P 25-8

I did not tell themthe full details. Bukod pa sa maraming nakikinig, kailangan na
rin naming maghanda dahil
tatawagin na kami.
I did well, actually. Kahit pa may kokonting "boo" akong naririnig sa crowd, mas
marami akong narinig na
magandang feedback. I guess people are slowly adjusting and accepting all the news
about us. Siguro na rin
dahil sa alamng lahat na may boyfriend naman ako at hindi ako makakasagabal sa
paboritong love teamnila.
I even saw new tarpaulins fromthe group who wants me with Zander. They're here even
when it's an event
focusing on the two.
May konting kaba akong naramdaman sa entablado nang sumagi sa isip ko ang
misteryosong nagpadala ng
sulat noong nakaraan. Nandito kaya siya? Wala akong panahon para alamin iyon dahil
hindi naman kami ang
makikihalubilo sa mga fans kundi si Zander at Blair.
"Y-You're kidding, right?" nanginginig ang boses ni Ate Reanne pagkatanong noon sa
akin.
After our short performance, umalis na rin ako. Flyn's going to her Mixed Martial
Arts work out at si Carrie
naman ay umuwi sa kanila. Hindi na namin hinintay na matapos ang buong show dahil
paniguradong
matatagalan pa iyon sa dami ng tao.
"Wh-Why didn't you..."
Kanina ay wala siyang reaksyon habang hinahatid ng kanyang sekretarya ang kape at
dessert para sa aming
dalawa. Akala ko ay talagang wala siyang magiging reaksyon ngunit nang umalis ang
sekretarya ay 'tsaka pa
lamang siya nagsalita.
Her troubled expression explained everything. It comforted me that aside fromAmer,
someone out there is
troubled for me. May ibang taong nag-aalala sa akin!
"Goddamnit, Eury! Bakit hindi mo 'to sinabi sa akin o sa awtoridad?!" her voice is
thunderous.
Mabuti na lang at kaming dalawa lang naman ang nasa kanyang opisina.
Kinwento ko ng buo ang nangyari sa kanya. Except, of course, about Vince's plans.
Para rin namang
naintindihan niya na agad na si Vince ang nakahanap sa akin at naging kami. Hindi
niya na kinwestyun pa
kung bakit at paano naging kami. Pakiramdamko ay iniisip niyang natural lang na
maging kami talaga.
"You... you almost got raped. You almost fucking died and you're here after weeks
or months! Iniinsulto mo
ba ako!?"
Kung alamko lang na ganito rin ang magiging reaksyon niya, sana ay 'di ko na lang
din sinabi. Maaaring na
trauma ako ilang araw pagkatapos ng nangyari pero sa dami ng sakit na napagdaanan
ko, I'malmost that
resilient.
"Don't make much fuss about it, Ate, please-"
"Don't make a fuss about it? I ama lawyer! I have access to anything involving
crime against the people of
the Philippines and here is my sister, not dealing with her own injustice! Eury
naman!" sabi niya, ngayon
miserable.
P 25-9
"I know. I'msorry. I was in shock and I don't know what to do. Sinunod ko lang ang
sinabi ni Tita Daisy sa
akin at-"
"Kakasuhan ko 'yang manager mo, Eury-"
"Oh, damn it, Ate! Please, will you listen first? This is not about the whole
thing. This is about something
else-"
"Kahit na!"
Tumayo siya at balisa na ngayon. Paulit-ulit na sinusuklay ang buhok. Binaba niya
ang kanyang salamin at
hinilot ang bridge ng ilong.
"You. Almost. Died. You almost died!" paulit-ulit niyang sinabi na tila 'di ko
naririnig. "Wala ka bang
pakealamsa sarili mong buhay? At sinabi mo na ba ito kay Vince? Eury," she groaned.
"Huwag na nating palakihin ito, Ate. Please-"
"Bakit mo ba pinagtatakpan ito, huh?"
"The suspects are dead, Ate. Isiwalat ko man sa lahat, wala nang hustisya pang
mangyayari-"
"Justice is justice. Be it for the living or for the dead!"
"Isa pa, pwede pa akong pagbintangan sa nangyari. May motibo ako!"
"You said Hubert killed his friends. Paano ka mapagbibintangan?"
Tahimik kaming nagkatinginan ni Ate Reanne. Sa mukha niya, pakiramdamko'y may unti-
unti siyang
nahihinuha.
"You said he's about to surrender, bakit niya pinatay ang mga kaibigan niya? Your
case was big but multiple
counts of murder is even a bigger case. He's lost his mind..." she trailed off.
"There's been weird happenings, Ate," I confessed.
Nagtaas siya ng kilay. Nilapag ko naman ang note na nakuha ko sa lamesa niya.
Pinulot niya ang kanyang salamin at sinuot muli. She picked the crumpled note up to
read it.
"Bukod pa riyan, may note din noong nagbar ako. Hindi ko nga lang dala dahil
naiwala ko na iyon. Hindi ko
naman inisip na may koneksyon iyon sa nangyari..."
"Get his files. Contracts or anything," sumimsimsa kape si Ate Reanne.
Noong una ay hindi ko pa alamkung para saan. She looked at me intensely like she
just figured out
something.
"We'll hire a detective."
P 25-10
"I can do it, instead. Ayaw kong palakihin ito-"
"Your life may be in danger, Eury!" iritado niyang sigaw sa akin.
"Please, Ate. I want to do this my way. I don't want another issue-"
"For goodness sake, mas importante pa ba sa'yo iyan kesa dito?"
Natahimik ako. Dinungaw ko ang kapeng hinanda para sa akin. Nanatiling seryoso si
Ate Reanne habang
tinitingnan ako. Sa huli ay pumikit siya ng mariin at sinapo ang noo.
"Ang sulat na ito ay pwedeng pain at pwedeng totoo. Pwedeng nanghihingi siya ng
tulong dahil ayaw niyang
makulong, pwedeng papatayin ka niya para hindi na lumaki ang issue pa. This is very
dangerous. Anong
mayroon sa unang note na nakuha mo?"
The phone rang. Umiling si Ate Reanne at bago pa ako makapagsalita ay sinagot niya
na iyon.
Kasabay pa noon ay ang pagtunog ng aking cellphone. I see Vince's texts but the new
text was fromAmer. I
opened it to see.
Amer:
You free? I wanna get drunk.
Para akong natauhan saglit. Hindi ito magtitext ng ganito kung walang problema.
I'mcertainly not free since
I'mmeeting Vince but I can't let my bestfriend down.
Ako:
Oo. Anong nangyari? Nasaan ka? I'mmeeting Vince for dinner but I think he'll let me
go out with you tonight.
Binaba ni Ate Reanne ang telepono. Hindi kailanman inalis ang tingin sa akin.
"That was Lucas. He's outside with Vince. Sinabi kong papapasukin ko sila
pagkatapos ng tatlong minuto. Let
me get this straight with you, Eury..."
Kinagat ko ang labi ko at tumango.
"Papatayin ako ni Vince kapag may mangyaring masama sa'yo. Hindi ko mapapatawad ang
sarili ko kapag
may nangyaring masama sa'yo. At papatayin kita kapag pumalpak ka sa kung ano mang
plano mo, but please,
be honest with me with anything. I amgoing to help you."
Huminga ako ng malalimat tumango. This isn't a joke to me but I'mreally determined
to figure things out
without the fuss. Lalo na dahil nasa showbizako. Konting kakaibang bagay lang,
palalakihin.
"Kumain ka na," si Ate Reanne sabay tingin sa pinahandang pagkain para sa akin.
"Baka magalit pa si Vince
sa akin kapag nalamang 'di kita pinakain dito."
Umiling ako. "Magsasabay na kami, Ate."
P 25-11
Nanliit ang mga mata ni Ate Reanne. Bakas pa rin sa mukha ang pag-aalala at galit
para sa akin ngunit
nahalinhinan iyon ng ngisi pagkatapos ng ilang sandali.
Nag-iwas ako ng tingin sa kanya. For some reason, my face heated.
"You didn't really hate him, did you?"
"I did!" giit ko.
"O, anong nangyari? Bakit ngayon parang 'di ka na mabubuhay ng wala siya?"
"Tsss..." I rolled my eyes.
Umiling si Ate Reanne at nilagay ang telepono sa tainga.
"Paki sabi kay Attorney na tapos na kami ni Eury. Maaari na silang pumasok dito."
Look who's speaki gUtotmo! Tanga
P 25-12
Kabanata 24
414K 17.6K 14.4K
by jonaxx
Kabanata 24
Angry
"Uuwi na kami," Ate Reanne declared when Kuya Lucas went to hug her.
Lumapit si Vincent sa akin at pinalupot agad ang braso sa aking baywang. Bumaba ang
tingin ni Ate Reanne
sa kamay ni Vince at nagtaas agad ng kilay.
"Uuwi na rin kayo?" 'tsaka pa lang nag-angat ng tingin kay Vince.
"Oo."
Nilingon ko si Vince sa huling sinabi. "Kailangan kong samahan si Amer. He wants to
party tonight."
Vince looked at me for a long while bago bumaling kay Ate Reanne. "Pupuntahan pa
namin ang kaibigan
niya."
Ate Reanne sighed and nodded dramatically. "Kung ganoon, mag-ingat kayo, ha?" Ate
Reanne's eyes went to
me. "Mag-ingat kayo, Eury."
Matalimko siyang tiningnan, nagpapahiwatig na tumigil siya sa ginagawa niya at baka
mahalata pa ni Vince.
"Eury did not eat the dinner served for her dahil magsasabay na raw kayo."
Uminit ang pisngi ko. Vince smirked cockily at my sister. "Gusto n'yo bang
sumabay?"
Umiling si Ate at ngumising muli. "Hindi na. Tapos na kami ni Lucas. Kaya naman
naming kumain ng
hiwalay, e. Kayo, mukhang hindi."
Kuya Lucas hugged Ate Reanne fromthe back. Ang mga mata ng lalaki ang puro para kay
Ate Reanne lamang.
And Ate seemed oblivious to it.
"Mahirap iyon noong una, hmm..." Kuya Lucas whispered on her ear but enough for us
to hear.
Humalakhak si Ate Reanne at umiling. Ngumiti ako at pinagmasdan silang mabuti ng
ilang sandali bago
nagpasya na umalis na sa opisina ni Ate Reanne.
It's relieving to know that Ate Reanne seems happy with her husband. Kahit pa
suhestiyon at maaaring pinilit
lang din siya ni Daddy na pakasalan si Kuya Lucas, mukhang maayos naman ang naging
desisyon.
I wonder if Ate Lyanna's happy with Kuya Dennis? Kumpara sa dalawa kong kapatid,
she's the colder one
and the more mysterious. She won't let everyone know what she's feeling.
P 26-1
"I realized Ate Reanne's happy with her marriage," I said, finally after thinking
so hard about it.
Nasa isang restaurant kami ni Vincent ngayon malapit lamang sa pupuntahan naming
bar kung nasaan ang
kaibigan ko. Ayaw ni Amer sa Arcus at may suspetsya ako kung bakit. I think his
heart just got broken! I just
hope Sir Collins did not drill a hole on his wallet, though. Gaya ng ibang lalaking
nagugustuhan ni Amer.
"Fixed marriage is not bad after all..." sabi ko habang sumusubo ng pagkain.
Nagtaas ng kilay si Vince sa akin. Tinitingnan akong mabuti habang kumakain din ng
inorder niya.
"You think Ate Lyanna's happy with Kuya Dennis?" tanong ko.
Nagkibit lamang ng balikat si Vince. I'mwaiting for himto say anything but he
didn't. Umismid ako at
binitiwan ang kutsara. Napansin niya agad iyon.
"Eat, Eury."
"Tapos na ako."
Naghahamong tingin ang iginawad niya sa akin. Pakiramdamko ay pipilitin niya akong
kainin ang isang
bandehadong inorder ko.
"Vince, I should tone down my food intake. I have an image to maintain. Bukod pa
riyan, wala akong work
out today kaya sa paraang ito na lang ako babawi."
Bumaba ang tingin niya sa aking katawan. I sighed slightly and slouched just so
he'd stop watching.
Nakakaintimidate siyang tumingin. Lalo na dahil alamkong maganda ang katawan niya.
I don't know if he's
even trying to tone his muscles up or does he have a trainer but he had those
curves way back. Kung may
pagbabago man, mas lumaki at mas nadepina lamang iyon.
"If I did not lie to my parents way back, Ate Lyanna might be happier with her
marriage now..." maliit ang
boses ko nang sinabi ko iyon.
