தன் வரலாற்று நூல் வரிசையில் முக்கியமான இடத்சதப் பிடிக்கப்ப ாகும் நூல் இது!

பவடிக்சக ார்ப் து
என் து ப ாழுதுப ாக்கு & அது ஒரு ாம் ாட்டிசயபயா அல்லது கசைக்கூத்தாடிசயபயா ார்க்கும்
வசர. ஆனால், நா.முத்துக்குமார் வித்தியாைமாக பவடிக்சக ார்த்திருக்கிறார். இந்த ைமூகத்தில் தன்சனச்
சுற்றி நடந்தவற்சற புதிய பகாணத்தில் கூர்ந்து ார்த்து அதன் தாக்கத்சத, வலிசய, சுகத்சத, இன் த்சத
இந்த நூலில் கிர்ந்துபகாண்டு இருக்கிறார். விகடனில் பவளிவந்து விற் சனயில் ைாதசன சடக்கும்
‘அணிலாடும் முன்றில்’ மூலமாக நமக்கு சிறந்த உசரநசடயாளராக அறிமுகமான முத்துக்குமார்
‘பவடிக்சக ார்ப் வன்’ பமாழிநசடயில் அடுத்தக்கட்ட ாய்ச்ைசல நிகழ்த்தியிருக்கிறார். வடிவத்திலும்,
உத்தியிலும், பமாழி நசடயிலும் என சுயைரிசத வரலாற்றில் இது ஒரு ைாதசன. இந்தக் கட்டுசரகளில்
தான் சிறுவனாக இருந்தப ாது தன்சன ாதித்த நிகழ்ச்சிகள், திசரப் டத் துசறயில் முன்னுக்கு வரப்
ாடு ட்ட தருணங்கள், ச்சையப் ன் கல்லூரியில் தமிழ் டித்த அனு வங்கள், முதல் கவிசத எழுதியது,
பின்னர் கவி பமசடகளுக்குத் தசலசம தாங்கியது, த்திரிசகத் துசறயில் ணி ஆற்றியது, உதவி
இயக்குனராகப் ணி ஆற்றியது, ணி ஆற்றிக் பகாண்பட சில காலம் டித்தது, பிர லமான நண் ர்கசளப்
ற்றி எனப் ரவலாக தன் அனு வங்கசள வாைகர்கள் கண்முன் டம்பிடித்துக் காட்டுகிறார். ஆனந்த
விகடனில் ‘பவடிக்சக ார்ப் வன்’ என்ற தசலப்பில் பதாடராக வந்து வாைகர்களின் வரபவற்ச ப்
ப ற்ற கட்டுசரகள் இப்ப ாது நூல் வடிவில் உங்கள் சககளில்.

மின்நூலாக்கம் –தமிழ்பநைன்
பமலும் மின்நூல்களுக்கு
Tamilebooks.net ; www.tamilnesan1981.blogspot.com
 வேடிக்கை பார்ப்பேன் - 1
நா.முத்துக்குமார், ஓவியங்ைள்: செந்தில்

வெந்து தணிந்தது காடு

முன்கை இட்ட தீ முப்புரத்திவே

பின்கை இட்ட தீ சென்னிேங்கையில்
அன்கை இட்ட தீ அடிேயிற்றிவே
யானும் இட்ட தீ மூள்ை மூள்ைவே!

- பட்டிைத்ொர்

ஒரு மிைப் சபரிய சபாருட்ைாட்சிொகேயாை இந்ெப் பிரபஞ்ெத்கெயும், அகெ வேடிக்கை

பார்த்ெபடி ேழி ெப்பிய சிறுேைாை ென்கையும், இேன் அடிக்ைடி ைற்பகை செய்துசைாள்ோன்.

இேன் எகெ வேடிக்கை பார்க்ை ேந்திருக்கிறான்? சின்ைஞ்சிறிய இந்ெக் ைண்ைகைக்சைாண்டு

எகெத்ொன் முழுகமயாைப் பார்த்துவிட முடியும்! பார்கே என்பது ைண் ொர்ந்ெது மட்டுமா
என்ை?

ஜன்ைல் ைம்பிைள் ேழியாை வேடிக்கை பார்க்கும் சிறுேனுக்கு ோெலில் ைடந்துவபாகும் வைாயில்

யாகையின் பிரமாண்டம் ஒவர பார்கேயில் ேெப்படுமா? மகேயின் அழகை அைந்துவிடத்
துடிக்கும் சிட்டுக்குருவியின் சிறகுைள்ொவைா இேன்?
உறக்ைம் சொகேந்ெ அைாேங்ைளில், இேன் சமாட்கடமாடிக்கு ேந்து நட்ெத்திரங்ைகை
வேடிக்கை பார்த்துக்சைாண்டிருப்பான். இேனுக்கு அென் சமாழி செரியாது. இருந்ொலும் வபசிக்
சைாண்டிருப்பார்ைள்.

வொட்டத்தில் முகைத்ெ புல்கே, புல்லின் நுனியில் வெங்கும் பனித்துளிகய, பனித்துளியில்

பிரதிபலிக்கும் பரந்ெ வமைங்ைகை வேடிக்கை பார்த்ெபடி ோழ்ந்துசைாண்டிருப்பேன் இேன்.
இயற்கைகய மட்டுமா? இேகைவய இேன் ெள்ளி நின்றுொன் வேடிக்கை பார்த்துக்சைாண்டி
ருக்கிறான்.

இேனுக்கு ைகெைள் என்றால் சராம்பப் பிடிக்கும். ைருவில்

இருந்ெவபாவெ ைகெ வைட்டு ேைர்ந்ெேன். ெந்ெைமாை
வமடிட்டிருந்ெ ென் ேயிற்கறத் ெடவியபடி இேன் அம்மா
இேனுக்கு ைகெைள் சொல்ோள். ைர்ப்பக்கிரைத்தில் ஒருக்ைளித்துச்
சுருண்டபடி சமாழிைள் ஏதுமற்ற அந்ெ அமானுஷ்ய இருட்டின்
ைெைெப்பில் சொப்புள்சைாடி ேழியாை அந்ெக் ைகெைள் இேனுக்குள்
விரியும்.

ஒருநாள் இேன் அம்மா இேனுக்சைாரு ைகெ சொன்ைாள். உேைம்

பிறந்ெ ைகெ. பிரபஞ்ெம் சபரிொை சேடித்து, ஒரு சநருப்புப் பந்து
உேைமாை விழுந்ெொம். விழுந்ெது, எரிந்ெொம். பின்பு,
அகைந்ெொம். அப்புறம்ொன் உயிர்ைள் பிறந்ெொம். இேன்
சொப்புள்சைாடிகய இறுைப் பற்றிக்சைாண்டான். இந்ெ
உேைசமனும் சநருப்புப் பந்துக்குள்ைா நான் பிறக்ைப்வபாகிவறன்?
பிரெேத்துக்கு மருத்துேர்ைள் சொன்ை வெதி ெள்ளிப்வபாை பின்னும்
இேன் சேளிவய ேராமல் உள்ளிருப்புப் வபாராட்டம்
சொடங்கிைான்.

மீண்டும் அம்மா ஒரு ைகெ சொன்ைாள். சொல்லும்வபாவெ

அேளுக்கு மூச்சுத் திைறிக் சைாண்டிருந்ெது. 'என்ை ெத்ெம் இது?’
என்று இேன் சமாழியில் வைட்டான். 'மூச்சுத் திைறுகிறது. நாம்
உயிர் ோழ ைாற்று அேசியம்’ என்றாள். 'ைாற்று என்றால் என்ை?’
என்றான். 'இந்ெ உேைத்தில் சநருப்கபப் வபாேவே ைாற்றும் ஒன்று.
அதுொன் நம் உயிர்ோழ்வின் சுோெம்’ என்று அம்மா சொல்ே,
இேன் உள்ளிருப்புப் வபாராட்டத்கெ நிறுத்தி ென் ொய்க்கு சுோெம்
அளித்ொன். அப்வபாதும் எல்ோக் குழந்கெைகையும் வபாேவே
ெகே ேழியாை சேளிவய ேராமல், ென் இரு ைால்ைகை நீட்டி
இந்ெப் பூமிகய எட்டி உகெத்ொன்.

இப்படித்ொன் நண்பர்ைவை... சநருப்பும் ைாற்றும் நிேமும் இேனுக்கு அறிமுைமாைது. ெண்ணீர்

இேனுக்கு அறிமுைமாைது ெனிக் ைகெ.

இேன் அம்மா, இேன் சபண்ைாைப் பிறப்பான் என்று நிகைத்ொள். சபண்ைாைப்

பிறந்திருந்ொல் இேன் இன்ைமும் ெந்வொஷப்பட்டிருப்பான். ஆைாைப் பிறந்து சொகேத்ொன்.
சபண் பிள்கைைள் இல்ோெ வீட்டில், சுருட்கட முடியுடன் பிறந்ெ ஆண் குழந்கெைளுக்குக்
குடுமி வபாட்டு, ரிப்பன் ைட்டி, பூக்ைள் சூட்டி அேங்ைரித்து அழகு பார்ப்பதில்கேயா!
அப்படித்ொன் இேன் அம்மாவும் இேகை அேங்ைரித்ொள். ென் ெகேக்கு வமல்
ைட்டப்பட்டிருந்ெ அந்ெ சிேப்பு ரிப்பகை ைண்ைாடியில் பார்த்து ரசித்துவிட்டு, இேன் ென்
நைர்ேேத்கெத் சொடங்கிைான்.

நைர்ேேம் என்றால் நீங்ைள் நிகைக்கும் நைரத்கெச் சுற்றிேரும் ேேம் அல்ே; இது நைரும் ேேம்.
ஏன் என்றால், இேன் ேசித்ெது ஒரு கிராமம். அந்ெக் கிராமத்தில் குட்கடைள், ஏரிைள், நதிைள்
என்று ெண்ணீர் ென் சேவ்வேறு ேடிேங்ைளில் ோழ்ந்துசைாண்டிருந்ெது. அருகில் இருந்ெ
குட்கடயின் நீருடன் அறிமுைமாை விரும்பி, இேன் அெனுடன் உகரயாடத் சொடங்கிைான்.

'இன்னும் ஆழமாைப் வபெோவம!’ என்றது அது.

இேன் உள்வை இறங்கிைான். பிள்கைகயக் ைாவைாசமை இேன் அம்மா வெட, உறவுைள் வெட,
ஊரும் வெடியது. ஏவொ ஓர் உள்ளுைர்வில், வீட்டுக்கு அருகிலிருந்ெ குட்கடகயத் வெடி ேந்ெ
இேன் அம்மா, ெண்ணீரில் சிேப்பு ரிப்பன் மிெப்பகெப் பார்த்து உள்வை குதித்து, இேகை
சேளிவய தூக்கிைாள். ேயிற்கற அமுக்கி, குடித்ெ நீகரசயல்ோம் சேளிவய துப்பகேத்ெவபாது,
இேன் ஆைாயத்கெவய பார்த்துக்சைாண்டிருந்ொன். ோைத்தில் அகெந்ெபடிவய ஒரு வமைம்
சொன்ைது, 'என் செல்ேவம! பஞ்ெபூெங்ைள் உைக்ைாைப் பகடக்ைப்பட்டிருக்கின்றை. நீ
செய்யவேண்டிய வேகேைள் நிகறய இருக்கின்றை. அவ்ேைவு சீக்கிரமாை ொை மாட்டாய்.’

இேனுக்கு நன்றாை ஞாபைம் இருக்கிறது. அன்று ைாகே, அம்மா இேகை எழுப்பிைாள். பல்
வெய்த்துவிட்டாள். குளிப்பாட்டிைாள். உைவூட்டிைாள். இேகைப் பள்ளிக்கு
அகழத்துச்செல்லும் மாட்டுேண்டியில் ஏற்றி அமரகேத்துக் கையாட்டிைாள். மதிய உைவு
இகடவேகையில், இேனுக்குப் பிடிக்ைாெ கீகர ொெத்கெத் திறந்து பார்த்து பசிவயாடு அந்ெ
டிபன் பாக்கை இேன் மூடிய வநரத்தில் செத்தும்வபாைாள்.

'உங்ை அம்மா செத்துட்டாங்ை.. உன்கைக் கூட்டிட்டுப் வபாை ஆள் ேந்திருக்கு’ - ஸ்கூல் ஆயா
ேந்து சொன்ைவபாது, இேனுக்கு ெந்வொஷமாை இருந்ெது. வமத்ஸ் வ ாம்சோர்க்கை இேன்
செய்யவில்கே. அடுத்ெ பீரியடின் அடியில் இருந்து இேன் ெப்பித்துக்சைாண்டொை நிகைத்ொன்.

இேகைவிட்டு ெள்ளி நின்று, இேன் ோழ்க்கை இேகை வேடிக்கை பார்த்துக் சைாண்டிருப்பகெ

இேன் அறியவில்கே.

வீட்கட சநருங்குகையில் இேன் பால்ய

சிவநகிென் இேனிடம் ஓடிேந்து, 'உங்ை வீட்டுே
பாம்பு பூந்துருச்சு. அொன் கூட்டமா இருக்கு!''
என்று சொல்ே, 'இல்ேடா, அேங்ைம்மா
செத்துட்டாங்ை. அொன் எல்ோரும்
ேந்திருக்ைாங்ை!’ என்று இன்சைாரு நண்பன்
சொல்ே, பாம்கபயும் மரைத்கெயும் நிகைத்து
இேன் குழம்பி நின்றான்.

ஏசைன்று புரியாமல் எல்வோருடனும் அழுது

முடித்து, ொவுக்கு ேந்திருந்ெ சொந்ெக்ைாரக்
குழந்கெைளுடன் இேனும்
விகையாடிக்சைாண்டிருந்ொன். ஆற்றங்ைகர
மைகேச் வெர்த்து அந்ெப் பிஞ்சுக் கைவிரல்ைள்
ேடித்ெ வைாபுரம் அழைாை இருந்ெது. ஒவர ஒரு
குகற, அகெ ேண்ைங்ைைால் அேங்ைரிக்ை
வேண்டும். ெட்சடன்று இேனுக்சைாரு வயாெகை வொன்றியது. இேன் ெந்கெ ஓர் ஆசிரியர்.
வீட்டில் ஏகழக் குழந்கெைளுக்கு இேேெமாை ேகுப்பு எடுப்பார். அெைால் இேன் வீட்டில்
ைேர்ைேராை ொக்பீஸ்ைள் இருக்கும். வேைமாை வீட்டுக்கு ஓடிைான். பேகையில் இறந்துகிடந்ெ
அம்மாகேயும், அழுதுசைாண்டிருந்ெ உறவிைர்ைகையும் ொண்டி, அம்மா சீெைமாைக்சைாண்டு
ேந்ெ வெக்குமரப் பீவராகேத் திறந்து, ேண்ை ேண்ை ொக்பீஸ்ைகை ைால்ெட்கடயில்
நிரப்பிக்சைாண்டு ஆற்றங்ைகரகய அகடந்ொன்.

இப்வபாது வைாபுரம் முழுகம சபற்றுவிட்டது. அென் அழகை வேடிக்கை

பார்த்துக்சைாண்டிருக்கையில், யாவரா ஓர் உறவிைர் இேகைத் வெடிேந்து அகழக்ை, இேன்
ெகே சமாட்கடயடிக்ைப்பட்டு எங்வைவயா கூட்டிச் செல்ேப்பட்டான்.

அது சுடுைாடு என்றும்; அன்று இேன் தீ கேத்ெது இேன் ொயின் ெகே மீது என்றும் இேன்
அறிந்ொனில்கே. அென் பிறகு பே நாட்ைள் ென் பால்ய ேயது வொழர்ைளிடம் இேன்
சபருகமயாைச் சொல்லிக்சைாள்ோன். 'எங்ை அம்மா ெகேே நான்ொன் சநருப்பு சேச்ென்.
எப்படி எரிஞ்சுச்சி செரியுமா!’

இப்வபாது வயாசித்துப் பார்க்கையில், இேனுக்கு ஒன்று புரிகிறது. 'சநருப்பு’ என்றால், சநருப்பு

மட்டுமல்ே; சநருப்புக்குள்ளும் நீர் இருக்கிறது. அந்ெ நீர்... ைண்ணீர்!

வேடிக்கை பார்ப்பேன் - 2
நா.முத்துக்குமார், ஓவியங்ைள்: செந்தில்

குைத்தில் சிறுநீர் ைழிக்கும் சிறுேன்

பூமியில் இருந்ெபடி ஆைாயத்கெ அகெக்கிறான்!

- சஜன் ைவிகெ

சனி, ஞாயிறு ெவிர்த்து, திைமும் ைாகேயில் இேனும் இேன் மைனும் பள்ளிக்குக்

கிைம்புோர்ைள். மைன் படிக்கும் பள்ளி யில் அேகை இறக்கி விட்டுவிட்டு, இேன் ென்
பள்ளிக்குப் புறப்பட்டுப் வபாோன். இன்றுேகர மைைது நம்பிக்கையில் இேனும் ஒரு
மாைேன்ொன். வெர்ட் ஸ்டாண்டர்ட் 'எ’ செக்ஷன் படிக்கிறான். அதுவும் பே ேருடங்ைள் அவெ
வெர்ட் ஸ்டாண்டர்டில் ஃசபயிோகி ஃசபயிோகி 'வை’ செக்ஷனில் இருந்து இப்வபாதுொன் 'எ’
செக்ஷன் ேந்திருக்கிறான்.

பள்ளிக்குச் செல்லும் ேழியில் இேர் ைைது உகரயாடல் இப்படித் சொடங்கும்.

'அப்பா... வ ாம்சோர்க் பண்ணிட் டீங்ைைா?’

'அய்வயா மறந்திட்வடன் ராஜா!’

'வபாச்சு. நல்ோ மாட்டிக்கிட்டீங்ை... உங்ை வேணு மிஸ் உங்ைகை சபண்டு எடுக்ைப்வபாறாங்ை!’

'அதுெரி... நீ வ ாம் சோர்க் பண்ணிட்டியா?’

'நான் வநத்வெ பண்ணிட்வடம்பா. எங்ை பானு மிஸ் சேரி குட் சொல்லுோங்ை.’

'என்ைடா பண்ைோம்? அப்பாவுக்கு பயம்மா இருக்குடா!’

'வபாற ேழியிே ஏொேது பார்க்ே உட்ைார்ந்து எழுதிட்டுப் வபாங்ைப்பா. இல்ேன்ைா ஸ்டாண்ட்
அப் ஆன் தி சபஞ்ச்ே ஏத்தி, ஸ்வைோே புட்டாச்சுே அடிப்பாங்ை!’

இேன், மைன் பார்க்கும்படி ென் புட்டாச்கெத் ெடவிக்சைாள்ோன்.

'நீ சொல்றதும் ைசரக்ட்ொன்டா!’

'பார்த்துப்பா... இந்ெ ேருஷமும் ஃசபயிோயிடப்வபாறீங்ை!’

இெற்குள் மைன் படிக்கும் பள்ளி ேந்து, இேனுக்ைாை ஓர் ஆறுெல் பார்கேகய வீசிவிட்டு டாட்டா
ைாட்டியோறு மைன் உள்வை செல்ோன்.

இப்வபாது இேன் வயாசித்துப்பார்க்கிறான். இந்ெ பானு மிஸ்ைும், வேணு மிஸ்ைும் எப்படி

இேன் ோழ்க்கைக்குள் நுகழந்ொர்ைள்?

இரண்டு ேருடங்ைளுக்கு முன்பு வைாகட விடுமுகறக்ைாை குடும்பத்துடன் சபங்ைளூரு

சென்றிருந்ொன். நண்பர் ஒருேரின் வீட்டில் ெங்கியிருந்ொர்ைள். பார்க், தீம் பார்க், ோட்டர் தீம்
பார்க் என்று ஒவ்சோரு நாளும் ஒவ்சோரு விகையாட்டு. ைம்பனின் ோர்த்கெைளில்
சொல்ேசென்றால், 'அேகிோ விகையாட்டு’. இேைது மைனுடன் நண்பரின் குழந்கெைளும்
வெர்ந்துவிட, ோைர வெகை ஊருக்குள் ேந்ெதுவபால் இருந்ெது. மனிென் குரங்கிலிருந்துொன்
பிறந்ொன் என்ற டார்வின் தியரியின் சேளிச்ெத்கெ அப்வபாதுொன் முழுகமயாைக்
ைண்டுசைாண்டான். மூத்ெ குரங்குைளுக்கு வேடிக்கை பார்ப்பகெத் ெவிர வேறு என்ை ேழி?

விடுமுகற முடிந்து சென்கை ேந்து, வீட்கடத் திறக்ை ொவிகயத் திணிக்கையில், இேன் மைன்
இேகை மிரட்சியுடன் பார்த்ொன்.

'வேைாம்பா.. நாம திரும்பவும் சபங்ைளூருக்வை வபாயிடோம்!’

'ஏன்டா?’

'நாகைக்கு ஸ்கூல் திறக்குறாங்ை. இந்ெ ேருஷம் பானு மிஸ் கிைாஸ் டீச்ெரா ேரப் வபாறாங்ைைாம்.
வபாை ேருஷம் எைக்கு ஈ.வி.எஸ். எடுத்ெேங்ை. சராம்ப ஸ்ட்ரிக்ட்டுப்பா. நான் ஸ்கூலுக்குப்
வபாைவே மாட்வடன்’ என்றபடி இேன் கைைகை இறுைப் பிடித்துக்சைாண்டான். அந்ெக்
கைப்பிடியில் இருந்ெ அச்ெமும் பெட்டமும் இேகை பே ேருடங்ைளுக்கு முன்வை
கூட்டிச்சென்று, இேன் ொன் படித்ெ பள்ளியின் ோெலில் ென் ெைப்பனின் கைவிரல் பிடித்து
அழுெபடி சைஞ்சிய அந்ெக் ைாேத்தில் நிறுத்தியது.

'ெரிடா... இனிவம நீ ஸ்கூலுக்குப் வபாை வேைாம்’ என்று ெமாொைப்படுத்தி வீட்டுக்குள்

கூட்டிச்சென்றான்.

இரவு உைவு முடிந்து படுக்கை அகறயில் மைனுக்கு ைகெ சொல்லும் படேம் சொடங்கியது.
சபாய்யில் வொய்ந்ெ ஒரு வபருண்கமகய மைனுக்கு இேன் சொல்ேத் சொடங்கிைான்.

'உன்கை மாதிரிொன்டா அப்பாவும் திைமும் ஸ்கூலுக்குப் வபாவறன்.’

மைன் ஆச்ெர்யத்துடன், 'அப்படியா! உங்ை மிஸ் வபரு என்ை?’

'என் மிஸ் வபரு இருக்ைட்டும். உங்ை மிஸ் வபரு என்ை?’

'பானு மிஸ்.’

'அப்ப எங்ை மிஸ் வபரு வேணு மிஸ்.’

'வேணு மிஸ் எப்படி இருப்பாங்ை?’

'முெல்ே உங்ை பானு மிஸ் எப்படி இருப்பாங்ைனு சொல்லு.’

'நல்ோ அழைா இருப்பாங்ை! ைேர் ைேரா வெகே ைட்டிட்டு ேருோங்ை. மகழ வபஞ்ொ ொவை
குகட பிடிப்பாங்ை? எங்ை பானு மிஸ், மகழ இல்வேன்ைாலும் சடய்லி குகட பிடிச்சுட்டு
ேருோங்ை.’
 'நல்ே மிஸ்ைா இருக்ைாங்ைவை...’

'நல்ே மிஸ்ொன்ப்பா. ஆைா, சடய்லி சடய்லி படிக்ைச்

சொல்ோங்ை. வ ாம்சோர்க் எழுெச் சொல்ோங்ை.’

'நல்ே விஷயம்ொைப்பா... படிச்ொொை

நீ சபரியாைா ஆை முடியும்?’

'ெரிப்பா... உங்ை வேணு மிஸ் பத்தி சொல்லுங்ை?’

'ம்... சபருொ சைாண்கட வபாட்டிருப்பாங்ை...

அகெவிட சபருொ ைண்ைாடி வபாட்டிருப்பாங்ை.
அகெயும்விட சபருொ கைே ஒரு ஸ்வைல்
சேச்சிருப்பாங்ை. எப்பவுவம வைாேமா இருப்பாங்ை. சிரிக்ைவே மாட்டாங்ை!’

'சிரிக்ைவே மாட்டாங்ைைா... செம ைாசமடிப்பா. வேற என்ை பண்ணுோங்ை?’

'வ ாம்சோர்க் பண்ைகேைா, ஸ்டாண்ட் அப் ஆன் தி சபஞ்சுே ஏத்தி ஸ்வைோே

புட்டாச்சுேவய அடிப்பாங்ை.’

'புட்டாச்சுே அடிப்பாங்ைைா? உட்ைாரும் வபாது ேலிக்குவம... பாேம்பா நீங்ை. உங்ை வேணு

மிஸ்கைவிட எங்ை பானு மிஸ் சராம்ப நல்ேேங்ை. நாகையிே இருந்து நான் ஸ்கூலுக்குப்
வபாவறம்ப்பா’ என்று சொல்லிவிட்டு இேன் புட்டாச்சிகயத் ென் பிஞ்சு விரல்ைைால்
ெடவிவிட்டபடி மைன் தூங்கிப்வபாைான்.

அன்றிலிருந்து திைமும் பானு மிஸ்ஸின் ொெகைைளும், வேணு மிஸ்ஸின் வேெகைைளும் இேன்

படுக்கை அகறயின் சுேற்றில் ஓவியங்ைைாை வியாபிக்ை ஆரம்பித்ெை.

ஓர் ஞாயிறு அதிைாகேயில் பாடல் பதிகே முடித்துவிட்டு இேன் வீட்டுக்கு ேந்து படுத்ொன்.
உறக்ைத்தின் ஆழத்தில் யாவரா எழுப்புேதுவபால் இருந்ெது. விருப்பமின்றி ைண் இகமைகைப்
பிரித்ொன். எதிரில் இேன் மைன்.

'அப்பா ாலுக்கு ோங்ை... யாரு ேந்திருக்ைாங்ை பாருங்ை?’

'யாருடா?’

'ேந்து பாருங்ைப்பா’ என்று இேன் கைகயப் பிடித்து ாலுக்கு அகழத்துச் செல்ே, ாலில்
நாற்பது ேயது மதிக்ைத் ெக்ை ஒரு சபண் அமர்ந்திருந்ொர்.

'யாரு செரியுெப்பா?’
தூக்ைக் ைேக்ைத்துடன் 'யாருடா?’ என்றான்.
'உங்ை வேணு மிஸ்ைுப்பா’ என்று மைன்
சொல்ே, இேன் தூக்ைம் ைகேந்வெவபாைது.
ேந்ெ சபண்கை உற்றுப்பார்த்ொன். சபரிொை
சைாண்கட வபாட்டு, அகெவிடப் சபரிொை
ைண்ைாடி வபாட்டு, அகெயும்விடப் சபரிொை
கையில் ஒரு ஸ்வைகேப் பிடித்ெபடி, இேன் ென்
மைனுக்கு ைகெயில் சொன்ை அவெ வேணு மிஸ்.

'முத்துக்குமரன்... வநத்து ஏன் ஸ்கூலுக்கு ேரே?

ஸ்டாண்ட் அப் ஆன் தி சபஞ்ச்’ என்று வேணு
மிஸ் அெட்ட, 'பாரும்மா வநத்து ஸ்கூலுக்குப்
வபாைாம நம்மகை ஏமாத்திட்டு அப்பா
எங்வைவயா வபாயிருக்ைாரு’ என்று மைன்
எடுத்துக்சைாடுக்ை, இேன் மகைவி, வேணு
மிஸ்ஸின் கையில் ைாபி டம்ைகர சைாடுத்து
வைாபத்கெத் திகெ மாற்றிக்சைாண்டிருந்ொள்.

இது ைைோ, நிஜமா என்று கைகயக் கிள்ளிப்

பார்ப்பெற்குப் பதிோை, இேன் ென்
புட்டாச்சிகயத் ெடவிக்சைாண்டிருந்ொன்.

'நாகையிலிருந்து ஒழுங்ைா ஸ்கூலுக்கு ேரணும்.

ஓ.வை’ என்றபடி வேணு மிஸ் விகடசபற,
இேன் வேணு மிஸ்ைுடன் லிஃப்ட்கட
வநாக்கி நடந்ொன். லிஃப்ட்டுக்ைாைக் ைாத்திருந்ெ
இகடவேகையில், 'இங்ை பாருங்ை வமடம். நீங்ை யாருவை எைக்குத் செரியாது. நான் ஒரு
ைவிஞன். சினிமாவிே நான் எழுதிை பாட்சடல்ோம்கூட நீங்ை வைட்டிருப்பீங்ை. என் கபயன்
நல்ோப் படிக்ைணுங்கிறதுக்ைாை, வேணு மிஸ்னு சும்மா சபாய்யா ஒரு ைகெ சொன்வைன்.
அதுக்ைாை இப்படிக் கிைம்பி ேந்துடுறொ?’ என்றான் வைாபத்துடன்.

லிஃப்ட் ேந்து நின்று உள்வை ஏறியதும், அந்ெப் சபண் இேகைப் பார்த்து சொன்ைாள். 'இங்ை
பாரு முத்துக்குமரன், உண்கமயிவேவய நான் உன் வேணு மிஸ்ொன். நீ ைவிஞைா இருக்ைோம்.
ஆைா, நீ சொல்ற ஒவ்சோரு ோர்த்கெக்கும் ஓர் உயிர் இருக்கு. நீ சொல்லும்வபாவெ அது கை
ைாலு முகைச்சு ேைர ஆரம்பிச்சிடுது. இப்பவும் நீ என் ஸ்டூடன்ட்ொன். அவெ வெர்ட் ஸ்டாண்டர்ட்
'எ’ செக்ஷன்ே படிக்கிற மக்கு ஸ்டூடன்ட். இனிவமோேது உன் கபயனுக்கு இந்ெ மாதிரி
அபத்ெமாை ைகெைகைச் சொல்ோவெ. ஏன்ைா... ைகெைள் சபாய்ொன். ஆைா, அது
சொல்ேப்படும் வபாதும், மத்ெேங்ைைாே வைட்ைப்படும்வபாதும், கை-ைால் முகைச்சு நிஜமா
மாறிடுது’ என்றபடி பார்க்கிங்கில் ென் ஸ்கூட்டிகயத் வெடி அதில் ஏறி ைாைாமல் வபாைாள்.
இேன் அகெ அதிர்ச்சியுடன் பார்த்ெபடி நின்றுசைாண்டிருந்ொன். அந்ெ ஸ்கூட்டியின் எண் இேன்
ென் மைனுக்கு ைகெயில் சொன்ை அவெ TN 00 E - 1111.

இப்வபாசெல்ோம் இேன் ென் மைனுக்கு ைகெ சொல்லும்வபாது மிைவும் எச்ெரிக்கையாை

இருக்கிறான். ைாட்கடவிட்டு இேன் வீடு மிைத் சொகேவில் இருந்ொலும் சிங்ைம், புலி, யாகை,
நரி, ைரடி ேரும் ைகெைகைச் சொல்ேவெ இல்கே!
 வேடிக்கை பார்ப்பேன் - 3
நா.முத்துக்குமார், ஓவியங்ைள்: செந்தில்
நட்ெத்திரங்ைளின் வெெம்

'என் ெைப்பன் எைக்கு எப்படி ோழ வேண்டும் என்று வநரடியாைச் சொல்லித்ெரவில்கே. அேன்
ோழ்ந்ொன். அகெ உடனிருந்து நான் பார்த்துக்சைாண்டிருந்வென்!’

- ககப்ரிகேல் கார்ஸிோ மார்க்வெஸ்

அம்மா இறந்ெ பிறகு, இேன் அப்பாவின் கைைகை இறுைப் பற்றிக்சைாண்டான். இந்ெ உேகை
பைலில் சூரியன் ேழிநடத்துகிறது; இரவில் ெந்திரன் ேழிநடத்துகிறது; பைலிலும் இரவிலும்
ேழிநடத்துேது ெைப்பனின் கைவிரல்ைவை என்பகெ இேன் அறிந்துசைாண்ட ைாேம் அது. இேன்
ெந்கெயின் விரல்ைள், இேகை பல்வேறு திகெைளுக்கு அகழத்துச் சென்றை. இந்ெ உேைம்
இேனுக்கு ஆச்ெர்யமாை இருந்ெது; அதிெயமாை இருந்ெது; அதிர்ச்சியாை இருந்ெது; அச்ெமாை
இருந்ெது; ென் ெந்கெயின் கைவிரல்ைகைப் பற்றியிருந்ெொல், எல்ோவம அனுபேமாை இருந்ெது.

10-ம் ேகுப்பு ேகர இேன் ோழ்ந்ெது ஒரு குடிகெ வீட்டில். சென்ைங்கீற்று வேயப்பட்ட அந்ெக்
குடிகெ வீட்டின் முன்புறம், ொணி சமழுகிய இரண்டு மண் திண்கைைள் இருக்கும். அெற்கு
முன்புறம் ஒரு முருங்கைமரம். முருங்கை மரத்கெப் பற்றிப் படர்ந்து பூெணிக்சைாடி ஒன்று
குடிகெ யின் வமல் மஞ்ெள் பூக்ைகை விரித்திருக்கும். அப்பாவின் கெக்கிகை நிறுத்திய பிறகு,
இரண்டு ஆட்ைள் நடந்துவபாகும் அைவுக்கு ஒரு ால். இடது பக்ைம் ஒரு ெகமயேகற. ஈர
விறகுைள் புகையும் சைாடி அடுப்பும், அெைால் எழுந்ெ ைரி படர்ந்ெ சுேரும் அென் மிச்ெங்ைள்.
அந்ெக் ைரிச் சுேற்றில் பால் ைைக்கு, ெயிர் ைைக்கு, ெேகேக் ைைக்கு என்று ொக்பீைால்
கிறுக்ைப்பட்டிருக்கும். ேேது பக்ைம் படுக்கையகற. படுக்கையகற என்பது, வபருக்குத்ொன்.
அந்ெ அகற முழுக்ை மூட்கட மூட்கடயாைப் புத்ெைங்ைகை இேன் அப்பா
குவித்துகேத்திருந்ொர். ைட்டிலிலும், ைட்டிலுக்கு அடியிலும், அேமாரியிலும், பரணிலும்... எை
கிட்டத்ெட்ட ஒரு ேட்ெம் புத்ெைங்ைள்.
அந்ெ வீட்டுக்குக் ைெவு உண்டு; ொழ்ப்பாள் கிகடயாது. இரோைதும் மாவு அகரக்கும்
ஆட்டுரகே ென் பேம்சைாண்டு நைர்த்தி, ைெவுக்குத் துகையாை இேன் அப்பா
முட்டுக்சைாடுப்பார். அதுொன் அந்ெ இரவுக்குக் ைாேல். புத்ெைங்ைகைத் திருட யாரும் ேர
மாட்டார்ைள் என்று அப்வபாவெ இேன் அப்பாவுக்கு அபார நம்பிக்கை.

இேன் வீட்டுக்கு, நிகறய சிறு பத்திரிகைைள் ேரும். எல்ோேற்றுக்கும் இேன் அப்பா ெந்ொ ைட்டி
ேரேகழத்துக்சைாண்டிருந்ொர். ைகையாழி, சைால்லிப்பாகே, அஃக், ைெடெபற, ஞாைரெம், ழ,
பிரக்கஞ, இனி, புதிய நம்பிக்கை, மை ஓகெ, புதிய ைோச்ொரம், தீபம், ெெங்கை, முன்றில், சுட்டி,
வொவியத் நாடு, யுசைஸ்வைா கூரியர், ைகேமைள், அமுெசுரபி, ஓம் ெக்தி, செம்மேர், ொமகர...
எை பல்வேறு ேண்ைங்ைள், பல்வேறு விோெங்ைகைச் சுமந்துேரும் அந்ெ இெழ்ைகை இேன்
புரிந்தும் புரியாமலும் படித்துக்சைாண்டிருந்ொன்.

அந்ெக் ைாேம் குழந்கெைள் இேக்கியத்துக்ைாை சபாற்ைாேம். அம்புலி மாமா, ரத்ைபாோ,

வைாகுேம், பூந்ெளிர், பாேமித்ரா, ேயன் ைாமிக்ஸ், முத்து ைாமிக்ஸ் எை குழந்கெைளுக்ைாை
எத்ெகை எத்ெகை இெழ்ைள். இேன் ெனிகமயின் சேற்றிடத்கெ புத்ெைங்ைள் நிரப்பிை.

இப்படித்ொன் சமள்ை சமள்ை ென் ொயின் ோெகைகய மறந்து, இேன் புத்ெைங்ைளின்

ோெகைக்குள் நுகழந்ொன். இேன் அப்பா இரவு முழுேதும் ோசித்துக்சைாண்டிருப்பார்.
நாளிெழ், ோர இெழ், மாெ இெழ், சிற்றிெழ் எை அகைத்து இெழ்ைளிலும் ேந்திருந்ெ அரிய
செய்திைகைக் ைத்ெரித்து, ஒரு சபரிய வநாட்டுப் புத்ெைத்தில் வெதி குறிப்பிட்டு ஒட்டிகேப்பார்.
அெற்குத் வெகேயாை பகெயுடவைா அல்ேது பகழய வொற்றுடவைா அருகில் இருந்து இேன்
உெவி செய்ோன். 'இரட்கடத் ெகேயுடன் பிறந்ெ குழந்கெ’, 'எட்டு ைால்ைளுடன் பிறந்ெ
ஆட்டுக்குட்டி’ வபான்ற அந்ெச் செய்திைள், அன்று அேர்ைளுக்குப் சபாக்கிஷமாைத் செரிந்ெை.
பின்நாட்ைளில் ேரப்வபாகும் இகையத்திலும், அேற்றின் வெடுெைங்ைளிலும் இந்ெச் செய்திைள்
உடனுக்குடன் புகைப்படத்துடன் கிகடக்ைப்வபாகும் ொஸ்ேெங்ைகை அேர்ைள்
அறிந்ொர்ைளில்கே. ஒற்கறயடிப் பாகெைகை, வெசிய சநடுஞ்ொகேைள் ெைக்குள்
உள்ோங்கிக்சைாண்டகெப் வபால்ொன், இேற்கற இேன் நிகைத்துப் பார்க்கிறான்.

ஒரு வைாகட விடுமுகறயில், இேன் ென் நண்பர்ைளுடன் கில்லி, வைாலிகுண்டு, பம்பரம் என்று
விகையாடிக்சைாண்டிருக்கையில், இேன் அப்பா அகழத்து, இேன் ோழ்வின் மிைப் சபரும்
ஜன்ைல் ஒன்கறத் திறந்துகேத்ொர். அன்று அேர், இேன் கையில் சைாடுத்ெது... அந்ெ
விடுமுகறயில் அேசியம் படிக்ைவேண்டிய

10 புத்ெைங்ைளுக்ைாை பட்டியல். ென் நிகைவில் இருந்து இன்று இேன் அகெ ேரிகெ மாற்றி
எழுதுகிறான். அந்ெப் புத்ெைங்ைள்...

1. உ.வே.ொ. எழுதிய 'என் ெரித்திரம்’

2. பைத்சிங் எழுதிய 'நான் ஏன் நாத்திைன் ஆவைன்?’

3. மைாத்மா ைாந்தியின் 'ெத்திய வொெகை’

4. லிவயா டால்ஸ்டாயின் 'வபாரும் அகமதியும்’

5. ெஸ்ொேஸ்கியின் 'குற்றமும் ெண்டகையும்’

6. 'உேைம் சுற்றிய ெமிழர்’ ஏ.வை. செட்டியாரின் 'பயைக் ைட்டுகரைள்’

7. ஜான் ரீட் எழுதிய 'உேகைக் குலுக்கிய பத்து நாட்ைள்’

8. சுத்ொைந்ெ பாரதியார் சமாழிசபயர்த்ெ 'ஏகழ படும் பாடு’

9. ராபின்ென் குருவொவின் 'ென் ேரோறு’

10. ச மிங்வேயின் 'ைடலும் கிழேனும்’

பட்டியவோடு புத்ெைங்ைகையும் அப்பா சைாடுத்ெ பின், இேன்

முெலில் ராபின்ென் குருவொகேப் பிரித்ொன். அன்றிலிருந்து ைப்பல்
மூழ்கி ஆளில்ோ ெனித் தீவில் ராபின்ென் குருவொ ைகர
ஒதுங்கியதுவபால், இேனும் புத்ெைங்ைளின் தீவுக்குள்
மூழ்கிப்வபாைான். இன்றுேகர குகறந்ெபட்ெம் நான்கு மணி
வநரமாேது படிக்ைாமல் இேனுக்குத் தூக்ைம் ேருேது இல்கே.
திடீசரன்று நள்ளிரவில் விைக்கின் சேளிச்ெத்ொல் இேன் மகைவி
எழுந்து, 'என்ைங்ை... மூணு மணியாச்சுங்ை. ைாகேயிே படிக்ைோம்
தூங்குங்ை’ என்று செல்ேமாை அெட்டிய பின்பும், இேன் ாலுக்குச்
சென்று தூக்ைக் ைேக்ைத்துடன் படித்துக்சைாண்டிருப்பான்.
அப்வபாசெல்ோம், இறந்துவபாை இேன் அப்பாவின் நிழல்
பின்சொடர்ந்துசைாண்டிருப்பொை உைர்ோன்.

என்ை படித்ொலும் இேனும் சிறுேன்ொவை! இேன் ேயசொத்ெ

இேனுடன் பள்ளியில் படித்ெ இேன் நண்பர்ைளின் ெந்கெைளும்,
இேன் ெந்கெகயப் வபாேவே அரொங்ை வேகேயில்ொன்
இருந்ொர்ைள். அேர்ைள், ேந்ெ ெம்பைத்கெச் வெமித்ொர்ைள்; ேட்டிக்கு
விட்டார்ைள்; ேெதியாை ோழ்ந்ொர்ைள். நண்பர்ைளின் அகழப்பின் வபரில்
ஞாயிற்றுக்கிழகமைளில், அேர்ைைது வீடுைளுக்குச் செல்லும்வபாசெல்ோம், இேன் ென்
ெந்கெகயப் பற்றி நிகைத்துக்சைாள்ோன். ென் ெந்கெ, ொன் ோங்கும் ெம்பைத்தில் எல்ோம்
புத்ெைங்ைள் ோங்கி, அந்ெக் ைடனின் ேட்டிகய அகடக்ை வமலும் ைடன் ோங்கியொல்ொவை நாம்
இன்னும் குடிகெ வீட்டிவேவய ோழ்ந்துசைாண்டிருக்கிவறாம் என்று இேனுக்கு ேருத்ெமாை
இருக்கும்.

ஒருநாள், தூங்கும்வபாது ெயங்கித் ெயங்கி அப்பாவிடம் ென் ேருத்ெத்கெத் செரிவித்ொன். 'என்

ஃப்சரண்ட்ஸ் எல்ோம் நம்ம வீட்டுக்கு ேர்வறனு சொல்றாங்ைப்பா... ஆைா, இந்ெ ஓகே
வீட்டுக்குக் கூட்டிட்டு ேர எைக்குக் கூச்ெமா இருக்குப்பா...’

அந்ெ இருட்டிலும் இேன் ைண்ைகை உற்றுப் பார்த்ெபடி அப்பா சொன்ைார். 'வமவே நிமிர்ந்து
பாரு’. இேனும் பார்த்ொன். கூகரயின் விரிெல் ேழிவய நட்ெத்திரங்ைள் செரிந்ெை.

இேன் அறியாகமயின் ைண்ைள் திறக்கும்படி இேன் ெைப்பன் இேன் ைண்ைகைப் பார்த்ெபடி

சொன்ைார். 'உன் ஃப்சரண்ட்கைக் கூட்டிட்டு ேர்றொ இருந்ொ, கநட்ே கூட்டிட்டு ோ. இப்பிடி
வீட்ே படுத்துக்கிட்வட நட்ெத்திரங்ைகை அேங்ைைாே பார்க்ை முடியுமா?’

இந்ெச் ெம்பேம் நடந்து 30 ேருடங்ைள் முடிந்திருக்கும்.

ெமீபத்தில் இேன் மைனிடம் இேன் உகரயாடிக்சைாண்டிருந்ொன்.

'ொத்ொ சநகறய ைடன் ோங்குைார்டா. அசெல்ோம் அப்பாொன் அகடச்வென்.’

மைன் வைட்டான்.

'ொத்ொ எதுக்குப்பா ைடன் ோங்குைாரு?’

'ொத்ொ சநகறய புக்ஸ் படிப்பார்டா. அெ ோங்ைத்ொன் ைடன் ோங்குைாரு...’

'நல்ே விஷயம்ொைப்பா... நீங்ைளும் சநகறய புக்ஸ் படிங்ை. உங்ை ைடகை எல்ோம் நான்
அகடக்கிவறன்!’

இேன் ெட்சடை ென் மைனின் ைண்ைகைப் பார்த்ொன். அந்ெக் ைண்ைளில் நட்ெத்திரங்ைள்

செரிந்ெை!
 கெடிக்கக பார்ப்பென் - 4
நா.முத்துக்குமார், ஓவிேங்கள்: வசந்தில்
பசி என்னும் வபருந்தீ

'அேன், குதிங்ைாலிட்டு உட்ைார்ந்ொன்; ெப்பைமிட்டு உட்ைார்ந்ொன்; ஒரு ைாகே நீட்டி

உட்ைார்ந்து பார்த்ொன்; ேயிற்வறாடு முழங்ைாகேச் வெர்த்து ஒட்டி உட்ைார்ந்து பார்த்ொன்.
இப்படியும் அப்படியுமாை எப்படி உட்ைார்ந்ொலும் பசித்ெது!’

'சேயிவோடு வபாய்’ சிறுைகெத் சொகுப்பில்...

- ெ.ெமிழ்ச்செல்ேன்

அேன் ஊரில் எல்வோரும் பட்டுத்ெறி சநய்பேர்ைள். இேன் அப்பாவும், இன்சைாரு

வபாலீஸ்ைாரரும் மட்டுவம அரொங்ை வேகேக்குச் செல்பேர்ைள். இேைது ெந்கெ
ெமிழாசிரியராை இருந்ெவபாதிலும், மூன்று கமல் ெள்ளி இருந்ெ அய்யன்வபட்கட என்ற
குறுநைரத்தில் அப்வபாதுொன் ஆரம்பித்திருந்ெ ஆங்கிேப் பள்ளியில் இேகைக் சைாண்டுவபாய்
வெர்த்ொர். இந்ெ முரகை, இேைால் இன்று ேகர விைங்கிக்சைாள்ை முடியவில்கே.
ஒருவேகை, திருமைத்துக்கு முன்பு சென்கையில் நர்ெரிப் பள்ளி ஒன்றில் டீச்ெராை இருந்ெ இேன்
அம்மாவின் ேற்புறுத்ெலில் வெர்த்திருப்பாவரா?

எழுபதுைளின் இறுதியில் ைாஞ்சிபுரத்கெச் சுற்றியிருந்ெ கிராமங்ைளின் சபற்வறார்ைளுக்கு,

ஆங்கிேப் பள்ளி என்பது சபருங்ைைவு. இேன் ெந்கெயும் ொயும் இேனுக்ைாை அந்ெக் ைைகேக்
ைண்டார்ைள்.

அகெ, 'பள்ளி’ என்ற ஒற்கற ோர்த்கெக்குள் அடக்கிவிட முடியாது. ொகூரின் 'ொந்தி

நிவைென்’வபாே அது ஒரு திறந்ெசேளி சொர்க்ைம். அந்ெப் பள்ளியின் சுேற்றில்,
விவேைாைந்ெரும் ைார்ல் மார்க்ைும் அருைருவை புகைப்படமாகிப் புன்ைகைப்பார்ைள்.

அந்ெப் பள்ளிகய, நடராஜ் மாஸ்டர் நடத்தி ேந்ொர். இகெ, ஓவியம், ைகே, ைோொரம், ைவிகெ,
இேக்கியம் எை, ேகுப்பகறயில் ஒவ்சோரு ஜன்ைோை அேர் திறந்து கேத்துக்சைாண்டிருக்ை,
அந்ெச் சின்ைஞ்சிறிய ஜன்ைல்ைளில் இேன் சபன்ைாம்சபரிய ோைத்கெப் பார்த்ொன்.
எல்ோேற்றுக்கும் வமல், இேனுக்கு மிைவும் பிடித்ெமாை ைாவொரத்துக் ைருங்குழலில் ஒற்கற
மஞ்ெள் வராஜா கேத்திருக்கும் திேைேதி மிஸ்ொன் இேன் ேகுப்பாசிரிகய.

மூன்றாம் ேகுப்பு படிக்கும்வபாவெ இேன் ைவிகெ என்ற சபயரில் கிறுக்ைத் சொடங்கியிருந்ொன்.

அருவி, ஆட்ைாட்டிக் குருவி, ஆரஞ்சு வமைம் எை இேன் எழுதிய கிறுக்ைல்ைகை ேகுப்பகறயில்
ோசித்துக்ைாட்டி, திேைேதி மிஸ் இேகை, இேன் ெகுதிக்கு மீறி உற்ொைப்படுத்துோர்ைள்.

நிேவிலும் ைகற உண்டுொவை! அப்படி அந்ெப் பள்ளியில் இேனுக்குப் பிடிக்ைாெ விஷயம் ஒன்று
இருந்ெது. இேன் திைமும் மாட்டுேண்டியில்ொன் பள்ளிக்குச் செல்ோன். அது பள்ளிக்குச்
சொந்ெமாை மாட்டுேண்டி. ைாகே எட்டு மணிக்வை, இேன் கிராமத்துக்கு ேந்து இேகை
ஏற்றிக்சைாண்டு, சுற்றியுள்ை நத்ெப்வபட்கட, கேயாவூர் முத்தியால்வபட்கட... எை சேவ்வேறு
கிராமங்ைளில் படிக்கும் மாைேர்ைகை ஏற்றிக்சைாண்டு, இேன் பள்ளி இருக்கும்
அய்யம்வபட்கடகய அந்ெ ேண்டி அகடயும்வபாது மணி 10 ஆகிவிடும்.
ேழக்ைமாை, அந்ெ ேண்டிகய ேயொை ஒரு ொத்ொ ஓட்டிேருோர். அன்று, அேருக்குப் பதிோை
25 ேயது மதிக்ைத்ெக்ை ஓர் இகைஞர் ஓட்டிக்சைாண்டு ேந்ொர். இேன் ேண்டியில் ஏறியதுவம,
'ொத்ொ ேரலியா... நீங்ை ேந்திருக்கீங்ை?’ என்று வைட்டான். 'அேரு வேகேகய விட்டு
நின்னுட்டாரு. இனிவம இந்ெ ைாருக்கு நான்ொன் டிகரேர். ைார்ே டயரு கிகடயாது. ோலுொன்
டயரு’ என்று மாட்டின் ோகேத் தூக்கிக் ைாட்டிைார். மாடும் ஆவமாதித்து இைம்பச்கெ நிறத்தில்
ொணி வபாட்டது. முெல் பார்கேயிவேவய அேகர இேனுக்குப் பிடித்துப்வபாைது.

ஆங்கிேப் பள்ளியில் படிக்கும் மாைேர்ைள் என்பொல், அேருக்குத் செரிந்ெ பட்ேர்

இங்கிலீஷில்ொன் மாைேர்ைளுடன் உகரயாடுோர்.

'ோட் இஸ் யுேர் வநம்?’

'என்.முத்துக்குமரன்’

'கம வநம் வெைர். கூப்புடு வெைர் அண்ைா.’

'ஓ.வை. வெைரண்ைா.’

முெல் நாள் அேருடன் மாட்டுேண்டியில் பயணித்ெது இனிகமயாை இருந்ெது,

பள்ளிக்கூடத்துக்கு ேந்துவெரும் முன்பு ேகர. அந்ெப் பயைம் இப்வபாதும் இேனுக்கு ஞாபைம்
இருக்கிறது.

ேழி சநடுைக் கிராமங்ைள். ைாகேக் ைதிசராளியில், பச்கெ ேயல்சேளிைளில் நாற்று நடும்

சபண்ைளின் முைங்ைள். தூரத்துப் பகைமரத்தில் ெச்சுவேகே செய்யும் மரங்சைாத்திப் பறகேைள்.
கிளிைள் பறக்கும் சபருமாள் வைாயில் வைாபுரத்தின் பின்ைணியில், புழுதிபடர்ந்ெ வீதிைளில்,
ேண்ை ேண்ை பட்டு நூல்ைகை மூங்கில் ைகழைளில் நீட்டிக்ைட்டி ொயம்வபாடும் ொொரை,
எளிய கிராமத்து மனிெர்ைள். ேழிவொறும் இேன் ரசித்துக்சைாண்வட ேந்ொன்.

ஒவ்சோரு கிராமத்திலும், இேன் பள்ளியில் படிக்கும் மாைேர்ைகை ஏற்றியபடி ேண்டி

விகரந்ெது. வெைரண்ைன், ஒவ்சோருேரிடமும் ென் பகழய பட்ேர் இங்கிலீகஷ புதிய
சொனியில் வைட்டார்.

'ோட் இஸ் யுேர் வநம்?’

'வை.என்.ராமொமி.’
'கம வநம் வெைர். சடல் வெைரண்ைா.’

'ஓ.வை. வெைரண்ைா.’

இேன் பள்ளிக்குச் ெற்று முன்பு, சபரிய ஏரி ஒன்று இருந்ெது. அென் ைகரசயங்கும் ைருவேே
மரங்ைள். இென் கிகைைசைங்கும் ைரிச்ொன் குருவிக் கூடுைள். அந்ெ இடத்தில் ேண்டி நின்றது.

வெைரண்ைா இேர்ைகைப் பார்த்துக் வைட்டார். 'வெைரண்ைாவுக்குப் பசிக்கும்ே. வடஸ்ட்டு பாக்ை

உங்ை டிபன் பாக்கைக் குடுங்ை.’

இேர்ைள் ெயங்கியபடிவய அதிர்ச்சியுடன் அேரேர் டிபன் பாக்ஸ்ைகை எடுத்து நீட்டிைார்ைள்.

'இட்லி குடுத்திருக்ைாங்ைைா? சரண்டு எடுத்துக்கிவறன்டா. பூரி சைாண்டுேந்திருக்கியா?

அண்ைனுக்கு சராம்பப் புடிக்கும்டா! ெயிர் ொெமா? நாகைவேர்ந்து உங்ை அம்மாகிட்ட ொம்பார்
ொெம் குடுக்ைச் சொல்லு. அண்டர்ஸ்டாண்டு?’ என்றபடி வெைரண்ைன் இேர்ைைது டிபன்பாக்ஸில்
இருந்து ெைக்ைாை உைகே எடுத்துச் ொப்பிட்டார். ொப்பிட்டு முடித்து ைருவேேங்ைாட்டில்
சிறுநீர் ைழித்துவிட்டு, பீடி நாற்றத்துடன் ைரிய மீகெகய முறுக்கிவிட்டபடி, 'இந்ெ விஷயத்கெ
யார்கிட்டயாேது சொன்னீங்ை... அவ்ேைவுொன். ஐ கில் யூ. அண்டர்ஸ்டாண்டு?’

அேர் மீகெகய முறுக்கிய விெத்கெப் பார்த்ெதுவம இேர்ைளுக்கு 'அண்டர்ஸ்டாண்டு’ ஆைது.

கிட்டத்ெட்ட ஆறு மாெங்ைள் இது சொடர்ந்ெது. இேர்ைள் டிபன் பாக்ஸில் இருந்ெ ஐந்து
இட்லிைளில் இரண்டு இட்லிைள் யாரிடமும் சொல்ோமல் அேருக்குப் பகடயல் ஆைது.

ஒருநாள் ைாகேயில் இேன் ஆயா, உப்புமா கிைறிக்சைாண்டிருந்ெவபாது

பக்ைத்து வீட்டு மாமி ேந்து, 'ஏரிே மீன் ஏேம் எடுத்திருக்வைாம்.
இன்னிக்கு ஒரு நாளு புள்ை மீன் குழம்பு எடுத்துட்டுப் வபாைட்டும்மா!’
என்று டிபன்பாக்கை இேன் கையில் சைாடுக்ை, இேன் அகெ எச்சில்
ஊறப் புத்ெைப் கபயில் கேத்துக்சைாண்டான். இேனுகடய ஆயா
கெேம் என்பொல், இேன் வீட்டில் அதிைபட்ெமாை ஆறு மாெங்ைளுக்கு
ஒருமுகற ெகமக்ைப்படும் அகெேவம, ஒரு முட்கடொன். அதுவும் ஆயா
சேளியூர் வபாயிருக்கும் அபூர்ேத் ெருைங்ைளில் மட்டுவம அந்ெ ேரம்
இேனுக்கு கிகடக்கும். மீன் என்று ைாகிெத்தில் எழுதிக்சைாடுத்ொவே
ொப்பிட்டுவிடும் ஆகெசைாண்ட இேன், பள்ளி ேண்டிக்ைாைக்
ைாத்திருந்ெ வநரத்தில் ஆேலுடன் டிபன்பாக்கை பிரித்துப் பார்த்ொன்.
மீன் குழம்புச் வொற்றுடன், ேறுத்ெ மீன் துண்டுைள் நான்கு இருந்ெை.

வெைரண்ைன் இரண்டு துண்டுைகை எடுத்துச் ொப்பிட்டாலும், மீதி

இரண்டு துண்டுைள் இேனுக்கு மிஞ்சும் என்ற அபார நம்பிக்கைவயாடு
ேண்டியில் ஏறிைான். அவெ ஏரிக்ைகர. அவெ ைருவேேங்ைாடு. அவெ
ைரிச்ொன் குருவிக் கூடுைள். வெைரண்ைன், ேழக்ைம்வபாேவே முெலில்
இேன் டிபன்பாக்கைக் வைட்டார்.

'வடஸ்ட்டு குட்ரா குமாரு!’

இேன், கைைள் நடுங்கியபடிவய ென் டிபன் பாக்கை நீட்டிைான்.

'அடவட.. மீன் குழம்பாடா.. அண்ைனுக்கு சராம்ப சராம்பப் புடிக்கும்டா.’

இேன் ைண்ைள் பார்க்ைப் பார்க்ை, அந்ெ டிபன் பாக்ஸ் ைாலியாகும் ேகர அேர் ைபளீைரம்
பண்ணிக்சைாண்டிருந்ொர். ொப்பிட்டு முடித்து, ெண்ணீர் குடித்து, மற்ற பிள்கைைகைப் பார்த்து
'இன்னிக்கு இந்ெ வடஸ்ட்வட வபாதும். அேனுக்கும் பசிக்கும்ே. ேஞ்ச் டயம்ே எல்ோரும் வஷரு
பண்ணிச் ொப்பிடுங்ை’ என்றபடி மாட்டின் ோகே முறுக்கிைார். ேண்டி வேைமாை ஓடத்
சொடங்கியது.

முெல் பீரியடில் இருந்வெ, இேகை அந்ெ மீனின் முள் துரத்ெத் சொடங்கியது. சபாறுத்துப்
சபாறுத்துப் பார்த்து, இன்டர்சேல் வைப்பில், ச ட்மாஸ்டர் அகற முன் நின்றான். நடராஜ்
மாஸ்டர் இேகைப் பார்த்துக் வைட்டார்.

'என்ைப்பா.. என்ை விஷயம்?’

இேன் அழத் சொடங்கிைான்.

'ொர்... இெ நான் சொன்வைன்னு சொல்ேக் கூடாது.’

'சமாெல்ே விஷயத்கெச் சொல்லுப்பா.’

முெலில் இருந்து இேன் விஷயத்கெச் சொல்ேத் சொடங்கிைான்.

அடுத்ெ நாள் ைாகேயில் அந்ெ மாட்டு ேண்டியில் வெைரண்ைன் இல்கே. வேறு ஏவொ ஓர்
அண்ைன். அன்று பார்த்து இேன் டிபன்பாக்ஸில் பகழய வொறும் நார்த்ெங்ைாய் ஊறுைாயும்.

பத்து ேருடங்ைள் ைழித்து இேன் ோலிபன்

ஆைான். இேன் முைத்திலும் மீகெயும்
முைப்பருக்ைளும் முகைத்ெை. ைல்லூரி
படிக்கையில் ேகுப்கப ைட் அடித்துவிட்டு
இேனுக்குப் பிடித்ெ நடிைரின் படத்துக்கு
நண்பர்ைளுடன் முெல் நாள் முெல் வஷா, கியூ
ேரிகெயில் நின்றுசைாண்டிருந்ொன். இேன்
ேரிகெயில் ஏசழட்டு வபர்ைளுக்கு முன்
நின்றுசைாண்டிருப்பேர் வெைரண்ைன்ொைா?
ஆம். அவெ மீகெ, அவெ அம்கம ெழும்பு முைம்.
கடட்டில் வபாட்டு நண்பர்ைளின் விசில்
ெத்ெங்ைளுடன் படத்தின் ைாட்சிைள்
சொடர்ந்ெவபாதும் வெைரண்ைவை இேன்
ஞாபைத்துக்கு ேந்துசைாண்டிருந்ொர்.

இகடவேகையில் சிறுநீர் ைழித்துவிட்டு நிமிர்ந்து பார்க்கையில் தூரத்தில் பீடி குடித்ெபடி

வெைரண்ைன். இேன் அேர் அருகில் சென்று, 'ேைக்ைம்வை.. எப்பிடியிருக்கீங்ை?’ என்றான்.

அேருக்கு, இேகை அகடயாைம் செரியவில்கே.

'நல்ோயிருக்வைன். ெம்பி யாருன்னு செரியேவய...’

