------------------------------

TITLE: Royale Series 7: TEARS OF MINE

LENGTH: 1300
DATE: Mar 05, 2014
VOTE COUNT: 526
READ COUNT: 76240
COMMENT COUNT: 65
LANGUAGE: Filipino
AUTHOR: iamyourlovelywriter
COMPLETED: 1
RATING: 3
MODIFY DATE: 2014-03-21 15:42:14

------------------------------

####################################
BOOK 7: TEARS OF MINE (SPG)
####################################

TEASER:

"Kirra." Narinig niyang bulong ni Pierce sa teynga niya habang

hinahalikan siya. She bit her lips as she tried to stop her tears from falling at
dahan-dahan kinalma ang sarili niya saka marahang itinulak ang binata.

Suko na siya, akala niya kaya niyang magpanggap na okay lang. Akala
niya na kaya niya ang sakit pero hindi pala. Nakakasulasok ang sakit na
nararamdaman niya ngayon. It is killing her softly.

She let her tears fell dahil iyon lang ang tanging paraan upang
maibsan ang pait sa dibdib niya... sa puso niya.

Natigil ito sa paghalik sa kanya and look at her with confusion

written over his face. She gave him a small smile while her tears are falling.

"Sorry Pierce, hindi ako si Kirra. You know who am I sorry kung
hindi ako ang babaeng inaakala mong ako. My name is Kissa and not my twin sister
Kirra."

For the second time around her heart got smashed and broken... what's
worst is dahil lang iisang rason. They love her twin sister and not HER. Another
heartbreak huh?
 Will this heartbreak make or break her?

Kissa: Will someone wipe these TEARS OF MINE and see me as me and
not anybody else?

####################################
Chapter One
####################################

CHAPTER ONE

"SABIHIN nalang natin na sa ilang milyon tao sa mundo nakatayo ka sa

gitna ng isang kalsada. An intersection to be exact may apat na daan kang pwedeng
pagpilian. You don't know the place and you know no one. Saan ka dadaan? Sa likod
mo ba o kaya naman sa kanan mo, pwede ding sa harap nalang o kaya sa kaliwa.
Maraming nakakalitong daan, sa una nakaka-excite kalaunan nakakapagod din. Tapos
may makakasama ka isang taong aalalay sa iyo maswerte ka kung magkasama kayo
hanggang sa dulo, kaso paano kung tulad mo may apat na daan din siya? Na tulad mo
ay may dapat din siyang puntahan at sa daang iyon hindi kayo magkasama? Ano ang
gagawin mo sasama ka ba sa kanya kahit na ang kapalit niyon ay ang hindi mo na
pagpunta sa lugar kung saan ka nakadestino? O kaya naman ay magpapatuloy ka sa
paglakad knowing na nasasaktan ka?"

She pressed the projector's pause button at hinarap ang mga estudyante
niya sa university. "Now class, base sa nakita at narinig niyo ano ang pipiliin
niyo?"

May isang nagtaas ng kamay whom she immediately called. "Miss, I would
choose to leave with that person kahit na sa daan na niya ako tutungo. Masaya naman
ako sa kanya so kahit saan man kami magpunta alam akong masaya ako."

Tumango siya, "You have a point there. Any ideas?"

 "Miss Kissa, I'd rather leave that person and go on my way. Hindi naman
kasi natin hawak ang future natin malay natin sa daan niya may nag-aabang na palang
taong dapat niyang makama sa daang iyon. At sa daang iniwan natin may naghihintay
din sa atin kaso hindi na natin naabutan kasi may napili na tayong daan."

May isa pa. "Sabi mo nga hindi natin hawak ang future natin, paano
kapag umalis tayo tapos pagpunta natin sa daan natin iyong naghihintay sa atin may
kasama ng iba at iyong iniwan natin naghihintay lang na bumalik tayo?"

"Paano kapag bumalik tayo ay may nakasalo na sa iniwan natin tapos

iyong taong nasa path natin ay nakasunod na pala sa atin?"

"Paano kung oo?"

"Paano kung hindi?"

She clapped her hands to silence her students na malapit ng mag-away.

Tumahimik naman ang mga ito at saka napatingin sa kanya.

"Very good, everyone of you has a point. Sa buhay natin we are making
different decisions and those decisions will serves as our path. And as we walk
step by step we are also asking a lot of things, maraming what ifs. Noong una
simpleng saan ba tayo pupunta? Ano baa ng gagawin natin? Malayo pa ba? Hindi ka ba
sasama? Sinong makakasama ko? What if iwanan mo ako? Hanggang sa lumain ay lalalim
ng lalalim na maging tayo ay mahihirapan ng sagutin.

Our lives are paths and branches, it is like a maze. Hindi natin alam
kung saan tayo dadaan papunta sa labasan basta lang tayo lakad ng lakad. May isa
tayong goal at iyon ay ang makalabas, makalabas means makita natin ang happiness
natin. Pero kailan ba talaga natin malalaman kung masaya na tayo? May basehan ba
ang happiness ng isang tao?"

Nanahimik ang mga ito at tila ba nag-iisip ng pwedeng isagot sa

kanya.... krrrrrrrringgg! And that ends her last class for today.

"Okay class let's finish this next Wednesday." Isa-isang nagsitayuan

ang mga estudyante niya. "And don't forget to send me the drafts of your papers
kung gusto niyong makakita ng happiness ay kailangan niyong ipasa iyon."
 Nagtawanan ang mga students niya dahil sa sinabi niya at isa-isang
nagpaalam. She is really having fun teaching positive psychology, ito kasi iyong
major na alam niyang madaling pakinggan pero mahirap pag-aralan kasi nga iba-iba
tayo ng basis ng pagiging masaya.

She grabbed her things and went to the parking lot kailangan na niyang
pumunta sa nursery school dahil mag-isa lang ngayon doon si Hyjea. Baka masakal na
siya ng co-preschool teacher niyang iyon. At hindi nga siya nagkamali dahil hindi
maipinta ang mukha nito habang nakatitig sa kanya at nakatingin sa mga students na
sakay ng mga magagarang sasakyan. Hindi naman sa pabubuhat ng sarilig bangko pero
ang preschool nila ay tambayan ng mga tsikiting ng mga may kaya sa buhay.

"Nakakatakot naman." Narinig niyang bulong ni Hyjea tinitingnan nito

ang magagarang sasakyan na nakapark sa harap ng preschool nila. "Ang yayaman ng mga
estudyante dito." Dugtong pa nito. As if hindi pa sanay.

"Ikaw talaga parang hindi ka sanay sige salubungin mo na sila."

Itinulak niya ito dahil kailangan pa niyang hagilapin kung saang panig man ng mundo
ang bestfriend niyang nawala ng isang taon at kalahati.

"Ako na naman? P-pwede bang iba naman?" namutla ito, inikot niya ang
mga mata niya dito dahil umatake na naman ang pagiging introvert nito. Sa unang
tingin hindi mo talaga magugustuhan ang hitsura nito since she is nerd looking.
Hyjea is wearing loose tops and long skirts o kaya naman ay slacks and sneakers.
Naka-cardigan din ito minsan and a wide brimmed glasses. Her bangs are covering
half of her face and there is no trace of make up on it.

Pero she knew better, behind that look is a beautiful lady. Sa

katunayan kung kikilalanin mo ito ay magugulat ka kung sino si Hyjea Navarro.

"Psh, pinaandar mo naman iyang pagkamahiyain mo. Doon ka na." wala

itong nagawa kundi ang lapitan ang mga bata. Even though Hyjea dressed like that
and act sloppily kids love her a lot. Magaling itong maghandle ng mga bata.

She got her phone and is about to dial Gypsy's number when she saw
someone familiar from the crowd.

"Kissa!" tawag ni Amber sa kanya ng makababa sa sasakyan na sinasakyan

nito. Nawala tuloy sa isip niya si Gypsy. Dati niya itong kapitbahay at ang tanging
kasama lang nito ay ang anak nitong si Jair na super bibbo. Maliit nga lang ang
mundo dahil kaibigan pala ng pinsan niyang si Eugene ang asawa nito kaya they still
have constant communication at madalas pa rin silang magkita. Paano ba namang
hindi? It has been one year and six months since umalis si Gypsy at dahil
nakakabaliw mag-isa kaya napilitan siyang balikan si Kirra upang doon tumira. At
magkapitbahay lang naman sila actually.

"Amber,"

"Mabuti naman at naabutan kita."

"Bakit?" takang tanong niya.

"Can you give me Gypsy's number?"

"Ha? Her number?"

"Yep, I am getting married again. And this time I want to ask you too
and her kung pwede ba kayong maging bridesmaid ko."

"Oh gosh! Of course I would love to I am so excited for you."

Pumalakpak ito. "Mabuti naman at pumayag ka agad akala ko naman

mahihirapan akong papayagin ka."

"Hindi kaya dapat si Gypsy ang inaalala mo. You know you can't force
Gypsy to act feminine but I would love to see her dressed up it has been my dream
since she started wearing those craps." She said referring to Gypsy's piles of
shirts.

"As for Gypsy I already have a tactic planned for her. I know she can't
and will never resist Jair's charm." Amber said giving her a wink which earns a
chuckle from her.

"You really know how to play dirty Amber."

"I know right." Tumawa lang ito. "Kailangan eh matagal ko na ring

gustong ayusan si Gypsy ayaw lang niya. Allergic iyon sa damit pambabae eh. Bakit
nga pala nagpakalayo-layo iyon?"

She shook her head because she herself doesn't have any idea... or
maybe she has. Masyado niyang kilala si Gypsy at noong araw na inaway nito si Gin
alam niyang may nagbago sa kaibigan. And that's when she concluded na may kakaibang
nangyayari between her housemate and her cousin.

At hindi siya baliw para ipadala ang kaibigan niya sa bahay ng pinsan
niya lalo pa at galit si Gin. She knew his cousin will play dirty kapag nagalit ito
but he didn't. Alam niyang nakapag-usap na ang dalawa but she doesn't knew the
reason why Gypsy accepted the job being a field vet samantalang kahit ang pag-abot
ng tubig sa isang dipang distansya ay itatawag pa nito sa kanya. Ganyan ka tamad
ang kaibigan niya.

"Baka naguguluhan siya sa mga bagay-bagay that's why she still need
time to think."

"Oo nga nasa identity crisis pa naman iyon." natawa siya sa sinabi
nito.

"I'll give you her number mabuti na rin na ikaw ang tumawag sa kanya
baka kasi sagutin ka niya. Kapag ako kasi hindi na."

"Baka nagsawa na."

"Baka nga."

"Kailan ka nga pala mag-aasawa?" nasamid siya sa tinanong nito.

"Ano ba namang klaseng tanong iyan?"

"An honest question maiintindihan ko kung si Kirra mahihirapang mag-

asawa dahil masungit iyon. Pero ikaw malapit ka sa boys."

"Malapit lang ako because they treated me like a sister but I don't
have any serious relationship with them." I don't trust guys anymore. Gusto sana
niyang idugtong kaya lang pinigilan niya ang sarili niya.

"Aww, sayang naman. You will find your perfect match."

"Oh sure tapos maghihintay ako ng apat na taon para maging kami."
Lumabi lang ito sa kanya Amber knows she is referring to her masalimuot na love
story.

"Baliw, sige iiwan ko muna dito si Jair kailangan kong asikasuhin si

Larrence." Tukoy nito sa bunso nitong baby girl. Yep, nagkaanak pa ito at ang asawa
nitong ang sarap iuntog sa pader ng great wall of china.

"I will take good care of your little baby." And she flee away. Pumasok
na siya sa loob ng preschool and forgot calling Gypsy.

"YOU KNOW WHAT?"

"What?" asar na tanong ni Gin ng mapagtripan niyang tanungin. Nasa

Royale silang lahat kasama ang entourage ng kasal ni Amber. Wala lang trip lang
niyang dalhin si Gin doon kahit na busy ito sa laptop nito. Kahit nga inaangilan
siya nito ay hindi man lang nito magawang magtaas ng tingin at sumali sa usapan
nila. Nagpaalam sandali si Amber dahil hahahanapin daw muna nito si Jair na lagalag
din.

"What ka rin ang sungit nito." Nang-iinis na usal niya and then
suddenly she saw Amber with Jair and a pretty lady who seems sa familiar sa kanya.
Akala niya ay siya lang ang nakapansin sa pagdating ng mga ito but she was all
wrong dahil silang lahat... pati si Gin ay nagtaas din ng mukha, this is actually
new. Bet pa naman niya ang pinsan at si Gypsy pero kung itong babaeng ito ang
magugustuhan ng pinsan ay okay lang din.
 Napatingin ang babae sa kanila and then nagsmile pa. Kahit babae siya
hindi maikakailang maganda talaga ito. Iyon bang gandang effortless, ni walang make
up at mamahaling damit. A simple sleeveless top and skinny plus dirty sneakers and
a mailman bag makes this woman classy and sassy.

"Sino iyang kasama mo?" takang tanong ni Landon.

"Oh, sorry. Si Gypsy nga pala." Parang wala lang na sabi ni Amber
kasabay na nagbasagan ang mga basong natabig ng mga kung sino sa mesa nila.
Actually, that's Gin's glass na natabig nito.

"Who?" Magkapanabay nilang tanong.

"Si Gypsy." Tila nawalang parang bula ang dating picture ni Gypsy sa
utak niya at napalitan ng hitsura nito ngayon. "Hi everyone long time no see."
Nakangiting bati nito sakanila. Wala sa sariling tumayo siya at linapitan ang
kaibigan.

Her familiar smell, it is so Gypsy. Hinila niya ang buhok nito

nagbabasakali na magising siya at marealize na hindi ito ang kaibigan niya.

"Aray!" hiyaw nito and she saw irritation on Gypsy's beautiful face.

"Gypsy, totoo ka nga." Hindi makapaniwalang usal niya sa kaibigan. She

really changed, wala na ang patong-pato na suot nitong t-shirt at kahit medyo
boyish pa rin ang paggalaw nito ay hindi maikakailang nag-iba na talaga ang Gypsy
na kilala niya.
 "Alangan namang hindi no. Of course I am real in flesh." Umikot ang mga
mata nito ang gave everyone a small smile.

"Wow! Ang hot mo friend." Tanging nasabi niya habang sinusundan ang
tingin nito and GOTCHA! Her eyes landed on a particular person.

"Heh!" Inirapan siya nito and then may lumapit na waiter na may bitbit
na upuan na hindi maialis ang titig sa kaibigan. "Thanks." Namumulang dali-daling
umalis ang kawawang waiter.

"Shucks! Dalaga na si Gypsy beybey so tell me what happened? Isang taon

ka lang nawala nag-evolve ka na." aniya.

"Pssh." Napatingin siya kay Eugene. "Saan ang nag-evolve diyan?" asar
na tanong ng pinsan niya.

Tinaasan niya ito ng kilay ni Gypsy. Oh, she really love this scene...
it is so romantic.

"I didn't evolve, I just changed."

"May nabago ba?" si Eugene uli iyan.

"Sa tingin mo? Alam mo ang hindi nabago sa akin?" umupo na ito sa harap
ng pinsan ng nakangiti. Bakit ba kinikilig siya sa awayan ng dalawang it? She is
used in seeing kids fighting and she really hates it kaya nga nasanay na siyang
ayaw ng away at kapag may nakikita siya ay na-aannoyed siya. But she really like
seeing these two fighting, alam mo iyong kinikilig ka tapos hindi mo maivoice out
kasi baka ma-offend sila o kaya naman ay maging awkward sila sa isa't isa sayang
ang nasimulan. Kaya siya will keep her silence nalang.

"You are still psychotic."

"Uhuh."

"Kinikilig ako sa inyong dalawa." At least hindi siya ang dahilan kung
magiging awkward ang

dalawa dahil si Sabrina na mismo ang nagsabi niyan.. "Sabrina by the way and just
for your information me and my hubby started as enemies before we become lovers."

Totoo iyon, alam niya ang love story ng dalawa. It was around four to
five years ago when Sabrina got married with the handsome owner of RJS. Noong una
ay natanong nga niya kung ano ang nagustuhan ni Rajeev sa maliit na babaeng iyan.

Crush kasi niya si Rajeev, he is too perfect. Mayaman, gwapo, matangkad

at mabait plus sweet pa. Weakness niya ang mga sweet eh kaso nakuha na ni Sabrina
ang pansin ng lalaking crush niya. Cousin niya ang asawa ng napangasawa ng ate ni
Sabrina, si AtE Alleysha. Noong una ay ayaw niya dito dahil uber ang kadaldalan but
later on basta nalang niyang nagustuhan ang ingay nito. Alam mo iyong madaldal pero
may sense?

"That would never happen." Nandidiring sigaw ni Eugene. Gusto tuloy

niyang mapangisi ng malapad. She does have this gutsy feeling na mabubusog si
Eugene sa mga sinasabi nito. And she saw irritation over Gypsy's pretty face.

"Huwag magsalita ng tapos, Eugene." Biglang nasabi niya sa pinsan. Alam

kasi niyang nainis ang kaibigan niya at saka masakit iyon ah. "Baka kainin mo ang
sinabi mo."

"I won't."

"Just be sure." Hindi na siya nito pinansin kaya si Gypsy nalang ang
kinausap niya. She is asking some questions she knew HE is also interested to know.
At tama nga ang hinala niya dahil kahit na nakaharap ito sa laptop nito ay hindi na
gumagalaw ang mga daliri nito at parang tangang nakatitig sa puting screen na
nagsasabing 'THE CONNECTION HAS TIMED OUT'.

"May nakilala ka bang gwapo doon?"

"Gwapo? Marami akong nadaanang tanim at mga endemic na ahas gwapo ang
mga iyon." she rolled her eyes gusto sana niyang pagselosin ang pinsan kaya lang
super dense naman itong kaibigan niya eh.

"Sayang naman akala ko pa naman lalaki ang dahilan kung bakit nag-iba ka
ng style. You really look great by the way."

"Lalaki naman talaga ang dahilan kung bakit hindi na pile ng shirts ang
suot ko." And she saw Gin wincing as if it irritates him to hear na lalaki ang
dahilan kung bakit nag-iba ng ayos ang kaibigan niya.

"What a lucky guy?" she said dreamily pero ang ngisi niya abot teynga
na.
 "Excuse me I still have to catch a meeting and since hindi naman ako
kasali sa entourage I would like to leave first." At kunot-noong nagwalk-out ang
pinsan niya. Ang denial king talaga nasuntok lang ng ilang beses ay galit na agad.
Well, she can't blame her cousin he is an alpha male and alpha male hates to be
dominated. But sometimes kailangan ding ibaba ang pride para makita moa ng tunay na
kaligayahan mo.

Kaligayahan?

Something inside her clenched in pain as she remembered her previous

love...

FLASHBACK:

Kinakabahan siya sa gagawin niya, isusurprise niya ang boyfriend niyang

si Gilbert ngayon. Today is their anniversary and she will give the best gift of
all time, aside sa pag-ibig niya of course... Ang kanyang sarili.

Napakagat labi siya habang binubuksan ang pintuan ng condo unit nito. It
is still eleven in the evening at bukas ay alam niyang sa kanya na talaga si
Gilbert. What she is doing and is about to do ay labag man sa mga mata ng iba but
she loves her boyfriend too much. Wala na yata siyang ibang mamahalin kundi si
Gilbert lang.

Kaibigan ng pinsan niyang si Gin si Gilbert at doon nagkalapit ang loob

nila. He is really a good catch a true gentleman. They shared kisses before but he
never initiated more than that he respects her.
 "Kir-Kissa?" gulat na tanong nito sa kanya ng makita siyang nakatayo sa
pintuan ng condo nito. She smile at him and blushed when she saw how he looks.
Mukhang galing ito sa shower dahil basa pa ang buhok nito and he is naked from
waist above. At ang tanging nakatabon sa katawan nito ay ang tuwalyang iyon. "Anong
ginagawa mo dito?" lumapit ito sa kanya at saka hinila siya then look outside the
unit then close it.

"Ahm kasi... tomorrow is our anniversary and I am going to surprise

you."

Ngumiti ito making her heart falter, no doubt ito na nga ang lalaking
itinadhana sa kanya.

"Surprise? What surprise is it then?" marahan siya nitong hinila at

niyakap. Hinalikan nito ang pisngi niya... oh god! It feels so good. She moan when
he kissed and sucked her neck.

"Do you want it?" nahihiyang tanong niya.

Laman siya ng mga bars and clubs, she is a party girl but she never did
this stuff before. She loves parties who doesn't want? Well, marami pero iba-iba
naman ang trip ng lahat hindi ba? It just happened mas nag-eenjoy siya sa company
ng marami.

"Can you tell me what is it then?" malambing na tanong nito.

She giggled. "Do you want to have me?"

 Mukhang nagulat yata ito sa tanong niya but it was replaced with a very
sweet smile as he gently kiss her lips for a passionate kiss. He started to
unbutton her blouse and gave her intense kisses. She loves this man and she is
willing to--- huh?

Natigilan siya ng may marinig itong ibinubulong sa kanya. Mukhang namali

yata siya ng dinig ah.

"I love you babe." She smile when she heard what she wants to hear. "I
love you Kirra." Para siyang nabuhusan ng malamig na tubig ng marinig ang pangalang
binanggit nito. But she dismissed it... baka namali lang ito ng bangit. Kirra is
her twin sister. "Kirra..."

Kirra? Malakas na itinulak niya si Gilbert. His face shows obvious

irritation dahil sa pagkabitin.

"What?" inis na tanong nito sa kanya. She stepped backwards dahil baka
masampal niya ito ng malakas.

"Hindi ako si Kirra Gilbert." Parang may bumara sa lalamunan niya ng

sabihin niya iyon. "I am not Kirra. Kirra is my twin sister."

Namutla ito at nawala ang galit sa mukha, napalitan ng pagkalito at

guilt. "D-Do you really love me?" pigil ang mga luha sa mga mata niya ng itanong
niya iyon. Ayaw niyang marinig ang sagot nito dahil nababasa na niya sa mukha ni
Gilbert ang kasagutan. "All this time Gilbert I have loved you more than anyone
else." tuluyan ng nanulay sa kanyang mga pisngi ang mga luhang kanina pa niya
pinipigilan.
 "Sorry Kissa." Tanging nasabi nito.

She bit her lips. "Sorry? I almost give you myself. Bakit hindi mo
sinabi Gilbert noong maaga pa? Noong hindi pa kita ganito kamahal!" sigaw niya
dito.

"Sorry! I am sorry." He tried to touch her but she just pushed him away.
"Ang totoo niyan si Kirra talaga ang mahal ko pero hindi ko siya malapitan because
she is too guarded. And when I met you, you are the exact opposite of her so I
tried to court you para kahit papaano ay mapalapit ako sa kapatid mo-." Hindi na
niya ito pinatapos dahil gumalaw ang mga palad niya at sinampal ito ng malakas.

"Don't you ever show your face to me dahil kapag nakita pa kita uli I
will make sure I will make your life a living hell." Pinahid niya ang kanyang mga
luha and walk away from his ex-boyfriend's condominium.

Napahawak siya sa dibdib niya habang umiiyak. Alam naman niyang hindi
sila magkatulad ng kanyang kapatid. Kirra is perfect, she is the child their
parents would be proud of kaya nga kay Kirra nakatuon ang atensyon ng mga magulang
niya. everyone always says she is the best daughter, she is smart and she is
pretty. Samantalang siya walang pangarap sa buhay, naiintindihan naman niya kung
bakit may mas oras ang mga magulang sa kapatid keysa sa kanya. Because Kirra will
be the next heir sa family business nila which she refused to do because it is not
her cup of tea.

Okay lang sa kanya iyon dahil free siya, she loves her sister a lot and
she cared for her. Pero ngayon parang gusto niyang magalit sa kanyang kakambal
dahil sa nangyari sa kanya. Lahat nalang mahal si Kirra, lahat nalang gusto si
Kirra! Sawang-sawa na siya!

Hinablot niya ang suot na kwentas na ibinigay sa kanya ng parents niya.

It is a golden locket na may picture niya, Kirra also have one. She grabbed it and
throw it somewhere. She got her phone and dialed Gypsy's number. Alam niyang nasa
dorm pa ang kanyang kaibigan at hindi naman siya nito binigo.

"Hello, Kissa?"

"Gyp." Mahinang ani niya tapos sumigok.

"Wait! Are you crying?" nataranta na ito sa kabilang linya, ng marinig

niya ang boses nito at binuhos niya ang lahat ng sakit sa dibdib niya. Umiyak siya
ng malakas at ngumawa wala siyang pakialam kung pinagtitinginan na siya ng mga tao.
Ang mahalaga sa kanya ngayon ay mawala ang lahat ng sakit na nararamdaman niya---.

End of flashback...

"Tayo na gusto ko ng magpahinga." Untag ni Gypsy sa kanya making her

woke up from a very bad dream.

"Sure, pupunta pa ako sa university." Aniya at kinuha ang bag.

Nagpaalam na siya sa mga kaibigan niya at pumunta sa counter upang magtake out muna
ng kape. Kailangan niya iyon mamaya dahil magpupuyat siya sa paggawa ng test
questions mamaya. Pinauna na niya si Gypsy sa labas dahil alam niyang inaantok na
ito.

When she got her coffee she turned her back and walks towards the exit
door. She is counting her change when suddenly the door opened at may naramdaman
siyang bumangga sa balikat niya. Hindi naman masakit pero nainis siya dahil hindi
man lang ito nagsorry. Lumingon siya upang alamin kung sino ang walang hiyang
namangga sa kanya.
 And the only person she saw is that tall guy in yellow polo shirt,
black jeans and a pair of expensive rubber shoes who is facing his back at her. At
mukhang papunta sa mesa ni Amber kung saan siya nanggaling kanina.

Nice back... nasabi nalang niya sa sarili as she continue walking

towards the exit without turning back. Hindi na tuloy niya nakitang lumingon din
ang lalaking nambangga sa kanya...

<3 <3 <3

a/n: Here we are again magtatiyaga na naman kayo sa pagbasa nitong pucho2x kong
author's note, hehehe... as promised ipinost ko na ang chapter one. sobrang thank
you sa mga nag-aabang nito kahit na hindi ko alam kung may sense ba itong naisulat
ko. ahahaha, see!!! ako ay nababaliw na.

Medyo one week din akong nakapagpahinga sa pagsusulat, masyadong tense kasi ang mga
fourth years ngayon. Sa mga high school student I don't know if nagNAT din ba kayo.
Basta masyadong pressured ang mga students ko feeling ko bibitayin na sila. Sabi ko
kasi kapag may bumagsak sa Physics ay babatuhin namin ng itlogssss ... na boiled...
di nga alam ko namang hindi na marunong matakot ang mga bata ngayon. Mas takot
silang malaman na ang crush nila ay inlove sa iba... IKR???

Kaya eto chillax nalang sila, mabuti pa sila... may periodical test pa eh.
hehehe... evil laugh...

Medyo late ko na itong napost kasi naman pagkatapos kong umuwi from work tinawagan
ako ng nagbabantay sa amin na nasa vet daw ang aking mahal na mahal na mahal na
alagang sumisira sa filter ng aircon namin dahil sa dami ng balahibo... ay fur pala
daw para sosyal... nagfeeling catwoman daw kasi at tumalon sa hagdanan namin kaya
ayon napilay. huhuhuhuu... wawa naman, pagdating ko sa vet pinatulog na tapos may
bandage na sa legs... huuuu... ang mahal ng binayaran ko. Taghirap na naman.

STATUS UPDATE: Hope you'll like this story same with the others. Lhabyu guys and
thank you for patiently waiting! Mwahhhh!
####################################
Chapter Two
####################################

CHAPTER TWO

SA totoo lang ano baa ng meron sa mga wedding at ang saya ng mga tao?
Nakakaasar ha, sa halip na matuwa siya sa nakitang kaswetan ng mag-asawa ay parang
naiinis pa siya. Dapat pala ay hindi niya na tinanggap ang maging bridesmaid eh di
sana hindi na siya mababagot ng ganito.

She playfully tilt her wine glass and saw how the ice melted in the
liquid. Pwede na bang umuwi? Mukhang hindi pa pwede eh makahanap nga ng pwedeng
mapagtripan. Tiningnan niya ang buong paligid niya and saw the bride busy
entertaining the guests and the groom who is looking intimately at his bride.
Napangisi siya... mukhang hindi na makapaghintay ah.

"Pssst!" Linapitan niya si Amber blocking Landon's view from his wife. Ang sarap
talagang mang-asar.

"Bakit?" takang tanong nito sa kanya.

"Anong ginawa mo sa asawa mo at ganyan kung makatingin?" pasimpleng

tinuro niya ang asawa nitong nakatingin pa rin dito.

"Wala." Nagtatakang sagot nito.

"Anong wala? Kulang nalang ay hubaran ka sa mga tingin niya naku

napopollute ang mga utak namin sa mga tingin ng asawa mo sa iyo." Namumulang
hinampas siay nito.

"Ikaw pa? Matagal ng polluted ang utak mo paano ka ba naging teacher?"

She just smiled and twirl a strand of her hair using her pointer
finger. "Well, polluted man ang utak ko untouched naman ang katawan ko. At saka
magaling kaya akong teacher." Mayabang na saad niya, nakainom na siya eh.

"Yeah right pasalamat ka kasal ko ngayon maganda ang mood ko."

 "Mas gaganda ang mood mo later, sa honeymoon. Susundan niyo na ba agad
si Larrence? Mukhang masusundan agad iyon ang asawa mo kasi ay sharp shooter pa
naman." Biro niya dito na naging dahilan kung bakit mas lalo itong namula. Pwede na
bang humagalpak sa tawa?

"Mag tigil ka nga Kissa nakakahiya sa mga makakarinig." Nahihiyang sita

nito sa kanya.

"Huwag ka ng mahiya sa akin." May balak pa sana niya itong asarin but
she just pinch her kaya napaatras siya. Masakit kaya ang makurot, dahil sa pag-
atras niya kaya hindi niya namalayan na may napadaan pala sa may likod niya. Muntik
na ng asana silang matumba pero mabuti nalang at naging maagap ang nakasalo sa
kanya at napanatili ang kanilang balance.

"Watch out." Ani ng lalaki na nakasalo dito.

Nagmulat siya ng mga mata at ang unang nakita niya ay ang papalayong si
Amber and then her eyes landed to the man who caught her. Agad siyang umayos ng
tayo and fix herself.

"Uh-salamat." Hindi niya matingnan ang lalaking nakasalo sa kanya.

"Excuse me--."

"Kirra." Tawag nito sa kanya with an obvious anger lacing on his voice.
Bigla siyang kinabahan at tiningnan ang lalaking nakatingin sa kanya ngayon na para
bang kakainin na siya. This man is obviously towering her, nanliit ang pakiramdam
niya sa height niyang five feet and four inches... oo hindi siya iyong model type
kaya hayaan niyo na.

"Sorry? I'm not Kirra I'm her twin sister." Pagtatama niya dito.

"So you really love playing games like before huh?" naguluhan siya
dito. Naguguluhan siya sa nakikitang galit niya sa mga mata ng lalaking kaharap
niya.

"I think you got it all wrong mister mali ka ng kinakausap and Kirra
isn't here." Aniya dito.
 "Stop with this nonsense Kirra and cease this game. I know it is you
and you can't deny that who is that Kissa by the way? Isa na naman sa mga
characters sa laro mo?" galit na tanong nito sa kanya. They are actually catching
some attention here kaya kailangan na niyang ipaintindi sa lalaking ito na mali ito
ng nilalapitan.

Sayang gwapo pa naman may pagka-psychotic nga lang. "I am not playing
games or whatsoever mister. Magresearch ka nga o kaya naman ay magtanong-tanong
dito because I am not my twin sister. Alam mo ba iyong twin? That is me and Kirra
hindi naman sigurong impossible na maging kamukha ko ang kapatid ko diba dahil as
in hello we are identical twins."

Naramdaman niya ang dahan-dahan nitong pagbitaw sa kanya much to her

relief. Kaso mariin naman itong napatitig sa kanya.

"You aren't Kirra."

Humeyyygassshhh! Sayang ang gwapo pa naman hindi lang psychotic may

pagkabobo pa ano ba namang klaseng araw na ito.

She rolled her eyes. "How many times do I need t tell you na hindi nga
ako si Kirra. I am Kissa Ventura." Nagtagis ang mga bagang nito. Yikes! Mukhang
nagalit ang mama.

"Where is Kirra?"

"Bakit ko naman sasabihin ang whereabouts ng kapatid ko sa iyo? Hindi

pa ako baliw no at sa nakita kong galit diyan sa mukha mo baka ano pa ang magawa mo
sa kanya."

But his anger got her curiosity hindi kasi normal na may magalit kay
Kirra--- mali normal pala na may magalit sa kapatid niya. Kirra is one hell of a
business woman, she can tore an empire down. Wala na nga yata itong alam gawin
kundi ang magbusiness at magfire ng mga tauhang walang silbe sa kompanya nito.

"You better tell me where she is right now." Mariing utos nito sa
kanya.
 "Wow, naman. Ikaw na ang galit ikaw pa itong kung sinong makapag-utos.
Ano ba ang ginawa ng kapatid ko sa iyo at ganyan ka nalang kagalit?" takang tanong
niya. She is fishing for some valuable information. She wants to know what did
Kirra did para magalit ang gwapong mamang ito sa kapatid.

"Don't you know and don't you know your family's whereabouts tapos
sinasabi mong ikaw ang kapatid niya?" nanunuyang tanong nito. Well, totoo naman
kasi iyon matagal na siyang walang balita sa pamilya niya simula noong--

"Wala ka na doon mister and yes I don't know anything about it."

"If you don't know I am Kirra's fiancé." Tiningnan niya ito na may
halong gulat sa mukha. Hindi nga? Si Kirra? May fiancé? Sa halip na maiyak at
maasar ay tumawa nalang siya ng malakas na halata kung bakit ito nagalit.

"Sorry about that is that a joke? Because as far as I remembered my

twin sister is a man hater at kahit gaano ka kagwapo hindi ikaw ang tipo ng kapatid
ko." She said trying to cease her laugh. Nagtagis ang bagang ng lalaki na para bang
kulang nalang ay balian siya ng leeg. Doon siya naging formal nab aka kasi seryoso
talaga ito.

"Do you think this thing is funny Kir-Kissa who ever the hell you
are."

Galit ito but for some reason ay wala siyang naramdamang galit sa
lalaking kaharap sa katunayan nga ay natutuwa siya sa nakikitang galit sa mukha
nito.

"Nagsorry na nga di ba? Para naman kasing hindi totoo ang sinabi mo eh
you are not my twin's type, yes you are good looking..." she looks at him and holly
molly he is more than good looking pa nga. "And you look rich pero magaspang ang
ugali mo. No wonder aya-awww!" hiyaw niya ng maramdaman ang mahigpit na paghawak
nito sa balikat niya. Pakiramdam niya ang bumakat ang mga daliri nito sa kanyang
balikat. Ganito ba talaga ito kagalit?

"Well, she doesn't have a choice kung hindi niya ako type because she
will marry me by any means. So now, tell me where she is right now."

"What do you mean by she will marry you? Are you going to force her
into this marriage?" kinabahan siya para sa kanyang kapatid. Kahit naman hindi sila
magkasama sa isang bahay ngayon ay mahal na mahal niya ang isang iyon. "You can't
do that!"

She saw him smirks, sa ibang pagkakataon sasabihin sana niyang ang sexy
ng smirk nito but not now. Dahil sa totoo lang naaasar na siya dito.

"Oh? I can, I will not be Pierce Madriaga for nothing baby." Bigla
siyang kinalibutan sa sinabi nito. "I have control with your family's estate right
now. You know how much your parents care for it and they will be devastated kapag
nalaman nilang mawawala iyon."

Kumunot ang noo niya, "It is not possible! You son of a-." nagtagis ang
bagang niya sa sinabi nito. "You... you... black mailer." Tumawa ito ng pagak.

"The wedding is set in the next one month." Tiningnan siya nito ng
malamig. "Kung hindi magpapakita si Kirra sa akin then you don't have any choice
but to fill her place."

Nanlaki ang mga mata niya sa sinabi nito at literal na sinalo ng lupa
ang kanyang panga. Anong ibig sabihin nitong siya ang pupuno sa lugar ni Kirra? No!
Ibig sabihin kapag hindi ito sumipot ay siya ang makakasal sa lalaking iyon?

Hindi iyon maaari at hindi siya papayag na mangyari iyon, she promised
to herself na magiging matandang dalaga na siya at hindi siya papayag na matali sa
kung sinong hindi naman niya mahal. Curse that! Sa inis niya ay naisipan niyang
pumunta ng garden upang kahit papaano ay makapagrelax. She walks through the bushes
and suddenly all her promblems fade away as her head bloated when she realized what
she is seeing right now!

Her cousin and her housemate is kissing torridly and passionately in

the garden. Kulang nalang ay malaglag ang kanyang panga, balak sana niya ay umalis
at hindi istorbohin ang dalawa kaya lang naisip din niya kung naligaw siya dito
malamang may maliligaw din dito na makakasaksi sa kahalayan-kahalayan talaga ang
term na ginamit niya.

"What the-For the name of Christ get a room you two." Aniya na naging dahilan kung
bakit ang bilis na naglayo ang dalawa. Nanlaki ang mga mata ni Gypsy at pulang-pula
ang mukha na nagtabon ng mga labi. At nagmamadaling tumakbo palayo sa garden.

Naiwan sila doon ng pinsan niya na masama ang tingin sa kanya. "What?"
"Istorbo." He hissed na naging dahilan kung bakit siya napangisi.

"Ano kuya?" nagkibit-balikat siya. "Masarap ba? Nabusog ka ba?" tinaasan niya ito
ng kilay. Tukso niya sa pinsan nakakatawa kasi ang hitsura nito parang nabitin na
hindi mo maintindihan hindi na nga nito napansin na may bahid ng lipstick ang mga
labi nito.

"What the hell are you talking about?"

"Masarap bang kainin ang lahat ng sinabi mo? Hindi pala magkakagusto ha as in never
kaya pala mukhang bitin na bitin ka." Mapang-asar na wika niya.

"Oh shut up Kissa."

And just like what Gypsy did basta nalang itong nagwalk out naiwan siya sa malamok
na lugar na iyon. Keysa kainin siya ng mga lamok doon kaya umalis na rin siya, the
night is still young but she is already bored. Kaya uuwi nalang siya kakausapin
niya si Kirra na marahil ay abala sa pagpapakalunod sa sarili nito sa trabaho.

She went to the parking lot and got inside her car when she feels like someone is
following her. She got these goosebumps all over her body when she felt that kaya
sa halip na sa bahay ng kapatid siya nagpunta ay sa bahay ni Gypsy nalang.

"GOOD bye and thank you Teacher Kissa!" chorus na paalam ng mga nursery two
students niya sa Holy Child of Mary Montessori kung saan siya nagtatrabaho bilang
preschool teacher.

"Good bye children and don't forget to bring your assignments tomorrow." She smiled
at her students as she starts to arrange the things inside her messy classroom.
This private school is own by someone she would like to keep a secret for a while
because THAT person wants privacy more than anything else.
Aside dito ay may iba pa siyang trabaho wala siyang hilig sa pagpapatakbo ng
business pero it doesn't mean ay wala na siyang alam gawin. She loves teaching kids
because she just love kids too much and she loves the attention these kids give to
her. Her second job is almost the same with this kaso hindi mga bata ang kaulayaw
niya kundi mga college students. She is a university professor.

"Kissa." Tawag ni Hyjea sa kanya.

"Yup?"

"May naghahanap sa iyo." Anito.

"Who?"

"I don't know baka parent ng isa sa mga students mo."

"Bakit naman kaya?" dali-dali siyang lumabas at tiningnan ang gustong kumausap sa
kanya. All she sees is an expensive all black car park infront of their school. Sa
likod ng sasakyan ay may nakatalikod na lalaki na may hawak na telepono. Baka ito
ang naghahanap sa kanya knowing na karamihan or rather all her students are anak ng
mga mayayaman at kilala sa lipunan so it would be understandable kung ito nga.

"Good morning Sir, kayo po ang gustong kumausap sa akin?" tawag pansin niya sa
lalaki. Agad itong lumingon and show his face.

Oh no!

Hindi nga? Ang lalaking fiancé ng kakamba niya. Yup, sa kakambal lang niya ito! But
wait bakit ganyan ang mukha niyan? Pakiramdam niya ay sasaksakin na siya nito ng
straw sa lungs, humeygaad!

"Ikaw?" natutop niya ang kanyang mga labi ng bigla nalang iyong nanulas sa kanyang
mga labi.
Tiningnan siya nito mula ulo hanggang paa and then he cocked his brow as if he saw
something unusual. Ibang iba naman kasi ang hitsura niya sa naunang kita nila. Sa
kasal ni Amber she is wearing that beautiful yellow dress samantalang ngayon she is
wearing a green floral long dress that covers upto her toes and a white cardigan.
She let her long hair braided on the left side of her cheeks and applied light make
up. Kung make up na maituturing ang lipgloss at pulbo.

"Hindi ka nga si Kirra." She rolled her eyes at him knowing how unappealing she is
right now. Totoo naman kasi iyon hindi siya maganda ngayong araw na ito dahil hindi
maganda ang nakita niya.

"Sabi ko naman sa iyo hindi ako si Kirra kaya pwede ba huwag kang istorbo."

He smirks. "I told you I want to see Kirra."

"Nakikita mo ba siya na kasama ko di ba hindi? So malamang hindi ko kasama si Kirra

bakit baa ng hirap mong umintindi."

"At sa tingin mo ganoon nalang kadali sa akin na sumuko? I will find my

ways for me to see your twin sister."

Nayamot na siya dito. "Look kung gusto ka ni Kirra hindi mo na

kailangan pang maghabol dahil siya na mismo ang lalapit sa iyo. Identical twins
kami at magkasama kami sa tiyan ng nanay namin but it doesn't mean na hanggang
paglaki namin ay kailangan naming nakakabit sa isa't isa. If she really likes you
hindi ka niya tatakbuhan at papakasalan ka agad niya." Mahabang litanya niya dito.

"You'd better prepare then dahil kapag hindi nagpakita si Kirra I don't
have any choice but to have you instead kahit na ayoko."

Tinaasan niya ito ng kilay. "Ang kapal mo rin no? Akala mo kung sino ka
samantalang ikaw itong atat na atat na magpakasal para kang mawawalan ng babae."

"You don't know what I have been through to get out from this mess but
I ended up the sour loser so I would rather marry Kirra and enjoy the perks of
having her. I don't like and want you I just want to see Kirra kaya kung ayaw mong
makasal sa akin then better show me where Kirra is."

Ang sarap sampalin ng lalaking ito harapan kasi nitong iniinsulto ang
pagkatao niya at kahit na sanay na siya sa mga harsh na salita ay iba parin pala
ang sakit kapag dala ng isang stranger.
 Ang daling sabihin na hindi mo ako masasaktan sa mga salita mo dahil mo
ako kilala pero ang totoo masakit. Mariing nagdikit ang mga labi niya at
tinalikuran na ito. Kung hindi siya nito kayang pakiharapan ng maayos then kaya din
niya iyon. Bastosan pala ang show eh di gagawin din niya iyon.

Habang papalayo na sana siya ay biglang may dumating na kotse at

iniluwa si Summer na mukhang timang na nakangiti hanggang teynga na nakaharap sa
kanya.

"Nasaan siya?" tanong nito and her eyes landed on the man behind her.
"Hi Pierce, what are you doing here?"

Tiningnan niya ang lalaki tapos si Summer. Pierce pala ang pangalan
nito.

"May inaasikasong mahalagang bagay." Sagot lang ng lalaki.

"Pareho pala tayo." Muli siya nitong tiningnan. "Kissa nasaan si

Hyjea?" tila nagmamadaling tanong nito.

"Nasa loob." Hinawakan siya ng kaibigan at kababata tapos hinila

papasok ng school agad naman nilang nadatnan si Hyjea na abala sa paglilinis ng mga
classrooms. Kanina pa nakauwi ang ibang teachers at ito talaga ang nagpapahuli
dahil naghahanda pa ito sa gagawin nila kinabukasan. Mukhang ito man ay nagulat ng
makita si Summer.

"Sum?" anito.

"J." tawag nito sa palayaw ni Hyjea. "I have good news for you."

"What news?"

"Lalabas ka na sa local TV!" Sa halip na matuwa ay mas tamang sabihin

na kulang nalang ay himatayin ang kaibigan niya sa sinabi ni Summer. Oo nga pala
behind those nerdy glasses and weird outfit Hyjea is known to all as the great
mysterious J, isang sikat na host ng isang TV show sa cable channel. Hindi niya
alam ang story kung bakit napapayag si J but she knew it has deep reason because
Hyjea is a private person. Kung mabait na daw siya kulang pa ang salitang santa sa
kabaitan ng babaeng ito. Hindi man lang marunong magalit at magtaas ng boses.
Well, isn't this exciting? Pero mas exciting ang susunod na mangyayari sa kakambal
niya at sa Pierce na iyon. Napahawak siya sa kanyang noo at hinilot iyon dahil
sumakit bigla ang utak niya ng maalala ito. Malala na ito kailangan na niya ng
gamot dahil sa lalaking iyon.

KULANG pa ang salitang I am bored sa nararamdaman niya ng mga oras na

iyon. Hindi siya makatulog at sobrang gulo na ng kama niya kung titingnan mo ay
parang may nag-oorgy sa loob ng kanyang silid sa sobrang kalat at gulo ng mga
gamit niya. Kaya nga sa halip na magwala sa silid niya ay nagpasya na lang siyang
bumangon.

She slip into her hello kitty slippers and didn't even bother looking
at herself in the mirror. She doesn't care if may makakakilala man sa kanya dahil
naiinis talaga siya sa mundo. She grab her wallet and her keys. Nasa condo siya
ngayon, this is her actual place. Nakikitira kasi siya minsan sa kapatid niya o
kaya naman sa kaibigan niyang si Gypsy. Since Gypsy went somewhere and she can't
stand staying at Kirra's ay dito na siya naglalagi.

Alam niyang nakakatawa ang hitsura niya ngayon. She is wearing an old
white shirt na halos hindi na mabasa ang nakaprint sa harap and her green
kerokeropi pajamas and of course her hello kitty slippers. Her hair is tied into a
messy bun she doesn't have make up or anything that would make her more appealing.
But she likes it this way... she likes herself simple at hindi isa sa membro ng may
kayang pamilya na palaging tinitingnan ng mga tao mula sa ibaba.
 Nasa 15th floor siya kaya kailangan niyang gumamit ng elevator upang
makababa, alangan namang maghagdan siya mas nakakapagod naman iyon. Pagbaba niya ay
agad siyang niyakap ng malamig na simoy ng hangin na nanuot sa bawat kalamnan niya.
Grrrrrr... lammiiigg! Pero papatalo ba siya sa lamig?

Sinuong niya ang lamig at naglakad papunta sa isang malapit na coffee

shop na madalas niyang tambayan. She pushed the glass door and once she stepped in
she smelt that soothing aroma of the coffees fresh from the pot. Her taste buds are
salivating.

"Good morning maam." Bati ng mga attendants ng shop.

Napatingin siya sa malaking relos na nakasabit sa wall ng café. Morning

na pala talaga dahil twelve fifteen na ng umaga.

"Morning," maiksing bati niya as she made her way to the counter.
Tiningnan niya ang listahan ng pwedeng orderin.

"May I know your order maam?"

"One caramel macchiato." She opened her wallet and pulled out some
bills. "And two slices of mango cheese cake."

Nagpunch in na ang cashier ng orders niya and then asked for the
payment. Habang naghahantay na maibigay ang orders niya ay naghanap siya ng pwedeng
mapagpwestuhan and saw her favorite spot in this shop. She is leaning the glass
wall as she look at the empty parking lot na walang halos laman. Ang kalsada din ay
sobrang tahimik dahil sa walang dumadaang tao doon some of them probably nasa
sariling mga bahay at natutulog na.
 Itinaas niya ang kanyang mga binti sa upuan hanggang sa magkalebel na
ang tuhod niya at ang kanyang baba. She hugged her knees as she roam her around the
entire café. Akala niya ay siya lang ang customer at gising ngayong araw na ito
hindi pala. May mangilan-ngilan ding customers sa café and some of them are in
pairs at naglalambingan. And the only customer na mag-isa lang din ay ang isang
babae na abala sa pagtitipa ng mabilis sa laptop nito.

