς ίδια ούτε:
α) με την παιδεία = γενικότερη καλλιέργεια που αποκτιέται καθ’ όλη τη διάρκεια
της ζωής του ανθρώπου.
β) με τη μόρφωση = το σύνολο των γνώσεων που αποκτά κανείς σε διάφορους χώ-
ρους.
μαθητής(=το πρόσωπο που μαθαίνει γράμματα ή τέχνη υπό την καθοδήγηση δασκάλου)
μαθήτρια
μαθητικός(=αυτός που σχετίζεται με τους μαθητές)
μαθητιώσα νεολαία (= οι μαθητές γενικά)
μαθητόκοσμος(=το σύνολο των μαθητών)
μαθητολόγιο(=επίσημο βιβλίο του σχολείου, στο οποίο γράφονται κάθε χρόνο τα στοιχεία
των μαθητών)
μαθητούδι(=ο μικρής ηλικίας μαθητής)
μαθός(=αυτός που έμαθε κάτι από πείρα)
μάθος(=η μάθηση, η αποκτηθείσα γνώση)
ΟΜΟΡΡΙΖΑ
μελέτημα(=το έργο, ως αποτέλεσμα συστηματικής έρευνας)
μελετηρός(=αυτός στον οποίο αρέσει το διάβασμα, ο επιμελής)
μελετητής(=ο ερευνητής)
μελετώ(=εξετάζω διεξοδικά με κάθε λεπτομέρεια ένα θέμα)
9
Παιδιά, εδώ θα δούμε λεκτικά και ρηματικά σύνολα, δηλαδή, λέξεις (ουσιαστικά, επίθετα, ρή-
ματα) από τη θεματική μας ενότητα, που θα σας βοηθήσουν να εμπλουτίσετε τις λέξεις με
περισσότερη σαφήνεια και ακρίβεια. Ας απολαύσουμε, λοιπόν, το όμορφο παιχνίδι της γλώσ-
σας μας.
Λεκτικά σύνολα
δημοτικό
κλασικό
ειδικό
πειραματικό
σχολείο: κατηχητικό
ιδιωτικό
δημόσιο
νυχτερινό
πρότυπο
μικτό
πρωτοβάθμια
δευτεροβάθμια
τριτοβάθμια
επαγγελματική
εκπαίδευση:
επιστημονική
θεωρητική
τεχνική
παραδοσιακή
σύγχρονη
γενική
ειδική
επαγγελματική
επιστημονική
μόρφωση: εγκυκλοπαιδική
τεχνική
γυμνασιακή
πανεπιστημιακή
πλατιά
στενή
12
ευρεία(= πλατιά).
επιμελής
αμελής
αδιάφορος
μελετηρός
συνεπής
μαθητής:
άτακτος
φρόνιμος
ευγενικός
αγενής
απρόσεκτος
φιλομαθής
πολύπλευρη
μονομερής
διαφωτιστική
βασική
συμπληρωματική
ακριβής
εμπεριστατωμένη(=λεπτομερής)
γνώση:
τεκμηριωμένη(=αποδεδειγμένη)
χρήσιμη
ωφέλιμη
θεωρητική
πρακτική
ακαδημαϊκή(= ανώτατη, πανε-
πιστημιακή)
Ρηματικά σύνολα
διδάσκει
καθοδηγεί
εξασκεί
καθηγητής-δάσκαλος: εκπαιδεύει
μεταδίδει γνώσεις
καλύπτει την ύλη
ικανοποιεί απορίες
13
μαθαίνει
παρακολουθεί
εμπεδώνει(κατανοεί, , κάνει
κτήμα του κάτι που μαθαίνει)
αφομοιώνει
μαθητής: καταρτίζεται(=εκπαιδεύεται)
ενημερώνεται
εμπλουτίζει τις γνώσεις
εξασκείται
μελετά(=εξετάζει διεξοδικά)
διαβάζει(=κάνει προσεκτικές
αναγνώσεις)
14
Ασκήσεις
Λεξιλογικές
Åðßèåôá ÏõóéáóôéêÜ
επιμελής καθηγητής
σύγχρονο μάθημα
συνεργάσιμος σχολείο
ενδιαφέρον μαθητής
3. ÓõìðëÞñùóå ôá êåíÜ ìå ôçí êáôÜëëçëç ëÝîç áðü áõôÝò ðïõ äßíïíôáé óôçí
ðáñÝíèåóç :
Ðñùôüôõðåò ÐáñÜãùãåò
επιστήμη
εργάζομαι
πειθαρχία
εξετάζω
διδάσκω
15
6. Από τις παρακάτω λέξεις να εντοπίσεις εκείνες που δεν ανήκουν στην ίδια οικογένεια
λέξεων.
μαθαίνω:
διαβάζω:
αφομοιώνω:
εμπεδώνω:
ενημερώνομαι:
εκπαιδεύομαι:
διδάσκω:
αντιλαμβάνομαι:
προσπάθεια:
διεύθυνση:
αντίδραση:
γραφή:
κόπος:
διόρθωση;
16
αξιολόγηση:
διάκριση:
1. Ε------
2. Κ------
3. Π-------
4. Α---------
5. Ι-------
6. ∆---------
7. Ε---------
8. Υ-------
9. Σ------
10.Η---
1. Τέτοιο παίρνουν οι μαθητές, που αριστεύουν στο τέλος της σχολικής χρονιάς
(αρσενικό, ο).
2. Γράφουμε με αυτή στον πίνακα του σχολείου (θηλυκό, η)
3. Ο χώρος που περιβάλλει το σχολείο και στον οποίο βγαίνουν οι μαθητές στα
διαλείμματα (ουδέτερο, το).
4. Η απομνημόνευση, ώστε να μπορεί να πει το κάτι κανείς από μνήμης (θηλυκό,
η).
5. Η εκπαίδευση που δεν ανήκει στο δημόσιο (επίθετο θηλυκού γένους).
6. Η διαδικασία μετάδοσης γνώσεων από το δάσκαλο στο μαθητή (θηλυκό, η).
7. Στο σχολείο οι μαθητές έχουν τη δυνατότητα να εκφράσουν την άποψή τους
χωρίς περιορισμό (θηλυκό, η).
8. Ο εκπαιδευτικός, όταν διδάσκει στο δημόσιο σχολείο, λέμε ότι βρίσκεται σε ε-
νεργό …………………. (θηλυκό, η).
9. Το ίδρυμα όπου παρέχεται παιδεία (ουδέτερο, το).
10. Το σχολείο έχει σκοπό να διαμορφώσει προσωπικότητες με ………………. (ουδέτε-
ρο, το).
Ïé ëýóåéò ôùí áóêÞóåùí ôïõ Ëåîéëïãßïõ âñßóêïíôáé óôï ôÝëïò ôïõ τεύ-
χους στις σελ. 60-61, ãéá íá åëÝãîåôå áí áðáíôÞóáôå óùóôÜ Þ ëÜèïò.
17
Β) Γνωστικό υλικό
Παιδιά, στο μέρος αυτό παραθέτουμε γνωστικό υλικό γύρω από τη θεματική ενότητα:
«Σχολείο - Μαθητής». Η ανάγνωσή του θα σας βοηθήσει να εμπλουτίσετε τις ιδέες σας, να
εφοδιαστείτε, δηλαδή, με το απαραίτητο πληροφοριακό υλικό, προκειμένου να μπορέσετε να
αντεπεξέλθετε σε κάθε θέμα, που θα σας ζητηθεί σχετικό με τις παραπάνω έννοιες.
Στόχος του ομηρικού ανθρώπου είναι η συνεχής προσπάθεια για την πολύπλευ-
ρη βελτίωσή του.
Σπάρτη
Την εκπαίδευση των παιδιών στην αρχαία Σπάρτη αναλάμβανε το κράτος από
τα επτά τους χρόνια. Ζούσαν σε ομάδες (αγέλες) και είχαν επικεφαλής τον Παιδο-
νόμο. Βάση της αγωγής ήταν η άσκηση του σώματος και η καλλιέργεια της πολεμικής
αρετής. Κατά δεύτερο λόγο διδάσκονταν ανάγνωση, γραφή, αριθμητική, μουσική και
χορό. Η εκπαίδευση των κοριτσιών ήταν ανάλογη και γίνονταν σε ιδιαίτερους χώ-
ρους.