Hindi parin siya nagsalita. Nagpatuloy siya sa pagkain niya. Inangat ko ang mga
mata ko sa kanya.
"She might be married to you," bulong ko.
Seryosong mga mata ang iginawad niya sa akin. He sipped on his wine. Nang binaba,
gumalaw ang kanyang
panga. He tilted his head and leaned a bit closer to the small table between us.
Umuga ang mesa, kung
tutuusin ay kaya niya itong itabi kahit isang kamay lang ang gamit. Bahagya naman
akong napaatras.
"How sure are you?"
Tumawa ako ng bahagya. Joke iyon. Paano ako hindi makasisiguro? Alamko. Alamng
lahat. Father wants to
adopt Vincent because he's talented. And for that to happen, he's going to let
himmarry his most-priceddaughter,
Architect Lyanna EphraimSaniel.
"You're my father's apprentice. You're bound to marry my eldest sister. Kung hindi
mo iyon alam, manhid ka
na siguro."
P 26-2
"I look up to your father but I know how to say "no" when I need to. I already
said, "no" when he asked me
that," sabi niya then a smirk played on his lips.
Nagulat ako roon. Sa tagal naming magkasama simula Costa Leona hanggang dito,
ngayon pa lang namin ito
napag-usapan.
Natahimik na lamang ako buong dinner. I can sense his stares at me but I ignored
it. Nanatili ang mga mata ko
sa mensaheng tinitipa ko para kay Amer, kung saan kami magkikita at kung ano ang
nangyari sa kanya.
"Amore!" Amer cried and hooked his heavy armon my neck when he saw me near his
sofa.
Ang pabilog na pangmaramihang sofa ay malungkot nang datnan namin si Amer na mag-
isa roon. Punuan ang
bar ngunit mag-isa siya sa malawak na espasyong ito. Hindi ko alamna sa sobrang
miserable niya ay wala
siyang ibang inimbita kundi ako!
"Fuck, I'mso drunk!" he declared.
Amoy pinaghalong alak at sigarilyo siya. Nilingon ko si Vince at nakita kong
tiningnan niya kung anong
mayroon sa lamesang naroon. He then called the waiter and ordered something. Umupo
ako ngunit hinila ako
patayo ni Amer.
"Tara sayaw tayo, Amore! Ay-" nakita niya si Vince sa likod ko kaya unti-unti
siyang nanghina at naupo na
rin sa sofa. "Nandyan pala si Vince so bawal kang lumandi?"
What the hell? Kinurot ko ng bahagya ang tagiliran niya.
"Ouchy ouch!" deklara niya sabay hawak sa kanyang tagiliran. "What was that for?"
"Ano bang nangyari sa'yo?" I said, changing the topic.
"Wala naman!" eksaheradong sinabi na para bang may ibang kahulugan.
"Seriously, Amer, I'mworried. What happened to you?"
"Wala nga! Literal na wala!"
"Is this about Sir Collins?" tanong ko sa isang concerned na tono.
Bumalik ang waiter na may dalang isang pitsel ng orange juice at tubig. Nagsalin
agad ako roon para
mahimasmasan si Amer na mukhang kanina pa rito sa bar at nilagok agad ang mga alak
na ibinigay sa kanya.
"Tanggap ko naman, Amore, e," now it all starts...
Bibigyan ko sana siya ng tubig pero dahil nagsimula na siya, binaba ko ang baso at
nilapag sa lamesa.
"Sa'bi ko sa sarili ko noon, kapag magkagusto sila ng babae, ayos lang kasi natural
lang iyon. They will
eventually like girls because you all have what we don't! What I don't! Dapat ang
pagselosan ko lang ay kung
may magustuhan siyang ibang kagaya ko? Pero bakit? Bakit ang sakit?" he cried
making his waterproof make
up smudge a bit.
P 26-3
Kumuha ako ng tissue at pinunasan ang kanyang pisngi. Niyakap niya ako habang
nanginginig siya sa iyak.
Pagkatapos ng ilang sandali ay bumitiw siya upang dagdagan pa ang sinabi.
"Nakita ko siya na may kasamang babae, may kadate, sabi ko ayos lang. Ganoon
talaga. Tanggap ko na pero
ang sakit!"
Sumandal siya sa backrest ng sofa at patuloy na nag-iiyak.
"Tanggap ko na na hanggang dito lang talaga kami. That we will never be loved the
way we want to be
loved. But I wish my heart knows that, too. Kasi kahit naka ilang beses na akong
ganito, hindi parin natututo
ito!" he pointed to his heart.
Hindi ko alamkung ano ang nararamdaman ni Amer. But fromhere, I know of his pain.
Ilang beses na siyang
nasaktan ng ganito at ilang beses ko na ring hiniling na sana alamko kung paano.
But the years with him
taught me that no matter how hard it is for him, he will always find his way back.
Hindi dahil hindi iyon
ganoon ka sakit, kundi dahil tanggap niya na ganoon ang kapalaran niya. Palagi. At
iyon na yata ang
pinakamasakit. To give up to your destiny. To consider this lifetime a loss.
"May mas gwapo pa kay Sir Collins..." bulong ko sabay haplos sa kanyang likod.
Umiling si Amer at patuloy na umiyak.
"Pakilala kita sa iba ko pang kaibigan sa showbiz, gusto mo?"
Hindi siya sumagot pero nagpatuloy siya sa paghikbi.
"Bakit? What did you do? Did you give himmore of your works?" I laughed. Joke dapat
iyon dahil ganoon
ang ginagawa niya. Siguro naman ay natuto siya, 'no?
"I gave himone of each!"
Shit!
"Amer, ano pang binigay mo?" tanong ko.
Kinagat ni Amer ang labi niya. "I bought this Chevy as a surprise gift for his
birthday but then-"
"What the hell?!" hindi ko na napigilan ang sarili ko.
Sana ay nakita ni Amer kung gaano ako ka disappointed sa kanya ngayon. Pero dahil
sa sobrang kalasingan
niya, hindi na siya makadilat ng kahit konti.
"Mabuti at 'di mo pa binibigay ang sasakyan, hmm? Kung sakali, you screw up big
time, Amer!" seryoso kong
pangaral.
He laughed a bit. Dumilat siya at bumangon. Kinuha ang shot at agad nilagok kahit
na pinigilan ko ang
brasong gawin iyon.
"You screwed up big time!" he declared dizzily. Tinuro-turo niya pa ako. "May
kumalat kanina sa Facebook
P 26-4
na picture n'yo ni Zander na naghahalikan sa likod ng kurtina."
Kumalabog ang puso ko. Hindi ko inasahan iyon!
"H-Huh?"
He smirked then his eyes wandered on the whole dancefloor. Parang gusto niya pang
gumala but I'msure his
body won't allow himto, anymore.
"And that was recent because his hair is longer than your previous pictures! Hindi
ba mas mahaba na ang
buhok niya ngayon? That's so recent that the caption says it was even earlier
today! Just not sure though, the
media lies..." wala sa sarili niyang sinabi.
What the hell? Hindi nga? Kung alamni Amer, paniguradong totoo nga iyon!
Nilingon ko si Vince na ngayon ay seryoso nang nakatingin sa akin. Bago pa ako
makapagsalita para sa
paliwanag ay sumuka na si Amer sa sahig dahilan kung bakit nagpatawag na kami ng
tutulong.
I called Amer's bodyguards. Vince called the bar's management and paid for whatever
remaining expenses
we had. Pati ang tip sa mga maglilinis ng kalat ni Amer. So the "night out" I
expected did not turn out the way
I thought it would.
Malalimna ang gabi nang pinagmasdan namin ang sasakyan ni Amer na paalis sa lugar
na iyon. Tulog na ang
kaibigan ko at binilin ko na lang sa bodyguards at driver na pauwiin na siya dahil
sobrang lasing na niya.
"Damn! Pinapunta lang yata tayo rito ni Amer para maglinis ng kalat! Kung sa bagay,
kung hindi niya tayo
pinapunta, kawawa naman siya..." nilingon ko si Vincent na malamig lamang akong
tiningnan habang
nagsasalita.
Hilaw akong ngumisi, inaalala ang huling sinabi ni Amer kanina. I'mnot sure if he's
not in the mood because
of that or because of what just happened. Ah! Siguro dahil pagod na siya.
"Umuwi na tayo," malamig niyang sambit.
"Mabuti pa nga. Antok na rin ako, eh." I faked a yawn.
Tinalikuran niya ako at pinatunog na ang kanyang itimna Corvette. I went inside and
did my seatbelts.
Pumasok na rin siya at pinaandar na ang sasakyan.
"Sayang! Akala ko pa naman night out na seryoso. Magpapakalasing lang pala ang
kaibigan ko," sabi ko kahit
na hindi na naman kailangan. Gusto ko lang tantyahin kung may idudugtong ba siya.
Nang wala siyang sinabi ay humikab ulit ako.
"Long night..." I remarked.
He did not speak the whole time. Hindi ko alamkung dapat ko bang isali ang topic
doon sa kumalat na
picture o ano. Hindi ko rin alampaano sisimulan kung sakali. Or does that even
matter to him?
P 26-5
Tahimik at dire-diretso na pumasok si Vince sa kanyang unit. Isang kamay na
tinanggal ang buton ng long
sleeves at diretsong naglakad patungo sa pasilyo. He turned to me and I caught a
glimpse of his weary eyes.
"May trabahong tatapusin lang ako. Matulog ka na."
Ngumiti ako at tumango. Bago pa ako makapagsalita ay sinarado niya na ang pintuan
sa kanyang study at
naiwan ako sa isang nakakabinging katahimikan.
Immediately, I went to my roomand scrambled. Una ay nagbihis ako ng roba para
makapasok na sa bathroom
at makaligo. Habang ginagawa iyon ay tinitingnan ko ang mga mensahe ni Tita Daisy
sa akin.
Tita Daisy:
What the hell did you do, Eurydyce!!!
Tita Daisy:
Ikamamatay ko ng maaga ang mga ginagawa mo!!!
Carrie:
Oh! So that's what happened? Paano si Architect?
Daddy:
Ano itong kumakalat sa internet, Eury? Ano ang sasabihin ni Vince sa nangyaring
ito! Ayusin mo iyan!
Tawagan mo ako kapag naayos mo! Kapag hindi, ako ang kakausap kay Vince! Sana
umalis ka na diyan sa
trabaho mo!
Flyn:
Kanina ito, hindi ba? I bet Zander initiated that. Tsk.
Nanginginig ang kamay ko habang iniiscroll ang aking newsfeed. Hinahanap ko ang
picture na tinutukoy at
nagulat akong isang albumiyon!
Habang naliligo ay para akong kinakatay sa frustration. It was eight photos all in
all. The first one, I was
smiling while Zander looks so cold. Pangalawa ay iyong lalagpasan ko siya. Pangatlo
ay noong hinawakan
niya ako. Pang apat noong kinaladkad niya ako. Panlima ay natabunan kami ng
kurtina. Pang-animay iyong
naghalikan kami. Pangwalo, ay kurtina na ulit! Walang picture na tinulak ko siya.
Punyeta!
Hinilamos ko ang aking mga palad sa sobrang frustration. You fool! I did not even
think about paparazzis but
more importantly I need to explain this to Vince!
"Bakit ako mag-eexplain? Totoo ba 'to? Hindi naman kami, ah?"
Ugh! Sinabunutan ko ang sarili ko at halos pakalmot na sinabon ang braso.
P 26-6
"I know! I can just tell himthat wasn't recent. Pero kapag nalaman niyang
nagsisinungaling ako, patay na
naman ako!"
Wala lang naman iyon sa kanya, e. Narinig niya kay Amer kanina iyong tsismis, wala
naman siyang reaksyon.
Except that he was cold the whole time. But hey, he's always cold to me!
Galit kong tinitigan ang sarili ko sa salamin. Pulang pula ang aking pisngi sa init
ng pinaligo ko. My lips
swelled and my hair is damp.
Matutulog na lang ako!
I opened my cabinet for some refreshing lavender colored silk. Pagkatapos magbihis
ay padarag na humiga
sa kama at pumikit.
Hindi ko na kailangang icheck ang comments sa pictures namin ni Zander. Alamkong na
bash na naman ako
ng bongga!
Dumilat ako at bumangon. Unti-unting tinulak ang pintuan ng aking kwarto. The cove
lighting looks very fine
at night. Dimand dramatic. I tiptoed my way to Vince's office para malaman kung
anong ginagawa niya pero
wala akong marinig!