Napailing siya at ibinaling ang pansin sa labas. Nagtaas pa nga siya ng

kilay dahil kung kanina ay wala ni isang sasakyan sa labas ng café ay ngayon meron
ng nakapark. Naamaze naman daw siya kunwari sa magandang sasakyan na nasa labas
ngayon. Hindi siya pamilyar sa mga sasakyan but may dalawa siyang pinsan na parehng
lalaki na mahilig sa sasakyan and saw this one sa collection nina Gin at ng kanyang
kuya Cash.

The owner must be really rich parang nacurious siya sa may-ari ng

sasakyan and as an answer ay may bumukas ng kotse at iniluwa ang isang nakatalikod
na lalaki. May hawak itong cellphone and her eyes immediately give the poor guy a
quick assessment. He is wearing a blue shirt that hugs his masculine back really
well. Sa bawat galaw ng lalaki ay kumikilos din ang mga muscles nito sa likod and
that leaves her speechless.

Bumaba ang mga mata niya sa back nito, such a sexy back. The jeans he
is wearing hangs sinfully on his waist and he does have a sexy behind mahihiya si
Ian Somerhalder dito eh. Oh Geez! She is openly checkin... mali dahil maganda siya
kaya dapat iba ang adjectives na gagamitin niya... she is openly admiring the piece
of meat standing outside with his back facing her.

"Humarap ka please." Lihim na usal niya and as response... ang bait ni

Lord... unti-unting humarap sa kanya ang lalaki---.

"Maam." Kunot-noong napatingin siya sa istorbo. Iyon na nga eh haharap

na sa kanya tapos-"Here's your coffee," and her bad mood turn upside down when she
saw the beautiful coffee infront of her. Ano ba ang masasabi niya weakness niya ang
coffee lalo na kapag may latte art.
 "Thanks." Inilapag na din nito ang dalawang mangocheese cake na mas
lalong nakapagpagutom sa kanya. Pero bago pa man niya ubusin ang mga pagkain sa
harap niya ay kukunan na muna niya ito ng picture. Natawa nalang siya she knew she
is too old for this kind of stuff since she is already twenty seven.

She took a picture of her orders then tap the share button.
Instagram!!! Marami siyang followers doon kasi mahilig siyang nagkukuha ng pictures
ng pagkain na kinakain niya. she love sharing it to the entire world. Hashtag can't
sleep, foodies, midnight snack and wait until it is uploaded. Naghang ng kaunti ang
phone niya and when it is back to normal ay napangiti siya ng makitang may twenty
likes na iyon. Wala pang isang minute iyon.

"Iba na talaga ang sikat." Nangingiiting bulong niya sa kanyang sarili

as she remembered the hunk na nakita niya kanina. Muli siyang tumingin sa labas
habang sumusubo at nagbabakasakali na masilayan pa ito doon. Kaso wala na eh
tanging kotse nalang nito ang natira doon. Sayang talaga...eh---.

Napatingin siya sa braso niyang biglang may humawak sa braso niya and
her eyes widened as the piece of cake dropped from her mouth down to her shirt.
Shuck! Iyon ang literal na isinubo na nga nailuwa pa.

"You!" gulat na turo niya sa may hawak sa kanya.

"An unexpected meeting Kissa." Binawi niya ang braso niyang hawak nito
dahil bigla siyang kinabahan.

"What are you doing here?" kunot-noong tanong niya dito at ang bruho
umupo pa sa bakanteng upuan sa harap niya.
 "Bakit? Ikaw lang ba ang may karapatang bumili ng kape dito?"

Nagtagis ang mga bagang niya. "Hoy mister huwag mo akong masagot-sagot
ng ganyan. Tinatanong ka ng matino tapos sasagutin mo ako ng pabalang?"

"Uhuh. At least you know how it feels when I asked where your sister is
and you always replied I don't know."

Napakamot siya ng ulo sa inis at sa halip na sagutin ito ay itinuon

nalang niya ang pansin sa kinakain. Iisipin nalang niyang hindi ito nag-eexist
magaling naman siya doon eh. It actually works for quite sometime not until he
began tapping her table with his keyholder.

"Nang-aasar ka ba?" tiningnan niya ito ng masama.

"Hmn?" he innocently raise his brow and in fairness to him alam niyang
nakakabakla ang isang lalaki na nagtataas ng kilay. But he really looks good
cocking his brows like that. She found it so sexy.

"Stop tapping the freaking table." Nanggigil na saway niya dito. "At
bakit ka ba sa table ko maraming vacant dito oh." Turo niya sa mga bakanteng mesa
sa café.

"This is a free country Kissa I can choose wherever I want to sit." She
rolled her eyes and decided to take out her orders, mas tama yatang hindi nalang
siya umalis sa condo niya. Malay ba niya na makikita niya ang lalaking ito dito.
"You aren't really alike." Nahinto siya sa pagtayo at napatingin dito. "Kirra is
fixed and formal." Siya naman ngayon ang nagtaas ng kilay. "You aren't, you are
vocal and happy-go-lucky."
 "And? That's not new news. Hindi dahil kambal na kailangang
magkaparehas ng ugali." Angil niya dito.

"She dressed formally and you can't see her wearing those things
outside." Turo nito sa suot niya. Sa asar niya sa pinagsasabi nito ay inisang kain
nalang niya ang natirang cake sa plato niya at saka ininom narin ang kanyang
lumalamig na kape.

"Uulitin ko Mr. Madriaga I am not my sister stop comparing me to her

because we don't have the same characteristics. I choose to be what I am right now
because I am comfortable being like this and I don't pretend to be someone else.
Excuse me." She grabbed her phone and walk out from him.

Pakiramdam niya ay napagod siya sa pakikipag-away sa lalaking iyon.

Pierce Madriaga is such a pain in the ass. Hindi dapat magkrus ang landas nila at
ng hindi na siya makonsume pa ng ganito. Habang naglalakad patungo sa condo unit
niya ay tila may nagsink in sa kanya.

Pierce is wearing blue!

The same shirt that guy from the expensive car is wearing. Pakiramdam
niya ay nagsitayuan ang mga balahibo niya sa balikat. She can't believe it! She is
particularly checking---admiring that damn guy! Binabawi na niya ang lahat ng
papuri na ibinigay niya kanina dito.

He is not hot and sexy!

 Beeeeeeeeeeeeeeeeep!

"Ay kabayow!" pakiramdam niya ay tumilapon ang kaluluwa niya sa biglang

pagbusina ng sasakyan sa may tabi niya. huminto ang kotse na tinitingnan niya
kanina at hindi na niya kailangan pang manghula kung sinong pontio pilato ang may
gawa nun. The handsome freak is driving the beautiful car with a smirk on his face
while drinking a cup of coffee.

"You are walking?" inirapan lang niya ito. "I can give you a free ride
if you wanted to." She snorted.

"I don't need your damn car for me to go home. Pwede ba baka ikaw na
ang dapat umuwi bwisit ka." Asar na sinipa niya ang gulong ng kotse nito. Hindi na
siya nakapag-isip sa inis niya and then realized na mali ang nagawa niya.

Rule number one when it comes to guys. Their cars are their babies.
Akala nga niya ay bababa na ito at sisigawan siya pero hindi ito kumilos na para
bang wala lang dito ang nangyari sa sasakyan nito.

"I'll go home but before that." may kinuha itong maliit na papel and
give it to her at dahil curious ay kusang tinanggap niya ang papel na iyon. Binasa
niya ang naka-engraved sa itim na card more on isang business calling card. Pierce
Madriaga CEO Hezenne Bank. Wait! When it said Hezenne bank, does it mean ito ang
may-ari ng pinakamalaking banko sa buong Pilipinas?

"Anong gagawin ko sa card mo?" gusto ba nitong ipagmayabang kung gaano

ito kalaking tao? Pwes! Nagwagi ito because he is really someone she shouldn't mess
around kaya nga iiwas hindi ba? Mahirap na knowing na ang banko na pagmamay-ari
nito ang nagbigay suporta sa kompanya ng pamilya nila noong mga panahong
nahihirapan si Kirra na patakbuhin iyon.
 "You need it."

"What? Wala akong kailangan sa iyo!"

And then another powerful smirk is visible on his face. "I doubt it
baby I think you need it more than I need you now."

Huh?

"Don't you dare call me baby hindi kita tatay."

Nakakapanindig balahibo kasi ang naramdaman niya ng marinig niya itong

tawagin siyang baby. But he just shrugged. Ibinalik niya dito ang calling card nito
but he just stopped her.

"I am telling you Kissa you need it."

"Bakit ba ang kulit mo? Hindi ko sabi--." Malakas siyang napasinghap ng

makita ang bagay na itinaas nito. Hawak nito ang wallet niya where her important
stuffs are place kung bakit ba naman kasi sa lahat ng bagay na pwede niyang maiwan
ay ang wallet pa niya.

"Sabi ko naman sa iyo you need my card. If you want to have your wallet
back." Bigla siyang nataranta. Ibig sabihin may sobrang laking posibilidad na
magkikita uli sila? No way! Pero how about the things she have inside her wallet?
 "Bakit hindi mo nalang ngayon ibigay ang wallet ko? You thief." Narinig
niya ang pagak na pagtawa nito.

"Me? Thief? I have more money in my account Kissa I can even buy the
whole Philippines if I wanted to."

"Yabang! Bakit hindi mo bilhin ang Pilipinas kung ganoon?"

"Sure, I'll think about it and if I did I will make sure ipapatapon
kita sa isang liblib na isla ng mag-isa," nakangiti ito pero halata sa boses nito
na may lihim itong galit sa kanya.

"Oh please tinatakot mo ba ako Mr. Madriaga? Natatakot ako really."

Sarcastic na saad niya. Linapitan niya ito to get her wallet pero itinago lang nito
sa compartment ng kotse nito ang wallet niya.

"Is it working?"

"As if you can scare me duh."

"Well I bet I can pull out all your emotions baby." He said wickedly.

"Baby your face give me my wallet back." Sigaw niya dito.

 "Pinahirapan mo ako dati so I think I'll have my revenge now."

"Fvck you." She hissed for the first time since the last time she swore
ay nakapagcuss siya and she will never forgive him for letting her say that.

"Hmmn. See you anytime you decided to get your wallet baby." Pinaandar
na nito ang engine ng sasakyan nito. "And I want some cookies if you want it,
handmade." At umalis na ito, he even have the nerve to waive good bye at her.

Tumili siya out of frustrations sa gitna ng madilim at walang katao-

taong kalsada out of frustrations niya.

"Curse you Pierce Madriaga!" she yells to the top of her lungs!

<3 <3 <3

a/n: Hindi ko alam kung napapansin niyo pero habang tumatagal ako sa pagsusulat
lalong humahaba ang scenes every chapters. Noong una mga 3-4 pages lang kapag dito
sa watty website, kapag sa cellphone kasi hindi ko na mabilang. Then lumaon naging
5-7 pages at hanggang nakaabot na ako sa 9-10 pages.. wahhh... hindi nga?

As much as I would like this story to be madrama (I'LL DO MY BEST) kaso hindi ko
parin maiiwasan na lagyan ng kwela eh, hehehe.. yaan niyo na alam niyo naman na may
pagkabaliw si otorbebeh kaya tawa nalang tayo kapag happy and cry kapag sad.

halhabyu Eukaryotes!

#mmk #dramamode #bored #walangpera #sundaynabukas

STATUS UPDATE: Ako ay naiyak sa MMK! Bakit ganoon? Bakit ba ganoon? huhuhuhu
####################################
Chapter Three
####################################

CHAPTER THREE

"UY, mukhang masarap iyan ah." Tinapik niya ang kamay ni Gypsy na
akmang kukunin ang cookies na kabe-bake lang. "Ang arte naman nito." At nagpout pa
ang gaga.

"Mainit pa iyan baka mapaso ka."

"Yay! Ang bait mo talaga so anong nakain mo at pinagbake mo ako ng

cookies?" ang assumera talaga nitong kaibigan niya.

"Hindi kita pinagbake ng cookies kailangan ko lang iyan para sa...

class ko. Pang-motivation," palusot niya. As far as she wants to ayaw niyang isali
sa gulo niya ang kaibigan niya. Dahil magulo na ang utak nito and she can't bear
her to carry her own burden too.

"Ang swerte naman ng mga students mo."

"Hindi rin." Aniya at saka tinanggal na sa pan ang first batch ng

cookies na ginawa niya. ilalagay na kasi niya ang second batch, she just need to
get her wallet back.

"May lakad ka?" tanong niya dito.

"I'm going to work."

"Akala ko ba vacation kayo?"

"Yep, we are. We are field vets and our vacation is to be with our
family until the next mission but that doesn't mean we have to stay at home and
relax. Kailangan naming pumunta sa office eh."

"Awts." Aniya at saka inilagay sa Tupperware ang mga cookies. "Kuha ka

na bago ko ipamigay ang mga ito."

"Sure-sure." Tiningnan niya ang kaibigan natutuwa at natatakot siya sa

nakitang pagbabago dito. Gypsy didn't mentioned what happened during Amber's
wedding and she didn't say a word about it too ayaw niyang maguluhan si Gyp. She
knew her friend is falling for Gin, she is actually torn between her friend and her
cousin.

Nagpaalam muna itong maligo at siya naman ay inayos ang kalat sa

kitchen nito. Inilagay niya sa paperbag ang Tupperware na may lamang cookies. Kapag
hindi pa ibinalik ni Pierce ang wallet niya ay makakagawa talaga siya ng masama.
Magtago kaya siya ng kutsilyo at ng malaslasan niya ito ng leeg kapag hindi pa rin
nito isasauli ang wallet niya.

After two hours ay nagpasya na rin siyang puntahan ang letseng lalaking
iyon. And what's weird is she even chose her clothes carefully. Wala lang ayaw
niyang may masabi na naman itong laban sa kanya. Nakakainis talaga hindi naman siya
ganito eh wala naman siyang pakialam sa sasabihin ng iba, especially after she and
Gilbert broke up ten years ago. Naalala na naman niya iyon at muli na namang
bumalik sa kanya ang galit na agad naman niyang tinanggal sa isip.

Tiningnan niyang mabuti ang address na nakasaad sa card na hawak niya.

Hezenne bank main building, lumabas siya ng kayang sasakyan bitbit ang paperbag na
may dalang mga cookies. Pagpasok niya ay agad siyang hinarang ng guard.

"I have a meeting with Mr. Pierce Madriaga." Nagdududang tiningnan siya
ng guard. Kaduda-duda ba talaga ang hitsura niya? Ang ganda niya kaya! At ng hindi
pa rin siya nito pinapasok ay may ipinakita niya ang black card na ibinigay ni
Pierce sa kanya saka naman ito tumalima at pinagbuksan siya.

Iyon lang? napatingin siya sa card na hawak, ano ba ang meron sa card
na hawak niya at parang access card iyon. Pumunta siya sa reception to ask where
the hell is their boss. At gaya ng guard ay tiningnan siya nito mula ulo hanggang
paa but paled when she showed her the card she is holding.

"Sa third floor po maam ang office ni Mr. Madriaga."

Nagpunta na siya sa elevator and in fairness talaga sobrang laki ng

main office H. Bank nakakatakot tumapak dito. Magkano kaya ang maintaining balance
sa bankong ito baka hindi niya kayanin kapag sinubukan niya.

Kahit na anak siya ng mga magulang niya the day she decided not to help
Kirra sa company nila ay hindi na siya tumanggap ng allowance sa mga magulang niya.
whatever she have right now ay galing mismo sa pinaghirapan niya at sa kasipagan
niya. Hindi man ito nakikita ng mga magulang niya at naappreciate ng ibang tao
hindi na iyon mahalaga as long as she is living the live she decided to have.

Ting!

Tunog ng elevator agad siyang lumabas and was confused ng may makitang
dalawang door paglabas niya ng elevator. Kumatok siya sa pinakaunang pinto and she
heard HIS voice telling her to come in.

Alam ba nito na nandoon siya? Malamang nasabihan na ito ng mga tauhan

nito kaya iyon nga ang ginawa niya. Binuksan niya ang pintuan nito at pumasok na
siya sa loob ng opisina nito. And true to his words before being the owner of the
biggest bank in the Philippines everything inside his office and even he himself is
howling with extravagance.

He is in the middle of the spacious office looking a her like a boss.

Shoot! He is indeed boss and she felt like a tiny dot on the piece of paper he is
holding.

"You are late." And that woke her up from her reveree. Tiningnan niya
ito and sure he is indeed good looking while wearing that sinful three piece suit.
Pero bakit ganon? Ngayong nakita niya itong nakasuot ng ganoon ay isa lang ang
biglang sumagi sa utak niya at iyon ay mas bagay ito at ang kakambal niya, but she
hates the idea.

Kirra is working in a corporate work and he is working in the same

world. And why the hell she is comparing herself with her sister now?

"Sure do I." at linapitan niya ito. Nakakaasar talaga hindi kasi niya
maintindihan ang nararamdaman niya ngayon. Her heart is unstoppable, it's in
commotion right now na hindi niya maintindihan and somehow it scares her. It scares
her dahil pamilyar sa kanya ang pakiramdam niyang iyon and she promised to herself
that it won't happen again. She won't be hurt again.

Inilapag niya sa harap nito ang dala niyang paper bag. "Where is my
wallet?"

"Nagmamadali?"

"I am a busy person Mr. Madriaga so please can you give my wallet now?"
inilahad niya ang palad niya sa harap nito.

"I am also a busy person Kissa." Binuksan nito ang drawer na kaniig ng
mesa nito and got her wallet. Pero bago iyon ibinigay sa kanya ay binuksan muna
nito ang paperbag na dala niya and opened the Tupperware. "So you baked it?" may
nakita siyang pagkamangha sa mukha nito and somehow it boost her self-esteem.
"Maliban sa pagiging preschool teacher ano pa ang kaya mong gawin?"

Hindi niya alam kung nang-iinsulto ba ito or namamangha. Muli na namang

bumalik ang inis niya sa lalaking kaharap.

"Akin na ang wallet ko." At basta nalang nitong ibinato sa kanya ang
wallet niya buti nalang at nasalo niya agad or else tatami iyon sa kanyang mukha.
She opened her wallet to check kung meron bang nawala. Her cash are still there
walang nabawas, aanhin naman nito ang limang libong laman ng wallet niya kung may
marami itong bangko na may lamang pera.

Everything is complete maliban sa isang bagay. Nasaan na iyon?

Impossibleng mawala iyon kasi sa wallet lang niya iyon inilagay. Kinalkal niya ang
laman ng wallet niya and still didn't found it.

"Nasaan na iyon?" tanong niya dito.

"What?" inosenting tanong nito habang kumakain ng cookies.

"My necklace, nasaan na iyong kwentas ko."

Nagdugtong ang dalawang kilay nito. "Wala akong kinuhang anuman sa

wallet mo. I just leave it the way it was."

Umiling siya at napapikit habang pilit na inaalala kung saan niya iyon
pwedeng maitago and she found no clue. The last time she held it ay agad niya iyong
ibinalik sa loob ng kanyang wallet kaya impossibleng mawala iyon. It should be
here.

"No, I am pretty sure na dito ko lang talaga inilagay ang kwentas na

iyon." tiningnan niya ito ng masama. Ayaw sana niyang mamintang pero wala naman
siyang ibang pwedeng pagbintangan. "Kinuha mo nga."

"Wala akong kinuha--." Natigil ito sa pagsubo. "I think something

dropped from your wallet, a locket."

"Iyon nga nasaan na iyon?"

"Itinapon ko na."

Pakiramdam niya ay lumipad ang ispiritu niya sa sinabi nito. Itinapon

nito ang bagay na mahalaga sa kanya?

"How dare you?" naningkit ang kanyang mga mata sa sobrang galit. Anger
and pain, parehong namayani sa kanya ang pakiramdam na iyon ngayon. Gusto niya
itong suntukin at kitlin ang buhay sana pala ay dinala nalang talaga niya ang
kutsilyo at ng nalaslasan niya ito ng pulso. "Bakit mo itinapon iyon? Hindi ikaw
ang may-ari ng bagay na iyon kaya wala kang karapatang itapon ang bagay na iyon."

That is her only memento from her parents when they still love her
fairly. Bago pa ibinuhos ng mga ito ang oras at panahon nito kay Kirra tapos
itatapon lang nito? Ayaw niyang umiyak and she won't give him the satisfaction of
seeing her crying.

"But I can ask someone to look for it. I'll give it to you in one
condition." Bawi nito.

"WHAT condition?"

"I want you to look Kirra for me masyado siyang magaling magtago if you
don't want to marry me which is really good by the way then better get her." She
flinched but she didn't do anything. "And truthfully I like your twin sister."
 What?

He likes Kirra?

Well, what's new? Lahat naman sila gusto si Kirra at hindi na iyon
kataka-taka pa kung magugustuhan man nito ang kapatid niya.

"Ano naman ang bago doon?" she said feeling bored. Gusto na niyang
umalis sa harap nito at umuwi. "I like her and I want her." Seryosong sabi nito in
a business-like tone.

"Bakit mo sinasabi sa akin iyan?" nakatikwas ang kilay na tanong niya.

"Because you will be a great help."

"How?"

"Noong nasa verge ng bankcrupcy ang kompanyang hinahawakan ngayon ng

kapatid mo my father who happened to be the CEO during that time agreed to help and
take a risk." Bakit parang seryosong bagay itong maririnig niya ngayon? "In one
condition."

"Ano?"

"I'm going to marry Kirra."

Parang nanuyo ang kanyang lalamunan sa sinabi nito. He is going to

marry Kirra? Bakit ayaw niya sa ideyang iyon? Bakit parang nasasaktan siya?

"Kirra and I is a match made in heaven. Kung mag-aasawa nalang rin

naman ako I want it to be her she perfect for me. She is smart and she knows what
she is doing and very reliable. She knows how to run an empire she will be a great
asset."

Kumunot ang noo niya. "Ano ang tingin mo sa kapatid ko investment?"

 He huffed. "Practically speaking she is, she is a good investment and a
good addition to my family then. She is not getting any younger and so do I."

Nagtagis ang mga bagang niya. "Hindi investment ang kapatid ko Pierce."
Venom laces on her voice. "Papayag lang akong magpakasal si Kirra sa iyo kung mahal
mo siya at mahal ka rin niya." mabigat ang puso niya.

"I do love her."

"Sinungaling!" she pointed out. "You don't love her the way she should
be, you love her because of the things she could be. My sister might put a strong
façade but she is fragile inside and I won't let you broke her."

"Do I care? I already made my mind Kissa and I can break or make your
family company. Oh? Oo nga pala ano nga pala ang alam mo sa pamamahala ng kompanya
kung isang hamak na preschool teacher ka lang." hindi na niya napigilan ang sarili
niyang hindi ito suntukin.

Ang ayaw niya sa lahat ay hinahamak ang propesyon niya. Sinuntok niya
ito hindi baling mapresinto siya as long as gumaan ang pakiramdam niya.

"Shit!" napahawak ito sa labi nitong tinamaan ng suntok niya.

"Isang hamak na preschool teacher nga lang ako Mr. Madriaga pero kahit
ganoon pa man nagtatrabaho ako ng matino. Mayaman ka nga pero mabaho naman ang
ugali mo aanhin mo pa ang pera mo kung mamamatay ka lang rin naman at lahat ng
pinaghihirapan mo ngayon hindi mo madadala sa langit. Hindi din ako ang
pinakamabuting tao kahit na ganoon mas may puso naman ako keysa sa iyo." Sa galit
niya ay ibinato niya ang hawak na wallet niya dito at tumama iyon sa noo nito.

Nagpupuyos ang kalooban niya sa galit niya ngayon. Umalis siya sa

building na iyon dala ang sama ng loob niya sa lalaki. Hindi na rin niya binalikan
ang wallet niya aanhin pa niya iyon kung wala na naman ang bagay na mahalaga sa
kanya.

Sigurong ganoon talaga, may mga bagay na mahalaga sa iyo na nawawala.

Kasalanan mo man o hindi, masakit pero may magagawa pa ba siya? Wala na eh kundi
ang tanggapin iyon.
 "ANG lalim ng iniisip mo." Untag sa kanya ni Hyjea ng matapos ang klase
nila at nag-aayos na lang sila sa susunod na lesson kinabukasan. Umiling siya dito
at saka ngumiti.

"May bigla lang sumagi sa isip ko. Kumusta ka na?"

"Heto pangit pa rin."

"Gaga, paanong pangit samantalang sikat na sikat ka nga." Umismid lang

ito Hyjea knows what she is talking about.

"As if naman makikilala ako ng mga tao kapag ganito ang hitsura ko."
Turo nito sa sarili. Kapag nasa harap ito ng TV ay sobrang ganda nito, pangarap ng
mga kalalakihan at sobrang confident pa hinahangaan ng mga kababaihan. Pero kapag
nasa ordinary mode ito ay balik ito sa baduy nitong mga damit at mahabang bangs
kaya mababa na rin ang self-confidence nito.

"Pwede ka naman kasing magchange ng style and I assure you hindi ka pa

rin nila mapapansin. You have a natural beauty with or without make up."

"I am just a nobody kahit kuya ni Summer hindi nga ako nakikilala kapag
nakaganito ako. Ang cool diba? Dalawang tao lang ang may kilala kay J at Hyjea ng
personal." Tumawa ito.

"Pamysterious effect ka talaga."

 "Ako lang ba? IKaw kumusta ang lovelife?"

"Heto naghahanap pa rin, sa kasamaang palad wala pang nahahanap at

nagkakamali." Biro niya.

"Baka naman nasa harap mo na hindi mo lang namamalayan." Tiningnan niya

ang harapan niya.

"Tell me may nakikita ka bang hindi ko nakikita?" nahihintakutan niyang

tanong, kaso binatukan naman siya nito. Napahawak siya sa nasaktan ulo.

"Sira ka talaga." Anito.

"Labas tayo mag-usap may cake ako diyan."

"Where?" isa pa itong matakaw at hindi man lang hinintay ang sagot niya
dahil mabilis nitong sinunggaban ang paperbag na may lamang cake. "Sa labas tayo
kumain para mas cool." Nailing na sinundan niya ito sa labas ng school, may mini
park kasi sila doon para sa mga bata kaya kapag wala na ang class ay nagagamit nila
iyon. She removed her long purple cardigan na ipinatong niya sa kanyang long dress
and let her hair loose. She even removed her eyeglasses and let herself free.

"Alam mo Kissa maganda ka naman pero bakit parang wala ka na yatang

balak mag-asawa?"

Tinawanan lang niya ito. "Wala pa sa isip ko iyan."

"Hindi na ba muling tumibok ang puso mo after him, ahm... sa ex-."

"Kay Gilbert? Hindi na muling tumibok ang puso ko after him baka nadala
na o kaya naman ay hindi ko pa nakikita si Mr. Right."

Ito naman ngayon ang tumawa kay Gypsy hindi siya nag-oopen up ng ganito
dahil alam niya tulad niya ay iniiwasan din ng kaibigan ang mainlove. Gyp saw how
she suffered the first time she broke her heart and knowing her friend alam niyang
natatakot itong maranasan ang mga naranasan niya. Pareho lang naman sila eh, takot.

"Baka naman may napupusuan ka na hindi mo lang napapansin." She snorted

and shook her head and then suddenly someone's face flashed into her brain. Pinalis
din agad niya ang mukh nitong biglang dumaan sa isip niya.

"Wala pa."

"Paano kung matatagalan pa si Mr. Right mo?"

"Host ka nga ang hilig mong magtanong." Biro niya.

"Sige na sagot na. Paano kung matatagalan pa si Mr. Right dahil naligaw
siya?"

She huffed. "Hindi siya si Mr. Right ko dahil kung siya talaga ang
nakatadhana sa akin malalaman niya ang daan papunta sa puso ko." Aniya sabay
kindat.

"Alam naman niya pero ayun nga naligaw."

"Ayoko sa kanya kasi pinapahantay niya ako."

"Ikaw talaga puro biro."

"Hindi ako nagbibiro no alam ko namang nasa tabi-tabi lang ang mr.
Right ko at alam kong hindi siya naliligaw. Masyado lang siyang nag-enjoy sa biyahe
niya papunta sa akin he is taking his time knowing na may nag-aabang sa kanya. At
habang nasa biyahe may maraming stop overs, you know girls at kung mamalasin ako
hindi pa man siya nakakarating sa akin sumabit na siya sa isang stop over," iyon
ang paniniwala niya. "Kaya ayokong maghintay dumating man siya o hindi eh di okay."

"Iba din ang paniniwala mo sa buhay no?" bahagyang lumungkot ang boses
nito. "You are really strong sana katulad mo rin ako."
 "Bakit ang drama natin ngayon?" she tried to lighten up the atmosphere
making them chuckle in the middle of their conversation.

"Pero hindi nga paano kung dumating siya tapos may sabit na?" seryosong
tanong nito.

She sigh and look at the clear blue sky. Ang taas ng langit ang hirap
abutin. "Kung mangyari man iyon then we aren't made for each other. He might be my
Mr. Right and we might be destined for each other pero hindi naman ibig sabihin
noon kailangang kami na ang magkatuluyan. Minsan ibinibigay sila sa atin to serves
as learnings and experience that would make us stronger along the way. At minsan
hindi si Mr. Right ang nakakatuluyan natin, we can always make Mr. Wrong the
perfect guy for us."

"How?"

"If he accepts us with no conditions, if he loves us unconditionally."

She stood up and feel the strong breeze of the air. She closed her eyes and managed
to stopped her hair flew from the strong breeze. Mabuti nalang at naglong dress
siya or else kanina pa siya nakitaan. She opened her eyes and locked gazes with
Pierce.

Huh? Pierce?

Ikinurap-kurap niya ang kanyang mga mata to check if she is seeing it

correctly and without a doubt the handsome brute is standing few meters from her as
he leaned on his car. Pakiramdam niya ay inaamag na ang sikmura niya dahil sa dami
ng mga fungi na nagsitubuan doon. How can he make her feel this way?

Anong ginagawa nito sa school nila? Mabuti nalang at malayo ito sa

kinaroroonan nila kaya hindi nito napansin ang panginginig ng mga cells sa katawan
niya. Muli siyan umupo sa ibabaw ng Bermuda grass.

"What happened? Para kang nakakita ng multo." Untag nito sa kanya.

"Wala may naalala ako may class pa pala ako sa university."

"Ay shoot, sorry I held you here. Sige uwi na tayo."

 Tumango siya at dali-daling dinala ang mga gami niya sa loob. Nag-iisip
siya ng pwedeng gawin upang maiwasan ang lalaking iyon. "J, pwede bang hiramin ko
iyong car mo na nakapark sa likod? You can use my yellow canary audi."

Napasinghap ito at sunod-sunod na tumango, "Madali akong kausap eh. I

can't believe you are allowing me to borrow your car."

Ayaw sana niya kaya lang wala naman siyang ibang choice. "Huwag mong
gagasgasan ha." Aniya dito as she gives her the keys.

"So what's the catch?"

"Ako muna ang aalis wait until five minutes at saka ka na lumabas.
Kapag may naghanap sa akin sabihin mo umalis na ako and I am on leave for a month
magbabakasyon and text me if meron nga."

Alam niyang wala itong maintindihan pero tumango lang ito. "Overs naman
itong stalker mo at nakakatakot talaga. Kailangan mo talaga siyang iwasan."

"My stalker is dangerous." Tama! He is dangerous to me.

"Sige na nga." Agad niyang kinuha ang kanyang mga gamit at saka hiningi
ang susi ng sasakyan nito. She needs to talk to her twin sister fast. Paglabas niya
ay pasimpleng pinaandar niya ang kotse ni Hyjea and thank goodness tinted ang
salamin kaya hindi man lang ito nag-abalang tingnan siya ng mapadaan siya sa harap
nito. Napangisi siya at napa-isip, matsing man ay naiisahan din.

Pagkaalis niya ay mabilis niyang pinuntahan si Kirra sa opisina, alam

niyang busy ito pero pagdating niya ay isang naghuhuramintadong Kirra ang nadatnan
niya.

"You are fired! Kahit gaano kasimpleng instruction hindi mo magawa?

Don't show your face infront of me." Galit na sigaw ng kakambal niya. napabuntong-
hininga nalang siya at tiningnan ang tumatakbong sekretarya. Hindi na niya mabilang
kung ilang tauhan na nito ang nawalan ng trabaho. Si Kirra kasi masyadong
perfectionist and she doesn't have room for forgiveness kaya kapag empleyado ka
niya kailangan maging matalino at maagap ka.
 "Mainit na naman ang ulo mo." Natatawang ani niya dito, tiningnan siya
nito at biglang nawala ang init ng ulo nito at ang galit ng makita siya. She is her
twin sister's relaxant. Sinara niya ang pinto at saka lumapit sa kanya at yinakap
siya ng mahigpit.

"Kissa." Naiiyak na tawag nito sa kanya. Akala ng lahat si Kissa ang

matapang sa kanilang dalawa but it was actually incorrect. She wore the
conservative clothes and Kirra wore the revealing and fashionable type but their
personalities don't match the dress they are wearing.

Si Kirra ang conservative, siya ang semi-conservative. Si Kirra ang

introvert at siya ang extrovert, that's their pretty little secret that only few
knew.

"Bakit ka na naman malungkot?"

"I am so stress out and I just received news I can't accept. Isipin mo
makakasal ako sa isang Pierce Madriaga na hindi ko alam," umiiyak na talaga ang
kapatid. Gusto niyang maawa sa kapatid niya dahil ayaw niyang matrap ito sa isang
relasyon na walang love. Pero kapag hindi naman ito magpapakasal siya ang ikakasal.

Kaya kahit labag sa loob niya ay sinubukan niyang magustuhan ni Kirra

si Pierce. Selfish na kung selfish pero sinabi naman ni Pierce na gusto nito ang
kapatid niya.

"Pierce Madriaga isn't that bad." Tumabingi ang ngiti niya sa sariling
sinabi. He isn't that bad because he is the worst thing in the universe. Narinig
niyang pumalahaw ito ng iyak.

"Anong isn't that bad? Nakakatakot siya, hindi nga siya marunong
ngumiti. Para siyang tuod o kaya naman ay bato. I can't bear to be with him any
time or any day."

Gusto niyang matawa sa reaksyon ng kapatid kaya lang ayaw niyang

disturbuhin ang pagdadrama nito. Kaya pala hindi na siya dinisturbo ng lalaking
iyon ay dahil nagkita na ito at si Kirra. Pero bakit nasa school niya ito kanina?

"Pwede mo ba siyang kausapin?" kumalas ito sa yakap sa kanya and look

at her with hopeful eyes. Her smiles crooked, iniiwasan nga niya hindi ba?
 "Why don't you give him a try? You can date him and try to know each
other." Aniya but the idea of Kirra and Pierce dating is actually not nice. Parang
nakakaramdam siya ng inis.

"I did, we did. We've been constantly dating for three days now and the
truth is wala talaga. Wala iyong sparks. Kung sinuman ang nagsabing pwede ko siyang
pakasalan if he wanted to mapapatay ko talaga siya." Nangigigil na sambit nito
sabay pukpok sa mesa.

"Di ba noong tinulungan tayo ng pamilya niya nagkaroon ng connection

between us?"

Umiling si Kirra. "Hindi iyon a part of it actually. Wala ako ng mga

panahong iyon baka nakakalimutan mo I am on vacation during the family crisis. Ikaw
ang nagpanggap bilang ako noong mga oras na iyon. You solved the problem I don't
know how."

Natigilan siya, actually wala siyang maalala sa nangyari masasabi nga

niyang kapag hindi gaanong importanteng bagay nakakalimutan niya agad in a span of
five years. Ganoon siya kamakakalimutin.

"Ako ba iyon? Matagal na iyon eh." Napakamot siya ng ulo.

"Kissa I want you to help me. I want to think this over can you pretend
to be me for a week or two?"

"Heto na naman tayo sa mga plano mong ganyan Kirra eh kaya tayo
napapahamak," napakamot siya ng ulo.

"Sige na just give me these days to think, magbabakasyon muna ako."

Si Kirra talaga padalos-dalos ng desisyon and knowing her sister alam

niyang fix na ang desisyon nito. Mahihirapan siyang baguhin ang nasa isip nito lalo
pa at may hinihila na itong folder at kung anu-ano sa drawer nito at saka ipinatong
sa ibabaw ng kanyang mga braso.

"Here, read this. Ito ang kailangan mong basahin to catch up everything
is already summarized and I know you are smart kaya madali lang sa iyo ang mga
bagay na ito."

"Pero-."

"I know you love me Kissa, please pumayag ka na."

"Hindi kasi pwede--."

"Kissa please you promised me before na kapag nahihirapan ako ay

nandiyan ka lang para tulungan ako. And I need your help right now."

"Paano si mama at si papa? Makikilala niya ako."

Umiling ito. "They won't because you will be acting and dressing like
me. Hindi nga nila napansin before kaya hindi nila mapapansin ngayon besides we are
identical twins and even our parents can hardly identify us kapag pareho tayo ng
suot."

Well, that is true. "Paano naman iyong fiancé mo?"

Kirra rolled her eyes at her. "He isn't my fiancé don't say bad words.
Hindi niya malalaman hindi pa naman kayo nagkikita hindi ba? Hindi niya malalaman I
can assure you that."

Alam niyang mali ang nasa isip ni Kirra but she can't say no to her
twin sister. Nangako nga siya eh, the first time she pretend Kirra hindi niya alam
may nangyayari palang ganito na ikakasal pala ang kapatid niya and she thinks siya
ang may kasalanan hindi lang niya naalala.

Paano na ngayon? Paano siyang magpapanggap sa harap ng ibang tao na

siya si Kirra?

"Malapit na ang kasal niyo."

 "Don't worry babalik ako a day before the wedding."

"Sabi mo iyan ha."

Tumango-tango lang ito at sa totoo lang natatakotsiya sa naiisip ng

kapatid niya. Parang siya kasi ang mapapahamak.

<3 <3 <3

a/n: sa mobile na ako nag-update. kanina pa kasi ako hindi makapasok sa watty sa
lappy ko. huhuhu... sorry hindi ako nakapag-update kahapon kasi nga nakidnap ako ng
mga homo sapiens erectus habilis sapiens kong mga alipores. Iyong mga aliping
sagigilid ko na namamahay na rin lalo na kapag walang pagkain. ang sarap batuhin ng
corned beef para senyora santibanez lang ang peg... hahaha... hindi ko na rin na
check ang spacing kaya kapag nakapasok na aq ng maayos bukas saka ko na aayusin ang
dapat ayusin.

Nga pala may more than 20 akong unread messages wiiiiii, napangiti ako kanina at
excited na aqng basahin iyong iba kaso hindi nakikipagcooperate si watty eh. Saka
na ako magrereply ha, ahehehe... nagrereply talaga ako promise honesto kapag maayos
ang net at kapag maayos na rin ang utak ko. Baka kasi iba ang maisagot ko.

Last night sana akong mag.uupdate kaso hindi na kinaya ng mga cells ko at nauna ng
natulog. Enjoy kayo sa chap!

mwahhh2x chup2x

STATUS UPDATE: for chugether we stand debayded we pollllll chugether we stand on

the tafff op da woooooorrrlllddd!

supah laftrif ako sa kapitbahay ko na kung makabirit wagas na wagas. hahahaha...

LSS ako sa kanya.
####################################
Chapter Four
####################################

Chapter Four

"Bakit?" Nahinto siya sa paglalakad ng marinig ang boses ni Gypsy nasa

silid kasi siya ngayon ng kaibigan. Katatapos lang niyang basahin ang lahat ng
folders na ibinigay sa kanya ni Kirra na ngayon ay nagflylalo na sa kung saan.
Hindi naman iyon ang dahilan kung bakit sumasakit ang ulo niya. Iyon ay dahil sa
tawag na natanggap niya mula sa pinsan niya. Hindi niya kayang ipagkanulo si Gypsy
sa sariling bahay nito. "Sumasakit ang ulo ko huminto ka nga please lang."

"Help me, someone is after me." Nasabi nalang niya to divert Gyp's
attention from what will happen tonight.

"After you? Sino?"

"Si... shit! Hindi naman ako dapat ang hinahabol niya kundi si Kirra
but I don't know where she is right now. And as much as I would love to explain na
hindi ako si Kirra ay ayaw niyang maniwala. Sa kasal ni Amber at Landon pa siya
ganoon at napaparanoid na ako." Wow, siya na ang magaling magtahi ng kwento. Partly
true naman iyon, si Pierce nalang ang gagamitin niyang palusot.

"Kirra's lover?"

"I don't know galit kay Kirra eh. Natatakot na ako friend."

"Paranoid ka ngang masyado ano ka ba? Alam ba niya nandito ka?"

"I don't know sana hindi pero hindi ako pwedeng magtagal dito. I need
to stay somewhere safe."

"Is that the reason why you are here?"

"One of the reasons."

 "Ano pa iyong iba?"

Pinameywangan niya ito. "Ikaw! Bakit mo sinaktan na naman ang pinsan

ko?"

"Ako? Hindi ko na sinuntok si Eugene in fact naging mabait na ako sa

kanya

"Mas sasaya pa nga ako kung sinuntok mo nalang siya kaso binasted mo
siya."

"Ako? Hindi naman siya nanligaw sa akin ah paano ko siya mababasted?"

"He said he likes you but you didn't believe it."

"I didn't I just said na naguguluhan siya sa iniisip niya."

"But you love him."

"I didn't said that I don't."

"So mahal mo talaga siya?" hindi ito sumagot at nanatiling nakatitig sa

TV. "Tama nga ako ng hinala eh. Nang umuwi ka mula sa inyo alam kong may nangyaring
kakaiba kung hindi pa ako tumawag sa inyo hindi ko malalaman mula kay tita kung
sino ang nakasama mo doon. Kaya pala ganoon ka nalang kaguilty ng masabihan mo siya
ng masama at ganoon ka rin ka-eager na magsorry sa kanya because you already have a
growing feelings for him." Hindi ito sumagot. "Kung mahal mo na pala siya bakit
hindi mo sinabi?"

"Kanino ko sasabihin? Sa iyo?"

"Kay kuya."

"I can't kahit naman ganito ako Kissa, kahit na sa paningin ng iba
totomboy-tomboy at astigin ako marunong din akong mahiya. Kahit na ang tingin ng
iba wala akong hiya at hindi ako marunong masaktan. At kahit na tingin ninyong
lahat happy go lucky ako at ayaw makinig, at kahit na sa tingin niya wala akong
kwentang kausap pero marunong din akong matakot at magseryoso." Nagulat siya ng
makitang umiiyak ito, first time kasi niya ito nakitang umiyak. "Ayokong magmukhang
mahina at ayokong umiyak sa harapan ninyo. I managed to do that for very long years
pero may hangganan din pala ang lahat. I have insecurities too kaya nga ako
nagbihis lalaki dahil natatakot akong ikumpara sa ibang babae, sa iyo." Sayote
naman oh, bakit ngayon pa kailangang mawala ang dila niya? "Hindi ko kayang
magtapat sa kanya, I am afraid of rejections, that is why is hide in my shell. I
run away lalo na ng nakita ko kung sino ang dating karelasyon niya. She is too
perfect and I don't have any match to him baka mapagtawanan lang niya ako, ayoko.
Kaya ko nga tinanggap ang pagiging field veterinarian nagbabakasakali na madivert
ko ang feelings ko pero hindi. Hindi nangyari iyon because the next thing happened
is I fell for him too deep."

Gypsy is opening to her. She is madly inlove with her cousin and yet
nakipagconive siya kay satanas. "Gypsy, I'm sorry... if I am one of those who
pulled your self-esteem down. I don't know, I didn't know if I only knew I would
have helped you a bit. You should have told me I am your bestfriend, your soul
sister mas kapatid pa nga kita kay Kirra and you know I am a psychologist. I can
give you a session for free."

At least natawa ito sa sinabi niya. "You don't have to say sorry Kissa
this is my problem at ako lang ang pwedeng makasolve nito."

"Mali ka Gyp pwede mo namang ishare as iba ang secret mo eh. Pwede kang
humingi ng mga payo at makinig sa iba-ibang sides hindi mo kailangang ishoulder
iyan ng mag-isa because we are here for you. I am here for you and you should know
that. kahit anong gawin mo ay nandito lang ako para sa iyo, Kirra is here too." She
hug her tight, right now Gyp needs it.

"Hindi ko alam na darating ang panahon na mag-oopen up ka sa akin dapat

napaghandaan ko ito, nag-install sana ako ng CCTV camera."

"Adik ka talaga."

"Huwag mo ng isipin ang sinabi ko kanina, well.. kasalanan din naman ni

kuya kung bakit siya nasasaktan ngayon kasi hindi siya marunong manligaw ng
maayos."

"Hindi naman siya nanligaw."

"Alam mo Gyp, maliban kay Zuriz wala na siyang ibang babaeng pinalapit
sa kanya ng husto. Maliban sa amin of course because we are cousins at Summer dahil
kababata naming siya. Ikaw lang ang nakapasok sa buhay niya uli and I am glad you
punched him because that serves as an eye opener for him to see na hindi iikot ang
buhay niya kay Zuris. Na may ibang buhay pa outside his first love."

"He still love her I can't beat that kahit ilang beses ko na siyang
sinuntok."

"I can't deny that Zuriz is his first love and she will always have a
special place in his heart. He can't unlove her but he is loving her now
differently, they have a very nice past but it doesn't mean they can't make a new
future without each other. Zuris did moved on dahil nandoon ang asawa niya, si Gin
matagal kasi matagal kang dumating sa buhay niya."

"Bakit ako? Bakit ako agad? Sa sinasabi mo binibigyan mo ako ng pag-

asa."

"Because I know and I believe what I am seeing right now. Don't worry
everything will be alright just give him a few more days, kapag hindi pa rin siya
gumawa ng paraan tayo ang gagawa ng paraan." Gypsy deserves to be happy, alam
niyang mali ang gagawin niya but it will make sure na magiging masaya na it.

"Don't be afraid to fall in love, alam kong natatakot ka na baka

maranasan mo ang naranasan ko dati." She smiled at her. "Iyong nangyari sa akin it
serves as an eye opener for me. I fell in love with a jerk who hurt me and treated
me like a trash. Nagising na ako at natuto na ako sa nangyari sa akin dati. And now
I am more guarded, I won't let any guy hurt me or you kahit pinsan ko man siya."

"Huwag mo ng saktan si Eugene masyado na iyong bugbog eh sa akin palang

kulang pa ang mukha niya para paglagyan ng black eyes at pasa sa mukha."

"Hinay-hinay din sa pambubugbog kawawa naman si kuya kapag nagkataon."

"Kung kayo man ang magkatuluyan huwag mong saktan si kuya masyado na
rin siyang nasaktan. Kahit nag ago siya he also deserves to be happy at nakita ko
na bumalik na ang dating sigla niya magmula ng makilala ka. And by the way, aalis
muna ako. Dito ako matutulog mamaya at matulog ka ng maaga may susi naman ako."

"If he really likes me he will find a way to get me." Sabi niya sa
kaibigan.
 "Maybe he does."

"Impossible." Dahil kung meron man baka ayos na sila ngayon. "Darating
sina mommy at daddy bukas."

"Shoot hindi na siguro ako aalis ngayon."

"Ikaw ang bahala." Humiga siya sa tabi ng kaibigan at saka pinatay ang
ilaw. She wants to savor this moment while it last baka kasi huling gabi na niyang
kasamang single si Gypsy. Alam niyang natutulog na ito kaya dahan-dahan siyang
tumayo. Kinuha niya ang kanyang susi at saka kinausap ito habang tulog ito.

"Sorry Gypsy I just want you to be happy. I want your first love to be
as good as possible ayokong maranasan mo ang naranasan ko before." she smile sadly
and walks out from the room. Lumabas na siya and saw her cousin Gin waiting for her
below, may kausap ito sa phone. Agad naman siya nitong napansin.

"Halos mamatay na ako sa kakapapak ng lamok dito." She rolled her eyes at
him kung makapagreklamo kasi talo pa ang babae.

"Sa akin ka pa galit ngayon kung galit ka hindi kita tutulungan."

"Okay I am sorry now can I have those freaking keys."

"Why do you need it?"

"You know why."

"Sasaktan mo si Gypsy?" Sinamaan siya nito ng tingin pero nagpatuloy pa

rin siya sa kanyang mahabang dialogo. "How could you?"

"Hindi ko sasaktan si Gypsy paano ko siya magagawang saktan where all

I want right now is for her to love me too." She smiled at her cousin sa wakas
natapos na rin ang pakikipagconference nito sa sarili nito at nakaamin na rin.
What's with men today ang totorpe?
 "You love her?" pero syempre she needs to dig in for more information.

"For God sake Kissa yes I love her."

"Kailan pa?"