18
Αθήνα
Ο "καλός καγαθός" πολίτης, ο μορφωμένος και αναπτυγμένος πνευματικά,
αισθητικά, ηθικά και σωματικά ήταν η επιδίωξη της αθηναϊκής πολιτείας. Η εκπαί-
δευση στην αρχαία Αθήνα ήταν ελεύθερη και υπεύθυνοι γι' αυτήν ήταν οι γονείς του
παιδιού. Τα σχολεία ήταν ιδιωτικά. Υποχρεώνονταν όμως να τηρούν κάποιους κανο-
νισμούς, που ρύθμιζαν τη λειτουργία τους. Το πνεύμα της εκπαίδευσης ήταν σύμφω-
νο με τις παραδόσεις και τα ιδανικά της πόλης.
α) Στην πρώτη βαθμίδα της Ελληνικής εκπαίδευσης φοιτούν παιδιά από πέντε
έως δώδεκα ετών. Αυτή περιλαμβάνει το ∆ημοτικό Σχολείο και το Νηπιαγωγείο
(Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση)
Σκοπός του νηπιαγωγείου είναι η αρμονική ανάπτυξη και εξέλιξη των ψυχικών
δεξιοτήτων του παιδιού, η διατήρηση της υγείας του σώματος και η ανάπτυξη σε μια
ευτυχισμένη προσαρμοσμένη προσωπικότητα, ικανή να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις
της ζωής.
Σκοπός του δημοτικού σχολείου είναι η πολύπλευρη και σωματική ανάπτυξη των
μαθητών μέσα στα πλαίσια που ορίζει ο ευρύτερος σκοπός της πρωτοβάθμιας και
δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.
β) Στη δεύτερη βαθμίδα φοιτούν παιδιά από δώδεκα έως δέκα οχτώ ετών. Αυτή
περιλαμβάνει το Γυμνάσιο (τρία έτη) και το Λύκειο (τρία έτη) (∆ευτεροβάθμια εκ-
παίδευση).
Γενικός σκοπός του Γυμνασίου είναι να προωθήσει, μέσα στο πνεύμα του ευρύ-
τερου σκοπού της εκπαίδευσης, την ολόπλευρη ανάπτυξη των μαθητών σε σχέση με
τις δυνατότητες που έχουν στην ηλικία αυτή και τις αντίστοιχες απαιτήσεις της
ζωής.
γ) Στην τρίτη βαθμίδα φοιτούν νέοι που θέλουν να συνεχίσουν τις σπουδές τους
μετά το σχολείο. Αυτή περιλαμβάνει το Πανεπιστήμιο, τα Τεχνολογικά ιδρύματα,
κ.λπ.
(http://www.pedia.gr)
20
τες, όπου φοιτούν μέχρι δύο εξάμηνα και αποκτούν Πιστοποιητικό Επαγγελματικής
Κατάρτισης επιπέδου 1.
Εθνικό Κέντρο Επαγγελματικού Προσανατολισμού
Σχολείο
Παιδεία
Μόρφωση
Μόρφωση είναι η διάπλαση της ψυχής του ανθρώπου με την επίδραση της
παιδείας. Η αληθινή μόρφωση εξευγενίζει την καρδιά και τα συναισθήματα του αν-
θρώπου. ∆ιαπλάθει τον αδιαμόρφωτο χαρακτήρα του. Αναπτύσσει όλες τις ικανότη-
τές του. ∆ιευρύνει τα ενδιαφέροντά του. Ανυψώνει το νου του ανθρώπου από τις
γνώσεις στην αλήθεια.
22
Η σχολική φοβία
Με τον όρο "σχολική φοβία" περιγράφεται ο παράλογος φόβος του παιδιού
να πάει σχολείο. Έτσι, ενώ λέει ότι φοβάται να πάει σχολείο, δεν ξέρει το λόγο. Συ-
χνά δίνει λογικοφανείς εξηγήσεις, όπως η άσχημη συμπεριφορά ενός δασκάλου απέ-
ναντί του, ότι το κοροϊδεύουν τα άλλα παιδιά, ότι αδικήθηκε για κάποιο λόγο κ.λπ.
Σωματικά συμπτώματα όπως εμετοί, διάρροια, ταχυκαρδία, πονοκέφαλοι, κοιλιακοί
πόνοι, αποτελούν τις αιτίες τις οποίες το παιδί προβάλλει για να μην πάει σχολείο.
Τα συμπτώματα επιδεινώνονται όταν πλησιάζει η ώρα του σχολείου, ενώ δεν υ-
πάρχουν τα Σαββατοκύριακα και τις αργίες. Ακόμη και αν καταφέρει το παιδί να πάει
σχολείο, φαίνεται αξιολύπητο, φοβισμένο, παραπονείται στο δάσκαλο και με την πα-
ραμικρή ευκαιρία ζητά να γυρίσει σπίτι.
(Από το διαδίκτυο)
Γ) Λογοτεχνικό υλικό
Παιδιά, σε αυτή την υποενότητα σας δίνουμε κείμενα σχετικά με τη θεματική ενότητα, που
θα σας φέρουν πιο κοντά στο χώρο της λογοτεχνίας, απαραίτητο εφόδιο για να γράψετε κα-
λές εκθέσεις. Καλή ανάγνωση!!!
1. Τα σχολειά χτίστε
... Λιτά χτίστε τα, απλόχωρα, μεγάλα,
γερά θεμελιωμένα, από της χώρας*,
ακάθαρτης, πολύβοης, αρρωστιάρας,
μακριά μακριά τ΄ ανήλιαγα σοκάκια,
τα σκολειά χτίστε !
Γιομίζοντάς τα να τα ζωντανεύουν
μαϊστράλια και βοριάδες και μελτέμια
με τους κελαηδισμούς και με τους μόσκους.
κι ο δάσκαλος, ποιητής και τα βιβλία
να είναι σαν κρίνα ...
Κωστής Παλαμάς
*χώρα = πόλη.
*διαφεντευτής = υπερασπιστής. εδώ = κυρίαρχος.
* αποταξία = απομάκρυνση.
* στάσις = εξέγερση, ανταρσία.
* κολάζεσθαι = κολάζω = τιμωρώ.
* εφεξής = ως εξής, όπως παρακάτω.
* νουθέτησις εμβριθής = δασκάλεμα, συμβουλή, παραδειγματισμός που γίνεται με αυ-
στηρό τόνο.
* ∆ε θέλει ... τουλάχιστον = το νόημα είναι ότι δεν πρόκειται να συγχωρεθεί ο μαθητής
παρά μόνο αφού περάσουν εικοσιτέσσερις ώρες τουλάχιστον.
Εποχή των θαυμάτων είναι τώρα - το έτος 1919 - όλο και πιο καταπληκτικά είναι
τα νέα που μας έρχονται και κάποια μέρα μια βόμβα χαράς πέφτει στην πόλη μας και
25
«Η Νέα Παιδαγωγική»
Με τα μαγικά πάντα μάτια, με το πολύβουο, γεμάτο μέλι και μέλισσες μυαλό, μ’ ένα
κόκκινο μάλλινο σκούφο στο κεφάλι και τσαρουχάκια με κόκκινες φούντες στα πόδια,
ένα πρωί κίνησα, μισό χαρούμενος, μισό αλαφιασμένος, και με κρατούσε ο πατέρας
μου από το χέρι. Η μητέρα μού είχε δώσει ένα κλωνί βασιλικό να τον μυρίζομαι, λέει,
να παίρνω κουράγιο, και μου κρέμασε το χρυσό σταυρουλάκι της βάφτισής μου στο
λαιμό.
-Με την ευκή του Θεού και με την ευκή μου …, μουρμούρισε και με κοίταξε με κα-
μάρι.
Ήμουν σαν ένα μικρό καταστολισμένο σφαγάρι κι ένιωθα μέσα μου περφάνια και
φόβο. Μα το χέρι μου ήταν σφηνωμένο βαθιά μέσα στη φούχτα του πατέρα μου κι
αντρειευόμουν. Πηγαίναμε, πηγαίναμε, περάσαμε τα στενά σοκάκια, φτάσαμε στην
εκκλησιά του Αϊ – Μηνά, στρίψαμε, μπήκαμε σ’ ένα παλιό χτίρι, με μια φαρδιάν αυλή,
με τέσσερις μεγάλες κάμαρες στις γωνιές κι ένα κατασκονισμένοι πλατάνι στη μέση.
Κοντοστάθηκα, δείλιασα. Το χέρι μου άρχισε να τρέμει μέσα στη μεγάλη ζεστή φού-
χτα.
