Diary NG Hindi Malandi (Slight Lang!) - 1

<center><h1>Diary ng hindi Malandi (Slight lang!
)</h1></center>
<hr>
Dear Diary,
Today nadapa ako sa may hallway. Walang nakapansin, buti na lang panget---
"CUT!! SHUTANG INERNS! MALING CD ANG NAILAGAY"
"Ha?Mali po direct?"
"Oo bobo ka talaga! Diary ng hindi Malandi (Slight lang!) to! Hindi diary ng
panget!"
"Ay sorryyyyyyyyyyy pooooooooo."
"Okay. Ulitin natin."
Dear Diary,
Bakit hanggang ngayon virgin pa din ako? Maganda naman ako at sexy. Pero bakit
walang nag-aayang makipag jerjeran sa akin? Gusto ko na maranasan mabutas e.
Naiinggit ako sa mga kaklase kong araw-araw pinag-uusapan kung gaano tumirik ang
mga mata nila e. hay! Sana may lalaki na akong makilala na handang kumuha ng bataan
ko. Naiinip na ako e.
Ps.
Hindi ako malandi diary ah? Pinalaki akong maayos ng mga magulang ko at sa catholic
school pa ako nag-aaral kaya hindi ako malandi.. slight lang hihihi
<center><h1>Malanding Entry #1</h1></center>
<hr>
Dear Diary,
Naiinis na ako sa mga kaklase ko talaga. Lagi nalang nila pinag-uusapan sa harapan
ko kung gaano tumirik ang kanilang mga mata habang binabarurot ng jowa nila ang
anes nila. Like WADAPAK lang Diary di ba? Hindi ba sila aware na may birhin sa
gilid nila? Kainis sila diary. Natemp tuloy akong ilabas 'yun baon kong saging at
lunukin ng buong buo ng maloka sila ng bonggang bongga.
Anyway. Today pumasok ako ng walang panty. Hihi. Di ako malandi ah? Slight lang
talaga promise. Nabasa ko kasi sa isang blog na kapag pumasok ka na walang panty..
uuwi kang di ka virgin. So being desperate I am. Sinubukan ko na. Wala namang
mawawala kung susubukan diba? Tanging virginity lang. Hihihihi.
So ayun pag dating ko sa school tanging palda lang ang suot ko sa ibaba. Kapag nga
humahangin ng malakas tinataas ko ng sadya ang palda ko para may lalaking makakita
kaso inangyan. wala pa din talaga.
Pag pasok ko ng classroom sakto si Prince Leroy lang ang andun. Sya 'yun
pinakagwapo at pinakahot na lalaki sa school namin. Ang muscle sa katawan pak na
pak diary. Talagang sasabog ang obaryo mo sa katawan nyang pang model. Edi ang
ginawa ko. Umupo ako sa harapan nya at bumakaka. Hihihi.
Kaso bigla s'yang tumayo at sinabing "Ano bang amoy 'yun? Amoy nabubulok na isda."
tas bigla syang nag walk out palabas ng room.
Hay dear diary. Amoy nabubulok na isda daw? Saan kaya galing yun?
Hanggang dito nalang muna dear diary,
Hindi talaga ako malandi ah?
Pipay.
Ps. Next time papasok na ako na wala na ding suot na palda.

<hr>
Dear Diary,
OH MY GOD DIARY! Hindi ka maniniwala sa nangyari ngayong araw sa akin. Hindi. Wag
kang excited. Hindi pa ko nabubutas. Hindi ko pa naisusuko ang bataan. Iba ang
nangyari ngayong araw kasi 'yun lalaking classmate ko na matagal ko ng pinapangarap
ay may ginawa sa akin.
Pinapanood ko kasi sila habang naglalaro ng basketball. Shet diary! Ang sarap
titigan ni Prince Leroy habang naglalaro at tumatakbo habang hawak ang bola. Naisip
ko tuloy bigla kung paano sya tumakbo habang hawak ang dalawang balls nya. Hihihi.
Medyo malandi ako diary 'nuh? Alam ko naman. At least slight lang.
So ayun nga habang tumatakbo s'ya bigla syang napatingin sa gawi ko. Edi bigla
akong nagpacute sa kanya. Bumukaka ako ng bonggang-bongga at medyo tinaas ko pa ang
palda ko para masilip nya ang tinatago kong hiyas. Kaso bigla s'yang napahinto at
napatitig sa akin biglang sigaw na "Pakyu ka Pipay Sagad!" Oh may gad diary! Pak
daw ako? Tas sagad pa? Emegeeeeeeeed talaga. Para akong na-wewet sa sinabi nya.
Hihihi
Bigla tuloy nag twinkle ang mga mata ko at mas lalo ko pang binukaka ang mga paa ko
para lang sa Prince Leroy ng buhay ko. Kaso bigla na s'yang tinawag ng coach nila.
Kainis na coach 'yun. Palibhasa matanda na e. Tse
Eto pa diary bigla na naman nagsalita 'yun mga katabi ko sa upuan at sinabing "Ano
bang amoy 'yun? Parang pempem na hindi hinugasan ng tatlong bwan."
Aba patay malisya akong naglakad palayo sa kanila. Alam ko naman na hindi ako ang
pinapatamaan nila kasi dalawang linggo palang akong hindi naghuhugas ano. Sabi kasi
sa commercial, habang pinapatagal mas lalong sumasarap. Oh diba?
Ps.
May kinuha akong pic ni Prince Leroy sa facebook nya diary. Tignan mo dali. Ayan
s'ya! Ang hot nya diba? Ang sarap dilaan ng katawan hihi. Medyo malandi talaga ako.
Pss.
Hoy diary! Wag kang malandi ah? Akin yan si Prince. Subukan mo lang dilaan ang
katawan nya at pipilasin ko ang bawat pahina mo para ipunasa sa pempem ko. Hihihi.
Okay?
Hindi ako malandi..slight lang,
Pipay.
<hr>
Dear Diary,
Diary napagod ako ngayong araw. Binungangaan kasi ako ni Inay kaninang umaga dahil
sa mga panty ko na nangingitim na daw ang kulay dahil sa sobrang tagal kong suot.
Ang exagge ni Inay nuh? Sobrang tagal ba 'yun once a week lang ako magpalit ng
panty? Kaya kanina habang nag kukusuot si Inay may takip pa ang ilong nya. Amoy
bagoong daw kasi mga panty ko. Sarap kaya ng bagoong. Lalo na kapag sa katawan ni
Prince Leroy ko ilalakad tas didilaan ko. Hihi. Landi ko diba? Slight lang :D
Diary naniniwala ka ba sa 11:11 wish? Nakita ko kasi sa twitter kanina na pinag-

uusapan 'yun. Na kapag nag wish ka daw sa 11:11, matutupad daw ang wish mo. Wala
naman mawawala kung susubukan diba? Kaya kaninang 11:11 nag wish din ako. "Sana
marape ako mamayang pag-uwi ko..Hihihi."
Umpisa na nga pala ng simbang gabi ngayon diary. Inaya ako ng pinsan kong super
landi na may braces na mag simbang gabi daw kami mamaya. Sus, If i know. Hindi
naman simba ang pinunta nya dun kundi 'yun mga poging sakristan lang naman. Yan
pinsan kong may braces talaga ang landi-landi nyan. My God. Hindi ba s'ya nahihiya
sa katulad kong hindi malandi?
Nung nasa simbahan na kami at habang nakaupo bigla s'yang nagsalita "Cous, kilhalha
mho bha 'yun lalakhi sha haraphan?" hindi ko maintidihan 'yun sinabi nya diary kasi
nga may braces sya. Shutang inerns tong pinsan ko. Pinapahirapan pako.
"Anong sabi mo? May problema kaba sa ngalangalang hinayupak ka?" malakas na tanong
ko sa kanya kaya biglang nagtingin 'yun mga tao sa likudan namin diary. Nahiya
talaga ako nun. Feeling ko ang daming poging lalaki ang nakakita sa kagandahan ko.
Hay.
After namin mag simba, umuwi na kami ng pinsan ko diary. Wala naman masyado
nangyari ngayong araw. Virgin pa din ako. Nakakalungkot talaga. Makapagselfie nga
muna.
Goodnight Diary. Sana mapanaginipan ko si Prince Leroy na minomolescha ako sa

pagtulog. Hihihi.
Ps.
Hindi ako narape sa daan kanina!!! Kailan ko ba matitikman ang patola ni Adan
diary? Natitigang na si Eva e. HAHAHAHAHAHAHA
Love and Bagoong,
Pipay ♥
<hr>
Dear Diary,
Papasok sana ako ngayong araw na walang palda at panty kaso paglabas ko palang ng
kwarto ko bigla ba namang sumigaw yung bunso kong kapatid na "Mama bakit may gubat
si Ate Pipay sa gita ng baba ng tyan nua?!!!!" edi napagalitan ako ni Inay. hay
nyeta si Popoy. Panira ng porma.
Napag-usapan na din sa school namin kung anong araw ang Christmas Party namin
diary. Pero di ko naintindihan kung kailan ba gaganapin kasi sa buong oras tanging
si Prince Leroy lang ang tinitignan ko. Kung alam nya lang ang naiisip ko. Aware
kaya si Prince Leroy na laspag na sya sa utak ko? hihihi. Ang pink ng nipples ni
Prince Leroy diary nuh? parang ang sarap-sarap. hihihihi
Sana din si Prince Leroy ang mabunot ko sa exchange gift namin. May naisip na kasi
ako na ireregalo ko kung sya man ang mabunot ko. Pwedeng panty ko na kakahubad ko
lang. O kaya naman yun picture ko sa cellphone na nakahubot hubad habang nakadila.
Hihi sexy ko dun diary. kahit ikaw magkakagusto sakin kapag nakita mo yun.
Uso na naman pala ngayon yun mga post sa facebook at twitter na SMP nuh? Samahan ng
Malalamig ang Pasko. Pero bakit biglang may nag add sa akin kanina sa facebook na
Smp din pero iba ang meaning. SAMAHAN NG MALALANDI AT POKPOK.
Bwisit sila. Hindi naman ako malandi. Kaya nag leave group at report group agad
ako. Pakers sila. Buti sana kung Samahan ng Hindi malandi at Pretty yun. Aba
magpapasalamat pa ako sa kanila.
O sya sige na bukas na ulit kita susulatan diary.
Ps.
Ano kayang magandang iregalo kay Prince Leroy Diary? Help me please
Virgin pa din til now,
Pipay Sexy <3 

<hr>
Dear Diary,
DIARY! THIS IS THE WORSE CHRISTMAS EVER! Waaaaaaaaaaaaaaah!!! Naiiyak ako diary. Ay
mali. Kanina pa pala ako umiiyak pag kauwi ko galing Christmas Party namin. Diary
ang sakit sakit. Parang binibiyak ang pempem ko este puso ko sa sobrang sakit ng
nasaksihan ko kanina. Bakit ganun diary? Binigay ko naman ang lahat sa kanya?
Echos. Bakit ganun diary? Bakit ako niloko ni Prince Leroy?
Sila na nung malanding pokpok na higad na classmate namin na akala mo ang ganda-
ganda kahit ang itim naman ng kilikili. Diary. Masyadong masakit talaga. Bakit
hindi ko man lang nabalitaang may nililigawan si Prince Leroy? Bakit sa dinami-
raming babae sa school. Bakit si Mimay pa? Bakit 'yun babaeng pokpok na higad na
maitim na kilikiling 'yun pa? Eh mas maganda ako dun ng hindi hamak diary!
Malanding 'yun pesteng babaeng 'yun! Bakit lahat ng gwapo sa school napupunta sa
kanya? Bakit wala s'yang tinira sa akin diary?
Isinusumpa ko diary. Mag hihiganti ako. Babangon ako't dudurugin ko ang patola ni
Prince Leroy.. joke! Hindi ko pwedeng durugin dahil hindi ko pa nga natitikman e.
Hihihihi. Ah basta. Gagawa ako ng paraan para magkahiwalay ang dalawang 'yun! Hindi
maaaring mapunta si Prince Leroy ko sa Mimay na malanding pokpok na higad na
pesteng babaeng 'yun na maitim ang kilikili... hinihingal ako kapag nilalarawan ko
si Mipay. Feeling ko nauubos ko na ang masasamang salita para sa kanya.
Diary may twitter ka ba? Ibash mo nga si Mimay! Padalhan mo ng maraming death
threat para lang layuan si Prince Leroy ko. Ito ang twitter nya @PrettyNiMimay.
Shutang inerns talaga diary. Hindi matanggap ng katawang lupa ko ang ganapan
kanina. Nakakaloka! Ang sarap bigwasan ni Mimay kanina habang nakakapit sa braso ni
Prince Leroy ko diary. Sa sobrang init ng ulo ko muntikan ko ng hubarin ang panty
ko at isuot sa ilong ni Mimay Diary. Pisti talaga 'yun.
Pagod na ako umiyak diary. Tulungan mo naman ako mag-isip kung anong magandang
gawin kay Mimay oh? Please.
Matutulog na ako diary.
Ps.
Nakatanggap pala ako ng regalo kay Inay. Isang malaking bote ng PHCare. Saan ko ba
to gagamitin?
Masyadong maganda para umiyak,
Pipay ♥
<hr>
Dear Diary,
I've been dying to tell you what happened today! I suppose this is the best day of
my life!
ECHOS LANG DIARY! Hindi ako foreigner. Akala mo english speaking na ako 'nuh? Akala
mo lang 'yun! Hindi ako magaling sa english gaga. Pretty lang ako pero di ako
matalino. Oh ano diary? Nagoyo kita 'nuh? Hihihi. Paamoy ko sayo diary 'tong pempem
ko e. Hihi. Ayaw mo? Di wag. Choosy!
Walang kwenta ang araw na 'to diary. Ayun tulad pa din ng dati virgin pa din ako at
malakas ang pagnanasa sa katawan ni Prince Leroy ko. Eto bwisit pa din ang sexy
kong katawan sa pesteng babae na malandi na maitim ang kilikili dun sa jowa ni
Prince na mukhang pempem ng baboy na si Mimay. Shutang Inerns diary nakita ko sila
kanina sa bayan na magkaholding hands. Ang gaga todo kapit pa talaga sa braso ng
Prince ko. Akala mo batang mawawala sa maraming tao. Shutang inerns na Mimay 'yun
hinahalay si Prince ko sa harap ng maraming tao.
Syempre! Ang magandang si Pipay hindi magpapatalo diary. Since ang sexy sexy ng
suot ko kanina. Sinundan ko sila kung saan sila nag punta. Kahit ang dami kong
bitbit na isda sige go lang sa pag sunod sa mga gaga. Pumasok sila sa isang
sinehan. Sakto 'yun upuan ko nasa likuran lang nila. Umpisa palang ng palabas bigla
ba naman nagsalita si Mimay.
"BHabe_Koh_PriNc3_L3Roy_BenTe_Sy3Te_S4pAt_Nuah natatakot ako." 'yun boses ng

malanding si Mimay naiiyak-iyak pa.
"Sige lang babe ko. Kapit ka lang sa braso ko." sagot naman ni Prince Leroy ko
kanina dahil natatakot nga si Mimay na super gaga sa landi.
Pag tingin ko sa braso ni Mimay ang gaga hindi naman sa braso nakahawak kundi
nakapasok sa loob ng pantalon ni Prince ang kamay nya. Shutang Inerns. Kailan pa
napunta sa loob ng pantalon ni Prince ko ang braso nya? Leche talaga 'yang Mimay na
'yan uunahan pa ako sa pag pitas ng patola. Edi ang ginawa ko kinuha ko ang isang
bangus na nasa plastic at hinampas ko sa ulo ni Mimay.
"PakYou_SaGad_Da_WhO_4ng_GuMaWa_Nun?" galit na galit si Mimay diary. Ako naman

natatawa na lang habang nakatago ang ulo hihihihi.
Hindi ko na sila nasundan pag tapos manood ng sine dahil pinagmumura na ako ng
tyahin kong gangster sa text dahil 'yun pinabili nyang isda wala pa din daw.
Anyway 'nun pauwi na ako bigla ako may nakitang jejemon na gangster na mukhang adik
na nakangiti sa akin habang tinititigan ako na akala mo ginagahasa na ako sa utak
ng peste. Kadiri diary. Anong tingin nya sa akin pakarat? Like duh??????
"Miss I think I'm in love with you. Ang laki ng suso mo miss." Sabi ng pota sa akin
pero sa suso ko nakatingin.
"Ano? Malaki lang suso ko mahal mo na agad ako? Asan ang love dun? Dito sa utong
ko?" pinakita ko pa sa kanya 'yun utong kong black.
Hmm maglaway sya.
Naglakad ako paalis sa harapan ni jejemon na gangster na nakataas ang noo. Akala
nya naman type ko s'ya. Gaga ba sya?
Ps. Ayan ang picture ko diary. Ang pretty ko talaga. Hihi thank you.
Maganda ako.. Sobrang ganda.. Sexy pa.. Pero hindi malandi.. slight lang..
Pipay of your dreams.

<hr>
Dear Diary,
Hi Diary. Kumusta ka na? Isang linggo din kita hindi nasulutan. Namiss mo ba ako?
Sorry na diary. Medyo busy lang kasi ako sa event dito sa aming lugar. May
gaganapin kasing Ms.January Girl 2014 dito e. Syempre dahil isa ako sa
pinakamaganda dito sa aming barangay (Shutang inerns lang ang mga aangal. Ang
umangal. Ipapaamoy ko sa inyo ang pempem ko.) Sinali ako ng Inay ko sa contest..
Nakakaloka diary 'nuh? Sinali ako ni Inay sa contest kahit ayaw ko. Syempre diary
ayaw ko naman maexposed ang ganda ko. Alam ko namang maganda ako e kailangan pa
bang ipangalandakan 'yun sa buong baranggay namin? Nakakaloka diary! Kahit anong
tanggi ko pinilit pa din ako ni Inay. Sayang daw kasi 'yun isang kabang bigas na
luto na premyo. Nagugutuman na ba kami diary?
Pag punta ko sa meeting place kanina. Guess what diary! Nandun si Prince Leroy para
manood ng rehearsal. Akala ko nandun s'ya para panoorin ako yun pala dahil kay
Mimay. Ang shutang inerns na Mimay 'yan pati ba naman sa pagandahan kinakalaban
ako? Feeling naman nya mananalo s'ya sa akin? Pempem nyang bulok. Walang wala s'ya
sa kagandahan ko nuh. Dahil ako si Pipay *tuck ng hair sa aking ear* ang
pinakamaganda dito sa aming lugar.
Alam mo diary kung nakamamatay lang ang titig, kanina pa pinaglalaman si Mimay. Ang
landi-landi kasi ng pisting malanding babaeng 'yun. Nung breaktime kasi namin ang
gaga nakaupo pa sa hita ni Prince Leroy ko at nagpapasubo.. Hmm ano kayang gusto
nyang isubo sya kanya ni Prince Leroy ko? Syempre pagkain. Ikaw talaga diary ang
dirty dirty dirty ng mga iniisip mo.
Nung nag balikan na kami sa formation namin. Sinadya kong dumaan sa harapan ni
Prince Leroy tapos kunwari matitisod ako. Bigla tuloy akong napahawak sa dibdib
nyang matipuno kaso agad din akong lumayo dahil bigla s'yang nagsalita.
"Tangina mo Pipay."
Natulala ako nun diary. Omaygad. Bigla akong nag wet sa sinabi ni Prince Leroy. Ang
lutong at ang tigas ng mura nya diary. Kung hindi ko lang napigilan sarili ko baka
bigla akong nag hubad sa harapan nya at biglang bumukaka at saka dumila. Kaso
letche 'yun organizer bigla na akong tiwanag.
"Hoy Pipay. Ano lalandi pa ba dyan? Feeling pretty ah?" biglang nag tawanan 'yun
mga kalaban kong panget. Inirapan ko na nga lang sila. Ganito talaga kapag maganda
diary nuh? Lagi kang inaaway.
"Hindi naman ako malandi ah?" sagot ko sa kanya kanina.
"Hindi ka malandi?" paninigurado naman nya.
"Hindi." mataray na sagot ko "Slight lang. hihihi." sabay kindat ko kay Prince
Leroy kaso bigla na naman nya akong minura ng pagkalutong-lutong.. Eto talaga si
Prince Leroy ang naughty. Ang hilig sa murahin. Dilaan ko d'yan ang buong katawan
mo ih.. hihihihi <3
Narinig ko din nag-uusap 'yun mga katabi kong contestant diary. Pinag-uusapan nila
kung gaano sila habulin ng mga kalalakihan sa school nila. Akala naman nila sila
lang ang hinahabol. Excuse me.. sa school namin hinahabol din ako ng mga
kalalakihan... hinahabol ako na may kasamang itak.. Ang sweet di ba? Gusto nila
akong itakin. Sana unahin nilang itakin ang pempem ko para mabiyak na ang punla ni
Eba. Hihihi ang landi ko pala kanina diary.
Osige na diary mag papahinga na ako. Sabi kasi ni Inay ang beauty queen daw ay
kailangan lagi maaga natutulog. Para iwas stress. Tumingin nga ako sa salamin
kanina pero di naman ako stress. Tanging kagandahan lang ang nakikita ko. Nag
selfie tuloy ako.
Gusto mo ng picture ko diary? Wag na! Baka pagnasahan mo pa.

Ps.
May nakita akong picture ni Mimay sa facebook nya diary. Kuha yan kanina sa
rehearsal namin. Nakapose pa ang gaga na akala mo ang payat at sexy nya. Ewww lang
diary. Tignan mo kung gaano sya kapangit. Shutang Inerns na Mimay 'to. Ang lakas
mag suot ng kulay itim na damit akala mo kaputian ang gaga. Wag s'yang tatabi sa
akin dahil paniguradong papangit sya lalo. Malandi yan diary. Ingat ka dyan.
Pps.
Kapag maganda talaga diary madaming hater nuh? Ang dami ko ng hater sa twitter e.
Mga pangit kasi sila.. Weak! Panget!
Dyosa ng kagandahan,
Pipay ♥
<center><h1>EXTRA</h1></center>
<hr>
Dear Sic na pogi,
Char lang! Hahahaha!
Hi guys, this is not an update. Gusto ko lang mag survey sa inyo kaya sana patulan
nyo to at sumagot kayo sa tanong ko or else ipapaamoy ko sa inyo ang pempem ni
Pipay.
"Tangina mo author. Dinamay mo pa pempem ko. Kay Prince Leroy lang to. Hihihi..."
Landi talaga ng gaga. So anyway. Eto ang tanong ko :
Sino ang gusto nyong makatuluyan ni PRINCE LEROY?
A. Si Mimay na pretty...daw
B. Si Pipay na hindi malandi.. slight lang!
C. Wala kasi mamamatay si Pipay sa ending. Magagahasa s'ya ng sampung adik na

tambay sa kanilang lugar tas masasagasaan ng 10 wheeler truck. Sa sobrang pangit ng
gaga hindi na s'ya makikilala ng mga magulang nya.
D. (Mag suggest kayo ng tragic scene. Yung mas brutal para mamatay na ang malanding
Pipay. HAHAHAHAHAHA)
SAGOT NA! HAHAHAHAHAHA
Mimay : 4uThor K4kaMpHi Bh4 kHiT4?
Sic: Anong sabi mo?

Pipay: Hay naku author wag mong kausapin yan si Mimay. May problema sa ngalangala
yang malanding impakta na yan.
Prince Leroy: Tss.
Sic: Acheche.

<hr>
Dear Diary,
Araw na naman ngayon ng pasukan. Nakakainis diary bakit ang bilis ng pasukan ano?
Hindi ko man lang naenjoy ang bakasyon. Pinangako ko sa sarili ko na bago mag 2014,
hindi na ako virgin e. Pero walang nangyari. Hanggang ngayon hindi pa din ako
nagagahasa. Hindi pa din nakukuha ang bataan at hindi pa din nabubutas ang donut.
Shutang inerns diary. May lalaki pa kayang magbabalak na makuha ang mabango kong
pempem? Huhuhubells. Nawawalan na ako ng pag-asa. ECHOS! Hindi nuh. Sabi ng Inay ko
habang may buhay, may pag-asa. Habang tumitibok ang pempem ko, may pag-asa.
Hihihihihi <3
Kumusta ang bagong taon mo diary? Nagpaputok ba kayo? Yun mga classmate ko nag GM
na nag paputok daw sila. Yun iba nasaktan. Yun iba nasarapan. Nagtataka nga ako
kung bakit sila nasaktan e. Siguro dinugo sila diary? Eww. Kung ako 'yun hindi ako
masasaktan. Masasarapan pa ako. Gusto ko ngang maputukan sa mukha e. Ano kaya
feeling nun diary? Putukan ka sa mukha. Hihihihi. Ang aga-aga ang dami ko na naman
naiisip na kakaiba. Kakaiba talaga ako. Parang kagandahan ko, kakaiba. Oh shutang
inerns ah. Ang umangal, nyokyu nalang.
Naiinis ako kaninang umaga diary. Kasi naman si Inay umalis na hindi man lang nag-
iwan ng pambili ng shampoo. No choice tuloy ako kundi gamitin 'yun PHcare na regalo
ni Inay. Naalala ko kasing sinabi ni Inay na "Para sa buhok mong makapal yan. Para
naman bumango-bango yang mga tinatago mong buhok." Ginamit kong shampoo 'yun PHcare
diary. Nagtataka ako kung bakit ilang beses kong ng kinuskos ang buhok, hindi pa
din bumubula na bongga. Diary expired na ata 'yun PHcare na ginamit ni Inay. Saka
pang buhok ba 'yun? Alam ko oo e. Kasi ang meaning ng PHcare diba ay Pang Hair
Care?
Kaunti palang ang pumasok kong mga kaklase diary. Malamang 'yun iba may hang-over
pa sa bakasyon. Yun mga iba kong classmate diary nag pa-rebond ang mga gaga.
Feeling naman nila kinaganda nila 'yun. Hindi nila ako gayanin walang inayos sa
sarili. Naniniwala kasi ako sa kasabihang mas simple mas maganda. Tanging ipit lang
sa buhok ang burloloy ko. Hihihi. Diary 'yun iba kong lalaking classmate tumangkad.
Lalo na si Prince Leroy ko diary. Tumangkad s'ya. Naisip ko tuloy kung tumangkad
din ba ang patola nya? hihihi. Ang landi ko diary nuh? Pero seryoso.. Lumaki kaya
ang patola nya? May buhok kaya ang patola? Hihihihi. Shutang inerns diary.
Kinikilig ako kapag naiisip ko ang patola ni Prince Leroy ko.
Dahil kaunti lang kaming mga pumasok kanina diary, tinamad na mag turo ang teacher
namin. So ang nag pa-games nalang s'ya. Pick up lines daw diary. Boys vs. Girls.
Ako ang leader sa girls at si Prince Leroy naman ang leader sa boys. Hihi. Diary
parehas kaming leader. Meant to be ba kami? Hihi. So ayun ang boys ang nauna.
"Pipay kandila ka ba?" maangas na tanong sa akin ni Prince Leroy diary. Nasabi ko
na bang ang pogi ni Prince Leroy diary? hihihihi. Kinikilig (Sic: Shutang Ina
pipay. Pwede ipagpatuloy mo na 'yang pagsusulat sa diary mo? Mamaya kana kiligin.
Impaktang to... Pipay: Kdot author. Kj. Hater! Tse)
"Hihihi. Beket me nemen nesebe Prince Leroy? hihihi."
"Gusto kasi kitang hipan ng mamatay ka ng baluga ka." saka nag tawanan 'yun buong
klase diary. Hihi. Hindi ako natawa kasi natameme ako at namula sa sinabi nya (Sic:
Weh? Namula ba talaga?) Oh hindi na author. Nangitim na lalo dahil sa kilig. Ok na?
"Ako naman.. Prince leroy, kutsara kaba?"
"Tss. Hindi. Bakit?" walang interest nyang sagot diary. Hihi pero kinilig ako. Kasi
sinusungitan ako ni Prince Leroy ko diary. Special ako sa kanya. Hihi
"Kasi gusto kitang isubo. Parang ganito." tas nilabas ko ang saging kong nasa bag
tas sinubo ng buong-buo "Ganyan Prince Leroy. Isubo kita?"
"EWWWWWWWWWW" sagot ng buong klase.
Ending diary natapos ang games namin at dinala ako ng teacher namin sa guidance
office dahil sa sinabi kong kalaswaan daw. Ano kayang kalaswaan dun. Mga walang
humor ang nasa school namin diary.
Sige diary aalis na muna ako ah? May rehearsal kasi kami ng Ms.January girl 2014
ngayon.
Ps.
Balita ko diary may sakit si Mimay. Nasa ospital ata dahil hindi matunawan dahil sa
mga nakain nya 'nung new year. Buti nga. Ang gaga kasi kinain ba naman ang buong
lechon. Ayan karma. haha! Mamatay kana negrang baluga! Hihi. Para kami na ni Prince
Leroy <3
Laging maganda sa salamin ko,
Pilar Payoson.. Pipay for short ♥

<hr>
Dear Diary,
Ang dami nangyari sa akin ngayong araw. Kanina kasi bago ako pumunta sa rehearsal
namin para sa Ms.January 2014 bigla ko nakita 'yun Mommy ni Prince Leroy na
nagsasampay ng mga damit nila. Omaygad diary. Bigla ako nakaisip ng isang very very
bright na idea. Hinintay ko munang makaalis 'yun mommy nya saka ko inakyat ang
bakuran nila. Hihi. Ninakaw ko 'yun isang jersey ni Prince Leroy Diary. Sayang nga
e. Gusto ko sanang nakawin 'yun mga boxers at brief nyang nakasampay kaso wag
nalang. Ayoko ng boxers o brief nyang nalabhan na. Gusto ko 'yun kakahubad nya
lang. hihi. Para may amoy pa. Amoy singit nya. Delesyus XD
Pag dating ko sa court kung saan ang rehearsal namin wala pa masyadong tao diary.
Kaya nag hintay muna ako ng ilang sandali. Ang dami kong nagawa habang wala sila.
Nag planking sa stage. Nag hubad at nag feeling victoria secret model. Bigla nga
akong nagulat dahil biglang may sumigaw na mga bata "Yung paniki nakakalakad."
Dedma ko nalang sila. Sa ganda kong to, paniki? Kinagat ko na din ang mga kuko ko
sa paa. Hinubad ko ang panty ko tas pinamunas sa ilong kong todo labas ang sipon.
And finally dumating na din ang mga feeling magaganda na pinangungunahan ni Mirasol
Mayosa aka Mimay Baluga. Nakalabas na pala ng ospital ang gaga. Dapat sa mental na
pinasok 'yun impakta na 'yun e. Tinaasan nya ako agad ng kilay diary. Syempre
papakabog ba ako? Edi inirapan ko din s'ya pero hindi natuloy dahil bigla ko
nakitang dumating si Prince Leroy ko.
Bakit ganun diary? Nung nakita ko si Prince Leroy na padating parang biglang napuno
ng mga puso at bituin ang paligid. Parang 'yun pag takbo nya ay biglang naging slow
motion at biglang nawala ang mga tao sa paligid. Tanging kami lang ni Prince Leroy
ang natira. Kitang kita ko din 'yun ngipin nyang mapuputi na sumisilaw sa mata ko.
Shutang inerns diary. Inlove na inlove talaga ako kay Prince Leroy. Bigla tuloy
akong napatayo sa kinauupuan ko at sinuot ang panty kong nasa ilong ko pa kanina at
lumapit sa gawi nila.
"4t SAan kHa puPunT4?" humarang agad si Mimay sa harapan ko kasama 'yun dalawang
contestants na kaibigan nya. Feeling mean girls ang mga gaga.
"So anong feeling nyo? Kayo ang mean girls?" pag tataray ko kay Mimay. Akala naman
nya kanina natatakot ako diary "Kailan pa naging color very very black ang mga mean
girls?"
"ExCuSe Me?" nagulat na sabi ni Mimay. Tinaas pa ang kamay ng gaga "OmAyGad.
iNiinSuLtO mHo BhA Kam3? FoR YoUr ImForMaTiOn 'bLaCk Is Beauty."
"Black is beauty, oo. Pero too much black is uling." biglang nag tawanan 'yun mga
tao sa paligid diary kanina dahil sa banat ko. Yes! Pipay 1 , Mimay 0.
Natameme na si Mimay sa sinabi ko kaya hinarap ko na si Prince Leroy ko "Prince

Leroy.. alam mo mahal na mahal kita.. Kaya--"
"Ewww sO D3sPerAte t4L4g4." sumagot na naman ang pusit na negra. Shutang inerns
diary. Hindi na ako makapag emote ng bongga. Pwede bang pakipatay nalang ang Mimay
sa story? Nakakaubos ng buhok sa pempem e.
"Shutang Inerns Mimay. Pwede ba manahimik ka muna? Usapang tao muna to ah? Mamaya
na sumagot ang pusit na katulad mo." inirapan ko s'ya "Prince sa sobrang pagmamahal
ko sa'yo.. ninakaw ko pa 'tong jersey mo.." tas pinakita ko sa kanya ng maigi 'tong
jersey na suot ko.
"Tangina! Bakit mo sinuot yan? Mahal yan! Tangina ka!" bigla nya akong hinila
paharap sa kanya diary. Akala ko nga hahalikan nya ako kaya hinanda ko na 'yun labi
ko pero hindi pala dahil pilit nyang tinatanggal 'yun suot kong jersey nya.
Nung una diary natutuwa ako at tumatawa pa dahil ang lapit lapit namin sa isa't isa
ni Prince Leroy diary. Pakiramdam ko abot kamay ko na ang langit. Nararamdaman ko
na din na bumubunggo ang patola nya sa tyan ko. Pero lahat ng pagnanasa ko sa mga
oras na 'yun ay biglang naghalo nung naramdaman ko ng nasasaktan na ako sa pilit
nyang pag hubad sa akin. Pilit nyang kinukuha ang jersey nya.
"Ano ba Pipay. Tangina naman e. Hubarin mo na nga yan." galit na galit na si Prince
Leroy diary. Yun mga ugat nya sa ulo naglalabasan na. Yung ugat kaya ng patola nya
lumalabas na din?
"Ehhh. Wag mo kong hubaran dito. Hihihi. Ang naughty naughtry mo talaga Prince
Leroy. Wag mo kong hubaran dito. Madaming tao. Hihihihi." sabi ko sa kanya kanina
kahit na nasasaktan na ako sa paghawak nya sa braso ko.
"Para ka talagang bulbol Pipay. Ang gulo-gulo mo puta!" umuusok na ang ilong nya
diary.
"Kaninong bulbol Prince? Yung sayo ba o akin? Hihihi."
"Leche!!!" bigla kong narinig na napunit sa likod ang jersey na suot ko diary dahil
sa paghatak ni Prince. Sa sobrang inis ni Prince sa akin bigla nya din akong
tinulak kaya biglang bumagsak sa sahig ang pwetan ko.
"Awwww." ang sakit talaga sa pwet diary. Napatingin ako kay Prince Leroy "Tangina!
Wag mo na ngang ipakita sakin yang mukha mo! Sarap mong sakalin hanggang mamatay
ka." saka sya nag walk out diary. Nag tawanan din sila Mimay habang umaalis sa
harapan ko diary kanina. Pakiramdam ko nag-iinit kanina 'yun sulok ng mata ko.
Kanina ko lang nakita na ganun kagalit sa akin si Prince Diary. Ano bang ginawa
kong masama sa kanya? Buong high school life ko diary pinakita at pinaramdam ko sa
kanya na sya lang ang gusto kong lalaki. Never akong nag pakita ng interest sa iba
at tanging sa kanya lang pero bakit sya ganun sa akin diary? Para syang diring-diri
sa akin.
Diary sabihin mo nga sa akin Why it's so hard to be notice by the someone you truly
love? Am I ugly? Am I not that attractive? :(
Dahil puro heart heart lang ang nararamdaman kong feelings kay Prince Leroy pero
ngayong hurt hurt na lang. Para akong tangang umiiyak sa gitna ng stage dahil sa
nangyari kanina diary. Hindi ako naiiyak dahil sira ang jersey diary. Alam mo yan
diary kayang kaya kong mag hubad kahit saan. Anytime and anywhere. Naiiyak ako
dahil sa mga pinapakita sa akin ni Prince. Ano bang maling ginawa ko sa kanya? Ang
sakit sakit lang diary.
Sa pag eemote at pag-iiyak diary. Bigla ako nakaramdam na may nagsaklob ng jacket
sa likudan ko diary. Bigla ako napatingin kung sino ang gumawa nun kaya tumambad sa
maganda kong mukha ang isang gwapong nilalang. Hindi s'ya si Prince Leroy diary.
Pero gwapo din sya at yummy diary.
"Bakit ka umiiyak?" tanong nya sa akin kanina diary. Napanganga ako at hindi
nakapag salita dahil sa boses nyang nakakaalindog. "Pipe ka ba? Kawawa ka naman
pala." tinulungan nya akong tumayo at sinamahan sa isang coffee shop diary para
mahimasmasan.
Diary pinahiram nya din ako ng panyo para pang punas sa luha at sipon ko. Sabi ko
nga wag na dahil pwede ko namang hubarin ang panty ko para pampunas pero sabi nya
'yun panyo nalang daw.
Ang gwapo-gwapo nya diary. Ang bait bait pa sa akin. Feeling ko muling tumibok ang
pempem ko dahil sa kanya diary. Ang gwapo talaga maygad!!!
Sige diary tutulog na ako. Napagod ako sa pag eemote kanina dahil kay Prince Leroy
e. Bahal na s'ya sa buhay nya.
Ps. Diary ayan 'yun gwapong lalaki na tumulong sa akin kanina. Pinicturan ko s'ya
sa cellphone ko ng palihim. Hihihi. Ang pogi nya diba? Sana sa kanya nalang tumibok
ang pempem ko este puso ko at wag na dun kay Prince Leroy. Pakshet.
Pps. Sana naman diary may vote at comment ang mga readers ano? Hashtag Peywmhore si
Pipay hihihi
Umiiyak magdamag,
Pipay </3
<hr>
Dear Diary,
May boyfriend na ako diary!!!! Gusto mo malaman kung paano? Kahit naman ayaw mo.
Isusulat ko pa din. As if may choice kang papel ka.
Diary late ako pumasok kanina. Feeling ko ang sama ng pakiramdam ko. Wala kasi
akong sapat na tulog dahil nag selfie ako echos dahil naisip ko 'yun ginawa sa akin
ni Prince Leroy kahapon. Naisip ko magdamag 'yun masasakit na salitang binaon nya
sa pempem este sa puso ko diary. Bakit ganun diary? Parang sa bawat paglalakad ko
nawawasak ang fuki este puso ko? Ang sakit ng buong katawan ko diary dahil sa mga
sinabi nya sa akin. Pero bakit ganun diary? Kahit na ganun ang ginawa nya sa akin
bakit hindi ko magawang mainis sa kanya diary? Gusto kong magalit sa kanya diary
pero bakit ayaw ng pempem este ng puso ko? Ganito ba talaga kapag mahal mo ang
isang tao? Kahit na may masakit na ginawa sya sayo hindi mo pa rin kayang magalit
sa kanya.
Kung ganito pala kasakit magmahal diary. Ayoko ng mainlove.
Echos!! Ako hindi maiinlove? Edi para ko na ding sinara ang butas ng bataan.
Hihihi.
Leche diary. Umagang-umaga kanina nag tatalak ang bunganga ni Inay. Late na daw ako
gumising kakababad ko sa internet. Excuse me? Hindi nga ako nag computer kagabi e.
Hindi na nga ako nakanood ng porn anime na sakura x minobi hentai ih. Alam mo 'yun
diary? Ang ganda ng porn na 'yun. Hihihih. Joke! Hindi ako nanonood ng ganun nuh..
slight lang! XD
Pag pasok ko ng classroom kanina nagkaklase na sila. Tinanong ako ng teacher namin
kung bakit ako late kaya ang sinabi ko.
"Late na po kasi ako natulog dahil umiyak po ako kagabi. Broken hearted po mam."
Biglang nag tawanan 'yun mga kaklase ko diary. Pero wala akong pakialam sa kanila
dahil bigla akong napatingin kay Prince Leroy na bigla din napatingin sa akin.
Akala ko ngingitian nya ako pero hindi pala. Inirapan nya lang ako. I guess dito na
natatapos ang love story namin diary. Chos! Wala pala kaming story. Wala pa ngang
simula ang story namin. May katapusan na agad. Shutang inang buhay 'to oh! Sarap
hampasin ng wrecking ball pagmumukha ni Mimay. Jusko!
Nung breaktime na namin diary gusto ko sanang kausapin si Prince Leroy. Pero wala
akong makuhang chance dahil laging nakadikit sa kanya 'yun impaktang negrang pusit
na si Mimay. Diary sabihin mo nga sa akin kung bakit naging syota ni Prince Leroy
si Mimay? Eh sigurado naman akong amoy bulok na lechon 'yun pempem nung negrang
'yun. Ang taba-taba pa ng gaga kaya panigurado ang baho ng pempem ng gaga. Hmm.
Siguro mas gusto ni Prince Leroy ang amoy lechon na pempem kesa sa amoy bagoong?
Wala akong idea diary. Basta ang alam ko. Kumikirot ang puso ko kapag nakikita ko
silang dalawa na magkasama.
Diary should I give up or should I keep chasing pavements? chos. Narinig ko lang
ngayon 'yang kanta na 'yan.
Hindi talaga ako papayag diary kanina na hindi ko makakausap si Prince Leroy. Kaya
ang ginawa ko hinintay ko silang matapos na mag practice ng basketball. Nagtago ako
sa taas ng puno kahit na ang daming langgam e. Ang sakit diary dahil ramdam ko
kaninang kinakagat ng mga langgam ang pempem ko. Kainis. Nakalimutan ko kasing mag
panty. Sorry na broken hearted e.
Nung nakita kong patapos na ang practice nila diary bumaba na ako sa taas ng puno.
Ang daming patay na langgam sa baba ng puno diary. Yun mga langgam na 'yun ata yun
kumakagat sa pempem ko kanina. Ayan namatay. Hihi. Karma sila agad e.
Palabas na ng gym si Prince Leroy ng harangin ko s'ya. Kasama nya pa 'yun dalawa
nyang kateam-mates.
"Pwede ba tayo mag-usap Prince Leroy?" paglalakas ng loob kong sinabi sa kanya.
Yung dalawang kasama nya biglang tumawa.
"Pre andyan na naman 'yun unggoy na stalker mo." sabi nung epal number 1
"Unggoy ba 'yan?! Kahit unggoy itatakwil na kalahi nila yan e." sabi ni epal number
2.
O diba diary? Pati ang mga hayop na 'yun sinama ko pa sa pagsusulat ko ngayon.
Shutang inerns nila. Pero dedma lang ang beauty ko sa mga panlalait nila. Kay
Prince Leroy lang ang pansin ko ngayon.
"Ano Prince? Pwede ba tayo mag-usap?"
"Wala tayong pag-uusapan. Tumabi ka nga sa dinadaanan ko at baka di kita matancha."

ang sama ng titig nya sa akin kanina diary. Para nya akong lalamunin ng buo.
"Hindi ako aalis dito hanggang di tayo nag-uusap." hinarang ko pa ang kamay ko.
"Ayaw mo talaga ah!" bigla nya akong tinulak kanina diary. Nauntog tuloy ang pwet
ko sa sahig. Ang sakit grabe.
"Sa susunod na humarang ka pa sa dinadaanan ko. Baka makalimutan kong babae ka!
Umalis--" biglang naputol 'yun sinasabi ni Prince Leroy diary dahil biglang may
nagsalita.
"Pre hindi ganyan ang tamang pag trato ng babae." agad kaming napalingon sa
lalaking nagsalita at nakita ko si kuyang gwapo na nagbalot sa akin ng jacket
kahapon. Nakasuot sya kanina ng uniform na katulad ng school namin at halatang part
din sya ng basketball team. Mukhang taga dito din sya sa school pero bakit kaya di
ko sya nakikita?
"Oh Joshua! Wag kang mangialam dito. Wala kang kinalaman dito." matigas na sagot ni
Prince Leroy sa kanya.
Ngumisi lang si Joshua at dahan-dahan lumakad patungo sa akin diary. Ang cool nya
maglakad na akala mo isang model ng bench body. Hihi. Napatingin tuloy ako sa gitna
ng pantalon nya. Hmm. Asan ang patola?
"Okay ka lang ba?" inalalayan nya akong tumayo diary. Ang bango nya diary. Ang
bango din ng hininga nya. Joshua pala pangalan nya. Tumango nalang ako bilang
sagot.
"Wow! Wag mo sabihing magkaibigan kayo ng unggoy na yan Joshua?" natatawang insulto
ni Prince sa akin. Para tuloy biglang sumakit ang puso ko diary. Hindi naman ako
unggoy diba?
"Hindi kami magkaibigan, pre." ngumisi si Prince Leroy "Kasi Girlfriend ko s'ya."
kung pwede lang sumayad sa lupa ang panga ni Prince Leroy sa sinabi ni Joshua
nagawa nya na.
Oh My God. Oh My God. (Vice Ganda's tone)
Totoo ba 'yun sinabi nya? Girlfriend nya daw ako diary?
Ayun 'yan ang history kung bakit ako may boyfriend na ngayon diary. Hihihi. Si
Pipay may boyfriend na? Haba ng hair sa'yo ng ang korona. Haba ng hair, nag rejoice
ka ba girl?
Hindi ah. PhCare lang gamit ko sa aking hair.
Osige na diary. Tulog na ako. Kailangan ko kasing maaga magising kasi susunduin daw
ako ni Joshua na boyfriend ko dito sa bahay bukas. Hihihi.
Ps.
Tingin mo diary kung ayayain ko si Joshua na gahasain ako, papayag kaya s'ya? Hmm.
Sige sige. Sabihin ko sa kanya na kunin nya ang pearl of the orient sea. Black
version.
Maganda at may boyfriend na,
Pipay07
<hr>
Dear Diary,
Ang bilis ng araw diary. Biruin mo? Isang linggo na ang nakakalipas simula ng
maging boyfriend ko si Joshua? Isang linggo na ang relasyon naming dalawa. Hihihi.
Ganito pala ang feeling ng may boyfriend diary. Para kang Prinsesa diary. Kasi lagi
akong hinahatid at sinusundo ni Joshua dito sa bahay namin at sabay kaming dalawang
pumapasok. Kapag naman lunch break namin sa school lagi akong hinihintay ni Joshua
sa labas ng room namin para sabay kaming dalawang kumain. Pinagtitinginan na nga
kami ng mga ibang estudyante at pinagbubulungan dahil paano ko daw napapayag si
Joshua na maging boyfriend ko. Pinagtatawanan nila ako diary dahil baka daw
pinagtitripan lang ako ni Joshua pero nainis si Joshua diary tas sumigaw sya ng
"Ano bang pakialam nyo kung girlfriend ko si Pipay? Dahil ba hindi nyo sya kasing
ganda? Dahil ba hindi nyo sya kasing kinis at kasing talino? Porket ba mas
nakakaangat kayo sa kanya kaya pinagtatawanan nyo sya? Pero pasensya nalang kayong
lahat. Dahil kumpara sa mga ugali nyo? Mas tao pa ang tingin ko kay Pipay kesa sa
inyo."
Napanganga lahat ng tao sa canteen diary dahil sigaw ni Joshua nun. Hindi na namin
natapos ang kinakain namin dahil hinila na ako palabas ni Joshua at dali-daling
naglakad papunta sa likod ng school gym. Nasalubong pa nga namin si Prince at si
Mimay na magkatabing kumakain sa may gilid ng fish pond e. Pero hindi ko na
pinansin dahil pakiramdam ko pinupunit ang pempem ko este ang puso ko sa sweetness
ni Prince Leroy kay bakulaw na negrang pusit na 'yun.
"Tangina! Tangina!" pinagsusuntok ni Joshua 'yun puno diary. Galit na galit sya
"Ayoko sa lahat nilalait yun girlfriend ko. Tangina. Isa pang lait nila baka
masuntok ko sila isa-isa." sa mga oras na 'yun diary feeling ko namula ako at
kinilig. Yun kilig na nararamdaman mo kapag naiihi ka. Hihi. Hindi ko ineexpect na
sasabihin 'yun ni Joshua. Di ko din ineexpect na ganun sya kaprotective sa akin.
Napatingin pa ako sa mga mata 'nya diary at para syang naiiyak. Huhubarin ko sana
'yun panty ko para ipunas sa mata nya pero naunahan na nya ako. May panyo pala
syang dala.
Aaminin ko diary hindi ko pa mahal si Joshua. Oo gwapo sya. Matipuno. Mabaho.

Mukhang mabaho din ang singit at kilikili. Yummmyyyy echos. At mukhang malaki din
ang patola. Perfect na para gahasain ako hihi pero kasi wala pa din akong feeling
sa kanya. Alam mo 'yun diary? Yun bang excitement kapag nakikita at kasama mo sya?
Hindi ko pa nararamdaman 'yun pakiramdam na kapag nakikita ko si Prince Leroy. Yun
bang napapabukaka ako ng bonggang-bongga. joke! Yun bang titibok ng mabilis ang
pempem ko este puso ko kapag nakikita ko sya.
Pero hindi ko sinasarado ang puso ko diary. Tinatak ko na sa isipan ko na siguro

it's time to let go. Nakakapagod din kasi diary na ipagsiksikan ang sarili mo sa
taong mahal mo. Sa sobrang pagmamahal na binubuhos natin sa kanila diary
nakakalimutan na natin ang sarili natin na kailangan din natin ng pagmamahal. Kaya
sa ngayon, kakalimutan ko na si Prince Leroy. Mahirap oo. Pero gagawin ko for the
sake of Joshua. Alam ko ang pakiramdam ng taong hindi pinapansin ng mahal nya kaya
as much as possible. Ayokong maramdaman yun si Joshua sa akin. Hihi. Me is so
beautiful and kind and humble diary.
Kaya ngayon diary napag-usapan na namin ni Joshua na mag date. Hihi. Oo diary mag
didate kami. Kailangan ko din kasi bumili ng bagong damit na gagamitin ko sa
photoshoot bukas. Napag-usapan namin ni Joshua na sasamahan nya ako. Edi date tawag
dun diba? Hihi. Me is so bright diary. Sabi nya hihintayin nya daw ako sa sakayan
ng tricycle kaya mabilis na akong naligo. Wala ng shampoo-shampoo at hilod-hilod.
Puro buhos nalang ng tubig ginawa ko. Naloka nga ako diary dahil pag tingin ko sa
tubig na nasa sahig ng banyo naging kulay itim. Ganun ba ako kadumi? Tatlong linggo
lang naman ako hindi naligo ah? Tas yun panty ko diary na suot ko pag bagsak ko sa
sahig biglang nabasag sa sobrang tagal ko ng suot. Hihi. Medyo dirty pala ako
diary.
Natanaw ko na agad si Joshua diary na nag hihintay sa akin. Ang gwapo-gwapo nya sa
suot nya diary. Para syang isang model sa porma nya. Yun mga babae pa na dumadaan
kinakawayan sya pero dedma lang si Joshua. Hihi. Sorry mga te. Pag-aari na yan ni
Pipay yan. Tignan nyo ang patola nyan. May pirma ko na hihi char-char lang.
"Josh." tawag ko sa kanya
"Oh tara na?" ngumiti sya sa akin. Nasilaw ako sa puti ng ngipin diary "Ah by the
Pipay.. Ang ganda mo ngayon."
"Eke megende.. hende nemen mesyede.." kinikilig na sagot ko sa kanya. Sabi ko sa

inyo maganda talaga ako diary e. Hihihi. Ang gende ke dew sebe ne Jeswe. Mag-iipit
sana ako kaya lang ang hirap suklayin ng buhok ko. Lahat ng suklay natatanggal ang
ngipin. Imbyernang suklay. Walang pakikisama.
"Girlfriend nya ba yan? Love is blind ba talaga?"

