ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΣΥΝΤΑΞΗ

ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟ – ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ
ΟΛΙΓΟΛΕΠΤΗ ΕΞΕΤΑΣΗ

1. Οι λέξεις της παρένθεσης να τεθούν ως αντικείμενα των μονόπτωτων

ρημάτων ή των ονοματικών τους τύπων:

1. Πείθου. . . . . . . . . . . . (οἱ νόμοι) ὑπὸ τοῦ δήμου κειμένοις.

2. Μήτε. . . . . . . . . . . . (σώματα) ἐπιμελεῖσθε μήτε . . . . . . . . . . . .
(χρήματα)
3. Οἱ Ἀθηναῖοι θύουσιν . . . . . . . . . . . . (ὁ ἄγνωστος θεός).
4. Οἱ νεανίαι ὀρέγονται . . . . . . . . . . . . (παιδεία).
5. Οἱ θεοὶ . . . . . . . . . . . . (οἱ κακοὶ) μεγίσταις τιμωρίαις κολάζουσιν.
6. Σκύθαι και Θρᾷκες οὐκ ἀνέχονται διαμάχεσθαι . . . . . . . . . . . .
(Λακεδαιμόνιοι).
7. Τισσαφέρνης ἐλέγετο . . . . . . . . . . . . (οὗτος) ἄρχειν.
8. Ἀλλὰ, ὦ νεανίσκε, ἔοικας. . . . . . . . . . . . (φιλόσοφος).
9. Οἱ ἤδη οὐ πολὺ ἀπεῖχον . . . . . . . . . . . . (ἡ χώρα).
10. Τὰ ἔργα οὐ συμφωνεῖ . . . . . . . . . . . . (οἱ λόγοι).
11. Οἱ Ἕλληνες ἐπέπεσον . . . . . . . . . . . . (οἱ πολέμιοι).
12. . . . . . . . . . . . . (Ἀθηναίοι) ἤρεσκον οἱ τοῦ Ἀνταλκίδου λόγοι.
13. Οἱ Λακεδαιμόνιοι οὐ μετέσχον . . . . . . . . . . . . (στρατεία).
14. Οἱ ἐν τῇ Χίῳ ὄντες συνίσταντο . . . . . . . . . . . . (ἀλλήλων).

2. Να βρεθούν τα υποκείμενα των ρημάτων / απαρεμφάτων / μετοχών:

1. Ὃ πάντες ἐθρύλουν τέως γέγονεν αὐτόματον.

2. ῾Ο ἔμφρων νομοθέτης ἄν μᾶλλον παρακελεύοιτο τοῖς πρεσβυτέροις
αἰσχύνεσθαι τοὺς νέους.
3. Παρακαλέσαντες ἀλλήλους ἀποδῶμεν τὰ τροφεῖα τῇ πατρίδι.
4. ῾Ηδύ ἐστι τὸ ἔχειν χρήματα.
5. Καθ' ἑκάστους ἐκαλοῦντο Ἕλληνες.
6. Τὸν εὖ ποιοῦνθ' ἕκαστος ἡδέως ὁρᾶ.
7. Τοῖς ἰδιώταις ἔξεστι τὰς δαπάνας συντέμνειν.
8. ῾Ο δὲ ὡμολόγησε ταῦτα ποιήσειν.
9. Περικλῆς παρελθὼν ἔλεξε τοιάδε.
10. Διὸ δὴ καὶ κατηγοροῦσίν τινες ἡμῶν ὡς οὐκ ὀρθῶς βουλευομένων.
11. ᾿Εδέοντο Κῦρον προστάτην γενέσθαι.
12. Κῦρος ὑπέσχετο ἀνδρὶ ἑκάστῳ δώσειν πέντε ἀργυρίου μνᾶς
13. ῾Η πόλις αὐτοῖς οὐκ ἐπιτρέψει παραβαίνουσι τοῖς νόμοις.