"One year and six months ago so now I already answered your questions
just give me the keys." She knew it! Noong dalhin niya si Gyp sa bahay nito she
knew something is really fishy and she is right.

"Ayokong magalit si Gypsy kapag nalaman niyang ako ang nagpapasok sa

iyo sa bahay niya kaya kung anuman ang nasa isip mo gawin mo ng maayos, I love my
bestfriend I don't want to see her crying again like that."

Nakita niya ang pamumutla nito dahil sa kanyang sinabi. "Why did she
cried?"

"Because of you idiot she is likes you but she is stopping herself to
like you dahil natatakot siyang mangyari sa kanya ang nangyari sa akin dito. You
know when that jerk of a friend of yours hurt me."

"About that-."

"Just go kuya if you really love her make her feel that she is love.
Ease her insecurities because right now what she sees is herself who will never be
good enough for you. She is deep pain too just like you."

"I will." Determinadong pahayag nito.

"ANo nga pala ang gagawin mo?" he stopped and smile at her.

"Pipikutin ko siya." His honest reply.

 "Talaga lang ha? Hindi ka kaya madala sa hospital kapag ginawa mo
iyon?"

"I already have a blueprint of my plans and I know it will work without
any doubt. She will become mine by hook or by crook tomorrow." He said confidently.
At iba talaga ang nagagawa ng pagmamahal, she got her phone and texted Gyp's
parents who she guess know what will happen. Tama, Eugene is not an engineer for
nothing he really knows how to plan things and this will be his best project ever.

Pasakay na siya sa kanyang sariling sasakyan ng bigla siyang lamigin at

saka napabahing ng ilang beses at napa-ubo na rin. Hindi siya pwedeng magkasakit
dahil kailangan niyang pa ang sarili niya bukas at sa mga susunod na araw. She
can't be weak and she can't fail this one, Kirra would be disappointed.

SPELL tired? Malamang siya na iyon, sino ba kasing matinong tao ang
napagsasabay ang tatlong trabaho? Feeling niya ay mamamatay na siya sa dami ng
trabaho ni Kirra dito sa opisna at pangatlong araw pa lang niya itong nagpapanggap
na si Kirra. And what else? Her twin sister's life is really boring lahat kasi ng
tauhan nito ay takot sa kanya kaya ayan tuloy wala siyang magawa kundi ang kausapin
ang sarili niya.

And what's worst? Kasali pa siya sa foundation day ng university at

sasayaw siya ng bonggang-bongga kaya after ng office hours ay agad siyang naglalaho
para sa practice. Mabuti nalang talaga at hindi araw-araw ang pagtuturo niya ng
positive psychology, clinical psychology at behavioral psychology. Ang araw-araw
lang naman ay sa nursery but J covered her kaya okay pa siya.

Ang hindi lang okay ay ang mamaya, ipepresent na niya ang kanyang
proposal sa harap ng board. Hindi na naman bago sa kanya ang mga ganito because she
covered Kissa from quiet some times and she can act well even her parents won't
recognized her. Ang nakakapressure lang ay may mga clients na manonood sa proposal
niya.
 Napaigtad siya ng may marinig na katok and her secretary nervously
called her attention. She just nodded and get her print outs she wants this to be
as perfect as possible. Nakakaloka naman kasi ang mga clients na ito kahapon
tumawag tapos ngayon kailangang ipresent ano naman ang tingin sa kanila computer
lang, read and then print?

Nailing na sinulyapan niya ang sarili sa salamin, she iron her hair and
applied make up that would suit for an executive lady like she is trying to do. She
is wearing a black and white stripped mini dress that fits her curves and topped it
with a white denim jacket and white open toe heels. Nakakapanibago lang dahil
matagal na niyang itinigil ang magsuot ng mga ganito. She took a deep breath and
went out her twin's office.

Isa lang ang dapat niyang gawin, avoid looking at her audience. Dapat
focus lang. She opened the door and feel like everyone is staring at her. Mabuti
nalang at nearsighted siya kaya three meters away from her ay hindi na niya
namumukhaan. Hinubad niya ang suot na contact lens para mas mafocus niya ang
kanyang sarili.

"Good morning ladies and gentlemen." Bati niya sa mga ito habang
sinalubong siya ng kanyang secretary na ibinigay nito sa mga nandoon. And true wala
siyang maaninag sa mga nanonood sa kanya.

Her sister is running an advertisement company and right now they are
making an ideal commercial for Hezenne bank. Why does it seems so familiar?

"Today our company is going to present the TV ad you want to see. You
gave the project to us last night and we came up to this now." She grabbed the
remote for the projector. "When someone heard the name Hezenne bank immediately the
clients and the consumers will immediately think na para sa mayaman lang at sa mga
may kaya. Eventhough it is partly true we also want to cater medium size businesses
as what you have said in the proposal information." Tumigil muna siya pansamantala.
"So, ano ang gagawin ng HB para mas gumaan ang feeling nila regarding about opening
an account in HB?"

She played the short video she and her team created last night. Isang
simpleng scenes lang iyon and that is the best so far. Hindi niya alam kung
magugustuhan ni Kirra ang ginawa niya knowing her sister would always want the best
of everything kaya heto siya habang nanonood ay kinakabahan din.
 The video ended after two minutes and there is an eerie silence in the
room. "Simple lang naman ang nais naming ipahiwatig sa short video na iyon. It is
not expensive but not that cheap, it caters not just small entrepreneurs but also
those simple individuals who wants to be part in the family. Through that video
napapaalam natin sa mga tao na kasali sila sa family ng HB at kahit na gaano kaliit
ang investment nila they will surely make a difference."

Bahala na si batman, superman, spiderman, green lantern, flash,

wonderwoman at si Darna sa mga desisyon ng mga taong ito. And then she heard
everyone clapping much to her relief.

"Very nice presentation Ms. Ventura you didn't failed our expectation
you even exceeded it." bati ng may edad na lalaking hindi niya kilala na unang
tumayo. "My nephew here is so lucky to have you if you allow him."

Huh? And all of a sudden humarap sa kanya ang nephew na tinutukoy nito
with a serious expression written on HIS face. Hezene Bank... HB! Gosh kaya pala
pamilyar sa kanya ang pangalan ng bankong iyon dahil si Pierce ang may-ari. Bakit
ba kasi nawala iyon sa isip niya samantalang iniiwasan nga niya ito.

"Ahm, thank you?" tumabingi ang ngiti niya at pilit na iniwas ang
tingin mula kay Pierce. Hindi naman siguro siya nito namumukhaan diba?

"We are expecting it to air in TVs nationwide in a week."

"Please do Sir." Aniya at saka nagpaalam na ito.

"Can we talk?" seryosong tanong nito kung hindi siya namumukhaan ng

kanyang mga magulang sa looks niya ngayon she bet he won't do too.

"Sure can you wait in my office?" nasabi na sa kanya ni Kirra ang dapat
gawin kapag kaharap niya ito. Umalis na ito at saka niya inayos ang sarili. She
even bit her lips as she followed him inside Kirra's office. She is busy playing
her lower lips when someone grabbed her and pinned her to the wall and before she
can utter a word Pierce's lips landed on hers. Saglit lang iyon and he didn't even
move samantalang siya ay nanlaki ang mga mata at hindi makagalaw. Para siyang
nagka-ugat sa paa at hindi na nagawang gumalaw pa.

She could feel his lips on hers not moving wanting to know how will she
react but she is too dumbfounded it is hard for her to move. At marahil napansin
nito ang pagiging bato niya dahil binitiwan nito ang kanyang katawan.
 "I knew it." pumalatak ito. "You don't pretend to be someone else pala
ha. So, what's this Kissa?" Her head bloated when he heard him utter her name. Doon
lang siya tila bumalik sa lupa dahil kani-kanina lang ay muntik na siyang lumagpas
sa langit.

"W-What are you talking about? Wala si Kissa dito." Aniya trying to
compose herself.

"Do you really think you can lie to me? I know you too well Kissa so
don't try and hide you won't win." Naikuyom niya ang kanyang kamao. Dapat
panindigan niya ang pagpapanggap it is for her sister's sake at sa kompanya na rin.

"But I'm not." Kampanteng bumalik siya sa mesa niya at saka umupo. She
opened her laptop and check her schedule, shucks! Dapat kailangang umalis na siya
at ng makapagpractice na mas mabuti iyon keysa harapin ang fiancé ng kapatid niya.

Yep, her fiancé pero hinalikan ka. Sigaw ng kontrabidang bahagi ng

utak niya and she was slap by a sudden guilt at the back of her head.

"Really? You are not? Pagkatapos mo akong pagtaguan at takbuhan

malalaman ko nalang na nagpapanggap kang si Kirra?" sarcastic na sabi nito and yet
mas mabuti ng hindi niya damdamin ang sasabihin nito dahil baka mabuko lang siya.
She grab her things because she really needs to leave now.

"Bahala ka sa anumang isipin mo wala akong pakialam." Aalis na sana

siya.

"Aalis ka na? May lakad pa tayo ngayon." Kunot-noong napatingin siya

dito.

"We do?" shit! Bakit walang nasabi si Kirra sa kanya. "I mean do we?"

"We talked about it the last time we dated if you remembered." She bit
her lips as she tried to remember if Kirra said something to her before she leaves.
Hindi ugali ni Kirra na mag-iwan ng mga importanteng bagay na iyon.
 "I don't and I can't remember."

"Of course you can't and won't remember it because you are not Kirra."
Seryosong lumapit ito sa kanya. Hindi na naman siya makagalaw ng biglang hawiin
nito ang mahaba niyang buhok. "You have a mole at the back of your neck which your
sister doesn't have."

Napanganga siya sa sinabi nito, paano nito nalaman ang bagay na iyon.
Agad niya itong itinulak papalayo sa kanya at hinawakan ang likod ng kanyang leeg.
Biglang bumukas ang pinto and showed a woman she thought she won't see again and
the man whom promised to love and cherish her.

"Kirra baby, is there anything wrong?" nag-aalalang tanong ng mama niya

sa kanya. Sa kanya na nagpapanggap na si Kirra. She knows right? Si Pierce lang
yata ang nakakilala sa kanya bilang si Kissa, it has been two years since she last
saw her mom. The last time she did hindi naman siya nito kinausap at ni hindi nga
tiningnan.

Masama ang loob niya pero kinakausap lang naman siya nito kapag may
nagawa siyang masama o kaya naman ay nagpapanggap siyang si Kirra. Yumakap ito sa
kanya and God knows how much efforst she exceed not to cry infront of her mom.
Right now she is Kirra and not the daughter her mom doesn't want to see.

"Wala naman po." Aniya.

Lumapit sa kanya ang daddy niya at hinalikan siya sa noo, he used to

kiss her before too pero dati iyon because when she decided not to be the daughter
he wished to be ay nawala na rin ang paglalambing nito sa kanya.

"You did a good job Kirra alam namin na hindi mo kami bibiguin."
Tiningnan ng papa niya si Pierce. "It's good thing nagkakasundo na kayo ni Pierce."

"We do tito since Kis-." Mabilis niyang siniko ang binatang biglang
tumabi sa kanya. Gusto pa niyang makasama ang mga magulang kahit sandali pa, kapag
nalaman ng mga ito na nagpapanggap siyang si Kirra baka mas magalit ito sa kanya at
hindi na talaga siya pansinin pa.

"We are okay Papa." Tinitigan siya nito gaya ng ginagawa nito sa
kanya dati, the way her father look at her like he really loves her just like
before urge her to hug her father. Hinaplos ng mama niya ang kanyang buhok just
like what she did before when she is still a child. And before she broke down ay
umatras na siya. Ayaw niyang masanay sa ganito dahil alam niyang kapag bumalik na
si Kirra ay makakalimutan na naman siya ng mga ito. Kaya nga mabait ang mga ito sa
kanya dahil sa mga mata nito hindi siya si Kissa kundi si Kirra.

"We need to go now baby girl." Paalam ng mga ito sa kanya and saw
them walking away from her.

"Baby girl?" tukso nito sa kanya.

"Shut up." Mahinang angil niya dito.

"How come your parents don't recognized you as Kissa and called you
Kirra?" tiningnan niya ito ng masama habang nakakuyom ang mga kamao niya.

"I said shut up!" sigaw niya, hindi niya ugaling sumigaw pero ang
sikip-sikip ng dibdib niya. "Of course they won't recognize me; they only see me as
Kirra and not me." Mahinang sabi niya and walks out from his sight.

ANO?" malamig niyang tanong sa pinsan niyang si Gin na mukhang tanga na

kaharap siya ngayon sa opisina. Wala pa siyang tulog, ilang araw na rin siyang
walang sapat na tulog how can she when all the works in the world is infront of
her? At saka isa pa itong pinsan niya ginamit ang pagpapanggap niya upang
magpatulong na magpropose ng bonggang-bongga kay Gypsy sa harap ng maraming tao
nationwide.

"I want to propose during my interview. Nakausap ko na si Summer and

she is more than happy to cooperate kaya ngayon ikaw nalang ang kailangan ko para
maging successful ang gagawin ko."

Hindi niya sinulyapan ang pinsan at patuloy sa pagbabasa ng mga

dokumento. "Okay."
 "Really?" tumango lang siya. "I really love you Kissa so I will expect
you tomorrow." Tango lang lang ang sinagot niya at saka ibinalik ang pansin sa
ginagawa. Narinig niyang bumuntong hininga ito. "Uso din ang pahinga Kiss."

"Uso din ang hindi ako pakialaman kuya Gin. It has been a week already
at hindi ko pa rin macontact si Kirra. Hindi mo ba talaga alam kung saan siya?"

She is really tired of this. Hindi na siya magtataka kung isang araw
matutumba nalang siya dahil sa stress at sa pagod. At saka iniinis na rin siya ni
Pierce palagi nalang itong nasa opisina niya at ayaw pa rin siyang tantanan sa
pagiging KIssa niya. Hindi siya nagconfirm but he is really insisted about her
being Kirra. And the days of his and Kirra's wedding is coming. "Sorry Kis,
hindi ko alam. You know how secretive she is and she only tells her secrets to
you." Nag-general cleaning na siya sa opisina nito at nagbabakasakali na baka
makahanap siya ng clue kung saan ito pwedeng maglagi pero wala talaga eh.

"She didn't tell me where she will go."

"Don't worry ipapahanap natin siya." Tumango lang siya. "I need to go
now and rest okay."

"Okay." Madaling magsabi ng okay pero ang hirap gawin. She needs to do
this or else baka wala ng balikan ang kapatid niya. She is tired of pretending,
really tired. She continue reading and sorting things out when she feels someone
inside the office kaya napilitan siyang magtaas ng mukha and saw Pierce again. Wala
sana siyang balak na pansinin ito...

"Overworking." Narinig niyang sabi nito. "You can rest you know." May
inilapag ito sa harap niya, isang paperbag na may lamang pagkain. "And eat."

She glared at him. "I am not hungry."

"Kissa, you look tired." She rolled her eyes sa kakikissa nito.

"I am not Kissa. Mapagod man ako o mamatay sa harap mo wala ka na

doon."
 "Hanggang kailan ka magpapanggap na hindi ikaw si Kissa? I told you I
can immediately point out the difference." He said with words full of confidence.

Malakas siyang napabuntong hininga pero nagsalita uli ito. "And don't
think na kaya ako nag-aalala sa iyo because I like you I still don't like you. But
do I have any choice dahil ikaw itong nagpapanggap na Kirra. I want everyone to see
that I can be a good fiancé."

"Okay fine I'll admit it, hindi ako si Kirra and to hell where she is
right now." She brings her fingernails to her teeth. "P-pwede mo ba siyang
ipahanap? I mean malapit na ang kasal niyo hindi ka ba natatakot na baka hindi siya
sumipot?" Dahil siya sobra pa sa takot ang nararamdaman.

"Ako ba ang tinatanong mo o sarili mo dahil sa ating dalawa ikaw yata

ang natatakot."

Shit! He knows how to read her. "Ano ba iyang pinagsasabi mo? Ako
matatakot? Bakit naman ako matatakot aber?"

Nagkibit-balikat ito habang nakatitig sa kanya, natense siyang bigla

dahil sa paraan ng pagtitig nito sa kanya. His eyes is melting every cells on her
body and making her feel different. What kind of different? Those weird different
she say gaya nalang ng pagpapawis ng palad niya.

"Dahil dumating man siya o hindi there will always be someone to

replace her."

"Ako ba ang tinutukoy mo?" kunot-noo at magkadugtong ang kilay niya

ayaw niyang mag-assume pero wala namang ibang pwedeng ipalit sa kapatid niya kundi
siya mismo.

"As what I have said prepare yourself."

Naikuyom niya ang kanyang kamao. "I will never marry you!" malakas ang
boses na sambit niya dito.

"Then pray that Kirra would be here or else you'll be the one walking
on the aisle with me." Ang yabang talaga!
 "If you really love Kirra bakit hindi mo siya ipursue?"

"I am not the kind of guy I don't pursue my woman Kissa. They come to
me."

"Alam mo hindi ka rin mayabang ano? Ang sarap mong batuhin ng stapler."
Asar na sambit niya.

She heard him chuckled na mas lalo niyang ikinaasar. "But true I only
want your sister. She is really different no wonder everyone loves her."

Hindi na siya umimik dahil totoo naman iyon. Everyone loves Kirra kahit
na nga iyong unang lalaking minahal niya ay ginamit lang siya. Bakit parang nauulit
na naman ang dati? No! She won't let that happen again nadala na siya and she
won't fall for him lalo pa at alam niyang sa simula pa lang ay si Kirra na ang
gusto nito at hindi siya.
<3 <3 <3

a/n: hindi ko na matandaan kung ano ang mga isinulat ko sa chapter na ito. Inaantok
na ako madlang pips dahil sa kehaba-habang meeting na maraming discussions and
churva. Kapagod. Maiksi lang itong a/n ko dahil inaantok na ako. Pakisabi nalang sa
akin kung may walang sense hahahaa... bukas ko na gagawan ng sense kung meron mang
wala.

lhabyu eukaryotes!

STATUS UPDATE: Really sleepy!

####################################
Chapter Five
####################################

CHAPTER FIVE

NAPABUNTONG hininga si Kissa ng mapansin ang oras sa digital clock na

nasa table niya pasado alas dos na kasi ng madaling araw. Dito na nga nakatulog si
Pierce at talagang hindi umalis at hindi tumigil sa pangungulit sa kanya hangga't
hindi siya kumakain. And she did eat upang manahimik lang ito. Ngayong natapos na
ang trabaho niya ay gusto niyang matulog at ng may energy naman siya bukas.

Tinawag niya ito upang magising. "Pierce." Pukaw niya dito. "Pierce
wake up." Marahan niyang tinapik ang pisngi nito kaya nabigyan siya ng pagkakataon
na masilayan ang mukha ito.

Napalunok siya hindi nga maikakapagkaila na gwapo nga ito... while

looking at him ay biglang may pumitik na kung ano sa ulo niya. Nagdilim ang kanyang
paningin pero alam niyang hindi siya mahihimatay... sumasakit ang kanyang ulo at
nanlalabo ang kanyang mga paningin.

Ang sakit! Sobrang sakit! Hindi niya maintindihan ang nararamdaman

niyang sakit dahil hindi lang ulo ang sumasakit ng mga oras na iyon. Pati na rin
ang likod niya, gusto niyang sumigaw pero hindi niya magawa. Parang may nakabusal
sa kanyang bibig at nakagapos ang kanyang ulo.

Tulong!!! Narinig niya ang maliit na boses na iyon sa loob ng ulo niya.

"Kissa! Kissa!" tawag ng boses na iyon. She opened her eyes and saw
Pierce looking at her with worries on his face. "Are you okay?" hinaplos nito ang
noo niya na basang-basa ng pawis. Sunod-sunod ang ginawa niyang paghinga. What the
hell happened? "Hey."

"A-I'm okay." Aniya at humakbang papalayo dito.

Nakakatakot ang pakiramdam na iyon, para siyang nakakulong at nakagapos

habang may pumupukpok sa ulo niya. It feels so surreal and it scares her.

"Are you sure?" tumango siya.

"I need to go now umuwi ka na rin." Magkarugtong ang mga kilay nito
habang nakatitig sa kanya. "I am not Kirra please get over it." she said sighing.
"Mauna na ako."

Napahawak siyang muli sa kanyang ulo dahil biglang sumakit na naman

iyon at pakiramdam niya ay mabibiyak na talaga sa sobrang sakit. She pressed her
head to the wall as she tried many ways to ease it. Bakit ba sobrang sakit? Not so
clear images and scenes suddenly strikes her making her fell into the ground and
totally black out.
 MABILIS niyang nasalo ang katawan ni Kissa na bigla nalang hinimatay.
Sino ba ang hindi mahihimatay kung napaka-overworking kasi nito mas tinalo pa nito
ang kapatid nito. Binuhat niya ito at dinala sa sofa and then his phone vibrates.

Galing sa parents ni Kirra at Kissa.

"Hello, Mr. Ventura?"

"Kasama mo ngayon si Kissa." Kunot-noong napa-isip siya sa sinabi nito.

Akala kasi niya ay hindi nakilala ng mga ito si Kissa wala naman kasing sinabi ang
mga ito ng magkita silang apat sa opisina ng mga ito.

"Kasama ko si Kirra." He lied.

Mr. Ventura sigh, "I know si Kissa ang kasama mo ngayon Pierce. Wala si
Kirra ngayon hindi namin alam kung saan siya nagpunta."

"Why did you pretend not to know her then?"

Isa din iyon sa mga pinagtataka niya dahil walang sinabi si Kissa about
her relationship with her parents pero hindi siya manhid upang hindi mapansin na
hindi maganda ang relasyon ng mga ito sa dalaga.

"You don't have to know."

Pumitik ang ugat sa sentido niya. "Of course I have the rights to know
Mr. Ventura I will be marrying her to save your company."

"It's either her or Kirra, Pierce. But I would rather be happy if si

Kirra nalang ang makakasal sa iyo kaysa kay Kissa."
 Hindi talaga niya maintindihan ang gustong ipahiwatig ng ama ni Kissa.

"I'd marry whoever is available on that day." Parang wala lang na sabi
niya.

"Kung kasama mo siya ngayon pwede mo na ba siyang pauwiin o kaya naman

ay pagpahingahin. Hindi siya pwedeng ma-stress baka may maalala siya."

Oookay, mas lalo na siyang naguguluhan sa sinabi nito. "Anong maalala?"

"Good bye Pierce." And the call was suddenly cut off. Nailing na
ibinalik niya ang cellphone niya but before that he took a glance on Kirra's
picture hanging on the wall. The main reason why he'd rather have Kirra is because
she is less hassle. Hindi katulad ni Kissa, yes he investigated and found out about
her crazy past. She's a party girl and a black sheep in the family, but what
irritates him is that she has a mind on her own. Ang ayaw niya sa babae ay iyong
hindi nagpapadikta sa kanya.

If only she is a damsel in distress waiting for a prince maybe he'll

give her a go but no, Kissa would rather be the prince herself and save herself
from the witch. He is a busy person and once he got married he doesn't like a wife
who would demand her his time. Wala na nga siyang oras sa sarili niya magdadagdag
pa siya ng sakit sa ulo? That is a no-no, and he knew Kirra won't demand much time
from him because she is a busy woman.

Si Kissa naman, hindi niya alam. She is unpredictable. Hindi niya

kayang basahin ang susunod na gagawin nito, kung naglalaro siguro sila ng chess
alam niyang matatalo siya o kaya naman ay mahihirapan siya.

Napahawak siya sa ulo niya dahil pakiramdam niya ay papasok siya sa

isang sitwasyong alam niyang wala siyang kawala. He needs to have a wife
immediately or else mawawala sa kanya ang lahat ng pinaghirapan niya.

"Kirra, if you'll just come back hindi na sasakit ang ulo ko sa

pagbabantay sa kakambal mo." Naibulalas niya habang nakatingin kay Kissa na
natutulog pa rin ng mahimbing. He will never like this woman.

"BAKIT ka nandito?" hindi maipinta ang mukha niya ng makasalubong sa

hallway ng station 8 kung saan gaganapin ang proposal ni Gin kay Gypsy si Pierce.
At dahil sa may mangilan-ngilan ding naglalakad sa hallway kaya binabaan niya ang
boses niya.

"Masama bang nandito ako?"

She pressed her lips tightly at inirapan ito saka sana lalagpasan ang
binata kaya lang ay hinarang nito ang daan gamit ang malaking katawan nito. Mas
lalo siyang nainis dito ang sarap kalmutin ang mukha nito.

"Padaan."

"Uhuh."

"Pierce ano ba padaan!" inis na sinipa niya ito pero mabilis itong
nakaiwas at nakakalokong ngumiti sa kanya. Hindi ba nito alam na wala siya sa mood
ngayon and for God's sake kanina pa hindi maganda ang pakiramdam niya.

"To answer your question, I am one of the interviewee to divert Gypsy's

attention at first." She huffed.

"Okay."

"And I will be asked some questions."

"So?"

"If the host asks me if I have someone special right now, who do you
think I will point out?" nanlaki ang kanyang mga mata at napatitig dito.

"You won't do that." namutla na siya kapag kasi sinabi nito iyon ay
malalaman ng parents niya na nagpapanggap siyang si Kirra. At malalaman din ng mga
kaibigan niya at mga students niya. Tapos babalik pala si Kirra sa kasal nito at
mapapahiya siya.

"I can baby."

"I'll kill you."

Pagak na tumawa ito. "As if you can."

"Pierce baka malaman ni Kirra at mag-expect iyon at hindi na bumalik

pa."

"Or maybe she would, I can use you to get your twin sister back. I am
more than elited to have her in my arms."

She winced as he said that, ewan ba niya pero nanikip bigla ang dibdib
niya at sumakit ang ulo niya. Shit! Bakit ba palagi nalang sumasakit ang ulo niya?

"Kissa." Narinig niyang tawag nito akmang hahawakan siya nito ng

umatras siya.
 "Don't touch me I am not Kirra."

Napahawak na siya sa likod ng ulo niya dahil pakiramdam niya ay

pinukpok ng bakal ang likod niyon.

"Kis---."

"I said don't touch me and don't mind me." Iniwan niya ito at
pakiramdam niya ay mas lalong sumakit ang ulo niya ng makita ang hindi niya dapat
makita.

"Get a room you two." Hindi talaga marunong pumili ng lugar ang
dalawang lovebirds na ito. Nakakaasar kasi naman palagi nalang silang ganyan. Asar
mode. Linapitan niya ang kaibigan na kung makalingkis lang kay Gin sobrang higpit.
"Kaya naman pala mahirap kang hanapin dahil nandito lang pala kayo." Hinila niya
ito. "Punta na kami sa audience area." Hindi niya alam kung kanino siya nagpaalam
basta nagpaalam siya, and she pull Gyp away from the two men at pinapasok sa
dressing room ni J. Ang host ng the elites.

Napansin niyang hindi na rin ito mapakali. "J, are you okay?"

"Sa tingin mo okay lang ako? My God ipapalabas ito sa local tv paano
kung may makakakilala sa akin? I can't bear it."

"Cool ka lang okay? No one will take notice dahil ibang-iba ka na sa

dating hitsura mo Hyjea

"As in Hyjea Navarro?" bulalas ni Gyp. Alam niyang sa unang tingin

hindi talaga kapani-kapaniwala but in reality they are the same person.
 "AHm, hi Gypsy."

"Oh my God! Ikaw si J?"

"Sana huwag mong ipagkalat ha. Nakakahiya kasi--."

"Miss J, magsisimula na ang show." Tawag ng floor production manager sa

kaibigan "Mag-usap nalang tayo later Gyp. I-I need to prepare now."

Dahil medyo nalate sila ng labas sa dressing room dahil kailangan pa

niyang ipaliwanag ang lahat kay Gypsy ay nakaabot pa naman sila.

"Mr. Pierce Madriaga."

Lumipad ang ispiritu niya ng marinig ang pangalan ni Pierce. Kapag

sinabi talaga nito ang bagay na balak nitong sabihin sa madlang people swear
tatalon siya sa bridge.

"What makes you decide to venture into banking industries?" tanong ni

J dito.

"Family legacy. I am continuing running the business my great

grandparents and parents established but those aren't just the businesses I am
into."
 "Mind if you tell us something?"

And then suddenly his eyes snapped towards her, sobrang kaba ang
naramdaman niya ng oras na iyon. A smirk form from the sides of Pierce lips. "I'd
rather not I value my business privacy and my investments." She flinched when she
heard him stressing the word INVESTMENT.

"Ki--."

"I will kill him. I will kill him. I will kill him. I will kill him."
matra niya.

"We will have more questions to ask once we come back." Si J.

Naramdaman niyang naging uncomfortable na si Gypsy. "Pwede na ba akong

lumabas?"

"No, you better stay." Mariing sambit niya at saka natapos na ang
commercial break.

"Welcome back to The Elites." Bati ni J. "Now the segment everyone is

waiting." Ngumiti si J. "Girls are you ready to know if these men here are still
available or not." Naghiyawan ang buong studio. Tsk... ano bang meron sa mga
lalaking iyan?
 "Gleian Vasquez how about you? Is there anyone making you happy right
now?"

"No, not yet." Nakangiting sagot ni Gleian. Naalala niya si Gleian na

kuya ni Summer na kababata niya rin, nagkaroon ito ng massive crush kay Amber kaso
binabakuran ni Jair eh.

Gleian beybey ako nalang ang ibigin mo.

I am free!!!

Halabyu hot fafa!

Natawa sila sa mga sari-saring sigaw ng mga babae at pati na rin

binabae sa studio. Kahit siya ay natawa din sa mga reaksyon ng tao.

"Heard that ladies." J joked.

"And Mr. Rechmond Lucas?" napatitig siya kay Mr. Lucas nasabi na ba
niyang crush niya ito, pinsan ito ng asawa ni Amber and he is her type actually,
crush lang naman hindi gaya ng Piere na iyan. Eh ano naman kung ayaw nito sa kanya
eh ayaw din naman niya dito.

Ayaw mo ba talaga? Bakit ka naiinis? Bakit ka nakakafeel ng pain?

Ohhhh goshh! Shadddaaappp you brain!!! Tili niya sa kontrabidang isip

niya.

"Not interested." Mabilis na sagot nito.

"Hindi daw interested guys, it would be interesting if marinig natin

ang lovestory ni Mr. Vasquez and Mr. Lucas once they found their special someone."

"Mr. Pierce Madriaga?" hayan na naman ang biglang pagsundot ng puso

niya everytime she heard his name. W-E-I-R-D.

"I am into someone right now." Hindi niya ito sinulyapan. He is really
into someone right now

"Care to tell us her name?"

"She is a very private person I'd rather not."

"Kilala mo?" untag ni Gypsy sa kanya.

"Si Kirra." Mabilis niyang sagot and she thinks she is already
contented with her answer dahil hindi na ito muling kumibo.

"Mr. Alvin Dantes, is there anyone you are seeing right now?"

Ngumiti ang pang-apat na guest. "The truth is I don't know why I am

here. I am engaged to be married to my lovely fiancé who is watching right now. Hi
Shiela I love you." Nagtilian ang mga ito sa ginawa ni Alvin. "Sorry ladies,
someone already stole my heart."
 Palakpan ang narinig sa buong studio. Ang swerte ng Shiela na iyon ha.
"And lastly, Mr. Ventura?"

"Ahm, sorry din ladies. I already asked someone to marry me." Best
actor talaga ang gagong pinsan niya. "But she always says NO."

Ako nalang ang pakasalan mo Eugene!

Tumawa lang si Gin. "As much as I would love to but I really love this
lovely little chirping bird."

"Someone really say no to you? Can you please tell us who could this
be?"

Tumango si Eugene and it seems like everyone is interested to listen to

his side of story. "This woman punched me twice the first time we met." At least he
is honest, nakakainggit ang bruhang ito. "And she even pointed me out as a thief
and a trespasser. The second time we met he punched me and that's when I've taken
interest on her."

Nagpatuloy ito. "We argue, we debate, we pull each others feet down. We
started as enemies beating each other in every possible way. We didn't see each
other for almost three months and when we did I can't denied my attraction to her
but I kept it myself because I might confuse my feelings to her to other things."

"Pinikot ko siya actually." Natawa siya sa sinabi nito. She bit her
lips to stop herself from laughing at ng hindi makatiis ay tinakpan niya ang bibig
niya gamit ang kanyang mga palad dahil sa totoo lang hindi niya naisip na magiging
ganoon nalang kadesperado ang pinsan niya. Kay Gyp lang kasi natutong maging torpe
si Gin samantalang sa ibang babae kahit maglie ay napakaeasy.
 "Kung pinikot mo siya bakit hindi niya tinanggap ang proposal mo?"
tanong ni Rechmond. Hindi na nakatiis ang mga ito at nakisali na, her crush. Sooo
cutie.

"I don't know baka pinapahirapan pa rin niya ako. At alam kong galit
siya sa akin ngayon." Tapos ngumiti ito na naging dahilan kung bakit nagtilian ang
mga babae sa audience. "I'm sorry babe."

"Ang sweet ng mokong." At least dahil sa ginawa ng pinsan niya nawala

ang inis niya sa mundo.

"I always proposed to her everyday."

"Because your smile makes my day." Basa ni J sa unang lumabas na

caption na may pink flower. "Because you complete me." Sa second caption with
chocolates naman. "Bakit ang dami? Iba-iba?"

Napangiti siya habang nakatitig sa TV, hindi niya alam may itinatago
palang kasweetan sa katawan ang pinsan niya. Yes, he is sweet and such kahit noong
sila pa ni Zuriz but he never did this kind of stupidness. Ito nga yata ang sumpa
kapag inlove ang isang tao. She sigh, she knew her family background when it comes
to love. Ang kuya Cash niya, si Gin, lahat sila maswerte. Siya lang yata ang hindi
eh, hindi na siya umaasa. She is already twenty seven and she is not getting any
younger na rin. Kung maswerte man siya sana may--.

Natigil siya sa pag-iisip ng biglang tinawid ni Gin ang set to where

Gypsy is sitting. Agad nitong pinatayo ang kaibigan at saka yinakap. Alam niyang
sobrang saya ngayon ni Gyp and she is more than happy to know that at least isa sa
kanila ay magiging masaya na.
 Nagdilim ang buong paligid... hindi niya alam kung part ba iyon ng
stunt pero parang nagkaroon ang mga paa at binti niya ng sariling isip at kusang
tumayo at tumakbo palabas sa madilim na lugar na iyon. She hates it!

It scares her.

Nakakatakot ang matrap sa isang madilim na lugar. Patuloy lang siya sa

paglakad palabas ng lugar na iyon. Nasusuffocate siya, natigil muna siya sandali
dahil nangangalay ang mga binti niya but she felt weird. Parang may mga matang
nakatitig sa kanya and she felt hazy, may mga kung anu-anong pictures ng mga bagay-
bagay ang nakikita niya.

She needs to get out of her.

At napaparanoid na ba siya? Habang naglalakad siya ay may naririnig

siyang malalaking yabag na nakasunod sa kanya. She looked back and she sees nothing
wala siyang nakikita pero alam niya sa loob niya merong nakasunod. Mas lalo pa
niyang binilisan ang paglakad, she wants to go home.

She got her phone and dialed
kaninong number ang nadial niya dahil sa
feeling, nakalabas na siya pero hindi pa
lot. She is like in horror movies where
with no one around but her.
a number... hindi na nga niya alam kung
natataranta na siya. She hates this
pala siya nakaligtas sa madilim na parking
in she is in the middle of the parking lot

"Gotcha!" napatili siya ng may humawak sa beywang niya at ang puso niya
ay literal na yatang nahulog sa lupa dahil sa gulat. Tinakpan ng kung sino ang
bibig niya but that doesn't stopped her from struggling. Tinapakan niya ang mga paa
nito and she heard him gasps in pain at iyon ang naging dahilan kung bakit nakawala
siya. Handa na siyang bugbugin ang masamang tao ng makilala niya ito.

"P-Pierce?" namutla siya, tiningnan siya nito ng masama. "Oh Geez, I

didn't know it's you. I'm so-sorry." Hindi niya alam kung saan hahawakan ang
binata, she sigh in relief and in frustration. "Did I - does it... oh God sorry."
Tanging nasambit niya.

Wala pa siya sa sariling wisyo ng lapitan siya nito and he suddenly

cupped her face to meet his eyes. Ang sarap ng pakiramdam ng init ng palad nito na
nanunulay sa bawat himaymay ng kanyang katawan. It feels so good, so soothing and
really relaxing.

"Bakit ka ba tumakbo?" parang nahihipnotismo siya dito.

"It's dark inside. I hate it when it's dark so I went out."

"You-." Hindi na nito natuloy ang sasabihin.

THAT hurts! Pambihira ang babaeng ito talo pa ang amasona kung
makapagself-defense. Wala naman siyang balak na takutin ito napansin nalang kasi
niyang bigla nalang itong nawala sa loob ng studio and when he followed her ay
hindi agad niya ito naabutan dahil sa bilis nitong tumakbo. And when he caught her
she stepped on his poor toes.
 She looks scared.

She is shaking and she doubt kung alam ba nito o hindi na nanginginig
ito. He touched her cheeks only to find out that she is really cold and sweating.
Mukhang natakot talaga si Kissa.

"It's dark inside. I hate it when it's dark so I went out." Wala sa
sariling sambit nito.

"You--." Hindi na niya naituloy ang sasabihin dahil nanginginig na rin

pati mga labi nito. "Come here." And he did what he thinks is right. He wrapped her
around his arms to lessen her tension. Naramdaman niyang unti-unti na ring umayos
ang state ng katawan nito. And he hates to admit it he likes having her on his
arms. Her body is so soft and she smells heavenly, bahagya itong kumalas sa kanya
making him itched to have her back on his arms.

"T-thank you." She said in a small voice but he can still she is still
paranoid of something. Her eyes are moving from side to side. "I need to go now."
And then she pushed him but before she can go ay nahila na niya ito. "Pierce."

"Ihahatid na kita."

"I can go on my own thank you."

"I said ihahatid na kita now just go with me baka magmental black out
ka na naman." Napakagat ito ng labi. Damn! She looks so hot and innocent while
doing that, hindi ba nito alam na may malaking epekto sa mga lalaki kapag kinakagat
ng babae ang labi nito. They are like asking them to kiss her... passionately...
torridly.

"S-sige." Sa wakas ay sabi nito, hinawakan niya ito sa braso and good
thing hindi ito nagreklamo. He really likes it when he is holding her, he opened
the door for her and she hopped in. Kapag si Kirra ang kasama niya para lang silang
hindi magkakilala, they talk but surely it is about business kinda boring actually.
But when he is with Kissa she just frustrate the hell out of him. They literally
talk and fight. Kaya nga habang nasa loob sila ng kotse niya ay parang mamamatay na
siya sa katahimikan. Hindi siya sanay na ganito ito.

"Are you really okay now?" hindi nakatiis na untag niya sa dalaga na
kanina pa nakatingin sa labas ng sasakyan.

"Yeah, I just freak out." Bumalik na rin sa normal ang boses nito
nakahinga siya ng maluwang.

"Matatakutin ka pala sa dilim that's new."

Tumingin ito sa kanya and hell muntik na siyang hindi makaliko sa

kurbada dahil sa ginawa nito. Wala naman talaga itong ginawang masama she just
simply looked at her innocently and his hormones reacts violently. Parang hindi
tama, he tried to calm himself.

"I'm not." May halong pagtataka sa boses nito. "Kanina lang feeling ko
kasi déjà vu eh."

"Déjà vu?"
 "Para bang nangyari na dati hindi ko lang maalala kung saan." She shook
her head. "Hindi bale na nga huwag mo ng isipin iyon nagkataon lang siguro." And
then malakas itong napasinghap na para bang may naalala. "Oh no! Hindi ko nakita
ang proposal ni kuya."

Napailing nalang siya... she... Kissa is really unpredictable.

"Don't worry Gypsy said yes."

"Really? Mabuti naman." Napapalakpak ito and then the demon inside him
suddenly think of a better way.

"And since tapos na ang problema nila better prepare."

Tumaas ang kilay nito sa sinabi niya. Pinigil niya ang sariling
mapangisi as hundreds of emotions cross over her face as she looks at him na
nakaawang ang maninipis nitong mga labi na walang bahid ng anumang kolorete.

"What to prepare?"

"Don't tell me you forgot?"

Hell, he still remembers the first time he kissed her. Noong nalaman
niyang nagpapanggap itong si Kirra dahil tinakasan siya ng kakambal nito. Wala
itong sinabi at mukhang nakalimutan na nga nito iyon. It wasn't a kiss it was just
a smack but her lips really taste good. And since he wants a wife immediately and
Kirra is on the loose, again hindi siya namimilit ng babae. If Kirra won't come to
him on her own again he can always find a replacement and that is of course Kissa.
Nanghihinayang siya dahil hindi ang unang naisip niyang pakasalan ang makukuha niya
but he doesn't have much time to think.

"We are going to States."

"Para saan."

He pulled her head closer to his and in a span of milliseconds he

managed to capture her soft lips. And he almost groaned when he finally tasted the
sweetest of them all. He pushed his tongue inside her mouth and devoured her.
Before she could even think ay binitiwan niya muna ito and whispered something on
her ears.

"For our wedding baby."

<3 <3 <3

a/n: sa totoo lang nakalimutan ko talagang mag-update kaya maaga akong nakatulog.
Kaso nagising ako with matching sermon kasi naman nakatulog ako na bukas ang TV,
nakasaksak sa charger iyong laptop habang bukas pa at nagweweb pa ako, nakasaksak
din ang cellphone ko kasi wagas kung makaubos ng battery ang android. Hhahaha..
hindi ko kaya ang iPhone eh. Nakacharge din ang wifi, ang nakapatay lang ay ang
ilaw. Kaya ito nagising na ako hindi ko alam kung kailan uli ako makakatulog. Tulog
na ang lahat maliban sa akin dito sa bahay. Pati aso ko relax na relax na rin...
wahhh...

wahhhhhhhhhhhhhhh! Malapit na ang fourth periodical examination, next week na

meaning gagawa na naman ng grades. Haharap sa parents ng mga bagsak... okieezz,
nakakastress na talaga. Hindi bale na nga.

dito na muna, kakain muna ako ng midnight snack.

STATUS UPDATE: Watching late news, pampastress... pati napakawalang kwentang bagay
pinag-aawayan. Kung hanapin nalang kaya nila ang nawawalang eroplano?
####################################
Chapter Six
####################################

CHAPTER SIX

KANINA pa siya nakatanga habang nakatitig sa kisame ng kanyang condo

unit. Hindi siya makapaniwalang totohanin nito ang threat nitong siya ang ipapalit
siya nito kay Kirra or else her family's business will be pulled out. Kung siya
lang wala naman siyang pakialam eh dahil wala naman siya doon.

Kaso hindi siya kaganoong walang puso kung hahayaan niya iyon. Maraming
inosenting tao ang mawawalan ng trabaho at hindi lang iyon malulungkot si Kirra at
ang mga magulang niya. Kahit na matagal na siyang bumukod sa parents niya and she
can't feel them anymore she still loves them.

Bakit ba siya nabigyan ng ganitong klaseng problema? Tapos ang kapatid

niya talagang tumakas na at hindi na nagpakita pa, hindi niya alam kung saan ito
ngayon at kung kailan ito babalik. Tumayo siya at hinubad ang suot na t-shirt and
only leaves her sports bra and let her sweatpants swing on her waist. She needs to
distress. Magpapratice nalang siya ng sayaw keysa naman ipahiya niya ang kanyang
sarili sa harap ng mga tao sa foundation day.
 She played Beyonce's song Love on top and start moving her entire body.
Dancing has been her constant companion for the past few years to get rid off her
problems and her stress.

Honey, Honey

I can see the stars all the way from here

Can't you see the glow on the window pane?

I can feel the sun whenever you're near

Every time you touch me I just melt away

And then all of a sudden she remembers the way Pierce held her during
that time na nahihirapan siya. Kapag may problema siya ay bigla nalang itong
dumadating at dinadagdagan iyon. But she can't deny na kahit na nagkikita sila para
lang mag-away ay napapagaan naman nito ang nararamdaman niya. Kahit pa mayabang at
mahangin ito.

Now everybody ask me why I'm smiling out from ear to ear.

(They say love hurts)

But I know

(It's gonna take the real work) oh

Natigilan siya bahagya sa part na iyon ng kanta. They say love hurts,
she knows right? She experienced it and it broke her heart into pieces. Naka-move
on na nga siya pero natatakot pa rin siyang magmahal muli. And her feelings toward
that certain guy right now should NOT be love. Impossible! Walang symptoms eh kaya
alam niyang hindi pagmamahal iyon.

She knew they kissed more on hinalikan siya nito and she actually likes
it. She likes the way he kissed her and the way he moves his lips over hers. Para
siyang napunta sa ibang planet.
Nothing's perfect, but it's worth it after fighting through my fears

And finally you put me first

Bigla siyang napacurse ng marinig iyon. Alam naman niyang walang

perfect but Pierce is not worth fighting through her fears dahil sa simula palang
malinaw pa sa tubig na galing sa gripo niya ang intesyon nito sa kanya. He doesn't
like her, he likes her sister at siya lang ang napagdiskitsahan nitong pakisamahan
dahil siya ang nandoon. She will always be the replacement, she will always be her
sister's shadow. Everytime they look at her ang una nilang nakikita ay si Kirra at
hindi si Kissa.

As she continue to dance her sweat and tear keeps dancing through with
her. It pains her knowing that everytime she moves it is always Kirra whom they
will see at first and not her. She immediately wiped her tears and continue moving.
Hindi niya alam kung ilang beses na siyang nagpabalik-balik sa pagsayaw basta
sumayaw lang siya hanggang sa mawala ang mga iniisip niya. She just let her mind
flew with the wind.

Baby it's you.

You're the one I love.

You're the one I need.

You're the only one I see.

Come on baby it's you.

You're the one that gives it all.

You're the one I can always call.

When I need you make everything stop.

Finally you put my love on top.

Ooo! Come on Baby.

You put my love on top, top, top, top, top.

You put my love on top.

Ooo Ooo! Come on baby.

You put my love on top, top, top, top, top.

My love on top.

My love on top.

Baby, baby

I can hear the wind whipping past my face.

As we dance the night away.

Boy your lips taste like a night of champagne.

As I kiss you again, and again, and again and again.

Now everybody ask me why I'm smiling out from ear to ear.

(They say love hurts)

But I know

(It's gonna take the real work)

Nothing's perfect, but it's worth it after fighting through my tears.

And finally you put me first.

Baby it's you.

You're the one I love.

You're the one I need.

You're the only one I see.

Come on baby it's you.

You're the one that gives it all.

You're the one I can always call.

When I need you make everything stop.

Finally you put my love on top.

Ooo! Baby.
You put my love on top, top, top, top, top.

You put my love on top.

Ooo Ooo! Come on baby.

You put my love on top, top, top, top, top.

My love on top.

My love on top.

Baby it's you.

You're the one I love.

You're the one I need.

You're the only thing I see.

Come on baby it's you.

You're the one that gives it all.

You're the one that always calls.

When I need you baby everything stops.

Finally you put my love on top.

Baby you're the one I love.

Baby you're all I need.

You're the only one I see.

Come on baby it's you.

You're the one that gives it all.

You're the one I always call.

When I need you everything stops.

Finally you put my love on top

Baby.

you're the one that I love.

Baby You're the one that I need.

You're the only man I see.

Baby baby it's you.

You're the one that gives it all.

You're the one that always calls.

When I need you everything stops.

Finally you put my love on top

Baby.

you're the one that I love.

Baby You're the one that I need.

You're the only one I see.

Baby baby it's you.

You're the one that gives it all.

You're the one that always calls.

When I need you everything stop.

Finally you put my love on top

And then it is decided, fine magpapakasal siya kay Pierce but it

doesn't mean she will marry him because she loves him. She won't risks her heart
again sa isang laban na alam niyang hindi siya mananalo.

Baby.

you're the one that I love.

You're the---.

Wala siyang nagawa kundi tumigil ng biglang tumigil ang player niya sa
pagtugtog. Habol ang hiningang tiningnan niya ang player because as far as she
remembered she set it in continuous play mode. Kung malakas na ang pagpitik ng puso
niya dahil sa kanyang mini-exercise kanina ngayon ay parang nag-double pa iyon ng
makilala ang lalaking nakatayo sa tabi ng kanyang player.
 Pierce is leaning on the wall as he cross his arms over his chest and
look at her amusedly. She rubbed her eyes when her sweat began stinging her sight,
mahapdi. Aw!