Ο πατέρας μου έσκυψε, άγγιξε τα μαλλιά μου, με χάδεψε. Τινάχτηκα. Ποτέ δε θυ-
μόμουν να μ’ έχει χαδέψει. Σήκωσα τα μάτια και τον κοίταξα τρομαγμένος. Είδε πως
τρόμαξα, τράβηξε πίσω το χέρι του:
-Εδώ θα μάθεις γράμματα, είπε, να γίνεις άνθρωπος. Κάμε το σταυρό σου.
Ο δάσκαλος πρόβαλε στο κατώφλι. Κρατούσε μια μακριά βίτσα και μου φάνηκε ά-
γριος, με μεγάλα δόντια και κάρφωσα τα μάτια μου στην κορφή του κεφαλιού του να
δω αν έχει κέρατα. Μα δεν είδα, γιατί φορούσε καπέλο.
-Ετούτος είναι ο γιος μου, του ‘πε ο πατέρας μου.
Ξέμπλεξε το χέρι μου από τη φούχτα του και με παρέδωκε στο δάσκαλο.
-Το κρέας δικό σου, του ‘πε, τα κόκαλα δικά μου. Μην τον λυπάσαι, δέρνε τον, κά-
με τον άνθρωπο.
-Έγνοια σου, καπετάν Μιχάλη. Έχω εδώ το εργαλείο που κάνει τους ανθρώπους,
είπε ο δάσκαλος κι έδειξε τη βίτσα.
Από το ∆ημοτικό Σκολειό απομένει ακόμα στη θύμησή μου ένας σωρός παιδικά
κεφάλια, κολλητά το ένα πλάι στο άλλο, σαν κρανία. Τα πιο πολλά θα ‘χουν γίνει κρα-
νία. Μα απάνω από τα κεφάλια αυτά απομένουν μέσα μου αθάνατοι οι τέσσερις δά-
σκαλοι.
{…}
Ν. Καζαντζάκης, Αναφορά στο Γρεκό, Εκδόσεις Ελένης Ν. Καζαντζάκη
28
… Κι έτσι κι εμείς
Γυρίσαμε πια πίσω με τα πόδια
Γύρω τριγύρω από τη γη
Γύρω τριγύρω από τη θάλασσα
Και γύρω από τον ήλιο
Το φεγγάρι και τ’ αστέρια
Με τα πόδια
Και με τα πόδια και με τ’ άλογα και μ’ αυτοκίνητα
Και τέλος με ιστιοφόρα.
τα θάλασσες και βουνά, γεμάτα παιχνίδια, γεμάτα τρέλες. Η τάξη ξεχείλισε από
τις καλοκαιριάτικες αναμνήσεις. Η κάθε μαθήτρια έχει να λέει για το δικό της
καλοκαίρι.
Η Λένα πήγε στην Κηφισιά, έμενε σ’ ένα μεγάλο ξενοδοχείο, το «Σεμί-
ραμις» …
Η Ίντα πήγε στο νησί των Ιπποτών, στη Ρόδο …
Η Αθηνούλα πήγε στο σπίτι της γιαγιάς, στο Παλιοσέλι της Κόνιτσας…
… Όταν μπήκε στην τάξη η κυρία Ερασμία, με το ράσο της και τις μαύ-
ρες παντόφλες, όλες οι μαθήτριες ήταν αναψοκοκκινισμένες.
-Αγαπηταί μαθήτριαι, σας εύχομαι καλήν πρόοδον … Η δεσποινίς Κλάρα
θα σας ανακοινώσει το πρόγραμμα.
Μόλις απομακρύνθηκε η κυρία ∆ιευθύντρια, έγινε χαλασμός από τα
πολλά χειροκροτήματα. Η αγαπημένη καθηγήτρια ανέβηκε στην έδρα – ήταν
όμορφη, πιο όμορφη από πέρσι. Καινούριο ταγεράκι, μπλε και άσπρες κουκκί-
δες, και μπλε γραβάτα. Μούρλια! Ευχαρίστησε για την υποδοχή και τους έκανε
νόημα να σταματήσουν. Τους είπε:
-Καλές μου φίλες, με πολλή χαρά σας ξαναβρίσκω. Πιστεύω πως φέτος
θα πούμε πολλά, πιο πολλά από πέρσι… ∆ε χρειάζεται να φωνάξω κατάλογο.
Μόνο μια καινούρια μας ήρθε. Καλώς όρισες, Μαριάννα… Φέτος, συνέχισε η δε-
σποινίς Κλάρα, θα δώσουμε μεγάλη βαρύτητα στη γλώσσα. Θα διαβάσουμε κλα-
σικούς και σύγχρονους συγγραφείς, και, φυσικά ποίηση. Θα είμαι πολύ απαιτη-
τική στην έκθεση… Και για να κάνουμε καλή αρχή, σας παρακαλώ για την ερχό-
μενη Πέμπτη να γράψετε μια έκθεση με θέμα: «Το καλοκαίρι μου».
Οι μαθήτριες ενθουσιάστηκαν. Ήταν η έκθεση που ταίριαζε στο κοντινό
τους χτες. Η κάθε μαθήτρια θα είχε τα δικά της να πει. ∆εκαεννιά ξεχωριστά
καλοκαίρια… Η δεσποινίς Κλάρα είχε διαλέξει Το θέμα!
… Περνούσα ωραία τον καιρό μου. Ύστερ’ από κάμποσο καιρό, όμως ο πατέ-
ρας μου με πήρε μια μέρα στα γόνατά του και μου είπε πως είναι καιρός ν’ αρχίσω να
μαθαίνω γράμματα. Αφού το είπε ο πατέρας θα ήτανε σωστό. Μέρα-μέρα, νύχτα-
νύχτα.
Είχα την ιδέα, και την έχω ακόμα, πως ο πατέρας μου τα ήξερε όλα, καλύτε-
ρα κι από το Θεό. ∆εν τολμούσα ποτέ να ρωτήσω το γιατί. Ρώτησα μονάχα τη μητέρα
30
μου: Γιατί θα τα μάθω τα γράμματα; Κι εκείνη φαίνεται πως δεν ήξερε καλά καλά το
γιατί. Μου είπε μονάχα:«Άνθρωπος αγράμματος ξύλον απελέκητον».
∆εν κατάλαβα τίποτε. Το μόνο, που έκανα, ήτανε να προσέχω από τότε στα
ξύλα, ποια είναι πελεκημένα και ποια απελέκητα. Κι επειδή βαριόμουνα τους νεοτε-
ρισμούς, και τα γράμματα με τρόμαζαν λιγάκι, μου φαινότανε πως τ’ απελέκητα ξύλα
ήταν πιο όμορφα απ’ τα πελεκημένα. Μα δεν τολμούσα να το πω.
Την άλλη μέρα ήρθε ο δάσκαλος. Ήτανε ένας νέος λιγνός, κιτρινιάρης… Η μη-
τέρα μου τον έλεγε δασκαλάκη. Αυτό μου άρεσε. Όπως ήμουνα κι εγώ παιδάκι, ο
δασκαλάκης δε με φόβιζε τόσο. Μου φαινότανε σαν παιχνίδι.
Ο δασκαλάκης μου ‘φερε κάτι πλάκες, τετράδια, πετροκόντυλα και μολύβια.
Τέτοια παιχνίδια δεν είχα δει ακόμα. Τα πήρα στο χέρι μου, τα στριφογύριζα και τα
καμάρωνα. Ο δασκαλάκης πήρε δυο καρέκλες, τις έβαλε κοντά στο τραπέζι, δίπλα,
δίπλα, κάθισε κοντά μου και μου είπε κάποια λόγια, που δε θυμούμαι. ∆εν ξέρω για-
τί, μα όταν άρχισε να μου μιλεί, μ’ έπιασαν τα γέλια. Ο δασκαλάκης με χάιδεψε στην
πλάτη με καλοσύνη, η μητέρα μου με μάλωσε. Ο δασκαλάκης είπε τότε – το θυμούμαι
καλά:
-Μη το μαλώνετε, κυρία. Έτσι είναι όλα τα παιδάκια. Όταν αρχίζουν να μα-
θαίνουν ελληνικά, τους φαίνονται παράξενα και γελούνε. Ύστερα συνηθίζουν.
Και ξανάρχισε:
-Πρόσεξε, παιδί μου. Τα στοιχεία του αλφαβήτου της ελληνικής γλώσσας εί-
ναι είκοσι τέσσερα τον αριθμό.
Εμένα με ξανάπιασαν τα γέλια.