"Gaga! Mukha bang papatol ang gwapong lalaki sa ganyang babae? Para naman katulong
yan!"
"Tignan mo nga mukha silang may date."
"Gaga ka talaga! Bobo mo girl. Baka mabait lang si guy tas nakita nya yang pulubing
panget na yan sa daan kaya inaya nyang kumain."
Kanina ko pa naririnig 'yun dalawang babae na nag-uusap tungkol sa amin ni Joshua

habang nasa jeep kami diary. Gusto ko man sila awayin kaya lang nakakahiya kay
Joshua. Bakit ganun diary? Porket ba ganito itchura ko wala na ako karapatan sumama
kay Joshua? So kapag ba pangit kailangan single for life? Napatingin ako kay Joshua
saka ngumiti nalang ng pilit. Ngumiti din sya at hinawakan ang kamay ko.
"Miss." tawag nya sa dalawang babae na tsismosa "Para hindi na kayo mahirapan sa
kakaisip kung ano ko ba 'tong babaeng kasama ko. Girlfriend ko sya. Nagulat kayo
'nuh? Ako din e. Hindi ko kasi ineexpect na sasagutin ako ni Pipay. Sobrang bait
kasi nya. Kayo may boyfriend ba?" umiling yun dalawang babae habang nakanganga
"Alam ko. Pangit kasi mga ugali nyo. Kung yung make-up ang nagpapaganda ng mukha
nyo. Try nyo kainin. Baka gumanda din ugali nyo. Manong para na!"
Saka bumaba na kami ni Joshua ng jeep. Napatingin ako sa dalawang babae na

nakanganga pa din at nakatulala. Tinaasan ko nga sila ng kilay saka ngumiti ng
nakakaasar. Hihi. Ano kayo? Nganga ang mga futa.
Pag dating namin sa loob ng mall diary. Sa Salon muna kami pumunta ni Joshua. Gusto
nya daw ako paayusan para hindi na daw ako nilalait ng mga taong nasa paligid ko.
Sabi pa nya.
"Tangap kita Pipay bilang ikaw. Pero kasi sa panahon ngayon huhusgahan ka base sa
itchura mo."
Ang sweet nya diary ano? Kaya pumasok na kami sa salon pero agad kaming hinarang ng
guard.
"Sir hindi po to salon para sa mga alagang hayop. Sa 2nd floor po 'yun." sabi ng
guard. Nagtaka naman kami ni Joshua dahil wala naman kaming dalang hayop.
"Excuse me? Wala naman kaming dalang hayop ah?"
"Wala ba sir? Eh ano 'yang kasama mo? Unggoy yan diba?" nakita kong tumigas ang
bagang ni Joshua dahil sa sinabi ng guard diary.
"How dare you to insult my girlfriend infront of me?!" sigaw nya sa guard diary
"Simulan mo ng umalis ng salon na 'to dahil sisiguraduhin kong bukas wala ka ng
trabaho!"
Napanganga kaming dalawa ng guard sa sinabi ni Joshua. Pag-aari pala nila 'yun
mamahaling salon na pinagdalahan nya sa akin.
Sorry ng sorry 'yun guard pero hindi na sya pinapansin ni Joshua. Dumiresto na kami
sa counter. Ang tawag pa kay Joshua nung babae master. Akala ko nga masturbate e.
Yun pala Master Josh. Hihi. Ang naughty talaga ng brain ko.
"Master Joshua. Ano pong ipapaayos nyo?" bati ng isang babae kay Joshua.
"Pakiayusan 'tong girlfriend ko. Pagandahan mo sya lalo."

Tumingin sa akin 'yun babae "Master Josh. Mukhang hindi na salon kailangan ng
girlfriend mo. Mukhang albularyo na."
Ang ending diary. Dalawang empleyado ang natanggal sa salon na 'yun dahil sa akin.
Kasi naman sila e. Todo lait sa girlfriend ng anak ng amo nila. Hihihi.
So far diary ang enjoy ako sa date namin ni Joshua. Ang bait-bait nya at galante
pa. Binilhan nya din ako ng maraming mamahaling damit, sapatos at bag. Pati pala ng
bagong panty at bra. Shampoo at deodorant at pabango na din. Ang yaman nya diary.
Puro credit card ang gamit.
Hinatid nya lang ako sa kanto ng bahay namin nung maggagabi na. Ang saya-saya ko
diary at kumakanta pa nga ako ng "I am beautiful no matter what they say. Words
won't bring me down.." Napatigil lang ako sa pagkanta nung may maaninag akong
lalaki na nakatayo sa labas ng bahay namin.
"Prince Leroy?" gulat na sabi ko diary nung nakita kong si Prince Leroy ang nasa
tapat ng bahay namin. Mukhang kanina pa sya naghihintay. Sino naman hinihintay nya?
Eh nasa kabilang kanto pa naman ang bahay nila Mimay e. "Anong ginagawa mo dyan?"
tanong ko.
Napatingin sya sa akin at mukhang hindi nya ako nakilala dahil sa bagong ayos ko.
Unti-unti lumaki ang mata nya at parang hindi makapaniwalang ako ang Pipay na
kilala nya.
"Wala. Tss." sagot naman nya "Aalis na ako." tumalikod na sya pero biglang humito
tas nag salita ulit "By the Pipay. Ang pangit mo pa din." saka nagpatuloy sa
paglalakad.
Shutang inerns diary. Ngali-ngali kong hubarin 'yun suot kong sandalas para ihampas
sa kanya kaya lang nakalayo na sya e.
Osige na diary. Sa uulitin ulit. Kailangan ko na mag log-in sa skype at mag

wewebcam pa kami ni Joshua ko. Hihihihi heart heart.
Nararamdaman ko ng malapit na akong mabutas,
Pipay ♥
May picture sa multimedia ng bagong anyo ni Pipay! Ang pretty ng gaga! XD

<hr>
Dear Diary,
Hindi ko magets ang pinapakitang attitude ni Prince Leroy sa akin ngayon diary.
Ibang-iba na sya compared sa dating Prince Leroy na kilala ko ng tatlong taon.
Hindi ko alam kung anong nangyare basta parang bumait sya sa akin? Paano ko nasabi?
Ganito kasi yan diary. Makinig ka mabuti ah sa kwento ko.
Pag pasok ko kasi kanina sa school lahat ng estudyanteng makakasalubong ko

mapapatingin sa akin at mapapanganga. Syempre ang pretty pretty ko sa ayos ko
kanina diary. Since ubos na ang PHcare na shampoo ko ginamit ko na 'yun shampoo na
binigay sa akin ni Josh. Kaya pala ang lambot ng hair ko. Pag may napapatingin sa
akin bigla kong hinahawi ang buhok at sasagot ng "Yes.." Saka sila mapapanganga ng
bonggang-bongga. Lalo na 'yun mga lalaking hilig akong pag tripan diary. Sinusundan
ako ng titig.
Pag pasok ko ng room namin bigla silang natahimik at napatingin sa akin. Pwede ng
pasukan ng langaw nila 'yun mga bunganga nila. Kahit si Mimay napatingin sa akin.
Inirapan ko nga ang gaga. Halatang nainggit sa transformation ko diary. Kitang kita
ko na 'yun bituka ng balyenang negra dahil sa laki ng bunganga nya.
"Anong nangyare sayo Pilar? Bat ang ganda mo? Nag evolve ka." sabi ng isa kong
classmate. Ngumiti nalang ako ng tipid tas hinawi ang buhok ko.
"Para kang pokemon Pilar. PipayMon tas nag evolve sa chakaMon." tas nag tawanan
silang lahat diary pero bigla silang natahimik nung sumigaw si Prince Leroy.
"Wag nyo ngang pag tripan si Pipay. Mag review nalang kaya kayo?" agad akong
napatingin kay Prince Leroy pero inirapan nya lang ako diary. Pero deep inside
kinilig ang pempem este ang puso ko sa ginawa nya. Pinagtanggol nya ba ako? Hihihi.
"ChakaMon daw girls. hahaha. ChakaMon." tawa palang nun diary alam ko na kung
kanino 'yun nag mula. Allergy ang eardrums ko sa tawa ng balyenang pusit diary.
Napatingin ako sa gawi nila Mimay at pasimple silang tumatawa sa akin. Nakaupo pa
ang gaga sa arm chair ng upuan nya at medyo nakabukaka ang legs. Kitang kita tuloy
ng mata ko ang pisngi ng pempem ng gaga diary. Kulubot! kadiri.
"Kung ako chakaMon ikaw naman Mimay bakulawMon." sagot ko sa kanya "Isa kang
balyenang negrang pusit na nag evolve bilang BakulawMon." nag sitawanan 'yun mga
kaklase ko dahil sa sinabi ko. Nakita kong napangiti din si Prince sa sinabi ko.
Bigla tuloy kumabog ng mabilis ang pempem ko este puso ko. Shet diary. Shutang
inerns. Ngayon ko lang nakitang ngumiti sa akin si Prince diary. Feeling ko pwede
na ako mamatay... char. Virgin pa pala ako. Hindi pa ko pwede mamatay.
"Makikita mo Pilar. Tatalunin kita sa Ms.January Girl 2014!" inis na inis si Mimay
na sagot sa akin.
"Oh sure Mirasol. Kung kaya mo kong talunin." after namin mag sagutan dumating na
yun prof namin si Sir.Ma Lee Bhogs. Ayun pinuri din ang pagbabagong anyo ko at
ginawa pa akong example sa science. Na ang isang caterpillar daw na panget ay pwede
din maging isang magandang paru-paro someday. Kaso ang Mimay bigla na naman umepal.
"Eh sir hindi naman paru-paro yang si Pilar e. Isa 'yan paniki. Paniking natutong
maligo." bigla na naman sila nag tawanan.
"Aba naman. Yun balyenang pusit na nakatungtong ng paaralan nag joke." sagot ko
naman saka tumingin kay Mimay "Wag kang didikit sa akin Mimay ah? Baka akalain
nilang anino kita. Ang itim mo pa namang gaga ka."
Nung lunch break na namin as usual hinintay na naman ako ni Josh ko sa labas ng
room namin. Ang daming nagpapacute sa kanya pero hindi nya pinapansin.
Pinagmamasdan ko lang sya habang inaayos ko ang gamit ko. May isang babaeng lumapit
sa kanya at mukhang nakikipag kilala. Tinignan lang ni Josh 'yun kamay nung babae
tas inirapan. Hihi. Kinikilig ako sa pagiging snob ni Joshua sa iba pero ang sweet
sa akin. Feeling ko tuloy nilalamgam na ang pempem ko.
"Kanina ka pa?" tanong ko sa boyfriend kong ang gwapo diary.
"Hindi naman masyado." tinanggal nya 'yun earphones na nasa tenga nya "Alam mo
naman na I will wait forever.. If you say you'll be there too." kumanta pa sya
diary. Gusto ko tuloy hubarin 'yun panty ko at ipangtapal sa bibig ko baka kasi
mapasigaw ako sa kilig.
"Padaan nga. Dyan pa sa daanan naglalandian." bigla kami napaghiwalay bigla ni Josh
nung biglang dumaan si Prince sa harapan namin. Anong problema ng lalaking 'yun?
Ang luwang-luwang ng space sa gilid namin at sa harapan pa talaga namin dumaan ni
Joshua.
"Epal talaga 'yan." inis na sabi ni Joshua.
Nung hapon na diary hindi kami sabay umuwi ni Joshua. Sinabi nya sa akin kasi na
may pupuntahan daw sila ng Mommy nya. Sinabi nya din sa akin na hindi nya ako
masasamahan sa rehearsal ko mamaya ng Ms.January 2014. Naiinis nga sya sa mommy nya
pero sabi ko keri lang at samahan nya na mommy nya dahil ilang araw na naman nya
akong laging kasama. Hinatid lang ako ni Joshua sa may sakayan ng jeep tas umalis
na sya.
Hay nakakalungkot diary. Hindi ko tuloy makakasama si Joshua mamaya. Malungkot

akong umuwi sa bahay namin at mabilisan ng nag palit ng damit. Napasilip pa ako sa
bintana ko at nakita ko si Prince Leroy na nakatayo sa tapat ng poste namin at
nakatingin sa bahay namin. Agad kong binuksan ang bintana.. joke lang. wala pala
kaming bintana diary hihi.
"Prince anong ginagawa mo dyan?" bigla syang nagulat at napatingin sa gawi ko. "Wag
mo sabihing naliligaw ka na naman o napadaan lang o bumibili ka lang ng yelo dahil
wala kaming ref."
"Wala! Susunduin ko lang si Mimay!" halata kong namula ang mukha nya. Parang kasing
pula ng pempem ko kapag di ako nag huhugas char maitim pala pempem ko diary hihi
"Makaalis na nga. Ang pangit mo." gusto ko sanang ihagis ang iPad air ko papunta sa
kanya kaso wala pala akong iPad. Binuhat ko nalang 'yun kama ko at ihahambalos sana
sa kanya pero nakatakbo na sya e.
Araw-araw ko nalang sya nakikitang dumadaan dito sa tapat ng bahay namin diary.
Kapag nakikita ko lagi nya sinasabing napapadaan lang daw sya o susunduin si Mimay.
Samantalang malapit sa plaza ang bahay ng pusit na 'yun. Ano 'yun diary? Pinapagod
nya ang sarili nya. O di kaya naman dumadaan sya dito sa lugar namin para masilayan
ang beauty ko? Hihi. crush na ata ako ni Prince diary. Omaygad diary. Nabighani na
ata si Prince ng kagandahan ko.
Pag dating ko naman sa rehearsal ng nagulat ako dahil lahat sila may partner diary.
Napansin ko din agad na nandun na si Prince Leroy para suportahan ang girlfriend
nyang balyena pero 'yun balyena wala pa. Nalaman ko nalang na malalate pala ang
pusit dahil galing pang bermuda triangle. Traffic daw sa karagatan kaya hanggang
ngayon wala pa 'yun negrang pusit.
"Okay girls. Line up na! Ipractice na natin ang intro." tumayo na ang lahat ng
babae at nag line up together with their partners. Shet diary. Wala akong
kapartners. Very wrong na wala si Joshua. Wala tuloy akong escort para sa rehearsal
ngayon.
"Ano Pilar? Tutunganga nalang dyan? Hindi porket gumanda ka ngayon mag-iinarte ka
na." talak sa akin ng bading naming choreographer. Napaupo nalang ako bigla at
feeling ko kailangan ko nalang umuwi dahil wala din saysay na mag stay pa ako. Pero
nagulat nalang ako biglang may kamay na sumulpot sa harapan ko.
"Partner muna tayo." agad akong napatingin sa kanya "Wag kang feeling ah? Since
wala pa naman 'yun boyfriend mong tulok at si Mimay. Tayo nalang muna mag partner."
totoo ba 'to diary? Namumula at hindi makatingin sa akin si Prince Leroy? Parang
syang batang nahihiya sa kausap nya.
"Sigurado ka ba?" nag-aalalang tanong ko "Wala ka bang sakit?"
"Bobo mo talaga. Bahala ka nga kung ayaw mo."
"Eto naman hindi mabiro e. Tara practice na tayo."
Ang saya sa pakiramdam diary nung nahawakan ko ang kamay ni Prince. Ang lambot-
lambot ng kamay nya at parang may bumubulong sa akin na hilahin ko ito at ipasok
bigla sa panty ko. Pero syempre hindi ko ginawa dahil nakakahiya kay Prince. Baka
bigla akong masuntok nito at magkaroon ako ng instant eyeliner diary.
Dumating na 'yun part na unti-unti maglalapit ang mukha namin ni Prince diary. Ang
bilis ng kabog ng dibdib ko. Yun mata nya seryoso lang nakatingin sa akin diary.
Pakiramdam ko matutunaw ako sa mga titig nyang 'yun. Hindi ko alam kung anong
iniisip nya pero parang ako lang ang nakikita nyang tao sa mga oras na 'yun dahil
sa tingin nya.
Nararamdaman ko ng lalong humihigpit ang hawak ni Prince sa balakang ko diary. Mas

lalong nag lalapit ang katawan namin at nararamdaman ko na ang init ng katawan nya
diary. May naramdaman akong matigas na bagay na tumutusok sa tyan ko dahil sa
sobrang lapit ng katawan namin. Belt lang pala nya.
Dumating na 'yun part na bubuhatin ako ni Prince diary para ilagay sa balikat nya.
"Wag kang matakot Pipay." nakangiti nyang sabi sa akin "Wag kang matakot na baka
mahulog ka kasi sinisigurado ko sayong hindi kita papabayaang mahulog dahil
sasaluhin kita."
Parang double meaning yun sinabi ni Prince sa akin diary. Hanggang pagtulog ko
tuloy iniisip ko 'yun mga sinabi nya sa akin.. and well inaamin kong kinikilig ako
dahil dun. Nagiging mabait na din sya sa akin diary dahil halata naman sa mga kilos
nya.
Bigla ko naisip si Joshua diary at parang kinurot ang puso ko. Hindi naman ako nag
chicheat diary diba? Wala naman nangyayari sa amin ni Prince e.
Hay! Ang hirap maging maganda diary. Ikaw ba diary nahihirapan ka ba? Halata namang
hindi kasi pangit ka diary e.
Confused ngayong gabi dahil maganda,
Pipay.
<hr>
Dear Diary,
Mainit ang ulo ko pag gising ko diary. Paano ba naman kasi ang ganda ganda ng
panaginip ko eh. May gwapong lalaki sa panaginip ko ang patay na patay sa akin
diary. Oh diary anong laban mo? Pati sa panaginip ko may naghahabol na sa akin. So
eto na nga diary. Syempre gwapong lalaki 'yun. Ang gwapo at nasabi ko na bang
gwapo? Tapos 'yun katawan diary. Parang pang model ng bench. Kapag nakita mo ang
katawan nya mapapasigaw ka nalang ng "Shutang inerns. Kaininan na!" dahil sa yummy
diary. Bubutasin na nya ako diary kaso etong si Inay biglang sumigaw ng..
"Shutang inerns Pilar! Tanghali na! Gigising ka ba dyan o ikaw maglalaba ng mga
panty mo mamaya?"
Natakot naman ako diary kasi para nya na ding sinabing magpakamatay nalang ako. Sa
baho ba naman ng panty ko e. Hihi. Ewan ko ba kay Inay kung paano nya natitiis ang
amoy ng panty ko kapag naglalaba.
Nag madali na akong maligo. Marunong na ako maligo ng maayos diary. Nag hihilod na
din ako ng paa ko at pempem ko. Nagtataka nga ako diary e. Ang sarap pala sa
feeling kapag naghihilod ano? Pakiramdam ko ang linis ng pagkatao ko. Kanina nga
habang naghihilod ako pag yuko ko bigla akong natakot sa nakita ko. May black
forest diary. Pakiramdam ko lalabasan na ng mga paniki ang pempem ko dahil sa
sobrang kapal ng black forest. Hihi.
Paglabas ko ng bahay namin nakita ko na agad ang boyfriend ko na nag hihintay.

Ngumiti agad sya sa akin at pakiramdam ko nag liwanag na ang future ko dahil sa mga
ngipin nyang pantay-pantay. Ang pula ng labi ni Joshua diary. May sumisigaw tuloy
sa tenga ko na "Laplapin mo na Pipay. Sunggaban mo na. Go for the gold gaga!
Boyfriend mo naman yan!" Shutang inerns diary. Bakit pati konsensya ko malandi?
"Josh tanong ko lang ano bang nagustuhan mo sa akin?" tanong ko sa kanya habang
naglalakad kami papunta sa sakayan. Magkaholding hands pa kami diary. Ang lambot
din ng mga palad nya. Nag seselfie kaya si Joshua diary? Hihi. Ang dirty ng utak
ko. "Nagustuhan mo ba ako dahil maganda ako Josh? O dahil sexy ako? O dahil maganda
ako at sexy? Hihi." nahihiya kong tanong sa kanya.
"Sa totoo lang Pipay. Hindi kita nagustuhan dahil maganda ka o dahil sexy ka dahil
alam naman natin pareho na hindi ka maganda at sexy." napasimangot ako "Joke lang!
Eto naman hindi mabiro." kinurot nya 'yun ilong ko. Naamoy ko tuloy na egg ang
breakfast nya. May naiwan kasing amoy diary. Hihi.
"When I saw you before natuwa na ako sayo. Feeling ko kasi ang astig mong babae.
Even everyone arounds you make fun of you and insult you. Hindi ka lumalaban o
gumaganti ng masasakit na salita. Hindi mo sila pinapatulan. Nagustuhan kita dahil
ang bait mong tao. Nakita minsan dati na umiiyak 'yun isang bata dahil nalaglag
'yun laruan nya sa kanal yet you didn't hesitate to help her. Kahit ang dumi ng
kanal at ang baho, sinuong mo 'yun para lang makuha 'yun laruan." ngumiti si Josh
sa akin tapos tumingin ng diresto sa akin "Natutunan ko na ang pagmamahal pala ay
hindi laging tumitingin sa mukha. Kundi sa kabutihan ng puso, Pipay. Natutunan ko
'yun dahil sayo. Kaya nung nakita kitang binubully nila Prince. Hindi na ako nag
hesitate na tulungan ka. Cause a girl like you needs to be treasure."
Pakiramdam ko diary pulang pula na ako dahil sa mga tingin ni Joshua sa akin.
Masasabi kong mahal nga ako ni Joshua dahil nakita kong nag form into heart shape
ang mga mata nya. Hihi.
"Pipay hulaan ko ulam nyo kanina." bigla akong nagulat sa tanong nya. "Ano Josh?"
hihi.
"Nilagang kangkong? May kangkong ka pa kasi sa ngipin." tinuro nya 'yun labi ko.
"Mali kaya! Nung isang araw pa namin ulam yun." saka kami nag tawanan.
"Sige na pasok ka na sa classroom mo. Sunduin nalang kita mamayang lunch." saka ako
hinalikan ni Joshua sa noo. Kaso etong prince sa gitna na naman namin ni Joshua
dumaan.
"Tabi nga. Ginagawang landian section 'tong room namin." nakakaloka talaga 'tong
lalaki na 'to. Kainis. Panira ng kilig moment.
Dumiretso na ako sa upuan ko at nilapag 'yun bag ko. Pansin kong biglang nag dilim
diary 'yun buong sanlibutan kaya alam kong nasa likudan ko lang ang balyenang
negrang pusit na natraffic sa bermuda triangle kahapon.
"Hoy Pilar! Ano 'tong nakarating sa akin na nilalandi mo kahapon 'yun asawa ko sa
rehearsal?" galit na galit si Mimay sa akin diary. Kitang kita ko kung paano
mangitim ang buong mukha nya habang nakatingin sa akin. Maitim na nga sya mas lalo
pang umitim. Ano nalang kulay 'yun? Super duper extra mega to the nth power of
darkness. Kasama nya pa 'yun dalawang alupihang dagat nya alipin na nasa gilid.
"Anong pinagsasabi mo Mimay? Pwede ba hindi ako malandi kaya wala akong nilalandi."
inis na sagot ko sa kanila. Shutang inerns tong mga to. Bakit ba may bakulaw sa
story ko?
"Hindi ka malandi? Weh?" hindi nya makapaniwalang sagot.
"Hindi nga ako malandi." sagot ko "Fine. Slight lang ang kalandian ko sa katawan.
Bakulaw na to."
"Kung slight lang ang kalandian mo sa katawan. Pwede bang iexplain mo to?" may
kinuha syang picture sa bulsa nya at hinagis sa mukha ko. "Anong ibig sabihin
nyan?"
Napatitig ako sa picture. Isa tong litrato naming dalawa ni Prince Leroy habang nag
papractice ng sayaw kahapon. Magkahawak kaming dalawa ng kamay habang nakatingin sa
isa't isa. Pansin ko 'yun tingin sa akin ni Prince Leroy sa larawang 'yun na parang
may kahulugan. Isang tingin na parang may gustong sabihin pero punong-puno ng
kaligayahan. Shutang inerns diary pag tingin ko sa mukha ko bakit kahit seryoso ang
kuha ko dun mukha akong naka-wacky?
"Ano? Wag mo sabihing nilalandi mo ang boyfriend ko? Malandi ka kang impakta ka!"
sasampalin na sana ako ni Mimay kaya biglang napapikit ang mata ko diary. Ikaw ba
naman ang sasampalin ng isang balyenang half negra half pusit pure bakulaw ewan ko
nalang kung hindi ka matakot. Pero ilang sandali na ang lumilipas pero wala pa ding
palad ang lumalanding sa pisngi ko. Kaya dahan-dahan kong minulat ang mata ko para
tignan kung anong nangyayari.
"Subukan mong sampalin si Pipay. Isasampal ko din sayo 'tong pintuan ng classroom."
hawak ni Prince 'yun braso ni Mimay habang nakatingin sya sa girlfriend nya ng
masama. Parang any moment diary kaya nyang suntukin ang syota nya dahil sa galit.
Wait.. Bakit sya nagagalit? Diba dapat natutuwa pa sya kasi inaapi ako ni Pipay?
"Bumalik ka na sa upuan mo. Bago pa mag dilim ang paningin ko." saka tumakbo si
Mimay pabalik ng red sea este ng upuan nya kasama 'yun dalawang alipin nya. Ngumisi
tuloy ako sa kanya na nagsasabing "I won, balyena." Pakyu lang ang sinagot nya sa
akin.
"Okay ka lang?" narinig kong tanong sa akin ni Prince. Ang lapit nya sa akin diary.
Amoy na amoy ko ang pabango ng katawan nya diary. Ang sarap tuloy matulog dahil sa
bango ni Prince. Hay feeling ko namamasa na ang panty ko. char.
"Okay lang ako." sagot ko sa kanya "Salamat."
Tumango sya bilang sagot. Tapos naglakad na papunta sa upuan nya. Pero bago pa sya
tuluyang makaalis narinig ko pa syang nagsalita. "Meet me sa likod ng plaza.
Mamayang uwian. Hihintayin kita kahit anong mangyari."
Napatingin ako sa kanya pero nakayuko na sya at halatang natutulog na naman. Ano
daw 'yun diary? Mag meet daw kami sa likod ng plaza at mamayang uwian pa? Paano
kaya 'yun saka ano kayang gagawin namin sa likod ng plaza diary? Hihi. Baka
gagahasain ako ni Prince diary. Shutang inerns. Biglang kumabog ng mabilis ang
pempem ko. Bigla akong naexcite pero agad din nawala ang excitement ko dahil
biglang pumasok si Joshua sa isip ko.
Buong morning classes namin diary yun sinabi lang ni Prince ang nasa isip ko.
Ginugulo nya ang utak ko diary. Huhuhuhu. Sa sobrang gulo ng utak ko kanina nag
selfie tuloy ako tas nakanguso pa with caption na "Nguso while confused" tas pinost
ko sa facebook. Puro lait lang ang nasa comment at walang nag like diary. May nag
report pa ng photo ko dahil virus at spam daw. Shutang inerns.
Akala tuloy ni Joshua kanina na masama ang pakiramdam ko dahil hindi ako
nagsasalita masyado. Hindi ko kasi feel makipag-usap dahil ang gulo ng maliit kong
utak. Ang lungkot tuloy ni Joshua dahil ang dami nyang kinukwento pero di ako
nakikinig. Pero hindi sya nagalit sa akin at mas inintindi pa ang kalagayahan ko.
Masyadong mabait si Josh sa akin to the point na naguguilty ako diary dahil di ko
masabi sa kanya 'yun sinabi ni Prince kanina dahil alam kong mag-aaway silang
dalawa.
Nung uwian na pinauna ko na si Josh. Sabi nya hihintayin nya daw ako pero sabi ko
mauna na sya dahil may pinapagawa pa si Sir.Ma Lee Bhogs sa akin. Pinaglinis ako ng
buong classroom. Gusto pa nga akong tulungan ni Joshua pero tumanggi ako. Kailangan
ko muna mapag-isa para makapag-isip isip. Ngumiti si Josh sa akin pero alam kong
malungkot sya. Shet ka Pipay! Pinapalungkot mo 'yun taong laging nandyan sayo at
pinapasaya ka.
Pag tapos ko mag linis ng classroom pumunta muna ako ng CR para tumae. joke. umihi
lang. Pag balik ko ng classroom namin may nakita akong isang red rose na nakapatong
sa bag ko. Kanino kaya galing 'to? Talaga 'tong si Josh ang sweet kahit kailan.
Pauwi na ako ng mapansin kong nag didilim ang kalangitan diary. Saka unti-unting
pumapatak ang ulan. Nilabas ko ang payong ko at sumakay agad ng tricycle at umuwi
na ng bahay. Bigla kong naalala 'yun sinabi ni Prince kanina na magkita kami sa
likod ng plaza. Tuloy pa kaya 'yun? Ang lakas na ng ulan e.
So ang ginawa ko nahiga nalang sa kama at nagbasa ng porn magazine. joke lang.
Story ni Sic ang binabasa ko 'yun Diary ng Hindi Malandi (Slight lang!) ang
binabasa ko. Ang funny ng story at ang ganda pa ng bida. Plus ang super gwapo at
hot pa ng author. Hihi. Heart heart. Hindi ko na namalayan na lumipas na ang
dalawang oras dahil sa pagbabasa ko. Malakas pa din ang ulan diary at may kasama
pang kulog.
"Meet me sa likod ng plaza. Mamayang uwian. Hihintayin kita kahit anong mangyari."
Bigla ko na naman narinig 'yun boses ni Prince na magkita daw kami. Shutang inerns.
Anong gagawin ko? Ang lakas ng ulan pero at mukhang di naman mag titiis si Prince
dun para lang mag hintay sa akin diary.
"Hihintayin kita kahit anong mangyari."

Shutang inerns tama na ang flashback! Eto na pupunta na!
Hihintayin kita kahit anong mangyari."
Ay hindi titigil? Pakyu kang konsensya ka ah.
Hihintayin kita kahit---"
Sige hindi ka tumigil ipapaamoy ko sayo pempem ko.
Good. Mabuti naman tumigil kana.
Agad akong umalis ng bahay bitbit ang isang payong. Ang dilim na ng kalangitan at
ang lakas pa ng ulan. Alam ko at sigurado akong hindi naman magtitiis si Prince sa
lakas ng ulan para lang hintayin ako dun pero kasi may nag uudyok sa akin na
pumunta.
Binilisan ko na ang lakad ko kahit na ang lakas ng hangin at nakakaloka ang kidlat
at kulog. May bagyo ata. Bagyong betlog.
Pag dating ko ng plaza saktong nawalan ng kuryente. Shutang inerns. Tanging yun
kidlat nalang tuloy ang nagbibigay liwanag sa mga nakikita ko. Hinanap ko si Prince
kung nandito pa ba at nagulat ako sa nakita ko dahil andito pa nga ang Prince.
Nakatayo sya sa gilid ng plaza at nag papaulan. Nakasuot pa sya ng uniform nya
habang yakap-yakap 'yun bag sa harapan nya. Mukhang nilalamig na sya dahil basang
basa na sya ng ulan. Wet look ang fafa Prince. Ang sexy at hot. Ang lungkot ng
mukha nya pero biglang nag liwanag nung nakita nya ako.
"Pipay dumating ka!"
Hanggang dito na muna diary nakakapagod magsulat e. Bibilhan pala kita ng plastic
cover bukas.
Basang basa sa ulan pero maganda pa din,
Pipay.
<hr>
Play the song "It will Rain cover by Boyce Avenue" while reading this -->
Oh diba? Ang taray ng gaga. May background music pa ang chapter. Hahahaha!
Dear Diary,
Hindi ko maipaliwanag ang nangyayari sa mga oras na 'to. Naloloka ang buong
pagkatao ko sa nakikita ko ngayon. Si Prince Leroy ay umiiyak habang nakangiti sa
maganda kong mukha. Hindi pa naman ako shotay pero bakit sya umiiyak? Hindi ko din
maintindihan kung bakit kailangan nyang mag hintay sa akin ng ganito katagal habang
malakas pa ang ulan. Yun lalaking matagal ko ng gusto. Yun lalaking tatlong taon ko
ng pinapangarap dati. Heto nasa harapan ko at hindi ko alam ang dahilan ng kanyang
pag-iyak.
"Sira na ba ang tuktok mo? Bakit kailangan mo pa mag hintay dito. Kita mong ang
lakas ng ulan e." sigaw ko sa kanya. Lumapit ako para kahit papaano masilungan sya
ng payong na dala ko.
"Di ba sinabi kong mag hihintay ako kahit ano mangyari?" nakangiti nyang sagot sa
akin. Ibang-iba ang pakiramdam ng ngiti nya diary. Parang gusto ko lang lagi na
nakangiti sya sa akin instead na lagi nya akong sinisimangutan, iniirapan at
minumura. "Alam kong pupunta kaya hindi ako umalis Pipay. Alam kong dadating ka."
"Pumunta lang ako dito para sabihing umuwi ka na. Baka magkasakit ka. Sige na aalis
na ako." lalakad na sana ako palayo sa kanya pero naramdaman kong hinawakan nya
'yun braso ko "B--bakit?" kinakabahan kong tanong sa kanya.
"Hindi ka aalis hanggang hindi ko nasasabi sayo ang mga bagay na matagal ko na
dapat sinabi Pipay!" namalayan ko nalang ang sarili kong mahigpit nyang yinakap
diary. Nanunuot na sa suot kong tshirt ang basang katawan ni Prince. Shutang
inerns. Baka bumakat ang boobs ko ngayong wala pa naman akong suot na bra. Pero
keri na. Flat chested naman pala ako kaya walang babakat.
"Ano bang pinagsasabi mo Prince? Hindi kita maintindihan." sinusubukan ko syang

itulak para mapalayo ako sa pagkakayakap nya. Nakakahiya kung may taong makakakita.
Ano 'to? Eksena sa isang teleserye kung saan yakap ng bidang lalaki ang magandang
dilag? Hihi. Ano kayang magandang title ng movie namin? A Hug In The Rain? Char.
"Gusto ko lang malaman Pipay kung ano ba si Josh sayo?" naramdaman ko na ang mainit
na hininga ni Prince Leroy sa leeg ko. Halos manginig ang buong pagkatao ko dahil
dun. Kahit ang lamig ng buong paligid. Nag-iinit ang balat naming dalawa. "Gusto ko
malaman Pipay. Sabihin mo sa akin."
"Bakit ko naman sasabihin sayo? Wala ka namang pakialam diba?" tinulak ko sya "Ano
ba?! Bitawan mo nga ako. Baka may makakita pa sa atin dito. Ayokong mag-away kami
ni Josh dahil dito. Ayoko syang malungkot at masaktan!"
"Hindi kita bibitawan hanggang hindi mo sinasabi sa akin kung ano si Josh sayo!"
inis na sabi ni Prince sa akin diary. Shutang inerns. Mukhang wala akong choice
kundi sagutin ang tanong ng lalaking 'to na nakayakap sa akin ng mahigpit.
"Okay.. okay.." huminga ako ng malalim "Hindi ko pa sure kung mahal ko na ba si

Josh o hindi. Pero importante sya sa akin. To the point na gusto kong suklian 'yun
mga kabutihan at pagmamahal na pinaparamdam nya sa akin. Sya 'yun unang tao na
nagpakita ng interest sa akin. Pinaparamdam nya sa akin na kahit hindi ako kaganda
o kasexy tulad ng ibang babae, still may something pa din sa akin na pwedeng
mahalin. Si Josh 'yun tao na gusto ko laging makitang masaya. Wala syang pakialam
sa mga tao sa paligid nya pero pag dating sa akin over protective sya. Okay lang sa
kanya na masaktan sya pero wag lang ako. Si Josh 'yun tipo ng tao na masarap kasama
araw-araw. Hindi ko alam kung pagmamahal na ba 'to o ano pero sa bait ni Josh. Alam
kong isang araw magigising nalang ako na mahal ko na sya." naramdaman kong
nakangiti ako habang kinukwento si Josh "So utang na labas Prince. Let me go!
English na yan ah!"
"Ganun pala kaimportante si Josh sayo?" malungkot ang boses ni Prince. Dahan-dahan
nya akong pinakawalan mula sa pagkakayakap nya "Eh ako Pipay? Ano ako sayo? Diba
ako ang mahal mo?" nakatingin sya sa mga mata ko. Pansin ko na ang mga luha sa
gilid ng mata ni Prince. Alam kong luha 'yun dahil feeler ako char este kahit
umuulan. Naloloka na ako diary.
"Anong ikaw?" naguguluhan kong tanong sa kanya "Sa totoo lang Prince mahalaga ka pa
din sa akin pero hindi na tulad ng dati. I have Josh now. Sya na ang priority ko.
Tatlong taon ang sinayang ko sayo. Tatlong taon ko pinakita at pinaramdam kung
gaano kita kagusto pero wala kang pakialam. Nasayang lang ang effort ko. Natutunan
kong ang puso pala ay hindi nagsasawang mag mahal pero napapagod naman."
"Ah ganun ba?" sagot nya sa akin. Tumayo si Prince ng diresto tapos tumingin sa
akin "Makinig ka mabuti sa sasabihin ko Pipay then ikaw na ang bahalang mag
desisyon kung ano ba ako sayo."
"First year palang tayo gusto na kita..Ay mali dahil mahal na pala kita nun. Could
you imagine that Pipay? I've been inlove with you like forever." nagulat ako sa
sinabi ni Prince. Si Prince Leroy? Matagal na akong mahal? Shutang inerns. Gisingin
mo ko diary. Baka nananaginip lang ako. "But I don't have the balls to confess. I
satisfied myself looking you from afar. Smiling if you were smiling. Hurting myself
so bad when I saw you insulted by the others. And punching myself hard cause I
couldn't even protect you from them."
"You are too innocent Pipay. You are too kind to others. Hindi ka man lang
lumalaban kahit na iniinsulto na nila ang buong pagkatao mo. That's why I think you
are the most amazing girl I've ever met."
"One time habang nasa labasan ako ng bahay nyo nakita ako ng tatay mo. He asked me
kung anong ginagawa ko lagi sa tapat ng bahay nyo dahil araw-araw nya akong
nakikitang tumatambay dun. I said I'm watching you cause I love you." ngumiti sa
akin si Prince. Nakita kong tumulo na 'yun luha sa mata nya. "Nagalit sya sa akin
because of that but I'm too persistent to express my undying love for you. Sabi nya
papayag syang maging akin ka in one condition. Lalayuan kita hanggang maka-graduate
tayo ng college. Yun lang daw ang alam nyang paraan para malaman kung totoo ba ang
pagmamahal at feelings ko for you. Masyadong mahirap 'yun Pipay. We are still on
high school. Madami pang taon ang lilipas. Pero I did accept it. Gusto kong
patunayan sa tatay mo na seryoso ako sayo. The years passed by at unti-unti mo
akong nakikilala."
Napatunganga ako. Hindi ko alam na may nagkakilala na pala sila ni Itay dati. Kaya
pala bago umalis si Itay sinabi nya sa akin na okay lang daw kung umalis sya ng
bansa dahil alam nya naman na may lalaking mag poprotekta sa akin habang wala sya.
"Hindi mo alam kung gaano ako kasaya nung sinabi mo sa buong classroom na crush mo
ko. Umiyak ako sa bahay nun Pipay. Happy is not enough to describe my feelings back
then. Pero biglang nawala ang kasiyahan ko nung naisip ko ang usapan namin ng Tatay
mo. Sinabi ko sa sarili ko na kailangan kitang tiisin. Kailangan hindi ako
magpakita ng kahit anong motibo sayo for you to find out na mutual lang ang
feelings natin. Because If I did. The game is over and I'll lose you forever. Hindi
ko kaya yun Pipay. Hindi ko kayang mawala ka sa akin."
Patuloy lang sa pag luha si Prince habang nakatingin sa akin ng seryoso. Hindi ko
na masyadong maintindihan ang mga sinasabi nya pero dahil maganda ako nakikinig pa
din ako.
"Everyday na magkikita tayo you were expressing your love towards me. Kahit gusto
kitang yakapin hindi ko magawa dahil pakiramdam ko I'm not the right guy for you
kapag natalo ako sa dare. Kaya I did all my best to push you away. For you to felt
that I'm disgusted in your existence. Nakikita kong nasasaktan kita sa bawat
masasakit na salitang tinatapon ko sayo but to tell you honestly, mas dobleng sakit
ang naramdaman ko. Para kong sinuntok ang pader dahil ako lang din naman ang
nasaktan. Pero kahit na maraming beses na kitang sinaktan. Still you were too
persistent to be my girlfriend. Tuwang tuwa ako Pipay at iniisip ko nalang na
kaunting tiis nalang dahil makakapag confess din ako sayo."
"But the things gone tough. Nakalimutan kong masyado ka palang makulit Pipay. I'm
scared that I might hug you anytime and to kiss you passionately. Kaya naman ginawa
kong syota si Mimay para naman lumayo ka sa akin for the meantime. Alam kong
nasasaktan ka dahil halata naman sa mga tingin mo pero wala akong magawa Pipay. Eto
lang ang alam kong paraan para maipaglaban ka. Para akong susugod sa isang gera at
makikipag patayan para lang makuha ka, Pipay. Do you even understand? Ganito ka
kahalaga sa akin."
"Pero the nightmare that I've been avoiding for too long came. May isang lalaki na
nakapansin sayo. May isang lalaki na handang ipaglaban ka just for your love. He
saw your beauty the same I saw it. Everytime na makikita ko kayong sweet sa isa't
isa para akong pinapatay sa loob ko. I cannot even describe how I feel. Basta ang
tangi ko lang alam ay milyun-milyong patalim ang bumabaon sa puso ko. Kapag
nakikita kong hawak nya ang kamay mo. Gusto ko syang suntukin Pipay. Gusto ko syang
patayin dahil inaagaw nya 'yun pwesto ko. Ako dapat yun nasa puso mo e. Ako dapat
ang may may-ari at laman nya at hindi sya."
"I even saw your transformation because of him. You became more girly and neat.
That's how inlove did right? Pero sa totoo lang mas gusto ko 'yun dating ikaw. I
want the old Pipay. Yun Pipay na walang pakialam sa sarili. Yun Pipay na hindi
palaayos. Dahil kapag ganun ka pa din ako lang ang lalaking mag-aabalang mainlove
sayo. Ako lang ang lalaking magmamahal sayo at sigurado akong wala akong kaagaw.
But I don't have the right to lecture you kung anong kailangan mong gawin. Kasi
hindi ka naman sa akin."
"Hahahahaha." nagulat ako nung biglang tumawa si Prince. Isang tawa na hindi totoo
para lang mapagtakpan 'yun kahinaan nya sa mga oras na to. "Tangina. I wasted my
years fighting for my love to you yet in one snapped someone was stole you away
from me. Alam mo ba 'yun nararamdaman ko ngayon Pipay? Ang sakit sakit Pipay.. Ang
sakit sakit dito sa loob ng puso ko. Mas mabuting mamatay nalang ako kesa
maramdaman ko ang ganitong sakit." tumingala si Prince. Hinahayaan nya lang
bumagsak 'yun mga patak ng ulan sa mukha nya pero kitang kita ko pa din 'yun
pagbagsak ng luha sa pisngi nya "Watching my love loving and happy with somebody
else are the most hurtful views ever. I am so pathetic for crying like this but
could you blame me? Masisisi mo ba ako kung ganito lang talaga kita kamahal?"
Napaluhod na si Prince sa lupa at tuluyan ng umiyak at humagulgol diary. Tanging

pag-iyak lang ni Prince at buhos ng malaks na ulan ang naririnig ko sa paligid.
Ramdam na ramdam ko ang masasakit na nararamdaman ni Prince ngayon. Namalayan ko
nalang ang sarili kong umiiyak na din pala. Pakiramdam kong ang sakit din ng puso
ko pero alam kong wala pa to kumpara sa nararanasan ni Prince.
"Hindi mo dapat ako nakikita na ganito kahina Pipay." narinig kong nagsalita ulit
si Prince kahit nakayuko na sya. Nabahiran na ng putik 'yun puting polo ni Prince.
"Hindi mo dapat ako nakikita na umiiyak. You are supposed to rely on me. Ako dapat
ang nag poprotekta sayo. But I can't help myself. Wala akong ibang magawa kundi
umiyak nalang dahil natatakot akong tuluyan ka ng mawala sa akin. Losing you for
good scared me the most."
Dahan-dahan akong lumapit kay Prince at pinayungan sya. "Hindi ko alam Prince kung
anong dapat kong maramdaman ngayon. Masyadong magulo ang mga nangyayari. Sana
matagal mo ng sinabi yan. Sana sinabi mo 'yan nung mga panahong wala pang Josh sa
buhay ko."
Bakit ganito? Bakit nasasaktan ako nung sinabi ko 'yun kay Prince? Ganito ba talaga
kapag nagmamahal ka? Nasasaktan ka. Kung ganito kasakit magmahal ayaw ko ng
magmahal. Ayoko ng ganitong pakiramdam. Ayokong makasakit ng taong mahalaga sa
akin.
"Pipay please.. Sleep with me tonight." nagulat ako sa tanong nya "Please Pipay.
Nag mamakaawa ako sayo. Sleep with me tonight. Baka kung anong magawa ko sa sarili
ko. Baka mapatay ko ang sarili ko sa sobrang sakit ng nararamdaman ko ngayon. Ikaw
lang ang kailangan ko. Sleep with me tonight please." napahawak si Prince sa short
ko at nag mamakaawa na matulog akong kasama sya.
Shutang inerns diary. Anong gagawin ko? Sleep with him tonight daw. Prince + Pipay
+ Cold night = Barurot all night. Omaygad. Why should I do? Help me diary. Help
me!!!
Naloloka na ngayong gabi pero pretty pa din,
Pipay.
Oh ano guys? HAHA! Sinong gusto nyong loveteam? #LePay o #JoPay? XDD
Tweet nyo sa akin ang bet nyong loveteam :D
@owwsiccc ang twitter ko! Thanks! :p

<hr>
Dear Diary,
Saglit akong napatitig kay Prince diary dahil sa sinabi nyang "Sleep with me
tonight." Bahagyang bumilis ang kabog ng pempem ko este puso ko sa sinabi nya. Wat
iz da mining of diz? Seryoso ba sya sa gusto nyang mangyari diary? Ahihihihi. Hindi
ko ineexpect na sasabihin ni Prince 'yun mga salitang 'yun ngayong malamig ang
panahon pero kasi ahihihi. Wait kinikilig ako. Ahihih. Pero kasi iba na ang
sitwasyon ngayon diary.
Iba na ang sitwasyon dahil hindi na si Prince ang gusto kong makabutas sa akin.
Hindi na sya 'yun taong gusto kong makapasok sa kweba ni Eva gamit ang espada ni
Adan diary. Sana kung dati nya pa pumayag yan kahit ora mismo dito sa kinatatayuan
namin papayag ako matulog kasama sya. Pero ayoko dahil kapag natulog akong kasama
sya para ko na ding niloko si Josh. Ay hindi pala parang dahil niloko ko na sya.
Ayoko masaktan si Josh. Ayokong ayoko talaga.
Si Josh na walang malay. Si Josh na walang kasalanan. Si Josh na ang tanging

kasalanan ay maging anak sa labas... chos! O diba? Naisingit ko pa ang line ni
Vilma Santos sa pag eemote ko ngayon. Si Inay kasi e. Masyadong favorite si
Ms.Vilma.
"Hindi pwede. Magagalit si Josh." nagulat si Prince diary. Bakit? Hindi nya ba
ineexpect na kaya ko sabihin 'yun mga salitang 'yun? Na akala nya kapag nag confess
sya sa akin magbabago ang isip ko? Parehas lang naman kaming nag suffer diary diba?
He chose to accept my father's dare. I chose to expressed my undying love for him.
In the end parehas lang kaming nasaktan kaya wala syang karapatan sumbatan ako
diary diba? Me is so bright talaga.
"Pero bakit?" hindi makapaniwala nyang sagot. Lumapit ako sa kanya tapos kinuha ang
isang kamay nya at pinasok sa loob ng short ko. AYAN PAKIRAMDAMAN MO KUNG KANINONG
PANGALAN ANG TINITIBOK NG PEMPEM KO!!! Echos! Pinahawak ko sa kanya 'yun payong
saka ako tumakbo palayo sa kanya.
Narinig ko pa 'yun maganda kong pangalan na tinatawag nya pero hindi na ako
lumingon. Kailangan ko ng umuwi para makapag-isip muna ng maayos. Shutang inerns
naman. Hirap na nga ako sa pag-iisip ng trigo at physics namin ngayon may dadagdag
pa sa listahan ng kailangan kong isipin. Shutang talaga diary. Sana lang may
formula at solution ang pagmamahal ano? Para madali natin mabigyan ng kasagutan ang
ilang katanungan. Kaso wala e. You cannot define love easily. Because love is
undefinable. Oh anong sinabi nyo. Nakakapagsabi pa ako ng quotes sa mga oras na
'to.
Ayan basang-basa na tuloy ako ng ulan dahil iniwan ko kay Prince 'yun payong na
dala ko. Mas kailangan nya 'yun since medyo malayo pa ang bahay nya kesa sa akin na
ilang kanto lang ang layo sa plaza. So eto diary habang tumatakbo ako ginagahasa ng
ulan ang buo kong kanta. Wala ng silbi kahit tumakbo pa ako ng mabilis kaya nag
lakad nalang ako. Para tuloy akong gumagawa ng music video. "I can make it through
the rain. I can make it once a again. On my own and I know. That I'm stronger to
make ♪♫" Tama ba ang lyrics ko diary? Leche naman basta yun na yun.
Naguguluhan talaga ako diary. Hindi ko na alam gagawin ko. Huhuhuhu! Bat kasi ang
ganda ganda ko? Ang super duper ganda--- Shutang inerns. Biglang kumulog ng
malakas. Ano 'to? Pati ang kalangitan hindi pabor sa kagandahan ko? Isa pa nga. Ang
ganda ganda--- Oo na ! Shutang inerns! Hindi na ako maganda. Wag kana kumidlat. Kj
ng mga futa!
Pag dating ko sa bahay tinalakan ako ni Inay ng super bongga. Ang hilig ko daw
magpaulan. Nagalit pa dahil winala ko 'yun payong na bitbit ko kanina. Avon pa
naman daw 'yun. Kaloka talaga 'tong si Inay. Basta avon mahalaga. Umakyat na ako sa
kwarto ko.. joke wala pala kaming second floor diary. Ahihihi. Feeler much. Pumunta
na ako sa kwarto ko at nagpalit ng pantulog. Tinulog ko nalang 'yun mga gumagambala
sa maliit kong utak. Kainis. Sana bukas wala na 'to diary.
Late na ako nagising diary dahil masyado akong napasarap sa pag tulog. Anong lasa?
Lasang adobong patola ni Josh. Ahihi charot lang. Dahil late na ako sa pag pasok
hindi na ako kumain kundi naligo nalang ng mabilis. Tatlong buhos ng tubig and I'm
off to school na. Hindi na ako nag hugas ng pempem since kakahugas ko lang nung
isang araw. Malinis pa naman diary.
"Ang ganda ko talaga." sabi ko sa sarili ko habang nag-aayos sa harap ng salamin.