"Here." Naramdaman niya ang paglapit nito sa kanya and she needs to
stepped backward upang hindi lang tuluyang makalapit sa kanya. She felt suffocated
all of a sudden. May naramdaman siyang malambot na bagay na dumampi sa ibabaw ng
mga mata niya. It's a towel and she grab it pero inilayo lang nito ang bimpo sa
kanya at ito na mismo ang nagpunas sa pawis na nasa noo niya pababa sa leeg niya.
Lihim siyang napalunok dahil habang ginagawa nito iyon ay alam niyang tinititigan
siya nito.

She is already used of people specifically men looking at her like they
want to devour her before she decided to changed. She stopped wearing tight
clothing and starts to wear a more decent dresses and a lot of cardigans. She
stopped wearing heels and replaced it with rubber shoes and flats. She let her
short hair grew and be more demure. Nawala na rin siya sa night outs and really
turned her life upside down.

But it doesn't mean na nagsusuot siya ng mga sexing damit ay isa na

siyang pakawalang babae. Sa mga isip ng mga tao iyon agad ang unang sumasagi sa
kanilang isip. They just think what they have seen and not what they know. They
jumped into conclusions not even knowing who they or she really is, kung tutuusin
kahit party girl siya dati mas matino naman siya sa ibang babaeng nagpapanggap na
matino tapos hindi naman pala. That's the reality of life but whatever is it she
respected's each other's point of view.

When she thinks her breathing already even she stopped him, but her
heart didn't cease to beat wildly. "Hindi mo na kailangang gawin iyan." Nakuha na
niya sa mga kamay ni Pierce ang towel. "And how did you managed to-." Her eyes
widened upon that realization. "Paano ka nakapasok sa unit ko?" tili niya.

"Your voice almost broke my eardrums." At parang bahay lang nito ang
unit niya dahil kampante itong umupo sa kanyang sofa. "Aside from being a preschool
teacher and an annoying female species you can also dance. Ano pa ang kaya mong
gawin?"

"Nandito ka ba para inisin ako?" nagkunwari siyang naiinis dahil sa

totoo lang may parte sa puso niya na masaya na nakita uli ito. These past few days
when they constantly sees each other it makes her more comfortable and really
happy. Except nalang kapag nagtetake advantage ito like the kiss the last time they
met.

"Hey, hindi mo ba ako aalukin ng kape? Ganyan mo ba tratuhin ang

magiging asawa mo?" she rolled her eyes and drape the towel over her head dahil
muling bumalik ang stress niya dahil dito. Stress and fond at the same time.

"What do you want to drink then?"

"Coffee and cookies."

"Wala akong cookies dito."

"Then bake some."

"Wala akong ingredients."

"Let's buy then." Tumagilid ang utak niya sa lalaking ito. Ano ba
talaga ang gusto nito?
 "Bakit ka ba nandito? Wala ako sa mood na lumabas at gumawa ng cookies."
Pinameywangan niya ito as she tried to calm her nerves. "At paano ka nakapasok sa
bahay ko?"

Napansin niya ang kakaibang paraan ng pagtitig nito sa kanya. Nakatayo

siya sa mismong harap nito and his eyes roamed from her face down to her body and
it stops in... malakas siyang napasinghap at asar na ibinato ang towel niya sa
mukha nito.

"Ang bastos mo talaga!" tinakbo niya ang malapit na silid niya at saka
isiniguradong nakalock iyon. She pressed her palms over her chest dahil sa lakas ng
tibok ng puso niya. It's abnormal! Alam niya kung bakit ganoon kabilis ang kanyang
heartbeat but it couldn't be impossible iyon dahil natanim na niya sa utak niya na
hindi pwede. It should be the brain should win and not that part of her body.

Pumasok siya sa banyo and took a quick shower hoping na sa paglabas niya
ay wala na doon ang lalaki. She actually took her time and when she's done she
picked up a pair of white sweatpants and a loose shirt. Hindi na niya sinuklay ang
buhok niya and just tied it messily the way she likes it. Paglabas niya ay
napabuntong-hininga siya dahil nandoon pa rin ito at nanonood na ng spongebob sa
nickelodeon channel. She almost laugh at him dahil hindi niya inaasahan na sa
yabang at angas nito ay nanonood pala ito ng ganoong palabas. Well, spongebob is
really cute and iresistable. Tumikhim siya and he immediately throw a glance at
her.

"You took your time." Anito na tiningnan muli siya from head to foot.

She rolled her eyes and sit on the available seat on HER living room.
"And you are still here. Hindi ka pa ba aalis?"

"I like it here, it is small."

 Asar na binato niya ito ng unan na mabilis naman nitong nasalo. "Umalis
ka na nga nakakabuwisit ka na ah." Taboy niya dito.

"Okay fine ceasefire muna tayo."

She huffed. "Tell me the reason why you are here?"

May kinuha itong transparent envelope at saka ibinigay sa kanya.

Nagtatakang tiningnan niya ang laman ng folder, those are all papers with some
writings. Nacurious siya kaya isa-isa niyang binasa ang nakasulat.

Blah... blah... blah...

The following are conditions that enclose together with the marriage;

1. The wife will be given daily allowance of the amount she stated.

2. The wife should not disturb the husband during work by calling and
visiting.

3. The wife should call for an appointment if she wish to speak with
the husband.

4. The wife can carry on her daily chores and works.

5. The wife should cook breakfast and dinner everyday for the husband.

6. The wife will have her own room and shouldn't enter her husband's
room by any means.

7. The wife shouldn't do things that would embarrass her husband or

shall be punished accordingly.

8. The wife can use her husband's private properties.

9. The wife should NOT demand time from the husband

 10. They can file a divorce as both parties agreed.

Kunot-noong napatingin siya dito. Alam niya kung ano ang mga nabasa niya
those are conditions if ever makasal siya dito or si Kirra.

"You can add your conditions to my conditions."

"You are really pretty confident na magpapakasal ako sa iyo no?"

nakatikwas ang kilay na tanong niya.

"Again you don't have any choice baby Kirra won't be here until the day
of the wedding."

"How can you sure about that? She promised me na babalik siya the day
before the wedding." Aniya.

"I can't wait until that day I want to be married right away." Seryosong
saad nito.

"Why?"

"What?"
 "Sa tingin ko naman hindi ka mahihirapang maghanap ng pwede mong
mapangasawa. Probably may girlfriend ka." Shit! Bakit bigla siyang nadisappoint sa
ideya na may girlfriend na ito?

"I don't have a girlfriend because I don't want to be in a serious

relationship especially with unworthy women. What I want is just a wife."

"Bakit nga kailangan mo agad ng asawa?"

"I don't have to explain."

"Then I won't marry you as well, hindi ako papasok sa isang sitwasyon na
hindi ko alam kung ano ang nangyayari. Kung sa tingin mo hindi ako marunong mag-
isip then you are wrong I want to secure myself from any attatchment in the
future." Nagkibit-balikat siya at hindi lingid sa kaalaman niya na mataman siya
nitong tinititigan na para bang pinag-aaralan siya.

"You know how to play this game huh?" biglang sabi nito.

"Actually I don't I just don't want to be outsmarted that all." Sino

bang taong gustong malamangan? Hindi siya no! Masyado ng maraming bagay na lumamang
sa kanya at least hindi sa bagay na alam niya kung paano laruin. She just want to
know the details.
 MARIIN siyang napatitig sa babaeng kaharap niya dahil ang totoo hindi
niya alam kung ano ang iisipin. She is smarter than what he thinks akala kasi niya
madali lang itong kausap and since he is using money as leverage so it won't be
hard. But it is harder than what he thinks but he is smarter.

"Okay." Aniya. "I just want to have my family's inheritance ibibigay

lang sa akin ng parents ko ng buo kapag may asawa na ako. You know the usual
thing." Paliwanag niya and he felt uneasy dahil habang nagsasalita siya ay
nakatitig lang ito sa kanya.

She didn't say anything and just stared at him for quiet some times
before she smirks and shook her head and then sigh. "You are lying." She said. "Do
you think I would fall for that crap? Hindi ako tanga Pierce I know you aren't
telling the truth." Ibinigay nito sa kanya ang folder na may lamang mga conditions.
"I just want you to be honest with me with all the information hindi ko naman
ipagkakalat dahil kasali din ako sa kung anumang plano mo." Hindi siya nakaimik.
"Then you may go now." She said pointing out the door.

Wala siyang nagawa kundi ang sabihin nalang dito ang totoo he took a
deep breathe and look at the little devil infront of him.

"I have a half brother he is younger than me at anak siya ng papa ko sa

ibang babae. I met him recently but my father can't accept him and said he would
rather give half of the shares sa orphanage keysa sa kapatid ko and I can't accept
that. Kapag nasa pangalan ko na ang lahat ng ari-arian I can give the half or more
than half to him."

He wants to keep it in secret dahil alam niyang isang malaking kahihiyan

na malaman ng ibang tao na may kapatid siya sa labas. But he needs to tell her the
truth upang pumayag lang ito sa gusto niya. He heard his father's words to his
private lawyer and he needs to make his move as soon as possible.
 And like what she did awhile ago she just stared at him reading him in
every possible ways. Napakunot ang noo niya at biglang sumagi sa isip niya ang
posibilidad na alam nito kung paano siya basahin. It is not possible! She can't do
that kung si Kirra baka pwede pa but he can't deny the fact that KIssa is really
different. She is the silent type, she can do things everyone won't expect her to
do.

"Let's go through with the conditions." Biglang sabi nito.

"What?"

"I said let's go through with the conditions." Ganoon lang?

"Nang ganoon lang?"

"Sabi ko naman ang gusto ko lang ay malaman ang totoo and I know you are
already telling me the truth so let's go with the conditions. Sa dami ng mga
inilagay mo dito unfair naman yata ito sa akin."

Wow! Nang ganoon lang talaga? All he needs to do is to be honest?

"Condition number one, ayokong tumanggap ng kahit anong pera mula sa

iyo. I am earning and I will use my own money for my expense."
 "What? No! You will be my wife and you can have my mo-."

"That's your money Pierce and not mine. Ayoko ng pera mo just make sure
na hindi mo guguluhin ang kompanya ng mga magulang ko."

Napabuntong-hininga siya. "Okay fine." Kahit labag iyon sa loob niya.

"I won't call you and visit you, okay. Appointment, okay din. Mabuti
naman at hindi mo ako pagbabawalang gawin ang trabaho ko." Nagtaas ito ng tingin.
"Matanong ko lang bakit parang katulong ang hinahanap mo?"

"I don't have maids in my house so you need to cook for you to eat.
Don't tell me you don't know how?" he knows she is living alone and based from the
cookie she made for him previously he knows he can cook.

"Sabi mo eh and yeah hindi ako papasok sa kwarto mo so does it means we

are sleeping separately?"

"If you insist-."

"I'd like it the way it is written here." Putol nito sa anumang

sasabihin niya. "At wala akong gagawin na ikakahiya mob aka ikaw nga eh. Paano kung
ikaw?"

"You can punished me too."

 "Deal! And cool, I can use your properties?" napaisip ito. "Bahala na
nga and I won't demand time." Bigla itong nagbaba ng tingin na para bang may
itinatago itong emosyon sa mga mata nito gusto sana niyang magtanong. Marami siyang
gustong itanong dito. "Divorce." Mahinang sabi nito. "When?"

"Until we both agreed to it." tumango-tango lang ito, and silently re-
read everything.

"Can I add mine?"

"Sure."

GUSTO niyang mapangiti ng maisip ang mga kondisyones niya.

"Una, bawal manghiram ng mga gamit ko and that includes pants, shirts,
dress, toothbrush, suklay, towel, bra at panty ko."

She bit her lips and she stared at him hindi kasi maipinta ang mukha
nito sa gulat. "And don't demand time from me too masyado akong busy para sa iyo.
Kaya nga ako single dahil ayoko ng gulo."

"Third, ayokong may disturbo sa pagtulog ko because sleeping hours is my

only escape from my stressful works." She took a deep breath. "Fourth, kung
hahanapin mo ako magtext ka muna ha dahil hindi ko palaging hawak ang cellphone
ko."

"I want to know the things you are doing right now."

"Ah-eh-."

"I want you to be honest with me, pinagkatiwalaan kita kaya sana ganoon
din ang gawin mo." Naman eh, he got her.

"Oo na, nine to twelve in the morning I work as a preschool teacher and
that's every weekdays. One to nine I teach in university and I am also pretending
as my sister Kirra to save her ass from anyone who wants to pull her down."

"Ano nga ulit ang sinabi mo?"

She throw him a glare. "Ang haba ng sinabi ko alin doon ang gusto mong
ulitin ko?" inis na pakli niya.

"You teach is where?"

 Ayon naman pala. "In a university as a college professor."

"You are a college professor?"

"Bingi ka ba? Nakakapagod na itong paulit-ulit lang ha." Piksi niya.

"Sino ba ang lawyer mo at ng makilala ko na rin siya?"

"Rech Lucas."

Napaawang ang mga labi niya at kusang bumanat ang mga pisngi niya. "Si
Rech? As in Rechmond Lucas?'

"You know him?" kunot-noong tanong nito.

"Of course I know him let's just say he is my ultimate crush." Seven
naman oh, bigla siyang kinilig. "Pero huwag mong sabihin sa kanya ha masyadong
nakakahiya eh. Well, hindi lang naman ako ang may crush sa kanya pero dyahe pa
rin."

Hahabaan pa sana niya ang sasabihin niyang papuri sa gwapong abogado na

pantasya ng bayan kaso hindi na niya maintindihan ang hitsura ni Pierce kulang
nalang ay papatay ito ng tao.

"I changed my mind."

 "Ha? ANong changed your mind?"

"Hindi na si Attorney Lucas ang kukunin kong abogado."

"Ang KJ mo talaga." Asar na sambit niya.

"And I add one condition."

"Ang dami mo ng kondisyon." Reklamo niya.

"I want you to bake me some cookies."

"Hindi ka pa makaget over sa cookies galore na iyan? Asar naman oh."

"And don't you ever tarnish my name or else you'll be punished." Banta
pa nito as he stands up at nagmamadaling umalis sa unit niya.

Ano naman kaya ang nangyari sa may kabaliwang kalabaw na iyon? Natawa
nalang siya .
<3 <3 <3

a/n: Halu! Sorry now pa ako nakapag--update, tinapos ko pa kasi ito eh. Hindi ko
ito natapos last night dahil madaling araw na akong umuwi. Nakiparty-party kasi ako
sa bahay ng friend ko. Usap dito, check sa phone, usap uli... check kung
makakaaccess na ba ako sa wattpad, usap uli... usap... usap... hanggang sa alas dos
na pala ng madaling araw? Wahahahaha... nakapagdrive pa ako pauwi using my
friend's car ng sobrang bilis dahil amin lang ang kalsada, nakakaadik talaga. Kain
at usap at birit lang naman ang ginawa namin tapos umabot ng ganoon katagal?

Kaya hindi na ako natulog bagkus ay nagprepare nalang ako sa friday class,
pagdating ko sa school ay antok na antok na ako. Ang init ng ulo ko ang sarap
umiyak, ang sarap matulog pero hindi pwede. Ang hirap! Ang hirap paganahin ang
utak! Ang hirap mag-isip ng tama.

Hindi na siguro ako sanay samantalang halos isang taon naman akong call center
agent at sanay sa puyatan. Nakapag-adjust na talaga ang katawan ko sa normal na
agos ng buhay.

Note: Hindi ko pa nasisimulan ang chapter seven pero susubukan kong matapos bukas.
Although may finals pa ako sa master's degree course ko susubukan kong tapusin at
ng makabawi naman ako.

Salamat sa pag-intindi.

STATUS UPDATE: Hindi na rin gumagana ang taste buds ko. Sleep na tayo guys! See
yahhh! Hope you enjoy!!! Mwaaaaaaaaaaaaahhhhhhhhhhhhh!
####################################
Chapter Seven
####################################

CHAPTER SEVEN

NAPABUNTONG-hininga siya at saka tiningnan ang putting bestida na

isusuot niya sa araw ng kasal niya. Tama, she is getting married and no one even
knows it maliban sa kanya at kay Pierce and of course sa abogado nila, at ang mga
magulang niya. Tinotoo nga nito ang sinabing hindi si Rech ang kinuha nito whatever
his decision is hindi nalang niya sasawayin. She had learned not to mind him kung
wala naman siyang mapapala.

And yes nasa Las Vegas, Nevada na siya ngayon. Nauna na siyang dumating
using his private plane. Naamazed talaga siya sa yaman ng lalaking iyon although
her cousins do have the same malamang si Kirra nararanasan din ang mga ito, she
didn't used her own family's private properties baka kasi masabihan siya ng mga
magulang. And she is getting married pero hindi man lang siya kinausap ng mga
magulang niya.

She decided to stroll around for a while dahil nabobore na rin siya.
Hindi niya alam kung kailan pupunta si Pierce sa Vegas but wouldn't it be better if
he'll not? Baka kasi bumalik na si Kirra at naisipan nitong si Kirra nalang ulit
ang pakasalan nito because she is the first choice and not her. She sigh as she
adjusted her running shorts and her tight fitting sleeveless top, she checked her
shoelaces if its tied safely and tied her hair too in pony tail.

She is walking on her own when she saw someone on the sidewalk wearing
a black hoodie with a dog on his side. For some reason ay naantig ang damdamin niya
habang nakatitig sa binatilyo na sa tingin niya ay nasa 14-15 years old, kaedad
lang ng panganay ni Cash na pinsan niya. Hindi niya ugaling makialam pero
nararamdaman kasi niya ang nararamdaman nito ngayon.

Kaya ayon tumabi siya dito kaso hindi naman siya nito pinansin.
Tumikhim siya, "What's with the floor?" tanong niya.

"Go away." Taboy nito sa kanya.

"I like it here."

"I come here first go away." Alam niyang nasa Nevada siya ngayon at
hindi siya dapat nakikipag-usap sa mga strangers but it is her nature na siguro to
talk to someone who she felt needs some help.
 "This is a free country I can choose wherever I want to stay." She
smiled at him.

"Pssh." Tanging nasabi nito at saka muling bumalik sa pagtitig sa

kawalan.

"I get it." bulalas niya.

"What?"

"Isn't it sad?"

"What?" iritadong tanong nito.

"Isn't it sad to be alone?" mas lalong tumalim ang tingin nito sa

kanya. He reminds her of someone she hates at the moment.

"I am not."

"Oh? It takes one to know one and I know when I saw one. Why are you
here by the way?"
 "You don't care."

"What's your name?" naasar yata ito sa kanya kaya tumayo na ito at
tinalikuran na siya nakasunod lang ang aso nito and of course she followed him.
"Hey, what's your name."

"You are so damn annoying!" sigaw nito sa kanya and to hell she is
enjoying him getting frustrated and irritated. "Pwede ba lubayan mo na ako?" and to
her surprise Pilipino pala ito ang galing magtagalog eh.

"Paano kung ayoko?" she is teasing him of course. Kulang nalang ay

mabali ang leeg nito ng marinig ang pagtatagalog niya. "Gusto ko lang naman malaman
kung ano ang pangalan mo."

"Wala ka na doon."

"Eh naman not all the time may nakakasalubong akong Pilipino dito kaya
hindi talaga kita lulubayan."

"Pssh! Go away!"

"Gusto mong mag-ice cream?" pinaningkitan siya nito ng mga mata and she
knew no one can resist ice creams, she so love it.
 "Are you bribing me Miss?"

"Miss? Call me ate Kissa. My name is Kissa."

"Kissa?" ulit nito.

"Mali, it is ate Kissa. I am years older than you and it should be

ate."

Nagsmirk lang ito at saka lumapit sa kanya. "Are you telling me you are
older than me?" bakit ba pamilyar sa kanya ang mukha ng lalaking ito? Hinawakan
niya ang magkabilang pisngi nito at saka tinitigang mabuti she even saw him
flushing. "W-What are you doing? Hindi ako pumapatol sa mga gurang-aw!" ayan
nakatikim tuloy ito sa kanya ng batok.

"Hindi pa ako gurang for your information. At hindi din kita papatulan
no mademanda pa ako sa iyo. May kamukha ka kasi."

"Wala akong kamukha." Inis na pinalis nito ang mga palad sa pisngi
nito. "Ililibre mob a ako ng ice cream o hindi?"

"Syempre Ice cream. What's your name by the way?"

"Alfonso Benedict they call me Benny."

 Natawa siyang bigla. "Hahaha,,.. benny pala. Ang bantot ng nickname mo
so common. From now on I am going to call you Albie."

"Wahtever."

"Ang cool kaya ng Albie keysa sa Benny."

"Ah-huh."

"Alam mo Albie hindi masama ang ngumiti." Aniya ng huminto sila sa

harap ng ice cream parlor.

"Masama ang makialam sa mga taong nananahimik lang." she just smile at
him, she is seeing herself to this kid. The feeling of being alone, neglected and
worst, unlove. She doesn't want this kid to feel those intense emotions that can
immediately ruined a person's life.

"Mas masamang nananahimik lang pero ang totoo ay nasasaktan na." kinuha
na nila ang binili nilang ice cream. "Pwede mo iyang ilabas."

"Wala kang alam."

She chuckled. "Paano kung sasabihin ko sa iyong alam ko ang pakiramdam.

Alam ko iyong pakiramdam na nandiyan ka pero hindi ka napapansin, kahit anong gawin
mong maganda at pangit ay parang hindi ka nag-e-exist because you seems to be the
unwanted. That feeling when you are sick and yet you have to cure yourself dahil
alam mong walang tutulong sa iyo kundi ang sarili mo. You have tried asking for
help but they don't even care. Iyong feeling na iba ang binibigyan nila ng oras and
they always make sure that they hurt you in the process?"

Napatanga ito. "How did you know that?"

She smile at him again. "Let's just say I just know how so am I hitting
the right buttons?" inubos nito ang ice cream na order nila.

"Whatever."

Nakita niya ang pagngiti nito which is good dahil alam niyang
napapalapit na ito sa kanya she really wants to help him, ayaw niyang may makaranas
ng naranasan niya dati. She doesn't want him to feel those painful emotions who
nearly broke her into pieces... nearly lang ba?

And true mabait naman ang batang ito eh, nalaman din niya na tatlong
taon na pala ito sa bansang ito dahil sa mommy nito.

"Why are you here too?"

"For my wedding."

"You are getting married?" gulat na tanong nito sa kanya and again for
some odd reasons hindi niya magawang makapagsinungaling sa bata. Baka siguro dahil
pareho sila ng nararamdaman and she wants to be open to him.
 "Masama bang ikasal ang magandang katulad ko?"

"Bakit dito? Bakit hindi sa Pilipinas? Amerikano ba ang fiancé mo?"

Umiling siya. "Dito niya kami gustong magpakasal eh and no he is pure

Pilipino."

"May balak siyang idivorce ka."

Tumango siya. "Iyon nga ang plano niya."

"Bakit ka pumayag na magpakasal sa kanya kung alam mong maghihiwalay

din kayo?"

Isang tipid na ngiti lang ang binigay niya dito. Alam niyang hindi nito
maiintindihan ang mga reasons niya dahil kahit siya ay ayaw ding intindihin ang
sarili niya. Madali lang naman kasing hindi pumayag at hayaan ito at si Kirra ang
magkatuluyan. Kaso natatakot siya... sabihin ng selfish siya ngayon lang kasi may
nangailangan ng tulong sa kanya.

At hindi naman sa hindi niya mahal si Kirra dahil kahit papaano ay

mahal niya ang kanyang kapatid, magkasama nga sila sa tiyan ng nanay nila for nine
months at magkasama din silang nagka-isip at nagdalaga.
 She sigh, selfish nga siguro siya dahil alam niyang mahal ni Pierce si
Kirra at kapag ang dalawang iyon ang nagkatuluyan tuluyan ng magiging masaya ang
kapatid dahil hindi mahirap mahalin ang isang Pierce Madriaga. She experienced
it... she is experiencing it at this time. Ayaw niyang aminin at ilang beses na
niyang itinanggi sa sarili niya but she is falling for him... deep.

"Kailangan niya ako eh." Tanging nasabi niya.

"Mahal ka ba niya?"

"Hindi."

"Martyr ka ganoon/"

"Hindi rin, I have my reasons."

"Reasons mong bulok." Natawa siya dito dahil kung magsalita ito hindi
ito teenager kundi kaedad lang niya. Mas matino itong kausap keysa kay Gypsy eh.
"Kissa-arayyy!"

Napahiyaw na naman ito ng batukan niya si Albie. "Sabing ate eh. Twenty
seven na ako at ikaw ay fourteen years old palang, thirteen years ang tanda ko sa
iyo kaya dapat ate ang itawag mo sa akin."

"Geez, grumpy old lady." Akmang babatukan niya ito ng bigla itong
tumakbo and stucked his tongue out. "Affected meaing totoo." Tumatawang tukso nito
sa kanya.

"Kapag nahabol kita swear I'll strangle your neck."

"Whatever!" nailing na sinundan niya ang bata, natutuwa talaga siya

dito eh.

HINDI maipinta ang mukha niya ng mapagsino ang nilalang na nasa labas
ng hotel kung saan siya tumutuloy. Umalis kasi siya sa bahay ni Pierce dahil hindi
na niya nakayanan ang boredom at nagstay sa hotel balak sana niya ay umalis bukas
kapag hindi pa ito nagpakita. Kaso nagpakita eh.

"What the hell are you doing here Kissa?" at ito pa ang may ganang
magalit?

"And what the hell are you doing here Pierce?" panggagaya niya sa tono
at tanong nito. Inis na tinulak siya nito papasok sa kanyang suite at saka
tiimbagang na tumitig sa kanya.

"I told you to stay in my house until I cleared my schedule."

 "Anong gagawin ko sa bahay mo tumunganga buong maghapon ng walang
ginagawa? Nasa Nevada ako Pierce at wala dito ang buhay ko. I left my tons of works
in the Philippines dahil lang sa kabaliwang kasunduang ito. Kung hindi ka sure na
magpakasal sa akin dahil mas gusto mo pa rin si Kirra then tell me dahil sa totoo
lang I want to go home na. Madali naman akong kausap eh." Nagtaas-baba ang dibdib
niya pagkasabi niyon. "I already want to go home." Naiiyak na sabi niya, nakakaasar
naman kasi eh. Pinunasan niya ang mga luhang namuo sa mga mata niya at saka pumasok
sa restroom at doon umiyak.

Ayaw niyang makita siya nitong umiiyak out of frustrations dahil ayaw
niyang makita nito ang kahinaan niya. Hindi niya alam kung ilang oras siya na
nakasalampak sa sahig basta namalayan nalang niyang may umalalay sa mga balikat
niya ng magtaas siya ng tingin ay si Pierce ang nakita niya pinagpantay nito ang
kanilang mga mata and saw a lot of emotions running on his eyes.

"Sorry." Hingi nito ng paumanhin. "I should have called you na

matatagalan ako sa pagpunta dito." She sense sincerity on his voice.

"Hindi mo naman kailangang tumawag eh, pwede mo namang itext or e-email

sa akin kung matatagalan. Maiintindihan ko naman iyon sabi nga sa contract don't
demand time from you and I won't because I know how precious time is. Pero sana
sinaalang-alang mo rin na hindi lang ikaw ang busy dahil may buhay din ako Pierce.
Kung sa tingin mo hindi ganoon kaimportante ang mga ginagawa ko pwes sa akin
importante ang lahat ng iyon."

She heard him sigh. "I know I am sorry."

Tumango lang siya at ng hilahin siya nito patayo ay nagpahila na rin

siya pero dahil sa nasa banyo nga sila nagmomoment kaya hindi rin naman sigurong
nakapagtataka na may maliliit na aksidenteng nangyayari tulad ng sa kanya. They
slip on the wet floor with her body beneath his, napapikit siya ng akala niya ay
mauuntog na siya kaya lang ay tumama lang ang likod niya sa floor pero hindi ang
ulo niya. Nakaalalay ang braso ni Pierce sa likod ng kanyang ulo habang ang isang
braso nito ay nakasuporta sa bigat ng buo nitong katawan na pwedeng dumagan sa
kanya. Their faces were inches apart at kung gagalaw sila ay malamang magdidikit na
ang kanilang mga labi. She can feel their breathing joining together as their eyes
locked momentarily.
 Unti-unti nitong tinanggal ang pagsuporta sa ulo niya and gently laid
her head over the floor kaso ganoon din ang ginawa nito sa isang braso nito kaya
ang nangyari nakadagan sa kanya ang buong bigat nito. Her eyes widened and her lips
parted when she felt something below her body and then in a span of milliseconds
she felt his lips on hers.

And as much as she would love to push him away she can't her body is
betraying her, she loves the feeling of his lips massaging hers in the most
scandalous sensation she couldn't even utter. He tug her hair for their lips to be
closer as much as possible. His tongue inserts inside hers making her moan in
wants. He kissed her with intensity and passionately like he is craving for her
lips, the kiss they shared today is different from the previous kisses they've
shared. Parang may nag-iba... sa kanya. Parang may nagbago sa loob niya and with
that realization ay natigil siya sa pagresponse ng mga halik nito.

Hindi pwede!

Confirmed na ba talaga?

Confirmed na ba talaga na mahal na niya ito? But how? Mabilis niya

itong itinulak at mabilis siya tumakbo palabas sa banyo at nagpunta sa kusina. She
opened the water sink and wash her face para kahit papaano ay mawala ang pamumula
sa mukha niya.

Isang tikhim ang pumukaw sa kanya and when she turn her head she saw
Pierce leaning on the door frame smirking at her lalo na ng makita ang mukha niyang
pulang -pula sa kahihiyan. Arrgh!

"What?" asar na tanong niya but he just shrugged his shoulder and
didn't say anything about the banyo incident.
 "Where are your things my parents and brother wants to see you."

"Nandito ang kapatid mo? Akala ko ba hindi siya tanggap ng daddy mo?"

"Yup, my dad can't accept him but my mom loves that kid. Kailangang
tumira ng kapatid ko sa bahay namin dahil wala ng mag-aalaga sa kanya. At huwag mo
lang pansinin ang kapatid ko he is anti-social and he doesn't even talk to me."

Kumunot ang noo niya. "So it means hindi pa kayo nagkakausap ng kapatid
mo?"

"I tried but he won't even utter a single word neither to me or my mom
mas lalo naman sa daddy ko."

Tumango-tango siya. "I somehow understand your brother masyado lang

siguro siyang nasanay na mag-isa at ng nalaman niyang anak pala siya sa labas mas
lalong naging down ang pagtingin niya sa sarili niya especially when the person
whom he thinks will accept and care for him." bigla niyang naalala si Albie sa
kapatid nito na agad din niyang pinalis sa kanyang isipan.

After the short talk in the kitchen ay parang naglahong parang bula ang
mga nangyari sa hotel room na iyon and that includes the kiss inside the bathroom.
She felt disappointed but she needs to accept the truth na kahit mahal mo ang isang
tao kung hindi ka naman niya maha wala ding mangyayari.

Hinatid muna nila ang mga gamit niya sa bahay nito ay tahimik lang
silang bumiyahe papunta sa bahay ng mga magulang ni Pierce. It took them almost
thirty minutes before they finally arrived. Sa labas ng malaking bahay ay may
naghihiintay na may edad na babae na sa tingin niya ay ang mommy nito kahawag kasi
ng kasama eh.

"Pierce, I miss you son." Bati ng babae tapos ay napatingin sa kanya.

"Is this your wife Kirra?" naumid bigla ang dila niya sa sinabi ng mama nito. Kahit
pala mga magulang nito ay expected na si Kirra ang mapapangasawa ng anak nila.

"Mom, she is Kissa. Kirra's twin sister." She is expecting

disappointment from Pierce mom but she didn't somehow it gives her a breather.

"Oh, Kissa I am so glad to finally see you. Sorry hindi kami nakarating
sa kasal ninyo ni Pierce hindi naman kasi niya sinabi."

Nagtatakang tiningnan niya si Pierce dahil hindi pa nga sila kasal. But
he just give her the 'go with the flow' look.

"I-It's okay maam." Nasabi nalang niya.

"Anong maam? Call me mama dahil anak na kita ngayon gustong-gusto kong
magkaanak ng babae oh gosh you are really pretty."

Napangiti siya dito because her mom didn't even say those words to her.
For the first time in her life she felt accepted, she felt needed and she felt
warmth enveloping her heart as she stared at her mother-in-law kuno. She hates to
lie.
 "Nasaan si papa?" tanong ni Pierce.

"He is inside."

"How about him?"

"Inside his room. Halina kayo kumain muna tayo."

Hinatak na siya ng mama ni Pierce papasok ng bahay at agad niyang

nakita ang papa nito na naka-upo sa sofa habang nagbabasa ng newspaper with a cup
of coffee on his hand. Bigla siyang napaatras dahil nakaramdam siya ng kaba at
takot na makaharap ang ama ni Pierce. Base kasi sa mga naririnig niyang kwento
parang hindi maganda ang ugali ng tatay nito.

"Pa." si Pierce. Tiningnan sila nito and then look at her from head to
foot, gaya ng unang meeting nila ni Pierce. Pierce also looked at her from head to
foot.

"Is she Kirra?"

"No pa, she is Kissa." Isang tango lang ang ibinigay nito sa kanya and
focus back his attention to his newspaper. Oh well, tanggap na niyang hindi ganoon
kadaling matanggap ng isang business minded na tao ang isang hamak na empleyado
lang na mapangasawa ang anak nito.

"Huwag niyo ng pansinin ang isang iyan-Kris no!" nagulat siya ng

biglang may asong lumundag sa kanya she closed her eyes ng dilaan ng aso ang mukha
niya.

"Kris!" tawag ng isang pamilyar na boses and when she open her eyes ay
si Albie ang nabungaran niya. Kung nagulat siya ay mukhang nagulat din ito. "Ate?"

"Albie." Gulat pa rin siya. Tinulungan siya nitong tumayo at ngumiti

tapos ay yumakap sa kanya.

"Ate Kissa--." Nang may biglang humatak kay Albie... who happened to be
Pierce.

"You know my brother Kissa?"

"Ah? Yes, nakita ko siya sa park nung unang dating ko dito." Ginulo
niya ang buhok ng binatilyong halatang masaya ng makita siya. "I didn't know he is
your brother."

"And Albie? His name is Benny."

"Ang bantot kasi ng Benny hindi bagay sa kanya kaya pinalitan namin ng
Albie."

"Albie, maganda nga." Mama ni Pierce iyon. "Okay so we have new

nickname for your brother Pierce." Hinila niya ang kamay niya mula kay Pierce at
saka ibinaling ang pansin kay Albie.
 "Ate Kissa, pwede mo na akong gawan ng cookies." Anito at hinila siya
papasok sa kusina ni hindi man lang nito pinansin ang kapatid at ang mama nito---
not really mama... more on step mother nito. Malaki pala talaga ang problema ng
pamilyang ito.

<3 <3 <3

a/n: sa wakas nakapag-update na rin ako. Nahabol ko na rin ang schedule ko and
promise continuous na ang update guys. Sorry talaga kung kailangan niyong maghintay
ng isa pang araw bago ang update. Nawalan na kasi ako ng time dahil sa sobrang busy
ko... ngayong tapos na ang finals ng masters ko yeheeeeey!!!! Okay na ako!

Maraming mga salamat sa mga naghahantay at nandiyan pa rin. Don't worry I will make
this story as good as possible...

note: kapag natapos ko na ang Chap 8 ngayon ipopost ko later. Kailangan ko lang
makahanap ng pandrive ng utak ko. :p

STATUS UPDATE: Feeling accomplished!

####################################
Chapter Eight
####################################