Pilit kong tiningnan ang siwang ng pintuan sa hamba pero wala rin akong makita
bukod sa konting ilaw.
Slowly, I turned the door handle to open it. I'msurprised it was! Iyon nga lang,
nabilaukan ako nang bago pa
makapag-isip ng sasabihin ay nagtama na ang paningin namin ni Vince!
He's sitting on the far left of the office. It was filled with black and white
furniture. The cabinets were full of
large books. Ang mga muwebles, kung hindi mukhang ruler, ay isang geometric figure
naman. Even the
frames of the small pots were 3D geometric figures. But this is not the time to be
in awe with his talent for
spaces and designs.
"Kape?" napapaos kong offer nang nakapasok ako.
I'mstill tiptoing, without my slippers. Nagtatalo ang kaliwa at kanan kong kamay,
nagkukurutan sa aking
harap. I feel like a very confused child but I couldn't care anymore now.
He's on his swivel chair, with a Macbook in front and a pen in hand. His hair is a
bit disheveled and he did
not change his clothes. Bumaba ang tingin niya sa aking damit ngunit agad din
namang umiwas ito at tumingin
sa screen ng computer.
"Huwag na. Hindi naman ako inaantok," aniya.
"Oh! Okay." Mabilis akong tumango at tumalikod sa kanya.
Abot-abot ang tahip ng dibdib ko pagkalabas. Sinarado ko ang pinto. Pagkasarado'y
napabuga ako ng
malalimna hininga at nasapo ang ulo.
"Fuck you, Eury! Anong kape? Dapat nagdala na ako ng kape! He would always reject
my offer of anything,
of course!"
P 26-7
Mabilis akong dumiretso sa kitchen para makapagtimpla ng kape. I don't know how his
coffee is done so I put
the creamer and the sugar on the tray along with the freshly brewed coffee.
Pahirapan pa sa labas. Hindi naman ako sanay humawak ng tray kaya nahirapan akong
pumihit ng door handle
na may dalang ganoon. Nang matagumpay kong nagawa ay naabutan ko siyang nakatayo,
nakaharap sa
bintanang tanaw ang syudad, may kausap sa cellphone.
Nakita niya ako. He only looked down at me as I put the tray down a coffee table.
Muling nag-away ang
kanan at kaliwang kamay ko.
"I'll call you tomorrow, Van," si Vincent bago binaba ang cellphone.
Oh! He's talking to Vanessa. Ngumuso ako at nilahad ang kapeng nasa lamesa.
"I brought you coffee," I said in a hopeful tone. Damn it, Eury!
Bahagya siyang tumango.
"Hindi naman ako iinombut you may leave it there," he said coldly.
"Oh! Uh... Okay..." tumango rin ako at aambang aalis na pero nag-aantay na pigilan
niya. But he only stood
there waiting to get rid of me.
Lumabas ulit ako ng opisina. Hindi matalo ng kahihiyan ang frustration ko ngayon.
What if he'll realize that
I'mnot faithful? Or loyal? That I'ma cheater?
What if he'll realize that he's done with all of these? Na wala na siyang
papatunayan pa sa mga kaibigan at
kasama niya? Shiiiiit!
Nasa nook ako at nagsasalin ng kung anu-anong juice para gawing excuse. Gumawa pa
ako ng grilled cheeze
pangpadagdag excuse pa kung sakaling 'di tumalab ang mga juice na ipapasok ko roon
sa opisina niya.
"Vince, about the kiss. Hindi ko iyon ginusto. Zander dragged me, as you can see on
the pictures... pero
nakita niya kaya ang pictures?" I rehearsed my lines like it's an act.
Zander dragged me? Iyon ang totoo! Pero maniniwala kaya si Vince sa sasabihin ko
gayong...
"Vince, about the kiss... It happened so fast. Hinila ako ni Zander doon at bigla
niya akong hinalikan.
Nagmakaawa siyang balikan ko siya pero hindi ako pumayag kasi ayaw ko nang bumalik
sa kanya. Ugh!!!"
Tumingala ako at binuksan ang ref para kumuha ng isa pang uri ng juice. Nilagyan ko
ng ice ang baso at
nagsimula ulit sa rehearsal.
"Vince, about Zander's kiss. It was nothing compared to yours." Napapikit ako nang
naalala ko ang halik niya
sa akin. It was not slow. It was intense. At hindi ko alamkung bakit pinapangarap
ko talagang halikan niya
ako ng marahan na sa isipan ko'y ganoon ang ginagawa niya. "Mas masarap kang
humalik sa kanya. But this is
not to compare but to prove to you that I'mno longer interested in him, that even
his kiss mean nothing to me"
P 26-8
Isang kalabog ng tray ang narinig ko sa likod dahilan ng mabilisan kong pag-ikot.
Sa sobrang bilis ng ikot
ko'y natabig ko ang isang pitsel ng malamig na tubig sa gilid at natapon iyon sa
tiyan ko pababa.
I don't know which one to process first! The fact that Vince caught me rehearsing
my lines! Fuck! Or that the
water is ice cold that I'minstantly shivering! Or fuck! He closed the space between
us with his large steps
only to pull or tear my silky dress out of me!
Inekis ko agad ang kamay ko nang tuluyan niya akong nahubaran. Sa sobrang gulat ko
ay hindi na ako
makasigaw ng mura! I have no bra! I relied to the soft foamy material on the
clothes' breast pero dahil pinunit
iyon ni Vince ay wala na akong saplot.
Mabilis niyang kinuha ang remote at pinindot iyon para maisarado ang kurtina sa
harap ko. Habang dahandahan
pa itong sumasarado ay pinako niya ako sa nook. He put his hand on the granite top,
locking me in
place. So whoever, fromthe other side, with a high definition lens, won't see my
chest, and only his back!
Mabilis ang hininga ko. Pati ang pintig ng puso. Sinarado ko ang aking mga tuhod.
Ang lamig sa aking tiyan
pababa sa aking mga paa dahil sa tubig na rumagasa kanina ay walang laban sa kaba
at init na nararamdaman
ko ngayon. Sobrang lapit niya sa akin, at sa titig niya'y para akong nauubos na
kandila.
"Why the... Why the hell did you do that to my d-dress-"
"Mas manlalamig ka kung susuotin mo ang basang damit," he said in a controlled
voice. "Sit down."
"H-Huh?" Kahit na may tanong ay sinunod ko parin ang gusto niyang mangyari.
I tiptoed to the high chair just inches beside me. Umusog siya kasabay ko. Tumayo
siya ng tuwid habang
tinitingnan ko ang kurtinang marahan paring sinasarado ang buong bintana pati ang
bintana ng gym.
When it was completed, he moved to get the papertowels near us. Kumuha ng ilang
rolyo sa kamay at
pinunasan ang tiyan ko, pababa.
I opened my closed knees to give himaccess to my inner thighs. Nabasa rin iyon ng
tubig. He crouched a bit
to slowly wipe it with the paper towel. I silently sighed when his rough fingers
softly touched my thighs.
"Kukuha ako ng tuwalya sa kwarto mo," sabi niya.
"Vince, sandali lang," sabi ko ngunit hindi siya tumigil.
Kahit na walang saplot at tanging pagkakaekis lang ng braso ang damit ko, nagawa ko
paring hilahin ang tela
ng kanyang longsleeves para matigil siya. When he turned, I put my arms back in
place.
"About the kiss..." hindi na ako makatingin sa kanya.
Paniguradong narinig niya ang sinabi ko. Paniguradong alamniya ang eksplenasyon ko.
Hindi man lahat ng
iyon, kahit konti lang o iyong nasa dulo lang. Nakakahiya pero kesa mag-away pa
kami!
"What about it..."
Shit! He seriously wants me to explain it again even when he heard it, anyway? Nag-
angat ako ng tingin sa
P 26-9
kanya. He cocked his head to the other side, naghahamon ang ekspresyon.
"Uh, nagulat lang ako noon."
"Uh-huh..."
Kinagat ko ang labi ko. Lumapit siya ng bahagya sa akin at nilagay ang takas na
buhok sa likod ng aking
tainga. His other hand is slowly unbuttoning the rest of the buttons of his
longsleeves. Napalunok ako.
Anong gagawin niya? Is he going to... Oh my God, amI ready? Well, I'mtwenty three
so... But damn, I'ma
virgin!
"Hinila ako ni Zander tapos hinalikan niya ako roon sa likod ng kurtina. We-We-We
did not even agree to
meeting in that place. Nandoon na ako, na-naabutan niya lang ako."
Revealing his chiseled chest and rough arms, he removed his shirt in a swift motion
and put it behind me.
Napapikit ako ng bahagya nang napagtantong hindi iyon tulad ng iniisip ko!
Eury, you frigging FOOL!
Galing sa tainga hanggang sa leeg naramdaman ko ang init ng aking mukha.
Ikinahihiya ko ang mga iniisip ko!
"Then you kissed, right?" he asked coldly.
Para akong nabagsakan ng langit. Napaangat ako ng tingin sa kanya. His eyes stone
cold and his jaw clenched
tightly like he's just really controlling and suppressing his anger.
"He kissed me. I did not kiss himback!" deklara ko. "In fact, I pushed himaway!"
Tumango siya at hinila ang magkabilang panig ng longsleeves para matabunan ang
aking dibdib. Pakiramdam
ko ay hindi niya naman siniseryoso ang sinasabi ko, e. Pakiramdamko, tumatango
lamang siya para ipakitang
nakikinig siya.
"Are you listening, Vince? I said, I did not kiss himback and I pushed himaway!
Wala lang sa pictures kasi
natabunan na ng camera!"
Nagtama ang tingin namin at tumango ulit siya. Nagsimula siyang magbutones sa damit
at hindi ko alamkung
bakit mas lalo lang akong nairita.
"Vince!"
Bago ko pa madugtungan ang sasabihin ko ay lumapit na ako sa kanya para mahalikan
siya. Mababaw na
halik ang iginawad ko sa kanya at gustuhin ko mang laliman ay hindi ko magawa.
Umatras siya. At parang sinaksak ako ng punyal nang napagtantong baka ayaw niya
akong halikan dahil
nagkahalikan kami ni Zander kanina! It hurt so bad to see himback off frommy kiss.
It is insulting, even.
Hindi dahil hindi ko inasahang may makakaatras sa halik ko, kundi dahil si Vince pa
ang gumawa noon.
Kinagat ko ang lbi ko at yumuko ako. Hindi ko alamkung sino ang talo sa nag-aaway
kong mga kamay pero
P 26-10
pareho silang knock out sa hita ko. The lacey lavender panties I have on suddenly
felt cheap. I feel cheap
because I tried to kiss himand he's too disgusted to kiss me back.
"Halik lang ba ang ginawa ninyo roon?" malamig niyang bulong.
"Hindi ko siya hinalikan," ulit ko.
Lumapit na siya sa akin. My knees parted because of his frame. He crouched a bit
that his breath reached my
ears.
"Did he touch you anywhere?"
Umiling ulit ako, nanghihina. He's like my kryptonite.
My only weakness.
My family taught me to be strong. They trained me to be resilient with anything or
any problem. He's the only
person and problemI'mnot resilient to. Iyong tipong kapag may problema ako sa
kanya, hindi ako
makakabangon. Mananatili akong lugmok. Gaya ng nararamdaman ko pagkalipas ng ilang
taong ginawa ko
iyon sa kanya. This is probably why I never found happiness in every waking pursuit
in my life. Because I
have a problemwith him.
"One kiss then?" he whispered so soft like it's a real big sin and he's going to
judge me for it.
Tumango ako.
Inangat niya ang baba ko at inatake ang aking labi ng maiinit at mapupusok na
halik. His hungry and lustful
kisses made me weaker. His tongue slipped in between my lips making me moan.
He tore our kisses apart. Dumilat ako, nakaawang pa ang labi habang nakatingin sa
kanya. Inabot niya ang
paper towels at kumuha pa ng tatlong rolyo sa kamay para mapunasan ang basa kong
binti. He crouched more
to see the wet parts of my legs.
Wala na ako sa sarili habang tinitingnan siyang abala sa ginagawa. Bakit niya
tinigil ang halik? Alamniya ba
na... Why, Vince? Hindi mo ba ako gusto?
His fingers grazed on the wet parts of my left thigh making me aware of the intense
throbbing of my
femininity. A soft moan escaped my lips when his touch went higher.
He stopped when he realized what it's doing to me. Kinagat ko ang labi ko at
bumagsak ang mga mata sa
kanyang kamay na nasa aking hita. It's just inches away fromthe throbbing and I
feel like if he'd touch me, I'd
explode.