Nagulat ako dahil biglang nagkaroon ng lamat 'yun salamin. Kitam. Sa sobrang ganda
ko pati salamin nababasag. A+ sa pagiging positive.
Palabas na ako ng bahay ng bigla kong naisip na makikita ko na naman si Prince

Leroy. Dati excited akong pumasok araw-araw at kung minsan pa nga alas tres palang
ng madaling araw gusto ko ng pumasok. Kahit ako na mag bukas ng school ayos lang sa
akin makita ko lang agad ang pagmumukha ni Prince. Pero ngayon iba na. Ahuhuhu.
Sana absent sya ngayon. Sana nagkasakit ang gwapong Prince para hindi maging
awkward ang atmosphere sa pagitan namin.
"Pipay tulala ka ata?" nasa harapan ko na pala si Josh hindi ko man lang napansin
"Kulang ka ata sa tulog e. Smile naman dyan. Good Morning." nag liwanag na naman
ang buong paligid ko dahil sa ngiti ni Josh. Ang gwapo gwapo talaga ni Josh tuwing
umaga kapag sinusundo nya ako. Ang gwapo nya sa uniform namin.
"Oo kulang ang tulog ko. Ikaw kasi ih. Hanggang panaginip sinusundan mo ko.
Ahihihi." pag sisinungaling ko sa kanya.
Nakita ko biglang namula si Josh dahil sa sinabi ko. May nasabi ba akong nakakahiya
diary? "Bakit ka namumula?"
"Kinilig lang ako sa sinabi mo." nahihiya nyang sagot sa akin. "Masaya lang ako
dahil napapaginipan mo din pala ako. Akala ko tanging ako lang ang nakakapanaginip
sayo. Pati din pala ikaw." kinuha nya 'yun bag ko. "Ako na ang mag bitbit ng bag
mo."
"Ha? Bakit? Ako na. Kaya ko naman." pag tanggi ko.
"Ako na Pipay. Para walang istorbo sa pag holding hands natin." kinilig din ako sa
sinabi ni Josh. Pero hindi ako katulad nyang namula. Dahil sigurado akong nangitim
lang ako lalo. Shutang inerns. Disadvantage ng maiitim : kapag kinikilig ka lalo
kang mangingitim.
Pansin kong lahat ng taong makakasalubong namin ay pinag titinginan kami ni Josh
dahil magkahawak kami ng kamay. Yun iba nagtatawanan pa at nag bubulungan pero
walang pakialam si Josh. Nakatingin lang sya sa harapan namin tas paminsan-minsan
titingin sa akin at ngingiti. Naisip ko lang tuloy bigla na kaya ko bang saktan
tong lalaking 'to? Ang lalaking walang ibang ginawa kundi tanggapin ako at
pasayahin. Hindi ko ata makakayang mawala ang ngiti nya sa akin.
Hinatid ako ni Josh sa tapat ng classroom as usual. Sabi nya manood daw ako ng
practice nila ng basketball mamaya. Pumayag naman ako since supported girlfriend
ako diba diary? Kinurot pa ni Josh ang pisngi ko bago sya umalis. Gusto ko sanang
sabihin na "Josh baka magselos ang pisngi ng pempem ko. Kurutin mo din sila." kaso
nakaalis na sya e. Sayang. Ahihihi.
Todo silip muna ako sa loob ng classroom para silipin kung andyan naba si Prince o
wala pa. Nakahinga ako ng maluwang nung nakita kong bakante ang upuan nya diary.
Mukhang hindi sya papasok ngayon. Nagkasakit kaya sya? Basang basa kasi sya dahil
sa ulan kagabi e. Sana ayos lang sya ngayon.
"Hay nako! Andyan na ang impakta!" narinig kong sabi ni Mimay nung papalapit ako sa
kanila. Nakaharang kasi sila sa dinadaanan e. Feeling pag-aari. Pag-aari na nga ang
karagatan pati ba naman ang kalupaan aangkinin ng gaga. Ano ba tong anak ni Ursula.
"Magandang umaga din anak ni Ursula." bulong ko nalang sa sarili ko. Wala akong
panahon makipagtalo sa kampon ng kadiliman.
"Bakit hindi papasok si Prince mo, Mimay? May training pa naman sila mamaya ng
basketball di ba?" tanong ng alipin ng gaga.
"Napagod kasi kagabi si Prince ko. Alam nyo naman kapag maganda. Gabi-gabing
kinakama ng boyfriend."
Napaikot nalang ang mata ko sa kasinungalingan ni Mimay. Jusko! Ang gaga ang lakas
maka-ilusyon. Napagod pa daw ah. Oo napagod sa paghihintay sa akin sa tapat ng
plaza. Sino kaya ang sinabihan ng "Sleep with me tonight" Mimay? Ikaw ba? Ang
bakulaw na negra kung anu-ano na naman ang naiisip. Ang dami na naman atang nalunok
na langis galing sa karagatan kaya kung anu-ano ang mga nasasabi ng negrang pusit.
Jusko Bagyong Yolanda. Bumalik ka dito. Bakit mo iniwan tong si Mirasol.
Hindi kami sabay mag lunch break ni Josh dahil may make-up quiz daw sila. Nag-alala
tuloy ako kung may alam ba si Josh tungkol sa mga make-up diary? Pinag-aaralan pala
nila 'yun? Kami kasi hindi e. Naiwan tuloy ako sa loob ng classroom at dito nalang
kumain. Nagulat nalang ako bigla dahil biglang sumulpot si Prince sa harapan ko.
"Prince???" gulat ko na banggit na pangalan nya.
"Ano Pipay. Nakapag desisyon ka na ba?" seryoso nyang tanong sa akin. Nakatitig
lang sya habang nakatayo sa harapan ko. Hindi pa nya nalalapag ang bitbit nyang
bag. Jusko! Eto talaga agad ang tanong? Ang hirap ah.
"Ahehehehe." dinaan ko nalang sa tawa ang sagot ko sa kanya. "Joke lang 'yun kagabi
diba Prince?Joke lang yun sinabi mong mahal mo ako diba? Ang galing mo mag joke
Prince. Ahihihi--" naputol ang pag tawa ko ng bigla nyang ilapit ang mukha nya sa
mukha ko. Kaunting space nalang ang layo diary. Kitang kita ko na ang mapupula
nyang labi na malapit sa labi ko.
"Don't you dare saying that my feelings for you is just a joke!!" kinalampag nya pa
'yun desk ko natapon tuloy yun kinakain ko. Sayang ang bente pesos leche. "Pipay,
ako 'yun tipo ng lalaki na basta gusto ko pinaghihirapan ko. I became basketball
captain because of my hardwork. I became class president cause our classmate knows
that I have a potential. Tatlong taon akong nagpapakahirap para lang maging akin ka
sa takdang panahon. Tatlong taon ang nasayang sa akin tapos sasabihin mo joke lang
to? Tangina. Sana nga joke lang to e. Para hindi ako nahihirapan ng ganito." sunod-
sunod na banat ng salita nya sa akin.
Jusko! Hindi man sya hiningal sa sinabi nya? Nag english na naman ang koya Prince
nyo mga madlang Pemsters! Anong isasagot ko leche.
"Kung nahihirapan ka na pala. Bakit kapa nagtitiis? Prince may Joshua na ako. May
Mimay ka na. Tama na.."
"Bakit pa ako nagtitiis? Kasi mahal kita." bigla akong kinilabutan sa sinabi ni
Prince diary. Masyado feels ang naramdaman ko. "Mamaya makikipag hiwalay na ako sa
kanya. There's no point staying with her ngayon pang alam mo na ang feelings ko."
"What makikipaghiwalay ka sa balyenang negra na 'yun? Kapag ginawa mo 'yun edi sino
nalang ang ang partner ng gaga sa Ms.January 2014?"
"I don't care kung sino ang partner nya. Wala akong pakialam sa kanya at sa
problema nya. Ikaw lang ang kailangan kong problemahin."
Omaygad! Kapag walang partner ang balyenang negra paano ko sya matatalo sa contest?
Kasi for sure madidisqualified na sya. No! It cannot be! Kailangan kong ipamukha sa
balyenang negra na 'yun na ako ang mas maganda sa aming dalawa.
"Mamaya may practice kami ng basketball. Manood ka. May one on one kami ni Josh.
Kapag natalo ko sya gusto kong makipagdate ka sa akin."
"WHAT? NAHIHIBANG KA NA BA PRINCE?"
"Wag mo kong ma-what what Pipay. That's an order and not a request. Napag
desisyunan ko ng ipaglaban ka kay Josh. Kaya watch out. You'll be mine soon."
naglakad na sya palabas ng classroom at iniwan akong nakanganga sa sinabi nya.
Oh dyos na mahabagin. Pakiputulan naman po ang buhok. Pakigupitin ang buhok ko now
na! Naapakan nyo na sa sobrang haba e. Ahuhuhuhu.
Lubos na kinakabahan at the same time maintin ang kagandahan,
Pipay.

<hr>
Dear Diary,
Diary simple lang naman ang gusto simula palang di ba? Gusto ko lang naman na
mapansin ako Prince Leroy dati. Gustong masuklian nya 'yun pagmamahal na
pinaparamdam ko sa kanya. Gusto ko maging boyfriend ko sya at alam mo na, makuha
nya ang bataan ko. Masungkit ni Adan ang butil ng palay sa kweba ni Eva. Malagyan
ng pirma ang aking katawan. Okay lang sa akin na sya ang first ko kasi sigurado
naman ako na sya lang ang lalaking mamahalin ko diary.
Pero nung pinakita sa akin ni Prince Leroy na wala akong pag-asa sa kanya dumating
naman si Josh na pinaramdam sa akin na may halaga ako sa mundong ibabaw. Sa ibabaw
kaya nya may halaga din ako? Ahihi. Char. Mamaya na joke diary. Seryus muna dapat.
Magagalit si author. Hindi ako masyadong nasaktan dahil sa pag dating ni Josh.
Kumbaga yun sakit na mararamdaman ko sana dahil sa panrereject ni Prince ay pinunan
ni Josh ng pag papahalaga. Pinakita nya sa akin na may lalaking mag mamahal pa din
ng isang tulad ko kahit na hindi kagandahan at kaseksihan. Alam nating lahat na
impossibleng magkagusto ang isang gwapong nilalang sa isang panget na nilalang.
Tanging sa fairytales, movies at books lang pwede mangyari 'yun. But Josh proves to
me that every girls deserved a fairytale love story.
"Ang lalim ng iniisip mo ah? Pinagdadasal mo bang manalo ako?" narinig kong tanong
sa akin ni Josh diary. Napatingin ako sa kanya habang nakaupo ako sa harapan ng
court ng gym ng school. Pinagmamasdan ko lang si Josh habang nag sstreching sya.
Omaygad Diary. Ang gwapo-gwapo ni Josh sa suot nyang basketball uniform namin. Ang
fresh-fresh nya. Bakit hindi ko sya nakikita dati? Sabagay si Prince lang naman ang
lagi kong tinitignan nun.
"Galingan mo ah? Kailan mo manalo. Hihi." sabi ko sa kanya. Umupo si Josh sa

harapan ko tas tumingala. "Kapag nanalo ka. May kiss ka sa akin." sabi ko sa kanya.
Ang landi ko diary.
"Hindi ko sure kung mananalo ako dito. Malupit yan si Prince sa basketball e."
pinupunasan ko 'yun mukha nya ng bimpo ko. Sana pala panty ko nalang pinamunas ko
sa mukha nya. Goodluck charm lang ba? "Saka okay lang naman kahit matalo ako sa
friendly match. Ang importante alam kong namang panalo na ako sa puso mo."saktong
bumukas 'yun mata nya diary at tumitig si Josh sa akin. Pinagmamasdan nya lang ang
mukha ko. May dumi ba ako sa mukha? Napansin kong gumalaw 'yun adams apple ni Josh.
So sexy diary. Parang gusto kong kagatin.
"Alam mo ang dami kong natututunan kapag kasama kita, Pipay." sabi ni Josh sa akin
habang nakatingin ng seryoso "I've learned that every girls are more beautiful when
they are near. Mas maganda ka kasi Pipay kapag kakaunting space nalang ang pagitan
ng mukha natin."
"Enebe.. kekelege eke. hihihi."
Pagtayo ni Josh saktong tumunog ang pito ng coach. Ibig sabihin magsisimula na. Nag
goodluck ako kay Josh. Ngumiti lang sya tapos nag thumbs up sa akin. Inayos nya pa
'yun buhok nya habang naglalakad. Kitang kita tuloy ng dalawang malalandi kong mata
'yun buhok sa kilikili ni Josh. Enebe! Ang yummy-yummy naman ng lalaking 'to. Lord
hindi ko alam kung anong nagawa kong kabutihan sa past life ko pero marami pong
salamat sa pag hahandong sa akin ng isang kay sarap na lalaking tulad ni Josh.
Narinig ko pa 'yun mga babaeng nasa likod ko na pinagnanasahan ang boyfriend ko

diary.
"Ang sarap ni Joshua ano? Swerte ni Pilar sa kanya."

"Oo nga e. Jusko! Joshua bakit sa babaeng urangutan kapa napunta. Sa akin ka
nalang."
Nag-init tuloy ang mata ko sa sinabi ng mga malalanding impaktang 'to.
"Ang babastos ng bunganga nyo. Gusto nyo bang paamoy ko sa inyo tong pempem ko?
Sige kayo." biglang nangasim 'yun mukha nila tas mabilis na umiling-iling. Mabuti
naman at nagkakaliwanagan tayo.
Binalik ko na ang paningin ko sa harapan. Nakita ko nasa kabilang upuan si Prince

Leroy habang nakatingin sa akin. Omaygad. Parang nag-uusok at nag-aalab ang tingin
nya sa akin diary. Nakita nya kaya 'yun sweet moments namin ni Josh kanina?
Malamang. Kaya nga ganyan sya makatingin e. Nasa tabi nya lang si Mirasol pero
hindi nya pinapansin. Pupunasan sana ni Mimay 'yun mukha ni Prince pero tinabig
lang ni Prince ang kamay ni Mimay saka sya tumayo. Naawa naman ako bigla sa
balyenang negrang anak ni Ursula. Syempre alam ko ang feelings kapag nireject ka ng
taong mahal mo.
Nakatitig lang ako kay Prince at Josh habang nakatayo sila sa gitna ng gym. Mag
sisimula na ang friendly match nila. Kahit na ang ingay-ingay ng paligid dahil sa
kanya-kanyang cheer ng mga estudyante hindi ko pa din magawang sumigaw kung sino
ang gusto kong manalo diary. Bakas sa mukha nila na seryoso ang bawat isa. Parehas
nag-aalab ang mga mata. Dapat siguro hindi basketball ang ginagawa nila ngayon e.
Dapat suntukan nalang anern diary?
Nag simula na ang laban diary. Hinagis na sa ere ng coach yun bola kaya agad na
tumalon ng mataas ang dalawang lalaking patay na patay sa akin. Pero dahil mas
mataas ang nagawang pagtalon ni Prince sya agad ang nakakuha ng bola. Tumakbo sya
habang dinidrible yun bolang dala nya. Bigla ko tuloy naisip kung tumatalbog din ba
ang bola sa loob ng short nya? Ahihihi. Nagulat ako ng bilang sumulpot sa gilid nya
si Josh. Wow diary. Ang bilis naman ni Josh tumakbo. Agad nyang hinarangan si
Prince para hindi makadaan at makashoot. Para silang nag papapintero sa gitna ng
gym. Nananahimik nalang ang buong gym at tanging tunog ng sapatos nila ang
naririnig. Lahat ayaw makaligtaan ang paglalaban ng dalawa.
Lahat ng galaw ginagawa na ni Prince diary. Pero sadyang magaling mag harang si
Josh kaya hindi din sya makalusot. Seryosong seryoso ang titigan nila sa isa't isa.
Kahit 'yun coach nila na nasa harapan napapanganga at nakatitig lang sa kilos ng
mga alaga nya. Ibang kagalingan ang pinapakita nila.
Sa hindi inaasahang pagkakataon biglang nakalusot si Prince sa harang ni Josh.

Ginamitan kasi sya ng isang strategy. Akala ni Josh sa kanan lulusot si Prince pero
sa kaliwa pala. Agad tuloy tumakbo si Prince at tumalon sa ere tas shinoot ang
bola. Pumito ang coach tapos binigay ng 1 point si Prince. Nagpalakpakan 'yun mga
nanonood at nagsisigaw pa. Pansin ko 'yun ngiting sumilay sa labi ni Prince para
inisin si Josh pero nginitian lang sya ni Josh. Tumingin si Prince sa akin tas
kumindat. Shutang inerns. Para saan 'yun?
"Kita nyo ba 'yun? Ang galing ng asawa ko diba? Go Bhabe ko. Prince Leroy! Number
24. iCkaw LharN ShApAt NhAh.." panira talaga kahit kailan 'tong negrang pusit na
'to. Bakit ba may balyenang nanonood? Napatingin ang Mimay sa akin at ngumisi.
Kitang kita ko tuloy 'yun gilagid nyang maitim. Jusme diary. Sarap balian ng bones
'tong balyenang to.
Nag simula na ang susunod na second round diary. Ang game pala kung sino ang
maunang maka 3 points sya ang panalo. This time naman si Josh ang may hawak ng
bola. Jusko diary ang gwapo ni Josh habang dinidribble ang hawak nyang bola.
Bumabakat sa short ni Josh 'yun patola nya diary. Ahihihi. Sa patola nya tuloy ako
nakatingin at hindi na sa bolang hawak nya. Mas yummy kasi 'yun nasa loob char lang
diary.
Tumakbo naman si Prince sa harapan ni Josh diary. Katulad kanina parang nagkapalit
lang ang sitwasyon. Si Prince naman ang umaagaw ng bola habang si Josh ang
dumedepensa. Bakit kasi nag-aagawan ng bola? May bola naman kayo sa loob ng briefs
nyo ah? Tag-dalawa pa kayo. Yun nga lang. Small size. Ahihihi. Nahihirapan din si
Prince diary na agawin 'yun bola. Nakita kong ngumisi si Josh tapos tumalon ng
mataas. Hinagis nya sa ere yun bolang hawak nya. Jusko! Medyo malayo pa sya sa ring
e. Masoshoot kaya 'yun? Pero dahil may himala. Shutang inerns diary. Pumasok ang
bola kahit ang layo pa ni Josh mula sa ring. Sharp shooter pala ang Josh ko. Ahihi.
Kaya nya kaya akong pasukan kahit malayo ako? chos.
Nag pito ang coach saka binigyan ng 1 point si Josh. Nagpalakpakan 'yun mga babae
at mga bading na nanonood diary. Mga higad na 'to. Tusukin ko kaya mga atay nyo?
Tumingin sa akin si Josh tapos nag flying kiss diary. Ahihihi! Kinilig naman daw
ako sa ginawa nya.
Ramdam na ramdam ko diary na ilang mata ang nakatitig sa akin ng masama. Ang dami
talagang inggetera sa mundo ano?
Lumipas ang minuto diary at parehas ng may tag 2 points si Josh at Prince. Pagod na
din sila parehas dahil punong-puno na ng pawis ang buong mukha nila. Hinihingal na
din sila pero ni isa walang nagpapatalo at nagpapalamang. Ngayon ko lang sila
nakita na ganyan kaseryoso. Kanya-kanyang cheer ang tao sa paligid. Kanya-kanyang
manok kung sino manalo. Ako nananahimik lang talaga dahil naguguluhan ako kung sino
ang gusto kong manalo. Ang sama ko ba? Ayaw ko kasi ng manok dahil gusto ko hotdog
and eggs. You know what I mean diary. Ahihihi.
Hawak na ngayon ni Josh ang bola diary. Pilit inaagaw ni Prince ang bola mula sa
kanya pero hindi nya magawang makuha. Magaling dumepensa si Josh. Napapansin kong
napapatingin si Prince sa akin. Siguro kumukuha ng inspirasyon. Ahihi. Haba ng
hair. Nag rejoice kaba girl? Mukhang nasstress na si Prince kaya mabilisang move
ang ginawa nya diary. Lahat ng tao nagulat sa ginawa nya. Mabilisan nyang nakuha
ang bola kay Josh. Napatunganga si Josh dahil hindi nya inaasahang mangagaling si
Prince sa likod para lang agawin ang bola. Dahil usually laging sa harap ang aagaw.
Tumakbo si Prince papunta sa ring kasabay ng pag habol ni Josh diary. Pero too late
na si Josh dahil nashoot na ni Prince ang bola. Nag pito si coach at inannounce si
Prince na ang nanalo. Napatunganga pa din ang crowd pero agad nagpalakpakan.
"Wow! Yun ang moves ni Prince Leroy. Galing talaga. Kaya team captain e."
Narinig kong sabi ng isang babae mula sa likod ko.
Kakaibang galing ang pinakita ni Josh pero mas magaling talaga si Prince diary.
Lumapit si Josh kay Prince para makipag shake hands pero nilampasan lang sya ni
Prince. Etong Prince naman tumingin sa akin saka ngumisi. Jusko! Alam ko yang
ngiting yan diary. Pinaparating nya lang sa akin na tuloy ang date namin. Shutang
inerns. Anong gagawin ko? Deal is a deal diba? Pero hindi naman ako pumayag e. Pero
kasi ahh. Kainis diary..
"Galing ni Prince diba? Lupit talaga kahit kailan." sabi sa akin ni Josh habang
naglalakad kami palabas ng school diary. Tulala pa din ako sa nangyari dahil hindi
maasbsorb ng utak ko na ang lupit at galing nga ni Prince sa basketball. Bobo ka
Pipay? Isa yang katangian nya dati na nagustuhan mo diba? Shunga shunga. Chaka
chaka na nga di pa nag-iisip. Palibhasa ang utak parang munggo. Maliit na kulay
green pa.
"Ahh oo nga e." sagot kay Josh. Napatigil naman sya sa paglalakad at napatingin sa
akin.
"Disappointed ka ba dahil hindi ako nanalo sa game kanina?" nag-aalalang tanong sa

akin ni Josh. Ang lungkot ng mata nya "Ginawa ko naman lahat ng makakaya ko e. Pero
sadyang magaling lang talaga si Prince. Kaya nga sya ang captain namin diba? Pero
hayaan mo sa susunod mas gagalingan ko para ako naman ang manalo."
"Hindi ano ka ba Josh." hinawakan ko ang pisngi nya. Naalala kong nangulangot nga
pala ako kanina. Kaya bigla ko din binitawan ang pisngi nya "Ang galing mo nga e.
Hindi ko inaasahang ganun ka kagaling. Hindi ako disappointed okay? May iniisip
lang ako."
"Ano ba yang iniisip mo? Kasama ba ako dyan sa iniisip mo?" ngumiti na din sya sa
wakas.
"Ahihihi. Lagi naman kitang iniisip e. Pati sa pagligo ko ikaw ang iniisip ko."
sagot ko sa kanya.
"Sira ka talaga! Kaya mahal na mahal kita e. Lagi mo kasi akong napapatawa." ginulo
ni Josh 'yun buhok ko saka hinawakan ang kamay ko. "Tara hatid na kita. May lakad
kami ngayon ng mga barkada ko e."
"Ay may lakad pala kayo e. Sige na mauna ka na. Ako nalang uuwe mag-isa."
"Sigurado ka?" nag-aalang tanong nya "Hahatid na kita."
"Hindi na. Sure ako Josh. Mauna kana. Lagi naman tayong sabay umuwi e. Saka
kailangan minsan samahan mo din barkada mo."
"Naks. Kaya mahal na mahal talaga kita e. Hindi mo lang ako pinapatawa.
Understanding ka din. Sige pala uuna ako. Text mo ko kapag nakauwi ka na ah?"
tumango ako sa sinabi ni Josh.
Pinagmasdan ko muna si Josh habang naglalakad palayo sa akin saka ako lumakad
paliko sa isang kanto. Hindi pa ako nakakalayo bigla namang may tumawag sa pangalan
ko. Shutang inerns. Bakit hindi pa umuuwi ang lalaking to?
"Bakit Prince?" dahan-dahan syang lumalapit sa akin.
"Nanalo ako sa game. Tuloy ang date natin. 4pm bukas. Sunduin kita sa plaza."
"Wait teka.. Hindi naman ako pumayag sa deal diba? Saka ipapaalam ko muna kay Josh
kung papayag sya."
"Tangina Pipay pwede tama ka na muna sa kaka-Josh mo. Kailangan malaman ni Josh na
ganyan. Si Josh ganito. Malulungkot si Josh. Nakakaumay Pipay sa totoo lang."
nagulat ako sa biglaang pagtaas ng boses ni Prince. Halatang pagod sya pero nagawa
nya pang mag taas ng boses sa akin. Mabuti nalang wala ng masyadong tao sa paligid
diary. "Puro ka naman Josh, Pipay. Hindi lang naman sya ang nagmamahal sayo. Pwede
bang kahit minsan pakiramdam ko naman ang isipin mo? Wag naman laging sya."
Napatingin ako sa Tshirt na suot ni Prince. Suot nya 'yun tshrt na regalo ko sa
kanya. Akala ko ba tinapon nya 'yan? Nakita ko kasing tinapon nya yan sa basurahan
nung binigay ko sa kanya sa harap ng mga kaklase namin dati e.
"Akala mo siguro tinapon ko tong Tshrt na bigay mo two years ago? Mawala na ang
lahat ng mamahalin kong damit wag lang 'to." sabi nya habang nakatingin sya sa
tshrt na suot nya "I treasure every gifts that you gave to me. Cause I know that
you put an effort on it."
Napayuko nalang ako sa sinabi ni Prince. Akala ko talaga tinapon nya yan e.
Dalawang linggo pa naman ako dati na hindi kumain ng lunch para lang mabili ko yang
regalo na yan. Yun pala tinago nya din. Pinakita nya lang sa akin na wala syang
pakialam sa mga binibigay ko pero ang totoo mahal nya ang mga binibigay ko.
"You know what I hated the most Pipay? It's the fact that I won the game yet I'm
still lost in your heart." tumalikod na sya "Mag hihintay ako bukas Pipay. Sana
dumating ka." naglakad na sya palayo sa akin. Para akong tangang nakatulala habang
tinitignan syang naglalakad. Pakiramdam ko gusto kong umiyak diary. Ang bigat ng
loob ko. Loob ko ah? Hindi ng boobs ko.
"Love is so complicated diary. Painful. Awful and miserable. Love makes your mind
confused." bulong ko sa sarili ko. Quote po yan. Pakitweet. Thanks.
Maglalakad na sana ako ulit kaso nakatanggap naman ako ng text galing kay Inay.
Nagpapabili sya ng modess with wings daw. Jusko naman si Inay. Hindi nalang gumamit
ng pasador. Saka dinudugo pa pala si Inay? Akala ko ba menopaused na yun dahil
laging ang init ng ulo. So ang ginawa ko pumunta ako sa tindahan na malapit sa
school since di pa ako nakakalayo.
Palapit palang ako ng tindahan agad ko ng natanaw ang isang hindi view na masakit
sa mata.
Si Josh na nakatayo sa waiting shade habang naghihintay ng jeep. May kasama syang
babaeng katulad ng uniform namin. Nakaakbay pa si Josh sa kanya habang nagtatawanan
silang dalawa. Shutang inerns diary. Anong ibig sabihin nito? Gusto ko silang
sugurin pero wala akong lakas. Ayaw makisama ng mga paa ko.
May dumaan na ng jeep. Kumalas na 'yun babae mula sa pagkakaakbay ni Josh. Lalo
akong nagulat sa sunod na nakita ko. Humalik 'yun babae sa pisngi ni Josh.
Panaginip lang to diba?
Shutang ina. Panaginip lang to diba?
Nasasaktan sa nakita,
Pipay.
<hr>
<hr>
Poging mensahe ni Sic : May nababasa akong comment na namimiss nya na daw ang humor
ni Pipay. Guys hindi lahat ng oras puro kaberdehan lang ng utak ni Pipay ang
mababasa nyo. Haha! Babae si Pipay. Marupok. Mahina. Kahit masayahin syang babae at
mahalay dadating pa din 'yun point na iiyak sya kapag nasasaktan na. Pero syempre
dahil Rom-Com ang genre ng story. More katatawanan sa future updates. Sa ngayon emo
muna tayo! :>
Dear Diary,
Diary bakit ganun? Dati kapag magkatabi kami ni Josh bumibilis na agad ang tibok ng
puso ko. Parang ang saya-saya ko na. Pero ngayon diary parang nasasaktan ako sa mga
yakap nya? Kung dati sa bawat pag banggit nya ng pangalan ko, kakaibang kaligayahan
na agad ang nararamdaman ko. Pero bakit ngayon habang binabanggit nya ang salitang
Pipay na may kasamang sorry, bakit pakiramdam ko lahat ng salitang binibitawanan
nya tumutusok sa puso ko?
"Pipay... sorry.." sabi nya sa akin habang yakap-yakap ako ng mahigpit "Sorry
talaga Pipay.."
"Bakit ka nag sosorry?" tanong ko sa kanya habang patuloy ang pag tulo ng mga luha
ko "Hindi mo naman kailangan mag sorry e. Wala ka naman ginawa, Josh."
"Yun na nga e. Wala akong ginawa kanina. Hinayaan ko lang na ipahiya ka ng mga
barkada ko sa harapan ko." bumitaw sya sa pag kakayakap namin saka tumingin sya sa
mga mata ko "Sorry Pipay dahil hindi kita naprotektahan sa kanila tulad ng pangako
ko. Wala akong kwentang boyfriend." kinagat nya 'yun labi nya para siguro hindi
matuloy 'yun pag luha nya pero kitang kita ko sa mga mata ni Josh na gusto nya ng
umiyak. "Sorry dahil... dahil sa akin umiiyak ka ngayon."
"Umiiyak ako ngayon dahil nagsisisi akong hindi ko naihampas kay Helena 'yun lamesa
kanina." sabi ko sa kanya.
"Anong ginawa mo kay, Pipay? Bakit sya umiiyak?" bigla kong narinig 'yun boses ni
Prince.
Agad kaming napatingin ni Josh kay Prince na nakatayo sa gilid namin. Ang sama ng
tingin nya kay Josh.
"Pipay bakit ka umiiyak? Pinaiyak ka ng gagong 'to?" hinawakan nya ako sa braso
saka hinila palapit sa kanya. "Sabihin mo sa akin kung bakit ka umiiyak?" nag-
aalalang tanong nya pero ramdam ko pa din ang galit sa boses nya.
"Bitiwan mo nga si Pipay. Wala kang kinalaman dito. Kaya lumayas ka sa harapan ko
bago pa maging libingan mo yang kinatatayuan mo." pagbabanta ni Josh kay Prince.
Hinawakan ni Josh ang kanang kamay braso ko at hinila palapit sa kanya.
"Ulol ka ba? Bakit ako aalis dito? May kinalaman ako dito. Mahal ko 'tong babaeng
pinapaiyak mo." sagot naman ni Prince kay Josh. Ngayon naman hinawakan nya ang
kaliwang braso ko at hinila naman papalapit sa kanya.
Ano 'to tug of war? Ako ang lubid?
"So mahal mo lang sya. Ang tanong mahal ka ba?" sabi ni Josh
"Ako ang una nyang minahal. First love never dies." maangas naman na sagot ni
Prince.
"First love never dies but true love can bury it alive. In our case ako ang true
love nya. So back off." pagmamalaki naman ni Josh.
Nag tagis na ang bagang ni Prince mga kababayan. Mukhang wala ng maisusupapal na
quote kay Josh. Hindi ata mahilig magbasa ng quotes sa twitter si Prince kaya
walang maisagot. Tsk! Ba yan. Losser! Char!
"Ano bang gusto mo mangyari. Sapakan nalang oh!" pag hahamon ni Prince.
"Dude. Sapakan? Ugaling kalye much? Basketball nalang oh!" sagot naman ni Josh.
"Tanga ka? Baka nakakalimutan mong kakatalo ko lang sayo kahapon." may point si
Prince ah!
"Bobo ka? Never say die. Tomorrow is another battle!" ang daming quote na baon ni
Josh!
Parehas nilang binitawan ang braso ko at unti-unting naglalapit. Nakaramdam tuloy

ako bigla diary na kailangan ng umepal ni Super Pipay. Diary ang bato! Chos! Baka
shabu pa ang ibigay mo sakin. Kailangan ko na umepal sa dalawang to baka biglang
magkaroon ng rambol dahil pinag-aawayan ako ng dalawang fafabol nato dito sa gitna
ng kalye.
"Hoy teka lang nga!" sigaw ko sa kanilang dalawa. Tumingin silang dalawa sa akin.
"Bakit Pipay? May quotes kabang sasabihin?" tanong ni Josh.
"Wait mag-iisip ako." nilagay ko 'yun kamay ko baba ko at nag-iisip kunwari.
"Bilisan mo. We don't have all day to wait for you. Kailangan namin mag suntukan
para malaman namin kung kanino kaba karapat-dapat." atat na sabi ni Prince.
"Atat much, Prince?" inis na sabi ko sa kanya. "Eto na may quotes nakong sasabihin.
Ang hindi mag mahal sa sariling wika ay.."
"Higit pa sa amoy ng malansang isda?" sabay na sabi ni Josh at Prince.
"NO! You're both wrong. Ahihihi." tawa ko sa kanila. "Ang hindi mag mahal sa
sariling wika ay higit pa sa amoy ng malansang pempem ni Pipay. Ahihihi."
"Futa! Nonsense!" sabi ni Prince "Yan ba talaga 'yun babaeng matagal ko ng

minamahal?"
(___ ____" )
"Gago ka! Wag mo ngang sasabihang nonsense yang si Pipay!" susuntok na sana si Josh
diary pero bigla na naman may umeksena.
"Mga bata pwede mag tanong? May twitter and instagram ba kayo?" sabi ni kuya.
"Meron po." sagot naman naming tatlo diary.
"Pafollow naman oh! @owwsiccc. Thank you. Bye!" saka sya umalis at naglakad palayo
sa amin. Kinausap naman ni kuyang nagtanong 'yun mga tao na nakaupo.
"Shutang inerns. Famewhore much." bulong ko sa sarili ko.
Mag susuntok na sana si Prince at Josh diary pero pumagitna ako sa kanilang dalawa.
Ayaw ko naman magkaroon ng gulo dito sa plaza. Jusko! Baka ma-DSWD kaming tatlo pag
nagkataon.
"Ano ba! Manahimik nga kayong dalawa!" sigaw ko ulit sa kanila "Subukan nyo lang
mag suntukan parehas ko kayong hindi kakausapin porevah!"
"Eh kasi--" sasagot sana si Josh pero agad akong nagsalita.

"Bukas na tayo mag-usap Josh. Bumalik ka na sa mga tropa mo." pag tataboy ko sa
kanya.
"Pero Pipay?"
"Wala ng pero-pero. Plis lang. Bukas na tayo mag-usap. Ayokong makausap ka ngayon
dahil baka maiyak na naman ako." nalungkot 'yun mukha ni Josh pero kailangan ko
syang tiisin. Siguro hindi makakabuti kung mag-uusap kami ngayon dahil baka kung
anu lang ang masabi ko sa kanya.
"Tara na Pipay." pag-aaya sa akin ni Prince.
"Hoy ikaw Prince. Subukan mong agawin si Pipay sa akin. Mag-aagaw buhay ka."
pagbabanta na naman ni Josh.
"Kung para kay Pipay." tumingin sa akin si Prince saka ngumiti "I am more than
willing to sacrifice my whole life."
"Wow! Kailangan kapa naging sundalo? Lakas sumugal ng buhay kahit alam mo ng talo
ka?"
"Kapag mahal mo ang isang tao, Josh. Kahit buong buhay mo itataya mo. Kahit alam
mong matatalo ka, gagawin mo pa din. Love works that way."
"Hindi pa tapos ang battle of the quotes nyo? May idadagdag pa?" singit ko sa
kanilang dalawa -_- "Tara na nga Prince." hinila ko si Prince palayo kay Josh.
Pero bago pa kami makalayo ni Prince kay Josh narinig ko pang magsalita si Josh
"Pipay. I trust you. Alam kong kahit sumama ka dyan sa ulupong na yan hindi mo ko
ipagpapalit. Mahal kita." napahinto ako saglit saka nagpatuloy sa paglalakad habang
hawak-hawak ang braso ni Prince.
Nung nasisigurado ko ng malayo na kami ni Prince kay Josh binitawan ko na ang kamay
nya saka ko naramdaman na naiiyak na naman ako diary. Diary normal lang ba tong
nararamdaman ko ngayon? Na kahit sinabi ni Josh sa akin na mahal nya ako at
pinagkakatiwalaan nya ako. Bakit pakiramdam ko wala hindi totoo? Dapat diba kapag
mo ang isang tao buong tiwala ang binibigay mo? Pero bakit ngayon pakiramdam ko
hindi ko na sya dapat pagkatiwalaan?
Ang sama ko ba diary? After ng nangyari kanina sa restaurant. Parang pakiramdam ko

hindi totoo ang mga pinapakita sa akin ni Josh dahil hindi nya man lang ako
pinagtanggol sa mga tropa pa? Totoo ba ang pakiramdam nya sa akin o sadyang isa
lang ako sa mga biktima ng barkada nila? Yung katulad sa mga nababasa ko sa libro.
Pag titripan nila ang isang girl hanggang mapaibag ito?
"Pipay kung hindi mo na kaya. Pwede kang umiyak." narinig kong sabi ni Prince.
"Pwede mo din ikwento sa akin ang nangyari." mahinahon na sabi nya sa akin.
"Kaya ko pa. Ano ka ba?" sagot ko sa kanya "Sa tagal na natin magkakilala Prince.
Kailan mo ba ako nakitang nasaktan at umiyak? Kaya ko pa."
"Kailan kita nakitang nasaktan at umiyak? Ngayon pa lang. Kaya nahihirapan akong
makita kang ganyan. Umiiyak dahil sa ibang lalaki." sabi nya "Pipay pwedeng
payakap?"
"Bakit?" tanong ko
"Kasi ramdam kong nahihirapan ka na. Alam kong nasasaktan ka na. Para kahit sa
yakap man lang gumaan ang pakiramdam mo." pag ngiti ko kay Prince saka nya ako
yinakap ng mahigpit.
"I can't breathe, Prince."
"I love you too din Pipay!"
"Bobo mo fo! Hindi ako makahinga dahil sa higpit ng yakap mo. I love you too ka
dyan. Anong feeling mo? Si Kenji at Athena tayo? She's dating the gangster ang peg?
LUL!" saka ako tumawa ng malakas.
"Ay sorry na. Akala ko makakalusot e." nangamot pa sya ng ulo "Ano okay ka na ba?
Pwede bang ituloy na natin 'yun date natin?"
"Ay oo nga pala. Sorry talaga Prince. Mabuti nakita mo kami dun."
"Papunta na nga sana ako sa inyo e. Kaso nakita ko 'yun buhok mong sintigas ng
walis tingting kanina kaya ako bumaba ng jeep." hindi ko alam diary kung maiinsulto
ba ako o maiinis sa sinabi ni Prince e.
"Peste ka! Nanglait ka pa. O sya tara na date na tayo. Libre mo ah?" sabi ko sa
kanya "San ba tayo? Sogo Motel? Manila Lodge? Saan? Oh sa damuhan lang?"
"Sira. Date ang gagawin natin hindi porn movie. Dun nalang tayo perya na malapit sa
school. Puntahan natin nanay mo."
"Nanay ko? Nandun kaya sa bahay si Inay."
"Ay hindi mo ba nanay 'yun unggoy dun sa perya? Sorry ulit."
Shutang inerns na 'to ah?
Naglakad na kami papunta ni Prince sa perya diary. Pakiramdam ko ang gaan ng loob
ko ngayon kay Prince, diary. Hindi awkward at nalalait ko pa sya ng bongga. Siguro
nga diary perfect na kami sa isa't isa kung matagal nya ng inamin 'yun feelings nya
para sa akin. Nung mga panahon na wala pa si Josh sa buhay ko. Siguro hindi ako
nasasaktan ng ganito.
Pero ngayon complicated na ang lahat. Hindi ko pwedeng turuan ang puso ko dahil
hindi naman 'to pumapasok sa school. Chos! Hindi ko pwedeng turuan si heart dahil
tanggap ko na sa sarili kong si Josh na ang mahal ko. Kaya sana hindi ako saktan ni
Josh.
Osige na diary mamaya na ulit kita susulatan pag-uwi ko. Mamaya ko na ikwekwento
'yun date namin ni Prince.
Nasasaktan pero enjoy sa date,
Pipay.
Sabaw ang update! LOL!

<hr>
Let's tweet sa twitter (Malamang. Alangang let's tweet sa facebook) Lol. @owwsiccc.
Thank you mga kapemsters! To the pempem and back XDD
Pipay: Shutang ina author di pa tapos mag promote ng twitter account? Hindi pa
nakuntento sa last entry ko? Bastusan?
Dear Diary,
Diary, so far naging masaya ang date namin ni Prince. Nag enjoy ang katawang lupa
ko sa company ni Prince Leroy habang kasama ko sya. Wala kaming ibang ginawa kundi
tumawa lang ng tumawa habang gumagala. Parang hindi nga date ang nangyari sa amin
eh. Dahil pakiramdam ko tanging walang malisya ang date na nangyari. Ewan ko ba
diary. Siguro sa akin wala pero sa kanya halatang meron e.
Katulad ng sinabi nya una naming pinuntahan 'yun perya kung saan ko daw makikita
ang Inay ko. Gagong Prince Leroy yan. Ginawa pang unggoy Inay ko. Hmm. Sabagay
mukha namang gorilla si Inay kapag nagagalit e. Char lang Inay! Naku baka mabasa
nya 'tong diary ko at mapagalitan na naman ako nun. Sana lang wag nya mabasa mga
pinaglalagay ko dito.
Hinila ko agad sya kung saan makikita 'yun unggoy na nakakulong diary. Mabuti nga
wala pang masyadong customer ngayon sa perya dahil hapon palang naman. Hindi tuloy
hassle sa paglalakad dahil hindi siksikan. Nakita agad namin 'yun unggoy na
sinasabi nya. At shutang inerns lang diary. Hindi naman kamukha ni Inay 'yun unggoy
kundi kamukha ko e. Damitan lang ng maayos 'tong unggoy at mapagkakamalang twin
sister ko na. Eto ata ang sinasabi ni Inay na may kambal ako. My long lost sister
is a monkey? Char!
"Ano may naramdaman ka bang lukso ng dugo?" narinig kong tanong sa akin ni Prince
Leroy habang pinagmamasdan namin 'yun unggoy.
"Gago ka ba? So mukha akong unggoy? Edi nainlove ka pala sa mukhang unggoy?"
pagtataray ko sa kanya sabay hawi ng buhok ko. Kainis. Di nahawi ng mataray ang
buhok ko. Ang tigas kasi e.
"Sana nga unggoy ka na lang e. Para ako nalang ang kaisa-isang lalaki na mag-
aaksaya ng oras na mahalin ka. Edi sana wala akong kaagaw." narinig kong bulong ni
Prince. Napatingin ako sa kanya pero hindi sya nakatingin sa akin. Tanging
nakatitig lang sya sa unggoy na tahimik na kumakain ng saging. Napatingin din sa
akin 'yun unggoy at ang gaga inirapan ako. War ata kami ni twin sister.
Habang pinagmamasdan namin 'yun unggoy biglang may mga batang lumapit sa amin.
Particular sa akin diary at pinaghahablot 'yun damit ko at kung anu-ano pang
mahawakan nila.
"Look Mommy oh! Yung unggoy nasa labas ng kulungan nya."
"Mommy bakit may damit 'tong unggoy na 'to?"
"Mommy amoy bagoong ang monkey!"
Shutang inerns lang diary. Napagkamalan pakong unggoy ng mga pesteng bata na 'to!
Balian ko kaya ng mga neck 'tong mga bulingit na 'to? Unggoy pala ah? Hoy Kids, for
your information. Dalawang gwapong nilalang ang nahuhumaling sa unggoy kong beaty.
Pipay's konsesya : At least unggoy pa din.
Tinignan ko si Prince na tawa lang ng tawa habang pinagmamasdan ako. Shutang ina.
Salamat Prince ah? Salamat at tuwang tuwa kang pinagkakaguluhan ako ng mga batang
'to. Salamat sa napakalaking tulong mo! Isang unggoy na katulad ko ang babasted sa
katulad mo. Char! hahahaha
After namin mag libot-libot nanood naman kami ng sine ni Prince Leroy. Aba syempre
libre nya. Sya ang nag-aya sa date na 'to kaya dapat sagot nya lahat ng gastusin.
Hihi. Me is so kapal diary. Habang naglalakad nga kami ni Prince pinagtitinginan
kami ng babaeng makakasalubong namin diary. Yung ibang tingin nila may ibigsabihin.
Nangungutya o natatawa dahil siguro ang panget ni Prince. Hay Prince alam ko ang
ganyang feeling. Hindi sanay ang mga tao sa paligid na may panget na kasama ang
isang dyosang katulad ko.
Naramdaman ko nalang bigla na inakbayan ako ni Prince nung nakapila kami sa movie.
"Hindi ako makapaniwala." sabi nya sa akin habang nakaakbay.
"Nakapaniwala saan?" tanong ko "Na ang ganda ko? Sus maniwala ka."
"Asa ka! Hindi naman talaga kapani-paniwala ang na maganda ka e. Hindi din ako
makapaniwalang nainlove ako sayo." ngali-ngali kong hubarin 'tong sandals ko para
sapatusin ko lang mukha nya e "Pero kidding aside. Hindi kasi ako makapaniwalang
ang lapit-lapit natin sa isa't isa ngayon, Pipay. Parang dati kasi kapag lumalapit
ka sa akin bigla akong iiwas."
"Bakit ka kasi umiiwas? Lagi mo nga akong tinatakbuhan kapag lalapitan kita e."
"Kailangan ko kasing pigilan ang sarili ko na baka mahalikan kita o baka bigla
kitang yakapin. Hay kung alam mo lang Pipay. Sa tuwing lalapit ka sa akin. Biglang
bumibilis ang puso ko na parang mawawalan ako ng hininga. You always took my
breathe away." ngumiti si Prince sa akin.
"I took your breathe away cause I'm bad breathe?" nag tawanan kaming dalawa ni
Prince.
Ang sarap ng ganitong feeling diary. Parang nawala ang pagnanasa ko kay Prince. Yun
tipong kung dati kapag nasa malapit lang sya gusto ko na hubarin ang panty ko tas
bubukaka nalang sa harapan nya ng biglaan? Hindi ko na maramdaman ngayon. Tanging
alam mo 'yun diary? Tanging pagiging kaibigan nalang ang feelings ko for him. Si
Josh na ang laman ng puso ko.. Tss. Hay! Ano kayang ginagawa ni Josh ngayon? Sana
naman di sya nagpapalandi kay Heleparot.
Nung nakabili na kami ng ticket pumasok na kami sa loob ng sinehan diary. Akala ko
nga horror ang papanoorin namin eh pero hindi pala. Frozen pala. Sayang diary. Wala
tuloy akong chance na mag act na natatakot para maipasok ko ang kamay ko sa loob ng
pantalon nya. Chos! Hindi ako malandi diary ah? Slight lang! Hihihi. Faithful ang
pempem at puso ko kay Josh diary. JoShUa LhArN ShAPaT nHah! Shutang ina parang
narinig ko si Mimay na nagsalita.
Sa bandang likudan kami umupo ni Prince since medyo puno na ang badang unahan at
gitna ng sinehan. Natatawa nga kami ni Prince sa mga taong dinadaanan namin diary
dahil lahat sila nagsasabing..
"Ano bang amoy 'yun? Amoy patay na daga."
"Anong daga? Parang daing kamo. Parang bilat ng babae na di nag hugas ng ilang
linggo."
"Taena. Ang sakit sa ilong. Nanununtok sa ilong 'yun amoy!"
Dedma nalanga ko sa mga naririnig ko tungkol sa mga naamoy nila. Wala naman akong
naaamoy e. Yumuko nga ako para amuyin ang sarili ko. Hmmm. Amoy Downy isang banlaw.
Isang banlaw pero isang linggo ng suot na panty. Charing!
"May naamoy ka ba? Amoy isda daw?" bulong ko kay Prince.
"Wala naman e. Baka hininga mo lang 'yun?" bulong nya pabalik.
Sinubukan ko ngang amuyin ang hininga ko diary. Shutang ina diary! Para akong
masusuffocate sa hininga ko. Amoy patay na daga! Ano ba naman 'tong katawan ko.
Parang tambakan ng basura. Every part ata ng katawan ko mabaho. Haha joke lang asa!
Nanahimik na kaming dalawa ni Prince nung nagsisimula na ang pinanonood namin.

Grabe diary ang kyoot ng movieng frozen. Walang dull moments. Nakakatouch at the
same time nakakaiyak sya. Ramdam ko ngang hindi lang mata ko ang naluluha e. Pati
na din ang pempem ko namamasa na sa loob ng panty ko! See. Sa sobrang ganda ng
movie pati pempem ko nacarried away. HAHAHAHAHAHA!
"Ang ganda ng movie! Shutang ina! Panoorin ulit natin 'yun Prince!!" sabi ko kay
Prince habang naglalakad kami papunta sa kainan.
"Mukhang hindi na natin 'to mauulit, Pipay." sagot nya "Eto na kasi ang first and
last date natin." Nakangiti nyang sabi sa akin pero ramdam kong malungkot ko.
Kitang kita ko kasi sa mata nya e.
"Ha bakit?" tanong ko "Pero wait. Lss talaga ako sa kantang Do you wanna build a
snowman. Pero ibang version ang gusto ko. Do you wanna build a baby Prince? Hahaha
char."
Ngiti lang ang sinagot sa akin ni Prince tapos ginulo pa nya ang buhok ko.
Dumiresto na kami sa kainan para naman kumain since kanina pa kami palakad-lakad.
Food stand lang ang kinain namin. Yun hotdog sandwich and chenelen. Gusto ko nga
sana 'yun atbp.. e. Nakalagay kasi 'yun sa Menu. Hotdog sandwich atbp.. Ano kayang
lasa nun?
"Ang sarap naman nitong hotdog sanwich na 'to." sabi ni Prince habang kumakain
kami.
"Mas masarap kaya ang hotdog mo. Mas malasa for sure." yan sana ang sasabihin ko
kay Prince kaso baka ibaon sa akin ni Prince 'yun BBQ Stick na hawak nya. katakot.
"Pipay may pick up lines ako." sabi ni Prince.
"Ano 'yun?" kumagat ako ng hotdog.
"Ketchup ka ba?"
"Ahih. Bakit?" tanong ko pabalik.
"Hinahanap ka kasi ng hotdog ko." saka sya tumawa ng malakas.
"Hele grebe ke nemen Prince. Ang naughty mo! Errr naughty mo!" kinikilig na sagot
ko sa kanya "Ako din may banat. Prince sana school nalang ako."
"Haha! Bakit?" natatawa nyang sagot.
"Para ako nalang ang papasukan mo. HAHAHAHAHA! Boom!"
"Ako may banat pa. Pipay panget ka ba?"