'நான்ொவை முத்துக்குமரன். ைன்னிைாபுரம். உங்ை ேண்டியிேொவை திைமும் ஸ்கூலுக்கு

வபாவோம்...’
அேர் இேன் முைத்கெ ஒருமுகற கூர்ந்து பார்த்துவிட்டு, ைண்ைகைத் ொழ்த்திக் சைாண்டார்.
சமௌைம் ஒரு ைாற்கறப் வபாே, இேர்ைளிகடவய வீசிக்சைாண்டிருந்ெது.

இேன் ோர்த்கெைகைக் வைாத்துக் வைாத்து வபெத் சொடங்கிைான்.

'என்கை மன்னிச்சிருங்ைண்வை... என்ைாேொன் உங்ை வேகே வபாச்சு. ஏவொ ஒரு ஆத்திரத்துே

ச ட் மாஸ்டர்கிட்ட சொல்லிட்வடன்..

'அய்வயா... நீொன் ெம்பி என்கை மன்னிக்ைணும். படிக்கிற புள்கைங்ை வொத்ெ புடுங்கித் திங்ைறது
சராம்பப் சபரிய பாேம். ஏவொ என் பசிக்குச் செஞ்சிட்வடன். ெம்பைம் ைம்மி. என்கை நம்பி
வீட்ேயும் ஆறு உசிரு இருந்திச்சு. உங்ைளுக்குத் செரியாது ெம்பி, அந்ெ ஒருவேகைொன் எைக்கு
ொப்பாடு. அதுக்கு அப்புறம் கநட்ே ெண்ணி குடிச்சிட்டுப் படுத்துடுவேன். வேகே வபாைப்புறம்
சைாளுத்து வேகே, வராடு வபாடறதுனு ெமாளிச்சிட்வடன். இப்ப ஒரு ஷூ ைம்சபனிே
ோட்ச்வமன் வேகே. பசி இல்கே; ைஷ்டம் இல்கே. ஆைா, உங்ைளுக்கு செஞ்ெ பாேம்
என்கைத் துரத்திட்வட இருக்கு. இப்ப வராட்ே எங்வையாேது, ஸ்கூல் படிக்கிற பெங்ைகைப்
பார்க்கும்வபாசெல்ோம் ஒரு குச்சி ஐவைா, ொக்வேட்வடா ோங்கிக் குடுத்துத்ொன் என்
பாேத்துக்குப் பிராயச்சித்ெம் பண்ணிட்டு இருக்வைன்...’

'மச்ொன், படம் வபாட்டுட்டான்டா...’ - நண்பர்ைள் அகழக்ை, இேன் அேரிடமிருந்து

விகடசபற்றான்.

திகரயரங்கின் இருட்டில் இேன் அமர்ந்திருந்ெ நாற்ைாலிகயத் வெடிக் ைண்டுபிடித்ெ

வெைரண்ைன், இேன் முன்பு ேந்து நின்றார். அேரது கைைளில் ஒரு வைான் ஐைும் பாப்ைார்ன்
பாக்சைட்டும்.

'அய்வயா இசெல்ோம் எதுக்குண்வை?’

'என் திருப்திக்ைாை ோங்கிக்குங்ை ெம்பி.’

இேன் நண்பர்ைளிடம் பாப்ைார்ன் பாக்சைட்கட சைாடுத்துவிட்டு, வைான் ஐகை வடஸ்ட்டு

பார்த்ொன். அதில் மீன் குழம்பு ோெம் அடித்ெது!
 கெடிக்கக பார்ப்பென் - 5
நா.முத்துக்குமார், ஓவிேங்கள்: வசந்தில்
ொணகெடிக்கக

'ெமூைம் என்பது நான்கு வபர்.’

- சஜயைாந்ென்

5, 4, 3, 2, 1, 0 என்று ெகேகீழாை ைவுன்ட் டவுன் சொல்லி, ராக்சைட்கட விண்ணுக்கு

அனுப்புேகெப் வபாேத்ொன் திைமும் இேன் ென் மைகை பள்ளிக்கு அனுப்புேதும்.

திருோைர் மைைார் திருப்பள்ளி எழுச்சி முடிந்து, நீராடி, உண்டு, உடுத்தி, பள்ளிக்குக்

கிைம்புகையில், வீடு வபார்க்ைைமாை மாறி இருக்கும். அகர மணி வநரத்துக்குள் அேகை
வ ாம்சோர்க் எழுெகேத்து, குளிக்ைகேத்து உைவு ஊட்டித் ெயார்ப்படுத்தும் மகைவிகயப்
பார்த்து இேனுக்கு ஆச்ெர்யமாை இருக்கும்.

'வபொம கநட்வட யூனிஃபார்ம் வபாட்டுப் படுக்ைசேச்சிவறன். உைக்கும் ஈஸியா இருக்கும்;

ஸ்கூலுக்கும் சீக்கிரம் வபாோம்’ என்று இேன் ென் மகைவிகயக் கிண்டல் செய்ோன்.

வமற்சொன்ை ைாகேப் பரபரப்பில் யாராேது நண்பர்ைகைச் ெந்திக்ைவேண்டி இருந்ொல், இேன்

வீட்டுக்கு அருகில் உள்ை பூங்ைாவுக்கு ேரச் சொல்ோன். அன்றும் அப்படித்ொன். ஒரு
நண்பருக்ைாை பூங்ைாவில் ைாத்திருந்ொன்.

ைாகேச் சூரியனின் இைமஞ்ெள் சேளிச்ெம், பூங்ைாவின் இகேைளில் ேழிந்துசைாண்டிருந்ெது.

'ோைைவம, இைசேயிவே, மரச்செறிவே...’ என்று சைாஞ்ெ வநரம் பாரதியாகி மைசுக்குள் ைவிகெ
பாடி, மீண்டும் இேைாைான்.
சேவ்வேறு வொற்றமும், ேயதும்சைாண்ட ஆண்ைளும் சபண்ைளும், மஞ்ெள் சேயிலில்
நகைந்ெபடி நகடப்பயிற்சியில் இருந்ொர்ைள். இன்சைாரு பக்ைம் சிறுேர்ைளுக்கு ஒரு மாஸ்டர்
ைராத்வெ ைற்றுக்சைாடுத்துக்சைாண்டிருந்ொர். மற்வறார் இடத்தில் வமட் விரித்து தியாை ேகுப்பு.
பூங்ைாவின் கமொைத்தில் முதிர் இைம் ஆண்ைள் சொப்கபயுடன் வபட்மிட்டன் விகையாட்டு.
மாநைரத்துக்கு ேந்ெ புதிதில் செருக்ைளிலும் பூங்ைாக்ைளிலும் ேயொை ஆண்ைள் இப்பிடி
விகையாடுேகெப் பார்த்து இேனுக்கு ஆச்ெர்யமாை இருக்கும். சின்ைப்பெங்ைொவை
விகையாடுோங்ை? இேன், ென் கிராமத்தில் சபரிய மனிெர்ைள் விகையாடிப் பார்த்ெவெ இல்கே.

சிறுேயதில் முென்முெலில் பஞ்ொயத்து சொகேக்ைாட்சிப் சபட்டியில் கிரிக்சைட் பார்த்ெவபாது

ைோஸ்ைகரயும் ைபில்வெகேயும் பார்த்து, 'இவ்ேைவு ேயொகியும் சேகையாடிட்டு
இருக்ைாங்ைவை! வீட்ே திட்ட மாட்டாங்ைைா!’ என்று இேன் ஆச்ெர்யப்பட்டிருக்கிறான்.
வபாைப்வபாை அது பழகிவிட்டது.

மண்ணில் உதிர்ந்துகிடந்ெ பாொம் மரத்தின் வபரிகே ஒன்று, சேயிலில் ெைெைப்பகெயும், அதில்

ஓர் எறும்பு ஊர்ந்துசெல்ேகெயும் இேன் பார்த்துக்சைாண்டிருந்ெவபாது, 'ொர் ேைக்ைம்’ என்ற
குரல் வைட்டு நிமிர்ந்ொன்.

''என் வபரு ைல்யாைராமன். வபங்க்ே வேே செய்வறன். ோராோரம் விைடன்ே நீங்ை வேடிக்கை
பார்க்கிறகெ நானும் வேடிக்கை பார்த்துட்டுத்ொன் இருக்வைன். சைாஞ்ெம் வபெோமா?'' என்றபடி
சிசமன்ட் சபஞ்சில் இேன் பக்ைத்தில் அமர்ந்ொர். அேருக்கு 50 ேயது இருக்கும்; வொற்றத்தில்
பகழய நடிைர் பாகேயா வபால் இருந்ொர்.

''சொல்லுங்ை ொர்'' என்றான்.

''நல்ோொன் எழுதுறீங்ை. ஆமா... என்ை எழுதுறீங்ை, சுயெரிகெயா?''

''அப்படியும் சேச்சுக்ைோம் ொர்.''

''அப்படியும் சேச்சுக்ைோம்ைா... அனுபேக் ைட்டுகரைைா?''

''ைட்டுகரனும் சொல்ே முடியாது... என் சொண்கடயிே நிகறய மீன் முள் சிக்கிக்கிட்டு இருக்கு.
அகெ ஒண்ணு ஒண்ைா எடுக்கிற முயற்சினு சொல்ேோம்!''

''அப்ப சிறுைகெ எழுதுறீங்ை!''

''நம்ம ோழ்க்கைவய ஒரு சிறுைகெொவை ொர். 'சநருந லுைசைாருே னின்றில்கே சயன்னும்

சபருகம யுகடத்திவ் வுேகு’ னு ேள்ளுேவர சொல்லியிருக்ைார்.'

''அப்படிைா?''

''வநத்து இருந்ொன்; இன்கைக்கு இல்ே. அதுொன் இந்ெ உேைத்வொட சபருகம. இகெவிட ஒரு
சிறந்ெ சிறுைகெ இருக்ை முடியுமா ொர்?'

''அது ெரி... 'உடல் ேைர்த்வென்; உயிர் ேைர்த்வென்’னு சொன்ைது யாரு?''

 ''திருமூேர்.''

''அொன் சடய்லி ஒரு மணி வநரம் பார்க்ே

ோக்கிங் வபாயிட்டு இருக்வைன்.''

இெற்குள் இேன் அகேவபசியில் நண்பரின்

அகழப்பு. 'வபாக்குேரத்து சநரிெலில்
மாட்டிக்சைாண்டிருப்பொல், ேருேெற்கு 20
நிமிடங்ைள் ஆகும்’ என்று நண்பர் சொல்ே,
ைல்யாைராமன் அடுத்ெைட்ட உகரயாடலுக்கு
ஆயத்ெமாைார்.

''ொர் உங்ைகை டிஸ்டர்ப் பண்ைேவய?''

''ஐவயா..! அசெல்ோம் இல்ே ொர்.

சும்மாொன் ஒரு ஃப்சரண்டுக்ைாை சேயிட்
பண்ணிட்டு இருக்வைன்'' என்றான் இேன்.

''அப்ப சைாஞ்ெம் வபெோம். இப்படி

இேக்கியம் வபசி சராம்ப நாைாச்சு.
'எழுத்து’ங்கிறது என்ை ொர்?''

இேன் வயாசித்துக்சைாண்டிருப்பகெப்
பார்த்து, அேவர சொடர்ந்ொர்.

''ஒரு நம்பிக்கைகய சநஞ்சுே விகெக்ைணும். 'விகெத்ெேன் உறங்கிைாலும் விகெ

உறங்குேதில்கே’ எங்வைவயா படிச்ெது. அப்படிவய புல்ேரிக்குது பாருங்ை. இன்சைாண்ணு
சொல்வறன். 'வேர்கே சிந்து... வேர் ஊன்றுோய்!’ உகழப்வபாட அருகமகய எவ்ேைவு
அழைாச் சொல்லியிருக்ைான் பாருங்ை. இப்படி நீங்ைளும் ோெைர்ைளுக்கு ென்ைம்பிக்கைகயக்
சைாடுக்ைணும்.''

'சைாடுத்துருவோம் ொர்.''

''இப்படி நம்பிக்கை, உகழப்பு, ைாெல்னு ைேந்துைட்டி எழுெணும். நீங்ை ைாெலிச்சிருக்கீங்ைைா?''

''ஸ்கூல் வடஸ்ே ஒன் கெடா ொர். அதுவும் சொல்ோெ ைாெல்!''

''சொல்ோெ ைாெல்ைா?''

''தூரத்துே இருந்து பார்க்கிறது, தூங்ைாம சநகைச்சுக்கிறது, வபொமத் ெவிக்கிறது.''

''அடப் பாேவம! எழுத்ொைன்ைா அடிக்ைடி ைாெலிக்ைணும் ொர். அடுத்ெ ோரவம ைாெகேப் பற்றி
எழுதுறீங்ை. ைாெலிக்ைகேைாலும் பரோயில்ே, ைற்பகையா ஒரு ைகெ சொல்லுங்ை ொர். ஒரு
சபாண்ணும் நீங்ைளும் தீவிரமா ேவ் பண்றீங்ை. வைாயில்ே பார்த்தீங்ை, பஸ் ஸ்டாண்ட்ே
வபசுனீங்ை, ைவிகெயாத் சொடருது உங்ை ைாெல். அப்ப திடீர்னு குடும்பக் ைட்டாயத்துே அந்ெப்
சபாண்கை சிங்ைப்பூர் மாப்பிள்கைக்குக் ைல்யாைம் பண்ணிசேச்சிடுறாங்ை. ைல்யாை
ரிெப்ஷன்ே நிகைவுப்பரிசு சைாடுத்துட்டு, நீங்ை நடந்து வபாறீங்ை. உங்ை ைண்ணுேயும் ஒவர ஒரு
நீர்த்துளி; அே ைண்ணுேயும் ஒவர ஒரு நீர்த்துளி. 'அந்ெக் ைண்ணீர்த்துளிகூட ஒன்றுவெர முடியாமல்
கீவழ விழுந்து ைகரந்ெது’னு முடிங்ை ொர். படிக்கிறேனும் அழுதுருோன்ே.''

ைல்யாைராமன் ொர், இேனுக்கு கடேர்ஸ் ோங்கிக் சைாடுத்துவிடுோர் என்று தீர்மாைமாைத்

செரிந்ெது.

''என் சோய்ஃபும் விைடன் படிக்கிறாங்ை ொர்'' என்றான்.

''அப்ப ைாெல் வேைாம். சென்டிசமன்ட் பக்ைம் ோங்ை. ஒருோரம் வைாயில் ோெல்ே உக்ைாந்து
பிச்கெ எடுக்குறீங்ை...''

இேன் இகடமறித்து, ''ொர் எங்ை குடும்பம். மிடில் க்ைாஸ்ொன். ஆைா, வைாயில் ோெல்ே பிச்கெ
எடுக்கிற அைவுக்கு நான் ைஷ்டப்படே' என்றான்.

''ஒரு ோரம்ொவை ொர். உங்ை ெட்டுே யாருவம ைாசு வபாடே. பக்ைத்துே இருக்ைற ஒரு
சொழுவநாயாளி அம்மா உங்ைளுக்கு ொப்பாடு ோங்கித் ெர்றார். எவ்ேைவு சநகிழ்ச்சியா
இருக்கும்?''

''ொர், இந்ெப் பிச்கெ எடுக்ைற வமட்டர் மட்டும் வேைாம்...'

''அப்ப ஒண்ணு பண்ணுவோம். ரயில்வே ஸ்வடஷன் சிசமன்ட் சபஞ்ச்ே உக்ைாந்து இருக்கீங்ை.

பக்ைத்துே ஒரு பூேரசு மரம், தூரத்துே ஒரு இைம் ொய் அழுதிட்டு இருக்ைா. அே ைண்ணுே, பே
சபண்ைவைாட ைண்ணீகர நீங்ை பார்க்ைறீங்ை. 'அந்ெ அழுகை எப்ப வைாபமா மாறும்?னு
வைட்கிறீங்ை.''

''இெ வேைா டிகர பண்வறன் ொர்'' என்றான்.

''இப்படித்ொன் ொர், 'எழுத்து’ங்கிறது ஒரு நம்பிக்கை, ஒரு வெடல், ஒரு நட்பு, ஒரு பரிவு, ஒரு
ைாெல், ஒரு ைாமம், ஒரு துவராைம்...'' என்று ஏைப்பட்ட 'ஒரு’க்ைகை அேர்
சொடர்ந்துசைாண்டிருக்ை, அேரிடம் இருந்து ஒவர ஒரு 'ஒரு’கே மட்டும் ைடன் ோங்கி 'ஒரு
நிமிஷம் ொர்’ என்று நண்பரின் அகேவபசி அகழப்கப எடுத்துப் வபசி, அமர்ந்திருந்ெ இடத்துக்கு
ேரச்சொன்ைான்.

ைல்யாைராமன் ொகரப் பார்த்து ''ொர், நான் ஒரு ைவிகெ சொல்ேோமா?'' என்றான்.

''ொராைமா...'' என்றார்.

''எழுத்ொைர் சுந்ெர ராமொமி எழுதிய ைவிகெ ொர் இது. என் ஞாபைத்தில் இருந்து சொல்வறன்.''

''சொல்லுங்ை ொர்...''

''உன் ைவிகெகய நீ எழுது

எழுது உன் ைாெல்ைள் பற்றி வைாபங்ைள் பற்றி
எழுது உன் ரைசிய ஆகெைள் பற்றி
நீ அர்ப்பணித்துக் சைாள்ை விரும்பும் புரட்சி பற்றி எழுது
உன்கை ஏமாற்றும் வபாலிப் புரட்சியாைர்ைள் பற்றி எழுது
சொல்லும் செயலும் முயங்கி நிற்கும் அழகு பற்றி எழுது
நீ வபாடும் இரட்கட வேடம் பற்றி எழுது
எல்வோரிடமும் ைாட்ட விரும்பும் அன்கபப் பற்றி எழுது
எேரிடமும் அகெக் ைாட்ட முடியாமலிருக்கும்
ெத்ெளிப்கபப் பற்றி எழுது
எழுது உன் ைவிகெகய நீ எழுது
அெற்கு உைக்கு ேக்கில்கே என்றால்
ஒன்று செய்
உன் ைவிகெகய நான் ஏன் எழுெவில்கே என்று
என்கைக் வைட்ைாமவேனும் இரு''

ைல்யாைராமன் ொர் சைாஞ்ெ வநரம் சமௌைமாை இருந்ொர். ெட்சடை 'ொரில்’ இருந்து ெம்பிக்கு
மாறி, ''சராம்ப சராம்ப நல்ே ைவிகெ ெம்பி. அப்படிவய அவேக்ைாத் தூக்கி என் பார்கேகய
மாத்திப் வபாட்ருச்சு. உண்கமொன்... அேங்ை அேங்ை ோழ்க்கைகய, அேங்ை அேங்ை
அனுபேத்கெ, அேங்ை அேங்ைொன் எழுெணும்'' என்று சநகிழ்ச்சியுடன் சொல்லியபடி, அேரது
வொளில் மாட்டியிருந்ெ வஜால்ைா கபயில் இருந்து ோட்டர் பாட்டில் ஒன்கற எடுத்து பிைாஸ்டிக்
ைப்பில் ஊற்றி இேனிடம் நீட்டிைார்.

''குடிங்ை ெம்பி'' என்றார்.

''என்ைது ொர்?'' என்றான்.

''அருைம்புல் ஜூஸ் ெம்பி. உடம்புக்கு நல்ேது. அடுத்ெ ோரத்திவேர்ந்து செம்பா வேடிக்கை

பார்க்ைோம். அப்ப நான் கிைம்பவறன். மறுபடியும் ெந்திக்ைோம்'' என்று விகடசபற்று நடந்து
வபாைார்.

இேன், அேர் செல்ேகெயும், தூரத்தில் இேன் நண்பர் ேருேகெயும் வேடிக்கை

பார்த்துக்சைாண்டிருந்ொன்.

கெடிக்கக பார்ப்பென் - 6
நா.முத்துக்குமார், ஓவிேங்கள்: வசந்தில்

ெேவதன்னும் ரயில் ெண்டி

'அந்ெ மாசபரும் சேற்றிடத்தில்

முன்னும் இல்கே, பின்னும் இல்கே
பறகேயின் பாகெ
கிழக்கையும் வமற்கையும்
அழித்துவிடுகிறது.’

- சஜன் ெத்துேம்

பாண்டியன் எக்ஸ்பிரஸ் புறப்படுேெற்கு 10 நிமிடங்ைவை இருந்ெை. எக்வமார் ேந்து இறங்கி,

ஸ்வடஷன் ோெல் ெங்கீொவில் ெப்பாத்தி குருமாவும் ெயிர்ொெமும் ோங்கிக்சைாண்டு,
பிைாட்ஃபார்ம் ைண்டுபிடித்து, இேன் ேண்டிகய அகடேெற்கு இரண்டு நிமிடங்ைவை மிச்ெம்
இருந்ெை.

நகடபாகெக் ைகடயில், ோகழப்பழமும் ெண்ணீர் பாட்டிலும் ோங்கிக்சைாண்டு

திரும்புகையில், ஒரு ராட்ெை உவோைப் பாம்பாை, இேன் ேண்டி ெண்டோைத்தில்
ஊர்ந்துசைாண்டிருந்ெது. நைரத் சொடங்கியிருந்ெ ேண்டியின் கூடவே ஓடி, இேன் சபட்டிகயத்
வெடி இருக்கையில் அமர்ந்ொன். அதிர்ஷ்டேெமாை இந்ெ முகற இேனுக்கு ஜன்ைல் இருக்கை
கிகடத்திருந்ெது.

வபருந்வொ, புகைேண்டிவயா, ஜன்ைல் ஓர இருக்கை என்பது

இேைது தீராக் ைாெல். ஆைால், சொண்ணூறு ெெவிகிெப்
பயைங்ைளில் வேறு யாவரா அங்கு அமர்ந்து, ேண்டி கிைம்பியதுவம
தூங்கி ேழிந்துசைாண்டிருப்பார்.

பார்ப்பெற்கு நிகறயக் ைாட்சிைளும், படிப்பெற்கு சைாஞ்ெம் புத்ெைங்ைளும், பழகுேெற்கும்

வபசுேெற்கும் எதிரில் அன்பாை மனிெர்ைளும் ோய்த்ொல் ோழ்க்கை முழுேதும், இந்ெ ஜன்ைல்
ஓரத்து இருக்கையிவேவய ேசித்துவிட இேனுக்குச் ெம்மெம். ஆயினும்...

'வபாய்க்சைாண்டும்
ேந்துசைாண்டும்
இருக்கும் வபருந்துைள்
திருவிழாவுக்குத் திருவிழா

சேளிவய ேரும் வெர்’ - ைவிஞர் விக்ரமாதித் யனின் ைவிகெகயப் வபாே எப்வபாொேது

ேந்ொல்ொன் ஊர்ேேம். எப்வபாதும் ேந்ொல் அதில் என்ை ஆச்ெர்யம்! திைம் திைம் ேந்து
சைாண்டிருந்ொல் ோைவில்கே யார் அண்ைாந்து பார்ப்பார்ைள்?

இந்ெப் பயைம்கூட மதுகரயில் ஒரு நண்பரின் திருமைத்தில் ைேந்துசைாள்ேெற்ைாை ைகடசி

வநரத்தில் முடி ோைதுொன். ொேைாெமாை இேைது சேெர் வபக்கை இருக்கைக்கு அடியில்
கேத்துவிட்டு, நிமிர்ந்ெவபாதுொன், இரண்டு விஷயங்ைகைக் ைேனித்ொன். ஒன்று, ரயில்
ேழக்ைமாைச் செல்லும் திகெயில் இல்ோமல் பின்பக்ைமாை எதிர் திகெயில்
சென்றுசைாண்டிருந்ெது. இரண்டு, இேகைத் ெவிர, அந்ெப் சபட்டியில் யாருவம இல்கே!

எல்வோரும் ைகடசி வநரத்தில் ேண்டிகயத் ெேறவிட்டுவிட்டார்ைைா? அது எப்படிச்

சொல்லிகேத்ொற்வபால் எல்வோரும் ெேறவிடுோர்ைள். இேன் இருக்கைகயவிட்டு எழுந்து,
எல்ோ இருக்கைைகையும் சென்று பார்த்ொன். அந்ெப் சபட்டியிவேவய யாரும் இல்கே.
'பாண்டியன் எக்ஸ்பிரஸில்ொன் ஏறியிருக்கிவறாமா?’ என்று இேனுக்குச் ெந்வெைம் ேந்ெது.
பிைாட்ஃபார்ம் எண் பார்த்து, சபயர்ப் பேகை பார்த்து, எதிரில் சென்றுசைாண்டிருந்ெ டி.டி.ஆர்.
ஒருேரிடம் விொரித்துத்ொவை ேண்டியில் ஏறிைான்?!

குழப்பத்துடன் மீண்டும் இேன் இருக்கைக்கு ேந்ெவபாது, எதிர் இருக்கையில் ஒருேர்

அமர்ந்திருந்ொர். இேகைப் பார்த்து புன்ைகையுடன் ''ேைக்ைம்'' என்றார். இேனும் ேைக்ைம்
சொல்லிவிட்டு, ''ொர் இது பாண்டியன் எக்ஸ்பிரஸ்ொவை? இந்ெப் சபட்டியில் யாருவம
இல்கேவய...'' என்றான்.

''இந்ெப் சபட்டியில் மட்டுமில்கே, இந்ெ ரயில் முழுக்ைவும் யாரும் கிகடயாது. ஏன்ைா, இது
'ைாே ரயில்''’ என்றார் அேர்.

இேன் அச்ெத்துடன், ''ைாே ரயிோ? அப்படின்ைா எந்ெ ஊருக்குப் வபாகுது?'' என்றான்.

அேர் மீண்டும் புன்ைகைத்ெபடி, ''எந்ெ ஊருக்கும் வபாைாது. இது ைடந்ெைாேத்துக்கும்,

எதிர்ைாேத்துக்கும் மாறி மாறிப் பயணிக்கிற ேண்டி. இப்ப நாம இருக்கிறது நிைழ்ைாேப் சபட்டி''
என்றார்.

இேைது அச்ெம் அடிேயிற்றில் அமிேமாைவும், கைைால்ைளில் நடுக்ைமாைவும் உருமாறத்

சொடங்கியிருந்ெது. நடுக்ைத்துடன், ''ொர் நீங்ை யாரு?'' என்றான். இேன் குரல் இேனுக்வை
வைட்ைவில்கே.

''நாைா..? ைடவுள்!'' என்றார் அவெ சிரிப்புடன்.

இப்வபாது அச்ெத்துடன் திகிலும் இைம்புரியாெ ஒரு பரபரப்பும் இேகை ஆட்சைாண்டது.

அேகர வமலும் கீழும் பார்த்ொன். அேரது வொற்றத்கெ ேர்ணிக்ை மைசுக்குள் ோர்த்கெைகைத்
வெடிக்சைாண்டிருந்ெவபாது, அேவர சொடர்ந்ொர்.

''என்கை ேர்ணிக்ை வீைா முயற்சி பண்ை வேண்டாம். பே நூற்றாண்டுைள், பே ைவிஞர்ைள், என்

வொற்றத்கெ சேவ்வேறு விெமாை ேர்ணிச்சுப் பார்த்துட்டாங்ை. நான் இருப்பதில் இல்ோெேன்;
இல்ோெேற்றில் இருப்பேன். எைக்கு முெலும் இல்கே... முடிவும் இல்கே.''

இப்வபாது இேனுக்கு அேகர 'ொர்’ என்று அகழப்பொ, 'ஐயா’ என்று அகழப்பொ அல்ேது
'ொமி’ என்று அகழப்பொ... என்று குழப்பமாை இருந்ெது.

''என்கை எதுக்கு இந்ெ ேண்டியிே ஏத்தினீங்ை?'' என்றான் சபாதுோை.

''ஏன்ைா நீ ஒரு ைவிஞன். எைக்கு குழந்கெைகையும் ைவிஞர்ைகையும் சராம்பப் பிடிக்கும்!''

இேன் சைாஞ்ெம் பயம் குகறந்து, அேகர பக்தியுடன் பார்த்ொன்.

''நீ ைவிஞன்கிறது மட்டும் ைாரைம் இல்வே. ொொரைமா எல்ோரும் எப்வபா ைடந்ெைாே

நிகைவுைளுக்குப் வபாோங்ை?'' என்று வைட்டார்.

பெற்றத்தில் இேனுக்கு ஒன்றும் வொன்றவில்கே. அேவர பதில் சொன்ைார். ''எல்வோருக்கும்

ைல்யாை வீடு, மரை வீடு, பண்டிகை, விழாக்ைள்... வபான்றேற்றில் உறவிைர்ைகைவயா, பால்ய
ைாே நண்பர்ைகைவயா ெந்திக்கும்வபாது, பகழய ைாே ஞாபைம் பளிச்னு நிகைவுக்கு ேரும்.''

ெரிொன் என்று இேனும் ஆவமாதித்ொன்.

''ஆைா நீங்ை ைவிஞர்ைள், பகடப்பாளிைள் என்ை பண்றீங்ை? ஒவ்சோரு நாளும் கூடுவிட்டுக் கூடு
பாயிற மாதிரி, ைடந்ெைாே நிகைவுைளுக்குப் வபாயிட்டு ேர்றீங்ை. அந்ெ அனுபேக்
கிடங்குைள்ொன் உங்ை பகடப்புைளுக்ைாை ைச்ொப்சபாருள்!''

இேன் பிரமிப்புடன் வைட்டுக்சைாண்டிருந்ொன்.

''அப்படி ஒவ்சோரு முகறயும் நீங்ை ைடந்ெ ைாேத்துக்குப்

பயணிக்கிறப்வபா, ைாட்சிைள் ெரியாப் பிடிபடாம,
ோர்த்கெைள்ே சைாண்டு ேரக் ைஷ்டப்படுறகெ நான்
பார்த்துக்கிட்டுத்ொன் இருக்வைன். அதுக்ைாைத்ொன் இந்ெக்
ைாே ரயில். ைவிஞர்ைளுக்ைாைவே ெயாரிக்ைப்பட்டது.
ஏன்ைா... ைவிஞர்ைள் ைாேத்தின் ைண்ைாடிைள்!''

இேன் பிரமிப்புடன், ''இந்ெ ரயில்ே என்ை விவெஷம்?'' என்று

வைட்டான்.

''இடது பக்ைம் வபாைா ஒவ்சோரு சபட்டியும்

ைடந்ெைாேத்துக்குக் கூட்டிட்டுப் வபாகும். முெல் சபட்டியில்
ஐந்து ேயது ேகர உன் மைசுே பதிந்ெ ைாட்சிைகைப்
பார்க்ைோம். அடுத்ெ சபட்டி ஐந்தில் இருந்து பத்து ேயசு
ேகர... இப்படி உன் நிைழ்ைாே ேயசு ேகரக்கும் உன் மைசுே
இருக்கிற ைடந்ெைாேக் ைாட்சிைகை நீ திரும்பவும்
பார்க்ைோம். ோ வபாைோம்'' என்றபடி ைடவுள் எழுந்து
நடக்ை, இேன் பின்சொடர்ந்ொன்.

முெல் சபட்டிக்குள் நுகழந்ொர்ைள். முெல் ஐந்து ேயது ேகர ஞாபைங்ைள், ைகேடாஸ்வைாப்

புக்குள் நுகழந்ெ ேகையல் துண்டுைகைப் வபாே, இேனுக்கு சேவ்வேறு வொற்றங்ைகைக்
ைாட்டிை. சிறுகுழந்கெயாைத் ெேழ்ந்ெபடி ஒரு ைட்சடறும்பின் பின்ைால்
சென்றுசைாண்டிருக்கிறான். அந்ெ எறும்பு, ொழ்ோரத்கெக் ைடந்து சுேரில் ஏறுகிறது. இேனும்
சுேரில் ஏற முயற்சித்து ெகேகுப்புற விழுந்து அழுகிறான். யாவரா ஒரு பாட்டி ஓடிேந்து
இேகைத் தூக்கி, சேற்றிகேக் ைகரயுடன் முத்ெம் சைாடுக்கிறார். அந்ெப் பாட்டிகய இேன்
எங்வைா பார்த்திருக்கிறான். இது இேன் வீடுொைா? முெலில் இது இேவைொைா? ஏவொ ஒரு
வைாயில் திருவிழா. பட்டுப்பாோகட ெட்கடயுடன் ஒரு சிறுமி ஓடுகிறாள். இேன், அேைது
சைாலுசு வேண்டும் என்று அடம்பிடிக்கிறான். முதுகில் சுளீர் என்று அடி விழுகிறது.
வித்கெைாட்டுபேன் ஒரு ைரடியுடன் நுகழகிறான். ைெவுக்குப் பின்பக்ைம் ஒளிந்ெபடி, அந்ெக்
ைரடிகயயும், அது செய்யும் வித்கெைகையும் இேன் பயத்துடன் பார்த்துக்சைாண்டிருக்கிறான்.

இப்படி ஒவ்சோரு ைாட்சியாை சைாோஜ் ஓவியம்வபால் எதிவர செரிந்துசைாண்டிருக்ை, இேன்

அம்மா இறந்துவபாை நான்ைாம் ேயகெ அேெரமாைக் ைடந்ெபடி, ''அடுத்ெ சபட்டிக்குப்
வபாைோம்'' என்றான் ைடவுகைப் பார்த்து. இேன் எண்ைத்கெப் புரிந்துசைாண்ட ைடவுள்,
''அவ்ேைவு சீக்கிரம் எந்ெ ேலிகயயும் ொண்டிப் வபாய்விட முடியாது'' என்று சொல்லியபடி
இேகை அடுத்ெ சபட்டிக்கு அகழத்துச் செல்கிறார்.

நண்பர்ைளுடன் ஆற்றங்ைகரயில் ைபடி விகையாடிக்சைாண்டிருக்கிறான். மூச்கெப் பிடித்ெபடி

வைாட்கடத் சொடுகையில், கீவழ விழ இேன் முட்டி சபயர்ந்து ரத்ெம் சைாட்டுகிறது. நண்பர்ைள்
மண்கை அள்ளி, ஊதி ஊதி ைாயத்தின் வமல் பூசுகிறார்ைள். மண்ணின் நிறத்கெயும் ெைக்குள்
உள்ோங்கியபடி ரத்ெம் சைாட்டிக்சைாண்வட இருக்கிறது.
வேறு ஒரு ைாட்சியில் நீச்ெல் செரியாெ இேகை, கபயன்ைள் கிைற்றில் ெள்ளிவிடுகிறார்ைள்.
ெண்ணீகரக் குடித்ெபடி மூச்சுத் திைறி, வமவே ேந்ெ இேன் ெகேமுடிகய, செந்தில் பிடித்து
இழுத்து படிக்ைட்டில் அமரகேக்கிறான். கிைற்றின் செங்ைல் சபாந்தில் இருந்து, ஒரு பாம்பு
எட்டிப்பார்க்கிறது. பள்ளி உைவு இகடவேகையில் வை.எஸ்.சித்ராவுடன் அப்பா அம்மா
விகையாட்டு விகையாடுகிறான். மண்ணில் நீர் குகழத்துச் செய்ெ இட்லிைகை, அேள் ஆேம்
இகேைளில் எடுத்துக் சைாடுக்ை, இேன் ருசித்துச் ொப்பிட்டு, 'அப்புறம் என்ை பண்ைணும்?’
என்கிறான். 'அப்புறம் என்ை? அப்பா, அம்மாவுக்கு முத்ெம் சைாடுக்ைணும்’ - இேன் மூகைக்குள்
முெல் ைாெலும் முெல் ைாமமும் எட்டிப்பார்க்கின்றை. ைடவுள் ஒரு ைள்ைச்சிரிப்கப ென் முைத்தில்
ெேழவிட்டபடி, இேகை அடுத்ெ சபட்டிக்கு அகழத்துச் சென்றார்.

இப்வபாது 10-ம் ேகுப்பு படிக்கிறான். பள்ளியின் கமொைத்தில் அவொை மரத்ெடியில்,

இேனுடன் அைஸ்டின் செல்ேபாபு, வை.ைண்ைன், பாோஜி... எல்வோரும் அமர்ந்து சபாதுத்
வெர்வுக்ைாைப் படித்துக்சைாண்டிருக்கிறார்ைள்.

இேன், ‘I owe to thee my country… I owe to the my country’’ என்று

மக்ைடித்துக்சைாண்டிருக்கிறான். அகெப் பார்த்ெ பாோஜி, இேன் ெகேயில் நங்சைன்று
குட்டியபடி, 'இப்படியா மக்ைடிக்கிறது? எகெயும் புரிஞ்சுக்கிட்டுப் படிக்ைணும். அப்பத்ொன்
செளிோ மைசுே பதியும். உொரைத்துக்கு H2ன்ைா என்ை? க ட்ரஜன். O2 ன்ைா என்ை?
ஆக்ஸிஜன். சரண்டும் வெர்ந்ொ H2O ேரும். அொேது ோட்டர். நாம குடிக்கிற ெண்ணி. இப்பப்
படி H2 + O2 =H2O’. இேன் சொல்லிப் பார்க்கிறான். மைதுக்குள் உடவை பதிகிறது.

ைடவுளுடன் இந்ெக் ைாட்சிகயப் பார்த்துக் சைாண்டிருக்கும்வபாவெ, இேன் ைண்ைளில் நீர்

ேந்துவிட்டது. இந்ெ பாோஜிொன் பின்ைாட்ைளில் 10-ம் ேகுப்பு முடித்து, பாலிசடக்னிக்
வெர்ந்து, திருமைம் முடித்து, அடுத்ெ ஆறாேது மாெத்தில் ஒரு விபத்தில் சிக்கி இறந்துவபாைேன்.

''வடய் பாோஜி, இந்ெப் சபட்டியிேவய இரு. அடுத்ெ சபட்டிக்குப் வபாைா... நீ செத்துப்

வபாயிருே'' என்று இேன் உரக்ைக் ைத்திைான். ைடவுள் இேன் வொளில் கை கேத்து, ''இந்ெக்
ைாட்சிகய நீ ெள்ளியிருந்து வேடிக்கை பார்க்ைத்ொன் முடியும். நீ சொல்றது அேனுக்குக் வைட்ைாது.
அப்புறம் இன்சைாரு விஷயம்... இது ஏற்சைைவே வபாடப்பட்ட இருப்புப் பாகெ. இங்ை
யாவராட மரைத்கெயும் யாராேயும் ெடுக்ை முடியாது. ோ, அடுத்ெ சபட்டிக்குப் வபாைோம்!''
என்றார்.

அடுத்ெடுத்ெ சபட்டிைளின் ைாட்சிைளில் இேன் மைம் ஒன்றாமல் ஏவைா பாரமாைவே இருந்ெது.

பிரென்ைா பஸ் ெர்வீஸ் புழுதி கிைப்பியபடி ேருேது, முென்முெலில் இேன் ைல்லூரிக்குள்

நுகழந்ெது, இேன் எழுதிய முெல் ைாெல் ைடிெம் சைாடுக்ைப்படாமல் ைாத்திருந்ெது, ைல்லூரி
முடித்து சினிமா ஆகெயில் சென்கை ேந்ெது, பாலு மவைந்திரா ொரிடம் உெவி இயக்குநராை
உேைப் படங்ைள் பார்த்துத் திரிந்ெது, எழுத்ொைர் சுஜாொ இேனுகடய 'தூர்’ ைவிகெகய ஒரு
வமகடயில் ோசித்துக்ைாட்டிப் பரேெப்பட்டது, அறிவுமதி அண்ைனுடன் ைவியரங்குைளில்
கைெட்டல்ைள் ோங்கியது, சீமான் அண்ைன் அறிமுைப்படுத்ெ முெல் பாடல் பதிோைது, இேன்
மகைவிகயப் சபண் பார்க்ைச் சென்றது, அப்வபாதுொன் பிறந்ெ அணில் குஞ்கெப் வபாலிருந்ெ
இேன் மைகை ஒரு நர்ஸ் உள்ைங்கையில் கிடத்தியவபாது ென் ரத்ெச்சூட்கட உைர்ந்ெது... எை
ஒவ்சோரு ைாட்சியிலும் இேன் திண்டாடிக்சைாண்டிருந்ொன்.

ைடந்ெைாேத்தில் நுகழேது இவ்ேைவு இன்பமா அல்ேது இத்ெகை துன்பமா? இல்கே இன்பம்

ைேந்ெ துன்பமா? இேனுக்குச் சொல்ேத் செரியவில்கே.
''நாம நிைழ்ைாேத்துக்வை திரும்பிவிடோம்'' என்றான் ைடவுளிடம்.

நிைழ்ைாேப் சபட்டிக்கு ேந்ெதும், ''இந்ெப் பக்ைம் இருப்பது எதிர்ைாேப் சபட்டிைள். நாற்பது

ேயசுக்குப் பிறகு, உைக்கு என்ை நடக்ைப்வபாகுதுனு செரிஞ்சுக்ை விருப்பமா? ேண்டிகய
எதிர்ப்பக்ைம் விடச் சொல்வறன்!'' என்றார் ைடவுள்.

''வேண்டாம். நாகைக்கு என்ை நடக்ைப் வபாகுதுனு செரிஞ்சுக்கிட்டா, ோழ்க்கையிே

சுோரஸ்யம் இருக்ைாது. ேண்டிகய நிறுத்ெச் சொல்லுங்ை. நான் இறங்கிக்கிவறன்!'' என்றான்.

ேண்டி நின்றது. இேன் இறங்கி ஸ்வடஷன் சபயர்ப்பேகைகய ோசித்ொன். விழுப்புரம்

ஜங்ஷன்.

''திைமும் புதுசு புதுொ ஏொேது பகடச்சுக்கிட்வட இரு. அதுொன் உன்கைத் ெக்ைகேக்கும்!''

என்றார் ைடவுள்.

இேன் புன்ைகையுடன் அேருக்குக் கையாட்டி விகட சைாடுத்துவிட்டு, அடுத்ெ மதுகர

ேண்டிக்ைாைக் ைாத்திருக்ைத் சொடங்கிைான்!
 கெடிக்கக பார்ப்பென் - 7
நா.முத்துக்குமார், ஓவிேங்கள்: வசந்தில்
பள்ளித் தலமகைத்தும்...

''உண்கமயில், பள்ளிக்கூடம் எைக்கு அவ்ெளவு பிடிக்கும் என்று நான் நிகைக்ககெ இல்கல.

திடீவரை என் உலகம் மிகவும் வபரிதாகிவிட்டது. வீட்கடவிட்டு திைமும் வெளிகே வசல்ெதற்கு
இப்படி ஓர் அற்புதமாை உபாேம் இருக்கும் என்று நான் நிகைக்ககெ இல்கல. ஒவ்வொரு நாளும்
அடுத்த நாள் பள்ளிக்குச் வசல்ெகத நிகைத்துக்வகாண்கட தூங்கப் கபாகென்!''

- மனுஷ்ே புத்திரன்

ஐந்ொம் ேகுப்பு முடித்து ைாஞ்சிபுரத்தில் அந்திரென் வமல்நிகேப் பள்ளியில் இேன் ஆறாம்

ேகுப்பு வெர்ந்ொன். சென்கை கிறிஸ்துேக் ைல்லூரிகயக் ைட்டிய ஆண்டர்ென் என்கிற
சேள்கைக்ைாரர், 1837-ம் ஆண்டு ைட்டிய கிறிஸ்துே மிஷிைரி பள்ளி அது. சபருந்ெகேேர்
ைாமராஜர் ஆட்சிக் ைாேத்தில், ைல்வித் துகற இயக்குநராை இருந்ெ சந.து.சுந்ெரேடிவேலு படித்ெ
பள்ளி. ைளிமண்ைாை உள்வை நுகழந்ெ இேகை ைவிஞைாை ேகைந்து சேளிவய அனுப்பியதில்
அந்ெப் பள்ளிக்கும் சபரும் பங்கு உண்டு.

பள்ளி சொடங்கிய முெல் நாைன்று அப்பாவுடன் கெக்கிளில் சென்ற பயைம், வநற்று

நடந்ெதுவபால் இப்வபாதும் இேன் நிகைவில் நிற்கிறது. ைாக்கி டவுெர், சேள்கைச் ெட்கட,
சிேப்பு கட அணிந்து, ஷூ மாட்டி கெக்கிளின் பின் இருக்கையில் அமரும் ேகர
குதூைேமாைத்ொன் இருந்ொன்.

இேன் கிராமத்கெத் ொண்டியதும், அப்பா, 'நானும் இந்ெ ஸ்கூல்ேொன்டா படிச்வென். எங்ை

ைாேத்துே சராம்ப ஸ்டிரிக்ட்டா இருந்திச்சு. இங்கிலீஷ்ே வைள்வி வைப்பாங்ை. ெமாளிச்சிடுவியா?’
என்று வைட்டார்.

இேன் மைதுக்குள் 'ஏ’-வில் இருந்து 'இைட்’ ேகர, ஆங்கிே எழுத்துைகைச் சொல்லிப்

பார்த்துக்சைாண்டான். 'என்ை வைள்வி வைட்டாலும் இந்ெ 26 எழுத்துக்குள்ைொை வைப்பாங்ை’
என்று நிகைத்ெபடி, ெகேயாட்டிைான். ஆைால், ேடக்கு மாடவீதி, செட்டித் செரு, ரங்ைொமி
குைம், வெரடி வீதி, மூங்கில் மண்டபம் என்று ஒவ்வோர் இடத்கெயும் கெக்கிள்
ைடந்துசைாண்டிருந்ெவபாது முன்பு படித்ெ கிராமத்துப் பள்ளிகயப் பிரிந்ெ ஏக்ைமும், புதிொைச்
வெரப்வபாகும் பள்ளியின் சூழல் குறித்ெ அச்ெமும், இேகை சபான்ேண்டாக்கி, ைழுத்தில் நூல்
ைட்டி, அடிேயிற்றுப் பயத்துடன் அந்ெரத்தில் பறக்ைவிட்டுக்சைாண்டிருந்ெது.

இேன் பள்ளி இருந்ெ ொலுைா அலுேேை ேைாைத்துக்குள், அப்பாவின் கெக்கிள் நுகழந்ெது.

இந்ெப் பக்ைம் ேட்டாட்சியர் அலுேேைம். அெற்குப் பக்ைத்தில் ைாேல் நிகேயம். ைாேல்
நிகேயத்துக்கு முன்பாை, விபத்துக்குள்ைாை நசுங்கிய ைார்ைள் மகழயில் துருப்பிடித்துக்கிடந்ெை.
கூடவே வமாட்டார் கெக்கிள்ைளும் மிதி ேண்டிைளும். அந்ெ இரும்புக் குவியலில் நசுங்கிக்கிடந்ெ
ஒரு ைாரில், பலூன் வபான்ற ாரகை இேகைப் வபாேவே யூனிஃபார்ம் அணிந்ெ ஒரு ேைர்ந்ெ
கபயன் 'பீம்... பாம்’ என்று அடித்துக்சைாண்டிருந்ெகெப் பார்த்து, இன்டர்சேல் வைப்பில்
விகையாடுேெற்கு நல்ே ஓர் இடம் கிகடத்ெது என்று இேன் ெந்வொஷப்பட்டான்.

ைாேல் நிகேயத்துக்கு அருகில் இருந்ெ நீதிமன்ற ோெலில் இரு கைைளில் விேங்குடன் லுங்கி
ைட்டிய ஒரு கைதி குத்துக்ைாலிட்டு அமர்ந்திருக்ை, அந்ெக் கைதியின் ோயில் பீடி ஒன்கறச் செருகி,
ைான்ஸ்டபிள் ஒருேர் பற்ற கேத்துக்சைாண்டிருந்ொர். அந்ெக் கைதி இரண்டு இழுப்பு, இேர்
இரண்டு இழுப்பு என்று ொேைாெமாைப் வபசியபடி பீடி குடிப்பகெப் பார்க்கையில் இேனுக்கு
ஆச்ெர்யமாை இருந்ெது. இேன் கிராமத்தில் நண்பர்ைளுடன் விகையாடும் திருடன் வபாலீஸ்
ஆட்டத்தில், திருடன் எப்வபாதுவம வபாலீைுக்கு எதிரி. 'இப்படியும் நடக்குமா?!’ என்று இேன்
மீண்டும் ஆச்ெர்யப்பட்டான்.

நீதிமன்றத்துக்கு இடது பக்ைம் தீயகைப்பு நிகேயம். பக்ைத்தில் ைருவூேம். இேற்றுக்கு மத்தியில்

இேன் பள்ளி இருந்ெது. ோெலில் இறக்கி விட்டுவிட்டு அப்பா சொன்ைார். 'பத்திரமாப்
வபாயிட்டு ோ. ொயங்ைாேம் வைட்ே சேயிட் பண்வறன்!’

மிைப் சபரிய இரும்பு வைட்கடக் ைடந்து இேன் உள்வை நுகழந்ொன். எதிரில் செரிந்ெ
ைட்டடத்தின் சுேற்றில் பாதி அைவுக்கு ொடி கேத்திருந்ெ ஒருேரின் ஓவியத்கெ
ேகரந்திருந்ொர்ைள். அெற்கு கீவழ இருந்ெ ோெைத்கெ இேன் எழுத்துக் கூட்டிப் படித்ொன்.
'ேருத்ெப்பட்டு பாரம் சுமப்பேர்ைவை என்னிடத்தில் ோருங்ைள். இகைப்பாறுெல் ெருவேன்’.
இேனுக்கு அந்ெ ோெைம் பிடித்திருந்ெது. இேகை அறியாமல் முதுகில் மாட்டியிருந்ெ புத்ெைப்
கபகய ஒருமுகற சொட்டுப் பார்த்துக்சைாண்டான்.

அந்ெ ஓவியத்தில் ேகரந்திருந்ெ நபரின் முைத்தில் ஒரு சபண் ொயல் இருந்ெது. தீட்ெண்யமாை
ைண்ைளுடன் அந்ெ முைத்தில் செரிந்ெ ஏவொ ஒரு ைனிவு, இேனுக்கு இேன் ொய் முைத்கெ
ஞாபைப்படுத்தியது. அேர்ொன் 'வயசு’ என்றும், 'கிறிஸ்துேர்ைளின் ைடவுள்’ என்றும்
பின்ைாட்ைளில் இேன் அறிந்துசைாண்டான். அந்ெ ஓவியத்துக்குக் கீவழ ஒரு பேகையில், 'இது
என் பள்ளி. என் பள்ளி என்ைால் சபருகம அகடய வேண்டும்’ என்று எழுதியிருந்ெது. இேன்
ைர்த்ெரின் ைரங்ைகைப் பிடித்ெபடி உள்வை நடந்துவபாைான்.

பர்மாவில் இருந்து வெக்கு மரங்ைகை ைப்பல்ைளில் சைாண்டுேந்து சுண்ைம் அகரப்வபாரும்,

சுண்ைாம்பு இடிப்வபாரும் இரவு பைல் உகழக்ை, ஆண்டர்ென் துகர என்கிற சேள்கைக்ைாரன்
ைட்டிய ைட்டடம் இேன் முன் விரிந்ெது. ஆங்கிவேயன் ைட்டிய பள்ளி என்பொல், ஆங்கிேம்
இேனுக்கு விவராதியாை இருந்ெது. அச்ெமும் பயமும் இேன் பாடங்ைைாை இருந்ெை.

பள்ளிக்கூடத்கெப் பற்றி நிகைக்கையில் ேகுப்பகறைகைவிட, சேளிவய இருக்கிற மரங்ைளும்

கமொைமும்ொன் இேன் நிகைவுக்கு ேருகின்றை. இேன் பள்ளி கமொைத்தில் நட்டுகேத்ெ
குகடைள் வபாே அவொை மரங்ைள் ேரிகெயாை நின்றிருக்கும். அவொை மரத்து பழங்ைளுக்கும்
நாேல் பழங்ைளுக்கும் ஆறு வித்தியாெங்ைள் ைண்டுபிடிக்ைச் சொன்ைால், ஆண்டேைால் கூட
ைண்டுபிடிக்ை முடியாது. இரண்டின் நிறமும் ேடிேமும் ஒவர கிகையில் ைருோைகேவயா எை
 வியக்ைகேப்பகே. மீகெ கேத்து சபன்ைாம்சபரிய மிதி
ேண்டியில் ேரும் சபரிய ேகுப்பு மாைேர்ைள், முெல் நாள்
பள்ளியில் நுகழந்ெ அன்று நாேல் பழம் என்று ஏமாற்றி,
அவொை பழங்ைகைக் சைாடுத்து இேனிடம் இருந்து ைாசு
பறித்ொர்ைள். முெல்முகறயாை ேகுப்பகற சொல்லித்ெராெ
ேணிைவியல் இேனுக்கு அறிமுைமாைது.

ஒருமுகற, ைள்ைச்ொராய வைன்ைகைக் கையைப்படுத்தி ைாேல்

நிகேயத்தின் ோெலில் கேத்து தீ ஊற்றி எரித்ொர்ைள். அந்ெக்
ைாற்றின் ோெம் வேதியியகே இேனுக்கு
அறிமுைப்படுத்தியது.

இப்படி இப்படி, ஐந்து கபொவுக்கு பத்து ைடகேைள்

சைாடுக்கும் பாட்டிக் ைகட ைணிெத்கெயும், உகடந்ெ அரெ
மரக் கிகைப் சபாந்திலிருந்து அவ்ேப்வபாது பைலில் எட்டிப்
பார்த்து, திரும்பவும் சபாந்துக்குள் நுகழயும் ஆந்கெ
விேங்கியகே யும், ஆசிரியர்ைளிடம் நல்ே சபயர் எடுக்ை,
கிராமத்து மாைேர்ைள் கிளிப் பச்கெ நிறத்துடன் ஒடித்து
ேந்து நீட்டும் மூங்கில் ைழிைள் ொேரவியகேயும், படம்
ேகரந்து பாைம் குறித்ெ ைழிேகறைள் உயிரியகேயும்,
வமற்கூகரக் ைண்ைாடிச் ெட்டைத்தில் இருந்து உள் நுகழந்து,
ைரும்பேகையில் எழுதிக்சைாண்டிருக்கும் ெந்திரவெைர்
மாஸ்டரின் முதுகில் விழுந்து, c=3X108 m/sec வேைத்தில் பயணிக்கும் சூரிய சேளிச்ெம்
இயற்பியகேயும், பள்ளிக்குப் பின்புறம் பாலித்தீன் ைேர்ைள் மிெந்வொடும் செங்ைழு
நீவராகடயின் பின்ைணியில் ஒன்றில் இருந்து ஒன்று கிகை பிரியும் ஒற்கறயடிப் பாகெைள்
புவியியகே யும், முன்புக்கும் முன்பு பத்ொம் ேகுப்புத் வெர்வில் ஃசபயிோைொல் தூக்குப்
வபாட்டு இறந்ெ பகழய மாைேன் ஒருேகைப் பற்றிய ேெந்திைள் ேரோற்கறயும், As I am
suffering from fever’ என்று சொடங்கி எழுத்துப் பிகழைவைாடு எழுெப்படும் விடுமுகறக்
ைடிெங்ைள் ஆங்கிேத்கெயும் அறிமுைப்படுத்திை.

எல்வோருக்கும் வபாேவே இேனுக்கும் இேன் பள்ளி, ேகுப்பகறக்கு சேளிவயொன்

பாடங்ைகைக் ைற்றுத்ெந்ெது. ஆயினும் என்ை? ைற்றுத்ெர மட்டுமா பள்ளிைள்? பள்ளிகயப் பற்றி
நிகைக்கையில், ப்ைஸ் டூ படிக்கையில் இவெ ஆைந்ெ விைடனில் இேன் எழுதிய ைவிகெொன்
இேனுக்கு ஞாபைம் ேருகிறது. 'பள்ளி’ என்ற ெகேப்பிோை அந்ெக் ைவிகெ,

'தண்டொளத் துண்டு
காற்றில் ஒலி எழுப்ப
ஆரம்பம் அதன் இேக்கம்.

நீராருங் கடலுடுத்த
பாடத் துெங்குககயில்
டியூஷன் எடுத்த ககளப்பில்
வகாட்டாவி விடும் ஆசிரிேர்கள்.

மர வபஞ்சில் வபேர் வசதுக்கி

முத்திகர பதிக்கும் மாணெர்கள்.
இன்ஸ்வபஷனுக்காய் ொங்கிே
கட்டுகர கநாட்டு
அட்கடயுடன் காத்திருக்க
பாடத்தில் இல்லாத
பாலிேல் கல்வி
பாத்ரூமில்.
ோரும் வமைக்வகடாமகல
ெருடந்கதாறும் உருொகிறார்கள்
சில அறிொளிகளும் முட்டாள்களும்’

இேன் அறிோளியா... முட்டாைா என்று இேனுக்குத் செரியாது. சிே ேருடங்ைளுக்கு முன்பு,

இேன் பள்ளியில் நடந்ெ ெமிழ் மன்றத் சொடக்ை விழாவுக்குச் சிறப்பு விருந்திைராை இேகை
அகழத்திருந்ொர்ைள். துருப்பிடித்ெ பள்ளியின் இரும்புக் கிராதிக் வைட்டிகைத் திறந்து இேகை
ேரவேற்றார்ைள். முன்பு ஒவ்சோரு முகற அகெக் ைடந்து உள்வை நுகழயும்வபாதும்
அடிேயிற்றில் இருந்து வமசேழும் ஒரு பயம் ென் பகழய பாெத்துடன் வமவே ேந்ெது. பரிசுத்ெ
ஆவியின் சபயரால் இேன் பள்ளிக்குள் நுகழந்ொன். ைாகே பிரார்த்ெகை வநரத்தில் 'ஜபம்
செய்வோம்’ என்ற குரல் வைட்டு எத்ெகை முகற மண் ெகரயில் முட்டிப் வபாட்டிருப்பான். அந்ெ
மண் துைள்ைள் இன்று எங்கு வபாய் உதிர்ந்ெை?

'இவொ 10-ம், 12-ம் ேகுப்பு அரசுப் சபாதுத் வெர்வு எழுெப்வபாகும் மாைேர்ைகை உமது
பாெங்ைளில் ஒப்பகடக்கிவறாம் எமது ராஜ்ஜா... அேர்ைள் படித்ெது மைதில் பசுமரத்தில் அடித்ெ
ஆணிவபால் பதியவும், அேர்ைைால் நமது பள்ளி சமன்வமலும் உயரவும் ஆசீர்ேதியும் எம்
ராஜ்ஜா...’ என்கிற பால்பாண்டி மாஸ்டரின் குரலும், அகெ சொடர்ந்து ஒலிக்கிற 'ஆத்துமவம என்
முழு உள்ைவம...’ என்ற பாடலும் ைாற்றின் அகேைளில் ைகரயாமல் ஒலிக்கின்றை.

பள்ளியின் அப்வபாகெய ெகேகம ஆசிரியரும், சிறந்ெ சிறுைகெ எழுத்ொைருமாை அ.எக்பர்ட்

ெச்சிொைந்ெம், நிைழ்ச்சிக்குத் ெகேகம ொங்ை, இேன் ெமிழ் ஆசிரியர்ைைாை புேேர்
வே.ைவைென், ொேமன் சஜயக்குமார் ோழ்த்துகர ேழங்ை விழா முடிந்ெது.

மாைேர்ைள் விகடசபற்றுப் வபாை பின் மாகேயில், இேன் படித்ெ ஒவ்சோரு ேகுப்பிலும்

மீண்டும் நுகழகிறான். ஆதிக் ைருேகறயின் இருளும் ஒளியும் ைேந்ெ அகறைள். 8-ம் ேகுப்பு 'அ’
பிரிவில் நுகழயும்வபாது மட்டும், இேகை அறியாமல் வெைம் சில்லிடுகிறது. அவொ இேன்
அமர்ந்து எழுதிய பர்மா வெக்கு வமகஜ. மீண்டும் இேன் பால்ய ேயதுக்குள் சென்று, ைாக்கி ைால்
ெட்கடயும், சேள்கைச் ெட்கடயும் அணிந்து அமர்கிறான். பிரில் இங்க் ைகர படிந்ெ பகழய
வமகஜயில் இேன் எப்வபாவொ உைவு இகடவேகையின்வபாது, ைாம்பஸ் முகைைைால்
கிறுக்கிய N.M.K. என்ற எழுத்துைள் இன்னும் அழியாமல் இருக்கின்றை. ஒரு ைைம்
இைம்புரியாெ உைர்வுக்குள் மூழ்கித் திரும்புகிறது மைது. இவொ இேன் சொகேத்ெ பால்யத்தின்
மிச்ெம். பதின் ேயதுைளின் ஒரு துண்டு. இேன் ைடவுைாை இருந்ெவபாது இேனுக்குள் இருந்ெ
ொத்ொன் உரித்ெ பாம்புச் ெட்கட.

எல்வோரும் ேழியனுப்ப, பள்ளிகயவிட்டு ேருகையில் ொலுைா ஆபீஸ் கமொைத்தில் அவெ

பகழய ைாசியண்ைன், சைாஞ்ெம் முதிர்ந்ெ வொற்றத்துடன் ஐஸ் விற்றுக்சைாண்டிருந்ொர்.
எத்ெகைவயா முகற அேரிடம் ைடன் சொல்லி குச்சி ஐைும் வெமியா ஐைும் ோங்கிச்
ொப்பிட்டிருக்கிறான்.

ைாகர விட்டு இறங்கி இேகை அறிமுைப்படுத்திக்சைாண்டான். அேர் முன் நிழோடிய பே பிஞ்சு

முைங்ைளில் இேன் முைமும் சபயரும் ஞாபைத்துக்கு ேரும் என்று எப்படி இேன் எதிர்பார்க்ை
முடியும்?