My breathing is labored when I looked at him. Titig na titig siya sa akin, tila
nagpipigil at nanantya. Kumapit
ako sa siko niya para makababa siya at maabot ko ang kanyang mukha ngunit sa lakas
niya ay hindi ko
nagawa!
I never thought I'd ache with the need to press myself against his iron-clad body.
To feel his steel above me.
Or maybe I did, I just didn't know.
P 26-11
He muttered a curse and I knew his instincts won. He opened my mouth for a deeper
kiss and his thumb
moved closer and closer to the tender flesh between my legs. His white longsleeves
shirt dropped on the
floor as his kisses attacked me with so much power and intensity.
He softly pushed on the cleft between my thighs and I could almost hear the moist
gushing in between it,
wetting the cloth and his fingers.
He stopped again making me groan in anger.
"I would've asked your father to let me marry you if I'd stay a little longer on
his firm. But for sure you'll
rebel and hate me more," he whispered.
"What..." my mind is too haywired to think about anything other than his touches.
"Hinding hindi kita pipilitin sa kahit ano. Kahit gaano ko pa kagusto."
I pulled himcloser to me that the tip of my breasts reached his chest.
"Kung ganoon, Vince... Ako ba ang mamimilit ngayon?" I don't think I ever heard
myself use that kind of
voice. It was very womanly. At may halo itong pagsusumamo at pagmamakaawa.
Hinawakan niya ang aking braso, para pigilan ako sa paghila pa lalo sa kanya.
"We shouldn't do this when I'mangry," napapaos niyang sinabi.
"B-Bakit?"
His jaw clenched like it was a wrong move to even ask why.
Pinulot niya ang longsleeves at ibinalot sa akin. Hindi ko alamkung anong
mararamdaman ko. I felt so
exposed to him. He covered me but why do I expect himto do something else? It was
like a slap for my
accussations of himyears ago. Na pinilit niya ako kahit ang totoo ay pinagtakpan ko
lang ang sarili kong mga
kasalanan. It was like he proved it to me... to my face... that he would never do
that to me. Kahit ngayon man!
NEKEKEKEKEKEOHPOTA
P 26-12
Kabanata 25
677K 22.4K 27.9K
by jonaxx
Kabanata 25
Real
Madaling araw pa nang umalis ako ng bahay. In my mind, I made my projects as an
excuse to go out of there
that early kahit na ang totoo ay ikinahihiya ko ang ginawa ko kagabi.
What was that? Lust?
Ginulo ko ang buhok ko habang iniisip iyon. Wearing my usual disguise - the black
cap and the wayfarers,
I'meating my breakfast in a bread place just in BGC.
Last night, Tita Daisy told me to take a break for today. Ang bash kagabi ay parang
bagyo. And Blair is over
dramatizing everything while Zander refused to talk to the media. Baka naman dahil
sa isinumbat ko'y ayaw
niya nang magsalita ngayon! Baka umamin siya!
"Ba't 'di ko ba ito naisip?" I groaned just thinking about it.
Tumunog ang cellphone ko sa tawag ni Vince. Hindi ko iyon ginalaw. Ayaw kong
kausapin siya sa ngayon.
Ikinahihiya ko ang ginawa ko kagabi. Iniisip niya sigurong masyado akong cheap at
easy dahil ako pa mismo
ang nang-akit sa kanya. Uminit ang pisngi ko nang naalala ulit ang nangyari kagabi.
After three missed calls, he texted.
Vince:
Where are you? Why are you out early?
Ako:
Sa labas na ako kakain. May maaga akong appointment ngayon.
I'mjust not sure he'd buy it. Hindi ako pwedeng manatili sa bahay habang naroon si
Vince, hindi rin ako
magtatrabaho dahil sa request ni Tita Daisy. So to divert my attention to all
that's happening, I know what I'd
do today.
Itinago ko ang cellphone ko at tinapos na ang kape. Pupuntahan ko ang apartment ni
Hubert. I will ask for
their CCTV files, if there are any. I'msure the police saw all the footage at
naimbistigahan na rin ang bawat
isa pero kailangan ko paring makita iyon sa sarili ko. I need to know how Hubert
got away or what he looked
like when he went out of the unit.
The three-storey apartment looks clean and well maintained. Tumingala ako sa mga
kisame ng pasilyo at
P 27-1
nakitang may mga CCTV camera naman, hindi man ganoon kadalas tulad sa tower ng
condo ni Vincent,
mayroon parin.
Ang bakal na barandilya ay may kaonting kalawang ngunit bukod doon, maayos naman
ang ibang parte. There
are three entrance and exits. Ang isa ay nasa harap, ang isa ay nasa likod, at
syempre ang fire exits. Each unit
has fire exits. Ang mga guards ay naroon lamang sa harap at likod, walang
nagbabantay sa mga fire exits,
because, of course, is there in need to?
"Anong kailangan n'yo, Miss?" tanong ng security guard.
This is harder than I thought. Paano ko ipapaliwanag na gusto kong makita ang
footage sa araw na iyon?
Alamng lahat na sa araw na iyon, may isang malaking krimen ang naganap. Bakit nila
ipapakita ang footage
sa isang 'di kilalang tao?
"I'mlooking for a place, Kuya. May available ba sa mga units?"
Nagsimula siyang umismid pero hindi pa sumasagot. Itinuro niya ako sa front desk
kaya tumango ako at
lumapit.
I did the same excuse to the middle-aged woman on the front desk, though her eyes
looked a bit curious.
Alamkong ilang sandali na lang, malalaman niya na kung sino ako. Sa paninitig niya
pa lang, alamkong
binabalatan niya na ako ngayon.
"How many months or years do you intend to stay, Miss?" tanong nito sa akin.
"More or less six months," I lied. Napakurap-kurap ako at inayos ang aking
wayfarers.
"Kaya lang, may nakareserve na sa isang unit nito. Ang katabi, walang tao kaso..."
she leaned closer to
whisper. "May krimeng nangyari."
Her face turned sour. Tumuwid ako sa pagkakatayo at nagulat dahil ito na mismo ang
nagdala sa topic. Hindi
ko alamna pwede palang sabihin sa customer ang history ng isang unit. O baka naman
they expect everyone
to know about it because it was a bit publicized when it was still very fresh.
"Oh! What kind of crime? Mag nagnakaw po ba o namatay? I don't mind. I won't be
home that much,
anyway."
Kinagat ko ang dila ko. What an excuse! No one in their right minds would get an
apartment with that kind of
history.
"Ah..." the woman smiled. "Magtatanong muna ako sa management, Ma'am. Hindi pa kasi
na solve ang kaso
kaya-"
I tilted my head to act like a curious customer. "Pwede bang malaman kung anong
klaseng krimen ang
nangyari? May namatay ba? O simpleng nakaw lang?"
"Uh... Hmm... May mga pinatay sa loob ng unit na iyan. Hindi pa nga lang ako
sigurado kung papayag ba ang
management na iparenta na iyan sa iba pero noong nakaraan, nagpost naman ng ad sa
internet. Tinanggal nga
lang agad dahil sa mga response ng mga nakakaalam. Mukhang wala nang may gustong
kumuha sa unit na
P 27-2
iyan."
Tumango ako. "Is it murder or were they robbed and killed?"
"Wala naman pong kinuha na kahit anong gamit. Pinatay lang talaga sila."
So it's murdered. This means the suspect is just someone near them. And it could
really be Hubert.
"Ganoon ba? Nahuli na po ba ang suspect?" tanong ko kahit alamko ang sagot.
"Hindi pa, Ma'am. Pero pinaghahanap na."
"So kilala naman kung sino ang suspect? Mabuti naman, kung ganoon."
Then I turned to locate all the CCTV cameras again. There's one on this floor.
Malapit iyon sa harapang
hagdanan. Sa kabilang hagdan, wala.
"Nakilala naman kasi may CCTV camera. Umalis na medyo duguan ang may-ari ng unit.
Nagmamadali siya
noon para tumakas."
"Ilan ba ang CCTV camera ninyo sa buong building?" tanong ko.
"Sa unang palapag, dalawa. Iyang nasa harap at iyong nasa labas. Sa pangalawa at
pangatlo, tig-iisa."
Kung ang CCTV camera nila sa pangalawa at pangatlong palapag ay nakalagay sa
parehong lugar, that means
the other stairs isn't covered with any camera at all!
"Sige, salamat po!"
Hindi ko na hinintay na magsalita ang ginang. Naglakad na ako patungo sa
pangalawang palapag gamit ang
hagdanang walang CCTV camera, at nang nakarating ay nakumpirma ko ngang wala. I
went to the third floor
and saw that it was the same.
Tumakbo si Hubert pagkatapos patayin ang mga kaibigan. Duguan siya nang tumakbo
siya gamit ang isang
hagdanan. Ang hagdanang may CCTV. Maybe he panicked. He really never thought about
the cameras and
all? He just wants to get away.
Or...
He was running fromsomething or someone. He was bloody because he did not have time
to clean himself
up?
Hindi ko alam. Hindi ko rin alamkung tunay bang nanghihingi ng tulong si Hubert sa
akin o patibong lang ang
lahat.
Gaya ng imbestigasyon ko, iyon nga ang nangyari.
Ate Reanne paused the video of Hubert in a black jacket, running and turning back
like he's being chased. His
chest and stomach is bloody, pero bukod doon ay wala na.
P 27-3
"He's being chased!" I declared while glaring at the footage.
Ginawan ng paraan ni Ate para makuha ang mga classified information sa kaso. I
don't know how she did it
and I will never ask. It might ruin her when the authorities find out.
"You don't know that."
"Dalawa ang hagdanan sa apartment, Ate. Ang isa ay may CCTV, ang isa ay wala. If he
killed them, why did
he run to the stairs with the cameras on? Bakit hindi sa kabila gayong parehong
layo lang naman ang mga
iyon?"
"Maybe, because his car was parked there?"
Namilog ang mga mata ko nang napagtanto na nasa likod ang parking lot! Mas mabilis
kung sa likod siya
dumaan pero sa harap siya dumaan!
"Nasa likod ang parking lot! His car was found just a few miles away fromhis
apartment, empty and
bloody!"
Umirap si Ate Reanne at humilig sa kanyang swivel chair.
"Are you taking his side?" tanong niya.
"I amnot taking his side. Gusto kong malaman kung bakit siya nagpapatulong sa akin.
More importantly, ano
sa tingin niya ang maitutulong ko?"
"You don't have to help the man who almost killed you!" iritadong sinabi ni Ate.
Alamko ang ibig sabihin ni Ate. Hindi ko nga lang alamkung bakit pakiramdamko kapag
nalaman ko ang
mga kasagutan sa tanong na ito, mapapayapa ako.
Inabot ako ng hapon sa isang coffeeshop kakatingin sa mga pictures ng
pagkakapaslang ng mga kaibigan ni
Hubert. Ngayon, ang nangyari sa Romblon ay tila panaginip na lang para sa akin.
Hindi ko na halos maalala
kung paano iyon. Only some fragments of it, and the way I feel, and the expressions
of their faces. Seeing
themnow unconscious in these pictures twisted my gut.
"Excuse me, Miss, may nagpapabigay sa'yo nito."
Isang cranberry juice ang nasa tray ng babae nang nilapag iyon sa aking lamesa.
Napatuwid ako sa
pagkakaupo sabay tanong.
"Sino?"
She tried to point to the table outside pero wala nang tao roon. Bumaba ang kanyang
kamay at nilagay na
lamang sa batok.
"Nawala po, e."
My heart hammered. I can hear it in my ears. Inangat ko ang juice at nakita na may
isa na namang note doon.
P 27-4
The note says:
Eury,
Hindi ako ang pumatay sa kanila. Kung sasabihin ko sa'yo ngayon, hindi ka
maniniwala kung sino. Magkita
tayo mamayang gabi...
He wrote the address of where we're meeting.
I froze in place for minutes. Nanatili ang mga mata ko sa note. Paulit-ulit na
binasa iyon.
Hindi ako maniniwala kung sino? Hindi siya ang pumatay sa kanila?
It took me a while to process everything. My mind is too helpless to decode
whatever it is. Kinailangan ko
pa ng oras na maglakad-lakad ng walang patutunguhan at mag-isa. After a couple of
hours, I decided to call
Ate Reanne and tell her about it ngunit bago pa ako makatawag ay tumunog ito sa
numero ni Vince.
He's been texting me the whole day now. I did not reply even once. The social media
bombarded himwith
questions about my infidelity. Ikinahihiya ko na dinamay ko pa siya sa gulo na ito.