"Ahihi. Bakit?"
"Tanga panget ka kaya. Bakit ka dyan! HAHAHAHA!"
"Shutang ina mo!" -__-"
"De joke lang. Pipay panget ka ba?"
"Ayusin mo ah. Bakit?"
"Oh kakasabi ko lang sayo na panget ka ah. Nakalimutan mo na agad?" XDDD
"Ayusin mo kasi. Gusto ko 'yun kikiligin ako."
"Pipay panget ka ba?"
"Ahihi. Beket?"
"Naninigurado lang." XDD
"Mamili ka Prince. Anong gusto mong ibaon ko sa ngala-ngala mo. Etong lamesa o
etong inuupuan natin?"
"Galit kana agad e. Sige eto na talaga. Pipay mahal kita."
"Ahihi bakit?"
"Kailangan ba ng rason para mahalin kita? Sapat ng alam ng puso ko. Boom!"
"K." shutang ina ang korni ni Author shet!
Medyo mag gagabi na din nung natapos kaming kumain ni Prince. Inorder nya lahat ng
gusto kong kainin. Para nga akong bibitayin sa laki ng tyan ko e. Hindi tuloy ako
makahinga ng maayos. Bago kami umuwi nag-aya si Prince sa akin na sumakay ng ferris
wheel daw. Since libre naman nya pumayag na ako. Mag-iinarte pa ba ako e wala nga
akong nilabas na pisong duling sa date namin nato. Paano po naduling ang piso?
"Ang ganda ng view Prince! Tignan mo dali!!" sabi ko kay Prince nung nakita ko 'yun
view mula sa taas ng ere. Kitang kita na kasi ang buong Sic City dahil sa taas
namin. Plus may mga makukulay na ilaw pa kaya nadagdagan ang ganda ng view. "Prince
dali!"
"Hindi ko na kailangan tumingin dyan para lang makakita ng magandang view. Dahil
sa'yo palang maganda na ang paningin ko." seryoso nyang sagot sa akin. Feeling ko
kinilabutan ako sa sinabi nya diary. Pakorni ng pakorni si Prince. Ganito ba ang
inlove? Korni.
"Prince pwede magtanong? Bakit sa dinami-raming babae sa school natin. Bakit ako?"
"Bakit naman hindi pwedeng maging ikaw? Ilang beses ko na din tinanong sa sarili ko
yan Pipay ah. Hindi sa pag mamayabang pero maraming babaeng magaganda at sexy ang
nag hahabol sa akin. Kaya napapatanong din ako na bakit si Pipay? Pero wala akong
makuhang sagot. Wala akong maramdaman sa kanila tulad ng nararamdaman ko sayo. Yun
tipong makita ka lang masaya na ako? Marinig ko lang pangalan mo. bibilis na pintig
ng puso ko." sunod-sunod na paliwanag nya sa akin.
"Pero kasi Prince.. alam mo 'yun? Sana itigil mo nalang. Ayaw kitang paasahin e."
"Hindi ko kayang itigil Pipay e. Kung kaya ko lang bakit hindi? Hindi ko naman
gustong mahirapan e. Sino bang tangang tao ang gusto na nasasaktan sya?" tanong nya
sa akin "Hayaan mo lang ako Pipay na mahalin ka. Hindi na ako mamamalimos ng
pagmamahal mo. Nakikita ko kasi na masaya ka kay Joshua. Nakikita kong naibibigay
nya 'yun kaligayahan na nararamdaman mo. Mahirap. Pero para sayo Pipay. Kakayanin
ko. Love is all about taking the risks and I'll take this risk."
Napayuko nalang ako sa sinabi ni Prince. Parang ako 'yun nahihirapan sa mga sinabi
nya. Very wrong ata na sumakay pa kami dito sa ferris wheel dahil ang seryoso ng
usapan namin ngayon. Shet! Bakit kasi ako Prince? Bakit hindi mo nalang ibigay sa
iba ang pag mamahal mo? Sana kung maaga mo sinabi yang mga yan baka may nangyari
pa. Kaso gabi na e. Tulog nako. Char! Pilar mag seryoso ka nga shutang ka.
Naramdaman kong nasa baba na kami kaya napatingin ako kay Prince. Paglabas namin
bigla nyang tinakpan 'yun mga mata ko.
"Pumikit ka lang. Kung ayaw mong masaktan sa makikita mo." bulong nya sa akin.
Pero dahil sadyang makulit ako agad kong tinanggal 'yun kamay nya na nagtatakip sa
mga mata ko. Parang sinuntok ni Manny Pacquiao 'yun puso ko sa nakita ko diary.
Kitang kita ko si Josh na kasama si Helena at naglalakad na magkaholding hands pa
diary. Suot pa ni Helena 'yun jacket ni Josh dahil siguro nabasa 'yun damit nya sa
iced teang binuhos ko sa katawan nya. Para akong tangang nakatitig lang sa kanila
habang pinagmamasdan sila lumabas ng perya diary. Hindi to totoo diary diba?
Nananaginip lang ako diary diba?
Diary please gisingin mo ko. Please utang na loob. Gisingin nyo naman ako at
sabihin nyo sa akin na hindi to totoo o hindi si Josh 'yun kasama nung Helena.
Nakikiusap ako guys! Please..
"PIPAY!!!!" narinig kong tawag sa akin ni Prince pero hindi ko sya pinansin diary.
Tumakbo lang ako ng tumakbo hanggang sa mapagod ang paa ko.
Sumasakit na 'yun paa ko dahil sa kakatakbo pero mas masakit pa din 'yun kirot sa
loob ng dibdib ko. Ramdam na ramdam ko ng puno na ng luha at sipon ang buong mukha
ko pero wala akong pakialam.
All this time ba niloloko lang ako ni Josh? Pinaglaruan at pinaasa gaya ng tanong
ng mga tropa nya kanina? Kaya pala ganun 'yun mga tawanan nila at asaran. Shutang
ina. Bakit ang tanga ko diary? Bakit ang tanga tanga ko?
Unti-unting bumabalik sa alaala ko 'yun mga salitang binitawan sa akin ni Josh.
"Ano bang pakialam nyo kung girlfriend ko si Pipay? Dahil ba hindi nyo sya kasing
ganda? Dahil ba hindi nyo sya kasing kinis at kasing talino? Porket ba mas
nakakaangat kayo sa kanya kaya pinagtatawanan nyo sya? Pero pasensya nalang kayong
lahat. Dahil kumpara sa mga ugali nyo? Mas tao pa ang tingin ko kay Pipay kesa sa
inyo."
"Masaya lang ako dahil napapaginipan mo din pala ako. Akala ko tanging ako lang ang
nakakapanaginip sayo. Pati din pala ikaw."
"Ako na Pipay. Para walang istorbo sa pag holding hands natin."
"Ayoko sa lahat nilalait yun girlfriend ko. Tangina. Isa pang lait nila baka
masuntok ko sila isa-isa."
"Para hindi na kayo mahirapan sa kakaisip kung ano ko ba 'tong babaeng kasama ko.
Girlfriend ko sya. Nagulat kayo 'nuh? Ako din e. Hindi ko kasi ineexpect na
sasagutin ako ni Pipay. Sobrang bait kasi nya. Kayo may boyfriend ba?"
"How dare you to insult my girlfriend infront of me?!"
"Alam mo naman na I will wait forever.. If you say you'll be there too."
Parang sinasaksak ang puso ko sa mga bawat matatamis na salita na sinabi sa akin
Josh noon Diary. Isa lang pala kasinungalingan ang lahat? Sila pala ni Helena? Sila
ba talaga diary? Para akong mamatay diary. Ang sakit sa loob ng dibdib ko.
Sana panaginip lang to diary.
Nasasaktan ng lubusan,
Pipay </3
<hr>
Chapter's themesong : Broken hearted girl by Beyonce.
Palike din ng Fan Page ng Diary ng Hindi Malandi. Click the external link. Para
makita nyo 'yun mga picture ng mga characters. Wag ng maarte. XDD
Dear Diary,
Madalas kong sabihin sa sarili ko na hindi ako iiyak sa isang lalaki. Kaya nga
tinatawanan ko 'yun mga taong nagsasabi na "Parang gumuho ang mundo ko nung niloko
nya ako." "Para akong mamamatay sa sakit." "Sana pinatay nya nalang ako kesa niloko
nya ako." Parang ang OA kasi diary. Nasasabi ko yun dati dahil sigurado ako diary
na hindi ko 'yun mararanasan kay Prince diary. Sanay kasi akong baliwalain ni
Prince Leroy at hindi pansinin. Sabi ko sa sarili ko isang araw mamahalin din ako
ni Prince. Mag hintay lang sya.
Pero dahil nakilala ko si Josh diary everythings has changed by Taylor Swift. Lahat
ng hindi ko naranasan kay Prince sya ang nagparamdam sa akin. Na ang isang tulad
kong hindi kagandahan o kaseksihan o katalinuhan na tulad ng ibang babae ay
deserving pa din para sa isang respeto. Si Josh 'yun taong nagparamdam sa akin na
mahalaga ako at mahal ako bilang ako. Pinaramdam nya sa akin na kahit gwapo sya,
mayaman at talented. Kaya nya pa din mag aksaya ng oras para sa isang tulad ko. Yun
tipong sa movies mo lang makikita? Mababasa sa libro na kwento? Akala ko ganun yun
sa amin. Akala ko ganun ang magiging kwento naming dalawa.
Yun ang akala ko. Dalawang araw na ang nakalipas simula nung makita ko ang eksena
ni Josh at Helena na magkaholding hands. Sabi ng konsensya ko wag daw akong TH.
Pwede ba? Mahina ako sa math at physics pero hindi ako tanga sa nakita ko. Mas
madali pang bigyan ng conclusion yun kesa sa napakahang problem sa math namin e.
Masakit? Shet diary. Understatement lang yan. Ganito pala 'yun feeling na nawasak
'yun puso mo? Hindi lang puso mo ang apektado e kundi buong katawan mo. Pakiramdam
mo wala ng kulay ang paligid mo. Yun mundong kung saan naging makulay dahil kay
Josh ay biglang nagunaw diary at napalitan ng tanging itim na paligid. Nagtataka
ako sa sarili ko dahil kahit ilang beses akong umiyak hindi ako nauubusan ng luha.
Ganito pala kapag nasasaktan ka. Iba 'yun pakiramdam. Pakiramdam na parang gusto mo
nalang mamahinga habang buhay.
Ang sakit sa dibdib kapag naiisip ko na hindi pala naging akin si Josh.
Nakokonsensya ba sya kapag nagsasabi sya ng matatamis na salita sa akin? Parang
hindi e. Sana kung nakokonsensya sya hindi nya ko niloko. Porket ba ganito ako may
karapatan na syang paglaruan ako? Sana naman kung hindi nya ako irespeto bilang
babae, bilang tao nalang. Mas masahol pa sya sa mga taong nanlalait at nang-
iinsulto sa akin e. Dahil sila pansamantalang pilat lang ang nagagawa sa puso ko.
Pero sya pangmatagalan. Sana kaya kong mahalin si Prince. Sana kaya kong ilipat ang
pagmamahal ko kay Prince. Kaso hindi e. Nasa kanya na lahat diary. Pati nga puso ko
na kay Josh na e. Ang unfair nya diary! All this time.. hindi ko pala pag-aari puso
nya. Shutang inerns. Hurt hurt si Pipay so bad diary.
"Shutang inerns Pilar! Dalawang araw ka na nag mumukmok sa kwarto mo! Ano bang
nangyayari sayo? Wala kabang balak mag-aral?"
Narinig ko na naman ang sigaw ni Inay. Kainis. Etong broken hearted ang anak hindi
marunong makisama. Salamat Inay! The best ka talaga. Pero tama 'yun sinabi ni Inay
diary. Hindi ako lumalabas ng kwarto ko at tanging pag-iyak lang ang ginawa ko.
Wala akong ganang kumain o gumalaw. Sa bawat galaw kasing ginagawa ko pakiramdam ko
mas lalong napupunit puso ko. Ay wait.. wala na ata kong puso? Nabasag na kasi
dahil kay Josh.
"Walang basagan ng trip Inay! Gaya ka nalang din. Pakikisama lang oh? Masakit puso
ko e!"
"Manahimik kang gaga ka! Bababa kaba o sasapatusin ko yang ngalangala mo?" ay hard
ni Inay diary. Makababa na nga baka makapag-almusal pa ako ng swelas ng sapatos ni
Inay.
Naligo na ako at nag bihis bago lumabas ng kwarto ko. De joke lang. Di kami
mayaman. Wala akong banyo sa kwarto. Lumabas muna ako ng kwarto tas dumiresto sa
banyo para maligo. Pag tapos ko tumingin ako sa salamin at bongga. May instant eye
liner na ako sa ibaba ng mata ko dahil sa sobrang laki ng eyebags ko. Ang pula-pula
din ng mata ko. Hay buhay!
"Anong meron dyan sa mata mo? Nag aadik ka ba Pilar? Wala na nga tayong makain
bumibili ka pa ng marijuana!"
Hindi ko nalang pinansin si Inay sa tanong nya. Etong broken hearted girl si akey
baka di ko sya matancha at mag dilim ang paningin ko. Char! Di naman ako ganun
kasama diary. Madumi lang utak ko pero hindi bad ang little brain ko. Ahihihi.
Umalis na ako ng bahay nung putak na ng putak si Inay dahil baka daw late na ako.
Sadya naman late na ako dahil 09:00 na ng umaga. Ayoko talagang pumasok diary kaso
tinatamad naman ako dito sa bahay. Natapos ko na nga panoorin 'yun porn series e.
Chos lang! Tinapon ko na 'yun mga ganun ko.
Nakayuko ako habang palabas ng bahay ng manlamig ako sa boses ng taong tumawag sa
pangalan ko.
"Pipay!!!"
Papasok ba ako sa loob o wag na? Tatakbo ba ako papasok ng bahay diary o wag na?
Pero bago pa ako makapag desisyon narinig ko na naman syang nagsalita.
"Pipay! Namiss kita. Bakit hindi mo sinasagot ang bawat text at tawag ko?" malamang
iniiwasan kita shunga ka koya?
Binuksan ko 'yun gate tapos nginitian sya diary. Kapag pala broken hearted ang
isang babae madali lang sa kanyang ngumiti kahit peke. Pero sa loob-loob namin para
na kaming pinaglalamayan. Dahil sa mga bawat ngiti namin.. ilang kutsilyo agad ang
sumasaksak.
"Tinatamad lang ako." walang ganang sagot ko kay Josh. Nauna na akong maglakad
habang sya sumusunod naman sa akin. "Anong ginagawa mo dito? Late na ah. Hindi ka
ba pumasok?"
"Nag-aalala ako sayo e. Dalawang araw na kitang hindi nakikita. Ni isa sa mga text
ko hindi ka sumasagot. Araw-araw akong nag hihintay dito sa labas ng bahay nyo.
Mabuti nga ngayon lumabas ka na e." napahinto ako sa sinabi nya "Anong problema?
Bakit parang ang tamlay mo. May sakit ka ba?" biglang hinawakan ni Josh 'yun noo
ko.
Bakit ganun diary? Kahit sinaktan nya ako. Ganun pa din ang feelings. May kuryente
pa din sa bawat pag dikit ng balat nya balat ko. Naramdaman nya din kaya yun? Sana
maramdaman nya ding nasasaktan ako.
"May ginawa ba sayo si Prince? Sabihin mo lang. Uupakan ko pag mumukha nun."
Kung sabihin ko kaya sayong ikaw ang may ginawa sa akin. Uupakan mo din kaya ang
sarili mo? Gusto ko sana sabihin sa kanya yan diary kaso naduduwag ako. Wala akong
lakas ng loob.
"Josh pwede mag tanong?" tumingin ako sa mga mata ni Josh.
"Ano 'yun?" nakangiti nyang sagot sa akin. Paano nya kayang nakukuhang ngumiti ng
ganyan sa akin lalo na't puro kasinungalingan lang ang mga sinasabi at pinapakita
nya. Ganyan ba talaga ang mga lalaki?
"Mahal mo ba talaga ako? Yun totoong sagot ah?"
Tumingin sya sa mga mata ko. "Oo naman. Hindi lang mahal. Kundi mahal na mahal.
Ikaw lang ang nag-iisang Pipay sa puso at mundo ko. Bakit mo naman naitanong?"
"Wala naman." ngumiti ako sa kanya. Syempre yun peke lang din. "Ang sarap talagang
marinig mula sa taong mahal mo na mahal ka din nya. Salamat Josh."
Tumalikod na ako at nag sisimulang maglakad. Kinagat ko din 'yun labi ko para hindi
maiyak sa sinabi nya. Isa na namang kasinungalingan. Kung dati halos mag harlem
shake 'yun puso ko kapag sinasabi nyang mahal nya ako. Ngayon halos madurog na ng
tuluyan dahil sa kasinungalingan nya.
Ako lang daw ang nag-iisang Pipay sa puso at mundo nya. Shutang inerns ng sagad.
Saksakin ko kaya ang testicles nya dyan? Palibhasa may Heleparot pa sa puso at
mundo nya. Ang unfair talaga ng mundo!!! Kapag maganda ang isang babae hindi na
nila kailangan makipaglaban para sa posisyon nila sa puso ng lalaki. Samantalang
kaming medyo pretty lang. Kailangan pang umiyak ng dugo! Sarap pektusan ng
ngalangala ni Napoles. Ang konek?
Habang naglalakad kami patuloy lang sa pagsasalita si Josh tungkol sa kung anu-
anong bagay. Hindi ko na nga naririnig masyado dahil una wala na akong pakialam.
Pangalawa, wala akong pakialam. Pangatlo, shutang ina nya. Minsan hahawakan pa ni
Josh ang kamay para mag holding hands kami pero ako na ang umiiwas. Leche. Dahil sa
pahawak-hawak na kamay nayan kay mas lalo ko syang minamahal e. Kaya as much as
possible kailangan ng putulin ang ugnayan. Mahirap pero kailangan kayanin.
Hinatid ako ni Josh katulad ng lagi nyang ginagawa. Napadaan pa nga kami sa
classroom nila at kitang kita ko kung paano ngumisi si Heleparot sa akin pati mga
tropa nya. Tinignan ko ang reaction ni Josh pero bigla nyang hinawakan ang kamay ko
saka ngumiti. Bakit sya ganyan? Hindi man lang sya marunong makonsensya. Hindi nya
ba alam na may taong nasasaktan kahit sa ngiti nyang yan? Nakakainis diary.
Nakakaiyak lang.
"Salamat sa pag hatid." sabi ko sa kanya nung nasa tapat na kami ng classroom namin
"Hindi mo naman kailangan ihatid ako hanggang dito sa classroom e."
"Responsibilidad ng isang lalaki na siguraduhing maayos ang babaeng mahal nya."

shutang ina diary "Sabay tayo mag lunch maya ah? May baon akong pagkain, si Mama
nag luto. Hintayin kita."
"Wag na." umiling ako "May project kami kailangan kong habulin e."
"Ay ganun ba? Gusto mo tulungan kita?" umiling ako "Sige pala dadalhan nalang kita
ng pagkain mamaya." hinawakan nya yun ilong ko tas pinisil nya.
Pag talikod ko at maglalakad na sana patungo sa upuan ko bigla ko na naman syang

narinig na nagsalita.
"Pipay!" tumingin ako sa kanya "Hindi ko alam kung anong problema mo pero kung
ready ka na pag-usapan. Andito lang ako para makinig. I can't promise that things
will be perfect, but I swear I'll never leave." tumango ako sa kanya saka tumalikod
ng mabilisan.
Okay pa kaya 'tong puso ko? Kanina pa kasi dumudugo sa bawat salitang sinabi ni
Josh e.
Naglalakad na ako patungo sa upuan ko ng biglang tumayo ang reyna ng kadiliman na

anak ni Ursula. Akala ko patay na tong gaga na 'to? Wala na kasing exposure sa mga
previous chapter e. Hay! Hoy Sic ano ba 'tong syota mong jejeom? Pwede ba
pakitanggal muna tong baluga na to? Dumidilim paningin ko.
"Hoy Pilar. May nagsabi sa aking kasama mo daw si Prince ko kahapon ah. Ano--"
naputol yun sinasabi nya dahil dinikit ko sa mukha ni Mirasol ang kamay kong
nakapakyu.
t(-________-" )
"Wala ako sa mood. Tumabi ka sa dinadaanan ko shutang ina." (+____+)
Buti naman natakot ang reyna ng kadiliman sa sinabi ko. Dali-dali syang tumabi at
pinadaan ako.
Late na dumating si Prince diary. Pinagalitan pa nga sya ng prof namin sa science
dahil late ang lalaking patay na patay sa akin. Nagkaroon kami ng activity at sa
kamalas-malasan ko si Prince pa ang nakapartner ko. Bawat minutong lumilipas
nararamdaman kong tumatagos sa likudan ko ang mga titig ni Mirasol. Hay naku!
Natural magagalit yang si Mirasol. Ang alam nya boyfriend nya si Prince diba?
bhOsXz MimAy nga sya diba?
"Prince what's matter?" tanong ko kay Prince habang nagsusulat ng mga question para
sa activity namin.
"Aba malay ko." nakayuko lang sya pero nakatingin sa akin.
"Anong malay mo? Umayos ka nga. Kundi wala tayong points dito." inis na sagot ko sa
kanya
"Eh sa hindi ko nga alam." inis na sagot nya din. Wow ah! "How can I even know
what's matter if you're the only one that matters to me."
Tinignan ko sya ng seryoso "K. Last mo na yan ah?" natawa nalang sya.
Parang wala talaga akong gana ngayong araw diary. Alam mo 'yun? Kahit pinipilit
kong icheer up ang sarili ko hindi talaga kaya ng katawan ko. Ang puso pala ang
pinakamaarteng parte sa katawan ng isang tao. Masaktan lang kasi 'to pati ibang
parte madadamay.
Habang nakatingin ako sa labasan bigla kong nakita si Joshua na dumaan kasama sila
Heleparot at mga tropa nila. Tumingin sa akin si Josh saka kumaway pero iniwas ko
nalang ang tingin ko at kunwari hindi ko sya nakita.
Diary I don't want a broken heart and I don't want to play the broken hearted girl
but I can't help it.
Unti-unti ng tinatanggal sa sistema si Josh,
Pipay is now single.
Hi guys! Thank you sa mga comment nyo! Sana mag comment kayo lagi. Dahil ang pogi
ko! HAHAHA konek? XD
<center><h1>Madramang Entry #21</h1></center>
<hr>
Sic's note : Guys if this story's genres aren't cup of your tea. JUST DON'T READ
IT. I didn't even force you to read this. Cut me some slack! I'm writing this just
for fun. If you gonna rant about this. Continue. The hell I care. :p
Chapter's themesong : Love the way you lie part 2 cover by Jasmine Thompson.
Dear Diary,
Mula ng araw na 'yun diary iniwasan ko na si Josh. Hindi na ako sumasabay sa kanya
papuntang school. Alam kong maaga syang pumupunta sa harapan ng bahay namin para
sunduin ako pero mas maaga akong umalis para hindi nya ako maabutan. Kaya nga
laging nagtataka si Inay dahil ang aga-aga ko daw pumasok at ako ba daw ba ang
tagabukas ng school namin? Si Inay talaga. Anong tingin nya sa akin security guard?
Janitress lang. Char.
Sa totoo lang diary namimiss ko si Josh. Namimiss ko 'yun mga araw na lagi ko syang
kasamang pumasok, kumain at gumala. Namiss ko 'yun mga oras na kausap ko sya sa
facebook at skype. Yun mga tawanan namin. Yun mga oras na pinaparamdam nya sa akin
na ako 'yun pinakamamahal nyang babae? Yun mga oras na alam kong mahalaga ako sa
kanya. Yung tawa at ngiti nya. Yun pag hawak nya sa kamay ko. Lahat 'yun namimiss
ko diary. Miss na miss ko na si Josh diary. Pero kailangan ko ng lumayo ng paunti-
unti para hindi na ako masyadong masaktan.
Gusto kong kausapin si Josh diary. Gusto kong malaman ang totoo. Para naman
maliwanagan ako sa mga katanungang gumugulo sa isipan ko. Ang dami kong gustong
malaman pero natatakot ako sa posibilidad na magiging sagot. Natatakot ako sa
katotohanang baka niloloko nya lang ako. Na baka pinaglalaruan lang. Natatakot ako
na baka kapag nalaman ko ang totoo, mawala na sya sa akin. Na baka bukas at sa mga
susunod na araw hindi na sya sa akin.
Pwede bang wag ko nalang alamin ang katotohanan diary? Pwede bang itago ko nalang
sa utak ko 'tong mga katungan ko? Pwede bang kahit niloloko nya lang ako, hayaan ko
na lang? Para naman sa ganitong paraan, matatawag ko pa din syang pag-aari ko.
Gabi-gabi ata akong umiiyak dahil dito. Hanggang sa mapagod ang mata ko at
makatulog ako. Minsan nga hinihiling ko na sana hindi na ako magising para hindi ko
na maramdaman ang sakit e. Pero wala e. Kailangan mabuhay. Kailangan ipagpatuloy
ang pamumuhay.
Masarap mag mahal diary. Masarap na may tao kang minamahal pero masakit din pala.
Para kang pinapatay ng paulit-ulit. Hay drama ko.
Paalis na sana ako ng bahay diary pero paglabas ko ng pintuan namin nakita ko na
agad si Josh na nakatalikod sa may gate namin. Shutang inerns diary. Agad akong
napatingin sa orasan ko. 06:00 ng umaga. Ang aga naman ng lalaking 'to? Peste.
Talagang sinigurado nyang maabutan nya ako ah.
Tinitigan ko muna sya habang nakatalikod. Kahit nakatalikod ang gwapo nya pa din.
Gusto kong tumakbo papunta sa kanya para yakapin sya ng mahigpit pero pinigilan ko
lang sarili ko.
Pilar umayos ka. Kung ayaw mong mas lalong masaktan. Pigilan mo yang sarili mo.
Biglang humarap si Josh sa gawi ng bahay namin para siguro silipin ako kung palabas
naba ako o hindi. Agad akong nagtago sa likod ng pintuan namin at sumilip sa
bintana. Tumingin si Josh sa orasan nya saka binalik ang pag silip sa bahay namin.
Tinawag ko si Inay na kasalukuyang naglalaba sa likudan para sabihin kay Josh na

umalis na ako ng bahay. Si Inay ang arte-arte. Kailangan pang pilitin para lang
sundin ang request ko. Nakasimangot tuloy syang lumabas ng bahay at kinausap si
Josh.
Sinilip ko ulit si Inay habang kinakausap si Josh. Napansin kong nalungkot si Josh
habang sinasabi ni Inay na umalis na ako ng bahay diary. Parang kinurot 'yun puso
ko sa kalungkutan na gumuhit sa mga mata nya. Kahit nakangiti sya at magalang na
nagpaalam kay Inay. Lutang pa din na malungkot sya habang nakayuko syang naglalakad
palayo ng bahay.
Naramdaman kong nag vibrate ang cellphone kaya binasa ko kung sino ang nag text.
From: Joshua
Bat lagi kang maaga umalis ng bahay nyo? Nag-almusal ka ba? Sabay naman tayong mag
lunch mamaya, Pipay. Namimiss na kita e.
Pinigilan kong wag tumulo ang luha ko dahil sa text ni Josh. Kahit na iniiwasan ko
sya. Kahit na pilit ko syang tinatanggal sa sistema ko na hindi nya alam ako pa din
ang inaalala nya. Sana lang 'totoo 'tong kabaitan nya. Dahil kahit kabaitan nya sa
akin, sumisira na din ng puso ko.
Pag dating ko sa classroom namin diary naabutan ko si Mimay na nilalandi si Prince.

Halata ng bwisit na bwisit na si Prince kay Mimay at parang gusto na ng suntukin sa
mukha ang girlfriend nyang bakulaw na jejemon pero tinignan ko lang sya ng masama.
Sinabi ko kasi kay Prince na saka na sya makipag hiwalay sa anak ni Ursula kapag
natapos na ang Ms.January2014. Para naman hindi mapahiya si Mimay at may chance pa
akong pipamukha sa babaeng tuod na mas maganda ako sa kanya. Nung una ayaw ni
Prince pumayag pero sabi ko magagalit ako sa kanya kapag di sya sumunod. Pero dahil
maganda ako at mahal nya ako. No choice sya.
"Pipay padating na si Josh!" sabi sa akin ni Prince nung lunchbreak na namin. Agad
akong nagtago sa likod ng pintuan dahil sa sinabi ni Prince.
"Anong ginagawa mo dito?" narinig kong tanong ni Prince kay Josh.
"Asan si Pipay? Sabay kami mag lalunch ngayon e." boses ni Josh 'to. Shet diary.
Namimiss ko na si Josh. Shutang inerns.
"Wala. Nauna na sa canteen." maangas na sagot ni Prince.
"Kagagaling ko lang dun. Eto nga binilhan ko sya ng pagkain. Pakibigay nalang 'to
kay Pipay at pakisabi kung may problema kaming dalawa. Mag-usap naman kami kasi
nahihirapan nako. Ang bigat sa dibdib na iniiwasan nya ako na hindi ko man lang
alam ang dahilan." nangingilid na yun luha ko dahil sa sinabi nya "Pakisabi din na
namimiss ko na sya. Namimiss ko na ang Pipay ko.."
"Arte mo pre." narinig kong hinablot ni Prince 'yun plastic "Sige sasabihin ko.
Umalis ka na. Panira ka ng araw."
Nung narinig kong umalis na si Josh saka ako umalis ng pinagtataguan ko. Agad kong
pinunasan 'yun luhang tumulo sa mga mata ko. Nararamdaman kong nasasaktan na si
Josh. Kahit ako nasasaktan na din eh pero wala akong magawa. Bakit kasi nagiging
tanga ang tao kapag nagmamahal? Leche naman e.
"Oh pinabibigay ng karibal ko." inabot sa akin ni Prince 'yun plastic na bigay ni
Josh. "Pipay nahihirapan akong nakikita kang ganyan. Mahal kita pero wala akong
magawa. Kausapin mo nalang kasi."
"Oo kakausapin ko na mamaya." ngumiti si Prince saka umalis ng classroom.
Tinignan ko 'yun laman ng plastic. Isang mineral water saka isang macaroni
spaghetti. May note din na nakalagay.
Pipay masarap 'tong spaghetti nila. Pero mas masarap sana 'to kung sabay natin
kakainin. Miss na kita. Ang liit lang ng school pero hindi kita makita. Kainin mo
'to ah? Josh.
Tulad ng sinabi nya kinain ko 'yun dala nya. Ang weird nga e dahil habang kumakain
ako tumutulo ang luha ko. Hindi naman maanghang 'yun kinakain ko. Wala akong
sinayang na butil dahil bigay 'to ni Josh. Bigay 'to ng lalaking mahal ko at baka
ito na din ang huling maibibigay nya sa akin kapag nakausap ko na sya mamaya diary.
Bago mag simula 'yun afternoon class namin diary pumunta muna ako ng banyo dahil
tinatawag ako ng kalikasan. Pag labas ko ng cubicle nakita ko si Heleparot na
nagsasalamin at naglalagad ng make-up.
"Wow! Look who's here. Hindi ako nainform na pwede sa banyong 'to ang mga unggoy."
pang-iinsulto nya habang nag huhugas ako ng kamay. Hindi ko sya pinansin "Hoy
Pilar. Kinakausap kita."
"Ay kinakausap mo pala ako? Hindi ako aware na kinakausap mo ang dyosang tulad ko?"
"Dyosa ka? Itchura mong yan dyosa ka?" tinignan nya ako mula ulo hanggang paa
"Dyosa ng lupa. Pwede pa."
"At least dyosa pa din. Eh ikaw dyosa ka? Hindi. Kasi malandi ka."
"Nagsalita ang hindi malandi." inis na sagot nya
"Hindi ako malandi. Slight lang." inirapan ko din sya.
"Akala mo nakalimutan ko na 'yun ginawa mo sakin sa restaurant Pilar?"
"Alam ko namang hindi mo 'yun nakalimutan e. First time mo maligo ng iced tea ano?
Gusto mo tubig sa inidoro naman?" bigla syang napaatras. "Kabobo kang kausap peste
ka."
"Alam mo ang tapang mong gaga ka. Ewan ko nalang kung magiging matapang ka pa kung
malaman mo ang totoo about kay Josh."
"Anong about kay Josh?" gulat na tanong ko.
"Gusto mo talaga malaman tungkol sa kanya? Well dahil mabait ako at maganda pa."
humalakhak ang bruha "Pumunta ka sa likod ng school gym mamayang uwian. Make sure
magtago ka before kaming dumating magbabarkada. Ciao Pilar. Goodluck." saka sya
lumabas ng banyo na tumatawa pa na pang witch.
Buong afternoon class 'yun sinabi lang ng gagang si Helena ang iniisip ko. Anong
tungkol kay Josh? Kailangan ko bang pumunta diary? Pwede bang kahit ngayon lang
diary sumagot ka sa mga tanong ko? Nababaliw na ako sa mga iniisip ko e. Pero
siguro wala naman mawawala kung pupunta ako diba? Sige pupunta ako.
Dahil sa lutang ako diary wala tuloy akong nakuha sa test namin sa physics. Zero
ako diary. Keri lang. Hindi ko din naman magets 'yun lesson namin na tinuturo ng
teacher nakapustiso.
Tulad ng sinabi ni Heleparot pumunta ako sa likod ng school gym. Sinilip ko muna
kung may tao na pero nung wala pa sila agad na nagtago sa taas ng puno na lagi kong
pinagtataguan dati nung mga panahong sinisilipan ko si Prince Leroy. Nag hintay
muna ako ng ilang minuto saka ko sila narinig na dumating na.
"Ano bang sasabihin nyo? Bilisan nyo na may pupuntahan pa ako." narinig kong inis
na sinabi ni Josh sa mga tropa nya. Nakatayo si Josh habang nasa harapan naman nya
yun dalawang lalaking tropa nya saka si Heleparot.
"Bro chill lang. Init lagi ng ulo e." natatawang sagot nung tropa nyang tayo-tayo
ang buhok "Gusto ka lang namin icongratulate."
"Congratulate saan?" nagtatakang tanong ni Josh.
"Well Josh. Remember the deal last month? Na kapag naging kayo ni Pilar Payoson at
naisama mo sya sa isang group date nating magkakaibigan. Magiging tayo na.
Nililigawan mo ko for almost a year right? At kapag naging kayo sasagutin na kita.
Well Josh congrats. Dahil natupad mo ang dare pwede ka ng makipag hiwalay sa kanya
dahil iyong-iyo na ako." biglang lumapit si Helena kay Josh saka 'to hinalikan sa
labi.
"Congrats Bro! Finally kayo na din ng babaeng pinapangarap mo!"

"Naks! Papainom ka ba Josh?"
Naramdaman ko nalang na tumulo 'yun luha ko diary habang nagtatago ako mula sa taas
ng puno. So 'yun pala 'yun? Kaya pala bigla nalang lumapit sa akin si Josh para
tulungan ako nung mga panahong inaapi ako nila Prince? Dahil pala may dare sila ng
mga kaibigan nya para maging kanya si Heleparot? Ibigsabihin eversince si Helena
pala ang pinapangarap nya at hindi ako? Lahat pala kasinungalingan lang ang lahat?
At least alam ko na di ba diary? Alam ko na ang lahat at hindi ko na kailangan

maguluhan sa mga tanong na hindi ko alam ang kasagutan. Dahil sa kanila na mismo
nanggaling na pinagtripan at pinagpustahan lang ako.
Bumaba ako ng puno diary. Lahat sila napatingin sa akin.
"P--Pipay.." gulantang na pag banggit ni Josh sa pangalan ko. Para syang nanigas sa
kinatatayuan nya. Yun mga kaibigan nya biglang ngumisi sa akin lalo na si Helena.
Tong pesteng gaga na 'to.
"Congrats, Josh. You won." nakangiti kong sabi sa kanya. Wag kang iiyak Pilar.
Pigilan mo yang luha mo.
"Wait lang, Pipay. Mag-eexplain ako." tinatanggal ni Josh 'yun kamay ni Heleparot
na nakayakap sa leeg nya.
"Hindi na kailangan. Ano ka ba." ngiti lang Pipay "Hindi mo kailangan mag explain
dahil hindi naman ako galit. Naalala mo ba 'yun nasa restaurant tayo? Diba sinabi
ko sa kanila na kapag nalaman kong niloloko mo lang ako hindi ako magagalit? Na
magpapasalamat pa ako kasi naging parte ka ng buhay ko at kahit sa kakaunting
panahon lang pinaramdam mo sa akin na kaya mong mahalin ang katulad ko?"
Nakatingin lang silang lahat sa akin "Hindi ako galit, Josh. Pero salamat dahil
ngayon hindi na ako mahihirapang iwasan ka. Alam ko na ang totoo e." dahan-dahan
akong lumapit kay Josh saka hiwakan ko ang pisngi nya "Kahit hindi totoo ang
pinakita mong pagmamahal mo sa akin. At least totoo naman ang pagmamahal ko sayo.
Unfair ano? Ang kapal ko. Ang lakas kong mag assume na magiging pag-aari ko ang
isang tulad mo. Kailangan ng gumising sa katotohanan."
"Pipay.." binaggit ni Josh ang pangalan ko diary. Para akong may narinig na nabasag
sa loob ng dibdib ko. Nabasag na naman ata ang puso ko.
"Kailangan ko ng gumising sa katotohanang ang isang tulad mo ay hindi para sa isang

tulad ko." hinaplos ko ang pisngi nya "Salamat, Josh. Paalam.."
Napansin kong nangingilid na ang luha ni Josh diary. Habang 'yun mga tropa naman
nya nakangisi lang sa akin. Inirapan ko nga sila isa-isa.
Narinig kong tinawag pa ni Josh ang pangalan ko pero hindi ako lumingon. Ayokong
makita nyang umiiyak ako dahil baka mas lalong lumaki pa ang ulo nya.
Para na akong mamatay dahil sa bawat hakbang na ginagawa ko. Durog na durog na
naman ang puso.
Gising na sa kahibangan,
Pipay.
<hr>
Ang ganda ng new cover ng story ni Pipay. Salamat Asrah028 *O*
Chapter's themesong : I'll never get over you getting over me by MYMP.
Dear Diary,
Ilang beses ko na bang sinulat sa papel mo diary ang salitang masakit? Hindi ko na
ata mabilang dahil paulit-paulit ko kasing nararamdaman e. Sana sa bawat salitang
sunusulat ko sayo diary nababawasan ang sakit pero hindi e. Mas lalo lang lumalala.
Hindi lang puso ko ang masakit kundi buong katawan ko diary. Uulitin ko diary.
Sobrang sakit talaga. Pasensya ka na diary kung punong-puno na ng luha 'tong bawat
piraso ng papel mo. Wala lang talaga ako mapaglabasan ng sakit na nararamdaman e.
Alam mo naman na ikaw ang lagi kong nakakausap kahit na hindi ka sumasagot diary.
Salamat dahil kahit wala na si Josh sa buhay ko. Kahit hindi ko na sya pag-aari.
Ikaw hindi mo iniiwan. IckAw LhArn DiaRy SaPat NhAh.
Ang hirap gumising sa umaga at bumangon lalo na't maaalala kong wala na kami ni
Josh. Mukhang wala naman talagang 'kami' diary e. Isa ko lang ata pag-iilusyon ang
lahat. Isang malaking kahibangan na ang gaya nya ay mag mamahal ng gaya ko. Minsan
natatanong ko sa sarili ko kung may karapatan bang lumigaya ang isang tulad ko?
Kasi 'yun tanging kaligayahan ko.. iniwan na ako. Masakit pero kailangan
ipagpatuloy ang buhay. Sus lalaki lang 'yan e. Madaming lalaki dyan. Pero shutang
ina diary. Anong gagawin ko sa madaming lalaki kung sya lang ang gusto ko? Kung si
Josh lang ang mahal ko. Madalas ako makarinig ng kapag may aalis, may dadating.
Pero pwede bang kahit wala ng dumating basta manatili lang si Josh sa akin.
Pero hindi maaari. Hindi ko sya pag-aari diary dahil pag-aari sya ni Helena. Ang
unfair. Kahit ayaw kong aminin diary bagay na bagay talaga si Josh at Helena. Isang
gwapo at isang maganda. Perfect lovestory. So ano ako? Ako ang witch sa kwento
nila? Pwede bang wag nalang. Ako nalang ang butterfly at mag fly fly sa garden.
Char!
Napansin ata ni Inay diary na masyado akong matamlay at hindi naglalabas ng bahay
namin. Usually kasi after kong makauwi lalabas na agad ako at bubwisitin sya o di
kaya naman aasarin na 'panot panot' yun kapitbahay namin. Ngayon nagtataka sya kung
bakit daw ako laging nakakulong sa kwarto ko at nag eemote. Kinausap nya tuloy ako
kung may problema ako.
"Anak may problema ka ba?" nag-aalalang tanong sa akin ni Inay. Umupo pa sya sa
gilid ng papag ko.
"Madami po, Inay. Hahatian mo ba ko?" sagot ko sa kanya.
"Shutang inerns ka, Pilar. Effort ako dito ah? Kahit hindi ako sweet na nanay sayo.
Kailangan kitang kausapin ngayon para alamin ang problema mo dahil inutusan ako ni
author. Nakakahiya naman sakin dahil wala ako masyadong exposure dito sa malanding
story mo." sunod-sunod na talak nya sa akin "Uulitin ko. Pilar may problema ka ba?"
"Meron po, Inay." sagot ko "Masakit po dito ko." tinuro ko 'yun dibdib ko.
"Gaga ka kasi. Kita mo ng wala kang boobs todo bra ka pa. Ayan nasasaktan dibdib
mo." ang shunga at slow ni Inay. Bigyan nyo 'to ng award.
"Hindi, Inay. Hindi boobs ko tinutukoy ko. Puso po. Masakit puso ko. Inay sobrang
sakit. Bakit ganito. Bakit nya ko niloko." nagsisimula ng mag tubig ang mata ko
dahil sa mga sinabi ko. Sana lang maramdaman ng slow kong Inay kung gaano ako
nahihirapan.
"Aww ang anak kong shunga shunga. Mukhang nagmamahal na." tumabi sya sa akin saka
ako niyakap. "Sige anak. Iiyak mo lang yan. Andito lang si Inay mo.. tinatawanan
ka. Char."
"Inay bakit ganito kahirap at kasakit mag mahal. Lahat naman pinakita ko sa kanya.
Lahat ng pagmamahal na meron ako binigay ko. Pero bakit kailangan nya pa akong
lokohin at paniwalain na totoo lahat ng pagmamahal nya sa akin. Pinagpustahan lang
nila ako, Inay." humagulgol na ako habang yinayakap ako ni Inay.
"Ganyan talaga ang buhay, anak." malungkot na sabi ni Inay habang hinahaplos ang
buhok ko "Ganyan talaga ang buhay pag-ibig kasi panget ka. Anong ineexpect mo? Na
mala- Drake and Alys ang story mo? Gumising ka sa kahibangan anak. Tigilan ang
kakashabu ah? Bata ka pa. Saka kana mag shabu after high school. Sa ngayon
marijuana muna. Chos. Jk lang yun marijuana, anak. Siga umiyak ka lang."
Lalo akong naiyak sa sinabi ni Inay diary. Hindi dahil nakakatouch kundi dahil
sobrang nakakainis. Yung totoo? Nanay ko ba 'to? Author utang na loob. Bigyan mo
naman ako ng matinong nanay oh. Yun swak sa moment kong broken hearted ngayon. Yung
nanay ko ngayon walang simpatya e.
"Anak.." narinig ko ulit nagsalita si Inay habang hinahaplos ang buhok ko. "Anak
ang tigas ng buhok mo. Sabi ko naman sayo na ang kiwi sa sapatos hindi sa buhok.
Makinig ka naman sa akin."
"Sa sapatos pala ang kiwi, Inay? Akala ko sa kilikili. Ginagawa atang deodorant ni
Mimay 'yun e."
"Hayaan mo na si Mirasol, anak. Adik mga magulang 'nun. Anong ineexpect mo sa anak?
Kapag bulok ang puno. Bulok din ang bunga."
"Kaya pala bulok din ako, Inay?" nagtatakang tanong ko kay Inay.
"Anak, in every rules there's an exemption. Sa case natin fresh kaming mga magulang
mo pero ikaw lang nabulok." sabi nya sa akin "Kaya itigil mo na yang pag eemote mo
kung ayaw mong ihampas ko sa'yo 'yun flatscreen TV natin."
"Wala naman tayong Flatscreen, Inay e."
"Ay wala ba. Sige etong swelas nalang ng bakya ko ang ihahampas ko sa mukha mo."
tumayo na si Inay saka nag pamewang pa sa harapan ko "Basta ito lang ang tatandaan
mo anak. Nasasaktan ka ngayon kasi panget ka. Wag ka munang magmamahal. Puro ka
kalandiang bata ka. High school ka palang. Hindi ka forever alone. Sungalngalin
kita dyan makita mo."
"Salamat sa napaka-inspirational na quotes, Inay. Ipopost ko yan sa facebook ah?"
"Sige dalian mo. Ilalike ko yan. LIKE!" lumabas na si Inay ng kwarto ko.
Pag labas nya agad akong nag open ng facebook at nilagay sa status 'yun sinabi nya.
Ang inay aba nag like agad at nag comment ng #Relate. Relate relate pa syang
nalalaman. Etong matandang 'to!
Sabado ngayon diary kaya thank God dahil hindi ko makikita si Josh. Sa totoo lang
hindi ko alam kung paano ko sya haharapin sa nangyari kahapon. Masyadong masakit
'yun e. It's like my colorful world before is now surrounded by dark haze. I
couldn't even see anything. I couldn't feel anything except heartbreaks, pains and
agony. English yan. Kung wrong grammar keri na yan.
Bakit kaya ganito? Kapag broken hearted pala ang isang tao tumatalino. Ang daming
naiisip na quotes. Ahihihi. Hay buhay. Ano kayang ginagawa ni Josh ngayon diary?
Tingin mo kasama nya si Helena gagita ngayon? Biglang sumakit ang dibdib ko.
Malamang kasama nya 'yun. Sila na kasi diba? Naku baka isang araw makita ko silang
magkaholding hands habang dadaan sa harapan ko. Sweet naman 'nun. Sa sobrang sweet
gusto kong magpaulan ng bulaklak, lupa, paso, martilyo, ref, lamesa, bangko,
washing machine at grave sa pag mumukha ni Helena. Ang sweet diba? Peste.
Naligo na ako pag tapos ko kumain diary. Oo naligo ako. No joke. Honesto promise.
Naglinis na ako ng katawan ko kasi nakakahiya naman sa isang nag comment sa entry
#1 ko na nakakamatay daw ang hindi paglilinis ng katawan. Shunga shunga ang chaka.
Fiction kaya tong story ko kaya lahat ng pwedeng gawin ni author magagawa nya. Kung
gugustuhin nya nga pwede syang maging lead man ko e. Hihi. #SicPay. Heart heart.
Paglabas ko ng bahay diary naabutan ko si Inay na nakikipag away sa kapitbahay

namin. Sabunutan sila at pahiga-higa pa sa kalye habang hinihila ang buhok ng
kapitbahay lagi nyang kaaway. Ang dami pang nanonood sa paligid nila na sumisigaw
na "Oh kay Aling Tinay ang pusta ko. Isang daan." tas "Kay Aling Petra ako.
Singkwenta." paglagpas ko kila inay na nag-aaway sumigaw nalang ako ng.
"Inay kaya mo yan! Figh fight fight!" tumango lang sya sa akin saka nag thumbs up.
Bigla tuloy syang nasuntok sa mukha ni Aling Petra.
Taray ni Inay, fighter! FTW!
Tinatahak ko na ang landas patungong plaza. May rehearsal ako ngayon ng Ms.January
2014. Taray diba? May pageant pa pala ako. Kung saan-saan na napunta ang kwento ko.
Palibhasa bobo ang author e. Puro kalandian lang ang alam at laman ng utak e.
Jusko! Pakibash nga yang si Sic. Hahah char.
Ang hirap pala diary ng ganito. Sa bawat galaw ko. Sa bawat lugar na pinupuntahan
ko para bang nakikita ko si Josh. Lahat ng alala naming dalawa ay unti-unti ko na
namang naaalala. Masyado ko kasing minahal 'yun lalaking 'yun. Kaya tuloy pati pag
hinga ko may kinalaman sya. Minsan nga diary bigla kong naiisip na pumunta sa bahay
nila Heleparot para magmakaawa.
Pipay: Helena. Pahiram naman kay Josh. Pahiram ng asawa mo kahit isang gabi lang.
Helena : Walang sayo Pilar! Akin lang ang asawa ko!
Pipay: Gaga! Ibang palabas yun sinabi mo. Ano ba 'to. Ang ganda ganda ang shunga
shunga naman.
O diba? Baka maging tanga lang ang sagot ni Helena sa akin kaya wag nalang.
Pag dating ko sa plaza naabutan ko na agad 'yun ibang contestant na nandun sa

stage. Andun na din si Prince na tahimik sa isang sulok at may hawak na cellphone.
Si Mimay naman nakikipag kwentuahan kasama 'yun ibang babae. Napatingin ako sa
porma ni Mimay ngayon. Omaygad. Ang lakas mag short ng gaga. Akala mo kaputian.
Naka-backless pa sya na kulay puti. Omaygad talaga. Mukha syang poste ng miraclo
dahil sa kaitiman nya. Hindi ba aware si Mimay na dark color sya? Lakas ng loob mag
suot ng makukulay na damit e. Oh baka naman aware ang anak ni Ursula pero dahil
sadyang makapal ang tabas ng mukha nya, dedma nalang ang peg?
Uupo na sana ako sa gilid ng marinig kong tinawag ng isang lalaki ang pangalan ko.
"Pipay.."
Agad akong napatingin sa pinanggalingan ng boses at nakita ko si Josh na nakatayo

sa may pintuan. May dala syang paper bag at nakatingin sa akin ng seryoso. Pansin
ko 'yun mga mata nya na namumula. Umiyak din ba si Josh kagabi? O baka naman nag
sashabu na din sya?
"Pipay.." binanggit nya ulit ang pangalan ko habang dahan-dahan syang naglalakad
papunta sa kinauupuan ko.
"Hoy kupal ka. Anong ginagawa mo dito?!" galit na sigaw ni Prince kay Josh. Biglang
tumabi si Prince sa akin saka ako tinabig papunta sa likuran nya "Subukan mong
lapitan si Pipay. Mag pepyesta tong mga kamao ko sa mukha mo."
"Hindi ako natatakot sa mga kamao mo, gago. Kahit patayin mo ako. Okay lang dahil
para na ding akong namamatay araw-araw dahil wala na sa akin si Pipay." malungkot
na sabi ni Josh. Tumingin sya sa akin na para bang nag mamakaawa. Napatakip ako ng
bibig dahil sa mga titig nya diary. Para na naman akong naiiyak.
"Pinadala ka ba dito ng mga tropa mo para pag tripan na naman si Pipay?" galit na
tanong ni Prince.
"Josh.." shet saan ko nahugot 'yun lakas ng loob para mabanggit ko ang pangalan
nya? "Josh.. please lang. Tigilan mo na ako. Hindi ba sapat na napaglaruan mo nyo
na ako? Nanalo kana sa dare diba? Nasaktan mo na ako at kayo na ni Helena. Ano pa
bang gusto mo?"
"Pipay hindi ganun 'yun." naluluha na ang mga mata ni Josh "Pakinggan mo naman ako
Pipay. Mag-usap tayo. Ayusin natin ang lahat. Please makinig ka sa akin.
Ipapaliwanag ko sayo lahat-lahat. Wag mo lang akong iwan." pagmamakaawa ni Josh sa
akin.
"Tama na Josh. Please lang. Tama na. Ano pa bang dapat natin pag-usapan? Ano pang
kasinungalingan ang sasabihin mo? Ano pang matatamis na pangako ang ipapangako mo
sa akin?" naluluhang sagot ko sa kanya.
"Pre please umalis ka na bago pa mag dilim ang paningin ko sayo. Gusto kitang
bugbugin dahil sa ginawa mo kay Pipay. Sinasaktan mo lang 'yun babaeng tatlong taon
ko na minamahal. Pinaiyak mo lang 'yun babaeng pinapangarap ko." anong pag eemote
na naman ni Prince 'to diary? "Pre alam mo ba 'yun pakiramdam na binabasura lang ng
iba 'yun babaeng pinapangarap mo?"
"Sinong pinapangarap mo, Babe ko?" narinig kong tanong ni Mimay "Sinong babae yan,
Prince magsalita ka!!"
"Shutang ina Mirasol. Pwede ba mamaya kana makisabat? Usapang tao muna to oh.
Mamaya na ang usapang tikbalang na negra." sigaw ko kay Mirasol.
"Okay go." saka sya nag walk out palabas ng plaza.
"Pipay please. Pakinggan mo lang ang paliwanag ko. May dala akong pagkain ngayon
oh. Ako nagluto nito. Hindi natin nacelebrate 'yun 1 month monthsarry natin kahapon
e. Ang bilis nuh? Isang bwan na pala tayo kahapon. Sana pala inaya kitang mag
date." ngumiti si Josh sa akin. Ano ba 'tong lalaki na 'to. Hindi nya ba narinig
'yun mga sinasabi ko?
"Oo isang bwan na tayo kahapon. Isang bwan mo na akong niloloko. At hindi na 'yun
madudugtungan pa." nilapit sa akin ni Josh 'yun paper bag na hawak nya.
"Masarap tong niluto ko Pipay. Punong-puno 'to ng pagmamahal. Tara kainin na