CHAPTER EIGHT
"ARE you flirting with my brother?" natigil siya sa pagsubo at maang na
napatingin kay Pierce na hindi maipinta ang mukha habang kumakain ng cookies na
ninakaw... tama ninakaw talaga nito mula sa cookie jar na pinaglagyan ng kapatid
nito ng mga iyon. Naka-uwi na sila sa bahay nito at kumakain.
"Baliw ka ba? Bakit mo pinag-iisipan ng ganyan ang kapatid mo?" hindi
makapaniwalang tanong niya. "At ako pa talaga ang nagfi-flirt sa kapatid mo for God
sake hindi mo ba alam na para ko na siyang kapatid I mean kaedad siya ng pamangkin
ko."
"Bakit kinakausap mo siya?"
"Hindi ba pwede? Alam mo Pierce napakawalang sense mo ng kausap I am
not flirting with your brother but I like your brother because I feel him. I can
feel his pain, those pain you didn't even try to acknowledge dahil mas mahalaga sa
iyo ang sarili mo. Excuse me." Dinala niya ang plato niya sa kanyang silid at doon
na kumain akala niya ay lulubayan na siya nito pero hindi pa pala dahil nakasunod
ito sa kanya.
"Kapag nalaman kong nagfiflirt ka sa kapatid ko you will be punished."
"Hindi mo pa ako asawa Pierce kaya wala ka pang hold sa akin at sinabi
ko naman sa iyo hindi ba hindi ko dudungisan ang magandang pangalan mo."
"Okay." Inis na kinuha nito ang plato niya at hinila siya palabas ng
bahay nito at literal na ipinasok sa loob ng kotse nito.
"Hoy saan mo ba ako dadalhin?"
"Just shut up."
"Anong karapatan mong patahimikin ako?" lalabas na sana siya ng bigla
nalang nitong paandarin ang kotse ng sobrang bilis. "Pierce ano ba ayoko pang
mamatay." Nahihintakutang sabi niya.
"Then be still and just keep quiet."
Labag man sa loob niya ay nanahimik nalang siya dahil alam niyang hindi
maganda ang mood nito at baka maisip pa nitong iuntog ang sasakyan. Huminto sila sa
isang may kalakihang bahay. "Baba." Kung makapag-utos lang.
"Bababa na po."
Sumunod naman siya tapos ay kumatok ito at ang nagbukas ay isang may
edad na lalaking halatang foreigner. Kinausap ito ni Pierce na hindi naman niya
maintindihan ang usapan tapos ay hinila siya papasok sa bahay nito. Hala? Ano na ba
ang nangyayari?
Ang laki ng ngisi ni Pierce ng muli silang bumalik sa bahay an hour
later samantalang siya ay hindi maipinta ang mukha. She was blown away by the
sudden turned of events para kasing ang bilis ng mga pangyayari. KASAL NA SIYA!
Judge pala ang pinuntahan nila kanina and worst hindi man lang siya nakapaghanda.
"Bwisit ka."
"Yeah baby, mabwisit ka sa akin but now we are already married."
"Bwisit ka Pierce!" sigaw na niya. "Iuwi mo na ako sa Pilipinas."
"Sure whenever you like." At dahil sa hindi niya na napigilan ang
panggigigil niya kaya asar na malakas niyang hinampas sa dibdib nito si Pierce.
"Aw!"
"Serves you right!"
"We are now married Kissa I hope you'll do your part as my wife." Bigla
itong sumeryoso.
"Hindi mo na kailangang sabihin iyan dahil itinatak ko na sa utak ko
ang lahat ng nakasulat sa papel na ibinigay mo sa akin Pierce pati na rin ang lahat
ng sinabi mo."
"Sana nga ay sundin moa ng lahat ng nasa kontrata."
"Sure." Matabang na sambit niya at saka kinuha ang mga gamit at
ipinasok iyon sa kanyang mga maleta.
"You can tell everyone that you will be on leave as Kirra. Pinapahanap
na siya ngayon ng mga magulang mo dahil alam nilang umalis ito so it means hindi mo
na kailangang magpanggap na siya." Pati ang boses nito ay lumamig na rin. It is as
if they are back to being strangers again... well, they are nothing but strangers
by the way.
"Okay."
"Hindi ka ba nag-aalala sa kapatid mo?" galit na tanong nito sa kanya.
She looked at him coldly as she zipped her bags. "Anong klase kang kapatid? Sabagay
ganyan ka naman talaga ni hindi mo nga siya naisipang tulungan and you go on your
own way. Mahal mo lang ang sarili mo Kissa no wonder they don't love you and no one
loves you."
Masyado ng below the belt ang pinagsasabi nito sa kanya may point naman
kasi ito. She is selfish and she is nothing but someone who isn't worth it to be
loved but he doesn't know her. He doesn't know what it feels to be like this.
"True I am selfish and I am nothing compare to my sister and I am
someone who doesn't deserves to be love so okay ka na? Pwede mo na ba akong iwanan
dahil maghahanda pa ako sa pag-uwi ko."
And he did, mula ng mga sandaling iyon ay hindi na sila nag-usap pa o
kaya naman ay nagkibuan pa. Mas mabuti na rin iyon at least hindi na ganoon katindi
ang sakit na nararamdaman niya.
The person whom she love for the second time of her existence just
blurted right in front of her face that she isn't worth to be love. She isn't weak,
she will bring that strong Kissa back. Iyong walang pakialam at hindi papadaig sa
simpleng sakit na nararamdaman niya. Yes, she is married pero pasasaan ba at
hihiwalayan din siya nito.
"Kiss." Tawag ni Gypsy sa kanya ng makapasok na siya sa silid nito.
Paano ba naman kasi nakakastress ang lalaking iyon, they aren't talking but it
doesn't mean na tapos na ito sa pangungunsumi sa kanya. May messenger itong
pinapapunta sa kanya to tell her that she needs t stay in his house gaya ng
napagkasunduan. Inis na tumili siya.
"Nababaliw ka na ba?" naguguluhang tanong ni Gypsy. Mabuti pa
ang bruhang ito may lovelife na at hindi lang basta-bastang lovelife dahil may
happy ending na ito. Sa katunayan ay engagement party na nito mamayang gawi.
She is jealous dahil ito ang ganda ng proposal ni Gin tapos may
engagement party pa at pinaghandaan ang kasal. Samantalang siya walang proposal,
walang engagement party at walang matinong kasal.
"Mababaliw na ako! Sobra na itong kabaliwan na nararamdaman ko. It
can't be! I shouldn't! This is not right ayoko nito." Nayayamot na pinagbabato niya
ang mga bagay na mahawaka niya.
"Anong kabaliwan ang sumapok sa utak mo?" natatawang tanong nito and
then all of a sudden she starts sobbing.
"Sana baliw nalang talaga ako." Aniya habang panay ang punas sa kanyang
mga luha. Alam niyang nakakabaliw ang nararamdaman niya ngayon, she wants to rid
off her emotions away. Kung hindi siya nito magawang mahalin eh ano naman pwede
naman siyang magmahal ng iba and she can't do that unless she is back to her old
self.
"Ano ba kasi ang nangyari?" Hindi pa pala nito alam na kasal na siya
kay Pierce, no one knows and no one cares.
"I can't fall for him dahil alam kong masasaktan lang ako." Umiiyak na
naman ito.
"Bakit ka matatakot na masaktan? Ikaw na ang nagsabi sa akin na huwag
matakot magrisk. Kung nakapagmove on ka na sa ex mong si Gilbert bakit ka natatakot
ngayon?"
Mapait siyag ngumiti sa kaibigan. "Because he loves my twin sister and
not me and he can't never love me back."
"Paano mo nasasabing si Kirra talaga ang mahal niya?"
Her tears are beaming again. "Because he said so, sa bawat tingin
niya sa akin si KIrra ang nakikita niya. Kapag magkasama kami si Kirra ang bukang
bibig niya. Alam ko naman sa simula na si Kirra talaga ang mahal niya pero heto pa
rin ako tangang umiibig sa taong alam kong iba ang mahal. Sobrang tanga ko na ba
friend?"
Naramdaman niya ang mabining paghaplos nito sa buhok niya. "Hindi ko
naman sinabi sa puso ko na siya ang mahalin eh pero ang tanga-tanga ko pa rin."
Umiiyak na talaga siya. The last time she cried like this is when she and Gilbert
broke up at si Gypsy ang nandoon sa kanya. Mas masasabi nga niyang mas mahal siya
ni Gypsy keysa sa totoo niyang pamilya. "Minsan nga nasabi ko sana naging si Kirra
nalang talaga ako." she chuckled painfully. "But I can never be like her, Kirra is
perfect-."
"You don't say that."
"Totoo naman kasi iyon." bumuntong-hininga siya. "Kaya nga gagawin ko
na ang tama." Everytime they look at her ay si Kirra ang nakikita nila, babaguhin
niya ang kanyang hitsura. Iyong hitsurang malayong-malayo sa Kirra na kilala ng
lahat, ibabalik niya si Kissa. Wala namang magagalit dahil wala namang may pakialam
sa kanya. Wala na. Kinuha niya ang gunting na nasa ibabaw ng lamesa ni Gypsy.
"Anong gagawin mo? Hindi solusyon ang magpakamatay!" natatarantang
bumangon ang kaibigan upang pigilan siya sa gagawin niya.
"Kahit heartbroken ako hindi ko ibubuwis ang buhay ko. I just want my
old self to come out." She held her long hair and cut it off the way she likes her
hair short. Ngayon ibang-iba na siya sa kapatid niya.
"Why did you do that?" gulat at manghang tanong nito.
"Kailangan na. I want that old Kissa back iyong hindi papatalo sa
sakit."
"Pero-."
"I am okay kailan ba ako hindi nagiging okay? Kahit na ilang sakit pa
ang ibigay sa akin ng Diyos ay hinding-hindi ko susukuan iyan. Nasaktan na ako dati
ano naman ngayon kung masasaktan uli ako ngayon? O kaya naman ay sa susunod. Sakit
lang iyan at lahat ng sakit ay pwedeng magamot. Wala nga lang gamot but it will
heal, time will heal it. So, now let me go back to my old ways as the Old Kissa."
Lumabas na siya upang pumunta sa kanyang silid and grab all her things,
lahat ng damit na meron siya right after she changed and become the good Kissa.
Ipinasok niya ang mga iyon sa isang plastic bag, ibibigay na niya iyon sa mas
nangangailangan because right now those aren't the clothes she needs.
She got her car and drove to the nearest mall, she wants something to
wear that would reflect her rebellious stage. She is Kissa The rebel.
Hours later...
She received series of text messages from Gypsy telling her that she is
already late. Napangisi siya because she isn't late, kanina pa siya sa loob ng bar
at umiinom ng kanyang paboritong ladies drinks na bloody mary. She is wearing black
pair of shorts and white hanging blouse showing her belly button. Her short hair is
hanging stylishly on her neck and her black high heels shows her curves.
Kanina pa may gustong kumausap at lumalapit sa kanya kaso nababara lang
niya kaya ang nangyari they end up watching her from a far while she is drinking
her drinks.
"Alone?" sinulyapan niya ang lalaking nasa tabi niya and her mouth
almost dropped when she saw who the hell is it. "Kissa right?" sunod-sunod na tango
ang ginawa niya.
"Y-yeah, Rechmond. I mean attorney Lucas." She give him a flirty smile
as he got his scotch on the rocks from the bartender.
"Rechmond is okay." Hindi ito ngumingiti pero hindi naman ito iyong
tipong unapproachable, sa katunayan she felt at ease. "Why are you here hindi ba
dapat nasa engagement party ka ni Gypsy?"
"I am having fun."
"You are teasing the guys here." Komento nito.
"So meaning you are tease?" biro niya and he just shook his head as he
smiles. "You are smiling." Manghang bulalas niya.
"Yeah, I do."
"Wow, you look handsome if you smile."
"Do i?"
"Uhuh, gawin mo iyan palagi at ng makabingwit ka ng maraming chicks."
Biro niya.
"You know what bobo si Pierce."
Tinaasan niya ito ng kilay. "At bakit naman napasali ang pangalan ni
Pierce dito?"
"I know the plans Kissa and I believe kasal na rin kayo." Hindi siya
nakaimik agad at pinaglaruan ang drinks sa kamay niya.
 "Yeah, we are married."
"Hindi sila bagay ni Kirra because they are both you know boring, ang
mga boring na katulad ni Pierce ay bagay sa isang may buhay na kagaya mo."
She chuckled. "Thanks for the hopes but it won't work out." Biro niya.
"You love him?"
"No."
"Liar."
"Huwag ka ng magtanong."
"You are funny Kissa."
"Hindi pa ako nagbibiro ng lagay na iyan paano na kaya kapag nagjoke na
ako?" nailing na inubos nito ang laman ng baso nito.
"You don't deserves to be hurt."
Napangiti siya dito. "Thank you sa tingin ko nga rin hindi ako
deserving na masaktan pero wala eh iyon talaga ang buhay." She joke.
"Sayang."
"Huh?"
"Lahat ng magagandang bagay ay nakuha na ng iba." Hindi niya
maintindihan ang sinabi nito. "Do you want to go with me?"
"Saan?"
"Sa engagement party as my date total mukhang busy naman ang asawa mo
sa ibang bagay." Sumimangot siya.
"Sasama na nga ako sa iyo pero huwag mong mabanggit-banggit ang
pangalan ng gagong iyon."
"Sure." He gently held her hand and guided her gently. Pierce never
held her like this, iyon bang punong-puno ng takot na baka masaktan siya. Wala
itong pakialam kung masaktan man siya.
"Medyo lasing na ako." Natatawang sambit niya habang inaalalayan siya
nito papasok sa kotse nito.
"Do you want to go to your friend's engagement party or do you want me
to bring you home?"
"Kay Gypsy nalang baka magalit iyon sa akin."
"Areglado."
Walang dead air sa pagitan nilang dalawa habang nasa biyahe sila she
isn't expecting na ang tinaguriang taong bato ay isa palang palabiro at palatawang
abogado. He is misunderstood ika nga nila. Nang makarating na sila sa clubhouse ay
nagpaalam muna siyang pumunta sa restroom to fix herself dahil medyo hilo na nga
siya. He even offer to wait for her pero sabi niya sa loob nalang ito maghintay.
After she fixed herself ay agad siyang lumabas ng restroom at hinanap
si Rech mabuti nalang at gwapo ito kaya mabilis niya itong nahanap. He even wave at
her when he sees her and walk towards her para alalayan siya.
"You are really an eye candy." Biro nito.
"At bolero ka."
"Ipakilala mo naman kami sa magandang kasama mo Rech."
She chuckled. "This is Kissa."
"Hi, Kissa. Kailan pa bumaba ang anghel mula sa langit papunta sa lupa?
Jim by the way."
"Simula ng matuto ang mga devils na makihalubilo sa mga tao." She said
winking. Natawa siya ng bigla nalang itong namula. He isn't expecting her to return
the flirting.
"You aren't just pretty you are also good Kissa. And my pleasure to
meet you I'm Kris." She bit her lips when Kris introduced himself to her paano ba
naman kasi naalala niya ang name ng aso ni Albie.
"Bakit ngayon ka lang naming nakita dapat noon pa."
"Because she shouldn't be here with you guys but with me." Sa isang
iglap lang ay nasa beywang na niya ang mainit na braso ng pamilyar na lalaki na
siyang nagpapatibok ng puso niya ng sobrang tindi gaya nalang ngayon. Naramdaman
niyang hinila siya nito palapit sa katawan nito at ayaw man niyang aminin, she felt
secured.
"Pierce fancy meeting you here and you know this lovely lady here?" si
Jim na mukhang kakilala si Pierce.
"Why wouldn't I? She is my wife." Matigas ang boses nito as if telling
his friends to back off. Patay! Mukhang galit si Pierce ano kaya ang nangyari?
After their wedding ay hindi na sila nag-usap pa o kaya naman ay nagtangkang
lumapit sa kanya.
"Your wife? You are one lucky bastard, Pierce. Sayang sana ako nalang
ang una mong nakilala."
Wahhhhh! Mas lalo yatang nagalit si Pierce sa sinabi ni Kris dahil
pakiramdam niya ay mababali ang buto niya sa beywang.
"Mukhang may kailangan pa kayong pag-usapang mag-asawa." Si Rech iyon.
"Iwanan na muna namin kayo." Tumango lang si Pierce and then Rech look at her and
smile. "See you around Kissa."
"Yes, see you around. And thanks for the ride."
"Basta ikaw." Tiningnan niya ang tatlong lalaking nakilala ngayong
gabi.
"Pwede mo na akong bitiwan Pierce. Stop acting like a jealous husband
because I know you are not, pwede ba huwag mong ipakita sa mga tao iyang
superiority complex mo." Pabulong na sita niya dito.
"I told you not to tarnish my name and here you are whoring around."
Galit na tinulak niya ito dahil hindi niya nagustuhan ang sinabi nito. She is about
to slap him but stopped herself dahil ayaw niyang mag-eskando. Mas mabuti na siguro
ang lumayo nalang siya keysa naman paulit-ulit na masasaktan. "Ayan, ang hilig mo
talagang magwalk out. Bakit hindi mo ako harapin ng maayos Kissa?" Galit na tanong
nito. Hindi siya lumingon pero huminto siya, enough distance between them.
"Kung haharapin kita Pierce hindi ko alam kung ano ang magagawa ko
dahil tinitiis ko lang naman ang lahat ng insult mo. Mas mabuti ng ako nalang ang
lumayo keysa paulit-ulit akong masaktan."
She shouldn't cry, she is strong! She is back as her normal self now,
isang Kissa na hindi na marunong masaktan... ang isang Kissa na hindi na marunong
umiyak and she refused to shred some tears again. Paglabas niya ng venue ay
nakasalubong pa niya ang mga magulang niya making her stop on her tracks. Natigilan
din ang mga ito at napatitig sa kanya she is about to approach them when they walk
away... into different direction as if they didn't saw her there.
"You are strong hindi ka na iiyak hindi ba? Hindi ka naman nila mahal
bakit mo sila iiyakan? Bakit mo iiyakan ang mga taong hindi ka mahal? You need to
love yourself only... sarili mo nalang ang mahalin mo Kissa dahil hindi ka niyan
sasaktan. Don't invest your love and effort for those people dahil paulit-ulit ka
lang na masasaktan."
She told to herself alone. She closed her eyes but open it again when
she felt someone watching her from a distance and true, a man standing on the
street across to her direction is looking at her. Hindi niya naaninag ang mukha
nito dahil nakasumbrero ito at nakasuot ng leather jacket, but what scares her is
that devislish smile he did as he looks at her. Hindi siya pwedeng magkamali
talagang sa kanya ito nakatingin, the scary stranger lift his left hand and pointed
a gun at her.
Nanginig ang mga tuhod niya ng itutok nito sa kanya ang baril parang
nangyari na ito dati pero wala siyang maalala.
"S-sino ka?" pasigaw na tanong niya dito. Silang dalawa lang ang tao sa
kalsadang iyon and then before she can lift her foot ay may narinig na siyang
putok. Napapikit siya ng may nanuot na biglang sakit sa kanyang braso and when she
opened her eyes ay tumakbo ng palayo ang namaril sa kanya.
"Aw!" she winced when she felt the pain eating her senses. Gusto niya
itong habulin kaya lang ay nagdidilim na ang paningin niya mas lalo siyang namutla
ng may makitang maraming dugo sa kanyang braso. Wala siyang maalalang kaaway niya o
baka naman si Kirra talaga ang target ng lalaking iyon napagkamalan lang siya?
She got her phone and dialed her sister's private number, after a few
rings ay may sumagot na ng phone. Yup, she already knew where her sister is but she
refused to disclose any information.
"Hello?" sagot ng nasa kabilang linya. Hindi niya alam kung si Kirra ba
ang sumagot dahil hindi na niya ito mabosesan.
"K-Kirra, this is Kissa. Please kung saan ka man ngayon huwag ka munang
umuwi dito. Someone is after my life or yours, don't go home yet unless I said so."
With all the blood coming out from her arms ay iyon lang ang nagawa niyang sabihin.
"Shit! Kissa!" napatingin siya sa nakakita sa kanya, Pierce? Si Pierce
ba iyon? "Who did this to you I need to bring you to the hospital."
"No, please huwag sa hospital."
"You've lost a lot of blood."
She clenched her fist on his suit's lapel. "Please huwag sa hospital I
hate it there. Don't bring me there and don't tell anyone about this."
"Someone shoot you and you don't want them to know paano kung balikan
ka nila?"
She moaned in pain when he accidentally touched it, "I know you hate me
Pierce but please don't hurt me anymore." Wala na sa sariling sambit niya before
she finally lost her senses and let her consciousness dissolved. She heard someone
calling her name but she is too damn tired to know who that person is... bahala na.
DAHAN-DAHAN siyang ibinaba ni Pierce sa ibabaw ng kanyang kama at
alalay na alay na hindi masagi ang nasaktang braso niya. Mabuti nalang at daplis
lang ang nakuha niya kaya hindi talaga ganoon kadaming dugo ang nawala sa kanya.
Hindi siya dinala ni Pierce sa hospital as she requested sa halip ay dinala siya
nito sa bahay nito and he called Landon, asawa ni Amber doctor kasi iyon.
Pinagalitan pa nga si Pierce dahil baka daw mainfect ang sugat niya. Eh iyon naman
talaga kasi ang trabaho ng mga doctor maliban sa manggamot ay nanenermon din ng mga
pasyente, naiintindihan naman niya iyon dahil trabaho talaga nila iyon and it is
for their better good.
"Gusto mong kumain?" tanong nito sa kanya.
Umiling siya, "I am fine now Pierce you can go back to your work. Ilang
araw ka ng nandito sa bahay."
Nagdikit ang mga labi nito na para bang hindi gusto ang ideya na
maiiwan siya sa bahay. Pinagleave na siya nito sa university at sa nursery school
ng isang buwan or hanggang sa magaling na ang balikat niya. Hindi naman talaga iyon
kawalan dahil kaya naman niyang kumilos ng mag-isa masyado lang itong over acting.
"Fine but you should call me if you are not feeling well."
Umiling siya. "Hindi pwede."
Kumunot ang noo nito. "Why?"
"Contract, hindi kita pwedeng abalahin kapag nasa work ka and that
includes calling you." Paalala niya dito.
"Damn that contract, call me." Iyon lang at saka umalis na sa silid
niya bago pa siya makahuma at makapagreklamo.
"Nakakaasar talaga ang lalaking iyon." nailing at tumayo na siya sa
kama upang magrefresh. She needs to refresh her body dahil pakiramdam niya ang
bigat-bigat na ng kanyang katawan. Hindi niya alam kung ilang oras siya sa bath tub
tumayo lang siya ng magwrinke na ang buong katawan niya. Dali-dali siyang nagbanlaw
at lumabas ng banyo.
She look at her phone when she saw the yellow blinks meaning she either
received a call or a text messages.
28 missed calls
30 text messages
Whoa! Kanino naman kaya galing ang mga tawag na iyon?
"Kay Pierce naman ito galing eh."
Lahat ng missed calls ay galing kay Pierce, isa-isa niyang binasa ang
mga text messages.
Where the hell are you now?
Kissa!
Kissa! Answer my call damn it!
Kung ayaw mong umuwi ako diyan sagutin mo ang tawag ko.
Kissa ano ba? Nasaan ka ba ngayon? Are you sleeping?
Answer my call!
Isa!
 Dalawa...
Ah, owkieeee makulit pala si Pierce natawa siya sa mga messages nito.
"Ay, palaka!" nagulat siya ng biglang magvibrate ang phone niya dahil
may tumatawag. "Hello?" kunwari ay naiirita pa niyang tanong pero masaya siya dahil
nag-aaalala siya nito.
"Kissa? Where have you been? I've been trying to call you! Kissa?
Kissa--."
"Pierce pwede ba bakit ba ang paranoid mo? Naligo lang ako at hindi ko
dala ang cellphone ko, kalalabas ko lang sa banyo." Paliwanag niya.
"You took a bath?"
"Ay hindi nagluto ako sa banyo." Sarcastic niyang tugon. Panandaliang
nanahimik ito sa kabilang linya. "I'll drop the call I think you are really busy."
"No! I mean ipapasundo kita sa driver ko."
"Para saan?"
"Pumunta ka dito sa opisina ko."
"Hindi ko alam kung ano ang nakain mo Pierce masyado ka na talagang OA
walang mangyayari sa akin dito sa bahay mo."
"Wala kang kasama diyan."
"I am used to be alone so what's the fuss?"
Dahil nilalamig na siya ay kumuha na siya ng pwede niyang isuot. "And
someone's after your life."
"No one is after my life baka trigger happy lang iyon wala akong
kaaway."
"You can't be sure."
Nagalit na ito. "Ang kulit mo busy ka kaya diyan ka sa opisina at i-
enjoy ko ang force sick leave ko okay?"
"Uuwi ako."
"Pierce ang tigas ng ulo mo. May trabaho ka at kaya ko ang sarili ko
okay promise tatawagan kita kapag may hindi ako naramdaman."
"Are you sure?" paninigurado nito.
"Oh geez... Pierce I will call you."
At bago pa man ito makasagot ay pinatay na niya ang cellphone saka
malapad na napangisi habang tinatapos ang kanyang pagbibihis.
"Masarap din pala sa feeling na may nag-aalala sa iyo." Bulong niya sa
kanyang sarili as she lay her body above her bed and look at the ceiling. Nawala
ang ngiti sa kanyang mga labi habang inaalala ang mga nangyayari. Naalala niya ang
nakakatakot na ngiting iyon ng lalaking namaril sa kanya, sino iyon? Sino kaya
siya?
Shivers run through her spines... whoever that person is scares her...
<3 <3 <3
a/n: Dumb ways to die, Dumb ways to die
So many dumb ways to die
Dumb ways to die
So many dumb ways to die
Natawa ako sa app na iyan, hahaha.. ewan ko ba parang walang sense pero natutuwa
naman ako, isa pa kaya akong walang sense. ahahaha.. it takes one to know one eh.
Heto na as promise update ko na ang chapter eight, hinabaan ko na at ng makabawi
ako. Kanina ko pa ito natapos kaya lang nagdinner pa kami sa labas ng bahay namin
with the whole family, share ko ang convo ng papa-dear ko and me.
Papa: Nak, musta na masters mo?
Me: Buhay pa naman siya pa, nangungumusta din sa iyo.
P: Rebounce lang nak sabihin mo sulat-sulat din pag may time.
M: Adik ka pa.
P: Mana sa iyo. Pagkatapos ng masters anong gagawin mo?
M: Magp-PH D po.
P: Baka maging Ph D ka na wala ka pang 25, hinay-hinay lang hindi ka naman
minamadali.
M: Wala akong magawa eh.
P: after PH D?
M: Masters uli ng ibang major
P: (SUMAMA ANG MUKHA) Hindi ka ba magboboyfriend muna nak? Aanhin mo naman ang
sobrang daming diplomang panlapida, naunahan ka na ng kapatid mong mas bata sa iyo
may nainvest na sa mundo. Tapos ikaw wala pang boyfriend.
M: Sige pa, sosyotain ko iyong professor kong gwapo.
P: Iyong bading?
M: Biological male iyon.
P: Lalaki ang gusto nun ah.
M: Eh di magpapakalalaki ako that's may tomboy ba.
And my father dear just sigh in frustrations, sa kanya ako nagmana eh. Hahahaha...
nakakaaliw talaga si papa-dear ko. So lab him no wonder NBSB pa rin ako kasi iyong
hinahanap ko ka-wavelength niya. Ahahahaha... mana ako sa tatay ko eh.
STATUS UPDATE: Crazy much day ngayon- I hope you also enjoy your sundays.
Hahahaha..
####################################
Chapter Nine-A
####################################

CHAPTER NINE-A

"BABY, please wake up." Naalimpungatan si Kissa ng may maramdamang

mahihinang tapik sa kanyang pisngi. Umungol siya dahil sa maganda ang tulog niya
kaso may umaabala sa kanyang magandang paghimlay. Ibinaling niya ang katawan sa
kabilang bahagi pero sa halip na makatulog uli ay napangiwi siya dahil sa
naramdaman niya ang pagkaipit ng braso niya.

"Aray." Mahinang hiyaw niya saka niya naramdaman ang biglang paglipad
ng kanyang katawan. Pinilit pa rin niyang ginalaw ang mga palad at tiningnan kung
bakit siya lumilipad. Nakadrugs ba siya? Dumapo ang kamay niya sa isang malapad na
malambot na bagay, she tried to roam her palms over it and then she heard someone
whispering painfully over her ears.

"I swear kapag ipinagpatuloy mo iyan hindi ka na makakatulog pa."

mahina at pabulong na sabi ng taong nasa tabi niya. At doon lang siya nagmulat ng
mga mata and saw Pierce carrying her bridal style.

"Pierce? What are you doing?" napahikab siya at napansin na kinakarga

na pala siya nito paakyat sa silid niya. Napahawak siya sa mangas ng suot nito
dahil natatakot siyang mahulog kapag naisipan nitong ihulog siya.
 "You shouldn't sleep in the living room baka mapaano ka doon."

"Hindi naman ako natutulog." Shit! Bakit ba hindi niya magawang magalit
dito ngayon? At bakit naman siya magagalit kung wala naman itong ginagawang masama?
Is it because of the faltering of her heart? Is it because the unstoppable
heartbeat that she can't seem to stop. "I fell asleep while watching TV."

Binuksan nito ang kwarto at saka sila pumasok, hindi ito nagsalita
bagkus ay marahan siya nitong ibinaba sa malambot na kama only to realize na hindi
niya silid ang kinaroroonan niya. Agad siyang napabalikwas ng bangon.

"Stay." Utos nito.

"This isn't my room Pierce I need to go to my room."

"I said stay, you need to rest."

No! Nasa kontrata nila na hindi siya pwedeng pumasok sa silid nito.
Bakit ba ang dami na nitong binabali sa mga nakasulat sa contract nila.
Bumangon pa rin siya kaso dinaganan naman siya nitong bigla na naging dahilan kung
bakit nanlaki ang kanyang mga mata at dumagsa ang sangkatirbang kaba sa kanyang
dibdib.

"No-Pi-Pierce, I need to go to my room." Due to her wounded arms kaya

mahirap para sa kanya na tuluyan itong itulak.
 "Sabi ko dito ka lang."

"Pero ang kontrata." Hindi na niya naituloy ang sasabihin niya ng hindi
na maipinta ang mukha nito. He looks so tired and weary kaya nawalan na rin siya ng
lakas ng loob na itulak ito playo sa kanya. besides she loves the feeling of being
near with him, it makes her feel more secured and more loved?

"Just stay beside me Kissa I swear I am really tired. Hindi ako

makapag-isip ng maayos habang nasa opisina ako dahil nag-aalala ako sa iyo. I don't
know why am I feeling this way pero maisip ko lang na baka may mangyayaring masama
sa iyo hindi na ako mapakali." Hinaplos nito ang kanyang pisngi.

For the first time in she don't know when narinig niya ang mga salitang
gusto niyang marinig mula sa mga magulang niya, sa ibang tao pa. The way he said it
she felt it, pakiramdam niya may nag-aalala sa kanya. Pakiramdam niya importante
siya na hindi siya anino ng kapatid niya na kahit sandali lang naisip niyang
siya... si Kissa Ventura ang babaeng nasa mga mata ng lalaking mahal niya.

Mali ba?

Mali baa ng umasa?

Hindi ba pwedeng hayaan niya muna ang sarili niyang sumaya? Kahit
sandali lang makikiamot muna siya ng panandaliang saya.

"Salamat." Bulong niya dito. "For the care." Hindi niya alam kung
narinig ba nito o hindi ang sinabi niya she just give him a small smile the most
sincerest smile she could offer. Ipinikit niya ang kanyang mga mata at naramdaman
niya ang pagdampi ng mainit ba bagay sa kanyang noo na naging dahilan kung bakit
tuluyan na siyang napanatag. Sa isip niya ng mga sandaling iyon wala ng
makapapanakit sa kanya.
 HE turned off his phone because he doesn't want anyone to disturb him.
Kung ilang oras na niyang tinititigan si Kissa hindi na niya alam, hinayaan niya
itong matulog sa kanyang silid. He hates sharing his bed to anyone kahit na sa mga
dating karelasyon niya. Kaya nga sinulat niya sa contract nila na hindi ito pwedeng
pumasok sa kanyang silid but hell to care he can't even imagine being away from her
for a second. Natatakot siyang baka may pumasok sa silid nito at saktan na naman
ang babaeng ito.

Bahagyang gumalaw ang asawa palayo sa kanya pero mabilis niyang nahabol
ang katawan ni Kissa at ipinulupot niya ang braso sa beywang ng asawa and press it
closer to his body. The moment her body touched his he felt relieved, dahan-dahan
niyang itinaas ang ulo nito and lay it over his chest. Napangiti siya at idinantay
ang mga maliliit na braso nito sa kanyang katawan. His fingers are gently caressing
her sof short hair.

He didn't know what happened pero nagising nalang siya isang araw at
hindi na si Kirra ang nakikita niya everytime he looks at this woman. He is now
looking at Kissa differently but he is scared... natatakot siya sa nararamdaman
niya sa babaeng ito. It's kinda addictive but it scares him, masyadong intense at
ngayon lang niya nararamdaman ito.

Awa ba ito? Naaawa lang ba siya dito?

Baka awa nga lang ito...

 Tinitigan niyang muli ang magandang mukha ng katabi and he saw how her
face changes from sweet innocence to fear. Bigla siyang kinabahan dahil naramdaman
niya ang panginginig ng katawan nito. May naaalala ba ito? ANg pagbaril ba ng taong
iyon? Gigisingin sana niya ito ng may marinig siyang sinabi nito.

"Huwag... hindi ako so Kirra pakawalan mo ako. Huwag mo akong saktan

please... tama na nasasaktan na ako. Tama na please... tama na..."

Hindi siya makagalaw. Hindi niya maintindihan pero alam niyang may
mali, did something bad happened to her before?

"Kissa." Yinakap niya ito ng mahigpit hanggang sa tumigil na ito sa

pag-iyak at pangangatog ng katawan nito.

SHE is busy humming her favorite nursery song while baking her favorite
cookies. Balak kasi niyang bisitahin ang kuya Cash niya at ang kanyang mga
pamangkin. Napangiti siya ng maalala ang mga anak nito lalo na si Miggy. Paborito
niya ang bunso ni Cash parang kailan lang ang liit pa nito ngayon malapit ng
magbinata. Nine years old na si Miggy, si Allyxel naman ay binata na. Parang kailan
lang ngayon fifteen na ito and of course Allyxandra who is already thirteen right
now.

"Good morning." Bati ng kanyang asawa.

 Nagtaas siya ng mukha while putting some cookie batter on her mouth to
taste it, napalunok siyang bigla at parang may bumara sa lalamunan niya ng makita
ang hitsura ni Pierce na parang wala lang kung maglakad sa harap niya.

"ANo ba Pierce bakit ka ba naglalakad ng nakaboxers lang?" pasigaw na

tanong niya habang tinatakpan ang kanyang mga mata. Oh god! Magkakasala siya ng
sobrang aga.

"What?" natatawang tanong nito. "This is my house and I can wear

whatever I want to wear."

"Naman eh, magbihis ka!" napapikit siya. "Nakakaeskandalo iyang hitsura

mo." Ang sarap batuhin ng bowl na hawak niya.

"Ayoko nga." Pinadyak niya ang kanyang mga binti.

"Pierce," naaasar na sambit niya. "Ahhh!" napatili siya ng maramdaman

ang mga braso nitong nakapulupot sa kanyang katawan. Agad na nanuot sa kanyang
ilong ang mabangong amoy nito, he smells really good and it is melting her.

"You smell so sweet, pahinging cookies." Nagmulat siya ng mga mata and
found out that the distance between their faces were not so nice, she gulped lalo
na ng maglanding ang mga mata niya sa mga labi nito. She can still feel the
sweetness of his lips when he kissed her during that bathroom incident.

"Ma-magbihis ka muna." Nagsta-stutter siyang bigla, sino ba naman ang

matinong taong hindi kakabahan sa hitsura nito ngayon. Makakasuhan ba siya kapag
nirape niya ito?
 "Kissa."

"Bakit?"

"May dumi ka sa mukha." Bigla siyang namula sa sinabi nito. Nagmomoment

na nga sila eh tapos bigla pa siya nitong sasabihan ng marumi ang mukha niya. Asar
na hinampas niya ito at itutulak sana ng bigla siya nitong kabigin muli. "Let me
help you clean it."

And when he said help her clean it she felt his tongue on the side of
her lips while his hand is gently massaging the back of her head down to her neck.
Hindi niya alam kung ano ang pumasok sa isip niya at basta nalang niyang idiniin
ang mga labi niya sa mga labi nito. It's not her intention... sort of, akala nga
niya ay itutulak siya nito pero mabilis nitong inangkin ang kanyang mga labi.
Banayad ang pagalaw ng mga labi nito sa mga labi niya waring nanantiya at
sinusubukan kung hanggang saan siya lalaban.

Hindi naman siya lumaban eh, she is a willing victim. He probed her
lips which she immediately parted as she awaits him to fully devour her. And he
didn't fail her as his tongue caresses her lips giving her tingles that she can't
explain. Idiniin nito ang katawan niya sa may counter kaya napahawak siya sa leeg
nito...

She close her eyes when his lips finally collapse to hers and his hands
wanders around her back massaging her making her more relax to accept him---.

"Eherm."
 Pareho silang parang natuklaw ng malaking sawa ng may marinig na tikhim
mula sa kung saan. Bumitaw siya dito at ito man ay napabitaw din sa kanya. Natameme
siya ng mapagsino ang kanilang bisita.

"What the hell are you doing here Alfonso?" iritadong tanong ni Pierce
na nakatingin kay Albie na hindi niya mabasa ang iniisip ng mga oras na iyon.

"Oh? I told your mom na gusto ko dito sa Pilipinas and she said it's
okay and I can stay in your house." Albie said smirking playfully at them.

"No!" sigaw ni Pierce. "You can't stay here."

Kunot-noong tiningnan niya si Pierce alam niyang hindi magkasundo ang

dalawang ito pero baka ito na ang time na magkakasundo na ang dalawa.

"Pierce." Linapitan niya ito. "Can we talk for a while?"

Hindi na siya naghintay ng kasagutan dahil hinila na niya ito papunta

sa sala. "Pierce ano ba? Kapatid mo iyon hindi ba ito na ang right time na
magkasundo kayong dalawa? Hindi mangyayari iyan kung magkalayo kayo. You can fix
everything if he is near."

Umiling ito. "He can stay in my condo unit, not here."

"ANg tigas talaga ng ulo mo no?"

 "Basta ayoko." Parang batang tanggi nito.

"Gusto mo bang magkasundo kayong dalawa ng kapatid mo? Alam mo ba kung

anong sakripisyo ang ginawa mo para sa kanya. You even marry me kahit ayaw mo sa
akin dahil sa kapatid mo and now this is your chance para mapalapit sa kanya."

Hinawakan niya ang balikat nito upang pakalmahin ang asawa and she
thinks she did the right thing dahil unti-unting umayos ang paghinga nito.

"There is no extra room here in my house. I only have my room and your
room and come to think of it, he can stay in your room and you can stay in mine...
in our room."

Nagkulay suka siya sa sinabi nito. Shitness overload! Hindi niya naisip
ang bagay na iyon ah. Nakita niya ang pagsilay ng matamis na ngiti sa mga labi ng
asawa.

Umiling siya, "No, no, that's not a good idea. He can stay in my condo
unit then." Aniya sabay

iwas dito. Kaya lang hindi naman siya nakaiwas dahil mabilis siya nitong nahabol at
niyakap.

"You are really smart baby, you are right. Kailangan kong tanggalin ang
gap namin ni Albie and the only way for me to do that is for him to be here."
Nakangiting wika nito saka kinintalan siya ng halik sa labi. "I'll change and you
better clean up the kitchen dahil ayokong makita ng kapatid ko kung gaano kaburara
ang SISTER-IN-LAW niya." at talagang diniinan pa nito ang salitang sister-in-law.
 Napasimangot siyang bigla. Bakit parang naisahan siya?

"And by the way, I'll help you transfer your clothes inside our room."

"Kahit hindi na," mabigat sa loob niyang sabi dito.

"Kailangang malinis ang silid na tutulugan ni Albie baka may maiwan

kang bra at panty sa silid mo."

Lumubo ang utak niya sa pinagsasabi nito.

"Ang adik mo!"

"Hindi niya pwedeng makita ang mga iyon, ako lang ang pwede."

"Huh?"

"Wala sabi ko pati ang mga cookies ilagay mo sa cookie jar at dalhin mo
sa silid natin. Baka ubusin ni Albie."

At sisipol-sipol na pumasok ito sa silid nito. Napailing nalang siya at

nasapo ang ulo niya, sumasakit na iyon dahil sa kalabuan ng Pierce na iyon. Ano ba
talaga?

<3 <3 <3

A/N: Narevised ko na ang chapter nine ng tatlong beses at ito na nga iyong pang-
third, hinati ko na sa dalawa dahil sa karerevised ko hindi ko na namalayan na
masyado na palang mahaba ang chapter nine. Ipopost ko bukas ang part B, bahala na
si batman. Bakit may feeling akong ito na ang pinakamahabang book na maisusulat ko?
Ang dami kasing mangyayari sa story ni Kissa to connect Kirra's story na hanggang
ngayon hindi ko pa rin alam kung saan nagliwaliw. Hahanapin ko muna si Kirra baka
may nakakuha na sa bruhang iyon... awwww.. maunahan pa ako.

BTW, I am already drafting Kirra's story so be it, she will be the next. Hahaha, la
lang... salamat nga pala sa walang sawang paghihintay, at ang pagbabasa ng mga
author's note kong hango sa tunay na buhay ng may akda.

STATUS UPDATE: Still looking for Mr.Who-are-you-ba-talaga? HEHEHE

####################################
Chapter Nine-B
####################################

Chapter Nine-B

PUMASOK siya sa kusina upang ayusin ang mga kalat niya pero malinis na
ang mga iyon at ang nakita nalang niya ay kinakain na ni Albie ang mga bagong
lutong cookies na marahil kinuha nito sa oven.

Nagkibit-balikat siya at saka bumuntong-hininga. Magkapatid nga ang

dalawang ito magkaugali eh.

"Ate, walang kupas pa rin ang mga cookies mo."

 "Bakit ka ba talaga umuwi sa Pilipinas Albie?" tanong niya, she wants
to fish sa information.

Hindi ito tumigil sa pagkain pero nakatingin na sa kanya. "Mas gusto ko

ang Pilipinas kasi nandito ka at si Pierce."

"Tawagin mong kuya si Pierce kapatid mo siya for pete's sake."

"Sa iyo nalang ako titira."

"Dito ako nakatira."

"Pwede kang bumukod kay kuya sasama ako sa iyo." Nasapo niya ang
kanyang ulo kung anu-ano nalang kasi ang pumapasok sa isip nito. "Mas masaya ako sa
iyo."

"Alam mo bakit hindi ka nalang makig-ayos sa kuya mo? He is not that

bad." Sumimangot ito sa kanya.

"Ninakaw niya ang cookies ko."

"Hindi naman sapat iyon para masabihan mo na pangit ang ugali ng

kapatid mo. Why don't you give it a try?"
 Tumitig ito sa kanya, "Gaya ng pagtatry mo na maging asawa sa kanya?"

Ngumiti siya at lumingon sa pinanggalingan ni Pierce ng makasiguro

siyang hindi pa ito nakababa ay nagsalita na siya, "I am not trying Albie. I am
doing my best to be a good wife to him baka sakaling marealize niyang sapat na ako
sa kanya."

"Martyr."

"Kapag nagmahal ka na I swear mas malala pa ang gagawin mo keysa

ginagawa ko ngayon. When you fall in love I hope hindi ka masasaktan gaya ng
nararamdaman ko. I am hurt, hoping and barely breathing but I still have hope, hope
na sana dumating ang oras na ako naman. Ako naman ang makita niya at hindi ang
kakambal ko."

"You have a twin?" gulat na tanong nito.

Tumango siya. "I do. We are identical twins and she is supposedly the
one destined for your brother and not me."

Tumawa ito ng pagak. "Kung sila ang destiny bakit kayo ang
nagkatuluyan?"

"Because destiny loves to play with people and I happened to be one of

the extras sa isang love story na hindi natin alam kung sad ba o happy ending."
 "Ibig sabihin extra din ako?"

"No, Albie. Ikaw ang bida sa sarili mong kwento, nagsisimula palang ang
kwento mo samantalang sa akin ay patapos na."

"Kung may nagsasarang pintuan may nakabukas pang backdoor. At kung

walang backdoor, mayaman naman kami kaya marami akong bintanang pwedeng buksan.
Kung patapos na ang kwento mo may book two pa. Baka sa book two nandoon na ang
happy ending mo, kung bad ending pa rin may third book pa."

"Alam mo Albie, matalino ka naman eh at may sense kausap bakit hindi mo

mautusan ang sarili mong maging malapit sa kuya at sa daddy mo? You are pushing
them away."

"Si tita Violet lang ang mabait sa akin, siya lang naman ang hindi
nagsasawang kausapin ako. Si Sir." Sir pala ang tawag nito sa daddy nito. "Ayaw
niya sa akin kaya ayokong ipagpilitan ang sarili ko sa kanya at si Pierce ayaw din
niya sa akin dahil kahihiyan ako-."

"Huwag kang magsalita ng ganyan, kahit naman ganyan si Pierce alam ko

gusto niyang magkasundo kayo. Malaki ang isinakripisyo niya para lang sa iyo."

"Ano naman iyon?"

Ngumiti siya, "I am not your brother to tell you those things hayaan
mong ang kapatid mo ang magsabi sa iyo. I promise hindi ka magsisisi. He will be a
good brother, Albie."
 "Whatever." Napangiti siya ng mapansin na may nagbabago dito, alam niya
may nagbago kay Albie. His barrier is not as tough as before, alam niyang ilang
katok nalang ay mababasag na ang barrier nito. Sana si Pierce ang makabasag niyon.

"Bakit kasi hindi mo ako hinintay?" nakangusong tanong nito.

"Anong hihintayin ko?" natatawang tanong niya.

"You know I can be a good husband to you." Seryosong napatingin siya

kay Albie. Hindi siya

makapaniwala na masasabi ito ng batang ito. Pagkatapos ay tumawa ito ng malakas.

"Your face is priceless at naniwala ka naman hindi ako pumapatol sa mga gurang."

She sigh in relief bigla kasi siyang kinabahan sa sinabi nito. Akala
niya ay kung ano na mabuti nalang at nagbibiro lang ito.

"Sinong gurang? Bata pa ako."

"Feeling bata, matanda ka na."

Inirapan niya si Albie,"Gusto mong sumama sa akin?"

 "Saan?"

"Sa bahay ng pinsan ko, ipapakilala kita sa mga pamangkin ko. Kaedad mo
lang si Allyxel for sure magkakasundo kayo."

"You'll bake me more cookies?"

"Oo at sasamahan mo akong mag-grocery mamaya ipapasyal na rin kita."

"You are inviting me for a date?"

"Tange ipapasyal lang kita hindi date."

"You will miss half of your life."

She snorted, "Mana ka talaga sa kuya mo mayabang. Diyan ka muna

magbibihis lang ako." Paalam niya kay Albie.
 "GUSTO mo?" ipinakita ni Albie sa kanya ang jar ng cookies na binake ng
asawa niya na inubos nito. Gusto sana niyang magalit kaya lang ay ito mismo ang
unang nag-alok sa kanya ng cookies. Sa unang pagkakataon ito ang unang kumausap sa
kanya and not the other way around which is new. Masaya siya at hindi na ganoon
kabigat ang atmosphere nilang dalawa.

"I'm full, thanks."

"Bahala ka sayang masarap din ang mga ito. Masarap talagang magluto si
Kissa ng cookies." His brow raise when he heard what his little brother called his
wife.

"Pay some respect Albie, call Kissa ate. She is my wife and she is way
older than you."

Ngumisi lang ito, "No way! I will call her Kissa because that is her
name. I heard she has a twin probably she is already tired hearing her twin
sister's name so I'd better call HER by HER name then and that is Kissa."

"It's ate Kissa."

"Nah, I'd like it better when I call her Kissa."

"She is my wife." May pagbabanta sa boses niya.

"And so? Nagpakasal kayo sa Las Vegas at hindi lingid sa ating dalawa
na madali lang ang divorce, kapag ayaw mo na sa kanya akin nalang siya because I
like her." Seryosong ani nito. Hindi siya agad naka-imik he isn't expecting his
brother to like his wife, he doesn't like the idea because Kissa is for him... his
only. They are legally married.

"I won't divorce her."

"You don't love her."

He flinched, "And?"

"You can divorce her, I can love her the way you can't."

Natawa siya sa sinabi nito. "At ano naman ang alam mo sa pagmamahal?
You are only fifteen years old too young."

"Wala naman sa edad iyan Pierce. I fell inlove with her because she is
she, she is Kissa and she understand me and she knows what I feel. Bakit ikaw ba
mahal mo si Kissa?"

He bit his tongue, hindi niya kailangang magpaliwanag sa kapatid niya.

Hindi rin naman nito maiintindihan kung bakit ang kakambal nitong si Kirra ang
gusto niya. He likes Kirra not as an investment but because he just fell for her...
it just so happen si Kissa ang nandiyan. He can still remember the day he saw
her...
Flashback.....

"Hi," nag-angat ng mukha si Pierce ng may biglang bumati sa kanya, he

is busy reading his report inside the coffee shop when someone disturbed him.
Pagagalitan sana niya ang disturb ng pagtingin niya ay parang naumid ang kanyang
dila. He saw an angel smiling down at him making his heart beat to the fullest.
Mahaba at maitim ang buhok nito, she is wearing some sort of business suit that
hugs her figure and a tray of coffee and cupcake on her tray. She is smiling at him
but he can sense a bit of hesitation.

"Y-yes?" damn! Kailan pa siya natutong magstutter?He is Pierce Madriaga

for God sake!

"Ahm, sorry to disturb you I am really hungry and this is the nearest
coffee shop from my office. And it so happened na crowded ang buong place dahil
lunch break na rin and this is the only sit that is available. Can I share a seat?
Kahit sandali lang pwede ba? PleasE?"

She gave him a sweet smile. Tumango siya dahil hindi niya magawang
makapagsalita.

"Ay, salamat talaga ng marami." Umupo na ito sa harap niya at dahil

hindi naman ganoon kalaki ang mesang iyon kaya hindi nakapagtataka na maamoy niya
ang mabangong pabango nito. Napangiti siya dahil pamilyar sa kanya ang amoy na
iyon, he previously hate the sweet scent of that perfume... previously... dahil
ngayon nagustuhan na niya ang amoy na iyon.

Kunwari ay nagbabasa siya pero ang totoo ay nakatingin lang siya sa

babaeng Magana sa pagkain. Napatingin ito sa kanya.

"Kain tayo."

"Thanks but I am full."

Ngumiti lang ito, mahilig talaga itong ngumiti. At bumaba ang tingin
nito sa mga papeles na nasa harap niya.

"Mukhang busy ka nga."

"Sort of." Kumunot ang noo nito at napatingin sa papel.

"Oh gosh, you are Pierce Madriaga?" gulat na tanong nito, gusto niya
itong taasan ng kilay dahil walang babaeng hindi nakakilala sa kanya. Kahit na sa
business world, he is one of the youngest banker in the world and one of the most
eligible bachelor too.
 "Yes." Pinunasan nito ang kamay nito at saka inilahad sa harap niya.

"Hi, I am Kis-Kirra Ventura." Kusang gumalaw ang mga kamay niya at

inabot ang malambot nitong mga palad.

"Nice meeting you Miss Ventura."

"Kirra nalang you are too formal Mr-Pierce nalang. And I need to be
extra friendly dahil isa ka sa pwedeng makatulong sa kompanya namin."

Gusto niyang mapangiti dahil ang totoo iyon ang kanina pa niya binabasa
sa mga papel na nasa harap niya. He is thinking of risking or not risking in a
small company that is in the verge of bankcrupcy. And now the newest CEO of the
company is infront of him, maybe it is worth the risk.

"Yeah, I am really thinking it very well."

"Please Pierce help us out promise hindi ka magsisisi, hindi man ganoon
kalaki ang kompanya namin but it is working really well. Nagkataon lang na tinakbo
ng head ng finance department namin ang pera na dapat sana ay para sa kompanya. You
can give us a year kapag hindi nagwork out then you can pull out your support and
we are going close the company."

Pinagsalikop pa nito ang dalawang palad nito. She is really cute and
smart too.

"Okay I'll give it a try."

Nanlaki ang mga mata nito at namula ang mga pisngi sa saya. "Really?"

"Yeah, I'll give it a try but in one condition."

Nangislap ang mga mata nito na para bang hinihintay ang sasabihin niya.
"Ano iyon?"

"You'll marry me once the time come." Bahagya itong natigilan at napa-
isip.

"Okay iyon lang naman pala eh as long as hindi mawawalan ng trabaho ang
mga tauhan namin that is way better."

"Then deal." Inilahad niya ang palad niya.

"Thank you so much Pierce."

Pagkatapos nilang kumain ay sabay na silang lumabas ng coffee shop.

"Good bye Kirra."

"See you soon Pierce and take care."

End of flashback...
 "Alis na kami," nagbalik ang kanyang diwa sa present time ng marinig
ang pamilyar na boses na iyon. That sweet voice that luls him to the depths of his
soul, napatingin siya sa kanyang asawa. Kissa?

Si Kissa ang nakikita niya at hindi si Kirra. Since when did he saw her
as Kissa and not Kirra?

"Saan kayo pupunta?" magkadugtong ang mga kilay niya ng mapansin na

nakahawak ito sa braso ni Albie.

"Pupuntahan namin si Kuya Cash namimiss ko na ang mga pamangkin ko. At

saka gusto kong ipakilala si Albie sa mga pamangkin ko at least may friends na
sila." Nakangiting paliwanag nito.

"But you can't go somewhere baka nandiya-."

"I am safe now Pierce. Baka trigger happy lang talaga iyong bumaril sa
akin and besides I am really bored. Wala na akong ginagawa gusto ko namang mamasyal
kasama ko naman si Albie eh."

She used her puppy eyes and innocent smile to convince Pierce to agree
na umalis siya.

"Sasamahan na kita." Anito.

"Huh? Pero may trabaho ka pa baka naman masyado ng disturb sa iyo at

saka matatagalan kami doon then pupunta pa kami sa grocery."

"Fine." Nakasimangot na sabi nito. "Tumawag ka kapag may naramdaman

kang kakaiba."

Tumango lang siya. "Sure I will." Linapitan niya ito. "See you soon
Pierce and take care." And she tiptoed and kiss him on the cheeks. Agad siyang
tumakbo palabas dahil nahihiya siya sa kanyang ginawa.

"Sandali lang ate may naiwan ako sa loob." Pigil ni Albie at saka
muling bumalik. Siya naman ay kinuha ang sasakyan niya and then suddenly she felt
some weird presence around her. Napatingin siya sa kanyang paligid pero wala namang
ibang tao doon, it's an empty space and no one is around.

Bakit ba ang weird ng pakiramdam niya lately. Hindi siya mapakali at

hindi rin niya maikukubli ang takot na nararamdaman niya.

"Let's go?" nakangising pumasok na si Albie sa loob ng kotse niya.

"Masaya ka yata?"
 "Hmn? Wala lang sabihin nalang natin na mag-eenjoy ako sa pagstay sa
bahay ni kuya."

"Mabuti naman."

She drove the car and went to her cousin's place. Mabilis niyang
narading ang subdivision dahil hindi naman iyon malayo mula sa bahay ni Pierce.

"Tita Kissa!" tumatakbong bati ni Miggy na pamangkin niya. Kasabay nito

ang apat na taong gulang na kambal ni Sabrina ang kapatid ng ate Alleysha niya na
asawa ni kuya Cash. Mukhang nasa bahay din ang mag-asawang Sabrina at Rajeev.

"Hello Miggy." Agad niya itong nilapitan at pinugpog ng halik sa buong

mukha. She heard him giggling. Tapos ay ang kambal na sina Caleb at Chloe. "My cute
little angels." Aniya sa mga bata. She loves these kids very much.

"Tita kishaa!" she smile at the kids when they uttered her name hindi
pa kasi matatas magsalita ang mga ito. They can talk and speak but letter S will
always be their cute weakness.

"Sino iyang kasama mo tita?" turo ni Miggy kay Albie. Shucks! Hindi pa
nga pala alam ng mga ito na may asawa na siya.

"He is my boyfriend's younger brother."

 "Oh, you have a boyfriend na? Where is he now?"

"Nasa work pa."

"Ano ang name niya?" turo uli nito kay Albie.

"His name is kuya Albie." Lumapit si Albie sa mga bata at saka ibinigay
ang cookie jar na may lamang cookies.

"Yay! Cookies!" sabay na nagsitakbuhan ang mga bata na may bitbit sa

jar papasok ng bahay.

"Aray!" hiyaw ng pamangkin niyang si Allyxandra ng bigla itong mabangga

ng mga bata at tumilapon ang mga gamit nito at ang makapal na librong hawak nito.
Agad niyang dinaluhan si Allyxa and helped her.

"Are you okay Allyxa?"

Tumango ito. "Yes, tita I am okay."

"Thanks God ang bigat naman nitong book-." Philippine constitution?

"Ang bata mo pa para magbasa nito ah."
 "I like to read at saka binabasa ko lang naman iyan." Anito.

"Fine, by the way Allyxa I want you to meet Albie he is two years older
than you so you can call me kuya-."

"No way wala akong nakakabatang kapatid at saka ilang taon lang ang
tanda ko sa kanya tapos ipapatawag mo sa akin kuya?"

Nakasimangot na sambit ni Albie.

"Ang arte mo talaga kahit kailan. Huwag mo ng pansinin si Albie, Allyxa

bad trip lang talaga iyan sa buhay."

"Okay."

"Allyx!" tawag ni Allyxel sa kapatid na babae.

"Kuya?"

"Pasok ka sa loob." Seryosong utos nito sa kapatid. Agad namang

tumalima si Allyxa.
 "Ikaw talagang bata ka tinakot mo na naman ang kapatid mo." Tatawa-
tawang ani niya kay Allyxel.

"I just don't want her to be exposed to bad elements." At saka

tiningnan ng matalas si ALbie na tatawa lang tawa.

"Albie is harmless."

"Yeah right and I am a saint." Bulong pa ng pamangkin.

Maganda talaga si Allyx mana sa nanay nito at hindi nakapagtataka kung

pagtripan man ito ni Albie. SIniko niya si ALbie ng hindi nito nilubayan ng tingin
ang pobreng pamangkin.

"What?"

"Pamangkin ko iyan Albie."

He just shrugged, "Tapos? Wala naman akong ginagawang masama." Depensa

nito sa sarili.
 "Kapag nalaman kong pinagtitripan mo si Allyx patay ka sa akin."

"I wouldn't even think of it over my dead marvelous body."

Pumasok na sila sa loob at kinausap na niya ang kanyang pinsan. Hinanap

ng mga ito sa kanya si Kirra and of course she will never tell them where she is
right now. Alam niyang nasa ligtas na lugar ang kanyang kapatid, at saka hindi pa
ito dapat umuwi ngayon. Baka kasi ito ang nais patayin ng killer na iyon at hindi
siya ayaw niyang mapahamak si Kirra.

After their short visit ay pumunta na sila sa grocery store and while
roaming around biglang may bumunggo sa kanya. Kung natigilan siya ay mas lalo naman
itong natigilan at malakas na napasinghap ng makilala ito.

<3 <3 <3

A/N: SINO KAYA IYON?

Part B pa ito, may part C pa sa chapter nine, yep ganun kahaba ang chapter nine
dahil malayo pa tayo sa katotohanan pero joke lang, malapit na nating matunghayan
ang pagtatapos ng book na ito pero saka na, may pagdadaanan pa sila eh. Baka nga
hanggang Chapter 10 A TO E ito. Baka magsawa na kayo sa pagbabasa kaya iiklian ko
nalang.

STATUS UPDATE? Sleepy much!

####################################
Chapter Nine-C
####################################

Chapter Nine-C

"Oh my gosh!" Gulat na tili niya ng makilala ang taong nakabangga niya. Agad na
gumuhit ang magandang ngiti sa kanyang mga labi ng makilala ito. "It has been years
since we last saw each other Gil."

"Kissa, i'm glad to see you here. Yeah, it has been years since you know." Napansin
niya ang pag-aalangan sa mukha nito na para bang nahihiya at kinakabahan.

"Don't be nervous around me ano ka ba masyado ng matagal iyong nangyari. Kumusta ka

na?"

"Ate, sino siya?" Takang tanong ni Albie sa kanya, nakalimutan tuloy niyang may
kasama siya. Masaya lang talaga siya na makita ang kanyang ex-boyfriend wala kasi
silang closure dati kaya siguro mahirap para sa kanya na makalimutan ito. But as
they say masyado ng matagal iyon at nakalimutan na rin niya ang nararamdaman kay
Gilbert.

"May kapatid ka? Akala ko ba kayo lang ni Kirra ang magkapatid?"

She chuckled, "Yeah, my newly acquired baby brother. Kapatid siya ng asawa ko."
Pakilala niya dito na naging dahilan kung bakit sumimangot si Albie.

"Asawa? You mean you are married?"

Tumango siya, "Yup, I am married now. Ikaw? Si Kirra pa rin ba?" Tukso niya dito.

Ngumisi lang ito at saka umiling, "I am already married too."