I'mused to the bashing,
he's not used to the intrigue.
"Hello."
Isang buntong-hininga ang narinig ko sa kanya. "Where are you?"
"May lakad lang ako. Uuwi rin ako mamaya."
"Sinong kasama mo? Hintayin mo ako. Sasamahan kita," malamig ang kanyang boses.
Galit parin siya sa
pictures?
Naalala ko ulit ang nangyari sa amin kagabi. Parang gusto kong kainin ng lupa
habang isa-isang nagbalik iyon
sa aking utak.
"H-Huwag na. Uuwi rin ako. Sige na, Vince," sabi ko. "Uuw-"
Bago ko madugtungan ay nagvibrate na ang aking cellphone. Namatay ang aking
cellphone. Kinagat ko ang
aking labi at binalik iyon sa aking bag. Mabuti na lang din. I really don't know
what to tell himanyway.
"Si Eury ba iyan? Iyong sa Astra na kabit ni Zander! Kawawa naman ang boyfriend
niya, 'di ba?"
Luminga-linga ako at nakitang nakatingin na ang mga tao sa akin. Inayos ko ang
aking sumbrero at sunglasses
para matabunan ang aking mukha at dire-diretsong naglakad sa dagat ng sabi-sabi.
"She's two-timing. Halata naman sa kanya. Ginagatasan niya lang 'yong boyfriend
niya, for sure. For the
things she wants while Zander is her real boyfriend."
Yumuko ako at nanatiling tahimik na naglalakad.
"Eury!" tawag sa akin.
P 27-5
By instinct, my head turned a bit to look. Nagtawanan sila nang nakita na nag react
ako.
"Siya nga! Slut!"
"Hindi na nahiya."
"Ang dami niyang skandalo ngayon."
"Oo nga. Her career must be ending!"
Buong lakas kong pinigilan ang sarili kong pagsusugurin ang mga babaeng iyon. Sanay
man ako sa mga
tsismis pero may hangganan parin ako. But I know better, though. Going after
themand defending myself will
make me a fool. People who hate you won't believe anything you say. They'd believed
things that's
convenient for them. So why should I bother?
Nakawala ako roon at napunta sa isang liblib na restaurant. Sumakay ako ng taxi
paalis doon para maihatid
sa lugar kung saan kami magkikita ni Hubert.
I'msure now that it's him. Walang ibang pwedeng magsabi noon kundi siya. Siya lang
naman ang suspect sa
pagpatay ng mga kaibigan niya.
The restaurant isn't fancy. Simple lang iyon at tahimik. Malaki ang lugar ngunit
iilan lang ang kumakain.
Pabor iyon sa akin dahil mas maraming tao, mas maraming makakakilala sa akin.
Nakilala ako ng waitress at ng iilang staff doon. They were not rude to me but I
can see the curious gleamin
their eyes. Ganunpaman, masaya parin ako dahil hindi naman sila nang-usisa.
I ate silently while watching the news on their flatscreen television. Sa showbiz
news, iyon parin ang laman.
Panay ang tingin ng mga nakakakilala sa akin habang ako'y nanatili ang mga mata sa
TV.
Hiningan ng opinyon ang mga malalapit na tao sa amin. Carrie and Flyn were even
asked together and it was
Flyn who answered for the group.
"All I know is that, Eury is happy with her relationship right now. Walang dahilan
para magcheat. She's
happy with Architect."
Mabilis namang natapos ang news na iyon. Hindi naman kalakihan ang airtime ng
balitang pang showbizsa
TV. I waited for another hour, leisurely eating my food. Nang tingin ko'y tamang
oras na, pinakita ko ang
address sa waitress.
"Pagkatapos po ng kalyeng ito, lumiko ka lang, Miss. May mga bahay diyan," she
said.
"Thank you."
'Tsaka na ako dinalaw ng kaba nang nakalabas na sa restaurant. Ang kalye noon ay
medyo abala at maraming
tao. Saan man ako lumingon, may naninigarilyo, nagbibenta ng kung ano, pedicab,
nag-aabang ng sasakyan, at
maiingay na usisero.
I cupped my cap down to cover my face. Someone whistled and catcalled me.
P 27-6
"Hi, sexy! Bago ka rito, ah?"
Nagmadali ako sa paglalakad. Lumiko ako sa kalyeng sinabi noong waitress at
nakitang salungat ng kalyeng
ito ang kalye kanina. Tahimik at halos walang ilaw.
Ang tanging maririnig ay ang ingay ng mga sasakyan sa malayo, nag-aaway na pusa, at
mga kung anong hayop
na gumagalaw sa loob ng mga lumang gusali.
May poste ngunit sira-sira iyon. Bawat ilang segundo ay nawawalan ng ilaw.
The sound of my shoes is disturbing the deafening silence. Tumigil ako sa gilid ng
isang lamp post kahit na
madilimparin doon.
Tiningnan ko ang aking relo. It's past eight in the evening.
May narinig akong tawanan sa malayong dulo. Then after the laughters were angry
shrieks and the sound of
broken glasses.
Mas lalo akong kinabahan. I took a step behind as a defensive stance. Kung may
mangyari man, handa akong
tumakbo.
I instantly regretted why I came alone! Paano kung... Paano kung....
Shrieks filled my ears along with the roaring sound of an animal. Sa gulat ko ay
napatakbo ako. Ang kaninang
iniiwasan kong tubig sa kalsada ay naapakan ko. And it wasn't just water, it was a
pool of about a foot tall
making me fall on my knees and almost soaking half of me!
Mabilis ang pintig ng puso ko habang inaangat ang sarili gamit ang dalawang kamay.
Nakapikit ako, ang
mukha ay paniguradong may bahid ng putik. My hair became sticky and my hands were
covered with mud!
An armsnaked around my waist. Tumili ako nang napagtantong may ibang taong dadampot
sa akin! I turned to
see whoever it is, almost positive that it's going to be Hubert or some other mad
man and not... Vince!
Hindi na nasundan pa ang tili ko. Hindi rin natigil ang puso ko sa pagkalabog. Not
when I saw himlooking
ten times angry than yesterday!
Men came frombehind, positioning themselves fromany posible entry. Mga animo walong
lalaking nakaitim
ang nakita kong kumalat doon. Bago pa ako makapagsalita ay hinila na ako ni Vince
paalis doon.
Mahigpit ang hawak niya sa aking palapulsuhan, never minding the mud in it.
"V-Vince-"
"What the hell are you doing?" asik niya.
Napaatras ako nang nakitang galit na galit siya. He looks so dangerous and ready to
strike. Nanginig ang labi
ko, gustong magsalita ngunit bigo sa boses.
He opened the Corvette's shotgun door and reached for something behind it.
Pagkalabas ay iginapos niya
P 27-7
agad sa aking ang isang puting tuwalya.
"I-I was..." hindi ko matapos tapos.
Bumagsak ang tingin ko sa mga taong pumalibot agad sa lugar. When he realized that
I'mwatching them, he
pulled the car door open at iminuwestra na sa akin ang loob.
Walang pag-aalinlangan akong pumasok. Bukod sa takot ay nanginginig na rin ako sa
lamig. Umikot siya at
dumiretso sa front seat. He turned the engine on and started pulling away fromthe
street.
"I was meeting..." hindi ko masabi. Lalo na nang nilingon ko siya at paulit-ulit na
umigting ang panga niya.
"I'msorry."
Hindi siya nagsalita. Mabilis lamang ang patakbo niya. Hindi ko namamalayang
umaagos na ang luha sa aking
mga mata.
I was in shock. I was so startled with the cat and the dog fight na nahulog ako sa
tubigan. At sa kaba ko, heto
ako ngayon at umiiyak ng walang emosyon. Purong kaba lamang ang naramdaman.
I silently wiped my tears to hide it fromhim.
He violently drove his car that the half hour drive reduced to fifteen. Lumabas
siya nang nasa basement na
kami at pinagbuksan ako ng pintuan. Hinila niya ako patungong elevator and when we
were alone, he turned
to me.
"What were you thinking?"
Bumuka ang labi ko pero hindi lumabas ang sasabihin.
"Alammo ba kung gaano kadelikado ang lugar na iyon? And you went there alone?! How
important is this,
Eury?!" he demanded.
Huminga ako ng malalim. "Important-"
"More important than your safety? Than your life?" huminahon ang boses niya pero
kita ko parin ang iritasyon
sa mukha.
Pagkapasok namin sa condo ay mabibilis ang hakbang niya patungo sa kitchen. While
I'mnot weak to move,
but I'mto stunned to walk past the doorway. Huminga ako ng malalim, medyo gulat pa
sa nangyari.
Lalagpas na sana siya sa sala nang nilingon niya ako. He looked so frustrated and
angry. Hinilamos niya ang
kanyang palad sa kanyang mukha and instantly his eyes turned fromcold to gentle.
Huminga siya ng malalim
at naglakad pabalik sa akin. He bit his lower lip as he walked towards me.
Napakurap-kurap ako. Kailangan kong gumalaw at dumiretso na sa kwarto para maligo
at magbihis.
Hinawakan niya ang palapulsuhan ko at hinigit. He slammed me to his chest and
cradled my head like I'm
going to disappear anytime soon.
P 27-8
Nakita kong lumapat sa kanyang damit ang putik sa aking braso. I slightly pushed
himaway but he did not
move.
"Vince, ang putik didikit sa'yo."
Kumalas siya sa yakap at dinungaw ako. Hindi ako makatingin ng diretso sa kanya.
His intense eyes are
piercing through me like he knows all my secrets. Like he's keeping themthe way
I'mkeeping it fromhim.
"I was worried sick about you at iyan lang ang sasabihin mo sa akin?"
Kinagat ko ang labi ko at unti-unting nag-angat ng tingin sa kanya. The stormin his
eyes reminded me so much
of the way he looked the first time we met in Costa Leona - dangerous and ruthless.
And the way his jaw
clenched back and forth told me that he's lost his patience with my shit.
Without a word, he slowly dragged me towards the corridors. Akala ko ay papasok ako
sa kwarto ko ngunit
nang tuloy-tuloy siyang naglakad hanggang sa huling pintuan, napagtanto kong wala
siyang balak na
pakawalan ako.
Wala na akong panahong pasadahan ng tingin ang buong kwarto niya dahil diniretso
niya na ako sa bathroom.
The large luxurious bathroomhas cove lighting, too. Itim, gray, at puti ang tema at
sa lawak ay pwedeng
tumambling sa loob. His white jacuzzi is on the corner along with a separate shower
roomcovered only with
glass walls.
"Remove your clothes," utos niya at pagkabaling ko'y nakita kong umalis na siya.
The rack has complete sets of towels and classic bathrobes. The cove has expensive
gels and bubble baths,
too.
Naglakad ako palapit sa bathtub at nakitang sa bawat apak ko ay nadudumihan ang
marmol nitong sahig.
Mabilis kong tinanggal ang aking sapatos.
Feeling more comforatble after that, I removed my dirty clothes too. I tossed it on
a wooden basket near the
large lavatory.
Ang malaking salamin sa kanang gilid ay nagpapakita ng repleksyon ko. I look
flushed. My cheeks were red
and my hair in tangles. Taas-baba ang aking dibdib sa hindi pa kumakalmang pag
hinga.
I advanced my steps to the shower dahil gusto ko man ang jacuzzi, ayaw kong
madumihan ito.
Anothe step and I saw Vince's reflection on the door. Nakapagbihis na siya. Isang
puting v-neck t-shirt at itim
na shorts. Sa normal na panahon ay titili ako kung nakita siyang biglang sumungaw
pero ngayon, I was too
shaken to even groan. I just covered my breast, kahit na may suot naman akong
brassiere.
He closed the door behind us and started walking towards me. Kakaibang kaba ang
naramdaman ko nang
nakitang palapit siya. Nawala lang noong nilagpasan niya ako at dumiretso siya sa
shower. He opened the
shower head and the water started flowing.
Nilingon niya ako.
P 27-9
"Halika rito," he ordered.
Without hesitation, my feet moved freely like a ghost. My feet reddened with each
step as my heart slammed
in between my ribcage.
Pumasok ako sa loob. Ang katamtamang init ng shower ay nakakaengganyo. Hindi iyon
malakas, tama lang
para mabasa ako. Yumuko ako at itinapat ang sarili sa agos nito. The streamof
warmwater made my muscle
relax.
"I'msorry for the trouble," nanginig ang boses ko.
That's not only because of today. Sa lahat siguro ng sinabi ko sa kanya, ito ang
pinakatotoo. Patawad sa lahatlahat,
simula pa lang noon.