natin." ngumiti na naman sya.
"Sinabi ng ayaw ko e! Tigilan mo na nga ako!!" bigla kong tinabig 'yung paper bag
kaya bigla itong natapon sa sahig at nagkalat 'yun laman.
Napatitig si Josh sa pagkatapon nung mga pagkain na niluto nya pero bigla syang
yumuko at pinagkukuha 'yun natapon "Bakit mo tinapon Pipay. Pinaghirapan ko 'to e.
Para 'to sa ating dalawa.. Binuhos ko 'yun pagmamahal ko para lang maipagluto ka ng
mga 'to. Kahit na napaso-paso pa ako kanina sa pagluluto ayos lang basta para
sayo." sunod sunod na salita nya habang pinupulot nya 'yun mga pagkain na natapon.
Napansin kong umiiyak na si Josh habang pinupulot yun mga nasa sahig. "Pipay bakit
nagbago kana agad? Hindi na ata ikaw 'yun Pipay na nakilala ko."
"Nagbabago ang tao kapag nasaktan, Josh." sagot ko sa kanya "I loved you but you
chose to break my heart. Now take the consequences for what you have done." sagot
ko sa kanya habang naglalakad palabas ng plaza.
You have me at my best Josh but you chose to break my heart. This is just a start..
be ready for some more.
Cause Pilar is now dead.. I'm now Pipi... eww bastos.
Nasaktan din ako sa mga masasakit na salitang sinabi ko kay Josh pero wala akong
magawa. Minsan kailangan din maging selfish para hindi na lalong masaktan pa.
Sorry Josh pero tingin ko late kana masyado. Wala ng maibabalik pa.
Moving on,
Pipay.
<hr>
Dear Diary,
Diary sabihin mo nga sa akin kung saan pinaglihi ang kagaya ni Josh? Bakit sobrang
kulit ng lalaking 'yun? Hindi nya ba magets ang salitang ayaw ko na? Bakit patuloy
pa din sya sa pangungulit sa akin na kailangan daw namin mag-usap? Para saan pa ba
ang pag-uusap namin? Para bilugin na naman nya ang ulo ko sa mga kasinungalingan
nya? Para saktan na naman ako? Masakit pa kaya. Sobrang sakit pa kaya hindi ko na
ulit hahayaan ang sarili kong mas mahalin sya lalo. May panibagong dare na naman ba
sila ng mga tropa nya? Ako lang ba panget sa school para ako lagi ang alipustahin?
Bakit ako? Diary bakit ako?
Araw hanggang gabi ako kinukulit ni Josh diary. Consistent ang kakulitan nya.
Parang walang sawa. Jusko. Bago ako pumasok lagi syang nag-aabang sa labas ng bahay
namin at sinasabayan akong pumasok. Kapag sa school at lunchbreak namin dinadalahan
ako ng mga pagkain na sya daw ang nagluto. Hindi ko kayang kainin diary kaya inuuwi
ko nalang sa bahay at pinapakain sa aso namin. Kapag tuwing gabi na naman diary
bigla ko syang naririnig na nasa labas ng bahay namin at nakatayo habang may hawak
na illustration board na may nakasulat na "Goodnight Pipay. Sleepwell."
Natotouch ako sa mga effort na ginagawa nya diary pero hindi ko maalis sa puso't
isip ko 'yun hinala. Paano kung ginagawa nya lang 'yun mga effort na 'yun dahil may
kailangan na naman sya sa akin? Ang hirap mag tiwala diary. Lalo na kung 'yun
binigay mong tiwala ay sinira lang ng taong pinakamamahal at pinahahalagan mo sa
lahat. Parang lahat ng ginagawa at pinapakita nya ay hindi na totoo. Gusto kong
maniwala pero ayaw ng puso't isip ko. Mahirap kalaban ang puso't isip diary. Kasi
kailangan mo muna silang kumbinsihin sa isang bagay bago ka gumawa ng isang
desisyon e. Hawak nila ang lahat ng parte ng katawan ko.
Minsan diary umulan ng malakas nun at stranded ako sa school. Wala akong dalang
payong at medyo late na din. Nagulat ako ng biglang tumabi sa akin si Josh at
inabot 'yun payong na dala nya. Nakangiti sya sa akin.
"Kunin mo na 'tong payong, Pipay. Baka magkasakit ka." inabot nya sa akin 'yun
payong na dala nya. Sa pag tama palang ng bawat daliri namin naramdaman ko na naman
na dumaloy ang ilang libong boltahe ng kuryente. "Ingat ka ah. Pag-uwi mo magpalit
ka kagad ng damit. Baka magkasakit ka." huling sinabi ni Josh saka tumakbo palabas
ng school at ininda nya ang malakas na ulan para lang ipahiram sa akin ang kanyang
payong.
Parang unti-unti ng natutunaw 'yun galit na namuo sa puso ko dahil sa pagiging

sweet ni Josh sa akin diary? Minsan nga naiisip kong bigyan sya ng second chance
para ayusin ang lahat pero bigla naman agad mawawala 'yun idea na 'yun kapag
nakikita ko silang magkakasama ng mga tropa nya at nakatabi sa kanya si Helena.
Ang gagang Helena biglang ngingisi sa akin at aakbay kay Josh. Eto namang Josh
patuloy lang sa pakikipag-usap sa mga tropa nya na para bang wala lang sa kanya na
inaakbayan sya ni Heleparot. O diba diary? Nakakagago lang. Kung gusto talagang
ayusin ni Josh 'tong gulo sa aming dalawa, una nyang gagawin ay iiwasan ang babaeng
'yan. Hindi ba alam ng mga lalaki na mabilis kaming mga babae na magselos sa mga
nakadikit sa kanila? O sadyang dense lang talaga sila. Jusko. Dalawa na nga ang ulo
ng mga lalaki pero parehas namang walang utak.
Ang hirap paniwalaan ni Josh diary kung kabaliktaran naman ng bawat pinapakita nya
ang nakikita ko sa kanya. Ano 'to? Mahal nya ako at mahal nya din si Helena? The
more the merrier ang peg?
Ngayong araw diary sabay kami papasok ni Prince. Sinabi ko kasi sa kanya na sunduin
ako. Ang loko tuwang tuwa dahil first time ko daw magpasundo sa kanya. Akala nya
bibigyan ko na sya ng chance. Hays! Kung ganun lang kadali yun e. Kung ganun lang
sanang ilipat kay Prince 'yun pagmamahal ko kay Josh edi sana hindi ako nasasaktan.
Pero hindi e. Hindi ganun kadali.
Ang nakakatawa lang diary dahil 'yun lalaking hinahabol ko nuon ay sya na ngayong
humahabol sa akin. Bilog nga talaga ang mundo diary. Hindi natin mararamdaman na
isang araw mahal kana agad ng mahal mo. Kaya wag susuko diary. Fighting lang!
Paglabas ko ng bahay namin diary nakita ko na agad si Prince na nakangiti sa akin.

At hindi nga ako nagkakamali dahil andito na din agad si Josh sa tapat ng bahay
namin. For sure mas maaga pa syang dumating kesa kay Prince. Hindi ko nalang
pinansin si Josh at si Prince nalang ang kinausap ko.
"Ano tara na?" tanong sa akin ni Prince.
"Tara na." pag-aaya ko sa kanya.

"Pipay bakit kayo sabay?" nagtatakang tanong ni Josh "Kayo na ba? Hindi pa naman
tayo hiwalay ah. Cheating yan Pipay. Ayoko ng ganyan." naiinis na sagot ni Josh.
"Cheating? Pre. Wag mo patamaan sarili mo." pang-iinis pa ni Prince sa kanya.
"Pipay ano 'to? Ipaliwanag mo 'to. Hindi mo naman ako niloloko diba? Hindi naman
kayo diba? May tiwala ako sayo." nakangiting sabi sa akin ni Josh pero alam kong
nasasaktan sya.
"Josh pwede ba? Hiwalay na tayo diba? Wag mo nako gambalain pa. May Helena ka na.
Bibigyan ko na ng chance si Prince." nakita kong lumaki ang ngisi ni Prince na nasa
gilid ko. Joke lang yan! Unggoy na prince 'to!
"Hindi pa tayo hiwalay, Pipay. Ang pag hihiwalay dapat parehas nyo gusto. Ikaw lang
ang may gustong mag hiwalay tayo pero ako ayoko. Hindi ako papayag." naiinis na
sabi ni Josh "Sige hahayaan kitang sumabay kay Prince, Pipay. Hahayaan kitang
sumabay sa kanya mag lunch, ihatid papuntang school at kahit pag-uwi pa. Pwede
kayong mag date Pipay pero please wag kang makipag hiwalay sa akin." para akong
tangang nasaktan sa sinabi ni Josh.
"Josh tama na please. Nahihirapan na ako e." pag mamakaawa ko sa kanya.
"Pipay hindi lang ikaw ang nahihirapan. Pati din naman ako e. Hirap na hirap na
ako. Alam mo ba 'yun pakiramdam na ang lapit mo lang sa akin pero hindi man lang
kita mahawakan. Ang sakit Pipay."
"Hayaan mo na sya Pipay. Tara na malalate na tayo." may dumaan na tricycle kaya
pinara ni Prince.
"Pumasok ka na Josh. Hinihintay kana ni Helena." sabi ko sa kanya bago ako sumakay
ng tricycle.
"Wala akong pakialam kung mag hintay sya. Ikaw lang ang babaeng gusto kong
hintayin." narinig kong sagot nya.
Nagsisimula ng umandar 'yun tricycle diary. Pinipigilan ko ang sarili kong wag
umiyak dahil sa mga sinabi ni Josh pero hindi ko maiwasan na pigilan. Sinisigaw ko
sa utak ko na wag akong lilingon pero sadyang matigas ang maliit kong utak kaya
napalingon ako. Kitang kita ko si Josh na naglalakad habang nakayuko at halatang
malungkot. Parang biniyak na naman ang puso ko ng ilang ulit dahil sa nakita kong
kalungkutan ni Josh.
"Prince paano mo malalaman kung tama ang ginawa mo?" tanong ko kay Prince habang
nakaupo kami sa tricycle.
"Kapag naging masaya ka sa resulta." sagot nya.
"Eh hindi ako masayang pinagtulakan ko si Josh e. Ibigsabihin hindi tama ang ginawa
ko?"
"Hindi lahat ng tama ay masaya ang nagiging resulta. Pero lahat ng tamang desisyon
ay ikakabuti ng lahat." inabot sa akin ni Prince 'yun panyo nya para punasan ko
'yun luha sa mata ko.
Ilang ulit pa ba ako iiyak diary? Ilang ulit pa ba ako iiyak dahil kay Josh?
Nauna na si Prince papunta sa classroom namin diary. Ako pa kasi ang nagbayad sa
tricycle na sinakyan namin. Ang pesteng lalaki wala palang dalang pera pero lakas
ng loob mag tricycle. Wala na tuloy akong baon. Kainis.
Habang naglalakad ako papasok ng school bigla akong nakarinig na tumatawag sa akin.
Agad akong napalingon kung sino 'yun at nakita ko ang isang matandang babae na
mukhang mayaman dahil sa ayos at pananamit nya. Mukhang model. Sosyal si ate nyo.
Napatingin ako sa mukha nya at parang may kamukha sya. Wait.. sino ba kamukha nito?
"Ikaw si Pilar, right?" tanong nya sa akin. Ang taray nya diary. Para syang
kontrabida sa mga napapanood kong pelikula.
"Opo." magalang na sagot ko sa kanya "Paano nyo po nalaman at sino po kayo?"
"Paano ko nalaman? Based sa paglalarawan ng mga empleyado ko sa salon. Mukha ka

ngang taong unggoy na binihisan ng matinong damit. I wonder kung anong nagustuhan
sayo ng anak ko. Ginayuma mo ba si Josh? Answer me." pagtataray na naman nya diary.
Nakakatakot sya. Ang taray ng kilay nya "Ako ang mommy ni Josh. I came here para
pagsabihan kang layuan mo ang anak ko. Hindi ka good influence sa anak ko. Alam mo
ba 'yun? Leave my son alone, will you?"
"Po?" yan nalang ang naisagot ko sa mga sinabi nya.
"Don't po me. You gold digger. Layuan mo si Josh. Hindi nakakabuting maging
girlfriend ka nya. You are far from my expectations. Alam mo ba kung anong
nangyayari kay Josh because of you? He barely touch his foods. Lagi lang sya
nakakulong sa kwarto nya at nag-iisip ng malalim. Kapag sinisilip ko kung anong
ginagawa madalas ko lang syang marinig na nagsasabing 'kailangan magkaayos kami ni
Pipay'. Andito ako sa school nyo dahil pinatawag ako ng adviser nya dahil ang baba
daw ng grades ni Josh. Hindi din daw ito nagsusulat sa notes nya at tanging 'Pipay,
I love you' lang ang laging sinusulat. Do you have any idea about that? That's
bullshit! Stop bothering my son!" galit na galit sya sa akin diary. Mabuti nalang
wala na masyadong tao dito sa may hallway kundi nakakahiya.
Nakayuko lang ako at hindi ako makatingin ng diresto sa kanya. Para akong nanliit
sa mga insulto na sinabi sa akin ng mama ni Josh. Nanay ba to ni Josh diary? Bakit
parang ang layo ng ugali nila sa isa't isa.
"Tulad kanina ang aga na naman nyang umalis ng bahay. I don't have any idea where
the hell he was going in that early hour. Until now wala pa din sya sa room nila.
Alam mo ba kung nasan sya?" umiling sya "Yeah right. You are useless as 'ay' in the
word okay. I already warned you Pilar Payoson. Leave my son alone." saka sya
naglakad palayo sa akin.
Buong morning period namin diary tanging 'yun masasakit na salita lang na binitiwan
sa akin ng mama ni Josh ang iniisip ko. Parang lahat na ata ng tao against na
magkabalikan kami ni Josh. Hindi ba ako good influence kay Josh diary? Parang
nakasama nga ako dahil sa pagsasama sa akin ni Josh e. Hindi ko na alam ang
nangyayari kay Josh. Parang gumulo lang ang buhay nya mula ng nakilala nya ako.
Ughh! Diary ang gulo ng buhay. Pwede bang magpakamatay nalang? Ang hirap e.
Naguguluhan,
Pipi este Pipay.

<hr>
Dear Diary,
Late na naman ako nagising diary kaya ang ingay na naman ng bunganga ni Inay
ngayong umaga. Parang sirena ng ambulance na walang tigil sa kakasigaw.
"Shutang ina Pilar Payoson. Gumising kana. Tirik na ang araw ikaw nakabulagta pa
din dyan sa higaan mo. Hahambalusin kita ng washing machine dyan e."
More talak more fun si Inay sa umaga. Ang sweet-sweet talaga sa akin diary. Kaya if
ever talaga nasa bangka kaming dalawa ni Inay tapos may butas ang bangka at lulubog
ito. Sino ang sasagipin ko? Ang sagwan o ang bangka? Chos. Syempre hindi ko
hahayaan malunod si Inay. Mahal ko kaya ang nanay ko kahit ganyan kaingay at
kabwisit sa akin tuwing umaga yan diary. Hindi kasi sweet na tao si Inay. Paano
pinaglihi ata sa sama ng loob ni lola.
Habang kumakain kami ng almusal napatingin ako sa mukha ni Inay diary. May black
eye si Inay sa magkabilang mata nya tapos sabog ang nguso nya. May poknat pa sa
ulo. Malamang nakuha yan ni Inay sa pakikipag-basag ulo sa kapitbahay naming si
Aling Petra kahapon.
"Anong tinitingin tingin mo dyan, Pilar?" mataray na tanong sa akin ni Inay.
"Anyare sa mukha nyo, Inay? Sa November pa ang pyestang patay ah. Aga nyo mag
celebrate." sabay kagat ko ng pandesal.
"Yes naman daw anak makapang-insulto ah. Gaga natalo ako sa sapakan namin ni Aling
Petra kahapon. Bobo mo kasi e." Aba ako pa ang nasisi. "De bale, mamaya may round 2
kami sa bakanteng lote. Nood ka kapag maaga kang nakauwe mula sa paglalandi mo."
"Alam ba ni itay yang mga pinag-gagawa nyo sa buhay?"
"Aba oo naman." tumango-tango pa sya "Supportive husband kaya si Itay mo. Sabi nya
nga kanina galingan ko daw e. Dahil ako daw ang pambato nya. Yang ama mo talaga
ginawa pa akong manok. Amp."
"Ayaw nyo ba ng manok?"
"Ayoko." umiling sya "Gusto ko chx."
Choosy pa si Inay. Feeling pretty. Mukha namang yucky. Charot. Baka sabihin nyo
inaapi ko si Inay ah? Sya kaya nang-aapi sa akin dito sa kwento na 'to.
Paglabas ko ng bahay namin naabutan ko na naman si Joshua na naghihintay sa akin

habang nakasandal sya sa puno. Lumiwanag agad ang mukha nya saka ngumiti sya sa
akin. Gusto ko sanang ngumiti pabalik sa kanya pero naisip ko bigla 'yun mga sinabi
sa akin ng Mama nya. Hanggang pag tulog ko kagabi 'yun lang ang iniisip ko.
Tingin ko tama nga ang Mama ni Josh. Hindi ako nakakabuti sa anak nya. Siguro
kailangan ko ng iwasan si Josh habang buhay. Mahirap 'tong gagawin ko pero para 'to
sa ikakabuti ng lahat. Mahal na mahal ko si Josh kaya kahit kalayaan nya ay kaya
kong ibigay sa kanya. Hindi na maganda kung magkakabalikan pa kaming dalawa.
Actually diary kagabi habang nag-iisip ako bigla kong naisip na hindi na ako galit
kay Josh e. Willing na akong patawarin sya at kalimutan ang lahat para magsimula ng
bagong yugto sa aming labs istori. Pero bigla naman pumasok ang Mama nya sa eksena
e. Nagulo lahat and worse totoo lahat sinabi nya. Hindi ako healthy para kay Josh.
"Ang aga mo naman ata." bati ko sa kanya.
"Ang aga? Akala ko nga late na ako sa usapan natin e." masayang sagot sa akin ni
Josh diary. Parang dinudurog na naman ang puso ko sa mga ngiti nya "Hindi talaga
ako nakatulog ng maayos Pipay dahil sa sobrang excited ko e. Hindi ako
makapaniwalang mag didate tayo ngayon. Kurutin mo nga ko."
Kinurot ko 'yun makinis na pisngi ni Josh, diary. "Ano? Naniniwala ka na bang

totoong inaya kitang mag date ngayon?"
"Oo nga. Pero shit, Pipay. Hindi pa din ako makapaniwala talaga. Alam mo ba 'nung
sinagot mo kagabi tawag ko at sinabi mong mag date tayo ngayon. Napatalon ako sa
kama ko at napasigaw pa. Kung alam mo lang kung gaano ako kaexcited ngayong araw.
Ang dami kong gustong puntahan natin. Gusto ko ngayon natin icelebrate ang
Monthsarry naman nakaraan."
Patuloy lang si Josh sa pag suggest ng mga lugar na pupuntahan namin diary. Tuwang
tuwa talaga sya sa expression nya ngayon. Parang ang sama-sama ko dahil after ng
date namin sisirain ko lahat ng kasiyahan nya at magagalit sya sa akin ng tuluyan.
Hindi ko makakaya 'to pero para kay Josh gagawin ko.
"Ano tara na?" pag-aaya ko sa kanya.
"Tara.." nagsisimula na kaming maglakad ng magsalita ulit si Josh "Pipay..

pwede...pwede ko bang hawakan kamay mo?" nahihiya nyang tanong sa akin.
"Pwede naman." ngumiti ako saka hinila ko ang kamay nya para mahawakan nya kamay
ko.
"Shit." napamura sya bigla "Hindi ko inaakalang mahahawakan ko ulit ang kamay mo ng
ganito. Parang ayoko na bitawan Pipay. Para kasing kapag binitawan ko tong kamay
mo... lalayo ka ulit sa akin ng tuluyan.." sabi nya habang nakatingin sa kamay
naming magkahawak.
"Don't worry. Hindi na kita ulit papakawalan pa." pag sisinungaling ko sa kanya.
"Ako din. Hindi na ako makakapayag na mag hiwalay pa tayo." paninigurado nya.
Nagpatuloy na kami ni Josh sa paglalakad habang magkahawak ang kamay naming dalawa.
Tulad ng dati pinagtitinginan na naman kami ng mga tao sa paligid pero walang
pakialam si Josh dahil straight lang ang tingin nya habang ngumingiti pa sa akin.
Parang sa mundo nya kaming dalawa lang ang tao at ako lang ang nakikita nya.
Natatakot ako na mamaya...sisirain ko na ang masayang mundo nya.
Una muna kaming pumunta sa isang kainan dahil daw nagugutom na si Josh. Hindi daw
kasi sya nag-almusal at umalis agad ng bahay nila pag kagising nya. Tinanong ko nga
sya kung naligo ba sya ang sagot nya lang..
"Syempre naman. Kailangan ko maging gwapo sa paningin ni Pipay ko." kinilig ako sa
sinabi nya diary dahil totoo naman 'yun. Ang gwapo-gwapo ni Josh ngayon sa suot
nya. Kailangan ba sya naging pangit? Kahit nga ata nakahubad sya mas lalo syang
gagwapo e. Char! Agad atensyon talaga ang mukha ni Josh dahil pinag titinginan sya
ng mga babae.
Sarap manaksak ng tinidor sa mata ng mga babaeng kapatid ni Heleparot dito sa

kinakainan namin.
"Pipay tikman mo 'to. Ang sarap.." hinarap sa akin ni Josh 'yun kutsara at sinubuan
ako. "Sarap nuh?" tumango ako.
Pinagmamasdan ko lang si Josh habang kumakain. Hanggang pagkain nya nakangiti sya.
Halatang masayang-masaya talaga sya sa date namin ngayon samantalang ako hindi ko
maramdaman ang kasiyahan at tanging kalungkutan lang ang nag-uumapaw sa puso ko
diary. Nahihirapan akong tanggapin sa sarili ko na kailangan ko ng pakawalan si
Josh ng tuluyan.
"Josh ano bang meron sa inyo ni Helena?" napatigil sya sa pagkain saka tumingin sa
akin.
"Actually mamaya ko pa dapat sasabihin kung ano ba talaga ang nangyare e. Pero
since tinanong mo na. Sige sasagutin ko na." pinunasan nya 'yun labi nya gamit 'yun
tissue "Actually matagal ko ng gusto si Helena since first year high school.
Maganda sya, sexy, matalino. Sino bang hindi magkakagusto sa tulad ni Helena? Pero
dahil friends kami sabi nya ayaw nya daw maging kami. Umasa ako na isang araw
magbabago ang isip nya kaya patuloy ako sa panunuyo sa kanya hanggang dumating
ngayong fourt year umaasa ako na sasagutin nya ako."
"One time tinanong ko sya kung may pag-asa ba ako pero yun tropa ko sumagot. Sabi
nya sasagutin daw ako ni Helena kapag naging gf kita. I thought at first it was
bullshit. Hindi ako 'yun tipo ng lalaki na mananakit ng babae. Hindi ako ganun
klaseng babae dahil maayos ako pinalaki ng magulang ko. Pero dahil pumayag si
Helena sa dare. Sabi ko sige susubukan ko. Tinatak ko nalang sa isip ko na after
naman nun mag sosorry nalang ako sayo and I have Helena."
"Pero things turned the other way around. Nung una wala talaga akong planong
mainlove sayo Pipay. Pero damn. Ang lakas ng imfact mo sa akin. Para kang magnet e.
Naattract mo ko. Hindi ka nga maganda o kasing sexy ni Helena pero may something
sayo na mamahalin talaga ng isang lalaki. Ikaw 'yun tipo ng babae na hindi marunong
malungkot kahit ininsulto na. Sasama ka pang tatawa sa kanila. Bumibilis ang tibok
ng puso ko. Hindi kumpleto ang araw ko kapag hindi kita nakikita. Mga pakiramdam na
hindi ko naramdaman kay Helena na tanging sayo ko lang naramdaman."
"Naramdaman ko nalang ang sarili ko na mahal na kita at hindi na dare ang

nararamdaman ko para sayo. After mo mag walk nung group date nagalit ako sa mga
tropa ko at sinabi kong ayoko na ituloy ang dare dahil mahal kita. Nagalit sila sa
akin lalo na si Helena dahil sasagutin na daw nya ako. Sabi ko wala akong paki at
lamunin nya ang oo nya. Bigla syang nahilo at nahimatay. No choice ako kundi ihatid
sya pauwi."
"Nakita namin kayo ni Prince nun. Mag kaholding hands kayo nun." sabi ko sa kanya.
"Dahil sabi nya magwawala sya at gagawa ng eksena kapag hindi ako pumayag makipag
holding hands sa kanya. Pinangako ko sa sarili ko na sasabihin ko sayo 'yun pero
bigla mo naman ako hindi kinausap at nalaman mo pa 'yun tungkol sa dare kaya
nawalan ako ng chance na ipaliwanag sayo ang lahat." napahinto si Josh dahil
naiiyak na sya "Pipay kung alam mo lang kung gaano ako nabaliw nung mga araw na
nawala ka sa akin. Baliw na baliw ako at pakiramdam ko mamatay na ako. Tanga na
kung tanga pero shit hindi ko alam kung anong ginawa mo sa akin at nabaliw ako ng
ganito sayo. Kaya please lang wag mo na kong iiwan dahil... dahil baka hindi ko na
alam ang mangyari sa akin."
Nakita kong tumulo na 'yun luha sa mata nya. Wala syang pakialam kahit na sa marami
kaming tao. Umiiyak si Josh habang hawak hawak ang kamay ko. Naramdaman ko nalang
ang sarili ko na umiiyak na din. Tumabi sa akin si Josh saka yinakap ako ng
mahigpit.
"Ito talaga ang pinakamasarap na pakiramdam sa mundo e. Ang yakap kita ng ganito,
Pipay." narinig kong bulong nya sa akin "Para akong mababaliw dahil sa kasiyahan ko
ngayon pero wala akong pakialam dahil ang importante ikaw ang dahilan ng kabaliwan
ko."
Nag patuloy na kami ni Josh sa pag gagala namin. Napadaan kami sa may photobooth
kaya nag papicture kami. Tatlong pose ang ginawa namin. Una, simple lang.
Pangalawa, yun yakap ako ni Josh at pangatlo hinalikan nya ako sa pisngi.
Nag-aya din manood ng movie si Josh pero tumanggi na ako dahil sabi ko pagod na
ako. Nagpahinga muna kami sa park. Habang nag papahinga tinext ko na 'yun taong
hiningan ko ng tulong para sa araw na 'to. Sinabi ko kung nasan kami ni Josh at
sinabi nya malapit na daw sya. Nung nakita ko na syang papalapit sa amin bigla
akong tumayo para lapitan sya.
"Love.." sabi ni Prince saka halik sa pisngi ko. Gago 'to ah. Wala naman sa usapan
namin na hahalikan nya ako e.
"Anong ibig sabihin nito? Oy gago bat mo hinahalikan si Pipay?" galit na tanong ni
Josh kay Prince.
"Hindi ba obvious? Girlfriend ko sya. Kapag girlfriend diba pwede mong halikan?"
sagot ni Prince. Napatingin si Josh sa akin saka kay Prince.
"Totoo ba sinasabi ng gagong 'to, Pipay?" hindi makapaniwalang tanong ni Josh.

"Pipay utang na loob. Sumagot ka. Hindi to totoo diba? Joke lang to diba?"
Napalunok muna ako at pinipigilan ang sarili ko na wag umiyak. "Totoo 'to. Sorry,
Josh. Kami na talaga ni Prince kahapon lang."
"Eh ano tong tanginang date na 'to? Para saan to?" pansin ko na naluluha na si
Josh.
"Goodbye date. Bobo ka?" sagot ni Prince.
"Pre wag kang sumagot please lang. Baka mapatay kita sa kinatatayuan mo." tumalim
ang tingin ni Josh saka sinabunutan nya "Pipay. Ano to? Shit. Ang sakit. Joke lang
to pipay diba? Haha. Tara uwi na tayo Pipay. Ang galing mo talaga mag joke. Kaya
mahal na mahal kita e. Tara punta pa tayo sa--"
"Shutang inerns Josh. Hindi to joke. Totoo 'to. Tanga ka ba? Wag bobo please." inis
na sagot ko sa kanya.
"Pero bakit?" seryosong sagot nya sa akin "Akala ko ba okay na tayo?"
"Pinagbigyan lang kita tanga. Kawawa ka naman kasi e. Sa totoo lang nakakasawa ka
e. Nakakasawa ka kasama. Buntot ka ng buntot. Para kang aso. Nakakasakal ka na.
Gwapo ka. Mayaman pero naisip ko na hindi pala talaga kita mahal. Kasi si Prince
lang talaga ang laman ng puso ko. Sorry Josh. Pwede ka na bumalik kay Helena mo.
Magsama kayo. Gusto mo hatid pa kita sa kanya?"
"Hindi ako naniniwala sa mga sinasabi mo, Pipay. Alam kong ako ang mahal mo.
Gumaganti kaba dahil nagseselos ka kay Helena? Sige Pipay mula bukas lalayuan ko na
si Helena. Hindi na ako sasama sa barkada namin. Kahit sila ang mawala okay lang
wag lang ikaw." pinunasan ni Josh 'yun luha nya "Ano bang gusto mong gawin ko
Pipay? Sabihin mo lang gagawin ko basta wag ka lang makipaghiwalay ng tuluyan sa
akin. Nagmamakaawa ako sayo."
"Itigil mo nga yan Josh. Nakakahiya sa mga nakakakita sayo!"
"Wala akong pakialam sa kanila! Tangina. Yung sasabihin pa ba nila 'yun iintindihin
ko eh mawawala kana sa akin." sigaw nya sa akin "Pipay nag mamakaawa ako sayo.
Please. Wag.. hindi ko kaya.."
Wala na akong ibang maisip na maaaring gawin kaya ito nalang.
Humarap ako kay Prince saka sya hinalikan sa labi. Pinikit ko ang mata ko at inisip
ko nalang na si Josh ang hinalikan ko. Pag mulat ko ng mata ko nakatingin si Prince
sa akin ng diresto.
"Ano? maniniwala ka na bang hindi na kita mahal?" straight na tanong ko kay Josh.
Napatitig sya sa amin saka ngumiti. Ngumiting lumuluha. Pipay. Shuta ka ikaw lang
nagpapaiyak kay Josh.
"Wow!" sarcastic na sabi ni Josh "Well.. sige.. Pipay mahal na mahal kita kaya
ibibigay ko ang gusto mo. Kahit hindi ko kaya gagawin ko. Tangina. Magsama kayo.
Congrats!"
Saka sya naglakad palayo sa amin ni Prince.
Nung wala na si Josh sa harapan namin saka pumatak 'yun luha ko.
Wala na si Josh diary. Galit na sya sa akin. Shutang inerns diary. Ang sakit futa!
Makapag selfie ka nga later.
Goobye Joshua Renz Manalo.
I will always love you,
Pipay </3
<hr>
Nagkapalit ng ayos ang ENTRY 25 and 24. Nag submit nako ng ticket sa wattpad
team :)
Chapter's themesong : Only reminds me of you by MYMP
Dear Diary,
What is love?
Ayan ang tanong na paulit-ulit na gumugulo sa isipan ko diary. Dalawa ang naiisip
kong sagot mula sa simple pero napakahirap bigyang kasagutan na tanong na yan. May
mga tanong talaga sa mundo na kahit simpleng tanong lang ang hirap bigyan ng
kasagutan diary.
What is Love? Ang pag mamahal ay 'yun ipaglalaban mo sya hanggang dulo. Love is a
continuous battle, diary. Bawat araw na ginagawa ng dyos ay sinusubok ang
pagmamahalan nyo. Kung gaano ba kayo katatag, katibay, kalakas at kapursigidong
ipaglaban ang relasyon nyo. Ang pagmamahal ay hindi nasusukat kung gaano na kayo
katagal. Kundi ito ay nasusukat lamang kung gaano nyo pinaglaban ang pagmamahalan
nyo hanggang dulo. Love is blind. chos! Wag na yan. Gasgas na yang kasabihan na
yan. Love is like an illness. It'll strike you whatever position that you have in
life. Walang pinipili ang pag-ibig at puso. Kapag tumibok 'to. Edi titibok. Patay
kana kapag hindi 'to tumibok.
Ang pangalang sagot na naisip ko diary ay : Ang totoong pagmamahal ay 'yun kaya mo
syang palayain kapag komplikado na ang lahat. Kapag alam mong hindi ka nararapat sa
kanya. Kapag lahat ng tao sa paligid mo ay hadlang na sa pagmamahalan nyo. Kapag
puro sakit nalang ang nararamdaman mo. Pumasok ka sa isang relasyon para maging
masaya at hindi para maging tanga. Gaga! Kailangan nyong palayain ang isa't isa
dahil hindi nyo na mahal ang isa't isa kundi kailangan nyo muna ng panahon para
makapag-isip-isip, makahinga, at bigyan ng bawat isa ng space para mag grow.
Kailangan mo ng lakas para ipaglaban ang taong mahal mo pero mas kakailanganin mo
ng lakas para ipagtabuyan sya palayo sayo.
Ang talino ko diba diary? Eto pala ang epekto sa akin kapag nawala sa akin ang
mahal ko ng tuluyan. Para akong tanga na umiiyak. Umiiyak na kahit ako naman ang
may gustong lumayo si Josh sa akin ng tuluyan. Dapat maging masaya ako e. Pero
bakit sa tuwing naaalala ko 'yun mukha ni Josh na umiiyak parang dinudurog ako.
Naaawa ako at nasasaktan at the same time. Parang gusto kong bawiin ang lahat ng
sinabi ko at sabihin sa kanya na "Ikaw lang Josh. Ikaw lang ang mahal ko." pero
kailangan ko panindigan ang ginawa ko sa kanya. Para sa kanya 'to. Para sa amin
'tong dalawa.
"Hayaan mo lang ako sa tabi mo, Pipay. Gagawin ko ang lahat ng makakaya ko para
makalimutan mo si Josh. Ako naman ang una mong minahal diba? Just give me a little
space in your heart at ako na ang bahala sa ibang space."
Yan 'yun huling sinabi sa akin ni Prince diary nung hinatid nya ako sa bahay. Gusto
ko syang bigyan ng chance para naman makalimutan ko na si Josh. Hindi naman mahirap
'yun diba? Pero kahit anong pilit ko ayaw ng puso ko. Sabagay ilang araw palang
naman ang nakakalipas e. Siguro hindi pa ngayon. Siguro sa mga susunod na araw
makakaya ko na ulit mahalin si Prince at makakalimutan ko na din si Josh. Sana lang
makisama ang puso ko... Ay wait. Wala na ata akong puso diary. Binigay ko na pala
kay Josh ang puso ko..
Umaga na naman diary at papasok na naman ako. Parang ayaw ko lumabas ng bahay namin
dahil maaalala ko lang 'yun mga panahon na hinihintay ako ni Josh sa labas at
nakangiti na agad sa akin kapag nakita agad ako. Shutang ina. Ang hirap. Bawat
kilos at galaw ko sya lagi ang naaalala ko. Hindi 'to maaari. Hindi pwede. Nilaksan
ko na ang loob ko saka lumabas ng gate namin.
Napatalon ang puso ko diary dahil may nag hihintay sa labas ng bahay namin.
Nakatalikod sya at parang si Josh. Napangiti ako pero dahan-dahan ding nawala 'nung
mukha ni Prince ang sumalubong sa akin. Gumising ka Pilar. Mag mula ngayon si
Prince na ang susundo sayo. Wala na si Josh diba? Pinagtabuyan mo na di ba? Ayan.
Magsisi ka.
"Good Morning." Bati sa akin ni Prince. "First day natin bilang couple ngayon."
"Good morning din." bati ko pabalik sa kanya "Bakit nandito ka?"
"Ang sama nito. Syempre sinusundo ko girlfriend ko. Hindi ba pwede?"
"Shunga ka ba? Paano kapag nalaman ni Mimay na sinundo mo ko? Hello nasa kabilang
kanto lang ang lungga ng balyenang negra." inis na sagot ko sa kanya. Hindi talaga
nag-iisip 'tong Prince na 'to.
"Wala akong pakialam kung makita nya tayo. Sabi ko naman sayo na makikipaghiwalay
nako sa balyenang 'yun e. Pero ayaw mo naman."
"Ehhhh. Gusto ko sya matalo sa pageant e. Basta pag dating natin sa school dapat
maghiwalay agad tayo ng landas ah?"
"Yes. Mam." sumaludo pa sya "Hmm. Pipay?"

"Ano?" nagsisimula na kami maglakad.
"Pwede ba pahawak ng kamay mo?" nahihiyang tanong nya sa akin.
"Sus 'yun lang pala e." inabot ko 'yun kamay ko kay Prince. Napangiti agad si
Prince at parang nahihiya dahil magkahawak kami ng kamay.
"Matagal ko ng pinapangarap hawakan 'yun kamay mo ng ganito e. Parang hindi totoo."

narinig kong bulong nya sa akin "Bigyan mo ako ng chance na ipakita sayo Pipay kung
gaano kita kamahal. Ako na ang bahala para makalimutan mo si Josh. Magtiwala ka
lang. Makakalimutan mo agad sya."
Tumango nalang ako sa sinabi ni Prince. Napatingin ako sa kamay naming dalawa na
magkahawak. Napaisip tuloy ako kung nag hugas ba ako ng kamay kanina nung dumumi
ako. Hmm. Hayaan na nga.
Unlike kay Josh kapag magkahawak kaming dalawa. May kuryente agad akong
nararamdaman at ang saya-saya sa pakiramdam. Pero kay Prince wala e. Parang.. alam
mo 'yun wala kang maramdaman. Hays! Siguro sa una lang 'to. Mararamdaman ko din kay
Prince 'yun pakiramdam ko kapag kasama ko si Josh. Sana lang dumating agad 'yun.
Sana lang diary.
Napadaan kami ni Prince sa may court at nakita kami ng mga kabarkada nya na
magkahawak ang kamay. Inasar si Prince pero tatawa-tawa lang sya. Ramdam kong
masaya talaga sya. Pero bakit hindi ko maramdaman 'yun kasiyahan na tulad ng sa
kanya diary? Manhid na ba ang buong katawan ko?
Pag dating namin sa school agad kaming nag hiwalay ng landas ni Prince tulad ng
pinag-usapan namin. Mahirap na dahil maraming mata ang negrang pusit kaya agad
kaming nag hiwalay. Nauna na syang pumunta sa classroom para daw gumawa ng
assignments. Ayan kasi. Inubos ang oras kagabi kaka-skype sa akin. Dumaan muna ako
ng office para ibigay 'yun chorva na pinagawa ni Sir.Mah Lee Bhogs. Yung panot
talaga na 'yun ang tamad tamad at sa mga estudyante pa inuutos ang trabaho ng isang
guro.
Papunta na ako ng classroom namin ng bigla kong naisip si Josh. Papasok na kaya
'yun? Ilang araw ko na syag hindi nakikita na pumapasok e. Hindi ko alam kung anong
nangyayari sa kanya. Ni status nya sa facebook na bago wala e. Ang last update nya
pa "Pipay, I'm so sorry.." na nakahakot ng 400+ likes. O diba peymus ang kuya nyo!
Ngayon kaya makikita ko na sya? Ano kayang nangyayari dun. Sana naman okay lang
sya.
"Aba andyan ka lang pala!" biglang humarang sa dinadaanan ko 'yun dalawang galamay
este alalay ng balyenang pusit na anak ni Ursula sa pagiging futa.
"Ano na naman 'to negrang pusit na anak ni Ursula?" hinawakan pa ako sa magkabilang
braso ng isang sea horse at isang sea weeds.
"May kasalanan ka sa akin Pilar na anak ng boksingerang si Aling Tinay." inis na

sagot nya "Shutang ina kang malandi ka!"
"Hoy! Mura ko yan pusit ka! Impaktang 'to. Walang originality. Gaya-gaya!"
"Ay mura mo ba 'yun? Edi Krutang ina. Yan nalang mura ko." ano kaya 'yun? Please
paki-gawang kalamares 'tong pusit na 'to. Ang korni korni.
"Ano na naman bang kasalanan ko sayo? Pwede ba wala akong oras sayo? My God
Mirasol. Hectic sched ko. May taping pa ako ng commercial ko mamaya."
*PAK*
Napatulala ako dahil sa mga galamay ni Mimay na dumapo sa pisngi ko. It hurts kuya
eddie. Sinampal ako ng dambuhalang pusit na anak ni Ursula sa pagiging puta ng
karagatan. Ramdam ko agad na namanhid ang buong mukha ko. Sa laki ba naman ng palad
ng negrang 'to ewan ko kung hindi mamanhid mukha mo.
"How dare you para landiin ang boyfriend ko! Ganyan naba kalandi yang katawan mo
Pilar para pati ang Prince ko. Aagawin mo?" galit na galit na sabi ng negra sa
akin.
"You're right girl." sabi ng alipin 1.
"Tama ka dyan girl." sabi ni Alipin 2.
"Anong nilalandi? Pwede ka Mirasol. Wala akong nilalandi sayo. Nagkataon lang na
sabay kami pumasok ni Prince dahil isa lang ang gate ng school. Shunga!"
*PAK*
Isa na naman sampal ang dumapo sa mukha ko. Shutang inang negra 'to. Nakakarami na
sa akin ah.
"Wag mo kong gawing tanga Pilar. Mas matalino ako sayo sa P.E!" hinila nya 'yun
buhok ko to left to the right at pinaikot ako ng sabay-sabay. Lagas buhok. Aray.
Ang anit ko peste. "Hindi ka na nahiya impakta ka. May boyfriend ka na diba? Bakit
kailangan mo pang landiin ang boyfriend ko?Ha! Sumagot ka!"
"Hindi ko nga sya nilalandi!"
*PAK*
*PAK*
"Wag kang sasagot! Wala kang karapatan na sumagot sa akin!"
"May utak ba kayong mga pusit? Sabi mo sumagot ako tas nung sumagot ako sabi mo wag
sasagot. Oh God bakit nakalimutan nyong bigyan ng utak ang mga pusit. Sa sobrang
taba mo Mimay natabunan na ng taba yang utak mo!"
"Peste ka!" hinila na naman ni negra ang buhok ko. Asan ba ang mga tao dito? Wala
bang tutulong sa akin? Help pleasee.
"Anong ginagawa nyo sa kanya?" bigla akong nanlamig 'nung narinig ko 'yun boses
nya.
Alam na alam ng katawang lupa ko kung kanino 'yun gwapong boses na 'yun. Diary. Si
Josh.. Si Josh andito sya para isave ako sa balyenang 'to.
"Tinuturuan lang namin lesson 'tong malandi mong girlfriend. Nilalandi ang
boyfriend ko e. Hindi na nahiya sa atin." inis na sabi ni Mimay.
Napatingin ako kay Josh. Nagulat ako dahil wala akong makitang expression sa mukha
nya. Parang ang daming nagbago kay Josh. Parang hindi na sya 'yun Josh na minahal
ko few days ago. Ibang-iba na sya. Pero parang gusto ko syang yakapin dahil medyo
matagal ko din syang hindi nakita.
"Josh.." pag banggit ko palang ng pangalan nya napatalon na agad ang puso ko.
"Wala akong pakialam dyan. Hindi ko naman yan girlfriend.."
Nagulat sila Mimay and the gang sa sinabi ni Josh. Nag bulong-bulungan ang mga
alalay habang si Mimay naman nakanganga sa mga oras na 'to. Kitang kita ko na ang
maitim nyang gilagid at maliit nyang utak sa pag nganga nya.
Napatitig ako sa kawalan. Parang hindi mag sink-in sa utak ko 'yun sinabi ni Josh..
Oo nga pala. Hindi na nya ako girlfriend. Kasalanan ko na naman. Kasalanan ko kahit
para sa kanya 'yun ginawa ko. Tiis ganda Pipay. Bobo mo e. Ginusto mo yan
panindigan mo.
"Nakita nyo ba girlfriend ko? Ah ayun.." sabi ni Josh saka tinawag 'yun pangalan ng
girlfriend nya "Helena.. Loves! Dito!" kumaway-kaway pa sya.
Agad naman napatingin si Helena sa kanya saka tumakbo papunta kay Josh. Hinalikan
sya ni Helena sa lips at parang gustong kainin ang buong mukha ni Josh.
"Sorry for the show with my boyfriend." nagsalita ang heleparot. Ngumisi ang gaga.
"Anong ginagawa nyo? Oh. Tug of war. Chaka nyo ah. See you around guys." nag flying
kiss pa si Helena bago humawak sa braso ni Josh.
Napatingin si Josh sa akin. Ang lamig ng mga titig nya sa akin. Tumalikod na sya at
nagsisimulang maglakad habang nakahawak sa balakang ni Helena. Shutang ina. Edi
kayo na ang happy couple. Ako na ang niluluto at piniprito sa sarili kong
kalungkutan at pighati.
"What was that?" gulat na tanong ni Mimay "Oh My God of the Sea. Iniwan ka na pala
ni Josh? Kaya pala ang boyfriend ko naman ang nilalandi mo. Kawawang Pipay. Broken
hearted ang impakta. Okay back to business."
*PAK*
"Layuan mo si Prince ah? Naiintindihan mo?" hinila ni Mimay ang buhok ko. This time
mas masakit na hila pero parang wala na akong nararamdaman diary. Manhid na manhid
na ang buong katawan ko.
"Sige lang Mirasol. Saktan mo pako. Yun mas malakas pakiusap. Hindi ko na
nararamdaman ang sakit. Parang mas masakit pa din 'yun kirot sa loob ko." walang
gana kong sagot kay Mimay.
"Masusunod reyna impaktang slight ang kalandian."
Mukhang tinodo na ni Mimay ang lahat ng lakas nya sa sampal na pinakawalan nya.
Isang malakas na sampal na naman ang dumapo sa mukha ko. Pakiramdam ko matatanggal
na ang bagang at pisngi ko. Pero wala pa ding sinabi 'yun sakit na 'yun mula sa
sakit na nararamdaman ko sa loob-loob ko.
Pwede bang mamatay na lang ako diary? Para naman matapos na lahat ng pag hihirap
ko.
Mamamatay na virgin,
RIP PIPAY.
<hr>
Dear Diary,
Diary akala ko mamamatay na akong virgin kanina dahil sa pambubugbog sa akin nila
Mimay with the gangs. Mabuti nalang pala dahil dumating agad ang Principal namin.
Jusko! Kung kailan malapit na ako malagutan ng hininga saka lang dumating 'yun
matandang 'yun. Gusto pa ata muna ako mabugbog ng bongga bago mag rescue. Parang
pulis sa mga telenobela e. Laging late dumating kapag may patayan na gumaganap. Mga
Filipino talaga e.
Hindi ako racist diary ah? Sinasabi ko lang ang totoo. Hindi ako gaya ni Napoles na
hindi lahat alam. Shutang inang Napoles yan. Walang alam pero pag dating sa pera,
fast learner at nag excel pa ata. So anyway mabuti nalang hindi ako Filipino.
Nasabi ko na ba sayong half italyano ako diary? Yesterday once more diary. Half Ita
Half Ilocano ako! LOL
Dinala ako sa clinic diary at pinahidan ng gamot ang mga sugat ko. Naloka nga ako
sa nurse dun dahil ang bobo-bobo e. Sabi ba naman..
"Oh Pilar. Napadalaw ka. Anong kailangan mo? May masakit ba sayo?" inosenteng
tanong nya sa akin.
Gusto ko sanang mag head bang, gimmie gimmie at gentleman sa tanong ng shungang
nurse. Ano daw kailangan ko sa clinic diary? Hampasin ko kaya ng clinic bed 'yun
shungang 'yun? Hindi ba nya nakita na ang gulo-gulo ng buhok ko? Na magang maga ang
mukha ko dahil sa sampal ng negrang pusit na anak ni Ursula sa pagiging puta at
pagiging kabit ni Poseidon? Hindi ba nya nakita 'yun ilang kalmot sa mukha ko?
Shutang ina! Ang bobo ng nurse!
"Ay talaga naman si ate nurse pambobo ang tanong." sabi ko sa kanya "Hindi mo ba
nakikita tong mukha ko? Puro galos oh? Etong buhok ko oh. Sabog-sabog?"
"Ay galos ba yan? Akala ko may pauso ka na namang style." tumawa pa ang loka-loka
"Saka diba ganyan naman lagi ang buhok mo, gulo gulo talaga? Parang walis tambo sa
tigas."
"Nanghahard pa sya oh. Palunok ko kaya 'tong walis tambo sa'yo. Ano ate nurse?"
hinawakan ko pa ang walis tambo at ready na akong ibaon sa ngalangala ng bobang
nurse na 'to.
"Eto naman si Pilar hindi na mabiro. Tara na dito gamutin na natin yang sugat mo."
Mabuti naman natakot sya sa mga sinabi ko dahil tototohanin ko talaga 'yun. Magbiro
na sya sa lasing wag lang sa broken hearted. Dahil sensitive pa ang puso ko. Hurt
Hurt overload. Ang sakit diary. Hindi man lang ako nagawang ipagtanggol ni Josh
kanina. Ganun ba sya kagalit sa akin? Ganun ba kalaki ang galit ng puso nya sa
akin? Nakalimutan nya na agad ako? Bakit ang unfair diary. Oo ginusto ko namang
saktan sya pero kung alam nya lang ang totoo. Kung alam nya lang na para din naman
sa kanya ang ginawa ko.
Ikaw lang ang tinitibok ng pempem at puso ko, Josh. Wala ng iba. IckAw Lh4Rn bHoSXz
JoShUa S4p4T nHah.
Pero alam kong simula palang 'to diary. Alam kong gaganti si Josh sa mga pananakit
na ginawa ko sa kanya. Kailangan kong ihanda ang sarili ko para sa revenge nya.
Okay lang. Tatanggapin ko ang lahat. Mas okay na ako nalang ang masaktan kesa sya.
Ganito naman pag nagmamahal diba? Mas okay tayo ang masaktan kesa ang mga mahal
natin. Dahil kapag sila ang nasasaktan, dobleng sakit ang nararamdaman natin.
Habang ginagamot ng shunga-shungang nurse ang mga sugat ko. Sinabi nya din sa akin
na suspended daw si Mimay and her friends dahil sa pambubugbog sa akin. Sinundo daw
si Mimay ng nanay nyang si Ursula na naging puta at kabit ni Poseidon ng bermuda
triangel. Kaya pala paglabas ko ng clinic nangamoy dagat ang paligid. Iba talaga
ang kapangyarihan ng mga taong dagat. Hanggang lupa nakakarating.
Sinabi sa akin diary ng Principal namin na umuwi nalang ako para makapagpahinga.
Pumayag naman ako para alam mo na rest in peace din 'yun. Ang sakit kasi ng buong
katawan ko. Dumaan din ako sa room at nagpaalam kay Prince. Baka kasi nag-aalala
sya sa akin. Yung isa pang lalaki na 'yun. Naturing Prince ang pangalan walang
nagawa nung nasa delikadong posisyon ang Prinsesa nya. Hay kalokang Prince. I
thought you love me. But where were you when I needed you the most? Quotes yan
pakitweet po. @Pipay_G at pakigamitan ng hashtag --> #DNHMSL. Thanks.
Pababa na ako ng fourth year building diary ng makita ko si Joshua at Helena na

kumakain sa ilalim ng puno. Nagtama na naman ang tingin namin ni Josh pero agad
syang umiwas at sinandal pa ang ulo nya sa balikat ni Helena. Sinubuan nya pa si
Heleparot at kinurot ang ilong. Sige lang Josh. Pagselosin mo pa ako lalo. Akala mo
naman apektado ako. Shutang inerns. OO NA! APEKTADO NA! GUSTO KONG HILAHIN LAHAT NG
BUHOK SA KATAWAN NG HELENA NA YAN! Sarap hampasin ng wrecking ball ni Miley Cyrus.
T__T <//////3
I chose to ignore them. Tumalikod nalang ako naglakad palayo sa kanila. Habang
naglalakad ako at pinipigilan kong wag maiyak bigla kong naramdaman na nakatingin
sa akin si Josh. Isang titig na tumatagos sa buong katawan ko. Kahit gusto kong
lumingon pinigilan ko. Kailangan ng putulin ang ugnayan naming dalawa. Kailangan na
naming magpakasaya kahit tapos na ang lahat sa amin. Sometimes people meet each
other but It does not mean that they need to stay forever. Quotes ulit yan. You
know what to do mga kapemsters.
Habang nasa tricycle ako natanggap ko 'yun text ni Prince.
From: PrinceSiPipi (Wag na kayo magtaka kung bakit ganyan ang name. Prince+Pipi daw
yan. Mga kakornihan ni Prince e.)
Pipay my loves. Sorry kung hindi kita naprotektahan kanina labas sa kampon ng
kadiliman. Hayaan mo igaganti kita sa fat witch na 'yun. Punta ako sa bahay nyo
mamaya. I love you more.
Itatago ko na sana 'yun cellphone ko kaso bigla ko nakita 'yun mga dati pang text
ni Josh sa akin. Kahit ayaw kong basahin parang may sariling utak ang mga kamay ko
kaya nag pindot pindot agad.
I love you Pipay. Goodnight. Wag ka mag-aalala bukas mas mahal pa kita.
Kahit hindi ka maganda sa paningin nila. Wala akong pakialam. Ikaw naman ang
maganda sa paningin ko.
Pipay nasabi ko na ba sayong mahal na mahal kita? Kung hindi pa. Edi mahal na mahal
kita. Hehe.
You know who's the most beautiful girl I've ever met? Read the first word again,
Pipay.
Eto nalang 'yun mga natitirang messages sa akin ni Josh. Yun iba kasi binura ko na.
Naramdaman ko nalang ang sarili kong umiiyak dahil sa mga alala naming dalawa. Mga
alalang hanggang duon nalang. Sana bumalik kami sa dating kami. Pero hindi na
maaari. May mga bagay sa mundo na kailangan mong ipagpatuloy kahit wala na 'yun
taong mahal mo. Dapat magpasalamat nalang ako dahil dumaan sa buhay ko si Josh.
First step sa pag momove on : Delete all messages.
Hindi ka makakaalis sa isang lugar kung patuloy kang may inaalala.
Pagbaba ko ng tricycle naabutan ko ang Nanay kong boksingera na nakikipag sagutan

sa kapitbahay naming si Aleng Petra. Remember Aling Petra? Sya 'yun laging kabasag-
ulo ni Inay. Mga matatandang to.
"HOY PETRA! Hindi porket natalo mo ako sa suntukan kanina mag mamaganda ka na. Wag
assuming please." sigaw ni Inay.
"Aba nagsalita ang hindi assuming. Hoy Tinay. Baka gusto mong basagin ko ulit yang
bungo mo. Ano?" pag hahamon ni Aleng Petra.
"Sige! This time papakainin kita ng alikabok matanda ka. Mamaya ulit sa bakanteng
lote. Tawagin mo sila kumpare para may pusta."
"Sige. Deal."
Aba may suntukan na naman sila Inay mamaya. Iba talaga kapag boksingera ang nanay.
Hectic ang schedule sa pakikipag basag ulo.
"Oh andyan na pala ang anak kong shunga shunga. Kumusta paglalandi este school?"
humarap ako kay Inay kaya nagulat sya sa itchura ko "Shutang ina anak ang panget
mo. Panget ka na nga mas lalo ka pang pumanget."
"Ay wow Inay. Salamat sa concern."
"Syempre chos lang anak. Pero anong nangyare sa'yo? Bakit ganyan mukha mo. Bugbog
sarado ka ah. Sabi ko naman sayo wag kang mang-rarape e. Ayan nabugbog ka tuloy."
"Anong pinagsasabi nyo, Inay? Anong rape?"
"Ay hindi ba ikaw 'yun nabalita sa TV? Yun Eunice pala 'yun. Gagahasain daw ang
gaga. Shutang inang yun. Gumagawa ng kwento. Gusto pa baliktarin 'yun Idol kong si
Mong. Kapag nakita ko talaga 'yun malanding bruha na 'yun susuntukin ko pempem nun
hanggang sa mamaga. Pakarat ang leche. Pakshet." galit na galit si Inay.
Pumasok nalang ako sa loob ng bahay namin at nag muni-muni sa kwarto ko. Si Inay
naman todo talak at pag labas ng sama ng loob tungkol dun sa idol nyang si Mong at
dun sa malanding gagang pakarat na si Eunice daw. Jusko Lord. Bakit ganyan ang
nanay ko? Bungangerang boksingera?
Tulad nga ng sinabi ni Prince pumunta sya sa bahay diary after school. Galit na
galit sya nung nakita nya ang itchura ko.
"Tangina talaga yang baluga na yan. Yari talaga sa akin yan kapag nakita ko yan.
Nakakagigil." pinagsusuntok pa ni Prince 'yun pader ng kwarto ko.
"Hayaan mo na si Mimay. I'm sure mayayari na 'yun sa nanay nyang si Ursula na puta
ng karagatan."
"Hindi. Ayoko ng ginaganyan ka Pipay e. Lulunudin ko 'yan dyan sa ilog."
"Hindi ka magtatagumpay."
"Bakit naman?" nagtataka nyang tanong.