'அண்வை ஒரு வெமியா ஐஸ் குடுங்ைண்வை' என்றான்.

'அசெல்ோம் இப்ப யாரு ெம்பி வைக்கிறாங்ை? வமங்வைா, ஆரஞ்சு சரண்டுொன் இருக்கு. உைக்கு
என்ை வேணும்?'' என்றார்.

'ஒரு வமங்வைா குடுங்ைண்வை...' என்று கூறி 100 ரூபாகய நீட்டிைான்.

சைாடுத்ெ ரூபாகயத் திருப்பித் ெந்துவிட்டு, 'சினிமாவுே பாட்சடல்ோம் எழுெறனு சொல்ற.

அண்ைை மறக்ைாம ேந்து ஐஸ் வைட்ட பாரு. அது ஒண்வை வபாதும் ெம்பி. ைாசு பைசமல்ோம்
வேைாம்' என்று சொல்லிவிட்டு ென் முன் இருந்ெ ஐஸ் சபட்டிக்குள் குனிந்ொர். அதில், 'ைாேம்’
ைட்டிக் ைட்டியாை உகறந்து கிடந்ெது!

வேடிக்கை பார்ப்பேன் - 8
நா.முத்துக்குமார், ஓவியங்ைள்: செந்தில்
எமக்குத் வதாழில் கவிகத

'முதலாளிமார்கள்
விரல் எல்லாம் கமாதிரங்கள்
மைவசல்லாம் தந்திரங்கள்!’

- ைவிஞர் விக்ரமாதித்யன்

ஒவ்சோரு வைாகட விடுமுகறயின் வபாதும், இேனுக்குள் வைாடீஸ்ேரக் ைைவு ஒன்று பூக்ைத்

சொடங்கும். ஒன்பொம் ேகுப்பு படிக்கையில் செற்கு மாட வீதி கிகை நூேைத்தில் இேன்
ோசித்ெ 'நீங்ைளும் வைாடீஸ்ேரர் ஆைோம்’ என்ற புத்ெைவம அெற்குக் ைாரைம்.

ஒவ்சோரு பக்ைமாை அந்ெப் புத்ெைத்கெப் புரட்டிக்சைாண்டிருக்கும்வபாது, இேன் ெஃபாரி சூட்

அணிந்து ைாரில் இருந்து இறங்குேதுவபாேவும், இேனிடம் வேகே செய்யும்
நூற்றுக்ைைக்ைாைேர்ைள் இேனுக்கு ேைக்ைம் கேப்பதுவபாேவும், ேயன்ஸ் கிைப், வராட்டரி
கிைப் என்று சினிமாவில் பார்த்ெ கிைப்ைளில் எல்ோம் இேன் ெகேகம உகர
ஆற்றுேதுவபாேவும் ைைவு ைாைத் சொடங்கிைான்.

விக்ரமாதித்யகைப் பிடித்ெ வேொைம் வபாே, அந்ெப் புத்ெைம் இேன் வொளில்

சொற்றிக்சைாண்டு, பல்வேறு சுயமுன்வைற்ற, ென்ைம்பிக்கை நூல்ைகை வநாக்கி இேகை
அகழத்துச் சென்றது. 'சிறு சொழில் சபரும் ோபம்’, '30 நாட்ைளில் முன்வைறுேது எப்படி?’,
'வைாபுரத்தில் ஏறியேர்ைள்’, 'டாடாவுக்வை டாட்டா ைாட்டோம்’, 'ோ இகைஞவை ேைரத்
சொடங்கு!’ என்று யார் யாவரா எழுதிய புத்ெைங்ைள் எல்ோம் இேன் மூகைக்குள் முைாமிட்டு
'ைாவெொன் ைடவுைடா... அந்ெக் ைடவுளுக்கும் இது செரியுமடா...’ என்று பாடத் சொடங்கிை.

அடுத்ெ நாள் ைாகேயில் சொழிேதிபர் ைைவில் இேன் திகைத்துக்சைாண்டிருந்ெவபாது, இேன்

ஆயா இேகை எழுப்பி ''ைாபித் தூள் தீர்ந்துவபாச்சுடா... அண்ைாச்சி ைகடே ஒரு பாக்சைட்டு
ோங்கிட்டு ோ'' என்று கையில் பத்து ைாகெக் சைாடுக்ை, இேன் 'ஊட்டியில் ைாபி எஸ்வடட் ஒன்று
ோங்ை வேண்டும்’ என்ற ைைவுடன் ஓடத் சொடங்கிைான்.

ஆைால், யொர்த்ெம் வேறு என்று அன்று இேன் அறிந்ொனில்கே. அன்று முெல் இன்று ேகர,
இேன் ெட்கடப் பாக்சைட்டிலும், ைால் ெட்கடப் பாக்சைட்டிலும் ஏவொ ஒரு மாய ஓட்கட
இருந்துசைாண்டுொன் இருக்கிறது. இேனிடம் ைாசு இருக்கும்வபாசெல்ோம் அந்ெ மாய ஓட்கட
ேழிவய நண்பர்ைளுக்கும் உறவிைர்ைளுக்கும் அள்ளிக் சைாடுத்துவிட்டு, அடுத்ெ ோர செேவுக்கு
யாரிடம் ைடன் ோங்ைோம் என்று வயாசித்துக்சைாண்டிருப்பான். இப்படி ோழ்ேதும் இன்வைார்
ஆைந்ெம்ொன் இேனுக்கு!

துருப்பிடித்ெ கெக்கிளில் 'சொழிேதிபர்’ ைைவில் இேன் சுற்றிக்சைாண்டிருப்பகெ அறிந்ெ இேன்

ெந்கெ, சென்கையில் சிறு சொழில் பற்றி நடந்ெ பயிற்சி ேகுப்பு ஒன்றுக்கு இேகை
அனுப்பிகேத்ொர். அப்வபாது இேன் வீட்டுக்கு ேந்துசைாண்டிருந்ெ சிறு பத்திரிகைைளில்
'சிந்ெகையாைன்’ பத்திரிகையும் ஒன்று.

சிந்ெகையாைன் பத்திரிகையில் அரசியல் இேக்கியம் குறித்ெ ைட்டுகரைள் எழுதிக்சைாண்டிருந்ெ

எழுத்ொைர் ெங்ைமித்ராொன், அந்ெ இரண்டு நாள் பயிற்சி முைாகம நடத்திைார். சுற்றிலும் நடுத்ெர
ேயதிைர்ைள் அமர்ந்திருக்ை, அப்வபாதுொன் மீகெ அரும்பத் சொடங்கியிருந்ெ மாைேைாை,
கையில் குறிப்வபட்டுடன் சிறு சொழில்ைள் குறித்தும், சுயமுன்வைற்றம் குறித்தும் அேர்
சொல்ேகெ இேன் குறிப்பு எடுத்துக்சைாண்டிருந்ொன்.

அந்ெப் பயிற்சி முைாமில்ொன் இேன், ைவிஞர் மு.சுயம்புலிங்ைத்கெச் ெந்தித்ொன். 'நாட்டுப்

பூக்ைள்’, 'ஊர்க்கூட்டம்’ என்னும் ெகேப்பிோை ைவிகெத் சொகுப்புைளுக்கு சொந்ெக்ைாரர்.
ைரிெல்ைாட்டு இேக்கியத்தில் கி.ரா- வுக்குப் பிறகு குறிப்பிடத்ெகுந்ெேர். அேர் எழுதிய ைவிகெ
ஒன்கற தூக்ைத்தில் எழுப்பிக் வைட்டாலும் இேன் ேரிவிடாமல் சொல்ோன். அப்படிச்
சொல்லும்வபாசெல்ோம் சநஞ்கெ ைைக்ைச் செய்யும் அந்ெக் ைவிகெ.

'நாங்கள் சந்கதாசமாக இருக்கிகறாம்.

எங்களுக்கு ஒரு குகறயும் இல்கல.

டவுசர் இல்கலவேன்று குழந்கதகள் அழும்

ஒரு அடி வகாடுப்கபாம்.
ொங்கிக்வகாண்டு ஓடிவிடுொர்கள்.

தீட்டுக்ககற படிந்த
பூ அழிந்த கசகலகள்
பகழேத் துணிச் சந்கதயில்
சகாேமாகக் கிகடக்கின்றை.
இச்கசகேத் தணிக்க
இரவில் எப்படியும் இருட்டு ெருகிறது

கால் நீட்டி தகல சாய்க்க

தார் விரித்த பிளாட்பாரம் இருக்கிறது.

திறந்தவெளிக் காற்று ோருக்குக் கிகடக்கும்?

எங்களுக்குக் வகாடுப்பிகை இருக்கிறது.

எதுவும் கிகடக்காதகபாது
களிமண் உருண்கடகே ொயில் கபாட்டு
தண்ணீர் குடிக்கிகறாம்
ஜீரணமாகிவிடுகிறது.

எங்களுக்கு ஒரு குகறயும் இல்கல

நாங்கள் சந்கதாசமாக இருக்கிகறாம்!’

பயிற்சி முைாமின் இரண்டு நாட்ைளிலும் இேன், ைவிஞர் மு.சுயம்புலிங்ைத்கெவய வியந்ெபடி

பார்த்துக்சைாண்டிருந்ொன். சிேப்பாை, ஒல்லியாை வொற்றத்துடன் இருக்கும் இேரா,

'அகதா கமகங்கள்
மகழகேக் வகாண்டுகபாகின்றை
நம்முகடே குளங்கள்
ெறண்டுவிட்டை
நம்முகடே பயிர்கள்
ொடிவிட்டை
விடாகத
கமகங்ககள மடக்கு
பணிே கெ!’

வபான்ற ைவிகெைகை எழுதியேர்!

அந்ெப் பயிற்சி ேகுப்பிலும் அேர் ஒரு ைவிகெ

படித்ொர். எளிகமயாை ோர்த்கெைளுடன் சிறு
சொழில் செய்ய ென்ைம்பிக்கை சைாடுத்ெ
அந்ெக் ைவிகெ, இப்வபாதும் இேன் நிகைவில்
நிற்கிறது.

'புளிய மரத்ெடியில்
பாய், பிரியாணி விற்கிறார்.
சுகேயாை இருக்கிறது.
ஆவராக்கியமாைொைவும் இருக்கிறது.
மக்ைள் விரும்பிச் ொப்பிடுகிறார்ைள்
நாம் ஏன் முயற்சிக்ைக் கூடாது? ’

ைவிகெகயத் சொடர்ந்து, ொம்பரத்கெ அடுத்ெ சபருங்ைைத்தூரில் ொன் ஒரு மிட்டாய்க் ைகட

நடத்துேகெயும், அதில் ெந்திக்கும் சிக்ைல்ைகையும் அேர் வபெத் சொடங்ை, இேன் அண்ைாந்து
ோய்பிைந்து வைட்டுக்சைாண்டிருந்ொன்.
ஊருக்குத் திரும்பியதும் ''என்ைடா... பயிற்சி ேகுப்பு எப்படி இருந்துச்சு?'' என்று அப்பா
இேனிடம் வைட்ை,

''நல்ோ இருந்துச்சுப்பா. இந்ெ லீவுே நம்ம திண்கையிவேவய நான் சபட்டிக் ைகட சேக்ைப்
வபாவறன்'' என்று இேன் சொல்ே, அப்பா ெம்பைப் பைத்தில் இருந்து 500 ரூபாகய எடுத்துக்
சைாடுத்ொர்.

அடுத்ெ நாள் அதிைாகே அப்பா, இேகை ைாஞ்சிபுரம் ராஜாஜி மார்க்சைட்டில் இருந்ெ

வ ால்வெல் ைகட ஒன்றுக்கு அகழத்துச் சென்றார். பிஸ்ைட்டுைள், ைேர்ைேராை மிட்டாய்ைள்,
ைமர்ைட்டு, ெட்கட, முறுக்கு, ேக்கி பிகரஸ் அட்கட, சபன்சில்ைள், பல்பம், எேந்ெப்பழ
ஊறுைாய் அட்கட என்று இேனுக்குப் பிடித்ெ எல்ோேற்கறயும் வெடித் வெடிக் சைாள்முெல்
செய்ொன்.

ைாலி ார்லிக்ஸ் பாட்டில்ைளிலும், பிைாஸ்டிக் டப்பாக்ைளிலும் தின்பண்டங்ைகை அகடத்து,

மற்ற சபாருள்ைகை ையிறு ைட்டிக் கூகரயில் இருந்து சொங்ைவிட்ட பின், இேைது சபட்டிக்
ைகட திண்கையில் ெயாராகிவிட்டது. ஜி.நாைராஜன் எழுதிய 'நாகை மற்றுசமாரு நாவை’ என்ற
புத்ெைத்கெ ோசித்ெபடி, ோடிக்கையாைர்ைளுக்ைாைக் ைாத்திருக்ைத் சொடங்கிைான். ைாகேயில்
இருந்து மதியம் ேகர சேவ்வேறு இடங்ைளில் ேட்டம் ேட்டமாை விழுந்துசைாண்டிருந்ெ
சேயில் மட்டுவம இேன் ோடிக்கையாைராை இருந்ெது.

பூக்ைகடக்வை விைம்பரம் வெகேப்படும்வபாது சபட்டிக் ைகடக்கு வேண்டாமா? நண்பர்ைளின்

வீடுைளுக்குச் சென்று, ைகட ஆரம்பித்திருப்பகெச் சொல்லிவிட்டு ேந்ொன். ஆர்ேமாை ேந்து
மிட்டாய்ைகையும் பிஸ்ைட்டுைகையும் அள்ளிக்சைாண்டு ைடன் சொன்ைார்ைள். இேன் 'ைடன்
அன்கப முறிக்கும்’ ஸ்டிக்ைகரக் ைாட்டிய வபாது, ''அப்ப வபாை ோரம் என்கிட்ட சநல்லிக்ைாய்
ோங்கிச் ொப்பிட்டிவய. நான் ைாசு வைட்வடைா?'' என்று எதிர் வைள்வி வைட்ை வைட்ை, அந்ெக்
வைள்வியில் இருந்ெ நியாயம் புரிந்து, இேனும் ைடன் சைாடுக்ைத் சொடங்கிைான்.

இப்படியாை இேனுகடய முெல் முெலீடு இேனும், நண்பர்ைளும், இன்னும் பே எறும்புைளும்,

வீட்டுக்கு ேந்ெ விருந்திைர்ைளும் தின்றது வபாை, 35 ரூபாயில் முடிந்திருந்ெது.

அகெ அப்பாவிடம் சைாடுத்ொன். அேர் சிரித்ெபடி ோங்கிக்சைாண்டு ''அடுத்து என்ை?'' என்றார்.

இேன் ெற்றும் மைம் ெைராமல் ''ஊதுேத்தி ெயாரிக்ைப் வபாவறன்'' என்றான்.

ஏைப்பட்ட ைச்ொப் சபாருள்ைளுடன் புத்ெைங்ைகைப் படித்து இேன் ெயாரித்ெ ஊதுேத்திைள்

ோெகை ெர மறுத்ெை. ஏசைன்றால், அகே எரியவே மறுத்ெை. அந்ெத் சொழில் அவொடு
அகைந்துவபாைது. அடுத்து இேன் ெயாரிப்பில் சேளிேந்ெ 'பபுள்ஸ் ஷாம்பு’ ஊதுேத்திகயப்
வபால் ஏமாற்றாமல், அதிைமாைவே நுகரைகைக் சைாடுத்ெவபாதிலும், இேன் கிராமத்தில்
எல்வோரும், பம்ப் செட்டில் வெங்ைாய் நாகரத் வெய்த்துக் குளிப்பொல், அந்ெ ஷாம்புைளின்
நீர்க்குமிழ்ைள் உகடந்துவபாயிை. இத்துடன் ெமிழைம் இரண்டாேது ஜி.டி.நாயுடுகே இழந்ெது.

அப்வபாதுொன் இேனுக்குள் அந்ெத் 'ெங்ை மீன்ைள்’ திட்டம் உருோைத் சொடங்கியது. நைரத்தில்

ேசித்ெ நண்பர்ைளின் வீடுைளில் 'வைால்டு ஃபிஷ்’ எைப்படும் ெங்ை மீன்ைள், ைண்ைாடித்
சொட்டிைளில் துள்ளித் திரிேகெப் பார்த்திருக்கிறான். ஒரு மீன் ஐந்து ரூபாய் என்றும், அது குட்டி
வபாட்டால் இரண்டு ரூபாய் என்றும் இேன் சபருங்ைைவு விரிந்ெது. மிைப் சபரிய சொட்டிைளில்
ெங்ை மீன்ைகை அகடத்துகேத்து, அவெ பகழய ார்லிக்ஸ் பாட்டில்ைளில் விற்ைத்
சொடங்கிைான். ஒரு மீன், இரு மீன்!
மறுநாள் விடிந்ெதும் இேன் வீட்டின் முன்பு சிறு கூட்டம். எல்வோர் கைைளிலும் ார்லிக்ஸ்
பாட்டில்ைள். அதில் இருந்ெ மீன்ைள் இறந்து கிடந்ெை. இேன் அதிர்ச்சியுடன், இேன் வீட்டில்
இருந்ெ ைண்ைாடித் சொட்டிகயத் திரும்பிப் பார்த்ொன். அங்கு இருந்ெ மீன்ைளும் இறந்து
மிெந்துசைாண்டிருந்ெை. எல்வோருக்கும் ைாகெத் திருப்பிக் சைாடுத்துவிட்டு, இேன் மீண்டும்
ைைவுக்குள் நீந்ெத் சொடங்கிைான்.

ஆள் பாதி, ஆகட பாதி என்பார்ைள். இேைது அடுத்ெ இேக்கு ஆயத்ெ ஆகடைள் ோங்கி விற்பது.
சென்கைக்கு ேந்து, பூக்ைகடப் வபருந்து நிகேயத்தில் இறங்கி, ெங்ை ொகேக் ைகடைளுக்குள்
நுகழந்து, சரடிவமட் ெட்கடைளும் வபன்ட்ைளும் ோங்கிக்சைாண்டு, அம்பானியாகும் ைைவுடன்
அய்யம்வபட்கடயில் இறங்கி ஊருக்குள் நடந்து ேந்ொன். இந்ெ முகற சொழிேதிபர்
வி.ஜி.பன்னீர்ொஸ் எழுதிய சுயெரிகெயில், நரிக்குறேர்ைளுக்கு ெேகை முகறயில் டிரான்சிஸ்டர்
வரடிவயா சைாடுத்து முன்வைறியகெப் வபால், ெேகை முகறத் திட்டத்கெச் செயல்படுத்ெ
சொடங்கிைான். மடித்துக் ைட்டிய வேஷ்டியும், வைாேைமும், அகரக்ைால் டவுெரும்,
அணிந்ெபடி ெறிக்குழிலில் அமர்ந்து பட்டுச் வெகேைள் சநய்துசைாண்டிருந்ெ கிராமத்து ஆட்ைள்,
''இன்ைாது சரடிவமடு சொக்ைாோ? இப்பத்ொம்பா சபாங்ைலுக்கு துணி எடுத்துத் செச்வென்.
இத்வொட தீபாேளிக்குத்ொன். அப்ப ோ பாக்ைோம்'' என்றார்ைள்.

''இல்ேண்வை ெேகை முகறயில் ோங்கிக்குங்ை. இப்ப அஞ்சு ரூோ குடுங்ை. அப்புறம்

மாெமாெம் அஞ்சு ரூோ குடுத்ொப் வபாதும்'' என்ற இேன் ோர்த்கெக்கு, அவமாை ேரவேற்பு
இருந்ெது. எல்ோத் துணிைளும் விற்றுத் தீர்ந்ெை.

அடுத்ெ மாெம் ெேகைக்ைாைப் வபாய் நின்றவபாது, ''இன்ைாப்பா துணி குடுத்திருக்ை? சரண்டு

ெடகேொன் வபாட்வடன். அதுக்குள்ை ொயம் வபாயிடிச்சு. குடுத்ெ ைாகெத் திருப்பிக் வைக்ைாம
இருக்வைவை... அெ சநைச்சு ெந்வொஷப்படு'' என்றார்ைள். இேனும் அகெ நிகைத்து
ெந்வொஷத்துடன் வீடு திரும்பிைான்.

எல்ோேற்கறயும் வேடிக்கை பார்த்துக்சைாண்டிருந்ெ இேன் அப்பா, இேனிடம் சொன்ைார்,

''ைேகேப்படாெ. ைாசுங்கிறது ைாகிெம் மாதிரி. ேரும்... வபாகும். இகெசயல்ோம் ஒரு
அனுபேமா எடுத்துக்வைா.''

இன்று எல்ோேற்கறயும் விட்டு ெள்ளி நின்று இேன் வயாசித்துப்பார்க்கையில் இந்ெ

அனுபேங்ைள் இேனுக்கு இந்ெப் பாடத்கெொன் ைற்றுக்சைாடுத்ெை: 'ஒரு வியாபாரி ைவிகெ
எழுதிைால், அேனிடம் இருக்கும் ைாசு மட்டுவம ைாைாமல் வபாகும். ஒரு ைவிஞன்
வியாபாரியாைால், அேனிடம் இருக்கும் ைவிகெவய ைாைாமல் வபாய்விடும்!’
 கெடிக்கக பார்ப்பென் - 9
நா.முத்துக்குமார், ஓவிேங்கள்: வசந்தில்
புன்ைககக்க மறந்த ககத

''ைண் சிமிட்டும் வநரத்தில் ஓர் உன்ைெத் ெருைம் புகைப்படம் ஆகிறது. அந்ெத் ெருைத்துக்ைாை
ைாத்திருத்ெவே, புகைப்படக் ைகே. இருகை உைர்ந்ெேவை, ஒளியில் ோழக்
ைற்றுக்சைாள்கிறான்!''

- பி.சி.ஸ்ரீராம்

‘ஒளி உண்டாைக் ைடேொை’ என்றார் ஆண்டேர். ஒளி உண்டாைது. ஒளி உண்டாகி

ேட்ெக்ைைக்ைாை ேருடங்ைள் ைழித்து, ஒளியின் விரல் பிடித்து அகெச் ெட்டைத்துக்குள்
அகடக்கும் வைமரா உண்டாைது. வைமரா உண்டாகி பே ேருடங்ைளுக்குப் பிறகு, இேன் ஊரில்
'ஜாைகிராம் ஸ்டுடிவயா’ உண்டாைது. அந்ெ ஸ்டுடிவயா உண்டாகி ேருடங்ைளுக்கும் பிறவை
இேன் அங்கு புகைப்படம் எடுக்ைச் சென்றான்.

திருவிழா பார்ப்பதுவபாே, வெர் பார்ப்பதுவபாே, ைரிய முதுகில் பட்டாகட அணிந்து

சேண்சைாற்றக் குகட சுமந்ெபடி அகெந்து ேரும் யாகைகயப் பார்ப்பதுவபாே, இேன் அந்ெ
ஸ்டுடிவயாகேவய ஆச்ெர்யமாைப் பார்த்துக்சைாண்டிருந்ொன்.

ஜாைகிராம் ஸ்டுடிவயா, ைாஞ்சிபுரத்தில் வெரடி வீதியில் இருந்ெது. வீதி முழுக்ை இந்ெப் பக்ைமும்
அந்ெப் பக்ைமும், பட்டு ஜவுளிக் ைகடைள்; பட்டு நூல் சொகைட்டிைள். பின் பக்ைம் கிகை
விரித்துச் செல்லும் ொகேவயாரம் அைன்று விரிந்ெ ரங்ைொமி குைம். இேற்றுக்கு நடுவே
ஸ்டுடிவயா. கீழ்த் ெைத்தில், புகைப்படத்துக்கு ஃபிவரம் வபாட்டுக் சைாடுக்கும் ைகட. அந்ெக்
ைகடயில் கையில் வேலுடன் முருைர், சுண்சடலி ோைைத்துடன் பிள்கையார், 'ெைம் ெரும்
ொைம் ெரும் ேட்சுமி வெவி’ எை எத்ெகைவயா புகைப்படங்ைள் ைண்ைாடிச் ெட்டம்
வபாடப்பட்டு விற்பகைக்கு நின்றிருக்கும். நீைோக்கில் பாைம் பாைமாை அடுக்ைப்பட்ட
ைண்ைாடிைகை இன்ச் வடப் கேத்து ஒருேர் அறுத்துக்சைாண்டிருக்ை, மறுபக்ைத்தில்
ஸ்வைகேவிடவும் ஒல்லியாைச் செதுக்ைப்பட்ட மரச் ெட்டங்ைள் அடுக்கியிருக்கும்.
இந்ெக் ைாட்சிைகைக் ைண்டபடிவய இருளும் ஒளியும் ைேந்ெ நூற்றாண்டுத் தூசி படிந்து ேகைந்து
செல்லும் படிக்ைட்டுைளில் ஏறி, இேன் முெல் ெைத்தில் இருந்ெ ஸ்டுடிவயாகே அகடந்ொன். சிறு
ேயதில் இேன் ெேழ்ந்ெபடி ெகே நீட்டிப் பார்க்கும் புகைப்படமும், ேேப்பக்ைம் யாகை
சபாம்கம, இடப்பக்ைம் மரப்பாச்சி சபாம்கம புகடசூழ ஏவொ ஒரு திகெகய சேறித்ெபடி
அமர்ந்திருக்கும் புகைப்படமும், ேயர் கூகடயில் நிர்ோைமாை ைால் வபாட்டு அமர்ந்திருக்கும்
புகைப்படமும் இவெ ஸ்டுடிவயாவில் எடுக்ைப்பட்டு, இேன் கிராமத்து வீட்டில் இன்ைமும்
சொங்கிக்சைாண்டிருக்கின்றை. சிரிப்பும் இல்ோமல் அழுகையும் இல்ோமல், இரண்டும் ைேந்ெ
பாேகையில் இேன் ைாேத்தில் உகறந்ெெற்ைாை ொட்சிைள் அகே.

சபாங்ைலுக்கு எடுத்ெ டவுெரும் பூப்வபாட்ட ெட்கடயும் அணிந்து அப்வபாது இேன் சென்றது,

ைகடசி அத்கெயுடன் புகைப்படம் எடுத்துக்சைாள்ேெற்ைாை. அந்ெ அத்கெக்கு அடுத்ெ ோரம்
திருமைம். ைடந்ெ சிே நாட்ைைாை சேவ்வேறு ேண்ைங்ைளில் ொேணி அணிந்து, ைண்ைாடியில்
ென்கைத்ொவை பார்த்துக்சைாள்ேதும், ெைக்குத்ொவை சிரித்துக்சைாள்ேதுமாை ேகைய
ேந்துசைாண்டிருந்ொள். அந்ெத் ொேணிப் பருேத்தின் ைகடசி மிச்ெம்ொன் இந்ெப் புகைப்படம்.
இனி அேள் ைழுத்தில் சொங்கும் புது மஞ்ெள் ொலியுடன் வெகேக்கு மாறிவிடுோள். பிறந்ெ
வீட்டின் நாட்ைள் ஒரு பகழய ொேணிகயப் வபாே அேளிடம் இருந்து சமள்ை நழுவிச்
சென்றுவிடும்.

ேரவேற்பகறயில் நிகறயப் புகைப்படங்ைள் மாட்டப்பட்டிருந்ெை. சிோஜிக்கு யாவரா வைக்

ஊட்டிவிடுகிறார்ைள். அறிஞர் அண்ைா, ொேைாெமாை ெகரயில் அமர்ந்ெபடி லுங்கி பனியனுடன்
வபப்பர் படித்துக்சைாண்டிருக்கிறார். ைட்சித் சொண்டர்ைளுடன் எம்.ஜி.ஆர். உகரயாடுகிறார்.
ஏவொ ஒரு புதுமைத் ெம்பதியில் ஆண் வேட்டி -ெட்கடயுடன், நாற்ைாலியில் அமர்ந்ெபடி
வைமராகேப் பார்த்து முகறத்துக்சைாண்டிருக்ை, பக்ைத்தில் அேன் மகைவி ைட்டம்வபாட்ட
கூகரப் புடகேயுடன், கைைளில் பஃப் கேத்ெ ஜாக்சைட் அணிந்ெபடி ெகேகுனிந்து நிற்கிறாள்.
இன்சைாரு புகைப்படத்தில் ைெம்ப ஜகட அணிந்து ைண்ைாடியில் செரியும் ஒரு சீமந்ெப் சபண்.

இேர்ைள் முகற ேந்ெதும், ைறுப்புத் திகரச்சீகேகய விேக்கி இன்வைார் அகறக்குள்

நுகழந்ொர்ைள். வெக்குச் ெட்டம் பைபைக்ை முட்கட ேடிே ஆளுயர சபல்ஜியம் ைண்ைாடியில்
ெகே சீவி, ஸ்டுடிவயாவில் இருந்ெ பாண்ட்ஸ் பவுடர் பூசி, பின்ைணியில் நீே ோைமும்
இடப்பக்ைத்தில் பிைாஸ்டிக் பூச்ொடி கேக்ைப்பட்ட நீை ேடிே மர வமகஜக்கு அருகில் நின்று
இேனும் அத்கெயும் புகைப்படம் எடுத்துக்சைாண்டார்ைள். ெகே முழுக்ை ைறுப்புத் துணிகயப்
வபாத்திக்சைாண்டு வைமராவுக்குள் ஒளிந்து, புகைப்படக்ைாரர் இேர்ைகைப் படம் எடுத்ெவபாது,
இேன் ேழக்ைம் வபாேவே சிரிப்பும் அழுகையும் ைேந்ெ ஒரு பாேகையில் இருந்ொன்.

அந்ெப் புகைப்படக்ைாரருக்கு இருந்ெ மரியாகெயும், அடிக்ைடி சிரிக்ைச் சொல்லி இேர்ைகை

அடக்கிய ஆளுகமயும் இேகை ேசீைரித்ெை. ேைர்ந்து சபரியேன் ஆைதும் நிச்ெயம் ஒரு
புகைப்படக் ைகேஞைாை வேண்டும் என்று 10,011-ேது முகறயாை இேன் ென் சொழிகே
மாற்றிைான்.

அன்று விழுந்ெ விகெ உள்ளுக்குள் உறங்கிக்கிடந்து, 10-ம் ேகுப்பு படிக்கையில், தூர்ெர்ஷனில்

வைமராக் ைவிஞர் பாலு மவைந்திராவின் வநர்ைாைல் ஒன்கறப் பார்த்ெவபாது, மீண்டும் ேைர்ந்து
எழுந்ெது.

''எைக்கு ஒரு வைமரா வேணும். நான் வபாட்வடாகிராபர் ஆைப்வபாவறன்'' என்று வீட்டில் இேன்
நச்ெரிக்ைத் சொடங்ை, அப்பா இேனுக்கு ஒரு யாஷிைா ஆட்வடாவமட்டிக் வைமரா ோங்கிக்
சைாடுத்ொர். ஆறடிக்குள் மட்டும்ொன் அது ைாேத்கெக் ைாட்சிப்படுத்தும். ஜூம் ேெதியும்
கிகடயாது. அப்வபாதுொன் சொழில்நுட்பத்தின் முெல் படிக்ைட்டில் இருந்ெ இேன், அகெப்
பற்றிப் புரிந்துசைாள்ைவில்கே.
வெற்றுக் குட்கடயில் எருகமைள் குளிப்பது, ேயல்ைாட்டில் ெேகைைள் குதிப்பது, செடி, பூக்ைகை
விட்டு பட்டாம்பூச்சிைள் பறப்பது, நுங்கு ேண்டி ஓட்டும் சிறுேர்ைள், பாக்கு இடிக்கும்
கிழவிைள்... எை அைப்பட்ட ைாட்சிைகை எல்ோம் புகைப்படங்ைள் எடுத்து, ஸ்டுடிவயாவில்
சைாடுத்து சநைட்டிவ்ைகை சடேேப் செய்து பார்த்ெவபாது, அதில் இேன் படம் எடுத்ெெற்ைாை
எந்ெத் ெடயமும் இல்கே.

ஸ்டுடிவயாவில் வேகே செய்ெ ஓர் அண்ைன், இேனுகடய ஆர்ேத்கெ அறிந்து எப்படி ஃபிலிம்
மாட்டுேது, எப்படி ஒளிகய உள்ோங்குேது என்று ஒவ்சோன்றாைக் ைற்றுக்சைாடுத்ொர்.

பின்ைாட்ைளில் பாலு மவைந்திராவிடம் உெவி இயக்குநராைப் பணியாற்றப்வபாகிவறாம் என்பகெ

அறியாமவேவய, ஒரு கிராமத்து பாலு மவைந்திராோை ென்கை நிகைத்துக்சைாண்டு சுற்றித் திரிந்ெ
ைாேம் அது.

இயற்கைகய அடுத்து இேன் இப்வபாது மனிெர்ைகைப் படம் பிடிக்ைத் சொடங்கிைான். 'பிரின்ட்

வபாடுறதுக்கு ஆகிற செேகே மட்டும் குடுத்ொப் வபாதும்’ என்ற இேன் வைாரிக்கைக்கு அவமாை
ஆெரவு இருந்ெது. கிராமம் முழுக்ை ஒன்றுகூடி ேந்து இேன் வைமராவுக்குள் சிகறயாைார்ைள்.

ஆ ா... அது ஒரு ைைாக் ைாேம். ஒவ்சோருேகரயும் ஒவ்சோரு வைாைத்தில் படம்பிடித்ொன்.

ஆடு வமய்த்ெபடி ஒருேர், ேயல்ைாட்டில் ஏர் உழுெபடி இன்சைாருேர், ெறி சநய்ெபடி
மற்சறாருேர் எை அேரேர் சொழில் ொர்ந்து அேர்ைள் ைாட்சியாைார்ைள். பகை ஏறும்
பச்கெயப்பன் அண்ைன் பகை உச்சியில் அமர்ந்து பைங்குகேைகை சேட்டுேதுவபால்
ென்கைப் புகைப்படம் எடுக்ை வேண்டும் என்று வைட்டது, இேன் சொழில்நுட்பத்துக்கு
ெோோைது. பக்ைத்தில் இருந்ெ ஆேமரத்கெ கிவரைாக்கி, இேன் அேகரப் படம் எடுத்ெெற்கு
ொட்சியாை, அந்ெ உச்சிக் கிகை முறிந்து கீவழ விழுந்து, ேேது ைால் முட்டி சபயர்ந்து ரத்ெம்
சைாட்டி ஆறிய ெழும்பு இப்வபாதும் இேன் உடலில் இருக்கிறது. ஆைால் என்ை? இேன் எடுத்ெ
புகைப்படங்ைள் இன்னும் அந்ெக் கிராமத்து மனிெர்ைள் வீட்டில் சொங்கிக்சைாண்டிருக்கின்றை.

அடுத்ெ ெோல், வேறு ேடிேத்தில் ேந்ெது.

இேன் நண்பனின் அண்ைனுக்குத் திருமைம்.
இேன்ொன் புகைப்படம் எடுக்ை வேண்டும்
என்று நண்பன் உறுதியாை நின்றான்.
அட்ோன்ஸ் சைாடுக்கும்வபாவெ நண்பனின்
ெந்கெ ஒரு ைட்டகை விதித்ொர்.

''வொ பாரு குமாரு... நீ உன் இஷ்டப்படி எெ

வேைா எடுத்துக்வைா. ஆைா, முக்கியமா சிே
வபாட்வடாங்ை இருக்ைணும். எண்சைய் நேங்கு
கேக்கிறது, ெர விைக்கு ஏத்ெறது, அரொணி ைால்
நடறது, ைாசியாத்திகர வபாறது, பாெ பூகஜ
பண்றது, ொலி ைட்டறது, மைேகற சுத்தி
ேர்றது, சமட்டி வபாடறது, மாகே மாத்ெறது,
நாத்ெைார் பட்டம் ைட்டறது, பந்தியிே
கபயனும் சபாண்ணும் ஊட்டிக்கிறது, மறு
வூட்டு சீர் சைாடுக்கிறது இசெல்ோம் முக்கியம்.
ெரியா?'' என்றார்.

இேன் ெரிசயன்று சொல்லிவிட்டு ேந்ொன். ஆைால், ஒவ்சோரு ெரிக்கு பின்ைாலும் ஓராயிரம்

ெேறுைள் இருப்பகெ அப்வபாது இேன் அறியவில்கே. அந்ெத் திருமைப் புகைப்படங்ைள்
பிரின்ட் ஆகி ேந்ெவபாது இேன் ென் ைகே உைர்கே சமச்சிக்சைாண்டான். மைமைளின் கடட்
குவைாெப் ைன்ைத்தில் நேங்கு கேக்கும் யாவரா ஒரு சபண்ணின் ஐந்து விரல்ைள், ெனியாை எரியும்
ெரவிைக்கின் தீபச் சுடர்ைள், இடப்பக்ை ஃபிவரமில் ைாசியாத்திகர குகடயும், ேேப்பக்ை
ஃபிவரமில் இைந்ெளிர் சூரியனும் விழுந்திருந்ெ அந்ெப் புகைப்படத்தில் மைமைனும் மச்ொனும்
ைாைாமல் வபாயிருந்ொர்ைள். எல்ோேற்றுக்கும் வமல் நண்பனின் ெந்கெகயக்
வைாபப்படுத்தியது, ொலி ைட்டும் மைமைனின் கை விரல்ைளும் மைமைளின் ைழுத்து மட்டுவம
இருந்ெ புகைப்படம். நல்ேவேகை சபண் வீட்டுக்ைாரர்ைள் புசராஃபஷைல் வைமராவமன்
ஒருேகர கேத்து புகைப்படம் எடுத்திருந்ெொல், இேன் ெப்பித்ொன்.

அெற்கு பிறகும் ஒளியின் விரல்ைகை இேன் விட்டபாடில்கே. அப்வபாதுொன் பி.சி.ஸ்ரீராம்

ஒளிப்பதிவில் 'அக்னிநட்ெத்திரம்’ படம் சேளிேந்திருந்ெது. அகெப் பார்த்ெ பின் இேன் இருள்
ைேந்ெ ஒளியுடன் பயணிக்ைத் சொடங்கிைான். பால்ய சிவநகிென் ஒருேகை அேன் வீட்டுக்
கூடத்தில் ைெவு ஜன்ைல்ைகை அகடத்துவிட்டு இரண்டு பக்ைங்ைளும் பித்ெகைக்
குத்துவிைக்குைகை ஏற்றி நடுவில் அேகை அமரகேத்து இேன் எடுத்ெ புகைப்படம் ைகேயின்
உச்ெம் என்பான். ஆைால், நண்பனின் அம்மாவின் பார்கே வேறுவிெமாை இருந்ெது. ''ஏன்டா...
அடுத்ெடுத்து ஏழு சபாட்டப் புள்ைங்ைைப் சபத்துட்டு ெேமாத் ெேமிருந்து ஆம்பைப் புள்ையப்
சபத்து 'ஆைாய் பிறந்ொன்’னு வபரு சேச்சு ஆகெ ஆகெயா ேைத்ொ, சபாட்டப் புள்கைங்ை
ேயசுக்கு ேந்ெ மாதிரி வபாட்வடா எடுத்திருக்ை? இனிவம இந்ெ வீட்டுப் பக்ைவம ேராெ'' என்றதும்
ெைக்குள் இருந்ெ பாலு மவைந்திராகேயும் பி.சி.ஸ்ரீராகமயும் இேன் சைாஞ்ெ ைாேம்
ெள்ளிகேத்திருந்ொன். ஆைாலும் ைாேம் யாகர விட்டது?

ஒருநாள் ைாகேயில் 'அண்வை... முத்ெண்வை... அேெரமா ஒரு வபாட்வடா எடுக்ைணும்வை.

கைவயாட கூட்டிட்டு ேரச் சொன்ைாங்ை’ என்ற குரல் வைட்டு, இேன் ைண் விழித்ொன்.
வைமராவுடன், ேந்ெேனின் கெக்கிளில் இேன் அமர்ந்ொன். அந்ெ ேண்டி, பக்ைத்து ஊரில் இருந்ெ
ஒரு வெரிக்குள் நுகழந்ெது. அங்கு ஒரு குடிகெயின் ோெலில் கேக்வைால் மூட்டி எரிந்ெத் தீயில்
அடிக்ைடிக் ைாட்டி சூடு ஏற்றியபடி பகறயடித்துக்சைாண்டிருந்ொர்ைள். அெற்குப் பக்ைத்தில், நிறம்
மங்கிய பகழய ஓகேப் பாய் ஒன்றில் ஐந்து ேயது மதிக்ைத்ெக்ை ஆண் குழந்கெயின் பிைம்
கிடந்ெது. ''அய்யா, ோய்யா வபாட்வடா புடிச்ொ ஆயுசு குகறயும்னு எம் வபரகை வபாட்வடா
புடிக்ைாமவய விட்டுட்வடாம். வபர் செரியாெ ைாய்ச்ெல் ேந்து செத்துப்புட்டான். உயிவராட்டமா
இருக்ைணும்னுொன் இன்னும் ைண்கைக்கூட மூடே. எங்ை குேக் சைாழுந்து, ஒவர ோரிசு,
எப்பவும் எங்ை ஞாபைத்துே இருக்கிற மாதிரி ஒரு வபாட்வடா எடுத்துக் குடு ராொ'' என்று ேயது
முதிர்ந்ெேள் சொல்ே, இேன் வைமராகேத் திறந்து ைண்ைகை கேத்ொன்.

இறந்துகிடந்ெ அந்ெக் குழந்கெயின் ைண்ைகை ெந்தித்ெவபாது, இேன் அதிர்ச்சிகயச் ெந்தித்ொன்;

இந்ெ உேகின் மீொை அேநம்பிக்கைகயச் ெந்தித்ொன்; அகெ ொத்தியப்படுத்தும் மரைத்கெச்
ெந்தித்ொன்; இேன் வைள்வி வைட்ை நிகைத்ெ ைடவுகைச் ெந்தித்ொன்; சுற்றிலும் ொக்ைகட நீர்
சபருகிக்கிடக்ை, அேற்றில் எருகமைகையும் பன்றிைகையும் அேற்றின் ோல்ைளில்
சமாய்த்துக்சைாண் டிருக்கும் சைாசுக்ைகையும் ெந்தித்ொன்; இகெ ஏதும் ைண்டுசைாள்ைாமல், ென்
வபாக்கில் ஓடிக்சைாண்டிருக்கும் ெமூைத்கெச் ெந்தித்ொன்.

அன்றிலிருந்து இேன், ைற்ற புகைப்படக் ைகே இேனிடம் இருந்து விேகிப்வபாைது.

இப்வபாசெல்ோம் இேக்கிய நிைழ்ச்சிைளிவோ திகரப்பட விழாக்ைளிவோ இேகைப் படம்
எடுக்கும் புகைப்படக்ைாரர்ைள் ''சைாஞ்ெம் சிரிங்ை ொர்'' என்று வைட்கும்வபாது, இேனுக்கு அந்ெக்
குழந்கெயின் ைண்ைள்ொன் ஞாபைம் ேரும். சிரிப்பும் இல்ோமல், அழுகையும் இல்ோமல்
அதிர்ச்சியுடன் எங்வைா ஒரு திகெயில் பார்ப்பான்.
 கெடிக்கக பார்ப்பென் - 10
நா.முத்துக்குமார், ஓவிேங்கள்: வசந்தில்
இென், இெைாை ககத!

''இப்சபாழுதும்
அங்குொன்
இருக்கிறீர்ைைா?''
என்று வைட்டார்.

''எப்சபாழுதும்
அங்குொன் இருப்வபன்''
என்வறன்.

- நகுேன்

('வைாட் ஸ்டாண்ட்’ ைவிகெைள் சொகுப்பிலிருந்து...)

கபாேந்து திகரப்பட இயக்குநர் கீஸ்வோேஸ்க்கியிடம் ஒரு நிருபர் ''உங்ைளுக்குப் பிடித்ெ

இயக்குநர் யார்?'' என்று வைட்டெற்கு, அேர் ெற்றும் ெயங்ைாமல் ''ொஸ்ொேஸ்க்கி'' என்றார்.
உடவை அந்ெ நிருபர் ''ொஸ்ொேஸ்க்கியா? அேர் ஓர் எழுத்ொைராயிற்வற!'' என்று வைட்ை,
''ஆமாம். என் சிந்ெகைைகை இயக்கியேர் அேர்ொன்'' என்றார் கீஸ்வோேஸ்க்கி.

இேன் ஒன்றும் சுயம்பு இல்கே. இேகையும் ெட்டித் ெட்டி ேகைந்ெது பே எழுத்ொைர்ைளின்

கைைவை. ஒரு ெரகைக்ைல்ோை ென் வபாக்கில் கிடந்ெ இேகை, இேன் படித்ெ புத்ெைங்ைள் எனும்
மைாநதிைள்ொன் ேயமாைச் செதுக்கி, சஜன் வொட்ட கூழாங்ைல்ோை மாற்றிை.

என்ை படிப்பது? எகெப் படிப்பது? என்று செரியாமல் கிகடத்ெகெசயல்ோம்

படித்துக்சைாண்டிருந்ெ ைாேம் அது. ைாஞ்சிபுரத்தில் ைம்பன் ைழைம், ைவிகெச்வொகே,
சிந்ெகையாைர் வபரகே, திருக்குறள் மன்றம் என்று பல்வேறு இேக்கிய அகமப்புைள்
இயங்கிக்சைாண்டிருந்ெை. இேன் பள்ளி முடிந்து ஸ்கூல் யூனிஃபார்வமாடு அங்கு சென்று இேன்
எழுதிய ைவிகெைகைப் படிப்பான். ைைவுைளும் ைவிகெைளுமாைத் திரிந்ெ பருேம்.

ஒரு ஞாயிற்றுக்கிழகம ைாகே, இேகை அப்பா 'இேக்கிய ேட்டம்’ என்ற அகமப்பு நடத்திய
கூட்டம் ஒன்றுக்கு அகழத்துச் சென்றார். ைாஞ்சிபுரம் பூக்ைகட ெத்திரத்தில் இருந்ெ பி.டி.வி.எஸ்.
பள்ளியில் அந்ெக் கூட்டம் நடந்ெது.

ைரும்பேகை முன்னிருக்ை ேகுப்பகற சபஞ்ச்ைளில் எல்ோ ேயதும் ைேந்ெ பத்து இருபது வபர்
அமர்ந்திருந்ெைர். இடது பக்ைத்தில் சிே வமகஜைள் வபாடப்பட்டு, அதில் ெமிழைத்தின்
முக்கியமாை பதிப்பைங்ைளின் புத்ெைங்ைள் விற்பகைக்கு கேக்ைப்பட்டிருந்ெை அப்வபாது ொன்
பிறந்ெ குழந்கெைகைப் வபாே அந்ெப் புத்ெைங்ைள் இேகைப் பார்த்து, 'என்கைத் சொடு...
என்கைத் சொடு!’ என்று அகழத்ெை.

அப்பா, இேனுக்கு இேக்கிய ேட்டத்கெ நடத்தும் சே.நாராயைன் ொகர அறிமுைப்படுத்திைார்.

அந்ெ மாெம் 'ைகையாழி’ இெழில் சேளிேந்ெ இேன் ைவிகெகய ேரிக்கு ேரி அேர் விமர்சித்துப்
வபசியது இப்வபாதும் இேன் நிகைவில் இருக்கிறது.
அந்ெக் கூட்டத்துக்கு சிறப்பு விருந்திைராை எழுத்ொைர் ோ.ெ.ரா. ேந்திருந்ொர். இேன் அேரது
'அபிொ’, 'பாற்ைடல்’ படித்திருந்ெொல், அேகரவய கேத்ெ ைண் ோங்ைாமல்
பார்த்துக்சைாண்டிருந்ொன். ேரவேற்புகர, அறிமுை உகர என்ற சேற்று ெம்பிரொயங்ைள்
இல்ோமல், 'நண்பர்ைவை... இப்வபாது ோ.ெ.ரா. வபசுோர். அெற்குப் பிறகு உங்ைள் வைள்விைகைக்
வைட்ைோம்’ என்று நாராயைன் ொர் அறிவிக்ை, ோ.ெ.ரா., ென் வபச்கெத் சொடங்கிைார்.

சிறு ேயதில் சின்ைக் ைாஞ்சிபுரத்துக்குப் பக்ைத்தில் அய்யம்வபட்கட என்ற ஊரில் ொன்

ேைர்ந்ெொைவும், அங்கிருந்ெ பள்ளியில் ென் ெந்கெ ஆசிரியராைப் பணியாற்றியொைவும், அந்ெச்
சிறு ேயதில் ஒரு சபண்ணின் மீதுசைாண்ட ைாெல்ொன் 'அபிொ’ நாேல் என்றும், ோ.ெ.ரா.
சிோகித்துப் வபெ, இேன் ஆச்ெர்யப்பட்டுப் வபாைான்.

இேன் ஊருக்குப் பக்ைத்தில்ொன் அய்யம்வபட்கட இருந்ெது. இேன் ெந்கெ படித்ெ பள்ளி அது.
எல்ோ இேக்கியக் கூட்டங்ைளிலும் நடப்பகெப் வபாேவே பார்கேயாைர் ேரிகெயிலிருந்து
ோ.ெ.ரா-கே வநாக்கி ஒரு ைேைக் குரல் எழுந்ெது. 'ைசரக்ட்டா சொல்லுங்ை... அந்ெ ேயசுே
ேந்திருக்குைா, அது ைாெோ? ைாமமா?’ என்று ஒருேர் வைட்ை, 'ைாெல்ொன்’ என்றார் ோ.ெ.ரா.
'ைாமம்னு நான் சொல்வறன்’ என்று வைள்வி வைட்டேர் மீண்டும் ேம்பிழுக்ை, நாராயைன் ொர்
எவ்ேைவு ெமாொைப்படுத்தியும், 'இத்துடன் என் உகரகய முடித்துக்சைாள்கிவறன்’ என்றார்
ோ.ெ.ரா.

நிைழ்ச்சி முடிந்து இேன் ோ.ெ.ரா-விடம் ென்கை அறிமுைப்படுத்திக்சைாண்டு, ''அய்யம்வபட்கட

பக்ைத்துேொன் நான் இருக்வைன்'' என்றான். ெட்சடைக் குழந்கெயாகி ''என்கை அங்ை
கூட்டிட்டுப் வபாறியா? பகழய சிவநகிெர்ைள் இன்ைமும் இருக்ைாங்ைைானு பார்க்ைணும்''
என்றார்.

இப்படித்ொன் இேன் வியந்து படித்ெ ோ.ெ.ரா. இேன் வீட்டுக்கு ேந்ொர். இேன் ஆயாவிடம்
மதிய உைவுக்கு எண்சைய் ைத்திரிக்ைாய் குழம்பு கேக்ைச் சொல்லி, ைத்திரிக்ைாகய எப்படி
நறுக்ை வேண்டும். அதில் என்சைன்ை வெர்க்ை வேண்டும் என்று ரெகைவயாடு ோ.ெ.ரா.
சொன்ைகெ, வீவட ோய்பிைந்து வேடிக்கை பார்த்ெது. அேர் மைதில் இருந்ெ அய்யம்வபட்கட
முற்றிலும் மாறியிருந்ெது. அேர் ெந்திக்ை நிகைத்ெ சிவநகிெர்ைள் இடம் மாறியிருந்ெைர், அல்ேது
இறந்துவபாயிருந்ெைர். அந்ெ ஊரின் மண்கையும் நிகைவுைகையும் உள்ைங்கையில்
ஏந்திக்சைாண்டு ோ.ெ.ரா. சென்கைக்குத் திரும்பிச் சென்றார்.

'இேக்கிய ேட்டம்’ நாராயைன் ொகரப் பற்றி எழுெ ேந்து, இேன் வேறு எங்வைா ெடம்
மாறிவிட்டான். ஒன்கறத் சொட்டு இன்சைான்று கிகை விரித்துச் செல்லும் ஒற்கறயடிப்
பாகெைள்ொன் ஞாபைங்ைவைா? உண்கமயில் ைண்ைொென் சொன்ைதுவபால் நிகைவுைள்...
பறகேைள்ொன். அெற்குப் பிறகு 'இேக்கிய ேட்டம்’ நாராயைன் ொர், கிட்டத்ெட்ட இேகைத்
ெத்செடுத்துக்சைாண்டார். இேக்கிய ேட்டம் ஆரம்பித்ெ ைகெகய அேர் எத்ெகை முகற
சொன்ைாலும் இேன் புதிொைக் வைட்பதுவபால் விழி விரித்துக் வைட்பான்.

அேர் ைாஞ்சிபுரம் வைன்ெர் இன்ஸ்டிட்யூட்டின்

அலுேேைத்தில் பணியாற்றிக்சைாண்டிருந்ொர்.
''ெஞ்ொவூரில் இருந்து இங்ை மாற்றோகி ேந்ெதும்,
இேக்கியம் வபெ ஆளில்ோமத் ெவிச்சுட்டிருந்வென்.
வஜாதி புக் ஸ்வடார்ே ைகையாழி, ைாேச்சுேடு
இெழ்ைள் ோங்ைப் வபாைப்வபா, சரகுேரா அேங்ை
சரண்டு இெழ்ைகையும் பத்து ைாப்பி ோங்குறாங்ைனு
செரிஞ்ெது. அப்ப நம்மை மாதிரிவய சீரியைாப்
படிக்கிற பத்துப் வபர் இந்ெ ஊர்ே இருக்ைாங்ைனு
செரிஞ்சுது. 'யார் யார் இந்ெ புக்கை ோங்குறாங்ைவைா,
அேங்ைகை எல்ோம் எைக்கு வபான் பண்ைச்
சொல்லுங்ை’னு சொகேவபசி நம்பர் சைாடுத்துட்டு
ேந்வென். ஏசழட்டுப் வபர் வபசிைாங்ை. கேகுண்டப்
சபருமாள் வைாயில் புல்சேளியில்ொன் முெல் கூட்டம்
நடந்துச்சு'' - இதுொன் இேக்கிய ேட்டம் உருோை
ைகெ.

அந்ெ ஏசழட்டுப் வபர்ைளில் முென்கமயாைேர்

ைவிஞர். ெரும.ரத்ைகுமார். இயக்குநர்
ஆர்.வை.செல்ேமணியின் அண்ைன். 'ங்’ என்ற சிறு
பத்திரிகை நடத்தியேர். நவீை இேக்கியத்கெ வநாக்கி
இேகை மகட மாற்றிவிட்டேர். 'எண்பதுைளில் ைகே
இேக்கியம்’ என்று 'முன்றில்’ பத்திரிகை சென்கையில்
ஏற்பாடு செய்ெ இரண்டு நாட்ைள் ைருத்ெரங்கில்
அேருடன் இேன் ைேந்துசைாண்டான். ைருத்ெரங்கு
முடிந்து இரவில் இயக்குநர் ஆர்.வை.செல்ேமணி
அலுேேைத்தில் ெங்குோர்ைள். அப்வபாது
ஆர்.வை.செல்ேமணி 'செம்பருத்தி’ படம்
எடுத்துக்சைாண்டிருந்ொர். அடுத்ெ நாள்
படப்பிடிப்புக்ைாை பாடகே இயக்குநர்
ஆர்.வை.செல்ேமணி விடிய விடியக்
வைட்டுக்சைாண்டிருந்ெதும், நடை அகெவுைகை நடை
இயக்குநருடன் விோதித்துக்சைாண்டிருந்ெதும், இேன்
மைதில் சினிமாவுக்ைாை முெல் விகெைள் விழுந்ெெற்ைாை ெருைங்ைள்.

இன்சைாருேர் செ.ைாமராென் - 'புல்சேளி’ சிற்றிெழின் ஆசிரியர். அந்ெ ோரத்தில் சேளியாகிற

அத்ெகைத் திகரப்படங்ைளுக்கும் இேகை அேரது செேவில் அகழத்துச் செல்ோர். கையில்
எண்பது பக்ை வநாட்டு கேத்துக்சைாண்டு படம் பார்க்கும்வபாவெ ைொநாயைன் அறிமுைம்,
நண்பர்ைள் அறிமுைம், ைொநாயகி அறிமுைம் என்று திகரயரங்ை இருட்டில் அந்ெப் படத்தின்
ஒன்கேகை எழுதிக்சைாண்டிருப்பார். இப்வபாது வயாசித்துப் பார்க்கையில், இேன் திகரத்
துகறயில் நுகழேெற்ைாை ஆகெகய விகெத்ெேர்ைளில் அேரும் முக்கிய ைாரைம். அெற்கு
அப்புறம் ைவிஞர். அமுெகீென்.

'பாரெ வெெத்துப் பட்டத்து ராஜனுக்கு

படுக்ை ஒரு பாய் இல்கேயா?
யாருகைக் ைாப்பது இகரக்கின்ற நாய்ொைா?
ஈன்ற உன் ொய் இல்கேயா? ’ - என்று அேர் மரபுக் ைவிகெைளின் ைணீர் குரல் இப்வபாதும்
இேன் ைாதுைளில் ஒலித்துக்சைாண்டிருக்கிறது.

'இேக்கிய ேட்டம்’ நாராயைன் ொகர பள்ளி முடிந்து திைமும் அேர் அலுேேைத்தில் இேன்
ெந்திப்பான். இேன் எழுதிய ைவிகெைகை அேவர கைப்படப் பிரதி எடுத்து பத்திரிகைைளுக்கு
அனுப்பிகேப்பார். அேர் படித்து முடித்ெ புத்ெைங்ைகைசயல்ோம் 'அன்புடன்’ என்று
கைசயழுத்திட்டு இேனுக்குக் சைாடுத்துவிடுோர். ெவிர, பதிப்பைங்ைள் அேருக்குக் சைாடுக்கும்
25 ெெவிகிெம் ெள்ளுபடி விகேயிவேவய கூட்டத்தில் புத்ெைங்ைள் கிகடக்கும். ைடன் ேெதி வேறு.
அேரது ைடன் பட்டியலில், இேைால் இேன் ெந்கெ முெல் இடத்தில் நிற்பார்.

ெமிழைம் எங்கும் நவீை இேக்கிய உேகில் வீசிய புதுப்புது அகேைகை இேக்கிய ேட்டம்ொன்
இேனுக்கு அறிமுைப்படுத்தியது. எத்ெகை எழுத்ொைர்ைள்! எத்ெகை விெமாை இைங்ைள்!
ரியலிைம், வமஜிக் ரியலிைம், வபாஸ்ட் மார்டனிைம், ஸ்ட்ரக்ெரிைம் எை எல்ோ ேகைைகையும்
இேன் அறிந்துசைாண்டது அங்குொன்.

'மண்’ சிறுைகெத் சொகுப்பு விமர்ெைக் கூட்டத்தில் வபசிக்சைாண்டிருக்கும்வபாவெ எழுத்ொைர்

வைாமல்.சுோமிநாென் இறந்ெ செய்தி கிகடத்ெது. ''இனி என்ைால் வபெ முடியாது'' என்று
ெழுெழுத்ெ சஜயவமாைகையும், டி-ஷர்ட்டும் சபர்முடாைும் அணிந்து சினிமா ஹீவராகேப்
வபால் ேந்து இறங்கி 'எக்சிஸ்சடன்ஷியலிைமும் ஃவபன்சி பனியனும்’ நாேல் குறித்து
உகரயாடிய ொரு நிவேதிொகேயும், ஒவ்ோெ உைர்வுைள் குறித்துப் வபெ ேந்ெ வைாபி
கிருஷ்ைகையும் இேைால் எப்படி மறக்ை முடியும்?

ெமிழைத்தின் முக்கிய எழுத்ொைர்ைள் அகைேரும் இேக்கிய ேட்டத்தில் வபசியிருக்கிறார்ைள்.

நாராயைன் ொரிடம் ஒரு ெனித் திறகம இருந்ெது. அேர்ைள் கூட்டத்தில் வபசிய அத்ெகை
விஷயங்ைகை மைதுக்குள் வெமித்து, அன்று இரவே ஒரு ோர்த்கெவிடாமல் ஒரு சபரிய
வநாட்டில் எழுதிகேப்பார். அகேசயல்ோம் புத்ெைமாை ேந்ொல், மிைப் சபரிய ஆேைம்.

எழுத்ொைர்ைள் மட்டுமல்ே... ஒரு மாெம் எண் ைணிெ வஜாதிடர், மறுமாெம் சித்ெ கேத்திய
ஆராய்ச்சியாைர், அடுத்ெ மாெம் அஷ்டாேொனி என்று எல்ோத் துகற அனுபேங்ைகையும்
இேக்கிய ேட்டம் ோெைனுக்கு நாராயைன் அறிமுைப்படுத்திைார்.

சிே பார்கேயாைர்ைள் புத்ெைங்ைகைப் படிப்பகெப் வபாே பாேகைசெய்து, திருடிச்

சென்றுவிடுோர்ைள். 'விடுப்பா... அந்ெப் புத்ெைம் அேகைப் பாதிச்ொ, அடுத்ெ மாெம் திரும்ப
ேந்து ைாசு ெருோன்’ என்பார் நாராயைன். ைாஞ்சிபுரம் வபான்ற நைரத்தில் கிட்டத்ெட்ட 15 ேட்ெ
ரூபாய்க்கு வமல் புத்ெைம் விற்றது அேரது ொெகை. அதில் கிட்டத்ெட்ட ஐந்ொறு ேட்ெங்ைள் ைடன்
சைாடுத்துத் திரும்பிேராமல் ென் கைக்ைாகெப் பதிப்பைங்ைளுக்கு அனுப்பியிருக்கிறார்.

இேக்கிய ேட்டத்தின் அகழப்பிெழ்ைள் வபாஸ்ட்ைார்டில் நாராயணின் ொய்ந்ெ கைசயழுத்துடன்

ேரும். சொடர்ந்து மூன்று கூட்டங்ைளில் ஒருமுகறயாேது ேராெேர்ைளுக்கு அடுத்ெ
அகழப்பிெழ் ேராது.