-Πες το και συ, παιδί μου … ξαναείπε οι δασκαλάκης.
Το ξαναείπα.
-Σιγά σιγά θα συνηθίσεις. ∆ε σου το είπα εγώ;
Ο δασκαλάκης είχε δίκιο. Συνήθισα. Μήπως δεν είχα συνηθίσει και το μου-
ρουνόλαδο; Όχι μόνο συνήθισα, μα σε λίγο καιρό έπαιζα στα δάχτυλα παρατατικούς,
υπερσυντέλικους και χίλια δυο πράγματα, που δεν τα θυμούμαι σήμερα. Άρχισα να
γίνομαι σοφός. Σε μισό λεπτό έκλινα τον: άνθρωπο, σε δυο λεπτά το: τύπτω, τύ-
πτεις. Η γλώσσα μου γύριζε σαν σφοντύλι. Απ’ τα παιδιά είχα μάθει να λέω γρήγορα
κι άλλα πράγματα: «Άσπρη πέτρα ξέξασπρη απ’ τον ήλιο ξεξασπρότερη, εκκλησιά
πελεκητή, μαρμαροκοντυλοπελεκητή», και άλλα. Μια φορά μάλιστα, που πήρα τον
κατήφορο σ’ ένα συναιρεμένο: «χρυσέος χρυσούς, του χρυσέου, χρυσού…», δεν ξέρω
πώς κόλλησα στο τέλος: «Και ποιος τη μολυβοκοντυλοπελέκησε;» με μια γρηγοράδα
καταπληκτική.
Ο δασκαλάκης μου χτύπησε μια με το χάρακα στο κεφάλι. Ήτανε η πρώτη
φορά που μ’ έδειρε.
Ωστόσο ήμουνα πρώτος στη γραμματική. Πολλές φορές έλεγα μέσα μου: γιατί
τάχα να τα μαθαίνω όλα αυτά τα πράγματα; Μα ντρεπόμουνα να ρωτήσω, μήπως με
περάσουν για κουτό. Έτσι θα είναι, έλεγα. Πρέπει να τα μάθω. Όπως πρέπει να
βγάζω το καπέλο μου, όταν μπαίνω σ’ ένα σπίτι, να τρώω με το πιρούνι κι όχι με τα
χέρια, να σηκώνομαι, όταν μπαίνουν μεγαλύτεροί μου, καθώς έλεγε ο πατέρας, έτσι
έπρεπε να μάθω και τους υπερσυντέλικους. Το πήρα απόφαση. Τίποτα πια δε μου
‘κανε εντύπωση.
31
Παύλος Νιρβάνας
ÑÇÔÁ
Παιδιά, παρακάτω σας παραθέτουμε ρητά και αποφθέγματα σχετικά με την έννοια του
σχολείου και της μάθησης γενικότερα. Καλό είναι να τα διαβάσετε, υπογραμμίζοντας εκείνα
που σας εντυπωσιάζουν και μπορείτε να τα απομνημονεύσετε ευκολότερα. Έτσι, ακονίζετε τη
μνήμη σας και μπορείτε να τα χρησιμοποιήσετε σε θέματα σχετικών πάντα με το νόημά τους,
εκθέσεων, καθιστώντας τες περισσότερο ενδιαφέρουσες.
- "΄Οποιος στη νεότητά του παραμελεί τη μάθηση, έχει χάσει και το χρόνο
που πέρασε, αλλά και το μέλλον".
Ευριπίδης
- "΄Ολοι όσοι είχαν ανώτερη και όσοι έχουν κατώτερη ευφυΐα, σ΄ όσα τυχόν
θέλουν ν΄ αναδειχτούν, πρέπει να τα σπουδάζουν και να τα μελετούν".
Ξενοφώντας
- "Το πρώτο χρέος μιας δημοκρατικής πολιτείας είναι η παιδεία. Τούτο ση-
μαίνει τη συστηματική καλλιέργεια όλων των ψυχικών, ηθικών και
πνευματικών δυνάμεων, οι οποίες συνιστούν την προσωπικότητα του αν-
θρώπου".
Ι.Ν. Θεοδωρακόπουλος, ακαδημαϊκός
- "Ο Πλάτων προέτρεπε τους μαθητές του να έχουν τρία πράγματα, ως μεν
τη γνώμη σωφροσύνη, σιγή ως προς τη γλώσσα, και ντροπή στα μάτια".
Ιωαν. Στοβαίος, γραμματικός του 5ου αι. μ.Χ.
από τη Μακεδονία
- "Στον πατέρα μου χρωστώ το <<ζῆν>>, στο δάσκαλό μου το <<εὐ ζῆν>>".
Μ. Αλέξανδρος
33
Κατανοώ το θέμα
β’ παράγραφος
Ο χαρακτήρας του Ως προς το χαρακτήρα του συγκέντρωνε πολλές
δασκάλου αρετές. Συνεπής και εργατικός πάντα ήθελε να μας
διδάξει την ουσία των πραγμάτων. ∆ε στεκόταν στην
επιφάνειά τους. Προσηλωμένος στο καθήκον του
μετέδιδε πέρα από γνώσεις, αρχές και αξίες ζωής.
Ειλικρινής και ευγενικός διατηρούσε πάντα την ψυ-
χραιμία του σε καθετί απρόοπτο που προέκυπτε.
Πρόσχαρος και ήρεμος δημιουργούσε ένα γόνιμο
κλίμα διαλόγου στην τάξη.
γ’ παράγραφος
Είχε τη μαγική ικανότητα να είναι κοντά μας, κρα-
Ο τρόπος διδα- τώντας όμως, παράλληλα, την τυπική απόσταση που
σκαλίας διακρίνει το δάσκαλο από το μαθητή. Ενέπνεε το σε-
βασμό, σε συνδυασμό με μια ιδιαίτερη φιλική διάθεση
απέναντί μας. Ήταν ένας σωστός παιδαγωγός, κα-
θώς μας δίδασκε μαθήματα ζωής, που θα μας συ-
ντροφεύουν σε όλη μας την κατοπινή πορεία. Έχω
συγκρατήσει χαρακτηριστικές του φράσεις – συμ-
βουλές: «Να θέτετε στόχους και να αγωνίζεστε
σκληρά, για να τους κατακτήσετε», «Να διεκδικείτε
ό,τι σας αξίζει», «Να σέβεστε τον εαυτό σας και
τους γύρω σας».
δ’ παράγραφος
Πάντα θα θυμάμαι τον τρόπο που με αντιμετώπιζε
Πώς με αντιμετώ- σε κάθε μου απορία, κυρίως πάνω στα μαθηματικά,
πιζε;
ένα μάθημα στο οποίο δεν τα κατάφερνα. Πρώτα μου
36
Γενικό συμπέρα- Αυτός είναι ο αγαπημένος μου δάσκαλος, που δεν υπάρχει περί-
σμα και ευχή πτωση να τον ξεχάσω όσα χρόνια και αν περάσουν. Εύχομαι, μεγαλώ-
νοντας να του μοιάσω και να αποτελώ πρότυπο για τους νεότερους.
Ελπίζω και στο γυμνάσιο να έχω την ευκαιρία να γνωρίσω αξιόλογους
καθηγητές και να αποκτήσουν και εκείνοι ξεχωριστή θέση στην καρδιά
μου.