"M-May kikitain sana ako roon," I said.
Nanatili ang mga mata ko sa aking mga paa. Ang tubig ay dumaloy galing sa aking
batok, pababa sa aking
tiyan, sa aking hita, tuhod, hanggang sa aking binti at mga paa. Kitang-kita ko ang
putik na dumadaloy kasama
sa tubig.
"Sino?" he asked.
My heart hammered like crazy.
"Uh, a friend..." sagot ko.
"A friend. In that kind of place?" his voice seethed with irritation and anger.
Hindi ako nagsalita. Nanatili akong tahimik.
"Bakit hindi mo ako mahintay?"
"I want to do it alone," matapang kong sinabi. Praying that he will buy my excuse
and stop.
Nakakabinging katahimikan ang namagitan sa amin. He stepped once, and I thought
he'd leave and let me
clean myself up. Pumikit ako at huminga ng malalimngunit imbes na lumabas ay
naramdaman ko ang mga
kamay niya sa magkabilang baywang ko.
"Liar," he whispered using a voice so soft and so perilious that it made my legs
tremble.
"Totoo," I tried my luck again.
"Don't you try your acts on me, it won't fucking work!" asik niya.
Napapikit ako ng ilang sandali. Panahong binili ko para makaipon ng lakas bago siya
maharap.
"Hindi ba nagkasundo tayo na walang pakealamanan sa mga buhay natin? This is part
of my personal life and
you're not allowed to enter it!" sigaw ko.
P 27-10
He's towering over me and the only thing that made me feel a bit dominating is my
voice. Dahil kung hindi ko
siya sisigawan, mas lalo akong manliliit. His eyes, his clenched jaw, his
shoulders, and his arms, all in
attack position and if I don't raise anything, I'd lose!
Mas lalo lang siyang nagalit. Humakbang siya palapit sa akin. Ang mga patak ng
tubig ay bumabasa sa
kanyang balikat pababa. Pilit akong napaatras dahil kinakain ng mararahan niyang
hakbang ang
pumapagitnang distansya.
"Okay, then, Eury..." he said calmly and warningly at the same time.
Nang naramdaman ko na ang malamig na dingding ng shower ay wala na akong maatrasan.
He raised his
arms, making his hand rest on the wall. Itaas ng konti sa aking ulo, naroon ang
kanyang mga kamay. And he
crouched a little just so our visions will be on the same level.
His jaw clenched intensely before he finally said it.
"You are not fucking allowed to keep secrets fromme fromthis day onwards! You're
not fucking allowed to
lie to me whatever fucking happens! And you're not fucking allowed... to go
anywhere else without fucking
telling me!"
Napasinghap ako sa gigil niyang sigaw. Huminga siya ng malalim. Umawang ang bibig
na para bang ang
hirap nitong itikompagkatapos ng mga sinabi. The water dripped on his jaw to his
chin and drops down to
our feet.
"This is not right, Vince. Hindi ba, nagkasundo tayo?" marahan kong sinabi. "Hindi
ba pagtatakpan ko lang
ang nangyari noon. At pagtatakpan ko lang ang eskandalo ko-"
"Let's drop those reasons. It doesn't matter a bit to me."
"H-Huh?"
My heart slammed like a mad object inside of me. Parang may sariling buhay ito at
gustong kumawala sa
hawlang katawan ko.
Huminga siya ng malalim. Nanatiling awang ang labi habang tinitingnan ako. The
droplets of water stopped
on his lashes. They joined its movements.
It took me a while to process everything that he said. Drop the reasons. It doesn't
matter to him.
Hindi mahalaga sa kanya ang mga rason namin noon? Wala lang iyon sa kanya?
Kung ganoon, bakit kami nandito? Is there other reason? Ang sinasabi niya ba ay may
rason kung bakit
hanggang ngayon, pareho kaming nanditong dalawa? What is it? What the fuck is his
reason? Does he... like
me?
My heart violently raced like a mad man. Bumilis lalo ang hininga ko at hinanap ko
ang mga mata niya.
Gusto niya ba ako?
P 27-11
Mahal niya ba ako?
Ilang beses akong nabigo sa mga taong mahal ko, ayaw kong mabigo sa kanya. Iniisip
ko pa lang, nanginginig
na ako sa sakit. Please, not this! Bago ko pa iiwas ang sarili ko sa kaisipang
iyon, para na akong naitulak sa
bangin ng paniniwalang mahal niya nga ako!
Hinampas ko ang kanyang dibdib. He has to tell me what is it. I amgonna die
fromguessing! I amgoing to
fucking lose my mind if he keeps on doing this to me.
"Anong ibig mong sabihin, huh? Anong walang halaga 'yon?! Sabihin mo, Vince, ano?"
He bit his lower lip seductively and I'mseriously figuratively floored.
"Are you telling me that there's another reason behind this? Sinungaling ka!
Kahapon lang, ayaw mo akong
hawakan. Ngayon sinasabi mo..."
"Shhh..." he tilted his head enough for his mouth to fit on me.
Siniil niya ng maririin at mapupusok na halik ang aking labi. Napasandal ang ulo ko
sa dingding dahil sa
halik niya. His tongue opened my mouth and flicked in inside.
Sinarado niya ng bahagya ang shower para konting tubig na lang ang dumaloy sa
kanya. He tugged my lower
lip and gently sucked on it.
Hindi ko namalayang ang aking mga braso ay nasa kanyang balikat na. His left hand
rested on my back for
support. Nagulat ako nang nakalas ang aking bra, freeing my breasts.
Binaba ko ang kamay ko para mahulog ang mga ito sa sahig. Nang natapos ay kinuha ni
Vince ang aking
palapulsuhan at ibinalik iyon sa kanyang balikat.
I heard his low growl when I tightened my embrace on his neck. He pushed me back to
himsquishing my
breasts against his chiseled chest. Ang nipis na balahibo sa kanyang dibdib ay
nangiliti sa aking dibdib.
I withdrew fromhis kisses, nauubusan ng hininga at nahihilo na.
Pulang-pula ang naghahanap niyang mga labi. He allowed me to breathe for seconds
habang inaangat niya
ako gamit ang isang braso lamang. His other hand is on the cold wall, balancing us
and his movements.
"You belong only to me," he whispered.
Ang pag-angat ko ay naging hudyat ng pag gapos ng aking mga binti sa kanyang
baywang. He slammed me on
the wall for support and started kissing me again. Ang isang kamay na kanina'y nasa
dingding ay hinahaplos
na ang aking mukha. Then to my shoulders, then to the underside of my breasts. He
grazed it with full
gentleness until he cupped it hungrily. His thumb fondled my bud dahilan kung bakit
napadaing ako. His
kisses swallowed my moan making me produce inappropriate and erotic sounds.
The thickness of his shaft was against my entrance. Separated only by cloth.
Lumipad ang utak ko roon. And
thinking about it entering me made me wild and crazy!
P 27-12
Uminit ang pisngi ko nang unti-unting narinig ang sarili. I feel like a fool so
obsessed with his kisses and
touch that simple grazing and I sound like a pleased animal!
He fondled my other breast in the same way and I moaned louder. Inangat niya pa ako
ng bahagya, and it was
so easy for him. His mouth found their way to my nipples. He sucked hard at it and
it had me arching against
him. My fingers dug on his shoulders, trying to hold on to my sanity. Dahil
pakiramdamko, mababaliw na
ako sa ginagawa niya.
Halos mapunit ang labi ko. Binaba niya ako ng konti at muling hinalikan sa labi.
His hand carressed the bud
he just sucked. Fromthere, his hand moved to my stomach down to my heated
femininity. My panties were
nothing to him. Isang hawi ay nahawakan niya na ako. The parts of me where no one
has ever touched before.
No one has ever explored before.
He found it and kneaded it. Tumigil siya sa paghalik sa akin at pilit na tiningnan
ako. Gusto ko siyang titigan
pabalik but his fingers are doing wonders to my senses. I couldn't keep my eyes
open, nor keep a straight
face!
"Vince," I whispered.
Para akong nasa loob ng isang tunnel. A deep dark tunnel and I don't want to be
rescued!
Hindi ko na nakayanan. I put my forehead on his shoulder because I feel so weak
while he's doing it. I amnot
in control of my body anymore. He is.
He moved his finger deeper and found my throbbing heat. He pushed a finger and a
low moan escaped on me.
Pumikit ako ng mariin at kinagat ko ang labi ko nang napagtantong basang-basa iyon.
The damp opening drew
moisture out with every push he did. Sa tunog nito dinig na dinig kung gaano ako
kahanda para sa kanya.
I shuddered when his long fingers entered and was wrapped, immediately, by heated
moisture. He continued
doing it a bit faster na kasabay na nito ang aking mga daing.
I bit my lower lip and tried to push myself against his finger. Heat boiled deep
within me. Pakiramdamko'y
kailangan kong sumabay para maabot ang kung ano.
I was quivering and dizzy when he put me down. I almost cursed when I realized he
stopped when I was
already on the verge of something I didn't know!
Pagod akong dumilat at nakitang lumuhod na siya sa harap ko.
He muttered a curse and violently pushed my feet apart.
"Vince! Vince!" I said panicking when I saw his position.
Bago ko pa siya mapigilan ay naramdaman ko na siya sa akin. His tongue delved
inside me. And I noticed a
prickles of the small invisible stubble he has. Hindi ko naman kita kapag
magkaharap kami ngunit ngayong
nandoon siya, ramdamna ramdamko sa akin.
I tore on his hair when I felt myself. Gusto ko siyang ilayo roon pero pilit niyang
pinagpapatuloy!
P 27-13
"Vince!" I let out a long call of his name until my body convulsed intensely,
shaking, quivering.
Para akong dinala sa langit at nagkapirapiraso, unti-unting bumababa sa lupa, gaya
ng abong unti-unting
nililipad ng hangin at nawawala.
Kung hindi siya tumayo ay nabuwal na ako. Hinawakan niya ako para hindi tuluyang
madapa. He put my arms
on his shoulder and he started kissing my neck. I closed my knees sa takot na baka
gawin niya ulit iyon.
"Vince, d-don't do that again. It's... embarrassing," pilit kong sinabi.
"Really?" he whispered on my neck. "But I felt every wave of your pleasure, Eury.
And I think I'mobsessed
with it. Bakit hindi ko uulitin, hmm..."
Shit! Parang natapon ang init sa buong katawan ko sa sinabi niya.
His kisses on my neck were slowly at first. Hanggang sa naging sabik na ito.
Kinagat-kagatan na parang
kulang ang bawat halik. Narinig ko ang pagkakapunit ng lace sa panty kong suot. At
wala siyang pakealam
doon. I even think he found it convenient to tear my panties kasi noong bumagsak na
ito sa mga paa ko at
walang pag-aalinlangan niya akong inangat muli gamit ang braso!
Dumilat ako habang hinahalikan niya ako sa leeg. Only to find our reflection on the
large mirror on my right.
I'mall naked habang siya'y may damit pa!
I saw himdevour my breast like a mad animal thirsty for it. He sucked on it over
and over again hanggang sa
may narinig na akong mga daing. And yes, it took me a little while before I
realized that it was my horny
voice. Damn it!
"Vince, oh my... I'm..."
My cries were so primitive. Never in my entire life did I hear myself sound like
that!
Para akong may inaabot muli. At ngayon, alamko na kung ano iyon, at alamko na kung
anong
makakapagpapawi nito.
I grinded my entrance on his throbbing shaft. I heard himgrunt because of what I
did. Pakiramdamko,
natututo ko sa ginagawa niya. He just taught me the proper steps of it and I think
I'ma good student!
Ilang mura ang pinakawalan niya nang pinagpatuloy ko iyon! I bit my lower lip, my
sleepy eyes are too
sleepy to remain awake as I ground myself on his savage arousal.
Tila napigtas ang iniingatang pasensya ni Vincent dahil sa ginawa ko. Hindi pa ako
nakakakurap ay nagawa
niya nang ibaba ako, maghubad, at muli akong inangat!
My eyes forgot the sleepiness when I saw his massivelty thick shaft for a moment
before he directed its head
on my entrance! I tried to move again gaya nang ginawa ko kanina but he instructed
me firmly, in a deep
growl.
"Don't fucking move."
P 27-14
And I know why now. His pressure on my entrance stopped my movements. Wet and
aroused, I was so ready
but his entrance was too much that my mind blanked. His slow thrust inside draw
blood on my lips. Ayaw
kong sumigaw sa sakit. Pakiramdamko ay iniingatan niya ng husto na hindi ako saktan
at kapag nalaman
niyang nasasaktan ako ay titigil siya!