'இேக்கியப் பயைம்’ என்று ஆறு மாெங்ைளுக்கு ஒருமுகற சுற்றியுள்ை கிராமங்ைளுக்கு

எல்வோகரயும் அகழத்துச் சென்று, மக்ைளுக்கு நடுவே இேக்கியம் வபெகேப்பார். ைகடசி
ேகர ென்கை முன்னிகேப்படுத்ொமல் செயல்பட்டேர். இேன் பிற்ைாேத்தில் திகரத்
துகறக்குப் பாடல்ைள் எழுதிேந்ெது குறித்து நாராயைன் ொருக்கு ெந்வொஷம் ைேந்ெ ஒரு ேருத்ெம்
இருந்ெது. ''உன்கிட்ட இருந்து ெமிழின் ெகேசிறந்ெ நாேல்ைகையும் சிறுைகெைகையும்
எதிர்பார்க்கிவறன். நீ பாட்டு எழுெப் வபாயிட்ட...'' என்று ெந்திக்கும்வபாசெல்ோம்
சொல்லிக்சைாண்டிருப்பார்.

சிே ேருடங்ைளுக்கு முன்பு மாரகடப்பால் அேர் இறந்ெ செய்தி வைட்டு பெறியடித்து இேன்
ைாஞ்சிபுரம் விகரந்ொன். சுடுைாட்டில் அேரது பிைம் எரிந்துசைாண்டிருந்ெவபாது பற்றிப்
படர்ந்து வமல் எழுந்ெ தீயின் ஜுோகேைள் புத்ெை ேடிவில் மடிந்து 'அன்புடன்’ என்று
கைசயழுத்திட்டு, இேனிடம் நீட்டிக்சைாண்டிருந்ெை!

கெடிக்கக பார்ப்பென் - 11
நா.முத்துக்குமார், ஓவிேங்கள்: வசந்தில்

தீராத விகளோட்டு

ோழ்க்கையின் வைள்விைள் ைடிைமாை

இருக்ைோம். ஆைால், விகடைள்
எளிகமயாைத்ொன் இருக்கின்றை!''

- ஆல்பர்ட் ஐன்ஸ்டீன்

''நா''ன்ொன் டாம். நீங்ை சஜர்ரியாம். ஓடிப்வபாயி ஒளிஞ்சிக்குங்ை. டாம் உங்ைகைக்

ைண்டுபுடிக்கும்.''

- மைன் சொல்ே, இேன் ஒளிந்து சைாள்ை இடம் வெடிைான். ைெவுக்குப் பின்ைால், பீவரா
மகறவில், திகரச் சீகேைளுக்குப் பின்ைால், பாத்ரூம் இருட்டில்... எை பே இடங்ைளில் சஜர்ரி
ஒளிந்து, டாம் ைண்டுபிடித்திருக்கிறது. ஆெோல், இேன் புதிய இடத்கெ வயாசிக்ைத்
சொடங்கிைான்.

38 ேயதுக்குப் பின் கூனிக் குறுகி ைட்டிலுக்கு அடியில் நுகழேது இேனுக்குச் சிரமமாை

இருந்ெது. தூசிைகை உடலில் வபார்த்திக்சைாண்டு ைட்டிலுக்கு அடியில் உருண்டு உள்வை
சென்றான்.

உகடந்துவபாை பகழய ஏணி, இேன் திருமைத்துக்கு ேந்ெ பரிசுப் சபாருள்ைள் அடங்கிய

அட்கடப் சபட்டிைள், மைன் ெேழ்கை யில் ோங்கிக் சைாடுத்ெ நகடேண்டி, என்றுவம
உபவயாைத்துக்கு ேராமல் வைாணிப்கபைளுக்குள் பாரம்பரியப் சபருகமைளுடன்
முடங்கிக்கிடக்கும் முன்வைார்ைளின் பித்ெகைப்பாத்திரங்ைள்... எை, ைட்டிலுக்கு அடியில் வேறு
ஒரு வீட்கடச் ெந்தித்ொன்.

பாரம்பரிய சநடி ொங்ைாமல் ' ச்’ என்று இேன் தும்மியவபாது 'உஷ்! ெத்ெம் வபாடாெடா. வபரன்
ைண்டுபிடிச்சுோன்ே?’ என்ற குரல் வைட்டு, திடுக்கிட்டு இருட்டுக்குள் இேன் திரும்பிப்
பார்த்ொன். லுங்கி, பனியனுடன் 35 ேயது வொற்றத்தில் இேன் அப்பா, இேன் பக்ைத்தில்
ஒளிந்துசைாண்டிருந்ொர்.

இேன் சமள்ை அேகரத் சொட்டுப் பார்த்ொன். ''என்ைடா?'' என்றார் சமல்லிய குரலில். ''அப்பா,
நீங்ை செத்துப்வபாயி ஆறு ேருஷம் ஆச்சு. இங்ை எப்பிடி ேந்தீங்ை?'' என்றான் ஆச்ெர்யத்துடன்.

''மகடயா... உைக்கு எத்ெகை ெடகே சொல்லியிருக்வைன். இந்ெ உேைத்துே மனுஷங்ை யாரும்

ொைறவெ இல்ே. ைாேம்ொன் செத்துப்வபாகுது. நீ இருக்கிற ேகரக்கும் நான் உயிவராட ொன்
இருப்வபன். அப்புறம் நீயும் நானும் உன் கபயைா, வபரைா ோழ்ந்திட்டு இருப்வபாம். ஜைைமும்
மரைமும் முடிவே இல்ோெ ஒரு சொடர்ச்சிடா... புரியுொ?''

இேன் புரிந்தும் புரியாமலும் ''அது ெரிப்பா... நீங்ை ஏன் இங்ை ஒளிஞ்சிட்டு இருக்கீங்ை?'' என்றான்.

''நாம திருடன்-வபாலீஸ் சேையாட்டு சேையாடிட்டு இருக்வைாம். நான்ொன் திருடன்; நீ

வபாலீஸ். நீ என்கைத் வெடிட்டு இருக்ை!''

''நான்ொன் உங்ை பக்ைத்துேவய இருக்கிவறவை... அப்புறம் எப்படி உங்ைகைத் வெட முடியும்?''

''நீன்ைா இப்ப இருக்ைற நீ இல்ேடா. பத்து ேயசுே இருந்ெ நீ...'' என்று இேன் அப்பா
சொல்லிக்சைாண்டிருக்கும்வபாவெ ைட்டிலுக்கு அடியில் மைனின் முைம் செரிந்ெது.

''சஜர்ரி மாட்டிக்கிட்டியா?'' என்று குதூைேத்துடன் மைன் சொல்ே, ''வபொவெனு அப்பவே

சொன்வைன்ே. வபரன் ைண்டுபுடிச்சிட்டான் பாரு. சேளியிே வபாயி வபாலீஸ்கிட்ட சொல்ோெ.
நானும் மாட்டிப்வபன்'' என்றார் அப்பா.

இேன் ஜைைச் ெங்கிலியில் இருந்து சேளிவய ேந்ொன்.

இப்வபாது இேனுக்குள் 10 ேயது வபாலீைாை மாறி அப்பாகேக் ைண்டுபிடிக்ை வேண்டும் என்ற

ஆர்ேம் இருந்ொலும், மாட்டிக்சைாண்ட சஜர்ரியாை மைகைப் பின்சொடர்ந்ொன்.

எல்ோப் பிள்கைைகையும் வபாேவே பத்வெ நிமிடங்ைளில் டாம் அண்ட் சஜர்ரி விகையாட்டு

வபாரடித்து, மைன் இேகை செஸ் விகையாடக் கூப்பிட்டான்.

சேள்கைக் ைாய்ைகை மைன் எடுத்துக்சைாள்ை, ைறுப்புக் ைாய்ைவைாடு இேன் ைைம் இறங்கிைான்.

சைாஞ்ெம் சைாஞ்ெமாை முன் நைர்ந்ெ விகையாட்டின் ஒரு ைட்டத்தில், மைனின் சிப்பாகய இேன்
சேட்ட முற்பட்டவபாது இேனுக்கு மட்டும் வைட்கும்படி ''வடய் வபராண்டி... ொத்ொகே எந்ெப்
வபரைாேது சேட்டுோைாடா? இது நியாயமாடா?'' என்றது அந்ெச் சிப்பாய்.

இேன் அதிர்ச்சியுடன் ''ொத்ொோ?'' என்றான்.

''ஆமாண்டா ராொ. நீ பிறக்கிறதுக்கு முன்ைாடிவய செத்துப்வபாைாவை உன் ொத்ொ... நான்
அேவைாட எள்ளுத் ொத்ொவோட எத்ெகைவயாோேது எள்ளுத் ொத்ொ. பல்ேே ராஜாகிட்ட
சிப்பாய் பகடயிே இருந்வென்'' என்ற மூொகெயனின் குரல் வைட்டு, இேன் சேட்டாமல் விட்டு
வேறு ைாகய நைர்த்திைான்.

மைன், இேன் மந்திரிகய ராணியால் சேட்டி, ராஜாவுக்கு செக் கேத்ொன். இப்படியாை இேன்
இரண்டாேது முகற மைனிடம் வொற்றான். மைனிடம் வொற்பகெவிட ஒரு ெந்கெக்கு வேறு
என்ை ஆைந்ெம் இருக்ை முடியும்?

அடுத்து இேகை மைன் அகழத்ெது அப்பா-அம்மா விகையாட்டுக்கு. ''நான்ொன் அப்பாோம்.

நீங்ை அம்மாோம். ோங்ை விகையாடோம்'' என்று மைன் சொல்ே, ''வடய் நாம சரண்டு வபரும்
பாய்ஸ்டா. சைாஞ்ெ வநரம் அம்மாகூட வபாய் விகையாடு'' என்று இேன் ஓய்சேடுக்ை
விரும்பிைான்.

''அசெல்ோம் முடியாது. அம்மா எைக்கு பூரி செஞ்சிக்கிட்டு இருக்ைாங்ை. அப்புறம்

வ ாம்சோர்க் சொல்லித்ெருோங்ை. அெைாே நீங்ைொன் என்கூட விகையாடணும்'' என்று மைன்
விரித்ெ ேகேயில், இேன் விரும்பிப்வபாய் விழுந்ொன்.

''அது ெரிடா. நான் எப்பிடி அம்மாோ நடிக்ை முடியும்?'' என்று இேன்

சொல்லிக்சைாண்டிருக்கும்வபாவெ, இேன் வொளில் யாவரா சொடும் உைர்வு ஏற்பட்டு திரும்பிப்
பார்க்ை, எப்வபாவொ இறந்துவபாை இேன் அம்மா நின்றுசைாண்டிருந்ொள். ''உன் உடம்புே உங்ை
அப்பா மட்டுமில்ே, நானும் இருக்வைன். வபரன் கூப்புடுறான்ே. வபாய் சேையாடுடா'' என்று
சொல்லிவிட்டுக் ைாைாமல்வபாைாள்.

பிள்கைக்ைாைத் ொயாகி, இேன் பாேகையாைச் ெகமத்து, பாேகையாை துணி துகேத்து,

பாேகையாைக் ைண்ணீரும் சிந்திைான்.

பின்பும் ஒரு பரமபெ விகையாட்டு சொடங்கியது.

அடுத்ெடுத்ெ பைகட உருட்டல்ைளில் இேன் நண்பர்ைள்
ஏணிைைாை, எதிரிைள் பாம்புைைாை, ஏறியும் ேழுக்கியும்
இேன் பயைம் சென்றுசைாண்டிருந்ொன்.
அப்வபாதும்கூட 'என் பிள்கைக்கு, ஏணிைைாகும்
நண்பர்ைகை மட்டும் சைாடு’ என்று இேன் மைம்
வேண்டிக்சைாண்டிருந்ெது.

அடுத்ெடுத்து வீட்டுக்குள்வைவய சடன்னிஸ் பால்,

பிைாஸ்டிக் வபட் கிரிக்சைட், ரப்பர் பலூனில் ஃபுட்பால்,
ைண்ைாமூச்சி ஆட்டம்... எை விகையாட்டுைள்
சொடர்ந்து, இரவு உைவு முடித்து
உறங்ைப்வபாகும்வபாது ேழக்ைம் வபால் மைன்
வைட்டான். ''அப்பா, 'உங்ைள் கையில் ஒரு வைாடி’
விகையாடோமா?''

இேன் அன்கறய திைத்தின் அந்ெ இறுதி

விகையாட்டுக்கு ஆயத்ெமாைான்.

''சேல்ைம் வபக் டு உங்ைள் கையில் ஒரு வைாடி.

இன்னிக்கு நம்மகூட சரண்டு வபரு விகையாட
ேந்திருக்ைாங்ை. ஒருத்ெர் மிஸ்டர் ஆெேன் நாைராஜன். இன்சைாருத்ெங்ை, மிைஸ்.ஜீேேட்சுமி
முத்துக்குமார். ேைக்ைம் மிஸ்டர் ஆெேன் நாைராஜன்!''

மைன் முன்பு செய்தி ோசித்ெ நிர்மோ சபரியொமி வபால் 'ே...ை...க்...ை...ம்...’ என்றான்.

''நீங்ை என்ை பண்ணிட்டு இருக்கீங்ை?''

''தூங்கிட்டு இருக்வைன்.''

''அது இல்ேடா... என்ை படிக்கிற?''

''ஃபர்ஸ்ட் ஸ்டாண்டர்ட் 'வை’ செக்ஷன்.''

''உங்ை அப்பா என்ை பண்றாரு?''

''எைக்கு அப்பாோ இருக்ைாரு.''

''வட லூைு. வேசறன்ை பண்றாரு?''

''ம்... பாட்டு எழுெறாரு. எங்கிட்ட மட்டுவம வைள்வி வைப்பீங்ைைா? அம்மாகிட்ட வைளுங்ைப்பா''

என்று மைன் சிடுசிடுக்ை, இேன் ''ேைக்ைம் மிைஸ் ஜீேேட்சுமி. நீங்ை என்ை பண்றீங்ை?'' என்று
வைட்ை,

'' 'ஃபர்ஸ்ட் ஸ்டாண்டர்ட் 'வை’ செக்ஷன்’னு சொல்லும்மா'' என்று மைன் சொல்ே, இேன் மகைவி
''ஃபர்ஸ்ட் ஸ்டாண்டர்ட் 'வை’ செக்ஷன்'' என்றாள்.

''பாருங்ைப்பா, சின்ைப் பெங்ைொை ஃபர்ஸ்ட் ஸ்டாண்டர்ட் படிப்பாங்ை? அம்மாவும் என்

கிைாஸ்ே படிக்கிறாங்ைைாம்'' என்று மைன் இேன் மகைவிக்கும் ேகே விரித்து உள்வை
இழுத்ொன்.

''ெரி விடுடா. அது ஃசபயிோகி ஃசபயிோகி படிக்குதுவபாே. உங்ைளுக்ைாை முெல் வைள்வி.

விமாைத்கெக் ைண்டுபிடித்ெது யார்?

A.கரட் ெவைாெரர்ைள் B.ராங் ெவைாெரர்ைள்'' மைன், இேன் ைாதுக்குள் கிசுகிசுப்பாை, ''யாருப்பா?''

என்றான்.

இேன் அேன் ைாதுக்குள், ''கரட் ெவைாெரர்ைள்'' என்றான்.

மைன் ரைசியமாைப் வபசுேொை நிகைத்து, இேன் மகைவியிடம், ''அம்மா, ராங் ெவைாெரர்ைள்

ொன் ைசரக்டாை ஆன்ெராம்மா. நீ 'ராங் ெவைாெரர்ைள்’னு சொல்லும்மா...'' என்று சொல்ே, இேன்
மகைவி அப்பாவிகயப் வபால் நடித்து ''ராங் ெவைாெரர்ைள்'' என்றாள்.

மைன் சபருமிெத்துடன் ''கரட் ெவைாெரர்ைள்'' என்று சொல்லி இேகைப் பார்த்து ைண்ைடிக்ை,

இேன் ''கரட் ெவைாெரர்ைள் is the right answer. மிஸ்டர் ஆெேன் நாைராஜன், நீங்ை ஆயிரம் ரூபாய்
வின் பண்ணிட்டீங்ை. சொல்லுங்ை இந்ெக் ைாகெ சேச்சு என்ை பண்ைப் வபாறீங்ை?'' என்று
மைகைப் பார்த்து ைண்ைடித்ொன்.

''ொக்வேட் ோங்கிச் ொப்பிடுவேன்.''

''சேரிகுட். அப்பாவுக்கும் அம்மாவுக்கும் குடுப்பியா?''

''செைண்ட் சைாஸ்டிகைக் வைளுங்ைப்பா. அெ விட்டுட்டு ொக்வேட்கடக் வைக்குறீங்ை?''

''ஓவை.டா... உேைம் அழிஞ்ொலும் அழியாெ உயிரிைம் எது? (A) ைரப்பான் பூச்சி. (B) பட்டாம்
பூச்சி''

திருட்டுத்ெைமாை இேவை மைனின் ைாதுக்குள் ''ைரப்பான் பூச்சி'' என்று கிசுகிசுத்ொன். இேன்

மகைவி மீண்டும் அப்பாவியாகி ''பட்டாம் பூச்சி'' என்று ெேறாை விகடகய அளித்து, விகை
யாட்டுக்கு உற்ொைம் ஊட்டிைாள்.

மைன், 5,000 ரூபாய் சேன்று, ஐஸ்கிரீம் ோங்கிக்சைாண்டான். அதில் பங்கு வைட்டால்,

ஏடாகூடமாை பதில் ேரும் என்பொல் இேன் வைட்ைாமல் விட்டுவிட்டான்.

''உங்ைளுக்ைாை மூன்றாேது வைள்வி'' என்று வைட்ைத் சொடங்கும்வபாவெ ''ஏம்ப்பா, வைள்விவய

வைட்டுட்டு இருப்பீங்ைைா? விைம்பர இகடவேகை விடுங்ைப்பா. டி.வி-ே அப்படித்ொை
ைாட்றாங்ை'' என்று மைன் செல்ேமாைக் ைண்டிக்ை, இேன் விைம்பர இகடவேகை விடத்
சொடங்கிைான்.

''ராஜா... கைகயக் ைழுவிட்டுத்ொை ொப்பிடுற?''

''ஆமாம்மா! அல்டாப்பு வொப்ேொன் கை ைழுவிவைன். அல்டாப்பு வொப்பு... ஆவராக்கியத்தின்

டாப்பு.''

''எம் சபாண்ணு ெரியாவே ொப்பிட மாட்வடங்கிறா. என்ை பண்ைோம்? குரங்கு மார்க்கு வெமியா
ோங்கிக் குடு. குதூைேமாச் ொப்பிடுோ!''

''நம்ம கபயன் நம்மகிட்ட வபசிவய பே மாெம் ஆச்சு. என்ைங்ை பண்ைோம்?''

''துோலிவைா செல்வபான் உபவயாகியுங்ைள். உங்ைள் ெகேமுகறவய உங்ைளிடம் வபசும்!''

விைம்பரம் முடிந்து இேன் சொடர்ந்ொன். ''சேல்ைம் வபக் டு உங்ைள் கையில் ஒரு வைாடி. இந்ெக்
வைள்விக்கு ஆப்ஷவை இல்ே. நீங்ை Phone-a friend கேஃப் கேகை யூஸ் பண்ைோம். இவொ
உங்ைளுக்ைாை வைள்வி. நா.முத்துக்குமாரின் ொத்ொ சபயர் என்ை?

மைன் உடவை, ''Phone-a friend'' என்றான்.

''சேரிகுட். யாருக்கு Phone பண்ைப் வபாறீங்ை?''

''உங்ைளுக்குத்ொம்ப்பா!''

''ெரி. யுேர் ைவுன்ட் டவுன் ஸ்டார்ட்ஸ் நவ்'' என்று சொல்ே,

''அப்பா, உங்ை ொத்ொ வபரு என்ைப்பா?'' என்று மைன் ஆர்ேமாைக் வைட்ை, இேன் தூக்ைக்
ைேக்ைத்துடன் ''எத்திராஜுடா'' என்றான்.

'எத்திராஜுடா’ என்ற மைன் பதிலுக்கு 50,000 கிகடத்து, அேன் எத்திராஜ் ொத்ொவுடன்

ைம்ப்யூட்டர் ோங்கி வீடிவயா வைம்ஸ் விகையாடப் வபாைான்.
அடுத்ெடுத்ெ வைள்விைளின் நாடைம் முடிந்து, மைனுக்ைாை ஒரு வைாடிகய கையில்
சைாடுத்துவிட்டு இேன் ஆழ்ந்ெ உறக்ைத்தில் இருந்ெவபாது, ைன்ைத்தில் ஓர் ஈர முத்ெம்.
திடுக்கிட்டு இேன் விழித்செழுந்ெவபாது இேன் எதிவர ஓர் உருேம் செரிந்ெது.

''யார் ொர் நீங்ை!'' என்றான்.

''என்கைத் செரியகேயா? ஏற்சைைவே நாம டிசரயின்ே மீட் பண்ணிருக்வைாவம. நான்ொன்

ைடவுள்'' என்றார்.

இேன் பெற்றத்துடன் ''அய்யா... ொமி, எதுக்கு ேந்திருக்கீங்ை?'' என்றான்.

''ோழ்க்கைங்கிறது என்ை?'' என்று வைட்டார் ைடவுள்.

இேன் மீண்டும் பெற்றத்துடன் விழித்துக்சைாண்டிருக்ை, ைடவுள் சொன்ைார்: ''ோழ்க்கைங்கிறது

இந்ெ மாதிரி அப்பனும் புள்கையும் விகையாடற தீராெ விகையாட்டு!''
 வேடிக்கை பார்ப்பேன் - 12
நா.முத்துக்குமார், ஓவியங்ைள்: செந்தில்
வீவடன்பது ோவதனில்...

''எைது புறநைர் குடியிருப்பு

ேயல்ைளின் ெமாதி என்று
நிகைவுபடுத்தியகே
ெேகைைவை! ''

- சுகுமாரன் - 'பூமிகய ோசிக்கும் சிறுமி’ ைவிகெத் சொகுப்பில் இருந்து...

இன்ைமும் இேனுக்கு லிஃப்ட்டில் செல்ேது என்றால், அடிேயிற்றில் இருந்து ஒரு பயம் வேொை
எட்டிப் பார்க்கும். ஒவ்சோரு முகற லிஃப்ட்டுக்குள் நுகழயும்வபாதும், திறந்து மூடும்
ெேப்சபட்டிக்குள் நுகழேதுவபாேவே நிகைத்துக்சைாள்ோன். முென்முகறயாை ரயிலின்
ஓட்டத்கெப் பார்த்து மரத்துக்குப் பின்ைால் ஒதுங்கிய ைாட்டுமிராண்டியின் பயம் அது.

ெகேமுகறைள் ைடந்து இேன் டி.என்.ஏ- வில் ஏவொ ஒரு முப்பாட்டன் அந்ெப் பயத்கெக்
ைடத்தியிருக்கிறான். மாநைரத்துக்கு ேந்ெ புதிதில், உயரமாை ைட்டடங்ைளுக்குள்
நுகழயும்வபாசெல்ோம், இேன் பகழய பயத்துடன் லிஃப்ட்கடப் புறக்ைணித்து
ைால்ைைாவேவய அந்ெ உயரங்ைகைத் ொண்டியிருக்கிறான்.

இேன் இப்படிசயன்றால், இேன் மகைவிக்கு எஸ்ைவேட்டகரக் ைண்டால் பயம். வெகேயின்

ைால் பகுதி படிக்ைட்டில் மாட்டிக்சைாண்டால் என்ைாேது? எஸ்ைவேட்டரில் ைால்
கேக்கும்வபாது ெகேகீழாை விழுந்துவிடுவேைா..? எைப் பே ெந்வெைங்ைள் வைட்டு இேன் அச்ெத்
தீயில் சநய் ஊற்றுோள்.

இேன் என்ைவமா சபரிய வீரன் மாதிரி, 'இது நம்மை வமே தூக்கிட்டுப் வபாற ஒரு சமஷின்.
அவ்ேைவுொன். இகெப் பார்த்துப் பயப்பட வேண்டாம்’ என்று ைகடசி படிக்ைட்டில் இருந்து
ைாகே எப்படி எடுப்பது என்று பாடம் நடத்துோன். எஸ்ைவேட்டரில் ைால் கேத்ெதுவம,
வொவைாடு வெர்த்து மகைவிகயப் பிடித்துக்சைாள்ோன். ென் பாதுைாப்புக்ைாைத்ொன் ைைேன்,
வொள் ொய்த்துக்சைாள்கிறான் என்று மகைவி நிகைத்ொலும், இேனுக்குள் இருக்கும்
அச்ெத்ொல்ொன் அேகைப் பிடித்துக்சைாள்கிறான் என்று இன்று ேகர அேளுக்குத் செரியாது.
ைாட்டுமிராண்டிக்கு ஏற்ற ைாட்டுச்சி!

இேன் இப்வபாது ேசிப்பது ஒரு அபார்ட்சமன்டின் நான்ைாேது ெைத்தில். சமாத்ெம் ஆறு

பிைாக்குைள். 400 ஃப்ைாட்டுைள். குடும்பத்துக்கு ஐந்து வபர் என்று ைைக்கிட்டாலும் 2,000 வபர்
ேசிக்கும் ஒரு நவீை ைாேனி அது. இேன் ேசிப்பது, 'Sun flower’ பிைாக்கில். ஒவ்சோரு முகற
அெற்குள் நுகழயும்வபாதும் ோன்ைா ேகரந்ெ சூரியைாந்தி ஓவியமும், கூடவே ைாெலிக்ைாை
அறுத்துக்சைாடுத்ெ அேன் ைாதும்ொன் இேன் ஞாபைத்துக்கு ேரும்.

ஒவ்சோரு நாளும் இேன் லிஃப்ட்கடயும், லிஃப்ட் இேகையும் எதிரிைகைப் வபாே

ெந்தித்துக்சைாள்ோர்ைள். சிே மாெங்ைளுக்கு முன்பு பள்ளி விட்டு ேந்ெ மைனுடன் லிஃப்ட்டுக்குள்
நுகழந்ொன். அங்வை ஏற்சைைவே ஒருேர் நின்றிருந்ொர். ஆறகர அடி உயரத்தில்
செக்ைச்செவேசேை இருந்ெ அேகர, இேன் பே முகற பார்த்திருக்கிறான்; வபசியது இல்கே.
இேன் இருக்கும் பிைாக்கில் ஏவொ ஒரு ெைத்தில் ேசிக்கிறார்.
அேர் ஒரு பன்ைாட்டு நிறுேைத்தில் உயர் அதிைாரியாைப் பணியாற்றுகிறார் என்றும், ைாரில்
செல்லும்வபாது இேன் எழுதிய பாடல்ைகை விரும்பிக் வைட்பார் என்றும் அேரது டிகரேர்
இேனிடம் சொன்ைது ஞாபைத்துக்கு ேந்ெது. இேன் அேகரப் பார்த்து ஒரு சிவநைப் புன்ைகை
வீசிைான். அேர் வேொைத் ெகேயாட்டி இேனிடம், ''எந்ெ ஃப்வைார்ே இருக்கீங்ை?'' என்றார்.

இேன் ''ஃவபார்த் ஃப்வைார்'' என்றான்.

'' வுஸ் ஓைரா? சடைன்ட்டா?''

''சடைன்ட்ொன் ொர்.''

''ஓ! ோடகை வீடா?'' என்று வேறு பக்ைம் முைத்கெத் திருப்பிக்சைாண்டார். அந்ெ 'ஓ’வின்
அேட்சியத்ொலும் முைத் திருப்பலிலும், இேன் ெற்றுக் ைாயப்பட்டுப்வபாைான்.

'' வோ ொர்'' என்றான் அேகரப் பார்த்து.

''என்ை?'' என்றார் எரிச்ெலுடன்.

''இந்ெ உேைவம ஒரு ோடகை வீடுொன். இன்னும் சொல்ேப்வபாைா, நம்ம உடம்வப ஒரு
ோடகை வீடுொன். இங்ை யாரும் எதுக்கும் ஓைர் இல்வே'' என்றான்.

இெற்குள் அேர் இறங்ைவேண்டிய ஃப்வைார் ேந்ெதும், ''அெைால்ொன் நீங்ை இன்ைமும் ோடகை

வீட்டிவேவய இருக்கீங்ை'' என்று மீண்டும் ைாயப்படுத்திவிட்டுக் ைடந்து வபாைார். லிஃப்ட்
இயங்ைத் சொடங்கியதும் இேர்ைளின் உகரயாடகேக் வைட்டுக்சைாண்டிருந்ெ மைன், ''அப்பா
ோடகை வீடுைா என்ை?'' என்றான்.

இேன் அேனுக்கு எப்படிப் புரியகேப்பது என்று வயாசித்துக்சைாண்டிருக்கும்வபாது, 'ஆெேன்

நான் சொல்வறன்’ என்ற குரல் வைட்டு, அப்பனும் பிள்கையும் திடுக்கிட்டார்ைள்.

''யாவரா வபசுறாங்ைப்பா'' என்றான் மைன் ஆச்ெர்யத்துடன்.

'யாவரா இல்ே. வமவே நிமிர்ந்து பாரு’ என்ற குரல் வைட்டு வமவே நிமிர்ந்ொர்ைள்.

ஒரு சின்ை ேட்டத்துக்குள் வைாடு வைாடுைைாைப் சபாருத்ெப்பட்டிருந்ெ லிஃப்ட்டின் மின்

விசிறியில் இருந்து, மீகெகய ஆட்டியபடி ஒரு ைரப்பான் பூச்சி சேளிேந்ெது.
''ேைக்ைம் ைவிஞவர'' என்றது ைரப்பான் பூச்சி.

இேன் ேைக்ைம் சொன்ைான்.

''அப்பா, ைரப்பான் பூச்சி வபசுதுப்பா!'' என்றான் மைன் ஆச்ெர்யத்துடன்.

ைரப்பான் பூச்சி வபசியது.

''ஒரு ைவிகெ சொல்ேோமா?''

''அப்பா... ைவிகெயாம்ப்பா... சொல்லு சொல்லு. என்ை ைவிகெ?'' என்று துள்ளிக் குதித்ொன்

மைன்.

''ோடகை வீட்கடப் பத்தித்ொன்! வைக்கிறியா?'' என்றது ைரப்பான் பூச்சி.

''ம்'' என்றான் மைன் ஆர்ேத்துடன்.

''இது மகேயாைக் ைவிஞர் ஸ்ரீேத்ைன் எழுதி, வை.வி.கஷேஜா ெமிழில் சமாழிசபயர்த்ெது''

என்று ைரப்பான் பூச்சி சொன்ை அந்ெக் ைவிகெ...

''நமதில்கே மைவை,
இந்ெ வீடும் ைெவுைளும்
மாடங்ைளும் படிக்ைல்லும்
சேளிப்புற வேலிப்படர்ப்பும்
சபான் பூக்ைளும்.

நமதில்கே மைவை,
இந்ெ வீடும் ோெலும்
நந்தியாேட்கட நிழலும்
அரளியும் இேஞ்சிப்பூ மைமும்.

நமதில்கே மைவை,
இந்ெ வீடும் குைமும்
வைாயிலும் குளிர் ொமரம் வீசும் ைாற்றும்.

நமதில்கே மைவை,
இந்ெ வீடும் சித்திர விொைங்ைளும்
ைண்ைாடி பார்க்கும் மரச்சிற்பக் ைன்னிைளும்.

நமதில்கே மைவை,
இந்ெ வீட்டின் வைாடியில்
சொங்ைவிட்டிருக்கும்
ஆவோேம் கிளிக் கூடும்
சநல்மணிக் குதிர்ைளும்.
(கூட்டில் ேந்து உட்ைாரும்
கிளிகயக் ைாைாமல் நீ
துக்ைத்தில் வெம்பிை எத்ெகை
அந்திைள் வபாயிருக்கிறது
இந்ெ ோெம் ேழியாை!)
நமதில்கே மைவை,
இந்ெ வீடும் வீட்டின் ெங்கீெமும்.
நாம் வபாகிவறாம்,
ைாே வெெங்ைள் அறியாமல்
பூமியின் எல்கேக்வைாடு ேகர
முடிவில்ோ யாத்திகரயாய்...

யாத்திகரயின் இகடயில்
ஒரு சநாடி ெகேொய்க்ை
வீடு வெடிப் வபாகிவறாம் மைவை நாம்!''

புரிந்தும் புரியாமலும் மைன் வைட்டுக்சைாண்டிருக்ை, இேன் ென் உைர்கே ேரிைைாைச் சொன்ை

ஸ்ரீேத்ைகையும் ைரப்பான் பூச்சிகயயும் நன்றியுடன் பார்த்ொன்.

திருமைத்துக்குப் பிறகு எத்ெகை வீடுைள் இேன் மாறியிருக்கிறான்! இேன் மகைவி, மிக்ஸியில்

எகெவயா அகரத்துக்சைாண்டிருப்பாள். ைாலிங்சபல்கூட அடிக்ைாமல், வுஸ் ஓைர் சபண்மணி
உள்வை நுகழோர்.

''ஆணி அடிக்ைக் கூடாதுனு சொன்வைன்ே! எதுக்கு ஆணி அடிக்கிறீங்ை?''

''நாங்ை ஆணி எதுவும் அடிக்ைேவய!''

''ெத்ெம் மாடி ேகரக்கும் வைக்குது''

''மிக்ஸில் ெட்னி அகரச்சிட்டு இருந்வென்'' என்று மகைவி சொன்ைதும்,

''இனிவம ெத்ெம் வபாடாெ மிக்ஸி ோங்குங்ை'' என்று வுஸ் ஓைர் சபண்மணி

சேளிவயறுேகெப் பார்த்து இேன் பகெபகெத்துப் வபாய், அடுத்ெ மாெவம அந்ெ வீட்கடக் ைாலி
செய்ொன்.

இன்சைாரு வீட்டில் ெண்ணீர் பிரச்கை. ோட்டர் வடங்க் துருப்பிடித்திருக்ை, குழாகயத் திறந்ொல்

செந்நிறத்தில் ெக்கை ெக்கையாை இரும்புத் துண்டுைள் பக்சைட்டில் மிெந்ெை. அந்ெக்
ைாேைட்டத்தில்ொன் ஐ.டி. இகைஞர்ைள் மாநைரத்தில் மும்முடங்ைாை ோடகைகய
ஏற்றியிருந்ெைர். இேன் சினிமாக்ைாரன் என்பொல், நான்கு மடங்கு ேசூலித்துக்சைாண்டிருந்ொர்
வுஸ் ஓைர். அேகர வீட்டுக்கு ேரேகழத்து ெண்ணீர் பக்சைட்கடக் ைாட்டிைான்.

''இரும்பும் ஒரு ெத்துொன் ொர். உடம்புக்கு நல்ேது. இெசயல்ோம் பாத்ொ சிட்டியிவே ோழ
முடியுமா? அதுவும் நீங்ை குடுக்ைற ோடகையிே?'' என்று சிடுசிடுத்ெபடி சேளிவய வபாைார்.

இேனுக்குள் இருக்கும் கேராக்கிய வேொைம் சேளிவய கிைம்பி, இப்வபாது இருக்கும் இந்ெ

வீட்டுக்கு குடி ேந்ொன். இந்ெ வுஸ் ஓைர் ெஞ்ொவூரில் டாக்டர். இந்ெ மூன்று ஆண்டுைளில்
ஒருமுகறொன் அேகரச் ெந்தித்திருக்கிறான். ோடகை வீட்டிலும் சுெந்திரக் ைாற்கறச் சுோசிக்கும்
சுைத்கெத் ெந்துசைாண்டிருப்பேர்.

லிஃப்ட்டில் பார்த்ெ ைரப்பான் பூச்சி இேர்ைைது சிவநகிென் ஆைது. ைரப்பான் பூச்சிக்கு மைன்
'டிங்கு’ எை சபயர் கேத்ொன். திைமும் ைாகேயில் பள்ளிக்குக் கிைம்பும்வபாது, மைனுக்ைாை
உைகே இேன் மகைவி டிபன் பாக்ஸில் எடுத்துகேக்கும்வபாவெ ''அம்மா, டிங்குவுக்கு?''
என்பான் மைன்.
பிைாஸ்டிக் ெட்டில் பரிமாறப்பட்ட இட்லிகயவயா, பூரிகயவயா, உப்புமாகேவயா, கீகர
ொெத்கெவயா ைடவுளுக்குப் பகடக்ைச் செல்லும் பக்ெகைப் வபாே, உள்ைங்கையில்
ஏந்திக்சைாண்டு இேனுடன் லிஃப்ட்டுக்குள் நுகழந்ெதும் மைன், ''டிங்கு... ொப்பிட ோ''
என்பான். மின்விசிறிக்குள் இருந்து சேளிவய ேந்து டிங்கு மீகெகய ஆட்டும்.

இன்று ேகர டிங்கு அந்ெ உைகேச் ொப்பிட்டொ... இல்கேயா என்று இேர்ைளுக்குத் செரியாது.
ஆைால் அடுத்ெ முகற லிஃப்ட்டுக்குள் நுகழயும்வபாது அந்ெ உைவு ைாைாமல் வபாயிருக்கும்.

பள்ளி விட்டுத் திரும்புகையில் மைன் வைட்பான். ''டிங்கு, இன்னிக்கு என்ை பண்ணிை?''

''வெர்ட் ஃப்வைார் ஆன்ட்டி லிஃப்ட்டுக்குள் நுகழஞ்ெதும் அழுதுக்கிட்வட இருந்ொங்ை. அப்புறம்

ைண்ைாடிகயப் பாத்து ைண்கைத் துகடச்சுக்கிட்டு சேளிே வபாயிட்டாங்ை. பாேம்,
அேங்ைளுக்கு என்ை ைஷ்டவமா? ஒண்ணும் புரியாமப் பாத்திட்வட இருந்வென்.''

''அய்வயா பாேம்'' என்பான் மைன்.

ஒவ்சோரு நாளும் ஒவ்வோர் உகரயாடல். மைனும் டிங்குவும் வபசிக்சைாண்டிருக்கும் ஒரு

லிஃப்ட் கீழிறங்கும் நிமிடத்துக்கும் குகறோை அந்ெக் ைைம், இேனுக்கு ைடவுள் சைாடுத்ெ
ேரமாைத் வொன்றும்.

வநற்று மைன், டிங்குவிடம் வைட்டான்: ''எதுக்கு லிஃப்ட்ேவய இருக்ை? வபொம எங்ை வீட்டுக்கு
ேந்துவடன். நாம ஒண்ைா வெர்ந்து விகையாடோம்.''

டிங்கு சொன்ைது, ''இல்ே ஆெேன், ோடகை வீடுைா என்ைனு உன்கை மாதிரி ஒரு கபயன்
வைப்பான்ே? நான் உங்ை வீட்டுக்கு ேந்துட்டா... அந்ெக் ைவிகெகய அேனுக்கு யாரு சொல்றது?''

ஒரு ைைம் இேன் திகைத்துப்வபாைான்.

டிங்குகே கீவழ இறங்கி ேரச்சொல்லி, ஆத்மார்த்ெமாைக் ைாலில் விழுந்து ேைங்கிைான். ஒரு

மனிென், பூச்சியின் ைாலில் விழுந்து ேைங்குேகெ, லிஃப்ட் ஆச்ெர்யத்துடன் வேடிக்கை
பார்த்துக்சைாண்டிருந்ெது!
 வேடிக்கை பார்ப்பேன் - 13
நா.முத்துக்குமார், ஓவியங்ைள்: செந்தில்
நிலாக் காலம்

'எந்ெ ஊரில் எந்ெ நாட்டில்

எங்கு ைாண்வபாவமா?
எந்ெ அழகை எந்ெ விழியில்
சைாண்டுசெல்வோவமா?
இந்ெ நாகை ேந்ெ நாளில்
மறந்துவபாவோவமா? ’

- ைவியரசு ைண்ைொென் ('பசுகம நிகறந்ெ நிகைவுைவை...’ பாடலில் இருந்து)

எல்ோப் பிள்கைைகையும் வபாேவே ேைர்ந்து சபரியேன் ஆைதும், டாக்டர் ஆை வேண்டும்

என்வறா, இன்ஜினீயர் ஆை வேண்டும் என்வறா சொல்லிக்சைாடுத்து இேன்
ேைர்க்ைப்படவில்கே. இேன் இேைாைவே ேைர அனுமதித்ெொல், படித்து முடித்ெதும் என்ை
வேகேயில் வெரோம் என்று இேன் நிகறயக் ைைவுைள் கேத்திருந்ொன்.

அந்ெந்ெ ேயதுக்கு ஏற்ற எளிய, சிறிய ைைவுைள். சேவ்வேறு முைேரிைகையும், ோெல்

வைாேங்ைகையும் ைடந்ெபடி ைடிெங்ைள் சுமக்கும் 'வபாஸ்ட்வமன்’ ஆை வேண்டும்; குழந்கெைளின்
கையாட்டலுக்குத் ெகே அகெத்ெபடி கூட்ஸ் ேண்டியின் ைார்டாை ைகடசிப் சபட்டியில் நின்று
சிேப்புக் சைாடி ைாட்டிச் செல்ே வேண்டும்; இரும்பு யாகைகயப் வபால் ைம்பீரத்துடன் அகெந்து
ேரும் வராடு வராேர் டிகரேர் ஆை வேண்டும்; 'மருெமகே மாமணிவய முருைய்யா...’ என்று
ஸ்பீக்ைர் ைட்டி முெல் ஆட்டத்துக்கு ஊர் மக்ைகை அகழக்கும் சீொேட்சுமி சடன்ட் டாக்கீஸில்
டிக்சைட் கிழித்துக் சைாடுக்ை வேண்டும்... எை எத்ெகைவயா ைைவுைள். ைகேத்துக் ைகேத்து
மீண்டும் அடுக்ைப்படும் சீட்டுக் ைட்டுைள்ொவை ைைவுைள்.

மூன்றாம் ேகுப்பு படிக்கும்வபாது ேகுப்பின் முெல் நாள் அன்று திேைேதி மிஸ் இேனிடம்
வைட்டார், ''படிச்சு முடிச்ெதும் என்ை ஆைப் வபாற?''

இேன் ஆர்ேத்துடன் பதில் சொன்ைான், ''எங்ை வீட்டுக்குப் பக்ைத்துே இருக்கிற ைாவேஜ்ே பியூன்
வேகேக்குப் வபாவேன்.''
திேைேதி மிஸ் அதிர்ச்சியாகி, ''புசராஃபைர் ஆவேன்னு சொன்ைாப் பரோயில்ே; பியூன் ஆைப்
வபாவறன்னு சொல்றிவய?'' என்று வைட்ை, இேன் அவெ ஆர்ேத்துடன், ''இல்ே மிஸ் புசராஃபைர்,
நாகேஞ்சு கிைாைுக்குத்ொன் வபாை முடியும். எங்ை வீட்டுக்குப் பக்ைத்துே இருக்கிற ைைபதி
அண்ைன் அந்ெக் ைாவேஜ்ேொன் பியூைா இருக்ைாரு. அந்ெக் ைாவேஜ்ே அேரு மட்டும்ொன்
எல்ோ கிைாைுக்கும் வபாோரு செரியுமா?'' என்று பதில் சொன்ைான். திேைேதி மிஸ் இேகை
முகறத்துப் பார்த்துவிட்டு, அடுத்ெ கபயகை வநாக்கி நைர்ந்ொர்.

இேன் வீட்டில் இருந்து பார்த்ொல், ைாஞ்சிபுரம் பச்கெயப்பன் ஆடேர் ைல்லூரியின் ைட்டடம்

செரியும். நூற்றுக்ைைக்ைாை ஏக்ைர் நிேம், அந்ெக் ைல்லூரிக்குச் சொந்ெமாை இருந்ெது. இேன்
வீட்கட ஒட்டியிருந்ெ ொகேயில் இருந்வெ அந்ெ நிேத்தின் பரப்பைவு சொடங்கிவிடும்.
சிறுேயதில் அந்ெ நிேத்தில்ொன் இேன் விகையாடித் திரிந்ொன். அந்ெ கமொைத்தில்
மாைேர்ைள் ெங்கும் விடுதி, கூழாங்ைல் ெப்திக்ை ேகைந்து சநளிந்து ஓடும் வேைேதி ஆறு,
ஆற்றில் வமய்ந்துவிட்டு ஈர மண் ெகரயில் நட்ெத்திரக் ைால் பதிக்கும் ோத்துக் கூட்டங்ைள்,
கையில் குச்சியுடன் அேற்கற விரட்டும் ஆடு, மாடு வமய்க்கும் சிறுேர்ைள்... எைச் சிற்றில்
ஆடித்ொன் இேன் பாேைாண்டத்கெக் ைடந்து ேந்ொன்.

இன்று ேகர புல் மண்டிக்கிடக்கும் ைல்லூரிக்குச் சொந்ெமாை அந்ெச் சிறு ேைத்தின் சபரும்
சேளியில்ொன் எத்ெகைசயத்ெகை மரங்ைள்? அங்கு இருக்கும் எல்ோ மரங்ைளின்
கிகைைளிலும் இேன் ைால் வரகைைள் பதிந்திருக்கின்றை. ைண்ைாமூச்சி ஆட்டங்ைளில் இேன்
ஒளிந்துசைாள்ளும் முக்கிய இடம், அந்ெ மரங்ைளின் உச்சிக் கிகைைள்ொன்.

சைாடுக்ைாப்புளி மரத்தின் முள் கிழித்ெ ைாயத்துடன், சபான்ேண்டுைள் பிடித்து சைாட்டாங்ைச்சி

சிகறயில் அகடத்து, அகே இடும் மஞ்ெள் முட்கடைகையும் பச்கெ நிறக் ைழிவுைகையும்
பார்த்துப் பரேெப்பட்டதும், ைல்லூரிக்குப் பின்பக்ைத்தில் படர்ந்திருக்கும் சபரிய பாொம்
மரத்தின் ெருகுைகைத் வெடி ஈரம் அப்பிய பாொம் சைாட்கடைகைப் சபாறுக்கி, செந்நிற நார்
உரித்து பாொம் பருப்புைகை ருசி பார்த்ெதும், நாேல் மரங்ைகை ைல்ோல் அடித்து மண் உதிராப்
பழங்ைகை உப்பிட்டு உண்டதும்... திரும்பி ோராெ ைாேங்ைள்.

அந்ெ கமொைத்தில்ொன் இேன் சென்கை மட்கடயில் செதுக்கிய வபட்டுடனும், கெக்கிள்

டியூபில் செய்ெ பந்துடனும், கிரிக்சைட் விகையாடிைான். கிரிக்சைட் மட்டுமா? ைபடி... ைபடி,
ஐஸ் பால், கில்லித்ெண்டு எை நாசைல்ோம் ஆட்டங்ைள்; சநஞ்ெம் எல்ோம் ஞாபைங்ைள். இேன்
முென்முெலில் கெக்கிள் ஓட்டக் ைற்றுக்சைாண்டது அங்குொன். முென்முெலில் பீடி குடித்து, முெல்
இருமகேப் சபற்றுக்சைாண்டதும் பாம்புைள் திரியும் அந்ெ இடத்தில்ொன்.

பள்ளியில் படிக்கும் ைாேத்தில் இருந்வெ அந்ெக் ைல்லூரிகய இேன் அப்படி வநசித்ொன். பள்ளி
விட்டு ேரும் மாகேைளிலும், ெனி, ஞாயிறு விடுமுகறைளிலும், மிதிேண்டியில் அந்ெக்
ைட்டடங்ைகைச் சுற்றிச் சுற்றி ேருோன்.

'ப்ைஸ் டூ முடிச்சுட்டு, படிச்ொ இந்ெக் ைாவேஜ்ேொன் படிக்ைணும்’ என்று ஏங்குோன். 'அப்படி

இந்ெக் ைாவேஜ்ே படிச்ொ, எந்ெ ரூம் நம்ம கிைாைா இருக்கும்’ என்று ஒவ்வோர் அகறயாை
சேளியில் இருந்வெ பார்த்து, ஜன்ைகேத் திறந்ொல் பாொம் மரத்துக் கிகைைளும், பின்ைணியில்
ஓடும் வேைேதி ஆறும் செரியும் அகறகயத் வெர்ந்செடுப்பான்.

ப்ைஸ் டூ படிக்கையில் இேன் ோனியல் விஞ்ஞானி ஆை வேண்டும் என்று மீண்டும் ஒரு புதிய
ைைகே வநாக்கி அடிசயடுத்துகேத்ொன். அெற்குக் ைாரைம், இேனுக்கு இயற்பியல் ேகுப்பு
எடுத்ெ ெந்திரவெைர் மாஸ்டரும், ஸ்சபக்ட்வரா மீட்டருக்குள் புேப்பட்ட ஏழு ேண்ைங்ைளுடன்
விரிந்ெ ோைவில் ெரிெைமும்ொன். ெந்திரவெைர் மாஸ்டர் இயற்பியகே அணுஅணுோை
அனுபவித்துச் சொல்லிக்சைாடுத்ொர். ''நான் டியூஷன் எடுக்ை மாட்வடன். எது புரியகேைாலும்
கிைாஸ் ரூம்ேவய வைளுங்ை. அப்படிவய வநரம் இல்கேன்ைா ெனி, ஞாயிறு வீட்டுக்கு ோங்ை.
ஃப்ரீயா சொல்லித்ெர்வறன்'' என்று இயற்பியல் சூத்திரங்ைளின் ைெவுைகைத் திறந்துவிட்டார்.

ஐெக் நியூட்டகை, ஆல்பர்ட் ஐன்ஸ்டீகை, டாப்ேகர, ொமஸ் ஆல்ோ எடிெகை, ைார்நாட்

தியரிகய அப்படிப்பட்ட ெனி, ஞாயிறுைளில்ொன் இேன் அறிந்துசைாண்டான். ப்ைஸ் டூ
முடிக்கும்வபாவெ எம்.எஸ்சி., இயற்பியல் படிக்கும் மாைேகைவிட, அதிை ஞாைத்கெ அேர்
இேனுக்கு அளித்ொர்.

ப்ைஸ் டூ வெர்வில், இயற்பியலில் இேன் 95 ெெவிகிெம் மதிப்சபண்ைள் எடுத்து, இேன்

ஆகெப்பட்ட அவெ பச்கெயப்பன் ைல்லூரியில் இைங்ைகே இயற்பியல் ேகுப்பில் வெர்ந்ொன்.

அந்ெக் ைல்லூரி, பசுகம நிகறந்ெ நிகைவுைைாை,

பாடித் திரிந்ெ பறகேைைாை இேகை
அகைத்துக்சைாண்டது. இேன் பாடம்
படித்ொன். ைட்டடித்து, நண்பர்ைளுடன் படங்ைள்
பார்த்ொன். அவ்ேப்வபாது சபண்ைள் ைல்லூரிப்
பக்ைம் ஒதுங்கி, பார்கேைைால் ைாெலும்
செய்ொன்!

ைல்லூரிப் பருேம் என்பது, ைாேம் ஒரு

மாைேகைக் கூட்டுப்புழுப் பருேத்தில் இருந்து
ேண்ைத்துப்பூச்சியாை மாற்றி சேளிவய
பறக்ைவிடும் பருேம். இேன் சுெந்திரமாைப்
பறந்ொன்; பதின் ேயதுைளின்
பூந்வொட்டங்ைளில் மிெந்ொன்; முள்மரங்ைளில்
சிக்கி, இறகுைள் கிழிந்ொன்; மீண்டும்
ேண்ைங்ைகைப் பூசிக்சைாண்டு ோைம்
அைந்ொன்; கைப்பிடிக்குத் ெப்பிப்வபாை அந்ெ
ேண்ைத்துப்பூச்சியின் ேண்ைங்ைள், இன்றும்
இேன் சநஞ்சுக்குள் சைாட்டிக்கிடக்கின்றை.

ைல்லூரியின் ேகுப்புைகைவிட மரத்ெடி

நிழல்ைள்ொன் இேனுக்கு நிகறய நண்பர்ைகை
அறிமுைப்படுத்திை. 'குண்டு’ சிோ, 'வபட்கட’
சிோ, 'பகழய சீேரம்’ சிோ, ஆர்.சிோ... என்று நான்கு சிோக்ைள் இேனுடன் படித்ொர்ைள்.
'குண்டு’ சிோகே ஒரு எம்.எல்.ஏ-வின் உெவியாைைாைவும், 'வபட்கட’ சிோகேப்
வபராசிரியராைவும், 'பகழய சீேரம்’ சிோகே ஆஃப்ரிக்ைாவின் ொன்ொனியாவில்
இன்ஜினீயராைவும், ஆர்.சிோகே வைாழிப் பண்கையாைைாைவும் அந்ெக் ைல்லூரிொன்
மாற்றியது!

அதிைாகே பூரிக்கு ஆகெப்பட்டு கமொைத்கெச் சுற்றிேந்து மூச்சு இகரத்து பின்ைாட்ைளில்

இேன் கைவிட்ட என்.சி.சி-யில் இேனுடன் பங்வைற்ற ெமிழ்ேைேகை ைார்கிலுக்கு அருகில்
பனிப்சபாழிவில் ஏவொசோரு சரஜிசமன்டில் ராணுே வீரைாக்கியதும், அைஸ்டின்
செல்ேபாபுகே டி.என்.பி.எஸ்.சி. எழுெகேத்ெதும், ேகுப்பின் முென் மாைேன் ெந்திரவெைகர
ைல்பாக்ைம் அணுமின் நிகேயத்தில் ரிெர்ச் அசிஸ்சடன்ட் ஆக்கியதும், 'குட்லி’ என்று
அகழக்ைப்படுகிற சுெர்ெைத்கெ அசமரிக்ைாவில் ஐ.டி. சொழில் செய்ய அனுப்பியதும்,
செந்தில்குமாகர விேொயத்துக்வை திருப்பி அனுப்பியதும், வெேைவைகஷ உரக்ைகட கேக்ைச்
சொன்ைதும் அவெ ைல்லூரிொன்!
ஜி.ஆர்.வை. ொரின் பரபரப்பாை வேைத்கெயும், ஜி.பி. ொரின் அகமதியாை கிண்டல்ைகையும்,
ஏ.ஆர்.பி. ொரின் 'இகெப் பாரும்மா...’ என்று ஆரம்பிக்கும் சொனிகயயும், வி.வஜ.ஆர். ொரின்
செலுங்கு ைேந்ெ ெமிகழயும், ைணிெம் எடுத்ெ எஸ்.ஜி. ொகரயும், ஆங்கிேம் எடுத்ெ சுைந்தி
வமடத்கெயும், ெமிழ் ேகுப்பு எடுத்ெ விநாயைம் மற்றும் எஸ்.குருொமி ஐயாக்ைகையும் எப்படி
இேைால் மறக்ை முடியும்?

அந்ெக் ைாேத்தில் எல்ோப் பத்திரிக்கைைளிலும் இேன் ைவிகெைள், ைகெைள், ைட்டுகரைள் எை

பரேோை எழுதிக்சைாண்டிருந்ொன். அேற்றுக்ைாை ென்மாைங்ைள் மணியார்டரில் ேரும்.
வபாஸ்ட்வமன் செய்ேசிைாமணி ொர் இேன் பக்ைத்து ஊர்க்ைாரர் என்பொல், ைல்லூரிக்குக்
ைடிெங்ைள் சைாடுக்ை ேரும்வபாது, இேன் ேகுப்புக்வை ேந்து மணியார்டர் பைத்கெக்
சைாடுப்பார். ''எங்ைகைவிட நீொன் அதிைம் ெம்பாதிக்கிற வபாலிருக்வை?'' என்று வபராசிரியர்ைள்
கிண்டல் செய்ோர்ைள்.

இேன் ேகுப்பில் இேனுடன் டி.எஸ்.ராஜராஜனும் படித்ொன். இேகைப் வபாேவே அேனும்

ைகெ, ைவிகெ என்று எழுதிக்சைாண்டிருந்ெொல், ைல்லூரி முடிந்து மாகேயில் மரத்ெடியில்
இருேரும் அமர்ந்து ைவிகெைள் எழுதுோர்ைள். பனித்துளி, மகே அருவி, ேரெட்ெகை,
முதிர்ைன்னி, மூன்றாம் பிகற என்று எல்ோ அசமச்சூர் ைவிஞர்ைள் வபாேவே ஒரு ெகேப்கபத்
வெர்ந்செடுத்து க க்கூ ைவிகெவயா, அகெயும் ொண்டி ஆவறழு ேரிைகைவயா எழுதுோர்ைள்.
அதிைபட்ெம் அகர மணி வநரம்ொன். அெற்குள் அேரேர் ேகேைளில் எத்ெகை மீன்ைள்
விழுந்ொலும் அது ோபம் என்பது ைைக்கு. எப்வபாொேது சிே ெருைங்ைளில் மீன்ைளுக்கு பதில்
விண்மீன்ைளும் விழுேது உண்டு.

'நிலா’ என்ற தகலப்புக்கு

'அழுது புரண்டு
நான் அேறிய ராத்திரிைளில்,
நிோ இருந்ெது.
வொறும் இருந்ெது.
ஊட்டத்ொன் ொயில்கே!’

என்று இேனும்...

'ஏகழயின் பசிக்கு
எட்டாெ வொகெயாய்
செரிந்ெது நிோ!’

என்று அேனும்...

பின்பு 'ெரதட்சகண’ எனும் தகலப்பில்

'மாமியார்க்சைல்ோம்
மரபுக் ைவிகெொன்
அதிைம் பிடிக்கும்
சீர் சைாண்டுேருேொல்!’

என்று இேனும்...
'ஜன்ைல் ைம்பிைளுக்குப் பின்
ஆயுள் சிகற
முதிர்ைன்னிைள்!’

என்று அேனும் எழுதி முடித்ெ பின், அேன் ைவிகெைகை இேனும், இேன் ைவிகெைகை
அேனும் படித்துப் பார்த்து எகெ எந்ெப் பத்திரிகைக்கு அனுப்போம் என்று ெரம் பிரிப்பார்ைள்.
நல்ே ேரிைளுக்கு பரஸ்பரம் கை குலுக்கிக்சைாள்ோர்ைள். அன்று கை குலுக்கிய
டி.எஸ்.ராஜராஜனின் கைைள்ொன் பின்ைாட்ைளில் வைாடம்பாக்ைத்து சினிமாகே வநாக்கி
இேகை அகழத்துேரப் வபாகின்றை என்று, அன்று இேனுக்குத் செரியாது!

கெடிக்கக பார்ப்பென் - 14
நா.முத்துக்குமார், ஓவிேங்கள்: வசந்தில்
சாகலகளின் பாடல்

''நம் ஒட்டுசமாத்ெ ோழ்க்கையும் சினிமா பார்ப்பகெப் வபாேத்ொன். ஆைால், படம் முடிந்ெ பின்
க்கைமாக்ஸ் என்ை என்பது படம் பார்த்ெேருக்குத் செரியாது!''

- வராமன் சபாேன்ஸ்கி, வபாேந்து திகரப்பட இயக்குநர்.

கைவுத் சொழிற்ொகேயில் இேன் ைாேடி கேத்ெெற்கு நிகறய முன்ைகெச் சுருக்ைங்ைள்

இருக்கின்றை.

இேன் எட்டாேவொ ஒன்பொேவொ படிக்கும்வபாது இேன் கிராமத் துக்கு ஒரு குழுவிைர்,

சொகேக்ைாட்சி மற்றும் வீடிவயா சடக்குடன் ேந்து இறங்கிைார்ைள்.

பஞ்ொயத்துத் ெகேேர் அனுமதி சபற்று அந்தி மாகே, இருளுக்குள் விழுந்துசைாண்டிருந்ெ

வநரத்தில் வைாயில் மண்டபத்தில் கேத்து ஊர் மக்ைளுக்கு ஒரு படத்கெப் வபாட்டுக்
ைாட்டிைார்ைள். அந்ெப் படம், ெத்யஜித் வர இயக்கிய 'பவெர் பாஞ்ொலி’.

வீடிவயா சடக் அறிமுைமாை ைாேம் அது. துபாயிவோ, சிங்ைப்பூரிவோ வேகே செய்பேர்ைளின்

வீடுைளில்ொன் அது இருக்கும். இேன் கிராமத்தில் எல்வோரும் ெறிக்குழியில் அமர்ந்து வேகே
செய்ெொல், துபாய்க்குப் வபாகும் வயாைம் இல்கே. ஆகையால், ோடகைக்கு எடுத்ெ வீடிவயா
சடக்கை இேன் திருவிழா ெமயங்ைளில்ொன் பார்த்திருக்கிறான். அந்ெத் திருவிழாக்ைளிலும்
சபரும்பாலும் இேன் பார்த்ெ படங்ைள் 'திருவிகையாடல்’, 'ெரஸ்ேதி ெபெம்’, 'ைர்ைன்’,
'ஆயிரத்தில் ஒருேன்’, 'விதி’ வபான்றகேொன். இப்வபாது எழுப்பிக் வைட்டாலும், அந்ெப்
படங்ைளின் ேெைத்கெ ேரிக்கு ேரி ஒப்பிப்பான்.