Περίγραψε το γυμνασιάρχη
Κατανοώ το θέμα
Λέξεις – κλειδιά του θέματος
περιγράφω γυμνασιάρχη
Κύριο θέμα
Αναφέρω:
α’ παράγραφος
Η πρώτη μου μέρα Την πρώτη μου μέρα, λοιπόν, στο γυμνάσιο,
στο γυμνάσιο. όλα μού φαίνονταν άγνωστα και ένιωθα ότι δεν
Πώς ένιωθα; ανήκα εκεί. Ήθελα να επιστρέψω στο δημοτικό,
στον παλιό γνώριμο χώρο, όπου πέρασε έξι αξέχα-
Τα σχόλια των μα-
στα χρόνια. Όμως, ξέροντας ότι αυτό δεν μπορού-
θητών για το γυμνα-
σε να συμβεί, προσπάθησα να απασχολήσω το
σιάρχη
μυαλό μου, συζητώντας με τους συνομήλικούς μου
για τις εμπειρίες μας από το καλοκαίρι. Κατά τη
διάρκεια της συζήτησής μας γνωρίσαμε και παιδιά
μεγαλύτερά μας, που άρχισαν να μας μιλούν για το
γυμνασιάρχη του σχολείου. Μας περιέγραψαν, λοι-
πόν, έναν άνθρωπο αυστηρό που επιθυμεί την α-
39
β’ παράγραφος
Όλοι οι μαθητές συγκεντρωθήκαμε στο
Ο γυμνασιάρχης. προαύλιο και περιμέναμε το γυμνασιάρχη και τους
Εξωτερική περιγρα- υπόλοιπους καθηγητές. Πράγματι, μετά από λίγο,
φή εμφανίστηκε στο μικρόφωνο ο γυμνασιάρχης, ενώ
κοντά του στεκόντουσαν οι καθηγητές. Όλοι χαμο-
γελαστοί, έδειχναν ξεκούραστοι και πανέτοιμοι για
τη νέα σχολική χρονιά. Ο γυμνασιάρχης με στιβα-
ρή φωνή και με ένα διακριτικό χαμόγελο καλωσό-
ρισε τους μαθητές της πρώτης γυμνασίου στο νέο
σχολικό περιβάλλον. Όλοι μας τον ακούγαμε με
ιδιαίτερη προσοχή. Το αυστηρό του παρουσιαστικό
και μόνο άλλωστε, επέβαλε την τάξη. Νέος στην
ηλικία, ψηλός και ευθυτενής ξεχώριζε από τους
συναδέλφους του. Τα χαρακτηριστικά προσώπου
του έντονα, με μεγάλα, εκφραστικά μάτια και έ-
ντονα ζυγωματικά. Φορούσε γυαλιά, που τόνιζαν
τη σοβαρότητα του βλέμματός του. Ντυμένος προ-
σεγμένα με κοστούμι ανοιχτού χρώματος, τόνιζε
τη σημασία αυτής της ημέρας τόσο για τους μαθη-
τές, όσο και για τους καθηγητές.
γ’ παράγραφος
Ο τόνος της φωνής του σταθερός, καθαρός και
Ο τόνος της φωνής δυνατός. Συνόδευε τον προφορικό του λόγο με κι-
του/οι χειρονομίες. νήσεις των χεριών, θέλοντας να προσδώσει παρα-
στατικότητα και ζωντάνια στην ομιλία του. Μίλησε
γενικά για τη λειτουργία του συγκεκριμένου γυ-
μνασίου, που επί χρόνια αποτελείται από άξιους
Η ομιλία του γυμνα- και ικανούς καθηγητές, έτοιμους να βοηθήσουν
σιάρχη. τους μαθητές σε κάθε τους προβληματισμό. Απευ-
θυνόμενος κυρίως σε μας, τους καινούριους μαθη-
τές του γυμνασίου, αφού, λοιπόν, μας καλωσόρισε,
μας μίλησε για τη σημασία της μετάβασής μας από
το δημοτικό στο γυμνάσιο. Μας εξήγησε συνοπτικά
40
Κατανοώ το θέμα
Λέξεις – κλειδιά του θέματος
γ’ παράγραφος
Εσωτερική περι- Πλατιές σκάλες οδηγούν στους επάνω ορό-
γραφή αιθουσών φους, όπου υπάρχουν οι αίθουσες διδασκαλίας. Στον
44
δ’ παράγραφος
Όταν πρωτοπήγα στο γυμνάσιο, μου φάνηκε
Πώς ένιωσα όταν τεράστιο, αχανές και είχα την αίσθηση ότι θα χάνο-
πρωτοείδα το κτί- μαι μέσα σε αυτό. Τόσο το εξωτερικό του, όσο και το
ριο του γυμνασίου εξωτερικό του μου προκαλούσε φόβο, ανασφάλεια.
Η ψυχολογία μου ήταν πολύ βαριά που δε μου επέ-
Πώς το έβλεπα τρεπε να το αξιολογήσω θετικά. Με την πάροδο του
στη συνέχεια; χρόνου όμως, συνειδητοποίησα ότι αποτελεί έναν
άνετο χώρο, που προσφέρει τη δυνατότητα για ανά-
πτυξη διάφορων δραστηριοτήτων, που ανταποκρίνο-
νται στις ανάγκες και τις απαιτήσεις των εφήβων. Οι
εξωτερικές συνθήκες άλλωστε, παίζουν σημαντικό
ρόλο στην προώθηση και καλλιέργεια της μάθησης.
Κατανοώ το θέμα
Επιστολή
αποστολέας παραλήπτης
ψυχική διάθεση
που προκαλείται από
επιδράσεις του περιβάλλοντος
Πρόλογος
47
Κύριο θέμα
Πώς περιγράφω τα συναισθήματά μου από την πρώτη μου μέρα στο γυμνάσιο;
Αναφέρω:
H Τι ένιωθα πριν πάω;
H Πώς ένιωθα όταν πλησίαζα στο σχολείο;
H Πώς ένιωθα όταν έφτασα;
H Πώς ένιωθα όταν μιλούσα με συμμαθητές μου;
H Πώς ένιωσα όταν χτύπησε το κουδούνι;
H Πώς ένιωσα όταν είδα το γυμνασιάρχη και τους καθηγητές;
H Πώς ένιωσα όταν έλαβα τα βιβλία;
H Πώς ένιωσα φεύγοντας από το σχολείο;
α΄ παράγραφος
Καθώς πλησίαζα στο σχολείο, ένα σφίξιμο στο
στομάχι με ταλαιπωρούσε. «Νευρικός πόνος», σκέφτηκα
Πώς ένιωθα καθώς και συνέχισα τη διαδρομή μου. Κάποια στιγμή συνάντησα
πλησίαζα στο σχο- το Λευτέρη, τον θυμάσαι; Ο Λευτέρης πηγαίνει στην έ-
λείο.
κτη δημοτικού φέτος, και, αλήθεια σου λέω, τον ζήλεψα
τόσο πολύ που του πρότεινα να αλλάξουμε θέσεις. Συ-
νέχισα το δρόμο μου και κοιτάζοντας το σχολείο από
μακριά, αναρωτιόμουν πώς θα ήταν τα πράγματα εκεί,
πώς θα λειτουργούσα, αν θα αποκτούσα δυνατές φιλίες,
όπως στο δημοτικό. Σκέψεις, σκέψεις … που δε με άφη-
ναν να ηρεμήσω ούτε λεπτό.
β΄ παράγραφος
Μπαίνοντας, λοιπόν, στο σχολείο, ένιωθα νευρι-
Πώς ένιωθα όταν
κότητα και άγνωστος ανάμεσα σε αγνώστους, είχα την
μπήκα στο χώρο του
αίσθηση ότι όλοι με κοιτούσαν και με σχολίαζαν αρνητι-
σχολείου;
κά. Ξαφνικά, άκουσα μια γνώριμη φωνή. «Θανάση», μου
Πώς ένιωθα όταν φώναξε και γυρίζοντας πίσω μου, είδα την Πηνελόπη,
συνομιλούσα τους την ξαδέρφη σου, μαθήτρια της δευτέρας γυμνασίου. Με
συμμαθητές μου. πλησίασε και μου μίλησε πολύ φιλικά και εγκάρδια, κά-
νοντάς με να ξεχάσω τις ανασφάλειές μου. Μετά από
λίγο, ήρθαν στην παρέα μας και άλλοι συμμαθητές και
συμμαθήτριες της Πηνελόπης. Έτσι, σχηματίστηκε μια
μεγάλη παρέα και σιγά - σιγά ένιωθα πιο άνετα, αφού
άρχισαν τα πειράγματα μεταξύ μας. Άρχισα να ξεχνώ το
άγχος και την ανασφάλειά μου και το αίσθημα της χαράς
και της ξεγνοιασιάς κυριάρχησε μέσα μου.