His thrust forced himself deeper inside my body. He grunted and pushed his head
back, eyes closed.
"Vince, ohh-"
He cursed again, tila gatilyo ang tawag ko. In one powerful slam, he entered and
filled me to the brim.
Malamig man ay pinagpawisan ako. At ang energy ko kanina ay nawala nang parang
bula. I lay there, trying
to hold on to him, but with zero energy.
Para akong isang sanga na biglang nabali. With the brown bark or its epidermis open
revealing the thready
white parts. Walang lakas. Just hanging on the tree, lifeless and disconnected.
Vince kissed my cheek and my ear.
"Don't worry, I won't move."
Wala na akong masabi. I'mtoo lost to say anything or even move a bit.
"Eury," he called.
He jerked my head back on the wall. Muling ginawang suporta iyon. Pilit niyang
binaba ang isang paa ko, at
ang isa'y inangat. He hooked my leg on his armso that I would stretch more for him.
He started moving a bit. Miraculously, the fire began again!
Dumilat ako. Walang panahong magalit sa kanya. Kung bakit niya alamang mga bagay na
ito. At bakit
pakiramdamko'y magaling siya.
He started pushing me against the wall, rubbing my flesh along with it making me
moan to his rhythm.
"That's right, baby..." he whispered softly.
"Vince, what... the..."
He pounded on to me. With each thrust making me slide higher against the wall,
making me moan so loud na
pakiramdamko ay ginising ko ang buong building!
He jackhammered on me faster and deeper until I cried so loud with the pleasure. My
breast jumping up and
down. Nilingon ko ang salamin. I saw the reflection of his glorious butt in action.
His muscles tightening in
each pound.
"Vince, I'mgonna..."
Tila hudyat iyon para mas lalong bilisan. Pakiramdamko ay mawawasak ako sa ginagawa
niya. But that
would mean I'll be so happily broken, then! Damn it!
P 27-15
His neck corded and his face twisted with rage and pressure. And with that image of
himon my mind, I
exploded. Waves of spasmshook my core and my whole body, spiraling down on me.
I'mslowly relaxing when I felt himgrowl and curse. His movement came faster and
deeper. He pinned me
completely and pressed me harder. His ruthlessness intensified until I felt
himpulse deep within me.
He groaned harshly as he spilled himself inside me, pumping in a repeated rhythm.
"Let's make this real," he whispered habang hinihingal siya.
WAAAHHEPI NYUYER
P 27-16
Kabanata 26
485K 17.9K 20.3K
by jonaxx
Kabanata 26
Alamin
I'msore all over!
Iyon ang una kong naisip pagkagising kinaumagahan. Hindi ko pa namumulat ang mga
mata ko, ramdamko na
ang pamamaga ng katawan ko. I feel like I jogged the whole day yesterday.
Biglaan ang pagdilat ng mga mata ko nang unti-unting bumabalik sa akin ang nangyari
kagabi. In fragments,
memories of the heated rhythmlast night stunned me. Nangyari ba talaga iyon?!
Dahan-dahan kong kinapa ang aking dibdib. And then my eyes flew to whoever is on
the other side of the
bed. Hindi ko pa nakikita kung sino, alamko nang hindi iyon ang kwarto ko! The
frigging bedroomwas huge.
Though designed minimally like mine, it looked better and more manly with the dark
and gray accents from
curtains down to furniture.
"Morning," Vince said huskily.
Napalunok ako nang nakita ang mapupungay niyang mga mata. He's half naked. Kahit na
pareho kaming nasa
iisang kumot, kita ko ang kanyang dibdib at ang mga mumunting balahibo nito na
lumatag sa nakikitang
bahagi.
I'mwearing my panty and a short silky nighties. At least I had the decency to dress
myself last night! Oh,
naalala ko, si Vince ang kumuha nito galing sa walk in closet!
Mabilisan kong pinasada ang aking mga daliri sa aking mukha. Hindi ako nakapaghanda
rito! I never really
thought I'd sleep here or I'll wake up next to him.
Bumangon ako nang walang sinasabi. Parang tambol ang puso ko sa sobrang bilis at
lakas. I could sprint out
of this roomright now and pray hard the floor would eat me. Kaso alamkong hindi
iyon mangyayari!
Sinulyapan ko siya at nakitang nilagay niya ang kaliwang kamay sa ulo, revealing
his firmtriceps and...
iniwas kong muli ang tingin ko sa kanya para maghanap sana ng tsinelas.
"Where are you going?" he asked calmly while I'malready panicking.
Tila gatilyo ang tanong niya. Wala na akong panahong maghanap ng tsinelas. Tingin
ko rin ay wala naman
iyon doon. Mabilis akong naglakad patungong pintuan at palabas nito. Naramdaman ko
ang pagbangon niya sa
gulat sa biglaang ginawa ko but then I'mfast, he'd never catch me.
Successful akong nakapasok sa aking kwarto. Matagumpay ko ring nasarado ito bago pa
lang siya kumatok.
"Eury!" the laugh after my name made me tremble.
P 28-1
Anong nakakatawa? Is he laughing at me? Because of what happened last night?
Bumagsak ang tingin ko sa aking mga paa. They were a bit apart so I shut themclose.
"Baby, open the door," malambing niyang sinabi.
I remember how he lead me to his bed, kissing me hungrily. Nalasing ako sa kanyang
mga halik. Alamkong
hindi pwedeng idahilan iyon.
He kissed me intensely that I lost my sanity to him. Ni hindi ko na makilala ang
boses ko kagabi habang
tinatawag siya. And I let so many promises out of my lips just because...
Kinagat ko ang labi ko. Napatalon ako nang muli niyang kinatok ang aking pintuan.
"Eury," he said cooly.
Pakiramdamko panaginip ang lahat ng nangyari. It's too good to be true. It's too
surreal. Hindi na ako
nasurpresa sa kanyang kakayahan, ngunit hindi ko maiwasan ang pag-iisip sa mga dati
niyang karanasan. At
muling naibalik sa akin, kung paano niya nalaman kagabi na siya lang...
Ngumuso ako at sa huli ay bumuntong hininga.
Maybe, I'll just act like it's no big deal, right? Hiding here is futile. We'd see
each other eventually anyway.
Binuksan ko ang pintuan para maharap siya. Nang nabuksan ay halos mabilaukan ako sa
kanyang porma.
Topless and with disheveled hair, he conquered the doorway with his large frame.
Agad nagflash muli ang
ginawa niya kagabi sa akin. I can feel himinside of me. Ikinakahiya ko na sa gitna
ng iritasyon at galit na
ipinakita ko sa kanya noon, I let himin me so easily like I did not hate himwith a
passion. Damn!
His eyes bore into me like fire in the middle of North Pole. Bumilis pa lalo ang
takbo ng aking puso. Halos
hindi ako makahinga. Hindi ko kaya ang mga titig niya na pinili kong isarado muli
ang pintuan para matigil
siya ngunit pinigilan niya ako.
Ang malapad niyang kamay ay lumapat sa itaas ng aking pintuan, he pushed it gently
back. Kahit na buong
lakas ko mang isarado, isang kamay at kaonting lakas niya lang, bumubukas ng husto
ang pinto.
His large frame blocked the doorway stoping me to close the door further. Napaatras
ako at napakurap-kurap
sa ginawa niya.
Nasa lalamunan ko na yata ang aking puso dahil hindi na ako makalunok ng maayos, o
makahinga man lang. I
turned to make the bed as an excuse but he secured my wrist, immediately.
Kitang-kita ko ang concern sa kanyang mga mata kahit na mapaglaro siyang
nangingiti. What's the concern
for? Para sa nangyari kagabi?
"Let's talk," aniya.
"Don't worry, I won't drag you to the altar," sabi ko nang 'di siya tinitingnan.
P 28-2
Sinarado niya ang pintuan. Gusto ko nang maghisterya, magwala, at mahimatay. To be
with himin a roomthis
small makes me unable to breathe or live properly.
"I might," he whispered.
Naupo siya sa aking kama, hindi binibitiwan ang kamay ko. A smirk played on his
lips, but he tried hard to
conceal it with a serious expression. Naglalaro nga lang sa kanyang mga mata ang
ngiti.
Uminit ang aking pisngi. The embarrassment I'mfeeling right now is to the moon. I
can't even look at him
straight. I don't think I can coverse with him, even.
Hindi ako gumalaw. Nakatayo ako sa pinakamalayong pwede habang hawak niya ang kamay
ko. Completely
aware of the little cloth I'mwearing, agad kong pasimpleng tinabunan ang sarili ko.
Sinulyapan ko siya, his
eyes looked so confused - halong natatawa, namumungay, nanlalambing.
Pabigla niya akong hinila na bahagya akong napatili. Agad kong pinigilan ang sarili
ko. The sound of my
shriek is too erotic to be discribed as in distress. Nahulog ako sa kanyang
kandungan at mabilis niyang
pinallupot ang kanyang mga braso sa aking tiyan at dibdib.
"Vince! Ano ba?!" reklamo ko.
Hindi ako sigurado kung nababaliw na ba ako o ano. The feel of his skin on the
piece of clothing makes my
knees weak and my voice quiver. I don't remember feeling this way with anyone or
anything.
Hinawakan ko ang kanyang braso para kalasin ito ngunit mismong ang lakas ko ay
hindi gumagana. Ang
kanyang braso at kamay ay tila bakal na nakahawak sa akin. Hindi man masakit,
ngunit mahigpit.
"Why'd you have to run after our first night, huh?" he whispered on my ear.
Kinagat ko ang labi ko. The way his breath tickled my ear makes me so weak. Naiinis
ako sa sarili ko. Bakit
ko hinahayaan ang sarili kong magkaganito sa kanya?
I summoned all the memories of my hate. The way my parents compared me to him. The
way my parents want
himmore than me. The way he treats me way back - like a little sister... like a
kid. The way he finds me
pitiful. The way he's always seen with women while we're living our different
lives. Lahat na lang inalala ko
para lang maibalik ang lakas at makawala na sa kanya ngunit walang silbi iyon.
"To avoid confrontations like this? Vince, maghahanda na ako para sa trabaho!" giit
ko.
"And did you successfully run fromit?"
Ngumiwi ako at tumigil sa pag-aalis ng kanyang kamay sa aking katawan. My hand
rested on his arm.
"Let's talk first. I'll let you go after this."
"I'll be late!" tunog iritado kong sinabi.
"Ako na ang magpapaliwanag sa manager mo," I heard the slight smile on his voice.
P 28-3
"At ano naman ang sasabihin mo?" I tried to look at himto see if he's serious.
I caught a glimpse of his lips curving sexily trying to stop a smile.
"That it's my fault you're late? I made you stay up late last night."
Hinawakan niya ang aking braso saglit at hinagod bahagya pababa. I saw how my skin
turned pinkish. Dahandahan
din naman agad itong bumalik sa dating kulay.
"I need to shave everyday. Your skin is so delicate, it turns pink every slight
touch."
Uminit ang pisngi ko at naalala ang ginawa niya sa akin sa banyo. Damn, he must've
noticed my pink-colored
skin after that! At talagang pinagpaplanuhan niya pang araw-araw mag shave. Bakit?
Mauuli pa ba? Oh,
damn!
"A-Anong pag-uusapan natin?" marahang tanong ko.
Hindi siya agad sumagot. He hissed a bit making me look at himagain. Ang tanging
nakikita ko lang ay ang
kanyang labi. I want to see more of his eyes but I'mafraid I'd give in. Baka
makalimutan ko pang may trabaho
ako.
"Can you work?"
Nagtaas ako ng kilay, lito sa kanyang tanong. "I need to."
Naramdaman ko ang pagtango niya. Hinigpitan niya pa ang yakap sa akin. Ang mga
kamay ko'y tila dahon na
lang na naka patong sa kanya. Bumuntong-hininga siya at ilang sandali bago
nagsalitang muli.
"What's your schedule for today?" he said in a monotone.
My brows shot up. Iniisip ko kung ano nga ba dahil wala akong maalala. Naiwala ko
ang wisyo ko sa
nangyari kagabi.
"I'll ask Genta later."
"I will need Genta's number," he said.
Nilingon ko siya sa pagtataka. "Why?"
"Because you always do things on your own without telling me. Anong ginagawa mo
roon kagabi?"
Bumagsak ang tingin ko sa kamay kong marahang nakahawak sa kanyang braso. Hindi ko
alamkung paano
siya sagutin sa ngayon. Bahagya niyang hinigpitan ang palupot ng braso sa akin,
maybe to get my attention.