'பவெர் பாஞ்ொலி’யின் ைகெச் சுருக்ைத்கெயும் ெத்யஜித்வர பற்றியும் ொடி கேத்ெ ஒருேர்

அறிமுைப்படுத்ெ, படம் சொடங்கியது. 'ொகேயின் பாடல்’ என்னும் பவெர் பாஞ்ொலி, இேன்
கிராமத்தின் ொகேகயப் பாடத் சொடங்கியது. அென் ஒவ்சோரு ைாட்சிைளும் விரியத் சொடங்ை
இேன் அழுொன்; சிரித்ொன்; சநகிழ்ந்தும்வபாைான். அவ்ேப்வபாது திரும்பிப் பார்க்கும்வபாது,
அகர இருட்டில் இேகைப் வபாேவே, மற்றேர்ைளும் உருகிக்சைாண்டு இருந்ொர்ைள்.
படம் முடிந்து, ொடி கேத்ெேர் ''இந்ெப் படம் உங்ைளுக்குப் பிடிச்சிருக்கும்னு சநகைக்கிவறன்.
இகெப் பத்தி உங்ை ைருத்துைகைப் பகிர்ந்துக்ைோம். அதுக்கு முன்ைாடி ஒரு ெைேல், ோராோரம்
ஞாயிற்றுக்கிழகம மதியம் ஒன்றகர மணிக்கு இந்ெ மாதிரிப் படங்ைகை தூர்ெர்ஷனில்
ஒளிபரப்புோங்ை. ோய்ப்பு இருந்ொ பாருங்ை'' என்று சொல்ே, அந்ெ இரவு விடியா இரோைது.

இேன் கிராமத்தில் யார் வீட்டிலும் சொகேக்ைாட்சி இல்கே என்பொல், சபரியார் நைரில் இருந்ெ
நண்பன் அைஸ்டின் செல்ேபாபு வீட்டுக்கு ஒவ்சோரு ஞாயிறு மதியமும் ஆஜராகிவிடுோன்.
இேன் ஆர்ேம் அறிந்து, அேர்ைளும் இேனுடன் மதியத் தூக்ைம் துறந்து, படம் பார்ப்பார்ைள்;
அல்ேது பாதியில் எழுந்துவபாோர்ைள். அப்படித்ொன் இேன் ெத்யஜித் வரகே, ரித்விக்
ைட்டக்கை, மிருைாள் சென்கை, அடூர் வைாபாேகிருஷ்ைகை, வைாவிந்ெ நி ாலினிகய
அறிந்துசைாண்டான்.

ப்ைஸ் டூ படிக்கையில் இேன் ோழ்க்கையில் மிைப் சபரிய ஒரு மாற்றம் நிைழ்ந்ெது. ைாஞ்சிபுரம்
அண்ைா அரங்ைத்தில் எடிட்டர் B.சேனின், அேர் இயக்கி வெசிய விருது சபற்ற 'நாக் அவுட்’
படத்கெத் திகரயிட ேந்திருந்ொர். ஒரு பிைத்கெ கேத்து அேர் ைகெ சொன்ை விெம்
இேனுக்குப் பிடித்திருந்ெது. அேர்ொன் 'உதிரிப்பூக்ைள்’ படத்தின் எடிட்டர் என்று யாவரா
சொல்ே, வமலும் மரியாகெ கூடியது. அந்ெ மரியாகெக்கு மகுடம் சூட்டியது, அேர் இயக்குநர்
பீம்சிங்கின் மைன் என்பது.

அன்று அேர் வபசிய வபச்சு, சினிமா பற்றிய இேன் பார்கேகய வமலும் செழுகமப்படுத்தியது.
மக்ைளுக்ைாை சினிமாகேப் பற்றியும், சினிமாவில் என்சைன்ை துகறைளில் எளிகம வெகே
என்பகெப் பற்றியும் அேர் சொல்லிக்சைாண்வட செல்ே, பக்ைத்தில் அமர்ந்திருந்ெேர் இேன்
ைாதில் ''இந்ெ நிைழ்ச்சிக்குக்கூட வபருந்தில்ொன் ேந்ொர் வொழர். சென்கையில்கூட அடிக்ைடி
இேகர வபருந்துைளில் பார்த்திருக்கிவறன். அவ்ேைவு எளிகம'' என்று சொல்ே B. சேனின்
சொடர்ந்து ''மக்ைள்கிட்ட பைம் ோங்கி, மக்ைளுக்ைாை படம் எடுக்ைப்வபாவறன். ஏற்சைைவே
வைரைாவுே இயக்குநர் ஜான் ஆபிர ாம் 'ஒவடொ’ (Odessa) திகரப்பட இயக்ைம் மூேமாை இந்ெ
முயற்சிக்கு முன்னுொரைமாை இருந்திருக்ைார். இப்ப நான் துண்வடந்தி உங்ைகிட்ட
ேரப்வபாவறன். உங்ைைாே முடிஞ்ெ உெவிகய செய்ங்ை'' என்று சொல்லிவிட்டு, வொளில்
வபாட்டிருந்ெ துண்கட விரித்து பார்கேயாைர்ைளிடம் ேந்து கைவயந்திைார். அேரது துண்டில் 5,
10, 100 ரூபாய் வநாட்டுைள் விழுந்துசைாண்டிருந்ெை.
முன் ேரிகெயில் இருந்ெ ஒரு சபண்மணி, ென் கையில் அணிந்திருந்ெ ெங்ை ேகையல்ைகைக்
ைழற்றித் துண்டில் வபாட்டதும், இேன் திடுக்கிட்டான். B.சேனின் அேகர நன்றியுடன்
பார்த்துவிட்டு இேகை சநருங்கிேர, வபருந்துக்குக்கூட ைாசு எடுக்ைாமல், கபயில் இருந்ெ
சமாத்ெப் பைத்கெயும் துண்டில் வபாட்டான். நிைழ்ச்சி முடிந்து, எட்டு கிவோமீட்டர் நடந்வெ
இேன் வீட்டுக்கு ேந்ெவபாது, இேன் ைாதுைளில் 'பவெர் பாஞ்ொலி’யின் ொகேயின் பாடல்
வைட்டுக்சைாண்வட இருந்ெது.

அெற்குப் பின் இேன் திகரப்படங்ைகை, படங்ைைாைப்

பார்க்ைவில்கே; பாடங்ைைாைப் பார்த்ொன். இெற்கு முன்
இேன் ைண்ட ைைகேசயல்ோம் அழித்துவிட்டு,
திகரப்பட இயக்குநராை வேண்டும் என்ற புதிய ைைகே
உரம் வபாட்டு ேைர்க்ை ஆரம்பித்ொன். ேகுப்பு
அகறைகைவிட ெங்ைம், அருைா, பாபு, பாோஜி,
ேட்சுமி, நாராயைமூர்த்தி, பாேசுப்ரமணியா
திவயட்டர்ைளில்ொன் இேன் அதிைம் ெேம் இருந்ொன்.

ேருட இறுதியில், அந்ெ ேருடத்தில் ேந்ெ படங்ைளின்

பட்டியல் நாளிெழ்ைளில் சேளியிடப்பட்டிருக்கும். ஒரு
வபைாகே எடுத்துக்சைாண்டு பார்த்ெ படங்ைகை இேன்
டிக் செய்ோன். டப்பிங் படங்ைள் உள்பட எல்ோப்
படங்ைளிலும் அந்ெ டிக் மார்க் விழுந்திருக்கும். சிே
படங்ைளின் ஓரம் 5, 8 என்று எழுதுோன். அத்ெகை
முகற இேன் அந்ெப் படங்ைகைப் பார்த்திருக்கிறான்.

திகரத் துகறொன் ென் சொழில் என்று முடிோைதும்,

இேன் ென் அப்பாவிடம் எப்படிச் சொல்ேது என்று பே
ோரங்ைைாை வயாசித்துக்சைாண்டிருந்ொன். இேன்
உறவுைளில் இருந்து திகரத் துகறயில் ொதித்ெேர்
யாசரன்று பட்டியலிட்டான். அந்ெப் பட்டியலில்
ஒவரயரு சபயர்ொன் இருந்ெது.

இேன் பிறப்பெற்கு முன்வப இறந்ெவிட்ட அேர், திகரத்

துகறயில் ென் அடுக்குசமாழி ேெைங்ைளில் வைாவோச்சிைார். ெமிழ் சினிமாகே திராவிடக்
சைாள்கைைளின் பின்ைால் திகெ திருப்பிைார். அரசியலிலும் ஆங்கிேப் புேகமயிலும்
முன்னுொரைமாைத் திைழ்ந்ொர். அேரது இறுதி ஊர்ேேத்தின்வபாது ேரோறு ைாைாெ அைவு
மக்ைள் திரண்டார்ைள். அேர்ொன் வபரறிஞர் அண்ைா.

இேன் அம்மா ேழியிலும், அப்பா ேழியிலும் வபரறிஞர் அண்ைா இேன் உறவிைர். சிறு ேயதில்
அண்ைாவின் வமற்வைாள்ைகை உொரைம் ைாட்டித்ொன் இேகை, இேன் ெந்கெ ேைர்த்ொர்.
உறவிைர்ைள் கூடும் சுப நிைழ்ச்சிைளில் இேகை, இேன் ெந்கெ, அண்ைாவின் மைன்
C.N.A.பரிமைத்திடம் அகழத்துச் சென்று, இேன் அப்வபாது எழுதிய ைவிகெகயச் சொல்ேச்
சொல்ோர். உரத்ெக் குரலில் இேன் சொல்லி முடித்ெதும், C.N.A.பரிமைம் இேகை அருகில்
அகழத்து மடியில் அமர்த்திக்சைாண்டு, ''இகெ அப்படிவய ஒரு ைாகிெத்துே எழுதிக் குடு. நான்
திரும்பவும் நடத்ெற 'ைாஞ்சி’ பத்திரிகைே பிரசுரிக்கிவறன்'' என்று உற்ொைப்படுத்துோர்.
அப்வபாது அேர் ைாஞ்சியில் வொல் மருத்துேராைப் பணியாற்றிக்சைாண்டிருந்ொர். அடிக்ைடி
அேகர இேன் ைவிகெைளுடன் ெந்திப்பான். படித்துப் பார்த்து நிகறகுகறைள் சொல்ோர். இேன்
ஆளுகமகய ேைர்த்ெதில் அேருக்கும் சபரிய பங்கு உண்டு.
இேைது சினிமா ஆகெ செரியேந்ெதும் இேன் ேகுப்பில் படித்ெ நண்பர் T.S.ராஜராஜன்,
அேட்டிக்சைாள்ைாமல் சொன்ைான், ''எங்ை சித்ெப்பாவும் அப்பாவும் வெர்ந்து எடுத்ெ
படம்ொன்டா, வெசிய விருது சபற்ற சஜயபாரதி இயக்கிய 'உச்சி சேயில்’ திகரப்படம்''. இேன்
ஆச்ெரியப்பட்டுப் வபாைான். ராஜராஜன் சொடர்ந்ொன். ''ேர்ற ெண்வட வீட்டுக்கு ோ. அப்பாகே
அறிமுைப்படுத்துவறன்.''

ராஜராஜனின் அப்பாகேப் பற்றி சொல்ேெற்கு முன்பு, அேரது ெம்பி T.M.சுந்ெரத்கெப் பற்றிச்

சொல்ே வேண்டும். அரக்வைாைத்தில் சுந்ெரம் ேஞ்ச் வ ாம் நடத்தி ேருபேர். 'உச்சி சேயில்’
படத்தின் ெயாரிப்பாைர். இேக்கிய ோெைர். அேரது அண்ைன் ராஜராஜனின் ெந்கெ T.M.
சுப்ரமணியமும் வெர்ந்ெ ோெைர். ைகையாழி, ைாேச்சுேடு என்று ைல்லூரிப் பருேத்தில் படித்ெ
இெழ்ைளின் ைகெ, ைட்டுகரைகை அேர்ைளுடன் இேன் விோதித்ொன்.

இேன் இன்று ேகர திரும்பத் திரும்ப எடுத்துப் படிப்பது, திகரயுேகைப் பற்றி எழுெப்பட்ட
மிைச் சிறந்ெ நாேோை அவொைமித்திரன் எழுதிய 'ைகரந்ெ நிழல்ைள்’. இந்ெ நாேகே,
அவொைமித்திரனின் அனுமதி சபற்று தூர்ெர்ஷனில் சொகேக்ைாட்சித் சொடராைத் ெயாரிக்ை
அேர்ைள் திட்டமிட்டு இருப்பொைவும், 'ஏர்முகை’, 'ைாணி நிேம்’ வபான்ற வெசிய விருது சபற்ற
படங்ைகை இயக்கிய அருண்சமாழி, அந்ெத் சொடகர இயக்ைவிருப்பொைவும், அதில் இேன்
உெவி இயக்குநராைப் பணியாற்ற ோய்ப்பு அளிப்பொைவும் நம்பிக்கையூட்டிைார்ைள்.

இேன் ைைவுைளின் வமைத்தில் மிெந்ொன். இைங்ைகே இறுதி ஆண்டு ைகடசித் வெர்வு எழுதி
சேளிவய ேந்ெதும், ராஜராஜன் இேகைத் ெனிவய அகழத்து, ''வபாை மாெம் அப்பா சொன்ைார்ே
அவொைமித்திரவைாட 'ைகரந்ெ நிழல்ைள்’ நாேகேத் சொடரா எடுக்ைப் வபாவறாம்னு. சரண்டு
நாள் ைழிச்சு ஷூட்டிங் ஆரம்பிக்ைப்வபாகுது. வீட்ே வபாய் அப்பாகிட்ட சொல்லிட்டு, நாலு
செட்டு டிசரஸ் எடுத்துக்கிட்டு நாகைக்குக் ைாகேே எங்ை வீட்டுக்கு ோ. நீ அசிஸ்சடன்ட்
கடரக்டர் ஆயிட்ட. ோழ்த்துைள்'' என்று கைகுலுக்கிைான்.

இரவு உைவு முடிந்ெதும் இேன், அப்பாவிடம் ெயங்கித் ெயங்கி ென் ஆகெகயச் சொல்ேத்
சொடங்கிைான். சைாஞ்ெ வநரம் சமௌைமாை இருந்ெ அப்பா, ''உன் ோழ்க்கைகயத் தீர்மானிக்கிற
எல்ோ சுெந்திரமும் உைக்கு இருக்கு. பின்ைாட்ைள்ே அெற்ைாை ெந்வொஷத்கெயும் துக்ைத்கெயும்
அனுபவிக்கும்வபாது மட்டும், என்கை நிகைச்சுப் பாத்துக்வைா. அதுக்கு முன்ைாடி ஒரு புத்ெைம்
ெர்வறன். அகெ முழுொப் படி. அப்புறம் முடிவு எடு'' என்று சொல்லிவிட்டு புத்ெை அேமாரிைளில்
வெடித் வெர்ந்செடுத்து ஒரு புத்ெைத்கெ இேனிடம் சைாடுத்ொர்.

அது நடிைர் சிேகுமார் எழுதிய 'இது ராஜபாட்கட அல்ே’ என்ற புத்ெைம். விடிய விடிய ைண்
விழித்து அந்ெப் புத்ெைத்கெப் படித்ொன். அதிைாகேயில் அப்பாகே எழுப்பி ''நீங்ை குடுத்ெ
புத்ெைத்கெப் படிச்சிட்வடன். நான் சினிமாவுே அசிஸ்சடன்ட் கடரக்டரா வெரப்வபாறதுே
உறுதியா இருக்வைன்'' என்றான். அப்பா இேகை ஆசீர்ேதித்ொர்!
 கெடிக்கக பார்ப்பென் - 15
நா.முத்துக்குமார், ஓவிேங்கள்: வசந்தில்
கைவின் ககப்பிடியில்

''ைட்டடங்ைளின் விரிெல்ைளுக்கு இகடவய வேர் விட்டுப் பூக்கும் வராஜாச் செடிைகை நீங்ைள்

பார்த்ெதுண்டா? இயற்கை விதிைகைத் ெேறாக்கி ைால்ைள் இல்ோமல் நடக்ை அகே
ைற்றுக்சைாடுக்கின்றை; அகே ைைவுைவைாடு ோழ்கின்றை. அெைால்ொன் அேற்றால்
தூய்கமயாை ைாற்கறச் சுோசிக்ை முடிகிறது!''

- ஹிராகி முராககாமி, ஜப்பானிே எழுத்தாளர்.

இரசேல்ோம் இேன் ைைவுைள் சநாடிக்கு 24 ஃப்வரம்ைளில் ஓடிக்சைாண்டிருந்ெை. அடுத்ெ நாள்

ேந்ெ அதிைாகேச் சூரியன், இதுேகர இேன் பார்த்திராெ ேகையில் அழைாைவொர் ஆரஞ்சுப்
பந்கெ ோைத்தில் ேகரந்துசைாண்டிருந்ெது. 'ேருகிவறன் சென்கைவய... ேருகிவறன். என்
ப்ரியத்துக்குரிய வைாடம்பாக்ைவம!’ என்று மைதுக்குள் குதூைலித்து, ைைவுத் சொழிற்ொகேக்குள்
ைால் எடுத்து கேத்ொன்.

மயிோப்பூரில் நீல்கிரீஸ் ைட்டடத்துக்குப் பின்ைால், 'ொரொ நிோஸ்’ என்ற வ ாட்டலில் அகற

எடுத்து, அடுத்ெ நாள் ஷூட்டிங்குக்ைாை வேகேைள் நடந்துசைாண்டிருந்ெை. முென்முெலில்
ைடகேப் பார்த்ெ குழந்கெகயப் வபாே, இேன் பிரமித்ெபடி அகைத்கெயும் வேடிக்கை
பார்த்துக்சைாண்டிருந்ொன்.

''யூனிட்டுக்கு சொல்லியாச்ொ? என்சைன்ை கேட்ஸ் வேணும்னு வைமராவமன்கிட்ட லிஸ்ட்

ோங்கிக்குங்ை. ஃபஸ்ட் ஷாட் பிள்கையார் வைாயில் மரத்ெடியிே. இன்னிக்குக் கிவரன் வேைாம்,
சரண்டு நாள் ைழிச்சுத் வெகேப்படும். இந்ெ 'விக்’கை எடுத்துட்டுப் வபாயி ெொசிேம் ொருக்குப்
சபாருந்துொனு பார்த்து ஸ்டில்ஸ் எடுத்துட்டு ோங்ை. அசிஸ்சடன்ட் கடரக்டர் எங்ைப்பா?
டயோக் சொல்லிக் சைாடுத்ொச்ொ? எடிட்டிங் ரிப்வபார்ட் சொெப்பிடாதீங்ை... ைன்டினியூட்டி யார்
பாக்கிறது?'' என்று வேறு பாகஷ, வேறு உேைத்துக்குள் நுகழந்ொன்.
கூத்துப்பட்டகறகயச் வெர்ந்ெ குமரவேல், சஜயக்குமார், ெமிழ்நாடு திகரப்பட இயக்ைம் என்ற
ஃபிலிம் சொகைட்டி நடத்தியேரும், ைன்ைட சமாழிசபயர்ப்பாைருமாை மகறந்ெ
தி.சு.ெொசிேம், நடிகை சமௌனிைா மற்றும் பே துகை நடிைர்ைளுடன் அடுத்ெ நாள் ஒரு வீட்டில்
படப்பிடிப்பு சொடங்கியது. ெயாரிப்பாைருக்குத் செரிந்ெேன் என்பொல், என்சைன்ை எழுெ
வேண்டும் என்று சொல்லிக்சைாடுக்ைப்பட்டு, முெல் நாவை இேன் கையில் எடிட்டிங் ரிப்வபார்ட்
எழுதும் பணி ஒப்பகடக்ைப்பட்டது.

ஒரு நாேல் படமாேகெ, ோர்த்கெைள் குகறந்து ைாட்சிைைாேகெ, ைண்சைதிவர

ைற்றுக்சைாண்டான். இயக்குநர் அருண்சமாழி ெத்ெம் வபாட்டுக்கூட வபெ மாட்டார். ஒவ்சோரு
நாளும் ஒவ்சோரு ைாட்சியாை, 'ைகரந்ெ நிழல்ைள்’ ேைர்ந்துசைாண்டிருந்ெது. ராஜராஜனும்,
ெந்கெக்கு உெவியாைத் ெயாரிப்பு நிர்ோைப் பணிகய ஏற்றுக்சைாண்டான்.

ஷூட்டிங் முடிந்து, இரவு அகறக்கு ேந்ெதும் ொரொ நிோஸின் சமாட்கடமாடியில், பால் நிோ
சேளிச்ெத்தில் நகைந்துசைாண்டிருக்கும் மாமரத்து இகேைகைப் பார்த்ெபடி, ராஜராஜனும்
இேனும் அன்கறக்கு அறிந்ெ அனுபேங்ைகைப் பகிர்ந்துசைாள்ோர்ைள்.

ராஜராஜனுக்கு ஒளிப்பதிோைராை வேண்டும் என்ற ஆகெ. நாய்க்குட்டி, பகைவயறும்

பச்கெயப்பன் அண்ைன், குத்துவிைக்குக்கு நடுவே சிரித்ெ செந்தில்... எை இேகைப் வபாேவே
அேனுக்குள்ளும் வைானிைா வமக்ஸி கெஸ் வபாட்வடாக்ைள் இருப்பகெ இேன்
அறிந்துசைாண்டான். நள்ளிரவு ேகர இேன் ைகெயாைச் சொல்ே, அேன் ஒளியாை ேகரந்து
பார்ப்பான்.

ொழ்ந்து சைட்ட வீடுைளில் இருந்து ஒரு ேலி, சமள்ைக் ைசிந்து ைாற்றில் பரவி நிகேயற்று
அகேேகெ எப்வபாொேது ெந்தித்திருக்கிறீர்ைைா? கிராமத்தில் ோழ்ந்ெ சொந்ெ வீட்கட
பூகைைள் உறங்ைவும், அரெமரச் செடிைள் சுேர் ேழி வேர் விட்டு, சேடித்துக் கிைம்ப
அனுமதித்துவிட்டு மாநைரத்து வீதிைளில் பசியுடன் அகேயும் ைண்ைள் நடுநிசியில் ேந்து
உங்ைகை அகேக்ைழித்ெதுண்டா? ைெவு, ஜன்ைல், பாத்திரங்ைள்... வபான்றேற்கற விற்ற பின்பு,
கையிருப்புக் ைகரயக் ைகரய மாநைரத்து சிக்ைல் ைம்பங்ைளுக்கு அருவை சிைப்பு விைக்கு விழும்
ேகர ைாத்திருந்து ஓடிேந்து ோைைங்ைளுக்கு இகடவய நுகழந்து ைார் துகடக்கும் துணியும்,
ஆங்கிே கடம்ஸ் புத்ெைமும் விற்பேர்ைளில் உங்ைள் தூரத்து உறவிைர்ைளின் ொயல் ைண்டு
துடித்ெதுண்டா?

காேம், கமொைத்தில் விகையாடுபேகைப் பார்கேயாைைாைவும், பார்கேயாைகைப் பரிசு

சேல்பேைாைவும் மாற்றிவிடுகிறது. அப்படிப் பட்ட ஓர் இகைஞகை அடுத்ெ நாள் இேன்
ெந்தித்ொன். விஜயா-ோஹினி ஸ்டுடிவயாவில் ஒரு ைாட்சிகயப் படம்
பிடித்துக்சைாண்டிருந்ொர்ைள்.

வெநீர் இகடவேகையில் கையில் வபடுடன் இேன் இருந்ெவபாது, ''நீங்ை அசிஸ்சடன்ட்

கடரக்டர்ொவை?'' என்றபடி அேன் ேந்ொன்.

''ஆமாம்'' என்றான். 20 ேயது இருக்கும். ைெங்கிய உகடைள். பஞ்ெகடத்துப்வபாை ைண்ைள்.

வியர்கேயில் நகைந்து சூழலுக்குப் சபாருத்ெமற்று நின்றிருந்ொன்.

''எைக்கு ஏொேது நடிக்கிறதுக்கு ொன்ஸ் ோங்கிக் சைாடுங்ை ொர்.''

''ஆபீஸ்ே ேந்து பாருங்ை... இதுக்கு முன்ைாடி நடிச்சிருக்கீங்ைைா?''

''இல்ே ொர்''
''அப்படின்ைா ைஷ்டம்... எதுக்கும் கடரக்டகர ஆபீஸ்ே ேந்து பாருங்ை.''

ெட்சடன்று இேன் கைைகைப் பிடித்துக்சைாண்டான்.

''வநத்து ைாகேே இருந்து ொப்பிடகே ொர். ஏொேது
வேஷம் ோங்கிக் சைாடுங்ை. 10 ரூபா கிகடச்ொக்கூட
வபாதும் ொர்'' என்றான்.

''நடிக்கிறது ைஷ்டம்... வேணும்ைா புசராடக்ஷன்ே

ொப்பிட்டுப் வபாங்ை''

''இல்ே ொர், ஓசி ொப்பாடு வேைாம்'' என்று

சொல்லிவிட்டு விறுவிறுசேன்று நடக்ைத்
சொடங்கிைான்.

இேனுக்கு, அேன் கேராக்கியம் பிடித்திருந்ெது.

அேகை இயக்குநரிடம் அறிமுைப்படுத்தி, சின்ைொை
ஒரு வேடம் ோங்கிக்சைாடுத்ொன்.

ஒரு திகரப்படத்தின் முெல் நாள் பூகஜ நடக்கும் ைாட்சி.

அந்ெப் படத்தின் இயக்குநருகடய ெம்பியிடம் நாேலின்
முக்கியமாை ைொபாத்திரத்கெ ஒரு எடிட்டிங்
உெவியாைன் அறிமுைப்படுத்தி, 'இேரு ைாைா
ொைாகிட்ட வேகே செஞ்ெேரு. கடரக்டர்கிட்ட ஒர்க்
பண்ைணும்னு பிரியப்படுறாரு’ என்று சொல்ே
வேண்டும். அெற்கு அேர் 'அப்பறம் பார்க்ைோம்’
என்பார். இதுொன் ைாட்சி.

எடிட்டிங் உெவியாைைாை அேகை நடிக்ைகேக்ை ஏற்பாடு ஆயிற்று. நான்கைந்து முகற

ேெைத்கெச் சொல்ேகேத்துப் பார்த்து திருப்தியாை இருந்ெது. திகரப்படத்தின் பூகஜக் ைாட்சி
என்ப ொல், ஆப்பிள், ொத்துக்குடி, ோகழப் பழம், இனிப்பு ேகைைள்... எை நான்கைந்து சபரிய
ொம்பாைத் ெட்டுைளில் ொமி படத்தின் முன்பு கேக்ைப்பட்டிருந்ெை. அென் அருகில்ொன்
வமற்சொன்ை ைாட்சி எடுக்ை வேண்டும்.

நடிைர்ைள் ெயாராகி நிற்ை, ஒளிப்பதிோைர் சேளிச்ெம் ெரி பார்த்து 'ஓ.வை.’ என்று சொல்ே,
இயக்குநர் ''சரடி வடக்'' என்றார். எல்வோரும் ெரியாைச் செய்ய அேன் முகற ேந்ெவபாது
''இேரு... இேரு... ைாைா ொைாகிட்ட... வேகே... வேகே'' என்றான். ைட் ைட் என்று
சொல்லிவிட்டு ''என்ைப்பா சொெப்பற?'' என்று அலுத்துக் சைாண்டார் இயக்குநர்.

''ைாரி ொர்... இப்ப ெரியாப் பண்ணிடுவறன்.''

''ஓ.வை. கேட்ஸ் ஆன்... வடக்'' என்றார்.

மீண்டும் சொெப்பிைான். கிட்டத்ெட்ட ஏசழட்டு வடக்குைள் ஆயிற்று. இயக்குநர் இேகை

முகறத்ொர்.

''இல்ே ொர்... என்ைாே முடியே. வேற யாகரயாேது நடிக்ைசேச்சிக்குங்ை'' என்று சொல்லிவிட்டு

அேன் செட்கடவிட்டு அழுதுசைாண்வட ஓடிைான். இேன் அேகைப் பின்சொடர்ந்து
சென்றான்.
 ஒரு செலுங்குப் படத்தின் பாடலுக்ைாை செட் வபாடப்பட்டிருந்ெ
ைாகிெ சொர்க்ைத்தில் அமர்ந்து அழுதுசைாண்டிருந்ொன் அேன்.
இேன் சமள்ை சநருங்கி அேன் வொகைத் சொட்டு, ''என்ைப்பா
என்ை ஆச்சு?'' என்றான்.

அேன் குலுங்கிக்சைாண்வட சொன்ைான்.

''இல்ே ொர்... எங்ை குடும்பம் சபரிய குடும்பம் ொர். ெஞ்ொவூர்ே

100 ஏக்ைர் நிேம் இருந்திச்சு. சரண்டு செருகேச் வெர்த்ெ மாதிரி
வீடு. திண்கையிவேவய 100 வபர் ெங்ைோம். அப்பாவோட சீட்டாட்டப் பழக்ைத்ொே எல்ோம்
வபாயிடுச்சு. குடும்பத்வொட சமட்ராஸ் ேந்து ைஷ்டப்படுவறாம். ெங்ைச்சிங்ை எக்ஸ்வபார்ட்
வேகேக்குப் வபாகுதுங்ை'' என்று சொல்லி அழுதுசைாண்டிருந்ொன்.

''அது ெரி, நடிச்ொ ைாொேது கிகடச்சிருக்குவம?!'' என்று இேன் வைட்ை,

''இல்ே ொர்... சைாஞ்ெ வநரத்துக்கு முன்ைாடி ெட்டுே ஆப்பிள், ொத்துக்குடி, ஸ்வீட்டுனு சநகறய
சேச்சிருந்தீங்ை.''

''ஆமா, அதுக்சைன்ை?''

''என் ைண்ணு முன்ைாடிவய ஒருத்ெர் அந்ெத் ெட்டு வமே மண்சைண்சைய ஊத்திைாரு...

என்ைாே ொங்ை முடியே... எங்ை வீட்டுே யாருவம சரண்டு நாைாச் ொப்பிடே ொர்... இங்ை
என்ைடான்ைா...'' உகரயாடகே முடிக்ைாமல் அழுதுசைாண்டிருந்ொன். இேனுக்கு விஷயம்
விைங்ை ஆரம்பித்ெது.

சினிமாவில் இகெ 'ைன்டினியூட்டி’ என்பார்ைள். ஒரு ஷாட்டில் கேக்ைப்படும் சபாருள்ைள்

அடுத்ெ ஷாட்டிலும் அவெ இடத்தில் அவெ ேடிேத்தில் இருக்ை வேண்டும். அன்று எடுக்ைப்பட்ட
ைாட்சிைளின் பின்ைணியாை 10 ஆப்பிள்ைள் இருந்ெை என்றால், இென் சொடர்ச்சியாை அவெ
ைாட்சிகய சிே மணி வநரங்ைள் ைழித்து எடுப்பார்ைள். அப்வபாது 10 ஆப்பிளுக்குப் பதில் எட்டு
ஆப்பிள்ைவைா அல்ேது ோகழப்பழவமா இருந்ொல், படம் பார்க்கையில் உறுத்தும். உைவுப்
சபாருள்ைள் என்பொல், செரியாமல் யாராேது ொப்பிட்டுவிடக்கூடும். அெற்ைாை அென் வமல்
மண்சைண்சைய் ஊற்றுோர்ைள். இகெ அேனிடம் இேன் விைக்கிச் சொன்ைான்.

''இருக்ைட்டும் ொர்... அதுக்ைாை மண்சைண்சைய்

ஊத்துோங்ைைா? நாங்ை சரண்டு நாைா ொப்பிடே ொர்...'' என்று
கைைள் நடுங்ை அழுதுசைாண்டிருந்ொன்.

''ெரி, பரோயில்ே இந்ொங்ை'' என்று அேன் கையில் 20 ரூபாய்

சைாடுத்ொன்.

''வேைாம் ொர்'' என்று சொல்லிவிட்டு ோெல் வநாக்கி வேைமாை

நடந்து ைாைாமல் வபாைான்.

அெற்குப் பிறகு செய்தித்ொள்ைளில் 'ேறுகம ைாரைமாைக் குடும்பத்துடன் ெற்சைாகே’ என்று

படிக்கும்வபாது புகைப்படத்தில் அேன் முைம் இருக்கிறொ என்று பே நாட்ைள் இேன்
பகெபகெப்புடன் பார்த்துக்சைாண்டிருந்ொன்.
இன்கறக்கும் மாநைரத்தில் ஒவ்சோரு சினிமா ைம்சபனி ோெலிலும் நூற்றுக்ைைக்ைாை
இகைஞர்ைள் ோய்ப்புக்ைாைக் ைாத்துக்சைாண்டு இருப்பகெக் ைேனிக்கிறான். அேர்ைளுகடய
முைங்ைளில், அந்ெத் ெஞ்ொவூர் இகைஞன் முைச் ொயலின் துைள்ைள் படிந்திருப்பகெப்
பார்க்கையில் பயமாை இருக்கிறது!

கெடிக்கக பார்ப்பென் - 16
நா.முத்துக்குமார், ஓவிேங்கள்: வசந்தில்

குறுக்கு வெட்டுத் கதாற்றம்

ொமிரக் ைாகெ ெண்டோைத்தில் சேச்சி

நாம பதுங்ை ரயில் நசுக்கும் - ராகமயா
ைாே ரயிவோட நாசமல்ோம் ைாொவைாம்
ோலிபம் வபாய் ஆச்வெ ேயசு!

- வெ.கசஷாசலம்
('ஆகாசம்பட்டு’ வதாகுப்பில் இருந்து)

காகேயில் எழுந்து ைண்ைாடிகயப் பார்த்ெதும் இேன் திடுக்கிட்டுப்வபாைான். ைண்ைாடியில்,

இேன் உருேத்துக்குப் பதில் குட்டிப் கபயன் ஒருேன் நின்றுசைாண்டிருந்ொன். ைண்ைகைத்
ொழ்த்தி ென்கைத்ொவை ஒருமுகற பார்த்துக்சைாண்டான். நிஜம்ொன். இேன், எட்டு ேயதுக்
குட்டிப் கபயைாை மாறியிருந்ொன். எப்படி இது ொத்தியம்? இேைால் நம்ப முடியவில்கே.

மூன்றாம் ேகுப்பு படிக்கும்வபாது தீபாேளிக்கு இேன் மாமா எடுத்துக் சைாடுத்ெ ஆரஞ்சு ைேர்
பூப்வபாட்ட ெட்கடயும், ைாக்கி ைேர் டிரவுெரும் அணிந்ெபடி ைண்ைாடி முன் நிற்கும் இந்ெப்
கபயன் இேன்ொைா? அவெ பகழய ஒல்லியாை வொற்றமும், ெற்வற ெப்கபயாை மூக்கும்
இேன்ொன் என்பகெ இேனுக்கு உைர்த்தியது. இந்ெச் ெப்கப மூக்ைால்ொன் இேனுக்கு ெை
மாைேர்ைள் 'ஜப்பான்’ என்று பட்டப்சபயர் கேத்ொர்ைள். ''வடய் ஜப்பான்... நீ எப்படிடா
மறுபடியும் ேந்ெ?'' என்று இேவை இேகைப் பார்த்து ஆச்ெரியப்பட்டான்.

அடுத்ெ அகறயில் மகைவியும் மைனும் உறங்கிக்சைாண்டிருந்ொர்ைள். சமள்ை மகைவிகயத்

சொட்டு எழுப்பிைான். ைண் விழித்து இேகைப் பார்த்ெேள், ''ஆெேன்... உன் ஃப்சரண்டு
ேந்திருக்ைான் பாரு'' என்று சொல்லிவிட்டு, ''ெம்பி... எந்ெ ஃப்ைாட்டுடா நீ?'' என்றாள்.

''நான் ஆெேன் ஃப்சரண்டு இல்ேடி. நான்ொன் முத்துக்குமார். உன் புருஷன்'' என்றான்.

மகைவியும் திடுக்கிட்டு எழுந்து, ''என்ைங்ை இது கூத்து?'' என்று அச்ெத்துடன் வைட்ை, '' ாலுக்கு
ோ சொல்வறன்'' என்றான்.

ஹாலுக்கு ேந்து சொல்லி முடித்ெதும், ''எப்படிங்ை இப்படிச் சின்ைப் கபயைா மாறினீங்ை?''

என்றாள் அவெ ஆச்ெரியத்துடன்.

''அொன் எைக்கும் செரியே'' என்றான்.

''அய்வயா! இப்ப நான் சரண்டு புள்கைங்ைகை ேைர்க்ைணுமா? ஏற்சைைவே ஒண்ணு பண்ற

வெட்கடவய ொங்ை முடியே...'' என்று அலுத்துக்சைாண்டாள்.
ெத்ெம் வைட்டு விழித்து எழுந்து ாலுக்கு ேந்ெ மைன், யாவரா வபால் இேகைப் பார்த்ொன்.
இேன், ''வடய்... நான்ொன்டா, அப்பாடா!'' என்றான்.

''அப்பாோ? யாருகிட்ட டூப் விடற? எங்ைப்பா க ட்டா இருப்பாரு. ொடி சேச்சிருப்பாரு''

என்றான் மைன்.

''இல்ேடா அப்பாொன்டா. திடீர்னு சின்ைப் கபயைா மாறிட்வடன்'' என்று இேன் சொல்ே,

''எங்ைப்பா சின்ை ேயசுே ார்லிக்ஸ் வபபி மாதிரி குண்டா இருப்பாராம். அேவர
சொல்லியிருக்ைாரு'' என்று மைன், இேன் எப்வபாவொ சொன்ை சபாய்கய நிகைவுபடுத்திைான்.

''இல்ேடா ராஜா. அது அப்பா சும்மா நீ நல்ோச் ொப்பிடணும்னு சபாய் சொன்வைன்.

உண்கமயிவேவய நான் ஒல்லியாத்ொன் இருப்வபன். வேணும்ைா வபாட்வடா ைாட்டுவறன் பாரு''
என்று சொல்லிவிட்டு இேன் பகழய ஆல்பத்கெ எடுத்து ேந்து மைனிடம் ைாட்டிைான்.

''ஆமாப்பா... அப்படிவய இருக்கீங்ைப்பா! எப்பிடிப்பா சின்ைொ ஆனீங்ை?'' என்று மைன் வைட்ை,

''அொன்டா எைக்கும் செரியே'' என்றான்.

இேர்ைள் உகரயாடிக்சைாண்டிருக்கும்வபாவெ இேன் மகைவி, சொந்ெக்ைாரர்ைளுக்கு எல்ோம்

சொகேவபசியில் இந்ெ அதிெயத்கெச் செய்தியாக்கிக் சைாண்டிருந்ொள்.

''இப்பொன் நீங்ை குட்டிப் கபயைா மாறிட்டீங்ைவை, ோங்ை பார்க்ே வபாயி ெறுக்கு மரம்
சேையாடோம்'' என்று மைன் இேகை ேடிவேோக்கி வேனில் ஏற்ற, இேன் என்ை செய்ேது
என்று செரியாமல் விழித்துக்சைாண்டிருந்ொன்.

இேனுக்குள் இப்வபாது நிகறயக் வைள்விைள். இனி என்ை செய்ேது? மூன்றாம் ேகுப்பில்

இருந்து படிப்கபத் சொடர்ேொ? இேன் படிக்ைப்வபாைால், குடும்பத்கெ யார் ைாப்பாற்றுேது?
இவெ உருேத்துடன் இேன் மைனுக்கு இேன் எப்படி அப்பாோை இருப்பது என்று இேன்
குழம்பிக்சைாண்டிருந்ெவபாது, அந்ெக் குழப்பக் குைத்தில் மகைவி வமலும் ஒரு ைல் எறிந்ொள்.
''ொயங்ைாேம் ஒரு ைல்யாை ரிெப்ஷன் இருக்வை. உங்ைகை எப்படி சேளிய கூட்டிட்டுப்
வபாறது?''
இேனுக்கு எப்வபாது மைக்குழப்பம் ேந்ொலும், எழுத்ொைர், ைகே விமர்ெைர் சி.வமாைனுக்கு
சொகேவபசியின் ேழிவய ஆவோெகை வைட்பான். அேகரத் சொடர்புசைாண்டு நிகேகமகய
விைக்கிைான்.

''ெமீபத்துே ைாஃப்ைாவோட புக் ஏொச்சும் படிச்சீங்ைைா?'' என்றார்.

''ஆமா ொர். அேவராட புக் படிச்சு சராம்ப நாவைச்சுனு அேரு எழுதிை 'உருமாற்றம்’ நாேகேப்
படிச்வென்'' என்றான்.

''அொன். லிட்வரச்ெகரப் படிக்கும்வபாது ைேைமா இருக்ைணும். அது ைத்தி வமே நடக்கிற மாதிரி.
ஆழ்மைசுே எங்வைவயா வபாய் சிே ெமயங்ைள்ே அந்ெக் ைத்தி கிழிச்சுடும். இப்படித்ொன்
எம்.வி.சேங்ைட்ராவமாட 'ைாதுைள்’ நாேகேப் படிச் சிட்டு சநகறயப் வபரு, அேங்ை ைாதுேயும்
பேவிெமாை குரல்ைள் வைட்கிறொ எங்கிட்ட சொல்லியிருக்ைாங்ை'' என்றார். இேனுக்குத்
செளிோைப் புரிந்ெது. 'உருமாற்றம்’ நாேல், ஒரு மனிெகை திடீசரன்று ைரப்பான் பூச்சியாை
மாறுேது குறித்ெது!

''இப்ப என்ை ொர் பண்றது?'' என்றான் திகைப்புடன்

''ஒண்ணு பண்ைோம் முத்துக்குமார். நீங்ை இப்ப ஃப்ரீயா இருந்தீங்ைன்ைா, என் ரூமுக்கு ோங்ை.
சின்ை ேயசுே நீங்ை எப்படி இருந்தீங்ைனு பார்க்ை, எைக்கும் ஆகெயா இருக்கு'' என்றார்
சிரித்ெபடி.

மைன், பள்ளிக்குக் கிைம்பிச் செல்ே, இேனுக்ைாை

சொகேக்ைாட்சியில் வபாவைா வெைகே கேத்துவிட்டு,
''பார்த்துட்டு இருங்ை. எைக்கு கிச்ென்ே சநகறய வேகே
இருக்கு'' என்றாள் மகைவி.

''நான் சேளிய வபாயிட்டு ேர்வறன்'' என்று மகைவியிடம்

சொல்லிவிட்டு, பதிலுக்குக்கூட ைாத்திராமல் ைாகரத்
ெவிர்த்துவிட்டு அரசுப் வபருந்தில் ஏறி, வெைாம்வபட்கட
சிக்ைலுக்கு டிக்சைட் ோங்கிைான்.

சிக்ைலுக்குப் பக்ைத்தில் இேன் பால்ய ேயது நண்பன் ெண்முைம்

வேகே பார்க்கும் அலுேேைத்துக்குச் சென்றான். இேகை
ெண்முைத்துக்கும் அகடயாைம் செரியவில்கே.

''வடய் நான்ொன்டா முத்துக்குமார்'' என்றான்.

''எந்ெ முத்துக்குமார்?'' என்று அேன் வைட்ை.

''வடய்... ஜப்பான்டா'' என்று சொல்லிவிட்டு, இேன் ென்

நிகேகமகய மீண்டும் விைக்கிைான்.

''நான் சின்ை ேயசுே எப்படி இருந்வென்னு பார்த்ெேங்ைள்ே

நீயும் ஒருத்ென். அொன் உங்கிட்டப் வபசிட்டுப் வபாோம்னு
ேந்வென்'' என்றான்.
''நான் சின்ை ேயசுே எப்படி இருந்வென்வை எைக்கு ஞாபைம் இல்வே. இதுே உன்கை எப்படி
ஞாபைம் சேச்சுக்கிறது? ெரி... ெரி... ோ வைன்டீனுக்குப் வபாய்ப் வபெோம். எதுக்கும் சரண்டு அடி
ெள்ளிவய நடந்து ோ. சின்ைப் பெங்ைகூட எல்ோம் ெைோெம் சேச்சுக்கிவறன்னு ஆபீஸ்ே
கிண்டல் பண்ைப்வபாறாங்ை'' என்று ெண்முைம் சொல்ே, இேனுக்கு ெர்க்ைகர அதிைம் இருந்தும்
ைாபி ைெந்ெது.

திரும்ப வபருந்து ஏறி வீட்டுக்கு ேரும்வபாது செல்வபான் ஒலித்ெது. இயக்குநர் லிங்குொமி

வபசிைார்.

''முத்துக்குமார் நாகைக்கு கநட்டு ைம்வபாஸிங்குக்கு சிங்ைப்பூர் வபாவறாம். டிக்சைட்

வபாட்டாச்சு'' என்று சொல்ே.

''ொர். அதுே ஒரு சிக்ைல். நான் வநர்ே ேந்து விைக்குவறன்'' என்று சொல்லிவிட்டு அேரது
அலுேேைம் விகரந்ொன்.

லிங்குொமி அலுேேைம் பரபரப்பாை இருந்ெது. துகை நடிைர்ைள், உெவி இயக்குநர் ோய்ப்பு

வைட்டுக் ைாத்திருந்ெேர்ைள் எை சபருங்கூட்டத்கெ விேக்கி, இேன் உள்வை நுகழந்ொன்.

''ெம்பி... கெல்ட் ஆர்ட்டிஸ்ட்டுக்கு இந்ெப் படத்துே வரால் இல்ே. வபாட்வடா குடுத்துட்டுப்

வபாங்ை. வெகேப்பட்டா கூப்புடுவறாம்'' என்று புசராடக்ஷன் வமவைஜர் இேகைப் பார்த்து
சொல்ே, இேன் சபரும்பாடுபட்டு, ொன் யாசரன்று அேருக்கு விைக்கி, லிங்குொமிகய அேரது
அகறயில் ெந்தித்ொன்.

மீண்டும் சபரும் விைக்ைம் முடிந்ெ பின், லிங்கு ொமி வைட்டார், ''இப்ப என்ை பண்றது
முத்துக்குமார்? நாகைக்கு இவெ உருேத்வொட ேந்து நின்ைா இமிக்கிவரஷன்ே நம்ப
மாட்டாங்ைவை!''

''ஒரு நாள் டயம் இருக்கு ொர். ஏொேது வமஜிக் நடக்ைோம்'' என்று சொல்லிவிட்டு வீடு ேந்ொன்.

மைன், அேன் ேயதுகடய நண்பர்ைகைசயல்ோம் ஃப்ைாட்டில் இருந்து அகழத்து ேந்து,

''எங்ைப்பாடா! எப்படிச் சின்ைப் கபயைா மாறியிருக்ைாரு பாரு!'' என்று
சபருகமயடித்துக்சைாண்டிருந்ொன். டிக்சைட் வபாட்டு விற்ைாெ குகறொன். வபாொக்குகறக்கு
மகைவி வேறு இேனுக்குப் பிடிக்ைாெ நூடூல்ஸ் செய்து, ''ொப்பிடுங்ை வடஸ்ட்டா இருக்கும்.
சின்ைப் பெங்ை இகெத்ொன் விரும்பிச் ொப்பிடுோங்ை'' என்றாள்.

இப்படிவய சொடர்ந்ொல் இேன் ோழ்க்கை என்ை ஆேது என்ற அச்ெம் உருோைது. ேங்கிக்
ைைக்கில் இருந்து ைார் வோன் ேகர அகடயாை சிக்ைல்ைள் இேகைத் துரத்தும். இனி இேைது
நண்பர் குழாம் இேகை எப்படி நடத்துோர்ைள்? எல்ோேற்றுக்கும் வமல், 'நான்ொன் ைவிஞர்
முத்துக்குமார்'' என்றால், இேன் ரசிைர்ைள் இேகை நம்புோர்ைைா?

மகைவியும் மைனும் உறங்கிய பின்னும் இேன் ைண் விழித்து வயாசித்துக்சைாண்வடயிருந்ொன்.

மூன்றாம் ேகுப்பு படிக்கையில் இேன் என்ை செய்ொன்?

என்சைன்ைவோ செய்ொன்! சபாறுப்புைளும், அெைால் ேரும் ைேகேைளும் இல்ோெ ஒரு

பருேம் அது. அந்ெப் பருேத்தில்ொன் இேன் எல்ோக் குழந்கெைகையும் வபாேவே ைடவுைாை
இருந்ொன்.
வமைங்ைகை விேக்கி நீந்தி ேந்து நிோ இேனுக்குக் ைகெ சொன்ைது. மகழயும் சேயிலும்
அகெத் சொடர்ந்து ேண்ைங்ைள் ஏகழயும் விரித்துக் ைாட்டும் சீை விசிறிகயப் வபால்
ோைவில்லும், இேன் ோைசமங்கும் நிகறந்திருந்ெை. சபற்றேன் ைடகை அறியாமல்
சபருங்ைைவுைளில் மிெந்து அகேந்ெ ைாேம் அது.

சபன்சிலுக்ைாை அடித்துக்சைாண்டதும், சபண் உடல் புதிகர அவிழ்க்ை முயன்றதும்,

பிரபஞ்ெத்தின் முன்வை புள்ளியாை நின்றதும், விகடயில்ோக் வைள்விைைால் ோழ்கே
அைந்ெதும் அந்ெப் பருேத்தில் அல்ேோ?

சிறகைப் வபால் இேன் சபாத்திப் பாதுைாத்ெ அந்ெ பால்ய ைாேம், இன்று சிலுகேகயப் வபால்
ைைப்பது ஏன்? பதில் செரியாமல் உறங்கிப்வபாைான்.

காகேயில் எழுந்து ைண்ைாடிகயப் பார்த்ெதும் மீண்டும் ஓர் ஆச்ெரியம் இேனுக்குக்

ைாத்திருந்ெது. குட்டிப் கபயன் ேைர்ந்து இேன் இேைாகி நின்றுசைாண்டிருந்ொன். எப்படி இது
ொத்தியம்? இகடயில் என்ை நடந்ெது? மைதுக்குள் வைள்வி எழும்ப, இேகைப் பார்த்து
ைண்ைாடி வைட்டது,

''பகழய உருேத்துக்வை ேந்துட்ட. இப்ப ெந்வொஷமா?''

''ஒண்ணுவம புரியே. நடந்ெது எல்ோவம புதிராைவும் மர்மமாைவும் இருக்கு. நான் ஏன் சின்ைப்
கபயன் ஆவைன்?'' என்றான்.

ைண்ைாடி சொன்ைது, ''சரண்டு நாகைக்கு முன்ைாடி நீ உன் சபாண்டாட்டிட்ட என்ை சொன்ை...

ஞாபைம் இருக்ைா?''

''இல்கேவய!''

''நான் சொல்ேோ. வேகே வேகேனு இப்படிப் வபாட்டி, சபாறாகமைளுக்கு நடுவுே

ஓடிக்கிட்டு இருக்கிறது டயர்டா இருக்கு. மறுபடியும் ஏசழட்டு ேயசுப் கபயைா மாறிைா
எவ்ேைவு ெந்வொஷமா இருக்கும்''

இேன் ஞாபைம் ேந்து, ''ஆமா... அப்படித்ொன் சொன்வைன்'' என்றான்.

''இப்ப ெந்வொஷமா இருக்ைா?'' என்றது ைண்ைாடி.

''இல்ே. அந்ெந்ெ ேயசுக்கு அது அது ெந்வொஷம். வமட்டுேயும் பள்ைத்துேயும் ஓடத்ொன் நதி
பகடக்ைப்பட்டிருக்கு. இப்ப எைக்குப் புரிஞ்சிருச்சு'' என்றான்.

இேன் இேைாைதில், இேகைவிட மகைவியும் மைனும் அதிைம் மகிழ்ச்சிகய அகடந்ொர்ைள்.

லிங்குொமிக்கு வபான் செய்து ''இன்னிக்கு கநட்டு ைம்வபாஸிங் கிைம்பிரோம் ொர்'' என்றான்!
 வேடிக்கை பார்ப்பேன் - 17
நா.முத்துக்குமார், ஓவியங்ைள்: செந்தில்
முன்பனிக்காலம்

''நீ கிகைகயக் ைேைமாை ேகரய முடியுமாைால், உன்ைால் ைாற்றின் ஒலிகயக் வைட்ை

முடியும்!''

- வஜன் தத்துெம்
(எஸ்.ராமகிருஷ்ணனின் வஜன் கவிகதகள் நூலில் இருந்து)

சினிமா, விவநாெமாை ஒரு ரங்ைராட்டிைம். ஆைாயத்துக்கும் பூமிக்கு மாை அடிேயிற்றுப்

பயத்துடன் சுற்றிக்சைாண்டிருந்ொலும், கீவழ ேந்து வபாகும் அந்ெ ஒரு ைைம், மைதுக்கும்
புத்திக்கும் ஏறுேவெ இல்கே. நாம் எப்வபாதும் வமவேொன் இருந்துசைாண்டிருக்கிவறாம் எனும்
மாயத்வொற்றத்கெ சினிமா ரங்ைராட்டிைம் ைாேம் ைாேமாை எல்வோர் மைதிலும்
ெந்துசைாண்டிருக்கிறது.

'ைகரந்ெ நிழல்ைள்’ படப்பிடிப்பு முடிந்ெதும் இயக்குநர் அருண்சமாழி, எம்.வி.சேங்ைட்ராம்

எழுதிய 'நித்ய ைன்னி’ நாேகேத் சொடராை எடுக்ை ஆரம்பித்ொர். 'நித்ய ைன்னி’ இேன் விரும்பிப்
படித்ெ நாேல். ஆர்ேத்துடன் பணியாற்றிைான்.

'நித்ய ைன்னி’ சொடருக்கும் ராஜராஜனின் சித்ெப்பாொன் ெயாரிப்பாைர். சினிமா என்னும்

மைாநதியில் இருேரும் மீண்டும் இறங்கி நீச்ெல் பழைக் ைற்றுக்சைாண்டார்ைள். சொடர்ந்து ஒரு
மாெம் படப்பிடிப்பு நடத்தி, வபாஸ்ட் புசராடக்ஷன் வேகேைள் முடித்து தூர்ெர்ஷனின்
அனுமதிக்ைாைக் ைாத்திருந்ொர்ைள். அந்ெக் ைாத்திருப்பு மிை நீண்ட ைாத்திருப்பாை இருக்குசமன்று
இேன் அப்வபாது அறியவில்கே. இேன் பணியாற்றியெற்கு, ைணிெமாை ஒரு சொகைகய
கையில் ெந்ொர்ைள். ைல்லூரி முடிந்ெ அடுத்ெ நாவை ைைவுக்வைாட்கடக் குள் நுகழய ோய்ப்பு
கிகடத்ெ கெயும், கை நிகறய ெம்பைம் சபற்றகெயும் நிகைத்து இேன் ோைத்தில் பறந்ொன்.

இேன் ரங்ைராட்டிைம் கீவழ இறங்ைப்வபாகிறது என்று அறியாமல், இருந்ெ ைாசில்

திருேல்லிக்வைணியில் வமன்ஷன் ஒன்றில் அகற எடுத்ொன். திருேல்லிக்வைணி, வமன்ஷன்ைளின்
ொய்நாடு. புறாக்கூண்டு ஒன்று ைாலியாை இருந்ொலும், சின்ைொைப் படுக்கைகய விரித்து
ோடகைக்கு விட்டுவிடுோர்ைள். திருேல்லிக்வைணி ஒரு ைேகேயாை பகுதி. ொகேைளில் ஒரு
பக்ைம் சேண்சைாற்றக் குகடயுடன் இந்துக் ைடவுள் ஊர்ேேம் வபாோர். மறுபக்ைம்
இஸ்ோமியர்ைள் மசூதிைளில் சொழுதுசைாண்டு இருப்பார்ைள். குறுைோை ெந்துைள், ோகழ
மண்டிைள், புராெைக் ைட்டடங்ைள். திடீசரன்று ஏவொ ஒரு வீட்டிலிருந்து வைட்கும் ஆர்வமானிய
ெத்ெம், பின்சொடரும் ெ ரி ை ம ப ெ நி ெ... எை கிட்டத்ெட்ட ஒரு குட்டிக் ைல்ைத்ொ எைச்
சொல்ோம்.

இேன் வமன்ஷன் 24 மணி வநரமும் பரபரப்பாை இருக்கும். ைாகேயில் குளியேகற முன்பும்,

ைழிேகற முன்பும் பிைாஸ்டிக் ோளிைள் ேரிகெயாை கேக்ைப்பட்டிருக்கும். மாநைரம்
மனிெர்ைகை பிைாஸ்டிக் ோளிைைாை நசுக்கிவிடுேது இந்ெத் ெருைத்தில் இருந்வெ
சொடங்குேொை வொன்றும்.

'அருவிக் குளியல்
ஆகெக்ைாரனுக்கு
நைரம் ெந்ெது
பக்சைட் ோட்டர்’

என்ற ைவிஞர் வித்யாஷங்ைரின் ைவிகெொன் இேனுக்கு ஞாபைம் ேரும். அடுத்து கீவழ இருக்கும்
சமஸ்ஸில் ொப்பிட்டுவிட்டு அேரேர்ைளின் இயந்திர உேகுக்குக் கிைம்பிவிடுோர்ைள்.

அெற்குப் பிறகு விழிக்கும் உேைம், வேகேயற்றேர்ைளின் உேைம். இரவு முழுக்ைச் சீட்டு

ஆடிவிட்டு, விடியலில் படுத்து பைல் 12 மணி ோக்கில் ைண்ைள் சிேந்து எழுோர்ைள். சீட்டு
ஆடுேெற்சைன்வற வமன்ஷனில் ஓர் அகற இருந்ெது. 28-ம் எண் அகற. அந்ெ அகறக்கு யார்
ேந்ொலும் அது சீட்டாட்ட அகறயாை மாறிவிடும் அல்ேது மாற்றப்படும். நான்கு வபர் எழுந்து
சென்றால், வேறு நான்கு வபர் அமர்ந்துவிடுோர்ைள். சேள்கைக் ைாகிெங்ைளும்
செய்தித்ொள்ைளின் ஓரங்ைளும் எண்ைைால் நிரம்பி ேழிந்துசைாண்டிருக்கும்.

இேன் ைாகேயில் எழுந்ெதும் ைடற்ைகரக்கு நடந்து செல்ோன். வபரிகரச்ெலும் மைா அகமதியும்

அடுத்ெடுத்து ெரும் ைடகேப் பார்க்கையில், இந்ெப் பிரபஞ்ெத்தில் ொன் ஒரு புள்ளியாை
நின்றுசைாண்டிருப்பொை உைர்ோன். திரும்பி ேருகையில் இயக்குநர் அருண்சமாழிக்கு
சொகேவபசுோன். ''ொயங்ைாேம் ஃபிலிம் வெம்பர்ே ஃசபலினி படம் வபாடுறாங்ை. அங்ை மீட்
பண்ைோம்'' என்பார். திருேல்லிக்வைணியில் இேனுக்கு மிைவும் பிடித்ெ இடம், வபருந்து
நிகேயத்கெ ஒட்டியுள்ை நகடபாகெப் புத்ெைக் ைகடைள். இேன் வெடிக்சைாண்டிருந்ெ பே
சபாக்கிஷங்ைகை அந்ெப் புத்ெைக் ைகடைளில்ொன் குகறந்ெ விகேக்கு ைண்சடடுத்ொன். அங்கு
ோங்கிய புத்ெைங்ைகை ோசித்து பைல் சபாழுகெ ஓட்டிைான்.
 மாகேயில் ஃபிலிம் வெம்பரில் படம்
முடிந்ெதும் அருண்சமாழி இேனிடம் ''சரண்டு
மூணு புசராடியூெர்ஸ்கிட்ட வபசிக்கிட்டு
இருக்வைன். சீக்கிரம் படம் சொடங்கிடோம்''
என்றார். அந்ெச் சீக்கிரம் ேர, ஆறு மாெங்ைள்
ஆைது.

இேன் கையிருப்பு குகறந்து, பசி, இேகை

திைமும் மத்தியாைம் ஒரு வேகை உைவுக்கு
மட்டும் பழக்கியிருந்ெது. மாகேயில் யாராேது
வொழர்ைகைச் ெந்திக்கையில் வெநீர் ோங்கிக்
சைாடுப்பார்ைள். அந்ெக் ைைத்துக்ைாைவே
உகரயாடகே நீட்டித்துக்சைாண்வட செல்ோன்.
என்ை ைஷ்டம் ேந்ொலும் அப்பாவிடம் பைம்
ோங்ைக் கூடாது என்ற கேராக்கியம் இேன்
மைதில் இருந்ெது. எந்ெ நிகேயிலும் இேனின்
ேறுகம வீட்டுக்குத் செரிந்துவிடக் கூடாது
என்பதில் உறுதியாை இருந்ொன்.

வசன்கையில் இேன் ெனியாை அகற எடுத்து

ெங்கியிருப்பகெ அறிந்து, அம்மாகேப் சபற்ற
இேன் ஆயா இேகைத் வெடி அகறக்வை
ேந்துவிட்டார்ைள். இேன் ெம்பி, சிறு ேயதில்
இருந்வெ அந்ெ ஆயா வீட்டில்ொன் ெங்கி
படித்துேருகிறான். ொனும் அேர்ைளுக்கு ஒரு சுகமயாகிவிடக் கூடாது என்று இேன் நிகைக்ை,
''சமட்ராஸ்ே நாங்ை எல்ோம் இருக்கும்வபாது, ெனியா ரூம் எடுத்துத் ெங்ைறாைாம். இப்பவே
கிைம்பி வீட்டுக்கு ோடா!'' என்று ஆயா இேன் சபட்டிகய எடுக்ை, மறுக்ை முடியவில்கே.
ேசிக்ை இடம் கிகடத்து நீண்ட நாட்ைளுக்குப் பிறகு மீண்டும் இேன் மூன்று வேகை உைவு
உண்டான்.

திைமும் அருண்சமாழிகய மாகேயில் ெந்தித்ொன்.