γ΄ παράγραφος
Αρχίσαμε με τα παιδιά να κάνουμε βόλτες στο
Πώς ένιωσα όταν προαύλιο και τότε ξέχασα εντελώς ότι βρισκόμουν στο
χτύπησε το κουδού- γυμνάσιο που τόσο πολύ φοβόμουν. Μόλις είχα αρχίσει,
νι;
λοιπόν, να ηρεμώ, ακούστηκε το κουδούνι. Τότε ο γνω-
στός πόνος στο στομάχι, ένδειξη άγχους, με «ξαναθυ-
Πώς ένιωσα βλέπο-
ντας το γυμνασιάρχη μήθηκε». Ενώ οι γύρω μου μού μιλούσαν, εγώ από τη
και τους καθηγητές; νευρικότητά μου δεν τους άκουγα. ∆εν ξέρω γιατί, αλλά
δεν μπορούσα να ελέγξω τη βαριά αυτή ψυχολογία
μου. Συγκεντρωθήκαμε, λοιπόν, όλοι οι μαθητές στο
προαύλιο, περιμένοντας το γυμνασιάρχη και τους καθη-
γητές. Το αυστηρό παρουσιαστικό του γυμνασιάρχη και η
ίδια η ομιλία του, που αποτελούνταν από υποδείξεις για
Πώς ένιωσα όταν τη σωστή μας συμπεριφοράς στο σχολείο μου προκάλε-
πήρα τα καινούρια
σαν μια αίσθηση φόβου και αγωνίας για την εξέλιξη της
49
Κατανοώ το θέμα
περιγράφω διαδρομή
Κύριο θέμα
52
Αναφέρω:
H Ποιον δρόμο ακολουθώ με το που βγαίνω από το σπίτι μου;
H Τι βλέπω εκεί;
H Ποιους συναντάω;
H Πώς συνεχίζω την πορεία μου;
H Τι βλέπω καθώς πλησιάζω στο σχολείο;
β΄ παράγραφος
Αφού διασχίσω το ασφαλτοστρωμένο δρόμο,
Πώς συνεχίζω την στρίβω δεξιά, όπου ξεκινά ένας πλακόστρωτος δρό-
πορεία μου; μος. Πρόκειται για ένα γραφικό σημείο, από το οποίο
όποτε περνάω, έχω την αίσθηση ότι βρίσκομαι σε κά-
Ο πλακόστρωτος
ποιο νησί. Από εκεί δεν κινούνται αυτοκίνητα και απο-
δρόμος.
τελεί το ιδανικό σημείο για περίπατο ή παιχνίδι. ∆εξιά
και αριστερά υπάρχουν πολλές καινούριες μονοκατοι-
κίες, ενώ στη μέση του δρόμου υπάρχουν παρτέρια με
πολλά λουλούδια. Στο τέλος αυτού του δρόμου βρίσκε-
ται ένα περίπτερο, όπου με περιμένει ο φίλος μου ο
∆ημήτρης, για να πάμε μαζί στο σχολείο.
γ΄ παράγραφος
Με το φίλο μου το ∆ημήτρη, λοιπόν, συνεχίζου-
Τι αντικρίζω κα-
με το δρόμο μας για το γυμνάσιο, περνώντας από μια
θώς φθάνω στο
μικρή πλατεία. Στη μέση της πλατείας υπάρχει ένα σι-
σχολείο;
ντριβάνι και γύρω από αυτό πολλά δέντρα και παγκά-
Η πλατεία κια. Περνώντας το σιντριβάνι και βγαίνοντας από την
Το εκκλησάκι πλατεία, περνάμε από ένα μικρό εκκλησάκι, όπου ανά-
βουμε ένα κεράκι για να ξεκινήσουμε και να συνεχίσου-
με καλά την ημέρα μας. Το σχολείο βρίσκεται ακριβώς
απέναντι. Ένας δρόμος ακόμη μας χωρίζει από αυτό.
Περιμένουμε υπομονετικά στη διάβαση και μόλις οι
φωτεινοί σηματοδότες το επιτρέψουν, κατευθυνόμαστε
στην είσοδο του σχολείου.
Γενικά σχόλια και σκέ- Αυτή είναι η διαδρομή που ακολουθώ κάθε
ψεις για τη διαδρομή πρωί για το γυμνάσιο. Απέχει αρκετά από το σπίτι μου,
αλλά έχει ενδιαφέρον, καθώς συναντώ διάφορα σημεί-
α, που είναι αντιπροσωπευτικά της πόλης μου. Είμαι
σίγουρος ότι με την πάροδο του χρόνου, θα γίνει μια
συνήθεια, όπως και η προηγούμενη προς το δημοτικό
σχολείο.
54
Κύριο θέμα
α΄ παράγραφος
Γι’ αυτό το διαγώνισμα, λοιπόν, μας είχε μιλήσει η
Οι υποδείξεις τη φιλόλογός μας από την αρχή της σχολικής χρονιάς. Μας
καθηγήτριας για τόνιζε ότι θα έπρεπε να είμαστε προσεκτικοί κατά τη διάρ-
το διαγώνισμα. κεια του μαθήματος, να ικανοποιούμε κάθε μας απορία,
προκειμένου να είμαστε πανέτοιμοι για το διαγώνισμα στο
Τα συναισθήματά
μάθημα της ιστορίας. Κανένας μας δεν είχε την εμπειρία
μου.
κάποιου διαγωνίσματος. Προσωπικά ή λέξη και μόνο μού
προκαλούσε λόγω του επίσημού της χαρακτήρα, άγχος, Βέ-
βαια, η καθηγήτριά μας είχε διευκρινίσει ότι θα γνωρίζαμε
την ημέρα της γραπτής μας αυτής εξέτασης, οπότε αυτό μας
καθησύχαζε.
β΄ παράγραφος
Μια μέρα, λοιπόν, η καθηγήτριά μας, έχοντας ολο-
κληρώσει ένα δύσκολο κεφάλαιο, μας ανακοίνωσε ότι την
επόμενη ημέρα θα γράφαμε διαγώνισμα πάνω σε αυτό το
μάθημα. Θα ήταν το πρώτο μας διαγώνισμα, καθώς κανένας
άλλος καθηγητής δεν είχε προγραμματίσει αντίστοιχη εξέ-
Πώς αντέδρασε η
τάξη στην ανακοί- ταση για το δικό μας τμήμα τουλάχιστον. Ακούγοντας τα λό-
νωση του διαγωνί- για της καθηγήτριας, στην τάξη κυριάρχησε η απόλυτη σιω-
σματος. πή, που πρόδιδε το άγχος και τη φοβία όλων ενόψει αυτής
της γραπτής αξιολόγησης. Όλοι μας είχαμε δυσκολευτεί σε
αυτό το μάθημα και αυτό είχε φανεί από τις πολλές απορίες
που είχαμε στην διάρκεια των παραδόσεων. Σκεφτόμουν ότι
θα έπρεπε να αφιερώσω όλο μου το απόγευμα στο διά-
βασμα του κεφαλαίου της ιστορίας, προκειμένου να καλύ-
ψω όλα μου τα κενά και να είμαι πανέτοιμος για την επόμενη
Τα συναισθήματά
ημέρα. Ήμουν διατεθειμένος να το κάνω, αλλά αγωνιούσα
μου
για τη φύση των ερωτημάτων και την όλη διαδικασία του δι-
αγωνίσματος, καθώς δεν την είχα βιώσει ποτέ έως τότε.
γ΄ παράγραφος
Η ημέρα του δια- Αφού, λοιπόν, προετοιμάστηκα όσο καλύτερα μπο-
γωνίσματος ρούσα, πήγα στο σχολείο, έχοντας στο νου μου μόνο το δια-
γώνισμα της ιστορίας. Σύμφωνα με το πρόγραμμα ιστορία
είχαμε την τρίτη διδακτική ώρα και στα διαλείμματα που με-
σολάβησαν, το θέμα που συζητούσαμε ήταν το διαγώνισμα.
Άλλοι είχαν διαβάσει πολύ, άλλοι λιγότερο και άλλοι κα-
θόλου. Αυτοί οι τελευταίοι ήταν και οι πιο ευδιάθετοι. Χτυ-
56
δ΄ παράγραφος
Στην κορυφή της σελίδας έγραφε με κεφαλαία, έντο-
Τα συναισθήματά να γράμματα: «∆ιαγώνισμα στο μάθημα της Ιστορίας».
μου, καθώς γρά- Μόλις το είδα, η καρδιά μου χτυπούσε δυνατά. Προσπάθη-
φω το διαγώνισμα. σα, όμως, να διατηρήσω την ψυχραιμία μου και να διαβάσω
με ηρεμία τα ζητούμενα των ερωτήσεων. Τα θέματα ήταν
Τα θέματα
συνολικά τέσσερα και μου φαίνονταν απόλυτα κατανοητά.
Ήταν μέσα στις δυνατότητές μου και η μόνη μου έννοια ήταν
ο χρόνος. «Θα προλάβω να απαντήσω», σκεφτόμουν. Χωρίς
να χάνω στιγμή, άρχισα να γράφω. Ξεκίνησα από το ερώτη-
Οι συμμαθητές μα που γνώριζα καλά και άφησα για το τέλος εκείνο που με
μου. δυσκόλευε λίγο περισσότερο. Κάποια στιγμή, κοίταξα γύρω
μου και πρόσεξα τους συμμαθητές μου: άλλοι έγραφαν με
προσήλωση και άλλοι κοιτούσαν έξω απ’ το παράθυρο περι-
μένοντας να περάσει η ώρα. Ένα συμμαθητής μου στριμωγ-
Ένα χαρακτηριστι-
μένος σε μια γωνία προσπαθούσε να αντιγράψει από το
κό περιστατικό.