"Alammo bang delikado ang lugar na iyon? You went there alone for what?" his voice
sounds frustrated.
"May kikitain akong tao-"
"And who might it be? Why in that kind of place?"
P 28-4
Nilingon ko si Vince. Nagkatinginan kaming dalawa. While he's both confused and
frustrated, I amhere
slowly thinking about something weird.
Bakit siya naroon? Sino iyong mga kasama niyang lalaki? Paano niya nalamang naroon
ako?
Nagtaas siya ng kilay. Nagtataka sa paninitig ko sa kanya.
"Bakit ka naroon? Sino iyong mga kasama mo?"
Siya naman ngayon ang nagtaas ng kilay. Kumalabog naman ang dibdib ko. May ibang
rason ba kung bakit
siya naroon? Paano niya nalamang naroon ako? Kanino niya nalaman gayong si Hubert
lang ang may alam
tungkol sa kung saan kami patungo? And who are those men? Goons? Why is he ready,
then?
"Those are my bodyguards."
Napakurap-kurap ako. Well, I know he's a renowned international architect. Sa taba
ng bank account,
paniguradong maraming magtatangka sa kanya. But I just did not see himas someone
who would hire such
men for that specific reason. I find himcapable of dodging danger. Hindi ko
alamkung bakit. Maybe it's his
large frame, his movements, and the way I know how strong he can be. What the hell?
Setting aside those thoughts, bakit niya nga alam? Nabasa niya ba ang note? And if
he did... what the hell?
Wait... alamniya ba ang tungkol kay Hubert?
Is he... does he have a motive to do anything?
Paano kung alamniya pala ang tungkol kay Hubert? After all, sa Costa Leona niya ako
nahanap pagkatapos ng
pangyayari. I did not tell himwhat happened but... how did these all happen?
Hindi kaya?
Nilagay niya ang kanyang daliri sa aking baba. He pulled it closer to himmaking my
deep thoughts blur.
Damn it!
"Paano mo nalamang nandoon ako, kung ganoon?"
Palapit na sana ang labi niya nang nagtanong ako kaya tumigil siya at ngumuso na
lamang. His eyes remained
on my lips as he answered.
"Hindi mo pa nasasagot ang tanong ko. Anong ginagawa mo sa lugar na iyon?"
"May kikitain nga ako, Vince." I looked away.
Kung hindi niya masagot ang tanong ko, hindi ko rin siya sasagutin ng maayos.
Hindi siya pwedeng magkaroon ng kaugnayan sa nangyayari. Bukod sa hindi niya
alamang nangyari sa akin
sa Romblon, hindi niya rin kilala si Hubert. Well, that's what I think.
Kung mayroon mang pwedeng tukoyin si Hubert bilang suspect, kilala naming dalawa
iyon pareho. So that
P 28-5
would mean it's going to be around showbusiness and Vince is nowhere near there?
Para akong nabunutan ng tinik. I relaxed a bit after that realization. This man
would never do that. Paano ko
ba iyon naisip?
I know Vince is ruthless. If he ever wants do bad things to anyone, I can imagine
himfinding other ways to
make his revenge.
"Who are you meeting?"
"Isang kaibigan."
"Who the hell will want to see you in that place, hmm?" the slight sting in his
voice is very evident.
Bumagsak ang tingin ko sa kanyang braso na bumaba ngayon sa aking baywang. Sa
paraan ng paghagod niya,
para akong lumulutang. The smooth silk dripping on my skin made me more aware of
his sensual hand.
"A friend. Kaibigan ko sa showbiz." It's true. Napakurap-kurap ako.
"You little liar. Kilalang kilala kita. Hindi ka pwedeng magsinungaling sa akin."
"Totoo!" agap ko. Dahil iyon ang totoo. Slightly wrong but it is still the truth.
He sighed heavily. "Stop seeing anyone in places like that..." he trailed off.
Parang may gusto pang sabihin na
hindi nagawa.
"Okay," sabi ko sabay patong ulit sa kamay ko roon sa braso niya.
Ni hindi ko namalayan na sumagot ako. I was too preoccupied with his touch that
I'mlosing focus.
Kumalas siya sa aking baywang para hulihin ang kamay ko. Galing sa likod ng aking
palad, pinagsalikop niya
ang aming mga daliri. He adjusted my frame to better fit himin between his thighs.
Gusto ko tuloy mag
absent. I can call Tita Daisy and say I'msick. Pero kung magtatrabaho si Vince, e
'di mag-isa ako rito?
Magtatrabaho kaya siya kung hindi ako magtatrabaho? My God, thinking about it makes
me tremble.
Ano namang gagawin namin kapag pareho kaming 'di magtrabaho?
Fuck! I amliterally going crazy!
"Is it a man? Your ex, perhaps?"
"I'mnot seeing him!" agap ko.
His jaw slightly clenched. Hindi ko na siya makita dahil nilagay niya na ang
kanyang baba sa aking balikat.
He sighed again.
"I don't get jealous very often. You've been single all those years, hindi ko
alamna may lihimka palang
boyfriend. Now, you're not going to see himsecretly while you're mine."
P 28-6
My lips parted. Kumawala ang hanging galing yata sa aking puso. Halong sakit at
galak ang naramdaman ko.
Hindi ko alamna masakit pala kapag masaya. Hindi ko rin alamkung anong ikinatutuwa
ko sa sinabi niya.
I amreally losing it.
My thoughts are even rejecting all my doubts. I cannot believe how head over heels
I am.
Gusto kong sirain ang mood ko. Gusto kong isipin iyong mga sabik niyang halik. The
way he kisses me is a
profound manifestation of lust. I have never been kissed like that and I have not
much experience but I know
fire when I hold one. It's definitely that. Ngunit kahit anong isip ko noon. Kahit
pati ang unang dahilan ng
ginagawa namin ngayon, walang makakatibag sa kasiyahang nararamdaman ko ngayon.
"I'myours?" imbes na tanong iyon, tila naging pahayag pa ng pagkagalak. I cannot
believe you, Eurydyce!
Wala ka na bang ibang gusto sa buhay kundi ito?
He sniffed on my neck.
"Yes," he breathed.
Nanuyo and lalamunan ko. I'mtoo thrilled to say anything rational. What about our
arrangements? What about
all of our reasons?
Bago pa ako nagkaroon ng rason, alamkong papayag na ako sa gusto niya noon. I'mtoo
guilty to say no to
him. The silent years without himwas painful. Ngayon lang ako aamin na ganoon nga.
Dahil sa mga taong
iyon, wala akong ginawa kundi ang magpaka miserable. Maghanap ng ibang rason kung
bakit ako ganoon.
Refusing to acknowledge that I'mmiserable because of my mistakes, and just blaming
my family for whatever
I'mfeeling. Never really accepting that it was the guilt, it was my hatred for him,
it was my anger that
consumed me... making me miserable.
"B-Bakit?" Tumindig ang balahibo ko nang narinig ang desperasyon sa sariling boses.
"Do you love me?"
He nudged my cheek with his nose.
"Uh-huh..."
Parang ilang sandali akong hindi huminga sa sinabi niya. Nahati ang nararamdaman
ko. Hating saya. Hating
tampo. But even with the little pain I'mfeeling, I swear I could curl in his arms
and hug himtight - and it
wouldn't even be enough.
"Bakit noon, kung ganoon? Ang dami mong babae. I think you even dated my tutor. I
hated her for liking you.
She's fired eventually because of that. You dated Vanessa, too. And I'msure marami
pa akong hindi alamsa
labas ng buhay mo..."
He chuckled and pinched my left cheek. I pouted, nakatitig lang sa kamay niyang
nakasalikop sa kamay ko.
"You little devil! Why did you do that?!" bahagya niya akong inalog kahit na
natatawa siya.
"Why are you so concerned, then?!" pagalit ko siyang nilingon.
P 28-7
He smirked sexily. This is so fucking unfair! I get so weak, kahit anong gawin
niya. Ngayon kahit galit ako,
naaapektuhan parin ako.
"Pinagtatanggol mo pa ang mga babae mo?! You treated my like your little sister!
You treat your girls like
your woman!" I hate you so much for that!
"Bakit? Anong gusto mong gawin ko sa'yo noon? You're so young. You're the daughter
of your father. I was a
struggling amateur Architect! Did you have a crush on me, then?"
What the hell! Uminit ang pisngi ko at wala akong maisagot.
"You hated me so much. You accused me of rape."
"Pero binawi ko 'yon!" agap ko.
"Even so... that was a big thing. You probably hate me that much, huh? You'd do
anything to get rid of me."
"I'msorry..." iyon lamang ang nasabi ko. At sa bawat banggit ko ng mga salitang
iyon, alamkong totoo iyon. I
have never been this so sincere my entire life.
Nakakabinging katahimikan ang bumalot sa amin. His thumb played with my thumb.
Inayos niya ang ayos ng
aming mga kamay at mas lalong hinigpitan ang hawak sa akin. Can I just call Tita
and say I'mnot feeling well
today? Gosh!
"Did you have a crush on me back then?" ulit niyang tanong
"Yeah..." pasimple kong sinabi.
"Really?" may bahid ng tawa sa kanyang boses.
"I said yes!" iritado kong sinabi. Pinapaulit-ulit pa kasi.
Humalakhak siyang muli at pinalupot pa lalo ang braso sa aking baywang.
"Akin ka na simula ngayon. Akin ka lang."
I can see rainbows everywhere.
"Magandang umaga po!" sabi ko sa guard pagkapasok sa building ng istasyon.
I can't believe I even greeted the artists who talked ill of me behind my back. I
amtoo happy to remember
their attitude towards me. At nang naalala ko iyon sa elevator, wala rin akong
pakealam.
"Saan ka ba galing!?" iritadong tanong ni Tita Daisy sa akin pagkadating ko.
P 28-8
Hindi ko nasipot iyong meeting dahil late ako. Kahit sa sigaw ni Tita, hindi parin
napawi ang ngiti ko.
"Sorry po. I overslept-"
"Alammo bang iniisip na ng manager nina Zander at Blair na may issue ka nga dahil
hindi ka sumipot? Ayos
lang kahapon dahil wala namang meeting? Ngayon! Jusko, Eury!"
"Tita, dapat si Zander ang magpaliwanag sa press tungkol sa mga kalat na pictures
nila ni Eury, hindi ba?" si
Flyn.
"Tama. It was his fault, anyway."
"Bakit? Sino ba ang magpapaliwanag?" napalinga-linga ako. Mamaya ako pala iyong
haharap sa press?
"Let's just ignore this one, okay? Ikaw, Flyn, pumayag ka pa talaga sa interview na
iyon?"
Umirap si Flyn. "Yes, because I know the truth!"
"Hindi magsasalita ang kampo ni Zander dahil masisira sila kung sasabihin ni Zander
ang totoo!"
"So we'd rather be ruined, then, kesa sa love teamnila?" si Flyn.
"Kasi sikat sila kaya dapat tayong mag give way, Tita?" si Carrie.
Hinilot ko ang sentido ko. Ngayon lang nag sink in sa akin na may problema nga pala
akong ganito. Why do I
have to think about this, anyway? Vincent is large enough to fit in my mind. Hindi
ko na mapagkasya pa ang
kahit anong issue ko.
Pagkatapos kaming pangaralan ni Tita Daisy, nagsimula na siya para sa schedule
namin sa araw na iyon.
Alamko na kung anong gagawin namin ngunit kailangan pa ng mas maraming detalye para
roon.
"So after your recording today, tutulak na tayo sa mallshow nila. You'll be in one
van. Sina Zander at Blair,
nasa iisang van. Isa pang van para sa kanilang entourage. Eury, susunduin ka ni
Architect pagkatapos ng
show?"
Tumango ako. Pagkatapos akong ihatid ni Vince dito, sinabi niya nang kukunin niya
ako mamaya dahil sa
pupuntahan naming party ng association ng mga international architects.
"Heads up for your shoot this Saturday, huh? Si Genta na bahala sa'yo roon. Okay?"
"Okay po."
"Wow! Dami mong magazine shoots ah! Cover?" tanong ni Carrie.
"Aalamin ko pa," sagot ko.
After the meeting, we started the recording. Hindi gaanong matataas ang naka assign
na lines sa akin kaya
ayos lang. Flyn gets all the high notes, si Carrie naman sa malalalim. It's enough
for me, though. I know my
abilities and high notes isn't one of them.
P 28-9
Pumalakpak si Flyn pagkatapos ng mahigit dalawang oras na recording. That was
probably our fastest