ஒருநாள் வமக்ஸ்முல்ேர் பேன் சபர்க்சமன் படத்தில், மறுநாள் அகேயன்ஸ் ஃபிரான்சிஸின்

த்ரூவபா படத்தில், அடுத்சொரு நாள் அசமரிக்ைத் தூெரைத் திகரயரங்கில் ஹிட்ச்ைாக் படம் எை
அருண்சமாழிகய இேன் சொடர்ந்து சைாண்வட இருந்ொன். அந்ெப் பின்சொடர்ெல், இேனுக்கு
பே உேைப்படங்ைகை அறிமுைம் செய்ெது. இேன் உேை சினிமாவின் ைாெேன் ஆைான்.

நிகைத்ெ படங்ைளின் டி.வி.டி. நிகைத்ெ வநரத்தில் இப்வபாது கிகடக்கிறது. அன்சறல்ோம்

படங்ைகை திகரப்பட சொகெட்டிைளிலும் மற்றும் அந்ெந்ெ நாட்டு தூெரைங்ைளின்
திகரயிடல்ைளில் மட்டுவம பார்க்ை முடியும். மிதிேண்டியில் அண்ைா ொகேயில்
பயணித்ெபடிவய இேன் ரஷ்யாவில், சஜர்மனியில், ஜப்பானில், ஃபிரான்ஸில், ஈரானில்,
வபாேந்தில் சுற்றிைான். திகரப்படங்ைளின் பன்முைத்ென்கம புரிய ஆரம்பித்ெது. எல்ோ நாட்டுத்
தூெரை நூேைங்ைளிலும் இருந்ெ திகரப்படம் ொர்ந்ெ புத்ெைங்ைகைத் வெடித் வெடி ோசித்ொன்.

இகடயிகடவய இயக்குநர் அருண்சமாழி, சிே இயக்குநர்ைளிடம் இகை இயக்குநராைப்

பணியாற்றுோர். ைகெ விோெத் துக்கு இேகையும் உடன் அகழத்துச் செல்ோர். அேர்ைளில்
'ஏழாேது மனிென்’ இயக்குநர் ரி ரகையும், 'அேள் அப்படித்ொன்’ ருத்ரய்யாகேயும்
இேைால் மறக்ை முடியாது.
திகரப்படங்ைள் ெவிர்த்து அருண்சமாழி நிகறயக் குறும்படங்ைளும் எடுத்ொர். அேற்றிலும்
இேன் பணியாற்றிைான். அப்படி ஒரு குறும்படம் எடுப்பெற்ைாை ெஞ்கெக்கு அருகில் உள்ை
சமேட்டூருக்குச் சென்றார்ைள். சமேட்டூரில் ஆண்டுவொறும் 'பாைேெ வமைா’ என்ற நாட்டிய
நாடைம் நடத்துோர்ைள். உேசைங்கும் ோழும் சமேட்டூகரச் வெர்ந்ெேர்ைள் ஒரு மாெம் முன்வப
ேந்து பயிற்சியில் ைேந்துசைாண்டு விழா அன்று அரங்வைறுோர்ைள்.

சமேட்டூர்ோசிைள் ஏற்பாடு செய்து ெந்திருந்ெ ஒரு வீட்டில் இேர்ைளும் ஒரு மாெம் ெங்கிைார்ைள்.
ெஞ்கெ மண்ொன் எத்ெகை எத்ெகை எழுத்ொைர்ைகைத் ெந்திருக்கிறது. தி.ஜாைகிராமன்,
எம்.வி.சேங்ைட்ராம், ைரிச்ொன்குஞ்சு, ெஞ்கெ ப்ரைாஷ்... எை எழுத்ொைர்ைள் விகைந்ெ மண் அது.
தி.ஜாைகிராமனின் எழுத்துைளில் ேரும் கிராமம் வபாேவே சமேட்டூரும் அென் மனிெர்ைளும்
இருந்ொர்ைள். எங்கு திரும்பிைாலும் 'வமாைமுள்’ நாேலில் ேரும் பாபுவும் யமுைாவும்
நிகறந்திருந்ொர்ைள். நாடைம் முடிந்து மீண்டும் சென்கைக்கு ேந்ெ பிறகும் சமேட்டூர் நாட்ைள்
இேன் மைகெவிட்டு மகறயவில்கே.

மீண்டும் நீண்ட இகடசேளிக்குப் பிறகு, அருண்சமாழி வேசறாரு படம் சொடங்கிைார்.

ொரு ாென், சுஜிொ இருேரும் ெந்கெ-மைைாை நடிக்ை ைண்ொைத்தின் முக்கியத்துேம் சொல்லும்
ைகெ. ஜாலி அட்ேர்கடஸ் என்ற நிறுேைத்தின் ெகேேர் ஏ.சஜ.ஜாய்ொன் ெயாரிப்பாைர்.
யூனிட்டில் எல்வோரிடமும் அன்பாைவும் எளிகமயாைவும் பழகுோர். படத்தின் சபயர் 'விழிவய
உைக்கு விடியட்டும்’.

ஜாலி அட்ேர்கடஸ் அலுேேைத்தில்ொன் இேர்ைளுக்கு அகற ஒதுக்ைப்பட்டிருந்ெது. அது

திகரயரங்குைளில் விைம்பர சிகேடுைள் ெயாரிக்கும் நிறுேைம். ஒரு பக்ைம் 'முன் சீட்டில் ைால்
கேக்ைாதீர்ைள்’ 'புகை பிடிக்ைா தீர்ைள்’ என்று ஒருேர் டப்பிங் வபசிக்சைாண்டிருக்ை, மறுபக்ைம்
'வைட்டு ோங்குங்ைள் நிஜாம் பாக்கு’ என்று இன்சைாருேர் குரல் சைாடுத்துக்சைாண்டிருப்பார்.
அந்ெ அலுேேைம், வைஸிவைா திவயட்ட ருக்குப் பக்ைத்தில் இருந்ெ மீரான் ொகிப் செருவில்
இருந்ெது. ெமிழ் சினிமாவின் வியாபாரத்கெ தீர்மானிக்கும் முக்கியமாை இடங்ைளில் ஒன்றாை
மீரான் ொகிப் செருவும் இருந்ெது. இரண்டு பக்ைமும் திகரப்பட விநிவயாை அலுேேைங்ைள்,
பகழய மற்றும் புதிய படங்ைளின் வபாஸ்டர்ைள், படப்சபட்டிைள், வீதியில் இகறந்துகிடக்கும்
கிழிந்ெ ஃபிலிம் வரால்ைள் எை சினிமாவின் வேசறாரு பக்ைத்கெ அந்ெத் செருவில் இேன்
ெரிசித்ொன்.

'விழிவய உைக்கு விடியட்டும்’ ஏவைா சிே ைாரைங்ைைால் ேைராமவேவய

நின்றுவபாைது. மீண்டும் வேகேயற்று திகரப்பட சொகெட்டிைளிலும்
நூேைங்ைளிலும் திரிந்துசைாண்டிருந்ொன். அவ்ேப்வபாது பத்திரிகைைளில்
எழுதிய ைவிகெைளுக்கு ேரும் ென்மாைம் இேன் கைச்செேவுக்கு
உெவிக்சைாண்டிருந்ெது.

அந்ெக் ைாேைட்டத்தில் நண்பர் ஒருேரின் சிபாரிசில் இேன் உெவி இயக்குநராை

வேகே பார்த்ெ சபயரிடப்படாெ ஒரு படத்தின் முெல் நாள் படப்பிடிப்கப
இேைால் மறக்ைவே முடியாது. அந்ெப் படத்தின் ெயாரிப்பாைர் ஊரில் விேொயம்
செய்துசைாண்டிருந்ெேர். சினிமா ஆகெயில் சென்கைக்கு ேந்துவிட்டார். யார்
யாரிடவமா ஏமாந்து ைகடசியில் இந்ெப் படத்கெ சொடங்கியிருந்ொர். ஆைால்,
கையில் வபாதுமாை அைவுக்குப் பைம் இல்கே. திட்டமிட்டுச் செய்ொல்
சினிமாகேப் வபாே நல்ே சொழில் வேறு எதுவும் இல்கே. 'முெல் சஷட்டியூே
ைஷ்டப்பட்டு முடிச்சிட்டா, சிே ஏரியாக்ைகை வித்துடோம்’ என்று யாவரா
நம்பிக்கை ஊட்ட, படப்பிடிப்கபத் சொடங்கியிருந்ொர்.
ரிஃப்சைக்டர், டிராக் அண்ட் டிராலி, கேட்ஸ்... எை எதுவும் இல்ோமல் செர்மவைால்
உெவியுடன் கிகடத்ெ சேளிச்ெத்தில் படப்பிடிப்பு நடந்துசைாண்டு இருந்ெது. மதியம் 2 மணி
ஆகியும் உைவு இகடவேகை விடவில்கே. இரண்டகர மணிக்கு ெயாரிப்பு நிர்ோகி ைாய்ைறிப்
கப ஒன்றுடன் ேந்து இறங்ை, மரத்ெடியில் உப்புமா கிைறப்பட்டு 3 மணிக்கு எல்வோருக்கும்
பரிமாறப்பட்டது. இப்படியாை இேன் 'உப்புமா ைம்சபனி’ என்பென் அர்த்ெத்கெ அன்றுொன்
அறிந்துசைாண்டான்!

கெடிக்கக பார்ப்பென் - 18
நா.முத்துக்குமார், ஓவிேங்கள்: வசந்தில்
பின் பனிக் காலம்

''பழத்கெப் பார்த்து பூ வைட்டது,

'இத்ெகை நாைாய் எங்கு இருந்ொய்?’
பூ சொன்ைது,
'உன் இெயத்தில்ொன் ஒளிந்திருந்வென்!''’

- தாகூர் (ெழி தப்பிே பறகெகள் வதாகுப்பில் இருந்து)

கெகேயற்றேனின் பைலும், வநாயாளியின் இரவும் நீைமாைகே என்பகெ இேன் உைர்ந்ெ

ைாேம் அது. தூரத்தில் இருந்து பார்க்கையில் ெங்ை நிேோைத் செரிந்ெ சினிமாவின் மறு பக்ைம்
வேறுவிெமாை இருந்ெது. மஞ்ெள் ேண்ைத்தில் ெைெைத்ெ அந்ெ நிேவின் உள்பக்ைம்,
ஆக்சிஜைற்று, ெண்ணீரற்று, பள்ைம் பள்ைமாை
இேன் முன் விரிந்ெது. இேன் ைைவின்
கைைகைப் பிடித்துக்சைாண்டு அந்ெரத்தில்
மிெந்ெபடி ோய்ப்புைகைத்
வெடிக்சைாண்டிருந்ொன்.

இேன் உெவி இயக்குநராை வேகே செய்ய

ஆகெப்பட்ட இயக்குநர்ைளின் சபயர்ைகைப்
பட்டியலிட்டு, அேர்ைைது அலுேேைங்ைகைத்
வெடிப் வபாைான். ஏழு ைடல் ொண்டி, ஏழு
மகே ொண்டி, கிளியின் ைழுத்தில் இருக்கும்
இைேரசியின் உயிகரப் வபாே அேர்ைகைப்
பார்ப்பது அவ்ேைவு சிரமமாை இருந்ெது.
ோயிற்ைாப்வபார்ைவை ேந்ெேர்ைகை ேடிைட்டி
அனுப்பிக்சைாண்டிருந்ொர்ைள். இப்வபாது
வபால் கைவபசி ேெதி அன்று இல்கே.
ஆெோல், அேர்ைள் அகடய முடியாெ தூரத்தில்
இருந்ொர்ைள்.

சினிமாவில் இந்ெ மாதிரி ோய்ப்பு

வெடுகிறேர்ைளுக்கு எழுெப்படாெ விதி ஒன்று
இருக்கிறது. பிரபேங்ைளின் வீட்டு முைேரிகயக்
ைண்டுபிடித்து அதிைாகேயில் அங்கு வபாய்
திைமும் நின்று, ைாரில் சேளிவய
கிைம்பும்வபாது அேர்ைள் பார்கேயில் படும்படி ேைக்ைம் கேத்ொல் என்றாேது ஒருநாள்,
'யாருப்பா நீ?’ என்று வைட்டு மின்ைல் ெரிெைம் ெருோர்ைள். அந்ெ ஒற்கற விநாடியில் நம்
ோழ்க்கைக் குறிப்கப ஒப்பித்துவிட வேண்டும்.

இேன் பார்க்ை நிகைத்ெ இயக்குநர்ைள், ஒன்று படப்பிடிப்பில் இருந்ொர்ைள்; அல்ேது இேன்

பார்கேக்குப் படாமல் ரைசிய ேழியில் சேளிவயறிக்சைாண்டிருந்ொர்ைள். வேகே
இல்ோெேனின் பைகேச் சுட்சடரிக்கும் சேயில், இேன் ோைத்தில் திைமும் எரிந்து
சைாண்வடயிருந்ெது. புத்ெைங்ைளின் நிழலில் ஒதுங்குேது மட்டுவம இேனுக்கு ஆறுெகே
அளித்ெது.

ைகெ, ைவிகெ, ைட்டுகர என்று இேன் எண்ைங்ைகை

எல்ோம் சபரும் பத்திரிகை, சிறு பத்திரிகை என்று
பார்க்ைாமல் எழுதித் ெள்ளிக்சைாண்வட இருந்ொன்.
சபான் கேக்கும் இடத்தில் பூ கேப்பது வபாே,
அெற்ைாை ென்மாைங்ைள் ேந்துசைாண்டிருந்ொலும்,
அந்ெப் பூக்ைளின் ோெம்ொன் அடுத்ெ நாகை வநாக்கி
இேகை நைர்த்திக்சைாண்டிருந்ெை.

நக்கீரன் குழுமத்தில் இருந்து அப்வபாது

சிறுைகெைளுக்ைாைவே 'சிறுைகெக் ைதிர்’ என்று ஓர் இெழ்
சொடங்கியிருந்ொர்ைள். அதில் துகை ஆசிரியராை
வெரும் ோய்ப்பு கிகடத்ெது இேனுக்கு. சிறுைகெக் ைதிர்,
இேனுக்ைாை ோைத்கெயும் சுெந்திரத்கெயும்
சைாடுத்ெது. இேன் சிறகை விரித்துப் பறந்ொன்.
அப்வபாது அென் அலுேேைம், ராயப்வபட்கட
மணிக்கூண்டின் அருகில் அமீர் மைாலுக்கு அடுத்து மீர்
பக்ஷி அலி செருவில் இருந்ெது. கீழ்த் ெைத்தில் ராட்ெை
பிரின்டிங் சமஷின்ைள், ெரம்ெரமாை அகே
சேளிவயற்றும் அச்ெடிக்ைப்பட்ட ைாகிெங்ைள், ைகடசி
வநர சநருக்ைடிைள் எை பத்திரிகை உேகின்
பரபரப்புைளுக்கு இேன் பழகிக்சைாண்டான். சிறுைகெக்
ைதிர் மாெ இெழ் என்பொல், மாெத்தின் ைகடசி நான்கு
நாட்ைள் அலுேேைத்திவேவய ெங்ை வேண்டி ேரும்.

இேகைப் வபாேவே எல்வோரும் வெநீரும்

சிைசரட்டுமாை இரகே, செய்திைைாை
நிரப்பிக்சைாண்டிருப்பார்ைள். அலுேேைம் சேளிவய பூட்டப்பட்டு, இேர்ைள் ேந்து வபாை வேறு
ஒரு ோெல் இருந்ெது.

அப்படிப்பட்ட ஓர் இரவில் நக்கீரனில் சேளிேந்ெ செய்தியிைால் வைாபமகடந்ெ சரௌடிக்

கும்பல் ஒன்று, டாவடா சுவமாக்ைளில் ேந்து இறங்கி, பூட்டப்பட்டிருந்ெ அலுேேைத்கெப் பார்த்து
வமலும் சைாதிப்பகடந்து, திரும்பிப் வபாைகெ இேன் சமாட்கடமாடி இருட்டில் இருந்து
வேடிக்கை பார்த்திருக்கிறான்.

புேைாய்வுப் பத்திரிகையில் பணியாற்றும் அனுபேத்தின் பின்விகைவுைகை இேன் அறிந்ெ

நாட்ைள் அகே. எழுத்ொைர், பத்திரிகையாைர் மாேன் எழுதிய 'ஆயுெம்’ என்ற சிறுைகெொன்
இேன் ஞாபைத்துக்கு ேந்ெது. ஒவ்சோரு பத்திரிகையாைனும் படிக்ைவேண்டிய ைகெ அது.

பத்திரிகையாைன் என்பேன் ைாேத்தின் மைொட்சி, ஜைநாயைத்தின் நான்கு தூண்ைகை ொங்கிப்

பிடிப்பேன், விருப்பு சேறுப்பற்று நடுநிகேயாை உண்கம சொல்பேன். முதுகுக்குப் பின்ைால்
இரண்டு ைண்ைள் முகைத்திருப்பதும், அந்ெக் ைண்ைள் ேழிவய மக்ைள் ைாைாெ உண்கமகய
சேளிக்சைாைர்ேதும்ொன் பத்திரிகையாைனின் பணி. பல்வேறு துகறைகைச் ொர்ந்ெ
பிரபேங்ைகை இேன் வபட்டி எடுத்ொன்.

சிறுைகெக் ைதிரில் அப்வபாது 'முென்முெோை’ என்று ஒரு புதிய பகுதிகயத்

சொடங்கியிருந்ொர்ைள். பல்வேறு துகறைள் ொர்ந்ெ பிரபேங்ைளிடம் அேர்ைள் முென்முெோை
இயக்கிய ைாட்சி, வபசிய ேெைம், எழுதிய ைவிகெ... என்று வபட்டி எடுக்ை வேண்டும். இேன்
திகரத்துகற ொர்ந்ெ பிரபேங்ைகைப் வபட்டிசயடுத்ொன்.

அப்படித்ொன் அந்ெ இயக்குநகர இேன் ெந்தித்ொன். அேரது முெல் படம் மிைப் சபரிய
ஹிட்டாகி, இரண்டாேது படத்துக்ைாை ைகெ விோெத்தில் இருந்துசைாண்டிருந்ெ ைாேம்.
எழுெப்படாெ சினிமாவின் விதிகயப் பின்பற்றி தி.நைரில் இருந்ெ அேரது ஃப்ைாட்டின் ோெலில்
அதிைாகே ைாத்திருந்ொன். ஆறகர மணிக்கு அேரது அம்மா சேளிவய ேந்து இேகைப் பற்றி
விொரித்ெதும், ேந்ெ வநாக்ைத்கெச் சொன்ைான். ''ெம்பி தூங்கிட்டு இருக்கு. எழுந்ெதும்
சொல்வறன்'' என்று அன்பாைப் வபசியகெக் ைண்டு ஆச்ெரியப்பட்டுப் வபாைான். எந்ெ ரைசிய
ேழியிலும் அந்ெ இயக்குநர் சேளிவயறாமல் ஏவழைாலுக்கு இேகை உள்வை அகழத்ொர்.
இேைது ஒல்லியாை வொற்றத்கெப் பார்த்து ேயகெக் வைட்ட பின், ''நான் வபட்டி குடுக்ைற
மைநிகேயில் இல்கே. ஆைா, இவ்ேைவு சின்ைப் கபயைா ஆர்ேத்வொட வைட்கும்வபாது
ெவிர்க்ை முடியே. வைளுங்ை ெம்பி'' என்றார்.

இேன், ''ொங்ைள் முென்முெோை இயக்கிய ைாட்சி எது?'' என்றான். அேர் ''நகைக்ைகடயில்

ைொநாயைன் சைாள்கையடித்ெ ைாட்சி'' என்றார். ''சராம்ப நன்றி ொர். நான் கிைம்பவறன்''
என்றான்.

''அவ்ேைவுொைா? வபட்டி முடிஞ்சிருச்ொ?'' என்றார் ஆச்ெரியத்துடன். ''ஆமா ொர்... இந்ெத்

ெைேல் மட்டும் வபாதும் ொர்'' என்று சொல்லிவிட்டு இேன் கிைம்ப எத்ெனிக்கையில்,
''உட்ைாருங்ை ெம்பி. டீ ொப்பிட்டுப் வபாோம். எந்ெ ஊரு... என்ை படிச்சிருக்கீங்ை?'' என்று அேர்
வைட்ை, இேன் ென்கைப் பற்றி சொல்ேத் சொடங்கிைான்.

அந்ெ வநர்ைாைல் ேந்ெ இெகழ அேரிடம் சைாடுக்ை மீண்டும் ெந்தித்ெவபாது, படித்துப்

பார்த்துவிட்டு, ''ஷார்ட் அண்ட் ஸ்வீட்'' என்று அேர் சொன்ைது, இேகை வமைத்தில்
மிெக்ைவிட்டது. ெகர இறங்குேெற்கு முன்பாைவே, ''ொர் உங்ைகிட்ட அசிஸ்சடன்டா வேகே
செய்ய ஆகெப்படுவறன்'' என்றான். ''இந்ெப் படத்தில் ஏற்சைைவே நிகறயப் வபர் இருக்ைாங்ை.
அடுத்ெ படம் ஆரம்பிக்கும்வபாது ேந்து பாருங்ை. அது ேகரக்கும் ஒரு நண்பைா எப்ப
வேைாலும் என்கைச் ெந்திக்ைோம்'' என்று அேர் சொல்ே, மீண்டும் இேன் ெகேக்கு வமல்
வமைங்ைள் மிெந்ெை. இேனுக்கு இருந்ெ இயல்பாை கூச்ெத்ொல் அேகரச் ெந்திப்பகெ இேன்
ெள்ளிப்வபாட்டுக்சைாண்வட இருந்ொன்.

அெற்குப் பின் அேகர இேன் ெந்தித்ெது, அேர் ெயாரித்ெ படத்துக்கு பாடல் எழுதுேெற்ைாை.
அந்ெப் படம் ஹிட்டாகி, அடுத்ெடுத்து அேர் ெயாரித்ெ படங்ைளிலும், இயக்கிய படங்ைளிலும்,
இேன் பாடல்ைள் எழுதிைாலும், இன்று ேகர, அன்று அேர் வெநீர் சைாடுத்துப் வபட்டியளித்ெ,
அந்ெ மீகெ முகைக்ைாெ இகைஞன்ொன் இேசைன்று அேருக்குத் செரியாது. அந்ெ இயக்குநர்
இந்திய சினிமாவின் பிரமாண்டத்கெ உேை சினிமாவுக்கு அறிமுைப்படுத்தியேர்.

அேர்... இயக்குநர் ஷங்ைர்!

 கெடிக்கக பார்ப்பென் - 19
நா.முத்துக்குமார், ஓவிேங்கள்: வசந்தில்
இென் நாைாகும் அத்திோேம்

'நான் இல்ோமல் வபாகிவறன்

ஆைால் ேெந்ெ ைாேம்
என்னுகடய நிகைவுைளுடன் இருந்து
சைாண்வடொனிருக்கும்!’

- இறக்கப்கபாகிற ககடசி நிமிடத்தில் ஜப்பானிே கஹக்கூ கவிஞர் பாகஷா

அன்புள்ை பாலுமவைந்திரா ொருக்கு...

தூரத்தில் இருந்து நீங்ைள் வேடிக்கை பார்த்துக்சைாண்டிருக்கிறீர்ைள் என்ற நம்பிக்கையில்ொன்

இத்ெகை நாட்ைைாை நான் ஓடிக்சைாண்டிருந்வென். ெட்சடன்று வநற்று திரும்பிப் பார்க்கையில்
ைாேம் அைாேமாகி நிற்கிறது. மரைம், ஒரு வமாெமாை ெதுரங்ைம். எத்ெகை வபர் சுற்றி நின்று
பாதுைாத்ெவபாதிலும், அது எங்ைள் பிரியத்துக்குரிய அரெகை அகழத்துச் சென்றுவிட்டது.
இப்வபாதுகூட நீங்ைள் ோைத்தில் இருந்து வேடிக்கை பார்த்துக்சைாண்டிருக்கிறீர்ைள் என்ற
நம்பிக்கையில்ொன் இகெ எழுதிக்சைாண்டிருக்கிவறன்.

இந்ெத் சொடரில் ைாேேரிகெப்படி ஐந்ொறு ோரங்ைள் ைழித்து உங்ைளுடன் உெவி இயக்குநராைப்

பணியாற்றிய அனுபேங்ைகை எழுெோம் எை இருந்வென். இப்படி ைாேத்கெ முன்வைாக்கி
இழுத்து, ைாைாமல்வபாைது நியாயமா? இனி ஒவ்சோரு ோரமும் வியாழன் அன்று
சொகேவபசியில் என்கை அகழத்து, 'விைடன் படிச்சிட்வடன்’ என்று வேடிக்கை பார்ப்பேகை
விமர்சிக்கும், ைம்பீரமாை குரகே எந்ெக் ைாற்றின் அகேேரிகெ என்னிடம் சைாண்டு ேரும்?

ைாேம், உங்ைகை ஒரு ைண்ைாடிப் சபட்டிக்குள் அகடத்துவிட்டொைக் ைர்ேப்பட்டாலும்,

ைாேத்கெ சேன்று நிற்ைப்வபாகும் உங்ைள் பகடப்புைகை அெைால் என்ை செய்துவிட முடியும்?
மரைத்தின் எந்ெச் சுேடுைளும் செரியாமல் உங்ைள் இறுதி உறக்ைம் ைம்பீரமாை இருந்ெது. 'ோடா
முத்துக்குமார், பாண்டிபஜார் ேகரக்கும் வபாயிட்டு ேருவோம்’ என்று எந்ெக் ைைத்திலும் நீங்ைள்
கூப்பிடோம் என்ற நம்பிக்கையில் உங்ைள் ெகேமாட்டிவேவய நின்றுசைாண்டிருந்வென்.

பாண்டிபஜாரின் மரங்ைள் அடர்ந்ெ ொகேயும், நகடபாகெக் ைகடைளும் உங்ைளுக்கு அப்படிப்

பிடிக்கும். ைாரிலும், எந்ெத் ெயாரிப்பாைரும் கிகடக்ைாமல் நான்கு மாெங்ைள் எங்ைளுக்குத்
ெரவேண்டிய ெம்பைப் பாக்கிக்ைாை அந்ெக் ைாகர விற்றுவிட்டு பின்பு ஆட்வடாவிலுமாை பைைல்
பார்க்கின் முகையில் இறங்கி, பாண்டிபஜாரின் வீதியில், என் கை பிடித்து நடந்ெபடி எத்ெகை
ைகடைளுக்கு அகழத்துச் சென்றிருக்கிறீர்ைள்? திரும்பி ேருகையில் ேடக்கு உஸ்மான் வராட்டில்
உள்ை நியூ புக் வேண்ட்ஸ் புத்ெைக் ைகடக்கும் அகழத்துச் சென்று, அன்று புதிொை ேந்ெ அத்ெகை
ைவிகெத் சொகுப்புைகையும் ோங்கி, 'அன்புடன்’ என்று கைசயழுத்திட்டு எைக்குக்
சைாடுப்பீர்ைள்.

என் ஞாைத் ெைப்பவை! நீங்ைள் இருக்கிறீர்ைள் என்ற நம்பிக்கையில்ொவை, என் ெைப்பன் ஏழு
ேருடங்ைளுக்கு முன்பு என்கை விட்டுவிட்டு இறந்துவபாைான். நீங்ைளும் பாதியிவேவய
விட்டுவிட்டுப்வபாைால், இனி நான் எங்கு செல்ேது? ஒரு கூட்டுப்புழுோை உங்ைள்
அலுேேைத்துக்குள் நுகழந்ெ என்கை, பாட்டுப்புழுோை மாற்றி, பட்டாம்பூச்சியாைப்
பறக்ைவிட்டேர் நீங்ைள்.
 பாலுமவைந்திரா என்கிற மைா ைகேஞன் என் மைதில்
விகெயாை விழுந்து, மரமாை எழுந்ெது எப்வபாது?

'அழியாெ வைாேங்ைள்’ சிறுேர்ைளில் நானும் ஒருேைாை

இருந்ெவபாொ? 'மூன்றாம் பிகற’ பார்த்துவிட்டு, பால்ய
ைாேத்தில் நான் ேைர்த்ெ 'கடைர்’ எனும் நாய்க்குட்டிக்கு
'சுப்பிரமணி’ என்று நாமைரைம் சூட்டியவபாொ? 'நீங்ைள்
வைட்டகே’யின் 'பிள்கை நிோ’ என் ோைத்தில்
உதித்ெவபாொ? குடிகெ வீட்டில் இருந்ெபடிவய, ஞாயிறு
மதியம் தூர்ெர்ஷனில் 'வீடு’ படத்கெ ரசித்ெவபாொ? நான்
பிறக்கும் முன்வப இறந்துவிட்ட பாட்டவைாடு
'ெந்தியாராை’த்தில் கைவைாத்து நடந்ெவபாொ?
'ேண்ைேண்ை பூக்ை’ளில் ேண்டாை நுகழந்ெவபாொ?
'மறுபடியும்’ வரேதியின் ைண்ணீரில் நகைந்ெவபாொ?
'ெதிலீோேதி’ ைமலுடன் சிரித்ெபடி திரிந்ெவபாொ? 'ராமன்
அப்துல்ோ’வில் சநகிழ்ந்ெவபாொ? 'அது ஒரு
ைைாக்ைாே’த்தில் அகேந்ெவபாொ? 'ெகேமுகறைளி’ல்
சொகேந்ெவபாொ?

காஞ்சிபுரத்தில் நான் ைல்லூரியில் படித்துக்சைாண்டிருந்ெ ைாேத்தில் எம்.ஜி.ேல்ேபன் நடத்திய

'ஃபிலிமாேயா’ பத்திரிகையில் உங்ைள் வபட்டி ஒன்று ேந்திருந்ெது. அப்வபாகெய 'சுபமங்ைைா’
பத்திரிகைகயப் வபாே மிை நீண்ட வபட்டி அது. நாகைய சினிமா குறித்து, நீங்ைள் அளித்திருந்ெ
பதில் இன்ைமும் பசுகமயாை என் நிகைவில் உள்ைது. அந்ெ ேரிைள், 'நாகைய ெமிழ்
சினிமாவின் முைங்ைகை மாற்றியகமக்ைப்வபாகிற இகைஞர்ைள், ெற்ெமயம் ெனி முைேரி
அற்றேர்ைைாைத் ெங்ைகைத் ெயார்படுத்திக்சைாண்டிருக்கிறார்ைள். அேர்ைள் ேருோர்ைள். இந்திய
சேயிலின் சுட்சடரிக்கும் அைவோடும், ெமிழ் யொர்த்ெத்தின்
புழுதிக்ைாற்வறாடும்’! அந்ெ ேரிைள் என்கைப் புரட்டிப்வபாட்டை.
எங்வைவயா இருந்ெ என் துவராைாச்ொரியரின் விரல்ைகை இந்ெ
ஏைகேேன் இப்படித்ொன் பற்றிக்சைாண்டான்.

நதி, வமைத்தில் உருோகி மகேயில் அருவியாகி ைாடுைளில்

சேள்ைமாகி எங்சைங்வைா பயணித்து ைகடசியில் ைடகே
ேந்ெகடேது இல்கேயா? அப்படித்ொன் உங்ைளிடம் நான் ேந்து வெர
எட்டு ஆண்டுைள் பிடித்ெை.

சூரியகைத் ெள்ளி நின்று ைாெலிக்கும், சூரிய ைாந்திகயப் வபாே, என்

ஆொவை... இந்ெக் ைாேங்ைளில் எல்ோம் உங்ைகை நான்
சொடர்ந்துசைாண்வட இருந்வென். 'எண்பதுைளில் ைகே இேக்கியம்’
என்று முன்றில் பத்திரிகை நடத்திய விழாவில், வைாமல்
சுோமிநாெனின் சுபமங்ைைா நடத்திய நாடை விழாவில், ஃபிலிம்
வெம்பரில், ரஷ்ய ைோொர கமயத்தில், வமக்ஸ் முல்ேர் பேனில்,
அகேயன் ஃபிரான்சிஸில்... எை எங்சைங்வைா நடந்ெ உேைப் பட
விழாக்ைளில் உங்ைகை நான் ெள்ளி நின்வற ரசித்துக்சைாண்டிருந்வென்.

என் ைவிகெைகைத் சொகுத்து, 'பட்டாம்பூச்சி விற்பேன்’ என்ற

ெகேப்பில், அறிவுமதி அண்ைன் அேரது 'ொரல்’ பதிப்பைத்தில்
சைாண்டுேர நிகைத்ெவபாது, யாரிடம் முன்னுகர ோங்ைோம் என்ற
வைள்வி எழுந்ெது. நண்பர்ைள் சொன்ை எல்ோப் சபயர்ைகையும்
நிராைரித்து, ''எங்ை கடரக்டர் பாலுமவைந்திரா ொர்ொன் இதுக்கு முன்னுகர எழுெணும்'' என்று
அறிவுமதி அண்ைன் சொன்ைவபாது, ''ொர் எழுதிக் குடுப்பாரா?'' என்று ெயங்கியபடி வைட்வடன்.
''நான் ஒரு அறிமுைக் ைடிெம் எழுதிக் சைாடுக்கிவறன். நீ வநர்ே வபாயிப் பாரு'' என்றார் அண்ைன்.

இன்னும் நிகைவில் உள்ை அந்ெக் ைடிெம் இப்படித் சொடங்கும்.

'அன்பின் அப்பாவுக்கு,

ெங்ைள் பிள்கை மதி எழுதும் ைடிெம்.

இேன் என் ெம்பி. இேன் ைவிகெத் சொகுப்புக்கு முெல் குழந்கெயின் பூஞ்கெ வமனியில்,
மருத்துேச்சியின் கைவரகைப் பதிோை உங்ைள் முன்னுகர வேண்டும். உங்ைள் உகரநகடக்
ைாெேைாை, இது என் அன்புக் ைட்டகை.

இப்படிக்கு ெங்ைள் அன்புப் பிள்கை, மதி.’

அந்ெக் ைடிெத்கெ, அேர் கைைள் நடுங்ை நின்றுசைாண்வட எழுதிைார். கிட்டத்ெட்ட 12

ஆண்டுைள், ஏழு படங்ைள் எை உெவி இயக்குநராை உங்ைளிடம் வேகே செய்ெ, மூத்ெப்
பிள்கையின் முழு பக்தி அது.

அடுத்ெ நாள் ைாகே உங்ைள் அலுேேைம் ேந்வென். 'ைகையாழி விழாவில் உங்ைளின் 'தூர்’
ைவிகெகய எழுத்ொைர் சுஜாொ படிச்ெ அந்ெ நிைழ்வில், நான் பார்கேயாைைாை இருந்வென்.
நிச்ெயம் முன்னுகர ெர்வறன்’ என்றீர்ைள்.

கைசயழுத்துப் பிரதிகய உங்ைளிடம் ெந்துவிட்டு வீட்டுக்கு ேந்துவிட்வடன். வபஜர், செல்வபான்

என்று அறிவியல் முன்வைறியிராெ ைாேம் அது. இப்வபாது வயாசிக்கையில் அது மிைவும் நல்ே
ைாேம். அன்று இரவே அறிவுமதி அண்ைன் அலுேேைத்துக்கு நீங்ைள் சொகேவபசியில்
சொடர்புசைாண்டு, 'நாகை ைாகே ஏழு மணிக்கு முத்துக்குமாகர என் அலுேேைத்துக்கு ேரச்
சொல்லுங்ைள்’ என்று சொல்லியிருக்கிறீர்ைள். அடுத்ெ நாள் மதியம், ொேைாெமாை அண்ைனின்
அலுேேைம் சென்றவபாது இந்ெத் ெைேகே என்னிடம் சொன்ைார்ைள். இகடப்பட்ட வநரத்தில்,
என் ோழ்வின் மஞ்ெள் சேளிச்ெம் நான் இல்ோமல் என் வமல் விழுந்து இருந்ெது.

'ராமன் அப்துல்ோ’ படப்பிடிப்பில் பிரச்கையாகி திகரயுேைம் துண்டுபட்டு, 'இயக்குநர் இமயம்’

பாரதிராஜா ெகேகமயில் 'பகடப்பாளிைள் இயக்ைம்’ என்று ெனியாைச் ெங்ைமித்ெ நாள் அது.
சென்கை ைாமராஜர் அரங்ைத்தில் இயக்குநர்ைள், ெயாரிப்பாைர்ைள், இகெயகமப்பாைர்ைள்,
நடிைர்ைள், சொழில்நுட்ப ேல்லுநர்ைள்... எைப் சபரும் ைகேஞர்ைள் ெங்ைமித்ெ அந்ெ விழாவின்
சொடக்ை உகரயில் என் துவராைாச்ொரியவர... நீங்ைள் இந்ெ ஏைகேேனின் 'தூர்’ ைவிகெகய
'இந்ெச் சூழலுக்குப் சபாருத்ெமாை ஒரு ைவிகெயுடன் என் உகரகயத் சொடங்குகிவறன்’ என்று
ோசித்து, 'இது என் உெவி இயக்குநர் நா.முத்துக்குமார் எழுதிய ைவிகெ’ என்று அறிவித்ெொைப்
பின்ைர் வைள்விப்பட்வடன்.

அன்று மாகே உங்ைகை அலுேேைத்தில் ெந்தித்ெவபாது, ''ஏன் ைாகேயிவேவய ேரவில்கே?

உன்கை வமகடக்கு அகழத்து எல்வோருக்கும் அறிமுைப்படுத்ெோம் என்று திட்டம்
இட்டிருந்வென்'' என்று ைடிந்துசைாண்டீர்ைள். இப்படித்ொன் இந்ெ நதி, ொன் விரும்பிய ைடகே
ேந்ெகடந்ெது.

ஆ ா அந்ெக் ைாேம்... அது ஒரு ைைாக் ைாேம்! உேை சினிமாவின் ைெவுைகைத் திறந்து என்
சிறுவிரல்ைள் பிடித்து, என்கை நீங்ைள் அகழத்துச் சென்ற நாட்ைள் அகே. ைாகே அகிரா
குவராவொோ, மதியம் கிஸ்வோேஸ்க்கி, இரவு மக்ைன் மக்பல்பஃப் எைத் வெடித் வெடி உேை
இயக்குநர்ைளின் படங்ைகை, எைக்கு நீங்ைள் பயிற்றுவித்ெ பருேம் அது. சினிமா மட்டுமா? ைகெ
வநரம் சொடருக்ைாை நீங்ைள் படித்ெ ைகெைகை நானும், நான் படித்ெ ைகெைகை நீங்ைளும்
விோதித்ெ ெருைங்ைள் என் ைண் முன் நிற்கின்றைவே!

நீங்ைள் எங்ைகை உெவி இயக்குநர்ைைாைப் பார்க்ைவில்கே. உங்ைள் பிள்கைைைாைவே நிகைத்து

ேைர்த்தீர்ைள். உங்ைகைப் வபாேவே உங்ைள் மகைவி அகிோ அம்மாவும், துகைவி சமௌனிைா
வும் எங்ைகைத் ெத்செடுத்துக்சைாண்டார்ைள். என் அன்புத் ெைப்பவை... பசி நிரம்பிய மதிய
வேகைைளில் கடனிங் வடபிளில் அமரகேத்து, உங்ைள் கையாவேவய ேறுத்துக்சைாடுக்கும்
மீன்ைளின் ருசிகய இனி யார் எங்ைளுக்குத் ெரப்வபாகிறார்ைள்? ஈழத்தின் அமிர்ெைழியில் பிறந்ெ
உங்ைகை, ெங்ைள் பிள்கையாை நிகைத்து ெமிழைம் உங்ைள் இறுதி ஊர்ேேத்கெச் சிறப்பாை
நடத்தியகெ நிகைத்து என் சநஞ்ெம் சநகிழ்கிறது.

முெல் முகறயாை ஓர் இயக்குநருக்ைாை ெமிழ் சினிமாவின் படப்பிடிப்புைள் நிறுத்ெப்பட்டது

உங்ைள் மரைத்துக்ைாைத்ொன். இெற்ைாை ெயாரிப்பாைர்ைள் ெங்ைம், நடிைர் ெங்ைம், இயக்குநர்ைள்
ெங்ைம், சபப்சி... எை அகைத்து ெங்ைங்ைளுக்கும் என் நன்றிகயத் செரிவித்துக்சைாள்கிவறன்.

வபாய் ோ என் ெகேோ... நீ நிரந்ெரமாைேன். அழிேதில்கே. எந்ெ நிகேயிலும் உைக்கு

மரைமில்கே.

இப்படிக்கு...

இந்திய சேயிலின் சுட்சடரிக்கும் அைகேயும், ெமிழ் யொர்த்ெத்தின் புழுதிக்ைாற்கறயும்,

சேள்ளித்திகரயில் விகெக்கும் உங்ைள் பிள்கைைள் ஒளிப்பதிோைர்ைள் ஷங்கி
மவைந்திராவுக்ைாை, ராஜராஜனுக்ைாை, நித்யாவுக்ைாை, ைவிஞர் அறிவுமதிக்ைாை, இயக்குநர்ைள்
பாோவுக்ைாை, சேற்றிமாறனுக்ைாை, சுைாவுக்ைாை, ராமுக்ைாை, சீனுராமொமிக்ைாை, ேக்கீல்
சுவரஷ§க்ைாை, துகர செந்தில்குமாருக்ைாை, விக்ரம் சுகுமாரனுக்ைாை, அடுத்ெடுத்து இயக்ை
இருக்கும் ஞாைெம்பந்ெனுக்ைாை, ராஜாவுக்ைாை, சைௌரிக்ைாை மற்றும் இந்திய சினிமாகே
மாற்றியகமக்ைப்வபாகும் உங்ைள் சினிமாப் பட்டகற மாைேர்ைளுக்ைாை, தூரத்தில் இருந்து
உங்ைள் வித்கெகயக் ைற்ற ஏைகேேர்ைளுக்ைாை...

மற்றும் ஒரு பிள்கை

நா.முத்துக்குமார்.
 வேடிக்கை பார்ப்பேன் - 20
நா.முத்துக்குமார், ஓவியங்ைள்: செந்தில்

இளகெனிற் காலம்

இெற்கு வமல் உருை முடியாது

ைல் நதிகயவிட்டு ைகரவயறிற்று.
இெற்கு வமல் ேழ ேழப்பாக்ை முடியாது
ைல்கே ஒதுக்கிவிட்டு
நதி ஏகிற்று!

- ைல்யாண்ஜி

பத்திரிகையில் வேகே செய்ொலும், இேைது தீராக்ைாெல் சினிமா மீவெ இருந்ெது. ஒவர வநரத்தில்
இரண்டு குதிகரைளின் வமல் ெோரி செய்ேது வெசிங்குராஜைாலும் முடியாெ ஒன்று என்று இேன்
ைண்டுசைாண்ட ைாேம் அது.

'குண்டுச்ெட்டியில் குதிகர ஓட்டுபேன்’ என்சறாரு பழசமாழி உண்டு. 'ஒவர இடத்தில்

சுற்றிக்சைாண்டு இருப்பேன்’ என்று அெற்கு சபாருள் சொல்ோர்ைள். இேனும் அப்படித்ொன்
நம்பிக்சைாண்டிருந்ொன். இேன் மூன்றாம் ேகுப்புப் படிக்கும்வபாது, ென் நண்பன் ஒருேகைப்
பற்றி குறிப்பிட இந்ெப் பழசமாழிகய, அப்பாவிடம் சொன்ைான். அேர் இேனிடம்
செளிவுபடுத்திைார், ''அென் அர்த்ெம் அப்படியல்ே... குன்று செடியில் குதிகர ஓட்டுபேன்
என்பதுொன் அந்ெப் பழசமாழிக்குப் சபாருள். குன்றின் மீவெ குதிகர ஓட்டும் திறகமக்கு
எடுத்துக்ைாட்டாைச் சொல்ேப்பட்ட இந்ெப் பழசமாழி, திறகமயின்கமக்கு உொரைமாை மருவி
ேழங்ைப்படுகிறது!'' என்று இேன் ெந்கெ சொல்ே, அெற்குப் பின்ொன், இேன் அறிந்ொன்,
இகெப் வபாே மருவிப் சபாருள்சைாண்ட 20,000 பழசமாழிைகை அேர்
வெைரித்துகேத்திருக்கிறார் என்று.

குன்றில் ஏறி குதிகர ஓட்டுேது வபாேத்ொன் இேன் சினிமாக் ைைவுைள் இருந்ெை. இரண்டு
குதிகரைளில் ஒவர வநரத்தில் ெோரி செய்யும் ொைெத்கெத் ெவிர்த்துவிட்டு, இேன் சினிமா எனும்
ைைவுக் குதிகரயில் ொவிக் குதித்ொன். ஆயினும், அந்ெக் குதிகர இேன் ேெப்பட பத்திரிகைைவை
அந்ெக் ைாேத்தில் துகையாை இருந்ெை. 'சிறுைகெக் ைதிர்’, 'இனிய உெயம்’, 'ெமிழரசி’, 'புதிய
பார்கே’, 'சுபமங்ைைா’, 'ராஜரிஷி’... எைப் பல்வேறு பத்திரிகைைளில் ஃப்ரீவேன்ஸ்
பத்திரிகையாைைாைப் பணியாற்றிக்சைாண்வட சினிமாக் குதிகரகயத் துரத்திக்சைாண்டிருந்ொன்.

ெம்பைம் ைம்மி என்றவபாதிலும், முழுவநரப் பத்திரிகையாைகைவிட, ஃப்ரீவேன்ஸ்

பத்திரிகையாைனுக்கு சுெந்திரம் அதிைம். ோரத்தில் ஒரு நாள் வேகே செய்ொல் வபாதும். மீதி
ஆறு நாட்ைகை எப்படிக் ைழிப்பது? இேன் ெைப்பன், பள்ளியில் ெமிழ் ேகுப்பு எடுக்கும்
ஆசிரியன். ென் பிள்கை ஒரு நாைாேது, ஏவொசோரு ைல்லூரியில், ேகுப்பு எடுக்ை வேண்டும்
என்பது அேைது தீராெ ைைவு. ென் ைைகேயும், ெைப்பனின் ைைகேயும் இேன் நிகறவேற்றத்
ெகேப்பட்டான்.

இப்படித்ொன் நண்பர்ைவை... இேன் சென்கை பச்கெயப்பன் ைல்லூரியில், எம்.ஏ., ெமிழ்

இேக்கியப் பாடப் பிரிவுக்கு விண்ைப்பித்ொன். 'பச்கெயப்பன் படிக்ைட்டும் கபந்ெமிழ் பாடும்’
என்பார்ைள். 'முெலில் பச்கெயப்பன் படிக்ைட்டும்... அப்புறம் கபந்ெமிழ் பாடட்டும்...’ என்று
அென் சொனிகய மாற்றிச் சொன்ை அந்ெக் ைல்லூரியின் ெத்துேத் துகற வபராசிரியர்
 சபரியார்ொெகை, இேன் பின்ைாட்ைளில்
அறிந்துசைாண்டான். அேரது நாத்திைப்
வபச்சுைகைக் வைட்பெற்ைாைவே இேன் ெைப்பன்
இேகை கெக்கிளில் அமரகேத்து, பனிசைாட்டும்
இரவுைளில் அகழத்துச்சென்றது இப்வபாது
நிகைவுக்கு ேருகிறது.

பச்கெயப்பன் ைல்லூரியில், இேன் படிக்ை

விரும்பியென் ைாரைம், அது வபரறிஞர் அண்ைா
படித்ெ ைல்லூரி. அண்ைா மட்டுமா? அரசியல்,
இேக்கியம், விஞ்ஞாைம்... எை எந்ெத் துகறகய
எடுத்ொலும் பச்கெயப்பன் ைல்லூரியில் படித்ெ
மாைேர்ைள் அங்கு இருப்பார்ைள். ஆர்ம்ஸ்ட்ராங்
செல்ேெற்கு முன்வப, நிேவில் ேகட சுட்ட
பாட்டியின் முெல் ேகடகய ோங்கியேன்,
பச்கெயப்பாஸ் ஸ்டூடன்ட்ொன் என்ற ைர்ேம்,
பச்கெயப்பன் மாைேர்ைளுக்கு உண்டு. அந்ெக்
ைர்ேத்தில் இேன் ைேந்துசைாள்ை விரும்பிைான்.

பச்கெயப்பன் ைல்லூரியின் ெமிழ்த் துகறயில்

ைாகே வநர ேகுப்பு, மாகே வநர ேகுப்பு இரண்டுக்கும் வெர்த்து 50-க்கும் கீழாை சீட்டுைவை
இருந்ெை. அந்ெ ேருடம் 400-க்கும் வமற்பட்ட விண்ைப்பங்ைள் குவிந்திருந்ெை. இேன் ைாகே
வநர ேகுப்பில் படிக்ை விரும்பிைான். அெற்கு, ைடும் வபாட்டி. அவெ ைல்லூரியில் இைங்ைகே
ெமிழ் இேக்கியம் படித்ெ மாைேர்ைளுக்குத்ொன் முன்னுரிகம அளிக்ைப்படும் என்பகெ இேன்
அறிந்திருந்ொன். ெவிர, இேன் இைங்ைகேயில் இயற்பியல் படித்திருந்ெொல், வேறு பாடப்பிரிவு
என்று நிராைரிக்ைப்படும் ொத்தியங்ைளும் இருந்ெை.

அதுேகரயில் பத்திரிகையில் இேன் எழுதி சேளிேந்ெ 500-க்கும் வமற்பட்ட பகடப்புைள்

அடங்கிய ஃகபகேயும், இேைது முெல் ைவிகெத் சொகுப்கபயும் எடுத்துக்சைாண்டு ெமிழ்த்
துகறத் ெகேேர் முகைேர் செ.ஞாைசுந்ெரம் அேர்ைகைச் ெந்தித்ொன். ைாஞ்சி பச்கெயப்பனில்
இேனுக்குத் ெமிழ் ேகுப்பு எடுத்ெ வபராசிரியர் எஸ்.குருொமி இேகை அேரிடம்
அறிமுைப்படுத்திகேத்ொர். ''இேன் நல்ோக் ைவிகெ எழுதுோன் ொர். ெயின்ஸ்ே 90 சபர்ென்ட்
மார்க் எடுத்துட்டு, ெமிழ் படிக்ைணும்னு ேந்திருக்ைான். நிச்ெயம் இேனுக்கு நீங்ை சீட்
சைாடுக்ைணும்'' என்று குருொமி ொர் சொல்ே, முகைேர் செ.ஞா., இேகை வமலும் கீழுமாைப்
பார்த்ொர். ''ெம்பி... மதியம் சரண்டு மணிக்கு என்கைத் ெனியா ேந்து பாருங்ை'' என்று
சொல்லிவிட்டு, ேகுப்பு எடுக்ைப் வபாைார்.

இேன் ைல்லூரியின் ைட்டடங்ைகையும், மரங்ைள் அடர்ந்ெ கமொைத்கெயும் சுற்றி ேந்ொன்.

வபரறிஞர் அண்ைா, ைணிெவமகெ ராமானுஜன் என்று எத்ெகை எத்ெகை வமகெைள் படித்ெ
ைல்லூரி இது. எப்படியாேது இங்கு இடம் கிகடக்ை வேண்டும் என்று மைது
துடித்துக்சைாண்டிருந்ெது.

ெரியாை 2 மணிக்கு முகைேர் செ.ஞா., முன்பு நின்றான். ''ெம்பி உங்ைகை என் கபயைா சநைச்சுச்
சொல்வறன், பிசிக்ஸ்ே இவ்வைா மார்க் எடுத்திருக்கீங்ை. எதுக்கு ெமிழ் படிச்சுக்
ைஷ்டப்படப்வபாறீங்ை! வபொம அறிவியல்ேவய வமற்படிப்பு சொடருங்ை'' என்று அேர் சொல்ே,
''இல்ே ொர், எைக்கு பி.சடக் சீட் சைகடச்ெது. அது வேைாம்னு ஒதுக்கிட்டு ெமிழ் படிக்ைோம்னு
ேந்திருக்வைன். சீட் சைாடுப்பீங்ைைா... மாட்டீங்ைைா?'' என்று தீர்மாைமாைக் வைட்டான்.
 அேர், இேன் ைண்ைகை ஒருசிே விநாடிைள் உற்றுப்
பார்த்துவிட்டு, இேன் விண்ைப்பத்கெத் வெடி எடுத்து
பச்கெ இங்க்கில் ஏவொ எழுதி ''பிரின்ஸிபாகேப் வபாய்ப்
பார்த்துட்டு ஆபீஸ்ே ஃபீஸ் ைட்டிடுங்ை. அடுத்ெ ோரம்
ேகுப்பு ஆரம்பம்'' என்றார்.

இேன் நன்றி சொல்லிவிட்டுத் திரும்பும்வபாது, ''ஒரு

நிமிஷம் ெம்பி'' என்று மீண்டும் அருகில் அகழத்ொர். இேன்,
''சொல்லுங்ை ொர்'' என்றான். ''சும்மா உங்ை உறுதிகயச்
வொதிக்ைத்ொன் அப்படிச் சொன்வைன். ஒழுங்ைாப் படிச்ொ
ெமிழ் எேகையும் செருவுே நிக்ைசேக்ைாது. ஓய்ோ
இருக்கும்வபாது ோங்ை. நான் ரசிச்ெ நூற்றுக்ைைக்ைாை
பாடல்ைகைக் குறிச்சுக் சைாடுக்கிவறன். அகெப்
புரிஞ்சுக்கிட்டு மைப்பாடம் பண்ைா மட்டும் வபாதும்.
ோழ்ற ேகரக்கும் நீங்ை வபசிவய சபாழச்சிக்ைோம்'' என்றார்.
இேன் ெட்சடன்று அேர் பாெங்ைளில் விழுந்து ஆசீர்ோெம்
ோங்கிைான். இேகைத் தூக்கி எழுப்பிய அேர் ைண்ைள்
ஏவைா ைேங்கி இருந்ெை.

முெல் நாள் ைல்லூரிக்குள் நுகழந்ெவபாது, ேள்ளுேனும்

ைம்பனும் ோைத்தில் இருந்து இேன் வமல் பூக்ைகைத்
தூவிைார்ைள். இேன் சொன்ம பாட்டன் சொல்ைாப்பியன்
சொடுோைத்தின் சொகேதூரத்துக்கு அப்பால் இருந்து,
இேனுக்கு ோழ்த்துத் ெந்தி அனுப்பியிருந்ொன். ைபிேரும்
பரைரும் ைாற்றில் அரூபமாை மிெந்துேந்து இேகை
ேகுப்பகறயில் அமரகேத்ொர்ைள்.

இேகைப் வபாே பாக்கியம் செய்ெேர்ைள் வேறு யாரும் இருக்ை முடியாது. வெர்ந்ெ

ஆொன்ைளிடம் இேன் ெமிழ் ைற்றான். வபராசிரியரும் ைவிஞருமாை குருவிக்ைரம்கப ெண்முைம்,
வபராசிரியரும் இயக்குநருமாை ஏ.எஸ்.பிரைாெம், வபராசிரியர் ைவிஞர் மு.பி.பாேசுப்பிரமணியம்,
வபராசிரியர் விமர்ெைர் ராம.குருநாென், வபராசிரியர் ரா.ெட்சிைாமூர்த்தி, வபராசிரியர்
சஜயப்பிரைாெம்... எைப் பே துவராைாச்ொரியார்ைள் இேனுக்குச் சொல் வித்கெகயக்
ைற்றுக்சைாடுத்ொர்ைள்.

அேர்ைள் கைப்பிடித்து இேன் சொல்ைாப்பியனின் மரபியல் அறிந்ொன்; ேள்ளுேனின்

ோழ்வியல் உைர்ந்ொன்; ைம்பனின் விருத்ெத்திலும், ைபிேனின் குறிஞ்சியிலும், அப்பரின்
ஆன்மிைத்திலும், திருஞாைெம்பந்ெனின் சமய்சிலிர்ப்பிலும், இைங்வைாேடிைளின்
அறச்சீற்றத்திலும், ைலிங்ைத்துப்பரணியின் ைளியாட்டத்திலும், குற்றாேக்குறேஞ்சியின்
குரங்ைாட்டத்திலும், அருைகிரிநாெரின் ெந்ெத்திலும், சித்ெர் பாடல்ைளின் வைாபத்திலும், இேன்
முங்கி முக்குளித்ொன்.

ைாஞ்சி இேக்கிய ேட்டம் மூேமாைவும், இேன் ெந்கெ மூேமாைவும் ஏற்சைைவே நவீை

இேக்கிய எழுத்துைள் இேனுக்குப் பரிச்ெயம் ஆகியிருந்ெை. இப்வபாது ெங்ை இேக்கிய நதியிலும்
நீந்ெத் சொடங்கிைான். இப்படித்ொன் இந்ெ மரம் ென் ஆழத்து வேர்ைகையும், ஆைாயத்கெ உரசும்
கிகைைகையும் அறிந்துசைாண்டு பூப்பூக்ைத் சொடங்கியது.

ஒரு மாைேன் வேதியியல் படித்ொல், அந்ெப் பாடப்புத்ெைம் வேதியியகே மட்டும்ொன் ைற்றுத்

ெரும். இப்படித்ொன் ைணிெமும், இயற்பியலும், ைணிப்சபாறியும், சபாறியியலும், மருத்துேமும்
அந்ெந்ெத் துகறகயச் ொர்ந்ெ அறிகே மட்டுவம ேைர்க்கும். ஆைால், இேக்கியம் மட்டுவம
ோழ்க்கைகயச் சொல்லிக்சைாடுக்கும். ெைமனிெர்ைள் மீொை மனிெ வநயத்கெ, வொல்விைகைத்
துரத்தும் ென்ைம்பிக்கைகய, புல் நுனியில் தூங்கும் பனித்துளியின் அழகியகே வேறு எந்ெப்
பாடம் சொல்லிக்சைாடுக்கும்? இேன் ைண்ணீர் மல்கி ைசிந்துருகிக் ைாெலித்து ெமிழ் ைற்றான்.

பச்கெயப்பன் ைல்லூரிகயப் பற்றி நிகைக்கும்வபாது அென் நூேைம் இேன் ைண் முன் ேருகிறது.
அந்துப் பூச்சிைளுக்கு விடுெகே அளித்து இேன் நூற்றுக்ைைக்ைாை புத்ெைங்ைகை அங்கு வெடித்
வெடிப் படித்ொன். இேன் ைல்லூரியில் வெர்ந்ெ அடுத்ெ மாெம் நாேேர் வபாட்டிக்ைாை அறிவிப்பு,
வநாட்டீஸ் வபார்டில் ஒட்டப்பட்டது. அப்வபாது சென்கையில் அகைத்துக் ைல்லூரிைளுக்ைாை
ைவிகெ, ைட்டுகர, வபச்சுப் வபாட்டி... எைப் பல்வேறு ைல்லூரிைளில் வபாட்டிைள் நடக்கும். ஒரு
ைல்லூரியில் இருந்து இரண்டு மாைேர்ைள் மட்டுவம அதில் பங்வைற்ை முடியும். அந்ெ இரண்டு
வபகரத் வெர்ந்செடுப்பெற்ைாை பச்கெயப்பன் ைல்லூரியில் 'நாேேர் வபாட்டி’ என்று ஒன்கற
நடத்துோர்ைள். வபாட்டிக்கு அகர மணி வநரம் முன்பு ஏவொசோரு ெகேப்பு சைாடுத்து
ைவிகெவயா, வபச்வொ, ஓவியவமா, அந்ெந்ெத் துகறயில் இரண்டு வபகரத் வெர்ந்செடுப்பார்ைள்.
இேன் ைவிகெப் வபாட்டிக்குத் ென் சபயகரப் பதிவுசெய்துவிட்டு 'என்ை ெகேப்பு
சைாடுப்பார்ைள்?’ என்ற பெற்றத்துடன் ைாத்திருக்ைத் சொடங்கிைான்.

வேடிக்கை பார்ப்பேன் - 21
நா.முத்துக்குமார், ஓவியங்ைள்: செந்தில்

'பச்கசேப்பனில் இருந்து
ஒரு தமிழ் ெணக்கம்’

''உைக்கு ஒன்றும் செரியாது என்று செரிந்துசைாள்ேதுொன் உண்கமயாை ஞாைம்!''

- சாக்ரடீஸ்

பச்கெயப்பன் ைல்லூரியில் நாேேர் வெர்வுக்ைாை

ைவிகெப் வபாட்டிக்கு இேனுக்குக்
சைாடுக்ைப்பட்டிருந்ெ ெகேப்பு 'சுெந்திரம்’. நூற்றுக்கும்
வமற்பட்ட மாைேர்ைள் ைேந்துசைாண்ட அந்ெப்
வபாட்டியில், 63-ேது ஆைாை இேன் ைவிகெ படிக்ை
வேண்டும். ஒவ்சோருேரும் பக்ைம் பக்ைமாை
வமகடயில் ஏறி ைவிகெ ோசித்துக்சைாண்டிருக்ை, அைவுக்கு மீறிய அமிர்ெமாை அந்ெ அரங்ைம்
நஞ்ொைது. வமலும் சிேர், படித்ெ ேரிைகைவய மூன்று முகற திரும்பத் திரும்பப் படித்து,
பார்கேயாைர்ைகைத் ொோட்டிக்சைாண்டிருந்ெைர். மதியம் 2 மணிக்கு இேன் முகற ேந்து,
இேன் சபயகர அகழத்ெதும், வமகடயில் ஏறி,

'புறாக்ைள் ேைர்க்கும் எதிர்வீட்டுக்ைாரன்

என்னிடம் இருந்து பறிக்கிறான்
பூகை ேைர்க்கும் சுெந்திரம்’

என்று மூன்று ேரிக் ைவிகெகய இேன் படித்துவிட்டுக் கீவழ இறங்கியவபாது, கைெட்டல்ைள்

அடங்ை சேகுவநரம் பிடித்ெது. வபாட்டி முடிவுக்ைாைக் ைாத்திருக்ைாமல், விடுதியில் ெங்கியிருந்ெ
நண்பனின் அகறக்குச் சென்று உறங்கிவிட்டான். மூன்றகர மணிோக்கில், ேகுப்புத் வொழன்
வெைர் ேந்து இேகை எழுப்பி, ''வடய்... இன்னிக்கு நடந்ெ ைவிகெப் வபாட்டியில்
உைக்குத்ொன்டா முெல் பரிசு. நீ ைல்லூரி நாேேர் ஆயிட்ட...'' என்று சொன்ைதும் இேன்
ஆச்ெரியப்பட்டுப்வபாைான்.
பக்ைம் பக்ைமாைக் ைவிகெ படித்ெேர்ைள் மத்தியில், மூன்வற ேரிைள் படித்ெ இேகைத்
வெர்ந்செடுத்ெ நடுேர்ைளுக்கு மாைசீைமாை நன்றி சொன்ைான். அந்ெச் ெம்பேம்ொன் இேனுக்குச்
சுருங்ைச் சொல்லும் வித்கெகயக் ைற்றுத்ெந்ெது.