"Wow, since when hindi ka man lang nag-invite." Biro niya.

Bahagya itong natigilan at kiming ngumiti sa kanya. Gilbert is really cute pero may
kakilala siyang gwapo na cute, tumikhim si Albie habang hawak ang cellphone nito.

"About that... ahm.. kasi alam kong-."

"Joke lang ano ka ba? Wala na sa akin iyon." Relief is visible on his face.

"Mabuti naman at okay ka na." Sumeryoso itong bigla.

"Oo nga eh medyo matagal pero nakamove rin."

Bigla itong naging uneasy at saka napasulyap kay Albie.

"Can we talk in private?"

"Sure." Binalingan niya si Albie. "Albie, dito ka muna ha may pag-uusapan lang muna
kami ni Gilbert."

"Whatever."

Lumayo sila sandali ni Gilbert pero hindi ganoon kalayo. She make sure na nakikita
pa rin niya si Albie baka kasi mawala ito.

"Kissa about before I am really sorry I know I was wrong dapat hindi kita ginamit."
Hingi nito ng paumanhin sa kanya.

"Past is past Gilbert I don't know when pero napatawad na talaga kita. And
forgiving you is the best thing that happened to me because I've able to open up my
heart again." She smile at him.
"I'm glad to hear that."

"Nasaan ang asawa mo can I see her?"

Gilbert smiled, "Wala siya dito nasa Japan siya, doon na kasi tumira umuwi lang ako
dito para asikasuhin ang ibang mga bagay."

"Sayang naman akala ko makikita ko na siya. Maganda ba siya?" she joke and he just
chuckled.

"Hindi ka pa rin nagbabago Kissa kahit kailan palagi ka nalang nakangiti."

"Naman."

"I hope I won't see your tears again because the truth is the moment you leave saka
ko narealized na ikaw pala talaga ang mahal ko at hindi si Kirra. I fell inlove
with you and I didn't even notice it masyado lang akong nabulagan dahil si Kirra
ang una kong nakilala."

Nagulat siya sa pag-amin nito. "If you do then bakit hindi mo ako pinursue? I could
have forgiven you then dahil matagal akong nakamove on sa iyo Gilbert."

Umiling ito, "I did, I did tried pero natakot ako. Natakot ako sa mga pinsan mo I
know what they can do and hurting you is not the best idea. Kaya umalis ako at
nakilala ko ang asawa ko, we fell and we got married."
"Aww, ang cute naman. Pero hindi nga hindi talaga tayo ang para sa isa't isa Gil
you are meant to be with your wife and maybe me is meant for someone else." she
gave him an understanding smile.

"Hindi ka mahirap mahalin Kissa nakita ko kung paano kita nasaktan dati at ayokong
mangyari uli iyon sa iyo."

Gusto sana niyang sabihin na history is repeating itself right now kaso ayaw na
niyang isali ang dating kasintahan sa problema niya.

"Thank you Gil. And I am very sorry about what happened before."

"Dapat ako ang humingi ng tawad and by the way can you not tell to anyone that we
met lalo na sa mga pinsan mo. Hanggang ngayon galit pa rin sila sa akin but I will
surprise them one of these days."

Tumango siya. "Sure no problem."

"And before we part can I hug you Kissa for the last time?"

"Naman for old times sake." Hinintay niyang lumapit ito sa kanya at yakapin siya.

Nanigas siya sa kanyang kinatayuan ng bigla siyang makaramdam ng kakaiba, gusto

niya itong itulak pero hindi niya magawa dahil hindi siya makagalaw. Parang
nakaramdam siya ng kakaibang takot lalo na ng palagay niya ay mga matang nakatitig
sa kanya.
"You okay?" takang tanong nito sa kanya ng bitawan siya nito.

"Ye-yeah I am okay." No she is not!

"She said she is okay you can now remove your hands from her." Kung kanina ay takot
ang naramdaman niya ngayon ay para siyang binuhusan ng malamig na tubig ng makita
si Pierce na malapit na sa kanya. Agad itong lumapit sa kanya but didn't touch her
or anything, nakapasok lang ang dalawang palad nito sa loob ng magkabilang bulsa ng
suot nitong slacks.

Agad namang lumayo sa kanya si Gilbert. "And who are you?" si Gil.

"Her husband Pierce Madriaga." Pakilala nito.

"Madriaga of Hezenne Bank?" hindi na kailangang sagutin ni Pierce iyon dahil

mukhang nakilala na siya ni Gil.

"And you are?"

Umiksena na siya, "Si Gilbert pala Pierce, he is my ex-boyfriend."

She winced when she saw Pierce grating his teeth. "Ex huh?" sarcastic na tanong
nito. Gusto niyang magtaka sa reaksyon nitong parang hindi normal. Hinanap niya si
Albie na abala sa pagkakalikot ng cellphone nito.

"Ano ba Pierce? Gilbert is my ex-boyfriend and he is already married."

Akala niya ay magiging ayos na si Pierce ng sabihin niya iyon. "Married? Pwede kang
masampahan ng adultery kung makikipagrelasyon ka sa iba."

Nailing na hinawakan niya si Pierce palayo kay Gilbert. "Gilbert nice meeting you
here and say my regards to your wife from me."

"Sure Kissa."

At ito na mismo ang umalis samantalang siya naman ay hila si Pierce ng makalayo na
sila ay basta nalang nitong iwinaksi ang kamay niyang may hawak sa braso nito at
galit na tumitig sa kanya.

"Sinabi kong huwag na huwag mong dudungisan ang pangalan ko Kissa." Galit na wika
nito.

"ANo ba ang pinagsasabi mo wala naman akong ginagawa ah?" nasasaktan siya sa
pinagsasabi nito.

"At ano sa tingin mo ang tawag mo sa pakikipagkita mo sa ex-boyfriend mo? You still
like him? You still love him? Gusto mong sumama sa kanya? Bakit hindi mo siya
sundan di ba gusto mo naman siya? You go samahan mo siya keysa naman magsisi ka na
hindi kayo ang nagkatuluyan."
Humakbang siya paatras dito. "You don't know anything Pierce please don't say
that." mahinang sabi niya. Pinipigilan lang niya ang sariling maiyak sa harap nito
at sa harap ng maraming tao.

"Anong I don't know anything? Ano sa tingin mo iyong nakita ko? You are hugging
your ex-boyfriend in the middle of the crowd? Gusto mo siyang balikan hindi ba then
go I am not stopping you." Pasigaw na taboy nito sa kanya.

"Stop it please."

Pagak itong tumawa, "Nahihiya ka?"

"Please stop it Pierce. Wala kang alam, wala kang alam please stop this."

Bago pa man siya maiyak sa mismong harap na ito ay nagawa na niyang tumakbo at
umalis sa mall. Sumakay siya sa kanyang kotse at mabilis na bumalik sa bahay nito,
pagpasok niya sa kanyang silid ay agad siyang umupo sa isang tabi at nagsimula ng
umiyak.

Bakit ganoon si Pierce? Hindi niya alam kung ano ang nangyari sa kanya bakit ganoon
nalang ito kung makapagsalita? Hindi ba nito alam na nasasaktan na rin siya... mas
sobra pa nga sa sakit na naramdaman niya noon kay Gilbert.

"Kissa." Agad niyang pinunasan ang kanyang mga luha at tumayo palayo dito. Ang
bilis naman nitong nasundan siya. "Kissa wait."
"Ano na naman ba Pierce?" sa halip na tumigil ang mga luha niya ay hindi na natigil
pa ang mga iyon. Sunod-sunod ang pagpatak ng mga iyon. "Pagod na pagod na ako
Pierce pwede bang saka mo nalang ako kausapin?"

"No! We talk now. I want you to explain everything."

"Wala akong dapat ipaliwanag sa iyo."

"Anong wala? Ako ang asawa mo dapat alam ko ang lahat!"

"Hindi ba pwedeng magtira ako ng kaunti para sa sarili ko Pierce? Hindi ba pwedeng
ibaon ko nalang sa limot iyon?"

"I told you to be honest with me!" sigaw nito sa kanya.

Tinuyo niya ang mga luha niya at pinatigas ang kanyang puso. "You really love to
see me hurting right? Okay fine, wala kaming relasyon ni Gilbert dahil ngayon lang
uli kami nagkita after ten years. Nagkahiwalay kami dahil... dahil ginamit lang
niya ako. Dahil mahal niya ang kakambal ko si Kirra. Does it sound familiar to
you?" sarcastic na tanong niya dito. "Dahil hindi siya makalapit kay Kirra kaya ako
ang niligawan niya at ako ang pina-ibig niya. Dati nasaktan ako but I've already
move on why? Dahil tanggap ko na sa sarili ko na walang taong magmamahal sa akin
unless they sees me as my twin sister, unless I am Kirra. Tama ka sa sinabi mo I
don't deserved to be love and guess what I felt it too." Naramdaman niya ang
pagdaloy ng luha sa kanyang mga pisngi. "Happy? I hope you do." Pinalis na naman
niya ang mga luha sa mga mata niya.
"Kissa I'm sorry-."

"Kailangan mo pa bang magsorry Pierce? Kung tutuusin wala ka rin namang pinagkaiba
sa kanya sasaktan mo rin ako."

"No Kissa wait." Hindi na siya nito nahabol ng lumabas siya sa kanyang silid. Bago
pa man siya makababa sa hagdan ay nahila na siya nito papasok sa silid nito and
locked it. "I said wait."

Hindi siya kumibo. "I'm sorry I just don't want to share what's mine. Asawa kita
Kissa at akin ka lang." mariin ang bawat pagbitaw ng mga salitang binitiwan nito.

"Wala nga sabi akong ginagawang masama! Nagkita lang kami kanina wala akong
ginagawang masama wala. Ano ba ang dapat kong gawin para maintindihan mo na wala
akong ginagawang masama?"

Hinawakan nito ang baba niya saka marahang itinaas na naging dahilan kung bakit
nagtama ang kanilang mga mata. His thumb wipe something on the side of her lips
making her tears stop on its track.

"Isa lang ang pwede mong gawin Kissa." Dahan-dahan nitong inilapit ang mukha nito
sa kanya.

"A-ano?" kinakabahan niyang tanong.

"Be mine." Napatitig siya sa mukha nito walang bahid ng pagbibiro.

"H-How?"

He tilted her head and then kiss her lips lightly. "Be mine baby, be completely
mine."

Wala ng namutawing mga salita mula sa kanyang mga labi ng angkinin nitong muli ang
kanyang mga labi at saka panandaliang binitiwan upang punasan ang mga luhang
biglang umagos mula sa kanyang mga pisngi.

"Give me yourself."

"Pierce." Ano baa ng dapat sasabihin niya sa asawa niya?

"Saka lang ako makokontento kung tuluyan ka ng maging akin." His left hand caress
the side of her neck which gives her inappropriate thoughts.

"Pero-."

"Kissa." Tila nahihirapan ito sa paghinga ng ilapat ang noo nito sa kanyang noo at
hinagkan ang tungki ng kanyang ilong. "Please."

Napapikit siya at nagnilay-nilay. Handa na ba siyang isuko ang lahat kay Pierce?
Handan a ba siyang hayaan ang sariling masaktang muli? Sabi nga niya sakit lang ito
at kakayanin niya pero sinabi lang niya iyon. Madaling sabihin ang bagay na iyon
madaling magpanggap pero hindi niya kayang lokohin ang sarili niya.

She is easiy hurt, she is fragile inside and will always be a child at heart. Isang
batang madaling masaktan at madaling magtiwala.

"I want you to decide now baby." Bulong nito sa kanya.

She bit her lips and open her eyes and locked with his. She took a deep breath and
said...

"Yes."
<3 <3 <3

a/n: whoahh... maiksi lang iyan hahaha... bukas ko na ipopost iyong next scene,
hindi ko alam kung aabangan pa ba ninyo ang next chapter kasi medyo spg.... hindi
pala medyo, alam niyo na ang susunod eh.

Malaki ang problema ko ngayon kaya hindi ako makapagconcentrate, nagdemand kasi ako
ng daing na bangus kay mader-dear and there and then nagluto siya. Eh sa bestfriend
ko ang mga pagkain kaya kain lang ako ng kain, sa dami ng kinain ko feeling ko
tadpole na ako o kaya naman ay buntis na palakas. So iyon nga, kain lang ako tapos
natinik ako huhuhuhu,,... my gulay last time na natinik ako ng tinik ng isda ay
noong elementary pa ako and now??? As in ngayon uli? Nakakairita, ginawa ko na ang
lahat ng style para ang maalis ito kaso ayaw eh. Lumunok na ako ng kanin at kung
anu-ano pa. Nakakaasar talaga! Wahhh! Mawawala pa ba to?

STATUS UPDATE: Dahan-dahan lang sa pagkain ng isdang puro tinik! Kung ayaw niyong
matinik-ling.... waahahahaha.... corny!
####################################
Chapter Ten-A
####################################

Chapter Ten-A

"YES, Pierce. Claim me." Bulong niya dito and like that his hands
slowly... painfully caress the side of her cheeks. Hinaplos nito ang mga balikat
niyang hindi natatakpan ng suot niyang pang-itaas.

He didn't know how good it feels, his fingers hook the strap of her
thin cloth blouse. He slowly undress her as he unbutton it. Napakagat siya ng labi
lalo na ng tuluyan na nitong matanggal ang suot niyang pang-itaas. As the poor
clothing dropped into her feet he stared at her almost naked body.

Oo nga at hindi siya ganoon ka conservative but the truth na ito lang
ang makakakita sa buo

niyang kahubdan ay nagbibigay sa kanya ng ibang pakiramdam. Sana pala hindi niya
pinutulan ang kanyang buhok eh di sana pwede niya itong gamiting pantakip sa
kanyang katawan.

She gasps and almost stop breathing when his fingers trace the edge of
her shorts and starts to unbutton it too, napapikit siya ng ibaba nito ang zipper
niyon and then leave it hanging. Nahihirapan na siyang huminga sa excitement.

"Come here baby." Iginiya siya nito sa harap ng salamin and let his
head rest on the crook of her neck. "Open your eyes and watch me pleasure you."

"Wha-no!"

Bigla nitong hinalikan ang kanyang leeg paakyat sa likod ng kanyang

teynga. Hindi siya makagalaw at makapagreklamo dahil nagugustuhan na niya ang
ginagawa nito. She just want to close her eyes and let pleasure take over.

"Ready for me baby?" he tease as he continue kissing her jaw. Nanlambot

ang kanyang mga tuhod sa sunod na ginawa nito. He unhook her bra and let it slide
over her body nanlaki ang kanyang mga mata ng makita sa harap niya ang kabuuan ng
kanyang pang-itaas.

Tatakpan sana niya ito ng maunahan siya ng mga palad ni Pierce.

"Pierce no." pigil niya pero hindi siya nito pinansin.

"You said yes baby now let me do the things I want to do to you." He
started fondling her breasts in circular motion making her nips hardened in wants.
And she could feel the sides of her thighs craving for more.

She tried to close her eyes but he pinced her nips hard enough for her
to open her eyes. "Don't close your eyes baby I want you to see how beautiful you
are." Iniwas niya ang kanyang mga mata mula dito pero hinawakan lang uli nito ang
kanyang baba at muling itinapat sa malaking salamin. "You are blushing,"
pinasadahan ng daliri nito ang kanyang pisngi.

Buong pagpipigil lang ang ginawa niya, pagpipigil na umungol at

pagpipigil na umiyak upang kunin na siya nito ng tuluyan.

Napahawak siyang bigla sa kamay nito ng bigla nitong ipasok sa loob ng

kanyang suot na shorts. She can feel his fingers above her panties looking for the
right spot to lay on. At gaya ng nauna inalis nito ang mga kamay niyang pumigil
doon at walang hiyang dinahan-dahan ang pagtanggal ng kanyang shorts with her
panties. And now she is staring her starck naked self infront of the mirror.

Butterflies are inside her tummy as a chaotic turbulence of

unexplainable sensation took her body to its limit. Hindi niya matagalan ang paraan
ng pagtitig nito dahil naiilang siya, nahihiya siya hindi dito kundi sa sarili niya
because as he starts to roam around his eyes into her body she wants to convulse in
sheer pleasure.

Inalis nito ang pagkakahawak sa katawan niya at muntik na niyang

habulin ang mga palad nito at sabihan na huwag alisin. Biglang lumamig ang katawan
niya bigla siyang natakot ng iwanan siya nito. Akala lang pala niya iyon dahil isa-
isa din nitong hinubad ang saplot nito sa katawan.

She had seen this man almost naked the day they make out sa kitchen she
has been haunted by that scene. Nahihiya siyang makita itong halos hubo't hubad
pero hindi naman niya maikakaila na habit na yata niyang pagnasahan ang kanyang
asawa sa oras-oras nalang na ginawa ng Diyos. Hindi siya santa dahil wala namang
ganoon. Hindi siya malandi she just have needs.
 A need that has been boiling out inside her and waiting for the right
person to come and control her. And now her body found her master, an exact
definition of master that she would love to surrender. Ilang saglit pa ay nasa
likod na niya ito, idinikit ni Pierce ang hubad na katawan sa kanyang kahubdan kaya
hindi nakapagtataka kung mas maramdaman niya ang pag-iinit nito and that poking
thing at her back.

As instinct bigla siyang natakot at kinabahan, will everything be

alright?

"I will let you lose your mine baby." Bulong nito as he starts to kiss
the sides of her cheeks down to her neck. Pinaliguan din nito ng mabibining mga
halik ang kanyang mga balikat lahat ng ginawa nito ay dahan-dahan walang
pagmamadali he is taking his time to the fullest teasing her.

"Let it out baby moan for me, call my name let me hear it."

And just like a bird in the cage she let out a moan that she has been
hiding for so long and that moan that set her free. Kaso parang hindi naging
maganda ang epek kay Pierce dahil ang kaninang mararahang paghalik sa kanyang
katawan ay napalitan ng magaslaw at nakakakiliting sensasyon. He starts kissing
every inch of her body hardly making sure that he will leave marks after this. From
her shoulder blades ay bumaba ang mga labi nito sa kanyang kanang braso hanggang
umabot sa kanyang mga palad and then he lick and tasted her fingers na agad naman
niyang nabawi.

"A-anong ginagawa mo?"

"Tasting you baby I want to taste every inch of your body I want to
know how you taste." And his head si back in the crook of her neck inhaling her
scents. And then he suddenly froze at gulat na napatingin sa kanya.
 "Bakit?" takang tanong niya.

"Your scent... what's this scent."

"That's my favorite cherry blossom shower gel, I've been using this for
years... you don't like?"

Umiling ito, "I love it... and you are sweet talking me let me continue
what I have left." Muli siya nitong pinaliguan ng halik sa kanyang likod, yes he is
kissing her bad down to her waist and to her back. Gusto niyang tumakbo at magtago
pero ayaw ng katawan niya. Napaungol siya ng halikan nito ang kanyang mga binti na
waring sinasamba siya nito and then he shift position, now he is standing infront
of her NAKED!

Kung ano ang ginawa nito sa likod niya ay ganoon din sa harapan niya.
Pinaliguan nito ng halik ang kanyang buong mukha maliban sa kanyang mga labi. And
he stop for awhile to enjoy the taste of her breasts, he is like a hungry baby
searching for a mother's milk and when he can't find it what he did is to taste her
sweetness instead.

Naramdaman niya ang pagbaba ng kamay nito sa gitna ng kanyang mga hita
as he slightly parted it for a sweet and better access. And he did found the key to
her innocence. His finger starts to touch her core the way he wants it. She writhe
in pleasure when his lips descends on that part of her and his finger still moving
around.

She bit her lips when he push a finger inside her body, she whimpered
and sob when he did that. He is introducing her to a wonder only two people who
wants to explore can find. Napahawak siya sa buhok nito lalo na ng may maramdamang
mainit na bagay sa gitna ng kanyang katawan.
 He is torturing her by moving his finger in and out inside her body and
as his tongue flicking the insides of her womanhood. Ungol, singhap lang ang
tanging nagawa niya... nakakabaliw!

"Oh, Pierce!" naisigaw niya ng bigla nalang nitong binilisan ang

ginagawa nitong ritwal sa kanyang katawan. "More please." She beg, she wants more .

"Oh baby. Come for me baby." With last two thrusts he manage to bring
her up to her own reveree. Muntik na siyang matumba kung hindi lang nito agad
naalalayan ang kanyang hapong-hapo na katawan. "You are pretty responsive baby I
love it."

Napahawak siya sa magkabilang braso nito upang hindi na tuluyang

matumba inalalayan lang din siya nito. Her chest is moving up and down dahil sa
hinahabol niya ang kanyang hininga. That is pretty good and tiring.

"Pierce, no more."

"No baby we've just got started." Marahan siya nitong iniharap uli sa
salamin and this time he claim her lips for a passionate and really hot kiss. "Your
lips... I love your lips." Sabi nito sa kanya sa pagitang ng kanilang paghalik.

"P-Pierce..." his knee parted her legs and what she is seeing right now
is really embarrassing. A woman who is madly inlove with the man she is making love
right now.

"Ssshh."
 HE parted his wife's legs as he supported her entire body na hindi na
makatayo ng maayos dahil sa orgasm nito kanina. He is pretty satisfied seeing Kissa
on this state, iyon bang wala ng ibang masandalan kundi siya lang.

He lifted her body enough for him to finally claim her, nakatalikod ito
sa kanya kaya Malaki ang tulong ng salamin upang makita niya ang ekspresyon ng
mukha nito. He is sexually frustrated right now, he wants to be inside her body and
that is what she is doing right now. He push his length inside her body as he watch
her close her eyes. Napapikit din siya dahil sa hindi maipaliwanag na sarap na
nararamdaman niya ng mga sandaling iyon.

Her tightness feels so good, napansin niyang napayuko ito habang

bumabaon ang mga kuko nito sa mga braso niya. binalewala niya ang hapdi ng ginagawa
nito dahil mas gusto niya ang sakit ng pagkakabaon niya sa katawan ng kanyang
asawa.

"Kissa!" he groaned wildly when he finally lay his manhood inside her.
Napansin niyang hindi gumagalaw si Kissa and then he look her in the mirror and his
eyes widened when he saw the red liquid flowing from their joined parts down to her
legs. "Kissa, baby." Mahigpit niya itong yinakap. "Oh God Kissa." Bulong niya
paulit-ulit as he starts to move in and out mimicking his fingers movement a while
ago.

He heard her sob but he just hug her tight and whisper something on his
ears, "Baby everything will be okay. Please brace with me." Napakagat lang ito ng
labi and didn't say anything. Nang hindi makatiis ay kinarga niya ang asawa at
marahang ibinaba sa ibabaw ng kanyang kama. He positioned himself between her
thighs and slowly took her again this time mas dahan-dahan at mas matagal.
 Naramdaman niyang sinasalubong na ni Kissa ang bawat ulos na kanyang
ginagawa, he smiled and continue moving as fast as he could. He could hear her
gasps everytime their bodies joined in fast impact. He keeps moving until he could
feel his own release. His body stiffened and reach his own climax. But his release
doesn't mean that he is already satiated, he just started.

"Pierce!" sigaw nito ng marating na rin nito ang narrating niya. He

pulled her body and let her straddle him and guided her body to move. Mariin siya
nitong niyakap at ganoon din ang kanyang ginawa.

"Kissa!" he whispered when their souls are blessed with the presence of
an angel when they reach heaven. INalalayan niya ang asawa upang ihiga sa ibabaw ng
kanyang kama, she looks so tired and sleepy.

She is even closing her eyes when he said, "I love you Kissa. I will
make this marriage work I promise."

Hinalikan niya ito sa noo nito, yes he admitted it. He might be

infatuated with Kirra before because she is the first one he met pero si Kissa ang
nakasama niya ng matagal. Si Kissa ang mas nakilala niya, a tough yet weak soul. He
fell inlove with her and he is falling for her deeply.

Hindi niya agad iyon narealize not until that scene in the mall, kung
hindi siguro niya tinawagan ang kapatid marahil hindi niya malalaman na may iba
itong kausap and unfortunately ang ex-boyfriend pala nito.

Nasaktan na niya ang asawa ng ilang beses and this time he wants to
make it right. He wants to start a new with her, with the one he loves.
 Hinaplos niya ang pisngi ng natutulog na asawa, hindi siya magsasawang
titigan ito. May dumaloy na ilang butil ng luha mula sa mga mata nito. Naalala
tuloy niya ang pagiging iyakin nito, he will be the one who'll wipe her tears away.
He will never hurt her again... not intentionally.

"Huwag!" natigilan siya sa pag-aakalang nagising si Kissa. "Please

don't hurt me... huwag maawa naman kayo sa akin." Pabaling-baling ang ulo ni Kissa
na para bang nagdedeliryo. Pinagpapawisan na rin ito. She is having a nightmare at
hindi lang ito ang unang beses kundi maraming beses na.

Naguguluhan na rin siya, he wants to know everything about Kissa ang

mga nakaraan nito.

"GOOD morning." Nakangiting bati ni Pierce sa kanya ng bumaba ito mula

sa kanilang silid, nasa hapag na siya at kumakain ng almusal.

"Hi." Agad siya nitong nilapitan at hinalikan sa labi.

"May bata dito." Putol ni Albie sa halikan nila ni Pierce. Ewan ba niya
that night when she give herself to her husband ay parang nagbago na ang
pakikitungo nito sa kanya. He became sweeter and really romantic. He never fail to
call her every time. She is back to work too dahil wala na namang sumusunod sa
kanya.

"Hindi ka na bata marami ka ng babae sa university." Biro ni Pierce sa

kapatid. At hindi lang iyon ang nagbago, naging maganda din ang pakikitungo ng
dalawang ito sa isa't isa as if they are really brothers. Masaya siya dahil sa
pagbabago ng mga ito.

"Of course sayang ang gandang lalaki ko." Mayabang na sabi ni Albie.

"Kaya pala tumitiklop ka sa harap ni Allyxandrea." Tukso niya. Sumama

lang ang mukha nito katulad ng biglang pagsama ng kanyang pakiramdaman. Akala nga
niya ay masusuka na siay pero hindi pala, mabuti nalang at hindi dahil nakakapagod
kayang tumayo.

"Ako? Tumitiklop? Never! At hindi kay Allyx."

"Allyxa sabi ayaw niya ng tinatawag siyang Allyx."

"Eh sa gusto ko ang Allyx eh kasi napipikon siya. You should have seen
her face kapag napipikon siya para siyang nauutot na ewan."

Kinuha niya ang isang orange at binato ito. "Pamangkin ko pa rin iyon."

"Bias."
 She chuckled and then look at the wall clock. "Patay, malelate na ako."
Agad siyang tumayo at ininom ang kanyang fresh orange juice saka binalingan ang
asawa. "I need to go now."

"Kailangan mo ba talagang magtrabaho? Maputla ka ngayon baka mapaano

ka." Nag-aalalang pigil nito sa kanya.

"I am okay Pierce." She gave him a smile of assurance.

"You call me if you are not feeling well."

"Sure." Akmang aalis na siya ng bigla siya nitong hawakan. "Bakit?"

"Ihahatid na kita."

"Ha? Di ba out of way ang university sa office mo?"

"Basta ihahatid na kita." Insist nito.

"Bahala ka." Mabilis nitong kinuha ang mga gamit nito at inalalayan
siya papunta sa parking lot. Nang nasa labas na siya ay bigla siyang nakaramdman ng
pangingilabot. Napatingin siya sa buong paligid dahil pakiramdam niya ay may
nakatingin na naman sa kanya. Kung paranoid lang ba talaga siya hindi niya alam.
Basta isa lang ang alam niya natatakot siya, ayaw niyang aminin sa kanyang asawa
iyon dahil nga baka hindi ito maniwala. Baka naman kasi guni-guni lang niya na may
nakatingin sa kanya.

"Baby?" tawag ni Pierce sa kanya. "Let's go." Agad siyang pumasok sa

kotse and as usual ikinabit nito ang seatbelt sa katawan niya. Nang nasa loob na
siya ay may napansin siyang brown envelope sa may wind shield. Kukunin na sana niya
iyon ng bigla nitong kunin iyon. "Wala iyan just some piece of junks."

"Okay." Hindi na rin niya pinansin dahil ayaw din naman silang mag-
away. Maganda na ang naging relasyon nilang dalawa nag-aaway pa rin sila minsan
pero hindi gaya ng dati. Gusto niyang mapangiti dahil pakiramdam niya ay totoo na
silang mag-asawa.

"Your cousin called."

"Huh? Sino?"

"Gin called he wants meet with us."

"Para saan?"

"Kirra is back." Bigla siyang natigilan at kinabahan. Her twin sister

is back after months of being hiatus. Kumain naman siya pero parang nawalan ng
laman ang kanyang sikmura. Masaya siya at makikita na rin niya sa wakas si Kirra
pero natatakot siya dahil alam niyang si Kirra ang babaeng mahal ni Pierce. Ayaw
niyang masaktan pero hindi niya mapigilan eh, ano baa ng gagawin niya? Eh di
magpretend na okay lang.
 "Really? I hope she's okay."

"She is we've already talk in the office gusto ka nga niyang

surprisahin kaya lang nasabi ko na sa iyo."

Pilit siyang ngumiti. "It wouldn't be a surprise anymore." Tumingin

siya sa labas ng kotse. Will her happy ending stops here na ba?

"And I want you to talk to your parents."

Tiningnan siya nito fear is visible on her eyes, alam naman nito na
hindi sila magkasundo ng mga magulang niya.

"Ayoko."

"Bakit ayaw mo?" itinigil nito ang kotse sa isang tabi upang siguro ay
magkausap sila ng maayos. "Isn't it the right time to fix everything with them?"

Umiling siya at pakiramdam niya ay sumakit ang kanyang ulo, "No,

ayoko... ayaw nila sa akin dahil hindi ako si Kirra dahil hindi ako pumayag sa
gusto nila. Ayoko, ayoko..."

Mabilis siya nitong naikulong sa mga braso nito at hinagkan ang kanyang
ulo. "Ssshh, I am here baby huwag kang matakot."

Kahit yakap pa rin siya nito ay hindi nawala ang takot niya, "Katulad
ka rin nila Pierce sasaktan mo rin ako. Hindi ngayon pero soon."

"Don't say that hindi kita sasaktan pa."

Gusto niyang maniwala pero hindi na niya magawa pa, masyado na bang
bugbog ang puso niya sa pananakit ng mga taong mahal niya kaya pati ang pagtiwala
ay hindi na niya magawa? Siya ang taong madaling magtiwala pero ngayon... nag-iiba
na pala talaga ang isang tao kapag puso na ang nasaktan pati na rin ang pagkatao.

"Bumalik na si Kirra di ba siya naman talaga ang gusto mong pakasalan

at hindi ako. You love her Pierce, hindi ka naman mahirap mahalin eh kaya kung
ipagtutulakan mo ang sarili mo sa kanya ay Malaki ang percentage na mamahalin ka
rin niya. Sorry, kung hindi ko lang sana inisip ang sarili ko baka masaya ka na
ngayon kasama siya, matagal ko ng alam kung saan ang kapatid ko even before pumunta
ako sa Vegas."

Naramdaman niya ang pagkalas nito ng yakap sa kanya and her heart sinks
into the bottom of marianas trench when he did that. Pakiramdam niya ay iniwan na
naman siya, she is really selfish.

"Sorry." Bulong niya but enough for him to hear it. "I-if you want a
divorce I can give it to you." Agad niyang pinunasan ang mga luha sa mga mata niya
na walang tigil sa pag-agos kahit anong gawin niya. Nang hindi makatiis ay binuksan
na niya ang pintuan ng sasakyan nito gusto niyang lumabas dahil nahihirapan siya sa
paghinga. Mabilis ang mga naging kilos niya ng biglang may yumakap sa kanya mula sa
kanyang likuran.

"Saan ka pupunta?" garalgal ang boses ni Pierce na nakayakap sa likod

niya. "Hindi ko naman sinabing umalis ka."

"Pierce."

"Bumalik ka na sa loob ng kotse baby akala mo ba ganoon lang kadaling

iwanan ako? No, you'll be stuck with me. Hindi kita iiwanan nasa tabi mo lang ako."
Then he suddenly let go of her and place something on her neck. Malamig na bagay...
kwentas? Napatingin siya sa bagay na suot niya ngayon. It's her locket na nawala
niya noon, ninakaw pala nito. The last time she remembered it ay putol ang lace
nito pero ngayon it's all new. "Matagal ko ng gustong isauli ang bagay na ito sa
iyo I know how important this one to you."

Humarap siya kay Pierce, ang lalaking ito lang talaga ang
nakakapagpasirko-sirko ng emosyon niya. Nagagawa nitong pasayahin siya, takutin at
paiyakin but in the end he always makes her happy. Kaya nga siguro hindi rin
nakapagtataka kung iisipin niyang mahal na rin siya nito.

"Thank you." Usal niya.

"Let's go back to the car kailangan pa kitang ihatid sa Uni." Tumango

siya at marahan siya nitong dinala sa loob ng kotse nito. Pero hayon na naman ang
kakaibang pakiramdam na iyon, iyon bang may nakatingin sa kanya mula sa malayo.
Napalingon siya at agad na nahagip ng kanyang mga mata ang isang lalaking naka-
leather jacket at nakasuot ng sombrero.

Shit!

Siya iyong bumaril sa kanya two months ago. Sino kaya iyon? Ano ba
talaga ang gusto nito sa kanya? Hindi na biro ito gusto niyang kausapin ang kanyang
kapatid o kung sinuman, she wants to know these things.
 Alam niya may bahagi sa nakaraan niya na nakalimutan niya. Sabi ng mga
magulang niya ay nabundol siya ng sasakyan kaya ganoon at saka wala namang naging
epekto sa kanya ang nangyari before, pero iba na ito. May kinalaman kaya ang taong
iyon sa gustong pumatay sa kanya? O kaya naman ay kay Kirra?

"KISS!" Masayang sinalubong siya ng kanyang kapatid ng pumasok siya sa

kanilang bahay. "I'm happy to see you again."

Kahit pala anong galit, inis at insecurities mo sa kapatid mo kapag

nagkita na kayo ay mawawala lahat ng iyon.

"Kirr, saan k aba talaga nanggaling. You didn't even dare to text me,
ang alam ko lang ay nasa isang ligtas na lugar ka."

Ngumiti lang ito and blush. Nanlaki ang kanyang mga mata ng may
lalaking biglang lumabas mula sa study room ng kanyang mga magulang.

"Kirra--." Who suddenly stopped on tracks when he sees her and Kirra.
Palipat-lipat ang tingin nito sa kanilang dalawa but smile when he sees Kirra. Oh-
oh! She wants to know the details, umalis lang ito ng ilang buwan tapos may
nabitbit na ito. "Your twin sister?"
 "Hi, I'm Kissa." Inilahad niya ang palad sa harap nito na agad naman
nitong tinanggap.

"Hello Kissa it's nice finally meeting you. I'm Wade Villasor."
Pakilala ng gwapong lalaking nasa harap niya. Wade is like a free spirit,
napakagaan ng aura nito and he looks happy too just like her sister. At least sa
dami ng naisacrifice ng kapatid niya ay may nahanap na rin itong taong pwedeng
makasama nito habang buhay.

"I'm happy to see that you'll be finally settling down." Aniya kay
Kirra.

"Siya kasi gustong pakasal agad." Napangiti siya sa naging reaksyon ni

Kirra. Kirra is never like that, she's always the proper lady, the prim and proper
kasi required iyon ng parents nila. But she guess naging komportable lang si Kirra
kay Wade.

"Dahil palagi ka nalang nawawala the next time na aalis ka alam mong
may babalikan ka at sa akin lang iyon."

Mas lalong namula ang pisngi ng kapatid, nakakainggit. Sweet din naman
sa kanya si Pierce but being Pierce himself, he will never be this vocal. Minsan
lang kaya iyon maging sweet sa kanya at kailangan pa nilang mag-away.

"Kayong dalawa diyan nang-iinggit welcome home Kirra."

 She hug her twin sister tightly.

"Nasa loob pala ng study room si Pierce kausap sina mommy at daddy."
Tumango lang siya. Sinabi kasi ni Pierce sa kanya na ito nalang ang kakausap sa mga
magulang niya dahil hindi talaga niya kaya, natatakot siya.

"Yeah." Napansin niya ang pagngiti nito.

"You'll find your own happy ending too sis." Bulong nito sa kanya. Sana
nga matagpuan na niya si happy ending naunahan pa siya ng kapatid niya. " We have
to go kailangan pa kaming pumunta sa simbahan para asikasuhin ang kasal namin."

"Sure."

Sinundan niya ang palayong couples, masaya siya na nakikitang masaya si

Kirra. Hindi niya alam kung ano ang details but she will eventually know soon. The
sooner the better dahil nakaka-excite naman talaga eh. Gusto niyang malaman kung
paano niligawan ni Wade si Kirra or is it the other way around?

Narinig niya ang pagbukas ng pintuan mula sa study room at lumabas si

Pierce at ang kanyang mga magulang. They immediately look at her, Pierce with some
sort of serious face na hindi pa niya nakikita kahit kailan and her parents whose
fear is oblivious.

Bakit? Ano ba ang nangyari?

"I understand I'll do that." sabi ni Pierce saka siya nilapitan at

walang imik na hinila palabas ng bahay. Tiningnan niya ang kanyang mga magulang na
agad siyang iniwasan ng tingin. Sanay na siya pero ang weird naman ngayon.

"Pierce may nangyari ba?" takang tanong niya. Kaso hindi naman ito
kumibo at basta nalang siyang isinakay sa kotse. Nacucurious talaga siya eh...

IT has been days since Pierce act like he didn't know her at all.
Nasasaktan siya sa treatment nito sa kanya dahil alam naman niyang wala siyang
ginagawang masama. Gusto niya itong kausapin lalo na ngayon na mas lumalala ang
pakiramdam niya na may sumusunod na talaga sa kanya. At, bigla siyang napahawak sa
tiyan niya. She is pregnant and it is confirmed na may laman ang tiyan niya.

Noong araw na pumunta siya sa bahay ng mga maggulang niya ay iyon din
ang araw na nalaman niyang buntis siya. Pero hindi niya masabi dahil iniiwasan nga
siya nito. Ngayon lang niya sasabihin...

"Pierce pwede bang mag-usap tayo." Habol niya sa asawa.

"Not now Kissa I am quiet busy." At tulad ng dati pumasok lang ito sa
study nito and leave her there wondering. Pumasok siya sa kanilang silid to unwind
ng biglang may nasagi siya, ito iyong brown envelope na iniwas ni Pierce sa kanya.
Kinuha niya iyon at tiningnan ang laman at binasa, nanlaki ang kanyang mga mata ng
tuluyang mabasa ang laman ng mga papel na iyon.

Naikuyom niya ang kanyang mga kamao at galit na sinugod si Pierce sa

loob ng study room nito.

"Ano ba Kissa sabi ng busy ako." Galit na ibinato niya dito ang
envelope na hawak niya. mukhang nagulat din ito sa kanyang ginawa.

"Kailan mo balak akong lokohin Pierce? Kailan mo pa alam ang bagay na

iyan?" galit na tanong niya dito.

Bumuntong-hininga ito. "Kissa..."

"Kailan mo pa alam na hindi talaga tayo kasal? O alam mo na talaga ito

sa simula pa lang? Linoloko mo ba ako? Ano ba ang nagawa kong masama sa iyo Pierce
para lang ganituhin mo ako?"

Linapitan siya nito at kinulong ang magkabilang pisngi niya. Bumaba

ang mga labi nito sa kanyang pisngi then to her lips giving her small kisses over
hear face. Hindi na niya ito maintindihan.

"Kirra." Narinig niyang bulong ni Pierce sa teynga niya habang hinahalikan siya.
She bit her lips as she tried to stop her tears from falling at dahan-dahan kinalma
ang sarili niya saka marahang itinulak ang asawa.

Suko na siya, akala niya kaya niyang magpanggap na okay lang. Akala
niya na kaya niya ang sakit pero hindi pala. Nakakasulasok ang sakit na
nararamdaman niya ngayon. It is killing her softly.

She let her tears fell dahil iyon lang ang tanging paraan upang
maibsan ang pait sa dibdib niya... sa puso niya.
 Natigil ito sa paghalik sa kanya and look at her with confusion
written over his face. She gave him a small smile while her tears are falling.

"Sorry Pierce, hindi ako si Kirra. You know who am I sorry kung
hindi ako ang babaeng inaakala mong ako. My name is Kissa and not my twin sister
Kirra." She said. "Sinabi ko naman sa iyo hindi ba kung ipupursue mo si Kirra you
can have her. Ngayong hindi pala tayo totoong kasal pwede mo na siyang mahalin,
pwede mo na siyang agawin kay Wade."

Kahit pala nasasaktan pwede pa ring sabihin iyon. She got the result
from the lab and give it to him.

"I will move on, heartbreak lang naman ito hindi ba. Nakaya ko nga noon
mas kakayanin ko ngayon Pierce. Dahil dalawa na kaming lalaban para sa sarili
naming, hindi ako lalayo." Binasa nito ang nakasulat sa papel na hawak na nito.
"Hindi ko ipagkakait sa anak ko na hindi niya makilala ang tatay niya. Kung hindi
mo man ako magawang mahalin sana magawa mo sa anak natin.. sa anak ko, sa anak mo.
Thank you for making me feel na importante din ako kahit sandali lang. Thank you
Pierce and good bye."

Taas noong lumabas siya sa study room ng asawa--- ng dating asawa---

natawa siya ng pagak. Hindi pala dati dahil hindi naman sila naging mag-asawa.
Umiling siya habang nagpupunas ng mga luha ng tuluyan ng makalabas ng bahay.

Nang nasa labas na siya ay hindi na niya pinigilan ang sarili niyang
umiyak.

"Di ba sinabi ko naman sa iyo Kissa na walang ibang magmamahal sa

iyokundi ako lang. Kaya akin ka nalang."
 Nangilabot siya ng may nagsalita sa likod niya. At ng tingnan niya ito
ay nanlaki ang kanyang ulo at bigla siyang tinakasan ng bait dahil sa takot na
naramdaman niya. Nanginginig Ang kanyang buong katawan.

"Huwag mo akong lapitan." Panay atras niya.

"Kissa ikaw ay para sa akin lang." tapos tumawa ito ng malakas. Biglang
sumakit ang ulo niya ng marinig niya ang malademonyong tawa nito. Tumakbo siya kaya
lang ay mabilis din siya nitong nahabol at may itinakip sa buong mukha niya na
naging dahilan kung bakit siya nahilo at nahimatay.

Pero bago pa man siya tuluyang nawalan ng ulirat ay nagawa pa niyang

tawagin ang pangalan ng lalaking mahal niya na alam niyang hindi naman siya
tutulungan.

<3 <3 <3

a/n: inagahan ko na ang pagpost at ng hindi kayo magalit sa akin, eheheh... tinalo
na talaga ako ng antok kagabi sa dami ng ginawa ko sa work kahapon. Periodical exam
kasi kaya ayon sangkatutak na checking churva ang ginawa ko, record then calculate
ng grades. Sa tuesday na kasi ang pasahan ng grade sheets nakakabaliw lang. Pero
siningit ko pa talaga itong hinanakit ko sa buhay hahaha..

di nga magpopost uli ako mamayang gabi kapag natapos ko na ang gawain ko dito. Nasa
bahay lang kasi buong maghapon at magtatrabaho uli, yeah... overtime na unpaid,
bring home work na unpaid rin. Ito nga ang sinasabi nila about teachers, kailangang
may isacrifice ka. Hahahaa, oh well wala naman akong isasacrifice dahil wala rin
naman akong gagawin sa bahay. Advantage ng pagiging single, iyong married kasi
hindi na nagagawa ang mga works at home kasi nahahati na sa pamilya.
huhuhuhuhu... kahati lang naman ng trabaho ko ay ang alagang kong aso na panay
tulog sa araw at super active sa gabi, may lahi kayang vampire itong alaga ko?
hehehe... vampire knight (nakipagchikahan kasi ako sa mga students ko about this
manga/anime.. source daw kasi nila ako ng mga ganun). hehehe

dito na muna, mag-lalakad daw muna kami ng aso ko para may exercise naman kahit
paano ang maganda niyang amo.

STATUS UPDATE: Maglalakad daw pero kakain sa Jollibee o kaya naman sa Mcdonalds,
wahhh... at least maintain hahaha..
####################################
Chapter Ten-B
####################################

Chapter Ten-B

SUSUNDAN sana niya si Kissa pero biglang tumunog ang kanyang cellphone.
It's Gin's number at kailangan niya iyong sagutin. Iritadong sinagot niya ang tawag
ng kaibigan.

"What now?"

"It's confirmed, nakalaya na nga si Gilbert mula sa bilanguan."

Mas lalong tumaas ang lebel ng galit niya. "Sinabi ko naman sa iyo na
nagkita nga sila hindi ba?" galit na wika niya. Sa galit niya ay nasuntok niya ang
kanyang sariling mesa at kahit na dumugo ang kanyang kamao ay wala siyang pakialam
because right now what matters the most ay ang mabilanggong muli ang pesteng
lalaking iyon.
 Sabi na ng aba niya at hindi maganda ang pakiramdam niya sa lalaking
iyon. If he only knew, kung alam sana niya ng mas maaga hindi na muling makalalapit
ang hudas na iyon sa babaeng mahal niya. Ngayon hindi lang si Kissa ang pwedeng
mapahamak pati na rin ang kanilang magiging anak.

Kung nag-isip lang sana siya ng ibang paraan hindi na sana sila mag-
aaway pa bakit ba kasi ang tanga-tanga niya?

"Make sure na nakabantay ang mga bodyguards ni Kissa sa kanya." bilin

niya kay Gin.

Ano ba talaga ang nangyari? Nalaman niya ang lahat ng iyon ng kausapin
niya ang mga magulang ni Kissa.

Flashback...

"YOU married our daughter without our approval Madriaga ano sa tingin
mo ang mararamdaman namin? Ilang taon naming tinikis ang anak namin para sa
kaligtasan niya!" galit na sumbat sa kanya ng ama ni Kissa.

"Sir, we are not technically married. Hindi naipasa ng judge na

nagconduct ng seremonya ang kasal namin sa Las Vegas. I have the papers and right
now I want to make everything right. Gusto kong pakasalan si Kissa dahil mahal ko
siya at siya lang ang babae para sa akin." Seryosong sambit niya sa harap ng ama ni
Kissa. Nawala ang bagsik sa mukha ni Kristoffer Ventura maging ang asawa nitong si
Krista ay nawala din ang pagkakakunot ng noo sa kanya.

"Just make sure na aayusin mo ang gulong iyan Madriaga we want to see
Kissa happy after those things that happened to her."

Kunot-noong napatingin siya kay Kristoffer. "Anong nangyari sa kanya?"

Nagkatinginan ang mag-asawa at para bang sinasabing dapat na niyang

malaman ang kung anuman ang mga nililihim ng mga ito. Sabagay iyon din naman ang
pinunta niya dito gusto niyang malaman ang lahat, kung bakit may mga nightmares si
Kissa.

"Kissa experienced a traumatic incident years ago na naging dahilan

kung bakit nawala ang ibang part ng kanyang alaala." Humugot ng malalim na hininga
ang ginang at saka nagpatuloy. Samantalang siya ay parang nanginginig ang mga tuhod
na naghihintay ng mga impormasyong pwedeng ikasira niya... ng puso niya.

"She was kidnapped and turtored by her ex-boyfriend Gilbert who seems
to be obsessed with her. Naghiwalay ang dalawa dahil nalaman ni Kissa na ginamit
lang siya nito upang mapalapit kay Kirra pero ang totoo niyan ay si Kissa na ang
mahal ni Gilbert. Ilang araw siyang nawala at hinanap namin and when we found
her..." biglang humikbi ang ginang at parang ayaw ng ituloy ang sasabihin agad
naman itong dinaluhan ng asawa nito at hinimas ang likod nito. "Maraming pasa ang
buong katawan niya. May malaking sugat din siya sa ulo nito na tanda ng
pagkakapukpok ng matigas na bagay. Nakatali siya at halos hindi na gumagalaw at
humihinga. Nabaliw na ang lalaking iyon, he almost killed Kissa. No, his intentions
are clear he wants Kissa dead upang magkasama na sila. Akala niya ay tuluyan na
niyang napatay ang anak ko at binaril din niya ang kanyang sarili."

Parang ayaw na niyang pakinggan ang sinasabi ni Krista. Nanginginig ang

mga tuhod niya hindi niya alam na napagdaanan pala iyong lahat ng babaeng mahal
niya. All those tragic ang painful things he can't even imagine kung maging siya ay
makakasurvive. In the midst of her smiles and sunny personality Kissa has been
hiding a past that she herself can't remember because of its traumatic impact.