βιβλίο τις απαντήσεις, παίρνοντας χίλιες δυο προφυλάξεις.
Όμως δεν μπόρεσε να ξεφύγει από το ερευνητικό βλέμμα
της καθηγήτριάς μας, η οποία του πήρε την κόλλα κάνο-
ντάς του αυστηρή παρατήρηση. Το κλίμα στην αίθουσα ήταν
ηλεκτρισμένο. Με το που χτύπησε το κουδούνι, η καθηγή-
τρια συγκέντρωσε τις κόλλες, παρά τις διαμαρτυρίες ορι-
σμένων μαθητών που δεν πρόλαβαν να ολοκληρώσουν τις
απαντήσεις τους.
ε΄ παράγραφος
Ευτυχώς, είχα προλάβει να απαντήσω στα ερωτή-
ματα, αλλά δεν ήξερα εάν είχα απαντήσει επαρκώς. Μετά
Η επίδοση και τα
την ώρα αυτή του διαγωνίσματος, η χαρούμενη διάθεση ε-
συναισθήματά μου.
πανήλθε στην τάξη και η μέρα συνεχίστηκε. Μετά από μια
εβδομάδα η καθηγήτρια έχοντας διορθώσει τα διαγωνί-
σματα, τα έφερε στην τάξη. Ο βαθμός μου ήταν αρκετά
καλός και τα λάθη μου όχι ιδιαίτερα σοβαρά. Χάρηκα πολύ
από την απόδοσή μου και, έχοντας βιώσει την εμπειρία του
διαγωνίσματος, έδιωξα κάθε ανασφάλεια για το επόμενο.
57
Ε. Κριτήριο αξιολόγησης
Παιδιά, σ’ αυτό το σημείο σας δίνουμε ένα κριτήριο αξιολόγησης για συμπληρωματική εξάσκη-
ση πάνω σε λεξιλογικές ασκήσεις και σε ανάπτυξη θεμάτων έκθεσης. Οι απαντήσεις του κρι-
τηρίου βρίσκονται στη σελίδα 62.
Καλή επιτυχία!!!
Η ΜΕΣΗ ΕΚΠΑΙ∆ΕΥΣΗ άρχιζε από τα δέκα χρόνια του μαθητή και διαρ-
κούσε τέσσερα έως πέντε έτη. Το περιεχόμενο της εκπαίδευσης εμπλουτίζονταν με
«τα των Ελλήνων γράμματα», με τη μελέτη της αρχαίας ελληνικής γλώσσας και λογο-
τεχνίας. Άλλα μαθήματα ήταν η Ιστορία, η Φυσική ( βοτανική, ζωολογία, γεωγραφία
), η Μουσική, η Γεωμετρία, η Αστρονομία και η Σημειογραφία. Οι «φοιτητές» παρα-
κολουθούσαν τις παραδόσεις των ειδικών καθηγητών, ρητόρων, φιλοσόφων, γραμμα-
τικών και σημειογράφων στα διδασκαλεία που λειτουργούσαν υπό τη μέριμνα της Εκ-
κλησίας σε πολλές περιοχές της αυτοκρατορίας.
(www.pedia.gr)
Παρατηρήσεις
Β) Γλωσσικές ασκήσεις
1) Έχει διακριθεί όχι μόνο για το υψηλό…………………… του επίπεδο, αλλά και για την
ιδιαίτερη ψυχική του …………………………. .
4) Όταν τον δυσκολεύει ένα μάθημα, δεν μπαίνει στη διαδικασία να το ………………….,
αλλά το ……………………… .
ελλιπής παιδεία
συμπληρωματική μόρφωση
συνεπής μαθητής
επαρκής κατάρτιση
κλασική ύλη
Γ) Παραγωγή λόγου
Γράψτε μια επιστολή σε ένα φίλο σας περιγράφοντάς του μια μέρα που πήγατε αδιά-
βαστος σε ένα μάθημα.
61
Στ. Απαντήσεις
Λεξιλογικές ασκήσεις
μόρφωση ≠ αμορφωσιά
παιδεία ≠ απαιδευσία
πρόοδος ≠ καθυστέρηση
2. åðéìåëÞò → ìáèçôÞò π.χ. Ο Νίκος είναι ο πιο επιμελής μαθητής της τάξης.
óýã÷ñïíï → ó÷ïëåßï π.χ. ΄Ενα χαρακτηριστικό του σύγχρονου σχολείου
είναι η διαμόρφωση του χαρακτήρα του νέου.
åíäéáöÝñïí → ìÜèçìá π.χ. Θεωρώ την Ιστορία ως το πιο ενδιαφέρον μάθη-
μα.
óõíåñãÜóéìïò → êáèçãçôÞò π.χ. Ο καθηγητής των μαθηματικών είναι πολύ συνερ-
γάσιμος.
3. Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δοθεί στα ó÷ïëéêÜ εγχειρίδια. Είναι απαράδεκτο βιβλία γυ-
μνασίου ή ëõêåßïõ να είναι γραμμένα με τέτοιο δυσνόητο τρόπο, ώστε το íüçìá κάθε
παραγράφου να καταντά γρίφος και για τους êáèçãçôÝò / äéäÜóêïíôåò και για τους
ìáèçôÝò / äéäáóêüìåíïõò. Είναι γνωστό σε όλους ότι τα Γυμνάσια και τα Λύκεια είναι
βαθμίδες της ÌÝóçò εκπαίδευσης και δε θα πρέπει ούτε απαιτούν ούτε και προσφέ-
ρουν γνώσεις τόσο υψηλής στάθμης που να μην ανταποκρίνονται στην ηλικία των μαθη-
τών.
4. Ðñùôüôõðåò ÐáñÜãùãåò
επιστήμη Επιστημονικός, επιστήμονας
εργάζομαι εργασιακός, εργασία
πειθαρχία απειθαρχία, απείθαρχος, πειθαρχημένος
εξετάζω εξέταση, εξετάσεις, εξεταστής, εξεταζόμενος, εξεταστικός
διδάσκω διδάσκων (= διδάσκαλος → δάσκαλος), διδακτικός, διδασκαλείο
62
5.
σχολείο = εκπαιδευτήριο
μαθητής = εκπαιδευόμενος
μαθαίνω = γνωρίζω
δάσκαλος = διδάσκαλος
κατανόηση = εμπέδωση
απορία = αμφιβολία
διάλειμμα = διακοπή
εκδρομή = ταξίδι
απουσία = έλλειψη
6.
σχολείο, εκπαιδεύω, σχολικός, μελετώ, σχόλασμα, παιδαγωγός, σχολιαρούδι.
Οι λέξεις που δεν ανήκουν στην ίδια οικογένεια λέξεων είναι οι εξής: εκπαιδεύω, μελε-
τώ, παιδαγωγός.
7.
μαθαίνω: μάθηση
διαβάζω: διάβασμα
αφομοιώνω: αφομοίωση
εμπεδώνω: εμπεδώνω
ενημερώνομαι: ενημέρωση
εκπαιδεύομαι: εκπαίδευση
διδάσκω: διδασκαλία
αντιλαμβάνομαι: αντίληψη
8.
προσπάθεια: προσπαθώ
διεύθυνση: διευθύνω
αντίδραση: αντιδρώ
γραφή: γράφω
κόπος: κοπιάζω
διόρθωση; διορθώνω
αξιολόγηση: αξιολογώ
διάκριση: διακρίνω
Απαντήσεις ακροστιχίδας
1. ΕΠΑΙΝΟΣ
2. ΚΙΜΩΛΙΑ
3. ΠΡΟΑΥΛΙΟ
4. ΑΠΟΣΤΗΘΙΣΗ
5. Ι∆ΙΩΤΙΚΗ
6. ∆Ι∆ΑΣΚΑΛΙΑ
7. ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ
63
8. ΥΠΗΡΕΣΙΑ
9. ΣΧΟΛΕΙΟ
10. ΗΘΟΣ
1)
Τα χαρακτηριστικά στοιχεία της παιδείας του Βυζαντίου είναι η χριστιανική
θρησκεία και η ελληνική πνευματική κληρονομιά. Η Εκκλησία αποτελούσε τον κύριο
ρυθμιστικό παράγοντα στο χώρο της εκπαίδευσης.