இேகைப் வபாேவே, வபச்சுப் வபாட்டியில் முெல் பரிசு சபற்றான் அபிகே ெரேைன். அேன்
ைரந்கெ ெமிழ்ச்ெங்ைத்தில் முதுைகேத் ெமிழ் இேக்கியம் படித்துவிட்டு பச்கெயப்பனில்
எம்.ஃபில்., படித்துக்சைாண்டிருந்ொன். டிரஸ்ட்புரத்தில் இருந்து அேைது அகறயில், இருேரும்
சிைசரட்டும் வெநீருமாை பே
இரவு-பைல்ைகை இேக்கியம்
வபசி ேழியனுப்பி
இருக்கிறார்ைள். ெரேணின்
ஊர் கும்பவைாைத்துக்குப்
பக்ைத்தில் இருக்கும்
அபிவிருத்தீஸ்ேரம். ைல்லூரி
விடுமுகற ைாேத்தில் அேன்
ஊருக்கு இேன்
சென்றிருக்கிறான். ஊகர
ஒட்டி ஓடும்
சேட்டாற்றங்ைகரயில்
அமர்ந்து இருேரும்
வபசிக்சைாண்டிருக்கும்வபாது
வீட்டில் இருந்து ொப்பாடு
எடுத்துக்சைாண்டு
ெரேைனின் ெம்பி ேருோன்.
அேன் அப்வபாது
ஒன்பொேவொ பத்ொேவொ
படித்துக்சைாண்டிருந்ொன்.
பின்ைாட்ைளில், 'அண்வை...
நான் எழுதிை ைவிகெகயப்
படிச்சுப் பாருங்ைண்வை’
என்று சென்கையில் இேைது
அகறக்கு அந்ெத் ெம்பி
ேந்ெவபாது, அேனுக்கு மீகெ
முகைத்து இருந்ெது.

'சராம்ப நல்ோயிருக்கு ெம்பி’

என்று உற்ொைப்படுத்திைான்.
அந்ெத் ெம்பி ராஜுமுருைன்,
பின்ைர் விைடனில் நிருபராகி,
அவெ விைடனில் 'ேட்டியும்
முெலும்’ சொடர் எழுதி, இன்று 'குக்கூ’ என்ற திகரப்படத்கெ இயக்கிக்சைாண்டிருப்பகெப்
பார்த்து இேன் வபருவுேகை சைாள்கிறான்!

பச்கெயப்பன் ைல்லூரியில் படித்ெ நாட்ைள் இேகைப் பட்கட தீட்டிை. ேகுப்பகறக்கு சேளிவய

அந்ெக் ைல்லூரி நிகறயச் சொல்லிக்சைாடுத்ெது. மரத்ெடியிலும் வைன்டீனிலும் ெந்தித்து
அறிமுைமாை பிற துகற மாைேர்ைள், இேனுக்கு மாநைரத்தின் வெரிப்புரத்துக் ைாைா பாடல்ைகை
அறிமுைப்படுத்திைார்ைள். எளிய ஏகழ மக்ைள் ெங்ைள் ோழ்க்கைகய விமர்ெைத்வொடு
சைாண்டாடும் பாடல்ைள் அகே.
'பச்கச மிளகா பழுத்துவிட்டா
இனிப்பா இருக்குமா?
வரண்டு காலிருந்தும் சிட்டுக்குருவி
நடக்க முடியுமா?
வநருப்பு கமகல நடக்கறாங்க
படுக்க முடியுமா?’

என்று வியாெர்பாடி நண்பன் பாட,

'நாங்ை திைந்வொறும் ரிக்ஷா ஓட்டி

பிகழக்கிவறாம்
பட்ட ொராயத்துக்குப் சபடலுக் ைட்கடகய
மிதிக்கிவறாம்’

என்று வபசின்பிரிட்ஜ் நண்பன் மறு குரல் எடுப்பான். இப்படித்ொன் வொழர்ைவை, இேன்

அடித்ெட்டு மக்ைளின் ோழ்க்கைகயயும் ேலிைகையும் அந்ெ ேரிைளின் ஊடாை
அறிந்துசைாண்டான்.

கல்லூரி நாேேர் ஆைதும் இேன் அகைத்துக் ைல்லூரிப் வபாட்டிைளில் ைேந்துசைாள்ை

ஆரம்பித்ொன். ஆ ா... அந்ெக் ைாேம்! ோ.ெ.ரா-வின் சமாழியில் சொல்ேசென்றால் ைட்டிய
சேள்ளி மணிைளில் கிண்கிணிவயாடு, இேனுக்குள் ஒரு சிற்பக் ைெவு சமள்ைத் திறந்ெ ைாேம்
அது. ேவயாோ ைல்லூரி, கிறிஸ்ெேக் ைல்லூரி, நியூ ைாவேஜ், எத்திராஜ், ஸ்சடல்ோ மாரீஸ்,
க்யூ.எம்.சி., எம்.ஐ.இ.டி., ஐ.ஐ.டி, அண்ைா யுனிேர்சிட்டி... எை எத்ெகைவயா வமகடைள்.
எல்ோக் ைல்லூரிக் ைவிகெப் வபாட்டிைளிலும் முெல் பரிசுக் வைாப்கபயில் இேன் சபயர்
சபாறிக்ைப்பட்டிருந்ெது.
எல்ோக் ைவிகெப் வபாட்டிைளிலும், அகர மணி வநரத்துக்கு முன்புொன் ெகேப்பு
சைாடுப்பார்ைள். அந்ெந்ெக் ைல்லூரியின் மரத்ெடியிவோ, கமொைத்திவோ அமர்ந்து
வபாட்டிக்ைாை ைவிகெகய எழுதுோன். இந்ெ மாதிரியாை ைவிகெப் வபாட்டிைளில்,
பார்கேயாைராை, வபாட்டிக்கு ேந்திருக்கும் ெை மாைேர்ைள்ொன் இருப்பார்ைள். கை ெட்டி
உற்ொைப்படுத்திைால் நடுேர்ைள் அந்ெக் ைவிகெக்கு அதிை மதிப்சபண்ைள் அளித்துவிடுோர்ைள்
என்பொல், யார் நல்ே ேரிைகைப் படித்ொலும் கைெட்டவே கிகடக்ைாது. ைாட்டில் பூத்ெ பூ வபாே
யாராலும் ரசிக்ைப்படாமல் அப்படி நிகறயக் ைவிகெைள் அரங்கில் உதிர்ந்துகிடக்கும். இேனும்
இேைது நண்பர்ைளும் அந்ெ இேக்ைைத்கெ உகடத்ொர்ைள். எல்ோ நல்ே ைவிகெக்கும்
கைெட்டுவோம். 'ெகுதியாைது சேல்ேட்டும்’ என்ற புரிெகே ெை வபாட்டியாைருக்கும்
சொற்றகேத்ொர்ைள்.

இன்கறக்கு இேன் ஓர் இயக்குநர் ைகெக்ைாை சூழகேச் சொன்ைதும் அடுத்ெ சநாடிவய பாடல்
எழுெத் சொடங்குகிறான் என்றால், அன்று அந்ெப் வபாட்டிைளில் எடுத்ெ பயிற்சிொன் ைாரைம்.
இதுொன் சொடர்ந்து 10 ஆண்டுைைாை அதிைப் படங்ைளில் அதிைப் பாடல்ைகை எழுதும்
பாடோசிரியராை இேகை முன் நைர்த்தி ேந்திருக்கிறது.

சபாதுோை இந்ெ மாதிரி ைவிகெ, வபச்சுப் வபாட்டிைளில் பங்வைற்பேர்ைள், 'ொவய ெமிவழ

ேைக்ைம்’ என்று ெமிழ்த்ொகய ோழ்த்திவயா, அல்ேது பாரதியார், பாரதிொென் பாடகேச்
சொல்லிவயா, ெங்ைள் ைவிகெகயவயா, உகரகயவயா ஆரம்பிப்பார்ைள். இேன் அந்ெச்
ெம்பிரொயங்ைகை உகடத்து, வமகடக்கு ேந்ெதும் 'பச்கெயப்பன் ைல்லூரியில் இருந்து ஒரு ெமிழ்
ேைக்ைம்’ என்று சொல்லிவிட்டு, வநரடியாைக் ைவிகெக்குள் ேந்துவிடுோன். நாைகடவில் அது
ைல்லூரி மாைேர்ைளிடம் பிரபேமாகி, இேன் வமகடக்கு ேந்து நின்றாவே, அரங்ைத்தில் இருந்து
'பச்கெயப்பன் ைல்லூரியில் இருந்து ஒரு ெமிழ் ேைக்ைம்’ என்று மாைேர்ைள் குரல்
எழுப்புோர்ைள். பின்ைாட்ைளில் அந்ெக் ைவிகெைகைத் சொகுத்து புத்ெைமாை சேளியிட்டவபாது,
இேன் கேத்ெ ெகேப்பு 'பச்கெயப்பன் ைல்லூரியில் இருந்து ஒரு ெமிழ் ேைக்ைம்’!

இேன் உதிரத்தில் சேப்பமும், வைாபமும், ைைவுைளும் ஓடிக்சைாண்டிருந்ெ ைாேம் அது. அந்ெ

சமய்ப்பாடுைள் எல்ோம் இேன் ைவிகெைளில் சேளிப்பட்டை. அகைத்திந்திய ேங்கித்
சொழிோைர்ைள் ெங்ைம், ைல்லூரி மாைேர்ைளுக்ைாை சென்கையில் நடத்திய ைவிகெப்
வபாட்டியில்,

'மாவபரும் அகறகூெலுக்குப் பின்

உலகத் வதாழிலாளர்கள்
ஒன்று கசர்ந்தார்கள்!
வலனின் வசான்ைான்
'என்கை மன்னித்துவிடுங்கள்!
உங்களுக்கு முன்பாககெ
முதலாளிகள் ஒன்று கசர்ந்துவிட்டார்கள்''

என்றும்

'ோர் வசான்ைது?
பின்னி ஆகலகே மூடிவிட்டார்கள் என்று?
இப்கபாதும் பின்னி ஆகலயில்
நூல் நூற்கும் பணி
நடந்துவகாண்டுதான் இருக்கிறது!
சின்ை வித்திோசம்
நூல் நூற்பது வதாழிலாளிகள் அல்ல
சிலந்திகள்! ’
என்றும் இேன் ைவிகெ படித்ெவபாது, ஆயிரக்ைைக்ைாை சொழிோைர்ைள் எழுந்து நின்று கை
ெட்டிைார்ைள். அன்று வைட்ட அந்ெக் கை ெட்டலின் ஒலிைள்ொன் இன்று இேகை
ஓடகேத்துக்சைாண்டிருக்கின்றை.

'சொல் புதிது. சபாருள் புதிது. வஜாதி மிக்ை நே ைவிகெ’ என்ற பாரதியாரின் கூற்றுப்படி இேன்
ைவிகெைளின் ேடிேமும் உத்திைளும் மாறிக்சைாண்வட ேந்ெை.

'மாடி வீட்டு முட்டாள்

மகழ ெரும்கபாது
குகடகே ஏன்
திருப்பிப் கபாட்டிருக்கிறான்?’

என்று டிஷ் ஆன்சடைாக்ைகைப் பற்றி நகைச்சுகேயாைக் ைவிகெ எழுதிய அவெ வநரத்தில்,

'கசாற்றுக்கு ெரும் நாயிடம்

ோர் கபாய்ச் வசால்ெது?
வீடு மாற்றுெகத!''

என்று ோழ்வியகேயும் பதிவுசெய்யக் ைற்றுக்சைாண்டான்.

இப்படிக் ைவிகெைளும் ைைவுைளுமாைத் திரிந்துசைாண்டு இருந்ெவபாதுொன், இேன்

ோழ்க்கைகய மாற்றிப்வபாட்ட அந்ெச் ெம்பேம் நிைழ்ந்ெது!

கெடிக்கக பார்ப்பென் - 22
நா.முத்துக்குமார், ஓவிேங்கள்: வசந்தில்

வபௌர்ணமி காலம்

என்ை நடக்கிறது என்று செரியவில்கே

என்ை நடக்கிறது என்று செரிய வேண்டாம்
வமகஜயில் விளிம்பு ேகர ெதும்பும்
வெநீர் வைாப்கபகயப்
பெைமாய் கேக்கிவறன்
நடைமாய் மாறியபடி’

- கவிஞர் கதெதச்சன் 'இரண்டு சூரிேன்’ வதாகுப்பில் இருந்து

ஞாயிற்றுக்கிழகமைகை இேன் எந்ெ வேகே இருந்ொலும் மைனுக்ைாை ஒதுக்கிவிடுோன்.

அப்படி ஒரு ஞாயிற்றுக்கிழகமயில் மைனிடம் இேன் சொன்ைான், ''நான்ொன் பிஸ்ைட் பாய்''.

மைன் வைட்டான், ''ஏம்பா நீங்ை பிஸ்ைட் பாய்?''

''ஏன்ைா... நான் ோெகையா இருப்வபன்.''

''அப்ப நான் யாருப்பா?''

''நீயா... ம்... நீ ொக்வேட் பாய்.''

''சூப்பர்ப்பா.''
''எங்ைப்பா ேந்து கடைர் பாய்.''

''எதுக்குப்பா ொத்ொ மட்டும் கடைர் பாய்?''

''ஏன்ைா, அேரு வீரமா இருப்பாரு.''

''அது ெரி. உங்ை அம்மா எந்ெ வைர்ள்னு சொல்ேவே இல்லிவய.''

''அதுோ... அேங்ை ேந்து ஃப்ரூட்டி வைர்ள். ஏன்ைா ஸ்வீட்டாப் வபசுோங்ை.''

''அப்ப எங்ைம்மா?'' என்று மைன் வைட்ை, இேன் மகைவிகய ஒருமுகற திரும்பிப் பார்த்துவிட்டு,
''உங்ைம்மாோ? ம்... உங்ைம்மா ேந்து சில்லி வைர்ள்'' என்றான்.

''சில்லி வைர்ள்ைா என்ைப்பா?'' என்று மைன்

வைட்ை, ''சில்லி வைர்ள்ைா எப்பவுவம வைாபமா,
ைாரமா இருப்பாங்ை'' என்று இேன் பதில்
சொன்ைான்.

''உங்ைம்மா மட்டும் ஃப்ரூட்டி வைர்ள், எங்ைம்மா

மட்டும் சில்லி வைர்ைா?'' என்று மைன் ொவி ேந்து
ைழுத்கெப் பிடித்துக் வைட்ைவும், இேன் மூச்சுத்
திைறியபடி ''இல்ேடா ராஜா, செரியாம
சொல்லிட்வடன்'' என்றான்.

''அப்ப எங்ைம்மாகே ஐஸ்க்ரீம் வைர்ள்னு

சொல்லுங்ை. அப்பத்ொன் கைய எடுப்வபன்''
என்று மைன் மிரட்டவும், ''ெரிடா உங்ைம்மா
ஐஸ்க்ரீம் வைர்ள்ொன்'' என்று இேன்
ஒப்புக்சைாண்டான். பின்பு ைணிப்சபாறியில்
வீடிவயா வைம்ஸ் விகையாடிவிட்டு, ''அப்பா...
ஏொேது விடுைகெ சொல்லுப்பா'' என்று திரும்பி
ேந்ொன்.

''எங்ை வீட்டுக் கிைத்துே சேள்ளிக் கிண்ைம்

மிெக்குது! அது என்ை?'' என்று இேன் வைட்டதும்,

''என்ைப்பா அது?'' என்றான் மைன்.

''நிோடா'' என்றான்.

''அது எப்பிடிப்பா கிைத்துே மிெக்கும்?'' என்று மைன் ஆச்ெரியப்பட,

''அடுத்ெ ோரம் ைாஞ்சிபுரம் வபாகும்வபாது வநர்ே ைாட்டுவறன்'' என்று அப்வபாகெக்கு

ெமாொைப்படுத்திைான். கிைவற இல்ோெ மாநைரத்தில் நிேவின் பிம்பத்துக்கு இேன் எங்வை
வபாோன்?
அடுத்ெ ோரம் மைன் ஞாபைப்படுத்தி மீண்டும் வைட்ை, இேன் ைாஞ்சிபுரத்தின் கிராமத்து வீட்டுக்கு
அகழத்துச்சென்றான். பூர்வீை வீட்டின் கிைற்றடியில் நிோ வமவே ேந்து ெண்ணீரில் மிெக்கும்
ேகர அப்பனும் பிள்கையும் ைாத்திருந்ொர்ைள். நிோ ேந்ெதும் கிைற்றில் மிெக்கும்
சேள்ளிக்கிண்ைத்கெ மைனுக்குக் ைாட்டிைான். மைகை உறங்ைகேத்துவிட்டு மீண்டும்
கிைற்றடிக்கு ேந்து, நிேவின் பிம்பத்கெவய பார்த்துக் சைாண்டிருந்ொன்.

இேன் மைனும் இேனும் நிேவின் பிம்பத்கெ எட்டிப்பார்த்ெ அவெ கிைற்கற, இேன் ெைப்பனும்
இேனும் 30 ேருடங்ைளுக்கு முன்பு எட்டிப் பார்த்திருக்கிறார்ைள்.

ேருடத்துக்கு ஒருமுகற அந்ெக் கிைற்றில் தூர் ோருேெற்ைாைப் படிக்ைட்டுைளில் ைால் கேத்து,

இேன் அப்பா உள்வை குதித்து சபரும் சபரும் ஆச்ெரியங்ைகை ையிற்றில் சொங்கும் ோளியின்
மூேமாை இேனுக்குச் வெற்று ெைதியுடன் சேளிவய அனுப்பிகேப்பார். கிராமத்தில் மட்டுமல்ே,
இன்னும் நைரத்தில் அந்நிய ஆள் வீட்டுக்குள் ேந்ொல், சபண்ைள் ைெவுக்குப் பின்னிருந்வெ
வபசுேகெ இேன் ைேனித்து இருக்கிறான். இரண்கடயும் இகைத்து 'தூர்’ என்சறாரு ைவிகெ
எழுதிைான்.

அந்ெக் ைவிகெ...

தூர்

'வேப்பம் பூ மிெக்கும்
எங்ைள் வீட்டு கிைற்றில்
தூர் ோரும் உற்ெேம்
ேருடத்துக்கு ஒரு முகற
விவெஷமாை நடக்கும்

ஆழ் நீருக்குள்
அப்பா முங்ை முங்ை
அதிெயங்ைள் வமவே ேரும்.
சைாட்டாங்குச்சி, வைாலி, ைரண்டி
துருப்பிடித்ெக் ைட்கடவயாடு உள் விழுந்ெ
ராட்டிைம்,
வேகேக்ைாரி திருடியொய்
ெந்வெைப்பட்ட சேள்ளி டம்ைர்,
வெற்றுக்குள் கிைறி
எடுப்வபாம் நிகறயவே!
'வெறுடா வெறுடா’ சேை
அம்மா அெட்டுோள்
என்றாலும்
ெந்வொஷம் ைகேக்ை
யாருக்கு மைம் ேரும்?
பகட சேன்ற வீரைாய்
ெகேநீர் சொட்டச் சொட்ட
அப்பா வமவே ேருோர்.
இன்று ேகர அம்மா
ைெவுக்குப் பின்னிருந்துொன்
அப்பாவோடு வபசுகிறாள்.
ைகடசி ேகர அப்பாவும்
மறந்வெவபாைார்
மைசுக்குள் தூர் எடுக்ை’
வமற்ைண்ட ைவிகெகயக் பச்கெயப்பன் ைல்லூரி நாட்ைளில் ைகையாழி பத்திரிகைக்கு
அனுப்பிவிட்டு ேகுப்புக்குச் சென்றிருந்ொன். அடுத்ெ மாெ ைகையாழி இெழில் அந்ெக் ைவிகெ
சேளிேந்திருந்ெது. அது ைகையாழியின் 33-ேது ஆண்டு மேர். 'ைகையாழி ெெரா
அறக்ைட்டகை’ என்ற அகமப்பிடம் கைமாறிய இெழ் அது. முகைேர் மா.ராவஜந்திரன் ஆசிரியர்
சபாறுப்கப ஏற்றிருந்ொர். அந்ெ ஆண்டு மேகர, சென்கை ராணி சீகெ மன்றத்தில் ஒரு விழா
எடுத்து சேளியிட தீர்மானித்து இருந்ொர்ைள். அெற்ைாை அகழப்பிெழ் இேன் முைேரிக்கும்
அனுப்பிகேக்ைப்பட்டிருந்ெது.

அன்று ைாகேயில் இருந்வெ இேனுக்குக் ைாய்ச்ெல் சைாதித்துக்சைாண்டிருந்ெது. ஆைாலும்

ைகையாழி விழாவுக்குப் வபாை ஆகெப்பட்டான். ெட்டுத்ெடுமாறி எழுந்து, விழாவுக்குச் சென்று,
எட்டாேது ேரிகெயில் ஏவொ ஓர் இருக்கையில் அமர்ந்ொன். எழுத்ொைர்ைள் சஜயைாந்ென்,
அவொைமித்திரன், இந்திரா பார்த்ெொரதி, கி.ைஸ்தூரிரங்ைன், சுஜாொ, இன்குோப், பாரதி
கிருஷ்ைகுமார், ைமல் ாென் ஆகிவயார் ைேந்துசைாள்ை விழா சொடங்கியது.

விழாவில் எழுத்ொைர் சுஜாொ வபசும்வபாது ''ைகையாழி இெழ்ே ேர்ற ைவிகெைகை, ைடந்ெ 10

ேருஷமா நான்ொன் வெர்ந்செடுத்துட்டு ேர்வறன். இகெ ஒரு சுைமாை சுகமயா ஏத்துக்கிட்டு
செய்யவறன். ெமிழ்க் ைவிகெைளின் அடுத்ெடுத்ெக்ைட்ட ேைர்ச்சிைகைத் செரிஞ்சுக்ை இது எைக்கு
உெவியா இருக்கு. இந்ெக் ைகையாழி இெழ்ேகூட ஒரு ைவிகெ ேந்திருக்கு. ெமிழில் சேளிேந்ெ
ஆைச்சிறந்ெ 25 ைவிகெைகைப் பட்டியலிடச் சொன்ைால், நிச்ெயம் இந்ெக் ைவிகெகய அதில்
நான் வெர்ப்வபன்!'' என்று சொல்ேத் சொடங்ை, இேன் யாவரா ஒருேரின் ைவிகெகயப்
படிக்ைப்வபாகிறார் என்று ைாய்ச்ெலின் வொர்வுடன் எதிர்பார்த்துக் சைாண்டிருந்ொன்.

''அந்ெக் ைவிகெகயக் ைகையாழி ோெைர்ைளுக்குப் படித்துக்ைாட்ட விரும்புகிவறன்'' என்று

சுஜாொ சொடர்ந்ெதும், இேன் நிமிர்ந்து உட்ைார்ந்ொன். அந்ெ சநாடியில்ொன் இேன்
ோழ்க்கைகய மாற்றிப்வபாட்ட ெம்பேம் நிைழ்ந்ெது. சுஜாொ இேைது 'தூர்’ ைவிகெகய ோசிக்ை
ஆரம்பித்ொர். ோசித்து முடித்ெதும் அரங்ைம் கை ெட்டல்ைைால் அதிர்ந்ெது. சுஜாொ வமலும்
உற்ொைமாகி ''ைகையாழி, யார் எழுதுறாங்ை? எந்ெ ஊரு... அப்படிசயல்ோம் பார்த்து
ைவிகெைகைத் வெர்ந்செடுப்பது இல்கே. பிரபேம், அறிமுை எழுத்ொைர் என்ற வேறுபாடு
ைகையாழிக்குக் கிகடயாது. பகடப்பின் ெரம்ொன் முக்கியம். இந்ெக் ைவிகெகய
முத்துக்குமார்னு ஒரு ைவிஞர் எழுதியிருக்ைாரு. இேரு யாரு எங்ை இருக்ைாருனுகூட எைக்குத்
செரியாது'' என்று சொல்ே, விழா முடிந்ெதும் அேகரத் ெனிவய ெந்தித்து 'அந்ெக் ைவிகெகய
எழுதிைது நான்ொன்’ என்று அறிமுைப்படுத்திக்சைாள்ை விரும்பிய இேன், பார்கேயாைர்
ேரிகெயில் இருந்து கைகய உயர்த்திைான். அகெக் ைேனித்ெ சுஜாொ, ''நீங்ைைா இந்ெக்
ைவிகெகய எழுதிைது?'' என்றார். இேன் 'ஆமாம்’ என்றபடி ெகேயாட்டிைான். சுஜாொ வமலும்
பரேெமாகி ''கை ெட்டுங்ைள் இந்ெக் ைவிஞனுக்கு!'' என்று குதூைலித்ொர். அரங்ைம் மீண்டும்
அதிர்ந்ெது. அப்வபாதுொன் அந்ெ அதிெயம் நிைழ்ந்ெது.

முன் ேரிகெயில் அமர்ந்திருந்ெ வைாட் சூட் வபாட்டிருந்ெ ஒருேர், வமகடக்குச் சென்று

சுஜாொவின் ைாதுைளில் ஏவொ கிசுகிசுக்ை, சுஜாொ உைர்ச்சிேெப்பட்டு, ''இந்ெக் ைவிகெ எழுதிய
முத்துக்குமாருக்கு இேர் 1,000 ரூபாய் சைாடுக்கிறார். ோங்ை முத்துக்குமார்! ேந்து ோங்கிக்ைங்ை!''
என்று இேகை அகழக்ை, இேன் வமகட ஏறிைான். சபயர் செரியாெ அந்ெ அன்பர், இேன்
கையில் 50 ரூபாய் வநாட்டுைள் 20 சைாடுத்ொர். இேன் அந்ெ வநாட்டுைகை எண்ை
ஆரம்பித்ொன்.

'அன்பளிப்பாைக் சைாடுத்ெப் பைத்கெ எண்ணுகிறாவை!’ என்று அரங்ைம் அதிர்ச்சியாைது.

அதிலிருந்து ெனிவய 500 ரூபாகயப் பிரித்செடுத்து, கமக் முன் சென்று ''நான் ைகையாழி
பத்திரிகைவயாட ோெைன். ைகையாழிவயாட ேைர்ச்சி நிதிக்ைாை இந்ெ 500 ரூபாகய
நன்சைாகடயாைக் சைாடுக்கிவறன்'' என்று அறிவித்ெவபாது, பார்கேயாைர்ைள் எழுந்து நின்று கை
ெட்டிைார்ைள். இேன் எழுத்ொைர் சுஜாொகே நன்றியுடன் பார்த்ொன். அேர், இேகை ஆரத்
ெழுவிக்சைாண்டார்!

வேடிக்கை பார்ப்பேன் - 23
நா.முத்துக்குமார், ஓவியங்ைள்: செந்தில்

பசித்த புலியின் கெகம்

''மைம் நிகைவுகூரும்
அந்த முள் பிசகாத நிமிஷத்தில்
கவிகத பிறக்கிறது.
இது சிருஷ்டி ரகசிேம்!''

- நகுேன்
('நிகைவுப் பாகெ’ நாேலில் இருந்து...)

எழுத்ொைர் சுஜாொ இேன் வமல் திருப்பிவிட்டிருந்ெ புைழின் சேளிச்ெம் ொங்ைாமல் இேன்

திக்குமுக்ைாடிைான்.

பச்கெயப்பன் ைல்லூரிக்குள் நுகழயும்வபாவெ, ெமிழ்த் துகறப் வபராசிரியர்ைள் இேகைச்

சூழ்ந்துசைாண்டு ோழ்த்து செரிவித்ொர்ைள். ெத்துேத் துகறப் வபராசிரியர் சபரியார்ொென், இேன்
ேகுப்புக்வை வெடி ேந்து ோழ்த்து சொன்ைவபாது இேன் அேரிடம், ''ொர்... உங்ை கபயன்
ேைேனும் நானும் ஒண்ைா ைவிகெப் வபாட்டியில் ைேந்துப்வபாம்'' என்றான்.

''அப்படியா! அேன் ைவிகெசயல்ோம் எழுதுோைா?!'' என்று ஆச்ெரியப்பட்டார்.

இந்ெக் ைாேைட்டங்ைளில் இேன் ைாற்றில் மிெக்கும் பறகேயின் இறகைப்வபாே

திரிந்துசைாண்வட இருந்ொன். அப்படி இேன் இறகு, சென்கை தி.நைரில் இருந்ெ

73, அபிபுல்ோ ொகேயில் ெகரயிறங்கியது. அது, அண்ைன் அறிவுமதியின் அலுேேைம்.

அப்வபாது அேர் 'உள்வைன் ஐயா’ என்ற படத்கெத் சொடங்கிவிட்டு, ைகேப்புலி எஸ்.ொணுவின்
'சிகறச்ொகே’ படத்துக்கு ேெைமும் பாடல் ைளும் எழுதிக்சைாண்டிருந்ொர். ஏற்சைைவே அேர்,
இேனுக்கு ைாஞ்சிபுரம் இேக்கிய ேட்டம் மூேம் அறிமுைமாகி இருந்ெொல், அண்ைனின்
அரேகைப்புக்குள் அகடக்ைேமாைான்.

அறிவுமதி அண்ைன், இேனுக்கு ஆண் ொயாைார். 73, அபிபுல்ோ ொகே, இேனுக்கு பல்வேறு
முைேரிைகைத் திறந்துகேத்ெது. அந்ெ ராஜபாட்கடயில் அறிவுமதி அண்ைனின் கைபிடித்து
நடந்துவபாைான்.

''நீ இயல்பாவே நல்ே ைவிஞன். பாடல்ைள் எழுெப் பயிற்சி எடுத்துக்வைா. அது உைக்குச் சுேபமா
கை ேரும்'' என்று அறிவுமதி அண்ைன் ஆகெ ைாட்ட, இேன் விகையாட்டாை எழுெ ஆரம்பித்து,
புலி ோகேப் பிடித்ெ ைகெயாை இன்று ேகர சொடர்ந்துசைாண்டிருக்கிறான்.பசித்ெ புலி ஒன்றின்
வேைத்வொடு இேன் திரிந்ெ ைாேங்ைள் அகே.
 அறிவுமதி அண்ைனின் அலுேேைத்திவேவய
'உள்வைன் ஐயா’ படத்தின் இகெயகமப்பாைர்
ொந்ெகுமாரும் ெங்கியிருந்ொர். திைமும் ஐந்து,
ஆறு சமட்டுைகை அேர்
வபாட்டுகேத்திருக்ை, ைல்லூரி முடிந்து மாகே
வேகைைளில் இேன் அேரது
சமட்டுைளுக்குப் பாடல் எழுதிக்
சைாடுப்பான். சமேடி சமட்டுைளுக்கு
எத்ெகைய ோர்த்கெைகைப் பயன்படுத்ெ
வேண்டும், துள்ளிகெ சமட்டுைளுக்கு
எப்படிப்பட்ட ோர்த்கெைகைப் பயன்படுத்ெ
வேண்டும், மரபுக்ைவிகெக்கும் திகரயிகெப்
பாடல்ைளுக்கும் உள்ை வித்தியாெங்ைள்
என்சைன்ை... என்று ொந்ெகுமார்
அண்ைனும், அறிவுமதி அண்ைனும்
இேனுக்குப் புரியகேத்ொர்ைள். இப்படி
முெல் பாடல் எழுதி திகரயில்
சேளிேருேெற்கு முன்பாைவே, இேன் 3,000-
க்கும் வமற்பட்ட அேரது சமட்டுைளுக்கு
பாடல்ைள் எழுதிப் பயிற்சி சபற்றான்.

அறிவுமதி அண்ைனின் அலுேேைம்,

ைவிகெப் பறகேைளின் வேடந்ொங்ைல்.
அங்குொன் இேன் வநசித்ெ பே
ைவிஞர்ைகையும் எழுத்ொைர்ைகையும் ெந்தித்ொன். அேர்ைளில் முக்கியமாைேர், ைவிஞர், ைகே
இேக்கிய விமர்ெைர் இந்திரன்.

ைவிஞர் இந்திரன் வைாடம்பாக்ைத்தில் குடியிருந்ொர். ேங்கிப் பணி முடிந்து அேர் மாகே

வீட்டுக்கு ேருகையில், இேன் அன்று எழுதிய புத்ெம்புதுக் ைவிகெயுடன் ோெலில்
ைாத்திருப்பான். அேரும் ஆர்ேத்துடன் இேன் ைவிகெகயப் படித்துவிட்டு, அந்ெக் ைவிகெ
ெமிழ்க் ைவிகெ ேரோற்றில் ஏன் புதியொை இருக்கிறது அல்ேது ஏன் பகழயொை இருக்கிறது
என்று ெர்க்ைரீதியாை ென் விைக்ைத்கெ முன்கேப்பார்.

அறிவுமதி அண்ைன் இேகை ைவியரங்ைங்ைளுக்கு அறிமுைப்படுத்திைார். ைவிக்வைா அப்துல்

ரகுமான், ைவிஞர் மு.வமத்ொ, ைவிஞர் இன்குோப், ைவிஞர் ெணிகைச் செல்ேன், ைவிஞர் ஈவராடு
ெமிழன்பன், ைவிஞர் சுரொ... எை பல்வேறு ைவிஞர்ைளின் ெகேகமயில் இேன் ைவிகெ
படித்ொன்.

ஒவ்சோரு ைவிஞரிடம் இருந்தும் இேன் சேவ்வேறு வித்கெைகைக் ைற்றான். ைவிக்வைா அப்துல்

ரகுமான், ைஜல் ைவிகெைளில் வித்ெைர். 50 ேருடங்ைளுக்கு முன்பு எழுதிய ைவிகெைகைக்கூட
பத்திரப்படுத்தி கேத்திருப்பார். ைவிஞர் மு.வமத்ொ எளிகமயாை அங்ைெத்துடன் ேரிைள்
பகடத்து கைெட்டல்ைகை பாக்சைட்டில் அகடத்துக் சைாள்ோர். ைவிஞர் இன்குோபும்
ெணிகைச் செல்ேனும் இருக்கும் வமகடைளில் அைல் பறக்கும். ஈவராடு ெமிழன்பனின்
உச்ெரிப்பும் உேகமைளும் ஒன்றுடன் ஒன்று வபாட்டி வபாடும். உேகமக் ைவிஞர் சுரொகே
இேன் ெந்தித்ெது ஒரு வபருந்து பயைத்தில். அப்வபாது அேர் சென்கையில் இருந்ெ ஒவ்சோரு
சிகேக்கும் ைவியரங்ைம் நடத்திக்சைாண்டிருந்ொர். அேருடன் இகைந்து இேன் ஒவ்சோரு
சிகேயின் ேரோற்கறயும் அறிந்துசைாண்டு ைவிகெ பகடத்ொன்.
அப்வபாது சென்கை ொம்பரம் கிறிஸ்துேக் ைல்லூரியில் 'ேைம்’ என்வறார் அகமப்பு,
வபராசிரியர் பாலுச்ொமி என்கிற பாரதிபுத்திரன் ெகேகமயில் இயங்கிேருேது இேன்
ைேைத்துக்கு ேந்ெது. சேள்ளிக்கிழகமவொறும் மாகே 4 மணிக்கு வபராசிரியர் பாரதிபுத்திரன்
ெகேகமயில், கிறிஸ்துேக் ைல்லூரியில் படிக்கும் ைவிகெ எழுதும் மாைேர்ைளும், வபராசிரியர்
ைளும், சேளியில் இருந்து ேரும் ைவிகெ ஆர்ே ேர்ைளும், கிறிஸ்துேக் ைல்லூரியின் மரங்ைள்
அடர்ந்ெ ேைத்தில் ேட்டமாை அமர்ந்து, ொங்ைள் எழுதிய ைவிகெைகை ோசிக்கும் நிைழ்வு அது.

'ேைம்’, இேன் ைவிகெப் பார்கேகய வமலும் விரிவுபடுத்தியது. ோரம் ெேறாமல்,

சேள்ளியன்று பச்கெயப்பன் ைல்லூரியில் இருந்து புறப்பட்டு ேைத்தில் ைேந்துசைாள்ோன்.
இேன் எழுதிய ைவிகெகய உரத்ெக் குரலில் படித்துக்ைாட்டியதும், ''முத்து... இப்படி ஒரு
ைவிகெகயப் படிச்சிருக்ைாரு. இகெப் பத்தி நீங்ை என்ை நிகைக்கிறீங்ை?'' என்று பாரதிபுத்திரன்
விமர்ெைத்கெ ஆரம்பித்துகேக்ை, ஒவ்சோருேரும் ெங்ைள் ைருத்கெச் சொல்ோர்ைள்.

அப்படி ஒரு ேைத்தின் ெந்திப்பில் இேன் ஒரு ைவிகெகயப் படித்ொன். எல்வோரும் சிறப்பாை
இருக்கிறது என்று ைருத்துத் செரிவிக்ை, ொடி கேத்ெ ஓர் இகைஞன் மட்டும், ''இந்ெக் ைவிகெ
எைக்குப் புடிக்ைே'' என்று அெற்ைாை ைாரைங்ைகை விைக்கிக்சைாண்டிருந்ொன். அந்ெ
இகைஞன் கிறிஸ்துேக் ைல்லூரியில் ெமிழ் இேக்கியம் படிக்கும் மாைேன் என்று இேன் பின்ைர்
அறிந்துசைாண்டான்.

அடுத்ெ ோர 'ேைம்’ ெந்திப்பில், இேன் மீண்டும் ஒரு ைவிகெகயப் படித்ொன்.

'நான் ஏன் நல்ேேனில்கே

என்பெற்ைாை
மூன்று குறிப்புைள்,
ஒன்று
நான் ைவிகெ எழுதுகிவறன்
இரண்டு
அகெக் கிழிக்ைாமல் இருக்கிவறன்
 மூன்று
உங்ைளிடம் படிக்ைக் சைாடுக்கிவறன்! ’

என்று படித்து முடித்ெதும், எல்வோரும் அகமதியாை இருந்ொர்ைள். ஒருசிேர் '' 'இந்ெக் ைவிகெ
என்ை சொல்கிறது?’ என்று புரிய வில்கே'' என்றார்ைள்.

அப்வபாது இேன் சென்ற ோரம் பார்த்ெ ொடி கேத்ெ இகைஞன் வபெத் சொடங்கிைான். ''இந்ெக்
ைவிகெ ெமிழில் எழுெப்பட்ட ஆைச் சிறந்ெ ைவிகெைளில் ஒன்று'' என்று அெற்ைாை விைக்ைத்கெ
அேன் விைக்கிக்சைாண்டிருந்ொன்.

'ெைம்’ முடிந்ெதும், இேன் அேனிடம் சென்று அறிமுைப்படுத்திக் சைாண்டான். அந்ெ நண்பன்,

இேகை ென் விடுதி அகறக்கு அகழத்துச் சென்றான். இேகைப் வபாேவே அேைது அகறயும்
புத்ெைங்ைைால் நிரம்பியிருப்பது ைண்டு, இேனுக்கு அேன் வமல் மதிப்பு கூடியது.

அடுத்ெடுத்ெ ேைத்தின் ெந்திப்புைளில், அந்ெ நட்பு ேலுப்சபற்றது. சேள்ளி மாகே 'ேைம்’

முடிந்து, ெனி... ஞாயிறு எை அேன் அகறயிவேவய இேன் ெங்ைத் சொடங்கிைான். ைவிகெைளும்
ரஷ்ய இேக்கியமுமாைக் ைழிந்ெ சபாழுதுைள் அகே.

அேன் பின்ைாட்ைளில் ெங்ைர் பச்ொனிடமும், இந்தி இயக்குநர் ராஜ்குமார் ெந்வொஷியிடமும்,

பாலு மவைந்திராவிடமும் பணியாற்றி, 'ைற்றது ெமிழ்’, 'ெங்ை மீன்ைள்’ என்று இரண்டு பகடப்பு
ைகை உேை சினிமாவுக்கு ெமிழ் சினிமாவின் பங்ைளிப்பாை அளித்ொன்.

அந்ெ நண்பன் 'ராமசுப்பு’ என்று இேன் அன்வபாடு அகழக்கிற இயக்குநர் ராம்!

வேடிக்கை பார்ப்பேன் - 24
நா.முத்துக்குமார், ஓவியங்ைள்: செந்தில்

துப்பறிந்த காலம்

'நீங்ைள் இயக்கிய 'கெக்வைா’ திகரப்படத்தில் இடம்சபற்ற பாத்ரூம் சைாகேக் ைாட்சிகயப்

பார்த்ெ பிறகு, ஒரு மாெமாை என் மைள் குளிக்ைவே இல்கே!’ என்று ஒரு ொய் என்னிடம்
சொன்ைாள். நான் அேளிடம் சொன்வைன், 'ெயவுசெய்து உங்ைள் மைகை ெேகேக்குப்
வபாடுங்ைள்’!

- ாலிவுட் இயக்குநர் ஆல்பர்ட் ஹிட்ச்ைாக்

ககையாழி பத்திரிகையின் அடுத்ெ இெழின் அட்கடயிவேவய இேன் புகைப்படத்கெ

சேளியிட்டு, சுஜாொ, இேனுகடய 'தூர்’ ைவிகெகயப் படித்ெ விழாகேப் பற்றிய ைட்டுகர
ேந்திருந்ெது. அந்ெ ோரத்தில் இேன் ைல்லூரிக்குக் கிைம்பிக்சைாண்டிருந்ெ ஒரு மகழ நாள்
(சேயில் நாைாைவும் இருக்ைோம்) ைாகேயில், எழுத்ொைர் பட்டுக்வைாட்கட பிரபாைர் இேகை
சொகேவபசியில் அகழத்து ோழ்த்து செரிவித்ொர்.

'பி.வை.பி.’ என்று ோெைர்ைைால் அகழக்ைப்படும் பட்டுக்வைாட்கட பிரபாைர் அேர்ைகை,

ஏற்சைைவே இேன் நன்கு அறிோன். பட்டுக்வைாட்கட பிரபாைரும் எழுத்ொைர்ைள் சுபாவும்
வெர்ந்து நடத்திய 'உங்ைள் ஜூனியர்’, 'உல்ோெ ஊஞ்ெல்’ பத்திரிகைைளில் இேன் நிகறய
ைவிகெைள் எழுதியிருக்கிறான். அதுமட்டுமல்ோமல் அேர்ைள் இகைந்து ெயாரித்ெ
சொகேக்ைாட்சி நாடைத்துக்கு அருண்சமாழிொன் இயக்குநர். வை.வி.ஆைந்த் ஒளிப்பதிவு செய்ெ
 அந்ெத் சொகேக்ைாட்சி நாடைத்துக்கு இேன்
உெவி இயக்குநர். அென் பணிைளுக்ைாைவும்
இேன் அடிக்ைடி அேருடன் பழை வநர்ந்ெது.

பட்டுக்வைாட்கட பிரபாைர் இேனிடம்

சொகேவபசியில் வைட்டார், 'உங்ைகைச்
ெந்திக்ைணுவம முத்துக்குமார். வீட்டுக்கு ேர
முடியுமா?’ -இேன் ெந்தித்ொன்.

'நான் ஒரு படம் கடரக்ட் பண்ைப்வபாவறன்.

என்கிட்ட அசிஸ்சடன்டா வெர்றீங்ைைா?’

இேனுக்கு, ைல்லூரி ேகுப்பு நிகைவுக்கு ேந்ெது.

'நான் பச்கெயப்பன் ைல்லூரியில் எம்.ஏ., ெமிழ்
இேக்கியம் படிச்சிட்டு இருக்வைன் ொர். அொன்
வயாசிக்கிவறன்’ என்றான்.

'அகெப் பத்தி ைேகேப்படாதீங்ை. இப்பொன்

பிள்கையார் சுழி வபாட்டிருக்வைன். ஷூட்டிங்
வபாை நிகறய கடம் இருக்கு. அதுேகரக்கும்
கிைாஸ் வபாயிட்டு மதியத்துக்கு வமே
டிஸ்ைஷனுக்கு ேந்ொ வபாதும்’ என்று
சபருந்ென்கமயுடன் சொன்ைதும், ோழ்க்கை
இேகை மீண்டும் இரண்டு குதிகரைளில் ெோரி செய்ய கேத்ெது.

பி.வை.பி-யின் அலுேேைம் திருோன்மியூரில் இருந்ெது. ைாகேயில் ைல்லூரி ேகுப்புைகை

முடித்துவிட்டு, அகமந்ெைகரயில் இருந்து கெக்கிளில் கெொப்வபட்கட ேழியாை திருோன்மியூர்
செல்ோன் இேன். இன்று வபால் வபாக்குேரத்து சநரிெல் இல்ோெ ைாேம் அது. இேன் எழுதிய
பே ைவிகெைள், இப்படியாை கெக்கிள் பயைத்தில்ொன் பிறந்திருக்கின்றை.

பி.வை.பி., இயக்குநர் வை.பாக்ய ராஜ் அேர்ைளிடம் உெவி இயக்குநராை வேகே பார்த்ெ ேர்.
பாக்யராஜ் ொரிடம் வேகே செய்ெ போனி ரங்ைராஜும், இேர்ைளுடன் ைகெ விோெத்தில் ைேந்து
சைாண்டார். 'முந்ொகை முடிச்சு’ திகரப் படத்தில் முருங்கைக்ைாய் ைாசமடி சீனில் ேருோவர
அேர்ொன் அந்ெ ரங்ை ராஜ். 'சின்ைவீடு’ திகரப்படத்தில் திகர யரங்குக் ைாட்சியில்,
பாக்யராஜுக்கும் ைல்பைாவுக்கும் நடுவில் இருந்ெ இருக்கையில் ேந்து உட்ைார்ந்ெேரும்
இேர்ொன்.

பி.வை.பி-யும் ரங்ைராஜும், பாக்யராஜிடம் ைற்ற திகரக் ைகெயின் பே பாடங்ைகை இேனுக்குக்

ைற்றுத்ெந்ொர்ைள். இயல்பாைவே இேன் நிகறய ோசிக்கும் பழக்ைம் சைாண்டேன் என்பொல்,
பி.வை.பி., அேர் எழுதிய ஆயிரத்துக்கும் வமற் பட்ட பாக்சைட் நாேல்ைகை இேனிடம் சைாடுத்து
ஒவ்சோரு நாேகேயும் படித்துவிட்டு ஒரு பக்ைத்துக்குள் 'synopsis’ எைப்படும் ைகெச்
சுருக்ைத்கெ எழுெச் சொன்ைார். ஒரு நாகைக்கு ஐந்து நாேல்ைள் என்று இேன் எழுதித்ெள்ளிைான்.

ஒவ்சோரு நாேலும் ஒவ்சோரு விெம்; அவநைமாை எல்ோ நாேல்ைளிலும் பரத்தும் சுசீோவும்

துப்பறிந்ொர்ைள். பி.வை.பி-க்கு, எழுத்ொைர் சுஜாொகேப் வபாே ேசீைரமாை சமாழிநகடயும்,
ோர்த்கெச் சிக்ைைமும் கைேந்திருந்ெொல், ோெைர்ைள் மத்தியில் ெக்கைப் வபாடு வபாட்ட
நாேல்ைள் அகே.
இேைது பள்ளிப் பருேத்தில் 'அன்கை நூேைம்’ என்ற சபயரில், இேன் ெந்கெ ோடகை நூல்
நிகேயம் ஒன்கற ைாஞ்சிபுரத்தில் நடத்திக்சைாண்டிருந்ொர். அேர் ஆசிரியராை வேகே
பார்த்ெொல் மாகே வநரத்திலும், விடுமுகற நாளிலும் மட்டுவம நூேைம் இயங்கும். ெனி,
ஞாயிறுைளில் இேனும் அப்பாவும் அந்ெ ோரத்தில் ேந்ெ ோர, மாெ இெழ்ைள், பாக்சைட்
நாேல்ைள் வபான்றேற்கற ஒயர் கூகடயில் சுமந்ெபடி கெக்கிளில் சென்று உறுப்பிைர்ைளின்
வீடுைளுக்கு வடார் சடலிேரி செய்ோர்ைள். சுஜாொவும், பாேகுமாரனும், பி.வை.பி-யும்
பரபரப்பாைப் படிக்ைப்பட்ட ைாேம் அது.

எழுத்ொைர் சஜயவமாைன் ஒரு ைட்டுகரயில்

எழுதியிருந்ெகெப் வபாே, சுோரஸ்யம் மிக்ை
ேணிை எழுத்துக்ைவை ோெைர்ைளிடம் இன்றும்
படிக்கும் ஆர்ேத்கெத்
தூண்டிக்சைாண்டிருக்கின்றை. உயரங்ைகை
வநாக்கிச் செல்ேெற்கும் ஏவொ ஓர் ஏணியின்
முெல் படிக்ைட்டு வேண்டி யிருக்கிறது
அல்ேோ? நாம் எவ்ேைவுொன் படித்ொலும்
ைரும்பச்கெ சிவேட்டில் கைபிடித்து 'அ’ைா
'ஆ’ேன்ைா எழுெச் சொல்லிக்சைாடுத்ெ முெல்
ேகுப்பு ஆசிரியர்ைகை மறக்ைாெகெப்
வபாேத்ொன் 'pulp fiction’ எைப்படும் இந்ெ
ேகை எழுத்துக்ைகை இேன் பார்க்கிறான்.

கைவுைளின் சொடர் ெங்கிலியின் ஒரு

ைண்ணியாை, சிறு ேயதில் இேன் ஒரு
துப்பறிோைைாை மாற ஆகெப்பட்டான்.
அெற்குக் ைாரைம் இேன் பார்த்ெ 007
வஜம்ஸ்பாண்ட் படங்ைளும், படித்ெ பாக்சைட்
நாேல்ைளும்ொன். இப்படித்ொன் இேன் ேடுவூர்
துகரொமி ஐயங்ைாருடன் துப்பறிந்ொன்.
ெமிழ்ோைனின் ெங்ைர் ோகேச் ெந்தித்ொன்.
வெேனின் ொம்புவுடன் உோ வபாைான்.
சுஜாொவின் ைவைஷ்-ேெந்த் கை பிடித்ொன்.
புஷ்பா ெங்ைதுகரயின் சிங் குடன்
சிவநைமாைான். ராவஜஷ்குமாரின் விவேக்,
ரூபோவின் ரசிைன் ஆைான். சுபாவின் நவரன்,
கேஜயந்தியின் ேழித்ெடங்ைகைத்
சொடர்ந்ொன். அந்ெ ோசிப்பு அனுபேம்ொன் இேகை பரத்-சுசிோவுடன் பி.வை.பி.யிடம்
பணியாற்ற கேத்ெது.

பி.வை.பி எழுதும் முகற அன்று இேனுக்கு வியப்பாைத் செரிந்ொலும், அனுபேத்ொல் அந்ெ

ோைேம் இன்று இேனுக்கு ேெப்பட்டு இருக்கிறது. ைகெ விோெத்தில்
வபசிக்சைாண்டிருக்கும்வபாவெ, 'நீங்ை டிஸ்ைஸ் பண்ணிட்டு இருங்ை. விைடனுக்கு சொடர்
அனுப்பணும். இன்னிக்குொன் சடட் கேன். அகர மணி வநரத்தில் ேந்துடவறன்’ என்று
கூறிவிட்டு பி.வை.பி. எழுெத் சொடங்குோர். ஒவ்சோரு ோரத்திலும் இப்படி பே அகர மணி
வநரங் ைகை இேன் ெந்தித்திருக்கிறான்.

சினிமா என்பது, ஏணிைளும் பாம்புைளும் அடுத்ெடுத்து ேரும் ஒரு ராட்ெை பரமபெம். பி.வை.பி.
எடுக்ை நிகைத்ெ அந்ெப் படம், ஏவொ சிே ைாரைங்ைைால் நின்றுவபாைது.
சொகேக் ைாட்சியில் சமைா சொடர் அறிமுைம் ஆை ைாேம் அது. தூர்ெர்ஷனில் 'ஜுனூன்’
எனும் இந்தி டு ெமிழ் டப்பிங் சொடர், ெமிழர்ைளின் உகரயாடகே மாற்றியகமத்து சேற்றி
நகட வபாட்டுக்சைாண்டிருந்ெது. இரண்டு ெமிழர்ைள் ெந்தித்துக்சைாண்டால், 'ோப்பா ேந்துட்ட...
அதுவும் ைாகேே. ொப்பிடோம் ைாபி சராம்ப சூடா...’ என்றும், 'கூப்புடற நீ... அதுவும் அன்பா!
சொல்ே மாட்வடன் நான் ேரவேன்னு’ என்றும் உகரயாடிக்சைாண்டார்ைள். இப்படியாை
செந்ெமிழ், ெங்ைத் ெமிழுக்குப் பிறகு, ஜுனூன் ெமிழ் வைாவோச்சியது.

ஜுனூன் ெமிகழத் ொண்டி, ஜில்ோத் ெமிழில் சநடுந்சொடர் ெயாரிக்ை யு-டி.வி. நிறுேைம்

முடிசேடுத்ெது. அெற்ைாை ைகெ, திகரக்ைகெ, ேெைம் எழுதும் சபாறுப்கப பி.வை.பி. ஏற்று,
பிள்கையார் சுழி வபாட்டார். அந்ெத் சொடரில் ேரும் ைொ பாத்திரங்ைைாை ரவிராஜும் குமர
குருவும், அடுத்ெ இரண்டு ஆண்டுைளுக்கு இேன் ைைவுைளில் ேந்து துரத்ெப்வபாகிறார்ைள் என்று
இேன் அன்று அறியவில்கே!

கெடிக்கக பார்ப்பென் - 25
நா.முத்துக்குமார், ஓவிேங்கள்: வசந்தில்

குட்டிப் புத்தரின் ககள்வி

''ோழ்க்கை, ஒரு மைாநதிகயப் வபாே ஓடிக்சைாண்டிருக்கிறது. நான் அென் ைகரயில் நின்று, என்
ைண்ணுக்கு பட்டேற்கறச் சொல்லிக்சைாண்டிருக்கிவறன்.''

- எழுத்ொைர் ேண்ைநிேேன்

இந்ெ அத்தியாயத்கெ எழுதிக்சைாண்டிருக்கும்வபாது இேன் மைன் இேனிடம் ேந்து, ''எப்ப

பார்த்ொலும் என்ைவமா எழுதிட்வட இருக்கீங்ைவைப்பா. அப்படி என்ைொன் எழுதுறீங்ை?'' என்று
வைட்ை, இேன் அேன் ெகேகய அன்பாைக் வைாதிவிட்டு, ''அப்பா, என்வைாட ோழ்க்கை
ேரோகற எழுதிட்டு இருக்வைன்'' என்றான்.

''புரியேப்பா. ோழ்க்கைன்ைா என்ைா? ேரோறுன்ைா என்ை?'' என்று மைன் வைட்ைவும் இேன்

உண்கமயில் திடுக்கிட்டுப்வபாைான்.

என்ை பதில் சொல்ேது? என்று இேன் திைறிக்சைாண்டிருக்கையில், எல்ோப் பிள்கைைகையும்

வபாேவே வைட்ட வைள்விகய மறந்துவிட்டு விகையாடப் வபாைான் மைன்.

ைல் எறிந்ெ குைம் வபாே அகே அகேயாை இேனுக்குள் சிந்ெகை ேட்டம் விரிந்துசைாண்வட
இருந்ெது. உண்கமயில், ோழ்க்கை என்பதுொன் என்ை? ேரோறு என்பதுொன் என்ை?

'இருப்பெற்ைாை ேருகிவறாம்
இல்ோமல் வபாகிவறாம்’

என்று எழுத்ொைர் நகுேன் சொன்ைதுொன் ோழ்க்கையா? அல்ேது 'எேற்றின் நடமாடும்

நிழல்ைள் நாம்?’ என்ற சமௌனியின் குரல்ொன் ோழ்க்கையா? அல்ேது ''I think, therefore I am'
என்று ஃபிசரஞ்சு வபரறிஞன் சரவை சடஸ்ைார்த்வெ சொன்ைதுொன் ோழ்க்கையா?
ெட்சடன்று 'சிறகில் இருந்து பிரிந்ெ இறகு ஒன்று, ைாற்றின் தீராெ பக்ைங்ைளில் ஒரு பறகேயின்
ோழ்கே எழுதிச் செல்கிறது’ என்று ஈழத் ெமிழ்க் ைவிஞன் பிரமிள் எழுதியதும் நிகைவுக்கு
ேந்ெது.

''ஏய் இக்பால்! ொகும் ேகர உன் பிைத்கெ நீொன் சுமக்ை வேண்டும்'' என்ற உருதுக் ைவிஞன்
இக்பால் ேரிைளில் மூழ்கி இேன் வமலும் குழம்பிைான்.

ோழ்க்கைகயப் பற்றி வயாசிக்கும்வபாவெ இப்படித் ெடுமாறும்வபாது, ேரோற்கறப் பற்றி

இேன் என்ை வயாசிக்ை?

இேன் என்ை ோழ்ந்ொன்? இேனுக்கு என்ை ேரோறு? இகெசயல்ோம் எழுதி இன்று

ஆைப்வபாேது என்ை? என்னும் பே வைள்விைகை மைன் கிைப்பிவிட்டு, ைடவுகைப் வபாே
உறங்கிக்சைாண்டிருந்ொன். இேன் வபப்பகரயும் வபைாகேயும் ஒதுக்கிவிட்டு, ைடவுளின்
ைால்ைகை அமுக்ைப் வபாைான்.
''ொர்... இந்ெ ோர வெப்ட்டர் இன்னும் ேரே.
இப்ப அனுப்பிைாத்ொன் ஓவியம் ேகரஞ்சு வே-
அவுட் பண்ை ேெதியா இருக்கும்'' என்று
விைடன் நிருபரின் குரல் இகடவிடாது
சொகேவபசியில் ஒலிக்ை, இேன் மீண்டும் இந்ெ
அத்தியாயத்துக்குத் திரும்பிைான்.

பி.வை.பி. ைகெ, திகரக்ைகெ, ேெைம் எழுதிய

'பரமபெம்’ என்ற அந்ெத் சொடகர, நடிகை
குட்டிபத்மினியின் அண்ைன் சேங்ைவடஷ்
ெக்ைரேர்த்தி இயக்கிைார். நடிைர் சிேகுமார்,
முக்கியமாை ைொபாத்திரம் ஏற்றிருந்ொர்.
சினிமா சொடர்பாை ைகெ அது. திைமும் அந்ெத்
சொடரின் ைொபாத்திரங்ைைாை குமரகுரு,
அேருக்கு வில்ேத்ெைம் செய்யும் ரவிராஜ் என்று
வயாசிப்பதிவேவய இேன் ைாேம் ைழிந்ெது.

சமைா சொடருக்கு ைகெ எழுதுேது, ராட்ெை

இயந்திரத்துக்குத் தீனி வபாடுேது வபாே.
ஒவ்சோரு நாளும் புதுப்புதுக்
ைொபாத்திரங்ைகை வயாசிக்ை வேண்டும்.
சொடர் முடிகையில் ெஸ்சபன்ஸில் நிறுத்ெ
வேண்டும். பி.வை.பி., துப்பறியும் நாேல்ைளில்
ைகர ைண்டிருந்ெொல் அகெத் திறம்படச்
செய்ொர். அன்கறய நாளின் வேகேகய
எப்படிப் பிரித்துக்சைாள்ேது, அேற்கற வநர
அட்டேகைக்குள் எப்படி முடிப்பது என்பகெ
எல்ோம் அேரிடம் இருந்துொன் இேன்
ைற்றுக்சைாண்டான்.

ஒரு பக்ைம் இேன் படித்துக்சைாண்டிருந்ெ எம்.ஏ., ெமிழ் இேக்கியத்துக்ைாை வெர்வு

சநருக்ைடிைள். மறுபக்ைம் 'பரமபெம்’ சொடருக்ைாை ைாட்சி விேரகைைள் எை இரண்டும்
வெர்ந்து இேகை விரட்டிக்சைாண்வட இருக்ை, ஒவர ெமயத்தில் இரண்டு குதிகரைளில்
பயணிக்கும் ேலிகய மீண்டும் உைர்ந்ொன்.

ஒரு சேயில் நாள் ைாகேயில் (அது மகழ நாைாைவும் இருக்ைோம்) இேன் பி.வை.பி-யிடம்,
''ொர்... நான் வேகேகயவிட்டு நிக்ைோம்னு இருக்வைன். எக்ைாம் ேருது. படிக்ைணும்'' என்றான்.
இேன் திடீசரன்று விேகுேது அேருக்கு ேருத்ெமாை இருந்தும், ''சபஸ்ட் ஆஃப் ேக்'' என்றார்.