"Lulunudin mo, really? Pusit yang girlfriend mo. May nabalitaan ka na bang pusit na
nalunod?"
"Oo nga 'nuh?" nag-isip pa sya "Iluluto ko nalang yan pusit na yan."
"Sige sige. Kalamares ah?"
Nagtawanan kaming dalawa ni Prince dahil sa pag-uusap namin tungkol kay Mimay. Pero
natahimik din agad nung nakita ko 'yun picture namin ni Josh nung last date naming
dalawa.
"Kung naiiyak ka. Umiyak ka lang. Para gumaan ang pakiramdam mo." narinig kong sabi
ni Prince. Agad na naman tumulo ang luha ko diary dahil sa sinabi nya. Araw-araw
nalang ba akong iiyak dahil kay Josh diary? Parang hindi ako nauubusan ng luha
kapag naiisip ko si Josh. Nakakainis na.
"Alam mo Pipay nakakatawa pala kalagayan ko ano?" nagsalita ulit si Prince "Ako
naman ang kasama mo ngayon pero ibang lalaki naman ang laman ng puso mo." ngumiti
sya.
"Sorry." mahina kong sagot sa kanya habang tinitignan 'yun picture namin ni Josh.
"Wag kang mag sorry. Ayos lang. Ginusto ko naman 'tong sitwasyon ko e. Okay lang
maging rebound ako, Pipay. Okay lang kahit mamalimos ako ng pagmamahal mo basta
lagi lang akong nasa tabi mo."
Napatigil ako sa sinabi ni Prince. Naisip ko parang nagiging unfair ako sa kanya.
Kung masaya na si Josh ngayon diary. Siguro kailangan ko na din maging masaya para
sa kanya at para sa sarili ko. Tinitigan ko ulit ang picture at dahan-dahan kong
pinunit.
Second step : Tear the pictures into pieces.
"Pipay may papakita ako sa'yo." tumabi sa akin si Prince sabay kinalkal 'yun bag
nya at nilabas ang isang papel. "Eto oh." inabot nya sa akin.
"Bakit bilog ang nasa gitna at hindi puso?" nakasulat kasi ang pangalan naming
dalawa sa loob ng bilog.
"Kasi ganito yan." ngumiti sa akin si Prince "If you love someone put her name in a
circle not a heart, a heart can be broken but a circle goes on forever." saka may
kinuha pa sya sa bag nya.
Mga sulat.
"Ano naman 'to?" tanong ko sa kanya.
"Kapag nararamdaman mong walang nagmamahal sayo. Basahin mo lang 'tong mga sulat na
'to para maalala mong may isang Prince Leroy na handang mahalin ka habang buhay."
"Shutang inerns. Bakit ang sweet mo?"
"Hindi ko alam kong bakit ako sweet e." nahihiya nyang sagot "Ang alam ko lang kasi
na mahal kita."
Dahil kay Prince, diary nakalimutan ko 'yun masasakit na nakita ko mula kay Josh at
Helena kanina. Siguro panahon na para naman lumigaya ako diary ano?
Tingin mo diary bigyan ko ng chance si Prince?

Sumagot ka.
Hinihintay ang sagot mo diary,
Pipay is now moving on... for real.

<hr>
Dear Diary,
Gabi na pero hindi pa din umuuwi si Prince Leroy sa kanila. Aba may balak atang mag
over night dito sa bahay namin 'tong lalaking 'to e. May balak ba syang nakawin ang
bataan mula sa akin. May balak ba syang butasin ang black donut at nakawin ang
black pearl mula sa akin? As if papayag ako diary. Ahihi. Nagbago na ako ano. Nag
bago na ang pananaw ko sa buhay mula ng makilala ko siya.. Natutunan kong kailangan
kong ibigay sa pinakamamahal kong lalaki ang aking hiyas at hindi sa kung sinu-sino
lang.
Ang nakakaloka pa kay Inay ay okay lang daw sa kanya kahit mag overnight si Prince
diary. O diba? Bongga ang nanay ko. Sabi nya kasi kampante naman daw syang walang
gagawin si Prince sa aking masama. Baka ako pa daw ang gumahasa kay Prince. Ano
'to? Mong and Eunice issue? Ipapabugbog ko kaya si Prince diary at sabihin ko
muntik nya na akong gahasain. May maniniwala kaya sa sasabihin ko?
Medyo masakit pa din ang katawan ko diary pero hindi na tulad kanina. Medyo nag
hilom na 'yun pananakit. Malaking tulong din ang pag mamasahe sa akin ni Prince.
May talent si Prince sa pag mamasahe diary. May future 'tong lalaki na'to bilang
masahista sa future. Haha!
Kwentuhan lang kami ni Prince habang nakahiga sa kama. Tawanan dalawa nung
kinukwento nya sa akin 'yun mga pagpapapansin ko sa kanya nuon. Ang yabang ng
lalaking 'to diary. Akala mo naman ngayon hindi patay na patay sa ganda ko. tse!
"Prince bakit ako?" tanong ko kay Prince nung wala na kaming mapag-usapan dalawa
"Bakit ako 'yun minahal mo? Ang dami namang iba dyan e."
"Bakit naman hindi pwedeng maging ikaw?" seryosong sagot nya. Nakatingin lang sya
sa kisame ng kwarto ko. "And I didn't choose you. My heart did."
Shutang ina. Ang ganda ko talaga! PAK!
"Hindi ko maipapangakong makakalimutan ko agad si Josh, Prince." huminga ako ng

malalim at kumukuha ng lakas ng loob para sabihin 'yun mga salitang bibitawan ko
"Pero susubukan kong suklian 'yun pag mamahal na binibigay mo. Sabi mo nga ikaw
'yun lalaking una kong minahal di ba? Hindi naman siguro ako mahihirapan ibalik
'yun."
"Hindi nga?!" bigla syang napaupo sa kama diary at nanlaki pa ang mata. Parang may
sinabi akong hindi kapani-paniwala ah. "Sigurado ka ba dyan Pipay?"
"Oo." ngumiti ako "Sigurado na ako."

Bigla nya akong yinakap habang nakahiga pa ako. Nakapatong sa akin si Prince,
diary. Ermenged!! >////////< ramdam ko 'yun tigas ng...............sinturon nya!
>///////<
"Pangako Pipay. Hindi ka magsisisi. Hindi kita sasaktan. Puro pagmamahal lang 'yun
ipaparamdam ko sayo." masayang masaya sya. Halata naman diba? "I love you, Pipay. I
love you. I love you. I love you."
"I love you?" gulat na tanong ko dahil sa mga pinagsasabi nya. "Ano yang I love
you? Hindi ko na alam ang meaning nyan e."
Hindi ko na alam ang meaning ng I love you simula ng maghiwalay kami ni Josh.
Tumingin si Prince sa mga mata ko diary. Ang lapit na ng mukha nya sa mukha ko.
Naaamoy ko na din 'yun hininga nya. Amoy mentos mint. Ano kayang amoy ng hininga
ko? Baka amoy imburnal. Kakahiya. Shutang inerns.
"I love you means that I accept you for the person that you and that I do not wish
to change you into someone else." shet english na naman ba ito diary? Quotes na
naman ba sasabihin ni Prince? "It means that I do not expect perfection from you.
It means that I will love you and stand by you even through the worst of time. It
means loving you when you're in a bad mood or too tired to do the things I want to
do. I love you means that I care enough to fight for what we have and that I love
enough not to let go. It means thinking of you, dreaming of you, wanting and
needing you constantly, and hoping that you feel the same way for me. I love you
means I love you, Pilar Payoson." sunod-sunod na talumpati ni Prince sa akin.
Kitang kita ko din diary kung paano mamuo ang luha sa gilid ng mata nya.
"Oh bakit parang naiiyak ka dyan?" pag jojoke ko sa kanya. "Para kang nanalo sa
lotto ah. HAHAHA"
Lumayo si Prince sa akin tapos lumihis ng tingin at pasimpleng pinunasan 'yun luha
sa mga mata nya.
"Hindi ko maipaliwanag 'yun nararamdaman ko ngayon Pipay. Ang saya-saya. Parang

gustong sumabog ng puso ko dahil finally binigyan mo din ako ng chance para dyan sa
puso mo." nakayuko sya pero nakikita kong nakangiti si Prince "Higit pa sa lotto
ang napanalunan ko Pipay. Yun babaeng pinapangarap ko na kasi ang nakuha ko." tapos
tumingin sya sa akin "At ikaw 'yun."
Omaygad! >/////<
Kilig pempem diary.
Wait paano pala tumibok ang pempem?
Nung bandang alas-dyes na ng gabi diary nagpaalam na si Prince na uuwi na sya.

Natural hinatid ko sa labas ng bahay dahil utos ng pinakamamahal kong Inay. Mahirap
na tumanggi sa utos at baka mabugbog ako ni Nanay dahil hanggang ngayon bad trip pa
din sya sa issue ni Mong at Eunice. Avid fan kasi yan ni Mong. Narinig ko pa nga
syang nagsasalita kanina sa kusina at sabi..
"Shutang inang Eunice 'yan. Kung totoo ngang muntik na syang gahasain ni Mong aba
nag inarte pa. I'm sure naman tatlong tao na kasya sa pempem nyan!"
Oh diba? Affected much ang Ate Tinay nyo.
So anyway nasa labasan na kami ni Prince tapos nagpaalam sya sa akin diary.
"Bukas susunduin ulit kita ah?" nakangiti sya sa akin "Goodnight, PP."
"PP? Ano namang pauso yan?"
"Bobo. Endearment tawag dyan." tumawa sya "PP means Prince and Pipay. PP. Kyoot
diba? PP!"
"Lumayas ka na nga sa harapan ko. Korni mo." pagtatabuyan ko sa kanya.
"Hahaha! Goodnight. PP!" nagsisimula na syang maglakad tapos bumalik pa sya
"Oh ano na naman? May nakalimutan ka ba?"
"Meron." saka tumakbo sya pabalik sa harapan ko. "Eto." hinalikan ako ni Prince sa
noo. Nahalikan nya tuloy ang mamantika kong noo.
Napangiti nalang ako sa kiss ni Prince sa noo ko. Gusto ko sanang sabihin na ikiss
mo din ang noo ng pempem ko baka mag tampo. Kaso baka magulat si Prince kaya wag
nalang.
Nung nasigurado kong wala na si Prince isasarado ko na sana 'yun gate pero may
narinig akong tumawag sa pangalan ko.
Let Her Go by Passenger Listen to music while reading this part. It would help to
feel more feels ;)
"Pipay.."
Nanlamig ako dahil sa boses na 'yun diary. Alam ko kung sino 'yun. Dahan-dahan
akong humarap kung saan nanggaling 'yun boses na 'yun at nakita ko si Josh na
seryosong nakatingin sa akin. Isang tingin na pangungulila, kalungkutan at higit sa
lahat pagkasabik. Para akong nadudurog sa mga tingin nya. Nararamdaman ko na naman
na nasasaktan sya.
"Kanina pa ako nag hihintay dito sa labas. Ang galing. Ilang araw palang kayo ni
Prince pero nakapasok na sya agad sa bahay nyo. Samantalang ako ni minsan hindi mo
man lang napapasok dyan sa bakuran nyo." dahan-dahan syang naglalakad at tumayo sya
sa harapan ko. Hinawakan ni Josh 'yun mga kamay kong nakahawak sa rehas na gate
namin "Ganun mo ba sya kamahal Pipay? Ganun mo ba sya kamahal kaya pati pag-iwan sa
akin nagawa mo?" nakangiti sya pero sigurado akong nasasaktan sya.
Tinanggal ko na 'yun kamay ko mula sa pagkakahawak ni Josh. "Oo ganun ko sya

kamahal." hindi ako makatingin ng diresto sa mga titig ni Josh diary. Para akong
natutunaw.
"Totoo ba 'yan sinasabi mo? Hindi ka nasasaktan na nasasaktan ako?"
"Hindi." diresto kong sagot sa kanya "Bakit naman ako masasaktan?" I lied because I
don't want you to know how much It hurts me. "Ano pa bang kailangan mo? Umuwi ka
na. Gabi na.."
"Gusto lang kita makausap kahit sa huling pagkakataon. Pwede ba? Pangako. Last na
'to at pagtapos nito hindi na kita kakausapin pa." sabi nya sa akin "Gusto ko lang
ng closure. May mga bagay lang akong gustong malaman, Pipay."
Shuta. Bakit everytime na sinasabi ni Josh ang pangalan ko parang may sumasayaw sa
tyan ko. Mali 'to. Maling mali. Kailangan ko na tapusin ang lahat.
"Sige.." lumabas ako ng gate namin. "Sa plaza nalang tayo mag-usap.."
Naunang naglalakad si Josh habang nasa likudan nya lang ako. Ang gwapo ng likod ni
Josh. Gusto ko na syang yakapin. Gusto ko ulit maramdaman ang yakap ni Josh pero
pinigilan ko lang ang sarili ko.
Ang hirap pala ng ganito diary. Yun tipong nasa harapan mo lang ang dati mong mahal
na mahal pero parang ang layo mo naman sa kanya. Yun maliit na espaso sa pagitan
naming dalawa ang nagsisilbing hadlang sa amin. Mahirap kalabanin. Nakakamatay.
Naupo si Josh sa isang upuan saka tumingala. Sa dulo sya habang nasa dulo din ako.
Tahimik na ang paligid diary. Tanging mga bituin na kumikinang at maliwanag na bwan
lang ang makikita sa langit. Ang ganda ng view. Romantic sana. Perfect para sa
dalawang nag mamahalan.
"Alam mo Pipay nung tayo pa." nagsalita si Josh habang nakatingala at pinagmamasdan
ang ganda ng kalangitan. "You weren't just a star to me, you were my whole damn
sky."
Ikaw din Josh. Hindi lang ikaw ang mundo ko. Ikaw 'yun buong galaxy ko.
"Hindi ko lang maintindihan kong bakit mo ko niloko. Dahil ba niloko din kita? Nag
sorry naman ako nun diba? Nakita mo naman 'yun mga effort ko. Pero bakit? Bakit
Pipay?" tumingin sa akin si Josh. Bakas na ang nahuhudyat na luha sa sulok ng mata
nya.
"Sorry pero 'yun kasi ang nararamdaman ko. Naramdaman ko nalang na isang araw na
mahal ko pala talaga si Prince. Na hindi ko pa pala sya nakakalimutan. Sorry kung
ginamit lang kita." pag sisinungaling ko sa kanya.
Minsan talaga ang kasinungalingan ay nakakabuti. Para naman 'to kay Josh e. Kaya
okay lang kung sunugin ako sa impyerno dahil sa mga kasinungalingan ko.
"Tama nga si Mama. Isa ka ngang mangagamit." napalitan ng galit ang boses ni Josh.
Umiiyak na sya ngayon pero hindi nya pa din ako tinitignan. Sa langit lang nakatuon
ang mga mata nya "Ginamit mo lang pala talaga ako. Sana nalaman ko agad para hindi
na kita minahal pa. Tangina. Pinagsisisihan ko talaga 'yun dare ng mga tropa ko.
Sana hindi ko nalang sinunod 'yun para sana hindi ako nasasaktan ng ganito."
"Oo nga. Ang tanga mo kasi." kinagat ko na 'yun labi ko para hindi ako maiyak sa
mga sinasabi ni Josh.
"Pero kahit na pinagsisisihan ko 'yun mas pinagsisisihan ko na pinagsisisihan ko

'yun. Naiisip ko nalang bigla dahil..na dahil sa dare na 'yun nakilala kita,
minahal ng lubusan." nahihirapan na si Josh dahil sa mga agos ng luha sa mata nya
"Akala ko kapag binigay mo ang lahat ng pag mamahal mo sa isang tao, hindi ka nya
sasaktan pero mali pala ako. Dahil even you give all your love. There's no
guarantee that you can't get a heartbreaks in return." tumingin na si Josh sa akin
finally. Pakiramdam ko gusto nya akong saktan dahil sa sakit ng nararamdaman nya.
Kung alam nya lang ang nararamdaman ko ngayon diary. Mas dobleng sakit ang
nararamdaman ko dahil wala akong magawa para tanggalin ang sakit na nasa puso nya.
"The saddest thing about betrayal is that it never comes from your enemies. It
comes to the person I loved the most." sabi nya "Yun sakit hindi lang sa puso ko
kundi sa buong katawan ko mismo."
"Maybe our story isn't about the happy ending. Maybe it's about the story." sagot
ko kay Josh. Akala nya siguro magpapatalo ako sa mga english quotes nya. May baon
kaya ako.
Bigla akong nagulat dahil tumayo si Josh saka lumuhod sa harapan ko. Tumingin sya
sa mga mata ko ulit habang bumabagsak ang luha sa mata nya.
"Pipay please. Hindi ko ata 'to kaya. Ang sakit sakit na sa loob ko. Para na akong
mamamatay sa sakit. Please Pipay. Bumalik kana sa akin. Handa akong kalimutan ang
lahat ng nangyare. Kahit hinalikan mo pa si Prince sa harapan ko. Handa akong
kalimutan ang lahat. Wag mo lang akong tuluyang iwan. Sinubukan ko kanina maging
cold sayo para maramdaman mo na galit ako pero tangina hindi ko kaya. Para kong
ikakamatay. Please Pipay. Nakikiusap ako sayo. Nagmamakaawa ako."
Nagulat ako sa mga sinabi ni Josh. Para syang batang ninakawan ng laruan dahil sa
inaakto nya. Durog na durog na ang puso ko dahil sa mga pakiusap nya. Pero
kailangan kong lakasan ang loob ko para itaboy sya diary.
Hinala ko 'yun mga kamay ko na hawak nya saka sya tinulak. Napaupo tuloy sya sa
damuhan.
"Sorry Josh.. Kahit makiusap ka pa wala ng saysay yan. Hindi ko iiwan ang mahal ko
para lang sayo. Kay Helena ka na." tumalikod ako para punasan ang luha na pumatak.
"Kahit pala maging tanga ako sa harapan mo at magmakaawa hindi ka pa din pala
talaga babalik sa akin." narinig kong tumawa sya. Isang tawa para pag takpan ang
kahinaan nya. "I guess this is goodbye."
Pag harap ko nasa harapan ko na sya.
"Pwede bang payakap nalang kahit sa huling pagkakataon?"
Tumango ako saka mahigpit nya akong yinakap. Mas hinigpitan nya pa ang pagkakayakap
nung humangin ng malakas. Namiss ko ang yakap ni Josh..
"I guess this is goodbye." bulong nya sa tenga ko "At least ngayon hindi na ako
mahihirapan na i-let go ka. Paalam, Pipay." ngumiti sya sa akin saka lumakad
palayo.
Nung nasigurado kong wala na sa paningin ko si Josh saka na bumagsak ang mga luhang
kanina ko pa pinipigilan.
"I love you too Josh but goodbye." bulong ko sa hangin at umasang narinig nya.
Kailangan na naming dalawa mag move on sa panibagong chapter ng aming buhay.

Mahirap pero dapat kayanin. At least nakapag-usap na kaming dalawa ni Josh.
Handa ng mahalin si Prince,
Pipay ni Prince.
<hr>
Sorry kung ang tagal ng update. Hinanap ko kasi ang sarili ko. HAHAHAHAHAHAHA!
Chapter's themesong : You're still the one (Male cover)
Dear Diary,
Diary kumusta ka na? Namiss mo ba ang kagandahan ko? Eh ang pempem ko ba namiss mo
din? Ahihi. Sorry na diary kung ilang araw din kita hindi nakwentuhan tungkol sa
kaganapan sa epic kong kwento. Si Inay kasi nilinis 'tong kwarto ko dahil daw
sobrang dumi na at babahayan na ng ahas at mga paniki sa sobrang kalat. Nilinis nya
nga ang kweba ko pero hindi naman nya alam kung saan ka nya nailagay. Si Inay
talaga minsan shunga shunga e. Hindi nakakatulong. Char!
Ano bang mga ikwekwento ko sayo diary? Ayun isang linggo na din ang nakakalipas
simulang maging official ang relasyon namin ni Prince Leroy diary. Official pero
not so official. Kasi naman syempre kailangan namin itago ang aming relasyon for
the sake of Mimay. Baka maloka ang gagang anak ni Ursula kapag niloloko pala sya ng
kanyang babe. Baka mabalitaan nalang namin ni Prince na nagpakalunod ang pusit sa
red sea--pero wait. Impossible palang malunod ang negrang balyenang pusit. Basta
baka kasi magpakamatay ang gaga kapag nalaman nya. Syempre dahil mabait ako at
maganda pa. Sinabi ko kay Prince na saka nalang sya makipag break after ng
Ms.January 2014.
Speaking of Ms.January 2014. Tatlong araw mula ngayon gaganapin ang coronation
night diary. Sa totoo lang hindi ako excited sa pageant na 'yun e. Kahit kasi
manalo ako parang talo pa din dahil wala naman na sa akin si Josh e. Shutang inerns
Pipay kalimutan mo na si Josh! Sorry naman diary. Pinipilit ko naman mag move-on
pero hindi ko pa talaga kaya e. Alam mo 'yun fresh pa din ang sugat ng nakaraan.
Masama ba akong tao diary kung kahit kami na ni Prince e hindi pa din matanggal sa
isip ko si Josh? Ginagawa ni Prince lahat diary. As in todo effort sya para lang
mapasaya ako at higitan 'yun ginagawa ni Josh sa akin dati and I could say talagang
mahal nga ako ni Prince. Pero kapag sumasapit ang gabi napapaisip pa din ako ng mga
bagay na..
"Sinong better? Si Prince o si Josh?"
"Kanino ba ako mas masaya?"
"Makakalimutan ko ba si Josh sa tulong ni Prince?"
Ang ending iiyak nalang ako at yayakapin ang sarili ko hanggang sa makatulog ako.
Ang hirap palang pilitin ang sarili na mag move-on kung hindi pa kaya. Mas lalo ko
lang sinasaktan ang sarili ko kapag ginagawa ko 'yun. Shutang ina diary. Lolokohin
ko lang ang sarili ko kung sasabihin kong hindi ko na mahal si Josh dahil parehas
naman natin alam na bawat hinginga, utot, galaw at pintig ng puso at si Josh pa
din. Si Josh lang talaga.
Gabi-gabi akong umiiyak kapag naaalala ko 'yun mukha ni Josh na nagmamakaawa sa

akin na balikan ko sya habang tumutulo ang luha sa mga mata nya. Parang sinasaksak
ng ilang libong ulit ang puso ko dahil sa nasaksihan ko. Pero tinulak ko sya.
Pinalayo ko sya ng tuluyan sa akin diary. Hindi dahil hindi ko na sya mahal kundi
sa sobrang pagmamahal ko sa kanya kailangan ko na syang i-let go.
Bakit kasi laging kontrabida ang mga magulang sa relasyon ng kanilang mga anak? So
soap-operaish ang dating. CLICHE. GASGAS. Wala ng ibang maisip na plot ang author
ng story. Bobo kasi. Shutang ina. Ilayo nyo nga sa akin si Sic. Nag didilim ang
paningin ko baka papuntahin ko yan ng condo at pag dalahin ng foods. Kaloka.
Naglalakad kami ngayong dalawa ni Prince papuntang school diary. Alas dyes na ng
umaga pero wala kaming klase dahil may foundation sa school. Every section ng
fourth year may presentation para sa event. Sa room namin sasayaw sila Mimay. Ang
costume nila? Backless na kulay white saka super duper ikling short na kulay puti
din. Ang gagang negra walang takot sa suot nila. As if kaputian ang kuyukot nya.
Hello? May eyebags kaya ang singit nya.
"Nakakainis. Bakit kasi hindi mo ko pinayagang sumali sa sayaw ng section natin.

Edi sana makakapag short din ako." sabi ko kay Prince habang naglalakad kami. Hindi
nya kasi ako pinayagan diary.
"Nakita mo naman 'yun susuotin nila diba? Super daring. Ayokong makitang ganun
kaikli suot mo PP. Ayokong makita ng mga kalalakihan sa school 'yun katawan mo."
lumihis sya ng tingin sa akin saka napansin kong namula si Prince. Ang kyoot nya.
Hart hart <3
"Weh? Mukha mo PP. Diba kayong mga lalaki gustong gusto nyo namang sexy ang suot ng
mga babae?"
"Hindi lahat ng lalaki ganyan PP. May mga lalaki pa din katulad ko na mas gustong
karespe-respeto ang babaeng mahal nila. Saka kung mahal talaga ng lalaki ang isang
babae, hindi nya hahayaang magsuot ito ng sexy na damit para lang maging maganda
dahil kung talagang mahal nya 'to, kahit ano pang suot ng babae maganda pa din sa
mga mata nya." sabi ni Prince habang nakatitig sa akin.
"Ahihihi. Edi ibigsabihin maganda ako sa mga mata mo, PP?"
"Oo naman PP. Sa sobrang ganda mo ang sakit mo na sa mata." gago 'to ah. Sinuntok
ko nga 'yun tyan nya "Aray ko naman PP. Joke lang e. Syempre ikaw ang
pinakamagandang babae sa mundo ko." cheesy ni Prince. Leche.
Nung nasa tapat na kami ng school ni Prince agad naming nakita si Mimay with her
groups na nagpipicture. Gandang ganda sa sarili ang punyetang balyena dahil sa suot
nya. Ang liwanag ng kapaligiran pero nung nakita ko 'yun kuyukot ng negra biglang
nag dilim. Jusko. Wala talaga syang takot diary. Saan kaya bumili ng kakapalan ng
mukha 'tong si Mirasol?
"Bakit mo na naman kasama ang babe ko, Pilar? Nilalandi mo na naman ba sya? Gusto
mo bugbug ulit?" pinulupot na agad ni Mimay 'yun braso nya sa katawan ni Prince.
"Mimay ano ba? Tigilan mo nga si Pipay. Sinabi ko naman sayo na magkaibigan lang
kami diba?" inis na sagot ni Prince habang tinatanggal nya 'yun mga galamay ni
Mimay sa katawan nya.
"Eh wala akong tiwala sa unggoy na yan babe. Malandi yan e." nag pout pa sya.
"Picture tayo babe. Ang ganda ng suot ko ngayon oh. Bago din cellphone ko.
Blackberry 'to. Oh Pipay oh. Blackberry 'tong phone ko." pinakita nya pa sakin 'yun
cellphone nya.
"Cellphone mo blackberry pero kilikili mo berryblack." inirapan ko sya "Punta na

muna akong school gym, Prince. See you around."
Hindi ko na hinintay yun sagot ni Prince diary dahil inis na inis na sya sa
paglalandi ni Mimay sa kanya. Dumiresto na ako sa school gym dahil malapit na din
naman magsimula 'yun event ng school e.
Papasok palang ako ng entrance natanaw ko na agad si Josh. Nakaupo sya sa ilalim ng
puno ng acacia habang may hawak ng gitara. Ang seryoso nya habang tumutugtug. Hindi
ko alam na maruno pala syang mag gitara. Pero teka? Ano bang ipepresent nila? Hindi
ko kasi alam e. Pero mukhang kakanta sya ah?
Nakatayo lang ako malapit sa kanya ng may biglang tumulak sa akin.
"Excuse me. Paharang harang ka kasi dyan."

Si Heleparot ang tumulak sa akin saka nya ako tinaasan ng kilay saka ngumisi.
Sasagot pa sana ako kaya lang agad na syang tumakbo papunta sa gilid ni Josh saka
sinukbit ang kamay nya sa braso ni Josh. Ang landi landi talaga ng gagang 'to.
"Anong kakantahin mo, Babe?" malanding tanong ni Helena kay Josh.
Tumigil si Josh sa pag gigitara "Secret. Basta malalaman mo nalang mamaya." biglang
napatingin si Josh sa gawi ko at napatitig ng ilang segundo pero agad nya din itong
binawi "Tara na. Dun na muna tayo sa classroom." hinawakan nya 'yun kamay ni Helena
saka palayo silang naglakad mula sa akin.
Mas lalong lumaki ang ngisi ni Helena sa labi nya. Sarap burahin 'yun pulang
lipstick nya diary. Punyeta lang. Oo na. Sige na. Sa kanya na si Josh. Lamunin nya
ng buong buo. Isaksak nya sa apdo at balun-balunan nya. Peste.
Pero pakshet lang. Masakit pa din pala. Ilang ulit ko sinasabi sa sarili ko na kaya
ko na tumingin kay Josh na walang sakit na nararamdaman pero hindi pa pala. Masakit
pa din. Pinunasan ko agad 'yun luha sa gilid ng mata ko.
After ng 20 minutes nag simula na ang event sa school. Ang ingay ng buong school
gym dahil sa dami ng estudyante. Mabuti nalang nasa bandang harapan ako umupo kaya
hindi hassle sa panonood diary. Nakikita ko ng malapitan 'yun mga nag peperform.
Hindi ko din alam kung nasan si Prince pero mukhang nasa backstage sya bitbit 'yun
mga gamit ng jowa nyang pusit. Bahala na nga sya dyan. Nag reserved pa naman ako ng
upuan para sa kanya.
Narinig ko ng tinawag ng emcee 'yun section namin kaya agad nag hiyawan 'yun mga
kaklase ko. Unang pumasok si Mimay na nag waved pa sa mga nanonood. Akala mo naman
nanalo ng ms.universe undas version ang gaga. GGSS masyado. Gandang ganda sa
sarili. LOL! Hindi nya alam diring diri na 'yun mga tao sa likudan ko.
Sinayaw nila 'yun toxic ni Britney Spears. Dumidila dila pa silang lahat habang
sumasayaw pero agad atensyon talaga ang negrang pusit. Ang laswa tignan sa kanya.
Masyadong dirty. Immoral at kadiri talaga diary. Hindi ba aware si Mimay na panget
sya? Eto talagang anak ni Ursula masyadong makapal ang tabas ng mukha.
Yung bandang dulo ng sayaw nila Mimay nag split pa sya. Isang malakas na kalabog
tuloy ang narinig namin. Napilayan ang gaga. HAHAHA! Ayan. Karma ka ngayon. Ang
hilig kasing maglaro ng ganda-gandahan e.
Dalawang section pa ang nag perform bago tinawag 'yun section nila Josh. Malakas na
hiyawan ang sumalubong sa kanya. Ang gwapo ni Josh diary mygad. Parang mas lalo
atang syang gumwapo. Hindi lang pala babae ang gumaganda after manggaling sa break-
up kundi mga lalaki din. Si Josh ang patunay nyan diary. Ang iingay ng mga babae sa
likuran ko habang sinisigaw 'yun pangalan ni Josh.
"Josh anakan mo ko please!"
"Ako ang aanakan nyan gaga!"
"Gaga manahimik kayo parehas. Walang aanakan sa inyo. Dahil kami ang para sa isa't
isa."
"Tanga bungi ka kaya."
O diba? Nagtalo pa silang tatlo dahil lang kay Josh. Shutang inerns 'tong mga 'to.
Umupo na si Josh sa harapan diary saka ngumiti habang yakap nya 'yun gitara. Sana
ako nalang 'yun gitara diary. Para naman maranasan ko ulit 'yun yakap ni Josh.
Hindi ko na maalis 'yun tingin ko sa kanya. Parang biglang naglaho 'yun mga tao sa
paligid naming dalawa at tanging kami nalang ang natira.
"Test mic. Test mic." sabi ni Josh habang inaayos 'yun mic nya.
"BOYFRIEND KO YAN!!!!" narinig kong sumigaw si Helena na nasa kabilang side ng

inuupuan ko. Oo sayong sayo na peste ka. Walang umaagaw.
"I want to dedicate this song to the girl that I love the most. Kahit anong
mangyari sa ating dalawa. Kahit maghiwalay tayo. Kahit itulak mo ako palayo lagi
mong tatandaan na.." ngumiti si Josh sa audience at nagulat ako sa sunod nyang
ginawa.
Bigla nyang binaling 'yun mga mata nya sa akin saka tumingin ng seryoso "You're
still the one.."
"OH MY GOD. OH MY GOD! IKAW DIN BABE. YOU'RE STILL THE ONE!!" sigaw na naman ni
Heleparot.
Totoo ba 'to diary? Hindi ba ako nananaginip? Para sa akin 'yun kakantahin ni Josh?
Please diary. Kung totoo to gisingin mo ko. Pero kung panaginip lang please lang
ulit wag mo na akong gigisingin pa.
"When I first saw you, I saw love. And the first time you touched me, I felt love.
And after all this time, You're still the one I love" nag simula ng kumanta si Josh
diary. Ngayon ko lang nalaman na ang ganda pala ng boses nya.
Nakapikit lang sya habang dinadamdam 'yun bawat salitang binibigkas nya.
"Looks like we made it.

Look how far we've come my baby
We mighta took the long way
We knew we'd get there someday."
Napatulala ako sa boses nya. Ano pa bang talent ang kaya nya diary? Para akong
nanghihiyang dahil wala na kami ni Josh. Parang ang bilis ng mga pangyayare sa
aming dalawa. Parang kahapon lang ang saya-saya pa namin pero ngayon hindi na.
"They said, "I bet they'll never make it"

But just look at us holding on
We're still together still going strong."
Naguguluhan ako diary. Parang hindi naman sa akin 'tong kantang 'to. Para siguro
kay Helena 'to. Impossibleng aalayan nya pa din ako ng isang magandang kanta pag
tapos ng ginawa ko sa kanya. Feeler ko lang masyado.
"(You're still the one)

You're still the one I run to
The one that I belong to
You're still the one I want for life
(You're still the one)
You're still the one that I love
The only one I dream of
You're still the one I kiss good night."
Nararamdaman ko na naman 'yun mga luha na nagbabadya sa gilid ng mata ko. Ngayon ko
lang narealize kung gaano kalaki 'yun sinayang ko. Mahal na mahal ko pa din si
Josh. Kahit anong pilit ko sa sarili ko na hindi na at si Prince na.. hindi pala
talaga. Utak ko lang ang gustong lumimot pero ang puso ko naaalala pa din sya at
ayaw syang kalimutan.
Kanino ba 'tong puso ko? Akin naman 'to pero bakit si Josh ang tinitibok.
Nakita ko si Prince na nakatingin sa akin mula sa backstage. Ngumiti sya pero may
bahid ng kalungkutan sa mga mata nya. Parehas kaming nasasaktan. Bakit ganito?
Bakit dumating sa point na may tao akong sinasaktan dahil sa nararamdaman ko. Ang
gulo-gulo na ng buhay ko.
Napatingin naman ako kay Josh. Sa aming tatlo hindi ko na alam kung sino ang
pinakanasasaktan. Diary tingin mo sino?
Just text Hurt More (space) (Name ngsa tingin nyo) and send to 2344
example : Hurt More Pipay and send to 2344.
Nung natapos kumanta si Josh nag hiyawan ulit 'yun mga tao dahil sa pagkanta nya.
Nagulat kaming lahat dahil biglang umakyat si Helena n stage saka hinalikan si Josh
sa labi at yinakap. Mas dumoble ang hiyawan ng mga tao dahil sa kalandian ni
Helena. Ngumiti lang si Josh saka hinawakan 'yun kamay ni Helena at nag bow.
Tama nga. Para kay Helena 'yun kinanta ni Josh.
HAHAHAHAHAHAHAHA! Feeler ni Pipay. HAHAHAHAHAHA! Bobo mo Pipay. HAHAHAHAHAHA! Pogi

ni Sic XDD
Mukhang masaya na si Josh diary.
Mukhang ready na syang mahalin si Helena.
Pero bakit nasasaktan ako?
Hindi ako nasasaktan. Hindi talaga.
Shutang inerns. Hindi nga sabi.
Bakit may luha na sa mata ko?
Hindi yan luha. Laway yan. Naglalaway mata ko.
Pero...
Disappointed,
Pipay.
<hr>
Dear Diary,
Hindi ko kinaya 'yun nakita ko diary kaya napatakbo ako palabas ng school gym
namin. Seeing someone you love holding someone else's hand breaks my heart to
pieces. Parang sasabog 'yun puso ko sa sobrang sakit dahil sa tagpong 'yun. Hindi
ko alam kung nakita ba ako ni Josh na nagmamadaling lumabas pero sa tingin ko hindi
nya din ako napansin diary dahil busy sya sa paghawak ng kamay ni Helena habang
ninanamnam ang palakpak ng mga nanood sa pagkanta nya.
Ako naman may gusto nito di ba? Ako ang may gustong mag hiwalay kami pero bakit ako
nasasaktan ng ganito? Sabihin mo nga sa akin diary na mali 'yun ginawa ko. Kung
mali.. mukhang wala na din naman akong magagawa dahil galit na si Josh sa akin.
Alam kong hindi na nya ako mapapatawad dahil sa sobrang sakit na binigay ko sa
kanya. Pero diary diba parehas lang naman kaming nasasaktan? Tingin mo ico-consider
nya 'yun? Wala na akong alam diary. Ang gulo-gulo ng utak ko. Ang daming tanong
pero walang kasagutan.
Yun mga titig pa ni Prince sa akin kanina 'yun mas lalong nagpasakit ng puso ko.
Kitang kita ko na nasasaktan sya dahil sa nakita nyang pagkakatitig ko kay Josh
kanina habang kumakanta. Paano ko nagagawang saktan 'yun mga lalaking walang ibang
ginawa kundi mahalin ako? Hindi ko na maintindihan ang sarili ko. Binabago talaga
ng pagmamahal ang isang tao dahil 'yun matalino nagiging tanga at 'yun malalakas
nagiging mahina.
"Paano mo nagagawang saktan ang mga lalaking mahal mo? Simple lang kasi malandi
ka." agad akong napatingin sa paligid dahil sa boses na narinig ko diary pero wala
namang tao. Sino kaya 'yun pesteng sumigaw na 'yun ng mabigyan ko ng mag-asawang
sampal.
Namalayan ko nalang ang sarili ko na nasa tapat ako ng library ng school diary.
Medyo malayo layo din pala ang tinakbo ko. Hindi ko namalayan na ang layo ko na
pala mula sa school gym namin. Saan kaya ako maaaring mag mukmok at ilabas lahat ng
luha na gustong lumabas mula sa mga mata ko? Ah dito nalang sa library.
Papasok na sana ako ng library ng may biglang tumawag sa pangalan ko. Lumingon ako
at nakita ko ang malditang nanay ni Josh. Andito din pala 'to? Malamang pinanood
nya 'yun performance ng anak nya.
"Bakit po?" sagot ko sa kanya habang pinupunasan 'yun luha ko.
"Umiiyak ka ba dahil naisip mong next month february na at wala kang date?" tanong
nya sa akin. Tumaas pa ang kilay nya "Wag kang malungkot dahil wala kang date.
Malungkot ka dahil panget ka." ngumisi pa sya pero hindi nawawala 'yun pag taas ng
kilay nya.
"Joke po ba 'yan? Kasi ang alam ko sa joke, nakakatawa dapat e. Bakit po sa inyo
nakakainit ng ulo?" hindi ko na mapigilan diary kaya nasagot ko na sya. Etong
babaeng 'to ang may dahilan kung bakit ko hiniwalayan at pinagtulakan si Josh
palayo sa akin. Wala akong pakialam kung nanay sya ng lalaking pinakamamahal ko
pero sobra na e. Silang dalawa ni Helena at isama na nila si Mimay sarap ipabugbog
kay Kenrick Dee e.
Kilala nyo si Kenrick Dee? Mayaman 'yun. May condo. Madaming foods.
"Wow sumasagot ka na ngayon Pilar ah. Bastos ka talagang bata ka. Walang breeding.
Hindi talaga nakakabuti sa anak ko na maging girlfriend ka." nag crossed arms pa
sya "Anyway nag sayang lang ako ng oras para sabihin sayo na I am very glad na
sinunod mo ang pinag-uutos ko. Mula ng hiniwalayan mo si Josh hindi na sya tulad ng
dati na laging nagkukulong sa kwarto nya at tulala. Maaga na din syang umuuwi at
kumakain na din sya ng pagkain. May bago na din syang girlfriend si Helena."
"K po." tinalikuran ko na sya.
"Tsk Tsk. Walang modo talaga. Compared kay Helena walang-wala ka. Educated,
gorgeous, and sophisticated. Unlike you parang babaeng unggoy na binihisan ng
basahan na damit."
Shet diary hindi ko na talaga kaya. Sasabog na ako!!
Humarap ulit ako sa kanya "Ah talaga po? Pero alam nyo po? Mayaman nga kayo pero
may isang bagay kayong hindi kayang bilhin ng pera nyo. Alam nyo po kung ano?
Respeto sa kapwa." ngumiti ako sa kanya "Hindi ko po alam kung kanino nag mana si
Josh pero sigurado ako na hindi sa inyo. Salamat po sa pag-aaksaya ng oras makipag-
usap sa akin. Text text nalang po. Have a nice day. Mwa." saka ako pumasok ng
library ng tuluyan.
Dumiresto ako sa sulok kung saan hindi ako mahahalatang nag mumukmok. Iba pa naman
magalit 'yun librarian ng school na si Ms.Aril Daine. Baka mapagalitan ako kapag
ginawa kong crying room ang library. Mabuti nalang walang masyadong tao kaya may
freedom akong umiyak.
Umiyak lang ako ng umiyak dahil sa bigat ng nararamdaman ko. Yun eksena ni Josh at
Heleparot. Yun mga tingin sa akin ni Prince. Yun pang-aapi sa akin ng nanay ni
Josh. Lahat ang sakit sakit sa dibdib. Para talaga akong sasabog. Nakakathwart.
Pakihanap nalang sa google 'yun meaning ng thwart diary.
"Umiiyak ka na naman?" napatingin ako sa taong nakatayo sa harapan ko.
Paano ako nahanap ni Prince?
"Prince?" halos manlaki 'yun mata ko "Paano mo ako nahanap?"
"Simple lang dahil sa amoy mo." seryoso nyang sagot "Ikaw lang amoy nabubulok na
isda dito sa school e." umupo sya sa harapan ko "Hindi ka ba napapagod umiyak
Pipay?"
Mas lalo akong naiyak sa sinabi ni Prince. Bakit kasi hindi ako napapagod umiyak?
"Pagod na pagod na akong umiyak Prince pero wala akong ibang magawa kundi ilabas
lang lahat ng sakit." tumulo na naman 'yun luha ko "Akala ko okay na ako. Akala ko
kaya ko na. Pero ang sakit lang kapag nakikita ko si Josh na may kasamang iba. Mas
masakit pa 'to kesa sa score ko sa flappy bird na 2."
"Wag mo kasing pilitin yun sarili mo na makalimot kung hindi mo pa kaya. Mas lalo
ka lang masasaktan e." hinagod nya 'yun likod ko "Saka ang weak mo naman sa flappy
bird. Ako nga nakaka-50 na e."
"Mas naiiyak ako dahil alam kong nasasaktan ka din. Parang nasasayang lahat ng
effort na ginagawa mo sa akin. Sorry kung napakawala kong kwentang girlfriend.
Sorry kung hindi ko agad sya makalimutan. Sorry kung hanggang ngayon sya pa din
talaga. Ang choosy kasi ng puso ko e. Si Josh lang talaga ang gusto."
"Wag ka mag sorry Pipay. Mas lalo lang ako nasasaktan. Mag sorry ka nalang kapag
matagal na tayo pero sya pa din pero ngayon hayaan mo muna akong mahalin ka. Para
in case na hindi mo talaga ako kayang mahalin, I am more than willing para ibalik
ka sa kanya." ngumiti na naman si Prince pero bakas ang sakit sa mga mata.
"Ang masokista mo." sabi ko sa kanya
"Ang sadista mo naman." sagot nya saka sya tumayo "Iiwan muna kita para mailabas mo
lahat ng sakit na nararamdaman mo. Basta kapag gusto mo ng makakapitan wag kang mag
dalawang isip na tawagin ako." ngumiti sya "Sige uuwi na ako. Ihahatid ko pa sa
kanila si Mimay dahil sa pilay nya. Badtrip 'yun. Pabigat sa buhay ko."
"Salamat, PP." ngumiti ako.