"Ilang buwan din siyang nasa coma akala namin ay hindi na siya
magigising but she did. And acted like nothing happened na normal lang ang lahat
maybe because she didn't remembered that tragic part of her life. But everytime we
are near she starts to tremble, at nagwawala na siya kaya pinili namin ang lumayo."
Tuluyan ng umiyak ang ginang. So that explains why Kissa thinks na hindi ito mahal
ng mga magulang nito. "Ayaw naming nakikitang nasasaktan ang anak naming Pierce. We
love her too much, ang dalawang anak namin ang kayaman naming at handa kaming
ipagpalit ang lahat para lang sa kanila even if it hurts. Binabantayan namin siya
mula sa malayo at alam namin na nasasaktan din siya pero wala kaming magawa dahil
kahit subukan naming ayaw naming mapahamak siya."

Napa-upo siya upuan na nasa likod niya. His baby gone through that
troubles, how he wished he was there to save her and to love her. Hindi na sana
aabot ng ganito.

"When did exactly it happened?" tanong niya.

"Seven years ago Pierce, right after she graduated from college.
Pinagpanggap namin siyang si Kirra during that time dahil narinig namin ang tungkol
sa plano ni Gilbert. Hindi namin seneryoso noong una dahil ano naman ang magagawa
ng isang tulad niya pero mali kami. We underestimated him and he managed to give us
this kind of problem." Si Kristoffer na mismo ang sumagot.

And then suddenly something clicked, something he remembered. "Wait!

Gilbert--." Malakas siyang napasinghap at nanginig ang buong kalamnan niya. "Akala
ko nasa kulungan siya bakit nakausap pa niya si Kissa two months ago."

Namutla ang mag-asawa sa sinabi niya. "No! that's not possible nasa
kulungan pa siya walang nakapagbalita sa amin na nakalabas na siya doon. He is
still in the prison, he is sentence to a lifetime imprisonment."

"Do you have his picture? Gusto ko lang makasiguro."

May kinuha si Kristoff sa mesa nito, those are paper clippings and as
he stared at the devil himself ay nanuot ang galit sa dibdib niya.

"Siya nga ito, siya iyong nakita ko. He said he is married and he is
based in Japan na may binalikan lang siyang importanteng bagay." Napahawak siya sa
kanyang ulo.

Agad na kumilos si Kristoff at kinuha ang telepono at saka nagdial ng

number. After a few seconds ay may nakausap na ito and then Kissa's father yell
then slam the phone somewhere.

"Anong nangyari?" nag-aalalang tanong ni Krista.

"That bastard! Nakalabas ang demonyong iyon rather nakatakas ang

lalaking iyon, it means Kissa's life is in danger."

Naalala niya ang nambaril kay Kissa sa engagement party ni Gin. "Hell,
someone tried to shoot her during Gin's engagement party."

Natahimik silang tatlo dahil ng oras na iyon ang tanging alam lang niya
ay protektahan si Kissa. Kung anuman ang nararamdaman niya ay alam niyang ganoon
din ang nararamdaman ng mga magulang nito.

"We need to do something." Aniya.

"Anong gagawin natin ngayon? We've hired a lot of bodyguards for

Kissa's safety that's all what we can do right now."

"I can help." Sabay na napatingin ang mga ito sa fiancé ni Kirra si
Wade Villasor. "I am an ex-military officer I have friends in the military who can
assist us sa paghahanap sa criminal na iyon."

Kanina pa ba ito doon? Di bale na basta maligtas si Kissa.

"Salamat Wade."

"Don't be I will be a part of the family soon at ang kaligtasan ng

kakambal ni Kirra ang mas importante ngayon. I'll go out first Kirra and Kissa is
already outside. I don't want them to suspect anything as much as possible dapat
walang masyadong makaalam."

Tumango sila at saka umalis na rin ito. "What to do now?"

"Pretend Pierce. Pretend that you don't know anything, kailangan nating
gawing bait si Kissa kung gusto nating mahuli ang criminal. Her bodyguards are all
license police they can arrest him once he was sighted."

Naikuyom niya ang kanyang mga kamao. "Lalapit siya kung nakita niyang
nasasaktan si Kissa you can pretend to hurt her para mas madali ang pagkahuli kay
Gilbert."

"I can't do that! I am too inlove with your daughter."

 "Para sa kaligtasan niya ito Pierce."

Umiling siya, hindi niya kayang gawin ang gusto ng mga ito. Masyadong
nasaktan si Kissa and another blow won't help her. He promised himself that he
won't hurt her intentionally tapos ngayon sasabihin ng mga ito ang bagay na iyon?

Wala pa rin siya sa tamang wisyo ng makauwi sa bahay nila. Alam niyang
napansin iyon ni Kissa pero wala itong sinasabi, nanatiling tikom ang mga labi nito
wala siyang sumbat na narinig mula sa mga labi ni Kissa and damn him for hurting
her this much. Pero kailangan niyang gawin ito kung may mas madaling paraan lang
sana.

"What? May namataan kayong kahina-hinalang tao sa labas?" napatayo siya

sa kanyang kinaaupuan ng tawagan siya ng private bodyguard ni Kissa na nagbabantay
dito. May sasabihin pa sana siya ng biglang bumukas ang pinto at niluwa ang galit
nag alit na si Kissa. Hawak nito ang envelope ng mga papeles sa kasal nila na dapat
ay ipinasa na sana niya sa city hall para malegalize pero nakaligtaan niya. And
then now she knows... alam na nito.

Shit talaga!

"Ano ba Kissa sabi ng busy ako." Nagkunwari siyang galit pero galit din ito.
Ibinato nito sa kanya ang envelope.

"Kailan mo balak akong lokohin Pierce? Kailan mo pa alam ang bagay na

iyan?" Bumuntong-hininga siya. "Kissa..." gusto niyang magpaliwanag pero hindi
ngayon, hindi muna ngayon.
 "Kailan mo pa alam na hindi talaga tayo kasal? O alam mo na talaga ito
sa simula pa lang? Linoloko mo ba ako? Ano ba ang nagawa kong masama sa iyo Pierce
para lang ganituhin mo ako?"

Hindi siya nakatiis at linapitan ito at ikinulong ang magkabilang

pisngi nito. He kiss her on her lips the way he always wanted it and then to her
cheeks and suddenly something came up. Kung nasa paligid lang si Gilbert ito na ang
pinakamabilis na paraan upang maibalik ito sa kulungan. So he did what he shouldn't
did.

"Kirra." Marahan siya nitong tinulak. Gusto niya itong ikulong muli sa kanyang mga
bisig at sising-sisi siya sa kanyang ginawa. Naiiyak na rin siya, nasasaktan siya
na nakikitang nasasaktan din ang babaeng mahal niya. He intentionally hurt her and
it pains him. Kung mahal o ang isang tao kapag sinasaktan mo sila triple ang sakit
na nararamdaman mo.

"Sorry Pierce, hindi ako si Kirra. You know who am I sorry kung hindi ako ang
babaeng inaakala mong ako. My name is Kissa and not my twin sister Kirra." Alam
niyang nasasaktan ito dahil ganoon din ang nangyayari sa kanya. "Sinabi ko naman sa
iyo hindi ba kung ipupursue mo si Kirra you can have her. Ngayong hindi pala tayo
totoong kasal pwede mo na siyang mahalin, pwede mo na siyang agawin kay Wade." No!
All he wants right now is this woman. ANg babaeng kaharap niya lang at hindi ibang
babae.

May kinuha ito sa bulsa nito isang pink na papel, nagtatakang kinuha
niya iyon at bago pa man niya nabasa ang laman ng papel na nasa mga kamay niya ay
nagsalita na ito.

"I will move on, heartbreak lang naman ito hindi ba. Nakaya ko nga noon
mas kakayanin ko ngayon Pierce. Dahil dalawa na kaming lalaban para sa sarili
naming, hindi ako lalayo." Dalawa? Hindi kaya? Agad niyang binasa ang laman ng
papel at natulos siya sa kanyang kinatatayuan. "Hindi ko ipagkakait sa anak ko na
hindi niya makilala ang tatay niya. Kung hindi mo man ako magawang mahalin sana
magawa mo sa anak natin.. sa anak ko, sa anak mo. Thank you for making me feel na
importante din ako kahit sandali lang. Thank you Pierce and good bye."
 Huli na ng makita itong naglalakad palayo sa kanya... he is having a
baby with the woman he loves.

End of flashback...

Muli niyang sinuntok ang mesa at nasapo ang kanyang ulo saka malakas na
sumigaw. Hindi pwedeng may mangyaring masama sa kanyang mag-ina he will die if that
happens. He made up his mind di bale ng matagalan ang paghahanap kay Gilbert ang
importante ay malapit siya kay Kissa.

Tumakbo siya palabas ng bahay nagbabaka sakaling maabutan pa ito. Pero

wala na ito doon may lumapit sa kanya. Ang isa sa mga bodyguards ni Kissa.

"Bakit ka pa nandito? Hindi ba sinabi ko sa iyong sundan niyo palagi si

Kissa?" galit niyang tanong.

"S-sir hinahabol namin ang taong kumuha sa asawa niyo."

"What? May kumuha sa asawa ko?"

"Yes, sir. Hinahabol na po ng mga kasamahan ko ang asawa niyo."

 Bigla siyang kinabahan at gusto na rin niyang mamatay ng mga oras na
iyon. "Hanapin niyo siya kailangang makita niyo agad siya or else I will kill you
all."

MALAKAS na sigaw ng pinakawalan niya ng tumama ang malaking kahoy sa

ulo niya, hindi niya alam kung ilang oras na siyang nakagapos sa silyang iyon. At
walang oras na hindi siya sinasaktan ni Gilbert, he is insane! Nababaliw na ito
wala na ito sa sarili nito.

"Masakit ba Kissa? Alam mo bang masaya ako kapag nakikita kang

nasasaktan? Iyan din ang naramdaman ko ng ipakulong ako ng mga magulang mo."

Napahikbi siya, tama naalala na niya ang lahat. Ang lahat ng nangyari
sa kanya ay parang isang sineng isa-isang nagsibalikan and that includes the fear,
the pain of being hurt over and over again. Napaiyak siya ng makitang may
tumutulong dugo sa kanyang pisngi mula sa kanyang ulo.

If Pierce didn't hurt her hindi siya lalabas ng bahay, hindi siya nito
makukuhang muli at hindi siya masasaktan ngayon. Maraming pasa ang mukha niya and
cuts and bruises on the sides of her lips dahil sa pagsampal nito sa kanya.

When he is tired to slapping her ay sinasabunutan nito ang kanyang

buhok habang hinahampas siya ng whip. It stings like hell but she needs to be
strong for her baby, wala na siyang ibang pinaghuhugutan ng lakas ngayon kundi ang
anak niya. Nagpapakatatag siya para sa batang nasa sinapupunan niya, mamamatay siya
kapag nawala ang kaisa-isang bagay na bumubuhay sa kanya ng mga oras na iyon.
 "Argghhh!" Muli siyang napasigaw ng isang hampas na naman ang
pinakawalan ni Gilbert sa likod ng kanyang ulo. "Gilbert no! Please don't."
pagmamakaawa niya.

"Don't ba?" he laugh evilly. "Kung hindi ka nakapaghiwalay sa akin

Kissa malamang hindi kita sasaktan dati, hindi ako makukulong at mag-asawa n asana
tayo ngayon. Mabuti nalang at nawala ang alaala mo kaya napaladali sa akin na
makaharap ka. You are so stupid." Hinablot nito ang buhok niya at pakiramdam niya
ay maghihiwalay na ang buhok niya sa kanyang anit. "At nag-asawa ka pa talaga?"
tumawa uli ito. "Eh ano naman ang pinagkaiba ko sa lalaking pinakasalan mo? WAla
dahil hindi ikaw ang unang minahal niya kundi ang kakambal mo. Sabi ko naman sa iyo
eh ako lang ang pwedeng magmahal sa iyo kaya akin ka lang. Sasama ka sakin ha,
punta tayong langit."

"Nababaliw ka na Gilbert!"

"At sino ba ang may dahilan nito Kissa hindi ba ikaw?" natatakot na
siya dito. Muli nitong hinawakan ang kahoy na ipinaghahampas nito sa kanya. "Ikaw
ang dahilan kung bakit ako nagkakaganito. Dapat nga ay wala ng magmahal sa iyo
dahil nababaliw sila gaya ko." Ngumisi ito. "And do you know what else I know"

Nakakatakot! "Pierce! Tulong!" sigaw niya, gusto niyang tumakbo pero

hindi pwede kasi hindi niya magawa.

"Sssshh! Maingay! Walang tutulong sa iyo dito dahil kung meron man
kanina pa sila dumating hindi ba? Wala Kissa, walang may gusto sa iyo kundi ako
lang. Kahit na iyong asawa mo walang pakialam sa iyo dahil masaya na siya ngayon at
ipinaglalaban ang pag-ibig niya kay Kirra."

Napahikbi siya dahil alam niyang may point ito. Walang may pakialam sa
kanya, walang nagmamahal sa kanya kahit na nga ang mga magulang niya. Paano pa siya
mamahalin ng iba kung sila nga ay hindi siya magawang pahalagahan? Si Kirra nalang,
si Kirra nalang palagi.

Isang nakakabinging sigaw ang pinakawalan niya ng biglang may tumamang

matigas na bagay sa kanyang sikmura. Napatingin siya kay Gilbert, sumakit bigla ang
tiyan niya.

"Gilbert please no-."

"Hindi kita hahayaang sumaya Kissa, ipagkakait ko sa iyo ang

kaligayahan mo. Hahahahaha... hindi na isisilang sa mundo ang anak mo at ng
lalaking iyon. tanging anak ko lang ang pwedeng dalhin mo diyan." At isa pang palo
ang tumama sa tiyan niya napaiyak siya, lalo na ng makita ang pag-agos ng dugo sa
kanyang binti at ang pagtindi ng sakit sa kanyang tiyan.

It couldn't be! Nagdidilim ang paningin niya, ayaw niyang isipin ang
pwedeng mangyari. Muli niyang naramdaman ang paghampas nito doon kaya lang ay
masyado na siyang namanhid sa sakit and all she wants to do right now is to die...
wala ng dahilan upang mabuhay siya. Mawawala na sa kanya ang anak niya and before
she knew it muli na namang umagos mula sa kanyang mga mata ang huling butil ng
kanyang luha.

Before, she wants to have her own happy ending kaya lang nasaktan siya.
Pero hindi siya sumuko, nanatili siyang open sa pagmamahal. She shed her tears
hoping that someone will wipe her tears pero walang nagtangka. Mamamatay nalang
siya, mag-isa pa rin siya.

May narinig siyang malakas na putok ng baril but she is damn too tired
to know who the hell is it. Kung sa kanya ang bala ng baril na iyon then be it.
Tanggap na niya na sa ganitong paraan siya mamamatay. And her senses finally give
up, she heard a familiar voice calling her name... or is it only hallucination?
 NASA emergency room na ngayon si Kissa hindi niya alam kung ano ang
gagawin niya kanina pa siya suntok ng suntok sa wall ng hospital at kanina pa
walang tigil sa pagpatak ang kanyang mga luha. Hindi niya nakayanan ang mga
nasaksihan niya kanina ng isalba niya si Kissa sa kamay ng hayop na iyon. Sana siya
nalang ang nakapatay kay Gilbert dahil kung nangyari iyon gutay-gutay na ang
katawan nito.

"Kuya." Tawag ni Albie sa kanya na kasama niya ngayon sa hospital.

Nandoon din ang mga magulang ni Kissa at ang kapatid nito. And like him they are
also crying like hell. Kissa's damages is too huge to explain parang gaya dati,
halos hindi na niya ito makilala kanina. Ilang oras lang itong nawala sa paningin
niya at ganoon na ang nangyari. Paano pa kaya kung umabot ng isang araw he can't
imagine what will happen!

"Albie not now." Hindi nagsalita si Albie bagkus ay hinaplos lang nito
ang likod niya as he continue staring the white wall and shred some tears. Kapag
may nangyaring masama sa babaeng mahal niya mapapatay niya ang kanyang sarili.

Lumabas ang doctor na nag-opera kay Kissa at siya ang pinakaunang

lumapit dito. "How's my wife?"

"She is still in critical condition right now. Masyadong maraming

nawalang dugo mula sa asawa niyo Mr. Madriaga, marami siyang pasa sa katawan and
her had has been battered so many times. She is strong dahil kung ibang tao sumuko
na kanina palang, keep praying for her safety. But I'm sorry to tell you Sir hindi
namin nagawang isalba ang mga anak niyo."

Nanlaki ang kanyang mga mata ng marinig ang sinabi nito. Alam niyang
buntis si Kissa pero hindi niya alam na...
 "Mga anak? Buntis ang kapatid ko?" Si Kirra iyon.

"If this unfortunate incident didn't happened you should hav twins six
months from now. But don't worry everything will be alright." At muli itong bumalik
sa loob ng ER.

Napa-upo siya sa sahig at umiyak. He is a guy for pete's sake and he is

crying! Anong ikakahiya niya? Wala dahil sa katotohanan na ang iniiyakan niya
ngayon ay ang babaeng mahal niya na nag-aagaw buhay at nawala ang magiging anak
sana nila. It's all his fault! Gusto niyang magwala pero wala na siyang lakas at
hindi makakabuti iyon sa ngayon. Mas dapat siyang magpakatatag para kay Kissa.

Ilang oras din ang hinintay nila bago sila hinayaan na lapitan si
Kissa. Kissa's family and friends cried when they saw her and he did too. Napahawak
siya sa mga kamay nito at dinala iyon sa kanyang mga labi.

"Kissa please wake up promise I'll make it up to you. Lumaban ka

lumaban ka para sa akin, sa ating dalawa. I love you too much and I know you love
me too."

Hindi lang nightmares ang naririnig niya mula sa mga labi ni Kissa
kapag nahihimlay ito, she usually said she loves him too. Kaya iyon ang
panghuhugutan niya ang pagmamahal nila sa isa't isa.

"Gumising ka na at ng masabi ko sa iyo ng harapan na mahal na mahal

kita." Aniya.
 Ilang araw na ba siyang pabalik-balik sa hospital room ni Kissa? Hindi
na niya mabilang at wala siyang balak na lisanin ang silid nito, gusto niya kapag
nagising ito ay siya ang una nitong makikita. He promised to himself that he will
do anything to make things right. Medyo stable na ang lagay ni Kissa and she is
getting better too.

"Kami na muna ang magbabantay kay Kissa, Pierce. Umuwi ka muna baka
imbes na matuwa ay magalit pa si Kissa kapag nakita ka niyang haggard." Si Kirra
trying to Lighten up the mood.

Umiling siya, "I want to stay beside her until she wakes up."

"Pero malulungkot din siya kapag nakita ka niyang pinababayaan ang

sarili mo. You go home first and rest tapos bumalik ka dito."

Ayaw niyang umalis doon. "Kirra."

"Hmn?"

"Do you happened to remember our encounter in the coffee shop seven
years ago?"

"Ha? Seven years ago? No, the first time we saw each other is when you
visit the company around months ago. Why?"
 "Because I happened to met you there."

Natigilan ito at biglang napa-isip. "Hindi ako iyon! Umalis kasi ako
seven years ago kasi sinabi nina mama at papa na umalis muna ako para magpanggap si
Kissa na ako dahil kay Gilbert. That was the time na nagkaroon ng problema sa
kompanya at pagbalik ko ay nasolve na iyon ni Kissa."

That's all he wants to know, hindi nga nagkamali ang puso niya ng
sabihing si Kissa nga iyon. Ang babaeng una niyang minahal at sinaktan ng paulit-
ulit ay iisa. All this time he is with the right woman and yet he took her for
granted.

"Thank you Kirra."

"Huh?"

"For leaving that time, for making me meet her. For leaving this time
and letting me marry her instead of you. Pagkagising ni Kissa gagawin ko lahat
upang makabawi sa kanya."

Hindi ito umimik kaagad, "I want Kissa to be happy Pierce. I know how
selfish I am dahil sarili ko lang ang iniisip ko. Please love her the way she
deserves it."

"I will."
 Sabay silang napatingin sa monitor ng biglang nag-ingay iyon, umigkas
ang kamay ni Kissa at waring magigising na. Agad na tinawag ni Kirra ang mga doctor
at mabilis naman itong nakalapit sa kanila. After a few minutes of chaotic and
heartstopping event ay nagmulat na ng mga mata si Kissa.

He felt the relief of seeing her alive... but what broke his heart is
when she asked something unacceptable.

"S-sino ka?" tanong nito ng magtama ang kanilang mga mata.

<3 <3 <3

A/N: sa totoo lang namamaga na ang mga mata ko habang sinusulat ko ang chapter na
ito. Hindi ko alam kung nafeel niyo ang drama pero ramdam ko ang pain nilang
dalawa. hehehehe..

hahahahahaha... nag-aala-Gilbert na ako dito. Lord, patawad dahil ako ay

makasalanan, makasalanang nilalang... ayessshhh, hayan papatawarin na ako ni Lord
dahil sa nagawa kong kabaliwan.

Natutuwa talaga ako sa deep ng mga reaksyon ninyo habang nagbabasa ng mga comments,
hehehe.. iyon bang galit na galit na kayo tapos hindi niyo ako magawang sugurin
dahil I'm miles away! hahaha.. safe ang aking mahaba at patay na hair. hahaha..

We are almost done here, and i am more than thankful dahil sapagtakilik niyo sa
story ni Kissa. May last chapter pa ha, tapos dalawang extra chapters sympre
kailangang bumawi sa lahat ng luhang iniyak ko.

Maniniwala ba kayong nakaka-cause na rin ng lagnat ang pagharap sa mga numbers?

SInabi ko kasi kanina hindi ako aalis, well umalis ako saglit dahil kailangan kong
kumain at tinatamad akong magluto kaya I'm gone for an hour tapos balik lang uli,
sumaglit lang uli ako ng bili ng G-tech na red na point 3 para magkasya iyong
grades sa class record. Pagbalik ko kaharap ko na ang class record ko, at tatlong
grade sheets kasi naman hindi pa ibinigay iyong dalawa pang grades sheet. Hayun,
and of course my ever reliable calculator at ayon pindot lang ng pindot. After
ilang minutes sa kakaharap ko ng puros numbers naramdaman kong sumakit ang ulo ko.
Stop muna at tanggal salamin sa mata baka kasi tumaas ang grado ng mata ko pero
masakit pa rin eh. Masakit din ang buong katawan ko and din salat sa noo at leeg,
hoooollloooo! Ako ay medyo mainit kaya kuha ako ng thermometer and whoala ako ay
nilagnat nga. Inom agad ako ng gamot dahil bawal magkasakit, after ilang minutes
wala na ang lagnat ko. Ano ba iyon? Kung makapagtrip lang si mareng lagnat.

Advice, sa mga mahal ang math pero hindi makatiis... maghanda kayo ng paracetamol.
hahaha!

STATUS UPDATE: Lasagna with chicken and macaroni salad plus large ice tea for
dinner... buhay single laging take outs. hehehe...
####################################
Chapter Ten-C
####################################

Chapter Ten-C

NAGTAAS siya ng tingin upang salubungin ang malamig na simoy ng hangin

na marahang sinasayaw ang laylayan ng kanyang suot na bestida. It has been days...
weeks... no, it has been months since she came out from the hospital. Walang sinabi
ang mga magulang niya maliban sa nabangga daw ang sinasakyan niyang kotse.

Wala siyang maalala na naging dahilan kung bakit siya naaksidente

because everytime she tried ay sumasakit ang ulo niya. Ayaw na sana niyang
alalahanin pa iyon pero may isang bahagi sa isip niya na nagsasabing may importante
siyang bagay na nakalimutan.

"Teacher Kissa, uuwi na kami." Paalam ng student niya sa preschool kung

saan siya pumapasok ngayon. Ayaw sana ng parents niyang muli siyang magtrabaho kaya
lang ay nababato siya sa bahay niya at hindi lang iyon nababagot na rin siya. Kaya
umalis nalang siya sa university kahit na ayaw ng head pero dahil sa nangyari sa
kanya ay walang nagawa ang mga ito kundi hayaan siya.

"Good bye Mimi, ingat ka sa pag-uwi ha."

 "Opo!" may naramdaman siyang humawak sa balikat niya, si Hyjea pala.

"J," nakangiting ani niya.

"Malalim na naman iyang iniisip mo baka hindi ka na makaahon."

Nakangiting wika nito sa kanya, umiling lang siya. Malaki na rin ang pinagbago ni
J, although she still wears those manang clothes yet hindi na ito nakasalamin ng
malapad at natuto ng ayusin ang sarili nito. Whoever made those changes sana hindi
masaktan ang kaibigan niya.

"Nakaahon naman salamat sa Diyos." Biro niya.

"So, anong iniisip mo?"

"Marami, marami akong naiisip eh. Hindi ko lang maalala kung ano ang
mga iyon I wish I do."

Biglang lumungkot ang kaibigan. "May mga bagay na dapat ibaon nalang sa
limot Kissa upang

hindi na tayo masaktan pa."

"But I feel incomplete, pakiramdam koi bang tao ako. May mga tanong sa
isip ko." Bigla na namang umihip ang malakas ang hangin at agad na dumako ang
tingin niya sa unahan. Nandoon na naman ito, iyong lalaking palaging nakasuot ng
blue na shirt na nakasakay sa isang magandang sasakyan. Para bang may hinihintay,
pero sino? Hindi naman siguro siya ang pakay nito dahil hindi naman ito nagtangkang
lapitan siya baka tatay ito ng isa sa mga students niya.

Nagbawi siya ng tingin at tumalikod. That man is oddly familiar, saan

ba niya ito nakita? Hindi na niya matandaan well maliit lang naman ang mundo baka
minsan sa buhay niya ay nakasalamuha na talaga niya ito. Muli siyang lumingon at
tamang-tama naman na hindi ito nakatingin sa kanya pero nakahilig ang katawan nito
sa kotse nito, at ginaya nito ang ginawa niya kanina.

Nakatingin lang ito sa langit habang... huh? umiiyak ba ito? Bakit siya
umiiyak? Bigla siyang napahawak sa dibdib niya dahil feeling niya ay may malaking
kamay na pumiga sa kanyang puso habang nakatingin dito. Malungkot ito at nasasaktan
pero bakit? Para kanino ang sakit na iyon? Bakit niya nararamdaman ang sakit na
nararamdaman nito?

Bigla itong nag-iba ng tingin at nagtama ang kanilang mga mata, mukhang
nagulat ito ng makita siya pero agad na nanulay ang ngiti sa labi nito. What a sad
smile for a handsome man like him. Agad din itong pumasok sa kotse nito at umalis
na.

"Natigil ka na naman." Untag ni J sa kanya.

"J, sino iyon?" turo niya sa kotseng papalayo.

"Huh? Sinong sino?"

"May lalaki kasi akong nanapansin na umaaligid-aligid dito matagal ko

na siyang napapansin pero hindi ko naman kilala."
 "Ah."

"He looks sad." Malungkot na pahayag niyon.

"Malungkot talaga iyon, namatayan ng anak tapos nakalimutan ng asawa."

Malakas siyang napasinghap sa narinig. Mabilis naman natutop ni Hyjea ang bibig
nito.

"Isipin mo hindi ko narinig iyon." anito. Pero hindi niya magawa.

"Ang saklap naman pala ng buhay niya." tumitig lang ang kaibigan niya
sa kanya tapos ay ngumiti. Isang ngiting hindi niya maintindihan iyon bang masaya
pero malungkot para sa kanya ay ewan, hindi narin niya ito maintindihan eh.

"He'll be happy soon and you too." Bulong nito sa kanya.

"Ano iyon?"

"Kailangan mo ng umuwi di ba magkikita pa kayo ng mga magulang mo for

lunch?"

"Ay, shoot. Thanks for reminding me." Tumakbo siya.

 "Mag-ingat ka nga baka mapatid ka." Sita ni mother goose. Hahaa, naging
instant nanay na niya ang kaibigan. "At siya pala ang kasal ni Gypsy ha."

"Paano ko makakalimutan ang kasal ni bru, I so love her wedding gown."

Aniya at saka pumara na ng taxi upang pumunta sa Royals kung saan nag-aantay ang
parents niya. Her parents never failed to meet with her para bang may pinupuno ang
mga ito, siguro iyong mga oras nag alit sila sa kanya dahil hindi siya nagtrabaho
sa kompanya nila. No hurt feelings ika nga nila, masyado niyang mahal ang kanyang
mga magulang.

Mahal?

Bigla niyang naalala ang lalaki kanina sa school na agad naman niyang
pinalis sa isip niya. Nalulungkot lang siya. Pagdating niya sa restaurant ay agad
siyang umupo sa bakanteng mesa, nakakatuwa lang kasi kapag nandoon siya palaging
bakante ang mesang iyon palagi pa namang puno ang mga tables.

She took her orders at saka masayang kumain kahit na kakain din naman
siya pagdating ng kanyang mga ma--. Biglang nagvibrate ang kanyang cellphone a
message from her parents. "Awts naman hindi sila makakarating."

Nagpasya nalang siyang i-enjoy ang kanyang kain ng biglang may tumayo
sa harap niya. nagtatakang tiningnan niya ito at laking gulat niya ng makilala ito,
ang lalaki sa labas ng school nila. Hindi na ito naka-shirt na blue instead naka-
suit na ito and infairness bagay na bagay dito ang suot nito.

"Hi," nakangiting bati nito. May bitbit itong tray na may lamang cup of
coffee at isang yummy looking banana cupcake na may frosting sa ibabaw. It looks
really delicious. Tumikhim ito mukhang napansin ang pagtigil niya, she blushed
profusely.
 "Y-yes?" nagstutter na siya. Nakakahiya naman kasi.

"Ahm sorry to disturb you I am really hungry and this is the nearest
coffee shop from my office. And it so happened that the place is full at the moment
because it's lunch break. This is the only table na available. Is it okay if I
share a seat kahit sandali lang? pwede ba? PleasE?"

Diyaskeng gwapong tinapa naman oh! Hindi lang pala mukha nito ang gwapo
pati boses ay gwapo ring pakinggan. He even smile at her sweetly na naging dahilan
kung bakit siya napatango nalang at hindi nagawang magsalita. She is too surprise
with the sudden urge of emotion deep inside her.

"Salamat talaga ng marami." At umupo na ito sa harap niya. Kunot-noong

napatingin siya dito at napa-isip. Pamilyar kasi sa kanya ang mga salitang ginamit
nito noon, para bang nangyari na ito dati. Nagkunwari siyang abala sa pagkain kahit
na ang totoo ay panay lang ang sulyap niya dito.

"Kain tayo." Yaya nito sa kanya.

"Thanks pero busog na ako eh, may nakain na." aniya, feeling niya
kilala niya ito na para bang matagal na silang nag-uusap ng ganito.

"Did I disturb you or something?" he ask using his suave voice. God!
Ano ba ang nangyayari sa kanya bakit ganito nalang ang nararamdaman niya habang
kaharap ang lalaking ito.

"No!" mabilis niyang sagot. "I mean hindi naman. Wala naman akong
ginagawa eh." Nahihiyang sagot niya.
 She heard him chuckle and somehow the pain inside her heart lessen
dahil sa tawang iyon. Oh she loves hearing his laugh. "I'm Pierce Madriaga by the
way." Inilahad nito ang palad nito sa harap niya.

"Pierce? Madriaga?" sambit niya sa pangalan nito.

"Bakit ayaw mo sa pangalan ko?" nag-aalalang tanong nito.

"Naku hindi maganda nga ang pangalan mo eh, masarap panggitan. It

sounds so familiar have we met before?" sa halip na sumagot ay nginitian lang siya
nito and an unknown emotion cross on his handsome face. Pero saglit lang iyon dahil
muli na naman itong ngumiti.

"Thanks I am glad you like my name."

"Kissa by the way, Kissa Ventura." Naramdaman niya ang mahigpit na

pagpisil ng palad niya binawi niya iyon pero mahigpit lang nito iyong hinawakan.

"It's nice to finally meet you Kissa, you are as beautiful as your
name." namula siya sa sinabi nito para kasi siyang teenager na nagka-crush.
Kinikilig siya. Throughout their short encounter ay napalagay na ang loob niya
dito.

"Saan ka ba pupunta ngayon?"

 "I'm going home na Pierce baka mag-alala sina mama eh."

"Ihahatid na kita."

"Ha? Naku huwag na." she bit her lips dahil paano kung masamang tao
pala ito?

"Here." May inabot ito sa kanyang itim na card. Calling card or

business card. "I am not a bad person Kissa I just want to see you home bound
safely."

Binasa niya ang nakasulat sa card, it's his name and a bank's name. He
is the CEO of a big bank!

"Bakit gusto mo akong ihatid?"

"I-I don't know I just want to see you safe."

Her heart melted at kahit hindi pa niya ito masyadong kakilala ay

pumayag na rin siya. Pakiramdam kasi niya ay safe siya kapag ito ang kasama niya.
Kaya hindi siguro nakapagtataka kung makatulog man siya saglit.

Hindi mo man ako maalala ngayon baby pero sisiguraduhin kong

kikilalanin ako ng puso mo.
 Nagmulat siya ng mga mata at mukha ni Pierce ang namulatan niya. Ilang
beses siyang napakurap, tinulungan siya nitong umupo ng maayos.

"You are home." Nanginginig ang boses nito na para bang maiiyak pero
nakangiti naman.

"Salamat Pierce, gusto mong pumasok muna sa bahay?"

Umiling ito, "I have to go now may meeting pa kasi ako."

Awww, akala pa naman niya pwede pa niya itong makasama ng matagal.

"Salamat uli." Pinagbuksan siya nito ng pintuan at saka hinayaan siyang makapasok
muna ng ligtas sa kanyang bahay. Napangiti siya sa kanyang sarili, that guy sana
muling magkrus pa ang landas nila.

"CONGRATULATIONS Gypsy, sakal ka na." masayang bati niya kay Gypsy na

kakakasal lang.

"Hehehe," namula ito at natawa siya sa naging reaksyon nito ang cute
kasi.
 "Ay sus kunwari ka pa hindi ka na virgin ha pinikot ka na ni Kuya Gin."

"Naman eh huwag mong ipaalala nakakahiya."

"Bumigay ka naman agad."

"Love ko eh at saka iniyakan ko rin iyon." sumimangot ito pero ngumiti

din agad. "Ikaw na ang sunod-." Inamba nito ang hintuturo nito na para bang
kikilitiin siya.

"Gypsy naman eh, si Kirra pa ang una. Nagpeprepare pa sila ni Wade sa

kasal nila."

Masyado ng nadelay ang kasal ng dalawa dahil sa nangyari sa kanya. ayaw

kasing ikasal si Kirra na hindi pa siya tuluyang magaling kaya heto siya ngayon
excited na rin sa kasal ni Kirra. Sa kaaatras niya ay biglang tumama ang katawan
niya sa taong nakatayo or dumaan sa kanyang likuran.

"Watch out." Anang lalaki na nabunggo niya. Malakas niyang napasinghap

at mabilis na inayos ang sarili at napatingin sa pamilyar na boses na iyon.

"Pierce!"
 "Kissa." Napangiti ito. "You look really great everytime I see you."

"Bolero ka pa rin. ANong ginagawa mo dito?"

"Kaibigan ko ang groom."

"Kaibigan ka pala ni kuya Gin, wow ang liit ng mundo natin." Akala niya
hindi na sila magkikita pa. Parang gusto niyang gayahin ang tawa ni Gypsy kanina.

"Yeah, it's really a small world. And do you know what it means?"

"Huh?"

"It means maybe we are meant for each other--."

"Or not." Singit ng isa pang gwapong lalaki. Si attorney Lucas. "Hi,
Kissa." Bigla siya nitong hinalikan sa pisngi and then smirk at Pierce. "You are
too gorgeous tonight."

Napansin niya na nagdilim ang anyo ni Pierce, ayaw niya ng away...

mabait si Rechmond but Pierce on the other hand, is different.
 "Salamat Rech."

"I'll go first." Tinalikuran na sila ni Pierce gusto niya itong habulin

pero hindi niya magawa baka kasi magalit ito sa kanya at isipin pang feeling close
siya.

"There are things the mind forgets but the heart will always remember
di ba Kissa?" nakangiting tanong ni Rech sa kanya.

"Anong sinasabi mo?"

"You like him, don't you?" turo nito kay Pierce na sinalubong ng isang
kumpol ng kababaihan. Batid niyang walang balak pansinin ni Pierce ang mga ito pero
may nagsusumigaw sa loob niya na sa kanya lang daw si Pierce.

"I like Pierce?" tanong niya sa kanyang sarili and she likes the idea
of liking Pierce.

"Kissa?"

"Hmn?"

"Will you date me?" napaawang ang kanyang mga labi sa tanong nito.
 "Hah?" malakas na tanong niya tapos ay tumawa ito ng malakas, akala
niya ay seryoso ito iyon pala binibiro lang siya nito.

"Sabi na nga ba crush mo na si Pierce," tukso nito sa kanya.

"Akala ko ba taong bato ka bakit ka tumatawa?"

"Namimili lang ako ng ngingitian ko." Bahagya siya nitong itinulak

papunta sa direksyon ni Pierce. "Lapitan mo na baka maunahan ka." And with those
words she starts making her steps towards Pierce direction. Pero ng lumaon ay
nagdahan-dahan na siya sa paglakad, hindi naman niya kailangang magmadali.
Everything should be step by step, nilingon niya si Rech and saw him talking slash
arguing with Summer. Mukhang napagtripan na naman ito ni Summer, she really loves
ruining someone's day at sa kasamaang palad si Rec hang napagtripan nito. But she
know better, kung sino iyong taong inaalaska at inaasar ni Summer ay ito iyong
taong gustong-gusto nitong makuha. Naiiling na naglakad siya kaso nabangga na naman
siya at kung hindi siya nasalo ng kung sino ay baka natumba na siya at nagkalat sa
reception.

"Pierce!" naiusal niya ng makilala ang may hawak sa kanya.

"Muntik ka ng mahulog."

"Oo nga eh."

"Pero okay lang kung mahulog ka." He give her a sweet smile. "Sasaluhin
naman kita."
 Natawa siya sa hirit nito. "ANg hirit mo baduy."

"Pero napangiti naman kita." True, baduy pero cute. "Sinusundan mo ako
no?" tukso nito sa kanya.

"H-hindi ah pupunta ako dapat sa restroom eh."

"Ganoon ba? Gusto mong samahan kita?"

"Ha? H-hindi na ahm sige magpapahangin muna ako." Iwas niya sabay hawak
sa dibdib niya na sobrang lakas ng tibok ng pusok.

"Ako din feeling ko isa akong matabang isda na pwedeng bingwitin ng

kung sino." Anito.

"Eh di pabingwit ka."

"Hindi pwede."

"Bakit?"
 "Dahil ikaw lang ang gusto kong bumingwit sa puso ko." Sabay flash ng
magandang smile sa kanya.

"Ewan ko sa iyo Pierce." Natatawang naglakad siya papunta sa balcony ng

hotel. Naupo siya sa sofa at naramdaman niyang tumabi naman ito sa kanya. Walang
nagsalita ni isa sa kanila nanatili lang silang nakatitig sa papalubog na araw. It
is so beautiful... suddenly her right hand is lifted and she felt those lovely
tingles when they held. Dinala nito ang palad niya sa labi nito.

"Kissa... I'm sorry." Hindi siya makapagsalita lalo na ng nagsimula na

itong umiyak, sasabog na rin ang puso niya sa kung anumang emosyon. "Akala ko kaya
kong hintayin na natural mo akong maalala pero hindi ko kaya. Sana maalala mo na
ako, mahal na mahal kita-sobrang mahal kita kita baby."

Kusang tumulo ang luha mula sa mga mata niya. "Pierce..." tawag niya
dito. "Are you a part of my lost memory?"

Malungkot na ngumiti ito sa kanya sabay tango. "I am a part of your

lost memory, the sad part. Sorry if I've hurt you kung kaya ko lang sanang ibalik
ang lahat hinding-hindi kita hahayaang mag-isa. And if I were to choose ayoko ng
maalala mo ang nangyari because I don't want you to be hurt again. That's why I am
starting a new, Kissa can I court you? Maghihintay ako kahit kailan, hindi ako
susuko. Please let me do it."

Gumalaw ang mga daliri niya at pinunasan ang mga luha sa mga mata nito.
A guy is crying for her at hindi man lang siya naturn off, sa halip ay tumaas ang
lebel ng respeto niya dito. He is crying because he loves her and yes, she can feel
it. Mukhang tama nga si Rech kanina, there are things na pwedeng makalimutan ng
isip pero hindi ng puso. Kaya pala malakas ang atraksyon agad ang nadama niya ng
makita ito--- wait! Tama, nakita niya ito sa hospital the day she woke up and then
he suddenly leave and since then nakikita na niya ito sa tabi-tabi.

"Of course Pierce. Hindi man kita maalala pero--." Itinapat niya ang
palad nito sa ibabaw ng kanyang puso na ubod ng lakas ang tibok ngayon. "Pero
naaalala ka nito eh."
 Bigla siya nitong kinabig at mahigpit na niyakap. "Salamat baby thank
you for this chance promise... no I will make sure I won't waste it." and she felt
his lips pressed on her forehead as she relax her body on his. This feeling it is
too familiar... she loves it!

"ANO ito?" takang kinuha niya ang isang golden lace na naka-ipit sa mga
pile ng basura. Naglilinis kasi siya sa kanyang condo unit dahil balak na niya
iyong ibenta dahil hindi na naman niya iyon kailangan na. Nasa bahay na siya ng
kanyang mga magulang. "Locket ko ito ah." Laking tuwa niya ng maalala ang locket na
iyon naiwala kasi niya but the last time she remembered ay wala naman itong lace.
She open the locket and was surprise to see the pictures inside. Napangiti siya ng
makita ang pictures na nandoon, it's her picture at si Pierce?

"Ahhh!" napatili siya ng biglang bumagsak sa kanya ang isang box na

puno ng mga trophies at tumama iyon sa ulo niya. BUmagsak siya sa sahig at biglang
namilipit sa sahig at tatawa n asana sa katangahan niya ng biglang may magflash sa
utak niya.

"Hindi ako si Kirra!" galit na ani niya sa lalaking nakabangga niya.

"I don't need it." ibabalik na sana niya ang itim na card na iyon ng
biglang ipakita sa kanya ng lalaki ang wallet niya.

"Maliban Sa pagiging preschool teacher ano pa ang kaya mong gawin?"

"I am going to marry Kirra."

 "Don't touch me I am not Kirra."

"We are going to States, for the wedding."

"Let's go through the conditions."

"Please be mine."

"Yes Pierce, claim me."

"Hanggang kailan mo itatago sa akin ito? O matagal mo na talagang alam

na hindi tayo kasal?"

"Hindi ko ipagkakait sa anak ko na hindi niya makilala ang tatay niya.

Kung hindi mo magawang mahalin ako sana magawa mo sa anak natin... sa anak ko... sa
anak mo."

"Walang magmamahal sa iyo kundi ako lang Kissa."

Napansin niya ang pagdaloy ng dugo sa kanyang mga binti at ang masakit
na tiyan hanggang sa tuluyan na siyang--- Kissa!

"Masyadong maraming dugo ang nawala sa pasyente doc."

"Look for a blood donor."

"Doc, patay na ang anak niya. It's a twin."

"Kissa please wake up promise I'll make it up to you. Lumaban ka

lumaban ka para sa akin, sa ating dalawa. I love you so much and I know you love me
too."
 "Gumising ka na at ng masabi ko sa iyo ng harapan na mahal na mahal
kita."

Tuluyan ng nagsituluan ang mga luha sa kanyang mga mata ng biglang

maalala ang mga bagay na akala niya ay naibaon na niya sa limot. Lahat ng mga iyon
ay kusang naglabasan sa kanyang utak and that includes all the pain and the
heartaches over and over again. She curled like a ball as she hugs her tummy,
nawala ang mga anak niya. Hindi pa nga niya nasilayan ang mga ito ay nawala na. Ang
sakit! Sobrang sakit!

Ang kaninang mahihinang hikbi ay napalitan ng malakas na iyak.

"Kissa!" boses iyon ni Pierce na agad siyang dinaluhan. "Bakit ka

umiiyak? May masakit ba sa iyo." Mahigpit siya nitong niyakap... sobrang higpit.
Pero ang bigat ng kanyang pakiramdam.

"I'm the worst Pierce." Sabi niya sa pagitan ng paghikbi at pagsinghod.

"I... hindi ko naalagaan ang mga anak ko."

Natigilan ito sa paghaplos sa kanya pero hindi siya nito binitiwan

bagkos ay mas lalo pang humigpit ang yakap nito sa kanya.

"You remembered?"

"Everything, I remembered everything Pierce. Ang lahat-lahat. Wala

akong kwenta ni hindi ko man lang sila naligtas. Dalawang buhay ang sinayang ko
Pierce I don't deserve to live gusto ko ng mamatay."

Sinuntok-suntok niya ito sa dibdib at hindi siya nito pinigilan.

Hinayaan lang siya nito na saktan niya ito.

"Baby don't say that, please don't."

"My babies Pierce... our babies."

"Wala kang kasalanan Kissa, I should be the one to blame. Kasi naging
bobo ako kasi mahina ako. Kung naabutan lang sana kita ng mas maaga siguro kasama
pa natin sila ngayon. I am also blaming myself for what happened pero hindi na
natin pwedeng ibalik ang dati. I am so sorry baby."

"I don't understand." Matigas na sabi niya.

"I-I asked your parents regarding about your relationship with them.
And they told me the truth na may nangyaring masama sa iyo, that you were kidnapped
by your psychotic ex-boyfriend and you were hurt badly. Kaya marami sa alaala mo
ang nakalimutan mo, and everytime your parents approach you ay nagcoconvulse ka
dahil naalala moa ng nangyari. Kaya napilitan silang layuan ka but they are
watching you from a far. Saka ko lang nalaman na si Gilbert pala iyon, hindi ko
pinaalam sa iyo dahil alam kung matatakot ka. I don't want to see you hurting but
what I did is the worst. I followed their plans na saktan ka upang maging bait kay
Gilbert. And it's true, lumabas nga siya but I was so wrong. Sana hindi ako pumayag
sana hindi kita sinaktan dahil muntik ka ng mawala sa akin. I almost lose you baby
and I felt like dying. And when you woke up you forgot about me.

Pero hindi ako sumuko kahit araw-araw akong pumunta sa school mo just
to see you ay wala akong pakialam as long as I can see you. Masakit ang makita lang
kita sa malayo that's why I did my best to re-enact our previous meet up. Sa Royals
tayo unang nagkita, sa Royals din tayo unang nagkakilala. Sa Royals din kita unang
nagustuhan-."
 "But you said it's Kirra."

"Because you pretended to be Kirra during that time. Kaya akala ko ikaw
si Kirra, but my hearts remembers you." Pinahid nito ang mga luha sa mga mata niya
at saka yumakap sa kanya ng buong higpit. Dinig na dinig niya ang malakas na
pagpintig ng puso nito matches hers.

"We are not married." Naalala niya.

"Hindi kasi naipasa iyong papers. But don't worry I intend to marry you
here in the Philippines or saang lugar na walang divorce. I want you to marry me
and be mine forever." Hinalikan nito ang tungki ng ilong niya. She felt his
overflowing emotions, she felt his love towards her.

"Pierce, the babies." Anang humikbi na naman siya.

"I know it hurts Kissa. I know how you feel. Kinuha sila sa atin sa
marahas na paraan, gusto kong muling buhayin si Gilbert at pira-pirasuhin. Our
babies nasa langit na sila ngayon watching us, protecting us. Maybe God has
something on his menu for us and what is it tatanggapin natin ng buo."

Tumango siya at panandalian na nanahimik silang dalawa na magkayakap pa

rin. All she needs right now is a shoulder to lean on pero hindi lang shoulder ang
ibinigay sa kanya kundi buong katawan, ang buong-buong Pierce Madriaga.She shred
her tears for their unborn at ito din, naramdaman niya ang mga luha ni Pierce sa
ulo niya. They are both grieving and they are both in pain pero walang mangyayari
kung magsisisihan sila. They both love each other at tama ito, kung hindi para sa
kanila ang kambal nila dapat may nakalaan ang diyos para sa kanila. Mananalig sila
at maghihintay.
 He shifted their position upang mayakap siya nito ng mas maayos. Naka-
upo na siya sa pagitan ng mga hita nito habang nakahilig ang ulo niya sa dibdib ni
Pierce. Hindi naging maganda ang start nila, maraming misunderstanding at maraming
away. Hindi rin naging maganda ang nangyari ng magsama sila at lalo na sa mga
nangyayari recently. Pero sabi nga nila sa haba-haba man ng prosisyon sa simbahan
din ang tuloy. On her part, sa haba-haba ng pinagdaanan niya alam niyang sa
kasiyahan din siya babagsak.