பின்ைாட்ைளில், இேன் பாலுமவைந்திரா ொரிடம் உெவி இயக்குநராைப் பணியாற்றியவபாது

பி.வை.பி. எழுதிய இேனுக்கு மிைவும் பிடித்ெ நான்கைந்து சிறுைகெைகை கடரக்டரிடம் படிக்ைக்
சைாடுத்ொன். அேருக்கும் அந்ெக் ைகெைள் பிடித்துப்வபாை, பி.வை.பி-கய ேரேகழத்து
இயக்குநரிடம் அறிமுைப்படுத்திைான். அந்ெக் ைகெைள் அேர் இயக்கிய 'ைகெவநரம்’ சொடரில்
ஒளிபரப்பாைது.

இஷ்டப்பட்டு வேகேகய விட்ட பின்பு, இேன் இரவு-பைோைப் படிக்ைத் சொடங்கிைான்.

ைவிகெப் வபாட்டி, ைகெ விோெம், மாகேயில் அறிவுமதி அண்ைனின் அலுேேைத்தில் பாட்டுப்
பயிற்சி என்வற இேன் வநரம் ஓடிக்சைாண்டிருந்ெொல், ைம்பனும், ேள்ளுேனும்,
சொல்ைாப்பியனும் இேகைவிட்டுத் ெற்ைாலிைமாை விேகியிருந்ொர்ைள். ஏற்சைைவே இேன்
எம்.ஏ., முெோம் ஆண்டில் எந்ெத் வெர்வும் எழுெவில்கே. திரும்பவும் அேர்ைளின் கைபிடித்து
ைவிகெ ேழி நடக்ை, இேன் படாெ பாடுபட்டான். வெர்வுைள் சநருங்கிக்சைாண்டிருந்ெை.

ெமிழ்த் துகறத் ெகேேர் செ.ஞாைசுந்ெரம் இேகைப் பார்த்து அக்ைகறயுடன் வைட்டார்,

''ைவிகெ, ைகென்னு படிக்ைாம விட்டுட்ட... முெல் ஆண்டுக்கும் வெர்த்து சமாத்ெம் 10 வபப்பர்.
பாஸ் ஆயிடுவியா?''

''நிச்ெயம் ஃபர்ஸ்ட் கிைாஸ்ே பாஸ் ஆவேன் ொர்'' என்று நம்பிக்கையுடன் பதில் சொன்ைான்.
இேன் சொன்ை அந்ெ ோர்த்கெைகை அப்படிவய இேைால் ைாப்பாற்ற முடியவில்கே. வெர்வு
முடிவுைள் சேளிேந்ெவபாது ஃபர்ஸ்ட் கிைாைுக்குப் பதிோை ைல்லூரியிவேவய முெல்
மாைேைாை இேன் வெர்ச்சி சபற்றிருந்ொன்.

கெடிக்கக பார்ப்பென் - 26
நா.முத்துக்குமார், ஓவிேங்கள்: வசந்தில்

இென் அெைாகும் அத்திோேம்

'கீகழக்ைாட்டு வேம்பு ைெந்ெது அம்மாவின் வொைம் வைட்டுத்ொன்!’

- கவிஞர் த.பழமலய் ('சைங்களின் ககத’ வதாகுப்பில் இருந்து)

அந்ெப் கபயகைக் ைாப்பாற்றுங்ைள். அேன் ஏன் இப்படி இருக்கிறான்? அேன் இன்னும்

ென்கைச் சின்ைப் கபயைாைவே நிகைத்துக் சைாண்டிருக்கிறாைா என்ை? அேனிடம் யாராேது
வபாய், 'நீ சிறுபிள்கை இல்கே; உைக்கு ேயொகிவிட்டது’ என்று ெயவுசெய்து சொல்ோதீர்ைள்.
அேைது பால்ய ைாேத்கெப் படம் ேகரந்து ைாட்டி அந்ெ மாயக்வைாட்டுக்குள் உங்ைகையும்
இழுத்து விடுோன்.

பால்ய ைாே நிகைவுைள் மிைவும் சிக்ைோைகே. உண்கமயில், ைண்ைாடிகயப்

பார்க்கும்வபாசெல்ோம் நீங்ைள் உங்ைள் குழந்கெப் பருேத்கெத்ொன் விரும்பிப் பார்க்கிறீர்ைள்
என்பது உங்ைளுக்கும் செரியும். நீங்ைள் ைண்ைாடிகயப் பார்க்கும்வபாது உங்ைகை மட்டுமா
பார்க்கிறீர்ைள்? ெயவுசெய்து இகெ ோசிப்பகெ நிறுத்திவிட்டு அருகில் இருக்கும் ைண்ைாடியில்
உங்ைள் பிம்பத்கெ உற்றுப் பாருங்ைள்.

பிம்பம் என்பது என்ை? அது நிகைவுைளின் நிழற்கூடு. எந்ெ நிகைவுைளும் அற்று உங்ைள்
பிம்பத்கெ நீங்ைள் ைண்ைாடியில் பார்த்தீர்ைள் என்றால், நீங்ைள் அதிர்ஷ்டொலி. அந்ெப்
கபயனின் பால்ய ேகேயில் இருந்து நீங்ைள் ெப்பித்துவிட்டீர்ைள். ஆைால் அப்படி எல்ோம்
நீங்ைள் ெப்பிக்ை முடியாது. ஏசைன்றால், நீங்ைள் அேகைக் ைாப்பாற்ற ேந்திருக்கிறீர்ைள், ெப்பித்து
ஓட அல்ே. அேனுக்கு இருக்கும் முெல் பிரச்கைவய, அேன் எெற்சைடுத்ொலும் எளிதில்
உைர்ச்சிேெப்பட்டுவிடுகிறான். ைன்ைங்ைளில் நீர்க்வைாடு ேந்து விழுகிறது.

அேன் எெற்கு அழுகிறான் என்ற ைாரைத்கெ நீங்ைள் அவ்ேைவு சுேபமாைக் ைண்டுபிடித்துவிட

முடியாது. அதுவபாேவே அேன் எெற்குச் சிரிக்கிறான் என்பகெயும். முெல்முகறயாை அேன் ொய்
இறந்ெவபாது, அந்ெ ேலி செரியாமல் அழுொன். அெற்குப் பிறகு அேன் ஸ்வைல், ரப்பர்,
சபன்சில், சநல்லிக்ைாய் வெர்த்து கேத்திருந்ெ ஜாசமன்ட்ரி பாக்ஸ் சொகேந்ெவபாது செரிந்து
அழுொன். ஆகெயாை ேைர்த்ெ நாய்க்குட்டி இறந்ெெற்கு அழுெகெயும், புத்ெைத்தில்
மகறத்துகேத்ெ மயில் இறகைப் வபால் முெல் ைாெல் சொகேந்ெெற்கு அழுெகெயும்,
ைல்லூரியின் இறுதி நாளில் பிரியத்துக்குரிய நண்பர்ைகைப் பிரிந்ெெற்கு அழுெகெயும், அேன்
அழுகையின் ைைக்கில் வெர்க்ைாதீர்ைள். அது எல்வோருக் குமாை அழுகை.

அேன் பிரச்கைவய வேறு. பால்ைனி வராஜாச் செடி பட்டுப்வபாைால் அழுோன். அேன் பிள்கை,
இேன் ைன்ைத்தில் முத்ெம் சைாடுத்து, 'நீங்ைொன்ப்பா இந்ெ உேைத்திவேவய சபஸ்ட் அப்பா’
என்று சொன்ைால் அழுோன். இப்படித்ொன் சிே மாெங்ைளுக்கு முன்பு மகறந்ெ இயக்குநர்
இராசுமதுரேனின் 'மாயாண்டி குடும்பத்ொர்’ திகரப்படத்கெ ஏவொ ஒரு சொகேக்ைாட்சியில்
பார்த்துவிட்டு அேன் அழுதுசைாண்வட இருந்ொன். 'இந்ெப் படத்கெப் பார்க்ைாதீங்ை.
அழுவீங்ைனு சொன்வைன்ே’ என்று மகைவி முகறத்ெதும், அேன் ைண்ணீகரக்
ைட்டுப்படுத்திக்சைாண்டான்.

இப்படி... பே படங்ைகைப் பார்த்து அழுேதும், அேன் மகைவி முகறப்பதும் அேர்ைளுக்கு

ோடிக்கை. ஊரின் சடன்ட் சைாட்டாயில் மைல் குவித்து அமர்ந்து படம் பார்க்கையில்
அத்கெைளுடனும், பக்ைத்து வீட்டு அக்ைாக்ைளுடனும் அழுெ அனுபேங்ைகை அேன் இன்னும்
சநஞ்சில் வெர்த்து கேத்திருக்கிறான். அேன் ெைப்பன் இறந்ெவபாது அழுெ ைகெ ெனிக் ைகெ. அது
தீராக் ைகெ.

ஆண் பிள்கைைள் அழக் கூடாது என்று யாரும் அேனுக்கு அறிவுகர சொல்லிவிடாதீர்ைள்.

ஏசைன்றால், எளிதில் உைர்ச்சிேெப்படக்கூடிய அேன் வைாபப்படக்கூடியேைாைவும்
இருக்கிறான்.

'ைண்ணீரில் ஆண்பால், சபண்பால் என்று ஒன்று உண்டா?’ என்று கிறுக்குத்ெைமாைக் வைட்டு

உங்ைள் வமல் எரிந்து விழுோன்.

ஆண்ைள் அழும் ெருைங்ைகைப் பட்டியலிட்டுச் செல்ோன். 'ஆண், சபண் என்று எல்ோக்

குழந்கெைளுவம பூமிக்கு ேருகிறவபாது அழுதுசைாண்வடொன் ேருகின்றை. அது புரியாெ
முட்டாள் உேைம், அேர்ைகைச் சிரித்துக்சைாண்வட ேரவேற்கிறது’ என்று ெத்துேம் வபசுோன்.
'ஷாஜைானின் புன்ைகைகய யாரும் ைைக்கில் எடுத்துக்சைாள்ைவில்கே. ஷாஜைானின்
ைண்ணீர்த்துளிைள்ொன் ேரோற்றில் ொஜ்மைாோைது’ என்று ைவிகெ வபசுோன்.

அேனிடம் ைேைமாை இருங்ைள். உங்ைள் ெவைாெரிவயா, மைவைா, திருமைமாகி உங்ைகைவிட்டுப்

பிரிந்ெ ெருைத்தில், சமாட்கடமாடித் ெனிகமயிவோ, வொட்டத்து மாமரத்தின் அடியிவோ
சமௌைமாைக் ைெறி அழுெ உங்ைள் ைண்ணீர்த்துளிைகை, அேன் ைண்ைாடியாக்கி உங்ைள் முன்
ைாட்டுோன்.

இது ெம்பந்ெமாை அேன் இன்சைாரு ைவிகெ சொல்ோன். அகெக் வைட்டால் நீங்ைள் மீண்டும்
அழுவீர்ைள். எழுத்ொைர் அம்கப சமாழிசபயர்த்ெ 'ெந்ொல்’ பழங்குடி இைப்சபண் எழுதிய
ைவிகெ அது. அந்ெக் ைவிகெயில் ஒரு சபண் ெைக்கு எப்படிப்பட்ட மாப்பிள்கை வேண்டும்
என்று ென் ெைப்பனிடம் சொல்கிறாள்:

'அப்பா,
உன் ஆடுககள விற்றுத்தான்
நீ என்கைப் பார்க்க ெர முடியும்
என்ற வதாகலதூரத்தில்
என்கைக் கட்டிகெக்காகத!
மனிதர்கள் ொழாமல்
கடவுள்கள் மட்டும் ொழும் இடத்தில்
மணம் ஏற்பாடு வசய்ோகத!
காடுகள் ஆறுகள் மகலகள் இல்லா ஊரில்
வசய்ோகத என் திருமணத்கத!
நிச்சேமாக
எண்ணங்ககளவிட கெகமாய்
கார்கள் பறக்கும் இடத்தில்
உேர் கட்டடங்களும் வபரிே ககடகளும் உள்ள இடத்தில் கெண்டாம்!
ககாழி கூவி வபாழுது புலராத
முற்றமில்லாத வீட்டில்
வகால்கலப்புறத்திலிருந்து சூரிேன் மகலகளில் அஸ்தமிப்பகதப் பார்க்க முடிோத வீட்டில்
மாப்பிள்கள பார்க்காகத!
இதுெகர ஒரு மரம்கூட நடாத,
பயிர் ஊன்றாத,
மற்றெர்களின் சுகமகேத் தூக்காத,
'கக’ என்ற ொர்த்கதகேக்கூட எழுதத் வதரிோதென் ககயில் என்கை ஒப்பகடக்காகத!
எைக்குத் திருமணம் வசய்ே கெண்டுவமன்றால்
நீ காகலயில் ெந்து அஸ்தமை கநரத்தில்
நடந்கத திரும்பக்கூடிே இடத்தில் வசய்து கெ!
இங்கக நான் ஆற்றங்ககரயில் அழுதால்
அக்ககரயில் உன் காதில் ககட்டு
நீ ெர கெண்டும்!’

ைவிகெகயப் படிக்கையில் ைைத்ெ சமௌைம் ைண்ணீர்த்துளியாை விழிவயாரம் திரள்கிறொ?

உண்கமயில் ஆண்ைளின் ைண்ணீரும் உயர்ோைது. அது சபண்ைளுக்ைாைச் சிந்ெப்படும் எனில்,
அதி உயர்ோைது.

'ஒவ்வொரு அடகுக்ககட கம்மல்களிலும்

உலர்ந்துவகாண்டிருக்கிறது
ப்ரிேமில்லாமல் கழட்டிக்வகாடுத்த
ஒரு வபண்ணின் கண்ணீர்த் துளி’

என்று அேன் எப்வபாவொ எழுதிய ைவிகெகயப் வபாேவே அேைது சநஞ்சிலும் ஏராைமாை

ைண்ணீர்த்துளிைள் உேர்ந்துசைாண்டிருக்கின்றை.

அந்ெப் கபயகைக் ைாப்பாற்றுங்ைள். அேன் ஏன் இப்படி இருக்கிறான். அேன் இன்றும் ென்கைச்
சின்ைப் கபயைாைவே நிகைத்துக் சைாண்டிருக்கிறாைா என்ை? அேனிடம் வபாய் யாராேது 'நீ
சிறு பிள்கை இல்கே. உைக்கு ேயொகிவிட்டது’ என்று ெயவுசெய்து சொல்ோதீர்ைள். அேைது
பால்ய ைாேத்கெப் படம் ேகரந்து ைாட்டி அந்ெ மாயக்வைாட்டுக்குள் உங்ைகையும்
இழுத்துவிடுோன்!

கெடிக்கக பார்ப்பென் - 27
நா.முத்துக்குமார், ஓவிேங்கள்: வசந்தில்

பட்டாம்பூச்சி விற்ற ககத

''ஒரு வெர் ெக்ைரத்தின் அைவு பூர்ை ெந்திரன், இன்று ஒரு வீட்டுக் கூகரயின் வமல் உெயமாைான்.
தீப்பிடித்துவிட்டவொ என்று நிகைத்வென்!''

- தி.ை.சிேெங்ைரன்

('தி.ை.சி-யின் நாட்குறிப்புைள்’ நூலில் இருந்து...)

வீட்கடக் ைட்டிப்பார்... ைல்யாைம் பண்ணிப்பார்’ என்று சொல்ோர்ைள். அந்ெப் பழசமாழியில்

பின் இகைப்பாை 'ைவிகெப் புத்ெைம் சேளியிட்டுப் பார்’ என்பகெயும் வெர்த்துக்சைாள்ை
வேண்டும். இன்று, இேனுகடய ைவிகெப் புத்ெைங்ைகை சேளியிட நிகறய பதிப்பைங்ைள்
இேகை அணுகுகின்றை. முன்புக்கும் முன்பு இேன்
ஏறி இறங்ைாெ பதிப்பைங்ைள் இல்கே.

''ைவிகெப் புத்ெைம் சேளியிடுேகெவிட சரண்டு

ைழுகெ ோங்கி நிறுத்துைா, புத்ெை மூட்கடகயயாேது
சுமக்கும். இதுே எல்ோம் ோபம் இல்வே ெம்பி; வபொம
ைவிகெ எழுதுறகெ விட்டுட்டு ெகமயல் குறிப்பு,
வஜாதிடக் குறிப்பு, மருத்துேக் குறிப்புனு எழுதிட்டு
ோங்ை. ொராைமா நம்ம பதிப்பைத்திவேவய
சேளியிடோம்'' என்று ஒரு பதிப்பாைர், முைத்தில்
அகறந்ெதுவபால் சொன்ைார்.

சேந்நீர் ெயாரிப்பகெத் ெவிர, இேனுக்கு வேறு எந்ெச்

ெகமயலும் செரியாது. இேன் ைட்டம் ேகரந்ொல் அது
ேட்டமாைவும், ேட்டம் ேகரந்ொல் அது ெதுரமாைவும்
மாறிவிடுேொல் வஜாதிடக் குறிப்கபத் ெவிர்த்து
விட்டான். மருத்துேக் குறிப்புைள் என்று ெகேப்பிட்டு
அடிக்வைாடிட்டவபாது அகறசயங்கும் மருந்து ோெம்
ைசிேகெக் ைண்டு மிரண்டுவபாய் புத்ெைம்
விற்ைாவிட்டாலும் பரோயில்கே என்று மீண்டும் ைவிகெக்வை திரும்பிைான்.
இேன் 10-ம் ேகுப்புப் படிக்கும்வபாது அதுேகர எழுதிய ைவிகெைகைத் சொகுத்து 'தூசிைள்’
எனும் ெகேப்பில் புத்ெைமாை சேளியிடும் ஆகெ ேந்ெது. அது ஆகெ அல்ே, வபராகெ என்று
ஒவ்சோரு பதிப்பைமும் இேனுக்கு நிரூபித்ெை. ஏழு ைடல் ொண்டி, ஏழு மகே ொண்டி,
பச்கெக்கிளியின் ைழுத்து சிமிழுக்குள் இேனுக்ைாை பைப்கபகயப் பதிப்பாைர்ைள்
சொகேத்துவிட்டிருந்ெைர்.

இன்று ைவிகெப் புத்ெைங்ைள் ஓரைவுக்கு விற்கின்றை. ைவிகெப் புத்ெைங்ைகை சேளியிட, நிகறய

பதிப்பைங்ைள் உற்ொைமாை முன்ேருகின்றை. 80-ைளில், பிரபேம் அல்ோெேர் ைவிகெத்
சொகுப்கப சேளியிடுேது ெற்சைாகேக்குச் ெமம்.

சபாண்டாட்டி, பிள்கைைளின் நகைைகை அடகுகேத்து, ஆடு-மாடுைகை விற்று, ேட்டிக்கு

ோங்கி... எை நிகறய ைவிஞர்ைள் ெங்ைள் முெல் சொகுப்கபச் சொந்ெமாை சேளியிட்டு,
நண்பர்ைளுக்கும் உறவிைர்ைளுக்கும் சைாடுத்ெது வபாை, விற்ைாெ புத்ெைங்ைகை, ைட்டுக்ைட்டாை
வீட்டில் அடுக்கி கேத்திருப்பகெ இேன் அருகில் இருந்து பார்த்திருக்கிறான்.

ஆகெ யாகர விட்டது? இேன் அப்பாவிடம் நச்ெரிக்ைத்

சொடங்ை, அேர் ேட்டிக்குக் ைடன் ோங்கி, நகைைகை
அடகுகேத்து 'தூசிைள்’ என்ற இேன் முெல் ைவிகெத்
சொகுப்கப அச்சிட்டு, ைாஞ்சி இேக்கிய ேட்டம்
மூேமாை சேளியீட்டு விழாவும் நடத்திைான்.
உண்கமயில் அந்ெப் புத்ெைம்ொன் இேனுக்குப் வபர்
ோங்கிக் சைாடுத்ெது.

அப்வபாது எல்ோம் இேன் 'ைாஞ்சி. நா.முத்துக்குமரன்’

என்ற சபயரில் எழுதுோன். உள்ைங்கை அைவுக்குச்
சிறியொை இருந்ெ இேன் முெல் புத்ெைத்தில்,
இவ்ேைவு நீைமாை சபயகர அட்கடயில் கேக்ை
இடம் இல்கே என்று அச்சுக்வைாப்பேர் இேன்
சபயகர நா.முத்துக்குமார் என்று சுருக்கியிருந்ொர்.
இப்படியாை அந்ெப் புத்ெைம் இேனுக்குப் வபர்
ோங்கிக் சைாடுத்துவிட்டு, நண்பர்ைளுக்கும்
உறவிைர்ைளுக்கும் அன்பளிப்பாைக் சைாடுத்ெது வபாை
ைட்டுக்ைட்டாை வீட்டின் பரண் வமல் கிடந்ெது.
உண்கமயில் தூசிைளின் இருப்பிடம் பரண்ைள்ொவை!

தன் முயற்சியில் ெற்றும் மைம் ெைராெ

விக்கிரமாதித்ெகைப் வபாே பச்கெயப்பன்
ைல்லூரியில் எம்.ஏ., முடித்ெ பிறகு, மீண்டும் இேன்
இரண்டாேது ைவிகெத் சொகுப்கப சேளியிட
நிகைத்ொன். எழுத்ொைர் சுஜாொ இேைது 'தூர்’
ைவிகெகய ோசித்ெ பிறகு, பரேோைப் பே
பத்திரிகைைளில் இேைது ைவிகெைள் சேளிேந்து
ைேனிக்ைப்பட்டை. அேற்றுக்கு எல்ோம்
'பட்டாம்பூச்சி விற்பேன்’ என்ற ெகேப்பிட்டு ஒரு சிே
பதிப்பங்ைகை அணுகிைான். ைாேம், அப்வபாது
முன்வைறியிருந்ெொல் ைவிகெைகை விட்டுவிட்டு
'ைணிப்சபாறி ைற்பது எப்படி?’ என்று எழுதித் ெரச்
சொன்ைார்ைள். எலிப்சபாறியின்
சொழில்நுட்பம்கூடத் செரியாெ இேன், 'ைணிப்சபாறிகய எப்படிக் ைற்றுத்ெரப் வபாகிவறாம்?’
என்று மகேத்துப்வபாைான்.

''ைேகேப்படாவெ ெம்பி, என்னுகடய 'ொரல்’ பதிப்பைம் மூேமாை உன் புத்ெைத்கெ

சேளியிடுகிவறன். சைாஞ்ெம் ைாத்திரு'' என்று அறிவுமதி அண்ைன் ஆறுெல் சொன்ைார். அேரது
நிதிநிகேகமயும் அப்வபாது வமாெமாைத் ொன் இருந்ெது.

அறிவுமதி அண்ைன் சைாஞ்ெம் பைம் சைாடுக்ை, ைவிஞரும் திகரப்படப் பாடோசிரியருமாை

நந்ெோோ, ''வபப்பர் ோங்கும் செேகே நான் பார்த்துக்சைாள்கிவறன்'' என்று சொல்ே, அறிவுமதி
அண்ைன் நண்பரும், இேன் ைவிகெைளின் ரசிைருமாை, 'பூவுேகின் நண்பர்ைள்’ வெேவநயன்,
இேகை ென் கபக்கில் அமரகேத்ெது அடகுக் ைகடக்கு அகழத்துச் சென்று ைழுத்துச்
ெங்கிலிகயக் ைழட்டிக் சைாடுக்ை, ைல்லூரி ைவியரங்ைத் வொழன் ெமீம் அன்ொரி ென் சொந்ெ
அச்ெைத்தில் ைடனுக்கு அச்ெடித்துக் சைாடுக்ை, 'பட்டாம்பூச்சி விற்பேன்’ புத்ெைம் சேளியாைது.

'ெமர்ப்பைம், 'புத்ெைம் சேளியிட முடியாமல் ெவிக்கும் ெை ைவிஞர்ைளுக்கு...’ என்று அென் முெல்

பதிப்பில் இேன் ேலியுடன் குறிப்பிட்டிருந்ொன்.

ஒரு கபொ செேவு செய்யாமல், 'பட்டாம்பூச்சி விற்பேன்’ சேளியீட்டு விழா சேகு

விமரிகெயாை நடந்ெது. அெற்குக் ைாரைம், இேைது குரு பாலுமவைந்திரா. ''இந்ெப் புத்ெைத்கெ
பாரதிராஜா சேளியிட்டால் நன்றாை இருக்கும்'' என்று சொல்லி இயக்குநர் இமயம் பாரதிராஜா
அலுேேைத்துக்கு அகழத்துச் சென்று இேகை அறிமுைப்படுத்ெ, ''பாலு... அன்கைக்கு 'தூர்’
ைவிகெகயப் படிச்ெப்வபா, 'யார் இந்ெ முத்துக்குமார்?’னு விொரிச்வென். ைண்டிப்பா நான் ேந்து
சேளியிடுவறன். இந்ெ சேளியீட்டு விழாவுக்ைாை எல்ோ செேகேயும் நாவை பார்த்துக்கிவறன்''
என்று இயக்குநர் பாரதிராஜா இேகை ஆச்ெரியங்ைளுக்குள் ெள்ளிைார்.

புத்ெைத்கெ சேளியிட்டு, இேன் ைவிகெைகைப் பற்றி, ''எங்ைள் ஊர்ப் பக்ைங்ைளில்

ஓகேச்சுேடியில் நூகே நுகழத்து வஜாதிடம் பார்ப்பார்ைள். சிேருக்கு நல்ேது ேரும்; சிேருக்கு
சைட்டது ேரும், இந்ெப் புத்ெைத்தில் ைண்கை மூடிக்சைாண்டு எந்ெப் பக்ைத்கெப் பிரித்ொலும்
நல்ே ைவிகெைள்ொன் ேரும். அதிலும் அக்ைா-ெங்கை உறகேப் பற்றி ஒரு ைவிகெயில்
படிக்கும்வபாது, எைக்கு எங்ை அக்ைா ஞாபைம் ேந்திருச்சு'' என்று ைண் ைேங்கி அேர் வபசியகெ
இேைால் மறக்ை முடியாது.

புத்ெைத்தின் பிரதிகயப் சபற, வமகடக்கு ேந்ெ இேன் அம்மாகேப் சபற்ற ஆயா,

பாரதிராஜாவிடம் ''எம் வபரன்ொங்ை, பத்திரமாப் பார்த்துக்ைங்ை'' என்று சொல்ே, ''இந்ெக்
ைவிஞனின் பாட்டி என்கைக் ைண்ைேங்ை கேத்துவிட்டாள். இதுொன் நம் ெமிழ் மண்ணின்
பாெம்'' என்று வமலும் உைர்ச்சிேெப்பட்டார்.

எல்ோேற்றுக்கும் வமோை, வமகடயிவேவய ''எைக்கு 200 புத்ெைங்ைள் வேணும்'' என்று

அெற்ைாை ைாவொகேகய பாரதிராஜா சைாடுத்ெவபாது, இேன் வமலும் ஆச்ெரியப்பட்டான்.
அன்பின் அகடமகழகய சின்ைஞ்சிறு குகட எப்படித் ொங்கும்? அெற்கு அடுத்ெ ோரத்துக்குள்
அேரது அலுேேைத்துக்கு ேந்ெ அத்ெகை இயக்குநர்ைளுக்கும் இேன் புத்ெைத்தில்
கைசயழுத்திட்டு இயக்குநர் பாரதிராஜா சைாடுக்ை... இேன் ைவிகெ, திகரயுேகில் உோ ேரத்
சொடங்கியது.

இன்று ேகர விற்பகையில் ொெகை பகடத்துக்சைாண்டிருக்கும் அந்ெப் புத்ெைத்தின்

ஆணிவேருக்கு இத்ெகை ைரங்ைள் நீர் ஊற்றியிருக்கின்றை.
 கெடிக்கக பார்ப்பென் - 28
நா.முத்துக்குமார், ஓவிேங்கள்: வசந்தில்

அகெயிடத்து முந்தியிருப்பச் வசேல்

'ரத்ெமும் ெகெயும் அல்ே... இெயம்ொன் எங்ைகை

ெந்கெ மைைாை இகைத்ெது!’

- எழுத்ொைர் ஓரான் பாமுக்

எம்.ஏ., முடித்ெதும், பச்கெயப்பன் ைல்லூரியிவேவய இேன் எம்.ஃபில்., வெர்ந்ொன். வெர்ந்ெ ஒரு

மாெத்திவேவய இேன் எப்வபாவொ எழுதியிருந்ெ வெர்வுக்ைாை முடிவு ேந்திருந்ெது.
'யுனிேர்சிட்டி கிரான்ட்ஸ் ைமிஷன்’ எைப்படும் யு.ஜி.சி. வெர்வில் இேன் ஃசபல்வோஷிப்புடன்
வெர்வு சபற்றிருந்ொன். இேன் பி.ச ச்டி., ஆய்வு செய்ேெற்கு, ஐந்து ேருடங்ைளுக்கு யு.ஜி.சி.
ஸ்ைாேர்ஷிப் சைாடுத்திருந்ெது.

முெல் மூன்று ேருடங்ைளுக்கு ஜூனியர் ரிெர்ச் ஃசபல்வோஷிப்பாை மாெம் 5,400 ரூபாய், ைகடசி
இரண்டு ேருடங்ைளுக்கு சீனியர் ரிெர்ச் ஃசபல்வோஷிப்பாை மாெம் 6,000 ரூபாய் எை இேனுக்கு
ஸ்ைாேர்ஷிப் கிகடத்ெது. சென்கையில் ைால் ஊன்றவும், ைைவுைளின் ைரம் பிடிக்ைவும் இேன்
ைற்ற ைல்வி மீண்டும் இேனுக்குக் கை
சைாடுத்ெது.

பச்கெயப்பன் ைல்லூரியில் பி.ச ச்டி.,

செய்ேகெவிட, சென்கைப்
பல்ைகேக்ைழைத்தில் செய்ொல்
ஸ்ைாேர்ஷிப் கிகடப்பது இன்னும்
சுேபமாை இருக்கும் என்று ெமிழ்த்
துகறத் ெகேேர் செ.ஞாைசுந்ெரம்
இேகை ேழிநடத்திைார்.
வமலும், சென்கைப் பல்ைகேக்ைழைத்
ெமிழ் சமாழித் துகறத் ெகேேர் டாக்டர்
ே.சஜயவெேன் அேர்ைளிடம்
ெரச்சொல்லி, சிபாரிசு ைடிெம்
ஒன்கறயும் சைாடுத்து அனுப்பி
கேத்ொர்.

இேனுகடய ைவிகெத் சொகுப்புைகை

ோசித்துப் பார்த்ெ ே.சஜயவெேன்,
அேரது வமற்பார்கே யிவேவய இேகை
பி.ச ச்டி., செய்யச் சொன்ைார்.
ஆய்வுக்ைாை புத்ெைங்ைள் சொடங்கி
குண்டூசி ோங்குேது ேகர யு.ஜி.சி.
இேனுக்கு நிதி உெவி அளித்ெது.

'தமிழ்த் திகரப்படப் பாடல்ைள் ஓர் ஆய்வு’ என்ற ெகேப்கபப் பதிவுசெய்து, ஆய்வு செய்யத்
சொடங்கிைான். வபசும்படம் ைாேம் சொடங்கி, 2000 ஆண்டு ேகரயிோை பாடல்ைகை
ஆய்வுக்கு எடுத்துக்சைாண்டான். ஊர் ஊராைச் சென்று பகழய பாடல் புத்ெைங்ைகைச் வெைரிக்ைத்
சொடங்கிைான். மூட்கட மூட்கடயாை இேன் அகறயில் பாட்டுப் புத்ெைங்ைள் குவிந்ெை.
ெமிழின் முெல் பாடோசிரியர் மதுரைவி பாஸ்ைரொஸ் சொடங்கி ைவிஞர் பழநிபாரதி ேகர இேன்
ஆய்வுக்கு எடுத்துக்சைாண்ட ைாேைட்டத்தில் பாடல்ைள் எழுதியிருந்ெைர்.

வெெபக்திக் ைாேைட்டம், புராைப் படங்ைள் மிகுந்ெ செய்ேபக்திக் ைாேைட்டம், ெமூைப் படங்ைள்

ைாேைட்டம்... எை ஒவ்சோரு ைாேைட்டத்திலும் எழுெப்பட்ட பாடல்ைகையும்
பாடோசிரியர்ைகையும் அேொனிக்ைத் சொடங்கிைான். எத்ெகை எத்ெகை ைவிஞர்ைள்!
அேர்ைளின் பாடல் ேரிைளில்ொன் எத்ெகை எத்ெகை ேண்ைங்ைள்! குடும்பம், இயற்கை,
ெத்துேம், ைாெல்... எை பல்வேறு சூழல்ைளில், 'பாடல்’ எனும் வபராறு இேகைக் கை நீட்டி
அகழத்ெது. இேன் அெனுள்வை குதித்து மூழ்கிப்வபாைான்.

சென்கைப் பல்ைகேக்ைழைத்தின் ெமிழ் சமாழித் துகற ைட்டடம் ைடற்ைகரகயப் பார்த்ெபடி

இருக்கும். அதுேகரயில் மாகேயில் மட்டுவம பார்த்து ரசித்துக்சைாண்டிருந்ெ ைடகே,
பல்ைகேக்ைழைத்தில் வெர்ந்ெ பிறகு ைாகேயிலும் இேன் ெரிசிக்ைத் சொடங்கிைான்.

ைடலுக்குத்ொன், எத்ெகை முைங்ைள்; எத்ெகை ேடிேங்ைள்! ைாகேயில் சபான் அள்ளி

இகறப்பதும், நண்பைலில் ைாைல் நீரில் ெகிப்பதும், பிற்பைலில் சமௌைங்ைகை இகறச்ெோை
சமாழிசபயர்ப்பதுமாை ைடகே, அருகில் இருந்து அறிந்து சைாண்ட ைாேங்ைள் அகே.

தமிழ் சமாழித் துகறத் ெகேேரும், இேைது ஆய்வு ேழிைாட்டியுமாை ே.சஜயவெேன்,

ெமிழைத்தின் மிைச் சிறந்ெ ெமிழ் அறிஞர்ைளுள் ஒருேர். அைராதி இயல் துகறயில் சபரும்
புேகமசைாண்டேர். சென்கைப் பல்ைகேக்ைழைத்துக்ைாை நிகறய அைராதிைகைப்
புதுப்பித்திருக்கிறார். அேர், இேன் ஆய்வுக்கு மட்டுமல்ே; இேன் ஆளுகமக்கும் ேழிைாட்டியாை
இருந்ொர்.

இேன் இயல்பாைவே கூச்ெ சுபாேம் சைாண்டேன். சிறு

ேயதில் இருந்வெ ொய் இல்ோமல் ெனிவய ேைர்ந்ெொல்
ெயங்கித் ெயங்கித்ொன் வபசுோன். பல்ைகேக்ைழைத்தில்
வெர்ந்ெ முெல் நாவை, இேைது ெயக்ைத்கெ
செரிந்துசைாண்ட ே.சஜயவெேன், இேகைத் ெனியாை
அகழத்து, ''ெம்பி. நாகையிே இருந்து எம்.ஏ., முெோம்
ஆண்டு ெமிழ் மாைேர்ைளுக்கு, நீங்ைள் 'பகடப்புக் ைகே’
பற்றி ேகுப்பு எடுக்கிறீங்ை. ேகுப்பகறயில் மாைேர்ை
வைாட வபெப் வபெ உங்ை கூச்ெம் ைாைாமல் வபாயிடும்.
உங்ைைால் குகறந்ெபட்ெம் 10 மாைேர்ைள் ைவிஞர்ைைா
மாறிைா, அது பல்ைகேக் ைழைத்துக்குப் சபருகமொவை!''
என்று உற்ொைப்படுத்திைார்.

10 மாைேர்ைள் இல்கே... இேன் அங்கு ேகுப்பு எடுத்ெ

ஐந்து ஆண்டுைளில் 60 மாைேர்ைள், ைவிஞர்ைள்
ஆைார்ைள். முெலில் புதுக்ைவிகெயின் வொற்றமும்
ேைர்ச்சியும் பற்றி ேகுப்பு எடுத்ொன். எழுத்துக்
ைாேைட்டம், ோைம்பாடி ைாேைட்டம், ைவியரங்கு
ைாேைட்டம் எை ஒவ்சோரு ைாேைட்டத்கெயும்
உொரைங்ைவைாடு விைக்கிைான்.

ரியலிெம், நிவயா-ரியலிெம், ஸ்ட்சரக்ெரலிெம், ெர்ரியலிெம்,

வபாஸ்ட்மார்டனிெம், வமஜிக்ைல் ரியலிெம்... எை
ஒவ்சோரு இெங்ைகையும் ேகுப்பில் விைக்கிைான்.
அெற்ைாை உொரைக் ைவிகெைகை ோசித்துக்ைாட்ட மாைேர்ைள் உற்ொைமாைார்ைள். ஒவ்சோரு
ேகுப்பிலும் ஒரு ைவிஞர் எை எடுத்துக்சைாண்டு, அந்ெக் ைவிஞர் பற்றிய குறிப்புைகைச் சொல்லி,
அேர் எழுதிய அத்ெகை ைவிகெைகையும் ோசித்துக் ைாட்டுோன். இப்படி நிகறய நவீைக்
ைவிஞர்ைகை மாைேர்ைளுக்கு அறிமுைப்படுத்தியிருக்கிறான்.

ோரத்தில் ஒரு நாள் ைவிகெ வநரம். இேன் ஒரு ெகேப்பு சைாடுப்பான். அந்ெத் ெகேப்பில்
மாைேர்ைள் ைவிகெ எழுெ வேண்டும். அப்படி ஒருநாள் 'ையிறு’ என்று ெகேப்புக் சைாடுத்ெதும்,
ஒரு மாைேன் எழுதிய ைவிகெகய இேைால் மறக்ை முடியாது. அந்ெக் ைவிகெ...

'பின்வைறுேொல்
முன்வைறுகிறார்ைள்
ையிறு திரிப்பேர்ைள்!’

ஒருநாள் இேன் ெமிழ்த் துகறயில் இருந்து ேகுப்பு எடுக்ைக் கிைம்பிக்சைாண்டிருந்ெவபாது எதிவர

இேன் அப்பா ேந்துசைாண்டிருந்ொர். ''இங்ை என்ைப்பா பண்றீங்ை?'' என்றான் இேன். ''சும்மா
ஒரு மீட்டிங் விஷயமா சமட்ராஸ் ேந்வென். நீ கிைாஸ் எடுக்கிவறன்னு வைள்விப்பட்வடன்.
எப்படி நடத்துவறனு பார்க்ை வேண்டாமா?'' என்று அேர் சிரித்ெபடி சொல்ே, இேன் கை-ைால்ைள்
நடுங்ை ஆரம்பித்ெை. அகெக் ைேனித்ெ இேன் ெந்கெ, ''சும்மா சொன்வைன்டா. பயப்படாெ, நீ
கிைாஸ் முடிச்சிட்டு ோ. நான் கேப்ரரியிே சேயிட் பண்வறன்'' என்று சிரித்ெபடி ைடந்து
வபாைார்.

காேச்ெக்ைரம் பின்வைாக்கி சுழே, இேன் மீண்டும் சிறுேைாைான். மூன்றாம் ேகுப்புப்

படிக்கையில் கடஃபாய்டு ைாய்ச்ெல் ைாரைமாை பள்ளிக்கு ஒரு ோரம் லீவு வபாட்டுவிட்டு இேன்
வீட்டில் இருந்ெ ைாேம். ைாய்ச்ெல்விட்டு உடல் ஓரைவுக்குத் வெறிக்சைாண்டிருந்ெது. ஆசிரியராை
இேைது ெந்கெ அேரது பள்ளிக்கூடத்துக்குக் கிைம்ப, ''இன்னிக்கு நானும் உங்ைகூட உங்ை
ஸ்கூலுக்கு ேரப் வபாவறன்'' என்று அடம்பிடித்து கெக்கிளில் ஏறி அமர்ந்ொன்.

அப்பாவின் பள்ளிக்கூடம், இேன் பள்ளிக்கூடத்கெவிடச் சிறியது. ோெலில் நின்றிருந்ெ

செங்சைான்கற மரத்தில் இருந்து உதிர்ந்துகிடந்ெ பூக்ைளும், பள்ளியின் பின்பக்ைம் விரிந்துகிடந்ெ
பகைமரக் ைாடுைளுமாை அப்பாவின் பள்ளிக்கூடம் அப்பாகேப் வபாேவே அழைாைவும்
சநருக்ைமாைவும் இருந்ெது.

'ெமிழ் ஐயாவோட கபயன்டா!’ என்று மாைேர்ைள் இேகைச் சூழ்ந்துசைாண்டார்ைள். அப்பா

எல்வோகரயும் அெட்டிவிட்டு, ேகுப்பு எடுக்ைத் சொடங்கிைார். முன் சபஞ்சில் அமர்ந்து
அேகரவய பார்த்துக்சைாண்டிருந்ொன். கை விரல்ைளிலும், மூக்கின் நுனியிலும், ைாவொரத்து
முடிைளிலும் ொக்பீஸ் துைள் படிந்ெ அப்பா, இன்னும் இேனுக்கு சநருக்ைமாைார்.

காேச்ெக்ைரம் முன்வைாக்கி சுழே, இேன் பல்ைகேக்ைழைத்து ேகுப்பகறக்குள் நுகழந்ொன்.

அப்பா, நூேைத்தில் ைாத்துக்சைாண்டிருக்கிறார் என்ற பெற்றத்துடவை அன்கறய ேகுப்பு
முடிந்ெது.

நூேைத்தில் இருந்ெ அப்பாகே, வைன்டீனுக்கு அகழத்துச் சென்று வெநீர் ோங்கிக் சைாடுத்ொன்.

''ோடா, சைாஞ்ெம் ைாோற ைடற்ைகர ேகரக்கும் நடந்துட்டு ேரோம்'' என்றார் அப்பா. மதிய
வநரத்துக் ைடல் மதிய வநரத்து ைடல் வபாேவே இருந்ெது.

'எப்கபாது கடற்ககரக்குச் வசன்றாலும்

குறிப்பிட்ட தூரத்துக்கு கமல்
வசன்றகத இல்கல.
அகலகளிடம் பேம் இல்கல
பேம் அப்பாவிடம்தான்!’

என்று சிறு ேயதில் இேன் எழுதிய ைவிகெ நிகைவுக்கு ேந்ெது. இருேரும் முடிவிோ
அகேைளில் நின்றார்ைள். அப்பா ேழக்ைம் வபால் இேன் கைைகைப் பிடித்துக்சைாண்டார்.

திரும்பி ேந்து வபருந்துக்ைாைக் ைாத்திருக்கையில், ''நல்ோொன்டா கிைாஸ் எடுக்கிற'' என்றார்

அப்பா.

'நீங்ை கேப்ரரியிேொவை இருந்தீங்ை. நான் கிைாஸ் எடுத்ெகெ எப்ப பார்த்தீங்ை?'' என்றான்

ஆச்ெரியத்துடன்.

''நான் எங்ைடா கேப்ரரிக்குப் வபாவைன். நான் ேந்ொ நீ சடன்ஷன் ஆயிடுவேனு உன் கிைாஸ்
ஜன்ைலுக்குப் பின்ைாடி மகறஞ்சு நின்னு பார்த்திட்டு இருந்வென்'' என்றார் அப்பா.

கை விரல்ைளிலும், மூக்கின் நுனியிலும், ைாவொரத்து முடிைளிலும் ொக்பீஸ் துைள் படிந்ெ இேன்,

அப்பாவுக்கு இன்னும் சநருக்ைமாகி இருப்பான் என்று வொன்றியது!

கெடிக்கக பார்ப்பென் - 29
நா.முத்துக்குமார், ஓவிேங்கள்: வசந்தில்

ஆைந்த ோழின் அடிநாதம்

'நிஜம்ொன் ொங்ை முடியாெ பாரம். அந்ெப் பாரத்கெ இறக்கிகேக்ை அல்ே, எவ்ேைவு எகட
என்று பார்த்துக்சைாள்ைத்ொன் இகெ உங்ைளுக்கு எழுதுகிவறன். சேயிலில் உேர்த்துேது என்று
ஆகிவிட்டது. எல்ோ இடத்திலும்ொவை சேயில் விழும். ஆைால், இங்வை மட்டும்ொன் விழும்
என்பதுவபால் ஒவ்சோருத்ெரும் சைாடியில் ஓர் இடத்தில் சொங்ைப்வபாடுேது நமக்குப்
பிடித்திருக்கிறது இல்கேயா?’

- எழுத்தாளர் ெண்ணதாசன்

('ஒரு சிறு இகச’ வதாகுப்பில் இருந்து)

எப்வபாதும் ைாற்றில் மிெக்கும் இறைாை இேன் ென்கை நிகைத்துக்சைாள்ோன். ைாற்றில்

மிெக்கும் இறகுக்கு, இேக்கும் இல்கே; எந்ெவிெ முன் தீர்மாைமும் இல்கே. இன்னும்
சொல்ேப்வபாைால், அெற்சைன்று ெனிப்பட்ட திகெயும் இல்கே. ைாற்றின் திகெவய அென் திகெ.

ைாற்றின் வபாக்கில் அகேந்து திரிேதில்ொன் எத்ெகை சுைம். தூரத்துக் ைண்ைளுக்கு அந்ெ இறகு
ெகர இறங்குேகெப் வபால் சென்பட்டாலும், மீண்டும் ேயமாை சிறு ைாற்றின் வமாெலில்
ெத்தித்ொவி விண்ணில் அகேேகெப் வபால் இேன் பயைம் ஓடிக்சைாண்டிருந்ெது.

பாலுமவைந்திரா, ெமிழ்நாடு திகரப்படப் பகடப்பாளிைள் ெங்ைத் சொடக்ை விழாவில் இேனின்

'தூர்’ ைவிகெகய ோசித்ெ ெம்பேமும், பாரதிராஜா இேைது 'பட்டாம்பூச்சி விற்பேன்’ ைவிகெத்
சொகுப்கப சேளியிட்டு சநகிழ்ச்சியாைப் வபசிய ெம்பேமும் திகரயுேகிைர் மத்தியில் இேகை
வநெமிக்ைக் ைவிஞைாை சநருக்ைப்படுத்தியது. எல்ோேற்றுக்கும் வமோை, அன்கறய
ைாேைட்டத்தில் பணியாற்றிய அத்ெகை உெவி இயக்குநர்ைளும் இேகைத் ெங்ைளில் ஒருேைாை
அகடயாைம் ைண்டார்ைள்.
பாரதிராஜாவிடம் உெவி இயக்குநராைப் பணிபுரிந்ெ ஐந்துவைாவிோன், பாேவெைரனிடம் உெவி
இயக்குநராை இருந்ெ அஜயன் பாோ, அைத்தியனிடம் உெவி இயக்குநராை இருந்ெ
வீரபாண்டியன்... எைப் பே நண்பர்ைள் இேன் ைவிகெைகை சநஞ்சில் சுமந்து ெங்ைளுக்குத்
செரிந்ெ இயக்குநர்ைளிடம் இேன் பாடல் எழுெ சிபாரிசு செய்ொர்ைள்.

அந்ெ நாட்ைளில் எத்ெகைவயா ஆச்ெரியங்ைகை, எத்ெகைவயா அனுபேங்ைகை, எத்ெகைவயா

இடர்ப்பாடுைகை இேன் ெந்தித்ொன். இேனின் ைவிகெைகை ோசித்துவிட்டு, சிேர் இேகைப்
பாடல் எழுெ அகழப்பார்ைள். ஒல்லியாை, ைட்டம் வபாட்ட ெட்கடயுடன், இயல்பாை
கூச்ெத்துடன் வபசும் இேனுகடய வொற்றத்கெப் பார்த்ெதும், ''ைவிஞருக்கு எந்ெ ஊரு?'' என்ற
முெல் வைள்வி எழும்.

இேன், ''ைாஞ்சிபுரம்'' என்பான்.

''மதுகர, ெஞ்ொவூரு, வைாயம்புத்தூரு, நாைர்வைாவில் பக்ைம்ொன் ைவிஞர்ைள்

உருோகியிருக்ைாங்ை. ைாஞ்சிபுரத்துக்ைாரங்ைளுக்கு ோழ்க்கை அனுபேம் ைம்மிொவை... என்ை
சொல்றீங்ை ைவிஞர்?'' என்று சீண்டுோர்ைள்.

''சொண்கட மண்டேம் ொன்வறார் உகடத்து என்ற பழசமாழிகய நீங்ை வைள்விப்பட்டது

இல்கேயா ொர்?'' என்று இேன் புன்ைகைவயாடு பதில் சொல்ோன்.

''டியூன் இன்னும் சரடியாைகே. அடுத்ெ ோரம் சொல்லி அனுப்புவறாம்'' என்ற பதிலுடன்

உகரயாடல் முடியும்.
இேன் வொற்றத்தில் இருந்ெ எளிகமவய, இேனுகடய பேமாைவும் பேவீைமாைவும் அந்ெக்
ைாேத்தில் இருந்ெது. இன்று ேகர இேன் ேரிைளிலும் ோழ்க்கையிலும் எளிகமகயவய
ைகடப்பிடித்து ேருகிறான். அெற்குக் ைாரைம் இேன் அறிந்ெ மாமனிெர்ைள் எளிகமயாைவே
ோழ்ந்து, எளிகமயாைவே இறந்தும்வபாைதுொன்.

'மக்ைளுக்குப் புரியாெ ேகையில் இேக்கியம் செய்கிறேன், அந்ெப் பகடப்கப திகரச்சீகே

வபார்த்தி மூடிவிடுகிறான். இயற்கை, மக்ைளுக்குத் வெகேயாை அகைத்கெயும் எளிகமயாைவே
பகடத்திருக்கிறது. மண் எளிது; விண் எளிது; ைாற்று எளிது; தீ எளிது!’ என்னும் மைாைவி
பாரதியாரின் ோர்த்கெைள்ொன் இன்று ேகர இேன் பாடல்ைளின் ொரை மந்திரம்.

அறிவுமதி அண்ைன் அலுேேைத்தில் பாட்டுப் பயிற்சியில் ஈடுபட்டிருந்ெ ஒருநாள், அறிவுமதி

அண்ைன் இேகைத் ென் அகறக்கு அகழத்து, ''ெம்பி சீமான் சொகேவபசிே இருக்ைான்.
உங்கிட்ட வபெணுமாம்'' என்று சொல்ே, இேன் சொகேவபசிகய ோங்கி '' வோ'' என்றான்.

''ெம்பி, நான் இயக்குநர் சீமான் வபெவறன். ெம்பி ஐந்துவைாவிோன் உன்வைாட 'பட்டாம்பூச்சி

விற்பேன்’ புத்ெைத்கெக் சைாடுத்ொன். எங்ைடா இருந்ெ இவ்ேைவு நாளு? அண்ைன் இப்ப 'வீர
நகட’னு ஒரு படம் இயக்கிட்டு இருக்வைன். இன்னிக்குத்ொன் பாடலுக்ைாை சமட்டு
அகமச்வொம். நாகைக்குக் ைாகேயிே அலுேேைத்துக்கு ோ. உன் முெல் பாடகே அண்ைன்
படத்துக்கு எழுதிக் குடு'' என்று உரிகமவயாடு சொல்லிவிட்டு சொகேவபசிகய அேர்
கேத்ெதும், இேன் அன்பின் ைாற்றில் அகேயும் இறகு ஆைான். இப்படித்ொன் நண்பர்ைவை...
இேனுகடய பாட்டுப் பயைம் மிை இயல்பாைத் சொடங்கியது.

சீமான் அண்ைகை இேன் ஓரிரு முகற ெந்தித்து இருக்கிறான். அப்வபாது அேர்

'பாஞ்ொேங்குறிச்சி’ என்ற திகரப்படத்கெ முடித்துவிட்டு 'இனியேவை’ படத்கெ
இயக்கிக்சைாண்டிருந்ொர். அந்ெப் படத்தில் ைவிஞர் ொமகரகயப் பாடோசிரியராை
அறிமுைப்படுத்தியிருந்ொர்.

சீமான் அண்ைனிடம் இருந்து இப்படி உரிகமயும் அன்பும் ைேந்ெ அகழப்கப இேன்

எதிர்பார்க்ைவில்கே. அன்று இரவு முழுேதும் தூங்ைவே இல்கே என்று இேன் சபாய் சொல்ே
விரும்பவில்கே. அண்ைகைச் ெந்திக்கும் ஆேலில் அகமதியாை உறங்கிப்வபாைான்.

ேழக்ைமாை சினிமா அலுேேைம் வபால் இல்ோமல், சீமான் அண்ைனின் அலுேேைம், இேன்

வீட்கடப் வபாேவே எளிகமயாை இருந்ெது. ஒரு பக்ைம் நாட்டுக்வைாழிைகை உறித்து,
ராமநாெபுரக் கைப்பக்குேத்தில் உப்புக்ைறி ெயாராகிக்சைாண்டிருக்ை, மறுபக்ைம் சுற்றிலும்
ெம்பிைள் புகடசூழ சீமான் அண்ைன் படம் பார்ப்பகெப் வபாேவே ைகெ
சொல்லிக்சைாண்டிருந்ொர்.

இேகைப் பார்த்ெதும், ''என்ை... இப்படி எழுதிப்புட்ட? இவ்ேைவு வநரம் உன் ைவிகெகயப்

பத்தித்ொன் வபசிட்டு இருந்வொம். முெல்ே ொப்புடு. அப்புறம் பாட்டுக்ைாை சூழல் சொல்வறன்''
என்றார்.

ைொநாயகி அறிமுைப் பாடல் அது. பட்டியல் வபாடும் பாடல் உத்தி அப்வபாது பிரபேமாை
இருந்ெொல், ெைக்குப் பிடித்ெேற்கறக் ைொநாயகி பட்டியலிட வேண்டும். அெற்ைடுத்ெ இரண்டு
ோரங்ைளும் இேன் சீமான் அண்ைகை, பாடல் ேரிைளுடன் அேரது வீட்டிலும்
அலுேேைத்திலும் மாறி மாறிச் ெந்தித்ொன்.

எல்வோரும் செங்ைல் அடுக்கி வீடு ைட்டுோர்ைள். சீமான் அண்ைனின் வீடு அன்பால்

ைட்டப்பட்டிருந்ெது. ைம்யூன் ோழ்க்கைகயப் பற்றி இேன் வைள்விப்பட்டிருக்கிறான்.
உண்கமயில் அகெ அங்குொன் ெந்தித்ொன். சீமான் அண்ைனின் ெம்பி வஜம்ஸ், அேரிடம்
பணியாற்றிய உெவி இயக்குநர்ைள், பி.சி.ஸ்ரீராமிடம் பணியாற்றிய ஒளிப்பதிோைர் செழியன்
மற்றும் வேறு சிே இயக்குநர்ைளிடம் பணியாற்றிய உெவி இயக்குநர்ைள்... எை 20-க்கும்
வமற்பட்டேர்ைள் அங்கு ெங்கியிருந்ொர்ைள். ைாசு இருந்ொல் ெகமயல் ெடபுடோை நடக்கும்.
இல்ோவிட்டால், ைவிகெைளும் ைகெைளும்ொன் அேர்ைகை அடுத்ெ நாகை வநாக்கி
நம்பிக்கையுடன் அகழத்துச் செல்லும். அன்று சொடங்கி சேற்றிசபற்ற பாடோசிரியராகி,
இேனுக்கு என்று ெனி அலுேேைம் ஒன்று அகமயும் ேகர, சீமான் அண்ைன் வீட்டில்
இருந்துொன் பாடல்ைள் எழுதிக்சைாண்டிருந்ொன். அந்ெக் ைாேங்ைள் மறக்ை முடியாெகே.

சீமான் அண்ைனின் 'வீரநகட’ படத்தில் இடம்சபற்ற இேைது முெல் பாடல் 'முத்துமுத்ொய்ப்

பூத்திருக்கும் முல்கேப் பூகேப் புடிச்சிருக்கு...’ என்று இேன் சபயருடவை சொடங்கும். அந்ெப்
பாடலில் இேன் பே உேகம, உருேைங்ைகைக் கையாண்டான். இன்று ேகர ெமிழ்த்
திகரப்பாடல்ைளில் அதிை உேகம, உருேைங்ைள் சைாண்ட பாடல் அதுொன் என்று ஆய்ோைர்ைள்
ைருதுகின்றைர்.

அணுஅணுோை அந்ெப் பாடலின் ேரிைகை ரசித்து சீமான் அண்ைன் வெர்ந்செடுத்ொர். ''வடய்...

ெம்பி பிரமாெமா எழுதியிருக்ைான்டா. நூறு ரூோ அேனுக்குக் குடுடா'' என்று சீமான் அண்ைன்
சொல்ே, ெயாரிப்பு நிர்ோகி நூறு ரூபாய் எடுத்துக் சைாடுத்ொர். ''வடய்... அகெவிட இந்ெ ேரி
சிறப்பா இருக்குடா. ைைக்குப் பார்க்ைாம 500 ரூோ எடுத்துக் குடுடா'' என்று சீமான் அண்ைன்
அெட்ட, இேன் முெல் பாடலுக்குப் சபற்ற ென்மாைம் அன்கறக்கு உச்ெத்தில் இருந்ெ ைவிஞர்ைள்
ோங்கிய சொகைகயவிட அதிைமாை இருந்ெது.

பாடல் பதிவின்வபாது இேன் எழுதிய ேரிைகைப் படித்துப்

பார்த்ெ அந்ெப் படத்தின் இகெயகமப்பாைர் வெனிகெத்
சென்றல் வெோ, ''எங்ை இருந்ொலும் இந்ெ ஆர்வமானியப்
சபட்டிக்கு முன்ைாடி ேந்துொன் ஆைணும். திறகமக்குத் திகர
வபாட முடியாது'' என்று பரேெப்பட்டார்.

அந்ெப் பாடலில் இேன் எழுதிய, 'நட்ெத்திரக் ைால் பதிக்கும்

ோத்துக் கூட்டம் புடிச்சிருக்கு,’ 'ைாெல் வொல்விொவைா யார்
அறியக்கூடும்? ஆட்டுத்ொடி புடிச்சிருக்கு,’ 'மண்ணில்
விழுந்ொலும் என்றும் உயிர் ோழும் மகேயருவி புடிச்சிருக்கு,
'கைப்பிடி நீண்ட குகட வபான்ற பகைமரம் புடிச்சிருக்கு’...
எைப் பே ேரிைகை அடுத்ெடுத்து அேரிடம் இகெயகமக்ை ேந்ெ
பே இயக்குநர்ைளிடம் பாடிக்ைாட்டி, இேன் முெல் படம்
சேளிேருேெற்கு முன்வப, கிட்டத்ெட்ட 40 படங்ைளுக்கு வமல்
பாடல்ைள் எழுெகேத்ொர் வெோ.

முெல் பாடலுக்குப் பிறகு இகெஞானி இகையராஜா சொடங்கி

இகெப்புயல் ஏ.ஆர்.ரஹ்மான் ேகர பாடல் எழுதிய
அனுபேங்ைகை 'ைண் வபசும் ோர்த்கெைள்’, 'ஹிட் ைாங்’ எை
இரண்டு சொகுப்புைளின் ேழியாை இேன் பதிவு
செய்திருக்கிறான்!

'தங்ைமீன்ைள்’ படத்தின் 'ஆைந்ெ யாகழ...’ பாடலுக்ைாை வெசிய விருது சபறும் இந்ெ

வேகையில் இேன் ஆைந்ெ யாகழத் சொடர்ந்து மீட்ட உெவிய அகைத்து இயக்குநர்ைள்,
இகெயகமப்பாைர்ைள், ெயாரிப்பாைர்ைள், ரசிைர்ைள், ோராோரம் 'வேடிக்கை பார்ப்பேன்’
ோசித்துவிட்டு சநகிழ்ச்சிவயாடு சொடர்புசைாண்ட ோெைர்ைள், வைாடுைைால் ோழ்க்கைகய
ேகரந்ெ ஓவியர் செந்தில், அகைேருக்கும் இேன் ென் நன்றிகயத் செரிவித்துக்சைாள்கிறான்.

இேைாைவும், அேைாைவும், நாைாைவும் ோழ்ேெற்ைாை சநாடிைகைத் ென் புன்ைகையால்

அள்ளி இகறத்துக்சைாண்டிருக்கும், ெந்கெயாகி ேந்ெ ெகையன் ஆெேன் நாைராஜனுக்குத்
ெனிப்பட்ட அன்பு!

இேன் இந்ெத் சொடரில் என்ை வேடிக்கை பார்த்ொன்? இேன் எழுதிய ஒரு ைவிகெொன்
நிகைவுக்கு ேருகிறது.

சுடகேயிவே வேகும் ேகர

சூத்திரம் இதுொன் ைற்றுப்பார்!
உடகேவிட்டு சேளிவயறி
உன்கை நீவய உற்றுப்பார்!

ஆைால், அப்படிசயல்ோம் வபாகிறவபாக்கில் ோழ்க்கைகய வேடிக்கை பார்த்துவிட முடியுமா?

பனித்துளியின் நுனியில் பிரதிபலிக்கிறது சூரியன். இன்னும் சைாஞ்ெ வநரத்தில் பனித்துளி

உருகிவிடும் என்பது சூரியனுக்குத் செரியும். ொன் ைகரந்துவிடுவோம் என்பது பனித்துளிக்கும்
செரியும். ஆைாலும், சூரியகை சிகறப்பிடித்ெ அந்ெ ஒரு ைைத்தின் சபருமிெவம பனித்துளியின்
ோழ்க்கை!

(நிகறந்தது)