Tumango lang si Prince saka dumiresto na palabas ng library.
Ang bait ni Prince. Sana makarecover na agad ang puso ko para masuklian ko na agad
'yun pag mamahal nya. Eto kasing puso ko ang arte-arte. Gusto si Josh lang. Hindi
na nga kasi pwede e.
Hindi ko namalayan na nakatulog na pala ako sa sobrang pag-eemo ko. Nagising nalang
ako ng may isang babae na ang nakatayo sa harapan ko.
Shutang inerns. Si Ms.Aril Diane.
"At kailan pa naging kwarto mo 'tong library ng school aber?" mataray na tanong nya
sa akin.
"Sorry po, Mam. Sige po uuwi na po ako."
"At sino nagsabi sayong uuwi ka? Dahil nilabag mo ang library rules and
regulations. Kailangan mo linisin ang school gym ngayon!"
"Sigurado ka ba dyan, Mam?" hindi ko makapaniwalang sagot sa kanya.
"Tingin mo sa akin nag jojoke? Close ba tayo?"
"Sabi ko nga po."
Kainis. Sinunod ko nalang 'yun sinabi nya kesa makarating pa sa principal ang
ginawa ko. Shunga ko kasi e. Bakit ba ako natulog sa library? Bobo mo talaga Pipay.
Napansin kong medyo dumidilim na din pala. Jusko. Sana naman hindi makalat 'yun
school gym pero impossible 'yun dahil may performance kanina. OMG! Sana lang talaga
may katulong ako sa paglilinis.
Pero mukhang wala dahil tambak pa din ang kalat. Badtrip naman oh. Mabuti naman may
nakahanda ng walis tambo at mop sa gilid. Kaya kesa mag reklamo pa ako sinimulan ko
na ang pag lilinis.
Binilisan ko na ang pagwawalis. Nung naipon ko na 'yun mga kalat. Kumuha muna ako
ng trashbin sa storage room. Medyo mabigat kaya natagalan akong kunin.
Pero shutang inerns lang diary. Paglabas ko mula sa storage room ng school gym
nakapatay na ang ilaw. Agad akong napatakbo papunta sa pintuan at sarado na dahil
hindi ko na mabuksan. Utang na loob! Ang bobo ng guard ng school. Hindi ba sya
aware na may magandang dilag ang naglilinis dito? Shet na malagkit lang. Pepektusan
ko 'yun guard na 'yun kapag labas ko dito.
"MANONG GUARD!! MANONG GUARD! MAY TAO PA PO DITO!!!" paulit ulitb akong sumigaw
diary pero mukhang wala ng tao. No use din ang pag sigaw. Bwisit. Bakit kasi isa
lang ang pintuan nitong gym?
Naiiyak ako sa sobrang katangahan ko. Kinapa ko 'yun cellphone ko pero wala sa
bulsa ko. Nasampal ko lang ang noo ko dahil naalala kong naiwan ko pala sa library
'yun bag ko.
Ano ako ngayon?
A. Shunga
B. Bobo
C. Broken hearted
D. Pretty ahihihihi
Sagot mo? I-comment mo!
Napatingin ako sa orasan ko at 7:30 na ng gabi. Agad-agad? Shete naman talaga ako.
Ang malas ko naman ngayong araw kainis.
"BADTRIP! SHUTANG INERNS NAMAN!!!" napasigaw nalang ulit ako at napasalampak sa

sahig.
"Ang ingay naman! Kitang may natutulog e!" biglang akong nagulat sa boses na
narinig ko.
Agad kong hinahanap kung saan nanggaling 'yun at may nakita akong lalaking nakahiga
sa likod ng mga upuan. Bakit hindi ko sya napansin kanina?
Since medyo madilim hindi ko maaninag ang mukha ni kuya.
Wag mo sabihing diary na makakasama ko yan mag over night dito sa school gym. OMG
lang talaga.
Pogi kaya 'yan?
"Sino ka?" lakas loob kong tanong sa kanya.
Naaninag kong tumayo sya saka naglakad papunta sa gawi ko.
Halos lumuwa 'yun mata ko nung nakita ko 'yun mukha nya.
Hindi pala pogi kundi poging-pogi si kuya.
"Josh???" napanganga ako sa kapogian nya.
"Pipay?" gulat sya nung nakita nya ako "Anong ginagawa mo dito? Teka bakit ang
dilim na at sarado na 'tong pintuan? Wag mo sabihing nasaraduhan tayo?"
"Ganun na nga.."
Kung kanina inis na inis ako. Ngayon halos sasabog ang puso ko sa kasiyahan.
Swerte pa ako o swerte talaga? Ahihihihi.
Na-trap sa school gym with my love,
Pipay.
Ps. Saan kayang parte ng school gym masarap pumwesto? #IfYouKnowWhatIMean? XDD
Note:
Guys may announcement ako regarding Diary ng Hindi Malandi as a book *wink* click
the external link or pm me sa facebook ''Sic Santos'' or tweet me @owwsiccc for
the details :)
<hr>
Last 5 entries to go ;)
Have you read my announcement about Diary ng Hindi Malandi as a book? Tweet me for
the info @owwsiccc
Pipay: Pasimpleng promote na naman ng twitter si author.
Sic: Pakyu ka.
Pipay: You na may ka pa. Ano nasarapan? HAHA
Dear Diary,
Hindi ko alam ang gagawin ko ngayong gabi diary. Para akong hindi makahinga dahil
sa sitwasyon naming dalawa ni Josh. Ikaw ba naman matrap sa isang lugar kasama ang
taong mahal mo na tanging kayong dalawa lang, tignan natin kung anong magiging
reaksyon mo. Kahit medyo malayo si Josh sa akin mula sa kinauupuan nya pakiramdam
ko naririnig nya ang lakas ng tibok ng puso ko. Mga tibok na tanging sya lang ang
sinisigaw.
Napatingin ako sa gawi ni Josh. Medyo madilim sa parteng inuupuan ko kaya hindi nya
mahahalata kung tumitingin ba ako sa kanya o hindi. Hawak nya lang ang gitara nya
at nag iistram ng dahan-dahan. Tanging sinag lang ng bwan ang nagbibigay liwanag sa
loob ng school gym. Nakikita ko ng maliwanag 'yun mukha nya. Mukhang ilang linggo
ko na hindi nakikitang ngumingiti tulad ng dati. Mga matang parang nawalan ng
sigla. Mga labing nawalan ng ganang ngumiti.
"Bakit ka nandito sa gym Pi--" narinig ko syang nagsalita pero bakit bigla nyang
tinigil 'yun babanggitin nya na 'yun pangalan ko? "Bakit ka ba nasaraduhan?"
Lumunok muna ako ng laway dahil parang nanunuyo ang lalamunan ko sa tanong nya. My
Gosh. Kinakausap ako ni Josh. Diary okay lang kahit hindi kami makalabas ngayong
gabi dito sa school gym o kahit habang buhay pa basta tanging si Josh lang ang
kasama ko. At least sa lagay namin ngayon tanging kaming dalawa lang at walang
sagabal.
"Nahuli kasi akong natutulog ni Ms.Aril Daine sa library. Bilang parusa kailangan
ko daw linisin 'tong gym. Eh ang shungang guard akala ata walang tao kaya sinarado
na. Bobo talaga 'yun kahit kailan." nahihiya kong sagot sa kanya.
Narinig ko syang tumawa ng mahina diary! Shutang inerns diary. Napatawa ko si Josh.
Himala ba 'to? Kailangan ko na bang maglakad ng nakaluhod mula edsa hanggang
quiapo?
"Loko-loko ka talaga Pi--" hindi na naman nya tinuloy 'yun pagbigkas sa pangalan ko
diary. Bakit Josh? Ano bang problema mo. "Ikaw bakit nandito ka pa pala?" tanong ko
naman sa kanya.
"Tinaguan ko kasi sila Helena kanina. Nag-aaya silang uminom e ayaw ko. Kaya 'yun
pagtatago ko bigla naman akong inantok at natulog sa likod ng mga upuan na yan."
Nakatulog din sya? Meant to be ba kami? Oo meant to be kami. Meant to be apart.
Hindi na ako nakapagsalita at nanahimik nalang dahil binanggit nya 'yun pangalan ni
Heleparot.
"Paano ba tayo makakalabas dito?" pag-iiba ko ng topic namin "May cellphone ka ba

dyan? Baka pwede tayo humingi ng tulong."
"Wala e. Pinadala ko kay Mama kanina." sagot nya "Etong gitara lang saka bag ang
dala ko."
"Ah. By the way Josh. Ang galing mo kumanta kanina. Ang ganda pala ng boses mo."
pag puri ko sa kanya. Napansin kong ngumiti sya.
"Salamat. Yun kanta ko kanina ay alay para sa pinakamamahal kong babae."
Sumikip na naman ang dibdib ko dahil sa sinabi nya. Dahil hindi naman ako 'yun
babaeng tinutukoy nya e. Sinaktan ko sya kaya aasa pa ba akong aalayan nya ako ng
kanta? Hindi naman kasing kapal ng tabas ng mukha ni Mimay ang tabas ng mukha ko e.
"Ah." sagot ko sa kanya. Parehas na naman kaming nanahimik dalawa. Tanging hangin
mula sa labasan lang ang maririnig na ingay.
"Pipay.." bigla akong napatingin sa kanya 'nung binanggit nya 'yun pangalan ko. Mas
lalong dumoble ang tibok ng puso ko. Shutang inerns. Tanging si Josh lang
nakakagawa nyan sa akin. "Bakit kaya tayo dumating sa point na ganito.. Yun bang
ang lapit lang natin ngayon sa isa't isa pero parang ang layo naman.."
Sasagot na sana ako kaya lang bigla namang tumunog ang tyan ko. Shuta. Nakakahiya.
"Gutom ka na ba?" tumawa sya "Tara dito sa tabi ko. Gusto mo ba ng hotdog?"
"ANO?" halos manlaki 'yun mata ko dahil sa tanong nya "Anong hotdog 'yan? Masarap
ba yan? Fresh? May kulay puti bang lumalabas dyan.. yun cheeze?"
"Haha. Loko ka talaga. Tara dito tignan mo nalang kung gusto mo."
Nanginginig akong tumayo at lumapit sa gawi ni Josh. Parang nanlalambot ang tuhod
ko dahil sa mga tanong nya. Ipapatikim ba sa akin ni Josh ang hotdog nya? Omaygad
diary. Masarap kaya ang hotdog nya? Tumabi ako sa kanya pero may kaunti pa ding
espasyo na nag haharang sa aming dalawa. Wala kasi akong karapatan na dumikit sa
kanya.
"Mukhang gutom ka na talaga ah." narinig na naman nyang tumunog 'yun tyan ko.
Napayuko nalang ako sa sobrang kahihiyan.
Narinig kong may bumukas na zipper. Shutang inerns diary. Anong zipper 'yun? Saang
zipper 'yun? Sa pantalon ni Josh o sa bag nya? Dahan-dahan akong tumingin sa kanya
at...
Shet zipper ng bag nya ang binuksan nya. Akala ko naman sa pantalon nya. Ahihihi.
Sorry na. Ang naughty ko lang ngayon.
"Oh. Wag kang mag-alala malinis yan." inabot nya sa akin 'yun hotdog sandwhich na
nakabalot pa sa plastic.
"Paano ikaw?" tanong ko sa kanya.

"Okay lang ako." ngumiti sya "Makita lang kitang kumakain. Busog na ako." hindi ko
narinig 'yun huli nyang sinabi dahil sobrang hina. Minumura ata ako ni Josh ah?
Habang kumakain ako nag iistram lang sya ng gitara nya habang nakatingin sa
kawalan. Ang gwapo ni Josh sa posisyon nyang 'yun. Para syang gumagawa ng music
video. Parang ala-Haydhen Kho. Chos! Scandal pala ang nasa utak ko.
"Pipay kumusta kayo ni Prince?" napatigil ako sa pag nguya dahil sa tanong nya
"Tinatrato ka ba nya ng maayos? Gusto ko lang malaman dahil ayokong mawalan ng
kwenta 'yun pagpaparaya ko sa kanya."
Parang naging bato 'yun kinakain ko dahil sa tanong ni Josh. Nahirapan akong
lunukin. "Ah..Ano..Ayos lang naman. Ma-effort sya. Pinaparamdam nya sa akin na
mahal nya ako."
"Mabuti naman." sagot nya "Ako hindi mo ba tatanungin kung kamusta kami ni Helena?"
"Kailangan pa ba? Alam ko namang okay kayong dalawa." lumihis ako ng tingin.
"Hindi okay, Pipay." seryosong sagot nya "Hindi okay dahil you're not her. Anong
gagawin ko sa isang babae kung hindi naman sya 'yun babaeng gusto ko?" narinig kong
napamura sya "Shit. Hayaan mo lang 'yun sinabi ko. Hindi ko na ulit ipagpipilitan
ang sarili ko sayo. Ayoko ng guluhin utak mo."
"Josh.." banggit ko sa pangalan nya. "Umamin ka nga sa akin. Mahal mo pa ba ako?"

ang tanga ko para itanong sa kanya to. Pero wala akong magawa diary e. Gusto ko
malaman.
"Magsisinungaling ako kung sasabihin kong hindi. Yes Pipay, I am and I will always
be." nagulat ako sa sagot nya. Hindi ako makapaniwala "I'm trying my very best just
to forget pero nakakatangina lang dahil kahit gusto na kitang kalimutan, ayaw naman
ng puso't utak ko. Bawat galaw ko ikaw lang naaalala ko. Minsan gusto ko ng
tanggalin ang puso ko dahil akin naman 'to pero bakit tumitibok para sayo?" patuloy
nyang paliwanag sa akin.
"Ang sakit makitang kasama mo si Prince habang masaya kayong dalawa. Ako dapat 'yun
nasa posisyon nya e. Ako dapat 'yun nagpapasaya sayo at hindi sya. Shit. Ayoko na.
Ayoko ng umiyak Pipay." may luha na naman sa gilid ng mata ni Josh. Dahan-dahan nya
'to pinunasan gamit 'yun mangas ng polo nya. "Gusto ko ng itigil ang pagmamahal ko
sayo pero itong puso ko ayaw akong sundin. Mas marunong pa sa akin."
"Hindi ko alam ang sasabihin ko, Josh. Sorry.."
"Hindi mo naman kailangan sumagot Pipay. Gusto ko lang malaman mo 'yun nararamdaman
ko. Pakiramdam ko kasi sasabog ako kapag hindi ko sinabi sayo. These feelings I
have for you makes me weak." nilapag nya sa gilid 'yun hawak nyang gitara "Para
akong hindi makahinga nung nawala ka. I can't breathe without you."
"Pasensya kung nasasaktan kita. Sorry kung wala akong magawa para tanggalin 'yun
sakit na nararamdaman mo." naiiyak na din ako dahil sa pag-uusap naming dalawa.
"Mas gugustuhin ko naman na ako nalang ang masaktan kesa ikaw e." bigla syang
tumayo saka tinulak ako pahiga diary. Shutang inerns. Anong balak nyang gawin sa
akin.
Dumagan si Josh sa akin habang hawak nya 'yun dalawang kamay ko sa gilid ko.
Tinitigan nya ako kung saan kitang kita ko na kung anong kulay ng mata nya - brown.
"Ikaw Pipay. Umamin ka. Mahal mo pa ba ako?" seryoso nyang tanong "Sabihin mo sa
mukha ko ulit na hindi mo na ako mahal." hindi ako nakasagot sa tanong nya. Ang
lakas na ng kalabog ng pempem--este ng puso ko. "Hindi na kita mahal.."
Nagulat ako sa sunod na pangyayari dahil biglang dinampi ni Josh 'yun labi nya sa
mga labi ko. "Yun totoo. Mahal mo pa ba ako o hindi na." tanong nya na hindi man
lang tinatanggal ang labi nya sa mga labi ko.
Ang lambot ng lips nya.
Nakakaadik.
Nakakapanlambot.
Nakakapanghina ang halik ni Josh.
"Hindi na sabi.."
Naramdaman kong mas lalong diniin ni Josh ang halik sa akin diary. Para nyang
kinakain ang mapupula kong labi. Namalayan ko nalang ang sarili ko na tumutugon sa
mga halik nya.
"You lie very often but you're not good at it." nilayo ni Josh 'yun labi nya sa
labi ko "Alam kong mahal mo pa din ako Pipay. Ramdam ko dahil sa halik mo."
pakiramdam ko namula ako dahil sa sinabi ni Josh.
Naramdaman ko nalang na dahan-dahan ng tinatanggal ni Josh 'yun buttones ng blouse

ko. Shutang inerns. Anong balak nya mangyari? Balak nya bang may mangyari sa aming
dalawa dito sa school gym? Shet. Hindi ko pinangarap na dito lang sa lugar na 'to
mawawala ang tanda ng pagkabirhin ko. Kahit gusto kong umangal hindi ko magawa.
Kinokontra ng katawan ko ang pag tanggi ko.
Sige ayos lang. As long as si Josh ang makakauna sa akin.
"I love you Pipay. Si Prince man ang unang halik mo wala akong pakialam. Dahil
sisiguraduhin ko namang ako ang pangalawa, pangatlo at huli mo." tumambad na sa
harapan ni Josh ang katawan kong bra nalang ang suot.
Nakakahiya. Hindi pa naman ako nakapagpalit ng bra!
"Paano si Helena?" tanong ko sa kanya.
"Bigyan mo lang ako ng assurance na magkakabalikan tayo. Bukas na bukas hihiwalayan

ko na sya." napatango nalang ako sa sinabi ni Josh without thinking sa mga
mangyayari kinabukasan.
Napatitig ako sa kanya habang hinuhubad ni Josh ang polo nya. Ngayon tanging sando
nalang ang suot nya. Hinalikan ulit ako ni Josh. Nararamdaman kong dahan-dahan na
din nyang tinatanggal 'yun palda ko.
"I love you Pipay. Please be mine this night. I promise that---" biglang naputol
'yun sinasabi ni Josh dahil bigla syang bumagsak sa gilid ko.
"Josh..Hoy Josh.." tinapik tapik ko 'yun pisngi nya "Ano kayang nangyari sa
lalaking 'to."
Kainis. Biglang nahimatay si Josh. Bakit kaya?

Bigla akong nakaamoy ng nabubulok na isda. Agad akong napatingin sa ibabang parte
ng katawan ko at dun nanggagaling ang amoy. Ahihihi. Kaya pala nahimatay si Josh
dahil sa sobrang sangsang ng amoy. Pasensya na. Hindi ako nakapaghugas ng dalawang
linggo e. Katamad kaya.
Inayos ko nalang ang sarili ko saka humiga sa tabi ni Josh. Napangiti ako habang
pinagmamasdan ang natutulog na mukha ng lalaking pinakamamahal ko. Ang saya sa
pakiramdam na katabi mo lang ang lalaking mahal mo. Feeling ko lahat ng sakit ay
nawala dahil sa mga pangyayari ngayon.
"Goodnight Josh. You're still the one.." hinalikan ko si Josh sa labi ng matagal.
Ahihihi. Lambot ng lips.
Matutulog na sana ako pero bigla naman pumasok sa isip ko si Prince.
OMG si Prince. Paano na 'to? Nakipagbalikan ako kay Josh na hindi man lang nag-
iisip na masasaktan ko si Prince? Bigla na naman sumakit ang dibdib ko nung naisip
kong paniguradong masasaktan ko si Prince. Sasaktan ko 'yun taong nasa tabi ko nung
mga panahong pakiramdam ko wala akong karamay sa mundo.
Naguluhan na naman ako diary. Gusto ko makipagbalikan kay Josh pero natatakot akong
masaktan si Prince. Ano ba 'tong napasukan ko.
Ano ba ang dapat kong sundin?
Ang tama o ang mabuti?
Ang tama na wag ko na balikan si Josh dahil parehas na kaming may bagong
karelasyon?
O ang mabuti na sundi ang puso ko dahil alam ko naman na sya lang ang lalaking
makakapagpasaya sa akin?
Minsan talaga diary nagkakasalungat ang ikakasaya at ikakabuti para sayo. Dahil
'yun ikakasaya mo ay sya din namang bawal para sayo.
Naguguluhan ako diary. Tulungan mo ako mag decide.
Just text (Name ng choice) for Pipay and reason and send to 2344.
Example :
Josh for Pipay coz they love each other.
or
icomment mo nalang.
or
itweet kay author @owwsiccc and use the hashtag #DNHMSL
Hay kainis. Naguguluhan ako. Ayoko ng may masaktang tao diary. Pero pwede bang
maging selfish kahit minsan? Pwedeng puso ko nalang ang sundin ko?
Bukas ko nalang nga iisip 'to. Sa ngayon, ieenjoy ko muna ang nangyayari.
Hinalikan ko ulit si Josh ng matagal.

Naguguluhan,
Pipay.
<hr>
Dear Diary,
Nagising nalang ako diary na nakaunan na ang ulo ko sa mga binti ni Josh. Kaya pala
may something na matigas. Yun bakal pala ng sinturon nya ang nadadagan ng ulo ko.
Akala ko naman kung ano. Ahihihi. Hindi tuloy ako makatingin ng maayos sa kanya
dahil sa nangyaring kahihiyan kagabi. Sabi nga ni swiper sa Dora ang negrang
lakwatsera "Oh men."
"Good Morning.." nakangiting bati sa akin ni Josh habang hinihimas pa ang matigas
kong buhok. Ibang-iba ang mga ngiti nya ngayon. Totoong totoo at halatang totoo
diary. Mas gwapo talaga sya kapag nakangiti.
"Good Morning--" biglang naputol 'yun pagbati ko sa kanya kaya lang bigla naman nya
akong hinalikan sa labi. Shutang inerns diary. "Woooah! Bakit mo ko hinalikan.
Hindi pa ako nag mumumog. Mabaho pa hininga ko." napatakip ako bigla ng bibig.
Ngumisi naman si Josh "Wala akong pakialam kahit mabaho pa ang hininga mo. Hindi
lang mabangong parte ng katawan mo ang mahal ko. Pati na din ang mabahong parte
mo."
Pakiramdam ko namula ako sa sinabi ni Josh diary. Ahihi. Namiss ko 'yun mga banat
nya sa akin. Mahal nya daw pati mabahong parte ng katawan ko. Pero bakit nahimatay
sya kagabi? Tse. Paasa.
"Mahal mo pati mabahong parte ng katawan ko? Pero bakit ka nahimatay kagabi?"
inirapan ko nga sya.
"Ah ano kasi.. kasi antok na antok nako.. Sorry na, Pipay." hinalikan nya ulit ako
sa labi saka sa pisngi.
"Ayos lang." ngumiti din ako.
Iba talaga ang feeling diary kapag taong mahal mo ang bumabanggit sa pangalan mo.
May kakaibang kasiyahang naidudulot sa puso mo.
Parehas kaming napatingin ni Josh nung tumunog 'yun pintuan ng school gym. May
nagbubukas na ng pinto. Malamang si shunga-shungang guard na 'yan. Pepektusan ko
bumbunan nyan ngayon e.
"Anong ginagawa nyo dyan?" gulat na tanong nya sa amin nung nakita nya kami ni
Josh. Agad kaming napatayo ni Josh saka lumapit kay manong guard.
"Nasaraduhan kami kagabi. Hindi ba kayo aware na may tao pa dito?" inis na tanong
ni Josh sa kanya.
"Hindi e. Edi sana hindi ko pa sinarado 'yun pinto." nang-iinis na sagot naman nya.
"Paano mo makikitang may tao pa samantalang malinaw lang naman 'yan mga mata mo sa
mga babaeng maikli ang palda dito sa school. Manyakis na 'to." ganting sagot ko
naman sa kanya "Pigilan mo ko Josh. Pepektusan ko ngala-ngala nito." agad naman
akong pinigilan ni Josh.
"Hayaan mo na sya Pipay. Tara na umuwi na tayo at makapagbihis." kinuha na ni Josh

'yun bag at gitara nya saka hinila nya ako palabas ng school gym.
Dumaan din muna kami sa library para kunin 'yun gamit kong naiwanan ko kahapon.
Habang naglalakad kami palabas ng school magkahawak kaming dalawa ng kamay. Parehas
kaming nakangiti ng malapad. Parehas masaya sa nangyayari ngayon. Maaaring may mga
tao kaming nasasaktan kapag pinagpatuloy namin 'to pero pwede naman maging selfish
kahit minsan diary diba? Para sa ikakasaya namin. Para sa aming dalawa.
Mabuti nalang masyado pang maaga kaya wala pang estudyante ang nakakakita sa amin.
Kundi panigurado parehas kaming lagot kay Heleparot at kay Prince.
"Mamayang uwian. Hintayin kita sa plaza. Gusto ko mag date tayo. Para icelebrate
natin ang pagbabalikan natin." sabi ni Josh sa akin pag dating namin ng sakayan ng
jeep "Makikipaghiwalay na ako kay Helena. Kaya sana makipaghiwalay ka na din kay
Prince."
Napatango nalang ako sa sinabi ni Josh. Hinalikan nya ulit ako bago sya sumakay ng
jeep pauwi sa kanila. Hindi ko mapigilang hindi mapangiti dahil sa mga nangyayari.
Pero nung nawala na sa paningin ko 'yun jeep na sinasakyan ni Josh, agad nawala ang
ngiti sa mga labi ko.
Kaya sana makipaghiwalay ka na din kay Prince.
Parang sumikip 'yun dibdib ko sa ideyang sinabi ni Josh. Gusto kong maging formal
ulit ang relasyon namin diary. Yun tipong walang naaapakan at nasasaktan na tao
para maging masaya kami ng tuluyan. Pero 'yun sinabi ni Josh na hihiwalayan ko si
Prince ay nagbigay agad sa akin ng paninikip ng dibdib. Parang hindi ko kaya.
Shutang inerns. Ang gulo. Mahal ko si Josh pero ayokong masaktan si Prince.
Walang gana tuloy akong naglalakad pauwi sa bahay namin. Nasa may kanto palang ako
nakita ko na agad si Prince na machagang naghihitay sa akin. Nagulat ako pero sya
nakangiti lang.
"Good Morning, PP. San ka galing? Tara na."
Akala siguro ni Prince kanina pa ako gising para pumasok. Hindi nya alam na kakauwi
ko lang ngayon para maligo at magpalit ng uniform.
"Sandali lang. Magpapalit muna ako ng uniform." sabi ko sa kanya na hindi man lang
makatingin sa mga mata nya.
"Ha bakit? Ayos naman uniform mo ah.." napahinto sya "Oo nga nuh. Masyadong gusot-
gusot. Hindi mo ba yan plinantsa?"
"Basta. Sandali lang talaga. Mabilis lang ako." patakbo na sana ako papasok ng
bahay namin pero hinawakan nya 'yun kamay ko.
"Teka may ibibigay ako sayo." may kinuha sya sa bulsa ng bag nya. Isang heart shape
na lalagyan na may iba't ibang kulay ng candy sa loob. "Nakita ko yan kanina dun sa
kanto kaya binili ko agad dahil naisip kita. Para kasi yang puso ko. Na kapag ikaw
ang may hawak, nakakaramdam ako ng iba't ibang klase ng kasiyahan." napalunok ako
sa sinabi ni Prince.
Tumango nalang ako at agad na tumalikod para pigilan 'yun luhang balak lumabas sa
mata ko. Shutang inerns. Paano ko magagawang hiwalayan 'yang taong 'yan na walang
ibang ginawa para iparamdam kung gaano ako kahalaga sa kanya. Pero paano naman si
Josh? Shet naman diary. Ang hirap maging malandi este maganda.
Pag pasok ko ng loob ng bahay namin dahan-dahan pa akong naglakad dahil baka
magising si Inay. Panigurado papagalitan ako nun dahil hindi ako nagsabi kung saan
ako nagpalipas ng gabi. Pero dahil sadyang malas ako. Gising na si Inay at
nagkakape na sa lamesa.
"Saan ka natulog Pilar?" seryosong tanong nya sa akin.
"Sa..classmate ko, Inay." kinakabahang sagot ko sa kanya.
"Ah K." binaling nya na ulit 'yun mata nya sa panonood ng balita.
Okay. Yun na 'yun? Ieexpect ko magagalit sya sa akin dahil hindi ako nagsabi kung
saan ako nagpalipas ng gabi pero mukhang good mood si Inay kaya hindi nya nalang
ako pinansin. Wala ba syang care sa akin o talagang dedma lang sya ng bongga?
"Dumating na pala 'yun gown mo para sa Ms.January Girl 2014. Nilagay ko sa kwarto
mo." pahabol nyang salita bago ako nakaakyat ng kwarto.
Excited akong binuksan 'yun gown saka agad na sinukat. Kulay pula sya at may
magagandang design na nakaburda sa tela. Mukhang pang Ms.Universe ang lalabanan ko
dahil dito. Kabog ko panigurado 'yun mga kalaban ko lalong lalo na si Mimay.
Hahaha! Yari ka sa akin negrang pusit ka. Mararamdaman mo kung paano matalo ng
isang Pilar Pretty Payoson.
"ANAK ANONG GINAWA MO!" nagulat ako dahil sa sigaw ni Inay na biglang pumasok sa
kwarto ko "MALAS YAN! WAG MONG SUSUKATIN ANG GOWN MO! HINDI NA MATUTULOY ANG
MS.JANUARY 2014!!"
"Inay wag shunga. Matutuloy 'yun sa ayaw o sa gusto ko. Kurakot kaya ang baranggay
natin. Kaya kailangan nila ng pera."
"Ah K." sagot naman nya "Ang ganda ng gown anak. Sayang. Ang panget ng nagsusuot."
"Wow Inay. Salamat sa support. The best ka talaga."
"I know right." kumindat pa sya "Ang ganda talaga ng gown anak. Kaso matatalo ka
naman e. Sayang."
Utang na loob. Inay lumabas kana bago pa kita maihagis palabas ng bintana. Charot!
Mahirap kalabanin si Inay. Boksingera 'yan e.
Agad na akong naligo at nag bihis ng bagong uniform. Hindi na ako kumain dahil
nakakahiya naman kay Prince na kanina pa naghihintay sa labas ng bahay namin.
Sinalubong nya agad ako ng isang malapad na ngiti nung paglabas ko.
"Wow. Fresh si PP ko ah." pagbibiro nya sa akin.
"Tse." iniripan ko sya ng pabiro. "Sorry kung ang tagal ko."
"Ayos lang 'yun. Alam mo naman na willing ako hintayin ka kahit magpakailanman e."
Prince tama na. Wag kana magsalita ng mga sweet na bagay. Mas lalo lang akong
naguguilty e.
"Let's go na." pag-aya nya sa akin saka hinawakan 'yun kamay ko. Pakiramdam kong
pinagpapawisan 'yun mga daliri ko habang hawak ang kamay ni Prince. Ganito talaga
ata kapag may ginagawang hindi nararapat. Pinagpapawisan ang kamay. Hindi ako
komportable. Pakiramdam ko ginagago ko sya. Niloloko at pinapaasa.
"PP may sky lanterns na papaliparin mamaya sa plaza. Panoorin natin?" sabi nya sa
akin habang nakasakay kami sa jeep.
Papayag na sana ako kaya lang bigla kong naisip 'yun date namin ni Josh mamaya.
Gusto kong sumama kay Prince para naman makabawi ako pero gusto ko din makasama si
Josh mamaya kasi first date ulit namin 'yun. Shet ang hirap mag decide. Sana kaya
kong hatiin ang katawan ko. Tiktik lang?
"May gagawin ako mamaya e. Next time nalang." pag tanggi ko sa kanya.
"Ah ganun ba? Sayang naman." halatang disappointed sya dahil sa pag tanggi ko pero
hindi nawawala 'yun ngiti sa labi ni Prince. Alam ko yang mga ganyang ngiti. Para
maitago ang pagiging disappointed.
Shet lang Prince. Kung alam mo lang. Gusto kong sumama sayo pero nahihirapan akong
mamili. Parang binibiyak ang ulo ko sa sobrang hirap mag decide.
Hindi na ulit kami nag-usap ni Prince habang binabyahe ang patungong school.
Naghiwalay naman agad kami sa harapan ng school tulad ng laging ginagawa. Buong
morning class namin hindi nagsasalita si Prince. Tahimik lang sya at hindi
nagsasalita. Kapag kinakausap sya ng mga classmate namin tatango lang sya o kaya
iiling naman. Kahit nga kinukulit sya ni Mimay hindi nya pinapansin e.
Malungkot si Prince alam ko. Sana kaya kong tanggalin 'yun kalungkutan na
nararamdaman nya. Pero kasi kahit gusto ko hindi pwede. Involved si Josh dito.
Paano ko tatanggalin ang kalungkutan nya kung kasiyahan ko naman ang mawawala.
"Alam nyo girls dumating na 'yun gown ko. I'm sure maiinggit 'yun iba dyan at iiyak
na luhaan." pagpaparinig sa akin ni Mimay saka humalakhak pa sya ng bongga. Kita ko
tuloy 'yun itim nyang ngala-ngala.
"Oh talaga Mirasol? Anong kulay?" tanong ng alipin ni pusit.
"Kulay puti. Elegante talaga ang dating."
Kulay puti ang gown ni negra. Shet! Lakas mag suot ng mga bright color akala mo
naman bright ang skin. Hello? Pwede ka kayang gawing panggatong dahil sa sobrang
kaitiman mo Mimay. Napapaikot nalang ang mata ko sa kapal ng mukha ni Mimay diary.
Nung uwian na namin diary ganun pa din si Prince. Hindi pa din sya nagsasalita.
Pero ngumingiti naman sya sa akin. Ang tahimik tuloy naming dalawa habang hinahatid
nya ako pauwi ng bahay namin.
"May problema ka ba Prince?" nilaksan ko na ang loob ko para itanong kung may
problema sya.
"Problema? Wala naman. Bakit mo natanong?"
"Ang tahimik mo kasi simula kaninang umaga e. Galit ka ba sa akin dahil hindi ako
pumayag sa pag-aaya mo? Sorry--"
"Hala PP hindi nuh. May iba lang akong iniisip. Hindi ako galit sayo." mabilis
nyang sagot sa akin "May gusto lang akong gawin para sayo. Basta hindi wag mo
iisiping galit ako okay?" ngumiti si Prince saka pinisil 'yun kamay ko.
Hinalikan ako ni Prince sa pisngi at sa noo saka nagpaalam na syang uuwi na. He
kissed my lips I tasted your mouth. Chos! Lakas maka-Katy Perry.
Nabunutan na ako ng tinik dahil sa sinabi ni Prince. Akala ko galit sya sa akin
dahil sa pagtanggi ko pero hindi pala. Ang bait bait ni Prince pero niloloko ko
lang. Kinakain tuloy ako ng konsensya ko ngayon.
Nakahiga lang ako sa kama ko diary at nakatulala sa kawalan. Iniisip 'yun mga
bagay-bagay na nangyayari sa akin ngayon. Dati naman wala akong iniisip na ganito.
Walang nasasaktan na tao. At walang pinapaasa. Simple lang ako nun diary dati diba?
Babaeng tanging gusto lang ay makuha si Prince na minahal ko ng ilang taon. Pero
ngayon nasa akin na sya hindi ko naman mabigyan ng importansya.
Nag-ayos na ako nung nakatanggap ako ng text mula kay Josh. Napangiti nalang ako sa
text nya.
6pm plaza. Sobrang saya ko Pipay dahil finally akin ka na ulit. Mahal na mahal
talaga kita.
Nag reply ako na mahal na mahal ko din sya. Umalis na ako ng bahay namin nung
bandang alas sais na.
Pag dating ko sa plaza nakita ko agad si Josh na nakangiti ng malapad sa akin.

Nakasuot syang white shirt at short lang pero ang lakas pa din ng dating. Ang gwapo
gwapo talaga ng lalaking 'to. Agad nya akong yinakap at hinalikan na naman sa labi.
Ihhhh kainis si Josh. Ang dami kaya ngayong tao. Hindi man lang nahiya.
"Pipay sampalin mo nga ako." sabi ni Josh habang nakaupo kami sa may plaza at
kumakain ng footlong. Footlong na naman? Ahihi. Hotdog with cheeze and love.
"Bakit naman?" kumagat ako sa hotdog.
"Kasi baka nananaginip lang ako. Baka panaginip lang 'to na akin kana ulit. Pero
wag mo na pala ako sampalin dahil ayoko magising kung panaginip lang 'to." seryoso
nyang sagot sa akin habang nakatingin ng diresto sa mga mata ko.
"Ako din. Ayoko ng magising. Dahil kung panaginip lang 'to, ayos ng mabuhay ako
dito para lang makasama ka habang buhay." ngumiti din ako sa kanya.
"Natatandaan mo ba 'yun upuan na 'yun?" tinuro nya 'yun mahabang upuan na inuupuan
ng dalawang mag syota ngayon "Dyan ako nagmakaawa na balikan mo ko diba?"
"Sorry nung mga panahon na 'yun, Josh."
"Ayos lang. At least ngayon tayo na ulit. Papalitan natin ng masasayang alala 'yun
mga masasakit. This time hindi na tayo mag hihiwalay."
"Tama. Hindi na tayo maghihiwalay." sagot ko sa kanya.
Nag-ikot kami ni Josh sa buong plaza na magkahawak ang kamay. As usual napapatingin
na naman 'yun mga tao sa paligid namin lalo na 'yun mga babae. Ang gwapo ba naman
ng kasama ko e. Mas lalo akong dumikit kay Josh para ipagmalaki sa buong mundo na
akin sya. Kaya mga te. Chupi! Ilayo nyo mga mata nyo sa kanya at baka dukutin ko
yan.
"May sky lanterns pala ngayon na papalirin. Sakto dito tayo ngayon pumunta." nakita
namin ni Josh 'yun tarpaulin about sa sky lanterns.
Agad kong naisip si Prince dahil dito. Shet! Ito nga pala 'yun sinasabi nya diary.
Nakaramdam agad ako ng kakaibang kaba at lalong lumakas ang kabog ng dibdib ko.
Parang pakiramdam ko makikita ko si Prince ngayon dito. Pero manonood ba sya kahit
hindi ako kasama?
"5, 4, 3.." narinig namin ni Josh na nag count down na 'yun emcee sa stage habang
hinahanda 'yun mga sky lanterns na papaliparin.
"2...1.."
Dahan-dahan lumipad patungong langit 'yun mga sky lanterns. Napuno tuloy ng
maliliwanag na bagay 'yun langit. Ang ganda diary. Ngayon lang ako nakakita ng
ganitong bagay. Halos lahat ng tao nakatingala para masaksihan 'yun ganda ng
kalangitan.
"Pipay.."
Para akong nanlamig dahil sa boses na tumawag sa pangalan ko. Dahan-dahan kong
hinarap 'yun taong 'yun.
Nagtama ang mga titig namin. Napatingin sya sa kamay namin ni Josh saka kay Josh.
Nawalan ng reaction 'yun mukha ni Prince. Yun gulat sa mukha nya kanina ay agad na
nawala. Para syang naging isang taong nawalan ng buhay diary.
Play I see the lights while reading this part :)
"Nagkabalikan na pala kayo?" malamig na tanong ni Prince sa akin. Nanuyo ang

lalamunan ko dahil sa tanong nya.
Humigpit ang hawak ni Josh sa kamay ko. Ramdam ko ang tensyon na namamagitan sa
aming tatlo.
"Oo. Binabawi ko na 'yun pag-aari ko." maangas na sagot ni Josh.
"Ganun ba?" walang ganang sagot ni Prince sa kanya. Hindi man lang sya tinignan ni
Prince dahil sa akin lang nakatuon ang tingin nya. "Kaya pala hindi ka pumayag na
pumunta dito dahil iba ang gusto mong kasama, PP." ngumiti si Prince ng mapakla.
"Ay sorry. Natawag kitang PP. Siguro ngayon kailangan na Pipay ulit ang itawag ko
sayo nuh?"
Para akong pipi na hindi makapagsalita sa mga sinasabi ni Prince. Kahit gusto kong
sumagot wala namang lumalabas. Naramdaman ko nalang na tumulo 'yun luha ko.
"You have this habit hurting the guy who truly loves you Pipay." sabi ni Prince
"Ito 'yun bagay na pinag-iisipan ko kanina kaya hindi ako nagsasalita. Since hindi
ka makakasama sa akin dito inisip ko kung paano makakakuha nito para sayo. Pero
wala din palang kwenta." lumakad sya sa harapan ko saka inabot sa akin 'yun lantern
na hawak nya.
"Kahit pala gaano mo paliguan ng pagmamahal ang isang tao wala pa ding saysay."
nakangiti sya sa akin pero kita ko na yun luha sa mata nya. "Alam ko naman na
dadating 'tong araw na 'to e. Yun babawiin ka ni Josh sa akin. Pero iba pa din pala
'yun sakit. Tagos hanggang buto."
Tumalikod na si Prince saka naglakad palayo sa amin ni Josh. Saka tuloy-tuloy na

dumaloy ang luha sa pisngi ko.
Nasaktan ko si Prince diary.
Ang sama kong tao.

Hindi dapat ako maging masaya.
Wala akong kwenta.
Gusto ng mamatay,
Pipay..
<hr>
Dear Diary,
After ng confrontation sa plaza diary umiyak nalang ako ng umiyak habang nakatulala
sa kawalan. Punong-puno ng maliliwanag na bagay ang buong langit at parang
nagsasabi ng isang masayang pakiramdam pero hindi ko 'yun maramdaman. Gusto ko
habulin si Prince para magpaliwanag pero wala akong lakas ng loob. Hindi ko din
alam kung saan ako magsisimula. Kung paano ko ipapaliwanag sa kanya ang nangyari o
para kahit papaano mabawasan ko 'yun sakit na nararamdaman nya.
Gusto kong isipin na wala akong kasalanan sa nangyari dahil sa una palang naman
diba alam nya ng si Josh lang talaga ang mahal ko? Na si Josh lang ang kasiyahan ko
at si Josh lang ang tinitibok ng puso ko? Pero hindi ko kaya. Alam kong masasaktan
sya kapag sinabi ko. Ayoko ng palalalain 'yun nangyari ngayon. Alam kong may
kasalanan din ako. Kasi sinabi ko sa kanya na bibigyan ko sya ng chance. Pinaasa ko
lang sya diary.
Pinagtitinginan na ako ng tao habang nakaupo lang ako sa gitna ng kalsada at

humagulgol lang ng humagulgol. Pero wala akong pakialam sa kanila. Hindi nila alam
'yun sakit na nararamdaman ko at besides hindi ko naman sila kilala. Si Josh naman
todo comfort sa akin pero hindi nya pa din ako nagawanang patahanin.
Hinatid nya nalang ako pauwi sa bahay namin na hindi man lang kami nag-uusap
dalawa.
"Wag mo na masyado isipin 'yun Pipay." sabi nya sa akin nung nasa tapat na kami ng
bahay namin "Kung mahal ka nya talaga. Ilelet go ka nya. Kasi mas importante ang
kasiyahan mo sa kasiyahan nya." hinalikan ako ni Josh sa labi.
Ngumiti nalang ako kay Josh. Tinitigan nya naman ako saka sya ngumiti. Siguro
naaawa din sya sa akin dahil nahihirapan ako sa nangyari. Pero ayoko ng idamay si
Josh sa mga nagawa ko. Ako may kasalanan nito kaya ako dapat ang lulutas nito.
Buong gabi kong inisip si Prince at 'yun mga sinabi nya sa akin diary. Sinabit ko
sa may bintana 'yun lantern na binigay ni Prince sa akin at pinagmasdan. Naiyak na
naman ako dahil sa effort ni Prince para lang sa akin. Mga effort na ni isa wala
akong nasuklian. Sana lang kaya ko syang pasayahin. Sana kaya kong ibigay 'yun
gusto nya. Pero paano ko ibibigay 'yun kasiyahan na nais nya kung ako naman ang
mawawalan?
Kinabukasan diary ang aga ko nagising at umalis ng bahay. Nagulat ako sa nakita
kong lalaking nakatalikod at naghihintay sa akin. Lumapad agad ang ngiti ko 'nung
nasilayan ko sya pero agad ding nawala nang makita ko na hindi si Josh ang nag
hihintay sa akin kundi si Prince.
"Akala mo siguro ako sya." seryoso nyang sabi sa akin. Hindi man lang ako
makatingin sa kanya ng diresto. "Don't worry Pipay. This would be the last that
I'll wait infront of your house. Nagkabalikan na kayo. Tapos na ang trabaho ko."
"G--galit ka ba sa akin?" naiilang kong tanong sa kanya.
"Ilang beses ko ding tinatanong yan sa akin Pipay. Kung galit ba ako sayo. Sa totoo
lang gusto kong magalit pero tangina ayaw ako payagan ng puso kong magalit sayo.
Kahit ata patayin mo ko hindi ako magagalit sayo e." diresto nyang sagot
"Nagpapasalamat pa ako sayo dahil kahit sa kakaunting panahon naranasan ko na
maging akin ka. Ang sarap pala sa feelings. Pero lahat ng meron sa mundo ay may
limitasyon. Yun chance ko natapos na. Eto ang part na nakakatakot kapag nagmahal ka
e. Na baka bukas mawala na siya sayo. Pero I don't regret a thing. Kahit naging
panakip butas ako. Kahit nag rebound. Kahit pinilit ang sarili ayos lang. Para sa
babaeng mahal ko naman e.."
"Kagabi ko pa to pinag-isipan, Pipay. Siguro eto na 'yun time na kailangan ko ng

tanggapin na talo na ako kay Josh. Na wala talaga akong pag-asa. Mahirap. Sobrang
hirap pero para sayo kakayanin ko. Sa sobrang pagmamahal ko sayo pati kalayaan mo
ibibigay ko." tumingala si Prince para siguro pigilan 'yun luhang kanina nya pa
pinipigilan. "Ang sakit shit." ngumiti sya "Ako ang may pangalang Prince sa story
na 'to pero hindi ako ang nakatuluyan ng prinsesa. Weird. Sana Pipay maging masaya
kayo. I lose you. The game is over."
Tumalikod na sya saka nagsimulang maglakad.
Nilaksan ko na 'yun loob ko saka sumigaw ng malakas.
"PRINCE LEROY!" napahinto sya sa paglalakad saka humarap sa akin. "Hindi man ikaw
'yun lalaking mahal ko nuon at least ikaw 'yun lalaking una kong minahal. Thank you
sa lahat. Sana..Sana mahanap mo na din 'yun babaeng karapat-dapat sayo. Sorry kung
hindi ako 'yun. Maraming salamat.." tumulo na 'yun luha ko.
Tumakbo si Prince papunta sa harap ko saka ako yinakap ng mahigpit. "Thank you din
Pipay. Sana maging masaya ka kay Josh. Wag ka ng iiyak kundi kukunin na kita sa
kanya ulit at hindi na ibabalik pa." tumango ako.
Dahan-dahang lumuwang ang pagkakayakap sa akin ni Prince saka ngumiti. Isang ngiti
na hindi ko makakalimutan kahit kailan. Kung kaya ko lang mahalin 'tong taong to
ginawa ko na e. Karapat-dapat syang sumaya.
Nauna ng umalis si Prince saka naman ako naglakad papuntang sakayan na maluwang ang
dibdib. Hindi ko inaakalang matatapos din ang pag hihirap ko. Akala ko galit sa
akin si Prince pero hindi pala. Pinalaya nya ako na walang bahid ng kabiteran o
panunumbat. Mahal na mahal nya talaga ako. Sana lang talaga makahanap na sya ng
babaeng para sa kanya. Pero shutang inerns. Wag naman si Mimay pusit. Hindi ako
makakapayag.
Bahala na si author sa lovelife ni Prince. Pogi si author kaya may tiwala ako sa
kanya. Ahihi. Si Sic pa? The best kaya 'yan.
Pag dating ko ng school at classroom namin wala si Prince. Nalaman ko nalang sa

isang classmate namin na hindi sya papasok. Saan kaya pumunta 'yun? Naka uniform
kaya sya kanina.
"Asan boyfriend mo Mimay?" narinig kong tanong ng isang alipin ni Mimay.
"Nasa room ko pa. Tulog pa e. You know guys napagod." saka humalhak si Mimay ng
malakas. Kitang kita ko na naman 'yun gilagid nyang maitim.
Napaikot nalang ako ng mata sa sinabi ni Mimay. Negrang sinungaling jusko.
Lumipas ang morning class namin diary na may ngiti sa aking labi. This time
ipaglalaban ko na ang pagmamahal ko kay Josh. Alam kong maraming witch out there
ang hahadlang gaya ni Heleparot pero dahil si super Pipay ako lalaban na ako. Hindi
na ako makakapayag na mawala si Josh sa akin.
Happy and contented,
Pipay.
<hr>
Dear Diary,
Diary hindi pa din pumasok si Prince Leroy ngayong araw. Ewan ko ba sa lalaking
'yun at bakit hindi pumapasok. Wala din akong alam na idea kung anong nangyayari sa
kanya dahil kahit mismong girlfriend kuno nyang si Mimay ay wala ding alam. Sa
bagay kailan nga ba nagkaroon ng alam ang mga balyenang pusit? Diary may mga utak
ba ang mga half pusit half balyena pure impaktang katulad ni Mimay?
"Mimay bakit hindi pumapasok boyfriend mo?" narinig kong tanung ni Alupihan sa anak
ni Ursula.
"Busy lang girls. May inaasikaso para sa future naming dalawa." tapos humalakhak pa
sya ng bongga.
"Ah ganun ba? Bukas na ang pageant nyo ah? Ready ka na bang talunin 'yun mga
nagmamaganda dyan sa paligid?" parinig nila sa akin.
"Lagi namang talo 'yan e. Pangit kasi 'yan tapos malandi pa." umirap pa sya. Naku
diary ang sarap itusok nitong hawak kong tinidor sa mukha ni Mimay. Kaso pinigilan
ko lang sarili ko dahil ayokong kumalat ang itim nyang dugo. LOL
Pero diary napapaisip talaga ako sa kung anong nangyari kay Prince e. Nag practice
nga sila ng basketball kanina pero ang mismong team captain which is him ay wala.
Laging present kaya 'yun dati. Paano ko alam? Syempre lagi akong nanonood sa
pagtakbo nya habang hawak nya ang bola e. Oh ibang bola ang tinutukoy ko ah.
Ahihihi.
Nung afternoon break namin diary nakita ko agad 'yun pinaka-gwapong lalaki sa buong
mundo na machagang naghihintay sa akin sa labas ng classroom namin. Agad nya akong
sinalubong ng isang ngiti kung saan napansin ko na naman 'yun mapuputi nyang
ngipin. Sana ganun din kaputi ngipin ko. Hehe
"Kanina ka pa?" tanong ko sa kanya
"Hindi naman. Kakarating ko lang. Kakaalis lang din ng teacher namin e." sagot ni
Josh habang tumataas taas pa ang kilay nya. So gwapo talaga ng boyfriend ko.
"Mukhang wala 'yun ulupong dyan ah? Absent ba?" sabi nya 'nung sinilip nya kung
nasa room ba si Prince.
"Wala nga e. Absent pa din sya." malungkot na sabi ko sa kanya "Kahapon hindi din
pumasok. Tapos ngayon hindi din."
"Nag-aalala ka ba?" may bahid ng pagseselos ang boses ni Josh diary. Ahihihi.
"Bakit parang nagseselos ka?Ahihihi." sabi ko sa kanya sabay yinakap ko sya "Nag-
aalala lang naman ako e. Saka ano ka ba Josh. Ikaw na ang pinili ko kasi ikaw ang
mahal ko. Special lang talaga sa akin si Prince."
"Special? Sus. Nag kiss nga kayo e." napasimangot pa sya.
"Isang kiss lang kaya 'yun pero ikaw nung nasa school gym tayo ilang beses mo akong
hinalikan." feeling ko nangitim ako diary nung naalala ko 'yun mga pangyayari sa
school gym. Ahihi. Naughty naughty ni Josh diary. Imbyerna much lang kasi tinulugan
nya ako..este nahimatay pa sya e.
"Iba 'yun. Sya ang nakakuha ng first kiss mo e!!" may bahid ng pag tatampo ang
boses nya.
"It's just a kiss. What matters is what inside of my heart. And It's you." oh
quotes yan. Pakitweet ulit guys. Gamit ang hashtag na #DNHMSL.
"Ako lang laman ng puso mo?" tumingin si Josh sa akin na parang nahihiya.
"Of course. May tama ka dyan! Pasok ka na sa next round." sabi ko sa kanya at..
Hinalikan ako ni Josh sa labi habang nasa tapat pa kami ng room namin.
Narinig kong may nagulat dahil sa ginawa ni Josh. Mga classmate kong tsismosa
diary. Mainggit kayo! Tse.
Papunta na kami ni Josh sa canteen diary habang naglalakad na magkahawak pa ang

kamay ng may biglang tumulak sa akin pababa ng hagdan. Gumulong gulong ang beauty
ko diary at feeling ko nahilo at naalog ang maliit at kulay green kong utak dahil
sa nangyari. Nyeta lang diary. Sinong peste ang tumulak sa akin.
"Puta. Okay ka lang Pipay?" nagmamadaling bumaba si Josh para alalayan akong
makatayo.
"Oo..Teka nahihilo ako.." sagot ko kay Josh habang hinihimas ang ulo ko.
"Ay shit. May dugo!" gulat na sabi ni Josh
"Dugo?" tanong ko. Agad akong napahawak sa palda ko "Teka? Kakatapos lang ng
bwanang dalaw ko."
"Pipay mahal na mahal kita pero bobo mo madalas. Hindi dyan. Dito oh." sabay turo
ni Josh sa ilong ko.
Hinawakan ko agad 'yun ilong ko diary at oo nga may dugo. Napa-eww pa ako dahil may
kasamang kulangot 'yun dugo. Ewww nga.
"Serves you right bitch!" napatingin kami ni Josh sa babaeng nakatayo sa taas ng
hagdan habang naka-crossed arms pa ang gaga. Buhay pa pala 'tong Heleparot na 'to
diary? Akala ko tinodas na 'to ni Sic e. Wala na kasing exposure.
"Bakit mo ginawa 'yun Helena? Bakit mo sya tinulak?!" galit na tanong ni Josh sa
kanya.
"Bakit ko ginawa 'yun? Really Josh. Naririnig mo ba yang tanong mo?" she rolled her
eyes "Aray teka. Ang sakit mag-ikot ng mata. So anyway, hindi ba obvious ang
purpose ko?"
"Hindi e." sumagot ako "Clue please. Isang clue lang!"
"Duh! Natural galit ako sa babaeng unggoy na 'yan. Inagaw ka nya sa akin e. Porket
nagkabalikan na kayo iiwan mo nalang ako ng basta-basta Josh? Wow! Para kang tubig.
Wala kang taste!"
"Ay futa!" napamura nalang ako sa mga sinabi ni Heleparot diary. Kung hindi lang
umiikot ang paningin ko baka hinila ko na ang buhok ng gaga na 'to.
"Walang inaagaw si Pipay sa'yo Helena dahil sa una palang alam mong sa kanya lang
ako. Besides di ba pumayag ka naman sa usapan natin na magpapanggap lang tayo para
mag selos si Pipay?" seryosong sagot ni Josh sa kanya.
"Ehhhh kahit na! Basta galit ako sa babaeng 'yan! Isusumbong kita kay Mommy mo. For
sure yari ka dun." parang batang sabi ni Helena.
"Ay oh! Parang bata oh!" pangangasar ko sa kanya.
"Shut up monkey!" nag dila pa sya.
"Sige mag sumbong ka kay Mommy para isumbong din kita kay Mommy mo na bagsak lahat
ng grades mo at hindi ka makakagraduate."
"You've got to be kidding!" biglang namutla si Helena sa sinabi ni Josh.
"I'm not." ngumisi si Josh.
"Ughhhhh!! I hate the both of you!!" tumalon talon si Helena na parang bata at
dahil sa sobrang taas ng takong nya. Bigla syang natapilok at gumulong din sa
hagdan. Kitang kita ng dalawang mata ko kung paano humampas at umumpog sa sementong
hagdanan namin 'yun maganda at makinis nyang mukha diary.
"Aray ko...Help me.." sabi nya nung nasa baba na din sya ng hagdanan.
"Help mo mukha mo. Tara na nga Josh." hinila ko si Josh palayo kay Helena.
"Okay ka lang ba? Tara sa clinic. Kawawa naman 'yun ilong ng Pipay ko. Pango na nga
lalo pang napango."
Hindi ko alam kung compliment ba 'yun sinabi ni Josh o insulto e. Pero ano man sa
dalawa ang importante kinilig ako. Ahihihi.
Sinabi ko na din pala kay Josh diary 'yun mga sinabi ni Mommy nya sa akin kaya
galit na galit sya. Yayariin nya daw si Mommy nya kapag uwi nito galing America.
Hindi daw sya makakapayag na aapihin lang nya ang babaeng pinakamamahal nya. Ahihi!
Hashtag kilig pempem XD
Nung after class na namin diary Inutusan ako ni Sir.Mah Lee Bhog na ipaphotocopy
daw ang reviewer namin. Pumayag naman ako dahil walang choice ang kagandahan ko.
Bumaba ako ng building namin saka lumabas ng school. Nasa tapat kasi ang photocopy
center. Paano kayang naging photocopy center 'yun kung nasa tapat sya ng school?
Dapat photocopy front. LOL! Medyo matagal din akong nag hintay dahil ang daming
nakapila.
Pagbalik ko sa classroom ang lulungkot na ng mukha nilang lahat especially si Mimay

na todo iyak at hagulgol pa. Parang namatayan dahil sa eksenang nakita ko. Okay
diary? May taping ba ngayon dito sa room.
"Anong meron sir bakit ang lulungkot nila?" tanong ko sa kanya.
"Hindi mo ba nasalubong si Prince Leroy? Kakalabas lang ng classroom pag dating mo

e."
WHAT? Galing dito sa Prince? Bakit hindi ko man lang sya nakita o nasalubong.
"Hindi sir e. Bakit daw?"
"Huhuhuhuhuhuhu." sagot ni Sir.
"Ano nga sir?"
"Ajujujujujujuju." sagot naman ng classmate kong jejemon na alagad ni Mimay.
"Sir ano nga po?" =___=
"WAAAAAAAAAAHHHHHH!! HUHUHUHUHUHU! BABY PRINCE LEROY NA BOYFRIEND KO!!