2)
Η βυζαντινή εκπαίδευση περιελάμβανε τρεις βαθμίδες:
H Τη στοιχειώδη, που ήταν τριετής και οι μαθητές μάθαιναν το αλφάβητο, το
συλλαβισμό, την ανάγνωση και τη γραφή.
H Τη μέση, που ήταν τετραετής, κατά την οποία οι φοιτητές παρακολουθού-
σαν τις παραδόσεις ειδικών καθηγητών και έρχονταν σε επαφή με την Ι-
στορία, τη Φυσική, τη Μουσική, τη Γεωμετρία, την Αστρονομία και τη Ση-
μειογραφία.
H Την ανώτατη, που περιελάμβανε τις πανεπιστημιακές σχολές και παραδίδο-
νταν μαθήματα αρχαίας ελληνικής γλώσσας, ρητορικής, φιλοσοφίας και δι-
καίου.
3)
Η Ανώτατη Εκπαίδευση ήταν το πρωταρχικό μέλημα του κράτους. Το 425 ι-
δρύθηκε το Πανεπιστήμιο Κωνσταντινούπολης, όπου παραδίδονταν μαθήματα ελλη-
νικής γλώσσας, φιλοσοφίας και δικαίου. Πανεπιστημιακές σχολές λειτουργούσαν σε
πολλές άλλες πόλεις τη βυζαντινής αυτοκρατορίας, όπου διδάσκονταν οι νέες επι-
στήμες της ιατρικής και των μαθηματικών παράλληλα με αυτές που ήδη υπήρχαν. Οι
δημόσιες και βιβλιοθήκες προωθούσαν με το πλούσιο υλικό τους την παροχή της
γνώσης.
Β)
1) Έχει διακριθεί όχι μόνο για το υψηλό γνωστικό του επίπεδο, αλλά και για την ι-
διαίτερη ψυχική του καλλιέργεια.
64
4) Όταν τον δυσκολεύει ένα μάθημα, δεν μπαίνει στη διαδικασία να το κατανοήσει,
αλλά το αποστηθίζει .
2)
ελλιπής παιδεία
συμπληρωματική μόρφωση
συνεπής μαθητής
επαρκής κατάρτιση
κλασική ύλη
3)
∆)
Αγαπητέ Γιάννη,
ελπίζω να είσαι καλύτερα από την τελευταία φορά που σου έγραψα και να έ-
χει υποχωρήσει η ίωση που σε ταλαιπωρούσε. Μη στενοχωριέσαι που πήγες αδιάβα-
στος στο σχολείο μια μέρα. Είχες άλλωστε, σοβαρή δικαιολογία. Εγώ τις προάλλες
πήγα αδιάβαστος στο μάθημα της φυσικής χωρίς καμία δικαιολογία και οφείλω να
ομολογήσω ότι ένιωσα πολύ άσχημα.
65
Αλλά ας τα πάρω τα πράγματα από την αρχή. Η Τετάρτη από άποψη προγράμμα-
τος μαθημάτων στο σχολείο αποτελεί μια δύσκολη ημέρα για μένα. Ο λόγος; Γιατί
πρέπει να προετοιμαστώ για δύο δύσκολα μαθήματα, τη φυσική και την ιστορία. Στην
ιστορία, μάλιστα, βρισκόμασταν σε δυσκολονόητο κεφάλαιο, που από την πρώτη στιγ-
μή που το παρέδωσε η καθηγήτρια στην τάξη, ήξερα ότι θα με δυσκολέψει να το αφο-
μοιώσω. Μία μέρα πριν, την Τρίτη, δηλαδή, ξεκίνησα να διαβάζω την ιστορία και, θέ-
λοντας να καταλάβω βαθύτερα ορισμένα σημεία της, αφιέρωσα πολύ χρόνο, χωρίς να
το καταλάβω. Έτσι, η ώρα πέρασε, έφθασε το βράδυ και εγώ δεν είχα ασχοληθεί κα-
θόλου με τη φυσική. Κουρασμένος καθώς ήμουν, ξάπλωσα και δεν πίεσα τον εαυτό
μου να διαβάσει, διότι σκεφτόμουν ότι καθώς ο καθηγητής με είχε εξετάσει προφο-
ρικά πρόσφατα, δε θα «διέτρεχα» αντίστοιχο «κίνδυνο».
Την επόμενη μέρα, λοιπόν, αφού περνά η πρώτη ώρα της ιστορίας, φθάνει τη
ώρα της φυσικής. Περιμένουμε το φυσικό, έναν ήσυχο, ευγενικό άνθρωπο, όχι ιδιαί-
τερα απαιτητικό κατά τη διάρκεια του μαθήματος. Συνήθιζε να υποβάλλει δύο με
τρεις ερωτήσεις σε έναν μαθητή, συμβουλευόμενος τον κατάλογό του και συνέχιζε με
την παράδοση του επόμενου κεφαλαίου. Έτσι, φανταζόμουν ότι θα γινόταν και εκείνη
την ημέρα. Ο καθηγητής μας, όμως, μπήκε στην τάξη και η όψη του ήταν διαφορετική
από άλλες φορές. Έμοιαζε να έχει εκνευριστεί από κάτι και δήλωσε ότι θα μας εξέ-
ταζε όλους προφορικά στο μάθημα, καθώς ήθελε να διαπιστώσει το επίπεδο της τά-
ξης ενόψει το διαγωνίσματος, που προγραμμάτιζε.
Όπως καταλαβαίνεις, μόλις το άκουσα αυτό, αγχώθηκα. ∆εν ήξερα τι να κάνω.
∆εν είχα προλάβει να διαβάσω τίποτε. Ο καθηγητής άρχιζε να φωνάζει αλφαβητικά
τα ονόματα και να υποβάλλει διάφορες ερωτήσεις. Καθώς άκουγε τους μαθητές, πα-
ράλληλα σημείωνε. Και φθάνει στο δικό μου όνομα: «Παπαδόπουλος;», ρωτά. «Πα-
ρών κύριε», απαντάω διστακτικά. Ούτε θυμάμαι τι με ρώτησε. Άλλωστε λίγη σημασία
έχει. Κοκκίνισα από την ντροπή, έσκυψα ταπεινά το κεφάλι μου, δείχνοντας την ά-
γνοιά μου και παρέμεινα έτσι σιωπηλός. «Μάλιστα», είπε ο καθηγητής και συνέχισε
στον επόμενο μαθητή.
Εκείνη τη στιγμή ένιωθα μεγάλη αμηχανία. Ήταν η πρώτη φορά που πήγαινα α-
διάβαστος σε κάποιο μάθημα και σκεφτόμουν τι επιπτώσεις θα είχε αυτό στην τελική
βαθμολογία μου. Βέβαια, δεν ήμουν ο μόνος που δεν απάντησε στις ερωτήσεις του
καθηγητή, αλλά αυτό δε με παρηγορούσε. Χτυπώντας το κουδούνι, πλησίασα τον κα-
θηγητή μου και, χωρίς διάθεση απολογίας, του είπα απλά ότι κάτι τέτοιο δε θα επα-
ναλαμβανόταν. Εκείνος μου τόνισε ότι ο καλός μαθητής πρέπει να είναι πάντα διαβα-
σμένος και μου έδωσε ελπίδες, λέγοντάς μου ότι το διαγώνισμα είναι εκείνο που θα
παίξει σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση της βαθμολογίας μου. Όλες τις επόμενες
ώρες στο σχολείο ήμουν παρών – απών. Το σώμα μου βρισκόταν στην αίθουσα και το
μυαλό μου στο διαγώνισμα της Φυσικής. Ήθελα πολύ να γράψω καλά και να ξεχαστεί
το μεμονωμένο γεγονός της αδιαβασιάς μου.
Επιστρέφοντας στο σπίτι, το πρώτο πράγμα που έκανα, για να νιώσω καλύτε-
ρα, ήταν να διαβάσω έστω και καθυστερημένα το μάθημα της φυσικής. ∆εν ήθελα να
αφήσω κανένα κενό για το διαγώνισμα. Έτσι, που λες φίλε μου, βλέπεις που μια φορά
πήγα αδιάβαστος σε μάθημα και έγινε αντιληπτό! Θα τα ξαναπούμε, περιμένω νέα
σου,
66
Με αγάπη,
ο φίλος σου ο Γρηγόρης.