Συνθεση και μορφολογια – Νιλς Φορκεν

Αντικείμενο της μορφολογίας

Μία από τις βασικές παραδοχές της σύγχρονης γλωσσολογίας είναι ότι η ανθρώπινη
γλώσσα έχει διπλή άρθρωση. Το αντικείμενο μελέτης της μορφολογίας, τα
μορφήματα, ως ελάχιστα τμήματα λόγου που έχουν σημασία ή γραμματική
λειτουργία ανήκουν στην πρώτη άρθρωση.

Τα βασικότερα πεδία στα οποία κινείται η μορφολογική θεωρία είναι:

α) η αναγνώριση της λέξης : η λέξη ως γραμματική κατηγορία έχει κεντρική θέση

στη γλώσσα Η σύναψη παιδική χαρά αποτελεί φράση ή μοιάζει με λέξη αφού
ταυτίζεται σημασιολογικά με λέξη;

 Οι διάφορες κλιτές μορφές ενός ρήματος ή ενός ονόματος (π.χ. γράφω,

έγραψα, γραφτώ / καρέκλα, καρέκλες) αποτελούν διαφορετικές λέξεις ή
όχι;

 ωνα με τις τελευταίες εξελίξεις της γλωσσολογικής θεωρίας. Δίνονται πληροφορίες για τον
ορισμό και τη δομή των λέξεων, τον εντοπισμό των επιμέρους συστατικών και των βασικών
τους χαρακτηριστικών, τους κανόνες και τις αρχές σχηματισμού λέξεων, τα χαρακτηριστικά των
τριών μορφολογικών διαδικασιών, της κλίσης, της παραγωγής και της σύνθεσης, καθώς και τη
σχέση της μορφολογίας και της σύνταξης. Με σκοπό τη διαμόρφωση μιας βασικής
προσέγγισης για τη μελέτη της μορφολογίας της Ελληνικής αναφέρονται οι σημαντικότερες
θεωρητικές θέσεις που έχουν κατά καιρούς προταθεί από Έλληνες και ξένους γλωσσολόγους .
Αντιμετωπίζοντας με κριτικό πνεύμα τις διάφορες απόψεις, υιοθετούνται ή απορρίπτονται
συγκεκριμ