"Pierce."

"Yes, baby?" Naramdaman niya ang mabining paghalik nito sa kanyang

pisngi.

"Thank you for wiping these tears of mine."

"Kung pwede lang Kissa akin na lang ang mga luha mo, kapag nasasaktan
ka ako nalang ang iiyak para sa iyo."

Napangiti siya sa sinabi nito.

"I love you baby." Bulong nito sa kanya kasabay ng pagyakap nito sa
kanya ng mahigpit na para bang hindi sapat lang ang sabihin na mahal siya nito. Na
kailangan nitong iparamdam sa kanya na mahal na mahal na mahal na mahal na mahal
siya nito.

"I love you too Pierce."

 "This time let's start everything right." Dinala nito ang mga daliri
niya sa labi nito at saka may ipinakita sa kanyang isang itim na kaheta. "Wear this
ring as a sign of my love Kissa, this ring that will mark you as mine. I will make
sure na sasaya ka at hindi na muling iiyak, marry me again and this time it is for
real. May basbas ng Diyos at ng mga magulang natin. I want you to walk in the aisle
and I will wait, I will wait until forever. Magsimula tayong muli."

Tumango siya at tinanggap ang halik na iginawad nito sa kanya. Sabi na

ng aba eh, sasaya din siya.

<3 <3 <3

a.n: hayan tinapos ko na ang paghihirap ni Kissa kaya huwag niyo na akong isumpa.
Natutuwa ako sa pabago-bago ng emosyon ng mga readers sa kwentong ito. Noong una ay
halos isumpa na si Pierce tapos ay hindi na.... ano ba talaga. Hindi nga salamat ng
marami sa inyo alam kung medyo matagal natapos ang book na ito dahil sa mga
pangyayaring hindi ko rin inaasahan. Medyo naging busy ako dahil sa review week
last two weeks then maraming utos and events. Kailangang sundin eh.

Ito na rin yata ang pinakamahabang book na nasulat ko na bawat chapters ay

lumalampas na ng 7 pages above na dati ay hindi naman. Ganoon pala iyon no kapag
nagsusulat ka ng nagsusulat mas napapahaba mo iyong mga scenes kaya napaparami tayo
ng sulat at saka nalang natin namalayan masyado na palang mahaba ang natype natin.

This book gives me whirlwind emotions, kahit ako nagagalit at naiiyak na rin kapag
nagsusulat. At kapag binabasa ko na siya uli kapag publish na ay namamangha pa rin
ako at natatanong ko sa sarili ko, ako ba talaga ang nagsulat nito? Nakabook 7 na
ako at magbobook 8 na, doncha worry folks hindi na masyadong tear jeaker ang book 8
which is Kirra and Wade's story. Their story happens during Kissa's story kaya pala
hindi ko mahanap si Kirra kasi may nabingwit na sa kanya. hehehehe... buti pa
siya... siya na.

Alam ko rin na ang iba sa inyo ay ayaw kay Kirra dahil sa kwentong ito, galit sila
kay Kirra dahil nahirapan si Kissa sa buhay pag-ibig niya. hahaha... malalaman niyo
rin ang side ni Kissa at ang mga pinagdaanan niya lols.

Again, super thank you sa mga sumama sa akin na matawa, mainis, kinilig, umiyak,
nagalit, at nainlove... charrr! kidding aside, ahlhabyu guys salamat at hindi niyo
ako iniwan.

May Extra two chapters pa, the first chapter will introduce Kissa and Pierce really
happy ending. Kung makakasal ba sila or magkakaanak na ba sila ewan... sa second
extra ay.......

STATUS UPDATE: Nahihilo na ako sa gutom! Ang lakas ng ulan hindi ako makalabas at
hindi ako makontento sa slice bread at peanut butter lang!
####################################
EXTRA : Triple Surprise!
####################################

EXTRA : Triple Surprise!

"Pierce!" malakas ang naging pag-ungol niya ng maramdaman ang pagpasok

ni Pierce sa loob ng kanyang katawan. Mahigpit siyang napahawak sa magkabilang
balikat nito na para bang kapag bumitaw siya ay mahuhulog siya.

"Oh baby... still tight." Tila nahihirapang sambit nito. Mariin nitong
inangkin ang kanyang mga labi upang hindi makagawa ng ingay. And completely
sinfully lay inside her own body and her own vessel erupts into unexplainable
pleasure. Hindi pa man ito gumagalaw ay narrating na niya ang unang lebel ng
langit.

She heard him chuckle as she let her body rest for a while. "I really
love how you responds to me baby."

"Heh." Habol hiningang hinampas niya ito and when he thinks she is
already ready for the next ride he starts to move his body back and forth while his
hands are massaging her breasts and his lips and tongue is playing the other one.
Napahawak siya sa headboard ng kama dahil sa kailangan niya ng makakapitan sa
matinding sarap na nararamdaman niya ng mga oras na iyon.

"I love you Kissa."

"I love you too Pierce-uhmmn!" isang mahabang ungol ang napakawalan
niya ng bigla nitong kagatin ang kanyang nipples. "Don't do that."

"Nakakagigil ka kasi." gusto niyang matawa sa sinabi nito but she can't
because right now her body is building up deliciously. Malapit na naman siya but he
is still far from her.
 "Pierce, malapit na ako."

"Just come baby, come for me." Umiling siya.

"I-Ikaw?" nahihirapang tanong niya as his body pounds her like a

piston. Ang bilis na ng paggalaw ng balakang nito.

"I'll be there soon." Mula sa pagkakakapit sa headboard ay umikot ang

kanyang mga braso sa leeg nito. She is almost near when she suddenly heard someone
knocking mula sa labas. Bigla siyang kinabahan alam niyang naka-lock ang pintuan.

"Kissa, sis? Nandiyan ka ba? Nandito na sila baka ikaw naman ang malate
sa bridal shower mo." Mariin niyang nakagat ang kanyang pang-ibabang labi dahil
hindi na niya kayang pigilan ang bugso ng damdamin niya ng mga oras na iyon.
Naramdaman niyang bumaon ang katawan ni Pierce sa katawan niya na tanda na malapit
na rin ito.

"Answer her."

"No!" she hissed, malalaman niyang may ginagawa silang milagro.

"Now baby." Napaawang ang kanyang mga labi ng bigla nitong itinigil ang
pagkilos kaya ayan tuloy nabitin siya. Inis na sinagot niya ang kanyang kapatid.

"Susu--." Bago pa man niya maituloy ang sasabihin ay mabilis na kumilos

si Pierce reviving her build up.

"Say it baby."

"Su-sunod na ako Kirra." Aniya sa pigil na pigil na boses.

"Okay." She heard her steps making her sigh in relief.

"Pierce... oh.... Pierce.."

"Baby, I'm coming. I love you baby, I love you."

"I love you too Pierce!" and with that they both reach their climax
together, walang nauna at walang nahuli. Sabay sila.

Dinig na dinig nila ang nakakabinging lakas ng tibok ng kanilang puso

maging ang sunod-sunod nilang paghinga. Pakiramdam niya ay tumakbo siya ng 21
kilometers. Tumayo si Pierce upang alalayan din siyang maka-upo. Pagod na pagod
siya sa ginawa nila. Paano ba naman kasi she is busy readying herself for her
bridal shower when he suddenly sneak inside her hotel room. Two days from now ay
kasal na nila at kailangan daw muna nitong bumawi sa isang araw na hindi sila
magkikita.

Sabi kasi ng matatanda na hindi sila pwedeng magkita a day before the
wedding dahil baka may masamang mangyari. At si Pierce ay agad namang naniwala sa
mga kasabihan mahirap na raw at wala namang masama kung maniwala sila. Hinayaan
nalang din niya.

Binigyan siya nito ng isang basong tubig na mabilis naman niyang

maubos. Kinuha nito ang mga damit niyang basta nalang nitong itinapon sa kung saan.

"Are you okay?" nag-aalalang tanong nito.

 "I think so."

"Good."

Nagtatakang tinaasan niya ito ng kilay. "Anong good?"

"We can still have another round."

"Pierce! May bridal shower pa ako."

"We can do it in the shower." Nakangising sabi nito.

"Pierce naman eh baka bumalik si Kirra dito."

Pero tila bingi naman itong binuhat siya at pumasok sila sa loob ng
shower room. "I want to wash you."

She sigh, kapag ganito ito ay alam niyang hindi na niya ito mapipigilan
pa. Ilang beses na ba nitong ginawa iyon sa kanya? He seems to be restless kahit
nga sa loob ng opisina nito ay nagagawan pa rin nito ng paraan na angkinin siya.

"Pierce, bakit ba?" takang tanong niya dito habang itinatapat nito ang
dutsa sa hubad nilang katawan. Hindi na siya nahihiya kay Pierce dahil ikakasal din
naman sila. They are actually already married at ang kasal nila sa simbahan ay for
formalities nalang. Hindi pa rin nagbabago ang ugali nitong pabago-bago ng
desisyon. Hindi ito nakatiis kaya dinala na nito sa city hall ang mga papeles and
it was legalized.

Mas tama ngang sabihin na nakabuti ang ginawa nito dahil hindi na ito
paranoid. Feeling kasi nito may aagaw sa kanya nawala ang trauma niya pero ito
naman ang nagkaroon ng trauma. Kulang nalang ay itali siya nito sa tabi nito that
is why he employed her instantly as the head of HR department sa bangko na
pagmamay-ari nito.

Ayaw sana niya pero parang batang nagsulk ito at hindi siya tinantanan
hanggat hindi siya pumayag kaya pumayag na rin siya.

"ANong bakit?" takang tanong nito na nasisiyahan habang nilalagyan siya

ng shampoo.

"Kasal na tayo at ikakasal na tayo sa harap ng Diyos bakit parang may

iniisip ka pa rin?"

"Wala, masaya nga ako eh."

"Pierce." Hinawakan niya ito sa magkabilang pisngi. "Are you still

scared?"

Bumungtong hininga si Pierce at bumakas ang takot sa mukha nito. "Yes,

I am scared. Natatakot pa rin ako na baka mawala ka sa akin."

"Hindi ako mawawala ano ka ba?" natatawang sabi niya. "I am here to
stay."

"Then stay with me for tonight."

"Naman eh may bridal shower nga ako di ba? Magkikita naman tayo sa
kasal natin eh." Hindi niya pwedeng paghintayin ang mga kaibigan kasi alam niyang
tutuksuhin siya ng mga ito.
 "But I can't get over you." She rolled her eyes at him.

"You can have me after the wedding over and over again."

Sumimangot ito pero alam nitong hindi na magbabago ang desisyon niya.
Baka wala na siyang ibang magawa bukas kundi matulog dahil sa pagod. "I love you
Pierce." Nakangiting ani niya dito.

"Okay fine but before I let you go for tonight I will satisfy myself
first."

Nakangisi ng muling gumapang mga daliri nito sa katawan niya. "Hindi ka

pa ba satisfied?"

"I will never be." And he lowered his lips to claim hers na agad naman
niyang tinugon and right there and then they made love over and over again until he
is already satisfied. Iniwan niya ito sa hotel suite niya ng humihilik habang siya
ay pumasok na sa kabilang silid at nakita ang mga kaibigan na naghihintay sa kanya.

"Ang tagal mo." Si Kirra.

"Naligo pa ako." Totoo naman iyon, naligo talaga siya ng may kasama nga
lang. "And then I fell asleep in the bathtub."

"Ang galing mo rin no at tinulugan mo talaga ang beauty namin." Si

Gypsy.

"Wala bang machong papa dito?" si Summer na mukhang marami na ang

nainom. ANo naman kaya ang problema ng babaeng ito? "Gusto kong magpakalunod sa
maraming lalaki." Sigaw nito at sabay ang giling sa maingay na music mula sa
player.

"Hay naku Hyjea patigilin mo nga ang babaeng iyan." Natatawang utos
niya kay J who looks J tonight. Agad naman itong hinila ni Hyjea.

"Magbehave ka nga Summer."

"Ayoko!" sigaw nito, lasing eh. "Gusto kong uminom hanggang sa

makalimot ako." Tapos ay bigla itong umiyak tapos tumawa uli. Iba na talaga ang
nagagawa ng lasing.

"ANo ba kasi ang nangyari sa iyo?" hindi lang siya ang nacurious sa
nangyari dahil maging si Gypsy na kanina pa gustong matawa ay nagtanong na rin. Ay
oo nga pala, may na-add sa friendship nila. Ang may-ari ng Royals kung saan
gaganapin ang reception ng kanilang kasal her name is Chrome. Baliw din kaya
nakavibes agad nila.

"Wala! Walang nangyari sa akin." Tapos ngumawa ito.

"Hala, kanina pa ba iyan umiinom?" tanong ni Chrome na kampante lang

habang umiinom ng tea. Hindi kasi ito umiinom ng alcoholic drinks. Chrome is a
picture of a perfect lady who wears long dresses elegantly, hindi niya pa ito
nakikitang nakashorts o kaya naman ay nakaskirt. Ang mga damit nito ay natatakpan
pati talampakan nito. Sa halip na masabihan na manang ay wala silang masabi para
kasi itong mula sa medieval age na nabuhay sa makabagong panahon. And she loves
baking and cooking kaya nga mabilis agad silang nagkasundo. And she loves her
hairstyle too, hindi pa niya ito nakitang nakalugay palaging naka-bun.
 "Pagdating niyan dito ay tipsy na mukhang may dinaramdam."

Naalala niya tuloy si Rechmond na madalas nitong hinahabol.

"Nakakapagod ng maghabol sa taong bato!" sigaw nito.

"Ano ba kasi ang nangyari?" si Kirra na iyan who is busy with her
phone.

"Ano ba ang mali sa akin? Una hiniwalayan ako ng boyfriend ko dahil mas
gusto niya si Oliver," malakas itong ngumawa. "My ex-boyfriend is a gay who
happened to be inlove with my gay bestfriend ano naman iyon? Tapos wala ng
nanliligaw sa akin ano baa ng mali sa akin? Maganda naman ako, sexy, matalino naman
at mayaman."

"Baka hindi pa dumating iyong para sa iyo. Tingnan mo nga ako hindi ko
naman hinanap si Wade kusa nalang siyang dumating hindi nga lang sa magandang
paraan dahil pinakulong pa muna niya ako at inakusahang magnanakaw. Kaya nga hindi
ako naka-uwi agad dahil nahome arrest ako. Si Gypsy naman ay ganoon din, hindi niya
hinanap si Gin. Si Kissa naman iba iyong nangyari sa kanya kusa lang ding sumulpot
si Pierce sa buhay niya." tumigil muna si Kirra at tiningnan si J. "Si J naman
ay-."

"Sssshhh! Don't mention me." Ani ni J na halatang may tinatago.

"Si J naman ay masekreto pero may nakita akong kasama niya noong isang
gabi tapos si Chrome ay hindi pa niya nakikita ang kanyang knight in shining
armour."

Nagpeace sign lang si Chrome, hindi kasi ito palasalita. Pero kapag
nagsalita na patay na. "Kaya ikaw huwag kang maghabol, ikaw ang magpahabol."
Suminok si Summer sa sinabi ni Kirra.

"Tama ka! Sabi naman niya tigilan ko na siya eh di titigil na ako sa

kahahabol sa kanya. Kung ayaw niya sa akin eh di madali naman akong kausap ayoko na
rin sa kanya. Akala naman niya siya na ang pinakagwapong nilalang sa mundo
samantalang ang boring naman niya at bato pa. Hindi nga niya mabanat iyong pisngi
niyang yari sa clay. I hate him!"

Hahahaha... natawa siya kay Summer ang strong kasi ng pagkakasabi nito.

"Here." May inabot si Gypsy na microphone kay Summer at saka pinindot

ang remote to choose a song na pwede nitong paglabasan ng sama ng loob.

At first I was afraid, I was petrified

Kept thinkin' I could never live without you by my side

Then I spent so many nights Just thinking how you did me wrong

And I grew strong

And I learned how to get along

And so you're back from outer space

I just walked in to find you here, with that sad look upon your face

I should have changed that stupid lock

I should have made you leave your key

If I had known for just one second you'd be back to bother me

Go on now go, walk out the door

Just turn around now

'Coz you're not welcome anymore

Weren't you the one who tried to break me with goodbyes?

you think I'd crumble?

you think I'd lay down and die?

Oh no not I, I will survive

For as long as I know how to love, I know I'll stay alive

I've got all my life to live

And I've got all my love to give

I'll survive

I will survive

Hey hey

(I, I will survive)

Hey hey

(I, I will survive)

Every day

(I, I will survive)

Oh yeah

It took all the strength I had not to fall apart

Just trying hard to mend the pieces of my broken heart

And I spent oh so many nights just feeling sorry for myself

I used to cry, but now I hold my head up high

And you see me, somebody new

I'm not that chained up little person still in love with you

And so you felt like dropping in and just expect me to be free

But now I'm savin' all my lovin' for someone who's lovin' me

Go on now, go walk out the door

Just turn around now

You're not welcome anymore

Weren't you the one who tried to break me with goodbyes?

you think I'd crumble?

Did you think I'd lay down and die?

Oh no not I, I will survive

Oh as long as I know how to love, I know I'll stay alive

I've got all my life to live

And I've got all my love to give

I'll survive

I will survive

Hey hey

Go now, go walk out the door

Just turn around now

'Coz you're not welcome anymore

Weren't you the one who tried to break me with goodbye?

Did you think I'd crumble?

Did you think I'd lay down and die?

Oh no not I, I will survive

Oh as long as I know how to love, I know I'll stay alive

I've got all my life to live

And I've got all my love to give

I'll survive

I will survive

I will survive

Sinabayan na rin nila ito at least hindi naman ito magmukhang tanga.
Hindi kasi kagandahan ang boses ni Summer nakekeri lang sa lakas ng loob. They are
in the middle of dancing and singing when she felt something twitching inside her
stomach. natutop niya ang kanyang bibig at dali-daling pumasok sa banyo. Nagsusuka
siya doon, wala siyang kinain kaya mas naging mahirap ang kanyang pagsusuka.

"Sis, are you okay?" nag-aalalang tanong ni Kirra sa kanya.

 "I am not." Muli siyang humarap sa sink at nagsimula na namang magsuka.
Naluluha na siya sa nararamdaman niya. Nangangati na rin ang dila niya, it lasted
for some minutes before it finally subsided. Hinimas nito ang likod niya at
inalalayang bumalik sa sofa kung saan naghihintay ang mga kaibigan niya.

"Is she okay?" takang tanong ni Gypsy.

"She is not."

"Ano bang kinain mo?"

"Wala pa nga eh kaya nga ang hirap sumuka ng wala kang maisuka."
Nanghihinang biro niya. Binigya siya ni Chrome ng tea na iniinom nito.

"You know teas are good for pregnant woman." Nakangiting wika nito.
Kung kanina ay namumutla siya dahil sa pagsusuka ngayon ay namutla siya sa sinabi
nito. Siya? Buntis?

"I am not pregnant." Kontra niya sa sinabi nito.

"Hindi ba talaga?" paninigurado ni Gypsy kahit na ang lasing na si

Summer ay nawala ang pagkalasing at nacurious. "When was the last time you have
your monthly period?" napa-isip siya sa tanong nito. Gypsy is a vet but she knows
the basics.

"Hindi ko na matandaan eh last month? Last two months? Irregular ang

period ko."

"It means may possibility na mabuntis ka uli."

"Isang paraan lang para malaman natin kung tama ang hinala natin." May
kinuha si Kirra sa bag nito. "I have a spare PT I bought when Wade forced me to
have a pregnancy test. Lima ang binili niya to make sure, dalawa palang ay positive
na kaya hindi ko na nagamit ito."

Kirra is four months pregnant right now. Bigla siyang natakot at

naexcite at the same time. Natatakot siyang baka maulit ang nangyari baka mawala sa
kanila ang pinagbubuntis niya kung buntis man siya.

"Kiss." Untag ni Gypsy sa kanya. "Don't be scared wala ng makakapanakit

sa iyo, wala na si Gilbert."

"Hindi ko pa rin mapigilan ang sarili kong hindi matakot paano kung
hindi ako magiging mabuting ina sa anak ko." Nanginginig ang mga kamay niya, gusto
niyang tawagan si Pierce pero hindi pwede.

"Anong hindi? You are a preschool teacher Kissa bago mo ako iniwang
mag-isa doon. Kung kaya mong mahalin at alagaan ang mga estudyante na hindi mo
kadugo paano pa kaya ang sarili mong anak. You will be a good mother, I knew it."

Tinanggap niya ang PT na ibinigay ni Kirra sa kanya at tinitigan iyong

mabuti. Kung anuman ang magiging results ng test ay tatanggapin niya ng buong buo.
Sabi nga ni Pierce kung hindi para sa kanila ang kambal malamang may nakaabang na
mas magandang bagay na inilaan sa kanila ng Diyos. At hindi siya dapat matakot
ngayon dahil hindi na siya nag-iisa kasama niya ang mga kaibigan niya, ang kapatid
niya, ang kanyang mga magulang at ang kanyang asawa.

Pumasok siya sa banyo at ginawa ang instructions. She waited for three
to five minutes, tinagalan pa nga niya eh at para siyang maiihi na naman sa
kahihintay.

"Ano na?" excited na katok ni Summer na nawala na talaga ang

kalasingan. Tiningnan niya ang PT at magkahalo ang reaksyon niya ng mga oras na
iyon. Mabilis siyang lumabas at tiningnan ang mga kasama na naghihintay sa kanya sa
labas.

"Bakit ka umiiyak?"

Inilahad niya sa harap ng mga ito ang PT.

"Congratulations Kissa!" tili ng mga ito maliban kay Chrome na

ngingiti-ngiti lang pero halatang masayang-masaya naman.

"You are really pregnant I am so excited for it."

"Kailan mo ipapaalam kay Pierce?"

"After the wedding." Aniya at pinunasan ang luha niya, luha ng

kasiyahan.

"And that cost for a wedding, halina kayo inuman uli." Si Summer iyan.
"At dahil may dalawang buntis dito kaya ako ang iinom."

"That's actually three." Si Gypsy. "I'm pregnant too, seven weeks na."

"Wahhh, triple celebration pala ito. Sige tayo nalang J ang iinom."

"Sure, damihan mo ang ibibigay mo sa akin. Gusto kong magpakalasing

kasi naiinggit ako sa kanila." Tinawanan lang nila ito.

After a few hours ay medyo nakaramdam na siya ng pagod. Lasing na sina

Hyjea at Summer na talagang tinutoo ang sinabing magpapakalasing pero nakakaya pa
naman ng mga itong tumayo at maglakad. Hayun nga lang wala ng ibang ginawa kundi
tumawa lang ng tumawa kahit wala namang dahilan. Natatawa nalang din siya sa
kabaliwan ng mga ito.

Ding...dong...

Tumayo si Gypsy upang buksan ang pintuan ng hotel suite nila.

"Uminom k aba?" agad na salubong ni Gin sa asawa nito na inamoy-amoy pa

talaga ito. Kumunot ang noo nito at saka ngumisi lalo na ng halikan nito si Gypsy
sa labi. "Good hindi ka uminom."

Kunot-noong sinipa ito ni Gypsy sa binti napa-igik tuloy ito sa sakit.

"Anong akala mo sa akin bobo bakit naman ako iinom eh buntis nga ako di ba?"

Napakamot ng ulo si Gin. "Naninigurado lang baka mapaano ka." At saka

yinakap ang asawa. Natutuwa pa rin siya sa aso't pusang relasyon ng dalawang iyan
she still find it too cute.

"Bakit mo sila kasama?" tanong ni Gypsy sa marahil ay kasama ni Gin.

Bumukas ang pinto at nakita na niya ng tuluyan si Rechmond, si Gleian at si Wade na
nalate. Agad na pumasok si Wade upang kunin ang asawa.

"Nakatulog na si Kirra sa pagod."

Agad nitong binuhat ang asawa nito. "Thanks for looking into her."
 "Wade." Bulong ni Kirra habang sumiksik sa dibdib ng asawa nito. She
smile when she saw Wade smile and kiss at her sister. Wahh, he is really inlove
kahit na ang totoo base sa sinabi ni Kirra ay hindi naging maganda ang simula ng
pagkakilala ng mga ito. Ni hindi daw ito marunong ngumiti and he is very selfish.
Well, marami talaga ang nagagawa ng pag-ibig.

"Kuyya!" agad na tinakbo ni Summer ang kapatid nito habang si Chrome

naman ay inalalayan si Hyjea.

"You are a sober Summer I told you not to drink."

"We-hick-hick--." Tumawa ito sa pagsinok nito. "Are celebrating Kissa's

bridal shower." Humilig ito sa dibdib ng kapatid nito. Tumayo na rin siya dahil
inaantok na rin siya, nagsalubong ang mga mata nila ni Rech. He just nodded at her
and she did. Naging mabait sa kanya ang abogado and she wish for his own happiness
too.

"Uwi na kami Kissa kita nalang tayo sa kasal mo. Ihahatid ko muna si
Hyjea."

Paalam ni Chrome napansin niyang napakunot ang noo ni Gleian ng marinig

ang pangalan ni Hyjea, siya kasi si J ngayon.

"Kailan pa naging si Hyjea si J?" tanong nito.

Tumawa si Summer. "Huwag kang bali-hik-kuya. Matagal ng si J ay si

Hyjea ay mali si Hyjea ay si J."

Wait? Hindi ba nito alam?

"And you didn't told me?"

"You don't care... aw... my head is breaking. Bring me home." Anito sa

kapatid nito.

"Dapat nga."

"Kuya bili mo ako ng plane ticket."

"Plane ticket? Para saan?"

"Susunod ako kina mommy sa Cardiff." Sumigok ito. "I don't like here na
gusto ko ng umuwi..." may iba pa itong sinabi pero hindi na nakayanan dahil
nakatulog na ito. Akmang bubuhatin na sana ni Gleian ang kapatid ng maunahan ito ni
Rech.

"Let me si Hyjea nalang ang asikasuhin mo." Turo nito kay J na bagama't
lasing ay nakakaya pa naman nitong dalhin ang sarili. She isn't as drunk as Summer
na kanina pa umiinom.

"I can manage." Sabi ni J ng lapitan ito ni Gleian.

"Hindi niya kaya." Si Chrome at binitiwan si Hyjea na muntik ng matumba

pero nasalo na ni Gleian. "See. Iuwi niyo na ang mga iyan."

Isa-isang nagsialisan ang mga ito. The sides of her lips curve it looks
like hindi lang siya ang malapit ng maisahan ni kupido.
 "Ikaw kailan ka naman?" tukso niya kay Chrome na umalalay sa kanya
hanggang sa makapasok na siya sa kanyang hotel suite.

"Anong kailan ako?"

"Kailan mo ipapakilala sa akin ang partner mo?"

Maarteng itinakip nito ang palad sa bibig nito. "Oh I hate guys... men
in general. They are nothing but conceited, chauvinist, scumbag, douschebag pig."
At mahinhin na tumawa. Nailing at natawa nalang siya sa kasimplehan ng definition
nito sa mga lalaki. A man hater huh?

"Not until you meet your match."

"Sure." Sarcastic na tugon nito.

"KISSA baby naman." Nafufrustrate na tiningnan siya ng kanyang asawa.

Bumaba kasi siya ng hagdan ng walang kasama, she is already four months pregnant
and it's showing already and today malalaman na nila ang gender ng kanilang anak.
She is too excited at hindi pa rin niya makalimutan ang mukha ng asawa ng sabihin
niyang nagdadalang tao siya. Hindi mapuknat ang ngiti sa mga labi nito at parang
ilang araw na tuliro.

"What?" inosenteng tanong niya.

"I told you to wait for me bumaba ka na agad paano kung madisgrasya
ka."

And since the day he learned that she is pregnant ay hindi na siya
nakatikim ng peace of mind dahil nakasunod na lang ito sa kanya palagi. Kulang
nalang ay may nakasurvellance camera siya upang mapanatag ito. She can't blame him
for being overprotective minsan ng nawala sa kanila ang magiging anak sana nila at
dalawa pa kaya hinayaan nalang niya.

Mabuti nalang at hindi siya gaano kaselan habang nagbubuntis wala

siyang cravings iyon lang pagsusuka at hindi siya naging Magana sa pagkain.
Problema nito ang pagpapakain sa kanya kung alam lang ninyo ang ginawa nitong
paraan para lang mapakain siya.

"I'm okay Pierce nakababa naman ako ng maayos."

Hindi pa rin maipinta ang mukha nito at saka maingat na hinawakan siya
sa beywang. Nang dumapo ang palad nito sa nakaumbok niyang tiyan ay napangiti na
ito she can feel his excitement.

"I am so excited." Anito. "Gusto ko kapag girl kamukha mo para sure na

maganda."

Napangiti siya, he never failed to say how beautiful and sexy she is
kahit na magmumukha na siyang tadpole.

"Eh paano kung lalaki?"

"Hmmn, gusto ko babae para kamukha mo."

"Adik ka talaga sa akin no?"

"Hahaha, hindi ba obvious?"

 "Kaya ka napaghahalataan eh mabuti nalang adik din ako sa iyo."
Kinintalan siya nito ng halik sa mga labi.

"Ano ang ipapangalan mo sa anak natin kung babae?"

"Cookie."

"Ha? No way!"

"Bakit ba ang cute kaya ng cookie it reminds me of the cookies you

baked to me. I love it." umiling siya.

"You can use cookie as an endearment pero hindi pangalan niya. mag-
aaway talaaa tayo."

"Sige na ayokong mag-away tayo but cookie is really cute."

Hindi na niya ito pinansin. "How about kung boy?"

Ngumisi ito. "Cookie monster."

Sa halip na magalit ay malakas siyang tumawa. "Hay naku Pierce kaya nga
love na love kita." Naglakad na sila papunta sa pintuan ng tumigil sila.

"Buhatin na kita alam kong napagod ka kagabi." Pilyong ngumiti ito.

Tinaasan niya uli ito ng kilay.

"Paanong hindi ako mapapagod eh pinagod mo ako. Grabe ka buntis na nga

ako hindi ka parin nagbabago."

"Eh nakakagigil ka kasi and you look too sexy and hot with my baby
inside your tummy. Buntisin kaya kita taon-taon."

Asar na siniko niya ito "Akala mo naman ganun kadali ang magbuntis."

"Sige na." pangungulit nito.

"Pwedeng magpahinga din ako Pierce gusto ko malayo ang gap ng magiging
anak natin para mas matutukan sila. Kapag kasi magkalapit ang mga edad nila baka
hindi natin mabigyan ng atensyon ang isa sa kanila."

"But I won't stop myself when we make love."

"As if naman mapipigilan kita."

"I love you."

"Love you too." Maingat na isinakay siya nito sa kotse nila. Nagpalit
na rin ito ng sasakyan some of his expensive cars were hidden somewhere and he
bought a more safer car for her and for the baby. Sabi nito he won't sake their
safety for some expensive junks.

Ilang sandali pa ay dumating na sila sa hospital kung saan naka-clinic

ang OB niya at dahil seloso ang kanyang mister kaya pumili ito ng babaeng OB. Okay
lang din naman sa kanya.

"Good morning doc." Bati niya sa may edad na doctora na tumitingin sa

kanya.
 "Oh hello Mrs. Madriaga looking great and Mr. Madriaga. Ready for the
ultrasound?" sabay na tumango silang mag-asawa but before she undergo ultrasound ay
ichineck muna nito ang kanyang vitals.

"You are in good condition Mrs. Madriaga mukhang magaling ang nag-alaga
sa iyo."

"Super pong galing minsan ay nagiging OA na." Pierce just scowl but
didn't say anything. Tumawa lang ang doktora.

"Ready na kayo to hear the baby's heart beat?"

"Yes."

Humiga siya sa bed na kaniig ng ultrasound machine, nilagyan ng doktora

ng gel ang nakaumbok niyang tiyan. Malamig at nakikiliti siya agad namang nasa tabi
niya ang asawa at hinawakan siya sa palad habang sabay silang napatingin sa machine
na hindi naman niya maintindihan kung ano ang mga nakaregister. The doctor spread
the gel using the hand machine and the the doctor smile.

"Here, can you hear the baby's heartbeat?" natahimik siya at hindi niya
maintindihan ang init sa puso na naramdaman niya. "That's your baby's heartbeat, he
is healthy."

He? Ibig sabihin lalaki ang panganay nila? muling gumalaw ang machine
at napakunot-noo ang doctor bigla tuloy siyang kinabahan.

"May problema ba doc?" humigpit ang hawak ni Pierce sa kanyang palad.

Umiling ang doctor niya tapos ngumiti.

"No, there is no problem. I was pretty surprise actually."

"What do you mean?" tanong ni Pierce.

"You'll have three baby boys four months from now."

Napaawang ang mga labi niya at napatingin kay Pierce, hindi maipinta
ang mukha ni Pierce sa magkahalong gulat, excitement at saya. Niyakap siya nito at
mariing hinalikan sa labi niya.

"God, baby we are going to be a parent of three. We are having

triplets."

"Pierce."

"Congratulations Mr. and Mrs. Madriaga." Ani ng doktora. Tuluyan ng

nawala ang agam-agam niya at takot at pangamba. Napaiyak na rin siya sa saya this
time she isn't afraid to shred some tears dahil hindi na luha ng kalungkutan ang
iiyak niya kundi luha ng kasiyahan.

"You need to be extra careful misis and you need to eat more lalo na at
tatlo ang nasa tiyan mo. You could either have a normal delivery or a ceasarian."

"We are going to have a ceasarian." Si Pierce.

"No, I'm going to have a normal delivery."

"No baby please have a CS ayokong masaktan ka lalo na at tatlo ang

isisilang mo. Just this once."
 Okay fine, mukhang masakit nga ang manganak eh. Pwede ng CS basta ang
mahalaga ay maisilang niya ang kanilang tatlong supling. Lihim siyang nagpasalamat
sa Diyos sa biyayang ibinigay nito sa kanilang mag-asawa. All the pain and
struggles are worth fighting for... dahil hindi lang twins ang ibinigay sa kanila.
They have triplets, nakakatakot nga at nakakaexcite but she will make sure na
aalagaan niya ang kanilang mga anak.

<3 <3 <3

a.n: hayan na, tinupad ko na ang request niyo na triplets ang baby ni Kissa. This
will be the first and last extra for this chapter kasi sa next chap will be
pasasalamat portion slash teaser or part sa story in Kirra.

yay! Nag-enjoy ba kayo? Alam niyo ba this day is the most tiring, most irritating,
most productive, most na sa lahat ng most... kapagod pero masaya akong isigaw na...
FINALLY! Finally at finally natapos ko na rin ang pagcacalculate ng grades sa
limang section ko with more that 50 number of students. Tama po kayo normal lang na
may more than 50 plus more na students, lalo na iyong third year class ko na may
80+, ka-istress! Okay lang sana kung 80 % pasado ng hindi hinahatak iyong grades,
sa totoo eh hindi aabot sa 10 ang pasado talaga at iyong iba pasang awa nalang.
REALITY OF LIFE.

Pero ayun nga okay na ang grades and yes may mga bagsak at magsusummer, hehehe...
sabi nga nila nasa huli ang pagsisisi.

Tapos may 18 Investigatory project din akong kailangang i-judge. Akalain niyo iyon
dati ako iyong takot na takot sa mga judges to defend my investigatory project
ngayon ako na iyong judge na kinakatakutan. hahaha... Hindi pa nga tapos eh may 8
pa akong hindi na-iinterview bukas nalang daw okay lang sa akin. May snacks naman
eh... hehehe... huhuhuhu..., at FREE pa! I sooo love free stuffs lalo na kapag
pagkain. Sino ba ang ayaw sa libreng pagkain? At saka feel niyo ba iyong mas
masarap iyong pagkain na libre at mas napapadami pa ang kain mo lalo na kapag
sasabihin sa iyo order as you want. Hahaha. lalo na kapag kaibigan mo ang nagsasabi
niyan wala ng hiyaan pakapalan na lang ng face ang hindi makapag ang fes talo...
tagutom at kawawa.

Ang haba din ng nilakad ko from school to house and alone! Hahaha, nakikisabay lang
ako sa mga tao at ang goal ko ay malampasan sila. Kahit maiikli ang biyas ko ay
mabilis akong maglakad.

Ito na muna, one last update nalang and I will finally close this book na! Mamimiss
ko ang buong kadramahan ng book na'to.

STATUS UPDATE: Halabyu! Wala pa akong kain maliban sa free snacks kanina hhuhu...
paano na ang isang dosenang digestive system ko? Dalawa lang ang napasadahan ng
pagkain iyong iba empty vessels pa. Walang pagkain sa amin kasi kumain sila sa
labas at dahil late akong nakauwi dahil sa naglakad lang ako kaya akala nila
sumaglit ako sa fastfood eh hindi naman eh! huhuhuhuhuhu... nahihimatay na ang mga
bulate ko sa tiyan. Night2x!
####################################
PASASALAMAT!
####################################

PASASALAMAT

Nagbalik na ang pasasalamat portion ko. Ang dami kong gustong pasalamatan eh sa
dami na ninyo hindi ko na alam kung kanino ako magsisimula. Hindi na ako
magmemention ng names dahil hindi ko kayang itype ang lahat ng pangalan dito baka
may hindi ako mamention magalit pa sa akin eh. Make peace not war ang motto ko...
hahaha... eat foods pala ang motto ko. ALam niyo na kung sinu-sino kayong walang
sawang sumuporta sa mga stories ko at sa pakikipagbuno sa time schedule kong hindi
consistent.

This book will not be created without you people, your comments makes my day at
kapag wala na akong maisip na scenes ay may susulpot nalang sa isip ko na new ideas
kapag nagbabasa ako sa mga comments niyo. Natutuwa din ako sa mga mala-detective
conan niyong pag-iisip kung ano ang mangyayari sa next chapter. Pati na rin kung
paano kayo magalit kay Pierce sa isang chapter na kulang nalang ay wasakin niyo na
ang bungo niya kung totoo siyang nag-eexist. Tapos sa next chapter ay napatawad
niyo na siya.

SInabayan niyo din akong umiyak sa mga eksenang nakakaiyak, kiligin sa mga

eksenang nakakakilig at magalit, at gutumin ( talagang isinama pa). Kung

napapansin niyo mahilig talaga akong kumain at hindi ako sexy sa tunay na buhay,
chubby na sexy ako (wag na kayong magreklamo). Marami din akong kapraningan at isa
na doon ay ang pangpopower trip.

Kissa and Wade's story will be next na, nakaka-book 8 na tayo guys! Great
achievement sa atin iyan... hehehehe. Dahil alam kong pareho tayong napagod sa pag-
iyak kaya light naman ang kay Kirra. Rom-Com ika nga nila, hindi pwedeng pagsabayin
ang dalawang negative emotions. Masyadong negative ang book na ito kung negative
din ang book 8 naku parang electrons lang iyan two negative charge energy na kapag
nagsama ay BOOOOM! HEHEhehehe. Below is an excerpt from Kirra's story

Excerpt:

NAPATINGIN si Kirra sa lalaking tumatakbo papunta sa lugar niya mukhang hinahabol

yata ito. Umatras siya upang hindi mabangga nito kaso tumigil ang lalaki sa may
harap niya at may ibinigay sa kanya. Kunot-noong tiningnan niya ang bagay na nasa
mga kamay niya. Wallet? Kaninong wallet naman kaya ito?

"Arestado ka miss." Dalawang pulis ang nasa harap niya.

"Anong arestado? Anong ginawa ko?" takang tanong niya.

"Kasama ka nung magnanakaw." Turo nito sa lalaking nag-iwan sa kanya ng wallet sa

kamay niya.

"Hindi ako magnanakaw no!" sigaw niya. "Hindi ko kilala ang lalaking iyon at hindi
koi to ninakaw." Ibinigay niya ang wallet sa pulis. "Sa inyo na iyan."

Kaya lang ay mukhang desidido ang mga itong hulihin siya dahil naramdaman niyang
may humawak sa magkabilang braso niya. Pinagtitinginan na rin siya ng mga tao doon.

"Sayang maganda pa naman kaya lang ginagamit ang ganda sa pagnanakaw."

"Oo nga."

"Ano ba naman iyan, maganda nga magnanakaw naman."

Namula siya sa mga naririnig na bulong-bulungan pero ang sarap ding tirisin ng mga
pulis na ito. At iyong mga taong mapanghusga hindi man lang inalam kung ano ang
tunay na nangyari at tulungan sana siya hindi ba.

"Wala akong kasalanan ano ba?" nagpumiglas siya.

"Sa presinto ka na magpaliwanag miss." Anang lalaking may hawak ng kanyang kaliwang
kamay. Mas mabuti na siguro kung sumama nalang siya sa mga ito upang hindi na sila
pagpyestahan ng mga tsismosang palakang ito.

"Fine, huwag kayong masyadong dumikit sa akin."

Inis na sambit niya sana pala ay hindi na siya umalis sa kanyang hotel suite hindi
sana siya haharap sa ganitong klasing gulo.

"Patay ka miss sa dami pa ng nabiktima niyo si Mayor pa."

Kunot-noong tiningnan niya ang nagsalita imbes na magwala ay huminahon lang siya
alam kasi niyag walang mangyayari kung magwa-wild siya ngayon. Kaya nga siya umalis
sa opisina is to unwind dahil nai-istress na siya. Wala siya sa kanyang teritoryo
kaya dapat maging mas maingat siya kapag nalaman ng kanyang parents na umalis siya
at namedia pa ito patay talaga siya. Mapapahamak pa pati si Kissa she can't afford
to place her sister's life in embarrassment.

Pagdating nila sa presinto ay agad siyang pinapasok sa selda ng hindi man lang
kinukuha ang testimonya niya. Hihintayin daw ang may-ari ng wallet who happened to
be this town's mayor, kung minamalas ka rin naman oh. Bakit ba kasi sa dinami-dami
ng nagawang pagnakawan ng magnanakaw na iyon ay ang mayor pa.

Ilang minute din siyang naghintay bago may pumasok nagbukas ng selda iyong isa sa
pulis na humuli sa kanya.

"Nandiyan na si Mayor."

"Whatever." She uttered silently. Hindi na niya pinarinig baka kasi magalit ng
husto ang mga ito sa kanya at mas matagalan pa siya. This is the first time of her
life na nadetain siya sa isang mabaho... not really mabaho, maliit nga lang na
lugar.

Paglabas niya ay medyo napapikit pa siya dahil nasilaw siya sa taas ng liwanag na
araw na sumalubong sa kanya. That's why she needs to cover her eyes using her arms
just for her to see things clearly.

"Nandito na iyong kasabwat ng lalaking nagnakaw ng wallet niyo mayor." Narinig

niyang wika ng isa sa mga pulis. Pina-upo siya ng may hawak sa kanya sa harap ng
isang mesa na may pulis sa kabilang panig na nakaharap sa computer.

Nang sa wakas ay masanay ang mga mata niya sa liwanag ay inilibot niya ang paningin
sa buong paligid saka dumako ang mga mata niya sa isang taong nandoon. She had seen
the best of men's bred way back then but the man standing in front of him radiate
too much power and too dignified for his own accord.

His hair is tousled in not so clean way and yet it looks so sexy on him, ano nga
ang palaging sabi ni Kissa kapag nakakakita sila ng male models na may ganyang
buhok? Tama, sabi ni Kissa iyon bang bedroom hair or after sex hair ba iyon. He is
taller than any average Filipino and his skin-tan-no mocha kissed skin at bagay na
bagay dito ang kulay nito he looks so masculine and--- hindi na niya naituloy ang
sasabihin niya dahil biglang sumagi sa isip niya na nasa panganib na pala siya.
Agad niyang iniwas ang tingin niya mula dito na parang walang nangyari at tiningnan
ang pulis.

"Nasaan iyong lalaking kasama mo miss? Mas mabuti ng sabihin mo na at ng hindi ka

na namin sampahan ng mabigat na kaso."
Nanatiling tikom ang kanyang mga labi at tiningnan ang kisame sa likod nito.
Halatang nainis ito sa hindi niya pagpansin.

"Better spill it out or else mabubulok ka sa kulungan." Untag ng lalaking kanina

lang ay pinagpyestahan niya ang katawan. Tiningnan niya ito nakakunot ang noo nito
habang nakatingin sa kanya.

"Sino k aba?" she asked.

"I'm this town's mayor." Huwaaat? ANg bata pa kaya nito para maging mayor hindi
kaya siya linoloko ng mga ito? Mukhang hindi naman dahil halata ang ipinapakitang
respeto ng mga nakapaligid dito.

"Kung may sasabihin ko bang wala akong kasalanan at hindi ako magnanakaw at mas
lalong hindi ko kilala ang lalaking iyon maniniwala ba kayo?"

Natahimik ang mga ito.

"See, hindi. Kaya ano pa ang silbe ng pagsasalita ko kung hindi rin naman pala kayo
maniniwala na wala akong kasalanan." She huffed and cross her arms over her chest.

"Paano kami makakasigurado na hindi ka nga kasama sa magnanakaw na iyon?"

Siya naman ang natahimik ngayon.

"See, hindi kami makakasigurado." At talagang inulit pa ang sinabi niya.

She closed her eyes hindi siya pwedeng mabilanggo sa kasalanang hindi niya ginawa
mapapahamak siya at si Kissa.

"Bossing mayor wala talaga akong kasalanan sa nangyari. Napadaan lang ako dito
dahil nagbabakasyon ako ng biglang huminto iyong lalaking iyon sa harap ko at
ibinigay niya sa akin iyong letseng wallet na iyon. Sa iyo ba iyon? Bakit baa ng
tanga-tanga mo at nasalisihan ka pa ng isang hamak na snatcher?"

Nanlaki ang kanyang mga mata at biglang natutop ang kanyang mga labi ng bigla
nalang lumabas iyon mula sa kanyang bibig.

"Naku koya hindi ko po sinasadya iyon please lang huwag niyo po akong ikulong
koya."

She bit her lowe lips when she saw him grit his teeth mukhang nagalit yata ito.

"What's your name?"

"Kirra."

"Kirra." For some weird reason biglang may dumagsang kakaibang kaba sa loob ng
dibdib niya ng marinig ang pangalan niya sa mismong mga labi nito. Madalas na
niyang naririnig ang kanyang pangalang binabanggit ng halos lahat ng tao pero hindi
niya kailanman naramdaman ang ganitong klaseng kaba. "I want to talk to your
parents."

"Hindi pwede koya-."

"Stop saying that thing!" galit na sambit nito.

"Alin dun koya?" napansin niyang nagpipigil ang ibang tao sa paligid nila na tumawa
kaya lang marahil ay nahihiya dahil ang kaharap nila ay ang pinakamalaking tao sa
lugar na iyon.

"Shut it out or ibabalik kita sa kulungan," banta nito.

"Hindi ka naman mabiro mayor, sige na mayor palabasin mo na ako dito. Promise pa
wala talaga akong alam hope you die."

"Ano?"

Tuluyan ng nagtawanan ang mga tao sa paligid na agad namang tumahimik ng tingnan
ito ng masama ng mayor.

"Hope to die pa mayor." Aniya at nagtaas pa ng kamay.

"Give me your parents number."

"Hindi pwede!" napatayo siya ng wala sa oras. "Mahirap lang kami mayor kapag
nalaman ng tatay ko aatakehin siya sa puso maaatim mo bang mamatay ang isang tao
lalo na ang tulad ng tatay ko na walang pera sa pagpapagamot. Ang nanay ko ay
mahina ang loob baka mapaano siya kapag nalaman niya na napahamak ako dito."

Oh syet! Nakapagsinungaling na siya.

Mataman siyang tinitigan nito and was taken aback when she felt his stares throught
the depths of her bones. Nakaka---hindi niya maipaliwanag eh.

"Okay hindi kita ipapakulong dito but you are going to have a community service."

Lihim siyang nagdiwang sa sinabi nito.

"Sabi ko na ng aba mayor ang bait-bait mo-."

"That is for one month."

"Huh?"

"And you are under house arrest." Nanlaki ang mga mata niya sa sinabi nito. Maha-
house arrest siya sa loob ng isang buwan? Isang buwan? Isang buwan talaga? Oh my
golly! Hindi pwede at saka kaninong bahay? "In my house."

She is doomed!