HUHUHUHUHUHU!" ang lakas ng iyak kaya alam nyo na kung kaninong iyak yan.
A. Sa balyenang pusit na negra na anak ng putang si Ursula na kabit ni Poseidon?
B. Yun negrang feeling maganda at maputi na may makapal na tabas ng mukha?
C. A and B
D. Si Mimay
"Sir ano nga kasi? Siret na. Ahihihi."
"Si Prince Leroy kasi....."
Para akong nanlambot ng marinig ko 'yun sinabi ni Sir.Mah Lee Bhog diary. Alam kong
hindi sya nagbibiro dahil lahat ng classmate namin malungkot.
Why Prince? Why?
Nalulungkot sa balita,
Pipay.
<hr>
After ng entry na'to last enrty na and babye na kay Pipay. Sana suportahan nyo ang
book guys. Limited copy only. No batch 2. Free bookmarks sa 1st 100 payments. May
sign ni Josh and of course sa akin :p
Dear Diary,
Hindi ako nakatulog ng maayos kagabi diary. Hindi dahil excited ako sa Ms.January
Girl ngayong araw--well ahihi syempre medyo excited din ako. Syempre, ngayon ko
ipapamukha kay Mimay na ako ang mas maganda sa aming dalawa. Nasan na ba ako? Ay
ayun diary, inisip ko kasi 'yun echos ni Prince kahapon sa school. Bakit kaya hindi
nagpaparamdam 'yun lalaking 'yun sa akin. Hindi naman sya galit diary di ba? Saka
bakit sya aalis ng school? Saan sya pupunta?
Sa sobrang ganda ko ba diary hindi nya matanggap na basted sya at mas pinili nyang
mag move on na malayo sa akin? Hay diary. Ang hirap talaga kapag sobrang ganda
'nuh? Ang dami kasing nagkakadanrapa sa'yo. Gustuhin ko man na sagutin silang lahat
kaso hindi pwede e. Si Josh lang ang gusto ng pempem at puso ko. Ahihi.
"Tumingin ka sa taas. Lalagyan natin ng eyeliner mata mo." narinig kong sabi ng
baklang nag mamake-up sa akin diary.
Kahapon diary pinuntahan ko ang bahay nila Prince para malaman kung ano ba talaga
ang ginagawa nya sa buhay nila. Kaso wala namang tao at tanging aso lang nila ang
naabutan ko.
"Awwww awww awww." pag tatahol sa akin ng aso nila.
"Awwww awww awww." sagot ko naman sa aso nila. "Aww awww aww." tinanong ko kasi
kung nasan ang mga tao kila Prince.
"Aww awww." sagot naman ng aso. "Aww aww awww." hindi nya daw alam diary.
Umuwi nalang tuloy akong malungkot at nag post nalang ng status sa facebook na "Ang
lungkot ko pero maintain ang kagandahan." ayun diary puro mura natanggap ko sa mga
comment. Mga insecure.
"Ngiti ka girl. Lagyan natin ng blush on ang pisngi mo." ngumiti naman ako tulad ng
sinabi ng bading.
"Aray ko. Shutang inerns. Sakit mo maglagay ng blush on. May balak kabang burahin
ang pisngi ko?" singhal ko kay bading diary. Paano ba naman? Todo kayod ng blush on
sa pisngi ko.
"Ay sorry na. Ang itim mo kasi. Ang hirap lagyan ng blush on hindi kumakapit." pag
hingi nya ng tawad.
"KUNG NAHIHIRAPAN KA SA TRABAHO MO, BUMALIK KA NALANG NG BUNDOK AT MAG TANIM KA NG

SAYOTE'T KAMOTE!" sigaw ko sa kanya.
"Hoy Pilar. Bakit mo sinisigawan 'yang si Regina? Aba pasalamat ka kahit patay lang
minimake-upan nya pumayag na syang make-upan ka. Lahat nalang ng kinukuha kong mag
make-up sayo tumatanggi. Hindi daw kaya ng make-up ang mukha. Himala daw." sigaw ng
Nanay kong boksingera mula sa sala.
"Sorry pooooo."
"Talak kasi ng talak. Feeling maganda." tinaasan pa ako ng kilay ni Regine Diary.
Lakas maka-Regine ng pangalan. Ang mukha naman Ogie Alcasid =__=
Nung natapos na akong make-upan dumiresto na din ako sa sala para isuot ang pula
kong gown. Ahihi. Lahat ng tao sa sala namin namangha sa damit pero hindi sa
itchura ko diary.
"Ang ganda ng damit kaso ang pangit ng nagsusuot."
"Ang damit branded. Ang mukha grounded."

"Elegante ang damit ah. Pero mukha ni Pipay mukhang elepante."
Shutang inerns 'tong mga amiga ni Inay diary. Mga insecure. Palibhasa hindi naisali
'yun mga anak nila sa Ms.January girl e. Mga chaka kasi. Kaya ang magaganda ang
inaapi.
Nag selfie-selfie muna ako saka ko narinig si Inay na dumating na daw si Josh
diary. Ahihi. Tama ka diary. Napakilala ko na si Inay kay Josh. Tuwang tuwa nga si
Inay dahil finally daw may boyfriend na ako at kahit papaano marunong na daw ako
mag-ayos sa sarili ko.
"Wow Pipay. Anong gayuma ang pinainom mo sa gwapong binata na 'to?"
"Pipay regaluhan mo ng helmet 'tong gwapong 'to. Baka mauntog at hindi iwan ka
bigla."
"Naku iho. Kagwapo mong bata pero bakit nag jowa ka ng unggoy?"
"Ay oh. Oo Aling Tekla, Aling Kiray at Aling Minggay mga mukha nyo. Todo lait lang
ah?" sabi ko sa kanila saka hawak sa braso ni Josh para hilahin papunta sa kusina
"Tara na nga Josh. Wag ka makikinig sa mga sinasabi ng matatanda. Malas!"
"Wait may sasabihin lang ako sa kanila." huminto si Josh sa tapat nilang tatlo saka
ngumiti ng magalang "Naging girlfriend ko po si Pipay dahil gusto kong patunayan na
kahit ang uri nyang babae ay deserving mahalin. Maaaring hindi sya kaganda ng mga
anak nyo pero sya lang naman ang nagpapaganda sa mundo ko."
Napangiti nalang ako sa sinabi ni Josh diary. Naiwang nakanganga sila Aling Tekla
dahil sa sinabi ni Josh. Hinawakan ni Josh ng mahigpit 'yun kamay ko saka kumapit
sya sa bewang ko at dumiresto na kami sa kusina. Ahihi. Clingy much si Josh diary.
"Saang site mo naman nakuha 'yun sinabi mo, aber?"
"Site ka dyan?" sabi nya na nakasimangot "Galing dito 'yun nuh." tinuro nya 'yun
puso nya.
"Ahihi. Cheezy much." nilagay ni Josh 'yun dalawang kamay ko sa balikat nya habang
'yun dalawang kamay nya sa pagitan naman ng balakang ko. Para tuloy kaming
sumasayaw.
"Ang ganda mo ngayon." nakangiting sabi ni Josh habang nakatingin sa mga mata "I
mean mas lalo kang gumanda."
"Tse. Alam ko na yan. Kaya wag mo na akong papakawalan or esle magsisisi ka."
inirapan ko sya.
Hinawakan ni Josh ang pisngi ko saka hinarap ako sa mukha nya. Ilang inches nalang
ang layo nya sa mukha ko at magkakadikit na ang labi naming dalawa.
"Sino ba nagsabing papakawalan pa kita?" ngumisi sya "Kung pwede nga lang pakasalan
na kita para akin kana habang buhay e."
"Ehhhhh kenekelege eke." bigla akong hinalikan ni Josh sa labi ko ng madiin.

Nalagyan tuloy ng lipstick 'yun labi nya.
"I love you, Pipay." seryoso nyang sabi sa akin "Hindi ko maimagine na ibang babae
ang kadikit at kayakap ko ng ganito. Tanging ikaw lang ang gusto ko kasama at
kadikit ng ganito."
"Ako din Josh." sagot ko naman sa kanya "Hindi ko maimagine na ibang lalaki ang
kayakap ko ng ganito. IcKaw LhArn TalAgA SaPaT nHuah."
"Promise?" tumaas taas pa kilay nya "To the pempem and back?"
"Promise." sagot ko "To the pempem and back and forth."
Tinawag na kami ni Inay para pumunta sa court dahil magsisimula na daw ang pageant.
Paglabas namin ni Josh ng bahay nagulat kami dahil tanging isang tricycle lang ang
sasakyan namin e halos nasa 15 katao ang sasama at susuporta sa akin.
"Ay oh! Saan nyo kami balak paupuin ni Josh?" tanong ko sa kanila
"Dito si Kuya Josh sa tabi ko Ate Pipay." sabi ng kapatid kong si Popoy na nasa
loob ng tricycle.
Agad namang pumasok si Josh sa loob ng tricycle at nakipagsiksikan na para makaupo.

Ako nalang ang naiwang nakatayo sa labasan. Wow! Kyot ng mga 'to diary.
"Kayo nakaupo na samantalang ako 'tong candidate di pa nakakaupo. Kyot nyo din e."
sabi ko sa kanila.
"Wag kana mag-inarte Pilar. Simulan mo na maglakad. Kitakits nalang sa plaza.

Babye." sigaw naman ng nanay kong ever supportive sa akin "Manong sa plaza hoh."
Saka naunang umalis ang tricycle at ang lahat nag wave pa sa akin. Shutang inerns
'tong mga 'to. Pinabayaan akong maglakad papuntang plaza na nakagown. Go! Kiber ko
sa kanila. Kunwari Flores De Mayo. LOL!
Habang naglalakad ako nag mi-ms.universe wave pa ako. May nakasalubong pa akong mga
bata na nakatingin sa akin at manghang-mangha.
"Mommy look oh. Yun monkey nakagown."
"Mommy Mommy may perya ata ngayon. Yun monkey oh!"
"Wow mommy ang cute nung monkey. Mukhang clown."
Napasingkit ang mata ko 'nung nilapagsan ko 'yun tatlong batang 'yun habang kasama
ang nanay nila. Pinipigilan ko ang sarili ko na wag tanggalin ang suot kong sandals
na may takong at baka ibaon ko sa mga bumbunan nila.
Palapit na ako ng plaza ng makita ko ang isang truck ng basura na nag papark at
laking gulat ko na sasakyan pala 'yun ni Mimay. Nasa taas sya ng truck at nakaupo
pa. Ang gaga puting gown nga ang sinuot. Pinagsiksikan ang sarili sa gown. Kawawang
gown.
"HOY PILAR. HANDA KA NA BANG MATALO?" pangangasar nya sa akin.
"Tse! Pampamalas." inirapan ko naman sya.
May nakita akong tarpaulin na nakalagay sa entrance kaya naman binasa ko ang
nakasulat.
Who will win the first ever Ms.January Girl 2014 of Brgy.Las Phag?
Just text RIP space BEAUTY space name of the candidate and send to 2344.
Example : RIP BEAUTY PILAR

Ahihi. Ako na yan. Ako na ang mananalo dyan. Ako ang ginawang example e. Ano ba ang
meaning ng RIP diary? RAPE IN PEACE? Gahasain ng tahimik si Pipay? OMG diary. Ako
ang gusto nilang gahasain ng tahimik. LOL!
Dumiresto na ako sa backstage diary pag pasok ko sa loob. Nakita kong nakaupo na
'yun mga fans ko sa harapan at todo sigaw 'nung napansin ang beauty ko. Si Josh
pumalakpak pa at sumigaw ng "Girlfriend ko yan! Proud boyfriend here!"
Para sa mga taong nagmamahal sa akin, gagawin ko ang lahat para lang maiuwi ang
crown and sash and 1 year supply ng bigas 'yun luto na.
Nag formationg na kami sa likudan para sa opening remarks. Katabi ko na din 'yun
lalaking kapartner ko sa sayaw. Dapat si Josh ang partner ko pero hindi na sya
makahabol sa steps e. Kaya no choice. Napatingin ako sa harapan diary at nakita ko
si Prince na nakatalikod sa akin at katabi si Mimay. Shutang inerns. May plano pa
pala tong si Prince na magpakita? Kay Mimay nagpapakita sya pero sa akin hindi?
Wow! Impressive.
Lalapit sana ako pero pinagalitan ako nung organizer dahil ang epal ko daw diary.
Habang sumasayaw kami diary hindi ko mapigilan hindi tignan si Prince. Nakangiti
sya kay Mimay pero pag magtatama ang mga tingin namin agad syang iiwas.
"Aray ko." natapakan ko 'yun paa ng kapartner ko.
"Sorry. Yan kasing paa mo paharang harang." sagot ko sa kanya.
Ending natapos ang sayaw namin na hindi man lang kami nagkatinginan. Napansin ko
ding nakatingin si Josh kay Prince. Ano kaya iniisip ni bebe Josh ko? Na si Prince
pala ang gusto nya at hindi ako? Haha joke only.
Nung natapos na kaming sumayaw diary agad bumaba 'yun mga male partners namin at
kaming mga contestand nalang ang naiwan sa stage. Walang tanggalan na magaganap
dahil question and answer ang mangyayari. Lahat kami tatanungin at agad pipiliin
ang mananalo.
Number 8 si Mirasol habang ako naman number 10.
"If you gonna be a cactus, why?" tanong ng host kay number 1.
"Because I do believe that being a cactus is cute."
"If you gonna die tomorrow, why not now?" tanong naman ni host kay number 2.
"Are you in a hurry? You go first."
Omaygad diary. English speaking sila. Shet! Sana pala nagbasa ako ng maraming
quotes sa twitter kagabi. Mukhang battle of the quotes ang labanan.
"What do you prefer the most? Slap by many people infront of your mother or slap
by your mother infront of many people?" tanong ni host nung na kay number 7 na sya.
"Slap you infront of these people." saka sinampal ni number 7 si host sa harapan ng
audience. Edi naloka sya.
Hawak-hawak ni Host 'yun pisngi nya nung nasa tapat na sya ni Mimay diary. Etong
balyenang pusit naman todo ngiti. Labas tuloy ang maitim nyang gilagid.
"And for number 8. Here's your question." sabi ni host "If Log"2n"(1944) = Log"n"
(486√2), determine the value of n^6."
Natulala si Mimay diary at unti-unting nilabasan ng kulay itim na dugo ang ilong
nya. Taray ni Mimay. Pati ilong nireregla.
"2?" hindi nya siguradong sagot diary.
"Wrong." diretsong sagot sa kanya ni Host saka sya dinilaan :p
Hindi ko na narinig 'yun tanong ni host kay number 9 dahil todo kaba na ang
nararamdaman ko diary. Tinawag ko na lahat ng santong kilala ko para tulungan ako
sa tanong na ibibigay sa akin. Lord sana wag english. Lord sana wag english.
"And last but not the least.." ayan na shet "Here's your question candidate number
10.." ngumiti si Host sa akin "What is love?"
Huminga ako ng malalim saka inagaw 'yun microphone sa host.
"What is love?" sabi ko sa lahat ng nanunuod "Ilang beses ko na ding tinanong sa

sarili ko kung ano ba talaga ang love? Eto ba 'yun pakiramdam na masaya ka? O eto
ba 'yun pakiramdam na nasasaktan ka? Pero kahit ni isang sagot walang naging
malinaw dahil ladies and gentlemen and in between, Love is undefinale. Love is the
greatest feeling of all. Love is blind. Love is happiness. Love is sadness. Chos!
She's dating the gangster lang. Pero para sa akin ang tunay na ibigsabihin ng
pagmamahal ay nakikita sa puso at hindi sa bibig ng nasa paligid mo. That would be
all. Thank you!"
Isang malakas na sigawan 'yun narinig ko mula sa lahat ng nanuod diary. Lahat sila
tuwang tuwa at sinisigaw ang pangalan ko.
"Okay. Mukhang alam na natin kung sino ang panalo ah?" nakangiting sabi ng judge
diary "Hindi na natin papatagalin pa.. And the winner is no other than.."
"Candidate number....."
After ng Ms.January Girl 2014 diary umiyak nalang ako ng umiyak nung nakausap ko si
Prince. Hindi ko matanggap 'yun sinabi nya..
Dapat masaya ako eh pero bakit ang lungkot ko?
Masakit kuya eddy.
Umiiyak dahil sa sinabi ni Prince,
Pipay of Ms.January Girl 2014

<center><h1>Huling Malanding Entry</h1></center>
<hr>
Final Entry aka etchuserang Epilogue.
Dear Diary,
Sabi nila ang pag da-diary daw ay para lang sa mga isip bata. Sino nga bang normal
ang magsusulat at ikwekwento sa isang walang buhay na bagay 'yun mga nangyayari sa
buhay nya? Pero dahil hindi ako normal na tao at dahil dyosa ako ng kagandahan,
gumawa ako ng diary ko at ikaw 'yun diary. Ahihi!
Ano ba 'yan diary, nasa last page na ako ng pahina mo pero hindi pala kita
nabigyan ng pangalan. Hmm. Ano bang gusto mong pangalan? Hay naku, wag ka na nga
bigyan ng pangalan. Nakakatamad mag-isip. Dadagdag ka pa sa stress ko sa buhay e.
Pero malaki ang pasasalamat ko sa'yo diary. Medyo matagal din ang pinagsamahan
nating dalawa e. Ikaw lang ang naging saksi sa lahat ng kalandian-este mula sa
kadramahan ng aking buhay hanggang sa pinakamasasaya kong araw.
Kanina diary binasa ko 'yun ilan sa mga entry na nasulat ko. Kung saan ang tanging
hangad ko lang nuon ay mapansin ni Prince Leroy at makuha nya ang itim na perlas
mula sa akin. Natawa na lang ako sa sarili ko diary dahil pakiramdam ko ang laki ng
pinagbago ko. Oo diary. Malaki ang pinagbago ko kaya wag ka ng kumontra dyan kundi
susunugin kita. Chos!
Naalala ko kasi diary dati na wala akong ibang hinangad kundi si Prince Leroy
lang. Pakiramdam ko s'ya na ang perpektong lalaki para sa akin. Kaya nga todo
papansin ako sa kanya at ginagawa ang lahat para lang makuha ang kanyang katawan.
Pero mali pala ako. Ang buhay pala diary ay hindi umiikot sa pagkuha ng bataan ng
isang kababaihan. Hindi mo pala kailangang habulin ang isang lalaking hindi naman
nararapat sayo dahil may tamang lalaking nilaan ang dyos para sayo. Ahihi.
Kinikilig ako diary kapag pumapasok sa utak ko si Josh.
"Pipay ko!! Pipay ko!!" narinig kong biglang bumukas ang pintuan ng kwarto ko
diary at pumasok ang pinakagwapong lalaki sa buhay ko.
"Oh bakit? Bakit ka sumisigaw dyan?" tanong ko sa kanya. Pansin kong puro pawis
ang noo nya at hinihingal pa si Josh diary. Mukhang tumakbo ang loko papunta dito
sa bahay namin.
"Kailangan mong sumama sa akin!" hinawakan nya 'yun braso ko at hinila ako palabas
ng bahay "Bilisan mo."
"Teka lang nga Josh. Saan ba tayo pupunta?" pag pipigil ko sa pag hatak nya sa
kamay ko.
"Wag ka na mag tanong. Kailangan natin mag madali." tinignan nya 'yun orasan sa
kamay nya "Tsk. Bilisan natin baka hindi na natin sya maabutan."
"Sinong sya? Saka saan ba tayo pupunta? Hindi pa nga ako nakakapag bihis ng matino
oh." Nakashort lang kasi ako saka tshirt na butas-butas.
"Si Prince!" sigaw nya sa akin "Nasa airport na sya ngayon paalis ng bansa. Ngayon
ang flight nya at hindi next week."
"Ha?" gulat na sagot ko kay Josh "Akala ko next week pa? Sigurado ka ba dyan?"
"Ay bobo lang Pipay? Kakasabi ko lang oh. Mag mamadali ba kong pumunta dito sa
bahay nyo kung joke lang 'to?" Diary pakiremind nga ako kung bakit ko mahal 'tong
lalaki na'to "Sinabi nya lang sa atin na next week para hindi na natin sya
mapuntahan sa airport pero ang totoo ngayon talaga. Kaya bilisan na natin."
"Ay leche. Bakit mo lang kasi sinabi? Tara na. Ano pang hinihintay mo dyan?"
hinatak ko si Josh saka pumunta sa gitna ng kalsada para humarang ng taxi.
Puro jeep at tricycle lang ang dumadaan kaya nasstress na ako diary. Nung may
dumaang taxi agad akong humarang sa gitna para hindi makadaan. Agad kong binuksan
'yun pintuan at sumigaw kay manong driver.
"Manong sa airport nga. Pakibilisan. This is a matter between life and death."
"Eh Miss hindi mo ba nakikita? May pasahero ako oh. Buntis pa 'to at manganganak
na." turo nya sa likuran kung saan may babaeng nakaupo at nakahawak sa tyan nyang
malaki.
"Ate.." tinabihan ko 'yun buntis "Ate makinig kang mabuti sa sasabihin ko. Bukod
kang pinagpala sa babaeng lahat kaya mas lalo kang pagpapalain kapag pinaubaya mo
na sa amin 'tong taxi na'to.."
"Pero teka lang-" hindi na na natapos ni ateng buntis 'yun sinabi nya dahil hinila
ko na sya palabas ng taxi.
"Salamat ate. God bless you. Sana makapanganak ka ng healthy baby!" pumasok ako sa
loob ng taxi at si Josh naman sa kabilang upuan "Oh Go na manong. Wala ng problema.
Bilisan nyo na kundi kayo malalagot sa akin."
Napakamot nalang ng ulo si manong driver saka pinaandar 'yun taxi nya. Narinig ko
pang sumigaw si ateng buntis bago kami tuluyang makalayo mula sa kanya.
"Shutang inerns ka! Kapag may nangyaring masama sa baby ko babalatan ko ng buhay
yang mukha mo!"
Ang strong ni ateng buntis. Nakasigaw pa kahit nahihirapan na sa kalagayan nya.
Buong byahe namin diary patungong airport namin ay todo dasal ako na sana maabutan
ko si Prince. Shutang inerns din na lalaki 'yun. May balak pa akong lokohin na next
week pa ang flight nya papuntang America para mag move-on. Oo tama ka dyan diary.
Inamin sa akin ni Prince Leroy na pupunta na sya sa papa nya sa America para dun na
mag-aral at makalimot. Hindi nya daw kasi kayang nasa iisang school lang kami
habang nakikita akong masaya sa feeling ni Josh. Paano nga naman daw sya
makakalimot kung 'yun babaeng pinakamamahal nya which is ako na ilang taon nya ng
mahal ay masaya sa iba.
Parang pinapatay daw sya sa loob nya. Taray diba? Mag momove on lang sa America
pa? Rich kid ang koya mo.
Naramdaman kong hinawakan ni Josh 'yun kamay ko kaya napatingin ako sa kanya.
"Don't worry. Makikita mo pa sya bago sya umalis." Nakangiti nyang sabi sa akin.
"Salamat, Josh." Sabi ko sa kanya "Salamat dahil pinaalam mo sa akin na ngayon ang
alis ng kumag na 'yun."
"Wala 'yun. Ikaw pa? Ayokong makita kang malungkot e." kumindat pa sya.
Ngumiti nalang ako kay Josh saka nag flips hair. Tse! Kaya mahal na mahal kitang
lalaki ka e. Kahit madalas sakit ka sa ulo dahil sa mga babaeng patay na patay
sayo. Madami mang patay na patay at naghahabol kay Josh, still, ako pa din ang
hinahabol nya. Ang haba ng buhok ko diba? Alagang PHcare lang 'yan. Try nyo din.
Pag dating namin ni Josh sa airport agad kaming bumaba at tumakbo patungong
entrance pero napahinto naman kami dahil narinig naming sumigaw si Manong Driver.
"Hoy! Yung bayad nyo. Anong tingin nyo sa akin charity worker? Libre? Libre?"
galit na sigaw nya sa amin ni Josh.
"Josh bayaran mo na. Wala akong dalang pera dito." Sabi ko sa boyfriend ko.
"Wala din akong dalang pera Pipay. Tumakbo lang ako mula sa bahay namin hanggang
sa inyo." Sabi nya sa akin "Pero eto na nga lang ang ibabayad ko." hinubad nya 'yun
relo nyang suot na kulay ginto saka inabot kay Manong.
Hindi ko naririnig 'yun pinag-uusapan nila pero halatang todo hingi ng pasensya si
Josh kay manong driver na nakangisi naman.
"Oh anong sabi?" tanong ko kay Josh 'nung umalis na 'yun taxi.
"Wala. Hindi na 'yun aangal kasi orig G-Shock 'yun relo ko at 10 thousand pa bili
ni Daddy dun."
"Ang mahal naman nun! Sigurado ka bang okay lang sa'yo na 'yun na ang ibayad
natin?"
"Oo naman." Ngumiti sya "Sabi ko nga sayo Pipay lahat gagawin ko para lang sayo."
Saka nya kinurot 'yun ilong ko.
"Ahihi. Kilig mats!"
Tumakbo na agad kami ni Josh patungong lobby para tignan kung nakaalis na ba 'yun
eroplanong sasakyan ni Prince. Wag na kayo magtaka kung paano namin nalaman 'yun
airplane number nya dahil fiction 'tong story namin at lahat posible sa utak ng
gwapong author.
Medyo madami-daming tao din ang nasa lobby na umaalis at dumadating. Tinignan ko
agad 'yun bulletin board para hanapin 'yun America na destination.
"Pipay!" narinig kong pagtatawag sa akin ni Josh. "Eto si Prince oh!" may tinuturo
sya kaya agad akong lumapit sa kanya.
Nakita ko agad si Prince na nakaupo at nakatalikod sa amin. Agad ko syang

nilapitan saka sinabutan ng hard 'yun buhok nya.
"WALANGYA KA! BAKIT KA AALIS NG WALANG PAALAM SA AKIN HA?!" sinigawan-sigawan ko
sya at hinila lahat ng buhok nya hanggang sa matanggal ang anit nya.
"Aray ko-aray ko.." pilit nyang tinatanggal 'yun kamay ko sa buhok nya "Ano ba
Miss. Sino ka-Pipay?" halos manlaki 'yun mga mata ni Prince nung makita nya ako.
"Anong ginagawa mo dito?"
"Peste ka! Anong ginagawa ko dito? Malamang para sabunutan ka! Ang arte-arte mo!
Ayaw mo pang ipaalam sa akin na ngayon alis mo! Bakit ka ganyan?"
Hindi ko na napigilan 'yun sarili ko kaya naluha na ako. Bumagsak na 'yun mga luha
mula sa mga magaganda kong mata.
"Hay! Kaya ayaw kong sabihin sayo na ngayon ang alis ko dahil alam kong iiyak ka
e." naramdaman kong yinakap ako ni Prince ng mahigpit. Naramdaman ko din na may
tumutusok sa bewang ko.....yun sinturon nya. Ay sayang akala ko kung ano na e.
"Sorry pre kung sinabi ko sa kanya. Alam mo namang ayokong nalulungkot 'yang mahal
ko e." narinig ko si Josh na nagsalita mula sa likuran ko.
"Sarap mong suntukin pre. Hoy ikaw ah, tandaan mo lahat ng bilin ko sayo. Ingatan
mo 'tong si Pipay dahil kung hindi uuwi agad ako at babawiin to sayo." Pagbabanta
ni Prince kay Josh.
"LUL mo! Wala akong planong paiyakin yan. Siguro mapapaiyak ko lang yan kapag nag
propose na akong pakasalan sya. Ano sa tingin mo?"
"Magkape ka nga Josh para maliwanagan ka sa mga sinasabi mo." Tumawa si Prince
saka tumingin naman sa akin "Ikaw naman Pipay. Sabihin mo lang sa akin kung
pinapaiyak ka ng lalaking 'yan ah? Hindi ako mag dadalawang isip na bumalik agad ng
Pilipinas para lang bugbugin yan."
Tumango ako. "Sorry talaga Prince. Alam kong ako ang may kasalanan kung bakit ka
aalis. Sorry talaga."
"Wag mo ng isipin 'yun pero ang totoo talaga gusto kong maguilty ka-aray joke lang
e." kinurot ko nga sya. "Syempre gusto ko din makamove-on sayo. Hirap mong
kalimutan Pipay e. Ganda ganda mo kasi." Kumindat si Prince.
"Calling the attention of all passenger of flight number.6969. Please go to your

airplane as soon as possible at wag ng makipaglandian sa mga pangit dyan. Thank
you!"
"Shutang inerns na intercom yan. Basag trip!"
"Haha! So paano Pipay? Aalis na ako ah. Mag-ingat ka dito." Kinuha na ni Prince
'yun maleta nya saka nagsisimulang maglakad palayo sa amin ni Josh pero huminto sya
saka bumalik sa harapan ko. "Ay wait may nakalimutan ako."
"Ano 'yun?" tanong ko.
Nagulat ako sa sunod na ginawa ni Prince dahil bigla nya akong hinalikan sa labi
saka tumakbo papasok ng entrance para sa mga eroplano.
"Gago 'yung kumag na 'yun ah! Nagnakaw pa ng halik!" inis na sabi ni Josh.
Napangiti nalang ako saka hinawakan 'yun labi ko na hinalikan ni Prince. Ahihi! Si
Prince talaga. Gusto pala ng kiss hindi nalang nagsabi.
"Oh natulala ka na dyan! Gustong gusto 'yun halik?" nakabusangot na sabi ni Josh.
"Eto naman nagselos agad." Kinapit ko 'yun kamay ko sa balikat ni Josh "Kiss mo na
din ako para mawala 'yun bias ng kiss ni Prince."
Hinalikan ako ni Josh sa labi ng matagal.
"Isa pa.."
Hinalikan nya ulit ako.
"Last na."
"Ang adik mo talaga sa kiss Pipay." Ngumisi si Josh "Dun nalang kita ikikiss sa
pupuntahan natin." Kumindat si Josh.
"Saan ba tayo pupunta?"
"Sa langit." Kumindat ulit sya.
"Ahihihi. Wag mo ko papagudin Josh ah? Saka galingan mo. Ahihi."
"Ikaw talaga Pipay kung anu-ano yang iniisip mo. Ang landi."
"Hindi ako malandi ah!" sabi ko sa kanya "Slight lang!"
Magkahawak kaming dalawa ni Josh na lumabas ng airport at naglakad pauwi ng bahay

namin. Oo naglakad talaga dahil remember? Wala naman kaming dalang pera para sa
pamasahe?
Okay lang kahit mapagod kakalakad dahil kasama ko naman 'yun lalaking
pinakamamahal ko.
Mainggit kayo please...
Meanwhile...
"ANO BA? PAPASUKIN NYO KO SA LOOB! YUNG BOYFRIEND KO AALIS NA!! WAAAAAHHHH! BHABE
KO LEROY KO!! BAKIT MO KO INIWAN???" limang guard ang nakaharang sa pintuan ng
entrance para lang hindi makapasok 'yun negrang pusit.
Kawawa naman talaga si Mimay 'nuh? Natalo ko na nga sa contest. Natalo ko pa sa

puso ni Prince.
Hay! Ganyan ata talaga ang tadaha ng balyenang negrang pusit na anak ni Ursula sa
pagiging puta diary. Hayaan nalang natin syang magising sa kahibangan nya..
Oh paano diary? Hanggang dito nalang ang sulat ko sayo ah? Last page na e. Ang
dami ko pa sanang gustong ikwento pero wala ng mapagsusulatan.
Magpapapawis pa kami ni Josh e *wink*
Hindi ako Malandi....slight lang,

Pilar "Pipay" Payoson..
FINISH.
~~~~~~~~~
Note:
Hi guys! Thank you sa pagbabasa ng kalandian ni Pipay! HAHAHAHAHA! Book 2 ba hanap

nyo? Well we'll see ;)))
Pakibasa din 'yun next page *order* kung paano makaka-avail ng book. Thank you!
To the pempem and back! ♥

<center><h1>Glimpse for Special Chapter ;)</h1></center>
<hr>
Patikim lang 'to guys at sa Special chapter lang ng book mababasa ng buo! *wink
wink*
Sino ng nakapag order at bayad na? Sino pang hindi pa? BILI NA! :))
Message me sa facebook "sic santos" or sa twitter "owwsiccc" for the details :)
"Hoy kinakausap kita. Sumagot ka. Bastos ka."
"Ay ako pala ang kinakausap mo?" sabi ko sa kanya "Akala ko kasi nag se-self talk
ka. Hihi. Sorry po."
Nag-ikot pa sya ng mata tulad ng ginagawa ng mga mayayamang brats diary. Feeling
naman nya bagay sa kanya. Mukha lang naman syang babaeng tambay sa kanto.
"Sorry your face. Isusumbong kita kay Prince ko pag-uwe nya. Malapit na syang umuwi
at sabi nya papakasalan na nya ako. Kilig mats."
Yun na ang sign na kailangan ko ng lumayo kay Mimay diary. "Ah K." sagot ko sa
kanya
"And sabi mo hindi ka aware na invited ang mga Payoson Family ditto? Well ako din
e. Hindi kasi ako aware na allowed pala ang mga pet na tulad mo sa party." Ngumiti
ako "Nice gown nga pala Mimay. Pwede ka ng ilamay bukas. Imbitahin mo ko ah? Coffee
party." Saka ako nag tsunami walk paalis sa harapan nya.
Dalawang bwan na ang nakakalipas simula ng mag hiwalay kami ni Josh, diary. Nagulat
ka ba? Ako din e. Sino nga bang mag-aakalang mapupunta din sa wala ang pagmamahalan
naming dalawa? Pero wala e. Ganun talaga. May mga bagay sa mundong hindi mo pwedeng
ipilit para lang maayos pa. Akala ko sya pa din ang exact Josh na nakilala ko eh.
After kasi ng pag-alis ni Prince diary nagkalabuan na kaming dalawa ni Josh.
Andyan na 'yun isang lingo syang hindi mag tetext o magpaparamdam man lang. Hindi
ko alam kung humihinga pa o ano e. Madalas ko din syang makitang nakikipag-inuman
na may kasamang mga babae na nakapalibot sa kanya. Nung una, dedma lang ang beauty
ko diary. Pero patagal ng patagal napapagod ako. Pakiramdam ko pinagmumukha na nya
akong tanga e. Ginagawang laruan at walang pakialam sa mararamdaman ko. Hanggang sa
isang araw na nag-usap kami ng masinsinan dahil pagod na pagod nakong masaktan at
umiyak ng paulit-ulit.
"Josh anong nangyayari sa'yo?" tanong ko sa kanya habang tumutulo ang mga luha ko
"Akala ko ba ako lang? Akala ko ba mahal mo ako? Pero bakit mo nagagawang mambabae
pa. Kulang pa ba ang pag mamahal na binibigay ko sayo, Josh? Sumagot ka!"
Hindi nya magawang tumingin sa mga mata ko diary. Pero mas mabuti na din 'yun
dahil alam kong sa oras na tumingin sya mas lalo akong masasaktan.
"Pasensya na Pipay.. Pasensya na.." mahina nyang sagot.
"Shutang inerns, Josh. Hindi ko kailangan ng pasensya mo. Paliwanag ang kailangan
ko!" napasigaw na ako dahil sa galit at inis "Josh bakit? Bakit mo nagawa sakin
'to? Bakit mo ko niloko?"
"Nagising na lang ako isang araw na pakiramdam ko nasasakal ako, Pipay. Na

pinapaikot ko lang ang mundo ko sayo at may mas masayang mundo pa hindi lang ikaw.
Naisip ko na bata pa ako para mag seryoso sa isang pagmamahalan, Pipay e." tumingin
sya sa akin. Isang tingin na seryoso "Sorry, Pipay. Pero nagising nalang ako na
parang nawala ang pagmamahal ko sayo at hinanap ko 'yun pagmamahal na 'yun sa ibang
babae."
Para akong sinasaksak ng ilang libong ulit dahil sa mga sinabi nya. Napatawa ako
diary. Isang mapaklang tawa. Punong-puno ng ampalaya ang tawa ko.
"Nambabae." napangiti ako "So aminado kang nambabae ka?"
Tumango sya "Wala naman mawawala sa akin, Pipay e. Lalaki naman ako. Guys bound to
have more than 1 relationship-"
Hindi na nya natapos 'yun sinasabi nya dahil sinampal ko na sya.
"Selfish reason!" sigaw ko sa mukha nya "May mawawala sayo, Josh. Mawawala ako
sayo. At kung pagod ka na sa relasyon 'tong, sana tinanong mo muna ako kung
napapagod na ba ako? Hindi mo alam kung ilang ulit ko pinaniwala ang sarili ko na
kaya ko pa at hindi ako nasasaktan sa mga pinaggagawa mo. Pero kung pagod ka na
talaga. MAS ako Josh."
Tumalikod ako saka pinunasan ang luha ko.
"Shutang inerns, Josh. Sinayang mo 'yun chance na binigay ko sa'yo. Hindi ka pa

din nagbago. Sige break kung break. Basta eto lang ang tatandaan mo. Hindi ako
unang bumitaw kundi ikaw."
Ininom ko muna 'yun natitira kong frappe bago ko kinuha 'yun bag ko. Sayang kaya!
Minsan lang ako makainom ng mamahaling kape.
Pag lingon ko nakatingin sa amin 'yun ibang customer.
"Anong tinitingin-tingin nyo? Ngayon lang nakakita ng break-up scene?" tinaasan ko

sila ng kilay at nag walk-out palabas ng coffee shop.
Shutang inerns na coffee shop yan. Sana masunog na kasama 'yun shutang lalaki na
'yun. Peste.
<center><h1>Order..</h1></center>
<hr>
Guys, pwede na kayo mag-order ng Diary ng Hindi Malandi book.
Price : P400, shipping fee included
# of pages : 200+
Freebie: Bookmark para lang sa 1st 100 payments
Deadline: March 7, 2014
NO BATCH 2.
Once na makapagbayad kayo, automatic na naka-reserved na kayo. Kailangan ko muna

malaman kung ilan ang nagbayad bago i-print ang books.
May sign ko na ang books and of course sign mula kay JOSH! ;))
Here's my info kung san niyo ise-send:
Francis Herrera
Route1 San Roque Bauan Batangas.
09267709734 (Number ko 'yan if ever may tanong kayo)
Mode of payment: Cebuana, LBC, Western Union
Then picturan niyo ang resibo then send niyo dito sa fb ko:
facebook.com/user/sic.wattpad or dito sa page.
Sa may tanong mag-comment lang guys. :)))

<center><h1>About the book</h1></center>
<hr>
Announcement :
Iseself-publish ko 'tong Diary ng Hindi Malandi (Slight lang!) So bali magiging

book sya. As in BOOK po. BOOK! HAHA!
Self-publish meaning hindi sya mabibili sa kahit anong bookstore. Uulitin ko. HINDI
PO SYA MABIBILI SA KAHIT ANONG BOOKSTORE XDD. Ayan ah! Maliwanag na po.
Bale 1st batch order lang sya. Wala ng 2nd batch or so on. Ayokong mastress kaya as
much as possible isang bagsakang stress lang kung maaari.
PRICE : Wala pa po. Since under processing palang ang book. Pero I am very sure na
bago matapos ang february maaari ng mag order 'yun mga interesado.
Mag handa nalang ng P400 pesos guys. Hindi ko sinasabing yan na talaga ang actual
price pero BAKA ABUTIN lang po. Shipping fee included na.
FREEBIES: Bookmark (?) still undecided about this. Nagtatanong pako kung magkano
magpagawa ng bookmark and 100 lang ang ipapagawa ko. 1st 100 lang payments lang ang
makakakuha ng bookmark.
• May kasamang selfie ko. HAHAHAHAHAHAH joke lang

• May dedication and pirma ko na po 'yun :))
•Baka. Again. BAKA ipapirmahan ko din kay Josh 'yun book. Di ko pa sya nakakausap
e. Puntahan ko nalang sya one of these days sa school nila para tanungin about this
matter. Ang layo kasi ni Prince e =__=
•May special chapter ang book na wala dito sa wattpad.
So ayun guys! Sana suportahan nyo 'to. Sabihin nyo din mga ibang kapemsters.
Before mag end ang february pwede na mag order.
Sa may tanong mag comment lang! :)

Diary NG Hindi Malandi (Slight Lang!) - 1

Uploaded by

Document Information

Original Title

Copyright

Available Formats

Share this document

Share or Embed Document

Sharing Options

Did you find this document useful?

Is this content inappropriate?

Copyright:

Available Formats

Diary NG Hindi Malandi (Slight Lang!) - 1

Uploaded by

Copyright:

Available Formats

<center><h1>Diary ng hindi Malandi (Slight lang!

"CUT!! SHUTANG INERNS! MALING CD ANG NAILAGAY"

"Ay sorryyyyyyyyyyy pooooooooo."

"Okay. Ulitin natin."

Hanggang dito nalang muna dear diary,

Hindi talaga ako malandi ah?

Ps. Next time papasok na ako na wala na ding suot na palda.

Hindi ako malandi..slight lang,

Diary naniniwala ka ba sa 11:11 wish? Nakita ko kasi sa twitter kanina na pinag-

Goodnight Diary. Sana mapanaginipan ko si Prince Leroy na minomolescha ako sa

O sya sige na bukas na ulit kita susulatan diary.

Virgin pa din til now,

Pipay Sexy <3 

Matutulog na ako diary.

Masyadong maganda para umiyak,

"BHabe_Koh_PriNc3_L3Roy_BenTe_Sy3Te_S4pAt_Nuah natatakot ako." 'yun boses ng

"PakYou_SaGad_Da_WhO_4ng_GuMaWa_Nun?" galit na galit si Mimay diary. Ako naman

Hmm maglaway sya.

Pipay of your dreams.

"Hindi naman ako malandi ah?" sagot ko sa kanya kanina.

"Hindi ka malandi?" paninigurado naman nya.

Gusto mo ng picture ko diary? Wag na! Baka pagnasahan mo pa.

Dear Sic na pogi,

Char lang! Hahahaha!

Landi talaga ng gaga. So anyway. Eto ang tanong ko :

Sino ang gusto nyong makatuluyan ni PRINCE LEROY?

B. Si Pipay na hindi malandi.. slight lang!

C. Wala kasi mamamatay si Pipay sa ending. Magagahasa s'ya ng sampung adik na

SAGOT NA! HAHAHAHAHAHA

Mimay : 4uThor K4kaMpHi Bh4 kHiT4?

Sic: Anong sabi mo?

Prince Leroy: Tss.

<center><h1>Malanding Entry #8</h1></center>

"Hihihi. Beket me nemen nesebe Prince Leroy? hihihi."

"Ako naman.. Prince leroy, kutsara kaba?"

"EWWWWWWWWWW" sagot ng buong klase.

Laging maganda sa salamin ko,

Pilar Payoson.. Pipay for short ♥

Natameme na si Mimay sa sinabi ko kaya hinarap ko na si Prince Leroy ko "Prince

Kung ganito pala kasakit magmahal diary. Ayoko ng mainlove.

"Ano Prince? Pwede ba tayo mag-usap?"

"Wala tayong pag-uusapan. Tumabi ka nga sa dinadaanan ko at baka di kita matancha."

Oh My God. Oh My God. (Vice Ganda's tone)

Totoo ba 'yun sinabi nya? Girlfriend nya daw ako diary?

Hindi ah. PhCare lang gamit ko sa aking hair.

Maganda at may boyfriend na,

Aaminin ko diary hindi ko pa mahal si Joshua. Oo gwapo sya. Matipuno. Mabaho.

Pero hindi ko sinasarado ang puso ko diary. Tinatak ko na sa isipan ko na siguro

"Josh." tawag ko sa kanya

"Eke megende.. hende nemen mesyede.." kinikilig na sagot ko sa kanya. Sabi ko sa

"Girlfriend nya ba yan? Love is blind ba talaga?"

"Tignan mo nga mukha silang may date."

Kanina ko pa naririnig 'yun dalawang babae na nag-uusap tungkol sa amin ni Joshua

Saka bumaba na kami ni Joshua ng jeep. Napatingin ako sa dalawang babae na

"Excuse me? Wala naman kaming dalang hayop ah?"

"Pakiayusan 'tong girlfriend ko. Pagandahan mo sya lalo."

Osige na diary. Sa uulitin ulit. Kailangan ko na mag log-in sa skype at mag

Nararamdaman ko ng malapit na akong mabutas,

May picture sa multimedia ng bagong anyo ni Pipay! Ang pretty ng gaga! XD

Pag pasok ko kasi kanina sa school lahat ng estudyanteng makakasalubong ko

"Kanina ka pa?" tanong ko sa boyfriend kong ang gwapo diary.

"Epal talaga 'yan." inis na sabi ni Joshua.

Hay nakakalungkot diary. Hindi ko tuloy makakasama si Joshua mamaya. Malungkot